SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/e-hari-dk-cover.jpg
A statue of military official and horse around tomb of Seongjong at Seolleung, photograph by National Research Institute of Cultural Heritage, Korea .
ഒരു കു​ങ്ഫു ഫൈ​റ്റർ

ഷേ​റാൻ​സ് ഒരു കു​ങ്ഫൂ ഫൈ​റ്റ​റാ​ണു്. രാജു അങ്ങി​നെ​യാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തു്. അവ​ന്റെ വി​വ​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ഒരു പേ​ടി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ചി​ത്ര​മാ​ണു് കി​ട്ടു​ന്ന​തു്. രാജു വൈ​കു​ന്നേ​രം സ്ക്കൂൾ​വി​ട്ടു വന്നാൽ പു​സ്ത​ക​സ​ഞ്ചി​യും വാ​ട്ടർ ബോ​ട്ടി​ലും വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു് എന്റെ മു​മ്പിൽ ചാടി വീ​ഴു​ന്നു. കാൽ​മു​ട്ടു് അൽപം മട​ക്കി കു​റ​ച്ചു് കു​നി​ഞ്ഞു് കൈ​മു​ഷ്ടി​കൊ​ണ്ടു് എനി​യ്ക്കു ഒരിടി സമ്മാ​നി​ക്കു​ന്നു. എനി​യ്ക്കു് നല്ല​വ​ണ്ണം വേ​ദ​നി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും ഞാൻ വേ​ദ​ന​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ന്നു് ഭാ​വി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ അച്ഛ​നും അവൻ മക​നു​മാ​ണു്. ആറു വയ​സ്സു​ള്ള മകൻ.

“വേ​ദ​ന​യി​ല്ലെ?” അവൻ ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു.

“ഉം, ഉം. ഇതൊ​ക്കെ ഒരി​ടി​യാ​ണോ?”

“ഞാൻ കാ​ണി​ച്ചു​ത​രാം.”

അവൻ നി​ന്നി​ട​ത്തു​നി​ന്നു് ഒരു ചാ​ട്ട​വും എന്റെ പു​റ​ത്തു് രണ്ടാ​മ​തൊ​രി​ടി​യും.

“അയ്യോ വേ​ദ​ന​യു​ണ്ടു്”, ഞാൻ അല​റു​ന്നു. എനി​യ്ക്കു് ദ്വേ​ഷ്യം പി​ടി​ക്കു​ന്നു. അവനു് രണ്ടാ​മ​തു് ഇടി​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല.

“ആ, ഇങ്ങി​നെ​യാ​ണു് ഷേ​റാൻ​സ് ഇടി​ക്കുക. കു​ങ്ഫൂ ഫൈ​റ്റി​ങ്ങാ​ണു്.”

ഇവൻ ഷേ​റാൻ​സി​നെ അനു​ക​രി​ക്കുക മാ​ത്ര​മാ​ണു് ഇപ്പോൾ ചെ​യ്ത​തു്. അതു​ത​ന്നെ ഇത്ര ഉഗ്രം. അപ്പോൾ ഷേ​റാൻ​സി​ന്റെ ഒറി​ജി​നൽ ഇടി എന്താ​യി​രി​ക്കും സ്ഥി​തി?

ഷേ​റാൻ​സ് നട​ന്നു​വ​രു​മ്പോൾ മറ്റു​കു​ട്ടി​കൾ ഓടി ഒളി​ക്കു​ന്നു. അവ​ന്റെ മു​മ്പിൽ ആരും ശ്വാ​സം വി​ടാ​റി​ല്ല. ക്ലാ​സ് മി​സ്സി​നും കൂടി അവനെ പേ​ടി​യാ​ണു്. അവൻ രാ​ജു​വി​ന്റെ ഫ്ര​ണ്ടാ​ണു്. എനി​യ്ക്കും അവ​ന്റെ അമ്മ​യ്ക്കും ആശ്വാ​സ​മാ​യി. ഷേ​റാൻ​സി​ന്റെ തണലിൽ നിൽ​ക്കു​ന്ന ഇവനെ ആരും തൊ​ടി​ല്ല​ല്ലൊ.

ഒരി​ക്കൽ ഏതോ ഒരു കു​ട്ടി രാ​ജു​വി​നെ ചവു​ട്ടി എന്ന കു​റ്റ​ത്തി​നു് ഷേ​റാൻ​സ് ആ കു​ട്ടി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്തു് മാ​ന്തി ചോര പൊ​ട്ടി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. എനി​യ്ക്കു് സ്വ​കാ​ര്യ​മാ​യി സന്തോ​ഷം തോ​ന്നി, അതു കേ​ട്ട​പ്പോൾ. പക്ഷെ, പറ​ഞ്ഞ​തു് മറി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു.

“ആ കു​ട്ടി​യൊ​ന്നു് ചവു​ട്ടി എന്നു​വെ​ച്ചു് അവ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തു് മാ​ന്താ​നൊ​ക്കെ പാ​ട്വോ?”

“ഷേ​റാൻ​സ് എന്റെ ഫ്ര​ണ്ടാ​ണു്.”

“അതു​കൊ​ണ്ടു്?”

“എന്നെ ആരെ​ങ്കി​ലും ഉപ​ദ്ര​വി​ച്ചാൽ ഷേ​റാൻ​സ് അവ​രേ​യും ഉപ​ദ്ര​വി​ക്കും.”

ഷേ​റാൻ​സി​നെ കാണാൻ താൽ​പ​ര്യ​മാ​യി ഒരു ദിവസം ഞാനും ഭാ​ര്യ​യും മക​ന്റെ സ്ക്കൂ​ളിൽ പോയി. ക്ലാ​സ്സിൽ വരു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു് രാ​ജു​വി​നോ​ടു് പറ​ഞ്ഞി​ല്ല. പറ​ഞ്ഞാൽ അവൻ സമ്മ​തി​ക്കി​ല്ല. ഡാഡി സ്ക്കൂ​ളിൽ വരേ​ണ്ട എന്നാ​ണു് അവൻ പറ​യു​ന്ന​തു്. മമ്മി മാ​ത്രം വന്നാൽ മതി​യ​ത്രെ.

“എന്താ​ണു് കാരണം.”

“ഡാ​ഡി​യെ കാണാൻ ഒരു ഭം​ഗി​യും​ല്ല്യ.”

ഡാഡി തള​രു​ന്നു.

“എന്താ മോൻ പറ​യു​ന്ന​തു് ഡാ​ഡി​യെ കാണാൻ നല്ല ഭം​ഗി​ണ്ട​ല്ലൊ.” അമ്മ.

“ഇല്ല ഒരു ഭം​ഗീം​ല്ല്യാ. മമ്മി മാ​ത്രം വന്നാൽ മതി സ്ക്കൂ​ളി​ലേ​ക്കു്.”

“മമ്മി​യെ കാണാൻ ഭം​ഗീ​ണ്ടോ?”

“ഉം.”

പി​ന്നെ മമ്മി ഇല്ലാ​ത്ത അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഞാൻ രാ​ജു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു. “എന്താ​ണു് ഡാ​ഡി​യെ ഭം​ഗി​യി​ല്ലെ​ന്നു പറയാൻ കാരണം?”

“ഡാ​ഡി​ക്കു വയ​സ്സാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പി​ന്നെ തല​മു​ടീം മീ​ശ​യും ഒന്നും ഭം​ഗി​യി​ല്ല. തനാ​യി​യു​ടെ ഡാ​ഡി​യെ കാണാൻ നല്ല ഭം​ഗി​ണ്ടു്.”

അപ്പോൾ അങ്ങി​നെ​യാ​ണു് സംഗതി. അതു​കൊ​ണ്ടു് സ്ക്കൂ​ളിൽ രണ്ടു​പേ​രും​കൂ​ടി പോ​കു​ന്ന​കാ​ര്യം അവ​നോ​ടു് പറ​ഞ്ഞി​ല്ല. ഓഫീ​സിൽ പോയി ഫീസു കൊ​ടു​ത്തു് ക്ലാ​സ്സി​ലേ​ക്കു നട​ന്നു. ക്ലാ​സ്സിൽ രാ​ജൂ​വി​നെ തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ കു​റ​ച്ചു് മി​ന​ക്കെ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. യൂ​നി​ഫോ​മിൽ എല്ലാ കു​ട്ടി​ക​ളും ഒരേ​പോ​ലെ തോ​ന്നി​ച്ചു. രാജു ശബ്ദ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​തെ ഞങ്ങ​ളെ നോ​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. എല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും നോ​ട്ടം ഞങ്ങ​ളു​ടെ നേ​രെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അതി​നി​ട​യ്ക്കു് ഒരു പെൺ​കു​ട്ടി​യു​ടെ ശബ്ദം കേ​ട്ടു.

“രാജൂ തുമാര മമ്മി ആയി ഹെ.”

നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ രാജു പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഡസ്കി​ന്ന​ടി​യി​ലേ​ക്കു് നൂ​ഴു​ന്ന​തു് കണ്ടു.

ഇട​വേ​ള​യിൽ അവനെ വി​ളി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഏതാ​ണു് ഷേ​റാൻ​സ്?”

രാജു കു​റ​ച്ച​ക​ലെ ഞങ്ങ​ളെ നോ​ക്കി നി​ന്നി​രു​ന്ന ഒരു കു​ട്ടി​യെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി. രാജു ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ നാണം തോ​ന്നി, അവൻ ഓടി​പോ​യി.

“ഇതാ​ണു് ഷേ​റാൻ​സ്?” ഞാൻ ഭാ​ര്യ​യോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു. “എത്ര ചെറിയ കു​ട്ടി! മോ​ന്റെ അത്ര തന്നെ​യെ​യു​ള്ളു.”

“അതു നന്നാ​യി.” അവൾ പറ​ഞ്ഞു. “പി​ന്നെ എത്ര വലു​താ​ണെ​ന്നാ​ണു് വി​ചാ​രി​ച്ച​തു്.”

ഇവൻ എങ്ങി​നെ​യാ​ണു് കു​ങ്ഫൂ​ഫൈ​റ്റ​റാ​വു​ന്ന​തു്?

എന്റെ മന​സ്സിൽ നല്ല തടി​യും ഉറച്ച മാം​സ​പേ​ശി​ക​ളു​മു​ള്ള ഒരു രൂ​പ​മാ​ണു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു്. ഞാ​നെ​ന്തു വി​ഡ്ഢി​യാ​ണു്. രണ്ടാം ക്ലാ​സ്സിൽ പഠി​ക്കു​ന്ന ഒരു കു​ട്ടി​യെ​പ്പ​റ്റി ഞാൻ എന്താ​ണു് വി​ചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു്?

