SFNസായാഹ്ന ഫൌണ്ടേഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം ഇരു​പ​ത്തി​യാ​റു്

“നന​വി​ല്ലാ​ത്ത നി​ല​ത്തൊ​ന്നു സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി കാൽ വഴുകി വീണു എന്ന​തിൽ​ക്ക​വി​ഞ്ഞു, യു​വ​രാ​ജാ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു വല്ല ‘അസ്ഥി​പ്ര​ശ്ന’വും ഉണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാര ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. സഭാ​ത​ലം മാ​യ​ക്കാ​ഴ്ച​യാ​യി വി​രു​ന്നു​വ​ന്ന​വർ​ക്കു വി​സ്മ​യ​മായ നേരം, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം.

“ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട രാ​ജ​കീ​യ​സ​ന്ദർ​ശ​സം​ഘ​ത്തി​നു കി​ട്ടിയ പാ​ണ്ഡവ ആതി​ഥേ​യ​ത്വം ഇത്ര ഊഷ്മ​ള​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, സാ​ധാ​രണ പൗ​ര​ന്മാർ ആയി​രു​ന്നു ഇവിടെ ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്ത വിനോദ സഞ്ചാ​രി​കൾ എങ്കിൽ, എന്തു​സം​ഭ​വി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു മാ​ത്ര​മാ​ണു് ആശങ്ക. കാ​ലു​ളു​ക്കി​വീണ യു​വ​രാ​ജാ​വി​നെ നോ​ക്കി പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു ‘ആതി​ഥ്യ​പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം’ പ്ര​ക​ട​മാ​ക്കിയ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് ഇന്ന​ല്ലെ​ങ്കിൽ നാളെ ‘പാ​രി​തോ​ഷി​കം’ കൗരവർ ഒരു​ക്കും. പാ​ണ്ഡ​വർ വാ​ലും​ചു​രു​ട്ടി കാ​ട്ടിൽ ‘കു​റ്റി​യ​ടി​ക്കേ​ണ്ടി’ വരു​ന്ന കാലം വി​ദൂ​ര​മാ​വി​ല്ല”.

2024-08-02

“കാ​ട്ടു​തീ​യിൽ കാ​ലം​ചെ​യ്ത മുൻ മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കു് അനു​സ്മ​ര​ണം ചെ​യ്യാൻ​കൂ​ടിയ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ കു​ടും​ബ​യോ​ഗ​ത്തിൽ സം​ബ​ന്ധി​ക്കാ​തെ, മൂ​ന്നു​കൗ​ന്തേ​യർ വി​ട്ടു​നി​ന്ന​പ്പോൾ, നകുലൻ പങ്കെ​ടു​ത്ത​ല്ലോ. എന്താ​യി​രു​ന്നു ‘ഇര​ട്ട​സ​ഹോ​ദര’ന്റെ ഗാ​ന്ധാ​രി​യോർ​മ്മ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇളമുറ സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ ഭരി​ക്കു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“മാ​ദ്രി​യെ പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ ‘എറി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ’ തോ​ന്നിയ അതേ​വേ​ദന, കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ ഗാ​ന്ധാ​രി വെ​ന്തു​മ​രി​ച്ചു എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ തോ​ന്നി” എന്ന നി​രു​പ​ദ്രവ ഖേ​ദ​പ്ര​ക​ട​ന​ത്തിൽ​ഒ​തു​ങ്ങി നകു​ല​പ്ര​സ്താ​വന. ‘ഒളി​ഞ്ഞു’ കി​ട​പ്പു​ണ്ടു് കൗ​ന്തേ​യ​ര​ഹ​സ്യം! അതൂ​ഹി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും മറ്റു​ര​ണ്ടു മു​തിർ​ന്ന​കൗ​ന്തേ​യ​രും വി​ട്ടു​നി​ന്ന​തു്. “കൂ​ടു​തൽ പറ​ഞ്ഞാൽ കു​ടും​ബ​ര​ഹ​സ്യം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യോ നീ, എന്നു് മനഃ​സാ​ക്ഷി മു​റു​മു​റു​ക്കും!”

2024-08-03

“അതാ, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വി​തു​മ്പി മു​ഖം​താ​ഴ്ത്തു​ന്നു. ഉത്ത​രീ​യം ഉയർ​ത്തി കണ്ണു് തു​ട​ക്കു​ന്നു, ശബ്ദം ഇട​റു​ന്നു ‘ധർ​മ്മി​ഷ്ഠ’നെ നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടു​ത്താൻ?”, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ, ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ജേ​താ​ക്ക​ളെ​ന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​വു​മാ​യി അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ, വറു​തി​യു​ടെ ദി​ന​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“സ്വാ​ഭാ​വി​ക​കാ​ര​ണ​ത്താൽ വീ​ട്ടിൽ​കി​ട​ന്നു മരി​ച്ച​വ​രു​ടെ കർഷക വി​ധ​വ​കൾ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു​ള്ള പ്ര​ത്യേക സാ​മ്പ​ത്തിക സഹായം വ്യാ​ജ​സ​ത്യ​വാ​ങ്മൂ​ല​ങ്ങൾ നൽകി പൊ​തു​വി​ത​രണ ശാ​ല​ക​ളിൽ​നി​ന്നും തട്ടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു എന്ന​റി​ഞ്ഞ ‘സത്യ​സ​ന്ധ’ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ മനോ​വേ​ദന! അതൊ​ക്കെ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടും!”

“അന്ത്യാ​ഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾ ഉണ്ടോ, തി​രു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​ത്തി​ന്റെ അവ​സാ​ന​വർ​ഷം. കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്ത് കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​നാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പി​ളർ​ത്താൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന സം​ഘർ​ഷ​കാ​ലം.

“ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ അല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ കഴി​ഞ്ഞു എന്നാ​ണോ സങ്ക​ല്പം! പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്യി​ക്ക​ണം. സ്മൃ​തി​നാ​ശം സം​ഭ​വി​ച്ച യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നുൾ​പ്പെ​ടെ രോ​ഗാ​തു​ര​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ല​ക​ളി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കു​ന്ന നിർ​ണ്ണാ​യക ദൗ​ത്യ​വും പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നു​ണ്ടു്. സത്യ​വ​തി​യു​ടെ അധി​കാര വഴി​യിൽ ഞാൻ, രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി തു​ട​ര​ണ​മെ​ന്നും, മഹാ​റാ​ണി പദവി ഭാ​ര്യ​ക്കു് കൊ​ടു​ക്കാ​തെ ഒഴി​ച്ചി​ടു​മെ​ന്നും, വാ​ക്കു​ത​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. സ്വ​ത​ന്ത്ര​ജീ​വി​ത​മാ​ണു് പകൽ​കി​നാ​വു് കാണുക. അതി​നൊ​ക്കെ ശേഷം പ്ര​കൃ​തി​ക്കു​കീ​ഴ​ട​ങ്ങിയ ഉടൽ, പൊ​തു​ദർ​ശ​ന​ത്തി​നു അന്ത്യോ​പ​ചാ​ര​മർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും, ഗം​ഗ​യു​ടെ തീ​ര​ത്തൊ​രു​ക്കിയ ചി​ത​യിൽ ചാ​ര​മാ​യി​മാ​റു​ന്ന​തും വി​ശു​ദ്ധ​കി​നാ​വി​ന്റെ കാ​രു​ണ്യ​ങ്ങ​ളാ​ണു്.”

“അപ​മ​ര്യാ​ദ​യാ​യി എന്തോ പരി​ത്യാ​ഗി പറ​ഞ്ഞു എന്നു് കേ​ട്ട​ല്ലോ.”, ആശ്ര​മ​മു​റ്റ​ത്തു മണ്ണി​ള​ക്കി​യും നന​ച്ചും ജാ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ ജോലി ചെ​യ്തി​രു​ന്ന യു​വ​സ​ന്യ​സ്ഥ​നെ ചൂ​ണ്ടി, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ട​യാൾ പരു​ക്കൻ​ഭാ​ഷ​യിൽ ചോ​ദി​ച്ചു എന്നാ​ണു് അറി​യു​ന്ന​തു്, ത്രേ​താ​യു​ഗ​രാ​മൻ സ്വയം വേ​ട്ട​യാ​ടി ഭക്ഷ​ണ​വു​മാ​യി വന്നി​ല്ലേ വീ​ട്ടി​ലി​രു​ന്ന ലക്ഷ്മ​ണ​നും സീ​ത​ക്കും വേ​ണ്ടി? അതൊ​ക്കെ മാ​തൃ​ക​യാ​ക്കേ​ണ്ട നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്തി​നാ​ണ​പ്പോൾ അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം? നി​ങ്ങൾ​ക്കും ആവു​ന്ന​വി​ധം വേ​ട്ട​യാ​ടി​തി​ന്നു​കൂ​ടെ? കാടു് എന്ന സ്വാ​ശ്രയ ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​ക്കൊ​രു അശ്ളീ​ല​പ്ര​ഹ​ര​മ​ല്ലേ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ കയ്യി​ട്ടു​കി​ട്ടു​ന്ന സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യം? അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ വാ​രു​ന്ന ഓരോ​പി​ടി അന്ന​വും, കർഷക ധാ​ന്യ​പ്പെ​ട്ടി​യിൽ ചോർ​ച്ച​യു​ണ്ടാ​ക്കു​മെ​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത​ല്ലേ? അസം​ബ​ന്ധ ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ കേട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി​യൊ​ന്നു പു​ഞ്ചി​രി​ച്ച​തു, ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ ദു​ര​ഭി​മാ​ന​ത്തെ നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി​യോ? അന്വേ​ഷി​ച്ച​റി​യേ​ണ്ട കാ​ര്യം, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി​പ​ത്രിക’യിൽ വാർ​ത്ത ‘വള​ച്ചെ​ഴു​തൂ’.”

“ജഡ​ങ്ങൾ കൈയും കാലും ചിതറി കി​ട​ക്കു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ, നി​ങ്ങൾ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ​ന്ന പോലെ നട​ന്നാൽ എങ്ങ​നെ മക്ക​ളെ തി​രി​ച്ച​റി​യും? കൺ​കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു പ്ര​കൃ​തി​ദ​ത്ത​കാ​ഴ്ച തി​രി​ച്ചെ​ടു​ത്തു​കൂ​ടെ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പത്തൊ​മ്പ​താം​ദി​വ​സം.

“കു​ഞ്ഞു​നാൾ മുതൽ മു​ല​പ്പാൽ​കൊ​ടു​ത്തു പരി​ച​രി​ച്ച​ത​ല്ലേ! കാഴ്ച ഇല്ലെ​ങ്കി​ലെ​ന്തു? കൗ​ര​വ​ജ​ഡം മണം​വ​ഴി തി​രി​ച്ച​റി​യി​ല്ലേ പെ​റ്റ​ത​ള്ള? നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ പു​ഴ​യിൽ ഒഴു​ക്കിയ കു​ന്തി, മൂ​ത്ത​മ​ക​നെ തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ ആവാതെ, ‘കർ​ണ്ണാ കർ​ണ്ണാ’ എന്നു വി​ല​പി​ക്കു​ന്ന​തു കേൾ​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ, അതാ​ണു് കു​ഞ്ഞി​നു് മു​ല​പ്പാൽ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന മാ​താ​വി​ന്റെ മഹ​നീ​യത! അതാ എന്റെ അറു​പ​ത്തി​മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ മകൻ രണ്ടാ​മ​ത്തെ മക​നൊ​പ്പം നിത്യ നി​ദ്ര​യിൽ”, ഗാ​ന്ധാ​രി മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി.

“രാ​ഷ്ട്ര​ത​ന്ത്ര പാ​ഠ​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി, ശര​ശ​യ്യ​യിൽ എത്തു​മ്പോൾ, വരി​നി​ന്ന സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ നീ​ണ്ട​നിര കണ്ടു മഹാ രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ചാ​ര​വ​കു​പ്പു മേ​ധാ​വി നകു​ല​നോ​ടു്. “ഇവ​രൊ​ക്കെ ആരാ​ണു് ” എന്നു് വി​രൽ​ഞൊ​ടി​ഞ്ഞും മുഖം കറു​പ്പി​ച്ചും ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് നീ കണ്ട​ല്ലോ. എന്തു് മറു​പ​ടി കി​ട്ടി?” കൂ​ട്ടു​കാ​രി​യു​മൊ​ത്തു തി​രി​ച്ചു നട​ക്കു​മ്പോൾ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ മാ​ര​കാ​യു​ധ​ങ്ങ​ളാൽ ജീവൻ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട പാ​ണ്ഡ​വ​സൈ​നി​ക​രു​ടെ വി​ധ​വ​കൾ, ആഗോള നി​രാ​യു​ധീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അടി​യ​ന്തി​ര​പ്രാ​ധാ​ന്യ​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് പി​താ​മാ​ഹ​നു​മാ​യി ഒന്നും രണ്ടും പറയാൻ വന്ന​താ​ണു്. ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ അനു​വ​ദി​ച്ചു എന്ന ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി പ്ര​വി​ശ്യാ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യെ പി​ടി​കൂ​ടി ഉടനടി നകുലൻ ‘ചോ​ദ്യം​ചെ​യ്യൽ’ തു​ട​ങ്ങി. ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ വീഴ്ച ഒന്നു​മി​ല്ല എന്നു കണ്ട​പ്പോൾ താ​ക്കീ​തോ​ടെ വി​ട്ട​യ​ച്ചു.”

2024-08-04

“സ്വ​ത്തു​തർ​ക്കം തീർ​ക്കാൻ നാം തു​ട​ങ്ങി​വ​ച്ച പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പോ​രാ​ട്ടം നിർ​ണ്ണാ​യ​ക​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ. പാ​ണ്ഡ​വ​ര​ഞ്ചു​പേ​രിൽ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കാം, ആയു​ധ​വും തരാം, എന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അവസരം കൊ​ടു​ത്ത​പ്പോൾ, ഞെ​ട്ടി​യോ ഇളമുറ നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞെ​ട്ടുക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന​ല്ലേ? പ്രാ​യ​ക്കൂ​ടു​തൽ പരി​ഗ​ണി​ച്ചു കൗരവ തർ​ക്ക​ത്തിൽ ധാർ​മ്മി​ക​മേൽ​ക്കൈ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, പക്ഷേ, കഴി​ഞ്ഞ പതി​നെ​ട്ടു​ദി​വ​സ​വും പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ കാ​ണു​മ്പൊ​ളൊ​ക്കെ, വാ​ളോ​ങ്ങു​ന്ന​തി​നു പകരം ഭാ​വു​ക​ങ്ങൾ നേ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ആർ​ക്കും ‘കൊ​ല​ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള ക്ഷു​ദ്ര​ജീ​വി​മാ​ത്ര​മാ​ണു് നീ’ എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ നോ​ക്കി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച​തു് മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാർ വി​റ​ക്കു​മോ എന്നു വി​ചാ​രി​ച്ച​ല്ല, ‘ഇതി​ഹാസ’മാ​വാ​നു​ള്ള കൊതി! ദു​ര്യോ​ധ​ന​പ്പോൾ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി, എനി​ക്കു പറ്റിയ ശത്രു, ഭീമൻ, ഭീമൻ മാ​ത്രം! പലതും ഞങ്ങൾ ഭീമനെ കരു​വാ​ക്കി മുൻ​കൂർ​ചെ​യ്തു എന്ന​താ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധ​ത്തി​ന്റെ മാ​ധു​ര്യം”, വി​ജ​യോ​ന്മാ​ദ​ത്തിൽ നകുലൻ കാഹളം മു​ഴ​ക്കി പാ​ണ്ഡവ പദ​യാ​ത്ര​യിൽ ചേർ​ന്നു.

“തൊ​ട​രു​തെ​ന്നെ​യെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​താ​രാ​യി​രു​ന്നു? അല്ല! എന്താ​ണി​ങ്ങ​നെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“മു​ന്ന​റി​യി​പ്പു് കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. ദു​ര്യോ​ധന കു​ടും​ബാം​ഗ​ത്തെ കരു​ത​ലോ​ടെ​മ​തി സ്തു​തി​ക്കാ​നും, കൂടെ നിർ​ത്താ​നും. കി​ട്ടേ​ണ്ട​തി​പ്പോൾ കി​ട്ടി. മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി സത്യ​വ​തി​യെ​പോ​ലെ യമു​ന​യിൽ തോണി തു​ഴ​ഞ്ഞു വരു​മാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യാ​ണു് ധാ​ന്യം​വാ​ങ്ങി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു കേ​ട്ട​പ്പോൾ, ക്ഷ​ണി​ച്ചി​രു​ത്തി ആദ​രി​ക്ക​ണം എന്നു് കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പു​ന​ര​ധി​വാസ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന ഭീ​മ​നു് മോ​ഹ​മാ​യി. ‘സു​ഖ​ലോ​ലുപ’രായ കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​കൾ​ക്കൊ​രു തൊ​ഴിൽ​പാ​ഠ​മാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ സ്വാ​ശ്ര​യ​ശീ​ല​മെ​ന്നു അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കാൻ ഭീമൻ കൈ ഉയർ​ത്തി! അവൾ തട്ടി​മാ​റ്റി—ഞങ്ങ​ളു​ടെ ‘നാഥ’നെ തു​ട​യിൽ ഗദ​കൊ​ണ്ട​ടി​ച്ചു കൊന്ന ചോ​ര​പ്പാ​ടു​ള്ള ആ കൈ എന്റെ ശി​ര​സ്സിൽ വക്ക​രു​തേ എന്ന​വൾ ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു. യോഗം കല​ങ്ങി. കണ്ടു​നി​ന്ന ഞങ്ങ​ളു​ടെ കണ്ണും!”

