SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
സാ​ഹി​ത്യ​വാ​ര​ഫ​ലം
എം കൃ​ഷ്ണൻ നായർ
(കലാ​കൗ​മു​ദി വാരിക, 1985-12-08-ൽ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​തു്)

കു​റെ​ക്കാ​ലം മുൻ​പാ​ണു്. ആലു​വ​യി​ലെ റ്റി. ബീയിൽ (ട്രാ​വ​ലേ​ഴ്സ് ബംഗലോ) ഞാ​നൊ​രു കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ കാണാൻ ചെ​ന്ന​പ്പോൾ അവി​ടെ​യെ​ല്ലാം വലിയ ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം. റോ​ഡി​ലു​മു​ണ്ടു് തി​ക്കും തി​ര​ക്കും. ചല​ച്ചി​ത്ര താരം ഷീല അവി​ടെ​വ​രു​ന്നു. അവ​രെ​ക്ക​ണ്ടു് കണ്ണും മന​സ്സും കു​ളിർ​പ്പി​ക്കാൻ കു​ട്ടി​കൾ തൊ​ട്ടു കി​ഴ​വ​ന്മാർ വരെ കു​ടി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. വളരെ നേരം അവർ കാ​ത്തു​നി​ന്ന​പ്പോൾ ഷീല വന്നു. ഉത്ക​ണ്ഠ​യു​ടെ മർ​മ്മ​ര​നാ​ദ​ങ്ങ​ളും കാ​മ​ത്തി​ന്റെ അർ​ദ്ധാ​ന്ധ​കാ​ര​വും വ്യാ​പി​ച്ച ആ മണ്ഡ​ല​ത്തിൽ ഷീ​ല​യു​ടെ സു​വർ​ണ്ണ​പ്രഭ. ആളു​ക​ളു​ടെ ഇട​യി​ലൂ​ടെ പു​ഞ്ചി​രി​പൊ​ഴി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു നട​ന്നു​പോയ ആ താ​ര​ത്തെ അവ​രൊ​ക്കെ​മ​തി​വ​രു​വോ​ളം കണ്ടു. പക്ഷേ ചി​ലർ​ക്കു കണ്ടാൽ മാ​ത്രം​പോര, ചൂ​ണ്ടു​വി​രൽ നീ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണു് അവ​രു​ടെ നി​ല്പു്. അവർ തൊ​ട്ടി​രി​ക്ക​ണം ഷീല അതൊ​ന്നും അറി​യാ​തെ നട​ന്നു പോ​യി​രി​ക്ക​ണം. സ്പർ​ശി​ച്ച​വർ ആഹ്ലാ​ദ​ത്തി​ന്റെ പു​ള​ക​മ​ണി​ഞ്ഞു് വള​രെ​ക്കാ​ലം കഴി​ഞ്ഞു കൂ​ടി​യി​രി​ക്കാം. സ്പർ​ശം സൗ​മ്യ​മാ​യ​തു കൊ​ണ്ടാ​വാം താരം അത​റി​യാ​ത്ത​തു്—നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് മർ​ദ്ദ​ത്തോ​ടു കൂ​ടി​യു​ള്ള സ്പർ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ? ഷീല അത​റി​യും. അറി​ഞ്ഞെ​ന്നു ഭാ​വി​ക്കും. ഭാ​വി​ച്ചാൽ നി​യ​മ​പാ​ല​കൻ അയാളെ തൂ​ക്കി​യെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു പോകും. ചി​ല​പ്പോൾ അവ​രു​ടെ പരു​ക്കൻ ഹസ്ത​ത്തി​ന്റെ അഭി​മർ​ദ്ദം അയാൾ അനു​ഭ​വി​ച്ചെ​ന്നു​വ​രും. ഒരു സാ​മാ​ന്യ​നി​യ​മം പറ​യ​ട്ടോ? പേ​ല​വ​സ്പർ​ശ​മാ​കും, കഠോ​ര​സ്പർ​ശ​മ​രു​തു്. റോ​സാ​പ്പൂ​വി​ന്റെ ഞെ​ട്ടിൽ പതു​ക്കെ തൊ​ട്ടു​കൊ​ള്ളു. അമർ​ത്തി​ത്തൊ​ട​രു​തു്. തൊ​ട്ടാൽ മു​ള്ളു​കൊ​ള്ളും. വിരൽ മു​റി​യും. ആശാരി ഉളി​തേ​ച്ചി​ട്ടു് അതി​ന്റെ മൂർ​ച്ച​യ​റി​യാൻ പതു​ക്കെ തൊ​ട്ടു​നോ​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടി​ട്ടി​ല്ലേ? തള്ള​വി​രൽ ഒന്നു​കൂ​ടി അമർ​ത്തി​യാൽ മു​റി​വു് ഉണ്ടാ​കും. ചോ​ര​യൊ​ഴു​കും. ഇക്കാ​ര​ണ​ത്താൽ ഏതി​നെ​യും സൗ​മ്യ​മാ​യി സ്പർ​ശി​ക്കാൻ പഠി​ക്കൂ. ചി​ത്ര​ശ​ല​ഭ​ത്തി​ന്റെ ചി​റ​കു​ക​ളിൽ മൃ​ദു​ല​സ്പർ​ശം നട​ത്തി​യാൽ വി​ര​ലു​ക​ളിൽ കാ​ഞ്ചന രേ​ണു​ക്കൾ പറ്റും. അമർ​ത്തി​ത്തൊ​ട്ടാൽ ചി​റ​കു​പൊ​ടി​ഞ്ഞു​പോ​കും. സാ​ഹി​ത്യ​സൃ​ഷ്ടി ചി​ത്ര​ശ​ല​ഭ​മാ​ണു്. എന്നാൽ അതിനെ മാർ​ദ്ദ​വ​ത്തോ​ടെ സ്പർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരർ​ത്ഥ​വു​മി​ല്ല. വി​മർ​ശ​ന​ത്തി​ന്റെ അഭി​മർ​ദ്ദ​ത്തി​ലും പൊ​ടി​ഞ്ഞു​പോ​കാ​ത്ത ചി​റ​കു​ക​ളു​ള്ള​താ​ണു് യഥാർ​ത്ഥ​മായ സാ​ഹി​ത്യ​സൃ​ഷ്ടി.

