SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം ഇരു​പ​ത്തി​യേ​ഴു്

“വൈ​വി​ധ്യ​മാർ​ന്ന ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പരി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട ‘സ്ഥ​ല​ത്തെ പ്ര​ധാന ദി​വ്യ​ന്മാർ’, വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു വ്യ​ഥിത പാ​ണ്ഡ​വ​ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളിൽ സാ​ന്ത്വ​നം തന്ന ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാന പദ​യാ​ത്ര.

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യുൾ​പ്പെ​ടെ, മി​ന്നു​ന്ന​തെ​ല്ലാം പൊ​ന്നാ​വ​ണ​മെ​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന​പ്പോൾ ബോ​ധ്യ​മാ​യി.”

“പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പേ​രി​ല്ല. വി​ചി​ത്ര​മെ​ന്നു പറ​യ​ട്ടെ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പേ​രു​ണ്ടു്. ഇതെ​ങ്ങ​നെ പുതു പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ടം വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കും?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “കു​റു​ക്കു​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ പു​തു​താ​യി ആരെ​യും പൗ​ര​ന്മാ​രാ​ക്കാൻ ഇട​ത​രാ​ത്ത വിധം ജാ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ പഴു​ത​ട​ച്ചാ​ണു് രാ​ജ​സ​ഭ​അം​ഗീ​കാ​രം കൗരവർ അക്കാ​ല​ത്തു നേ​ടി​യ​തെ​ന്ന വസ്തുത നി​ങ്ങ​ളെ അസ്വ​സ്ഥ​രാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?”

“പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് പൗ​ര​ത്വം നി​ഷേ​ധി​ച്ചു നി​യ​മ​നിർ​മ്മാ​ണം ചെയ്ത കൗരവർ, യു​ദ്ധ​ത്തിൽ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി ബലി ചെ​യ്ത​തി​ന്റെ വി​ശു​ദ്ധി മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​മെ​ന്നാ​രും മോ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട. വി​വാ​ദ​നി​യമ നിർ​മ്മി​തി, മുൻ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ രാ​ജ​സ​ഭ​യു​ടെ അം​ഗീ​കാ​ര​ത്തോ​ടെ അസ്ഥി​ര​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ശേ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു ഞാൻ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്ത​തെ​ന്നു് നി​ങ്ങൾ മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ നേ​ര​ത്തെ അറി​യേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ? പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് പൗ​ര​ത്വം അനു​വ​ദി​ച്ച ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എക്കാ​ല​വും പെ​ണ്ണ​വ​കാശ പോ​രാ​ളി​യാ​യി​രു​ന്നു. കൗ​ര​വ​നേ​താ​വി​ന്റെ പഞ്ച​ലോഹ പ്ര​തിമ നിർ​മ്മി​ക്കു​മ്പോൾ, ഫല​ക​ത്തിൽ പ്ര​ത്യേ​കം ഞങ്ങൾ എഴു​തി​ച്ചേർ​ക്കും. ധന്യം​ദു​ര്യോ​ധ​ന​സ്മൃ​തി. തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ കു​ടി​വെ​ള്ള​വി​ത​ര​ണം തു​ട​ങ്ങു​ന്ന ചട​ങ്ങിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാൻ സമ​യ​മാ​യി”.

“എന്തു​കൊ​ണ്ടു് ഞാൻ കാൽ മു​മ്പോ​ട്ടു​വ​ച്ചു എന്നോ? ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ചൂ​ഷക!? ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​പ​ദ​വി കൈ​വി​ട്ടു​പോ​വാ​തി​രി​ക്കാൻ രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​ത്തി​ലെ എല്ലാ സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ ആചാ​ര​ങ്ങ​ളും ആവേ​ശ​ത്തോ​ടെ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കിയ പാ​ഞ്ചാ​ലി, ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ വലി​ഞ്ഞു​ക​യ​റി, നാണം കെ​ടും​വ​രെ എന്നെ നി​ന്ദി​ക്കാൻ കി​ട്ടിയ അവസരം വല്ല​തും പാ​ഴാ​ക്കി​യോ? എല്ലാം പൊ​റു​ക്കാം, പക്ഷേ, രണ്ടു സ്ത്രീ​കൾ പെ​റ്റ​തെ​ങ്കി​ലും, പൊതു പി​തൃ​നാ​മം പങ്കി​ടു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ മാ​ദ്രി​മ​ക്ക​ളെ ഇള​മു​റ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തി വേർ​തി​രി​ച്ചു ഞങ്ങ​ളിൽ അതു​വ​രെ ഇല്ലാ​തി​രു​ന്ന തല​മു​റ​വി​ട​വു​ണ്ടാ​ക്കാൻ അവൾ ചെയ്ത ഹീന ശ്ര​മ​മു​ണ്ട​ല്ലോ, അതു് കണ്ട​തോ​ടെ പാ​ഞ്ചാ​ലി എനി​ക്കു് പ്രി​യ​ങ്ക​രി​യ​ല്ലാ​താ​യി”. കറു​ത്ത ആകാശം, കൈ​തൊ​ടാ​വു​ന്ന ആ മല​മു​ക​ളിൽ അപ്പോ​ഴേ​ക്കും ഏന്തി​വ​ലി​ച്ചു എത്തിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ജീ​വ​വാ​യു കി​ട്ടാ​തെ കി​ത​ച്ചു, അനാ​ഥ​പ്പ​ട്ടി വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തോ​ടെ വാ​ലാ​ട്ടി.

2024-09-02

“വധു സു​ന്ദ​രി​യും അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ​യു​മാ​യി​രി​ക്കുക, സ്വ​യം​വര പ്ര​തി​യോ​ഗി​ക​ളു​ടെ ‘ഭീഷണ’സാ​ന്നി​ധ്യം അവൾ കണ്മു​ന്നിൽ അറി​യുക, മത്സ​ര​ജേ​താ​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ അവളിൽ ഭ്ര​മി​ച്ചും, ഭർ​ത്താ​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ അവ​ളെ​ക്ക​ണ്ടു പരി​ഭ്ര​മി​ച്ചും, വി​വാ​ഹം കഴി​ക്കുക—‘വി​കാ​ര​ജീ​വി’ അർ​ജ്ജു​ന​നു എപ്പോ​ഴാ​ണു് ഈ വിശ്വ മോ​ഹി​നി​യിൽ ‘കൗ​തു​കം’ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തു്?”. സു​ഭ​ദ്ര​യു​മൊ​ത്തു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ വെ​ല്ലു​വി​ളി പോലെ വന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“മത്സ​രി​ച്ചു​നേ​ടിയ ‘പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ ‘പര​മാ​ധി​കാ​രം’ നി​ങ്ങൾ സ്ഥാ​പി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ, പ്ര​ണ​യാ​വേ​ശം അണ​യു​മെ​ന്ന​തൊ​രു സാ​മാ​ന്യ​ബോ​ധ​മ​ല്ലേ! അർ​ജ്ജു​നൻ, മേ​ച്ചിൽ​പു​റ​ങ്ങ​ളിൽ പു​തു​പെ​ണ്ണു​ടൽ നേ​ടി​വ​ന്ന​പ്പോൾ, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​രു​ന്നു ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച​തു നി​ങ്ങൾ കണ്ടി​ല്ലേ? വ്യ​ക്ത​മാ​യ​ല്ലോ, പ്ര​ണ​യം, ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശ​വു​മാ​യി അവ​ളെ​ങ്ങ​നെ എക്കാ​ല​വും കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ച്ചു!”

“ഇത്ര അസ​ന്തു​ഷ്ട​മാ​ണു് ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​ത​മെ​ങ്കിൽ, ഇനി​യും ആ ‘ബന്ധ​നം’ വച്ചു​നീ​ട്ടാ​തെ ‘കെ​ട്ടു’പൊ​ട്ടി​ച്ചു​കൂ​ടെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​ളി​ക​ഴി​ഞ്ഞു​വ​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി, ഈറൻ​തു​ണി വെ​യി​ല​ത്തി​ടു​ന്ന​തു് ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കിയ മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ ‘നൈ​പു​ണ്യ വി​ക​സ​നം’ നേ​ടു​ന്ന മദ്ധ്യാ​ഹ്നം.

“ഊഴം​തെ​റ്റി​ച്ചും ഉടൽ​സേ​വ​നം ഉടൻ നേടാൻ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി അതി​രു​വി​ട്ടു കൗ​ശ​ല​പൂർ​വ്വം ഇഷ്ടം​കൂ​ടു​ന്ന വി​വാ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​ര​ഞ്ചു​പേർ​ക്കും നോ​ട്ട​പ്പി​ശ​കു് പറ്റി. ഒന്നൊ​ന്നാ​യി അവൾ​ക്കു​മു​മ്പിൽ ഞങ്ങൾ ‘ഹൃദയം തു​റ​ന്ന’ ഏറ്റു​പ​റ​ച്ചി​ലു​കൾ​ക്കി​ട​യിൽ, പാ​ണ്ഡു/കു​ന്തി/മാ​ദ്രി കു​ടുംബ രഹ​സ്യ​ങ്ങൾ ‘ഓർ​മ​പ്ര​കാ​ശന’ത്തി​ലൂ​ടെ വഴു​തി​വീ​ണ​തെ​ല്ലാം അവ​ളു​ടെ പക്കൽ ഉണ്ടു്. ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ കു​മി​ഞ്ഞു​കൂ​ടിയ അസ്വാ​ര​സ്യ​മൊ​ക്കെ​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, വേർ​പെ​ട്ടു പാ​ഞ്ചാ​ലി സ്വ​ത​ന്ത്ര​യാ​യാൽ, പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം രാ​ജ​സ്ത്രീ​പ​ദ​വി​യും കൊ​ടു​ത്തു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആ “വി​ഴു​പ്പു” തട്ടി​യെ​ടു​ക്കു​മോ എന്ന​താ​ണു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഭീതി.”

“കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്താ​യി​രു​ന്നു, സ്വാർ​ത്ഥ​താ​ല്പ​ര്യ​ത്തിൽ നി​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭാ​ഗ​ത്തേ​ക്കു കൂ​റു​മാ​റി. അഭി​മ​ന്യു​മ​കൻ, പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ ഗുരു എന്ന പദവി തന്നു നവ​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അര​മ​ന​യിൽ നി​ങ്ങ​ളെ അന്തേ​വാ​സി​യു​മാ​ക്കി. ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലും കി​ട്ടി മുൻ​വ​രി ഇരി​പ്പി​ടം. എന്നി​ട്ടും എന്താ മു​റു​മു​റു​പ്പു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​യ​മ​ന​രീ​തി​യി​ലാ​ണു് ക്ര​മം​വി​ട്ട പദാ​വ​ലി. കൗരവ കാ​ല​ത്തെ​ന്റെ പദവി ‘കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു’ എന്നാ​യി​രു​ന്നു അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് രാ​ജ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തിയ ഉത്ത​ര​വിൽ വാ​യി​ച്ച ഓർമ്മ. കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യു​ടെ പ്രാ​ഥ​മി​ക​ഗു​രു എന്നാ​ക്കി ചു​രു​ക്കി. ആദ്യാ​ക്ഷ​ര​ങ്ങൾ പരീ​ക്ഷി​ത്ത് അഭ്യ​സി​ച്ചു കഴി​ഞ്ഞാൽ, പി​ന്നെ എന്താ​വും എന്റെ ഭാവി? ആദ്യാ​ക്ഷ​ര​ങ്ങൾ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ അഭ്യ​സി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു എത്ര ഞാൻ മനഃ​പൂർ​വ്വം വൈ​കി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വോ അത്ര​യും എന്റെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​ജീ​വി​തം തട​സ്സ​മി​ല്ലാ​തെ തു​ട​രാ​മെ​ന്നു് ഒളി​പ്പി​ച്ചൊ​രു വാ​ഗ്ദാ​ന​മാ​ണോ പാ​ണ്ഡ​വർ വള​ഞ്ഞ​വ​ഴി​യിൽ തരു​ന്ന​തു്? ചി​ര​ഞ്ജീ​വി എന്ന ദി​വ്യ​ഗ​ണ​ത്തിൽ പെ​ട്ട​തു് കൊ​ണ്ടു് മരി​ക്കാ​നും എനി​ക്കു് അവ​സ​ര​മി​ല്ല”, ദ്രോ​ണ​രു​ടെ ഭാ​ര്യാ​സ​ഹോ​ദ​ര​നും അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വി​ന്റെ മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​നു​മായ, ‘ചി​ര​ഞ്ജീ​വി കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ’ തന്റെ ഏക​ശി​ഷ്യ​നെ തേടി പക​ച്ചു ചു​റ്റും നോ​ക്കി.

2024-09-04

“പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ലം പാ​ഞ്ചാ​ലി കാ​ട്ടിൽ കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​യാ​യി കഷ്ട​പ്പെ​ടു​മ്പോ​ഴും നി​ങ്ങൾ, ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ അവൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ‘ചെ​റു​വി​രൽ അന​ക്കി​യി​ല്ലെ’ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഞെ​ട്ടി. ഇത്ര​ക്കാ​കാ​മോ ഹൃ​ദ​യ​ശൂ​ന്യത! ഒന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അഞ്ചു പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് ജന്മം നൽകിയ സ്ത്രീ​യ​ല്ലേ അവൾ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യാ​യി അര​മ​ന​യിൽ കു​ന്തി സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി കഴി​യു​ന്ന കാലം.

“കാ​ട്ടിൽ ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വേ​ണ്ടി ഞാ​നൊ​ന്നും ചെ​യ്തി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ എന്നെ പോലെ ഒന്നി​ല​ധി​കം പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​മൊ​ത്തു രാ​പ്പ​കൽ വി​ധേ​യ​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് പരു​ത്തി​ത്തു​ണി​ക​ളും ചർ​മ്മ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​നു സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ല​വും ശരീ​ര​ശു​ചി​ത്വ​ത്തി​നു പച്ചി​ല​മ​രു​ന്നു​ക​ളും ഉട​ല​ഴ​കി​നു​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും വി​ശ്വ​സ്ത​ചാ​രൻ വഴി അവൾ​ക്കെ​ത്തി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന​തു് ആരാ​ണെ​ന്നാ​ണു് ഇതു​വ​രെ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യ​തു്? ആ കരു​ത​ലും ദു​ഷ്ട​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കു​മോ?”

2024-09-05

“പ്രിയ അധ്യാ​പ​കൻ നി​ങ്ങൾ​ക്കാ​രു​ണ്ടു്? അതി​നു​ശേ​ഷം ഞാൻ, തക്ഷ​ശില രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​വ​കു​പ്പി​ലെ ‘പ്ര​ഗൽ​ഭ​രെ’ അനു​സ്മ​രി​ക്കാം!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വി​ദ്യാ​ഭ്യാസ‘മാതൃക’ ദ്രോ​ണാ​ചാ​ര്യ​രെ ആദ​രി​ക്കു​ന്ന വാർ​ഷി​കോ​ത്സ​വ​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മൊ​പ്പം എത്തി​യ​താ​യി​രു​ന്നു, കർ​ണ്ണൻ.

“രണ്ടു ‘മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മണ’രെ വ്യ​ത്യ​സ്ത​രീ​തി​ക​ളിൽ ഈ അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഓർ​ക്കു​ന്നു, ഒരാളെ നീ​ര​സ​ത്തോ​ടേ, മറ്റെ​യാ​ളെ അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യോ​ടെ. സൈ​നി​ക​ശാ​സ്ത്രം പഠി​ക്കാൻ ആദ്യം ചെ​ന്ന​തു് ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​ത്തി​ലാ​ണു്. ‘മു​ഖ​തേ​ജ​സ്സും ആരോ​ഗ്യ​വും കാ​ണു​മ്പോൾ, സൂ​ര്യ​നെ​പ്പോ​ലെ ശോ​ഭി​ക്കു​ന്ന നീ അഭി​ജാത’നെന്ന മുൻ​വി​ധി​യോ​ടെ പ്ര​വേ​ശ​നം നൽ​കാ​നി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണു്, ഞാൻ ജനി​ച്ച സൂ​ത​വം​ശ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഗു​രു​വി​നു, ‘മത്സ​ര​ബു​ദ്ധി’ അർ​ജ്ജു​നൻ രഹ​സ്യ​വി​വ​രം കൈ​മാ​റി​യ​തു്. “ജാ​തി​യിൽ​താണ നി​ന്നെ ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ ചേർ​ത്തു് കൗ​ര​വ​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം പഠി​പ്പി​ച്ചാൽ ഞാൻ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​കോ​പ​ത്തി​നു ഇര​യാ​വു​മെ​ന്നു” പറ​ഞ്ഞു പു​റ​ത്താ​ക്കിയ ദ്രോ​ണ​രോ​ടു​ള്ള​തു് ഭീ​രു​വി​നോ​ടു​ള്ള സഹ​താ​പം മാ​ത്രം. എന്നാൽ, പി​ന്നീ​ടു് ചെ​ന്ന​തു് പര​ശു​രാ​മ​ശി​ഷ്യ​നാ​വാൻ! വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം കഴി​ഞ്ഞു പു​റ​ത്തു​വ​രു​മ്പോ​ളാ​യി​രു​ന്നു, അശ്ര​ദ്ധ​കൊ​ണ്ടെ​ന്റെ സൂ​ത​വം​ശം വെ​ളി​പ്പെ​ട്ട​തും, “കബ​ളി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ച നി​ന്റെ വിദ്യ, പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ ഫലി​ക്കാ​തെ പോ​ട്ടെ” എന്നു് ശപി​ച്ച​തും. ദശാ​ബ്ദം നീണ്ട വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം, ശാ​പ​വാ​ക്കു കൊ​ണ്ട​യാൾ റദ്ദു ചെ​യ്തു. ജാ​തി​ക്കോ​മര ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നു​മു​മ്പിൽ വി​ദ്യാ​ദേ​വി അവ​ഹേ​ളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ദുർ​ദി​ന​മാ​ണു് ഇപ്പോ​ഴും ഓർമ്മ!”

“വ്യാ​സ​നെ കണ്ടി​ട്ടു് കാ​ല​മെ​ത്ര​യാ​യി”, ഭീമൻ വി​ഷാ​ദ​സ്വ​ര​ത്തിൽ ഓർ​ത്തു.

“പത്തു കോവർ കഴു​ത​ക​ളും അത്ര​ത​ന്നെ സഹാ​യി​ക​ളു​മാ​യി പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ ദക്ഷി​ണാ​പ​ഥ​ത്തിൽ പോ​യി​രി​ക്ക​യാ​ണെ​ന്നു് കേ​ട്ടു. യു​ദ്ധം കഴി​ഞ്ഞാൽ ഉടൻ കു​രു​വം​ശ​ച​രി​ത്രം എഴു​തും. ജേ​താ​വി​നു് അനു​കൂ​ല​മാ​യി വ്യാ​സൻ കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കും ഒരു മഹാ​ഭാ​രത കഥ.”

“എന്തി​നാ​ണു് വലി​യൊ​രു സൈ​ന്യ​വു​മാ​യി വി​രാ​ട​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യ​തു്?”, ഹസ്തി​ന​പു​ര​ത്തിൽ മട​ങ്ങി​വ​ന്ന കൗ​ര​വ​സം​ഘ​ത്തെ നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​സ്മ​യ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു, “ആരെ കൊ​ല്ലാ​നാ​ണു പി​താ​മ​ഹ​നെ​യും കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​തു്?”

“അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രർ അവിടെ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തിൽ വിരാട അടി​മ​ക​ളാ​യി കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടു് എന്ന​റി​ഞ്ഞു ഐക്യ​ദാർ​ഢ്യം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ ചെന്ന ഞങ്ങ​ളെ കീചക കി​ങ്ക​ര​ന്മാർ, പാ​ണ്ഡ​വ​രെ മു​ഖം​കാ​ണി​ക്കാൻ സമ്മ​തി​ക്കാ​തെ, തി​രി​ച്ച​യ​ച്ചു. പരാ​ജ​യ​മ​ല്ല, സമാ​ധാ​ന​ദൂ​തി​നൊ​രു കാ​ലി​ട​റൽ മാ​ത്രം!”

“ക്ഷ​ണി​ച്ചു​വ​രു​ത്തിയ വി​ശി​ഷ്ട കൗ​ര​വ​കു​ടുംബ സം​ഘ​ത്തെ പര​സ്യ​മാ​യി നി​ങ്ങൾ അപ​മാ​നി​ച്ചു​വി​ട്ടു എന്നു് ഹസ്തി​ന​പു​രി കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ പാ​ട്ടാ​ണ​ല്ലോ. ധാർ​മി​ക​ത​യു​ടെ മൊത്ത ക്ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ഈ നവ മോ​ഹ​ന​ന​ഗ​രി പോ​ക്കി​രി​ക​ളു​ടെ വി​ഹാ​ര​ഭൂ​മി​യാ​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അടി​സ്ഥാ​ന​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ നാ​മ​മാ​ത്ര​മായ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു് താ​ങ്ങാ​നാ​വു​ന്ന​തി​ലു​മ​ധി​കം, നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രും അവ​രു​ടെ ‘ആന മയിൽ ഒട്ട​ക​മ​ട​ക്കം’ കു​ഞ്ഞു​കു​ട്ടി കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും ഒരു സു​പ്ര​ഭാ​ത​ത്തിൽ ഇവിടെ ഇടി​ച്ചി​റ​ങ്ങി പാ​ണ്ഡവ ആഡംബര വസ​തി​ക​ളിൽ തന്നെ വേണം അന്തി​യു​റ​ക്ക സൗ​ക​ര്യം എന്നു് ശഠി​ച്ചാൽ പി​ന്നെ, ഈ പു​തു​ന​ഗ​രം അവ​രു​ടെ ജൈ​വ​വി​സർ​ജ്യം കൊ​ണ്ടു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​പോ​ലൊ​രു നാ​റ്റ​പ്പ​ട്ട​ണ​മാ​വി​ല്ലേ. വേറെ അടി​യ​ന്തിര മാ​ധ്യ​മ​ശ്ര​ദ്ധ അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന അത്യാ​ഹി​ത​മൊ​ന്നും ഉണ്ടാ​യി​ല്ല.”

2024-09-06

“ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം അസാ​ധാ​ര​ണ​മെ​ങ്കി​ലും, നി​ഷി​ദ്ധ​മ​ല്ലെ​ന്നു തർ​ക്ക​ത്തി​നു സമ്മ​തി​ക്കാം. എന്നാൽ, പരി​ഷ്കൃത വനി​ത​യെ​ന്ന പേ​രെ​ടു​ത്ത അഭ്യ​സ്ത വി​ദ്യ​യ​ല്ലേ, എങ്ങ​നെ പി​ന്നെ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു കു​ന്തി​യു​ടെ ദു​രൂ​ഹ​മായ നാലംഗ വി​വാ​ഹ​സ​മ്മാ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. നവ​വ​ധു​വാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം ഹസ്തി​ന​പു​രി അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ ആരാ​ധ​കർ​ക്കു് ‘ദർശനം’ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ആഘോ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ. കു​രു​വം​ശ​സ്വ​ത്തിൽ ഭാഗം ചോ​ദി​ക്കാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും സം​ഘ​വും കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ പോയ നേരം.

“സ്വ​യം​വ​രം ചെയ്ത അർ​ജു​ന​ന്റെ കൂടെ നിന്ന സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ, മു​ഖ​ത്തെ യാ​ച​നാ​ഭാ​വം എന്നെ സ്പർ​ശി​ച്ചു! “പാ​ഞ്ചാ​ലീ​ദേ​വീ, സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​ര​തി​യി​ലേ​ക്കു അനാ​ഥ​യു​വ​ത്വ​ത്തെ നീ തള്ളി​വി​ട​രു​തേ, കൈ​കൂ​പ്പി​ടു​ന്നു ഞങ്ങൾ”, എന്ന​വർ മു​ട്ടു കു​ത്തി എന്നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചു​വോ!”

“കീ​ച​ക​വ​ധ​അ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിൽ, എന്തു് പു​തു​വി​വ​ര​മാ​ണി​പ്പോൾ പു​റ​ത്തു?”, ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിലെ വാർ​ത്താ​വി​ഭാ​ഗം മേ​ധാ​വി പു​രി​ക​മു​യർ​ത്തി. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​രണ ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“ഊട്ടു​പുര ‘പാ​ച​ക​ക്കാര’നായ ഭീമൻ ഇട​യ്ക്കി​ടെ ചൂടിൽ വി​യർ​ത്തു പു​റ​ത്തു​വ​രും. നനഞ്ഞ ഉടു​തു​ണി ആകെ​യൊ​ന്നു വീശി, കു​റ​ച്ചു​നേ​രം നി​ന്നു്, വീ​ണ്ടു​മു​ടു​ത്തു അക​ത്തേ​ക്കു് മട​ങ്ങി​പ്പോ​കും. രംഗം ഒന്നി​ല​ധി​കം പ്രാ​വ​ശ്യം പൂ​ങ്കാ​വ​ന​ത്തിൽ കണ്ട വി​രാ​ട​റാ​ണി സു​ദേ​ഷ്ണ, പാ​ര​വ​ശ്യ​ത്തോ​ടെ അനു​ജ​നോ​ടു് ‘പാ​ച​ക​ക്കാ​ര​ന്റെ അശ്ലീ​ല​ചേ​ഷ്ട നിർ​ത്തി തരണ’മെ​ന്നു ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ യുവ വി​രാ​ട​സൈ​നി​ക​മേ​ധാ​വി മുൻ​ഗ​ണന കൊ​ടു​ത്തു. ഭീഷണി മണത്ത ഭീമൻ, മുൻ​ക​രു​തൽ എന്ന നി​ല​യിൽ കീചക ഉയി​രെ​ടു​ത്തു”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കയ്യിൽ തടഞ്ഞ രഹ​സ്യ​വി​വ​രം അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു.

“ചത്ത​തു് കീ​ച​ക​നും കൊ​ന്ന​തു് ഭീ​മ​നും എന്ന ‘അധ്യായ’ത്തിൽ പുരുഷ നഗ്ന​താ​പ്ര​ദർ​ശ​നം എന്ന പുതിയ സദാ​ചാര ഉള്ള​ട​ക്കം കൂടി വേണോ? ഭീമൻ ഇപ്പോൾ യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ പ്ര​തി​രോധ വകു​പ്പു് മേ​ധാ​വി​യ​ല്ലേ.”

2024-09-07

“നി​ങ്ങൾ ‘പരി​പ്രേ​ക്ഷ്യ’ത്തിൽ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്ന ഏക പാ​ണ്ഡ​വൻ എന്നാ​ണ​ല്ലോ വെ​പ്പു്. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ നി​ന്നും ‘മോചനം’ ദാ​മ്പ​ത്യ​സാ​ധ്യ​ത​യാ​യി നി​ങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേർ പരി​ഗ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വെ​റു​മൊ​രു സാ​ധ്യ​ത​യ​ല്ല, വി​മോ​ച​ന​വ​ഴി തു​ണ​യായ സു​ര​ഭി​ല​കാ​ലം! അഞ്ചു കമി​താ​ക്ക​ളെ മുൾ​മു​ന​യിൽ നിർ​ത്താൻ കെൽ​പ്പു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി, പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു തന്നി​ഷ്ട​പ്ര​കാ​രം ഊഴം നട​പ്പി​ലാ​ക്കിയ രാ​ത്രി​കാ​ലം. അഞ്ചി​ലൊ​ന്നു് ഊഴം​തെ​റ്റി​ച്ചു എന്നെ​യ​വൾ വി​രൽ​ഞൊ​ടി​ച്ചു തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കും. മറ്റു​നാ​ലു തി​ര​സ്കൃ​ത​രും ഒത്തു​ചേർ​ന്നു “ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ സേവന നൈ​തി​കത നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ​നി​ന്നും ഞങ്ങൾ സഹി​കെ​ട്ടു് ഇതാ വി​വാ​ഹ​മോ​ച​നം നേ​ടു​ന്നു”, എന്ന​വർ മൂ​ന്നു തവണ ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു് ദൃ​ഷ്ടി​പാ​യി​ച്ചു ഉച്ച​രി​ക്കും. അവർ​ക്കി​ട​യിൽ​നി​ന്നും പി​റ്റെ​ന്നൊ​രാ​ളെ സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​കാ​ര​ത്തിൽ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ മോ​ച​ന​പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം ഉപാ​ധി​ര​ഹി​ത​മാ​യി പിൻ​വ​ലി​ച്ചു അന്നു​രാ​ത്രി വി​ശി​ഷ്ട​പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​വും. രാ​ജ​സൂയ യാഗം ചെ​യ്തു സാ​മ​ന്ത​രു​ടെ സർ​വാ​ധി​കാ​രി​യാ​യി തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, അവൾ​ക്കു​മു​മ്പിൽ നിർ​ല്ല​ജ്ജം മു​ട്ടു​കു​ത്തു​ന്ന കാലം! അർ​ദ്ധ​ദേ​വ​സ്ത്രീ​യു​ടെ രതി സം​ഹാ​ര​ശ​ക്തി​യോർ​ത്തു അഭി​മാ​നം തോ​ന്നും, ഞാനും ‘ഇര’യാവും വരെ, കപ​ട​അ​ഭി​മാ​നം എന്നിൽ കാ​ടു​പൂ​ക്കും!”

“ഇട​നെ​ഞ്ഞു ചത​ച്ചു കൗ​ര​വ​രെ കൊ​ന്നു ‘ഇതി​ഹാസ’മായ നി​ങ്ങൾ എന്നാ​ണൊ​ന്നു​ള്ളം മറ​ന്നു​ത്സ​വാ​ഘോ​ഷ​ത്തിൽ ഉല്ല​സി​ക്കുക?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക രൗ​ദ്ര​ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അവ​സാ​ന​ശ​ത്രു ദു​ര്യോ​ധ​ന​നും തു​ട​യിൽ ഭീമഗദ തട്ടി തകർ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്ന സന്ധ്യ.

“സം​ശ​യ​മു​ണ്ടോ? ഓരോ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​യു​ടെ​യും കണ്ണു​നീർ, ഈ വി​ര​ലു​കൾ​കൊ​ണ്ടു് തു​ട​ച്ചു​നീ​ക്കി മാ​ത്രം!” ഭീമൻ കൊ​ച്ചു കു​ഞ്ഞി​ന്റേ​തു​പോ​ലെ മൃ​ദു​വായ കൈ​വി​ര​ലു​കൾ നീ​ട്ടി, പ്രാർ​ത്ഥ​ന​യു​ടെ സ്വ​ര​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു.

“ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ​പോ​ലെ സു​മു​ഖ​ന്മാ​രായ ഇവർ അഞ്ചു​പേ​രും, എന്റെ സ്ഥി​രം കമി​താ​ക്കൾ! ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ അം​ഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​ണു്. അഞ്ചു പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ ബീ​ജ​ദാ​താ​ക്ക​ളും എന്നെ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലെ വി​ശി​ഷ്ട​വ്യ​ക്തി​കൾ​ക്കു് അഭി​മാ​ന​ത്തോ​ടെ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“‘ദി​വ്യ​ന്മാ’ർ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​ങ്ങ​ളും പാൽ​പ്പു​ഞ്ചി​രി​യു​മാ​യി അവൾ​ക്ക​രി​കെ​യെ​ത്തി​യാൽ, ഇളമുറ നകു​ല​ന്റെ അര​ക്കെ​ട്ടിൽ കൈ​ചേർ​ത്തു ഉല്ല​സി​ച്ചു നിൽ​ക്കും, ‘പ്രി​യ​കൂ​ട്ടു​കാ​രൻ’ എന്നു് തി​ള​ങ്ങു​ന്ന കണ്ണു​ക​ളോ​ടെ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തും. നാലു പേർ ദരി​ദ്ര​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളെ​പോ​ലെ, പല്ല​ക്കു് ചു​മ​ക്കാ​നും അക​മ്പ​ടി​ക്കും ദേ​ഹ​സു​ര​ക്ഷ​ക്കും ഓടി​ന​ട​ക്കും”, പറ​ഞ്ഞു​പ​റ​ഞ്ഞു, പെ​ട്ടെ​ന്നു് ദൂരെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഒരു നോ​ക്കു് കണ്ട​പ്പോൾ, അസം​തൃ​പ്ത​ഭീ​മൻ നേർ​ക്കു​നേർ ദർ​ശി​ക്കു​വാൻ, മു​ട്ടിൽ ഇഴ​ഞ്ഞു കൈകൾ കൂ​പ്പി.

2024-09-08

“തല​യിൽ​തേ​ച്ചു നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്കാൻ വേണം, കരൾ തു​റ​ന്നി​ത്തി​രി കൗ​ര​വ​ച്ചോര!”

“അഞ്ചു ആൺ​മ​ക്ക​ളു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും, നി​ങ്ങൾ ‘ദാസി’?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​ല​മു​ഴു​തു​ജീ​വി​ക്കു​മെ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്ത​വർ പടി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ, ഞാൻ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു, “മക്ക​ളേ, ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം നി​ങ്ങൾ പരി​പാ​ലി​ക്ക​ണം, അതൊ​രാ​വാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ!”. അവർ കേ​ട്ടി​ല്ല, പി​ന്നെ മന്ത്രി വി​ദു​രർ പറ​ഞ്ഞു കേ​ട്ടു, കാ​ടു​ക​ത്തി​ച്ച​യി​ട​ത്തിൽ രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തും, സ്വാ​ധീ​ന​മു​ള്ള യാ​ദ​വ​സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളെ നേ​ടി​യും യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യാ​യി! അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും കൊ​ണ്ടു് ഈ വഴി പാ​ഞ്ചാ​ല​ക്ക​വർ പോ​യി​ട്ടും, എന്നെ കാണാൻ വന്നി​ല്ല. ഹസ്തി​ന​പു​രി​വ​ഴി യാ​ത്ര​അ​നു​മ​തി കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം ആന​പ്പു​റ​ത്തു എഴു​ന്നെ​ള്ളി, പി​റ്റേ​ന്ന​വർ കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി കാ​ട്ടിൽ പോ​വു​ന്ന​തും കണ്ടു, പതി​മൂ​ന്നു​വർ​ഷ​ത്തി​നു് ശേഷം കു​രു​വം​ശ​രാ​ജാ​ക്ക​ളാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഭര​ണ​മേ​റ്റെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതി​നി​ട​യിൽ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട കർ​ണ്ണ​നു ശ്രാ​ദ്ധം ചെ​യ്യാൻ ഞാ​ന​വർ​ക്കൊ​പ്പം ബലി​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ പോ​യ​തൊ​ഴി​ച്ചാൽ, ഇല്ല, അവ​രു​മാ​യി എനി​ക്കു് സമ്പർ​ക്ക​മി​ല്ല.”

2024-09-09

“ഓരോ അഭി​മു​ഖ​ത്തി​ലും വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ന്ന​ല്ലോ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം സഹനം എന്ന ദാ​മ്പ​ത്യ​സൂ​ചന?”, പഞ്ച​ലി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ കു​ത്തി​യാൽ തെ​റി​ക്കി​ല്ലേ ചോര?”

2024-09-10

“മല​മ്പ്ര​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കി​പ്പോൾ കനത്ത വാ​ഹ​ന​നീ​ക്ക​മാ​ണ​ല്ലോ. എന്താ​ണി​തി​ന്റെ കച്ച​വ​ട​ര​ഹ​സ്യം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മാം​സ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ശാല ഉട​മ​യോ​ടു് ശബ്ദം താ​ഴ്ത്തി ചോ​ദി​ച്ചു.

“വൈ​വാ​ഹി​ക​മാ​ണു് കാ​ര്യം. യു​വ​രാജ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച ഗാ​ന്ധാ​ര​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തെ​ക്കാ​ണി​പ്പോൾ തി​ര​ക്കൊ​ക്കെ. ഓരോ കാ​ള​വ​ണ്ടി​യി​ലും, ഒരു മാ​സ​ത്തേ​ക്കു ധാ​ന്യ​വും വി​റ​കും വെ​ള്ള​വും സഹാ​യി​ക​ളും കാണും. ആരോ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ വി​ചി​ത്ര​വി​വ​രം എത്തി​ച്ചു, ഗാ​ന്ധാ​ര​ദേ​ശ​വ​ധു പ്ര​സ​വ​ത്തിൽ നൂറു ആൺ​കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് ജന്മം​നൽ​കി! ഒന്നി​നൊ​ന്നു ആരോ​ഗ്യ​വും സൗ​ന്ദ​ര്യ​വും ഉള്ള​വർ, ഗാ​ന്ധാ​ര​ദേ​ശ​ത്തി​നാ​യി പെരുമ! എന്തു കൊ​ണ്ടു് ഗാ​ന്ധാ​ര​യിൽ നി​ന്നാ​യി​ക്കൂ​ടാ നമ്മു​ടെ മകനു വധു? കൃഷി ആയാ​ലും കന്നു​കാ​ലി​വ​ളർ​ത്തൽ ആയാ​ലും കച്ച​വ​ട​മാ​യാ​ലും, ആൾ​ക്ഷാ​മം പരി​ഹ​രി​ക്കാൻ മറ്റു​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളെ ഇറ​ക്കു​മ​തി ചെ​യ്താ​ണു് കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നട​ത്തി​യ​തെ​ങ്കി​ലും, വരും​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പോ​രെ​ന്നാ​യി, കട​ന്നു​ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന ഗ്രാ​മ​സഭ. ആണു​ങ്ങൾ​ക്കു് വധു, ഗാ​ന്ധാ​ര​യിൽ എന്ന അനു​മ​തി​യോ​ടെ ബന്ധു​ക്കൾ പോ​വു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ അതി​ലൊ​ര​വ​സ​രം കണ്ടു: മാ​ടു​ക​ളെ ഇറ​ച്ചി​വി​ല​യ്ക്കു കൊ​ടു​ക്കും, രുചി ഉറ​പ്പി​ക്കാം, ഞങ്ങൾ​ക്ക​തൊ​രു വരു​മാ​ന​മാ​യി. നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്താ​ണു് വേ​ണ്ട​തു്, വി​ല​ക്കു​റ​വിൽ, കറ​വ​വ​റ്റിയ നാൽ​ക്കാ​ലി മതിയോ?”

“കീ​ഴ​ട​ങ്ങൽ​നി​ബ​ന്ധന പാ​ലി​ച്ചു നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​യി വന​വാ​സ​ത്തി​നു വി​നീ​ത​രാ​യി നട​ന്നു​നീ​ങ്ങു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഇരു​ഭാ​ഗ​ത്തും, ഉയർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച ചാ​ട്ട​വാ​റു​മാ​യി നി​ങ്ങ​ളെ​ന്തി​നാ ഇങ്ങ​നെ കാ​ര്യ​മി​ല്ലാ​തെ അട്ട​ഹ​സി​ക്കു​ന്ന​തു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, മു​ഖ​പ​രി​ച​യ​മു​ള്ള ഇളമുറ കൗ​ര​വ​നോ​ടു് ധാർ​മി​ക​രോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ക്ഷോ​ഭി​ച്ചു.

