‘കഥ​പ​റ​യു​ന്ന ആൾ’ എന്ന പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ ലേഖനം വാൾ​ട്ടർ ബെൻ​യാ​മിൻ ആരം​ഭി​ക്കു​ന്ന​തു തന്നെ കഥ​പ​റ​ച്ചിൽ എന്ന കല മരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു് എന്നു് സാ​ക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണു്. ‘നേരേ ചൊ​വ്വേ കഥ പറ​യാ​ന​റി​യു​ന്ന ആളു​ക​ളെ വി​ര​ള​മാ​യേ നാം കാ​ണു​ന്നു​ള്ളൂ. ഒരു കഥ കേൾ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ആഗ്ര​ഹം ആരെ​ങ്കി​ലും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചാൽ​ത്ത​ന്നെ ചു​റ്റു​മു​ള്ള​വർ അങ്ക​ലാ​പ്പി​ലാ​കു​ന്നു. ഒരി​ക്ക​ലും നഷ്ട​പ്പെ​ടി​ല്ല എന്നു കരു​തിയ എന്തോ അനു​ഭ​വ​ങ്ങൾ കൈ​മാ​റാ​നു​ള്ള കഴിവ് കൈ​മോ​ശം വന്നാ​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ…’ അദ്ദേ​ഹം കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ക്കു​ന്നു.

ഈ അവ​സ്ഥ​യു​ടെ മൂ​ല​കാ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ബെൻ​യാ​മിൻ വെ​ളി​ച്ചം വീ​ശു​ന്നു​ണ്ട്: അനു​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ വി​ല​യി​ടി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു, ഒന്നാം ലോ​ക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ അവ​സാ​ന​കാ​ല​ത്തു​ത​ന്നെ ഇതി​ന്റെ ആദ്യ​സൂ​ച​ന​കൾ വെ​ളി​വാ​യി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. യു​ദ്ധ​ക്ക​ള​ത്തിൽ നി​ന്നു് മട​ങ്ങി​യെ​ത്തിയ പട്ടാ​ള​ക്കാർ മാ​നി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. എന്തു​കൊ​ണ്ടോ തങ്ങ​ളു​ടെ അനു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു് വാ​ചാ​ല​രാ​കാൻ അവർ​ക്കു് കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല.

പിൽ​ക്കാല സാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ നി​റ​ഞ്ഞു നിന്ന ഈ മാ​റ്റ​ത്തെ വി​ശ​ദീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ബെൻ​യാ​മിൻ പറ​യു​ന്നു: ‘പണ്ടൊ​രി​ക്ക​ലു​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത രീ​തി​യിൽ യു​ദ്ധം അനു​ഭ​വ​ജ്ഞാ​ന​ത്തെ—വി​ശേ​ഷി​ച്ചും വി​ല​ക്ക​യ​റ്റം സാ​മ്പ​ത്തി​ക​മായ അനു​ഭ​വ​ജ്ഞാ​ന​ത്തെ​യും യാ​ന്ത്രി​ക​മായ യു​ദ്ധം ശാ​രീ​രി​കാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളേ​യും, അധി​കാ​രം ധർ​മ​ബോ​ധ​ത്തെ​യും പൂർ​ണ​മാ​യും തകിടം മറി​ച്ചു. കു​തി​ര​വ​ണ്ടി​യിൽ സ്കൂ​ളി​ലേ​ക്കു് പോ​യി​രു​ന്ന ഒരു തലമുറ തു​റ​ന്ന ആകാ​ശ​ത്തി​നു കീഴിൽ എത്തി​പ്പെ​ട്ടു. അവർ​ക്കു ചു​റ്റു​മു​ള്ള​തെ​ല്ലാ തല​യ്ക്കു മു​ക​ളി​ലെ മേ​ഘ​ങ്ങ​ളൊ​ഴി​ച്ച്, തി​രി​ച്ച​റി​യാ​നാ​കാ​ത്ത​വി​ധം മാ​റി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു, മേ​ഘ​ങ്ങ​ളും അസാ​മാ​ന്യ​മായ വി​നാ​ശ​ശ​ക്തി​യു​ള്ള തരം​ഗ​ങ്ങ​ളും അവ​യ്ക്കെ​ല്ലാം നടു​വിൽ ദുർ​ബ​ല​മായ, നശ്വ​ര​മായ മനു​ഷ്യ​ശ​രീ​ര​വും… (Illuminations, p. 83–107).

ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ കഥ​പ​റ​ച്ചി​ലി​നു് സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന ഈ വി​പ​ര്യ​യം ആധു​നിക സമൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പി​റ​വി​യോ​ളം തന്നെ പഴ​ക്ക​മേ​റി​യ​താ​ണു്. ആധു​നിക കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​യായ നോ​വ​ലി​ന്റെ ഉറ​വി​ട​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി ലൂ​ക്കാ​ച്ചു് വീടു് നഷ്ട​പ്പെ​ടുക എന്ന സർ​വാ​തി​ശാ​യി​യായ അനു​വ​ത്തി​ന്റെ ഇതി​ഹാ​സ​മെ​ന്നു് നോ​വ​ലി​നെ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് വെ​റു​തെ​യ​ല്ല. എല്ലാ​വ​രും പര​സ്പ​ര​മ​റി​യു​ന്ന ഓർ​മ്മ​ക​ളും വി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളും പങ്കു​വ​യ്ക്കു​ന്ന പഴയ സമൂ​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ തകർ​ച്ച​യോ​ടെ, എങ്ങ​നെ ആധു​നിക മനു​ഷ്യൻ കൂ​ടു​തൽ അന്യ​വ​ത്കൃ​ത​നും ഏകാ​കി​യു​മാ​യി മാ​റു​ന്നു? ഈ അന്യ​വ​ത്ക​ര​ണം എങ്ങ​നെ നാ​യ​ക​സ​ങ്കൽ​പ​ത്തെ പ്ര​ശ്ന​വ​ത്ക​രി​ച്ചു​വെ​ന്നും ലൂ​ക്കാ​ച്ചു് വി​ശ​ദ​മാ​യി പ്ര​തി​പാ​ദി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് (Theory of the Novel). വസ്ത്രം നെ​യ്യു​മ്പോ​ഴും ബീഡി തെ​റു​ക്കു​മ്പോ​ഴും ബാ​ല്യ​കാ​ല​ത്തു് കു​പ്പി വി​ള​ക്കി​നു ചു​റ്റും കൂ​ട്ടം​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴും എല്ലാം നമ്മു​ടെ പൂർ​വ്വി​ക​രെ കഥ പറ​ഞ്ഞ് രസി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന ആളുകൾ ഇന്നു് അതി​വി​ദു​ര​മായ ഓർമ്മ മാ​ത്ര​മാ​ണു്. കാരണം ആഖ്യാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് വാ​യ​നാ​മു​റി​യി​ലേ​ക്കു് ചു​രു​ങ്ങി​പ്പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വാചിക ആഖ്യാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലെ ഈ നഷ്ട​ലോ​ക​ത്തെ വീ​ണ്ടും നമു​ക്കു കാ​ട്ടി​ത്ത​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള​താ​ണു് ഗ്ര​ബി​യേൽ ഗാർ​സ്യ മാർ​കേ​സി​ന്റെ ഏറ്റ​വും വലിയ പ്ര​സ​ക്തി.

