SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം എട്ടു്

“അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ മകൻ അഭി​മ​ന്യു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ മരി​ച്ച​തു് അജ്ഞ​ത​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്കു​റ​പ്പാ​ണു്, എന്നാൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഭീ​മ​ഗ​ദ​യു​ടെ അധാർ​മ്മിക ആക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ മാ​ര​ക​മാ​യി മു​റി​വേ​റ്റി​ട്ടും, അവ​സാ​ന​ശ്വാ​സം​വ​രെ പോ​രാ​ടി വീ​ര​മൃ​ത്യു​വ​രി​ച്ച ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി!—ഇതെ​ന്താ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് രണ്ടു​മു​ഴം​ങ്കോൽ?”, നകുലൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​നി​യിൽ സാ​യാ​ഹ്ന​സം​വാ​ദം.

“വ്യൂ​ഹ​വി​ന്യാ​സം, വ്യൂ​ഹം ഭേ​ദി​ച്ചു് കൗ​ശ​ല​ത്തോ​ടെ ഉള്ളിൽ കട​ക്കൽ, വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തു​ചാ​ടാ​നു​ള്ള കു​റു​ക്കു​വ​ഴി രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ—ഇതി​ലൊ​ന്നും അറിവോ, അനു​ഭ​വ​മോ, പരി​ശീ​ല​ന​മോ ഇല്ലാ​തെ, എടു​ത്തു​ചാ​ടി​യ​പ്പോൾ കി​ട്ടിയ തി​രി​ച്ച​ടി​യിൽ സം​ഭ​വി​ച്ചു​പോയ അപ​ക​ട​മ​ര​ണം എങ്ങ​നെ പി​റ​ന്ന നാ​ടി​നു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള ബലി​ദാ​ന​മാ​വും? ദ്വാ​ര​ക​യിൽ ജനി​ച്ചു മാ​തു​ല​നൊ​പ്പം വളർ​ന്ന അഭി​മ​ന്യു, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഒരു ദി​വ​സ​മെ​ങ്കി​ലും ദേ​ശീ​യ​പ​താ​ക​യേ​ന്തി നട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ? എന്നാൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ? കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ന്റെ പര​മാ​ധി​കാ​രം ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താൻ രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ നാ​ല​തി​രു​വ​രെ​യും പദ​യാ​ത്ര​ചെ​യ്തു സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാർ​ക്കൊ​പ്പം നിന്ന ജന​കീ​യൻ. പഞ്ച​ലോ​ഹ​പ്ര​തിമ വച്ചു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ആ ബലി​ദാ​നി​യെ ഇപ്പോൾ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തൊ​ക്കെ ശരി, എന്നാൽ അധാർ​മ്മി​ക​ത​യു​ടെ വി​ള​യാ​ട്ട​മ​ല്ലേ ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്നു് സ്വയം വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മു​ഖ​മു​ദ്ര!” പ്രേ​ക്ഷ​കർ ആയി സദ​സ്സിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളും പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളും.

“സ്വ​യം​വ​രം, ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം, ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​കു​ടി​യേ​റ്റം, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം, വന​വാ​സം, കീ​ച​ക​വ​ധം, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ പു​ത്ര​ന​ഷ്ടം എന്നി​ങ്ങ​നെ സം​ഘർ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ​ക​ളി​ലൂ​ടെ കട​ന്നു​പോ​വാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന സ്ത്രീ​ജ​ന്മ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും നേരിയ സൂചന മധു​വി​ധു​ക്കാ​ല​ത്തു​ത​ന്ന നേ​ര​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടോ?”, ഭാവി പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന അവി​ശ്വാ​സി എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കളി​യാ​യും കാ​ര്യ​മാ​യും സഹ​ദേ​വ​നെ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യിൽ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ഹൃ​ദ്യ​മായ ഓർ​മ്മ​യിൽ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇള​മു​റ​മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം. ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി അന്നു​രാ​വി​ലെ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ച​തോ​ടെ, ഇനി കാ​ല​ന്റെ കൊ​ല​വി​ളി ആർ​ക്കെ​ന്നെ​ല്ലാ​വ​രും വഴി​യോര നീർ​ച്ചാ​ലി​ന്ന​രി​കെ ഭീ​തി​യിൽ വി​ഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യു​ന്ന സന്ധ്യ.

“ഭർ​ത്താ​വു എന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ, രഹ​സ്യ​കാ​മു​ക​നോ​ടു് പ്ര​ണ​യ​പാ​ശ​ത്താൽ ബന്ധി​ത​യായ മു​തിർ​ന്ന സ്ത്രീ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന വാ​ത്സ​ല്യം നി​റ​ഞ്ഞ ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലും പു​റ​ത്തും നിർ​ല​ജ്ജം പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി, മറ്റു നാ​ലു​പേ​രി​ല്ലാ​ത്ത​പ്പോൾ, എന്നെ​പ്പു​ണർ​ന്നു, പാ​ര​വ​ശ്യ​ത്തോ​ടെ പറ​ഞ്ഞ​തോർ​ക്കു​ന്നു. ആത്മാ​വെ​ന്നിൽ​നി​ന്നും ഉട​മ​യു​ടെ സമ്മ​ത​മി​ല്ലാ​തെ മോ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ, സ്ത്രീ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ പിൻ​ബ​ല​ത്തിൽ നി​ന്നെ​യും നേ​ര​ത്തോ​ടു​നേ​ര​മെ​ത്തും മു​മ്പു് ഞാൻ കൂ​ടെ​ച്ചേർ​ക്കും. അതി​നി​ട​യിൽ ഒരു​പാ​ടൊ​രു​പാ​ടു് ചോര നമു​ക്കു​ചു​റ്റും തെ​റി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും. കൂ​ടെ​പ്പോ​രി​ല്ലേ നീ!”

“ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹ​പാ​ഠി​യാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അറി​വു​നേ​ടു​ന്ന​കാ​ര്യ​ത്തി​ലൊ​ക്കെ ആളെ​ങ്ങ​നെ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കാ​ലം. ബലി​ദാ​നി കൗ​ര​വ​മു​ഖ്യ​ന്റെ പഞ്ച​ലോ​ഹ​പ്ര​തിമ നഗ​ര​ച​ത്വ​ര​ത്തിൽ അനാ​ച്ഛാ​ദ​നം ചെ​യ്തു മട​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു മഹാ​രാ​ജാ​വു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ.

“ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ എതി​രാ​ളി​യെ ഒരൊ​റ്റ​സ​ന്ധ്യ​യിൽ പാ​പ്പ​രാ​ക്കാൻ തക്ക കു​ടി​ല​പ്രാ​ഗൽ​ഭ്യം മാ​ന്ത്രി​ക​ശ​ക്തി​യി​ലൂ​ടെ നേടിയ ശകു​നി​യു​ടെ കഠി​ന​ശി​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ നൂ​റ്റു​വർ ഗാ​ന്ധാര സം​സാ​ര​ഭാ​ഷ​യാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. അതാ​യി​രു​ന്നു കൗരവ പാ​ണ്ഡവ കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ അവ​രു​ടെ ആദ്യ​ത്തെ വൻ​മ​തിൽ. വർ​ഷ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും ആ വിധം വൈ​കാ​രി​ക​അ​ക​ലം ഭാ​ഷ​യി​ലൂ​ടെ പാ​ലി​ച്ച​തി​നു പുറമെ, അമ്മ​ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ നാ​ട്ടിൽ പോയി മട​ങ്ങു​മ്പോൾ അയൽ​പ​ക്ക തക്ഷ​ശി​ല​സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യിൽ നി​ന്നും അറി​വി​ന്റെ ഗാ​ന്ധാര താ​ളി​യോ​ല​കൾ അവനും കൂ​ട്ട​രും ചു​മ​ന്നു​കൊ​ണ്ടു വരും. പ്രാ​യോ​ഗിക സൈ​നി​ക​ശി​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്ന​പ്പു​റം, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ കി​ട​മ​ത്സ​രം ജയി​ക്കാൻ ഇതും തു​ണ​ച്ചു. കാ​ട്ടിൽ, ഒറ്റ​പ്പെ​ട്ട ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു​ശേ​ഷം ഞങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തി​യി​ട്ടും, വാ​മൊ​ഴി​യി​ലും പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും കാ​ട​ത്തം വി​ട്ടു​മാ​റി​യി​ല്ലെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​ന​സം​ഘം, ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ പുതിയ അറി​വുൾ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​ത​നൊ​പ്പം അതു ഞങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ ശത്രു ഭാ​വ​ത്തിൽ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു നേ​ട്ടം​കൊ​യ്തു. ഒരു​ദാ​ഹ​ര​ണം പറയാം: ഈശ്വ​ര​സൃ​ഷ്ടി​യാ​ണു് ഇക്കാ​ണു​ന്ന പാ​രാ​വാ​ര​മെ​ന്നു കു​ന്തി​യിൽ നി​ന്നും മറു​ചോ​ദ്യ​മി​ല്ലാ​തെ എന്നോ​കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഒരു ഗാ​ന്ധാര താ​ളി​യോ​ല​യിൽ​നി​ന്നും ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നേടിയ പുതിയ കണ്ടെ​ത്ത​ലിൽ, ഭൂ​മി​യു​ണ്ടാ​യി ദശ​ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർ​ഷ​ങ്ങൾ ഇവിടെ ജീ​വ​ജാ​ല​ങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല എന്ന ധാർ​ഷ്ട്യം നി​റ​ഞ്ഞ പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം ദൈ​വ​നി​ഷേ​ധ​മാ​യി തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, ഞാൻ എഴു​ന്നേ​റ്റു​നി​ന്നു പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു. പക്ഷേ, ഗു​രു​ദ്രോ​ണർ അവനെ പ്ര​ശം​സി​ച്ചു. ഞങ്ങൾ ആകെ തകർ​ന്നു​പോ​യി. ഒന്നേ​യു​ള്ളു, എല്ലാ ഭൗ​തി​ക​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളും ആവോളം ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തി​ട്ടും, അവ​സാ​നം ഭീ​മ​ഗ​ദ​കൊ​ണ്ട​ടി​യേ​റ്റു നടു​ത​കർ​ന്നു ചളി​യിൽ​പു​ത​ഞ്ഞു, “അമ്മാ അമ്മാ പോ​രാ​ട്ട​ച്ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്കാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നെ തു​ട​യി​ല​ടി​ച്ചു​വീ​ഴ്ത്തി” എന്നു് കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞി​നെ​പോ​ലെ വാ​വി​ട്ടു നി​ല​വി​ളി​ക്കു​മ്പോൾ, “എന്തു​പ​റ്റി ഉണ്ണീ!” എന്നു​ചോ​ദി​ച്ചു കു​ടി​നീർ ചു​ണ്ടിൽ നന​ക്കാൻ ഞാൻ മാ​ത്ര​മേ പോർ​മു​ഖ​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ആർ​ജ്ജി​ത​വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ നി​സ്സ​ഹാ​യത! വി​ജ്ഞാ​നി​യു​ടെ ദു​ര​വ​സ്ഥ.!”

2023-02-02

“ഭീമൻ ദു​ര്യോ​ധ​നെ വക​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തു് നേ​രിൽ​ക​ണ്ട സൈ​നി​കേ​ത​ര​ന​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഇപ്പോൾ കു​ടി​യേ​റ്റ​ശ്ര​മ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​കാ​ല​ത്തു മാ​ധ്യ​മ​താ​ര​പ​ദ​വി നേടി, സമാ​ധാ​ന​കാ​ല​ത്തു തൊഴിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ.

“ഭീമനെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നേ​രി​ട്ട​തും, പാ​ണ്ഡ​വ​ച​തി​യു​മാ​യി സഹ​ക​രി​ച്ച​തും പത​റാ​തെ! വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തിൽ നി​ന​ക്കി​പ്പോൾ പശ്ചാ​താ​പ​മു​ണ്ടോ എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചൊ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, നി​ഷേ​ധാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അവൻ തല​യാ​ട്ടി. പാ​ണ്ഡ​വർ വാ​ളോ​ങ്ങി വള​ഞ്ഞി​ട്ടും ഭയ​ക​ണിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​മു​ഖ​ത്തു കാ​ണാ​നാ​യി​ല്ല. എന്നി​ട്ട​വൻ ഭീമനെ നോ​ക്കി​പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു, “അല​സ​ജീ​വി​യായ അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രാ, നി​ന്റെ കയ്യിൽ ഈ ആയുധം എങ്ങ​നെ എത്തി? തപ​സ്സു​ചെ​യ്തു നേടാൻ മന​ക്ക​രു​ത്തു​ള്ള ആണു​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള​ത​ല്ലേ ചതി​യാ​യു​ധ​ങ്ങൾ?” പാ​ണ്ഡവ മേൽ​ക്കോ​യ്മ​യാൽ ബന്ധ​ന​സ്ഥ​നായ ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ശ​ത്രു​വി​നെ, തു​ട​യി​ല​ടി​ച്ചു ഭീമൻ വീ​ഴ്ത്തു​മ്പോൾ, കൈകൾ മേ​ലോ​ട്ടു​യർ​ത്തി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ താ​ക്കീ​തി​ന്റെ സ്വ​ര​ത്തിൽ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു: “അധി​കാ​ര​ത്തിൽ എത്തി​യാൽ, പാ​ണ്ഡ​വർ വം​ശീ​യ​മാ​യി വി​ഘ​ടി​ക്കും, മാ​ദ്രേ​യ​രും കൗ​ന്തേ​യ​രു​മാ​യി ചെ​ങ്കോ​ലി​നാ​യി അധി​കാ​ര​മോ​ഹ​ത്തോ​ടെ കല​ഹി​ക്കും. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സമ​വാ​യ​രാ​ജാ​വാ​യാൽ കി​രീ​ടം മുൾ​ക്കി​രീ​ട​മാ​വും. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം എന്ന ലൈം​ഗി​കാ​രോ​പ​ണ​ത്തിൽ നീ, പാ​ഞ്ചാ​ലി, വീ​ണു​പോ​ക​രു​തേ, ആൺപെൺ പെ​രു​മാ​റ്റ​ശീ​ലു​ക​ളു​ടെ പരു​ക്കൻ​പാ​ണ്ഡ​വ​രീ​തി​കൾ നീ ഇതി​ന​കം നന്നേ പരി​ച​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും, ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലെ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം ആക്ഷേ​പ​മ​ല്ല, അതൊ​ര​മി​ത​പ്ര​ണ​യാ​വി​ഷ്കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ”. തുട വി​വ​സ്ത്ര​മാ​ക്കി ഭീ​മ​ഗ​ദ​ക്കു പ്ര​ഹ​രി​ക്കാൻ കു​സൃ​തി​യോ​ടെ നി​ന്നു കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങ​ളെ സ്ത​ബ്ധ​രാ​ക്കി പാ​ഞ്ചാ​ലി ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു “പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ, ഭീമഗദ വീണതു നി​ന്റെ അര​ക്കെ​ട്ടി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഞാൻ, ഞാനും, നി​ന്നോ​ടൊ​പ്പം അനു​ഭ​വി​ക്ക​ട്ടെ ആ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വം. കൊ​തി​ച്ച​പെ​ണ്ണി​നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​വാ​നെ​ന്ന​പോ​ലെ, ഉടൽ​പ​രി​പാ​ലി​ക്കു​വാ​നും പരി​ലാ​ളി​ക്കു​വാ​നും സാ​ധി​ച്ച നീ​യ​ല്ലാ​തൊ​രു മാ​തൃ​കാ​പു​രു​ഷ​ഭാ​വന എനി​ക്കി​ല്ല”.”

“‘ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം’ എന്നു​റ​ക്കെ ഇട​പെ​ട്ടു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും നകു​ല​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ബന്ധ​ന​സ്ഥ​യാ​ക്കി. യു​ദ്ധം പരി​സ​മാ​പ്തി​യി​ലെ​ത്തി​യ​താ​യി യു​ദ്ധ​നിർ​വ്വ​ഹ​ണ​സ​മി​തി​യെ​പോ​ലെ എനി​ക്കും വെ​ളി​പാ​ടു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ പാ​തി​രാ​മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ പ്ര​കൃ​തി ഒരു ശിക്ഷ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഒരു​ക്കി​വ​ച്ചി​രു​ന്നു. ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധം ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പിൽ ചേർ​ക്കാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു പാഞ്ഞ ഞാൻ ആ വി​വ​ര​മ​റി​യാൻ വൈ​കി​യോ!”

“കണ്ണീ​രു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ കൗ​ര​വർ​ക്കു പു​ഷ്പാർ​ച്ചന ചെ​യ്യുക? പാ​ണ്ഡവ വം​ശ​ഹ​ത്യ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ സാ​ധ്യ​മാ​വു​ന്നൊ​രു യു​ദ്ധ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തിൽ, എന്തൊ​ക്കെ​യാ​യി​രു​ന്നു പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ മോ​ഹ​ന​സ​ങ്ക​ല്പ​ങ്ങൾ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കു​ഴി​മാ​ട​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ ധ്യാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന സന്ധ്യ.

“ഒര​തി​ലോല ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യാ​യി​രു​ന്ന ഖാ​ണ്ഡവ വനം തീ​യി​ട്ടു് പാ​ണ്ഡ​വർ പണിത ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ചു വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​ക്കു വി​ട്ടു​ന​ല്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​ന​മോ​ഹം. അതെ​ന്നോ​ടു് പങ്കു​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​വൻ ആസ്വാ​ദ്യ​ക​ര​മാ​യൊ​രു രതി​യ​നു​ഭ​വ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​യ​തു്. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ അവൻ രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​നാ​യി ബലി​ദാ​നം ചെയ്ത സ്ഥി​തി​ക്കു് പു​തു​ത​ല​മു​റ​കൗ​ര​വ​ബാ​ലി​ക​കൾ വേണം ആ മോഹം, പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​ത്തിൽ, പൂ​വ​ണി​യി​ക്കാൻ. ഇന്നു​രാ​വി​ലെ ചേർ​ന്ന രഹ​സ്യ​യോ​ഗ​ത്തിൽ പര​സ്പ​രം വിരൽ കീറി നെ​റ്റി​യിൽ രക്ത​സി​ന്ദൂ​ര​മി​ട്ടു സത്യ​പ്ര​തി​ജ്ഞ ചെയ്ത വിവരം ഞാൻ സ്വർ​ഗ്ഗ​സ്ഥ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ അറി​യി​ച്ചു. ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ എന്തെ​ന്തു ഒളി​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ​ക്കും പരി​ശീ​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ കൗ​ര​വ​രാജ കു​മാ​രി​കൾ സാ​യു​ധ​രാ​വും. രതി​ക്ഷാ​മ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ തേൻ​കെ​ണി​യിൽ വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തുൾ​പ്പെ​ടെ വന്യ​മോ​ഹ​ങ്ങൾ ചൂഷണം ചെ​യ്യു​വാൻ കൗ​ര​വ​പെൺ​കു​ട്ടി​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ജോ​ലി​കൾ​ക്കു, വി​രാ​ട​യിൽ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ക്കാല സൈ​ര​ന്ധ്രി​യെ​പോ​ലെ, സേ​വ​ന​സ​ന്ന​ദ്ധ​രാ​വ​ണ​മെ​ന്ന​വൻ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​ച്ചു, ഭാ​വി​യിൽ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നൊ​പ്പം അധി​കാ​രം ആദ്യ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ പങ്കി​ടു​ന്ന​തും, അങ്ങ​നെ തു​ടർ​ആ​ലോ​ച​ന​യിൽ വരും. പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഹി​മാ​ല​യ​ചു​ര​ങ്ങൾ​ക്കു കാ​വൽ​നിർ​ത്തു​ന്ന ഭര​ണ​ദൗ​ത്യം ഏല്പി​ച്ചു, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ ഭര​ണ​സി​രാ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ നി​ന്ന​വ​രെ മാ​റ്റി നിർ​ത്തും. കൗ​ര​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ ആഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ സം​ഘ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പെൺ​സ​മ​ര​മു​ഖ​ത്തിൽ നി​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ നാ​രാ​യ​വും പന​യോ​ല​യു​മാ​യി?” മര​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ സു​ര​ക്ഷി​ത​ഒ​ളി​യി​ട​ത്തു​നി​ന്ന ചാ​ര​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി നകുലൻ, ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ ആ രംഗം വി​ല​യി​രു​ത്തി, തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വോ​ടെ അതി​വേ​ഗം അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി.

“കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ മൂ​പ്പി​ള​മ​തർ​ക്കം തീർ​ക്കാൻ സാ​യു​ധ​സം​ഘ​ട്ട​ന​മാ​ണു് പ്ര​യോ​ഗിക പരി​ഹാ​ര​മെ​ന്നു​റ​പ്പി​ച്ചാൽ, വരും കാ​ല​ഭീ​ഷ​ണി കു​രു​വം​ശ​ത്തി​നു മാ​ത്ര​മാ​വി​ല്ലെ​ന്ന താ​ക്കീ​തു​മാ​യി യു​ക്തി​വാ​ദി​ചാർ​വാ​കൻ ഊരു​ചു​റ്റു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. പാ​ട​ത്തും പണി​ശാ​ല​ക​ളി​ലും നാ​ടി​ന്റെ വി​ക​സ​ന​ത്തി​നാ​യി ജോലി ചെ​യ്യു​മാ​യി​രു​ന്ന ആയി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു് യു​വാ​ക്കൾ പര​സ്പ​രം യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ന്നു​കൊ​ല​വി​ളി​ച്ചാൽ, അത്ര​യും വി​ധ​വ​കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ നാളെ അന്നം യാ​ചി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രി​ല്ലേ?”, വി​രാ​ട​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ ഉപ​പ്ല​വ്യ സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ലന കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ പോ​രാ​ട്ട തന്ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു മൂർ​ച്ച​കൂ​ട്ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടം കൂടിയ സന്ധ്യ.

“അനി​വാ​ര്യ​മായ മഹാ​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളെ അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വ​ത്തോ​ടെ അടി​ച്ച​മർ​ത്തു​ന്ന ഈ രീതി അസ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​യി ഞാൻ കാ​ണു​ന്നു. ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി ഫല​ഭൂ​യി​ഷ്ഠ​മൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, തി​ന്നാൻ ആവ​ശ്യ​ത്തി​ല​ധി​കം ആളുകൾ കൈ​നീ​ട്ടി​യാൽ വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി പല പോം​വ​ഴി​ക​ളും കാ​ണി​ല്ലേ? കല​വ​റ​ക്കു താ​ങ്ങാ​നാ​വാ​ത്ത പ്ര​ജ​ക​ളെ ഉന്മൂ​ല​നം ചെ​യ്യാൻ, മഹാ​മാ​രി​യാ​യും വരൾ​ച്ച​യാ​യും, അറ്റ​കൈ​യ്യി​നൊ​രു മഹാ​ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധ​മാ​യും പ്ര​കൃ​തി ശാ​ശ്വ​ത​പ​രി​ഹാ​രം കാ​ണു​മ്പോൾ, വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി അരു​തെ​ന്നു പറ​യാ​നാ​വു​മോ ചാർ​വാ​ക​നെ​പോ​ലെ അൽ​പ​കാ​ലം മാ​ത്രം ആയു​സ്സു​ള്ള നാം മനു​ഷ്യർ?”

“നിർ​വ്യാ​ജ​മായ ഭീ​മ​പ്ര​ണ​യം എന്തു​കൊ​ണ്ടു​നീ നി​ഷ്ക​രു​ണം തി​ര​സ്ക​രി​ക്കു​ന്നു പ്രി​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലീ എന്ന​വ​ളോ​ടു് ഇനി​യും നി​ങ്ങൾ ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം. മഗ​ധ​യിൽ പോയി ജരാ​സ​ന്ധ​വ​ധം ചെ​യ്തു രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗ​ത്തി​നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ പാ​ണ്ഡ​വർ അണി​യി​ച്ചൊ​രു​ക്കു​ന്ന പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ടെ കാലം.

“അത്ത​രം കു​ഴ​പ്പം​പി​ടി​ച്ച വാ​ക്കു​കൾ ചേ​രും​പ​ടി​ചേർ​ത്തു് കൊ​ണ്ട​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ഒരി​ക്കൽ ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ച​തു മറ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല.”

