ഋഷിച്ഛന്ദോദേവതകൾ മുമ്പേത്തവ.
കമനീയമായ കാന്തികൊണ്ടും തിരുവുടൽകൊണ്ടും ശോഭിയ്ക്കുന്നു നാസത്യരേ, നിങ്ങൾ സമ്പത്തേറിയ കാള – കുതിരത്തേരിലൂടെ വന്നാലും: വളരെ സ്തുതികൾ നിങ്ങളെ സേവിയ്ക്കുന്നു!1
നാസത്യരേ, നിങ്ങൾ ഒരേപ്രീതി പൂണ്ടു, ദേവന്മാരോടുകൂടി, തേരിൽ ഞങ്ങളുടെ അടുക്കലെയ്ക്കു വരുവിൻ നിങ്ങളും ഞങ്ങളും തമ്മിലെസ്സഖ്യം അച്ഛൻവഴിയ്ക്കുള്ളതാണ്. ഒരാളാണ്, (നമ്മുടെ) പിതാമഹൻ; അതു നിങ്ങൾ ഓർക്കേണമേ!2
സ്തോത്രങ്ങൾ അശ്വികളെയും, ബന്ധുക്കളായ പ്രൗഢകർമ്മങ്ങൾ ഉഷോദേവികളെയും ഉണർത്തുന്നു. മേധാവി ഈ സ്തുത്യകളായ ദ്യാവ്യാപൃഥിവികളെ പരിഹരിച്ചു, നാസത്യരെ നേരിട്ടു സ്തുതിയ്ക്കുന്നു.3
അശ്വികളേ, ഉഷസ്സു പുലരുന്നു; നിങ്ങൾക്കായി സ്തോതാക്കൾ സ്തോത്രങ്ങൾ സംഭരിയ്ക്കുന്നു; ദേവൻ സവിതാവു തേജസ്സുയർത്തുന്നു; അഗ്നികളും ജ്വലിയ്ക്കപ്പെട്ടു, തുലോം സ്തുതിയ്ക്കപ്പെടുന്നു.4
നാസത്യരേ, അശ്വകളേ, നിങ്ങൾ പടിഞ്ഞാറുനിന്നും, കിഴക്കുനിന്നും, തെക്കുനിന്നും, വടക്കുനിന്നും – എല്ലാടത്തുനിന്നും – പഞ്ചജനഹിതമായ സമ്പത്തോടെ വന്നെത്തുവിൻ. നിങ്ങൾ ‘സ്വസ്തിയാൽപ്പാലിപ്പിനെ,പ്പൊഴുമെങ്ങളെ!’ 5
[1] കാള – കുതിരത്തേർ – കാളകളെയും കുതിരകളെയും പൂട്ടിയ രഥം.
[2] അച്ഛൻ – അശ്വികളുടെ അച്ഛൻ, സൂര്യനും വസിഷ്ഠന്റെ അച്ഛൻ, വരുണനുമാകുന്നു. ഒരാൾ – കശ്യപൻ: കശ്യപന്റെ പുത്രന്മാരാണ്, സൂര്യവരുണന്മാർ; അതിനാൽ അശ്വികളുടേയും വസിഷ്ഠന്റെയും പിതാമഹൻ, കശ്യപൻ തന്നെ.
[3] ബന്ധുക്കൾ – പ്രിയതരങ്ങൾ. മേധാവി – വസിഷ്ഠൻ.