[1] കണ്വൻ – കണ്വഗോത്രർ.

[2] സൃബിന്ദൻ മുതൽ അഞ്ചുപേരും അസുരന്മാരാകുന്നു. നീരൊഴുക്കാൻ – മഴപെയ്യാൻ. ഉഗ്രൻ – തേജസ്വി.

[3] തടുക്കുന്ന – വെള്ളം പുറത്തെയ്ക്കു വിടാത്ത.

[4] സ്തോതാക്കളോടു്: കേൾക്കാൻ – സ്തുതികൾ. തണ്ണീർക്കഭ്രത്തെയാം വിധം – വെള്ളം കിട്ടാൻ മേഘത്തെ എന്നപോലെ. അണകൾ = അണക്കടകൾ.

[5] ഇന്ദ്രനോടു നേരിട്ട്: സോമയോഗ്യർ – യജമാനന്മാർ.

[6] എന്റെ സ്തുതിയിലോ, നീരിലോ (സോമരസത്തിലോ). ദൂരാൽ = അകലത്തുനിന്നു്. സാന്നനായ് – അന്നത്തോടുകൂടി.

[8] രസേന – പ്രീതിയോടെ.

[10] പരോക്ഷോക്തി: താങ്ങാൻ – ലോകത്തെ. വിപുലസ്തവനാർഹൻ – വലിയ സ്തുതിയ്ക്കർഹൻ. വിളിയ്ക്കുവോം – വിളിയ്ക്കുന്നു.

[11] അതത് – ശത്രുവധാദി. സ്തുതിയ്ക്കുന്നോർക്ക് – സ്തോതാക്കൾക്കു കൊടുപ്പാൻ.

[12] പഴുതുകൾ – ആപൽപ്രവേശദ്വാരങ്ങൾ.

[13] ശുഭസമാപനൻ – കർമ്മത്തെ ശുഭമാംവണ്ണം അവസാനിപ്പിയ്ക്കുന്നവൻ. ഇന്ദ്രനായ് – ഇന്ദ്രനെക്കുറിച്ചു്.

[14] അടക്കുവോൻ – അധീനമാക്കുന്നവൻ.

[16] കടം – ദേവകൾക്കു വീട്ടേണ്ടുന്ന ഋണം. സോമം കുടിച്ചിടാ – ബഹുധനവ്യയംകൊണ്ടേ സോമയാഗം സാധ്യമാകൂ.

[17] സ്തോതാക്കളോടു്: സ്തുത്യന്നേ – സ്തുത്യനായ ഇന്ദ്രനെക്കുറിച്ചുതന്നെ. പാടുവിൻ – സാമം. ഉത്തരാർദ്ധം അധ്വര്യുക്കളോടു്: ആഹുതിവസ്തു – ഹവിസ്സ്.

[18] പേരെ – ശത്രുക്കളെ.

[19] സമാഹ്വാതവ്യൻ = വഴിപോലെ വിളിയ്ക്കപ്പെടേണ്ടവൻ.

[20] കറവപ്പയ്യിനാൽ – ഒരു കറവപ്പയ്യിനെ വിലയായിക്കൊടുത്തു്. നിന്റേതു് – ഭവാന്നായി വെയ്ക്കപ്പെട്ടതു്.

[21] ചൊടിച്ചു – ക്രോധത്തോടെ. അദേശേ – കൊള്ളരുതാത്തേടത്തു്. കടന്നുപോരുക – അവരുടെ അടുക്കൽ നില്ക്കരുതു്. ഈത്തന്ന നീർ – ഞങ്ങൾ തക്ക സ്ഥലത്തുവെച്ചു പിഴിഞ്ഞുതന്ന ഈ സോമരസം.

[22] മൂന്നിടത്തും – മുമ്പിലും പിമ്പിലും പാർശ്വത്തിലും. സ്തവനം ഞങ്ങളുടെ സ്തുതി.

[23] സൂര്യൻ രശ്മി പൊഴിയ്ക്കുന്നതുപോലെ, ഭവാൻ എനിയ്ക്കു ധനം പൊഴിച്ചാലും. ചൊല്ലുകൾ – സ്തുതികൾ. നിമ്നസ്ഥാനം = താന്നേടം.

[24] സുഹനു = നല്ല അണക്കടകളുള്ളവൻ. പകരൂ – പാത്രത്തിൽ കുടിയ്ക്കുവാൻ – ഇന്ദ്രന്ന്.

[25] നീർക്കായ് – വെള്ളത്തിന്നുവേണ്ടി. അംഭസ്സ് – ജലം.

[26] തേജോയുതൻ – തേജസ്വിയായ ഇന്ദ്രൻ. ഔർണ്ണവാഭനും അഹീശുവനും അസുരന്മാരത്രേ.

[27] ഉദ്ഗാതാക്കളോടു്: കീഴമർത്തുക – ശത്രുക്കളെ. അവനെ – ആ ഇന്ദ്രനെ. ദേവാപ്തം – ദേവപ്രസാദത്താൽ കിട്ടിയതു്.

[29] പൊൻകേസരഹരിദ്വയം = കനകകുഞ്ചിരോമങ്ങളുള്ള രണ്ടു ഹരികൾ. കൊണ്ടുപോരട്ടെ – ഇന്ദ്രനെ. അന്നം – സോമരസം.

[30] യജ്ഞപ്രിയർ – യഷ്ടാക്കൾ.