ഏതെ​ങ്കി​ലും ഒരു സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ചരി​ത്രം നല്ല​പോ​ലെ ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ, ആ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​നു് ആധാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന ഭാഷ സം​സാ​രി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന ജന​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ ചരി​ത്രം അവ​ശ്യം അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​ണം. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ സാ​ഹി​ത്യം മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ വാ​ങ്മു​ഖേ​ന​യു​ള്ള ബഹിഃ​പ്ര​കാ​ശ​നം മാ​ത്ര​മാ​കു​ന്നു. മല​യാ​ള​സാ​ഹി​ത്യം സ്മ​ര​ണാർ​ഹ​ങ്ങ​ളായ ഗദ്യ​പ​ദ്യ​ങ്ങൾ​വ​ഴി​ക്കു് മല​യാ​ളി​ക​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​രീ​തി​ക​ളേ​യും സ്വ​ഭാ​വ​ത്തേ​യും നല്ല​പോ​ലെ പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. കേ​ര​ളീ​യ​ജ​ന​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​നു് എന്തെ​ല്ലാം ദശാ​പ​രി​ണ​തി​കൾ സം​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ അവ​യൊ​ക്കെ അതി​ന്റെ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തേ​യും സാ​ര​മായ വി​ധ​ത്തിൽ സ്പർ​ശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. തന്മൂ​ലം കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തെ ദി​ങ്മാ​ത്ര​മാ​യി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും ഇവിടെ വി​വ​രി​ക്കാ​തെ തര​മി​ല്ല.

കേരളം ചേ​ര​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ അള​മാ​ണെ​ന്നു് മു​മ്പു പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. അതു​കൊ​ണ്ടു് അവിടെ ആദ്യ​മാ​യി കു​ടി​പ്പാർ​ത്ത​വർ ചേ​ര​ള​ന്മാർ അഥവാ കേ​ര​ള​ന്മാർ ആയി​രി​ക്ക​ണം. ആ കേ​ര​ള​ന്മാർ ആരു്? ഒരു പു​രാ​തന കേ​ര​ളോ​ല്പ​ത്തി​യിൽ ഇങ്ങ​നെ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

“എങ്കി​ലോ പണ്ടു് ബ്ര​ഹ്മ​ന​രു​ളാൻ അല​ക​ട​ല​ടി​ച്ചു​കൊ​ള്ളും എണ്ണം​കൊ​ണ്ട​ട​ങ്ങാ​ക്കൈ​ക​ളെ​ല്ലാം പൊ​ലി​വു​വി​ട്ട​പ്പിൻ വാ​ങ്ങി​ക്കൊൾ​വൂ​താ​ക​വേ, സമു​ദ്ര​രാ​ജ​നാ​യി​രി​പ്പൊ​രു വരു​ണ​രാ​ജൻ മകിൾ​വു​റ്റു താ​നേ​താൻ പെ​റ്റു​കൊൾ​വൂ​തും ചെ​യ്തു.”

ഈ വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും സമു​ദ്രം ഈശ്വ​ര​ജ്ഞ​യാ താനേ പിൻ​വാ​ങ്ങി​യ​താ​ണെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​കു​ന്നു. പി​ന്നെ​യും പറ​യു​ന്നു:

“എങ്കി​ലോ അക്ക​ട​ലു​ട​യ​വർ നാ​ക​ത്താ​ന്മാ​രെ​ല്ലോ ആകു​ന്ന​ത്. അവർ​ക്ക​ല്ലോ ആദി​കാ​ല​ത്തെ വരുണൻ ഒരു നൂ​റ്റെ​ട്ടു​ക്കാ​തം കൊണ്ട തറ​മു​ഴു​വ​തും കൊ​ടു​ത്തു എന്നു ചൊ​ല്ലി​യ​തു്” ഈ ഭാ​ഗ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ആദ്യ​മാ​യി കേ​ര​ള​ത്തിൽ കു​ടി​പാർ​ത്ത​വർ ‘നാ​ക​ന്മാർ’ ആണെ​ന്നു തെ​ളി​യു​ന്നു. മഹാ​ഭാ​ര​ത​ത്തിൽ കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ യു​ദ്ധ​സാ​മർ​ത്ഥ്യ​ത്തെ വർ​ണ്ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവ​രു​ടെ വി​ല​ക്ഷ​ണാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ, വി​ശേ​ഷി​ച്ച് മരു​മ​ക്ക​ത്താ​യ​ത്തെ ആക്ഷേ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, മഹാ​ഭാ​ര​ത​കാ​ല​ത്തു് കേ​ര​ള​ത്തിൽ ‘നാക’ന്മാർ മാ​ത്ര​മേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു​വെ​ന്നു് ഊഹി​ക്കാം.

മല​യാ​ള​ബ്ര​ഹ്മ​ണർ പി​ന്നീ​ടു വന്ന​വ​രാ​ണെ​ന്നും, അവർ​ക്കു് ആദ്യ​കാ​ല​ത്തു് നാ​ക​ന്മാ​രെ​പ്പ​റ്റി വലിയ ഭയം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും താഴെ ചേർ​ക്കു​ന്ന ഖണ്ഡി​ക​യിൽ​നി​ന്നു കാണാം.

“… നാ​ക​രോ​ചീ​റും പടി​യാക മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ​ക്കു വശ​മി​ല്ലാ​ഞ്ഞു; കാറിടിയൊത്തുച്ചീറിമിഴിക്കപ്പേടിമുഴുത്തുക്കൈകളൊതുക്കിക്കൂറുചുരുക്കിത്തലയതു താ​ഴ്ത്തി​ക്കാ​തം​വി​ട്ടു​ക്ക​ണി​യം​വി​ട്ടു​ത്താ​നം​വി​ട്ടു,ഇരവിൽ താനേ മൂ​ട്ടു​വി​ടാ​ത​പ്പാ​റ​പ്പ​റ്റ​പ്പ​ല​വ​ഴി പോയാർ.”

ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നിർ​മ്മി​ത​ങ്ങ​ളായ ചില പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളും ഈ കേ​ര​ളോ​ല്പ​ത്തി​ക​ഥ​യെ സ്ഥി​രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് (രണ്ടാം അദ്ധ്യാ​യം നോ​ക്കുക.).

വരുണൻ കേരളൻ എന്ന രാ​ജാ​വി​നു് തന്റെ പു​ത്രി​യെ ദാനം ചെ​യ്ത​താ​യി പറ​യു​ന്ന കഥ സർവഥാ വി​ശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മാ​ണു്. കേ​ര​ള​രാ​ജാ​വി​ന്റെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ കേ​ര​ളീ​യർ, സമു​ദ്രം പിൻ​വാ​ങ്ങിയ ഈ ഭൂ​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു കു​ടി​യേ​റി​പ്പാർ​ത്ത കഥയെ ആണു് അതു് ഉപ​ല​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു്.

