ഋഷിച്ഛന്ദോദേവതകൾ മുമ്പേത്തവ.
യാവചിലരുടെ നിസ്തുലസ്തോത്രങ്ങൾ, വൃക്ഷത്തിന്റെ കൊമ്പുകൾപോലെ ചുറ്റും പടരുന്നുവോ, ആ ദേവകാമന്മാരായ മേധാവികൾ യജ്ഞങ്ങളിൽ നമസ്കരിച്ചുകൊണ്ടു നിങ്ങളെയും ദ്യാവാപൃഥിവികളെയും അഭിഗമിപ്പാൻ അത്യന്തം സ്തുതിയ്ക്കുന്നു.1
യജ്ഞം, കുതിച്ചോടുന്ന കുതിരപോലെ ചെന്നത്തട്ടെ: നിങ്ങൾ ഒരേമനസ്സോടേ സ്രുക്കുകൾ പൊക്കിപ്പിടിയ്ക്കുവിൻ; അധ്വരത്തിന്നു ദർഭ വഴിപോലെ വിരിയ്ക്കുവിൻ. ദേവകാമങ്ങളായ ജ്വാലകൾ പൊങ്ങിനില്ക്കട്ടെ!2
അമ്മയുടെ അടുക്കൽ കൊച്ചുമക്കളെന്നപോലെ, ദേവന്മാർ ദർഭയുടെ മുകൾവശത്തിരിയ്ക്കട്ടെ. അഗ്നേ, ജ്വാലയെ എമ്പാടും ജൂഹുനനയ്ക്കട്ടെ. അങ്ങ് ഞങ്ങൾക്കു യുദ്ധത്തിൽ കൊലയാളികളെ ഉണ്ടാക്കരുതേ!3
ജലത്തിന്റെ സുദുഘകളായ ധാരകളെ പൊഴിയ്ക്കുന്ന ആ യജനീയർ സപര്യ തികച്ചും കൈക്കൊള്ളട്ടെ: ഇന്നു ധനങ്ങളിൽവെച്ചു മികച്ച ധനം വന്നെത്തട്ടെ. നിങ്ങൾ ഒരേ മനസ്സോടേ യജ്ഞത്തിലെഴുന്നള്ളുവിൻ!4
അഗ്നേ, ഇങ്ങനെ അവിടുന്നു പ്രജകളിൽവെച്ചു ഞങ്ങൾക്കു തന്നാലും: ബലവാനേ, ഞങ്ങൾ അങ്ങയോടു പറ്റിച്ചേർന്നു, നിത്യസമ്പത്തോടേ നിർബാധമായി ഒപ്പം മത്തടിയ്ക്കുമാറാകണം! നിങ്ങൾ ‘സ്വസ്തിയാൽപ്പാലിപ്പിനെ,പ്പൊഴുമെങ്ങളെ!’5
[1] ദേവകളോട്: അഭിഗമിയ്ക്കുക = അഭിമുഖമായി പ്രാപിയ്ക്കുക.
[2] യജ്ഞം – നമ്മുടെ യാഗം. ചെന്നെത്തട്ടെ – ദേവന്മാരെ പ്രാപിയ്ക്കട്ടെ. നിങ്ങൾ – ഋത്വിക്കുകൾ. നാലാം വാക്യം അഗ്നിയോടുള്ളതാണ്.
[3] കൊച്ചുമക്കൾ – വിശേഷേണ രക്ഷണീയരായ കുട്ടികൾ. ജ്വാലയെ – ഭവാന്റെ. ഉണ്ടാക്കരുതേ – കൊലപ്പെടാത്തവണ്ണം ഞങ്ങളെ രക്ഷിയ്ക്കണേ.
[4] യജനീയർ – ഇന്ദ്രാദിദേവന്മാർ. സപര്യ – നമ്മുടെ പരിചരണം. ഒടുവിലെ വാക്യം പ്രത്യക്ഷോക്തി.
[5] ഇങ്ങനെ – ഇപ്രകാരം സ്തുതനായ. പ്രജകളിൽവെച്ചു – കൂടുതൽ. തന്നാലും – ധനം. നിങ്ങൾ – ഈ സൂക്തത്തിൽ പറയപ്പെട്ട ദേവന്മാർ.