SFNസായാഹ്ന ഫൌണ്ടേഷൻ
images/mkn-mrealism-cover.jpg
Glance of a Landscape, watercolor sprayed drawing by Paul Klee (1870–1940).
മാ​ജി​ക്കൽ…
images/mkn-mr1-01.jpg
മാർ​കേ​സ്

1982-ൽ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​നു​ള്ള നോബൽ സമ്മാ​നം നേടിയ ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് ഗാർ​സിയ മാർ​കേ​സി​നോ​ടു് ക്ലോ​ദി​യ​ദ്രേ​ഫ​സ് ചോ​ദി​ച്ചു: “മനോ​ര​ഥ​സൃ​ഷ്ടി​യും [1] പ്ര​തീ​കോ​പാ​ഖ്യാ​ന​വും [2] ദൈ​നം​ദിന യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തോ​ടു സങ്ക​ല​നം​ചെ​യ്ത മാ​ജി​ക് റി​യ​ലി​സം രീ​തി​യി​ലാണ്‍ താ​ങ്കൾ എഴു​തു​ന്ന​തു്. ഉദാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​നു് ഒരു പാ​തി​രി ചോ​ക്ക​ല​റ്റ് കഴി​ക്കു​മ്പോൾ ഒരു താ​ങ്ങു​മി​ല്ലാ​തെ ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു് ഉയ​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു് താ​ങ്ക​ളു​ടെ നോ​വ​ലു​കൾ​ക്കു നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തോ​ടു് എത്ര ബന്ധ​മു​ണ്ടെ​ന്നു് ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് നമു​ക്കു് (ഈ കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച) ആരം​ഭി​ക്കാം.” മാർ​കേ​സ് മറു​പ​ടി നൽകി: “എന്റെ എല്ലാ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളി​ലും​വ​ച്ചു് ‘ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂ​റു​വർഷ’ങ്ങ​ളിൽ ഓരോ വരി​യും യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തോ​ടു ബന്ധ​പ്പെ​ട്ടാ​ണു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തു്. വാ​യ​ന​ക്കാർ സത്യം നല്ല​പോ​ലെ മന​സ്സി​ലാ​ക്ക​ട്ടെ​യെ​ന്നു കരുതി ഞാ​ന​വർ​ക്കു വി​പു​ലീ​ക​ര​ണ​കാ​ചം [3] നൽ​കു​ക​യാ​ണു്. ഞാ​നൊ​രു​ദാ​ഹ​ര​ണം തര​ട്ടെ.

എറേൻ​ഡിറ [4] കഥയിൽ ഉലീ​സ​സ്സ് എന്ന കഥാ​പാ​ത്രം ഗ്ലാ​സ്സ് തൊ​ടു​ന്ന സന്ദർ​ഭ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം അതി​ന്റെ നിറം മാ​റ്റു​ന്നു​ണ്ടു് ഞാൻ. അതു സത്യാ​മാ​കാൻ തര​മി​ല്ല​ല്ലോ. എന്നാൽ സ്നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വള​രെ​യേ​റെ പറ​ഞ്ഞു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ടു് ഈ ബാലൻ സ്നേ​ഹ​ത്തിൽ പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു തെ​ളി​യി​ക്കാൻ എനി​ക്കു നൂ​ത​ന​മായ ആവി​ഷ്ക്കാ​ര​രീ​തി കണ്ടു​പി​ടി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. അതി​നാൽ ഗ്ലാ​സ്സി​ന്റെ നി​റ​ങ്ങൾ ഞാൻ മാ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കൂ​ടാ​തെ അവ​ന്റെ അമ്മ​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു ഇങ്ങ​നെ പറ​യി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു “സ്നേ​ഹം കൊ​ണ്ടു മാ​ത്ര​മാ​ണു് അവ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തു്… ആരതു്?” സ്നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു് മു​മ്പു് എപ്പോ​ഴും പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തി​നെ​ത്ത​ന്നെ വേ​റൊ​രു​വി​ധ​ത്തിൽ പറ​യു​ന്ന​താ​ണു് എന്റെ മാർ​ഗ്ഗം; അതെ​ങ്ങ​നെ ജീ​വി​ത​ത്തെ തകിടം മറി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു്, അതെ​ങ്ങ​നെ എല്ലാ​റ്റി​നെ​യും തകിടം മറി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു്.”

കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച നട​ത്തിയ സ്ത്രീ വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ക്കു​ക​യാ​യി: “കഴി​ഞ്ഞ ഇരു​പ​തു വർ​ഷ​മാ​യി ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്ക​യിൽ​നി​ന്നു് മാ​ജി​ക് റി​യ​ലി​സ്റ്റ് നോ​വ​ലു​ക​ളു​ടെ സ്ഫോ​ട​നം ഞങ്ങൾ കാ​ണു​ക​യാ​ണു്. സത്യ​വും അതി​സ​ത്യ​വും [5] അനി​യ​ന്ത്രി​ത​മാ​യി കൂ​ട്ടി​ക്ക​ലർ​ത്തു​ന്ന ഇതിൽ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കാൻ ലാ​റ്റിൻ ലോ​ക​ത്തു് എഴു​ത്തു​കാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണു്?”