ക്രൈ​സ്ത​വ​വേ​ദ​പ്ര​ഖ്യാ​ത​നായ സോ​ള​മ​ന്റെ കാ​ല​ത്തു​പോ​ലും, കേ​ര​ളീ​യർ​ക്കു യവ​ന​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി കച്ച​വ​ട​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് ഇപ്പോൾ ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ സമ്മ​തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. അങ്ങ​നെ വി​ദേ​ശീ​യ​രു​മാ​യി കച്ച​വ​ടം നട​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ, തീർ​ച്ച​യാ​യും അക്കാ​ല​ത്തു് നല്ല​ന​ല്ല തു​റ​മു​ഖ​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു​വ​ര​ണം. ‘കു​രു​വൂർ’ എന്നൊ​രു പട്ട​ണ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ടോളമി മു​ത​ലായ പല യവ​ന​ന്മാർ പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നു​മു​ണ്ടു്.

ഒരു കാ​ല​ത്തു് ചേ​ര​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ തല​സ്ഥാ​നം ഈ കരു​വൂർ പട്ട​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് ‘പു​റ​നാ​നൂർ’ തു​ട​ങ്ങിയ പു​രാ​തന ചെ​ന്ത​മിൾ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു തെ​ളി​യു​ന്നു. ‘കു​രു​വൂർ’ കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ തന്നെ​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു. ‘കൊ​ടും​കോ​രൂർ’ ശബ്ദം ആയി​രി​ക്കാം കൊ​ടും​കൊ​ലൂർ ആയും പി​ന്നീ​ടു കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​രാ​യും [1] പരി​ണ​മി​ച്ച​തു്. കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​രി​നു സമീ​പ​ത്തു് കരു​പ്പ​ട​ന്ന എന്നൊ​രു പ്ര​ദേ​ശ​മു​ള്ള​തും ഈ ഊഹ​ത്തെ ബല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

“മന്നർ​കോൻ​ചേ​രൻ വള​വ​ഞ്ചി​നാൾ വേ​ന്തൻ” എന്നു് ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​ര​ത്തി​ലും

“തൺ​പൊ​രു​നൈ​പ്പു​നൽ​പാ​യും, വിൺ​പൊ​രു​പു​കൾ വി​റൽ​വ​ഞ്ചി” എന്നു പു​റ​നാ​നൂ​റി​ലും, പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന വഞ്ചി അഥവാ [2] തി​രു​വ​ഞ്ചി​ക്കു​ള​ത്തി​ന്റെ മറ്റൊ​രു പേ​രാ​യി​രി​ക്കും കോരൂർ. വാ​ല്മീ​കി​രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ലും രഘു​വം​ശ​ത്തി​ലും ‘മരുചി’ [3] എന്നൊ​രു പട്ട​ണ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതിനെ പ്രാ​ചീന പാ​ശ്ചാ​ത്യ ഭൂ​സ​ഞ്ചാ​രി​കൾ മു​സ്സി​രി​സു് എന്നു വി​ളി​ച്ചു​വ​ന്നി​രു​ന്നു. ഈ മു​ര​ചീ​പ​ത്ത​ന​വും കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ തന്നെ​യാ​ണെ​ന്നാ​ണു് പല​രു​ടേ​യും അഭി​പ്രാ​യം.

ക്രി​സ്ത്വ​ബ്ദം ആരം​ഭി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അനേ​ക​ശ​ത​വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു​മു​മ്പു്, കേരളൻ അഥവാ ചേ​ര​രാ​ജാ​വി​നാൽ ആനീ​ത​രായ നാ​ക​ന്മാർ കേ​ര​ള​ത്തിൽ സ്ഥി​ര​വാ​സം തു​ട​ങ്ങി​യെ​ന്നും, സോ​ള​മ​ന്റെ കാ​ല​ത്തു​പോ​ലും കേരളം സർ​വ​സ​മ്പ​ത്സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യും പരി​ഷ്കൃ​താ​വ​സ്ഥ​യി​ലും ഇരു​ന്നി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മതി​യായ ലക്ഷ്യ​ങ്ങൾ ഉണ്ടു്.

ക്രി​സ്തു​വർ​ഷാ​രം​ഭ​ത്തിൽ​പോ​ലും നാ​ക​ന്മാ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു് ജാ​തി​വ്യ​ത്യാ​സം ആരം​ഭി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് തൊൽ​കാ​പ്പി​യം, ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​രം മു​ത​ലായ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തെ ഒരു രാ​ജാ​വു് ഒരു നാ​ക​ക​ന്യ​ക​യെ വി​വാ​ഹം ചെ​യ്തു​വെ​ന്നും, ആ സ്ത്രീ​യിൽ നി​ന്നു ജാ​ത​നായ ഇള​ന്തി​ര​യൻ ആ രാ​ജാ​വി​ന്റെ കാ​ല​ത്തു​ത​ന്നെ രാ​ജ്യാ​ഭി​ഷി​ക്ത​നാ​യെ​ന്നും പെ​രു​പാ​ണാ​റ്റു​പ്പ​ട​യി​ലും, ‘കി​ള്ളി​വ​ള​വൻ’ എന്ന ചോ​ള​രാ​ജാ​വു് നാ​ക​ലോ​ക​ത്തെ ചാ​വ​ക​നാ​ടു ഭരി​ച്ചു​വ​ന്ന വള​വ​ണ​നെ​ന്ന നാ​ക​രാ​ജാ​വി​ന്റെ പു​ത്രി​യായ പീ​ലി​വ​ള​യെ വി​വാ​ഹം ചെ​യ്തു​വെ​ന്നു് മണി​മേ​ഖ​ല​യി​ലും പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ, അന്ന​ത്തെ കേ​ര​ളീ​യ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രും നാ​ക​വം​ശ​ജ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു തെ​ളി​യു​ന്നു. പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി യു​ദ്ധ​വൃ​ത്തി അവ​ലം​ബി​ച്ചു​വ​ന്നു എന്ന​ല്ലാ​തെ അവർ ചതുർ​വർ​ണ്ണ​വി​ഭാ​ഗ​ത്തെ ഒരി​ക്ക​ലും അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. നാ​ക​ന്മാ​രിൽ ചിലർ സർ​വ​സം​ഗ​പ​രി​ത്യാ​ഗി​യായ ജ്ഞാ​നി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു്,

ഇത്യാ​ദി പല പാ​ട്ടു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ന്നു. ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​രം രചി​ച്ച കാ​ല​ത്തു്, മല​യാ​ള​ബ്ര​ഹ്മ​ണ​രേ​ക്കാൾ നാ​ക​വം​ശ​ജ​രായ ‘തു​റ​വ​രും’ (ത്യാ​ഗി​ക​ളും) അറ​വ​രും (ധർ​മ്മ​നി​ഷ്ഠ​രും) പൂ​ജാർ​ഹ​രാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തി​നു് അതിലെ ചില ഗാ​ന​ങ്ങൾ സാ​ക്ഷ്യം വഹി​ക്കു​ന്നു.