“ഇന്ന​ലെ ഇതേ സമ​യ​ത്തു് ഞങ്ങൾ തന്നെ​യാ​ണു് ‘ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ​യും മഹാ​റാ​ണി’യെയും വെ​ഞ്ചാ​മ​രം വീശി നഗ​ര​വാ​തിൽ മുതൽ കൊ​ട്ടാ​രം​വ​രെ ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം ആചാ​ര​വെ​ടി​യു​മാ​യി ആന​യി​ച്ച​തു്. ചൂ​തു​ക​ളി​ക്കു് ശേഷം നേരം പു​ലർ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, നി​യ​തി​യു​ടെ തട്ടു് ഉയർ​ന്ന​തും താ​ണ​തും, ഇവ​രാ​റു​പേർ ഞങ്ങ​ളു​ടെ അടി​മ​കൾ ആയതും, നാം ആഘോ​ഷി​ക്കെ​ണ്ടേ?”, കൗരവൻ ആഞ്ഞു​വീ​ശിയ ചാ​ട്ട​യിൽ അർ​ദ്ധ​ന​ഗ്ന ഭീമൻ പു​ള​ഞ്ഞു.

2024-09-11

“മൗനം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു “അതോ, ഉള്ളിൽ കെ​ട്ടു​പൊ​ട്ടു​ന്നൊ​രു കൊ​ടും​കാ​റ്റു​ണ്ടോ?”

“ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം പ്ര​വി​ശ്യ​യു​ടെ ഇഷ്ട​ദാ​ന​പ​ത്ര​വു​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ വധു​വു​മൊ​ത്തു ഭാ​ഗ്യാ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി പടി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ കൂ​ടെ​കൂ​ടാ​തെ, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ തു​ടർ​ന്ന​തി​ലെ പ്ര​യോ​ഗി​ക​ബു​ദ്ധി പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ പ്ര​ശം​സാ​വ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു. പോ​വു​ന്ന​തു് ഘോ​ര​വ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണു് കു​ടിൽ​കെ​ട്ടി തു​ട​ങ്ങ​ണം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു കു​ടും​ബ​ജീ​വി​തം അഞ്ചു​പേ​രിൽ​നി​ന്നും ഗർഭം ധരി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു ജന്മം നൽകണം പോ​റ്റി​വ​ളർ​ത്ത​ണം ഭാവി ശോ​ഭ​ന​മാ​വു​മോ പണി​യെ​ടു​ത്തു നടു​വൊ​ടി​ക്കു​മോ എന്നു് ആധി​പ്പെ​ടു​ന്ന ജീവിത ക്ര​മ​ത്തിൽ​നി​ന്നും “ഞാൻ​ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കൊ​പ്പം” എന്ന വാ​ക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ. മക്കൾ​ക്കെ​ന്തു സഹായം നേ​ടി​ക്കൊ​ടു​ത്തു എന്നാ​ണു ചാർ​വാ​ക​ന്റെ ചോ​ദ്യം. അന്തഃ​പുര വാർ​ത്ത​കൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് കൈ​മാ​റാൻ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കഴി​ഞ്ഞു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അവി​വാ​ഹി​ത​രാ​യി​രി​ക്കെ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഞാൻ നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ത്തു ആപൽ​ഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ തു​ണ​ച്ചു അഞ്ചു വധു​ക്ക​ളാൽ പൊ​ട്ടി​ത്ത​ക​രു​മാ​യി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​കൂ​ട്ടാ​യ്മ നി​ല​നിർ​ത്താൻ ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ തള​ച്ചു. മധു​വി​ധു ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണം, പ്ര​സ​വം, നവജാത ശി​ശു​ക്ഷേ​മം, സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. ഞാൻ മഹാ​റാ​ണി​യായ കാ​ല​ത്തു ഇളമുറ റാ​ണി​പ​ദ​വി മാ​ത്ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കൊ​പ്പം അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ. ചാര കണ്ണി​യാ​വാ​തെ, പൂ​ങ്കാ​വ​നം ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു പ്ര​കൃ​തി​ജീ​വ​നം എന്നീ ജീ​വി​താ​ഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യി. ഇതി​ലൊ​ക്കെ ചാർ​വാ​ക​നോ​ടെ​ന്ന​ല്ല, ഞാൻ ആരോ​ടു് പറയണം എന്തു്?”

“ഇതാ എന്റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വൾ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു എന്നു് പ്ര​ണ​യ​ഭീ​മൻ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​രി​കി​ലേ​ക്കൊ​രു കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യെ​പോ​ലെ വി​ല​പി​ച്ച​പ്പോൾ, ‘അർ​ജു​ന​നു​മാ​യി അഞ്ചി​ലൊ​ന്നി​ല​ധി​കം അനർ​ഹ​മാ​യി അഭി​ര​മി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടെ’ന്നു നി​ങ്ങൾ ‘ദാർ​ശ​നി​ക​നോ​ട്ട’ത്തോ​ടെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​തിൽ നി​ന്നെ​ന്താ​ണു് വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തു്?,. ‘മഹാ​പ്ര​സ്ഥാന’ത്തി​ലും പരി​ത്യാ​ഗി​ക​ളാ​വാ​തെ ‘തി​രു​ഹൃ​ദയ’ങ്ങൾ കു​ഴ​ഞ്ഞു​മ​റി​യു​ന്ന​തു് ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ രതി​മാ​ത്സ​ര്യ​ത്തി​ലെ​ന്നോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അവൾ ഞങ്ങ​ളെ നി​ഷ്ഠൂ​ര​മാ​യി മോ​ഹി​പ്പി​ച്ച​തൊ​ന്നും നി​ങ്ങൾ അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​മ​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ. എല്ലാം മറ​ന്നു അവൾ​ക്കു ഇരു​കൈ​ക​ളും നീ​ട്ടി​യ​പ്പോ​ള​വ​നെ​ന്നെ ‘കപ​ട​നാ​ട്യ​ക്കാ​രൻ’ എന്ന​വ​മ​തി​ച്ചു. ഇതാ, യാത്ര പറ​യാ​തെ പൊ​ടു​ന്ന​നെ അവ​സാ​നി​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ​ക്ക​ങ്ങ​നെ തി​രി​ച്ച​ടി​ക്കാൻ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യിൽ​നി​ന്നും പി​ടി​വ​ള്ളി. അർ​ജു​ന​നു​മാ​യി എക്കാ​ല​വും പു​ലർ​ത്തിയ ‘അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധം’ ഉച്ച​ത്തിൽ പര​സ്യ​മാ​ക്കുക!, അത്ര​യ​ല്ലേ ‘അഹിം​സാ​ത്മ​ക​മാ​യി ചെ​യ്യാ​നാ​വൂ!”, കൂ​ടെ​കൂ​ടിയ നായ വാ​ലാ​ട്ടി.

2024-09-12

“ആയു​ധ​മ​ത്സ​ര​ത്തിൽ അവൻ ജയി​ച്ചു​വോ? അതോ, തി​രു​ഹൃ​ദ​യം കബ​ളി​പ്പി​ക്ക​ലി​ലൂ​ടെ കവർ​ന്നു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാല രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി. സ്വ​യം​വ​ര​ത്തി​നു ശേഷം വധു ആശംസ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന നേരം.

“ബന്ധു​ക്കൾ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ച ആശ​യ​ക്കു​ഴ​പ്പം നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. കൃ​ഷ്ണൻ വഴി കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ അർ​ജ്ജു​നൻ യു​വ​പോ​രാ​ളി. എന്നാൽ മത്സ​ര​ത്തിൽ ജയി​ച്ചു എന്ന സാ​ങ്കേ​തിക കാ​ര​ണ​ത്താൽ അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കിയ, ആ ശോ​ഷി​ച്ച ‘ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ’ സ്വ​ത്വം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണം എന്നു തന്നെ​യാ​ണു് ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്നൻ മു​ന്നോ​ട്ടു് വച്ച ആവ​ശ്യം. “നി​ങ്ങൾ ശരി​ക്കും ആരാ​ണു്” എന്നു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, വാ​ര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ലം ശത്രു​നീ​ക്കം ഏക​ച​ക്ര, പര​സ്പ​ര​ബ​ന്ധ​മി​ല്ലാ​തെ ‘മത്സര വിജയി’ പു​ല​മ്പി. അസ്തി​ത്വ പ്ര​തി​സ​ന്ധി നേ​രി​ടു​ന്നു​ണ്ടു് എന്നു് വ്യ​ക്ത​മാ​യി. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നും മത്സ​രാർ​ത്ഥി​യാ​യി​വ​ന്ന ഒരു യു​വ​കോ​മ​ളൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, രഹ​സ്യ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു, അന്നം ചോ​ദി​ച്ച ആറോളം ആദി​വാ​സി​ക​ളെ ചു​ട്ടു​കൊ​ന്ന കു​ന്തി​യും മക്ക​ളും ഈ വഴി ഒരു പക്ഷേ, വരും, എന്ന ചാ​ര​മൊ​ഴി സഹോ​ദ​രൻ ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്ന​നെ അറി​യി​ക്കു​മ​ല്ലോ. മത്സ​രാർ​ത്ഥി​യാ​വാൻ മടി​ക്കി​ല്ല. കണ്ണിൽ പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ കൃ​ത്രി​മ​വേ​ഷം ധരി​ക്കാ​നും തയ്യാ​റാ​വും. കബ​ളി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ കരുതൽ വേണം മത്സ​രം ജയി​ച്ചി​ട്ടും അവ​ഗ​ണ​ന​യിൽ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​വേ​ഷ​ധാ​രി​കൾ ഒതു​ങ്ങി.”

2024-09-13

““എന്തു് പറ്റി ഉണ്ണീ!” എന്നു് വി​ല​പി​ച്ചു നി​ങ്ങൾ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ അരി​കി​ലേ​ക്കോ​ടി​ച്ചെ​ന്ന​തു ഭീമനെ പ്ര​കോ​പി​പ്പി​ച്ച​ല്ലോ. ഭീ​മ​നേ​ട്ടം അഭി​ന​ന്ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം നി​ങ്ങൾ, ‘തനി​സ്വ​ഭാ​വം’ കാ​ണി​ച്ചു എന്നാ​ണു നകുലൻ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​തു്”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പതി​നെ​ട്ടാം ദിവസം സന്ധ്യ.

“മതി​പ്പു​തോ​ന്നു​ന്ന പ്ര​വർ​ത്തി കൗരവൻ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് കണ്ടി​ട്ടും, പ്ര​തി​യോ​ഗി​യാ​യി ആക്ര​മി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. പൊ​തു​ഇ​ട​ത്തിൽ കൗ​ര​വ​മു​ഖ്യൻ മാ​ര​ക​മാ​യി മു​റി​വേൽ​ക്കു​മ്പോൾ, ആക്ര​മി​ച്ച​തു് പാ​ണ്ഡ​വ​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും, മു​റി​വേ​റ്റ​വ​നെ സാ​ന്ത്വ​നി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. വിധി എഴു​തു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, ‘കാ​പ​ട്യ​ത്തി​ന്റെ നി​റ​കുട’മെ​ന്നെ​ന്നെ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കാം. തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അഖ​ണ്ഡത സം​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത കൗ​ര​വർ​ക്കാ​ത്മ​ശാ​ന്തി​ക്കാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തിൽ കൂ​ട്ട​പ്രാർ​ത്ഥ​ന​ക്കു ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ക്ക​ണം. ജേ​താ​വെ​ങ്കി​ലും കര​ളി​ലു​ണ്ടു് കനി​വു്!”

“കൗ​ന്തേ​യ​രും തു​ട​ങ്ങി​യോ ചി​ത്ര​ര​ചന?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അവ​സാ​ന​കാ​ലം.

“ഭീമൻ സ്മൃ​തി​നാ​ശ​രോ​ഗി എന്നു നി​ങ്ങൾ അര​മ​ന​വാർ​ത്ത പൊ​ലി​പ്പി​ച്ച​ശേ​ഷം, ഞാനും സഹ​ദേ​വ​നും, ജൈ​വ​പി​തൃ​ക്ക​ളായ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ ആസ്ഥാ​ന​വൈ​ദ്യ​ന്മാർ അശ്വി​നി​ദേ​വ​ത​ക​ളെ​ക്ക​ണ്ടു, ഇനി​യെ​ന്തു തു​ടർ​ചി​കി​ത്സ വേ​ണ​മെ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഭീ​മ​ന്റെ ഭൂ​ത​കാ​ല​ജീ​വി​ത​വു​മാ​യി ബന്ധ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ ഛാ​യാ​ചി​ത്ര​ങ്ങൾ നി​റ​ക്കൂ​ട്ടോ​ടെ വര​ക്കാൻ പരീ​ക്ഷ​ണാ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ അശ്വി​നീ ദേ​വ​ത​കൾ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു. ഭീഷ്മ, ദ്രോണ, വി​ദു​ര​രു​ടെ ചി​ത്ര​ങ്ങൾ കാ​ണി​ച്ചു, ആരെ​യും തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി പശ്ചാ​ത്ത​ല​ത്തി​ലു​ള്ള മു​ഖ്യ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ചി​ത്ര​ര​ച​ന​കൾ പിൻ​വ​ലി​ക്കും മു​മ്പു്, ഘടോൽ​ക്കച ചി​ത്രം ഒരുൾ​പ്രേ​ര​ണ​യിൽ, ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലെ ദാർ​ശ​നി​കൻ കൂ​ടി​യായ സഹ​ദേ​വൻ വര​ച്ചു​കാ​ണി​ച്ചു. അതിൽ തറച്ച ഭീ​മ​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ ജലാർ​ദ്ര​ങ്ങ​ളാ​യി. മുഖം ചു​വ​ന്നു തു​ടു​ത്തു, “പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നെ, അർ​ജ്ജു​ന​നെ കർ​ണ്ണ​ന്റെ കൂ​ര​മ്പിൽ നി​ന്നും രക്ഷി​ക്കാൻ നി​ന്നെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൃ​ഷ്ണൻ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. ചതി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും നീ പിതൃ സഹോ​ദ​രൻ പാർ​ത്ഥ​ന്റെ ജീ​വൻ​ര​ക്ഷ​ക്കാ​യി സ്വയം ബലി​ദാ​നി​യാ​വാൻ, ശത്രു​കർ​ണ്ണ​നു മു​മ്പിൽ പോ​രാ​ടി, കർ​ണ്ണ​ദി​വ്യാ​സ്ത്ര​ത്തിൽ നീ അങ്ങ​നെ ഞങ്ങ​ളു​ടെ കൺ​മു​മ്പിൽ കത്തി​യ​മർ​ന്നു.” എന്നു വി​ല​പി​ച്ചു കൊ​ണ്ട​വൻ സം​ര​ക്ഷി​ത​വ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ‘മകനേ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ’ നി​ല​വി​ളി​യോ​ടെ താളം തെ​റ്റി​യി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. വര​ക്കാൻ ഇനി ദു​ശ്ശാ​സ​ന​മു​ഖ​വും വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​വും. സ്മൃ​തി നാ​ശ​ചി​കി​ത്സ​ക്കാ​യി, സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ ദു​ശ്ശാ​സ​ന​നെ പാ​ണ്ഡ​വർ പൊ​തു​ചെ​ല​വിൽ ചിത്ര കഥാ​പാ​ത്ര​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കെ​തിർ​പ്പു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും പരീ​ക്ഷണ വര തു​ണ​ക്കു​മോ ഒരു​ണർ​ത്തു​പാ​ട്ടാ​ക്കാൻ!”

“കൗരവർ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് ചെയ്ത അന്യാ​യ​ത്തി​നു വി​ധ​വ​കൾ എന്തു് പി​ഴ​ച്ചു എന്ന നി​ല​പാ​ടി​നെ​ന്തു​ണ്ടു് മറു​പ​ടി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ സ്വയം ‘സു​ഖ​വാ​സ​കേ​ന്ദ്രം’ വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​വ​സ​തി ഉണ്ടാ​ക്കി. ആറു​പേർ​ക്കു ആറു​മു​റി​കൾ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​റി​ക്കു മാ​ത്ര​മാ​യി അക​ത്തു സാ​ക്ഷ​യു​ള്ള വാതിൽ. ആരാ​ണു് ഇട​പെ​ട്ട​തെ​ന്ന​റി​യി​ല്ല തറ​വി​സ്തീർ​ണ്ണം അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി കൗ​ര​വ​ആ​ജ്ഞ കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു വന്നു. നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ, ഒരു കൊ​ച്ചു കി​ട​പ്പറ മാ​ത്രം. ഉറ​ക്കം മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല പ്ര​ശ്നം, എന്തു് സൗ​ജ​ന്യ പ്ര​കൃ​തി ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും കാണും കർശന കൗ​ര​വ​നി​രീ​ക്ഷണ കണ്ണു. അടി​മ​ത്തം മോശം ‘ആശയം’ മാ​ത്ര​മ​ല്ലെ​ന്നു് വ്യ​ക്ത​മായ ആസു​ര​കാ​ലം. ഇരി​ക്കു​ന്ന​തും നിൽ​ക്കു​ന്ന​തും ഉറ​ങ്ങു​ന്ന​തും ഇണ​ചേ​രു​ന്ന​തും വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തും കൗരവർ ഉറ്റു നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് എന്ന അശാ​ന്ത തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ! ഉറ​പ്പി​ച്ചു, അവസരം കി​ട്ടി​യാൽ തി​രി​ച്ച​ടി​ക്കുക കൗ​ര​വ​രു​ടെ ‘തറ​വി​സ്തീർ​ണ്ണം’ മാ​ത്ര​മാ​വി​ല്ല: വിരൽ കീറി രക്ത പ്ര​തി​ജ്ഞ. കൗരവ രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ അന്തഃ​പ്പു​ര​ത്തിൽ നി​ന്നും കു​ടി​യി​റ​ക്കി പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​ഇ​ടു​ക്കു​തൊ​ഴു​ത്തിൽ പാർ​പ്പി​ക്കാൻ ഉറ​പ്പി​ച്ച​തു് അങ്ങ​നെ. അവർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ചെ​ല​വ​ഴി​ക്ക​രു​തു് നി​ങ്ങൾ എഴു​ത്താ​ണി​യും ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തും!”

“അം​ഗ​രാ​ജാ​വു് കർണനെ നീ രാ​ജ​വ​സ​തി​യിൽ, അഭി​മു​ഖം ചെ​യ്തെ​ന്നോ, അതോ നി​ന്നെ കർ​ണ്ണൻ ചെ​യ്തു​വോ അഭി​മു​ഖം?”, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ അവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ പ്ര​ഭാ​ത​ഭ​ക്ഷ​ണം കഴി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഇരു​വ​രും.

“കാ​ലി​ന്മേൽ കാൽ​ക​യ​റ്റി​വ​ച്ചു് കൈ​വി​റ​പ്പി​ച്ചു കർ​ണ്ണൻ രാ​ഷ്ട്രീയ ശരി​യ​ല്ലാ​ത്ത​വി​ധം കണ്ണു​തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി.”