അടി​യ​ന്ത​രാ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ അവ​സാ​ന​നാ​ളു​ക​ളിൽ കൽ​ക്ക​ത്ത​യി​ലെ നാഷണൽ ലൈ​ബ്ര​റി​യിൽ പുതിയ പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന മേ​ശ​യിൽ ഒരു വി​സ്മ​യം പോലെ മാർ​കേ​സി​ന്റെ ‘ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂ​റു​വർ​ഷ​ങ്ങൾ’ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​തു് ഞാ​നി​ന്നും ഓർ​ക്കു​ന്നു. മകാൻ​ഡോ എന്ന സാ​ങ്കൽ​പിക നഗ​ര​ത്തി​ന്റെ ദു​ര​ന്ത​പൂർ​ണ​മായ ചരി​ത്ര​വും ഏകാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​നെ​തി​രാ​യി കേണൽ ഒറീ​ലി​യോ ബുവൻഡ നയി​ക്കു​ന്ന സാ​യു​ധ​സ​മ​ര​ത്തി​ന്റെ പരാ​ജ​യ​വു​മാ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മിക്ക കൃ​തി​ക​ളു​ടെ​യും പ്ര​മേ​യം. ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂറു വർ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ’ ബു​വൻ​ഡ​യു​ടെ ഐതി​ഹാ​സി​ക​മായ ചെ​റു​ത്തു​നി​ല്പും മകാൻ​ഡോ എന്ന ബനാനാ റി​പ്പ​ബ്ലി​ക്കി​ന്റെ ഉയർ​ച്ച​യും തകർ​ച്ച​യു​മാ​ണു് മാർ​കേ​സ് വി​വ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. സമ​ര​രം​ഗ​ത്തു നി​ന്നു് തന്റെ വലിയ വീ​ട്ടി​ലെ ഇരു​ണ്ട മു​റി​യി​ലേ​ക്കു് പിൻ​വാ​ങ്ങി സ്വർ​ണ​ത്തിൽ സമ്മോ​ഹ​ന​മായ മത്സ്യ​രൂ​പ​ങ്ങൾ നിർ​മ്മി​ച്ചും നശി​പ്പി​ച്ചും ജീ​വ​നൊ​ടു​ക്കാൻ വൃഥാ പരി​ശ്ര​മി​ച്ചും കഴി​യു​ന്ന ബു​വൻ​ഡ​യു​ടെ ചി​ത്രം ഐതി​ഹാ​സി​ക​മായ ഹാ​സ്യം കലർ​ന്ന നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ​യാ​ണു് മാർ​കേ​സ് അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. ബു​വൻ​ഡ​യു​ടെ പരാ​ജ​യ​ത്തി​നു് ശേഷം ചി​ത​റി​പ്പോയ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സഖാ​ക്കൾ നട​ത്തു​ന്ന വ്യ​ക്തി​പ​ര​മായ ചെ​റു​ത്തു​നി​ല്പു​ക​ളാ​ണു് ‘No one writes to the Colonel’, ‘Leaf Storm’ തു​ട​ങ്ങിയ കൃ​തി​ക​ളു​ടെ പ്ര​മേ​യം.

‘The Autumn of the Partriarch’, ‘Big Mama’s Funaral’, ‘The General in his Labyrinth’ തു​ട​ങ്ങിയ കൃ​തി​ക​ളിൽ നി​ശി​ത​വും പല​പ്പോ​ഴും ക്രൂ​ര​വു​മായ ഹാ​സ്യ​ത്തോ​ടെ മാർ​കേ​സ് ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ഏകാ​ധി​പ​ത്യ ഭര​ണ​കൂ​ട​ങ്ങ​ളെ ചി​ത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ഓർ​മ്മ​യും ഓർ​മ്മ​ത്തെ​റ്റും, പേ​ക്കി​നാ​വു​ക​ളും ആർ​ദ്ര​മോ​ഹ​ങ്ങ​ളും കൊടും ക്രൂ​ര​ത​യും രക്ത​പ്പു​ഴ​ക​ളും കൂ​ടി​പ്പി​ണ​ഞ്ഞൊ​ഴു​കു​ന്ന ‘കു​ല​പ​തി​യു​ടെ ശിശിര’ത്തി​ലെ വി​ശ്ര​മാ​ത്മ​ക​മായ ആഖ്യാ​നം ഒരു​പ​ക്ഷേ, സമൂഹ യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തെ കൂ​ടു​തൽ സത്യ​സ​ന്ധ​മാ​യി ആവി​ഷ്ക​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. തി​ര​ത്ത​ല​പ്പ​ത്തു് നു​ര​ഞ്ഞു പൊ​ന്തു​ന്ന പത​പോ​ലെ മന​സ്സിൽ വി​ട​രു​ന്ന വേ​താ​ള​രൂ​പ​ങ്ങൾ പോലും സമൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സം​ഘർ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നാ​ണു് പി​റ​വി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന മാർ​ക്സി​ന്റെ പ്ര​സ്താ​വം (German ideology) ഇവിടെ സം​ഗ​ത​മാ​ണു്.

രൂ​ക്ഷ​മായ സം​ഘ​ട്ട​ന​ങ്ങ​ളും പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും പരാ​ജ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന വി​മോ​ച​നോ​ദ്യ​മ​ങ്ങൾ പി​ച്ചി​ച്ചീ​ന്തിയ ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്ക​യു​ടെ രോ​ദ​ന​മാ​ണു് മാർ​കേ​സി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളു​ടെ സ്ഥാ​യീ​ഭാ​വം.