ക്രി​സ്തു​വർ​ഷാ​രം​ഭ​ത്തി​നു മൂ​ന്നു നാലു ശത​ക​ങ്ങൾ​ക്കു മു​മ്പു​ത​ന്നെ മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ കേ​ര​ള​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു​കാ​ണ​ണം. ആദ്യം വന്ന​വർ കേ​ര​ളീ​യാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ പലതും, മരു​മ​ക്ക​ത്താ​യം​പോ​ലും സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. രണ്ടാ​മ​തു വന്ന​വ​രും ഏറെ​ക്കു​റെ അവ​യ്ക്കു കീ​ഴ​ട​ങ്ങേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു. ചിലർ തങ്ങ​ളു​ടെ സമു​ദായ രക്ഷ​യ്ക്കു​വേ​ണ്ടി ആയു​ധ​വി​ദ്യ അഭ്യ​സി​ക്കു​ക​യും, കള​രി​ക​ളും സം​ഘ​ങ്ങ​ളും സ്ഥാ​പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു; കാ​ല​ക്ര​മേണ അവ​രു​ടെ സം​ഘ​ങ്ങൾ പ്ര​ബ​ലാ​വ​സ്ഥ​യെ പ്രാ​പി​ച്ചു. നാ​ക​ന്മാ​രു​ടെ അനൈ​ക​മ​ത്യ​വും, താൻ താൻ വലി​യ​വ​നെ​ന്ന ഔദ്ധ​ത്യാ​പ​ര​പ​ര്യാ​യ​മായ ദു​ര​ഭി​മാ​ന​വും ഒരു​വ​ഴി​ക്കു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ശ​ക്തി വർ​ദ്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സഹാ​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങൾ വഴി​ക്കാ​ണു് അവ​രു​ടെ പ്രാ​ബ​ല്യം പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി വർ​ദ്ധി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്. ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു് ഇട​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടേ​യും രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടേ​യും അധ്യാ​ത്മ​ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രെ​ന്ന നില സമ്പാ​ദി​ച്ച് ഒട്ടു​വ​ള​രെ ഭൂ​സ്വ​ത്തു​ക്കൾ കര​സ്ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നും അവർ​ക്കു​സാ​ധി​ച്ചു. എല്ലാം​കൊ​ണ്ടും കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മാ​കും​വ​ണ്ണം തല​യി​ടു​ന്ന​തി​നു് പര്യാ​പ്ത​മായ ശക്തി അവർ​ക്കു വേ​ണ്ടു​വോ​ളം ഉണ്ടാ​യി. ചേ​ര​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ ഭരണദശ എന്തു കാ​ര​ണ​വ​ശാ​ലോ അവ​സാ​നി​ച്ച​പ്പോൾ, മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ നാം മു​ന്ന​ണി​യിൽ കണ്ടു​തു​ട​ങ്ങി. ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രും നാ​ക​ന്മാ​രും യോ​ഗം​കൂ​ടി കേ​ര​ള​ത്തെ നാലു തളി​ക​ളാ​യി വി​ഭ​ജി​ച്ചു്, ഓരോ തളി​യു​ടേ​യും രക്ഷാ​ധി​കാ​രി​യാ​യി അതാതു തളി​യിൽ നി​ന്നു് ഒരാളെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു് അവ​രോ​ധി​ച്ചു. ഇങ്ങ​നെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നു് തളി​യാ​തി​രി എന്നാ​യി​രു​ന്നു പേർ. ഈ അവ​സ​ര​ത്തി​ലും തളി​യാ​തി​രി​മാ​രു​ടെ മന്ത്രി​പ​ദം അല​ങ്ക​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു് നാ​ക​ന്മാർ തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അവരെ നി​ശ്ശേ​ഷം അക​റ്റി​നി​റു​ത്തു​ന്ന​തി​നു​ള്ള പ്രാ​ബ​ല്യം അവർ​ക്കു സി​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു് ഇതിൽ​നി​ന്നു നമു​ക്കു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. തളി​യാ​തി​രി​മാ​രു​ടെ വാ​ഴ്ച​ക്കാ​ലം മു​മ്മൂ​ന്നു് കൊ​ല്ല​ത്തേ​യ്ക്കേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ഇങ്ങ​നെ ചേ​ര​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ല​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​വും ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ഭ​ര​ണം നി​ല​നി​ന്നു​പോ​ന്നു. ഈ കാ​ല​ത്താ​യി​രി​ക്ക​ണം നാ​ക​ന്മാ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കും ജാ​തി​വ്യ​ത്യാ​സം ഏർ​പ്പെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. ആദ്യ​മാ​യി ക്ഷേ​ത്ര​വൃ​ത്തി​യെ അവ​ലം​ബി​ച്ചു സ്വ​ത​ന്ത്ര​രാ​യി ജീ​വി​ച്ചു​വ​ന്ന​വർ കി​രി​യ​ത്തു നാ​യ​ന്മാ​രെ​ന്ന നി​ല​യിൽ മറ്റു​ള്ള​വ​രിൽ നി​ന്നു് അക​ന്നു​കാ​ണ​ണം. മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ ദാ​സ്യം കൈ​ക്കൊ​ണ്ടു് ജീ​വി​ച്ച​വർ ‘ശൂ​ദ്ര​നായ’ന്മാ​രാ​യി പി​രി​ഞ്ഞു. അവ​രോ​ടു മറ്റു​ള്ള​വർ വി​വാ​ഹ​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ടാ​താ​യി. പക്ഷേ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ശ​ക്തി അപ്ര​തി​ഹ​ത​മാ​കും​വ​ണ്ണം സ്ഥാ​പി​ത​മാ​യ​പ്പോൾ ഈ ശൂ​ദ്ര​നാ​യ​ന്മാർ​ക്കും പ്രാ​മാ​ണ്യം സി​ദ്ധി​ച്ച​തി​നാൽ, കി​രി​യ​ത്തു നാ​യ​ന്മാ​രിൽ പലരും പി​ന്നീ​ടു് ഓരോ ഇല്ല​ങ്ങ​ളിൽ പര്യ​പ്പെ​ട്ടു്, ശു​ദ്ര​നാ​യ​ന്മാർ അഥവാ ഇല്ല​ക്കാ​രാ​യി​ത്തീർ​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി. നാ​യ​ന്മാർ​ക്കു പൊ​തു​വെ ശൂ​ദ്ര​രെ​ന്നു പേരു വന്നു​കൂ​ടാൻ ഇട​യാ​ക്കി​യ​തു്, ഈ ശൂ​ദ്ര​നാ​യ​ന്മാ​രാ​ണു്. ക്ഷേ​ത്ര​പ​രി​കർ​മ്മ​ങ്ങൾ ചെ​യ്തു ജീ​വി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങിയ നാ​ക​ന്മാർ അമ്പ​ല​വാ​സി​ക​ളാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. ഇങ്ങ​നെ വലി​യ​വ​ലിയ പരി​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ ഇക്കാ​ല​ത്തു് നാ​ക​ന്മാ​രു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ സം​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കും വിവിധ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ ഇക്കാ​ല​ത്തു തന്നെ ഉണ്ടാ​വാ​നി​ട​യാ​യി. രക്ഷാ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ വം​ശ​പ​ര​മ്പ​ര​യിൽ​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണം അഷ്ട​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലാ​ഢ്യ​ന്മാർ. മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ ആധി​പ​ത്യ​സ്ഥാ​പ​നാർ​ത്ഥം ആയുധം ധരി​ച്ചു് പതി​നെ​ട്ടു കള​രി​കൾ സ്ഥാ​പി​ച്ച ശാ​സ്ത്ര​ന​മ്പൂ​രി​മാർ കാ​ല​ക്ര​മേണ ആഭി​ജാ​ത്യം കു​റ​ഞ്ഞ​വ​രാ​യി ഗണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി. വേ​റെ​യും പല വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ വി​വി​ധ​കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ അവ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​വാൻ ഇട​യാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. അവ​യെ​പ്പ​റ്റി സവി​സ്ത​രം പ്ര​തി​പാ​ദി​ക്കേ​ണ്ട ആവ​ശ്യം ഇവിടെ ഇല്ലാ​ത്ത​തി​നാൽ കഴി​യു​ന്ന​ത്ര ചു​രു​ക്കു​ന്നു.

