ഈ കാ​ല​ത്തു​ണ്ടായ മറ്റൊ​രു സംഭവം പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ വര​വാ​ണു്.

“ചക്ക​പ്പ​ഴം മു​റി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തു് ഈച്ച കൂ​ടു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തു സഹ​ജ​മാ​ണ​ല്ലോ. ഇക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലാ​ണു് ഇൻ​ഡ്യ​യി​ലെ വി​ല​യേ​റി​യ​തും പ്രി​യ​മു​ള്ള​തു​മായ ചര​ക്കു​ക​ളേ കൊ​ണ്ടു് കച്ച​വ​ടം നട​ത്തു​വാൻ വേ​ണ്ടി പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ന്മാർ തു​ട​രെ​ത്തു​ട​രെ വന്നു് അടു​ത്തു കൂ​ടി​യ​തു്. പു​രാ​ത​ന​കാ​ലം മു​ത​ല്ക്കു​ത​ന്നെ ഫി​നി​ഷ്യ​രും ഗ്രീ​ക്കു​കാ​രും റോ​മൻ​കാ​രും കടൽ​വ​ഴി​യാ​യി കേ​ര​ള​ത്തിൽ​വ​ന്നു് കച്ച​വ​ടം ചെ​യ്തി​രു​ന്നു എന്നു് മു​മ്പു പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. എന്നാൽ കാ​ല​ക്ര​മം​കൊ​ണ്ടു് ഹി​പ്പാ​ലോ​സ് എന്ന ആൾ കണ്ടു​പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന കടൽ​വ​ഴി വി​ട്ടു​പോ​യ​തി​നാൽ ആ കച്ച​വ​ട​വും നി​ന്നു​പോ​യി.” [3]

റോ​മാ​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അധഃ​പ​ത​നാ​ന​ന്ത​രം യൂ​റോ​പ്പു​മാ​യു​ള്ള കച്ച​വ​ടം അറ​ബി​ക​ളു​ടെ കൈവശം വന്നു​ചേർ​ന്നു. അവ​രു​ടെ ആധി​പ​ത്യം സ്പെ​യിൻ​വ​രെ വ്യാ​പി​ച്ചു. പതി​ന​ഞ്ചാം നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരം​ഭ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി ആ ആധി​പ​ത്യം യൂ​റോ​പ്പി​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം മഹ​മ്മ​ദീ​യർ​ക്കു നഷ്ട​മാ​യെ​ങ്കി​ലും, സ്പെ​യിൻ​കാർ​ക്കു് അറ​ബി​ക​ളോ​ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മത്സ​രം നശി​ച്ചി​ല്ല. അവരും പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രും ഇൻ​ഡ്യ​യി​ലേ​ക്കു് ഒരു ജല​മാർ​ഗ്ഗം കണ്ടു​പി​ടി​ക്കാ​നാ​യി ശ്രമം ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടേ ഇരു​ന്നു. ഒടു​വിൽ വാ​സ്കോ​ഡി​ഗാമ എന്ന പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രൻ 1498 ആഗ​സ്റ്റ് മാ​സ​ത്തിൽ മല​യാ​ള​ക്ക​ര​യിൽ വന്ന​ടു​ത്തു. കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു രാ​ജാ​വി​നു് ‘പു​റ​ത്തു​കാൽ’ രാ​ജാ​വു് ഒരു സന്ദേ​ശ​വും ഗാ​മ​യു​ടെ കൈയിൽ കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മാ​പ്പി​ള​മാർ ഭയ​പ​ര​വ​ശ​രാ​യി​ട്ടു് സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ സേ​വ​ക​ന്മാ​രെ വശ​പ്പെ​ടു​ത്തി, അവ​രു​ടെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി ഗാ​മ​യേ​യും കൂ​ട്ടു​കാ​രേ​യും നശി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള പ്ര​യ​ത്ന​ങ്ങൾ തു​ട​ങ്ങി. ഗാമ, സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടി​നെ കണ്ടു്, രാ​ജ​സ​ന്ദേ​ശം ഏൾ​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു്, താൻ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​രു​ന്ന ചര​ക്കു​ക​ളെ ഇറ​ക്കാൻ അനു​വാ​ദം വാ​ങ്ങി. രാ​ജാ​വു് അയാൾ​ക്കു് ഒരു പണ്ട​ക​ശാല കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നാൽ സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​ന്മാർ മുഖേന, മാ​പ്പി​ള​മാർ ഗാ​മ​യേ​യും കൂ​ട്ട​രേ​യും ഉപ​ദ്ര​വി​ച്ച​തി​നാൽ അയാൾ നവംബർ നാലാം തീയതി തി​രി​ച്ചു​പോ​യി.

ഈ കാലം വി​ദേ​ശീ​യർ​ക്കു് ഇവിടെ അടി​യു​റ​പ്പി​ക്കാൻ നന്നേ ഉത​കു​ന്ന ഒരു ഘട്ടം തന്നെ ആയി​രു​ന്നു. കൊ​ച്ചി​യും കോ​ഴി​ക്കോ​ടും തമ്മിൽ ഇട​വി​ടാ​തെ യു​ദ്ധം നട​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഒന്നാ​മ​ത്തെ പ്ര​ധാ​ന​സ​മ​രം 1495 മുതൽ 1498 വരെ നി​ല​നി​ന്നു. ആ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ സമൂ​തി​രി, തൃ​ശി​വ​പേ​രൂർ പി​ടി​ച്ച​ട​ക്കി ആ നഗ​ര​ത്തെ തല​സ്ഥാ​ന​മാ​ക്കു​ക​യും കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ കൈ​വ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തി അവി​ടു​ത്തെ ക്ഷേ​ത്രം പു​തു​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. 1498-ൽ കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ​വെ​ച്ചു് സമാ​ധാ​ന​മു​ണ്ടാ​യെ​ങ്കി​ലും ഈ രണ്ടു രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളും തമ്മി​ലു​ള്ള വൈരം പി​ന്നെ​യും നി​ല​നി​ന്നു. 1500 ആഗ​സ്റ്റ് 8-നു പീ​ഡ്രോ ആൽ​വാൾ​സ് കാ​ബ്രാൾ കോ​ഴി​ക്കോ​ടു വന്ന​ടു​ത്തു് സാ​മൂ​തി​രി​ക്കു് വി​ല​പി​ടി​ച്ച സമ്മാ​ന​ങ്ങ​ളും മറ്റും കാ​ഴ്ച​വെ​ച്ചു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നോ​ടു് ഒരു സഖ്യം ചെ​യ്തു. അങ്ങ​നെ ഇരി​ക്കെ കൊ​ച്ചി വക ഒരു കപ്പൽ കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടി​ന​രി​കെ കൂടി പോ​കു​ന്ന​തു കണ്ടു് സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ ആളുകൾ അതിനെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നാ​യി കാ​ബ്രാ​ളി​നോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. നോ​ക്ക​ണേ! തന്ന​ത്താൻ ആപ​ത്തു തലയിൽ വലി​ച്ചു​വെ​യ്ക്കു​ന്ന​തു്. കാ​ബ്രാൾ കപ്പൽ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു​വെ​ങ്കി​ലും കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നു തന്നെ തി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. അതി​നു​ശേ​ഷം കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു് ഒരു പണ്ട​ക​ശാല കെ​ട്ടി അമ്പ​തോ​ളം പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രെ അവിടെ പാർ​പ്പി​ച്ചു. മാ​പ്പി​ള​മാ​രു​ടെ ഉപ​ദ്ര​വം അവർ​ക്കു കൂ​ടെ​ക്കൂ​ടെ ഉണ്ടാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ആ മാ​പ്പി​ള​മാർ​ക്കു നല്ല പി​ട​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, കാ​ബ്രാൾ പല പ്രാ​വ​ശ്യ​വും സാ​മൂ​തി​രി​യോ​ടു പരാതി പറ​ഞ്ഞി​ട്ടും പ്ര​യോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ഒടു​വിൽ അയാൾ തു​റ​മു​ഖ​ത്തു​കേ​റി മാ​പ്പി​ള​മാ​രു​ടെ വക കപ്പൽ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തി​നാൽ കോ​പാ​കു​ല​രായ മാ​പ്പി​ള​മാർ, പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ പണ്ട​ക​ശാല വള​ഞ്ഞു നാ​ല്പ​തു യൂ​റോ​പ്യ​ന്മാ​രെ നി​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. നാ​യ​ന്മാ​രും മാ​പ്പി​ള​മാർ​ക്കു പി​ന്തു​ണ​യാ​യി നി​ന്നു. കാ​ബ്രാൾ നഷ്ടം കി​ട്ട​ണ​മെ​ന്നു് സാ​മൂ​തി​രി​യോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടാ​റെ, യാ​തൊ​രു പ്ര​യോ​ജ​ന​വും ഉണ്ടാ​കാ​യ്ക​യാൽ കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു​ന​ഗ​ര​ത്തെ വലിയ തോക്കുകൊ​ണ്ടു് വെ​ടി​വെ​ച്ചു് തകർ​ക്ക​യും, അറു​ന്നൂ​റോ​ളം ആളു​ക​ളെ കൊ​ല്ലു​ക​യും, സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ ചര​ക്കു​കേ​റ്റി​യി​രു​ന്ന പത്തു കപ്പ​ലു​ക​ളെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു​വ​ത്രെ. അവയിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മൂ​ന്നു ആന​ക​ളെ​യും കൊ​ന്നു് ഉപ്പി​ട്ടു​ണ​ക്കി യാ​ത്രാ​കാ​ല​ത്തേ ഭക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി കരു​തി​വ​ച്ചി​ട്ടു് അയാൾ നേരേ കൊ​ച്ചി​യി​ലേ​ക്കു പോയി.

സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ ശത്രു​വി​നെ ഉണ്ടോ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നു! അദ്ദേ​ഹം അവർ​ക്കു് ഒരു പണ്ട​ക​ശാല നല്കി. അവർ മു​റ​യ്ക്കു കച്ച​വ​ട​വും തു​ട​ങ്ങി. അങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ, ഒരു രാ​ത്രി ആ പണ്ട​ക​ശാ​ല​യ്ക്കു തീ പി​ടി​ച്ചു. മാ​പ്പി​ള​മാർ തീ​വെ​ച്ചു എന്നൊ​രു കിം​വ​ദ​ന്തി​യും പൊ​ങ്ങി.

ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു കൊ​ല്ല​ത്തു​നി​ന്നും ഒരു ക്ഷ​ണ​ക്ക​ത്തു് കാ​ബ്രാ​ളി​നു കി​ട്ടി​പോ​ലും. പക്ഷേ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നു രസി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചു് ആ ക്ഷ​ണ​ത്തെ അയാൾ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ഈയി​ട​യ്ക്കു് ഒരു നേ​രം​പോ​ക്കു​ണ്ടാ​യ​തു​കൂ​ടി ഇവിടെ പ്ര​സ്താ​വ​യോ​ഗ്യ​മാ​ണു്.

“കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ​ക്കാ​രായ രണ്ടു നസ്രാ​ണി​കൾ കൊ​ച്ചി​യിൽ വന്നു് കാ​ബ്രാ​ളേ കണ്ടു്, തങ്ങൾ കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ അധി​വ​സി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന ഒരു വലിയ കൃ​സ്ത്യാ​നി​സ​മു​ദാ​യ​ത്തിൽ​പെ​ട്ട​വ​രാ​ണെ​ന്നും, അവിടെ കുറേ ജു​ത​ന്മാ​രു​കൂ​ടി ഉണ്ടെ​ന്നും, തങ്ങ​ളെ കപ്പ​ലിൽ കയ​റ്റി യൂ​റോ​പ്പിൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യാൽ കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നും അപേ​ക്ഷി​ച്ചു. ഇവ​രു​ടെ പേർ യോ​സേ​ഫ്, മത്താ​യി എന്നാ​യി​രു​ന്നു. കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ക്രി​സ്തീ​യ​സം​ഘ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥി​തി​യും മറ്റും കാ​ബ്രാൾ ഇവ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ ഇവർ ഇപ്ര​കാ​രം മറു​പ​ടി പറ​ഞ്ഞു.”

‘തോ​മാ​ശ്ലീ​ഹാ ഈ രാ​ജ്യ​ത്തു വന്നു പള്ളി​ക​ളെ ഉണ്ടാ​ക്കി എന്നു കേ​ട്ടി​രു​ന്നു. പള്ളി​യിൽ ഞങ്ങൾ​ക്കു ബിംബം ഇല്ല; കു​രി​ശേ ഉള്ളു. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ​ക്കു മെ​ത്രാ​ന്മാ​രെ അയ​യ്ക്കു​ന്ന​തു് സു​റി​യാ​യിൽ കത്തോ​ലി​ക്കോ​സ്സാ​ണു്. പട്ട​ക്കാർ​ക്കു കു​ടു​മ്മ തന്നെ പട്ടം ആകു​ന്നു. കു​ട്ടി​ക​ളെ ജ്ഞാ​ന​സ്നാ​നം ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്ന​തു് 40-ാം നാൾ വേണം. മരി​ച്ചാൽ എട്ടാം ദിവസം പു​ല​നീ​ക്കും. നു​യ​മ്പു് വളരെ ഉണ്ടു്. ജൂ​ലാ​യി മാസം 1-ാനു ഉള്ള തോ​മാ​വി​ന്റെ പെ​രു​നാൾ പ്ര​ധാ​ന​മാ​ണു്. വേ​ദ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളും വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങ​ളും വളരെ ഉണ്ടു്. ഞങ്ങ​ളു​ടെ വി​ദ്വാ​ന്മാർ അതു​നോ​ക്കി കു​ട്ടി​ക​ളെ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂ​രിൽ തന്നെ ഞങ്ങൾ പണ്ടു് കു​ടി​യേ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹൂ​ദ​രും, മി​സ്ര​പാൾ​സി, അറബി മു​ത​ലായ കച്ചോ​ട​ക്കാ​രും ഉണ്ടു്. ഞങ്ങൾ​ക്കു കച്ചോ​ടം തന്നെ വൃ​ത്തി ആകു​ന്നു. അതി​ന്നു് കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ രാ​ജാ​വി​ന്നു കപ്പം കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു.’ എന്നി​ങ്ങ​നെ കേരള പഴ​മ​യിൽ കാ​ണു​ന്നു. [4]

1501, കാ​ബ്രാൾ യൂ​റോ​പ്പി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​വാൻ ഒരു​ങ്ങി​യി​രി​ക്ക​വെ, സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ ഒരു കപ്പൽ​കൂ​ട്ടം തു​റ​മു​ഖ​ത്തി​നെ​തി​രെ വന്നു​ചേർ​ന്നു. ആ അവ​സ​ര​ത്തിൽ ശത്രു​സൈ​ന്യം അടു​ത്തു​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും, വേണ്ട സഹായം ചെ​യ്തു​ത​രാൻ താൻ ഒരു​ക്ക​മാ​ണെ​ന്നും, പോർ​ത്തു​ഗീ​സു കപ്പി​ത്താ​നെ അറി​യി​ക്കാ​നാ​യി കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് ആള​യ​ച്ചു. കാ​ബ്രാൾ ആ കപ്പൽ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ എതിർ​ത്തു്, ഓടി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും, ഒരു വലിയ കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റി​ള​കി​യ​തി​നാൽ, തന്റെ കപ്പ​ലി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന കേളൻ, പറ​ങ്ങോ​ടൻ എന്ന രണ്ടു നായർ യു​വാ​ക്ക​ളെ കര​യ്ക്കി​റ​ക്കാൻ തര​പ്പെ​ടാ​തെ പോർ​ത്തു​ഗ​ലി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു. ആ നാ​യ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു യൂ​റോ​പ്പു സന്ദർ​ശി​ച്ച ആദ്യ​ത്തെ മല​യാ​ളി​കൾ. അവരിൽ പറ​ങ്ങോ​ട​നു് ‘പു​റ​ത്തു​കൽ’ രാ​ജാ​വി​ന്റെ രാ​ജ​ധാ​നി​യിൽ ഒരു പ്ര​ഭു​സ്ഥാ​നം ലഭി​ച്ചു​വ​ത്രേ.

പി​ന്നീ​ടു് വന്ന​തു് ജോവാ ഡാ നോവാ എന്ന ഗാ​ലീ​ഷ്യൻ പ്ര​ഭു​വി​നാ​യി​രു​ന്നു. അയാ​ളും സാ​മൂ​തി​രി​ക്കു കഴി​യു​ന്ന​ത്ര നാശം വരു​ത്താ​തി​രു​ന്നി​ല്ല. 1502-ൽ വാ​സ്കോ​ഡി​ഗാമ, സാ​മൂ​തി​രി​യോ​ടു പക വീ​ട്ടാൻ ഒരു​ങ്ങി​ത്ത​ന്നെ​യാ​ണു് ഇങ്ങോ​ട്ടു കപ്പൽ കയ​റി​യ​തു്. അയാൾ ചെയ്ത ക്രൂര കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ ശ്രോ​താ​ക്ക​ളു​ടെ രക്ത​ത്തെ ഘനീ​ഭ​വി​പ്പി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം ഭയ​ങ്ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ഗാമ ഇത്ത​വണ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു്, ചില പുതിയ കരാ​റു​കൾ ചെ​യ്യാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു.

(1) പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു് കു​രു​ള​മു​ള​കു മു​ത​ലായ ചര​ക്കു​കൾ എന്നും ഒരേ വി​ല​യ്ക്കു കൊ​ടു​ക്ക​ണം.

(2) പണ്ട​ക​ശാല കെ​ട്ടാൻ മറ്റാർ​ക്കും അനു​വാ​ദം കൊ​ടു​ക്ക​രു​തു്.

അല്പം ആലോ​ചി​ച്ചു മറു​പ​ടി പറ​യാ​മെ​ന്നു് രാ​ജാ​വു് അരു​ളി​ച്ചെ​യ്ത​പ്പോൾ, ഗാ​മ​യു​ടെ ഭാവം മാറി. അതു കണ്ടു് രാ​ജാ​വു് ഭയ​പ്പെ​ട്ടു് അയാൾ പറ​യും​പോ​ലെ ഒക്കെ ചെ​യ്യാ​മെ​ന്നു സമ്മ​തി​ച്ചു​പോ​യി. കൊ​ല്ല​വു​മാ​യി ആദ്യം കച്ച​വ​ടം തു​ട​ങ്ങി​യ​തും ഗാ​മ​യാ​യി​രു​ന്നു. അന്ന​ത്തെ കൊ​ല്ലം​രാ​ജ്ഞി ഗാ​മ​യെ​ക്കാ​ണാൻ ഒരു ദൂതനെ അയ​ച്ചു. കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ സമ്മ​തം കൂ​ടാ​തെ തനി​ക്കു് വരാൻ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലെ​ന്നു് അയാൾ പറ​ക​യാൽ, രാ​ജ്ഞി കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നു് എഴുതി അയ​ച്ചു് സമ്മ​തം വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ത്തു.

ഇക്കാ​ല​ത്തു് കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വും ഗാ​മ​യും ആയു​ണ്ടായ എഴു​ത്തു​കു​ത്തു​ക​ളു​ടേ​യും സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും ചു​രു​ക്കം കേ​ര​ള​പ​ഴ​മ​യിൽ കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടു്. നാ​യ​ന്മാർ വി​ശ്വാ​സ​വ​ഞ്ചന ചെ​യ്യാ​ത്ത​വ​രാ​ണെ​ന്നു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രും ഡച്ചു​കാ​രും പര​ന്ത്രീ​സു​കാ​രും ഒക്കെ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് ഗാ​മ​യോ​ടു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ഇങ്ങ​നെ ആണു്.

