തിന്നതും കൊന്നതും
എന്റെ കുഞ്ഞിനിന്നുത്സവം! മുറ്റത്തു
മുല്ലപൂത്തത, ല്ലാദ്യമായ് റോസയിൽ
മൊട്ടുവാർത്തത, ല്ലാരും വിളിക്കാതെ
പൂമ്പൊടിയിൽ കുതിർന്നു നിറം വായ്ച്ചു
കാറ്റിലേറിക്കുണുങ്ങും ശലഭമ-
ല്ലായിരം ചെറുപാദങ്ങളിൽ കാടു
നാടു നീളെ ചുവടു വെച്ചേറുന്ന
തൂമഴത്തെയ്യമാടും കളിയല്ല!
മുല്ലപൂത്തത, ല്ലാദ്യമായ് റോസയിൽ
മൊട്ടുവാർത്തത, ല്ലാരും വിളിക്കാതെ
പൂമ്പൊടിയിൽ കുതിർന്നു നിറം വായ്ച്ചു
കാറ്റിലേറിക്കുണുങ്ങും ശലഭമ-
ല്ലായിരം ചെറുപാദങ്ങളിൽ കാടു
നാടു നീളെ ചുവടു വെച്ചേറുന്ന
തൂമഴത്തെയ്യമാടും കളിയല്ല!
എന്റെ കുഞ്ഞിനെന്തുത്സവം! വീട്ടിലെ
പൂച്ച പെറ്റു കടിഞ്ഞൂൽക്കനികളെ
എന്തൊരോമനച്ചന്തമാണഞ്ചുപേർ
കൺതുറക്കാൻ മടിക്കുന്നൊരുണ്ണികൾ!
പൂച്ച പെറ്റു കടിഞ്ഞൂൽക്കനികളെ
എന്തൊരോമനച്ചന്തമാണഞ്ചുപേർ
കൺതുറക്കാൻ മടിക്കുന്നൊരുണ്ണികൾ!
ഏകനായു് കളിച്ചേറെ മടുത്തവൻ,
കൂട്ടുകാരെ കരളിൽ കവർന്നവൻ,
നെഞ്ചിലേറ്റിപ്പുണർന്നു തൻ പാവകൾ-
ക്കൂതി ജീവൻ പകരാൻ കൊതിച്ചവൻ
ഊണുമൂരും മറന്നു നിഴൽപോലെ
ഒട്ടിനില്ക്കയാണീറ്റില്ലവാതിലിൽ,
പാതിപ്രാണൻ പകുത്തുവെച്ചോടുന്നു
പാഠശാലച്ചുടുമണിയൊച്ചയിൽ.
കൂട്ടുകാരെ കരളിൽ കവർന്നവൻ,
നെഞ്ചിലേറ്റിപ്പുണർന്നു തൻ പാവകൾ-
ക്കൂതി ജീവൻ പകരാൻ കൊതിച്ചവൻ
ഊണുമൂരും മറന്നു നിഴൽപോലെ
ഒട്ടിനില്ക്കയാണീറ്റില്ലവാതിലിൽ,
പാതിപ്രാണൻ പകുത്തുവെച്ചോടുന്നു
പാഠശാലച്ചുടുമണിയൊച്ചയിൽ.
അന്തിവെയിലൊപ്പമോടിത്തിരിച്ചെത്തി
ഉമ്മറം ചാടി ദൂരം മറക്കുന്നു,
ഉമ്മവെക്കാനുഴറിക്കുതിച്ചുടൻ
ആര്ത്തിരമ്പുന്നിതത്ഭുതം, ഗദ്ഗദം:
“രണ്ടുപേർ മണിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെങ്ങുപോയു്?
അമ്മയാർക്കു കൊടുത്തു? നേർ ചൊല്ലണം!”
ഇല്ല, നേരമ്മ തന്നെയാ കുഞ്ഞിളം
മേനിയാൽ പശിയാറ്റിയെന്നോതി ഞാൻ.
ഉമ്മറം ചാടി ദൂരം മറക്കുന്നു,
ഉമ്മവെക്കാനുഴറിക്കുതിച്ചുടൻ
ആര്ത്തിരമ്പുന്നിതത്ഭുതം, ഗദ്ഗദം:
“രണ്ടുപേർ മണിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെങ്ങുപോയു്?
അമ്മയാർക്കു കൊടുത്തു? നേർ ചൊല്ലണം!”
ഇല്ല, നേരമ്മ തന്നെയാ കുഞ്ഞിളം
മേനിയാൽ പശിയാറ്റിയെന്നോതി ഞാൻ.
തിന്നുവാനെങ്കിലെന്തിനീ കള്ളിയാം
പൂച്ച അമ്മ ചമഞ്ഞതു് ജീവനോ-
ടുണ്ണിയെപ്പെറ്റു പറ്റിക്കിടന്നതും
പാൽ ചുരത്തി ചൊരിവായ് നനച്ചതും?
പൂച്ച അമ്മ ചമഞ്ഞതു് ജീവനോ-
ടുണ്ണിയെപ്പെറ്റു പറ്റിക്കിടന്നതും
പാൽ ചുരത്തി ചൊരിവായ് നനച്ചതും?
കണ്ണുനീരോടുതിർന്ന ചോദ്യങ്ങളെൻ
നെഞ്ചിൽ വീണു കലമ്പിക്കലങ്ങുമ്പോൾ
ചേർത്തു പേർത്തും പുണർന്നുകൊണ്ടമ്മ തൻ
സ്നേഹ സൗഖ്യം പൊലിപ്പിച്ചു നിന്നു ഞാൻ.
നെഞ്ചിൽ വീണു കലമ്പിക്കലങ്ങുമ്പോൾ
ചേർത്തു പേർത്തും പുണർന്നുകൊണ്ടമ്മ തൻ
സ്നേഹ സൗഖ്യം പൊലിപ്പിച്ചു നിന്നു ഞാൻ.
കാടെരിക്കുന്ന കാണാമുനമ്പിലെ
തീയുണർത്തുന്ന ചിന്തയിൽ വെന്തുകൊ-
ണ്ടല്പനേരം കഴിഞ്ഞവൻ ചോദിച്ചു:
“തിന്നതൊക്കെയും പെണ്ണായിരുന്നുവോ?”
തീയുണർത്തുന്ന ചിന്തയിൽ വെന്തുകൊ-
ണ്ടല്പനേരം കഴിഞ്ഞവൻ ചോദിച്ചു:
“തിന്നതൊക്കെയും പെണ്ണായിരുന്നുവോ?”
(സെക്രട്ടേറിയറ്റു് സർവീസു് ഓണപ്പതിപ്പു്, 1998)