SFNസാ­യാ­ഹ്ന ഫൌ­ണ്ടേ­ഷൻ
images/Guitar_MET.jpg
Harlequin with a Guitar, a painting by Juan Gris (1887–1927).
എ­ന്നെ­പ്പ­റ്റി പ­റ­യു­ന്ന­തു്
സ­ഞ്ജ­യൻ

വാ­യി­ച്ചു, വാ­യി­ച്ചു! ‘മി­ത­വാ­ദി’യിലെ ‘ഒരു തിയ്യ’ന്റെ ആ­ക്ഷേ­പ­ത്തെ­ക്കു­റി­ച്ച­ല്ലേ പ­റ­യു­ന്ന­തു് ? അതു വാ­യി­ക്കു­ക മാ­ത്ര­മ­ല്ല, അ­തി­ന്റെ അകവും പു­റ­വും മ­ന­സ്സി­ലാ­വു­ക­യും ചെ­യ്തു. സ­ഞ്ജ­യൻ ധി­ക്കാ­രി­യാ­ണു്, അ­ധി­ക­പ്ര­സം­ഗി­യാ­ണു്, അ­സൂ­യാ­ലു­വാ­ണു്, ആ­ഭാ­സ­നാ­ണു്, സ­വർ­ണ്ണ­നാ­ണു് എ­ന്നൊ­ക്കെ­യാ­ണു് മി. തി­യ്യൻ പ­റ­യു­ന്ന­തു്. മി. ‘തി­യ്യ­നെ’ക്കു­റി­ച്ചു സ­ഞ്ജ­യ­ന്റെ അ­ഭി­പ്രാ­യം നേരെ മ­റി­ച്ചാ­ണു്; അ­ദ്ദേ­ഹം വി­ന­യി­യാ­ണു്, നി­ഷ്പ­ക്ഷ­ക­നാ­ണു്, സ­മ­ദൃ­ഷ്ടി­യാ­ണു്, അ­വർ­ണ്ണ­നാ­ണു്, ന്യാ­യ­സ്ഥ­നാ­ണു്, ഇ­രു­പു­റ­വും നോ­ക്കി, എല്ലാ സം­ഗ­തി­ക­ളും ആ­ലോ­ചി­ച്ചു, വി­ദ്വേ­ഷ­മി­ല്ലാ­തെ, മാ­ത്സ­ര്യ­മി­ല്ലാ­തെ, കാ­ര്യം മാ­ത്രം മി­ത­സ്വ­ര­ത്തിൽ പ­റ­യു­വാൻ പ­ണി­പ്പെ­ട്ടു് അ­ഭ്യ­സി­ച്ച ഒരു തി­ക­ഞ്ഞ ‘ജ­ന്റിൽ­മേ­നാ’ണു്. ഈ­ശ്വ­രോ, ര­ക്ഷ­തു!

