SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം പത്തൊൻ​പ​തു്

“മഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ ‘പണി​പ്പുര’യി​ല​ല്ലേ പാ​ണ്ഡ​വർ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. “എന്നി​ട്ടും മു​ഖ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​ക​ട​മ​ല്ല​ല്ലോ, യു​ദ്ധം സൃ​ഷ്ടി​ക്കാ​വു​ന്ന ഭീ​ഷ​ണ​സാ​ധ്യത?” വി​രാ​ട​രാ​ജ്യ സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​ന​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ടു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കാൽ​നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ല​ധി​ക​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അടി​ച്ച​മർ​ത്ത​ലി​നു ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ലും പരോ​ക്ഷ​മാ​യും വി​ധേ​യ​പ്പെ​ട്ടു. പറ​ഞ്ഞ​റി​യി​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത എതിർ​പ്പു​ണ്ടു് പക്ഷേ, പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ ആവു​ന്നി​ല്ല എന്ന പര​മ്പ​രാ​ഗത നി​ല​വി​ട്ടു യു​ദ്ധ​സ​മാ​ന​മായ ഭീ​തി​ത​അ​ന്ത​രീ​ക്ഷം തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തു​മു​തൽ തു​ട​ങ്ങി വി​മോ​ച​ന​ദാ​മ്പ​ത്യ​ശാ​സ്ത്രം! ആദ്യം വം​ശീ​യ​മാ​യി ഭി​ന്നി​പ്പി​ച്ചു അപ്പോൾ കൗ​ന്തേ​യ​രും മാ​ദ്രേ​യ​രും എന്ന രണ്ടു​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി വേർ​പി​രി​ഞ്ഞു പി​ന്നെ പ്രാ​യ​ത്താൽ വി​ഭ​ജി​ച്ച​പ്പോൾ വയോ​ധി​ക​രും ചു​ണ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളും ആയി. യു​ദ്ധ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലും അവസരം വന്ന​പ്പോൾ അർ​ദ്ധ​സ​ത്യം പറ​ഞ്ഞു, ചിലരെ പത്മ​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കു് മാ​ടി​വി​ളി​ച്ചു ബന്ദി​ക​ളാ​ക്കി. എന്തൊ​ക്കെ ചെ​യ്താ​ലും തള​രി​ല്ല ഞാൻ എന്നു് വീ​മ്പു പറ​ഞ്ഞ​വ​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കടു​വ​ക്കു​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കു ആകർ​ഷി​ക്കും, കൈകൾ ശി​ര​സ്സി​നു​പി​ന്നിൽ കൂ​ട്ടി​മു​ട്ടി​ച്ചു അന്തി​മ​പോ​രാ​ട്ടം കണ്ടാ​ന​ന്ദി​ക്കും!”

2024-01-02

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ചൂ​താ​ടാൻ വരു​മ്പോൾ, ഉന്ന​ത​പ​രി​ശീ​ല​നം നേടിയ ‘കരിം​പൂ​ച്ച​കൾ’ എന്ന പ്ര​ത്യേ​ക​വ​കു​പ്പിൽ പെ​ടു​ന്ന കുറെ സായുധ സു​ര​ക്ഷാ​ഭ​ട​ന്മാർ കൂടെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? അവ​രൊ​ക്കെ എവിടെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മട്ടു​പ്പാ​വിൽ നി​ന്ന​വർ​ക്കു് അവ്യ​ക്ത​മാ​യി കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു, രാ​ജ​പാ​ത​യി​ലൂ​ടെ വട​ക്കൻ മല​മേ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കു വന​വാ​സ​ത്തി​നാ​യി മുൻ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ പരി​വാ​രം വഴി​ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു്.

“നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​യി നട​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​രു​വ​ശ​വും, ഇട​യ്ക്കി​ടെ പൊ​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​ചാ​ട്ട​വാ​റു​മാ​യി കു​തി​ര​പ്പു​റ​ത്തു യാ​ത്ര​ചെ​യ്യു​ന്ന​വർ പി​ന്നെ ആരെ​ന്നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ ഇതു​വ​രെ കരു​തി​യ​തു്? അതു് അവർ തന്നെ! ഉട​യോ​നു അധി​കാ​രം നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ഉടൻ വി​ശ്വ​സ്ത​ത​യും വി​ധേ​യ​ത്വ​വും കൗ​ര​വ​രോ​ടാ​യി. വഴി​മാ​റി​പോ​വാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വർ കൊ​ടും​കാ​ട്ടിൽ കു​ടിൽ​കെ​ട്ടി താമസം തു​ട​ങ്ങി എന്നു​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തി മട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​വേ​ണം ഞങ്ങ​ളെ അവർ പല്ല​ക്കിൽ ചു​മ​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ കൊ​ണ്ടു് പോയി മുൻ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നവ​ര​ത്ന​നി​ധി സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന രഹ​സ്യ​അ​റ​യു​ടെ പൂ​ട്ടു തു​റ​ന്നു ഞങ്ങൾ​ക്കു് കൊ​ള്ള​യ​ടി​ക്കാ​നാ​വൂ”, കൈകൾ കൂ​ട്ടി​ത്തി​രു​മ്മി പ്ര​ത്യാ​ശാ​ഭ​രി​ത​മായ പ്ര​സ​ന്ന​മു​ഖ​ത്തോ​ടെ കൗ​ര​വ​ശ്രേ​ഷ്ഠൻ പറ​ഞ്ഞു.

2024-01-03

“ധാ​ന്യ​പ്പുര നി​റ​ഞ്ഞോ?”, വി​ള​വെ​ടു​പ്പു​ക​ഴി​ഞ്ഞ അയൽ​പ​ക്ക​ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ എത്തി​ച്ചേർ​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, കള​പ്പു​ര​യിൽ, മു​ഖ​പ​രി​ച​യം തോ​ന്നിയ വൃ​ദ്ധ​കർ​ഷ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​ജേ​താ​ക്ക​ളെ​ന്ന​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു പാ​ണ്ഡ​വർ അന്ധ​രാ​ജാ​വിൽ​നി​ന്നും ചെ​ങ്കോൽ തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത ആസു​ര​കാ​ലം.

“വി​ത്തി​നു​ള്ള​തു് കഷ്ടി​ച്ചു് കി​ട്ടി. അടു​ത്ത വിള, വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി തു​ണ​ച്ചാൽ ഭാ​ഗ്യം! പു​ഴ​യിൽ ഒഴു​ക്കു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു മെ​ച്ചം?, കൃ​ഷി​യി​ട​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് വെ​ള്ളം ആവ​ശ്യ​ത്തി​നു് വഴി​തി​രി​ച്ചു​വി​ടാൻ യു​വാ​ക്ക​ളി​ല്ല. എല്ലാ​വ​രെ​യും യു​ദ്ധാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു നേ​ര​ത്തെ ‘വലി​ച്ചു’കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. കഴി​ഞ്ഞ കൊ​യ്ത്തുൽ​സ​വ​ത്തി​നു ചില ഭര​ണ​ഭീ​ക​രർ വന്നു, മൂ​ന്നിൽ രണ്ടു​ഭാ​ഗം ധാ​ന്യം യു​ദ്ധ​ച്ചെ​ല​വി​നെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു. പോ​വു​മ്പോൾ മക​ന്റെ ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ബന്ദി​ക​ളാ​ക്കി. ആയുധം തേ​ച്ചു​മി​നു​ക്കാ​നാ​ണെ​ന്ന​വർ ആദ്യം പറ​ഞ്ഞു. രണ്ടു​പേ​രും പി​ന്നെ മട​ങ്ങി​വ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. അന്ധ​രാ​ജാ​വി​നെ​യും ഭാ​ര്യ​യെ​യും അര​മ​ന​യിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്താ​ക്കി എന്നൊ​ക്കെ, ഈ വഴി പോ​വു​ന്ന കച്ച​വ​ട​ക്കാർ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​യിൽ പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്ന​തു കേ​ട്ട​വ​രു​ണ്ടു്. എന്തി​നാ​യി​രു​ന്നു യു​ദ്ധം, ആരാ​ണു് ജയി​ച്ച​തു്, ഇപ്പോൾ ആരാ​ണു് ഭരി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്നൊ​ന്നും അറി​യി​ല്ല. ഉഴ​വു​കാ​ള​ക​ളെ പോർ​ക്കള തീൻ​ശാ​ല​യി​ലേ​ക്കെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. ഞാനും പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളും വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു കൃ​ഷി​യി​ടം വി​ത​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കാൻ. തണ​ലി​ലേ​ക്കു് നിൽ​ക്കൂ, കരി​മ്പു​നീർ മാ​ത്ര​മേ ഉള്ളു” മൺ​പാ​ത്രം കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ക്കു് നീ​ട്ടി അയാൾ ആഗ​ത​യു​ടെ ആജ്ഞ​ക്കാ​യി കാ​ത്തു.

“ഒരു സംഘം യു​വ​പ​രി​ത്യാ​ഗി​കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ സാ​ക്ഷ​ര​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ട്ടു് സന്ദർ​ശി​ച്ചു ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം എന്തോ സമർ​പ്പി​ക്കു​ണ്ട​ല്ലോ. എന്താ വി​ശേ​ഷി​ച്ചു കാ​ര്യം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ക്തി​വാ​ദി​ചാർ​വാ​ക​നെ വഴി​യിൽ കണ്ട​പ്പോൾ ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി ഭര​ണ​കാ​ലം.

“കു​രു​വം​ശ​വു​മാ​യി ബീ​ജ​ദാ​ന​ബ​ന്ധ​മു​ണ്ടെ​ന്നു കരു​ത​പ്പെ​ടു​ന്ന മാ​മു​നി കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി എഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന കു​ടും​ബ​ക​ഥ​യു​ടെ ആദ്യ​ഭാ​ഗം പന​യോ​ല​യിൽ അക്ഷ​രം ചെ​റു​താ​യി എഴുതി, കഥാ​സ്വാ​ദ​കർ​ക്കു സമ്മാ​നി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്ന പരി​ത്യാ​ഗി​പ്ര​സ്താ​വന മു​ഖ​വി​ല​ക്കെ​ടു​ത്തു. സൂ​ത​ന്മാർ മനഃ​പാ​ഠ​മാ​ക്കി തെ​രു​വോര ഗാ​നാ​ലാ​പ​നം ചെ​യ്താ​ലൊ​ന്നും ഇനി​യു​ള്ള കാ​ല​ത്തു പോരാ, എന്നൊ​രു അഭി​പ്രാ​യം വന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഗൗ​ര​വ​വാ​യ​ന​ക്കാർ തെ​രു​വിൽ സൂ​ത​ഗാ​നാ​ലാ​പ​നം കേൾ​ക്കാൻ എത്തി​ല്ല, തെ​രു​വോര ശ്രോ​താ​ക്കൾ ആശ്ര​മ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​നു് ധാ​ന്യ​മ​ണി സം​ഭാ​വന ചെ​യ്യാൻ പോ​ലു​മാ​വാ​ത്ത യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ദരി​ദ്രർ, യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്തു പെ​ട്ടെ​ന്നു് ധനി​ക​രാ​യ​വർ മടി​ശീല തു​റ​ന്നു വെ​ള്ളി​നാ​ണ​യം സം​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​മെ​ന്നു്, വിൽ​പ്പ​ന​യു​ടെ പ്രാ​യോ​ജ​കർ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു​മു​ണ്ടു്. മടി​ശീ​ല​യിൽ നാ​ണ​യ​മി​ല്ലാ​ത്ത ഞാ​ന​വർ​ക്കു്, പകരം, സർ​വ്വ​വി​ധ​ആ​ശം​സ​ക​ളും നേർ​ന്ന​പ്പോൾ, പാ​തി​കീ​റിയ പനയോല എനി​ക്കും കി​ട്ടി. രണ്ടു നല്ല​വാ​ക്കു, പനയോല വാ​യി​ച്ചെ​ന്ന മട്ടിൽ നി​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പിൽ ചേർ​ത്താൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു കി​ട്ടും ആദ്യ​ക​ര​ടി​ന്റെ പ്രതി!”

2024-01-04

“കൗ​ര​വ​രു​ടെ സമ്പൂർ​ണ്ണ​വം​ശ​ഹ​ത്യ​യിൽ മനം​നൊ​ന്ത അമ്മ​യെ​ന്ന അതി​വൈ​കാ​രി​ക​മ​നോ​നി​ല​യിൽ, വി​ധാ​താ​വി​നെ​തി​രെ പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ച്ച സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​ഗാ​ന്ധാ​രീ​വി​ലാ​പം നി​ങ്ങ​ളും അപ്പോൾ നേ​രി​ട്ടു​ക​ണ്ട​ത​ല്ലേ? കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ അവ​സാ​ന​പോ​രാ​ട്ട​ദി​വ​സം അഞ്ചു മക്ക​ളെ കൗ​ര​വ​കു​ടി​ല​ത​ക്കു് നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട പെ​റ്റ​ത​ള്ള എന്ന നി​ല​യിൽ, എങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ പര​സ്യ​വി​ലാ​പ​ത്തോ​ടു, തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, പുതിയ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കോ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​നാ​ളു​കൾ.

“ഗാ​ന്ധാ​രി തു​ണി​കെ​ട്ടി മറ​യ്ക്കേ​ണ്ട​തു് കാഴ്ച ആയി​രു​ന്നി​ല്ല, ഘനീ​ഭ​വി​ച്ച​ദുഃ​ഖ​ത്തി​ന്റെ ഐതി​ഹാ​സി​ക​മൂ​ല്യം അറി​യാ​തെ, അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വം നി​റ​ഞ്ഞ ദുഃ​ഖ​പ്ര​ക​ട​ന​ത​ക്കു വാ​മൊ​ഴി​ജാ​ല​കം മലർ​ക്കെ തു​റ​ന്നു​കൊ​ടു​ത്ത, സ്വ​ന്തം വായ!”

2024-01-05

“എന്താ ആശ്ര​മ​ത്തിൽ ഇത്ര​യ​ധി​കം ആട്ടിൻ​കു​ട്ടി​കൾ! പച്ചി​ല​യൊ​ക്കെ പറി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു നി​ത്യ​വും ഇവയെ പരി​പാ​ലി​ക്കാ​നാ​വു​മോ, അപാ​ര​ത​യെ​കു​റി​ച്ചു് രാ​പ്പ​കൽ പ്ര​യാ​സ​പ്പെ​ടു​ന്ന പരി​ത്യാ​ഗി​കൾ​ക്കു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കാണാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​നി​ന്നും വന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, സൗ​ഹൃ​ദ​സ​ന്ദർ​ശ​ന​ത്തി​നാ​യി അയ​ല്പ​ക്ക​ങ്ങ​ളിൽ ചെന്ന നേരം.

“വന​വാ​സ​ത്തി​നു​വ​ന്ന നമ്മു​ടെ ഭീമൻ, ഇവ​യോ​രോ​ന്നി​നും ഓമ​ന​ത്ത​മു​ള്ള പേ​രി​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്, ഉദാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​നു് മൃ​ദു​വാ​യി ‘ദു​ശാ​സ​നൻ’ എന്നു് വി​ളി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ”. പരി​ത്യാ​ഗി കൈ​നീ​ട്ടി കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ ക്ഷ​ണി​ച്ചു അങ്ങ​നെ അവൾ വി​ളി​ച്ച​പ്പോൾ, കൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ കു​ഞ്ഞോ​മന കൂ​ടു​വി​ട്ടു് പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി അവൾ​ക്ക​രി​കിൽ വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തോ​ടെ നി​ന്നു.

“ഇന്നു് ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ കറി​വ​ക്കാൻ ഇവൻ തന്നെ തീൻ​ശാല താരം” സന്യ​സ്ഥൻ തി​ള​ങ്ങു​ന്ന കത്തി​യൂ​രി.

“‘ദു​ശ്ശാ​സന’കഴു​ത്ത​റ​ക്കു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ ചു​ടു​ചോര, തു​ള്ളി​പോ​ലും തെ​റി​ക്കാ​തെ, കൈ​ക്കു​മ്പി​ളിൽ ചേർ​ത്തു​പി​ടി​ക്കൂ, കു​ളി​ക്കാൻ പോ​വു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​ടി​യിൽ തേ​ക്കാൻ, ഞങ്ങ​ളു​ടെ അഭി​വാ​ദ്യ​ങ്ങ​ളോ​ടെ കൊ​ണ്ടു​പോ​വു. എന്തി​ന​വൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്രം​വ​രെ അക്ഷ​മ​യോ​ടെ മു​ടി​കെ​ട്ടി​വെ​ക്ക​ലി​നു പീ​ഡ​ക​ചോ​ര​യു​മാ​യി ഭീമൻ വരു​ന്ന​തി​നു കാ​ത്തു​നിൽ​ക്ക​ണം! യു​ദ്ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത ശാ​ന്തി​ഭൂ​മി, എന്നും എന്നെ​ന്നും സ്വ​പ്നം കാ​ണു​ന്ന​വർ ഞങ്ങൾ, വേറെ ഭൗ​തി​ക​മോ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത സന്യ​സ്ഥർ!”

“കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​ത​നെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങൾ, അക​ക്ക​ണ്ണി​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തിൽ ആരു​ടേ​യും പി​ന്നി​ല​ല്ല എന്നു് അഭി​മാ​നം തോ​ന്നാ​റു​ണ്ടോ?”, ജന്മ​ദി​ന​ത്തിൽ അഭി​വാ​ദ്യ​മർ​പ്പി​ക്കാൻ വരി​നി​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി മഹാ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അന്ധ​ഭർ​ത്താ​വി​നോ​ടു് ഐക്യ​ദാർ​ഢ്യം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു കണ്ണു​കെ​ട്ടി സ്വയം കാഴ്ച നി​ഷേ​ധി​ച്ച ഭാര്യ, ഒരു പശ്ചാ​ത്താ​പം പോലെ.

“പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മാ​ണു് ‘കാഴ്ച’ എന്നു് അന്ധ​നായ ഞാൻ പറ​ഞ്ഞാൽ, മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു അതൊരു അവ​കാ​ശ​മാ​ണെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ തർ​ക്കി​ക്കും. തർ​ക്കം അവിടെ നിൽ​ക്ക​ട്ടെ. എന്നാൽ, അക​ക്ക​ണ്ണെ​ന്നു പറ​യു​ന്ന​തു് പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മോ മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ അവ​കാ​ശ​മോ അല്ല, അതൊരു ‘നേ​ടി​യെ​ടു​ക്ക’ലാണു്. ആ നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കൽ സ്വ​കാ​ര്യ​അ​ഹ​ങ്കാ​ര​മെ​ന്നു കരു​തു​ന്ന​വ​രു​ണ്ടു്—വി​ദു​ര​രെ പോലെ. ഗു​രു​വിൽ നി​ന്നു് നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്നു അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രു​ണ്ടു്—യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ പോലെ. അക​ക്ക​ണ്ണു് എനി​ക്കു് പക്ഷേ, തന്ന​തു് അഹ​ങ്കാ​ര​മ​ല്ല, നേ​രെ​ചൊ​വ്വേ കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടാ​ണു്. അതു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു നേ​ട്ട​മു​ണ്ടാ​യി? അക്ഷ​രം കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ക്കാ​ന​റി​യാ​ത്ത ഞാൻ പലതും ഇക്കാ​ല​ത്തു ‘കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ച്ചി’ല്ലേ? നി​ങ്ങൾ പു​റം​കാ​ഴ്ച​യി​ലൂ​ടെ എന്നെ കാ​ണു​ന്ന​തു്, നര​ച്ചു​നീ​ണ്ട താ​ടി​യും ഒഴി​ഞ്ഞ കണ്ണി​ട​ങ്ങ​ളും രോ​മ​ര​ഹി​ത​ശി​ര​സ്സും ഭാ​രി​ച്ച ശരീ​ര​വു​മു​ള്ള ഒരു പടു​കി​ഴ​വ​നാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കിൽ, എന്നെ ഞാൻ ഉള്ളിൽ കാ​ണു​ന്ന​തു്, സ്വ​ന്തം ‘വനാ​ന്തര’ത്തിൽ മറ്റൊ​രു പ്ര​തി​യോ​ഗി​യെ കയ​റ്റാ​തെ, നി​ര​ന്ത​രം പൊ​രു​തു​ന്ന സിം​ഹ​രാ​ജ​നാ​യി​ട്ടാ​ണു്. അതാ​ണു് നേ​ര​ത്തെ പറ​ഞ്ഞ​തു്, നാം പര​സ്പ​രം സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, കാഴ്ച കണ്ണു​കൊ​ണ്ടു് മാ​ത്രം പോരാ, കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടി​ലൂ​ടെ​യും നി​ങ്ങൾ​മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ കാണണം!”. വരി​നിൽ​ക്കു​ന്ന​വ​രിൽ അടു​ത്ത​യാൾ​ക്കു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ മു​ത്താൻ കൈ​നീ​ട്ടി.

“അഴു​ക്കൊ​ക്കെ അടി​ച്ചു​വാ​രി കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ന്ന ആ ഭം​ഗി​യു​ള്ള സ്ത്രീ ആരാ​ണ​മ്മാ?”, വി​ടർ​ന്ന കണ്ണു​ക​ളു​ള്ള കു​ട്ടി ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആശ്ര​മ​മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കാൻ, കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ അനു​വ​ദി​ച്ച അടി​മ​യാ​ണു് മോനേ. പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ല​ത്തെ കഠി​ന​ശി​ക്ഷ!,” കു​ട്ടി​യു​ടെ ജി​ജ്ഞാ​സ​യെ അമ്മ ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു,

“അഴു​ക്കൊ​ക്കെ തലയിൽ ചു​മ​ക്കു​ന്ന അടി​മ​യാ​വാൻ എന്തു് തെ​റ്റു് ആ സ്ത്രീ ചെ​യ്തു, അമ്മാ?”

“മദ്യ​ല​ഹ​രി​യിൽ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ അവളെ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ വി​വ​സ്ത്ര​യാ​വാൻ നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​പ്പോൾ, സ്ത്രീ​ത്വ​ത്തി​നു​നേ​രെ​യു​ള്ള അനീതി എതിർ​ക്കാ​തെ, അവൾ വഴ​ങ്ങി. അതു​ക​ണ്ടു നീ​തി​മാ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ധാർ​മ്മി​ക​രോ​ഷ​ത്താൽ വി​ധി​ച്ചു, നി​ന​ക്കും ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കും വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല അടി​മ​ജീ​വി​ത​മാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം”!

2024-01-06

“സ്ഥി​ത​പ്ര​ജ്ഞൻ​യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വാ​തു​റ​ന്നാൽ ഇര​യു​ടെ ഭാ​ഷ​യാ​ണ​ല്ലോ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“ദ്രൗ​പ​ദീ, ഞാൻ മരി​ച്ചു​കാ​ണാൻ നി​ന്റെ ഉള്ളി​ന്റെ ഉള്ളി​ലൊ​രു അധി​കാ​ര​മോ​ഹി കാ​ത്തി​രു​പ്പു​ണ്ടെ​നി​ക്ക​റി​യാം, എന്നി​ട്ടു വേണം നി​ന​ക്കു് അര്ജ്ജു​ന​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​ക​നെ നാ​മ​മാ​ത്ര​രാ​ജാ​വാ​ക്കി​യ​ശേ​ഷം, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ഭര​ണ​നേ​തൃ​ത്വം ഏറ്റെ​ടു​ക്കാൻ. അതൊരു വല്ലാ​ത്ത മോഹം തന്നെ. ഞാനും എന്റെ​വ​ഴി​ക്കു ഓടി​ന​ട​ന്നു ശ്ര​മി​ച്ചു. സ്വ​ച്ഛ​ന്ദ​മൃ​ത്യു വരം ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ജൈ​വി​ക​പി​താ​വായ കാലൻ എനി​ക്കു് വാ​ക്കു​ത​ന്നു, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യുൾ​പ്പെ​ടെ എല്ലാ പാ​ണ്ഡ​വ​രും നര​ക​ത്തിൽ എത്തി​യ​ശേ​ഷ​മേ, നി​ന്നെ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കാൻ സ്വർ​ണ​ര​ഥം അയ​ക്കൂ”. അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് യു​ധി​ഷ്ടി​രൻ ഗർ​വ്വോ​ടെ ഇന്ന​ലെ പറ​ഞ്ഞ​തു്. പി​ന്നെ വൈ​കി​പ്പി​ച്ചി​ല്ല, വി​ട്ടു​മാ​റാ​ത്ത മനോ​വി​ഭ്രാ​ന്തി​ക്കു് കി​ട​ത്തി ചി​കിൽ​സി​ക്കാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ‘ഉട​ലോ​ടു​കൂ​ടി’ ഞങ്ങൾ ഏറ്റെ​ടു​ത്തു!” അശേഷം വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്ന ദൃ​ഢ​നി​ശ്ച​യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു, കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​നു കുറു മു​ന്ന​ണി​യു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി.

“താ​ഴ്‌​വ​ര​യിൽ സു​ഖ​വാ​സം. ഒരു സംഘം ഉൽ​പ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം കു​ഴി​കു​ത്തി​മൂ​ടു​ന്ന പണി പക്ഷേ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൊ​ണ്ടു നി​ങ്ങൾ ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ! ഇതൊ​ക്കെ എവിടെ കേട്ട ന്യാ​യ​മാ​ണു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ആശ്ര​മ​കാ​ര്യ​ദർ​ശി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഭാ​ര്യ​യെ പണ​യം​വ​ച്ചു് ചൂ​താ​ടി​ത്തോ​റ്റ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വനവാസ ശി​ക്ഷ​ക്കാ​ലം.

“ഞങ്ങൾ ആരെ​ന്നാ​ണു് കരു​തി​യ​തു്? തൃഷ്ണ ത്യ​ജി​ച്ച​വ​ര​ല്ലേ? പര​സ്ത്രീ​ക​ളെ മാ​താ​വാ​യി കരു​തു​ന്നി​ല്ലേ? അസ​ത്യം പറയാൻ നാവു് ചലി​ക്കു​മോ? ധനം ആഗ്ര​ഹി​ക്കു​മോ? ഭൌ​തി​ക​വ​സ്തു​ക്ക​ളോ​ടു മോ​ഹ​മാ​കു​ന്ന മാ​യ​യിൽ അക​പ്പെ​ടു​മോ? അതാ​ണു് പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​സു​ഹൃ​ത്തേ യഥാർ​ത്ഥ സർ​വ്വ​സം​ഗ​പ​രി​ത്യാ​ഗി! സന്യ​സ്ഥ​ആ​ശ്ര​മ​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തി​ലെ ശു​ചി​മു​റി​മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങൾ നീ​ക്കാൻ അടിമ നി​യോ​ഗം പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കാ​ണു്. അതെ​ന്നോ ആശ്ര​മ​വാ​തി​ലിൽ അട​യാ​ള​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ‘ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി’ എന്ന കൊ​ടി​വ​ച്ച അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലൊ​ന്നും കേ​ട്ടു് പരി​ത്യാ​ഗി​കൾ കു​ലു​ങ്ങി​ല്ല. ആരുടെ തോ​ളി​ലും മാ​റാ​പ്പു വീഴാൻ, മാളിക തട​സ്സ​വു​മ​ല്ല. പ്ര​പ​ഞ്ച​ദു​രൂ​ഹ​ത​യെ കു​റി​ച്ചു് പേ​ക്കി​നാ​വു് കാ​ണു​ന്ന ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​രു നീ​ണ്ട​കാല കരാ​റു​ണ്ടു്—ആശ്ര​മ​സം​ര​ക്ഷ​ക​നായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മാ​യി. “മർ​ത്യ​ജ​ന്മ​ത്തി​ന്റെ വ്യർ​ത്ഥ​ത​യെ കു​റി​ച്ചു് ഉറ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ ചി​ന്തി​ക്കു​മ്പോ​ഴും, മൂ​ന്നാം​ക​ണ്ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​വ​സ​തി​യി​ലേ​ക്കാ​യി​രി​ക്ക​ണം” എന്ന​വൻ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു. “നോ​ട്ടം തെ​റ്റി​യാൽ പാ​ണ്ഡ​വർ കു​രു​വംശ തൽ​സ്ഥി​തി​യെ തു​ര​ങ്കം വക്കും”—മനു​ഷ്യ​നെ​ങ്കി​ലും, പ്ര​വ​ച​ന​സ്വ​ര​ത്തിൽ, താ​ക്കീ​താ​യി അവൻ പറ​ഞ്ഞ​തു് വി​ധാ​താ​വി​ന്റെ കൽ​പ്പന പോലെ, അക്ഷ​രാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ, ഞങ്ങൾ പാ​ലി​ക്കും!”

“ഭൂ​ത​കാ​ല​ക്കു​ളിർ ഇട​ക്കൊ​ക്കെ തോ​ന്നുക ആർ​ക്കും സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മെ​ങ്കി​ലും, നി​ങ്ങൾ അങ്ങ​നെ​യ​ല്ലെ​ന്നു​ണ്ടോ? വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ​കാല കു​ളിർ​അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങൾ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ഒരി​ക്ക​ലും പങ്കി​ട്ട ഓർ​മ്മ​യി​ല്ലെ​ന്നു അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രും പരി​ത​പി​ച്ച​തിൽ​നി​ന്നും ഞങ്ങൾ, എന്തു് വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ണം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തു് പര​ക്കെ അതൃ​പ്തി പര​സ്യ​മാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“വർ​ത്ത​മാ​ന​കാ​ല​ജീ​വി​തം സ്മ​ര​ണീ​യ​മാ​ക്കാൻ അശേഷം സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം പി​ടി​പ്പു​കേ​ടു​മാ​യി നാ​ടു​ഭ​രി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കെ​ന്തു​കാ​ര്യം, ഭാ​ര്യ​യു​ടെ ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ അഞ്ചി​ലൊ​രു പങ്കു​പ​റ്റാൻ? അവ​രു​ടെ ബാ​ല്യ​കൗ​മാര യു​വ​ത്വ​സ്മ​ര​ണ​കൾ ആരും ചോ​ദി​ക്കാ​തെ തന്നെ എന്റെ മു​മ്പി​ലി​ട്ടു, പെൺ​വേ​ട്ട​യു​ടെ സാ​ഹ​സിക കഥ​ക​ളിൽ ബന്ദി​ശ്രോ​താ​വാ​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ ഞാൻ, എന്റെ ‘ഭൂ​ത​കാ​ല​ക്കു​ളി​രി’ൽ ഒരു പങ്കു അവർ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കാ​റി​ല്ലെ​ന്ന​തു് ഇപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞെ​ങ്കിൽ ചാ​രി​താർ​ഥ്യ​മു​ണ്ടു്.”

2024-01-07

“അപ്പോൾ മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി പര​സ്പ​രം മത്സ​ര​ക്ഷ​മ​ത​യി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു തങ്ക​പ്പെ​ട്ട പ്ര​ണ​യ​മൂ​ല്യ​വും നി​ങ്ങൾ ഭീ​മ​നിൽ ഇതു​വ​രെ കണ്ടെ​ത്തി​യി​ട്ടി​ല്ല എന്നാ​ണോ ഞങ്ങൾ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തു്?”, താഴെ തടാ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കൊ​ഴു​കു​ന്ന മഴ​ക്കാല നീർ​ച്ചാ​ലിൽ കാൽ​വ​ച്ചു് കി​ന്ന​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക.

“പരി​പൂർണ ആശ്രി​ത​ത്വം, അതൊ​ന്നു പോരെ പ്ര​ണ​യാ​ഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങ​ളി​നി​യും പൂ​വ​ണി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന പരി​ദേ​വ​ന​ത്തി​ലും എന്റെ മു​മ്പിൽ ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം മു​ട്ടു് കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി വല്ല​പ്പോ​ഴു​മൊ​രി​ക്കൽ മാ​ത്രം പര​മാ​ന​ന്ദം യാ​ചി​ക്കു​ന്ന എളിമ ഭീമനെ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ!” പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ സ്വ​ര​ത്തിൽ വാ​ത്സ​ല്യം കലർ​ന്നു.

“ഇന്നു് അരമന ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​യാ​ണു് കൗ​ര​വ​പാ​ണ്ഡവ രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്മാർ​ക്കു പി​റ​ന്നാൾ​സ​ദ്യ വി​ള​മ്പി​ത്ത​ന്ന​തെ​ന്നു കേ​ട്ട​ല്ലോ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ബാ​ല​പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “മു​ഖ​ത്തു കാഴ്ച മറ​യ്ക്കു​ന്ന കൺ​കെ​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, അള​വി​ലും ഗു​ണ​ത്തി​ലും വി​വേ​ച​ന​മി​ല്ലാ​തെ കൗ​ര​വർ​ക്കും കൗ​ന്തേ​യർ​ക്കും ഒരു​പോ​ലെ ഭക്ഷ​ണം വി​ള​മ്പി, അല്ലെ?”

“നൂ​റു​കൗ​ര​വർ​ക്കു അതി​വി​ശി​ഷ്ട വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം രണ്ടാം​പ്ര​വ​ശ്യ​വും വി​ള​മ്പി​ക്ക​ഴി​യും​വ​രെ, ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഭക്ഷ​ണം വൈ​കി​പ്പി​ച്ചു. പി​ന്നെ പാ​ച​ക​ക്കാ​രെ വി​രൽ​ഞൊ​ടി​ച്ചു ഞങ്ങൾ​ക്കു് നേരെ ചൂ​ണ്ടി, ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള​തു് മാ​റ്റി​വ​ച്ചു് ബാ​ക്കി ഞങ്ങൾ​ക്കു് വി​ള​മ്പാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. കൗ​ര​വർ​ക്കു വി​ള​മ്പിയ വി​ശി​ഷ്ട​ഭോ​ജ്യ​ങ്ങൾ ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഇലയിൽ വി​ള​മ്പി​ക്കാ​ണാ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, “അതെ​ന്താ അങ്ങ​നെ?”എന്നു ഭീമൻ എഴു​നേ​റ്റു പരി​ഭ​വ​ത്തോ​ടെ ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അപ്പോൾ ആ മഹതി കൺ​കെ​ട്ടു് വീ​ണ്ടും ധരി​ച്ചു​ചൊ​ടി​ച്ചു, “ചാ​രി​ത്ര്യ​വ​തി​യായ ഞാൻ അന്തർ​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടു ഇതാ നേ​ര​റി​യു​ന്നു, നൂ​റു​കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു ഏക​ശി​ലാ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ധാർ​മ്മി​ക​മൂ​ല്യ​മായ ഒരേ​പി​തൃ​ത്വ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടേ​തു കു​ന്തി​മാ​ദ്രി​മാ​രു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ, വൈ​വി​ധ്യ പി​തൃ​ത്വ​ങ്ങ​ളു​ടേ​താ​ണെ​ന്നു, വി​ള​മ്പു​ന്ന​വർ​ക്കും വി​ള​മ്പി​ക്കി​ട്ടു​ന്ന​വർ​ക്കും ഒരു​പോ​ലെ അറി​യാ​വു​ന്ന​ത​ല്ലേ? എന്താ ഓരോ തവ​ണ​യും ഇങ്ങ​നെ വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ച​റി​യാൻ?”

“മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നെ​ന്നും​പ​റ​ഞ്ഞു അര​മ​ന​പ്പ​ടി​യി​റ​ങ്ങി​പ്പോയ പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ ആറു​പേ​രിൽ, അഞ്ചു​പേ​രു​ടെ ഭൗ​തി​കാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങൾ, എങ്ങ​നെ​യോ അങ്ങ​നെ എന്ന അവ​സ്ഥ​യിൽ, ഞങ്ങൾ കണ്ടെ​ത്തി. ഒരാൾ രക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നു കരു​തു​ന്നു. തു​ടർ​ന​ട​പ​ടി​യു​ണ്ടാ​വു​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പുതിയ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വായ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ​യും പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ​യും അമ്മ​മാ​രായ അംബിക, അം​ബാ​ലിക, പി​ന്നീ​ടു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഗാ​ന്ധാ​രി കു​ന്തി വി​ദു​രർ എന്നി​വ​രെ​ല്ലാം, ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​പ​രി​സ​രം ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്താൽ മലി​ന​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ ജീ​വി​താ​ന്ത്യം വന​വാ​സ​ത്തിൽ കഴി​യാൻ യു​ധി​ഷ്ടി​ര​ഭ​ര​ണ​കാ​ല​ത്തു​ത​ന്നെ പ്ര​കൃ​തി​സൗ​ഹൃ​ദ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യ​ത​ല്ലേ? അവരെ വന്യ​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ ഭക്ഷ​ണ​മാ​ക്കി​യ​തി​ലൂ​ടെ, ‘വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​ശു​ചി​ക​ര​ണ​സം​വി​ധാന’മെ​ന്ന​തി​നെ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു! പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘ​ത്തിൽ, കണ്ടാ​ല​റി​യു​ന്ന ഒരു സ്ത്രീ​യും നാ​ലു​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും, വഴി​ന​ട​ക്കു​മ്പോൾ വഴു​കി​വീ​ണു അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്താൽ മര​ണ​മ​ട​ഞ്ഞെ​ന്നാ​ണു് ഞങ്ങൾ​ക്കു് സ്വീ​കാ​ര്യ​മായ ചാ​ര​വി​വ​രം. ഒളി​ച്ചോ​ടിയ ആറാ​മ​നെ പി​ടി​കി​ട്ടാ​പ്പു​ള്ളി​യാ​യി ഭര​ണ​കൂ​ടം അങ്ങ​നെ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. രക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ ചു​ളു​വിൽ വഴി​യൊ​രു​ക്കു​ന്ന​തു് ആരാ​യാ​ലും കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ശ​ത്രു​പ​ക്ഷ​മാ​യി കാണാൻ ഞങ്ങൾ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​രാ​വും എന്ന അര​മ​ന​വാർ​ത്ത​ക്കു് ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പു​ക​ളിൽ നി​ങ്ങൾ പ്രാ​ധാ​ന്യം കൊ​ടു​ത്താൽ, നവ പരീ​ക്ഷി​ത്തു് ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ തു​ടർ​ന്നും കി​ട്ടും ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ലേ​ഖ​കർ​ക്കു മൂ​ന്നു​നേ​രം ഭക്ഷ്യ​പ​രി​ര​ക്ഷ!”