“ദുർ​മേ​ദ​സ്സു​ള്ള ഉടലും, വേഗത കു​റ​ഞ്ഞ മന​സ്സു​മു​ള്ള​വർ​ക്കു പറ്റിയ മത്സ​ര​ഓ​ട്ട​മ​ല്ല, ഭീമാ, ദ്രൗ​പ​ദീ​പ്ര​ണ​യം” എന്ന​വൾ എന്നെ നെ​റു​ക​യിൽ ലഘു​വാ​യി സ്പർ​ശി​ച്ച​ശേ​ഷം, അധി​കാ​ര​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ ഇരു​മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​ന്മാ​രെ​യും അരയിൽ കൈ​ചു​റ്റി കി​ട​പ്പു​മു​റി​വാ​തിൽ എനി​ക്കു​നേ​രെ കൊ​ട്ടി​യ​ട​ച്ചു.

2023-02-03

“ഊഴം​കാ​ത്തു കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കാ​ന​വ​സ​രം കി​ട്ടി​യ​വ​രി​ലൊ​രാൾ, പ്രി​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കൊ​പ്പം പാ​യ​പ​ങ്കി​ടു​മ്പോൾ, മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ നി​ങ്ങ​ളി​രു​വ​രു​ടെ രതി​സ്വ​കാ​ര്യത മാ​നി​ച്ചു കു​ടി​ലിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു​പോ​വും എന്ന​ത​ല്ലേ, നി​ല​വി​ലു​ള്ള ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ധാ​രണ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തെ ഒറ്റ​മു​റി​ക്കു​ടിൽ. പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ നാ​യാ​ട്ടി​നു പോ​യ​നേ​രം.

“പരി​ഷ്കൃത ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ​സം​ഹിത ഉൾ​ക്കൊ​ള്ളാൻ പറ്റിയ ബാ​ല്യ​കൗ​മാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണോ പാ​ണ്ഡ​വ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സാം​സ്കാ​രി​ക​ഘ​ട​ക​ങ്ങൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു്? എന്തൊ​ക്കെ ചെ​യ്താൽ കി​ട​പ്പു​മു​റി​ക്ക​ക​ത്തെ ആൺ​പെൺ​ശാ​രീ​രി​ക​പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തെ, പു​റ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​ന്ന ദാ​മ്പ​ത്യ​കൂ​ട്ടാ​ളി​കൾ​ക്കു ആണ​ധി​കാ​ര​ധാർ​ഷ്ട്യ​ത്തോ​ടെ മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​മോ അതൊ​ക്കെ പു​റ​ത്തു ഊഴം​കാ​ക്കു​ന്ന നാ​ലു​പേ​രും ഒളി​ഞ്ഞും തെ​ളി​ഞ്ഞും ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന്റെ വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും​കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. അപ​മാ​ന​ബോ​ധ​തോ​ടെ ഞാനും, ആ രാ​ത്രി കൂ​ടെ​ക്കി​ട​ക്കാൻ ഊഴം​കി​ട്ടി​യ​വ​നും, മു​റി​യു​ടെ പരു​ക്കൻ​ത​റ​യിൽ കമ​ഴ്‌​ന്നു​കി​ട​ക്കും. അസ്ത്രം മറ​ന്നു​വ​ച്ച​തു് എടു​ക്കാൻ വന്ന​താ​ണു് എന്നൊ​ക്കെ ‘നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​മാ​യി’ പറ​ഞ്ഞു പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാൾ മു​റി​യിൽ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി​യ​തൊ​ന്നും ഇതു​വ​രെ നി​ങ്ങ​ളും, അവനും മറ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല എന്നു് ഞാൻ കരു​തു​ന്നു!”

“ഇന്ന​ലെ അരമന സാ​യാ​ഹ്ന​വി​രു​ന്നിൽ നി​ങ്ങ​ളെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ‘ഭാ​ഗ്യ​വാൻ’ എന്നർ​ഥം​വ​ച്ചു പ്ര​ശം​സി​ക്കു​ന്ന​തു് കേ​ട്ടു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നി​ങ്ങൾ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച​തിൽ കു​ടി​ല​കൗ​ര​വ​നെ​ന്തോ വി​മ്മി​ട്ടം, അങ്ങ​നെ​യാ​ണോ, ഒന്നു​ഞെ​ട്ടിയ നി​ങ്ങൾ​ക്കും, അപ്പോൾ തോ​ന്നി​യ​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. സ്വ​യം​വ​രം കഴി​ഞ്ഞു പാ​ണ്ഡ​വർ നവ​വ​ധു​വു​മൊ​ത്തു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​വ​ന്ന അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“വി​രു​ന്നു​കി​ട്ടു​മെ​ന്നു കേ​ട്ടാ​ണു് ഏക​ച​ക്ര​ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഞങ്ങൾ, അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ എത്തി​യ​തു്. വേഷം മത്സ​ര​ത്തി​നു​യോ​ജി​ച്ച രാ​ജ​കീ​യ​പോ​രാ​ളി​യു​ടെ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല, തെ​രു​വിൽ​ന​ട​ന്നു ഭി​ക്ഷ​ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​യാ​ച​ക​ന്റേ​താ​യി​രു​ന്നു. വാ​ര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ലം ചു​ട്ടു​ക​രി​ച്ചു, ആറംഗ ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​ത്തെ കൊ​ന്നു, കത്തി​ക്ക​രി​ഞ്ഞ​തു് ഞങ്ങ​ളെ​ന്നു വ്യാ​ജ​തെ​ളി​വു​ണ്ടാ​ക്കി ഓടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ച കു​ന്തി​യു​ടെ ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സന്ത​തി​കൾ​ക്കു, ചെ​ന്നെ​ത്തിയ ഏക​ച​ക്ര​യിൽ വി​ധി​ച്ച​തു് യാചന. ഭാ​വി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പേ​ക്കി​നാ​വു​ണ്ടായ കാലം. അങ്ങ​നെ​കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ സാ​യു​ധ​പ​രി​ശീ​ല​നം നേ​ടി​യ​വർ​ക്കൊ​രു വെ​ല്ലു​വി​ളി​പോ​ലെ സ്വ​യം​വ​ര​മ​ത്സ​ര​മാ​യി ആയു​ധ​പ​രീ​ക്ഷ! അസ്ത്രം ഞാൻ തൊ​ട്ടു​നോ​ക്കി. “അർ​ജ്ജു​നാ നി​ന​ക്കാ​യി ഞാ​നി​ത്ര​യും കാലം ഇവിടെ കാ​ത്തി​രു​ന്നു” എന്നു് ആ ‘ദി​വ്യാ​സ്ത്രം’ മൃ​ദു​വാ​യി എന്നോ​ടു​പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ കൗ​തു​ക​ത്തിൽ അതൊ​ന്നു​പൊ​ക്കി, ഞാൺ​വ​ലി​ച്ചു അമ്പു് ലക്ഷ്യം തൊ​ട്ടു, പാ​ഞ്ചാ​ലൻ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. അഴ​ക​ള​വു​കൾ ഉള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി എനി​ക്കു് സ്വ​ന്തം എന്നു സൗ​ന്ദ​ര്യാ​രാ​ധ​ക​നായ ഞാൻ കരു​തി​യ​പ്പോൾ, അതാ എട്ടു​പാ​ണ്ഡ​വ​ക്ക​ണ്ണു​കൾ യാ​ചി​ക്കു​ന്നു, ഞങ്ങ​ളും പങ്കി​ട​ട്ടെ നി​ന​ക്കു് സമ്മാ​ന​മാ​യി​കി​ട്ടിയ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ? അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ പര​ദേ​വ​ത​യായ കു​ന്തി അവരെ ഉടൻ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു, സ്വ​കാ​ര്യ​സ്വ​ത്തെ​ന്ന​ഭി​മാ​നി​ച്ച സ്ത്രീ അങ്ങ​നെ പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പൊ​തു​മു​ത​ലാ​യി. ‘ഒരു ഭർ​ത്താ​വി​നു് ഒരു ഭാര്യ’ എന്ന പരി​ശു​ദ്ധ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത​ത്വം പാ​ലി​ക്കു​ന്ന കൗരവർ അപ്പോൾ ‘ഭാ​ഗ്യ​വാൻ’ എന്ന​ല്ലേ മു​ന​വ​ച്ചു പറ​ഞ്ഞു​ള്ളു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തെ​ങ്കി​ലോ, ‘നീ ഭാ​ഗ്യ​വ​തി, കു​ന്തി പാ​ടു​പെ​ട്ടു് പര​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ, നി​ന​ക്കു് സ്വർ​ണ​ത്ത​ളി​ക​യിൽ ആദ്യ​രാ​ത്രി​യിൽ അവൾ വച്ചു​നീ​ട്ടി​യ​ല്ലോ അഞ്ചു ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ!’”

2023-02-04

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​നി​രീ​ക്ഷ​ണം പൊ​ടി​ത​ട്ടി​യെ​ടു​ത്തു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം കൗ​ര​വർ​ക്കെ​തി​രെ ഇറ​ങ്ങു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ എന്തി​നാ​ണി​ത്ര വിറളി പി​ടി​ക്കു​ന്ന​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“എന്റെ മക്കൾ കൗ​ര​വ​പൈ​തൃ​ക​ത്തി​ന്റെ മഹ​നീ​യ​പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കു അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​വർ എന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ! കു​രു​വം​ശ​പൈ​തൃ​കം ‘അറ​പ്പു​ള​വാ​ക്കു’ന്നൊ​രു സാം​സ്കാ​രി​ക​നിർ​മ്മി​തി എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്തു​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലാ​ണു് ചെ​യ്ത​തു്? “എട്ടു​പെ​റ്റ​തിൽ ഏഴി​നെ​യും പു​ഴ​യിൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ന്ന​വൾ സ്വർ​ഗ്ഗ​ജാ​ത​ഗംഗ” എന്നു് കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ കൗ​ര​വ​കു​ട്ടി​ക​ളെ പഠി​പ്പി​ച്ച ഓർ​മ്മ​യിൽ ആയി​രു​ന്നു പിൽ​ക്കാ​ല​ത്ത​വൻ അതു് രാജസഭ ചർ​ച്ച​യിൽ ഓർ​ത്ത​തു്. അതേ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തു​ടർ​ന്നു് പ്ര​മേ​യം അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു മഹാ​റാ​ണി സത്യ​വ​തി​യെ കു​രു​വം​ശ​കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​യെ​ന്നു പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച​തൊ​ന്നും യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അറി​ഞ്ഞി​ല്ലേ? വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഇവ​രൊ​ന്നും യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് മാ​തൃ​കാ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ അല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, കു​ഴ​പ്പ​മി​ല്ല, എന്നാൽ മു​ക്കു​വ​വം​ശ​ത്തിൽ പി​റ​ന്ന സത്യ​വ​തി​ക്കു രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി​കൊ​ടു​ത്തു് ബഹു​മാ​നി​ക്കാൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നന്നേ ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ തു​നി​ഞ്ഞു എന്നു് ഇനി​യെ​ങ്കി​ലും അജ്ഞ​ത​യു​ടെ നീ​രു​റ​വ​യായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചരി​ത്രം പഠി​ക്ക​ണം. അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടോ​ളം ഹസ്തി​ന​പു​രി​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കഴി​ഞ്ഞ എനി​ക്കു​ള്ള കു​രു​വം​ശ​ച​രി​ത്രാ​വ​ബോ​ധം, എങ്ങ​നെ കാ​ട്ടിൽ പി​റ​ന്നു കാ​ട്ടിൽ വളർ​ന്ന കൗ​ന്തേ​യർ​ക്കു​ണ്ടാ​വും!”

2023-02-05

“വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യി വീ​ണ്ടും ഉന്നം​വ​ച്ചാ​ണ​ല്ലോ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ ഓരോ കു​ത്തു​വാ​ക്കും! കു​ലീ​ന​മൗ​നം വി​ന​യാ​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഇടവേള, ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“സു​കു​മാ​ര​ക​ല​ക​ളിൽ പരി​ശീ​ല​നം നേടിയ ആ മഹ​തി​യെ ഞാൻ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ അഭി​ജാത കൗ​ര​വ​വ​ധു എന്ന നി​ല​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ തു​ട​യി​ല​ടി​ച്ചു​കൊ​ന്ന​തു് ഞാ​നെ​ന്ന​വർ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടാ​വാം! എങ്ങ​നെ നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു് പറ​ഞ്ഞു സത്യം അവളെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തും. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ജലാ​ശ​യ​ത്തി​ന്ന​രി​കെ, ഭീ​മ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിൽ അടി​കൊ​ണ്ടു തു​ട​യൊ​ടി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ചളി​യിൽ പു​ത​യു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം വി​ജ​യ​ഭേ​രി​മു​ഴ​ക്കി പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പോ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ മാ​ത്രം ‘എന്തു​പ​റ്റി ഉണ്ണീ’ എന്ന​നു​ത​പി​ച്ചു അവ​ന​രി​കെ​ചെ​ന്നു് കൈ​പി​ടി​ച്ചു​യർ​ത്തി നീർ​ക്കെ​ട്ടിൽ മേൽ​ക്ക​ഴു​കി​യെ​ടു​ത്തു എന്റെ മേൽ​വ​സ്ത്രം ധരി​പ്പി​ച്ചു ഈ ചു​മ​ലിൽ, അതെ ഈ ചു​മ​ലിൽ, കി​ട​ത്തി​യാ​ണ​വ​നെ പാ​ള​യ​ത്തിൽ എത്തി​ച്ച​തു്.”

“എന്റെ അന്ത്യം അന്ത​സ്സോ​ടെ​യാ​വാൻ നീ ചെയ്ത സേവനം നി​ന്നെ അന​ശ്വ​ര​നാ​ക്കു​മെ​ന്നു ആശീർ​വ​ദി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു അവൻ എനി​ക്കു് മംഗളം നേർ​ന്ന​തു്. ആ എന്നെ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ, കഷ്ടം, ദു​ഷ്ട​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​ക്കു​ന്നു. ദൈവമേ, നല്ല​വ​നാ​യൊ​രു അർ​ധ​സ​ഹോ​ദ​രൻ ചെ​യ്യേ​ണ്ട അന്ത്യ​ശു​ശ്രൂഷ ചെ​യ്തു അവനെ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​ക്കി​യി​ട്ടും, ഈവിധം വിധവ താ​റു​മാ​റാ​ക്കു​മോ, ആരോ​ടും നെ​റി​കേ​ടു​കാ​ട്ടാ​ത്ത ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം.” കു​റ​ച്ച​ക​ലെ പാ​ഞ്ചാ​ലി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ധാർ​ഷ്ട്യ​ത്തോ​ടെ കൈ​മാ​ടി​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തും, കണ്ടു​പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ നി​യു​ക്ത​രാ​ജാ​വു് ഞെ​ട്ടി​പ്പി​ട​ഞ്ഞെ​ണീ​ക്കു​ന്ന​തും കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വോ​ടെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.

“സം​ശ​യ​ക​ര​മായ രീ​തി​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ യമു​നാ​തീര ഹരി​ത​വ​ന​ത്തിൽ അല​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ‘കൗ​ര​വ​ചാര’നെ പി​ടി​കൂ​ടി രഹ​സ്യ​താ​വ​ള​ത്തിൽ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്തു​വ​രി​ക​യാ​ണെ​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം രഹ​സ്യാ​ന്വേ​ഷണ വകു​പ്പു് മേ​ധാ​വി​യും, ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നു​മായ നകുലൻ അറി​യി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. ഇത്ര​വ​ലിയ പ്ര​കോ​പ​നം പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് വേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​തോ​ന്നി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ഷ്ട്രീ​യാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം പെ​ട്ടെ​ന്നു് കലു​ഷ​മായ നേരം.

“അവൻ ശരി​ക്കും ‘ചാര’നാണോ? അതോ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കറ​ക​ള​ഞ്ഞ ആരാ​ധ​ക​നോ? നൂ​റ്റു​വ​രിൽ മി​ക്ക​വാ​റും എല്ലാ​വ​രും അവളെ മന​സ്സാ​വ​രി​ച്ച​വ​രെ​ങ്കി​ലും, അവൻ, അവൻ മാ​ത്ര​മേ, ഈ വഴി​യ​ത്ര​യും നട​ന്നു, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം അതിർ​ത്തി ഭേ​ദി​ച്ചു് അതി​സു​ര​ക്ഷാ​മേ​ഖ​ല​യിൽ അല​സ​മാ​യി നട​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടു​ക​യു​ള്ളു. നവ​വ​ധു​വാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി, ഹസ്തി​ന​പു​രി അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ പാർ​ക്കു​ന്ന ഇട​വേ​ള​യിൽ, നി​ത്യ​വു​മ​വൻ ഒരു വെ​ള്ളി​പ്പാ​ത്രം നിറയെ പു​ത്തൻ​പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യി അവ​ളെ​കാ​ത്തു വരി​നിൽ​ക്കും പൂ​ക്കൾ വാ​ങ്ങി​മ​ണ​ത്തു, പ്ര​സ​ന്ന​മായ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ അവൾ അവ​ന്റെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു അക​ത്തേ​ക്കു​പോ​വും. ഈ അം​ഗീ​കൃത ആരാ​ധ​ക​നെ​യാ​ണോ, നകുലൻ ‘ചാരൻ’ എന്നു് ചാ​പ്പ​കു​ത്തി, തല വെ​ട്ടാൻ​പോ​വു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, എന്താ​യി​രി​ക്കും ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഭര​ണ​കൂ​ടം വരും​ത​ല​മു​റ​ക്കു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന പ്ര​ണ​യ​സ​ങ്ക​ല്പം!”

“ഭീ​മ​കാ​രു​ണ്യ​ത്തിൽ ചക്ര​വർ​ത്തി​പ​ദ​വി ചു​ളു​വിൽ നേടിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​നു അടി​മ​പ്പ​ണി​ചെ​യ്ത മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​നേ​രെ കു​തി​ര​ക​യ​റു​ന്ന​പോ​ലെ നി​ങ്ങ​ളെ​യും കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തു​വാൻ, ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ’ എന്ന നിർ​മ്മി​ത​പ്ര​തി​ച്ഛായ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തു​വോ? അതോ, വീ​ട്ടി​ന​ക​ത്തും പു​റ​ത്തും ഒരു​പോ​ലെ സാ​ത്വി​ക​വേ​ഷം ആടിയോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കാലം.

“ചാ​രി​ത്ര്യ​വ​തി എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണം നി​ന​ക്കു​ചേ​രി​ല്ലെ​ന്നു നീ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​തോ​ടെ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു പാ​ഞ്ചാ​ലീ എന്നു പരി​ദേ​വ​ന​ത്തോ​ടെ തു​ട​ങ്ങിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​വാ​ഗ്ദോ​ര​ണി​യിൽ ഞാൻ ഒന്നു​ഞെ​ട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും, പി​ന്നീ​ട​വൻ, “എന്നാൽ പതി​വ്രത എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും നി​ന​ക്കു യോ​ജി​ക്കാൻ കഴി​യു​മോ എന്നു് ഞാൻ ഒന്നു നോ​ക്ക​ട്ടെ” എന്നു് വി​ല​പേ​ശു​ന്ന​മ​ട്ടിൽ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ വെ​ല്ലു​വി​ളി​യോ​ടെ ഞാൻ നേ​രി​ട്ടു. “മു​ഖ്യ​ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ സന്മ​ന​സ്സു​നേ​ടാൻ ഈ വേ​ഷം​കെ​ട്ടു​പോ​രാ, നീ ആഞ്ഞു​ശ്ര​മി​ക്ക​ണം. ഭൂ​ത​കാ​ല​ത്തു ഞങ്ങൾ​ക്കു നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട മാ​തൃ​വാ​ത്സ​ല്യ​വും പെൺ​പ​രി​ലാ​ള​ന​യും നീ എനി​ക്കു് ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്ത​ണം” എന്ന​വൻ ഉപാ​ധി​വെ​ച്ച​പ്പോൾ, അവനെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ നി​ന്നും ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന നി​ല​യി​ലു​ള്ള മൗ​ലി​കാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഞാൻ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു. മറ്റു​നാ​ലു​പേർ ‘പരി​ലാ​ളന’ കി​ട്ടി കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ നി​ന്നും തൃ​പ്തി​യോ​ടെ പു​റ​ത്തു​പോ​വു​മ്പോ​ഴും, തി​രു​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി​യായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ഇനി​യും കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടി​ല്ല പു​നഃ​പ്ര​വേ​ശ​നം!”

“കൗ​ര​വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ വി​റ​പ്പി​ച്ച ഭീ​ഷ്മർ​ക്കാ​ണ​ല്ലോ മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വെ​ന്ന മര​ണാ​ന​ന്ത​ര​ബ​ഹു​മ​തി കൊ​ടു​ത്തു് പൊ​തു​ച​ട​ങ്ങിൽ ആദ​രി​ച്ച​തു്! എന്നി​ട്ടും നി​ങ്ങൾ ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ നീ​ണ്ട​കാല കൗ​ര​വ​ക്കൂ​റു വക​വെ​ക്കാ​തെ ചട​ങ്ങു് ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ലെ പരു​ക്കൻ​ത​റ​യിൽ ഉടു​തു​ണി തു​ന്നു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടോ​ളം കാലം രാ​ജ​വ​ധു​വാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി അര​മ​ന​യിൽ ജീ​വി​ച്ച ആ കലിം​ഗ​ദേ​ശ​രാ​ജ​കു​മാ​രി.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലെ പാ​ണ്ഡവ ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​യിൽ, ഇര​യു​ടെ വേഷം മാ​ത്ര​മാ​യി ഭീ​ഷ്മർ. മൂ​ന്നാം ലിംഗ പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രി​യെ വാളും കൊ​ടു​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ നിർ​ത്തി​യ​പ്പോൾ, പ്ര​തി​ജ്ഞാ​പാ​ല​ക​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ശാ​ഠ്യ​മു​ള്ള ഭീ​ഷ്മർ, ആയുധം താ​ഴെ​യി​ട്ടു അന്തർ​നാ​ട​ക​ത്തി​ലെ ദു​ര​ന്ത​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​യി നി​ന്നു​കൊ​ടു​ത്തു. തക്കം​നോ​ക്കി അർ​ജ്ജു​നൻ കൂ​ര​മ്പു​ക​ളാൽ ഭീ​ഷ്മ​രിൽ ‘പു​ഷ്പാർ​ച്ചന’ ചെ​യ്തു. പി​ന്നീ​ടു് ‘യു​ദ്ധ​മാ​ലി​ന്യം’ പോർ​ക്ക​ള​പു​റ​മ്പോ​ക്കിൽ ഒരു മൂ​ല​യിൽ, ശര​ശ​യ്യ​യിൽ കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി, മര​ണ​ത്തി​നു​വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. അന്ത്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യും അനു​സ്മ​ര​ണ​വും കഴി​ഞ്ഞു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്ന കപ​ട​നാ​ട്യ​ക്കാ​രൻ ഇപ്പോൾ ഭീ​ഷ്മ​രെ ‘രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ’വാ​ക്കി​യാൽ, സാ​ന്ത്വ​ന​വും ചി​കിൽ​സ​യും കി​ട്ടാ​തെ നര​കി​ച്ച പരേ​താ​ത്മാ​വി​നെ​ന്തു പ്ര​യോ​ജ​നം? വേണ്ട ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കൊ​രു രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വു്, മതി സത്യ​വ​തി​യെ​ന്ന കു​രു​വംശ കു​ടും​ബ​നാഥ എന്ന നി​ല​പാ​ടു് വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി​യ​ല്ലേ ഞാൻ യോഗം ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച​തു്!”