“നി​ങ്ങൾ എന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് ഞാൻ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തൊ​ക്കെ വി​ട്ടു പറ​ഞ്ഞി​ല്ല. ഇപ്പോൾ പറ​യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. [5] സാ​മൂ​തി​രി ഓരോരോ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ അയ​ച്ചു് പേ​ാർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ ചതി​യ​ന്മാ​രാ​ക​കൊ​ണ്ടു് അവരെ നി​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ണം എന്നു് ഉപ​ദേ​ശം അറി​യി​ച്ചു. ഞാൻ വഴ​ങ്ങാ​യ്ക​യാൽ സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ സ്നേ​ഹ​മോ പോർ​ത്തു​ഗ​ലി​ന്റെ സ്നേ​ഹ​മോ ഏതാണു വേ​ണ്ട​തെ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ച​തി​നു് നയം​കൊ​ണ്ടു ചെ​യ്യാ​ത്ത​തു് ഞാൻ ഭയം കൊ​ണ്ടു ചെ​യ്ക​യി​ല്ല എന്നു​ത്ത​രം പറ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു് നി​ങ്ങൾ പോയാൽ ഉടനെ സാ​മൂ​തി​രി പട​യോ​ടു​കൂ​ടെ വന്നു് അതി​ക്ര​മി​ക്കും. ഇവി​ടെ​യു​ള്ള നാ​യ​ന്മാർ മാ​പ്പി​ള​മാ​രോ​ടു് കൈ​ക്കൂ​ലി വാ​ങ്ങി മറു​പ​ക്ഷം നി​ല്ക്കും എന്നു തോ​ന്നു​ന്നു.”

നാ​യ​ന്മാർ കൈ​ക്കൂ​ലി വാ​ങ്ങി മറു​ഭാ​ഗം നി​ല്ക്കു​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു്, പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു്, അവരെ ദ്രോ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ​ത​ന്നെ ആയി​രി​ക്ക​ണം. കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ വി​ദേ​ശി​ക​ളു​ടെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നും രക്ഷ​യ്ക്കും ഉത​കു​ന്ന​വ​രായ നാ​യ​ന്മാ​രെ നശി​പ്പി​ക്കാൻ കാ​പ്പു​കെ​ട്ടി ഇറ​ങ്ങിയ കാലം മു​തൽ​ക്കു് സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം എന്ന​തു് പച്ച മരു​ന്നോ അങ്ങാ​ടി​മ​രു​ന്നോ എന്നു് തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല. സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ ശക്തി നശി​പ്പി​ച്ച​തും കേ​ര​ള​ത്തി​നു പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു ദോ​ഷ​ഹേ​തു​ക​മാ​യി ഭവി​ച്ചു​വെ​ന്നു് ഇനി​യു​ള്ള ചരി​ത്രം കൊ​ണ്ടു വ്യ​ക്ത​മാ​കും. ഗാ​മ​യു​ടെ മൂ​ക്കു് അല്പം വി​റ​ച്ച മാ​ത്ര​യിൽ രാ​ജ്യം​പോ​ലും തീ​റെ​ഴു​തി​ക്കാ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്നു സമ്മ​തി​ച്ച രാ​ജാ​വാ​ണു്, ‘നയം കൊ​ണ്ടു ചെ​യ്യാ​ത്ത​തു് ഭയം കൊ​ണ്ടു ചെ​യ്ക​യി​ല്ല’ എന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു്. നാ​യ​ന്മാർ കൈ​ക്കൂ​ലി വാ​ങ്ങി മറു​ഭാ​ഗ​ത്തു ചേർ​ന്നു​ക​ള​യും പോലും. [6] അവ​രെ​പ്പ​റ്റി പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ന്മാർ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​ന്ന​തു് എന്താ​ണെ​ന്നു നോ​ക്കുക.

9-ാം ശത​ക​ത്തിൽ രണ്ടു മഹ​മ്മ​ദീയ സഞ്ചാ​രി​കൾ എഴു​തി​യി​രു​ന്ന​തി​നെ റേ​നാ​ട്ടു് എന്ന​യാൾ തർ​ജ്ജ​മ​ചെ​യ്തു് ലണ്ട​നിൽ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു് ഇങ്ങ​നെ​യാ​ണു്.

“രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ സിം​ഹാ​സ​നാ​രോ​ഹ​ണ​സ​മ​യ​ത്തു് താഴെ പറ​യും​പ്ര​കാ​രം ഒരു ചട​ങ്ങു് അനു​ഷ്ഠി​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. കുറേ ചോറു് രാ​ജാ​വി​ന്റെ മു​മ്പിൽ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു​വെ​യ്ക്കും. അദ്ദേ​ഹം അല്പം ഭക്ഷി​ച്ച​തി​നു ശേഷം മു​ന്നൂ​റോ നാ​നൂ​റോ ആളുകൾ സ്വേ​ച്ഛ​യാ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൈ​യിൽ​നി​ന്നു് ഓരോ ഉരു​ള​ച്ചോ​റു വാ​ങ്ങി ഭക്ഷി​ക്കും. ഇങ്ങ​നെ ഭക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടു​കൂ​ടി അവർ രാ​ജാ​വു നാ​ടു​നീ​ങ്ങു​ക​യോ വധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യോ ചെ​യ്യു​ന്ന സമ​യ​ത്തു് അഗ്നി​പ്ര​വേ​ശം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു് കട​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും, അതിനെ നി​ഷ്ഠ​യോ​ടു​കൂ​ടി അനു​ഷ്ഠി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു.” ഈ കൂ​ട്ട​രെ ചാവർ എന്നാ​ണു് വി​ളി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്.

പർ​ച്ചാ​സ്, ബാർ​ബോ​സാ എന്നീ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രും ഇങ്ങ​നെ തന്നെ​യാ​ണു് പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തും.

പർ​ച്ചാ​സ് പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കുക:

‘അമോ​ച്ചി എന്നും നായറി എന്നും പേർ പറ​യു​ന്ന​തായ ഒട്ടു വളരെ പ്ര​മാ​ണി​കൾ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ കീഴിൽ ഉണ്ടു്. അവർ രാ​ജാ​വി​ന്റെ മാ​ന​ത്തെ സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വേ​ണ്ടി സ്വ​ജീ​വ​നെ​പ്പോ​ലും ബലി കഴി​ക്കാൻ സന്ന​ദ്ധ​രാ​കു​ന്നു.’ ഇങ്ങ​നെ തങ്ങ​ളു​ടെ ജീവനെ രാ​ജാ​വി​നു വേ​ണ്ടി ബലി കഴി​ച്ചു വന്ന​തി​നു​ള്ള പ്ര​തി​ഫ​ല​മാ​യി​രി​ക്കാം ഈ അപ​വാ​ദം.

ഇവിടെ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അല്പം വാ​സ്ത​വ​മു​ണ്ടു്. നാ​യ​ന്മാർ മാ​പ്പി​ള​മാർ​ക്കു് അനു​കൂ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷെ കൈ​ക്കൂ​ലി വാ​ങ്ങി​യ​തു നി​മി​ത്തം ആ വശ​ത്തോ​ടു ചാ​ഞ്ഞ​താ​ണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തേ പി​ശ​കാ​യി​ട്ടു​ള്ളു. ഇത്ര​യും കാ​ലം​കൊ​ണ്ടു് മാ​പ്പി​ള​മാർ കേ​ര​ളീ​യ​രാ​യി​ത്തീർ​ന്നു കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന സ്ഥി​തി​ക്കു്, അവരെ ദ്രോ​ഹി​ച്ചി​ട്ടു്, പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രെ സഹാ​യി​ക്കാ​നു​ള്ള ശ്ര​മ​ത്തെ അവർ തടയാൻ നോ​ക്കി​യ​തു് ആക്ഷേ​പാർ​ഹ​മാ​ണോ? [7] ഇങ്ങ​നെ ഒരു സംഭവം ആറ്റു​ങ്ങൽ വെ​ച്ചും ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതിനെ വഴിയെ വി​വ​രി​ക്കാം.

കാ​ബ്രാ​ളി​ന്റെ അടു​ക്കൽ എന്ന​പോ​ലെ, ചില നസ്രാ​ണി​കൾ വാ​സ്കോ​ഡി​ഗാ​മ​യു​ടെ അടു​ക്ക​ലും ചെ​ന്നി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, ഇവ​രു​ടെ വരവു് ഒരു പുതിയ ചര​ക്കും​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നേ​യു​ള്ളു.

“ഞങ്ങൾ ഒക്കെ അവി​ടു​ത്തെ വര​വി​നെ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു സന്തോ​ഷി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പണ്ടു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ വം​ശ​ത്തി​ലെ ഒരു രാ​ജാ​വു് ഈ രാ​ജ്യ​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് പണ്ട​ത്തെ പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാർ നൽകിയ ചെ​ങ്കോ​ലും രാ​ജ​പ​ട്ട​വും ഞങ്ങൾ ഇതാ അവി​ടു​ത്തേ​യ്ക്കു കാ​ഴ്ച​വെ​യ്ക്കു​ന്നു. ഞങ്ങൾ മു​പ്പ​തി​നാ​യി​രം പേ​രോ​ളം യോ​ജി​ച്ചു് പു​റ​ത്തു​കാ​ലി​ന്റെ മേൽ​ക്കോ​യ്മ​യെ സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അവി​ടു​ത്തെ നാമം ചൊ​ല്ലി​യ​ല്ലാ​തെ ഇനി​യൊ​രു കു​റ്റ​ക്കാ​ര​നേ​യും ഞങ്ങൾ വധി​ക്ക​യി​ല്ല.… ഞങ്ങ​ളു​ടെ വാ​സ​സ്ഥ​ല​ത്തി​നു സമീപം ഒരു കോട്ട കെ​ട്ടു​ന്ന​പ​ക്ഷം ഈ അവി​ശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ രാ​ജ്യം മു​ഴു​വ​നും അവി​ടു​ത്തേ​യ്ക്കു കര​സ്ഥ​മാ​കും.”

വാ​സ്കോ​ഡി​ഗാമ അവ​രു​ടെ അപേ​ക്ഷ​യെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളാ​തെ “നി​ങ്ങൾ ഭയ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടാ​വ​ശ്യ​മി​ല്ല. ദൈവം നല്ല​തു വരു​ത്തും” [8] എന്നൊ​ക്കെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​യ​ച്ച​തേ ഉള്ളു.

ഗാമ പോ​യ​തി​നു ശേഷം സാ​മൂ​തി​രി കൊ​ച്ചി​യെ ആക്ര​മി​ക്കാൻ വട്ടം​കൂ​ടി. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രെ വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാ​ത്ത​പ​ക്ഷം യു​ദ്ധ​ത്തി​നു തയ്യാ​റാ​യി​ക്കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നു് ഒരു സന്ദേ​ശം അദ്ദേ​ഹം കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നു് അയ​ച്ചു. കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് അതിനെ വക​വെ​ച്ച​തേ ഇല്ല. സാ​മൂ​തി​രി ഉടൻ​ത​ന്നെ സൈ​ന്യ​സ​മേ​തം പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. ജാ​സ്പർ കൊറിയ എഴു​തി​യി​രു​ന്ന വി​വ​ര​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഈ യു​ദ്ധ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ചില വി​വ​ര​ങ്ങൾ ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. യു​ദ്ധം തു​ട​ങ്ങി​യ​തു് മങ്ങാ​ട്ടു കൈ​യ്മൾ അഥവാ ആല​ങ്ങാ​ട്ടു രാ​ജാ​വി​ന്റെ രാ​ജ്യ​ത്തു​വെ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു എന്നും, കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു​കൂ​ടി നാ​ല്പ​തി​നാ​യി​ര​വും സാ​മൂ​തി​രി​യോ​ടു​കൂ​ടി അറു​പ​തി​നാ​യി​ര​വും നാ​യ​ന്മാർ​വീ​തം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും ആ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ച്ചി​ക്കു​ത​ന്നെ വിജയം ലഭി​ച്ചു​വെ​ന്നും ആണു് ഈ പാ​ശ്ചാ​ത്യൻ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്.

സാ​മൂ​തി​രി ഇതു​കൊ​ണ്ടു ഭഗ്നാ​ശ​യ​നാ​കാ​തെ വീ​ണ്ടും ആക്ര​മി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹം ഒരു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു് കൊ​ച്ചീ​രാ​ര​ജാ​വി​ന്റെ കോ​ശാ​ധി​കാ​രി​യെ വശ​പ്പെ​ടു​ത്തി. തന്നി​മി​ത്തം പി​ന്നീ​ടു യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ച്ചി​യി​ലെ ‘മരു​മ​ഹൻ’ തമ്പു​രാ​നും മറ്റു രണ്ടു ചെറിയ തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രും ‘മരണം’ പ്രാ​പി​ച്ചു​വ​ത്രെ. ഇങ്ങ​നെ സാ​മൂ​തി​രി​ക്കു ജയം സി​ദ്ധി​ച്ചു. കൊ​ച്ചി​ക്കു ‘നി​ന​ക്ക​ള്ളി’ ഇല്ലാ​തെ​യാ​യി. കൊ​ച്ചി കോ​വി​ല​ക​വും നഗ​ര​വും സാ​മൂ​തി​രി ചു​ട്ടു​പൊ​ടി​ച്ചു. എന്നാൽ വർ​ഷാ​രം​ഭ​മാ​യ​തി​നാൽ തല്ക്കാ​ലം യു​ദ്ധം നി​റു​ത്തി​വെ​യ്ക്കേ​ണ്ടി വന്നു. ഈ അവ​സ​ര​ത്തി​ലാ​ണു് ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കു് ആറു കപ്പ​ലു​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടി കൊ​ച്ചി​യിൽ വന്ന​ടു​ത്ത​തു്. തമ്പു​രാൻ അവരെ യഥോ​ചി​തം സല്ക്ക​രി​ച്ചു. പു​റ​ത്തു​കാ​ലി​ന്റെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി, സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ മി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്ന കൊ​ച്ചി ചെ​റു​വെ​യ്പിൽ കയ്മൾ എന്ന പ്ര​ഭു​വി​നെ നശി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു്, ആ ദേശം മു​ഴു​വ​നും കൊ​ള്ള​യ​ടി​ച്ചു. സാ​മൂ​തി​രി​യ്ക്കു തോൽവി പറ്റി​ത്തു​ട​ങ്ങി. ഒടു​വിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു​മാ​യി ഉട​മ്പ​ടി ചെ​യ്യേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു.

പി​ന്നീ​ടു് ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കു തി​രി​ഞ്ഞ​തു് എട​പ്പ​ള്ളി​രാ​ജാ​വി​ന്റെ നേർ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. ഈ രാ​ജാ​വും സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ സഹാ​യി​യാ​യി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ. എട​പ്പ​ള്ളി​യു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്തി​ലും പു​റ​ത്തു​കാ​ലി​ന്നു​ത​ന്നേ വിജയം ലഭി​ച്ചു. ഈ സഹാ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒക്കെ ഫല​മാ​യി പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു കൊ​ച്ചി​യിൽ ഒരു കോട്ട കെ​ട്ടാൻ അനു​വാ​ദം കി​ട്ടി. പാ​ശ്ചാ​ത്യർ ഭാ​ര​ത​ഭൂ​മി​യിൽ കെ​ട്ടി​ച്ച ആദ്യ​ത്തെ കോട്ട ഇതാ​യി​രു​ന്നു.

പി​ന്നെ​യും സാ​മൂ​തി​രി യു​ദ്ധോ​ദ്യ​മ​ങ്ങൾ നി​റു​ത്തി​യി​ല്ല. എന്നാൽ ഒരു യു​ദ്ധ​ത്തി​ലും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു വിജയം ലഭി​ക്കാ​തെ ആയി. 1513-ൽ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു രാ​ജാ​വി​ന്നു് അയച്ച ഒരു കത്തിൽ ഇപ്ര​കാ​രം എഴു​തി​ക്കാ​ണു​ന്നു. അടു​ത്ത വർ​ഷ​ത്തിൽ (1504-ൽ) സാ​മൂ​തി​രി നമ്മു​ടെ രാ​ജ്യം വീ​ണ്ടും ആക്ര​മി​ച്ചു. എന്നാൽ നാം നമ്മു​ടെ ബന്ധു​ക്ക​ളോ​ടും പ്ര​ജ​ക​ളോ​ടും​കൂ​ടി, അവി​ടു​ത്തെ സഹാ​യ​ത്താൽ, ആ രാ​ജാ​വി​നെ എതിർ​ത്തു തോ​ല്പി​ച്ചു. ഇനി മേലാൽ നമ്മോ​ടു് യു​ദ്ധ​ത്തി​നു പു​റ​പ്പെ​ടാൻ ഒരി​ക്ക​ലും ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടാ​ത്ത​വി​ധ​ത്തിൽ, മാ​ന​ഹാ​നി​യോ​ടും പരാ​ജ​യ​ത്തോ​ടും കൂടി അദ്ദേ​ഹം സ്വ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങി.”

കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് ഇക്കാ​ല​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു് വി​ദേ​ശീ​യ​ശ​ക്തി​യ്ക്കു് എത്ര​ത്തോ​ളം അടി​മ​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നു് കേ​ര​ള​പ​ഴ​മ​യിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു സം​ഭ​വ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് അറി​യാം.

എട​പ്പ​ള്ളി രാ​ജാ​വു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു് ഏതാ​നും നാ​യ​ന്മാർ കടവു കട​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്ക​വേ അവിടെ ജോ​ലി​ചെ​യ്തു കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന പുലയർ അവരെ എതിർ​ത്തു​വ​ത്രെ. പച്ചീ​ക്കൊ ഈ വിവരം അറി​ഞ്ഞു. “ഇവർ ഇപ്പോൾ നാ​യ​ന്മാ​രാ​യി​പ്പോ​യി എന്നു വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു. അതു കേ​ട്ട​പ്പോൾ അവിടെ നി​ന്നി​രു​ന്ന കണ്ട​ങ്കോ​രു എന്ന മന്ത്രി, പു​ല​യ​നെ നാ​യ​രാ​ക്കാൻ രാ​ജാ​വി​നു​പോ​ലും സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ല” എന്നു പറ​ഞ്ഞു. പച്ചീ​ക്കോ​വി​നു കോപം വന്നു. അവരെ ഒക്കെ നാ​യ​ന്മാ​രാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് അയാൾ രാ​ജാ​വി​നോ​ടു നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു. “മറ്റേ​തു രാ​ജാ​വെ​ങ്കി​ലും ഹീ​ന​ജാ​തി​ക്കാർ​ക്കു് ആഭി​ജാ​ത്യം വരു​ത്തി​യാൽ ഞാനും അങ്ങ​നെ ചെ​യ്യാം. അല്ലാ​തെ ഞാൻ തനി​ച്ചു് അപ്ര​കാ​രം പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചാൽ നാ​യ​ന്മാർ എന്നെ കൊ​ല്ലും” എന്നു രാ​ജാ​വു് അരു​ളി​ച്ചെ​യ്തു​പോ​ലും. എന്നി​ട്ടും പച്ചീ​ക്കൊ അട​ങ്ങി​യി​ല്ല. ഒടു​വിൽ രാ​ജാ​വു് ഗത്യ​ന്ത​ര​മി​ല്ലാ​തെ, “അവർ​ക്കു് ആയുധം ധരി​ച്ചു നട​പ്പാ​നും, തല​പ്പ​ണം കൊ​ടു​ക്കാ​തി​രി​പ്പാ​നും, നാ​യ​ന്മാർ സഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന വഴി​ക​ളിൽ​ക്കൂ​ടി നട​പ്പാ​നും കല്പന കൊ​ടു​ത്തു​വ​ത്രെ.” ഈ രാ​ജാ​വു്, പുലയർ തു​ട​ങ്ങിയ സാ​ധു​ക്കൾ​ക്കു് എല്ലാ വഴി​ക​ളി​ലും കൂടി സഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സ്വ​യ​മേവ അനു​വാ​ദം നല്കി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ സർ​വ​ജ​ന​ങ്ങ​ളും വാ​ഴ്ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഈ പ്ര​വൃ​ത്തി​കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹം പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു് താൻ എത്ര​ത്തോ​ളം കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു​വെ​ന്നു് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​ണു് ചെ​യ്ത​തു്. പച്ചീ​ക്കോ പോർ​ത്തു​ഗ​ലി​ലേ​ക്കു പോകാൻ ഭാ​വി​ച്ച​പ്പോൾ തമ്പു​രാൻ പറഞ്ഞ വാ​ക്കു​കൾ ഇതി​ലും കൌ​തു​കാ​വ​ഹ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

“താ​ങ്കൾ​ക്കു ഞാൻ എന്തു പ്ര​ത്യു​പ​കാ​രം ചെ​യ്യേ​ണ്ടു. എന്റെ ദാ​രി​ദ്ര്യം അങ്ങേ​യ്ക്കു് അറി​യാ​മ​ല്ലോ. ഞാൻ പോർ​ത്തു​ഗ​ലി​ന്റെ ആശ്രി​ത​നാ​ണു്; അവി​ടു​ത്തെ അന്നം ഭക്ഷി​ക്കു​ന്നു. മന​സ്സിൽ ഒരു ആഗ്ര​ഹ​മേ​യു​ള്ളു. അതിനെ വെ​ളി​ക്കു പറവാൻ മടി​യു​മു​ണ്ടു്. അങ്ങു് ഇവി​ടെ​ത്ത​ന്നെ ഇരു​ന്നാൽ കൊ​ള്ളാം.”

സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ സാ​മ​ന്ത​നാ​യി​രി​ക്കാൻ ലജ്ജി​ച്ച രാ​ജാ​വു് ഖണ്ഡു​രാ​ജ്യാ​ധി​പ​തി​ക​ളേ​യും നാ​യർ​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രേ​യും നശി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു് പോർ​ത്തു​ഗ​ലി​ന്റെ അന്നം ഭക്ഷി​ച്ചു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അഭി​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കുക. ഇൻ​ഡ്യാ​ക്കാ​രു​ടെ അനൈ​ക​മ​ത്യ​വും ദു​ര​ഭി​മാ​ന​വും ആണു് അവ​രു​ടെ പാ​ര​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നു് ഹേ​തു​ക​മാ​യി​ത്തീർ​ന്ന​തെ​ന്നു് ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു് എല്ലാ​വ​രും ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള സം​ഗ​തി​യാ​ണ​ല്ലോ.

പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ അടു​ത്ത ശ്രമം ഭാ​ര​ത​ഖ​ണ്ഡ​ത്തെ, അല്പാ​ല്പ​മാ​യി അട​ക്കി, തങ്ങ​ളു​ടെ ശക്തി​യെ വർ​ദ്ധി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു. വാ​സ്കോ​ഡി​ഗാമ ഈ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ പു​റ​ത്തു​കാൽ രാ​ജാ​വി​നെ നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി, അദ്ദേ​ഹം സു​വാ​റ​സ്സു് എന്ന കപ്പി​ത്താ​നെ ഒരു വലിയ സൈ​ന്യ​ത്തോ​ടു കൂടി അയ​ച്ചു. അയാൾ വന്ന​യു​ട​നെ ചെ​യ്ത​തു്, കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു നഗ​ര​ത്തെ തീ വെ​ച്ചു ചുടുക എന്ന സൽ​കൃ​ത്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“അന്നു രാ​ത്രി​യി​ലു​ണ്ടായ സങ്ക​ടം പറ​ഞ്ഞു​കൂട. നസ്രാ​ണി​കൾ വീ​ടു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് ഓടി​വ​ന്നു് ഈശോ മി​ശി​ഹാ നാ​മ​ത്തെ വി​ളി​ച്ചു് പ്രാ​ണ​ങ്ങ​ളേ​യും കു​ഞ്ഞു​കു​ട്ടി​ക​ളേ​യും പള്ളി​ക​ളേ​യും രക്ഷി​ക്കേ​ണ​മേ! കാ​ബ്രാ​ളും ഗാ​മ​യും ഞങ്ങൾ​ക്കു് അഭയം തന്നു​വ​ല്ലോ” എന്നി​ങ്ങ​നെ മു​റ​യി​ട്ട​പ്പോൾ, പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ നാ​യ​ന്മാ​രെ പട്ട​ണ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഓടി​ച്ചി​ട്ടു് സു​റി​യാ​നി​ക​ളു​ടെ അങ്ങാ​ടി​യേ​യും പള്ളി​ക​ളേ​യും തീ കെ​ടു​ത്തി​ര​ക്ഷി​പ്പാൻ നോ​ക്കി. ഒടു​വിൽ അയാൾ മാ​പ്പി​ള​മാർ​ക്കും ജൂ​ത​ന്മാർ​ക്കു​മു​ള്ള വസ്തു​ക്ക​ളെ ഒക്കെ​യും കു​ത്തി​ക്ക​വർ​ന്നെ​ടു​ത്തി​ട്ടു്, മഹാ​ഘോ​ഷ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി കൊ​ച്ചി​യി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങി​പ്പോ​ക​യും ചെ​യ്തു. അന്നു മുതൽ ജൂ​ത​ന്മാർ തങ്ങ​ളു​ടെ ജന്മ​ഭൂ​മി​യെ വി​ട്ടു് അടു​ക്കെ​യു​ള്ള ഊരു​ക​ളിൽ പോയി പാർ​ത്തു് ‘ജറു​സ​ലേം നഗ​ര​നാ​ശം പോലെ ഒരു കലാപം’ എന്നു മു​റ​യി​ട്ടു. വല്ല​വർ കൊ​ടു​ല്ലൂ​രിൽ വന്നു കൂ​ലി​പ്പ​ണി ചെ​യ്താ​ലും അവി​ടെ​നി​ന്നു ഊണു കഴി​ക്കാ​തെ പു​ഴ​യു​ടെ അക്ക​രെ പോ​യി​ത്ത​ന്നെ ഉണ്ണും. മരി​ച്ചാൽ അഞ്ചു വർ​ണ്ണ​മെ​ന്ന ജന്മ​ഭൂ​മി​യിൽ​നി​ന്നു് ഒരു​പി​ടി മണ്ണു് എങ്കി​ലും കു​ഴി​യി​ലി​ട്ടു​വേ​ണം മൂ​ടു​വാൻ എന്നു കേ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. [9]

ഇനി​യു​ള്ള ചരി​ത്ര​ത്തെ​പ്പ​റ്റി അധി​ക​മാ​യി ഒന്നും പറ​യാ​നി​ല്ല. കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ പി​ടി​യിൽ ആയി. അവർ തങ്ങ​ളു​ടെ ശക്തി​യെ വർ​ദ്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് ഉത​കു​ന്ന എല്ലാ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളും മു​റ​യ്ക്കു തു​ട​ങ്ങി. കി​ട്ടു​ന്ന​വ​രെ​യൊ​ക്കെ ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചും അല്ലാ​തെ​യും ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തിൽ ചേർ​ക്കാൻ അവർ തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി. കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ള്ളിൽ ക്രി​സ്ത്യേ​ത​ര​ന്മാർ കട​ന്നാൽ തല കൊ​യ്തു​ക​ള​യു​മെ​ന്നൊ​രു വ്യ​വ​സ്ഥ​യും ചെ​യ്തു. ആ വ്യ​വ​സ്ഥ ചെ​യ്ത​തു് അൽ​ബു​ക്കർ​ക്കാ​കു​ന്നു. ഏതൽ​ഫ​ല​മാ​യി നാ​നൂ​റി​ല്പ​രം ആളുകൾ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​മാർ​ഗ്ഗം സ്വീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു. അവർ അല്പ​കാ​ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ കേ​ര​ള​ത്തിൽ വരു​ത്തി​വ​ച്ച നാ​ശ​ങ്ങ​ളെ ആർ​ക്കും വർ​ണ്ണി​ക്കാ​വു​ന്ന​ത​ല്ല. ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കി​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യം ഏതാ​ണ്ടു ഫലി​ച്ച​പ്പോൾ, തല​സ്ഥാ​നം ഗോ​വ​യി​ലേ​ക്കു മാ​റ്റാൻ അദ്ദേ​ഹം നി​ശ്ച​യി​ച്ചു. ഇതു് കൊ​ച്ചി​രാ​ജാ​വി​നു രസി​ച്ചി​ല്ല എന്നു വി​ശേ​ഷി​ച്ചു പറ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ. 1513 ഡി​സം​ബർ 11-നു കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് പോർ​ത്തു​ഗൽ രാ​ജാ​വി​നു് അയച്ച കത്തു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ താ​ല്ക്കാ​ലി​ക​സ്ഥി​തി​യെ നല്ല​പോ​ലെ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

“ഇന്ത്യ​യി​ലെ പ്ര​ധാന രാ​ജാ​വാ​യി നമ്മെ വാ​ഴി​ക്കാ​മെ​ന്നു​ള്ള കരാ​റോ​ടു​കൂ​ടി അടു​ത്ത​ല്ലോ അവി​ടു​ന്നു് ഒരു സ്വർ​ണ്ണ​ക്കി​രീ​ടം അയ​ച്ചു​ത​ന്ന​തു്… അവി​ടു​ത്തെ പ്ര​തി​നി​ധി​യായ ഗവർ​ണ്ണർ നമ്മെ ഇന്ത്യ​യി​ലെ പ്ര​ധാന രാ​ജാ​വാ​ക്കി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നും നമ്മു​ടെ നേരെ വരു​ന്ന ശത്രു​ക്ക​ളെ ഹനി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യിൽ നമു​ക്കു പി​ന്തു​ണ​യാ​യി നി​ല്ക്കു​മെ​ന്നും… പള്ളി​യിൽ വെ​ച്ചു സത്യം ചെ​യ്തു. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഡാം​ഗാർ​ഷ്യാ മക്ക​ത്തേ​ക്കു പോ​കു​ന്ന കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ കച്ച​വ​ട​ക്കാർ​ക്കു രഹ​ദാ​രി കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. [10]

“വി​വി​ധ​ജാ​തി​മ​ത​ക്കാർ​ക്കു വലിയ സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ളും, ഭൂ​സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളും, ദേ​വാ​ല​യ​ങ്ങൾ നിർ​മ്മി​ച്ചു് സ്വ​സ്വ​ധർ​മ്മ​ത്തെ യഥാ​വി​ധി അനു​ഷ്ഠി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​നു് അനു​വാ​ദ​വും നല്കിയ പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ രാ​ജ്യ​ത്തു്, അന്നാ​ട്ടു​കാർ​ക്കു മതം മാ​റാ​തെ കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ള്ളിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കാൻ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​താ​യി. കൊ​ച്ചീ രാ​ജാ​വി​നു് അണി​യാ​നു​ള്ള മകുടം പോർ​ത്തു​ഗ​ലിൽ​നി​ന്നു വരേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. ഈ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രെ അധി​ക്ഷേ​പി​ക്കാ​നി​ല്ല. അവർ തങ്ങ​ളു​ടെ ധർ​മ്മ​ത്തെ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും, രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും, രാ​ജാ​വി​ന്റെ​യും ഐശ്വ​ര്യ​ത്തെ വർ​ദ്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും വേ​ണ്ടി, അവരാൽ കഴി​യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ ചെ​യ്തു. അന്ന​ത്തെ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​ക​ട്ടെ, സ്വ​ജ​ന​ത്തെ ദ്വേ​ഷി​ച്ചും പര​ധർ​മ്മ​ത്തേ​യും പര​ദേ​ശി​ക​ളേ​യും നന്നാ​ക്കാ​നാ​ണു് ഒരു​ങ്ങി​യ​തു്. രാ​ജാ​വും പ്ര​ജ​ക​ളും ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തെ അവ​ലം​ബി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ ഈ അവ​മാ​ന​മെ​ങ്കി​ലും വരു​ത്താ​തെ കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നെ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​മാർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ ചേർ​ക്കാൻ കഴി​യു​ന്ന​ത്ര ശ്ര​മി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള ആജ്ഞ പോർ​ത്തു​ഗൽ രാ​ജാ​വു് ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കി​നു നൽ​കീ​ട്ടു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അയാൾ ഡ്യൂ​വാർ​ട്ടി ബാർ​ബോ​സാ​വ​ഴി​ക്കു് ഈ കാ​ര്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി തമ്പു​രാ​നു​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കാ​തി​രു​ന്നു​മി​ല്ല. പക്ഷേ ഉദ്ദേ​ശ്യം ഫലി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നേ ഉള്ളു. രാ​ജാ​വു മത​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​യി, കൃ​സ്ത്യൻ​മാർ​ഗ്ഗ​ത്തെ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു​വെ​ങ്കിൽ രാ​ജാ​സ്ഥാ​നം വഹി​ക്കാൻ നാ​യ​ന്മാർ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ അനു​വ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അവ​രു​ടെ​മേൽ രാ​ജാ​വി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അധി​കാ​രം അതോ​ടു​കൂ​ടി അവ​സാ​നി​ക്കും. അതു​കൊ​ണ്ടു് ഇത്ര പ്രാ​ധാ​ന്യ​മേ​റിയ ഒരു സംഗതി തീർ​ച്ച​യാ​ക്കേ​ണ്ട​തു് വളരെ ആലോ​ചി​ച്ചി​ട്ടു വേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നു് തമ്പു​രാൻ അരു​ളി​ച്ചെ​യ്ത​തു​കേ​ട്ടു് ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കു തൃ​പ്തി​പ്പെ​ട്ടു [11] വെ​റു​തെ​യാ​ണോ പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു രാ​ജാ​വി​നോ​ടും നാ​യ​ന്മാ​രോ​ടും വി​രോ​ധം തോ​ന്നി​യ​തു്. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ അക്ര​മ​ങ്ങ​ളും മത​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ന​യ​വും നമ്പൂ​തി​രി​മാ​രെ​യും വല്ലാ​തെ പരി​ഭ്ര​മി​പ്പി​ച്ചു. ഹൂ​ണ​ന്മാ​രായ പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു് അഭയം കൊ​ടു​ത്ത രാ​ജ്യ​ത്തി​നു് ഒരു​കാ​ല​ത്തും ഗുണം വന്നു​കൂ​ടെ​ന്നും സാ​മൂ​തി​രി ജയി​ച്ചാൽ ഈ ഹൂ​ണ​ന്മാർ നാ​ടു​വി​ട്ടു​പോ​കു​മെ​ന്നും പ്ര​ധാ​നി​ക​ളായ ചില നമ്പൂ​തി​രി​മാർ കൊ​ച്ചീ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ആളു​ക​ളെ ദു​ഷ്പ്രേ​രണ ചെ​യ്തു തി​രി​ച്ചു സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ പക്ഷ​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ക്കി. പി​ന്നെ ശേ​ഷി​ച്ച​വ​രെ തോ​ല്പി​ക്കാൻ സാ​മൂ​തി​രി​ക്കു പ്ര​യാ​സം ഉണ്ടാ​യി​ല്ല.

ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള കടും​കൈ​കൾ​ക്കു് അവ​സാ​ന​മി​ല്ല. കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ സ്ഥി​തി മി. പത്മ​നാ​ഭ​മേ​നോൻ ഇങ്ങ​നെ വി​വ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

“കൊ​ച്ചീ​ത്ത​മ്പു​രാ​നു​മാ​യി അടു​ത്തു മു​മ്പിൽ ഇരു​ന്ന ഗവർ​ണ്ണ​റ​ന്മാർ നീ​ര​സ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു കഴി​ഞ്ഞു​വ​ന്ന​തു്. ഡക്കൂ​ഞ്ഞ ഗവർ​ണ്ണ​രാ​യി കൊ​ച്ചി​യിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ, തമ്പു​രാ​നെ പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി സഞ്ച​രി​ക്കാൻ കൂടി തര​മി​ല്ലാ​ത്ത വി​ധ​ത്തിൽ കോ​വി​ല​ക​ത്തി​ന​ക​ത്തു് ഇരു​ത്തി​യി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവി​ടു​ത്തെ​നേ​രെ അനേകം അനീ​തി​യും അക്ര​മ​വും പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്നു. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​മാ​യ് സഖ്യ​ത്തിൽ ഇരു​ന്നി​രു​ന്ന മറ്റു രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ​യും ഉപ​ദ്ര​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അശേഷം കു​റ​വി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.”

1542 മുതൽ 1547-വരെ ഗവർ​ണ്ണ​രാ​യി​രു​ന്ന മാർ​ട്ടി ആൽ​ഫാൺ​സോ ഡിസൂസ ദേ​വാ​ല​യ​ങ്ങ​ളെ കൊ​ള്ള​യ​ടി​ക്കാൻ സമർ​ത്ഥൻ എന്ന പേരു സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒരു മാ​ന്യ​നാ​യി​രു​ന്ന​ത്രെ. അയാൾ കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തെ ക്ഷേ​ത്രം കോ​ള്ള​യ​ടി​ക്കാൻ ഭാ​വി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, വി​ജ​യ​ന​ഗ​രം രാ​ജാ​വി​ന്റെ സാ​മർ​ത്ഥ്യ​ത്താൽ അതിനു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടു് അയാൾ നേരെ കാ​യം​കു​ള​ത്തേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു. തേ​വ​ല​ക്ക​ര​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ ഒട്ടു വളരെ ധനം കെ​ട്ടി​യി​രി​പ്പു​ണ്ടെ​ന്നു മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു് അയാൾ, ക്ഷേ​ത്രാ​ധി​കാ​രി​ക​ളും കാ​വൽ​ച്ച​ങ്ങാ​ത​വും ഇല്ലാ​ത്ത തക്കം നോ​ക്കി ആ ദേ​വാ​ല​യ​ത്തെ കൊ​ള്ള​യി​ട്ടു. ഇങ്ങ​നെ ഈ ഗവർ​ണ്ണ​രു​ടെ അക്ര​മ​ങ്ങൾ ദു​സ്സ​ഹ​മാ​യി​ത്തീർ​ന്ന​പ്പോൾ, ജന​ങ്ങൾ ഒത്തു​ചേർ​ന്നു് അയാളെ ഉപ​ദ്ര​വി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങു​ക​യും, ഒടു​വിൽ ഇവിടെ കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാൻ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​തെ, ഉദ്യോ​ഗം രാജി വെ​ച്ചി​ട്ടു് സ്വ​രാ​ജ്യ​ത്തേ​ക്കു പോ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു.

പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു് മി​ത്രാ​മി​ത്ര​ഭേ​ദ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. 1549-ൽ അവർ കൊ​ച്ചീ​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ സ്വ​ന്ത​മായ പള്ളു​രു​ത്തി​ക്ഷേ​ത്രം ഫ്രാൻ​സി​സ് ഡി സിൽ​വ​യു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ കവർ​ച്ച​ചെ​യ്യാൻ ഒരു​മ്പെ​ട്ടു. വി​ശ്വാ​സ​വ​ഞ്ച​കി​ക​ളായ നാ​യ​ന്മാ​രു​ടെ സഹാ​യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ആ ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ ഒരു കാ​ശി​ന്റെ വക​പോ​ലും ബാ​ക്കി കാ​ണു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഈ സം​ഭ​വ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം പു​റ​ത്തു​കാ​ലി​നും കൊ​ച്ചി​ക്കും തമ്മിൽ ഈർഷ്യ വർ​ദ്ധി​ച്ചു​വ​ന്നു​വ​ത്രെ.