കഷ്ടി​ച്ച​ങ്ങു പറ​ക്കും കോഴി
images/PGWodehouse.jpg
വു​ഡ്ഹൗ​സ്

കർ​ക്കശ സ്പർ​ശം ഇല്ലാ​തെ​ത​ന്നെ പൊ​ടി​ഞ്ഞു​പോ​കു​ന്ന ഒരു വി​ല​ക്ഷണ ശല​ഭ​മൊ​ന്നു് മാ​തൃ​ഭൂ​മി ആഴ്ച​പ്പ​തി​പ്പിൽ കെ. പി. രാ​മ​നു​ണ്ണി എഴു​തിയ “ദാ​മ്പ​ത്യ​ചി​ന്താ​ദ​ശ​കം”. സ്നേഹ പ്ര​ക​ട​ന​ത്തി​ലും അതി​നോ​ടു ബന്ധ​പ്പെ​ട്ട ലൈം​ഗിക പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​ലും അതി​യ​ത്ത​മു​ള്ള ഒരു പെ​ണ്ണു്. അവൾ ഓഫീ​സി​ലെ സഹ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​നെ കട​ന്നാ​ക്ര​മി​ക്കു​ന്നു. പി​ന്നീ​ടു് വേ​റൊ​രാൾ അവളെ വി​വാ​ഹം കഴി​ക്കു​ന്നു. ഭർ​ത്താ​വു് പര​മ​ബോ​റ​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് അവൾ സഹ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​നു് കത്തെ​ഴു​തു​ന്നു. അതി​ങ്ങ​നെ “…ഗോപി പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച​പോ​ലെ എനി​ക്കു മടു​ത്തു. ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ഒരു ത്രി​ല്ലു​മി​ല്ല. മഹാ​ബോ​റ്… ഒരു അഡ്വൻ​ചർ​കൂ​ടി. പരി​പാ​ടി ഞാൻ പറയാം. പതി​നാ​റാം തീയതി രാ​വി​ലെ ഒൻ​പ​തു​മ​ണി​ക്കു് ഇവി​ട​ത്തെ ബസ്സ്സ്റ്റാ​ന്റിൽ വന്നു്… ” കഥ തീർ​ന്നു. വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു മുൻ​പു് അവൾ ആ ഗോ​പി​യോ​ടൊ​രു​മി​ച്ചു് ഏതോ ഹോ​ട്ട​ലിൽ ചെ​ന്നു കി​ട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. വീ​ണ്ടും അങ്ങ​നെ പോ​കാ​മെ​ന്നാ​ണു് അവ​ളു​ടെ നിർ​ദ്ദേ​ശം. കല​യു​ടെ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ രാ​ജ​ഹം​സ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ പറ​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു ഭാ​വി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ കോ​ഴി​യെ​പ്പോ​ലെ ചി​റ​കി​ട്ട​ടി​ച്ചു താഴെ വന്നു​വീ​ഴു​ന്ന ഒരു അപ്ര​ഗൽ​ഭ​നാ​ണു് ഇക്ക​ഥ​യു​ടെ രച​യി​താ​വു്. ചെ​ട്ടേ​ച്ചാൺ വഴി​ദൂ​രം മാ​ത്രം കഷ്ടി​ച്ച​ങ്ങു പറ​ക്കും കോ​ഴി​യാ​ണ​ദ്ദേ​ഹം. ഒട്ടും നർ​മ്മ​ബോ​ധ​മി​ല്ല. എങ്കി​ലും താ​നൊ​രു ഹാ​സ്യ​സ​മ്രാ​ട്ടാ​ണെ​ന്ന ഭാവം. ആ ഭാ​വം​കൊ​ണ്ടു​ള്ള പ്ര​ക​ട​നാ​ത്മക ദു​സ്സ​ഹം. ആഖ്യാ​ന​ത്തിൽ താ​നൊ​രു വു​ഡ്ഹൗ​സാ ണെ​ന്നു നാ​ട്യം. പക്ഷേ, അതിൽ രസി​ക്കു​ന്ന​തു് വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​ല്ല. കഥാ​കാ​രൻ മാ​ത്ര​മാ​ണു്. ഇത്ര പ്ര​ക​ട​നാ​ത്മ​ക​ത​യു​ള്ള ഒരു കലാ​ഭാ​സം വി​ര​ള​മാ​യേ കാണാൻ പറ്റു. ആവർ​ത്തി​ക്ക​ട്ടെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​ടെ സദ​യാ​നു​മ​തി​യോ​ടെ. എന്റേ​തൊ​രു മൃ​ദു​ല​സ്പർ​ശം മാ​ത്ര​മാ​ണു്. കഠി​ന​സ്പർ​ശ​മ​ല്ല.

images/SRadhakrishnan.jpg
ഡോ​ക്ടർ എസ്. രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണൻ

മേ​ല്പ​റ​ഞ്ഞ കഥ​യി​ലെ നായിക വി​പ​ഥ​ഗാ​മി​നി​യാ​ണു് (eccentric). ഈ ഉത്ക്ര​മ​സ്വ​ഭാ​വം നി​യ​ത​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള​വ​രി​ലും കാണാം. ഡോ​ക്ടർ എസ്. രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണൻ കാ​ല​ത്തു് പരു​ന്തി​നെ കണ്ട​തി​നു​ശേ​ഷ​മേ കാ​പ്പി​കു​ടി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ഇതെ​ഴു​തു​ന്ന ആൾ ഒരു ദിവസം കാ​ല​ത്തു് കന്യാ​കു​മാ​രി കട​പ്പു​റ​ത്തു നിൽ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവിടെ രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണ​നു​മെ​ത്തി. അദ്ദേ​ഹം ആകാ​ശ​ത്തു നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു വള​രെ​നേ​രം നി​ന്നു. കാ​ര്യ​മെ​ന്തെ​ന്നു് അന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോ​ഴാ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പരു​ന്തു പ്രേ​മ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു് എനി​ക്ക​റി​യാൻ കഴി​ഞ്ഞ​തു്. വി​ശ്വ​വി​ഖ്യാ​ത​നായ ചി​ത്ര​കാ​രൻ പി​കാ​സ്സോ ക്കു വല്ലാ​ത്ത തണു​പ്പു് അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു ഒരു ദിവസം കാ​ല​ത്തു്. തന്റെ പഴയ ചി​ത്ര​ങ്ങൾ വാ​രി​ക്കൂ​ട്ടി അവ​യ്ക്കു തീ കൊ​ളു​ത്തി​യി​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹം അടു​ത്തി​രു​ന്നു. സി​ദ്ധി​ക​ളു​ള്ള ഒരു മല​യാ​ളി ഭി​ഷ​ഗ്വ​രൻ. തി​ക​ഞ്ഞ യു​ക്തി​വാ​ദി. പക്ഷേ ഹി​ന്ദു​വായ അദ്ദേ​ഹം എന്നും സന്ധ്യ​ക്കു് ഒരു പി​ഞ്ഞാ​ണ​ത്തിൽ അറബി മന്ത്രം അറ​ബി​ലി​പി​യിൽ വി​ര​ലു​കൊ​ണ്ടു് എഴു​തും. കു​റ​ച്ചു പച്ച​വെ​ള്ളം അതി​ലൊ​ഴി​ച്ചു് പി​ഞ്ഞാ​ണ​മൊ​ന്നു കറ​ക്കി ആ വെ​ള്ളം കു​ടി​ക്കും.

images/JohnLightfoot.jpg
ഡോ​ക്ടർ ലൈ​റ്റ്ഫു​ട്

കേം​ബ്രി​ജ്ജ് സർ​വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യു​ടെ ചാൻ​സ​ല​റാ​യി​രു​ന്നു ഡോ​ക്ടർ ലൈ​റ്റ്ഫു​ട്ട്. ഈശ്വ​രൻ സൃ​ഷ്ടി അവ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച​തു് ബി. സി. 1004 ഒക്ടോ​ബർ 23-ആം തീയതി കാ​ല​ത്തു് ഒൻ​പ​തു​മ​ണി​ക്കാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹം കണ​ക്കു​കൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു. മുൻ​പു് സു​ന്ദ​ര​നായ ഒരു ട്രാൻ​സ്പോർ​ട്ട് ബസ്സ് കണ്ട​ക്ടർ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു ജോലി നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. (ഇപ്പോ​ഴും കാണും. ഞാൻ കാ​ണാ​റി​ല്ലെ​ന്നേ​യു​ള്ളു.) ബസ്സ് ഊള​മ്പാറ ചി​ത്ത​രോ​ഗാ​ശു​പ​ത്രി​ക്ക​ടു​ത്തു​ള്ള സ്റ്റോ​പ്പിൽ നി​റു​ത്തു​മ്പോൾ അദ്ദേ​ഹം ഉറ​ക്കെ​പ്പ​റ​യും. “ഊള​മ്പാ​റ​കൾ ഇറ​ങ്ങാം”. പല ഊള​മ്പാ​റ​ക​ളും ഇറ​ങ്ങു​ന്ന കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ഞാനും ഇറ​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. മഹാ​ന്മാർ​ക്കു നമ്മെ “ഊള​മ്പാ​റ​ക​ളാ”ക്കാ​മെ​ങ്കിൽ കണ്ട​ക്ടർ​ക്ക് എന്തു​കൊ​ണ്ടു് അതു പാ​ടി​ല്ല?

