കല്ലുകൾ
ഉണ്ടെനിക്കെന്റെയുള്ളിൽ കരിങ്കല്ലു-
രുണ്ടുകൂടിയ മൗനം, കനത്തും
കറുത്തുമേതോ ശിലായുഗപ്രേതമായു്
എന്നകക്കാമ്പിലാണ്ടു കിടക്കുന്നു.
രുണ്ടുകൂടിയ മൗനം, കനത്തും
കറുത്തുമേതോ ശിലായുഗപ്രേതമായു്
എന്നകക്കാമ്പിലാണ്ടു കിടക്കുന്നു.
തുള്ളിനേരിന്റെ നീരിറ്റുവീഴുകിൽ
തള്ളിനീക്കും തിളച്ച നീരാവിയായു്
കാട്ടുപോത്തിൻ കുളമ്പൊച്ച കേൾക്കുകിൽ
പ്രാണനൂതിക്കമിഴ്ന്നു കിടന്നിടും.
തള്ളിനീക്കും തിളച്ച നീരാവിയായു്
കാട്ടുപോത്തിൻ കുളമ്പൊച്ച കേൾക്കുകിൽ
പ്രാണനൂതിക്കമിഴ്ന്നു കിടന്നിടും.
ജാലകങ്ങളെ പേടിയാണാവഴി
പാഞ്ഞുകേറും കിരാതരൂപങ്ങള-
ല്ലുള്ളിലേക്കുറ്റുനോക്കും മുനവെച്ച
നേർവെളിച്ചമെൻ കാഴ്ചയ്ക്കു മുള്ളുകൾ.
പാഞ്ഞുകേറും കിരാതരൂപങ്ങള-
ല്ലുള്ളിലേക്കുറ്റുനോക്കും മുനവെച്ച
നേർവെളിച്ചമെൻ കാഴ്ചയ്ക്കു മുള്ളുകൾ.
മീതെയെന്നിൽ പ്രഭാതം തുളുമ്പിയും
പൂമരം ചാഞ്ഞു പുല്കിയും നില്ക്കവെ
താഴെ സിന്ദൂരമാടും വനശ്യാമ-
ദുർഗതൻ ശോണമൗനമായ്ത്തീർന്നു ഞാൻ.
പൂമരം ചാഞ്ഞു പുല്കിയും നില്ക്കവെ
താഴെ സിന്ദൂരമാടും വനശ്യാമ-
ദുർഗതൻ ശോണമൗനമായ്ത്തീർന്നു ഞാൻ.
തെച്ചി പൂക്കും സിരകളിൽ വേരൂന്നി
വേടുറപ്പിച്ചു നില്പുണ്ടൊരാൺമരം
വേവുമാത്മാവിലൂറും വിയർപ്പിലും
തീരെയാകാശബിംബം മറയ്ക്കുവോൻ.
വേടുറപ്പിച്ചു നില്പുണ്ടൊരാൺമരം
വേവുമാത്മാവിലൂറും വിയർപ്പിലും
തീരെയാകാശബിംബം മറയ്ക്കുവോൻ.
മണ്ണിൽനിന്നു മുളച്ചുപൊന്തുമ്പൊഴും
മൺതരിയെന്നു പുച്ഛിച്ചു പാദുക-
ച്ചോട്ടിലിട്ടു മെതിക്കുന്നു ഭൂമിയെ
കാമിതങ്ങൾ കടഞ്ഞെടുത്തീടുവാൻ.
എന്തൊരാവാസഭീത വ്യവസ്ഥയി-
ക്കൂറ്റനാൺപീലി നീർത്തിക്കുടയുമ്പോൾ
പാലുറയ്ക്കുന്നതിൻ മുമ്പേയിളംകതിർ
വാക്കുറഞ്ഞു ശിലകളായു് മാറുന്നു.
മൺതരിയെന്നു പുച്ഛിച്ചു പാദുക-
ച്ചോട്ടിലിട്ടു മെതിക്കുന്നു ഭൂമിയെ
കാമിതങ്ങൾ കടഞ്ഞെടുത്തീടുവാൻ.
എന്തൊരാവാസഭീത വ്യവസ്ഥയി-
ക്കൂറ്റനാൺപീലി നീർത്തിക്കുടയുമ്പോൾ
പാലുറയ്ക്കുന്നതിൻ മുമ്പേയിളംകതിർ
വാക്കുറഞ്ഞു ശിലകളായു് മാറുന്നു.
ആയിരം മിഴിപ്പൂതം കിതപ്പാറ്റു-
മാലവട്ടപ്പനകൾക്കു താഴെയായു്
മസ്തകത്തിൽ മദം പൂത്തു പൊട്ടുന്ന
കാട്ടുകൈതകൾ ചിന്നം വിളിക്കവെ,
കൊച്ചുകൊച്ചു തിളക്കങ്ങൾ, തീപ്പൊരി-
സ്വപ്നമൂതുന്ന മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ,
മുൾപ്പടർപ്പിൽ മുഖം കോർത്തുടക്കുന്ന
രാത്രിതൻ പ്രേതമൗനമായ്ത്തീർന്നു ഞാൻ.