1583-ൽ ഡാം ഫ്രാൻ​സി​സ്ക്കോ മാ​സ്ക്കേൺ​ഹാ​സ് എന്ന ഗവർ​ണ്ണർ കൊ​ച്ചീ രാ​ജാ​വി​നെ നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു് ആ രാ​ജ്യ​ത്തെ ചു​ങ്കം മു​ഴു​വ​നും പോർ​ട്ടു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു് ഒഴി​ഞ്ഞെ​ഴു​തി​ക്കൊ​ടു​പ്പി​ച്ചു. എന്നാൽ നാ​ട്ടു​കാർ ക്ഷോ​ഭി​ച്ചു്, ജീവൻ കള​ഞ്ഞും തങ്ങ​ളു​ടെ അവ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളെ സ്ഥാ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തി​നാൽ പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ ശ്രമം ഫലി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നേ​യു​ള്ളു.

ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ എന്ന നി​ല​യിൽ ഈ രണ്ടു​കൂ​ട്ടർ​ക്കും​ത​മ്മിൽ സ്നേ​ഹ​ബ​ന്ധ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, നസ്രാ​ണി​ക​ളു​ടെ ഇട​യ്ക്കും ഭി​ന്നി​പ്പി​നു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ ഇട​വ​രു​ത്തി. 1599 ജനു​വ​രി മാസം അല​ക്സി​സ് ഡി മെ​ന​സ്സ​സ് എന്ന ഗോ​വ​യി​ലെ ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പ് കൊ​ച്ചി​യിൽ വന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് രണ്ടു​ദ്ദേ​ശ്യ​ങ്ങ​ളാ​ണു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു്. 1. കോ​ട്ട​യ്ക്ക​ലെ മഹ​മ്മ​ദീ​യ​ക്കോ​ട്ട പി​ടി​ച്ച​ട​ക്കുക. 2. നസ്രാ​ണി​ക​ളെ റോ​മി​ലേ​ക്കു വശ​പ്പെ​ടു​ത്തുക. ഇവയിൽ ആദ്യ​ത്തെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ത്തി​ന്റെ സാ​ഫ​ല്യ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി അദ്ദേ​ഹം കൊ​ച്ചീ​ക്കോ​ട്ട​യി​ലെ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രെ വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി, ഒരു സൈ​ന്യ​വി​ഭാ​ഗം കോ​ട്ട​യ്ക്ക​ലേ​യ്ക്കു് അയ​യ്ക്കാൻ ഏർ​പ്പാ​ടു​ചെ​യ്തു.

അന​ന്ത​രം സു​റി​യാ​നി​ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ മേ​ല​ദ്ധ്യ​ക്ഷ​നായ ആർ​ച്ചു ഡീ​ക്ക​നെ തനി​ക്കു വശ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്ത​ര​ണ​മെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹം കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് അപേ​ക്ഷി​ച്ചു. അതി​നും പുറമേ അദ്ദേ​ഹം​ത​ന്നെ പള്ളി​തോ​റും നട​ന്നു പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ നട​ത്തി. “അങ്ങ​നെ പള്ളി​കൾ സന്ദർ​ശി​ച്ചു​ന​ട​ക്കു​ന്ന കൂ​ട്ട​ത്തിൽ മു​ള​ന്തു​രു​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ഉദ​യ​മ്പേ​രൂർ ചെ​ന്നു്, അവി​ടെ​വ​ച്ചു് ആദ്യ​മാ​യി കത്ത​നാ​ര​ന്മാർ​ക്കു് പട്ടം കൊ​ടു​ക്കാൻ നി​ശ്ച​യി​ച്ചു. ഈ സഞ്ചാ​ര​ത്തിൽ ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പി​നു ചില അസ​ഹ്യ​ത​കൾ നേ​രി​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. കൊ​ച്ചീ​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മന്ത്രി​യോ​ടു് അവിടെ ചെ​ല്ലാൻ മുൻ​കൂ​ട്ടി ഏർ​പ്പാ​ടു ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​വും ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പും തമ്മിൽ പള്ളി​യു​ടെ പൂ​മു​ഖ​ത്തു​വ​ച്ചു് കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യു​ണ്ടാ​യി. ഉദ​യ​മ്പേ​രൂ​രെ കാ​ര്യ​ക്കാ​രു തന്റെ ശ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കു് എതി​രാ​യി പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തു​കൂ​ടാ​തെ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ തന്റെ സന്നി​ദ്ധി​യിൽ വന്നു​കൂട എന്നു വി​രോ​ധി​ക്ക​യും തമ്പു​രാ​ന്റെ പ്ര​ജ​ക​ളായ നാ​യ​ന്മാർ മു​ത​ല്ക്കു​ള്ള അവി​ശ്വാ​സി​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ട് തന്നെ​യും പരി​വാ​ര​ങ്ങ​ളായ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളേ​യും അവ​മാ​നി​പ്പി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു​വെ​ന്നും ആക്ഷേ​പി​ച്ചു. സർ​വ്വാ​ധി​കാ​ര്യ​ക്കാർ കാ​ര്യ​ക്കാർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി സമാ​ധാ​നം പറവാൻ ആരം​ഭി​ച്ച​യു​ട​നെ സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​ത്ത ശൂ​ണ്ഠി​യോ​ടു​കൂ​ടി ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പു് തന്റെ കൈയിൽ പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന ചൂ​രൽ​വ​ടി കർ​ശ​ന​മാ​യി മൂ​ന്നു പ്രാ​വ​ശ്യം നി​ല​ത്തു കു​ത്തി ഒച്ച എടു​പ്പി​ച്ചും​കൊ​ണ്ടു് ഉച്ച​ത്തിൽ അല​റി​വി​ളി​ച്ചു് ഇപ്ര​കാ​രം പറ​ഞ്ഞു:– എന്നോ​ടു് ഒന്നും പറവാൻ തു​ട​ങ്ങേ​ണ്ട. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മന​സ്സി​ലു​ള്ള​തു് ഇനി​ക്കു നല്ല​വ​ണ്ണം അറി​യാം. എന്നോ​ടും ക്രി​സ്ത്യ​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളോ​ടും നി​ങ്ങൾ​ക്കു എത്ര​ത്തോ​ളം ദ്വേ​ഷ​മു​ണ്ടെ​ന്നും എനി​ക്കു് അറി​വു​ണ്ടു്. എന്നാൽ നി​ങ്ങ​ളേ​ക്കാൾ ഞാൻ അധികം കു​റ്റ​ക്കാ​ര​നാ​ക്കി പറ​യേ​ണ്ട​തു് വേ​റൊ​രാ​ളെ​യാ​ണു്. അതു് ആരെ എന്നാൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ രാ​ജാ​വി​നെ​ത്ത​ന്നെ. അദ്ദേ​ഹം പോർ​ട്ടു​ഗൽ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ, സേ​നാ​സോ​ദ​ര​നാ​യി​രു​ന്നും​കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ രാ​ജ്യ​ത്തു​വെ​ച്ചു് എന്നെ ഇങ്ങ​നെ​യു​ള്ള സങ്ക​ട​ങ്ങൾ അനു​ഭ​വി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ആട്ടെ, എന്നാൽ ഞാൻ പറ​ഞ്ഞ​താ​യി തമ്പു​രാ​നെ അറി​യി​ക്കൂ. എന്നെ എങ്ങ​നെ​യെ​ല്ലാം അദ്ദേ​ഹം ഉപ​ദ്ര​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​തു് പോർ​ട്ടു​ഗൽ രാ​ജാ​വു് അറി​യും. അധികം താ​മ​സ​ത്തി​നു് ഇട​യാ​വാ​തെ തമ്പു​രാൻ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വ്യ​സ​നി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യും വരും.”

സാധു സർ​വ്വാ​ധി​കാ​ര്യ​ക്കാർ വല്ലാ​തെ പരി​ഭ്രാ​ന്ത​ചി​ത്ത​നാ​യി​ട്ടു് കഴി​യു​ന്ന സമാ​ധാ​ന​ങ്ങൾ ഒക്കെ പറ​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. എന്നി​ട്ടും ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പി​ന്റെ കോ​പാ​ഗ്നി കു​റേ​ക്കൂ​ടി ഉജ്വ​ലി​ച്ച​തേ​യു​ള്ളു. സർ​വാ​ധി​കാ​ര്യ​ക്കാർ ‘സർ​വാ​ധി’ കാ​ര്യ​ക്കാർ തന്നെ ആയി. അദ്ദേ​ഹം ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളെ​യെ​ല്ലാം കീ​ഴ​ട​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ തമ്പു​രാ​ന്റെ സഹ​ക​ര​ണം പൂർ​ണ്ണ​മാ​യു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ “ശരി, എനി​ക്കു് അതു് അചി​രേണ അറി​യാ​റാ​വും. നി​ങ്ങൾ നി​ഷ്ക്ക​ള​ങ്കം പെ​രു​മാ​റു​ന്ന​പ​ക്ഷം ഉടൻ​ത​ന്നെ എല്ലാ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളേ​യും വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി, ഭൂ​മി​യിൽ എല്ലാ​യി​ട​ത്തും വ്യാ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ക്രൈ​സ്ത​വ​രെ​യെ​ല്ലാ​വ​രും നമി​ക്കു​ന്ന​തും പോർ​ത്തു​ഗൽ രാ​ജാ​വു കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ റോ​മാ​പ്പ​ള്ളി​യോ​ടു യോ​ജി​ച്ചു് എന്നെ അവ​രു​ടെ മേൽ​പ​ട്ട​ക്കാ​ര​നാ​യി സ്വീ​ക​രി​പ്പാൻ തമ്പു​രാ​ന്റെ തി​രു​നാ​മ​ത്തിൽ അവർ​ക്കു കല്പന കൊ​ടു​ക്കുക. ആർ​ച്ചു​ഡീ​ക്ക​നെ അവർ എന്നേ​യ്ക്കും ത്യ​ജി​ച്ചു​ക​ള​യ​ണം. എന്നു​വേ​ണ്ട ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​യു​ന്ന​താ​യാൽ, ഞാൻ അവ​രോ​ടു് എങ്ങ​നെ കല്പി​ക്കു​ന്നു​വോ അപ്ര​കാ​ര​മെ​ല്ലാം അവർ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്ക​ണം.” കൊ​ച്ചി രാ​ജ്യ​ച​രി​ത്രം ഒന്നാം​ഭാ​ഗം.

സർ​വാ​ധി​കാ​ര്യ​ക്കാർ അങ്ങ​നെ ചെ​യ്യാ​മെ​ന്നു സമ്മ​തി​ച്ചു. പക്ഷേ, ഇതു​കൊ​ണ്ടൊ​ന്നും പെ​ട്ടെ​ന്നു വലിയ പ്ര​യോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല രാ​ജാ​വും ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പും തമ്മിൽ ഒരു വാ​ക്സ​മ​ര​ത്തി​നു​പോ​ലും ഇട​വ​ന്നു.

“അജ്ഞാ​നി​യെ​ന്നു ജഗൽ പ്ര​സി​ദ്ധി​യു​ള്ള തമ്പു​രാ​നെ അറി​യി​ച്ചു പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ ആർ​ച്ചു​ഡീ​ക്ക​നെ ഒരു ശരി​യായ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​യെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചു​കൂട” എന്നു ബി​ഷ​പ്പു​പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ തമ്പു​രാ​നും കോപം വന്നു. പക്ഷെ അസ്വാ​മി കോ​പി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു പ്ര​യോ​ജ​നം? അതി​നാൽ അദ്ദേ​ഹം വീ​ണ്ടും ബി​ഷ​പ്പി​നെ സമാ​ധാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ നോ​ക്കി.

“ആട്ടെ, അവർ (ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ) നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ ചെ​യ്യും. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രീ​തി​യെ ഞാൻ എപ്പോ​ഴും കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന രാ​ജോ​ക്തി കേ​ട്ട​പ്പോൾ ബി​ഷ​പ്പ് ശാ​ന്ത​നാ​യി. ഈ സം​ഭ​വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി റവ​റ​ണ്ടു് ഹാഫ് ഇന്ത്യ​യി​ലെ ക്രൈ​സ്ത​വ​ച​രി​ത്രം എന്ന ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തിൽ ഇപ്ര​കാ​രം പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ഈ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ഹി​ന്തു​മ​ത​വി​ശ്വ​സി ആകയാൽ അജ്ഞാ​നി എന്നു വി​ശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട രാ​ജാ​വു്, ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ വി​ള​നി​ല​മാ​യി സ്വയം ഗണി​ച്ച ക്രി​സ്ത്യൻ ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പി​നെ​ക്കാൾ ശാ​ന്ത​ത​യും, മഹാ​മ​ന​സ്ക​ത​യും പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ച്ച​താ​യി പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നു.”

ഏതാ​യി​രു​ന്നാ​ലും ബി​ഷ​പ്പി​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യം സാ​ധി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹം പോ​കും​വ​ഴി​ക്കൊ​ക്കെ അവി​ശ്വാ​സി​ക​ളെ ക്രൈ​സ്തു​മാർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ ചേർ​ത്തു​കൊ​ണ്ടു് വി​ജ​യ​പൂർ​വ്വം ഗോ​വ​യി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു. അവി​ടെ​നി​ന്നു പോ​കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പാ​യി അദ്ദേ​ഹം രാ​ജാ​വു​മാ​യി നടന്ന ഒരു സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഏതാ​നും ഭാഗം കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ക്കാം. “തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു ഇനി മു​ക്തി ലഭി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ള്ള മാർ​ഗ്ഗം ചി​ന്തി​ച്ചാൽ കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു ഞാൻ കാം​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങു് ഇത്ര പ്ര​ബ​ല​നും, ബു​ദ്ധി​മാ​നും, വി​വേ​കി​യും, ബാ​ല്യ​കാ​ലം മു​ത​ല്ക്കേ പോർ​ച്ചു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ മി​ത്ര​വും ആയി​രു​ന്നി​ട്ടും, നി​ന്ദ്യ​മായ വി​ഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​യ്ക്കു് അടി​മ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ വന്ദി​ക്കു​ന്ന ഏകനായ സത്യ​ദൈ​വ​ത്തെ അറി​വാൻ അങ്ങു കാം​ക്ഷി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ. കഷ്ടം! മനു​ഷ്യ​നു ഏക മു​ക്തി​മാർ​ഗ്ഗ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​ന്റെ തി​രു​മൊ​ഴി​ക​ളെ ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ?”

രാ​ജാ​വു്:

തങ്ങൾ​ക്കു സത്യ​മെ​ന്നും ഗു​ണ​മെ​ന്നും ബോ​ധം​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള സം​ഗ​തി​ക​ളെ തങ്ങ​ളു​ടെ ഇഷ്ട​ന്മാ​രെ ധരി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള ആഗ്ര​ഹം മനു​ഷ്യർ​ക്കു് സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യു​ണ്ടാ​വു​ന്ന​തു​ത​ന്നെ. എന്നാൽ ക്രി​സ്തു​മാർ​ഗ്ഗം ശരി​യാ​ണെ​ന്നു എനി​ക്കു ബോധം വന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഞാൻ ഇതി​നു​മു​മ്പേ അതു സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ബി​ഷ​പ്പു്:

തി​രു​മേ​നി സ്വി​ക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ഞാൻ ഉപ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന ധർ​മ്മ​ത്തെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ത്ത​വർ​ക്കു സ്വർ​ഗ്ഗോ​പ​ല​ബ്ധി​യു​ണ്ടാ​ക​യി​ല്ല. ഈശ്വ​ര​സൃ​ഷ്ടി​യു​ടെ മാ​ഹാ​ത്മ്യം അവർ​ക്കു് ആസ്വ​ദി​ച്ച​റി​വാൻ സാ​ധി​ക്ക​യു​മി​ല്ല.

രാജാ:

സ്വർ​ഗ്ഗം എന്നാൽ എന്താ​ണു്? നി​ങ്ങൾ പ്ര​ശം​സി​ക്കു​ന്ന ആ ഈശ്വ​ര​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ഭാ​വ​വും എന്നോ​ടൊ​ന്നു വി​വ​രി​ച്ചു പറയുക.

ബി​ഷ​പ്പു്:

സ്വർ​ഗ്ഗ​മെ​ന്നാൽ സർ​വ​സൗ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു നി​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു സ്ഥ​ല​മാ​ണു്. ഈശ്വ​രൻ തന്നിൽ വി​ശ്വ​സി​ച്ചു് ജ്ഞാ​ന​സ്നാ​നം ചെ​യ്തു്, തന്റെ ആജ്ഞ​യ്ക്കു വഴ​ങ്ങി​നിൽ​ക്കു​ന്ന സ്വ​ന്ത​മ​നു​ഷ്യർ​ക്കു തന്റെ മാ​ഹാ​ത്മ്യം കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാ​നാ​യി ആ സ്ഥ​ല​ത്തേ സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു.

രാജാ:

ഇതെ​ല്ലാം നി​ങ്ങ​ളെ പഠി​പ്പി​ച്ച​താ​രാ​ണു്? ഇതു പറ​ഞ്ഞു​ത​രു​ന്ന​തി​നു് ആരാ​ണു് ഇങ്ങോ​ട്ടു വന്ന​തു്?

ബി​ഷ​പ്പു്:

ഇതു ഞങ്ങ​ളു​ടെ വി​ശ്വാ​സ​മാ​ണു്. സത്യ​മായ വി​ശ്വാ​സ​മാ​ണെ​ന്നു ലോ​കർ​ക്കു വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കാ​നാ​യി ഞങ്ങൾ ജീ​വ​നെ​ക്കൂ​ടി സസ​ന്തോ​ഷം ബലി​ക​ഴി​പ്പാൻ ഒരു​ക്ക​മാ​ണു്; എന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല സർ​വ്വ​സൃ​ഷ്ടി​കർ​ത്താ​വായ ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പു​ത്രൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ഭൂ​മി​യിൽ മനു​ഷ്യ​നാ​യി അവ​ത​രി​ച്ചു് ഈ സം​ഗ​തി​ക​ളെ എല്ലാം ഞങ്ങ​ളെ അറി​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സാ​ക്ഷ്യം അസ​ന്നി​ഗ്ദ്ധ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​താ​ണു്. അദ്ദേ​ഹം, തന്റെ പി​താ​വായ ഈശ്വ​ര​നോ​ടു് ഞങ്ങ​ളെ ചേർ​ക്കാൻ വേ​ണ്ടി കു​രി​ശിൽ മരി​ച്ചു. ഉടൻ​ത​ന്നെ യേശു, പു​ന​രു​ത്ഥാ​നം ചെ​യ്തി​ട്ടു്, ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രെ​ല്ലാം കാൺകെ പ്ര​ഭാ​ത​ര​ളി​താം​ഗ​നാ​യി സ്വർ​ഗ്ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു ഗമി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തിൽ​നി​ന്നു ലഭി​ച്ച ജ്ഞാ​ന​ത്തെ​യാ​ണു് ഞങ്ങൾ ലോ​ക​ത്തിൽ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്.

രാ​ജാ​വു്:

ഈ പറ​ഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം നി​ങ്ങ​ളെ പഠി​പ്പി​ച്ച​താ​രാ​ണു്?

