SFNസാ­യാ­ഹ്ന ഫൌ­ണ്ടേ­ഷൻ
images/Lakshmi_Vishnu.jpg
, by Bibin C. Alex .
ആൾ­വാർ­മാ­രും ത­മി­ഴ­ക­ത്തി­ലെ പ്രാ­ചീ­ന വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളും
കേസരി ബാ­ല­കൃ­ഷ്ണ­പി­ള്ള
images/Krishna-Vasudeva.jpg
ബി. സി. 190–180 കാ­ല­ഘ­ട്ട­ത്തി­ലെ നാ­ണ­യ­ത്തി­ലു­ള്ള വാ­സു­ദേ­വൻ.

വൈ­ഷ്ണ­വ­മ­ത­ത്തി­ന്റെ ച­രി­ത്ര­ത്തെ നാ­ലു­ഘ­ട്ട­ങ്ങ­ളാ­യി പ­ണ്ഡി­ത­ന്മാർ വേർ­തി­രി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. ബി. സി. 300-വരെ നി­ല­നി­ന്ന പ്ര­ഥ­മ­ഘ­ട്ട­ത്തിൽ, കൃ­ഷ്ണ­വാ­സു­ദേ­വൻ എന്ന യാദവൻ പ­ഞ്ച­രാ­ത്രം, അഥവാ, ഭാ­ഗ­വ­ത­മ­തം എ­ന്നൊ­രു ഏ­ക­ദൈ­വ­മ­തം സ്ഥാ­പി­ക്കു­ക­യു­ണ്ടാ­യി. ഇ­തി­ന്റെ ത­ത്ത്വ­ജ്ഞാ­ന­പ­ര­മാ­യ അ­ടി­സ്ഥാ­നം സാം­ഖ്യ­ത്തി­ലേ­യും യോ­ഗ­ത്തി­ലേ­യും സി­ദ്ധാ­ന്ത­ങ്ങ­ളാ­യി­രു­ന്നു. ഭ­ക്തി­മാർ­ഗ്ഗ­മാ­ണു് ഇതു സ്വീ­ക­രി­ച്ചി­രു­ന്ന­തു്. ഈ കാ­ല­ഘ­ട്ട­ത്തി­ന്റെ അ­ന്ത്യ­ത്തോ­ടെ തന്നെ പ്ര­സ്തു­ത ഭാ­ഗ­വ­ത­മ­ത­ത്തി­ന്റെ സ്ഥാ­പ­ക­നും മ­ഹാ­യോ­ഗി­യു­മാ­യി­രു­ന്ന കൃ­ഷ്ണ­വാ­സു­ദേ­വ­നെ അ­തി­ന്റെ അ­നു­യാ­യി­കൾ ഒരു ദി­വ്യ­പു­രു­ഷ­നാ­യി ക­രു­തു­ക­യും ചെ­യ്തു. ഈ ഘ­ട്ട­ത്തിൽ അ­തി­ന്റെ അ­നു­യാ­യി­ക­ളെ ഹി­ന്ദു­മ­താ­നു­സാ­രി­കൾ പാ­ഷ­ണ്ഡ­രാ­യി­ട്ടാ­ണു് പ­രി­ഗ­ണി­ച്ചി­രു­ന്ന­തും. ക്രി­സ്ത്വ­ബ്ദ­ത്തി­ന്റെ പ്രാ­രം­ഭം വരെ നി­ല­നി­ന്ന ര­ണ്ടാ­മ­ത്തെ ഘ­ട്ട­ത്തിൽ, ഹി­ന്ദു­ക്കൾ ഭാഗവത മ­താ­നു­സാ­രി­ക­ളെ ഹി­ന്ദു­ക്ക­ളാ­യി ക­രു­തു­ക­യും, അ­വ­രു­ടെ ദി­വ്യ­പു­രു­ഷ­നാ­യ കൃ­ഷ്ണ­നെ വൈ­ദി­ക­മ­ത­ത്തിൽ സൂ­ര്യ­നെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ച ഒരു ഉ­പ­ദേ­വ­ത­യാ­യി­രു­ന്ന വി­ഷ്ണു­വി­നോ­ടു ല­യി­പ്പി­ച്ചു ഒരു പ്ര­ധാ­ന­ദേ­വ­നാ­യി അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ പ­രി­ഗ­ണി­ക്കു­ക­യും ചെ­യ്യു­ക­യു­ണ്ടാ­യി. ക്രി­സ്ത്വ­ബ്ദ­ത്തി­ന്റെ പ്രാ­രം­ഭം­വ­രെ നി­ല­നി­ന്ന മൂ­ന്നാ­മ­ത്തെ ഘ­ട്ട­ത്തിൽ പ്ര­സ്തു­ത കൃ­ഷ്ണ­വി­ഷ്ണു­വി­നെ പ­ര­ബ്ര­ഹ്മ­ത്തോ­ടു ല­യി­പ്പി­ക്കു­ന്ന ജോ­ലി­യാ­ണു് ന­ട­ന്ന­തു്. പ­ന്ത്ര­ണ്ടാം ശ­താ­ബ്ദം മു­തൽ­ക്കു രാ­മാ­നു­ജൻ ദ­ക്ഷി­ണ ഭാ­ര­ത­ത്തി­ലും, ചൈ­ത­ന്യൻ മു­ത­ലാ­യ­വർ ഉ­ത്ത­ര­ഭാ­ര­ത­ത്തി­ലും ഈ വൈ­ഷ്ണ­വ­മ­ത­ത്തി­നു ഒരു ഘ­ട­ന­യും മു­റ­യും നൽ­കു­ക­യു­ണ്ടാ­യി.

images/sreerangam-old.jpg
ശ്രീ­രം­ഗം ക്ഷേ­ത്ര­ന­ഗ­ര­ത്തി­ലെ ഗോ­പു­ര­ങ്ങ­ളു­ടെ ചി­ത്രം.

ഇ­ങ്ങ­നെ വൈ­ഷ്ണ­വ­മ­തം ഉ­ത്ത­ര­ഭാ­ര­ത­ത്തിൽ ഉ­ത്ഭ­വി­ച്ച­താ­ണെ­ങ്കി­ലും, അതു വ­ളർ­ന്നു പ­രി­പൂർ­ണ്ണ­ത പ്രാ­പി­ച്ച­തു് ദ­ക്ഷി­ണേ­ന്ത്യ­യി­ലെ ത­മി­ഴ­ക­ത്തു­വ­ച്ചാ­യി­രു­ന്നു. ഇതു് പ്ര­സ്തു­ത മൂ­ന്നാം ഘ­ട്ട­ത്തി­ലാ­ണു് സം­ഭ­വി­ച്ച­തും. ഇതിനു കാ­ര­ണ­ക്കാർ ത­മി­ഴ­ക­ത്തെ വൈ­ഷ്ണ­വ ആൾ­വാർ­മാ­രും ആ­ചാ­ര്യ­ന്മാ­രു മാ­കു­ന്നു. ഈ രണ്ടു കൂ­ട്ട­രി­ലും വെ­ച്ചു് ആൾ­വാർ­മാ­രാ­ണു് ആ­ദ്യ­മാ­യി ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന­തു്. ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ സംഖ്യ പ­ന്ത്ര­ണ്ടും, രാ­മാ­നു­ജ­നു­മു­മ്പു­ള്ള ആ­ചാ­ര്യ­ന്മാ­രു­ടേ­തു് അ­ഞ്ചു­മാ­കു­ന്നു. ആൾ­വാർ­മാ­രിൽ ഗോദ എന്ന സ്ത്രീ ആൾവാർ ഒ­ഴി­ച്ചു­ള്ള പ­തി­നൊ­ന്നു പേ­രു­ടെ­യും സം­സ്കൃ­ത­നാ­മ­ങ്ങൾ രാ­മാ­നു­ജാ­ചാ­ര്യ­രു­ടെ ശി­ഷ്യ­നും പിൻ­ഗാ­മി­യു­മാ­യ പി­ള്ള­ന്റെ, ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്ന ശ്ലോ­ക­ത്തിൽ പ­റ­ഞ്ഞി­ട്ടു­ണ്ടു്.

images/Shri_Ramanujar_pics_2.jpg
ശ്രീ­രം­ഗ­ത്തി­ലെ രം­ഗ­നാ­ഥ­സ്വാ­മി ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­നു­ള്ളി­ലു­ള്ള ഉപദേശ മു­ദ്ര­യി­ലെ രാ­മാ­നു­ജ­ന്റെ രൂപം. ഇതു് അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ സം­ര­ക്ഷി­ത അ­വ­ശി­ഷ്ട­മാ­ണെ­ന്നു് വി­ശ്വ­സി­ക്ക­പ്പെ­ടു­ന്നു.

“ഭൂതം സരശ്ച മ­ഹ­ദാ­ഹ്വ­യ ഭ­ട്ട­നാ­ഥഃ

ശ്രീ­ഭ­ക്തി­സാ­ര കു­ല­ശേ­ഖ­ര യോ­ഗി­വാ­ഹൻ

ഭ­ക്താം­ഘ്രി­രേ­ണു പ­ര­കാ­ല­യ­തീ­ന്ദ്ര­മി­ശ്രാൻ

ശ്ര­മ­ത്പ­രാ­ങ്കു­ശ­മു­നി പ്ര­ണ­തോ­സ്മി നി­ത്യം.”

ഇ­വ­രു­ടെ തമിഴ് പേ­രു­കൾ യ­ഥാ­ക്ര­മം പു­ത­ത്താൾ­വാർ, പൊ­യി­കെ ആൾവാർ, പെ­യാൾ­വാർ, പെ­രി­യാൾ­വാർ, തി­രു­മ­ഴി­ചൈ­പ്പൊ­ടി ആൾവാർ, തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾവാർ, ന­മ്മാൾ­വാർ, മ­ധു­ര­ക­വി ആൾവാർ എ­ന്നാ­കു­ന്നു. ശേ­ഷി­ച്ച സ്ത്രീ ആൾ­വാ­റാ­യ ഗോ­ദ­യു­ടെ ത­മി­ഴ്പേ­രു് ആ­ണ്ടാൾ എ­ന്നാ­ണു്. രാ­മാ­നു­ജ­നു മു­മ്പു­ള്ള പ്ര­സ്തു­ത അഞ്ചു ആ­ചാ­ര്യ­ന്മാ­രു­ടേ­യും, ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആ­ചാ­ര്യ­ന്മാ­രു­ടേ­യും ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാ­രെ­ന്നു മി. പി. ടി. ശ്രീ­നി­വാ­സ­യ്യ­ങ്കാ­രെ പ്പോ­ലെ ഈ ലേ­ഖ­ക­നും വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്ന ന­മ്മാൾ­വാർ, അഥവാ, ച­ട­കോ­പൻ എന്ന ആൾ­വാ­രു­ടേ­യും പേ­രു­കൾ അ­ട­ങ്ങി­യ വേ­ദാ­ന്ത­ദേ­ശി­ക­ന്റെ അ­ധി­കാ­ര­സം­ഗ്ര­ഹ­ത്തി­ലെ ഒരു ത­മി­ഴ്ശ്ലോ­കം ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്നു.

“എ­ന്നു­യിർ ത­ന്ത­ളി­ത്ത­വ­രൈ­ച്ച­ര­ണം പു­ക്കി

യാനടൈ വേയവർ കു­രു­ക്ക­ണി­രൈ വണങ്കി-​

പ്പി­ന്ന­രു­ളാൽ പെ­രു­സു­താർ വ­ന്ത­വ­ള്ളൽ

പെരിയ ത­മ്പി­യാ­ള­വ­ന്താ­ര് മ­ണ­മാ­ക്കാൽ നമ്പി

ന­ന്നെ­റി­യൈ യ­വർ­ക്കു­രൈ­ത്ത വു­യ്യ­ക്കൊ­ണ്ടോർ

നാ­ത­മു­നി ച­ട­കോ­പൻ ചേ­നൈ­നാ­തൻ

ഇന്ന മു­ത­ത്തി­രു­മ­ക­ളെ­ന്റി­വ­രെ മുന്നി-​

ട്ടെ­മ്പെ­രു­മാ­ന്റി­രു­വ­ടി­ക­ള­ടൈ­കി­ന്റേ­നേ.”

images/sculpture-1.jpg
ശ്രീ­രം­ഗം വേ­ണു­ഗോ­പാ­ല ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ലെ ശി­ല്പം.

ഇ­ങ്ങ­നെ ആൾ­വാർ­മാ­രെ ക­ഴി­ഞ്ഞു തു­ട­ങ്ങു­ന്ന ആ­ചാ­ര്യ­പ­ര­മ്പ­ര­യിൽ ആ­ദ്യ­ത്തെ ആ­ചാ­ര്യൻ നാ­ഥ­മു­നി­യും പി­ന്നീ­ടു് യ­ഥാ­ക്ര­മം ശി­ഷ്യ­പ്ര­ശി­ഷ്യ മു­റ­യ്ക്കു് ഉ­യ്യ­ക്കൊ­ണ്ടാൻ, മ­ണ­ക്കാൽ നമ്പി, ആ­ള­വ­ന്താൻ, പെ­രി­യ­ന­മ്പി എ­ന്നി­വ­രും ഉൾ­പ്പെ­ട്ടി­രു­ന്നു. രാ­മാ­നു­ജ­ന്റെ പ്ര­ധാ­ന ഗു­രു­വാ­ണു് പെ­രി­യ­ന­മ്പി.

ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ മു­റ­യെ­പ്പ­റ്റി­യും അ­വ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തെ­ക്കു­റി­ച്ചും ഭി­ന്നാ­ഭി­പ്രാ­യ­ങ്ങ­ളാ­ണു­ള്ള­തു്. ഇ­വ­യി­ലേ­ക്കു പ്ര­വേ­ശി­ക്കു­ന്ന­തി­നു മു­മ്പു് അ­വ­രെ­ക്കു­റി­ച്ചു­ള്ള ഐ­തി­ഹ്യ­ങ്ങൾ ചു­രു­ക്കി­പ്പ­റ­ഞ്ഞു­കൊ­ള്ള­ട്ടെ. ആ­ദ്യ­ത്തെ ആൾ­വാ­രെ­ന്നു എ­ല്ലാ­പേ­രും ഒ­ന്നു­പോ­ലെ പ­രി­ഗ­ണി­ക്കു­ന്ന പൊ­യ്കൈ ആൾവാർ കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തി­ലു­ള­ള തി­രു­വൈ­ഹ്കാ ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ലെ ഒരു പൊ­യ്ക­യിൽ ദ്വാ­പ­ര­യു­ഗ­ത്തിൽ ജ­നി­ക്കു­ക­യു­ണ്ടാ­യി. വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ പാ­ഞ്ച­ജ­ന്യ­ത്തി­ന്റെ അ­വ­താ­ര­മാ­ണു് പൊ­യ്കൈ ആൾവാർ. തി­രു­ക്ക­ടൽ­മ­ല്ലൈ, അഥവാ മാ­മ­ല്ല­പു­രം (മ­ദ്രാ­സി­ന­ടു­ത്തു­ള്ള മ­ഹാ­ബ­ലി­പു­രം) ആണു് വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ ഗ­ദാ­വ­താ­ര­മാ­യ പൂ­ത­ത്താൾ­വാ­രു­ടെ ജ­ന­ന­സ്ഥ­ലം. ദ്വാ­പ­ര­യു­ഗ­ത്തി­ലാ­ണു് ഇ­ദ്ദേ­ഹ­വും ജ­നി­ച്ച­തു്. വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ ന­ന്ദ­കാ­വ­താ­ര­മാ­യ പൊ­യാൾ­വാർ മ­ദ്രാ­സി­ലെ മ­യി­ലാ­പ്പൂ­രിൽ ദ്വാ­പ­ര­യു­ഗ­ത്തിൽ ജ­നി­ച്ചു. വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ ച­ക്രാ­വ­താ­ര­മാ­യ തി­രു­മ­ഴി­ചൈ ആൾവാർ പാലാർ ന­ദീ­തീ­ര­ത്തു­ള്ള തി­രു­മ­ഴി­ചൈ എന്ന ഗ്രാ­മ­ത്തി­ലാ­ണു് ദ്വാ­പ­ര­യു­ഗ­ത്തിൽ ഭൂ­ജാ­ത­നാ­യ­തു്. ഈ നാലു ആൾ­വാർ­മാ­രും ആദ്യം ആ­ള­റി­യാ­തെ തെ­ക്കൻ ആർ­ക്കാ­ട്ടു ജി­ല്ല­യി­ലു­ള്ള തി­രു­ക്കോ­വ­ല്ലൂ­രിൽ വെ­ച്ചു് ഒരു രാ­ത്രി കൂ­ട്ടി­മു­ട്ടി­യെ­ന്നും ഒരു ഐ­തി­ഹ്യ­മു­ണ്ടു്. തി­രു­മ­ഴി­പൈ ആൾ­വാ­രു­ടെ ഒരു ശി­ഷ്യ­നാ­യ ക­നി­ക­ണ്ണൻ എന്ന ഭ­ക്ത­നെ കാ­ഞ്ചി­ന­ഗ­ര­ത്തി­ലെ പ­ല്ല­വ­രാ­ജാ­വു് നാ­ടു­ക­ട­ത്തി­യ­പ്പോൾ, അവിടെ ത­പ­സ്സു ചെ­യ്തു­കൊ­ണ്ടി­രു­ന്ന ആ ആൾ­വാ­രും അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ പി­ന്നാ­ലെ തി­രു­വൈ­ഹ്കാ ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ലെ വി­ഷ്ണു­വും ആ നഗരം വി­ട്ടു­പോ­യി എ­ന്നും, അ­തു­കൊ­ണ്ടു­ണ്ടാ­യ വ­രൾ­ച്ച കണ്ടു രാ­ജാ­വു് അവരെ പി­ന്തു­ടർ­ന്നു ക­നി­ക­ണ്ണ­നോ­ടു ക്ഷ­മ­യാ­ചി­ച്ചു്, അവർ എ­ല്ലാ­വ­രേ­യും തി­രി­ച്ചു കൂ­ട്ടി­ക്കൊ­ണ്ടു­പോ­ന്നു എ­ന്നും ഒരു ക­ഥ­യു­ണ്ടു്. തി­രു­മ­ഴി­പൈ ആൾ­വാ­രെ കാ­ഞ്ചി­യിൽ വെ­ച്ചു കൊ­ങ്ക­ണ­സി­ദ്ധൻ എ­ന്നൊ­രു ര­സ­വാ­ദി സ­ന്ദർ­ശി­ച്ച­തും ചി­ര­ഞ്ജീ­വി­യാ­കാ­നു­ള്ള ഒരു ഔഷധം ആ സി­ദ്ധൻ ആൾ­വാർ­ക്കു സ­മ്മാ­നി­ച്ച­തു് അ­ദ്ദേ­ഹം നി­ര­സി­ച്ച­തും ഈ പം­ക്തി­ക­ളിൽ ഈ ലേഖകൻ എ­ഴു­തി­യി­രു­ന്ന “രണ്ടു നാ­ഗാർ­ജ്ജു­ന­ന്മാർ” എന്ന ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­രു­ന്ന­ല്ലോ.

images/Srirangam_1909.jpg
ശ്രീ­രം­ഗം ശ്രീ രം­ഗ­നാ­ഥ­സ്വാ­മി ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ലെ പ്ര­ധാ­ന ഗോ­പു­രം.

തെ­ക്കൻ ആർ­ക്കാ­ട്ടു ജി­ല്ല­യി­ലെ തി­രു­ക്കോ­ളൂർ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ വൈ­ന­തേ­യാ­വ­താ­ര­മാ­യി ദ്വാ­പ­ര­യു­ഗ­ത്തിൽ ജ­നി­ച്ച ദേ­ഹ­മാ­ണു് മ­ധു­ര­ക­വി ആൾവാർ. പൂർ­വ്വ­ശി­ഖ ബ്രാ­ഹ്മ­ണ­കു­ല­ത്തിൽ ജ­നി­ച്ച ഇ­ദ്ദേ­ഹം ഗം­ഗാ­തീ­ര­ത്തിൽ ത­പ­സ്സു­ചെ­യ്തു­കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­മ്പോൾ ദൂ­രെ­യാ­യി ഒരു പ്രഭ കാ­ണു­ക­യും, അതിനെ തേ­ടി­ത്തേ­ടി തി­രു­നെൽ­വേ­ലി ജി­ല്ല­യി­ലു­ള്ള താ­മ്ര­പർ­ണ്ണീ ന­ദീ­തീ­ര­ത്തു സ്ഥി­തി­ചെ­യ്യു­ന്ന തി­രു­ക്കു­രു­കൈ ന­ഗ­ര­ത്തിൽ ചെ­ന്ന­പ്പോൾ അതു് അവിടെ സ­മാ­ധി­യി­ലി­രു­ന്ന ബാ­ല­നാ­യ ന­മ്മാൾ­വാ­റിൽ നി­ന്നു പു­റ­പ്പെ­ട്ട­താ­ണെ­ന്നു മ­ന­സ്സി­ലാ­ക്കു­ക­യും, ഉടനെ അ­ദ്ദേ­ഹം ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടെ ശി­ഷ്യ­നാ­യി­ത്തീ­രു­ക­യും ചെ­യ്തു എ­ന്നാ­ണു് ഐ­തി­ഹ്യം. ക­ലി­യു­ഗ­ത്തി­ന്റെ ആ­ദി­യിൽ പ്ര­സ്തു­ത തി­രു­ക്കു­രു­കൈ ന­ഗ­ര­ത്തിൽ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ സേ­നാ­വ­താ­ര­മാ­യി കാരി എന്ന ദേ­ശാ­ധി­പ­തി­ക്കു ജ­നി­ച്ച പു­ത്ര­നാ­ണു് കാ­രി­മാ­റൻ, അഥവാ ച­ട­കോ­പൻ അഥവാ, ന­മ്മാൾ­വാർ. ജ­നി­ച്ച കാലം മു­തൽ­ക്കു ഇ­ദ്ദേ­ഹം സ­മാ­ധി­യി­ലി­രി­പ്പാ­യി­രു­ന്നു. വൈ­ഷ്ണ­വ­രു­ടെ പ്ര­ധാ­ന മ­ത­ഗ്ര­ന്ഥ­മാ­യ നാ­ലാ­യി­ര പ്ര­ബ­ന്ധ­ത്തിൽ തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രെ ക­ഴി­ഞ്ഞാൽ ഏ­റ്റ­വു­മ­ധി­കം പാ­ട്ടു­കൾ എ­ഴു­തി­യി­ട്ടു­ള്ള­തു് ഇ­ദ്ദേ­ഹ­മാ­ണു്. അ­തി­നാ­ലാ­ണു് വേ­ദ­ത്തെ ത­മി­ഴി­ലേ­ക്കു പ­കർ­ത്തി­യ­തു് ഇ­ദ്ദേ­ഹ­മാ­ണെ­ന്നു പ­റ­യാ­റു­ള്ള­തു്. ആൾ­വാ­ന്മാ­രിൽ വെ­ച്ചു കൂ­ടു­തൽ പ്രാ­ധാ­ന്യം ഇ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­നു സി­ദ്ധി­ച്ച­തും മ­റ്റൊ­ന്നു­കൊ­ണ്ടു­മ­ല്ല. ക­ലി­യു­ഗം 47-ൽ ചേ­ര­രാ­ജ്യ­ത്തി­ലെ വ­ഞ്ചി­ന­ഗ­ര­ത്തിൽ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ കൌ­സ്തു­ഭാ­വ­താ­ര­മാ­യി ജ­നി­ച്ച ചേ­ര­രാ­ജാ­വാ­ണു് കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾവാർ. ത­മി­ഴിൽ നാ­ലാ­യി­ര പ്ര­ബ­ന്ധ­ത്തി ന്റെ ഒരു ഭാ­ഗ­മാ­യ പെ­രു­മാൾ തി­രു­മൊ­ഴി­യും, സം­സ്കൃ­ത­ത്തിൽ മു­കു­ന്ദ­മാ­ല യും ഇ­ദ്ദേ­ഹം ര­ചി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. രാ­മ­നാ­ട്ടു­ജി­ല്ല­യി­ലെ ശ്രീ­വി­ല്ലി പു­ത്തൂ­രിൽ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ ഗ­രു­ഡാ­വ­താ­ര­മാ­യി കലി 98-ൽ ജ­നി­ച്ച ദേ­ഹ­മാ­ണു് വി­ഷ്ണു­ചി­ത്തൻ, അഥവാ, പെ­രി­യാൾ­വാർ. ആ­ണ്ടാൾ അഥവാ, ഗോദാ കലി 298-ൽ ശ്രീ­വി­ല്ലി­പു­ത്തൂ­രിൽ ഭൂ­മി­ദേ­വി­യു­ടെ അം­ശ­മാ­യി ജ­നി­ക്കു­ക­യും ആ സ്ത്രീ­യെ പെ­രി­യാൾ­വാർ തന്റെ ദ­ത്തു­പു­ത്രി­യാ­യി സ്വീ­ക­രി­ക്കു­ക­യും ചെ­യ്തു. ശ്രീ­രം­ഗ­ത്തി­നു സ­മീ­പ­മു­ള്ള തി­രു­മ­ങ്ങൻ­കു­ടി­യിൽ ഒരു ബ്രാ­ഹ്മ­ണ കു­ല­ത്തിൽ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ വ­ന­മാ­ലാ­വ­താ­ര­മാ­യി കലി 343-ൽ ഭൂ­ജാ­ത­നാ­യ വി­പ്ര­നാ­രാ­യ­ണ­നാ­ണു് തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി ആൾവാർ. ക്ഷേ­ത്ര­പ്ര­വേ­ശ­നം തി­രു­വി­താം­കൂ­റി­ലെ­ങ്കി­ലും സ­ഫ­ല­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്ന ഇ­ന്നു് ഭാ­ര­തീ­യർ­ക്കു ശൈ­വ­നാ­യ നാ­രാ­യ­ന­ന്ദ­നിൽ തോ­ന്നു­ന്ന കൗ­തു­കം തന്നെ തോ­ന്നേ­ണ്ട­താ­യ ഒരു വൈ­ഷ്ണ­വ­ഭ­ക്ത­ന­ത്രെ തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാർ. ഒരു പ­ഞ്ച­മൻ എ­ടു­ത്തു­വ­ളർ­ത്തി­യ­തു­കൊ­ണ്ടു ശ്രീ­രം­ഗ­ത്തി­ലെ ബ്രാ­ഹ്മ­ണർ കാ­വേ­രി­ക്ക­ര­യിൽ നി­ന്നു തങ്ങൾ കു­ളി­ക്കാൻ പോ­കു­മ്പോൾ ആട്ടി ഓ­ടി­ക്കാ­റു­ള്ള­വ­നും, ഇ­തു­നി­മി­ത്തം ശ്രീ­രം­ഗ­ക്ഷേ­ത്ര­വാ­തിൽ തു­റ­ക്കാൻ പാ­ടി­ല്ലാ­താ­ക്കി ത­കർ­ത്ത അ­വി­ടു­ത്തെ വി­ഷ്ണു­ദേ­വ­ന്റെ പ്രീ­തി­ക്കാ­യി ബ്രാ­ഹ്മ­ണർ ഒ­ടു­വിൽ ക്ഷേ­ത്ര­ത്തിൽ പ്ര­വേ­ശി­പ്പി­ച്ച­വ­രു­മാ­ണു് ഇ­ദ്ദേ­ഹം. കലി 398-ൽ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ ശ്രീ­വ­ത്സാ­വ­താ­ര­മാ­യി ചോ­ഴ­രാ­ജ്യ­ത്തി­ന്റെ ത­ല­സ്ഥാ­ന­മാ­യ ഉ­മൈ­യൂ­രിൽ ഇ­ദ്ദേ­ഹം ജ­നി­ച്ചു എ­ന്നാ­ണു് ഐ­തി­ഹ്യം. നാ­ലാ­യി­ര പ്ര­ബ­ന്ധ­ത്തി­ലെ പാ­ട്ടു­ക­ളിൽ അ­ധി­ക­വും ര­ചി­ച്ച ദേ­ഹ­വും ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാ­രാ­യി സാ­ധാ­ര­ണ­യാ­യി വി­ചാ­രി­ച്ചു­വ­രു­ന്ന മ­നു­ഷ്യ­നു­മാ­ണു് തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾവാർ. ത­ഞ്ചാ­വൂർ ജി­ല്ല­യി­ലു­ള്ള തി­രു­ക്കു­രൈ­യ­ല്ലു­രിൽ കലി 399-ൽ വി­ഷ്ണു­വി­ന്റെ ശാർ­ങ്ങ്ഗാ­വ­താ­ര­മാ­യി ക­ള്ളർ­വർ­ഗ്ഗ­ത്തിൽ ഇ­ദ്ദേ­ഹം ജ­നി­ച്ചു എ­ന്നും, ചോ­ള­രാ­ജാ­വി­നു കപ്പം കൊ­ടു­ക്കേ­ണ്ട പ­ണ­ത്തെ ഇ­ദ്ദേ­ഹം അ­പ­ഹ­രി­ച്ചു വൈ­ഷ്ണ­വ­രെ തീ­റ്റി­പ്പോ­റ്റി­യെ­ന്നും, അതു ഹേ­തു­വാ­യി അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ ത­ട­വി­ലാ­ക്കി­യെ­ന്നും, തടവിൽ നി­ന്നു മോചനം ല­ഭി­ച്ച­തി­നു­ശേ­ഷ­വും വ­ഴി­യാ­ത്ര­ക്കാ­രിൽ നി­ന്നു് പി­ടി­ച്ചു­പ­റി­ന­ട­ത്തി അ­ദ്ദേ­ഹം വി­ഷ്ണു­ഭ­ക്ത­രെ പോ­റ്റി­വ­ന്നു എ­ന്നും മ­റ്റു­മാ­ണു് ഇ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള ഐ­തി­ഹ്യം.

images/Thondaradipodi_Azhwar.jpg
തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി ആൾവാർ.