അസ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ അന്ധ​കാ​രം
images/PaipraRadhakrishnan-c.jpg
പാ​യി​പ്ര രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണൻ

ആളു​ക​ളെ ഭ്രാ​ന്ത​ന്മാ​രാ​ക്ക​രു​തു്. മാ​ത്ര​മ​ല്ല അവ​രു​ടെ മന​സ്സി​നു് ഉന്ന​മ​നം വരു​ത്തു​ക​യും​വേ​ണം. ഈ ലക്ഷ്യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി കഥ​ക​ളെ​ഴു​തു​ന്ന ആളാ​ണു് പാ​യി​പ്ര രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണൻ. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഏതു കഥ​യി​ലും കാണും ഈ നല്ല ഉദ്ദേ​ശ്യം. സമു​ദാ​യ​ത്തി​ലെ മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങ​ളെ പരി​ഹാ​സാ​ത്മ​ക​മാ​യി ചി​ത്രീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് ഈ കലാ​കാ​രൻ ഇത​നു​ഷ്ഠി​ക്കു​ന്ന​തു്. കലാ​കൗ​മു​ദി​യിൽ അദ്ദേ​ഹ​മെ​ഴു​തിയ ‘ഒരു കവ​ല​ക്കഥ’ എന്ന​തി​ലും ഈ പ്ര​വർ​ത്ത​നം കാണാം. മോഷണം തൊ​ഴി​ലാ​ക്കിയ ചി​ണ്ടൻ കാറ് പു​റ​ത്തു കയറി മരി​ക്കു​ന്നു. ആ തസ്ക​ര​ന്റെ പേരിൽ നാ​ല്ക്ക​വ​ല​യിൽ സ്മാ​ര​ക​മു​യ​രു​ന്നു. എല്ലാ സ്മാ​ര​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കഥ​യി​താ​ണെ​ന്നു സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചു് സമു​ദാ​യ​ത്തി​ലെ ഒരു മാ​ലി​ന്യ​ത്തെ നിർ​മ്മാർ​ജ്ജ​നം ചെ​യ്യാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​ണു് കഥാ​കാ​രൻ. അത്ര​യും നന്നു്. പക്ഷേ, എന്നെ​സ്സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഇതു് ഒരാ​ഹ്ലാ​ദ​വും ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ഉത്കൃ​ഷ്ട​ങ്ങ​ളായ പരി​ഹാ​സ​കൃ​തി​കൾ വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ ‘കൈ​മെ​യ് മറ​ക്കു​ന്ന’ പ്ര​തീ​തി​യു​ള​വാ​കും. അതു് ഇവി​ടി​ല്ല. കാ​ര​ണ​മ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​മ്പോൾ പാ​യി​പ്ര രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണൻ മെ​ക്കാ​നി​ക്കി​നെ​പ്പോ​ലെ മാ​റി​നി​ന്നു കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​കു​ന്ന ഉപ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ പ്ര​വർ​ത്തി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാൻ കഴി​യും. ഉദ്ഗ്ര​ഥി​ത​മായ ഭാ​വ​നാ​ശ​ക്തി രൂപം നൽ​കു​ന്ന കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്. ഉദാ​ഹ​ര​ണം തകഴി ശി​വ​ശ​ങ്ക​ര​പ്പി​ള്ള യുടെ ‘വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്ക​ത്തിൽ’ എന്ന കഥ​യി​ലെ ശ്വാ​നൻ; ബഷീറി ന്റെ ‘മതി​ലു​കൾ’ എന്ന കഥ​യി​ലെ സ്ത്രീ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​വും പുരുഷ കഥാ​പാ​ത്ര​വും കു​റെ​ക്കൂ​ടി പി​റ​കോ​ട്ടു പോകാം. ‘മാർ​ത്താ​ണ്ഡ​വർ​മ്മ’ എന്ന നോ​വ​ലി​ലെ സു​ന്ദ​ര​യ്യൻ. അപ​ഗ്ര​ഥ​നാ​ത്മ​ക​മായ വി​മർ​ശന പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണു് പാ​യി​പ്ര രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണ​ന്റെ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു രൂപം നൽ​കു​ന്ന​തു്. അവ വി​കാ​ര​ത്തോ​ട​ല്ല, ചി​ന്ത​യോ​ടു ബന്ധ​പ്പെ​ട്ടാ​ണി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ചി​ന്ത​യ്ക്കു പ്രാ​തി​നി​ധ്യം വഹി​ക്കു​ന്ന കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾ കല​യു​മാ​യി ബന്ധ​പ്പെ​ട്ട​വ​യ​ല്ല. അവ സത്യ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​കാ​ശ​ത്തി​ല​ല്ല നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു്: അസ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ അന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ലാ​ണു്.

ആണു​ങ്ങൾ കു​ളി​ക്കു​ന്ന കു​ള​ത്തിൽ കു​ളി​ച്ചാൽ തങ്ങൾ ഗർ​ഭി​ണി​ക​ളാ​യി​പ്പോ​കു​മെ​ന്നു് ചൈ​ന​യി​ലെ പെൺ​കു​ട്ടി​കൾ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. സമൂ​ഹ​ത്തി​ലെ ഒരു മാ​ലി​ന്യ​മെ​ടു​ത്തു് ഏതാ​നും വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ആവി​ഷ്ക​രി​ച്ചാൽ കല​യാ​കു​മെ​ന്നു ചില സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാർ​ക്കു വി​ശ്വാ​സം. ഇതൊരു സാ​മാ​ന്യ പ്ര​സ്താ​വം. പാ​യി​പ്ര രാ​ധാ​കൃ​ഷ്ണ​നെ ഉദ്ദേ​ശി​ച്ച​ല്ല ഇങ്ങ​നെ പറ​യു​ന്ന​തു്.

ടെ​ലി​വി​ഷൻ സെ​റ്റ് വൈ​യാ​ക​ര​ണ​ന​ല്ല

എനി​ക്കു വളരെ വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട ഒരു പയ്യൻ ആകാ​ശ​വാ​ണി​യി​ലു​ണ്ടു്. പയ്യ​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് ‘അയാൾ’ എന്നെ​ഴു​തി​ക്കൊ​ള്ള​ട്ടെ. ബഹു​മാ​ന​ക്കു​റ​വൊ​ന്നു​മി​ല്ല. “തൃ​ശ്ശൂർ, ചാ​ല​ക്കു​ടി റോഡിൽ ബസ്സ് മറി​ഞ്ഞു് പന്ത്ര​ണ്ടു​പേർ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു” എന്നു് അയാൾ പറയും. “കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റ​ടി​ച്ചു് അഞ്ചു​പേർ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു” “മെ​ക്സി​ക്കോ​യിൽ ഭൂ​ക​മ്പ​മു​ണ്ടാ​യ​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി ഇരു​പ​തി​നാ​യി​രം പേർ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു” ഇങ്ങ​നെ പല തവണ കേ​ട്ട​പ്പോൾ ഞാൻ അയാളെ അറി​യി​ച്ചു. “രാവണൻ രാ​മ​നാൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു” എന്നു് പറ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യ​ല്ല ഇത്ത​രം പ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങൾ. ബസ്സ് കു​ഴി​യി​ലേ​ക്കു മറി​ഞ്ഞു. മറി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ കു​റെ​യാ​ളു​കൾ മരി​ച്ചു. അത​ല്ലാ​തെ ബസ്സി​നു് അവരെ കൊ​ല്ലാൻ ഉദ്ദേ​ശ്യ​മി​ല്ല​ല്ലോ. ബസ്സ് അചേ​ത​ന​വ​സ്തു​വാ​ണു്. അതിനു മന​സ്സു് (mind) ഇല്ല. അതി​നാൽ കൊ​ല്ലാ​നു​ള്ള ഉദ്ദേ​ശ്യ​വു​മി​ല്ല. അതല്ല രാ​വ​ണ​നെ കൊന്ന രാ​മ​ന്റെ മാ​ന​സി​ക​നില. രാ​ക്ഷ​സ​രാ​ജാ​വി​നെ കൊ​ല്ലാൻ അയോ​ദ്ധ്യാ​ധി​പ​തി​ക്കു് ഉദ്ദേ​ശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചു​രു​ക്ക​ത്തിൽ: കൊ​ല്ലുക എന്ന ക്രി​യ​യു​ടെ പി​റ​കിൽ ജീ​വ​നു​ള്ള വ്യ​ക്തി​യു​ണ്ടു്. അക്കാ​ര​ണ​ത്താൽ ബസ്സ് മറി​ഞ്ഞു് പന്ത്ര​ണ്ടാ​ളു​കൾ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു എന്നു പറ​യ​രു​തു്. പന്ത്ര​ണ്ടാ​ളു​കൾ മരി​ച്ചു എന്നേ ആകാവൂ. ഞാ​നി​തു് സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ പറ​ഞ്ഞ​തി​നു ശേഷം ആ പയ്യൻ പതി​വാ​യി ‘കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു’ എന്നു പറ​ഞ്ഞു​പോ​രു​ന്നു. ഞാൻ എന്റെ നാ​വ​ട​ക്കി വച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ! വല്ല​പ്പോ​ഴു​മെ​ങ്കി​ലും “മരി​ച്ചു​പോ​യി”: എന്നു് അയാൾ ശരി​യാ​യി പറ​ഞ്ഞേ​നേ. ഇതു ഓർ​മ്മി​ക്കാ​തെ​യ​ല്ല ഇനി​യു​ള്ള കാ​ര്യ​ങ്ങൾ എഴു​തു​ന്ന​തു്.