സിൽ​വാ​നാ പാ​റ്റർ​നോ​സ്ട്രോ മാർ​കേ​സി​ന്റെ ബന്ധു​ക്ക​ളേ​യും സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളേ​യും കണ്ടു് നട​ത്തിയ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളും ‘Living to Tell the Tale’ എന്ന അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആത്മ​ക​ഥ​യു​ടെ ഒന്നാം ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് തർ​ജ​മ​യും മാർ​കേ​സി​ന്റെ കഥാ​പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ലേ​ക്കു് ഒരു പുതിയ വാതിൽ നമു​ക്കു് തു​റ​ന്നു തരു​ന്നു​ണ്ടു്. സാ​ന്റി​യാ​ഗോ മൂ​റ്റി​സും റാമോൻ ഇയാൻ ബാ​ക്ക​യും മാർ​കേ​സി​ന്റെ ആഖ്യാ​ന​ശൈ​ലി എങ്ങ​നെ കൊ​ളം​ബി​യ​യി​ലെ ജന​സം​സ്കൃ​തി​യു​മാ​യി ഇഴ​ചേർ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു് വി​വ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ‘ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂറു വർഷ’ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി മൂ​റ്റി​സ് പറ​യു​ന്ന​തു് നോ​ക്കുക;

‘ഇവിടെ ആളുകൾ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തു് ഇങ്ങ​നെ​യാ​ണു്. കൊ​ളം​ബിയ ഒരു മാ​ന്ത്രി​ക​രാ​ജ്യ​മാ​ണു്. ജന​ങ്ങൾ മന്ത്ര​വാ​ദ​ത്തിൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. വി​ല്ലാ​ബി​ലൈ​വ​യി​ലെ ചന്ത​യിൽ​പ്പോ​യി നോ​ക്കുക… ആളുകൾ ട്ര​ക്കി​നു് മു​ക​ളിൽ വി​ശു​ദ്ധ​ജ​ലം തളി​ക്കു​ന്ന​തു കാണാം. അങ്ങ​നെ ചെ​യ്താ​ല​തു് മറി​യി​ല്ല എന്നാ​ണ​വ​രു​ടെ വി​ശ്വാ​സം.’

ബാക്ക ‘മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തി’ന്റെ വേ​രു​കൾ എങ്ങ​നെ​യാ​ണു് കൊ​ളം​ബി​യ​യു​ടെ സം​സ്കാ​ര​ത്തിൽ ആണ്ടി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തെ​ന്നു് വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.

‘പി​യാ​നോ വി​ദ​ഗ്ധ​നായ ഒരാൾ ഏറെ പേരും പെ​രു​മ​യും നേടി നാ​ട്ടിൽ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ആദ​രി​ക്കാ​നാ​യി നാ​ട്ടു​കാർ പി​യാ​നോ വാ​യി​ക്കാൻ ക്ഷ​ണി​ച്ചു. പോ​പ്പി​ന്റെ​യും ലി​സ്കി​ന്റെ​യും എല്ലാം കൃ​തി​കൾ അദ്ദേ​ഹം വി​ദ​ഗ്ധ​മാ​യി വാ​യി​ച്ചു. അപ്പോൾ അദ്ദേ​ഹം നാ​ട്ടിൽ പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ ഒരു കൃ​തി​കൂ​ടി വാ​യി​ക്ക​ണം എന്നാ​യി ജന​ങ്ങ​ളു​ടെ ആവ​ശ്യം. ഇതൊരു വലിയ അവ​മ​തി​യാ​യി​ട്ടാ​ണു് ആ സം​ഗീ​ത​ജ്ഞൻ കരു​തി​യ​തു്. ഞാൻ പി​യാ​നോ വാ​യി​ക്കു​ന്ന​തു് ഈ നഗരം ഇനി​യൊ​രി​ക്ക​ലും കേൾ​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹം പ്ര​തി​ജ്ഞ​യെ​ടു​ത്ത​ത്രേ. അപ്പോൾ അയാൾ​ക്കു് മു​പ്പ​തു വയ​സ്സു പ്രാ​യ​മേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. തൊ​ണ്ണൂ​റു കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടാ​ണു് അയാൾ മരി​ക്കു​ന്ന​തു്. പക്ഷേ, അയാൾ തന്റെ പ്ര​തി​ജ്ഞ പാ​ലി​ച്ചു. കാ​ല​ത്തു് പി​യാ​നോ പരി​ശീ​ലി​ക്കു​മ്പോൾ കമ്പി​ക​ളി​ല​യാൾ പഞ്ഞി നി​റ​യ്ക്കു​മാ​യി​രു​ന്ന​ത്രേ. ശബ്ദം പു​റ​ത്തു കേൾ​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു് ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താൻ.