സ­ഞ്ജ­യ­നെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള മി­സ്റ്റർ തി­യ്യ­ന്റെ ചാർ­ജു­ക­ളെ­ല്ലാം സ­ഞ്ജ­യൻ സ­മ്മ­തി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്നു. ഒന്നു മാ­ത്രം സ­മ്മ­തി­ച്ചി­ട്ടി­ല്ല; അ­ദ്ദേ­ഹം എ­ന്തെ­ഴു­തി­യാ­ലും അതു സ­മ്മ­തി­ക്കു­ക­യു­മി­ല്ല. അതു്. ‘തി­യ്യ­സ­മു­ദാ­യാം­ഗ­ങ്ങൾ സാ­ഹി­ത്യ­വി­ഷ­യ­ത്തിൽ അ­ഭി­വൃ­ദ്ധി­പ്പെ­ടു­ന്ന­തിൽ അ­ത്യ­ധി­ക­മാ­യ അ­സൂ­യ­യു­ള്ള ഒരു വ്യ­ക്തി­യാ­ണു്’ സ­ഞ്ജ­യൻ, എന്നു പ­റ­ഞ്ഞ­താ­ണു്. അതു വേ­ണ്ടി­യി­രു­ന്നി­ല്ല, മി­സ്റ്റർ തി­യ്യൻ! ഈ പ­റ­ഞ്ഞ­തു നി­ങ്ങ­ളു­ടെ യ­ഥാർ­ത്ഥാ­ഭി­പ്രാ­യ­മാ­ണെ­ങ്കിൽ, സ­ഞ്ജ­യൻ വ്യ­സ­നി­ക്കു­ന്നു; സ­ത്യ­മാ­യി വ്യ­സ­നി­ക്കു­ന്നു. ഇ­ങ്ങ­നെ ഒരു തെ­റ്റി­ദ്ധാ­ര­ണ സ­ഞ്ജ­യ­നെ പ­രി­ച­യ­മി­ല്ലാ­ത്ത­വ­രു­ടെ ഇടയിൽ ഉ­ണ്ടാ­ക്കി­ത്തീർ­ത്തി­ട്ട് എ­ന്തൊ­രു കൃ­താർ­ത്ഥ­ത­യാ­ണു സ­ഞ്ജ­യ­നെ പ­രി­ച­യ­മു­ള്ള അ­ങ്ങ­യ്ക്കു കി­ട്ടു­ന്ന­തു്?

പ­ത്രി­ക­യിൽ രാ­വ­ണാ­യ­ന­ത്തെ പ­രി­ഹ­സി­ക്കു­മ്പോൾ സ­വർ­ണ്ണ­പ­ത്ര­മാ­യ­തു­കൊ­ണ്ടാ­ണു് അ­ങ്ങി­നെ ചെ­യു­ന്ന­തെ­ന്ന് മി. തി­യ്യൻ പറയും. പക്ഷേ, മ­ഹാ­ക­വി പ­ള്ള­ത്തി­ന്റെ ചില അ­ഭി­പ്രാ­യ­ങ്ങ­ളേ­യും രാ­വ­ണാ­യ­നോ­ദ്യ­മ­ത്തേ­യും സ­ഞ്ജ­യൻ ആ­ക്ഷേ­പി­ച്ച­തി­നെ­ക്കാൾ ഭം­ഗി­യാ­യി, പൂർ­ണ്ണ­മാ­യി, കർ­ക്ക­ശ­മാ­യി, ക­ഠി­ന­മാ­യി, പ­ത്ര­ലോ­ക­ത്തിൽ പേ­രെ­ടു­ത്ത (മി. തി­യ്യ­ന്റെ ഭാ­ഷ­യിൽ പ­റ­യു­ക­യാ­ണെ­ങ്കിൽ) ‘അ­വർ­ണ്ണ പ­ത്ര­ത്തി­ലും ആ­ക്ഷേ­പി­ച്ചി­രു­ന്നു­വ­ല്ലോ! അതു ക­ണ്ട­താ­യി മി. തി­യ്യൻ ന­ടി­ക്കു­ന്നേ­യി­ല്ല. അ­ദ്ദേ­ഹം അ­തൊ­ന്നും ക­ണ്ടി­ട്ടു­ണ്ടാ­യി­രി­ക്കു­ക­യി­ല്ല. ഉ­ണ്ടെ­ങ്കിൽ, ഇ­ങ്ങ­നെ­യൊ­ര­സം­ബ­ന്ധം ആ നിർ­മ­ത്സ­രൻ പ­റ­യു­മോ?

