SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം ഇരു​പ​ത്തി​ര​ണ്ടു്

“നട​പ്പു​ഭാ​ഷ​യിൽ നി​ങ്ങൾ ഒരു ‘കു​ല​സ്ത്രീ’ അല്ലെ? ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ ഭർ​ത്താ​വാ​ണെ​ന്നു പു​റം​ലോ​കം അറി​യു​ന്ന​തൊ​രു മോ​ശം​കാ​ര്യം എന്ന ബോ​ധ്യം വന്നു​വോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ശ്ശാ​സ​ന​വ​ധു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, വേ​റൊ​രു ‘കു​ല​സ്ത്രീ’യെ ബലാൽ​ക്കാ​രം ചെ​യ്യാൻ ശ്ര​മി​ച്ച ഗു​രു​ത​ര​കു​റ്റ​ത്തി​നു്, കു​രു​വംശ മൂ​പ്പി​ള​മ​ശ്രേ​ണി​യിൽ രണ്ടാ​മ​നായ ദു​ശാ​സന രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന​ന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശ​നം നി​രോ​ധി​ക്കാൻ ചാർ​വാ​ക​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ പ്ര​ക്ഷോ​ഭം തു​ട​ങ്ങിയ പ്ര​ഭാ​തം.

“എനി​ക്കും ഭർ​ത്താ​വി​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നവ​പാ​ണ്ഡ​വ​വ​ധു​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ പരി​ച​യ​മു​ണ്ടു്. ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം ഇവി​ടെ​വ​ന്ന അന്നും സൗ​ഹൃ​ദം പു​തു​ക്കി. രാ​ത്രി​യോ​ടെ​യാ​ണു്, കളി​യി​ട​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​പി​ടി​പ്പു​കേ​ടി​നാൽ ‘മഹാ​റാ​ണി​പാ​ഞ്ചാ​ലി’യുടെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​രാ​ജ​പ​ദ​വി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തും, ചൂ​താ​ട്ട​ഭ്ര​മ​ക്കാ​ര​നായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്നി​ട്ടും അവ​ളു​ടെ ഉടൽ അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി പണ​യം​വ​ച്ചു​ക​ളി​ച്ചു കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​യാ​യ​തും. ഹസ്തി​ന​പു​രി​നി​യ​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു അടി​മ​യാ​യാൽ ‘പൂർ​വ്വാ​ശ്ര​മം’ നീ​തി​പീ​ഠം പരി​ഗ​ണി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. അവൾ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന തലേ​ന്ന​ത്തെ അവസ്ഥ മാറി കൗ​ര​വ​ഉ​ട​യോ​ന്റെ പെൺ​അ​ടി​മ​യാ​യി പരി​വർ​ത്ത​നം ചെ​യ്തു. ഞാൻ ജനി​ച്ച വട​ക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ നാ​ട്ടു​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ‘പെൺ​അ​ടിമ’ എന്ന​ല്ല വി​ളി​ക്കുക, ‘ലൈം​ഗി​ക​അ​ടിമ’ എന്നാ​ണു്. കു​റെ​യൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മ​ല്ലോ. പക്ഷേ, സത്യ​വ​തി രാ​ജ​മാ​താ​വാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ സാം​സ്കാ​രി​ക​ന​വോ​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ ‘ലൈം​ഗി​ക​അ​ടിമ’ ഹീ​ന​പ​രാ​മർ​ശം നി​യ​മാ​വ​ലി​യിൽ​നി​ന്നും പിൻ​വ​ലി​ച്ചു, നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ അങ്ങ​നെ അവൾ ‘അടിമ’യായി. എന്നി​ട്ടും അതി​ന്റെ സാ​മൂ​ഹ്യ​പ​ര​മായ അർ​ത്ഥാ​ന്ത​ര​ങ്ങൾ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്ര​കോ​പി​ത​യാ​യ​പ്പോൾ ആയി​രു​ന്ന​ല്ലോ കളി​യി​ട​ത്തിൽ ഉന്തും തള്ളും. അല്പ​വ​സ്ത്ര​പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​വ​സ്ത്ര​യാ​വും മു​മ്പു് തന്നെ, മയൻ​നിർ​മ്മിത സഭ​യി​ലൊ​രു പെ​ണ്ണ​നു​കൂല കൂ​രി​രു​ട്ടു് പടർ​ന്നു, അം​ഗ​വ​സ്ത്രം എറി​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു. പ്ര​കാ​ശം​പ​ര​ന്ന​പ്പോൾ അവൾ പരി​പൂർ​ണ്ണ​വ​സ്ത്രാ​ലം​കൃത! ഈ വസ്തുത ഭീ​ഷ്മ​നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ എത്തി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ ദു​ശ്ശാ​ശാ​സൻ കു​റ്റ​വി​മു​ക്ത​നാ​വും. “ഒരു ഭാ​ര്യ​ക്കു് ഒരു ഭർ​ത്താ​വു” എന്ന സ്ത്രീ​നീ​തി മു​ദ്രാ​വാ​ക്യം അവ​ന​ല്ലേ ഈ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ച​തു! പാ​ണ്ഡു മാ​ദ്രി​യെ വി​വാ​ഹം​ചെ​യ്യാ​നു​റ​ച്ച​പ്പോൾ “അരുതേ അനീതി, കു​ന്തി മാ​ത്രം മതി നി​ങ്ങൾ​ക്കും ഭാര്യ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് ഗാ​ന്ധാ​രി പോലെ” എന്നു് നി​ല​വി​ളി​ച്ച കാലം പൊ​യ്പോയ ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കു​ണ്ടു് ഒന്നും നി​ങ്ങൾ മറ​ക്ക​രു​തു്.”

2024-04-02

“അത്യാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നൊ​രു ബദൽ​സം​വി​ധാ​ന​മെ​ന്ന നി​ല​യിൽ​പോ​ലും രണ്ടാ​മ​തൊ​രു റാ​ണി​യെ കണ്ടെ​ത്താൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ നി​ങ്ങൾ വി​ല​ക്കി എന്നു​കേ​ട്ട​പ്പോൾ വല്ലാ​തെ​തോ​ന്നി. രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​ത്തിൽ തീയും പു​ക​യും അശ്ലീല ആചാ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഞാൻ പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ടാം, നി​ങ്ങൾ ഏക​പ​ത്നീ​വ്ര​ത​ക്കാ​ര​നാ​യി പങ്കെ​ടു​ത്താൽ​മ​തി എന്നു​നി​ങ്ങൾ ശഠി​ച്ച​പ്പോൾ, രണ്ടാ​മ​തൊ​രു റാണി എന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ, പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കൂ​ച്ചു​വി​ല​ങ്ങി​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ അഞ്ചു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പുതിയ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​ക്കു ആശ​സ​ക​ളു​മാ​യി വരി​നി​ന്നു അവസരം കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​കാ​ലം.

“കു​ന്തി​ക്കു് ഇളമുറ മാ​ദ്രി​പോ​ലെ, രണ്ടാം​ഭാ​ര്യ ആളൊരു ‘അതി​ലോല’യാ​യി​രി​ക്കും എന്നു​ക​രു​തു​ന്ന​വർ​ക്കു അങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ തോ​ന്നാം. എന്നാൽ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ ചി​ത​യി​ലേ​ക്കു് സ്വയം ചാടി സതി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു പകരം, ‘അതി​ലോ​ല​മാ​ദ്രി’യെ കു​ന്തി​യും യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ചേർ​ന്നു് എറി​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് എന്നോ​ടു് വി​കാ​ര​ഭ​രി​ത​നാ​യി പറ​ഞ്ഞ​തു് മി​ത​ഭാ​ഷി​യായ സഹ​ദേ​വൻ! ആ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് രണ്ടാ​മ​തൊ​രു റാ​ണി​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു തന്നെ വേ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നെ ഒരു മൂ​ല​യ്ക്കി​രു​ത്തി അവ​ഹേ​ളി​ക്കാൻ എന്നു​തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, ശരി​യാ​ണു്, ഞാൻ ശഠി​ച്ചു പാ​ണ്ഡ​വർ ഒന്നാ​കെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി!”

“ഭീമനെ നാ​ണം​കെ​ടു​ത്തി നി​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​ച്ചേർ​ന്നു മൂ​ല​ക്കി​രു​ത്തി. അർ​ജ്ജു​ന​നും നേ​രി​ടു​മോ കെ​ട്ടി​ച​മ​ച്ച ലൈം​ഗി​ക​ആ​രോ​പ​ണം?”, ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര‘ബലി​ദാ​നി’കളുടെ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​നാൾ ദിവസം, ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സദ​സ്സിൽ സം​ഗീ​ത​വി​രു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളും ക്ഷ​ണി​താ​വാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​കൾ​ക്കു സമ്മാ​നം​പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച​തു് മഹാ​റാ​ണി​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, വേ​ദി​യി​ലേ​ക്ക​വ​ളെ ആന​യി​ക്കു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നിൽ നി​ന്നു​ണ്ടായ ‘അസ്വാ​ഭാ​വിക ദേ​ഹ​സ്പർശ’മാ​ണി​പ്പോൾ ജന​രോ​ഷ​ത്തി​നു കാരണം. അർ​ജ്ജു​ന​വി​ര​ലു​കൾ അനാ​വ​ശ്യ​ഉ​ത്സാ​ഹ​ത്തോ​ടെ പെ​രു​മാ​റി​യെ​ന്ന തോ​ന്ന​ലി​ലാ​വാം, മനഃ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തോ​ടെ, “അരുതേ” എന്ന​വൾ പീ​ഢ​ക​പാ​ണ്ഡ​വ​നു​നേ​രെ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി. ഖേദം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, അവളെ കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ച​തു് പ്ര​കോ​പ​ന​പ​ര​മാ​യി.”

“സ്വ​ന്തം നഗ്ന​തുട ചൂ​ണ്ടി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പണ്ടു് ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ഇരി​ക്കാൻ​ക്ഷ​ണി​ച്ച ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​ക​ളെ, സം​ഗീ​ത​ജ്ഞൻ കൂ​ടി​യായ അർ​ജ്ജു​നൻ സ്വ​ന്തം​തു​ട​യിൽ ബല​മാ​യി ഇരു​ത്തു​ക​യ​ല്ല പി​ടി​ച്ചു​നിർ​ത്തു​ക​യ​ല്ലേ ചെ​യ്തു​ള്ളു?” എന്ന ഭീ​മ​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ സദ​സ്സു് വി​റ​ളി​പി​ടി​ച്ച പോ​ലെ​യാ​യി.

“ആ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട കാ​മ​ക്ക​ഴു​ത​യെ കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു കൊ​ല്ലു്” കൗ​ര​വാ​നു​കൂ​ലി​കൾ കൂവി. കാഴ്ച നി​ങ്ങൾ കണ്ടു​കാ​ണും. പാ​ഞ്ചാ​ലി അർ​ജ്ജു​ന​നെ​യും ഭീ​മ​നെ​യും തി​രു​വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ​വ​ലി​ച്ചു വേ​ദി​ക്കു​പി​ന്നി​ലൂ​ടെ സ്ഥ​ലം​വി​ട്ടു. നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ അർ​ജ്ജു​ന​നും ഭീ​മ​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​മെ​തി​രെ ബാ​ലി​കാ​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു ഞങ്ങൾ പരാ​തി​കൊ​ടു​ക്കും. സ്വ​ഭാ​വ​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ ദൃ​ക്സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി​യു​ണ്ടു് പി​ന്തു​ണ​ക്കാൻ. രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി ബലി​ദാ​നി​ക​ളായ കൗ​ര​വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നു് നേരെ, അധി​കാ​ര​ഹു​ങ്കിൽ പു​ള​യു​ന്ന പാ​ണ്ഡവ കട​ന്നാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തെ ചെ​റു​ക്കാ​തെ അനാ​ഥ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കി​നി മു​ന്നോ​ട്ടു വഴി​യി​ല്ല. ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ബാ​ല​നീ​തി​യു​ടെ ശരി​പ​ക്ഷ​ത്തു നിൽ​ക്കു​മോ? അതോ, ഉട​ല​ഴ​കു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ വാ​മൊ​ഴി​മി​ക​വിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വാർ​ത്താ​കേ​ന്ദ്ര​വും മയ​ങ്ങു​മോ?

2024-04-03

“ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ചെ​യ്യു​ന്ന കു​റ്റ​കൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കാ​തെ, ബാ​ല​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു നിർ​ത്തി​യോ കു​ന്തി?”, മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നും ഇളമുറ പാ​ണ്ഡ​വ​നു​മായ നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വി​ദു​ര​രു​മൊ​ത്തു കു​ന്തി വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കാ​ലം.

“പി​ന്നെ​ന്തു​വേ​ണം, ആ കാ​ല​ത്തു അര​ക്ഷി​താ​വ​സ്ഥ നേ​രി​ടു​ന്ന ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേർ കു​ന്തി​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ നി​ന്നും വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ? കൗ​ര​വ​രും ഞങ്ങ​ളും വി​വേ​ച​ന​മി​ല്ലാ​തെ ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഒരു​പ​ന്തി​യി​ലി​രി​ക്ക​ണം എന്നു നിർ​ദേ​ശി​ച്ച പി​താ​മ​ഹ​നു സ്തു​തി, കു​ട്ടി കൗ​ര​വർ​ക്കു​ശേ​ഷം വി​ള​മ്പി​ക്കി​ട്ടിയ ‘എല്ലും പൊ​ടി​യും’ ഞങ്ങൾ ആർ​ത്തി​യോ​ടെ വാ​രി​ത്തി​ന്നു​മ്പോൾ കാണാം, കു​ന്തി​യു​ടെ എഴു​ന്നെ​ള്ള​ത്തും, ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രെ അർ​ഥം​വ​ച്ചു് തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്ക​ലും. ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു ഞങ്ങൾ​ക്കു നേരെ കു​ന്തി ശ്ര​ദ്ധ​യാ​കർ​ഷി​ക്കാൻ വിരൽ ഞൊ​ടി​ക്കും. കൃ​ത്യം കടി​ക്കേ​ണ്ട​യി​ട​ത്തു കടി​ച്ചാ​ണു് കാ​ള​ക്കാ​ലിൽ നി​ന്നി​റ​ച്ചി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ വാ​യി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു നോ​ക്കി​പ​ഠി​ക്കാൻ ഞങ്ങ​ളോ​ടു് നി​ന്ദ​യോ​ടെ പറയും. വി​ര​ലു​കൾ​കൊ​ണ്ട​വൻ സസ്യ​വും സസ്യേ​ത​ര​വു​മായ ഭക്ഷ​ണം വാ​യി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ന്തു ചന്തം! എന്ന​വൾ നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി വി​സ്മ​യി​ക്കും. ഉണ്ണു​മ്പോൾ ചു​ണ്ട​വൻ അശ്ലീ​ല​മാ​യി ചലി​പ്പി​ക്കി​ല്ല, ഞങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ വാ​യിൽ​എ​റി​ഞ്ഞ ഭക്ഷ​ണം അണ്ണാ​ക്കിൽ എത്തും​മു​മ്പു് അടു​ത്ത ഉരുള വാ​യി​ലേ​ക്ക​വൻ വക്കി​ല്ല. അപ​ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തെ ഭക്ഷ​ണം​ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​തൊ​രു മോ​ഹ​ന​ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വ​മാ​ക്കു​ന്ന ഈ കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി എവിടെ, കയ്യിൽ കി​ട്ടി​യ​തെ​ന്തും ഉടൻ വാ​യി​ലി​ട്ട​മു​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​വി​ടെ. ദു​ര്യോ​ധ​നി​ലൂ​ടെ​യും ദു​ശ്ശാ​സ​നി​ലൂ​ടെ​യു​മാ​യി​രി​ക്കും കു​രു​വംശ കു​ലീ​ന​ത​യു​ടെ കഥ, സമൂ​ഹ​മ​റി​യു​ക​യെ​ന്നു കണ്ണു​രു​ട്ടി ഞങ്ങ​ളെ താ​ക്കീ​തു​ചെ​യ്യും! ആ കു​ന്തി​യാ​ണി​പ്പോൾ ജീ​വി​താ​ന്ത്യം കാ​ട്ടിൽ കഴി​യ​ട്ടെ എന്ന പി​ടി​വാ​ശി​യിൽ, എന്നാൽ പരി​ഭ​വ​ത്തിൽ, പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തു്. രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി കു​ന്തി​ക്കു് വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്താൽ, അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ രണ്ടു അധി​കാ​ര​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​വു​മെ​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ആശങ്ക ഞങ്ങൾ പരി​ഗ​ണി​ക്കേ​ണ്ടേ? കു​ന്തി​യു​ടെ അധി​കാ​ര​മോ​ഹം സാ​ധി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക​ണോ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അന്തഃ​സം​ഘർ​ഷം മാ​റ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്ക​ണോ? നി​ങ്ങൾ പറയൂ!”