“നീ ഏതു സൂ​ത​ന്റെ മകൾ?” എന്നാ​യി​രു​ന്നു വിരൽ ചൂ​ണ്ടി ആദ്യ​ചോ​ദ്യം, “സൂ​ത​കു​ടും​ബ​മ​ല്ലെ​ന്നു” പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, മറ​ച്ചു​വെ​ക്കാ​ത്ത ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ, “എന്നാൽ നീ ഏതു കൗ​ര​വ​ന്റെ മകൾ?”, എന്നാ​യി. കൌ​ര​വ​കു​ടും​ബ​മ​ല്ലെ​ന്നു അനി​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, “പി​ന്നെ നീ?” എന്നു് കാൽ ഇറ​ക്കി​വ​ച്ചു് എനി​ക്കു നേരെ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി. ജ്വാ​ലാ​മു​ഖീ പു​രോ​ഹി​ത​നു ദേ​വ​നർ​ത്ത​കി​യിൽ ജനി​ച്ച​വൾ, ആദ്യ​കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൂ​ടി​യായ അമ്മ എന്നു് കു​ടും​ബ​വൃ​ക്ഷം വി​സ്ത​രി​ച്ച​പ്പോൾ, എഴു​ന്നേ​റ്റു കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യോ​ടെ​ന്ന​പോ​ലെ കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു മു​ത്ത​മി​ട്ടു, “എങ്കിൽ പ്രി​യേ, നാം ഇരു​വർ​ക്കും അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ അതി​വി​ശി​ഷ്ട ജനി​ത​കം! “ദി​വ്യ​ക​വ​ച​ങ്ങൾ വലി​ച്ചൂ​രി അപ​രി​ചി​ത​നു് ദാനം ചെ​യ്തി​ട്ടും, ആഭി​ജാ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ അടി​വ​സ്ത്രം അഴി​ച്ചു​മാ​റ്റാ​ത്ത, സഭാ​പ​തി!”, കു​ടും​ബ​പു​രാ​ണം കേ​ട്ടു് വലഞ്ഞ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ പന​യോ​ല​യും എഴു​ത്താ​ണി​യു​മാ​യി തൊ​ഴി​ലി​ട​ത്തേ​ക്കു നീ​ങ്ങി.

2024-09-14

“മന്ന​ന​ല്ലേ മദ്ര രാ​ജാ​വു്! എന്നി​ട്ടു​മെ​ന്താ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ സൂത പു​ത്ര​നായ കർ​ണ്ണ​ന്റെ തേ​രാ​ളി​യാ​യ​തു? പോ​രാ​ട്ടം കാ​ണു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വാ​സി​കൾ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. യു​ദ്ധ​രം​ഗ​ത്തി​ലു​മി​ല്ലേ, രാ​ജ​വം​ശ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ബന്ധ​പ്പെ​ട്ട ശ്രേ​ണീ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളി​ലെ വലു​പ്പ​ച്ചെ​റു​പ്പ​ങ്ങൾ? അതോ, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നി​ങ്ങ​ളെ കു​രു​ക്കി​യോ?”, മാ​ദ്രി​സ​ഹോ​ദ​ര​നായ ശല്യൻ എന്ന രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പരേ​ത​സ​ഹോ​ദ​രി മാ​ദ്രി​യു​ടെ പു​ത്ര​ന്മാ​രായ നകു​ല​നെ​യും സഹ​ദേ​വ​നെ​യും മറ​ന്നി​ട്ടൊ​ന്നു​മ​ല്ല കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​യാ​യി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ, എന്തു് ചെ​യ്യാ​നും, മദ്ര സൈ​ന്യ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഇറ​ങ്ങി​യ​തു്. യു​വ​മാ​ദ്രി​യെ പാ​ണ്ഡു ചി​ത​യി​ലെ​റി​ഞ്ഞ കൗ​ശ​ല​ക്കാ​രി കു​ന്തി​യോ​ടെ​നി​ക്കു​ള്ള നീരസം മറ​ച്ചു​വ​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാർ യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​രം കൗ​ന്തേ​യ​രിൽ നി​ന്നും നേ​രി​ടാ​വു​ന്ന അധി​കാ​ര​ഭീ​ഷ​ണി കണ​ക്കി​ലെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടേ? കർ​ണ്ണൻ രക്ഷ​പ്പെ​ട്ടാൽ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​മേ​ലെ മൂ​പ്പി​ളമ ഉന്ന​യി​ച്ചു, നകു​ല​നെ​യും സഹ​ദേ​വ​നെ​യും പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ക്കു​മെ​ന്ന​താ​ണു് സാ​ധ്യത. മാ​ദ്രി പു​ത്ര​ന്മാർ കഥ​യൊ​ന്നു​മ​റി​യാ​തെ എന്നെ വധി​ച്ചാ​ലും, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു ശേഷം അവ​രു​ടെ താൽ​പ്പ​ര്യം സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ക​യെ​ന്ന​ത​ല്ലേ മാ​ദ്രി​സ​ഹോ​ദ​രൻ ഏറ്റെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട നി​യോ​ഗം? സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യോ​ടെ ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, ‘യു​ദ്ധ​മുറ’കൾ കർ​ണ​നു​നേ​രെ, തേ​രാ​ളി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, പ്ര​യോ​ഗി​ക്കും. സർവ്വ സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നാ​ണ​വൻ എന്ന പരി​ഗ​ണന കൊ​ടു​ക്കാ​തെ, പരി​ഹ​സി​ക്കും, ആജ്ഞ തി​ര​സ്ക​രി​ക്കും, ആപ​ത്തിൽ പി​ന്തു​ണ​ക്കാ​തെ മാ​റി​നിൽ​ക്കും, കൊ​ല​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി​നിൽ​ക്കും. മാ​ദ്ര​ര​ക്തം ജല​ത്തേ​ക്കാൾ സാ​ന്ദ്രത കൂ​ടി​യ​താ​ണെ​ന്ന​പ്പോൾ പു​റം​ലോ​കം അറി​യും!”

“പര​മാ​ധി​കാ​രം ദു​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്നു്, ദാർ​ശ​നി​ക​നെ പോലെ വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു് നോ​ക്കി നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടു് ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ, അധി​കാ​ര​വി​സ്തൃ​തി പോരാ എന്നു് തോ​ന്നി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ, സത്യ​വ​തി തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​തു്, ശന്ത​നു​വി​നു് ‘അന്ത്യ​ര​ഥ​യാ​ത്ര’ക്കു് സമ​യ​മാ​യി!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. സത്യ​വ​തി, പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളായ അംബിക അം​ബാ​ലിക എന്നി​വർ​ക്കൊ​പ്പം വന​വാ​സ​ത്തി​നു പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന പ്ര​ഭാ​തം.

“അതു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ എന്റെ അച്ഛൻ ശന്ത​നു​വി​ന്റെ മര​ണ​ത്തിൽ അന്നേ തോ​ന്നിയ ദു​രൂ​ഹത അന്വേ​ഷി​ക്കാൻ എനി​ക്കാ​വാ​തെ പോ​യ​തും? സത്യ​വ​തി എന്റെ ചി​റ്റ​മ്മ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും (എന്റെ ‘അമ്മ ഗംഗയെ ഇതിൽ നി​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യ​രു​തു്!), പ്രാ​യ​ത്തിൽ ഇളമുറ. അധി​കാ​ര​മോ​ഹി​യാ​ണു് അവ​ളെ​ന്നു വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു് അവ​ഹേ​ള​ന​പ​ര​മാ​യി​ട്ട​ല്ല അധി​കാര അഭി​ലാ​ഷം സൂ​ചി​പ്പി​ക്കാൻ. പരി​ഭ​വം അതൊ​ന്നു​കൊ​ണ്ടു​മ​ല്ല. പവി​ത്ര​മെ​ന്നു അതു​വ​രെ സ്വ​കാ​ര്യ അഹ​ങ്കാ​ര​മാ​യി മേ​നി​ന​ടി​ച്ച ആജീ​വ​നാ​ന്ത ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​ത്തിൽ നി​ഷ്പ്ര​യാ​സം സത്യ​വ​തി വി​ള്ളൽ വീ​ഴ്ത്തി. നോ​ട്ടം സ്പർ​ശം വാ​മൊ​ഴി—ഓരോ​ന്നി​ലും, കത്തു​ന്ന പെൺ സ്വാ​ധീ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു അവ​ളു​ടെ മധ്യ​വ​യ​സ്സി​ലും. പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ ബലി​യായ മാ​ദ്രി​യെ നി​ങ്ങൾ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ, ഉള്ളിൽ ഞാൻ ചോ​ദി​ക്കും, എത്ര നി​സ്സാ​ര​മാ​യാ​ണു്, സതി ചെ​യ്യാ​തെ, അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ‘സ്ഥി​രം ക്ഷ​ണി​താ’വാ​ക്കി എന്നെ വരു​തി​യി​ലാ​ക്കി​യ​തും, ഭര​ണ​ച​ക്രം തി​രി​ക്കു​ന്ന മഹാ​റാ​ണി​യാ​യ​തും. ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഈ നാ​ട്ടി​ലെ ഏകാ​ധി​പ​തി​യാ​യ​തും. ഈ പ്രാ​യ​ത്തിൽ എന്നെ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ക്ക​രു​തേ, ഓർമ്മ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​ത​റും!”

“വി​രാ​ട​യിൽ പാ​ച​ക​ക്കാ​രൻ ആയി​രു​ന്ന​യാൾ യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ പ്ര​തി​രോധ വകു​പ്പു് മേ​ധാ​വി! എങ്ങ​നെ വി​ല​യി​രു​ത്തു​ന്നു ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ തി​ള​ച്ചു​മ​റി​യു​ന്ന ആ ഒളി​വു​കാ​ല​ഘ​ട്ടം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​യർ​ത്ത​ദ്ധ്വാ​നി​ച്ചു വേണം നീ മൂ​ന്നു നേ​ര​വും വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കാൻ, എന്ന ബോ​ധോ​ധ​യ​മു​ണ്ടാ​യി. വന​വാ​സ​ക്കാല അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര ഭക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ വി​പ​ണി​വില, വി​രാ​ട​ഊ​ട്ടു​പു​ര​യിൽ വി​ശ്രമ മി​ല്ലാ​തെ ദേ​ഹാ​ദ്ധ്വാ​നം ചെ​യ്തു, കൂ​ട്ടു​പ​ലി​ശ​യ​ട​ക്കം പ്ര​കൃ​തി​ക്കു തി​രി​ച്ച​ട​ച്ചു എന്ന ആശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണു്, വി​ര​ലിൽ എണ്ണാ​നു​ള്ള സൈ​ന്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പ്ര​തി​രോധ ചുമതല! ശി​ര​സ്സിൽ കൈ​വ​ച്ചു അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കൂ”.

“പു​രോ​ഗ​മ​ന​വാ​ദി​ക​ളായ ഞങ്ങൾ അനു​വ​ദി​ച്ച ആവി​ഷ്കാര സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തു, നേരം വെ​ളു​ത്താൽ അരമന ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ സൗ​ജ​ന്യ ഭക്ഷ​ണ​വും കഴി​ച്ചു അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ണ്ണ നി​ര​ങ്ങി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നാ​ണ​മി​ല്ലാ​തെ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന ഓരോ തല​തി​രി​ഞ്ഞ ചോ​ദ്യ​ത്തി​നും നീ, വസ്തു​ത​ക്കു് ചേ​രാ​ത്ത​വി​ധം മറു​പ​ടി പറ​യു​ന്നു എന്നു് അഞ്ചു​പേർ​ക്കും കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി, പാ​ഞ്ചാ​ലീ നി​ന്നോ​ടു് പരി​ഭ​വ​മു​ണ്ടു്. കൗ​ര​വ​രാജ വധു​ക്കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പറ​ഞ്ഞു രസി​ക്കാൻ വേണ്ട അര​മ​ന​വി​ഴു​പ്പു് നിർ​മ്മി​തി, ഞങ്ങ​ളു​ടെ ചെ​ല​വിൽ വേണോ? ദു​ഷി​ക്ക​ണോ?”, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ സന്ദർ​ഭ​ത്തി​നു​യോ​ജി​ച്ച ഗൗ​ര​വ​മു​ഖ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളോ​ടെ പി​ന്തു​ണ​ച്ചു.

“സന്തു​ഷ്ട​ദാ​മ്പ​ത്യ​മാ​ണി​വി​ടെ​യെ​ന്നു ‘വസ്തുത’ക്കു ചേ​രു​ന്ന’ വിധം ഉദാ​ഹ​ര​ണ​ങ്ങൾ തറ​പ്പി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞാൽ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് തി​രി​ച്ചു കി​ട്ടു​മോ, ചൂ​തു​ക​ളി​യിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട സ്വ​ത്തും പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​വും?”

“അഴി​ഞ്ഞു​ല​ഞ്ഞു മു​ഖ​മ​ട​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​ന്ന മുടി പതി​മൂ​ന്നു വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു​ശേ​ഷം കെ​ട്ടി​വ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ, ചു​ടു​കൌ​ര​വ​ച്ചോര പു​ര​ട്ട​ണ​മെ​ന്ന​തു് പ്ര​തി​ജ്ഞ​യിൽ ഒഴി​വാ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത ഒരാ​വ​ശ്യ​മാ​ണോ, അതോ, ‘തൈലം’ ആല​ങ്കാ​രി​ക​മാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദി​വ്യാ​യു​ധ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധം ചെ​യ്യു​ക​യെ​ന്നു് പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടിൽ മേ​നി​പ​റ​യു​മെ​ങ്കി​ലും, യു​ദ്ധ​കാ​ഹ​ള​മു​യർ​ത്തി കൗ​ര​വ​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലെ​ത്തി​ക്കാൻ ഈ ചോ​ര​പ്പെ​രുമ ഇട​യ്ക്കി​ടെ മു​ടി​കൊ​ണ്ടെ​ന്റെ മു​ഖം​മൂ​ടി അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വ​ത്തിൽ ഞാൻ വർ​ണി​ക്ക​ണം”. കെ​ട്ടി​വ​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും നി​ത്യ​വും കഴു​കി​യു​ണ​ക്കിയ മു​ടി​യ​വൾ ആകർഷക കൈ​നീ​ക്ക​ത്തിൽ പി​ന്നി​ലെ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു പാ​തി​രാ കൂ​രി​രു​ട്ടു പോലെ ദു​രൂ​ഹ​മാ​യി പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു.

2024-09-15

“നവ​വ​ധു​യാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി വി​രു​ന്നു​ക​ളിൽ പങ്കെ​ടു​ത്ത ദി​ന​ങ്ങൾ പങ്കി​ടാ​മോ? ‘കൗരവ കു​റു​ന​രി​കൾ’ പാ​ണ്ഡ​വർ ക്കെ​തി​രെ അധ്വാ​നി​ക്കു​ന്ന ഇട​മാ​ണ​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആരാ​ധ​ന​യിൽ കു​റ​ഞ്ഞൊ​ന്നും സന്ദർ​ശ​ക​രിൽ കണ്ടി​ല്ല. ഗാ​ന്ധാ​രം മുതൽ കലിം​ഗം​വ​രെ ചെ​റു​തും വലു​തു​മാ​യി നൂ​റോ​ളം രാ​ജ​വം​ശ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് വന്ന മനോ​ഹ​രി​ക​ളായ രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ ആഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും ഉട​യാ​ട​ക​ളി​ലും മു​ടി​യി​ലും തൊ​ട്ടു ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം കൌ​തു​കം കാ​ണി​ച്ചെ​ങ്കിൽ, നി​ങ്ങൾ പറഞ്ഞ നൂറു ആൺ​കു​റു​ന​രി​കൾ കമ്പം കാ​ണി​ച്ച​തു് അഴ​ക​ള​വു​ക​ളിൽ! ഇരു​നൂ​റു കൊ​തി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ‘കാ​മാ​ക്ഷി​കൾ’ നീ​ന്തൽ​കു​ള​ത്തി​ലും ഊഞ്ഞാ​ലി​ലും ഗംഗ തീ​ര​ത്തും ആരാ​ധ​ന​യോ​ടെ പി​ന്തു​ട​രുക, കോ​രി​ത്ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പൊ​ന്നിൻ​ചെ​പ്പു ദി​ന​ങ്ങൾ! ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ ‘പൂ​മൂ​ടൽ’ ഉൽ​സ​വാ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​തി​നു യോ​ജി​ക്കാ​ത്ത പന്ത്ര​ണ്ടു കഴു​കൻ​ക​ണ്ണു​കൾ എന്നെ​യ​പ്പോൾ ഇര​യെ​ന്ന പോലെ വേ​ട്ട​യാ​ടി: പഞ്ച പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഒരു കു​ന്തി​യും”.

2024-09-20

“ഭർ​ത്തൃ​മാ​താ​വി​നെ പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന പരി​പാ​ടി ചെ​യ്യാൻ മാ​ത്രം കു​ന്തി നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഇപ്പോ​ഴും അത്ര​മേൽ പ്രി​യ​ങ്ക​രി​യാ​ണോ, അതോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“വൈ​കാ​രി​ക​വും ഭൗ​തി​ക​വു​മായ അകലം പാ​ലി​ച്ചു ആവു​ന്ന​ത്ര ഞങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും മാറി നി​ല്ക്കാൻ വി​വേ​കം കാ​ണി​ച്ച വനി​ത​യാ​ണ​വർ എന്ന​തിൽ അഭി​പ്രായ സമ​ന്വ​യ​മു​ണ്ടു്. പക്ഷേ, ഇന്നു് അര​ങ്ങേ​റ്റ മൈ​താ​ന​ത്തിൽ, എന്റെ അവ​ത​ര​ണ​ത്തിൽ വരു​ന്ന നൃത്ത സംഗീത നാടകം അവരെ പറ്റി​യ​ല്ല. കാ​ലാ​തി​വർ​ത്തി​യാ​വാൻ കാ​ര​ണ​മു​ള്ള ഗാ​ന്ധാ​രീ വി​ലാ​പ​മാ​ണു്, സദ​സ്സിൽ, നി​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ?”, പു​ത്തൻ നൃ​ത്ത​വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി തയ്യൽ​ക്കാർ ശ്ര​ദ്ധ​യാ​കർ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ അഭി​മു​ഖം നി​ല​ച്ചു.

