വസിഷ്ഠൻ ഋഷി; ത്രിഷ്ടുപ്പ് ഛന്ദസ്സ്; അശ്വികൾ ദേവത.
വഴിയിൽ നൈ തൂകുന്നതും, മധുപാത്രങ്ങൾകൊണ്ടു ഭാസുരവും, ഹവിർവാഹിയും, മനുഷ്യരുടെ സ്വാമിയും, അന്നയുക്തവും, ദ്യാവാപൃഥിവികളിൽ ചുറ്റിനടക്കുന്നതുമായ നിങ്ങളുടെ പൊന്നിൻതേർ യുവാശ്വങ്ങളെപ്പൂട്ടി വന്നെത്തട്ടെ!1
അശ്വികളേ, എങ്ങോട്ടെങ്കിലും എഴുന്നള്ളാനൊരുങ്ങിയ നിങ്ങൾ യാതൊന്നിലൂടെയാണോ, ദേവകാമന്മാരിൽ ചെല്ലുന്നത്; പഞ്ചഭുതങ്ങളെ തഴപ്പിയ്ക്കുന്നതും മൂന്നു നുകത്തണ്ടുള്ളതുമായ അതു സ്തുതിയാൽ പൂട്ടപ്പെട്ടു വന്നെത്തട്ടെ!2
ദസ്രരേ, നിങ്ങൾ നല്ല കുതിരകളോടും അന്നത്തോടുംകൂടി ഇങ്ങോട്ടു വരുവിൻ: മധുരമായ നിധി നികരുവിൻ. വധുവോടുകൂടി സഞ്ചരിച്ച്, ആകാശപ്രാന്തങ്ങളെ വട്ടുകൾകൊണ്ടു ചതയ്ക്കാറുള്ളതാണല്ലോ, നിങ്ങളുടെ രഥം!3
യുവതിയായ സൂര്യപുത്രി രാത്രിയിൽ നിങ്ങളുടെ തേരിൽ കേറി. നിങ്ങൾ ദേവകാമനെ കർമ്മംകൊണ്ടു കാത്തരുളുന്നു; അപ്പോൾ, തിളങ്ങുന്ന അന്നം രക്ഷിയ്ക്കു നിങ്ങളിലണയുന്നു!4
തേരാളികളായ അശ്വികളേ, നിങ്ങളുടെ ആ രഥം തേജസ്സുടുക്കുന്നു; പൂട്ടപ്പെട്ടു വഴിയിലെത്തുന്നു. നിങ്ങൾ അതിലൂടെ ഞങ്ങളുടെ ശാന്തിയ്ക്കും സുഖത്തിനുമായി, പുലർകാലത്ത് ഈ യജ്ഞത്തിൽ എഴുന്നള്ളിയാലും!5
നേതാക്കളേ, നിങ്ങൾ ഒരു ഗൗരപ്പേടപോലെ, തിളങ്ങുന്ന സോമത്തെക്കുറിച്ചു ദാഹത്തോടെ ഇന്നു ഞങ്ങളുടെ സവനത്തിൽ വന്നു ചേർന്നാലും: നിങ്ങളെ വളരെയിടങ്ങളിൽ സ്തുതിച്ചുപോരുന്നുണ്ടല്ലോ; എന്നാൽ മറ്റു ദേവകാമന്മാർ നിങ്ങളെ പിടിച്ചുനിർത്തിയത്!6
അശ്വികളേ, നിങ്ങൾ സമുദ്രത്തിലെറിയപ്പെട്ട ഭുജ്യുവിനെ വെള്ളത്തിൽനിന്നു കേറ്റി – ഇളപ്പവും തളർച്ചയും ഇടർച്ചയുമില്ലാത്ത കുതിരകളെക്കൊണ്ടും, വേലകൾകൊണ്ടും മറുകരയണച്ചു!7
യുവാക്കളേ, അശ്വികളേ, നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ എന്റെ വിളി കേൾക്കുവിൻ: അന്നസഹിതമായ ഗൃഹത്തിൽ വരുവിൻ; രത്നങ്ങൾ തരുവിൻ; സ്തോതാക്കളെ തഴപ്പിയ്ക്കുവിൻ; നിങ്ങൾ ‘സ്വസ്തിയാൽപ്പാലിപ്പിനെ,പ്പൊഴുമെങ്ങളെ!’8
[1] മാധുപാത്രങ്ങൾ – മധുയുക്തമാണ്, അശ്വികളുടെ രഥമെന്ന് ഒന്നാം മണ്ഡലത്തിൽത്തന്നേ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടിട്ടുണ്ട്. വന്നെത്തട്ടെ – ഞങ്ങളുടെ യാഗത്തിൽ.
[2] ദേവകാമന്മാർ – യജമാനന്മാർ. അതു – നിങ്ങളുടെ രഥം. സ്തുതി – ഞങ്ങളുടെ സ്തോത്രം.
[3] നിധി – സോമം. വധു – സൂര്യ. വട്ടുകൾ = ചക്രങ്ങൾ.
[4] അന്നം – സോമവും മറ്റും.
[5] അത് – രഥം.
[6] ഗൗരം – ഒരുതരം മാൻ. പിടിച്ചുനിർത്തരുത് – അവരെ വിട്ടു, ഞങ്ങളുടെ അടുക്കൽത്തന്നെ വരണം.
[7] വേലകൾ – ദേഹപ്രയത്നങ്ങൾ.