‘ഇതു മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​മ​ല്ലെ​ങ്കിൽ മറ്റെ​ന്താ​ണു്?’ ബാക്ക ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു. ‘Innocent Erendira’-​യിലും ‘In Evil Hour’-ലും ‘Love in the Time of Cholera’-ലും എല്ലാം മാർ​കേ​സി​ന്റെ ആഖ്യാ​നം യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​വും മി​ഥ്യ​യും ഇട​ക​ല​രു​ന്ന​താ​ണു്. സ്വ​പ്ന​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണു് പല​പ്പോ​ഴും അവ അനു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഈ സ്വ​പ്നാ​ത്മ​കത സാ​മു​ഹ്യ​യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​വു​മാ​യി അതി​നു​ള്ള നാ​ഭീ​നാ​ള​ബ​ന്ധ​ത്തെ ഒരി​ക്ക​ലും അറു​ത്തു​ക​ള​യു​ന്നി​ല്ല. ഇരു​പ​തു കൊ​ല്ലം കൊ​ണ്ടാ​ണു് ‘ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂറു വർ​ഷ​ങ്ങൾ’അദ്ദേ​ഹം പൂർ​ത്തീ​ക​രി​ച്ച​തെ​ന്നും എഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾ രണ്ടാ​യി​രം ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള ഒരു ചോ​ദ്യാ​വ​ലി അദ്ദേ​ഹം ഒരു സു​ഹൃ​ത്തി​നു് അയ​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അറി​യു​മ്പോ​ഴാ​ണു് ഇതു് കൂ​ടു​തൽ വ്യ​ക്ത​മാ​വു​ന്ന​തു്. കാ​ഫ്ക​യേ​യും തോമസ് മാ​നി​നേ​യും ചർച്ച ചെ​യ്യു​മ്പോൾ ലൂ​ക്കാ​ച്ചു് പറ​യു​ന്ന ഒരു കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു്. കാ​ഫ്ക​യു​ടെ മെ​റ്റാ​മോർ​ഫ​സി​സി​ന്റെ തു​ട​ക്കം ഏതു് റി​യ​ലി​സ്റ്റ് കഥാ​കൃ​ത്തി​നെ​യും അതി​ശ​യി​ക്കു​ന്ന തര​ത്തിൽ ട്രാ​വ​ലി​ങ് സെ​യിൽ​സ്മാ​ന്റെ മു​റി​യു​ടെ മി​ഴി​വാർ​ന്ന ഒരു ചി​ത്രം നമ്മു​ടെ മു​ന്നിൽ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ചു​വ​രിൽ ആണി​യ​ടി​ച്ചു വച്ചി​ട്ടു​ള്ള സു​ന്ദ​രി​യു​ടെ ചി​ത്ര​വും സാ​മ്പി​ളു​കൾ അടു​ക്കി വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള യാ​ത്രാ​സ​ഞ്ചി​യും അലാറം ക്ലോ​ക്കും എല്ലാം കൃ​ത്യ​ത​യോ​ടെ നമ്മു​ടെ കൺ​മു​ന്നിൽ തെ​ളി​യു​ന്നു. പക്ഷേ, അല്പം കൂ​ടി​യു​റ​ങ്ങാം എന്നു തീ​രു​മാ​നി​ക്കു​ന്ന ഗ്രി​സോ​കു് സാംസ തെ​ന്നി​പ്പോയ പു​ത​പ്പ് വലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു് മൂ​ടി​പ്പു​ത​ച്ചു​റ​ങ്ങാൻ നോ​ക്കു​മ്പോൾ ഈ റി​യ​ലി​സ്റ്റ് ചി​ത്രം കീ​ഴ്മേൽ മറി​യു​ന്നു. കാരണം സം​സ​യ്ക്കി​പ്പോൾ കൈ​ക​ളി​ല്ല. നി​ഷ്ഫ​ല​മാ​യി വാ​യു​വി​ലാ​ടു​ന്ന കുറേ കാ​ലു​കൾ മാ​ത്ര​മേ​യു​ള്ളൂ. വളരെ കണി​ശ​മാ​യി കാഫ്ക ചി​ത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തെ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് പകരം യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ഒരു പ്രേ​ത​ദർ​ശ​ന​ത്തെ ആണു് അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും ഭീ​തി​യും സം​ഭ്ര​മ​വും നി​റ​ഞ്ഞ (angst-​ridden) ഒരു ജീവിത ദർ​ശ​ന​ത്തെ​യാ​ണു് അതു് ആവി​ഷ്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും ലു​ക്കാ​ച്ചു് പറ​യു​ന്നു​ണ്ടു്. ലു​ക്കാ​ച്ചി​ന്റെ സാ​ഹി​ത്യ​സ​മീ​പ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു് പൊ​തു​വേ യോ​ജി​ക്കാ​ത്ത ബർ​തോൾ​ഡ് ബ്ര​ഹ്തും കാ​ഫ്ക​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഏതാ​ണ്ടു് ഇതേ കാ​ര്യം തന്നെ പറ​യു​ന്നു​വെ​ന്ന​തു് ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​ണു്. ‘അയാ​ളു​ടെ കൃ​ത്യത കൃ​ത്യ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത ഒരു മനു​ഷ്യ​ന്റേ​താ​ണു്. ഒരു സ്വ​പ്ന​ജീ​വി​യു​ടെ…’

എന്നാൽ മാർ​കേ​സി​ന്റെ കഥാ​പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തിൽ ചുരുൾ നി​വ​രു​ന്ന ഭ്ര​മ​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ന്റെ കൂ​ടു​തൽ വ്യ​ക്ത​മായ ആവി​ഷ്ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണു്. അതു് ആധു​നി​ക​ത​യു​ടെ​യും ഉത്ത​രാ​ധു​നി​ക​ത​യു​ടെ​യും ഭ്ര​മ​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് ഗു​ണ​പ​ര​മാ​യും വ്യ​ത്യ​സ്ത​മായ ഒരു മണ്ഡ​ല​ത്തി​ലാ​ണു് വ്യാ​പ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ജോസ് സാൽഗർ ഈ സവി​ശേ​ഷത ഭം​ഗി​യാ​യി തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്നു​ണ്ടു്.

‘കാ​ര്യ​ങ്ങൾ കൃ​ത്യ​മാ​യി പറയുക എന്ന​താ​ണു് മാജിൿ റി​യ​ലി​സ​ത്തി​ന്റെ അർ​ത്ഥം—സത്യ​ത്തിൽ നി​ന്നാ​രം​ഭി​ക്കുക; അതി​നു് കൂ​ടു​തൽ മി​ഴി​വ് നൽകുക… മാർ​കേ​സ് സത്യ​ത്തോ​ടു് സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തെ ചേർ​ത്തു.’

മാർ​കേ​സി​ന്റെ ‘ആത്മ​ക​ഥ​യു​ടെ ഒന്നാം ഭാഗം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പണി​പ്പു​ര​യി​ലേ​ക്കു് നമ്മെ എത്തി​ക്കു​ന്നു. സിയാറ നവാ​ഡ​യു​ടെ താ​ഴ്‌​വാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ വാ​ഴ​ത്തോ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ നി​ന്നാ​രം​ഭി​ക്കു​ന്ന മാർ​കേ​സി​ന്റെ സ്മ​ര​ണ​കൾ കൊ​ളം​ബി​യ​യു​ടെ​യും മൂ​ന്നാം​ലോക രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അനു​ഭ​വ​മ​ണ്ഡ​ല​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് വ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന ഒര​നു​ഭ​വ​മാ​യി മാ​റു​ന്നു. ജീ​വി​ത​മെ​ന്ന​തു് ഒരാൾ ജീ​വി​ച്ച ഒന്ന​ല്ല നാം ഓർ​മി​ക്കു​ന്ന ഒന്നാ​ണു് എന്ന പ്ര​സ്താ​വ​ത്തെ തല​ക്കു​റി​യാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണു് ഈ ആത്മ​കഥ ആരം​ഭി​ക്കു​ന്ന​തു്.