2024-01-08

“ആശംസ അറി​യി​ക്കു​ന്ന പന​യോ​ല​യിൽ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് ‘സഹോ​ദ​ര​പു​ത്രൻ യു​ധി​ഷ്ടി​രൻ’ എഴു​തിയ സന്ദേ​ശം കയ്യിൽ തട​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടു്. പൊ​തു​താൽ​പ്പ​ര്യ​ത്തിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി വി​ഭ​ജി​ച്ചു പകുതി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഭൂ​രേ​ഖ​ക​ളു​മാ​യി എത്ര​യും വേഗം കൊ​ടു​ക്ക​ണം. നൂ​റു​കൗ​ര​വർ കൂ​ട്ടം​ചേർ​ന്നു് ഭരി​ക്കു​ന്ന നാ​ട്ടിൽ ന്യൂ​ന​പ​ക്ഷ​മായ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വി​വേ​ച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞു​മ​തി​യാ​യി. എന്നാ​ണു് പനയോല പരാതി, ഇതെ​ങ്ങ​നെ നാം കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യാം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മുഖ്യ പത്രാ​ധി​പ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഒപ്പു് വ്യാ​ജ​മാ​ണോ, യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അപേ​ക്ഷ രാ​ജാ​വി​നു് അയ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ആരാ​ണു് പനയോല കൈ​പ്പ​റ്റി​യ​തു്, രഹ​സ്യ​രേഖ ചോർ​ന്ന​തു് ആരു​വ​ഴി”, അങ്ങ​നെ മു​ന​വ​ച്ച ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ ഉത്ത​രം പറ​യേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ങ്കി​ലും, സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​വാർ​ത്ത ഇല്ലെ​ങ്കിൽ, മുൻ​നി​ര​യിൽ പനയോല കു​ടി​യി​രു​ത്തൂ”, അമ്പും വി​ല്ലു​മെ​ടു​ത്തു കൊ​ട്ടാ​രം ലെ​ഖി​ക​ക്കു് നേരെ പത്രാ​ധി​പർ ഞാൺ വലി​ച്ചു.

“രാ​ജ്യ​താ​ല്പ​ര്യ​ത്തെ ശത്രു​ക്കൾ​ക്കു ഒറ്റു​കൊ​ടു​ക്കാൻ മടി​ക്കാ​ത്ത വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദി​യാ​ണു് നി​ങ്ങ​ളെ​ന്നു ഓരോ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​യി​ലും വി​ശ്വ​സ്ത‘ചേവക’രെ​വ​ച്ചു ദു​ഷ്പ്ര​ച​ര​ണം നട​ത്തു​ന്ന​ല്ലോ, യു​ദ്ധ​ത​യ്യാ​റെ​ടു​പ്പി​ലും കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ! എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും യു​ക്തി​വാ​ദി​ചാർ​വാ​കൻ നി​ങ്ങൾ, ഇത്ത​രം സം​ഘ​ടിത അസ​ത്യാ​ഘോ​ഷ​ങ്ങൾ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അനു​ക​മ്പ​യോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ അടി​ഞ്ഞു​കൂ​ടിയ ഹസ്തി​ന​പു​രി. രാ​ജ​വീ​ഥി​യിൽ, വഴി​യോര ചാർ​വാ​ക​കു​ടി​ലിൽ, കു​ഞ്ഞു​ങ്ങൾ ഒട്ടിയ വയറും കര​ഞ്ഞു​ക​ല​ങ്ങിയ മു​ഖ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി വെറും നി​ല​ത്തു ക്ഷീ​ണി​ച്ചു കി​ട​ന്നു.

“യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നാളെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയ​റി​യാൽ, അവനും തേ​ച്ചു​മി​നു​ക്കും, എനി​ക്കെ​തി​രെ രാ​ജ്യ​ദ്രോ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അരു​മ​പ​ദാ​വ​ലി, എന്നാ​ലും ഞാൻ തെ​രു​വോ​ര​പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ, ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ വി​പ്ല​വ​കാ​ഹ​ള​മു​യർ​ത്തും. സിം​ഹാ​സ​നം നഷ്ട​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന ഭീ​തി​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ, എന്നെ അരയിൽ കു​രു​ക്കി​ട്ടു് വലി​ച്ചു, അഴി​യി​ട്ട മര​ക്കൂ​ടിൽ കൂ​നി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ത്തി, ഉച്ച​വെ​യി​ലിൽ നഗരി കാ​ണി​ക്കും, പതി​മൂ​ന്നു​വർ​ഷം മു​മ്പു് കൗരവർ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പീ​ഡി​പ്പി​ച്ച​പോ​ലെ. എന്നാൽ ഒരു​നാൾ തീർ​ച്ച​യാ​യും വരും, ജന​ങ്ങൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി സാ​ധാ​ര​ണ​ജ​ന​ങ്ങൾ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു ഭരി​ക്കു​ന്ന, എന്നാൽ അശേഷം കു​ടും​ബ​വാ​ഴ്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത ഒരു​ത്തമ രാ​ജ്യ​ഭ​ര​ണ​ക്ര​മം.”

“കു​ട്ടി​കൾ ഭക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തൊ​ന്നും നി​ങ്ങൾ കണ്ടി​ല്ലേ മനു​ഷ്യാ? അധ്വാ​നി​ച്ചു ഒരു നേരം നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങൾ​ക്കു് ഭക്ഷ​ണം വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കൂ. പായിൽ സ്വൈ​ര്യ​മാ​യി ഒന്നു് കി​ട​ക്കാൻ പോലും സമ്മ​തി​ക്കാ​തെ എന്നിൽ പ്ര​കൃ​തി​വി​രു​ദ്ധ​ര​തി ആസ്വ​ദി​ക്കു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളോ​ടു, വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി വല്ല​പ്പോ​ഴും കാ​ണി​ക്കു​മോ ഇത്തി​രി കരുണ? അന്ത​സ്സു​ള്ള ആണു​ങ്ങൾ ജോ​ലി​ചെ​യ്തു വരു​മാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കി വർ​ത്ത​മാ​ന​കാ​ലം കു​ടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ആസ്വ​ദി​ക്കു​മ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ, നി​ങ്ങൾ​മാ​ത്ര​മെ​ന്താ പ്ര​കാ​ശ​പ്പൊ​ലി​മ​യു​ള്ള ഭാവി സ്വ​പ്നം കണ്ടു എന്നെ​യും കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ഇങ്ങ​നെ പട്ടി​ണി​ക്കി​ടു​ന്ന​തു്?”, ചാർ​വാ​ക​ന്റെ ഭാര്യ, ഭർ​ത്താ​വി​നു​മു​മ്പിൽ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യിൽ വെ​ളി​ച്ച​പ്പെ​ട്ടു. കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തല​യൂ​രി, കു​ടി​ലി​നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ക​ട​ന്നു.

“വാ​ര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ല​ത്തിൽ കു​ന്തി​ക്കൊ​പ്പം അർ​ധ​രാ​ത്രി വെ​ന്തു​മ​രി​ച്ച അഞ്ചു​അർ​ധ​സ​ഹോ​ദ​ര​രു​ടെ ആത്മ​ശാ​ന്തി​ക്കാ​യി, മര​ണാ​ന്ത​ര​ജീ​വി​ത​വി​ശ്വാ​സി​ക​ളായ കൗ​ര​വർ​നൂ​റു​പേ​രും, മന്ത്രി​വി​ദു​രർ​ക്കൊ​പ്പം, ഗം​ഗാ​ന​ദി മണി​കർ​ണ്ണി​കാ ബലി​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ ശ്രാ​ദ്ധം ചെ​യ്യാൻ പോയ ദിവസം രാ​ത്രി, ഹസ്തി​ന​പു​രി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ കൌ​ര​വ​വേ​ഷ​ത്തിൽ അഞ്ചു ‘അപ​രി​ചി​ത​രെ’ കണ്ടു എന്ന പര​പ​ര​പ്പു വാർ​ത്ത അര​മ​ന​സു​ര​ക്ഷാ​ഭ​ട​ന്മാർ താ​ങ്ക​ളു​ടെ അടി​യ​ന്ത​ര​ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ അപ്പോൾ​ത്ത​ന്നെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. സു​ര​ക്ഷാ​വീ​ഴ്ച​യിൽ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും നടു​ക്കം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ച സമയം.

“അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റി​യ​വ​രെ കയ്യോ​ടെ പി​ടി​കൂ​ടി പേർ​വി​വ​ര​ങ്ങൾ​ചോ​ദി​ച്ചു രഹ​സ്യ​മാ​യി കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം ചെ​യ്തു, അവർ ആരായി അഭി​ന​യി​ച്ചു​വോ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അവ​ര​ല്ല, എന്നു് സം​ശ​യാ​തീ​ത​മാ​യി ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്തേ​ണ്ട​തു് വി​വ​സ്ത്ര​കൗ​ര​വ​രെ ആപാ​ദ​ചൂ​ഡം അറി​യു​ന്ന കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ തന്നെ അല്ലേ? ഞാൻ ഈ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ നാ​മ​മാ​ത്ര സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നാ​ണോ, അതോ അര​മ​ന​യി​ലെ ഔദ്യോ​ഗിക വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ക​നോ?”

“പ്ര​ണ​യ​ഭ​രി​തം പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും, ഹൃ​ദ​യ​രാ​ഹി​ത്യ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി അവ​രോ​ടു് പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു ഭീമൻ നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം. രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഭാവി ശോ​ഭ​ന​മാ​ക്കാൻ, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഭാ​ര്യ​യു​ടെ വ്യ​ക്തി​ഗത പ്ര​തി​ബ​ദ്ധത ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“വെ​റും​വാ​ക്കു കൊ​ണ്ട​വർ വി​നി​മ​യം ചെ​യ്യു​ന്ന പ്ര​ണ​യം! പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ല​തു കള്ള​നാ​ണ​യ​മെ​ന്നു തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ കൂ​ടെ​കി​ട​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണി​നു എളു​പ്പ​മ​ല്ലേ? ആകർ​ഷ​ക​മെ​ന്ന​വർ കാ​മ​ന​യിൽ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്ന പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ, ആണ​ധി​കാ​രം സ്ഥാ​പി​ച്ചു​കി​ട്ടാൻ, കു​ന്തി​യു​ടെ​യും മാ​ദ്രി​യു​ടെ​യും മക്കൾ വ്യ​ത്യ​സ്ത​രീ​തി​ക​ളിൽ അര​ഞ്ഞാ​ണ​ത്തിൽ പ്ര​ണ​യ​കു​രു​ക്കി​ടാൻ ശ്ര​മി​ക്കുക പതി​വാ​ണു്. രതി​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ കി​ട​പ്പ​റ​പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ സൗ​ക​ര്യ​പൂർ​വ്വം ഞാ​ന​പ്പോൾ ‘ഇര’ചമ​യാ​റു​ണ്ടു്. പരീ​ക്ഷണ സു​ര​ത​ത്തിൽ അവർ​ക്ക​തൊ​ന്നും പക്ഷേ, പോരാ. ഞാ​ന​വ​രെ നി​ബ​ന്ധ​ന​യി​ല്ലാ​തെ പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് എന്ന​ത​വ​രോ​ടെ​ന്റെ ആയു​ഷ്കാ​ല​വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തി​നു​ള്ള പൂർ​ണ്ണ​സ​മ്മ​ത​പ​ത്രം തേ​ട​ലാ​ണു്. അതൊരു സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ​സ​മീ​പ​ന​മെ​ന്നൊ​ന്നും എനി​ക്കാ​ക്ഷേ​പ​മി​ല്ല. എനി​ക്കു് സ്വീ​കാ​ര്യ​മ​ല്ലെ​ന്ന സൂചന കൊ​ടു​ക്കും അപ്പോൾ, പാവം, ആ പാ​ണ്ഡവ കര​ളു​കൾ നോവും!”, പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൾ മു​ടി​കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു.

2024-01-09

“പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി മി​ണ്ടി​യും പറ​ഞ്ഞും അടു​പ്പ​ത്തി​ലാ​ണോ, അതോ, കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​ക​ളോ​ടു് ‘അയി​ത്ത’മു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ആശ്ര​മ​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തി​ലെ യു​വ​കാ​ര്യ​ദർ​ശി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കണ്ടാൽ മഹാ​റാ​ണി വേ​ഷം​മാ​റി​യ​വൾ എന്നു് തോ​ന്നു​ന്ന സു​ന്ദ​രി നി​ത്യ​വും നി​ശ​ബ്ദം ഗാർ​ഹി​ക​മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നു് നി​ങ്ങൾ പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന അഞ്ചു ആണു​ങ്ങൾ ഉണ്ട​ല്ലോ, അവർ ഇവിടെ പതി​വു് സന്ദർ​ശ​കർ അല്ല. നകുലൻ എന്നൊ​രു യു​വാ​വു് വരു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങ​ളിൽ ആരാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​ചാ​രൻ എന്ന​വ​ന​റി​യാ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, തു​ടർ​ച​ങ്ങാ​ത്തം ഞങ്ങൾ നിർ​ത്തി, രഹ​സ്യ​വി​വ​രം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അറി​യി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രെ അറി​യി​ച്ചു. ‘ഉട​യ​ത​മ്പു​രാൻ’ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഉണ്ടോ ഇതൊ​ക്കെ കേ​ട്ടാൽ അട​ങ്ങു​ന്നു, ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​ശേ​ഖ​ര​ണം തു​ടർ​ന്നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ചു​മ​ത​ല​ത​ന്നെ ആണെ​ങ്കി​ലും, ആഴ​ത്തിൽ കു​ത്തി​കു​ത്തി കു​ഴി​ച്ചു​മൂ​ടേ​ണ്ട അധ്വാ​നം നകു​ല​നു നൽകി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നും ഉത്ത​ര​വാ​യി. ഇപ്പോൾ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ കണ്ടാൽ നകുലൻ പല്ലു് ഞെ​രി​ക്കും. പാ​ണ്ഡ​വർ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ച​ട​ക്കി​യാൽ, മതേ​ത​ര​രാ​ജ്യ​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ ഭര​ണ​ഘ​ട​നാ ഭേ​ദ​ഗ​തി​യോ​ടെ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു്, കക്ഷി​രാ​ഷ്ട്രീ​യം കളി​ക്കു​ന്ന നടി​പ്പു​ആ​ശ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കു് ധന​സ​ഹാ​യ​വും സു​ര​ക്ഷ​യും നിർ​ത്തു​മെ​ന്നു് ആരോ​ടെ​ന്നി​ല്ലാ​തെ ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തും” ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തെ ചെ​ടി​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​നി​ട​യിൽ​നി​ന്നും, നേ​ര​ത്തെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്ന നകു​ല​നി​ഴൽ, പെ​ട്ടെ​ന്നു് അക​ന്നു​പോ​വു​ന്ന​തു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഒരു​നോ​ട്ടം കണ്ടു.

“അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ ദിവസം ആശ​ങ്ക​യോ​ടെ വാ​യി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണു്? ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ മര​ണ​പ​ത്ര​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല​ല്ലോ”, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ പു​തു​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ കാ​ര്യാ​ല​യം.

“എന്റെ പരി​മിത സാ​ക്ഷ​ര​ത​യു​ടെ ബല​ത്തിൽ വന്ദ്യ​പി​താ​വായ യമ​ന്റെ നാ​മ​ത്തിൽ ഞാൻ ഉറ​പ്പു തരു​ന്നു ഇതു് ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു, ബലി​ദാ​നി​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ആ​ശം​സ​ക​ളും സ്വ​കാ​ര്യ​ര​ത്ന​ശേ​ഖ​രം തു​റ​ക്കാ​നു​ള്ള രഹ​സ്യ​വാ​ക്കു​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല, കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് യു​ദ്ധാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു കു​രു​വം​ശം ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി വാ​ങ്ങിയ കട​ങ്ങ​ളു​ടെ പട്ടി​ക​യാ​ണു്. സൈ​നി​കർ ആയു​ധ​ങ്ങൾ ഭക്ഷ്യ​യോ​ഗ്യ മൃ​ഗ​ങ്ങൾ. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു അധി​കാ​ര​ത്തിൽ ആരു​വ​ന്നാ​ലും, മു​ത​ലും പലി​ശ​യും ഒരു കൊ​ല്ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അട​ച്ചു​തീർ​ത്തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, കട​ക്കാർ കർ​മ്മ​സ​മി​തി രൂ​പീ​ക​രി​ച്ചു ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യം “വെ​ട്ടി​പ്പൊ​ളി​ച്ചു” സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കു​മെ​ന്നൊ​രു ഭീഷണ മു​ന്ന​റി​യി​പ്പും. സൂ​ക്ഷ്മ​സാ​ക്ഷ​ര​വാ​യ​ന​ക്കു ഞാ​നി​തു ‘സമ്പൂർ​ണ്ണ​സാ​ക്ഷര’ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഏൽ​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന മു​ടി​യു​ടെ പരി​ച​ര​ണ​ത്തി​നു കൗ​ര​വ​ച്ചോര തന്നെ വേണം പു​ര​ട്ടാൻ എന്ന രോ​ഗാ​തു​ര​മായ പെൺ​ശാ​ഠ്യ​ത്തി​നു, അവൾ സ്വയം നേ​രി​ട​ട്ടെ, കേ​ശ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​ന്റെ പാർ​ശ്വ​ഫ​ല​ങ്ങ​ളും!”.

“പുതു പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ മു​ന്തിയ പ്ര​തി​രോ​ധ​മ​ന്ത്രി​പ​ദ​വി പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​നാ​യ​ക​നെ​ന്താ​ണി​പ്പോൾ, തേ​ച്ചു​മി​നു​ക്കി​യൊ​രു നാടൻ മട​വാ​ളു​മാ​യി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കോ​ട്ട​യ്ക്ക​കം ഊട്ടു​പു​ര​യു​ടെ പി​ന്നിൽ, വളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ അറ​ക്കു​ന്ന പരു​ക്കൻ​ത​റ​യിൽ ആയി​രു​ന്നു ‘പോ​രാ​ട്ട നായകൻ’.

“കു​റ​ച്ചു​ക​ഴി​യു​മ്പോൾ, കറ​വ​വ​റ്റിയ മാ​ടു​ക​ളു​മാ​യി നാ​മ​മാ​ത്ര​ക്ഷീ​ര​കർ​ഷ​കർ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ഇവിടെ വരും. അരമന ഊട്ടു​പുര മാം​സോൽ​പ്പാ​ദ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ന്റെ സ്ഥി​രം അറ​വു​കാ​രെ മു​ഴു​വൻ, യു​ദ്ധ​കാ​ല​വേ​ത​ന​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ മാം​സ​നിർ​മ്മാ​താ​ക്ക​ളാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. കറവ വറ്റിയ നാൽ​ക്കാ​ലി​ക​ളെ നി​ത്യ​വും നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് കശാ​പ്പു​ചെ​യ്തു കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അറ​വു​കാ​രെ ഒന്നു് ‘അഴി​ഞ്ഞാ​ടാൻ’ മട​വാ​ളു​ക​ളു​മാ​യി പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു​വി​ട്ടു. സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​നം നേ​ടാ​ത്ത അറ​വു​കാർ എതിർ​ഭാ​ഗ​ത്തു കണ്ട​തു്, അറ​വു​ക​ത്തി​ക്കു മു​മ്പിൽ പതി​വു​പോ​ലെ വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തോ​ടെ തല​കു​നി​ച്ച ബലി​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ അല്ല, ശത്രു​തല വെ​ട്ടാൻ വാ​ളോ​ങ്ങു​ന്ന എതിർ​പ​ക്ഷ​സൈ​ന്യ​ത്തെ!”

“രാ​ജ​കു​ടും​ബ​ങ്ങൾ​ക്കു മൂ​ന്നു​നേ​രം കടി​ച്ചു ചവ​ക്കാ​നും നൊ​ട്ടി​നു​ണ​യാ​നും മാം​സാ​ഹാ​രം കി​ട്ട​ണ​മെ​ങ്കിൽ, അതി​നും വേണം മട​വാ​ളു​മാ​യി അറ​വു​വേ​ഷ​ത്തിൽ ഈ ഞാൻ!” ആദ്യം മു​മ്പിൽ വന്ന നാൽ​ക്കാ​ലി​യു​ടെ കഴു​ത്തിൽ കത്തി​വ​ക്കു​മ്പോൾ അവ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തു പഴയ പോ​രാ​ട്ട​വീ​ര്യം നി​ഴ​ലി​ച്ചു. മറ്റു​ള്ള​വർ കൈ​കൊ​ട്ടി കൃ​ത്യ​നിർ​വ്വ​ഹ​ണം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. അറ​വു​ശാ​ല​യിൽ പ്ര​ണ​യി​നി​യു​ടെ അസാ​ന്നി​ധ്യം ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​യി.

“കൗ​ന്തേ​യർ മൂ​ന്നു​പേ​രും, മു​ഖം​നോ​ക്കാ​തെ കാ​ര്യം പറ​ഞ്ഞും, പി​തൃ​ത്വ​ത്തെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചും, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ അവ​ഗ​ണി​ച്ചും, ഇട​ഞ്ഞു​മൗ​നം പാ​ലി​ച്ചു​മൊ​ക്കെ​യാ​ണു് പര​സ്പ​രം ഇട​പ​ഴ​കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, മാ​ദ്രെ​യർ, നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും, ഒരു​പാ​ടൊ​രു​പാ​ടു് എന്നിൽ​നി​ന്നും ഒളി​ച്ചു​വ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ, എങ്ങ​നെ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ണം, മൊ​ത്തം അഞ്ചു​പേ​രു​ടെ​യും ഇട​പ​ഴ​ക​ലിൽ നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന വംശീയ പെ​രു​മാ​റ്റ​വ്യ​ത്യാ​സം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡവ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം.

“ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ അഞ്ചി​ലൊ​ന്നു​വീ​തം കലർ​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത ഉട​ലാ​ന​ന്ദം കൊ​ടു​ക്കാൻ പൊ​തു​ധാ​ര​ണ​യ​നു​സ​രി​ച്ചു ബാ​ധ്യ​സ്ഥ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു പരി​ഭ​വ​മു​ണ്ടു്. രതി​വി​ഹി​തം കൗ​ന്തേ​യർ എന്നിൽ​നി​ന്നും അന്യാ​യ​മാ​യി തട്ടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു എന്ന​തി​നാ​ണു് സു​സ്ഥി​ര​പ​രി​ഹാ​രം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു്. രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ങ്കിൽ, ഭീ​മ​ഹ​സ്തം കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്ര​മെ മഗ​ധ​യി​ലെ പ്ര​തി​യോ​ഗി ജരാ​സ​ന്ധ​നെ വധി​ക്കാ​നാ​വൂ എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ ഞാൻ വഴി​മു​ട്ടി​നിൽ​പ്പാ​ണു്. നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും ഇള​വ​നു​വ​ദി​ച്ചാൽ, രൗ​ദ്ര​ഭീ​മൻ എന്നോ​ടു് പി​ണ​ങ്ങും അതോടെ തീരും, യാ​ഗം​ക​ഴി​ഞ്ഞു എനി​ക്ക​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട റാ​ണി​പ​ദ​വി എന്ന മോഹം. വെറും റാ​ണി​യ​ല്ല എന്നോർ​ക്ക, ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കും പാ​ഞ്ചാ​ല​ക്കും മേൽ അധീ​ശ​ത്വ​മു​ള്ള രാ​ജ​സൂ​യ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​നീ​പ​ദ​വി! കരു​നീ​ക്കു​മ്പോൾ കരു​തൽ​വേ​ണം, നി​ങ്ങൾ എന്റെ കൂ​ടെ​നിൽ​ക്ക​ണം.”

2024-01-10

“പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം കഴി​ഞ്ഞു പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യെ ചെ​ന്നു​ക​ണ്ടു അനു​ഗ്ര​ഹം തേ​ടും​മു​മ്പു് പുതിയ ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, മുൻ മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ അരി​കെ​ച്ചെ​ന്നു മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​കൂ​പ്പി മന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ തോ​ന്നി. എന്താ​യി​രു​ന്നു അതു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് മൃ​ദു​വാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഹൃ​ദ​യ​ശൂ​ന്യ​മായ എത്ര​യോ പദാ​വ​ലി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നി​ര​വ​ധി സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉച്ച​രി​ക്കു​ന്ന​തു് കേൾ​ക്കാൻ എനി​ക്ക​വ​സ​രം കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, നൂറു മക്ക​ളെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ​ടു് പറഞ്ഞ വാ​ക്കു​കൾ തങ്ക​ലി​പി​ക​ളിൽ വേണം ഭാ​വി​ത​ല​മു​റ​ക്കു​വേ​ണ്ടി നി​ങ്ങൾ സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ.”

“ഞാൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി​യ​തു് നി​ന്റെ മു​മ്പിൽ അല്ല പരി​ശു​ദ്ധ​മാ​താ​വേ, മൊ​ത്തം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ കഷ്ട​പ്പാ​ടു​കൾ​ക്കും മു​ന്നി​ലാ​ണു്.”

“ദു​ശ്ശള നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ കൊ​മ്പു​കോർ​ക്കു​ന്ന​തിൽ ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കു് കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. സ്ഥാ​വ​ര​ജം​ഗ​മ​സ്വ​ത്തു വീ​തം​വ​ച്ചു്, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് നേർ​പാ​തി കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന നി​വേ​ദ​നം ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കൈ​മാ​റി​യ​തു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ രാ​ഷ്ട്രീയ ഭൂ​ക​മ്പം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യു​ടെ ശ്ര​മ​ത്തിൽ നി​ല​വിൽ വന്ന കീ​ഴാ​ള​മൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളെ തകർ​ത്തു, കേവലം കൗരവ പാ​ണ്ഡവ ദ്വ​ന്ദ​ത്തിൽ വം​ശീ​യ​മാ​യി രാ​ജ്യം വി​ഭ​ജി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന പാ​ണ്ഡവ നി​വേ​ദ​നം ചവ​റ്റു​കൊ​ട്ട​യിൽ എറി​യ​ണം എന്ന​ല്ലേ ഹസ്തി​ന​പു​രി വനി​താ​വ​കാ​ശ​സ​മി​തി അധ്യ​ക്ഷ​യെ​ന്ന ഭര​ണ​ഘ​ട​നാ​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ന്ന സൈ​ന്ധവ റാണി ദു​ശ്ശള പറ​ഞ്ഞു​ള്ളു? അതിൽ ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കു​കാ​ണു​ന്ന നി​ങ്ങൾ​ക്കാ​ണു് സവർ​ണ്ണ​പാ​ണ്ഡവ കഴു​കൻ​ക​ണ്ണു്! നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള ഇരു​ട്ടി​ന്റെ ദു​ഷ്ട​ശ​ക്തി​ക​ളാ​ണു് സമൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ചിതൽ! കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, ഞാൻ കൂ​ടു​തൽ പറ​ഞ്ഞാൽ അവ​കാ​ശ​ലം​ഘ​നം എന്ന അപ​രാ​ധ​മാ​യി മാറും. തി​ന്മ​യു​ടെ മൂർ​ത്തി ആയി കു​ന്തി​യെ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ എന്നോ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. സു​ഖ​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​മാ​യി​രു​ന്ന വാ​ര​ണാ​വ​തം കൊ​ട്ടാ​രം തീ​വ​ച്ച​തിൽ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല കൗ​ര​വ​വ​ധു​ക്ക​ളു​ടെ കരൾ നൊ​ന്ത​തു്, പാ​ണ്ഡ​വർ മരി​ച്ചു എന്ന വ്യാ​ജ​തെ​ളി​വു് നിർ​മ്മി​ക്കാൻ ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​ത്തെ കു​ന്തി ചു​ട്ടെ​രി​ച്ച​തിൽ അവർ​ക്കെ​തി​രെ നി​യ​മ​ന​ട​പ​ടി എടു​ക്കാൻ സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​തിൽ ആണു്. കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​എ​ന്ന നി​ല​യിൽ എനി​ക്കു് അധി​കാര പരി​മി​തി​യു​മു​ണ്ടാ​വാം എന്നാൽ നാളെ എനി​ക്കു് കി​രീ​ടം കി​ട്ടി​യാൽ? കൗരവർ ആരെ​ന്നു കു​ന്തി മന​സ്സി​ലാ​ക്കും.”

“പു​ത്ര​വി​ധവ കു​ന്തി പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മൊ​ത്തു അന്തി​ക്കൂ​ര​ക്കാ​യി അല​യു​ന്ന​ല്ലോ, ഒന്നും കാ​ണാ​റി​ല്ലേ? അവ​ര​ഞ്ചു​പേർ​ക്കു തല​ചാ​യ്ക്കാൻ ഇട​മി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കാ​ശി​രാ​ജ​കു​മാ​രി, വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​വി​ധവ, രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യു​ടെ പു​ത്ര​വ​ധു, പാ​ണ്ഡു​മാ​താ​വു് എന്നീ നി​ല​യിൽ അര​മ​ന​യിൽ നീ​ണ്ട​കാ​ല​സാ​ന്നി​ധ്യ​മായ അം​ബാ​ലിക തമ്പു​രാ​ട്ടി​യു​മാ​യി അഭി​മു​ഖ​ത്തി​നു പത്രാ​ധി​പർ നി​യോ​ഗി​ച്ച ദുർ​ദ്ദി​നം.

“പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നെ സ്വ​യം​വ​ര​ത്തിൽ കാ​ത്തു​നി​ന്ന എന്നെ​യും, അംബ, അംബിക എന്നീ പ്രിയ സഹോ​ദ​രി​മാ​രെ​യും, ആണ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അശ്ലീ​ല​പ്ര​തീ​ക​മായ ഭീ​ഷ്മർ തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​തും, ഭർ​ത്താ​വു​വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​ന്റെ കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലേ​ക്കു്, സഹോ​ദ​രി അം​ബി​ക​ക്കൊ​പ്പം, എന്നെ തള്ളി​വി​ട്ട​തും ഓർമ്മ. ക്ഷ​യ​രോ​ഗി​യായ ഭർ​ത്താ​വു​വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ, കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ ഓരോ സം​ഭോ​ഗ​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​വും കി​ത​ച്ചും ചു​മ​ച്ചും ചോ​ര​തു​പ്പു​മ്പോൾ, രാ​ജാ​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ അവനെ ഭയ​ന്നു് കഴി​യേ​ണ്ടി​വ​ന്ന ഏഴു​വർ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൈ​പ്പ​നു​ഭ​വം ഓർമ്മ. ഭോ​ഗ​പ്രി​യ​നെ​ങ്കി​ലും, ഷണ്ഡ​വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ, ചോ​ര​തു​പ്പി മരി​ച്ച​ശേ​ഷം, മര​ണ​കാ​ര​ണം അം​ബി​ക​യി​ലും എന്നി​ലും ചാർ​ത്തി, നിർ​ദ്ദ​യം പി​ന്നീ​ടു് പെ​രു​മാ​റിയ ഭർ​ത്തൃ​മാ​താ​വു് സത്യ​വ​തി​യു​ടെ പ്ര​തി​കാ​ര​ന​ട​പ​ടി ഓർമ്മ. വീ​ണ്ടും ശി​ക്ഷി​ക്കാൻ, കുറിയ ഉടലും കർ​ക്കശ സാ​മൂ​ഹ്യ, സം​ഭോ​ഗ​രീ​തി​ക​ളു​മു​ള്ളൊ​രു വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ​ര​ഹ​സ്യ​പു​ത്ര​നെ സത്യ​വ​തി, സമ്മ​തം ചോ​ദി​ക്കാ​തെ ബീ​ജ​ദാ​നം ചെ​യ്യാൻ, ഞങ്ങൾ ഗർ​ഭി​ണി​യാ​വും വരെ അയാൾ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശ​ന​അ​നു​മ​തി കൊ​ടു​ത്ത​തോർ​മ്മ. ശരീ​ര​ശു​ചി​ത്വ​വും പെ​രു​മാ​റ്റ​മ​ര്യാ​ദ​യു​മി​ല്ലാ​ത്ത ബീ​ജ​ദാ​നി ഞങ്ങ​ളിൽ ചെ​യ്തു​കൂ​ട്ടിയ പരു​ക്കൻ ലൈം​ഗി​ക​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ സഹി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ എന്റെ ഉടൽ ഭയ​ന്നു് വി​റ​ച്ച​തും, പ്ര​തി​ഷേ​ധ​ത്തോ​ടെ എഴു​നേ​റ്റു, ഭാ​വി​യിൽ എനി​ക്കു​ണ്ടാ​വാൻ പോ​വു​ന്ന മകനിൽ ശാ​പ​വാ​ക്കു ചൊ​രി​ഞ്ഞ​തും ഓർമ്മ. അമം​ഗ​ള​ഗർ​ഭ​ത്തിൽ ജനി​ച്ച ശാ​പ​ഗ്ര​സ്ത​നെ​യാ​ണു് നി​ങ്ങൾ ‘പാ​ണ്ഡു’ എന്നു് പരാ​മർ​ശി​ച്ച​തു് എങ്കിൽ, അവനെ ഞാൻ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. കാ​യി​ക​ക്ഷ​മത കു​റ​വെ​ങ്കി​ലും, ബാ​ല്യം​മു​തൽ എനി​ക്കോ​മ​ന​പ്പു​ത്ര​നാ​യി വളർ​ന്നു രാ​ജാ​വാ​യ​പ്പോൾ, ഭീ​ഷ്മർ, കു​ന്തി എന്നൊ​രു കേ​മി​യെ അവനു ഭാ​ര്യ​യാ​യി കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​തോർ​മ്മ. വ്യാജ മു​നി​ശാ​പ​ത്തെ മറ​യാ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം​വി​ട്ടു കാ​ട്ടിൽ കു​ന്തി, ഭർ​ത്താ​വു​മൊ​ത്തു പോ​യ​തും, ലഹ​രി​പ​ദാർ​ഥം കൊ​ടു​ത്ത​വ​നെ മയ​ക്കി​ക്കി​ട​ത്തി, വ്യ​ത്യ​സ്ത പര​പു​രു​ഷ​ര​തി​യിൽ അഭി​ര​മി​ച്ച​തും ഓർമ്മ. അവൾ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളു​മാ​യി എന്റെ മകൻ പാ​ണ്ഡു​വി​നു ജൈവിക, വൈ​കാ​രിക ബന്ധ​മി​ല്ല. എനി​ക്കു അവർ ആരോ.” കാശി രാ​ജ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ അപ്സ​ര​സ്സാ​യി​രു​ന്ന അം​ബാ​ലിക, വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഭൂ​ത​കാ​ല​ഓർ​മ്മ​കൾ ഓരോ​ന്നോർ​ത്തെ​ടു​ക്കാൻ അപ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി. നോ​ട്ട​ത്തി​ലെ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യാൽ നി​ശ​ബ്ദ​യാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, ഉപ​ചാ​രം ചൊ​ല്ലാൻ ആവാതെ ഉൾ​വ​ലി​ഞ്ഞു.

2024-01-11

“ഈ പരി​മിത ഭൗ​തി​ക​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നോ രണ്ടു യു​വ​തി​കൾ, ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണം, പ്ര​സ​വം, നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​പ​രി​പാ​ല​നം—അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ​പോ​ലും ഭീതി ഉയർ​ത്തു​ന്ന വിധം വെ​ല്ലു​വി​ളി നി​റ​ഞ്ഞ ജൈ​വി​കാ​വ​സ്ഥ​ക​ളി​ലൂ​ടെ അഞ്ചു​സു​ന്ദ​ര​ന്മാ​രെ പോ​റ​ലേൽ​പ്പി​ക്കാ​തെ തീ​ര​ത്തെ​ത്തി​ച്ച​തു്!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡു മരി​ക്കും മു​മ്പു് കാ​ടു​ക​യ​റി അവ​രു​ടെ ആശ്ര​മം സന്ദർ​ശി​ച്ച നേരം.

“വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് രഹ​സ്യ​ഗർ​ഭ​ത്തി​ലൂ​ടെ പര​സ​ഹാ​യ​മി​ല്ലാ​തെ പെ​റ്റ​തും, നോവു് വി​ടും​മു​മ്പു് പനം​കു​ട്ട​യി​ലാ​ക്കി കു​ഞ്ഞി​നെ സ്വയം നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ വി​ട്ട​തും, കു​ട്ടി​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത അതിരഥ ദമ്പ​തി​കൾ നോ​വേൽ​പ്പി​ക്കാ​തെ പൊ​ന്നു​പോ​ലെ അവനെ വളർ​ത്തി​യ​തും ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ കഴി​യു​മ്പോൾ സ്ത്രീ​കൾ പഠി​ച്ച​റി​യ​ട്ടെ. അതൊ​ക്കെ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​മ്പോൾ മാ​തൃ​ത്വ​അ​വ​കാ​ശം യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മാ​ക്കാൻ രണ്ടു ഒരു​മ്പെ​ട്ട​പെ​ണ്ണു​ങ്ങൾ വൈ​വി​ധ്യ​സ്രോ​ത​സ്സു​ക​ളിൽ​നി​ന്നും ഉത്തമ ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഗർഭം ധരി​ച്ചു പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഒരു വിധം ശി​ശു​ര​ക്ഷ​യി​ലേ​ക്കെ​ത്തി​ച്ചു എന്ന​തൊ​ക്കെ അത്ര വലിയ കാ​ര്യ​മാ​ണോ? നി​ങ്ങൾ ശരി​ക്കും വി​സ്മ​യി​ക്കേ​ണ്ട​തു് അഞ്ചു സന്ത​തി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച​ല്ല, മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ അമാ​നുഷ പ്ര​സ​വ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു്. രാ​പ്പ​കൽ കണ്ണു​കെ​ട്ടി കാഴ്ച സ്വയം നി​ഷേ​ധി​ച്ച ഒരു വനിത നൂ​റു​പെ​റ്റു എന്ന​ത​ല്ലേ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന വിധം ആ വീ​രാം​ഗ​ന​യെ വി​സ്മ​യ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​ക്കു​ന്ന​തു!”

