SFNസായാഹ്ന ഫൌണ്ടേഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം ഇരു​പ​തു്

“ഊണു​ക​ഴി​ക്കാൻ​പോ​ലും പാ​വം​ഭീ​മ​നെ നി​ങ്ങൾ സ്വൈ​രം കൊ​ടു​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന പരാ​തി​വ​രു​ന്ന​തു്, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യി​ലെ ‘ദാർ​ശ​നി​കൻ’ എന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സഹ​ദേ​വ​നിൽ നി​ന്ന​ല്ലേ? കൗ​ര​വ​രിൽ നി​ന്നും ഭീമൻ തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഭക്ഷ​ണം സ്വ​യം​വി​ള​മ്പി​യെ​ടു​ത്തു കഴി​ക്കു​ന്ന​തിൽ എന്തി​നു നി​ങ്ങൾ കക്ഷി​ചേ​ര​ണം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം. തീൻ​ശാ​ല​യിൽ നി​ല​ത്തു വട്ടം​ചു​റ്റി​യി​രു​ന്നു കൗ​ന്തേ​യ​ര​ഞ്ചു​പേ​രും മത്സ​ര​ക്ഷ​മ​ത​യോ​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​രു​ചി​പ​ല​ഹാ​ര​ങ്ങൾ വെ​ട്ടി​വി​ഴു​ങ്ങു​ന്ന​തു കി​ട​പ്പ​റ​ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഉച്ച​വെ​യി​ലിൽ ഹി​മാ​ല​യ​താ​ഴ്‌​വര നി​ശ​ബ്ദ​മാ​യി.

“അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യ സം​ഭ​ര​ണ​മോ, വ്യ​ക്തി​ഗത രു​ചി​ഭേ​ദ​ങ്ങൾ പി​ന്തു​ട​രു​ന്ന ആണ​ധി​കാ​ര​പാ​ച​ക​മോ, ഭക്ഷ​ണം​വി​ള​മ്പ​ലോ, കഴി​ക്ക​ലോ ഒന്നു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി ഭീ​മ​ന്റെ ഊട്ടു​പു​ര​പെ​രു​മാ​റ്റ​രീ​തി​യി​ലു​ള്ള അമർഷം, സഹ​ദേ​വ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ ഞാൻ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തി​നു പി​ന്നി​ലു​ള്ള ചേ​തോ​വി​കാ​രം. ഉണ്ണാ​തെ ഇരി​ക്കു​മ്പോ​ഴും കാണാം, ഭീമൻ തടി​ച്ച നടു​വി​രൽ ചു​ണ്ടി​ലും നാ​വി​ലും തൊ​ട്ടു ‘രഹ​സ്യ​രു​ചി’ ആസ്വ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് അസ്വീ​കാ​ര്യ​മായ അം​ഗ​ച​ല​ന​മാ​ണെ​ന്നു ഞാൻ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു. എന്താ​ണ​തിൽ ‘ദാർ​ശ​നി​ക​പാ​ണ്ഡവ’ന്റെ പര​സ്യ​പ​രി​ദേ​വ​ന​ത്തി​നു കാ​ര്യം? ഊണു കഴി​ഞ്ഞെ​ഴു​ന്നേൽ​ക്കു​മ്പോൾ ഏമ്പ​ക്കം വി​ടു​ന്ന​തു്, ഉണ്ടു് കൈ​ക​ഴു​കി​യാ​ലും വാ കു​ലു​ക്കു​ഴി​യാ​തെ തി​രി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തു്, ഇതൊ​ക്കെ കണ്ടി​ട്ടും ഭീമനെ പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടിൽ ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി സേ​വ​ന​ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​വാ​ക്കാൻ എനി​ക്കാ​വു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. ഇനി ഞാ​നൊ​ന്നും പറ​യാ​തെ തന്നെ നി​ങ്ങൾ​ക്കൂ​ഹി​ക്കാം, ക്രോ​ധ​ത്തി​ന്റെ ഒരംശം പോലും എന്റെ ഈ കൊ​ച്ചു​ശാ​സ​ന​യിൽ പ്ര​തി​ഫ​ലി​ക്കു​ന്നി​ല്ല”.

“അടി​മ​പ്പ​ണി​യും ചെ​യ്യു​മോ മഹാ​റാ​ണി​പാ​ഞ്ചാ​ലി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യമു​നാ​തീര ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം പു​തു​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ, അര​മ​ന​ഉ​ദ്യാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു മൺ​കു​ട​ത്തിൽ വെ​ള്ളം ചു​മ​ന്നു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു ഔഷ​ധ​ചെ​ടി​കൾ നന​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തു ചക്ര​വർ​ത്തി​പ​ദ​വി നേടിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഔദ്യോ​ഗിക അം​ഗീ​കാ​ര​മു​ള്ള ‘ഏക​ഭാ​ര്യ’.

“ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം എന്ന മഹാ​പാ​പ​ത്തി​നു സാ​ക്ഷി​യാ​വേ​ണ്ടി വന്ന സമീ​പ​ഭൂ​ത​കാ​ല​മു​ണ്ടു് എന്റെ മന​സ്സിൽ. പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ സന്തു​ലി​താ​വ​സ്ഥ സ്വയം നി​യ​ന്ത്രി​ത​മാ​യി​രു​ന്ന അതി​വി​ശി​ഷ്ട ജൈ​വ​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തെ പാ​ണ്ഡ​വർ കത്തി​ച്ചു കരി​ക്ക​ട്ട​യാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു് ഞാൻ സാ​ക്ഷി. വി​ഷ​ജീ​വി​ക​ളു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യം ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി​യു​ള്ള പ്ര​തി​രോ​ധ​ന​ട​പ​ടി​യെ​ന്ന​വർ എന്നെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ എതിർ​ത്തു. ആണ​ധി​കാ​ര​പേ​ശി​ബ​ല​ത്തിൽ അവ​രെ​ന്നെ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തി. നി​ത്യ​വും യമു​ന​യിൽ തേ​ച്ചു​കു​ളി​ച്ചി​ട്ടും പാപം വി​ട്ടു​പോ​യി​ട്ടി​ല്ല. ഔഷ​ധ​ത്തോ​ട്ട​ത്തിൽ പരി​പാ​ലി​ച്ചു വളർ​ത്തു​ന്ന പച്ചി​ല​മ​രു​ന്നു​ക​ളി​ലൂ​ടെ വേണം, അധി​കാ​ര​മോ​ഹി​ക​ളായ അഞ്ചു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ പാ​പ​ക്കറ ഉട​ലിൽ​നി​ന്നും തു​ട​ച്ചു​നീ​ക്കാൻ. അത​ല്ലാ​തെ ഈ ‘അടി​മ​പ്പ​ണി’ പരി​സ്ഥി​തി​പോ​രാ​ളി​യു​ടെ പശ്ചാ​ത്താ​പ​പ്ര​ക​ട​ന​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല.”

“സഹ​പാ​ഠി​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അറി​വു​നേ​ടു​ന്ന​കാ​ര്യ​ത്തി​ലൊ​ക്കെ ആളെ​ങ്ങ​നെ?”. കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ബലി​ദാ​നി​കൗ​ര​വ​മു​ഖ്യ​ന്റെ പഞ്ച​ലോ​ഹ​പ്ര​തിമ നഗ​ര​ച​ത്വ​ര​ത്തിൽ അനാ​ച്ഛാ​ദ​നം ചെ​യ്തു മട​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു മഹാ​രാ​ജാ​വു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ.

“ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ എതി​രാ​ളി​യെ ഒരൊ​റ്റ​സ​ന്ധ്യ​യിൽ പാ​പ്പ​രാ​ക്കാൻ തക്ക കു​ടി​ല​പ്രാ​ഗൽ​ഭ്യം മാ​ന്ത്രി​ക​ശ​ക്തി​യി​ലൂ​ടെ നേടിയ ഭൂ​പ​തി​യു​ടെ കഠി​ന​ശി​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ നൂ​റ്റു​വർ ഗാ​ന്ധാര സം​സാ​ര​ഭാ​ഷ​യാ​ക്കി. കൗരവ പാ​ണ്ഡവ കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ ആദ്യ​ത്തെ വൻ​മ​തിൽ നിർ​മ്മി​തി. വർ​ഷ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും ആ വൈ​കാ​രി​ക​അ​ക​ലം ഭാ​ഷ​യി​ലൂ​ടെ പാ​ലി​ച്ച​തി​നു പുറമെ, പതി​വാ​യി ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ നാ​ട്ടിൽ പോയി മട​ങ്ങു​മ്പോൾ അയൽ​പ​ക്ക തക്ഷ​ശി​ല​സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യിൽ നി​ന്നും അറി​വി​ന്റെ താ​ളി​യോ​ല​കൾ അവനും കൂ​ട്ട​രും ചു​മ​ന്നു​കൊ​ണ്ടു വരും. ഗു​രു​കുല സൈ​നി​ക​ശി​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്ന​പ്പു​റം​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ കി​ട​മ​ത്സ​രം ജയി​ക്കാൻ ഇതു തു​ണ​ച്ചു. കാ​ട്ടിൽ ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു​ശേ​ഷം, ഞങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വർ​ഷ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും വാ​മൊ​ഴി​പെ​രു​മാ​റ്റ കാ​ട​ത്തം വി​ട്ടു​മാ​റി​യി​ല്ലെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​ന​സം​ഘം, അതു​ഞ​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ ശത്രു​ഭാ​വ​ത്തിൽ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു നേ​ട്ടം​കൊ​യ്തു. ഒരു​ദാ​ഹ​ര​ണം പറയാം: ഈശ്വ​ര​സൃ​ഷ്ടി​യാ​ണു് ഇക്കാ​ണു​ന്ന പാ​രാ​വാ​ര​മെ​ന്നു കു​ന്തി​യിൽ നി​ന്നും മറു​ചോ​ദ്യ​മി​ല്ലാ​തെ കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഗാ​ന്ധാര താ​ളി​യോ​ല​യിൽ​നി​ന്നും ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നേടിയ പുതിയ കണ്ടെ​ത്ത​ലിൽ, ഭൂ​മി​യു​ണ്ടാ​യി ദശ​ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർ​ഷ​ങ്ങൾ ജീ​വ​ജാ​ല​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല എന്ന ധാർ​ഷ്ട്യ പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം ദൈ​വ​നി​ഷേ​ധ​മാ​യി തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, ഞാൻ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു. ദ്രോ​ണർ അവനെ പ്ര​ശം​സി​ച്ചു. ഞങ്ങൾ തകർ​ന്നു​പോ​യി. ഒന്നേ​യു​ള്ളു, ഭൗ​തി​ക​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങൾ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തി​ട്ടും, അവ​സാ​നം ഭീ​മ​ഗ​ദ​കൊ​ണ്ട​ടി​യേ​റ്റു നടു​ത​കർ​ന്നു ചളി​യിൽ പു​ത​ഞ്ഞു, “അമ്മാ അമ്മാ പോ​രാ​ട്ട​ച്ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്കാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നെ തു​ട​യി​ല​ടി​ച്ചു​വീ​ഴ്ത്തി” എന്നു് കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞി​നെ​പോ​ലെ വാ​വി​ട്ടു​നി​ല​വി​ളി​ക്കു​മ്പോൾ, കപ​ട​മാ​യെ​ങ്കി​ലും “എന്തു​പ​റ്റി ഉണ്ണീ!” എന്നു​ചോ​ദി​ച്ചു കു​ടി​നീർ ചു​ണ്ടിൽ നന​ക്കാൻ ഞാൻ മാ​ത്ര​മേ പോർ​മു​ഖ​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ആർ​ജ്ജി​ത​വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ നി​സ്സ​ഹാ​യത! വി​ജ്ഞാ​നി​യു​ടെ ദു​ര​വ​സ്ഥ.!”

“വി​വാ​ഹം, നിർ​ബ​ന്ധിത ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം, ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​കു​ടി​യേ​റ്റം, ചൂ​താ​ട്ട​സഭ, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം, വന​വാ​സം, കീ​ച​ക​വ​ധം, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ സമ്പൂർ​ണ്ണ​പു​ത്ര​ന​ഷ്ടം എന്നി​ങ്ങ​നെ സം​ഘർ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ​ക​ളി​ലൂ​ടെ കട​ന്നു​പോ​വാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു അസാ​ധാ​രണ സ്ത്രീ​ജ​ന്മ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സൂചന ‘മധു​വി​ധു’ക്കാ​ല​ത്തു നേ​ര​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടോ?” “ഭാവി പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന അവി​ശ്വാ​സി” എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, കളി​യാ​യും കാ​ര്യ​മാ​യും, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യിൽ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ഹൃ​ദ്യ​മായ ഓർ​മ്മ​യിൽ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം. ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി അന്നു​രാ​വി​ലെ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ച​തോ​ടെ, ഇനി കാ​ല​ന്റെ കൊ​ല​വി​ളി ആർ​ക്കെ​ന്നെ​ല്ലാ​വ​രും വഴി​യോ​ര​നീർ​ച്ചാ​ലി​ന്ന​രി​കെ ഭീ​തി​യിൽ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്ന സന്ധ്യ.

“ഭർ​ത്താ​വു എന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ, രഹ​സ്യ​കാ​മു​ക​നോ​ടു് പ്ര​ണ​യ​പാ​ശ​ത്താൽ ബന്ധി​ത​യായ ഒരു മു​തിർ​ന്ന സ്ത്രീ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന അമി​ത​വാ​ത്സ​ല്യം നി​റ​ഞ്ഞ ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലും പു​റ​ത്തും നിർ​ല​ജ്ജം പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി, മറ്റു നാ​ലു​പേ​രി​ല്ലാ​ത്ത​പ്പോൾ, എന്നെ​പ്പു​ണർ​ന്നു, പാ​ര​വ​ശ്യ​ത്തോ​ടെ ഒന്നി​ല​ധി​കം തവണ പറ​ഞ്ഞ​തോർ​ക്കു​ന്നു.”

“ആത്മാ​വെ​ന്നിൽ​നി​ന്നും മോ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ, സ്ത്രീ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ പിൻ​ബ​ല​ത്തിൽ നി​ന്നെ​യും നേ​ര​ത്തോ​ടു നേ​ര​മെ​ത്തും മു​മ്പു് ഞാൻ കൂ​ടെ​ച്ചേർ​ക്കും. അതി​നി​ട​യിൽ ഒരു​പാ​ടൊ​രു​പാ​ടു് ചോര നമു​ക്കു​ചു​റ്റും തെ​റി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും. കൂ​ടെ​പ്പോ​രി​ല്ലേ നീ!”

“പാ​ഞ്ചാ​ലി കഥാ​വ​ശേഷ!” ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചു വന്ന കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ആ ദുഃ​ഖ​വാർ​ത്ത യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ അറി​യി​ച്ച​തു് വീർ​പ്പു​മു​ട്ട​ലോ​ടെ ആയി​രു​ന്നു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം. സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യം ലക്ഷ്യ​മാ​ക്കി അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രും കാൽ മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​യ്ക്കു​ന്ന നേരം.

“കഥാ​വ​ശേഷ നി​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി​രി​ക്കാം എന്നാൽ എനി​ക്ക​വൾ ദു​ര​ന്ത​മാ​യി അവ‘ശേഷി’ക്കും. കാ​ല​ന്റെ മക​നാ​യി ഞാ​ന​ല്പം നേ​ര​ത്തെ ഭൂ​മി​യിൽ ജനി​ച്ചു എന്ന കാ​ല​ഗ​ണ​ന​യിൽ അവ​ളെ​ന്നെ ആദ്യ​രാ​ത്രി​യിൽ​ത്ത​ന്നെ ‘മു​തിർ​ന്ന പൗരൻ’ ആയി നി​ന്ദ​യോ​ടെ പായിൽ കൂ​ട്ടു​കി​ട​ത്തി. പി​ന്നീ​ടു് മറ്റു കൗ​ന്തേ​യ​രിൽ നി​ന്ന​റി​ഞ്ഞു എന്നെ​പ്പ​റ്റി അവൾ പരാ​തി​പ​റ​ഞ്ഞ​തു: “എന്തൊ​ക്കെ​യോ തെ​ളി​യി​ക്കാൻ അയാൾ​ക്കു് വല്ലാ​ത്ത അക്ഷ​മ​യാ​യി​രു​ന്നു!” ഞെ​ട്ടി​പ്പോ​യി. വാൽ​സ്യാ​യ​ന​ന്റെ കാ​മ​സൂ​ത്രം വാ​യി​ച്ച​തു ഞാൻ ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ അന്തേ​വാ​സി​യാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു എന്നു് പാ​ണ്ഡ​വർ അവ​ളോ​ടു് പറ​യേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. മറ​ച്ചു​വ​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു​ണ്ടാ​യി? ആദ്യ​രാ​ത്രി​യിൽ രതി​ഊ​ഴം ആദ്യ​പാ​ണ്ഡ​വ​നെ​ന്ന പരി​ഗ​ണ​ന​യിൽ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു നല്ല ആതി​ഥേയ ആവു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, “അയാൾ എന്നെ പീ​ഡി​പ്പി​ച്ചു” എന്നാ​ണു കു​ന്തി​യോ​ടു പാ​ഞ്ചാ​ലി പരാ​തി​പ​റ​ഞ്ഞ​തു്. കു​ന്തി വി​ട്ടി​ല്ല. “നി​ന്റെ ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ അവൻ ആദ്യ​ഭർ​ത്താ​വ​ല്ലേ?” എന്ന​വൾ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ചു. ഈ വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു് മു​മ്പു് വേറെ ഭർ​ത്താ​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ എന്ന സൂ​ചി​മുന വാ​മൊ​ഴി​തി​രി​ച്ച​ടി​യിൽ തള​രു​ന്ന​തി​നു പകരം അവൾ പറ​ഞ്ഞു, “കു​ന്തി​യെ​പ്പോ​ലെ നിർ​ല​ജ്ജം ആണിനെ തേ​ടാ​നൊ​ന്നും എന്നെ​ക്കി​ട്ടി​ല്ല”. ഇതാ​ണു് അവൾ​ക്കു എക്കാ​ല​വും സ്വ​യം​വ​രം എങ്കിൽ, സ്വയം കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു ആരോ​രും ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്തിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാ​ത്ത മരണം ആയി​രു​ന്നു അവൾ​ക്കു എന്റെ പി​താ​വു് കാലൻ അന്നേ കരു​തി​വെ​ക്കുക!”

“സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ മകൻ അഭി​മ​ന്യു, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​തു് സൈ​നി​ക​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം വേ​ണ്ട​ത്ര ഇല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്കു​റ​പ്പാ​ണു്, എന്നാൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, ഭീ​മ​ഗ​ദ​യു​ടെ ആക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ മാ​ര​ക​മാ​യി മു​റി​വേ​റ്റി​ട്ടും, അവ​സാ​ന​ശ്വാ​സം​വ​രെ പോ​രാ​ടി വീ​ര​മൃ​ത്യു വരി​ച്ച ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി!—ഇതെ​ന്താ രണ്ടു മു​ഴ​ങ്കോൽ?”, കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​നി​യിൽ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ സം​ഘ​ടി​പ്പി​ച്ച സാ​യാ​ഹ്ന സം​വാ​ദം. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കഴി​ഞ്ഞു പാ​ണ്ഡ​വർ ചെ​ങ്കോൽ തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത സംഘർഷ കാലം.

“വ്യൂ​ഹ​വി​ന്യാ​സം വ്യൂ​ഹം​ഭേ​ദി​ച്ചു് കൗ​ശ​ല​ത്തോ​ടെ ഉള്ളിൽ കട​ക്കൽ വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തു​ചാ​ടാ​നു​ള്ള കു​റു​ക്കു​വ​ഴി രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ—ഇതി​ലൊ​ന്നും അറിവോ അനു​ഭ​വ​മോ, പരി​ശീ​ല​ന​മോ ഇല്ലാ​തെ, എടു​ത്തു​ചാ​ടി​യ​പ്പോൾ കി​ട്ടിയ തി​രി​ച്ച​ടി​യിൽ സം​ഭ​വി​ച്ച അപ​ക​ട​മ​ര​ണം എങ്ങ​നെ ‘പി​റ​ന്ന നാടി’നു വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള ബലി​ദാ​ന​മാ​വും? ദ്വാ​ര​ക​യിൽ ജനി​ച്ചു അവി​ടെ​ത്ത​ന്നെ വളർ​ന്ന അഭി​മ​ന്യു, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഒരു ദി​വ​സ​മെ​ങ്കി​ലും കു​രു​വം​ശ​പ​താ​ക​യേ​ന്തി തെ​രു​വിൽ നട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ? എന്നാൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ? കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ന്റെ പര​മാ​ധി​കാ​രം ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താൻ രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ നാ​ല​തി​രു​വ​രെ​യും പദ​യാ​ത്ര ചെ​യ്തു സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാർ​ക്കൊ​പ്പം നിന്ന ജന​കീ​യൻ. മഹാ​രാജ പദവി വഹി​ക്കു​ന്ന ആ ‘യഥാർ​ത്ഥ ബലി​ദാ​നി’യെ ഇപ്പോൾ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തൊ​ക്കെ ശരി, എന്നാൽ അധാർ​മ്മി​ക​ത​യു​ടെ വി​ള​യാ​ട്ട​മ​ല്ലേ ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്നു് സ്വയം വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മു​ഖ​മു​ദ്ര!” പ്രേ​ക്ഷ​കർ ആയി സദ​സ്സിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളും പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളും.

2024-02-02

“മൂ​പ്പി​ള​മ​തർ​ക്കം തീർ​ക്കാൻ സാ​യു​ധ​സം​ഘ​ട്ട​ന​മാ​ണു് പ്ര​യോ​ഗി​ക​പ​രി​ഹാ​ര​മെ​ന്നു​റ​പ്പി​ച്ചാൽ, ഭീഷണി കു​രു​വം​ശ​ഭാ​വി​ക്കു മാ​ത്ര​മാ​വി​ല്ലെ​ന്ന താ​ക്കീ​തു​മാ​യി ചാർ​വാ​കൻ ഊരു​ചു​റ്റു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. പാ​ട​ത്തും പണി​ശാ​ല​ക​ളി​ലും ജോലി ചെ​യ്യു​മാ​യി​രു​ന്ന ദശ​ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു യു​വാ​ക്കൾ പര​സ്പ​രം കൊ​ന്നു​കൊ​ല​വി​ളി​ച്ചാൽ അത്ര​യും വി​ധ​വ​കൾ കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ നാളെ ഭി​ക്ഷ​യാ​ചി​ക്കേ​ണ്ടി വരി​ല്ലേ?”, വി​രാ​ട​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ ഉപ​പ്ല​വ്യ സൈനിക പരി​ശീ​ല​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ തന്ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു മൂർ​ച്ച​കൂ​ട്ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടം​കൂ​ടിയ ശര​ത്കാല സന്ധ്യ.

“അനി​വാ​ര്യ​മായ മഹാ​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളെ അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വ​ത്തോ​ടെ നി​ങ്ങൾ അടി​ച്ച​മർ​ത്തു​ന്ന​തു് അസ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​യി ഞാൻ കാ​ണു​ന്നു. ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി ഫല​ഭൂ​യി​ഷ്ഠ​മൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ഫലം തി​ന്നാൻ ആവ​ശ്യ​ത്തി​ല​ധി​കം ആളുകൾ കൈ നീ​ട്ടി​യാൽ പോം​വ​ഴി​യാ​യി പ്ര​കൃ​തി പലതും കാ​ണി​ല്ലേ? കല​വ​റ​ക്കു താ​ങ്ങാ​നാ​വാ​ത്ത പ്ര​ജ​യെ ഉന്മൂ​ല​നം ചെ​യ്യാൻ മഹാ​മാ​രി​യാ​യും വരൾ​ച്ച​യാ​യും ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധ​മാ​യും പ്ര​കൃ​തി പരി​ഹാ​രം കാ​ണു​മ്പോൾ, അരു​തെ​ന്നു പറ​യാ​നാ​വു​മോ അൽ​പ​കാ​ലം ആയു​സ്സു​ള്ള നാം മനു​ഷ്യർ?”