2024-04-04

“‘അസ്വാ​ഭാ​വിക ശരീ​ര​സ്പർശ’ത്തി​ന്നെ​തി​രെ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വു​മാ​യി കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു​മു​മ്പിൽ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ നി​രാ​ഹാ​ര​മി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ‘ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി’പട്ട​ത്തിൽ ചതവു് വീണു എന്ന തോ​ന്ന​ലു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കരി​മ്പാ​റ​ക്കെ​ട്ടാ​ണെ​ന്റെ ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​മെ​ന്ന​റി​യു​ന്ന​വർ ഈ പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങൾ കണ്ടാ​ലൊ​ന്നും കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​ല്ല. ലൈം​ഗി​കാ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തി​ന്റെ​പേ​രിൽ എന്നെ അള​ക്കാ​നോ ഇള​ക്കാ​നോ പെ​ണ്ണു​ട​ലി​നാ​വി​ല്ല. എന്ന​തൊ​രു അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​മ​ല്ല, അം​ഗീ​കൃ​ത​സ​ത്യ​മാ​ണു്. രതി​യൂർ​ജ്ജം​ക​ലർ​ന്ന കൗ​മാ​ര​കാ​ല​ര​ക്തം ഞര​മ്പു​ക​ളിൽ​ഓ​ടു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു ഉർ​വ​ശി​യെ​പോ​ലൊ​രു സു​ന്ദ​രി ആദ്യ​മാ​യി പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ച​തു്. വൃ​ദ്ധ​ശ​ന്ത​നു​വി​ന്റെ യു​വ​ഭാ​ര്യ. ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം വി​ജ​യി​ച്ചു. ‘വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​ന്റെ വിധവക’ളു​മാ​യി സഹ​ക​രി​ച്ചു കു​രു​വം​ശ​ത്തി​നു സന്ത​തി​ക​ളെ കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു്, രാ​ജ​മാ​താ​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ സത്യ​വ​തി ചെയ്ത യാചന ഞാൻ നി​രാ​ക​രി​ച്ചു. പി​ന്നെ നി​രാ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ നീ​ണ്ട​നി​ര​യാ​യി​രു​ന്നു, പാ​ണ്ഡ​വാ​ഭി​മു​ഖ്യം സം​ശ​യി​ച്ചു എന്നെ തളർ​ത്താൻ കു​ടി​ല​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തട്ടി​ക്കൂ​ട്ടിയ കപ​ട​നാ​ട​ക​ത്തിൽ, കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ ഇര​ക​ളാ​യി. കാ​ലിൽ​വീ​ണു നമ​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന പെൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ ‘അരു​തു്’ എന്നു​ച്ച​രി​ച്ചു​യർ​ത്തു​മ്പോൾ തോ​ളി​ലോ കക്ഷ​ത്തോ അര​ക്കെ​ട്ടി​ലോ ആക​സ്മി​ക​മാ​യി തൊ​ട്ടു​തൊ​ട്ടി​ല്ല എന്നു് വരാം, എന്ന​തിൽ കവി​ഞ്ഞൊ​രു കെ​ട്ട​നോ​ട്ടം എനി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു് നേരു. അതിനെ ആ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങൾ ‘അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​സ്പർ​ശം’ എന്ന​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​ണോ വേ​ണ്ട​തു്?, അതോ, ആരുടെ മു​മ്പി​ലും നമ​സ്ക​രി​ക്ക​രു​തു എന്നാ​ണോ പു​തു​ത​ല​മുറ കാ​ണേ​ണ്ട​തു്?”

“കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ​ചെ​ന്ന നി​ങ്ങൾ, “കാടു് മൊ​ത്തം വള​ഞ്ഞു നമു​ക്കു് എത്ര​യും​വേ​ഗം തീ​യി​ടാം” പദ്ധ​തി​ത​യ്യാ​റാ​ക്കു​മ്പോൾ, യമു​നാ​തീര ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ, ശത്രു​സ​മ്മർ​ദ്ദ​മ​റി​ഞ്ഞു നി​ല​വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നു്, പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ‘അമാ​നുഷ’കഴി​വു​ള്ള, സഹ​ദേ​വൻ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. സാ​ധാ​രണ മനു​ഷ്യ​രു​ടെ ശ്രാ​വ്യ​പ​രി​ധി​യിൽ വരാ​ത്ത വി​ലാ​പം തനി​ക്കൊ​രു സവി​ശേ​ഷ​സി​ദ്ധി​യാൽ കേൾ​ക്കാ​നാ​യ​തു്, മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി പാ​രി​സ്ഥി​തി​പ്ര​ശ്ന​മാ​യി പങ്കി​ട്ട​പ്പോൾ, അവർ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​യോ​ടെ ആ ‘കപട’ കണ്ടെ​ത്തൽ തള്ളി എന്നു​സ​ഹ​ദേ​വൻ വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ഓർ​ക്കു​ന്നു. വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ എന്താ​യി​രു​ന്നു വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ ആ വി​ലാ​പ​ഗീ​തം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭാ​വി​പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന​വൻ സഹ​ദേ​വൻ എന്നു് നകുലൻ ഇര​ട്ട​സ​ഹോ​ദ​ര​നെ തരം​കി​ട്ടു​മ്പോൾ പരി​ഹ​സി​ക്കു​ന്ന​തു് കേൾ​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് പ്ര​വ​ച​ന​സ്രോ​ത​സ്സു ചോ​ദി​ച്ചാൽ, “എനി​ക്കു് വി​ക്കു​ണ്ടു് ഉള്ളിൽ വി​ല​ക്കു​ണ്ടു് രാ​വി​ലെ​മു​തൽ നാ​വ​ന​ങ്ങു​ന്നി​ല്ല” എന്നൊ​ക്കെ ഇര​യു​ടെ ദൈ​ന്യ​മു​ഖ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളോ​ടെ മി​ണ്ടാ​തെ പി​ന്മാ​റും.”

“ആദ്യ​മൊ​ക്കെ നീ, വേ​ട്ട​ഇ​റ​ച്ചി എനി​ക്കു് വേണ്ട, ആ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ല​വി​ളി അത്ര ഞാൻ കേ​ട്ടു എന്നാ​ണ​ല്ലോ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു്. ഇപ്പോൾ നീ സസ്യ​ജാ​ല​ത്തി​ന്റെ ‘കര​ച്ചി’ലും കേൾ​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യോ?”, എന്നു് ഞങ്ങൾ മു​ന​വ​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു. നാ​യാ​ട്ടി​നി​ട​ക്കൊ​ക്കെ അർ​ജ്ജു​നൻ അമ്പു കു​ല​ക്കു​ന്ന​തു​കാ​ണു​ന്ന മാനും മു​യ​ലും ഓടി​മാ​റും​മു​മ്പു് നി​ല​വി​ളി​ക്കാ​റു​ണ്ട​ല്ലോ, അതൊ​ക്കെ കേ​ട്ടു് മൃ​ഗ​സ്നേ​ഹ​ത്തിൽ മന​മു​രു​കി കൂ​ര​മ്പു ആവ​നാ​ഴി​യിൽ നി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​മോ, അതോ കരു​ത​ലോ​ടെ ഉന്നം​നോ​ക്കി അമ്പെ​യ്തു ഉച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു ഇറ​ച്ചി​യാ​ക്കു​മോ? തി​രി​ച്ചു​ക​ടി​ക്കാ​ത്ത എന്തും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇഷ്ട​ഭ​ക്ഷ​ണ​മാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ എന്ന​ല്ലേ വന​ദേ​വത കു​ട്ടി​ക്കാ​ലം​മു​തൽ കാ​രു​ണ്യ​പൂർ​വ്വം അഴി​ച്ചു​വി​ട്ട​തു്. ഇതൊ​ന്നും ശരി​യാ​യി മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​തെ, തെ​റ്റായ പ്ര​വ​ച​നം വഴി കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രെ കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്തിൽ വീ​ഴ്ത്തു​വാൻ ശ്ര​മി​ച്ച സഹ​ദേ​വ​നെ, മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മായ ശിക്ഷ എന്ന നി​ല​യിൽ, “സമ്മ​തം ചോ​ദി​ക്കാ​തെ നി​ന്നെ സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​ര​തി​ക്രീ​ഡ​ക്കു​പ​യോ​ഗി​ക്കാൻ ഭീമനു ഉപാ​ധി​യി​ല്ലാ​ത്ത” അനു​മ​തി​കൊ​ടു​ത്തു, അതോടെ നി​ല​ച്ചു കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ര​ന്റെ മു​മ്പിൽ സസ്യ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ വി​ലാ​പം. വനം വള​ഞ്ഞു തീ​യി​ട്ടു. മര​ങ്ങ​ളും മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും എത്ര​വേ​ഗം വെ​ന്തു​വെ​ണ്ണീ​റാ​യി ഖാ​ണ്ഡവ വനം നി​ന്ന​യി​ട​ത്തൊ​രു മോ​ഹ​ന​ന​ഗ​രം നിർ​മ്മി​ക്കാൻ പാ​താ​ള​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലെ അസു​ര​ശി​ല്പി മയ​നു​മൊ​ത്തു ഉന്മാ​ദ​ചർ​ച്ച യി​ലാ​യി​രു​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ. ഭീ​മ​ന്റെ ബലാൽ​ക്കാ​ര​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ഇര​യാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന സഹ​ദേ​വ​ന്റെ വി​ലാ​പം ഉയർ​ന്ന​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മുഖം തി​രി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി മാ​റി​നി​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ നോ​ക്കി.

“ഒതു​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​യു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി! എന്നാ​ണോ ജി​ജ്ഞാ​സാ​ഭ​രി​ത​രായ വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ ഞങ്ങൾ അറി​യി​ക്കേ​ണ്ട​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഈറൻ​തു​ണി ഉണ​ക്കാ​നി​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി. കു​റ​ച്ച​ക​ലെ ആൽ​മ​ര​ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വർ ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ നൈ​പു​ണ്യ​പ​രി​ശീ​ല​നം നേ​ടു​ന്ന സാ​യാ​ഹ്നം വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“നഗ്ന​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ കാണുക നി​വർ​ത്തി​യി​ട്ട​മു​ടി​യും, പക​യു​ള്ള നോ​ട്ട​വും! അതാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​ഖ​മു​ദ്ര എന്നാൽ അതി​ന​ക​ത്തൊ​രു രാ​ജ​കു​മാ​രി, വേ​ഷ​വി​താ​ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ പുതിയ സ്വ​യം​വ​ര​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തിൽ അപ്പോൾ പങ്കെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​വും യു​വ​ആ​രാ​ധ​കർ സാ​ന്നി​ധ്യ​വും താൽ​പ്പ​ര്യ​വും അറി​യി​ച്ചു വര​ണ​മാ​ല്യ​ത്തി​നാ​യി കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. പുതിയ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​ത​ക്ര​മം സ്വ​യം​വര മത്സ​ര​ത്തിൽ രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ, അതാ, കൗ​ര​വ​നെ തോൽ​പ്പി​ക്കാൻ ചൂ​താ​ടി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്ന അഞ്ചു​പേ​രും സ്വ​യം​വ​ര​യോ​ഗ്യ​ത​യി​ല്ലാ​തെ കാ​ഴ്ച​പ​രി​ധി​യിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്താ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും!” പറ​ഞ്ഞു​പ​റ​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു. അതൊ​രു​പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ച്ചി​ലാ​വും മു​മ്പ​വൾ രം​ഗ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ അക​ത്തേ​ക്കു​പോ​യി.

2024-04-05

“വഴി​യിൽ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു ഭാര്യ മരി​ച്ചി​ട്ടും, ഒരു തു​ള്ളി കണ്ണീർ? കടു​കു​മ​ണി കനി​വു് ? ഒന്നും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ, അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടോ​ളം​കാ​ലം അന്ത​സ്സോ​ടെ മഹാ​റാ​ണി​പ​ദ​വി വഹി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഓർ​മ്മ​ക്കാ​യി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കണ്ണീ​രി​നും കനി​വി​നും എന്തു​പ്ര​സ​ക്തി മാ​ധ്യ​മ​സു​ഹൃ​ത്തേ. അഭി​മു​ഖ​ത്തി​നി​ട​യിൽ നി​ങ്ങൾ മറ​ക്ക​രു​തു്, ഇതു് മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​തം വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​ക്കു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു ജന്മം ഔപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള വഴി​ന​ട​ക്കൽ! അത​പ്പോൾ ആരെ തട​സ്സ​പെ​ടു​ത്താ​നാ​ണു്, അതോ ശരി​ക്കും എളു​പ്പ​മാ​ക്കാ​നോ! പര​പു​രു​ഷ​കാ​മ​ന​യാൽ അവൾ എക്കാ​ല​വും ‘തി​ള​ച്ചു​മ​റി​ഞ്ഞു’. ദാ​മ്പ​ത്യ​വി​വേ​ക​ത്തി​ന്റെ മുൾ​വ​ഴി​യിൽ ഒന്നും​ക​ണ്ടി​ല്ല കേ​ട്ടി​ല്ല എന്ന​മ​ട്ടിൽ അവളെ ഞങ്ങൾ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ കൂ​ടെ​ന​ട​ത്തി കൂ​ട്ടു​കി​ട​ത്തി. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ആചാ​ര​ക്ര​മം വേറെ—വീ​ണ​വ​ളെ മടി​യിൽ​കി​ട​ത്തി ലാ​ളി​ക്കു​ക​യോ, മരി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യോ പതി​വി​ല്ല എന്നൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം ചിലർ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ഴും, ചിലർ ഒലി​ച്ചു​പോ​വും, ചിലരെ കാ​ട്ടു​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ കടി​ച്ചു​കൊ​ല്ലും അവ​രെ​ങ്ങ​നെ ജീ​വൻ​മു​ക്തി നേ​ടി​യാ​ലും, സാ​ദാ​മ​നു​ഷ്യർ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ കപ​ട​ദുഃ​ഖാ​ച​ര​ണം ഉണ്ടാ​വി​ല്ല. നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന ഈ ദേ​ഹ​മു​ണ്ട​ല്ലോ, പൊ​ന്നു​ടൽ! അതു് വേറെ, അതി​ന​ക​ത്തെ ദേഹി, അതു​വേ​റെ. അതൊ​ക്കെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞാൽ മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ​ക്കും മരണം ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യി​ല്ലാ​തെ നേ​രി​ടാം” സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​പോ​വാൻ ആകാ​ശ​ച്ചെ​രു​വിൽ​നി​ന്നും ഊർ​ന്നി​റ​ങ്ങു​ന്നൊ​രു സ്വർ​ണ്ണ​ത്തേ​രിൽ ‘പി​താ​വു്’ വരു​ന്ന​തു​കാ​ത്തു് ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ കൊ​ട്ടാ​ര​ലേ​ഖി​ക​ക്കു് വി​ട​പ​റ​ഞ്ഞു, മറ്റു​മൂ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വർ വി​ഷ​ണ്ണ​രാ​യി ആകാ​ശ​ച്ചെ​രു​വി​ലേ​ക്കു നോ​ട്ടം​പാ​യി​ച്ചു. നാ​ലാ​മൻ​സ​ഹ​ദേ​വൻ വഴി​യിൽ വീ​ണ​തു് അറി​യാ​ത്ത നായ വി​ശ്വ​സ്ത​ത​യോ​ടെ വാ​ലാ​ട്ടി.

2024-04-06

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ പ്ര​ണ​യാ​ഭ്യർ​ത്ഥന തി​ര​സ്ക​രി​ച്ച പ്ര​തി​കാ​ര​ത്തി​ലാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ അനുജൻ വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ ‘ഇര’യാ​ക്കി​യ​തെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു്, കളി​യിൽ​തോ​റ്റ പാ​ണ്ഡ​വ​ര​ല്ല. വി​ദു​രർ! എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. രക്ത​ച്ചൊ​രി​ച്ചിൽ ഇല്ലാ​തെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ന​ഗ​രി സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കിയ കൗ​ര​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു് അനു​മോ​ദ​നം അർ​പ്പി​ച്ചു ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന പാ​ട്ടു​പാ​ടി​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, വൽ​ക്ക​ലം​ധ​രി​ച്ച പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ വന​വാ​സ​ത്തി​നു പടി​യി​റ​ങ്ങു​ക​യാ​യി.

“വി​വേ​ക​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ വി​ശു​ദ്ധ​ആൾ​രൂ​പ​മാ​ണോ ശരി​ക്കും വി​ദു​രർ? അതോ, തിന്ന ഉപ്പി​നു നന്ദി​യി​ല്ലാ​ത്ത സൂതനോ? പ്ര​ണ​യം തി​ര​സ്ക​രി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് പ്ര​തി​കാ​ര​ദാ​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം​പോ​വാൻ ഞാൻ​വി​ടു​മോ? പണ​യ​ന​ഷ്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ പൗ​രാ​വ​കാ​ശം​പോയ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ മറ്റൊ​രു ലൈം​ഗി​ക​അ​ടി​മ​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ രതി​സേ​വ​ന​ദാ​താ​വാ​യി താ​മ​സി​പ്പി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സ്ഥാ​വ​ര​ജം​ഗ​മ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നി​യ​മ​വ​ഴി​യിൽ ഇനി കൗ​ര​വ​സ്വ​ത്തെ​ന്നു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച​തു് ഭീ​ഷ്മർ അധ്യ​ക്ഷ​നായ രാ​ജ​സ​ഭ​യ​ല്ലേ? ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത കൗ​ര​വ​ഉ​ദ്ദേ​ശ്യം വി​ഷ​ലി​പ്ത​മായ വി​ദു​ര​വ​ച​ന​ത്തെ റദ്ദാ​ക്കു​ന്നു എന്ന​ത​ല്ലേ ശരി? പ്ര​ണ​യം ഒരു​കാ​ല​ത്തും ഞാൻ മറ​ച്ചു​വ​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. സ്വീ​ക​രി​ച്ചാ​ലും തി​ര​സ്ക​രി​ച്ചാ​ലും ഞാ​ന​വ​ളു​ടെ ആരാ​ധ​കൻ. അതു​കൊ​ണ്ടു തന്നെ​യാ​ണു് അടു​പ്പും പു​ക​യു​മി​ല്ലാ​ത്ത ഊട്ടു​പുര അടു​ത്ത പന്ത്ര​ണ്ടു​വർ​ഷം എന്റെ പ്ര​ണ​യി​നി​ക്കു​ണ്ടാ​വ​ട്ടെ എന്ന പ്രാർ​ത്ഥ​ന​യോ​ടെ, ഒര​സാ​ധാ​രണ ‘ഭക്ഷ​ണ​പാ​ത്രം’ കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. കു​ളി​ച്ചു പ്രാർ​ത്ഥി​ച്ച​വൾ പാ​ത്രം തു​റ​ന്നാൽ പരി​മി​തി​യി​ല്ലാ​തെ ആറു​പേർ​ക്കു് മൂ​ന്നു​നേ​രം കഴി​ക്കാൻ രു​ചി​ഭ​ക്ഷ​ണം അതി​ലു​ണ്ടാ​വും. എന്നെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ വീ​ഴ്ത്തി നാ​ണം​കെ​ടു​ത്തിയ മാ​യി​ക​സ​ഭാ​ത​ലം പണിത മയൻ​ത​ന്നെ പ്ര​കൃ​തി​നി​യ​മ​ത്തെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ച അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ​യും നിർ​മ്മാ​താ​വു്!”.

2024-04-07

“അല്ല! നി​ങ്ങ​ളും വാ​ങ്ങി സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ, വ്യാ​സ​നെ​ഴു​തിയ മഹാ​ഭാ​ര​തം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. സൈ​ന്ധ​വ​ദേ​ശ​ത്തിൽ, ജയ​ദ്ര​ഥ​മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ സൗ​ജ​ന്യ​ത്തിൽ, നാ​മ​മാ​ത്ര രാ​ജാ​മാ​താ​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, ഒരി​ക്കൽ അസാ​ധാ​രണ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​സ്വാ​ധീ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഈ ഗാ​ന്ധാ​രി​പു​ത്രി.