ഒന്ന​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തു് അതാ​യി​ബ്ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് വ്യാ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ അഭൂത തദ്ഭാ​വം എന്നു പറ​യു​ന്നു. (അഭൂ​ത​ത്തി​ന്റെ = ഭൂ​ത​മ​ല്ലാ​ത്ത​തി​ന്റെ [ഭൂതം = ഭവി​ച്ച​തു് ] തദ്ഭാ​വം = അതു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള ഭാവം)

ഉദാ​ഹ​ര​ണം: ശു​ചീ​ഭ​വ​തി (ശു​ചി​യ​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​വൻ ശു​ചി​യാ​യി​ബ്ഭ​വി​ക്കു​ന്നു).

എന്നാൽ ‘അതാ​ക്കുക’ എന്ന അർ​ത്ഥ​മാ​ണു കി​ട്ടേ​ണ്ട​തെ​ങ്കിൽ ‘കൃ’ ധാ​തു​വാ​ണു് ചേർ​ക്കേ​ണ്ട​തു്. (അതാ​യി​ബ്ഭ​വി​ക്കുക എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി ‘ഭൂ’ ധാതു ചേർ​ക്ക​ണം). ഉദാ​ഹ​ര​ണം മധു​രീ​ക​രോ​തി = മധു​ര​മ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നെ മധു​ര​മാ​ക്കു​ന്നു.

ഈ അഭൂത തദ്ഭാ​വം നമ്മു​ടെ ഭാ​ഷ​യി​ലേ​ക്കു കട​ന്നു​വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഉദാ​ഹ​ര​ണ​ങ്ങൾ:

ഭസ്മീ​ഭ​വി​ക്കുക—ഭസ്മ​മാ​വുക.

ഭസ്മീ​ക​രി​ക്കുക—ഭസ്മ​മാ​ക്കുക.

ഈ ധാ​തു​ക്കൾ – ഭൂ, കൃ ധാ​തൃ​ക്കൾ – ചേർ​ക്കു​ന്ന​തിൽ പലർ​ക്കും തെ​റ്റു​പ​റ്റാ​റു​ണ്ടു്. ‘ഗാ​ന്ധി​ജി ഇന്ത്യ​യെ പ്ര​തി​നി​ധീ​ക​രി​ച്ചു് ഇം​ഗ്ല​ണ്ടിൽ പോയി’ എന്നു എഴു​തു​മ്പോൾ അർ​ത്ഥം കി​ട്ടു​ന്ന​തു് ഗാ​ന്ധി​ജി ഇന്ത്യ​യെ പ്ര​തി​നി​ധി​യാ​ക്കി എന്നാ​ണു്. ഗാ​ന്ധി​ജി​ക്ക് ഇം​ഗ്ല​ണ്ടിൽ പോകാൻ സൗ​ക​ര്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് ഇന്ത്യ​യെ പ്ര​തി​നി​ധി​യാ​ക്കി അങ്ങോ​ട്ട​യ​ച്ചു എന്നു് അർ​ത്ഥം. ‘ഗാ​ന്ധി​ജി ഇന്ത്യ​യ്ക്ക് പ്ര​തി​നി​ധീ​ഭ​വി​ച്ച് ഇം​ഗ്ല​ണ്ടിൽ പോയി’ എന്ന വാ​ക്യം ശരി. ഇപ്പോ​ഴും ഈ ‘പ്ര​തി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കൽ’ കേൾ​ക്കാം.

‘വതു് ’ പ്ര​ത്യ​യം ‘മതു്’ പ്ര​ത്യ​യം ഇവ​യു​ടെ പ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലും തെ​റ്റു​പ​റ്റു​ന്നു സെ​റ്റി​നു്, ഒരാ​ഴ്ച​യ്ക്കു മുൻ​പു് “ആധു​നി​ക​വ​ത്ക​ര​ണം” എന്നു് ഈ പേടകം പറ​ഞ്ഞു. ആധു​നി​ക​ത്തോ​ടു് ‘വതു്’ പ്ര​ത്യ​യം ചേ​രി​ല്ല. “ആധു​നി​കീ​ക​ര​ണം” എന്ന​താ​ണു ശരി​യായ പ്ര​യോ​ഗം. “നീ​തീ​ക​രി​ക്കുക,” “രൂ​പീ​ക​രി​ക്കുക” എന്നും​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. അവ യഥാ​ക്ര​മം “നീ​തി​മ​ത്ക​രി​ക്കുക” “രൂ​പ​വ​ത്ക​രി​ക്കുക” എന്നു​വേ​ണം. (നീ​തീ​ക​രി​ക്ക​ലി​നു “നീ​തി​യാ​ക്കുക” എന്നും രൂ​പീ​ക​രി​ക്ക​ലി​നു “രൂ​പ​മാ​ക്കുക” എന്നും ആണു് അർ​ത്ഥം. നീ​തി​യു​ള്ള​താ​ക്കാൻ നീ​തി​മ​ത്ക​ര​ണ​വും രൂ​പ​മു​ള്ള​താ​ക്കാൻ രൂ​പ​വ​ത്ക​ര​ണ​വു​മാ​ണു വേ​ണ്ട​തു്.)