“ദൃ​ശ്യാ​വി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ‘സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​രം’ നി​ങ്ങ​ള​ല്ലേ? പീ​ഡ​ക​കീ​ച​ക​നെ ശ്വാ​സം​മു​ട്ടി​ച്ചു കൊ​ല്ലു​ന്ന രാ​ജ​തോ​ഴി​സൈ​ര​ന്ധ്രി​യു​ടെ കൊ​ല​യാ​ളി​മു​ഖ​ത്തി​നു, മഹാ​റാ​ണി​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കോ​മ​ള​മു​ഖ​ത്തി​നോ​ടു് സാ​മ്യ​മു​ണ്ടെ​ന്ന ആരോ​പ​ണം എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും?”, കരി​മ്പ​ട്ടി​ക​യിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പേരു ചേർ​ത്താൽ അതോടെ തീർ​ന്നി​ല്ലേ കലാ​സ​പ​ര്യ!, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കീ​ച​ക​നെ ജീ​വ​നോ​ടെ​യോ ജഡ​മാ​യൊ ഞാൻ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല, റാ​ണി​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ദൂ​രെ​നി​ന്നു​ക​ണ്ട പരി​ച​യ​മേ ഉള്ളൂ, വി​രാ​ട​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ, ജാ​തി​യിൽ താണ യു​വ​സേ​നാ​പ​തി കീ​ച​ക​ന്റെ ദുർ​മ​ര​ണം വാ​യി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഉള്ളു​ല​ച്ചി​രു​ന്നു. നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​ക്ക​ളെ പു​ഴ​യിൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ല്ലു​ന്ന അര​മ​ന​പാ​ര​മ്പ​ര്യ​മു​ണ്ടു്, ശന്ത​നു​വി​നോ​ളം നീ​ളു​ന്ന കു​രു​വംശ‘ഖ്യാ​തി’ക്കു്. എന്നി​ട്ടും, തീ​വ്ര​പ്ര​ണ​യ​ത്താൽ ചി​ന്താ​ശ​ക്തി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട യു​വ​കീ​ച​ക​നെ, മനോ​വി​ഭ്രാ​ന്തി​യു​ള്ളൊ​രു പാ​ണ്ഡ​വൻ ചതി​ച്ചു കൊ​ന്നു എന്നു് കേ​ട്ട​പ്പോൾ, അങ്ങ​നെ​യ​ല്ല, ഇതി​നു​പി​ന്നി​ലൊ​രു ‘പെൺ​പാപ’മു​ണ്ടെ​ന്നു എന്റെ അന്തഃ​രം​ഗം ശബ്ദി​ച്ചു. കലാ​കാ​ര​ന​ല്ലേ, അതു് കേൾ​ക്കേ​ണ്ടേ? കേ​ട്ടു. കൊ​ല​ചെ​യ്യു​ന്ന​തു മന്ദ​ബു​ദ്ധി​യായ പാ​ണ്ഡ​വ​ന​ല്ല, കൂർ​ത്ത വി​രൽ​ന​ഖ​ങ്ങൾ ഉള്ള സൈ​ര​ന്ധ്രി​യാ​ണു് എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ ചെയ്ത ദൃ​ശ്യാ​വി​ഷ്കാ​രം കര​ഘോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ആസ്വ​ദി​ച്ച​തു് നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ ആയി​രു​ന്ന​ല്ലോ. പോ​രാ​ട്ട​വി​പ്ല​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​സം​സ്കാ​ര​ത്തിൽ, പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ആസ്വാ​ദ​ന​വി​കാ​ര​ത്തി​നെ​ന്താ ഒരു വി​ല​ക്കു​റ​വു്!”

“ബലി​ദാ​നി​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു് ഒരു വർഷം കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണോ, ഹസ്തി​ന​പു​രി നീ​തി​പീ​ഠം ‘വധ​ശി​ക്ഷ’ വി​ധി​ക്കു​ന്ന​തു്? എവിടെ കേട്ട നീ​തി​ന്യാ​യ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യാ​ണു് യു​ധി​ഷ്ടി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം ഈ കാ​ണു​ന്ന​തു്!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക പാ​ണ്ഡവ വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ ജനം, അവ​ശ്യ​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അന്യാ​യ​വി​ല​വർ​ധ​ന​യിൽ മൂ​ന്നു​നേ​രം അടു​പ്പു പു​ക​ക്കാൻ വഴി​കാ​ണാ​തെ നട്ടം തി​രി​യു​ന്ന നാ​ളു​കൾ.

“നീ​തി​യു​ടെ വഴി നീ​ണ്ട​തെ​ങ്കി​ലും, ഓരോ​ന്നി​ന്റെ​യും സത്യ​വ​ച​നം നോ​ക്കേ​ണ്ടേ? സ്വയം കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി എന്നു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു, കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​ത​നായ രാ​ജാ​വി​നെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ചു പരേ​ത​കൗ​ര​വൻ ചെ​യ്തു​കൂ​ട്ടിയ അധി​കാ​ര​ദുർ​വി​നി​യോ​ഗ​ത്തി​നു നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ പരാതി കൊ​ടു​ത്ത​തു പാ​ണ്ഡ​വർ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല, യു​യുൽ​സു എന്ന അത്ര​യൊ​ന്നും അറി​യ​പ്പെ​ടാ​ത്ത ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​പു​ത്രൻ! അതു് നീ​തി​പ​തി വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പു​ത​ന്നെ തീർ​പ്പാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, നി​യ​മ​ന​ട​പ​ടി​ക്ര​മ​ത്തി​ന്റെ നൂ​ലി​ഴ​കൾ പൊ​ട്ടാ​തെ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി വി​ധി​പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചു എന്ന​തൊ​രു നാ​ഴി​ക​ക്ക​ല്ലാ​യി വരും​യു​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടും. ഇനി​യു​മു​ണ്ടു് നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ ഗു​രു​തര പരാ​തി​കൾ വി​ധി​കാ​ത്തു​കി​ട​ക്കു​ന്നവ. അവയിൽ വിധി പ്ര​സ്താ​വി​ക്കു​മ്പോൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പു​ക​ളിൽ വീഴുക അഭി​ന​ന്ദ​ന​ത്തി​ന്റെ പൂ​വി​ത​ളോ ചാ​ണ​ക​വെ​ള്ള​മോ എന്നു് പതു​ക്കെ കണ്ട​റി​യാം”, നകുലൻ അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ നോ​ക്കി പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തെ അഭി​മു​ഖ​സ​ന്ദർ​ശ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു സൗ​ക​ര്യം ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ത്ത​തു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആയി​രു​ന്നു എന്ന സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മായ രഹ​സ്യം കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ പാ​റി​ന​ട​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“കഴി​വു​കെ​ട്ട ഭീ​ഷ്മ​രെ സൈ​നി​ക​വേ​ഷ​മ​ഴി​പ്പി​ച്ചു, ദ്രോ​ണ​രെ കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നാ​ക്കു​മെ​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ വി​കാ​ര​ഭ​രി​ത​നാ​യി വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും, പൊ​തു​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ അന്ത്യ​യാ​മ​ങ്ങ​ളിൽ പേ​രു​ദോ​ഷം​വ​രു​ത്തു​ന്ന പോർ​ക്ക​ള​ഭീ​ഷ​ണി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഒമ്പ​തു​ദി​വ​സം ആവേ​ശ​ത്തോ​ടെ ഓടി​ന​ട​ന്നു വാൾ​വീ​ശി​യി​ട്ടും പാ​ണ്ഡ​വ​ക​ഴു​ത്തിൽ മു​റി​വേൽ​പ്പി​ക്കാൻ ഭീ​ഷ്മ​ര്ക്കാ​യി​ല്ലെ​ന്നു കൗരവർ നീ​ര​സ​പ്പെ​ടു​ന്ന ദിനം.

“പര​മാ​ധി​കാ​രി ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ തീ​രു​മാ​നം അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ഭൂ​മി​യു​ടെ വലി​പ്പ​മാ​ണു് എന്റെ പോ​രാ​ട്ട​വ​ലി​പ്പം എന്നു് പ്രി​യ​മാ​താ​വു് ഗംഗ സ്വ​പ്ന ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ സാ​ന്ത്വ​നി​പ്പി​ച്ച​തു് അർ​ഥ​ഗർ​ഭ​മാ​യ​ല്ലോ! വി​ധാ​താ​വി​ന്റെ മു​മ്പി​ലും തല​കു​നി​ക്കാ​തെ കേ​റി​ക്കി​ട​ക്കാൻ സ്വ​ന്ത​മാ​യി എനി​ക്കൊ​രു ഇട​മു​ണ്ടു്—ശര​ശ​യ്യ! യു​വ​ത​യിൽ എന്റെ അന്യാ​യ​കൂ​ര​മ്പു​ക​ളാൽ കാ​ശി​രാജ സ്വ​യം​വ​ര​സ​ഭ​യിൽ നടു​വൊ​ടി​ഞ്ഞു​വീണ രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്മാർ എന്നോ പണി​തു​വ​ച്ച പ്ര​തി​കാ​ര​കു​ടീ​രം!”

“നി​ല​വിൽ സൈ​ന്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ പ്ര​തി​രോ​ധ​വി​ഭാ​ഗം മേ​ധാ​വി ഭീമൻ ജോലി സമ​യ​മെ​ങ്ങ​നെ ചെ​ല​വി​ടു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദി​വ​സ​വും മന്ത്രാ​ല​യ​ത്തിൽ പോയി, പരേത ‘സൈ​നി​ക​മേ​ധാ​വി’കളോ​ടു് പാ​ണ്ഡ​വ​യു​ദ്ധ​ത​ന്ത്ര​ത്തി​ന്റെ പോ​രാ​ട്ട​മി​ക​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വാ​തോ​രാ​തെ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു കാണാം. പ്ര​തി​ക​ര​ണം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു ചു​റ്റും പരതും, പി​ന്നെ സ്വയം തേ​രോ​ടി​ച്ചു കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ ഒരു കുടം മദ്യ​വു​മാ​യി ദേ​ശാ​ന്ത​ര​യാ​ത്രി​ക​രെ, കൈ​കൊ​ടു​ത്തും ആലിം​ഗ​നം​ചെ​യ്തും അഭി​സം​ബോ​ധ​ന​ചെ​യ്യും നഗ്ന​ഹ​സ്ത​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടെ​ങ്ങ​നെ കൗ​ര​വ​ക​ര​ളു​കൾ തു​ര​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കേ​ശ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​നു ചു​ടു​ചോര കൈ​ക്കു​മ്പി​ളിൽ കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു എന്നു് ആം​ഗ്യ​ഭാ​ഷ​യിൽ നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കും പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ത്തി​നാ​യി നോ​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും, ഇട​ക്കാ​ല​യാ​ത്രി​കർ ലക്ഷ്യ​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​തി​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും, തി​രി​ച്ചു കൊ​ട്ട​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ​വ​ന്നു കി​ഴ​വൻ​പാ​ച​ക​ക്കാ​രോ​ടു്, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ വെ​പ്പും തീനും ചർ​ച്ച​യാ​കും, ചു​ടു​കാ​റ്റ​ടി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ ആട്ടു​ക​ട്ടി​ലിൽ നഗ്ന​നാ​യി മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു് സന്ധ്യ​വ​രെ എനി​ക്കു് ശല്യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ മതി​മ​റ​ന്നു​റ​ങ്ങും. ഇങ്ങ​നെ​ത്ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ യു​ദ്ധ​വി​ജ​യി​കൾ അവ​രു​ടെ ആല​സ്യം ആഘോ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തു്?” കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യി പണി​തു​ണ്ടാ​ക്കിയ പു​ഷ്പോ​ദ്യാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ‘നവീ​ക​രണ’ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു, ഇപ്പോ​ഴും ആകർ​ഷ​ക​മാ​യി അണി​ഞ്ഞൊ​രു​ങ്ങിയ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി.

“നി​ങ്ങൾ​ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ നാ​ടു​ക​ട​ത്ത​പ്പെ​ട്ട സ്ത്രീ​പീ​ഡ​ന​പ്ര​തി?” തി​രു​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി​യായ യു​വ​സ​ന്യ​സ്ത​നെ കു​റ​ച്ചു​നേ​ര​മാ​യി സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പ്ര​ഭാ​ത​വെ​യി​ലിൽ ഗം​ഗാ​തീ​രം.

“വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ പരാ​തി​ക്കു​ശേ​ഷം ജന​മ​ന​സ്സി​ലു​ണ്ടായ ദു​ഷ്ട​ക​ഥാ​പാ​ത്രം, കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്താൽ ഞാൻ ഒഴു​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞെ​ന്നു് തു​റ​ന്നു​പ​റ​യ​ട്ടെ. ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലൂ​ടെ മോ​ശ​ക്കാ​ര​നായ തെ​മ്മാ​ടി​ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ, അതൊരു സാ​മൂ​ഹ്യ​യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മാ​യി ഞാൻ കാ​ണു​ന്നു. സ്വയം ഏറ്റെ​ടു​ത്ത പാ​പ​മോ​ചന തീർ​ഥ​യാ​ത്ര​യിൽ പീ​ഡ​ക​പ്ര​തി​യെ, പു​ണ്യ​ന​ദി​യിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ദൈ​വ​ദൂ​തൻ മു​ക്കി​ക്കൊ​ന്നു ജഡം കൺ​മു​മ്പിൽ ഒഴു​ക്കി, ശരി​ക്കും! നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ അപാ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു ഒലി​ച്ചു​പോയ പീ​ഡ​ക​ജ​ഡം ഇപ്പോൾ എന്റെ മന​സ്സിൽ ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ എന്ന കു​റ്റ​വാ​ളി​യാ​യി നി​ല​വിൽ ഇല്ല. എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി ഈ ലോ​കം​വി​ട്ടു് പോയി. നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന ഈ സാ​ത്വി​ക​വ്യ​ക്തി​ത്വം, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​രാ​തി​യിൽ ശി​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രൻ ദു​ശ്ശാ​സ​ന​ന​ല്ല. നി​യ​മ​പ​ര​മാ​യും ധാർ​മി​ക​മാ​യും സാ​ധു​ത​യു​ള്ള എന്റെ ഈ ഏറ്റു​പ​റ​ച്ചി​ലിൽ നി​ങ്ങൾ ആശ്ച​ര്യ​പ്പെ​ട​രു​തു്. അവ​താ​ര​ജ​ന്മ​ങ്ങൾ അങ്ങ​നെ​യാ​ണു്. യാ​ഥാർ​ഥ്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ, അമ്മ​യാ​യി കാ​ണേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന സ്ത്രീ​യെ അഗ​മ്യ​ഗ​മ​നം ചെയ്ത അശു​ദ്ധ ഉട​ലു​പേ​ക്ഷി​ച്ചു, പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും നവ​വ്യ​ക്തി​ത്വം നീ ഒരു​നാൾ സ്വീ​ക​രി​ക്കും എന്നു്, പ്ര​വ​ച​ന​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ പറ​ഞ്ഞ​തിൽ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​യി. ഈ ലോകം കാ​ഴ്ച​ക്കു് വി​സ്മ​യ​ജ​ന​ക​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, സ്ത്രീ​സു​ര​ക്ഷ​ക്കാ​യി പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കു് നന്മ കൂ​ട്ടാ​വും!”

2024-01-12

“പെൺ​കോ​ന്ത​ന്മാ​രായ അഞ്ചു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ പ്ര​തി​രോധ കവ​ച​മാ​ക്കി, ഒരു തന്നി​ഷ്ട​ക്കാ​രി ചെ​യ്യു​ന്ന തോ​ന്നി​വാ​സ​മാ​ണി​പ്പോൾ പാ​ണ്ഡവ വം​ശ​ത്തിൽ കാ​ണു​ന്ന​തെ​ന്ന കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ അഭി​പ്രാ​യം ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ട്ടു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അര​ങ്ങേ​റ്റ മൈ​താ​ന​ത്തെ ഇള​ക്കി​മ​റി​ച്ച കന്നി​പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ ആരെ​യും പേരു് പറ​ഞ്ഞ​വൻ പരി​ഹ​സി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ഭാ​വി​രാ​ജാ​വി​ന്റെ കൊ​ട്ടു് കൊ​ള്ളേ​ണ്ട​വർ​ക്കെ​ല്ലാം കി​ട്ടി എന്ന ബോ​ധ്യ​മു​ണ്ടോ?” “കഴി​ഞ്ഞ മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റു വർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി പരീ​ക്ഷി​ത്തു് നി​ത്യ​വും ‘വളർ​ന്നു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്ക’യാ​ണെ​ന്നു അഭി​മ​ന്യു​വി​ധവ ഉത്തര പറ​ഞ്ഞ​തു് എത്ര ശരി! കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധവ കു​ടും​ബ​ത്തിൽ നി​ന്നൊ​രു വധു​വി​നെ തേടി, ഇപ്പോൾ വം​ശീ​യ​മാ​യി വി​ഭ​ജി​ച്ചു കി​ട​ക്കു​ന്ന കൗ​ര​വ​പാ​ണ്ഡവ കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളു​ടെ ജനിതക ഏകീ​ക​ര​ണം അതു​വ​ഴി പ്ര​കൃ​തി​ക​നി​ഞ്ഞു, കഴി​യു​മെ​ങ്കിൽ ഒരു തു​ള്ളി ചോ​ര​യൊ​ഴു​ക്കാ​തെ, ഞങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജ​ധാ​നി​യിൽ​നി​ന്നും സ്വയം ഇട​മൊ​ഴി​ഞ്ഞ​വർ​ക്കു് ചെ​ങ്കോൽ കൊ​ടു​ക്കാം” എഴു​നേ​റ്റു നിൽ​ക്കാൻ ഉശി​രി​ല്ലാ​തെ, ഇരു​ന്നി​ട​ത്തു കു​നി​ഞ്ഞു പോയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ആ വിധം സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ശബ്ദം അവ്യ​ക്ത​മാ​യി. മറ്റു നാലു് പാ​ണ്ഡ​വർ അശ​ക്ത​രാ​യി മുഖം താ​ഴ്ത്തി കണ്ണ​ട​ച്ചു. വയോ​ജ​ന​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ കാ​ലി​ക​പ്ര​സ​ക്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​യർ​ന്ന ദു​സ്സം​ശ​യ​ങ്ങൾ തളർ​ത്തിയ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നോ​ട്ടം അയ​ഞ്ഞു. ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു മു​ഖം​മൂ​ടി​യു​മാ​യി കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പതി​വു​പോ​ലെ ചെ​വി​കൂർ​പ്പി​ച്ചു.

“പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ഒരാൾ ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ’ എന്നു് പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ, മറ്റു​നാ​ലു​പേ​രു​ടെ മനോ​വീ​ര്യം തള​രി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​ക്കാ​യി ഒരു​ങ്ങിയ രഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ആദ്യം നായയെ പ്ര​വേ​ശി​പ്പി​ച്ച യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യോ​ടു് യാത്ര പറ​യു​ന്ന സന്ധ്യ.

“ഞാ​ന​വ​രെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു് ക്ഷ​ണി​ക്ക​ണോ?, അവർ​ക്കു നോ​ക്കി​യും കണ്ടും അനു​ക​രി​ച്ചു കൂടെ? ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ, ഒന്നും അങ്ങ​നെ ഞാൻ “വെ​റു​തെ പറയുക” പതി​വി​ല്ല, എന്തു “പ്ര​സ്താ​വി​ക്കു”മ്പോ​ഴും “ഇതൊരു സത്യ​വാ​ങ്മൂ​ലം” എന്ന മൗ​ന​സൂ​ച​ന​യോ​ടെ, ഇട​നെ​ഞ്ഞിൽ വല​തു​കൈ​വ​ച്ചു് ഞാൻ ഉച്ച​രി​ച്ചു. ഓർ​മ്മ​വ​ച്ച​നാൾ മുതൽ പര​പ്രേ​ര​ണ​യി​ല്ലാ​തെ. നി​ങ്ങൾ​ക്ക​നു​ഭ​വ​വേ​ദ്യ​മാ​യ​തു​പോ​ലെ, മൊ​ത്തം മനു​ഷ്യ​വം​ശ​ത്തി​നും വരും ഈ ബോ​ധ്യം!”

“വാർ​ദ്ധ​ക്യം പി​ടി​മു​റു​ക്കു​മ്പോൾ, പൊ​യ്പോയ യു​വ​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച​തൊ​രു വി​ട്ടു​മാ​റാ​ത്ത മനോ​വേ​ദ​ന​യാ​യോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അവ​സാ​ന​വർ​ഷ​ങ്ങൾ.

“കൂ​ടി​ക്കൂ​ടി പ്ര​ക​ട​മാ​വു​ന്ന വർ​ദ്ധ​ക്യ​ല​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന​ത്ര സു​വ്യ​ക്ത​മാ​യും ദി​ശാ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ​യും ഞാൻ കാ​ണു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന ആശ്വാ​സ​മു​ണ്ടു്, എന്നാൽ യു​വാ​ക്കൾ എന്നു ഞാൻ ഇട​പ​ഴ​കിയ പ്രി​യ​കൂ​ട്ടു​കാർ, നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും, രാ​വി​ലെ നര​ച്ചും​ചു​ളി​ഞ്ഞും ക്ഷീ​ണി​ത​രാ​യി കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ ഇരു​വ​ശ​ത്തും എഴു​ന്നേൽ​ക്കു​ന്ന​തു് കാ​ണു​മ്പോൾ, എന്റെ കരൾ നോവും. അവർ യു​വാ​ക്ക​ളാ​യാ​ണു് എന്നും തു​ട​രുക എന്ന​തൊ​ര​ഹ​ങ്കാ​ര​മായ സു​വർ​ണ്ണ​കാ​ല​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ഇതാ ചു​റ്റും നോ​ക്കു​മ്പോൾ, എന്താ​ണു് ഞാൻ കാ​ണു​ന്ന​തു്! കൊ​ട്ടാര ഇട​നാ​ഴി​ക​ളിൽ അല​ഞ്ഞി​രു​ന്ന കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തു് നി​ശ്ച​യ​ദാർ​ഢ്യ​ത്തോ​ടെ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ മു​മ്പിൽ ചെ​ന്നു​നി​ന്നു ചെ​ങ്കോ​ലി​നു അവ​കാ​ശ​മു​ന്ന​യി​ക്കു​ന്ന​തു കാ​ണു​മ്പോൾ ഞാൻ നടു​ങ്ങു​ന്നു—രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യും. പു​ത്ര​വ​ധു​ക്ക​ളായ അം​ബി​ക​യും അം​ബാ​ലി​ക​യും, മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​യും, കു​ന്തി​യും എന്ന​പോ​ലെ, ജീ​വി​താ​ന്ത്യ​ത്തിൽ വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നാ​യി എല്ലാം ഇട്ടെ​റി​ഞ്ഞു എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി പടി​യി​റ​ങ്ങാൻ എന്റെ സമ​യ​വും അടു​ത്തു​വോ!”

“ദേ​ശാ​ന്തര യാ​ത്രാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന പതി​വു​ണ്ടോ?”, പി​ണ​ങ്ങി പടി​യി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ന്ന പതി​വു് ഇത്ത​വ​ണ​യും കണ്ട​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വേ​ദ​ന​യോ​ടെ പറ​യ​ട്ടെ, ജൈ​വി​ക​പി​താ​വു് ഇന്ദ്രൻ, പറു​ദീ​സ​യിൽ എന്നെ വി​രു​ന്നി​നു കൊ​ണ്ടു് പോ​യ​തും, ഇന്ദ്ര​വെ​പ്പാ​ട്ടി ഉർ​വ്വ​ശി​യു​മാ​യി വഴി​വി​ട്ടു പ്ര​ണ​യ​ത്തിൽ ആയതും, അവ​ളു​ടെ ധാർ​ഷ്ട്യം നി​റ​ഞ്ഞ രതി​നിർ​ദേ​ശം, വന്ദ്യ​പി​താ​വി​നെ ഓർ​ത്തു തി​ര​സ്ക​രി​ച്ച​പ്പോൾ കു​പി​ത​യാ​യി ശപി​ച്ച​തും ഒക്കെ വസ്തു​നി​ഷ്ഠ​മാ​യി അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടും പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ലു​ങ്ങി​യി​ല്ല എഴു​നേ​റ്റു​പോ​യി. അവ​ളു​മൊ​ത്തു പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടിൽ എനി​ക്കു​ണ്ടാ​വു​ന്ന ഷണ്ഡ​ത്വം മി​ഥ്യാ​ധാ​ര​ണ​യെ​ന്നു ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്കാൻ മെ​ന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത കെ​ട്ടു​ക​ഥ​യെ​ന്ന​വൾ മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞെ​ന്നു നകു​ലൻ​വ​ഴി കേ​ട്ടു. കാ​ട്ടി​ലും സ്വർ​ഗ്ഗ​ത്തി​ലു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി വന​വാ​സം കഴി​ഞ്ഞു, വി​രാ​ട​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ അജ്ഞാ​ത​വാ​സം തു​ട​ങ്ങു​മ്പോൾ, ഉത്തര രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ കഴി​യാൻ ഉർ​വ്വ​ശി​ശാ​പ​ത്താൽ ‘ലിം​ഗ​പ​രി​മിത’നാ​യി​പ്പോയ എനി​ക്കു ലിം​ഗ​പ​രി​മി​തി ജൈ​വി​ക​അ​നു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു്.”

“‘ഉർ​വ്വ​ശീ​ശാ​പം ഉപ​കാ​ര​മാ​വു​ന്ന അപൂർ​വ്വ​സാ​ഹ​ച​ര്യ’മെ​ന്ന​വൾ പറു​ദീ​സാ​യാ​ത്ര​യെ അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​തു്. വഴി​യ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളി​ലും കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളി​ലും പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു ‘അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ സ്വർ​ഗ്ഗ​യാ​ത്രാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങൾ’ കേൾ​ക്കാൻ എന്തു് തി​ര​ക്കാ​യി​രു​ന്നു എന്നോ!” ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി കൺ​ച​ല​ന​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ “അർ​ജ്ജു​ന​വി​ഷാ​ദ​രോ​ഗം അതി​രു​വി​ട്ടു​വോ!” എന്ന​റി​യി​ക്കു​ന്ന​തു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

2024-01-13

“വേ​ട്ട​യി​റ​ച്ചി സമൃ​ദ്ധ​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വി​ള​മ്പു​മ്പോ​ഴും, ജാ​ല​ക​ഓ​രം​ചേർ​ന്നി​രു​ന്നു നി​ങ്ങൾ ഒറ്റ​യ്ക്കു​ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​തു് ഉണ​ക്ക​പ്പ​ഴ​ങ്ങ​ളും ശു​ദ്ധ​ജ​ല​വും? ഇതെ​ന്താ ഭക്ഷ​ണ​ക്ര​മ​ത്തിൽ വി​വേ​ച​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ക്കാ​ലം.

“ഈ ഉടൽ ‘സമ്മാന’മായി തരു​മ്പോൾ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു, “മറ്റു​ള്ള​വർ വന്യ​ജീ​വി​വർ​ഗ്ഗ​ത്തെ വേ​ട്ട​യാ​ടി​ത്തി​ന്നു​മ്പോൾ, ആത്മ​ത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യും സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും തി​ര​സ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും അച്ച​ട​ക്കം നി​റ​ഞ്ഞ​താ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ നി​ന്റെ തീൻ​ശാല!”

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ പര​മോ​ന്നത പദ​വി​നേ​ടി​യാ​ലും പാ​ണ്ഡ​വർ പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യെ ഒരി​ക്ക​ലും കയ്യൊ​ഴി​യി​ല്ല എന്നു​ഞാൻ ഉറ​പ്പു വരു​ത്തും എന്നു​നി​ങ്ങൾ, ഏക പു​ത്ര​വ​ധു​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, ഭർ​ത്തൃ​മാ​താ​വു് കു​ന്തി​യെ കനി​വോ​ടെ​യും തന്റേ​ട​ത്തോ​ടെ​യും ആശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാൻ ബാ​ധ്യ​സ്ഥ​യ​ല്ലേ? എന്നി​ട്ടും നി​ങ്ങൾ ത്യാ​ഗ​സ​മ്പ​ന്ന​യായ ആ മഹ​തി​യെ തരം​കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലെ സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തിൽ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​കൾ വഴു​ക്കി​വീ​ഴു​മ്പോൾ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചെ​ന്ന വ്യാ​ജ​പ​രാ​തി​യ​മാ​യി കൗരവർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കെ​തി​രെ ഹസ്തി​ന​പു​രി കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ വി​ഷ​പ്ര​ചാ​ര​ണം നട​ത്തു​ന്ന അശാ​ന്ത​കാ​ലം.

“എന്റെ മക്കൾ ആരെ​യും മനഃ​പൂർ​വ്വം വഴു​ക്കി​വീ​ഴ്ത്തി​ല്ല എന്നു് കു​ന്തി നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്നോ? അങ്ങ​നെ ആരെ​ങ്കി​ലും വഴു​ക്കി​വീ​ണാൽ തന്നെ, അതു​ക​ണ്ടു വാ​വി​ട്ടു ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഗ്രാ​മീ​ണ​യ​ല്ല, പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച​ട്ട​മ​റി​യു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്ന​വൾ പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ എന്നെ പി​ന്തു​ണ​ച്ചു​വോ? ഇല്ല​ല്ലോ. അപ്പോൾ വ്യ​ക്ത​മാ​യി, രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ​തി​രെ കു​ടി​ല​കൗ​ര​വ​രു​ടെ കു​ത്തി​ത്തി​രു​പ്പിൽ കു​ന്തി നടു​ന്ന വി​ഷ​വി​ത്തു​കൾ ഇനി​യും വളർ​ന്നു വളർ​ന്നു​യ​രും. ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യാ​യി കൺ​കെ​ട്ടു​തു​ണി വി​ഴു​പ്പ​ല​ക്കി​യാ​ലും ഞാൻ, പു​ത്ര​വ​ധു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​ക്കൾ​ക്കു വ്യ​ക്തി​ഗത മാ​തൃ​പ​രി​ച​ര​ണം ചെ​യ്യി​ല്ല എന്നും കു​ന്തി ശഠി​ച്ചു​വോ? അറി​യി​ല്ല? അതാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തു്, അറി​യേ​ണ്ട​തൊ​ന്നും നി​ങ്ങൾ അറി​യാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. മുൻ​വി​ധി​യോ​ടെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കെ​തി​രെ, കു​ന്തി​യു​ടെ കു​പ്ര​ച​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു് ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തിൽ ഇടം കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു! ഈ അമാ​ന്യ​മായ പണി നി​ങ്ങൾ നിർ​ത്തി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, പറ​ഞ്ഞേ​ക്കാം, ഇനി മാ​യി​ക​സ​ഭാ​ത​ല​ത്തിൽ വഴു​ക്കി വീഴാൻ പോ​വു​ന്ന​തു് നി​ങ്ങൾ തന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കും!”

“ജനനം, ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങൾ അമ്മ​മാർ​ക്കൊ​പ്പം പാ​ണ്ഡു​മ​ര​ണം വരെ വനാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ അഭ​യാ​ര്ഥി​ക്കാ​ല​ത്തി​നു​ശേ​ഷം വാ​ര​ണാ​വ​ത​ത്തിൽ അര​ക്കി​ല്ല​വാ​സം, മെ​ഴു​കു​കൊ​ട്ടാ​രം തീ​യി​ട്ടു് ഒളി​ച്ചോ​ട്ട​ക്കാ​ലം, ഏക​ച​ക്ര​യിൽ ഭി​ക്ഷ​തേ​ടി അല​ച്ചിൽ​കാ​ലം, ഭാ​ഗം​കി​ട്ടിയ ഘോ​ര​വ​നം ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം, ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു​ശേ​ഷം വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല വന​വാ​സം, ഇപ്പോൾ ഇതാ തി​രി​ച്ചു​വ​ര​വി​ല്ലാ​ത്ത മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം—ഇത്ര​യ​ധി​കം കാലം ജന​വാ​സ​മേ​ഖ​ല​യിൽ​നി​ന്ന​ക​ന്നു നി​ങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേർ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും, പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ഒരാൾ​ക്കു​പോ​ലും വന്യ​ജീ​വി​ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ മു​റി​വേ​റ്റു എന്ന വാർ​ത്ത അക്കാ​ല​ത്തു പു​റ​ത്തു​വ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. എങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ ഉറ​പ്പാ​ക്കി ഈ പഴു​ത​ട​ച്ച സു​ര​ക്ഷി​ത​കാ​ന​ന​വാ​സം?” വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ഇനി കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു​മ​രി​ക്കേ​ണ്ട മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ സഹ​ദേ​വൻ, മറ്റു​നാ​ലു​പേ​രിൽ നി​ന്നും ഇടം​മാ​റി​യി​രു​ന്നു. കഥാ​വ​ശേ​ഷ​യായ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ചി​ത​യിൽ തീ​കൊ​ളു​ത്തി കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക പാ​ണ്ഡ​വ​രെ തേടി പി​ന്തു​ട​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

“കൗ​ര​വ​രെ ഞങ്ങൾ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്ത​പോ​ലെ​ത്ത​ന്നെ: നി​താ​ന്ത​ജാ​ഗ്രത!”

2024-01-14

“കാ​ശി​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യും, വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​വി​ധ​വ​യു​മായ അം​ബി​ക​യിൽ, നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടായ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു്, ഗാ​ന്ധാ​ര​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യിൽ പി​റ​ന്ന​വ​ര​ല്ലേ കൗരവർ? അവരെ തി​ന്മ​യു​ടെ ഇതി​ഹാ​സ​മെ​ന്നൊ​ക്കെ കരി​വാ​രി​തേ​ച്ച​തു അൽ​പ്പം കൂ​ടി​പ്പോ​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വ്യാ​സ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​ഭാ​ര​തം ആദ്യ​ക​ര​ടു പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന ആസു​ര​കാ​ലം.

“പരി​ത്യാ​ഗി​യായ എനി​ക്കെ​ന്തു ലൈം​ഗി​ക​വും വൈ​കാ​രി​ക​വു​മായ ബന്ധം, നി​ങ്ങൾ പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന അം​ബി​ക​ത്ത​മ്പു​രാ​ട്ടി​യു​മാ​യി! എന്റെ അമ്മ​യും, ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​റാ​ണി​യു​മാ​യി​രു​ന്ന സത്യ​വ​തി, രഹ​സ്യ​മാ​യി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി, കു​രു​വം​ശ​ത്തു​ടർ​ച്ച ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താൻ, അംബിക അം​ബാ​ലിക എന്നീ രണ്ടു കു​രു​വംശ രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​മാ​യി ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ടാൻ എന്നോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു, ജൈ​വി​ക​മാ​യി ആ കൃ​ത്യം നിർ​വ്വ​ഹി​ച്ചു ദേ​ഹ​ശു​ദ്ധി വരു​ത്തി ഞാൻ അമ്മ​യോ​ടാ​ണു് യാത്ര പറ​ഞ്ഞു​പി​രി​ഞ്ഞ​തു്. എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞാൽ, ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണം ചെയ്ത ആ രണ്ടു മഹ​തി​ക​ളോ​ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല എന്റെ യാ​ത്രാ​മൊ​ഴി. അതി​നർ​ത്ഥം വ്യാ​സ​ബീ​ജം സ്വീ​ക​രി​ച്ച​വ​രോ​ട​ല്ല. എന്നാൽ എന്റെ ബീജം അതി​ന്റെ കർ​ത്ത​വ്യം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടോ, നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ ശന്ത​നു​വി​ന്റെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​പോ​ലെ അവ മു​ങ്ങി​മ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എന്നൊ​ന്നും, അന്നും ഇന്നും, പരി​ത്യാ​ഗി​യു​ടെ പരി​ഗ​ണ​നാ​വി​ഷ​യ​മ​ല്ലെ​ന്നു എനി​ക്കു​ബോ​ധ്യ​മു​ള്ള​തു​പോ​ലെ, അമ്മ സത്യ​വ​തി​യ്ക്കും നി​ശ്ച​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് കൊ​ണ്ടാ​വ​ണ​മ​ല്ലോ ശൈശവ ആചാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കോ കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പിൽ​ക്കാല വളർ​ച്ച​യു​ടെ വ്യ​ത്യ​സ്ത ഘട്ട​ങ്ങ​ളി​ലോ എന്റെ ഭൗ​തി​ക​സാ​ന്നി​ധ്യ​മോ, ആത്മീയ തേ​ജ​സ്സോ, അവർ​ക്കു ഞാൻ സമ്മാ​നി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. അമ്മ ഏൽ​പ്പി​ച്ച കർ​മ്മ​മാ​യി​രു​ന്നു എനി​ക്കു് കാ​ര്യം, കർ​മ്മ​ഫ​ല​മെ​ന്തു എന്നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എന്റെ ബീ​ജ​ദാ​ന​ത്താൽ പി​റ​ന്നെ​ന്നു പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ, പാ​ണ്ഡു എന്നി​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ​ന്ന നി​ല​യിൽ കഴി​വു​കെ​ട്ട​വ​രാ​യി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ ‘പി​താ​വേ പ്ര​ണാ​മം’ എന്ന തരള വി​ളി​യു​മാ​യി, മല​ഞ്ചെ​രു​വി​ലെ എന്റെ ആശ്ര​മ​ത്തി​ലോ, അപൂർ​വ്വം മാ​തൃ​സ​ന്ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ എന്നെ വന്നു കാ​ണു​മ്പൊ​ഴോ, അവർ എന്നെ അഭി​സം​ബോ​ധന ചെ​യ്തി​ല്ല എന്ന​തു് അവർ​ക്കു് സത്യ​വ​തി പഠി​പ്പി​ച്ച പെ​രു​മാ​റ്റ​വി​വേ​ക​ത്തെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അത്ത​രം സാം​സ്കാ​രിക ഔചി​ത്യം നി​ങ്ങൾ​ക്കി​ല്ലാ​തെ പോ​യ​ല്ലോ. നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലൊ​രു നിർ​ദ്ദയ വ്യ​ക്തി​യി​ലാ​ണ​ല്ലോ എന്റെ മഹാ​ഭാ​രത ഇതി​ഹാ​സം വാ​യ​ന​ക്കാ​യി എത്തി​പ്പെ​ട്ട​തു് എന്നോർ​ക്കു​മ്പോൾ കരൾ നോ​വു​ന്നു. ദൈവമേ, ഒരെ​ഴു​ത്തു​കാ​രൻ ആരോ​ടും മമതയോ കാ​ലു​ഷ്യ​മോ ഇല്ലാ​തെ എഴു​തി​യാൽ മാ​ത്രം പോരാ, സഹൃ​ദ​യ​വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ​യും കണ്ടെ​ത്ത​ണം എന്നു​ണ്ടോ!”