ജാ­തി­യി­ല്ലാ­ത്തേ­ട­ത്തു ജാ­തി­യെ വ­ലി­ച്ചി­ഴ­ച്ചു­കൊ­ണ്ടു­വ­ന്നു മാ­ത്സ­ര്യം വർ­ദ്ധി­പ്പി­ക്കു­വാൻ­വേ­ണ്ടി മാ­ത്ര­മാ­ണു് മി. തി­യ്യ­ന്റെ സം­രം­ഭ­മെ­ന്ന് അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തോ­ടു പ­റ­ഞ്ഞാൽ, അ­ദ്ദേ­ഹം മു­ഷി­യു­മോ ആവോ? വർ­ഗ്ഗീ­യ­വി­ദ്വേ­ഷാ­ഗ്നി­യു­ടെ മുൻ­പി­ലി­രു­ന്ന് അതിൽ സ­ത്യ­ത്തേ­യും, ന്യാ­യ­ത്തേ­യും ഹോ­മി­ച്ചു കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­ന്ന സ്വാ­മിൻ, അ­ങ്ങ­യ്ക്കി­താ വീ­ണ്ടും, വീ­ണ്ടും, ന­മ­സ്കാ­രം.

ഭഗവൻ, അ­ങ്ങ­യു­ടെ ദാ­സ­നാ­യ സ­ഞ്ജ­യൻ ഒ­ന്നു­ണർ­ത്തി­ച്ചു കൊ­ള്ള­ട്ടെ? ജാ­തി­ക­ളെ അ­ക­റ്റി­നിർ­ത്തി, സ­വർ­ണ്ണ­രു­ടെ അ­നാ­ചാ­ര­ങ്ങ­ളെ സ­മ്മ­തി­ച്ചു് അ­വ­യൊ­ക്കെ ശ­രി­വെ­ച്ചു കൊ­ടു­ക്കു­ക­യാ­ണോ ഈ ‘സ­വർ­ണ്ണ­പ­ത്ര’മായ ‘കേ­ര­ള­പ­ത്രി­ക’ ചെ­യ്യു­ന്ന­തു്? ‘അതേ!’ എന്ന് അ­വി­ടു­ന്നു പ­റ­ഞ്ഞാൽ പ­ത്രി­കാ­വാ­യ­ന­ക്കാർ ഒരു സമയം അ­ങ്ങ­യെ പു­ച്ഛി­ച്ചു്, പ­രി­ഹ­സി­ച്ചു, ചി­രി­ച്ചേ­ക്കും. അ­തി­ന്റെ ഉ­ത്ത­ര­വാ­ദി­ത്വ­വും അ­ങ്ങു­ന്ന് സ­ഞ്ജ­യ­നിൽ സ­മർ­പ്പി­ക്കു­ക­യി­ല്ല­ല്ലോ!

‘അ­വർ­ണ്ണ­നാ­യ ഒരാൾ എ­ന്തു­പ­റ­ഞ്ഞാ­ലും—രാ­വ­ണാ­യ­നം എ­ഴു­തു­മെ­ന്നു പ­റ­ഞ്ഞാ­ലും—നി­ങ്ങൾ അ­തി­നെ­പ്പ­റ്റി ഒ­ര­ക്ഷ­രം മി­ണ്ട­രു­തു്. മി­ണ്ടി­യാൽ ജാ­തി­ദ്വേ­ഷ­മാ­ണെ­ന്നു പ­റ­ഞ്ഞു ഞാൻ ആ­ഭാ­സ­മാ­യി ശ­കാ­രി­ക്കും!’ എ­ന്ന­ല്ലേ ചു­രു­ക്ക­ത്തിൽ—അ­വി­ടു­ന്നു പ­റ­യു­ന്ന­തി­ന്റെ അർ­ത്ഥം? സാർ ശ­കാ­രി­ക്ക­ണം! ഇ­ഷ്ടം­പോ­ലെ, ത­ള­രു­ന്ന­തു­വ­രെ, ശ­കാ­രി­ക്ക­ണം! മ­ഹാ­ക­വി പ­ള്ള­ത്തു് അ­വർ­ണ്ണ­നാ­യ­തു­കൊ­ണ്ടോ, അതല്ല, അ­ദ്ദേ­ഹ­ത്തി­ന്റെ അ­ഭി­പ്രാ­യ­ങ്ങ­ളെ സ­ഞ്ജ­യൻ പ­രി­ഹ­സി­ക്കു­ന്ന­തെ­ന്നു സ­ഞ്ജ­യ­ന്റെ വാ­യ­ന­ക്കാർ തീർ­ച്ച­പ്പെ­ടു­ത്തി­ക്കൊ­ള്ളും.