സാ​മൂ​ഹ്യ പരി​ഷ്കർ​ത്താ​വു്, സാ​മൂ​ഹ്യ​വൽ​ക്ക​ര​ണം എന്നൊ​ക്കെ സെ​റ്റ് പറ​ഞ്ഞു. സാ​മൂ​ഹ്യം എന്ന പ്ര​യോ​ഗം തെ​റ്റാ​ണെ​ന്ന​തു പോ​ക​ട്ടെ. വക്കം മൗലവി പരി​ഷ്ക​രി​ച്ച​തു സമൂ​ഹ​ത്തെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അദ്ദേ​ഹം സമൂഹ പരി​ഷ്കർ​ത്താ​വാ​ണു്. സാമൂഹ്യ-​പരിഷ്കർത്താവല്ല. ഇന്ന​ലെ “ഉള്ളൂ​രി​ന്റെ ‘ഉമാ​കേ​രള’മെന്ന കവിതാ സമാ​ഹാ​രം” എന്നു് സെ​റ്റ് പറ​ഞ്ഞോ എന്നൊ​രു സംശയം. ബസ്സ് ഇര​മ്പി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ആ സമ​യ​ത്തു്. ഞാൻ കേ​ട്ട​തു് പി​ശ​കാ​യി​ട്ടാ​വാം. കേ​ട്ട​തു ശരി​യാ​ണെ​ങ്കിൽ “മണി​മ​ഞ്ജുഷ” പോലെ “ഉമാ​കേ​രള”വും കാവ്യ സമാ​ഹാ​ര​ഗ്ര​ന്ഥ​മാ​ണെ​ന്നു നമ്മൾ മന​സ്സി​ലാ​ക്ക​ണം. ഇന്നു പബ്ലിൿ​ലൈ​ബ്ര​റി​യിൽ പോയി അന്വേ​ഷി​ക്കാം. അവി​ടെ​യു​ള്ള മഹാ​ക​വി​യു​ടെ പ്ര​തിമ ഇന്ന​ലെ രാ​ത്രി ഏഴര മണി​ക്കു​ശേ​ഷം വാ​വി​ട്ടു് കര​ഞ്ഞോ എന്നു്. മഹാ​കാ​വ്യ​ത്തെ കാ​വ്യ​സ​മാ​ഹാ​ര​ഗ്ര​ന്ഥ​മാ​ക്കി​യാൽ ഏതു കവി​യാ​ണു് നി​ല​വി​ളി​ക്കാ​ത്ത​തു്: നി​ല​വി​ളി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കിൽ എന്റെ കാ​തി​നാ​ണു തക​രാ​റു്. സെ​റ്റി​നോ​ടും അതു നിർ​മ്മി​ച്ച കെൽ​ട്രോൺ കമ്പി​നി​ക്കാ​രോ​ടും മാ​പ്പു ചോ​ദി​ക്കാം.

കടു​വ​യെ പേ​ടി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ല

തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്താ​ണു് ഇതെ​ഴു​തു​ന്ന ആൾ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും ശം​ഖു​മു​ഖം കട​പ്പു​റം, കാ​ഴ്ച​ബം​ഗ്ലാ​വു്, മൃ​ഗ​ശാല, അരു​വി​ക്കര, വാ​ട്ടർ​വർ​ക്ക്സ് ഇവി​ടെ​യൊ​ക്കെ പോ​യി​ട്ടു് കു​റ​ഞ്ഞ​തു മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചു​വർ​ഷ​മെ​ങ്കി​ലും ആകും. എന്നാൽ കഴി​ഞ്ഞ​യാ​ഴ്ച പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​ക്കു​വേ​ണ്ടി മൃ​ഗ​ശാ​ല​യിൽ പോ​കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. കടു​വ​ക​ളെ കണ്ടു. അവ എഴു​ന്നേ​റ്റു​നി​ന്നു് ഞങ്ങ​ളെ​ക്ക​ണ്ടു് വാ പൊ​ളി​ച്ചു. തി​ന്മ​യു​ടെ പ്ര​തി​രൂ​പ​ങ്ങ​ളായ ആ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ കണ്ട​പ്പോൾ കഴി​യു​ന്ന​തും വേഗം അവി​ടെ​നി​ന്നു പോ​ക​ണ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി. അല്ലാ​തെ “ഭവാ​ന്റെ പാ​ദ​പ​ദ്മ​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്പർ​ശം​കൊ​ണ്ടു് ഏതു കാ​ന​ന​മാ​ണു് അസാ​ന്നി​ദ്ധ്യ​ത്താൽ ആ പ്ര​ദേ​ശ​വും അവി​ടെ​യു​ള്ള അങ്ങ​യു​ടെ സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ഉത്ക​ണ്ഠാ​കു​ല​രാ​യി കഴി​യു​ന്നു​ണ്ടോ? ഏതു പ്ര​ണ​യി​നി​യാ​ണു് അങ്ങ​യു​ടെ അഭാ​വ​ത്തിൽ പരി​ത​പ്ത​മാ​ന​സ​യാ​യി കഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ന്ന​തു്?” എന്നൊ​ക്കെ ചോ​ദി​ക്കാൻ കൂ​ട്ടാ​ക്കി​യി​ല്ല. കടുവ, കടു​ത്ത​വാ​യു​ള്ള​തു്—എന്നു കരി​ങ്കു​ളം നാ​രാ​യ​ണ​പി​ള്ള​സ്സാർ പണ്ടു പറ​ഞ്ഞു​ത​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. തി​ന്മ​യ​ല്ലാ​തെ മറ്റൊ​ന്നു​മ​ല്ല ആ മൃഗം. അതു​കൊ​ണ്ടു് “വാ നട​ക്കു്” എന്നു പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​യോ​ടു പറ​ഞ്ഞു. നട​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. തി​ന്മ​യു​ടെ സാ​രാം​ശ​മാ​ണു് എക്സ്പ്ര​സ്സ് ആഴ്ച​പ്പ​തി​പ്പിൽ കണ്ട “മഞ്ഞിൻ മറ​യി​ലെ സൂ​ര്യൻ” എന്ന ചെ​റു​കഥ. കടു​വാ​ക്കൂ​ട്ടി​ന്റെ മുൻ​പിൽ അല്പ​നേ​രം നിൽ​ക്കാൻ നിർ​ബ്ബ​ദ്ധ​നാ​യ​തു​പോ​ലെ ഇതൊ​ന്നു വാ​യി​ക്കാ​നും നിർ​ബ്ബ​ദ്ധ​നാ​യി. ആരെ​ഴു​തി​യ​തു് എന്നു നോ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​പോ​ലും തോ​ന്നി​യി​ല്ല. എന്നാ​ലും നോ​ക്കി. അശോകൻ എങ്ങ​ണ്ടി​യൂർ. അദ്ധ്യാ​പിക കഥാ​പാ​ത്രം. അവൾ​ക്കു മാ​ന്യ​മായ ഒരു വി​വാ​ഹ​മാ​കാ​മാ​യി​രു​ന്നു, നി​ര​സി​ച്ചു. വീ​ട്ടു​കാർ വേ​റൊ​ന്നു ഏർ​പ്പാ​ടു ചെ​യ്തു. അതിനു തട​സ്സം വന്ന​പ്പോൾ അവൾ നൈ​രാ​ശ്യ​ത്തിൽ​വീ​ണു. ഏതാ​നും ദി​വ​സ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ തട​സ്സം​മാ​റി. കല്യാ​ണം നട​ക്കാൻ പോ​കു​ന്നു. കഥ അവ​സാ​നി​ക്കു​ന്നു. കടുവ കൂ​ട്ടിൽ​കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് പേ​ടി​ക്കാ​നി​ല്ല. കഥാ​വ്യാ​ഘ്രം അങ്ങ​നെ​യ​ല്ല. വാ​രി​ക​യു​ടെ താ​ളു​ക​ളിൽ നാ​റ്റ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി സ്വ​ച്ഛ​ന്ദ​സ​ഞ്ചാ​രം നട​ത്തു​ക​യാ​ണു്, വരൂ വാ​യ​ന​ക്കാ​രേ, നമു​ക്കു രക്ഷ​പ്പെ​ടാം. ഇതും ക്രൂ​ര​മൃ​ഗ​മാ​ണു്. തി​ന്മ​യു​ടെ സാ​രാം​ശ​മാ​ണു്.