മു­ക­ളിൽ വി­വ­രി­ച്ച ഐ­തി­ഹ്യ­ങ്ങ­ളിൽ ഇ­വ­രു­ടെ ജ­ന­ന­സ്ഥ­ല­ങ്ങ­ളും കു­ല­ങ്ങ­ളും ഒ­ഴി­ച്ചു മ­റ്റു­മി­ക്ക­തും, പ്ര­ത്യേ­കി­ച്ചു് കാ­ല­ത്തെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള വി­വ­ര­ങ്ങൾ വി­ശ്വാ­സ­യോ­ഗ്യ­മ­ല്ല. ഇ­വ­രു­ടെ മു­റ­യെ­പ്പ­റ്റി­യും കാ­ല­ത്തെ­ക്കു­റി­ച്ചും തർ­ക്ക­മു­ണ്ടു്. ഐ­തി­ഹ്യ­പ്ര­കാ­രം ഇ­വ­രു­ടെ മുറ പൊ­യ്കെ, പൂതം, പേയ്, തി­രു­മ­ഴി­ചൈ, ന­മ്മാൾ­വാർ, മ­ധു­ര­ക­വി കു­ല­ശേ­ഖ­രൻ, പെ­രി­യാൾ­വാർ, ആ­ണ്ടാൾ, തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി, തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാർ, തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾവാർ എന്ന ക്ര­മ­ത്തി­ലാ­കു­ന്നു. ഈ മുറ 14-ാം ശ­താ­ബ്ദ­ത്തിൽ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന വേ­ദാ­ന്ത­ദേ­ശി­കൻ പ്ര­സ്താ­വി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള മുറയെ അ­ടി­സ്ഥാ­ന­പ്പെ­ടു­ത്തി­യി­ട്ടു­ള്ള­താ­ണെ­ന്നു തോ­ന്നു­ന്നു. എ­ന്തെ­ന്നാൽ ആ­ണ്ടാ­ളി­നേ­യും മ­ധു­ര­ക­വി­യേ­യും വി­ട്ടു­ക­ള­ഞ്ഞി­ട്ടു് ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്ന മുറ അ­ദ്ദേ­ഹം ഒരു ശ്ലോ­ക­ത്തിൽ നൽ­കി­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. പൊ­യ്കെ, പൂതം, പേയ്, തി­രു­മ­ഴി­ചൈ, ച­ട­കോ­പൻ (ന­മ്മാൾ­വാർ), വി­ഷ്ണു ചി­ത്തൻ (പെ­രി­യാൾ­വാർ), കു­ല­ശേ­ഖ­രൻ, തി­രു­പ്പാൺ, തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി, തി­രു­ങ്കൈ. അ­ടു­ത്ത ശ്ലോ­ക­ത്തിൽ ഗു­രു­മു­ഖേ­ന എല്ലാ മ­ത­ദൈ­വ­ത്തോ­ടു­ള്ള സ­മ്പർ­ക്കം സാ­ധ്യ­മ­ല്ലെ­ന്നു ആദ്യം പ്ര­ഖ്യാ­പ­നം ചെ­യ്ത­തു മ­ധു­ര­ക­വി­യാ­ണെ­ന്നും അ­ദ്ദേ­ഹം പ­റ­ഞ്ഞി­ട്ടു­ണ്ടു്. ഒ­ടു­വിൽ പറഞ്ഞ അ­ഭി­പ്രാ­യം തന്നെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ ഇ­ട­യ്ക്കു ഗു­രു­ശി­ഷ്യ ക്രമം ഉ­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നി­ല്ലെ­ന്നും ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ മധുര ക­വി­യും അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­നും ഗു­രു­വു­മാ­യ ന­മ്മാൾ­വാ­രു­മാ­ണെ­ന്നും ധ്വ­നി­പ്പി­ക്കു­ന്നു­മു­ണ്ടു്. ന­മ്മാൾ­വാർ­ക്കു ശേ­ഷ­മു­ണ്ടാ­യ ആ­ചാ­ര്യ­ന്മാ­രു­ടെ ഇ­ട­യ്ക്കു ഗു­രു­ശി­ഷ്യ പ­ര­മ്പ­ര­ക്ര­മം ഉ­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു എന്നു മു­ക­ളിൽ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ട­ല്ലോ. വേ­ദാ­ന്ത­ദേ­ശി­ക­ന്റെ പ്ര­സ്തു­ത മുറ ക്ര­മ­മ­നു­സ­രി­ച്ചു­ള്ള­ത­ല്ലെ­ന്നു് അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­നു ഇ­രു­ന്നൂ­റു കൊ­ല്ല­ത്തി­നു മു­മ്പു ജി­വി­ച്ചി­രു­ന്ന ദേ­ഹ­വും, രാ­മാ­നു­ജ­ന്റെ ശി­ഷ്യ­ന്മാ­രിൽ മു­ഖ്യ­നാ­യ കു­റ­ത്താൾ­വാ­രു­ടെ ശി­ഷ്യ­നു­മാ­യ തി­രു­മ­ങ്ക­ത്ത­മു­ത­നാർ നൽ­കി­യി­രി­ക്കു­ന്ന മു­റ­യിൽ നി­ന്നു അ­നു­മാ­നി­ക്കാ­വു­ന്ന­തു­മാ­ണു്. ശ്രീ­രം­ഗ­ത്തും മ­റ്റു­മു­ള്ള വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ ഇവർ പാ­ടി­യ­തി­നു­ശേ­ഷം പാടുക പ­തി­വു­ള്ള­തു­കൊ­ണ്ടു് വൈ­ഷ്ണ­വ­രു­ടെ ഇ­ട­യ്ക്കു അ­തി­യാ­യ പ്രാ­ധാ­ന്യം സി­ദ്ധി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള­തും പ്ര­പ­ന്ന­സാ­വി­ത്രി എന്നു വി­ളി­ച്ചു വൈ­ഷ്ണ­വർ ബ­ഹു­മാ­നി­ക്കു­ന്ന­തു­മാ­യ ‘രാ­മാ­നു­ജ­നു­റ്റ­ന്താ­തി’ എന്ന തമിഴ് സ്ത­വ­ത്തി­ന്റെ കർ­ത്താ­വു­മാ­ണു് ഈ അ­മു­ത­നാർ. തി­രു­ക്കോ­വ­ലൂ­രി­ലെ ത്രി­വി­ക്ര­മ­പ്പെ­രു­മാൾ ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ലെ ഒരു ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ നി­ന്നു എ. ഡി. 1180-ൽ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന­താ­യി ന­മു­ക്കു് അ­റി­വു­ള്ള ഈ അ­മു­ത­നാർ മ­ധു­ര­ക­വി ആൾ­വാ­രെ വി­ട്ടു­ക­ള­ഞ്ഞി­ട്ടു ചുവടെ ചേർ­ത്തി­രി­ക്കു­ന്ന മുറ പ്ര­സ്താ­വി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്നു: പൊ­യ്കൈ, പൂതം, പേയ്, തി­രു­പ്പാ­ണൻ, തി­രു­മ­ഴി­ചൈ, തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി, കു­ല­ശേ­ഖ­രൻ, പെ­രി­യാൾ­വാർ, ആ­ണ്ടാൾ, തി­രു­മ­ങ്കൈ, ന­മ്മാൾ­വാർ. അ­മു­ത­ന്റെ മു­റ­യാ­ണു് വേ­ദാ­ന്ത­ദേ­ശി­ക­ന്റെ മു­റ­യേ­ക്കാൾ അധികം വി­ശ്വാ­സ­യോ­ഗ്യ­മാ­യി­ട്ടു­ള്ള­തു്. അ­മു­ത­ന്റെ മു­റ­യിൽ­ത്ത­ന്നെ തി­രു­മ­ഴി­ചൈ ആൾ­വാ­രു­ടെ സ്ഥാ­നം ശ­രി­യ­ല്ലെ­ന്നും, അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാർ­ക്കു മു­മ്പു സ്ഥാ­പി­ക്കേ­ണ്ട­താ­ണെ­ന്നും കൂടി ചില കാ­ര­ണ­ങ്ങ­ളാൽ ഈ ലേഖകൻ വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്നു. ഈ കാ­ര­ണ­ങ്ങൾ പി­ന്നീ­ടു പ്ര­സ്താ­വി­ക്കു­ന്ന­താ­ണു്.

images/Acharya_KundaKunda.jpg
ആ­ചാ­ര്യ കു­ണ്ഡ­കു­ണ്ട.

ഇനി ഈ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കാ­ല­മേ­താ­ണെ­ന്നു ക­ണ്ടു­പി­ടി­ക്കു­വാൻ ശ്ര­മി­ക്കാം. രാ­മാ­നു­ജ­ന്റെ ശി­ഷ്യ­നാ­യ മു­ക­ളിൽ പറഞ്ഞ അമുതൻ എ. ഡി. 1180-ൽ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നു് ഒരു ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ത്തെ ആ­സ്പ­ദി­ച്ചു മു­ക­ളിൽ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ട­ല്ലോ. രാ­മാ­നു­ജൻ എ. ഡി. 1017 മു­തൽ­ക്കു എ. ഡി. 1137 വരെ നൂ­റ്റി­യി­രു­പ­തു­വർ­ഷം ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നാ­ണു് ഐ­തി­ഹ്യം. എ. ഡി. 1104 മു­തൽ­ക്കു 1141 വരെ നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്ന മൈ­സൂ­രി­ലെ പ്ര­സി­ദ്ധ ഹൊ­യ്സ­ല രാ­ജാ­വാ­യ വി­ഷ്ണു­വർ­ധ­ന­നെ ജൈ­ന­മ­ത­ത്തിൽ നി­ന്നു വൈ­ഷ്ണ­വ മ­ത­ത്തി­ലേ­ക്കു് കൊ­ണ്ടു­വ­ന്ന­തു് രാ­മാ­നു­ജ­നാ­ക­യാൽ, രാ­മാ­നു­ജൻ വി­ഷ്ണു­വർ­ദ്ധ­ന­ന്റെ ശി­ഷ്യ­ന്റെ ശി­ഷ്യ­നാ­യ അമുതൻ 1180-ൽ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നു­ള്ള വ­സ്തു­ത­യും ഒ­ന്നി­ച്ചു­വെ­ച്ചു നോ­ക്കി­യാൽ ര­ണ്ടാ­മ­ന്റെ കാലം 1075-നും 1150-നും മ­ധ്യേ­യാ­യി­രു­ന്നു എ­ന്നും കാ­ണാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. അ­പ്പോൾ ഒരു ത­ല­മു­റ­യ്ക്കു പ­തി­വു­ള്ള മു­പ്പ­തു­വർ­ഷം അ­നു­വ­ദി­ച്ചാൽ, രാ­മാ­നു­ജ­ന്റെ ഗു­രു­വാ­യ പെ­രി­യ­ന­മ്പി 1090-നു സ­മീ­പി­ച്ചും, ഇ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ ഗു­രു­വാ­യ മ­ണ­ക്കാൽ നമ്പി 1030-നു സ­മീ­പി­ച്ചും, ഇ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ ഗു­രു­വാ­യ ഇ­യ്യ­ക്കൊ­ണ്ടാൻ 1000-നു സ­മീ­പി­ച്ചും, ഇ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ ഗു­രു­വാ­യ നാ­ഥ­മു­നി 970-നു സ­മീ­പി­ച്ചും ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എന്നു വരും. നാ­ഥ­മു­നി എ. ഡി. 582-ൽ ജ­നി­ച്ചു എ­ന്നും ന­മ്മാൾ­വാർ ത­പ­സ്സു­ചെ­യ്തു­കൊ­ണ്ടി­രു­ന്ന പു­ളി­മ­ര­ത്തിൻ­കീ­ഴിൽ മു­ന്നൂ­റി­ല­ധി­കം വർഷം ത­പ­സ്സു­ചെ­യ്ത­തി­നു­ശേ­ഷം അ­ദ്ദേ­ഹം 922-ൽ മരണം പ്രാ­പി­ച്ചു എ­ന്നു­മാ­ണു് നാ­ഥ­മു­നി­യെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള ഒരു ഐ­തി­ഹ്യം. വി­സ്മൃ­തി­യിൽ കി­ട­ന്നി­രു­ന്ന ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടെ പ്ര­സി­ദ്ധ സ്ത­വ­ഗ്ര­സ്ഥ­മാ­യ തി­രു­വാ­യ്മൊ­ഴി­യെ നാ­ഥ­മു­നി മ­ധു­ര­ക­വി ആൾ­വാ­രു­ടെ ഒരു ശി­ഷ്യ­ന്റെ സ­ഹാ­യ­ത്തോ­ടു­കൂ­ടി പ്ര­സി­ദ്ധ­പ്പെ­ടു­ത്തി­യെ­ന്നാ­ണു് നാ­ഥ­മു­നി­യെ­ക്കു­റി­ച്ചു­ള്ള മ­റ്റൊ­രു ഐ­തി­ഹ്യം. ഈ ര­ണ്ടു് ഐ­തി­ഹ്യ­ങ്ങ­ളോ­ടു­കൂ­ടി, ആൾ­വാൾ­മാർ­ക്കു­ശേ­ഷം വന്ന ആ­ചാ­ര്യ­ന്മാ­രോ­ടു­കൂ­ടി, ന­മ്മാൾ­വാ­രെ ഘ­ടി­പ്പി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്ന വേ­ദാ­ന്ത ദേ­ശി­ക­ന്റെ അ­ധി­കാ­ര സം­ഗ്ര­ഹ­ത്തിൽ നി­ന്നു മു­ക­ളിൽ ഉ­ദ്ധ­രി­ച്ച തമിഴ് ശ്ലോ­ക­ത്തെ കൂ­ട്ടി­ച്ചേർ­ത്തു നോ­ക്കു­ന്ന­താ­യാൽ ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാ­രാ­ണു് ന­മ്മാൾ­വാ­രെ­ന്നും നാ­ഥ­മ­നി­യു­ടെ ഗു­രു­വാ­യി­രു­ന്നു അ­ദ്ദേ­ഹ­മെ­ന്നും സു­വ്യ­ക്ത­മാ­കു­ന്ന­താ­ണു്. നാ­ഥ­മു­നി 970-നു സമീപം ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എന്നു മു­ക­ളിൽ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള­തി­നാൽ, അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ ഗു­രു­വാ­യ ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടെ കാലം 940-നു സ­മീ­പി­ച്ചാ­ണെ­ന്നു വ­രു­ന്നു­ണ്ടു്. നാ­ഥ­മു­നി­യു­ടെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­നാ­യ ചോഴ രാ­ജാ­വു് ഒരു രാ­ജ­നാ­രാ­യ­ണ ചോ­ഴ­നാ­ണെ­ന്നു ന­മു­ക്ക­റി­യാം. എ. ഡി. 985 മു­തൽ­ക്കു നാ­ടു­വാ­ഴാൻ തു­ട­ങ്ങി­യ പ്ര­സി­ദ്ധ ചോ­ഴ­രാ­ജാ­വാ­യ രാ­ജ­രാ­ജൻ ഒ­ന്നാ­മ­നു് ചോ­ഴ­നാ­രാ­യ­ണൻ എന്ന ബി­രു­ദ­മു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു. ഈ സംഗതി മു­ക­ളിൽ സ്ഥാ­പി­ച്ച കാലം ശ­രി­യാ­ണെ­ന്നു കാ­ണി­ക്കു­ന്നു­മു­ണ്ടു്. മ­ധു­ര­ക­വി ന­മ്മാൾ­വാ­രെ­ക്കാൾ പ്രാ­യം കൂടിയ ശി­ഷ്യ­നാ­ക­യാൽ, മ­ധു­ര­ക­വി­യു­ടെ കാ­ല­വും ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടേ­തു് അ­താ­യ­തു് 940 നു സ­മീ­പി­ച്ചു് തന്നെ ആ­യി­രു­ന്നി­രി­ക്ക­ണം.