“എഴു​ത്തു​കാ​രൻ എങ്ങ​നെ ആവി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​നാ​യി വസ്തു​ത​ക​ളെ വള​ച്ചൊ​ടി​ച്ചു എന്നു് വരും​ത​ല​മു​റ​യെ അറി​യി​ക്കാൻ ഈ പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു് എന്റെ തൊ​ട്ട​ടു​ത്തു​ത​ന്നെ​വേ​ണ​മെ​ന്നു​തോ​ന്നി. അജ്ഞ​ത​കൊ​ണ്ടോ, മനോ​ഭാ​വ​ത്തിൽ അന്ധ​കാ​രം കൊ​ണ്ടോ, കൗ​ര​വ​രെ കറു​ത്ത​ചാ​യം​മു​ക്കി വി​കൃ​ത​മാ​യി വ്യാ​സൻ വര​ച്ചു​വ​ച്ചു. ഭാ​വി​യിൽ, പരേ​ത​കൗ​ര​വ​രു​ടെ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കാർ, വാ​യി​ച്ചും​കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞും സ്വയം തീ​രു​മാ​നി​ക്ക​ട്ടെ, വ്യാ​സ​സ്പർ​ശ​മേൽ​ക്കാ​ത്തൊ​രു കു​രു​വം​ശ​ഗാ​ഥ​ക്കാ​യി പു​തു​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ ഇറ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ക്കു​മോ?”

2024-04-08

“കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും പു​രോ​ഗ​മ​ന​നാ​ട്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു, സു​വ്യ​ക്ത​ത​ക്കാ​യി വീ​ണ്ടും​ചോ​ദി​ച്ച കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു് കു​പ്ര​സി​ദ്ധ​സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തിൽ ഒരു ‘വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി’ വഴു​ക്കി വീ​ണ​പ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചി​ല്ല എന്ന​താ​ണോ വസ്തുത?, അതോ, സ്വ​യം​അ​റി​യാ​തെ, ഒന്നു് ചി​രി​ച്ചു​പോ​യി എന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി സഭാ​ത​ല​ത്തിൽ നട​ക്കു​മ്പോൾ വഴു​ക്കി​വീ​ണാൽ, ആതി​ഥേ​യ​യു​ടെ ജോലി ആർ​ത്തു​ചി​രി​ക്ക​ലാ​ണോ? കൃ​ത്യ​മാ​യും അതൊരു ദു​ഷ്പ്ര​ച​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ! ഞാൻ ചി​രി​ച്ചു​എ​ന്നു് ഭീ​മ​നിൽ​നി​ന്നും കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, പി​ണ​ങ്ങി​യാ​ണു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങി​യ​തെ​ന്നു് ചാ​ര​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി നകുലൻ പറ​ഞ്ഞ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ഒരു കൊ​ട്ടു് ഞാൻ ഭീ​മ​നും തി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. പി​ന്നെ അവനെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ ഒരു​കൊ​ല്ല​ത്തോ​ളം കാ​ലു​കു​ത്താൻ അനു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല. എന്നോ ഒരു കല്യാണ സൗ​ഗ​ന്ധി​കം സമ്മാ​നി​ച്ചു എന്ന​തി​ന്റെ പേരിൽ കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​നെ എത്ര​നാൾ ചു​മ​ന്നു​കി​ട​ക്ക​ണം!”. ഉണ​ക്ക​പ്പൂ​ക്കൾ പ്ര​തീ​കാൽ​മ​ക​മാ​യി ചു​രു​ട്ടി​ക്കൂ​ട്ടി മാ​ലി​ന്യ​പ്പെ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി കൈ​ഴു​കു​മ്പോൾ ആയി​രു​ന്നു, ഇരു കൈ​നി​റ​യെ പു​തു​സൗ​ഗ​ന്ധി​ക​പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യി ആ നി​ത്യ​കാ​മു​കൻ അവ​ളു​ടെ ‘നി​ശാ​നി​കു​ഞ്ജ’ത്തി​ലേ​ക്കു പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​തു്!

“ആശ്ര​മം​പ​രി​പാ​ലി​ക്കാൻ അത്ര ചെലവു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു​വി​നോ​ടു് വി​സ്മ​യി​ച്ചു. അരമന സമു​ച്ച​യ​ത്തിൽ നി​ന്നും പി​താ​മ​ഹൻ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​നു​പി​ന്നി​ലെ സം​ര​ക്ഷിത വന​ത്തി​ലേ​ക്കു പൊ​റു​തി മാ​റ്റിയ ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ലാ​ളി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ പര്യാ​യ​മെ​ന്നു തോ​ന്നാ​വു​ന്ന കുടിൽ ആഡം​ബ​ര​ത്തി​ന്റെ ഒളി​ത്താ​വ​ള​വു​മാ​കു​ന്നു. ഉറ​ക്ക​മു​ണർ​ന്നാ​ലു​ടൻ ഗം​ഗാ​തീ​ര​ത്തേ​ക്കു പ്ര​ഭാ​ത​സ​വാ​രി​ക്കു ഇരു​കൈ​ക​ളും തോളിൽ വക്കാൻ ഭീ​ഷ്മർ​ക്കു് കൗ​ര​വ​കു​മാ​രി​കൾ കൂ​ട്ടു​വേ​ണം. ‘ഊന്നു​വ​ടി തര​ട്ടെ?’ എന്നു​ചോ​ദി​ച്ചാൽ തർ​ക്ക​ഭാ​വ​ത്തി​ലൊ​രു തറ​ച്ച​നോ​ട്ട​മു​ണ്ടു്. ചൂ​ളി​പ്പോ​വും. നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രു​ടെ പെ​ണ്മ​ക്ക​ളെ ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​യു​ടെ ‘അടി​മ​പ്പ​ണി’ക്കു് വി​ട്ടു​ത​രാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്നു മു​ഷി​ഞ്ഞു​പ​റ​യാൻ ഒരു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ന്നു. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ‘ധി​ക്കാ​രി’യെ മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മാ​യി ശി​ക്ഷി​ച്ചു. ആസ​ന്ന​മായ പാ​ണ്ഡ​വാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തെ കാ​യി​ക​ശ​ക്തി കൊ​ണ്ടു നേ​രി​ടാ​നു​റ​ച്ച കാ​ല​ത്തു, ആശ്ര​മ​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു പൂർ​ണ്ണ​സ​ഹ​ക​ര​ണം വേ​ണ​മെ​ന്ന ഊന്നൽ അന്തഃ​പു​രം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു. ഇപ്പോൾ പി​താ​മ​ഹ​നൊ​രു കഠി​ന​പ​രീ​ക്ഷ​ണം ചെ​യ്യാൻ താൽ​പ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു് കു​മാ​രി​കൾ! ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​പ​രി​ശു​ദ്ധി എരി​തീ​യിൽ തെ​ളി​യി​ക്കാൻ ‘സന്ന​ദ്ധ ഇര’കളെ ആവ​ശ്യ​മു​ണ്ടു്. ഇരു​വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും വി​വ​സ്ത്ര​രാ​യി രതി പ്ര​ലോ​ഭന പരീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു് രാ​ത്രി പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടു​കി​ട​ക്കാൻ സന്മ​ന​സ്സു​ള്ള കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളു​ടെ പട്ടിക തയ്യാ​റാ​ക്കു​ക​യാ​ണു് ഞങ്ങൾ. നിർ​ദി​ഷ്ട​നി​ശാ​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, ‘പീ​ഡ​ക​നും പീ​ഡി​ത​ക​ളും’ രാ​വി​ലെ എഴു​ന്നേൽ​ക്കു​മ്പോൾ, ലൈം​ഗി​കാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​നു താനും, ‘രതി​യാ​ക്ര​മണ’ത്തി​നു പെൺ​കു​ട്ടി​ക​ളും, ഇര​യാ​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു പരി​ശോ​ധി​ക്കാൻ ആരോ​ഗ്യ സേ​വ​ന​ദാ​താ​ക്ക​ളും സം​ഘ​വും ആശ്ര​മ​മു​റ്റ​ത്തു സാ​ന്നി​ധ്യ​മു​റ​പ്പി​ക്ക​ണം. ‘തകർ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം, പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചാ​ലു​മെ​ത്ര​യും നി​ങ്ങൾ’ എന്നാ​ണു പി​താ​മ​ഹ​ന്റെ വെ​ല്ലു​വി​ളി. ആയുധ നിർ​മ്മി​തി​ക്കാ​യി ഗ്രാ​മ​ഗ്രാ​മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ ആലകൾ സന്ദർ​ശി​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഈ സൂ​ക്ഷ്മ​ചു​മ​തല ഏൽ​പ്പി​ച്ച​തോ​ടെ എന്റെ നി​ശീ​ഥി​നി​ക​ളും നി​ദ്രാ​വി​ഹീ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി!”

2024-04-09

“ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റു​വർ​ഷം ‘സൽ​ഭ​ര​ണം’ ചെ​യ്തു എന്നു് പറ​യു​ന്ന​തിൽ അത്ര വലിയ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​ര​ലേ​ഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വി​ഷ​പ്പാ​മ്പി​നെ കാ​ട്ടി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ഭയ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാ​ണു് പരീ​ക്ഷി​ത്തു് രാ​ജ​പ​ദ​വി നേ​ടി​യ​തെ​ന്ന പ്ര​ചാ​ര​ണം ശക്ത​മായ ദി​ന​ങ്ങൾ.

“പരീ​ക്ഷി​ത്തും പാ​മ്പും ഒക്കെ പി​ന്നീ​ടാ​ണു്. ആദ്യ​ദ​ശ​ക​ങ്ങ​ളിൽ യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നെ​തി​രെ വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദം മു​ഴ​ക്കി​യ​തു് ഭീമൻ ആയി​രു​ന്നു അവർ​ത​മ്മിൽ പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സം നി​സ്സാ​ര​മാ​യി​രു​ന്ന​തു് കൊ​ണ്ടു് അന​ന്ത​മായ കാ​ത്തി​രി​പ്പു അസാ​ധ്യ​മെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നും ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു നീ​ക്കാൻ ഒന്നി​ല​ധി​കം പ്രാ​വ​ശ്യം എന്റെ ഇട​പെ​ടൽ തേടി. ഉള്ളിൽ ഉള്ള​തൊ​ക്കെ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ഭീമൻ രാ​ജാ​വാ​യാൽ, ശല്യം മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാർ​ക്കു ആയി​രി​ക്കു​മെ​ന്നു് സഹ​ദേ​വൻ താ​ക്കീ​തു​നൽ​കി. മാ​ദ്രി​യെ പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ സതി ചെ​യ്യാൻ കു​ന്തി​ക്കു​വേ​ണ്ടി നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​തു് ഭീമൻ ആയി​രു​ന്നു എന്ന സംശയം ഇപ്പോ​ഴും കരളിൽ കനൽ ആയി നീ​റു​ന്ന ഞങ്ങൾ ഭീമനെ കൈ​വി​ട്ടു. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​ന്നെ വെ​ല്ലു​വി​ളി അർ​ജ്ജു​ന​നിൽ നി​ന്നാ​യി. അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ രാ​ജാ​വാ​ക്കാൻ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് ദ്വാ​രക‘മേ​ലാ​ള​ന്മാർ’ക്കു ത്വര ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ മര​ണ​ത്തി​നു ഉത്ത​ര​വാ​ദി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്ന​വർ ന്യാ​യ​മാ​യും സം​ശ​യി​ച്ചു എന്നി​ട്ടും ആ കാ​ര​ണ​ത്തിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ‘വലി​ച്ചെ​റി​യാൻ’ തനി​ക്കാ​വി​ല്ലെ​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി ശഠി​ച്ചു അങ്ങ​നെ ബലാ​ബ​ല​ങ്ങൾ നീ​ങ്ങിയ നേ​ര​ങ്ങൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് മേൽ​ക്കൈ നേടാൻ കഴി​ഞ്ഞു. ഇതി​നി​ട​യിൽ പരീ​ക്ഷി​ത്തു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി ‘കു​റു​മു​ന്ന​ണി’ക്കും ശ്ര​മി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി രാ​ജ​മാ​താ​വും മഹാ​റാ​ണി​യു​മാ​വും, പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ ഇളമുറ റാ​ണി​യാ​വും എന്നൊ​ക്ക കേ​ട്ട​പ്പോൾ അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഒറ്റ​ക്കെ​ട്ടാ​യി—കൊ​ച്ചു​മ​ക​ന്റെ സ്ഥാ​ന​മു​ള്ള പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ മഹാ​റാ​ണി പദവി നാ​മ​മാ​ത്ര​മാ​യെ​ങ്കി​ലും, സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള നിർ​ദേ​ശം​കേ​ട്ടാൽ ഒറ്റ​ക്കെ​ട്ടാ​വി​ല്ലേ പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ! “സ്ത്രീ​യെ നീ എത്ര വഞ്ച​കി!” എന്ന ശാ​പ​ത്തോ​ടെ അവളെ ഞങ്ങൾ മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ലെ ‘ആറാം​ത​മ്പു​രാ​ട്ടി’യാ​ക്കി. നോ​ക്കാം ആരാ​ണു് വഴി​യിൽ ആദ്യം മോ​ഹാ​ല​സ്യ​പ്പെ​ട്ടു കാലം ചെ​യ്യുക” പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി​യും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മനഃ​സാ​ക്ഷി​സൂ​ക്ഷി​പ്പു​കാ​ര​നും ആയ നകുലൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ശി​ര​സ്സു് മു​ണ്ഡ​നം ചെ​യ്യാ​നാ​യി ക്ഷു​ര​ക​നെ കണ്ടെ​ത്തു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

“ഇവ​രൊ​ക്കെ ആരാ?”, ഒരു വർ​ഷ​ത്തെ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തി​നു ശേഷം വി​രാ​ട​യി​ലെ സൈനിക പാ​ള​യ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധം വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്ന സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ. അഞ്ചു​കൗ​മാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രെ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് നേരെ നോ​ട്ട​മെ​റി​ഞ്ഞു.

“എന്റെ മക്കൾ. അല്ലാ​താ​രാ. പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലാ​ണു് അവർ വളർ​ന്ന​തു്.”

“ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ പി​തൃ​ത്വം ആർ​ക്കെ​ന്നാ​ണു് ചോ​ദി​ച്ച​തു്”, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ഒച്ച കന​ത്തു. മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി.

“അഞ്ചു് പു​രു​ഷ​ന്മാർ എന്നോ​ടൊ​പ്പം മത്സ​രി​ച്ചു​ശ​യി​ക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ നാളും പി​തൃ​ത്വ​വും അന്വേ​ഷി​ക്കാ​റു​ണ്ടോ. അതു​പോ​ലെ ഈ കു​ട്ടി​കൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും പ്ര​സ​വി​ച്ചു, വളർ​ത്താൻ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഞാൻ എത്തി​ക്കു​മ്പോൾ അവരും ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല ഇവ​രെ​ല്ലാം ആരുടെ മക്കൾ”, പാ​ഞ്ചാ​ലി മക്ക​ളെ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ വിഭവം വി​ള​മ്പി സൽ​ക്ക​രി​ച്ചു.

2024-04-11

“വി​ലാ​പ​യാ​ത്ര നയി​ക്കു​ന്ന​തു് നി​ങ്ങ​ളാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“അത്യ​പൂർ​വ്വ​വ്യ​ക്തി—അങ്ങ​നെ​യാ​ണി​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പരേത പോ​രാ​ളി​യെ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ച​തു്. രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ സ്വയം ബലി​ദാ​നം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, താൽ​ക്കാ​ലിക യു​ദ്ധ​നേ​ട്ട​ത്തി​ന്ന​തീ​ത​മായ ദുഃ​ഖാ​ച​ര​ണ​മ​ല്ലേ ജേ​താ​ക്ക​ളൊ​രു​ക്കുക? കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി, നട​പ​ടി​ക്ര​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു രാ​ജാ​വ​കാ​ശ​ത്തി​നു പത്രിക അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു​കി​ട്ടിയ ശേഷം, പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ ചെ​ങ്കോൽ കി​ട്ടി​യാ​ലേ ദു​ര്യോ​ധ​ന​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നു ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നാ​വൂ. പൊ​ട്ടി​ത്ത​ക​രു​ക​യാ​ണ​പ്പോൾ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​പി​ണ​ക്ക​ങ്ങൾ! ചൂ​താ​ട്ട​വും വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​വും വന​വാ​സ​വു​മൊ​ന്നു​മാ​യി, കൂ​ട്ടി​ക്ക​ലർ​ത്താ​തി​രി​ക്കാൻ വേണ്ട ദാർ​ശ​നി​കാ​വ​സ്ഥ​യി​ലെ​ത്തു​മ്പോ​ഴാ​ണു്, പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ശ്രാ​ദ്ധ​ത്തി​ലും കനി​വു​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന മനീ​ഷി​ക​ളെ​ന്നു വ്യാ​സൻ ഞങ്ങ​ളെ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തുക! തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. ശത്രു​വി​ന്റെ നി​ഷ്ഠൂ​ര​മായ ഗദാ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിൽ ഒടി​വും ചതവും ഏറ്റ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ സൗ​ന്ദ​ര്യ​പ​രി​ച​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ രൂ​പ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം​ചെ​യ്തു ഞാൻ പൂ​മൂ​ടും—‘ഇവൻ എന്റെ പ്രിയ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ’ എന്നു് വഴി​യോ​ര​ങ്ങ​ളിൽ ആരാ​ധ​കർ വി​ല​പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും ജഡം​വ​ഹി​ച്ചു സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ രഥ​യാ​ത്ര!”

“നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ മു​ല​യൂ​ട്ടി​യാൽ പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യു​ടെ ഉട​ല​ഴ​കി​ടി​യു​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വി​രാ​ട​യി​ലെ താൽ​ക്കാ​ലിക പാളയം. തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വർ. ഖാ​ണ്ഡ​വ​ദ​ഹ​ന​ത്തി​നും വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നും ഇട​യി​ലൊ​രു ദശാ​ബ്ദ​ക്കാ​ല​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ അമ്മ​യാ​യി എന്നു് കേ​ട്ട​റി​വു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, മു​ല​യൂ​ട്ടു​ന്ന രംഗം, അഭി​മു​ഖ​ത്തി​നു് പല​കു​റി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ വന്ന ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ പ്ര​തി​നി​ധി​ക്കു് ഓർ​മ്മി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല.

“നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​ക്ക​ളെ കഴു​ത്തു​ഞെ​രി​ച്ചു പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്കു​ന്ന റാണി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു! പി​ന്നീ​ടു് പറയാം. പൊ​തു​ഭാ​ര്യ​യെ​ന്ന സ്വാർ​ത്ഥത മു​ദ്ര​കു​ത്തി, മാറി മാറി പര​സ്പ​രം കാഴ്ച വച്ചു് പീ​ഡി​പ്പി​ച്ച​തിൽ പി​റ​ന്ന ‘ഉപോൽ​പ്പ​ന്ന’ങ്ങളെ ഞാൻ പരി​ലാ​ളി​ക്കു​ന്ന​തു കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ജൈ​വി​ക​പാ​ണ്ഡ​വ​ത്വം അനർ​ഹ​മാ​യി മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു തു​ല്യ​മ​ല്ലേ എന്ന​ന്തഃ​രം​ഗം മന്ത്രി​ച്ച​പ്പോൾ, സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​യി വളർ​ത്താൻ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ എത്തി​ച്ചു! അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ വി​വാ​ഹ​ത്തി​ന​വർ വരു​മ്പോൾ, മു​ല​പ്പാൽ​മ​ണ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഒറ്റ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ തി​രി​ച്ച​റി​യു​മെ​ന്നാ​ണു് പ്ര​തീ​ക്ഷ!”

“‘ഘാതകൻ’ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ​ക​യ​റു​ന്ന രാ​ജ​കീ​യ​ച​ട​ങ്ങു്, അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന അവ​ജ്ഞ​യോ​ടെ ബഹി​ഷ്ക​രി​ക്കാ​തെ, മുൻ​പ​ന്തി​യിൽ​ത​ന്നെ നി​ങ്ങ​ളെ കണ്ട​പ്പോൾ എന്തോ പോലെ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ നേ​രി​ട്ടു. യു​ദ്ധം​ജ​യി​ച്ചെ​ന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​വു​മാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം.

“സത്യ​പ്ര​തി​ജ്ഞ കഴി​ഞ്ഞാ​ലു​ടൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ‘അതി​പ്ര​ധാന’ പ്ര​സ്താ​വന നട​ത്തു​മെ​ന്നു് ഭീമൻ മുൻ​കൂർ പറ​ഞ്ഞ​തു് നി​ങ്ങൾ അപ്പോൾ അറി​ഞ്ഞി​ല്ല? യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ഹ​സ്ഥി​ന​പു​രി​യു​ടെ ഭാ​വി​പ്ര​തി​രോ​ധ​ത്തി​നു് തക്ഷ​ഷി​ല​യെ​വെ​ല്ലു​ന്ന “ദു​ര്യോ​ധന സ്മാ​രക സൈ​നി​ക​ശാ​സ്ത്ര സർ​വ​ക​ലാ​ശാല”ക്കു് തറ​ക്ക​ല്ലി​ടു​ന്ന​തി​ലാ​ണു് എന്റെ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​സാ​ന്നി​ധ്യം അത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തു്.”

“കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഭൂഗർഭ നി​ല​വ​റ​യിൽ​നി​ന്നും, കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു സ്ത്രീ​ധ​ന​മാ​യി കി​ട്ടി​യി​രു​ന്ന സ്വർ​ണം​പു​റ​ത്തെ​ടു​ത്തു വേണം പണം​ക​ണ്ടെ​ത്താൻ എന്നു പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ, സ്മാ​ര​ക​സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യു​ടെ നിർ​മ്മി​തി എന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നിർ​ദ്ദേ​ശ​ന​ത്തി​നും അപ്പൊൾ കി​ട്ടി നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അനു​മ​തി!”

2024-04-12

“യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു വാ​ങ്ങിയ അനു​ഗ്ര​ഹം, എന്താ​യി​രു​ന്നു അതു്!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ‘സൽ​ക്കർ​മ്മ​ങ്ങൾ’ ചെ​യ്തു നേടിയ പു​ണ്യ​ത്താൽ ഗാ​ന്ധാ​രി, പ്രി​യ​പു​ത്ര​നു് നൽ​കി​യി​രു​ന്ന സവി​ശേഷ ‘അനു​ഗ്രഹ’ത്തി​ന്റെ കഥ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ സൂ​ത​ന്മാർ പാ​ടി​ന​ട​ക്കു​ന്ന യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“കൗരവർ ജയി​ക്ക​ട്ടെ എന്ന അനു​ഗ്ര​ഹം അഭി​മാ​നി​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കു​മെ​ന്നു് നി​ങ്ങൾ​ക്കു് തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ടോ? എന്നാൽ ‘സു​മം​ഗ​ലി’പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ണ്ഡ​വ​വി​ധവ എന്ന യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ദാ​മ്പ​ത്യ​പ​ദ​വി​നേ​ടു​മോ എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കു​ന്തി​യോ​ടു് മു​ന​വ​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചു അതൊരു അനു​ഗ്ര​ഹം​തേ​ട​ലാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, പക്ഷേ, പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ കു​ന്തി, വാ​ക്കു സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യോ​ടെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു “പു​ത്ര​മ​ര​ണ​ത്താൽ ഞാൻ ദുഃ​ഖി​ത​യാ​വും എന്നു് അന്തഃ​രം​ഗം മന്ത്രി​ക്കു​ന്നു”, കു​ന്തി പറ​ഞ്ഞു. മൊ​ത്തം പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ മരണം എന്നാ​ണു് കു​ന്തി ഉദ്ദേ​ശി​ച്ച​തെ​ന്ന ആത്മ​ധൈ​ര്യ​ത്തിൽ കൂ​ടു​തൽ ചോ​ദി​ക്കാ​തെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പ്ര​സ​ന്ന​ത​യോ​ടെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലേ​ക്കു വി​ശ്വ​സ്ത​സു​ഹൃ​ത്തു കർ​ണ്ണ​നു​മൊ​ത്തു യാ​ത്ര​യാ​യി. പു​ത്ര​മ​ര​ണം എന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് എന്താ​ണു് കു​ന്തി ഉദ്ദേ​ശി​ച്ച​തു്! എല്ലാം​കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ച്ചർ​ത്ഥം അറി​യാൻ കർ​ണ്ണ​വ​ധം​വ​രെ കാ​ത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു!”

2024-04-13

“കളി​ച്ച​തു മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​നായ ‘ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി’യാ​ണെ​ന്നു വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് മര്യാ​ദ​കേ​ടി​നെ മറ​ച്ചു​വെ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ. വാ​ക്കി​നു​വി​ല​യു​ള്ള കൗരവൻ എന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഖ്യാ​തി അപ്പോൾ അര​മ​ന​നിർ​മ്മി​തി​യാ​ണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​പ്പി​റ്റേ​ന്നു്.

“വാ​ഗ്ദാ​നം എന്തു​വി​ല​കൊ​ടു​ത്തും പാ​ലി​ച്ച സു​വർ​ണ്ണ​ഭൂ​ത​കാ​ല​മേ എനി​ക്കു​ള്ളൂ. കളി​യി​ലും കാ​ര്യ​ത്തി​ലും. നി​ങ്ങൾ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വൻ എന്ന നി​ല​യിൽ ഞാൻ തി​രി​ച്ചു ചതി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന​തൊ​രു വി​ശ്വാ​സ​പ്ര​മാ​ണ​മാ​ണെ​നി​ക്കു്. അസ​ത്യം പറ​യി​ല്ലെ​ന്നു് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, പറ​യു​ന്ന​വ​നെ അവ​മ​തി​ക്കാ​നും എനി​ക്കൊ​രു ബല​ഹീ​ല​ന​ത​യു​ണ്ടു്. ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്ന പ്ര​തി​ച്ഛായ പളു​ങ്കു​പാ​ത്രം പോലെ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​ത​റു​ന്ന കാ​ഴ്ച​യാ​ണു് നി​ങ്ങൾ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ കണ്ട​തു്. സഭാ​ന​ട​പ​ടി പരി​പൂർ​ണ്ണ​നി​യ​ന്ത്ര​ണം ഭീ​ഷ്മർ ആയി​രു​ന്നു. സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​യി ദ്രോ​ണ​രും കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രും. കളി​യിൽ​തോ​റ്റ​തു് പാ​ണ്ഡ​വർ ആയി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ ചട്ടം പരി​പാ​ലി​ച്ച​തു കൗരവർ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല. സ്വ​കാ​ര്യം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ട്ടെ. കളി​യു​ടെ ചട്ടം നി​യ​ന്ത്രി​ച്ച​തു് ഭീ​ഷ്മർ​ക്കു് പകരം ഞാൻ ആയി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്തു് സം​ഭ​വി​ക്കാം? തീർ​ച്ച​യാ​യും അടി​മ​പ്പെൺ​പ​ദ​വി​നേ​ടി പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ പിൻ​വ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ദ്രൗ​പ​ദി​യെ വന​വാ​സ​ത്തിൽ അയ​ക്കാ​തെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ചു​മ​ത​ത​ല​യു​ള്ള അടി​മ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലെ സ്വ​യം​വ​ര​മ​ത്സ​രം മുതൽ എനി​ക്ക​വൾ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വൾ. ഭാര്യ പറ​ഞ്ഞു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​പ്ര​ണ​യം ദ്രൗ​പ​ദി​യെ​പ്പോ​ലൊ​രു സു​ന്ദ​രി​യോ​ടെ​ങ്കിൽ ഞാൻ ഒഴി​ഞ്ഞു​പോ​വാം എന്നാൽ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള മതി​പ്പു നി​ല​നിൽ​ക്കും. എന്നി​ട്ടും പാ​ഞ്ചാ​ലി എങ്ങ​നെ കാ​ട്ടിൽ​പോ​വാൻ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​യാ​യി? അതാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തു് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ കളി​ച്ച​തോ കളി​പ്പി​ച്ച​തോ ഞാ​ന​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു​ണ്ടാ​യി? ദൂരെ ഖാ​ണ്ഡവ വനം കത്തി​ച്ചി​ട​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ നിർ​മ്മി​ച്ച രാ​ജ​ധാ​നി​യു​ടെ പരി​പാ​ല​ന​വും എന്റെ ഭര​ണ​ചു​മ​ത​ല​യാ​യി വാ​ക്കി​നു​വി​ല​യി​ല്ലാ​ത്ത വ്യാജ വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഉട​മ​യും കാ​ല​ന്റെ മക​നു​മായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഒരാ​ളാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ത​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രാ​യോ​ജ​കർ!”

“ദു​ര​ന്തം ദു​ര​ന്തം എന്നു​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന വൈ​കാ​രി​ക​പ്ര​സം​ഗ​മാ​ണ​ല്ലോ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​നു​ശേ​ഷം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നിൽ​നി​ന്നും കേ​ട്ട​തു്! എന്തു​ണ്ടാ​യി മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ‘മൃ​ദു​ല​വി​കാ​രം’ മു​റി​പ്പെ​ടാൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പു​തു​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ഊർ​ജ്വ​സ്വ​ല​നായ ഔദ്യോ​ഗി​ക​വ​ക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“രണ്ടു പു​ണ്യ​ന​ദി​കൾ​ക്കി​ട​യിൽ ആഘോ​ഷി​ച്ചു കഴി​യേ​ണ്ട ഹസ്തി​ന​പു​രി​ജ​ന​ത​യു​ടെ മേൽ​വീണ ‘ദു​ര​ന്ത’മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര എന്ന​ല്ലേ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പറ​ഞ്ഞു​ള്ളു? ശരി​യ​ല്ലേ, കഴി​ഞ്ഞ വെ​ളു​ത്ത​വാ​വി​നു് എന്താ​യി​രു​ന്നു ഹസ്തി​ന​പു​രി തെ​രു​വു​ക​ളി​ലെ ഉത്സ​വാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം? ഇപ്പോ​ഴോ! എന്തു​ണ്ടാ​യി ഇത്ര​യ​ധി​കം​പേർ​ക്കു് ജീ​വ​ഹാ​നി സം​ഭ​വി​ക്കാൻ​മാ​ത്രം എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചോ​ദി​ച്ച​തു് യു​ദ്ധ​ദേ​വ​ത​ക​ളോ​ടാ​ണു്. അച്ഛൻ യമൻ ആയതു സൗ​ക​ര്യ​മാ​യി—അമർ​ത്യ​രാ​ണു് ദേ​വ​ത​കൾ എങ്കി​ലും മര​ണ​ദേ​വ​ത​യായ യമ​ന്റെ മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തും. യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി​യു​ടെ കൈ​പ്പു​നീർ ജനം ഏറെ​നാൾ കു​ടി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്ന സാ​ധ്യത യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ആ സൂ​ച​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ ഹൃ​ദ​യ​സ്പർ​ശി​യാ​യി വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി എന്നേ​യു​ള്ളു.”

2024-04-14

“ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് ഇഷ്ട​ദാ​നം ചെയ്ത ഖാ​ണ്ഡവ വനം പാ​ണ്ഡ​വർ കത്തി​ക്കാൻ കാരണം, കൗ​ര​വ​ദു​രു​ദ്ദേ​ശ്യം തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തു് കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നാ​ണോ നി​ങ്ങൾ സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദ്രൗ​പ​ദി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അന്തഃ​പു​ര​പ​രി​പാ​ല​ന​വു​മാ​യി പെൺ​സ​ഹാ​യി​കൾ തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്ന പ്ര​ഭാ​തം.

“സദു​ദ്ദേ​ശ്യം കണ്ടെ​ത്താ​നൊ​ന്നു​മ​ല്ല നി​ങ്ങൾ ഓടി​വ​ന്ന​തു്. അമ്മ​ദൈ​വ​മാ​യി കൗരവർ ഭയ​ഭ​ക്തി​യോ​ടെ കാ​ണു​ന്ന സത്യ​വ​തി തീ​പ്പെ​ട്ടു എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കാ​ശി​യിൽ പോയ തക്കം​നോ​ക്കി​യാ​യി​രു​ന്നു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം, കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​സ്വ​ത്തിൽ ഓഹ​രി​യാ​യി സമ്മാ​നി​ച്ച​തു. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ അക​ക്ക​ണ്ണു് യു​ധി​ഷ്ട​ര​ന്റെ പു​റം​ക​ണ്ണി​നേ​ക്കാൾ ഉൾ​ക്കാ​ഴ്ച​യോ​ടെ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നു എന്ന സം​ശ​യ​മെ​നി​ക്കു​മു​ണ്ടാ​യി. മേ​ല​ന​ങ്ങാ​തെ കൗ​ര​വ​അ​തി​ഥി​ക​ളാ​യി ഗംഗാ യമു​ന​ക​ളിൽ കു​ളി​ച്ചു​ണ്ടു് കഴി​യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ അധ്വാ​ന​ശീ​ല​രാ​ക്കാൻ ഘോ​ര​വ​നം തു​ണ​ച്ചു. ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ​ന്നു നാ​ഴി​ക​ക്കു് നാ​ല്പ​തു​വ​ട്ടം മേ​നി​പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​വർ ദേ​ഹാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ഇതു പോലെ കറു​ത്തു് കരു​വാ​ളി​ച്ചു എല്ലും തോ​ലു​മായ കാലം, വന​വാ​സ​ത്തിൽ പോ​യ​പ്പോൾ കണ്ട ഓർ​മ്മ​യി​ല്ല. വി​ഷ​ജീ​വി​ക​ളും ഹിം​സ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും മാ​ത്ര​മ​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​യിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ട​തു്, കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​മൊ​ക്കെ പാ​ണ്ഡു​വു​മൊ​ത്തു കഴി​ഞ്ഞ കാടു്, ഇതു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ പറു​ദീസ എന്ന​വർ വി​ഷാ​ദ​ത്തോ​ടെ പറയും. ആത്മ​നി​ന്ദ സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​താ​യ​പ്പോൾ അർ​ജ്ജു​നൻ കൈ​മേ​ലോ​ട്ടു​യർ​ത്തി, ‘അശ​രീ​രി’ കേ​ട്ട​പോ​ലെ പറ​ഞ്ഞു, ആകാ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ അത്യു​ന്ന​ത​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും ഇതാ എനി​ക്കൊ​രു രഹ​സ്യ​നിർ​ദേ​ശം!, പരി​സ്ഥി​തി​പ്ര​ശ്നം നോ​ക്കാ​തെ, അതി​ലോല ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യായ ഖാ​ണ്ഡവ വനം വള​ഞ്ഞു നാം തീ​യി​ടുക. സ്ത്രീ​ധ​ന​മാ​യി അച്ഛൻ​ത​ന്ന സ്വർ​ണ്ണ ഉരു​പ്പ​ടി തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു കാ​ടു​ക​ത്തി​ക്കാൻ ആളും അർ​ത്ഥ​വും ഭീമൻ അതി​വേ​ഗം സം​ഭ​രി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡവ വനം ചാ​ര​മാ​ക്കി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം, പാ​ണ്ഡ​വർ കരാർ വഴി, പണി​യു​മ്പോൾ, മണ്ണും കട്ട​യും ഉൾ​പ്പെ​ടെ മാ​ലി​ന്യം അടി​ച്ചു​മാ​റ്റേ​ണ്ട പണി, ഏതോ ഒരു ‘കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത’ പാ​ണ്ഡ​വ​ന്റെ ഗർ​ഭം​ചു​മ​ക്കു​ന്ന എനി​ക്കു ആകാ​ല​ത്തു കി​ട്ടി!” അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പണി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന തോ​ഴി​ക​ളിൽ ഒരാൾ ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു​നി​ന്നു വി​രൽ​ആം​ഗ്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ ‘തല​യ്ക്കു സു​ഖ​മി​ല്ല’ എന്ന സന്ദേ​ശം കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ അഭി​മു​ഖം നിർ​ത്തി യാ​ത്ര​ചോ​ദി​ക്കാ​തെ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

2024-04-15

“നി​ശാ​നി​കു​ഞ്ജ​ത്തിൽ കണ്ടെ​ത്തിയ കീ​ച​ക​ജ​ഡം, ചി​ത​യിൽ വക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ ‘സൈ​ര​ന്ധ്രി’ സതി​യ​നു​ഷ്ഠി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​വ​ന്റെ ബന്ധു​ക്കൾ ബഹ​ളം​വ​ച്ച​പ്പോൾ, ഭീ​മ​നും മറ്റു​നാ​ലു​പേ​രും എങ്ങ​നെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീവൻ രക്ഷി​ച്ചു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വിരാട സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​ത്തിൽ ഉത്തര—അഭി​മ​ന്യു വി​വാ​ഹ​ദി​വ​സം.

