സൂക്തം 31.
ഭാരദ്വാജൻ സുഹോത്രൻ ഋഷി; ത്രിഷ്ടുപ്പും ശക്വരിയും ഛന്ദസ്സുകൾ; ഇന്ദ്രൻ ദേവത. (കാകളി)
മുഖ്യസമ്പത്തുകൾക്കേകനാം സ്വാമി നീ;
തൃക്കയ്യിൽ വെച്ചിരിയ്ക്കുന്നു, നീ ലോകരെ;
പുത്രന്നു, വീരപൗത്രന്നു, തണ്ണീർക്കുമായ്
നൽസ്തവമുണ്ടിന്ദ്ര, ചൊല്ലൂന്നു മാനുഷർ!1
തൃക്കയ്യിൽ വെച്ചിരിയ്ക്കുന്നു, നീ ലോകരെ;
പുത്രന്നു, വീരപൗത്രന്നു, തണ്ണീർക്കുമായ്
നൽസ്തവമുണ്ടിന്ദ്ര, ചൊല്ലൂന്നു മാനുഷർ!1
അങ്ങയെപ്പേടിച്ചൊഴുകുന്നി,തെമ്പാടു –
മന്തരിക്ഷത്തിൽനിന്നക്ഷോഭ്യതോയവും;
ഇന്ദ്ര, നീ ചെല്കെ നടുങ്ങുന്നു, വാനൂഴി,
കുന്നുകൾ, കാടു – മുറപ്പുറ്റതൊക്കയും!2
മന്തരിക്ഷത്തിൽനിന്നക്ഷോഭ്യതോയവും;
ഇന്ദ്ര, നീ ചെല്കെ നടുങ്ങുന്നു, വാനൂഴി,
കുന്നുകൾ, കാടു – മുറപ്പുറ്റതൊക്കയും!2
ശൂരനാം ശുഷ്ണനോടിന്ദ്ര, സകുത്സനായ് –
പ്പോരാടി നീ; രണേ കൊന്നൂ, കുയവനെ;
സൂരന്റെ തേർവട്ടടരിൽക്കവർന്നു നീ;
ദൂരീകരിച്ചൂ, ദുരിതകാരികളെ!3
പ്പോരാടി നീ; രണേ കൊന്നൂ, കുയവനെ;
സൂരന്റെ തേർവട്ടടരിൽക്കവർന്നു നീ;
ദൂരീകരിച്ചൂ, ദുരിതകാരികളെ!3
വിധ്വംസിയാം ശംബരന്റെയൊരുനൂറു
ദുർദ്ധർഷമാം പുരമൊട്ടുക്കുടച്ചു, നീ;
സോമകൃത്താം ദിവോദാസന്നു,മീരിത –
സ്തോമനാകും ഭരദ്വാജന്നുമപ്പൊഴേ,
സോമനീരാകും വിലയ്ക്കു വാങ്ങപ്പെട്ട
ധീമൻ, ധനം നല്കിയല്ലോ, മതിബലാൽ!4
ദുർദ്ധർഷമാം പുരമൊട്ടുക്കുടച്ചു, നീ;
സോമകൃത്താം ദിവോദാസന്നു,മീരിത –
സ്തോമനാകും ഭരദ്വാജന്നുമപ്പൊഴേ,
സോമനീരാകും വിലയ്ക്കു വാങ്ങപ്പെട്ട
ധീമൻ, ധനം നല്കിയല്ലോ, മതിബലാൽ!4
സത്യയോധാന്വിതനബ്ഭവാൻ വൻപോരി –
നത്യുഗ്രമാം തേരിലേറുകു,രുധന;
ഉത്തമാധ്വാവേ, സരക്ഷനായെങ്കൽ വ –
ന്നെത്തുക; കീർത്തിമൻ, കേൾപ്പിയ്ക്ക, ലോകരെ!5
നത്യുഗ്രമാം തേരിലേറുകു,രുധന;
ഉത്തമാധ്വാവേ, സരക്ഷനായെങ്കൽ വ –
ന്നെത്തുക; കീർത്തിമൻ, കേൾപ്പിയ്ക്ക, ലോകരെ!5
കുറിപ്പുകൾ: സൂക്തം 31.
[1] മുഖ്യസമ്പത്തുകൾ – ധനങ്ങളിൽവെച്ചു മികച്ച ധനങ്ങൾ. പുത്രന്നു – പുത്രനും വീരനായ പൗത്രനും തണ്ണീരുമുണ്ടാകാൻ. നൽസ്തവം – അങ്ങയെക്കുറിച്ച്.
[2] തോയം = ജലം.
[3] സകുത്സനായ് – കുത്സനോടുകൂടി. കുയവൻ – ഒരസുരൻ. ദുരിതകാരികൾ – രാക്ഷസാദികൾ.
[4] സോമകൃത്ത് – സോമം ഉണ്ടാക്കിവെച്ചവൻ. ഈരിതസ്തോമൻ – സ്തോത്രം ചൊല്ലിയവൻ. മതിബലാൽ – ബുദ്ധിമിടുക്കിനാൽ.
[5] സത്യയോധാന്വിതൻ = യഥാർത്ഥഭടരോടുകൂടിയവൻ. ഉത്തമാധ്വാവേ – മികച്ച മാർഗ്ഗമുള്ളവനേ. സരക്ഷൻ = രക്ഷയോടുകൂടിയവൻ. കേൾപ്പിയ്ക്ക ലോകരെ – ഞങ്ങളെ ലോകവിശ്രുതരാക്കിയാലും.