തളി​യാ​തി​രി​മാർ, അധി​കാ​ര​ഭ്ര​മ​ത്താ​ലും ധന​തൃ​ഷ്ണ​യാ​ലും ജന​ങ്ങ​ളെ പീ​ഡി​പ്പി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു്, വേദോച്ചാരണ​ ചെ​യ്തു ജീ​വി​ക്കേ​ണ്ട​വർ​ക്കു് രാ​ജ്യ​ശാ​സ​നം നട​ത്താൻ സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​തു്. തളി​യാ​തി​രി​മാർ അവ​രോ​ധാ​വ​സ​ര​ത്തിൽ ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള ശപ​ഥ​ത്തേ ലം​ഘി​ച്ചു മൂ​ന്നു കൊ​ല്ലം കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും സ്വാ​ധി​കാ​രം അന്യ​നു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാ​തെ ആയി. രക്ഷാ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ​ക്കു ഭൂ​സ്വ​ത്തു​ക്കൾ സമ്പാ​ദി​ക്കാൻ പാ​ടി​ല്ലെ​ന്നു ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന വ്യ​വ​സ്ഥ​യ്ക്കു വി​പ​രീ​ത​മാ​യി അവർ, കഴി​യു​ന്ന​ത്ര സ്വ​ത്തു​ക്കൾ തേ​ടി​വെ​യ്ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. അതി​ന്റെ ഒക്കെ ഫല​മാ​യി തളി​യാ​തി​രി​മാ​രും മന്ത്രി​യായ നാ​യർ​പ്ര​ഭു​വും ഒരു​വ​ശ​ത്തും, ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ജ​ന്മി​ക​ളും നാ​ക​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രും മറു​ഭാ​ഗ​ത്തും ആയി ഒരു ഘോ​ര​സ​മ​രം ആരം​ഭി​ച്ചു. [4] ആ സമരം കൊ​ണ്ടു രാ​ജ്യാ​ധി​പ​തി​യു​ടെ നയ​വൈ​ദ​ഗ്ദ്ധ്യ​ത്താൽ ഒട്ടു വള​രെ​ക്കാ​ല​ത്തേ​യ്ക്കു നീ​ണ്ടു​നി​ന്നു. രണ്ടു​കൂ​ട്ട​രും ജയി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്ന മട്ടി​ലാ​യ​പ്പോൾ, അവർ കൊ​ങ്ങു​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മാ​ദ്ധ്യ​സ്ഥം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു്, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഉപ​ദേ​ശാ​നു​സ​ര​ണം ഒരു രാ​ജ​വം​ശ​ത്തെ രക്ഷാ​ധി​കാ​ര​ത്തോ​ടു കൂടി വാ​ഴി​ക്കാൻ തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി. അവർ ‘ബാ​ണ​വർ​മ്മൻ ഉദയൻ’ എന്ന ആ രാ​ജാ​വി​നെ​ത്ത​ന്നെ ആദ്യ​ത്തെ പെ​രു​മാ​ളാ​യി അഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്തു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ആണ​ത്രേ, മു​രി​ങ്ങൂർ മു​ടി​നാ​ഗ​രാ​ജൻ എന്ന കവി ഇപ്ര​കാ​രം വർ​ണ്ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്:

ഈ സംഭവം ക്രി​സ്തു​വർ​ഷാ​രം​ഭ​ത്തി​നു് 100-ൽപരം വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു മു​മ്പാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു ചെ​ന്ത​മി​ഴു് ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളു​ടെ പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ നി​ന്നു വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ന്നു. കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ഐതി​ഹ്യ​പ്ര​കാ​ര​വും ആദ്യ​ത്തെ പെ​രു​മാ​ളി​ന്റെ വാഴ്ച ആരം​ഭി​ച്ച​തു് ‘ദദുർ​ദ്ധ​രാം’ എന്ന കലി​വ​ത്സ​ര​ത്തിൽ (ക്രി-​മു-113) ആയി​രു​ന്നു. പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വാഴ്ച ഏഴെ​ട്ടു ശത​വർ​ഷ​കാ​ലം നി​ല​നി​ന്നു. ആ കാലം കേ​ര​ള​ത്തി​നു് പല വി​ധ​ത്തി​ലു​ള്ള അഭി​വൃ​ദ്ധി​കൾ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. കേ​ര​ളീ​യ​ച​രി​ത്ര​ത്തി​ലെ സു​വർ​ണ്ണ​കാ​ലം അതു​ത​ന്നെ ആയി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു നി​സ്സം​ശ​യം പറയാം. [5]