“പ്രി​യ​കീ​ച​ക​ന്റെ ആത്മാ​വി​നെ​ങ്കി​ലും എന്നോ​ടൊ​പ്പം സ്വൈ​ര്യ​മാ​യി കഴി​യാൻ തു​ണ​ക്കു​മെ​ങ്കിൽ ഈ പാഴ് ഉടൽ ചി​ത​ത്തീ​യി​ലെ​റി​യാൻ ഞാൻ സതി​സ​ന്ന​ദ്ധ, എന്ന​റി​യി​ച്ച​പ്പോൾ​തു​ട​ങ്ങി പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വി​ലാ​പ​ഗീ​തം. “ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഞാൻ രാ​പ്പ​കൽ പാ​ടു​പെ​ട്ടു് ജീ​വി​ക്കു​മ്പോ​ഴും പാ​ഞ്ചാ​ലീ, നീ അര​മ​ന​യിൽ ‘ചാ​രി​ത്ര്യം’ കാ​ത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കും എന്ന വി​ശ്വാ​സം നീ തകർ​ത്ത​ല്ലോ. വി​ഷ​യ​ല​മ്പ​ടൻ എന്ന ഉത്ത​മ​ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ അവനെ ലതാ​നി​കു​ഞ്ജ​ത്തിൽ നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റി കബ​ളി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ല്ലു​മ്പോൾ അറി​യി​ല്ല, നീ​യാ​യി​രു​ന്നു ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി​യിൽ അവ​ന്റെ സേ​വ​ന​ദാ​താ​വു്! അവനെ പാ​ടു​പെ​ട്ടു് കൊ​ന്ന​തു് മര​ണാ​ന​ന്ത​രം രണ്ടു ആത്മാ​വു​കൾ തമ്മിൽ സമ്മേ​ളി​ക്കാ​ന​ല്ല എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി നമു​ക്കി​ട​യിൽ​നി​ന്നും അക​റ്റാൻ ആയി​രു​ന്നു” എന്നു് നി​ല​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൻ തു​ട​ങ്ങിയ വി​ലാ​പം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ഏറ്റു​പി​ടി​ച്ചു. ‘ലിം​ഗ​മാ​റ്റം’ വന്ന അർ​ജ്ജു​നൻ വെറും കാ​ഴ്ച​ക്കാ​ര​നാ​യി. യു​വ​കീ​ച​കൻ ലൈം​ഗി​ക​പ​ങ്കാ​ളി എന്ന നി​ല​യിൽ യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മാ​ണെ​ന്നും, അവനെ വധി​ച്ച​വ​നു എന്റെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ പ്ര​വേ​ശ​നം ഇല്ലെ​ന്നും ക്രു​ദ്ധ​യായ ഞാൻ തു​റ​ന്ന​ടി​ച്ചു. രാ​ത്രി അവർ എന്നിൽ വൈ​കാ​രി​ക​സ​മ്മർ​ദ്ദം ചെ​ലു​ത്തി. നി​ല​പാ​ടിൽ അയ​വി​ല്ലെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ കീ​ച​ക​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളെ ഇരു​ട്ട​ടി​യിൽ ഭീമൻ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​രാ​ക്കി എന്ന​റി​ഞ്ഞു. കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും വസ്തു​താ​പ​ര​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കാൻ ആവാ​ത്ത​വി​ധം ദുഃഖം എന്നെ മൂ​ടു​ന്നു. കട​ന്നു​പോ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട​വ​ളേ, നീ മനു​ഷ്യ​സ്ത്രീ​യ​ല്ല നീ യക്ഷി!” പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അനി​യ​ന്ത്രിത ബോ​ധ​ധാര കേ​ട്ടു് നടു​ക്ക​മൊ​ന്നും കാ​ണി​ക്കാ​തെ, തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വു​ള്ള ആരോ​ഗ്യ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രെ​പോ​ലെ നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും നേരിയ ബലം​പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു അക​ത്തേ​ക്കു് പോയി.

“അടി​ച്ചേ​ല്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം ശരി​ക്കും ആജീ​വ​നാ​ന്ത ഗാർ​ഹി​ക​ശി​ക്ഷാ​ന​ട​പ​ടി​യെ​ന്നു് കു​ത്തി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു ഭർ​ത്തൃ​മാ​താ​വു് കു​ന്തി​യെ കു​റ്റ​വാ​ളി​യാ​ക്കു​ന്ന​തൊ​ക്കെ ഓർ​മ്മ​യിൽ​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ, പൊ​റു​തി ഇഷ്ട​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ബന്ധം​ഒ​ഴി​വാ​ക്കാൻ എന്താ​യി​രു​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്കു് തട​സ്സം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി മഹാ​റാ​ണി​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ന്ന സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​ത്യ​ക്കാ​ലം.

“എന്റെ​ഭാ​ഗ​ത്തു ചെ​റു​തും ചെ​റു​ത​ല്ലാ​ത്ത​തു​മായ വീ​ഴ്ച​ക​ളും നോ​ട്ട​പ്പി​ശ​കും ആദ്യ​കാ​ല​ത്തു പറ്റി​പ്പോ​യി. വ്യ​ത്യ​സ്ത​പി​തൃ​ത്വം അവർ​ക്കു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ല​ത്തി​നു ആപ​ത്തു​മ​ണ​ത്താൽ അഞ്ചു​പേ​രും ഒരു​മി​ച്ചു പത്തി​വി​ടർ​ത്തു​ന്ന​തൊ​രു പതിവു കാ​ഴ്ച​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും ഞാൻ അതൊ​ക്കെ അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന ഗൗ​ര​വ​ത്തിൽ കാ​ണാ​തെ അവർ​ക്കി​ട​യിൽ ഒന്നി​നൊ​ന്നു ഭി​ന്നി​പ്പു​ണ്ടാ​ക്കാൻ മു​ന്ന​ണി​ക​ളു​ണ്ടാ​ക്കി, പര​സ്പ​രം തല്ലി​തോൽ​പ്പി​ക്കാ​നും പ്ര​കോ​പി​ക്കു​മ്പോൾ പു​റ​ത്തു​പ​റ​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ​ത്ത പര​മ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ ഞാൻ ചി​ല​രിൽ മാ​റി​മാ​റി പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നെ പ്രീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഓരോ​രു​ത്ത​രും ഓരോ വി​ചി​ത്ര​രീ​തി അവ​ലം​ബി​ക്കു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ ഒത്തു​കൂ​ടി പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്ന പൊ​തു​ശ​ത്രു​വെ​ന്തൊ​ക്കെ ചെ​യ്താ​ണു് നമ്മെ രാ​പ്പ​കൽ വേ​ട്ട​യാ​ടു​ന്ന​തും വി​ടു​പ​ണി ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്ന​തും എന്ന​വർ, പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടു​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു പൊ​തു​വാ​യി ചർ​ച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഓരോ​രു​ത്ത​രോ​ടും തല​യി​ണ​മ​ന്ത്ര​ത്തിൽ ഞാൻ പറ​ഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം അങ്ങ​നെ പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സം​ഘ​ടി​ത​ആ​യു​ധ​പ്പു​ര​യി​ലാ​യി. എന്റെ നി​സ്സ​ഹാ​യത അവർ മു​ത​ലെ​ടു​ത്തു അതി​ന്റെ ആദ്യ​കാ​ഴ്ച നി​ങ്ങൾ കണ്ട​തു് ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​ല​ല്ലേ! എന്റെ സമ്മ​ത​മൊ​ന്നും ചോ​ദി​ക്കാ​തെ​ത​ന്നെ ഈ പെ​ണ്ണു​ടൽ പണ​യം​വ​ക്കാൻ അവർ​ക്കു സാ​ഹ​സി​ക​മ​നോ​ഭാ​വം കൈ​വ​ന്ന​തു്, എനി​ക്കു് തി​രി​ച്ചൊ​ന്നും അവ​രോ​ടു് പറ​യാ​നാ​വി​ല്ല എന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ അതിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ പേരെ ദാ​മ്പ​ത്യ​സ​ഖ്യ​ത്തിൽ​നി​ന്നു എങ്ങ​നെ പ്ര​ത്യാ​ഘാ​ത​ങ്ങൾ ഇല്ലാ​തെ വി​ടു​തൽ ചെ​യ്യും!”

“വല​തു​കൈ​പൊ​ക്കി, ‘കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത’വന്റെ ചെ​കി​ട്ട​ത്തു നി​ങ്ങൾ ഒന്നാ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ”, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ, പതി​മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ലം​മു​മ്പു് സം​ഭ​വി​ച്ച ‘അമം​ഗ​ള​സ​ന്ധ്യ’യി​ലേ​ക്കു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ടം.

“അതു് ‘ലൈം​ഗി​ക​പീ​ഡക’നാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അതു് രാ​ജ​സ​ഭ​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ​ക്കു് സൌ​ന്ദ​ര്യ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തിൽ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ശി​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന എന്നെ, പ്ര​ണ​യ​ത്താൽ പര​വ​ശ​നായ പരി​ചിത കൌരവൻ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി വാ​രി​പ്പു​ണർ​ന്നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു പാ​ഞ്ഞ​തോർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. വേ​നൽ​പു​ഴു​ക്ക​ത്തിൽ നനഞ്ഞ മേൽ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ അവൻ വത്സ​ല​ഭാ​വ​ത്തിൽ വേർ​പെ​ടു​ത്തി​യ​തു് കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. ഞാ​നി​പ്പോ​ഴും ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. സ്ത്രീ​ക​ളെ​ല്ലാം കു​ന്തി​യെ പോലെ അവി​ശ്വ​സ്ത​ക​ളെ​ന്ന ദു​സ്സം​ശ​യം പു​ലർ​ത്തു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നെ പരി​ഭ്ര​മ​ത്തിൽ നോ​ക്കു​ന്ന​തോർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്”, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മി​ഴി​കൾ പതു​ക്കെ ഓർ​മ​ക്കൊ​പ്പം നീ​ങ്ങി.

2024-04-16

“ഇന്ന​ലെ ഉദ്യാ​ന​വി​രു​ന്നി​ലും കണ്ടു, ‘വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി’കളോ​ടു് കർ​ണ്ണൻ കാ​ര്യ​മി​ല്ലാ​തെ രോ​ഷാ​കു​ല​നാ​വു​ന്നു. കി​രീ​ട​ധാ​രി​യായ അം​ഗ​രാ​ജാ​വൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും അര​മ​ന​വി​രു​ന്നു​ക​ളിൽ ‘ശല്യ​ക്കാ​ര​നെ’ വി​ളി​ക്കേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു തോ​ന്നി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​നു പി​ന്നി​ലെ നീ​ന്തൽ​കു​ള​ത്തിൽ, വി​ഹ​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കു​രു​വംശ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ.

“പോ​ക്കി​രി​അർ​ജ്ജു​ന​നെ നേ​രി​ടാൻ ചങ്കു​റ​പ്പു​ള്ള പോ​രാ​ളി, കറ​ക​ല​രാ​ത്ത വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​വി​ശ്വ​സ്ത​യു​ള്ള സു​ഹൃ​ത്തു എന്ന സമു​ന്ന​ത​നി​ല​യി​ലാ​ണ​വൻ കൊ​ട്ടാ​ര​വി​രു​ന്നു​ക​ളിൽ സ്ഥി​രം ക്ഷ​ണി​താ​വാ​യ​തു. തീൻ​ശാ​ല​യിൽ ഞാ​നാ​ണു് സാ​ധാ​രണ അടു​ത്തി​രി​ക്കുക. വളർ​ത്ത​ച്ഛൻ തേ​രാ​ളി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, കർണ്ണ ഞര​മ്പു​ക​ളിൽ ഓടു​ന്ന നീ​ല​ര​ക്തം ഉണ്ട​ല്ലോ അതു് സൂ​ത​ന്റെ​ത​ല്ല, ‘വെ​ളി​ച്ച​ങ്ങ​ളു​ടെ തമ്പു​രാ’നായ ആകാ​ശ​ചാ​രി​യു​ടേ​താ​ണെ​ന്നു പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ‘ചിലരെ’ങ്കി​ലും ഈ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലു​ണ്ടു്. സദ്യ​യിൽ അം​ഗീ​കാ​രം നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത “നി​ന​ക്കു്, ആരുടെ ഗു​രു​കു​ല​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കാൻ ധൈ​ര്യം​ത​ന്ന സൈ​നി​കാ​ഭ്യാസ”മെ​ന്നും, “യഥാർ​ത്ഥ” അച്ഛൻ, അങ്ങ​നെ ഒരാ​ളു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, ഇപ്പോൾ എവിടെ? എന്നും സ്വൈ​രം കൊ​ടു​ക്കാ​തെ ‘കുലീന’ അതി​ഥി​കൾ ചോ​ദി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യാൽ, സൂ​ത​പു​ത്രൻ പി​ന്നെ​ന്തു ചെ​യ്യും!”. ദു​ര്യോ​ധന ഉടൽ ജല​ന്തർ​ഭാ​ഗ​ത്തു ഊളി​യി​ട്ടി​റ​ങ്ങി.

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​കോ​പ​ന​വ്യ​ക്തി​ത്വം അരോ​ച​ക​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്ക​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നൊ​രു ദൈ​നം​ദി​ന​സ​ന്ദർ​ഭം, അങ്ങ​നെ ഒന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, പെ​ട്ടെ​ന്നോർ​മ്മി​ക്കാ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ദാർ​ശ​നി​കൻ എന്ന ആചാ​ര​പ​ര​മായ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ അവ​ഹേ​ള​ന​മാ​യി കാ​ണു​ന്ന​വൻ മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ.

“ഞാ​നുൾ​പ്പെ​ടെ അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ​യും മുഖം, ഏറി​യും കു​റ​ഞ്ഞും കറു​പ്പി​ക്കു​ന്നൊ​രു കാ​ഴ്ച​യു​ണ്ടു്—ആറു​പേ​രും പര​സ്പ​രം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി ഉട​ലാ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തിൽ മു​ഴു​കാൻ നേ​ര​മാ​യ​ല്ലോ എന്നു കരു​തു​മ്പോൾ കാണാം അവൾ ഒരു താ​ഴി​ക​ക്കു​ടം പോലെ ഒഴുകി ദൂരെ പോയി ഒരു​കെ​ട്ടു് പന​യോ​ല​യിൽ മു​ഖ​മൊ​ളി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അതൊരു ദു​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മാ​യി ഞാൻ അപ്പോൾ കാണും, കാരണം, കാ​ട്ടിൽ ജനി​ച്ചു​വ​ളർ​ന്ന ഞങ്ങൾ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത​തെ​ന്ന​വൾ മുൻ​വി​ധി​യോ​ടെ കാ​ണു​ന്ന സാ​ഹി​ത്യ​സാ​ക്ഷ​രത അവൾ ഒര​ല​ങ്കാ​ര​മാ​യി അണി​ഞ്ഞു ഞങ്ങൾ​ക്കു​മു​മ്പിൽ നഗ്ന​മാ​യി പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഗൗരവ വാ​യ​ന​യെ വേൾ​ക്കുക വഴി അഞ്ചു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ​യും കു​റേ​നേ​ര​ത്തേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും അക​റ്റി​നിർ​ത്തു​ന്ന​തി​ലും വി​ജ​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഒന്നു് അന്തഃ​പു​രം വി​ട്ടു് പു​റ​ത്തു​പോ​ക​ണം എന്ന​ല്ല പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന​തു, ഈ പനയോല ഞാൻ തു​റ​ന്നു​വാ​യി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ അഞ്ചു​പേ​രും എന്റെ അവ​കാ​ശ​മായ സ്വ​കാ​ര്യ​ത​യിൽ കട​ന്നു​ക​യ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി​മാ​റു​ന്ന​ല്ലോ എന്ന​വൾ ഖേ​ദ​പൂർ​വ്വം ഓർ​മ്മി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. എങ്ങ​നെ മറ​ക്കും ഈ നി​ശ​ബ്ദ​അ​വ​മ​തി, മൂ​പ്പി​ള​മ​നോ​ക്കാ​തെ ഞങ്ങൾ മത്സ​രി​ച്ചു പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ന്ന​വ​ളിൽ​നി​ന്നും!” സഹ​ദേ​വ​ന്റെ നോ​ട്ടം വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു​നീ​ണ്ടു.

2024-04-17

“മര​ണം​വ​രെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കടി​ച്ചു​തൂ​ങ്ങും എന്നു് കരു​തിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് സ്ഥാ​ന​ത്യാ​ഗം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കാൻ മാ​ത്രം എന്തു​ണ്ടാ​യി, അരു​താ​ത്ത​തെ​ന്തോ, കു​ടും​ബ​രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തിൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക്കു തി​രു​വ​സ്ത്രം ഒരു​ക്കാൻ ഓടി​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പട്ടാ​ഭി​ഷേക ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ.

“പാ​ണ്ഡ​വർ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം അതി​ജീ​വി​ച്ച​തു് വി​ശ്വ​സ്ത​ഭാ​ര്യ​യു​ടെ പ്രാർ​ത്ഥന കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അഞ്ചു മക്ക​ളു​ടെ ജീവൻ പൊ​ലി​ഞ്ഞ​തു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അശ്ര​ദ്ധ​കൊ​ണ്ടും, എന്നു് മഹാ​ഭാ​ര​ത​മെ​ഴു​തു​ന്ന വ്യാ​സ​നു​മാ​യു​ള്ള കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി പറ​ഞ്ഞെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, സമ​നി​ല​തെ​റ്റിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ തി​രു​വ​സ്ത്രം ഊരി, പേ​ടി​ക്കാ​നി​ല്ല സമ​നി​ല​ഇ​നി​യും തെ​റ്റി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ ധ്യാ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ കണ്ടെ​ത്തി!”