ഇ­ത്ര­യും പ­റ­ഞ്ഞ­തു­കൊ­ണ്ട് അ­ങ്ങു­ന്നു ശ­കാ­രി­ക്കു­ന്ന­തി­നെ­ക്കു­റി­ച്ചു സ­ഞ്ജ­യൻ പ­രി­ഭ­വി­ക്കു­ന്നു­ണ്ടെ­ന്നു ക­രു­ത­രു­തേ. അ­ങ്ങ­യു­ടെ ശകാരം സ­ഞ്ജ­യ­നു പു­ഷ്പാ­ഞ്ജ­ലി­യാ­ണു്. ‘സ­ഞ്ജ­യൻ ആ­രാ­യാ­ലും…’ എന്നു തു­ട­ങ്ങു­ന്ന­തും പലേ വി­ധ­ത്തി­ലു­ള്ള മ­ര്യാ­ദ­ക­ളും തു­ള്ളി­ത്തു­ളു­മ്പു­ന്ന­തു­മാ­യ ഒരു വാചകം മി. തി­യ്യൻ എ­ഴു­തി­യി­ട്ടും അതു പ്ര­സി­ദ്ധീ­ക­രി­ക്ക­പ്പെ­ട്ടി­ട്ടു­മു­ണ്ടു്. ശ്രീ­മൻ സ­ഞ്ജ­യ­ന്റെ മ­ര്യാ­ദ­ക­ളെ­ല്ലാം സ­ഞ്ജ­യ­നും വി­സ്മ­രി­ക്കു­ക­യാ­ണെ­ങ്കിൽ, അ­ങ്ങ­യെ ത­ന്മ­യ­ത്വ­ത്തോ­ടു­കൂ­ടി അ­നു­ക­രി­ക്കു­ന്ന­തു് അ­സാ­ദ്ധ്യ­മാ­ണെ­ങ്കി­ലും, ഏ­താ­ണ്ടു് ഇ­ങ്ങ­നെ­യു­ള്ള ഒരു വാചകം, കു­റ­ച്ചൊ­ന്നു ശ്ര­മി­ച്ചാൽ, സ­ഞ്ജ­യ­നും എ­ഴു­തു­വാൻ ക­ഴി­ഞ്ഞു എന്നു വ­ന്നേ­ക്കാം. പക്ഷേ, ന­മ്മു­ടെ സ്കൂ­ളു­കൾ ര­ണ്ടും ര­ണ്ടാ­യി­പ്പോ­യ­ല്ലോ, മി. തി­യ്യൻ!