“ദാ​മ്പ​ത്യ​ബാ​ഹ്യ സ്രോ​ത​സ്സു​ക​ളിൽ നി​ന്നാ​ണു്, പാ​ണ്ഡവ കു​ടുംബ നാ​മ​ധാ​രി​ക​ളു​ടെ ബീ​ജ​സ​മ്പാ​ദ​ന​മെ​ന്ന കൗ​ര​വ​പ്ര​ചാ​ര​ണം നി​ങ്ങൾ നി​ഷേ​ധി​ച്ച​താ​യി കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. കു​ന്തി​മാ​ദ്രീ മക്ക​ളു​ടെ ‘പാ​ണ്ഡ​വ​ത്വ’ത്തെ കു​റി​ച്ചു​ള്ള കൗ​ര​വ​ആ​രോ​പ​ണം അടി​സ്ഥാന രഹി​ത​മാ​ണോ? അതോ, വസ്തു​താ​പ​ര​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“മാ​തൃ​ത്വ​മാ​യി​രു​ന്നു മഹനീയ ലക്ഷ്യം. ബീജ ഉറ​വി​ടം ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ വ്യ​വ​സ്ഥാ​പിത അതിർ​ത്തി കട​ക്കു​ന്നു​വോ എന്ന ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു്, അത്ര മതി ശരി​യു​ത്ത​രം. ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ ലൈം​ഗി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യെ കു​റി​ച്ചു് ആദ്യ​രാ​ത്രി മുതൽ സംശയം ഉണ്ടാ​യെ​ങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡു, മഹാ​രാ​ജാ​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​മ്പോൾ, ഷണ്ഡ​നെ​ന്നു മു​ദ്ര​കു​ത്തി വി​വാ​ഹ​മോ​ച​നം നേ​ടാ​വു​ന്ന ഭൗതിക സാ​ഹ​ച​ര്യം എനി​ക്കു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ചെ​ങ്കോൽ അന്ധ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് എറി​ഞ്ഞു കൊ​ടു​ത്തു, കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു പോ​വു​മ്പോൾ, എന്നെ വലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പോയി. വന​വാ​സ​ത്തിൽ വന്യ​ഭാ​വന എന്നെ തു​ണ​ച്ചു. ലാ​വ​ണ്യ​ശാ​രീ​രി​ക​ത​യു​ടെ ലൈം​ഗി​കാ​കർ​ഷ​ക​ത്വം പര​മാ​വ​ധി പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി, രതി​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളെ ഞാൻ ക്ഷ​ണി​ച്ചു, എന്തു​കൊ​ണ്ടു് അപൂർ​വ്വ​യി​നം വൈ​വി​ധ്യ സന്താ​ന​ഭാ​ഗ്യ​ത്തി​നു രഹ​സ്യ​മാ​യി ശ്ര​മി​ച്ചു​കൂ​ടാ? അഭി​ലാ​ഷം പൂ​വ​ണി​ഞ്ഞു, പാ​ണ്ഡു മരി​ച്ചു, ചി​ത​യിൽ മാ​ദ്രി​യെ എറി​ഞ്ഞു, മൊ​ത്തം അഞ്ചു ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളു​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ നി​രാ​ഹാ​രം കി​ട​ന്നു ലോ​ക​ശ്ര​ദ്ധ​യാ​കർ​ഷി​ച്ചു. ഒരു കു​ട്ടി​ക്കും പാ​ണ്ഡു​മു​ഖ​ഛായ ഇല്ലെ​ന്ന ക്ഷു​ദ്ര​ആ​രോ​പ​ണം കൗരവ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നി​റ​ഞ്ഞു. വഴി വിട്ട കു​ന്തി​ര​തി​യു​ടെ സാ​ഹ​സിക കഥകൾ ‘സർ​ഗാ​ത്മക’ കൗരവർ ആ വിധം മെ​ന​യു​മ്പോ​ഴും, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി പാ​ണ്ഡവ കു​ട്ടി​ക​ളെ കു​രു​വംശ കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തും വരെ, ശ്ര​മ​ക​ര​മാ​യെ​ങ്കി​ലും, നയ​പ​ര​മായ മൗനം പാ​ലി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ ത്തി​ലേ​ക്കു പോയി കാടു് വെ​ട്ടി സ്വ​ന്തം നാടു സ്ഥാ​പി​ച്ച​തോ​ടെ, ഇതാ വാ തു​റ​ക്കു​ന്നു. ഇനി നി​ങ്ങൾ രാ​ജ​മാ​താ​ക്ക​ളു​ടെ ഈറ്റി​ല്ല​ത്തിൽ തെ​ളി​വു് പെ​റു​ക്കാൻ ചു​റ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങു​ന്ന​തു് കണ്ടാൽ…” നഖ​മു​ള്ള ചൂ​ണ്ടു വിരൽ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ കണ്ണി​നു നേരെ കു​ന്തി കു​റ്റ​കൃ​ത്യ​ത്തി​നെ​ന്ന​പോ​ലെ നീ​ട്ടി!

2024-09-21

“ഇതാണോ നി​യു​ക്ത മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഔദ്യോ​ഗിക വസതി?”, നി​ല​വി​ലു​ള്ള ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ലെ കൊ​ട്ടാ​രം സർ​വാ​ധി​കാ​രി​ക്കു് നേരെ പാ​ഞ്ചാ​ലി ക്രോ​ധം മറ​ച്ചു​വ​ച്ചു വിരൽ ചൂ​ണ്ടി.

“പദവി സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് നി​ങ്ങൾ​ക്കു് പറ്റിയ തെ​റ്റു് ആദ്യം തി​രു​ത്ത​ട്ടെ. പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു എന്നു് യു​ദ്ധ​നിർ​വ്വ​ഹണ സമി​തി​യു​ടെ അധ്യ​ക്ഷൻ കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട സാ​ക്ഷ്യ പത്രം കി​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല. കി​ട്ടി​യാൽ, പരി​ശോ​ധി​ച്ചു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രിൽ നി​ന്നു് ചെ​ങ്കോൽ ഏറ്റു​വാ​ങ്ങാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് വി​ല​ക്കൊ​ന്നും ഇല്ലെ​ങ്കിൽ, (വനവാസ ശി​ക്ഷ​കാ​ലാ​വ​ധി കഴി​ഞ്ഞാ​ലും, പൗ​രാ​വ​കാ​ശം സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു വ്യ​ക്തത വരണം) നി​ങ്ങൾ​ക്കു അർ​ഹ​ത​പ്പെ​ട്ട പട്ടം ‘മഹാ​റാ​ണി’ എന്നു് മാ​ത്ര​മാ​ണു്. അതും, വേറെ ഭാര്യ ഇല്ലെ​ന്നു നി​യു​ക്ത​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സത്യ​വാ​ങ്മൂ​ലം തരണം. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ സ്വയം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്നു് വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നു് പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ‘വിരൽ ചൂ​ണ്ടി’യുള്ള ചോ​ദ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് വന്നാൽ, നി​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി കരു​തി​വ​ച്ച ഔദ്യോ​ഗിക വസ​തി​ക്കെ​ന്താ ഒരു കു​ഴ​പ്പം? സൂ​ക്ഷി​ക്കുക, എന്റെ നേരെ നി​ങ്ങൾ കു​തി​ര​ക​യ​റ​ണ്ട. ഞാൻ അം​ഗ​പ​രി​മി​തൻ, അതു​കൊ​ണ്ടു പാ​ണ്ഡവ വിഘടന വാ​ദി​കൾ​ക്കെ​തി​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ യു​ദ്ധ​സേ​വ​ന​ത്തി​നു ശാ​രീ​രി​ക​യോ​ഗ്യ​ത​യി​ല്ലാ​തെ ഇപ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​ര​ഭ​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്നു. ഈ കാ​ണു​ന്ന രാ​ജ​വ​സ​തി​യി​ലാ​ണു് എന്റെ അച്ഛ​നും, കൗ​ര​വ​രാജ കു​മാ​ര​നു​മാ​യി​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കഴി​ഞ്ഞ അമ്പ​തു കൊ​ല്ലം ഭാ​ര്യ​യു​മൊ​ത്തു് അന്തി​യു​റ​ങ്ങി​യ​ത്. ഏക ഭാര്യ ഏക​ഭർ​ത്താ​വു. കൌ​തു​കം തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലേ? ശത്രു​നാ​ശ​ത്തി​നു കാ​ളി​പ്രീ​തി​ക്കാ​യി ഈ വസ​തി​യിൽ മൃ​ഗ​ബ​ലി ചെ​യ്തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, സ്ഥി​രം ശു​ചീ​ക​രണ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക്കു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നിർ​ബ​ന്ധിത സേവനം ആയി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു്, ഒരു മാ​സ​മാ​യി അടി​ച്ചു​ക​ഴു​കൽ ഉണ്ടാ​യി​ല്ല, അതു് കൊ​ണ്ടെ​ന്താ? പന്ത്ര​ണ്ടു​വർ​ഷം സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം സ്വയം കോരി നീ​ക്കി വി​സർ​ജ്ജ ശു​ചീ​ക​ര​ണ​തൊ​ഴി​ലിൽ നൈ​പു​ണ്യ വി​ക​സ​നം നേടിയ പരിചയ സമ്പ​ന്ന​യ​ല്ലെ? ആഞ്ഞു​പി​ടി​ച്ചാൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കും ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കും സു​ഖ​വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കി​ക്കൂ​ടെ ചരി​ത്ര​പ്രാ​ധാ​ന്യ​മു​ള്ള ദു​ര്യോ​ധന വസതി? ഇതു് ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി എന്നെ​ന്നും അറി​യ​പ്പെ​ടെ​ണ്ട​തും ‘ദു​ര്യോ​ധന നി​വാ​സ്’ എന്ന ആ പേരിൽ തന്നെ”, കൊ​ട്ടാര താ​ക്കോൽ സൂ​ക്ഷി​പ്പു​കാ​ര​ന്റെ വാ​ക്കു​കൾ പു​രോ​ഹിത മന്ത്രോ​ച്ചാ​ര​ണം പോലെ ആചാ​ര​സ​മ്പു​ഷ്ട​മാ​യി​രു​ന്നു

2024-09-22

“ഭീ​മ​ന​ല്ല കീ​ച​ക​കൊ​ല​യാ​ളി എന്നു പറയാൻ തെ​ളി​വു​ണ്ടോ?” പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ചി​ട്ട പാ​ലി​ച്ചു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ‘ചത്ത​തു് കീ​ച​ക​നെ​ങ്കിൽ കൊ​ന്ന​തു് ഭീമൻ തന്നെ’ എന്ന ഭീഷ്മ വാ​യ്ത്താ​രി ഹസ്തി​ന​പു​രി നഗ​ര​വാ​സി​കൾ ആവേ​ശ​ത്തോ​ടെ ആവർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“കീ​ച​ക​മ​ണ്ഡ​പം ചു​റ്റി​ന​ട​ന്ന പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യ​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ? നേരിൽ കണ്ട​തൊ​ക്കെ മന​സ്സി​ന്റെ മുൻ​നി​ര​യി​ലേ​ക്കു് കൊ​ണ്ടു​വ​രൂ. ഉണ്ടെ​ണീ​റ്റാൽ നി​ല​ത്തു വറ്റും ചാറും, എല്ലും മു​ള്ളും, ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന ഒന്ന​ല്ലേ ഭീ​മ​ന്റെ തീൻ​മു​റി​മ​ര്യാദ? ഒരു മാ​ലി​ന്യ​പ്രി​യ​നെ​ങ്ങ​നെ ശു​ചി​യാ​യി നിർ​വ​ഹി​ച്ച കീ​ച​ക​ക്കൊ​ല​യു​ടെ കാർ​മി​ക​ത്വം മി​ക​വോ​ടെ ചെ​യ്യാ​നാ​വും? കൊ​ട്ടാ​രം വൈ​ദ്യൻ ജഡം വെ​ട്ടി​മു​റി​ച്ചൊ​ന്നും നോ​ക്കി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും വി​വ​സ്ത്ര​ഉ​ടൽ തി​രി​ച്ചും മറി​ച്ചും വെ​ളി​ച്ച​ത്തിൽ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു. ഗാ​ഢ​മാ​യി ഉറ​ങ്ങു​ന്ന​വ​നെ പോലെ ആ പച്ച​പ്പ​രി​ഷ്ക്കാ​രി ജീ​വൻ​മു​ക്തി​യിൽ. കങ്ങിയ കഴു​ത്തോ, ചു​ണ്ടിൽ കട്ട​കെ​ട്ടിയ ചോരയോ, തു​റി​ച്ച കണ്ണു​ക​ളോ പൊ​ട്ടിയ നെ​ഞ്ചിൻ​കൂ​ടോ, മാ​ത്ര​മോ, അവ​ന്റെ അടി​വ​സ്ത്ര​ത്തിൽ വി​സർ​ജ്ജ്യം പണ​ത്തൂ​ക്കം പോ​ലു​മി​ല്ല, എന്ന​ല്ലേ ശരീ​ര​പ​രി​ശോ​ധ​കൻ അഭി​മാ​ന​ത്തോ​ടെ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​തു്. എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞാൽ, പര​പീ​ഡ​ന​മേ​റ്റ പാടു് ഒന്നു​മി​ല്ല. കൊ​ല​യാ​ളി വേറെ ആരാ​യാ​ലും, ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഊട്ടു​പുര പാ​ച​ക​ക്കാ​രൻ കൂ​ടി​യായ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭീ​മ​ന​ല്ല എന്നു് ലോ​ക​ത്തോ​ടു് വി​ളി​ച്ചു പറ​യു​ന്ന പോലെ! അറ​ക്കാൻ ഒരു കാ​ള​ക്കു​ട്ടി​യെ കി​ട്ടി​യാൽ പോലും കാ​ട്ടു​പോ​ത്തി​നെ കൊ​ല്ലാ​നു​ള്ള​ത്ര ബലം ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നൊ​രു പരു​ക്കൻ പോ​രാ​ളി​യു​ടെ ഭീഷണ സാ​ന്നി​ധ്യം കീ​ച​ക​ജ​ഡ​ത്തിൽ ഇല്ല എന്നു ഞാൻ പറ​ഞ്ഞാൽ കാ​ണി​കൾ എന്തു​ക​രു​ത​ണം? കൊ​ല​യു​ടെ ഉദ്ദേ​ശ്യ ലക്ഷ്യം ദേശീയ സു​ര​ക്ഷ​യിൽ ഞങ്ങൾ പു​റ​ത്തു വി​ടു​ന്നി​ല്ല, എന്നാൽ കൊ​ല​യു​ടെ നാഥൻ ഭീ​മ​ന​ല്ല എന്ന​തൊ​രു സാ​മാ​ന്യ​യു​ക്തി, വേറെ തെ​ളി​വൊ​ന്നും മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല”, കീ​ച​ക​സ​ഹോ​ദ​രി​യും മഹാ​റാ​ണി​യു​മായ സു​ദേ​ഷ്ണ​യു​ടെ ഭർ​ത്താ​വു് വി​രാ​ട​രാ​ജാ​വു് ഒഴു​കു​ന്ന വെ​ള്ള​ത്തിൽ കൈകൾ വീ​ണ്ടും കഴുകി കു​ട​ഞ്ഞു.

“ഇന്നെ​ന്താ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ശാ​ന്ത​മായ മൗനം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു.

“ഇട​ക്കാല ദാ​മ്പ​ത്യ​ശാ​ന്ത​ത​ക്കു് പി​ന്നിൽ, ആർ​ക്ക​റി​യാം, കെ​ട്ട​ട​ങ്ങിയ കൊ​ടും​കാ​റ്റു​ണ്ടു്”, ആഗതയെ ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നോ​ക്കി.

“പതി​നെ​ട്ടു ദി​വ​സ​വും മര​ണ​ത്തെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ മു​ഖാ​മു​ഖം കണ്ട​തു് കൊ​ണ്ടാ​ണോ ദാർ​ശ​നി​ക​വ്യഥ നി​ഴ​ലി​ക്കു​ന്ന വി​ദൂ​ര​നോ​ട്ടം?” ആശം​സ​യർ​പ്പി​ക്കാൻ വരി​നി​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ മു​മ്പിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വം മു​ട്ടു് കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി.

“വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യിൽ​നി​ന്നും അനു​വ​ദി​ച്ചു​കി​ട്ടു​ന്ന ഓരോ പു​തു​ദി​ന​ത്തി​ലും വി​ധാ​താ​വി​നു കൃ​ത​ജ്ഞ​ത​യു​ടെ പൂ​ച്ചെ​ണ്ടു് എന്നു് ശി​ര​സ്സു് കു​നി​ച്ചു വി​നീ​ത​മാ​വാ​നാ​ണു് മനഃ​സാ​ക്ഷി എന്നെ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും, യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം നേ​രി​ടു​ന്ന ജീ​വ​ന്മ​ര​ണ​പോ​രാ​ട്ടം ഞങ്ങൾ നേ​രി​ടാൻ പോ​വു​ന്നു! കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ അര​മ​ന​യിൽ​നി​ന്നും, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ ബല​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തിൽ, കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ചു വേണം, പത്തു​പ​തി​മൂ​ന്നു കൊ​ല്ല​മാ​യി സ്വ​ന്ത​മാ​യൊ​രു മേൽ​ക്കൂ​ര​യി​ല്ലാ​ത്ത ഞങ്ങൾ അഞ്ചു സഹോ​ദ​രർ​ക്കും നീ​ണ്ടു​നി​വർ​ന്നു കി​ട​ന്നു അന്തി​യു​റ​ങ്ങാൻ. കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വി​ധ​വ​കൾ ഞങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ പ്ര​ക്ഷോ​ഭം തു​ട​ങ്ങു​മ്പോൾ, മാ​ദ്രി അന്നു​ചെ​യ്ത സതി അനു​ഷ്ഠി​ക്കാൻ അവരെ നീ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്ക​ണം. നീ തു​ണ​ക്കി​ല്ലേ? അത്താഴ വി​രു​ന്നി​നു ക്ഷ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേ​ഖ​ക​നും പത്രാ​ധി​പ​രും നി​ന്നോ​ടൊ​പ്പം വരു​മെ​ന്നു​റ​പ്പി​ക്കു​മ​ല്ലോ.”

2024-09-23

“ഇന്നും ഹസ്തി​ന​പു​രി കൌ​ര​വ​രാജ വധു​ക്കൾ​ക്കു് നി​ങ്ങൾ ആരാ​ധ്യ​ദേ​വത, പക്ഷേ, ഇവിടെ കാ​ട്ടിൽ ദു​ര്യോ​ധന അടിമ. മാ​ലി​ന്യ​നീ​ക്കം എന്ന ദി​വ​സ​പ്പ​ണി​യു​മാ​യി, പരാ​തി​യി​ല്ലാ​തെ നാൾ നീ​ക്കു​ന്നു. വൈ​രു​ധ്യം തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അന്ന​ന്ന​ത്തെ അപ്പ​ത്തി​ന്നാ​യി ഇര തേടി പോ​വേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​ത്ത അഞ്ചു മടി​യൻ​മാർ​ക്കൊ​പ്പം, സമനില തെ​റ്റാ​തെ ഈ തടവു് അനു​ഭ​വി​ക്കാൻ എനി​ക്കു് കഴി​യു​ന്നു എന്ന​ത​ല്ലേ കൂ​ടു​തൽ കൗ​തു​ക​ക​ര​മാ​യി നി​ങ്ങൾ കാ​ണേ​ണ്ട​തു്?”, പാ​ഞ്ചാ​ലി അന്ന​ത്തെ പു​റം​ജോ​ലി കഴി​ഞ്ഞു നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ നീ​ന്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

“സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ മാ​ലി​ന്യ​സം​സ്ക​ര​ണ​ത്തി​നു, മുൻ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നി​ങ്ങൾ, വെ​റു​പ്പി​ന്റെ കൺ​ക​ണ്ട കു​ത്തക, നി​യോ​ഗി​ച്ചു എന്ന പാ​ണ്ഡവ ആരോ​പ​ണ​ത്തോ​ടു് എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു? വിരാട സൈനിക പാ​ള​യ​ത്തിൽ ഈ വി​ഷ​യ​മാ​ണു് നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ പ്ര​ച​ര​ണ​ആ​യു​ധ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സഹ​വർ​ത്തി​ത്വ​ത്തോ​ടെ ജീ​വി​ച്ച നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ​ക്കു ‘സൗ​ന്ദ​ര്യ​പ​രി​ശീ​ലന’മെന്ന പേരിൽ സം​ഘ​ടി​പ്പി​ച്ച രഹസ്യ യോ​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ ‘ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ എങ്ങ​നെ മനഃ​ശാ​സ്ത്ര​പ​ര​മാ​യി വരു​തി​യി​ലാ​ക്കാം?’ എന്ന നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തിൽ വിഷം കു​ത്തി​വ​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി, പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ നവവധു എന്ന അതി​ഥി​പ​ദ​വി, ചൂഷണം ചെ​യ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. നി​ങ്ങൾ ഓർ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. “ഇനി കൗ​ര​വ​വ​ധു എന്ന നാ​മ​ര​ഹിത വി​ശേ​ഷ​ണം സ്വീ​കാ​ര്യ​മ​ല്ലെ”ന്നു, അതു​വ​രെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പാ​ര​സ്പ​ര്യം വി​ട്ടു, കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ ധി​ക്കാ​ര​ത്തോ​ടെ കൗ​ര​വ​രോ​ടു് തു​റ​ന്ന​ടി​ച്ചു. ദേശം, വേഷം, നാ​ട്ടു​മൊ​ഴി, സം​സ്കാ​രം എന്നി​വ​യു​മാ​യി നൂ​റോ​ളം സ്ത്രീ​കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാര ജീ​വി​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു് കു​രു​വംശ കൊ​ടി​ക്കൂറ തൂ​ത്തു​വാ​രി. ഞങ്ങൾ ഞെ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ച്ചു. കൗ​ര​വ​വ​ധു​ക്കൾ സമ​ര​മു​ഖ​ത്തു എന്ന​തൊ​രു പതി​വു് കാ​ഴ്ച​യാ​യി. രാ​ജ്യം ഭരി​ക്കേ​ണ്ട കൗരവർ, ഗാർ​ഹിക പീ​ഡ​ക​രെ​ന്ന​വർ ആക്ഷേ​പി​ച്ചു. സം​യ​മ​ന​ത്തോ​ടെ ഞാൻ അവ​സാ​നം ഇട​പെ​ട്ടു. നേ​തൃ​ത്വം വഹി​ക്കു​ന്ന രണ്ടു​മൂ​ന്നു​പേ​രെ മാ​റ്റി​നിർ​ത്തി പ്ര​ക്ഷോ​ഭം അമർ​ച്ച ചെ​യ്യാൻ, വൈ​ദ്യ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​വ​ഴി ചി​ത്ത​ഭ്ര​മ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തി, ദൂരെ ഹി​മാ​ലയ താ​ഴ്‌​വ​ര​യി​ലെ കൊ​ട്ടാ​രം​വക സു​ഖ​വാസ കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കേ​ണ്ടി വന്നു. ഖാ​ണ്ഡവ വന​ത്തി​ലേ​ക്കു് കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം ഭാ​ഗ്യാ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നു പാ​ഞ്ചാ​ലി പോ​വു​മ്പോൾ ഞാ​നു​റ​ച്ചു, നീ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ ഇട​വേ​ള​യിൽ വി​ത​ച്ച വി​ഷ​വി​ത്തു​കൾ വളർ​ന്നു വലു​താ​യ​തൊ​ക്കെ നി​ന്നെ​ക്കൊ​ണ്ടു തന്നെ ഞങ്ങൾ കൊ​യ്യി​ക്കും. ഒരു​നാൾ നി​ന്നെ കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​യാ​ക്കി, നഗ്ന​പാ​ദ​യാ​ക്കി പകരം വീ​ട്ടും. ഇപ്പോൾ തു​റ​ന്നു പറ​യ​ട്ടെ, ആ പക​രം​വീ​ട്ടൽ കഴി​ഞ്ഞു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യി​പ്പോൾ വി​രാ​ട​ദേ​ശ​ത്തു വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു എന്ന​റി​ഞ്ഞു സന്തോ​ഷം. ഇനി നി​ങ്ങൾ അവളെ കാ​ണു​മ്പൊൾ ഈ ആരാ​ധ​ക​ന്റെ ആശം​സ​കൾ അറി​യി​ക്കൂ.” ശത്രു​ക്ക​ളെ തന്ത്ര​പ​ര​മാ​യി നേ​രി​ടാൻ തദ്ദേ​ശ​വാ​സി​കൾ​ക്കു സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​നം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന പു​ഴ​യോ​ര​സം​ഗ​മ​ത്തിൽ പങ്കെ​ടു​ത്തു മട​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മി​ത​ഭാ​ഷി​യാ​യി ആ ധീ​ര​പോ​രാ​ളി.

“ഇനി​യും കളി​ച്ചാൽ പൗ​രാ​വ​കാ​ശം നഷ്ട​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന​ല്ലേ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കാ​ര്യ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞ​തു്?”, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ‘സാം​സ്കാ​രിക നായകൻ’ എന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ചാർ​വ​ക​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പതി​മൂ​ന്നു വർ​ഷ​ത്തേ​ക്കു് പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​നി​ഷേ​ധ​നം എന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​പ്ര​സ്താ​വന അർ​ത്ഥ​വ്യ​ക്ത​ത​യി​ല്ലാ​തെ ചു​രു​ങ്ങി​പ്പോ​യി എന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ആ കൗ​ര​വ​പ​ദ​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തിൽ കണ്ട പരി​മി​തി. കു​രു​വംശ കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഓഹരി ചോ​ദി​ക്കാ​നു​ള്ള പൗ​രാ​വ​കാ​ശം പി​ന്നീ​ടു​ണ്ടാ​വി​ല്ല എന്ന അനു​ച്ഛേ​ദം കൂടി ചേർ​ത്തു്, നിർ​ണ്ണാ​യക വാ​മൊ​ഴി​പ്ര​സ്താ​വന കു​രു​വംശ രാ​ജ​മു​ദ്ര​യു​ള്ള ഔദ്യോ​ഗി​ക​രേ​ഖ​യാ​ക്കി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, മഹാ​ഭാ​രത യു​ദ്ധം തന്നെ നി​യ​മ​പ​ര​മാ​യി നി​ല​നിൽ​പ്പി​ല്ലാ​തെ അപ്ര​സ​ക്ത​മാ​വി​ല്ലേ? ഇതു​വ​രെ കി​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന മൂ​ന്നു നേരം സസ്യേ​തര ഭക്ഷ​ണ​ത്തി​നു കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഇന്നു​മു​തൽ പ്ര​വേ​ശ​നം നി​ഷേ​ധി​ച്ചു കൊ​ണ്ട​ല്ല തി​രി​ച്ച​ടി​യിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നെ ശി​ക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തു്.”

2024-09-24

“സു​ഭ​ദ്ര​യെ അർ​ജു​നൻ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച വാർ​ത്ത നി​ങ്ങ​ളെ ക്ഷു​ഭി​ത​യാ​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യം? നി​ങ്ങൾ​ക്കു​മി​ല്ലേ ഒന്നി​ല​ധി​കം ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ.”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സു​ഭ​ദ്ര​യ​ല്ല പ്ര​തി​നാ​യിക എന്നു് നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം എന്റെ അഞ്ചു മക്കൾ ദൂരെ പാ​ഞ്ചാ​ല​ത്തിൽ പ്ര​ത്യാ​ശ​യോ​ടെ ചെ​ങ്കോൽ കാ​ത്തു വള​രു​മ്പോൾ, സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​ത്തിൽ കൃ​ഷ്ണ​ന്റെ ആശംസ, നി​ങ്ങ​ളും കേ​ട്ട​ത​ല്ലേ, സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ പിൻ​ഗാ​മി​കൾ കു​രു​വം​ശം ഭരി​ക്കും എന്നു് കൃ​ഷ്ണൻ പ്ര​വ​ചി​ച്ചു, അർ​ജു​നൻ കയ്യ​ടി​ച്ചു. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ജനി​ച്ചു മണി​ക്കൂ​റു​കൾ കഴി​ഞ്ഞാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പി​റ​ന്ന​തെ​ന്ന ഈറ്റി​ല്ല​ന്യാ​യം രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ ആവർ​ത്തി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞ​ല്ലേ കൌ​ര​വ​രെ പാ​ണ്ഡ​വർ വെ​ള്ളം കു​ടി​പ്പി​ച്ച​തു്?”, വഞ്ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട രാ​ജ​കീ​യ​മാ​തൃ​ത്വം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അട​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ച ക്രോ​ധ​ത്തി​ലും ചു​റ്റും നി​ന്ന​വർ​ക്കു് പൊ​ള്ളി.

“ഒരി​റ്റു ചോര വീ​ഴാ​തെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് നീ​ക്കി, കോഴി കൂവും മു​മ്പു് കഠി​ന​ത​ട​വിൽ വന​വാ​സ​ത്തി​ന്ന​യ​ച്ച കൌ​ര​വർ​ക്കു, ഒരു മഹാ​ഭാ​രത യു​ദ്ധം തന്നെ വേ​ണ്ടി വരു​ന്ന​ല്ലോ നെ​റ്റി​യിൽ അടി​മ​ക്കു​റി മാ​യാ​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ തല എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി വെ​ട്ടാൻ?”, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​സ​ജ്ജീ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ നോ​ക്കാൻ സഹ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രു​മൊ​ത്തു് വന്ന യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ബി​ലേ​ഖ​കൻ, ഏറെ കാ​ല​ത്തി​നു ശേഷം തൊഴിൽ സാ​ധ്യത കൈ​വ​ന്ന ഉല്ലാ​സ​ത്തോ​ടെ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വരും​യു​ഗ​ത്തിൽ തി​രി​ച്ചു പറ​യു​മെ​ങ്കി​ലും, ചരി​ത്രം ആദ്യം പ്ര​ഹ​സ​ന​മാ​യും പി​ന്നെ ദു​ര​ന്ത​മാ​യും വരു​മെ​ന്നു് ഇപ്പോൾ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് മന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ലേ.”

“യു​ദ്ധാ​രം​ഭ​ത്തി​നു മു​മ്പു് കൗരവ സൈ​നി​ക​നി​ര​യി​ലേ​ക്കു് നി​രാ​യു​ധ​നാ​യി ഒറ്റ​യ്ക്കു് പദ​യാ​ത്ര ചെ​യ്തു ഗു​രു​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു ഭക്തി​യോ​ടെ അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തെ​ങ്കി​ലും, വാ​ളെ​ടു​ത്താൽ പി​ന്നെ പോ​രാ​ട്ട​വീ​ര്യ​ത്തിൽ മായം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കേ​ണ്ടെ​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അർ​ത്ഥം​വ​ച്ചു് പറ​ഞ്ഞ​തു് താ​ങ്ക​ളു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ട്ടി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യമു​ന​യിൽ നീ​ന്തി, കു​ളി​ച്ചു​വ​ന്നു ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ പൊ​രി​ച്ച കാ​ള​ത്തുട കടി​ച്ചു​കീ​റി ഇറ​ച്ചി വലി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ.

“അഭി​വാ​ദ്യ​വും ആശീർ​വാ​ദ​വും? ആ കാ​ല​ന്റെ മകൻ അത്ത​രം ദൃ​ശ്യ​പ്പൊ​ലി​മ​യു​ള്ള കാ​പ​ട്യ​പ്ര​ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മേ ഞങ്ങ​ളെ എന്നും തോൽ​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളു.”

“പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യിൽ ഉരു​ളു​ന്ന കൗ​ര​വ​ത​ല​കൾ തത്സ​മ​യം ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ അറി​യി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?”, വി​ദു​രർ തി​ര​ക്കി​നി​ട​യി​ലും, തന്നെ​പ്പോ​ലെ സൂ​ത​നും, രാ​ജാ​വി​ന്റെ സേ​വ​ന​ദാ​താ​വു​മായ സഞ്ജ​യ​നോ​ടു് രഹ​സ്യ​മാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഓരോ കൗ​ര​വ​നെ കൊ​ല്ലു​മ്പോ​ഴും ഭീമൻ, മദ​യാ​ന​യെ പോലെ ചി​ന്നം വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു് അരോ​ച​ക​മാ​യി തോ​ന്നി​യി​രു​ന്ന എനി​ക്കു് ഈ ‘ശിക്ഷ’ നിർ​ത്താൻ മോ​ഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതി​നി​ട​യിൽ, തത്സ​മയ വാർ​ത്താ​വ​ത​ര​ണം, വ്യാ​ജ​പ​രി​പാ​ടി​യാ​ണെ​ന്നു രാ​ജാ​വി​നു് രഹസ്യ വിവരം കി​ട്ടി. ഓരോ ദി​വ​സ​വും, പു​ലർ​ച്ച​ക്കു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ കൊ​ട്ടാ​രം ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പിൽ, തലേ​ന്നു് സന്ധ്യ വരെ ഉരു​ണ്ട മൊ​ത്തം തല​ക​ളു​ടെ പേർ​വി​വ​രം, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ​നി​ന്നും രാ​ത്രി​യോ​ടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തി, പു​ലർ​ച്ച ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി വാ​യ​ന​ക്കു പു​ത്തൻ പതി​പ്പിൽ കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണു് പതി​വു്. വി​ള​ക്കും മു​ഖ​മൂ​ടി​യു​മാ​യി ഞാൻ ആദ്യ​വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​നാ​വും. ‘തത്സ​മയ’ വാർ​ത്ത, രാ​ജാ​വി​നു് ഹി​ത​ക​ര​മായ രീ​തി​യിൽ നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി തന്നെ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കും. എന്നാൽ തത്സ​മ​യം എന്ന വാ​ക്കി​നു വി​ല​യി​ല്ലാ​ത്ത ആസു​ര​കാ​ലം എന്നു പറ​ഞ്ഞു രാ​ജാ​വ​തു് നിർ​ത്താൻ പറ​ഞ്ഞു. കൗ​ര​വ​രു​ടെ ആയുധ മി​ക​വിൽ തെ​റി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വ​തല പറ​ഞ്ഞാൽ മതി എന്നു ആജ്ഞാ​പി​ച്ച​തോ​ടെ, തല ഒന്നെ​ങ്കിൽ ഒന്നു് ഉരുളൻ പ്രാർ​ഥി​ക്കു​ക​യാ​ണു​ഞാൻ.”

“ഭർ​ത്താ​വി​നു പ്ര​കൃ​തി നിർ​ദ്ദ​യം നി​ഷേ​ധി​ച്ച കാഴ്ച, എനി​ക്കു് ഞാൻ മധു​ര​മാ​യി നി​ഷേ​ധി​ക്ക​ട്ടെ എന്നു് ഭീ​ഷ്മ​പ്ര​തി​ജ്ഞ പോലെ പര​സ്യ​മാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു, കയ്യിൽ തടഞ്ഞ കീ​റ​ത്തു​ണി കൊ​ണ്ടു് എക്കാ​ല​ത്തേ​ക്കും പൊതു ഇട​ത്തിൽ അന്ധ എന്നം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ഗാ​ന്ധാ​രി, വരും​യു​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലും സാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ നി​റ​ഞ്ഞു​നിൽ​ക്കും എന്നു് തോ​ന്നാ​റു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും കു​ന്തി​യും വി​ദു​ര​രും വന​വാ​സ​ത്തി​നു പടി​യി​റ​ങ്ങിയ നേരം.

“കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോ​വും​മു​മ്പു് എന്റെ കൂടെ അവർ കു​റ​ച്ചു ദിവസം താ​മ​സി​ച്ച​പ്പോൾ, മട്ടു​പ്പാ​വിൽ കൊ​ണ്ടു് പോയി ആരും കാ​ണാ​തെ കണ്‍കെ​ട്ടു് തു​ണി​യൊ​ന്നു വലി​ച്ചു​നീ​ക്കി.”

“എന്താ​യി​രു​ന്നു പ്ര​തി​ക​ര​ണം?”

“തു​ണി​നീ​ക്കി​യ​തു് അവർ അറി​ഞ്ഞി​ല്ല. കാ​ണേ​ണ്ട​തൊ​ക്കെ കണ്ടു. എന്നാൽ, കണ്ടി​ല്ലെ​ന്നു പറയാൻ ഒരു കാ​ര​ണ​വും കണ്ണിൽ കെ​ട്ടി​ത്തൂ​ക്കി.”

2024-09-25

“വി​ചാ​രണ ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു വന​വാ​സ​ത്തിൽ പോ​കു​ക​യാ​ണോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പീ​ഡ​ക​നു​മാ​യി സല്ല​പി​ക്കു​ന്ന നീ​തി​പ​തി എന്നോ​ടു്, അഞ്ചു് ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ ഭാര്യ? എന്നു് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് കണ്ട​ത​ല്ലേ നി​ങ്ങ​ളും? എല്ലാ​വ​രും ചി​രി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ അതി​ജീ​വി​തം അർ​ഹി​ക്കാ​ത്ത പരാ​ജിത എന്നു് വ്യ​ക്ത​മാ​യി.”

“പ്ര​മുഖ പാ​ണ്ഡ​വ​ന്റെ സം​സാ​ര​ശേ​ഷി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട വാർ​ത്ത പു​ക​യു​ന്ന​ല്ലോ! വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കാ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ആശ​ങ്ക​യോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദു​ര്യോ​ധ​നൻ സഭാ​ത​ല​ത്തിൽ വഴു​ക്കി​വീണ അന്നു് തു​ട​ങ്ങി, അർ​ജു​നൻ ദു​രർ​ഥം​വ​ച്ചു് പറയാൻ. എന്തി​നു ശത്രു​ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു ക്ഷ​ണി​ക്കാൻ ഞാൻ അത്യു​ത്സാ​ഹം കാ​ട്ടി? അന്തഃ​പുര മന്ദി​രം ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് അനു​വ​ദി​ച്ച​തി​ലാ​യി കു​ത്തൽ. സഹി​ച്ചു. വഴു​ക്കി​വീ​ണ​തു്, അർ​ജ്ജു​നൻ സഭാ​ത​ല​ത്തിൽ അശ്ര​ദ്ധ​മാ​യി മെ​ഴു​ക്കൊ​ഴു​ക്കി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്ന കാ​ര്യം വി​ശ്വ​സ്ത നകുലൻ പി​ന്നീ​ട​റി​യി​ച്ചി​ട്ടും ഞാൻ മി​ണ്ടാ​തി​രു​ന്നു. മു​റി​പ്പെ​ട്ട വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടെ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മട​ങ്ങി​പ്പോയ ദിവസം, അർ​ജ്ജു​നൻ ഊഴം തെ​റ്റി​ച്ചു അതി​ക്ര​മി​ച്ചു കയറി ‘വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി’ പരി​കൽ​പ്പന കുടില കൗ​ര​വ​നു കൊ​ടു​ക്കു​ക​വ​ഴി അസ്വീ​കാ​ര്യ​മായ കീ​ഴ്‌​വ​ഴ​ക്കം സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു എന്നു് ഒച്ച​വെ​ച്ചു. കുറെ ചെ​ന്ന​പ്പോൾ, ദാ​മ്പ​ത്യ​വി​ശ്വ​സ്തത കൗ​ര​വ​നു് ഞാൻ അടി​യ​റ​വു് വച്ചു​വെ​ന്ന ദു​സ്സൂ​ചന സഹി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ, തി​രി​ച്ച​ടി​ക്കു് തയ്യാ​റാ​യി. അന്ത​സ്സു് ഹനി​ക്കു​ന്ന നാവു പി​ഴു​തു​ക​ള​യാൻ കി​ട​പ്പ​റ​യു​ടെ ഇരു​ട്ടിൽ പറ്റാ​ത്ത​തു് കൊ​ണ്ടു്, ശരീര സം​ഗ​മ​ത്തി​നു​മു​മ്പു ചു​ണ്ടു കോർ​ക്കാൻ തരം കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ, നാവു കടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി​യു​ടെ ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​വാ​യി പര​മാ​ന​ന്ദ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​മ്പോൾ തന്നെ, ആത്മാ​ഭി​മാ​ന​ത്തെ അവ​ഹേ​ളി​ക്കു​ന്ന ഭാഷ ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കു താ​ക്കീ​താ​യി കാണണം പ്ര​തീ​കാ​ത്മക നടപടി. വാ തു​റ​ന്നു നി​ല​വി​ളി​ച്ച അർ​ജ്ജു​ന​നെ മു​റി​ക്കു പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ഞാൻ തള്ളി. പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു വരി​നി​ന്ന മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ, ‘മാ​ര​കാ​യു​ധ​മായ പെൺ​പ​ല്ലു​പ​യോ​ഗി​ച്ചു മനഃ​പൂർ​വ്വം ഇണയെ മു​റി​വേൽ​പ്പി​ച്ചു എന്ന കു​റ്റ​ത്തി​നു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ശി​ക്ഷാ​നി​യ​മം വകു​പ്പ​നു​സ​രി​ച്ചു പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു നിൽ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു’മെ​ന്ന​വർ പേ​ടി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, ഞാ​ന​വ​രെ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​സേ​വന മി​ക​വിൽ പി​ന്തു​ണ​ക്കാ​രാ​ക്കി. കു​റ​ച്ചു നാൾ, മു​റി​ഞ്ഞ നാ​വു​മാ​യി മൗനം പാ​ലി​ച്ച​പ്പോൾ മന​സ്സി​ലാ​യി എന്താ​ണു് മു​റി​വേ​റ്റ പെ​ണ്ണി​നു പ്ര​ണ​യ​കേ​ളി​യിൽ പു​രു​ഷ​നോ​ടു് അറ്റ​കൈ​യ്യി​നു് ചെ​യ്യാ​നാ​വുക. മു​ക്കി​മൂ​ളി അവ്യ​ക്ത​മാ​യെ​ങ്കി​ലും സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് എന്നാ​ണു നകുലൻ പറ​ഞ്ഞ​തു്. ഇതാ​ണു് യഥാർ​ത്ഥ സംഭവം. തല​തി​രി​ച്ചു എഴു​തി​യാ​ലും, അന്തഃ​പു​ര​ങ്ങ​ളിൽ ആരും അന്തം വി​ടി​ല്ല, കൗ​ര​വ​പെൺ പല്ലി​ന്റെ പ്ര​തി​രോ​ധ​കൂ​ട്ടാ​യ്മ നൂ​റ്റു വർ​ക്ക​റി​യാം.”