“വേ​ണ്ട​ത്ര കൗ​ര​വ​ചു​ടു​ചോര ഉടനടി ഭീമൻ കൈ​ക്കു​മ്പി​ളിൽ എത്തി​ച്ച​തൊ​ക്കെ ഒരു​തു​ള്ളി പോ​വാ​തെ മു​ടി​യിൽ പു​ര​ട്ടി! പതി​മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ല​മാ​യി കെ​ട്ട​ഴി​ഞു​വീ​ണി​രു​ന്ന മു​ടി​വീ​ണ്ടും ഇഷ്ടം​പോ​ലെ കെ​ട്ടാ​നും അഴി​ക്കാ​നും മുൻ​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യു​ടെ ഉപാ​ധി​യി​ല്ല എന്നാ​യി. ഇനി​യെ​ന്താ​ണു് കർ​മ്മ​പ​ഥ​ത്തിൽ ഭാ​വി​ല​ക്ഷ്യം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പുതിയ മഹാ​റാ​ണി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“പരി​സ്ഥി​ക​പ്ര​ശ്നം നേ​രി​ടു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ഇട​പെ​ടാ​തെ വയ്യ. പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും ജൈവ അജൈവ മാ​ലി​ന്യ​മു​ക്ത​മായ പൂ​ങ്കാ​വ​നം​ആ​ക്കി മാ​റ്റ​ണ​മെ​ന്ന മോഹം പൂ​വ​ണി​യ​ണം, ഭൂ​മി​കു​ഴി​ച്ചു​നോ​ക്കി ഭൂ​ത​കാ​ല​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ തോ​ണ്ടി പു​റ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്ന ഭാവി പു​രാ​വ​സ്തു​ഗ​വേ​ഷ​കർ ഓരോ​നി​മി​ഷ​വും വന്മ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്താൽ ഭയ​ന്നു് പി​ന്തി​രി​ഞ്ഞു പോകണം. ഞങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വ​ച​രി​ത്രം വ്യാ​സൻ എഴുതി സൂ​ത​ന്മാ​രാൽ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് പാ​ടി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, എവി​ടെ​വ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു കൗ​ര​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ സാ​ധി​ച്ച​തു് എന്ന​വർ അന്തം​വി​ട്ടു സ്തം​ഭി​ക്ക​ണം!”

“എന്തു​ത​രം ദുർ​മ​ര​ണ​മാ​ണു് വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന ‘അസ്തി​ത്വ​ദുഖ’മാണോ മു​ഖ​ത്തു? അര​മ​ന​ജീ​വി​തം മടു​ത്തു​നാ​ടു​വി​ട്ട രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യും പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളും കു​റു​ന​രി​കൾ​ക്കി​ര​യാ​യി എന്നു് ആദി​വാ​സി​കൾ പണ്ടു് പറ​ഞ്ഞു കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്, കു​ന്തി​യും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും കാ​ട്ടു​തീ​യിൽ വെ​ന്തു​മ​രി​ച്ചു എന്ന വി​വ​ര​മാ​ണു് ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി കി​ട്ടി​യ​തു്. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം എന്ന മനു​ഷ്യ​ത്വ​ര​ഹി​ത​മായ അന്ത്യ​വി​ധി​ക്കാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.”

“എന്റെ ഈ ഉട​ലെ​ടു​ക്കാൻ എന്തി​നാ​ണു് വന്യ​ജീ​വി​കൾ?”

“മു​മ്പിൽ നട​ക്കു​ന്ന അഞ്ചംഗ മര​ണ​വ്യാ​പാ​രി​കൾ പോരെ?”

“ലിം​ഗ​സ​മ​ത്വ​പ​രി​ഗ​ണ​ന​യി​ല്ലാ​തെ, കു​രു​വംശ ഔദ്യോ​ഗി​ക​രേ​ഖ​ക​ളി​ലും കൗരവ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും ‘പാ​ണ്ഡ​വർ’ എന്ന​ട​ച്ചു പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​മു​ണ്ടെ​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​സ്താ​വന, സ്വയം ‘അടിമ’യായ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്തു​വ​ന്ന അച്ച​ട​ക്ക​ലം​ഘ​ന​മാ​യി പൗ​രാ​വ​കാശ കാ​ര്യാ​ല​യം നേ​രി​ടു​മെ​ന്നു കേ​ട്ട​ല്ലോ. ഒറ്റ​വാ​ക്യ​ത്തിൽ ഒരു​ദ്ധ​ര​ണി തരാമോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ളി​ച്ചു​ക​യ​റു​ന്ന നേരം വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോയ പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന ഔദ്യോ​ഗിക പ്ര​സ്താ​വ​ന​യി​ലെ ലിം​ഗ​നീ​തി​നി​ഷേ​ധം സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി അയ​ല്പ​ക്ക​സ​ന്യ​സ്ത​രോ​ടു് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ച ഞാൻ, ഇനി എല്ലാ ഹസ്തി​ന​പു​രി അറി​യി​പ്പു​ക​ളി​ലും രേ​ഖ​ക​ളി​ലും, “വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോയ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും” എന്നു് വേണം കൃ​ത്യ​മാ​യി അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്താൻ എന്ന പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശം സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി ഒന്നു മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ച്ചാൽ, അതിൽ ‘ഉട​യോൻ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ’ അടിമ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ കാ​ണു​ന്ന ‘അച്ച​ട​ക്ക ലംഘനം’ എന്താ​ണി​ത്ര ഗു​രു​ത​ര​മാ​വാൻ?”, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അവൾ​ക്കു രഹ​സ്യ​മാ​യി കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ലം, സ്വ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ ലാ​ള​ന​യോ​ടെ തേ​ച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി ഹസ്തി​ന​പു​രി​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു. വന​ദേ​വ​ത​യു​ടെ പ്രേ​ര​ണ​യിൽ ഗാ​ന്ധർ​വ​ന്മാർ അതേ​റ്റു​പാ​ടി.

2024-04-18

“നീ​രാ​ടു​മ്പോൾ കർ​ണ്ണൻ നി​ങ്ങ​ളോ​ടെ​ന്തോ പര​വ​ശ​നാ​യി പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്ന​തു​ക​ണ്ട​ല്ലോ. പാ​ണ്ഡ​വ​നി​ന്ദ പറ​ഞ്ഞു​തീർ​ന്നി​ല്ലേ ഇനി​യും?”, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആളൊ​ഴി​ഞ്ഞ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ഇരു​വ​രും കാലിൽ ശവം തട്ടാ​തെ നട​ന്നു.

“അടു​ത്ത അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ലൊ​ന്നും ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​വം​ശ​ജർ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അധി​കാ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​ല്ലെ​ന്നു് കർ​ണ്ണൻ അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യം സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മാ​യി തു​ട​ങ്ങി. കൗ​ര​വ​രെ​ക്കാൾ വി​ശാ​ല​മായ മന​സു​ള്ള​തു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നാ​ണു്, അവൻ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു. ശത്രു​പ​ക്ഷ​ത്തു​ള്ള​വ​രോ​ടു് കാ​ണി​ക്കു​ന്ന പരി​ഗ​ണന! ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് വർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യു​ള്ള സമർ​പ്പി​ത​സേ​വ​ന​ത്തി​നു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​സേ​വ​ക​രിൽ​നി​ന്നും അം​ഗീ​കാ​രം ലഭി​ച്ചി​ല്ല. കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ഹൃദയം തു​റ​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ രക്ഷ​യി​ല്ല. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ കൊ​ട്ടാ​ര​വി​രു​ന്നു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം, ദു​ര്യോ​ധന വി​ശ്വ​സ്തൻ എന്ന നി​ല​യിൽ മാ​ത്രം ക്ഷണം നി​ര​സി​ക്കു​ക​യാ​ണു് ഞാൻ ചെ​യ്ത​തു്. അനു​ചിത പെ​രു​മാ​റ്റ​മാ​യി​രു​ന്നു അതു്. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​സ​മ​യ​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ​യും, സഹോ​ദ​ര​പ​ത്നി എന്ന നില മറ​ന്നു് ദ്രൗ​പ​ദി​ക്കെ​തി​രെ​യും ഞാൻ മ്ലേ​ച്ഛ​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യും പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതെ​ല്ലാം അനു​ക​മ്പ​യോ​ടെ അവ​ഗ​ണി​ച്ചു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നല്ല രീ​തി​യി​ലാ​ണ്എ​ന്നോ​ടു് പെ​രു​മാ​റി​യ​തു്. രാ​ഷ്ട്ര​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​നെ​പ്പോ​ലെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ പെ​രു​മാ​റേ​ണ്ട സന്ദർ​ഭ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്, എന്നു് എന്റെ ഗുരു പര​ശു​രാ​മൻ കൗ​മാ​ര​ത്തിൽ പഠി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ അതി​ന്റെ ഗൗരവം അറി​യാൻ യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നു​മാ​യി ഇട​പ​ഴ​കേ​ണ്ടി വന്നു. കൗ​ര​വ​സൈ​ന്യ​വ്യൂ​ഹ​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ കാ​ലോ​ചി​ത​മായ മാ​റ്റ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ ഞാൻ ശ്ര​മി​ച്ച​പ്പോൾ ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ, ‘പാ​ണ്ഡ​വ​ദ​ല്ലാൾ’ എന്നു് അവ​ഹേ​ളി​ച്ചു. ആ ദു​ഷ്ട​മ​നോ​നി​ല​യിൽ നി​ന്നും ഉയരാൻ കൗ​ര​വർ​ക്കാ​വി​ല്ല. അർ​ജ്ജു​ന​ആ​വ​നാ​ഴി​യിൽ വി​ഷം​പു​ര​ട്ടിയ കൂ​ര​മ്പും, എന്റെ തേ​രാ​ളി മദ്ര​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ചമ്മ​ട്ടി യിൽ അനി​ഷ്ട​വും നാളെ ഈ സമ​യ​ത്തു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഞാൻ ജഡ​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും—കഴു​ക​നു നാ​ള​ത്തെ അത്താ​ഴം എന്റെ ഉടൽ!”

“നാളെ ഈ സമയം കർ​ണ്ണൻ കാ​ല​പു​രി​യിൽ പോ​യെ​ന്ന​റി ഞ്ഞാൽ ഈ അഭി​മു​ഖം മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത, അല്ലെ​ങ്കിൽ ചവ​റ്റു​കൊ​ട്ട!” യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ കരി​മ്പിൻ​ച​ണ്ടി വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു, അതു​ചെ​ന്നു​വീണ അജ്ഞാ​ത​ശ​വ​ത്തെ​നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ, പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ കരൾ നൊ​ന്തു.

“ബലി​ദാ​നി​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആദ്യ​ച​ര​മ​ദി​ന​ത്തിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചെയ്ത അനു​സ്മ​ര​ണ​വ​ന്ദ​നം തട്ടി​പ്പു നാ​ട​ക​മെ​ന്നു് നി​ങ്ങൾ ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ ഇടി​ച്ചു നി​ല​വി​ളി​യോ​ടെ പറ​യു​ന്ന​തു് കേ​ട്ടു ഞെ​ട്ടി. എന്താ​യി​രു​ന്നു ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ പ്ര​ഖ്യാ​ത​പ്ര​തി​ച്ഛായ കള​ങ്ക​പ്പെ​ടു ത്തു​വാൻ അങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നു പറ​യാ​നു​ണ്ടായ പ്ര​കോ​പ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യോ​ഗം​ക​ഴി​ഞ്ഞു രാ​ജാ​വും മഹാ​റാ​ണി ദ്രൗ​പ​ദി​യും കൊ​ടി​വ​ച്ച തേരിൽ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങു​ന്ന​തു് അവർ​ക്കു കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“അര​മ​ന​യി​ലെ അന്തഃ​പു​ര​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പാ​തി​രാ​വിൽ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രാജ സ്ത്രീ​ക​ളെ (ദയ​വാ​യി ‘കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ’ എന്നു​പ​രാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു നിർ​ത്തുക ഭർ​ത്താ​വി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഞങ്ങൾ​ക്കു് സ്വ​ത​ന്ത്ര​മായ ഭാ​വി​ജീ​വി​ത​മു​ണ്ടു് എന്നു നി​ങ്ങൾ മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കുക) ഈ പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ വന്നു​ക​ണ്ടു സു​ഖാ​ന്വേ​ഷ​ണം ചെയ്ത ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ? ഞങ്ങൾ​ക്കു് കി​ട്ടിയ സ്ത്രീ​ധന സ്വർ​ണ്ണം ഭൂഗർഭ സു​ര​ക്ഷി​ത​മു​റി കു​ത്തി​തു​റ​ന്നു വി​റ്റു​കി​ട്ടിയ പണം കൊ​ണ്ട​ല്ലേ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആളു​യ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള പഞ്ച​ലോ​ഹ​വി​ഗ്ര​ഹം പണി​ത​തു്? കർ​മ്മ​ഭൂ​മി​യി​ലെ ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ ആണോ? അതോ യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യി​ലെ അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ​വാ​നോ? ഭാ​വി​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ പറ​യ​ട്ടെ.” പരേ​ത​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​ക്കൾ ഓടി​വ​ന്നു അവ​ളു​ടെ ശോ​ഷി​ച്ച കൈ​പി​ടി​ച്ചു് അക​ത്തെ ഇരുൾ​മു​റി​യി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ന്ന​തു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ആകു​ല​ത​യോ​ടെ നോ​ക്കി​നി​ന്നു.

2024-04-19

“ആരുടെ അത്താ​ഴം കൊ​ഴു​പ്പി​ക്കാ​നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ മാ​നു​ക​ളെ കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തു് ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ഇട​തു​ക​യ്യി​ലു​ള്ള​തു് ഉച്ച​യൂ​ണി​നു പൊ​രി​ച്ചെ​ടു​ക്കും. ദ്വാ​ര​ക​യി​ലു​ള്ള സു​ഭ​ദ്ര, പരി​ലാ​ള​ന​മി​ഴി​യോ​ടെ എനി​ക്കു് മാ​ത്രം ഭക്ഷ​ണം വി​ള​മ്പി​ത്ത​രു​ന്ന​താ​യി ഞാ​ന​പ്പോൾ കി​നാ​വു​കാ​ണും. ഇപ്പോൾ വീ​ഴ്ത്തിയ ഇരയെ ചു​മ​ന്നു ക്ഷീ​ണ​മ​ഭി​ന​യി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ ഏറി​യും.” ഒരു കയ്യിൽ കഴു​ത്തൊ​ടി​ഞ്ഞ മാനും മറു​ക​യ്യിൽ കൽ​ച്ചീ​ളു​മാ​യി ഉന്നം​നോ​ക്കു​ന്ന അർ​ജ്ജു​നൻ. ഇര​ക്കു​പി​ന്നിൽ ഓടി​ത്ത​ളർ​ന്ന പു​ലി​യെ പോലെ കി​ത​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

2024-04-20

“ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ ശവ​മ​ട​ക്കി​നു നി​ങ്ങൾ വന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, വി​കാ​രാ​ധീ​ന​നാ​യി ഈ അനു​സ്മ​ര​ണ​യോ​ഗ​ത്തി​ലെ​ങ്കി​ലും രണ്ടു​വാ​ക്കു് മന്ത്രി​ച്ച​ല്ലോ. ഇതു്, ഇതു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ നി​ങ്ങൾ പരു​ങ്ങി​പ്പ​രു​ങ്ങി പരാ​മർ​ശി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ തി​രു​ശേ​ഷി​പ്പു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ ആരും തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ച ദിവസം സന്ധ്യ.

“രക്ത​ക്ക​റ​യു​ള്ള പരു​ത്തി​ത്തു​ണി! വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പതി​വാ​യി അവൾ​ക്കെ​ത്തി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു, പെ​ണ്ണു​ടൽ​പ​രി​ര​ക്ഷ​ക്കു​ള്ള തു​ണി​യും കോ​പ്പു​മെ​ന്നു നകുലൻ പറ​ഞ്ഞ​റി​യു​മ്പോൾ ആദ്യം ഞാൻ ക്ഷോ​ഭി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, പരി​ഷ്കൃത അടി​മ​വ​നി​ത​യു​ടെ ആർ​ത്ത​വ​ശു​ചി​ത്വം കൗരവൻ എത്ര കരു​ത​ലോ​ടെ എന്നും കാ​ത്തു. തു​ണി​യിൽ ചോ​ര​ക്കറ ആദ്യം കണ്ട​പ്പോൾ ഞാ​നൊ​ന്നു ഞെ​ട്ടി. ദേ​വ​ലോ​ക​ചി​കി​ത്സ​ക​രായ അശ്വി​നീ​ദേ​വ​ത​ക​ളു​ടെ മകനായ നകുലൻ, ഗർ​ഭ​പാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ വി​ലാ​പ​ര​ഹ​സ്യം സര​ള​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു​ത​ന്നു. അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തി​നു ഞങ്ങൾ പു​തു​വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തിൽ പോ​വു​മ്പോൾ ഉപേ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പാ​ഴ്‌​വ​സ്തു​ക്കൾ​ക്കി​ട​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു ചോ​ര​നി​റം കലർ​ന്ന ഈ തുണി. ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശ​ത്തോ​ടെ ഞാനതു കൈവശം വച്ചു! ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ, കു​ഴി​ച്ചു​മൂ​ടു​ക​യോ കത്തി​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യാ​തി​രു​ന്ന​തി​ലും കാണണം, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് പ്ര​ണ​യ​ഭീ​മ​ന്റെ പ്ര​തി​ബ​ദ്ധത. കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​മ്പോൾ അവ​ളു​ടെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു​യുർ​ത്താൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ കർ​ശ​ന​വി​ല​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, പവി​ത്ര​മെ​ന്നെ​നി​ക്കു​തോ​ന്നിയ ഈ തി​രു​ശേ​ഷി​പ്പു് സ്വ​കാ​ര്യ​ഭാ​ണ്ഡ​ത്തിൽ ഞാൻ ഒളി​പ്പി​ച്ചു. ആരാ​ധ​നാർ​ഹ​മായ ഭൗ​തി​ക​അ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ ‘പൈ​തൃ​ക​സ്വ​ത്താ’യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കാൻ ഞാൻ കൊ​തി​ച്ചു. “ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം കത്തി​ച്ചു​ക​ള​യൂ ഭീമാ” എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി അപ്പോൾ ശഠി​ച്ചു. ഞാൻ വഴ​ങ്ങി​യി​ല്ല. ചി​ത​ത്തീ​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി ചാ​ര​മാ​യാ​ലും, പ്ര​ഖ്യാ​പിത ‘ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം’ ഭീ​മ​ച​ര​മ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ വഴി ലോ​കം​ക​ണ്ട​റി​യ​ട്ടെ! വ്യാസ ഭാ​വ​നാ​സൃ​ഷ്ടി​യ​ല്ല പാ​ഞ്ചാ​ലി. പല്ലും നഖവും മു​ടി​യും പോലെ, മാം​സ​വും മാ​സ​മു​റ​യും ചു​ടു​ചോ​ര​യു​മു​ള്ളൊ​രു ധീ​ര​വ​നിത എന്റെ പ്ര​ണ​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലി.”