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലെ സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തി​നും, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നും ഇട​ക്കു​ള്ള കാ​ല​യ​ള​വിൽ കൌരവർ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ ചെയ്ത കു​ടി​ല​നീ​ക്ക​ങ്ങൾ പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യു​മെ​ന്നു​പാ​ഞ്ചാ​ലി. പ്ര​തി​കാ​ര​ബു​ദ്ധി​യോ​ടെ അടി​മ​ശി​ക്ഷാ​വി​ധി ആയു​ഷ്കാ​ലം നീ​ട്ടി​യാ​ലും തള​രി​ല്ല പെൺ​മ​നം. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ ഭൂ​ഗർ​ഭ​നി​ല​യി​ലെ രഹസ്യ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ കണ്ടെ​ത്തി.

“സൌ​ന്ദ​ര്യ​വർ​ദ്ധക ഔഷ​ധ​ക്കൂ​ട്ടു​ക​ളും ഹി​മാ​ലയ പഴ​വർ​ഗ​ങ്ങ​ളും പു​ത്തൻ അടി​വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും പ്ര​ത്യേ​കം സൈ​നി​കൻ​വ​ശം ഞാൻ രഹ​സ്യ​മാ​യി കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച​തു് ഓരോ തവണ കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴും “പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ നി​ന​ക്കു് സ്വ​സ്തി” എന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മറു​പ​ടി ഇതാ”, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു് പു​റ​ത്തെ​ടു​ക്കാൻ മു​റി​യു​ടെ മൂ​ല​യിൽ പന്ത​ത്തി​ന്റെ പു​ക​പ​ര​ത്തു​ന്ന മഞ്ഞ​വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ലേ​യ്ക്കു നീ​ങ്ങി.

“കണ്ണീ​രു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ ബലി​ദാ​നി കൗ​ര​വർ​ക്കു പു​ഷ്പാർ​ച്ചന ചെ​യ്യുക? പാ​ണ്ഡ​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ സാ​ധ്യ​മാ​വു​ന്നൊ​രു യു​ദ്ധ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തിൽ, എന്തൊ​ക്കെ​യാ​യി​രു​ന്നു പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ സങ്ക​ല്പ​ങ്ങൾ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കൗ​ര​വ​കു​ഴി​മാ​ട​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ ധ്യാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന സന്ധ്യ.

“ഒര​തി​ലോല ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യാ​യി​രു​ന്ന ഖാ​ണ്ഡവ വനം തീ​യി​ട്ടു് പാ​ണ്ഡ​വർ പണിത ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ചു വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​ക്കു വി​ട്ടു​ന​ല്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​ന​മോ​ഹം. അതെ​ന്നോ​ടു് പങ്കു​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​വൻ ആസ്വാ​ദ്യ​ക​ര​മാ​യൊ​രു രതി​യ​നു​ഭ​വ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​യ​തു്. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ സ്വ​ജീ​വൻ രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​നാ​യി ബലി​ദാ​നം ചെ​യ്ത​സ്ഥി​തി​ക്കു് പു​തു​ത​ല​മു​റ​കൗ​ര​വ​ബാ​ലി​ക​കൾ വേണം ആ മോഹം, ശത്രു​പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​ത്തിൽ, പൂ​വ​ണി​യി​ക്കാൻ. ഇന്നു​രാ​വി​ലെ ചേർ​ന്ന രഹ​സ്യ​യോ​ഗ​ത്തിൽ പര​സ്പ​രം വിരൽ കീറി നെ​റ്റി​യിൽ രക്ത​സി​ന്ദൂ​ര​മി​ട്ടു സത്യ​പ്ര​തി​ജ്ഞ ചെയ്ത വിവരം സ്വർ​ഗ്ഗ​സ്ഥ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി അറി​യി​ച്ചു. ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ എന്തെ​ന്തു ഒളി​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ​ക്കും പരി​ശീ​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ കൗ​ര​വ​രാജ കു​മാ​രി​കൾ സാ​യു​ധ​രാ​വും. രതി​ക്ഷാ​മ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന മൂ​ന്നു മു​തിർ​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ തേൻ​കെ​ണി​യിൽ വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തുൾ​പ്പെ​ടെ അവ​രു​ടെ വന്യ​മോ​ഹ​ങ്ങൾ ജാ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ ചൂഷണം ചെ​യ്യു​വാൻ കൗ​ര​വ​പെൺ​കു​ട്ടി​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അന്തഃ​പുര ജോ​ലി​കൾ​ക്കു, (വി​രാ​ട​യിൽ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ക്കാല സൈ​ര​ന്ധ്രി​യെ​പോ​ലെ), സേ​വ​ന​സ​ന്ന​ദ്ധ​രാ​വ​ണ​മെ​ന്ന​വൻ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​ച്ചു, ഭാ​വി​യിൽ അവൾ അധി​കാ​രം ആദ്യ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ പങ്കി​ടു​ന്ന​തും, തു​ടർ​ആ​ലോ​ച​ന​യിൽ വരും. പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഹി​മാ​ല​യ​ചു​ര​ങ്ങൾ​ക്കു കാ​വൽ​നിർ​ത്തു​ന്ന ഭര​ണ​ദൗ​ത്യം ഏല്പി​ച്ചു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ ഭര​ണ​സി​രാ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ നി​ന്ന​വ​രെ മാ​റ്റി നിർ​ത്തും. കൗ​ര​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ ആഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ സം​ഘ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പെൺ​സ​മ​ര​മു​ഖ​ത്തിൽ നി​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ നാ​രാ​യ​വും പന​യോ​ല​യു​മാ​യി?” മര​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ സു​ര​ക്ഷി​ത​ഒ​ളി​യി​ട​ത്തു​നി​ന്ന ചാ​ര​വ​കു​പ്പു മേ​ധാ​വി നകുലൻ, ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ ആ വി​ചി​ത്ര ഏറ്റു​പ​റ​ച്ചിൽ രംഗം വി​ല​യി​രു​ത്തി, ചാ​ര​ന്റെ തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വോ​ടെ അതി​വേ​ഗം അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി.

2024-02-03

“‘കു​ന്തി കാ​ട്ടിൽ പോ​ട്ടെ’ എന്നു വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണൊ?”, നേ​ര​റി​യാൻ നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്നം വന​ത്തിൽ കഴി​യു​മെ​ന്ന തീ​രു​മാ​ന​ത്തിൽ പടി​യി​റ​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കു​ന്തി.

“ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​ത്തെ ബലി​കൊ​ടു​ത്തു വാ​ര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ല​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഓടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള ദൗ​ത്യ​ത്തി​നു ധീ​ര​നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ത്ത മഹ​തി​യ​ല്ല പി​ന്നീ​ടു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​തം താ​റു​മാ​റാ​ക്കിയ, സ്വാർ​ത്ഥ​താൽ​പ്പ​ര്യ​ക്കാ​രി. കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​ദ​മ്പ​തി​കൾ, കൗ​ര​വർ​ക്കു വെ​വ്വേ​റെ വധു​ക്ക​ളെ കണ്ടെ​ത്തി. എന്നാൽ കു​ന്തി​യോ? ഒരൊ​റ്റ ‘തൊ​ഴു​ത്തിൽ’ ഞങ്ങ​ളെ തള​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വാ​ഭി​മാ​നം തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ച​പ്പോൾ, ‘നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നല്ല​ന​ട​പ്പി​നു് ജാ​മ്യ​മാ​യി ഞാൻ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കഴി​യും’ എന്നു് കു​ന്തി പറ​ഞ്ഞ​തു്, ‘പാ​ണ്ഡ​വർ കു​റ്റ​വാ​ളി​കൾ’ എന്ന ഊന്ന​ലോ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ? കു​ടി​യേ​റ്റ​ഭൂ​മി​യെ പരി​ഷ്കൃ​ത​ന​ഗ​ര​മാ​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ, രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​നിർ​മി​തി​യിൽ, രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​ത്തിൽ, ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​പ​ദ​വി ഏറ്റെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ, നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​ക്ക​ളെ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ പരി​ച​ര​ണ​ത്തി​ന​യ​ക്കു​ന്ന​തിൽ—എല്ലാ​റ്റി​ലും കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു കു​ന്തി​ക്കൊ​ന്നും എത്തി​നോ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത കാ​ര്യ​ശേ​ഷി, മി​ക​വു്. കു​ന്തി​യെ ആശ്ര​യി​ക്കാ​തെ​ത​ന്നെ ഞങ്ങ​ളു​ടെ രാ​ജ​കീ​യാ​ഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾ പൂ​വ​ണി​യാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, കു​ന്തി ഇനി കാ​ട്ടിൽ പോ​വു​ന്നെ​ങ്കിൽ പോ​ട്ടെ എന്ന അഭി​പ്രാ​യം ആറു​പേ​രി​ലു​ണ്ടാ​യ​തു് ഒരു സു​പ്ര​ഭാ​ത​ത്തി​ല​ല്ല, കാ​ല​ക്ര​മേ​ണ​യാ​യി​രു​ന്നു. ആരുടെ ജീ​വി​ത​വി​ജ​യ​ത്തി​നു് പി​ന്നി​ലും ഓരോ​മ​ന​യു​ണ്ടു് എന്ന കവി​വ​ച​ന​ത്തെ സാർ​ത്ഥ​ക​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി കു​ന്തി​യു​ടെ തി​രോ​ധാ​നം. അവർ തീ​പ്പെ​ട്ടു എന്ന​റി​ഞ്ഞാൽ, ഒന്നേ ഞങ്ങൾ​ക്കു​ച്ച​രി​ക്കാ​നു​ള്ളു: ആദ​രാ​ഞ്ജ​ലി​കൾ.”

“സ്വ​യം​വര സൽ​ക്കാ​ര​ത്തിൽ നി​ങ്ങ​ളെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ‘ഭാ​ഗ്യ​വാൻ’ എന്നർ​ഥം​വ​ച്ചു പ്ര​ശം​സി​ക്കു​ന്ന​തു​കേ​ട്ടു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നി​ങ്ങൾ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച​തിൽ കു​ടി​ല​കൗ​ര​വ​നെ​ന്തോ വി​മ്മി​ട്ടം, അങ്ങ​നെ​യാ​ണോ, നി​ങ്ങൾ​ക്കും തോ​ന്നി​യ​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. സ്വ​യം​വ​രം കഴി​ഞ്ഞു പാ​ണ്ഡ​വർ നവ​വ​ധു​വു​മൊ​ത്തു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​വ​ന്ന അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“വി​രു​ന്നു​കി​ട്ടു​മെ​ന്നു കേ​ട്ടാ​ണു് ഏക​ച​ക്ര​ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഞങ്ങൾ, അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചു എത്തി​യ​തു്. മു​ഷി​ഞ്ഞ ഉടു​തു​ണി സ്വ​യം​വ​ര​മ​ത്സ​ര​ത്തി​നു​യോ​ജി​ച്ച രാ​ജ​കീ​യ​പോ​രാ​ളി​യു​ടെ​തൊ​ന്നും ആയി​രു​ന്നി​ല്ല, തെ​രു​വിൽ​ന​ട​ന്നു ആരെ​ക്ക​ണ്ടാ​ലും ഭി​ക്ഷ​ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​യാ​ച​ക​ന്റേ​താ​യി​രു​ന്നു. വാ​ര​ണ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ലം ചു​ട്ടു​ക​രി​ച്ചു, ആറം​ഗ​ആ​ദി​വാ​സി കു​ടും​ബ​ത്തെ കൊ​ന്നു, കത്തി​ക്ക​രി​ഞ്ഞ​തു് ഞങ്ങ​ളെ​ന്നു വ്യാ​ജ​തെ​ളി​വു​ണ്ടാ​ക്കി കൗ​ര​വ​ക്കൊ​ല​യാ​ളി​ക​ളിൽ​നി​ന്നും ഓടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ച കു​ന്തി​യു​ടെ ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സന്ത​തി​കൾ​ക്കു, ചെ​ന്നെ​ത്തിയ ഏക​ച​ക്ര​യിൽ വി​ധി​ച്ച​തു് യാചന.! ഭാ​വി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പേ​ക്കി​നാ​വു​ണ്ടായ അശാ​ന്ത​കാ​ലം. അങ്ങ​നെ​കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ സാ​യു​ധ​പ​രി​ശീ​ല​നം നേ​ടി​യ​വർ​ക്കൊ​രു വെ​ല്ലു​വി​ളി​പോ​ലെ സ്വ​യം​വര മത്സ​ര​മാ​യി ആയു​ധ​പ​രീ​ക്ഷ! ഞാൻ അസ്ത്രം ഒന്നു തൊ​ട്ടു​നോ​ക്കി. “അർ​ജ്ജു​നാ നി​ന​ക്കാ​യി ഞാ​നി​ത്ര​യും കാലം ഇവിടെ കാ​ത്തി​രു​ന്നു” എന്നു് ‘ദി​വ്യാ​സ്ത്രം’ മൃ​ദു​വാ​യി എന്നോ​ട്പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ കൗ​തു​ക​ത്തിൽ പൊ​ക്കി, ഞാൻ ഞാൺ​വ​ലി​ച്ചു അമ്പു് ലക്ഷ്യം തൊ​ട്ടു എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലൻ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. അഴ​ക​ള​വു​കൾ ഉള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി എനി​ക്കു് സ്വ​ന്തം എന്നു സൗ​ന്ദ​ര്യാ​രാ​ധ​ക​നായ ഞാൻ ഒരു​നി​മി​ഷം കരു​തി​യ​പ്പോൾ, അതാ എട്ടു​പാ​ണ്ഡ​വ​ക്ക​ണ്ണു​കൾ യാ​ചി​ക്കു​ന്നു, ഞങ്ങ​ളും പങ്കി​ട​ട്ടെ സമ്മാ​ന​മാ​യി​കി​ട്ടിയ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ? അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ പര​ദേ​വ​ത​യായ കു​ന്തി ഉടൻ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു, സ്വ​കാ​ര്യ​സ്വ​ത്തെ​ന്ന​ഭി​മാ​നി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രി അങ്ങ​നെ പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പൊ​തു​മു​ത​ലാ​യി. ‘ഒരു ഭർ​ത്താ​വി​നു് ഒരു ഭാര്യ’ എന്ന പരി​ശു​ദ്ധ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത​ത്വം പാ​ലി​ക്കു​ന്ന കൗരവർ ‘ഭാ​ഗ്യ​വാൻ’ എന്ന​ല്ലേ മു​ന​വ​ച്ചു പറ​ഞ്ഞു​ള്ളു.”

“നീ ഭാ​ഗ്യ​വ​തി, കു​ന്തി പാ​ടു​പെ​ട്ടു് പര​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ, നി​ന​ക്കു് സ്വർ​ണ​ത്ത​ളി​ക​യിൽ ആദ്യ​രാ​ത്രി​യിൽ അവൾ വച്ചു​നീ​ട്ടി​യ​ല്ലോ അഞ്ചു ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ” എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ!

“ഊഴം​കാ​ത്തു കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കാ​ന​വ​സ​രം കി​ട്ടി​യ​വ​രി​ലൊ​രാൾ, പ്രി​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കൊ​പ്പം കാ​മ​ന​യോ​ടെ പാ​യ​പ​ങ്കി​ടു​മ്പോൾ, വരി​യിൽ​നിൽ​ക്കു​ന്ന മറ്റു​നാ​ലു കാ​മു​ക​പാ​ണ്ഡ​വർ നി​ങ്ങ​ളി​രു​വ​രു​ടെ രതി​സ്വ​കാ​ര്യത മാ​നി​ച്ചു കു​ടി​ലിൽ​നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു​പോ​വും എന്ന​ത​ല്ലേ, നി​ല​വിൽ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ധാ​രണ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാല ഒറ്റ​മു​റി​ക്കു​ടിൽ. പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ നാ​യാ​ട്ടി​നു പോയ നേരം.

“പരി​ഷ്കൃ​ത​വും സ്ത്രീ​സൗ​ഹൃ​ദ​വും ആയൊരു ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​സം​ഹിത ഉൾ​ക്കൊ​ള്ളാൻ പറ്റിയ ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണോ പാ​ണ്ഡ​വ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സാം​സ്കാ​രി​ക​ഘ​ട​ക​ങ്ങൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു്? കഷ്ടം എന്തൊ​ക്കെ ചെ​യ്താൽ കി​ട​പ്പു​മു​റി​ക്ക​ക​ത്തെ ആൺപെൺ ശാ​രീ​രി​ക​പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തെ, അക്ഷ​മ​യോ​ടെ പു​റ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​ന്ന ദാ​മ്പ​ത്യ​കൂ​ട്ടാ​ളി​കൾ​ക്കു ആണ​ധി​കാ​ര​ധാർ​ഷ്ട്യ​ത്തോ​ടെ മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​മോ അതൊ​ക്കെ ഊഴം​കാ​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ നാലു പേരും ഒളി​ഞ്ഞും തെ​ളി​ഞ്ഞും ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന്റെ വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും​കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി എന്നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. അപ​മാ​ന​ബോ​ധ​തോ​ടെ ഞാനും, ആ രാ​ത്രി കൂ​ടെ​ക്കി​ട​ക്കാൻ ഊഴം​കി​ട്ടി​യ​വൻ ആരോ അവനും, മു​റി​യു​ടെ പരു​ക്കൻ​ത​റ​യിൽ നഗ്ന​രാ​യി കമ​ഴ്‌​ന്നു​കി​ട​ക്കും. അസ്ത്രം മറ​ന്നു​വ​ച്ച​തു് എടു​ക്കാൻ വന്ന​താ​ണു് എന്നൊ​ക്കെ ‘നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​മാ​യി’ പറ​ഞ്ഞു പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാൾ മു​റി​യിൽ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി​യ​തൊ​ന്നും ഇതു​വ​രെ നി​ങ്ങ​ളും, അവനും മറ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല എന്നു് ഞാൻ കരു​തു​ന്നു!”

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ സാ​മ​ന്തൻ മാ​ത്ര​മ​ല്ലേ കു​രു​വം​ശ​ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ? കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​പോ​ലു​മ​ല്ലാ​ത്ത നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ, രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗ​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​മാ​യി ചൂ​താ​ടാൻ സാ​ധി​ക്കും? ശ്രേ​ണീ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇഴ കീറി പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്ന ‘യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​ത​യു​ടെ നി​റ​കു​ട​ങ്ങൾ’ അര​മ​ന​യിൽ അര​ങ്ങു​വാ​ഴു​മ്പോൾ പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. രാജസഭ അടി​ച്ചു​ക​ഴു​കി മി​നു​ക്കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഊർ​ജ്ജ്വ​സ്വ​ല​രായ കൗരവർ.

“അത​ല്ലേ ചൂ​തി​ന്റെ ചേ​തോ​ഹാ​രിത, കി​രീ​ട​ര​ത്ന​ങ്ങൾ നോ​ക്കാ​ത്ത ചൂ​തു​ക​ളി​യു​ടെ സാർ​വ്വ​ലൗ​കി​കത! ക്ഷ​ണി​ച്ച​തു് ഞാ​ന​ല്ല മന്ത്രി​വി​ദു​ര​രെ പറ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചു.”

“അധാർ​മ്മി​കം ചൂ​താ​ട്ടം” എന്നു് ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു എതിർ​ക്കാ​നൊ​ക്കെ നോ​ക്കി. ഇട​ഞ്ഞ​പോ​ലെ ഞാൻ മുഖം ഒന്നു കറു​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ ആൾ വഴ​ങ്ങി.

“അനു​കൂല പ്ര​തി​ക​ര​ണ​വു​മാ​യി വന്നാൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കൊ​ള്ളാം” എന്നൊ​രു മൃ​ദു​ഭീ​ഷ​ണി എന്റെ ശബ്ദ​ത്തിൽ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ആ വി​വേ​ക​ശാ​ലി ഉപ​ദേ​ശി​ക്കാ​തെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പോയി അനു​കൂ​ല​മ​റു​പ​ടി​യു​മാ​യി തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ വാ​മൊ​ഴി വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​തി​ക​ര​ണം വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ. ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി​ശ​കു​നി​യു​ടെ അച്ഛൻ മരി​ക്കും മു​മ്പു് മക​നോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു.

“എന്നെ അട​ക്കം ചെ​യ്യു​ന്ന കല്ലറ ആദ്യ​ച​ര​മ​വാർ​ഷി​ക​ത്തിൽ നീ തു​റ​ന്നാൽ മാം​സ​ര​ഹിത വല​തു​തു​ട​യെ​ല്ലു് വലി​ച്ചെ​ടു​ക്കാം. അതാ​യി​രി​ക്കും കള്ള​ച്ചൂ​തു കരു​നിർ​മ്മി​തി​ക്കു അനു​യോ​ജ്യ ഭൗ​തി​ക​വ​സ്തു. അക്ഷ​രം​പ്ര​തി അനു​സ​രി​ച്ച ശകുനി കളി​യിൽ ജയി​ക്കുക മാ​ത്ര​മ​ല്ല ലക്ഷ്യ​മെ​ന്നു​റ​പ്പു​ന​ല്കി: ചോര ഒരു തു​ള്ളി പോലും വീ​ഴാ​തെ, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​അ​ധി​കാ​ര​കൈ​മാ​റ്റം നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കാണാം, മാ​ധ്യമ പ്ര​വർ​ത്ത​ക​ക്കു് കി​ട്ടും മുൻ​നിര ഇരി​പ്പി​ടം!”

2024-02-04

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉടൽ പണ​യം​വ​ച്ചു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചൂ​താ​ടി എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലെ ‘ശരാ​ശ​രി കൗ​ര​വ​വ​ധു’വിൽ നി​ന്നും എന്താ​യി​രു​ന്നു നടു​ക്ക​ത്തോ​ടെ കേട്ട പ്ര​തി​ക​ര​ണം?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വു​ന്ന ദിനം.

“അതി​സു​ന്ദ​രി​യായ ഭാ​ര്യ​യെ പണ​യം​വ​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ട്ട യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ അടു​ത്തു​നി​ന്നു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, കൗരവർ എത്ര നല്ല​വർ! ശരാ​ശ​രി​യിൽ താഴെ ഉട​ല​ഴ​കു​ള്ള ഞങ്ങ​ളെ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ.”

“പൂ​ചൂ​ടി പൊ​ട്ടു​തൊ​ട്ടു തെ​രു​വിൽ​പോ​യി ധനി​ക​വി​ഭാ​ര്യർ​ക്കു രതി​സേ​വ​നം​ചെ​യ്തു കൊ​ണ്ടു​വാ പൊ​ന്നും പട്ടും” എന്നാ​യി​രി​ക്കി​ല്ലേ പീഡനം? അങ്ങ​നെ ഇല്ലാ​തെ, ഞങ്ങ​ളു​ടെ ശരാ​ശ​രി​വ്യ​ക്തി​ത്വ​വു​മാ​യി സമ​ര​സ​പ്പെ​ടു​ന്ന കൗരവർ എത്ര സം​സ്കാ​ര​സ​മ്പ​ന്നർ! എന്നാ​യി​രു​ന്നു ദക്ഷി​ണാ​പ​ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നും പു​തു​താ​യി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ എത്തിയ ഒരു കൗ​ര​വ​വ​ധു പറ​ഞ്ഞ​തു്”

“നി​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് കാ​ണി​ക്കു​ന്ന അനി​ഷ്ട​ത്തി​നു കാരണം, അവർ സ്വ​വർ​ഗ​ര​തി​യിൽ അഭി​ര​മി​ക്കു​ന്നു എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വാ​ണെ​ന്നു് കൌ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ സ്വ​വർ​ഗ​ര​തി​യോ​ടു കൗ​ര​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം എടു​ക്കു​ന്ന ഉദാ​ര​മായ സമീ​പ​ന​ത്തി​നു് എതി​രാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അസ​ഹി​ഷ്ണുത എന്നാ​ണ​വർ ഖേ​ദ​ത്തോ​ടു് ആരോ​പി​ക്കു​ന്ന​തു്. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”

“പാ​ണ്ഡ​വർ ഇന്നെ​ന്നെ കൌ​തു​ക​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നി​ല്ല എന്നു് കൌ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ വി​ദൂ​ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കണ്ടെ​ത്തി​യ​തു് ഒരു വസ്തുത മാ​ത്രം. കി​ഴി​ക്കാ​നോ കൂ​ട്ടാ​നോ ഞാൻ സമയം കള​യു​ന്നി​ല്ല. പാ​ണ്ഡ​വർ ഊഴം​വ​ച്ചോ സംഘം ചേർ​ന്നോ സ്വ​വർ​ഗ​ആ​ന​ന്ദ​ര​തി​യിൽ മു​ഴു​കു​ന്ന​തു് എനി​ക്കു് അലോ​സ​ര​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന പ്ര​ശ്ന​മ​ല്ല. എന്നാൽ, അവർ ദാ​മ്പ​ത്യേ​തര പര​സ്ത്രീ ബന്ധ​ങ്ങ​ളിൽ പെ​ട്ടു് എന്റെ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​മോ​ഹ​ത്തെ തു​ര​ങ്കം​വ​യ്ക്കു​ന്ന അവി​ഹി​ത​വ​ഴി​യിൽ പെ​ട്ടാൽ, പാ​ഞ്ചാ​ലി കയ്യും​കെ​ട്ടി നി​ല്ക്കി​ല്ല. ഹസ്തി​ന​പു​രി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ തി​രി​ച്ചു ചെ​ന്നു് ആരോ​പ​ണം നേ​രി​ടു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് സ്വ​വർ​ഗ​ര​തി പു​ര​സ്കാ​രം കൊ​ടു​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു എന്നൊ​ന്നും എഴു​തി​പ്പി​ടി​ക്ക​രു​തു്. കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ അവ​രു​ടെ പാവം ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ വച്ചു​പൊ​റു​പ്പി​ക്കി​ല്ല.”