മാർ​കേ​സ് അജ്ഞാ​ത​രും അപ​രി​ചി​ത​രു​മായ തന്റെ വാ​യ​ന​ക്കാ​രോ​ടു് വര​മൊ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ സം​വ​ദി​ക്കു​ന്ന ആധു​നിക നോ​വ​ലി​സ്റ്റ​ല്ല. ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഓരോ ഞെ​ളി​വും പി​രി​വും സാ​കൂ​തം കേ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു സഭയെ അഭി​സം​ബോ​ധന ചെ​യ്യു​ന്ന പഴയ കഥ​പ​റ​ച്ചി​ലു​കാ​രൻ ആണു്. ‘വലി​യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ ശവ​സം​സ്കാര’ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​വ​രി​കൾ തന്നെ ഈ സവി​ശേ​ഷ​ത​യി​ലേ​ക്കു് വിരൽ ചൂ​ണ്ടു​ന്നു:

ലോ​ക​ത്തി​ലു​ള്ള എല്ലാ അവി​ശ്വാ​സി​ക​ളു​ടേ​യും അറി​വി​ലേ​ക്കാ​യി തൊ​ണ്ണൂ​റ്റി​ര​ണ്ടാം വയ​സ്സു വരെ മക്കൻ​ഡോ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സർ​വ്വ​ധി​പ​തി​യാ​യി അഭം​ഗു​രം വാ​ണ​രു​ളി, കഴി​ഞ്ഞ സെ​പ്തം​ബർ മാ​സ​ത്തി​ലെ ഒരു ചൊ​വ്വാ​ഴ്ച ദി​വ​സ്സം ദി​വ്യ​സൗ​ര​ഭം പര​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു് ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം വെ​ടി​ഞ്ഞ പു​ണ്യ​ശാ​ലി​നി​യായ വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ, അതി​വി​ശു​ദ്ധ പോ​പ്പ് തി​രു​മേ​നി പോലും പങ്കെ​ടു​ത്ത, ശവ​സം​സ്കാര ചട​ങ്ങു​ക​ളു​ടെ ഈ സത്യ​മായ വി​വ​ര​ണം രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ള്ള​ട്ടെ.

ജി​വ​ധാ​ര​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലും കമ്പ​നം കൊ​ള്ളി​ച്ച ആ മഹാ​സം​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ നടു​ക്ക​ത്തിൽ നി​ന്നു് മെ​ല്ലെ ഉണർ​ന്ന രാ​ഷ്ട്രം അതി​ന്റെ സമ​ചി​ത്തത ഒട്ടൊ​ക്കെ വീ​ണ്ടെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന നി​ല​യ്ക്ക്, സാൻ​ജ​സി​ന്റോ​വിൽ നി​ന്നെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന കു​ഴ​ലൂ​ത്തു​കാ​രും ഗ്വാ​ജി​റ​യിൽ നി​ന്നെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന കള്ള​ക്ക​ട​ത്തു​കാ​രും, സി​നു​വിൽ നി​ന്നെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന നെൽ​കൃ​ഷി​ക്കാ​രും കൂ​ക്കാ​മ​യൽ ദേ​ശ​ത്തു നി​ന്നെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന വേ​ശ്യ​ക​ളും, സി​യിർ​പ്പി​യിൽ നി​ന്നെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന വാ​ഴ​ത്തോ​ട്ട​പ്പ​ണി​ക്കാ​രും, ദീർഘ ദീർ​ഘ​മാ​യി​രു​ന്ന ആ കാ​ത്തി​രി​പ്പി​ന്റെ ക്ഷീ​ണ​ത്തിൽ നി​ന്നും ഉണർ​ന്നു്, അവ​രു​ടെ കൂ​ടാ​ര​ങ്ങൾ പൊ​ളി​ച്ചു്, ഭാ​ണ്ഡം മു​റു​ക്കി, വീ​ണ്ടും പ്ര​ശാ​ന്ത ചി​ത്ത​രാ​യി​ത്തീർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന നി​ല​യ്ക്കു് ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഏടു​ക​ളിൽ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള ഏറ്റ​വും പ്രൗ​ഢ​ഗം​ഭീ​ര​മായ ശവ​സം​സ്കാ​ര​വേ​ള​യിൽ സന്നി​ഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്ന, ബഹു​മാ​ന​പ്പെ​ട്ട രാ​ഷ്ട്ര​പ​തി​യും മന്ത്രി​മാ​രും ലൗ​കി​ക​വും അലൗ​കി​ക​മായ ശക്തി​ക​ളു​ടെ മറ്റു പ്ര​തി​നി​ധി​ക​ളും എല്ലാം അവ​ര​വ​രു​ടെ ഭര​ണ​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ മട​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്നു് അധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ കടി​ഞ്ഞാ​ണു​കൾ വി​ണ്ടും കയ്യാ​ളി​യി​രി​ക്കു​ന്ന നി​ല​യ്ക്കു് അതു് വി​ശു​ദ്ധ പി​താ​വ് ഉട​ലോ​ടെ സ്വർ​ഗാ​രോ​ഹ​ണം ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന നി​ല​യ്ക്ക്; സർ​വോ​പ​രി സം​സ്കാ​ര​ച്ച​ട​ങ്ങു​ക​ളിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാ​നെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന വമ്പി​ച്ച ജന​സ​ഞ്ച​യം ബാ​ക്കി​യി​ട്ടു​പോയ കാ​ലി​ക്കു​പ്പി​ക​ളും സി​ഗ​ര​റ്റു കു​റ്റി​ക​ളും ചവ​ച്ചു​തു​പ്പിയ എല്ലിൽ​ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ളും ഒഴി​ഞ്ഞ പാ​ട്ട​ക​ളും കീ​റ​ത്തു​ണി​ക​ളും മല​മൂ​ത്രാ​ദി​വി​സർ​ജ്യന വസ്തു​ക്ക​ളും, മക്കാൻ​ഡോ​വി​ലെ തെ​രു​വു​ക​ളി​ലൂ​ടെ നട​ക്കുക എന്ന​തു് അസാ​ദ്ധ്യ​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്ന നി​ല​യ്ക്കു്; എന്ന നി​ല​യ്ക്കു് ഉമ്മ​റ​ത്തു് ഒരു കസാ​ല​യി​ട്ടി​രു​ന്നു് ചരി​ത്ര​പ​ണ്ഡി​ത​ന്മാർ​ക്കു് കൈ​വ​യ്ക്കാൻ അവസരം കി​ട്ടും​മുൻ​പേ, രാ​ഷ്ട്ര​ത്തെ മു​ഴു​വൻ ഇള​ക്കി​മ​റി​ച്ച ഈ മഹാ​സ്സം​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങൾ തു​ട​ക്കും മു​തൽ​ക്കു​ത​ന്നെ, വി​വ​രി​ക്കാ​നു​ള്ള സമ​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു (വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ ശവ​സം​സ്കാ​രം, മാർ​കേ​സ്).