മാർ​കേ​സ് മറു​പ​ടി പറ​ഞ്ഞു: “ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ പരി​തഃ​സ്ഥി​തി​കൾ അത്യ​ത്ഭു​ത​ക​ര​മാ​ണെ​ന്ന​തു സ്പ​ഷ്ടം. വി​ശേ​ഷി​ച്ചും കരി​ബി​യൻ [6] കൊ​ള​മ്പി​യ​യു​ടെ കരി​ബി​യൻ ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നാ​ണു് ഞാൻ വരു​ന്ന​തു്. അതു് വി​ചി​ത്ര​മായ സ്ഥ​ല​മാ​ണു്. പർ​വ്വ​ത​പ്ര​ദേ​ശ​മായ അൻ​ഡീ​യൻ [7] പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു് അതു തി​ക​ച്ചും വി​ഭി​ന്ന​മാ​ണു്. കൊ​ള​മ്പി​യൻ ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ അധി​നി​വേശ കാ​ല​യ​ള​വിൽ മാ​ന്യ​രാ​യി സ്വയം കരു​തി​യ​വ​രെ​ല്ലാം ഉൾ​നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു്—ബോ​ഗോ​റ്റാ​യി​ലേ​ക്കു—പോയി. കടൽ​ത്തീ​ര​ത്തു് അവ​ശേ​ഷി​ച്ച​വർ കൊ​ള്ള​ക്കാർ മാ​ത്രം—നല്ല അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ കൊ​ള്ള​ക്കാർ. പി​ന്നെ നർ​ത്ത​ക​രും സാ​ഹ​സി​ക​രും ഉല്ലാ​സ​മാർ​ന്ന​വ​രും. സമു​ദ്ര​തീ​ര​ത്തു​ള്ള​വർ കടൽ​ക്കൊ​ള്ള​ക്കാ​രു​ടെ​യും കള്ള​ക്ക​ട​ത്തു​കാ​രു​ടെ​യും പിൻ​തു​ടർ​ച്ച​ക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു. കറു​ത്ത അടി​മ​ക​ളു​ടെ കലർ​പ്പു​മു​ണ്ടു്. ഇങ്ങ​നെ​യൊ​രു പരി​തഃ​സ്ഥി​തി​യിൽ വളർ​ന്നു​വ​രി​ക​യെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞാൽ കവി​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു് വി​ചി​ത്ര​ത​ര​ങ്ങ​ളായ വി​ഭ​വ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​വു​ക​യെ​ന്നാ​ണർ​ത്ഥം. കൂ​ടാ​തെ കരി​ബി​യ​നിൽ എന്തു വി​ശ്വ​സി​ക്കു​വാ​നും ഞങ്ങൾ​ക്കു കഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം വി​ഭി​ന്ന​ങ്ങ​ളായ എല്ലാ സം​സ്ക്കാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സ്വാ​ധീ​ന​ശ​ക്തി ഞങ്ങ​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്ന​താ​ണു്. അവ​യോ​ടു കത്തോ​ലി​ക്കാ മതവും തദ്ദേശ വി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളും കലർ​ന്നി​രു​ന്നു എന്ന​തും. പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​സ​ത്യ​ത്തി​നു് അപ്പു​റ​ത്തു നോ​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ഹൃ​ദ​യ​വി​ശാ​ലത അതു ഞങ്ങൾ​ക്കു തന്നു​വെ​ന്നാ​ണു് എന്റെ വി​ചാ​രം. ആര​കാ​റ്റ​ക്ക​യി​ലെ ഒരു കരി​ബി​യൻ ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ വളർ​ന്നു​വ​ന്ന ശി​ശു​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ കസേ​ര​ക​ളെ നോ​ട്ടം​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം ചലനം കൊ​ള്ളി​ക്കു​ന്ന ആളു​ക​ളു​ടെ അത്ഭു​ത​ക​ര​ങ്ങ​ളായ കഥകൾ ഞാൻ കേൾ​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യീ. പശു​ക്ക​ളു​ടെ രോ​ഗ​ങ്ങൾ ഭേ​ദ​മാ​ക്കാ​നാ​യി അവ​യു​ടെ മുൻ​പിൽ​നി​ന്നു് വി​ര​ക​ളെ ഇല്ലാ​താ​ക്കു​ന്ന ഒരാ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു ആര​കാ​റ്റ​ക്ക​യിൽ. അയാൾ പശു​വി​ന്റെ മുൻ​പിൽ നി​ല്ക്കും. വിരകൾ പശു​വി​ന്റെ തല​യി​ലൂ​ടെ പു​റ​ത്തു​വാ​രാൻ തു​ട​ങ്ങും. ഞാ​ന​തു് ഒരി​ക്കൽ കണ്ടു് എന്ന​തു് സത്യ​മാ​ണു്. സ്ത്രീ വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ചു: “താ​ങ്കൾ എങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ഇതിനു സമാ​ധാ​നം നൽ​കു​ന്ന​തു്.” മാർ​കേ​സി​ന്റെ മരു​പ​ടി: “ഹാ, എനി​ക്ക​തി​നു് സമാ​ധാ​നം നല്കാൻ കഴി​യു​മെ​ങ്കിൽ ഇതു് ഞാൻ ഭവ​തി​യോ​ടു പറ​യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ശി​ശു​വാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു് അതെ​നി​ക്കു് അത്ഭു​ത​ക​ര​മാ​യി തോ​ന്നി. ഇന്നും അതു് അത്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.”

മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ഘോ​ഷ​ക​നായ മാർ​കേ​സ് തന്നെ അതെ​ന്താ​ണെ​ന്നു സ്പ​ഷ്ട​മാ​യി പ്ര​തി​പാ​ദി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടു് വി​ശേ​ഷി​ച്ചൊ​രു വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം കൂ​ടി​യേ തീരൂ എന്നി​ല്ല. എങ്കി​ലും ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ സവി​ശേ​ഷ​ത​യാ​യി കൊ​ണ്ടാ​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന ഈ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ഭ​വ​വും വി​കാ​സ​വും പരി​ഗ​ണ​നാർ​ഹ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു. ഫാ​ന്റ​സി​യു​ടെ​യും മാ​ന്ത്രി​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും അദ്ഭു​ത​ത്തി​ന്റെ​യും അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ ഗൗ​ര​വ​പൂർ​ണ്ണ​ങ്ങ​ളായ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളെ നി​വേ​ശ​നം ചെ​യ്യുക, അതിനു കാ​മോ​ത്സു​ക​ത്വം കൊ​ണ്ടു നി​റ​മി​യ​റ്റുക, ഇതാ​ണു് മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം. ഇതു ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മേ ദൃ​ശ്യ​മാ​കു​ന്നു​ള്ളൂ. അതി​ന്റെ വി​കാ​സ​വും മാർ​കേ​സി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളി​ലും. യഥാ​ത​ഥ​വും സാ​ങ്ക​ല്പി​ക​വും ആയ​തി​ന്റെ വ്യ​ത്യാ​സം ഇവിടെ നേർ​ത്തു നേർ​ത്തു് ഇല്ലാ​താ​വു​ന്നു. വാ​യ​ന​ക്കാ​രൻ രണ്ടും ഒന്നാ​ണെ​ന്നു കരുതി സത്യ​ത്തി​ലേ​യ്ക്ക​ല്ല അതി​സ​ത്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് (മഹാ​സ​ത്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു്) (greater reality) പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു.