2024-09-26

“ഗം​ഗ​യും സത്യ​വ​തി​യും! രണ്ടു മാതൃ ബിം​ബ​ങ്ങ​ളെ വ്യ​ത്യ​സ്ത രീ​തി​ക​ളിൽ നേ​രി​ട്ട​റി​ഞ്ഞ നി​ങ്ങൾ, തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, എങ്ങ​നെ അവ​രു​ടെ അന്തഃ​പുര സാ​ന്നി​ധ്യ​വും, രാ​ജാ​വി​ലു​ള്ള ദു​സ്വാ​ധീ​ന​വും വി​ല​യി​രു​ത്തു​ന്നു?, ശന്ത​നു​വു​മൊ​ത്ത​വ​രു​ടെ അസാ​ധാ​ര​ണ​ദാ​മ്പ​ത്യം നി​ങ്ങ​ളോ​ട​ല്ലാ​തെ വേറെ ആരോ​ടു് ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ച​റി​യും!?” രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ത്തിൽ നി​യു​ക്ത രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് ധാർ​മ്മി​ക​ബോ​ധ​നം ചെ​യ്ത​ശേ​ഷം, ശര​ശ​യ്യ​യിൽ മാനം നോ​ക്കി​ക്കി​ട​ന്ന പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഉപാ​ധി​വ​ച്ചാ​ണ​വർ ശന്ത​നു​വു​മൊ​ത്തു​റ​ങ്ങി​യ​തെ​ങ്കി​ലും ഗം​ഗ​ക്കു് ദാ​മ്പ​ത്യ​നി​യോ​ഗം ശി​ശു​ഹ​ത്യ​യാ​യി. ഓരോ പ്ര​സ​വ​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​വും വി​ഷാ​ദ​രോ​ഗ​ബാധ നേ​രി​ട്ട ഗംഗ, ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ പു​ഴ​യിൽ ഒഴു​ക്കു​മ്പോൾ, ശന്ത​നു, വിവാഹ നി​ബ​ന്ധ​ന​യ​നു​സ​രി​ച്ചു മൗനം പാ​ലി​ച്ചു. ഗംഗ പെറ്റ എട്ടാ​മ​നായ എന്നെ മു​ക്കി​ക്കൊ​ല്ലാൻ ശ്ര​മി​ച്ച അവ​ളു​ടെ കൈ​ക​ളിൽ നി​ന്നു് ശന്ത​നു നി​ല​വി​ളി​ച്ചു തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ, ദാ​മ്പ​ത്യ ചട്ടം തെ​റ്റി​ച്ചെ​ന്ന പരാ​തി​യിൽ ഗംഗ, അവി​ശ്വാ​സം രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​യി. സ്വ​ന്തം മകനെ രാ​ജാ​വാ​ക്ക​ണം എന്ന ഒറ്റ​ക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ എക്കാ​ല​വും പി​ടി​ച്ചു​നി​ന്ന സത്യ​വ​തി​യോ? ശന്ത​നു​വി​ന്റെ രതി​ദൗർ​ബ​ല്യ​ത്തി​നു സമ്മ​തം മൂളി, അന്തഃ​പുര രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തി​നു ദി​ശാ​ബോ​ധം​നൽ​കി. അവ​കാ​ശി​യി​ല്ലാ​തെ മകൻ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ അകാ​ല​ത്തിൽ മരി​ച്ച​പ്പോൾ, “കന്യ​കാ​ത്വം നഷ്ട​പ്പെ​ടാ​ത്ത വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു് നീ, ഗം​ഗേ​യാ, പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടിൽ മാ​തൃ​ത്വം നൽകി കു​രു​വം​ശ​ത്തെ കൂടെ നിർ​ത്തൂ”, എന്നു കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു കെ​ഞ്ചി. ദു​ര​ഭി​മാ​നി​യായ ഞാൻ, ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം പതാക പോലെ ഉയർ​ത്തി​ക്കാ​ട്ടി രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളായ അം​ബി​ക​യെ​യും അം​ബാ​ലി​ക​യെ​യും അവർ​ക്കി​ഷ്ട​മി​ല്ലാ​ത്ത വ്യാ​സ​നു കി​ട​പ്പ​റ​വാ​തിൽ തു​റ​ന്നു കൊ​ടു​ത്ത​ന്നു തു​ട​ങ്ങി പതനം! ഇനി ഏകാ​ന്ത​മാ​യി വി​ല​പി​ക്കാൻ എന്നെ അനു​വ​ദി​ക്കൂ, ഈ വ്യർ​ഥ​ജ​ന്മ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കൂ​ടു​തൽ രഹ​സ്യ​ങ്ങൾ പു​റ​ത്താ​രും അറി​യാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ!”

“ആസ്വ​ദി​ച്ചു കൊ​ല്ലു​മോ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ മക്ക​ളെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നി​റ​ഞ്ഞ വയറും ആളി​പ്പു​ക​യു​ന്ന ഹൃ​ദ​യ​വു​മാ​യി കു​ലു​ങ്ങി​ക്കു​ലു​ങ്ങി​യോ​ടി, ആയു​ഷ്ക്കാല വൈ​രാ​ഗ്യ​ത്തോ​ടെ അർധ സഹോ​ദ​ര​രെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പിടി കൂടി നഗ്ന​ഹ​സ്ത​ങ്ങ​ളാൽ വക​വ​രു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു രൗ​ദ്ര​ഭാ​വ​ത്തിൽ അഭി​ര​മി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വൻ.

“നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ, ഇരയും ഞാനും തമ്മി​ലു​ള്ള വാ​മൊ​ഴി​ലീല! മലർ​ത്തി​ക്കി​ട​ത്തി നെ​ഞ്ചിൽ ഇരു കാ​ലു​ക​ളും കവ​ച്ചു​വ​ച്ചു പതു​ക്കെ ഇരി​ക്കു​മ്പോൾ തന്നെ, കീ​ഴ്പ്പെ​ട്ടു തു​ട​ങ്ങിയ ഇര​ക്കു​മ​ന​സ്സി​ലാ​വും മാ​ര​കാ​യുധ തീ​ക്ക​ളി​യ​ല്ല. കു​ടുംബ വി​ശേ​ഷ​ങ്ങൾ ചോ​ദി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു ഞാൻ തു​ട​ക്ക​ത്തി​ലൊ​ന്നു പരി​ഭ​വി​ക്കും. “ഇനി​യെ​ങ്കി​ലും ഞാൻ എന്റെ ജോ​ലി​ചെ​യ്യെ​ട്ടെ​ടാ” എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ട​വ​ന്റെ കഴു​ത്തിൽ ആഞ്ഞു പി​ടി​ക്കും. ഞെ​ട്ട​ലു​ണ്ടാ​വും മു​ഖ​ത്ത​പ്പോൾ. പരി​ഭ്ര​മ​ത്തോ​ടെ ഉട​ലൊ​ന്നു ഇളകും, കു​ട​ഞ്ഞു​മാ​റ്റാൻ അവൻ ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോൾ ഓമ​ന​മു​ഖം മറു കൈ​പ്പ​ത്തി​കൊ​ണ്ടു അള്ളി​പ്പി​ടി​ക്കും. “ഭീമാ അവനെ വിടൂ, മകൻ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ മരി​ച്ചു ശവ​സം​സ്കാ​രം ഇന്നു​രാ​ത്രി കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു് ധാർ​മ്മി​ക​മാ​യി വധം ചെ​യ്യൂ”, കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ കൗ​ര​വ​നു വേ​ണ്ടി കേ​ഴു​മ്പോൾ പിടി ഞാൻ വിടും. കൗ​ര​വ​മു​ഖ​മ​പ്പോൾ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി ഉടൽ​കു​ട​ഞ്ഞു ചാടി എണീ​ക്കു​മ്പോൾ കർ​ശ​ന​മായ നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ഞാൻ ഇട​പെ​ടും. വളർ​ത്തി​പ്പ​രി​പാ​ലി​ക്കു​ന്ന വല​തു​കൈ​വി​രൽ നഖ​ങ്ങൾ കരൾ​ഭാ​ഗം നോ​ക്കി, നര​സിം​ഹ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ അവതാര ലക്ഷ്യം നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കും. വധ​ലീ​ല​ക​ളിൽ സമയം പോ​യ​ത​റി​യാ​തെ ചു​റ്റും പക​ച്ചു ഞാൻ നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ശരി​യാ​ണ​ല്ലോ, പോർ​ക്ക​ളി നിർ​ത്തി കൂ​ലി​പ്പ​ട​യാ​ളി​കൾ ആയു​ധ​ങ്ങ​ളും ചു​മ​ന്നു പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് മട​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. കു​ളി​ക്ക​ണം ഉടൽ ശു​ദ്ധ​മ​ല്ലെ​ങ്കിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്നെ പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടിൽ ബഹി​ഷ്ക​രി​ക്കും വരു​ന്നോ ഒപ്പം നീ​ന്താൻ?”

“എങ്ങ​നെ ഓർ​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നാ​ണു് മോഹം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ശര​ശ​യ്യ.

“വീ​ഴ്ത്തി​യ​തു് പാ​ണ്ഡ​വാ​യു​ധ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ഭാ​വി​യി​ല​വർ എന്നെ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പ്രേ​രി​ത​രാ​വും. ‘ഞാ​നൊ​ര​വി​ശ്വ​സ്ത സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ’ എന്നു് കൗരവർ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു, ഉന്മൂ​ല​നാ​ശ​ത്തി​ന​വർ ഇര​ക​ളാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ. ബഹു​സ്വര കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ ‘രക്ത​സാ​ക്ഷി’യെ​ന്നു വി​ളം​ബ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്നാ​ണെ​ന്റെ വി​ശ്വാ​സം, പു​തു​ത​ല​മുറ കു​മാ​രി​കൾ ‘പു​രാ​തന വസ്തു’വെ​ന്നെ​ന്നെ പരി​ഹ​സി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും. പ്രാ​ണ​നെ​ടു​ത്ത​തു പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന​താ​ണു് ആശ്വാ​സം, കാരണം, യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയ​റു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ രാ​ജ​പ​ദ​വി​യിൽ ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രിക ദേശ രത്ന പു​ര​സ്കാ​ര​ത്തി​ലൂ​ടെ എന്നെ കൈ​വ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന തന്ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും. കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കും പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കും ഞാ​നൊ​രു ചട്ടു​ക​മാ​യി​രി​ക്കാം, പക്ഷേ, മറ​ക്ക​പ്പെ​ടി​ല്ലെ​ന്ന മോ​ഹ​ത്തോ​ടെ ശര​ശ​യ്യ​യിൽ നി​ന്നു് ചി​ത​യി​ലേ​ക്കു്, വിട!”

2024-09-27

“നി​ങ്ങൾ ആറു​പേ​രു​ടെ​യും ഗാർ​ഹിക സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങൾ ആക​സ്മി​ക​മാ​യി ചെ​വി​യോർ​ക്കാൻ അവസരം ഉണ്ടാ​യ​പ്പോ​ഴൊ​ന്നും, അന്ന​ന്ന​ത്തെ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ അല്ലാ​തെ, പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ വള​രു​ന്ന അഞ്ചു കു​ട്ടി​ക​ളെ കു​റി​ച്ചോ, പാ​ഞ്ചാ​ല​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളെ കു​റി​ച്ചോ പങ്കി​ടു​ന്നി​ല്ല എന്നു് വി​സ്മ​യി​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. അതെ​ന്താ അങ്ങ​നെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആണു​ങ്ങൾ കു​ടി​ലി​നു പു​റ​ത്തെ അര​യാ​ലിൻ തണലിൽ, ചൂ​താ​ട്ട പരി​ശീ​ല​നം നേ​ടു​ന്ന ഉച്ച. വന നി​ശ​ബ്ദത.

“വധു​വി​ന്റെ മന​സ്സ​മ്മ​തം ചോ​ദി​ച്ച​റി​യാ​തെ, കു​ന്തി​യു​ടെ ദു​ഷ്പ്രേ​ര​ണ​യിൽ നാലു പാ​ണ്ഡ​വർ, അർ​ജു​ന​ന്റെ കൂടെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ വന്നെ​ന്നെ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തിയ ആദ്യ രാ​ത്രി മുതൽ, കു​ടും​ബ​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് ഞാൻ അവ​രോ​ടോ, അവർ​ക്കു കു​ടും​ബം ഉണ്ടെ​ങ്കിൽ അതിനെ കു​റി​ച്ചു് എന്നോ​ടോ, സം​സാ​രി​ക്കാൻ ഞാൻ അവസരം നി​ഷേ​ധി​ച്ചു. അതൊരു ശീ​ല​മാ​യി. ആ വിധം നോ​ക്കി​യാൽ, മൗനം മൊഴി പോലെ ഒരു രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ കൂ​ടി​യാ​ണു്”

“ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടെ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി, മൂ​പ്പി​ളമ ആധി​പ​ത്യ​ത്തി​നാ​യി വള​ഞ്ഞ​വ​ഴി തേ​ടു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, പാ​ഞ്ചാ​ല​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് സ്ത്രീ​ധ​നം ചോ​ദി​ച്ചു എന്നു് കു​ടി​ല​കൗ​ര​വർ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ?”, നവവധു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഞങ്ങൾ കഴി​യു​ന്ന​തി​നി​ട​ക്കു്, കൌ​ര​വ​രോ​ടു് കടം ചോ​ദി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രാ​വു​ന്ന മാ​ന​ഹാ​നി ഒഴി​വാ​ക്കാൻ, സ്ത്രീ​ധ​ന​മാ​യി കി​ട്ടിയ ആഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ ചി​ല​തു് വിൽ​ക്ക​ട്ടെ എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അനു​മ​തി​യി​ല്ലാ​തെ അച്ഛ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ച​തു് വാ​സ്ത​വം. “ഓ അതോ, അത​വൾ​ക്കു വാ​ങ്ങി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​തൊ​ന്നു​മ​ല്ല, കർ​ണ​ന്റെ കവച കു​ണ്ഡ​ല​ങ്ങൾ പോലെ, അഴി​ച്ചു മാ​റ്റാ​നാ​വാ​ത്ത രണ്ടാം ചർ​മ്മ​മ​ല്ലേ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ആഭ​ര​ണ​ങ്ങൾ. യാ​ഗാ​ഗ്നി​യിൽ നി​ന്നു് വളർ​ച്ച​യെ​ത്തിയ ഉട​ലു​മാ​യി ഉയർ​ന്നു​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​ണു്”, എന്ന സൂ​ച​ന​യോ​ടെ സ്ത്രീ​ധ​ന​വിൽ​പ്പന കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്തു. യാ​ഗാ​ഗ്നി​യിൽ​നി​ന്നും ഉയർ​ന്ന ഉടൽ എന്നു കേ​ട്ട​പ്പോൾ തന്നെ വി​ര​ണ്ടു​പോയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പി​ന്നെ പൊ​ന്നിൽ ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടെ തൊ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല!”

2024-09-28

“ഭീമൻ ഈയിടെ മു​റു​മു​റു​ക്കു​ന്നു, വി​ളി​ച്ചാൽ എതിർ​ദി​ശ​യിൽ പോ​വു​ന്നു, ഇട​ഞ്ഞു സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു, എന്താ കാ​ര്യം?”, ഖാ​ണ്ഡവ വനം തെ​ളി​യി​ച്ച കു​ടി​യേ​റ്റ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ നേ​താ​വു് ചമ​യു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചൊ​ടി​ച്ചു.

“നേ​രി​ട്ടു് ചോ​ദി​ക്ക​ണം. ഞാൻ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ മനഃ​സാ​ക്ഷി സൂ​ക്ഷി​പ്പു​കാ​രി​യ​ല്ല. എന്റെ നേരെ വേണ്ട കു​തി​ര​ക​യ​റ്റം. പാ​ണ്ഡ​വർ സസ്യാ​ഹാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കും വി​രു​ന്നു​ക​ളിൽ വി​ള​മ്പുക, മൃ​ഗ​മാം​സ​മ​ല്ല, എന്നൊ​ക്കെ രാ​ജ​മു​ദ്ര​വെ​ച്ചു, മാം​സ​ഭോ​ജ്യം വി​ള​മ്പു​ന്ന​തു് നിർ​ത്തു​മെ​ന്ന​റി​യി​ച്ചാൽ, വൃ​കോ​ദ​രൻ വ്യ​സ​നി​ക്കി​ല്ലേ? ഇഷ്ട​മാംസ ഭക്ഷ​ണം തീൻ​ശാ​ല​യിൽ തി​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നാൽ, പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും കാണും ഇഷ്ടം. അതോടെ കുര നിർ​ത്തും വാ​ലാ​ട്ടും.”

“ആയു​ഷ്കാല ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​ത്തെ പ്ര​കീർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന ‘ബഹു​മ​തി’യല്ലേ ‘ഭീഷ്മ’പദവി? പി​ന്നെ​ന്താ, ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം കഠിന രതി​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു വി​ധേ​യ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു്?”, അര​മ​ന​യിൽ നി​ന്നും വി​ട്ടു​മാ​റി മര​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലെ ആഡംബര ആശ്ര​മ​ത്തിൽ, നി​ല​ത്തു വി​രി​ച്ച മെ​ത്ത​യിൽ പെ​ണ്ണു​ട​ലു​കൾ​ക്കി​ട​യിൽ കി​ട​ന്ന പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ചെ​റു​തി​രി പ്ര​കാ​ശം.