2024-01-15

“ജാ​മ്യ​ത്ത​ട​വു​കാ​രി കു​ന്തി​യെ കൗരവർ ചാ​വേ​റാ​ക്കുക സാ​ധ്യ​മാ​ണോ?” ചാർ​വാ​കൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നഗ​രാ​തിർ​ത്തി​യി​ലെ മാ​ന്തോ​പ്പിൽ, ആശ്ര​മ​വ​ള​പ്പി​ലി​രു​ന്നു കരി​മ്പു​നീർ കു​ടി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഇരു​വ​രും. ഒളി​വിൽ​ക്ക​ഴി​യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പറ​ഞ്ഞു​പ​റ്റി​ക്കാൻ കൗരവർ പദ്ധ​തി​നിർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്താ​വ​ള​ത്തിൽ​നി​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പു​ക​ച്ചു പു​റ​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ കൗരവർ തയ്യാ​റാ​ക്കിയ രഹ​സ്യ​പ​ദ്ധ​തി​യിൽ കു​ന്തി സാ​ന്ദർ​ഭിക ഇര​യാ​ണോ, സജീ​വ​പ​ങ്കാ​ളി​യാ​ണോ? വ്യ​ക്ത​മ​ല്ല. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം മുതൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ നല്ല​ന​ട​പ്പി​നു ജാ​മ്യ​ത്ത​ട​വു​കാ​രി​യാ​യി, കൗ​ര​വ​ചാ​ര​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ, ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കൊ​പ്പം പാർ​പ്പി​ച്ച കു​ന്തി​യെ, തല​മൊ​ട്ട​യ​ടി​ച്ചു പു​ള്ളി​കു​ത്തി, കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു് നഗ​രി​കാ​ണി​ക്കാൻ നി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണു് ദു​ഷ്ട​ബു​ദ്ധി​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. മാ​തൃ​പീ​ഡ​നം തടയാൻ ധീ​ര​പാ​ണ്ഡ​വൻ മു​മ്പി​ലേ​ക്കു കു​തി​ച്ചു​ചാ​ടി​യാൽ, അതോടെ തീരും പാ​ണ്ഡവ ഒളി​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ‘അജ്ഞാത’ എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണ​പ​ദം. വീ​ണ്ടും തു​ട​ങ്ങ​ണ്ടേ, അടി​മ​പ​ദ​വി​യിൽ, ദു​സ്സ​ഹ​മായ മറ്റൊ​രു വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാ​ല​വ​ന​ജീ​വി​തം? വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​സ​മ​യ​ത്തു​ണ്ടാ​യി എന്നു് കരു​ത​പ്പെ​ടു​ന്ന ‘മാ​യി​ക​പ്ര​ക​ട​നം’ പോലെ, കൗ​ര​വ​കു​ടി​ല​ത​യെ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യ​ട്ടെ എന്നാ​ണു സാ​ത്വി​ക​യു​ധി​ഷ്ടി​ര​ന്റെ സമ​ചി​ത്തത. ശ്രേ​ഷ്ഠ​പാ​ണ്ഡ​വൻ നിർ​മിത ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​സ്വ​ത്വ​ത്തിൽ വിരാട സേ​വ​ക​നും ചൂ​താ​ട്ട​പ​രി​ശീ​ല​ക​നു​മാ​യി ‘മി​ക​ച്ച​പ്ര​ക​ട​നം’ കാ​ഴ്ച​വ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. അഞ്ചു​പേ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും അതു​പോ​ലെ അരമന സമു​ച്ച​യ​ത്തിൽ സ്വ​സ്ഥ, ഒളി​ജീ​വി​തം നയി​ക്കു​ന്നു. വി​രാ​ട​ഭാ​ര്യാ​സ​ഹോ​ദ​ര​നായ കീ​ച​ക​ന്റെ അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​മ​ര​ണ​ത്തി​നു പി​ന്നിൽ ഭീ​മ​നാ​ണെ​ന്നു് സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന കൌ​ര​വർ​ക്കു ‘നഗ​രി​കാ​ണി​ക്കൽ’ നടപടി ദൈ​വ​കോ​പം വരു​ത്തു​മോ എന്നാ​ണു വി​വേ​ക​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ മൃ​ദു​ഭാ​ഷി വി​ദു​രർ ഭയ​ക്കു​ന്ന​തു്. അതി​വേ​ഗം വി​ക​സി​ക്കാ​വു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​ര​വാർ​ത്ത​ക്കു് ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ പതി​ന​ഞ്ചോ​ളം ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പു​കൾ​ക്കാ​യി കാ​ത്തി​രി​ക്കൂ അഭി​വ​ന്ദ്യ യു​ക്തി​വാ​ദി​മി​ത്ര​മേ!”

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗി​ക​വ​ക്താ​വായ നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അഖ​ണ്ഡത കാ​ത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാ​നെ​ന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​വു​മാ​യി, നൂ​റോ​ളം ആൺ​മ​ക്ക​ളെ നാ​ടി​നു​വേ​ണ്ടി ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെ​യ്ത​ശേ​ഷം, മു​ഴു​നീ​ള​കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​യാ​ണി​ന്നു മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി. പാ​ഞ്ചാ​ലി ഔപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി ഗാ​ന്ധാ​രി​യിൽ​നി​ന്നും​പ​ട്ടാ​ഭി​ഷേക പരി​പാ​ടി​യിൽ പദവി ഏറ്റെ​ടു​ത്തു എങ്കി​ലും, തി​രു​വ​സ്ത്ര​മുൾ​പ്പെ​ടെ രാ​ജ​കീ​യാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങൾ എല്ലാ​മൊ​ന്ന​ഴി​ച്ചു കി​ട്ട​ണ്ടേ? ദാ​ശാ​ബ്ദ​ങ്ങാ​ളാ​യി അടി​ഞ്ഞ വി​യർ​പ്പും, അഴു​ക്കും മെ​ഴു​ക്കും തേ​ച്ചു​ക​ഴു​കി നീ​ക്കി, മി​നു​ക്കാൻ ഏറെ സമ​യ​മെ​ടു​ക്കു​മ​ല്ലോ. തി​രു​വാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ കമ്പ​മു​ള്ള യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​വ​നി​ത​യ​ല്ല പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ​ങ്കി​ലും, ഔദ്യോ​ഗി​ക​ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു് അണി​ഞ്ഞ​ല്ലേ പറ്റൂ. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അക്ഷ​മ​യും കാ​ത്തി​രി​പ്പും അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാൻ, ഇതാ ഞങ്ങൾ ഉറ​പ്പു​ത​രു​ന്നു, നാളെ പൂർ​ണി​മ​യിൽ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി സർ​വാ​ഭ​ര​ണ​വി​ഭൂ​ഷി​ത​യാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം​മ​ട്ടു​പ്പാ​വിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടും. വനാ​ന്തര സന്യ​സ്ഥ​സ​മൂ​ഹ​വും കാണാൻ അനു​മ​തി തേ​ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്, പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ലം അവ​രു​ടെ ഗാർ​ഹി​ക​മാ​ലി​ന്യ​ത്തി​ന്റെ സം​ഭ​ര​ണ​വും കു​ഴി​ച്ചു​മൂ​ട​ലും കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യോ​ടെ ചെയ്ത ആ ‘കൗ​ര​വ​അ​ടിമ’യുടെ ഭാ​ഗ്യ​ജാ​ത​ക​ത്തെ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അവർ മല​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന സു​ദി​ന​ത്തിൽ,അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളാൽ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ എക്കാ​ല​വും താ​ലോ​ലി​ച്ച​വ​ളെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി ആശീർ​വ​ദി​ക്കാൻ, നി​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ ആദ്യ​ദർ​ശ​ന​രാ​ത്രി​യിൽ, അഭി​ന​ന്ദ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ പൂ​ച്ചെ​ണ്ടു​മാ​യി? രാ​ജ​കീ​യ​പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്കാൻ പരി​ശീ​ല​ന​ക്ക​ള​രി​യിൽ ആദ്യ​മേ​വ​ന്നു, അക്കാ​ര്യം വാ​ണി​ജ്യ​ത്തെ​രു​വു് പ്ര​ഭാ​ത​പ്പ​തി​പ്പിൽ മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത​യാ​യി കൊ​ടു​ക്കു​മ​ല്ലോ.”

“വനവാസ ശി​ക്ഷ​യി​ലൂ​ടെ പ്ര​കൃ​തി വഞ്ചി​ക്കു​ന്നു എന്നു തോ​ന്നാ​റു​ണ്ടോ?”, സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പല​പ്പോ​ഴും മൗ​നം​പാ​ലി​ക്കു​ന്ന ഈ മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ വാർ​ത്താ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ വി​സ്മ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“പ്രീ​ണി​പ്പി​ക്കാ​നോ ഉടു​തു​ണി​യൂ​രാ​നോ പരി​ശ്ര​മി​ച്ച ഓർ​മ്മ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, വി​വ​സ്ത്ര​പാ​ഞ്ചാ​ലി ആന​ന്ദ​ര​തി തന്ന​തു്, മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം ഞാൻ ഗാർ​ഹി​ക​ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​ക​ളിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മോ! പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​ന്നോ​ട​ക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ നീരസം ഉണ്ടാ​യി. ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​ന​ത്തി​ലും, ഇപ്പോൾ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാ​ല​വ​ന​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും, പഠി​ക്കാൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​തു് ഗാർ​ഹി​ക​പ​ങ്കാ​ളി​ക​ളെ അല്ല, സാ​യു​ധ​വേ​ട്ട​ക്കാ​രെ വെ​ട്ടി​ച്ചു ഓടി​ത്ത​ള​രു​ന്ന മാം​സ​ഭോ​ജി​ക​ളെ! അതെ​ന്നെ മനു​ഷ്യൻ വന്യ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടു് കാ​ണി​ക്കു​ന്ന നിർ​ദ​യ​ത്വം ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് മാ​നു​കൾ വി​ഹ​രി​ക്കു​ന്ന ഹി​മാ​ല​യ​പുൽ​മേ​ടു​ക​ളിൽ, പെൺ​സിം​ഹം കരു​ത​ലോ​ടെ പതു​ങ്ങി, രോ​ഗി​യോ മു​ട​ന്ത​നോ പ്രാ​യം ചെ​ന്ന​വ​നോ ആയ മാ​നി​നെ, വി​ടാ​തെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു് ചാടി കഴു​ത്തിൽ കൃ​ത്യ​മാ​യി കടി​മു​റു​ക്കി, ഇര തൂ​ങ്ങി കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ പി​ടി​വി​ടാ​തെ​വേ​ണം, പി​ന്നീ​ട​വി​ടെ ആർ​ത്തി​യിൽ വന്നു​ചേ​രു​ന്ന ‘കു​ടുംബ’ത്തെ തീ​റ്റി​പ്പോ​റ്റാൻ. കു​ട്ടി​ക​ളും ഇണയും ഇര​മാം​സം ആസ്വ​ദി​ക്കു​മ്പോൾ, പെൺ​സിം​ഹം കരു​ത​ലോ​ടെ വേ​ട്ട​യി​റ​ച്ചി പങ്കി​ടാൻ​വ​രു​ന്ന മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ തു​ര​ത്തി. വർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി ഞങ്ങൾ എന്താ​ണു് ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്? വെ​റു​തെ കി​ട്ടിയ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ കയ്യി​ട്ടു​വാ​രി, കൗശല കൗ​ര​വ​രാൽ കബ​ളി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നു ഇര​വാ​ദം ഉന്ന​യി​ച്ചു, മൂ​ന്നു​നേ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ വയർ നി​റ​ക്കു​ന്നു. നി​ങ്ങൾ​ക്കു​മു​മ്പിൽ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ലജ്ജി​ക്കേ​ണ്ട​വ​ര​ല്ലേ ഞങ്ങൾ മേ​ല​ന​ങ്ങാ​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വർ?”

2024-01-16

“എന്താ​ണി​ത്ര​ആ​ഘോ​ഷി​ക്കാൻ?” പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു​ചോ​ദി​ച്ചു. എവിടെ നോ​ക്കി​യാ​ലും എന്തോ തി​ര​യി​ള​ക്കം!

“യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര കടു​ത്ത സാ​മ്പ​ത്തി​ക​ഞെ​രു​ക്ക​ത്തി​ലും പാ​ണ്ഡ​വ​വി​പ്ല​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു​ള്ള സാ​മൂ​ഹ്യ സു​ര​ക്ഷ—ക്ഷേ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ​ക്കു് ഒരു​പ​ണ​ത്തൂ​ക്കം പോലും കു​റ​വി​ല്ല എന്നു​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​മെ​ന്നു, ക്ഷേ​മ​വ​കു​പ്പി​ന്റെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​ചു​മ​തല വഹി​ക്കു​ന്ന അർ​ജ്ജു​നൻ വാ​ക്കു​ത​ന്നു. എല്ലാ​വർ​ക്കും പൊതു ആരോ​ഗ്യ, ചി​കി​ത്സാ സഹാ​യ​ങ്ങ​ളും അശ്വി​നീ ദേ​വ​ത​ക​ളു​ടെ പു​ത്ര​ന്മാർ ഞങ്ങൾ​ക്കു് വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ഉ​റ​പ്പു് തന്നു. കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ലു​ള്ള ശു​ചി​മു​റി​നിർ​മ്മി​തി​ക്കു ധന​സ​ഹാ​യം കൃ​ത്യ​മാ​യി ലഭി​ക്കു​മെ​ന്നു ഖര​മാ​ലി​ന്യ​സം​സ്ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ രാ​ജ്യ​വ്യാ​പക ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി ഉറ​പ്പു​ത​ന്നു. അങ്ങ​നെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ ന്യൂ​ന​പ​ക്ഷ കൗ​ര​വ​വം​ശം, പാ​ണ്ഡ​വ​രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നൊ​പ്പം, ഛി​ദ്ര​ശ​ക്തി​കൾ​ക്കെ​തി​രെ! എന്ന സം​യു​ക്ത നി​ല​പാ​ടെ​ടു​ക്കാ​നൊ​രു​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കി​ട​യിൽ വം​ശീ​യ​ധ്രു​വീ​ക​ര​ണം​വ​ഴി ഭി​ന്നി​പ്പു​ണ്ടാ​ക്കാ​നു​ള്ള ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി​പ​ത്രിക’യുടെ ഹീ​ന​ശ്ര​മ​ത്തെ ഒറ്റ​ക്കെ​ട്ടാ​യി ഞങ്ങൾ തട​യി​ടും. പു​റ​ത്തു​പോ​വു​ന്നോ നീ?, അതോ ചൂ​ലെ​ടു​ക്ക​ണോ ഞങ്ങൾ?”

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ​നി​ന്നു ഞാൻ മട​ങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​തേ ഉള്ളൂ. അവിടെ കൗ​ര​വ​നിർ​മ്മിത ആഖ്യാ​നം പര​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്, വി​ദൂ​ര​ദൃ​ശ്യ​സം​വി​ധാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ പോ​രാ​ട്ട​ദി​ന​ച​ര്യ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് നി​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ കാ​ണി​ക്കു​ന്നു. ഇതൊ​ക്കെ വാ​സ്ത​വ​മാ​ണോ? പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു മാ​ത്ര​മ​ല്ല പ്ര​കൃ​ത്യാ​തീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ പി​ന്തുണ എന്നാ​ണു കൗ​ര​വ​പ്ര​ചാ​ര​ണം”, യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​കൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര സേ​വ​ക​നായ സഞ്ജ​യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ്ര​ചാ​ര​ണം കൊ​ഴു​ക്ക​ട്ടെ അതിൽ മാ​യം​ചേർ​ത്തു് കള്ള​ക്ക​ളി എന്നാ​രോ​പി​ക്കി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, കാ​ര്യം പറയാം. ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളു​മാ​യ​ല്ല ഇട​പാ​ടൊ​രു​ക്കി​യ​തു്.”

‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ യുടെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​മാ​യി! കൈ​വി​ള​ക്കു​മാ​യി വൈകിയ രാ​ത്രി​യി​ലും പു​ലർ​ച്ച​ക്കും മു​ഖം​മ​റ​ച്ചു പത്രി​ക​യു​ടെ അതി​വേ​ഗം​പു​തു​ക്കു​ന്ന വാ​ണി​ജ്യ​ത്തെ​രു​വു് ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു വാ​യി​ച്ചു, തി​രി​ച്ചു​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ധൃ​ത​ര​ഷ്ട്രർ​ക്കു് “വി​ദൂ​ര​ദൃ​ശ്യ സം​വി​ധാ​നം” എന്ന സം​വി​ധാ​നം വഴി ചൂടൻ പോർ​ക്ക​ള​വാർ​ത്ത പൊ​ടി​പ്പും തൊ​ങ്ങ​ലും​വ​ച്ചു് കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തു​നി​ന്നാ​യി ഞാൻ പറ​ഞ്ഞൊ​പ്പി​ക്കും. കൗ​ര​വ​മ​ര​ണ​ങ്ങൾ പറ​യി​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വ​ന​ഷ്ട​ങ്ങൾ പൊ​ലി​പ്പി​ക്കും. ‘അതീ​ത​ശ​ക്തി’ അതി​രു​ക​ളി​ല്ലാ​തെ തു​ടർ​ന്നും അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ട്ടെ. അതാ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ വി​ളി​ക്കു​ന്നു.

“‘കഥാ​പ്ര​സംഗ’ത്തി​നു ഞാൻ തയ്യാ​റാ​വ​ട്ടെ!”

2024-01-17

“പൂ​വ​ണി​യാ​ത്ത മോഹം വല്ല​തു​മു​ണ്ടോ, പി​ടി​വി​ട്ടു​പോ​വു​ന്ന ഈ കരളിൽ?”, തളർ​ന്നു​വീണ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൈ​ക​ളിൽ താ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ത്തി, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നഷ്ട​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു. നേർ​ത്ത വി​ലാ​പം പോലെ മല​ങ്കാ​റ്റു വീശിയ വി​ജ​ന​താ​ഴ്‌​വര, സന്ധ്യ. പാ​ണ്ഡ​വർ നടന്ന വഴി​ത്താര ദൂരെ ഇരു​ട്ടിൽ മറ​ഞ്ഞു.

“മൂ​പ്പി​ളമ ക്ര​മ​പ്ര​ശ്നം ഉന്ന​യി​ച്ചു, മാ​ദ്രി​മ​ക്ക​ളോ​ടു എന്റെ കാ​മ​ന​യെ തട​ഞ്ഞു​നിർ​ത്തിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ മര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു പ്ര​കൃ​തി ആദ്യം നി​ശ്ച​യി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​തു്. കു​ന്തി​യു​ടെ മൂ​ന്നു മക്ക​ളാൽ ബഹു​ഭർ​ത്രു​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ലെ​ന്നും പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും അവ​രർ​ഹി​ക്കു​ന്ന രതി​ലാ​ളന വാ​രി​ക്കോ​രി കൊ​ടു​ക്കാൻ ഇനി​യും ലഭി​ക്കു​മോ എനി​ക്കൊ​രു ജന്മം കൂടി?”

“നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​നാ​യി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യി​രു​ന്നോ? അതോ, പോ​വാ​തി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആദ്യ​ത്തെ​യും അവ​സാ​ന​ത്തെ​യും ആയ ‘പരി​പാ​ല​ന​യാ​ത്ര’! കു​ഞ്ഞി​നെ മാ​റി​ട​ത്തോ​ടു് ചേർ​ത്തു​കി​ട​ത്തി മുല വാ​യിൽ​വ​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കൂ എന്നു​ഞാൻ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, പാ​ഞ്ചാ​ലി ഇട​ഞ്ഞു! മാ​റി​ട​സൗ​ന്ദ​ര്യ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി​രു​ന്നു പ്ര​സ​വ​പ​രി​ര​ക്ഷ​യിൽ അവൾ കൊ​ടു​ത്ത മു​ന്തിയ പരി​ഗ​ണന. എന്തു​ക​ണ്ടി​ട്ടാ​ണ്നി​ങ്ങൾ പഴ​ഞ്ചൻ​ശി​ശു​പ​രി​പാ​ലന പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങൾ പൊ​ടി​ത​ട്ടി എന്റെ​മു​മ്പിൽ എടു​ത്ത​തെ​ന്ന​വൾ ക്രു​ദ്ധ​യാ​യി. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ജനി​ച്ച​പ്പോ​ഴും അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ചെ​യ്ത​തെ​ന്നു​ഞാൻ ദുർ​ബ​ല​മാ​യി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൾ ഒന്നു​കൂ​ടി പ്ര​കോ​പി​ത​യാ​യി, പേ​റ്റു​ചൂ​രു​വി​ടാ​ത്ത ആദ്യ​കു​ഞ്ഞി​നെ നി​ങ്ങൾ പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്കും​മു​മ്പു് മു​ല​പ്പാൽ കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു​വോ എന്ന​വൾ കപ​ട​മ​ന്ദ​ഹാ​സ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ക്കു​മ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മൂ​ക​സാ​ക്ഷി​യാ​യി മു​റി​യി​ലു​ണ്ടു്. എന്റെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യാ​ത്ര തട​സ്സ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​വി​ധം അവ​ളു​ടെ തേ​രാ​ളി എന്നെ കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തൊ​രു പ്ര​തി​കാ​ര​ന​ട​പ​ടി​യാ​യി ഞാൻ കണ്ടു. യാ​തൊ​രു​വിധ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളും കാ​ട്ടിൽ ഇല്ലാ​തെ, ഞാനും മാ​ദ്രി​യും പ്ര​സ​വി​ച്ച അഞ്ചു ആൺ​കു​ട്ടി​കൾ വളർ​ന്നു​വ​ലു​താ​യി അവളെ മാ​റോ​ടു ചേർ​ത്തു ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ഉത്ത​മ​ഗർ​ഭം ധരി​പ്പി​ക്കു​വാൻ ഇട​യാ​വ​ട്ടെ എന്നു​ഞാൻ ആശം​സി​ച്ചു. എനി​ക്കെ​ന്തു​പ​റ്റി​യെ​ന്നു പി​ന്നീ​ടു് വേ​ദ​ന​യോ​ടെ വി​സ്മ​യി​ച്ചു. വേ​ദ​ന​യും വി​സ്മ​യ​വും അനാ​വ​ശ്യ​മാ​യി, മൂ​ന്നു​പ്ര​സ​വി​ച്ച​യോ​ടെ ഞാൻ ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ​ക്കു അന​ഭി​മ​ത​യാ​യി. പി​ന്നെ ഞാൻ പ്ര​സ​വി​ച്ചി​ല്ല. എന്നാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ, അഞ്ചു​പെ​റ്റി​ട്ടും കൗ​ര​വർ​ക്കു ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണം ചെ​യ്യാൻ തക്ക മാ​റി​ട​ലാ​വ​ണ്യ​ത്തിൽ ആയി ശ്ര​ദ്ധ.”

“അഞ്ചാ​ണു​ങ്ങൾ​ക്കും ഒര​തി​സു​ന്ദ​രി​ക്കും, നേ​രി​ട്ടു് അഭി​മു​ഖം ചെ​യ്തു നി​ങ്ങൾ, അര​മ​ന​യിൽ തൊഴിൽ വീ​തി​ച്ചു. ഇവർ​ക്കു് എന്തോ പ്ര​ശ്ന​മു​ണ്ട​ല്ലോ എന്നാ​രും ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി​യി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​രാ​ട​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“മനോ​ദൗർ​ബ​ല്യ​മു​ള്ള​വർ​ക്കു ഭര​ണ​കൂ​ട​ച്ചെ​ല​വിൽ ചി​കി​ത്സ നൽ​കു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, നി​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​നി​ന്നും വി​രാ​ട​യി​ലേ​ക്ക​വ​രെ വേ​ഷം​മാ​റ്റി നാ​ടു​ക​ട​ത്തു​ക​യാ​ണോ എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ​ക്ക​ണ്ടാൽ ചോ​ദി​ക്ക​ണം എന്നു​ഞാൻ കരുതി. പി​ന്നെ​യാ​ണ​റി​ഞ്ഞ​തു്, ഇതു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ക്കാ​ല​മാ​ണ​ല്ലോ. അതു​കൊ​ണ്ടു്, സു​വർ​ണ്ണാ​വ​സ​രം ആവു​ന്ന​ത്ര ചൂഷണം ചെ​യ്തു അവരെ മാ​ടു​പോ​ലെ പണി​യെ​ടു​പ്പി​ച്ചു. അവർ ആരെ​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തിൽ എനി​ക്കു് ബോ​ധ്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു നേരിയ സൂചന കൊ​ടു​ത്തു. മനു​ഷ്യ​മ​ന​സ്സി​ന്റെ മലി​ന​പ്ര​കൃ​തി മാ​റ്റാൻ ആവി​ല്ല​ല്ലോ. സൈ​ര​ന്ധ്രി എന്ന ‘നിർ​മ്മി​ത​സ്വ​ത്വ’ത്തിൽ കഴി​ഞ്ഞ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ, സാ​ഹ​ച​ര്യ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ചൂ​ഷ​ണം​ചെ​യ്തു, എന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഭാ​വി​പ്ര​തി​യോ​ഗി​യായ കീ​ച​ക​നെ പാ​ട്ടി​ലാ​ക്കാൻ അവളെ ഞാൻ കാ​ഴ്ച​വ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. രാ​ത്രി മദ്യ​വും മാം​സ​ഭ​ക്ഷ​ണ​വു​മാ​യി ആ മദി​രാ​ക്ഷി​യ​വ​നു് നി​ത്യ​വും കൂ​ട്ടു് ! എന്തൊ​ക്കെ​ത്ത​ര​ത്തിൽ ആറു​പേ​രെ​യും വരു​തി​യിൽ ഒരു​വർ​ഷം നിർ​ത്താം എന്നു​നോ​ക്കു​ക​യാ​ണു് ഞാ​നി​പ്പോൾ. ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​അ​ടി​മ​കു​ടും​ബ​ത്തെ അടി​യാ​ള​രാ​യി എനി​ക്കു് തന്ന പ്ര​കൃ​തി​ക്കു നന്ദി. മന്ദ​ബു​ദ്ധി​യാ​ണു് വി​രാ​ട​നെ​ന്ന കൗ​ര​വ​കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു മാ​റ്റാൻ സാ​ധി​ച്ചാൽ ഞാൻ രക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. അല്ല, നി​ങ്ങൾ അവ​രു​ടെ ആരാ​ണു്? നി​ങ്ങ​ളെ​യും കൂ​ട്ടു​പ്ര​തി​ക​ളാ​ക്കി ചൂഷണം ചെ​യ്യ​ണോ? ഞാൻ തയ്യാർ?”

“വ്യ​ക്തത വേണം, മഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തി​ലെ അതി​പ്ര​ധാ​ന​വ​നി​ത​ക​ളിൽ ഒരാ​ളായ കു​ന്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു് നി​ങ്ങൾ കാ​ലു​ഷ്യ​ത്തോ​ടെ സം​സാ​രി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്, എന്നാൽ ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്ത​വ​രെ കണ്ട​പ്പോൾ നി​ങ്ങൾ ചു​ണ്ടു​കൾ കൂ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു. എന്താ​യി​രു​ന്നു നി​ങ്ങ​ളെ നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തിയ കു​ന്തി​യു​ടെ നി​രീ​ക്ഷ​ണം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കാ​ലം.

“പാ​ണ്ഡ​വർ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ​ക​യ​റി​യാൽ ‘രാ​ജ​മാ​താ പദവി’ കി​ട്ട​ണ​മെ​ന്ന ആഗ്ര​ഹം കു​ന്തി നേ​രി​ട്ടു് പറ​യാ​തെ പ്രിയ നകു​ലൻ​വ​ഴി പൊ​തു​വി​കാ​ര​മെ​ന്ന​മ​ട്ടിൽ അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു. എന്നാൽ ഞാൻ മഹാ​റാ​ണി​യാ​യാൽ, സമാ​ന്ത​ര​അ​ധി​കാ​ര​കേ​ന്ദ്ര​മാ​യി മാ​റാ​നി​ട​യു​ള്ള രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി​ത​ന്നെ വേ​ണ്ടെ​ന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്റെ തല​യി​ണ​സ​മ്മർ​ദ്ദ​ത്തിൽ സമ്മ​തി​ച്ചാ​ണു്. വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞ കു​ന്തി മക​നോ​ട​ല്ല, എന്നോ​ടാ​യി​രു​ന്നു ക്രു​ദ്ധ​യാ​യ​തും കണ്ടാൽ മു​ഖം​തി​രി​ച്ച​തും. പി​ന്നീ​ടു് ഞങ്ങൾ കാണാൻ ഇട​വ​ന്ന​പ്പോൾ കു​ന്തി എന്നെ നേ​രി​ട്ടു.”

“കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലി​ലെ പരി​മി​ത​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ ഞാനും മാ​ദ്രി​യും പ്ര​സ​വി​ച്ചു വളർ​ത്തിയ അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളും പി​ന്നീ​ടു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ശത്രു​സം​ഹാ​രം ചെ​യ്തു പോ​റ​ലേൽ​ക്കാ​തെ രക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​മാ​യി​ക​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലെ ആഡം​ബ​ര​ത്തിൽ നീ പ്ര​സ​വി​ച്ച അഞ്ചു​കു​ട്ടി​കൾ ഇപ്പോൾ എവിടെ പാ​ഞ്ചാ​ലീ?” മറ​ക്ക​രു​തു് നീ, ആരാ​യി​രി​ക്ക​ണം രാ​ജ​മാ​താ എന്ന കാ​ര്യം “കു​ന്തി​യെ കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് ഞങ്ങൾ വിടാൻ ആലോ​ചി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്തു​കൊ​ണ്ടു് എന്ന ആദ്യ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു് ഉത്ത​ര​മാ​യോ?”

2024-01-18

“അവ​സാ​നം ചെ​ങ്കോൽ കൈ​മാ​റാൻ മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​നാ​യി!?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു, ഒരേ ഒരു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യ​ല്ലേ പരീ​ക്ഷി​ത്തു്? പി​ന്നെ​ന്താ തട​സ്സം?

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ആദ്യ​ഭാ​ര്യ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട അന്നു​തു​ട​ങ്ങി, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പരാ​ക്ര​മം. ഉപേ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ടി​ര​ഭാ​ര്യ​നാ​ട്ടിൽ പോയി ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ​ക്കു​ശേ​ഷം മു​തിർ​ന്ന മക​നെ​കൂ​ട്ടി തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു് യാ​ചി​ക്കാ​ന​ല്ല, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ നി​ന്നു് പി​ടി​ച്ചു​മാ​റ്റാ​നാ​യി​രു​ന്നു. ആലോ​ചി​ക്കാൻ സമയം വേ​ണ​മെ​ന്നു് പറ​ഞ്ഞു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ (മുൻ) ഭാ​ര്യ​യെ​യും ‘മക’നെയും അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ പാർ​പ്പി​ച്ചു. പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ അമ്മ​യും അഭി​മ​ന്യു​വി​ധ​വ​യു​മായ ഉത്തര, വാ​ട​ക​ക്കൊ​ല​യാ​ളി​യെ അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ച​പ്പോൾ, സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി സം​ഭ​വി​ക്കാ​വു​ന്ന​തെ​ന്തോ അതു് സം​ഭ​വി​ച്ചു. കൊ​ല​ചെ​യ്യി​ച്ച​തു് അർ​ജ്ജു​ന​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും ആണെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ശവ​സം​സ്കാ​രം കഴി​ഞ്ഞ ഉടൻ, പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​തീ​യ​തി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. സം​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ട​തൊ​ക്കെ ‘സമാ​ധാ​ന​പര’മായി സം​ഭ​വി​ച്ചു എന്ന​താ​ണു് കു​രു​വം​ശ​ഗാ​ഥ​യു​ടെ കമ​നീ​യത!”

“അധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അക​ത്ത​ള​ങ്ങ​ളി​ലെ അര​മ​ന​വി​ഴു​പ്പു് തേ​ടു​ന്ന ‘മാപ്ര’യല്ലേ നി​ങ്ങൾ? മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് സു​ര​ക്ഷാ​ഭ​ട​ന്മാ​രൊ​ന്നു​മി​ല്ലേ?”, അര​മ​ന​ത്തി​ണ്ണ നി​ര​ങ്ങു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചാർ​വാ​കൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഉറ​ക്ക​മു​ണർ​ന്നാൽ ‘തി​രു​മ​ന​സ്സു്’ പക​ച്ചു ചു​റ്റും​നോ​ക്കു​ന്നു, നെ​ഞ്ചിൽ അജ്ഞാ​ത​ശ​ത്രു​വി​ന്റെ ഒളി​യ​മ്പു് തറ​ക്കു​മോ എന്ന ഉൾ​ഭീ​തി​യി​ലാ​ണെ​ന്നു പറ​യു​ന്ന​തു്, ‘തി​ണ്ണ​നി​ര​ങ്ങു​ന്ന’ ഞങ്ങ​ള​ല്ല, കൂടെ കി​ട​ന്നു രാ​പ്പ​നി​യ​റി​യു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണു്. കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യം മു​ഴു​വൻ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൊ​ല​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രു​ടെ കരി​മ്പ്രേ​ത​ങ്ങൾ പ്ര​തി​കാ​ര​ബു​ദ്ധി​യോ​ടെ പാവം ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്ര’രെ മാ​ത്രം രാ​പ്പ​കൽ വേ​ട്ട​യാ​ടു​ന്ന​തി​ലാ​ണു് മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു വി​സ്മ​യം. നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മോ, ഓരോ​കൗ​ര​വ​കൊ​ല​ക്കു ശേ​ഷ​വും, ഭീമൻ പാ​ള​യ​ത്തിൽ വന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ കൈകൾ പച്ച​വെ​ള്ള​ത്തിൽ ആവർ​ത്തി​ച്ചു് കഴു​കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന പതി​വു് തെ​റ്റി​ക്കാ​ത്ത​തി​നു് ഇപ്പോൾ ഫലം കാ​ണു​ന്നി​ല്ലേ? പേ​ടി​സ്വ​പ്ന​മി​ല്ലാ​തെ കൂർ​ക്കം​വ​ലി​ച്ചു​റ​ങ്ങു​ന്നു ആട്ടു​ക​ട്ടി​ലിൽ ഭീമൻ, പക്ഷേ, സത്യ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ മൊ​ത്ത​വ്യാ​പാ​രി​യായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ? കൈകൾ തി​രു​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​വ​ച്ചി​ട്ടും ചത്തു​പോ​യ​വ​രു​ടെ ദു​ഷ്ടാ​ത്മാ​ക്കൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ വി​റ​പ്പി​ക്കു​ന്നു. പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം അക്ഷ​മ​യിൽ കാ​ത്തി​രു​ന്നു് മടു​ത്ത കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​പ​രീ​ക്ഷി​ത്തു് ഏറ്റെ​ടു​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വ​വി​രു​ദ്ധ​വി​മ​ത​നീ​ക്ക​ത്തി​ന്റെ മേൽ​പ്പാട മാ​ത്ര​മാ​ണു് ഈ ‘പ്രേ​ത​ബാധ’യെ​ന്നും, രാ​ത്രി​നാ​ട​ക​ങ്ങൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സ്ഥാ​ന​മൊ​ഴി​യും​വ​രെ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാ​മെ​ന്നും അക​ത്ത​ള​ങ്ങ​ളി​ലെ ‘അഭി​ജ്ഞ​വൃ​ത്ത’ങ്ങ​ളിൽ സൂ​ച​ന​യു​ണ്ടു്. നി​ങ്ങൾ യു​ക്തി​വാ​ദ​വു​മാ​യി ലോ​കം​ചു​റ്റുക, വാർ​ത്താ​നിർ​മ്മി​തി​ക്കാ​യി ഓലയും നാ​രാ​യ​വു​മാ​യി ഞങ്ങൾ തയ്യാർ!”

“പേ​ടി​യു​ണ്ടോ ഭീ​മ​ന്റെ പ്ര​തി​കാ​ര​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യെ നേ​രി​ടാൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പെൺ​പീ​ഡ​ക​ന്റെ ഇട​നെ​ഞ്ചു​കീ​റി, ചു​ടു​ചോ​ര​യൂ​റ്റി​വേ​ണം പ്രി​യ​ത​മ​യു​ടെ കേ​ശ​പ​രി​ലാ​ള​നം എന്ന​വൻ കൊ​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ” മലർ​ന്നും കമ​ഴ്‌​ന്നും നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ നീ​ന്തി​തു​ടി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ക്കാ​ര​നായ ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ.

“പൊ​തു​ജ​ന​സ​മ്പർ​ക്ക​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​ള്ള ആശ​യ​വി​നി​മയ മി​ക​വെ​നി​ക്കി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ ഞാൻ കു​റ്റ​വാ​ളി​യ​ല്ലെ​ന്നു​തെ​ളി​യി​ച്ചു. പച്ച​മ​ണ്ണിൽ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന എനി​ക്കു് മമത കാൽ​ക്കീ​ഴിൽ നഗ്ന​യാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്ന ഭൂ​മി​ദേ​വി​യോ​ടാ​ണു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ട​ല്ല. കി​ള​ച്ചു​മ​റി​ച്ചി​ട്ടും ഭൂ​മി​ദേ​വി​ക്കെ​ന്നോ​ടു് അശേഷം രോ​ഷ​മി​ല്ല വി​ത​ച്ചു​കൊ​യ്തി​ട്ടും പ്ര​കൃ​തീ​ദേ​വി​ക്കെ​ന്നോ​ടു് രോ​ഷ​മി​ല്ല. വി​ത്തു​മു​ള​ച്ചു ഇല​ച്ചാർ​ത്തു​തെ​ളി​യു​മ്പോൾ മണ്ണിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൂ​പ്പു​കൈ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​താ​ണെ​ന്റെ ഭൂ​മി​പൂജ, എന്റെ ആന​ന്ദ​ഭൈ​ര​വി, അഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന പെൺ​മു​ടി​യ​ല്ല സസ്യ​ലോ​ക​മാ​ണു്. പാ​ഞ്ചാ​ലി എനി​ക്ക​മ്മ​യാ​കു​ന്നു അവ​ളു​ടെ ഉടു​തു​ണി​കെ​ട്ട​ഴി​യു​മ്പൊൾ, എന്റെ ഈ നഖ​ര​ഹി​ത​വി​ര​ലു​കൾ കെ​ട്ടു​മു​റു​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു ശ്ര​മി​ച്ച​തു്. ഇതേ വി​ര​ലു​കൾ​മ​തി, അക്ര​മി​ഭീ​മ​നെ ചെ​റു​ക്കാൻ”! പെ​ട്ടെ​ന്ന​വി​ടെ, ദേ​ഹ​മാ​കെ തൈലം പു​ര​ട്ടി​വ​ന്ന വി​വ​സ്ത്ര​ഭീ​മൻ, ദു​ശ്ശാ​സ​ന​ശ​ബ്ദം കേ​ട്ടു് ഞെ​ട്ടി, മു​ന്നോ​ട്ടു് വച്ച കാൽ ഉടൻ പി​ന്നോ​ട്ടെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

“ഇന്നു് രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് നിർ​ദ്ധി​ഷ്ട ചൂ​താ​ട്ട​നി​രോ​ധ​ന​നി​യ​മ​മാ​ണ​ല്ലോ. ഈ തെ​റ്റു​തി​രു​ത്തൽ​നി​യ​മ​ത്തി​ലൂ​ടെ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് വി​വേ​ക​പൂർ​ണ്ണ​മായ തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടാ​യെ​ന്നു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ വനവാസ കഥനകഥ എല്ലാം അറി​യു​ന്ന നി​ങ്ങൾ​ക്കു് തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നു് ആദ്യാ​ക്ഷ​രം പറ​ഞ്ഞു കൊ​ടു​ക്കാൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ചി​ര​ഞ്ജീ​വി.