ആദ്യ​ത്തെ പെ​രു​മാ​ളായ ഉദയനൻ നി​മി​ത്ത​മാ​യി​രി​ക്കാം, തി​രു​വ​ഞ്ചി​പ​ത്ത​ന​ത്തി​നു് മഹോ​ദ​യ​പു​രം (മാ​കോ​ത​യർ പത്ത​നം) എന്ന പേരു കൂടി സി​ദ്ധി​ച്ച​തു്. ഈ നയ​വി​ദ​ഗ്ദ്ധ​നായ പെ​രു​മാൾ, പ്ര​ജാ​ധി​പ​ത്യ​ഭ​ര​ണ​ത്തെ നശി​പ്പി​ക്കാ​തെ, കീ​ഴ്‌​ന​ട​പ്പു​ക​ളിൽ ചി​ല​തി​നെ പു​തു​ക്കി​യും ചില പുതിയ വ്യ​വ​സ്ഥ​കൾ നട​പ്പിൽ വരു​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്തു. തളി​ക​ളിൽ ഓരോ​ന്നി​ലും അദ്ദേ​ഹം പഴ​യ​പോ​ലെ ഓരോ തളി​യാ​തി​രി​മാ​രെ മു​മ്മൂ​ന്നു കൊ​ല്ല​ത്തേ​ക്കു് സമ്യ​ങ്നി​യ​ന്ത്രി​ത​മായ അധി​കാ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടി നി​യ​മി​ക്ക​യും അവർ തല​സ്ഥാ​ന​ന​ഗ​രി​ക്കു സമീ​പം​ത​ന്നെ താ​മ​സി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു നിർ​ബ​ന്ധി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്ത​താ​യി കേ​ര​ളോ​ല്പ​ത്തി​യിൽ നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. ഇതു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ പി​ണ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​യി പ്ര​യോ​ഗി​ച്ച കൗ​ശ​ല​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം. പ്ര​ജ​ക​ളു​ടെ അഭാ​വാ​ഭി​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളെ യഥാ​കാ​ലം അറി​ഞ്ഞു്, അവ​രു​ടെ ഇം​ഗി​താ​നു​സ​ര​ണം രാ​ജ്യ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നിർ​വ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ജന​പ്ര​തി​നി​ധി​സഭ, മന്ത്രി​സഭ, വൈ​ദി​ക​സഭ, വൈ​ദ്യ​സഭ, ജൗ​തി​ഷി​ക​സഭ എന്നു് അഞ്ചു മഹാ സഭ​ക​ളും അദ്ദേ​ഹം സ്ഥാ​പി​ച്ചു. ഈ ഭര​ണ​പ​ടു​വായ രാ​ജാ​വി​ന്റെ കാ​ല​ത്തു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മന്ത്രി​മാ​രും മറ്റു ഭര​ണ​കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രും,

“പാൽ​പു​ളി​പ്പി​നും പക​ലി​രു​ളി​നും നാൽ​വേ​ത​നെ​റി​തി​രി​യി​നും, തി​രി​യാ​ച്ചു​റ്റ​മൊ​ടു​മു​ഴു​തു​ചെൺ​വി​ള​ങ്കി” അത്രേ. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പു​ത്ര​നും അടു​ത്ത പെ​രു​മാ​ളു​മായ ഇവ​യ​വർ​മ്മൻ നെ​ടു​ചേ​ര​നാ​ഥൻ, ഇന്ത്യ​യു​ടെ വട​ക്കേ അറ്റം​വ​രേ ജൈ​ത്ര​യാ​ത്ര ചെ​യ്ത​താ​യി പതി​റ്റി​പ്പ​ത്തു്, ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​രം മു​ത​ലായ കൃ​തി​ക​ളിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഇക്കാ​ല​ത്തി​നു​മു​മ്പു​ത​ന്നെ കേ​ര​ള​ത്തിൽ ബു​ദ്ധ​മ​തം പ്ര​ച​രി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്ക​ണം. എന്നാൽ നെ​ടു​ഞ്ചോ​ര​നാ​ഥ​ന്റെ കാ​ല​ത്തു് ഒരു ചരി​ത്ര​പ്ര​ധാ​ന​മായ സംഭവം നട​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മി​ത്ര​വും ബു​ദ്ധ​മ​ത​പ്ര​ച​ര​ണാർ​ത്ഥം ലങ്ക​യിൽ​നി​ന്നു വന്ന ധർ​മ്മ​ശാ​സ​ന​ന്റെ ഉപ​ദേ​ശാ​നു​സാ​രം ആ മതം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച ആളു​മായ കോവലൻ തി​രു​വ​ഞ്ചി​ന​ഗ​ര​ത്തിൽ ഒരു ബു​ദ്ധ​ചൈ​ത്യം പണി​ക​ഴി​പ്പി​ച്ചു. നാ​ലാ​മ​ത്തെ പെ​രു​മാ​ളായ ബാ​ണ​വർ​മ്മൻ നാർ​മു​ടി​ച്ചേ​ര​നാ​ഥ​ന്റെ മൂത്ത പു​ത്രൻ പോലും ബു​ദ്ധ​മ​തം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു് വി​ഷ​യ​സം​ഗ​പ​രി​ത്യാ​ഗം ചെ​യ്തു​വ​ത്രേ. ഇങ്ങ​നെ രാ​ജ​കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങൾ പോലും സ്വീ​ക​രി​ക്കാൻ പ്രേ​രി​ത​മായ ബു​ദ്ധ​മ​ത​ത്തോ​ടു് അക്കാ​ല​ത്തു് ആർ​ക്കും ബഹു​മ​തി​ക്കു​റ​വി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു്, രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലും മറ്റും ബു​ദ്ധ​മ​താ​നു​യാ​യി​കൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തിൽ നി​ന്നു് ഊഹി​ക്കാം. ധർ​മ്മ​ശാ​സ​ന​ന്റെ കൂടെ ബു​ദ്ധ​മ​ത​പ്ര​ച​ര​ണാർ​ത്ഥം വന്ന സിം​ഹ​ള​രു​ടെ സന്താ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കാം ഇന്ന​ത്തെ ഈഴവർ. ചേരൻ ചെ​ങ്കു​ട്ടു​വ​ന്റെ കാ​ല​ത്തു് കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ഫല​വർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ‘തെ​ങ്കിൽ​പ​ഴ​നും തേ​മാ​ങ്ക​നി​യും’ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കാ​ല​ത്തി​നു മു​മ്പേ​ത​ന്നെ ഈഴവർ തീർ​ച്ച​യാ​യും കേ​ര​ള​ത്തിൽ വന്നു കാണണം. ചെ​ങ്കു​ട്ടു​വ​ന്റെ കാലം ക്രി​സ്തു​വർ​ഷം രണ്ടാം ശത​ക​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഇമ​യ​വർ​മ്മൻ ചെ​ങ്കു​ട്ടു​വൻ പതി​മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ പെ​രു​മാ​ളാ​യി​രു​ന്ന​ത്രെ. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അപ​ദാ​ന​ങ്ങ​ളെ അന്ന​ത്തെ അനേ​ക​ക​വി​കൾ കീർ​ത്തി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടു്. വി​ദ്യാ​പ്ര​ചാ​ര​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം അത്യുൽ​സു​ക​നാ​യി​രു​ന്നു. ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​ര​കർ​ത്താ​വായ ഇളം​കൂ​റ​ടി​കൾ ചെ​ങ്കു​ട്ടു​വ​ന്റെ അനു​ജ​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണു് ഐതി​ഹ്യം. പ്ര​സ്തു​ത​കാ​വ്യ​ത്തിൽ നി​ന്നും കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ ഭഗ​വ​തി​ക്ഷേ​ത്രം പണി​ക​ഴി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു് ഈ പെ​രു​മാ​ളാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താം. “പടു​ക​ട​ലോ​ട്ടി​യ​വെൻ​പു​കൾ​ക്കു​ട്ടു​വൻ” എന്നു പതി​റ്റു​പ​ത്തി​ലും, “പൊ​ങ്കി​രു​മ്പ​ര​പ്പിൽ കടൽ പി​റ​കോ​ട്ടിയ” കു​ട്ടു​വ​നെ​ന്നു് ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​ര​ത്തി​ലും, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ വർ​ണ്ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കാ​ല​ത്തു് ഒരു കടൽ​ക്ഷോ​ഭം ഉണ്ടാ​യെ​ന്നും തൽ​ഫ​ല​മാ​യി കേ​ര​ള​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഭാ​ഗ​ത്തു് കടൽ​വെ​ച്ചു് കര​യു​ണ്ടാ​യെ​ന്നും ഊഹി​ക്കാം. കര​പ്പു​റം ഇങ്ങ​നെ കടൽ പിൻ​വാ​ങ്ങി​യ​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യു​ണ്ടായ ഭൂ​ഭാ​ഗ​മാ​യി​രി​ക്കാൻ ഇട​യു​ണ്ടു്. ടോ​ള​മി​യു​ടെ കാ​ല​ത്തു് സമു​ദ്രം വേ​മ്പ​നാ​ട്ടു​കാ​യ​ലി​ന്റെ കി​ഴ​ക്കേ​തീ​രം​വ​രെ വ്യാ​പി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ലി​ഖി​ത​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു കാ​ണു​ന്ന​തും, ആധു​നി​ക​ഭൂ​ഗർ​ഭ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​രു​ടെ അന്വേ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും ഈ ഊഹ​ത്തി​നു് അവ​ഷ്ടം​ഭ​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ആദി​പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കാലം കേ​ര​ള​ത്തി​ന്റെ സൗ​വർ​ണ്ണ​ദ​ശ​യാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു പറവാൻ പല കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്. യവ​ന​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലും ആകർ​ഷി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സമ്പ​ത്സ​മൃ​ദ്ധി​യോ പോ​ക​ട്ടെ. ജന​ങ്ങൾ വളരെ ഐക്യ​മ​ത്യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി​യാ​ണു ജീ​വി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്. തീ​ണ്ടൽ, തൊടീൽ ഇവ​യൊ​ന്നും അക്കാ​ല​ത്തു് അറി​യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തേ ഇല്ല. പര​മ​താ​സ​ഹി​ഷ്ണുത കേ​ര​ളീ​യർ​ക്കു കണി​കാ​ണ്മാൻ പോലും ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഒരേ കു​ടും​മ്പ​ത്തിൽ തന്നെ വൈ​ദി​ക​ന്മാ​രോ​ടു​കൂ​ടി ബു​ദ്ധ​മ​ത​ക്കാ​രും ജൈ​ന​ന്മാ​രും ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യാ​തൊ​രു പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​വും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു് ചി​ല​പ്പ​തി​കാ​രം വാ​യി​ച്ചാൽ അറി​യാം. അവർ​ക്കു തമ്മിൽ വി​വാ​ഹ​ബ​ന്ധം​പോ​ലും നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇന്നു് നാം നിർ​ദ്ദ​യം ആട്ടി​യോ​ടി​ക്കു​ന്ന കാ​ണി​ക്കാർ, [6]

