പുലർവെട്ടം പാരിനെപ്പുല്കാനണയവേ
പുരവാതിലെന്നും വിടർന്നിടുന്നു. [1]
പുരഹൃത്തിലേക്കതു വിണ്ണിൻ വെളിച്ചവും
ഋതുസൗരഭങ്ങളുമാവഹിപ്പൂ.
കതിരവൻ പൊന്നിനാൽ പൂശും കവാടം പൂം–
പുലരിക്കുളിർമ്മ നുകർന്നിടുന്നു. [2]
വിവൃതമായ്ത്തന്നെ നിലകൊണ്ടിടുന്നതു
പകലെല്ലാ, മാശങ്കയേതുമെന്യേ:
പിറവിതൊട്ടെത്രയും പ്രേമത്തിൽ വർത്തിക്കും
പരിസരം, പിന്നെന്തു പേടിതോന്നാൻ?
മധുമാസത്തിന്റെതാം മാദകവീർപ്പുകൾ,
തെളിവേനൽപ്പാടത്തിൻ മർമ്മരങ്ങൾ–
അതിഥികളായിവരെത്തുമ്പോൾ വാതിലി–
ന്നകതളിരേറെക്കുളിരണിവൂ.
ചുമലിൽ മാറാപ്പുമായ് നീങ്ങുന്ന പിച്ചക്കാ–
രൊരുകഷ്ണമപ്പമിരന്നിടുമ്പോൾ
അവരോടു പാരുഷ്യം കാട്ടുമാറില്ലതു, [3]
അറിയാമതിന്നു ചിലപ്പൊഴെല്ലാം
അവരെത്തൻവീട്ടുകാർ മേശയ്ക്കിരുത്തിരുത്തീ–
നവരുമായ് പങ്കുവെച്ചീടുമെന്ന്.
ഗൃഹജനമൊന്നിച്ചു ജീവിക്കും ജന്തുക്കൾ
നിഖിലം തദ്ദാക്ഷിണ്യം നേടിടുന്നു.
പടിയിങ്കൽ കുക്കുടപ്പടവന്നു കൊക്കിക്കാം,
തറചിള്ളി ത്തീറ്റപെറുക്കാമെങ്ങും;
തനിനാണംകെട്ടവനെങ്കിലു, മുച്ചത്തി–
ലുണർവിന്റെ കാളമൂതുന്ന പൂവൻ [4]
വെറിയനാം കാവൽശ്ശുനകനെ ക്കൂസാതെ–
യകമേറി യപ്പത്തരി തിരയാം;
ചിലവേള മാടപ്പിറാവുകൾ കൂട്ടമായ്
ചിറകിട്ടടിയ്ക്കാം, കുറുകാം ചാരേ;
വെളിയിങ്കൽ മേയുവാൻ പോയോരു കാലികൾ
തിരിയെവന്നാലയണഞ്ഞിടുമ്പോൾ,
ഉടയോർതൻ കുടിയകമെമ്മട്ടെന്നറിയുവാ–
നൊരു പശു തെന്നിവന്നെത്തിനോക്കാം.
ഇതിലൊന്നു മപ്രിയ മതിനി,ല്ലൊതൊക്കെയും
ഗൃഹജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമല്ലി?
പകൽപോയി രാവാഗമിച്ചീടും വേളയിൽ
ഗൃഹവാതിലുദ്വേഗമാർന്നിടുന്നു.
മടകളിൽനിന്നു ചെന്നായ്ക്കൾപോൽ, നിശ്ശബ്ദ–
മിരുളിൻ പടയണി വന്നിടുമ്പോൾ,
മലവെള്ളംപോലതു പെരുകിപ്പെരുകിവ–
ന്നുലകായുലകെല്ലാം മൂടിടുമ്പോൾ, [5]
നിബിഡാന്ധകാരത്തിൽ ചുറ്റിലും ദൃശ്യങ്ങൾ
പുതുതാമൊരാകൃതി പൂണ്ടിടുമ്പോൾ,
സ്വതവെ സൽഭാവങ്ങളോലും മുഖങ്ങൾ താൻ
ഭയജനകങ്ങളായ് ത്തീർന്നിടുമ്പോൾ, [6]
പരിചയമില്ലാപ്പദങ്ങളിൽ പാന്ഥന്മാർ
വഴിതിരിയാതെ വലഞ്ഞിടുമ്പോൾ [7]
വിജനമാം പാടങ്ങൾ കൂരിരുളൊറ്റയ്ക്കു
കൊടികുത്തി വാഴുമിടങ്ങളാകേ,
അകലെപ്പണിക്കായിപ്പോയവരൊക്കെയും
പുരയകം പൂകിക്കഴിഞ്ഞുവെന്നാൽ,
പടരും തമസ്സിൻപടയിൽനിന്നെമ്മട്ടും
കെടുതി തന്നാൾക്കാർക്കു പറ്റിടായ്വാൻ,
അസുഖദം ശങ്കയും ഭീതിയുമവരുടെ
അകതാരിൽനിന്നുമകറ്റുവാനായ്
അടയുന്നു വാതിൽ, അതുവരെ നീറിയ
കുടിയടുപ്പിങ്കലെ ത്തീക്കെടുമ്പോൾ.
തനതാൾക്കാർ നിദ്രയിലാഴ്കെ പ്പുരവാതി–
ലവരുടെയാത്മാവെ ക്കാത്തിടുന്നു! [8]