മാർ​കേ​സി​ന്റെ The Handsomest Drowned Man in the World [8] ഈ ലോ​ക​ത്തെ, മു​ങ്ങി​മ​രി​ച്ച​വ​രിൽ ഏറ്റ​വും സു​ന്ദ​ര​നായ മനു​ഷ്യൻ—എന്ന ആദ്യ​കാല കഥ​യിൽ​ത്ത​ന്നെ പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു വി​കാ​സം​കൊ​ണ്ട മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തി​ന്റെ അന​വ​ദ്യ സൗ​ന്ദ​ര്യം കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്.

കട​പ്പു​റ​ത്തു് അടി​ഞ്ഞു​ക​യ​റിയ ഒരു ശവം​കൊ​ണ്ടു കു​ട്ടി​കൾ കളി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. അവർ അതിനെ മണ്ണിൽ കു​ഴി​ച്ചി​ടും, തോ​ണ്ടി​യെ​ടു​ക്കും. ഈ കളി പ്രാ​യം​കൂ​ടിയ ആരോ കണ്ട​പ്പോൾ ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലാ​കെ ഭീതി പര​ന്നു. മു​ക്കു​വർ ആ ശവ​മെ​ടു​ത്തു ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു പോയി. ഒരു മൃ​ത​ദേ​ഹ​ത്തി​നു​മി​ല്ലാ​ത്ത ഭാരം അതി​നു്. മറ്റു​ള്ള എല്ലാ​വ​രെ​ക്കാ​ളും പൊ​ക്ക​വും സമീ​പ​ത്തെ ഗ്രാ​മ​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും കാ​ണാ​തെ പോയോ എന്ന​റി​യു​ന്ന​തി​നു വേ​ണ്ടി പു​രു​ഷ​ന്മാർ പോ​യ​പ്പോൾ സ്ത്രീ​കൾ മു​ങ്ങി​മ​രി​ച്ച മനു​ഷ്യ​നു് പരി​ച​ര​ണ​ങ്ങൾ അനു​ഷ്ഠി​ച്ചു. ചെളി തു​ട​ച്ചു മാ​റ്റി​യും തല​മു​ടി​യി​ലെ കല്ലു​കൾ മാ​റ്റി​യും സ്ത്രീ​കൾ അങ്ങ​നെ പരി​ച​രി​ക്കു​മ്പോൾ അയാ​ളു​ടെ മുഖം അവർ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. മര​ണ​ത്തെ അഭി​മാ​ന​ത്തോ​ടെ നേ​രി​ട്ട​വ​നാ​ണു് അയാ​ളെ​ന്നു് അവർ കണ്ടു. കടലിൽ മു​ങ്ങി​മ​രി​ച്ച​വ​ന്റെ ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ ഭാവം അയാൾ​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. നദി​യിൽ മു​ങ്ങി​ച്ച​ത്ത​വ​ന്റെ ഉഗ്ര​ദർ​ശ​ന​ഭാ​വ​വും ഇല്ല. അയാൾ ഏറ്റ​വും പൊ​ക്കം​കൂ​ടിയ, ഏറ്റ​വും ശക്ത​നായ, ഏറ്റ​വും പൗ​രു​ഷ​മു​ള്ള മനു​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. അവർ അയാളെ നോ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും അവ​രു​ടെ ഭാ​വ​ന​യിൽ​പ്പോ​ലും അയാൾ​ക്കു കട​ന്നു​ചെ​ല്ലാൻ വയ്യ. അത്ര​യ്ക്കു​ണ്ടു് അയാ​ളു​ടെ വൈ​പു​ല്യ​വും സൗ​ന്ദ​ര്യ​വും. അവർ അയാൾ​ക്കു് ഏസ്റ്റി​വൻ എന്നു പേ​രി​ട്ടു. അടു​ത്ത ഗ്രാ​മ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു പോയ പു​രു​ഷ​ന്മാർ തി​രി​ച്ചു​വ​ന്നു് അറി​യി​ച്ചു അയാൾ അവി​ടെ​യെ​ങ്ങു​മു​ള്ള ആള​ല്ലെ​ന്നു്. അതു കേ​ട്ട​തോ​ടെ പെ​ണ്ണു​ങ്ങൾ കണ്ണീ​രോ​ടെ ആഹ്ലാ​ദി​ച്ചു. “ഈശ്വ​ര​നു സ്തു​തി. അദ്ദേ​ഹം (മൃ​ത​ദേ​ഹം) നമ്മു​ടേ​തു തന്നെ​ല്ലോ”, സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ ചാ​പ​ല്യ​മാ​ണു് ഇതെ​ന്നു പു​രു​ഷ​ന്മാർ വി​ചാ​രി​ച്ചു. പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളാ​ക​ട്ടെ മരി​ച്ച​യാൾ തങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടിൽ വന്നു​വെ​ന്നു് സങ്ക​ല്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. പൊ​ക്കം​കൂ​ടിയ ആളാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് “തല സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണേ” എന്നു് അവർ സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ അയാ​ളോ​ടു​പ​റ​ഞ്ഞു. അതി​ന്റെ​യൊ​ക്കെ ഫലമോ? മൃ​ത​ദേ​ഹം കട​ലി​ലേ​ക്കു താ​ഴ്ത്തി​യ​പ്പോൾ അതി​ന്റെ കാലിൽ ഭാരം കെ​ട്ടി​യി​ടേ​ണ്ട​തി​ല്ല എന്നു് അവർ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. എങ്കിൽ മാ​ത്ര​മേ മരി​ച്ച മനു​ഷ്യ​നു് ഏതു സമ​യ​വും അവ​രു​ടെ വീ​ട്ടിൽ വരാൻ പറ്റു​ക​യു​ള്ളു.