2024-08-05

“യു​ദ്ധ​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ തട​സ​മി​ല്ലാ​തെ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. രാ​ജാ​വി​നെ പൊ​ടി​പ്പും തൊ​ങ്ങ​ലും കൂ​ടാ​തെ അറി​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും കരു​ത​ട്ടെ? നേ​രി​ട്ടു വന്നു ഇട​നി​ല​ക്കാ​രി​ല്ലാ​തെ ചോ​ദി​ച്ചു വി​വ​ര​മ​റി​യാൻ വ്യാ​സൻ പ്ര​ത്യേ​കം​പ​റ​ഞ്ഞു​വി​ട്ട​താ​ണു്”, ധൃ​ത​ര​ഷ്ട്ര​രു​ടെ കാ​ഴ്ച​സ​ഹാ​യി സഞ്ജ​യ​നോ​ടു് ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം യു​വ​സ​ന്യ​സ്തൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“പോർ​ക്ക​ള​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ തത്സ​മ​യ​ല​ഭ്യ​ത​യെ തു​ര​ങ്കം വക്കു​ന്ന സം​ശ​യ​വും ആദ്യ​മാ​യി തോ​ന്നി. അഭി​മ​ന്യു​വ​ധം ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ആസ്വ​ദി​ച്ചു​കാ​ണാൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു, മറ്റു കാ​ഴ്ച​യി​ലൊ​രു വിരസത തോ​ന്നി​യ​നേ​രം. തു​ട​ക്കം​മു​തൽ അഭി​മാ​ന്യു​വ​ധം കാ​ണ​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​മോ​ഹം. ദു​ശ്ശാ​സ​ന​ന്റെ മക്ക​ളെ അഭി​മ​ന്യു തല​ക്ക​ടി​ച്ചു കൊ​ല്ലു​ന്ന​തൊ​ക്കെ കണ്ടു എനി​ക്കു് വല്ലാ​തെ തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, മര​ണ​വി​വ​രം രാ​ജാ​വിൽ നി​ന്നും ഞാൻ മറ​ച്ചു​വ​ച്ചു. രഥം​ത​കർ​ന്നു അഭി​മ​ന്യു തെ​റി​ച്ചു വീ​ണ​പ്പോൾ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കൗ​മാ​ര​പോ​രാ​ളി​ക്കു നേരെ വാ​ളോ​ങ്ങു​ന്ന സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​രം​ഗ​മു​ണ്ട​ല്ലോ അതെ​ത്തി. അതാ ഇടവേള! ഞാ​നാ​കെ വശം​കെ​ട്ടു. ‘ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ലെ അർ​ജ്ജുന പു​ത്ര​ന്റെ കഥ തീർ​ന്നി​ല്ലേ തീർ​ന്നി​ല്ലേ സഞ്ജ​യാ?’ എന്നു് രാ​ജാ​വ​ക്ഷ​മ​നാ​വു​മ്പോൾ ഞാൻ നി​സ്സ​ഹാ​യ​നാ​യി. നി​ങ്ങൾ​ക്കും ഉണ്ടാ​യോ ഇട​പെ​ടൽ? ഇങ്ങ​നെ ആവുമോ വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന താ​ര​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളും?”

2024-08-06

“അധി​കാര ദുർ​വി​നി​യോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ചാട്ട! തു​ട​ങ്ങി​യോ, ദ്രോ​ഹം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​യോ​ടു സഖ്യ​പ്പെ​ട്ടു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“അങ്ങ​നെ​വേ​ണ്ടേ കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ക്കാൻ? ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു​വാ​യി ഞാ​നി​വി​ടെ വന്ന നാൾ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ, ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ​ക്കു മു​മ്പു് തന്ന രത്ന​മാല തി​രി​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ച മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ മര്യാ​ദ​കേ​ടു് ഞാൻ മാ​റ്റി​വെ​ക്കു​ന്നു. നേ​രി​ട്ടു് പോയി കാ​ര്യാ​ലയ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന ഭീമനെ വി​വാ​ദ​മാല ഏൽ​പ്പി​ച്ചു. കു​രു​വംശ നായകൻ ശന്ത​നു, പു​ത്ര​വ​ധു അം​ബി​ക​ക്കു് നൽകിയ മാല പൈ​തൃ​ക​സ്വ​ത്താ​യി​രി​ക്കാം, വെ​ള്ളാ​രം​ക​ല്ലും വൈ​ര​വും തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ത്ത ഭീമൻ, അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നു് ഉത്ത​ര​വി​ട്ട​തു് കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ച​തി​നേ​ക്കാൾ വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു” അവൾ വി​തു​മ്പി. പാ​ണ്ഡവ ചാരൻ നകുലൻ ദു​സ്സം​ശ​യ​ത്തിൽ കൊ​ട്ടാ​ര​ലേ​ഖി​ക​യെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.

2024-08-08

“നെ​ഞ്ചു​വി​രി​ച്ച ആണു​ങ്ങൾ ആധി​പ​ത്യം പു​ലർ​ത്തു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പെ​ണ്ണും പോ​രാ​ളി​യാ​യോ?”, ഈറ​നു​ടു​ത്തു നദീ​തീ​ര​ത്തു നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു.

“മനോ​നില തകർ​ന്നു തരി​പ്പ​ണ​മാ​യി സന്ധ്യ​ക്കു് കൂ​ട​ണ​യു​ന്ന പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് തൊ​ട്ടും തലോ​ടി​യും സാ​ന്ത്വന സ്പർ​ശന ത്തി​നൊ​രു പെൺ​കൂ​ട്ടു് വേ​ണ്ടേ?” അഴ​ക​ള​വു​കൾ അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മാ​യി പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് കയ​റു​മ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു.

2024-08-10

“ശാ​ന്ത​സു​ന്ദ​ര​മൊ​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ​യാ​ണു് പുൽ​മേ​ടു്! ഇവിടെ പണിത ആശ്ര​മ​ത്തി​ലാ​ണു് ആറു​പേർ​ക്കും പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ല അടിമ ജീ​വി​തം അല്ലേ? പക്ഷേ, എവിടെ ആശ്ര​മ​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ? മാൻ, മുയൽ ഒന്നും എവി​ടെ​യും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം നാടു കട​ത്ത​പ്പെ​ട്ട പാ​ണ്ഡ​വർ കു​ടി​യേ​റിയ വട​ക്കൻ വന​മേ​ഖല.

“ഞാ​നി​ല്ലേ”, അറ​വു​കാ​ര​ന്റെ മട​വാ​ളി​നു​മു​മ്പിൽ ബലി​മൃ​ഗ​ത്തെ പോലെ മു​ട്ടു​മ​ട​ക്കി കു​നി​ഞ്ഞു ഇരു​കൈ​കൾ ഉയർ​ത്തി​നീ​ട്ടി. “ഞാൻ പോരേ അവർ​ക്കു പട്ടി​ണി​യി​ടാ​നും മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കാ​നും വി​ഴു​പ്പു കഴു​കി​യു​ണ​ക്കാ​നും ശരീ​ര​ഭാ​രം ചു​മ​ക്കാ​നും, അഞ്ചു കാ​ള​കൂ​റ്റൻ​മാർ രാ​പ്പ​കൽ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്താ​നും.”

“വി​ട​രു​ത​വ​രെ! ഭൂ​മു​ഖ​ത്തു നി​ന്ന​വ​രെ നി​ഷ്കാ​സ​നം ചെ​യ്യ​ണം എന്ന ആത്യ​ന്തിക ലക്ഷ്യം നേ​ടി​യാ​ണോ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നി​ന്നും ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു പാ​ണ്ഡവ ജേ​താ​ക്ക​ളു​ടെ പ്ര​ഖ്യാ​പിത മട​ക്കം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗ​ര​വ​ജ​ഡ​ങ്ങൾ എണ്ണി​ത്തി​ട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി യുദ്ധ നിർ​വ്വ​ഹണ സമിതി പ്ര​ദർ​ശ​ന​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കു​മ്പോൾ, ഞാൻ ഇട​പെ​ട്ടു് ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു, ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ കണ്ണീർ കാണാൻ എനി​ക്കി​നി ആവി​ല്ല. ഭൗ​തി​കാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങൾ എങ്ങ​നെ​യോ അങ്ങ​നെ എന്ന നി​ല​യിൽ, ഈ പു​ഴ​യിൽ തള്ളൂ. ഇന്നർ​ധ​രാ​ത്രി ഹി​മാ​ലയ മഞ്ഞു​രു​കി​വ​രു​ന്ന പ്ര​ള​യ​ജല കു​ത്തൊ​ഴു​ക്കിൽ നാളെ ഉച്ച​യോ​ടെ ജഡ​ങ്ങൾ തെ​ക്കു പ്ര​യാ​ഗി​ലെ​ത്തും. ഗംഗ വഴി കി​ഴ​ക്കോ​ട്ടൊ​ഴു​കി കാ​ശി​യിൽ ചേ​രു​ന്ന​തോ​ടെ കൗ​ര​വാ​ത്മാ​ക്കൾ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​പ്ര​വേ​ശ​ന​ത്തി​നു ആത്മീ​യ​യോ​ഗ്യ​രാ​കും. വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം സമിതി, യോഗം ചേർ​ന്നു് സ്വീ​ക​രി​ച്ചു, അതു​പോ​ലെ ചെ​യ്തു എന്നാ​ണ​റി​വു്. കോട്ട പി​ടി​ച്ചാൽ, കൗ​ര​വ​വി​ധവ കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളെ കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യോ​ടെ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്കും എന്നു​റ​പ്പു​ണ്ടു്. അനു​യോ​ജ്യ​വ​നി​ത​ക​ളെ ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രു​ടെ സേ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി ഉപ​യോ​ഗി​ക്കും എന്ന​തു് രണ്ടാം ഘട്ട പു​ന​ര​ധി​വാ​സം. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അനു​മ​തി​വേ​ണം. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന വയോജന സം​ഘ​ത്തെ വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ക്കേ​ണ്ട ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം സഹ​ദേ​വ​നാ​ണു്. വ്യാ​സ​നെ​ക്ക​ണ്ടു താ​ക്കീ​തു​നൽ​കും. കൗ​ര​വ​രെ ‘കീട’ങ്ങൾ പോലെ കൈ​കാ​ര്യം​ചെ​യ്യാൻ അറ​പ്പു​കാ​ണി​ക്ക​രു​തു്. ദ്രൗ​പ​ദീ ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണം സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മാ​യി ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ സാ​ങ്കൽ​പ്പിക വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​രം​ഗം കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ക്കാ​മോ? മഹാ​ഭാ​രത കരടു വെ​ട്ടി​മാ​റ്റു​ന്ന​തും വള​ച്ചൊ​ടി​ക്കു​ന്ന​തും മാ​ത്ര​മ​ല്ല, കു​ടുംബ ചി​ത്രം, കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ക്ക​ലു​ക​ളും ആണെ​ന്നു്, വരും​ത​ല​മു​റ​യിൽ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞാ​ലും പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം ‘സത്യം സത്യ​മ​ല്ലാ​തെ മറ്റൊ​ന്നു​മ​ല്ല’ എന്ന നി​ഗ​മ​ന​ത്തിൽ തു​ടർ​ന്നും വാ​യി​ക്കും. ദൃ​ശ്യ​ക​ല​യി​ലൂ​ടെ ‘കണ്ടു കൺ​നി​റ​യും’. ഞങ്ങൾ പ്ര​ത്യാ​ശ​യോ​ടെ മു​ന്നോ​ട്ടു് !”

“കു​രു​വം​ശീ​യ​മ​ഹിമ പറ​ഞ്ഞു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, അഭ​യാർ​ത്ഥി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​മേൽ സാം​സ്കാ​രിക അധി​നി​വേ​ശ​ത്തി​നു കി​ണ​ഞ്ഞു ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു എന്ന യു​ധി​ഷ്ഠിര ആരോ​പ​ണ​ത്തോ​ടെ​ങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തി​യ​ശേ​ഷം, ഒര​ന്തി​ക്കൂര നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ അർ​ദ്ധ​സാ​ഹോ​ദ​ര്യ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തി​ലൂ​ടെ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന നി​സ്സ​ഹായ പാ​ണ്ഡ​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ പാ​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ന്ന സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“മൂ​ന്നു് കൗ​ന്തേ​യർ, രണ്ടു മാ​ദ്രേ​യർ മൊ​ത്തം അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വർ, എന്ന വംശീയ വി​ഭ​ജ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ മാ​ദ്രേ​യ​രായ ഞങ്ങൾ രണ്ടു​ന്യൂ​ന​പ​ക്ഷ​ക്കാ​രെ തരം​കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തൊ​രു നി​ത്യ​ക്കാ​ഴ്ച​യ​ല്ലേ, അപ്പോൾ, പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു മേൽ നൂ​റ്റു​വ​രായ കൗരവർ കി​ണ​ഞ്ഞു ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ അധി​നി​വേശ ശ്ര​മ​ത്തെ അപ​ല​പി​ക്കാൻ ധാർ​മ്മി​ക​ത​യു​ടെ മഹാ​പു​രോ​ഹി​ത​നായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് എന്ത​വ​കാ​ശം? ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് സാ​മൂ​ഹ്യ​നി​രീ​ക്ഷ​ക​നായ ചാർ​വാ​കൻ!”

“പു​ക​യി​ല്ല, തീ​യി​ല്ല, കോ​രി​ക്ക​ള​യാൻ അടു​പ്പിൽ ചാ​ര​മി​ല്ല, ആവ​ശ്യ​ത്തി​നും അനാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നും അഞ്ചു് മടി​യ​ന്മാർ​ക്കു വെ​ട്ടി​വി​ഴു​ങ്ങാൻ വലി​യൊ​ര​ക്ഷ​യ​പാ​ത്രം: ഒര​ല്ല​ലു​മി​ല്ലാ​ത്ത സു​ഖ​ജീ​വി​തം നി​ങ്ങൾ​ക്കു് അല്ലെ?”, വനാ​ന്തര ആശ്ര​മ​ത്തി​ലെ പാ​ണ്ഡ​വ​ഊ​ട്ടു​പുര നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ സ്വാ​ധീ​ന​മു​ള്ള ആരാ​ധ​ക​രു​ണ്ടു്. അവർ അവൾ​ക്കെ​ത്തി​ക്കു​ന്ന പട്ടും പരു​ത്തി​യും, സൗ​ര​ഭ്യ​വ​സ്തു​ക്ക​ളും, രഹ​സ്യ​ഭാ​ഷ​യിൽ പ്ര​ണ​യ​ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളും!”, മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നായ സഹ​ദേ​വൻ മന്ത്രി​ച്ചു.

“പീ​ഡ​ക​കൗ​ര​വർ​ക്കെ​തി​രെ ചാ​ര​പ്പ​ണി​ക്കു് ഹസ്തി​ന​പു​രി കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ വേ​ഷം​മാ​റി കറ​ങ്ങിയ ഭീമനെ പി​ടി​കൂ​ടി കു​രു​ക്കി​ട്ടു് കൗ​ര​വ​ചാ​ര​ന്മാർ അതാ വി​ല​പേ​ശു​ന്നു: നീ ഒറ്റ​ക്കു ചെ​ന്നു മു​തിർ​ന്ന​കൗ​ര​വർ​ക്കു ലൈം​ഗിക അടി​മ​യാ​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ബന്ദി​ഭീ​മ​നെ ‘ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രാ​ലിം​ഗന’ത്തി​നു് വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​മെ​ന്നു് ഭീഷണി”, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അവ​ശ​സ്വ​ര​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് തൊ​ഴു​കൈ​യോ​ടെ പറ​ഞ്ഞു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ഭീ​മ​ക​ഴു​ത്തു കൗരവർ വെ​ട്ടി​മാ​റ്റി​യാ​ലും, ഉടലും തല​യു​മാ​യി അപ്പോ​ഴും നി​ങ്ങൾ ബാ​ക്കി നാ​ലു​പേ​രി​ല്ലേ. രണ്ടു​പേ​രിൽ കൂ​ടു​തൽ ഉണ്ടെ​ങ്കിൽ ‘ആൾ​ക്കൂ​ട്ട’മായി തോ​ന്നു​ന്ന കു​ടി​ലി​ലെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ, അഞ്ചു​പേ​രി​ലൊ​രാൾ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി കാ​ണാ​താ​യാൽ, അത്ര​യും​കു​റ​ച്ചു ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ശ​ല്യം ഞാൻ പായിൽ സഹി​ച്ചാൽ പോരെ?”

2024-08-11

“ഇതെ​ന്താ ‘അടി​മ​സ്ത്രീ’യുടെ കണ​ങ്കാ​ലി​ലൊ​രു മി​ന്നു​ന്ന തങ്ക​വള? തി​രു​വ​സ്ത്രം ‘ഉട​യോൻ​കൗ​ര​വർ’ വലി​ച്ചൂ​രു​മ്പോൾ, ഇതു​മാ​ത്രം അഴി​ച്ചു​മാ​റ്റി​യി​ല്ലേ?”, ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം വന​വാ​സ​ത്തി​നാ​യി തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​ന്ന സംഘർഷ മു​ഹൂർ​ത്തം, കു​ന്തി മട്ടു​പ്പാ​വിൽ​നി​ന്നും, പക്ഷേ, നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.

“കഴു​കൻ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​യിൽ കാ​ണാ​ത്ത​തൊ​ന്നു​മി​ല്ല, രഹ​സ്യ​മു​റി​യിൽ ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അണി​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, ഇതൊ​ക്കെ. എന്തി​നു എന്നു എതിർ​ത്ത​പ്പോൾ, ‘നീ എനി​ക്കു് അടിമ!’ എന്ന​വൻ നി​യ​മ​വ​ശം ചെ​വി​യിൽ മന്ത്രി​ച്ചു: “ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​ക​ളെ വഴു​ക്കി​വീ​ഴ്ത്തിയ സഭാ​ത​ലം പണി​യാൻ നീ കരാർ ഏൽ​പ്പി​ച്ച അസു​ര​ശി​ല്പി​മ​യൻ തന്നെ​യാ​ണു്, പന്ത്ര​ണ്ടു​വർ​ഷം നി​ന്നെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കാൻ തങ്ക​വള നിർ​മ്മി​ച്ച​തു്. പു​രു​ഷാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ആവേ​ശ​ത്തിൽ ഭാ​ര്യ​യെ പണ​യം​വ​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വർ തി​രി​ച്ച​റി​യ​ട്ടെ, ഇതു് മഹാ​റാ​ണി തന്ന പാ​രി​തോ​ഷി​കം. ജനം വി​ചാ​രി​ക്ക​ട്ടെ, ഉടു​തു​ണി​യൂ​രൽ പാ​ണ്ഡവ കെ​ട്ടു​കഥ” ഞാ​നി​നി അവ​ന്റെ നി​രീ​ക്ഷ​ണ​വ​ല​യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും. ദൂ​രെ​ദൂ​രെ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ ഭൂ​ഗർ​ഭ​അ​റ​യിൽ, നേരിൽ കണ്ട പ്ര​തീ​തി​ആ​സ്വ​ദി​ക്കും!”