ബി​ഷ​പ്പു്:

പരി​ശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ആജ്ഞാ​നു​സാ​രം യേ​ശു​ക്രി​സ്തു നട​ത്തിയ അത്ഭു​ത​കൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളെ നാലു പു​രാ​ണ​ലേ​ഖ​ക​ന്മാർ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു​ണ്ടു്. അവർ എഴു​തി​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ പി​ശ​കു​ണ്ടാ​കാൻ തര​മി​ല്ല. അവരിൽ രണ്ടു​പേർ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നോ​ടു​കൂ​ടി ഇരു​ന്നു്, അഭി​മു​ഖ​സം​ഭാ​ഷ​ണം ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള​വ​രാ​ണു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അന്തേ​വാ​സി​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന അപ്പോ​സ്ത​ല​ന്മാ​രും, പ്ര​ത്യേ​കം തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ശി​ഷ്യ​ഗ​ണ​വും ഈ സത്യാ​വ​സ്ഥ​ക​ളെ​ല്ലാം ഞങ്ങ​ളു​ടെ പൂർ​വി​ക​ന്മാ​രോ​ടു പ്ര​സം​ഗി​ച്ചു; പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ക്ര​മ​ത്തിൽ അവ ഞങ്ങൾ​ക്കും ലഭി​ച്ചു. എന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഞങ്ങ​ളു​ടെ രക്ഷ​കൻ മനു​ഷ്യ​നാ​യി ഭൂ​മി​യിൽ അവ​ത​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പേ​ത​ന്നെ, ദീർ​ഘ​ദർ​ശി​കൾ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യും, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആഗ​മ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യും പ്ര​വ​ചി​ച്ചി​ട്ടു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു്, അദ്ദേ​ഹം അവ​ത​രി​ച്ച​പ്പോൾ, അദ്ദേ​ഹം​വ​ഴി​ക്കു മാ​ത്ര​മേ മനു​ഷ്യർ​ക്കു മു​ക്തി ലഭി​യ്ക്കൂ എന്നു് എല്ലാ​വ​രും വി​ശ്വ​സി​ച്ചു.

രാജാ:

എന്നാൽ അവർ ഭൂ​മി​യിൽ ഏതൊരു കാ​ല​ത്തെ​ങ്കി​ലും ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നോ, നി​ങ്ങൾ പറ​യും​പോ​ലെ പ്ര​സം​ഗി​ച്ചു​വെ​ന്നോ ഞാൻ എങ്ങ​നെ വി​ശ്വ​സി​ക്കും?

ബി​ഷ​പ്പു്:

ആക​ട്ടേ; ഞാൻ ഒന്നു ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ കൊ​ച്ചി​യിൽ വന്ന​പ്പോൾ, അവരെ പെ​രു​മ്പ​ട​പ്പു തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാർ സ്നേ​ഹ​പൂർ​വം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു​വെ​ന്നും, അവരെ രക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി ഈ നാ​ട്ടി​ലെ രണ്ടു പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാർ പ്രാ​ണ​നെ​ക്കൂ​ടി കള​ഞ്ഞു​വെ​ന്നും, തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് എന്നോ​ടു പല​പ്പോ​ഴും പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ.

രാജാ:

അന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രായ ദൃ​ക്സാ​ക്ഷി​കൾ പറ​ഞ്ഞ​റി​ഞ്ഞു. എന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഞങ്ങ​ളു​ടേ​യും നി​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ ഈ സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി എഴു​തി​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള രേ​ഖ​കൾ​ക്കു യോ​ജി​പ്പു​കാ​ണു​ന്നു​മു​ണ്ടു്. ആ സ്ഥി​തി​ക്കു് അവ​യു​ടെ യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി സം​ശ​യി​ക്കാ​നി​ല്ല​ല്ലോ.

ബി​ഷ​പ്പു്:

എന്നാൽ ഇതു​ത​ന്നെ​യാ​ണു്, ഞാൻ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞ ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ സ്ഥി​തി​യും. അവർ ദൈ​വ​പു​ത്ര​ന്റെ ദൃ​ക്സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. അവർ പറ​യു​ന്ന​തി​നും നമ്മു​ടെ ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ പറ​യു​ന്ന​തി​നും തമ്മിൽ ഈ ഒരു അന്ത​ര​മേ​യു​ള്ളു. മനു​ഷ്യ​രായ ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ പറ​യു​ന്ന​തിൽ അതി​ശ​യോ​ക്തി​യും കളവും കണ്ടേ​ക്കാം. ദി​വ്യ​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളെ ആ ന്യൂ​നത ബാ​ധി​ച്ചി​ട്ടേ ഇല്ല. അവ​രു​ടെ തൂ​ലി​ക​യേ നയി​ച്ച​തു് ഒരി​ക്ക​ലും തെ​റ്റു വരാ​ത്ത സാ​ക്ഷാൽ ജഗ​ദീ​ശ്വ​ര​നാ​ണു്.

രാജാ:

(സസ്മി​തം) നി​ങ്ങൾ പറഞ്ഞ ന്യാ​യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും എന്നെ ബോ​ദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പര്യാ​പ്ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. എന്നാ​ലും അവയെ കേൾ​ക്കു​ന്ന​തിൽ എനി​ക്കും സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടു്. എന്തുകൊ​ണ്ടെന്നാൽ, ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തി​ന്റെ അടി​സ്ഥാ​നം എന്താ​ണെ​ന്നു് അവ​യിൽ​നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​മ​ല്ലോ. വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ ഞാൻ ഈ നാ​ട്ടി​ലു​ള്ള വി​ദ്വ​ജ്ജ​ന​ങ്ങ​ളേ​യും മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രേ​യും വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി, ഒരു യോഗം നട​ത്താം. അവർ എന്റെ സന്നി​ധി​യിൽ​വെ​ച്ചു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ യു​ക്തി​കൾ​ക്കു ശരി​യായ സമാ​ധാ​നം പറയും.

ബി​ഷ​പ്പു്:

അങ്ങ​നെ ഒരു യോഗം ഉണ്ടാ​യാൽ കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു് ഞാനും ആഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. ഞാൻ പല രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടും അവർ അങ്ങ​നെ ആവാ​മെ​ന്നു സമ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​ത​ല്ലാ​തെ ഇതു​വ​രെ ഒന്നും സമ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ വാദം നട​ത്താൻ ഒരു​മ്പെ​ടു​ന്ന കാ​ര്യം സം​ശ​യ​മാ​ണു്. സത്യ​ത്തി​ന്റെ സാരം ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത അജ്ഞാ​നി​കൾ സത്യ​ത്തി​നു വി​പ​രീ​ത​മാ​യേ വാ​ദി​ക്കൂ.

രാജാ:

നി​ങ്ങൾ​ക്കു തി​ടു​ക്ക​മാ​യി ഗേ​വാ​യ്ക്കു പോ​കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. നമു​ക്കും അടി​യ​ന്തി​ര​മാ​യി ചില കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നട​ത്തേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതി​നാൽ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​യോ​ഗം ഇപ്പോൾ വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാൻ തര​മി​ല്ലാ​തെ വന്ന​തിൽ വ്യ​സ​നി​ക്കു​ന്നു.

ബി​ഷ​പ്പു്:

യോഗം വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാൻ തര​മു​ള്ള പക്ഷം ഞാൻ യാത്ര തൽ​ക്കാ​ലം മാ​റ്റി​വെ​യ്ക്കാം.

പക്ഷേ, രാ​ജാ​വി​നു് കൃ​ത്യാ​ന്ത​ര​ബാ​ഹു​ല്യം നി​മി​ത്തം യോഗം വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാൻ അപ്പോൾ തര​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ സാധു ബി​ഷ​പ്പി​നു് അക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ തി​ടു​ക്ക​മാ​യി. പണ്ഡി​താ​ഗ്ര​ണി​ക​ളായ മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ അര നി​മി​ഷ​ത്തിൽ തോ​ല്പി​ച്ചു വി​ടാ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വി​ചാ​രം. യോഗം അപ്പോൾ നട​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു കണ്ട​പ്പോൾ, പാ​തി​രി കോ​പാ​ന്ധ​നാ​യി ഇങ്ങ​നെ ശപി​ച്ചു.

“സത്യ​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളെ എത്ര​ത​ന്നെ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചി​ട്ടും അവയെ സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ത്ത അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു് അന്ത്യ​വി​ധി​ദി​വ​സ​ത്തിൽ ലഭി​ക്കു​ന്ന ദണ്ഡ​വി​ധി ഭയ​ങ്ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും.”

“ആക​ട്ടേ, ആ സം​ഗ​തി​യെ​പ്പ​റ്റി നമു​ക്കു് അവി​ടെ​വെ​ച്ചു സം​സാ​രി​ക്കാം,”

കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ഹാ​സ്യ​ഗർ​ഭി​ത​മായ ഈ വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ അർ​ത്ഥം ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​തെ പാ​തി​രി പറ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി:–

“അതു പാ​ടി​ല്ല. അവിടം സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നു​ള്ള സ്ഥ​ല​മ​ല്ല. അവിടെ വെ​ച്ചു് ദൈവം അന്ത്യ​വി​ധി കല്പി​ക്കു​ന്ന​തു് എല്ലാ​വ​രും കേൾ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് അവി​ടു​ത്തേ ആരാ​ധ​ന​യ്ക്കു വി​ഷ​യ​മായ പി​ശാ​ചു​ക്ക​ളു​മാ​യി നി​ത്യ​സ​ഹ​വാ​സം ചെ​യ്യ​ട്ടേ എന്നൊ​രു വിധി ഈശ്വ​രൻ നല്കും.

“ഈ മാ​തി​രി സം​ഭാ​ഷ​ണം കുറേ കട​ന്നു​പോ​കു​ന്നു” എന്നു പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു് രാ​ജാ​വു് എഴു​ന്നേ​റ്റു പോയി. ഈ സംഭവം ഒരു​വി​ധ​ത്തിൽ രാ​ജാ​വി​ന്നു വളരെ ഉപ​ക​രി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് സ്വ​ധർ​മ്മ​ത്തി​ലു​ള്ള നി​ഷ്ഠ​യെ അതു് അത്യ​ന്തം വർ​ദ്ധി​പ്പി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹം ഭാ​ര​ത​ഖ​ണ്ഡ​ത്തി​ലെ മി​യ്ക്ക പു​ണ്യ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളേ​യും സന്ദർ​ശി​ച്ചും, നി​ര​വ​ധി പു​ണ്യ​കർ​മ്മ​ങ്ങൾ ചെ​യ്തും, സ്വ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സാ​യാ​ഹ്ന​വേ​ള​യെ നയി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ്രേ​രി​ത​നാ​യി.

ക്രി​സ്തു​മ​ത​പ്ര​ച​ര​ണ​ത്തി​ന്നു​വേ​ണ്ടി​യും ധനാർ​ജ്ജ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യും ഏതു നി​ഷി​ദ്ധ​കർ​മ്മ​ങ്ങ​ളും ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ മടി​ച്ചി​ല്ല. സ്പെ​യിൻ​കാർ ഈ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അമേ​രി​ക്ക​യിൽ​വെ​ച്ചു ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള നി​ന്ദ്യ​വും നി​ഷ്ഠൂ​ര​വും ആയ കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ​പോ​ലും പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ ഇന്ത്യ​യിൽ ചെ​യ്ത​തായ നീ​ച​കൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടി കി​ട​യാ​വു​മോ എന്നു സം​ശ​യ​മാ​ണു്. ഈ കടും​കൈ​ക​ളു​ടെ ഫല​മാ​യി പറ​ങ്കി എന്നു പേ​രു​പോ​ലും നീ​ചാർ​ത്ഥ​ദ്യോ​ത​ക​മാ​യി പരി​ണ​മി​ച്ചു.

1549-ൽ കാ​സ്മി ആന്നി​സ് (Cosme Annes) എന്ന കൃ​സ്ത്യാ​നി പോർ​ത്തു​ഗൽ​രാ​ജാ​വി​നു് അയച്ച ഒരു കത്തിൽ ഇപ്ര​കാ​രം വി​ല​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ഇന്ത്യ​യിൽ നീ​തി​നി​ശ്ശേ​ഷം അസ്ത​മി​ച്ചു. തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ വൈ​സ്രോ​യി​യോ​ടു് അപേ​ക്ഷി​ച്ചാ​ലും നീതി ലഭി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ഏതു​വി​ധ​ത്തി​ലും പണം സമ്പാ​ദി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ഒരൊ​റ്റ ആശ മാ​ത്ര​മേ, തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാർ​ക്കു​ള്ളു. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രെ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന ഒരു മു​സൽ​മാ​നെ​യും ഇവിടെ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ കരു​ണാ​ക​ടാ​ക്ഷ​ത്തെ ഞങ്ങൾ അഭ്യർ​ത്ഥി​ക്കു​ന്നു. തി​രു​മേ​നി കനി​യേ​ണ​മേ! കനി​യേ​ണ​മേ! കനി​യേ​ണ​മേ! ഞങ്ങ​ളെ രക്ഷി​ക്കേ​ണ​മേ! ഈ അന്ധ​കൂ​പ​ത്തിൽ ആണ്ടു​പോ​കു​മ്മു​മ്പേ ഞങ്ങ​ളെ ഉദ്ധ​രി​ക്കേ​ണ​മേ.”

കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി എന്തെ​ല്ലാം ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും അതി​നു് അവരിൽ നി​ന്നു ലഭി​ച്ച പ്ര​തി​ഫ​ലം എന്താ​യി​രു​ന്നു എന്നും നാം കണ്ടു. ഇനി കേ​ര​ള​ത്തി​ന്റെ മറ്റു ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലെ സ്ഥി​തി നോ​ക്കാം.

1501-ൽ കൊ​ല്ല​ത്തു​നി​ന്നു് കാ​ബ്രാ​ളി​നു് ഒരു ക്ഷ​ണ​ക്ക​ത്തു കി​ട്ടി​യ​താ​യി മു​മ്പു പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. ഗാ​മ​യാ​ണു് ആദ്യ​മാ​യി ഏതാ​നും കപ്പ​ലു​ക​ളെ തെ​ക്കോ​ട്ട​യ​ച്ച​തു്. അവ കൊ​ല്ല​ത്തു​വ​ന്നു് സാ​മാ​ന​ങ്ങ​ളും കയ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടു് കൊ​ച്ചി​യി​ലേ​ക്കു് തി​രി​ച്ചു​പോ​യി. 1503-​ാമാണ്ടിന്റെ അവ​സാ​ന​ത്തിൽ, ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കു് കൊ​ല്ല​ത്തു് അടു​ത്തു.

അദ്ദേ​ഹം ദേ​ശി​ങ്ങ​നാ​ട്ടു രാ​ജാ​വി​നെ​പ്പ​റ്റി ഇപ്ര​കാ​രം പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

[12] “കൊ​ല്ല​ത്തെ രാ​ജാ​വു് സത്യ​വാ​നും ധീ​ര​നു​മാ​കു​ന്നു. നര​സിം​ഹ​രാ​ജാ​വു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം 60000 വി​ല്ലാ​ളി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടി ആ രാ​ജാ​വി​നെ എതിർ​ത്തു തോ​ല്പി​ച്ചു. പ്ര​ധാ​ന​ഗ​വർ​ണ്ണ​രായ നമ്പി​യാ​ദ്രി​മി​നെ കൂ​ടാ​തെ നാ​ടു​ഭ​രി​ക്കാ​നാ​യി ആ നഗ​ര​ത്തിൽ മു​പ്പ​ത്തി​ആ​റു പ്ര​മാ​ണി​കൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇത്ര​ഭം​ഗി​യാ​യി ഭരണം നട​ത്തി​വ​ന്ന വേ​റൊ​രു നഗ​ര​വും ഈ ദി​ക്കി​ലെ​ങ്ങും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

[13] “നമ്പി​യാ​ദൊറ എന്ന രാ​ജാ​വു് ഞങ്ങ​ളെ വളരെ കരു​ണ​യോ​ടും മഹാ​മ​ന​സ്ക​ത​യോ​ടും സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. ഞങ്ങൾ​ക്കു കു​രു​മു​ള​കു തരുമോ എന്നു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, ഇരു​പ​തു ദി​വ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഇഷ്ട​മു​ള്ള എല്ലാ​മാ​തി​രി ഏല​വർ​ഗ്ഗ​വും കപ്പൽ​നി​റ​യേ കയ​റ്റി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹം മറു​പ​ടി പറ​ഞ്ഞു: … കപ്പ​ലിൽ കൊ​ള്ളാ​ത്തി​ട​ത്തോ​ളം ചര​ക്കു​കൾ കി​ട്ടി​യ​തി​നാൽ ഏതാ​നും​ഭാ​ഗം അവിടെ ഇട്ടി​ട്ടു പോ​രേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു.”

ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കു കൊ​ല്ല​ത്തു് ഒരു പണ്ട​ക​ശാല സ്ഥാ​പി​ച്ച​ശേ​ഷം 1504 ജനു​വ​രി പന്ത്ര​ണ്ടാം തിയതി കൊ​ച്ചി​യി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​ന്നു. അഞ്ചി​ദ്വീ​പം, കണ്ണൂർ, കൊ​ച്ചി, കൊ​ല്ലം എന്നീ സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പണ്ട​ക​ശാ​ല​കൾ സ്ഥാ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള രാ​ജാ​ജ്ഞ​യും വഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് ആൽ​ബു​ക്കർ​ക്കി​ന്റെ പിൻ​ഗാ​മി​യായ ഫ്രാൻ​സി​സ്കോ ഡാൽ​മേ​യ്‍ഡ 1505-ൽ ഇന്ത്യ​യിൽ വന്ന​തു്. ഡാൽ​മേ​യിഡ ഹോമം (Homem) എന്ന കപ്പി​ത്താ​നെ അക്കാ​ര്യം സാ​ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി കൊ​ല്ല​ത്തേ​ക്കു് അയ​ച്ചു. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ ഈ അവ​സ​ര​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​ത്തു​നി​ന്നും ചര​ക്കു കേ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോയ മഹ​മ്മ​ദീയ ബോ​ട്ടു​ക​ളെ എതിർ​ത്തു് അവ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സാ​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ കവർ​ന്നെ​ടു​ത്തു. അറ​ബി​കൾ കൊ​ല്ലം രാ​ജാ​വി​ന്റെ മന്ത്രി​മാ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ സങ്ക​ടം ബോ​ധി​പ്പി​ക്ക​യാൽ, അവർ പറ​ങ്കി​ക​ളു​ടെ പണ്ട​ക​ശാ​ല​യിൽ ചെ​ന്നു്, ചര​ക്കു​കൾ അറ​ബി​കൾ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ ആജ്ഞാ​പി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും പണ്ട​ക​ശാ​ലാ​ധി​പ​തി​യായ ഡീ​സാ​യും കൂ​ട്ട​രും വക​വെ​ച്ചി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ട് മന്ത്രി​യു​ടെ ഭട​ന്മാ​രായ നാ​യ​ന്മാ​രും ജോ​ന​ക​രും​കൂ​ടി അവരെ എതിർ​ത്തു് അവി​ടെ​നി​ന്നു തു​ര​ത്തു​ക​യും പണ്ട​ക​ശാല ചു​ട്ടു​പൊ​ടി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. വൈ​സ​റാ​യി​യായ ആൽ​മെ​യിഡ, ഹോ​മ​മി​നെ സ്ഥാ​ന​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്കീ​ട്ടു് പകരം തന്റെ പു​ത്ര​നായ ലോ​റൺ​സാ​വി​നെ നി​യ​മി​ച്ചു. ലോ​റൺ​സാ കൊ​ല്ല​ത്തു് അടു​ത്തു തു​റ​മു​ഖ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന 27 ബോ​ട്ടു​ക​ളെ നശി​പ്പി​ക്കു​ക​യും അറ​ബി​ക​ളു​ടെ ഓട​ങ്ങ​ളെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതി​നു​ശേ​ഷം, വി​ഴി​ഞ്ഞ​ത്തു​ചെ​ന്നു് അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മഹ​മ്മ​ദീ​യ​വ്യാ​പാ​രി​ക​ളേ​യും നശി​പ്പി​ച്ചു.