മാ​ക്കോ​ണ്ട​പ്പ​ട്ട​ണ​ത്തിൽ അഗ​മ്യ​ഗ​മ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി ജനി​ക്കു​ന്ന കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു പന്നി​വാ​ലു് കാ​ണു​മെ​ന്നു് മാർ​കേ​സ് നോ​വ​ലിൽ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണു് എന്റെ ഓർമ്മ. ലൂയി പതി​ന്നാ​ലാ​മൻ ജനി​ച്ച​തു മു​പ്പ​ത്തി​ര​ണ്ടു പല്ലോ​ടു​കൂ​ടി​യാ​ണ​ത്രേ. സങ്ക​ല്പി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ: ആ കു​ഞ്ഞു് ജനി​ച്ച​യു​ട​നെ ചി​രി​ച്ചെ​ങ്കിൽ! ചു​റ്റും നി​ന്ന​വർ പേ​ടി​ച്ചു​പോ​കി​ല്ലേ? പന്നി​വാ​ലും മു​പ്പ​ത്തി​ര​ണ്ടു പല്ലു​മു​ള്ള ശി​ശു​വാ​ണു് പൈ​ങ്കി​ളി​ക്കഥ. ഈ ബീ​ഭ​ത്സത എത്ര​വേ​ഗം അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​മോ അത്ര​യും നന്നു്.

“കഥ”യിലെ ഒരു പ്ര​സ്താ​വം
images/ALoversDiscourseFrenchedition.jpg

മോ​പ​സാ​ങ്ങി ന്റെ An Artifice എന്ന ചെ​റു​ക​ഥ​യു​ടെ സാരം നൽകാം. വി​വാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞു് അധിക ദി​വ​സ​മാ​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ഒരു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​രി ഒരു ഡോ​ക്ട​റെ കാണാൻ വന്നു. കല്യാ​ണം കഴി​ഞ്ഞു് ഒരു മാസം തീ​രാ​റാ​കു​മ്പോൾ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​രി​കൾ​ക്കു് ഒരു​ത​രം സു​ഖ​ക്കേ​ടു വരു​മ​ല്ലോ. അതാ​യി​രു​ന്നു അവ​ളു​ടെ രോഗം. അവൾ പരി​ശോ​ധ​ന​യ്ക്കു വേ​ണ്ടി കി​ട​ക്ക​യിൽ കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ ഡോ​ക്ട​റോ​ടു പറ​ഞ്ഞു:

“എനി​ക്കു വഞ്ചി​ക്കാൻ സാ​ദ്ധ്യ​മ​ല്ല… ” ഡോ​ക്ടർ ആ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തോ​ടു യോ​ജി​ച്ചി​ല്ല. വി​വാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞു് മറ്റു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി സ്വ​ച്ഛ​ന്ദ​ങ്ങ​ളായ രതി​ക്രീ​ഡ​ക​ളിൽ മു​ഴു​കി​യാ​ലേ സ്ത്രീ​ക്കു യഥാർ​ത്ഥ​മാ​യി പ്രേ​മി​ക്കാൻ കഴി​യു​ക​യു​ള്ളു എന്നു് അയാൾ അറി​യി​ച്ചു. അതു തെ​ളി​യി​ക്കാൻ അയാൾ ഒരു സംഭവം വി​വ​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു (കഥ​യ്ക്കു​ള്ളി​ലെ കഥ). ഒരു ദിവസം രാ​ത്രി ഒര​തി​സു​ന്ദ​രി അയാ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി പറ​ഞ്ഞു: വരൂ, വേഗം, വേഗം വരൂ ഡോ​ക്ടർ. എന്റെ കാ​മു​കൻ എന്റെ കി​ട​പ്പു​മു​റി​യിൽ വച്ചു പെ​ട്ടെ​ന്നു മരി​ച്ചു. ക്ല​ബ്ബിൽ​നി​ന്നു് എന്റെ ഭർ​ത്താ​വു് ഉടനെ വരും. ഡോ​ക്ടർ അവ​ളോ​ടൊ​രു​മി​ച്ചു​പോ​യി. കാ​മു​കൻ കി​ട​ക്ക​യിൽ മലർ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്നു. ഡോ​ക്ട​റും തരു​ണി​യും വേ​ല​ക്കാ​രി​യും ചേർ​ന്നു് ആ മൃ​ത​ദേ​ഹ​ത്തെ വസ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​പ്പി​ച്ചു് വേറെ മു​റി​യിൽ കി​ട​ത്തി. അതു കഴി​ഞ്ഞ​യു​ട​നെ ഭർ​ത്താ​വു വന്നെ​ത്തി. താൻ അവ​ളോ​ടു വർ​ത്ത​മാ​നം പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​മ്പോൾ സ്നേ​ഹി​തൻ വണ്ടി​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു​വെ​ന്നും അയാൾ വീ​ട്ടിൽ കയറിയ നി​മി​ഷ​ത്തിൽ ബോ​ധം​കെ​ട്ടു വീ​ണെ​ന്നും രണ്ടു​മ​ണി​ക്കൂ​റാ​യി ബോ​ധ​മി​ല്ലാ​തെ കി​ട​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും ഡോ​ക്ടർ അയാ​ളോ​ടു പറ​ഞ്ഞു. എല്ലാ​വ​രും കൂടി കൈ​ത്താ​ങ്ങ​ലി​ട്ടു് ആ നി​ശ്ചേ​തന ശരീ​ര​ത്തെ വണ്ടി​ക്ക​ക​ത്താ​ക്കി. മൃ​ത​ദേ​ഹ​മാ​ണു് അതെ​ന്നു് വണ്ടി​യോ​ടി​ക്കു​ന്ന​വൻ അറി​ഞ്ഞി​ല്ല. ഡോ​ക്ടർ ശവം വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​ച്ചു. അവി​ടെ​യും വേ​റൊ​രു നാടകം അഭി​ന​യി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു ഡോ​ക്ടർ​ക്കു്. ഇതു​കേ​ട്ട യുവതി അയാ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: “നി​ങ്ങ​ളെ​ന്തി​നാ​ണു് ഈ ഭയ​ങ്ക​ര​മായ കഥ എന്നോ​ടു പറ​ഞ്ഞ​തു്?” ഡോ​ക്ടർ മറു​പ​ടി നൽകി. “വേ​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഭവ​തി​ക്കു് എന്റെ സേ​വ​ന​ങ്ങൾ നൽ​കാ​മ​ല്ലോ എന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചാ​ണു്” (An Artifice—The complete short stories of Guy De Maupassant, Hanover House, Page 802–805). മോ​പ​സാ​ങ് എഴു​തിയ അനേകം കൊ​മേർ​സ്യൽ കഥ​ക​ളിൽ ഒന്നാ​ണി​തു്. രോ​ഗി​ണി​യാ​യി എത്തി​യ​വർ​ക്കു ഡോ​ക്ട​റു​മാ​യി രമി​ക്കാൻ പകുതി മന​സ്സെ​ങ്കി​ലും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നു തെ​ളി​വു് അവൾ ചാ​രി​ത്ര ധ്വം​സ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സം​സാ​രി​ക്കാൻ ആരം​ഭി​ച്ചു എന്ന​തു​ത​ന്നെ. കഥ കേ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൾ ഏറിയ കൂറും അയാൾ​ക്കു വി​ധേ​യ​യാ​കാൻ സന്ന​ദ്ധ​യാ​യി. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് “ഇക്കഥ നി​ങ്ങൾ എന്തി​നു എന്നോ​ടു പറ​ഞ്ഞു?” എന്നു ചോ​ദി​ച്ച​തു്. ഡോ​ക്ട​റു​ടെ മറു​പ​ടി അവൾ​ക്കു് പരി​പൂർ​ണ്ണ​മായ മാ​ന​സാ​ന്ത​രം ഉള​വാ​ക്കി​യി​രി​ക്കും. പ്രാ​യം​കൂ​ടിയ എനി​ക്കു് ഇതിലെ വ്യ​ഭി​ചാര നീ​തി​മ​ത്ക​ര​ണം അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. എങ്കി​ലും ചെ​റു​പ്പ​ക്കാർ മോ​പ​സാ​ങ് പറ​ഞ്ഞ​തു് ശരി​യെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ക​യും അത​നു​സ​രി​ച്ചു പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും. പൈ​ങ്കി​ളി​ക്ക​ഥ​കൾ ഇമ്മ​ട്ടി​ലാ​ണു് പെൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ ആത്മ​ഹ​ത്യ​യ്ക്കു പ്രേ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്.