2024-04-22

“വി​ട്ട​യ​ച്ചു​വോ കള്ള​കി​ളി​യെ കൂ​ട്ടിൽ​നി​ന്നും? കഴി​ഞ്ഞ തവണ വന്ന​പ്പോൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ തൂ​ക്കിയ പക്ഷി​ക്കൂ​ടും തത്ത​യും ഇപ്പോൾ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആവർ​ത്ത​ന​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള രാ​പ്പ​കൽ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു് പെ​രു​മാ​റ്റ​സൌ​മ​ന​സ്യ​ത്തോ​ടെ ഉത്ത​രം​നൽ​കാൻ പരി​ശീ​ല​നം​നേ​ടിയ അല​ങ്കാ​ര​പ്പ​ക്ഷി​ക്കെ​ന്തു പറ്റി? കാ​ട്ടു​പൂ​ച്ച പി​ടി​ച്ചു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രു​ടെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ക്കാ​ലം.

“ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ ആവർ​ത്ത​ന​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള​താ​ണെ​ങ്കി​ലും, സൗ​മ​ന​സ്യ​ത്തോ​ടെ ഓരോ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​വും ദ്രൗ​പ​ദി സ്വയം ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്ന ശാ​ഠ്യ​ത്തോ​ടെ, ‘തി​രു​ട്ടു​സ്വ​ഭാവ’മുള്ള അഞ്ചോ​ളം ‘കാ​ടൻ​പൂ​ച്ച​കൾ’ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ ചു​റ്റി​ത്തി​രി​ഞ്ഞാൽ, അല​ങ്കാ​ര​മു​ള്ള​തോ അല​ങ്കാര മി​ല്ലാ​ത്ത​ത​തോ, പറ​ന്നു​പ​റ​ന്നു പറ​ന്നു​പോ​വി​ല്ലേ.”

“പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടിയ ഉന്ന​ത​യോ​ഗ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ട​തു് ശരി​യെ​ങ്കിൽ, കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തി​നു ഈ ആയു​ധ​മോ​ഷ​ണ​വി​വാ​ദം നാ​ണ​ക്കേ​ടാ​വും. പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ നി​ന്നും ഒറ്റ​യ്ക്കു് മട​ങ്ങിയ അർ​ജ്ജു​നൻ, സന്ധ്യ​ക്കു് പു​ഴ​യിൽ ഇറ​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ അല​ക്കു​ക​ല്ലിൽ വച്ചി​രു​ന്നു. ആരോ അതു് ഒഴു​ക്കു​വെ​ള്ള​ത്തിൽ എറി​ഞ്ഞു എന്നു​വ്യ​ക്തം. ഒഴു​ക്കിൽ​പെ​ട്ട​തെ​ന്തും ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം ഇല്ലാ​തെ​യാ​വു​മെ​ന്ന പൊ​തു​ബോ​ധ​ത്തിൽ കർ​ണ്ണൻ, അതു് മോ​ഷ്ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കി. ഇത്ര അധ​മ​നാ​ണോ ‘ആകാ​ശ​ചാ​രി​യു​ടെ ആരോ​മ​ലു​ണ്ണി’യെ​ന്നൊ​ക്കെ പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന കർണൻ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“ദൈ​വ​കൃ​പ​യാൽ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം എന്ന ബഹു​മ​തി​നേ​ടിയ ആയുധം പു​ഴ​ക്ക​ര​യിൽ അർ​ജ്ജു​നൻ​മ​റ​ന്നു​വ​ച്ച​തു, തി​ര​യി​ള​കി​യ​പ്പോൾ പെ​ട്ടെ​ന്നു് ‘ഒലി​ച്ചു​പോ​യി’. പി​ന്നാ​ലെ നീ​ന്തി അസ്ത്രം പാ​ടു​പെ​ട്ടു് കർ​ണ്ണൻ കര​ക്ക​ണ​ച്ചു. എന്നെ വി​വ​ര​മ​റി​യി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തിൽ പരി​ഭ്രാ​ന്ത​നാ​യി​രു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നെ​യും ആളെ​വി​ട്ടു് പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു വി​ളി​ച്ചി​റ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു ഇരു​പ​ക്ഷ​ങ്ങ​ളു​ട​യും സേ​നാ​നാ​യ​ക​ന്മാ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ കർ​ണ്ണൻ അസ്ത്രം ഉട​മ​ക്കു​ന​ല്കി. ദാ​ന​ശീ​ല​കർ​ണ്ണ​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഇതൊ​ക്കെ സർ​വ്വ​സാ​ധാ​ര​ണം. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു് ഞാൻ അവ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ കർ​ണ്ണൻ എളി​മ​യോ​ടെ പറ​ഞ്ഞു അന്തി​മ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ ഈ അസ്ത്രം വേണം എന്റെ കഴു​ത്തൊ​ടി​ക്കാൻ എന്ന​റി​ഞ്ഞു​ത​ന്നെ ഞാൻ യു​ദ്ധ​ധാർ​മ്മി​കത ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, ദി​വ്യാ​സ്ത്രം ഉട​മ​ക്കു് തി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. അല്ല പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​സു​ഹൃ​ത്തേ, ഇതി​ലൊ​ക്കെ എന്താ​ണു് വാർ​ത്താ​പ്രാ​ധാ​ന്യം? മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത​യാ​യി ഇന്നു് താ​ര​ശി​ര​സ്സൊ​ന്നും ഉരു​ണ്ടി​ല്ലേ?”

2024-04-23

“നി​ങ്ങൾ ഏകാം​ഗ​പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​മെ​ന്ന​തെ​ല്ലാം ശരി, എന്നാൽ പറ​യാ​തെ വയ്യ, പാ​ണ്ഡ​വർ കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​ക​ളു​മാ​യി സന്ധി​സം​ഭാ​ഷ​ണം തു​ട​ങ്ങി​യാൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്തി​നാ​ണു് ചൊ​റി​ച്ചിൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​ത്തിൽ പാ​തി​രാ​കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​ലി​നു് ഇര​ക​ളാ​യി ഒരി​ടു​ക്കു​തൊ​ഴു​ത്തിൽ പു​ന​ര​ധി​വാ​സം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ ശക്ത​പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​മാ​യി മാറാൻ ചാർ​വാ​കൻ ആഞ്ഞു​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“എങ്ങ​നെ എന്നെ​പ്പോ​ലൊ​രാൾ കൈ​നീ​ട്ടി സന്ധി സ്വാ​ഗ​തം​ചെ​യ്യും കപ​ട​ശാ​ന്തി​സ​ന്ദേ​ശം? രൗ​ദ്ര​ഭീ​മ​നും ചാ​രൻ​ന​കു​ല​നും ചേർ​ന്നാ​ണു് അനു​ര​ഞ്ജ​ന​ത്തി​ന്റെ ‘പാത’ വെ​ട്ടു​ന്ന​തു് എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ആശ​യ​റ്റി​യി​രു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വ​ല​ക്ഷ്യം വ്യ​ക്തം: സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ അറ്റം​ക​ണ്ട നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളെ​യും അവ​രു​ടെ പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളെ​യും പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചും വ്യാ​ജ​പ്ര​ത്യാശ നൽ​കി​യും, ‘ചാർ​വാ​ക​പ്രേ​രിത’ എന്ന മു​ദ്ര​ചാർ​ത്തി, പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും പി​ന്തി​രി​യി​പ്പി​ച്ചു, പാ​ണ്ഡ​വ​അ​ന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നി​ശാ​സേ​വ​ന​ദാ​താ​ക്ക​ളാ​ക്കുക! ദു​രോ​ധ​ന​വ​ധം കീ​ച​ക​വ​ധം എന്നിവ അധാർ​മ്മി​ക​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന ബലമായ സം​ശ​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ കയ​റ്റാ​റി​ല്ല എന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല ആശ്ര​മം പണിതു അവൾ താ​മ​സ​വും മാ​റ്റി. അപ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വേണം ഉട​ല​ഴ​കു​ള്ള കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ അർ​പ്പിത സേവനം. ധാ​ന്യ​വും കു​ടി​നീ​രും കൊ​ടു​ത്തു അഭി​മാ​നി​സ്ത്രീ​ക​ളെ ഭീമൻ വലി​ച്ചു​കൂ​ടെ​ക്കൂ​ട്ടു​മ്പോൾ സഹൃ​ദ​യ​മു​ള്ള​വർ അവർ​ക്കെ​തി​രെ ഹാ​ലി​ള​ക്കി​ല്ലേ?”

2024-04-24

“വഴി​കാ​ട്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ ഭീ​ഷ്മർ? അതോ, തി​രു​ത്തൽ​ശ​ക്തി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ക്ഷ​യ​രോ​ഗി​യെ​ന്നം​ഗീ​ക​രി​ച്ച വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​നു കൂ​ട്ടു​കി​ട​ക്കാൻ, എന്തി​നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ വാളും കു​ന്ത​വു​മാ​യി എടു​ത്തു​ചാ​ടി മൂ​ന്നു കാ​ശി​രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളെ സ്വ​യം​വ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​തു്? ക്ഷ​യ​രോ​ഗി​യു​ടെ വി​ശ്ര​മ​ത്തി​നാ​യി വാ​ര​ണാ​വ​തം വേ​നൽ​ക്കാ​ല​വ​സ​തി​യിൽ താ​മ​സി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​ത്തോ​ടെ വേ​ണ്ട​തു്? അവി​വേ​ക​ന​ട​പ​ടി കൊ​ണ്ട​ല്ലേ അംബ ആത്മ​ഹ​ത്യ ചെ​യ്ത​തും, വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യി​ല്ലാ​തെ മരി​ച്ചു പോ​യ​തും? നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ക​ത​തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ച​തിൽ​പി​ന്നെ ഞാൻ, നോ​ട്ട​പ്പു​ള്ളി​യാ​യി!, മി​ണ്ട​രു​തു്, ഭീമൻ ചു​മ​ലിൽ കൈ​അ​മർ​ത്തും, പാ​ഠ​ശാ​ല​യിൽ വി​മ​ത​ശ​ബ്ദ​മ​രു​തു്, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വിരൽ വി​ല​ങ്ങ​നെ​നിർ​ത്തും. കാ​ര​ണ​വ​ന്മാ​രു​ടെ കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്ന എതിർ​ശ​ബ്ദ​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടൊ​ന്നും നി​ല​ക്കു​ക​യി​ല്ല​ല്ലോ വയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു കൗ​ര​വ​കാ​രു​ണ്യം ഗ്രാ​മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളിൽ അനാ​ഥ​വൃ​ദ്ധ​രു​ടെ ക്ഷേ​മ​മ​റി​യാൻ നൂ​റ്റു​വർ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നേ​തൃ​ത്തിൽ ഇറ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന നേരം.

“കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചി​ടാ​തെ, മു​റി​ച്ചു ചാർ​വാ​ക​നെ ഏൽ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, വി​ഖ്യാ​ത​വേ​ദി​ക​ളിൽ മു​ടി​ഉ​യർ​ത്തി​ക്കാ​ട്ടി ആണ​ധി​കാ​ര​പ്ര​മ​ത്ത​ത​ക്കു​നേ​രെ സ്ത്രീ​പ്ര​തി​രോ​ധ​ത്തി​ന്റെ പട​ച്ച​ട്ട നിർ​മ്മി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ? നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ല്ലോ സു​വർ​ണാ​വ​സ​രം!” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​പ്പി​റ്റേ​ന്നു് ആറം​ഗ​പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം വന​വാ​സ​ത്തി​നാ​യി പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന നേരം.

“സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും പെ​ണ്ണ​ഭി​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും യു​ഗാ​തീ​ത​പ്ര​തീ​ക​മാ​യി മുടി പറ്റെ മു​റി​ച്ചു​ത​രാൻ വി​ശ്വ​സ്ത​ന​കു​ല​നോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലേ, എന്തു​ചെ​യ്യാം, ആളാകെ വി​കാ​ര​വി​വ​ശ​നാ​യി മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​കൂ​പ്പി, “അരുതേ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളെ!” എന്ന​വൻ കാൽ​തൊ​ട്ടു​കെ​ഞ്ചി. “നി​ന്റെ സൗ​ജ​ന്യ​മ​ധു​ര​മായ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​സേ​വ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അഞ്ചം​ഗ​ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളായ ഞങ്ങൾ ഊഴം​കി​ട്ടി നി​ന്നോ​ടൊ​പ്പം കൂ​ടെ​കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ, നാ​ണം​മ​റ​ക്കാ​നും, സാ​ന്ത്വ​നം തേ​ടാ​നും, മു​ഖാ​വ​ര​ണ​മാ​ക്കിയ ഈ മുടി നീ മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റ​രു​തേ. വെ​ല്ലു​വി​ളി​പോ​ലെ നീണ്ട കേ​ശ​ഭാ​രം നീ കൗ​ര​വർ​ക്കു​നേ​രെ നി​വർ​ത്തി​യി​ടൂ, കു​രു​വംശ അന്തഃ​പു​ര​മാ​കെ അല​യ​ടി​ക്ക​ട്ടെ മു​റി​വേ​റ്റ പെ​ണ്ണ​ഭി​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ പോ​രാ​ട്ട​കാ​ഹ​ളം.”, കഴി​ഞ്ഞ പത്തു​വർ​ഷ​മാ​യി എനി​ക്കു് പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടു​ള്ള​വൻ അങ്ങ​നെ കേ​ണു​യാ​ചി​ച്ചാൽ എങ്ങ​നെ അരു​തെ​ന്നു ഞാൻ പറയും.! അഴി​ച്ചി​ട്ട മു​ടി​കെ​ട്ടാൻ ചു​ടു​കൗ​ര​വ​ചോ​ര​തേ​ക്ക​ണം എന്നൊ​രു നി​ബ​ന്ധന കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്തു​കൂ​ടെ? എന്ന ഭീ​മ​യാ​ച​ന​ക്കും ഞാൻ വഴ​ങ്ങി! പ്ര​തി​കാ​ര​പ്ര​തി​ജ്ഞ എടു​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ല​വൻ പി​താ​മ​ഹ​നെ പി​ന്നി​ലാ​ക്കും!”

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഹസ്തി​ന​പു​രി​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​വി​ശ്യ​യ​ല്ലെ? യു​ദ്ധ​ച്ചെ​ല​വു് കരാ​റ​നു​സ​രി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കാ​ത്ത​തിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു വി​ഘ​ടി​ച്ചു​പോ​യി​ട്ടൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നി​യ​മി​ച്ച ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യെ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ത്ത​തി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​മാ​ണോ? ചോ​ദ്യം ഇതാ​ണു്—മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​സ​ന്ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ, സ്വീ​ക​രി​ക്കാൻ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യെ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല!”, രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ പ്ര​തി​നി​ധി​സം​ഘ​ത്തിൽ വന്ന നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​ശു​ദ്ധ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​ന്നാൾ ദിവസം, പ്രാർ​ത്ഥ​നാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഏറ്റെ​ടു​ത്ത അനൗ​ദ്യോ​ഗി​ക​സ​ന്ദർ​ശ​ന​മ​ല്ലേ? ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ ‘വച​ന​സ​ന്ദേ​ശം’ പാ​ഞ്ചാ​ലി വാ​യി​ച്ചു പരേ​താ​ത്മാ​വി​ന്റെ സ്വർ​ഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി പ്രാർ​ത്ഥി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു പ്ര​വി​ശ്യാ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​വും അസാ​ന്നി​ധ്യ​വും എന്തു് പ്ര​ശ്നം! ഇതൊ​ക്കെ ലജ്ജ​യി​ല്ലാ​തെ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രു​ടെ ബൗ​ദ്ധി​ക​നി​സ്സാ​രത! തടാ​ക​തീ​ര​ത്തു പൊ​ന്നു​പൂ​ശിയ ദു​ര്യോ​ധ​ന​പ്ര​തി​മ​ക​ളു​മാ​യി മൗ​ന​പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം ചെ​യ്യാൻ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടു്. സ്നേ​ഹ​വി​രു​ന്നിൽ നി​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നു​മൊ​ത്തു പങ്കെ​ടു​ക്കാം, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ സമീ​പ​ഭൂ​ത​കാ​ലം കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​ന്നാൾ മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്ത​രു​തേ!”

