ഋഷിച്ഛന്ദോദേവതകൾ മുമ്പേത്തവ.
രാത്രി സോദരിയായ ഉഷസ്സിനെ വിട്ടുപോവുകയായി: ആ കറുമ്പി പകലിന്നു വഴിയൊഴിയ്ക്കുന്നു. അതിനാൽ ഞങ്ങൾ അശ്വധനരും ഗോധനരുമായ നിങ്ങളെ വിളിയ്ക്കുന്നു. നിങ്ങളെ വിളിയ്ക്കുന്നു. നിങ്ങൾ പകലിരവു പകയനെ ഞങ്ങളിൽനിന്നകറ്റുവിൻ!1
അശ്വികളേ, നിങ്ങൾ തേരിൽ ഹവിർദ്ദാതാവിന്നു ധനവും കൊണ്ടു വന്നെത്തുവിൻ; പട്ടിണിയും രോഗവും ഞങ്ങളിൽനിന്നു നീക്കുവിൻ; മധുമാന്മാരേ, പകലിരവു ഞങ്ങളെ പാരിപാലിയ്ക്കുവിൻ!2
സമീപിച്ചിരിയ്ക്കുന്ന പുലർകാലത്തു നിങ്ങളുടെ രഥത്തെ സുഖേന പൂട്ടപ്പെട്ട വൃഷാക്കൾ ഇങ്ങോട്ടു തിരിയ്ക്കട്ടെ – അശ്വികളേ, തുന്നിയ കടിഞ്ഞാണും ധനവവുമുള്ള രഥത്തെ നിങ്ങൾ തണ്ണീരിയന്ന കുതിരകളെക്കൊണ്ടു വലിപ്പിയ്ക്കുവിൻ!3
നൃപാലകരേ, മൂന്നു നുകത്തണ്ടോടും ധനത്തോടും കൂടിയ, പകലിലെയ്ക്കു പോകുന്ന പള്ളിത്തേരുണ്ടല്ലോ, നിങ്ങൾക്ക്; ന്യാസത്യന്മാരേ, അതിലൂടെ ഞങ്ങളിൽ വന്നെത്തുവിൻ: വസിഷ്ഠൻ നിങ്ങളെ സ്തുതിയ്ക്കുന്നു!4
നിങ്ങൾ ച്യവനനെ വാർദ്ധക്യത്തിൽനിന്നു മോചിപ്പിച്ചു; പേദ്രുവിന്ന് ഒരു ശീഘ്രാശ്വത്തെ കല്പിച്ചുകൊടുത്തു; അത്രിയെ ഉമിത്തീയ്യിൽനിന്നും ഇരുട്ടിൽനിന്നും കരയേറ്റി; ജാഹുഷനെ കൈവിട്ടുപോയ രാജ്യത്തു വീണ്ടും വാഴിച്ചു!5
അശ്വികളേ, ഇതാ, സ്തോത്രം – ഇതാ, സ്തുതി: വൃഷാക്കളേ, ഈ ശോഭനസ്തവം നിങ്ങൾ കേൾക്കുവിൻ. നിങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ കർമ്മങ്ങൾ നിങ്ങളിലണയട്ടെ!. നിങ്ങൾ ‘സ്വസ്തിയാൽപ്പാലിപ്പിനെ,പ്പൊഴുമെങ്ങളെ!’ 6