അങ്ങി​നെ ഷേ​റാൻ​സ് എന്ന കു​ങ്ഫൂ യു​ദ്ധ​ക്കാ​രൻ, ഒരു ക്ലാ​സി​നെ​യാ​കെ കി​ടി​ലം കൊ​ള്ളി​ച്ചി​രു​ന്ന ഗാ​ങ്ങ്സ്റ്റർ വെറും ഒരു മെ​ലി​ഞ്ഞ കു​ട്ടി​യാ​യി മാറി. നഷ്ടം എന്റേ​തു​ത​ന്നെ. ഞാ​ന​ന്നു് സ്ക്കൂ​ളിൽ പോകാൻ പാ​ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

രാ​ജു​വി​ന്റെ കു​ങ്ഫൂ ഫൈ​റ്റി​ങ്ങ് സ്പി​രി​റ്റ് എന്റെ ഭാ​ഗ്യം​കൊ​ണ്ടു് അധി​ക​നാൾ നീ​ണ്ടു​നി​ന്നി​ല്ല. ഇപ്പോൾ അവൻ പറ​യു​ന്ന​തു് വേ​റൊ​രു കു​ട്ടി​യെ​പ്പ​റ്റി​യാ​യി​രു​ന്നു. റോ​മി​ദ്. റോ​മി​ദ് പാ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​ണു്. അവൻ അമി​താ​ഭ്ബ​ച്ച​നെ പോലെ നന്നാ​യി പാടും.

“അമി​താ​ഭ് ബച്ചൻ പാ​ട്ടു പാ​ടാ​റി​ല്ല​ല്ലൊ.” ഞാൻ പറ​യു​ന്നു.

“പി​ന്നെ? അമി​താ​ഭ് ബച്ചൻ പാ​ടാ​റു​ണ്ട​ല്ലൊ. ദോ ഔർ ദോ പാ​ഞ്ചിൽ പാ​ടി​യി​ട്ടി​ല്ലെ? തുനെ അഭി​ദേ​ഖാ​ന​ഹി എന്ന പാ​ട്ടു്?”

“അതു് അമി​താ​ഭ​ല്ല. കി​ഷോർ​കു​മാ​റാ​ണു് പാ​ടു​ന്ന​തു്.”

അവനു് വി​ശ്വാ​സ​മാ​യി​ല്ല. സി​നി​മ​യിൽ അമി​താ​ഭു തന്നെ​യാ​ണു് പാ​ടു​ന്ന​തു്. കി​ഷോർ​കു​മാർ വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ വേറെ പാ​ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. റോ​മി​ദ് എത്ര നന്നാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ന്ന​റി​യ്വോ പാടുക.

പെ​ട്ടെ​ന്നു് മന​സ്സിൽ ഉയർ​ന്നു വന്ന ചി​ത്രം സ്റ്റേ​ജിൽ മൈ​ക്കും പി​ടി​ച്ചു് ഡാൻസു ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടു് പാ​ട്ടു പാ​ടു​ന്ന ഒരാ​ളാ​യി​രു​ന്നു. കു​ങ്ഫൂ ഫൈ​റ്റ​റു​ടെ ഓർമ്മ വന്ന​പ്പോൾ ആ ചി​ത്രം താനെ മാ​ഞ്ഞു​പോ​യി. ഞാൻ രാ​ജു​വി​ന്റെ കണ്ണിൽ​ക്കൂ​ടി​യെ അവ​ന്റെ സ്നേ​ഹി​ത​ന്മാ​രെ നോ​ക്കാൻ പാ​ടു​ള്ളു.

“റോ​മി​ദ് ഇന്നു് ക്ലാ​സ്സിൽ ഷേ​റി​ന്റെ പാ​ട്ടു​പാ​ടി.”

“ഷേ​റി​ന്റെ പാ​ട്ടോ?”

“അതെ. അമി​താ​ഭ്ബ​ച്ചൻ പാടിയ പാ​ട്ടു്. നട്ട്വർ​ലാ​ലിൽ ഇല്ലെ ആ പാ​ട്ടു്.”

“ഓ അതോ? സിം​ഹ​ത്തെ നാ​യാ​ടാൻ പോയ കഥ. അതൊരു പാ​ട്ടാ​ണോ?”

“ഉം. എത്ര നല്ല പാ​ട്ടു്. റോ​മി​ദ് അതെ​ത്ര നന്നാ​യി പാ​ടി​യെ​ന്ന​റി​യ്വോ?”

റോ​മി​ദി​നെ​പ്പ​റ്റി അവ​ന്റെ പ്ര​ശം​സ​ക്ക​തി​രി​ല്ല. കുറെ ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്കു് റോ​മി​ദ് മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു സം​സാ​ര​വി​ഷ​യം. സ്ക്കൂ​ളിൽ നി​ന്നു വന്നാൽ തു​ട​ങ്ങി ഉറ​ങ്ങാൻ കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ റോ​മി​ദ് എന്ന പാ​ട്ടു​കാ​രൻ നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് വാ​ദ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ അക​മ്പ​ടി​യോ​ടെ പാ​ടു​ന്നു. പുതിയ ഹി​റ്റ്സോ​ങ്ങ്സ് ഓരോ​ന്നോ​രോ​ന്നാ​യി കാതിൽ വന്ന​ല​യ്ക്കു​ന്നു. അതിൽ കിഷോർ കു​മാ​റു​ണ്ടു്, യേ​ശു​ദാ​സു​ണ്ടു്, റാ​ഫി​യു​ണ്ടു്.

അങ്ങി​നെ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ ഒരു ദിവസം അവൻ റോ​മി​ദി​നെ​പ്പ​റ്റി പറ​യു​ന്നി​ല്ല. അവൻ അവ​ന്റെ ക്ര​യോൺ സെ​റ്റ് കയ്യി​ലെ​ടു​ത്തു് എന്തോ അന്വേ​ഷി​ച്ചു നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ട്ടു​ക​ളി​ല്ല. ശബ്ദ​മി​ല്ല. ഞാൻ കു​റ​ച്ചു് അസ്വ​സ്ഥ​നാ​വു​ന്നു. എവി​ടെ​യാ​ണു് കു​ഴ​പ്പം? അവ​സാ​നം ക്ഷമ കെ​ട്ട​പ്പോൾ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നു.

“ഇന്നു് റോ​മി​ദ് പാ​ടി​യി​ല്ലെ?”