മാർ​കേ​സി​ന്റെ “മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം” അതി​ന്റെ എല്ലാ സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തോ​ടും എല്ലാ സവി​ശേ​ഷ​ത​യോ​ടും​കൂ​ടി ഈ കഥയിൽ പ്ര​തി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണു് എന്റെ തോ​ന്നൽ. 1968-​ലാണു് ഈ കഥ രചി​ച്ച​തു്. അതി​നു​മുൻ​പു​ണ്ടായ ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ നോ​വ​ലു​ക​ളി​ലെ​യും ചെ​റു​ക​ഥ​ക​ളി​ലെ​യും മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം വി​ക​സിത രൂ​പ​ത്തിൽ ഇക്ക​ഥ​യിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്നു. ഹൂ​ലി​യോ കോർ​ടാ​സാ​റി​ന്റെ (Julio Cortazar) End of the game (1956), Hospsotch (1966) ഈ നോ​വ​ലു​ക​ളി​ലും കാർ​ലോ​സ് ഫ്വേ​ന്റ​സി​ന്റെ (Carlos Fuentes) Where the Air is clear (1958), The Death of Artemio Cruz (1962), A Change of Skin (1967) ഈ നോ​വ​ലു​ക​ളി​ലും മേ​റി​യോ വാർ​ഗാ​സ് യോ​സ​യു​ടെ (Mario Vargas Lhosa) The time of the Hero (1962), The Green House (1966), Conversation in the Cathedral (തർ​ജ്ജമ 1975) ഈ നോ​വ​ലു​ക​ളി​ലും ഒളി​ഞ്ഞും തെ​ളി​ഞ്ഞും കാ​ണ​പ്പെ​ട്ടു. “മാ​ന്ത്രി​ക​യാ​ഥാ​ത​ഥ്യം” തി​ക​ച്ചും ചേ​തോ​ഹ​ര​മാ​യി മാർ​കേ​സി​ന്റെ കഥയിൽ പ്ര​ക​ട​മാ​കു​ന്നു.

അബോ​ധ​മ​ന​സ്സി​നെ അയു​ക്തി​ക​മായ ഒര​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ കൊ​ണ്ടു​വ​രു​മ്പോ​ഴാ​ണു് മനോ​ര​ഥ​സൃ​ഷ്ടി—ഫാ​ന്റ​സി—ജനി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഒരു സു​ന്ദ​ര​നോ​ടു് (അയാൾ മരി​ച്ച​വ​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും) സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു​ണ്ടാ​കു​ന്ന അബോ​ധാ​ത്മ​ക​മായ താൽ​പ​ര്യ​ത്തെ യു​ക്തി​ഹീ​ന​മായ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേ​ക്കു വി​ക​സി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്നു മാർ​കേ​സ്. ആ താൽ​പ​ര്യം ചപ​ല​ത​യാ​യി കരു​തു​ന്നു പു​രു​ഷ​ന്മാർ. അവർ​ക്കു സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ മാ​ന​സിക നി​ല​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു്, അബോ​ധാ​ത്മക പ്രേ​ര​ണ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഒന്നു​മ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. പെ​ണ്ണു​ങ്ങൾ ആഹ്ലാ​ദ​ത്തി​ന്റെ കണ്ണു​നീർ പൊ​ഴി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്തി​നാ​ണെ​ന്നു് അവർ​ക്കു നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ല. ശവ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ ഭാരം കെ​ട്ടാ​തെ സമു​ദ്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു താ​ഴ്ത്തു​മ്പോൾ മരി​ച്ച​വർ തങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടിൽ തട​സ്സം​കൂ​ടാ​തെ വരു​മ​ല്ലോ എന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചു് സ്ത്രീ​കൾ സന്തോ​ഷി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം. മു​ങ്ങി​മ​രി​ക്കു​ന്ന​തും പ്രേ​തം കര​യ്ക്കു​വ​ന്ന​ടി​യു​ന്ന​തും ജന​ങ്ങൾ അതെ​ടു​ത്തു സം​സ്ക​രി​ക്കു​തും നി​ത്യ​ജീ​വിത സം​ഭ​വ​ങ്ങൾ. അവ​യ്ക്കു രൂ​പ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം വരു​ത്തി അയു​ക്തി​ക​മായ അന്ത​രീ​ക്ഷം പ്ര​ദാ​നം​ച​യ്തു് മാർ​കേ​സ് അതി​സ​ത്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു്—സ്ത്രീ​ക്കു് പു​രു​ഷ​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ആകർ​ഷ​ക​ത്വ​ത്തി​ലേ​ക്കു്—വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ കൊ​ണ്ടു​ചെ​ല്ലു​ന്നു. അപ്പോൾ നി​ത്യ​ജീ​വിത സത്യ​വും മനോ​ര​ഥ​സൃ​ഷ്ടി​യും തമ്മി​ലു​ള്ള അകൽ​ച്ച ഇല്ലാ​താ​വു​ന്നു. ഏതു് റി​യാ​ലി​റ്റി, ഏതു് ഫാ​ന്റ​സി എന്നു വേർ​തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ കഴി​യാ​തെ വരു​ന്നു. ഇതു സ്വാ​ഭാ​വി​കം. “ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂ​റു​വർഷ”ങ്ങ​ളിൽ മാ​ക്കോ​ണ്ട എന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ചരി​ത്ര​മാ​ണ​ല്ലോ ആവി​ഷ്കൃ​ത​മാ​കു​ന്ന​തു്. സ്പാ​നി​ഷ് പള്ളി​യു​ടെ ആധി​പ​ത്യ​ത്തി​ല​മർ​ന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്തെ ജന​ങ്ങൾ​ക്കു് അയ​സ്കാ​ന്ത​വും വി​പു​ലീ​ക​രണ കാ​ച​വും റെ​യിൽ​വേ​യു​മാ​ണു് കൂ​ടു​തൽ അത്ഭു​ത​മു​ള​വാ​ക്കു​ന്ന​തു്. താ​ങ്ങി​ല്ലാ​തെ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ഉയ​രു​ന്ന പാ​തി​രി​യ​ല്ല, ആകാ​ശ​ത്തു നി​ന്നു​ണ്ടാ​കു​ന്ന മഞ്ഞ​പ്പൂ​ക്ക​ളു​ടെ വർ​ഷ​മ​ല്ല.