എ. ഡി. 770-നു സ­മീ­പി­ച്ചു് പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജാ­വാ­യ ജടില പ­രാ­ന്ത­ക­ന്റെ കാ­ല­ത്തു­ണ്ടാ­യ ആ­ന­മ­ല­യി­ലെ ന­ര­സിം­ഹ­ക്ഷേ­ത്ര ത്തി­ലെ ഒരു ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ നി­ന്നും വേൾ­വി­ക്കു­ടി ചെ­മ്പു­പ­ട്ട­യ­ത്തിൽ നി­ന്നും പ­രേ­ത­നാ­യ മി. വെ­ങ്ക­യ്യാ മു­ത­ലാ­യ ആർ­ക്കി­യോ­ള­ജി­ക്കൽ വ­കു­പ്പു ഉ­ദ്യോ­ഗ­സ്ഥ­ന്മാർ മ­ധു­ര­ക­വി­യു­ടേ­യും ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടേ­യും കാലം എ. ഡി. 770-നു സ­മീ­പി­ച്ചാ­ണെ­ന്നു അ­ഭി­പ്രാ­യ­പ്പെ­ട്ടി­ട്ടു­ള്ള­തു പ്ര­സ്തു­ത ലേ­ഖ­ന­ങ്ങ­ളു­ടെ തെ­റ്റാ­യ വ്യാ­ഖ്യാ­നം കൊ­ണ്ടാ­ണെ­ന്നു­ള്ള അ­ഭി­പ്രാ­യ­ക്കാ­രോ­ടു ഈ ലേ­ഖ­ക­നും പൂർ­ണ്ണ­മാ­യി യോ­ജി­ക്കു­ന്നു. പ്ര­സ്തു­ത പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജാ­വി­ന്റെ ഒരു മ­ന്ത്രി­യാ­യ മാ­റൻ­കാ­രി എന്ന ആളുടെ വർ­ണ്ണ­ന­ക­ളു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തിൽ മ­ധു­ര­ക­വി എന്ന ഒരു വി­ശേ­ഷ­ണ­പ­ദം വ­ന്നി­ട്ടു­ള്ള­താ­ണു് ഇ­വ­രു­ടെ തെ­റ്റാ­യ വ്യാ­ഖ്യാ­ന­ത്തി­നു കാരണം. കാ­രി­മാ­റൻ എ­ന്നു­പേ­രു­ള്ള ന­മ്മാൾ­വാർ മാ­റൻ­കാ­രി എന്ന മ­ധു­ര­ക­വി ആൾ­വാ­രു­ടെ മ­ക­നാ­ണെ­ന്നു് ഇവർ അ­നു­മാ­നി­ക്കു­ന്നു. ഇതു വൈ­ഷ്ണ­വ ഐ­തി­ഹ്യ­ങ്ങൾ­ക്കു പാടേ വി­രു­ദ്ധ­മാ­ണു്. മ­ധു­ര­ക­വി­യു­ടെ പേർ മാ­റൻ­കാ­രി­യാ­ണെ­ന്നോ അ­ദ്ദേ­ഹം ന­മ്മാൾ­വാർ അഥവാ കാ­രി­മാ­റ­ന്റെ പി­താ­വാ­ണെ­ന്നോ പ്ര­സ്തു­ത ഐ­തി­ഹ്യം പ­റ­യു­ന്നി­ല്ല. നേ­രെ­മ­റി­ച്ചു് മ­ധു­ര­ക­വി ഒരു മു­ക്കാ­ണി­യ ബ്രാ­ഹ്മ­ണ­നാ­ണെ­ന്നും, ന­മ്മാൾ­വാർ ഒരു ദേ­ശാ­ധി­പ­തി­യാ­യ വെ­ള്ളാ­ള­ന്റെ പു­ത്ര­നാ­ണെ­ന്നു­മാ­ണു് ഐ­തി­ഹ്യം. മ­ധു­ര­ക­വി­യെ­ന്നു പ്ര­സ്തു­ത ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ങ്ങ­ളിൽ പ­റ­യു­ന്ന മാ­റൻ­കാ­രി­യെ വി­ളി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്ന­തു് അ­ദ്ദേ­ഹം കേവലം ഒരു ക­വി­യാ­യ­തു കൊ­ണ്ടു മാ­ത്ര­വു­മാ­ണു്. അ­തി­നാ­ലും മു­ക­ളിൽ കാ­ണി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള കാ­ല­നിർ­ണ്ണ­യ­ത്താ­ലും മ­റ്റും 770-നു് സ­മീ­പി­ച്ചു് മ­ധു­ര­ക­വി ആൾ­വാ­രും, ന­മ്മാൾ­വാ­രും ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നു­ള്ള അ­ഭി­പ്രാ­യം ഒ­ട്ടും­ത­ന്നെ സ്വീ­കാ­ര്യ­മ­ല്ല. വാ­സ്ത­വ­ത്തിൽ ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടേ­യും മ­ധു­ര­ക­വി­യു­ടേ­യും സ­മ­കാ­ലീ­ന­നാ­യ പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജാ­വു് വലിയ ചി­ന്ത­മ­ന്നൂർ ചെ­മ്പു­പ­ട്ട­യം പു­റ­പ്പെ­ടു­വി­ച്ച­വ­നും അ­ഭി­മാ­ന­മേ­രു എന്ന ബി­രു­ദ­മു­ള്ള­വ­നു­മാ­യ രാ­ജ­സിം­ഹ­പാ­ണ്ഡ്യ­നാ­കു­ന്നു. ഇ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ വലിയ ചി­ന്ന­മ­ന്തുർ പ­ട്ട­യ­ത്തി­ലെ സം­സ്കൃ­ത ഭാഗം ര­ചി­ച്ച ക­വി­യെ­ക്കു­റി­ച്ചു ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്ന ശ്ലോ­കം അ­തിൽ­ത്ത­ന്നെ കാ­ണു­ന്നു­ണ്ടു്.

“വിഭിത സകല വാ­ങ്മ­യ­സ്യ വിഷ്ണോർ-​

വ്വി­ന­യ­ന­യ പ്ര­ഭ­വ­സ്യ പൂർ­വ്വ­ജോ­യ

അരചയ ദ­തു­ലാ­മി­മാം പ്ര­ശ­സ്തിം

മ­ധു­ര­ഗു­ണ­സ്യ സഖാ സ വാ­സു­ദേ­വഃ”

ഇതിൽ ‘മ­ധു­ര­ഗു­ണ­സ്യ’ എന്ന പ­ദ­ത്തിൽ മ­ധു­ര­ക­വി ആൾ­വാ­രെ­ക്കു­റി­ച്ചു് ഒരു സൂചന ഒ­രു­പ­ക്ഷേ, ഉ­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നേ­ക്കാം. ഈ രാ­ജ­സിം­ഹ­പാ­ണ്ഡ്യൻ എ. ഡി. 930-നു സ­മീ­പി­ച്ചു് അ­താ­യ­തു്, മ­ധു­ര­ക­വി­യു­ടേ­യും ന­മ്മാൾ­വ­രു­ടേ­യും കാ­ല­ത്തു ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എന്നു ന­മു­ക്കു അ­റി­വു­ള്ള­തു­മാ­ണു്, പി­ന്നെ­യും ആൾ­വാർ­മാ­രിൽ വെ­ച്ചു ന­മ്മാൾ­വാർ മാ­ത്ര­മേ തി­രു­വ­ന­ന്ത­പു­ര­ത്തെ ശ്രീ­പ­ത്മ­നാ­ഭ സ്വാ­മി­ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ­പ്പ­റ്റി സ്തു­തി­ക്കു­ന്നു­ള്ളൂ. ഈ ക്ഷേ­ത്രം വി­ല്വ­മം­ഗ­ലം സ്വാ­മി­യാർ പ്ര­തി­ഷ്ഠി­ച്ച­താ­ണെ­ന്നാ­ണു് ഐ­തി­ഹ്യം. വി­ല്വ­മം­ഗ­ലം സ്വാ­മി­യാർ ഒ­ന്നി­ല­ധി­കം ഉ­ണ്ടെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കു­വാൻ കാ­ര­ണ­ങ്ങ­ളു­ണ്ടെ­ങ്കി­ലും, പ്ര­സ്തു­ത ക്ഷേ­ത്ര­പ്ര­തി­ഷ്ഠ ആ­ദ്യ­ത്തെ വി­ല്വ­മം­ഗ­ലം സ്വാ­മി­യാർ ന­ട­ത്തി­യെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്ന­താ­ണു് ശ­രി­യാ­യി­ട്ടു­ള്ള­തു്. ഈ വി­ല്വ­മം­ഗ­ലം സ്വാ­മി­യാർ (ലീ­ലാ­ശു­കൻ) ശ­ങ്ക­ര­ചാ­ര്യ­രു­ടെ പ്ര­ശി­ഷ്യ­നാ­ണു്. അ­തി­നാൽ അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ കാ­ല­വും പ്ര­സ്തു­ത ക്ഷേ­ത്ര­പ്ര­തി­ഷ്ഠ­യും എ. ഡി. 840 നു സ­മീ­പി­ച്ചാ­യി­രി­ക്കും. ന­മ്മാൾ­വാർ സ്തു­തി­ക്ക­ത്ത­ക്ക­വ­ണ്ണം അതിനു പ്ര­സി­ദ്ധി കി­ട്ടു­വാൻ ഒരു നൂ­റു­വർ­ഷം വേ­ണ്ടി­വ­രും. ഈ വി­ധ­ത്തി­ലും ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടെ കാലം 940-നു സ­മീ­പി­ച്ചാ­ണെ­ന്നു വ­രു­ന്നു­ണ്ടു്.

images/Vishnuvardhana.jpg
ഹൊ­യ്സ­ല രാ­ജാ­വാ­യ വി­ഷ്ണു­വർ­ധ­നൻ.