2024-08-12

“പാ​ണ്ഡ​വർ നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​വു​മ്പോൾ, പരി​ത്യാ​ഗി​യാ​യി നി​ങ്ങ​ളും പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്നു​വോ?, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അവർ പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തി​ന്റെ കാ​ര്യം നേ​രി​ട്ടു ചോ​ദി​ക്ക​ണം, എന്റെ ലക്ഷ്യം, അതു​വേ​റെ!”

“വേ​നൽ​ക്കാല സു​ഖ​വാ​സ​ത്തി​നു​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന വാ​ര​ണാ​വ​തം​കൊ​ട്ടാ​രം, കു​ന്തി​ക്കും കൗ​ന്തേ​യർ​ക്കും വി​ട്ടു കൊ​ടു​ത്ത​തു് യു​വ​രാ​ജാ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ വി​വേ​ച​നാ​ധി​കാ​ര​ത്തിൽ ആയി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എന്നി​ട്ടും പാ​ണ്ഡ​വർ, ആ വി​ശി​ഷ്ട​സൗ​ക​ര്യം ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തു തീ​യി​ട്ടു നശി​പ്പി​ച്ചു എന്നാ​ണു് ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ പ്രാ​ദേ​ശി​ക​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം മേ​ല​ധി​കാ​രി​ക​ളെ അറി​യി​ച്ച​തു്. അത്താ​ഴം ചോ​ദി​ച്ചു​വ​ന്ന ആറംഗ ആദി​വാ​സി കു​ടും​ബ​ത്തെ കു​ന്തി, കുടില പദ്ധ​തി​യിൽ ഇര​ക​ളാ​ക്കി. കത്തി​ക്ക​രി​ഞ്ഞ​തു് കു​ന്തി​യും മക്ക​ളു​മാ​ണെ​ന്ന തെ​ളി​വു​മു​ണ്ടാ​ക്കി. അഗ്നി​ബാധ വി​വാ​ദ​മാ​യി​ട്ടും, കു​റ്റാ​ന്വേ​ഷ​ണ​മി​ല്ലാ​തെ കണ്ട​പ്പോൾ ചാർ​വാ​കൻ പരാ​തി​കൊ​ടു​ത്തു. അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നു് മന്ത്രി വി​ദു​രർ ഉത്ത​ര​വി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. പ്ര​തി​കൾ ഒളി​വിൽ എന്ന മറു​പ​ടി​യോ​ടെ, അന്വേ​ഷ​ണ​വും നി​ല​ച്ചു. രാ​ജ​ദ്രോ​ഹ​പ്ര​തി​കൾ ഒളി​വി​ലാ​യാൽ അഭാ​വ​ത്തി​ലും ഹസ്തി​ന​പു​രി നീ​തി​സം​ഹിത വധ​ശി​ക്ഷ വി​ധി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​പ്പോൾ, അവ​രു​ടെ​നേ​രെ കു​രു​വംശ ഭര​ണ​കൂ​ടം കു​തി​ര​ക​യ​റു​ന്നു. കു​ന്തി​ക്കു് മാ​ത്ര​മാ​യു​ണ്ടോ ശി​ക്ഷാ​നി​യ​മ​ത്തിൽ ഇളവു് ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“മുൻ​രാ​ജാ​വും മുൻ രാ​ജ്ഞി​യും ശി​ക്ഷ​യിൽ​നി​ന്നും മുൻ​കാല പ്രാ​ബ​ല്യ​ത്തോ​ടെ ഒഴി​വാ​ക്ക​പ്പെ​ടും എന്നു് നി​യ​മ​സം​ഹി​ത​യിൽ എഴു​തി​വ​ച്ച​തു, ശന്ത​നു​വ​ല്ലേ? അല്ലെ​ങ്കിൽ, ഭാര്യ ഗംഗ, നവജാത ശി​ശു​ഹ​ത്യ​ക​ളു​ടെ പേരിൽ പ്ര​തി​യാ​വു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? ആ ഇളവു് മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി കു​ന്തി​ക്കു് കി​ട്ടാ​തി​രു​ന്നാൽ നി​ങ്ങൾ പറ​യി​ല്ലേ, കൗരവർ മുൻ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ വിധവ കു​ന്തി​യെ, നി​യ​മ​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യി പീ​ഡി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?”

“ചെ​വി​യിൽ മധു​രം​പ​റ​യു​മോ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കാ​പ​ട്യം പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​മാ​ക്കി​യ​വ​ന​തൊ​ക്കെ​യാ​ണോ അസാ​ധ്യം? മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കു​റി​ച്ചു് തോ​ണ്ടി​യും പു​ണർ​ന്നും എന്നൊ​ടൊ​രു​ന്നു കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ചോ​ദി​ക്കും. പ്ര​ണ​യ​സ​ല്ലാ​പ​ത്തിൽ ഇളമുറ മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാർ​ക്കു സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മി​ക​വു കു​റ​വാ​ണു് എന്നു് ഓരോരോ ദു​ര​നു​ഭ​വം അപ്പ​പ്പോൾ നിർ​മ്മി​ച്ചു് തല​യ​ണ​യി​ലൂ​ടെ ചെ​വി​യിൽ മന്ത്രി​ക്കും. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി എന്നു് നി​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പറ​യു​ന്ന ആൾ പൂർ​ണ്ണ​മാ​യി എനി​ക്ക​പ്പോൾ വി​ധേ​യ​പ്പെ​ടും.”

“പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രി ദ്രൗ​പ​ദി​യെ മടിയൻ സന്യ​സ്ത​രു​ടെ സൗ​ജ​ന്യ​ശു​ചീ​ക​രണ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​യാ​ക്കിയ കൗ​ര​വ​കു​ടി​ല​ത​യെ നി​ങ്ങൾ അപ​ല​പി​ച്ചി​ല്ല എന്ന​തു് മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം, എന്നാൽ തീ​വ്രാ​നു​രാ​ഗി ഭീമൻ, കൗരവ അനീ​തി​ക്കെ​തി​രെ അഭി​മു​ഖ​ത്തിൽ മു​റു​മു​റു​ത്തി​ല്ല! കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡവ പ്ര​തി​ക​രണ ശേ​ഷി​ക്കേ​ടി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വി​പൽ​സ​ന്ദേ​ശം പു​റം​ലോ​ക​ത്തി​നു തരു​ന്നി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി.

“പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കേ​ണ്ട ‘പീഡിത’പാ​ഞ്ചാ​ലി പക്ഷേ, പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ട​ല്ലേ ദു​ര്യോ​ധന ആജ്ഞ നി​ത്യ​വും അനു​സ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്? സന്യ​സ്തൻ കേൾ​ക്കേ മു​റു​മു​റു​ത്ത ഭീമനെ, തല​മൊ​ട്ട​യ​ടി​ച്ചു ഉടയോൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ത്തി ശി​ക്ഷി​ച്ച​തൊ​ക്കെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​നി​ന്നു് വല്ല​പ്പോ​ഴും ഈ കാ​ട്ടു​മു​ക്കിൽ വരു​ന്ന നി​ങ്ങൾ നഗ​ര​വാ​സി​കൾ എങ്ങ​നെ അറി​യാ​നാ​ണു് അല്ലെ?”, താ​ടി​ക്കു​കൈ​വ​ച്ചു മി​ണ്ടാ​തി​രു​ന്ന ജ്യേ​ഷ്ഠ​നു് പകരം, നകുലൻ ഇട​പെ​ട്ടു പരി​ഭ്ര​മ​ത്തിൽ ചു​റ്റും നോ​ക്കി.

2024-08-13

“തി​രു​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി മഹാ​രാ​ജാ​വു് പരീ​ക്ഷി​ത്ത് നി​ങ്ങ​ളെ കണ്ടി​ല്ലെ​ന്ന മട്ടിൽ കട​ന്നു​പോ​യ​ല്ലോ”, ഭീ​മ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം ആലോ​ചി​ക്കു​ന്ന നേരം.

“പരീ​ക്ഷി​ത്ത്? അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​കൻ! തലമുറ വി​ട​വി​ല്ലാ​ത്ത സൗ​ഹൃ​ദ​കാ​ലം, കൗ​ര​വ​പാ​ണ്ഡവ യു​ദ്ധം എന്നൊ​ക്കെ പറ​ഞ്ഞു കാ​യി​ക​ബ​ല​വും ഞങ്ങൾ പരീ​ക്ഷി​ക്കും. മട്ടു​പ്പാ​വിൽ ശീ​ത​കാല വെയിൽ കൊ​ണ്ടു് കൗ​തു​ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ അമ്മ​യും വി​രാ​ട​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​മായ ഉത്തര പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു് വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി വി​കാ​ര​ഭ​രി​ത​യാ​യി, “എന്റെ അമ്മാ​വൻ കീ​ച​ക​നെ രാ​ത്രി ചതി​യിൽ ഞെ​ക്കി​ക്കൊ​ന്ന പോലെ പാവം കു​ഞ്ഞി​നെ പീ​ഡി​പ്പി​ക്ക​രു​തേ? നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​യൊ​ക്കെ ജീവൻ രക്ഷി​ക്കാൻ ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ സ്വ​ജീ​വൻ ബലി​കൊ​ടു​ത്ത അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ഏക​മ​ക​നാ​ണ​വൻ.” അതി​നു​ശേ​ഷം പരീ​ക്ഷി​ത്ത് എനി​ക്കു് അക്ഷ​മ​നായ ഒരു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി മാ​ത്ര​മാ​യി”. ‘ഭീമ’ശരീരം ശോ​ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. വി​ഷാ​ദ​ഭ​രി​ത​മായ ശബ്ദ​ത്തിൽ ഇടർ​ച്ച​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, പശ്ചാ​ത്താ​പം പോലെ മൃ​ദു​വാ​യി​രു​ന്നു.

2024-08-14

“കൗ​ര​വ​രെ​ല്ലാം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കാ​ലം​ചെ​ന്ന​ശേ​ഷം നി​ല​വിൽ​വ​ന്ന പു​തു​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ലെ അര​മ​ന​ഊ​ട്ടു​പുര അന്ന​മൊ​ടു​ങ്ങാ​ത്ത ‘പെരിയ’ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​മ​ല്ലേ? പാ​വ​പ്പെ​ട്ട​വ​നു കി​ട്ടേ​ണ്ട സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യം വരി​നി​ന്നു വാ​ങ്ങു​ക​യോ മഹാ​റാ​ണി?”. കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ശി​ര​സ്സും മു​ഖ​വും മറച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി ധാ​ന്യ​വി​ത​ര​ണ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​നു മു​മ്പിൽ തി​രി​ച്ച​റി​യ​പ്പെ​ടാ​തെ ക്ഷ​മ​യോ​ടെ കാ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​ന്ന മദ്ധ്യാ​ഹ്നം.

“പദവി ഹസ്തി​ന​പു​രി റാ​ണി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, വിധി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങൾ​ക്കു യോ​ഗ്യത ലഭി​ക്കു​ന്ന പൗ​രാ​വ​കാ​ശം പൊ​തു​വ​ല്ലേ?”

“സ്വ​ത​ന്ത്ര​യാ​യി കാ​ട്ടിൽ നട​ക്കു​മ്പോൾ, ‘പൊ​ന്മാൻ’ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ തോ​ന്നാ​റു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം. കാ​ട്ട​രു​വി​ക​ളു​ടെ ഇര​മ്പൽ ഒഴികെ നി​ശ​ബ്ദ​മായ താ​ഴ്‌​വര.

“ഏതു​നി​മി​ഷ​വും ‘ഉരുൾ​പൊ​ട്ടു’മെ​ന്നു ‘ധീ​രോ​ദാ​ത്ത’ന്മാർ മാ​റി​മാ​റി ‘ലക്ഷ്മ​ണ​രേഖ’വര​ക്കു​മ്പോ​ഴോ?”

“അമ്മാ, ഈ ‘യോ​ദ്ധാ​വു്’ എന്തു​കൊ​ണ്ടു് എന്റെ അച്ഛ​നാ​യി​ല്ല? വൃ​ദ്ധ​നും രോ​ഗി​യു​മായ ശന്ത​നു എന്തി​നു അച്ഛ​നാ​യി”, അമ്മ​യെ​ക്കാൾ പ്രാ​യം​കു​റ​ഞ്ഞ ‘ദേ​വ​വ്ര​തൻ’ എന്ന ഭീ​ഷ്മ​രേ​യും, അമ്മ​യു​ടെ അച്ഛ​നെ​ക്കാൾ പ്രാ​യ​മു​ള്ള മഹാ​രാ​ജാ​വു് ശന്ത​നു​വി​നെ​യും മാറി മാറി ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി, കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ, മഹാ​റാ​ണി സത്യ​വ​തി​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു, ഹസ്തി​ന​പു​രി അര​മ​ന​യിൽ ഭീ​ഷ്മർ ദീർ​ഘ​യാ​ത്ര​ക്കു് തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​ന്ന സമയം.

“കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഇപ്പോ​ഴേ വ്യ​ക്ത​മാ​യി​ല്ലേ മകനെ, എത്ര​മാ​ത്രം സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ​രാ​ണു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഗ​ധേ​യം നിർ​ണ​യി​ക്കു​ന്ന അതീ​ത​ശ​ക്തി​കൾ? നി​ന്റെ പ്ര​ശം​സ​കേ​ട്ടു് സു​ന്ദ​ര​യോ​ദ്ധാ​വു് ഭീ​ഷ്മർ പ്ര​സാ​ദി​ച്ച പോലെ. നി​ന​ക്ക​വൻ സു​ന്ദ​രി​ക്കു​ട്ടി​ക​ളെ സ്വ​യം​വ​ര​ത്തിൽ ബലം​പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചും തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു​വ​രും.” ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ ക്ഷ​യ​രോ​ഗി​യായ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​നെ, അമ്മ മഹാ​റാ​ണി സത്യ​വ​തി, ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു. കാ​ശി​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക്കു വേ​ണ്ടി സ്വ​യം​വര വധു​വി​നെ​ത്തേ​ടി ഇറ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു സായുധ ഭീ​ഷ്മർ.

“വഴി​യ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളിൽ അന്തി​യു​റ​ങ്ങാൻ മെ​ന​ക്കെ​ടാ​തെ, വലി​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നു​വോ വനാ​ന്ത​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ ചു​രു​ണ്ടു​കൂ​ടി, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഗാ​ന്ധാ​രി കു​ന്തി വി​ദു​രർ.

“വൃ​ദ്ധ​സ​ദ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു ഗ്രാ​മ​ത്ത​ല​വൻ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ന്ന വി​ശ്വാ​സ​ത്തിൽ ഉറ​ങ്ങാൻ കി​ട​ന്നു. പാ​തി​രാ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ‘പരി​കർ​മ്മി’ വി​ളി​ച്ചു​ണർ​ത്തി. “മര​ണാ​സ​ന്ന​രാ​യ​ന്തേ​വാ​സി​കൾ​ക്കു് കൂ​ട്ടി​രി​ക്കാ​മോ?,” മറു​ത്തൊ​രു​ത്ത​രം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ സമ്മ​തി​ച്ചു. മര​ണ​വെ​പ്രാ​ള​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​കൾ ഭീ​തി​ത​പോർ​ക്ക​ള​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ സങ്കൽ​പ്പി​ച്ചു​റ​ക്കെ നി​ല​വി​ളി​ക്കും, “യു​വാ​ക്ക​ളായ മക്ക​ളെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നിർ​ബ​ന്ധിത സൈ​നി​ക​സേ​വ​ന​ത്തിൽ ഇര​യാ​ക്കു​ന്നു”. കൂ​ട്ടി​രു​ന്നു. ‘കഴി​ഞ്ഞെ’ന്നു​റ​പ്പു തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, കാ​ട്ടു​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു കയറി. കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ, സം​ഭ​വ​ബ​ഹു​ല​മായ ജീ​വി​ത​ത്തിൽ എതിർ​പാർ​ത്ത​ത​ല്ല”, സചി​വോ​ത്ത​മൻ ആയി പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വി​ദു​രർ കി​ത​ച്ചും ഭയ​ന്നും, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ നോ​ക്കി അപ​രി​ചി​ത​ഭാ​വ​ത്തിൽ കൈ​കൂ​പ്പി.

“ഉറ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന അഞ്ചു കൗ​മാ​ര​പോ​രാ​ളി​ക​ളെ ഒരു​പ്ര​കോ​പ​ന​വും ഇല്ലാ​തെ അവ​രു​ടെ കഴു​ത്തിൽ​ച​വു​ട്ടി നി​ങ്ങൾ​കൊ​ന്നു? ഒരാളെ ചവി​ട്ടു​മ്പോൾ അടു​ത്തു് കി​ട​ന്ന മറ്റു​നാ​ലു​പേർ ബഹളം കേ​ട്ടു് ഉണർ​ന്നി​ല്ലേ?”, അവ​സാ​ന​ത്തെ ‘കൗരവ സർ​വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​തി’ എന്ന നാ​മ​മാ​ത്ര​പ​ദ​വി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അശ്വ​ത്ഥ​മാ​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​രോ​ഗി​യാ​യി, ഗ്രാ​മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളിൽ രാ​വു​പ​കൽ അല​യു​ന്ന ആ ‘ചി​ര​ഞ്ജീ​വി’യെ കണ്ടെ​ത്താൻ പാ​ടു​പെ​ടേ​ണ്ടി വന്നു.

