അംഗിരോഗോത്രൻ നിരശ്ചീ ഋഷി; അനുഷ്ടുപ്പ് ഛന്ദസ്സ്; ഇന്ദ്രൻ ദേവത. (പാന.)
തേരുകാർപോലെ നിങ്കലെയ്ക്കോടുന്നു;
സന്നുതിസേവ്യ, നിൻനേർക്കൊലിക്കൊൾവൂ,
കന്നിനെപ്പാർത്തു തള്ളകൾ പോലവേ!1
സന്നുതിസേവ്യ, സോമം പിഴിഞ്ഞ നീർ:
സ്വച്ഛമീയന്നമിന്ദ്ര, ഭുജിയ്ക്ക,നീ;
വെച്ചിരിയ്ക്കും, നിനക്കിതെല്ലാടവും!2
വിണ്ണിൽനിന്നു പരുന്തിനാലാഹൃതം:
നിന്തിരുവടിയല്ലോ, ബഹുജന –
സന്തതിയ്ക്കധിനാഥനാം തമ്പുരാൻ!3
യ്ക്കുന്നവനാം തിരശ്ചീയുടെ വിളി:
ഉത്തമവീര്യഗോയുക്തസമ്പത്താൽ –
ത്തൃപ്തി നല്കുക; മീതെയല്ലോ ഭവാൻ!4
പുത്തനാം സ്തവം നിർമ്മിച്ചവന്നിന്ദ്ര,
സിദ്ധമാക്കുക,തീന്ദ്രിയദർശകം
സത്യപുഷ്ടം സനാതനജ്ഞാനം നീ!5
വാഴ്ത്തുക, നമ്മളായിന്ദ്രനെത്തന്നെ;
ആയവന്റെയനേകമാം വിക്രമ –
മാസ്വാദിപ്പാൻ ഭജിയ്ക്കുയുംചെയ്ക, നാം.6
ശുദ്ധസാമവിശുദ്ധനാമിന്ദ്രനെ;
ശുദ്ധശസ്ത്രങ്ങൾകൊണ്ടും വളർന്നോനു
ശുദ്ധമാം കൂട്ടുനീരിമ്പമേകട്ടേ!7
ശുദ്ധരാം മരുത്തുക്കളൊത്തെങ്ങളിൽ:
ശുദ്ധനാം ഭവാൻ നല്കിന്ദ്ര, വിത്തവും;
ശൂദ്ധനാം ഭവാൻ മോദിയ്ക്കു, സോമത്താൽ!8
ശുദ്ധനാം ഭവാൻ രത്നങ്ങൾ കർമ്മിയ്ക്കും;
ശുദ്ധനാം ഭവാൻ മാറ്റരെക്കൊല്ലുമേ;
ശുദ്ധനാം ഭവാൻ കിട്ടിയ്ക്കുമന്നവും!9
[1] നീരൊഴുക്കിയപോതു് – സോമം പിഴിഞ്ഞപ്പോൾ. ഗാഥകൾ – സ്തുതികൾ. തേരുകാർപോലെ – തേരിൽക്കേറിയവർ സ്വോദ്ദിഷ്ടപ്രദേശത്തെന്നപോലെ. കന്നു് = പൈക്കുട്ടി. ഒലിയ്ക്കൊൾവൂ – ശബ്ദിയ്ക്കുന്നു, സ്തുതിയ്ക്കുന്നു.
[2] അന്നം – സോമം. വെച്ചിരിയ്ക്കും – വെച്ചിട്ടുണ്ടാവും; എന്നാലും, അങ്ങ് ഞങ്ങളുടെ സോമംതന്നെ ഭുജിയ്ക്കുക.
[3] ആഹൃതം = കൊണ്ടുവരപ്പെട്ടതു്; ആഹൃതമായ സോമനീർ. സന്തതി = സമൂഹം.
[4] തിരശ്ചീയുടെ – എന്റെ. നല്കുക – ഞങ്ങൾക്കു്. മീതെ – ദേവകളിൽ വെച്ചു ശ്രേഷ്ഠൻ.
[5] അതീന്ദ്രിയദർശകം = ഇന്ദ്രിയവിഷയമല്ലാത്തതിനെയും ദർശിക്കുന്നതു്. സത്യപുഷ്ടം = സത്യംകൊണ്ടു വർദ്ധിച്ചതു്.
[6] ഋഷിമാർ തമ്മിൽ പറയുന്നു.
[7] ഇന്ദ്രനെ വൃത്രാദിവസം മൂലം ബ്രഹ്മഹത്യ ബാധിച്ചു; അതിൽനിന്നദ്ദേഹം വിമുക്തനായതും, യജ്ഞാർഹനായിത്തീർന്നതും ഋഷിമാരുടെ പരിപാവനസാമ – ശസ്ത്രങ്ങൾകൊണ്ടത്രേ. ഈ ഇതിഹാസാംശമാണു്, ശുദ്ധസാമവിശുദ്ധനെന്ന വിശേഷണത്താൽ സൂചിയ്ക്കുന്നതു്. വളർന്നോനു – പാപം തീർന്ന ഇന്ദ്രന്ന്. കൂട്ടുനീർ – പാലും മറ്റും കൂട്ടിയ സോമം.
[8] പ്രത്യക്ഷോക്തി: ശുദ്ധിയാൽ – ഞങ്ങളുടെ ശുദ്ധികർമ്മംമൂലം.