അവനു് കേട്ട ഭാ​വ​മി​ല്ല. അവൻ മേ​ശ​മേൽ തപ്പു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ മറി​ച്ചു നോ​ക്കു​ന്നു. അവ​സാ​നം അവ​ന്റെ നോ​ട്ട്ബു​ക്കിൽ നി​ന്നു് ഒരു ഏടു് ചീ​ന്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ നോ​ക്കു​ന്നു.

“പു​സ്ത​ക​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഏടു് ചീ​ന്ത​രു​തെ​ന്നു് പറ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലെ?” ഞാൻ ഒച്ച​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു.

അവൻ ചീ​ന്തു​ന്ന​തു നിർ​ത്തി. പക്ഷെ, കൈ പു​സ്ത​ക​ത്തിൽ​ത്ത​ന്നെ. മു​ഖ​ത്തു കള്ള​ത്ത​ര​മു​ണ്ടു്. എന്റെ കണ്ണു​കൾ മാ​റി​യാൽ പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഏടു ചീ​ന്തി​യെ​ടു​ത്തു് അവിടെ നി​ന്നു് രക്ഷ​പ്പെ​ടാ​മെ​ന്ന​ഭാ​വം.

“എന്തി​നാ​ണു് കട​ലാ​സു്?”

“എനി​ക്കു് ചി​ത്രം വര​ക്കാ​നാ​ണു്.”

“നി​ന്റെ ഡ്രോ​യിം​ഗ് ബു​ക്കു് എവിടെ?”

“അതു് ക്ലാ​സ്സിൽ നി​ന്നു വര​ക്കാ​ന​ല്ലെ? എനി​യ്ക്കു വീ​ട്ടിൽ നി​ന്നും വര​ക്ക​ണം. എനി​യ്ക്കു് വേ​റൊ​രു ഡ്രോ​യിം​ഗ് ബു​ക്ക് വാ​ങ്ങി​ത്ത​രു.”

“വാ​ങ്ങി​ത്ത​രാം.” ഞാൻ സമ്മ​തി​ച്ചു.

രാജു പു​സ്ത​ക​ത്തിൽ​നി​ന്നു് കൈ​യ്യെ​ടു​ത്തു. പക്ഷെ, അര​മ​ണി​ക്കൂ​റി​നു​ള്ളിൽ ഞാൻ അവ​ന്റെ കയ്യും പി​ടി​ച്ചു് പു​സ്ത​ക​പ്പീ​ടി​ക​യി​ലേ​ക്കു് നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നെ കുറെ ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്കു് വീ​ട്ടിൽ എവിടെ നോ​ക്കി​യാ​ലും മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണു്. പൂ​ച്ച​കൾ, എലികൾ, നാ​യ്ക്കൾ, മു​യ​ലു​കൾ. അങ്ങി​നെ​യാ​ണു് തനായി എന്ന ചി​ത്ര​കാ​ര​നെ​പ്പ​റ്റി അറി​യാ​നി​ട​യാ​യ​തു്. തനായ് ഭയ​ങ്കര ചി​ത്ര​കാ​ര​നാ​ണു്. എത്ര നന്നാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ന്ന​റി​യ്യോ ചി​ത്രം വര​ക്ക്യാ? ഷേ​റി​ന്റെ ചി​ത്രം വര​ച്ചാൽ ശരി​ക്കും​ള്ള ഷേ​റാ​ണെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കും.

അവൻ സിം​ഹ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണു് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. സിം​ഹ​മാ​ണു് അവ​ന്റെ ഫേ​വ​റി​റ്റ് മൃഗം.

“ഷേ​റി​നു് ഒരു എലി​ഫെ​ന്റി​നെ അടി​ക്കാൻ പറ്റു​മോ?”

“ഷേ​റ​ല്ലെ കാ​ട്ടി​ലെ രാ​ജാ​വു്? അപ്പോൾ ഷേ​റി​നു് ഒരു കൊ​ട്ടാ​രം​ണ്ടാ​വി​ല്ല്യെ?”

“ഛീ വി​ഡ്ഢി​ത്തം പറ​യാ​തി​രി​ക്കു. സിംഹം താ​മ​സി​ക്കുക വല്ല ഗു​ഹ​യി​ലു​മാ​യി​രി​ക്കും. കൊ​ട്ടാ​ര​മെ​ല്ലാം മനു​ഷ്യ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കു​ള്ള​താ​ണു്.”

രാ​ജു​വി​ന്റെ മുഖം മങ്ങി.

“അപ്പോൾ ശരി​ക്കും ഷേ​റി​നു് കൊ​ട്ടാ​രം​ണ്ടാ​വി​ല്ലെ?”

“ഇല്ല.”

അവൻ നി​രാ​ശ​നാ​യി. അപ്പോൾ അവ​ന്റെ ഭാ​വ​ന​യി​ലെ കൊ​ട്ടാ​രം നശി​പ്പി​ച്ച​തിൽ എനി​യ്ക്കു് വിഷമം തോ​ന്നി. ഒരു സിം​ഹ​ത്തി​നു് കൊ​ട്ടാ​ര​മു​ണ്ടാ​കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ എന്താ​ണ​തിൽ തെ​റ്റു് ? പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും അതൊരു കു​ട്ടി​യു​ടെ ഭാ​വ​ന​യ്ക്കു് നിറം കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ!.

“തനായ് ഷേ​റി​നെ നന്നാ​യി വര​ക്കും.” രാജു ആലോ​ചി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പറ​ഞ്ഞു. “എനി​യ്ക്കു് അങ്ങി​നെ വര​ക്കാൻ പറ്റി​ല്ല. തനായ് ഷേ​റി​ന്റെ കൊ​ട്ടാ​ര​വും വര​ക്കും.”