കഥാ​ദ്വൈ​വാ​രി​ക​യിൽ ശ്രീ​ധ​രൻ ചമ്പാ​ടു് “കഥ​യി​ല്ലാ​ത്ത കഥ​വാ​യി​ക്കാൻ മലയാള വാ​യ​ന​ക്കാ​രൻ മടി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ഭു​ത​പ്പെ​ടാ​നി​ല്ല” എന്നെ​ഴു​തി​ക്ക​ണ്ട​പ്പോൾ “കഥ​വേ​ണം; പക്ഷേ അതു് വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​നെ അഴു​ക്കു​ചാ​ലി​ലേ​ക്കു് എറി​യ​രു​തു്” എന്നു​കൂ​ടി ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് എനി​ക്കു തോ​ന്നി. ശ്രീ​ധ​രൻ ചമ്പാ​ടി​നും അത​റി​യാം. അദ്ദേ​ഹം ഇന്ന​ത്തെ ആബ്സ്ട്രാ​ക്ഷ​നു് എതി​രാ​യി അഭി​പ്രാ​യം പറ​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

പലരും പലതും
  1. കെ. സി. പീ​റ്റർ പ്രൊ​ഫ​സർ എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണം ചേർ​ക്കു​ന്നി​ല്ല പീ​റ്റർ​ക്കു്. (അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് മല​യാ​ളം ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് ഈ ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലെ എല്ലാ അക്ഷ​ര​ങ്ങ​ളും അറി​യാ​മെ​ന്നു് എനി​ക്ക​റി​യാം) കു​ങ്കു​മ​ത്തി​ലെ​ഴു​തു​ന്ന ‘സ്നേ​ഹം’ എന്ന പം​ക്തി ഞാൻ വാ​യി​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. എന്റെ ചി​ന്ത​യെ ഉദ്ദീ​പി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒന്നും അതി​ലി​ല്ല. നേരെ മറി​ച്ചു് റൊ​ളാ​ങ് ബാർ​തേ​ഷി ന്റെ A Lover’s Discourse വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ ചി​ന്താ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കാ​ന്തി​ക​ണ്ടു് എന്റെ കണ്ണു് അഞ്ചു​ന്നു. ഒരു​ദാ​ഹ​ര​ണം നല്കാം: വെർ​റ്റർ (werther)—സു​ഖ​ത്തി​ന്റെ​യോ നൈ​രാ​ശ്യ​ത്തി​ന്റെ​യോ ചെ​റു​തായ കാ​മ​വി​കാ​രം​പോ​ലും വെർ​റ്റ​റെ കര​യി​പ്പി​ക്കും. വെർ​റ്റർ പല​പ്പോ​ഴും കരയും. പെ​രു​വെ​ള്ള​പ്പാ​ച്ചിൽ​പോ​ലെ മി​ക്ക​വാ​റും കരയും. വെർ​റ്റ​റി​ലെ കാ​മു​ക​നാ​ണോ കര​യു​ന്ന​തു്? അതോ റൊ​മാ​ന്റി​ക്കോ? (A Lover’s Discourse, Hill & Wang 1928).
  2. വൈ. എ. റഹിം കു​ങ്കു​മം വാ​രി​ക​യിൽ വരച്ച “കാർ​ട്ടൂ​ണി​സ്റ്റ് ശങ്കർ കോ​ട്ട​യ്ക്ക​ലിൽ” എന്ന കാർ​ട്ടൂൺ—ഇതിൽ ഹാ​സ്യ​മി​ല്ല. മഹാ​നായ ഒരു കലാ​കാ​ര​നെ – ശങ്ക​റെ – അപ​മാ​നി​ക്കു​ന്നു. മഹാ​ന്മാ​രായ കോ​ട്ട​യ്ക്കൽ വൈ​ദ്യ​ന്മാ​രെ അപ​മാ​നി​ക്കു​ന്നു. കരു​തി​ക്കൂ​ട്ടി​യു​ള്ള അപ​മാ​ന​ന​വും നി​ന്ദ​ന​വു​മ​ല്ല ഇതു്. ഭാ​വ​നാ​രാ​ഹി​ത്യ​മാ​ണു് ഇതി​ന്റെ പി​റ​കി​ലു​ള്ള​തു്. അതു​കൊ​ണ്ടു് ക്ഷ​മി​ക്കാം—വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കും ശങ്ക​റി​നും ഭി​ഷ​ഗ്വ​ര​ന്മാർ​ക്കും ക്ഷ​മി​ക്കാം.
  3. എയ്ഡ്സ് കൊ​തു​കു​ക​ടി​ച്ചും പക​രു​മ​ത്രേ അതു​കേ​ട്ടു് കാർ​ട്ടൂ​ണി​സ്റ്റ് കൃ​ഷ്ണ​ന്റെ സു​ന്ദ​രി ‘രക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു’ എന്നു പറ​യു​ന്നു. രക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​തു നാ​ണ​ക്കേ​ടിൽ നി​ന്നാ​ണെ​ന്നു തത്ത്വ​ചി​ന്ത​ക​നായ കഥാ​പാ​ത്രം. ചീ​ന്തോ​ദ്ദീ​പ​ക​വും ഹാ​സ്യാ​ത്മ​ക​വും ആയ കാർ​ട്ടൂൺ (കു​ങ്കു​മം).
  4. ചൈന ഇന്ത്യ​യെ ആക്ര​മി​ച്ച​പ്പോൾ ആ ആക്ര​മ​ണ​ത്തെ നി​ന്ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ഇവിടെ കുറെ കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി, വഞ്ച​നാ​ത്മ​ക​വും ക്രൂ​ര​മായ ആ ആക്ര​മ​ണ​ത്തെ​ക്കാൾ ജു​ഗു​പ്സാ​വ​ഹ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു ആ കാ​വ്യ​ങ്ങൾ. തോ​പ്പിൽ ഭാസി യുടെ അന​ന്ത​ര​വൾ സർ​പ്പ​ദം​ശ​ന​മേ​റ്റു മരി​ച്ച​പ്പോൾ ആ കു​ട്ടി​യെ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ഞാൻ ദുഃ​ഖി​ച്ചു. ആ ദുഃ​ഖ​ത്തി​നു ശമ​ന​മു​ണ്ടാ​യ​തു് എന്റെ ഒര​ഭി​വ​ന്ദ്യ​മി​ത്രം ജന​യു​ഗം വാ​രി​ക​യു​ടെ ആദ്യ​ത്തെ പു​റ​ത്തു് ഒരു ‘നാൽ​ക്കാ​ലി’ പട​ച്ചു വച്ച​തു​ക​ണ്ട​പ്പോ​ഴാ​ണു്. ബഞ്ച​മിൻ മോ​ളോ​യി​സി നെ തൂ​ക്കി​ക്കൊ​ന്ന​തി​ലു​ള്ള എന്റെ ദുഃഖം ചേ​പ്പാ​ട്ടു രാ​ജേ​ന്ദ്രൻ ജന​യു​ഗം വാ​രി​ക​യി​ലെ​ഴു​തിയ (ലക്കം 48) കാ​വ്യാ​ഭാ​സം വാ​യി​ച്ച​തോ​ടെ വളരെ കു​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.
  5. പെ​ണ്ണു​കാ​ണൽ എന്ന ചട​ങ്ങു ബന്ധു​ക്കൾ നട​ത്തി. വി​വാ​ഹ​മു​റ​ച്ചു. അതു കഴി​ഞ്ഞു. രണ്ടു സ്ത്രീ​കൾ അവളെ ഉന്തി​ത്ത​ള്ളി ഒരു മു​റി​യിൽ കൊ​ണ്ടാ​ക്കി. അവൾ വല്ലാ​തെ പേ​ടി​ച്ചു. പക്ഷേ കട്ടി​ലിൽ ഇരി​ക്കു​ന്നു നവവരൻ. അയാൾ ‘സു​റാ​ബി’ എന്നു് അവളെ വി​ളി​ച്ചു. ഇതാ​ണു് ചന്ദ്രിക ആഴ്ച​പ്പ​തി​പ്പിൽ ഉസ്മാൻ ഇരി​ങ്ങാ​ട്ടി​രി എഴു​തിയ ‘നാളെ അയാൾ വരുമോ?’ എന്ന കഥ. ഭാ​ഗ്യം​കൊ​ണ്ടു് ഉസ്മാൻ മണ​വ​റ​യി​ലെ പ്രഥമ സന്ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ വച്ചു് കഥ അവ​സാ​നി​പ്പി​ച്ചു. അവിടെ പി​ന്നീ​ടു് നട​ന്ന​തൊ​ക്കെ​ക്കൂ​ടി അദ്ദേ​ഹം വി​വ​രി​ക്കാൻ ചങ്കൂ​റ്റം കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്ന​ങ്കിൽ? അതും നമു​ക്കു വാ​യി​ക്കേ​ണ്ടി വന്നേ​നെ. ഇത്ത​രം വി​ഷ്ഫുൾ തി​ങ്കി​ങ് സാ​ഹി​ത്യ​മ​ല്ല.