2023-02-06

“ആദ്യ​ച​ര​മ​വാർ​ഷി​ക​ത്തിൽ ആളു​യ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള പ്ര​തിമ അനാ​ച്ഛാ​ദ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന പ്രൗ​ഢ​ഗം​ഭീ​ര​മായ ചട​ങ്ങിൽ, പ്ര​ഭു​ക്ക​ളും ഭൃ​ത്യ​രും പങ്കെ​ടു​ത്തു എന്നു​നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും പ്ര​തി​രോ​ധ​മ​ന്ത്രി ഭീ​മ​നും, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അഖ​ണ്ഡത സം​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദി​ക​ളോ​ടു് നേർ​ക്കു​നേർ ഏറ്റു​മു​ട്ടി ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആവേ​ശ​ക​ര​മായ ജീ​വി​ത​കഥ അനു​സ്മ​രി​ച്ചു. അനാ​ച്ഛാ​ദ​നം നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം ക്ഷ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ, കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ എഴു​നേ​റ്റു യോഗം ബഹി​ഷ്ക്ക​രി​ക്കു​ന്നു! പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​ത്തി​ന്റെ സവി​ശേ​ഷ​മാ​തൃക എന്നൊ​രി​ക്കൽ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ച നി​ങ്ങൾ എങ്ങ​നെ ഈ വിധം ഭർ​തൃ​സ്മ​ര​ണ​യെ അവ​മ​തി​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ട്ടു!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ ഏകാ​ന്ത​മാ​യൊ​രി​ട​ത്തു കണ്ടെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ കൈ​പി​ടി​ച്ചു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പഞ്ച​ലോ​ഹ​ത്തിൽ​പ​ണിത പ്ര​തിമ എന്നാ​യി​രു​ന്നു നകുലൻ “യോ​ഗ​ത്തിൽ ആദ്യാ​വ​സാ​നം പങ്കെ​ടു​ക്കണ”മെ​ന്നു് മു​ട്ടു​കു​ത്തി ക്ഷ​ണി​ച്ച​പ്പോൾ അറി​യി​ച്ച​തു്. എന്നാൽ യോഗം കൂ​ടു​ന്ന​തി​ന​ല്പം മു​മ്പു് വിവരം കി​ട്ടി, യു​ദ്ധ​മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടാ​ണു് പ്ര​തി​മാ​നിർ​മ്മി​തി. ജീ​വി​ത​കാ​ലം കു​രു​വം​ശ​പ്പെ​രുമ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്താൻ നാ​ല​തി​രു​ക​ളും പദ​യാ​ത്ര​ചെ​യ്ത ശാ​ന്തി​പ്രി​യ​ന്റെ ഓർ​മ്മ​ക്കാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം എന്തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ കു​ടി​ലത നി​റ​ഞ്ഞ അപ​മാ​ന​നിർ​മ്മി​തി ചെ​യ്തി​രി​ക്കും എന്നു് ചി​ന്തി​ക്കാൻ, ‘നേരേ വാ നേ​രെ​പോ’ തര​ത്തിൽ​പെ​ട്ട ഞങ്ങൾ​ക്കാ​യി​ല്ല എന്ന​താ​ണു് ഖേദം. അരുതേ, ഇക്കാ​ര്യ​ത്തി​ലൊ​രു വി​വാ​ദ​വു​മാ​യി ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​കൾ നാളെ!”

“ബാ​ല്യ​സ്മ​ര​ണ​ക​ളിൽ നി​ങ്ങൾ കു​ന്തി​യെ കരു​ണ​യി​ല്ലാ​തെ​യും, മാ​ദ്രി​യെ മമ​ത​യോ​ടെ​യും ഓർ​ത്തു​കാ​ണാ​റു​ണ്ടു്. മക്ക​ളെ പൊ​ന്നു​പോ​ലെ നോ​ക്കിയ, ആദർശ വനി​ത​യെ​ന്നം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കു​ന്തി പി​ന്നെ​ങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ​ക്കി​ത്ര പ്ര​യാ​സ​മു​ണ്ടാ​ക്കി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നു​മു​മ്പു് വയോ​ജ​ന​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഓർ​മ്മ​ക്കാ​ലം.

“അതി​സു​ന്ദ​ര​നാ​യൊ​രു ദേ​വ​നാ​ണി​ത്ത​വണ സൗ​ജ​ന്യ​മാ​യി ബീജം തന്ന​തു് എന്നു് പാ​ണ്ഡു​വി​നോ​ടു് മേ​നി​പ​റ​യു​ന്ന കി​ട​പ്പ​റ​രം​ഗം ഞാൻ ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ കേ​ട്ടു എന്ന​താ​യി​രു​ന്നു കു​ന്തി​യു​മാ​യി സം​ഭ​വി​ച്ച അകൽ​ച്ച​യു​ടെ ആദ്യ​കാ​ര​ണം. ആക​സ്മി​ക​മാ​യി തെ​റ്റു് സം​ഭ​വി​ച്ച​തിൽ ദയ​വാ​യി ക്ഷ​മി​ക്കൂ, എന്നു ഞാൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി ഖേദം പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൾ ഒന്നു​കൂ​ടി ക്രു​ദ്ധ​യാ​യി. നീ കപ​ട​നാ​വി​ന്റെ ഉട​മ​യാ​ണു്, മര​ണ​ദേ​വ​ത​യു​ടെ മക​നാ​ണു്, നി​ന്റെ വാ​മൊ​ഴി ഞാൻ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും അവി​ശ്വ​സി​ക്കും പി​ന്നെ നീ സ്വയം തെ​റ്റു​തി​രു​ത്തി അടി​മ​പ്പ​ണി മാ​തൃ​കാ​ശി​ക്ഷ​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഏറ്റെ​ടു​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ! എന്ന​വർ പറ​ഞ്ഞു ഭീ​ഷ​ണ​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ നിർ​ത്തി. കടു​ത്ത​നോ​ട്ട​വും ഭാ​ഷാ​പ്ര​യോ​ഗ​വു​മാ​യി കു​ന്തി പി​ന്നീ​ടു് എന്റെ ബാ​ല്യ​നൊ​മ്പ​രം മു​ത​ലെ​ടു​ത്തു എല്ലാ​വിധ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട പണി​ക​ളും ചെ​യ്യി​പ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, മാ​ദ്രി​യും കു​ന്തി​യും ചേർ​ന്നു് കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി പാ​ണ്ഡു​വി​നെ അടി​വ​സ്ത്രം മു​ഖ​ത്തി​ട്ടു ശ്വാ​സം മു​ട്ടി​ച്ചു നി​ശ്ശ​ബ്ദ​നാ​ക്കു​ന്ന​തു ഞാൻ പേ​ടി​കൂ​ടാ​തെ നോ​ക്കി​നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടെ​ങ്കി​ലും, മരണം ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്തും​വ​രെ കണ്ടെ​ന്നു നടി​ച്ചി​ല്ല. പി​ന്നെ മാ​ദ്രി​യും കു​ന്തി​യും എന്നെ വക​വ​രു​ത്താൻ പി​ടി​കൂ​ടു​മ്പോൾ, കു​ത​റി​മാ​റി ഞാൻ സമീ​പ​ത്തു​ള്ളൊ​രു ആശ്ര​മ​ത്തിൽ അഭയം തേടി.” രാ​ജാ​വി​നു​യോ​ജി​ച്ച ഭാ​ഷ​യും കു​ലീ​ന​ശ​രീ​ര​ച​ല​ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി സാ​വ​ധാ​നം സം​സാ​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു, ഇരു​കൈ​ക​ളും വി​ടർ​ത്തി കണ്ണു​തു​റി​ച്ചും വാ​തു​റ​ന്നും ഭയാ​ന​ക​മാ​യി വി​ല​പി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, മാ​ദ്രീ പു​ത്ര​നായ നകുലൻ ഓടി​വ​ന്നു മു​തിർ​ന്ന സഹോ​ദ​ര​നെ കരു​ത​ലോ​ടെ ചേർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ചു ആശ്ലേ​ഷി​ച്ചു “സാ​ര​മി​ല്ല പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ ഈ യക്ഷി​ക്കു​ട്ടി കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി നമ്മെ വെ​റു​പ്പി​ന്റെ കഥ​കൾ​ക്കാ​യി അഭി​മു​ഖം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടു്. ഞാ​നി​വ​ളെ ഉടൻ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യാം. വകു​പ്പു​ണ്ടു് വൃ​ദ്ധ​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു പ്ര​തി​യാ​ക്കി തു​റു​ങ്കി​ലി​ടാം, ഉറ​പ്പു്.”

“പരി​ഭ​വം എന്ന പരി​ചിത പെൺ​ആ​യു​ധം, പതി​വാ​യി ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​മോ പാ​ഞ്ചാ​ലി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ന​ഗ​രം നി​ല​വിൽ വരും​മു​മ്പു​ള്ള ഖാ​ണ്ഡ​വ​ക്കാല സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“പ്ര​വർ​ത്തി​യിൽ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ആലോ​ച​ന​യി​ലും പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന പാ​ഴ്ശ്ര​മം അവ​ളു​ടെ​ഭാ​ഗ​ത്തു കാ​ണു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വർ സ്വ​യം​പ്ര​തി​രോ​ധ​മു​റ​യിൽ ചെ​റു​ത്തു​നിൽ​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. കു​ഴ​ഞ്ഞു​മ​റി​ഞ്ഞ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ലും കാ​ണു​ന്ന ഒരു ആശ്വാ​സം, പ്ര​ത്യാശ! മാ​ദ്രി​യു​ടെ മക്കൾ രണ്ടു​പേ​രും ആദ്യ​മൊ​ക്കെ അവി​ശ്വ​സ്ത​ത​ക്കു് പേ​രു​കേ​ട്ട​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. ഈയ​ടു​ത്ത​കാ​ലം അതു ഞങ്ങൾ മാ​റ്റി. നകു​ല​നെ ചാ​ര​നാ​ക്കി പൂ​ട്ടി. എപ്പോൾ കണ്ടാ​ലും, തു​റി​ച്ച​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ഞാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നീ​ക്ക​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പു​തു​വാർ​ത്ത ചോ​ദി​ക്കും. വാർ​ത്ത​ക്കൊ​പ്പം അഭി​പ്രാ​യം വേ​ണ്ടെ​ന്നു വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടും. അങ്ങ​നെ ജാ​ഗ്രത കാ​ണി​ക്കും എന്നാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ? അതവൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വി​സ​മ്മ​തി​ക്കും. പരി​ഭ​വം പരി​ദേ​വ​നം എല്ലാം കഴി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്രീ​ണ​ന​വും പ്ര​ലോ​ഭ​ന​വും വഴി കാ​ര്യം​നേ​ടാൻ കൗശലം കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ എനി​ക്കെ​ന്നും, തു​റ​ന്നു​പ​റ​യ​ട്ടെ, ഒരു ‘ഇര’വേ​ഷ​മാ​ണു​ണ്ടാ​വുക എന്ന​റി​യു​ന്ന സഹ​ദേ​വൻ, പൊ​ള്ള​ദാർ​ശ​നി​ക​പ​ദാ​വ​ലി ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചു് ആശ്വാ​സം പകരും. ഇത്ര​യ​ധി​കം സസ്യാ​ഹാ​രി​ക​ളായ കാ​ട്ടു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ നി​ത്യ​വും കൊ​ന്നു​ചു​ട്ടെ​ടു​ക്കാൻ ഇവി​ടെ​യൊ​ക്കെ ഉണ്ടെ​ങ്കി​ലും, ഭീമൻ, മയിൽ​മു​ട്ട മോ​ഷ്ടി​ക്കാ​നെ​ടു​ക്കു​ന്ന കൗശലം, അതൊ​ന്നു​വേ​റെ. ഈ വി​ല​ക്ഷ​ണ​ഭൂ​മി​ക​യിൽ വേണം അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ അസ്ത്ര​പ്ര​യോ​ഗ​വു​മാ​യി കൊ​ടും​കാ​ടു​വ​ള​ഞ്ഞു, ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ തീ​യി​ടാൻ. ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശ​ത്തോ​ടെ, ആദ്യ​മാ​യൊ​രു മാ​യി​ക​ന​ഗ​രി സ്ഥാ​പി​ക്കാ​നു​ള്ള മഹാ​യ​ജ്ഞ​ത്തിൽ നേ​രി​ട്ടു് നി​ങ്ങൾ സജീ​വ​പ​ങ്കാ​ളി​യാ​വി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, എഴു​തു​ന്ന വാർ​ത്ത​ക​ളി​ലെ​ങ്കി​ലും ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’, കൗ​ര​വ​അ​ര​മ​ന​യിൽ ഒരു സ്വാ​ധീ​ന​ശ​ക്തി​യാ​യി ഞങ്ങ​ളെ നീ തു​ണ​ക്കു​മോ? അതോ, നീയും പാ​ഞ്ചാ​ലി​വ​ല​യിൽ കു​ടു​ങ്ങു​മോ!”

2023-02-07

“ആളെ​ങ്ങ​നെ? ചി​കി​ത്സ​യു​മാ​യി യോ​ജി​ച്ചു​പോ​വു​ന്നു​ണ്ടോ? അതോ, മര​ണം​കാ​ത്തു​കി​ട​ക്ക​ട്ടെ എന്ന ദാർ​ശ​നി​ക​ചി​ന്താ​ഗ​തി​യാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പോർ​ക്ക​ള​സർ​വ്വാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ജീവൻ നഷ്ട​പ്പെ​ടാ​തെ പി​ടി​ച്ചു​നിർ​ത്തി​യ​തു് പൂർ​ണ​സ​ജ്ജ​മായ ചി​കി​ത്സാ​സൗ​ക​ര്യം നേ​ര​ത്തേ കൗരവർ ഒരു​ക്കി​യ​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ. ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് സ്വ​സ്തി! രോ​ഗി​യു​ടെ പട​ച്ച​ട്ട​യ​ഴി​ച്ചു ഉടൽ സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യി പരി​ശോ​ധി​ച്ച​പ്പോൾ ആശ്വാ​സ​മാ​യി, കൂ​ര​മ്പു​കൾ​ക്കു തൊ​ലി​പ്പു​റ​മേ മാ​ത്ര​മേ ചോ​ര​പൊ​ടി​യി​ക്കാ​നാ​യു​ള്ളു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​നി​ന്നും നേ​ര​ത്തേ​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന ശയ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നു​ഞ​ങ്ങൾ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ക്ഷ​മ​മാ​ക്കി. സന്ദർ​ശ​ക​രു​ടെ തി​ര​ക്കൊ​ഴി​വാ​ക്കാൻ ശര​ശ​യ്യ എന്നു് അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മായ പേ​രി​ട്ടു് രോ​ഗി​യെ കി​ട​ത്തി. ഒറ്റ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ തോ​ന്നും, പറി​ച്ചു​മാ​റ്റാൻ ആവാ​ത്ത​വി​ധം അമ്പു​ത​റ​ച്ചു​ക​യ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു പൊ​ന്നു​ട​ലാ​കെ! അനാ​വ​ശ്യ​സ​ന്ദർ​ശ​ക​രെ നി​രു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മറ്റെ​ന്തു കു​റു​ക്കു​വ​ഴി. വ്യ​ക്തി​ഗത രോ​ഗീ​പ​രി​ച​ര​ണ​ത്തി​നു് സന്ന​ദ്ധ​സേ​വ​ന​വു​മാ​യി മൂ​ന്നു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ രാ​പ്പ​കൽ ഇവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​കും. എത്ര​യും വേഗം പട​വാ​ളു​മാ​യി പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ പോവാൻ അനു​മ​തി വേ​ണ​മെ​ന്നു ശഠി​ക്കു​മ്പോൾ കാണാം, സന്ന​ദ്ധ​സേ​വ​കർ രോ​ഗി​യെ പരി​ലാ​ളി​ച്ചു സാ​ന്ത്വ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. പ്ര​ഖ്യാ​പി​ത​ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അത്യാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു​പ​ക​രി​ക്കാൻ പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​കൾ തയ്യാ​റാ​യി എന്ന​താ​ണു​കാ​ര്യം. അതാ, രണ്ടാ​മ​ത്തെ കൗ​ര​വ​സേ​നാ​പ​തി ദ്രോ​ണ​രു​ടെ നി​ല​വി​ളി! ഇത്ത​വണ കൊ​ല​ക്ക​ത്തി ഉന്നം​തെ​റ്റി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു വി​ലാ​പ​സ്വ​രം കേ​ട്ടാൽ അറി​യാം ജഡ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ക്കു പന്തൽ പണി​യ​ണം, തി​ര​ക്കു​ണ്ടു് പൊ​റു​ക്കു​മ​ല്ലോ.”

2023-02-08

“പാ​ണ്ഡു എന്ന കു​ലീ​ന​കു​ടും​ബ​നാ​മം പേ​റു​ന്ന ഞാ​നൊ​രി​ക്കൽ കു​രു​വം​ശ​രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് അച്ഛൻ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന ബാ​ല്യ​സ്മ​രണ ഇപ്പോ​ഴും ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡു​വും ഭാ​ര്യ​മാ​രും കു​ട്ടി​ക​ളു​മൊ​ത്തു രണ്ടു​ദ​ശാ​ബ്ദം വനാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ ചെ​ല​വ​ഴി​ച്ച ഇടം കണ്ടെ​ത്താൻ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​മൊ​ത്തു ആദി​വാ​സി​ക​ളു​ടെ സഹാ​യ​ത്താൽ വഴി​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു സ്വ​ത്തെ​ല്ലാം പണ​യം​വ​ച്ചു ചൂ​താ​ടി നി​സ്വ​നായ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി.

“രണ്ടാ​മൻ ഭീമൻ ജനി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. കു​ന്തി പൂ​ചൂ​ടി പടി​യി​റ​ങ്ങി​പ്പോയ സാ​യാ​ഹ്നം. ഹസ്തി​ന​പു​രി എന്ന ഗം​ഗാ​തട നഗ​ര​വും, അവിടെ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തെ രാ​ജ​ധാ​നി​യും വി​ഭ​വ​സ​മൃ​ദ്ധ​മായ ഊട്ടു​പു​ര​യും ജനിതക അന്ധത എന്ന അം​ഗ​പ​രി​മി​തി​യാൽ രാ​ജ​യോ​ഗ്യത നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ ദൈ​നം​ദി​ന​ദൈ​ന്യ​ത​യും, പായിൽ മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു് പാ​ണ്ഡു എന്നെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ആഞ്ഞു​ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോൾ, മാ​ദ്രി മൂ​ല​യി​ലി​രു​ന്നു കീ​റ​ത്തു​ണി​തു​ന്നി ഇട​യ്ക്കി​ടെ പരി​ഹാ​സ​ത്തിൽ അട്ട​ഹ​സി​ക്കും. അര​മ​ന​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ആഡം​ബ​ര​വും, നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റി ശല്യം ചെ​യ്യാൻ ശത്രു​ക്ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത നാ​ല​യ​ല്പ​ക്ക​വും, അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലെ നിർ​ലോ​ഭ​മായ പര​സ്ത്രീ​ല​ഭ്യ​ത​യും പാ​ണ്ഡു, ഭൂ​താ​തു​ര​ത​യോ​ടെ വർ​ണ്ണി​ച്ചു​വർ​ണ്ണി​ച്ചു വി​കാ​ര​പ​ര​വ​ശ​നാ​യി എന്നോ​ടു് പെ​ട്ടെ​ന്നു് മു​റി​വി​ട്ടു പു​റ​ത്തു​പോ​വാൻ പറയും എന്നി​ട്ടു മാ​ദ്രി​യെ വരു​ത്തി അര​ക്കെ​ട്ടിൽ പി​ടി​ച്ചു കൂ​ടെ​കി​ട​ത്താൻ ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോൾ, അവൾ പെൺ​പു​ലി​യെ​പോ​ലെ ചീറി അയാ​ളിൽ നി​ന്നും ഓടി​ഒ​ളി​ക്കും. അപ​ച​രി​ത​സു​ഗ​ന്ധ​ങ്ങ​ളും ഉലഞ്ഞ ഉട​യാ​ട​ക​ളു​മാ​യി കു​ന്തി രാ​ത്രി മട​ങ്ങി​വ​രും​വ​രെ, കി​ത​ച്ചും വി​ല​പി​ച്ചും അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലെ മോ​ഹി​നി​ക​ളെ പറ്റി ഓരോ​ന്നു് സ്വയം പറ​ഞ്ഞു മോ​ഹി​പ്പി​ക്കും. ഈ പ്ര​ഹ​സ​നം ആളും തരവും നോ​ക്കാ​തെ പാ​ണ്ഡു പല​പ്പോ​ഴും പറ​യാ​നൊ​രു​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, ഒരി​ക്കൽ മാ​ദ്രി അയാ​ളു​ടെ വായിൽ കീ​റ​ത്തു​ണി തി​രു​കി “കു​ട്ടി​ക​ളോ​ടു് ഇല്ലാ​ക്കഥ പറ​ഞ്ഞു നി​ങ്ങൾ ഇനി മോ​ഹി​പ്പി​ച്ചാൽ!” എന്നൊ​രു ഭീ​തി​ത​മായ താ​ക്കീ​തോ​ടെ പാ​ണ്ഡു​ശ​രീ​രം കാ​ലു​കൊ​ണ്ടു് തട്ടി ചു​വ​രി​നോ​ടു് തി​രി​ച്ചി​ട്ടു, എന്നെ​യും കൂ​ട്ടി അവൾ പു​റ​ത്തു​പോ​വു​ന്ന ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്… ഇതാ! ഈ സ്ഥ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങ​ളു​ടെ മര​ക്കു​ടിൽ. ഇപ്പോൾ എന്ത​ദ്ഭു​തം ഇതൊരു ശവ​പ്പ​റ​മ്പാ​ണ​ല്ലോ!”

“പ്ര​ഖ്യാ​പി​ത​പ്ര​തി​യോ​ഗി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു വസ്തു​നി​ഷ്ഠ​മായ ഒരു അഭി​പ്രാ​യം നേ​രി​ട്ടു് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് അത്ര ശരി​യ​ല്ലെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ അർ​ജ്ജു​ന​വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തിൽ അസ്വീ​കാ​ര്യ​മായ ഏതു അനാ​രോ​ഗ്യ​ഘ​ട​ക​മാ​ണു് നി​ങ്ങ​ളെ ആവർ​ത്തി​ച്ചു അലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ക്ഷം ചേരാൻ, സൂ​ത​പു​ത്രൻ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങൾ നേ​രി​ടു​ന്ന കാലം യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ നി​റ​ഞ്ഞ ആകാശം.

“യു​ദ്ധ​ജ്ഞാ​ന​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ അവ​ന​റി​വു​ണ്ടെ​ന്ന​തിൽ എനി​ക്കു് അവ​മ​തി​യൊ​ന്നും തോ​ന്നാ​റി​ല്ല, എന്നാൽ കഠി​ന​പ്ര​യ​ത്ന​ത്തി​ലൂ​ടെ അവ​ന​റി​യാൻ കഴി​ഞ്ഞ സൈ​നി​ക​വി​ജ്ഞാ​നം മറ്റു​ള്ള​വർ​ക്കും അതേ​പോ​ലെ, ഒരു​പ​ക്ഷേ, ഒരു​പ​ണ​ത്തൂ​ക്കം കൂ​ടു​തൽ, ഇച്ഛാ​ശ​ക്തി​യി​ലൂ​ടെ നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കാം എന്നു് സന്മ​ന​സ്സോ​ടെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള വി​വേ​ക​മാ​ണു് അർ​ജ്ജു​ന​നു്, പാവം, പ്ര​കൃ​തി നി​ഷേ​ധി​ച്ച​തും, എന്നാൽ എനി​ക്കു് എനി​ക്ക​നു​വ​ദി​ച്ച​തും.”

“തി​രു​വ​സ്ത്രം​ധ​രി​ച്ചു ചെ​ങ്കോ​ലി​നാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തു​ന്ന നി​യു​ക്ത​രാ​ജാ​വു് പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ വരി​നി​ന്നു അനു​മോ​ദി​ക്കാൻ നി​ങ്ങ​ളെ​യൊ​ന്നും രാ​വി​ലെ കണ്ടി​ല്ല​ല്ലോ!” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റു വർ​ഷ​ത്തെ തു​ടർ​ച്ച​യായ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്രൻ​പ​രീ​ക്ഷി​ത്തു് കി​രീ​ടം ധരി​ച്ച ദിവസം.