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​നേ​ട്ട​ത്തിൽ സം​തൃ​പ്തി​യു​ണ്ടോ?”, അവസരം കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി തി​രു​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ പു​തു​മേ​ധാ​വി ആശം​സ​കൾ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ആഘോ​ഷ​വേള ഹസ്തി​ന​പു​രി അരമന സമു​ച്ച​യ​ത്തി​ലെ രാജസഭ.

“പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ കൗ​ര​വ​തി​ന്മ​ക്കെ​തി​രെ പാ​ണ്ഡ​വ​ന​ന്മ​ക്കു വി​ജ​യി​ക്കാൻ​വേ​ണ്ട ആയു​ധ​ങ്ങൾ മാ​ത്ര​മേ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളു നിർ​ണ്ണാ​യക ഫല​സ​മാ​പ്തി​ക്കാ​യി അത്യാ​വ​ശ്യം അർ​ദ്ധ​സ​ത്യം മാ​ത്ര​മേ ഉച്ച​രി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളു ആ നി​ല​ക്കു​നോ​ക്കി​യാൽ സം​തൃ​പ്തി വേണം എന്നാൽ അസു​ല​ഭ​മായ ജന്മ​ത്തിൽ അഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾ പൂ​വ​ണി​യാൻ ഇനി​യു​മു​ണ്ട​ല്ലോ ഈ കൊ​ച്ചു​ക​ര​ളിൽ!”, കൊ​ട്ടാര ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ കൈ​വി​ര​ലു​കൾ സ്വ​ന്തം കയ്യിൽ കോർ​ത്തെ​ടു​ത്തു അവ​ളു​ടെ കരളിൽ തടവിയ ദുർ​ബ​ല​നി​മി​ഷ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു തൊ​ട്ട​രി​കെ​നി​ന്ന മഹാ​റാ​ണി ചട​ങ്ങു ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച​തും, പി​ന്നി​ലെ തി​ര​ശീ​ല​ക്ക​പ്പു​റം ഉടനടി അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​യാ​യ​തും.

“ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ ‘കൗ​ന്തേയ മാ​ദ്രേയ’ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പെ​ടു​ത്തി ഇഷ്ട​വും ഇഷ്ട​ക്കേ​ടും സൗ​ക​ര്യം പോലെ പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പരി​ഭ​വ​ത്തിൽ കഴ​മ്പു​ണ്ടോ? അതോ, പതി​വു​പോ​ലെ സം​ശ​യ​രോ​ഗി​ക​ളു​ടെ മാ​യി​ക​ഭ്ര​മ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. രാ​ജ​സൂയ യാഗം ചെ​യ്തു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്താൽ, ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​പ​ദ​വി തര​പ്പെ​ടു​ന്ന പ്ര​ത്യാ​ശ​യാൽ​മാ​ത്രം ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യം പൊ​ളി​ക്കാ​തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ക്കു​ന്ന അശാ​ന്ത ദി​ന​ങ്ങൾ. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം.

“രണ്ടു​സ്ത്രീ​ക​ളിൽ അഞ്ചോ​ളം വ്യ​ത്യ​സ്ത പ്ര​കൃ​തി​കൾ എന്ന​വർ തന്നെ ഏറി​യും കു​റ​ഞ്ഞും സമ​ന്വ​യ​ത്തിൽ എത്തിയ ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​കൾ ആണെ​ന്നു് മേ​നി​പ​റ​യുക പതി​വാ​ണെ​ങ്കി​ലും, സാദാ മനു​ഷ്യ​രെ​പ്പോ​ലെ സദാ​സ​മ​യ​വും ഭാ​ര്യ​യെ വൈ​കാ​രി​ക​മാ​യും ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യും കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തിൽ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന ശു​ഷ്കാ​ന്തി, പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കാ​നും എടു​ത്തി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഇത്ര​യ​ധി​കം കൗ​ര​വ​രെ എനി​ക്കു് ആരാ​ധ​ക​സം​ഘ​ത്തിൽ അം​ഗ​മാ​ക്കേ​ണ്ടി വരി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും വം​ശീ​യ​മാ​യോ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യോ വേ​ലി​കെ​ട്ടി വേർ​തി​രി​ച്ചി​ട്ടൊ​ന്നു​മി​ല്ല. കൂടെ കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴും ഒപ്പം നട​ക്കു​മ്പോ​ഴും, പെ​രു​മാ​റാൻ ആരാ​ണു് എളു​പ്പം എന്നു​നോ​ക്കി അവ​സ​രോ​ചി​ത​മാ​യി അപ്പ​പ്പോൾ ഇഷ്ടം കാ​ണി​ക്കും എന്നേ​യു​ള്ളു മാ​ദ്ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ മധ്യ​സ്ഥ​രാ​വാൻ മാ​ത്രം മാ​ര​ക​മ​ല്ല അവസ്ഥ!”

2024-02-05

“വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​ളു​ടെ വി​ര​ഹ​ത്തിൽ നേരെ അറി​യാം പ്ര​ണ​യ​വേ​ദന എന്ന ലോ​ക​നീ​തി നോ​ക്കി​യാൽ, ഇപ്പോൾ നി​ങ്ങൾ അഞ്ചു​പേ​രും അനു​സ്മ​ര​ണ​യോ​ഗം ചേർ​ന്നു് കഥാ​വ​ശേ​ഷ​ക്കു ആദ​രാ​ഞ്ജ​ലി അർ​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ എന്നാൽ എന്താ​ണു് ഞാൻ കാ​ണു​ന്ന​തു്!” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ശവ​മ​ട​ക്കു​ക​ഴി​ഞ്ഞു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു​വ​ന്ന കൊ​ട്ടാര ലേഖിക നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൻ​വ​ക്ക​ത്തു അത്താ​ഴ​ത്തി​നു കു​റു​ക്കു വഴി​ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു.

“മരി​ച്ചു എന്ന ജൈ​വി​ക​യാ​ഥാർ​ഥ്യം അവൾ ഇക്കാ​ല​വും വാ​രി​ക്കോ​രി ചൊ​രി​ഞ്ഞ അവി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നു, അശേഷം ആശ്വാ​സം തരു​ന്ന ഒന്ന​ല്ല, അത്ര​മാ​ത്രം അവൾ പ്ര​ണ​യി​നി ഭാര്യ കൂ​ട്ടു​കാ​രി എന്നീ വൈ​വാ​ഹി​ക​നി​ല​കൾ വി​ട്ടു ഞങ്ങൾ ക്കെ​തി​രെ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യു​മാ​യി കൂ​ട്ടു​ചേർ​ന്നു അരമന രാ​ഷ്ട്രീ​യം കളി​ക്കു​ന്ന അധി​കാ​ര​മോ​ഹി​യാ​യ​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ, പ്ര​തി​സ​ന്ധി അതി​ജീ​വി​ക്കാൻ ഏറ്റെ​ടു​ത്ത മാ​ര​കാ​യു​ധ​മാ​യി​രു​ന്നു മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം! അതെ​വി​ടം​വ​രെ പോ​കു​മെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ദൃ​ക്സാ​ക്ഷി​യാ​വാൻ ഇട​വ​ര​ട്ടെ” കൂ​ടെ​ക്കൂ​ടിയ അനാഥ പട്ടി മാ​ത്രം യോ​ജി​പ്പ​റി​യി​ക്കാൻ വാ​ലാ​ട്ടി, മറ്റു​നാ​ലു​പേർ അപാ​ര​ത​യി ലേ​ക്കു ഉറ്റു​നോ​ക്കി വി​തു​മ്പി മുഖം തി​രി​ച്ചു.

“ചു​റ്റി​ന​ട​ന്നു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​തു്, സസ്യ​ശാ​മ​ള​മായ ഹി​മാ​ല​യ​താ​ഴ്‌​വ​ര​യി​ലെ അയൽ​പ്പ​ക്കം മു​ഴു​വൻ, വി​വി​ധോ​ദ്ദേ​ശ്യ ചാ​ര​ക്ക​ണ്ണു​ള്ള സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങൾ!, അവിടെ ഉൽ​പ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്, ഒളി​ക്ക​ണ്ണിൽ നേടിയ പാ​ണ്ഡ​വ​ഗാർ​ഹി​ക​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ദ്ര​വ​മാ​ലി​ന്യം. പരി​ത്യാ​ഗി​കൾ എന്നൊ​ക്കെ മേനി പറ​യു​ന്ന​വർ​ക്ക​ങ്ങ​നെ മതിയോ ഈ ജീ​വി​തം? പ്ര​പ​ഞ്ച​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളെ തേടി അതീ​ന്ദ്രീയ ജ്ഞാ​ന​നിർ​മി​തി ഒന്നും വേ​ണ്ടേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പാ​ണ്ഡ​വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ എന്തു് നട​ക്കു​ന്നു എന്നു ചാ​ര​ച്ചെ​വി​ക​ളു​മാ​യി കൌ​ര​വർ​ക്കു, ദൂരെ ദൂരെ താ​ഴ്‌​വ​ര​യി​ലി​രു​ന്നും കി​ട​ന്നും അടി​മ​പ്പ​ണി ചെ​യ്യു​ന്ന സന്യാ​സി​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്നെ​വി​ടെ, ദൃ​ഷ്ടി പാ​യി​ക്കാ​നും ചമ്രം​പ​ടി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു ദു​രൂ​ഹ​ലോ​ക​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് താ​ളി​യോ​ല​യിൽ എഴു​ത്താ​ണി പ്ര​യോ​ഗി​ക്കാ​നും സാ​വ​കാ​ശം? കൗ​ര​വ​സൈ​നി​കർ കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു് കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന ഭക്ഷ്യ​ധാ​ന്യ ങ്ങ​ളും വസ്ത്ര​ങ്ങ​ളും നി​ല​ച്ചാൽ തീ​രി​ല്ലേ ‘പന​യോ​ളം’ വളർ​ന്ന​വ​രു​ടെ ആത്മീ​യത!”

“പാ​ണ്ഡ​വ​രെ വി​റ​പ്പി​ച്ച ‘കൗ​ര​വ​സേ​നാ​പ​തി ഭീ​ഷ്മർ’ക്കാ​ണ​ല്ലോ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വെ​ന്ന മര​ണാ​ന​ന്ത​ര​ബ​ഹു​മ​തി കൊ​ടു​ത്തു് പൊ​തു​ച​ട​ങ്ങിൽ ആദ​രി​ച്ച​തു്! എന്നി​ട്ടും നി​ങ്ങൾ ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ നീ​ണ്ട​കാല കൗ​ര​വ​ക്കൂ​റു വക​വെ​ക്കാ​തെ ചട​ങ്ങു് ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച​ല്ലോ.”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ലെ പരു​ക്കൻ​ത​റ​യിൽ കീ​റി​യ​ഉ​ടു​തു​ണി​കൾ തു​ന്നു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടോ​ളം​കാ​ലം രാ​ജ​വ​ധു​വാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​അ​ര​മ​ന​യിൽ ജീ​വി​ച്ച ആ കലിം​ഗ​ദേ​ശ​രാ​ജ​കു​മാ​രി.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലെ പാ​ണ്ഡ​വ​ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​യിൽ, താ​ര​പ​ദ​വി​യു​ള്ള ഇര​യു​ടെ വേഷം മാ​ത്ര​മാ​യി ഭീ​ഷ്മർ. മൂ​ന്നാം​ലിംഗ പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രി​യെ വാളും കൊ​ടു​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ ഭീ​ഷ്മർ​ക്കു​മു​മ്പിൽ നിർ​ത്തി. പ്ര​തി​ജ്ഞാ​പാ​ല​ക​നെ​ന്ന ശാ​ഠ്യ​മു​ള്ള ഭീ​ഷ്മർ, ആയുധം താ​ഴെ​യി​ട്ടു അന്തർ​നാ​ട​ക​ത്തി​ലെ ദു​ര​ന്ത​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​യി നെ​ഞ്ചു​വി​രി​ച്ചു നി​ന്നു​കൊ​ടു​ത്തു. തക്കം നോ​ക്കി അർ​ജ്ജു​നൻ കൂ​ര​മ്പു​ക​ളാൽ ഭീ​ഷ്മ​രിൽ ‘പു​ഷ്പാർ​ച്ചന’ ചെ​യ്തു. പി​ന്നീ​ടു് ‘യു​ദ്ധ​മാ​ലി​ന്യം’ പോർ​ക്കള പു​റ​മ്പോ​ക്കു ശര​ശ​യ്യ​യിൽ കി​ട​ത്തി കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി, മര​ണ​ത്തി​നു​വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. അന്ത്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യും അനു​സ്മ​ര​ണ​വും കഴി​ഞ്ഞു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്ന കപ​ട​നാ​ട്യ​ക്കാ​രൻ ഇപ്പോൾ ഭീ​ഷ്മ​രെ ‘രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ’വാ​ക്കി​യാൽ, സാ​ന്ത്വ​ന​വും ചി​കിൽ​സ​യും കി​ട്ടാ​തെ നര​കി​ച്ച പരേ​താ​ത്മാ​വി​നെ​ന്തു പ്ര​യോ​ജ​നം? വേണ്ട ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കൊ​രു രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വു്, മതി, സത്യ​വ​തി​യെ​ന്ന കു​രു​വം​ശ​കു​ടും​ബ​നാഥ എന്ന നി​ല​പാ​ടു് വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി​യ​ല്ലേ ഞാൻ ആ കൃ​ത്രിമ യോഗം ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച​തു!”

“ഭീ​മ​കാ​രു​ണ്യ​ത്തിൽ, ജരാ​സ​ന്ധ​വ​ധം വഴി ചക്ര​വർ​ത്തി​പ​ദ​വി ചു​ളു​വിൽ നേടിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​നു അടി​മ​പ്പ​ണി ചെയ്ത മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​നേ​രെ കു​തി​ര​ക​യ​റു​ന്ന​പോ​ലെ നി​ങ്ങ​ളെ​യും കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തു​വാൻ, ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ’ എന്ന നിർ​മ്മി​ത​പ്ര​തി​ച്ഛായ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തു​വോ? അതോ, വീ​ട്ടി​ന​ക​ത്തും പു​റ​ത്തും ഒരു​പോ​ലെ സാ​ത്വി​ക​വേ​ഷം ആടിയോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കാലം.

“ചാ​രി​ത്ര്യ​വ​തി എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണം ചേ​രി​ല്ലെ​ന്നു ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​തോ​ടെ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ല്ലോ പാ​ഞ്ചാ​ലീ എന്നു പരി​ദേ​വ​ന​ത്തോ​ടെ തു​ട​ങ്ങിയ യു​ധി​ഷ്ഠിര വാ​ഗ്ദോ​ര​ണി​യിൽ ഞെ​ട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും, പി​ന്നീ​ട​വൻ, “എന്നാൽ പതി​വ്രത എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും കഴി​യു​മോ എന്നു് ഞാൻ നോ​ക്ക​ട്ടെ” എന്നു് വി​ല​പേ​ശു​ന്ന മട്ടിൽ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ആ തലയിണ വെ​ല്ലു​വി​ളി എന്നെ സ്ത​ബ്ധ​യാ​ക്കി​യോ? “മു​ഖ്യ​ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ സന്മ​ന​സ്സു​നേ​ടാൻ ഈ വേ​ഷം​കെ​ട്ടു​പോ​രാ പാ​ഞ്ചാ​ലീ, നീ ആഞ്ഞു​ശ്ര​മി​ക്ക​ണം. ഭൂ​ത​കാ​ല​ത്തു ഞങ്ങൾ​ക്കു നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട മാ​തൃ​വാ​ത്സ​ല്യ​വും പെൺ​പ​രി​ലാ​ള​ന​യും നീ എനി​ക്കു് മാ​ത്ര​മാ​യി ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്ത​ണം” എന്ന​വൻ ഉപാ​ധി​വെ​ച്ച​പ്പോൾ, അവനെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ നി​ന്നും ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു. ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന നി​ല​യി​ലു​ള്ള മൗ​ലി​കാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഞാൻ പായിൽ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു! മറ്റു​നാ​ലു​പേർ ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ‘പരി​ലാ​ളന’ കി​ട്ടി കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ നി​ന്നും തൃ​പ്തി​യോ​ടെ പു​റ​ത്തു​പോ​വു​മ്പോ​ഴും, ‘തി​രു​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി’യായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ഇനി​യും കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടി​ല്ല ഞാൻ പു​നഃ​പ്ര​വേ​ശ​നം!”

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ യമു​നാ​തീര ഹരി​ത​വ​ന​ത്തിൽ അല​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ‘കൗ​ര​വ​ചാര’നെ പി​ടി​കൂ​ടി രഹ​സ്യ​താ​വ​ള​ത്തിൽ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്തു​വ​രി​ക​യാ​ണെ​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം രഹ​സ്യാ​ന്വേ​ഷണ വകു​പ്പു് മേ​ധാ​വി​യും, ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നു​മായ നകുലൻ അറി​യി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. ഇത്ര വലിയ പ്ര​കോ​പ​നം പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് വേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​തോ​ന്നി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ഷ്ട്രീ​യാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം കലു​ഷ​മായ നേരം.

“അവൻ ശരി​ക്കും ‘ചാര’നാണോ? അതോ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കറ​ക​ള​ഞ്ഞ ആരാ​ധ​ക​നോ? നൂ​റ്റു​വ​രിൽ മി​ക്ക​വാ​റും എല്ലാ​വ​രും അവളെ മന​സ്സാ​വ​രി​ച്ച​വ​രെ​ങ്കി​ലും, അവൻ, അവൻ മാ​ത്ര​മേ, ഈവ​ഴി​യ​ത്ര​യും നട​ന്നു, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം അതിർ​ത്തി​ഭേ​ദി​ച്ചു് അതി​സു​ര​ക്ഷാ​മേ​ഖ​ല​യിൽ അല​സ​മാ​യി നട​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടു​ക​യു​ള്ളു. നവ​വ​ധു​വാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി, ഹസ്തി​ന​പു​രി അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ പാർ​ക്കു​ന്ന ഇട​വേ​ള​യിൽ, വെ​ള്ളി​പ്പാ​ത്രം നിറയെ പു​ത്തൻ​പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യി അവ​ളെ​കാ​ത്തു വരി​നിൽ​ക്കും, പൂ​ക്കൾ വാ​ങ്ങി മണ​ത്തു, പ്ര​സ​ന്ന​മായ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു അക​ത്തേ​ക്കു​പോ​വും. ഈ അം​ഗീ​കൃത ആരാ​ധ​ക​നെ​യാ​ണോ, നകുലൻ ‘ചാരൻ’ എന്നു് ചാ​പ്പ​കു​ത്തി, തല വെ​ട്ടാൻ​പോ​വു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, എന്താ​യി​രി​ക്കും ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഭര​ണ​കൂ​ടം വരും​ത​ല​മു​റ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന പ്ര​ണ​യ​സ​ങ്ക​ല്പം!”

“നി​ങ്ങ​ളെ ഉന്നം​വ​ച്ചാ​ണ​ല്ലോ കു​ത്തു​വാ​ക്കു! കു​ലീ​ന​മൗ​നം വി​ന​യാ​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സു​കു​മാ​ര​ക​ല​ക​ളിൽ ഉന്ന​ത​പ​രി​ശീ​ല​നം നേടിയ ആ മഹ​തി​യെ ഞാൻ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ അഭി​ജാ​ത​വ​ധു എന്ന നി​ല​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അവ​ളു​ടെ ഭർ​ത്താ​വി​നെ തു​ട​യി​ല​ടി​ച്ചു കൊ​ന്ന​തു് ഞാ​നെ​ന്ന​വൾ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടാ​വാം! എങ്ങ​നെ​നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ച​വ​ളെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തും. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​ക്ക​രി​കെ, ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ, ഭീ​മ​പ്ര​ഹര ത്താൽ തു​ട​യൊ​ടി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ചളി​യിൽ പു​ത​യു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം വി​ജ​യ​ഭേ​രി​മു​ഴ​ക്കി പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പോ​യി​രു​ന്നു. ‘എന്തു​പ​റ്റി ഉണ്ണീ’ എന്ന​നു​ത​പി​ച്ചു അവ​ന​രി​കെ ചെ​ന്നു് കൈ​പി​ടി​ച്ചു​യർ​ത്തി നീർ​ക്കെ​ട്ടിൽ മേൽ​ക്ക​ഴു​കി​യെ​ടു​ത്തു എന്റെ മേൽ​വ​സ്ത്രം ഞാ​ന​വ​നെ ധരി​പ്പി​ച്ചു ഈ ചു​മ​ലിൽ, അതെ ഈ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ചു​മ​ലിൽ, കി​ട​ത്തി​യാ​ണ​വ​നെ പാ​ള​യ​ത്തിൽ എത്തി​ച്ച​തു്.”

“എന്റെ അന്ത്യം അന്ത​സ്സോ​ടെ​യാ​വാൻ നീ ഇപ്പോൾ ചെയ്ത സേവനം നി​ന്നെ അന​ശ്വ​ര​നാ​ക്കു​മെ​ന്നു ആശീർ​വ​ദി​ച്ചു, ആ എന്നെ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ, കഷ്ടം, ദു​ഷ്ട​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​ക്കു​ന്നു. ദൈവമേ, നല്ല​വ​നാ​യൊ​രു അർ​ധ​സ​ഹോ​ദ​രൻ ചെ​യ്യേ​ണ്ട അന്ത്യ ശു​ശ്രൂഷ ചെ​യ്തു സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​ക്കി​യി​ട്ടും, ഈവിധം വിധവ താ​റു​മാ​റാ​ക്കു​മോ, ആരോ​ടും നെ​റി​കേ​ടു കാ​ട്ടാ​ത്ത ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം!” ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു നി​ന്നും നി​യു​ക്ത മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ധാർ​ഷ്ട്യ​ത്തോ​ടെ കൈ​മാ​ടി​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തും, കളവു കണ്ടു​പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ നി​യു​ക്ത​രാ​ജാ​വു് ഞെ​ട്ടി​പ്പി​ട​ഞ്ഞെ​ണീ​ക്കു​ന്ന​തും കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വോ​ടെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.

2024-02-06

“ഭാ​ര്യ​സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ ദ്വാ​ര​ക​യിൽ​നി​ന്നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ധൃ​തി​യിൽ നി​ങ്ങൾ മട​ങ്ങു​ന്ന​തു് കാണാം. ചി​ല​പ്പോൾ കാരണം പറ​യാ​തെ, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നും ദ്വാ​ര​ക​യി​ലേ​ക്കും. വൈ​കാ​രി​ക​മായ ഇത്ത​രം അതി​വി​ദൂ​ര​യാ​ത്ര​കൾ​ക്കു എന്താ​ണു് പ്ര​ചോ​ദ​നം, അഥവാ പ്ര​കോ​പ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അങ്ങ​നെ ഒരു പലാ​യ​ന​ത്തിൽ അർ​ജു​ന​നെ കണ്ടെ​ത്തി.