“ദ്രോ​ണ​പു​ത്ര​നായ എനി​ക്കു് അഞ്ചു​പേ​രെ അറു​കൊ​ല​ചെ​യ്യാൻ ആൾ​സ​ഹാ​യം വേണോ? പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​പോ​ലെ ഭീ​രു​ക്കൾ അഞ്ചു​പു​ത്ര​ന്മാ​രും! എന്റെ രാ​ത്രി​ജോ​ലി എളു​പ്പ​മാ​ക്കി. ആദ്യം കൂ​ടാ​ര​ത്തിൽ കണ്ട​വ​നെ കഴു​ത്തിൽ​ച​വി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ (ആയുധം കൊ​ണ്ടു് കഴു​ത്ത​റ​ത്തു് കൊ​ന്നാൽ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​പ്ര​വേ​ശ​നം എളു​പ്പ​മാ​വും) മറ്റു നാലു് പേരും ഉണർ​ന്നു കാ​ര്യം മന​സ്സി​ലാ​ക്കി ചു​രു​ണ്ടു​കി​ട​ന്നു​റ​ക്കം നടി​ച്ചു. ഒരാളെ കൊ​ന്ന​ക്ഷീ​ണ​ത്തിൽ ഞാൻ സ്ഥലം വി​ടു​മെ​ന്നൊ മറ്റോ കരു​തിയ അഞ്ചു​പേ​രെ​യും ‘ആസ്വ​ദി​ച്ചു’ കൊ​ന്നു! എങ്ങ​നെ തു​ട​ങ്ങിയ ഐതി​ഹാ​സി​ക​യു​ദ്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു! മരി​ച്ച​തു് പാ​ണ്ഡ​വ​ര​ല്ല പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മക്ക​ളാ​യി​രു​ന്നു എന്നൊ​ക്കെ അറി​യു​ന്ന​തു് ‘ശാപം’ ചെ​വി​യിൽ വീ​ണ​പ്പോൾ.”

“നി​ല​വി​ളി​ച്ചു എന്തി​നാ​ണു് ആട്ടിൻ​കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് ഇല​തി​ന്നാൻ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നഗ​രാ​തിർ​ത്തി​യി​ലെ ഗ്രാ​മ​ത്തെ​രു​വിൽ, കർ​ഷ​ക​കു​ടി​ലി​നു മു​മ്പിൽ കൂ​ട്ടം കൂ​ടി​നി​ന്ന സ്ത്രീ​ക​ളോ​ടു് നീരസം മറ​യ്ക്കാ​തെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“തി​ന്നു​കൊ​ഴു​ത്ത ഈ അഞ്ചു ആട്ടിൻ​കു​ട്ടി​ക​ളെ കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ അതി​രാ​വി​ലെ ഞങ്ങൾ നേ​രി​ട്ടു് എത്തി​ക്ക​ണം. അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡവ‘പോ​ക്കി​രി​കൾ’ എണീ​റ്റു് വന്ന ഉടൻ, ഞങ്ങൾ വേ​ണ​മ​ത്രേ, പ്രി​യ​വ​ളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ കഴു​ത്ത​റ​ത്തു് കൊ​ടു​ക്കാൻ! തീ​പാ​റു​ന്ന അക്ഷ​മ​യിൽ കാ​ത്തു​നി​ല്ക്കും ചു​ടു​ചോ​ര​മോ​ന്താൻ.”

2024-08-15

“ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നി​ന്നും പാ​തി​രാ മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മഹാ​രാ​ജാ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ‘കരു​ണ​ര​സം കര കവിയു’മ്പോൾ, പി​ന്നിൽ അക്ഷോ​ഭ്യ​നാ​യി നിൽ​ക്കു​ന്ന സാ​യു​ധ​പാ​ണ്ഡ​വൻ നകു​ല​നെ സമ്മ​തി​ക്ക​ണം! ഒരാൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ അനീ​തി​യോ​ടു് സന്ധി​യി​ലെ​ത്താൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്നു!”

‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ ഇന്ന​ത്തെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പിൽ ചാർ​വാ​കൻ “സംഗതി കഷ്ട​മാ​ണ​ല്ലോ! മു​മ്പിൽ വരി​യാ​യി നി​ല്ക്കു​ന്ന ഈപാ​ണ്ഡ​വ​രെ നോ​ക്കി നി​ങ്ങൾ അഞ്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലീ​പു​ത്ര​ന്മാർ​ക്കു കൃ​ത്യ​മാ​യി പറയാൻ ആവി​ല്ലേ, ആരാ​രു​ടെ മകൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ പ്ര​കോ​പ​ന​പ​ര​മായ ചോ​ദ്യം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പാ​ള​യ​ത്തിൽ വച്ചാ​യി​രു​ന്നു. യു​ദ്ധം തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തി​ന്റെ തലേ​ന്നു്.

“പാ​ണ്ഡ​വർ ബീ​ജ​ദാ​താ​ക്കൾ ആണെ​ന്ന​തു് സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി, അഥവാ കേ​ട്ടു​കേൾ​വി. മു​ഖം​നോ​ക്കി ആരു​ടെ​ബീ​ജം എന്നു് ചോ​ദി​ക്കാൻ​മാ​ത്രം സാ​മു​ദ്രി​കം വശ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു് കൊ​ണ്ടു്, ഞങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞ വാവു് ബലി​ക്കു് കൂ​ട്ടായ തീ​രു​മാ​നം എടു​ത്തു. മഹാ​ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടാൽ, ഞങ്ങൾ അഞ്ചു​മ​ക്ക​ളും ദക്ഷി​ണാ​പ​ഥ​ത്തി​ലെ നി​ളാ​തീ​ര​ബ​ലി​ത്ത​റ​യിൽ അർ​പ്പി​ക്കുക ‘ഒരൊ​റ്റ പി​ണ്ഡം’ ആയി​രി​ക്കും”, പോ​റ്റി​വ​ളർ​ത്താൻ അഞ്ചു ശി​ശു​ക്ക​ളെ​യും പാ​ഞ്ചാ​ലി പി​തൃ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ച​ശേ​ഷം, അമ്മ​യു​ടെ അഭി​മാ​നം സം​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ ആദ്യ​മാ​യി സന്ദർ​ശി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ യു​വ​യോ​ദ്ധാ​ക്കൾ.

2024-08-16

“യുവ അവി​വാ​ഹി​ത​കീ​ച​കൻ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മാ​യി പ്ര​ണ​യാ​ഭ്യർ​ത്ഥന ചെ​യ്തു എന്ന അപ​വാ​ദം തർ​ക്ക​ത്തി​നു് സമ്മ​തി​ച്ചാ​ലും, പാ​തി​രാ ആക്ര​മ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തി കഴു​ത്തു​ഞെ​രി​ച്ച​വ​നെ കൊ​ല​പ്പെ​ടു​ത്താൻ​മാ​ത്രം ധാർ​മ്മിക അപ​രാ​ധ​മാ​ണോ അവ​നിൽ​ക്ക​ണ്ട​തു്? നഗ്ന​അ​ര​ക്കെ​ട്ടിൽ, ‘വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട കൈ’വച്ചു ദ്രൗ​പ​ദി​യെ വി​വ​സ്ത്ര​യാ​ക്കിയ ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ​പോ​ലും പോ​റ​ലേൽ​ക്കാ​തെ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ, വെ​ല്ലു​വി​ളി നേ​രി​ട്ട ഭൂ​ത​കാ​ലം നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടു്!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സൈ​ര​ന്ധ്രി​യെ​ന്ന​വി​ടെ അറി​യ​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി, മദ്യ​വു​മാ​യി റാ​ണി​സു​ദേ​ഷ്ണ​യു​ടെ ‘അനു​ഗ്ര​ഹാ​ശി​സ്സു’കളോടെ, കീചക വസ​തി​യിൽ ആസ്വാ​ദ​ന​ക്കൂ​ട്ടു് കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, യു​വ​സൈ​നിക മേ​ധാ​വി​യിൽ രഹ​സ്യ​മാ​യി കാ​മ​ന​കാ​ണു​ന്ന അവൾ​ക്കും, അവൾ​ക്കു​മേൽ അമി​താ​ധി​കാ​രം പ്ര​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന അവനും നേരെ ഈ കൈ​ത്ത​രി​ച്ചു. അരമന ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ കാ​ള​ക്കു​ട്ട​ന്മാ​രെ മാം​സ​പാ​ച​കം ചെ​യ്യു​ന്ന എന്നെ കരു​വാ​ക്കി, വി​രാ​ട​രാ​ജാ​വു്, അധി​കാ​ര​ഭീ​ഷ​ണി നേ​രി​ടാൻ നെയ്ത വധ​മാ​യി​രു​ന്നു അതെ​ന്നു തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ വൈകി. നൃ​ത്ത​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ലെ രഹ​സ്യ​മു​റി​യിൽ കാ​ത്തു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ​ന്ന മോ​ഹ​ത്തിൽ സു​ഗ​ന്ധം പു​ര​ട്ടി​യ​തു​കൊ​ണ്ടു്, കീ​ച​ക​വ​ധം രസ​ക​ര​മാ​യി എന്നു​മാ​ത്രം ഈ ‘കൊ​ല​പ്പു​ള്ളി’, ഇപ്പോൾ ഓർ​ക്ക​ട്ടെ. ധാർ​മ്മി​ക​നി​യ​മ​വ്യ​വ​സ്ഥ പാ​ലി​ക്കാ​ന​ല്ല​ല്ലോ ഞങ്ങൾ ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളു​ടെ മക്ക​ളാ​യി ഭൂ​മി​യിൽ താ​രോ​ദ​യം ചെ​യ്ത​തു്. സാ​ദാ​മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി ഈ വിധം ചോ​ദ്യം ചെ​യ്യ​രു​തു്!”

“തണൽ​വീണ ആൽ​മ​ര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു ചിലർ കയർ​ക്കു​ന്ന​തു കാണാം. അതും നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​ണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കള്ള​ച്ചൂ​തിൽ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രാൽ കബ​ളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി ഞങ്ങ​ളു​ടെ വിനോദ ചൂ​താ​ട്ടം ബഹി​ഷ്ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ, വിരൽ ചൂ​ണ്ടി ആണു​ങ്ങൾ പര​സ്പ​രം പഴി​ചാ​രും, നി​ന്നെ​യാ​ണു് നി​ന്നെ മാ​ത്ര​മാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യി​ന്നു കോ​പ​ത്താൽ ഉന്നം​വ​ച്ച​തു. മറ്റു​മൂ​ന്നു​പേ​ര​പ്പോൾ ‘അല്ല, നി​ന്നെ നി​ന്നെ’ എന്നു് ‘വി​റ​യ​ലോ​ടെ’ തി​രി​ച്ചു ഒച്ച​വ​ക്കും. എനി​ക്കു് പ്ര​ശ്ന​മി​ല്ല? ഞാൻ ഇട​യ്ക്കി​ടെ മറ്റു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മർ അറി​യാ​തെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ അവ​ളു​മാ​യി തലയിണ പങ്കി​ടു​ന്ന​നേ​ര​ത്തു കല്യാ​ണ​സൗ​ഗ​ന്ധി​കം കാഴ്ച വെ​ക്കും!”, ഭീ​മ​ശ​ബ്ദ​ത്തിൽ, കു​ഞ്ഞി​ന്റേ​തു പോലെ കൊ​ഞ്ചൽ കലർ​ന്നു. കു​റ​ച്ച​ക​ലെ, അല​യ​ടി​ക്കു​ന്ന മി​ഴി​ക​ളു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി ചെ​വി​യോർ​ത്തു.

“ പരാ​തി​പ​റ​യു​ന്ന​ല്ലോ? എന്താ​ണ​വ​ളു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ പ്ര​ശ്നം!”, ക്ര​മം​തെ​റ്റി​ക്കാ​തെ അഞ്ചാ​മ​ത്തെ കു​ഞ്ഞി​നെ​യും വളർ​ത്താൻ, പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഏൽ​പ്പി​ച്ചു, തി​രി​ച്ചെ​ത്തിയ ‘ചക്ര​വർ​ത്തി​നി’യുടെ പുതിയ അഭി​മു​ഖം ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പിൽ വാ​യി​ച്ച ചാർ​വാ​കൻ, കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കച്ച​വട ത്തെ​രു​വിൽ മു​ല്ല​പ്പൂ​സ​ന്ധ്യ.

“നാ​ലു​പേ​രെ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മാ​യി, അർ​ജ്ജു​ന​നു​മൊ​പ്പം, പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യ​തൊ​രു ‘പരാതി’യായി തു​റ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞ​തു് കു​ന്തി​ക്കെ​തി​രെ! അഞ്ചു​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ പി​ന്നീ​ടു് പ്ര​സ​വി​ച്ചു കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടാ​യി, നാ​മ​മാ​ത്ര ചക്ര​വർ​ത്തി​നീ​പ​ദ​വി കൊ​ടു​ത്തു അവ​ളു​ടെ ചിറകു രണ്ടും പാ​ണ്ഡ​വർ, അതാ മു​റി​ച്ചി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു!”

2024-08-17

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പൂ​കൊ​ടു​ത്തു ആദ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്, കൗ​ര​വ​രു​ടെ അന്ത​സ്സി​നു യോ​ജി​ച്ച​ത​ല്ലെ​ന്നും, തേൻ​കെ​ണി​യിൽ വീ​ഴു​മെ​ന്നോർ​മ്മി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും ‘ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി’ സഹോ​ദ​രീ പു​ത്ര​ന്മാ​രെ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചെ​ന്നു കേ​ട്ട​ല്ലോ. നവവധു പാ​ഞ്ചാ​ലി ഇത്ര​ക്ഷ​ണം ധീ​ര​കൗ​ര​വ​രെ പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്നൊ​രു ‘യക്ഷി​സാ​ന്നി​ധ്യ’മായോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗ​ര​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും സ്വ​ന്ത​മെ​ന്നു പറയാൻ ഒരി​ട​മി​ല്ലാ​തെ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ഔദാ​ര്യ​ത്തിൽ അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ കഴി​യു​ന്ന സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ആദ്യം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കേ​ശാ​ദി​പാദ ഉടൽ വർ​ണ്ണി​ക്കാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു, ചെ​റു​പ്പ​മ​ല്ലേ ഉള്ളിൽ ഉള്ള​തു് ആരാ​ധ​ന​യെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ തു​നി​ഞ്ഞു. രാ​ജ​കീയ വസതി അനു​വ​ദി​ച്ചു​കി​ട്ടാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി, തി​രി​ച്ചു മാ​ന്ത്രിക കണ്ണാ​ടി തരാ​മെ​ന്നു പറയും ഉട​ല​വ​സ​ര​ങ്ങൾ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കുക വഴി, പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കും. തേൻ​കെ​ണി​യിൽ ഞങ്ങൾ വീണാൽ, മു​തിർ​ന്ന കൗ​ര​വ​രു​മാ​യി അവൾ വി​ല​പേ​ശും. ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ സഹോ​ദ​രൻ കൂ​ടി​യായ കു​ടി​ല​ഭൂ​പ​തി​ക്കു ഞങ്ങ​ളിൽ നി​യ​ന്ത്ര​ണ​മു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണു് അര​മ​ന​വൃ​ത്താ​ന്തം. അവളിൽ ഭ്ര​മി​ച്ച ഞങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടോ അര​ക്ക​ഴ​ഞ്ചു അര​ക്ഷി​താ​വ​സ്ഥ! പൂ​ക്കൾ കൈ​മാ​റി ഞങ്ങൾ കാൽ​ക്കൽ​തൊ​ട്ടു എഴു​ന്നേൽ​ക്കു​മ്പോൾ, അവൾ ഉപചാര ആലിം​ഗ​ന​ത്താൽ കോ​രി​ത്ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു എങ്ങ​നെ ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി​യെ മു​ഖ​ത്തോ​ടു മുഖം അറി​യി​ക്കും. ‘കെണി’യിൽ വീ​ണാ​ലും അതൊരു ദർശന, സ്പർ​ശന സാ​യൂ​ജ്യം എന്ന നി​ല​യിൽ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​ക്ക​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ മു​ട്ടു​കു​ത്തി നന്ദി​ചൊ​ല്ലും.”

“കു​ന്തി​യും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ കു​ന്തി​യോ​ടെ​ന്തോ മാ​റി​നി​ന്നു മന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​തു് കണ്ട​ല്ലോ വി​ഷാ​ദ​ത്തോ​ടെ കു​ന്തി തല​കു​നി​ച്ചു പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തും ഞങ്ങൾ കണ്ടു. എന്താ​യി​രു​ന്നു കാ​ര്യം?” കൊ​ട്ടാര ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“അങ്ങ​നെ കു​ന്തി​യെ ‘വല്ലാ​തെ’ വി​ഷാ​ദ​ത്തി​ലാ​ക്കു​ന്ന വല്ല​തും, പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​ങ്ങൾ പാ​ലി​ക്കു​ന്ന ഞാൻ പു​റ​ത്തു പറ​യു​മോ? യാ​ത്രാ​മം​ഗ​ളം നേർ​ന്നു പി​രി​യും മു​മ്പൊ​രു ചെറിയ അപേ​ക്ഷ മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ച്ചു, സ്വ​ന്തം ജീ​വ​നൊ​ടു​ക്കാ​നു​ള്ള സമ​യ​മാ​യെ​ന്നു് കരു​തു​മ്പോൾ മക്ക​ളു​ടെ ജന്മ​നാ​ളു​ക​ളിൽ ജീ​വ​നൊ​ടു​ക്ക​രു​തു് എന്നു​ഞാൻ മൃ​ദു​വാ​യി ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു ആണ്ടു​ബ​ലി​യി​ടാ​നു​ള്ള ദിവസം തന്നെ​യാ​വി​ല്ലേ അപ്പോൾ ആഘോ​ഷി​ക്കാ​നു​ള്ള പി​റ​ന്ന നാളും. കാ​ര്യം കൃ​ത്യ​മാ​യി അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച കു​ന്തി​ക്കൊ​രു സങ്ക​ടം മാ​ത്ര​മേ കണ്ടു​ള്ളു: പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ മാ​താ​വായ ഞാൻ കു​ന്തി എന്തു​കൊ​ണ്ടു് നേ​ര​ത്തേ ഊഹി​ച്ചി​ല്ല പാ​ഞ്ചാ​ലി മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ച്ച നിർ​ദേ​ശം!”

“പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി ആവേ​ണ്ട മദ്ര രാ​ജ​വു് (എന്നെ​ന്നും പരേത മാ​ദ്രി​യു​ടെ ഓർമ്മ നമു​ക്കു് പവി​ത്രം) ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മാ​യി അവി​ശു​ദ്ധ​കൂ​ട്ടു ചേർ​ന്നു, കർ​ണ്ണ​ന്റെ തേ​രാ​ളി​യാ​യ​ല്ലോ. എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും ‘അപ​ശ​കു​നം’?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡവ സൈ​ന്യ​ത്തി​ന്റെ നേ​താ​വും, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ സഹോ​ദ​ര​നു​മായ ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ‘താര’യു​ദ്ധം അർ​ജ്ജു​ന​നും കർ​ണ്ണ​നും തമ്മി​ലെ​ന്നു് യുദ്ധ നി​ര്വ​ഹ​ണ​സ​മി​തി അധ്യ​ക്ഷൻ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തിയ നേരം.

“നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും ഞാനും പ്ര​ഭാ​ത​ഭ​ക്ഷ​ണം കഴി​ച്ച​തു് ഒപ്പം​മാ​ണ​ല്ലോ, ഒരു അസ്വാ​ര​സ്യ​വും പു​ക​യു​ന്ന​താ​യി ഞങ്ങ​ളാ​രും അപ്പോൾ കണ്ടി​ല്ല. ചാ​ഞ്ചാ​ട്ടം എന്നൊ​ക്കെ മദ്ര​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ നി​ല​പാ​ടി​നെ കാ​ണാ​നും ഞാൻ തയ്യാ​റ​ല്ല. സഹോ​ദ​രി മാ​ദ്രി​യോ​ടു് വാ​ത്സ​ല്യ​വും, മാ​ദ്രേ​യ​രായ നകു​ല​സ​ഹ​ദേ​വ​നു നേരെ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​ബോ​ധ​വും ഉള്ള മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​രൻ മദ്ര​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യെ, തെ​റ്റി​ദ്ധാ​ര​ണ​യു​ടെ പേരിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു എന്ന​താ​യി​രി​ക്കും കൂറു മാ​റ്റ​ത്തിൽ കാ​ര്യം. നയ​ത​ന്ത്ര​ത്തേ​ക്കാൾ ആശ്ര​യി​ക്കുക മാ​ര​കാ​യു​ധ​ത്തെ! മദ്ര​ഹൃ​ദ​യം വെ​ട്ടി​പ്പൊ​ളി​ക്കാൻ ഉത​കു​ന്ന വേ​ലു​മാ​യി രം​ഗ​ത്തി​റ​ങ്ങുക സാ​ക്ഷാൽ ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ! ഇനി ഗോ​പു​ര​ന​ട​യിൽ പോയി, കർണ്ണ അർജുന ഐതി​ഹാ​സിക പോ​രാ​ട്ടം കൺ​കു​ളി​രെ നി​ങ്ങൾ കാണൂ!”

“പര​മാ​ധി​കാ​ര​മു​ള്ള രാ​ജാ​വ​ല്ലേ? ദൈ​വ​ദാ​ന​മായ മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു​ള്ള അവ​കാ​ശം അനി​ഷേ​ധ്യ​മായ ഒന്നാ​ണെ​ന്നും, അതിനെ ഇല്ലാ​താ​ക്കി നവജാത ശി​ശു​ക്ക​ളു​ടെ ഹത്യ​ക്കാ​യി പു​ഴ​ക​ളെ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്യാൻ അനു​വ​ദി​ക്ക​രു​തെ​ന്നും, സാ​മാ​ന്യ​മാ​യെ​ങ്കി​ലും അറി​യേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ. ഏഴു കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ പു​ഴ​യൊ​ഴു​ക്കിൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ന്ന ക്രൂര എന്നു് സ്ത്രീ​സ​മൂ​ഹം ശപി​ക്കു​ന്ന ഗംഗയെ, ‘വത്സ​ല​മാ​താ പു​ര​സ്കാ​രം’ കൊ​ടു​ത്തു ആദ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നീ​തി​യു​ടെ നി​ഷേ​ധം തോ​ന്നി​യി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മഹാ​രാ​ജാ​വു് ശന്ത​നു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കരാർ അനു​സ​രി​ച്ചു ഭാ​ര്യ​ചെ​യ്യു​ന്ന​തൊ​ന്നും തട​യാ​നോ വി​മർ​ശി​ക്കാ​നോ പാ​ടി​ല്ല എന്ന നി​ബ​ന്ധന അക്ഷ​രം​പ്ര​തി പാ​ലി​ച്ചു എന്ന​ല്ലേ ഉള്ളൂ. ആദ്യ ഏഴു പ്ര​സ​വ​ങ്ങ​ളി​ലെ ശി​ശു​ക്ക​ളെ പു​ഴ​യിൽ​ഒ​ഴു​ക്കി എന്ന​തു് ചോ​ദ്യം​ചെ​യ്യാൻ അധി​കാ​രം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എട്ടാ​മ​ത്തെ കു​ഞ്ഞി​നെ ഒഴു​ക്കു​മ്പോൾ ‘അരുതേ’ എന്നാ​ക്രോ​ശി​ക്കാൻ എന്നി​ലെ വൃ​ദ്ധ​ഭർ​ത്താ​വു മു​തിർ​ന്നു. കരാർ ലം​ഘ​ന​ത്തെ​ക്കാൾ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കൊ​രു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​വേ​ണം എന്ന യാ​ഥാർ​ഥ്യ​ബോ​ധ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടെ​ന്താ പ്ര​ശ്നം?, ദേ​വ​വ്ര​തൻ എന്നൊ​രു​ത്തമ ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​യെ യു​വ​രാ​ജാ​വാ​യി അഭി​ഷി​ക്ത​നാ​ക്കാൻ അവ​സ​ര​വു​മാ​യി. കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി അര​മ​ന​പ്പേ​റ്റു​വി​വ​ര​ങ്ങൾ ഇനി​യും ചോ​ദി​ക്കാ​തെ, പു​ണ്യ​ന​ദി​ക​ളായ യമു​ന​യും ഗം​ഗ​യും ഒഴു​കു​ന്ന ഈ ഹരി​ത​ഭൂ​മി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ, പെരുമ നില നിർ​ത്തൂ, പ്രിയ കൊ​ച്ച​നു​ജ​ത്തീ! അല്ലെ​ങ്കിൽ രാ​ജാ​വി​ന്റെ പര​മാ​ധി​കാ​രം ഉണരും, ഗം​ഗ​യിൽ ഒരു ഉടൽ ഒഴു​കും.”

“അടി​മ​പ്പെൺ​പ​ദ​വി നൽകി ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി ‘കുടില’കൗരവർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഇന്ന​ലെ രാ​ത്രി ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ അന്താ​രാ​ഷ്ട്ര പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം ലം​ഘി​ച്ചു അപ​മാ​നി​ക്കു​മ്പോൾ, സത്യ​സ​ന്ധ​നെ​ന്നു് പേ​രെ​ടു​ത്ത നി​ങ്ങൾ അക്ഷോ​ഭ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു എന്നാ​ണോർമ. എങ്ങ​നെ നേടി, പരീ​ക്ഷ​ണ​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലും പത​റാ​തെ നി​ങ്ങൾ നി​ല​നിർ​ത്തിയ മനോ​നി​യ​ന്ത്ര​ണം? “ചൂ​താ​ട്ട​ഭ്ര​മ​ക്കാ​രായ ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രെ നി​ങ്ങൾ പച്ച​ക്കു കത്തി​ക്കു​വിൻ, നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ വെ​റു​തെ വിടൂ,” എന്നൊ​ക്കെ വൈ​കാ​രി​ക​മാ​വേ​ണ്ട രം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ചക്ര​വർ​ത്തി​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ന്ന കാലം. ശ്വാസ കോ​ശ​രോ​ഗം ബാ​ധി​ച്ചു അവ​ശ​നാ​യി കു​റ​ച്ചു​നാൾ കി​ട​പ്പി​ലാ​യ​പ്പോൾ, പാ​ഞ്ചാ​ലി, ഇള​മു​റ​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി ഒത്തു കളി​ച്ചു, വൈ​ദ്യ​സ​ഹാ​യം എത്തി​ക്കാ​തെ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളോ​ളം കളി​പ്പി​ച്ചു എന്ന ഓർമ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ സ്വാ​ധീ​നി​ച്ചു​വോ?”, ദി​ക്ക​റി​യാ​ത്ത മട്ടിൽ വന​വാ​സ​യാ​ത്ര​ക്കി​റ​ങ്ങിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, വട​ക്കോ​ട്ടു കാൽ​വെ​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം, തെ​ക്കോ​ട്ടു നീ​ങ്ങി. പാ​ഞ്ചാ​ലി അയാളെ അപ​രി​ചി​ത​ഭാ​വ​ത്തിൽ അവ​ഗ​ണി​ച്ചു.

“ആളോ​ഹ​രി അനു​പാ​ത​ത്തിൽ​ക​വി​ഞ്ഞ അളവിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​ങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രിൽ ആരെയോ രഹ​സ്യ​മാ​യി പരി​ലാ​ളി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് എന്ന ദു​സ്സം​ശ​യം നി​ങ്ങ​ളിൽ ആദ്യ​മു​യർ​ത്തി​യ​താ​രാ​യി​രു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നായ നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അഞ്ചു​പേ​രും ദു​രാ​രോ​പ​ണ​നിർ​മ്മി​തി​യു​ടെ ആസ്ഥാന കലാ​കാ​ര​ന്മാർ എന്നോർ​ക്ക നീ! ഒരു പണ​ത്തൂ​ക്ക​മെ​ങ്കി​ലും മറ്റു നാ​ലു​പേ​രേ​ക്കാൾ പ്ര​ണ​യ​പ​രി​ഗ​ണ​ന​ക്കാ​യി ഒറ്റ​ക്കൊ​റ്റ​യ്ക്കും കു​റു​മു​ന്ന​ണി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​യും ഞങ്ങൾ നിർ​ല​ജ്ജം പര​സ്പ​രം ഒറ്റു​കൊ​ടു​ത്തു എന്ന​ത​ല്ലേ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തി​ലെ കി​ട​പ്പറ യാ​ഥാർ​ഥ്യം? ആ നി​ല​ക്കു് നോ​ക്കി​യാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉട​ല​ടി​മ​കൾ ഞങ്ങൾ, ആറടി ഉയ​ര​മു​ള്ള ഈ ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​കൾ!!”

“പോ​രാ​ട്ട​വി​ജ​യം നോ​ക്കി​യ​ല്ല, പാ​ടു​പെ​ട്ടു് ദ്രോ​ണ​രിൽ നി​ന്നും നേടിയ സൈനിക വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്റെ പേ​രി​ലാ​യി​രി​ക്കും നി​ങ്ങൾ നാളെ വി​ശ്വ​മെ​ങ്ങും പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടുക എന്നു് ചാർ​വാ​കൻ പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ”, അം​ഗ​പ​രി​മി​ത​നായ നി​ഷാ​ദ​യു​വാ​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​ദൂ​ര​പ​ഠ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ നേടിയ ആയു​ധാ​ഭ്യാ​സം ‘അര​ങ്ങേ​റ്റം’ നട​ത്തി ഗുണം പരീ​ക്ഷി​ക്കാ​തെ, സം​ശ​യാ​സ്പ​ദ​ധൃ​തി​യിൽ ഗു​രു​ദ​ക്ഷിണ ചോ​ദി​ച്ച ആ വൃ​ദ്ധ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നു് സ്തു​തി! നഷ്ട​പ്പെ​ടാൻ ഒരു തള്ള​വി​രൽ മാ​ത്രം. നേ​ടി​യ​തോ? കു​ടി​ല​ഗു​രു​വി​ന്റെ സാ​ധു​ഇര എന്ന സാർ​വ്വർ​ത്രിക ബഹു​മ​തി!”

2024-08-18

“അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​സ​ന്ദർ​ശ​നം കെ​ട്ടു​ക​ഥ​യെ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മൗ​ന​മാ​ണു് മു​റി​പ്പാ​ടി​നെ​ക്കാൾ നോ​വി​ക്കു​ന്ന​തും.”

“കണ്ണി​നു​താ​ഴെ കങ്ങിയ ചോര?”, അർ​ജ്ജു​ന​നെ​ചൂ​ണ്ടി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇന്ദ്ര​വെ​പ്പാ​ട്ടി​യെ​ന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഉർ​വ​ശി​യു​മാ​യി അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധം സ്ഥാ​പി​ച്ചു എന്ന ദു​രാ​രോ​പ​ണം നേ​രി​ടു​ന്ന​തി​നി​ടെ, ആരൊ​ക്കെ​യോ മർ​ദി​ച്ച​വ​ശ​നാ​ക്കി ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്കു് തള്ളി​യി​ട്ടു എന്നാ​ണ​റി​യു​ന്ന​തു്. പി​ന്നിൽ ഇന്ദ്രൻ​ത​ന്നെ​യാ​ണോ എന്നു ശ്രു​തി​യു​ണ്ടു്. അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ ‘സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​സ​ന്ദർ​ശ​നം’ കെ​ട്ടു​ക​ഥ​യെ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മൗ​ന​മാ​ണു് മു​റി​പ്പാ​ടി​നെ​ക്കാൾ നോ​വി​ക്കു​ന്ന​തും. അർ​ജ്ജു​ന​നെ​തി​രാ​യി വ്യാ​സൻ എഴു​തു​മോ? അതോ ‘ഉർ​വ്വ​ശീ​ശാ​പം ഉപകാര’മെ​ന്നു പ്ര​ത്യ​ക്ഷം വഴി തെ​ളി​യി​ക്കു​മോ?”

“ഇങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല എന്നു​തോ​ന്നു​ന്ന​ല്ലോ ‘നന്മ തിന്മ’യുടെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര, അന്തി​മ​യു​ദ്ധ​ഫ​ലം വി​ഭാ​വന ചെ​യ്ത​തു്?”, നൂ​റു​മ​ക്ക​ളെ​യും, പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളെ​യും, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു, യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ പാ​തി​രാ​വിൽ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ച ദി​ന​ങ്ങൾ.

“അമ്മാ, ഇന്നു് ഞാൻ കു​ട്ടി​ഭീ​മ​നു് ചു​ടു​മാൻ​ചോ​ര​യിൽ വിഷം കല​ക്കി കു​ടി​ക്കാൻ കൊ​ടു​ത്തു എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നോ​ടു് പണ്ടൊ​രി​ക്കൽ രഹ​സ്യ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അവനെ ഞാൻ ശാ​സ​ന​യോ​ടെ പരി​പൂർ​ണ്ണ അഹിം​സ​യി​ലേ​ക്കു കൈ​പി​ടി​ച്ചു് നട​ത്തി​യ​തോർ​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ പറ​യേ​ണ്ട​തു് എന്താ​യി​രു​ന്നു?, “നാളെ മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കും അതു​പോ​ലെ കല​ക്കി കൊ​ടു​ക്കൂ” എന്ന​മ്മ​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ദീർ​ഘ​ദൃ​ഷ്ടി​യോ​ടെ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നിൽ വം​ശ​ഹ​ത്യ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​ഞ്ഞ​താ​ണെ​ന്റെ വൻ​വീ​ഴ്ച”, കൺ​കെ​ട്ടു് അൽ​പ്പം നീ​ക്കി പാ​ണ്ഡ​വ​ചാ​രൻ കേൾവി പരി​ധി​യിൽ ഇല്ലെ​ന്നു​റ​പ്പി​ച്ച ഗാ​ന്ധാ​രി മന്ത്രി​ച്ചു.

“സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ പു​ത്ര​നായ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ചര​മ​ശ്രു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഞാനും ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ ഉട​മ​യും പങ്കെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു, എന്നാൽ വധ​ത്തി​ന്റെ ‘അകം​പൊ​രുൾ’ വ്യ​ക്ത​മാ​യി​ല്ല. ചി​ത​ക്ക​രി​കി​ലേ​ക്കു​ക​യ​റി കു​ന്തി ആരോടോ കയർ​ക്കു​ന്നു! ഞാൻ ചെ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, കു​ന്തി പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് മട​ങ്ങി. ആരോ​ടു് അവ​രെ​ന്താ​ണു് ശാ​സി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞ​തെ​ന്നു് നി​ങ്ങൾ കണ്ടി​രു​ന്നോ?”, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു.

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ചു​മ​ലു​ക​ളിൽ ഇരു​കൈ​പ്പ​ത്തി വച്ചു കു​ന്തി പറഞ്ഞ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ മാ​തൃ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്റെ നീ​റ്റ​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കു​ന്തി​രി​ക്ക​പ്പ​ന്തം പോലെ അർ​ജ്ജു​ന​പു​ത്രൻ ഇതാ ജ്വ​ലി​ച്ചു, ചാ​ര​മാ​വു​ന്നു. മകനേ, ഷഷ്ടി​പൂർ​ത്തി​യെ​ത്താ​റായ നീയോ? ജീ​വ​നിൽ കൊ​തി​തീ​രാ​തെ, ഉമി​ത്തീ പോലെ, മൂ​ന്നു​നാ​ലു പതി​റ്റാ​ണ്ടു​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ആട്ടും തു​പ്പു​മേ​റ്റു് ഭീ​രു​വാ​യി, നീ ഇനി​യും ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളോ​ളം ജീ​വി​ക്ക​ട്ടെ,”, കൊ​ടും​കാ​റ്റു് ശമി​ക്കാ​തെ ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ച കു​ന്തി​യെ, ഭീമൻ പാ​ള​യ​ത്തി​ന​ക​ത്തേ​ക്കു വാ​പൊ​ത്തി വലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പോയി. ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട കൗ​മാ​ര​പോ​രാ​ളി​യു​ടെ ഭൗതിക ശരീരം കത്തി​പ്പ​ട​രു​ന്ന ആ വൈകിയ രാ​ത്രി വധ​ത്തി​ന്റെ ‘അകം​പൊ​രുൾ’ തേ​ടേ​ണ്ട വി​ലാ​പ​മാ​യി എനി​ക്ക​പ്പോൾ തോ​ന്നി​യി​ല്ല. ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നേരിൽ കണ്ട അധാർ​മ്മി​കത ക്കെ​തി​രെ പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കു​മ്പോ​ഴ​ല്ലേ പെ​ണ്ണു് അമ്മ​യും അച്ഛ​മ്മ​യു​മൊ​ക്കെ​യാ​വു​ന്ന​തു!”