പി​ന്നെ ദി​വ​സ​വും അവ​നെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള വർ​ണ്ണന മാ​ത്ര​മേ​യു​ള്ളു. അതാ​ണു് തനായ് എന്ന ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്റെ മഹിമ.

രാ​ജു​വി​ന്റെ ക്ര​യോൺ കഷ്ണ​ങ്ങ​ളാ​യി കാ​പ്സ്യൂ​ളു​കൾ പോലെ അവി​ട​വി​ടെ കി​ട​ന്നു. ഡ്രോ​യിം​ഗ് പു​സ്ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഏടുകൾ വി​മാ​ന​ങ്ങ​ളും കപ്പ​ലു​ക​ളു​മാ​യി മാറി. ശേ​ഷി​ച്ച പേ​ജു​ക​ളിൽ അപൂർ​ണ്ണ​രായ സിം​ഹ​ങ്ങ​ളും അവ​യു​ടെ പണി തീ​രാ​ത്ത കൊ​ട്ടാ​ര​ങ്ങ​ളും ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ന്നു.

“നമ്മു​ടെ മകൻ എന്താ​യാ​ലും ഒരു ചി​ത്ര​കാ​ര​നാ​വി​ല്ല.” ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു.

“ഉം? എന്താ കാരണം?”

ഭാര്യ ഡ്രോ​യിം​ഗ് പു​സ്ത​ക​ത്തി​ലെ പേ​ജു​ക​ളൊ​ന്നിൽ നോ​ക്കി പറ​യു​ന്നു.

“ഈ പൂ​ച്ച​യെ കാണാൻ നല്ല ഭം​ഗി​യു​ണ്ട​ല്ലൊ. കണ്ടി​ല്ലെ അതി​നൊ​രു വീടും പണി​തി​രി​ക്കു​ന്നു.”

“അതവൻ സിം​ഹ​ത്തെ വര​ച്ച​താ​ണു്.”

“ഓ!”

ക്ര​മേണ തനായി എന്ന ചി​ത്ര​കാ​ര​നും അപ്ര​സ​ക്തി​യു​ടെ മറ​വി​ലേ​ക്കു് നീ​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ ഞാൻ വീർ​പ്പ​ട​ക്കി നി​ന്നു. ഇനി എന്താ​ണു് സം​ഭ​വി​ക്കുക എന്ന​റി​യാൻ എനി​ക്കു് ആകാം​ക്ഷ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങി​നെ​യി​രി​ക്കെ ഒരു ദിവസം അവൻ പറ​ഞ്ഞു.

“ഡാഡി എനി​ക്കൊ​രു കാറ് വേണം.”

“നി​ന​ക്കു് കുറെ കാ​റു​ക​ളു​ണ്ട​ല്ലൊ. ഇനി വാ​ങ്ങാ​നൊ​ന്നും പറ്റി​ല്ല.”

“അങ്ങി​ന​ത്തെ കാ​റ​ല്ല. ഇതാ ഇങ്ങ​നെ ഓണാ​ക്കി വി​ട്ടാൽ ചു​മ​രി​ന്റെ അവിടെ എത്തി​യാൽ ആട്ടോ​മാ​റ്റി​ക്കാ​യി തി​രി​ച്ചു​വ​രും. അതു​പോ​ലെ മേ​ശ​മേൽ വെ​ച്ചു് ഓടി​ച്ചാൽ അരി​കി​ലെ​ത്തി​യാ​ലും ആട്ടോ​മാ​റ്റി​ക്കാ​യി തി​രി​ച്ചു​വ​രും. വീ​ഴു​ക​യേ​യി​ല്ല.”

“അങ്ങി​ന​ത്തെ കാറ് ഇവിടെ കി​ട്ടി​ല്ല മോനെ.” ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു.

“തപാ​സി​ന്റെ കയ്യി​ലു​ണ്ട​ല്ലൊ അങ്ങി​ന​ത്തെ കാറ്.”

“അത​വ​നു് ആരെ​ങ്കി​ലും ഇന്ത്യ​യ്ക്കു പുറമെ നി​ന്നു് വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​താ​യി​രി​ക്കും.”

“തപാ​സി​ന്റെ വീ​ട്ടിൽ അങ്ങി​ന​ത്തെ എത്ര കാ​റു​ക​ളാ​ണു​ള്ള​തു്. പി​ന്നെ ബാ​റ്റ​റി​കൊ​ണ്ടു് ഓടു​ന്ന ട്രെ​യി​നും ഉണ്ടു്.”

അപ്പോൾ രാജു തപാ​സി​ന്റെ ക്ഷ​ണ​പ്ര​കാ​രം അവ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലും പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

“നമു​ക്കു് പീ​ടി​ക​യിൽ പോയി നോ​ക്കാം.” അവൻ പറ​ഞ്ഞു. “ചെറിയ ഫോറിൻ കാ​റൊ​ക്കെ കി​ട്ടു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലൊ അവിടെ. അപ്പോൾ ഈ കാറും കി​ട്ടും​ന്നാ​ണു് തോ​ന്ന​ണ​തു്.”

ചു​മ​ര​രു​ക്കിൽ എത്തി​യാൽ തി​രി​ഞ്ഞു് ഓടു​ന്ന ഒരു ആട്ടോ​മാ​റ്റി​ക് കാർ എന്റെ​യും മക​ന്റെ​യും ഉറ​ക്കം നഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ അവ​നെ​യും കൂ​ട്ടി പീ​ടി​ക​കൾ കയ​റി​യി​റ​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ അവൻ പറ​ഞ്ഞു.

“ക്ഷീ​ണി​ച്ചു. നമു​ക്കൊ​രു തമ്പ്സ​പ്പ് കു​ടി​ക്ക്യാ.”