“സാ​ഹ​സി​ക​പോ​രാ​ളി​യെ​ന്നു നമു​ക്ക​റി​വു​ള്ള അഭി​മ​ന്യു എവിടെ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പാ​വാ​ട​യിൽ പി​ടി​ച്ചു കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​നു കൂ​ട്ടു​കൂ​ടിയ ഭീ​രു​പ​രീ​ക്ഷി​ത്തു് എവിടെ. പി​ന്തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി​യാൽ അവ​ന്റെ ജനു​സ്സു് ദ്വാ​ര​ക​വാ​സി​യായ പി​താ​വിൽ നി​ന്ന​ല്ല, അമ്മ ഉത്ത​ര​യു​ടെ സഹോ​ദ​ര​നിൽ​നി​ന്ന​ല്ലെ? ഇവനെ രക്ഷി​ക്കാൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ടെ അവ​സാ​ന​ദി​വ​സം എന്തെ​ല്ലാം മാ​യി​ക​പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങൾ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു എന്നാ​ലോ​ചി​ക്കു​മ്പോൾ, നി​രാ​ശ​യോ​ടെ ഹൃദയം നു​റു​ങ്ങു​ന്നു. ഒന്നും വേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മക്ക​ളെ​ല്ലാം കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ഭ​ര​ണ​കാ​ല​ത്തു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളിൽ ചിലരെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പാ​ഞ്ച​ലി​യു​ടെ അറി​വോ​ടെ പാർ​പ്പി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, അന​പ​ത്യ​ദുഃ​ഖം പി​ന്നെ​യും പി​ടി​കൂ​ടി​യ​പ്പോൾ പി​ടി​വി​ട്ടു് പാ​യ​വേ​റെ​വേ​റെ​യാ​യി. പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ ഹസ്തി​ന​പു​രി അർ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? ഉണ്ട​ല്ലോ. ശന്ത​നു​മു​തൽ ഓരോ​രു​ത്ത​രും ഒന്നി​നൊ​ന്നു അനർഹർ! പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധം​ജ​യി​ച്ചു വന്ന​പ്പോൾ എന്റെ വന്ദ്യ​പി​താ​വു് മുൻ​ചാർ​വാ​കൻ വി​വേ​കം ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു നി​ങ്ങൾ​ക്കി​ത്ര​യും കാലം ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലും കൂ​ട്ടു​കി​ട​പ്പി​ലും സം​തൃ​പ്തി​ത​ന്ന മഹ​തി​യാ​വ​ട്ടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ രാ​ജാ​മാ​താ​വും രാ​ജ്ഞി​യും. പു​രു​ഷാ​ധി​ത്യ​പ്ര​വ​ണ​ത​യാൽ പരു​ഷ​പെ​രു​മാ​റ്റ​മുറ പാ​ലി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ണ്ടോ അപ്പോൾ അറി​യു​ന്നു വരും​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ രാ​ജ​പ​ത്നി വേ​ണ്ടി​വ​രും, തെ​രു​വിൽ തലപോയ ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ ചെ​ങ്കോ​ലു​മാ​യി തു​ടർ​ഭ​ര​ണം ചെ​യു​വാൻ” ഒരു​നേ​ര​ത്തെ സമൃ​ദ്ധ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി, പുക ഉയ​രു​ന്ന ഊട്ടു​പു​ര​നോ​ക്കി ധനി​ക​മേ​ഖ​ല​യിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ മനഃ​സാ​ക്ഷി സൂ​ക്ഷി​പ്പു​കാ​രൻ!

“കൗ​ര​വ​രെ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ നിർ​ത്താൻ കോ​പ്പു​ള്ള ഗു​രു​തര ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മണ പരാ​തി​യു​മാ​യി, ഭീ​ഷ്മ​നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​നു് നി​വേ​ദ​നം സമർ​പ്പി​ച്ച അതി​ജീ​വി​ത​പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് നി​ങ്ങൾ, മയൻ​നിർ​മ്മിത മായിക അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം സമ്മാ​നി​ച്ച​പ്പോൾ, ഹസ്തി​ന​പു​രി ഞെ​ട്ടി. ആവ​ശ്യ​ത്തി​നു​പ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​വൻ ആർ​ക്കും ആത്മ​മി​ത്രം എന്നു കൃ​ത​ജ്ഞ​ത​യോ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വർ ഉടൻ പ്ര​തി​ക​രി​ച്ച​ല്ലോ. എങ്ങ​നെ കാ​ണു​ന്നു കൗ​ര​വ​വ​ധു​ക്കൾ ഈ കു​ടി​ല​ന​യ​ത​ന്ത്രം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോ​വു​ന്ന നേരം.

“ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ അതു് ശരി​ക്കും? അതോ ഉട​ല​ഴ​കു​ള്ള സു​ര​സു​ന്ദ​രി​യോ​ടു ലൈം​ഗി​ക​മോ​ഹം ഒരു നി​മി​ഷം അതി​രു​വി​ട്ട​തോ? അതൊ​ക്കെ നീ​തി​പീ​ഠം ഇഴ​കീ​റ​ട്ടെ, അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം ദ്രൗ​പ​ദീ​ദേ​വി​ക്കു് സമ്മാ​നി​ച്ച​തു് അക്ഷ​ന്ത​വ്യ​മായ അപ​രാ​ധ​മെ​ന്നൊ​ന്നും പതി​വ്ര​ത​ക​ളായ കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. പശ്ചാ​ത്ത​ലം പരി​ശോ​ധി​ച്ചാൽ അവർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ സൗ​ന്ദ​ര്യ​പ​രി​ശീ​ല​ന​ത്താൽ ഇന്നൊ​രു ‘നൂ​റ്റുവ മോ​ഹി​നി’ കൂ​ട്ടം തന്നെ​യാ​യി​ല്ലേ. മൃ​ദു​വാ​യി നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ​ക്കു് പണ്ടൊ​രി​ക്കൽ മയൻ സമ്മാ​നി​ച്ച അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം, ഉപ​യോ​ഗ​ത്തിൽ തീർ​ത്തു​മൊ​രു ‘എളി​മ​പ്പാ​ത്രം’. ഓരോ ധാ​ന്യ​മ​ണി കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ വേ​വി​ക്കു​മ്പോ​ഴും, ഏതോ നാ​മ​മാ​ത്ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി കർ​ഷ​ക​ന്റെ​യും ധാ​ന്യ​പ്പെ​ട്ടി​യിൽ അത്ര​യും ധാ​ന്യ​മ​ണി അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​വും എന്ന​താ​ണ​തി​ന്റെ നിർ​മ്മാ​ണ​പ​രി​മി​തി. അല്ലാ​തെ, അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ധാ​ന്യം ഉത്പാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ ദി​വ്യാ​നു​ഭ​വം ഒന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ ശി​ല്പി​മ​യ​നു!”

“ഇന്ന​ല​ത്തെ പ്രൗ​ഢ​ഗം​ഭീര അനു​സ്മ​ര​ണ​വും നി​ങ്ങൾ ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടെ ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു അല്ലെ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധന വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“യു​ദ്ധ​ത്തിൽ പങ്കെ​ടു​ത്ത ധീ​രോ​ദാ​ത്ത​ന്മാ​രെ പൊ​ന്നാട അണി​യി​ക്കു​ന്നു എന്നൊ​ക്കെ നകുലൻ നാ​വി​ട്ട​ടി​ച്ചു ഹസ്തി‘നപുരി പത്രിക’യോടു് പറ​ഞ്ഞാൽ മാ​ത്രം മതിയോ? യു​ദ്ധം​ന​യി​ച്ച ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി​ക​ളായ കൗ​ര​വ​രെ നേർ​വ​ഴി​യിൽ ആയുധം കൊ​ണ്ടു് വധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, പോർ​ക്കള പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം കാ​റ്റിൽ​പ​റ​ത്തി ഞെ​ക്കി കൊ​ല​ചെ​യ്ത പാ​ണ്ഡ​വ​ര​ഞ്ചു​പേ​രെ​യും ‘നവോ​ത്ഥാന നായകർ’ എന്ന പട്ടി​ക​യിൽ​പെ​ടു​ത്തി, വെ​ണ്ണ​ക്ക​ല്ലിൽ പേർ ആലേ​ഖ​നം ചെ​യ്ത​പ്പോൾ, ഹസ്തി​ന​പു​രി എന്ന പു​രാ​തന പര​മാ​ധി​കാര രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി സ്വ​ജീ​വൻ ബലി​ദാ​നം ചെയ്ത കൗ​ര​വ​രിൽ നി​ന്നൊ​രാൾ പോ​ലു​മു​ണ്ടോ? ധവ​ള​പ​ത്രം ഇറ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ എവിടെ ധാർ​മി​കത മു​ഖം​മൂ​ടി​യാ​ക്കിയ അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ​വാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ? ഗ്രാ​മ​ഗ്രാ​മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളിൽ വെ​യി​ലും മഴയും കൊ​ണ്ടു്, താ​ടി​യും മു​ടി​യും വളർ​ന്നു കാ​ടു​കെ​ട്ടി, പരു​ക്കൻ നാ​ട്ടു​വ​ഴി​ക​ളിൽ പദ​യാ​ത്ര ചെ​യ്തു, നൂ​റ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി മു​ഖ്യ​ധാ​ര​യിൽ വരാ​നാ​വാ​തെ, പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടും, പല​പ്പോ​ഴും പീ​ഡി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടും, ദു​രി​ത​മ​നു​ഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന ആയി​ര​മാ​യി​രം ആദി​വാ​സി​യു​വാ​ക്കൾ​ക്കു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ സു​വർ​ണ്ണ​പൗ​രാ​വ​കാ​ശം കൊ​ടു​ത്താ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അവരെ യു​ദ്ധ​സ​ജ്ജ​രാ​ക്കു​വാൻ സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​നം കൊ​ടു​ത്തു സജ്ജ​രാ​ക്കി​യ​തു്. എന്നാൽ പാപി പാ​ണ്ഡ​വ​രോ! കറ​വ​മാ​ടു​കൾ​ക്കു തീ​റ്റ​പ്പു​ല്ലു​മാ​യി വഴി​ന​ട​ക്കു​ന്ന ക്ഷീ​ര​കർ​ഷ​ക​രെ മു​മ്പിൽ കണ്ടാൽ ‘നാളെ രാ​വി​ലെ മുതൽ പാൽ​മാ​ത്രം പോരാ, കറ​വ​വ​റ്റിയ വളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഇറ​ച്ചി​യും​വേ​ണം കാ​ഴ്ച​വ​സ്തു​വാ​യി കൊ​ണ്ടു വരാൻ’ എന്നു് കണ്ണു​രു​ട്ടി പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വ​രെ​യാ​ണോ കു​രു​വം​ശ​ന​വോ​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ പതാ​ക​വാ​ഹ​ക​രാ​യി എഴു​ന്നെ​ള്ളി​ക്കേ​ണ്ട​തു്? യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പ​വർ, കർ​ണ്ണ​നു​മാ​യി ഞാൻ കു​ല​സ്ത്രീ​ക്കു യോ​ജി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം ചൂ​താ​ടു​ന്ന കെ​ട്ടു​ക​ഥ​പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ചു. ഇപ്പോൾ അവർ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, ഞാൻ ഒരു​ത​രി സ്വർ​ണ്ണം പോലും മോ​ഹി​ക്കാ​തെ​ത​ന്നെ അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ വെ​പ്പാ​ട്ടി​യാ​വാൻ തയ്യാ​റെ​ന്നു! അനാ​ഥ​വൈ​ധ​വ്യ​ത്തി​ലും സ്വ​ഭാ​വ​ഹ​ത്യ കണ്ടും കേ​ട്ടും വി​മ്മി​ട്ട​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ യോഗം ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ച എന്നെ, ഉത്ത​ര​യും സു​ഭ​ദ്ര​യു​മ​ട​ക്കം കു​ല​സ്ത്രീ​കൾ, അനു​ഗ​മി​ക്കു​ന്ന​തും നി​ങ്ങൾ ഇന്ന​ലെ കണ്ട​ത​ല്ലേ!”

2023-02-09

“നി​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പുതിയ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ദൈ​നം​ദിന ഇട​പെ​ട​ലു​ക​ളിൽ എന്തെ​ങ്കി​ലും വ്യ​ത്യാ​സം​ക​ണ്ട ദു​ര​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദ്രൗ​പ​ദി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തു ഹസ്തി​ന​പു​രി ഉൾ​പ്പെ​ടെ ഗാം​ഗാ​ത​ട​ത്തി​ലെ നാ​ട്ടു​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ‘സാ​മ​ന്ത’ന്മാ​രാ​ക്കിയ സു​വർ​ണ്ണ​കാ​ലം.

“പ്രാ​യ​ക്കു​റ​വു​ള്ള അനു​ജ​ന്മാ​രു​മാ​യി ഭാ​ര്യ​യെ പങ്കി​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന വി​ചി​ത്ര​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു, പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു ഊഴം​കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പരി​ധി​വി​ട്ടു പരി​ദേ​വ​നം ചെ​യ്യു​ന്നൊ​രു സ്ത്രൈണ ദൗർ​ബ​ല്യം മുൻ​യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അനു​ജ​ന്റെ സ്വ​യം​വ​ര​ഭാ​ര്യ​യെ കൗ​ശ​ല​ത്തിൽ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ, വൈ​വി​ധ്യ​ബീ​ജ​ങ്ങ​ളിൽ അഭി​ര​മി​ച്ച കേ​മി​കു​ന്തി​യു​ടെ ‘അനു​മ​തി’യാണവൻ നേ​ടി​യി​രു​ന്ന​തു്, അങ്ങ​നെ ഞാ​ന​വർ​ക്കൊ​രു ക്ര​യ​വി​ക്രയ ഉരു​പ്പ​ടി​യിൽ കവി​ഞ്ഞൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ന്നു പ്ര​വൃ​ത്തി​യാൽ തെ​ളി​യി​ച്ച ‘അധർ​മ്മ’ പു​ത്രൻ പക്ഷേ, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ ദന്ത​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരു​ന്ന​ശേ​ഷം ആളാകെ മാറി! മറ്റു​കൗ​ര​വ​രു​മാ​യി തൊ​ഴു​ത്തിൽ​കു​ത്തു വഴി, തന്നെ പാ​യിൽ​കി​ട​ത്താൻ കൂ​ടു​തൽ സമയം അനു​വ​ദി​ച്ചു​ത​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു നിർ​ല​ജ്ജം പരാ​തി​പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​വൻ അതാ ന്യാ​യാ​ധി​പ​ന്റെ ഭാഷ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു! ഭീമൻ മുതൽ സഹ​ദേ​വൻ വരെ​യു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി എനി​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും നി​സ്സാ​ര​അ​തൃ​പ്തി ഞാൻ സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചാ​ലു​ടൻ ആ ‘നീ​തി​മാൻ’ എനി​ക്കു് സദ്വാർ​ത്ത​യു​ടെ ചി​ല്ലറ കച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നാ​വും. എന്നെ അവൻ, തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ച്ച ജ്വാ​ലാ​മു​ഖീ ക്ഷേ​ത്ര​പു​രോ​ഹി​ത​നെ​പോ​ലെ വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി ഉപ​ദേ​ശി​ക്കും അനു​ജ​ന്മാ​രോ​ടു് ലൈം​ഗി​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സഹ​വർ​ത്തി​ത്വ​ത്തോ​ടെ പെ​രു​മാ​റ​ണം എന്നാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടും. ഈ നടി​പ്പു സഹി​ക്കാൻ വയ്യെ​ന്നാ​യ​പ്പോൾ, അറ്റ​കൈ​യ്യി​നു് ഞാൻ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ച​താ​യി ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​വേ​ദി​യിൽ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളോ​ളം നി​ങ്ങൾ എന്നെ കൂ​ട്ടി​രു​ത്തി​ചെ​യ്യി​ച്ച മനു​ഷ്യ​ത്വ​ര​ഹി​ത​മായ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട​ല്ലോ, ലവ​ലേ​ശം അറ​പ്പി​ല്ലാ​തെ ഞാനതു ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യോടു് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തും. ആ ദു​ര​ഭി​മാ​നി​യിൽ അതോടെ കാ​റ്റു​പോ​യ​താ​ണു്!”

“പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ കാ​മ​ന​യോ​ടെ തൊ​ട്ടാൽ, തൊ​ട്ട​വൻ തല​പൊ​ട്ടി​മ​രി​ക്കു​മെ​ന്ന ‘മു​നി​ശാപ’ത്തി​നു പ്രാ​യ​ശ്ചി​ത്ത​മാ​യി, ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന ശാ​പ​ഗ്ര​സ്തൻ പാ​ണ്ഡു, കു​ന്തി, മാ​ദ്രി എന്നീ രണ്ടു ഭാ​ര്യ​മാ​രിൽ​നി​ന്നും ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യി അക​ന്നു​ക​ഴി​യു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, അവ​രെ​യും​കൂ​ട്ടി കാ​ട്ടിൽ പോ​യ​തി​ന്റെ സാ​മാ​ന്യ​യു​ക്തി ഇനി​യും നമു​ക്കു് വ്യ​ക്ത​മ​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, പക്ഷേ, ചെ​ങ്കോൽ അന്ധ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​നു് കൈ​മാ​റു​മ്പോൾ, ധാരണ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വോ എന്നാ​ണു്, രണ്ടു​ദ​ശാ​ബ്ദം മു​മ്പു​ണ്ടായ വന​വാ​സ​യാ​ത്ര ഇന്നും വ്യ​ക്ത​മാ​യി ഓർ​ക്കു​ന്ന ചില രാ​ജ​സ​ഭാം​ഗ​ങ്ങൾ തല​പു​ക​ഞ്ഞു ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തു. അം​ഗ​പ​രി​മി​ത​നെ​ന്ന വി​ല​യി​രു​ത്ത​ലിൽ സ്ഥി​രം​രാ​ജ​ഭ​ര​ണ​യോ​ഗ്യത ഇല്ലാ​തെ, ‘രാ​ജ​പ്ര​തി​നി​ധി’ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്ന ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ, പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ അന​ന്തര അവ​കാ​ശി​ക്കു്, സിം​ഹാ​സ​നം തി​രി​ച്ചേൽ​പ്പി​ക്ക​ണം എന്നാ​യി​രു​ന്നു, യാ​ത്ര​പ​റ​യു​മ്പോൾ, ഇരു​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ, നേർ​സാ​ക്ഷി​കൾ ഇല്ലാ​തെ​യെ​ങ്കി​ലും, എത്തിയ പര​സ്പ​ര​ധാ​രണ എന്നു്, ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്ന​സ്വ​യം അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഊന്നി​പ്പ​റ​യു​ന്ന​തു ഇന്ന​ലെ​യും രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ കേ​ട്ട​ല്ലോ. സദ​സ്സു് എഴു​ന്നേ​റ്റു​നി​ന്നു കയ്യ​ടി​യോ​ടെ ആ പ്ര​സ്താ​വം സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ, കൗ​ര​വ​സ​ഹോ​ദ​രർ, സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്ന​തു കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എല്ലാം കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ, മാ​ധ്യ​മ​ങ്ങൾ എന്തു​വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ണം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അഞ്ചു മക്ക​ളെ​യും കൂ​ട്ടി പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ കു​ന്തി അഭ​യം​തേ​ടി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തിയ അശാ​ന്ത​കാ​ലം.

“എവിടെ നി​ങ്ങൾ പറ​യു​ന്ന പരേ​ത​പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ അന​ന്ത​ര​അ​വ​കാ​ശി​കൾ? പ്ര​ത്യുൽ​പ്പാ​ദന ലൈം​ഗി​ക​ക്ഷ​മത ഇല്ലാ​ത്ത ഷണ്ഡൻ ആയി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡു, എന്നു് കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ആധി​കാ​രി​ക​മാ​യി രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. എന്നി​ട്ടും രണ്ടു​ഭാ​ര്യ​മാ​രെ പാ​ണ്ഡു​വി​നു് എത്തി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​തു, തൊ​ട്ട​തെ​ല്ലാം അമം​ഗ​ള​ക​ര​മാ​ക്കു​ന്ന ഭീ​ഷ്മർ! പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നു് സ്വയം വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന അഞ്ചു അഭ​യാർ​ത്ഥി​കൾ, കു​ന്തി​യു​ടെ​യും മാ​ദ്രി​യു​ടെ​യും വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ​ന്ത​തി​കൾ ആണെ​ന്നു് ആ മഹ​തി​കൾ പര​സ്യ​മാ​യി വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു വി​ശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മായ സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി​ക​ളു​ണ്ട​ല്ലോ. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്നു് പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ മൂ​ത്ത​യാൾ സ്വയം വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് ‘മര​ണ​ദേ​വത’യുടെ മകൻ എന്ന​ല്ലേ? എന്തൊ​രു പ്ര​ഹ​സ​നം!”

2023-02-10

“വം​ശോൽ​പ്പാ​ദ​ന​ത്തി​നാ​യി കു​ന്തി, കൈ​മെ​യ് മറ​ന്നു വെ​ളി​യിൽ​പോ​യി പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോൾ, കു​ടി​ലിൽ ഭർ​ത്താ​വി​നു കൂ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞ നി​ങ്ങ​ളെ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്തു​വേ​ണോ ഒന്നാം​ഭാ​ര്യ​യു​ടെ രതി​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ പു​തു​വി​വ​രം ചോർ​ത്താൻ, അതോ, അയ​ല്പ​ക്ക​ത്തിൽ​നി​ന്നു മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും ചാ​രൻ​വ​ഴി നേ​രി​ട്ടു് നേ​ടു​മോ കു​ന്തി​യു​ടെ പര​പ​രു​ഷ​പ​രീ​ക്ഷ​ണം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മാ​ദ്രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആദ്യ​പാ​ണ്ഡ​വ​പ്പി​റ​വി​ക്കു് മു​മ്പ​വ​രു​ടെ പ്ര​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“കു​ന്തി​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​ര​തി​വൃ​ത്താ​ന്തം അറി​യാ​നു​ള്ള ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ ‘മൗ​ലി​കാ​വ​കാ​ശം’ നീ ഒരു സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലും നി​ഷേ​ധി​ക്ക​രു​തു് മാ​ദ്രീ, എന്നു് അതി​ഭാ​വ​പ്ര​ക​ട​ന​ത്തോ​ടെ പാ​ണ്ഡു പേ​ടി​പ്പി​ക്കാൻ പറയും. മറ്റാ​രു​മാ​യും ഹൃ​ദ​യം​തു​റ​ന്നു മി​ണ്ടി​പ്പ​റ​യാ​നി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു കാ​ട്ടു​മു​ക്കിൽ, മര​ണ​ഭീ​തി​യാൽ ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം ബാ​ധി​ച്ച പാ​ണ്ഡു എന്നെ ചോ​ദ്യം​ചെ​യ്യ​ലി​നു്, അനു​ദി​നം പരീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി​ട​യാ​ക്കും. ഇന്നു് നീ വി​ടാ​തെ അവ​ളിൽ​നി​ന്നും കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ചോ​ദി​ച്ച​റി​യ​ണം, ആരെ അവൾ എങ്ങ​നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചു, എങ്ങ​നെ പര​പു​രു​ഷ​നു​മാ​യി രഹ​സ്യ​സം​ഭോ​ഗം എവി​ടെ​വ​ച്ചു നിർ​വ്വ​ഹി​ച്ചു എന്നി​ങ്ങ​നെ, കി​ത​ച്ചും ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചും, അസൂ​യാ​ലു​വായ ആ ദുർ​ബ​ല​മ​നു​ഷ്യൻ വൈ​കാ​രി​ക​പീ​ഡ​ന​മു​റ​ക്കു് വി​ധേ​യ​യാ​ക്കും. തി​രു​വ​സ്ത്ര​വും കി​രീ​ട​വും ചെ​ങ്കോ​ലു​മാ​യി രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പ്ര​സ​ന്ന​മു​ഖ​ത്തോ​ടെ കണ്ട ആദ്യ​കാ​ല​പാ​ണ്ഡു ആയി​രു​ന്നി​ല്ല, ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പാ​ണ്ഡു. എല്ലാം എന്നിൽ​നി​ന്നും ചോർ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം ഒരു കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യെ പോലെ പായിൽ ചു​രു​ണ്ടു​കി​ട​ന്നു, “ബീ​ജ​ദാ​നി ആരാ​യാ​ലും, നീ എപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും കൂ​ട്ടി അഭയം തേടി പോ​വേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ, വി​ദു​ര​രോ​ടും ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടും പറയണം പതി​വ്ര​ത​കു​ന്തി പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ ചാടി സതി​യ​നു​ഷ്ഠി​ക്കു​മ്പോൾ ചാ​രി​ത്ര​വ​തി​യാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു്, ഒരു നി​മി​ഷം പോലും വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ല അഗ്നി​യിൽ ഉടൽ ചാ​ര​മാ​വാൻ! നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു നീ ‘സത്യം’ തു​റ​ന്നു പറയണം. അങ്ങ​നെ എന്നിൽ​നി​ന്നും വാ​ക്കു​നേ​ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ ശാ​ന്ത​മാ​യി കു​റ​ച്ചു​നേ​രം മയ​ങ്ങും. ഇതാ പീഡകൻ ഉണരാൻ സമ​യ​മാ​യി!” ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ, കു​ടി​ലി​ന്റെ അക​ത്തേ​ക്കു് ഇട​യ്ക്കി​ടെ എത്തി​നോ​ക്കി, അതി​സു​ന്ദ​രി​യായ മാ​ദ്ര​രാ​ജ​കു​മാ​രി അവ​ളു​ടെ ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ രംഗം വി​വ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, പു​റ​ത്തു കാ​ട്ടു​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ കു​ന്തി അന്ന​ത്തെ ആൺ​വേ​ട്ട കഴി​ഞ്ഞു മട​ങ്ങു​ന്ന​തു് കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു.”

“കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​ത​നെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യ​ങ്ങൾ അപ്പ​പ്പോൾ അറി​യു​ന്നു​ണ്ടാ​വി​ല്ലേ? മക്കൾ സം​ഘം​ചേർ​ന്നു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഉടു​തു​ണി​വ​ലി​ച്ചു വി​വ​സ്ത്ര​യാ​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ച​തി​നെ നി​ങ്ങൾ അപ​ല​പി​ച്ചി​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കളി​യിൽ തുടരെ തോറ്റ പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാൾ അവളെ ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യി പ്ര​യാ​സ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു എന്നേ സം​ശ​യി​ച്ചു​ള്ളു. ദന്ത​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരു​ന്നാൽ എല്ലാം ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ടു​മെ​ന്ന മുൻ​വി​ധി ആർ​ക്കും വേണ്ട. ‘എന്നെ വിടൂ എന്നെ വിടൂ’ എന്ന​തു് ഒര​ക്ര​മി​യോ​ടു് വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ഇര​പ​റ​യു​ന്ന പോ​ലെ​യ​ല്ല, ഭർ​ത്താ​വി​നോ​ടു് പരി​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന പോലെ എനി​ക്കു് തോ​ന്നി​യോ? കൗ​ര​വ​ക​യ്യിൽ പി​ടി​വ​ലി​യി​ലൂ​ടെ തടഞ്ഞ ഉടു​തു​ണി​യൂ​രി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നഗ്ന​യാ​ക്കു​ന്ന​തു ചൂ​താ​ട്ട കരാർ വ്യ​വ​സ്ഥ​യ​നു​സ​രി​ച്ചാ​ണെ​ന്നു പി​ന്നീ​ടു് അം​ഗ​രാ​ജാ​വു് കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ഞാൻ സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു​റ​പ്പാ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. പരി​ഷ്കൃ​ത​രാ​ജ്യ​മെ​ങ്കി​ലും, നവോ​ത്ഥാ​ന​ത്തെ പി​റ​കോ​ട്ട​ടി​ക്കു​ന്ന അടി​മ​ത്തം തു​ട​ച്ചു​മാ​റ്റാൻ ആരും കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ ശ്ര​മി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്നി​ല്ല എന്ന​തു് ഖേ​ദ​ക​രം തന്നെ. ഹസ്തി​ന​പു​രി നി​യ​മ​സം​ഹി​ത​യിൽ അടി​മ​ത്തം നി​ല​വി​ലു​ള്ളി​ട​ത്തോ​ളം കാലം, വകു​പ്പു​കൾ നട​പ്പി​ലാ​ക്കി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ശന്ത​നു​വി​ന്റെ കാലം മുതൽ കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കിയ നി​യ​മ​വാ​ഴ്ച തകർ​ന്നു എന്നു് നി​ങ്ങൾ നാ​ടു​നീ​ളെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ നാളെ പറ​യി​ല്ലേ? ഒന്നോർ​ക്ക​ണം, ലോ​കാ​രാ​ധ്യ​നായ വ്യാ​സ​നാ​ണെ​ന്റെ ബീ​ജ​പി​താ​വു്. മൃ​ഗ​മാം​സ​ഭ​ക്ഷ​ണ​മോ മദ്യ​മോ കഴി​ക്കാ​ത്ത, തീർ​ത്തും സസ്യാ​ഹാ​രി​ക​ളായ കൗരവർ ലഹ​രി​ക്ക​ടി​മ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു എന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കണ്ടെ​ത്തൽ, കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളി​ലെ ഊഹാ​പോ​ഹ​ങ്ങ​ളിൽ അധി​ഷ്ഠി​ത​മ​ല്ലേ? ഉടു​തു​ണി​യൂ​രു​മ്പോൾ കൊ​ഴി​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​ന്ന​ത​ല്ല പെ​ണ്ണ​ഭി​മാ​ന​മെ​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​തി​ക​ര​ണം ഞാൻ പ്രീ​തി​യോ​ടെ കേ​ട്ടു, കേവലം ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണ​ഇ​ര​യിൽ നി​ന്ന​തി​ജീ​വിത, പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശ​പോ​രാ​ളി​യി​ലേ​ക്കു വ്യ​ക്തി​ത്വ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം ചെ​യ്യാൻ കു​രു​വം​ശ​രാ​ജ​സഭ പശ്ചാ​ത്ത​ല​മാ​യ​തിൽ, നി​ല​വിൽ ചെ​ങ്കോൽ​ധാ​രി​യായ എനി​ക്കു് അഭി​മാ​ന​മു​ണ്ടു്. വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല വന​വാ​സ​മൊ​ക്കെ ഒന്നു​റ​ങ്ങി​യെ​ണീ​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും തീരും. ദാർ​ശ​നി​ക​വി​ര​ക്തി​യോ​ടെ ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ കാണാൻ ശ്ര​മി​ക്കാ​ത്ത​തി​ന്റെ ദൂ​ഷ്യ​ഫ​ല​മാ​ണു്, കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞി​ട​ത്തോ​ളം ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക!”.

2023-02-11

“ഇന്ന​ലെ സം​ഭ​വി​ച്ച​തി​നൊ​ക്കെ നേർ​സാ​ക്ഷി​യ​ല്ലേ? ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആത്മ​സു​ഹൃ​ത്തെ​ങ്കി​ലും, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ആത്മാ​വിൽ കള​ങ്കം കു​റ​വ​ല്ലേ? വസ്ത്ര​ത്തിൽ ഒതു​ങ്ങു​ന്ന പോലെ തോ​ന്നി​യോ പാ​ഞ്ചാ​ലീ​ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ തല​മു​ണ്ഡ​നം ചെ​യ്തു കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോകാൻ തയ്യാ​റാ​വു​ന്ന നേരം.

“അടി​മ​പ്പെ​ണ്ണി​നെ നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​യി വി​വ​സ്ത്ര​യാ​ക്കു​ന്ന​തി​നൊ​പ്പം, ഒന്നു​ര​ണ്ടു വി​കൃ​തി​വി​ര​ലു​കൾ, പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ പര്യ​വേ​ഷ​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ പു​രു​ഷ​കാ​മ​ന​യു​ടെ ആവി​ഷ്കാ​ര​വ​ഴി​ക​ള​ല്ലേ? അതി​നി​ത്ര അപ​നിർ​മ്മാ​ണം ആവ​ശ്യ​മു​ണ്ടോ? മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ കാ​ണു​ന്ന​തൊ​ക്കെ നേർ​കാ​ഴ്ച​യാ​വു​മെ​ന്ന മുൻ​വി​ധി എന്നോ​ട​രു​തു്. ഹസ്തി​ന​പു​രി നീ​തി​ന്യാ​യ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യെ നി​ങ്ങൾ അവ​ഹേ​ളി​ക്കു​ക​യാ​ണു് എന്നെ​നി​ക്കു ആരോ​പി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. ദ്രൗ​പ​ദീ​വ​സ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം കൗ​ര​വർ​ക്കു ഒര​ശ്ലീ​ല​കർ​മ്മ​കാ​ണ്ഡ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, അടി​മ​യു​ടെ​മേൽ അവ​കാ​ശ​പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​രു​വം​ശ​നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ തല​തൊ​ട്ട​പ്പ​നായ ഭീ​ഷ്മർ അധ്യ​ക്ഷ​നായ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ, കൗ​ര​വ​രു​ടെ ഓരോ ചൂ​താ​ട്ട​നീ​ക്ക​ത്തി​നും, പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ അവ​രു​ടെ​നോ​ട്ട​ത്തി​നും, നീ​തി​പ​തി​യു​ടെ അനു​മ​തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, ഒരു നി​മി​ഷം പോലും വി​സ്മ​രി​ച്ചു​കൂ​ടാ! ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം പൗ​ര​യായ ഇര​യു​ടെ പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അസാ​ധു​വാ​യ​തു, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പണ​യം​വ​ക്കാ​നു​ള്ള ആണ​ധി​കാ​ര​ദുർ​വ്യ​യം കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? കള്ള​ച്ചൂ​തു എന്നൊ​രു വെ​റും​വാ​ക്കിൽ തൂ​ങ്ങി, അഭി​മു​ഖ​ത്തെ നി​ങ്ങൾ വള​ച്ചു. ഭാ​ര്യ​യെ പണ​യം​വ​ച്ചു് സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ​നാ​യൊ​രു ഭർ​ത്താ​വു് കളി​ച്ചു തോൽ​ക്കു​മ്പോൾ, പുതിയ ഉടമ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉടലിൽ നേ​ടു​ന്ന ആധി​പ​ത്യ​മു​ണ്ട​ല്ലോ അതു് നി​ഷേ​ധി​ക്കാൻ നി​യ​മ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ആർ​ക്കും ആവി​ല്ല. ശന്ത​നു​വി​നോ​ളം പൈ​തൃ​ക​ബ​ന്ധ​മു​ള്ള കൗ​ര​വ​നീ​തി​ബോ​ധ​ത്തെ മലി​ന​പ്പ​ടു​ത്താൻ ഒരു കൂ​ട്ടം കു​നു​ഷ്ടു് ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി, അം​ഗ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ വഴി​ത​ട​യു​ന്ന വി​മ​ത​മാ​ധ്യ​മ​ജീ​വി​തം ഇതോടെ നിർ​ത്തൂ. പെ​റ്റ​ത​ള്ള പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്കി​യ​വ​നെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്തു ഇതി​ഹാ​സ​പു​രു​ഷ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ, എന്റെ രക്ഷ​ക​നും ഉട​മ​യു​മാ​യെ​ങ്കി​ലും എന്നെ അടിമ എന്ന​ല്ല, തോളിൽ കൈ​വ​ച്ചു വി​ളി​ക്കുക സഖാവേ എന്നാ​ണു്!”

2023-02-12

“കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ കീഴിൽ പ്രാ​ഥ​മിക വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഒരു ദശാ​ബ്ദ​ത്തോ​ളം നൂ​റ്റി​അ​ഞ്ചു​പേ​രും ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കു് പു​റ​ത്തു ദ്രോ​ണ​ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ അന്തേ​വാ​സി​കൾ ആയി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു് വി​ദു​ര​രു​ടെ കൈ​വ​ശ​മു​ള്ള അര​മ​ന​രേ​ഖ​ക​ളിൽ വാ​യി​ച്ച​തു. മി​ക​ച്ച ഒരു​പി​ടി കളി​ക്കാർ ഒഴികെ ബാ​ക്കി​യെ​ല്ലാ​വർ​ക്കും ദ്രോ​ണ​ബോ​ധ​ന​ത്തിൽ കി​ട്ടി​യ​തു് ശരാ​ശ​രി​യി​ലും താഴെ സൈനിക പരി​ശീ​ല​നം ആയി​രു​ന്നു എന്നാ​ണോ യാ​ഥാർ​ഥ്യം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നു മു​മ്പു​ള്ള ഭൂ​താ​തു​ര​ത​യു​ടെ ആവി​ഷ്ക്കാ​ര​കാ​ലം.

“ഈ ചോ​ദ്യം നി​ങ്ങൾ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് നൂ​റ്റ​ഞ്ചു​പേ​രോ​ടും ഒന്നൊ​ന്നാ​യി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു ചോ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ആരെ​ങ്കി​ലും പഴി​പ​റ​യു​മോ ഐതി​ഹാ​സിക ദ്രോ​ണ​ച്ചി​ട്ട​യു​ടെ ദേശീയ പ്ര​ശ​സ്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു? ദു​ഷ്പ്ര​ച​ര​ണം ചെ​യ്യാൻ ആർ​ക്കു​ണ്ടു് അക്കാ​ല​ത്തു സമനില! എന്നാൽ വാ​സ്ത​വം, കു​റ​ച്ചൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞ​താ​ണു്. പൂ​ണൂൽ​ധാ​രി​യാ​യൊ​രു മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ എന്ന സമു​ന്നത ജാ​തി​ശ്രേ​ണി​യും, ഉയ​ര​വും നി​റ​വും ആകാ​ര​ഭം​ഗി​യും മൊ​ത്തം ഞാ​നൊ​രു കേമൻ എന്ന രൂ​പ​ഭാ​വ​വും കൂടി ഒരു അമാ​നു​ഷ​ഗു​രു​വാ​യി ദ്രോ​ണ​രെ കാണാൻ കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ ഞങ്ങ​ളിൽ നേ​ര​ത്തേ ദുഃ​സ്വാ​ധീ​നം ചെ​ലു​ത്തി. നൂ​റ്റ​ഞ്ചു വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ പ്രാ​യ​ത്തി​ലു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു വർ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​തി​ക​രണ വ്യ​ത്യാ​സം. ദ്രോ​ണ​രു​ടെ ആയു​ധ​ശാ​ല​യിൽ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം കണ്ടാൽ​പോ​ലും നി​ങ്ങൾ ഞെ​ട്ട​രു​തു് എന്ന ഭീ​ഷ്മ​താ​ക്കീ​തും ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം ഞങ്ങ​ളിൽ അരമന ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥർ ചാർ​ത്തി. നേ​രിൽ​ക​ണ്ട ദ്രോ​ണ​രു​ടെ യാ​ഥാർ​ത്ഥ​മു​ഖം, ഞെ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്തു ഞാനും സഹ​ദേ​വ​നും ആസ്വ​ദി​ച്ചു, ഭീ​ഷ്മർ ശര​ശ​യ്യ​യിൽ കി​ട​ന്ന​ശേ​ഷം ദ്രോ​ണർ, കൗ​ര​വ​സേ​നാ​പ​തി​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​മ്പോൾ, മകൻ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ മരി​ച്ചു എന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സ്രോ​ത​സ്സാ​യൊ​രു പ്ര​ചാ​ര​ണ​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ വി​ശ്വ​സി​ച്ചു പു​ത്ര​മ​ര​ണ​ത്തിൽ ദുഃഖം സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​തെ ആയു​ധം​താ​ഴെ​യി​ട്ട ഒരു ദുർ​ബ​ല​നി​മി​ഷ​ത്തിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​സേ​നാ​പ​തി ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്നൻ പി​ന്നിൽ നി​ന്നും കഴു​ത്തു വെ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ ആയി​രു​ന്നു. “വ്യർ​ത്ഥ ജീ​വി​തം ഈ ദ്രോ​ണ​ജീ​വി​തം” എന്നു​ച്ച​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ഞ​ങ്ങൾ ആഘോ​ഷ​മാ​യി അന്നു​രാ​ത്രി നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ച്ചു മരണം ആഘോ​ഷി​ച്ചു. ഗു​രു​നാ​ഥ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വി​ശേ​ഷാൽ​പ​തി​പ്പിൽ ഈ ഓർമ്മ ശകലം മതിയോ, അതോ ഞങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ട​യാൾ ചെ​യ്യി​ച്ച അശ്ലീ​ല​ങ്ങൾ ചി​ല​തും ഇപ്പോൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണോ?”

“ചാ​ര​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി​യായ നി​ങ്ങ​ളെ​ന്താ​ണു് വി​ത്തും കൈ​ക്കോ​ട്ടു​മാ​യി മണ്ണിൽ? കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടി​യേ​റ്റ കു​ടും​ബം യാ​ഗം​ചെ​യ്തു, ആൾ​ദൈ​വ​കൃ​പ​യാൽ, പര​മാ​ധി​കാ​ര​രാ​ഷ്ട്രം സ്ഥാ​പി​ച്ച കാലം.”

“പു​ത്തൻ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​നി​ക്കു നി​ര​ക്കാ​ത്ത പരു​ക്കൻ പെ​രു​മാ​റ്റ​മു​ണ്ടു്, മറ്റു​വി​ധ​ത്തിൽ എന്നോ​ടെ​ങ്കി​ലും പ്രീ​തി​ക​ര​മാ​യി മു​ട്ടി​യു​രു​മ്മി പ്ര​ണ​യ​ത്തോ​ടെ പെ​രു​മാ​റു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു്. ഏറ്റ​വും പുതിയ ഇര അതാ രണ്ടാ​മൻ ഭീമൻ, മേ​ലാ​സ​ക​ലം മു​റി​വും ചത​വു​മാ​യി, വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വർ ആരെ​ങ്കി​ലും അവളെ അനാ​വ​ശ്യ​മാ​യി പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ തോ​ന്നി​യാൽ, അവൾ നാ​വി​ലൂ​റിയ പൂ​വി​ന്റെ പേ​രു​പ​റ​ഞ്ഞു ഒരു​കൂട നിറയെ കൊ​ണ്ടു വരു​വാൻ, മു​ഖ​ത്തു​നോ​ക്കാ​തെ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടും. നാ​ടാ​യ​നാ​ടൊ​ക്കെ ഓടി​ന​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നാൽ മാ​ത്ര​മേ പീ​ഡ​കി​യു​ടെ മുഖം പ്ര​സ​ന്ന​മാ​കൂ എന്ന​റി​യാ​വു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ, പരി​ഹ​സി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ വാ​ക്കു തള്ളി​ക്ക​ള​യാ​റു​മി​ല്ല. ശരാ​ശ​രി​പെൺ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ ഇടം​നേ​ടിയ കുറെ പൂ​ച്ചെ​ടി​കൾ യമു​നാ​തീ​ര​ത്തു വളർ​ത്താ​നാ​വു​മോ എന്നു​ഞാൻ പരീ​ക്ഷി​ച്ചു നോ​ക്ക​ട്ടെ. കാ​ടു​ക​ത്തി​ച്ചും ജരാ​സ​ന്ധ​നെ വധി​ച്ചും യാഗം ചെ​യ്തും, അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ പാ​ണ്ഡ​വർ അങ്ങ​നെ എളു​പ്പ​മൊ​ന്നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പൂ​വ​ടി​മ​ത്തം പി​ന്തു​ട​രി​ല്ലെ​ന്ന​വൾ ഇനി​യെ​ങ്കി​ലും അറി​യ​ട്ടെ. ചോ​ദി​ക്കാൻ വി​ട്ടു, എന്താ ഈ വഴി​ക്കു? ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജ​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലെ വി​ഴു​പ്പൊ​ന്നും ഇപ്പോൾ തട​യാ​റി​ല്ലേ!”

“അഴി​ച്ചി​ട്ട​മു​ടി പാ​ഞ്ചാ​ലി കെ​ട്ടി​വ​ച്ചേ​തീ​രൂ എന്ന ശാ​ഠ്യ​മു​ണ്ടോ?”, കൂർ​പ്പി​ച്ച വി​രൽ​ന​ഖ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഇര​യെ​ത്തേ​ടി പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ രാ​വി​ലെ​മു​തൽ ഓടി​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന രൗ​ദ്ര​ഭീ​മൻ കു​ടി​നീ​രി​നാ​യി കൈ​നീ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“നിർ​ലോ​പം പ്ര​കൃ​തി​ത​ന്ന കേ​ശ​സൗ​ന്ദ​ര്യം, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കാ​സ്വ​ദി​ക്കാൻ അവൾ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചു​കൂ​ടെ? പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ വന​വാ​സ​ക്കാല പരി​ദേ​വ​നം അങ്ങ​നെ​യാ​യി. കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ ആണു​ട​ലി​നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ മു​ടി​കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചി​ടാ​നും, ഉദ്ധി​ഷ്ട​കാ​ര്യ​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങി​ത്ത​രാ​ത്ത ആണിനെ ഒതു​ക്കി​നിർ​ത്തേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ നി​ശ്ച​യ​ദാർ​ഢ്യ​ത്തോ​ടെ മു​ടി​കെ​ട്ടാ​നും അറി​യു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​തി​ക​ര​ണം സന്ദി​ഗ്ധ​മാ​യി​രി​ക്കും. ഉട​ല​ഴ​കി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഉട​ല​ള​വു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മൊ​ക്കെ പരി​ച​യ​മു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി മു​ന​വ​ച്ചെ​ന്നോ​ടൊ​രി​ക്കൽ ചെ​വി​യിൽ മന്ത്രി​ച്ചു, “പൂ ചോ​ദി​ച്ചാൽ സൗ​ഗ​ന്ധി​ക​പൂ​ന്തോ​ട്ടം പറി​ച്ചു​ത​രു​ന്ന ഭീമാ, ‘മു​ടി​യിൽ​തേ​ക്കാൻ ഒരു കു​മ്പിൾ കൗ​ര​വ​ചോര താ’ എന്നു ഞാൻ വി​വ​ശ​യാ​യി പറ​യു​മ്പോൾ, എന്തി​നു് നി​ന​ക്കു് ഞെ​ട്ടൽ?” എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞ​വൾ മു​ടി​കൊ​ണ്ടെ​ന്റെ മുഖം മൂടി. അപ്പോൾ ഞാ​നു​റ​ച്ചു, പേ​പ്പ​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ നാ​ട്ടി​ലും കാ​ട്ടി​ലും ഓടി​ന​ട​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നാ​ലും, തല​യിൽ​തേ​ച്ചു നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ ദ്രൗ​പ​ദി​ക്കു് നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്കാൻ വേണം, കരൾ​തു​റ​ന്നി​ത്തി​രി കൗരവ ചോര. അത​ല്ലാ​തെ മറ്റെ​ന്തി​ങ്കു​ലും ആഭി​ചാ​ര​ക്രിയ അതി​നു​ണ്ടോ!”

“എത്ര ശാ​ന്തം, ഗം​ഭീ​രം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​മു​ഖം! ഈ തേ​ജ​സ്വി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നോ, ഇതു​വ​രെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കയ്പു​നി​റ​ഞ്ഞ പരാ​മർ​ശം, വി​ട്ടു​പോ​വാ​ത്ത വി​ദ്വേ​ഷം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നി​യു​ക്ത​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ഉപ​ചാ​ര​ത്തോ​ടെ പരി​ഭ​വി​ച്ചു. കൊ​ടി​വ​ച്ച​തേ​രിൽ ഭാ​ര്യ​ക്കൊ​പ്പം യാ​ത്ര​ചെ​യ്യാ​തെ, അര​മ​ന​വീ​ഥി​യിൽ അശ്വാ​രൂ​ഢ​നാ​യി, വഴി​പ്പോ​ക്കർ​ക്കു ഇഷ്ട​ദർ​ശ​നം ഒറ്റ​യ്ക്കു് നൽ​കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു നി​യു​ക്ത​ഇ​ന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം രാ​ജ​സൂയ ചക്ര​വർ​ത്തി.

“നി​ങ്ങൾ ആരോ​പി​ക്കു​ന്ന ‘സാ​ത്വി​ക​ഭാ​വം’ സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി ആ ‘മു​ഖ​ക​മല’ത്തിൽ വരു​ന്ന പതി​വു് ചതി​ക്കു​ഴി​യ​ല്ലേ. പൂ ഇത​ളു​കൾ ദ്രു​ത​ച​ല​ന​ത്തിൽ കൂ​ടി​ച്ചേ​രു​മ്പോൾ, ഒരു പാവം ഇര​യാ​യി നി​ങ്ങൾ ആ ‘കമല’ത്തിൽ കൂ​പ്പു​കു​ത്തു​ന്ന കൗ​തു​ക​ദൃ​ശ്യം കാ​ണാൻ​പോ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു,”

2023-02-13

“ഭാ​വി​യി​ലൊ​രു സു​സ്ഥിര ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​തം ഉത്ത​ര​യു​മൊ​ത്തു സ്വ​പ്നം കാ​ണു​ന്ന​വ​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തേ​ക്കു കൂ​റു​മാ​റാൻ പോലും അഭി​മ​ന്യു തയ്യാ​റാ​യി​രു​ന്നു എന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദ​ത്തെ എങ്ങ​നെ വി​ശ​ദ​മാ​ക്കാ​നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ​ക്കാ​വുക?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ അവ​സാ​ന​ദി​നം.

