ഋഷിച്ഛന്ദോദേവതകൾ മുമ്പേത്തവ
(കാകളി)
ണ്ട,ന്തികേ തൈമങ്കപോലെ വിളങ്ങിനാൾ
ആളുകളഗ്നിയെസ്സംജ്വലിപ്പിയ്ക്കുയാ;
യാളിന തേജസ്സകറ്റീ തമസ്സിനെ!1
മേറിയ വെൺപട്ടുടുത്തു തടിച്ചിയായ്,
പൊന്നളിദർശനീയാംഗി, ഗോമാതാവു
മിന്നീ, പകലിനെക്കൊണ്ടുവരുന്നവർ!2
തൂവെൺകുതിരയെക്കൊണ്ടുവരുന്നവൾ
രശ്മിയാൽ സ്പഷ്ടമേ കാണായ്, വിചിത്രാർത്ഥ,
വിശ്വത്തിനായിത്തടിച്ച സുഭഗയാൾ!3
ക; – ത്രാസമാക്കുകെ,ങ്ങൾക്കു വൻഗോവിലം;
ശത്രുവെപ്പായിയ്ക്കുകാ,ഹരിയ്ക്കു, ധനം;
സസ്കവന്നെത്തിയ്ക്ക, വിത്തം മഘോനി, നീ!4
യെങ്ങൾക്കുഷോദേവി, വായ്പിയ്ക്കു, ജീവിതം;
ഞങ്ങൾക്കു വിശ്വവരേണ്യ, രഥാശ്വഗോ –
സംഗതസമ്പത്തുമന്നവും നല്ക, നീ!5
നിന്നെ വളർപ്പൂ, വസിഷ്ഠർ നുതികളാൽ.
ഉദ്യന്മഹാധനം ചേർക്ക, നീ ഞങ്ങളിൽ;
‘സ്വസ്കിയാൽപ്പാലിപ്പിനെ,പ്പൊഴുമെങ്ങളെ!’6
[1] അന്തികേ – സൂര്യസമീപത്ത്. തൈമങ്ക = ചെറുപ്പക്കാരി, യുവതി. വിളങ്ങിനാൾ – ഉഷസ്സ്. തേജസ്സ് – അഗ്നിയുടേയോ, ഉഷസ്സിന്റെയോ.
[2] വെണ്പട്ട് – സ്വച്ഛതേജസ്സ്. തടിച്ചിയായ് – ദേഹപുഷ്ടി കൂടിമല്ലോ, വസ്തമുടുത്താൽ. ഗോമാതാവു – ഗോക്കളെ മേയാനയയ്ക്കുന്നതുകൊണ്ട്; ഗോക്കളുടെ (വാക്കുകളുടെ) ജനയിത്രി എന്നും അർത്ഥമെടുക്കാം. പുലർകാലത്താനല്ലോ, പക്ഷികളും മറ്റും ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചുതുടങ്ങുക.
[3] ദേവദൃക്ക് – ദേവന്മാരുടെ കണ്ണായ തേജസ്സ്. തൂവെൺകുതിര – ഗമനശീലനായ സൂര്യൻ. വിചിത്രാർത്ഥം = വിചിത്രമായ ധനത്തോടുകൂടിയവൾ. വിശ്വത്തിനായി – ലോകവ്യവഹാരങ്ങൾക്കായി. തടിച്ച – വിശാലയായിച്ചമഞ്ഞ.
[4] സ്വത്തനച്ച് – ധനം ഞങ്ങളുടെ അടുക്കലെത്തിച്ച് അസ്തവിദ്വിട്ടായ് – ഞങ്ങളുടെ ശത്രുവിനെ അകറ്റി. വൻഗോനിലം – വലിയ മാടുമേച്ചിൽപ്പുറം. അത്രാസം = ഭയരഹിതം. ശത്രുവെ – ഞങ്ങളെ ദ്രോഹിയ്ക്കുന്നവനെ. അഹരിയ്ക്ക, ധനം – ശത്രുവിന്റെ ധനം ഞങ്ങൾക്കു കൊണ്ടുവന്നാലും. സസ്കാവന്ന് – സ്തുതിയ്ക്കുന്ന എനിയ്ക്ക്.
[5] ജീവിതം വായ്പിയ്ക്ക – ആയുസ്സു വർദ്ധിപ്പിച്ചാലും.
[6] ഉദ്യന്മഹാധനം = വിളങ്ങുന്ന വലിയ സമ്പത്ത്.