1. കാ​ണി​ക്കാർ ഇവർ പശ്ചി​മ​ഘ​ട്ട​ത്തി​നു് അപ്പു​റം വാ​ണി​രു​ന്ന ശ്രീ​രം​ഗൻ, വീ​ര​പ്പൻ എന്നീ രണ്ടു മല​യ​ര​യ​ന്മാ​രു​ടെ സന്താ​ന​ങ്ങ​ളെ​ന്നു് ഇപ്പോ​ഴും അഭി​മാ​നി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. ഭാ​ഷ​യ്ക്കും തമി​ഴി​നോ​ടാ​ണു് അധികം അടു​പ്പം, ദാ​യ​ക്ര​മം മക്ക​ത്താ​യ​മാ​ണു്.
2. മു​തു​വർ ഇവർ പൂ​ഞ്ഞാ​റ്റു തമ്പു​രാ​നു വേ​ണ്ടി മധു​ര​യിൽ നി​ന്നു് മീ​നാ​ക്ഷി​യു​ടെ വി​ഗ്ര​ഹം മു​തു​ക​ത്തു വഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു വന്ന​വ​രു​ടെ സന്താ​ന​ങ്ങ​ള​ത്രെ.
3. ഊരാ​ളി​കൾ ഇവരും മധു​ര​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ ആശ്രി​ത​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്ന​വ​രാ​ണു്. തൊ​ടു​പു​ഴ​ത്താ​ലൂ​ക്കി​ന്റെ ഒരു ഭാഗം ഒരു കാ​ല​ത്തു് മധു​ര​രാ​ജ്യ​ത്തോ​ടു ചേർ​ന്നി​രു​ന്നു. അന്നു് മധു​ര​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ തൊ​ടു​പു​ഴ​യി​ലേ​ക്കു ഘോ​ഷ​യാ​ത്ര പു​റ​പ്പെ​ടാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ അവ​സ​ര​ങ്ങ​ളിൽ കുട പി​ടി​ക്കു​ന്ന ജോലി ഊരാ​ളി​മാർ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു​വ​ത്രെ. ആ ഊരാ​ളി​മാ​രിൽ ഒരു​വ​നെ ആ ഊരിനെ ആളു​ന്ന​തി​നാ​യി മധു​ര​രാ​ജാ​വു വി​ട്ടും വെ​ച്ചു​പോ​യ​താ​യി ഒരു ഐതി​ഹ്യ​മു​ണ്ടു്.
4. ചെ​റു​മ​ന്മാ​രിൽ പുലയർ, പറയർ, പള്ളർ എന്ന മൂ​ന്നു വർ​ഗ്ഗ​ക്കാർ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടു്. ഇവരെ ആദി​ചേ​ര​ന്മാ​രെ​ന്നു് സാ​ധാ​രണ പറ​യാ​റു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ഇവർ പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു കേ​ര​ള​ത്തിൽ വന്ന​വ​രാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു പല ലക്ഷ്യ​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നു. മലയർ, കു​റി​ച്ചി​യർ തു​ട​ങ്ങി​യ​വർ​ക്കും അന്നു് പൊതു ജന​ത​യു​ടെ ഇടയിൽ സ്വൈ​ര​മാ​യി സഞ്ച​രി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വാ​ഴ്ച​ക്കാ​ല​ത്താ​ണു് ജൂ​ത​ന്മാ​രും ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളും മു​ഹ​മ്മ​ദീ​യ​രും കേ​ര​ള​ത്തിൽ ആദ്യ​മാ​യി പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​തു്. യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​ന്റെ ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രിൽ ഒരു​വ​നായ സെ​ന്റ് തോമസ് ഏ. ഡി. ഒന്നാം ശത​ക​ത്തിൽ മല​യാ​ള​ത്തിൽ വന്നു് നിരണം, ചായൽ, കൊ​ല്ലം, പാലൂർ, കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ, കോ​ട്ട​യ്ക്കാ​യൽ ഇങ്ങ​നെ ഏഴു​ദി​ക്കു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് കേ​ര​ളീ​യ​രിൽ പല​രേ​യും ക്രി​സ്തു​മ​തം സ്വീ​ക​രി​പ്പി​ച്ച​താ​യി ഭാ​ഷാ​ച​രി​ത്ര​കർ​ത്താ​വു പറ​യു​ന്നു. അങ്ങ​നെ ക്രി​സ്തു​മാർ​ഗ്ഗം സ്വീ​ക​രി​ച്ച​വ​രിൽ കള്ളി, കാ​ളി​യാ​ങ്ക, ശങ്കു​പു​രി, പക​ലോ​മ​റ്റം എന്നു നാലു കു​ടും​ബ​ക്കാർ ആഢ്യ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രാ​യി​രു​ന്ന​ത്രേ. സെ​ന്റ് തോ​മ​സ്സി​ന്റെ കാ​ല​ശേ​ഷം ഒന്നു​ര​ണ്ടു ശത​വർ​ഷ​ക്കാ​ല​ത്തേ​യ്ക്കു് ക്രി​സ്തു​മ​ത​പ്ര​ച​ര​ണാർ​ത്ഥം, ഇവിടെ ആരും വന്ന​താ​യി അറി​വി​ല്ല. ഏ. ഡി. 345-ൽ തോ​മാ​ക്കാ​നാ​യു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ ബാ​ഗ്ഡാ​ഡ്, നിനീവ, ജറു​സ​ലേം എന്നീ പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ഏതാ​നും അർ​മ്മീ​നി​യർ കേ​ര​ള​ത്തിൽ മഹോ​ദ​യ​പു​ര​ത്തു കു​ടി​യേ​റി. തോ​മാ​ക്കാ​നാ മല​ബാർ​തീ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി വാ​ണി​ജ്യം നട​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ഒരു കച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. അന്ന​ത്തെ പെ​രു​മാൾ അവർ​ക്കു വേണ്ട സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ എല്ലാം ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ത്തു​വെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ജൂ​ത​ന്മാർ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ അവർ​ക്കും മാ​ന്യ​പ​ദ​വി​ക​ളും സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ളും നൽ​കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതി​നു​ശേ​ഷം ആണു് ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തി​നു് ഉത്ത​രോ​ത്ത​രം പ്ര​ചാ​രം ഉണ്ടാ​യി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്.