“അതി​നു​മു​മ്പു് മഹാ​രാ​ജാ​വു് എന്ന നി​ല​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ തീർ​പ്പാ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​തു്, വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ മുൻ​കാ​ല​പ്രാ​ബ​ല്യ​ത്തോ​ടെ നവ​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​ക്ക​ണം എന്ന കു​ന്തി​യു​ടെ നിർ​ദ്ദേ​ശ​മ​ല്ലേ? ചാർ​വാ​കൻ തരം​കാ​ത്തി​രി​ക്ക​യാ​ണു​ല്ലോ.”

“കൗ​ന്തേ​യ​രു​ടെ പാ​ണ്ഡു​പി​തൃ​ത്വം കു​ന്തി കെ​ട്ടി​ച്ച​മ​ച്ച ഒരു കഥ മാ​ത്രം” എന്നു് തെ​രു​വിൽ ആളെ​ക്കൂ​ട്ടി കൊ​ട്ടി​ഘോ​ഷി​ക്കാൻ. ആരോ​പ​ണ​ത്തി​നു് കരു​ത്തു​പ​ക​രാൻ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് ‘കരി​നാ​വു’കൾ തെ​രു​വിൽ ഇറ​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണു് കേ​ട്ട​തു്. കു​ന്തി​യു​ടെ വെറും വാ​ക്ക​ല്ലാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വ​പി​തൃ​ത്വം ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​ക്കാൻ, ആധി​കാ​രി​ക​ത​യു​ള്ള രേ​ഖ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല. പാ​ണ്ഡു, മര​ണ​പ​ത്ര​മെ​ഴു​തി അഞ്ചു​കൗ​ന്തേ​യ​രിൽ രാ​ജ​പ​ദ​വി​യു​ടെ ഒസ്യ​ത്തൊ​ന്നും അയൽ​പ​ക്ക​സ​ന്യ​സ്ഥ​രു​ടെ സാ​ക്ഷി​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ ഒപ്പി​ട്ടു​മി​ല്ല. യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നു​മാ​യി വീ​ണ്ടു​മൊ​രു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു ഇനി ആരും വന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, “അന​ധി​കൃ​ത​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വു്” എന്നാ​ക്ഷേ​പി​ച്ചു താ​ഴെ​യി​റ​ക്കാൻ ശകു​നി​യേ​ക്കാൾ കു​ഴ​പ്പ​ക്കാ​ര​നായ ചാർ​വാ​കൻ എന്ന ഏകാം​ഗ​പ്ര​തി​പ​ക്ഷം മതി. പൊ​ള്ളു​ന്ന സമ​കാ​ലീന യാ​ഥാർ​ഥ്യം അവ​ഗ​ണി​ക്ക​രു​തേ!

“ദേ​ശ​ര​ത്ന​പു​ര​സ്കാ​ര​ത്തി​നു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ‘പര​മ​യോ​ഗ്യ’നാ​ക്കിയ സവി​ശേ​ഷ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​മെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“വട​ക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റു് ഗാ​ന്ധാ​രം മുതൽ ദക്ഷി​ണാ​പ​ഥം വരെ, പടി​ഞ്ഞാ​റൻ കട​ലോ​ര​ദ്വാ​രക മുതൽ കി​ഴ​ക്കൻ കലിംഗ വരെ, വിവിധ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ യു​വ​സൈ​നി​ക​രെ പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ​കൊ​ണ്ടു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നി​ന്നും തു​ട​ച്ചു​നീ​ക്കി, ശാ​ശ്വത ശാ​ന്തി​ദൂ​തി​ന്റെ കാഹളം മു​ഴ​ക്കിയ മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ പി​ന്നെ​ന്തു ‘ഉണ​ക്ക​പ്പുൽ പാ​രി​തോ​ഷി​കം’ കൊ​ടു​ത്തു​വേ​ണം നാം ആദ​രി​ക്കാൻ? ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ മരി​ച്ചു മാ​സ​വ​രു​മാ​നം നി​ല​ച്ച കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ കു​ടും​ബം​പോ​റ്റാൻ ഈ നാ​ടു​ക​ളിൽ പുതിയ ഇനം സേ​വ​ന​ദാ​താ​ക്ക​ളാ​യി സമൂ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​വ​ന്നി​ല്ലേ? ഒരു​പ​ണ​ത്തൂ​ക്കം യു​ദ്ധ​ഭീ​ഷ​ണി​പോ​ലും നേ​രി​ടാ​ത്തൊ​രു ‘വത്സ​ല​ഭൂ​മി​ദേ​വി’യെ ആണു് ജ്വാ​ലാ​മു​ഖി​യെ പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ച്ച കു​രു​വം​ശ​പൈ​തൃ​ക​ത്തിൽ​നി​ന്നും വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​യി, പാ​ണ്ഡ​വ​വം​ശം ‘ദേ​ശ​ദേ​വത’യായി അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കുക. യു​ദ്ധ​ര​ഹി​ത​ഭൂ​മി സ്വ​പ്നം കാ​ണു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​നി മാ​തൃ​കാ പണി​യാ​യു​ധം ഗദയോ കു​ന്ത​മോ അല്ല, മണ്ണി​ള​ക്കി! സമൃ​ദ്ധ​ന​ദീ​ത​ട​ങ്ങ​ളാൽ അനു​ഗ്ര​ഹീ​ത​മായ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ കണ്ണെ​ത്താ​ത്ത കൃ​ഷി​യി​ട​ത്തിൽ പൊ​ന്നു​വി​ള​യി​ക്കു​ന്ന കർ​ഷ​ക​രാ​വു​ക​യാ​ണ് പാ​ണ്ഡ​വർ! എല്ലാ​വിധ മാ​ര​കാ​യു​ധ​പ​ണി​പ്പു​ര​ക​ളും അട​ച്ചു​പൂ​ട്ടു​ന്ന പു​തു​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കർ​മ്മ​ഭൂ​മി! ദേ​ശ​ര​ത്ന വി​നീ​ത​മായ തു​ട​ക്കം മാ​ത്രം. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ധാർ​ഷ്ട്യം നി​റ​ഞ്ഞ ചോ​ദ്യം കേ​ട്ടാൽ തോ​ന്നും, ഞങ്ങൾ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ തട്ടി​ക്കൂ​ട്ടി​യെ​ടു​ത്തൊ​രു വ്യാ​ജ​പു​ര​സ്കാ​രം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ വല​തു​ക​യ്യി​ല്നി​ന്നും ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ ഇട​തു​കൈ വലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു!”

“ഇരു​കൈ​ക​ളി​ലും ഉയർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച മട​വാ​ളു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ഒരു​മ്പെ​ട്ടി​റ​ങ്ങി​യ​തു് കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ അടി​ഞ്ഞു​കൂ​ടിയ കുറെ ‘കാരണവ’ന്മാ​രെ​യും പാ​ണ്ഡ​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ​ക്കൊ​പ്പം കാ​ല​പു​രി​യി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കാ​നൊ​രു​പാ​ധി​യാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ന്നു കു​ന്തി നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​ല്ലോ. എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും ഈ ‘രാജ്യ ദ്രോ​ഹം’?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഭീ​ഷ്മ​പ​ത​ന​ത്തി​നു ശേഷം, പെ​ട്ടെ​ന്നു് ദ്രോ​ണ​വ​ധം കഴി​ഞ്ഞ ദിനം.

“അത്താ​ഴം​ചോ​ദി​ച്ചു​വ​ന്ന ആറം​ഗ​ആ​ദി​വാ​സി കു​ടും​ബ​ത്തെ, മദ്യ​ത്തിൽ വിഷം കലർ​ത്തി കു​ടി​പ്പി​ച്ചു അര​ക്കി​ല്ലം കത്തി​ക്കു​ക​യും, മുൻ​കൂർ​പ​ദ്ധ​തി​യ​നു​സ​രി​ച്ചു ഭൂ​ഗർ​ഭ​ഇ​ട​നാ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ഓടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്ത മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി കു​ന്തി തന്നെ പറയണം ഈ ‘കഥ’. മു​നി​ശാ​പം കേ​ട്ട​പ്പോൾ വി​ര​ണ്ടു​പോയ പാ​ണ്ഡു​വി​നെ​പോ​ലെ, സ്ഥാ​ന​ത്യാ​ഗം ചെ​യ്തു കാ​ട്ടിൽ പോ​വു​ന്ന​വ​ന​ല്ല ഗാ​ന്ധാ​രീ​പു​ത്ര​നായ കി​രീ​ടാ​വാ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. അവൻ ശത്രു​ക്ക​ളെ​യും മി​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും നന്നേ ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ കളം​തി​രി​ച്ചു അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇപ്പോൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ക്ഷ​ണി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു, കൊ​ല്ലേ​ണ്ട​വ​രെ പരോ​ക്ഷ​മാ​യി കൊ​ല്ലും ജീ​വി​ക്കേ​ണ്ട​വർ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം അതി​ജീ​വി​ക്കും!”

2024-01-19

“അഞ്ചു​പേർ​ക്കു് നി​ത്യ​വും ആതി​ഥ്യം വഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നൊ​രു പൊതു വി​രു​ന്നു​മു​റി ആയ​ല്ലോ കി​ട​പ്പറ!” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “അല്ല എന്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണി​വർ ഇങ്ങ​നെ പര​സ്പ​രം പോ​ര​ടി​ക്കു​ന്ന​തു?” നവ​വ​ധു​വു​മൊ​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന ഇടവേള.

“എന്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണെ​ന്നോ! കൊ​ള്ളാം, അവ​ളു​ടെ സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​കാ​രം തി​മിർ​ക്കു​ന്ന ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ലെ സജീ​വ​പ​ങ്കാ​ളി​കൾ അല്ലാ​താ​രു്? രതി യാ​ചി​ക്കാ​ന​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വർ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തു് ലൈം​ഗി​കാ​വ​കാശ സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന​ല്ലേ. അതോ ഹസ്തി​ന​പു​രി ഭര​ണ​ഘ​ട​ന​യിൽ രതി ഒരു വൈ​വാ​ഹി​ക​ജീ​വിത അവ​കാ​ശം എന്നു് സത്യ​വ​തി എഴു​തി​ച്ചേർ​ത്തി​ട്ടി​ല്ലേ? ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ എന്ന നി​ല​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മേൽ ലൈം​ഗി​കാ​കാ​ധി​പ​ത്യ​മു​ണ്ടു് എന്ന വസ്തുത അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചാൽ, അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കു് രതി ചെ​യ്യാൻ അവൾ​ക്കു കരാർ​ബാ​ധ്യ​ത​യു​മു​ണ്ടു്. നാ​ലോ​ളം പര​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു് പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചു വേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​ല്ലോ എനി​ക്ക​ത്ര​യും മക്ക​ളു​ണ്ടാ​വാൻ. ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ എന്ന വ്യാ​ജ​മേൽ​വി​ലാ​സം തന്നു അവർ എന്നെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ചു. മാ​ത്ര​മോ ഞാൻ സേവനം അവ​രിൽ​നി​ന്നു പായിൽ യാ​ചി​ച്ചു വാ​ങ്ങേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. മേ​ല​ന​ങ്ങാ​തെ മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു് കൈകൾ തല​ക്കു​പി​ന്നിൽ കെ​ട്ടി ശരീരം എനി​ക്കു​വി​ട്ടു​ത​രും പരി​മി​ത​സ​മ​യ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അവ​രു​ടെ സാദാ മനു​ഷ്യ ഉടലിൽ, ലൈം​ഗിക ഊർ​ജ്ജ​പ്ര​വാ​ഹം ഉണർ​ത്താൻ ദുർ​മ്മ​ന്ത്ര​വാ​ദ​വും വേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്നു ഞാൻ ഭയ​ന്നു​പോയ ദി​ന​ങ്ങൾ. അതൊ​ക്കെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ, പാ​ഞ്ചാ​ലി എത്ര ധന്യ!”

“കു​ടും​ബ​സ്വ​ത്തിൽ ഓഹരി കി​ട്ടാൻ വേ​ണ്ടി​യ​ല്ലേ ഭീമൻ കു​രു​തി​ച്ചോര കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ ചീ​ന്തി​യ​തു് എന്നു് അക്കാ​ല​ത്തു ന്യാ​യീ​ക​രി​ച്ച നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഇപ്പോൾ ഖേദം തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യോ?”, ധർ​മ​പു​ത്രർ എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​ന്ദ​യോ​ടെ വട്ട​പ്പേർ വി​ളി​ക്കു​ന്ന, പുതിയ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വി​നെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു മു​ട്ടു​കു​ത്തി.

“കാ​ര്യ​മ​റി​യാ​തെ അല്ലെ നി​ങ്ങൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ​പോ​ലെ മ്ലേ​ച്ച​മാ​യി എന്നോ​ടു് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. പ്രി​യ​കൌ​ര​വർ​ക്കു യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യിൽ ജീ​വ​ഹാ​നി സം​ഭ​വി​ച്ചു എന്നു് നി​ങ്ങൾ യു​ക്തി​യി​ല്ലാ​തെ വേ​വ​ലാ​തി​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. എന്നാൽ വാ​സ്ത​വ​മ​താ​ണോ? മൂ​ല​ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു നി​ശ്ചി​ത​രൂ​പ​ത്തി​ലു​ള്ള സം​യോ​ജ​നം തക​രു​ന്ന​തി​നെ​യ​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ ‘മരണം’ എന്ന മാ​ര​ക​മായ അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ആണെ​ങ്കിൽ പോലും, ‘ചോ​ര​ചീ​ന്തൽ’ എന്ന കടു​ത്ത​വാ​ക്കു​പ​യോ​ഗി​ച്ച​തു്? കൌ​ര​വ​രു​ടെ മൂ​ല​ഘ​ട​ക​ങ്ങൾ, പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​പിൻ​ഗാ​മി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ലൂ​ടെ, മറ്റൊ​രു​തോ​തിൽ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ടെ അവ​സാ​ന​ദി​വ​സം തന്നെ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി സം​യോ​ജി​ച്ചി​ല്ലേ?, ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ ശബ്ദ​ത്തിൽ മു​റി​വേ​റ്റ ദു​ര​ഭി​മാ​നം പ്ര​ക​ട​മാ​യ​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഉപ​ചാ​ര​ഭാഷ ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു എഴു​നേ​റ്റു പോയി.”

“യാ​ച​ക​രാ​യി ഏക​ച​ക്ര ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ ഒളി​ച്ചു​ക​ഴി​യു​മ്പോൾ, ഒരു​നേ​രം സദ്യ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു​വ​ന്ന​വർ​ക്കു് അന്നു​രാ​ത്രി പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു കി​ട്ടി​യ​തു് പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രി​യെ! പി​ടി​കി​ട്ടാ​പ്പു​ള്ളി​പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ഒരാൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കഴു​ത്തിൽ വി​വാ​ഹ​മാല അണി​യു​മ്പോൾ വല്ല അറി​വും നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ, യഥാർ​ഥ​ത്തിൽ ഇവർ ആരാ​ണെ​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തിൽ? നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു ഞാൻ കണ്ട​തു് വി​ല്ലാ​ളി​വീ​ര​നെ സ്വ​യം​വര മത്സ​ര​ത്തിൽ സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കി​യ​വ​ളു​ടെ ചാ​രി​താർ​ഥ്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല”, ഹസ്തി​ന​പു​രി അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ പാർ​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ചെ​ന്നു​ക​ണ്ട കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രും കു​ന്തി​യും ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട​രെ കാണാൻ പോയ നേരം.

“അവ​രോ​ടു് ഉള്ളു​തു​റ​ന്നു് സം​സാ​രി​ക്കാൻ​പ​റ്റിയ ഗാർ​ഹി​ക​സാ​ഹ​ച​ര്യ​മാ​ണോ, കു​ന്തി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന ‘യാ​ച​ക​സം​ഘം’ അന്നും ഇന്നും ഒരു നവ​വ​ധു​വിൽ സൃ​ഷ്ടി​ക്കുക? കു​ന്തി​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​വും അവി​ഹി​ത​സ​ന്ത​തി​യെ പു​ഴ​യിൽ ഒഴു​ക്കി​യ​തു​മൊ​ക്കെ കു​രു​വംശ വി​ഴു​പ്പു​ക​ഥ​ക​ളു​ടെ അക്ഷ​യ​ഖ​നി​യായ നകു​ല​നിൽ​നി​ന്നു യാ​ത്ര​യ്ക്കി​ട​യി​ലെ ഇട​വേ​ള​യിൽ കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, വ്യ​ക്ത​മാ​യി, ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ എന്ന നി​ല​യിൽ അഞ്ചു​പേർ​ക്കും ചു​ര​ന്നു ചു​ര​ന്ന​റി​യാ​നു​ള്ള​തു് സത്യ​വ​തി കു​ന്തി എന്നി​വ​രെ പോലെ “ഞങ്ങ​ളു​ടെ വധു പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​മു​ണ്ടോ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ​ന്ത​തി” എന്ന​റി​യാ​നു​ള്ള ത്വര? അതോടെ ഞാൻ അവർ​ക്കു​മു​മ്പിൽ ഒഴി​ഞ്ഞു​മാ​റു​ന്ന​തി​ന്റെ ആദ്യ​ഘ​ട്ട​മാ​യി.”

“പ്ര​തി​രോ​ധ​ച്ച​ട്ട​യ​ണി​ഞ്ഞു. ഞങ്ങ​ളു​ടെ മധു​വി​ധു അന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ലു​മാ​യി.”

“കു​ടി​ല​കൗ​ര​വ​രാൽ ചൂ​തു​ക​ളി​യിൽ കബ​ളി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പാ​ണ്ഡ​വ​വർ​ക്കു് നഷ്ട​സൗ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കുക, കള്ള​ച്ചൂ​തി​ന്റെ ഉപ​ജ്ഞാ​താ​ക്കൾ തെ​റ്റു​തി​രു​ത്തുക—ഇതൊ​ക്കെ​യ​ല്ലേ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ കറ​ക​ള​ഞ്ഞ നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ന്യാ​യ​മാ​യി പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കുക? എന്നി​ട്ടും, അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്നൊ​രു നീ​തി​മാ​നായ നി​ങ്ങൾ, നിർ​ണ്ണാ​യ​ക​മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തിൽ മനഃ​പൂർ​വ്വം കണ്ണ​ട​ച്ചു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“സ്വ​ച്ഛ​ന്ദ​മൃ​ത്യു കഥാ​വ​ശേ​ഷ​നാ​യി എന്നാ​ണോ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ എന്റെ ചര​മ​വാർ​ത്ത വരേ​ണ്ട​തു? അതോ “അർ​ദ്ധ​രാ​ത്രി​യിൽ ശര​ശ​യ്യ​യി​ലെ അപ​മൃ​ത്യു—അന്വേ​ഷ​ണം വഴി​മു​ട്ടി, ദു​രൂ​ഹത തു​ട​രു​ന്നു” എന്നോ?”

2024-01-20

“തല​യിൽ​വ​ക്കാൻ പാ​ക​ത്തിൽ കു​നി​ഞ്ഞ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു്, ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ നീ​ട്ടിയ വജ്ര​കി​രീ​ടം വി​ദു​രർ കൈ​വീ​ശി തി​ര​സ്ക​രി​ച്ച​തൊ​രു ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ​യാ​ണു് സദ​സ്സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഞങ്ങൾ കണ്ട​തു്. എന്താ​യി​രു​ന്നു അമം​ഗ​ള​കൃ​ത്യ​ത്തി​നു, പ്ര​കോ​പ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“തി​ര​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യോ? അടു​ത്തു നിന്ന എനി​ക്കു് തോ​ന്നി, ആരു​ഭ​രി​ച്ചാ​ലും ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മായ മന്ത്രി വി​ദു​രർ, വജ്ര​കി​രീ​ട​ത്തി​ന്റെ നിർ​മ്മാ​ണ​വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങൾ തി​ര​ക്കു​ന്നു. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ധരി​ച്ച കി​രീ​ടം അഴി​ച്ചു​മേ​ടി​ച്ചു ശു​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് ധരി​ക്കാൻ വേണ്ട ക്ര​മീ​ക​ര​ണം, അതി​നി​ട​യിൽ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം ലം​ഘി​ച്ചു വജ്ര​കി​രീ​ടം ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ സമ്മാ​നി​ച്ച​പ്പോൾ, ശു​ഭ​കാ​മന അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ, ഉരു​പ്പ​ടി​യു​ടെ വി​ശ​ദ​വി​വ​രം ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി തേ​ടു​ന്ന​തിൽ നട​പ​ടി​ക്ര​മ​ത്തി​ന്റെ അടി​സ്ഥാ​ന​പ്ര​ശ്ന​മ​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ കാ​ണേ​ണ്ട​തു്? ഈ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ​വ​ജ്ര​കി​രീ​ടം എവിടെ നി​ന്നു് വാ​ങ്ങി​ച്ചു? വി​പ​ണി​വി​ല​യെ​ങ്ങ​നെ കൈ​മാ​റി? ആരുടെ പേ​രി​ലാ​യി​രു​ന്നു വാ​ങ്ങി​ച്ച​തു്? മഹാ​രാ​ജാ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ അനു​മ​തി​യോ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ വാ​ങ്ങൽ? കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യെ​ന്നു ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി ഒരി​ക്ക​ലും പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എങ്ങ​നെ അധി​കാ​ര​സൂ​ച​ക​മായ കി​രീ​ടം വാ​ങ്ങാൻ, വി​ദു​ര​രു​ടെ അറി​വി​ല്ലാ​തെ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ രഹ​സ്യ​അ​നു​മ​തി തേടി? എന്നി​ങ്ങ​നെ വി​ശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മായ വി​വ​ര​ങ്ങൾ കി​ട്ടും​വ​രെ വജ്ര​കി​രീ​ടം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ധരി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വി​ല​ക്കേർ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു​മാ​ത്രം എന്താ​ണി​ത്ര ഞെ​ട്ട​ലും നീ​റ്റ​ലും? കൂ​ടു​തൽ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നെ തട​ഞ്ഞു​നിർ​ത്താൻ ഞാൻ ബാ​ധ്യ​സ്ഥ​നാ​ണു്. വാർ​ത്ത ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ വരു​ന്ന​തി​നു നയ​പ​ര​മായ തട​സ്സ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്. സമാ​ന്തര അധി​കാ​ര​സ്വ​രൂ​പം കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ നി​ല​നി​ന്നി​രു​ന്നു എന്ന​തി​ന്റെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷം കൂ​ടി​യാ​ണു് വജ്ര​കി​രീ​ടം. കു​രു​ക്ഷേ​ത്രാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം സു​താ​ര്യ​ത​ക്കാ​ണു്, വജ്ര​ത്തി​ള​ക്ക​ത്തി​ന​ല്ല മുൻ​ഗ​ണന കൊ​ടു​ക്കുക എന്ന​തു് നി​ങ്ങൾ മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ഞ്ഞ​തു് പി​ഴ​യ​ട​ച്ചു തീർ​ക്കാ​വു​ന്ന വീ​ഴ്ച​യ​ല്ല.”

“അതിർ​ത്തി​ഗ്രാ​മ​ങ്ങ​ളിൽ ചു​റ്റി​ന​ട​ന്നു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഇന്ന​ലെ മട​ങ്ങി എത്തി. എവി​ടെ​ച്ചെ​ന്നാ​ലും കാണുക കർഷകർ കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ! പാ​ടു​പെ​ട്ടു് വി​ത്തി​റ​ക്കിയ കൃ​ഷി​യി​ട​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ട്ടു​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ ചെ​യ്യു​ന്ന നാശം അവരെ വശം​കെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ഇരു​ന​ദി​കൾ​ക്കി​ട​യിൽ നാൾ കഴി​ക്ക​യാ​ണോ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​നി​ന്ദ​യു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ?” കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യു​ടെ കാ​ര്യാ​ല​യ​ചു​മ​തല വഹി​ക്കു​ന്ന യു​വ​സൈ​നി​ക​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല വന​വാ​സം.

“പാ​ണ്ഡ​വർ വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോയ ശേ​ഷ​മാ​ണു് ഈ പ്ര​തി​ഭാ​സ​മെ​ന്ന​തു് എന്തോ ദു​സ്സൂ​ചന നമു​ക്കു് നൽ​കു​ന്നി​ല്ലേ. ഒരു ദശാ​ബ്ദം മു​മ്പു് തന്നെ പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ട​താ​ണു്, പാ​ണ്ഡ​വർ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി ഖാ​ണ്ഡവ വന​ത്തിൽ പോ​യ​പ്പോൾ വന്യ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ സം​ഘ​ടിത ആക്ര​മ​ണം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ. കൗ​ന്തേ​യ​രിൽ സന്തു​ലി​ത​ആ​വാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യെ അല​ങ്കോ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന വി​ഷ​ബീ​ജ​ങ്ങൾ വള​രു​ന്നു​ണ്ടു് എന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ നി​ഗ​മ​നം ഭര​ണ​കൂ​ടം പി​ന്തു​ണ​ക്കു​ന്നു എന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം തീ​രു​ന്നി​ല്ല പ്ര​ശ്നം. പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് മൃ​ഗ​മാം​സാ​ഹാ​രം വേണം, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് സമ്മാ​നി​ച്ച അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ, മൂ​ന്നു​നേ​രം പാ​ണ്ഡ​വർ വാ​രി​ത്തി​ന്നു​ന്ന സസ്യാ​ഹാ​രം മതി​യാ​വി​ല്ല മാം​സ​ദാ​ഹം. ഭീ​തി​യിൽ വന​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തു​ചാ​ടു​ക​യാ​ണു് മൃ​ഗ​ങ്ങൾ. നഗ​ര​ത്തിൽ ഇനി​യി​റ​ങ്ങുക കടു​വ​യും കാ​ട്ടാ​ന​യും ആവു​മെ​ന്നും കേ​ട്ടു, രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ കാർ​ഷി​ക​സു​സ്ഥി​ര​ത​യെ പ്ര​തി​കൂ​ല​മാ​യി ബാ​ധി​ക്കാ​വു​ന്ന മാം​സ​പ്രി​യ​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നല്ല​കൃ​ഷി​പാ​ഠം പഠി​പ്പി​ക്കാ​നാ​വു​മോ? നോ​ക്ക​ട്ടെ ഞങ്ങൾ കൗരവ യു​വ​നേ​തൃ​ത്വം!”

2024-01-21

“ഹസ്തി​ന​പു​രി​കർ​ഷ​ക​രു​ടെ തീൻ​ശാ​ല​യിൽ​നി​ന്നും നി​ന്നു് അവ​ര​റി​യാ​തെ രു​ചി​ഭ​ക്ഷ​ണം ചോർ​ത്തി, അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തി​ലാ​ക്കു​ന്ന ‘നവ​സാ​ങ്കേ​തിക’വിദ്യ, അടി​മ​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഉട​യോൻ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മാ​യി സമ്മാ​നി​ക്കാ​മെ​ങ്കിൽ, ഒരേ​സ​മ​യം ഉണ്ണാൻ ആറു പാ​ത്ര​ങ്ങൾ കൂടി കൊ​ടു​ത്തു ആശ്ര​മ​ത്തി​ലെ ഊട്ടു​പുര സ്വ​യം​പ​ര്യാ​പ്ത​മാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ?”. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം. ഹി​മാ​ല​യ​താ​ഴ്‌​വ​ര​യി​ലെ കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ, കി​ട​പ്പ​റ​ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കാ​ണാ​വു​ന്ന ഊട്ടു​പു​ര​യു​ടെ പരു​ക്കൻ​ത​റ​യിൽ, ചു​റ്റും കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു, കയ്യി​ട്ടു വാരി വാ​യ​നി​റ​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വലു​തും ചെ​റു​തു​മാ​യി കൗരവർ കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച പാ​ത്ര​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വർ ഉപ​യോ​ഗി​ക്കാ​റി​ല്ല. അള​ന്നു മു​റി​ച്ചു ഓരോ പാ​ത്ര​ത്തി​ലും ഞാൻ വി​ള​മ്പു​ന്ന ഭക്ഷ​ണ​മ​ല്ല അവർ നോ​ട്ട​മി​ടു​ന്ന​തു്. എത്ര​യെ​ത്ര ഹസ്തി​ന​പു​രി കല​വ​റ​കൾ അതു​വ​ഴി ചോർ​ന്നു ശു​ഷ്ക​മാ​യാ​ലും, കൗ​ന്തേ​യർ​ക്കു മു​ന്നി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം എപ്പോ​ഴും നി​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​ണം! ഉണ്ടെ​ണീ​ക്കു​മ്പോൾ ഇച്ചിൽ​പാ​ത്രം അവനവൻ കഴു​ക​ണ​മെ​ന്ന എന്റെ കർശന നിർ​ദേ​ശ​വും അവ​രു​ടെ കരളിൽ തറ​ച്ചു. ഇനി​യി​പ്പോൾ അഞ്ചു​പേ​രും ഊണു​ക​ഴി​ഞ്ഞെ​ഴു​ന്നേ​റ്റാൽ, പാ​ത്രം കഴു​കു​ന്ന​തി​നു​മു​ണ്ടു്, രാ​ത്രി​യിൽ കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, അവ​ര​ഞ്ചു​പേർ​ക്കും തീൻ​ശാ​ല​യിൽ ഊഴം.”

“ജാ​ര​സ​ന്ത​തി​ക​ളും വി​വാ​ഹേ​തര രതി​യും കു​രു​വം​ശ​പ്പെ​രു​മ​ക്കു് എക്കാ​ല​വും അല​ങ്കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് ഹസ്തി​ന​പു​രി വാ​ണി​ജ്യ​സ​മൂ​ഹം കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടു്. എന്നാൽ അവരെ ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ചി​ന്താ​ക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തു്, ദേ​വ​രൂ​പി​ക​ളായ അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ ഒറ്റ​യ​ടി​ക്കു് നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും, എന്തി​നൊ​രു കറു​ത്ത കാ​മു​കൻ? അവി​ഹി​ത​മാ​യി അത്ത​രം ഒര​ഭി​ല​ഷ​വും വേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് തോ​ന്നി​യോ വല്ല​പ്പോ​ഴും?”, വനാ​ന്ത​ര​ത്തി​ലെ ആശ്ര​മ​മു​റി​യിൽ ശീ​ത​കാ​ല​സ​ന്ധ്യ​യു​ടെ ഭീ​തി​ത​മായ മൂ​ടു​പ​ടം മു​ഖ​മ​ട​ച്ചു വീ​ണ​പ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കണ്ണു​കൾ തു​ളു​മ്പു​ന്ന​തു് കണ്ട കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വിഷയം മാ​റ്റാൻ പ്ര​കോ​പ​ന​പ​ര​മാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്നെ പ്രീ​ണി​പ്പി​ക്കാ​നും അങ്ങ​നെ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്താ​നും രാ​വു​പ​കൽ മു​ന്നൊ​രു​ക്കം ചെ​യ്യു​ന്ന നി​സ്സാ​ര​ന്മാ​രായ പാ​ണ്ഡ​വർ എവിടെ, അങ്ങ​ക​ലെ കട​ലോ​ര​ന​ഗ​രി​യിൽ എനി​ക്കാ​യി ഒരു പ്ര​ണ​യ​ഗീ​തം സത്യ​ഭാമ പോ​ലു​മ​റി​യാ​തെ, മന്ത്രി​ക്കു​ന്ന പ്രിയ ശ്യാ​മ​സു​ന്ദ​രൻ എവിടെ”.

“രാ​ജ​കു​ടും​ബാം​ഗ​മായ ഈ സ്ത്രീ​പീ​ഡ​ക​നു് പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം ഇതു​വ​രെ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടാ​ത്തൊ​രു കരു​ണാർ​ദ്ര​മു​ഖ​മു​ണ്ടെ​ന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​ത്തെ നേ​ര​നു​ഭ​വ​ത്താൽ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​മോ?”, ഭീ​ഷ്മർ, കൗ​ര​വ​കു​ടും​ബാം​ഗ​മായ ദു​ശ്ശ​ള​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലീ​വ​സ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം വി​ചാ​രണ തു​ട​രു​ന്ന സംഘർഷ ദി​ന​ങ്ങൾ.

“വി​വാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞു് ഞാൻ ജയ​ദ്ര​ഥ​ന്റെ സൈ​ന്ധ​വ​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കു താ​മ​സം​മാ​റ്റി​യെ​ങ്കി​ലും, ഹസ്തി​ന​പു​രി ഇര​ട്ട​പൗ​ര​ത്വം പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി വേ​ന​ക്കാ​ല​ത്തു ഇവിടെ വന്നു ഗംഗ, യമുന ഇരു​ന​ദി​ക​ളി​ലും മാ​റി​മാ​റി കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ​ക്കൊ​പ്പം നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്കുക പതി​വാ​ണു്. അങ്ങ​നെ കു​ളി​ക​ഴി​ഞ്ഞു തി​രി​ച്ചു, അന്തഃ​പു​ര​സു​ര​ക്ഷ​യു​ടെ ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള പ്ര​തി​യു​മൊ​ത്തു അര​മ​ന​യി​ലേ​ക്കു നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഉണ​ക്ക​പ്പു​ല്ലു​കൾ​ക്കി​ട​യി​ലൊ​രു വെ​ള്ള​മു​യൽ ഭയ​ന്നു് വി​റ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു ഞങ്ങൾ കണ്ടു. ജാ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ രംഗം വി​ല​യി​രു​ത്തിയ പ്രതി, വിരൽ ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു് ചൂ​ണ്ടി​യ​പ്പോൾ, ഞാൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു അതാ ഒരു കഴുകൻ ചു​റ്റി​പ്പ​റ​ക്കു​ന്നു, അതി​വേ​ഗം ഊളി​യി​ട്ടി​റ​ങ്ങു​ന്നു, മു​യ​ലി​നെ പി​ടി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ വീ​ണ്ടും മേ​ലോ​ട്ടു​യ​രു​ന്നു. മുയൽ തി​രി​ച്ചും​മ​റി​ച്ചും ഓടി​ഒ​ളി​ക്കാ​നൊ​രി​ടം തേ​ടു​ന്നു. ഇതൊ​ക്കെ ‘പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ ലീല’ എന്ന​മ​ട്ടിൽ ഞാൻ വല്ലാ​യ്മ​യോ​ടെ കാ​ഴ്ച​കൈ​വി​ടു​മ്പോൾ, പ്രതി ചു​റ്റും​പ​ര​തി ഒരു കൂർ​ത്ത കല്ലെ​ടു​ത്തു ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കൊ​രു ഏറു. ഞാൻ ഞെ​ട്ടി​പ്പോ​യി, ഉന്നം തെ​റ്റാ​തെ ഏറു കൊണ്ട കഴുകൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു​മു​മ്പിൽ ഭീ​ക​ര​ശ​ബ്ദ​ത്തിൽ വീണു. വെ​ള്ള​മു​യ​ലി​ന്റെ ദയ​നീ​യ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തിൽ, നമ്മ​ളൊ​ക്കെ പ്ര​കൃ​തി​നാ​മ​ത്തിൽ നി​സ്സം​ഗ​രാ​വു​മ്പോൾ, പ്ര​തി​യോ? സാർ​ഥ​ക​മാ​യി ഇട​പെ​ട്ടു കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു വീ​ഴ്ത്തിയ ആ തെ​ളി​ഞ്ഞ ഓർമ്മ, ഇന്നും, ഹസ്തി​ന​പു​രി വനി​താ​വ​കാശ സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റ ജീ​വി​താ​വ​ബോ​ധ​ത്തെ സ്വാ​ധീ​നി​ക്കു​ന്ന സാ​ഹ​സി​ക​സം​ഭ​വം!”

“ദു​ശ്ശ​ള​യു​ടെ നേരെ പ്രതി പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​ന്നു”, കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

2024-01-22

“സത്യ​വ​തി, പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളായ അം​ബി​ക​യും അം​ബാ​ലി​ക​യു​മൊ​ത്തു പടി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ, ശന്ത​നു​വി​നു് ശേഷം ‘കു​രു​വം​ശ​പൈ​തൃ​കം’ എന്നു് മേ​നി​പ​റ​യാൻ, ‘നൈ​ഷ്ഠിക ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി’ ഭീ​ഷ്മ​രൊ​ഴി​കെ ആരു​ണ്ടി​നി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ? കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ചാർ​വ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സത്യ​വ​തി​യിൽ ശന്ത​നു​വി​നു​ണ്ടായ രണ്ടു ആൺ​മ​ക്ക​ളും നേ​ര​ത്തെ മരി​ച്ചു, ഒരാൾ ശത്രു​വി​ന്റെ ഇര മറ്റെ​യാൾ അമി​ത​ഭോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ. ആദ്യ​ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ​ത​ന്നെ യു​വ​സ​ത്യ​വ​തി​യിൽ ആവേ​ശ​മു​ണർ​ന്ന ഒരു വൃ​ദ്ധ​മു​നി​ക്കു് പി​റ​ന്ന രഹ​സ്യ​സ​ന്ത​തി, കു​ള്ള​നും വി​രൂ​പി​യു​മായ വ്യാ​സൻ, വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​വി​ധ​വ​ക​ളിൽ ചൊ​രി​ഞ്ഞ ബീ​ജ​ദാ​ന​ത്തിൽ പി​റ​ന്ന രണ്ടു കീ​ട​ജ​ന്മ​ങ്ങൾ അന്ധ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഷണ്ഡ പാ​ണ്ഡു​വും. അവ​രു​ടെ​തെ​ന്നു പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന നൂ​റ്റി​അ​ഞ്ചു മക്കൾ കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​സ്വ​ത്തു എങ്ങ​നെ വീതം വെ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ പര​സ്പ​രം വാ​ളോ​ങ്ങു​ന്നു. കു​രു​വം​ശ​ത്തെ, ഭി​ന്നി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ല്ലാൻ​വി​ട്ടു സത്യ​വ​തി വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വു​ന്നു. തി​രി​ച്ചു വര​രു​തേ, ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഈ നാ​ട്ടിൽ നി​ങ്ങൾ ഇനി കാലു കു​ത്ത​രു​തേ!” ഹസ്തി​ന​പു​രി സദ​സ്സി​നോ​ടു് കത്തി​ക്ക​യ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ആ ദരി​ദ്ര​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നെ പി​ന്നിൽ​നി​ന്നു് ചടു​ല​നീ​ക്ക​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആഞ്ഞു ചവി​ട്ടി​ത്തെ​റി​പ്പി​ച്ചു.

“ഞങ്ങൾ ഭരി​ക്കാൻ നി​യോ​ഗം നേ​ടി​യ​വർ, രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ മരി​ക്കാ​നും തയ്യാർ. കു​രു​വം​ശം ദൈ​വ​ദ​ത്ത​മായ ഭര​ണ​വം​ശം എന്നു് അഭി​വ​ന്ദ്യ​വ്യാ​സൻ നാളെ ഇതി​ഹാ​സ​ത്തിൽ പറ​യു​മ്പോൾ, മഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തി​ന്റെ പനയോല കത്തി​ച്ചു പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കാൻ നി​ന്നെ ഹസ്തി​ന​പു​രി കണ്ടു​പോ​വ​രു​തു്!”

“പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​ഷ​ദ്രാ​വ​കം നി​ങ്ങ​ളെ കു​ടി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ചു!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വിഷം എന്നു പറ​ഞ്ഞ​സ്ഥി​തി​ക്കു് ആ ‘കറു​ത്ത​രാ​ത്രി’ വി​ട്ടു​ക​ള​യ​രു​ത​ല്ലോ. ചാ​ര​ത്തൊ​ഴി​ലിൽ, ബാ​ല്യം​മു​തൽ നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​നം നേടിയ നകു​ല​ന്റെ കൗ​ശ​ലം​നി​റ​ഞ്ഞ പ്ര​തി​രോ​ധ​മു​റ​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, കു​ടി​ല​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യി​ലൂ​ടെ നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ തയ്യാ​റാ​ക്കിയ ‘തു​ള്ളി​മ​രു​ന്നു് പ്ര​യോ​ഗം’ പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അസാ​ധാ​ര​ണ​മായ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​നീ​ക്ക​ത്തി​ലൂ​ടെ അഞ്ചു​പേ​രെ​യും ഒരു​മി​ച്ചു പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടാ​ക്കി ഇരു​ട്ടി​ന്റെ മറവിൽ, മൃ​ദു​വി​ര​ലു​കൾ കൊ​ണ്ട​വ​രു​ടെ ചു​ണ്ടു​പി​ളർ​ത്തി ആദ്യം​ചും​ബ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും, പി​ന്നീ​ടു് തു​ള്ളി​മ​രു​ന്നു​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും, കൗ​ന്തേ​യ​ര​ഞ്ചു​പേ​രെ കാ​ല​പു​രി​യി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അവ​ളു​ടെ ഗൂ​ഢ​മ​ന​സ്സു, ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മാ​യി അവി​ശു​ദ്ധ​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ കൂ​ട്ടു​പ്ര​തി​ചേർ​ന്നു് ഹീ​ന​പ​ദ്ധ​തി​യി​ട്ട​തു്. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ രഹ​സ്യ​ദൂ​തൻ​വ​ഴി അവൾ​ക്കു എത്തി​ച്ച വി​ഷ​ദ്രാ​വ​കം, നകുലൻ നേ​ര​ത്തെ കണ്ടെ​ത്തി, ഒഴി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു, പാ​ത്രം​ക​ഴു​കി, കാ​ട്ടു​തേൻ നി​റ​ച്ചു​വ​ച്ചു എന്ന​റി​യാ​തെ, പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കാൻ വി​വ​സ്ത്ര​യായ പാ​ഞ്ചാ​ലി “തു​ള്ളി​മ​രു​ന്നു്” ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ നാ​വി​ലും ‘പ്ര​ണ​യ​പൂർ​വ്വം’ ഇറ്റി​ച്ചു. അതോടെ തീരും പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നു് കരു​തി​യ​വൾ​ക്കു കേൾ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തു്, “കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി ഒഴി​ക്കൂ, നി​ന്റെ ചു​ണ്ടു പോലെ തേ​നി​നും എന്തൊ​രു സ്വാ​ദ്!” എന്ന പാ​ണ്ഡവ പ്ര​തി​ക​ര​ണം! ഞെ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി രാ​ത്രി വൈ​കും​വ​രെ കേ​ട്ട​തു് പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സം​ഘ​ര​തി​സീൽ​ക്കാ​രം! അതോടെ അവ​സാ​നി​പ്പി​ച്ചു “ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളു​ടെ പു​ത്ര​ന്മാ​രെ” അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള ദു​ര്യോ​ധ​ന​ത​ന്ത്രം. പാവം പാ​ഞ്ചാ​ലി വെറും ഒരു കൗ​ര​വ​ചാര, അല്ല ഇര അല്ലെ!” കുളി കഴി​ഞ്ഞു ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ആശ്ര​മ​മു​റ്റ​ത്തു, ഈറൻ​തു​ണി ഉണ​ക്കാ​നി​ടു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി, കരു​ത​ലോ​ടെ ചെ​വി​കൂർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു, പാ​തി​തു​റ​ന്ന ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഒരു​നോ​ക്കു കണ്ടു നോ​ട്ടം വെ​ട്ടി​ച്ചു.

“പരാതി ആർ​ത്ത​വ​ശു​ചി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സ്ഥൂ​ലീ​ക​രി​ച്ച ആശ​ങ്ക​യാ​ണ​ല്ലോ. പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​നി​ഷേ​ധ​വും അടി​മ​പ്പ​ണി​യും നേ​രി​ട്ടി​ട്ടും, പീ​ഡ​ക​കൗ​ര​വ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഒരു​വാ​ക്കു നി​ങ്ങൾ രോഷം കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തു് കണ്ടി​ല്ലെ​ന്നാ​ണു്, മനു​ഷ്യാ​വ​കാശ പ്ര​വർ​ത്ത​ക​നായ ചാർ​വാ​കൻ ഖേ​ദി​ച്ച​തു. അരാ​ഷ്ട്രീ​യ​ജീ​വി​യാ​യോ, ഒരി​ക്കൽ മു​ന​വ​ച്ചു പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്ന സ്ത്രീ​വാ​ദി​യാ​യി​രു​ന്ന ദ്രൗ​പ​ദി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. മല​ഞ്ചെ​രു​വി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി. മറു​വ​ശ​ത്തു പതി​വു​പോ​ലെ മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു് നീ​ന്തു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളെ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രാൽ അധി​ക്ഷേ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന വി​ദ്യാ​ധ​ര​ന്മാ​രും ഗന്ധർ​വ​ന്മാ​രും.

“നി​ങ്ങ​ളും ഒരു സ്ത്രീ​യ​ല്ലേ. വയ​റു​വേ​ദ​ന​യോ കാൽ​ക​ഴ​പ്പോ മറ്റു ശാ​രീ​രി​ക​ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളോ ഒന്നു​മ​ല്ല​ല്ലോ ആഗ​ത​രു​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കുക, ഒരു മുഴം വൃ​ത്തി​യു​ള്ള പരു​ത്തി​ത്തു​ണി കി​ട്ടി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്ന അടി​മ​സ്ത്രീ​യു​ടെ അടി​സ്ഥാന ആവ​ശ്യ​മാ​ണു്. പാ​ണ്ഡ​വർ ‘ലജ്ജാ​ക​രം’ എന്നു് തള്ളി, ചാർ​വാ​കൻ ദു​ശ്ശ​ള​യെ അറി​യി​ച്ച​പ്പോൾ, കി​ട്ടി കൗ​ര​വ​രിൽ​നി​ന്നും സമ്മാ​ന​പ്പെ​ട്ടി പരു​ത്തി​ത്തു​ണി​യും ശരീ​ര​ശു​ദ്ധി​ക്കു ഔഷ​ധ​ങ്ങ​ളും. ഇപ്പോൾ ഞാൻ സം​സാ​രി​ക്കുക ആർ​ത്ത​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച​ല്ല ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ലെ പരി​ഹാ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത പര​സ്പര ശത്രു​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു മാ​ത്രം. അടു​ത്ത​ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ക്കൂ എന്നി​ട്ടു​വേ​ണം വി​ദ്യാ​ധ​ര​ന്മാ​രു മായി നീ​ന്തി മത്സ​രി​ക്കാൻ.”

“ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ ‘നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​നം’ നേടിയ യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നു, പക്ഷേ, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​കോ​ട്ട കീ​ഴ​ട​ക്കാൻ, ആയുധ മി​ക​വു് നേ​ടാ​നാ​യോ? അതോ വന​വാ​സ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ‘നയ​ത​ന്ത്ര​പ്ര​തിഭ’കളെ മു​ന്നിൽ​വ​ച്ചു ഒരി​ക്കൽ​കൂ​ടി ചൂ​താ​ടി നഷ്ട​സൗ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കാ​മെ​ന്നാ​ണോ മോഹം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ്ര​ഖ്യാ​പിത പാ​ണ്ഡ​വ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും എപ്പോ​ഴൊ​ക്കെ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഉദാ​സീ​ന​ത​യി​ലേ​ക്കു കൂ​പ്പു​കു​ത്തു​ന്നു​വോ അപ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പാ​ഞ്ചാ​ലി വേണം ശി​ക്ഷാ​ന​ട​പ​ടി​യി​ലൂ​ടെ സാ​യു​ധ​കർ​മ്മ​ത്തി​ലേ​ക്കു, ആ മു​തിർ​ന്ന ‘കൗ​ര​വ​അ​ടിമ’യെ തി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ. രാ​വി​ലെ അവൾ ഒരു വാൾ ഏൽ​പ്പി​ക്കും, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വാൾ​വി​റ​പ്പി​ച്ചു കൊ​ടും​കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു കൂ​ട്ടാ​ളി​യി​ല്ലാ​തെ ‘പരി​ശീ​ലന’ത്തി​നു​പോ​വും, വഴി​യിൽ കണ്ടു​മു​ട്ടു​ന്ന ദുർ​ബ​ല​ഇ​ര​യെ പരീ​ക്ഷ​ണാ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ, ശത്രു​കൗ​ര​വ​രെ​ന്നു മന​സ്സാ​സ​ങ്കൽ​പ്പി​ച്ചു, കയ്യും കാലും വെ​ട്ടി പരി​ക്കേൽ​പ്പി​ച്ചു മാ​ര​കാ​യു​ധ​വി​ദ്യ​യിൽ മു​ന്തി​യ​പ​ദ​വി​യി​ലേ​ക്കു​യ​രും. ചില സസ്യാ​ഹാ​രി​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ തല​വെ​ട്ടി അത്താ​ഴ​ത്തി​നെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​മ്പി​ലേ​ക്കെ​റി​യും. അതു് ഭക്ഷ്യ​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കേ​ണ്ട പാ​ച​ക​മി​ക​വു് അവൾ കാ​ണി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ആശ്ര​മം ആൺപെൺ ദ്വ​ന്ദ​യു​ദ്ധ​ത്തി​നു പരസ്യ വേ​ദി​യാ​കും.”

“കദനകഥ കൗ​ന്തേ​യർ അഞ്ചു​പേ​രും, ഒരു​മി​ച്ചി​രു​ന്നു നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു​വോ, അതോ ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ഒന്നൊ​ന്നാ​യി നി​ങ്ങൾ പി​ന്നീ​ടു് ചെവി കൊ​ടു​ത്തു​വോ?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക നവവധു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ ചോ​ദി​ച്ചു. നഗ​രാ​തിർ​ത്തി​യി​ലെ അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ കഴി​യു​ന്ന ഇടവേള.

“ഒരു​മി​ച്ചി​രു​ന്നു കു​ന്തി​നിർ​മ്മിത ആഖ്യാ​നം കു​ത്തി​നി​റ​ക്കാൻ അവസരം കൊ​ടു​ക്കാ​തെ പി​ടി​ച്ചു​നി​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ആദ്യ കൊ​ച്ചു​വി​ജ​യം. വാ​മൊ​ഴി​മി​ടു​ക്കിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഏക​വ​ക്താ​വാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ബീ​ജ​ദാ​താ​ക്കൾ തു​ട​ങ്ങി കൽ​പ്പി​ത​ക​ഥ​ക്കു് നവ​വ​ധു​വിൽ പരി​പൂർ​ണ്ണ​സ്വീ​കാ​ര്യത നേ​ടാ​നാ​വും എന്നെ​നി​ക്കു് പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​നിൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടിയ സൗ​ഹൃ​ദ​മു​ന്ന​റി​യി​പ്പി​നു് സ്തു​തി​യാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ. കു​ന്തി​യും, അതി​നു​ശേ​ഷം എന്നോ​ടു് ‘ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളെ’ക്കു​റി​ച്ചു അധ​ര​വ്യാ​യാ​മ​വു​മാ​യി വരാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല.”

2024-01-23

“അല്ല സു​ഹൃ​ത്തേ, ഈ വി​ര​ല​ല്ലേ ഗു​രു​ദ​ക്ഷി​ണ​യാ​യി നി​ങ്ങൾ മു​റി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു എന്നു് നാ​ടാ​കെ ഈയിടെ പാ​ട്ടാ​യ​തു? കണ്ടാൽ അങ്ങ​നെ മു​റി​ച്ചു​നീ​ക്കി​യ​പോ​ലെ​യും, മു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​ഭാ​ഗം തു​ന്നി​ക്കൂ​ട്ടി​യ​പോ​ലെ​യു​മൊ​ന്നും തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ”, വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യു​ടെ വല​തു​കൈ​യി​ലെ തള്ള​വി​രൽ തൊ​ട്ടു, സം​ശ​യ​ത്തിൽ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മു​ഖ​ത്തു് നോ​ക്കി.

“പരി​പൂർ​ണ്ണ സസ്യ​ഭോ​ജി​യായ ബ്രാ​ഹ്മണ ഗു​രു​വി​നു വേ​ണ്ട​തു് വി​ദൂ​ര​വി​ദ്യാർ​ഥി​യു​ടെ തള്ള​വി​ര​ലൊ​ന്നു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, ഒന്നു​ര​ണ്ടു സ്വർ​ണ​നാ​ണ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു, അതു് ഞാൻ രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലെ രഹ​സ്യ​ര​ത്ന​ശേ​ഖ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് പൊ​ക്കി നീ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ, ദക്ഷിണ തൃ​പ്തി​യാ​യി എന്നു് ഗു​രു​പു​ഞ്ചി​രി വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി. മു​റി​ച്ചു​നീ​ക്കിയ തള്ള​വി​രൽ തി​രി​ച്ചു​വ​ച്ചു്, കൈ പഴ​യ​പോ​ലെ പോ​രാ​ട്ട​ക്ഷ​മ​മാ​യി എന്നു് നാളെ നി​ങ്ങൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ വാർ​ത്ത കണ്ടാൽ പരി​ഭ്ര​മി​ക്ക​രു​ത്. ‘മനു​ഷ്യാ​വ​യ​വ​ങ്ങ​ളി​ലെ കൊ​ള്ള​കൊ​ടു​ക്ക’ ഒരു പു​ത്തൻ ശാ​രീ​രി​ക​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​മാ​യി വരും​യു​ഗ​ത്തിൽ മാറും എന്നാ​ണു ഭാ​വി​പ്ര​വ​ചി​ക്കാൻ അമാ​നുഷ ശേ​ഷി​യു​ള്ള സഹ​ദേ​വൻ പറ​ഞ്ഞ​തു്!”

“മുൻ മഹാ​റാ​ണി കു​ന്തി​യു​ടെ അഞ്ചു മക്കൾ​ക്കു് തൊ​ഴിൽ​ചെ​യ്തു ജീ​വി​ക്കാൻ അവ​സ​ര​മി​ല്ലാ​തെ നാ​ടു​വി​ട്ടു പോ​കേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​ല്ലോ. ഒരാ​ള​ല്ല അഞ്ചു​പേ​രും പടി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ, “അരുതു, നി​ങ്ങൾ​ക്കു് അന്ന​ന്ന​ത്തെ അപ്പം തൊ​ഴിൽ​ചെ​യ്തു ഇവിടെ ഉണ്ടാ​ക്കാ​മ​ല്ലോ, ഇതു് ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ത​മ​ല്ല, ഗാം​ഗാ​യ​മു​നാ ഹരി​ത​ഭൂ​മി” എന്നു് ആശ്വ​സി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട കൗരവർ എവിടെ ആയി​രു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാര ലേഖിക പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആക്ഷേ​പം ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മു​മ്പിൽ അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു.

“ഇതു് ഹസ്തി​ന​പു​രി ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ വീ​ഴ്ച​യാ​ണോ? അവർ പോ​യ​തു് കാ​ല​ത്തി​ന്റെ മാ​റ്റ​മ​ല്ലേ? പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ആരെ​ങ്കി​ലൂം തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യോ? അതോ ആഡം​ബ​ര​അ​തി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ അവർ​ക്കു അന്തി​യു​റ​ങ്ങു​വാൻ ഇടം​കൊ​ടു​ത്തു​വോ? പു​ത്തൻ​പുൽ​മേ​ടു​കൾ തേടി അവ​രു​ടെ കു​ടി​യേ​റ്റം വരും​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ മാ​റ്റ​മ​ല്ലേ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്? കന്നു​പൂ​ട്ടി​യും വി​ത്തു​വി​ത​ച്ചും അന്ന​ന്ന​ത്തെ അന്നം ഉണ്ടാ​ക്കി ജീ​വി​ത​പ്പാത മു​ന്നോ​ട്ടു് വലി​ക്കു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി ഗ്രാ​മ​ഗ്രാ​മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ ഭൂ​ര​ഹി​ത​ജ​ന​സാ​മാ​ന്യം എവിടെ, സ്വ​ന്ത​മാ​യൊ​രു സാ​മ്രാ​ജ്യം സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ അതി​ലോ​ല​ആ​വാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ ഖാ​ണ്ഡവ വനം തീ​യി​ടാൻ മടി​ക്കാ​ത്ത പ്ര​കൃ​തി​വി​രു​ദ്ധ​പാ​ണ്ഡ​വർ എവിടെ?” കാൽ​ന​ട​ക്കാർ​ക്കു് വഴി​യോര തണൽ നിർ​മ്മി​തി​ക്കാ​യി കൗ​ര​വ​രും ഭാ​ര്യ​മാ​രും വൃ​ക്ഷ​ച്ചെ​ടി​കൾ നടു​ന്ന സമർ​പ്പി​ത​ദി​നം.

2024-01-24

“പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കരൾ​പി​ളർ​ക്കു​ന്ന പരു​ഷ​പ​ദ​ങ്ങൾ ഓർ​ക്കു​ന്നു; ചുടു കൗ​ര​വ​ച്ചോര പു​ര​ണ്ട കൈ​കൾ​കൊ​ണ്ട​ല്ലാ​തെ മു​ടി​കെ​ട്ടു​ക​യി​ല്ല ഇതു് സത്യം: അഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്ന ആ മു​ടി​യിൽ തന്നെ​യാ​ണോ, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​നി​ന്നും ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മാ​യി കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ലം തേ​ച്ചു മു​ടി​യു ഉടലും പരി​ലാ​ളി​ക്കു​ന്ന​തു?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ഇല​ച്ചാ​റു് തേ​ച്ചു ഒഴു​ക്കു​നീ​രിൽ കഴുകി നി​വർ​ത്തി​യി​ടു​ന്ന​മു​ടി അതി​ന്റ പ്ര​തി​കാ​ര​പ്ര​തി​ജ്ഞ പാ​ലി​ക്ക​ട്ടെ, കാ​മ​ന​യു​ടെ മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തു​ന്ന അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കു് രതി​സേ​വ​നം നൽ​കേ​ണ്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉടൽ ആ പരി​പാ​വന കർ​ത്ത​വ്യ​വും പാ​ലി​ക്ക​ട്ടെ!”

“കു​ന്തി കൂ​ടെ​വ​ന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്നു​തോ​ന്നാ​റു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ കു​ടി​യേ​റ്റ​കാ​ലം.

“കു​ന്തി വരാ​തി​രു​ന്ന​തു് നന്നാ​യി എന്നി​പ്പോ​ഴും കരു​തു​ന്നു. ഭർ​ത്തൃ​മാ​താ​വു് നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ക്ര​മ​ത്തിൽ ഇട​പെ​ടു​ന്ന​തൊ​ന്നും പു​തു​മ​യ​ല്ല എന്നാൽ, യു​വ​ത്വം​മു​ഴു​വൻ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ തേ​ടു​ക​യോ, പര​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ പ്ര​ലോ​ഭി​ച്ചു ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണം ചെ​യ്യു​ക​യോ അടി​സ്ഥാ​ന​സൗ​ക​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ മൂ​ന്നു പ്ര​സ​വി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്ത കു​ന്തി, പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളാൽ കനി​വു​ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട പെൺ​ഹൃ​ദ​യ​വു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പതി​വൃ​ത​യാ​ക്കാൻ ഒളി​നോ​ട്ടം വഴി രാ​പ്പ​കൽ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന പേ​ക്കി​നാ​വു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​ണ്ടാ​യി. കു​ന്തി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യാ​യി എന്നും എന്നെ​ന്നും കഴി​യ​ട്ടെ, ‘കു​റു​മ്പൻ​കൗ​ന്തേയ’രുടെ നല്ല​ന​ട​പ്പി​നു് കു​ന്തി കൗ​ര​വ​രു​ടെ ജാ​മ്യ​ത​ട​വിൽ കഴി​യ​ട്ടെ എന്ന വി​പ്ല​വ​ക​ര​മായ തീ​രു​മാ​നം നട​പ്പി​ലാ​ക്കി​യ​തി​നു നന്ദി പറ​യേ​ണ്ട​തു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ! കൗരവർ സം​തൃ​പ്തർ. കു​ന്തി സം​തൃ​പ്ത. കൗ​ന്തേ​യ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും സം​തൃ​പ്തർ. നി​ങ്ങൾ കു​നു​ഷ്ടു ചോ​ദ്യ​മെ​റി​ഞ്ഞു ആ ശു​ദ്ധ​ജ​ലം കല​ക്കാ​തി​രി​ക്കുക!”

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളായ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളെ ആദ്യ​ദി​ന​ങ്ങ​ളിൽ തന്നെ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ചു ‘ഒതു​ക്കി’യപ്പോൾ തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ നി​ങ്ങൾ വി​ട്ടു​പോ​യോ, വളർ​ന്നു​വ​രു​ന്ന പു​തു​ത​ല​മുറ കൗരവ കൗ​മാ​ര​ക്കാ​രെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ​യും ദു​ശ്ശാ​സ​ന​ന്റെ​യും കൊ​ച്ചു​മ​ക്കൾ ദേ​ശീ​യ​പാത വഴി​യ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളിൽ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി, രാ​ജ്യാ​ന്തര യാ​ത്രി​ക​രെ കൊ​ള്ള​യ​ടി​ക്കു​ക​യും ദേ​ഹോ​പ​ദ്ര​വം ചെ​യ്തു പരാതി കൊ​ടു​ക്ക​രു​തെ​ന്നു ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും പതി​വായ അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ പ്ര​ശാ​ന്ത​മായ കരി​മ്പിൻ​തോ​ട്ട​ങ്ങൾ ചവി​ട്ടി​മെ​തി​ക്കു​ന്ന കൗരവ ‘കു​ട്ടി​ക്കൊ​മ്പ’ന്മാ​രെ നേ​രി​ടാൻ നെ​ടു​ന്തൂ​ണാ​യി ഇവി​ടെ​യൊ​രു ‘കു​ങ്കി​യാന’യു​ണ്ടെ​ന്ന കാ​ര്യം മറ​ക്ക​രു​തേ! യു​ദ്ധം​ജ​യി​ച്ചു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തിയ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നേ​രി​ട്ട​തു് ശത്രു​ത​യോ​ടെ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​പ​ട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​നു തട​സ്സം സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യാ​യി​രു​ന്നു. മയ​ക്കു​മ​രു​ന്നു​കൊ​ടു​ത്തെ​ങ്കി​ലും അവരെ നിർ​വീ​ര്യ​മാ​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ ഒരുകൈ തയ്യാ​റാ​യി. അതു​കൊ​ണ്ടൊ​ന്നും പക്ഷേ, നി​ന്നി​ല്ല കൗമാര, കൗ​ര​വ​തീ​വ്ര വാദം. അപ്പോൾ പ്ര​തി​രോ​ധ​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി ഭീമൻ, നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തി​നു വഴി​തേ​ടി രഹസ്യ പരി​ശീ​ല​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ കയ​റി​ക്കൂ​ടി അതി​വേ​ഗം തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വു​നേ​ടിയ ‘കു​ങ്കി’യായി. നി​ങ്ങൾ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച കൗ​മാ​ര​തീ​വ്ര​വാ​ദി​ക​ളെ ഭീമൻ സ്നേ​ഹാ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടെ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ‘കരി​മ്പും പഴവും’ നൽകി സൽ​ക്ക​രി​ക്കും, മെ​രു​ങ്ങു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ മര​ക്കൂ​ടിൽ​ത​ള​ച്ചു സൗ​മ്യ​പ്ര​കൃ​തി​യാ​ക്കും. ചിലരെ ഭാ​വി​യി​ലെ​ങ്കി​ലും ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു​പ​ക​രി​ക്കു​മെ​ന്നു് വി​ശ്വാ​സ​ത്തിൽ കു​ട്ടി ‘കു​ങ്കി’കളാ​ക്കും. ആദ​ര​ണീ​യ​നായ യു​ദ്ധ​വീ​രൻ​ഭീ​മ​നും പ്രാ​യം കൂ​ടു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ” പുതിയ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി കൗ​മാ​ര​പ​രീ​ക്ഷി​ത്തു് കളി​പ്പാ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​മാ​യി വ്യർ​ഥ​ബാ​ല്യം ആസ്വ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് നകുലൻ പല്ലു​ഞെ​രി​ച്ചു നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“പി​ന്നാ​മ്പു​റ​ത്തെ​ന്തോ ശ്രമം ഉണ്ട​ല്ലോ പ്ര​തി​യെ രക്ഷി​ക്കാൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘ​ത്തി​ന്റെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ത​മു​ദ്ര​യു​ള്ള രാ​ജ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ഊരി വന​വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മായ മര​വു​രി ധരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ആയാ​സ​ക​ര​മായ നേരം.

“വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ പരാതി പിൻ​വ​ലി​ച്ചാൽ അതി​ജീ​വി​ത​ക്കു ഹസ്തി​ന​പു​രി​അ​ര​മ​ന​യിൽ അവ​ളു​ടെ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ക​ഴി​വ​നു​സ​രി​ച്ചു അന്തഃ​പു​ര​തൊ​ഴിൽ​കൊ​ടു​ത്തു പു​ന​ര​ധി​വ​സി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ, വനവാസ, നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ദു​രി​ത​ത്തിൽ​നി​ന്നും രക്ഷി​ക്കാ​മോ എന്ന സ്ത്രീ​സൗ​ഹൃ​ദ​നിർ​ദേ​ശം നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ കി​ട്ടി. പി​ന്നാ​മ്പു​റ​ച്ചു​വ​യു​ള്ള ഔദ്യോ​ഗി​ക​ര​ഹ​സ്യ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല നട​പ​ടി​ക്ര​മം അനു​സ​രി​ച്ചു നീ​തി​പ​തി, പര​സ​ഹാ​യ​മി​ല്ലാ​തെ തീർ​പ്പാ​ക്കേ​ണ്ട ഒരു അപേ​ക്ഷ മാ​ത്രം. അതിൽ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യും, പ്ര​തി​പ്പ​ട്ടി​ക​യിൽ ഇടം​നേ​ടിയ ആരോ​പി​ത​രിൽ ഒരാ​ളു​മായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്ന ഞാൻ, ഇട​പെ​ടു​ന്ന​തു ശരി​യ​ല്ല​ല്ലോ. ആരാ​ണു് നിർ​ദേ​ശം മു​ന്നോ​ട്ടു് വച്ച​തെ​ന്നു് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ആവി​ല്ല. പേ​രു​വി​വ​ര​ങ്ങൾ ഒഴി​വാ​ക്കി അതി​ജീ​വി​ത​യു​ടെ സ്വ​കാ​ര്യത, നീ​തി​പീ​ഠം മാ​നി​ക്കും എന്നാ​ണു് അനു​മാ​നം. ഏതു​വി​ധ​ത്തി​ലും നാളെ രാ​വി​ലെ​യോ​ടെ ഒത്തു​തീർ​പ്പു​ശ്ര​മം പ്രാ​യോ​ഗിക വഴി​ക്കു​വ​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, അതി​ജീ​വിത, ആറാം കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​യെ​ന്ന തൽ​സ്ഥി​തി തു​ട​രും. സഹ​ന​മാ​യി​രി​ക്കും വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല, ഓരോ ദി​ന​വും എന്നു​ഞാൻ പറ​യാ​തെ നി​ങ്ങൾ​ക്കൂ​ഹി​ക്കാം”, പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടാ​യി​രു​ന്നു ഭര​ണ​കൂ​ട​വ​ക്താ​വായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ‘ചെ​രി​ഞ്ഞ’ നോ​ട്ട​വും പു​ഞ്ചി​രി​യും.

2024-01-25

“പാ​ഞ്ചാ​ലി മരി​ച്ച​പ്പോൾ ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നൊ​ന്നും മെ​ന​ക്കെ​ടാ​തെ നി​ങ്ങൾ വലി​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു് കണ്ടു. കൂ​ടെ​പൊ​റു​ത്ത​വ​ളോ​ടു് ഇത്ര വലിയ മര്യാ​ദ​കേ​ടു കാ​ണി​ക്കാൻ മാ​ത്രം എന്തു​തെ​റ്റ​വൾ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് ചെ​യ്തു?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. തെ​രു​വിൽ ഒപ്പം കൂടിയ നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​യു​മാ​യി മുൻ രാ​ജാ​വു് സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ​നി​ന്നു​ള്ള രഥം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന സന്ധ്യ, മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം.

“തെ​റ്റു​ചെ​യ്ത​തു് അവൾ ആണെ​ന്നു​ഞാൻ പറ​ഞ്ഞി​ല്ല​ല്ലോ. ഭർ​ത്താ​വി​ന്റ മൂ​ത്ത​ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ അവ​ളു​ടെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തിൽ, ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നി​ല്ല എന്നു് തോ​ന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്ന എന്റെ പ്ര​തി​ച്ഛാ​യ​ക്കു് കോ​ട്ടം തട്ടു​ന്ന ഒരു ചതി​യി​ലും നീ ഇര​യാ​വ​രു​തു് എന്നു് എന്റെ ജൈ​വി​ക​പി​താ​വു് കാലൻ തന്ന സദു​ദ്ദേ​ശ്യ മു​ന്ന​റി​യി​പ്പു് ഞാൻ അവ​ളു​ടെ ശരീര സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തിൽ മയ​ങ്ങി അവ​ഗ​ണി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു ഞാൻ ചെയ്ത തെ​റ്റു്, എന്നാൽ യാ​ത്ര​യി​ല്ല!” ‘നൂ​ലി​യിഴ’യിൽ ഇറ​ങ്ങി​വ​ന്ന സ്വർ​ണ്ണ​ത്തേ​രിൽ കയ​റു​മ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ആരോ​ടെ​ന്നി​ല്ലാ​തെ കൈ​വീ​ശി.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ എത്തി​ച്ചേർ​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​സേ​ന​യെ ചെ​ന്നു കണ്ട​പ്പോൾ പേ​ടി​തോ​ന്നി, എവി​ടെ​നി​ന്നു സം​ഘ​ടി​പ്പി​ച്ചു ഇവ​രെ​യൊ​ക്കെ, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വി​രാ​ട​നാ​ട്ടിൽ വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തോ​ടെ കഴി​ഞ്ഞ നാ​ളു​ക​ളിൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​സ്മ​യ​ത്തിൽ ചോ​ദി​ച്ചു.

“സഖ്യ​സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളെ സം​ഭ​രി​ക്കാൻ അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രും അയൽ​നാ​ടു​ക​ളിൽ എവി​ടെ​ച്ചെ​ന്ന​ന്വേ​ഷി​ച്ചാ​ലും കൗരവർ നേ​ര​ത്തേ​യെ​ത്തി സൈ​നി​ക​രെ ഉയർ​ന്ന​വേ​ത​നം നൽകി സഖ്യ​സേ​ന​യി​ലേ​ക്കു് പൊ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വി​ഷ​ണ്ണ​രായ പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ട​പ്പോൾ ഞങ്ങ​ളു​ടെ സേ​നാ​നാ​യ​കൻ ചോ​ദി​ച്ചു, ഇവിടെ മൂ​ഖ്യ​കാ​രാ​ഗൃ​ഹം നിറയെ കാ​ലാ​കാ​ല​ങ്ങ​ളാ​യി കൊ​ടും​കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളെ ജീ​വ​പ​ര്യ​ന്തം തട​വി​ലി​ട്ടു​ണ്ടു്. വി​ജ​യാ​ശം​സ​ക​ളോ​ടെ അവരെ കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ന്നോ? പ്ര​തി​ഫ​ല​മാ​യി ഒന്നും ഞങ്ങൾ​ക്കു് തരേ​ണ്ട” ആലോ​ചി​ച്ചു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കരാ​റി​ലേർ​പ്പെ​ട്ടു, കൗ​ര​വ​രു​മാ​യി യു​ദ്ധം​ജ​യി​ച്ചാൽ യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​പാ​ണ്ഡ​വ​സൈ​ന്യ​ത്തിൽ പദ​വി​നൽ​കി നി​യ​മി​ക്കാം. കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളോ​ടു് ഞങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞ​തു്, ഭൂ​മി​യിൽ ‘ധർ​മ്മ​സം​സ്ഥാ​പന’ത്തി​നെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു സത്യ​വാ​നെ​ന്ന വി​ശ്വ​ഖ്യാ​തി​നേ​ടിയ ഒരു പാ​ണ്ഡ​വൻ വന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. നി​ത്യ​വേ​ത​ന​ത്തിൽ കൂ​ലി​പ്പ​ട്ടാ​ള​മാ​യി ചേർ​ന്നാൽ മര​ണം​വ​രെ സംഖ്യ അവ​രിൽ​നി​ന്നും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാം. അവർ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്ന കൗ​ര​വ​രെ ചി​ത്ര​വ​ധം ചെ​യ്യു​ന്ന എളു​പ്പ​പ്പ​ണി​യ​യേ നി​ങ്ങൾ ചെ​യ്യേ​ണ്ടൂ. അങ്ങ​നെ ഇവിടെ എത്തി. മദ്യം മാംസം മദി​രാ​ക്ഷി എല്ലാം വേ​ണ്ട​ത്ര കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ കഠാരി മൂർ​ച്ഛ​കൂ​ട്ടാൻ തു​ട​ങ്ങി. ഒന്നേ ആശം​സി​ക്കാ​നു​ള്ളു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര അതി​ന്റെ അന്ത്യ​വി​ധി നിർ​ണ​യി​ക്ക​ട്ടെ, തി​ര​ക്കു​നി​റ​ഞ്ഞ ഞങ്ങ​ളു​ടെ കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ങ്ങൾ ഒഴി​ഞ്ഞും കി​ട്ടി!”

“എന്താ​യി​രു​ന്നു അന്ത്യ​മൊ​ഴി?”, അവസാന നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ സാ​ന്ത്വ​ന​സ്പർ​ശ​മാ​യും, ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക്കു ആദി​വാ​സി​കൾ​ക്കൊ​പ്പം പങ്കു​ചേർ​ന്നും യാ​ത്രാ​മൊ​ഴി പറ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം പാ​ണ്ഡ​വ​രെ തേടി മു​ന്നോ​ട്ടു് നട​ക്കേ വഴി​യോര നീർ​ച്ചാ​ലി​ന്ന​രി​കെ അഞ്ചു​പേ​രും വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തു് കണ്ട കൊ​ട്ടാര ലേഖിക അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം.