ന­മ്മാൾ­വാർ­ക്കു മു­മ്പു­ള്ള ആൾ­വാർ­മാർ­ക്കു ഗു­രു­ശി­ഷ്യ­പ­ര­മ്പ­ര ക്ര­മ­മി­ല്ലാ­യ്ക­യാൽ, അ­വ­രു­ടെ കാലം ക­ണ്ടു­പി­ടി­ക്കു­ന്ന­തു് കൂ­ടു­തൽ വി­ഷ­മ­ക­ര­മാ­ണു്, ആൾ­വാർ­മാ­രെ സാ­ധാ­ര­ണ­യാ­യി മൂ­ന്നു് ഇ­ന­മാ­യി വേർ­തി­രി­ക്കാ­റു­ണ്ടു്. ആ­ദ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ, മ­ധ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ, ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ എ­ന്നാ­ണു് പ്ര­സ്തു­ത ഇ­ന­ങ്ങൾ. വേ­ദാ­ന്ത­ദേ­ശി­ക­ന്റെ മുറ അ­നു­സ­രി­ച്ചു­ള്ള സാ­ധാ­ര­ണ­ക്ര­മ­മ­നു­സ­രി­ച്ചു പൊ­യ്കൈ, പൂതം, പേയ്, തി­രു­മ­ട­ഴി­ചൈ എന്നീ നാലു പേ­രേ­യും ആ­ദ്യ­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തി­ലും, ന­മ്മാൾ­വാർ, മ­ധു­ര­ക­വി, കു­ല­ശേ­ഖ­രൻ, പെ­രി­യാൾ­വാർ, ആ­ണ്ടാൾ എ­ന്നി­വ­രെ മ­ധ്യ­കാ­ല­ത്തി­ലെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തി­ലും, തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി, തി­രു­പ്പാൺ, തി­രു­മ­ങ്കൈ എ­ന്നി­വ­രെ ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തി­ലും ചേർ­ക്കാ­റു­ണ്ടു്. ഈ ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ സ്ഥാ­പി­ക്കു­വാൻ ശ്ര­മി­ക്കു­ന്ന മുറ അ­നു­സ­രി­ച്ചു് പ്ര­സ്തു­ത ഇനം തി­രി­പ്പാൻ ര­ണ്ടാ­മ­ത്തേ­തി­ലും മൂ­ന്നാ­മ­ത്തേ­തി­ലും മാ­ത്ര­മേ വൃ­ത്യാ­സം വ­രു­ത്തേ­ണ്ട­തു­ള്ളു. ഈ മുറ അ­നു­സ­രി­ച്ചു് മ­ധ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ തി­രു­പ്പാൺ, തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി, കു­ല­ശേ­ഖ­രൻ, പെ­രി­യാൾ­വാർ എ­ന്നി­വ­രും ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ ആ­ണ്ടാൾ, തി­രു­മ­ങ്കൈ, ന­മ്മാൾ­വാർ, മ­ധു­ര­ക­വി എ­ന്നി­വ­രു­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്ന­തു­മാ­ണു്. ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തിൽ ഉൾ­പ്പെ­ട്ട ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടേ­യും മ­ധു­ര­ക­വി­യു­ടേ­യും കാലം എ. ഡി. 949-നു സ­മീ­പി­ച്ചാ­ണെ­ന്നു മു­മ്പു സ്ഥാ­പി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ട­ല്ലോ. ഇതിനു അല്പം മു­മ്പാ­ണു തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രും ണ്ടാ­ളും ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന­തെ­ന്നു ഈ ലേഖകൻ വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്നു. തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള വൈ­ഷ്ണ­വ ഐ­തി­ഹ്യ­ത്തിൽ, ചോ­ഴ­രാ­ജാ­വി­നു കൊ­ടു­ക്കാ­നു­ള്ള ക­പ്പ­ത്തെ കു­ള്ള­രെ­ന്ന വർ­ഗ്ഗ­ക്കാ­രു­ടെ ത­ല­വ­നാ­യ വ­ര­കാ­ലൻ, അഥവാ, തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾവാർ അ­പ­ഹ­രി­ച്ചു വൈ­ഷ്ണ­വ­രെ പോ­റ്റി വ­ന്ന­പ്പോൾ, ചോ­ഴ­രാ­ജാ­വു് അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ തടവിൽ പാർ­പ്പി­ച്ചു എ­ന്നും, അ­പ്പോൾ താൻ കുറെ ധനം കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തു വെ­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടെ­ന്നു് അ­ദ്ദേ­ഹം ചോ­ഴ­രാ­ജാ­വി­നെ അ­റി­യി­ച്ച­ത­നു­സ­രി­ച്ചു അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ ആ പ­ട്ട­ണ­ത്തി­ലേ­ക്കു കൂ­ട്ടി­ക്കൊ­ണ്ടു­പോ­യി അവിടെ നി­ന്നു പ­ണ­മെ­ടു­ത്തു എ­ന്നും പ­റ­യു­ന്നു­ണ്ടു്. ഇതിൽ നി­ന്നു അന്നു ചോ­ഴ­രാ­ജാ­വു കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തി­ലും അ­ധി­കാ­രം ചെ­ലു­ത്തി­യി­രു­ന്നു എ­ന്നു് അ­നു­മാ­നി­ക്കാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. അ­തേ­സ­മ­യ­ത്തു തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾവാർ തന്നെ തന്റെ പ്ര­ധാ­ന­കൃ­തി­ക­ളിൽ ഒ­ന്നാ­യ പെരിയ തി­രു­മൊ­ഴി­യിൽ, കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തു­ള്ള അ­ഷ്ട­ഭു­ജ­ക­രം എന്ന ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ സ്തു­തി­ക്കു­മ്പോൾ,

“മ­ന്ന­വൻ തൊ­ണ്ടൈ­യർ കോൻ വ­ണ­ങ്കു

നീൾ­മു­ടി­മ­ലൈ വൈ­ര­മേ­കൻ

തൻ­വ­ലി­തൻ പു­ക­ഴ്പൂ­ഴ്‌­ന്ത­ക­ച്ചി അ­ട്ട­പു

യ­ക­ര­ത്തു ആതി തന്നെ”

എന്നു തു­ട­ങ്ങു­ന്ന ഒരു ശ്ലോ­കം ചൊ­ല്ലു­ന്നു­ണ്ടു്. ഇതിൽ നി­ന്നു ക­ച്ചി­യെ­ട അ­താ­യ­തു് കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തെ, വ­ജ്ര­മേ­ഘൻ എന്ന ബി­രു­ദ­മു­ള്ള ഒരു പല്ലവ രാ­ജാ­വു് (തൊ­ണ്ടൈ­യാർ­കോൻ) ഭ­രി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നും സ്പ­ഷ്ട­മാ­കു­ന്നു­ണ്ടു്. മു­ക­ളിൽ പറഞ്ഞ ഐ­തി­ഹ്യ­വും തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രു­ടെ ഈ വാ­ക്കു­ക­ളും കൂ­ട്ടി­വെ­ച്ചു നോ­ക്കി­യാൽ, അ­ന്നു് ഒരു ചോ­ള­രാ­ജാ­വി­ന്റെ മേൽ­ക്കോ­യ്മ­യിൻ­കീ­ഴിൽ വ­ജ്ര­മേ­ഘൻ എന്ന ഒരു പല്ലവ രാ­ജാ­വു് കാ­ഞ്ചി­യെ ഭ­രി­ച്ചി­രു­ന്നു എന്നു കാ­ണാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. സാ­ധാ­ര­ണ­യാ­യി, ഈ പ­ല്ല­വ­രാ­ജാ­വു് ഉ­ദ്ദേ­ശം എ. ഡി. 790-​മുതൽക്കു നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്ന ദ­ന്തി­വർ­മ്മൻ വ­ജ്ര­മേ­ഘൻ എന്ന പല്ലവ രാ­ജാ­വാ­ണെ­ന്നാ­ണു് പ­ണ്ഡി­ത­ന്മാർ വി­ചാ­രി­ച്ചു­വ­രു­ന്ന­തു്. ഇതു ശ­രി­യ­ല്ല. ദ­ന്തി­വർ­മ്മ­ന്റെ കാ­ല­ത്തു ചോ­ഴ­രാ­ജാ­ക്ക­ന്മാർ പല്ലവ രാ­ജാ­വി­നു കപ്പം കൊ­ടു­ത്തി­രു­ന്ന­ത­ല്ലാ­തെ, പ­ല്ല­വ­രാ­ജാ­വു ചോഴനു കപ്പം കൊ­ടു­ത്തി­രു­ന്നി­ല്ല. സ്വ­ത­ന്ത്ര­മാ­യ പ­ല്ല­വ­രാ­ജാ­ക്ക­ന്മാ­രിൽ ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ രാ­ജാ­വാ­യ അ­പ­രാ­ജി­ത വി­ക്ര­മ­ന്റെ മകനോ, സ­ഹോ­ദ­ര­നോ ആയ ഒ­രാൾ­ക്കും വ­ജ്ര­മേ­ഘൻ എന്ന ബി­രു­ദ­മു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു എന്നു ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ നി­ന്നു് അ­റി­യാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. അ­പ­രാ­ജി­ത വി­ക്ര­മ­വർ­മ്മ­നെ ചോ­ള­രാ­ജാ­വാ­യ ആ­ദി­ത്യൻ ഒ­ന്നാ­മൻ എ. ഡി. 890-നു സ­മീ­പി­ച്ചു തോൽ­പി­ച്ചു് തന്റെ മേൽ­ക്കോ­യ്മ പ­ല്ല­വ­രാ­ജാ­വി­ന്റെ­മേൽ സ്ഥാ­പി­ക്കു­ക­യു­ണ്ടാ­യി. ഈ സ്ഥി­തി­യെ­യാ­ണു് മേ­ല്പ­റ­ഞ്ഞ ഐ­തി­ഹ്യ­വും തി­രു­മ­ങ്കൈ­യു­ടെ വാ­ക്കു­ക­ളും സൂ­ചി­പ്പി­ക്കു­ന്ന­തു്. അ­തി­നാൽ, എ. ഡി. 900-നു സ­മീ­പി­ച്ചാ­ണു് തി­രു­മ­ങ്കൈ­െ ആൾവാർ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന­തെ­ന്നു വ­രു­ന്നു.

images/Thirumangai_Azhwar.jpg
തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾവാൾ.

പെ­രി­യാൾ­വാ­രു­ടെ രാ­ജാ­വു ശ്രീ­വ­ല്ല­ഭ­ദേ­വ­നാ­ണെ­ന്നാ­ണു് ഐ­തി­ഹ്യം. പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജ്യ­ത്തു­ള്ള തി­രു­മാ­ലി­രും­ഞ്ചോ­ല എന്ന സ്ഥ­ല­ത്തു­ള്ള വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ­ക്കു­റി­ച്ചു പെ­രി­യാൾ­വാർ ര­ചി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള ഒരു സ്തു­തി­യിൽ ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്ന ര­ണ്ടു­വ­രി­കൾ കാ­ണു­ന്നു.

“പൊ­ന്ന­വിൽ കൂർ­വേർ­കോൻ

നെ­ടു­മാ­റൻ തെൻ­കു­ടർ­കോൻ

തെ­ന്നൻ കൊ­ണ്ടാ­ടു­ന്തെൻ

തി­രു­മാ­ലി­രു­ഞ്ചോ­ലൈ­യേ”.

ഇതിൽ നി­ന്നു് അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ സ­മ­കാ­ലീ­നാ­യ തെ­ന്ന­ന്റെ, അ­താ­യ­തു് പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജാ­വി­ന്റെ ഒരു പേരു നെ­ടു­മാ­റൻ എ­ന്നാ­ണെ­ന്നു സ്പ­ഷ്ട­മാ­ണു്. ഈ രാ­ജാ­വു് എ. ഡി. 862-ൽ മ­രി­ച്ച മാ­റ­വർ­മ്മൻ ശ്രീ­വ­ല്ല­ഭ­നാ­യി­രി­ക്കാ­നേ ഇ­ട­യു­ള്ളു. ഇ­ദ്ദേ­ഹം അ­തി­പ്ര­ബ­ല­നാ­യി ത­മി­ഴ­ക­ത്തു മാ­ത്ര­മ­ല്ല, സി­ലോ­ണി­ലും കൂടി തന്റെ അ­ധി­കാ­രം ചെ­ലു­ത്തി ദീർ­ഘ­കാ­ലം നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്നു. അ­തി­നാൽ ഇ­ദ്ദേ­ഹം നാ­ടു­വാ­ഴാൻ തു­ട­ങ്ങി­യ­തു് എ. ഡി. 822 ധനു സ­മീ­പി­ച്ചാ­ണെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. ഇ­ങ്ങ­നെ ഉ­ദ്ദേ­ശം 822 മു­തൽ­ക്കു 862 വരെ നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്ന പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജാ­വാ­യ മാ­റ­വർ­മ്മൻ ശ്രീ­വ­ല്ല­ഭ­ന്റെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­നാ­ണു് പെ­രി­യാൾ­വാർ. ആ­ണ്ടാൾ ഈ ആൾ­വാ­രു­ടെ ദ­ത്തു­പു­ത്രി­യാ­ണെ­ന്നു വൈ­ഷ്ണ­വ ഐ­തി­ഹ്യ­മു­ള്ള­തി­നാൽ, ആ സ്ത്രീ ആൾ­വാ­രു­ടെ കാലം എ. ഡി. 880-നു സ­മീ­പി­ച്ചി­രി­ക്കും.

images/Keshava_temple.jpg
പ­ന്ത്ര­ണ്ടാം നൂ­റ്റാ­ണ്ടി­ന്റെ തു­ട­ക്ക­ത്തിൽ ഹൊ­യ്സ­ല രാ­ജാ­വാ­യ വി­ഷ്ണു­വർ­ധ­നൻ പ­ണി­ക­ഴി­പ്പി­ച്ച ചെ­ന്ന­കേ­ശ­വ ക്ഷേ­ത്രം.

കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾവാർ കു­ല­ശേ­ഖ­ര­പ്പെ­രു­മാൾ എന്ന സ്ഥാ­ന­പ്പേ­രു­ള്ള ചേ­ര­രാ­ജാ­ക്ക­ന്മാ­രിൽ ഒ­രു­വ­നാ­ണെ­ന്നു­ള്ള­തു് പ്ര­ത്യ­ക്ഷ­മാ­ണു്. പെ­രി­യാൾ­വാ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തി­ന­ടു­പ്പി­ച്ചാ­യി­രു­ന്നു ഇ­ദ്ദേ­ഹം നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്ന­തെ­ന്നു വൈ­ഷ്ണ­വ ഐ­തി­ഹ്യ­ത്തിൽ നി­ന്നു അ­നു­മാ­നി­ക്കാം. അ­തി­നാൽ ഒ­മ്പ­താം ശ­താ­ബ്ദ­ത്തിൽ തന്നെ കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾവാർ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നി­രി­ക്ക­ണം. ഒ­മ്പ­താം ശ­താ­ബ്ദ­ത്തി­ന്റെ ഉ­ത്ത­രാർ­ദ്ധ­ത്തിൽ നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്ന­താ­ണു ര­വി­യു­ടെ പിൻ­ഗാ­മി­യാ­യ വി­ജ­യ­രാ­ഘ­വ­ദേ­വൻ എന്ന ചേര രാ­ജാ­വു് ഒരു കു­ല­ശേ­ഖ­ര ദേ­വ­ന്റെ പു­ത്രി­യെ വി­വാ­ഹം ചെ­യ്തു എന്നു ദ­ക്ഷി­ണ­തി­രു­വി­താം­കൂ­റി­ലെ തി­രു­ന­ന്തി­ക്ക­രെ­യു­ള്ള ഒരു ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ നി­ന്നു ന­മു­ക്ക­റി­യാം. മ­രു­മ­ക്ക­ത്താ­യി­കൾ ത­ങ്ങ­ളു­ടെ അ­മ്മാ­വ­ന്റെ മ­ക്ക­ളെ വി­വാ­ഹം ചെ­യ്യു­ക പ­തി­വു­ള്ള­തി­നാൽ, വി­ജ­യ­രാ­ഘ­വ­ദേ­വ­ന്റെ ഭാ­ര്യ­യു­ടെ അ­ച്ഛ­നാ­യ കു­ല­ശേ­ഖ­ര­ദേ­വൻ താ­ണു­ര­വി­ക്കു മു­മ്പു നാ­ടു­വാ­ണി­രു­ന്ന കു­ല­ശേ­ഖ­ര­പ്പെ­രു­മാൾ എന്ന ചേ­ര­രാ­ജാ­വാ­ണെ­ന്നു ന്യാ­യ­മാ­യി അ­നു­മാ­നി­ക്കാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. താ­ണു­ര­വി­യു­ടെ ഭ­ര­ണ­കാ­ലം ഏ­റെ­ക്കു­റെ സൂ­ക്ഷ്മ­മാ­യി ക­ണ്ടു­പി­ടി­ക്കു­വാൻ സാ­ധി­ക്കും. താൻ എ­ഴു­തു­ന്ന ആ­ണ്ടാ­യ എ. ഡി. 1602-നു 733 വർ­ഷ­ങ്ങൾ­ക്കു മു­മ്പു് അ­താ­യ­തു്, എ. ഡി. 869-ൽ മാർ­സ­പ്പോർ എ­ന്നും മാർ­പ്രൊ­ത്തു് എ­ന്നും പേ­രു­ള്ള രണ്ടു ക്രി­സ്ത്യാ­നി മെ­ത്രാ­ന്മാർ കൊ­ല്ല­ത്തു സെ­ന്റ് തോ­മ­സ്പ­ള്ളി പ­ണി­ക­ഴി­പ്പി­ച്ചു എന്നു ഗൂവിയ (Gowvea) രേ­ഖ­പ്പെ­ടു­ത്തി­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. സ­പ്പീർ ഈശോ (മാർ­സ­പ്പോർ) ഇ­ങ്ങ­നെ കൊ­ല്ല­ത്തു പ­ണി­ക­ഴി­പ്പി­ച്ച ത­രി­സാ­പ്പ­ള­ളി­യ്ക്കു താ­ണു­ര­വി­യു­ടെ അ­ഞ്ചാ­മ­ത്തെ ആ­ണ്ടിൽ വേ­ണാ­ട്ടി­ലെ ഉ­ട­യ­വ­രാ­യ അ­യ്യ­ന­ടി തി­രു­വ­ടി കുറെ ഭൂ­മി­യും മ­റ്റും ദാനം ചെ­യ്ത­താ­യി താ­ണു­ര­വി­യു­ടെ കോ­ട്ട­യം ചെ­പ്പേ­ടിൽ നി­ന്നു് ന­മു­ക്ക­റി­യാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. പള്ളി പ­ണി­ക­ഴി­പ്പി­ച്ച കാ­ല­ത്തി­ന­ടു­പ്പി­ച്ചാ­ണു് ഈ ഭൂ­മി­ദാ­നം ഉ­ണ്ടാ­യ­തെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. പ­ള്ളി­യു­ടെ പണി തീർ­ന്നു് ഒ­രു­വർ­ഷം ക­ഴി­യു­ന്ന­തി­നു മു­മ്പിൽ പ്ര­സ്തു­ത ദാ­ന­മു­ണ്ടാ­യി എന്നു വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്ന­തിൽ അധികം തെ­റ്റു കാ­ണു­ക­യി­ല്ല. അ­പ്പോൾ താ­ണു­ര­വി രാ­ജ്യ­ഭാ­ര­മേ­റ്റ­തു് എ. ഡി. 865-ൽ ആ­ണെ­ന്നു വ­രു­ന്നു. അ­തി­നാൽ താ­ണു­ര­വി­യു­ടെ മുൻ­ഗാ­മി­യാ­യ കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾവാർ മ­രി­ച്ച­തും എ. ഡി. 865-ൽ ആ­ണെ­ന്നു വി­ശ്വ­സി­ക്കാം. ഇതിൽ നി­ന്നു കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രു­ടെ വാ­ഴ്ച­ക്കാ­ലം ഉ­ദ്ദേ­ശം 840 മു­തൽ­ക്കു് 865 വരെ ആ­യി­രി­ക്കു­മെ­ന്നും അ­നു­മാ­നി­ക്കാം. ഏ­ക­ദേ­ശം ഈ കാ­ല­ത്തു­ത­ന്നെ പെ­രി­യാൾ­വാ­രും ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എന്നു മു­മ്പു് സ്ഥാ­പി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ട­ല്ലോ. കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രു­ടെ കാ­ല­ത്താ­യി­രി­ക്ക­ണം തി­രു­വ­ന­ന്ത­പു­ര­ത്തെ ശ്രീ­പ­ത്മ­നാ­ഭ­സ്വാ­മി­ക്ഷേ­ത്രം ഉ­ണ്ടാ­യ­തും.

images/Yoganarasingaperumaltemple1.jpg
ന­ര­സിം­ഹ­ക്ഷേ­ത്രം, ആനമല.

ത­പ­തീ­സം­വ­ര­ണം, സു­ഭ­ദ്രാ­ധ­ന­ഞ്ജ­യം എന്നീ നാ­ട­ക­ങ്ങ­ളു­ടെ കർ­ത്താ­വാ­യ കു­ല­ശേ­ഖ­ര­വർ­മ്മ­നും കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രും ഒ­ന്നാ­ണെ­ന്നു­ള്ള പ­ക്ഷ­ക്കാ­രോ­ടു ഈ ലേഖകൻ പല കാ­ര­ണ­ങ്ങ­ളാ­ലും യോ­ജി­ക്കു­ന്നി­ല്ലെ­ന്നും ഇവിടെ പ­റ­ഞ്ഞു­കൊ­ള്ള­ട്ടെ. പ്ര­സ്തു­ത കു­ല­ശേ­ഖ­ര­വർ­മ്മൻ എ. ഡി. 10-ാം ശ­താ­ബ്ദ­ത്തി­ന്റെ ഉ­ത്ത­രാർ­ദ്ധ­ത്തിൽ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നാ­ണു് ഈ ലേ­ഖ­ക­ന്റെ അ­ഭി­പ്രാ­യം. ഇ­തി­നു­ള്ള കാ­ര­ണ­ങ്ങൾ സ്ഥ­ല­ച്ചു­രു­ക്ക­ത്താ­ലും, വി­ഷ­യ­ത്തി­നു­ള്ള അ­കൽ­ച്ച നി­മി­ത്ത­വും ഇവിടെ വി­വ­രി­ക്കു­വാൻ തു­നി­യു­ന്നി­ല്ല. എ­ന്നാൽ ഇതിനെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചു­ള്ള ഒരു സംഗതി അതിനു പ്ര­തി­പാ­ദ്യ­വി­ഷ­യ­വു­മാ­യി ബ­ന്ധ­മു­ള്ള­തി­നാൽ പ­റ­യാ­തെ ഗ­ത്യ­ന്ത­ര­മി­ല്ല. കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രു­ടെ മു­കു­ന്ദ­മാ­ല­യി­ലെ ഒരു ശ്ലോ­ക­ത്തി­ന്റെ ഒരു പാ­ഠ­ഭേ­ദ­ത്തെ ആ­സ്പ­ദി­ച്ചു് ചില പ­ണ്ഡി­ത­ന്മാർ അ­ദ്ദേ­ഹം ര­വി­യു­ടെ പു­ത്ര­നാ­യ വാ­സു­ദേ­വ ഭ­ട്ട­തി­രി­യു­ടെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­നും പ്ര­സ്തു­ത നാ­ട­ക­ങ്ങ­ളു­ടെ കർ­ത്താ­വു­മാ­യ കു­ല­ശേ­ഖ­ര­വ­ര­മ്മ­നാ­ണെ­ന്നു സ്ഥാ­പി­ക്കു­വാൻ ശ്ര­മി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. ആ ശ്ലോ­ക­ത്തി­നു ഇവർ സ്വീ­ക­രി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള പാഠം ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്നു.

“യ­സു­പ്രി­യൗ ശ്രു­തി­ധ­രൗ ര­വി­ലോ­ക വീരൗ

മി­ത്രേ ദ്വി­ജ­ന്മ വര ദ്വി­പാ­ശ­ര വാ­വ­ഭു­താം

തേനാം ബു­ജാ­ക്ഷ­ച­ച­ര­ണാം ബു­ജ­ഷ്ട­പ­ദേ­ന

രാ­ജ്ഞാ­കൃ­താ സ്തു­തി­രി­യം കു­ല­ശേ­ഖ­രേ­ണ.”

images/Sri_nammalvar.jpg
ന­മ്മാൾ­വാ­രു­ടെ ശി­ല്പം.

കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാർ­ക്കു രവി എന്ന ന­മ്പൂ­തി­രി­യും ലോ­ക­വീ­ര­നെ­ന്ന വാ­ര്യ­രും സ്നേ­ഹി­ത­ന്മാ­രാ­യി­ട്ടു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു എ­ന്നാ­ണു് ഒരു ന­വീ­ന­വ്യാ­ഖ്യാ­ന­ത്തെ ആ­സ്പ­ദി­ച്ചു് ഇവർ ഇതിൽ നി­ന്നു അ­ഭി­പ്രാ­യ­പ്പെ­ട്ടി­ട്ടു­ള്ള­തു്. എ­ന്നാൽ കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള വൈ­ഷ്ണ­വ­ഐ­തി­ഹ്യം അ­റി­യാ­വു­ന്ന പ­ണ്ഡി­ത­ന്മാർ ഈ ശ്ലോ­ക­ത്തി­ന്റെ സാ­ധാ­ര­ണ­പാ­ഠ­മാ­യ “ക­വി­ലോ­ക­ഗി­തൗ മി­ത്രേ­ദ്വി­ജ­ന്മ പ­രി­വാ­ര­ശി­വാം ച­ഭൂ­താം” എ­ന്ന­തിൽ നി­ന്നു ഇതിൽ പ്ര­സ്താ­വി­ക്കു­ന്ന മി­ത്ര­ങ്ങൾ തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി ആൾ­വാ­രും തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാ­രു­മാ­ണെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കു­ക­യും ചെ­യ്യു­ന്നു­ണ്ടു്. ഈ അ­ഭി­പ്രാ­യ­ത്തെ സാ­ധൂ­ക­രി­ക്കു­വാ­നാ­യി ഇവർ കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രു­ടെ പെ­രു­മാൾ തി­രു­മൊ­ഴി­യിൽ നി­ന്നു് “തോ­ട്ട­രും­തി­റൽ തേ­നി­നൈ” എന്ന ശ്രീ­രം­ഗ­ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള പ്ര­സി­ദ്ധ സ്ത­വ­ത്തി­ലെ ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്ന ശ്ലോ­കം ഉ­ദ്ധ­രി­ച്ചി­ട്ടു­മു­ണ്ടു്.

“തോ­ട്ട­ലാ മ­ലർ­മ­ങ്കൈ­തോ­ളി­ണൈ

തോ­യ്ന്ത­തും ചു­ടർ­വാ­ളി­യാൽ

നീ­ട്ടു­മാ­മ­രം പെ­റ്റ­തും നി­റൈ­മേ­യ്ത്ത­തും

ഇവൈയൈ നി­നൈ­ന്തു

ആ­ടി­പ്പാ­ടി അ­ര­ങ്ക­വോ! എ­ന്റ­ഴൈ­ക്കു

ന്തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി

ആടനാം പെറിൽ ക­ങ്കൈ­നീർ­ക്കു­ടൈ

ന്താ­ടും വേ­ട്കൈ എ­ന്നാ­വ­തോ.”