“എന്തു​പ​റ്റി? സു​ന്ദ​ര​പു​രു​ഷ​നായ അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ കണ്ണി​നു താഴെ കങ്ങിയ ചോര?”, ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ നോ​ക്കി നെ​ടു​വീർ​പ്പി​ടു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നെ​ചൂ​ണ്ടി, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം.

“ഇന്ദ്ര​വെ​പ്പാ​ട്ടി​യെ​ന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന നർ​ത്ത​കി​യു​ടെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങി അർ​ജ്ജു​നൻ അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധം സ്ഥാ​പി​ച്ചു എന്ന​ദു​രാ​രോ​പ​ണം, അച്ഛ​ന്റെ അതി​ഥി​യാ​യി സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ ‘സം​ഭ​വി​ച്ചു​പോ​യി’. ഇര​അർ​ജ്ജു​നൻ​വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ടു് സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ മർ​ദി​ച്ച​വ​ശ​നാ​ക്കി ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്കു് തള്ളി​യി​ട്ടു എന്നാ​ണ​റി​യു​ന്ന​തു്. ‘ആയി​രം​ക​ണ്ണു​ള്ള’ ഇന്ദ്രൻ​ത​ന്നെ​യാ​ണോ ‘ഇരു​ട്ട​ടി’യുടെ പി​ന്നിൽ? ശ്രു​തി​യു​ണ്ടു്. സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​സ​ന്ദർ​ശ​നം കെ​ട്ടു​ക​ഥ​യെ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അർ​ത്ഥ​ഗർഭ മൗ​ന​മാ​ണു്, മു​റി​പ്പാ​ടി​നെ​ക്കാൾ നോ​വി​ക്കു​ന്ന​തും. ചരി​ത്രം എങ്ങ​നെ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തും അർ​ജ്ജു​ന​നെ​തി​രാ​യി ഈ സംഭവം? വ്യാ​സൻ കു​ടും​ബ​ക​ഥ​യിൽ എഴു​തു​മോ? ‘ഉർ​വ്വ​ശീ ശാപം ഉപകാര’മെ​ന്നു ആക​സ്മി​ക​പ്ര​ത്യ​ക്ഷം​വ​ഴി ‘ദ്വി​ലിംഗ അർ​ജ്ജു​നൻ’ വരും​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ തെ​ളി​യി​ക്കു​മോ? നഗ​ര​ത്തി​ലാ​യാ​ലും കു​ടി​യേ​റ്റ​ഭൂ​മി​യി​ലാ​യാ​ലും ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളു​ടെ ഒരു കാ​ര്യം!”

“ചങ്കിൽ അമ്പു​ത​റ​ച്ച ഒരു പേ​ട​മാ​നി​നെ​യും വലി​ച്ചു ഭീമൻ, കൂ​സ​ലി​ല്ലാ​തെ പൂ​ക്കാ​ര​തെ​രു​വിൽ നട​ക്കു​ന്ന​തു് ജനം കണ്ടു വാ​തു​റ​ന്ന​തു് ഇന്ന​ലെ​യാ​ണു്. ഇന്നി​താ ഒരു പാവം തത്ത​യെ പി​ടി​ച്ചു കാ​ട്ടി​ലെ​ക്ക​യ​ക്കു​മെ​ന്നു ഭീഷണി. എന്താ സംഭവം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക രോ​ഷാ​കു​ല​യാ​യി.

“സാ​മൂ​ഹ്യ​സേ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി നഗ​ര​ത്തിൽ പകൽ മു​ഴു​വൻ വെ​യി​ലും വി​ശ​പ്പും നോ​ക്കാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി വഴി​ന​ട​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നിർ​ത്താ​തെ പഴി പറ​യു​ന്ന ഈ പക്ഷി​യെ പി​ന്നെ കൂ​ട്ടിൽ അട​ച്ചാൽ തീ​രു​മോ ക്ര​മ​സ​മാ​ധാന പ്ര​ശ്നം? കൂ​ട്ടു​കു​ടുംബ സ്വ​ത്തു​തർ​ക്ക​ത്തി​ന്റെ പേരിൽ കൗ​ര​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ചു എന്നാ​ണു അതു് ആവർ​ത്ത​ന​വി​ര​സത ഇല്ലാ​തെ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് വി​ളി​ച്ചു പഴി അറി​യി​ക്കു​ന്ന​തു്”, ചാര വകു​പ്പു് മേ​ധാ​വി തത്ത​ക്കൂ​ടു് കു​തി​ര​പ്പു​റ​ത്തു വച്ചു് കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് കു​തി​ച്ചു.

2024-08-19

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം ജയി​ച്ച യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ഹസ്തിന പു​രി​യിൽ നാളെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ! എന്നു തന്നെ കരു​തി​യാൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യു​ടെ അടി​സ്ഥാന വി​ക​സ​ന​ത്തി​നു് കൗ​ര​വർ​ക്കൊ​പ്പം വന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. കു​റ്റി​ക്കാ​ടു തെ​ളി​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു തൊ​ഴി​ലാ​ളി​കൾ

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​മു​ഖം​മൂ​ടി എനി​ക്കു് ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ലം മുതൽ നല്ല പരി​ച​യ​മു​ണ്ടു്. എന്നാൽ രാ​ജ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ കൗ​ര​വ​രെ​ക്കാൾ ഒരു​പ​ണ​ത്തൂ​ക്കം കൂ​ടു​തൽ മി​ക​വു് കാ​ണി​ക്കാൻ പൊ​യ്മു​ഖം മാ​ത്രം മതിയോ?”, പെ​ട്ടെ​ന്നു് കു​റ്റി​ക്കാ​ട്ടിൽ ഫണ​മു​യർ​ത്തിയ പു​ല്ലാ​നി മൂർ​ഖ​നെ മി​ന്നൽ​നീ​ക്ക​ത്തോ​ടെ കഴു​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പി​ടി​മു​റു​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യ്ക്കു​നേ​രെ പൈ​ശാ​ചി​ക​മാ​യി പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു.

“നേ​രം​പു​ലർ​ന്ന​പ്പോൾ കണ്ണിൽ​ത​ട​ഞ്ഞ ഹസ്തി​ന​പു​രി​കാ​ഴ്ച ഒന്നോർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​മോ” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നവ​വ​ധു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഒന്നി​ല​ധി​കം കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ ആദ്യ​ദി​ന​കാ​ഴ്ച നീ​ണ്ട​കാ​ലം ഓർ​ക്കാ​നു​ണ്ടു്. പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ​നി​ന്നു് യാ​ത്ര​ക​ഴി​ഞ്ഞു, വൈകിയ രാ​ത്രി അന്തം​വി​ട്ടു​റ​ങ്ങി​യ​ശേ​ഷം, ഇന്നു​രാ​വി​ലെ ഉണർ​ന്നു മുഖം കഴുകി കി​ട​പ്പറ വാ​തി​ലി​ന​പ്പു​റം മട്ടു​പ്പാ​വിൽ ഞാ​നൊ​ന്നെ​ത്തി നോ​ക്കി. കണ്ട​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? രാ​ജ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​ച്ച പത്ത​റു​പ​തു ഇളമുറ കൗരവർ “പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ഞ്ചാ​ലീ” എന്നു് പൂ​ക്കൾ മാ​ടി​മേ​ലെ എറി​ഞ്ഞു സു​പ്ര​ഭാ​തം ആശം​സി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. പര​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ സൗ​മ്യ​പ​രി​ലാ​ള​ന​യിൽ നി​ന്നു ശ്ര​ദ്ധ​പെ​ട്ടെ​ന്നു് തി​രി​ച്ച​തു് എതിർ​ദി​ശ​യിൽ, ഒരി​ടു​ങ്ങി​യ​മു​റി​യിൽ നി​ന്നു​യർ​ന്ന ‘പരു​ക്കൻ’ പദാ​വ​ലി. ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ ഞാൻ എന്താ​ണു് കാ​ര്യം എന്ന​ന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ, പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ മുൻ​ഭാ​ര്യ​മാർ ദാ​മ്പ​ത്യ അവ​ഗ​ണ​ന​യിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു കറു​ത്ത മു​ഖാ​വ​ര​ണ​വു​മാ​യി അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​നു മു​മ്പിൽ പ്ര​ക​ട​നം നട​ത്തു​ന്ന​തു് യു​ധി​ഷ്ടി​രൻ ഇരു​കൈ​ക​ളും ആഞ്ഞു​വീ​ശി ‘തല്ലി​തോൽ​പ്പി’ക്കു​ന്നു. നവവധു എത്തിയ ഈ ദിനം ഞാ​നെ​ങ്ങ​നെ മറ​ക്കും!”

“കാ​ത്തു​കാ​ത്തി​രു​ന്ന​ങ്ങ​നെ പെൺ​പീ​ഡ​ന​ത്തി​ന്റെ പന​യോ​ല​പ്പ​തി​പ്പി​റ​ങ്ങി! പാ​ഞ്ചാ​ലീ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ നേർ​ക്കാ​ഴ്ച​ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ? അതോ, വസ്തു​ത​ക​ളു​ടെ പൂർ​ണ്ണ അഭാ​വ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ രണ്ടാം​പ​കു​തി.

“സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വ​മെ​ന്ന​രീ​തി​യിൽ ആഖ്യാ​നം ഗതി​മാ​റി​യൊ​ഴു​കി​യ​തൊ​ന്നും ഞാൻ പഴി​പ​റ​യി​ല്ല. എന്നാൽ വരും​കാല സമൂ​ഹ​ത്തിൽ പെ​ണ്ണ​നു​കൂല കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു​ണ്ടാ​യാൽ, വ്യാ​സൻ വി​ചാ​ര​ണ​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടും. ‘അടിമ’യെ നഗ്ന​യാ​ക്കാൻ ഉട​യോൻ​കൗ​ര​വർ കൈ​വ​ച്ച​പ്പോൾ, ‘ആകാ​ശ​ത്തു’ നി​ന്നു ഉടൻ നീണ്ട ഉട​യാ​ട​യൂർ​ന്നി​റ​ങ്ങി എന്ന വ്യാ​സ​ന്റെ കണ്ടെ​ത്തൽ ഒരു കൗ​തു​ക​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ല​പ്പു​റം കാ​ര്യ​മു​ള്ള​ത​ല്ല. കാരണം, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന അപ്പോ​ഴ​ത്തെ നി​ല​യിൽ ഞാൻ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി, ക്ര​മ​പ്ര​ശ്നം ഉന്ന​യി​ക്കു​മ്പോൾ, അൽ​പ്പ​വ​സ്ത്ര എന്നു് വ്യാ​സൻ ഒരു​കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ലാ​തെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. എന്നാൽ പൗ​ര​ത്വം കൗരവർ മര​വി​പ്പി​ച്ചു അടി​മ​പ്പെ​ണ്ണാ​യി പു​റ​ത്തു​ക​ട​ക്കു​മ്പോൾ, അതിൽ കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും മേ​നി​യിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​മി​ല്ല. കൂടെ പൊ​റു​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണി​നെ പണ​യം​വ​ച്ചു് ചൂ​താ​ടാൻ പ്രേ​ര​ക​മായ പു​രു​ഷാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തെ ഒരു​വാ​ക്കു് പഴി​പ​റ​യാ​തെ വ്യാ​സ​നു ഒരടി മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​വാൻ ആവി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു് സഭാ​പർ​വ്വം ഒന്നോ​ടി​ച്ചു വാ​യി​ച്ച​പ്പോൾ എനി​ക്കു് തോ​ന്നി​യ​തു്. ഭാ​ഗ്യം, പാ​ണ്ഡ​വർ ആരും മഹാ​ഭാ​ര​തം വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ വേണ്ട സാ​ക്ഷ​രത എന്റെ അറി​വിൽ നേ​ടി​യി​ട്ടി​ല്ല.”

2024-08-20

“സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും, നി​ശ്ച​യ​ദാർ​ഢ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും മാ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും എക്കാ​ല​ത്തെ മഹ​നീ​യ​മാ​തൃ​ക​യെ​ന്നു് വാ​ഴ്ത്താൻ സാ​ധ്യ​ത​യു​ള്ള മുൻ മഹാ​റാ​ണി കു​ന്തീ​ദേ​വി, ജീ​വി​താ​ന്ത്യ​ത്തിൽ വന​വാ​സ​ത്തി​നു! തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ എങ്ങ​നെ ഓർ​ക്കു​ന്നു പ്രി​യ​വ​ളർ​ത്ത​മ്മ​യെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആചാ​ര​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ആൺ​പെൺ​വി​വേ​ച​ന​മി​ല്ലാ​തെ വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്നം വനാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ കഴി​യാൻ വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ആസു​ര​കാ​ലം, പാ​ണ്ഡ​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത കു​രു​ക്ഷേ​ത്രാ​ന​ന്തര വറു​തി​യു​ടെ​കാ​ലം.

“പക്ഷ​പാ​ത​മി​ല്ലാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വ​ര​ഞ്ചു​പേർ​ക്കും ഒരേ പന്തി​യിൽ ഊണൊ​രു​ക്കിയ സ്നേ​ഹ​നി​ധി​യായ അമ്മ എന്നൊ​ക്കെ ഇന്ന​ലെ യാ​ത്ര​യ​യ​പ്പു​യോ​ഗ​ത്തിൽ കത്തി​ക്ക​യ​റു​മ്പോൾ, കു​ട്ടി​ക്കാ​ലം മുതൽ കരൾ പി​ളർ​ക്കു​ന്നൊ​രു ചോ​ദ്യ​മു​ണ്ടു്, മു​തിർ​ന്ന വി​ധ​വ​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ കു​ന്തി​യെ​ന്തി​നു് സ്വയം സതി​യ​നു​ഷ്ഠി​ക്കാ​തെ ഇളമുറ മാ​ദ്രി​യെ പി​ന്നിൽ​നി​ന്നും പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ തള്ളി? യു​വ​ത്വ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ ജീ​വി​തം നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ആ ഭാ​ഗ്യ​ഹീ​ന​ക്കു ബാ​ല്യ​സ്മൃ​തി​യു​ടെ ബലി​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ അർ​പ്പി​ക്ക​ട്ടെ, ഇത്തി​രി എള്ളും പൂവും ചന്ദ​ന​വും!”

“പുൽ​മേ​ടു​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര, പോ​രാ​ട്ട​ക്ഷ​മ​മാ​ക്കി തല്ലി​ത്തീർ​ത്ത​പ്പോൾ, മരി​ച്ചു​വീ​ണ​തു് ‘നാൽ​പ്പ​തു​ല​ക്ഷം’ പേ​രെ​ന്നു് വ്യാ​സൻ. എത്ര മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ ഇരു​സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളും അറ​ത്തു​തി​ന്നു എന്ന കണ​ക്കു ‘വ്യാ​സ​ന്റെ കണ​ക്ക​പ്പി​ള്ള​കൾ’ പറ​ഞ്ഞു​വി​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു ഞാൻ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ​ക​യ​റി മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റു വർഷം കഴി​യു​മ്പോൾ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്രം, വന​മാ​ണു്. കർ​ശ​ന​നി​യമ ബല​ത്താൽ സം​ര​ക്ഷി​ത​വ​ന​വു​മാ​ണു്. ഇതെ​ങ്ങ​നെ? ഒന്നും മറ​ച്ചു വെ​ക്കു​ന്നി​ല്ല, വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ നിർ​ലോ​ഭ​മായ പി​ന്തുണ നദി യമു​ന​നീർ​ത്ത​ട​ത്തിൽ വളർ​ന്നു​പ​ന്ത​ലി​ച്ച​തു ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​സൈ​നി​ക​രു​ടെ പു​നർ​ജ്ജ​ന്മം! പരേത വി​ദു​രർ പറ​ഞ്ഞ​തു് ആരും അവി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. രാ​ജ​പ​ദ​വി ഒഴി​ഞ്ഞു വട​ക്കൻ മല​ക​ളി​ലേ​ക്കു അന്ത്യ​പ​ദ​യാ​ത്ര തു​ട​ങ്ങു​ന്നു. യു​ധി​ഷ്ഠിര അവ​താ​രോ​ദ്ദേ​ശ്യം എന്താ​യി​രു​ന്നു എന്നു് വരും​യു​ഗ​ത്തിൽ ചോ​ദി​ച്ചാൽ? ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം തീ പാ​പ​പ​രി​ഹാ​ര​മാ​യി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കാ​ടാ​ക്കി വളർ​ത്തി.”

“ഈ ഔദ്യോ​ഗിക കു​റി​പ്പെ​ന്തു് എന്തു് നാം ചെ​യ്യ​ണം? ‘അന്ത്യ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം’ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​ണോ?”

“പ്ര​കൃ​തി അതേ​റ്റെ​ടു​ത്തു മു​ന്നേ​റി​യ​പ്പോൾ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി പു​ഴ​യോ​ര​ത്തു എന്തു് സം​ഭ​വി​ക്കാ​മോ അതി​ലൊ​ന്നും ‘കാ​ല​ന്റെ മകനായ’ പാ​ണ്ഡ​വ​ന്റെ പരി​സ്ഥി​തി പരി​പാ​ല​ന​മോ ത്യാ​ഗ​മോ, കണ്ടെ​ത്തി​യി​ല്ല.”