ശൂ​ന്യ​ത​യിൽ നി​ന്നു് ഒന്നും സൃ​ഷ്ടി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല. പാ​ര​മ്പ​ര്യ​മാ​ണു് ഏതു നൂതന സമാ​രം​ഭ​ത്തി​നും കാ​ര​ണ​മാ​കു​ന്ന​തു്. അതു​കൊ​ണ്ടു് മാർ​കേ​സി​ന്റെ മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​വും പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഉത്ഭ​വി​ച്ച​ത​ത്രേ. എന്നാൽ ദീർഘത ആവ​ഹി​ക്കു​ന്ന ആ പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ഴു​താൻ ഇവിടെ സ്ഥ​ല​മി​ല്ല. ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ ഈ ലേ​ഖ​ക​നു് അവ​ഗാ​ഹ​വു​മി​ല്ല. അതി​നാൽ മെ​ക്സി​ക്കൻ കവി​യായ ഒക്ടാ​വ്യോ പാ​സ്സ് (Octavio Paz) തൊ​ട്ടു ആരം​ഭി​ക്കാ​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു. പാ​സ്സി​ന്റെ ഭു​വ​ന​പ്ര​ശ​സ്ത​മായ കാ​വ്യ​മാ​ണു് Sun stone (1957). ആസ്റ്റ​ക് സം​സ്ക്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അവ​ശി​ഷ്ട​മായ Calendar Stone എന്ന​തി​നെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു പാ​സ്സി​ന്റെ കാ​വ്യം. ജ്യോ​തി:ശാ​സ്ത്രം, ചരി​ത്രം, ഇതി​ഹാ​സം ഇവയെ എല്ലാം സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന സിം​ബ​ലു​കൾ കൊ​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള ഒരു വലിയ കല്ലാ​ണു് കല​ണ്ടർ സ്റ്റോണ്‍. അതി​ന്റെ നടു​ക്കു് സൂ​ര്യ​ദേ​വ​ന്റെ ശി​ര​സ്സു് കൊ​ത്തി​വ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആസ്റ്റ​ക് പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ന്റെ അന​ന്ത​ത​യെ ആവി​ഷ്ക്ക​രി​ക്കു​ന്ന ഈ കല്ലിൽ ഏറ്റ​വും പ്രാ​ധാ​ന്യ​മർ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു് സൂ​ര്യ​നാ​ണു്. കവി​ത​യു​ടെ കൃ​ത്യം സൂ​ര്യ​നെ കല്ലി​ലേ​യ്ക്കു് ആവാ​ഹി​ച്ചു് അതിനെ സജീ​വ​മാ​ക്കുക എന്ന​താ​ണു്. കവിത വി​രാ​ജി​ക്കു​മ്പോൾ കല്ലു് ഉണ​രു​ന്നു.കല്ലു​കൊ​ണ്ടു് മതിലു കെ​ട്ടൂ. അതു് സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നു നമ്മെ മാ​റ്റി നി​രു​ത്തു​ന്നു കവി​ത​കൊ​ണ്ടു് അതിനെ ആദ്ര​മാ​ക്കൂ. അപ്പോൾ ശ്വാ​സ​കോ​ശം​പോ​ലെ കന്മ​തിൽ ശ്വാ​സോ​ച്ഛ്വാ​സം ചെ​യ്യും. പാ​സ്സ് പറ​യു​ന്ന​തു കേ​ട്ടാ​ലും:-

“കന്മ​തി​ലു​കൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി വീ​ഴു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
ഓരോ വാ​തി​ലും തകർ​ന്നു​വീ​ഴു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
സൂ​ര്യൻ എന്റെ നെ​റ്റി​ത്ത​ട​ത്തി​ലൂ​ടെ
അതി​ന്റെ മാർ​ഗ്ഗം കു​ത്തി​ക്ക​വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു,
എന്റെ അടഞ്ഞ കണ്‍പോ​ള​ക​ളെ എന്റെ സത്ത​യിൽ
നി​ന്നു് അഴി​ച്ചു​മാ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടു്,
എന്നെ എന്നിൽ​നി​ന്നു് ശക്ത​മാ​യി വലി​ച്ചു​കീ​റി​ക്കൊ​ണ്ടു്,
ഉറ​ങ്ങു​ന്ന മൃ​ഗീ​യ​മായ ശതാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളി​ലെ
കല്ലു​ക​ളെ എന്നിൽ​നി​ന്നു് വേർ​തി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്.”

കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലാ​യ​വ​യെ​ല്ലാം മോ​ചി​പ്പി​ക്കാ​നാ​ണു് പാ​സ്സി​ന്റെ ആഗ്ര​ഹം. നി​ത്യ​ജീ​വിത യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ലെ ‘മാ​ജി​ക്കി’നെ മോ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന മാർ​കേ​സു​മാ​യി പാ​സ്സി​നു് ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ വലിയ വ്യ​ത്യാ​സ​മി​ല്ല.

ആർ​ജ​ന്റൈൻ നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് ഹൂ​ലി​യോ കോർ​ട്ടാ​സാർ തന്റെ നോ​വ​ലു​ക​ളി​ലൂ​ടെ “മറു​പു​റം” (the other side) അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു് ആ ‘മറു​പുറ’ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഒരു ‘തി​ള​ക്കം’ മാ​ത്ര​മേ ലഭി​ക്കു​ന്നു​ള്ളു. ഇതു് നോ​വ​ലി​സ്റ്റി​ന്റെ അപ്ര​ഗ​ല്ഭ​ത​യാ​യി കരു​താൻ പാ​ടി​ല്ല. ആർ​ജൻ​റീ​ന​യി​ലെ ഭര​ണ​കൂ​ട​വും അതി​ന്റെ ഫലമായ രാ​ഷ്ട്ര​വ്യ​വ​ഹാ​ര​വും സത്യാ​ന്വേ​ഷണ തൽ​പ​ര​ത്വ​ത്തെ ഹനി​ക്കു​ന്നു എന്നാ​ണു് നമ്മൾ മന​സ്സി​ലാ​ക്കേ​ണ്ട​തു്.

മെ​ക്സി​ക്കൻ നോ​വ​ലി​സ്റ്റായ കാർ​ലോ​ശ് ഫ്വേൻ​റ്റേ​സി​ന്റെ “Where the Air is Clean (1958), The Death of Artemio Cruz (1962), A change of skin (1967) എന്നീ മൂ​ന്നു നോ​വ​ലു​ക​ളേ എനി​ക്കു വാ​യി​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ളു. അവയിൽ മൂർ​ത്ത​ങ്ങ​ളായ വസ്തു​ക്ക​ളു​ടെ വർ​ണ്ണ​ന​ക​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ആ വസ്തു​ക്ക​ളു​ടേ​യും ദൈ​നം​ദിന ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റേ​യും അപ്പു​റ​ത്തു​ള്ള സത്യ​ത്തെ​യാ​ണു് ഫ്വേൻ​റ്റേ​സ് ആവി​ഷ്ക്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു്.

