ബാലഖില്യസൂക്തം 6.
കണ്വപുത്രൻ മാതരിശ്വാവ് ഋഷി; ഛന്ദോദേവതകൾ മുമ്പെത്തവ.
ഇന്ദ്ര, അങ്ങയുടെ വീര്യം യാവചില സ്തുതികാരന്മാർ പുകഴ്ത്തിപ്പാടുമോ, ആ സ്തോതാക്കൾക്കു് അന്നം കിട്ടും; ആ പൗരന്മാർ കൈവിരലുകൊണ്ടു പൈക്കളെയും മറ്റും കറക്കും!1
അവിടുന്നു യാവചിലരുടെ സോമനീരിനാൽ ലഹരിക്കൊള്ളുന്നുവോ, ആ സൽക്കർമ്മികൾ രക്ഷയ്ക്കു് ഇന്ദ്രനായ ഭവാങ്കലണയുന്നു. ഇന്ദ്ര, സംവർത്തങ്കലും കുശങ്കലും ഭവാൻ ലഹരികൊണ്ടുവല്ലോ; അതുപോലെ ഞങ്ങളിലും ലഹരികൊള്ളുക!2
ദേവകളെല്ലാം ഒന്നിച്ചു ഞങ്ങളുടെ അടുക്കൽ എഴുന്നള്ളട്ടേ; വസുക്കളും രുദ്രന്മാരും ഞങ്ങളെ രക്ഷിപ്പാൻ വന്നെത്തട്ടെ; മരുത്തുക്കൾ വിളി കേൾക്കട്ടെ!3
പൂഷാവും വിഷ്ണുവും സരസ്വതിയും എന്റെ വിളി ചെവിക്കോള്ളട്ടെ; ഏഴുനദികൾ, ജലദേവതകൾ, വായു, ഗിരികൾ, വനസ്പതികൾ, പൃഥിവി എന്നിവരും വിളികേൾക്കട്ടെ!4
ഇന്ദ്ര, മഘവത്തമ, അങ്ങയ്ക്കുണ്ടല്ലോ, മഘവാവിന്റേതായധനം; വൃത്രഹന്താവേ, അതു ഞങ്ങൾക്കു തന്നു സമൃദ്ധി വരുത്തുവാൻ, ഒപ്പം മത്തുപിടിപ്പിക്കേണ്ടുന്ന ഭജനീയനായ ഭവാൻ മനസ്സുവെച്ചാലും!5
യുദ്ധപതേ, നേതൃപതേ, സുകർമ്മാവേ സ്തുതിയോടൊപ്പം അമറേത്തുകഴിയ്ക്കുന്ന തിരുമേനിതന്നെയാണല്ലോ, ഞങ്ങളെ പടയ്ക്കിറക്കുന്നതു്. ദേവന്മാരെ ഊട്ടുന്നതിനാലാണു്, ഹവിഷ്മാന്മാർ കേൾവിപ്പെടുന്നതു് !6
സ്വാമിയായ ഇന്ദ്രങ്കലാണല്ലോ, ആളുകൾ ഹവിസ്സർപ്പിയ്ക്കുന്നതു്; മഘവാവേ, ഞങ്ങളുടെ അരികിൽ വരിക; രക്ഷയ്ക്കായി ധാരാളം അന്നം തരിക!7
ഇന്ദ്ര, ഞങ്ങൾ അങ്ങയുടെയും അങ്ങ് ഞങ്ങളുടെയുമാകുന്നു: ശതക്രതോ, ഞങ്ങൾ സ്തോത്രങ്ങൾകൊണ്ടു പരിചരിയ്ക്കാം. നിന്തിരുവടി കണ്വപുത്രന്നു മഹത്തും ബൃഹത്തും ഉപഭോഗ്യവും ലജ്ജിക്കേണ്ടാത്തതുമായ ധനം തന്നുകൊണ്ടിരുന്നാലും!8
[1] ആ പൗരന്മാർക്കു കുറവുപൈക്കളെയും മറ്റും കിട്ടും.
[2] സംവർത്തനം, കൃശനും, രണ്ടു് ഋഷിമാർ. ലഹരികൊണ്ടു് – സോമം കുടിച്ചു്.
[5] മഘവത്തമ = അതിധനവാനേ.
[6] നേതൃപതേ – സൈനികപാലക. അമറേത്തു് – ഹവിർഭോജനം.
[7] ഒന്നാംവാക്യം പരോഷം:
[8] കണ്വപുത്രന്ന് – എനിയ്ക്കു്. ലജ്ജിക്കേണ്ടാത്തതു് – ന്യായലബ്ധം.