“അം​ഗീ​കൃത ഭാ​ര്യ​മാ​രു​ടെ ഒളി​നോ​ട്ട​ത്തിൽ പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ എനി​ക്കൊ​രു പര​സ്ത്രീ​മു​ഖം നോ​ക്കാൻ ആവി​ല്ലെ​ന്നു് അമർ​ഷ​ത്തോ​ടെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​മ്പോൾ, ദി​വ്യാ​യു​ധ​ങ്ങൾ വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു പടി​യി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​വാൻ തോ​ന്നും. രണ്ടി​ട​ത്തും അനു​ഭ​വം ഒരു പോലെ അസ​ഹ​നീ​യം ആവു​മ്പോൾ, യാത്ര തി​രി​ച്ചും മറി​ച്ചും വേ​ണ്ടി വരി​ല്ലേ! ഒന്നി​ല​ധി​കം ഭാ​ര്യ​മാ​രു​ണ്ടാ​വു​മ്പോൾ!”

“നൂ​റു​പേ​രും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​യാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്തൊ​രു ചോ​ദ്യ​മാ​ണി​തു്! ആദ്യ​രാ​ത്രി അറി​യി​ച്ചു, ജനി​ത​ക​ത​ക​രാ​റു​ള്ള വ്യാ​സ​സ​ന്ത​തി​യു​മൊ​ത്തൊ​രു പ്ര​ത്യുൽ​പാ​ദ​ന​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു് ഞാൻ തയ്യാ​റ​ല്ല. കു​രു​വം​ശ​ത്തു​ടർ​ച്ച നി​ല​നിർ​ത്താൻ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക​ളെ​യാ​ണു് വേ​ണ്ട​തെ​ങ്കിൽ, വാ​ട​ക​ഗർ​ഭ​ങ്ങൾ വഴി ജനി​ക്കു​ന്ന കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് ‘കൗരവർ’ എന്ന വംശീയ അം​ഗീ​കാ​രം നൽകാം. അങ്ങ​നെ മദ​യാ​ന​യു​ടെ കരു​ത്തു​ള്ള ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഒരു ദശാ​ബ്ദ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ കു​രു​വം​ശാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​നാ​യി വി​വി​ധ​യി​നം സ്ത്രീ​ക​ളെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു പാർ​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ സു​ഖ​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​കൃ​തി ആസ്വ​ദി​ച്ചു. ഇനി തി​രി​ച്ചു​വ​രൂ എന്നു് സന്ദേ​ശ​മ​യ​ക്കും​വ​രെ നി​ശ്ച​യ​ദാർ​ഢ്യ​ത്തോ​ടെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യി വി​ട്ടു​നി​ന്നു. എന്നെ തള്ളി​പ്പ​റ​യാൻ അയാൾ​ക്കാ​വി​ല്ല. വരൻ അന്ധ​നാ​ണെ​ന്ന വിവരം മനഃ​പൂർ​വ്വം മറ​ച്ചു​വ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു ഗാ​ന്ധാ​ര​യിൽ അച്ഛ​നെ തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​പ്പി​ച്ചു ഭീ​ഷ്മർ ഈ കൗമാര ‘വധു​വി​നെ തട്ടി’യെ​ടു​ത്ത​തു്. വൈ​വി​ധ്യ​സ്ത്രീ​ത്വ​ങ്ങ​ളു​ടെ ലൈം​ഗി​കാ​സ്വാ​ദ​ന​മ​റി​ഞ്ഞ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ എന്നെ ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചാൽ, ഗാ​ന്ധാ​ര​സൈ​ന്യം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ കീ​ഴ​ട​ക്കു​മെ​ന്ന ഭീ​തി​യിൽ ഭീ​രു​ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ചു​രു​ങ്ങി. അന്തഃ​പു​ര​ത്തു് നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു കട​ക്കു​മ്പോൾ സു​താ​ര്യ​തു​ണി കൊ​ണ്ടു് കണ്ണു​കെ​ട്ടി അന്ധ​രാ​ജാ​വി​നു ഐക്യ​ദാർ​ഢ്യം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന അഭി​മാ​നി​യാ​യൊ​രു ഭാ​ര്യ​യെ​ന്ന പ്ര​തി​ച്ഛായ വളർ​ത്താൻ അക്കാ​ല​ത്തെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യാ​യി​രു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അമ്മ എന്നെ തു​ണ​ച്ചു. മൊ​ത്തം പ്ര​കൃ​തി​യും പ്ര​ജ​യും അഹിം​സാ​ത്മക ഗൂ​ഢാ​ലോ​ച​ന​യിൽ പങ്കാ​ളി​ക​ളാ​യി!”

“പരി​ഭ​വം എന്ന പെൺ​ആ​യു​ധം ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​മോ പാ​ഞ്ചാ​ലി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ന​ഗ​രം നി​ല​വിൽ വരും​മു​മ്പു​ള്ള ഖാ​ണ്ഡ​വ​ക്കാല സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ദൈ​നം​ദിന പ്ര​വർ​ത്തി​യിൽ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ആലോ​ച​ന​യി​ലും പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന പാ​ഴ്ശ്ര​മം അവ​ളു​ടെ​ഭാ​ഗ​ത്തു കാ​ണു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വർ സ്വ​യം​പ്ര​തി​രോ​ധ​മു​റ​യിൽ വഴ​ങ്ങാ​റി​ല്ല. ചെ​റു​ത്തു​നിൽ​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. കു​ഴ​ഞ്ഞു​മ​റി​ഞ്ഞ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ലും ആശ്വാ​സം, പ്ര​ത്യാശ! മാ​ദ്രി​യു​ടെ മക്കൾ രണ്ടു​പേ​രും കൗ​ന്തേ​യ​അ​വി​ശ്വ​സ്ത​ത​ക്കു് ദു​ഷ്പേ​രു​കേ​ട്ട​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. ഈയ​ടു​ത്ത​കാ​ലം അതു ഞങ്ങൾ മാ​റ്റി​യെ​ടു​ത്തു. നകു​ല​നെ വെ​റു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ചാ​ര​വ​കു​പ്പ​ധ്യ​ക്ഷ​നാ​ക്കി ഞാൻ പൂ​ട്ടി. തു​റി​ച്ച​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ഞാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കു​ടി​ല​നീ​ക്ക​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നകു​ല​നോ​ടു് പു​തു​വാർ​ത്ത കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ചോ​ദി​ക്കും. വാർ​ത്ത​ക്കൊ​പ്പം അവ​ന്റെ അഭി​പ്രാ​യം വേ​ണ്ടെ​ന്നു ഞാൻ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടും. അപ്പ​പ്പോൾ ജാ​ഗ്രത കാ​ണി​ക്കും എന്നാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ? അതവൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വി​സ​മ്മ​തി​ക്കും. പരി​ഭ​വം പരി​ദേ​വ​നം എല്ലാം കഴി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്രീ​ണ​ന​വും പ്ര​ലോ​ഭ​ന​വും വഴി കാ​ര്യം നേടാൻ കൗശലം കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ എനി​ക്കെ​ന്നും, തു​റ​ന്നു​പ​റ​യ​ട്ടെ, ഒരു ‘ഇര’യുടെ വേ​ഷ​മാ​ണു​ണ്ടാ​വുക എന്ന​റി​യു​ന്ന സഹ​ദേ​വൻ, കു​ത്ത​ക​യായ പൊ​ള്ള​ദാർ​ശ​നി​ക​പ​ദാ​വ​ലി​യാൽ ആശ്വാ​സം പകരും. ഇത്ര​യ​ധി​കം സസ്യാ​ഹാ​രി​ക​ളായ കാ​ട്ടു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ നി​ത്യ​വും കൊ​ന്നു​ചു​ട്ടെ​ടു​ക്കാൻ ഈ മല​യോ​ര​ത്തു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, ഭീമൻ, കാ​ട്ടു​മ​യിൽ​മു​ട്ട മോ​ഷ്ടി​ക്കാ​നെ​ടു​ക്കു​ന്ന കൗശലം, അതൊ​ന്നു​വേ​റെ! ഈ വി​ല​ക്ഷ​ണ​ഭൂ​മി​ക​യിൽ വേണം അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ അസ്ത്ര​പ്ര​യോ​ഗ​വു​മാ​യി കാ​ടു​വ​ള​ഞ്ഞു, ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ തീ​യി​ടാൻ. ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശ​ത്തോ​ടെ, മാ​യി​ക​ന​ഗ​രി സ്ഥാ​പി​ക്കാ​നു​ള്ള മഹാ​യ​ജ്ഞ​ത്തിൽ, നേ​രി​ട്ടു് നി​ങ്ങൾ സജീ​വ​പ​ങ്കാ​ളി​യാ​വി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, വാർ​ത്ത​ക​ളി​ലെ​ങ്കി​ലും ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’, കൗ​ര​വ​അ​ര​മ​ന​യിൽ സ്വാ​ധീ​ന​ശ​ക്തി​യാ​യി ഞങ്ങ​ളെ തു​ണ​ക്കു​മോ? അതോ, നീയും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​വ​ല​യിൽ കു​ടു​ങ്ങു​മോ!”

“ബാ​ല്യ​സ്മ​രണ പ്ര​മേ​യ​മാ​വു​ന്ന അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ങ്ങൾ കു​ന്തി​യെ കരു​ണ​യി​ല്ലാ​തെ​യും, മാ​ദ്രി​യെ മമ​ത​യോ​ടെ​യും ഓർ​ത്തു​കാ​ണാ​റു​ണ്ടു്. മക്ക​ളെ പൊ​ന്നു​പോ​ലെ നോ​ക്കിയ, ‘ആദർ​ശ​വ​നിത’യെ​ന്നം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കു​ന്തി പി​ന്നെ​ങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ​ക്കി​ത്ര പ്ര​യാ​സ​മു​ണ്ടാ​ക്കി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാന ത്തി​നു​മു​മ്പു് മർ​ത്യ​ജീ​വി​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വയോ​ജ​ന​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആലോ​ച​ന​ക്കാ​ലം.

“അതി​സു​ന്ദ​ര​നാ​യൊ​രു ദേ​വ​നാ​ണി​ത്ത​വണ സൗ​ജ​ന്യ​മാ​യി എനി​ക്കു് ബീജം തന്ന​തു് എന്നു് പാ​ണ്ഡു​വി​നോ​ടു് മേ​നി​പ​റ​യു​ന്ന കി​ട​പ്പറ രംഗം ഞാൻ ‘ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട’ത്തി​ലൂ​ടെ കേ​ട്ടു എന്ന​താ​യി​രു​ന്നു കു​ന്തി​യു​മാ​യി സം​ഭ​വി​ച്ച അകൽ​ച്ച​യു​ടെ ആദ്യ​കാ​ര​ണം. ആക​സ്മി​ക​മാ​യി തെ​റ്റു് സം​ഭ​വി​ച്ച​തിൽ ക്ഷ​മി​ക്കൂ, എന്നു ഞാൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി ഖേ​ദം​പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൾ ക്രു​ദ്ധ​യാ​യി. “നീ കപട നാ​വി​ന്റെ ഉട​മ​യാ​ണു്, മര​ണ​ദേ​വ​ത​യു​ടെ മക​നാ​ണു്, നി​ന്റെ വാ​മൊ​ഴി സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും അവി​ശ്വ​സി​ക്കും തെ​റ്റു​തി​രു​ത്തി അടി​മ​പ്പ​ണി മാ​തൃ​കാ​ശി​ക്ഷ​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഏറ്റെ​ടു​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ! എന്നും പറ​ഞ്ഞു ഭീ​ഷ​ണ​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ നിർ​ത്തി. കടു​ത്ത​നോ​ട്ട​വും ഭാ​ഷാ​പ്ര​യോ​ഗ​വു​മാ​യി കു​ന്തി എന്റെ ബാല്യ നൊ​മ്പ​രം മു​ത​ലെ​ടു​ത്തു എല്ലാ​വിധ ‘വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട’ പണി​ക​ളും ചെ​യ്യി​പ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, മാ​ദ്രി​യും കു​ന്തി​യും ചേർ​ന്നു് കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​പാ​ണ്ഡു​വി​നെ അടി​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ മു​ഖ​ത്തി​ട്ടു ശ്വാ​സം​മു​ട്ടി​ച്ചു നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നാ​ക്കു​ന്ന​തു പേ​ടി​കൂ​ടാ​തെ ഞാൻ നോ​ക്കി​നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടെ​ങ്കി​ലും, മരണം ഉറ​പ്പു വരു​ത്തും​വ​രെ അവർ അതു് കണ്ടെ​ന്നു നടി​ച്ചി​ല്ല. പി​ന്നെ മാ​ദ്രി​യും കു​ന്തി​യും എന്നെ വക​വ​രു​ത്താൻ പി​ടി​കൂ​ടു​മ്പോൾ, കു​ത​റി​മാ​റി ഞാൻ സമീ​പ​ആ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ അഭയം തേടി.” രാ​ജാ​വി​നു​യോ​ജി​ച്ച ഭാ​ഷ​യും കുലീന ശരീ​ര​ച​ല​ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി സാ​വ​ധാ​നം സം​സാ​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു, ഇരു​കൈ​ക​ളും വി​ടർ​ത്തി കണ്ണു​തു​റി​ച്ചും വാ​തു​റ​ന്നും ഭയാ​ന​ക​മാ​യി വി​ല​പി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നായ നകുലൻ ഓടി​വ​ന്നു മു​തിർ​ന്ന സഹോ​ദ​ര​നെ കരു​ത​ലോ​ടെ ചേർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ചു ആശ്ലേ​ഷി​ച്ചു.”

“സാ​ര​മി​ല്ല പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ, മാ​ധ്യ​മ​ലോ​ക​ത്തെ ഈ യക്ഷി​ക്കു​ട്ടി കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി വെ​റു​പ്പി​ന്റെ കഥ​കൾ​ക്കാ​യി അഭി​മു​ഖം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടു്. ഞാ​നി​വ​ളെ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യാം. നി​യ​മ​സം​ഹി​ത​യിൽ വകു​പ്പു​ണ്ടു് വൃ​ദ്ധ​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു പ്ര​തി​യാ​ക്കി തു​റു​ങ്കി​ലി​ടാം, ഉറ​പ്പു​ത​രു​ന്നു” കു​റ​ച്ചു​മാ​റി മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി, കണ്ട കാ​ഴ്ച​യു​ടെ അർ​ത്ഥാ​ന്ത​ര​ങ്ങൾ സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യോ​ടെ വി​ല​യി​രു​ത്തി.

“ആളു​യ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള പ്ര​തിമ അനാ​ച്ഛാ​ദ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന ചട​ങ്ങിൽ പ്ര​ഭു​ക്ക​ളും ഭൃ​ത്യ​രും പങ്കെ​ടു​ത്തു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അഖ​ണ്ഡത സം​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദി​ക​ളോ​ടു് നേർ​ക്കു​നേർ ഏറ്റു​മു​ട്ടി ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആവേ​ശ​ക​ര​മായ ജീ​വി​ത​കഥ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ഭീ​മ​നും, അനു​സ്മ​രി​ച്ചു. അനാ​ച്ഛാ​ദ​നം നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം ക്ഷ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ, കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ യോഗം ബഹി​ഷ്ക്ക​രി​ക്കു​ന്നു! പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​ത്തി​ന്റെ സവി​ശേ​ഷ​മാ​തൃക എന്നൊ​രി​ക്കൽ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ച നി​ങ്ങൾ എങ്ങ​നെ ഈ വിധം ഭർ​തൃ​സ്മ​ര​ണ​യെ അവ​മ​തി​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ട്ടു!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ ഏകാ​ന്ത മാ​യൊ​രി​ട​ത്തു കണ്ടെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ കൈ​പി​ടി​ച്ചു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പഞ്ച​ലോ​ഹ​ത്തിൽ​പ​ണിത പ്ര​തിമ എന്നാ​യി​രു​ന്നു നകുലൻ “യോ​ഗ​ത്തിൽ ആദ്യാ​വ​സാ​നം പങ്കെ​ടു​ക്കണ”മെ​ന്നു് മു​ട്ടു​കു​ത്തി ക്ഷ​ണി​ച്ച​പ്പോൾ അറി​യി​ച്ച​തു്. എന്നാൽ യോഗം കൂ​ടു​ന്ന​തി​ന​ല്പം മു​മ്പു് വിവരം കി​ട്ടി, ‘യു​ദ്ധ​മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങൾ’ കൊ​ണ്ടാ​ണു് പ്ര​തിമ! ജീ​വി​ത​കാ​ലം കു​രു​വം​ശ​പ്പെ​രുമ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്താൻ നാ​ല​തി​രു​ക​ളും പദ​യാ​ത്ര​ചെ​യ്ത ‘ശാ​ന്തി​പ്രിയ’ന്റെ ഓർ​മ്മ​ക്കാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അപ​മാ​ന​നിർ​മ്മി​തി ചെ​യ്തി​രി​ക്കും എന്നു് ചി​ന്തി​ക്കാൻ, ‘നേരേ വാ നേ​രെ​പോ’ തര​ത്തിൽ​പെ​ട്ട ഞങ്ങൾ​ക്കാ​യി​ല്ല എന്ന​താ​ണു് ഖേദം. അരുതേ, വി​വാ​ദ​വു​മാ​യി ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു നാളെ!”

2024-02-07

“പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു് സ്വയം ചു​മ​ന്നു എവി​ടെ​നി​ന്നും എവിടെ പോ​വു​ന്നു?” കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“സ്വർ​ഗ്ഗ​ജാ​ത​യെ​ന്ന​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട പു​തു​മ​ണ​വാ​ട്ടി​ക്കു് ഉഷ്ണ​മേ​ഖല അസ​ഹ​നീ​യ​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, വൃ​ദ്ധ​രാ​ജാ​വു് ശന്ത​നു, വട​ക്കൻ വാ​ര​ണാ​വ​തം മല​ഞ്ചെ​രു​വിൽ, കരു​ത​ലോ​ടെ പണി​യി​ച്ച ആഡം​ബ​ര​വ​സ​തി നി​ങ്ങൾ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ലേ? പ്ര​തി​കാ​ര​ദാ​ഹ​ത്തോ​ടെ മെ​ഴു​കും അര​ക്കും ചേർ​ത്തു് ചു​ട്ടു​ക​രി​ക്കുക, ഭൂഗർഭ തു​ര​ങ്ക​ത്തി​ലൂ​ടെ അഞ്ചു മക്ക​ളു​മൊ​ത്തു ഒളി​ച്ചോ​ടുക: ഹസ്തി​ന​പു​രി എന്ന പര​മാ​ധി​കാ​ര​രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ കു​ന്തി മനഃ​പൂർ​വ്വം ചെയ്ത വി​ധ്വം​സക തീ​ക്ക​ളി, വ്യ​വ​സ്ഥാ​പിത കു​രു​വം​ശ​നി​യ​മ​ത്തി​നു മു​മ്പിൽ ഞങ്ങൾ എത്ര​യും വേഗം കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ണ്ടേ? അന്നം​തേ​ടി​വ​ന്ന, ആദി​വാ​സി സ്ത്രീ​യെ​യും അഞ്ചു മക്ക​ളെ​യും ‘സൗഹൃദ’ത്തോ​ടെ അക​ത്തു വി​ളി​ച്ചി​രു​ത്തി, മദ്യ​ത്തിൽ വി​ഷം​ചേർ​ത്തു് കു​ടി​പ്പി​ച്ചു മയ​ക്കി കി​ട​ത്തി, പാ​ണ്ഡ​വർ തീ​പ്പെ​ട്ടെ​ന്ന വ്യാ​ജ​തെ​ളി​വു​ണ്ടാ​ക്കാൻ ജീ​വ​നോ​ടെ കത്തി​ക്കുക! സമാനത ഇല്ലാ​ത്ത പെൺ​കു​റ്റ​കൃ​ത്യം സ്വയം നട​പ്പി​ലാ​ക്കിയ കു​ന്തി​ക്കെ​തി​രെ ഞങ്ങൾ നീ​തി​പ​തി​ക്കു​മു​മ്പിൽ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന കു​റ്റ​പ​ത്രം നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ പോലെ അത്ര ചെ​റു​താ​വി​ല്ല!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ നോ​ക്കി പൈ​ശാ​ചി​ക​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു.

“തല​മു​റ​ക​ളാ​യി ‘കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക’ എന്നൊ​ക്കെ വാർ​ത്താ​കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ അവർ വാ​മൊ​ഴി​യാ​യി പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന കു​രു​വം​ശ​കഥ പങ്കി​ടാ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ ജന്മ​ദി​ന​ത്തിൽ അനു​മോ​ദി​ക്കാൻ കൂ​ട്ടം​കൂ​ടിയ സഹ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രി​ലൊ​രാൾ ചോ​ദി​ച്ചു.

“വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ചെ​ന്നു് കു​ന്തി​യെ​യും മാ​ദ്രി​യെ​യും കണ്ടു അവ​രു​ടെ ഒറ്റ​മു​റി​വ​സ​തി​യി​ലെ ദു​രി​ത​ജീ​വി​തം പു​റം​ലോ​ക​ത്തെ ആദ്യം അറി​യി​ച്ച​തു് അമ്മ​മ്മ​യാ​യി​രു​ന്നു. മാ​ധ്യമ ജോലി ചെ​യ്തു തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്ന അമ്മ പു​റ​ത്തു പോയാൽ, അമ്മ​മ്മ​യും, തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ​നി​ന്നു് വന്ന ഞാനും മാ​ത്ര​മാ​വു​ന്ന ഒഴി​വു​കാ​ല​ദി​ന​ങ്ങൾ. ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​മ​ന്ത്രം ജപി​ച്ചു കു​ടി​ലിൽ വരു​ത്തി പ്ര​ത്യുൽ​പാ​ദ​ന​ര​തി​യിൽ ഗർ​ഭി​ണി​യാ​യി മൂ​ന്നു സന്ത​തി​ക​ളെ പ്ര​സ​വി​ക്കു​മ്പോൾ, അതേ​മു​റി​യി​ലൊ​രു​മൂ​ല​യിൽ മൂ​ക​സാ​ക്ഷി​യാ​യി കി​ട​ന്ന ശാ​പ​ഗ്ര​സ്തൻ തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഒരി​ക്കൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ചെ​ങ്കോൽ പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന കു​രു​വം​ശാ​ധി​പൻ എന്നു് വി​ശ്വ​സി​ക്കാൻ പാടു് പെ​ട്ടു എന്നു് അമ്മ​മ്മ വി​ല​പി​ച്ച​തു് എന്റെ ജന്മ​ദി​ന​ത്തി​ലും ഞാൻ വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ഓർ​ക്കു​ന്നു!”

“പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ പരി​മി​ത​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​സേ​വ​നം നൽ​കു​ന്ന പ്ര​യാ​സ​ക​ര​മായ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ നിർ​വ്വ​ഹി​ച്ച നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ കഴി​യും, കള്ള​ച്ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ നാണം കെ​ടു​ത്താ​നും, തുണി പി​ടി​ച്ചു വലി​ക്കാ​നും, സംഘം ചേർ​ന്നു് ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​നും ശ്ര​മി​ച്ച മൂ​ന്നു കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളു​ടെ നെ​ഞ്ചു​പി​ളർ​ക്കു​ന്ന കാഴ്ച, ആന​ന്ദി​ക്കു​വാൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി. വറു​തി​യു​ടെ കാലം.

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​നും ദു​ശ്ശാ​സ​ന​നും കർ​ണ്ണ​നും ചെയ്ത രതി​ജ​ന്യ​ക​ലാ​പ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ എത്ര നി​സ്സാ​രം, ദാ​മ്പ​ത്യ​മെ​ന്ന പേരിൽ ലൈം​ഗി​ക​അ​ടി​മ​യാ​ക്കി പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നെ ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യി ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തി​ട്ടും, ആർ​ക്കും അക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ ഒന്നും ചെ​യ്യാ​നാ​വാ​തെ അവ​ര​ഞ്ചു​പേ​രും തല​ഉ​യർ​ത്തി ഇന്നു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അധി​കാ​ര​വ​ഴി നട​ക്കു​മ്പോൾ.”