  6. മു​കു​ന്ദൻ ശ്രീ​രാ​ഗം മാ​സി​ക​യി​ലെ​ഴു​തു​ന്നു: “കൃ​ഷ്ണൻ​നാ​യ​രെ ഞാ​നൊ​രി​ക്ക​ലും ഒരു വി​മർ​ശ​ക​നാ​യി കണ്ടി​രു​ന്നി​ല്ല. ആരും ഇന്നു് അങ്ങ​നെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​മെ​ന്നും കരു​തു​ന്നി​ല്ല”—മു​കു​ന്ദൻ എഴു​തി​യ​തു് ശരി​യാ​ണു്. ഞാൻ നി​രൂ​പ​ക​ന​ല്ല. ലി​റ്റ​റ​റി ജർ​ണ്ണ​ലി​സ്റ്റ് മാ​ത്രം. ഇക്കാ​ര്യം പല തവണ ഞാൻ തന്നെ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടു്. അവ​സാ​ന​മാ​യി ഇപ്പോ​ഴും അതു പറ​യു​ക​യാ​ണു്. തു​ടർ​ന്നും മു​കു​ന്ദൻ എഴു​തു​ന്നു: “കൃ​ഷ്ണൻ നാ​യ​രു​ടെ ടൈ​പ്പ് ജേർ​ണ​ലി​സം എല്ലാ ഭാ​ഷ​യി​ലു​മു​ണ്ടു്. സി​നി​മ​യി​ലെ ഒരു ഗോ​സി​പ്പ് കോളം – അത്ര​യും പ്ര​സ​ക്തി​യേ വാ​ര​ഫ​ല​ത്തി​നു​ള്ളു” – ഇതു് അത്ര കണ്ടു ശരി​യ​ല്ല ഗോ​സി​പ്പ് എന്നാൽ അപ​വാ​ദം പറ​ച്ചിൽ എന്ന​ല്ലേ അർ​ത്ഥ​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തു് ഞാ​ന​തു് ചെ​യ്യാ​റി​ല്ല. പി​ന്നെ ഈ ടൈ​പ്പ് ജർ​ണ്ണ​ലി​സം എല്ലാ​യി​ട​ത്തു​മു​ണ്ടു് എന്ന മത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു്: മല​യാ​ള​നാ​ടു് വാ​രി​ക​യിൽ ഈ പം​ക്തി എഴു​തി​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു് എസ്. കെ. നായർ ഒരു സാ​ഹി​ത്യ​വാ​ര​ഫ​ല​ത്തി​ന്റെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് തർ​ജ്ജമ മുൻ പ്ര​ധാ​ന​മ​ന്ത്രി ഇന്ദി​രാ​ഗാ​ന്ധി​യു​ടെ അടു​ത്ത ബന്ധു​വും പ്ര​ശ​സ്ത നോ​വ​ലി​സ്റ്റും ആയ നയൻ​താര യ്ക്ക് കൊ​ണ്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. “ഇതു​പോ​ലെ രസ​ക​ര​വും വി​ജ്ഞാ​ന​പ്ര​ദ​വു​മായ ഒരു കോളം അവർ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു. അവ​രു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങൾ എന്നും മലയാള നാ​ട്ടിൽ പര​സ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. മു​കു​ന്ദൻ, താ​ങ്ക​ളു​ടെ ശകാരം നന്നാ​യി. പക്ഷേ, അതിൽ പകു​തി​യേ സത്യ​മു​ള്ളൂ. പി​ന്നെ ഒന്നു കൂടി ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ, താ​ങ്കൾ ഒരു മാസം മുൻ​പു് എന്റെ വീ​ട്ടിൽ വന്ന​ല്ലോ. യാത്ര പറഞ്ഞ സമ​യ​ത്തു് “സാറ് ഞങ്ങ​ളെ​യൊ​ക്കെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ണം” എന്നു് അപേ​ക്ഷി​ച്ച​ല്ലോ അതു കേ​ട്ടു് “ഞാ​നാ​രു നി​ങ്ങ​ളെ​യൊ​ക്കെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കാൻ?” എന്നു ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ലേ? നേ​രി​ട്ടു കാ​ണു​മ്പോൾ ഒരു വിധം അല്ലാ​ത്ത​പ്പോൾ മറ്റൊ​രു വിധം, ഇതു ശരിയോ സു​ഹൃ​ത്തേ.
  7. ജു​ബ​യും മു​ണ്ടും ഒട്ടും ഉട​യാ​തെ വടി​പോ​ലെ നിർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു് ക്ലാ​സ്സി​ലെ​ത്തു​ന്ന ഒരു ഗു​രു​നാ​ഥൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വേഷം കണ്ടു് ഒരു കൂ​ട്ടു​കാ​രൻ പറയും. “സാറ് ആദ്യം മു​ണ്ടു​ടു​ക്കും, ജു​ബ​യി​ടും. പി​ന്നീ​ടാ​ണു് ഭാര്യ ഇസ്തി​രി​പ്പെ​ട്ടി ചൂ​ടാ​ക്കി അതു തേ​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു്”. നവീ​ന​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ലെ ആശ​യ​ങ്ങൾ ഗാ​ത്ര​ത്തോ​ടു് ഇണ​ങ്ങി​ച്ചേ​രു​ന്നി​ല്ല. വടി​പോ​ലെ നി​ല്ക്കു​ന്നു.

Colophon

Title: Sāhityavāraphalam (ml: സാ​ഹി​ത്യ​വാ​ര​ഫ​ലം).

Author(s): M Krishnan Nair.

First publication details: Kalakaumudi Weekly; Trivandrum, Kerala; 1985-12-08.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: M Krishnan Nair, Sahityavaraphalam, Weekly Lietrary Column, സാ​ഹി​ത്യ​വാ​ര​ഫ​ലം, എം കൃ​ഷ്ണൻ നായർ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: September 25, 2021.

Credits: The text of the original item is copyrighted to J Vijayamma, author’s inheritor. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation, only noncommercial uses of the work are permitted and adoptations must be shared under the same terms.

Production history: Data entry: MS Aswathi; Proofing: Abdul Gafoor; Typesetter: Anupa Ann Joseph; Digitizer: KB Sujith; Encoding: LJ Anjana.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.