1516-ൽ പോർ​ത്തു​ഗീ​സു വൈ​സ​റാ​യി ആയി​രു​ന്ന സൂ​വാ​റസ കൊ​ല്ലം രാ​ജ്ഞാ​യു​മാ​യി സന്ധി​ക്ക​ര​റു ചെ​യ്തു്, വീ​ണ്ടും ആ നഗ​ര​വു​മാ​യി കച്ച​വ​ടം ആരം​ഭി​ച്ചു. കഴി​ഞ്ഞ ശണ്ഠ​യിൽ നശി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സെ​ന്റു താമസു പള്ളി​യെ രാ​ജ്ഞി​യും നാ​ട്ടു​കാ​രും​കൂ​ടി വീ​ണ്ടും പണി​യി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​മാ​യ​ല്ലാ​തെ മറ്റാ​രോ​ടും വാ​ണി​ജ്യം ചെ​യ്യു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ന്നു കരാർ ചെ​യ്ക​യും ചെ​യ്തു.

1517-ൽ പണ്ട​ക​ശാ​ല​യു​ടെ അധി​പ​തി​യാ​യി നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു ഹെ​യ്റ്റർ​റൊ​ഡ്റീ​ഗ​സ് കൊ​ല്ല​ത്തു​വ​ന്നു് രാ​ജ്ഞി​യെ കണ്ട​പ്പോൾ, താൻ തി​രു​വി​താം​കോ​ടു് ആക്ര​മി​ക്കാ​നാ​യി അടു​ത്ത​ദി​വ​സം പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ന്നും, കണ​ക്ക​പ്പി​ള്ള​മാ​രും നാ​യ​ന്മാ​രു​മെ​ല്ലാം തന്റെ കൂടെ പോ​രു​ന്ന​തി​നാൽ പള്ളി​ക്കു കൊ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള സഹാ​യ​ധ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി താൻ തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​ശേ​ഷം തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താ​മെ​ന്നും രാ​ജ്ഞി അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടു.

ഏറെ​ത്താ​മ​സി​യാ​തെ, കൊ​ല്ല​ത്തു് ഒരു കോട്ട കെ​ട്ട​ണ​മെ​ന്നു് സൂ​വാ​റ​സ് തീർ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു്, നാ​ലാ​യി​രം പണം രാ​ജ്ഞി​ക്കു കൊ​ടു​ത്തു് അതി​നാ​യി അനു​വാ​ദം വാ​ങ്ങി. അതി​നും പുറമേ റൊ​ഡ്റീ​ഗ​സ് രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ പ്ര​ധാന ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്ന ഉമ്മി​ണി​പ്പി​ള്ള​യു​ടേ​യും ബാ​ലൻ​പി​ള്ള​യു​ടേ​യും കു​റു​പ്പി​ന്റേ​യും സഖ്യ​വും സമ്പാ​ദി​ച്ചു. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ ഈ ഉദ്യ​മം നാ​ട്ടു​കാർ​ക്കും ജോ​ന​കർ​ക്കും കൊ​ച്ചു​ത​മ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കും രസി​ച്ചി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ട് റൊ​ഡ്രി​ഗ​സ് 27 പറ​ങ്കി​ക​ളു​മാ​യി കോ​ട്ട​യു​ടെ അടി​സ്ഥാ​ന​ക്ക​ല്ലി​ടാൻ ഭവി​ച്ച​പ്പോൾ, രണ്ടാ​യി​രം നാ​യ​ന്മാർ അവിടെ എത്തു​ക​യും, അവരെ തട​യു​ക​യും ചെ​യ്തു. പക്ഷേ പറ​ങ്കി​ക​ളു​ടെ പീ​ര​ങ്കി​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തെ തടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​യ്ക​യാൽ, അവർ തി​രി​ച്ചു​പോ​രേ​ണ്ടി വന്നു. എന്നാൽ നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടേ​യും കൊ​ച്ചു​ത​മ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടേ​യും അഭി​പ്രാ​യം ശരി​യാ​ണെ​ന്നു് അചി​രേണ രാ​ജ്ഞി​ക്കു് മന​സ്സി​ലാ​വു​ക​യാൽ, അതിനെ ആക്ര​മി​ച്ചു നി​ര​ത്തു​ന്ന​തി​നു് ബാ​ലൻ​പി​ള്ള നി​യു​ക്ത​നാ​യി. അദ്ദേ​ഹം 1500 നാ​യ​ന്മാ​രോ​ടു​കൂ​ടി, കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ള്ളിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു്, ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളെ​യെ​ല്ലാം തട​വു​കാ​രാ​ക്കി. ഈ ശണ്ഠ​യിൽ അനേകം നാ​യ​ന്മാർ​ക്കു് ജീ​വ​നാ​ശം സം​ഭി​വി​ച്ചു.

1543-ൽ ഫ്രാൻ​സി​സ് സാ​വി​യർ തെ​ക്കൻ​തി​രു​വി​താം​കൂ​റിൽ വന്നു് പ്ര​ചാ​ര​ക​വേല തു​ട​ങ്ങു​ക​യും അനേകം മു​ക്കു​വ​രെ ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തിൽ ചേർ​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ഒരു കൊ​ല്ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അദ്ദേ​ഹം തി​രു​വി​താം​കൂ​റിൽ 45 പള്ളി​കൾ പണി​യി​ച്ചു​വ​ത്രെ. 1544-ൽ അദ്ദേ​ഹം അയച്ച ഒരു കത്തിൽ തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ലെ അന്ന​ത്തെ രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന ദേ​ശി​ങ്ങ​നാ​ട്ടു ഭൂ​ത​ല​വീ​ര​കേ​ര​ള​വർ​മ്മ​യെ ദക്ഷി​ണേ​ന്ത്യ​യു​ടെ അധി​പ​തി​യായ ഒരു മഹാ​രാ​ജാ​വെ​ന്നു വർ​ണ്ണി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്നു. വടു​ക​പ്പ​ട​യു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്തു് ഒരു അവ​സ​ര​ത്തിൽ, അദ്ദേ​ഹം മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ രക്ഷി​ച്ച​താ​യും ഒരു ഐതി​ഹ്യ​മു​ണ്ടു്.

ഡീ സൂസാ എന്ന പറ​ങ്കി തേ​വ​ല​ക്കര തു​ട​ങ്ങിയ അനേകം ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ നശി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി ഫ്രാൻ​സി​സി​ന്റെ പ്ര​ചാ​ര​ക​ജോ​ലി​ക്കു വലിയ പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ നേ​രി​ട്ടു​വെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കത്തു​ക​ളിൽ നി​ന്നു കാണാം. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രു​ടെ ദു​ഷ്കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ നി​മി​ത്തം മഹാ​രാ​ജാ​വി​നു ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടു പൊ​തു​വെ വി​ദ്വേ​ഷം തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യെ​ന്നും തന്മൂ​ലം തന്റെ ജോ​ലി​ക്കു വി​ഘാ​തം നേ​രി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നും അദ്ദേ​ഹം 1554 മാർ​ച്ച് 21-ാം തി​യ​തി​യി​ലെ ഒരു ലേ​ഖ​ന​ത്തിൽ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

മെ​ന​സ്സ​സ് ഉദ​യം​പേ​രൂർ​സഭ കഴി​ഞ്ഞു് ദേ​ശി​ങ്ങ​നാ​ട്ടു​ചെ​ന്നു് അവി​ട​ത്തെ രാ​ജാ​വി​നെ സന്ദർ​ശി​ച്ച അവ​സ​ര​ത്തിൽ നടന്ന സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്നു്, അവർ തമ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സം പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നു. മഹാ​രാ​ജാ​വു് അരു​ളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു:–

“നമ്മു​ടെ രാ​ജ്യ​ത്തു വസി​ക്കു​ന്ന ഹി​ന്തു​ക്കൾ, ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ, മു​സ്ലി​ങ്ങൾ, ജൂ​ത​ന്മാർ മു​ത​ലാ​യ​വ​രെ​ല്ലാം അവ​ര​വ​രു​ടെ ധർ​മ്മ​ങ്ങൾ യഥാ​വി​ധി അനു​ഷ്ഠി​ച്ചു കാ​ണ്മാ​നാ​ണു് നമു​ക്കു് ആഗ്ര​ഹം. എന്നാൽ ഇവി​ടെ​യു​ള്ള ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളാ​രും അവ​രു​ടെ ആചാ​ര​ങ്ങ​ളെ അനു​ഷ്ഠി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. അവർ പള്ളി​യിൽ പോ​കു​ന്ന​തി​ലും കു​രി​ശി​നെ വന്ദി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ഉപേ​ക്ഷ കാ​ണി​ക്കു​ന്നു; ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച ദിവസം പണി എടു​ക്കു​ന്നു; പാ​തി​രി​മാ​രെ അറി​വി​ക്കാ​തെ യഥേ​ച്ഛം വി​വാ​ഹം നട​ത്തു​ന്നു. ഇതൊ​ന്നും ശരി​യ​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ട് അവരെ യഥാർ​ഹം ശി​ക്ഷി​ക്ക​ണം. നമ്മു​ടെ പ്ര​ജ​കൾ എല്ലാം ധർ​മ്മി​ഷ്ഠ​ന്മാ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണു് നമ്മു​ടെ ആഗ്ര​ഹം.” ഇതു കേ​ട്ട​പ്പോൾ ബി​ഷ​പ്പു് പറ​ഞ്ഞ​താ​വി​തു്:–

“തി​രു​മ​ന​സ്സി​ലേ​ക്കു് ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തിൽ ഇത്ര പ്ര​തി​പ​ത്തി​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അതു സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ലേ നല്ല​തു്.”

“നാം ഒരു ക്രി​സ്ത്യാ​നി​യാ​വ​ണ​മെ​ന്നു് ഈശ്വ​രേ​ച്ഛ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ജന​നാൽ​പ്ര​ഭൃ​തി അങ്ങ​നെ ആയി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു” എന്നു് അരു​ളി​ച്ചെ​യ്തി​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹം പെ​ട്ടെ​ന്നു് എഴു​ന്നേ​റ്റു പൊ​യ്ക്ക​ള​ഞ്ഞു.

പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു ഏക​ദേ​ശ​ജ്ഞാ​നം താ​ഴെ​പ്പ​റ​യു​ന്ന സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം.

1. വാ​സ്കോ​ഡി​ഗാ​മ​യു​ടെ രണ്ടാ​മ​ത്തെ വരവിൽ, കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു രാ​ജാ​വു​മാ​യി ഒരു നാ​വി​ക​യു​ദ്ധം ഉണ്ടാ​യി. ആ അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഗാമ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത കപ്പ​ലു​ക​ളിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന 800 നാ​വി​ക​ന്മാ​രു​ടെ കൈ​കാ​ലു​ക​ളും മൂ​ക്കു​ക​ളും ഛേ​ദി​ച്ചു കുറെ ഇല​ക​ളും ചേർ​ത്തു കറി​യു​ണ്ടാ​ക്കി, ഉപ​ദം​ശ​മാ​ണെ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു് സാ​മൂ​തി​രി​ക്കു് അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. ആ കപ്പ​ലിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ന്റെ ചു​ണ്ടും ചെ​വി​ക​ളും അറു​ത്തെ​ടു​ത്തി​ട്ടു് ചെ​വി​യു​ടെ സ്ഥാ​ന​ത്തു് പട്ടി​യു​ടെ ചെ​ത്തി​ത്തു​ന്നി​ക്കു​ത്തി​യ​ത്രേ. എത്ര പരി​ഷ്കൃ​ത​ന്മാർ! ഈ മാ​തി​രി ഭയ​ങ്കര കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ ടൈ​മൂർ​പോ​ലും ചെ​യ്തി​ട്ടി​ല്ല. ഇക്കൂ​ട്ടർ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളാ​ണെ​ന്നു് അഭി​മാ​നി​ച്ച​താ​ണു് ബഹു​ചി​ത്രം! ഈ ഭാ​ര​ത​ഭൂ​മി​യിൽ ജനി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള വെറും കാ​ട്ടാ​ള​പ്പ​രി​ഷ​കൾ കൂടി ഇത്ര​യും കാ​ല​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു് ഈ മാ​തി​രി ഒന്നും പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചു കാ​ണു​ക​യി​ല്ല. [14]
2. അൽ​മെ​യിഡ ബ്രാമ എന്ന സ്ഥലം പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​പ്പോൾ സ്ത്രീ​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ആഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ അപ​ഹ​രി​ക്കാൻ എളു​പ്പ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി അവ​രു​ടെ കൈ​ക​ളും ഛേ​ദി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു​വ​ത്രേ. [15] ഇന്ത്യ​യി​ലു​ള്ള​വർ, അജ്ഞാ​നി​ക​ളാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അവ​രു​ടെ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു്,
   “സ്ത്രീ​യം ശതാ​പ​രാ​ധാ​ഞ്ചേൽ
   പു​ഷ്പേ​ണാ​പി ന താ​ഡ​യേൽ”
   കു​ളാർ​ണ്ണ​വ​ത​ന്ത്രം
   

   എന്നാ​ണു്. അതാ​യ​തു് സ്ത്രീ​കൾ നൂറു കു​റ്റ​ങ്ങൾ ചെ​യ്തു​പോ​യാ​ലും, അവരെ പു​ഷ്പ​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടു​പോ​ലും അടി​ച്ചു​കൂട. ഭാ​ര​തീ​യ​രു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ സ്ത്രീ​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ ഇത്ര നിർ​ദ്ദ​യം പീ​ഡി​പ്പി​ച്ച​താ​യി ഒരു ഒറ്റ ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മെ​ങ്കി​ലും എടു​ത്തു കാ​ണി​ക്കാൻ സാ​ധി​ക്ക​യു​മി​ല്ല.

3. 1637-ൽ ഡ്യൂ എന്ന ദി​ക്കി​ന​ടു​ത്തു​ള്ള മെറ്റ എന്ന ദ്വീ​പു് പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ ആക്ര​മി​ച്ചു് അവിടെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ജന​ങ്ങ​ളെ ഒന്നൊ​ഴി​യാ​തെ കൊ​ന്നു​ക​ള​ഞ്ഞു.

ഇങ്ങ​നെ പറ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി​യാൽ അവ​സാ​നി​ക്ക​യി​ല്ല. ഇനി ഇക്കാ​ല​ത്തെ ഹി​ന്ദു​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ​പ്പ​റ്റി വി​ദേ​ശീ​യർ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തെ​ന്താ​ണെ​ന്നു നോ​ക്കുക.

ഹി​ന്ദു​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ പ്ര​ജ​ക​ളെ യാ​തൊ​രു വി​ധ​ത്തി​ലും ഉപ​ദ്ര​വി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും, അവി​ശ്വാ​സി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും അവരും അവ​രു​ടെ ഭട​ന്മാ​രും മഹ​മ്മ​ദീയ മതാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളേ​യും നട​വ​ടി​ക​ളേ​യും ബഹു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും ടാ​ഫ്ട്ടു് ആൾ മു​ജാ​വു​ഡിൻ എന്ന മഹ​മ്മ​ദീ​യ​ച​രി​ത്ര​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

വർ​ത്തീമ സാ​മൂ​തി​രി​യു​ടെ സാ​മു​ദാ​യിക സ്ഥി​തി​ഗ​തി​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി പല വി​വ​ര​ങ്ങൾ വിദേശ സഞ്ചാ​രി​ക​ളു​ടെ കു​റി​പ്പു​ക​ളിൽ നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. എന്നാൽ ആ കു​റി​പ്പു​ക​ളെ യഥാ​രൂ​പം വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത വി​ധ​ത്തിൽ, അവയിൽ അവി​ട​വി​ടെ പലേ പ്ര​മാ​ദ​ങ്ങൾ കട​ന്നു​കൂ​ടീ​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു പറ​യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ വെ​ളു​ത്ത വസ്ത്ര​വും ചി​ല​പ്പോൾ പട്ടും ധരി​ക്കു​ന്നു. ചില അവ​സ​ര​ങ്ങ​ളിൽ മാ​ത്രം പട്ടു​കൊ​ണ്ടോ സൂ​ര്യ​പ​ടം​കൊ​ണ്ടോ ഉണ്ടാ​ക്കി​യ​തും മു​ട്ടി​നു മേൽ​വ​രെ എത്തു​ന്ന​തു​മായ ഉടു​പ്പും ധരി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നാ​യ​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ അവർ​ക്കും മുൻ​കു​ടു​മ്മ​യാ​ണു് ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു്. ചെ​രു​പ്പു് ധരി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ല്ല. തുർ​ക്കി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ മേൽ​മീശ വളർ​ത്തി​വ​ന്നു. കാ​തു​കു​ത്തി രത്ന​ഖ​ചി​ത​മായ കർ​ണ്ണാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങൾ അണി​യാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വല​യാം​ഗ​ദ​ങ്ങ​ളും മു​ത്തു​മാ​ല​ക​ളും എല്ലാ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രും ധരി​ച്ചു​വ​ന്നു. വസ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ മീതെ രത്നം പതി​ച്ച​തും, മൂ​ന്നു​വി​രൽ വീതി വരു​ന്ന​തു​മായ സ്വർ​ണ്ണ​മേ​ഖല ബന്ധി​ക്ക പതി​വാ​യി​രു​ന്നു. മാ​റി​ലും, നെ​റ്റി​ത്ത​ട​ത്തി​ലും, തോ​ള​ത്തും ഭസ്മ​ക്കു​റി​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. ചിലർ ചന്ദ​നം, മഞ്ഞൾ, ചാ​ന്തു് ഇവ​കൊ​ണ്ടു​ള്ള തി​ല​ക​ങ്ങ​ളും അണി​ഞ്ഞു​വ​ന്നു. മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ ഇന്ന​ത്തെ​പ്പോ​ലെ അന്നും ദഹി​പ്പി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു പതി​വു്.