“കാ​ട്ടിൽ ക്ഷേ​മാ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി ഞാൻ വരു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പതി​വാ​യി കേൾ​ക്കാം, മൃ​ഗ​മാം​സ​പ്രേ​മി പാ​ണ്ഡ​വർ നാ​യാ​ട്ടി​നു​പോ​യി. ലിം​ഗ​സ​മ​ത്വം വാ​ദി​ക്കു​ന്ന നി​ങ്ങൾ പോ​വാ​റി​ല്ലേ ഉൾ​വ​ന​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ഞാൻ വേ​ട്ട​യാ​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന ഉൾവനം ഇത​ല്ലേ?”, പാ​ഞ്ചാ​ലി കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലേ​ക്കു് ചൂ​ണ്ടു വിരൽ നീ​ട്ടി.

“പീ​ഡ​ന​ത്തി​ന്റെ പന​യോ​ല​പ്പ​തി​പ്പി​റ​ങ്ങി! പാ​ഞ്ചാ​ലീ പീ​ഡാ​നു​ഭവ നേർ​ക്കാ​ഴ്ച തന്നെ​യ​ല്ലേ? അതോ, വസ്തു​ത​ക​ളു​ടെ പൂർ​ണ്ണ അഭാ​വ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ രണ്ടാം​പ​കു​തി.

“സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വ​മെ​ന്ന​രീ​തി​യിൽ ആഖ്യാ​നം ഗതി​മാ​റി​യൊ​ഴു​കി​യ​തൊ​ന്നും ഞാൻ പഴി​പ​റ​യി​ല്ല. വരും​കാ​ല​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ പെ​ണ്ണ​നു​കൂല കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു​ണ്ടാ​യാൽ, വ്യാ​സൻ വി​ചാ​ര​ണ​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടും. ‘അടിമ’യെ നഗ്ന​യാ​ക്കാൻ ഉട​യോൻ​കൗ​ര​വർ കൈ​വ​ച്ച​പ്പോൾ, ‘ആകാ​ശ​ത്തു’ നി​ന്നു ഉടൻ​നീ​ണ്ട ഉട​യാ​ട​യൂർ​ന്നി​റ​ങ്ങി എന്ന വ്യാ​സ​ന്റെ കണ്ടെ​ത്തൽ കൗ​തു​ക​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ല​പ്പു​റം കാ​ര്യ​മു​ള്ള​ത​ല്ല. ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന നി​ല​യിൽ ഞാൻ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ഇടി​ച്ചു കയറി, ക്രമ പ്ര​ശ്നം ഉന്ന​യി​ക്കു​മ്പോൾ, അൽ​പ്പ​വ​സ്ത്ര എന്നു് വ്യാ​സൻ ഒരു കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ലാ​തെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. പൗ​ര​ത്വം മര​വി​പ്പി​ച്ചു അടി​മ​പ്പെ​ണ്ണാ​യി പു​റ​ത്തു​ക​ട​ക്കു​മ്പോൾ, കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും മേ​നി​യിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​മി​ല്ല. കൂടെ പൊ​റു​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണി​നെ പണ​യം​വ​ച്ചു് ചൂ​താ​ടാൻ പ്രേ​ര​ക​മായ പു​രു​ഷാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തെ പഴി​പ​റ​യാ​തെ വ്യാ​സ​നു മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​വാൻ ആവി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു് സഭാ​പർ​വ്വം വാ​യി​ച്ച പ്പോൾ തോ​ന്നി​യ​തു്. ഭാ​ഗ്യം, പാ​ണ്ഡ​വർ മഹാ​ഭാ​ര​തം വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ വേണ്ട സാ​ക്ഷ​രത നേ​ടി​യി​ട്ടി​ല്ല.”

2024-08-22

“വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോ​വു​മ്പോ​ഴും പു​ഞ്ചി​രി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി മുൻ ‘ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി’യോടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്നാൽ ഓർക്ക, മു​ഖ​മാം​സ​പേ​ശി​ക​ളെ സ്വേ​ച്ഛാ​നു​സാ​രം ചലി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന വ്യാജ ആഹ്ലാ​ദ​ഭാ​വ​മ​ല്ല, മറി​ച്ചു, ജീവിത പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യെ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി തരണം ചെ​യ്യാ​നാ​വു​ന്ന വിധം, ആത്മ​സം​യ​മ​നം പാ​ലി​ക്കു​ന്ന അപൂർ​വ്വ​സി​ദ്ധി! നന്നേ​ചെ​റു​പ്പം മുതൽ ഇതൊ​ക്കെ കണ്ടി​ട്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മ​ല്ലോ മഹ​ത്തു​ക്കൾ ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ’ എന്നു് ആദ​ര​വോ​ടെ പരാ​മർ​ശി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. വന​വാ​സ​ത്തി​ലും, മഹാ​യു​ദ്ധ​മു​ണ്ടാ​യാൽ അപ്പോ​ഴും, നി​ങ്ങൾ​ക്കു ഭാ​ഗ്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, വീ​ണ്ടും ആ പു​ഞ്ചി​രി കാ​ണാ​നാ​വും! വിട.”

“പു​ത്ര​വ​ധു, ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യാ​യ​പ്പോൾ, മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ മു​ത്താൻ ചെ​ന്ന​വ​രു​ടെ നീ​ണ്ട​വ​രി​യിൽ നി​ങ്ങ​ളെ കണ്ടി​ല്ല? വി​രു​ന്നു​ചെ​ന്ന കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ തി​രു​വ​സ്ത്രം വലി​ച്ചൂ​രി കൗരവർ അപ​മാ​നി​ക്കു​മ്പോൾ, ‘അരുതു’ എന്നു് വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടാൻ ചൂ​താ​ട്ട സഭയിൽ വന്നി​ല്ല? വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വു​മ്പോൾ, ആശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാൻ ചെ​ന്നി​ല്ല!” കു​ന്തീ​യെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഒറ്റ​യ്ക്കു് കണ്ടെ​ത്തി.

“നാ​ലു​പു​ത്ര​ന്മാ​രെ അർ​ജ്ജു​ന​നൊ​പ്പം പറ​ഞ്ഞ​യ​ച്ച​താ​ണു് പുത്ര വധു​വി​നു പാ​രി​തോ​ഷി​കം. ഹൃ​ദ​യ​ശൂ​ന്യ​മാ​യി നി​ന്ദി​ക്കു​മ്പോൾ, എതിർ​ത്ത​വ​ളോ​ടു് സം​സാ​രി​ക്കാ​ത്ത​താ​ണെ​ന്റെ സം​യ​മ​നം.”

2024-08-27

“അതി​ജീ​വി​ത​യെ ‘പീഡക’പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് എളു​പ്പ​മൊ​ന്നും വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു കരു​തിയ ഞങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വർ​ക്കു തെ​റ്റി​യോ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം പദ​യാ​ത്ര​ക്കൊ​രു​ങ്ങു​ന്ന നേരം.

“അടി​മ​യെ​ന്നാ​ദ്യ​മേ അഞ്ചാ​ണു​ങ്ങ​ളെ നി​യ​മ​സാ​ധു​ത​യോ​ടെ ‘വർ​ഗീ​ക​രി​ച്ച’ നടപടി സൗ​ക​ര്യ​മാ​യി. പല്ലു​ഞെ​രി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കി​ലും വാ തു​റ​ക്കാ​നാ​വാ​തെ പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ മുഖം താ​ഴ്ത്തി. നി​യ​മ​വാ​ഴ്ച​യോ​ടു വി​ധേ​യ​ത്വ​മു​ണ്ടെ​ന്നു മേ​നി​ന​ടി​ക്കു​ന്ന ‘ധർമ്മ’പുത്ര സാ​ന്നി​ധ്യം ഭീമനെ, കൗരവ വരു​തി​യിൽ നിർ​ത്തി. അപ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു ‘അതി​ജീ​വിത’യെ​ന്നു അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മാ​യി വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ രം​ഗ​പ്ര​വേ​ശ​നം. അതൊ​ന്നു വേറെ! അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളെ നിർ​ല്ല​ജ്ജം കൂ​ട്ടു​പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൾ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യെ ‘മായിക’ കലാ​കാ​ര​നു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്ത പോലെ! കർ​ണ്ണ​നും ഞാനും, ഉരു​ളൻ​ത​ല​യി​ണ​ക​ളിൽ ചാ​രി​ക്കി​ട​ന്നു ‘ദൃശ്യ വി​സ്മ​യം’ ആസ്വ​ദി​ച്ചു. ഊരി​യാ​ലും, ഉടു​ത്താ​ലും തീ​രാ​ത്ത ഉടു തു​ണി​യു​ടെ കാ​ഴ്ച​പ്പൊ​ലിമ നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല, സഭ കൈ​പ്പി​ടി യി​ലാ​യ​പ്പോൾ, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് എങ്ങ​നെ ആയി​രു​ന്നോ, ഒരു നൂലിഴ കൂ​ടു​തൽ കാ​ണ്മാ​നി​ല്ല. കാ​ഴ്ച​പ​രി​മിത ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഒഴികെ എല്ലാ​വ​രെ​യും അതു ഞെ​ട്ടി​ച്ചു. അത്ത​രം മാ​ന്ത്രി​ക​വി​ദ്യ നി​ത്യ​പ​രി​പാ​ടി​യാ​ക്കാൻ കൗ​തു​കം ഇല്ലാ​ത്ത കാല മാ​യ​തി​നാൽ, ‘കാ​ര​ണ​ഭൂത’ യായ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു പാ​ണ്ഡ​വർ ക്കൊ​പ്പം വനവാസ അനു​മ​തി രാ​ജാ​വു് ‘കൽ​പ്പി​ച്ചു’കൊ​ടു​ത്തു. പട്ടി​ണി കി​ട​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ, മയൻ​നിർ​മ്മിത അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ കൈ​മാ​റി. ആണു​ങ്ങൾ​ക്കു് ഊണു കഴി​ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ തീയും പു​ക​യും കൊ​ള്ളേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​തി​ലൊ​ര​ഭം​ഗി. അതാ​ണു് ചാർ​വാ​ക​നും പറ​ഞ്ഞ​തു്—കു​ലീ​നത, ഏത​ള​വി​ലും കു​രു​വം​ശം പരി​പാ​ലി​ക്കും!”

“ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മി​ക​ളെ​ന്ന കു​പ്ര​സി​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രും ആരാ​ധ​ക​രാ ണെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നവ​വ​ധു​വും പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ​നി​ന്നെ​ത്തി അന്തി​യു​റ​ങ്ങാൻ കൗരവ കരു​ണ​തേ​ടു​ന്ന അശാ​ന്ത​കാ​ലം.

“പ്ര​ണ​യ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്ന​തു് അപ​രാ​ധ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല. വാർ​ത്ത തേടി നട​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ, കാണാൻ കൊ​ള്ളാ​വു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളും കണ്ടു​പോ​വാ​വു​ന്ന​ത​ല്ലേ വഴി​യോ​ര​ക​ടാ​ക്ഷ​ങ്ങൾ! പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​ന്നും അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​റൊ​ന്നു​മി​ല്ല. പ്ര​ണ​യ​മി​ഴി​ക​ളിൽ കാണാം, രതി​ജ​ന്യ ആവേ​ശ​വും, പെൺ​മ​നം കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്താൻ തി​മിർ​പ്പു​ള്ള പ്ര​ശം​സ​യും, പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം ലക്ഷ്യ​മി​ടു​ന്ന വേ​ട്ട​നോ​ട്ട​വും!”

2024-08-29

“എന്താ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡവ ‘ദൂതൻ’ പറ​ഞ്ഞ​തു്? വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ നിർ​ണ്ണാ​യക സ്വാ​ധീ​ന​മു​ള്ള​താ​വാം, സംശയം തോ​ന്നി.”, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഭൂഗർഭ അറ, വൈകിയ രാ​ത്രി. ഇരു​വ​രു​ടെ നി​ശ്ച​ല​നി​ഴ​ലു​കൾ ചു​വ​രിൽ ഭീതി വളർ​ത്തി. വി​രാ​ട​യി​ലും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലും തയ്യാ​റെ​ടു​പ്പു ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ജനി​ത​ക​ധാ​ര​യാൽ ‘തല​മു​തിർ​ന്ന’ കൗ​ന്തേ​യൻ നീ എന്ന​വൻ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം യു​ദ്ധം നയി​ക്കാൻ നീ ചേരണം എന്ന​വൻ ചൂ​ണ്ടു​വി​രൽ ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു​യർ​ത്തി പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ത്തി​നു സൂ​ര്യ​നെ സാ​ക്ഷി​യാ​ക്കി.”

“നീ എന്തു പറ​ഞ്ഞു?”, കർ​ണ്ണ​നേ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ചു​ഴി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി.

“ജനി​ത​ക​ധാ​ര​യെ​ക്കാൾ ആജീ​വ​നാ​ന്ത​പ്ര​തി​ബ​ദ്ധത വി​ശ്വ​സ്ത സൗ​ഹൃ​ദ​ത്തോ​ടാ​ണെ​ന്നു ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു. സൂ​ത​പു​ത്ര​നെ​ന്ന അവ​ഹേ​ള​ന​യാൽ, അവ​മ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോ​ളൊ​ക്കെ നേ​രി​ട്ട മാ​ന​ഹാ​നി​യിൽ​നി​ന്നും രക്ഷി​ച്ച ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മാ​യി ‘ഒടു​ങ്ങാ​ത്ത സഖ്യ’മാ​ണെ​നി​ക്കു് ഇപ്പോ​ഴും, എന്നെ​ന്നും. ദൂതു് നി​ല​ച്ചു ഞങ്ങൾ വഴി​പി​രി​ഞ്ഞു, വേറെ വി​ശേ​ഷ​മൊ​ന്നും ഇല്ല.”

“തെ​രു​വോ​ര​ങ്ങ​ളിൽ അല​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ന്ന ഗോ​സ​മ്പ​ത്തു​ഇ​ട​മ​ല്ലേ ഹസ്തി​ന​പു​രി? വി​രാ​ട​ഗോ​സ​മ്പ​ത്തു തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ, ഭീ​ഷ്മ​രും കർ​ണ്ണ​നും നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന കൗരവ പട? കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​രാ​ട​രാ​ജ്യം തൊ​ട്ട​യൽ​പ്പ​ക്ക​മ​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, പക്ഷേ, അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തി​നു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വി​രാ​ടൻ അനു​മ​തി നൽകി! ചോ​ദ്യം ചെ​യ്യാ​തെ വി​ശ്ര​മ​മി​ല്ലെ​ന്ന കൗ​ര​വ​പ്ര​ചാ​ര​ണം ‘നി​സ്സാര’ പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ ഫലം കണ്ടു. പ്ര​വി​ശ്യ​കൾ തമ്മി​ലു​ള്ള അവ​കാ​ശ​തർ​ക്കം നി​ന്നു. കു​രു​വം​ശ​ത്തെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന നാ​ടു​വാ​ഴി​കൾ, വി​രാ​ട​യിൽ പാ​ണ്ഡവ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തി​നു എതി​രായ ഈ ആക്ര​മ​ണം നേ​രി​ടാൻ ഞങ്ങ​ളു​ടെ കൂടെ. വി​രാ​ട​പ​ട​യോ​ട്ടം ഭീ​ഷ്മ​രും കർ​ണ്ണ​നും പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി. വിരാട പ്ര​ചാ​ര​ണം ഉണ്ടാ​വാ​തി​രി​ക്കാൻ, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വാർ​ത്താ വി​നി​മയ വി​ല​ക്കേർ​പ്പെ​ടു​ത്തി. തോ​റ്റ​തു് നമ്മ​ളെ​ന്ന​റി​യാ​തെ സൈ​നി​കർ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി. യു​ദ്ധ​പ്ര​തീ​തി ഞങ്ങ​ളിൽ മനോ​വീ​ര്യം നി​ല​നിർ​ത്തി. ഉത്തര രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​ടെ നൃ​ത്താ​ധ്യാ​പ​ക​നായ ‘മൂ​ന്നാം ലിംഗ’ക്കാ​ര​നെ വി​രാ​ടൻ പട​നാ​യ​ക​നാ​ക്കി​യ​തെ​ന്ന പ്ര​ചാ​ര​ണ​വും മി​ക​വോ​ടെ ഞങ്ങൾ ഏറ്റെ​ടു​ത്തു. സൈനിക സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യിൽ പഠി​ക്കേ​ണ്ട​തു് വിരാട മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ രണ്ടാ​ഴ്ച കൊ​ണ്ടു് പഠി​ച്ചു. സൈനിക മേ​ധാ​വി​കൾ​ക്കൊ​പ്പം കു​ടും​ബ​സ​മേത ഹി​മാ​ല​യ​യാ​ത്ര. സു​ഖ​വാ​സ​കേ​ന്ദ്രം, മദ്യം മദി​രാ​ക്ഷി പോ​രു​ന്നോ കൂടെ!”

“ഒരു മു​ന്നൊ​രു​ക്ക​മി​ല്ലാ​തെ, കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നു് ചെ​ങ്കോൽ കൈ​മാ​റി, നി​ങ്ങ​ളാ​റു​പേ​രും പടി​യി​റ​ങ്ങി​യാൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി സു​ര​ക്ഷ​ഭീ​ഷ​ണി ആരു​നേ​രി​ടും?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം.

“പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ളായ ഞങ്ങ​ളെ ആശീർ​വ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം, ആശ​ങ്ക​യോ? കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി ഖാ​ണ്ഡ​വ​ന​ത്തിൽ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം പണി​ത​പ്പോൾ, ‘ഞാൻ തന്നെ ചക്ര​വർ​ത്തി’ എന്നു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കാൻ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​സാ​ക്ഷ​രത യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കാ​ണി​ച്ച​ത​ല്ലേ? എന്റെ​മ​കൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ പോലെ അല്ല, അവ​ന്റെ മകൻ പരീ​ക്ഷി​ത്ത്—കൊ​ട്ടാര ‘ചക്ര​വ്യൂഹ’ത്തിൽ, നു​ഴ​ഞ്ഞു കയ​റാ​നും, ഉയി​രും കൊ​ണ്ടു് പു​റ​ത്തു​ചാ​ടാ​നും അയാൾ പഠി​ച്ച​ല്ലോ!” വനവാസ വസ്ത്ര​രീ​തി പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ, കു​രു​വം​ശ​ഭാ​വി അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്ര​ന്റെ കൈ​ക​ളി​ലാ​ണു് എന്ന വിവരം അർ​ജു​നൻ ആവർ​ത്തി​ച്ച​തിൽ നീരസം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചു, നോ​ട്ടം തി​രി​ച്ചു.

