വൃ​ത്താ​ന്ത​പ​ത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു വർ​ത്ത​മാ​ന​ങ്ങൾ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു് അറി​യി​ക്കു​ന്ന ‘റി​പ്പോർ​ട്ടർ’ എന്ന വൃ​ത്താ​ന്ത​നി​വേ​ദ​കൻ തു​ട​ങ്ങി, ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ നോ​ക്കി പ്ര​സാ​ധ​നം ചെ​യ്തു പത്ര​ത്തി​ന്റെ നയ​ത്തെ പരി​പാ​ലി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്ന പത്രാ​ധി​പൻ​വ​രെ, പലേ ജോ​ലി​ക്കാ​രും, ‘അന​ധ്യാ​യം’ കൂ​ടാ​തെ പല പ്ര​കാ​ര​ത്തി​ലും പല തര​ത്തി​ലും ക്ലേ​ശ​ങ്ങൾ സഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്നു തക്ക​വ​ണ്ണം അവർ​ക്കു പതി​ഫ​ലം ലഭി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നു വന്നാ​ലും, അവ​രു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കൊ​പ്പം രസ​ക​ര​മാ​യി മറ്റു വല്ല പണി​യും ഉണ്ടോ എന്നു സം​ശ​യ​മാ​ണു്. ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ ഗതി​ഭേ​ദ​ങ്ങ​ളെ ഉട​നു​ടൻ അറി​വാ​നും, പലേ ആളു​ക​ളു​മാ​യി പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​വാ​നും, പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​നു​ള്ളെ​ട​ത്തോ​ളം സൗ​ക​ര്യം മറ്റൊ​രാൾ​ക്കി​ല്ല​ത​ന്നെ. മദ്യ​പി​ച്ചു നി​ര​ത്തിൽ കട​ന്നു ‘ലഹ​ള​വ​യ്ക്കു​ന്ന’ ‘വി​കൃ​തി’കളുടെ ‘പേ​ക്കൂ​ത്തു​കൾ’ കണ്ടു അതിൽ​നി​ന്നു വല്ല ‘വർ​ത്ത​മാന’വും ഉണ്ടാ​ക്കാൻ കഴി​യു​മോ എന്നു മന​സ്സു ‘ചു​ഴി​യു​ന്ന’ വൃ​ത്താ​ന്ത​നി​വേ​ദ​ക​നു്, ലോ​ക​സ്വ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളേ​യും പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ വി​കൃ​തി​ക​ളെ​യും അഭി​മു​ഖ​മാ​യി കാ​ണ്മാൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്നൊ​പ്പം, ലേ​ഖ​ക​ന്മാ​രു​ടെ വർ​ത്ത​മാ​ന​ക്ക​ത്തു​ക​ളെ​യും വി​മർ​ശ​ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളെ​യും മു​ഖ​പ്ര​സം​ഗ​മെ​ഴു​ത്തു​കാ​രു​ടെ ഉപ​ന്യാ​സ​ങ്ങ​ളെ​യും പരി​ശോ​ധി​ച്ചു് ഓരോരോ ആളു​ക​ളു​ടെ മനോ​ധർ​മ്മ​ങ്ങ​ളെ സാ​ര​നിർ​ണ്ണ​യം ചെ​യ്യു​ന്ന പത്രാ​ധി​പ​ന്മാർ​ക്കു ലോ​ക​ത്തെ മു​ഖ​ത്തോ​ടു​മു​ഖം കാ​ണ്മാൻ സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നി​രു​ന്നാ​ലും, അവർ​ക്കാർ​ക്കും എന്നും ഒരേ കാ​ര്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി തന്നെ ചി​ന്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു മു​ഷി​യേ​ണ്ട​താ​യി​ട്ടി​ല്ലാ. ഓരോ മണി​ക്കൂ​റി​ലും പുതിയ പുതിയ സം​ഗ​തി​കൾ അവ​രു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യ്ക്കു വി​ഷ​യ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു, ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്നു് എപ്പോ​ഴും പു​തു​മ​യും, അനു​ഭ​വ​യോ​ഗ്യ​ത​യും തോ​ന്നു​ന്ന​താ​ണു്. എന്നാൽ, ഈ തൊ​ഴി​ലു​കൾ നട​ത്തു​ന്ന ഇവർ​ക്കു്, ആരം​ഭ​ത്തിൽ വി​ശാ​ല​മായ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം വല്ല​തും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടാ​ണോ, ലോ​ക​ത്തെ ഒക്കെ ഗ്ര​ഹി​പ്പാൻ​ത​ക്ക സാ​മർ​ത്ഥ്യം ഇവർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തു്? നി​ശ്ച​യ​മാ​യും പത്ര​പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ കീർ​ത്തി​നേ​ടീ​ട്ടു​ള്ള​വ​രിൽ അനേകം പേർ, ഉന്ന​ത​മായ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം സി​ദ്ധി​ച്ച​വർ ആയി​രു​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. ഈ തൊ​ഴി​ലിൽ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​വാൻ കട​ക്കു​ന്ന പലേ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാർ​ക്കും ഈ തൊ​ഴി​ലിൽ​ത​ന്നെ​യാ​ണു് വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​മാർ​ഗ്ഗ​മാ​യും തീ​രു​ന്ന​തു്. എന്നി​രു​ന്നാ​ലും, പത്ര​പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ കട​ക്കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പു് ഏതാ​നും ചില വി​ശേ​ഷ​യോ​ഗ്യ​ത​കൾ ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തും ആവ​ശ്യ​മാ​ണു്; ആ വക യോ​ഗ്യ​ത​കൾ ഇല്ലാ​തെ കട​ക്കു​ന്ന യാ​തൊ​രു​വ​നും തൊ​ഴി​ലിൽ ജയം കി​ട്ടു​ക​യി​ല്ല.

യോ​ഗ്യ​ത​കൾ എന്താ​യി​രി​ക്കാം? ഏതാൻ മാ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു​മു​മ്പു്, ഒരു മല​യാ​ള​പ​ത്ര​ത്തിൽ ഇപ്ര​കാ​രം ഒരു പര​സ്യം കണ്ടി​രു​ന്നു: “ആവ​ശ്യ​മു​ണ്ടു്—ആഴ്ച​യി​ലൊ​ന്നു വീതം പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​വാൻ നി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് മലയാള വർ​ത്ത​മാന പത്ര​ത്തി​ന്റെ പത്രാ​ധി​പ​ത്യം വഹി​ക്കാൻ യോ​ഗ്യ​ത​യു​ള്ള ബി. ഏ. ബി​രു​ധ​ധാ​രി​യായ ഒരാളെ ആവ​ശ്യ​മു​ണ്ടു്. മന​സ്സു​ള്ള​വർ യോ​ഗ്യത പ്ര​തി​ഫ​ലം മു​ത​ലാ​യവ വി​വ​രി​ച്ചി​ട്ടു അടു​ത്ത മേ​ട​മാ​സം 30-ആം തീ​യ​തി​ക്കു​ള്ളിൽ ഞങ്ങ​ളെ അറി​യി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് അപേ​ക്ഷ… ” ഇങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു പര​സ്യം ചെ​യ്തി​രു​ന്ന​തു്. യോ​ഗ്യ​ത​യു​ള്ള ‘ബി. ഏ. ബി​രു​ദ​ധാ​രി’ എന്ന വാ​ച​ക​ത്താൽ, ഒരു പത്രാ​ധി​പർ​ക്കു വേ​ണ്ട​തായ യോ​ഗ്യത എന്താ​ണെ​ന്നു പര​സ്യ​ത്തി​ന്റെ കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കൊ​പ്പം​ത​ന്നെ പൊ​തു​വിൽ ഏവരും ധരി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി അർ​ത്ഥം ദ്യോ​തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്; എന്നാൽ ‘യോ​ഗ്യത… മു​ത​ലാ​യവ വി​വ​രി​ക്ക​ണം’ എന്നു് കൂടി ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന പിൻ വാ​ച​ക​ത്താൽ, മേ​ല്പ​ടി അർ​ത്ഥ​ത്തി​ന്നു മാർ​ഗ്ഗം ഇല്ലെ​ന്നും തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ടു്. വി​ശേ​ഷി​ച്ചും, ‘ബി. ഏ. ബി​രു​ദ​ധാ​രി’യായ ആൾ വേണം അപേ​ക്ഷ​യെ സാ​ധി​പ്പാൻ എന്നു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് ഈ പത്രാ​ധി​പ​ത്യ​പ്പ​ണി​ക്കും ബി. ഏ. ബി​രു​ദ​ത്തി​നും തമ്മിൽ എന്തോ ചേർ​ച്ച​യോ ചാർ​ച്ച​യോ ഉണ്ടെ​ന്നു​കൂ​ടി വി​ചാ​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു. പക്ഷേ, ബി. ഏ. ബി​രു​ദ​കാ​ര്യം ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തു് അപേ​ക്ഷ​ക​ന്മാ​രു​ടെ എണ്ണ​ത്തെ ചു​രു​ക്കു​വാ​നും പത്ര​ന​ട​പ്പി​നു യോ​ഗ്യ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യി വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ‘മു​റി​ക്കു​ന്ത’ക്കാ​രാ​യി നട​ക്കു​ന്ന​വർ ആരും ചാടി വരാ​തി​രി​പ്പാ​നും വേ​ണ്ടി ചെയ്ത മുൻ​ക​രു​ത​ലാ​യി​രി​ക്കാം. ഏതാ​യാ​ലും, പത്രാ​ധി​പ​ത്യ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കു്, ബി. ഏ. ബി​രു​ദം അപ​രി​ത്യാ​ജ്യ​മായ യോ​ഗ്യ​താം​ശ​മ​ല്ല; അവ​ശ്യ​മായ യോ​ഗ്യ​ത​കൾ ഒരു​വ​ന്നു പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തൊ​ഴി​ലിൽ സി​ദ്ധി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള പരി​ശീ​ല​ന​ത്തെ ആശ്ര​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു. ഇവ എന്താ​ണു്?

ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് പത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു പ്ര​വൃ​ത്തി​യെ​ടു​പ്പാ​നാ​ണു് ഒരു​വ​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശ​മെ​ങ്കിൽ, ഇക്കാ​ല​ത്തു്, അവ​ന്നു അവ​ശ്യ​മാ​യും മു​ഖ്യ​മാ​യും വേണ്ട യോ​ഗ്യത, “ഷാർ​ട്ടു​ഹാൻ​ഡ്” എന്നു പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു്, അല്ലെ​ങ്കിൽ സൂ​ത്ര​ലി​പി, അഭ്യ​സി​ച്ചി​രി​ക്കേ​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണു്. വൃ​ത്താ​ന്ത​നി​വേ​ദ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന പണി​യിൽ, ഈ യോ​ഗ്യത ഇല്ലാ​ത്ത യാ​തൊ​രാ​ക്കും ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ കാ​ല​ത്തു ‘തേ​റി​പ്പോ​വാൻ’ സാ​ധ്യ​മ​ല്ല. ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്ത​റി​യാ​ത്ത​വ​രെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് പത്ര​ങ്ങ​ളിൽ ‘റി​പ്പോർ​ട്ടർ’മാ​രാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ‘മു​ട്ടി​യ​പ​ക്ഷ’ത്തിൽ ആയി​രി​ക്കും. നി​ത്യ​വും നട​ക്കു​ന്ന എത്ര​യോ മഹാ​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നട​പ​ടി​വി​വ​ര​ങ്ങ​ളെ പത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് എഴുതി അറി​യി​ക്കേ​ണ്ട റി​പ്പോർ​ട്ടർ​മാർ​ക്കു്, ആ യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഓരോ​രു​ത്തർ പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തൊ​ക്കെ കു​റി​ച്ചെ​ടു​പ്പാൻ ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്ത​ല്ലാ​തെ എളു​പ്പ​മായ വഴി വേറെ ഏതാ​ണു​ള്ള​തു്? പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ തൽ​കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ എഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു വാ​യി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​യി​രു​ന്നാൽ, ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തി​ന്റെ ആവ​ശ്യം നേ​രി​ടു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നു വരാം, സാ​ധാ​രണ കൈ​യെ​ഴു​ത്തിൽ അവയെ പകർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടാൽ മതി​യാ​കു​മ​ല്ലോ. എന്നാൽ, യോ​ഗാ​വ​സ​ര​ങ്ങ​ളിൽ സമ​യോ​ചി​ത​മാ​യി ഓരോ സം​ഗ​തി​ക​ളെ വാചാ പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​മ്പോൾ അതിനെ കൈ​യെ​ഴു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു പിൻ​തു​ട​രാൻ സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ല​ത​ന്നെ; വി​ശേ​ഷി​ച്ചും, മി​നി​ട്ടി​നു് ഒരു നൂ​റ്റി​നു​മേൽ, എന്ന​ല്ല, ചി​ല​രു​ടെ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ഇരു​ന്നൂ​റ്റ​ധി​കം കൂ​ടി​യും, വാ​ക്കു​കൾ പ്ര​സം​ഗി​പ്പാൻ സാ​മർ​ത്ഥ്യ​മു​ള്ള വാ​ഗ്മി​ക​ളു​ടെ പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളെ സാ​ധാ​രണ കൈ​യെ​ഴു​ത്തിൽ കു​റി​ച്ചെ​ടു​പ്പാൻ എങ്ങ​നെ സാ​ധി​ക്കും? ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തിൽ നൈ​പു​ണ്യം നേ​ടീ​ട്ടു​ള്ള​വർ​ക്കു​കൂ​ടി, ഇതു് ചി​ല​പ്പോൾ പ്ര​യാ​സ​മാ​യി കണ്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. പ്ര​ഖ്യാ​ത​ന്മാ​രായ വാ​ഗ്മി​കൾ ചെ​യ്യു​ന്ന ആക​സ്മിക പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളെ പത്ര​ങ്ങ​ളിൽ വാ​യി​പ്പാൻ മാ​ത്രം സാ​ധി​ക്കു​ന്ന ദൂ​ര​സ്ഥ​ന്മാ​രായ വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​ടെ ആകാം​ക്ഷ​യെ നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട കടമ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​ന്മാർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ആ പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളെ അന്വാ​ഖ്യാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു് ‘റി​പ്പോർ​ട്ടർ’ക്കു് ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു​കൂ​ടാ​തെ കഴി​ക​യി​ല്ല​ത​ന്നെ. എന്നാൽ ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു​ശീ​ലം ആർ​ക്കും സുലഭം ആണെ​ന്നി​രു​ന്നാ​ലും റി​പ്പോർ​ട്ടർ​ക്കു് സാ​മാ​ന്യ​മായ അഭ്യാ​സം പോരാ. മി​നി​ട്ടി​നു് അറു​പ​തു വാ​ക്കു​കൾ വീതം കു​റി​ച്ചെ​ടു​പ്പാൻ സാ​മാ​ന്യ​ക്കാർ​ക്കൊ​ക്കെ കഴി​യും; നൂറോ നൂ​റ്റി​രു​പ​തോ വാ​ക്കു​കൾ എഴു​തി​യെ​ടു​പ്പാൻ അതു എളു​പ്പ​മ​ല്ല. സാ​മാ​ന്യ​ക്കാർ പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന വാ​ഗ്വോ​ഗ​മാ​നം നോ​ക്കി​യാൽ മി​നി​ട്ടി​നു് നൂ​റു​നൂ​റ്റി​രു​പ​തു വാ​ക്കു​കൾ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കും; ചില വാ​ഗ്മി​കൾ ഇരു​നൂ​റു വാ​ക്കു​കൾ​വ​രെ എത്തും. ഇരു​നൂ​റ്റി​പ​തി​മൂ​ന്നു വാ​ക്കു​കൾ ഒരു മി​നി​ട്ടിൽ പ്ര​സം​ഗി​പ്പാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള വാ​ഗ്മി​ക​ളും, അവയെ അതേ​സ​മ​യം ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തിൽ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്തു് ഒപ്പം എത്തു​വാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു​കാ​രും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. പക്ഷേ, ഇതു് ഒരു വ്യ​ത്യ​സ്ത സം​ഗ​തി​യാ​വാം. എന്നാ​ലും, സാ​ധാ​രണ ഒരു സമർ​ത്ഥ​നായ റി​പ്പോർ​ട്ടർ​ക്കു് മി​നി​ട്ടി​നു് നൂ​റ്റി അമ്പ​തു വാ​ക്കു​കൾ വിതം എഴു​തി​യെ​ടു​പ്പാൻ കഴി​വു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം. ഈ യോ​ഗ്യ​ത​യെ​ക്ക​രു​തി​മാ​ത്രം, ചില പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​ന്മാർ മറ്റു വി​ദ്യ​ഭ്യാസ യോ​ഗ്യ​ത​കൾ ഇല്ലാ​ത്ത​വ​രെ​ക്കൂ​ടി, ഈ തൊ​ഴി​ലിൽ കട​ത്തി​വി​ട്ടു​പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ചി​ല​പ്പോൾ, ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തിൽ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്ത സം​ഗ​തി​ക​ളെ ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചു പത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു് ലേ​ഖ​ന​ങ്ങൾ എഴു​തു​വാൻ തക്ക പ്രാ​പ്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു് ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്ത​റി​വി​ല്ലാ​ത്ത ‘റി​പ്പോർ​ട്ടർ’മാർ​ക്കു ഉപ​കാ​ര​മു​ണ്ടാ​യേ​ക്കും. ഏതൊ​ന്നാ​യാ​ലും, റി​പ്പോർ​ട്ടർ​മാർ ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്ത​ഭ്യ​സി​ച്ചി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു് അത്യ​ന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് ഇപ്പോൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​ന്മാർ ഗണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തി​നെ​പ്പ​റ്റി ഇപ്പോൾ പറ​ഞ്ഞ​തൊ​ക്കെ, ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ വി​ഷ​യീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടാ​ണു്. മല​യാ​ള​ത്തിൽ ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു നട​പ്പി​ലാ​യി​ട്ടി​ല്ലാ: ‘മലയാള സൂ​ത്ര​ലി​പി’ എന്ന പേരിൽ ഒരു ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു​സ​മ്പ്ര​ദാ​യം ഈയിടെ ഒരു ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തിൽ വ്യ​വ​സ്ഥ​പ്പെ​ടു​ത്തി കണ്ടി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, പ്ര​ചാ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. മല​യാ​ള​ത്തിൽ പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളെ ഉടനടി കു​റി​ച്ചെ​ടു​പ്പാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​മാ​റു്, മല​യാ​ള​പ​ത്ര​ങ്ങൾ സ്വ​ന്തം വൃ​ത്താ​ന്ത​നി​വേ​ദ​ക​ന്മാ​രെ അതി​ലേ​ക്കു് ഉത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്; മല​യാ​ള​പ​ത്ര​വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കു് അങ്ങ​നെ​യു​ള്ള പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളെ തൽ​കർ​ത്താ​വി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ തന്നെ വാ​യി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​തി​നു് കൗ​തു​ക​മി​ല്ലാ​ഞ്ഞി​ട്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ സം​ഗ​തി​യി​ല്ല. മല​യാ​ള​പ​ത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തൊ​ഴിൽ അതി​നു​ത​ക്ക​വ​ണ്ണം പരി​ഷ്ക്കാ​ര​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​യ്ക​യാ​ലാ​യി​രി​ക്കാം. അവ​സ​രം​പോ​ലെ കി​ട്ടു​ന്ന വർ​ത്ത​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ, ത്യാ​ജ്യ​ഗ്രാ​ഹ്യ​വി​വേ​ച​നം ചെ​യ്യാ​തെ എഴു​തി​ക്കൂ​ട്ടി വർ​ത്ത​മാ​ന​ക്ക​ത്തു​കൾ ഉണ്ടാ​ക്കി അയ​ച്ചു തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ന്ന ലേ​ഖ​കൻ​മാ​രും, പണം കൊ​ടു​ത്തു റി​പ്പോർ​ട്ടർ​മാ​രെ നി​യ​മി​പ്പാൻ തക്ക ധന​ശ​ക്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത പത്ര​ങ്ങ​ളും, മല​യാ​ള​സൂ​ത്ര​ലി​പി​യു​ടെ പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​നു സഹാ​യ​മാ​യി​രി​പ്പാൻ ഇട​യു​ണ്ടെ​ന്നു് തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല. എന്നാ​ലും മല​യാ​ള​പ​ത്ര​ങ്ങൾ മല​യാ​ള​സൂ​ത്ര​ലി​പി അഭ്യ​സി​ച്ച വൃ​ത്താ​ന്ത​നി​വേ​ദ​ക​ന്മാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു അല​ങ്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു ഒരു കാലം ഉണ്ടാ​കു​മെ​ന്നു ആശി​ക്കാം. ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു സമ്പ്ര​ദാ​യം ഏർ​പ്പെ​ടു​ത്തും മു​മ്പു്, ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് പത്ര​ങ്ങ​ളിൽ വാ​ചാ​പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളെ അന്വാ​ഖ്യാ​നം ചെ​യ്തി​രു​ന്ന​തു് ഏതു പ്ര​കാ​ര​മോ, അതേ​പ്ര​കാ​രം തന്നെ​യാ​കു​ന്നു മല​യാ​ള​ത്തി​ലും ഇപ്പോൾ നട​ത്തി​വ​രു​ന്ന​തു് എന്നു സമാ​ധാ​ന​പ്പെ​ടാം. ധാ​ര​ണാ​ശ​ക്തി, ഗദ്യ​ര​ച​നാ​നൈ​പു​ണ്യം എന്ന രണ്ടും ആകു​ന്നു, മല​യാ​ള​ത്തിൽ, പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളെ അന്വാ​ഖ്യാ​നം ചെ​യ്യാൻ ഇപ്പോൾ ഏകാ​ശ്ര​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. എന്നാൽ ഈ സമ്പ്ര​ദാ​യ​ത്തി​നു് ഒരു ന്യൂ​ന​ത​യു​ണ്ടു്. പ്ര​വ​ക്താ​ക്ക​ളു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളെ പത്ര​മു​ഖേന നേ​രി​ട്ടു് കേൾ​ക്കു​വാൻ വാ​യ​ക്കാർ​ക്കു കഴി​യു​ന്നി​ല്ല, എന്ന ഈ ന്യൂ​നത അഗ​ണ്യ​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. ചി​ല​പ്പോൾ റി​പ്പോർ​ട്ടർ​മാ​രു​ടെ അബ​ദ്ധ​ധാ​രണ നി​മി​ത്തം പ്ര​സം​ഗ​കർ​ത്താ​വി​ന്റെ ആശ​യ​ങ്ങ​ളെ പത്ര​വാ​യ​ന​ക്കാർ ഒന്നി​നൊ​ന്നാ​യി ഗ്ര​ഹി​ക്കേ​ണ്ടി വന്നു എന്നും വരാം.

ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു സമ്പ്ര​ദാ​യം അഭ്യ​സി​ച്ചു നി​പു​ണ​നാ​യി​രു​ന്നാ​ലും അതു​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം യോ​ഗ്യത തി​ക​യു​ക​യി​ല്ല പത്ര​ക്കാ​ര​ന്റെ കൃ​ത്യം, അന്യ​ന്മാ​രു​ടെ വി​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും വാ​ക്കു​ക​ളെ​യും ചേ​ഷ്ട​ക​ളെ​യും യഥാ​യ​ഥം പത്ര​വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കു മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണു്. ഈ സ്ഥി​തി​ക്കു്, അവ​ന്നു് പലേ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളി​ലും കു​റേ​ശ്ശെ അറി​വു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് പ്ര​യോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും. അവനു് ഒരു വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും അഗാ​ധ​ജ്ഞാ​നം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കേ​ണ്ട ആവ​ശ്യ​മി​ല്ലാ: എങ്കി​ലും ഒന്നി​ലും അജ്ഞ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തും വി​ഹി​ത​മ​ല്ല. പ്ര​ദി​പാ​ദ്യ​വി​ഷ​യ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന ഏതൊ​രാ​ളെ​യും, ഏതൊ​രു​സം​ഗ​തി​യേ​യും, ഈഷൽ വ്യ​ത്യാ​സം കൂ​ടാ​തെ ഗ്ര​ഹി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു് പത്ര​ക്കാ​ര​ന്നു് പ്രാ​പ്തി​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം.

ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു സമ്പ്ര​ദാ​യ​പ്ര​കാ​ര​മാ​ക​ട്ടെ, ഓർ​മ്മ​ശ​ക്തി കൊ​ണ്ടാ​ക​ട്ടെ, ഏതു സം​ഗ​തി​യെ​പ്പ​റ്റി​യും വി​വ​ര​ങ്ങൾ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്താൽ, പി​ന്നെ വേ​ണ്ട​തു്, അവയെ വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കാ​യി പത്ര​ത്തിൽ ‘വി​ള​മ്പു’ന്ന​തി​നു തക്ക​വി​ധം ‘പാക’പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​ണു്. ഇതി​ന്നു് എന്തു യോ​ഗ്യ​ത​യാ​ണു് വേ​ണ്ട​തു്? ഇതു സം​ബ​ന്ധ​മായ പാ​ക​ശാ​സ്ത്ര​ത്തിൽ ലേ​ഖ​ക​ന്മാർ പഠി​ച്ചി​രി​ക്കേ​ണ്ട പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങൾ ഏറെ​യി​ല്ല. ഏതു ഭാ​ഷ​യിൽ ലേ​ഖ​ന​ങ്ങൾ എഴു​തു​ന്നു​വോ, ആ ഭാഷയെ നല്ല ചാ​തു​ര്യ​ത്തോ​ടെ എഴുതി ഫലി​പ്പി​ക്കാൻ പ്രാ​പ്തി ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം. ഭാ​ഷാ​വ്യാ​ക​ര​ണ​വി​ധി​ക​ളെ ലം​ഘി​ക്കാ​ത്ത പ്ര​കാ​ര​ത്തിൽ വേണം എഴു​തു​വാൻ; കർ​ത്താ​വു​ള്ള​പ്പോൾ ക്രിയ ഇല്ലാ​തെ​യോ ക്രി​യ​ക​ളെ​യും നാ​മ​ങ്ങ​ളെ​യും തമ്മിൽ സമു​ച്ച​യി​പ്പി​ച്ചോ, പൂർ​ണ്ണ​വി​രാ​മം വേ​ണ്ടെ​ട​ത്തു് അല്പ​വി​രാ​മം മാ​ത്രം ചെ​യ്തി​ട്ടോ, താൻ എഴു​തു​ന്ന​തി​ന്റെ അർ​ത്ഥം എന്തെ​ന്നു് വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​നു ഗ്ര​ഹി​പ്പാൻ സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധ​ത്തി​ലു​ള്ള വാ​ച​ക​ങ്ങൾ എഴു​തി​യി​രു​ന്നാൽ, അതു​കൊ​ണ്ടു് ഉപ​ദ്ര​വ​മു​ണ്ടാ​ക​യ​ല്ലാ​തെ, ഉപ​കാ​ര​മു​ണ്ടാ​ക​യി​ല്ല. എഴു​തു​ന്ന ആളുടെ ആശ​യ​ങ്ങ​ളെ സു​ഗ​മ​മാ​യ​ഭാ​ഷ​യിൽ പകർ​ത്ത​ണം: സാ​ധാ​രണ സം​ഭാ​ഷ​ണ​രീ​തി​യി​ലു​ള്ള ഭാ​ഷ​യിൽ ചെറിയ വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളാ​യി എഴു​തു​ന്ന​തു ഉത്ത​മം. എല്ലാ സം​ഗ​തി​ക​ളെ​യും അസ​ന്ദി​ഗ്ധാർ​ത്ഥ​മാ​യും, പ്ര​ക്ര​മ​ഭം​ഗം കൂ​ടാ​തെ​യും, ഉചിത പദ​ങ്ങ​ളെ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചും, വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണം. ലേ​ഖ​ന​മെ​ഴു​തു​ന്ന​വർ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ശ്രേ​ഷ്ഠ​ന്മാ​രാ​ണെ​ന്ന ഖ്യാ​ദി​യെ സമ്പാ​ദി​ക്ക​ത്ത​ക്ക ഗദ്യ​ര​ച​നാ​നൈ​പു​ണ്യം സി​ദ്ധി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വർ ആയി​രു​ന്നി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ഗദ്യ​ര​ച​ന​യു​ടെ പ്രാ​ഥ​മി​ക​ത​ത്വ​ങ്ങ​ളെ അറി​ഞ്ഞു് അതി​ന്മ​ണ്ണം സു​ബ​ദ്ധ​മായ രീ​തി​യിൽ എഴു​തു​വാൻ കഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​ണം. ഈ യോ​ഗ്യത, മല​യാ​ള​പ​ത്ര ലേ​ഖ​ക​ന്മാർ​ക്കു വി​ശേ​ഷി​ച്ചും ആവ​ശ്യ​മാ​ണു്. ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ​ത​ന്നെ​യും, ഒരു റി​പ്പോർ​ട്ടർ​ക്കു എല്ലാ സമ​യ​വും ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു മാ​ത്രം​കൊ​ണ്ടു തന്റെ പ്ര​വൃ​ത്തി കഴി​ഞ്ഞു​പോ​ക​യി​ല്ല. പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ തൽ​കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ​ത​ന്നെ ആഖ്യാ​നം ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നു് നിർ​ബ​ന്ധ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നാൽ റി​പ്പോർ​ട്ടർ​ക്കു്, തന്റെ വക​യാ​യി എഴു​തി​ച്ചേർ​ക്കേ​ണ്ട മു​ഖ​വു​ര​യോ ഉപ​സം​ഹാര വാ​ച​ക​മോ എഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടു്, ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തി​നെ സാ​ധാ​രണ കൈ​യെ​ഴു​ത്തിൽ പകർ​ത്തു​ക​മാ​ത്രം ചെ​യ്താൽ മതി​യാ​കും. മറ്റു​പ്ര​കാ​ര​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ, റി​പ്പോർ​ട്ടർ​ക്കു എല്ലാ സം​ഗ​തി​ക​ളും സ്വ​ന്തം വാ​ച​ക​ത്തിൽ എഴു​തേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കും. അന്യ​ന്മാ​രു​ടെ പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളും, യു​ക്തി​ക​ളും മറ്റു​മൊ​ക്കെ, റി​പ്പോർ​ട്ടർ വഴി​യാ​യി​ട്ടാ​ണു് വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കു ലഭി​ക്കേ​ണ്ട​തു്. ഭാഷ വശ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത, അതാ​വി​തു, വാ​ക്കു​ക​ളും, വാ​ച​ക​ങ്ങ​ളും എല്ലാം തന്റെ കൈ​ക്കൽ വഴ​ങ്ങീ​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത, ഒരു റി​പ്പോർ​ട്ടർ ആയി​രു​ന്നാൽ, അവർ എഴു​തു​ന്ന​തൊ​ക്കെ ശരി​യാ​യി​ട്ടു​ത​ന്നെ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നു ഉറ​പ്പു​പ​റ​വാൻ കഴി​യു​ക​യി​ല്ല. അവ​ന്റെ റി​പ്പോർ​ട്ടു​ക​ളെ​പ​റ്റി വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കു വി​ശ്വാ​സ​വും ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​യി​ല്ല. അവ​നാ​ണു് വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ അതാതു വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് വഴി​കാ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തു്. വഴി​കാ​ട്ടു​ന്ന​തു അവ​ന്റെ വാ​ക്കു​കൾ​കൊ​ണ്ടും വാ​ച​ക​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടു​മാ​ണു്. അതാതു വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളി​ലെ ഊടു വഴി​ക​ളിൽ അവരെ ദി​ക്ഭ്ര​മം കൂ​ടാ​തെ നട​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​വാൻ അവ​ന്നു ഒരേ ആശ്ര​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് അവ​ന്റെ വാ​ച​ക​ങ്ങ​ളും വാ​ക്കു​ക​ളു​മാ​ക​യാൽ, അവ​ന്നു്, സ്വ​ഭാ​ഷ​യിൽ ഗദ്യ​ര​ച​നാ​നൈ​പു​ണ്യം എത്ര​ത്തോ​ളം ആവ​ശ്യ​മാ​ണെ​ന്നു് സി​ദ്ധ​മാ​കു​ന്നു.