“ഉത്ത​രാ​യ​ണ​ത്തി​നു ജീവൻ വെ​ടി​യു​മെ​ന്ന​ല്ലേ ‘സ്വ​ച്ഛ​ന്ദ​മൃ​ത്യു’വായ താ​ങ്കൾ പറ​ഞ്ഞ​തു്? എന്നി​ട്ടി​പ്പോൾ വാ​ക്കു് മാ​റ്റി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ശര​ശ​യ്യ. രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ത്തിൽ ബാ​ല​പാ​ഠ​ങ്ങൾ​തേ​ടി പി​താ​മ​ഹ​നെ കാ​ണാൻ​വ​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും സം​ഘ​വും യാ​ത്ര​പ​റ​ഞ്ഞു പോയ നേരം.

“വെ​യി​ലും മഴ​യു​മി​ല്ലാ​തെ, തവി​ട്ടു​നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള ഈപു​തു​ദി​നം നേ​രം​വെ​ളു​ത്ത​മു​തൽ ഞാൻ നോ​ക്കു​ക​യാ​ണു്, എങ്ങ​നെ ഇതൊ​ക്കെ വി​ട്ടു അതീ​ത​ലോ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​കും? അൽ​പ്പം​കൂ​ടി എനി​ക്കു് സമയം തരൂ. തോൽ​വി​യും അപ​മാ​ന​വും ഏറെ ഞാൻ സഹി​ച്ചു എന്ന​തു് നി​ങ്ങ​ളും കണ്ട​റി​ഞ്ഞ​ത​ല്ലേ. കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷം ചേർ​ന്നു് സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നാ​യി. പാ​ള​യ​ത്തിൽ രാ​ത്രി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പ്രാ​യം നോ​ക്കാ​തെ കഠി​ന​പ​ദ​ങ്ങൾ എറി​ഞ്ഞെ​ന്നെ അസ്ഥി​ര​നാ​ക്കും. പാ​ണ്ഡ​വ​തല ഒന്നു് പോലും നി​ങ്ങൾ തെ​റു​പ്പി​പ്പി​ച്ചി​ല്ലേ? എന്ന​വൻ വി​കാ​രാ​ധീ​ന​നാ​വും. കൗ​ന്തേ​യ​രു​ടെ ജീ​വ​നെ​ടു​ക്കാൻ അർ​ധ​മ​ന​സ്സോ​ടെ എയ്ത ഓരോ അമ്പും ഉന്നം തെ​റ്റി​യ​തി​ന്റെ ചാ​രി​താർ​ഥ്യ​വു​മാ​യി ഇപ്പോ​ഴും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ആടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​യാ​ണു് ഞാൻ!”

“ഇപ്പോൾ ആളെ​ങ്ങ​നെ? സാ​ന്ത്വ​ന​ചി​കി​ത്സ​യു​മാ​യി യോ​ജി​ച്ചു​പോ​വു​ന്നു​ണ്ടോ? അതോ, അനി​വാ​ര്യ​മായ മര​ണം​കാ​ത്തു കി​ട​ക്ക​ട്ടെ എന്ന ദാർ​ശ​നി​ക​ചി​ന്താ​ഗ​തി​യാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പോർ​ക്ക​ള​സർ​വ്വാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ജീവൻ നഷ്ട​പ്പെ​ടാ​തെ പി​ടി​ച്ചു​നിർ​ത്തി​യ​തു് പൂർ​ണ​സ​ജ്ജ​മായ ചി​കി​ത്സാ​സൗ​ക​ര്യം നേ​ര​ത്തേ കൗ​ര​വ​പാ​ള​യ​ത്തിൽ ഒരു​ക്കി​യ​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ. ഇതി​ഹാ​സ​നാ​യ​കൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് സ്വ​സ്തി! ഗു​രു​ത​ര​മാ​യി കൂ​ര​മ്പേ​റ്റു​വീണ രോ​ഗി​യു​ടെ പട​ച്ച​ട്ട​യ​ഴി​ച്ചു ഉടൽ, ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലെ ചി​കി​ത്സ​കൻ, സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യി പരി​ശോ​ധി​ച്ച​പ്പോൾ, ആവൂ, ആശ്വാ​സ​മാ​യി, അർ​ജ്ജു​ന​കൂ​ര​മ്പു ഭീ​ഷ്മ​തൊ​ലി​പ്പു​റ​മേ മാ​ത്ര​മേ ചു​ടു​ചോ​ര​പൊ​ടി​യി​ക്കാ​നാ​യു​ള്ളു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നും നേ​ര​ത്തേ​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന വയോ​ജ​ന​സൗ​ഹൃദ ശയ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നു ഞങ്ങൾ ഉടൻ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ക്ഷ​മ​മാ​ക്കി. അത്യാ​വ​ശ്യ​മ​ല്ലാ​ത്ത സന്ദർ​ശ​ക​രു​ടെ തി​ര​ക്കൊ​ഴി​വാ​ക്കാൻ ശര​ശ​യ്യ എന്ന പേ​രി​ട്ടു് രോ​ഗി​യെ കി​ട​ത്തി. ഒറ്റ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് തോ​ന്നും, പറി​ച്ചു​മാ​റ്റാൻ ആവാ​ത്ത​വി​ധം അമ്പു​ത​റ​ച്ചു​ക​യ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു പൊ​ന്നു​ട​ലാ​കെ! അനാ​വ​ശ്യ​സ​ന്ദർ​ശ​ക​രെ നി​രു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് മറ്റെ​ന്തു കു​റു​ക്കു​വ​ഴി. വ്യ​ക്തി​ഗത രോ​ഗീ​പ​രി​ച​ര​ണ​ത്തി​നു് സന്ന​ദ്ധ​സേ​വ​ന​വു​മാ​യി കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ ഇവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​കും. എത്ര​യും വേഗം പട​വാ​ളു​മാ​യി പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ പോവാൻ അനു​മ​തി​വേ​ണ​മെ​ന്നു രോഗി ശഠി​ക്കു​മ്പോൾ കാണാം, സന്ന​ദ്ധ​സേ​വ​കർ കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞി​നെ പോലെ പരി​ലാ​ളി​ച്ചു സാ​ന്ത്വ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. പ്ര​ഖ്യാ​പി​ത​ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അത്യാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു​പ​ക​രി​ക്കാൻ കൗ​ര​വ​പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​കൾ തയ്യാ​റാ​യി എന്ന​താ​ണു​കാ​ര്യം. അതാ, രണ്ടാ​മ​ത്തെ കൗ​ര​വ​സേ​നാ​പ​തി ദ്രോ​ണ​രു​ടെ നി​ല​വി​ളി! പാ​ണ്ഡ​വ​കൊ​ല​ക്ക​ത്തി ഉന്നം​തെ​റ്റി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു വി​ലാ​പ​സ്വ​രം കേ​ട്ടാൽ അറി​യാം. ജഡ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ക്കു പന്തൽ പണി​യ​ണം, ശവ​സം​സ്കാ​രം ഒരു​ക്ക​ണം, തി​ര​ക്കു​ണ്ടു് പൊ​റു​ക്കു​മ​ല്ലോ.”

2024-02-08

“പ്ര​തി​യോ​ഗി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു അഭി​പ്രാ​യം നേ​രി​ട്ടു് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് ശരി​യ​ല്ലെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ അർ​ജ്ജു​ന​വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തിൽ ഏതു അനാ​രോ​ഗ്യ​ഘ​ട​ക​മാ​ണ്നി​ങ്ങ​ളെ ആവർ​ത്തി​ച്ചു അലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ക്ഷം ചേരാൻ, സൂ​ത​പു​ത്രൻ പരോ​ക്ഷ​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങൾ നേ​രി​ടു​ന്ന സംഘർഷ കാലം, യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ നി​റ​ഞ്ഞ ഹസ്തി​ന​പു​രി ആകാശം.

“യുദ്ധ വി​ജ്ഞാ​ന​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ അവനു അറി​വു​ണ്ടെ​ന്ന​തിൽ അവ​മ​തി​യൊ​ന്നും തോ​ന്നാ​റി​ല്ല, എന്നാൽ കഠി​ന​പ്ര​യ​ത്ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ​നി​ന്നും അവ​ന​റി​യാൻ കഴി​ഞ്ഞ സൈ​നി​ക​വി​ജ്ഞാ​നം, കു​ല​പ്പൊ​ലി​മ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വർ​ക്കും അതേ പോലെ, ഒരു​പ​ക്ഷേ, ഒരു​പ​ണ​ത്തൂ​ക്കം കൂ​ടു​തൽ, ഇച്ഛാ​ശ​ക്തി​യി​ലൂ​ടെ നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കാം എന്നു് സന്മ​ന​സ്സോ​ടെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള വി​വേ​ക​മാ​ണു് അർ​ജ്ജു​ന​നു്, പ്ര​കൃ​തി നി​ഷേ​ധി​ച്ച​തും, എന്നാൽ എനി​ക്ക​നു​വ​ദി​ച്ച​തും!”

2024-02-09

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യാ​യി തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ച്ച​ശേ​ഷം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ദൈ​നം​ദിന ഗാർ​ഹി​ക​ഇ​ട​പെ​ട​ലു​ക​ളിൽ എന്തെ​ങ്കി​ലും വ്യ​ത്യാ​സം​ക​ണ്ട ദു​ര​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദ്രൗ​പ​ദി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തു ഹസ്തി​ന​പു​രി ഉൾ​പ്പെ​ടെ ഗാം​ഗാ​തട നാ​ട്ടു​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ‘സാ​മ​ന്ത’ന്മാ​രാ​ക്കിയ സു​വർ​ണ്ണ​കാ​ലം.

“പ്രാ​യ​ക്കു​റ​വു​ള്ള അനു​ജ​ന്മാ​രു​മാ​യി ഭാ​ര്യ​യെ പങ്കി​ടേ​ണ്ട വി​ചി​ത്ര​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു, ഊഴം​കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പരി​ധി​വി​ട്ടു പരി​ദേ​വ​നം ചെ​യ്യു​ന്നൊ​രു സ്ത്രൈ​ണ​ദൗർ​ബ​ല്യം, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു് മു​മ്പു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അനു​ജ​ന്റെ സ്വ​യം​വ​ര​ഭാ​ര്യ​യെ കൗ​ശ​ല​ത്തിൽ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ, വൈ​വി​ധ്യ​ബീ​ജ​ങ്ങ​ളിൽ അഭി​ര​മി​ച്ച കു​ന്തി​യു​ടെ ‘അനു​മ​തി’യവൻ നേടി. അങ്ങ​നെ ഞാ​ന​വർ​ക്കൊ​രു ക്ര​യ​വി​ക്ര​യ​ഉ​രു​പ്പ​ടി​യിൽ കവി​ഞ്ഞൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ന്നു പ്ര​വൃ​ത്തി​യാൽ തെ​ളി​യി​ച്ചി​രു​ന്നു നമ്മു​ടെ ‘അധർ​മ്മ’പു​ത്രൻ. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ ദന്ത​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരു​ന്ന​ശേ​ഷം ആളാകെ മാ​റി​യോ! തൊ​ഴു​ത്തിൽ​കു​ത്തു തു​ട​രു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ എന്നോ​ടൊ​പ്പം പാ​യ​പ​ങ്കി​ടാൻ അവസരം, പ്രാ​യ​ത്തി​നു ആനു​പാ​തി​ക​മാ​യി കി​ട്ടു​ന്നി​ല്ല എന്നു് നിർ​ല​ജ്ജം പരാ​തി​പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​വൻ, ഇപ്പോൾ ന്യാ​യാ​ധി​പ​ഭാഷ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു​വോ! ഭീമൻ മുതൽ സഹ​ദേ​വൻ വരെ​യു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി നി​സ്സാ​ര​അ​തൃ​പ്തി ഞാൻ സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചാ​ലു​ടൻ ‘നീ​തി​മാൻ’ സദ്വാർ​ത്ത​യു​ടെ കച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നാ​വും. ജ്വാ​ലാ​മു​ഖീ ക്ഷേ​ത്ര​പു​രോ​ഹി​ത​നെ പോലെ വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി ഉപ​ദേ​ശി​ക്കും. ഇളമുറ അനു​ജ​ന്മാ​രോ​ടു് ലൈം​ഗി​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സഹ​വർ​ത്തി​ത്വ​ത്തോ​ടെ പെ​രു​മാ​റ​ണം എന്നാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടും. ഈ നടി​പ്പു സഹി​ക്കാൻ വയ്യെ​ന്നാ​യ​പ്പോൾ, അറ്റ​കൈ​യ്യി​നു് ഞാൻ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ച​താ​യി ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​വേ​ദി​യിൽ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളോ​ളം നി​ങ്ങൾ എന്നെ കൂ​ട്ടി​രു​ത്തി ചെ​യ്യി​ച്ച മനു​ഷ്യ​ത്വ​ര​ഹി​ത​മായ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട​ല്ലോ, ലവ​ലേ​ശം അറ​പ്പി​ല്ലാ​തെ ഞാനതു ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യോടു് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തും. യാ​ഗ​വേ​ദി​യി​ലെ ദു​രാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ എന്ന​റി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, ദു​ര​ഭി​മാ​നി​യിൽ കാ​റ്റു​പോ​യ​താ​ണു്!”

2024-02-10

“ആദ്യ​മാ​യ​ല്ലേ കൊ​ട്ടാ​ര​ലേ​ഖി​ക​ക്കൊ​രു അബ​ദ്ധം? മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ളാ​യി നി​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പടി​യി​റ​ങ്ങി​യി​ട്ടും തീർ​ന്നി​ല്ലേ, രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ശ​രി​യു​ടെ നി​ല​വാ​ര​മ​ള​ക്കൽ?” യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ, നകു​ല​നെ നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ട​പ്പോൾ സമയം കള​യാ​തെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“വാ​മൊ​ഴി​യിൽ തെ​റ്റു​പ​റ്റു​ന്നൊ​രു കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞൊ​ന്നു​മ​ല്ല കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​പ്പം സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു പദ​യാ​ത്ര ചെ​യ്യാൻ നി​യോ​ഗ​മു​ണ്ടായ പരി​ശു​ദ്ധ നായയെ പട്ടി എന്നു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പരാ​മർ​ശി​ച്ച​പ്പോൾ, മു​റി​പ്പെ​ട്ട​തു വി​ശ്വ​സ്ത​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള വി​ശു​ദ്ധ​സ​ങ്ക​ല്പം ആയി​രു​ന്നു. കൊ​ട്ടാ​ര​ലേ​ഖിക മാ​പ്പു​പ​റ​യും​വ​രെ ഞങ്ങ​ളെ പി​ന്തു​ട​രാൻ അനു​വ​ദി​ക്കി​ല്ല. സ്ത്രീ എന്ന വാ​ക്കു ഞാൻ പെ​ണ്ണു് എന്നു​ച്ച​രി​ച്ചാൽ ഉടൻ പൊ​ള്ളി​ല്ലേ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ ലിം​ഗ​ബോ​ധം?”

“സദാ​ചാ​ര​വി​രു​ദ്ധ​നായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ സാം​സ്കാ​രി​ക​വി​ശു​ദ്ധി​യെ മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ആയി​രു​ന്നു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു എഴു​ന്നെ​ള്ളി​യ​തു് എന്നൊ​രു നവ​ആ​ഖ്യാ​നം കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ ചു​റ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. ആരാ​ണു് ഉപ​ജ്ഞാ​താ​വു്, എന്താ​യി​രി​ക്കാം ലക്ഷ്യം?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കല​ങ്ങി​മ​റി​ഞ്ഞ ഹസ്തി​ന​പു​രി അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ സദ്വാർ​ത്ത ഒളി​ച്ചു​ക​ളി​ക്കു​ന്ന നേരം.

“ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ തോ​റ്റു എന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ ദു​ശ്ശള ദു​സ്സ​ഹ​മാ​യി കണ്ട​തു് മനഃ​സ​മ്മ​ത​മി​ല്ലാ​ത്ത ഭാ​ര്യ​യെ പണ​യം​വ​ച്ചു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചൂ​താ​ടാൻ തയ്യാ​റാ​യി എന്ന തെ​ളി​വാ​യി​രു​ന്നു. അവനെ പാഠം പഠി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തു് സ്ത്രീ​പ​ക്ഷ പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യായ ഈ കൗ​ര​വ​വ​നി​ത​യു​ടെ മുൻ​ഗ​ണന. എന്നാൽ സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ പ്ര​തി​കാ​ര​ന​ട​പ​ടി സമ്മ​തി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തയ്യാ​റ​ല്ല അവ​ന്റെ നോ​ട്ടം ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം എന്ന മോ​ഹ​ന​ന​ഗ​രം സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കുക, രാ​ജ​സൂയ യാഗം കഴി​ഞ്ഞു ചക്ര​വർ​ത്തി പദ​വി​ക്കാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ ഒരു ഗ്രാ​മ​ത്ത​ല​വ​ന്റെ ഭര​ണ​പ​രി​ച​യം പോലും അവ​നി​ല്ല. “അങ്ങ​നെ ഒരാൾ അല്ല, ഹസ്തി​ന​പു​രി​കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യു​ടെ ഭര​ണ​യോ​ഗ്യ​ത​യു​ള്ള ഞാ​നാ​ണു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഭരി​ക്കേ​ണ്ട​തു്” എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മോ​ഹി​ക്കു​മ്പോൾ, “കണ്ണ​ട​ച്ചു്” സമ്മ​തി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കു​മോ അന്ധ​ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ? ‘ദു​ര്യോ​ധ​ന​ച​ക്ര​വർ​ത്തി’ക്കു് താഴെ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ സാ​മ​ന്തൻ ആവുമോ? ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വായ വ്യാ​സൻ തു​ണ​ക്കു​മോ അങ്ങ​നെ ഒരു അസം​ബ​ന്ധ​നേ​തൃ​മാ​റ്റം? ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആഖ്യാ​നം തി​രു​ത്തി: ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം പന്ത്ര​ണ്ടു കൊ​ല്ലം കാ​ട്ടിൽ കഴി​യ​ട്ടെ മട​ങ്ങി​വ​രാൻ നേരം ആവു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തെ വന​മേ​ഖ​ല​യാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ലയി​പ്പി​ക്കും അതി​വേ​ഗം മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന രാ​ഷ്ട്രീ​യ​സം​ഭവ വി​കാ​സ​ങ്ങ​ളിൽ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ തന്നെ അന്തം വി​ടു​ക​യോ? എന്നു് വാ​യ​ന​ക്കാർ ചോ​ദി​ച്ചാൽ കാ​ത്തി​രി​ക്കൂ എന്നു​പ​റ​യാം നമു​ക്കു് ഒപ്പം കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളി​ലെ സം​വാ​ദ​ങ്ങൾ​ക്കും ചെ​വി​യോർ​ക്കാം.”

“പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ​നി​ന്നു രഹ​സ്യ​വി​വ​ര​ങ്ങൾ​ചോർ​ത്തി നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ദാ​മ്പ​ത്യ​താൽ​പ്പ​ര്യം ശക്ത​മാ​ക്കിയ നേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​ക​യു​ണ്ടു് ചാ​ര​വ​കു​പ്പ​ധ്യ​ക്ഷ​നായ നകു​ല​നു, എന്നാൽ അവ​നു​കി​ട്ടാ​ത്ത രതി​പ​രി​ലാ​ളന നി​ങ്ങൾ ‘അഞ്ചാ​മൂഴ’ക്കാ​ര​നായ സഹ​ദേ​വ​നു് വാ​രി​ക്കോ​രി കൊ​ടു​ത്തു ആളെ വഷ​ളാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടു്? അക്കാ​ല​ത്തു ഞങ്ങ​ളെ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ വാർ​ത്താ​കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ കു​ഴ​ക്കിയ പി​ടി​കി​ട്ടാ​ത്ത ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാ​യി​രു​ന്നു അതു്. ഇപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും വ്യ​ക്തത വരു​ത്താ​മോ?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ ഉദ്യാ​ന​ത്തിൽ സാ​യാ​ഹ്നം.

“ദാർ​ശ​നി​ക​ആ​ലോ​ച​ന​യു​ടെ അടി​മ​യാ​യി​രു​ന്നു സഹ​ദേ​വൻ എന്നൊ​ക്കെ അവ​ന്റെ ദി​ന​ച​ര്യ നോ​ക്കി​യാൽ നി​ങ്ങൾ വി​ധി​പ​റ​യു​മെ​ങ്കി​ലും, ഞാൻ ആറു​പേ​രു​ടെ വി​ഴു​പ്പു​മാ​യി താ​ഴ്‌​വ​ര​യി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു ഉച്ച​യോ​ടെ പോ​വു​മ്പോൾ എന്നെ കാ​ത്തു​നിൽ​ക്കും സഹ​ദേ​വൻ.

“നീ​ന്തി​ത്തു​ടി​ക്കൂ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളേ ഈ വി​ഴു​പ്പു​തു​ണി ഞാൻ നന​ച്ചു കഴുകി തീ​രും​വ​രെ സ്വർ​ണ​മൽ​സ്യ​മാ​യി എനി​ക്കു് മാ​ത്രം നീ ദർശനം തരൂ എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു അവൻ വി​ഴു​പ്പു അല​ക്കി​വെ​ളു​പ്പി​ക്കു​ന്ന അധ്വാ​നം സ്വയം ഏറ്റെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, അവ​നു​വേ​ണ്ടി​ഞാൻ മലർ​ന്നു​തു​ടി​ച്ചു നീ​ന്തി ഉടലിൽ രതി​യു​ടെ തു​ടി​പ്പു് നി​ല​നിർ​ത്തും എന്നാൽ നാലു അസൂ​യ​ക്കാ​രായ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കഴു​കൻ​ക​ണ്ണു​കൾ വെ​ട്ടി​ച്ചെ​ങ്ങ​നെ ഞാൻ പ്രി​യ​സ​ഹ​ദേ​വ​നെ പരി​ലാ​ളി​ക്കും അല്ലെ? അതാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ രഹ​സ്യ​കാ​മു​ക​നാ​യി മാറാൻ അവനെ അക്കാ​ല​ത്തു തു​ണ​ച്ച​തും. മര​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഊഹാ​പോ​ഹ​ങ്ങൾ നെ​യ്യു​മ്പോൾ അവൻ പറ​ഞ്ഞു: “നീ കാലം ചെ​ന്നു് ഒരു ദിവസം കഴി​യു​മ്പോ​ളേ​ക്കും ഞാനും കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു വഴി​യോ​ര​ത്തു മരി​ക്കു​മെ​ന്നു് അന്തഃ​രം​ഗം മന്ത്രി​ക്കു​ന്നു”. എന്നെ ആലോ​ച​ന​യി​ലാ​ക്കു​ന്ന ആധി!”

2024-02-11

“കൃ​ത്യ​മാ​യും നി​ങ്ങൾ കു​രു​വം​ശ​ജ​ന​ല്ലേ, എന്നി​ട്ടും കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളെ എന്തി​നി​ങ്ങ​നെ പീ​ഡി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്നാ​ണു് പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ പരി​ദേ​വ​നം. പെ​രു​ച്ചാ​ഴി​യും പഴു​താ​ര​യും മേ​യു​ന്ന കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ നി​ങ്ങൾ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാ​ലം കഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തി​നൊ​ക്കെ കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ എന്തു​പി​ഴ​ച്ചു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വു് നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ ചേ​രി​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കു കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ദു​ര​ന്ത​കാ​ലം.