“എന്നെ​പ്പോ​ലെ ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ മരി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ, ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളായ അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ. അവർ​ക്കു വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ, കനി​വോ​ടെ ആരാ​ധ​കർ അന്ത്യ​യാ​ത്ര​പ​റ​യ​ട്ടെ. ജീ​വ​കാ​ലം കാ​ത്തു​സൂ​ക്ഷി​ച്ച പൊ​ന്നു​ട​ലോ​ടു​കൂ​ടി​യ​വർ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു തട​സ്സ​മി​ല്ലാ​തെ പ്ര​വേ​ശി​ക്ക​ട്ടെ. അങ്ങ​നെ ദ്രൗ​പ​ദി സൗ​മ്യ​മാ​യി ഉച്ച​രി​ച്ച​തു എന്റെ മടി​യി​ല​വൾ തല​വ​ച്ചു​ക​ണ്ണ​ട​യും മു​മ്പാ​യി​രു​ന്നു” കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ഴാൻ തയ്യാ​റാ​വു​ന്ന​പോ​ലെ സഹ​ദേ​വൻ അവളെ നിർ​ജ്ജീ​വ​മാ​യി നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധവ!? അങ്ങ​നെ​യാ​ണോ നി​ങ്ങൾ ബലി​ദാ​നി​കൗ​ര​വ​രു​ടെ രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളെ പരാ​മർ​ശി​ക്കുക? കൗ​ര​വ​രു​ടെ വിധവ എന്ന​തിൽ കവി​ഞ്ഞ​വർ​ക്കു് സ്വ​ത​ന്ത്ര​വ്യ​ക്തി​ത്വം ഒന്നും ഇല്ലേ? പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ? അവ​ഹേ​ള​ന​മ​ല്ലേ അങ്ങ​നെ വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദ്രൗ​പ​ദി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“ആരോ​ടാ​ണു് നി​ങ്ങൾ ‘അവ​ഹേ​ളന’ത്തെ​കു​റി​ച്ചൊ​ക്കെ പറ​യു​ന്ന​തു്? ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്റെ ഉടു​തു​ണി​ക​ളെ​ല്ലാം അധി​കാ​ര​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ അഴി​ച്ചു​മാ​റ്റി അടി​മ​യു​ടെ മര​വു​രി​യു​ടു​പ്പി​ച്ചു നഗ്ന​പാ​ദ​യാ​യി വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ക്കു​മ്പോൾ ഒരു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​വെ​ങ്കി​ലും ‘ഇതു് ശരി​യ​ല്ല’ എന്നു് കൗ​ര​വ​രോ​ടു് പറ​ഞ്ഞ​താ​യി ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ? മഹാ​റാ​ണി എന്ന നി​ല​യിൽ ഞാൻ അവരെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധവ എന്നു് മു​ദ്ര​കു​ത്തി​യ​തു് നാ​ണം​കെ​ടു​ത്താ​ന​ല്ല മുൻ​ഗ​ണ​നാ​ക്ര​മ​ത്തിൽ സൗ​ജ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ്യ​ധാ​ന്യ​ങ്ങൾ പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ എത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ണു്. അവർ പു​നർ​വി​വാ​ഹം ചെ​യ്താൽ? വി​ധ​വാ​നു​കൂ​ല്യം അതോടെ നി​ല​ക്കും. ഒന്നു​കൂ​ടി​ക​ട​ന്നു കാ​യി​ക​യോ​ഗ്യ​ത​യു​ള്ള​വർ അന്തഃ​പു​ര​സേ​വന ദാ​താ​ക്ക​ളാ​യാൽ?, അപ്പോൾ അര​മ​ന​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ പ്ര​ത്യേക അവ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ലഭി​ക്കും. റാ​ണി​പ​ദ​വി ഞാൻ ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചാൽ? അവർ​ക്ക​പ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ​വും ബഹു​ഭാ​ര്യാ​ത്വ​വും തരം​പോ​ലെ ആഘോ​ഷി​ക്കാം. എനി​ക്കും വേ​ണ​മ​ല്ലോ ഊടു​വ​ഴി വെ​ട്ടാ​നൊ​രു ഭക്തി​മാർ​ഗം!”

2024-01-26

“വ്യ​ക്തി​പ​ര​മായ വി​മർ​ശ​ന​ങ്ങ​ളും അധി​ക്ഷേ​പ​ങ്ങ​ളും പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചാർ​വാ​കൻ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. എന്നാൽ അയാളെ ഒരു​ദി​വ​സം പോലും തു​റു​ങ്കിൽ വച്ചു് ഭയ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ നി​ങ്ങൾ ഇതു​വ​രെ ശ്ര​മി​ക്കാ​ത്ത​തു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു എന്തോ പു​റ​ത്തു​പ​റ​യാൻ പറ്റാ​ത്ത സ്വ​കാ​ര്യം ഒളി​പ്പി​ച്ചു​വ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു് എന്നാ​ണ​ല്ലോ കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ പറ​യു​ന്ന​തു്? കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൗരവ സേ​നാ​പ​തി​യാ​യി, പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ ഗു​രു​വാ​യി അര​മ​ന​യിൽ തു​ട​രു​ന്ന ചി​ര​ഞ്ജീ​വി​കൃ​പർ പറ​യു​ന്ന​തിൽ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദൈ​വാ​സ്തി​ത്വ​ത്തിൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ത്ത ചാർ​വാ​കൻ എന്ന ‘പര​മ​സാ​ധു’വിനെ പരി​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു് ആവി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ‘ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ’ എന്തി​നി​ത്ര​കാ​ലം കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ക്ക​ണം? കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ പറ​യു​ന്ന​തി​ലും കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു് ചി​ര​ഞ്ജീ​വി​പ​ട്ടം കി​ട്ടു​ന്ന കാ​ല​ത്തു ആചാ​ര്യൻ ആഹ്ലാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു ഇപ്പോൾ ആ പുതുമ മാറി ജീ​വി​ത​ത്തി​നു അന്ത്യം വേ​ണ​മെ​ന്ന തൊരു വി​ട്ടു​മാ​റാ​ത്ത ആവ​ശ്യ​മാ​യി. കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ അക്ഷ​ര​മാല പഠി​പ്പി​ക്കാൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ന്നു. സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രും ചാർ​വാ​ക​നും ഒക്കെ ഇല്ലാ​ത്തൊ​രു പ്ര​തി​പ​ക്ഷം എങ്ങ​നെ നമ്മു​ടെ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി അന്തി​ചർ​ച്ച​ക​ളെ കൊ​ഴു​പ്പി​ക്കും! അടു​ത്ത ചോ​ദ്യം?”

“പീ​ഡ​ന​പ​രാ​തി​യിൽ​നി​ന്നും രക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ ‘മാ​ന​സി​ക​ദൗർ​ബ​ല്യ’ത്തി​നു് ചി​കി​ത്സ​തു​ട​രു​ന്ന ആൾ എന്നു് നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ താ​ണു​കേ​ണു് യാ​ചി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു അല്ലെ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. മട്ടു​പ്പാ​വിൽ പു​തു​മ​ണ്ണി​റ​ക്കി ഔഷ​ധ​ച്ചെ​ടി​കൾ നട്ടു​പ​രി​പാ​ലി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, കൗ​ര​വ​മൂ​പ്പി​ള​മ​യിൽ രണ്ടാ​മ​നും, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആജ്ഞാ​നു​വർ​ത്തി​യും ചി​ല​പ്പോ​ളൊ​ക്കെ കൂ​ലി​ക്കൊ​ല​യാ​ളി​യു​മായ ദു​ശ്ശാ​സന രാ​ജ​കു​മാ​രൻ.

“സ്വ​ത​ന്ത്ര​മായ നീ​തി​ന്യാ​യ​വ​കു​പ്പു് കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മാ​യി പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലാ​യി​ല്ലേ സൗ​ന്ദ​ര്യോ​പാ​സ​ക​നായ എന്റെ ജീ​വി​തം. മന​സി​ക​ദൗർ​ബ​ല്യം എനി​ക്കു് ദ്രൗ​പ​ദി​യോ​ടാ​യി​രു​ന്നു, സം​തൃ​പ്ത​വി​വാ​ഹി​ത​നാ​ണു ഞാ​നെ​ങ്കി​ലും. ഒന്നും പക്ഷേ, ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ല്ലോ അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന ദ്രൗ​പ​ദി, ഞാൻ വി​ളി​ച്ചു ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലേ​ക്കു​വ​രു​മ്പോൾ, നീണ്ട ഇട​നാ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ഇരു​ട്ടിൽ നട​ന്നാൽ ക്ഷീ​ണം തോ​ന്നു​മെ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു എന്റെ തോളിൽ കമ​ഴ്‌​ന്നു​കി​ട​ന്ന​തും കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു സു​ര​ക്ഷാ​ബോ​ധം നേ​ടി​യ​തും. പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​മു​മ്പി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ അവൾ ഒന്നു് പതറി, “പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു നിർ​ത്തി​യാൽ ഒന്നും തോ​ന്ന​രു​തേ” എന്നു് ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്ത​വൾ ചെ​വി​യിൽ മന്ത്രി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ സാ​ക്ഷ​ര​നായ നകുലൻ എഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ത്ത പനയോല ഓടി​ച്ചു​വാ​യി​ച്ച​പ്പോൾ നീ​തി​പ​തി ഭീ​ഷ്മർ പറ​ഞ്ഞു, “അടി​മു​ടി വ്യാ​ജ​പ​രാ​തി” അങ്ങ​നെ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി പരാതി തീർ​പ്പാ​യി. ഇനി നി​ങ്ങൾ ഇക്കാ​ര്യം പത്ര​ത്തിൽ ചർച്ച ചെ​യ്താൽ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക​ളിൽ രണ്ടാ​മ​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഭര​ണ​ഘ​ട​നാ​വ​കു​പ്പ​നു​സ​രി​ച്ചു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യെ മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മാ​യി നി​രോ​ധി​ക്കാൻ അവ​കാ​ശം ഉന്ന​യി​ക്കും. അട​ങ്ങു​ന്നു​വോ നീ, അതോ നി​ന്നു പൊ​രു​തു​ന്നോ?”

“അത്ര എളു​പ്പ​മാ​ണോ, നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലൊ​രു പോ​രാ​ളി​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു് കൗരവർ സന്യ​സ്ത ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ മാ​ലി​ന്യ​നീ​ക്കം ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്ന വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട പണി?”; കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“പൊതു നന്മ​യിൽ പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ സദു​ദ്ദേ​ശ്യ​പ​ര​മാ​യൊ​രു നിർ​ദേ​ശ​ത്തിൽ ഞാൻ സ്വയം ഏറ്റെ​ടു​ത്ത നി​യോ​ഗ​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ അതു്. ‘വലി​ച്ചെ​റി​യൽ​മു​ക്ത’ വന​മേ​ഖല എന്ന പു​തു​പ​ദ്ധ​തി തു​ട​ങ്ങി, അയൽ​പ​ക്ക​സ​ന്യ​സ്തർ. മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങൾ ഇടം​വ​ലം നോ​ക്കാ​തെ അന്തേ​വാ​സി​കൾ വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ ആശ്ര​മാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം, അടി​ച്ചു​വാ​രി വൃ​ത്തി​യാ​ക്കു​ക​യും, ‘ഇനി​യ​രു​തു് വലി​ച്ചെ​റി​യൽ’ എന്നൊ​രു ജാ​ഗ്ര​താ​മു​ന്ന​റി​യി​പ്പു് അന്തേ​വാ​സി​കൾ​ക്കു് കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും ആയി​രു​ന്നു ആദ്യ​ഘ​ട്ടം. പ്ര​ഖ്യാ​പി​ത​പ​രി​ത്യാ​ഗി​ക​ളെ​ങ്കി​ലും അവർ, നാം സാ​ദാ​മ​നു​ഷ്യ​രെ​പ്പോ​ലെ ഉൽ​പ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങൾ ജൈവം, അജൈവം എന്നി​ങ്ങ​നെ എളു​പ്പം വേർ​തി​രി​ച്ചു് തന്നെ സം​സ്ക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും, അജൈ​വ​വ​സ്തു​ക്കൾ വേതനം നൽകി പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഹരി​ത​കർ​മ​സേ​ന​യ്ക്കു് കൈ​മാ​റ​ണ​മെ​ന്നു​മു​ള്ള സോ​ദ്ദേ​ശ്യ ബോ​ധ​വ​ത്ക​ര​ണ​വും ഞാൻ ചെ​യ്തു. ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ ആരോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ പരി​പാ​ല​നം ഒരു ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യ​മാ​യി ഏറ്റെ​ടു​ത്ത ഉട​യോൻ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നോ​ടു് വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ നിർ​ദേ​ശി​ച്ച പദ്ധ​തി എന്ന നി​ല​യിൽ, ശത്രു​ത​യോ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വർ മു​ഖം​തി​രി​ച്ച​പ്പോൾ, മൊ​ത്തം പൊ​തു​ന​ന്മ​യോർ​ത്തു​ഞാൻ അതു്, വഴ​ക്കി​ടാ​തെ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി. അല്ല അര​മ​ന​ത്തി​ണ്ണ നി​ര​ങ്ങി, കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ വച്ച​തും വി​ള​മ്പി​യ​തും ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പിൽ സദ്വാർ​ത്ത​യാ​ക്കു​ന്ന മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​ക്കു് എന്നു​മു​ത​ലാ​ണു് പരി​സ്ഥി​തി, പരി​ഗ​ണ​നാ​വി​ഷ​യ​മാ​യ​തു്?”

“കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്ക​ളു​മാ​യി താ​ര​ത​മ്യം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ നിറം സൗ​ന്ദ​ര്യം എന്നിവ ഒഴികെ കാ​ണു​ന്ന സ്വ​ഭാ​വ​പ്ര​ത്യേ​കത, അങ്ങ​നെ ഒന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, അതെ​ന്താ​ണു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. നഗ​രാ​തിർ​ത്തി​യി​ലെ അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ നി​ത്യ​വും പോയി പൂ​ക്കൾ സമർ​പ്പി​ച്ചു തി​രി​കെ വരി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ.

“ശ്യാ​മ​സു​ന്ദ​രി​യു​ടെ നോ​ട്ട​വും കൈ​വി​ര​ലു​ക​ളു​ടെ ചല​ന​വും പു​രു​ഷ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തെ വട്ടം കറ​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, അവളെ സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കിയ അഞ്ചു പേർ അത്ര പ്ര​സ​ന്ന​ര​ല്ല എന്ന​താ​ണു് ഓരോ തവണ അവ​ളു​മാ​യി സം​സാ​രി​ച്ചു മട​ങ്ങി​പ്പോ​വു​മ്പോൾ എനി​ക്കു് തോ​ന്നുക. അവ​ളു​ടെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ അം​ഗ​മാ​യ​പ്പോൾ അവർ, ആരാ​ധ​കർ എന്ന നി​ല​വി​ട്ടു എപ്പോൾ കൂ​ട്ടു​ട​മ​കൾ ആയോ, അപ്പോൾ അവ​സാ​നി​ച്ചു പ്ര​ണ​യം. ദാ​മ്പ​ത്യ അവ​കാ​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​മാ​ണോ അവർ​ക്കു കാ​ര്യം? അതോ പ്ര​ണ​യി​നി​യു​ടെ പരി​ലാ​ള​ന​മോ? അതു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ ഭീമൻ അവൾ​ക്കു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന പരി​ഗ​ണന ഒരു ഉട​മ​യു​ടേ​ത​ല്ല പ്ര​ണ​യി​യു​ടേ​താ​ണു്, എന്നാൽ പര​സ്യ​മാ​യി അവൾ അവ​നോ​ടു് അവ​മ​തി​പ്പോ​ടെ പെ​രു​മാ​റു​മ്പോ​ഴും, “ഇനി​യും അവ​മ​തി​ക്കൂ എന്നാൽ എന്നെ അവ​ഗ​ണി​ക്ക​രു​തേ” എന്നൊ​രു ദീ​ന​ദീ​ന​മായ നോ​ട്ടം ഭീ​മ​മു​ഖ​ത്തു കാ​ണു​മ്പോൾ ഞാൻ ഭീ​തി​യോ​ടെ സങ്കൽ​പ്പി​ക്കും “എന്റെ മു​ഖ​ത്തു നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന​തും സമാ​ന​ഭീ​മ​മു​ഖം തന്നെ ആയി​രി​ക്കു​മോ? നി​ങ്ങൾ ഒരു വനിത എന്ന നി​ല​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കാ​ണി​ക്കു​ന്ന വൈ​കാ​രിക പ്ര​തി​പ​ത്തി, പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യു​ടേ​ത​ല്ല പെൺ​ക​മി​താ​വി​ന്റേ​താ​ണു് എന്നു് എന്റെ പങ്കാ​ളി പറ​ഞ്ഞ​തു് ഞാൻ മറ​ക്കു​ന്നി​ല്ല.””

2024-01-27

“പാ​ണ്ഡ​വ​രും കു​ന്തി​യും കാ​ട്ടു​തീ​യിൽ വെ​ന്തു​മ​രി​ച്ചു എന്നു​കേ​ട്ട ഞങ്ങൾ അവിടെ പോ​യ​പ്പോൾ അറി​ഞ്ഞു മരി​ച്ചു​പോ​യ​തു കൗ​ന്തേ​യ​ര​ല്ല ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​മാ​യി​രു​ന്നു. അന്നം ചോ​ദി​ച്ചു​വ​ന്ന​വർ​ക്കു ലഹരി കൊ​ടു​ത്തു​മ​യ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം തീ​യി​ട്ടു, എന്തി​നു അന്തേ​വാ​സി​കൾ അർ​ധ​രാ​ത്രി​യോ​ടെ ഒളി​ച്ചോ​ട​ണം? ശന്ത​നു​വി​ന്റെ കാ​ല​ത്തു പു​തു​മ​ണ​വാ​ട്ടി ഗം​ഗ​ക്കു് താ​മ​സി​ക്കാൻ ഒരു​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്ത സു​ഖ​വാ​സ​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ കു​ന്തി​യും പാ​ണ്ഡു​വും മധു​വി​ധു ആഘോ​ഷി​ച്ചു എന്നും പറ​ഞ്ഞു​കേൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ദു​രൂ​ഹത നീ​ക്കി​യോ ഭര​ണ​കൂ​ടം?” വാ​ര​ണാ​വ​തം അന്വേ​ഷി​ക്കാൻ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​രു​മൊ​ത്തു വന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞാൻ കു​റ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തുക എന്റെ പി​താ​വി​നെ. അനു​ജ​ന്റെ ഭാര്യ കു​ന്തി വേ​നൽ​ക്കാ​ലം കഴി​യ​ട്ടെ എന്നു് കരുതി അനു​ക​മ്പ​യോ​ടെ വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. അതു് ‘അര​ക്കി​ല്ല’മെ​ന്നു പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ചു. അന്നം തേടി വന്ന ആദി​വ​സ​കു​ടും​ബ​ത്തെ ഇര​ക​ളാ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം തീ​യി​ട്ടു കു​ന്തി​യു​ടെ മക്കൾ ഭൂഗർഭ ഇട​നാ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ പാ​തി​രാ​വിൽ ഒളി​ച്ചു​ക​ട​ന്നു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യാൽ പി​ടി​കി​ട്ടാ​പ്പു​ള്ളി ആയി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കും. കു​രു​വം​ശ​ത്തെ സ്ഥാ​ന​ഭൃ​ഷ്ട​രാ​ക്കി പാ​ണ്ഡു​വം​ശം സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ ഞങ്ങ​ളു​ടെ മല​യോ​ര​എ​തി​രാ​ളി​ക​ളു​മാ​യി ഗൂ​ഡാ​ലോ​ചന ചെ​യ്തു കു​ന്തി ചെയ്ത നന്ദി​കേ​ടി​ന്റെ തു​ടർ​ക​ഥ​യാ​ണു് വാ​ര​ണാ​വ​തം. വി​ടി​ല്ല കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളെ, നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ മു​മ്പിൽ അവരെ അര​യിൽ​കു​രു​ക്കി​ട്ടു കൊ​ണ്ടു​വ​രും ഇതെ​ന്റെ വാ​ക്കു! ഉപ്പു അന്ന​വും തരു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി​യോ​ടു്!”

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ​നി​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​വി​ധം വി​വി​ധ​യി​നം വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​സേ​വ​ന​ത്തി​നു തക്ക പ്ര​തി​ഫ​ല​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്ര യമു​നാ​ന​ദി ഒഴു​കു​ന്ന​യി​ട​ങ്ങൾ ജന്മം പതി​ച്ചു​നൽ​കാൻ കൗ​ര​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം തയ്യാ​റാ​യി​രു​ന്നു എന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തൽ ആരെ​ങ്കി​ലും ഇക്കാ​ല​ത്തു വി​ശ്വ​സി​ക്കു​മോ?” ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു കു​ടി​യേ​റിയ അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ തലേ​ന്നു് നഗ​ര​ത്തി​ലെ കു​ന്തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ നടന്ന രാ​ഷ്ട്രീയ സം​വാ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​വ​ര​ങ്ങൾ കു​റി​ച്ചു് പ്രാ​ദേ​ശിക ലേഖകർ അയച്ച പന​യോ​ല​കൾ വാ​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, ഒരു യു​ദ്ധം പൊ​ട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് കാണാൻ ഉൾ​ക്കി​ടി​ല​ത്തോ​ടെ ഉറ്റു​നോ​ക്കു​ന്ന പത്രാ​ധി​പ​സ​മി​തി.

“ഏക​പ​ത്നീ​വൃ​ത​ത്തി​ന്റെ കർ​മ​സാ​ക്ഷി​ക​ളായ സദാ​ചാര കൌരവർ എവിടെ ബഹു​ഭ​ത്തൃ​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളായ പ്ര​യോ​ജ​ന​വാ​ദി പാ​ണ്ഡ​വർ എവിടെ?”

“നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യോ​ടെ നി​ങ്ങൾ പീഡനം നോ​ക്കി​നി​ന്നു? കാ​യി​ക​ബ​ല​മു​ള്ള അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ വി​രൽ​ച​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ചൊൽ​പ്പ​ടി​യിൽ​നിർ​ത്താൻ ആജ്ഞാ​ശ​ക്തി​യു​ള്ള നി​ങ്ങൾ, കൈ​പൊ​ക്കി പെൺ​പീ​ഡ​ക​ന്റെ ചെ​കി​ട്ട​ത്തു ഒന്നാ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ!” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“അതു് ‘ലൈം​ഗി​ക​പീ​ഡക’നാ​യി​രു​ന്നു​വോ? ചൂ​താ​ട്ട​വേ​ദി ആണ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അശ്ലീ​ല​സ​ഭ​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പു​തു​ത​ല​മുറ രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ​ക്കു് ഉടൽ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തിൽ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ശി​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന എന്നെ, പ്ര​ണ​യ​ത്താൽ പര​വ​ശ​നായ കൌരവൻ.”

“‘പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളെ എന്റെ ഈ അവി​വേ​കം പൊ​റു​ക്കൂ’ എന്നു​ച്ച​രി​ച്ചു വാ​രി​പ്പു​ണർ​ന്നു ചു​മ​ലിൽ കോരി പു​റ​ത്തേ​ക്കു പാ​ഞ്ഞ​തോർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. അടി​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ലോ​ല​ലോ​ല​മാ​യി വേർ​പെ​ടു​ത്തി മി​ക്ക​വാ​റും വി​വ​സ്ത്ര​യായ എന്നെ കണ്ടു് അടി​മ​പ​ണ്ഡ​വർ പരി​ഭ്ര​മി​ച്ചു മു​ഖം​താ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തു് ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. മറ്റു നൂ​റോ​ളം കൗരവർ അട​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത കാ​മ​ന​യോ​ടെ തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​തു് ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. ആരാ​ധ​ക​ഹൃ​ദ​യം കവർ​ന്ന ഈ ഉടൽ എനി​ക്കു് സമ്മാ​നി​ച്ച ദേ​വ​ത​ക​ളേ, പൊ​യ്പോയ ആ വസ​ന്ത​കാ​ലം എത്ര ചേ​തോ​ഹ​രം!”

“ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ശു​ദ്ധി​യെ​സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന​തൊ​രു പെൺ​പാ​പ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല, എന്നാൽ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ മാ​ത്രം നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​ത​ന്നെ അവൻ നോ​ട്ട​മു​റ​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നൊ​രു നി​ബ​ന്ധന നി​ങ്ങൾ വക്കു​ന്ന​തി​ലൊ​രു മര്യാ​ദ​കേ​ടി​ല്ലേ? നന്നേ ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​പ​ദ​വി ലഭി​ച്ച മഹതു് വ്യ​ക്തി​ത്വ​മ​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ കു​ടി​യേ​റ്റ​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആയാ​സ​ക​ര​മായ ആദ്യ​വർ​ഷ​ങ്ങൾ.

“ആണ​ഹ​ന്ത​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല അപാ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തും, മു​റി​വേ​റ്റെ​ന്ന ആഖ്യാ​ന​നിർ​മ്മി​തി​യു​മാ​യി നി​ങ്ങ​ളെ കാ​ണു​മ്പോൾ, അവൻ ഇര​വാ​ദ​മു​ന്ന​യി​ക്കു​ന്ന​തും. എന്നോ​ടെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ലൈം​ഗി​ക​മാ​യി പറ​യു​മ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ നോ​ക്കേ​ണ്ട​തു് ആരുടെ മു​ഖ​ത്താ​യി​രി​ക്ക​ണം? കപട ദാർ​ശ​നി​ക​ത​യിൽ അപാ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി​യാൽ, ആൺ​പെൺ​ആ​ശ​യ​വി​നി​മ​യം സു​ഗ​മ​മാ​വു​മോ? അതും, അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ ദാ​മ്പ​ത്യ​പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​ലം​ഘ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു അതൃ​പ്തി, ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ’ അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യോ​ടെ അറി​യി​ക്കു​മ്പോൾ? എന്താ​ണു് അവ​ന്റെ ലക്ഷ്യ​മെ​ന്നോ? വ്യ​ക്ത​മ​ല്ലേ, ജ്യേ​ഷ്ഠ​പാ​ണ്ഡ​വൻ അനു​ജൻ​പാ​ണ്ഡ​വ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചെ​യ്യു​ന്ന ദൂ​ഷ​ണ​ത്തോ​ടു് പ്ര​തി​ക​രി​ക്കാൻ പരു​ഷ​വാ​ക്കൊ​ന്നും ഞാൻ മി​ണ്ടി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, മു​ഖ​ഭാ​വ​പ്ര​ക​ട​നം കൊ​ണ്ട​വൻ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ട്ടെ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉള്ളിൽ “അധർ​മ്മ​പു​ത്ര”നു നേരെ പത​ഞ്ഞു​യ​രു​ന്ന ഭർ​ത്തൃ​നി​ന്ദ!”.

“ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ ബന്ദി​യായ കൗ​മാ​ര​പോ​രാ​ളി​യു​ടെ തല​വെ​ട്ടി​യ​തു് നി​ങ്ങൾ, നി​ങ്ങൾ തന്നെ ആയി​രു​ന്നോ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മു​തിർ​ന്ന കൗ​ര​വ​പോ​രാ​ളി കർ​ണ്ണ​നെ നോ​ക്കി. വൈകിയ രാ​ത്രി​യിൽ, ജലാ​ശ​യ​ത്തി​ന​രി​കെ, ചി​ത​യിൽ, അർ​ജ്ജു​ന​പു​ത്രൻ അഭി​മ​ന്യു ഒരു​പി​ടി​ചാ​ര​മാ​കു​ന്ന സംഘർഷ കാലം.

“കൗ​ര​വ​രു​ടെ കു​ത്തും ചവി​ട്ടു​മേ​റ്റു പി​ട​ഞ്ഞു​വേ​ദ​നി​ക്കു​ന്ന ഒരു യു​വ​പോ​രാ​ളി​യെ​യാ​ണു് ഞാൻ കണ്ട​തു്. “നിർ​ത്തൂ! ഇപ്പോ​ഴു ശവ​ത്തിൽ കു​ത്തു​ന്നോ?” എന്നു് ഞാൻ താ​ര​മൂ​ല്യ​മു​ള്ള കൗ​ര​വ​നു​നേ​രെ നേരെ ഗർ​ജ്ജി​ച്ച​പ്പോൾ അവ​രെ​ന്നെ “നീ അവി​ശ്വ​സ്തൻ!” എന്ന​മ​ട്ടിൽ സം​ശ​യ​ത്തിൽ നോ​ക്കി. വാ​ളൂ​രി അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ കഴു​ത്തു ഞാൻ വെ​ട്ടി​യ​തു് പ്രാ​ണ​വേ​ദ​ന​യിൽ​നി​ന്നും അവനെ മോ​ചി​പ്പി​ക്കാൻ ആയി​രു​ന്നി​ല്ലേ, അതോ നി​ഷ്ക്രി​യ​വ​ധ​ത്തി​ലൂ​ടെ, പതു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ മതി കാലൻ അവനിൽ കു​രു​ക്കു​മു​റു​ക്കേ​ണ്ട​തു് എന്നാ​ണോ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഷ്യം?” തർ​ക്ക​സ്വ​ര​ത്തിൽ വാ​മൊ​ഴി പറ​ഞ്ഞു​തീ​രും​മു​മ്പു് തന്നെ സാ​യു​ധ​അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ രൗ​ദ്ര​രൂ​പം മു​മ്പിൽ കണ്ടെ​ന്ന​പോ​ലെ കർ​ണ്ണൻ നടു​ങ്ങി, മു​ട്ടു​കു​ത്തി വി​ധി​ക്കു​മു​മ്പിൽ കൈ​കൂ​പ്പി.

2024-01-28

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധവ എന്നു് പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി, മം​ഗ​ല്യ​സൂ​ത്രം പൊ​ട്ടി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു, ഇതാ ഇപ്പോൾ സി​ന്ദൂ​ര​മ​ണി​ഞ്ഞ നെ​റ്റി​യും പട്ടു​ട​യാ​ട​യു​മാ​യി! പു​നർ​വി​വാ​ഹം ചെ​യ്തു​വോ? അതോ, പരേത ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പു​ന​ര​വ​ത​രി​ച്ചു​വോ?” കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു​ശേ​ഷം ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ എന്നു് അറി​യ​പ്പെ​ട്ട​വൾ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു എന്നു​വീ​ണ്ടും സ്വയ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന യോഗം.

“സു​ര​ക്ഷിത ഒളി​യി​ട​ത്തി​ലി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ടെ ഗതി​നി​യ​ന്ത്രി​ച്ചാൽ മതി​യെ​ന്നൊ​രു നിർ​ദേ​ശം കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ കൂ​ട്ടാ​യ്മ ശു​പാർശ ചെ​യ്ത​താ​യി​രു​ന്നു തു​ട​ക്കം. കൗ​ര​വ​രും യോ​ജി​ച്ചു. എന്നാൽ രഹ​സ്യാ​ത്മ​കത പാ​ലി​ക്കാൻ സേ​നാ​പ​തി​ക​ളെ വിവരം അറി​യി​ക്ക​രു​തെ​ന്ന മു​ന്ന​റി​യി​പ്പിൽ ഞങ്ങൾ, പരി​ഹാ​രം തേടി. മു​ഖ​സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ള്ളോ​രു ഇളമുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​ര​നെ മി​നു​ക്കു​പ​ണി​ക​ളും, തീ​വ്ര​വാ​മൊ​ഴി പരി​ശീ​ല​ന​വും കഴി​ഞ്ഞു കു​ടും​ബ​യോ​ഗ​ത്തിൽ അര​ങ്ങേ​റ്റം ചെ​യ്ത​പ്പോൾ, അവൻ യഥാർ​ത്ഥ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ പോലെ. വ്യാ​ജ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ അങ്ങ​നെ യഥാർ​ത്ഥ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ പോലെ യു​ദ്ധ​ഗ​തി നി​യ​ന്ത്രി​ച്ചു. ജല​ചി​കി​ത്സ ചെ​യ്യു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വർ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു് വധി​ച്ച പാവം ‘മാ​യാ​ദു​ര്യോ​ധന’നെ ആയി​രു​ന്നു കു​ടും​ബ​ക്ക​ല്ല​റ​യിൽ അട​ക്കം ചെ​യ്ത​തു് യഥാർ​ത്ഥ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഗുരു ബല​രാ​മ​നൊ​പ്പം യു​ദ്ധ​നാ​ളു​ക​ളിൽ തീർ​ഥ​യാ​ത്ര​ക്കു് പോയി. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​മാ​യി പ്ര​വ​ത്തി​ക്കാൻ യഥാർ​ത്ഥ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തീ​രു​മാ​ന​മാ​യി. എന്റെ ഹ്ര​സ്വ​കാല വൈ​ധ​വ്യ​ജീ​വി​തം അവ​സാ​നി​ച്ചു. വനിതാ കൗ​ര​വ​രു​ടെ രാ​ജ​പ്ര​തി​നി​ധി എന്ന നി​ല​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്നെ നാ​മ​നിർ​ദേ​ശ​വും ചെ​യ്തു ഞാൻ പദ​വി​യേ​റ്റു.”

“മകൻ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ ‘മരി​ച്ച’ ദുഃ​ഖ​ത്തിൽ ആയുധം താ​ഴെ​യി​ട്ട സേ​നാ​പ​തി​ദ്രോ​ണ​രു​ടെ കഴു​ത്തു​വെ​ട്ടാൻ അർ​ദ്ധ​സ​ത്യം പറഞ്ഞ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്നെ​തി​രേ, ആഞ്ഞ​ടി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ കൗ​ര​വ​രു​ടെ പന്തം കൊ​ളു​ത്തി പ്ര​ക്ഷോ​ഭം. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പോ​രാ​ളി​കൾ വൈ​കീ​ട്ടു് നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ ചോ​ര​യും പാ​പ​വും തേ​ച്ചു​ക​ഴു​കു​ന്ന നേരം.

“വി​ശ്വ​പ്ര​സി​ദ്ധ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ധാർ​മി​ക​ത​യെ​ക്കാൾ കാ​ലാ​തി​വർ​ത്തി​യാ​വും, ‘അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ’വാൻ ദ്രോ​ണ​ഹ​ത്യ​ക്കാ​യി അവ​ലം​ബി​ച്ച അട​വു​ന​യം!”

“കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ആഴ​ത്തി​ലു​ള്ള അർ​ത്ഥം ഓരോ​രു​ത്ത​രും നിർ​മ്മി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് നി​ങ്ങൾ പറ​യു​ന്ന​തിൽ എന്തു് കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പുതിയ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ച്ച അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്രൻ, രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പ്ര​ഭു​ക്കൾ​ക്കു ദർശനം കൊ​ടു​ക്കാൻ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങു​ന്ന നേരം. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നാ​യി ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം മര​വു​രി ധരി​ക്കു​ന്ന​തു ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ അവർ​ക്കു കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ ശന്ത​നു​മു​തൽ ഓരോ പു​തു​ത​ല​മുറ രാ​ജ​കു​ടും​ബ​വും തക​രാ​റു​ള്ള​താ​യി, കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​വം​ശ​ത്തി​ന്റെ പാ​ഴ്‌​വേ​രു​കൾ പി​ഴു​തു നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ ഇതി​ന​കം ഞാൻ കണ്ടു. എന്റെ അച്ഛൻ അഭി​മ​ന്യു​വോ അമ്മ ഉത്ത​ര​യോ ഈ നാ​ട്ടു​കാ​ര​ല്ല. എന്നാൽ അച്ഛ​നും അമ്മ​യും സ്നേ​ഹ​ത്താൽ പരി​ലാ​ളി​ച്ച കൗ​മാ​ര​ദാ​മ്പ​ത്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതിനെ പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​രു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്തി എന്ന​തു​ത​ന്നെ ആ സ്നേ​ഹ​ദാ​മ്പ​ത്യം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ എത്ര വി​റ​ളി​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു! ഗംഗ, സത്യ​വ​തി, അംബിക, അം​ബാ​ലിക, കു​ന്തി, ഗാ​ന്ധാ​രി—ഓരോ പേരും ഓർ​ക്കു​മ്പോൾ മനം മന്ത്രി​ക്കും എന്തൊ​രു കഷ്ട​മാ​ണി​തു്! അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഘോ​ഷ​യാ​ത്ര​യാ​യി​രു​ന്നു കു​ന്തി എങ്കിൽ, വാ​ട​ക​ഗർ​ഭ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ നേടിയ നൂ​റ്റു​വ​രാ​യി​രു​ന്നു കൗരവർ. ഇതു് മാറണം. മാ​റ്റാൻ ഞാൻ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് വാ​ക്കു​ത​രു​മ്പോൾ തന്നെ, മകു​ടി​യൂ​തി എന്റെ മു​മ്പി​ലേ​ക്കു വി​ഷ​പ്പ​ല്ലു​പ​റി​ക്കാ​ത്ത മൂർ​ക്ക​നെ ഇള​ക്കി വി​ട്ടി​രി​ക്ക​യാ​ണു് പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന പാ​പി​പാ​ണ്ഡ​വർ. എന്റെ പി​താ​മ​ഹ​നാ​യി അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന വൃ​ദ്ധ​അർ​ജ്ജു​ന​നു​ണ്ടു്, പി​താ​മ​ഹൻ എന്നൊ​ക്കെ അടു​ത്തു​ചെ​ന്നു വണ​ങ്ങി​യാൽ കോ​പി​ഷ്ട​നാ​വു​ന്ന​വൻ. പ്ര​കൃ​തി​നി​യ​മ​ത്തെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കാൻ ദി​വ്യാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു കഴി​യു​മെ​ന്ന മി​ഥ്യാ​ധാ​ര​ണ​യിൽ കു​റെ​നാൾ പൊ​ങ്ങ​ച്ച​ത്തോ​ടെ, യു​വാ​വെ​ന്ന​ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ ജീ​വി​ച്ചു കൈ​കാ​ലു​കൾ നീ​രു​വ​ന്നു് ചലനം പണി​പ്പെ​ട്ടാ​വു​മ്പോൾ അതാ വി​നീ​ത​മാ​യി കൈ​വീ​ശി അന്തി​മ​യാ​ത്ര ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു. ആരു് ഗൗ​നി​ക്കും അതൊ​ക്കെ! ഇവ​രു​ടെ പാ​ര​മ്പ​ര്യ​വി​ഴു​പ്പു ആഴ​ത്തിൽ കു​ഴി​കു​ത്തി മറ​വു​ചെ​യ്തു​വേ​ണം, വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ചു ഒരു നല്ല നാ​ളെ​ക്കാ​യി ഞാൻ നീ​ണ്ടു​നി​വർ​ന്നു കി​ട​ന്നു സ്വ​പ്നം കാണാൻ. അതി​നി​ട​യിൽ ഭക്ഷ്യ​ക്ഷാ​മം പ്ര​ക്ഷോ​ഭം എന്നൊ​ക്കെ ഓരോ പാഴ് വേ​ല​യി​റ​ക്കി ഇനി നി​ങ്ങൾ അഭി​മു​ഖ​ത്തി​നു​വ​ന്നാൽ!”

“യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​ചി​ന്ത​യു​ടെ കൊ​ടു​മു​ടി​യെ​ന്നു ചാർ​വാ​ക​നെ​പ്പോ​ലു​ള്ള പു​രോ​ഗ​മ​ന​വാ​ദി​കൾ നി​ന്ദി​ക്കു​ന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ, യു​വ​കൗ​ര​വർ​ക്കു നൽകിയ ലൈം​ഗി​ക​പി​ന്തുണ ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ട്ടു​വോ? കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ലെ കാ​ല​പ്പ​കർ​ച്ച എന്നു​ഞ​ങ്ങൾ പൊ​ലി​പ്പി​ക്ക​ട്ടെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ അര​ങ്ങേ​റ്റം പൂർ​ത്തി​യാ​യ​പ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധന നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ കർ​ണ്ണ​നു​ണ്ടായ സൈ​നി​ക​വി​ജ​യ​ത്തിൽ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തെ കൗ​ര​വ​അ​ന്തേ​വാ​സി​കൾ ആർ​മാ​ദി​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“വാ​ട​ക​ഗർ​ഭ​ങ്ങ​ളിൽ പി​റ​ന്ന​വ​രിൽ (കൺ​കെ​ട്ടു കാരണം പാ​ടു​പെ​ട്ടാ​ണു് കൗ​ര​വ​രെ ഞാ​നി​പ്പോ​ഴും വേർ​തി​രി​ച്ച​റി​യുക) ലൈം​ഗി​ക​ആ​ഭി​മു​ഖ്യ​ങ്ങൾ, വ്യ​ത്യ​സ്ത അഭി​രു​ചി​കൾ ഒക്കെ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മ​ല്ലേ? അക്കാ​ര്യം അറി​യാ​നി​ട​യാ​യാൽ മാ​താ​പി​താ​ക്കൾ ഇട​പെ​ട​ണ​മെ​ന്നു കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു വി​ശ​ദീ​ക​രി​ച്ച​തിൽ എന്തു​ണ്ടി​ത്ര പൊ​ലി​പ്പി​ക്കാൻ? ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ മാ​താ​പി​താ​ക്കൾ ദുഃ​ഖി​ത​രാ​കേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​പ്ര​സ്താ​വന, മാ​തൃ​ത്വം നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട എന്നെ​ക്കാൾ സാ​ന്ത്വ​ന​മാ​യി​രി​ക്കുക, അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ബീ​ജ​ദാ​നി​ക​ളി​ലൂ​ടെ നൊ​ന്തു​പെ​റ്റ കു​ന്തി​ക്ക​ല്ലേ? സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​സ​മൂ​ഹം എന്നു് ഭാ​വി​യിൽ കൗ​ന്തേ​യർ അം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ, പി​തൃ​ദാ​യ​ക്ര​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു നി​യ​മ​പ​ര​മാ​യി അവ​കാ​ശ​മു​ള്ള​വ​രാ​ണെ​ന്നു് ദീർ​ഘ​ദൃ​ഷ്ടി​യായ പാ​ണ്ഡു (അവ​ന്റെ വി​ശു​ദ്ധ​നാ​മം എന്നെ​ന്നും സ്തു​തി​ക്ക​പ്പെ​ട​ട്ടെ) സത്യ​വാ​ങ്മൂ​ല​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു​വ​ച്ചി​രു​ന്ന​ല്ലോ. ഒരു കാ​ര്യ​ത്തിൽ വി​യോ​ജി​പ്പു​ള്ള​തു എന്തു​കൊ​ണ്ടു് പര​സ്യ​മാ​ക്കി​ക്കൂ​ടാ? കൗ​ര​വർ​ക്കി​ട​യിൽ സ്വ​വർ​ഗ​ര​തി​ക്കാ​രു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​വി​വാ​ഹ​നി​യ​മ​നിർ​മ്മാ​ണ​ങ്ങ​ളെ ഔപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി രാ​ജ​സ​ഭാ​പ്ര​മേ​യ​ത്തിൽ പി​ന്തു​ണ​യ്ക്കാൻ ഞങ്ങൾ​ക്കാ​വും. സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​ദ​മ്പ​തി​ക​ളു​ടെ സ്വ​ത്ത​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താൻ സഹാ​യി​ക്കു​ന്ന പു​രോ​ഗ​മ​ന​നി​യ​മ​ങ്ങ​ളെ പി​ന്തു​ണ​യ്ക്കാൻ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യും തയ്യാ​റാ​വ​ണ​മെ​ന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​പ്ര​സ്താ​വന പൊ​തു​ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ നി​ന്നും മാ​റാ​തെ നി​ല​നിൽ​ക്ക​ട്ടെ. വരും​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ “ഇവൻ എന്റെ പ്രിയ രതി​പ​ങ്കാ​ളി” എന്നൊ​രു സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​ഭർ​ത്താ​വു് പര​സ്യ​മാ​യി കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന രംഗം സാ​ങ്കൽ​പ്പി​ക​മാ​വി​ല്ലെ​ന്നു ഞാൻ കരു​തി​ക്കോ​ട്ടെ? തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. കൺ​കെ​ട്ടു​തു​ണി​കൾ കഴു​കേ​ണ്ട കു​ന്തി, ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി​യു​ടെ ധ്യാ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തു വന്നി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ. രതി​മൗ​ലി​ക​വാ​ദി​ക​ളു​ടെ നീ​രാ​ളി​പ്പി​ടു​ത്ത​ത്തിൽ കു​ടു​ങ്ങി​യോ നീയും പ്രി​യ​കു​ന്തീ!”

2024-01-29

“കള്ള​ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ പണ്ടു് കൗരവർ നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ നേ​ടി​യ​തി​നേ​ക്കാൾ, മു​ഖ​ത്തു തെ​ളി​ച്ച​മു​ണ്ട​ല്ലോ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചെ​ന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​വു​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു് ജൈ​ത്ര​യാ​ത്ര തു​ട​രു​മ്പോൾ! അവ​ന​വ​ന്റെ കു​ടും​ബ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ​നോ​ക്കി ജീ​വി​ക്കു​ന്ന യു​വാ​ക്ക​ളെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യി പര​സ്പ​രം ശത്രു​വി​ന്റെ മാ​ര​കാ​യു​ധ​ങ്ങൾ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു എന്നാ​ണ​ല്ലോ ചാർ​വാ​കൻ? എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി​യിൽ ഉയ​രു​ന്ന ജന​രോ​ഷം?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഹസ്തി​ന​പു​രി ദേ​ശീ​യ​പാത.

“അതെ​ങ്ങ​നെ മനു​ഷ്യ​വി​ഭ​വ​ശേ​ഷി​യു​ടെ ധൂർ​ത്താ​വും? കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ മൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സ​പ്ര​മാ​ണ​മാ​യി അനു​ദി​നം ശക്തി​യാർ​ജ്ജി​ക്കു​ന്ന​തു നി​ങ്ങ​ളും കണ്ട​ത​ല്ലേ തി​ന്മ​യും നന്മ​യും തമ്മി​ലു​ള്ള സം​ഘ​ട്ട​ന​മാ​യ​ല്ലേ അറി​വു​ള്ള​വർ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യെ കാണുക?” അതിനെ നി​ങ്ങൾ ചൂ​താ​ട്ട​വു​മാ​യി താ​ര​ത​മ്യം ചെ​യ്യു​ന്ന​ത​ല്ലേ അധാർ​മ്മി​കം. ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ ഇട​പെ​ട്ടു് ഗതി നി​യ​ന്ത്രി​ച്ച കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര തങ്ക​ലി​പി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കും അട​യാ​ള​പ്പെ​ടുക, ധാർ​മ്മി​ക​രോ​ഷ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ മു​ഷ്ടി​ചു​രു​ട്ടി ക്രോ​ധം തി​ള​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി മാ​റി​നി​ന്നു.

“ഇത്ര​യ​ധി​കം സ്ത്രീ​ക​ളെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളാ​ക്കിയ പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ എന്തു​നേ​ടാ​നാ​യി?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക യു​ദ്ധ​ജേ​താ​ക്ക​ളായ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നേ​രി​ട്ടു.

“നി​ങ്ങൾ​ക്കും മന​സ്സി​ലാ​യ​ല്ലോ, ഞങ്ങൾ ഇര​യു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്താ​ണു്! സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും സഹ​വർ​ത്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും സമ​ന്വ​യ​ത്തിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ഭര​ണ​നിർ​വ​ഹ​ണം ഏറ്റെ​ടു​ക്കുക എന്ന ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഞങ്ങൾ ഒളി​ച്ചോ​ടി​ല്ല”, മേ​ലാ​സ​ക​ലം ചതവും പരി​ക്കു​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് കാൽ​ന​ട​യാ​യി എത്തി, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രിൽ നി​ന്നു് ചെ​ങ്കോൽ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു പു​റ​ത്തു ശീ​ത​കാ​ല​വെ​യി​ലിൽ കാ​ത്തു​നിൽ​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡവ സം​ഘ​നേ​താ​വു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. മാ​ളി​ക​മേ​ലെ ഗാ​ന്ധാ​രി കൺ​കെ​ട്ടു​യർ​ത്തി ചെ​കി​ടോർ​ത്തു.

“മകളും മരു​മ​ക്ക​ളും കാ​ട്ടിൽ ഇങ്ങ​നെ കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് പാ​ഞ്ചാ​ല​രാ​ജാ​വു് അറി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലേ?”, അതോ, “എങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ആ കു​രു​ത്തം​കെ​ട്ട​വർ കഴി​ഞ്ഞു​പോ​ട്ടെ”, എന്ന പ്ര​യോ​ഗി​ക​നി​ല​പാ​ടു​ത്തു​വോ ദ്രു​പ​ദൻ? കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ദു​രി​ത​പർ​വ്വം.

“ഭാ​ര്യ​യു​ടെ പി​താ​വിൽ​നി​ന്നെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സൈനിക ഇട​പെ​ട​ലോ ആൾ​സ​ഹാ​യ​മോ ഞങ്ങൾ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി വേ​ണ​മെ​ന്നു് പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചാൽ പി​ന്നെ ബാ​ഹ്യ​ലോ​കം ഭാ​വി​യിൽ ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്നു​കൊ​ണ്ടാ​ടു​മോ? അല്ല, കൗ​മാ​ര​അർ​ജ്ജു​ന​നെ തോൽ​പ്പി​ക്കാൻ സാ​ധി​ക്കാ​തെ വി​ര​ണ്ടു​പോയ വൃ​ദ്ധ​പാ​ഞ്ചാ​ലൻ എന്തി​നു ഇട​പെ​ട​ണം യു​വ​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വന​വാ​സ​ത്തിൽ? ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ഞാൻ ഒരു ദശാ​ബ്ദ​ക്കാ​ലം ചക്ര​വർ​ത്തി ആയി​രു​ന്ന​പ്പോൾ സാ​മെ​ന്ത​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, അവ​ധി​ചോ​ദി​ക്കാ​തെ തന്നെ ഞങ്ങൾ​ക്കു് കപ്പം തന്നി​രു​ന്നു എന്നാൽ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​പ​ദ​വി വഹി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി അഞ്ചു മക്ക​ളെ വളർ​ത്താൻ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഏൽ​പ്പി​ച്ച​തി​ന​പ്പു​റം, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​യിൽ വി​രു​ന്നു​ണ്ണാൻ വരി​ക​യോ, “സു​ഖ​മ​ല്ലേ കു​ട്ടി​ക​ളേ?” എന്നു് ആണ്ടു​പി​റ​പ്പിൽ ക്ഷേ​മാ​ന്വേ​ഷ​ണം ചെ​യ്യു​ക​യോ ഉണ്ടാ​യി​ല്ല എന്ന​താ​ണു് ഞാൻ കാ​ണു​ന്ന പാ​ഞ്ചാല സ്വ​ഭാ​വ​മേ​ന്മ. ഭാ​വി​യിൽ കൗ​ര​വർ​ക്കെ​തി​രെ പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധം ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രി​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ? പാ​ഞ്ചാ​ല​ശ​ത്രു ദ്രോ​ണർ ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ ഉണ്ടാ​വി​ല്ല. ഞങ്ങൾ​ക്കി​പ്പോൾ ഭാ​വി​യെ​ക്കു​റി​ച്ച​ല്ല ആശങ്ക നാ​യാ​ടി​പ്പി​ടി​ച്ച കാ​ട്ടു​പോ​ത്തി​നെ ഞങ്ങൾ അഞ്ചു​പേ​രും ചേർ​ന്നു​വേ​ണം തൊ​ലി​പൊ​ളി​ച്ചു ഉൾവശം വൃ​ത്തി​യാ​ക്കി ശു​ദ്ധ​ജ​ല​ത്തിൽ ഒന്നി​ല​ധി​കം പ്രാ​വ​ശ്യം കഴുകി തീയിൽ ചു​ട്ടെ​ടു​ക്കാൻ, കഷ്ടം!, മാം​സാ​ഹാ​രം കഴി​ക്കി​ല്ല എന്നു് മാ​ത്ര​മ​ല്ല മാം​സാ​ഹാ​രി​ക​ളെ​യും പാ​ഞ്ചാ​ലി ഇപ്പോൾ നിർ​ദ്ദ​യം കാ​ണു​ന്നു എന്ന​താ​ണു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ പൊ​തു​ഹൃ​ദ​യ​വേ​ദന ഇതൊ​ന്നും മാം​സ​പ്രി​യ​നായ പാ​ഞ്ചാ​ല​ന്റെ പ്രേ​ര​ണ​യിൽ ആവി​ല്ല​ല്ലോ!”

2024-01-30

“അരമന അന്തർ​നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളിൽ കൗ​മാ​രം​മു​തൽ അഭി​ര​മി​ച്ച നി​ങ്ങൾ, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ‘പു​ക​ച്ചു​പു​റ​ത്തു’ചാ​ടി​ക്കാൻ ചര​ടു​വ​ലി​ച്ച വി​വാ​ദം കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ ചർ​ച്ച​യാ​വു​മ്പോൾ, നി​ജ​സ്ഥി​തി പു​റം​ലോ​ക​മ​റി​യാൻ എന്തു​ണ്ടൊ​രോർ​മ്മ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നിൽ​നി​ന്നും സമ്മർ​ദ്ദ​വും ഭീ​ഷ​ണി​യും വഴി തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത ചെ​ങ്കോൽ, കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തു് പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​നാ​യി പൊ​ടി​ത​ട്ടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന നേരം.

“രാ​ജ​മാ​താ​വാ​യി​രു​ന്ന സത്യ​വ​തി ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന​തും, അംബിക, അം​ബാ​ലിക, കു​ന്തി, ഗാ​ന്ധാ​രി എന്നി​വർ റാ​ണി​പ​ദ​വി​നേ​ടിയ കാ​ല​ത്തു​പ​യോ​ഗി​ക്കാൻ പേ​ടി​ച്ച​തു​മാ​യൊ​രു ഒരു ദന്ത​സിം​ഹാ​സ​ന​മു​ണ്ടു് അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ. സർ​വ്വാ​ഭ​ണ​ങ്ങ​ളും ധരി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി, വി​സ്ത​രി​ച്ചി​രു​ന്നു ചി​ത്ര​പ്പ​ണി ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, ഇഷ്ടം​കൂ​ടാൻ, കൊ​ഞ്ചി​ക്കു​ഴ​ഞ്ഞു ഞാ​നോ​രൊ​ന്നു പറ​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.”

“എന്നോ​ടു് നീ പ്രാ​യ​വും ശ്രേ​ണീ​ബ​ന്ധ​വും നോ​ക്കാ​തെ പ്ര​ണ​യാ​ഭ്യർ​ത്ഥന ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​പാ​പ​മാ​ണു്”, എന്നു​ച്ച​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ട​വൾ എനി​ക്കു് ‘പിഴ’യിടും: നി​ല​ത്തി​രു​ന്നു സു​ഗ​ന്ധ തൈലം തേ​ച്ച​വ​ളു​ടെ കാൽ​വ​ണ്ണ ഞാൻ മി​നു​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്ക​ണം. പി​ഴ​യും പാ​രി​തോ​ഷി​ക​വും മാ​റി​മാ​റി പരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നൊ​രു ആസു​ര​ശ​ക്തി​യാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി എത്ര​വേ​ഗം എത്ര​കാ​ലം പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പേ​ടി​പ്പി​ച്ചു! വയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളും പരാ​ശ്ര​യ​ക്കാ​രു​മായ മൂ​ന്നു കൗ​ന്തേ​യ​രെ വട​ക്കൻ ചു​ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു സ്ഥാ​ന​ഭൃ​ഷ്ട​രാ​ക്കി​യാൽ, ഇളമുറ മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാ​രെ കൂ​ടെ​നിർ​ത്തി നമു​ക്കൊ​രു​മി​ച്ച​ധി​കാ​രം പങ്കി​ടാ​മെ​ന്ന​വൾ എന്നെ രഹ​സ്യ​ശ​ബ്ദ​ത്തിൽ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കും. പെ​ണ്ണാ​ധി​കാര പ്ര​മ​ത്ത​ത​യു​ടെ പ്രഭവ കേ​ന്ദ്ര​മാ​വാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​ള്ള നീ​ണ്ട​കാല അഭി​ലാ​ഷം ഏക​കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യായ എന്നി​ലൂ​ടെ സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ക്കാ​നാ​ണ​വ​ളു​ടെ നീ​ണ്ട​കാ​ല​പ​ദ്ധ​തി​യെ​ന്നു നാൾ​ക്കു​നാൾ അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ വെ​ളി​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ ഞാൻ, എന്റെ പി​താ​മ​ഹ​നായ അർ​ജ്ജു​ന​നു​മാ​യി കൂ​ടി​യാ​ലോ​ചി​ച്ചു മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ വി​ശു​ദ്ധ​നാ​മ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി​ക്കാൻ വേ​റൊ​രു പദ്ധ​തി​യു​മാ​യി തയ്യാ​റാ​യി. കഥ​യ​റി​യാ​തെ പടി​യി​റ​ങ്ങിയ പാ​ഞ്ചാ​ലി, മല​യോ​ര​പാ​ത​യിൽ മുൻ​പാ​ണ്ഡ​വ​നി​ശ്ച​യ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ‘കാ​ലി​ട​റി​വീ​ണു മരി​ക്കാ’നി​ട​വ​രും വരെ അഞ്ചു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രും അവ​ളു​ടെ കൂടെ ചാ​ര​ക്ക​ണ്ണു​മാ​യി കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​വും. ശവ​മ​ട​ക്കു​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ല​വർ ദുഃ​ഖാ​ച​ര​ണ​ത്തോ​ടെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ​മ​ട​ങ്ങി​വ​ന്നു, വൃ​ദ്ധ​സ​ദ​ന​ത്തിൽ വി​ശ്ര​മ​ജീ​വി​തം നയി​ക്കാൻ പ്രേ​രി​ത​രു​മാ​വും. ഇതി​ലൊ​ക്കെ എന്താ​ണു് അസ്വാ​ഭാ​വി​കത? അര​മ​ന​അ​ധി​കാ​ര​വ​ടം​വ​ലി​യിൽ ചിലർ അടി​തെ​റ്റു​ന്ന​തു് പതി​വു​കാ​ഴ്ച​യ​ല്ലേ ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന നദീ​ത​ട​സം​സ്കാ​ര​ത്തിൽ? ഇതെ​ല്ലാം കണ്ടു ഇക്കാ​ല​ത്തു ആരു നടു​ങ്ങും എന്നാ​ണു നി​ങ്ങൾ വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്?

“പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പി​തൃ​ക്കൾ ‘ആകാ​ശ​ചാ​രിക’ളെന്ന ആദി​പർ​വ്വ​ത്തി​ലെ വ്യാ​സ​പ്ര​സ്താ​വ​ന​യി​പ്പോൾ യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​കൻ “അശാ​സ്ത്രീയ”മെ​ന്നു പര​സ്യ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. പു​രോ​ഗ​മന നാ​ട്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള തക്ഷ​ശില സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാല അതേ​റ്റു​പി​ടി​ച്ചു. അഭ​യാർ​ഥി​ക​ളാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​വി​വ​ര​ങ്ങൾ വ്യാസ മാ​മു​നി​ക്കു് എത്തി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, ചി​ര​ഞ്ജീ​വി​യായ നി​ങ്ങൾ​ക്കും പറ്റി​യോ കൈ​പ്പിഴ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​രു​വം​ശ​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​നായ കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അര​മ​ന​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ, ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നിർ​വ്യാ​ജ​മായ അജ്ഞത പു​ലർ​ത്തിയ മൂ​ല​ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​നു് വേണ്ട അടി​സ്ഥാ​ന​വ​സ്തു​ത​കൾ സം​ഭ​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന അസാ​ധാ​ര​ണ​മായ നി​യോ​ഗ​മാ​ണു് കി​രീ​ട​ടാ​വ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എനി​ക്കേൽ​പ്പി​ച്ച​തു്. മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി കു​ന്തി​യോ​ടു​ള്ള മമ​ത​യാൽ, ഞാ​ന​വ​ളു​ടെ മൂ​ന്നു​ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ​യും ജൈ​വി​ക​പി​തൃ​ത്വം പാ​ണ്ഡു ഉൾ​പ്പെ​ടെ നി​സ്സാ​ര​മ​നു​ഷ്യർ​ക്കു് വീ​തി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കാൻ മടി​തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, പെ​ട്ടെ​ന്നു​മ​ന​സ്സിൽ​വ​ന്ന ചില ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളിൽ ബീ​ജാ​ധാ​നം അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ച്ചു, പന​യോ​ല​വ​ഴി ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് ആ വിവരം രേ​ഖാ​മൂ​ലം കൊ​ടു​ത്തെ​ങ്കി​ലും അവ​സാ​നം കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്തു​വ​ച്ച വേ​റൊ​രു പന​യോ​ല​യിൽ ‘കൗ​ന്തേ​യ​രു​ടെ ദേ​വ​പി​തൃ​ത്വം സം​ശ​യാ​സ്പ​ദം’ എന്നു് അടി​ക്കു​റി​പ്പെ​ഴു​തി. എന്തു​ചെ​യ്യാം തി​ര​ക്കി​നി​ട​യിൽ മാ​മു​നി​യ​തു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ പോയി എന്നു​ഞാൻ ഊഹി​ക്കു​ന്നു. വി​വ​ര​സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു ശേഷം വ്യാ​സൻ എഴു​തി​ത്തീർ​ത്ത ആദി​പർ​വ്വ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​ക​ര​ടു അര​മ​ന​യിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ തി​രു​ത്ത​ലി​നു എന്നെ ഏൽ​പ്പി​ക്കാ​തെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ദുരൂഹ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ അതൊ​ളി​പ്പി​ച്ചു​വ​ച്ച​തോ​ടെ, കാ​ര്യ​മ​റി​യാ​തെ വ്യാ​സാ​ശ്ര​മം രചന തു​ടർ​ന്നു. ഇനി ഞാൻ ‘സം​ശ​യാ​സ്പ​ദം’ എന്ന വാ​ക്കു വ്യാ​സ​നെ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചാൽ, അര​മ​ന​യിൽ എന്റെ ഗു​രു​സ്ഥാ​നം തന്നെ സം​ശ​യാ​സ്പ​ദ​മാ​വും എന്നു് ദ്രോ​ണാ​ചാ​ര്യർ രഹ​സ്യ​താ​ക്കീ​തു​ന​ല്കി, ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹ​ക​ര​ണ​ത്തോ​ടെ ഞാൻ അങ്ങ​നെ മൗനം പാ​ലി​ക്ക​ട്ടെ?”

“സഹനം തന്നെ​യീ വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ജീ​വി​തം എന്നം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ, നി​ങ്ങ​ളെ​പോ​ലൊ​രു സവി​ശേഷ വ്യ​ക്തി​ത്വം കൂ​ട്ടാ​ളി​യായ വിവാഹ ജീ​വി​ത​ത്തിൽ, “പ്ര​ണ​യ​ഭ​രി​തം പാ​ണ്ഡ​വ​ഹൃ​ദ​യം” എന്നു് തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന അവ​സ​ര​ങ്ങൾ നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലോർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഉച്ച​വെ​യിൽ കന​ത്ത​പ്പോൾ, പാ​ണ്ഡ​വർ കു​ന്നി​നു കീഴെ തടാ​ക​ത്തിൽ നീ​രാ​ടാൻ പോയ നേരം. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ രഹ​സ്യ​മാ​യി സമ്മാ​നി​ച്ച സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ലം വി​വ​സ്ത്ര​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ തേ​ച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, പാ​തി​യ​ട​ഞ്ഞ ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ മഞ്ഞു​മൂ​ടിയ ഹി​മാ​ല​യ​നി​ര​ക​ളി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി പാ​ഞ്ചാ​ലി.

“അപകടം പി​ടി​ച്ച ആ വാ​ക്കു ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലൊ​രി​ക്കൽ പരാ​മർ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. “ജീ​വ​കാ​ലം​മു​ഴു​വൻ, പാ​യ​പ​ങ്കി​ടു​ന്ന​വ​ളെ കാ​ര്യ​മാ​ത്ര പ്ര​സ​ക്ത​മാ​യി ഭാര്യ എന്ന​ല്ലാ​തെ, എങ്ങ​നെ പ്ര​ണ​യി​നി എന്നു് വി​ളി​ക്കും” എന്നു് അർ​ജു​നൻ ചോ​ദി​ച്ച ഓർ​മ​യു​ണ്ടു്. ദൂരെ ദൂരെ ദ്വാ​ര​ക​യിൽ സു​ഭ​ദ്ര​യെ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച​കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. അതോടെ എന്റെ ഹൃദയം അയാൾ​ക്കു് വേ​ണ്ടി പി​ട​ക്കു​ന്ന​തു് എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി നി​ന്നു.”

“ഭീ​രു​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ കൂ​ര​മ്പേ​റ്റു മലർ​ന്ന​ടി​ച്ചു​വീ​ണി​ട്ടും പ്രഥമ ശു​ശ്രൂഷ തരാൻ കൗരവർ മെ​ന​ക്കെ​ട്ടി​ല്ല എന്ന മനഃ​സ്താ​പം നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“പാ​ണ്ഡ​വ​നാ​ണോ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ എന്നെ വീ​ഴ്ത്തി​യ​തു്! ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കൂ​ലി​ക്കൊ​ല​യാ​ളി​കൾ പി​ന്നിൽ​നി​ന്നെ​ന്നെ കു​ത്തി എന്നാ​യി​രു​ന്നു ആദ്യ​സം​ശ​യം. പാ​ണ്ഡ​വ​ത​ല​യൊ​ന്നും ഉരു​ളാ​ത്ത​തിൽ അത്ര​മാ​ത്രം കൗ​ര​വർ​ക്കെ​ന്നോ​ടു് കെ​റു​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പി​താ​വെ​ന്നു പാ​ള​യ​ത്തിൽ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ചു അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് പാ​ണ്ഡു അം​ഗീ​കൃ​ത​ഷ​ണ്ഠൻ, എന്ന​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും, സു​ന്ദ​രി​യായ കു​ന്തി​ക്കു് അവനെ മണ​വാ​ളൻ ആക്കി​യ​തെ​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്റെ മു​ഖ​ത്തു​നോ​ക്കി വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി പറഞ്ഞ ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. ചോ​ര​തു​ട​ച്ചു​നീ​ക്കാ​തെ ശര​ശ​യ്യ​യിൽ കി​ട​ത്തി അട​ക്കം പറ​ഞ്ഞു, അടു​ത്ത സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ ദ്രോ​ണർ എങ്ങ​നെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​തല ഉരു​ട്ടു​ന്നു എന്നു് നി​ത്യ​വും ഇവി​ടെ​വ​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഞാൻ കണ​ക്കു​ത​രാം. ആത്മാ​വു് പി​ടി​വി​ടാ​തെ യു​ദ്ധം കഴി​യും​വ​രെ നി​ങ്ങൾ പി​ടി​ച്ചു നിൽ​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്ക​ണം. ഉപാ​ധി​വെ​ച്ചു കൗരവർ പോ​യ​താ​ണു്. യു​ദ്ധം അവർ ജയി​ച്ചു​വോ? ഇനി എനി​ക്കു് സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ രഥ​യാ​ത്ര മോ​ഹി​ക്കാ​മോ.”

“കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​പാ​ണ്ഡു, ദു​രൂ​ഹ​മ​ര​ണ​ത്തി​നു കു​റ​ച്ചു​ദി​വ​സം മു​മ്പു് നാ​രാ​യം​കൊ​ണ്ടു് സ്വയം എഴു​തി​യ​തെ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന രണ്ടു​മൂ​ന്നു പന​യോ​ല​കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ ചർ​ച്ച​യാ​യി. അര​മ​ന​അ​ധി​കൃ​തർ ‘എലിയെ മണ​ക്കു’ന്ന​ല്ലോ” എന്ന ഒരു കു​ടി​ല​നോ​ട്ട​ത്തിൽ കവി​ഞ്ഞൊ​ന്നും തു​റ​ന്നു പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ അന്ത്യ​മൊ​ഴി എങ്ങ​നെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അറി​വി​ല്ലാ​തെ അങ്ങാ​ടി​പ്പാ​ട്ടാ​യി?”, പാ​ണ്ഡു​മ​ര​ണ​ത്തി​നും മാ​ദ്രി​യു​ടെ സതി​ക്കും ശേഷം, കൗ​ന്തേ​യ​രു​മൊ​ത്ത​വൾ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ല​ഭ​യം തേ​ടി​വ​ന്ന അശാ​ന്ത​കാ​ലം.

“നി​ങ്ങ​ള​തിൽ​ക്ക​ണ്ട​തു് ദു​രൂ​ഹ​ത​യെ​ങ്കിൽ, പാ​ണ്ഡു​വി​ധ​വ​യായ ഞാൻ കാണുക തി​ക​ഞ്ഞ ആശ​യ​വ്യ​ക്തത! ഒന്നാം ഓലയിൽ സ്ഥാ​ന​ത്യാ​ഗ​മ​ല്ല താൽ​ക്കാ​ലി​ക​പ​ദ​വി​മാ​റ്റ​മാ​ണു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് ചെ​ങ്കോൽ കൊ​ടു​ത്ത​തി​ലൂ​ടെ, വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോ​വും​മു​മ്പു് പാ​ണ്ഡു ചെ​യ്ത​തു്. പാ​ണ്ഡ​വ​പിൻ​ഗാ​മി, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മാ​ത്രം ആയി​രി​ക്ക​ണം അടു​ത്ത ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വു്, എന്നാൽ യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നു പ്രാ​യ​പൂർ​ത്തി എത്തും​വ​രെ മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി കു​ന്തി ഭര​ണ​ച്ചു​മ​തല സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കും. രണ്ടാം ഓലയിൽ, സഹ​ന​മാ​യി​രി​ക്കും ജീ​വി​ത​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം പാ​ണ്ഡവ ശാ​ന്തി​മ​ന്ത്രം, മൂ​ന്നാം ഓലയിൽ, അര​മ​ന​അ​ന്തേ​വാ​സി​കൾ സ്ഥാ​പി​ത​താൽ​പ്പ​ര്യ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി കു​ന്തി​യെ​യും മക്ക​ളെ​യും അപാ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്ന സംശയം ശക്ത​മാ​യാൽ, കാ​യി​ക​ബല പരീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ മേൽ​ക്കോ​യ്മ​നേ​ടാൻ പാ​ണ്ഡ​വർ എത്ര​യും വേഗം അം​ഗീ​കൃത ഗു​രു​കുല വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ലൂ​ടെ മു​ന്തിയ സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​നം നേടും. സര​ള​മായ ഈ പ്ര​സ്താ​വ​ന​ക​ളിൽ എവി​ടെ​യാ​ണു് യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​കൻ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​യിൽ ക്ഷോ​ഭി​ക്കാൻ മാ​ത്രം അശാ​സ്ത്രീ​യ​മായ ഭാവി പ്ര​വ​ച​നം!” ഗുരു ദ്രോ​ണാ​ചാ​ര്യ​ന്റെ നഗ​ര​ത്തി​നു​പു​റ​ത്തു​ള്ള പ്ര​ശ​സ്ത ഗു​രു​കു​ല​ത്തി​ലേ​ക്കു ബാ​ല​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പ്ര​വേ​ശി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള കു​ന്തി​യു​ടെ ശ്രമം കു​ടി​ല​കൗ​ര​വർ ആവും​വി​ധം തട​യു​മ്പോൾ, ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ സ്വാ​ധീ​നം പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കു​ന്തി പി​താ​മ​ഹ​ന്റെ പദ​യാ​ത്ര​യിൽ ഒപ്പം നട​ക്കു​ന്ന സേ​വ​ന​ദാ​താ​വാ​യി കൂ​ട്ടം ചേ​രു​ന്ന ദിവസം.

2024-01-31

“ആയു​ധ​ത്തി​നു വല്ലാ​ത്ത ഭാരം തോ​ന്നാ​റു​ണ്ടോ?”, ഗദ​ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അപ്പോ​ളൊ​ക്കെ ആയുധം താ​ഴെ​വ​ച്ചു് വല​തു​കൈ ഇങ്ങ​നെ ഉയർ​ത്തി, ഇട​നെ​ഞ്ഞിൽ ചേർ​ത്തു് വക്കും, പി​ന്നെ കൈ മു​ഖ​ത്തു് ചേർ​ത്തു് നെ​റ്റി​യിൽ പതു​ക്കെ തടവും, അഭ്യാ​സി​യു​ടെ അതി​രൂ​ക്ഷ​ച​ല​ന​ങ്ങൾ സാ​ധ്യ​മാ​ക്കു​ന്ന, കയ്യി​ന​ക​ത്തെ അസ്ഥി​യെ വീ​ണ്ടും നമി​ക്കും. പി​ന്നീ​ടു് ഗദ​യെ​ടു​ക്കും, അതി​ന്റെ മാ​ര​ക​പ്ര​ഹ​ര​ശേ​ഷി​ക്കു് പറ്റിയ ഇരയെ അതു് തന്നെ കണ്ടെ​ത്ത​ട്ടെ എന്നു​ഞാൻ ഉള്ള​ഴി​ഞ്ഞു ആശം​സി​ക്കും. നാ​രാ​യം​കൊ​ണ്ടു് ഓലയിൽ അതി​സ​സൂ​ക്ഷ്മ​വി​കാ​ര​ങ്ങൾ ദ്രൗ​പ​ദി ആവി​ഷ്ക​രി​ക്കു​ന്ന പോ​ലൊ​രു മാ​യി​ക​പ്ര​തി​ഭാ​സം ആയു​ധ​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തി​ലും അനു​ഭ​വ​വേ​ദ്യ​മാ​കും” യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ആയോ​ധ​ന​വി​ദ്യ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ, ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പരി​ശീ​ല​ക​നാ​യി വന്ന ഭീമൻ, ഇപ്പോൾ ഉപ​യോ​ഗ​ര​ഹി​ത​മായ ഗദ​നോ​ക്കി ഇട​യ്ക്കി​ടെ വി​തു​മ്പി. യു​ദ്ധ​ഭീ​ഷ​ണി ഇല്ലാ​ത്ത​വി​ധം അയൽ​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ അധോ​ഗ​തി പ്രാ​പി​ച്ച​പ്പോൾ ജേ​താ​ക്കൾ​ക്കു് നേ​രി​ടാ​നു​ള്ള​തു് യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി!

“ഗു​രു​ദ​ക്ഷി​ണ​യാ​യി വി​ദൂ​ര​വി​ദ്യാർ​ഥി​ക​ളിൽ​നി​ന്നും തള്ള​വി​രൽ മു​റി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​നെ​ന്ന കു​പ്ര​സി​ദ്ധി​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, വീ​ര​പോ​രാ​ളി​ദ്രോ​ണ​രെ കൊ​ല്ലാൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ തു​ണ​യാ​യ​തു് കേ​വ​ല​മൊ​രു ‘യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നുണ’യാ​യി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അതൊരു കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടി​ന്റെ വൈ​ക​ല്യ​മാ​ണു്. നി​ങ്ങൾ പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന കേ​വ​ല​നു​ണ​യും ഞാൻ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ദ്രോ​ണ​വ​ധ​ത്തി​നാ​യു​ച്ച​രി​ച്ച അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ​വും തമ്മിൽ അന്ത​രം ഉണ്ടു്. നു​ണ​ക്കു ബന്ധം സമൂ​ഹ​ധാർ​മി​ക​ത​യോ​ടാ​ണു്, അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ​ത്തി​നോ? ബന്ധം വ്യ​ക്തി​യു​ടെ മനഃ​സാ​ക്ഷി​യോ​ടും. ധാർ​മി​ക​താ​പ്ര​ശ്നം പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ചർ​ച്ച​ക്കു വരും, എന്നാൽ അർദ്ധ സത്യം? അതു​ച്ച​രി​ച്ച​വ​ന്റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ലാ​ണു് കു​ത്തുക. വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി​ത്ത​രാം, ഒന്ന​ടു​ത്തു​വ​രൂ, എന്റെ ഇട​നെ​ഞ്ഞിൽ നി​ങ്ങൾ വല​തു​കൈ​പ്പ​ത്തി​വ​ക്കൂ,. ഇനി നെ​ഞ്ചിൽ മു​ഖം​ചേർ​ത്തു ചെ​വി​യോർ​ക്കൂ എന്നി​ട്ടു പറയൂ, അശാ​ന്ത​മാ​ണോ എന്റെ തി​രു​ഹൃ​ദ​യം? അല്ല? അതാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തു്, ഇന്ന​ത്തെ യു​ദ്ധം​ജ​യി​ക്കാൻ​വേ​ണ്ട വാ​മൊ​ഴി​ഉ​ള്ള​ട​ക്കം! അതു​കൊ​ണ്ടു് ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​യു​ടെ കു​ത്തി​ല്ല. സം​സാ​രി​ച്ചു​നിൽ​ക്കാൻ നേ​ര​മി​ല്ല മാ​ധ്യ​മ​സു​ഹൃ​ത്തേ. ഇന്നു് തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. തേ​ജോ​മ​യ​നായ ഗു​രു​ദ്രോ​ണാ​ചാ​ര്യ​ന്റെ പൂർ​ണ​കായ കളി​മൺ​പ്ര​തി​മ​യു​ടെ ഉൽ​ഘാ​ട​നം ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ മു​മ്പി​ലു​ള്ള സേ​നാ​പ​തി മാർ​ഗിൽ. നി​ങ്ങ​ളും വരു​മ​ല്ലോ, പതി​വു​പോ​ലെ മുൻ​നി​ര​യിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കും യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നും ഇരി​പ്പി​ട​മു​ണ്ടാ​വും, നാ​രാ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മാ​ര​കാ​യു​ധ​മെ​ങ്കി​ലും!”

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2024.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 6, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.