ഇതി​ന്നും​പു​റ​മെ, പത്ര​പ്ര​വൃ​ത്തി സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ അവ​ന്നു നല്ല​വ​ണ്ണം വ്യ​ക്ത​മാ​യും ശീ​ഘ്ര​മാ​യും എഴു​തു​വാ​നും വശ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണു്. കൈ​യെ​ഴു​ത്തു വ്യ​ക്ത​മ​ല്ലാ​തി​രു​ന്നാൽ. അതു വാ​യി​ച്ചു നോ​ക്കി ശോധനം ചെ​യ്യേ​ണ്ട പത്രാ​ധി​പ​രും, അച്ചു​നി​ര​ത്തേ​ണ്ട അച്ചു​കൂ​ട​പ്പ​ണി​ക്കാ​രും സങ്ക​ട​പ്പെ​ടും; ഒന്നി​നൊ​ന്നു് അച്ച​ടി​ച്ചു പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ക്കാൻ സം​ഗ​തി​യാ​വു​ക​യും ചെ​യ്യും. ചി​ല​പ്പോൾ തനി​ക്കു​ത​ന്നെ​യും ക്ലേ​ശ​കാ​ര​ണ​മാ​യി​ത്തീ​രും; താൻ എഴു​തി​വ​യ്ക്കു​ന്ന ഓർ​മ്മ​ക്കു​റി​പ്പു​കൾ എന്താ​ണെ​ന്നു ശരി​യാ​യി ഗ്ര​ഹി​പ്പാൻ കഴി​യാ​തെ​യാ​യേ​ക്കും ശീ​ഘ്രം എഴു​തു​വാൻ കഴി​യാ​തി​രു​ന്നാൽ, തന്റെ പ്ര​വൃ​ത്തി മു​ന്നോ​ട്ടു നീ​ങ്ങു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന​വ​ണ്ണം മന്ദ​ഗ​തി​യാ​യി​ത്തീ​രും; ഈ മന്ദ​ത​യിൽ ചില സം​ഗ​തി​കൾ തന്റെ ശ്ര​ദ്ധ​യ്ക്കു വി​ഷ​യീ​ഭ​വി​ക്കാ​തെ പോ​യെ​ന്നും വരാം. ഏതാ​യാ​ലും ഉട​നു​ടൻ കഴി​യേ​ണ്ടവ ഉട​നു​ടൻ കഴി​യാ​തെ​യും, അന്ന​ന്നു് എഴുതി അയ​ക്കേ​ണ്ടവ അന്ന​ന്നു് തയ്യാ​റാ​കാ​തെ​യും ഏറെ​ക്കു​റെ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടാ​നി​ട​യാ​കും.

സ്വ​ഭാ​ഷ​യിൽ സു​ഗ​മ​മാ​യ​വി​ധം ലേ​ഖ​ന​മെ​ഴു​താൻ കഴി​യു​മെ​ങ്കിൽ പി​ന്നെ, അവ​ശ്യം വേ​ണ്ട​തായ മറ്റൊ​രു യോ​ഗ്യത ഇത​ര​ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ പഠി​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​യാ​കു​ന്നു. മല​യാ​ള​പ​ത്ര​ക്കാ​ര​നു് ഒഴി​ച്ചു​വെ​ക്കാൻ പാ​ടി​ല്ലാ​ത്ത ഇത​ര​ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ മു​ഖ്യ​മാ​യവ ഇം​ഗ്ലീ​ഷും സം​സ്കൃ​ത​വും ആണു്; തമിഴ് കൂടെ ഇക്കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ചേർ​ക്കു​ന്ന​തും അവി​ഹി​ത​മ​ല്ല. പ്ര​സം​ഗ​സ​ഭ​ക​ളി​ലും, യോ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലും പോയി നട​പ​ടി​കൾ​ക്കു ‘റി​പ്പോർ​ട്ട്’ എഴു​തു​വാൻ ഉദ്യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന ഒരുവൻ ഇക്കാ​ല​ത്തു്, മേ​ല്പ​ടി ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ അല്പ​സ്വ​ല്പ​മെ​ങ്കി​ലും പരി​ച​യം കൂ​ടാ​തെ​യി​രി​ക്ക​രു​തു്. പ്ര​സം​ഗം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, ചിലർ ഇട​യ്ക്കി​ടെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നോ, സം​സ്കൃ​ത​കൃ​തി​ക​ളിൽ നി​ന്നോ തമിഴ് പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നോ, പഴ​മൊ​ഴി​ക​ളും സാ​രോ​ക്തി​ക​ളും, പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളും എടു​ത്തു​പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. ഇവയെ ശരി​യാ​യി ഗ്ര​ഹി​പ്പാ​നും തത്തു​ല്യ​മാ​യി കു​റി​ച്ചെ​ടു​പ്പാ​നും റി​പ്പോർ​ട്ടർ​ക്കു ഈ ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ കുറെ പരി​ച​യം കൂ​ടാ​തെ കഴി​ക​യി​ല്ല. പഴ​മൊ​ഴി​ക​ളെ​യും, സാ​രോ​ക്തി​ക​ളെ​യും, പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളെ​യും അതേ പ്ര​കാ​ര​ത്തിൽ പകർ​ത്തെ​ഴു​താൻ മാ​ത്രം അറി​ഞ്ഞാൽ പോരാ: ഇവ ഏതേതു ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ, ആരാ​ണു്, എപ്പോ​ഴാ​ണു്, പറ​ഞ്ഞ​തു് അല്ലെ​ങ്കിൽ എഴു​തി​യ​തു്, എന്നൊ​ക്കെ അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​ണം. അതി​ലേ​ക്കു് ആ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഒരു മാ​തി​രി പരി​ച​യം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം. ആ ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട കവികൾ, ഗദ്യ​കാ​ര​ക​ന്മാർ, മു​ത​ലായ സാ​ഹി​ത്യ​കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ പ്ര​ഖ്യാ​ത​വും പ്ര​സി​ദ്ധ​വു​മായ കൃ​തി​ക​ളെ വാ​യി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു് പത്ര​ക്കാ​ര​ന്റെ യോ​ഗ്യ​താ​പൂർ​ത്തി​ക്കു് ആവ​ശ്യ​മാ​ണു്. വി​ശേ​ഷി​ച്ചും ചരി​ത്രം, ധന​ശാ​സ്ത്രം, വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ, നവീ​ന​ശാ​സ്ത്ര തത്വ​ങ്ങൾ, നാ​ട​ക​ങ്ങൾ, കാ​വ്യ​ങ്ങൾ മു​ത​ലായ പലവക സ്വ​ഭാ​ഷാ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളും പത്ര​ക്കാ​രൻ വാ​യി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം, കുറെ സം​ഗീ​ത​ജ്ഞാ​ന​വും പ്ര​യോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും. മല​യാ​ള​പ​ത്ര​ക്കാ​രൻ, എഴു​ത്ത​ച്ച​ന്റെ ഭാ​ഗ​വ​തം, ഭാരതം, രാ​മാ​യ​ണം, ഉണ്ണാ​യി​വാ​ര്യ​രു​ടെ നള​ച​രി​തം കഥ​ക​ളി​പ്പാ​ട്ടു്, കു​ഞ്ചൻ​ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ തു​ള്ളൽ​പ്പാ​ട്ടു​കൾ, കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലിയ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ തി​രു​മ​ന​സ്സി​ലെ കേ​ര​ളീയ ഭാഷാ ശാ​കു​ന്ത​ളം, അന്യാ​പ​ദേ​ശ​ശ​ത​കം, മയൂ​ര​സ​ന്ദേ​ശം, അക്ബർ; കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടൻ​ത​മ്പു​രാ​ന​വർ​ക​ളു​ടെ മഹാ​ഭാ​ര​തം ഭാഷ, ഏ. ആർ. രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ അവർ​ക​ളു​ടെ മേ​ഘ​ദൂ​തു്, കു​മാ​ര​സം​ഭ​വം, ചന്തു​മേ​നോ​ന്റെ ഇന്ദു​ലേഖ, ശാരദ ഇങ്ങ​നെ പല പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ട്ട ഗദ്യ​പ​ദ്യ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ വാ​യി​ച്ചി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണു്. ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു എടു​ത്തു പറ​യു​ന്ന സാ​രോ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങൾ മു​ത​ലാ​യ​വ​യെ ശരി​യാ​യി എഴു​തി​ക്കൊ​ള്ളു​വാൻ ഉദ്ദേ​ശി​ച്ചു മാ​ത്ര​മ​ല്ലാ ഇവ വാ​യി​ക്കേ​ണ്ട​തു്: ഭാ​ഷ​യിൽ നൈ​പു​ണ്യം ഉണ്ടാ​കു​ന്ന​തി​നും ഇവ​യു​ടെ പാ​രാ​യ​ണം പ്ര​യോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും.