ഗവാ​സ്കർ കു​ടി​ക്കു​ന്ന പാ​നീ​യ​മാ​യ​തു കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം തമ്പ്സ​പ്പ് കു​ടി​ക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാ​റി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു.

“നീ കു​ടി​ച്ചോ.”

തമ്പ്സ​പ്പ് സ്റ്റ്രോ​വിൽ​ക്കൂ​ടി കു​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ അവൻ മു​ഖ​മു​യർ​ത്തി പറ​ഞ്ഞു.

“ഒരു പക്ഷെ, ആട്ടോ​മാ​റ്റി​ക് കാ​റു​കൾ കോ​സ്റ്റ്ലി​യാ​യി​രി​ക്കും. അതാ​ണു് ഈ പീ​ടി​ക​ക്കാർ വെ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്.”

മക​ന്റെ സാ​മ്പ​ത്തിക ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ലു​ള്ള അറി​വിൽ ഞാൻ അഭി​മാ​നി​ച്ചു. എന്താ​യാ​ലും പി​ന്നീ​ടു് ആ കാ​റി​നെ​പ്പ​റ്റി അവൻ സം​സാ​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. അവ​ന്റെ ചെറിയ കാ​റു​കൾ ചു​മ​ര​രു​ക്കു​വ​രെ കൊ​ണ്ടു ചെ​ന്നു് കൈ​കൊ​ണ്ടു തന്നെ തി​രി​ച്ചു് ഓടി​ച്ചു് അവൻ തൃ​പ്തി​യ​ട​ഞ്ഞു.

ക്ര​മേണ അവൻ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നാ​യി. രാ​ജു​വി​ന്റെ മാ​റ്റം ഞാൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

ഇപ്പോൾ അവൻ കു​ങ്ഫൂ ഫൈ​റ്റി​ങ്ങി​നെ​പ്പ​റ്റി പറ​യാ​റി​ല്ല. റോ​മി​ദ് എന്ന പാ​ട്ടു​കാ​ര​നെ​പ്പ​റ്റി പറ​യാ​റി​ല്ല, തനായി എന്ന ചി​ത്ര​കാ​ര​നെ​പ്പ​റ്റി പറ​യാ​റി​ല്ല, തപാ​സി​ന്റെ ആട്ടോ​മാ​റ്റി​ക്ക് കാ​റു​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി പറ​യാ​റി​ല്ല. വൈ​കു​ന്നേ​രം വന്നാൽ വെ​റു​തെ എവി​ടെ​ങ്കി​ലും ഇരി​ക്കും. എപ്പോ​ഴും എന്തെ​ങ്കി​ലും ആലോ​ചി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. അവൻ ക്ഷീ​ണി​ച്ചു വരു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“അവ​ന്റെ വയ​റ്റിൽ വി​ര​യു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണു് തോ​ന്ന​ണ​തു്.” ഭാര്യ പറ​ഞ്ഞു. “നമു​ക്കു് മരു​ന്നു് കൊ​ടു​ത്തു് നോ​ക്കാം.”

മരു​ന്നു​കൊ​ണ്ടു് ഫല​മൊ​ന്നു​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ഡോ​ക്ട​റെ കാ​ണി​ച്ച​പ്പോൾ അയാൾ വെ​റു​മൊ​രു ടോ​ണി​ക് എഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ക്കുക മാ​ത്ര​മെ ചെ​യ്തു​ള്ളു.

“അവൻ വേ​ണ്ട​പോ​ലെ ഭക്ഷ​ണം കഴി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ?” ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഉണ്ട​ല്ലൊ. ഉച്ച​യ്ക്കു് അഞ്ചു​ച​പ്പാ​ത്തി കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്നു​ണ്ടു്. അവൻ തന്നെ​യാ​ണു് ചപ്പാ​ത്തി ലഞ്ചു ബോ​ക്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തു്. വൈ​കു​ന്നേ​രം വരു​മ്പോൾ ബോ​ക്സ് കാ​ലി​യാ​ണു്.”

രാ​ത്രി അവൻ സ്വ​ത​വെ അധികം ഭക്ഷ​ണം കഴി​ക്കാ​റി​ല്ല. പക്ഷെ, ഉച്ച​യ്ക്കു് അവൻ അഞ്ചു ചപ്പാ​ത്തി കഴി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു് കു​റ​ച്ചു് അത്ഭു​ത​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​താ​ണു്. എവി​ടെ​യോ പി​ശ​കു​ണ്ടു്. ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“നീ എത്ര ചപ്പാ​ത്തി തി​ന്നാ​റു​ണ്ടു് ഉച്ച​യ്ക്ക്?”

“ഫൈവ് ചപ്പാ​ത്തി.”

“ഫൈവ് ചപ്പാ​ത്തി തി​ന്നു​ന്ന തടി​യൊ​ന്നും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​ല്ലൊ നി​ന്റെ ദേ​ഹ​ത്തു്?”

“ഉം? ഞാൻ നല്ല തടി​ണ്ട​ല്ലൊ. മു​ഹ​മ്മ​ദാ​ലി​യെ​പ്പോ​ലെ​യു​ണ്ട​ല്ലൊ ഞാൻ.”

അവൻ കയ്യി​ന്റെ മസി​ലു​കൾ ഉയർ​ത്തി​ക്കാ​ണി​ച്ചു. ഞാൻ പേ​ടി​യ​ഭി​ന​യി​ച്ചു. അവൻ വീ​ണ്ടും മു​ഹ​മ്മ​ദാ​ലി​യെ​പ്പ​റ്റി പറ​യു​മെ​ന്നും, അവ​ന്റെ മൗ​ന​ത്തി​നൊ​ര​റു​തി വരു​മെ​ന്നും ഞാൻ വി​ചാ​രി​ച്ചു. പക്ഷെ, അവൻ വീ​ണ്ടും നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നാ​യി. കുറെ നേരം ആലോ​ചി​ച്ച​ശേ​ഷം അവൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഡാഡി എന്താ​ണു് എല്ലാ​വർ​ക്കും ധാ​രാ​ളം പണ​മു​ണ്ടാ​വാ​ത്ത​തു്?”