“അങ്ങ​നെ ഒരു നി​ല​പാ​ടിൽ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു്. ഏതു​നി​മി​ഷ​വും പ്രാ​ണൻ പോ​കാ​വു​ന്ന​ത്ര, ജീ​വി​ത​വു​മാ​യി ബന്ധം മു​റി​യു​ന്ന ഈ നേ​ര​ത്തു എന്തി​നു ഞാൻ ആ രഹ​സ്യം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​തി​രി​ക്ക​ണം? പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​ലെ ഒരു സവി​ശേ​ഷ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ, എന്നോ​ട​വൻ ആദ്യ​മാ​യി ഉള്ളു​തു​റ​ന്നു. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും മൂ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രും, അർ​ജു​ന​അ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ, പത്മ​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കു മനഃ​പൂർ​വ്വം എറി​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു അഭി​മ​ന്യു പരാ​ജ​യ​കാ​ര​ണം പറ​ഞ്ഞ​തു്. പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചാൽ, അഭി​മ​ന്യു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യാ​വു​മെ​ന്നും, അതോടെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​ണ്ടായ മകൻ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​പു​ത്ര​ന്മാർ​ക്കൊ​പ്പം പടി​ക്കു പു​റ​ത്താ​വു​മെ​ന്നും ഉള്ള അവസ്ഥ, അങ്ങ​നെ ഒരു തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​നു് പ്ര​ചോ​ദ​ന​മാ​യി. കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തേ​ക്കു അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ കൂ​റു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാൻ, പക്ഷേ, ആ സമ​യ​ത്തു എനി​ക്കാ​യി​ല്ല. വൈ​കി​പ്പോ​യി. ഒരു നി​മി​ഷം പോലും എന്റെ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ത്തി​നു് മു​ഖ​മു​യർ​ത്താ​തെ കർണൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ഇട​നെ​ഞ്ഞിൽ വാൾ കു​ത്തി​യി​റ​ക്കി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ, യു​ദ്ധം ഇങ്ങ​നെ പരി​പൂർ​ണ്ണ കൗ​ര​വ​തോൽ​വി​യിൽ അവ​സാ​നി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ? കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തു​വ​ന്നാൽ, അഭി​മ​ന്യു ആദ്യം തല​യ​റു​ക്കുക നാലു ചതി​യൻ​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ആയി​രു​ന്നി​ല്ലേ? അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ കൊ​ല്ല​ണ​മെ​ന്നു് ഞാനും കരു​തി​യി​രു​ന്നി​ല്ല, കർണൻ കു​ന്തി​യു​ടെ മക​നാ​ണെ​ന്ന രഹ​സ്യ​സ​ത്യം ഇപ്പോൾ എനി​ക്കു് വ്യ​ക്ത​മാ​യി. കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തു അഭി​മ​ന്യു വന്നാൽ, പിൽ​ക്കാ​ല​ത്ത​വൻ കർ​ണ്ണ​പ​ട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തിൽ ശക്ത​പ്ര​തി​യോ​ഗി​യാ​വും എന്നു് കർ​ണ​നും ഭയ​ന്നു. ഇതു് ധീ​ര​ന്മാ​രു​ടെ യു​ദ്ധ​മ​ല്ല, ഭയ​പ്പാ​ടി​ന്റെ പ്ര​ദർ​ശ​ന​ഭൂ​മി​യാ​ണു്”, തു​ട​യൊ​ടി​ഞ്ഞു​വീ​ണു നി​സ്സ​ഹാ​യ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കു​ടി​നീ​രി​നാ​യി കെ​ഞ്ചി.

“അരു​താ​ത്ത​തെ​ന്തോ സഭാ​ധ്യ​ക്ഷ​നാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ കണ്മു​ന്നിൽ സം​ഭ​വി​ച്ചു എന്ന​തി​ലി​പ്പോൾ ഖേ​ദ​മു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ശര​ശ​യ്യ.

“ഖേ​ദ​മു​ണ്ടു് കൺ​മു​മ്പിൽ നടന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങൾ​പോ​ലും ഇങ്ങ​നെ തെ​റ്റാ​യി നി​ങ്ങൾ മാ​ത്രം വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തിൽ! ചൂ​താ​ട്ട​ന​ട​പ​ടി ക്ര​മ​ങ്ങൾ അക്ക​മി​ട്ടു ഞാൻ ഓരോ ഘട്ട​ത്തി​ലും സദ​സ്സിൽ നി​ര​ത്തി. സഭാ​പ​തി​യു​ടെ നിർ​ദേ​ശ​ത്തി​നു കളി​ക്കാർ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും തരേ​ണ്ട അനു​മ​തി മു​റു​മു​റു​പ്പി​ല്ലാ​തെ തന്നു. എന്നാൽ കേ​വ​ല​മൊ​രു ചൂ​തു​ക​ളി​മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നോ അവിടെ സം​ഭ​വി​ച്ച​തു്. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യും കു​ടും​ബ​വും ഒരു സാ​മ​ന്ത​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ​വ​ന്നു ചൂ​താ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ ഔചി​ത്യ​പ​ര​മായ ചട്ട​ലം​ഘ​നം നാം തർ​ക്ക​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി മാ​റ്റി​വ​ച്ചാ​ലും നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കാണാം, വമ്പി​ച്ച സ്ഥാ​വ​ര​ജം​ഗ​മ​സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളു​ടെ അനാ​യാ​സ​കൈ​മാ​റ്റം. കളി​യിൽ തോ​റ്റ​വ​രു​ടെ നിർ​ഭാ​ഗ്യ​ത്തി​ന്റെ ബഹി​സ്പു​ര​ണ​ങ്ങൾ നാം സം​വാ​ദ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഒരു​നി​മി​ഷം മാ​റ്റി​വ​ച്ചാൽ, അവി​ടെ​ന​ട​ന്ന​തു് ഒരു സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ രക്ത​ര​ഹിത അധി​കാ​ര​കൈ​മാ​റ്റ​മാ​യി​രു​ന്നു. പര​വ​താ​നി​പോ​ലും വി​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന നി​ല​ത്തു ചമ്രം പടി​ഞ്ഞി​രു​ന്നാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യെ​യും കൂ​ട്ടു​സ്വ​ത്തിൽ പങ്കാ​ളി​ക​ളായ അഞ്ചു​പേ​രെ​യും വി​ള​ക്കിൽ എണ്ണ​തീ​രും മു​മ്പു് കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​ക​ളാ​ക്കി​യ​തു്. അതൊരു ഐതി​ഹാ​സിക ചരി​ത്ര സം​ഭ​വ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ! അതിനെ വെ​റു​മൊ​രു വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​മാ​യി നി​ങ്ങൾ വി​ല​കു​റ​ച്ചു കാ​ണ​രു​തു്.”

“നീ, നീ തന്നെ​യ​ല്ലേ അതി​ര​ഥ​പു​ത്ര​നായ കർ​ണ്ണൻ?, എന്റെ കു​ട്ടി​ക്കാല കളി​ത്തോ​ഴൻ?”, നേരം പുലരേ, വഴി​പ്പോ​ക്കർ​ക്കു​നേ​രെ കൈ​വീ​ശി നഗ​ര​വീ​ഥി​യി​ലൂ​ടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു സ്വർ​ണ്ണ​ത്തേ​രിൽ പോ​വു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന അം​ഗ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു്, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നാ​യി തലേ​ന്നു് ചു​മ​ത​ല​യേ​റ്റ യു​വാ​വു് ചോ​ദി​ച്ചു. അല്ല സു​ഹൃ​ത്തേ, എപ്പോ​ഴാ​ണു് നീ രാ​ജാ​വാ​യ​തു? തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ പഠി​ത്തം കഴി​ഞ്ഞു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ ഞാൻ ഇന്ന​ലെ ജോ​ലി​ക്കു പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​തേ​ഉ​ള്ളൂ. കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞി​ട​ത്തോ​ളം കൗരവൻ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, കു​രു​വം​ശീ​യ​ന​ല്ലാ​ത്ത​വ​നെ ‘കി​രീ​ട​ധാ​രി’യെ​ക്ക​ണ്ടാൽ മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത ആക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ!

“ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പിൽ അക്കാ​ല​ത്തു​ത​ന്നെ മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത​യായ കർ​ണ്ണ​ന്റെ അര​ങ്ങേ​റ്റ​വും, അം​ഗ​രാ​ജാ​വി​നാ​യി ധീ​ര​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ സ്വയം നിർ​വ്വ​ഹി​ച്ച സ്തോ​ഭ​ജ​നക പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​വും, ദൂരെ ദൂരെ തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യായ നീ, പാവം, എങ്ങ​നെ അറി​യാ​നാ​ണു്! വി​വ​ര​വി​നി​മ​യ​ത്തിൽ എന്തൊ​ക്കെ, വി​ദൂ​ര​ഭാ​വി​യിൽ സം​ഭ​വി​ക്കാ​മെ​ന്നു ആർ​ക്ക​റി​യാം! വി​ദേ​ശ​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം കഴി​ഞ്ഞു പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങു​ന്ന പു​തു​പ​ത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ​ക്കു തത്സ​മ​യം വാർ​ത്ത ലോ​ക​ത്തെ​ങ്ങും അറി​യാ​നാ​വു​ന്ന​വി​ധം ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ അതി​രു​വി​ട്ടു് ഭൂ​മി​യിൽ ഇട​പെ​ട​ട്ടെ എന്നാ​ശം​സി​ക്കുക. നാ​മ​മാ​ത്ര​കി​രീ​ട​ധാ​രി​യെ​ങ്കി​ലും, ഭരി​ക്കാൻ അതി​രു​കൾ​ക്കു​ള്ളി​ലൊ​രു കൃ​ത്യം ഇട​മി​ല്ലെ​ന്ന കൊ​ട്ടാ​ര​ര​ഹ​സ്യം നീ, സു​ഹൃ​ത്തേ, പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചു വാർ​ത്ത ആക്ക​രു​തേ. മു​ക്കു​പൊ​ന്നാ​ണു് കൊ​ച്ചു​കി​രീ​ട​മെ​ങ്കി​ലും, ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വാ​ദി​ചാർ​വാ​കൻ എന്റെ ആരാ​ധ​ക​നാ​ണു്. സവർ​ണ്ണ​മാ​ട​മ്പി​ക​ളു​ടെ വി​ഹാ​ര​ഭൂ​മി​യായ കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ, പു​രോ​ഗ​മ​ന​വാ​ദി​യായ യു​വ​കൗ​ര​വൻ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു, സൂ​ത​പു​ത്ര​നെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്തു മു​ഖ്യ​ധാ​ര​യിൽ എത്തി​ക്കു​വാൻ എന്നു​വേ​ണം നീ പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചു, നാളെ എന്റെ ജന്മ​ദിന സമ്മാ​ന​മാ​യി എഴു​താൻ!” മഴ​മേ​ഘ​ങ്ങ​ളാൽ രാ​ജ​വീ​ഥി​യിൽ ഇരു​ണ്ട നിഴൽ പര​ന്നി​ട്ടും, കർ​ണ്ണ​ര​ഥ​ത്തിൽ മാ​ത്രം, അത്ഭു​തം, പ്ര​സ​ന്ന​മായ വെയിൽ തെ​ളി​യു​ന്ന​തു് പുതിയ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ലേഖകൻ കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. വി​സ്മയ വെ​യി​ലി​ന്റെ യഥാർ​ത്ഥ​കാ​ര​ണം തി​ര​ക്കി വെ​ളി​ച്ച​ങ്ങ​ളു​ടെ തമ്പു​രാ​നെ കാണാൻ കി​ഴ​ക്കൻ ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു​ദൃ​ഷ്ടി പാ​യി​ച്ചു.

2023-02-14

“ആരുടെ അസാ​ന്നി​ധ്യം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഹൃ​ദ​യ​ത്തെ നോ​വി​ച്ചു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കൗ​ര​വ​വം​ശ​ഹ​ത്യ​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം ദുഃഖം അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന പ്ര​മേ​യം അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ച രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ, ആദ്യ​ദിന ഔദ്യോ​ഗി​ക​യോ​ഗ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, ഉച്ച​യൂ​ണി​നു കൈ​ക​ഴു​കു​ക​യി​രു​ന്നു പു​തു​നാ​ടു​വാ​ഴി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ. കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ചേ​രാ​തെ മാ​റി​നി​ന്ന മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി അവരെ സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

“നോ​വു​ക​യ​ല്ല കരൾ, നീ​റു​ക​യാ​ണെൻ മനം. എന്നാൽ ഒപ്പം പത​ഞ്ഞു​പൊ​ന്തു​ന്ന ധാർ​മ്മി​ക​രോ​ഷം നി​യ​ന്ത്രി​ക്കാ​നും എനി​ക്കാ​വു​ന്നി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് കൈ​ക​ഴു​കി കു​ട​ഞ്ഞ​വെ​ള്ളം നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉടു​തു​ണി​യിൽ തെ​റി​ച്ച​തു്. സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരി​ക്കാൻ എനി​ക്ക​വ​സ​രം ഉണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി, പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എത്ര​യ​ധി​കം ധീ​രോ​ദാ​ത്ത​ന്മാ​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ബലി കൊ​ടു​ത്തു! സമാ​ധാ​ന​പ​ര​മാ​യി ജീ​വി​താ​ന്ത്യം വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ സ്നേ​ഹ​പ​രി​ച​ര​ണ​ങ്ങ​ളോ​ടെ, അര​മ​ന​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തിൽ, ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കാൻ അർഹത ഉള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു ഭീ​ഷ്മർ ദ്രോ​ണർ കർ​ണ്ണൻ! അവ​രെ​യൊ​ക്കെ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​വാ​ളു​കൾ​ക്കു മു​മ്പിൽ കഴു​ത്തു നീ​ട്ടി​ക്കൊ​ടു​ത്തു വേ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നോ ഞങ്ങൾ​ക്കു് ചെ​ങ്കോൽ, പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​നാ, എനി​ക്കു് നീ​ട്ടേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​തു്? വി​ശ​പ്പ​ല്ല കൊ​ച്ചു​അ​നു​ജ​ത്തീ, വല്ലാ​യ്മ​യാ​ണു് ഇപ്പോൾ എനി​ക്കു് തോ​ന്നു​ന്ന​തു്”.

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃദയം പ്ര​ണ​യ​സാ​ന്ദ്ര​മാ​വു​ന്ന​തു പ്രിയ അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടൊ​പ്പം കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ മാ​ത്ര​മെ​ന്നു് പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാൾ പറ​യു​ന്നു എന്നു സങ്കൽ​പ്പി​ക്കുക. കേ​വ​ല​മൊ​രു അസൂ​യാ​ലു​വി​ന്റെ വെ​റും​വാ​ക്കാ​യി​രി​ക്കു​മോ അതു്? അതോ നേ​ര​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മു​ണ്ടോ ആ ഭർ​ത്തൃ​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആൺപെൺ ആകർ​ഷ​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ പു​തു​മ​മാ​റാ​ത്ത ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കാലം.

“സ്വ​യം​വ​ര​പ്പ​ന്ത​ലിൽ അർ​ജ്ജു​നൻ മത്സ​ര​വി​ജ​യം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, എന്റെ ഉട​ലി​ലും ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു എന്ന​മ​ട്ടിൽ പരാ​മർ​ശ​ങ്ങൾ കേൾ​ക്കാൻ ഒന്നി​ല​ധി​കം ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ​നി​ന്നും അവ​സ​ര​മു​ണ്ടാ​യി എന്നാൽ കേവലം സൈ​നി​ക​പ​രി​ശീ​ല​ന​ത്തിൽ നി​ന്നും ലഭി​ക്കാ​വു​ന്ന അസ്ത്ര​പ്ര​യോ​ഗ​വൈ​ദ​ഗ്ദ​ത്തിൽ​ത്തിൽ കവി​ഞ്ഞു, പെൺ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തെ വശീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​വു​ന്ന അമ്പൊ​ന്നും ആ ദു​ര​ഭി​മാ​നി​യു​ടെ ആവ​നാ​ഴി​യിൽ ഇല്ല എന്ന​തു​മാ​ത്ര​മാ​ണു് അർ​ജ്ജു​ന​നെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​നി​ക്കു നി​ല​വി​ലു​ള്ള പര​മാർ​ത്ഥം”.

“ശരി​ക്കും നി​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ മക​നാ​ണോ, അതോ? ഭീ​മ​പി​തൃ​ത്വം വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു് കു​രു​വം​ശ​കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശ​ത്തെ കൂ​ട്ടു​കു​ടുംബ തർ​ക്ക​പ​ദ​വി​യാ​ക്കു​ന്ന ‘കുടില’ഹൃ​ദ​യ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. ബീ​ജ​ദാ​നം ചെ​യ്യാൻ ഭർ​ത്താ​വി​നു് കഴി​വി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, പര​പു​രു​ഷ​ര​തി പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശ​മെ​ന്നു പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച കു​ന്തി​യിൽ ഏതോ ‘കാ​ട്ടാള’നു​ണ്ടായ മോ​ഷ​ണ​വ​സ്തു​വാ​ണു് പാ​ണ്ഡു​നാ​മം തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത നി​ങ്ങ​ളെ​ന്നു കൗരവർ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ, തു​ട​രൻ​ക​ഥ​ക​ളാൽ കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി ദേ​ശാ​ന്ത​ര​യാ​ത്രി​ക​രെ രസി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. ആരോ​പ​ണ​ത്തി​നു് ബലം നൽകാൻ അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യം ഒന്നും കൈവശം ഇല്ലാ​തെ, ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​മു​ള്ള ഈ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി അങ്ങ​നെ വാ​യി​ട്ട​ടി​ക്കു​മോ. പി​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്റെ രാ​ജ​പ​ത്നി​യാ​യി​രു​ന്ന കു​ന്തി​യെ കിം​വ​ദ​ന്തി​ക്കു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​മോ. വെ​റു​തെ സം​ശ​യി​ക്കു​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഏക​ച​ക്ര എന്ന വി​ദൂ​ര​ഗ്രാ​മം. പൂണൂൽ ധരി​ച്ചു ബ്രാ​ഹ്മണ വേ​ഷ​ത്തിൽ പി​ച്ച​യാ​ചി​ച്ചു കു​ന്തി​യും കൗ​ന്തേ​യ​രും പാ​ടു​പെ​ട്ടു് കൗ​ര​വ​നോ​ട്ട​പ​രി​ധി​യിൽ​നി​ന്നും ആവു​ന്ന​ത്ര അകലം പാ​ലി​ച്ചു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന അശാ​ന്ത​കാ​ലം. സമാ​ധാ​ന​ത്തോ​ടെ നാടു് പു​ല​ര​ണ​മെ​ങ്കിൽ, നി​ത്യ​വും ഒരു ‘മാംസള’ മനു​ഷ്യ​നെ ബലി​യാ​യി വേ​ണ​മെ​ന്നു് ശഠി​ക്കു​ന്ന ബകൻ എന്ന കാ​ട്ടാ​ള​നെ, വൻമരം വേ​രോ​ടെ പി​ഴു​തു തല​ങ്ങും​വി​ല​ങ്ങും അടി​ച്ചു കൊന്ന ‘ബ്രാ​ഹ്മണ’ ഭീമനെ, ഗ്രാ​മീ​ണർ അമാ​നുഷ രക്ഷ​ക​പ​ദ​വി കൊ​ടു​ത്തു ആദ​രി​ക്കാൻ വേ​ദി​യൊ​രു​ക്കു​ന്ന നേരം.

“ഇതി​ഹാ​സം എഴു​തു​മെ​ന്നു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച വേ​ദ​വ്യാ​സ​ന​റി​യു​മോ സ്വ​ന്തം പി​താ​വാ​രെ​ന്നു്? ആരാ​യി​രു​ന്നു ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ രാ​ജാ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ പി​താ​വു്? ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഉൾ​പ്പെ​ടെ നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ ജൈ​വി​ക​പി​താ​വു്? മന്ത്രി​വി​ദു​ര​രു​ടെ? കർ​ണ്ണ​പി​താ​വു്? കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​സ​ത്യ​വ​തി​യു​ടെ? അസ​ന്ദി​ഗ്ദ്ധ​മാ​യി ആരും ഇക്കാ​ല​ത്തു അറി​യ​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല. സം​ശ​യാ​സ്പ​ദ​മാ​ണു് ഈ വി​ശി​ഷ്ട​ജ​ന്മ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​പി​തൃ​ത്വ​മെ​ങ്കി​ലും, അധി​കാ​ര​ദ​ണ്ഡു തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ ഏത​റ്റം​വ​രെ കൗരവർ പോ​വു​മെ​ന്നു് കു​രു​വം​ശ​ച​രി​ത്രം ഭാ​വി​ത​ല​മു​റ​ക​ളെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ട്ടെ. ‘പി​തൃ​ശൂ​ന്യർ’ എന്ന​തൊ​രു ജനി​ത​ക​ബ​ഹു​മ​തി​യെ​ന്നു പോലും അം​ഗീ​ക​രി​ക്കും. അല്ല പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​സു​ഹൃ​ത്തേ, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ‘യഥാർ​ത്ഥ​പി​തൃ​ത്വം’ ഇപ്പോ​ഴും സം​ശ​യ​ക​ര​മ​ല്ലേ? വര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ല​ത്തേ​ക്കു ‘സു​ഖ​വാസ’ത്തി​നു ഞങ്ങൾ പോ​യ​ശേ​ഷം കിം​വ​ദ​ന്തി​ക​ളു​ടെ പു​തു​നാ​മ്പു​കൾ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ കി​ളിർ​ത്തി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ? സ്വ​യം​വ​ര​മ​ത്സ​രം​ജ​യി​ച്ചു സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കിയ വി​ശ്വ​സു​ന്ദ​രി​യോ​ടു​ള്ള പ്ര​ണ​യ​ത്തെ മു​ന്നോ​ട്ടെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തി​ലൂ​ന്നിയ വൈ​കാ​രിക ഇഴ​യ​ടു​പ്പ​മാ​ണോ അതോ കാ​മ​ന​യി​ലൂ​ന്നിയ ആസ്വാ​ദ​ന​മാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഭാ​ര്യ​യും ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു ഭാ​ഗ്യാ​ന്വേ​ഷി​ക​ളാ​യി പോവാൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്ന കാലം. ഗം​ഗ​യാ​റിൻ​തീര ഹസ്തി​ന​പു​രി. വസ​ന്തം പൂ​വി​ട്ട ദിവസം.

“പ്രേ​മ​സ​ല്ലാ​പ​ത്തി​ന്നി​ട​യിൽ ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ചു,”

“പാവം കു​ന്തി​യെ പോലെ അധ്വാ​നി​ച്ച​ല്ല നീ ഒന്നി​ല​ധി​കം ഇണകളെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തിൽ നേ​ടി​യ​തു്. എന്നാൽ കു​ന്തി​യു​ടെ മകനായ എനി​ക്കു് ഒന്നി​ല​ധി​കം ഇണകളെ ബഹു​ഭാ​ര്യാ​ത്വ​ത്തിൽ നേടാൻ യു​വ​ത്വം മു​ഴു​വൻ അധ്വാ​നി​ച്ചാ​ലും ആവി​ല്ലെ​ന്നു് അന്തഃ​രം​ഗം പറ​യു​ന്നു. അന്നി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യ​താ​ണ​വൾ, പി​ന്നെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ അവ​ളെ​ന്നെ വി​രു​ന്നൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല.”

2023-02-15

“സത്യ​സ​ന്ധൻ വി​വേ​ക​ശാ​ലി മി​ത​ഭാ​ഷി: ഉത്ത​മ​പു​രു​ഷ​ന്റെ സദ്ഗു​ണ​പ​ട്ടിക നി​ര​ത്തി, പുതിയ മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ നിർ​ല്ല​ജ്ജം പ്ര​കീർ​ത്തി​ച്ച കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ, കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്താൽ അവ​ശ​നാ​യ​പോ​ലെ, ഇടം​വ​ലം നോ​ക്കാ​തെ, തല​കു​നി​ച്ചു മന്ദം​മ​ന്ദം പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​വേ​ദി​യിൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ന്ന​തു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ​പെ​ട്ടു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​ന​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു് പൌ​ര​സ്വീ​ക​ര​ണം.

“കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രെ പോലെ നാവിൽ കാ​പ​ട്യം പു​ര​ട്ടി, വേ​ണ്ട​തു് വേ​ണ്ട​പോ​ലെ പറയാൻ വരും​കാ​ലം നി​ങ്ങൾ​ക്കും സാ​ധി​ക്ക​ണം! അല്ലെ​ങ്കിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പേ​ടി​ച്ചു നമു​ക്കു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വഴി​ന​ട​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല എന്നു് മി​ത​മാ​യി ബോ​ധ്യ​മാ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു”, പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം തെ​റ്റി​ച്ചു യോ​ഗ​വേ​ദി​യിൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​പ്പോയ കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രെ സഹാ​യി​ക്കാ​നെ​ന്ന​മ​ട്ടിൽ, വാ​പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു ഭീമൻ വേ​ദി​യു​ടെ പി​ന്നി​ലേ​ക്കു് വലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ന്ന​തു ഒളി​ക്ക​ണ്ണിൽ നോ​ക്കി ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ മേ​ധാ​വി ശബ്ദം ഒന്നു​കൂ​ടി താ​ഴ്ത്തി.

“ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ നടന്ന ഒറ്റ​സം​ഭ​വ​മാ​ണോ പീ​ഡ​ന​പ​രാ​തി​യു​ടെ കാതൽ? ചോ​ദി​ക്കാൻ കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടു്, ഞാൻ കണ്ടി​ട​ത്തോ​ളം ഉടു​തു​ണി​ദാ​രി​ദ്ര്യം അനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​ന്റെ പി​ടി​വാ​ശി! അതോ, സാ​ധാ​ര​ണ​മ​നു​ഷ്യർ​ക്കു് കാണാൻ ആവാ​ത്ത​തെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും, സഭയിൽ സം​ഭ​വി​ച്ചു​വോ? ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​വാ​സ്തു​ശി​ല്പി ‘പാതാള ഗൃഹ’ത്തി​ലെ മയൻ ആണ​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പീ​ഡ​ന​പ​രാ​തി​യു​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തി​ലെ നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​ലേ​ക്കു കയ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, ഇന്ന​ലെ ഇതേ​സ​മ​യ​ത്തു കൊ​ടി​വ​ച്ച​തേ​രിൽ എഴു​ന്നെ​ള്ളിയ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി.

“ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മ​ത്തി​ന്റെ തു​ട​ക്കം അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ. കൗരവ രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ​ക്കു പെ​ണ്ണു​ടൽ​ശു​ചി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബോ​ധ​വൽ​ക്ക​ര​ണം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, ദു​ശ്ശാ​സ​ന​രാ​ജ​കു​മാ​രൻ വന്നു എന്റെ സേ​വ​ന​ഉ​ദ്യ​മ​ത്തി​നു നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു ആശം​സ​അ​റി​യി​ച്ചു. ആരാ​ധ​ക​നും അഭ്യു​ദ​യ​കാം​ക്ഷി​യു​മായ ആ രണ്ടാം കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി, ജ്വാ​ലാ​മു​ഖീ ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലെ മധു​ര​പ്ര​സാ​ദം തന്ന ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. വെറും നി​ല​ത്തു കു​ഴ​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്ന തോർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. പി​ന്നെ കണ്ണു​തു​റ​ക്കു​മ്പോൾ ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ എന്നെ തോ​ളി​ലി​ട്ടു് ഇരു​ട്ടിൽ കൊ​ട്ടാ​രം ഇട​നാ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ പോ​വു​ക​യാ​ണു്. ‘എങ്ങോ​ട്ടു്?’ എന്നു് ഒറ്റ​വാ​ക്കിൽ നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ക്കു​മ്പോൾ, പു​രു​ഷ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ന്റെ മാം​സ​രു​ചി വായിൽ എനി​ക്ക​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു. ഒന്നി​ല​ധി​കം പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ അടു​ത്തു് ഇട​പ​ഴ​കി പരി​ച​യ​മു​ള്ള സ്ത്രീ എന്ന​നി​ല​യിൽ, എനി​ക്ക​തു ആകർ​ഷ​ക​വും അതെ​സ​മ​യം ദു​രൂ​ഹ​വും ആയി​തോ​ന്നി. ദു​ശ്ശാ​സ​ന​തോ​ളിൽ​നി​ന്നും പി​ടി​വി​ട്ടു ഇറ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു് മന​സ്സി​ലാ​യ​തു്, ഉടൽ പീ​ഡ​കാ​ധി​നി​വേ​ശ​ത്തി​നു ഇര! നി​ങ്ങൾ സാ​ക്ഷി​യായ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ പി​ന്നീ​ടു​ണ്ടാ​യ​തു് പീ​ഡ​ന​ത്തി​ന്റെ ലഘൂ​ക​ര​ണ​ത്തി​നാ​യി കൗരവർ ഒരു​ക്കിയ വസ്ത്രോ​ത്സ​വം, മി​നു​ക്കു​പ​ണി!”, നീ​തി​പ​തി ഭീ​ഷ്മർ വരാൻ ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, മു​ണ്ഡ​നം​ചെ​യ്ത ശി​ര​സ്സു​മാ​യി വല്ക്ക​ല​ധാ​രി പാ​ണ്ഡ​വർ.

“നൂ​റു​പേ​രു​ടെ​യും കാ​ര​ണ​ഭൂ​തൻ അന്ധ​ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രോ?” എന്ന രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ശ​രി​യി​ല്ലാ​ത്ത അശ്ലീ​ല​ചോ​ദ്യ​വു​മാ​യാ​ണ​ല്ലോ പാ​ണ്ഡവ വക്താ​വു് നകുലൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​കൂ​ട്ടാ​യ്മ​ക​ളിൽ ആഞ്ഞ​ടി​ക്കു​ന്ന​തു? എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും മഹാ​റാ​ണി​ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ പരി​പാ​വ​ന​മാ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ, മനഃ​പൂർ​വ്വം സം​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ വി​ഷ​വി​ത്തെ​റി​യു​ന്ന ഈ പാ​ണ്ഡ​വ​ധാർ​ഷ്ട്യം?, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കൗ​ര​വ​പാ​ള​യം, യു​ദ്ധ​ത്ത​ലേ​ന്നു.

“അശ്വ​നീ​ദേ​വ​ത​കൾ എന്ന ‘ദ്വ​ന്ദ്വ​വ്യ​ക്തി​ത്വ’ങ്ങ​ളാ​ണു് മാ​ദ്രി​യു​മാ​യി രതി​സ​മ്പർ​ക്ക​ത്തി​ലേർ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്ന അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യ​ത്തി​ന്റെ അങ്ങാ​ടി​മൂ​ല്യം ഞങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ല എക്കാ​ല​വും, ഇപ്പോ​ഴും, രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ശ​രി​യാൽ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വി​വേ​ക​മൗ​നം പാ​ലി​ക്കു​ന്ന​തു്. ജൈ​വി​ക​പി​താ​വായ വന്ദ്യ​ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ ഷണ്ഡ അനുജൻ പാ​ണ്ഡു വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച മാ​ദ്രി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ലൈം​ഗി​കാ​പ​വാ​ദം പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അധാർ​മി​കത ഉണ്ടെ​ന്ന​റി​യു​ന്ന​തു കൊ​ണ്ടാ​ണു്. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും, ഇപ്പോൾ, ആ മഹ​തി​യു​ടെ ജ്യേ​ഷ്ഠൻ മാ​ദ്ര​രാ​ജാ​വു് കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​സൈ​ന്യ​ത്തിൽ ഉപാ​ധി​യി​ല്ലാ​തെ ചേർ​ന്ന​സ്ഥി​തി​ക്കു്. പാ​ണ്ഡ​വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​തി ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്ന​ന്റെ സഹോ​ദ​രി​യാ​ണു് നകു​ല​ഭാ​ര്യ​കൂ​ടി​യായ പാ​ഞ്ചാ​ലി. പു​രോ​ഗ​മ​ന​വാ​ദി​യായ സ്ത്രീ​പ​ക്ഷ​വാ​ദി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, പെ​രു​മാ​റ്റ​മാ​ന്യത അവ​ളോ​ടു് പു​ലർ​ത്തിയ എനി​ക്കെ​ങ്ങ​നെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഊട്ടു​പു​ര​ക​ളിൽ ദ്രൗ​പ​ദീ​വ​സ്ത്രാ​ക്ഷേപ പ്ര​ഹ​സ​നം വി​വ​രി​ക്കാൻ മന​സ്സു​വ​രും. തേ​വി​ടി​ശ്ശി​യെ​ന്ന​വ​ളെ അം​ഗ​രാ​ജാ​വു് കർ​ണ്ണൻ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി വി​ശേ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ, ഞാൻ അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മായ മൗ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ആ പ്ര​തി​സ​ന്ധി അതി​ജീ​വി​ച്ച​തെ​ല്ലാം നി​ങ്ങ​ളും നേരിൽ കണ്ട​ത​ല്ലേ!”

“പങ്കാ​ളി​ദ്രൗ​പ​ദി​യു​മാ​യി പൊ​തു​വേ​ദി പങ്കി​ടു​മ്പോൾ, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​മു​ഖ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും ശരീ​ര​ഭാ​ഷ​യു​മാ​ണു് വാ​മൊ​ഴി​യെ​ക്കാൾ അർ​ഥ​സൂ​ച​ക​മെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന ഒരു സന്ദർ​ഭം ഓർ​ക്കു​ന്നു. ആശ്ര​യ​യോ​ഗ്യ​മാ​യി ആ ‘ദിവ്യ’ ശരീ​ര​ത്തിൽ എന്തു് കണ്ടെ​ത്തി നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കഴുകൻ കണ്ണു​കൾ!”, വാർ​ത്താ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തി​ലെ പ്ര​ഭാ​ത​യോ​ഗ​ത്തിൽ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“ദ്രൗ​പ​ദി പതി​വു​ചി​ട്ട​ക്ക​തീ​ത​മാ​യി ‘യാ​ച​നാ​ഭാവ’ത്തി​ലാ​ണ​പ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് അട​ക്കം പറ​യു​ന്ന​തെ​ന്നു് അൽ​പ്പം ദൂ​രെ​യി​രു​ന്ന ഞാനും നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടു്. അഭി​വ​ന്ദ്യ​വി​ദു​രർ സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ വി​വേ​ക​ത്തി​ന്റെ മു​ത്തു​മ​ണി​ക​ള​ല്ലാ​തെ ചു​ടു​വാർ​ത്ത​യാ​യി കൊ​ടു​ക്കാൻ ഒന്നും ഉണ്ടാ​വാ​റി​ല്ല​ല്ലോ. വി​ദു​ര​പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം കേൾ​ക്കാ​തെ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു നേരെ ‘കഴുകൻ നോട്ട’മെ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അതാ ജാ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ ഞാൻ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു, ആളാകെ പര​വ​ശ​നാ​ണു്. ഇരു​കൈ​ക​ളും​തു​ട​ക​ളും വി​ടർ​ത്തി​യാ​ണു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അധി​കാ​ര​പ്ര​ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ അമർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും, ചെ​കി​ടോർ​ക്കാം വൃ​ദ്ധ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്റെ മി​ടി​പ്പു വേഗത. ദ്രൗ​പ​ദി അയാ​ളു​ടെ നോ​ട്ട​മ​ല്ല ശ്ര​ദ്ധി ക്കു​ന്ന​തു്, പ്ര​ദർ​ശി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ അട​ക്കി​വെ​ക്കു​ന്ന നി​ശ​ബ്ദ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​മാ​ണു്. രാ​ജ്യം പകുതി സമ്മാ​ന​മാ​യി അവൾ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ അന്യാ​യ​മാ​യെ​ന്തോ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു, അയാൾ എന്തു​വേ​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ, എന്നാൽ പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ ഭാ​ര്യ​യു​മാ​യി കശപിശ ഒഴി​വാ​ക്കാൻ, വാ​ക്കി​നു പകരം ഉടൽ​ഭാഷ ആശയ വി​നി​മ​യ​ത്തി​നു് പ്ര​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. അശേഷം സമ്മ​ത​ഭാ​വ​ത്തി​ല​ല്ല യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, എന്നാൽ കാ​ണു​ന്ന​വർ​ക്ക​തൊ​രു കു​ടുംബ വഴ​ക്കി​ന്റെ ആരം​ഭ​മെ​ന്നു​റ​പ്പി​ക്കാൻ സൗ​ക​ര്യം കൊ​ടു​ക്കാ​തെ, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സം​ഘർ​ഷ​രം​ഗ​ത്തി​ന്റെ അധി​പ​നാ​യി​രി​ക്കാൻ ആഞ്ഞു ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തും അതി​നു​മു​മ്പു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കാ​ല​ത്തും, അവ​രു​ടെ ‘പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ശേ​ഷി’യെ​ക്കു​റി​ച്ചൊ​രു മുൻ​വി​ധി മന​സ്സി​ലു​ള്ള​തി​നെ മാ​യ്ചു​ക​ള​യാൻ നല്ല​ന​ട​പ്പു നടി​പ്പി​നു് ആവുമോ എന്നൊ​ന്നു​മ​ല്ല അപ്പോ​ഴും ഇപ്പോ​ഴും എന്റെ ആശങ്ക, ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ ധാർ​മ്മി​ക​ബോ​ധ​ത്തെ ആകെ​പി​ടി​ച്ചു​ല​ക്കു​ന്ന എന്തു് പു​ത്തൻ ആവ​ശ്യ​മാ​ണു് ദ്രൗ​പ​ദി, വ്യാ​ജ​മെ​ന്നു് നി​സ്സം​ശ​യം തോ​ന്നാ​വു​ന്ന വി​നീ​ത​ഭാ​വ​ത്തിൽ, കപ​ട​ഹൃ​ദ​യ​നോ​ടു് നാലാൾ കണ്ടാ​ലും കു​ഴ​പ്പ​മി​ല്ലെ​ന്ന ധൈ​ര്യ​ത്തിൽ പറ​യു​ന്ന​തു്! കാ​ത്തി​രി​ക്കുക കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ.”

2023-02-16

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​തെ​ന്നു കരു​ത​പ്പെ​ടു​ന്ന അഞ്ചു ആൺ​മ​ക്കൾ​ക്കു​പ​ക​രം, പാ​ണ്ഡു​വം​ശ​ത്തിൽ അടു​ത്ത കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യാ​വാ​നു​ള്ള സാ​ധ്യത, സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ മകൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​നാ​ണു​ണ്ടാ​വു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, അധി​കാ​ര​വ​ഴി​യിൽ പെ​ട്ടെ​ന്നു് മാറി മറി​യാ​വു​ന്നൊ​രു നി​ല​പാ​ടെ​ന്താ​യി​രി​ക്കും? അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ​യും ഉത്ത​ര​യെ​യും നി​സ്വ​രാ​ക്കി, പന്ത്ര​ണ്ടു​വർഷ വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ക്കു​മോ, അർ​ജ്ജു​നൻ ഒഴികെ മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വ​രും നി​ങ്ങ​ളും ചേർ​ന്നു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഒരു പാ​ണ്ഡ​വ​ത​ല​യും ഇതു​വ​രെ വീ​ഴാ​തെ, ഭീ​ഷ്മർ മാ​ത്രം മു​റി​വേ​റ്റു​വീണ പത്താം ദിവസം.

“അധി​കാ​ര​വ​ടം​വ​ലി​യിൽ, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ വീര അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ എന്നോ​ടൊ​പ്പം അരമന ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​യിൽ പങ്കാ​ളി​യാ​ക്കി, വൃ​ദ്ധ​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ മാ​ത്രം നിർ​ബ​ന്ധി​ത​വി​ടു​ത​ലി​ലൂ​ടെ വട​ക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ ചു​രം​കാ​വ​ലി​നു് കെ​ട്ടു​കെ​ട്ടി​ക്കുക എന്ന കു​റു​ക്കു​വ​ഴി​യ​ല്ലേ യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​കാ​ല​ത്തു കൂ​ടു​തൽ സ്വാ​ഭാ​വി​കം?”

“കഥാ​വ​ശേ​ഷ​നായ ചാർ​വാ​ക​നെ​പോ​ലെ ‘മൗ​ലി​ക​വാ​ദി’യാണോ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം കഴി​ഞ്ഞ പുതിയ ചാർ​വാ​കൻ?, അതോ പു​തു​തല മു​റ​യു​ടെ പരി​ഗ​ണ​നാ​വി​ഷ​യ​ങ്ങൾ മാ​റി​മ​റി​ഞ്ഞു​വോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൂ​ടെ​പൊ​റു​ക്കു​ന്ന​വ​ളെ​യും, കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും പട്ടി​ണി​ക്കി​ട്ടു​വേ​ണ്ട ഭൗ​തി​ക​വാ​ദം എന്നു് സു​ന്ദ​രി​യും വി​ദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​യു​മായ ഭാര്യ വി​വാ​ഹ​ഉ​ട​മ്പ​ടി​യിൽ ഉറ​പ്പി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, ജന്മ​നാ അവി​ശ്വാ​സി​യായ ഞാൻ വേറെ തര​മി​ല്ലാ​തെ വി​ശ്വാ​സ​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു് തി​രി​ഞ്ഞു എന്ന​താ​ണു്, തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ ഉണ്ടാ​വു​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വു്. ആ നി​ല​ക്കു് നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ഈയിടെ മരി​ച്ചു​പോയ എന്റെ വന്ദ്യ​പി​താ​വു് ചാർ​വാ​കൻ മ്ലാ​ന​വ​ദ​നൻ ആയി​രു​ന്നു. “ഇങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല ഞാൻ വരും​ത​ല​മു​റ​യിൽ ഓർ​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ ആഗ്ര​ഹി​ച്ച​തു. കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നി​ന്നോ​ടൊ​പ്പം മു​ന്നോ​ട്ടു​നീ​ങ്ങാൻ സാ​ധി​ക്ക​ട്ടെ എന്നാ​ശം​സി​ക്കാൻ മാ​ത്ര​മേ ആവൂ. എനി​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ച പ്ര​കൃ​തി​ക്കു മു​മ്പിൽ നീ അടി​യ​റ​വു പറ​യു​മെ​ന്നും നി​ന്റെ പ്രേ​മ​വി​വാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, എനി​ക്കു് ബോ​ധ്യ​മാ​യി.” എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു ആ ധീ​ര​പോ​രാ​ളി വെ​റും​നി​ല​ത്തു നീ​ണ്ടു​നി​വർ​ന്നു കി​ട​ന്നു. പ്രാ​ണൻ പോവും മു​മ്പു് മര​ണാ​ന​ന്തര ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചി​പ്പോൾ ജി​ജ്ഞാ​സ​യു​ണ്ടെ​ന്നും പക്ഷേ, “ദു​രൂ​ഹത എന്തി​നു?” എന്നാ​ണു് പ്ര​കൃ​തി​യോ​ടു് തർ​ക്ക​ഭാ​ഷ​യിൽ ചോ​ദി​ക്കാ​നു​ള്ള​തു് എന്നു​ച്ച​രി​ച്ച​ശേ​ഷം ആ വ്യർ​ത്ഥ​ജ​ന്മം ശ്വാ​സം വലി​ച്ചു അവ​സാ​നി​ച്ചു. കൈ​ക്കോ​ട്ടു് എടു​ത്തു പൂണൂൽ ധാ​രി​യായ ഞാൻ സ്വയം കു​ഴി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു, കു​ഴി​മാ​ടം! അത്ര​മേൽ അനു​യാ​യി​കൾ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നും അക​ന്നു​പോ​യി!”

“പു​തു​മ​ണ​വാ​ള​ന്മാ​രെ ഒറ്റ​ക്കും കൂ​ട്ടാ​യും ‘മത്തു പി​ടി​പ്പി’ച്ച​തു് മാ​റ്റി വച്ചാൽ, മി​ണ്ടി​യും പറ​ഞ്ഞും ദാ​മ്പ​ത്യം സ്മ​ര​ണീ​യ​മാ​ക്കിയ ഒന്നു രണ്ടോർ​മ്മ​കൾ പങ്കു​വെ​ക്കാ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“രാ​ജ​ധാ​നി​യി​ലെ കൗ​മാ​ര​കാല പശ്ചാ​ത്ത​ലം കി​ട​മ​ത്സ​രാ​ധി​ഷ്ഠി​ത​മ​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തു കൊ​ണ്ടാ​വാം, കൗരവ പാ​ണ്ഡവ ഇട​പാ​ടു​ക​ളും നീ​തി​പൂർ​വ്വ​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന​വൾ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി കരു​തി​യോ? ഞങ്ങ​ളോ​ട​വൾ രത്യാ​സ്വാ​ദ​ന​വേ​ള​യിൽ മന്ത്രി​ക്കു​ന്ന ഇഷ്ടാ​നി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം, സു​ഹൃ​ത്വ​ല​യ​ത്തി​ല്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രോ​ടും നി​സ്സ​ങ്കോ​ചം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തും. ഈ ആലോ​ച​ന​ക്കു​റ​വു് ഞങ്ങൾ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ച​പ്പോൾ, പ്ര​തി​ക​ര​ണം ഒച്ച​പ്പാ​ടോ​ടെ​യാ​യി. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഞങ്ങൾ​ക്ക​നു​വ​ദി​ച്ച അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ, പു​തു​പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യി അവളെ കാണാൻ വരു​ന്ന ആരാ​ധ​കർ വരി​നിൽ​ക്കു​മ്പോൾ അവരെ അവ​മ​തി​ക്കു​ന്ന ഒന്നും, ഒരു ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ടം പോലും, സമ്മ​തി​ച്ചു​ത​രി​ല്ലെ​ന്ന അവ​ളു​ടെ കർ​ശ​ന​ഭാ​വം, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നു ശേ​ഷ​വും, വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്ത​വൾ നി​ല​നിർ​ത്തി എന്ന​താ​ണു് വി​സ്മ​യം… രഹ​സ്യ​ദൂ​തൻ​വ​ഴി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അവൾ​ക്കു കൊ​ടു​ത്ത​യ​ക്കു​ന്ന തു​ണി​കൾ, സു​ഗ​ന്ധ​ദ്ര​വ്യ​ങ്ങൾ, അങ്ങ​നെ പെ​ണ്ണു​ടൽ പരി​പാ​ല​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ട ഓരോ​ന്നും, അഭി​ന​ന്ദ​ന​സൂ​ച​ക​മാ​യ​ല്ലാ​തെ ഞങ്ങൾ ഒരു വാ​ക്കു​ച്ച​രി​ച്ചാൽ അതോടെ തീ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു ആ ദി​വ​സ​ത്തെ അവ​ളു​മാ​യു​ള്ള സർഗ്ഗ സം​സർ​ഗം! ഇതിൽ കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും ഓർ​മ്മി​പ്പി​ക്ക​രു​തേ!”

“പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു പി​ന്തുണ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച ഹസ്തി​ന​പു​രി പ്ര​ഭു​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളിൽ അടു​പ്പു് കത്തി​ക്കാ​നും വെ​ള്ളം കോ​രാ​നും അകവും പു​റ​വും ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കി വൃ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നും രാ​പ്പ​കൽ പണി​ക്കു കൗരവ രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ പു​ന​ര​ധി​വാസ പദ്ധ​തി​യ​നു​സ​രി​ച്ചു് ഭൃ​ത്യ​പ​ദ​വി​യിൽ പരി​ഗ​ണി​ക്കും എന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉത്ത​ര​വു് വി​ധ​വ​കൾ സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ, പരി​പൂർണ ആരോ​ഗ്യ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ക്കു് അപേ​ക്ഷ​കർ വി​ധേ​യ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം എന്ന അന്തഃ​പുര നി​ബ​ന്ധന, ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ അപ​ല​പി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണ​ല്ലോ. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വിവരം മു​ഴു​വൻ പു​റ​ത്തു വന്നാൽ അപ​ല​പി​ക്കുക എന്നെ അല്ല. അഞ്ചു ആണു​ങ്ങൾ ഒരു അന്യാ​യ​മാ​യി ഒരു പെ​ണ്ണി​നെ വച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു് പരി​ഹ​സി​ച്ച ആൺ​കൌ​ര​വ​രു​ടെ ലൈം​ഗി​ക​അ​രാ​ജ​ക​ത്വം ധവള പത്ര​ത്തി​ലൂ​ടെ, നാളെ ആരം​ഭി​ക്കു​ന്ന രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ ലോ​ക​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളെ അറി​യി​ക്കാൻ ഒരു​ങ്ങു​ക​യാ​ണു് ഞാൻ. തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ​നി​ന്നും എത്തിയ നി​രീ​ക്ഷ​കർ പ്ര​ത്യേക ക്ഷ​ണി​താ​ക്കൾ ആയി​രി​ക്കും. ഒരു പെ​ണ്ണു​ട​ലി​നു അഞ്ചു ആണു​ങ്ങൾ എന്ന പാ​ണ്ഡവ സഹോ​ദ​ര​ക്കൂ​ട്ടാ​യ്മ​യി​ലൂ​ന്നിയ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​നു പകരം, ഓരോ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​വി​നും അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നിർ​ബ​ന്ധ​മാ​യും പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടിൽ നേ​രി​ടേ​ണ്ടി വന്ന​തു് എന്താ​യി​രു​ന്നു? ഒരു ഔദ്യോ​ഗിക ഭർ​ത്താ​വും, തൊ​ണ്ണൂ​റ്റി ഒമ്പ​തു് കൗ​ര​വ​പ​ങ്കാ​ളി​ക​ളും! കൽ​പ്പി​ത​ച​രി​ത്ര​മ​ല്ല, സാ​ക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഇര മൊഴി, പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു പീ​ഡ​ന​കഥ ഏറ്റു​പ​റ​യു​ന്ന കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ സത്യ​സാ​ക്ഷ്യം, തി​ര​ക്കു​ണ്ടു് നാളെ കാണാം”, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി പി​റ്റേ​ന്ന​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട ധവ​ള​പ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

2023-02-17

“പന്ത്ര​ണ്ടും, പി​ന്നെ ഒന്നും, പതി​മൂ​ന്നു കൊ​ല്ല​ത്തെ ദു​രി​ത​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ആറു​പേർ​ക്കു​റ​ങ്ങാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി അര​മ​ന​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തിൽ ഇപ്പോൾ നൂറു രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങൾ! നി​ത്യ​വും ഓരോ ആഡംബര വസ​തി​യിൽ മാ​റി​മാ​റി​യു​റ​ങ്ങു​മോ? അതോ, വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒറ്റ മു​റി​യിൽ ഒതു​ങ്ങു​മോ ആറം​ഗ​പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ കാ​ള​രാ​ത്രി​കൾ” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കാ​ലം. കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ ഭീമൻ പാ​തി​രാ മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നി​ന്നും കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ പ്ര​ത്യാ​ഘാ​ത​മാ​യി പരേ​ത​കൗ​ര​വ​രു​ടെ അശാ​ന്ത​പ്രേ​ത​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ദുഃ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളാൽ പീ​ഡി​പ്പി​ക്കു​ന്ന സം​ഘർ​ഷം നി​റ​ഞ്ഞ പക​ലി​ര​വു​കൾ.