ലാ​റ്റിൻ അമേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ബനാനാ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അവ​യി​ലെ ക്രൂ​ര​രായ സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​തി​ക​ളു​ടെ​യും നീണ്ട നി​ര​യി​ലാ​ണ്, ‘വല്യ​മ്മ​ച്ചി’യു​ടെ​യും സ്ഥാ​നം. ചരി​ത്ര​വും ആഖ്യാ​ന​വും മി​ഥ്യ​യും യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​വും ഇഴ​യി​ടു​ന്ന ഈ മാ​ന്ത്രി​ക​ക്ക​മ്പ​ള​ങ്ങൾ, പക്ഷേ, നീ​റു​ന്ന സാ​മു​ഹിക–രാ​ഷ്രീയ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളോ​ടു് ഒരു ഘട്ട​ത്തി​ലും മുഖം തി​രി​ഞ്ഞു നിൽ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. മരി​ക്കും മു​മ്പ് തന്റെ ‘അധി​കാ​ര​ശ​ക്തി​യു​ടെ​യും പ്ര​ഭാ​വ​ത്തി​ന്റെ​യും പര​മ​വും അദ്വി​തീ​യ​വു​മായ ഉറ​വി​ട​ത്തി​ന്റെ—തന്റെ സ്ഥാ​വ​ര​ജം​ഗമ സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളു​ടെ—വി​ശ​ദ​മായ പട്ടിക’ അധി​കാ​രി​ക്കു് ചൊ​ല്ലി​ക്കൊ​ടു​ത്തു്, വിൽ​പ്പ​ത്ര​വും ഒപ്പു​വെ​ച്ചി​ട്ടാ​ണു് അവർ മരി​ക്കു​ന്ന​തു്. തന്റെ പ്രാ​പ​ഞ്ചി​ക​മായ സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളു​ടെ പട്ടിക പറ​ഞ്ഞു തീർ​ക്കാൻ അവർ​ക്കു് മൂ​ന്നു മണി​ക്കൂ​റോ​ളം വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു​വ​ത്രെ. മക്കാൻ​ഡോ​വി​ലെ ആറു നഗ​ര​ങ്ങ​ളും ഭര​ണ​സ്ഥാ​നം തന്നെ​യും വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ ഭൂ​മി​യി​ലാ​ണു്. അതു​കൊ​ണ്ടു് മെ​ക്കാ​ണ്ടോ നി​വാ​സി​കൾ നി​കു​തി കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തു് വല്യ​മ്മ​ച്ചി​ക്കാ​ണു്. സർ​ക്കാർ പോലും നാ​ട്ടി​ലെ വഴികൾ ഉപ​യോ​ഗി​ക്കാൻ അവർ​ക്കു് കരം ഒടു​ക്കി​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ മൂർ​ത്ത​വും ദൃ​ശ്യ​വും ആയ ഈ വസ്തു​വ​ഹ​ക​ളേ​ക്കാൾ വി​ചി​ത്ര​മായ ഒരു പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര സമ്പ​ത്തി​നും അവർ ഉട​മ​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കാൻ മാർ​ക്കേ​സ് മറ​ക്കു​ന്നി​ല്ല നൂ​റ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി ആ കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ധാർ​മ്മി​കാ​ടി​ത്ത​റ​യാ​യി വർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്ന അമൂർ​ത്ത സങ്ക​ല്പ​ങ്ങ​ളു​ടെ പട്ടിക ചൊ​ല്ലി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ വീർ​പ്പു​മു​ട്ടി ഉച്ച​ത്തിൽ ഏമ്പ​ക്കം വി​ട്ടു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് വല്യ​മ്മ​ച്ചി മരി​ക്കു​ന്ന​തു്.

‘അടി​മ​ണ്ണി’ലെ ധാ​തു​സ​മ്പ​ത്തു്, രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ജലാ​തിർ​ത്തി രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ പര​മാ​ധി​കാ​രം, ദേ​ശീ​യ​പ​താ​ക​യു​ടെ നി​റ​ങ്ങൾ അം​ഗീ​കൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രീയ സം​ഘ​ട​ന​കൾ, പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ മനു​ഷ്യാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ, ദേശീയ നേ​ത്യ​ത്വം, ഹർജി സമർ​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള അവ​കാ​ശം, നി​യ​മ​സ​ഭാ കമ്മി​റ്റി​കൾ നട​ത്തു​ന്ന അന്വേ​ഷ​ണ​ങ്ങൾ, ശു​പാർ​ശ​ക്ക​ത്തു​കൾ, ചരി​ത്ര​രേ​ഖ​കൾ, സ്വ​ത്ര​ന്ത​മായ തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു്, സൗ​ന്ദ​ര്യ​റാ​ണി​കൾ, വേ​ദാ​ന്ത​സാര പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങൾ, വമ്പി​ച്ച റാ​ലി​കൾ, കുലീന യു​വ​തി​കൾ, ‘മാ​ന്യ​രായ’ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാർ, കർ​ത്ത​വ്യ​നി​ര​ത​രായ പട്ടാള ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥർ, അതി​വി​ശു​ദ്ധ തി​രു​മേ​നി സു​പ്രീം​കോ​ട​തി, ഇറ​ക്കു​മ​തി നി​രോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ചര​ക്കു​കൾ, ‘വി​ശാ​ല​മ​ന​സ്ക​രായ’ സ്ത്രീ​കൾ, ഇറ​ച്ചി​പ്ര​ശ്നം, ഭാ​ഷ​യു​ടെ സം​ശു​ദ്ധി, ശരി​യായ മാതൃക കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ആവ​ശ്യ​കത, സ്വ​ത​ന്ത്ര​വും എന്നാൽ തി​ക​ഞ്ഞ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്ത​ബോ​ധം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ പത്ര​ങ്ങൾ, തെ​ക്കൻ അമേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ഏതൽസ്, ബഹു​ജ​നാ​ഭി​പ്രാ​യം, ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ പാ​ഠ​ങ്ങൾ, ക്രി​സ്തീയ സദാ​ചാര സങ്ക​ല്പ​ങ്ങൾ, വി​ദേ​ശ​നാ​ണ്യ​ക്ക​മ്മി അഭയം ലഭി​ക്കാ​നു​ള്ള അവ​കാ​ശം, കമ്യൂ​ണി​സ്റ്റു ഭീഷണി ഭര​ണ​ക്ക​പ്പൽ, ഉയർ​ന്ന ജീ​വി​ത​ച്ചെ​ല​വ്, അധ​സ്ഥിത വർ​ഗ​ങ്ങൾ, രാ​ഷ്ടീയ പി​ന്തുണ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന പ്ര​സ്താ​വ​ന​കൾ…