ക്യൂ​ബ​യി​ലെ പ്ര​മു​ഖ​നായ നോ​വ​ലി​സ്റ്റാ​ണു് ആലേഹോ കാർ​പെൻ​റ്റ്യേർ. ഈ മാർ​ക്സി​സ്റ്റ് നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് “മാ​ജി​ക് റി​യ​ലി​സ്റ്റ്” എന്ന പേ​രി​ലാ​ണു് അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ Explosion is a Cathedral എന്ന ‘മാ​സ്റ്റർ പീസി’ൽ ഫ്ര​ഞ്ചു​വി​പ്ല​വ​മാ​ണു് പ്ര​തി​പാ​ദ്യ​വി​ഷ​യം. എങ്കി​ലും മാർ​ക്സി​സ​ത്തെ സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ മാ​ത്ര​മേ മനു​ഷ്യ​നു് പു​രോ​ഗ​തി​യു​ണ്ടാ​കൂ എന്ന ആശ​യ​ത്തി​നു് അദ്ദേ​ഹം പ്രാ​മു​ഖ്യം കല്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. അങ്ങ​നെ കല്പി​ക്കു​ന്ന​തു മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു​താ​നും. നോ​വ​ലി​ലെ പ്ര​ധാന കഥാ​പാ​ത്ര​മായ എസ്റ്റി​വൻ രാ​ഷ്ട്ര​വ്യ​വ​ഹാ​രം (Politics) അസ​ത്യാ​ത്മ​ക​മാ​ണെ​ന്നു കരു​തി​യി​ട്ടു് കാ​ട്ടി​ലെ വൃ​ക്ഷ​ത്തിൽ കയറാൻ പോ​കു​ന്നു. ഈ വൃ​ക്ഷാ​രോ​ഹ​ണം ഒരു പ്രാ​ക്ത​ന​രൂ​പ​പ​ര​മായ (archetypal) പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണു്. രാ​ഷ്ട്ര വ്യ​വ​ഹാ​ര​മെ​ന്ന നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ലൂ​ടെ മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള പോ​ക്കാ​ണ​തു്.

ഇവ​രിൽ​നി​ന്നു നമ്മൾ മാർ​കേ​സി​ലെ​ത്തു​മ്പോൾ മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തി​നു് എന്തെ​ന്നി​ല്ലാ​ത്ത മനോ​ഹാ​രിത കൈ​വ​ന്ന​താ​യി കാ​ണു​ന്നു. വി​ശ്വ​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ലെ പര​മോൽ​കൃ​ഷ്ട​ങ്ങ​ളായ നോ​വ​ലു​ക​ളിൽ ഒന്നാ​ണു് “ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂ​റു​വർ​ഷ​ങ്ങൾ.” “നൂ​റു​വർ​ഷ​ത്തെ ഏകാ​ന്തത അനു​ഭ​വി​ക്കാൻ വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വർ​ഗ്ഗ​ങ്ങൾ​ക്കു ഭൂ​മി​യിൽ രണ്ടാ​മ​തൊ​രു സന്ദർ​ഭം ലഭി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ”ന്നു [9] തെ​ളി​യി​ക്കാ​നാ​യി മാർ​കേ​സ് എഴു​തിയ ഈ നോ​വ​ലി​ലെ സ്ഥൂ​ലീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും അത്യു​ക്തി​ക​ളും വേ​റൊ​രു ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ നോ​വ​ലി​ലും ദൃ​ശ്യ​മ​ല്ല. മര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഏകാ​ന്തത സഹി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ ഒരു കഥാ​പാ​ത്രം മര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്കു പോ​രു​ന്നു. വേ​റൊ​രു സ്ത്രീ​ക​ഥാ​പാ​ത്രം മര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്കു ഉയർ​ന്നു​പോ​കു​ന്നു. മറ്റൊ​രു കഥാ​പാ​ത്രം മരി​ക്കു​മ്പോൾ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ​നി​ന്നു മഞ്ഞ​പ്പൂ​ക്കൾ വർ​ഷി​ക്കു​ന്നു. എന്തി​നേ​റെ​പ്പ​റ​യു​ന്നു? ഈ നോ​വ​ലി​ലെ ഓരോ വാ​ക്യ​വും വി​സ്മ​യം ജനി​പ്പി​ക്കും. ഒരു​ദാ​ഹ​ര​ണം നൽകാം. ഉർസൂല എന്ന വൃ​ദ്ധ​യായ കഥാ​പാ​ത്രം ഒരു​ദി​വ​സം കോ​പ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി “തീ” എന്നു വി​ളി​ച്ചു. വീ​ട്ടി​ലു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം പേ​ടി​ച്ചു. പക്ഷേ ഉർ​സൂ​ല​യ്ക്കു് നാ​ലു​വ​യ​സ്സു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു് ഒരു വയ്ക്കോൽ​പ്പുര തീ പി​ടി​ച്ച​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഓർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു് അവർ ‘തീ’ എന്നു വി​ളി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ആദ്യം ഒരു സ്ഥൂ​ലീ​ക​ര​ണം. രണ്ടാ​മ​തു് യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള വരവു്. ഇതാ​ണു് മാർ​കേ​സി​ന്റെ മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം. പെ​റൂ​വ്യൻ നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് മേ​റി​യോ വാർ​ഗാ​സ് യോ​സ​യി​ലോ കാർ​പെൻ​റ്റ്യേ​റി​ലോ കോർ​ട്ടാ​സാ​റി​ലോ ഈ സവി​ശേ​ഷത—യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള വരവു്—തെ​ളി​ഞ്ഞു​കാ​ണാ​നി​ല്ല. സ്ഥൂ​ലീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ മണ്ഡ​ല​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്ന അനു​വാ​ച​കൻ ഉത്ത​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ നി​ത്യ​ജീ​വിത യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ത​ന്നെ പോ​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് അയാൾ​ക്കു വൈ​ര​സ്യ​മി​ല്ല. പ്ര​ത്യ​ക്ഷ സത്യ​വും പരോ​ക്ഷ​സ​ത്യ​വും അയാൾ ദർ​ശി​ക്കു​ന്നു.

