വസിഷ്ഠൻ ഋഷി; ബ്രഹതിയും സതോബൃഹതിയും ഛന്ദസ്സുകൾ; അശ്വനികൾ ദേവത. (പാന)
യ്ക്കിച്ഛയാളുമീയാളുകൾ നിങ്ങളെ.
ഞാനുമുണ്ടിതാ, കർമ്മസമ്പന്നരേ,
ത്രാണനാർത്ഥം വിളിയ്ക്കുന്നു, നിങ്ങളെ:
വന്ദ്യരാം നിങ്ങൾ മർത്ത്യങ്കൽ മർത്ത്യങ്കൽ
വന്നണയുവോരല്ലോ, വസുക്കളേ!1
സ്സുസ്തവന്നു കൊടുപ്പിൻ, പുരോഗരേ;
തേർ തെളിപ്പിനിങ്ങോട്ടൊരേഹൃത്തൊടെ;
മാധുരിയാർന്ന സോമം കുടിയ്ക്കുവിൻ!2
ഇന്നറുംനീർ കുടിപ്പിൻ, ജിതാർത്ഥരേ;
നിങ്ങൾ വർഷകർ തണ്ണീർ കറക്കുവിൻ;
ഞങ്ങളെ വലയ്ക്കൊല്ല, വന്നെത്തുവിൻ!3
ത്തെയ്ക്കു കൊണ്ടുപോമശ്വങ്ങളുണ്ടല്ലോ;
ആ ഹയങ്ങളെപ്പായിച്ചു, ഞങ്ങളി –
ലീഹയോടശ്വിദേവരേ, വന്നാലും!4
മശ്വികളേ, പ്രപന്നരാം സൂരികൾ;
ഹവ്യവിത്തരാമെങ്ങൾക്കു നല്കുവി –
നവ്യയമാം യശസ്സും ഭവനവും!5
തേർകൾപോലെത്തു,മന്യസ്വനിസ്പൃഹർ;
തൻകരുത്താൽത്തഴയ്ക്കു,മാ നേതാക്കൾ;
തക്ക സദ്മത്തിൽ വാഴ്കയും ചെയ്തിടും!6
[1] വിൺവാഴ്ച (സ്വർഗ്ഗവാസം) ആഗ്രഹിയ്ക്കുന്ന ഈ ആളുകൾ – ഋത്വിക്കുകൾ. കർമ്മസമ്പന്നർ – കർമ്മമാകുന്ന ധനത്തോടുകൂടിയവർ. ത്രാണനാർത്ഥം = രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി.
[2] സുസ്തവൻ – നന്നായി സ്തുതിയ്ക്കുന്നവൻ. പുരോഗർ – നേതാക്കൾ. ഒരേഹൃത്തോടെ – ഏകമനസ്സോടെ. മാധുരി = മാധുർയ്യം.
[3] ജിതാർത്ഥർ = അർത്ഥം (ശത്രുധനം) അടക്കിയവർ. തണ്ണീർ കറക്കുവിൻ – മഴ പെയ്യിയ്ക്കുവിൻ.
[4] അഗ്ര്യർ – നേതാക്കളായ. ഈഹ = ഇച്ഛ.
[5] പ്രപന്നർ – സ്തുതികൾകൊണ്ടു നിങ്ങളെ പ്രാപിച്ചവർ. സൂരികൾ – സ്തോതാക്കൾ. ഹവ്യവിത്തർ = ഹവിർദ്ധനന്മർ. അവ്യയം = അനശ്വരം.
[6] കർമ്മിപാലർ – ഋത്വിക്കുകളെ രക്ഷിയ്ക്കുന്നവർ. തേർകൾ പോലെത്തും – സമാനങ്ങൾ കേറ്റിയ വണ്ടികൾ ഉടമസ്ഥങ്കലെന്നപോലെ, നിങ്ങളിൽ ഹവിസ്സുകളുമായി എത്തും. അന്യസ്വനിസ്പൃഹർ = പരധനത്തിൽ കാംക്ഷയില്ലാത്തവർ. നേതാക്കൾ – യജമാനന്മാർ. സദ്മം = ഗൃഹം.