മൂ​ന്നാം ലോക രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ​മ്പാ​ടും, നമ്മു​ടെ നാ​ട്ടി​ലും, പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന കു​ട്ടി ഫാ​സി​സ്റ്റ് സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ആദി​രൂ​പ​മാ​ണു് വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ മക്കാ​ണ്ടോ, അതിലെ പഴ​ക്ക​മ്പ​നി, ഇന്നു് നമ്മു​ടെ ഭൂ​ഗർ​ഭ​ജ​ല​വും വാ​യു​വും അന്ത​രീ​ക്ഷ​വും ധാ​തു​സ​മ്പ​ത്തും എല്ലാം കൊ​ള്ള​യ​ടി​ക്കു​ന്ന കോ​ള​ഭീ​മ​ന്മാ​രു​ടെ പൂർ​വ​സൂ​രി​യും. അങ്ങ​നെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ അരാ​ക്കാ​റ്റ​ക്ക​യ്ക്ക​ടു​ത്തു് ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പഴ​ക്ക​മ്പ​നി​യു​ടെ പേ​രാ​ണു് മക്കാ​ണ്ടോ എന്ന​തു് ആക​സ്മി​ക​മ​ല്ല.

തന്റെ കാൽ​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലെ പൊ​ള്ളു​ന്ന മണ്ണി​നെ​പ്പ​റ്റി, തനി​ക്കു ചു​റ്റു​മു​ള്ള നി​സ്വ​രായ ജന​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി, മാർ​കേ​സി​നു​ള്ള തീ​ക്ഷ്ണ​മായ അവ​ബോ​ധ​മാ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളെ ദീ​പ്ത​മാ​ക്കു​ന്ന​തു്. ഒരി​ക്കൽ അദ്ദേ​ഹം അതീവ ദുഃ​ഖി​ത​നാ​യി കാ​ണ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ അതി​ന്റെ കാരണം അന്വേ​ഷി​ച്ച സു​ഹൃ​ത്തി​നു് മാർ​കേ​സ് നല്കു​ന്ന മറു​പ​ടി, തലേ​ന്നു രാ​ത്രി താൻ ‘സോ​ഷ്യ​ലി​സം പ്രാ​വർ​ത്തി​ക​മ​ല്ല’ എന്നു് സ്വ​പ്നം കണ്ടു എന്നാ​ണു്. ഈ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​പ്ര​തി​ബ​ദ്ധത തന്നെ​യാ​ണു് മാർ​കേ​സി​നെ ആഗോ​ള​വ​ത്ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഉത്ത​രാ​ധു​നിക ന്യാ​യീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ അഭി​ര​മി​ക്കു​ന്ന മൂ​ന്നാം ലോക ബു​ദ്ധി​ജീ​വി​ക​ളിൽ നി​ന്നു് വ്യ​ത്യ​സ്ത​നാ​ക്കു​ന്ന​തു്.

ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ സോ​വി​യ​റ്റ് യൂ​ണി​യ​നി​ലും കി​ഴ​ക്കൻ യൂ​റോ​പ്പി​ലും ‘സോ​ഷ്യ​ലി​സ​ത്തി​നു​ണ്ടായ തി​രി​ച്ച​ടി​ക്കു​ശേ​ഷം ഭ്രാ​ന്ത​മായ വേ​ഗ​ത്തിൽ ലോ​ക​ത്തെ​മ്പാ​ടും ഒരു നാ​ര​കീയ യന്ത്രം​പോ​ലെ പടർ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത​ക്ര​മം പ്രാ​ദേ​ശിക സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​തി​ക​ളെ സർ​വ​ത​ന്ത്ര​സ്വ​ത​ന്ത്ര​രാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പി​റ​ന്നാ​ളി​നു് ‘ലോ​ക​ത്തു​ണ്ടാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ള ഏറ്റ​വും വലിയ’ കേ​ക്കു മു​റി​ച്ചും മക്ക​ളു​ടെ വി​വാ​ഹ​ങ്ങൾ ദേ​ശീ​യോ​ത്സ​വ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി​യും, വി​ല​കൂ​ടിയ പാ​ദ​ര​ക്ഷ​കൾ വാ​ങ്ങി​ക്കൂ​ട്ടി​യും, തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളു​ടെ നാ​വ​ട​ച്ചും, പത്ര​ക്കാ​രെ ജയി​ലിൽ തള്ളി മര്യാദ പഠി​പ്പി​ച്ചും അഭം​ഗു​രം വാ​ഴു​ന്ന ഈ വല്യ​മ്മ​ച്ചി​മാർ​ക്കും/വല്യ​പ്പൻ​മാർ​ക്കും ഉള്ള താ​ക്കീ​താ​ണു് ‘വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അന്തിമ ഖണ്ഡം’.