തെ​ക്കേ അമേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ഏതോ അജ്ഞാ​ത​മായ റി​പ്പ​ബ്ലി​ക്ക് ഭരി​ച്ച ഒരു സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​തി​യു​ടെ വീ​ഴ്ച​യെ വർ​ണ്ണി​ക്കു​ന്ന നോ​വ​ലാ​ണു് The Autumn of the Patriarch. നോവൽ ആരം​ഭി​ക്കു​മ്പോൾ അയാൾ മരി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. അയാ​ളു​ടെ വെ​പ്പാ​ട്ടി​ക​ളു​ടെ​യും ചില കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ളു​ടെ​യും സ്മ​ര​ണ​ക​ളി​ലൂ​ടെ അയാൾ നമ്മു​ടെ മുൻ​പിൽ വന്നു നിൽ​ക്കു​ന്നു. അയാ​ളു​ടെ ശവ​മാ​ണു് ആദ്യം കാ​ണു​ന്ന​തു് നമ്മൾ. കഴു​ക​ന്മാർ അതു കൊ​ത്തി​വ​ലി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ, ആ പക്ഷി​കൾ ഹെർ​ണി​യ​കൊ​ണ്ടു​വീർ​ത്ത വൃ​ഷ​ണ​ത്തെ​മാ​ത്രം തൊ​ടു​ന്നി​ല്ല. ഈ ഭയ​ങ്ക​രൻ ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലെ നാ​ഴി​ക​മ​ണി പന്ത്ര​ണ്ട​ടി​ക്കേ​ണ്ട സമ​യ​ത്തു് രണ്ടേ അടി​ക്കാ​വൂ എന്നു കല്പി​ച്ച​വ​നാ​ണു്. ആജ്ഞ അനു​സ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. നൂ​റു​വ​യ​സ്സു​വ​രെ വളർ​ന്നി​ട്ടു് പി​ന്നെ നൂ​റ്റ​മ്പ​തി​ലേ​ക്കു ചെ​ന്ന​വ​നാ​ണു് ആ പ്ര​സി​ഡ​ന്റ്. നൂ​റ്റ​മ്പ​താ​മ​ത്തെ വയ​സ്സിൽ അയാൾ​ക്കു മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ വരി പല്ലു​ക​ളു​ണ്ടാ​യി പോലും. ഉപ​ജാ​പം നട​ത്തിയ ഒരു മന്ത്രി​യെ​ക്കൂ​ടി ‘ബാൻ​ക്വി​റ്റി’നു് സ്വേ​ച്ഛാ​പ​തി ക്ഷ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, അയാൾ ഹാളിൽ വന്ന​തു് ഒരു വെ​ള്ളി ‘ട്രേ’യിൽ കി​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ടാ​ണു്. നല്ല​പോ​ലെ പൊ​രി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ശരീരം. കോ​ളി​ഫ്ള​വ​റും മസാ​ല​യു​മൊ​ക്കെ അതി​ന്റെ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതി​ഥി​കൾ​ക്കു ആ “വി​ശി​ഷ്ട ഭോ​ജ്യം” തി​ന്നേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു.

സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ കന്യ​കാ​ത്വം നശി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ന്നു കരുതി ‘ഇരട്ട പെറ്റ’ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ സാ​ന്തി​യാ​ഗോ നാസറെ കൊ​ല്ലു​ന്ന​താ​ണു് മാർ​കേ​സി​ന്റെ പുതിയ നോ​വ​ലിൽ—“പൂർ​വ്വ​ക​ഥി​ത​മ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പു​രാ​വൃ​ത്തം” (Chronicle of a death foretold) എന്ന​തി​ലെ—പ്ര​തി​പാ​ദ്യ​വി​ഷ​യം. പേ​ദ്രോ വീ​ക്കോ​റി​യോ എന്ന ഒരു സഹോ​ദ​രൻ കത്തി നാ​സ​റി​ന്റെ വല​തു​കൈ​യിൽ കു​ത്തി​യി​റ​ക്കി​യ​പ്പോൾ കത്തി​യിൽ ഒരു​തു​ള്ളി രക്തം​പോ​ലും പു​ര​ണ്ടി​ല്ല​ത്രേ. “I’d given it to him atleast three times and there wasn’t a drop of blood” എന്നു് അയാൾ കേ​സ​ന്വേ​ഷി​ക്കാ​നെ​ത്തി​യ​വ​നോ​ടു പറ​ഞ്ഞു. (Page 120, Jonathan Cape പ്ര​സാ​ധ​നം.) കു​ത്തേ​റ്റു് കടലു വെ​ളി​യിൽ ചാടിയ നാസർ എഴു​ന്നേ​റ്റു നട​ന്നു.

