അംഗിരോഗോത്രൻ ബിന്ദുവോ, പൂതദക്ഷനോ ഋഷി; ഗായത്രി ഛന്ദസ്സ്; മരുത്തുക്കൾ ദേവത. (‘താമരക്കണ്ണൻ’)പോലെ)
മാതാവാം ഗോവന്നത്തിന്നായ്
പാൽ കുടിപ്പിച്ചീടുന്നു; സംപൂജ്യ
തേർകളും നടത്തിയ്ക്കുന്നു.1
വിശ്വദേവന്മാർ കർമ്മങ്ങൾ;
സത്സുഖത്തോടെ മേവുന്നു, കാഴ്ച –
യ്ക്കിസ്സൂര്യചന്ദ്രന്മാർകളും.2
മങ്ങിങ്ങു നടന്നെപ്പോഴും
പാടിവാഴ്ത്തുന്നുണ്ടി,ന്ദുനീർ നുക –
ർന്നീടാനാ മരുത്തുക്കളെ.3
ശ്രീ മിന്നും മരുത്തുക്കളും,
ആവിധംതന്നെയശ്വികളുമി –
താസ്വദിച്ചരുൾവോരല്ലോ!4
യുക്തമിസ്സോമമജ്ഞസാ
പ്രാതഃകാലത്തു പാനംചെയ്യുവാൻ
ഹോതാവുപോലേ കാംക്ഷിപ്പൂ!6
പ്പണ്ഡിതന്മാരാം ശോഷകർ
എന്നുദ്ഭാസിയ്ക്കും, വാനിങ്ക? – ലെന്നു
വന്നെത്തും, ശുദ്ധൗജസ്സുകൾ?7
വിണ്ണിലെ ജ്യോതിർവൃന്ദവും;
ആ മരുത്തുക്കൾ (വന്നെത്തേണമേ,)
സോമനീരാസ്വദിയ്ക്കുവാൻ!9
വിണ്ണോരാം മരുത്തുക്കളേ,
തിണ്ണമബ്ഭവാന്മാരെയിസ്സോമ –
മുണ്ണാനായ് വിളിയ്ക്കുന്നേൻ ഞാൻ.10
ക്കേവലമുറപ്പിച്ചുവോ,
അമ്മാരുതരെത്തിണ്ണമിസ്സോമ –
മുണ്മാനായ് വിളിയ്ക്കുന്നേൻ, ഞാൻ.11
രംബുവർഷകന്മാരെ,വർ;
അമ്മാരുതരെത്തിണ്ണമിസ്സോമ –
മുണ്മാനായ് വിളിയ്ക്കുന്നേൻ, ഞാൻ.12
[1] ശ്രീ = സമ്പത്തു്. പാൽ കുടിപ്പിച്ചീന്നു – സ്വപുത്രരായ മരുത്തുക്കളെ. സംപൂജ്യ = പൂജനീയ; ഗോവിന്റെ വിശേഷണം. തേർകളും – മരുത്തുക്കളുടെ രഥങ്ങളും.
[2] തത്സമീപത്ത് – ഗോവിന്റെ അടുക്കൽ. വിശ്വദേവന്മാർ – എല്ലാദ്ദേവന്മാരും, കാഴ്ചയ്ക്കു് – ജഗൽപ്രകാശനത്തിന്ന്.
[3] ഇന്ദുനീർ = സോമരസം.
[4] നിജശ്രീ മിന്നും – സ്വയം വിളങ്ങുന്ന.
[5] സ്തുത്യർഹജനയുക്തം = സ്തുത്യരായ ആളുകളോടെ, കർമ്മികളോടു് കൂടിയതു്. മൂന്നുപാത്രം – ദ്രോണകലശം, അധാവനീയം, പൂതഭൃത്തു്. ആക്കിയത് – പകർന്നുവെച്ച സോമം.
[6] ഹോതാവുപോലെ – ഹോതാവു പ്രാതഃകാലത്തു ദേവന്മാരെ സ്തുതിപ്പാൻ കാംക്ഷിയ്ക്കുന്നതുപോലെ.
[7] ശോഷകർ – ശത്രുക്കളെ ശോഷിപ്പിയ്ക്കുന്ന (നശിപ്പിയ്ക്കുന്ന) മരുത്തുക്കൾ. ഉദ്ഭാസിയ്ക്കും – കാണായിവരും എന്നർത്ഥം. വന്നെത്തും – നമ്മുടെ യജ്ഞത്തിൽ. ശുദ്ധൗജസ്സുകൾ = വിശുദ്ധബലന്മാർ.
[8] ജാത്യൈവ = പ്രകൃത്യാതന്നെ, മോടികൂട്ടാതെതന്നെ. ഉന്നതർ – മഹാന്മാർ. ത്രാണം = രക്ഷ.
[9] മന്നിന്റേതു് – ഭൂമിയിലെ ഭൂതജാലം.
[10] പുണ്യം = പരിശുദ്ധം. തിണ്ണം = ശീഘ്രം.
[11] അംബരമേദിനികളെ – വാനൂഴികളെ. കേവലം = ഏറ്റവും. മാരുതർ = മരുത്തുക്കൾ
[12] അംബുവർഷകർ – മഴപെയ്യുന്നവർ.