2024-08-30

“പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ യമുന കയറിയ നേ​ര​ത്തു, അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​ന​ത്തൊ​രു പൊ​തു​യോ​ഗം?”, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് തട്ടി​ക്ക​യ​റി.

“വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്ക​വും വരൾ​ച്ച​യും പ്ര​കൃ​തി​ദു​ര​ന്ത​ങ്ങ​ള​ല്ലേ? എന്നാൽ അര​ങ്ങേ​റ്റ മൈ​താ​ന​ത്തു കണ്ട​തു് കരൾ കു​ളിർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന കാഴ്ച. അഖ​ണ്ഡ​ത​യെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ച വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദി​ക​ളു​ടെ ആക്ര​മ​ണ​ത്തെ പ്ര​തി​രോ​ധി​ച്ചു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ, ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത കൗ​ര​വ​കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന ഓർ​മ​ക്കാ​യി ആദ്യ​വാർ​ഷി​ക​ത്തിൽ, പ്രി​യ​അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​ര​നു യു​ദ്ധ​ര​ത്ന പു​ര​സ്കാ​രം മര​ണാ​ന​ന്തര ബഹു​മ​തി​യാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന യോ​ഗ​ത്തെ​കു​റി​ച്ചു് നി​ങ്ങൾ അജ്ഞ​ത​യും അവ​ജ്ഞ​യും നടി​ക്കു​ന്ന​ത്എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നു് അറി​യി​ല്ലെ​ന്നു് കരു​തി​യോ? യു​ദ്ധം കഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ തൊഴിൽ രഹി​ത​നായ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഇതൊ​ന്നും ദഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലേ? ചു​വർ​പ​തി​പ്പു​ക​ളിൽ വാർ​ത്ത പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നമു​ക്കു് കൗരവർ തന്ന മന്ദി​ര​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കു​മെ​ന്നു ചാ​ര​വ​കു​പ്പു മേ​ധാ​വി ദു​സ്സൂ​ചന! യു​ദ്ധ​ര​ത്ന പു​ര​സ്കാ​രം മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ നി​ന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ പ്ര​ള​യം കാരണം ഏറ്റു​വാ​ങ്ങാൻ വരാ​ത്ത​തു് കൊ​ണ്ടു് ‘കൗ​ര​വ​അ​ന്ത​കൻ’ ഭീമൻ, പു​ര​സ്കാ​രം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. പ്ര​ള​യ​ദു​രി​താ​ശ്വാ​സം കഴി​ഞ്ഞു സൗ​ക​ര്യ​മാ​യി നേരിൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​ക്കു കൈ​മാ​റും.”

“ഇതി​ഹാസ മു​ഹൂർ​ത്ത​തി​നു് സാ​ക്ഷി” എന്ന വാർ​ത്ത യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നു് നേരെ എറി​ഞ്ഞു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പു​റ​ത്തേ​ക്കു നട​ന്നു.

2024-08-31

“കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു ‘ഐഖ്യ’ദാർ​ഢ്യ​മൊ​ന്നും ഇതു​വ​രെ കണ്ടി​ല്ല​ല്ലോ. സൈ​ന്ധ​വ​ദേ​ശ​ത്തു നി​ന്നും നി​ങ്ങൾ മട​ങ്ങി​യെ​ത്താൻ വൈ​കി​യോ, അതോ, യു​ദ്ധ​ജേ​താ​ക്ക​ളെ കണ്ട​പ്പോൾ മനം മാ​റി​യോ?”, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു ശേഷം ആദ്യ​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തിയ കൗ​ര​വ​സ​ഹോ​ദ​രി ദു​ശ്ശ​ള​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭർ​ത്താ​വു് ജയ​ദ്ര​ഥൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ‘ബലി​ദാ​നി’യാ​യ​തോ​ടെ സൈ​ന്ധവ രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി​യേ​റ്റെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു എന്നു​വെ​ച്ചു സഹോ​ദ​ര​വി​ധ​വ​ക​ളോ​ടു് സാ​ഹോ​ദ​ര്യം നി​ല​നിർ​ത്തി​യി​ല്ല എന്നു നി​ങ്ങൾ അന്യായ നി​ഗ​മ​ന​ത്തിൽ എത്തി​യാൽ സ്ത്രീ​കൾ എന്തു ചെ​യ്യും! സ്വ​ത്തു് തി​രി​ച്ചു പി​ടി​ക്കുക എന്ന​താ​യി​രു​ന്നു​പാ​ണ്ഡ​വ​ല​ക്ഷ്യം എന്നു തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല, അങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്ക​ല്ലേ പോ​വേ​ണ്ട​തു്? പകരം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ​ത്തി, അന്ധ​നു മനു​ഷ്യാ​വ​കാ​ശം നി​ഷേ​ധി​ച്ചു. ഇരു​മ്പു​മു​ള്ളു പി​ടി​പ്പി​ച്ച പ്ര​തിമ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്യാൻ ഏർ​പ്പാ​ടാ​ക്കിയ ‘മൗ​ലി​ക​പ്ര​തിഭ’ക്കു കൊ​ടു​ക്ക​ണം ‘അഹിം​സാ പു​ര​സ്കാ​രം’! സൈ​ന്ധ​വ​ജ​ന​ത​ക്കു എന്നെ രാ​ജ​മാ​താ​വാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​മെ​ങ്കിൽ, കലിം​ഗ​ദേശ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​ക്കു എന്തു​കൊ​ണ്ടു് ഹസ്തി​ന​പു​രി ആ പദവി കൊ​ടു​ത്തു​കൂ​ടാ? അപ്പോൾ നി​ങ്ങൾ പറയും, മരി​ക്കും​വ​രെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, അഭി​ഷി​ക്ത​നാ​വാ​ത്ത വെ​റു​മൊ​രു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി മാ​ത്രം! ഞാൻ ഇവിടെ വന്ന​തു് ഹസ്തി​ന​പു​രി വനി​താ​വ​കാശ സമി​തി​യു​ടെ അധ്യ​ക്ഷ എന്ന നി​ല​യി​ലാ​ണു്. സ്വ​ത​ന്ത്ര നീ​തി​പീ​ഠ​മാ​ണെ​ന്നെ നി​യ​മി​ച്ച​തു്. ഭര​ണ​മാ​റ്റ​ത്തിൽ അസാ​ധു​വാ​കു​ന്ന പദ​വി​യ​ല്ല. പാ​ഞ്ചാ​ലി ഓർ​ത്താൽ നന്നു് !” താ​ക്കീ​തു​പോ​ലെ ദു​ശ്ശള, വിരൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അധി​കാര ഇടമായ കോ​ട്ട​ക്കു​നേ​രെ ഭീ​ഷ​ണ​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ചൂ​ണ്ടി. നകു​ല​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ അവളെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു.

“സു​ര​ക്ഷാ​ക​വ​ചം ഊരി​ത്ത​ര​ണ​മെ​ന്നാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ‘അപ​രി​ചി​തൻ’ ആരാ​ണെ​ന്നു ചോ​ദി​ക്കാ​തെ, പ്ര​കൃ​തി​ദ​ത്ത പ്ര​തി​രോ​ധം ഊരി ക്കൊ​ടു​ത്ത ‘ദാ​ന​ശീ​ലൻ’ ആണ​ല്ലോ വാർ​ത്ത​യി​ലെ താരം!?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വല​തു​കൈ ചെ​യ്യു​ന്ന ദാനം ഇട​തു​കൈ അറി​യ​രു​തു് എന്ന​കു​രു​വം​ശ​ച്ചി​ട്ട എന്തി​നു കർ​ണ്ണൻ പാ​ലി​ക്ക​ണം?”, കവചം വലി​ച്ചൂ​രു​മ്പോൾ, ചോര വാർ​ന്ന​വ​ശ​നായ സു​ഹൃ​ത്തി​ന്റെ പരി​ച​ര​ണ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ.

“ഉടയോൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കാർ​മി​ക​നായ നി​ങ്ങൾ ഈ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ എന്തൊ​ക്കെ നേടി?”, ദ്രോ​ണ​പു​ത്രൻ അശ്വ​ഥാ​മാ​വി​നെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കാ​ട്ടിൽ കണ്ടെ​ത്തി!

“വക്രി​ച്ച ‘മാ​പ്ര​ദൃ​ഷ്ടി’യി​ല​പ്പോൾ ഞാ​നൊ​ന്നും നേ​ടി​യി​ല്ല? പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അഞ്ചു മക്ക​ളെ​യും ഒറ്റ​യ്ക്കു് ചവി​ട്ടി​ത്തി​രു​മ്പി കൊ​ന്നി​ല്ല? ദു​ര്യോ​ധ​ന​വീ​ഴ്ച​യോ​ടെ യു​ദ്ധം അവ​സാ​നി​ക്കും എന്നു് പറഞ്ഞ പാ​ണ്ഡ​വർ, ആ രാ​ത്രി ഭയ​ന്നൊ​ളി​ച്ചി​ല്ല? അഭി​മ​ന്യു​ഭാ​ര്യ ഉത്ത​ര​യു​ടെ ഗർ​ഭ​സ്ഥ​ശി​ശു​വി​നെ നേരെ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു്, പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഞാൻ വി​റ​പ്പി​ച്ചി​ല്ല?, ക്ഷ​ത്രി​യ​പോ​രാ​ളി​ക​ളോ​ടു് ഏറ്റു​മു​ട്ടാൻ ഒറ്റ​യ്ക്കു് കഴി​യും എന്നു് കണ്ടി​ല്ല? യു​ദ്ധ​ര​ത്ന പു​ര​സ്കാ​ര​ത്തി​നു് എന്തു​കൊ​ണ്ടു് നാ​മ​നിർ​ദേ​ശം ചെ​യ്തു​കൂ​ടാ? അതി​നി​ട​യിൽ ‘ആയിരം കൊല്ല’ വന​വാ​സ​ത്തി​നു ‘ശാപ’മു​ണ്ടു് എന്ന​റി​യു​ന്നു. ഈ ഗ്ര​ഹ​ത്തിൽ ജന്മം കി​ട്ടി​യാൽ അനു​ഗ്ര​ഹ​വും ശാ​പ​വും പതി​വ​ല്ലെ?, എന്നെ ശപി​ച്ച​വ​നെ കൊ​ല്ലാൻ, ദൂരെ ആലയിൽ വേടൻ ആയുധം മൂർ​ച്ച കൂ​ട്ടു​ക​യ​ല്ലേ? ഒന്നും ലഘൂ​ക​രി​ക്ക​രു​തേ!”

“വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​മെ​ന്നു മേ​നി​പ​റ​ഞ്ഞ​ല്ലേ, പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ളെ പോലെ മു​ണ്ഡ​നം ചെയ്ത ശി​ര​സ്സു​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും ചെ​ങ്കോൽ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നു കൈ​മാ​റി, അരമന പടി​യി​റ​ങ്ങി​യ​തു്? ഇതാ, വളർ​ന്ന മു​ടി​യു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി ഒറ്റ​യ്ക്കു് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ച്ചു രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ ചെ​ങ്കോ​ലി​നു അവ​കാ​ശ​വാ​ദം ഉന്ന​യി​ക്കു​ന്നു. മഹാ​രാ​ജാ​വു് പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു് ഉത്ത​ര​മൊ​ന്നും കി​ട്ടു​ന്നി​ല്ല. പാ​ണ്ഡ​വ​തി​രോ​ധാ​ന​ത്തി​നു ഉത്തര വാ​ദി​ത്വം ഏറ്റെ​ടു​ക്കും​വ​രെ കരു​തൽ​ത​ട​ങ്ക​ലിൽ വക്കേ​ണ്ടേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഭര​ണ​വി​രു​ദ്ധ​വി​കാ​ര​മേ​റ്റ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ മല​മ്പാ​ത​യിൽ മാ​ലി​ന്യ​ക്കു​ഴി തോ​ണ്ടി മൂ​ടി​യ​തി​നു അം​ഗീ​കാ​ര​മാ​യി, ദേ​ശ​ര​ത്ന​പു​ര​സ്കാ​ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി​യ​ല്ലേ മഹാ​റാ​ണി പദ​വി​യി​ലേ​ക്കു് തി​രു​സഭ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലേ​ക്കു വരി​നിൽ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു യു​ക്തി​വാ​ദി.

“സൂ​ചി​കു​ത്താ​നി​ടം ചോ​ദി​ച്ച നി​ങ്ങൾ, പക്ഷേ, പോ​രാ​ടി യപ്പോൾ ചോ​ര​പ്പുഴ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദി​വ്യാ​യു​ധ​പ്ര​യോ​ഗം നിർ​വ​ഹി​ച്ചാൽ ചോ​ര​വാർ​ച്ച യി​ല്ലാ​തെ ശാ​ക്തി​ക​സ​മ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ സാ​ധ്യ​മാ​വു​മെ​ന്ന നകു​ല​നിർ​ദേ​ശം പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ സ്വാ​ധീ​നി​ച്ചി​ല്ല. കൗ​ര​വ​കു​ട​ലു​കൾ പറി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ഭീ​മ​പ്ര​തി​ജ്ഞ ഓരോ യു​ദ്ധ​വ​ധ​വും ‘വ്യ​ക്തി​ഗത കൊല’യാ​ക്കി മാ​റ്റി. ഹിം​സ​യി​ല്ലാ​ത്ത തർ​ക്ക​പ​രി​ഹാ​ര​മെ​ന്ന നയ തന്ത്ര​ആ​ശ​യ​ത്തിൽ കത്തി​വ​ച്ച​തു്, മു​ടി​കെ​ട്ടാൻ കൗരവ ചു​ടു​ചോര വേ​ണ​മെ​ന്ന പെൺ ശാ​ഠ്യ​മാ​യി. പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തിൽ നാം കാ​ണു​ന്ന ഒന്നും, യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അങ്ങ​നെ ആവ​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല എന്ന വചനം സ്വ​ത്തു​തർ​ക്ക​പ​രി​ഹാ​ര​ത്തിൽ അവ​ഗ​ണി​ച്ചു. അത്ത​രം അശുഭ നി​ഗ​മ​ന​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലും അടി​മ​ത്വ​ത്തിൽ നി​ന്നു് അധി​കാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു് എന്ന സ്വ​പ്നം നാളെ ഈ സമ​യ​ത്തു യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മാ​വു​മ്പോൾ, മുൾ​വാ​ക്കു​കൾ നി​ങ്ങൾ പറ​യ​രു​തു്!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ കഴു​ത്തിൽ ഇരു​കൈ​ക​ളും മു​റു​ക്കി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഒരി​ക്കൽ കൂടി യു​ദ്ധാ​വേ​ശ​ത്തി​ലാ​യി.

“ഉദ്യാ​ന​വ​ളർ​ച്ച ഊഹി​ച്ച​തി​ലും മു​ന്നിൽ.”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു. രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങൾ​ക്ക​ക​ലെ ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം നി​ല​നിർ​ത്തിയ ആശ്ര​മാ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്രിയ ഔഷധ സസ്യ​ത്തോ​ട്ട​ങ്ങൾ.

“ആയു​സ്സോ ആരോ​ഗ്യ​മോ ഉറ​പ്പു വരു​ത്താ​നൊ​ന്നു​മ​ല്ല അധ്വാന ഭാരം ഞാൻ സ്വയം ഏറ്റെ​ടു​ത്ത​തു് എന്നു് നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം. ദേവ സന്ത​തി​ക​ളെ​ന്ന​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി യു​വ​ത്വം ഇന്നും കൂ​ടെ​യു​ണ്ടെ​ന്നു് മേനി പറ​യു​ന്ന ‘വയോജന’ങ്ങളെ ചി​ല​തൊ​ക്കെ പഠി​പ്പി​ക്കാൻ ഞാ​നി​തി​ന്റെ പരി​പാ​ല​നം നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കു​ന്നു എന്നു മാ​ത്രം. ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ തല, രാ​ത്രി എന്റെ വസ​തി​യിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടും. അവ​രു​ടെ മുഖം എനി​ക്കു് കാ​ണാ​നും, എന്നാൽ എന്റെ മുഖം ഇരു​ളിൽ മറ​യ്ക്കാ​നു​മാ​വു​ന്ന വെ​ളി​ച്ച​വും നി​ഴ​ലും മനഃ​പൂർ​വ്വം അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ഞാൻ നി​ല​നിർ​ത്തു​ന്ന​തു് കൊ​ണ്ടു്, നേ​ര​ത്തെ പറി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ഈ പച്ചി​ല​മ​രു​ന്നു​കൾ എത്ര​യും വേഗം ചവ​ച്ചി​റ​ക്കാൻ ഞാൻ കൊ​ടു​ക്കും. അല്പ​സ​മ​യ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ കാണാം, അവർ മലർ​ന്ന​ടി​ച്ചു വീ​ണു​റ​ങ്ങു​ന്ന​തു. അതോടെ ഞാൻ പു​രു​ഷ​ഗ​ന്ധ​മേൽ​ക്കാ​ത്ത വേ​റൊ​രു പാ​യി​ലേ​ക്കു ചെ​രി​യും. യു​ദ്ധം കഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ തൊഴിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നെ വരു​തി​യി​ലാ​ക്കാൻ, വി​ശേ​ഷ​സി​ദ്ധി​യു​ള്ള ഒരു ഇല​ച്ചാർ​ത്തു നി​ങ്ങൾ​ക്കും സമ്മാ​ന​മാ​യി തര​ട്ടെ?”

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2024.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 6, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.