2024-04-27

“അല്ല, എന്താ​ണു് തട​സ്സം? തല​മൂ​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വൻ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്തു അധി​കാ​ര​ത്തിൽ​ക​യ​റി വി​ധ​വ​കൾ​ക്കും വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കും സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യ​വി​ത​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു പകരം, അതി​രാ​വി​ലെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലേ​ക്കു നി​ങ്ങൾ അഞ്ചാ​റു​പേർ യാ​ത്ര​പോ​വു​ന്നു രാ​ത്രി​യോ​ടെ മട​ങ്ങി​വ​രു​ന്നു, ഈ കൺ​കെ​ട്ടു​വി​ദ്യ​യി​ലൂ​ടെ എന്തു് നേടാൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ജയി​ച്ച​തു് പാ​ണ്ഡ​വർ ആണെ​ന്നു് ദൃൿ​ക്ഷി​യായ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​ത​നായ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്ക​റി​യി​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വർ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ആരാ​ണെ​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലും വന​വാ​സ​ത്തി​ലും വി​രാ​ട​യി​ലും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലും പോയി അഭി​മു​ഖം ചെയ്ത നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം പാവം ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്ക​റി​യി​ല്ല—“രാ​ജാ​വേ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അനുജൻ പരേ​ത​പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ അഞ്ചു പു​ത്ര​ന്മാ​രാ​ണു് ഈ കാ​ണു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ, അവർ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു, ശത്രു​കൗ​ര​വർ പൂർ​ണ്ണ​മാ​യി കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു”, എന്നു ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രോ​ടു് സത്യ​വാ​ങ്മൂ​ലം ചെ​യ്യേ​ണ്ട നി​ങ്ങൾ കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ഞങ്ങ​ളോ​ടെ​ന്തി​നു് ഉത്ത​രം​മു​ട്ടി​ക്കു​ന്ന ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു? കൗ​ര​വ​സൈ​ന്യ​ത്തിൽ ജോ​ലി​ചെ​യ്തു യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ടാ​തെ മട​ങ്ങി എത്തിയ കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രോ​ടു് വസ്തുത വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണം എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ, യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം പ്രാ​യ​ത്തി​ന്റേ​തായ സമീ​പ​കാ​ല​സ്മൃ​തി​നാ​ശം ഉണ്ടെ​ന്ന ന്യാ​യ​വു​മാ​യി ഒഴി​ഞ്ഞു​മാ​റു​ന്നു. ‘ചി​ര​ഞ്ജീ​വി’ കൃപർ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് കൃ​ഷി​ക്ക​ള​ങ്ങ​ളിൽ​പോ​യി വി​ത്തു് തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൊ​ണ്ടു പോ​യ​തു് നി​ങ്ങ​ളും അറി​ഞ്ഞ​ത​ല്ലേ? ശര​ശ​യ്യ​യിൽ അടി​യ​ന്തര ചി​കി​ത്സ​ക്കാ​യി പ്ര​വേ​ശി​പ്പി​ച്ച പി​താ​മ​ഹൻ ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ടാൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​വ​ന്നു, “പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധ​ജേ​താ​ക്കൾ, ചെ​ങ്കോൽ അവ​കാ​ശി​കൾ” എന്ന വസ്തുത ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ നയ​ത​ന്ത്ര​ചർ​ച്ച​യി​ലൂ​ടെ സാ​ധി​ച്ചെ​ടു​ത്തു എന്ന​താ​ണു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നേ​ട്ടം. അതും ഫലി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ? ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ നെ​ഞ്ചു​പി​ളർ​ത്താൻ പറ്റിയ ഭീമ മുൾ​പ്ര​തിമ തയ്യാ​റാ​ക്കി​വ​രു​ന്നു​ണ്ടു് ക്ഷ​മി​ക്കു​മ​ല്ലോ.”

2024-04-28

“പാ​ണ്ഡു​ര​ക്ത​ത്തിൽ ‘കൗ​ന്തേ​യർ’ക്കു പങ്കി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ‘പാ​ണ്ഡവ’വം​ശീ​യ​മു​ദ്ര നി​ങ്ങൾ സ്വയം ചാർ​ത്തി​കൊ​ടു​ത്ത​താ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ ചൂ​ളി​ക്കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന വൃ​ദ്ധൻ, ഒരി​ക്കൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് വി​ശ്വ​സി​ക്കാൻ എല്ലാ സന്ദർ​ശ​കർ​ക്കു​മെ​ന്ന​പോ​ലെ അവൾ​ക്കും പ്ര​യാ​സം തോ​ന്നി.

“പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​പോ​ലെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ​ന്ത​തി​കൾ അഞ്ചു​പേ​രും എന്നെ കു​ളി​പ്പി​ച്ച്, വൃ​ത്തി​യു​ള്ള വസ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു ഞാൻ സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക​യാ​യി രു​ന്നു. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ഇള​മു​റ​സ​ഹ​ദേ​വ​നും പത്തു​കൊ​ല്ല​ത്തെ പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ണ്ടു്. അവർ ഇതു​വ​രെ പരി​ച​രി​ക്കു​ക​യോ ക്ഷേ​മാ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നു വരു​ക​യോ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. ‘അച്ഛാ’ എന്നു് ഉപ​ചാ​ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി വി​ളി​ച്ചു. “പ്ര​ശ​സ്ത​പാ​ണ്ഡു​നാ​മം നിയമ സാ​ധു​ത​യോ​ടെ​ത​ന്നു ഞങ്ങ​ളെ കു​രു​വം​ശാ​ധി​പ​രാ​വാൻ അടി​സ്ഥാ​ന​യോ​ഗ്യത നേ​ടി​ത്ത​രൂ” എന്ന​വർ ഒരേ​സ്വ​ര​ത്തിൽ ഉച്ച​രി​ച്ചു. അനി​ശ്ചി​ത​മായ മനു​ഷ്യ​ജ​ന്മ​ത്തിൽ ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തെ​ല്ലാം നി​ങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ചെ​യ്യ​ണം എന്നു് ഭീമൻ ചൂ​ണ്ടു​വി​ര​ലു​യർ​ത്തി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അതൊ​രോർ​മ്മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ല​ല്ല ഭീ​ഷ​ണി​യാ​ണു് എന്നു് വ്യ​ക്ത​മാ​യി. എനി​ക്കൊ​ന്നേ ആശം​സി​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു—ഞര​മ്പിൽ ഓടു​ന്ന ചോര ഒന്ന​ല്ലെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങൾ ഇനി മുതൽ ഔദ്യോ​ഗി​ക​പാ​ണ്ഡ​വർ! രാ​ജാ​ധി​കാ​രാ​വ​കാ​ശ​ത്തിൽ കൗ​ര​വർ​ക്കൊ​പ്പം തു​ല്യ​പ​ങ്കാ​ളി​കൾ. എന്റെ മര​ണ​ശേ​ഷം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ചെ​ന്നു് ചെ​ങ്കോ​ലി​നു അവ​കാ​ശം നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​വർ. കണ്ണു് തു​റ​ന്നു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ, രണ്ടു സന്യാ​സി​മാർ! സാ​ക്ഷി​കൾ എന്ന നി​ല​യിൽ ആ രംഗം പന​യോ​ല​യിൽ നാ​രാ​യ​മു​ന​യാൽ ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം എഴുതി എക്കാ​ല​ത്തേ​ക്കും നി​യ​മ​ബ​ല​മു​ള്ള രേ​ഖ​യാ​ക്കു​ന്നു. എല്ലാം ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ, നേ​ര​ത്തെ പറ​ഞ്ഞു​റ​പ്പി​ച്ച​പോ​ലെ! കു​ന്തി കു​റ​ച്ചു മാ​റി​നി​ന്നു രംഗം തൃ​പ്തി​യോ​ടെ അവ​ലോ​ക​നം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടു്. അണി​ഞ്ഞൊ​രു​ങ്ങിയ മാ​ദ്രി ഞങ്ങൾ​ക്ക​രി​കെ​വ​ന്നു ആണ്ട​റു​തി​യി​ലെ പഴ​ങ്ങൾ ഒരു മം​ഗ​ള​കൃ​ത്യം പോലെ നി​ല​ത്തു​വ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. സന്യ​സ്തർ ഉറ​ക്കെ വാ​യി​ച്ചു തീ​രു​മ്പോൾ ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു ഞാൻ “അതെ അതെ” എന്നു​ച്ച​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.”

“അസ്തി​ത്വ​ദുഃ​ഖം തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലേ പ്ര​കോ​പ​നം?”, പാ​ണ്ഡ​വർ കണ്മു​ന്നിൽ​നി​ന്നും അക​ന്ന​പ്പോൾ, പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു, “അതോ, വിമത പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള അവി​ശു​ദ്ധ​ബ​ന്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​നു​പി​ന്നിൽ?”

“പി​തൃ​ക്ക​ളെ ചതി​ച്ചു​കൊ​ന്ന​ധി​കാ​ര​ത്തിൽ തൂ​ങ്ങിയ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നും വലി​ച്ചി​ഴ​ച്ചു, കണ്ണു​കെ​ട്ടി തെ​രു​വിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി​നിർ​ത്തി തല​വെ​ട്ടു​മെ​ന്നു്, പു​തു​ത​ല​മു​റ​കൗ​ര​വർ, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​ന്നാൾ ദിവസം വി​രൽ​കീ​റി​ചോ​ര​തൊ​ട്ടു് വി​ര​ട്ടി. വയോ​ജ​ന​പാ​ണ്ഡ​വർ ഭീ​ഷ​ണി​മ​ണ​ത്തു മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം ഏറ്റെ​ടു​ത്തു തി​രു​വ​സ്ത്രം എനി​ക്കു തന്നു. അത​ല്ലാ​തെ മനു​ഷ്യ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ദാർ​ശ​നി​ക​വ്യർ​ത്ഥ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു എന്തെ​ങ്കി​ലും ‘വ്യഥ’ ആ മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ കണ്ടി​ല്ല. തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. മു​ഖ്യ​ധാ​ര​യിൽ നിന്ന കറ്റി​നിർ​ത്ത​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​പിൻ​ഗാ​മി​ക​ളു​ടെ വൻനിര ഇക്ക​ഴി​ഞ്ഞ ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ നി​യ​മ​വ്യ​സ്ഥ​യെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു സമാ​ന്തര ഭര​ണ​കൂ​ടം സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ ഹീ​ന​ശ്ര​മം തു​ട​രു​ന്നു​ണ്ടു്. കണ്ടി​ല്ലെ​ന്നു നടി​ച്ചാൽ അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്ര​നാ​ണെ​ന്ന പരി​ഗ​ണന എനി​ക്കി​നി കി​ട്ടി​ല്ല. നേ​രി​ട്ടി​റ​ങ്ങി കൈ​പി​ടി​ച്ചു കൂ​ടെ​നിർ​ത്തു​ന്നൊ​രു “വരൂ സഹോ​ദ​രാ” നവ​നിർ​മ്മാണ സാ​മൂ​ഹ്യ​പ​ദ്ധ​തി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ക​യാ​ണി​ന്നു അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​നി​യിൽ. എന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ശു​ദ്ധി പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ശ്ര​മി​ക്കി​ല്ലേ!”

2024-04-29

“ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഇരു​പ​ത്തി​അ​ഞ്ചാം വാർ​ഷി​കം പാ​ഞ്ചാ​ലി ആഘോ​ഷി​ക്കു​മ്പോൾ ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നായ സഹ​ദേ​വ​നെ കാ​ണു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന​തൊ​രു വി​വാ​ദ​മാ​യ​ല്ലോ. ഒളി​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​യാ​ണോ ഒളി​മി​ന്നേ​ണ്ട ഉല്ലാ​സ​വേ​ള​യിൽ?”, കണ്ടു​മു​ട്ടി​യ​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഒന്നി​ല​ധി​കം ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ ഉണ്ട​ല്ലോ. ആഘോ​ഷി​ക്ക​ട്ടെ, എന്നാൽ എനി​ക്ക​തൊ​രു സഹ​ന​മാ​യി തോ​ന്നാ​നും, ഒന്നു​ഇ​ടം മാ​റി​യി​രി​ക്കാ​നും കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു്. ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലേ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശ​നം കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴും, എളിമ ഞാൻ വി​ടാ​റി​ല്ല. വി​വ​സ്ത്ര ഉട​ലോ​ടെ പായിൽ കാ​ലു​കൾ വി​ടർ​ത്തി മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു് കൈകൾ ശി​ര​സ്സി​നു​പി​ന്നിൽ ചേർ​ത്തു് പി​ണ​ച്ചു​വ​ക്കാൻ യാ​ന്ത്രി​ക​മാ​യി ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അമർ​ഷ​ത്തോ​ടെ ഞാൻ അനു​സ​രി​ക്കും. ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി എന്ന പേ​രി​ല​വൾ പ്ര​ക​ട​മായ മേൽ​ക്കോ​യ്മ നേ​ടു​മ്പോൾ, നി​ഷ്ക്രി​യ​നാ​വാ​തെ ഞാൻ സഹ​ക​രി​ക്കും. പെ​ട്ടെ​ന്ന​വൾ വ്യ​തി​യാ​ന​ര​തി​ക്കു ദു​ഷ്പ്രേ​ര​ണ​ചെ​യ്യും, വി​സ​മ്മ​തി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ തു​ട​ങ്ങു​ക​യാ​യി മു​ട​ന്തൻ​അ​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ. കി​ട​പ്പറ വാതിൽ അക​ത്തു​നി​ന്നും സാ​ക്ഷ​യി​ടാൻ​മ​റ​ന്നു. ആലോ​ച​ന​യി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു പാ​ണ്ഡ​വൻ വാതിൽ തള്ളി​ത്തു​റ​ന്നാൽ? “ഇള​മു​റ​യായ നി​ന​ക്കു​വേ​ണ്ടി മാ​ത്ര​മാ​ണു് ഞാൻ വി​ട്ടു​വീ​ഴ്ച ചെ​യ്യു​ന്ന”തെ​ന്ന​വൾ ഏങ്ങ​ല​ടി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ അവ​സാ​നി​ക്കു​ന്നു എന്റെ ആസ്വാ​ദ​നം. ഒരി​ക്കൽ ഇങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ച്ചാൽ സ്വാ​ഭാ​വി​കം, ആവർ​ത്തി​ച്ചാൽ എങ്ങ​നെ​വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ണം പ്ര​കൃ​തി​വി​രു​ദ്ധ​താൽ​പ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ?” പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ‘യാ​ഥാ​സ്ഥി​തിക സദാ​ചാ​ര​പ്രി​യൻ’ എന്ന മോശം പ്ര​തി​ച്ഛായ നേടിയ സഹ​ദേ​വൻ ഉടൽ പൊ​ള്ള​ലേ​റ്റ​പോ​ലെ അപ്പോ​ഴും വി​റ​ച്ചു.

“സം​സാ​രി​ച്ചു​തീർ​ക്കേ​ണ്ട ‘മൂ​പ്പി​ള​മ​ത്തർ​ക്കം’ വാളും ഗദ​യു​മു​ള്ള പോ​രാ​ട്ടം​വ​ഴി പരി​ഹ​രി​ക്കാൻ, ‘ദേശീയ പ്ര​ശ്ന’മായി വി​ക​സി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തി​ന​നെ​തി​രെ ജന​രോ​ഷ​മി​ര​മ്പു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. ഇങ്ങ​നെ ഒരു മഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ ആവ​ശ്യ​മെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആരാ​ദ്യം​ജ​നി​ച്ചു എന്ന​തി​യി​ലേ​ക്കൊ​തു​ക്കു​ക​യാ​ണോ ആഗോ​ള​ശ്ര​ദ്ധ​യാ​കർ​ഷി​ച്ച ഈ മൂ​പ്പി​ളമ പ്ര​തി​സ​ന്ധി? അരാ​ജ​ക​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഭീ​ക​ര​വാ​ദം, അത്ര എളു​പ്പം നി​ങ്ങൾ തള്ളി​ക്ക​ള​യു​മോ? കൗ​ര​വാ​നു​കൂ​ലി​യാ​യി​രു​ന്ന വി​രാ​ട​സൈ​നി​ക​മേ​ധാ​വി കീചകൻ ആയി​രു​ന്നു ആറം​ഗ​പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘ​ത്തി​ന്റെ അജ്ഞാ​ത​വാ​സം പൊ​ളി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തു. പക്ഷേ, പൊ​ള്ളു​ന്ന ആ അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യം അങ്ങാ​ടി​പ്പാ​ട്ടാ​ക്കാൻ ആ കറ​ക​ള​ഞ്ഞ ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി ശ്ര​മി​ച്ചി​ല്ല. എന്നാൽ ചോർ​ത്താ​നാ​വാ​ത്ത ചാ​ര​സ​വി​ധാ​നം​വ​ഴി ഞങ്ങൾ​ക്ക​വൻ തു​മ്പു് തന്നു. തി​രി​ച്ച​ടി​ഭീ​ഷ​ണി മണത്ത ഭീമൻ മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കീ​ച​ക​നെ (വി​രാ​ട​രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ അനു​ജ​നു​മാ​ണു് ആ അവി​വാ​ഹി​ത​യു​വാ​വു്) കൊ​ന്ന​തു് മതി ആയു​ഷ്ക്കാല ശത്രു​പ​ദ​വി നൽകി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഇല്ലാ​യ്മ ചെ​യ്യാൻ. പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​മെ​ന്നു പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന കു​രു​വം​ശം അത്ത​രം എളു​പ്പ​വ​ഴി​ക്കു പോ​യി​ല്ല, പകരം സൂ​ക്ഷ്മ​ത​ല​ത്തിൽ അടി​സ്ഥാന സൗ​ക​ര്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തോ​ടെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യെ കാ​യി​ക​ബ​ല​പ​രീ​ക്ഷ​ക്കു് അണി​യി​ച്ചൊ​രു​ക്കി. അപ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​യു​ദ്ധ​നീ​ക്കം പാ​ണ്ഡ​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി​കോ​ട്ട​ക്കെ​തി​രെ രഹ​സ്യ​മാ​യി തു​ട​ങ്ങി​വെ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ, സ്ഥ​ല​വും തീ​യ​തി​യും ഞങ്ങൾ നേ​ര​ത്തെ പര​സ്യ​മാ​ക്കി​യ​തോ​ടെ, തൽ​സ്ഥി​തി സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വേറെ വഴി​യി​ല്ലാ​താ​യി. ചു​റ്റും​ന​ട​ന്നു ഒന്നു് നോ​ക്കി വരൂ, എല്ലാ​വ​രും കൊ​ടി​യും കൊ​ടു​വാ​ളു​മാ​യി എത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഇനി നേരം വെ​ളു​ത്തു ശം​ഖു​മു​ഴ​ങ്ങു​ന്ന​തോ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വ​തല ഒന്നൊ​ന്നാ​യി കൊ​യ്യാൻ ഒരു​ങ്ങു​ക​യാ​യി” പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ന്റെ നാ​ല​തി​രു​ക​ളി​ലൂ​ടെ കു​തി​ര​യോ​ട്ടം വഴി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ടെ മി​ക​ച്ച യു​ദ്ധ​ക്ഷ​മത ഒരി​ക്കൽ കൂടി തക്ഷ​ശില ഗവേ​ഷ​ക​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​കൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി നേരിൽ കണ്ടു ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ.

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2024.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 6, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.