തി­യ്യ­സ­മു­ദാ­യാം­ഗ­ങ്ങ­ളു­ടെ ഇടയിൽ സ­ഞ്ജ­യ­ന്റെ അ­കൈ­ത­വ­മാ­യ. ബ­ഹു­മാ­ന­ത്തി­നും സ്നേ­ഹ­ത്തി­നും പാ­ത്രീ­ഭ­വി­ച്ച പല മാ­ന്യ­ന്മാ­രു­മു­ണ്ടു്. സ­ഞ്ജ­യൻ ജാ­തി­വി­ദ്വേ­ഷം ഉ­ള്ളിൽ­വെ­ച്ചു­കൊ­ണ്ടാ­ണു് ‘രാ­വ­ണാ­യ­നം’ എ­ഴു­തി­യ­തെ­ന്നു തെ­റ്റി­ദ്ധ­രി­ക്കു­വാൻ മാ­ത്ര­മു­ള്ള—ഞാൻ എ­ന്താ­ണു പ­റ­യേ­ണ്ട­തു്?—ക­ഠി­ന­ബു­ദ്ധി അ­വർ­ക്കാർ­ക്കും ഉ­ണ്ടാ­വു­ക­യി­ല്ലെ­ന്നു സ­ഞ്ജ­യ­നു ന­ല്ല­വ­ണ്ണ­മ­റി­യാം. സ­ഞ്ജ­യൻ പ­ല­വി­ധ­ത്തി­ലും, പല ഘ­ട്ട­ങ്ങ­ളി­ലും ജാ­തി­വ്യ­ത്യാ­സ­ത്തെ­ക്കു­റി­ച്ചു പ­റ­ഞ്ഞ­തെ­ന്തെ­ന്നും പ­റ­യു­ന്ന­തെ­ന്തെ­ന്നും അവർ അ­റി­ഞ്ഞി­രി­ക്കും. ജാ­തി­ക്കാ­ര്യ­ത്തിൽ സ­ഞ്ജ­യൻ വർ­ഗ്ഗീ­യ­വി­ദ്വേ­ഷ­വും, അ­സൂ­യ­യു­മു­ള്ള ഒരു യാ­ഥാ­സ്ഥി­തി­ക­നാ­ണെ­ന്ന് അവർ അ­ഭി­പ്രാ­യ­പ്പെ­ടു­ന്ന കാ­ല­ത്തു്, അ­വർ­ണ്ണ­രിൽ ആ­രെ­ന്തു പ­റ­ഞ്ഞാ­ലും, ‘ഭേ­ഷാ­യി­ട്ടു­ണ്ടു്! ഒ­ന്നാ­ന്ത­ര­മാ­യി­ട്ടു­ണ്ടു്! ശ­രി­യാ­ണു് അ­ങ്ങ­നെ­യാ­ണു് വേ­ണ്ട­തു്. രാ­വ­ണാ­യ­ന­മാ­ണു് എ­ഴു­തേ­ണ്ട­ത്’ എ­ന്നൊ­ക്കെ സ­ഞ്ജ­യൻ പ­റ­ഞ്ഞേ­ക്കാം. ആ കാലം വരെ രാ­വ­ണാ­യ­ന­ക്കാ­രേ­യും, ബ­കാ­യ­ന­ക്കാ­രേ­യും, പുതിയ ഗ­ദ്യ­ശൈ­ലി­ക്കാ­രേ­യും, പഴയ പ്ര­തി­ഷേ­ധ­ക്കാ­രേ­യും, ആ­വും­പോ­ലെ അ­നു­ക­രി­ക്കു­വാ­നു­ള്ള സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യം സ­ഞ്ജ­യൻ ഉ­പേ­ക്ഷി­ക്കു­വാൻ ഒ­രു­ങ്ങീ­ട്ടി­ല്ലെ­ന്നു മാ­ത്രം പ­റ­ഞ്ഞു്, ഈ വി­ഷ­യ­ത്തിൽ­നി­ന്നു സ­ഞ്ജ­യൻ വി­ര­മി­ക്കു­ന്നു.

5-12-1934

സ­ഞ്ജ­യ­ന്റെ ല­ഘു­ജീ­വ­ച­രി­ത്രം

Colophon

Title: Ennepatti parayunnath (ml: എ­ന്നെ­പ്പ­റ്റി പ­റ­യു­ന്ന­തു്).

Author(s): Sanjayan.

First publication details: Sayahna Foundation; Trivandrum, Kerala; 2021-12-20.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, Sanjayan, Ennepatti parayunnath, സ­ഞ്ജ­യൻ, എ­ന്നെ­പ്പ­റ്റി പ­റ­യു­ന്ന­തു്, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 22, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to the author. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Harlequin with a Guitar, a painting by Juan Gris (1887–1927). The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: the author; Proofing: Abdul Gafoor; Typesetter: LJ Anjana; Editor: PK Ashok; Encoding: LJ Anjana.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.