നി​സ്സം​ശ​യ​മാ​യും, പത്ര​ക്കാ​ര​ന്റെ യോ​ഗ്യ​ത​ക​ളിൽ മറ്റൊ​ന്നു, തന്റെ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ചരി​ത്രം അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. തന്റെ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അയൽ​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഭര​ണ​ച​രി​ത​ങ്ങൾ നല്ല​വ​ണ്ണം പഠി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം. ഇന്നു നട​ക്കു​ന്ന പല രാ​ജ്യ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും, മു​മ്പു്, എത്ര​യോ കാ​ല​ത്തി​ന​പ്പു​റം, നടന്ന പലേ ഭര​ണ​ത​ന്ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഫല​ങ്ങ​ളാ​ണു്. തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ലെ പത്ര​കാ​ര​നു് തന്റെ രാ​ജ്യ​ത്തെ സ്ഥാ​പി​ച്ച മാർ​ത്താ​ണ്ഡ​വർ​മ്മ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ​യോ, രാ​മ​യ്യൻ​ദ​ളവ, രാ​ജാ​കേ​ശ​വ​ദാ​സ്, സർ. ടി. മാ​ധ​വ​രാ​യർ മു​ത​ലായ രാ​ജ്യ​കാ​ര്യ​ധു​ര​ന്ധ​ര​ന്മാ​രു​ടെ​യോ അത്ര​യു​മ​ല്ല, രാ​ജ്യ​ഭ​ര​ണ​ത്തെ ദൂ​ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്ന ബാ​ല​രാ​മ​വർ​മ്മ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ​യോ, രാ​ജ്യ​ത്തിൽ കല​ഹ​കർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്ന തമ്പി​മാ​രു​ടെ​യോ എട്ടു​വീ​ട്ടിൽ പി​ള്ള​മാ​രു​ടേ​യോ, കാ​ല​ത്തെ ചരി​ത്ര​ങ്ങൾ അറി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, അദ്യ​ത​ന​കാ​ല​ത്തെ ഭര​ണ​ച​രി​ത്ര​ങ്ങൾ സു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​രി​ക്ക​യി​ല്ല. അതി​ന്മ​ണ്ണം, കൊ​ച്ചി​രാ​ജ്യ​ച​രി​ത്ര​ത്തി​ലെ​യും പ്ര​ധാന സം​ഭ​വ​ങ്ങൾ അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു്, ഈ അയൽ​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ തമ്മി​ലു​ള്ള നി​ല​യെ​പ്പ​റ്റിയ സൂ​ക്ഷ്മ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​നു് അവ​ശ്യം തന്നെ​യാ​കു​ന്നു. മലബാർ പത്ര​ക്കാ​രർ പണ്ട​ത്തെ മലബാർ ചരി​ത്രം അവ​ശ്യം അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു. കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടും ലന്ത​ക്കാർ തു​ട​ങ്ങിയ വി​ദേ​ശി​ക​ളും തമ്മി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സഖ്യം, ടി​പ്പു​വി​ന്റെ ആക്ര​മം, സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടും, കൊ​ച്ചി​രാ​ജാ​വു മു​ത​ലായ നാ​ടു​വാ​ഴി​ക​ളും തമ്മിൽ പണ്ടു​ണ്ടായ പോ​രു​കൾ; ഇങ്ങ​നെ പല പല ചരി​ത്ര​ങ്ങ​ളും ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. വി​ശേ​ഷി​ച്ചു്; മല​യാ​ള​പ​ത്ര​ക്കാ​രൊ​ക്കെ പൊ​തു​വാ​യി അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ട ചരി​ത്രം ഇന്ത്യ​യു​ടെ പു​രാ​ത​ന​വും അർ​വ്വാ​ചീ​ന​വും അദ്യ​ത​ന​വും ആയ ചരി​ത്ര​മാ​ണു്. ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് സാ​മ്രാ​ജ്യ​ച​രി​ത്ര​ജ്ഞാ​ന​വും അവി​ഹി​ത​മ​ല്ലാ. ഇവ​യ്ക്കെ​ല്ലാ​റ്റി​നും പുറമെ, മു​ഖ്യ​മാ​യി അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു് ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ ദി​നേ​ദി​നേ​യു​ള്ള ചരി​ത്ര​മാ​ണു്; ഇതി​ലേ​ക്കു്, പത്ര​ക്കാ​രൻ അന്ന​ന്നു പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന വർ​ത്ത​മാ​ന​പ​ത്ര​ങ്ങൾ വാ​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​ണം.

സ്വ​പ്ര​യ​ത്ന​ത്താ​ലും, ലോ​ക​ഗ​തി​ക​ളെ സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യി പ്രേ​ക്ഷി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​തു വഴി​ക്കും സമ്പാ​ദി​ക്കാ​വു​ന്ന യോ​ഗ്യ​ത​ക​ളാ​ണു് മേൽ​പ​റ​ഞ്ഞവ. ഇവ​യ്ക്കു​പു​റ​മെ, പത്ര​ക്കാ​ര​നു് സഹ​ജാ​ത​മായ ചില വി​ശി​ഷ്ട ഗു​ണ​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം. ഒന്നാ​മ​താ​യി, അവ​ന്നു ഏതു സം​ഗ​തി​യേ​യും എളു​പ്പം മന​സ്സി​ലാ​ക്കാൻ തക്ക ഗ്ര​ഹ​ണ​പ​ടു​ത്വം സ്വ​ത​സ്സി​ദ്ധ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം. ഒരു പ്ര​സം​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യോ, വല്ല രേ​ഖ​ക​ളു​ടെ​യോ, സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യോ സാ​ര​മായ ഭാഗം ഏതാ​ണെ​ന്നു ഉൾ​ക്ക​ണ്ണു​കൊ​ണ്ടു കണ്ട​റി​വാൻ തക്ക​ബു​ദ്ധി​കൗ​ശ​ലം വേണം, രണ്ടാ​മ​താ​യി വേ​ണ്ട​ഗു​ണം, നി​ഷ്പ​ക്ഷ​പാ​തി​ത്വ​മാ​ണു്. പത്ര​ക്കാ​രൻ സത്യം ന്യാ​യം നീതി മു​ത​ലായ ധർ​മ്മ​ത​ത്വ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​തി​നി​ധി​യാ​ണു്; അവൻ ഇവയിൽ നി​ന്നു തെ​റ്റി​ന​ട​ക്കാ​തെ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​മ്പോ​ഴേ ലോ​കർ​ക്കു നന്മ ഉള​വാ​ക​യു​ള്ളു. അതി​നാൽ, അവൻ യാ​തൊ​രു സം​ഗ​തി​യേ​യും വാ​സ്ത​വ​മായ വി​ധ​ത്തി​ല​ല്ലാ​തെ വർ​ണ്ണി​ക്ക​രു​തു്. പ്ര​ത്യേ​കം ഒരു കക്ഷി​യു​ടെ പ്രാ​തി​നി​ധ്യം വഹി​ക്കു​ന്ന പത്ര​മാ​യി​രു​ന്നാ​ലും, വസ്തു​സ്ഥി​തി​ക​ളെ യഥാ​സ്ഥി​ത​രീ​തി​യിൽ വർ​ണ്ണി​ക്ക​യ​ല്ലാ​തെ, ലോകരെ തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​പ്പി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം വള​ച്ചും പൊ​ള​ച്ചും തി​രി​ച്ചും മറി​ച്ചും അവാ​സ്ത​വ​വർ​ണ്ണ​നം ചെ​യ്യ​രു​തു്. കക്ഷി​പ്പ​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു് ഒരു സം​ഗ​തി​യിൽ സ്വ​ന്തം അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ളെ ഏതു യു​ക്തി​യെ ആധാ​ര​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടും പ്ര​സ്താ​വി​ക്ക​മെ​ന്നി​രു​ന്നാ​ലും, ആ സം​ഗ​തി​യെ ഒന്നി​നൊ​ന്നാ​യി തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​പ്പി​ക്കാൻ അവ​കാ​ശ​മി​ല്ല; അങ്ങ​നെ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു സത്യ​ത്തി​നു വി​പ​രീ​ത​മായ പ്ര​വൃ​ത്തി​യു​മാ​കു​ന്നു. പത്ര​ക്കാ​ര​ന്റെ മറ്റൊ​രു അവ​ശ്യ​ഗു​ണം, അവൻ ലോക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സ്വതേ വി​മു​ഖ​നാ​യി​രി​ക്ക​രു​തെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണു്. അവൻ എപ്പോ​ഴും ഉത്സാ​ഹ​വാ​നാ​യി​രി​ക്ക​ണം; അവൻ ലോ​ക​രു​ടെ ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളി​ലും സു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ലും അനു​ക​മ്പ​യോ​ടെ മന​സ്സി​നെ പ്ര​വേ​ശി​പ്പി​ക്ക​ണം. ഈ ഗുണം അവ​നി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നാൽ, അവ​ന്നു പത്ര​വാ​യ​ന​ക്കാ​രായ ലോകരെ യാ​തൊ​രു സം​ഗ​തി​യി​ലും തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​വാൻ സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ല. ഇവ​റ്റെ​ക്കാൾ ഒക്കെ മു​ഖ്യാ​വ​ശ്യ​മാ​യ​തു് ആരോ​ഗ്യ​മാ​ണു്. പത്ര​ക്കാ​ര​ന്റെ ജോലി ശ്ര​മ​മേ​റി​യ​താ​ണെ​ന്നു മാ​ത്രം പറ​ഞ്ഞാൽ പോരാ; ചില സമ​യ​ങ്ങ​ളിൽ, അത്യ​ന്തം ക്ഷീ​ണി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും, ആത്മ​ഹ​ത്യ​യ്ക്കു​കൂ​ടി തു​ല്യ​വും ആയ പ്ര​വൃ​ത്തി​യാ​കു​ന്നു. റി​പ്പോർ​ട്ടർ​മാർ​ക്കാ​ണു് ഈ കഷ്ട​പ്പാ​ടു​കൾ ഉണ്ടാ​വാ​റു​ള്ള​തു്. ചി​ല​പ്പോൾ, നല്ല​വ​ണ്ണം കാ​റ്റു വീ​യാ​ത്ത​താ​യി ആൾ തി​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി, വേ​ണ്ടും​വ​ണ്ണം വെ​ളി​ച്ചം ഇല്ലാ​ത്ത​താ​യി​ട്ടു​ള്ള പ്ര​സം​ഗ​ശാ​ല​ക​ളിൽ ചെ​ന്നു് പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വരും; ചി​ല​പ്പോൾ, വെ​യി​ലോ കാ​റ്റോ മഴയോ സഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ഏറെ​ദൂ​രം നട​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വരും; ഒരു യോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ നട​പ​ടി​കൾ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ഉടൻ​ത​ന്നെ, വി​ശ്ര​മ​ത്തി​ന്നോ വി​ശ്ര​മ​ക​ര​ഭോ​ജ​ന​ത്തി​നോ സമയം ലഭി​ക്കാ​തെ, മറ്റൊ​രു യോഗ നട​പ​ടി​കൾ​ക്കു് ചെ​ന്നെ​ത്തേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കും; ചി​ല​പ്പോൾ, അടി​ക​ല​ശൽ, ലഹള, തീ​പ്പി​ടു​ത്തം മു​ത​ലായ സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇടയിൽ ചെ​ന്നു​നി​ന്നു് വി​വ​ര​ങ്ങൾ കു​റി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വരാം, ഇവ​യൊ​ക്കെ കു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തി​ന്റെ ശേഷം കൂടി, രാ​ത്രി വളരെ നേരം ഇരു​ന്നു് എഴു​തേ​ണ്ടി​വ​രും. വെ​ച്ചെ​ഴു​താൻ മേശ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു വരാം. ആ സമ​യ​ങ്ങ​ളിൽ കാൽ​മു​ട്ടി​ന്മേ​ലോ, നി​ല​ത്തു​ത​ന്നെ​യോ, വെ​ച്ചു് എഴു​തേ​ണ്ടി​വ​രും. ഇങ്ങ​നെ പല പല ക്ലേ​ശ​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​കാം. ഇവ ഒക്കെ സഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തക്ക മെ​യ്ക്ക​രു​ത്തും മന​ക്ക​രു​ത്തും കൂ​ടി​യേ തീരൂ. ആരോ​ഗ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നാ​ണു് പത്ര​ക്കാ​രൻ എന്നി​രു​ന്നാൽ, അവ​ന്നു അധി​ക​നാൾ പണി​യെ​ടു​പ്പാൻ സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ലാ. അല്പ​ദി​വ​സം​കൊ​ണ്ടു അവ​ന്റെ ശരീരം തകർ​ന്നു​പോ​യേ​ക്കും. ഇങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ കഷ്ട​പ്പാ​ടു​കൾ ഉണ്ടാ​യാ​ലും ജോ​ലി​യിൽ കൂ​റു​ള്ള​വ​നാ​ണെ​ങ്കിൽ, അവ​ന്നു മറ്റൊ​രു വി​ധ​ത്തിൽ കഷ്ട​പ​രി​ഹാ​രം ഉണ്ടാ​കു​ന്ന​താ​ണു്. അവനു അന്യ​രു​ടെ സന്താ​പ​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, സന്തോ​ഷ​ത്തി​ലും പങ്കു​കൊ​ള്ളാം; മറ്റാ​ളു​കൾ​ക്കു സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മാ​യി എവി​ടെ​യും കട​ന്നു​ചെ​ല്ലാൻ അവ​കാ​ശം ഇല്ലാ​തി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴും പത്ര​ക്കാ​ര​നു തട​വു​കൂ​ടാ​തെ കട​ക്കാം; അവനെ അന്യർ വി​ശ്വാ​സ​പാ​ത്ര​മാ​യി കരുതി പല സ്വ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും അവ​നോ​ടു പറയും; അവ​ന്നു പല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും യഥേ​ഷ്ടം സല്ക്കാ​ര​ങ്ങ​ളും ലഭി​ക്കും. പത്ര​പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ വിജയം ഉണ്ടാ​വാൻ ഇങ്ങ​നെ ചില യോ​ഗ്യ​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു ആവ​ശ്യം തന്നെ​യാ​ണു്. എന്നാൽ ഇത്ത​രം ഗു​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ക്കെ മു​ഖ്യ​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട വി​ശേ​ഷ​സം​ഗ​തി​കൾ മൂ​ന്നു​ണ്ടു്: ഒന്നു്, ഔചി​ത്യ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കുക; മറ്റൊ​ന്നു, താ​ഴ്മ​യാ​യി​രി​ക്കുക; മൂ​ന്നാ​മ​തു, കഴി​യും​വ​ണ്ണം ഉത്സാ​ഹി​ച്ചു പണി​യെ​ടു​ക്കുക. ഇവ​യാ​കു​ന്നു. പത്ര​ക്കാ​രൻ തന്റെ ജോ​ലി​യിൽ കൂ​റു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്ക​ണം; അതിൽ അഭി​മാ​ന​വും വേണം. അവ​ന്റെ പണി എത്ര​ത​ന്നെ താണതോ നി​കൃ​ഷ്ട​മോ ആയി​രി​ക്ക​ട്ടെ; അതിൽ അവ​ന്നു എത്ര​മേൽ തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യി പണി​യെ​ടു​ക്കാ​മോ അത്ര​മേൽ സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ വേല ചെ​യ്യ​ണം. പത്ര​ക്കാ​ര​നൊ​പ്പം, ബഹു​മാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നന്ദ​ന​ത്തേ​യും നി​ന്ദ​ന​ത്തേ​യും എളു​പ്പം അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​യി മറ്റൊ​രു തൊ​ഴിൽ​ക്കാ​ര​നും ഇല്ല. അവനെ അവർ എല്ലാ സമ​യ​വും ഉറ്റു​നോ​ക്കി​യി​രി​ക്ക​യാ​കു​ന്നു. നല്ല പണി​ക്കു് അവ​രു​ടെ അഭി​ന​ന്ദ​നം ലഭി​ക്കു​ന്ന​തു എത്ര ശീ​ഘ്ര​മോ, അത്ര വേ​ഗ​ത്തിൽ, ചീ​ത്ത​പ​ണി​ക്കു ആക്ഷേ​പ​വും ഉണ്ടാ​കും. കാ​ല​പ്ര​വാ​ഹ​ത്തി​നൊ​പ്പം എത്തു​വാൻ ആഗ്ര​ഹ​വും മന​സ്സും ഇല്ലാ​ത്ത​വൻ പത്ര​ത്തൊ​ഴി​ലിൽ കട​ക്കു​ക​യേ അരു​തു്.