ഭാ​സ്ക​ര​ര​വി​വർ​മ്മ വെ​ളു​ത്ത ജൂ​ത​ന്മാർ​ക്കു കൊ​ടു​ത്ത ഒരു താ​മ്ര​ശാ​സ​ന​വും, സ്താ​ണു​ര​വി ഗു​പ്ത​പ്പെ​രു​മാൾ സെ​ന്റ് തെറിസ പള്ളി​യി​ലേ​ക്കു് കുറെ ഭൂമി അട്ടി​പ്പേ​റാ​യി കൊ​ടു​ത്ത ഒരു ആധാ​ര​വും വീ​ര​രാ​ഘവ ചക്ര​വർ​ത്തി ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ​ക്കു നൽകിയ ഒരു താ​മ്ര​ശാ​സ​ന​വും ഇപ്പോൾ കണ്ടു​കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇവയിൽ ഭാ​സ്ക​ര​ര​വി​വർ​മ്മ ജൂ​ത​ന്മാർ​ക്കു നൽകിയ ശാസനം എട്ടാം ശത​ക​ത്തി​ന​പ്പു​റം ആവാൻ തര​മി​ല്ലെ​ന്നു് ബർ​ണ്ണ​ലും, ഏ. ഡി. 192-ൽ ആണെ​ന്നു് കന​ക​സ​ഭാ​പി​ള്ള​യും പറ​യു​ന്നു. ആ കാ​ര​ണ​ത്താൽ ചക്ര​വർ​ത്തി, പകൽ വി​ള​ക്കു്, നട, പല്ല​ക്കു്, കുട, കൊ​ട്ടും കു​ഴ​ലും എന്നീ പദ​വി​കൾ ജോസഫ് റബ്ബി​നു നൽ​കി​യ​താ​യി കാ​ണു​ന്നു. വീ​ര​രാ​ഘവ ചക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ ശാസനം ഏ. ഡി. 774-ൽ ആണെ​ന്നു് ഡാ​ക്ടർ ബർ​ണ്ണ​ലും, 1320 മാർ​ച്ച് 15-ാനു ആണെ​ന്നു് ഡാ​ക്ടർ കെയിൽ ഹോർ​ണ്ണും വാ​ദി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ വി. നാ​ഗ​മ​യ്യാ തി​രു​വി​താം​കൂർ സ്റ്റേ​റ്റു​മാ​നു​വ​ലിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ഏ. ഡി. 230-ൽ ആണെ​ന്ന​ത്രേ.