ഈ ശ്ലോ­ക­ത്തിൽ അ­ര­ങ്കൻ എന്നു പേ­രു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്ന തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാ­രു­ടേ­യും തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി ആൾ­വാ­രു­ടേ­യും നാ­മ­ങ്ങൾ കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾവാർ ധ്വ­നി­പ്പി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടെ­ന്നും ഇവർ അ­ഭി­പ്രാ­യ­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്നു. ഈ ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ അ­ഭി­പ്രാ­യ­ത്തോ­ടാ­ണു് ഈ ലേഖകൻ യോ­ജി­ക്കു­ന്ന­തു്. “ര­വി­ലോ­ക­വീ­രൗ” എന്ന പാഠം വെ­ച്ചു­കൊ­ണ്ടു മു­കു­ന്ദ­മാ­ല­യി­ലെ പ്ര­സ്തു­ത ശ്ലോ­കം പ്ര­സ്തു­ത ര­ണ്ടു് ആൾ­വാ­ന്മാ­രേ­യും സൂ­ചി­പ്പി­ക്കു­ന്നു എ­ന്നാ­ണു് ഈ ലേ­ഖ­ക­ന്റെ അ­ഭി­പ്രാ­യം. ര­വി­ലോ­കം എ­ന്ന­തു സൂ­ര്യ­വം­ശ­ജ­രാ­യ ചോ­ഴ­രാ­ജാ­ക്ക­ന്മാർ ഭ­രി­ച്ചി­രു­ന്ന ശ്രീ­രം­ഗ­ത്തി­നു സ­മീ­പ­ത്തു­ള്ള ഉ­റൈ­യൂ­രി­ലും, വി­പ്ര­നാ­രാ­യ­ണൻ എന്ന പേ­രി­ലു­ള്ള തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി ആൾവാർ ശ്രീ­രം­ഗ­ത്തി­ന­ടു­ത്തു­ള്ള തി­രു­മ­ങ്ങൻ­കു­ടി­യി­ലും ജ­നി­ക്കു­ക­യും, കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾവാർ പല സ്ത­വ­ങ്ങ­ളി­ലും വാ­ഴ്ത്തു­ന്ന ശ്രീ­രം­ഗ­ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ലെ ദേവനെ ആ­രാ­ധി­ച്ചു ജീ­വി­തം ന­യി­ക്കു­ക­യു­മാ­ണു് ചെ­യ്തി­ട്ടു­ള്ള­തു്. മു­കു­ന്ദ­മാ­ല­യി­ലെ ശ്ലോ­ക­ത്തി­ലെ ദ്വി­ജ­ന്മ­വ­രൻ അ­താ­യ­തു് ബ്രാ­ഹ്മ­ണ­ശ്രേ­ഷ്ഠൻ, ബ്രാ­ഹ്മ­ണ­നാ­യ തൊ­ണ്ട­ര­ടി­പ്പൊ­ടി ആൾ­വാ­രാ­കു­ന്നു. പാ­ര­ശ­വൻ എന്ന പ­ദ­ത്തി­നു വാ­ര്യർ എന്ന അർ­ത്ഥ­ത്തി­നു പുറമെ കു­ല­ടാ­പു­ത്രൻ എ­ന്നും­കൂ­ടി അർ­ത്ഥ­മു­ണ്ട­ല്ലോ. തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാ­രെ ഒരു പ­ഞ്ച­മൻ ഉ­റൈ­യൂ­രി­ലെ ഒരു വയലിൽ നി­ന്നു ക­ണ്ടെ­ത്തി വ­ളർ­ത്തി എ­ന്നാ­ണു് വൈ­ഷ്ണ­വ ഐ­തി­ഹ്യം. കു­ല­ടാ­പു­ത്ര­നാ­ക­യാൽ മാ­താ­വു് ഉ­പേ­ക്ഷി­ച്ച ശി­ശു­വാ­യി­രു­ന്നി­രി­ക്കാം തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാർ. അ­തി­നാൽ പാ­ര­ശ­വൻ എന്ന പ്ര­സ്തു­ത ശ്ലോ­ക­ത്തിൽ പ­റ­ഞ്ഞി­രി­ക്കു­ന്ന­തു തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാ­രെ ഉ­ദ്ദേ­ശി­ച്ചാ­ണെ­ന്നു വരാൻ പാ­ടി­ല്ലാ­തെ­യി­ല്ല. മു­കു­ന്ദ­മാ­ല­യി­ലെ ഒരു സ്ത­വ­ത്തിൽ,

“ആ­നാ­ത­ചെൽ­വ­ത്തു അ­രം­പൈ­യർ­കൾ കർപുഴ

വാ­നാ­ളും ചെൽ­വ­മും മ­ണ്ണ­ര­ചും യാൻ വേ­ണ്ടേൻ

തേനാർ പു­ഞ്ചോ­ലൈ­ത്തി­രു­വേ­ങ്ക­ട­ച്ചു നൈയിൽ

മീ­നാ­യ്പി­റ­ക്കും വി­തി­യു­ടൈ­യെ­നോ­വേ­നേ”.

എ­ന്നു­പോ­ലും തന്റെ പെ­രു­മാൾ തി­രു­മൊ­ഴി­യിൽ പാ­ടി­യി­ട്ടു­ള്ള ഭ­ക്ത­ശി­രോ­മ­ണി­യും അ­തി­ന്റെ കർ­ത്താ­വു­മാ­യ ഒരു രാ­ജാ­വു് തന്റെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­രാ­യ പ്ര­സി­ദ്ധ­ഭ­ക്ത­ന്മാ­രെ­പ്പ­റ്റി പ്ര­സ്താ­വി­ക്കു­ന്ന­താ­ണു് തന്റെ ആ­ശ്രി­ത­രാ­യ ലൗകിക ക­വി­ക­ളെ­ക്കു­റി­ച്ചു പ­റ­യു­ന്ന­തി­നെ­ക്കാ­ള­ധി­കം സ്വാ­ഭാ­വി­ക­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്ന­തും. “ര­വി­ലോ­ക­വീ­രൗ” എന്ന പദം ത്രി­പു­ര ദ­ഹ­നാ­ദി യ­മ­ക­കാ­വ്യ­ങ്ങ­ളു­ടെ കർ­ത്താ­വാ­യ വാ­സു­ഭ­ട്ട­തി­രി­യു­ടെ പി­താ­വാ­യ ര­വി­യേ­യും ലോ­ക­വീർ എന്ന വാ­ര്യ­രേ­യും സൂ­ചി­പ്പി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ങ്കിൽ, കു­ല­ശേ­ഖ­ര­ന്റെ പിൻ­ഗാ­മി­യാ­യ ചേ­ര­രാ­ജാ­വു് രാ­ജ­ശേ­ഖ­ര­നെ­ന്ന ബി­രു­ദ­മു­ള്ള രാ­മ­മ­വർ­മ്മൻ ആയേ മ­തി­യാ­വൂ. നേ­രെ­മ­റി­ച്ചു്, കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രു­ടെ പിൻ­ഗാ­മി താ­ണു­ര­വി ആ­ണെ­ന്നു മു­ക­ളിൽ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ട­ല്ലോ. കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രും നാ­ട­ക­കർ­ത്താ­വാ­യ കു­ല­ശേ­ഖ­ര വർ­മ്മ­നും ഒ­ന്ന­ല്ലെ­ന്നു കാ­ണി­ക്കു­ന്ന പല സം­ഗ­തി­ക­ളിൽ ഒന്നു മാ­ത്ര­മാ­ണി­തു്.

കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രെ­പ്പ­റ്റി മു­ക­ളിൽ പ്ര­സ്താ­വി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള വി­വ­ര­ങ്ങ­ളിൽ നി­ന്നു്, തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാ­രും അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­രാ­ണെ­ന്നു വ­രു­ന്നു­ണ്ട­ല്ലോ. ഇ­തു­നി­മി­ത്ത­മാ­ണു് അന്നു മുതൽ നൽ­കി­യി­ട്ടു­ള്ള ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ മു­റ­യിൽ തി­രു­മ­ഴി­ചൈ ആൾ­വാ­രു­ടെ സ്ഥാ­നം മാ­റ്റി അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തെ തി­രു­പ്പാ­ണാൾ­വാ­രു­ടെ മു­മ്പു് സ്ഥാ­പി­ക്ക­ണ­മെ­ന്നു മു­ക­ളിൽ പ­റ­ഞ്ഞി­ട്ടു­ള്ള­തു്. തി­രു­മ­ഴി­ചൈ ആൾവാർ ആ­ദ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തിൽ ഉൾ­പ്പെ­ടു­ന്ന ദേ­ഹ­മാ­ണു്. ഈ ആ­ദ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കാലം, അതിൽ ഉൾ­പ്പെ­ട്ട പ്രഥമ ആൾ­വാ­രാ­യ പൊ­യ്കൈ തമിഴ് സം­ഘ­ത്തി­ലെ പ്ര­സി­ദ്ധ­ക­വി­ക­ളു­ടെ കൂ­ട്ട­ത്തി­ലു­ള്ള പൊ­യ്കൈ ക­വി­യാ­ണെ­ന്നു­ള്ള കാ­ര­ണ­ത്താൽ, തമിഴ് സം­ഘ­ത്തി­ന്റെ കാ­ല­മാ­ണെ­ന്നു ഡോ­ക്ടർ എസ്. കൃ­ഷ്ണ­സ്വാ­മി അ­യ്യ­ങ്കാർ സ്ഥാ­പി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. തമിഴ് സം­ഘ­ത്തി­ന്റെ കാ­ല­ത്തെ­പ്പ­റ്റി തീ­വ്ര­മാ­യ തർ­ക്ക­ങ്ങൾ ഇ­ന്നും ന­ട­ന്നു­വ­രു­ന്നു­ണ്ടു്. തമിഴ് സം­ഘ­ത്തി­ന്റെ കാലം എ. ഡി. 550-നും 750-നും മ­ധ്യേ­യാ­ണെ­ന്നാ­ണു് പല കാ­ര­ണ­ങ്ങൾ­കൊ­ണ്ടും ഈ ലേഖകൻ വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ത­മി­ഴ്സം­ഘ­ത്തി­ന്റെ ആ­ദി­കാ­ല­ത്തു­ള്ള ക­വി­ക­ളിൽ ഒ­രാ­ളാ­ണു് പൊ­യ്കൈ, അഥവാ, പൊ­യ്കൈ ആൾവാർ. അ­തി­നാൽ പൊ­യ്കൈ ആൾവാർ എ. ഡി. 550-നും 650-നും മധ്യേ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നി­രി­ക്ക­ണം. പു­ത്താൾ­വാ­രും, പോ­യാൾ­വാ­രും, തി­രു­മ­ഴി­ചൈ ആൾ­വാ­രും ഏ­റെ­ക്കു­റെ പൊ­യ്കൈ ആ­ഴ്‌­വാർ­മാ­രു­ടെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­രാ­യി­രു­ന്നു എന്നു വൈ­ഷ്ണ­വ­ഐ­തി­ഹ്യം സൂ­ചി­പ്പി­ക്കു­ന്ന­തി­നാൽ ഇവരും എ. ഡി. 550-നും 650-നും മധ്യേ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നു് ന­മു­ക്കു വി­ശ്വ­സി­ക്കാം: കൊ­ങ്ക­ക­ണ­സി­ദ്ധൻ അ­താ­യ­തു്, രണ്ടു നാ­ഗാർ­ജ്ജു­ന­ന്മാർ എന്ന ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ ഈ ലേഖകൻ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള­ത­നു­സ­രി­ച്ചു്, സി­ദ്ധ­നാ­ഗാർ­ജ്ജു­നൻ തി­രു­മ­ഴി­ചൈ ആൾ­വാ­രെ സ­ന്ദർ­ശി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നു­ള്ള ഐ­തി­ഹ്യ­വും ആ­ദ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ­ക്കു ഇവിടെ നിൽ­കി­യി­രി­ക്കു­ന്ന കാ­ല­ത്തെ പി­ന്താ­ങ്ങു­ന്നു­ണ്ടു്. സി­ദ്ധ­നാ­ഗാർ­ജ്ജു­നൻ ആറാം ശ­താ­ബ്ദ­ത്തി­ന്റെ ഉ­ത്ത­രാർ­ദ്ധ­ത്തിൽ കാ­ളി­ദാ­സ­ന്റെ സ­മ­കാ­ലീ­ന­നാ­യി ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്നു എ­ന്നു് ഈ ലേഖകൻ പ്ര­സ്തു­ത ലേ­ഖ­ന­ത്തിൽ ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ച്ചി­രു­ന്ന­ല്ലോ.

images/Prince_of_Wales.jpg
പ­തി­നൊ­ന്നാം നൂ­റ്റാ­ണ്ടി­ലെ വൈ­കു­ണ്ഠ ച­തുർ­മൂർ­ത്തി. ചില മ­ധ്യ­കാ­ല ഹി­ന്ദു ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്ന പ­ഞ്ച­രാ­ത്ര വ്യൂഹ സി­ദ്ധാ­ന്ത­ത്തി­ന്റെ പ്ര­തി­രൂ­പ­മാ­ണി­തു്.

ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കാലം ഇ­പ്ര­കാ­രം നിർ­ണ്ണ­യി­ച്ചു ക­ഴി­ഞ്ഞ­തി­നാൽ അവർ വാ­ഴ്ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്ന വൈ­ഷ്ണ­വ­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളു­ടെ താ­ര­ത­മ്യേ­ന­യു­ള്ള പ്രാ­ചീ­ന­ത ക­ണ്ടു­പി­ടി­ക്കു­ന്ന­തു് ല­ഘു­വാ­യ ഒരു കാ­ര്യ­മാ­ണു്. ചോ­ഴ­രാ­ജ്യ­ത്തി­ലു­ള്ള 40 വി­ഷ്ണു ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യും, പാണ്ഡ രാ­ജ്യ­ത്തു­ള്ള 18 വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യും, ചേ­ര­രാ­ജ്യ­ത്തു­ള്ള അഥവാ കേ­ര­ള­ത്തി­ലു­ള്ള 13 വി­ഷ്ണു ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യും, ന­ടു­നാ­ട്ടി­ലു­ള്ള അ­താ­യ­തു് കൊം­ഗു­ദേ­ശ­ത്തും അതിനു സ­മീ­പ­ത്തു­മു­ള്ള രണ്ടു വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യും, തൊ­ണ്ടൈ­നാ­ട്ടി­ലു­ള്ള അ­താ­യ­തു് പ­ല്ല­വ­രാ­ജാ­ക്ക­ന്മാർ ഭ­രി­ച്ചി­രു­ന്ന­തും തെ­ക്കൻ ആർ­ക്കാ­ടു ജില്ല മു­തൽ­ക്കു മ­ദ്രാ­സു­വ­രെ നീ­ണ്ടു കി­ട­ന്നി­രു­ന്ന­തു­മാ­യ രാ­ജ്യ­ത്തു­ള്ള 22 വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യു­മാ­ണു് ഈ ആൾ­വാർ­മാർ നാ­ലാ­യി­ര പ്ര­ബ­ന്ധ­ത്തിൽ വാ­ഴ്ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ത­മി­ഴ്‌­നാ­ട്ടി­ലെ ഈ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങൾ­ക്കു പുറമേ തി­രു­വേ­ങ്ക­ടം (തി­രു­പ്പ­തി) തു­ട­ങ്ങി വ­ട­ക്കു് ഡെ­ക്കാ­ണി­ലും ഉത്തര ഇ­ന്ത്യ­യി­ലു­മു­ള്ള ചില വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യും ഇവർ വാ­ഴ്ത്തു­ന്നു­ണ്ടു്. ഇവർ സ്തു­തി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള ചോ­ഴ­രാ­ജ്യ­ത്തി­ലെ വൈ­ഷ്ണ­വ­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ പ്ര­ധാ­ന­മാ­യ­വ ശ്രീ­രം­ഗം (തി­രു­വി­ര­ങ്കം) ഉറയൂർ, തി­രു­വെ­ള്ള­റൈ, തി­രു­പ്പേർ­ന­ഗ­രം, തി­രു­വ­ഴു­ത്തൂർ, കും­ഭ­കോ­ണം (ക­ട­ന്തൈ) തി­രു­വെ­ണ്ണ­ക­രം, തി­രു­ക്ക­ണ്ണ­പു­രം, ചി­തം­ബ­രം (ചി­ത്ര­കൂ­ടം) നാ­ങ്കൂർ എന്നീ സ്ഥ­ല­ങ്ങ­ളി­ലു­ള്ള­വ­യാ­കു­ന്നു. തി­രു­മാ­ലി­രു­ഞ്ചോ­ല, തി­രു­ക്കൊ­ട്ടി­യൂർ, തി­രു­ത്തൽ­കാൽ, ശ്രീ­വി­ല്ലി­പു­ത്തൂർ, തി­രു­ക്ക­രി­കൂർ, തി­രു­ക്കു­റു­ങ്ക­ടി എന്നീ സ്ഥ­ല­ങ്ങ­ളി­ലു­ള്ള വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളാ­ണു് ഇവർ വാ­ഴ്ത്തി­യി­ട്ടു­ള്ള പാ­ണ്ഡ്യ­രാ­ജ്യ­ത്തി­ലെ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ പ്ര­ധാ­ന­മാ­യി­ട്ടു­ള്ള­വ. ഇവർ വാ­ഴ്ത്തി­യി­ട്ടു­ള്ള കേ­ര­ള­ത്തി­ലെ വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങൾ തി­രു­വ­ന­ന്ത­പു­രം, തു­രു­വൺ പ­രി­യാ­രം (തൃ­പ്പ­തി­സാ­രം), തൃ­ക്കാ­ക്ക­ര, തി­രു­മൂ­ഴി­ക്കു­ളം, കു­ട്ട­നാ­ട്ടി­ലെ തി­രു­പ്പു­ലി­യൂർ, ചെ­ങ്ങ­ന്നൂർ, തി­രു­നാ­വാ­യ്, തി­രു­വ­ല്ല­വാ­യ് (തി­രു­വ­ല്ല), തി­രു­വൺ­വ­ണ്ടൂർ, തി­രു­വ­ട്ടാർ, വി­ത്തു­വ­ക്കോ­ടു്. തി­രു­ക്ക­ടി­ത്താ­നം, ആ­റ­ന്മു­ള എന്നീ 13 ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളാ­ണു്. ന­ടു­നാ­ട്ടിൽ ഇവർ വാ­ഴ്ത്തി­യി­ട്ടു­ള്ള പ്ര­ധാ­ന­ക്ഷേ­ത്രം തി­രു­ക്കോ­വ­ല്ലു­രി­ലു­ള്ള­ത­ത്രെ. തൊ­ണ്ടൈ­നാ­ട്ടിൽ ഇവർ വാ­ഴ്ത്തി­യി­ട്ടു­ള്ള വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ പ്ര­ധാ­ന­മാ­വ കാ­ഞ്ചീ­പു­രം, തി­രു­വേ­പ്പുൾ, തി­രു­നീർ­മ­ല, മ­ഹാ­ബ­ലി­പു­രം, മ­ദ്രാ­സ്സി­ലെ ട്രി­പ്ലി­ക്കെ­യിൻ (തി­രു­വെ­ല്ലി­ക്കോ­ണി) തി­രു­ക്ക­ടി­കൈ എന്നീ സ്ഥ­ല­ങ്ങ­ളി­ലു­ള്ള­വ­യാ­ണു്. ത­മി­ഴ­ക­ത്തും അതിനു വ­ട­ക്കു­മു­ള്ള ഈ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ വെ­ച്ചു ശ്രീ­ശ­ങ്ക­ര­ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ പ­തി­നൊ­ന്നാൾ­വാർ­മാ­രും, കും­ഭ­കോ­ണ­ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ ആ­റു­പേ­രും, തി­രു­ക്കു­റു­ങ്ക­ടി ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ അ­ഞ്ചു­പേ­രും, തി­രു­ക്ക­ടി­കൈ ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ നാ­ലു­പേ­രും, തി­രു­ക്കോ­വ­ല്ലൂർ ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ മൂ­ന്നു­പേ­രും, കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തി­ലെ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളെ അ­ഞ്ചു­പേ­രും, തി­രു­വേ­ങ്ക­ട­ത്തി­ലു­ള്ള (തി­രു­പ്പ­തി­യി­ലു­ള്ള) ക്ഷേ­ത്ര­ത്തെ പ­ത്തു­പേ­രും സ്തു­തി­ച്ചി­ട്ടു­ള്ള­തിൽ നി­ന്നു് ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്ന അ­തി­പ്ര­സി­ദ്ധ­ങ്ങ­ളാ­യ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങൾ ഇ­വ­യാ­യി­രു­ന്നു എന്നു അ­നു­മാ­നി­ക്കാ­വു­ന്ന­തു­മാ­ണു്. ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ സ്ത­വ­ങ്ങ­ളിൽ നി­ന്നു അ­വ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തു കാ­ഞ്ചീ­പു­ര­ത്തു 13 വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളും, നാ­ങ്കൂ­രിൽ 11 ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളും ഉ­ണ്ടാ­യി­രു­ന്ന­താ­യും കാ­ണു­ന്നു.

ഈ വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളു­ടെ പ്രാ­ചീ­ന­ത­യെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചി­ട­ത്തോ­ളം ആൾ­വാർ­മാർ സ്തു­തി­ക്കാ­ത്ത­താ­യ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങൾ അ­വ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നി­ല്ലെ­ന്നു പ­റ­യാ­വു­ന്ന­ത­ല്ലെ­ങ്കി­ലും, ആ ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങൾ അ­വ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തു പ്ര­സി­ദ്ധി­നേ­ടി­യി­രു­ന്നി­ല്ലെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. എ. ഡി. 550 മു­തൽ­ക്കു് എ. ഡി. 650 വ­രെ­യു­ള്ള കാ­ല­ത്തിൽ ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന ആ­ദ്യ­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാർ ശ്രീ­രം­ഗം, ത­ഞ്ചാ­വൂ­രി­ലെ മ­ണി­മാ­ട­ക്കോ­വിൽ, ചോ­ഴ­നാ­ട്ടു­ള്ള അൻപിൽ, തി­രു­പ്പേർ­ന­ഗ­രം, കും­ഭ­കോ­ണം, തി­രു­വെ­ണ്ണ­ക­രം, ത­ഞ്ചാ­വൂർ ജി­ല്ല­യി­ലു­ള്ള ക­പി­ല­സ്ഥ­ലം, തി­രു­മാ­ലി­രു­ഞ്ചോ­ലം, തി­രു­ക്കൊ­ട്ടി­യൂർ, തി­രു­ത്തൺ­കാൽ, തി­രു­ക്കു­റു­ങ്ക­ടി, തി­രു­ക്കോ­വ­ലൂർ, കാ­ഞ്ചീ­പു­രം, തി­രു­വേ­പ്പൂർ, തി­രു­നീർ­മ­ല, മ­ഹാ­ബ­ലി­പു­രം, മ­ദ്രാ­സ്സി­ലെ തി­രു­വ­ല്ലി­ക്കേ­ണി, തി­രു­ക്ക­ടി­കൈ, തി­രു­വേ­ങ്ക­ടം (തി­രു­പ്പ­തി) എന്നീ സ്ഥ­ല­ങ്ങ­ളി­ലു­ള്ള ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളെ­യാ­ണു് വാ­ഴ്ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. കേ­ര­ള­ത്തി­ലെ പ്ര­സ്തു­ത 13 ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളേ­യും മ­ധ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രാ­യ കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രും ഒ­ടു­വി­ല­ത്തെ ആ­ഴ്‌­വാ­ന്മാ­രാ­യ തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രും ന­മ്മാൾ­വാ­രും മാ­ത്ര­മേ വാ­ഴ്ത്തി­യി­ട്ടു­ള്ളു. കേ­ര­ള­ത്തി­ലെ പ്ര­സ്തു­ത ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങൾ വി­ത്തു­വ­ക്കോ­ട്ടി­നെ മാ­ത്രം കു­ല­ശേ­ഖ­ര ആൾ­വാ­രും, കു­ട്ട­നാ­ട്ടെ തി­രു­പ്പു­ലി­യൂർ, തി­രു­നാ­വാ­യ്, തി­രു­വ­ല്ല, തി­രു­മൂ­ഴി­ക്കു­ളം എ­ന്നി­വ­യെ തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രും ന­മ്മാൾ­മാ­രും, ശേ­ഷി­ച്ച എ­ട്ടി­നേ­യും ന­മ്മാൾ­വാ­രു­മാ­ണു് വാ­ഴ്ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. തൃ­ക്കാ­ക്ക­ര ക്ഷേ­ത്ര­പ്ര­തി­ഷ്ഠ എ. ഡി. 604-ൽ ന­ട­ന്നു എ­ന്നും മൂ­ഴി­ക്കു­ളം ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ന്റെ പ്ര­തി­ഷ്ഠ­യോ ജീർ­ണ്ണോ­ദ്ധാ­ര­ണ­മോ എ. ഡി. 973-ൽ ഉ­ണ്ടാ­യി എ­ന്നും ശി­ലാ­ലേ­ഖ­ന­ങ്ങ­ളിൽ നി­ന്നു ന­മു­ക്കു അ­റി­യാ­വു­ന്ന­താ­ണു്. തി­രു­നാ­വാ­യ് ക്ഷേ­ത്ര­വും ഒ­രു­പ­ക്ഷേ, തൃ­ക്കാ­ക്ക­ര ക്ഷേ­ത്ര­ത്തി­ന്റെ ഉ­ത്ഭ­വ­ത്തി­നു സ­മീ­പി­ച്ചു് ഉ­ണ്ടാ­യി­രി­ക്കു­വാൻ ഇ­ട­യു­ണ്ടു്. തൃ­ക്കാ­ക്ക­ര, തി­രു­നാ­വാ­യ്, തി­രു­മൂ­ഴി­ക്കു­ളം എ­ന്നി­വ ആ­ദ്യ­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കാ­ല­ത്തു് ഉ­ണ്ടാ­യി­രി­ക്കാ­നി­ട­യു­ണ്ടെ­ങ്കി­ലും അ­വ­യ്ക്കു അ­ന്നു് പ്ര­സി­ദ്ധി കി­ട്ടാ­യ്ക­യാ­ലാ­ണു് ഇവർ അവയെ സ്തു­തി­ക്കാ­തെ വി­ട്ടു­ക­ള­ഞ്ഞ­തു്. ശേ­ഷി­ച്ച കേ­ര­ള­ത്തി­ലെ 10 വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളും മ­ധ്യ­കാ­ല­ത്തെ ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ കാ­ല­മാ­യ ഒ­മ്പ­താം­ശ­താ­ബ്ദ­ത്തി­ലും അതിനു ശേ­ഷ­വു­മാ­ണു് ഉ­ണ്ടാ­യി­ട്ടു­ള്ള­തെ­ന്നോ, പ്ര­സി­ദ്ധി­നേ­ടി­യ­തെ­ന്നോ, ഇതിൽ നി­ന്നു് അ­നു­മാ­നി­ക്കേ­ണ്ടി­യി­രി­ക്കു­ന്നു.

ആൾ­വാർ­മാ­രു­ടെ സ്ത­വ­ങ്ങൾ­ക്കു ഒരു ഉ­ദാ­ഹ­ര­ണ­മാ­യി തി­രു­മ­ങ്കൈ ആൾ­വാ­രു­ടെ തി­രു­നെ­ട്ട­ന്താ­ണ്ട­ക­ത്തി­ലെ തി­രു­മൂ­ഴി­ക്കു­ള­ത്തെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള ഒരു പാ­ട്ടു ചുവടെ ചേർ­ക്കു­ന്നു.

“പൊ­ന്നാ­നാ­യ്! പൊ­ഴി­ലേ­ഴും കാവൽ പൂണ്ട

പു­ക­ഴാ­നാ­യ്! ഇ­ക­ഴ്‌­വാ­യ തൊ­ണ്ട­നേർ­നാൻ

എ­ന്നാ­നാ­യ്! എ­ന്നാ­നാ­യ്! എ­ന്ന­ല­ല്ലാൽ

എ­ന്ന­റി­വൻ ഏ­ഴൈ­യേൻ! ഉ­ല­ക­മേ­ത്തും

തെ­ന്നാ­നാ­യ്! പ­ട­വാ­നാ­യ്! ക­ട­പാ­ലാ­നാ­യ്!

കു­ണ­പാ­ല­മ­ത­യാ­നാ­യ്! ഇ­കൈ­യോർ­ക്കു എൻറും

മു­ന്നാ­നാ­യ്! പി­ന്നാ­നാർ വ­ണ­ങ്കും ചോതി!

തി­രു­മൂ­ഴി­ക്ക­ള­ത്താ­നാ­യ്! മു­ത­ലാ­നാ­യേ!”

മാ­തൃ­ഭൂ­മി ആ­ഴ്ച­പ്പ­തി­പ്പു് 1937 ഫി­ബ്ര­വ­രി 8.

കേ­സ­രി­യു­ടെ ല­ഘു­ജീ­വ­ച­രി­ത്രം

Colophon

Title: Alvarmarum Thamizhakathile Pracheena Vishnukshethrangalum (ml: ആൾ­വാർ­മാ­രും ത­മി­ഴ­ക­ത്തി­ലെ പ്രാ­ചീ­ന വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളും).

Author(s): Kesari Balakrishna Pillai.

First publication details: Sayahna Foundation; Trivandrum, Kerala; 2021-05-09.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, Kesari Balakrishna Pillai, Alvarmarum Thamizhakathile Pracheena Vishnukshethrangalum, കേസരി ബാ­ല­കൃ­ഷ്ണ­പി­ള്ള, ആൾ­വാർ­മാ­രും ത­മി­ഴ­ക­ത്തി­ലെ പ്രാ­ചീ­ന വി­ഷ്ണു­ക്ഷേ­ത്ര­ങ്ങ­ളും, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: December 13, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to the author. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: , by Bibin C. Alex . The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: the author; Typesetter: LJ Anjana; Editor: PK Ashok; Encoding: JN Jamuna.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.