കോ​വി​ല​ക​ങ്ങ​ളിൽ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് പൊ​ക്കി​ക്കെ​ട്ടീ​ട്ടു​ള്ള തി​ണ്ണ​ക​ളി​ലാ​യി​രു​ന്നു. നീ​രാ​ളം, വി​ല്ലൂ​സ്, പട്ടു് മു​ത​ലാ​യ​വ​കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​ക്കിയ ചാ​വ​ട്ട​ക​ളിൽ ചാ​രി​യാ​ണു് അവർ ഇരി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു്. വെ​ള്ള​യും കരി​മ്പ​ട​വും വി​രി​ച്ചി​രി​ക്കും. ചി​ല​പ്പോൾ വെ​ള്ള​യും കരി​മ്പ​ട​വും വി​രി​ച്ച മഞ്ച​ത്തിൽ, മുൻ​പ​റ​ഞ്ഞ​പോ​ലെ, ചാ​വ​ട്ട​യിൽ ചാ​രി​യും ഇരി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സന്ദർ​ശ​ക​ന്മാർ​ക്കു് ഇരി​ക്കാൻ ആട്ടിൻ​രോ​മം​കൊ​ണ്ടു​ള്ള തുണി വി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കും. അവർ പോ​കു​മ്പോൾ, ആ തു​ണി​യും എടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു് ഒരാൾ മു​മ്പേ നട​ന്നു വന്നു. രാ​ജാ​വു് ഇരി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ സമീ​പ​ത്തു​ത​ന്നെ വാൾ​വെ​ച്ചി​രി​ക്കും. വാ​ളൂ​രി​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ അവർ നട​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ഇങ്ങ​നെ പല സം​ഗ​തി​കൾ ബാർ​ബോ​സ​യു​ടെ വി​വ​ര​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. ആ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ന്റെ 104 മു​ത​ല്ക്കു് 110-​വരെയുള്ള വശ​ങ്ങ​ളിൽ, രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വി​വാ​ഹ​സ​മ്പ്ര​ദാ​യം, ദാ​യ​ക്ര​മം, പള്ളി​ക്കെ​ട്ടു്, ശവ​ദാ​ഹം മു​ത​ലാ​യ​വ​യെ ഏറെ​ക്കു​റെ ശരി​യാ​യി വർ​ണ്ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

നീ​തി​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​നാ​യി ഏർ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്ന നി​യ​മ​ങ്ങൾ വളരെ നി​ഷ്ഠൂ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ജാ​തി​ഭേ​ദം നോ​ക്കി​യാ​ണു് ശിക്ഷ നൽ​കി​വ​ന്ന​തു്. ന്യാ​യം നട​ത്തു​ന്ന​തി​നു് പ്ര​ത്യേ​കം ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. താണ ജാ​തി​ക്കാ​രി​ലൊ​രു​വ​നെ തൊ​ണ്ടി​യോ​ടു​കൂ​ടി പിടി കി​ട്ടു​ക​യോ, അവൻ കു​റ്റം സമ്മ​തി​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്താൽ, അവ​ന്റെ തല വെ​ട്ടി മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ എല്ലാ​വ​രും കാൺകെ കഴു​വിൽ കു​ത്തി നി​റു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പതി​വു്. കു​റ്റ​ക്കാ​രൻ മാ​പ്പി​ള​യാ​യാൽ അവനെ കു​ത്തി​ക്കൊ​ന്നു​ക​ള​യും. തൊ​ണ്ടി കി​ട്ടു​ക​യും കള്ള​നെ പി​ടി​കി​ട്ടാ​തെ വരി​ക​യും ചെ​യ്താൽ, അതിനെ കു​റേ​ക്കാ​ലം സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​വ​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ ശേഷം ഉട​മ​സ്ഥ​നു തി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കും. എന്നാൽ അതിൽ നാ​ലി​ലൊ​ന്നു​ഭാ​ഗം അവൻ കാ​ര്യ​ക്കാർ​ക്കു കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അന്ന​ത്തെ ഏർ​പ്പാ​ടു്. കള്ള​നാ​ണെ​ന്നു സം​ശ​യി​ച്ചു പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വൻ, കു​റ്റം സമ്മ​തി​ക്കാ​ത്ത​പ​ക്ഷം, അവനെ എട്ടു ദി​വ​സ​ത്തോ​ളം തടവിൽ പാർ​പ്പി​ച്ചു ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ക്കും. എന്നി​ട്ടും കു​റ്റം സമ്മ​തി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, കൈ​മു​ക്കു പരീ​ക്ഷ നട​ത്തി​നോ​ക്കും. ശു​ചീ​ന്ദ്ര​ത്തു കൈ​മു​ക്കു വളരെ പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതി​ന്റെ ചട​ങ്ങു​കൾ ഇങ്ങ​നെ​യാ​ണു്. കു​റ്റ​ക്കാ​ര​നെ കു​ളി​പ്പി​ച്ചു് ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​കും. അവിടെ ഒരു ചെ​മ്പു​പാ​ത്ര​ത്തിൽ എണ്ണ​യൊ​ഴി​ച്ചു് കുറെ പച്ചി​ല​യും ഇട്ടു് നല്ല​പോ​ലെ തി​ള​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇല താ​ഴു​മ്പോൾ കു​റ്റ​ക്കാ​ര​ന്റെ ശരീ​ര​ത്തിൽ ചൊ​റി​യോ മു​റി​വോ വല്ല​തു​മു​ണ്ടോ എന്നു് അന്യാ​യ​ക്കാ​ര​നെ ബോ​ദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ശേ​ഷം, അവരെ വി​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നു മു​മ്പിൽ കൊ​ണ്ടു​ചെ​ന്നു നിർ​ത്തീ​ട്ടു് “എന്റെ മേൽ ആരോ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന കളവു് ഞാൻ ചെ​യ്തി​ട്ടി​ല്ല; അതു ചെ​യ്ത​തു് ആരെ​ന്നു് എനി​ക്കു നി​ശ്ച​യ​വു​മി​ല്ല” എന്നു മൂ​ന്നു​വ​ട്ടം പറ​യി​ച്ചി​ട്ടു് അവ​ന്റെ വി​ര​ലു​ക​ളെ തി​ള​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന എണ്ണ​യിൽ മു​ക്കാൻ പറയും. അതി​നു​ശേ​ഷം കാ​ര്യ​ക്കാ​രും പി​ള്ള​മാ​രും പരി​ശോ​ധി​ച്ചു്, അവനെ വീ​ണ്ടും ബന്ധ​ന​ത്തിൽ പാർ​പ്പി​ക്കും. മൂ​ന്നാം ദിവസം കാ​ര്യ​ക്കാ​രു​ടെ മു​മ്പിൽ വെ​ച്ചു്, കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, പൊ​ള്ളി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കണ്ടാൽ അവനെ കെ​ാ​ല്ലും; പൊ​ള്ളീ​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കിൽ വി​ട്ട​യ​യ്ക്കും. കു​റ്റ​ക്കാ​രൻ മഹ​മ്മ​ദീ​യ​നാ​യാൽ കൈ​മു​ക്കി​നു​പ​ക​രം പഴു​പ്പി​ച്ച ഇരു​മ്പു് അവ​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു നക്കി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു പതി​വു്. പ്ര​ഭു​ജ​ന​ങ്ങ​ളേ​യും ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രേ​യും പശു​ക്ക​ളേ​യും ഹിം​സി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കും മര​ണ​ശി​ക്ഷ​യാ​ണു് വി​ധി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്. മറ്റു​ള്ള കു​റ്റ​ങ്ങൾ​ക്കു വെറും പിഴ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു ശിക്ഷ. എന്നാൽ പി​ഴ​വ​ക​യിൽ ഈടാ​ക്കു​ന്ന പണം കാ​ര്യ​ക്കാർ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു.

പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രെ യാ​തൊ​രു കു​റ്റ​ത്തി​നും ആമം വെ​ച്ചു​കൂ​ടാ​യി​രു​ന്നു. കൊ​ല്ല​പാ​ത​ക​മോ, കവർ​ച്ച​യോ, രാ​ജ​ദൂ​ഷ​ണ​മോ ചെ​യ്താൽ കണ്ടു​കി​ട്ടു​ന്നി​ട​ത്തു​വെ​ച്ചു​ത​ന്നെ അവരെ കൊ​ന്നു​ക​ള​യാൻ രാ​ജാ​വു് മാ​ന്യ​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ പെട്ട രണ്ടു മൂ​ന്നു നാ​യ​ന്മാർ​ക്കു കല്പന നൽകും. അങ്ങ​നെ വധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രു​ടെ മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ പര​സ്യ​മാ​യി ഒരി​ട​ത്തു് ഇട്ടി​ട്ടു് അവ​രു​ടെ മാ​റ​ത്തു് രാ​ജ​ക​ല്പന തറ​ച്ചു​നിർ​ത്തും.

സ്ത്രീ​കൾ​ക്കും മര​ണ​ശി​ക്ഷ അനു​വ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ല. ജാ​ത്യാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു വി​പ​രീ​ത​മാ​യി ഒരു നാ​യർ​സ്ത്രീ എന്തെ​ങ്കി​ലും പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചാൽ, രാ​ജാ​വു് അവളെ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ​ക്കോ മഹ​മ്മ​ദീ​യർ​ക്കോ വി​റ്റു​ക​ള​യും. എന്നാൽ അപ​രാ​ധം രാ​ജാ​വി​ന്റെ ചെ​വി​യിൽ എത്തു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പാ​യി അവ​ളു​ടെ ചാർ​ച്ച​ക്കാർ അവളെ മു​റി​ക്ക​ക​ത്ത​ട​ച്ചു് കു​ന്തം​കൊ​ണ്ടോ കഠാ​ര​കൊ​ണ്ടോ കു​ത്തി​ക്കൊ​ന്നു​ക​ള​ക​യാ​യി​രു​ന്നു നട​പ്പു്. [16] വട​ക്കൻ പാ​ട്ടു വാ​യി​ച്ചു​നോ​ക്കുക.

മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ പൊ​തു​വേ വളരെ ശു​ചി​യു​ള്ള​വ​രും നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ഹൃ​ദ​യ​ന്മാ​രും പ്രാ​ചീ​നാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ വളരെ നി​ഷ്ഠ​യു​ള്ള യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​ന്മാ​രും കു​ശാ​ഗ്ര​ബു​ദ്ധി​ക​ളും ആയി​രു​ന്നു. സർ​വ​തോ​മു​ഖ​മായ ബു​ദ്ധി​യും സു​കു​മാ​ര​ക​ല​ക​ളിൽ എല്ലാം ഒരു​പോ​ലെ രസി​ക്കു​ന്ന സഹൃ​ദ​യ​ത്വ​വും അവർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന വി​ശി​ഷ്ട​ഗു​ണ​ങ്ങ​ള​ത്രെ. കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മാ​ദി ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളു​ടെ കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ​പ്പ​റ്റി​യും എട്ട​ര​യോ​ഗ​ക്കാ​രെ​പ്പ​റ്റി​യും പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു് മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ ഒട്ടു​ക്കു സം​ബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു പറ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ. ബാർ​ബോ​സാ അവ​രെ​പ്പ​റ്റി ഇപ്ര​കാ​രം എഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ​ല്ലാം ഒരേ വം​ശ​ത്തിൽ പെ​ട്ട​വ​രാ​ണു്; അവർ​ക്കും അവ​രു​ടെ സന്താ​ന​ങ്ങൾ​ക്കും മാ​ത്ര​മേ പു​രോ​ഹി​ത​കൃ​ത്യം അനു​വ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ളു. ഏഴു വയ​സ്സാ​കു​മ്പോൾ, അവർ കാ​ട്ടു​ക​ഴു​ത​യെ​പ്പോ​ലി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ക്രയൻ മെർഗൻ (കൃ​ഷ്ണ​മൃ​ഗം) എന്നു വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തു​മായ ഒരു ജന്തു​വി​ന്റെ തോൽ​രോ​മ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി​ത്ത​ന്നെ രണ്ടു വിരൽ വീ​തി​യിൽ വെ​ട്ടി എടു​ത്തു്, കഴു​ത്തി​നേ ചു​റ്റി ഭു​ജ​ത്തി​ന​ടി​യിൽ​ക്കൂ​ടി ധരി​ക്കു​ന്നു. പി​ന്നീ​ടു് ഏഴു കൊ​ല്ല​ത്തേ​ക്കു് താം​ബൂ​ല​ചർ​വ​ണം ചെ​യ്യാൻ പാ​ടി​ല്ല. ഈ കാ​ല​മൊ​ക്കെ ഒരു ചർ​മ്മ​പ​ട്ടം ധരി​ച്ചി​രി​ക്ക​യും വേണം. പതി​ന്നാ​ലു വയ​സ്സു പ്രാ​യ​മാ​കു​മ്പോൾ, അവർ അയാളെ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നാ​ക്കു​ന്നു. അപ്പോൾ ചർ​മ്മ​പ​ട്ടം കള​ഞ്ഞി​ട്ടു് ബ്രാ​ഹ്മ​ണ്യ ചി​ഹ്ന​മായ മൂ​ന്നു നൂൽ ധരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഈ ദി​ക്കിൽ നാം മാ​സ്സി​നെ എന്ന​പോ​ലെ അവർ ഈ കർ​മ്മ​ത്തേ​യും വളരെ ആഘോ​ഷ​പൂർ​വ​മാ​ണു് നട​ത്താ​റു​ള്ള​തു്. അതി​നു​ശേ​ഷം അവർ​ക്കു് വെ​റ്റില മു​റു​ക്കു​ന്ന​തി​നു വി​രോ​ധ​മി​ല്ല. ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ മത്സ്യ​മാം​സ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഭക്ഷി​ക്ക​യി​ല്ല. നാ​ട്ടു​കാർ​ക്കു് അവ​രെ​പ്പ​റ്റി ഭക്തി​യും ബഹു​മാ​ന​വും ഉണ്ടു്. എന്തു കു​റ്റം ചെ​യ്താ​ലും അവർ​ക്കു് മര​ണ​ശി​ക്ഷ വി​ധി​ക്ക​യി​ല്ല. നമ്മു​ടെ ബി​ഷ​പ്പി​ന്റെ സ്ഥാ​ന​ത്തു് അവർ​ക്കു ഉള്ള​തായ പ്ര​ധാ​നി കു​റ്റ​ക്കാർ​ക്കു് മി​ത​മായ ശിക്ഷ നൽ​കി​വ​രു​ന്നു. ഒരി​ക്ക​ലേ അവർ വി​വാ​ഹം ചെ​യ്യു. അതും മൂ​ത്ത​പു​ത്രൻ മാ​ത്രം. വി​വാ​ഹാ​ന​ന്ത​രം അയാളെ ക്ര​മാ​ഗ​മ​ന​വി​ധി​പ്ര​കാ​രം സ്വ​ത്തി​ന്റെ പൂർ​ണ്ണാ​വ​കാ​ശി​യാ​ക്കു​ന്നു. മറ്റു​ള്ള​വർ ഒരി​ക്ക​ലും വി​വാ​ഹം ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ല. ജ്യേ​ഷ്ഠ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രായ ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ അവ​രു​ടെ പത്നി​യെ ഭദ്ര​മാ​യും ബഹു​മാ​ന​ത്തോ​ടും കൂടി സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ആർ​ക്കും അവരെ സമീ​പി​ച്ചു​കൂട. വി​വാ​ഹി​ത​നായ ഒരുവൻ മരി​ച്ചാൽ, വിധവ പു​നർ​വി​വാ​ഹം ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ല. ഭാര്യ വ്യ​ഭി​ച​രി​ക്കു​ന്ന​പ​ക്ഷം ഭർ​ത്താ​വു് അവളെ വി​ഷം​കൊ​ടു​ത്തു കൊ​ന്നു​ക​ള​യു​ന്നു.” അവ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​രീ​തി, ആരാ​ധ​നാ​ക്ര​മം, ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങൾ ഇവ​യെ​പ്പ​റ്റി​യും ബാർ​ബോസ വി​വ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

അവർ ‘ബർമ്മ’ ‘ബെ​സ്നു’ ‘മയ്സെ​രേ​ണി’ (മഹേ​ശ്വ​രൻ) എന്നു ത്രി​വി​ധ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടിയ ഏക ദൈ​വ​ത്തെ ആരാ​ധി​ക്കു​ന്നു. ഈശ്വ​രൻ ലോ​കാ​രം​ഭം മു​ത​ല്ക്കേ ഉള്ള​വ​നാ​ണെ​ന്നു് അവരും സമ്മ​തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​ന്റെ ആഗ​മ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി യാ​തൊ​രു ജ്ഞാ​ന​വും അവർ​ക്കി​ല്ല.

***

മര​ണ​ശേ​ഷം തങ്ങൾ ചാ​മ്പ​ലാ​യി​ത്തീ​രു​മെ​ന്നു​ള്ള​തി​ന്റെ ചി​ഹ്ന​മാ​യി അവർ, കു​ളി​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ, തല​യി​ലും നെ​റ്റി​യി​ലും ഭസ്മം ധരി​ക്കു​ന്നു. മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ അവർ ദഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു് പതി​വു്. ഒരു ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ തന്റെ പത്നി ഗർഭം ധരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്ന​റി​ഞ്ഞ ഉടനേ പല്ലു ശു​ചി​യാ​ക്കു​ന്നു; പി​ന്നീ​ടു് മു​റു​ക്കു​ക​യോ ക്ഷൗ​രം ചെ​യ്ക​യോ ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ല. അതു​വ​രെ അയാൾ ഉപ​വാ​സ​വ്ര​ത​വും അനു​ഷ്ഠി​ക്കു​ന്നു. രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ ഈ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ യു​ദ്ധ​മൊ​ഴി​ച്ചു് പലേ സം​ഗ​തി​കൾ​ക്കും നി​യോ​ഗി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ​ക്കോ രാ​ജ​കു​ല​ത്തിൽ ജനി​ച്ച​വർ​ക്കോ മാ​ത്ര​മേ, രാ​ജാ​വി​നു പാചകം ചെ​യ്തു കൊ​ടു​ക്കാ​വൂ. അതു​കൊ​ണ്ട് രാ​ജാ​വി​ന്റെ ബന്ധു​ക്ക​ളും ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണു് പാചകം ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഒരു രാ​ജ്യ​ത്തു​നി​ന്നു് മറ്റൊ​ന്നി​ലേ​ക്കു് എഴു​ത്തോ, പണമോ, കച്ച​വ​ട​ച്ച​ര​ക്കു​ക​ളോ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​വ​രും ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രാ​ണു്.

അവർ വി​ഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ക​ന്മാ​രു​ടെ ധർ​മ്മ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി വി​പു​ല​മായ ജ്ഞാ​ന​മു​ള്ള​വ​രും, വലിയ പണ്ഡി​ത​ന്മാ​രും വി​വി​ധ​ക​ല​ക​ളിൽ നൈ​പു​ണ്യം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​രു​മാ​കു​ന്നു. ആ നി​ല​യിൽ രാ​ജാ​വു് അവരെ വളരെ ബഹു​മാ​നി​ക്കു​ന്നു.

നാ​യ​ന്മാ​രു​ടെ സാ​മു​ദാ​യി​കാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി പാ​ശ്ചാ​ത്യ​സ​ഞ്ചാ​രി​കൾ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തി​ലും മി​ഥ്യാ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റേ​യും അപൂർ​ണ്ണ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റേ​യും ഫല​മാ​യി ചില പ്ര​മാ​ദ​ങ്ങൾ കട​ന്നു​കൂ​ടീ​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ബാർ​ബോ​സാ​മാ​ത്രം ഏറെ​ക്കു​റെ ശരി​യായ വി​വ​ര​ണം നൽ​കീ​ട്ടു​ണ്ടു്.

“നാ​യ​ന്മാർ ഉൽ​കൃ​ഷ്ട​കു​ല​ജാ​ത​ന്മാ​രാ​ണു്. അവർ​ക്കു നാ​ടു​വാ​ഴി​ത്ത​മു​ണ്ടു്. കീ​ഴ്ജാ​തി​ക്കാ​രു​മാ​യി അവർ കൂ​ടി​ക്ക​ഴി​യി​ല്ല. തങ്ങൾ ശ്രേ​ഷ്ഠ​ന്മാ​രാ​ണെ​ന്നു​ള്ള ഗർവും അവർ​ക്കു ക്ര​മ​ത്തി​ല​ധി​ക​മു​ണ്ടു്. അവർ എല്ലാ​യ്പോ​ഴും ആയു​ധ​പാ​ണി​ക​ളാ​യ് നട​ക്കു​ന്നു.” [17]

“അവർ നഗരം വി​ട്ടു് ഉൾ​നാ​ടു​ക​ളി​ലു​ള്ള തങ്ങ​ളു​ടെ പു​ര​യി​ട​ങ്ങ​ളിൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്നു. ഈ പു​ര​യി​ട​ങ്ങൾ​ക്കു ചു​റ്റും വേ​ലി​കെ​ട്ടി​യി​രി​ക്കും. വീ​ടു​കൾ മേ​യു​ന്ന​തു് ഓല​കൊ​ണ്ടാ​ണു്.”

“ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളും രാ​ജ​ഗൃ​ഹ​ങ്ങ​ളും മാ​ത്ര​മേ ഓടു മേ​യു​വാൻ അനു​വ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു​ള്ളു.” [18] “അവർ ദൃ​ഢ​സം​ഹ​ത​കാ​യ​ന്മാ​രും സൗ​ന്ദ​ര്യ​ശാ​ലി​ക​ളും ആകു​ന്നു. പു​രു​ഷ​ന്മാർ​ക്കു സാ​മാ​ന്യം ഉയ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.” [19]

“മുഖം, ശരീരം, അവ​യ​വ​ങ്ങൾ മു​ത​ലാ​യ​വ​യെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം യൂ​റോ​പ്യ​ന്മാർ​ക്കും അവർ​ക്കു​മാ​യി വലിയ വ്യ​ത്യാ​സ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല. നി​റ​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മേ വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ള്ളു. അവരെ ലോ​മ​ശ​ന്മാ​രെ​ന്നു പറയാം. പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ മാ​റി​ട​ത്തിൽ രോമം കാടു പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കും. പു​രു​ഷ​ന്മാർ കൈ​വി​ര​ലു​ക​ളിൽ നഖം നീ​ട്ടി വളർ​ത്തു​ന്നു. നി​കൃ​ഷ്ട​മായ തൊ​ഴി​ലു​ക​ളിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് ഈ നീണ്ട നഖ​ങ്ങൾ ബാ​ധ​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നും, അത്ത​രം തൊ​ഴി​ലു​ക​ളിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു് തങ്ങ​ളു​ടെ കു​ല​മ​ഹി​മ​യ്ക്കു പോ​രാ​ത്ത​താ​ണെ​ന്നും അവർ പറ​യു​ന്നു. നഖം വളർ​ത്തു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് വേ​റൊ​രു ആവ​ശ്യം​കൂ​ടി നി​റ​വേ​റു​ന്നു​ണ്ടു്; അതാ​യ​തു്, വാൾ കൈയിൽ പി​ടി​ക്കു​മ്പോൾ പിടി മു​റു​ക്കു​ന്ന​തി​നു് നഖ​ങ്ങൾ വളരെ സഹാ​യ​ക​മ​ത്രെ.” തീ​ണ്ടൽ തൊടീൽ എന്നീ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ അക്കാ​ല​ത്തു് നന്നേ വർ​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി ബാർ​ബോ​സാ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്.

“അവർ വെ​ളി​ക്കു സഞ്ച​രി​ക്കു​മ്പോൾ ആരും വന്നു തീ​ണ്ടി​പ്പോ​വാ​തെ ഇരി​ക്കാ​നാ​യി പോ! പോ! എന്നു ആട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു നട​ക്കു​ന്നു. കീ​ഴ്ജാ​തി​ക്കാർ വഴി മാ​റാ​തെ അടു​ത്തു ചെ​ന്നു പോ​കു​ന്ന​പ​ക്ഷം, അവർ ഉട​നേ​ത​ന്നെ കൊ​ന്നു​ക​ള​ഞ്ഞാ​ലും, അങ്ങ​നെ ചെ​യ്യു​ന്നു. നായർ ശി​ക്ഷാർ​ഹ​നാ​കു​ന്നി​ല്ല.”

“എന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര​ണ​വ​ശാൽ, തീ​ണ്ടി​പ്പോ​ക​യോ താ​ണ​ജാ​തി​ക്കാ​രെ തൊ​ടു​ക​യോ ചെ​യ്താൽ, തീ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വൻ പു​രു​ഷ​നാ​ണെ​ങ്കിൽ കു​ള​ത്തി​ലോ നദി​യി​ലോ പോയി മു​ങ്ങി​ക്കു​ളി​ക്ക​ണം. അതി​നു​മു​മ്പു് ജല​പാ​നം​കൂ​ടി ചെ​യ്തു​കൂട. കൃ​സ്ത്യാ​നി​ക​ളേ​യും മറ്റു ജാ​തി​ക്കാ​രേ​യും തൊ​ടു​ന്ന​പ​ക്ഷ​വും അങ്ങ​നെ​ത​ന്നെ ചെ​യ്യ​ണം.”

നാ​യ​ന്മാർ ഇക്കാ​ല​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു് ചാ​തുർ​വർ​ണ്യ​ത്തിൽ എത്ര​ത്തോ​ളം കു​ടു​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു​വെ​ന്നു് ഇതിൽ​നി​ന്നു് മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം.

[20] നാ​യ​ന്മാ​രു​ടെ തൊഴിൽ ആയു​ധ​ഭ്യാ​സ​ങ്ങ​ളും യു​ദ്ധ​വും മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അവർ ബഹു​ശൂ​ര​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു ‘ലിൻ​ഷോ​ട്ടൻ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. വാ​ദ​ഗ്ര​സ്ത​മായ വി​ഷ​യ​ങ്ങൾ തീർ​ച്ച ചെ​യ്തു​വ​ന്ന​തു് ദ്വ​ന്ദ്വ​യു​ദ്ധം​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇരു​കൂ​ട്ട​രും ഓരോ ആളിനെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കും. ദ്വ​ന്ദ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ ജയി​ക്കു​ന്ന​തു് ആരുടെ ആളോ അയാൾ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി​രി​ക്കും തീർ​ച്ച. [21] പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാർ വന്ന​പ്പോൾ, നാ​യ​ന്മാർ അവർ​ക്കു മുൻ​നില നൽ​കി​യി​ല്ലെ​ന്നു ശഠി​ച്ചു​വ​ത്രേ. കല​ഹ​ത്തി​നു് ഇട​യു​ണ്ടാ​ക്ക​രു​തെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചു്, തങ്ങ​ളിൽ മുൻ​നില ആർ​ക്കാ​ണു വേ​ണ്ട​തു് എന്നു നിർ​ണ്ണ​യി​പ്പാ​നാ​യി കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വും ഗവർ​ണ്ണ​രും ഓരോ നാ​യ​ന്മാ​രെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു് ദ്വ​ന്ദ്വ​യു​ദ്ധം നട​ത്തി. ഭാ​ഗ്യ​ദോ​ഷ​ത്താൽ പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രാ​ണു് ജയി​ച്ച​തു്. അന്നു മുതൽ നാ​യ​ന്മാർ അവർ​ക്കു് മുൻ​നില അനു​വ​ദി​ച്ചു​വെ​ന്നു് തേ​വ​നാ​ട്ടി​ന്റെ സഞ്ചാ​ര​ക​ഥ​ക​ളിൽ കാ​ണു​ന്നു.

നാ​യ​ന്മാർ​ക്കു് അക്കാ​ല​ത്തു് അക്ഷ​രാ​ഭ്യാ​സം പാ​ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു പറ​യു​ന്ന ചിലർ ഉണ്ടു്. എന്നാൽ ബാർ​ബോ​സാ തു​ട​ങ്ങിയ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ന്മാർ അവ​രു​ടെ അക്ഷ​രാ​ഭി​ജ്ഞ​ത​യെ​പ്പ​റ്റി പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ, ആ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ യാ​തൊ​രു സം​ശ​യ​ത്തി​നും അവ​കാ​ശ​മി​ല്ല. ദർ​ശ​ന​ങ്ങൾ, ജ്യോ​തി​ഷം മു​ത​ലായ വി​ഷ​യ​ങ്ങൾ​പോ​ലും അവർ അഭ്യ​സി​ച്ചു വന്ന​താ​യി ന്യൂ​ഹാ​ഫ് വ്യ​ക്ത​മാ​യി പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കുക. മന്ത്ര​വാ​ദം, ആഭി​ചാ​രം എന്നീ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളി​ലും അവർ​ക്കു സാ​മർ​ത്ഥ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ത്രേ.

കൈ​ത്തൊ​ഴി​ലു​ക​ളോ​ടും വ്യ​വ​സാ​യ​ങ്ങ​ളോ​ടും അന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന വെ​റു​പ്പു് ഇന്നും നാ​യ​ന്മാർ​ക്കു് നീ​ങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ല.

അവ​രു​ടെ ചെ​ല​വി​നു് വളരെ അധി​ക​മൊ​ന്നും ആവ​ശ്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും, തങ്ങ​ളു​ടെ യജ​മാ​ന​ന്മാ​രെ കാ​ത്തു​ര​ക്ഷി​പ്പാൻ​വേ​ണ്ടി അവർ ഊണും ഉറ​ക്ക​വും ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു​വ​ന്നു​വെ​ന്നും, മാ​സ​ത്തിൽ ഒന്നേ​കാൽ ഉറു​പ്പി​ക​കൊ​ണ്ടു് ഒരാ​ളു​ടെ ചെലവു നട​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും ബാർ​ബോ​സാ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

‘കള്ള​രു​ന്തി​ടു​വ​തി​ല്ലോം’ എന്നു പഴയ പാ​ട്ടിൽ നാ​ക​ന്മാർ അഭി​മാ​ന​പൂർ​വം പറ​ഞ്ഞ​താ​യി അവ്യ​ത്ര പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. അവർ മദ്യ​പാ​നം ചെ​യ്യാ​ത്ത​വ​രാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നു് ബാർ​ബോ​സാ​യും രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു​ണ്ടു്. [22] പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രു​മാ​യു​ള്ള സം​സർ​ഗ്ഗ​മാ​ണു് അവരെ മദ്യ​പാ​നി​ക​ളാ​ക്കി​യ​തെ​ന്നു് നി​സ്സം​ശ​യം പറയാം.

അവർ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ടു് അതി​ര​റ്റ ബഹു​മാ​ന​വും സ്നേ​ഹ​വും ഉള്ള​വ​രാ​ണെ​ന്നും അവരെ സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ എന്തു കഷ്ട​ത​ക​ളും സഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അവർ തയ്യാ​റാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും മിക്ക പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രും അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്.

[23] കര​യ്ക്കോ വെ​ള്ള​ത്തി​ലോ എവി​ടെ​വ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നാ​ലും, അവരെ കു​ന്ത​മോ മറ്റോ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന​പ​ക്ഷം, അവർ വേ​ദ​ന​കൊ​ണ്ടു വെ​റു​തേ കി​ട​ന്നു​ക​ള​യാ​റി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും നേരേ മറി​ച്ചു് ആ കു​ന്ത​ത്തെ ഇരു​കൈ​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടും വലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു് വേ​ദ​ന​യ്ക്കി​ട​യി​ലും പ്ര​തി​ദ്വ​ന്ദ്വി​യു​ടെ നേർ​ക്കു വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു് തങ്ങ​ളു​ടെ പക വീ​ട്ടു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും ലിൻ​ഷേ​ട്ടേ​ന്റെ രേ​ഖ​ക​ളിൽ കാ​ണു​ന്നു.

പട​നി​ല​ത്തു മു​റി​വേ​റ്റു കി​ട​ക്കു​ന്ന​വ​രെ കൊള്ള ചെ​യ്യു​ന്ന​പ​തി​വു് അവർ​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങ​നെ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് ലജ്ജാ​വ​ഹ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് അവർ ഗണി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്. എന്നാൽ വി​ജ​യ​സൂ​ച​ക​മാ​യി അവർ ശത്രു​വി​ന്റെ ആയു​ധ​ത്തെ എടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

[24] “അവർ നന്നേ ആലോ​ചി​ച്ചു് കാ​ലോ​ചി​ത​മാ​യേ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ള്ളു. ദുർ​മ്മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ളിൽ അവ​രു​ടെ മന​സ്സു പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കാ​റു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.… … മി​ക്ക​വാ​റും നഗ്ന​സ്ഥി​തി​യിൽ ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളും പെൺ​കു​ട്ടി​ക​ളും നട​ക്ക​യും, അടു​ത്തു പെ​രു​മാ​റു​ക​യും ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നി​ട്ടും അവ​രു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളി​ലൊ​ന്നി​ലും യാ​തൊ​രു​ദോ​ഷ​വും കാ​ണാ​ത്ത​തു് അത്യ​ത്ഭു​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.”

[25] ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ തെ​ക്കും​ഭാ​ഗ​ക്കാ​രാ​ണെ​ന്നും വട​ക്കും​ഭാ​ഗ​ക്കാ​രാ​ണെ​ന്നും രണ്ടാ​യി തി​രി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. മാർ​ത്തോ​മ​യു​ടെ പ്ര​ഥ​മ​ഭാ​ര്യ​യി​ലു​ണ്ടായ സന്താ​ന​ങ്ങ​ളാ​യ​തി​നാൽ, തങ്ങൾ​ക്കു് ഔൽ​കൃ​ഷ്ട്യം കൂ​ടു​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു തെ​ക്ക​രു​ടെ അഭി​മാ​നം. അവർ തന്നി​മി​ത്തം വട​ക്ക​രു​മാ​യി കൂ​ടി​ക്ക​ഴിക പതി​വ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഈഴവരെ ഒഴി​ച്ചാൽ അവ​രോ​ളം പരി​ശ്ര​മ​ശീ​ലം കേ​ര​ള​ത്തിൽ മറ്റാർ​ക്കു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇന്നും ആ ഗുണം അവരിൽ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലൊ. പൊ​തു​വെ അവർ ശാ​ന്ത​ശീ​ല​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്ന​ത്രെ. അവരും ആയു​ധാ​ഭ്യാ​സം ചെ​യ്യാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കച്ച​വ​ട​മാ​യി​രു​ന്നു അവ​രു​ടെ പ്ര​ധാന തൊഴിൽ. വല്ല​പ്പോ​ഴു​മ​ല്ലാ​തെ അവർ മാംസം ഭക്ഷി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

മെ​ന​സ്സി​സ്സി​ന്റെ കാ​ലം​വ​രെ നസ്രാ​ണി​ക​ളു​ടേ​യും ഹി​ന്ദു​ക്ക​ളു​ടേ​യും ആചാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു തമ്മിൽ വലിയ സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 1598-ൽ ആർ​ച്ചു​ബി​ഷ​പ്പു് മെ​ന​സ്സ​സ് ഉദ​യം​പേ​രൂർ വെ​ച്ചു വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടിയ യോ​ഗ​ത്തിൽ പല പുതിയ നി​ശ്ച​യ​ങ്ങൾ ചെ​യ്തു കാ​ണു​ന്നു.

1. ശു​ദ്ധം മാ​റി​യാൽ കു​ളി​ക്കുക, മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളെ കു​ളി​പ്പി​ക്കുക, വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു് അരി വള​ച്ചു് ദമ്പ​തി​മാ​രെ അതി​ന​ക​ത്തു് ഇരു​ത്തുക, മു​ണ്ടു മു​റി​ക്കു​മ്പോൾ അതിൽ​നി​ന്നും ഒരു നൂൽ എടു​ക്കുക, നെ​ല്ലു് അള​ക്കു​മ്പോൾ രണ്ടു് മണി നെ​ല്ലു് അതിൽ​നി​ന്നും എടു​ത്തു​വെ​യ്ക്കുക, ഈ ആചാ​ര​ങ്ങ​ളെ ഒന്നാ​മ​ത്തെ കല്പ​ന​യാൽ അദ്ദേ​ഹം വി​രോ​ധി​ച്ചു. [26]
2. പോർ​ത്തു​ഗീ​സു​കാ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കോ, താ​ണ​ജാ​തി​ക്കാർ മാ​ത്ര​മു​ള്ളി​ട​ത്തോ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കു് താ​ണ​ജാ​തി​ക്കാ​രെ തൊ​ടാ​മെ​ങ്കി​ലും, ഉയർ​ന്ന​ജാ​തി ഹി​ന്ദു​ക്കൾ തി​ങ്ങി​പ്പാർ​ക്കു​ന്ന ദി​ക്കു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളും തീ​ണ്ടൽ ആച​രി​ക്ക​ണം. [27]
3. താണ ജാ​തി​ക്കാർ തൊ​ട്ടു​പോയ കു​ള​ങ്ങ​ളേ​യും കി​ണ​റു​ക​ളേ​യും മറ്റും ശു​ദ്ധ​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ചെ​യ്തു​വ​ന്ന ക്രി​യ​ക​ളെ ഉപേ​ക്ഷി​ക്ക​ണം. [28]
4. ഓണ​ക്കാ​ല​ത്തു് നാ​യ​ന്മാ​രു​ടെ പട​ക​ളി​ക​ളിൽ പങ്കു​കൊ​ള്ള​ണം; എന്നാൽ അവ​രു​ടെ വക അടി​യ​ന്തി​ര​ങ്ങ​ളിൽ പോ​യ്ക്കൂട. [29]
5. പ്ര​സ​വ​കാ​ല​ത്തു്, പു​രു​ഷ​പ്ര​ജ​യാ​യി​രു​ന്നാൽ നാ​ല്പ​തു ദി​വ​സ​ത്തേ​യും, സ്ത്രീ​പ്ര​ജ​യാ​യി​രു​ന്നാൽ എമ്പ​തു ദി​വ​സ​ത്തേ​യും, വാ​ലാ​യ്മ ആച​രി​ക്കു​ന്ന പതിവു നിർ​ത്ത​ണം. [30] ആഭി​ചാ​രം, ലക്ഷ​ണം നോ​ക്കി ഫലം പറ​യു​ന്ന ഏർ​പ്പാ​ടു് മു​ത​ലാ​യ​വ​യെ നി​ശ്ശേ​ഷം വർ​ജ്ജി​ക്ക​ണം. ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ വഴി​വാ​ടു കഴി​ക്കുക; നാ​യ്ക്ക​ളേ​യും മറ്റും കൊ​ന്നു ബലി കൊ​ടു​ക്കുക മു​ത​ലാ​യവ ചെ​യ്യ​രു​തു്. ദേ​ഹ​ര​ക്ഷ​യ്ക്കാ​യി യന്ത്രാ​ദി​കൾ ധരി​ക്കാൻ പാ​ടി​ല്ല. [31] പണ​ത്തി​നു് ക്ര​മ​പ്പ​ലി​ശ​യേ വാ​ങ്ങി​യ്ക്കാ​വൂ. കൈ​മു​ക്കി​യോ പഴു​പ്പി​ച്ച ഇരു​മ്പു പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചോ സത്യ​പ​രീ​ക്ഷ നട​ത്ത​രു​തു്. [32] [33] പു​രു​ഷ​ന്മാർ നാ​യ​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ കാതു കു​ത്തി കടു​ക്ക​നി​ട​രു​തു്. ഈ കല്പ​ന​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ആചാ​ര​ങ്ങൾ നാ​യ​ന്മാ​രു​ടേ​തിൽ​നി​ന്നു് വ്യ​ത്യാ​സ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു കാണാം. സ്ത്രീ​കൾ മാറു മറ​ച്ചു നട​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തും ഒരു പ്ര​ത്യേക കല്പ​ന​യാ​ലാ​ണു്. ക്രി​സ്ത്യാ​നി​കൾ​ക്കു തമ്മിൽ വസ്തു​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യും മറ്റും തർ​ക്ക​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യാൽ ഇരു​പാ​ട്ടു​കാ​രു​ടേ​യും വാദം കേ​ട്ടു്, തീർ​ച്ച​ചെ​യ്തു​വ​ന്ന​തു് ആർ​ച്ചു​ഡീ​ക്ക​നും മെ​ത്രാ​നും കൂ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അപ​രാ​ധി​ക​ളെ ശി​ക്ഷി​ക്കാ​നു​ള്ള അധി​കാ​രം രാ​ജാ​വി​ന്നേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ആയു​ധാ​ഭ്യാ​സ​വും അവ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു നട​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. [34]

ഈഴവർ ഉൽ​കൃ​ഷ്ട​കു​ല​ജാ​ത​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് വട​ക്കൻ പാ​ട്ടു​ക​ളിൽ നി​ന്നും ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. എന്നാൽ പട​ച്ചേ​വു​കം ചെ​യ്തു് ചേ​കോ​സ്ഥാ​നം വാ​ങ്ങീ​ട്ടു​ള്ള​വർ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു അക്കാ​ല​ത്തു പ്രാ​ധാ​ന്യം. അവർ​ക്കു കള​രി​ക​ളും സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ളും രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ നൽ​കി​യി​രു​ന്നു. നാ​ടു​വാ​ഴി​കൾ​ക്കും നാ​യർ​പ്ര​ഭു​ക്കൾ​ക്കും വസ്തു​തർ​ക്ക​മോ മറ്റോ ഉണ്ടാ​യാൽ അവർ​ക്കു വേ​ണ്ടി അങ്കം പൊ​രു​തു​ന്ന​തു് ചേ​കോ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അസ്ത്ര​വി​ദ്യാ​ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രായ ചേ​കോ​ന്മാ​രെ ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ​പോ​ലും ബഹു​മാ​നി​ച്ചു വന്നു. മിക്ക നാ​ടു​വാ​ഴി​കൾ​ക്കും ചേ​കോ​പ്പട കൂടി ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി കാ​ണു​ന്നു.