“സമ​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി ചി​റ്റ​മ്മ, രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യു​ടെ പ്ര​ലോ​ഭ​നം ചെ​റു​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം എന്ന ബ്ര​ഹ്മാ​സ്ത്രം, ആദ്യം എയ്ത​തു്. രോ​ഗ​പീ​ഡ​യിൽ കഴി​ഞ്ഞ യു​വ​രാ​ജാ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ, ചെ​ങ്കോൽ നി​ല​നിർ​ത്താൻ, ഈ ‘ആയുധം’ പണ്ടു് പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ത്തി​നു് മു​മ്പു​ത​ന്നെ അം​ബി​ക​യും അം​ബാ​ലി​ക​യും രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളാ​യ​പ്പോൾ, ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യി ബന്ധ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള സത്യ​വ​തി​യു​ടെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം ചെ​റു​ക്കാൻ ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം തൊ​ടു​ത്തു. വെറും പ്ര​തീ​ക​മ​ല്ല ഭീ​ഷ്മ​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം, അച്ച​ട​ക്ക​മാ​ണു് എന്നു് സമൂ​ഹ​ത്തെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. മധ്യ​വ​യ​സ്സു കഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, കൈ​കാ​ലു​കൾ​ക്കു സം​ഭ​വി​ക്കാ​വു​ന്ന തേ​യ്മാ​നം മറി​ക​ട​ക്കു​വാൻ, രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ കൈ​ത്താ​ങ്ങാ​യി കൂടെ വന്നു. ഒപ്പം നട​ക്കാൻ അവസരം കി​ട്ടാ​ത്ത​വർ, ആശ്ര​മ​ത്തി​ന്ന​ക​ത്തു ‘കൂ​ട്ടാ​യ്മ’ കാ​ണി​ച്ചു. രാ​ത്രി എന്നോ​ടു് മന്ത്രി​ച്ചു: ഇരു​വ​ശ​ത്തും വി​വ​സ്ത്ര പെ​ണ്ണു​ട​ലു​കൾ രാ​വേ​റെ കൂ​ട്ടു് കി​ട​ന്നാൽ സാ​ധ്യ​മാ​വു​മോ പാ​ലി​ക്കാൻ, ഈ കഠിന പ്ര​തി​ജ്ഞ? അതു് നി​ത്യ​വും സം​ശ​യാ​തീ​ത​മാ​യി തെ​ളി​യി​ക്ക​പ്പെ​ട​ണ​മെ​ങ്കിൽ, രതി​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​മി​ക​വു​ള്ള പെൺ​ശ​രീ​ര​ല​ഭ്യത ഉറ​പ്പാ​വ​ണം. നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ എന്റെ ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം പൊള്ള എന്നു തെ​ളി​യി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കും. പോരാ. അവർ ഉടൽ​പ​രി​ച​ര​ണ​ത്താൽ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​ത്തിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു ചാ​ടി​ക്കാൻ ആഞ്ഞു പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. പര​പ്രീ​ണ​ന​യി​ല്ലാ​തെ ഈ കായിക പരീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ അവർ സജീവ പങ്കാ​ളി​ക​ളാ​ണു്. ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം തകർ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്ന​വ​രെ ഞാൻ തെ​ളി​യി​ക്ക​ണം. ഇതു് വൃ​ദ്ധ​ന്റെ കി​ട​പ്പ​റ​യ​ല്ല, രതി​യും രതി​നി​ഷേ​ധ​വും ബലാ​ബ​ല​ത്തിൽ പോ​ര​ടി​ക്കു​ന്ന കൗ​മാ​ര​കാ​മ​ന​യു​ടെ രണ​ഭൂ​മി. പങ്കെ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടോ ഐതി​ഹാ​സിക പരീ​ക്ഷ​യിൽ?”

2024-09-29

“അസം​തൃ​പ്ത​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് നി​ങ്ങൾ കല​വ​റ​യി​ല്ലാ​തെ ആവി​ഷ്കാ​ര​സാ​ധ്യത തേ​ടു​മ്പോൾ, പറ​യാ​തെ വയ്യ, കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ കു​ടും​ബ​ജീ​വി​ത​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് കൈ​പ്പു​ള്ള ഒരോർ​മ​യും ഞങ്ങ​ളു​മാ​യി പങ്കി​ടു​ന്നി​ല്ല”, നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സം​സാ​രി​ച്ചു. കാ​ട്ടു​ചോ​ല​യിൽ നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ച്ചു നനഞ്ഞ തു​ണി​യു​മാ​യി അവർ വി​ജ​ന​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ആശ്ര​മ​ത്തി​ലേ​ക്കു നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

“എന്തി​നു പങ്കി​ട​ണം? മേ​ഘ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത പൌർ​ണ​മി​രാ​ത്രി​ക​ളിൽ, അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​നു് മേ​ലെ​യു​ള്ള മട്ടു​പ്പാ​വിൽ, പൂർ​ണ​ന​ഗ്ന​ക​ളാ​യി പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ക്ക​യും, പി​ന്നെ വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​രെ​ന്തി​നു എന്നെ പോലെ, ആത്മാ​വി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​നു് അക്ഷ​ര​ങ്ങൾ തേടണം?”, അന്ന​ദാ​താ​വി​നെ തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങിയ പേ​ട​മാ​നി​നെ പരി​ലാ​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പാ​ഞ്ചാ​ലി പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു.

“ഇങ്ങ​നെ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ. പരി​ഹ​സി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യിൽ മഹാ രാ​ജാ​വേ എന്നു അഭി​സം​ബോ​ധന ചെ​യ്താൽ, എന്റെ വിധി എന്നു് വി​നീ​ത​നാ​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. അധി​കാ​രം കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ ആളൊ​ന്നു മാ​റി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ഔദ്യോ​ഗിക വസ​തി​യിൽ ഉന്ന​ത​ത​ല​യോ​ഗം കഴി​ഞ്ഞു അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യോ​ടെ ഇറ​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഊട്ടു​പുര ലക്ഷ്യ​മാ​ക്കി നാലു പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും. മട്ടു​പ്പാ​വിൽ മഹാ​രാ​ജാ​വു് അവരെ ഇടം​ക​ണ്ണി​ട്ടു നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു് കൊ​ണ്ട​വർ സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ ശബ്ദം താ​ഴ്ത്തി “അത്യു​ന്ന​ത​ത​ല​സ​മി​തി​യു​ടെ പ്ര​തി​ദിന ചർ​ച്ച​യിൽ അയാ​ളു​ടെ നിർ​ദേ​ശ​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ നാ​ലു​പേർ എതി​ര​ഭി​പ്രാ​യം പറ​ഞ്ഞാൽ ആളാകെ അസ്വ​സ്ഥ​നാ​വും. വി​ശ്വാ​സ​വ​ഞ്ചന സം​ശ​യി​ക്കും. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ നി​ന്നു് ഞങ്ങ​ളെ പി​ളർ​ത്താൻ രഹ​സ്യ​മാ​യി അവളെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കും, ഒന്നും നട​ക്കാ​തെ വന്നാൽ, പാർ​ശ്വ​വ​ത്കൃത സമൂ​ഹ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി വി​ക​സ​ന​കാ​ര്യ​ത്തിൽ ഇവ​രാ​രും സഹ​ക​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല എന്നു് സന്ദർ​ശ​ക​രു​ടെ മു​മ്പിൽ ചു​ണ്ടു പി​ളർ​ത്തും.”

“ആറു പേ​ര​ല്ലേ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു? പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു് അഞ്ചു വീടു് ഒരു വീടു് സൂചി കു​ത്താൻ ഇടം എന്നി​ങ്ങ​നെ പടി പടി​യാ​യി ഭൗതിക അഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾ പരി​മി​ത​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പരി​ശീ​ലി​ച്ച നി​ങ്ങൾ, എങ്ങ​നെ ഖാ​ണ്ഡവ വനം എന്ന അതി​ലോല ആവാസ വ്യ​വ​സ്ഥ തീ​യി​ട്ടു കത്തി​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ട്ടു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പരി​സ്ഥി​തി സം​ര​ക്ഷ​ക​യു​ടെ ആശങ്ക അഭി​ന​യി​ച്ചു.

“ദീർ​ഘ​ദൃ​ഷ്ടി​യോ​ടെ വേ​ണ്ടേ ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​കൾ തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാൻ? ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം പരി​പാ​ലി​ച്ചു വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ കി​ള​ച്ചും കന്നു​പൂ​ട്ടി​യും കഴി​യ​ണോ, അതോ വന​മേ​ഖല വെ​ട്ടി​തെ​ളി​യി​ച്ചു യമു​ന​യു​ടെ തീ​ര​ത്തു മോഹന നഗരി പണി​യ​ണോ? മറ​ക്ക​രു​തേ, ഞങ്ങൾ ഓരോ കല്ലും ഈ കൈ കൊ​ണ്ടു് പണിത ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം, ദ്വാ​പ​ര​യു​ഗ​ത്തിൽ മാ​ത്രം തി​ള​ങ്ങു​ന്ന ഐതി​ഹ്യ നഗ​രി​യ​ല്ല, വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന കലി​യു​ഗ​ത്തിൽ ദേ​ശ​വി​ദേശ പട​യോ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കും അധി​കാ​ര​വ​ഴി​കൾ​ക്കും ആഗോള ശ്ര​ദ്ധ​ക്കും ഭൂ​മി​ക​യാ​വും”, ഭാ​വി​യി​ലേ​ക്കു് കണ്ണെ​റി​ഞ്ഞു അർ​ജു​നൻ ശബ്ദം താ​ഴ്ത്തി.

2024-09-30

“ആ ‘ഓമ​ന​മു​ഖം’ ഓർ​ക്കു​ന്നു, നവ​വ​ധു​വാ​യി​രി​ക്കെ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം വന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വര​വേൽ​ക്കാൻ, ആരാ​ധ​ക​നെ​പോ​ലെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കൊ​ട്ടാര മൈ​താ​ന​ത്തൊ​രു​ക്കിയ അത്താ​ഴ​വി​രു​ന്നിൽ, എന്തൊ​രു വി​ന​യ​വും പ്ര​സ​ന്ന​ത​യും ആയി​രു​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ട​വൾ ചേർ​ന്നി​രി​ക്കു​മ്പോൾ കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു്. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി പോ​വേ​ണ്ടി വന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു, രാ​പ്പ​കൽ ദേ​ഹാ​ധ്വാ​നം വന്ന​താ​ണോ പിൽ​ക്കാ​ല​ത്ത​വ​ളു​ടെ പരു​ക്കൻ മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​നു് കാരണം?”, വന​വാ​സ​ക്കാല പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടും, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടും, മറ ഇല്ലാ​തെ ഇട​ഞ്ഞു പെ​രു​മാ​റു​ന്നൊ​രു പതി​വു് അഭി​മു​ഖ​വി​ഷ​യ​മാ​യ​പ്പോൾ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“‘ഇട​ഞ്ഞു പെ​രു​മാ​റു​ന്ന’വളെ കാണാൻ സൈ​ന്ധവ റാണി ദു​ശ്ശ​ള​യു​ടെ ഭർ​ത്താ​വും നാ​ടു​വാ​ഴി​യു​മായ ജയ​ദ്ര​ഥൻ ഇവിടെ പാ​ത്തും പതു​ങ്ങി​യും പിടി മു​റു​ക്കി​യ​പ്പോൾ എന്താ​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉടു​ത്തൊ​രു​ങ്ങ​ലും ആതി​ഥ്യ മര്യാ​ദ​യും. ഞങ്ങൾ അഞ്ചു​പേ​രും നാ​യാ​ടാൻ പോയ ദി​വ​സ​മാ​ണു് അവ​ളു​ടെ കള്ളി വെ​ളി​ച്ച​ത്താ​യ​തു്. അവർ വി​നോ​ദ​യാ​ത്ര​ക്കെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു നാടു വിടാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോൾ, സംശയം തോ​ന്നിയ അയൽ​ക്കാ​രൻ പരി​ത്യാ​ഗി, ഞങ്ങ​ളെ ഉടൻ വിവരം അറി​യി​ക്കാ​നു​ള്ള ജാ​ഗ്രത കാ​ട്ടി. ഓടി​വ​ന്ന​പ്പോൾ, ജയ​ദ്രഥ രഥം മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​വു​ന്നു. സം​ഘ​ടിത പാ​ണ്ഡ​വ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ജയ​ദ്ര​ഥ​നെ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തി പ്ര​തി​കാ​രം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, “വി​ട്ട​യ​ക്കൂ അവനെ, അവ​ന്റെ ഭാര്യ ദു​ശ്ശള വനി​താ​വ​കാ​ശ​സ​മി​തി​യു​ടെ അധ്യ​ക്ഷ, നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ സ്വാ​ധീ​നി​ക്കാൻ അവൾ മതി” എന്നു് നി​രു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു ഞങ്ങ​ളെ പ്ര​കോ​പി​ത​രാ​ക്കി. വീ​ട്ടിൽ അട​ങ്ങി​യൊ​തു​ങ്ങി കഴി​യേ​ണ്ട ഭാര്യ, ആറാ​മ​തൊ​രു പു​രു​ഷ​നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഭീ​ഷ​ണ​യാ​ഥാർ​ഥ്യം നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ കണ്ടു​നിൽ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്നു​റ​പ്പി​ച്ച ഞങ്ങൾ, ജയ​ദ്ര​ഥ​നെ തല​മൊ​ട്ട​യ​ടി​ച്ചു പു​ള്ളി​കു​ത്തി കെ​ട്ടി​യി​ട്ടു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ നിർ​ത്തി ചോ​ദ്യം ചെ​യ്തു, അപ​മാ​നി​ച്ചു. മാ​സ​ങ്ങൾ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു അക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ ഞങ്ങ​ളോ​ടു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അമർ​ഷ​വും ക്ഷോ​ഭ​വും മാറാൻ. അവ​ളെ​പ്പ​റ്റി ഒന്നേ പറ​യാ​നാ​വൂ ഇന്നു് നി​ങ്ങ​ളെ ഊഷ്മ​ള​മാ​യി കാ​ണു​ന്ന​വൾ നാളെ നി​ങ്ങ​ളെ കണ്ടാൽ കണ്ടു എന്നു് നടി​ക്കി​ല്ല. നമ്മെ​പോ​ലെ അമ്മ പ്ര​സ​വി​ച്ചു വളർ​ത്താ​ത്ത​തി​ന്റെ കു​ഴ​പ്പം. യാ​ഗാ​ഗ്നി​യിൽ​നി​ന്നും വളർ​ച്ച പ്രാ​പി​ച്ച പെ​ണ്ണു​ട​ലു​മാ​യി ഉയർ​ന്നു​വ​ന്ന​വൾ എന്ന ഐതി​ഹ്യ പ്ര​തി​ച്ഛാ​യ​യ്ക്കൊ​ത്ത യക്ഷി!”

“എവിടെ അർ​ജ്ജു​നൻ? സൂര്യ പു​ത്ര​നെ ചതി​ച്ചു​കൊ​ന്ന​തിൽ, നി​ങ്ങൾ​ക്കു് നൊ​മ്പ​ര​മു​ണ്ടോ?”, കു​ന്തി​യു​ടെ കന്യാ​പു​ത്ര​നെ​ന്നു അം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും, കൗരവ സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നു​മാ​യി​രു​ന്ന കർ​ണ്ണ​ന്റെ മക​ളു​ടെ വി​വാ​ഹ​സൽ​ക്കാ​ര​ത്തിൽ പങ്കെ​ടു​ത്തു, തി​രി​ച്ചു പോവാൻ ആന​പ്പു​റ​ത്തു​ക​യ​റു​ന്ന മഹാ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“കാ​റു​മൂ​ടിയ സന്ധ്യ​യിൽ, അർ​ജ്ജു​ന​നും പ്ര​തി​യോ​ഗി കർ​ണ്ണ​നും പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ പര​സ്പ​രം നേ​രി​ട്ട​തു് നേ​രു​ത​ന്നെ. ദു​രൂ​ഹ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തിൽ ചളി​യിൽ താണ രഥ​ച​ക്ര​മു​യർ​ത്താൻ കർണ്ണ തേ​രാ​ളി ശല്യൻ വി​സ​മ്മ​തി​ച്ച​തും കൗ​തു​ക​ക​ര​മായ കാ​ര്യം. നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​തെ സ്വയം മണ്ണി​ലി​റ​ങ്ങി​നി​ന്നു് രഥ​ച​ക്രം ഉയർ​ത്താൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന കർ​ണ്ണ​നെ അനു​ക​മ്പ​യോ​ടെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ ആയി​രു​ന്നി​ല്ലേ, മാനം വി​ണ്ടു​കീ​റിയ ഇടി​മി​ന്ന​ലിൽ, കർ​ണ്ണൻ മര​ണ​മ​ട​ഞ്ഞ​തു്? അതു് കണ്ടു മന​മി​ടി​ഞ്ഞ ഞാൻ കണ്ടു, തല​കു​നി​ച്ചു പരേ​ത​നു അഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു ആവ​നാ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു അർ​ജ്ജു​നൻ, അമ്പു തി​രി​ച്ചി​ടു​ന്നു. വേ​ദ​നാ​ക​ര​മാ​യി തോ​ന്നി കർ​ണ്ണ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ പ്ര​കൃ​തി​ദു​ര​ന്തം. ജന്മ​ര​ഹ​സ്യം ചരമ ശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ കു​ന്തി​മു​ഖ​ത്തു​നി​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ പരേ​താ​ത്മാ​വി​നു സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യം അനു​വ​ദി​ച്ചു​കി​ട്ടാൻ, കൗ​ന്തേ​യർ ശ്രാ​ദ്ധം ചെ​യ്ത​തും സ്മ​ര​ണീ​യ​മായ ആധ്യാ​ത്മിക വസ്തുത. അവ​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​ക​ളു​ടെ വി​വാ​ഹം, അതു കു​ടും​ബ​ആ​ഘോ​ഷ​മാ​യി ഏറ്റെ​ടു​ത്തു. അവൾ​ക്കു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കേശ പരി​ലാ​ളന ശു​ശ്രൂ​ഷക എന്ന ജോലി സമ്മാ​ന​മാ​യി നൽകി. അതാ​ണു് പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡവ മാതൃക. സത്യാ​വ​സ്ഥ അതാ​യി​രി​ക്കെ, കഥ​യ​റി​യാ​തെ അർ​ജ്ജുന സ്വ​ഭാ​വ​ഹ​ത്യ​ക്കു കൂ​ട്ടു​നി​ന്നാൽ, അഴ​ക​ള​വു​ക​ളിൽ നി​ന്നും ഇനി തെ​റി​ക്കുക നി​ന്റെ തല​യാ​യി​രി​ക്കും”

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി ആയ​പ്പോ​ഴാ​ണോ, സ്വ​ത​ന്ത്ര ചാ​ര​വ​കു​പ്പി​ന്റെ ആവ​ശ്യം ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ട്ട​തു്? എന്തു് കൊ​ണ്ടു് പക്ഷേ, നകുലൻ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അര​ക്കി​ല്ല​ത്തി​ലേ​ക്കു പോവാൻ ദു​ഷ്പ്രേ​രണ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രിൽ നി​ന്നു് വന്ന​പ്പോൾ, ഞങ്ങൾ അഞ്ചു​പേർ ചേർ​ന്ന യോഗം കഴി​യു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും നകുലൻ സ്വയം നേ​തൃ​സ്ഥാ​നം ഏറ്റെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. പി​റ്റേ​ന്നു് രാ​വി​ലെ പടി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അര​ക്കി​ല്ലം എന്ന വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന കു​രു​ക്കു് അവൻ അഴി​ച്ചി​രു​ന്നു. ആശ​ങ്ക​ക്കു് പകരം യാ​ത്ര​യും താ​മ​സ​വും പ്ര​തീ​ക്ഷാ​നിർ​ഭ​ര​മാ​യി. എന്തു് സം​ഭ​വി​ക്കും എന്ന​തിൽ മാറി, എന്തു് സം​ഭ​വി​ക്ക​ണം എന്ന വി​വേ​ച​നാ​ധി​കാ​രം നകു​ല​ന്റെ കയ്യി​ലാ​യ​തു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി എന്നു് വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ സമ്മ​തി​ക്കാം, പക്ഷേ, ഗതി മാ​റ്റാൻ കൗ​ര​വ​നാ​യി​ല്ല. അന്നു് തു​ട​ങ്ങിയ വി​ശ്ര​മ​ര​ഹിത ജോലി അവൻ ആസ്വ​ദി​ക്കു​ന്നു, രഹ​സ്യ​വി​വ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ശേ​ഖ​ര​വും പ്ര​യോ​ജ​ന​വും ആണു് രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ത്തിൽ കാ​ര്യം എന്നു് നി​ങ്ങൾ തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ പോയി പഠി​ച്ചാൽ മാ​ത്രം പോരാ.”

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2024.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 6, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.