അറി​വി​ന്റെ ആരംഭം. ഞാൻ ആലോ​ചി​ച്ചു. ഇവൻ വല്ല ബോ​ധി​വൃ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ​യും താ​ഴെ​ക്കൂ​ടി നട​ന്നു​വോ?

മു​ഹ​മ്മ​ദാ​ലി​യു​ടെ തടി​യു​ടെ രഹ​സ്യം മന​സ്സി​ലാ​വു​ന്ന​തു് ഭാര്യ ഒരു ദിവസം സ്ക്കൂ​ളിൽ പോ​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു്. ലഞ്ചു സമ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​ട്ടി​ക​ളെ​ല്ലാം അവ​ര​വ​രു​ടെ സ്ഥാ​ന​ത്തി​രു​ന്നു് കൊ​ച്ചു ലഞ്ചു ബോ​ക്സു​കൾ തു​റ​ന്നു് ഭക്ഷ​ണം കഴി​ക്കു​ന്നു. നോ​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മു​ടെ കൊ​ച്ചു​മു​ഹ​മ്മ​ദാ​ലി​യു​ണ്ടു് ഒര​രു​കി​ലി​രു​ന്നു് ചപ്പാ​ത്തി കടി​ച്ചു​തി​ന്നു​ന്നു. മു​മ്പിൽ ഒരു മെ​ലി​ഞ്ഞു് ഇരു​ണ്ട കു​ട്ടി​യും. അവനും തി​ന്നു​ന്ന​തു് മക​ന്റെ ബോ​ക്സിൽ നി​ന്നു​ത​ന്നെ​യാ​ണു്.

അമ്മ​യെ കണ്ട​പ്പോൾ അവ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തു് ഒര​പ​രാ​ധ​ബോ​ധം. അവൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് മറ്റെ കു​ട്ടി​യെ തട്ടി​മാ​റ്റി. അവ​നു​മാ​യി യാ​തൊ​രു ബന്ധ​വു​മി​ല്ല എന്ന മട്ടിൽ ഭക്ഷ​ണം തു​ടർ​ന്നു. മറ്റെ കു​ട്ടി​യാ​ക​ട്ടെ സ്നേ​ഹി​ത​ന്റെ അമ്മ ഒരു ഭീ​ഷ​ണി​യാ​യു് തല​ക്കു മു​ക​ളിൽ തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു കാ​ണാ​ത്ത​തു കാരണം ഒന്നും മന​സ്സി​ലാ​വാ​തെ അന്തം വി​ട്ടു് ഇരി​ക്കു​ക​യാ​ണു്.

ക്ലാ​സ് മി​സ്സാ​ണു് അതു പറ​ഞ്ഞ​തു്. രാജു എന്നും അവ​ന്റെ ലഞ്ച് ബൻ​സി​യു​മാ​യി പങ്കി​ടാ​റു​ണ്ടു്. പാവം കു​ട്ടി​യാ​ണു്. ഇവി​ട​ത്തെ പ്യൂ​ണി​ന്റെ മക​നാ​ണു്. അവൻ മാ​ത്ര​മേ കു​റ​ച്ചു് പാ​വ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ളു ഈ സ്ക്കൂ​ളിൽ. മറ്റെ​ല്ലാ​വ​രും ഒരു മാ​തി​രി പണ​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ മക്ക​ളാ​ണു്. രാ​ജു​വി​നു മാ​ത്ര​മെ അവ​നോ​ടു് കു​റ​ച്ചു് ദയ കണ്ടി​ട്ടു​ള്ളു. മറ്റു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം അവനെ ഉപ​ദ്ര​വി​ക്കു​ക​യെ ചെ​യ്യാ​റു​ള്ളു.

വൈ​കു​ന്നേ​രം മക​ന്റെ ദയാ​ശീ​ല​ത്തെ​പ്പ​റ്റി കേ​ട്ട​പ്പോൾ എനി​യ്ക്കു് ദേ​ഷ്യം പി​ടി​ക്കു​ക​യാ​ണു​ണ്ടാ​യ​തു്. കാരണം അവൻ എന്നോ​ടു് നുണ പറ​ഞ്ഞു. ഞാൻ അവനെ വി​ളി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചു.

“നീ എത്ര ചപ്പാ​ത്തി തി​ന്നാ​റു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണു് എന്നോ​ടു പറ​ഞ്ഞ​തു്?”

അവനു് ഭയ​മാ​യി. അവൻ സം​ശ​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പറ​ഞ്ഞു.

“ഫൈവ്.”

“നീ ഫൈവ് ചപ്പാ​ത്തി തി​ന്നാ​റു​ണ്ടൊ?”

മമ്മി അവനെ വി​റ്റു​വെ​ന്നു് മന​സ്സി​ലാ​യ​പ്പോൾ അവൻ പറ​ഞ്ഞു.

“ഇല്ല.”

“പി​ന്നെ എത്ര ചപ്പാ​ത്തി​യാ​ണു് തി​ന്നാ​റു്?”

“വൺ ചപ്പാ​ത്തി.”

“ഒന്നോ?”

ഞാൻ ഞെ​ട്ടി. അതു ഞാനും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചി​ല്ല. അവൻ ഒരു ചപ്പാ​ത്തി തി​ന്നു്, ബാ​ക്കി നാ​ലെ​ണ്ണം ആ കു​ട്ടി​ക്കു് കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ മെ​ലി​യു​ന്ന​തിൽ എന്താ​ണു് അത്ഭു​തം?