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ അങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നും പക്ഷം​പി​ടി​ച്ചു നി​ങ്ങൾ തെ​റ്റാ​യി വ്യാ​ഖ്യാ​നി​ക്ക​രു​തേ. വം​ശ​നി​ര​പേ​ക്ഷ​മാ​യൊ​രു ആഗോ​ള​കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​ണ്ടെ​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​കാ​ലം തെ​ളി​യി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ അതു​മാ​റ്റാൻ മാ​ത്രം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ഒന്നും ഉണ്ടാ​യി​ല്ല. യു​ദ്ധ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​തു് കൗരവർ മാ​ത്ര​മാ​ണോ? ഭീഷ്മ ദ്രോ​ണർ കർ​ണ്ണൻ മഹാ​ര​ഥ​ന്മാർ എത്ര! കരാർ ലംഘനം ചെയ്ത ചൂ​താ​ട്ട​ക്കാ​രോ​ട​ല്ലേ ഇട​ഞ്ഞ​തു്? അതൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ വം​ശീ​യ​ത​യിൽ വലി​ച്ചൊ​ട്ടി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ! വല്ലാ​യ്മ തോ​ന്നു​ന്നു. ചേ​രി​പ്ര​ദേ​ശ​ത്താ​ണു് കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ കഴി​യു​ന്ന​തെ​ന്നു​റ​പ്പു​ണ്ടോ? വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ ക്ഷേ​മം അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന ഭീമൻ ഇന്ന​ലെ കൂടി തീൻ​ശാ​ല​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് അഭി​മാ​ന​ത്തോ​ടെ പറ​ഞ്ഞു സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യ​വും കു​ടി​വെ​ള്ള​വു​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും കാ​ള​വ​ണ്ടി​കൾ പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ എത്തു​മ്പോൾ കൗ​ര​വ​രു​ടെ കൊ​ച്ചു​മ​ക്കൾ “ഇവൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് രക്ഷ​കൻ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭീ​മൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് എന്നെ​ന്നും ആശ്ര​യം” എന്ന ഗീ​ത​മാ​ല​പി​ക്കു​മെ​ന്നൊ​ക്കെ. അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കേ​ട്ട​തു് മിഥ്യ?”

“സം​ഭ​വി​ച്ച​തി​നൊ​ക്കെ നി​ങ്ങ​ളും നേർ​സാ​ക്ഷി​യ​ല്ലേ? ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആത്മ​സു​ഹൃ​ത്തെ​ങ്കി​ലും, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ആത്മാ​വിൽ കള​ങ്കം കു​റ​വ​ല്ലേ? ഉടു​തു​ണി​യിൽ ഒതു​ങ്ങു​ന്ന​പോ​ലെ തോ​ന്നി​യോ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നി​സ്വ​രായ പാ​ണ്ഡ​വർ തല​മു​ണ്ഡ​നം ചെ​യ്തു കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോകാൻ തയ്യാ​റാ​വു​ന്ന നേരം.

“അടി​മ​പ്പെ​ണ്ണി​നെ നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​യി വി​വ​സ്ത്ര​യാ​ക്കു​ന്ന​തി​നൊ​പ്പം, ഇളമുറ കൗ​ര​വ​ന്റെ വി​കൃ​തി​വി​ര​ലു​കൾ, പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ പര്യ​വേ​ഷ​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ പു​രു​ഷ​കാ​മ​ന​യു​ടെ ആവി​ഷ്കാ​ര​വ​ഴി​ക​ള​ല്ലേ? അതി​നി​ത്ര അപ​നിർ​മ്മാ​ണം ആവ​ശ്യ​മു​ണ്ടോ? മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ കാ​ണു​ന്ന​തൊ​ക്കെ നേർ​കാ​ഴ്ച​യാ​വു​മെ​ന്ന മുൻ​വി​ധി നി​ങ്ങൾ എന്നോ​ട​രു​തു്. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ സ്ത്രീ​സൗ​ഹൃദ നീ​തി​ന്യാ​യ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യെ നി​ങ്ങൾ അവ​ഹേ​ളി​ക്കു​ക​യാ​ണു് എന്നെ​നി​ക്ക​പ്പോൾ ആരോ​പി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. ദ്രൗ​പ​ദീ​വ​സ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം കൗ​ര​വർ​ക്കു ഒര​ശ്ലീ​ല​കർ​മ്മ​കാ​ണ്ഡ​മൊ​ന്നു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, അടി​മ​യു​ടെ​മേൽ ഉട​യോ​ന്റെ അവ​കാ​ശ​പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​രു​വം​ശ​നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ തല​തൊ​ട്ട​പ്പ​നായ ഭീ​ഷ്മർ അധ്യ​ക്ഷ​നായ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ, കൗ​ര​വ​രു​ടെ ചൂ​താ​ട്ട​നീ​ക്ക​ത്തി​നും, പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ അവ​രു​ടെ നോ​ട്ട​ത്തി​നും, നീ​തി​പ​തി​യു​ടെ അനു​മ​തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, എന്ന കാ​ര്യം ഒരു നി​മി​ഷം പോലും വി​സ്മ​രി​ച്ചു​കൂ​ടാ! ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​പൗ​ര​യായ ഇര​യു​ടെ പ്രാ​ദേ​ശി​ക​പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അസാ​ധു​വാ​യ​തു, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പണയം വക്കാ​നു​ള്ള പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആണ​ധി​കാര ദുർ​വ്യ​യം കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? കള്ള​ച്ചൂ​തു എന്നൊ​രു നി​രു​പ​ദ്രവ വാ​ക്കിൽ തൂ​ങ്ങി, അഭി​മു​ഖ​ത്തെ നി​ങ്ങൾ വള​ച്ചു. ഭാ​ര്യ​യെ പണ​യം​വ​ച്ചു് സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ​നാ​യൊ​രു ഭർ​ത്താ​വു് കളി​ച്ചു പര​സ്യ​മാ​യി തോൽ​ക്കു​മ്പോൾ, പുതിയ ഉടമ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉടലിൽ നേ​ടു​ന്ന സർ​വ്വാ​ധി​പ​ത്യ​മു​ണ്ട​ല്ലോ അതു് നി​ഷേ​ധി​ക്കാൻ നി​യ​മ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ആർ​ക്കും ആവി​ല്ല. ശന്ത​നു​വി​നോ​ളം പൈ​തൃ​ക​ബ​ന്ധ​മു​ള്ള കൗ​ര​വ​നീ​തി​ബോ​ധ​ത്തെ മലി​ന​പ്പ​ടു​ത്താൻ ഒരു കൂ​ട്ടം കു​നു​ഷ്ടു് ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി, അം​ഗ​രാ​ജാ​വായ എന്റെ വഴി​ത​ട​യു​ന്ന വി​മ​ത​മാ​ധ്യ​മ​ജീ​വി​തം ഇതോടെ നിർ​ത്തൂ. പെ​റ്റ​ത​ള്ള പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്കി​യ​വ​നെ പോലും ജാ​തി​നോ​ക്കാ​തെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെയ്ത ഇതി​ഹാ​സ​പു​രു​ഷ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ രക്ഷ​ക​നും ഉട​മ​യു​മാ​യെ​ങ്കി​ലും അടിമ എന്ന​ല്ല, തോളിൽ കൈ​വ​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നെ വി​ളി​ക്കുക സഖാവേ. അതു് സ്വ​വർ​ഗ​ഭോ​ഗി​യു​ടെ ചങ്ങാ​ത്ത​മ​ല്ല രണ്ടു പോ​രാ​ളി​ക​ളു​ക​ളു​ടെ പാ​ര​സ്പ​ര്യ​മാ​കു​ന്നു.”

2024-02-12

“കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ കീഴിൽ, പ്രാ​ഥ​മി​ക​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​നു ശേഷം ഒരു ദശാ​ബ്ദ​ത്തോ​ളം നൂ​റ്റി​അ​ഞ്ചു പേരും, ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കു് പു​റ​ത്തു ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ അന്തേ​വാ​സി​കൾ ആയി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു് അര​മ​ന​രേഖ. ഒരു​പി​ടി ‘കളി​ക്കാർ’ ഒഴികെ ബാ​ക്കി​യെ​ല്ലാ​വർ​ക്കും ദ്രോ​ണ​ബോ​ധ​ന​ത്തിൽ​കി​ട്ടി​യ​തു് ശരാ​ശ​രി​യി​ലും​താ​ഴെ സൈനിക പരി​ശീ​ല​നം എന്നാ​ണോ യാ​ഥാർ​ഥ്യം?” കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നു മു​മ്പു​ള്ള ആവി​ഷ്ക്കാ​ര​കാ​ലം.

“യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് ആരെ​ങ്കി​ലും പഴി​പ​റ​യു​മോ ഐതി​ഹാ​സിക ദ്രോ​ണ​ച്ചി​ട്ട​യു​ടെ ദേ​ശീ​യ​പ്ര​ശ​സ്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു? ദു​ഷ്പ്ര​ച​ര​ണം ചെ​യ്യാൻ ആർ​ക്കു​ണ്ടു് അക്കാ​ല​ത്തു സമനില! വാ​സ്ത​വം, കു​റ​ച്ചൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞ​താ​ണു്. പൂ​ണൂൽ​ധാ​രി​യായ മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ എന്ന സമു​ന്ന​ത​ജാ​തി​ശ്രേ​ണി​യും, ഉയ​ര​വും നി​റ​വും ആകാ​ര​ഭം​ഗി​യും മൊ​ത്തം ഞാ​നൊ​രു കേമൻ എന്ന രൂ​പ​ഭാ​വ​വും കൂടി അമാ​നു​ഷ​ഗു​രു​വാ​യി ദ്രോ​ണ​രെ കാണാൻ കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ ഞങ്ങ​ളിൽ ദുഃ​സ്വാ​ധീ​നം ചെ​ലു​ത്തി. നൂ​റ്റ​ഞ്ചു വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ പ്രാ​യ​ത്തി​ലു​മു​ണ്ട​ല്ലോ വ്യ​ത്യാ​സം. ദ്രോ​ണ​രു​ടെ ആയു​ധ​ശാ​ല​യിൽ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം കണ്ടാ​ല്പോ​ലും ഞെ​ട്ട​രു​തു് എന്ന ഭീ​ഷ്മ​താ​ക്കീ​തു ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം ഞങ്ങ​ളിൽ അരമന ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥർ ചാർ​ത്തി. നേരിൽ കണ്ട ദ്രോ​ണ​രു​ടെ യാ​ഥാർ​ത്ഥ​മു​ഖം, ഞെ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്തു ഞാനും സഹ​ദേ​വ​നും നന്നേ ആസ്വ​ദി​ച്ചു, ഭീ​ഷ്മർ ശര​ശ​യ്യ​യിൽ കി​ട​ന്ന​ശേ​ഷം ദ്രോ​ണർ, കൗ​ര​വ​സേ​നാ​പ​തി​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​മ്പോൾ, മകൻ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ മരി​ച്ചു എന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ​സ്രോ​ത​സ്സാ​യൊ​രു പ്ര​ചാ​ര​ണ​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ വി​ശ്വ​സി​ച്ചു പു​ത്ര​മ​ര​ണ​ത്തിൽ ദുഃഖം സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​തെ ആയുധം താ​ഴെ​യി​ട്ട ദുർ​ബ​ല​നി​മി​ഷ​ത്തിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​സേ​നാ​പ​തി ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്നൻ പി​ന്നിൽ നി​ന്നും ദ്രോ​ണ​ക​ഴു​ത്തു വെ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ “വ്യർ​ത്ഥ ജീ​വി​തം ഈ ദ്രോ​ണ​ജീ​വി​തം” എന്നു​ച്ച​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ഞങ്ങൾ ആഘോ​ഷ​മാ​യി അന്നു​രാ​ത്രി നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ച്ചു മരണം ആഘോ​ഷി​ച്ചു. ഗു​രു​നാ​ഥ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വി​ശേ​ഷാൽ​പ​തി​പ്പിൽ ഈ ഓർമ്മ മതിയോ, അതോ ഞങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ട​യാൾ ചെ​യ്യി​ച്ച രാ​ത്രി​കാ​ല​അ​ശ്ലീ​ല​ങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണോ?”

2024-02-13

“പൂ​വ​ണി​യാ​ത്ത മോഹം വല്ല​തു​മു​ണ്ടോ കരളിൽ?”, തളർ​ന്നു​വീണ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൈ​ക​ളിൽ താ​ങ്ങി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്തി​ലും ഏതി​ലും മുൻ​ഗ​ണ​ന​യു​ടെ ക്ര​മ​പ്ര​ശ്നം ഉന്ന​യി​ച്ചു, മാ​ദ്രി​യു​ടെ മക്ക​ളോ​ടു​ള്ള എന്റെ പ്ര​ണ​യ​ത്തെ തടഞ്ഞ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ മര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു ആദ്യം വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​തു്. കു​ന്തി​യു​ടെ മൂ​ന്നു​മ​ക്ക​ളാൽ ബഹു​ഭർ​ത്രു​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും അവ​രർ​ഹി​ക്കു​ന്ന വാ​ത്സ​ല്യം വാ​രി​കൊ​ടു​ക്കാൻ ഇനി​യും ജനി​ക്കു​മോ ഞാൻ വരും​യു​ഗ​ത്തിൽ?”

“അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം ക്ഷ​യി​ക്കാ​റു​ണ്ടോ?”, കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലി​ന്റെ ഒറ്റ​മു​റി​യിൽ​നി​ന്നും കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു, താഴെ ചാ​ച്ചു​കെ​ട്ടി​യിൽ, വെറും നി​ല​ത്തി​രു​ന്നു വെ​ട്ടി​വി​ഴു​ങ്ങു​ന്ന അഞ്ചു​പേ​രെ. പാ​ഞ്ചാ​ലി അവർ​ക്കൊ​പ്പം ചേ​രാ​തെ പഴ​ങ്ങ​ളും ശു​ദ്ധ​ജ​ല​വു​മാ​യി അകലം പാ​ലി​ച്ചു.

“പാ​ത്ര​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ ചതി​യു​ണ്ടെ​ന്നു സഹ​ദേ​വൻ ആദ്യ​മേ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ “അങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നും നീ പറ​ഞ്ഞു​വെ​ക്ക​രു​തു്” എന്നൊ​ക്ക തോ​ന്നി. ഇട​ക്കി​ട​ക്കു ഭക്ഷ​ണ​ല​ഭ്യത കു​റ​യും. ഭീമൻ വാ​രി​യെ​ടു​ത്ത​പ്പോൾ അതാ പാ​ത്രം ശൂ​ന്യം ഇതെ​ന്താ ഇങ്ങ​നെ എന്ന എന്നു് പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ളോ​ടു് അന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ അവ​രി​ലൊ​രാൾ ചോ​ദ്യം കൗ​ര​വ​രിൽ എത്തി​ച്ചു ഒരു മാസം കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ പനയോല കി​ട്ടി.”

“പാ​ത്രം ഇട​യ്ക്കി​ടെ ശൂ​ന്യ​മാ​വു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഹസ്തി​ന​പു​രി​പ​ത്താ​യ​ങ്ങൾ വി​ള​വെ​ടു​പ്പിൽ നി​റ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല, കി​ട്ടു​ന്നു എങ്കിൽ അതി​നർ​ത്ഥം ധാ​ന്യ​സ​മൃ​ദ്ധി ഇത്ത​വണ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഉണ്ടാ​യി. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ഞാൻ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു ഒന്നും ശൂ​ന്യത യിൽ​നി​ന്നും ഉണ്ടാ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല എന്നോർ​ക്ക! അവൾ​ക്കു മന​സ്സി​ലാ​യി, ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ കണ്ണു​മി​ഴി​ച്ചു!”

“കഴി​ച്ചു​തീർ​ക്ക​ട്ടെ എപ്പോൾ നി​ല​ക്കു​മെ​ന്നാർ​ക്ക​റി​യാം!”

2024-02-14

“മത്സ​രം​ജ​യി​ച്ചു സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കിയ വി​ശ്വ​സു​ന്ദ​രി​യോ​ടു​ള്ള പ്ര​ണ​യ​ത്തെ മു​ന്നോ​ട്ടെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തി​ലൂ​ന്നിയ വൈ​കാ​രിക ഇഴ​യ​ടു​പ്പ​മാ​ണോ, അതോ കാ​മ​ന​യി​ലൂ​ന്നിയ ഉട​ലാ​സ്വാ​ദ​ന​മാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു ഭാ​ഗ്യാ​ന്വേ​ഷി​ക​ളാ​യി പോവാൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച കാലം. ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“രതി​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ പ്രേ​മ​സ​ല്ലാ​പ​ത്തി​ന്നി​ട​യിൽ ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ചു, “പാവം കു​ന്തി​യെ പോലെ അധ്വാ​നി​ച്ച​ല്ല നീ ഒന്നി​ല​ധി​കം ഇണകളെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തിൽ നേ​ടി​യ​തു്. എന്നാൽ കു​ന്തി​യു​ടെ മകനായ എനി​ക്കു് ഒന്നി​ല​ധി​കം ഇണകളെ ബഹു​ഭാ​ര്യാ​ത്വ​ത്തിൽ നേടാൻ യു​വ​ത്വം മു​ഴു​വൻ അധ്വാ​നി​ച്ചാ​ലും ആവി​ല്ലെ​ന്നു് യാ​ഥാർ​ഥ്യ​ബോ​ധ​മു​ള്ള അന്തഃ​രം​ഗം പറ​യു​ന്നു. പി​ന്നെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ അവ​ളെ​ന്നെ വി​രു​ന്നൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല.”

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃദയം പ്ര​ണ​യ​സാ​ന്ദ്ര​മാ​വു​ന്ന​തു പ്രി​യ​അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടൊ​പ്പം കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ മാ​ത്ര​മെ​ന്നു് പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാൾ പറ​യു​ന്നു. അസൂ​യാ​ലു​വി​ന്റെ വെ​റും​വാ​ക്കാ​യി​രി​ക്കു​മോ? അതോ നേ​ര​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആൺപെൺ ആകർ​ഷ​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ പു​തു​മ​മാ​റാ​ത്ത പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​മ​ഹാ​റാ​ണി കാലം.

“സ്വ​യം​വ​ര​പ്പ​ന്ത​ലിൽ അർ​ജ്ജു​നൻ മത്സ​ര​വി​ജ​യം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, ഉട​ലി​ലും ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം എന്ന മട്ടിൽ പരാ​മർ​ശ​ങ്ങൾ കേൾ​ക്കാൻ ഒന്നി​ല​ധി​കം ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ​നി​ന്നും അവ​സ​ര​മു​ണ്ടാ​യി. സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​ന​ത്തിൽ ലഭി​ക്കാ​വു​ന്ന അസ്ത്ര​പ്ര​യോ​ഗ​വൈ​ദ​ഗ്ദ​ത്തിൽ​ത്തിൽ കവി​ഞ്ഞു, പെൺ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തെ വശീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​വു​ന്ന പൂ​വ​മ്പൊ​ന്നും ആ ദു​ര​ഭി​മാ​നി​യു​ടെ ആവ​നാ​ഴി​യിൽ ഇല്ല എന്ന​തു​മാ​ത്ര​മാ​ണു് അർ​ജ്ജു​ന​നെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​നി​ക്കു നി​ല​വി​ലു​ള്ള പര​മാർ​ത്ഥം. കൂ​ടു​തൽ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അഭി​പ്രാ​യം വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ക്കുക.”

2024-02-15

“പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ ആരു ജയി​ച്ചാ​ലും, അഭി​മ​ന്യു​വ​ധം കൗരവ മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്ന ആശങ്ക പങ്കി​ട്ടു കൊ​ണ്ടാ​ണ​ല്ലോ ‘നി​ഷ്പ​ക്ഷ യു​ദ്ധ​നി​രീ​ക്ഷ​കർ’ ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നു് ശേഷം മട​ങ്ങി​യ​തു്. എവിടെ പി​ഴ​ച്ചു എന്ന ഭീ​തി​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അന്ത​സ്സി​ല്ലാ​ത്ത ആക്ര​മ​ണ​ത്തി​ന്റെ അവ​താ​ര​ക​നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ അഭി​മ​ന്യു? മു​റി​വൈ​ദ്യൻ ആളെ കൊ​ല്ലും എന്ന നാ​ട്ടു​മൊ​ഴി അവനെ, അവനെ മാ​ത്രം, ഉദ്ദേ​ശി​ച്ചാ​ണെ​ന്നു ലോ​ക​മാ​കെ വ്യ​ക്ത​മാ​യി. പു​റ​ത്തു​ചാ​ടാ​നു​ള്ള രഹ​സ്യ​വാ​ക്കു് പഠി​ക്കാ​തെ​യ​വൻ പത്മ​വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റി​യെ​ങ്കിൽ, തി​രി​ച്ചു വര​വു​ദ്ദേ​ശി​ക്കാ​ത്ത ചാ​വേർ​ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​നാ​വി​ല്ലെ സാ​ധ്യത? മാ​ര​കാ​യു​ധ​വു​മാ​യി കൈ ഉയർ​ത്താൻ ശ്ര​മി​ച്ച നേരം നോ​ക്കി കർ​ണ്ണൻ കരളിൽ കു​ത്തി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, സർ​വ്വ​നാ​ശം വി​ത​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങൾ ശ്വാ​സം​പി​ടി​ച്ചാ​ണു് അന്ത്യ​രം​ഗം കണ്ട​തു്. കൗ​മാ​ര​ത്തിൽ​ത​ന്നെ കർ​ണ്ണ​ന്റെ മനഃ​സാ​ന്നി​ധ്യ​വും പോ​രാ​ട്ട​മി​ക​വും അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​താ​ണെ​ന്റെ നേ​ട്ടം. പോർ​ക്ക​ള​പ്പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്കാ​തെ കരി​മ്പിൻ​തോ​ട്ട​ത്തി​ലെ മദ​യാ​ന​യെ പോ​ലെ​വ​ന്ന അഭി​മ​ന്യു, യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അർ​ഹി​ച്ച​തിൽ കു​റ​വു​നേ​രം കൊ​ണ്ടു് കഥാ​വ​ശേ​ഷ​നാ​യി. കൊ​ന്നാ​ലും​പോ​രാ, ചത്ത​വ​ന്റെ ശവ​മ​ട​ക്കിൽ കണ്ണ​ട​ക്കാ​തെ നി​ന്നു് കൊ​ടു​ക്ക​യും​വേ​ണം എന്നു് വച്ചാൽ?” “ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അഭി​മ​ന്യു​വ​ധം ആഘോ​ഷി​ക്കാൻ പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് വലി​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നു. ഇരു​ട്ടിൽ​മ​റ​ഞ്ഞു​നി​ന്ന അർ​ജ്ജു​നൻ കൊ​ല​യാ​ളി​ക​ളെ വി​ര​ലെ​ണ്ണി പ്ര​തി​കാ​ര​ത്തി​നാ​യി അവസരം കാ​ത്തു.”

“നൂറു പേ​രു​രു​ടെ​യും പി​തൃ​ത്വം ഒരാൾ? അങ്ങ​നെ​യാ​ണ​ല്ലോ മാ​ദ്രി​പു​ത്രൻ നകുലൻ അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ തേനറ വലി​ച്ചു പു​റ​ത്തി​ടു​ന്ന​തു്. എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ പരി​ശു​ദ്ധ മാ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ അപ​വാ​ദ​മെ​റി​യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​ധാർ​ഷ്ട്യം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അശ്വ​നീ​ദേ​വ​ത​കൾ എന്ന ‘ദ്വ​ന്ദ്വ​വ്യ​ക്തി​ത്വ’ങ്ങ​ളാ​ണു് മാ​ദ്രി​യു​മാ​യി രതി​സ​മ്പർ​ക്ക​ത്തി​ലേർ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്ന അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യ​ത്തി​ന്റെ ‘അങ്ങാ​ടി​മൂ​ല്യം’ ഞങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​ത്ത​തു കൊ​ണ്ട​ല്ല, എക്കാ​ല​വും, മൗനം പാ​ലി​ക്കു​ന്ന​തു്. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ അനുജൻ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച മാ​ദ്രി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ലൈം​ഗി​കാ​പ​വാ​ദം പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അധാർ​മി​കത ഉണ്ടെ​ന്ന​റി​യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു്. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും, ഇപ്പോൾ, ആ മഹ​തി​യു​ടെ ജ്യേ​ഷ്ടൻ മാ​ദ്ര​രാ​ജാ​വു് കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​സൈ​ന്യ​ത്തിൽ ഉപാ​ധി​യി​ല്ലാ​തെ അം​ഗ​മാ​യി ചേർ​ന്ന സമ​യ​മ​ല്ലേ. പാ​ണ്ഡവ സൈ​ന്യാ​ധി​പ​തി ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്ന​ന്റെ സഹോ​ദ​രി​യോ​ടു് പെ​രു​മാ​റ്റ മാ​ന്യത എക്കാ​ല​വും പു​ലർ​ത്തിയ എനി​ക്കെ​ങ്ങ​നെ അവ​ളു​ടെ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​പ്ര​ഹ​സ​നം ഇഴ​പി​രി​ച്ചു വി​വ​രി​ക്കാൻ മന​സ്സു​വ​രും. തേ​വി​ടി​ശ്ശി​യെ​ന്ന​വ​ളെ അം​ഗ​രാ​ജാ​വു് കർ​ണ്ണൻ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ശബ്ദ​മു​യർ​ത്തി വി​ശേ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ, ഞാൻ അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മായ മൗ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ആ പ്ര​തി​സ​ന്ധി അതി​ജീ​വി​ച്ച​തെ​ല്ലാം നി​ങ്ങ​ളും ആ സന്ധ്യ​യിൽ കണ്ട​ത​ല്ലേ!”