യോ​ഗ്യ​ത​കൾ തി​ക​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള പക്ഷ​ത്തിൽ, പത്ര​ത്തൊ​ഴി​ലിൽ കട​ക്കു​വാൻ ഉദ്ദേ​ശ​മു​ള്ള ഒരു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​രൻ എവി​ടെ​യാ​ണു് ആ തൊ​ഴി​ലി​ന്റെ സമ്പ്ര​ദാ​യ​ത​ത്വ​ങ്ങൾ ഗ്ര​ഹി​പ്പാൻ പോ​കേ​ണ്ട​തു്? ഏതെ​ങ്കി​ലു​മൊ​രു പാ​ഠ​ശാ​ല​യിൽ ചെ​ന്നു ഈ വക തത്വ​ങ്ങൾ ഗ്ര​ഹി​ക്കാൻ കഴി​യു​മോ? പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തൊ​ഴിൽ ശീ​ലി​പ്പി​ക്കാൻ എത്ര പ്ര​ത്യേക പാ​ഠ​ശാ​ല​കൾ ഉണ്ടാ​യാ​ലും, ഉത്ത​മ​മായ പാ​ഠ​ശാല പത്ര​കാ​ര്യാ​ല​യം തന്നെ​യാ​ണു്. ഒരു പത്ര​കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ ഏതു പ്ര​കാ​ര​ത്തി​ലെ​ങ്കി​ലും ഒരു പണി​ക്കു കട​ന്നു​കൂ​ടീ​ട്ടു് ഈ തൊഴിൽ ശീ​ലി​ക്കു​മ്പോ​ലെ. നന്നാ​വാൻ വഴി വേറെ ഇല്ല. പ്ര​ഖ്യാ​ത​ന്മാ​രായ പലേ പത്ര​ക്കാ​രും ഇങ്ങ​നെ പണി ശീ​ലി​ച്ചു് ഉയർ​ന്ന​വ​രാ​ണു്. ചിലർ ചു​രു​ക്കെ​ഴു​ത്തു സമ്പ്ര​ദാ​യം ശീ​ലി​ച്ചി​രി​ക്ക​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം പത്ര​ത്തൊ​ഴി​ലിൽ കട​ന്നു​കൂ​ടി​യ​വ​രാ​യി​രി​ക്കാം; മറ്റു​ചി​ലർ ഗു​മ​സ്ത​പ്പ​ണി​യിൽ കട​ന്ന​വ​രാ​വാം; വേറെ ചിലർ അച്ചു​കൂ​ട​ത്തിൽ അച്ചു​നി​ര​ത്തു്, പ്രൂ​ഫ് തി​രു​ത്തൽ എന്നി​വ​യി​ലൊ​രു പണി എടു​ത്തി​രി​ക്കെ, ഈ തൊ​ഴി​ലിൽ പ്ര​ത്യേ​കം അഭി​രു​ചി ഉണ്ടാ​ക​യാൽ കട​ന്നു​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കാം. ആകയാൽ, പത്ര​ക്കാ​ര​നാ​വാൻ കാം​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന ചെ​റു​പ്പ​ക്കാർ​ക്കു് ഈ തൊ​ഴി​ലിൽ കട​ക്കു​ന്ന​തി​നു രണ്ടു​മൂ​ന്നു മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങൾ ഉണ്ടു്. പത്ര​ക്കാ​ര​ന്റെ തൊ​ഴി​ലി​ലേ​ക്കു​ത​ന്നെ ശീ​ലി​പ്പി​ക്ക​ണം എന്ന വ്യ​വ​സ്ഥ​യോ​ടു​കൂ​ടി, പത്ര​കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ ഒരു താ​ണ​ത​രം ഗു​മ​സ്താ​വാ​യോ, മറ്റോ, പണി​യിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കുക അത​ല്ലെ​ങ്കിൽ, മറ്റു​പ​ണി​യി​ലി​രി​ക്കെ തന്നെ, ചില അടി​യ​ന്തിര സമ​യ​ങ്ങ​ളിൽ പത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് വൃ​ത്താ​ന്താ​ഖ്യാ​നം എന്ന ജോലി കൈ​യേ​റ്റു് ആ വഴി​ക്കു് തൊഴിൽ ശീ​ലി​ക്കുക. അതു​മ​ല്ലെ​ങ്കിൽ, പത്രം അച്ച​ടി​ക്കു​ന്ന അച്ച​ടി​ശാ​ല​യിൽ അച്ചു​നി​ര​ത്തു പണി​യി​ലോ, പ്രൂ​ഫ് തി​രു​ത്തു​പ​ണി​യി​ലോ, പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു്, ആ വഴി​ക്കു് ലേ​ഖ​ന​ങ്ങൾ വാ​യി​ച്ചു് അവ​യു​ടെ സമ്പ്ര​ദാ​യ​ങ്ങ​ളെ മന​സ്സി​ലാ​ക്കീ​ട്ടു്, കാ​ല​ക്ര​മ​ത്തിൽ, റി​പ്പോർ​ട്ട​റാ​യി​ട്ടോ മറ്റോ പണി മാറുക. ഇപ്ര​കാ​ര​മൊ​രു​പ്ര​കാ​ര​ത്തിൽ, പത്ര​ത്തൊ​ഴി​ലി​ന്റെ ചു​വ​ട്ടിൽ എത്തി ഒന്നാം​പ​ടി കയ​റി​യാൽ, പി​ന്നെ, സ്വ​ന്തം പ്ര​യ​ത്ന​വും സാ​മർ​ഥ്യ​വും അവനെ മു​കൾ​പ്പ​ടി​ക​ളി​ലേ​ക്കു കൈ​പി​ടി​ച്ചു കയ​റ്റി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​താ​ണു്. ഇതി​ലേ​ക്കാ​യി അവൻ അന്വേ​ഷി​ച്ചു പോ​കേ​ണ്ട പത്ര​കാ​ര്യാ​ല​യം ഏതാ​യി​രി​ക്കേ​ണം എന്നാ​ണു് ചോ​ദ്യ​മെ​ങ്കിൽ; അതു് തൊഴിൽ മന​സ്സി​ലാ​ക്കാൻ അധികം സൗ​ക​ര്യ​മു​ള്ള പത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​താ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് മറു​പ​ടി പറയാം. പ്ര​തി​ദി​ന​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളോ, ഒന്ന​രാ​ടൻ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​യോ, പ്ര​ത്യർ​ദ്ധ​വാ​ര​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളോ അതി​ലേ​ക്കു സൗ​ക​ര്യ​പ്പെ​ടു​ക​യി​ല്ല; ഒന്നാം​ത​ര​മാ​യി നട​ത്തി​വ​രു​ന്ന പ്ര​തി​വാ​ര​പ​ത്ര​മാ​ണു് ഏറെ ഉത്ത​മം. വല്ല പ്ര​തി​വാ​ര​പ​ത്ര​വു​മാ​യി​രു​ന്നാൽ പോരാ, നല്ല പത്ര​മാ​യി​രി​ക്ക​ത​ന്നെ വേണം. തൊ​ഴി​ലി​ന്റെ തത്വ​ങ്ങ​ളെ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന ഒരു നല്ല പത്ര​ക്കാ​രൻ നട​ത്തു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ആ പത്രം​കൊ​ണ്ടു് തൊഴിൽ ശീ​ലി​പ്പാൻ പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ക​യി​ല്ല. ഇങ്ങ​നെ​യൊ​രു പത്ര​കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ പണി കി​ട്ടു​ന്ന​തി​നു്, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ, അപേ​ക്ഷ പര​സ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന​താ​ണു്.