“അവർ എന്നെ കൊ​ന്നു” എന്നു പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു് കു​ട​ലിൽ പറ്റിയ അഴു​ക്കു് തൂ​ത്തു​ക​ള​ഞ്ഞു. (Page 122.) ബു​ദ്ധി​ഹീ​ന​മെ​ന്നോ ഭോ​ഷ​ത്ത​മെ​ന്നോ കരു​താ​വു​ന്ന തല​ത്തി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തു​വ​രെ മാർ​കേ​സ് എന്തി​നാ​ണു് ഇങ്ങ​നെ സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ സ്ഥൂ​ലീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു്? സാ​ന്തി​യാ​ഗോ നാസർ നി​ര​പ​രാ​ധ​നാ​ണെ​ന്നു് സൂ​ചി​പ്പി​ക്കാ​നാ​ണു്. സാ​പ​രാ​ധ​നാ​ണു് അയാ​ളെ​ങ്കിൽ കത്തി രക്തം പു​ര​ണ്ടു​ത​ന്നെ പു​റ​ത്തേ​ക്കു പോ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​ട​ലിൽ പറ്റിയ മാ​ലി​ന്യം പോലും തു​ട​ച്ചു​ക​ള​യു​ന്ന നാസർ എത്ര നി​ഷ്ക​ള​ങ്കൻ. സമ​ഗ്രാ​ധി​പ​ത്യം താ​ണ്ഡ​വ​മാ​ടു​ന്ന തന്റെ നാ​ട്ടിൽ ഏതും സ്ഥൂ​ലീ​ക​ര​ണ​മാർ​ന്ന​ല്ലേ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടൂ. മാ​ക്കോ​ണ്ട​യിൽ ബനാന പ്ലാ​ന്റേ​ഷ​നിൽ പണി​മു​ട​ക്കു​ണ്ടാ​യ​പ്പോൾ മൂ​വാ​യി​രം തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളേ​യാ​ണു് സർ​ക്കാർ കശാ​പ്പു ചെ​യ്ത​തു്. പക്ഷേ, വർ​ഷ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അങ്ങ​നെ​യൊ​രു പ്ലാ​ന്റേ​ഷൻ പോ​ലു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു സർ​ക്കാർ പറ​ഞ്ഞു. (One hundred years of Solitude) ഇങ്ങ​നെ അസത്യ പ്ര​സ്താ​വം നട​ക്കു​ന്ന ഒരു രാ​ജ്യ​ത്തു് സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാർ മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു് സ്ഥൂ​ലീ​ക​രണ സ്വ​ഭാ​വ​മാർ​ന്ന വർ​ണ്ണ​ന​കൾ നല്കി​യാൽ അത്ഭു​ത​പ്പെ​ടാ​നെ​ന്തി​രി​ക്കു​ന്നു? അച​ഞ്ചല ധൈ​ര്യ​വും അസാ​ധാ​രണ ശക്തി​യും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ പു​രു​ഷ​ന്മാർ​ക്കു പ്ര​വ​ണ​ത​യു​ണ്ട്. ഇതിനെ ‘മാ​ച്ചി​സ്മോ’ (machismo) എന്നു സ്പാ​നി​ഷ് ഭാ​ഷ​യിൽ പറയും. വൈ​പു​ല്യ​മാർ​ന്ന മാ​ച്ചി​സ്മോ​യെ ‘പു​രാ​വൃ​ത്ത’ത്തി​ലൂ​ടെ (Chronicle) ആലേ​ഖ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന മാർ​കേ​സ് സ്ഥൂ​ലീ​ക​ര​ണം സ്വീ​ക​രി​ച്ച​തി​ലും വി​സ്മ​യ​പ്ര​ദ​മാ​യി ഒന്നു​മി​ല്ല.

ക്ലോ​ദിയ ദ്രേ​ഫ​സ് അദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു് ദൂ​രാ​നു​ഭൂ​തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ചോ​ദി​ച്ചു. മാർ​കേ​സ് പറ​ഞ്ഞു: ഞാൻ അടു​ത്ത​കാ​ല​ത്തു് ബാർ​സ​ലോ​ണ​യി​ലേ​ക്കു തീ​വ​ണ്ടി​യിൽ പോ​കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. മെ​ക്സി​ക്കോ​യിൽ ഞങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടിൽ ജോലി ചെ​യ്യു​ന്ന ഒരു പെണ്‍കു​ട്ടി ഏതു നി​മി​ഷ​വും പ്ര​സ​വി​ക്കാ​വു​ന്ന സ്ഥി​തി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. തീ​വ​ണ്ടി​യി​ലി​രു​ന്നു് ഞാൻ ഷൂ അഴി​ച്ചു​മാ​റ്റി​യ​പ്പോൾ എനി​ക്കു​തോ​ന്നി മെ​ക്സി​ക്കോ​യിൽ ഞങ്ങ​ളെ സം​ബ​ന്ധി​ക്കു​ന്ന എന്തോ നട​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു്. ഞാൻ മെർ​സേ​തീ​സി​നോ​ടു [10] പറ​ഞ്ഞു: “റെ​റ്റീസ ഇപ്പോൾ പ്ര​സ​വി​ച്ചു.”

ബാർ​സ​ലോ​ണ​യി​ലെ​ത്തി മാർ​കേ​സ് ടെ​ലി​ഫോ​ണി​ലൂ​ടെ അന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ ഏതാ​ണ്ടു് ആ സമ​യ​ത്തു​ത​ന്നെ പ്ര​സ​വം നട​ന്നെ​ന്നു് അറി​ഞ്ഞു. ഒരു​ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ത​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഈ പൂർ​വ്വ​ജ്ഞാ​നം—ഭൂ​തോ​ദ​യം—ആർ​ക്കും ലഭി​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണു് മാർ​കേ​സി​ന്റെ മതം. നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​നായ പ്ര​തി​ഭാ​ശാ​ലി​യാ​ണു് മാർ​കേ​സി​ന്റെ മതം. നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​നായ പ്ര​തി​ഭാ​ശാ​ലി​യാ​ണു് ഗാർസി ആ മാർ​കേ​സ്. ആ പ്ര​തി​ഭ​യും നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ത​യും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സ​ത്തിൽ കാണാം.

കു​റി​പ്പു​കൾ
[1]

Fantasy

[2]

Myth

[3]

Magnifying glass

[4]

Erendira, Innocent Erendira എന്ന ചെ​റു​കഥ

[5]

Surreal

[6]

കരി​ബി​യ​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച​തു്. തെ​ക്കേ അമേ​രി​ക്ക​യു​ടെ വട​ക്കു​കി​ഴ​ക്കൻ പ്ര​ദേ​ശ​ത്തെ ആളുകൾ കരി​ബ്സ്.

[7]

അൻ​ഡീ​സി​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച​തു്, തെ​ക്കേ അമേ​രി​ക്ക​യു​ടെ പടി​ഞ്ഞാ​റു​ഭാ​ഗ​ത്തു​ള്ള പർ​വ്വ​ത​പം​ക്തി​യാ​ണു് അൻ​ഡീ​സ്

[8]

രച​നാ​കാ​ലം 1968

[9]

Races condemned to one hundred years of solitude do not get a second chance on earth”—Marquez

[10]

Merceds—മാർ​കേ​സി​ന്റെ ഭാര്യ

Colophon

Title: Magical Realism (ml: മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം).

Author(s): M Krishnan Nair.

First publication details: Prabhatham Printing and Publishing Co Ltd; Trivandrum, India; 1985.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: M Krishnannair, Magical Realism, മാ​ജി​ക്കൽ റി​യ​ലി​സം, എം കൃ​ഷ്ണൻ നായർ, Literary criticism, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: February 8, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to J Vijayamma. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Glance of a Landscape, watercolor sprayed drawing by Paul Klee (1870–1940). The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Proofing: KB Sujith; Typesetter: Sayahna Foundation; Digitizer: KB Sujith; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.