2024-02-16

“സം​ശ​യ​വാ​ദി​യാ​ണോ നി​ങ്ങ​ളും, ചാർ​വാ​കൻ?, അതോ, പു​തു​ത​ല​മുറ യു​ക്തി​വാ​ദി​യു​ടെ പരി​ഗ​ണന മാ​റി​മ​റി​ഞ്ഞു​വോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൂ​ടെ​പൊ​റു​ക്കു​ന്ന​വ​ളെ​യും, കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും പട്ടി​ണി​ക്കി​ട്ടു​വേ​ണ്ട ഭൗ​തി​ക​വാ​ദം എന്നു് സു​ന്ദ​രി​യും വി​ദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​യു​മായ ഭാര്യ ഉറ​പ്പി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, ജന്മ​നാ അവി​ശ്വാ​സി​യായ ഞാൻ തര​മി​ല്ലാ​തെ വി​ശ്വാ​സ​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു് തി​രി​ഞ്ഞു. ആ നി​ല​ക്കു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ, മരി​ച്ചു​പോയ വന്ദ്യ​പി​താ​വു് ചാർ​വാ​കൻ മ്ലാ​ന​വ​ദ​നൻ ആയി​രു​ന്നു. “ഇങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല ഞാൻ വരും​ത​ല​മു​റ​യിൽ ഓർ​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ ആഗ്ര​ഹി​ച്ച​തു. കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നി​ന്നോ​ടൊ​പ്പം മു​ന്നോ​ട്ടു​നീ​ങ്ങാൻ സാ​ധി​ക്ക​ട്ടെ എന്നാ​ശം​സി​ക്കാൻ മാ​ത്ര​മേ ആവൂ. എനി​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ച പ്ര​കൃ​തി​ക്കു മു​മ്പിൽ നീ അടി​യ​റ​വു പറ​യു​മെ​ന്നും നി​ന്റെ പ്രേ​മ​വി​വാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, എനി​ക്കു് ബോ​ധ്യ​മാ​യി.”, എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു ആ ധീ​ര​പോ​രാ​ളി വെ​റും​നി​ല​ത്തു നീ​ണ്ടു​നി​വർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു. പ്രാ​ണൻ പോ​വും​മു​മ്പു് മര​ണാ​ന​ന്തര ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചി​പ്പൊൾ ജി​ജ്ഞാ​സ​യു​ണ്ടെ​ന്നും, പക്ഷേ, “ദു​രൂ​ഹത എന്തി​നു?” എന്നാ​ണു് പ്ര​കൃ​തി​യോ​ടു് തർ​ക്ക​ഭാ​ഷ​യിൽ ചോ​ദി​ക്കാ​നു​ള്ള​തു് എന്നു​ച്ച​രി​ച്ച​ശേ​ഷം ശ്വാ​സം അവ​സാ​നി​ച്ചു. പൂ​ണൂൽ​ധാ​രി​യായ ഞാൻ സ്വ​യം​കു​ഴി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു, യു​ക്തി​വാ​ദി​യു​ടേ കു​ഴി​മാ​ടം! അത്ര​മേൽ അനു​യാ​യി​കൾ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നും വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പ്ര​ത്യാ​ശ​യോ​ടെ അക​ന്നു​പോ​യി! ഈ പ്ര​പ​ഞ്ചം ഒരു കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ലാ​തെ ഉണ്ടാ​യ​തെ​ന്നു് വി​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാൻ കഴി​യാ​താ​യി.”

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്വ​ന്തം അഞ്ചു ആൺ​മ​ക്കൾ​ക്കു പകരം, കി​രീ​ടാ​വ​കാശ സാ​ധ്യത, അർ​ജ്ജു​ന​പു​ത്രൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​നാ​ണു​ണ്ടാ​വു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, നി​ല​പാ​ടെ​ന്താ​യി​രി​ക്കും? അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ​യും ഉത്ത​ര​യെ​യും ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ നി​സ്വ​രാ​ക്കി വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ക്കു​മോ, അർ​ജ്ജു​നൻ ഒഴികെ പാ​ണ്ഡ​വ​രും നി​ങ്ങ​ളും?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​തല വീ​ഴാ​തെ, ഭീ​ഷ്മർ മു​റി​വേ​റ്റു​വീണ പത്താം ദിവസം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“അധി​കാ​ര​വ​ടം​വ​ലി​യിൽ, അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​യിൽ പങ്കാ​ളി​യാ​ക്കി, അഞ്ചു വൃ​ദ്ധ​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​വി​ടു​ത​ലി​ലൂ​ടെ ചു​രം​കാ​വ​ലി​നു് കെ​ട്ടു​കെ​ട്ടി​ക്കുക!”

2024-02-17

“ഭാ​വി​പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന​തിൽ മി​ക​വു​നേ​ടി​യ​തെ​ങ്ങ​നെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം. വട​ക്കൻ​മ​ല​ഞ്ചെ​രു​വി​ലെ വി​ശ്ര​മ​ഇ​ടം. പാ​ഞ്ചാ​ലി രാ​വി​ലെ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു​നി​ര്യാ​ത​യായ കാ​ര്യം തലേ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ അറി​യി​ച്ച സഹ​ദേ​വ​നു​മേൽ ആയി​രി​ക്കും കാ​ല​ന്റെ കയർ ഇനി​വീ​ഴുക എന്നു് അവ​നൊ​ഴി​കെ ബാ​ക്കി നാലു പാ​ണ്ഡ​വ​രും അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച നേരം.

“എന്റെ പ്ര​വ​ച​നം ദി​വ്യ​ദൃ​ഷ്ടി​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല, സാ​മാ​ന്യ​ദൃ​ഷ്ടി​മാ​ത്രം. കാ​ണേ​ണ്ട​തു​കാ​ണു​ക​യാ​ണെ​ന്റെ പ്ര​വ​ചന വഴി. എന്നാൽ ഇഷ്ടം അസ​ന്തു​ഷ്ട​ഭാ​വി നേ​ര​ത്തേ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​ല​ല്ല, ആസ്വാ​ദ​ന​ല​ക്ഷ്യ​ത്തോ​ടെ ലഘു​മാ​ന്ത്രി​ക​നാ​വു​ന്ന​തി​ലാ​ണു്. ഞങ്ങൾ​ക്കു് നീ​ണ്ട​കാ​ലം പരി​ച​യ​മു​ള്ളൊ​രാൾ ഭൂ​മി​യിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ക്ഷ​ത്രി​യ​ന​ല്ല പദ​വി​യിൽ പെ​രു​മ​യു​ള്ള രാ​ജ​വം​ശ​വു​മ​ല്ല എന്നി​ട്ടും അവൻ എവി​ടെ​യൊ​ക്കെ ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തേ​യും ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടും ചെ​ല്ലു​ന്നു​വോ, അവി​ടെ​യൊ​ക്കെ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​പ​ദ​വി കി​ട്ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗ​കാ​ല​ത്ത​വൻ ബന്ധു​വി​ന്റെ ‘വച​ന​പ്ര​ഘോ​ഷ​ണം’ സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​തെ ചക്ര​മെ​റി​ഞ്ഞു കഴു​ത്തു​വെ​ട്ടിയ അമം​ഗ​ള​ക​ര​മായ സം​ഭ​വ​ത്തി​ലും ആതി​ഥേ​യൻ പക്ഷേ, അവനെ മു​ഖ്യാ​തി​ഥി​യാ​യി ആദ​ര​വോ​ടെ​യാ​ണു് സൽ​ക്ക​രി​ച്ച​തു. ആരും ഒരു​വാ​ക്കു് അന്നും പി​ന്നെ​യും എതി​രു​പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. കാരണം? അതൊരു പേ​ടി​തോ​ന്നു​ന്ന കൊ​ല​പാ​ത​ക​മാ​യ​ല്ല, ലഘു​മ​ന്ത്രി​ക​വി​ദ്യ​പോ​ലെ ആസ്വാ​ദ്യ​ക​ര​മാ​യാ​ണ​വൻ അവിടെ അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​തു്. സ്വ​ന്തം അന്ത്യം​പോ​ലു​മ​വൻ കൗ​തു​ക​മാ​ക്കി. എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞാൽ, അവ​ന്റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ല​ല്ല വേ​ട​ന്റെ കൂ​ര​മ്പു​ത​റ​ച്ച​തു് കണം​കാ​ലി​ലാ​യി​രു​ന്നു. വേ​ട​നു് വി​ശ​പ്പു​കാ​ര​ണം അമ്പി​ന്റെ ഉന്നം തെ​റ്റി. ഉച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു നേ​ര​ത്തേ ഏർ​പ്പാ​ടു് ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. തെ​രു​വോ​ര​മാ​ന്ത്രി​കൻ, ഒഴി​ഞ്ഞ കു​പ്പാ​യ​ക്കീ​ശ​യിൽ​നി​ന്നും മു​യൽ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും പളു​ങ്കു​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പു​റ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ, ജീ​വി​ത​കാ​ലം മു​ഴു​വൻ ആ സു​ഹൃ​ത്തു്, കാ​ണ​ലും പി​രി​യ​ലും, ഒരു മാ​ന്ത്രി​ക​പ്ര​ക​ട​ന​മാ​ക്കി. ഒരി​ക്കൽ അവൻ എന്നോ​ടു് ഗൗ​ര​വ​ത്തിൽ ചോ​ദി​ച്ചു, പ്ര​വ​ച​ന​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള നി​ന​ക്ക​റി​യാ​മോ എങ്ങ​നെ നീ മരി​ക്കു​മെ​ന്നു്? ഒരു​പ​ക്ഷേ, അറി​ഞ്ഞാ​ലും, മരണം ഒഴി​വാ​ക്കേ​ണ്ട ആ കൃ​ത്യം​നേ​ര​ത്തു, നി​ന്റെ മര​ണ​മു​ഹൂർ​ത്തം കൂ​ടെ​യു​ള്ള മറ്റു​സ​ഹോ​ദ​രർ അറി​യു​മ്പോ​ഴും, നീ മാ​ത്രം​അ​ക്കാ​ര്യം അശേഷം ഓർ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ!” അങ്ങ​നെ ലഘു​മ​ന്ത്ര​വാ​ദി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ആന​ന്ദ​ക​ര​മായ ഓർ​മ്മ​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്ന സഹ​ദേ​വൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു നി​ര്യാ​ത​നാ​യ​തും, എന്നാൽ മരണം കണ്ടി​ല്ലെ​ന്ന മട്ടിൽ മറ്റു​നാ​ലു​പാ​ണ്ഡ​വർ എഴു​നേ​റ്റു കാൽ​മു​ന്നോ​ട്ടെ​ടു​ത്ത​തും ഒരു​മി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. സഹ​ദേ​വ​ന്റെ ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യും ശവ​സം​സ്കാ​ര​വും അങ്ങ​നെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഏറ്റെ​ടു​ത്തു.

“പന്ത്ര​ണ്ടും, പി​ന്നെ ഒന്നും, പതി​മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ല​ത്തെ ദു​രി​ത​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ആറു​പേർ​ക്കു​റ​ങ്ങാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി അരമന സമു​ച്ച​യ​ത്തിൽ ഇപ്പോൾ നൂ​റു​രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങൾ! നി​ത്യ​വും ഓരോ ആഡം​ബ​ര​വ​സ​തി​യിൽ മാ​റി​മാ​റി​യു​റ​ങ്ങു​മോ? അതോ, വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒറ്റ​മു​റി​യിൽ ഒതു​ങ്ങു​മോ ആറം​ഗ​പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ കാ​ള​രാ​ത്രി​കൾ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കാ​ലം. കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ ഭീമൻ പാ​തി​രാ​മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നി​ന്നും കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ പ്ര​ത്യാ​ഘാ​ത​മാ​യി പരേ​ത​കൗ​ര​വ​രു​ടെ അശാ​ന്ത​പ്രേ​ത​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ദു​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളാൽ പീ​ഡി​പ്പി​ക്കു​ന്ന സം​ഘർ​ഷം നി​റ​ഞ്ഞ പക​ലി​ര​വു​കൾ.

“എന്റെ അഞ്ചു​മ​ക്ക​ളെ കൗ​ര​വ​കൊ​ല​ക്കു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്ത ഭീ​രു​പാ​ണ്ഡ​വർ എവിടെ അന്തി​യു​റ​ങ്ങു​ന്നു എന്നു​ഞാ​നി​പ്പോൾ ഒരു നി​മി​ഷം പോലും ആശ​ങ്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ല. എന്നാൽ നൂ​റു​കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ പാ​ണ്ഡ​വാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കു​ടി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞു​പോയ നൂറിൽ ഒരു വസ​തി​യി​ലും ഞാൻ കി​ട​ക്കാ​റു​മി​ല്ല. എനി​ക്കു​വേ​ണ്ട പർ​ണ്ണ​ശാല ഞാൻ പണി​തെ​ടു​ത്തു. അതിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശ​നം പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും നി​ഷേ​ധി​ച്ചു.”

2024-02-18

“ശവ​മ​ട​ക്കു​ക​ഴി​ഞ്ഞു പൊ​ടി​യ​ട​ങ്ങി​യി​ല്ല, തു​ട​ങ്ങി​യോ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പു​തു​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അധി​കാ​ര​ത്തിൽ വന്ന നാ​ളു​കൾ.

“ഏറ്റു​പ​റ​യ​ട്ടെ, ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ സൗ​ന്ദ​ര്യ​ആ​രാ​ധ​കൻ ആയി​രു​ന്നു, എന്നാൽ എന്തു് നല്ല കാ​ര്യം അറി​യു​ന്ന​തി​നും സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങൾ പ്ര​തി​കൂ​ല​മാ​വു​ന്നൊ​രു യു​ഗ​ത്തി​ല​ല്ലേ നാം ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തു്. സൗ​ന്ദ​ര്യ​ആ​രാ​ധ​കൻ എന്ന​വൻ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​തൊ​ന്നും അല്ല അന്തിമ പോർ​ക്ക​ള​സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ ഞാൻ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​താ​ണു്.”

“അധികം സം​സാ​രി​ക്കാൻ നേ​ര​മി​ല്ല ദു​ശ്ശാ​സ​നാ, ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ തല​മു​ടി നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്നു ചു​ടു​ചോ​ര​ക്കാ​യി” എന്നു് അവനെ മലർ​ത്തി​ക്കി​ട​ത്തി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, “ശരി​യാ​ണു് അവ​ളു​ടെ മു​ടി​ക്കി​പ്പോൾ വേ​ണ്ട​തു് കു​രു​തി​ച്ചോ​ര​യു​ടെ പരി​ര​ക്ഷ​ണം തന്നെ, ഈ ചു​ടു​ചോര തേ​ച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു ഒഴു​ക്കു​വെ​ള്ള​ത്തിൽ കഴുകി കാ​റ്റി​ലു​ണ​ങ്ങ​ട്ടെ മുടി, കൊ​ല്ല​മെ​ത്ര അവൾ കാ​ട്ടിൽ പരി​ര​ക്ഷ​ണം ഇല്ലാ​തെ പാ​ടു​പെ​ട്ടു എന്നാ​ലോ​ചി​ക്കു​മ്പോൾ ഹൃ​ദ​യം​വി​ങ്ങും, ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലേ​ക്കു ഞാ​ന​വ​ളെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാൻ കൈ​നീ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ, ഉട​ലെ​നി​ക്കു പൂ​പോ​ലെ സമർ​പ്പി​ച്ചു ഈ ഇടം​തോ​ളിൽ കി​ട​ന്നാ​ണ​വൾ ഇരു​ട്ടിൽ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള ദൂരം ഒര​നു​ഭൂ​തി​യാ​ക്കി​യ​തു്. ചു​ടു​ചോ​ര​ക്കു നീ എന്റെ കരളിൽ അല്ല മന്ദാ, മു​റി​ക്കേ​ണ്ട​തു് ഇതാ ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ ഇങ്ങ​നെ, ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ കത്തി അവ​ന്റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ ആഞ്ഞു​കു​ത്തി​യ​തോർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്, മറ​ക്കു​മോ ആ പ്ര​ണ​യ​ഹൃ​ദ​യം എന്റെ പ്രാ​ണൻ പോ​കു​വോ​ളം!”

“വള​ഞ്ഞ​വ​ഴി​ആ​ണെ​ങ്കി​ലും കർ​ണ്ണ​വ​ധ​ത്തിൽ, നി​ങ്ങൾ തൃ​പ്ത​നാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട സൂ​ത​പു​ത്ര​നു​ചു​റ്റും മക്ക​ളും ഭാ​ര്യ​മാ​രും ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ വി​ല​പി​ക്കു​ന്ന നേരം.

“വി​ചാ​രി​ച്ച​തി​ലും കൂ​ടു​തൽ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​മാ​ന​ങ്ങൾ കർ​ണ്ണ​വ​ധ​ത്തിൽ ഉണ്ടെ​ന്ന​താ​ണു് കാ​ര്യം. പാ​ടു​പെ​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും, വധം യു​ക്തി​സ​ഹ​പ​രി​സ​മാ​പ്തി​യിൽ എത്തി​ക്കാൻ, അവ​ന്റെ തേ​രാ​ളി​യും എന്റെ തേ​രാ​ളി​യും തു​ണ​ച്ചു. ഫല​ശ്രു​തി​യിൽ മണ്ണും മാ​ന​വും സഹ​ക​രി​ച്ച​തിൽ ഉണ്ടു് ചെ​റു​ത​ല്ലാ​ത്ത ആത്മ​തൃ​പ്തി. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ എവി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങൾ കണ്ടി​ട്ടു​ണ്ടോ, തേർ​ച​ക്രം പൂ​ഴ്ത്തു​വാൻ തക്ക ചതു​പ്പു, പരു​ക്കൻ​പ്ര​ത​ല​ത്തിൽ! ഇനി​യൊ​രു പി​ന്തു​ടർ​ച്ചാ​വ​കാ​ശ​പ്ര​ശ്നം, പാ​ണ്ഡു​വം​ശം അധി​കാ​ര​ത്തിൽ വരു​മ്പോൾ, കർ​ണ്ണ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്താൽ സം​ഭ​വി​ക്ക​രു​തു്. കു​ന്തി പറ​ഞ്ഞാ​ണ​റി​ഞ്ഞ​തു്, കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട കർ​ണ്ണൻ വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ​സ​ന്ത​തി! വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു​മു​മ്പും ശേ​ഷ​വും പര​പു​രു​ഷ​രെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു ന്ന​തിൽ മി​ടു​ക്കി. ഉള്ളിൽ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സംശയം സ്ഥി​രീ​ക​രി​ച്ചു. കു​ന്തി​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ​ല്ലാ​വ​രും​കൂ​ടി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു് പോ​വേ​ണ്ട​തി​ല്ല. കർ​ണ്ണ​തി​രോ​ധ​ന​ത്തോ​ടെ, ഭാവി ഞങ്ങൾ അഞ്ചു​പേർ​ക്കു സു​ര​ക്ഷി​തം, വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി തു​ണ​ച്ചു!”, ആകാ​ശ​പ്പാ​ത​ക​ളിൽ സ്വർ​ഗ്ഗ​ലോ​ക​ത്തെ തി​ര​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി, “സ്വ​സ്തി പി​താ​വേ, എന്നും എന്നെ​ന്നും ഞങ്ങൾ ആകാശ ചാ​രി​കൾ​ക്കൊ​പ്പം”, എന്നു​പ​റ​യാൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി അയാൾ കൈ​കൂ​പ്പി. കൊ​ട്ടാര ലേഖിക മു​ഖം​തി​രി​ച്ചു

2024-02-19

“ഐതി​ഹാ​സി​ക​വി​രൽ​ന​ഷ്ട​ത്തിൽ ഖേദം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ വന്ന​താ​ണോ കു​ടി​ല​കൗ​ര​വൻ?” ആരണ്യ മന്ദി​ര​ത്തി​ലെ ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​രി​കെ ഏക​ല​വ്യ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​ദൂ​ര​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ നാ​മ​മാ​ത്ര​രാ​ജാ​വാ​ക്കാം, ‘കു​ടി​ല​കൗ​ര​വൻ’ വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തു. നി​ഷാ​ദ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മക​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് പു​തി​യ​രാ​ജ്യം എന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നിർ​ദേ​ശം സ്വീ​കാ​ര്യ​മ​ല്ലെ​ങ്കിൽ, കു​രു​വംശ കീ​ഴാ​ള​ക്ഷേ​മ​നി​ധി​യിൽ നി​ന്നൊ​രു സം​ഭാ​വ​ന​ത​രാൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്കാ​മെ​ന്ന​വൻ വാ​ക്കു തന്നു. എന്തു് നന്മ ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് തള്ള​വി​രൽ​ദുർ​വി​ധി​യു​മൊ​ത്തു ഐക്യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തെ​ന്ന​വൻ ചോ​ദി​ച്ചു. ഉണ​ക്ക​പ്പ​ഴ​ങ്ങ​ളു​ടെ പൊ​തി​യു​മെ​ടു​ത്തു തി​രി​ച്ചു​പോ​വുക, ഞാൻ കടു​ത്തു. വി​ഷ​ണ്ണ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ യാ​ത്ര​പ​റ​യാ​തെ ഇറ​ങ്ങി​പ്പോ​യ​പ്പോൾ ആണു്, തള്ള​വി​ര​ലി​ല്ലാ​ത്ത ഏക​ല​വ്യ​ന്റെ പു​ത്തൻ​വി​ശേ​ഷ​മ​റി​യാൻ, നി​ങ്ങൾ പാ​ത്തും പതു​ങ്ങി​യും! സ്വാ​ഗ​തം!”

2024-02-20

“യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അല്ല ഇഷ്ട​പ്രാ​ണേ​ശ്വ​രൻ എന്ന സത്യ​സ​ന്ധ​മായ തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ എങ്ങ​നെ​യാ​ണു മനം ഉറ​ച്ചു​പോ​യ​തു”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​നാ​യി പരി​കർ​മ്മി​കൾ പര​ക്കം​പാ​യു​ന്ന നേരം.

“പൊ​തു​വാ​യി ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ പെ​രു​മാ​റു​മ്പോൾ പോലും നമ്മു​ടെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ശു​ദ്ധി​യെ അവൻ ആദ്യ​മേ സം​ശ​യി​ക്കും, മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഞാനും നി​വർ​ന്നു​നി​ന്നു കാ​ര്യം​പ​റ​യു​മ്പോൾ അട​ഞ്ഞ​മ​ന​സ്സോ​ടെ നോ​ക്കും, പരി​മി​ത​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലാ​യാ​ലും ഇപ്പോൾ മയൻ​നിർ​മ്മിത അര​മ​ന​യി​ലാ​യാ​ലും മറ്റു​ള്ള​വ​രെ ദു​സ്സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ കാ​ണു​ക​യെ​ന്ന​തൊ​രു പതി​വാ​യി കഴി​ഞ്ഞാൽ ഇഷ്ട​പ്രാ​ണേ​ശ്വ​രൻ എങ്ങ​നെ കൂ​ട്ടം​കൂ​ടും അത്ര​യൊ​ക്കെ​യേ ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലും സം​ഭ​വി​ച്ചു​ള്ളു എന്നു​വ​ച്ച​വ​നെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ നി​ന്നു പി​രി​ച്ചു വി​ടാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ. രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​പ​ദ​വി അവൻ നേ​ടി​യ​തോ​ടെ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി ആവാൻ യോ​ഗ്യ​ത​യു​ള്ള ഒരേ ഒരു പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ത്നി ഞാൻ മാ​ത്ര​മാ​യി​ല്ലേ, മഴ​യാ​യാ​ലും വെ​യി​ലാ​യാ​ലും തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ച്ച​ല്ലേ പറ്റൂ.”

