അരിയവേനലിൽ പ്പുൽപ്പരപ്പൊക്കെയും
പരമരമ്യമാം പൂന്തോപ്പായ് മാറുമ്പോൾ
കതിർ വിളഞ്ഞെഴും ഗൊതമ്പുപാടങ്ങ–
ളൊരു കനകക്കടലായിത്തീരുമ്പോൾ [1]
പുതുചിറകു വിരുത്തുന്ന പിഞ്ചിളം
കിളികൾ കന്നിപ്പറക്കൽ നടത്തുമ്പോൾ
പുതിയ കൊയ്ത്തരിവാളുകൾ തീർപ്പതിൻ
നിനദമെങ്ങുമേ മാറ്റൊലിക്കൊള്ളുമ്പോൾ
ഇനിയ തേനീച്ചക്കൂട്ടത്തെ മേച്ചിടു–
മിടയനാക്കുക യെന്തൊരാനന്ദമാം!
വെറുമൊരെട്ടാണ്ടുകാരനായച്ഛന്റെ
കൃഷിയിടത്തിൽക്കഴിഞ്ഞൊരാ നാൾകളിൽ
കരൾനിറയെ ക്കുതൂഹലം പാരുമീ–
പ്പണി നടത്തുവാൻ ഭാഗ്യമുണ്ടായി മേ.
ഫലഭരമേന്തിനില്ക്കും തരുക്കളിൽ
നിബിഡമിലച്ചാർത്തിൻ കുളിർമ്മയിൽ
പഴയ തേനീച്ചക്കൂട്ടങ്ങൾ തോട്ടത്തെ
മുഖരിതമാക്കിയാ വേനൽനാൾകളിൽ. [2]
മഹിത വേനൽത്തിമിർപ്പിൽ വിദ്യാലയ–
[3] ത്തടവുമന്ദിരം പൂകാതെ സ്വച്ഛന്ദം
തണുവണിപ്പിച്ച പ്പുൽവിരിമേൽക്കിട–
[4] ന്നുരുള, ലാരാൽ പറന്നണഞ്ഞീടുന്ന
പുതിയ തേനീച്ചക്കൂട്ടത്തെപ്പിന്തുടർ–
[5] ന്നലയ,ലെന്തൊരു നാകീയ നിർവൃതി!
അകലെനിന്നു പറന്നെത്തും മക്ഷികാ–
നികരമേ, നിങ്ങൾ ക്ഷീണിതരാകയാൽ
ചെറുതു വിശ്രമംകൊണ്ടാലു മിച്ചാഞ്ഞ
വിടപിശാഖകൾ തന്മേലെ നിർബാധം;
ഇവിടെ നിങ്ങൾതന്നിഷ്ടത്തിനൊത്തുള്ള
പുതുമരക്കൂടിരിപ്പുണ്ടു പാർക്കുവാൻ,
തടവെഴാതെയക്കൂടിങ്കൽ വാണു’സോഴ് [6]
ച്ചെടികൾതൻ നിത്യസൗരഭമേറ്റാലും’–
അകമലിഞ്ഞു നവാഗതരോടിദ–
മനുനയം ഞാൻ മൃദുസ്വരമോതവേ,
ഒരു മരക്കൊമ്പിലൂക്കനാം മുന്തിരി–
ക്കുല കണക്കവ കൂട്ടമായ്ത്തഞ്ചിടും.
‘വരിക, പുത്തനാം പറ്റമൊ’– ന്നച്ഛനോ–
ടുരുമുദം ഞാൻ വിളിച്ചോതുമാക്ഷണം.
അഴലെഴാ, തേറെവൈകാതോ യീച്ചക–
ളഖിലവുമൊരു പുത്തനാം കൂടേറും.
അകലെ മേയുവാൻ പോയോരു കാലിക–
ളിരവിൻ മുമ്പേ തിരിച്ചണഞ്ഞീടുമ്പോൾ
കൃഷിയിടപ്പടിവാതില്ക്കൽ നിന്നുകൊ–
ണ്ടവയെ യുള്ളാലെയച്ചനെണ്ണീടവേ,
അരികെച്ചെന്നഭിമാനമാർന്നോതും ഞാൻ:
‘തിരികെയെത്തിയെൻ തേനീച്ചക്കൂട്ടവും!’
അരിയവേനലിൽ പ്പുൽപ്പരപ്പൊക്കെയും
പരമരമ്യമാം പൂന്തോപ്പായ് മാറുമ്പോൾ,
കതിർവിളഞ്ഞെഴും ഗോതമ്പുപാടങ്ങ–
ളൊരു കനകക്കടലായിത്താരുമ്പോൾ
ഇനിയ തേനീച്ചക്കൂട്ടത്തെ മേച്ചിടു–
മിടയനാകുക യെന്തൊരാനന്ദമാം! [7]