ആ ശക്തി പ്ര​ക​ട​നം കണ്ടു കണ്ണു മഞ്ഞ​ളി​ച്ചു പോ​യി​രു​ന്ന സാ​ധാ​രണ ജന​ങ്ങൾ, നാ​ട്ടി​ലെ പ്ര​ഭു​ക്കൾ തമ്മി​ലു​ള്ള തർ​ക്ക​ങ്ങൾ​ക്ക​റു​തി വരു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു് ശവ​സം​സ്കാര തീ​രു​മാ​നം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോ​ഴും, ഉന്ന​ത​ന്മാർ ശവ​മ​ഞ്ചം തോ​ളി​ലേ​റ്റി പു​റ​ത്തേ​ക്കു വന്ന​പ്പോ​ഴും, വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ വീ​ടി​നു ചു​റ്റു​മു​ള്ള മര​ങ്ങ​ളിൽ തങ്ങി​ക്കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന കൊ​തി​പെ​രു​ത്ത കഴു​ക​ന്മാ​രു​ടെ കല​മ്പൽ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​തേ​യി​ല്ല. വേ​നൽ​ചൂ​ടി​ലു​രു​കു​ന്ന മക്കാ​ണ്ടോ​വി​ലെ തെ​രു​വീ​ഥി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ആ ശവ​ഘോ​ഷ​യാ​ത്ര​മെ​ല്ലെ നീ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ അവ​ധാ​ന​പൂർ​വ്വം അതിനെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നി​രു​ന്ന ശവം​തീ​നി​ക്ക​ഴു​ക​ന്മാ​രു​ടെ നി​ഴ​ലു​ക​ളും ആരും കണ്ടി​ല്ല. ശവ​മ​ഞ്ച​വും ഏറ്റി​ന​ട​ക്കു​ന്ന ഉന്ന​ത​ന്മാർ പോ​യ​വ​ഴി മു​ഴു​വൻ ദുർ​ഗ​ന്ധം വമി​ക്കു​ന്ന ചപ്പു​ച​വ​റു​കൾ ചി​ത​റി​വീ​ണി​രു​ന്ന​തും ആരും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. മൃ​ത​ദേ​ഹം പു​റ​ത്തേ​ക്കെ​ടു​ത്ത​യു​ടൻ, വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ മരു​മ​ക്ക​ളും, അരു​മ​ക്കി​ടാ​ങ്ങ​ളും, ആശ്രി​ത​ന്മാ​രും, ജോ​ലി​ക്കാ​രും എല്ലാം ചേർ​ന്നു് വീ​ടി​ന്റെ വാ​തി​ലുൾ കൊ​ട്ടി​യ​ട​ച്ചു് നി​ല​ത്തെ പലകകൾ പൊ​ളി​ച്ചെ​ടു​ത്തു് അസ്തി​വാ​രം തോ​ണ്ടി വീടു് ഭാഗം വെ​യ്ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി എന്ന​തും ആരും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാൻ ഇട​വ​ന്നി​ല്ല. പതി​ന്നാ​ലു് നാ​ളു​കൾ നീ​ണ്ടു​നി​ന്ന പ്രാർ​ത്ഥ​ന​കൾ​ക്കും ആഹ്ലാ​ദ​പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങൾ​ക്കും തോ​റ്റം പാ​ട്ടു​കൾ​ക്കു​മെ​ല്ലാം അന്ത്യം കു​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ശവ​ക്കു​ഴി ഒരു ഈയ​പ്പ​ലക ഇട്ടു മൂ​ടി​യ​പ്പോൾ ജന​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു​യർ​ന്ന ഉച്ച​ത്തി​ലു​ള്ള ആശ്വാ​സ​നി​ശ്വാ​സം മാ​ത്രം എല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ​പ്പെ​ട്ടു. അവിടെ കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന​വ​രിൽ ചി​ലർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും തങ്ങൾ ഒരു പു​തു​യു​ഗ​പ്പി​റ​വി​ക്കു് സാ​ക്ഷ്യം വഹി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു് അറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇനി പ്രാ​പ​ഞ്ചി​ക​മായ തന്റെ കർ​ത്ത​വ്യ​ങ്ങൾ പൂർ​ത്തീ​ക​രി​ച്ച നി​ല​യ്ക്ക്, പോ​പ്പു തി​രു​മേ​നി​ക്കു് ഉട​ലോ​ടെ സ്വർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പോകാൻ തട​സ്സ​മൊ​ന്നു​മു​ണ്ടാ​കി​ല്ല. ഇനി രാ​ഷ്ട്ര​പ​തി​ക്കു് തനി​ക്കു തോ​ന്നിയ മട്ടിൽ ഭര​ണ​ച​ക്രം തി​രി​ക്കാ​നു​ള്ള സ്ഥാ​ത്യ​ന്ത്ര്യ​മു​ണ്ടാ​വും. ഇനി എല്ലാ റാ​ണി​മാർ​ക്കും ഇഷ്ട​പ്ര​കാ​രം വി​വാ​ഹം കഴി​ക്കു​ക​യും ഗർഭം ധരി​ക്കു​ക​യും ധാ​രാ​ളം കു​ഞ്ഞു​ങ്ങൾ​ക്കു് ജന്മ​മേ​കു​ക​യും ആകാം. ഇനി സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാർ​ക്കു് വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ അന്ത​മി​ല്ലാ​ത്ത സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ​വി​ടെ​യും ഇഷ്ടം പോലെ വീ​ടു​കെ​ട്ടാം. കാരണം, അവരെ തട​യാ​നു​ള്ള ശക്തി ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഏക വ്യ​ക്തി​യു​ടെ ശരീരം ഈയ​പ്പ​ലക കൊ​ണ്ടു മുടിയ ഒരു ശവ​ക്കു​ഴി​യിൽ കി​ട​ന്നു ചീ​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. മു​റ്റ​ത്തു് ഒരു കസാല വലി​ച്ചി​ടി​രു​ന്നു് ലോ​ക​ത്തി​ലെ അവി​ശ്വാ​സി​ക​ളിൽ ഒരാൾ പോലും വല്യ​മ്മ​ച്ചി​യു​ടെ കഥ അറി​യാ​തെ പോ​വി​ല്ലെ​ന്നു് ഉറ​പ്പു വരു​ത്താൻ ഭാവി തല​മു​റ​കൾ​ക്കു് ഒരു ഉദാ​ഹ​ര​ണ​വും പാ​ഠ​വും ആകേ​ണ്ട ഈ സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​വ​ര​ണം നൽകുക എന്ന​തു മാ​ത്ര​മാ​ണു് ഇനി അവ​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന ഏക കർ​ത്ത​വ്യം. അയാ​ള​തു് വേഗം തന്നെ പറ​ഞ്ഞു തീർ​ക്ക​ണം. കാരണം നാളെ ബു​ധ​നാ​ഴ്ച​യാ​ണു്. നാളെ വഴി​തൂ​പ്പു​കാർ വരും. അവർ വല്യ​മ്മ​യു​ടെ ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അവസാന അവ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങൾ​കൂ​ടി എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി അടി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി കു​പ്പ​യിൽ തള്ളും.

മാ​തൃ​ഭൂ​മി ആഴ്ച​പ്പ​തി​പ്പു്, 2003 നവംബർ 23–29.