കേ​ര​ള​ത്തിൽ ആദ്യ​മാ​യി ഒരു പള്ളി സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അനു​വാ​ദം കി​ട്ടിയ മഹ​മ്മ​ദീ​യൻ അറേ​ബി​യാ​യിൽ​നി​ന്നു് വന്ന ഷെ​യി​കു് ഇബിൻ​ദീ​നാർ ആണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​രിൽ ഒരു പള്ളി സ്ഥാ​പി​ച്ചു​വ​ത്രേ. പി​ന്നീ​ടു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഉപ​ദേ​ശാ​നു​സൃ​തം മാ​ലി​കു് ഇബിൻ ഹബീബ് തന്റെ കു​ടും​ബ​സ​മേ​തം കൊ​ല്ല​ത്തു​വ​ന്നു് അവി​ടെ​യും ഒരു പള്ളി പണി​യി​ച്ചു. അചി​രേണ മഹ​മ്മ​ദീ​യ​രു​ടെ സം​ഖ്യ​യും വർ​ദ്ധി​ച്ചു​വ​ന്നു. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ വര​വു​വ​രെ കേ​ര​ള​വു​മാ​യു​ള്ള കച്ച​വ​ടം മു​ഴു​വ​നും അറ​ബി​ക​ളു​ടെ കൈ​വ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഒടു​വി​ല​ത്തെ പെ​രു​മാൾ കപ്പൽ വഴി കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​രിൽ വന്നി​റ​ങ്ങിയ ചില മഹ​മ്മ​ദീ​യ​രു​ടെ ഉപ​ദേ​ശ​പ്ര​കാ​രം ഇസ്ലാം​മ​തം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു് മക്ക​ത്തേ​യ്ക്കു പോ​യ​താ​യി ഒരു കഥ​യു​ണ്ടു്. അദ്ദേ​ഹം അതി​നു​മു​മ്പാ​യി രാ​ജ്യ​ത്തെ ഉറ്റ ബന്ധു​ക്കൾ​ക്കും ആശ്രി​ത​ന്മാർ​ക്കും പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാർ​ക്കും ആയി പങ്കി​ട്ടു കൊ​ടു​ത്തു​വ​ത്രേ. ഈ കഥ വി​ശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മ​ല്ല. അതി​നെ​പ്പ​റ്റി ആദ്യ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്ന​തു് കമോ​യൻ​സ് എന്ന പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രൻ എഴു​തിയ ലൂ​സി​യ​ഡ് എന്ന കാ​വ്യ​ത്തി​ലും 16-ാം ശത​ക​ത്തിൽ ഷെ​യി​കു് സെ​യി​നു​ഡീൻ എഴു​തിയ ചരി​ത്ര​ത്തി​ലും ആകു​ന്നു. ഷെ​യി​കു് സെ​യി​നു​ഡീൻ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പു​സ്ത​ക​ത്തിൽ പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി വി​വ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് തഹാ​ഫു​ടു് ഉൾ​മു​ജാ​ഹു​ദീൻ എന്നു പേരായ അറ​ബി​കൾ കേ​ര​ള​ത്തിൽ കു​ടി​പാർ​ത്ത കഥ​യേ​യാ​ണു്. മല​യാ​ളി​കൾ പെ​രു​മാ​ളി​ന്റെ മതം​മാ​റ്റ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന കഥ [7] വി​ശ്വാ​സാർ​ഹ​മ​ല്ലെ​ന്നും, അങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ​ത​ന്നെ നബി​യു​ടെ സ്വർ​ഗ്ഗാ​രോ​ഹ​ണാ​ന​ന്ത​രം രണ്ടു​ശ​ത​വർ​ഷം കഴി​ഞ്ഞാ​യി​രി​ക്കാ​നേ തര​മു​ള്ളു​വെ​ന്നും അദ്ദേ​ഹം പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ക്രി​സ്താ​ബ്ദം ഒൻ​പ​താം ശതകം മു​ത​ല്ക്കു് പതി​ന​ഞ്ചാം​ശ​ത​കം വരെ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രേ​ഖ​ക​ളി​ലൊ​ന്നി​ലും ഈ സം​ഭ​വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഒന്നും പറ​ഞ്ഞു കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​താ​നും. നേ​രേ​മ​റി​ച്ചു് അറ​ബി​വ്യാ​പാ​രി​യായ സു​ലൈ​മാൻ (851–852) ഇങ്ങ​നെ എഴു​തി​യി​രി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു.

“ഇൻ​ഡ്യാ​ക്കാ​രി​ലോ ചീ​ന​ക്കാ​രി​ലോ ഇസ്ലാം​മ​തം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​വ​രോ അറ​ബി​ഭാഷ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ ആയി ആരെ​ങ്കി​ലും ഉള്ള​താ​യി അറി​യു​ന്നി​ല്ല.”

ഒടു​വി​ല​ത്തെ പെ​രു​മാൾ എഴു​പ​ത്തി​മൂ​ന്നു കൊ​ല്ല​ത്തെ ഭര​ണ​ശേ​ഷം തി​രു​വ​ഞ്ചി​ക്കു​ള​ത്തു​വ​ച്ചു് നൂ​റാ​മ​ത്തെ വയ​സ്സിൽ ചര​മ​ഗ​തി​യേ പ്രാ​പി​ച്ച​താ​യി​ട്ടാ​ണു് ഹി​ന്ദു​ക്കൾ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കാ​ണു​ന്ന​തു്. പതി​നൊ​ന്നും പതി​മൂ​ന്നും ശത​ക​ങ്ങൾ​ക്കു മദ്ധ്യേ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള തമിൾ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ പെ​രു​മാൾ സു​ന്ദ​ര​മൂർ​ത്തി സ്വാ​മി​യോ​ടൊ​ന്നി​ച്ചു് ഉട​ലോ​ടെ സ്വർ​ഗ്ഗ​ത്തു പോ​യ​താ​യി വി​വ​രി​ക്ക​യും ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്നു. തി​രു​വ​ഞ്ചി​ക്കു​ള​ത്തു ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റേ​യും, ഗു​രു​വാ​യി​രു​ന്ന സു​ന്ദ​ര​മൂർ​ത്തി​യു​ടേ​യും പ്ര​തി​മ​കൾ ഇപ്പോ​ഴും കാ​ണ്മാ​നു​ണ്ടു്. അദ്ദേ​ഹം 352-ാം ആണ്ടു​വ​രെ കൊ​ച്ചി​യി​ലു​ള്ള ഒരു ദേ​വാ​ല​യ​ത്തിൽ ഏകാ​ന്ത​വാ​സം ചെ​യ്തി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണു് മേജർ ഡ്രൂ​റി​യു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം.

കേ​ര​ള​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കു രാ​ജ​സ്ഥാ​നം ലഭി​ച്ച​തു് പെ​രു​മാൾ വഴി​ക്കാ​ണെ​ന്നും പറ​യാ​വു​ന്ന​ത​ല്ല. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ജൂ​ത​ന്മാർ​ക്കു പെ​രു​മാൾ നൽകിയ താ​മ്ര​ശാ​സ​ന​ത്തിൽ “വേ​ണാ​ടു​ടയ ഗോ​വർ​ദ്ധ​നൻ മാർ​ത്താ​ണ്ഡ​നും” “ഏർ നാ​ടു​ടയ മാ​ന​വ​പാ​ല​മാ​ന​വീ​യ​നും” “വള്ളു​വ​നാ​ടു​ടയ രാ​യി​രൻ ചാ​ത്ത​നും” “നെ​ടു​മ്പ​റ​യൂർ നാ​ടു​ടയ കോതെ ഇര​വി​യും” ഒപ്പി​ട്ടു​കാ​ണു​ന്നു. വീ​ര​രാ​ഘ​വ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ ചെ​മ്പു​പ​ട്ട​യ​ത്തി​ലും വേ​ണാ​ടു്, ഓട​നാ​ടു്, ഏർ​നാ​ടു്, വള്ളു​വ​നാ​ടു് എന്നീ ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ സാ​ക്ഷി നി​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. അതി​നാൽ ആ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളും രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രും പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ല​ത്തു​ത​ന്നെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വ​ന്നു തീർ​ച്ച​യാ​ണ​ല്ലോ.