ഇനി​യു​ള്ള കാലം കാ​ട്ടിൽ​ക​ഴി​യാൻ പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന കു​ന്തി​യോ​ടു് നി​ങ്ങൾ, യാ​താ​മൊ​ഴി പറ​ഞ്ഞ​വി​ധം, തൊ​ട്ട​പ്പു​റ​ത്തെ ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വർ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എന്താ​യി​രു​ന്നു, ഇത്ര​മാ​ത്രം പാ​ണ്ഡ​വ​നി​ന്ദ അർ​ഹി​ക്കാൻ പു​ത്ര​വ​ധു​വി​ന്റെ അന്ത്യ​വ​ച​ന​ശു​ശ്രൂഷ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദേ​വ​രൂ​പി​ക​ളായ അഞ്ചു അരോ​ഗ​ദൃ​ഢ​ഗാ​ത്ര​രെ നീ എനി​ക്കു് ആദ്യ​രാ​ത്രി പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മാ​യി തന്നു, അമ്മാ, എക്കാ​ല​വും അവർ തി​ക​ഞ്ഞ ഔചി​ത്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ഉട​മ്പ​ടി പാ​ലി​ച്ചു. നീ​യാ​ക​ട്ടെ ഞങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും ആദ്യം മുതൽ സു​ര​ക്ഷാ അകലം പാ​ലി​ച്ചു ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ തോ​ഴി​യാ​യും കു​റേ​ക്കാ​ലം ജീ​വി​ച്ചു. നീ ഞങ്ങ​ളെ സ്വൈ​ര്യ​മാ​യി ജീ​വി​ക്കാൻ അനു​വ​ദി​ച്ചു. നീ​ണ്ടൊ​രു വി​വാ​ഹ​ജീ​വി​തം വി​ജ​യ​ക​ര​മാ​യി പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​തി​നു​ള്ള കട​പ്പാ​ടു് നി​ന്റെ സന്മ​ന​സ്സി​നോ​ടു്!, ഇതിൽ എന്താ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വർ പു​ച്ഛ​ത്തോ​ടെ ആരോ​പി​ക്കു​ന്ന കാ​പ​ട്യം?”

2024-02-21

“ആകെ​യു​ള്ള ജാലകം അട​ച്ച​ല്ലോ”, കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ എത്തിയ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ആശ്ച​ര്യ​പ്പെ​ട്ടു പാ​ണ്ഡ​വർ നാ​യാ​ട്ടി​നു പോയ നേരം.

“യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സം​ശ​യ​രോ​ഗി എന്ന​തി​നു് ഇതാ​ണു് കാ​ണ​പ്പെ​ട്ട തെ​ളി​വു്. ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ നോ​ക്കി​യാൽ നാ​ല​ഞ്ചു സന്യ​സ്ത​മ​ഠ​ങ്ങ​ളാ​ണു്, നി​ങ്ങൾ പലതവണ കണ്ട​താ​ണ​ല്ലോ. അവർ ചി​ല​പ്പോൾ ഇങ്ങോ​ട്ടു് നോ​ക്കും എന്നെ​നോ​ക്കി പു​ഞ്ചി​രി​ക്കും പലി​ശ​യ​ട​ക്കം ഞാനും പു​ഞ്ചി​രി​കൈ​മാ​റും. ഇതു​ക​ണ്ടു വന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, അപ്പോൾ എന്നെ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്തി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും സന്യ​സ്ത​മ​ഠ​ത്തിൽ ചെ​ന്നു് അല​മ്പു​ണ്ടാ​ക്കി, “നി​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ശരി​ക്കും പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ള​ല്ലേ?” എന്നു് വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു അവരും വെ​റു​തെ വി​ട്ടി​ല്ല. “കൊ​ടും​കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളിൽ ഒരു​ക​ണ്ണു​വ​ച്ചാൽ എന്താ​ണു് തക​രാ​റു?” എന്ന​വ​രു​ടെ പു​തു​കാ​ര്യ​ദർ​ശി തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ച​പ്പോൾ ‘മുൻ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ച​ക്ര​വർ​ത്തി’ക്കു് പൊ​ള്ളി. തി​രി​ച്ചു​വ​ന്നു ഞങ്ങ​ളോ​ടു് പറ​യു​ന്നു, ഈ “പു​തു​കാ​ര്യ​ദർ​ശി സന്യ​സ്ത​ന​ല്ല, കണ്ടാൽ ഇള​മു​റ​കൗ​ര​വ​നെ പോലെ തോ​ന്നും ചാ​ര​നോ​ട്ട​ത്തിൽ അവർ മു​ന്തിയ പരി​ശീ​ല​നം നേ​ടി​യ​വർ, സതീ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ളു​ടെ പാ​തി​വ്ര​ത്യം അപ​ഹ​രി​ക്കാൻ കൗരവർ തി​രു​വ​സ്ത്രം ഊരി കാ​ഷാ​യ​വ​സ്ത്രം ധരി​ക്കും, മു​ടി​യും താ​ടി​യും വളർ​ത്തും, എന്നാൽ അവ​രു​ടെ കഴുകൻ കണ്ണു​കൾ നി​ന്റെ ചാ​രി​ത്ര്യം ഊറ്റി​യെ​ടു​ക്കും അട​ച്ചി​ടാം നമു​ക്കു് ഈ ജാലകം എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി” അന്ത്യ​ശാ​സ​ന​ത്തിൽ ജാലകം സ്വയം അട​ഞ്ഞു! ഞാനും നാ​ലു​പാ​ണ്ഡ​വ​രും, ഇതാ ഇതു​പോ​ലെ വി​റ​ങ്ങ​ലി​ച്ചു​നിൽ​പ്പാ​ണു്.”

“സത്യ​സ​ന്ധത സന്ധി​യി​ല്ലാ​ത്ത ജീ​വി​താ​ദർ​ശ​മാ​യി പരി​പാ​ലി​ച്ച മഹ​ദ്വ്യ​ക്തി​യെ​ന്ന അതി​മാ​നുഷ പ്ര​തി​ച്ഛായ കാ​ല​ങ്ങ​ളാ​യി നിർ​മ്മി​ച്ചെ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന​ല്ലോ. പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും വ്യാ​ജ​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ ആ നിർ​മ്മി​തി? അതോ സത്യ​ത്തി​ന്റെ കണി​ക​യെ​ങ്കി​ലും മേനി പറയാൻ ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​ര​ലേ​ഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു​ശേ​ഷം ധൃ​ത​ര​ഷ്ട്ര​രു​മാ​യി അധി​കാര കൈ​മാ​റ്റ​ത്തി​നു് വി​ല​പേ​ശു​ന്ന അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ. രാ​ജാ​വി​ന്റെ ആലിം​ഗ​ന​ത്തി​നാ​യി ഭീ​മ​രൂ​പ​ത്തിൽ ഇരു​മ്പു​പ്ര​തിമ ആലയിൽ രൂ​പം​കൊ​ള്ളു​ന്ന​തു് അക്ഷ​മ​യിൽ നോ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ.

“സത്യ​സ​ന്ധത ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ കൺ​കെ​ട്ടു​പോ​ലെ മു​ഖാ​വ​ര​ണം ആയി​രു​ന്നു എന്നു് നടി​ക്കാൻ ആവി​ല്ല എന്നാൽ സത്യ​സ​ന്ധത ആപൽ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ യു​ദ്ധ​ല​ക്ഷ്യം നേടാൻ തു​ണ​ക്ക​ണം എന്നു പി​താ​വായ ധർ​മ്മ​ദേ​വ​നോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു. കാലൻ എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അവ​ഹേ​ളി​ച്ച ധർ​മ്മ​ദേ​വൻ എനി​ക്കു് പി​താ​വു് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ധർ​മ്മ​ദൈ​വം! നീ സത്യ​സ​ന്ധൻ എന്ന ജീ​വി​ത​നി​ല​പാ​ടെ​ടു​ത്ത​തു കൊ​ണ്ടു മാ​ത്ര​മാ​ണു് ദ്രോ​ണ​വ​ധം എളു​പ്പ​മാ​ക്കാൻ അർ​ദ്ധ​സ​ത്യം പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ പോലും ഗു​രു​ദ്രോ​ണർ നി​ന്നെ പൂർ​ണ്ണ​മാ​യി വി​ശ്വ​സി​ച്ച​തു്. അങ്ങ​നെ വി​ശ്വ​സി​ച്ച കൗ​ര​വ​സേ​നാ​പ​തി ദ്രോ​ണർ, പു​ത്ര​മ​ര​ണ​ത്തിൽ ദുഃ​ഖി​ത​നാ​യി, ആയുധം താ​ഴെ​വ​ച്ച​പ്പോൾ കഴു​ത്തു​വെ​ട്ടാൻ തു​ണ​യാ​യി. അതാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തു് ലക്ഷ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത ആദർശം നി​രർ​ത്ഥ​കം!”

2024-02-23

“പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ പരീ​ക്ഷ​ണാ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ നി​ഷേ​ധി​ച്ചി​ട്ടും, അവ​രു​മാ​യി രഹസ്യ ഒത്തു​തീർ​പ്പി​ലെ​ത്താൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ വഴി​വി​ട്ടു് ശ്ര​മി​ച്ചു എന്ന ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി, ഏകാം​ഗ​പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​വും യു​ക്തി​വാ​ദി​യു​മായ ചാർ​വാ​കൻ, കൗ​ര​വ​സ​ത്യ​സ​ന്ധ​ത​യെ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ ആക്കി​യ​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ കറു​ത്തു​തു​ട​ങ്ങിയ ഗം​ഗാ​സ​മ​ത​ലം, പാ​ണ്ഡ​വർ അജ്ഞാ​ത​വാ​സം കഴി​ഞ്ഞു വി​രാ​ട​ത്തിൽ യു​ദ്ധ​ഒ​രു​ക്ക​ത്തി​ലായ സംഘർഷ കാലം.

“പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഞങ്ങൾ നി​ഷേ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല, ശി​ക്ഷാ​കാ​ലാ​വ​ധി​യിൽ അവ മര​വി​പ്പി​ച്ചു. വി​രാ​ട​യിൽ സൈ​നി​ക​സം​ഭ​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി അവസാന ശ്ര​മ​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ ശാ​ന്തി​ദൂ​തു​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഒത്തു​തീർ​പ്പി​ലെ​ത്താൻ ശ്ര​മി​ച്ചു എന്ന​തൊ​രു വസ്തുത. ജീ​വി​യ്ക്കാ​നു​ള്ള പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആവ​ശ്യ​ത്തി​നു് കു​രു​വം​ശ​നി​യമ പരി​ര​ക്ഷ വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം ഹി​മാ​ല​യ​ചു​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു് കാ​വൽ​ജോ​ലി​ക്കാ​യി താമസം മാ​റ്റ​ണം എന്നൊ​രു​പാ​ധി വച്ചു് യോഗം പി​രി​ഞ്ഞു. ശ്രമം രഹ​സ്യ​മാ​യ​ല്ല. രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​തി​നി​ധി​യു​മാ​യി. അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലോ ഭൂ​ഗർ​ഭ​അ​റ​യി​ലോ അല്ല. മൃ​ഗ​മാം​സ​പ്രി​യ​നായ ചാർ​വാ​കൻ കു​റ​ച്ചു​ദി​വ​സ​മാ​യി പരി​ഭ​വ​ത്തി​ലെ​ന്നു​വ്യ​ക്തം. ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ പതി​വാ​യി കി​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കാ​ട്ടു​പ​ന്നി​യി​റ​ച്ചി വി​ള​മ്പു​ന്ന​തിൽ കു​റ​വു് വരു​ത്തേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തിൽ മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ന്റെ അതൃ​പ്തി ഞങ്ങൾ ഉൾ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു. ഇനി വർഗം നോ​ക്കാ​തെ ഏതു മൃ​ഗ​വും, ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ വി​ള​മ്പാൻ അത്യു​ന്ന​ത​ത​ല​ത്തിൽ തീ​രു​മാ​ന​മാ​യി. വേറെ ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ ഒന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ വിട!” ഒരു​മാ​സം മു​മ്പു​വ​രെ തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യാ​യി​രു​ന്ന യു​വാ​വു്, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ഇള​യ​മ​കൻ ഭര​ണ​കൂ​ട​വ​ക്താ​വാ​യി നി​യ​മ​നം കി​ട്ടി​യി​ട്ടു് ദി​വ​സ​ങ്ങൾ മാ​ത്രം.

2024-02-24

“ബലം​പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു​വേ​ണോ മെ​ലി​ഞ്ഞു​ണ​ങ്ങിയ അർ​ജ്ജു​ന​നെ ഒന്നു​കു​ളി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ?”, അര​മ​ന​ക്കു​പി​ന്നി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ അര​ങ്ങേ​റു​ന്ന വി​സ്മ​യ​ക്കാ​ഴ്ച​യിൽ മനം​നൊ​ന്ത കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്ത​വൻ ഇക്കാ​ല​വും നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ച്ച ജലാ​ശ​യം കു​റ​ച്ചു​നാ​ളാ​യി അവനെ വല്ലാ​തെ ഭയ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. പേ​ടി​മാ​റ്റാൻ ആഴ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് കളി​യാ​യി ഞാ​ന​വ​നെ​യൊ​ന്നു​ന്തി​യി​ട്ടാൽ​മ​തി, “അരുതേ, നാ​ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ​നി​ന്നെ​ന്നെ കൊ​ണ്ടു​പോ​വാൻ ഉലൂപി അതാ വരു​ന്നു!”, എന്ന​വൻ പതർ​ച്ച​യോ​ടെ ചു​റ്റും​നോ​ക്കി വി​ല​പി​ക്കും.

“എന്നാൽ നീ കു​ള​ത്തി​ലി​റ​ങ്ങേ​ണ്ട, കൽ​പ്പ​ര​പ്പി​ലി​രു​ന്നാൽ ഞാൻ, കു​ടം​നി​റ​ച്ചു ജലധാര ചെ​യ്യാ”മെ​ന്നു ഇണ​ങ്ങി​പ്പ​റ​യു​മ്പോൾ, “എവിടെ എന്നോ​ടൊ​പ്പം കടലിൽ നീ​ന്താൻ വന്ന പ്രി​യ​സു​ഭ​ദ്ര!” എന്ന​വൻ ചു​റ്റും പ്ര​ത്യാ​ശ​യോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്നു. “ദ്വാ​ര​ക​യി​ലേ​ക്ക​വൾ തി​രി​ച്ചു​പോ​യി​ട്ടു് കാ​ല​മെ​ത്ര​യാ​യി അർ​ജ്ജു​നാ!”, എന്നു വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ഞാ​നോർ​മ്മി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, “എന്നെ നീ അനാ​ഥ​നാ​ക്കി​യോ പ്രി​യ​സു​ഭ​ദ്രാ!” എന്ന​വൻ ഏങ്ങ​ല​ടി​ക്കു​ന്നു. നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ രംഗം നോ​ക്കി, “ഇതു് പി​ടി​ച്ചാൽ പി​ടി​കി​ട്ടാ​ത്ത വി​ഷാ​ദ​രോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ തു​ട​ക്ക”മെ​ന്നു രം​ഗം​വീ​ക്ഷി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി കരു​ണ​യി​ല്ലാ​തെ രോ​ഗ​നിർ​ണ്ണ​യം ചെ​യ്യു​ന്നു”.

“നമു​ക്കു പി​ടി​വി​ടും മു​മ്പ​വ​നെ കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കാ”മെ​ന്ന​വൾ പി​റു​പി​റു​ക്കു​മ്പോൾ, “ആദ്യം നി​ന്നെ ഞങ്ങൾ വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ക്ക​ട്ടെ, ചെ​ന്നാ​യ​യും കരി​മ്പൂ​ച്ച​യും​തി​ന്നു നീ എല്ലിൻ​കൂ​ടു് മാ​ത്ര​മാ​വു​മ്പോൾ അതു് കണ്ടി​ട്ടു് മതി ഇന്ദ്ര​പു​ത്ര​നായ എന്റെ സ്വർ​ഗ്ഗാ​രോ​ഹ​ണം”, എന്നർ​ജ്ജു​നൻ അവൾ​ക്കു​നേ​രെ ഇരു​കൈ​ക​ളും കൊ​ണ്ടു് സാ​ങ്കൽ​പ്പിക അസ്ത്രം​പി​ടി​ച്ചു വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്നു. അന്തഃ​പു​ര​മ​ട്ടു​പ്പാ​വി​ന്റെ വെ​ണ്ണ​ക്കൽ തൂ​ണി​നു​പി​ന്നിൽ മറ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു, അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്ര​നായ പരീ​ക്ഷി​ത്തു്, പാ​ണ്ഡവ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ അന്തഃ​ഛി​ദ്ര​ങ്ങൾ നോ​ക്കി ഭാ​വി​യി​ലേ​ക്കു് എന്തൊ​ക്കെ​യോ കണ​ക്കു​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ കണ്ട​പ്പോൾ, കു​ള​ക്ക​ട​വിൽ​നി​ന്നും കൗ​ശ​ല​പൂർ​വ്വം പി​ന്മാ​റി.

2024-02-26

“സന്യ​സ്തർ​ക്കു് സേവനം നൽകൂ എന്ന ശി​ക്ഷാ ദൗ​ത്യ​മാ​ണു് വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് നീ​തി​മാ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ വി​ധി​ച്ച​തു്. പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ളാ​യി, താ​ഴ്‌​വ​ര​യിൽ കഴി​യു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭൗ​തി​കാ​വ​ശ്യ​ങ്ങൾ നി​റ​വേ​റ്റാ​നൊ​ക്കെ പാ​ണ്ഡ​വർ പതി​വാ​യി ഈ വഴി വരാ​റി​ല്ലേ?”, ആശ്രമ സമു​ച്ച​യ​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യ​ദർ​ശി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. അം​ഗ​പ​രി​മി​ത​നായ ആ സന്യ​സ്ത​യു​വാ​വു് ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​രി​കെ ജാ​ഗ്ര​ത​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

“കണ്ടാ​ലൊ​രു ദേ​വ​സ്ത്രീ​യെ പോലെ തോ​ന്നു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി ഗാർ​ഹി​ക​മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡ​വർ ഇവിടെ പതി​വു് സന്ദർ​ശ​കർ അല്ല. നകുലൻ എന്നൊ​രാൾ വരു​മാ​യി​രു​ന്നു. സന്യ​സ്ത​രിൽ ആരാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​ചാ​രൻ എന്ന​യാൾ​ക്കു് അറി​യാ​മെ​ന്നു പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, ഞങ്ങൾ യോഗം ചേർ​ന്നു് രഹ​സ്യ​തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്തു, നകു​ല​നു​മാ​യി മി​ണ്ടാ​ട്ടം നിർ​ത്തി, വിവരം അറി​യി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രെ നട​പ​ടി​ക്ര​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു രഹ​സ്യ​പ​ദാ​വ​ലി​യി​ലൂ​ടെ അറി​യി​ച്ചു. ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​ണ്ടോ ഇതൊ​ക്കെ അറി​ഞ്ഞാൽ അട​ങ്ങു​ന്നു, ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​ശേ​ഖ​ര​ണം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്രാ​ഥ​മി​ക​ചു​മ​തല ആണെ​ങ്കി​ലും, അന്ത​രീ​ക്ഷ​മ​ലി​നീ​ക​ര​ണ​മി​ല്ലാ​തെ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം ആഴ​ത്തിൽ കു​ഴി​ച്ചു​മൂ​ടേ​ണ്ട പണി നകു​ല​നു നൽകി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് ഉത്ത​ര​വാ​യി. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങ​ളെ വഴി​യിൽ​ക​ണ്ടാൽ നകുലൻ പല്ലു് ഞെ​രി​ക്കു​ന്ന​തു് കാണാം. പാ​ണ്ഡ​വർ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ച​ട​ക്കി​യാൽ മതേ​ത​ര​രാ​ജ്യ​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​മെ​ന്ന​റി​യു​ന്നു. ഞങ്ങൾ ആചാ​ര​സം​ര​ക്ഷ​ണ​രാ​ഷ്ട്രീ​യം കളി​ക്കു​ന്നു എന്നാ​ണ​വ​രു​ടെ പരി​ഭ​വം. സന്യ​സ്ത​ആ​ശ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കു് ധാ​ന്യ​സ​ഹാ​യ​വും സു​ര​ക്ഷ​യും നിർ​ത്തു​മെ​ന്നു് ഇട​ക്കൊ​ക്കെ ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തും. ജീ​വി​ത​സൗ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങൾ ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു, ഈ കാ​ണു​ന്ന പ്ര​പ​ഞ്ചം ആരെ​ന്തി​നു​വേ​ണ്ടി സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു എന്ന​റി​യാൻ ഹൃ​ദ​യാ​ന്ത​രാള ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു നോ​ട്ടം​പ​തി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഞങ്ങ​ളെ​യൊ​ക്കെ ആ വിധം പീ​ഡി​പ്പി​ക്കാൻ എന്തി​നു വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് പിറവി നൽകി!”

2024-02-27

“ശരി​ക്കും പേ​റ്റു​ചൂ​ടു​പോ​വാ​ത്ത കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞി​നെ പു​ഴ​വെ​ള്ള​ത്തിൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ന്നു എന്നാ​ണോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​രാ​ജാ​വു് ശന്ത​നു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​മ​ര​ണ​ത്തി​നും ഭാര്യ ഗം​ഗ​യു​ടെ രണ്ടാ​മ​ത്തെ ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ത്തി​നു​മി​ട​യി​ലെ ദുഃ​ഖാ​ച​രണ ഇട​വേ​ള​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക്കാ​യി പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന കു​രു​വംശ മഹാ​രാ​ജാ​വു്.

“മാ​താ​വും വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യും തമ്മി​ലു​ള്ള​പൂർ​വ്വ​ഇന ഉട​മ്പ​ടി​യാ​ണ​തെ​ന്നു ഞാൻ ഊഹി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു. അന്തഃ​പു​രം ഈറ്റി​ല്ല​ത്തി​ലെ പ്ര​സൂ​തി​വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങൾ പതി​വു് അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ന്ന പോലെ കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. ആകെ​കു​ഴ​ഞ്ഞു പോവും. മനു​ഷ്യ​സ്ത്രീ​യ​ല്ല ആകാ​ശ​ചാ​രി​യാ​ണ​വ​ളെ​ന്ന പൊതു സങ്കൽ​പ്പം അര​മ​ന​യിൽ ശക്ത​മാ​ണു്. കാരണം, ചു​റ്റു​മു​ള്ള പെൺ​സ​ഹാ​യി​ക​ളെ വെ​ട്ടി​ച്ചെ​ങ്ങ​നെ പെ​റ്റ​കു​ഞ്ഞു​മൊ​ത്തു ഗം​ഗാ​ദേ​വി പു​ഴ​യി​ലെ​ത്തും? ശി​ര​സ്സി​നു​പി​ന്നിൽ കൈകൾ ഇങ്ങ​നെ പി​ണ​ച്ചു വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു് നോ​ട്ടം​പാ​യി​ച്ചു വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ എനി​ക്കും വി​സ്മ​യം തോ​ന്നി. വി​ശാ​ല​മാ​യി ചി​ന്തി​ച്ച​പ്പോൾ മന​സ്സി​ലാ​യി ഈ പാ​രാ​വാ​ര​ത്തിൽ, ദൈവമേ, വി​സ്മ​യം തോ​ന്നാ​ത്ത എന്തു​ണ്ടു്? എന്റെ ഉള്ളി​ന്റെ​യു​ള്ളിൽ രതി​യൂർ​ജ്ജ രക്ത​പ്ര​വാ​ഹം പഴ​യ​പോ​ലെ ഊർ​ജ്വ​സ്വ​ല​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പോകാൻ അനു​വ​ദി​ക്കൂ—ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ത്തി​നു് ദേ​വ​സു​ന്ദ​രി ഗം​ഗ​യു​ടെ പൊ​ന്നു​ട​ലി​പ്പോൾ ജൈ​വി​ക​വും വൈ​കാ​രി​ക​വു​മായ ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും തയ്യാ​റെ​ടു​പ്പി​ലെ​ന്നു രഹ​സ്യ​വി​വ​രം കി​ട്ടി.”

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2024.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 6, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.