എനി​യ്ക്കു് പെ​ട്ടെ​ന്നു് ദേ​ഷ്യം പി​ടി​ച്ചു. ഇവൻ എന്നോ​ടു് നുണ പറ​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ അടു​ത്തു കണ്ട ഒരു സ്കെ​യി​ലെ​ടു​ത്തു് അവനെ അടി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. രാജു വേ​ദ​ന​കൊ​ണ്ടു് പു​ള​ഞ്ഞു. ദേ​ഷ്യം ശമി​ച്ച​പ്പോൾ അടി​നിർ​ത്തി അവ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

അങ്ങി​നെ കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി​യാൽ നി​ന​ക്കു് ഒന്നോ രണ്ടോ ചപ്പാ​ത്തി മാ​ത്രം കൊ​ടു​ത്തു് ബാ​ക്കി തി​ന്നാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ? എന്തി​നാ​ണു് നാ​ലെ​ണ്ണം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു്?

അവൻ ഒന്നും പറ​ഞ്ഞി​ല്ല.

“നീ കേൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?” ഞാൻ ക്രു​ദ്ധ​നാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു. “എന്തി​നാ​ണു് നാ​ലെ​ണ്ണം കൊ​ടു​ത്ത​തു്?”

“ഡാഡി അടി​ക്ക്വോ?” അവൻ വി​റ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇല്ല പറയു.”

“എനി​യ്ക്കു് വൈ​കു​ന്നേ​രം വന്നാ​ലും ഭക്ഷ​ണം കഴി​ച്ചു​കൂ​ടെ? ബൻ​സി​ക്കു് വീ​ട്ടിൽ​നി​ന്നു് ഒന്നും കി​ട്ടി​ല്ല്യാ​ത്രെ… പി​ന്നെ എല്ലാ കു​ട്ടി​ക​ളും അവനെ ഉപ​ദ്ര​വി​ക്ക​ണ്ണ്ടു്. അവൻ പാ​വാ​ണു്.”

രാജു വീ​ണ്ടും കരയാൻ തു​ട​ങ്ങി. ഇങ്ങി​നെ ഒരു പര്യ​വ​സാ​നം ഞാൻ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചി​ല്ല. അവൻ തേ​ങ്ങി​ത്തേ​ങ്ങി കര​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

“നീ എന്തി​നാ​ണു് കര​യ​ണ​തു്?”

അവൻ വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും തേ​ങ്ങി​ക്ക​ര​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

പെ​ട്ടെ​ന്നു് എനി​ക്കു് എന്നെ​ത്ത​ന്നെ ഓർ​ത്തു് ലജ്ജ തോ​ന്നി.

ഷേ​റാൻ​സ് എന്ന കു​ങ്ഫൂ ഫൈ​റ്റ​റെ​പ്പ​റ്റി​യും, റോ​മി​ദ് എന്ന പാ​ട്ടു​കാ​ര​നെ​പ്പ​റ്റി​യും, തനായ് എന്ന ചി​ത്ര​കാ​ര​നെ​പ്പ​റ്റി​യും, തപാസ് എന്ന കാ​റു​ട​മ​സ്ഥ​നെ​പ്പ​റ്റി​യും വാ തോ​രാ​തെ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന രാജു, ഈ പാ​വ​പ്പെ​ട്ട കു​ട്ടി​യോ​ടു​ള്ള സ്നേ​ഹം മന​സ്സിൽ ഒരു സ്വ​കാ​ര്യ​മാ​യി സൂ​ക്ഷി​ച്ചു. സഹ​ജീ​വി​യോ​ടു​ള്ള അവ​ന്റെ സ്നേ​ഹ​ത്തി​നു് സമ്മാ​ന​മാ​യാ​ണു് ഞാൻ അവനെ അടി​ച്ച​തു്. എനി​യ്ക്കു് വളരെ വ്യ​സ​നം തോ​ന്നി.

പി​ന്നെ അടി​ച്ച​തി​നു് നഷ്ട​പ​രി​ഹാ​ര​മാ​യി ഒരു കളി​സ്സാ​മാ​നം വാ​ങ്ങാൻ എന്റെ കയ്യും പി​ടി​ച്ചു് പീ​ടി​ക​കൾ കയ​റി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ അവൻ പറ​ഞ്ഞു.

“വലു​താ​വു​മ്പോൾ എനി​ക്കൊ​രു കു​ങ്ഫൂ​ഫൈ​റ്റ​റാ​വ​ണം.”

അവൻ അപ്പോൾ അതു പറയാൻ എന്താ​ണു് കാരണം എന്നെ​നി​ക്കു മന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു.

“മന​സ്സിൽ നീ ഇപ്പോൾ​ത്ത​ന്നെ ഒരു കു​ങ്ഫൂ​ഫൈ​റ്റ​റാ​ണ​ല്ലൊ.”

Colophon

Title: Dinosarinte kutty (ml: ദി​നോ​സ​റി​ന്റെ കു​ട്ടി).

Author(s): E Harikumar.

First publication details: DC Books, Kottayam and Poorna Publications; Kottayam and Kozhikode, Kerala; 1987.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Short stories, E Harikumar, Dinosarinte kutty, ഇ ഹരി​കു​മാർ, ദി​നോ​സ​റി​ന്റെ കു​ട്ടി, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 8, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to Lalitha Harikumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: A statue of military official and horse around tomb of Seongjong at Seolleung, photograph by National Research Institute of Cultural Heritage, Korea . The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: E Harikumar; Proofing: KB Sujith; Typesetter: Sayahna Foundation; Editor: PK Ashok; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.