ക്ഷോഭസന്ധ്യകൾ വീണുടഞ്ഞാകാര-
മാർന്ന ശാപക്കടലിൻ നിറുകയിൽ
ചാന്ദ്രശൈത്യം കുടഞ്ഞസ്തചേതന
പാടകെട്ടിയ പാറയായു് മാറി ഞാൻ.
മാലവട്ടപ്പനകൾക്കു താഴെയായു്
മസ്തകത്തിൽ മദം പൂത്തു പൊട്ടുന്ന
കാട്ടുകൈതകൾ ചിന്നം വിളിക്കവെ,
കൊച്ചുകൊച്ചു തിളക്കങ്ങൾ, തീപ്പൊരി-
സ്വപ്നമൂതുന്ന മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ,
മുൾപ്പടർപ്പിൽ മുഖം കോർത്തുടക്കുന്ന
രാത്രിതൻ പ്രേതമൗനമായ്ത്തീർന്നു ഞാൻ.
ക്ഷോഭസന്ധ്യകൾ വീണുടഞ്ഞാകാര-
മാർന്ന ശാപക്കടലിൻ നിറുകയിൽ
ചാന്ദ്രശൈത്യം കുടഞ്ഞസ്തചേതന
പാടകെട്ടിയ പാറയായു് മാറി ഞാൻ.
മഞ്ഞുരഞ്ഞും മഴക്കാറ്റു ചീറ്റിയും
വേനലൂതിപ്പഴുപ്പിച്ചുരുക്കിയും
മുപ്പെരുമാൾ ചരിതങ്ങൾ കാതോർത്തു
നീറിനീറിപ്പതിഞ്ഞേ കിടപ്പു ഞാൻ.
വേനലൂതിപ്പഴുപ്പിച്ചുരുക്കിയും
മുപ്പെരുമാൾ ചരിതങ്ങൾ കാതോർത്തു
നീറിനീറിപ്പതിഞ്ഞേ കിടപ്പു ഞാൻ.
അന്ധകാരം വടിച്ചൊഴി, ച്ചേങ്ങുന്ന
നെഞ്ചിലിട്ടു തിളപ്പിച്ചു ധർമ്മങ്ങ-
ളെത്രയെത്രയലക്കി വെളുപ്പിച്ചു
കാറ്റിലായും കൊടിക്കൂറ തീർക്കുവാൻ!
മുദ്രവെച്ച പെൺവാക്കുകൾക്കില്ലാത്ത
മുക്തിയിന്നാത്മഭാരമായു് മൗനത്തി-
നാർദ്രഗർഭം കലങ്ങു, ന്നുരുൾപൊട്ടി
നാവു നീട്ടി ജ്വലിക്കുന്നു കല്ലുകൾ.
നെഞ്ചിലിട്ടു തിളപ്പിച്ചു ധർമ്മങ്ങ-
ളെത്രയെത്രയലക്കി വെളുപ്പിച്ചു
കാറ്റിലായും കൊടിക്കൂറ തീർക്കുവാൻ!
മുദ്രവെച്ച പെൺവാക്കുകൾക്കില്ലാത്ത
മുക്തിയിന്നാത്മഭാരമായു് മൗനത്തി-
നാർദ്രഗർഭം കലങ്ങു, ന്നുരുൾപൊട്ടി
നാവു നീട്ടി ജ്വലിക്കുന്നു കല്ലുകൾ.
ഇല്ലുറക്കം, മയക്കം, വഴങ്ങുവോർ-
ക്കില്ല നേരവും കാലവും നീതിയും
ഞാനുണർന്നേ കിടക്കുന്നു, തൃക്കഴൽ
പൊക്കിയെന്നെയുണർത്താനൊരുങ്ങൊലാ!
ക്കില്ല നേരവും കാലവും നീതിയും
ഞാനുണർന്നേ കിടക്കുന്നു, തൃക്കഴൽ
പൊക്കിയെന്നെയുണർത്താനൊരുങ്ങൊലാ!
നോവുതീറ്റിത്തഴുകുന്ന കൈയിൻ
കടങ്ങളല്ലോ പെരുകുന്നു, കേവല
നിദ്രയിൽ നിന്നുണർത്തുവാൻ ഞാനിനി
ഏതുണർത്തുപാട്ടങ്ങോട്ടു പാടണം?
കടങ്ങളല്ലോ പെരുകുന്നു, കേവല
നിദ്രയിൽ നിന്നുണർത്തുവാൻ ഞാനിനി
ഏതുണർത്തുപാട്ടങ്ങോട്ടു പാടണം?
(മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പു്, 1999)