“എന്റെ അഞ്ചു മക്ക​ളെ കൗ​ര​വ​കൊ​ല​ക്കു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്ത ഭീ​രു​പാ​ണ്ഡ​വർ എവിടെ അന്തി​യു​റ​ങ്ങു​ന്നു എന്നു​ഞാ​നി​പ്പോൾ ഒരു നി​മി​ഷം പോലും ആശ​ങ്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ല. എന്നാൽ നൂ​റു​കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​കൾ പാ​ണ്ഡ​വാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കു​ടി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞു​പോയ നൂറിൽ ഒരു വസ​തി​യി​ലും ഞാൻ കി​ട​ക്കാ​റു​മി​ല്ല. എനി​ക്കു​വേ​ണ്ട പർ​ണ്ണ​ശാല ഞാൻ പണി​തെ​ടു​ത്തു. അതിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശ​നം പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും നി​ഷേ​ധി​ച്ചു.”

“ഭാവി പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന​തിൽ മി​ക​വു​നേ​ടി​യ​തെ​ങ്ങ​നെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നായ സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം. വട​ക്കൻ മല​ഞ്ചെ​രു​വി​ലെ വി​ശ്ര​മ​ഇ​ടം. പാ​ഞ്ചാ​ലി അന്നു​രാ​വി​ലെ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു നി​ര്യാ​ത​യായ കാ​ര്യം തലേ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ അറി​യി​ച്ച സഹ​ദേ​വ​നു​മേൽ ആയി​രി​ക്കും കാ​ല​ന്റെ കയർ ഇനി വീഴുക എന്നു് അവ​നൊ​ഴി​കെ ബാ​ക്കി നാ​ലു​പാ​ണ്ഡ​വ​രും അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച നേരം.

“എന്റെ പ്ര​വ​ച​നം ദി​വ്യ​ദൃ​ഷ്ടി​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല, സാ​മാ​ന്യ​ദൃ​ഷ്ടി​മാ​ത്രം. കാ​ണേ​ണ്ട​തു​കാ​ണു​ക​യെ​ന്ന​താ​ണെ​ന്റെ പ്ര​വ​ചന വഴി. എന്നാൽ ഇഷ്ടം അസ​ന്തു​ഷ്ട​ഭാ​വി നേ​ര​ത്തേ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​ല​ല്ല, ആസ്വാ​ദ​ന​ല​ക്ഷ്യ​ത്തോ​ടെ ലഘു​മാ​ന്ത്രി​ക​നാ​വു​ന്ന​തി​ലാ​ണു്. ഞങ്ങൾ​ക്കു് നീ​ണ്ട​കാ​ലം പരി​ച​യ​മു​ള്ളൊ​രാൾ ഭൂ​മി​യിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ജാ​തി​യിൽ ക്ഷ​ത്രി​യ​ന​ല്ല പദ​വി​യിൽ പെ​രു​മ​യു​ള്ള രാ​ജ​വം​ശ​വു​മ​ല്ല എന്നി​ട്ടും അവൻ എവി​ടെ​യൊ​ക്കെ ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തേ​യും ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടും ചെ​ല്ലു​ന്നു​വോ, അവി​ടെ​യൊ​ക്കെ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി പദ​വി​കി​ട്ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​കാ​ല​ത്ത​വൻ ബന്ധു​വി​ന്റെ ‘വച​ന​പ്ര​ഘോ​ഷ​ണം’ സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​തെ ചക്ര​മെ​റി​ഞ്ഞു കഴു​ത്തു​വെ​ട്ടിയ അമം​ഗ​ള​ക​ര​മായ സം​ഭ​വ​ത്തി​ലും ആതി​ഥേ​യൻ പക്ഷേ, അവനെ മു​ഖ്യാ​തി​ഥി​യാ​യി ആദ​ര​വോ​ടെ​യാ​ണു് സൽ​ക്ക​രി​ച്ച​തു. ആരും ഒരു​വാ​ക്കു​പോ​ലും അന്നും പി​ന്നെ​യും എതിരു പറ​ഞ്ഞി​ല്ല. കാരണം? അതൊരു പേടി തോ​ന്നു​ന്ന കൊ​ല​പാ​ത​ക​മാ​യ​ല്ല, ലഘു​മാ​ന്ത്രി​ക​വി​ദ്യ​പോ​ലെ ആസ്വാ​ദ്യ​ക​ര​മാ​യാ​ണ​വൻ അവിടെ അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​തു്. സ്വ​ന്തം അന്ത്യം പോ​ലു​മ​വൻ കൗ​തു​ക​മാ​ക്കി. എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞാൽ, അവ​ന്റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ല​ല്ല വേ​ട​ന്റെ കൂ​ര​മ്പു​ത​റ​ച്ച​തു് കണം​കാ​ലി​ലാ​യി​രു​ന്നു. വേ​ട​നു് വി​ശ​പ്പു​കാ​ര​ണം അമ്പി​ന്റെ ഉന്നം തെ​റ്റി. അവ​ന്റെ ഉച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു നേ​ര​ത്തേ ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഏർ​പ്പാ​ടു് ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. തെ​രു​വോ​ര​മാ​ന്ത്രി​കൻ ഒഴി​ഞ്ഞ കു​പ്പാ​യ​ക്കീ​ശ​യിൽ​നി​ന്നും മു​യൽ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും പളു​ങ്കു​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പു​റ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ, ജീ​വി​ത​കാ​ലം മു​ഴു​വൻ ആ സു​ഹൃ​ത്തു്, കാ​ണ​ലും പി​രി​യ​ലും, ഒരു മാ​ന്ത്രി​ക​പ്ര​ക​ട​ന​മാ​ക്കി. ഒരി​ക്കൽ അവൻ എന്നോ​ടു് ഗൗ​ര​വ​ത്തിൽ ചോ​ദി​ച്ചു, പ്ര​വ​ച​ന​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള നി​ന​ക്ക​റി​യാ​മോ എങ്ങ​നെ നീ മരി​ക്കു​മെ​ന്നു്? ഒരു​പ​ക്ഷേ, അറി​ഞ്ഞാ​ലും, മരണം ഒഴി​വാ​ക്കേ​ണ്ട ആ കൃ​ത്യം​നേ​ര​ത്തു, നി​ന്റെ മര​ണ​മു​ഹൂർ​ത്തം കൂ​ടെ​യു​ള്ള മറ്റു​സ​ഹോ​ദ​രർ അറി​യു​മ്പോ​ഴും, നീ മാ​ത്രം​അ​ക്കാ​ര്യം അശേഷം ഓർ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ!” അങ്ങ​നെ ലഘു​മ​ന്ത്ര​വാ​ദി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ആന​ന്ദ​ക​ര​മായ ഓർമ്മ പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്ന സഹ​ദേ​വൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു നി​ര്യാ​ത​നാ​യ​തും, എന്നാൽ മരണം കണ്ടി​ല്ലെ​ന്ന മട്ടിൽ മറ്റു​നാ​ലു​പാ​ണ്ഡ​വർ എഴു​നേ​റ്റു കാൽ മു​ന്നോ​ട്ടെ​ടു​ത്ത​തും ഒരു​മി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. സഹ​ദേ​വ​ന്റെ ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യും ശവ​സം​സ്കാ​ര​വും അങ്ങ​നെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഏറ്റെ​ടു​ത്തു.

“സേ​നാ​പ​തി​പ​ദ​വി നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കി​ട്ടാ​ത്ത​തിൽ നി​രാ​ശ​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദ്രോ​ണ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. സഖ്യ​ക​ക്ഷി​സൈ​ന്യ​മേ​ധാ​വി​യാ​യി ഭീ​ഷ്മർ ചു​മ​ത​ല​യേ​റ്റ വാർ​ത്ത കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കോ​ളി​ള​ക്കം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച യു​ദ്ധ​ത്ത​ലേ​ന്നു രാ​ത്രി.

“പി​താ​മ​ഹ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ന്തു പരാ​മർ​ശ​വും ഭൂ​ത​കാ​ല​സൂ​ച​ന​യോ​ടെ എക്കാ​ല​വും ചെയ്ത ഞങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള മധ്യ​വ​യ​സ്കർ​ക്കു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രേ​ക്ഷ​കർ​ക്കു​ള്ള ആശങ്ക പോലും കൗ​ര​വർ​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന നി​യ​മ​നം. ധീ​രോ​ദാ​ത്ത​നാ​യി​രു​ന്ന ഭീ​ഷ്മർ​ക്കു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ സൈ​നി​ക​മേ​ധാ​വി​യാ​യി​ക്കൂ​ടെ എന്നു നി​ങ്ങൾ നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​മാ​യി ചോ​ദി​ച്ചാൽ, വേ​ണ്ട​തി​ല​ധ​കം സൈ​നി​ക​യോ​ഗ്യ​ത​യു​ണ്ട​ല്ലോ എന്നാ​യി​രി​ക്കും ആദ്യ​പ്ര​തി​ക​ര​ണം. എന്നാൽ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ശു​ദ്ധി​യെ മാ​നി​ച്ചാൽ അവ​സാ​നി​ക്കു​മോ നി​യ​മ​ന​വി​വാ​ദം? ഈ കൊ​ടും​ത​ണു​പ്പിൽ ഇവിടെ തമ്പ​ടി​ച്ചു കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് എന്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണു്? ഇനി ഉയ​ര​രു​തു് ഒരു പാ​ണ്ഡ​വ​ത​ല​യും എന്നു് ഓരോ​ത​ല​യും വെ​ട്ടി, തെ​ളി​യി​ക്കാൻ! അല്ലെ? കു​ന്തി​യോ​ടു​ള്ള പഴ​യൊ​രു വാ​ഗ്ദാ​ന​ത്താൽ ഭീ​ഷ്മർ, പാ​ണ്ഡ​വ​തല വെ​ട്ടാൻ തയ്യാ​റാ​വി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു് കാ​ര്യം. സം​ഗ​തി​വ​ശാൽ ഞാൻ വെ​ട്ടാൻ ശ്ര​മി​ച്ചാൽ പോലും, പി​താ​മ​ഹൻ ആം​ഗ്യം കാ​ട്ടി തടയും. പി​താ​മ​ഹ​നെ വീ​ഴ്ത്താൻ കു​റു​ക്കു​വ​ഴി ഞാൻ അർ​ജ്ജു​ന​നു് നേ​ര​ത്തെ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും, സാ​ഹ​ച​ര്യം അനു​കൂ​ല​മാ​വാൻ പ്ര​കൃ​തി വല്ലാ​തെ കനി​യ​ണം. ആകാ​ശ​ചാ​രി​യു​ടെ മക​നെ​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ അവ​കാ​ശ​വാ​ദം മാ​റ്റു​ര​ക്കും അടു​ത്ത ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ​ഭീ​ഷ്മ​വ​ധ​ത്തി​നു. ഞാൻ സേ​നാ​പ​തി​യാ​വു​മോ എന്നു​ചോ​ദി​ക്കാൻ സമ​യ​മാ​യി​ട്ടി​ല്ല സഹോ​ദ​രീ, പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രൻ വാൾ രാ​കി​മൂർ​ച്ച​കൂ​ട്ടാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തി​നൊ​രു പ്രാ​ചീ​ന​പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം ഉണ്ടെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മ​ല്ലോ” അച്ഛ​നെ കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ ദ്രോ​ണ​ന്റെ പ്രി​യ​പു​ത്രൻ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യോ​ടെ നോ​ക്കി.

പുക മഞ്ഞു​മൂ​ടിയ ഹസ്തി​ന​പു​രി: കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക.

വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ വി​വാ​ദം സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് ചില മു​തിർ​ന്ന കൗരവ സഹോ​ദ​രർ​ക്കെ​തി​രെ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം ചൂ​താ​ടാൻ വന്ന വീ​ട്ട​മ്മ ഉന്ന​യി​ച്ച ലൈം​ഗിക ആരോ​പ​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു് കൊ​ട്ടാ​ര​വ​ക്താ​വു് തത്കാ​ലം മറു​പ​ടി പറ​യി​ല്ല. നീ​തി​പീ​ഠം അന്വേ​ഷി​ച്ചു തീർ​പ്പാ​ക്കേ​ണ്ട വി​ഷ​യ​ത്തിൽ കൂ​ടു​തൽ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടെ​ന്നാ​ണ​വ​രു​ടെ നി​ല​പാ​ടു്. ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ പല​കു​റി വീഴ്ച നേ​രി​ട്ട യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും ഭാ​ര്യ​യെ​യും പണ​യം​വ​ച്ചു​ക​ളി​ച്ചു എന്ന വി​വാ​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു സമൂ​ഹ​മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യെ ആശ​ങ്ക​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​തു്. എന്നാൽ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി​യാ​യി​രു​ന്ന നകു​ല​ന്റെ രഹ​സ്യ​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ വി​വാ​ദ​മുന ഒടി​ക്കാ​നും, പൊ​തു​ശ്ര​ദ്ധ​യു​ടെ ഗതി തി​രി​ച്ചു​വി​ടാ​നും ‘വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ’മെ​ന്നൊ​രു തട്ടി​ക്കൂ​ട്ടു് ഐതി​ഹ്യം പു​റ​ത്തു​വി​ടു​ക​യും, ആ വഴി ഹസ്തി​ന​പു​രി നഗ​ര​ത്തി​ലെ സ്ത്രീ​സു​ര​ക്ഷ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു തെ​റ്റായ സന്ദേ​ശം വി​ദേ​ശ​നി​രീ​ക്ഷ​കർ​ക്കു നൽ​കാ​നു​മാ​ണു് കൗ​ശ​ല​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ കു​ടി​ല​ശ്ര​മം എന്ന​തി​നാൽ, ആ കെ​ണി​യിൽ വീ​ഴേ​ണ്ട എന്നു് അര​മ​ന​അ​ധി​കൃ​തർ തീ​രു​മാ​നി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ നേ​രി​ട്ടു് ചെ​ന്നു് വീ​ട്ട​മ്മ​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു് വ്യാ​ജ​പ​രാ​തി കൊ​ടു​പ്പി​ക്കാൻ ദു​ഷ്പ്രേ​രണ ചെ​യ്ത​തു് ആരെ​ന്നും കൊ​ട്ടാ​രം​ചാ​ര​വി​ഭാ​ഗം തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടു്. വീ​ട്ട​മ്മ​യു​ടെ വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പരാ​തി​യു​ടെ വ്യാ​ജ​സ്ഥി​തി മാ​ത്ര​മ​ല്ല, കളി​യിൽ തോ​റ്റു പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും നി​സ്വ​രായ പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ഏത​റ്റ​വും പോയി ചൂ​താ​ട്ട പരാ​ജ​യ​ത്തി​ന്റെ കാരണം കൗ​ര​വ​ജേ​താ​ക്ക​ളു​ടെ തലയിൽ കെ​ട്ടി​വെ​ക്കാ​നും ഇട​യു​ണ്ടെ​ന്ന സാ​ധ്യത പു​റ​ത്തു​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. തക്കം നോ​ക്കി സാ​മൂ​ഹ്യ​വി​രു​ദ്ധർ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ അതി​ക്ര​മി​ച്ചു​ക​യ​റി, നവ​ര​ത്ന​ശേ​ഖ​രം തട്ടി​യെ​ടു​ക്കു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നും കർ​ണ്ണ​നും, സൈ​നി​ക​സ​ന്നാ​ഹ​വു​മാ​യി ആ മായിക നഗ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു് യാത്ര തി​രി​ച്ച​താ​യും അറി​യു​ന്നു. ആക​പ്പാ​ടെ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ പുകമറ നി​റ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നു.

“ദി​വ്യാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണ​ല്ലോ പാ​ണ്ഡ​വർ, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് അർ​ജ്ജു​നൻ, ഊറ്റം കൊ​ള്ളു​ന്ന​തു്? അതു​പോ​ലെ സൈനിക പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ ബന്ദി​പ്രേ​ക്ഷ​ക​രോ​ടു് മേ​നി​പ​റ​യാൻ, കൗ​ര​വ​ആ​യു​ധ​പ്പു​ര​യിൽ വി​സ്മ​യ​ങ്ങൾ ഒന്നു​മി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പോ​രാ​ട്ട​വേ​ദി​ക്കു് ഓരം ചേർ​ന്ന നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ നീ​ന്തി​ത്തു​ടി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കൗരവ സംഘം. യു​ദ്ധ​ത്ത​ലേ​ന്നു രാ​വി​ലെ.

“അമ്മ​യു​ടെ വി​ശ്വ​സ്ത സഹോ​ദ​ര​നും, ധാർ​മ്മിക, ഗാർ​ഹിക വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളിൽ പര​മോ​ന്നത ഉപ​ദേ​ശ​ക​നു​മായ ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി​ക്കു നന്ദി! കൗ​ര​വ​താൽ​പ്പ​ര്യം സം​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ ദീർ​ഘ​ദൃ​ഷ്ടി​യോ​ടെ ഭൂപതി ചെ​യ്തു​വ​രു​ന്ന സേ​വ​ന​ത്തി​നു, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കഴി​ഞ്ഞു ഞങ്ങൾ സമാ​ന​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത പദ​വി​യും സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങ​ളും നൽകി ആദ​രി​ക്കും. ‘ദി​വ്യാ’സ്ത്ര​മെ​ന്ന ആയുധ നിർ​മ്മി​തി പ്ര​കൃ​തി​നി​യ​മ​വു​മാ​യി പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ന്നു ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി ഞങ്ങ​ളെ യു​ക്തി​സ​ഹ​മാ​യി ഇതി​ന​കം പഠി​പ്പി​ച്ച​തൊ​ന്നും, പാവം പാ​ണ്ഡ​വർ അറി​ഞ്ഞ​മ​ട്ടി​ല്ല. അജ്ഞ​ത​യി​ലും, ‘ആകാ​ശ​ചാ​രി’കളുടെ പി​തൃ​ത്വ​ത്തി​ലും പാ​ണ്ഡ​വർ അഭി​ര​മി​ക്ക​ട്ടെ, എന്നാൽ മാ​ത്ര​മേ, ‘കൈ’ കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം ശത്രു​സം​ഹാ​രം ചെ​യ്യാൻ ആവൂ.” ജലോ​പ​രി​ത​ല​ത്തി​ലേ​ക്കു​യർ​ന്ന ഇരു​നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​കൈ​കൾ പര​സ്പ​രം കൂ​ട്ടി​മു​ട്ടി​ച്ചു വി​സ്മ​യ​ശ​ബ്ദ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തു് കേട്ട പാ​ണ്ഡ​വർ, തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത സ്നാ​ന​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ, മാറിൽ കൈകൾ പി​ണ​ച്ചും, അവി​ശ്വാ​സ​ത്തിൽ വാ​തു​റ​ന്നും, പക​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്ന​തു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കണ്ടു.

2023-02-18

“പാ​ണ്ഡവ പി​തൃ​ക്കൾ ‘ആകാ​ശ​ചാ​രിക’ളെന്ന ആദി പർ​വ്വ​ത്തി​ലെ വ്യാ​സ​പ്ര​സ്താ​വ​ന​യി​പ്പോൾ യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​കൻ അശാ​സ്ത്രീ​യ​മെ​ന്നു വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. തക്ഷ​ശില സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാല അതേ​റ്റു​പി​ടി​ച്ചു, അഭ​യാർ​ഥി​ക​ളാ​യി വന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അടി​സ്ഥാ​ന​വി​വ​ര​ങ്ങൾ വ്യാ​സ​മാ​മു​നി​ക്കു് എത്തി​ക്കു​മ്പോൾ, ചി​ര​ഞ്ജീ​വി​യായ നി​ങ്ങൾ​ക്കും പറ്റി​യോ അക്ഷ​ന്ത​വ്യ​മായ കൈ​പ്പിഴ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​രു​വംശ ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അര​മ​ന​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ ഗർ​ഭ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നിർ​വ്യാ​ജ​മായ അജ്ഞത പു​ലർ​ത്തിയ മൂ​ല​ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​നു് വേണ്ട അടി​സ്ഥാന വസ്തു​ത​കൾ സം​ഭ​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന അസാ​ധാ​രണ നി​യോ​ഗ​മാ​ണു് കി​രീ​ട​ടാ​വ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നെ ഏൽ​പ്പി​ച്ച​തു്. മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി​കൂ​ടി​യായ കു​ന്തി​യോ​ടു​ള്ള മമ​ത​യാൽ, ഞാ​ന​വ​ളു​ടെ മൂ​ന്നു ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ​യും ജൈവിക പി​തൃ​ത്വം പാ​ണ്ഡു ഉൾ​പ്പെ​ടെ നി​സ്സാര മനു​ഷ്യർ​ക്കു് കൊ​ടു​ക്കാൻ മടി​ച്ച​പ്പോൾ, പെ​ട്ടെ​ന്നു​മ​ന​സ്സിൽ​വ​ന്ന ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളിൽ ബീ​ജ​ദാ​നം അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ച്ചു, പനയോല വഴി ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് ആ വിവരം രേ​ഖാ​മൂ​ലം കൊ​ടു​ത്തെ​ങ്കി​ലും,അവ​സാ​നം കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്തു​വ​ച്ച വേ​റൊ​രു പന​യോ​ല​യിൽ ‘കൗ​ന്തേയ പി​തൃ​ത്വം’ എന്നു് ഞാൻ അടി​ക്കു​റി​പ്പെ​ഴു​തി. എന്തു​ചെ​യ്യാം, തി​ര​ക്കി​നി​ട​യിൽ മാ​മു​നി​യ​തു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ പോയി എന്നു ഊഹി​ക്കു​ന്നു. വിവര സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു ശേഷം വ്യാ​സൻ എഴു​തി​ത്തീർ​ത്ത ആദി​പർ​വ്വ​ത്തി​ന്റെ കരടു അര​മ​ന​യിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ, എന്നെ തി​രു​ത്ത​ലി​നു ഏൽ​പ്പി​ക്കാ​തെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, ദു​രൂ​ഹ​മായ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ അതൊ​ളി​പ്പി​ച്ചു​വ​ച്ച​തോ​ടെ, കാ​ര്യ​മ​റി​യാ​തെ വ്യാ​സാ​ശ്ര​മം ഇതി​ഹാസ രചന തു​ടർ​ന്നു. ഇനി ഞാൻ ‘സം​ശ​യാ​സ്പ​ദം’ എന്ന വാ​ക്കു വ്യാ​സ​നെ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചാൽ, അര​മ​ന​യിൽ എന്റെ ഗു​രു​സ്ഥാ​നം തന്നെ സം​ശ​യാ​സ്പ​ദ​മാ​വും എന്നു് ദ്രോ​ണാ​ചാ​ര്യർ താ​ക്കീ​തു​ന​ല്കി. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹ​ക​ര​ണ​ത്തോ​ടെ, ഞാൻ ആത്മ​ര​ക്ഷ​യിൽ അങ്ങ​നെ മൗനം പാ​ലി​ക്ക​ട്ടെ? കളി​ക്കാൻ പറ്റിയ ആള​ല്ല​ല്ലോ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ!”

“ഭാര്യ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു​മ​രി​ക്കു​മ്പോൾ തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കാ​തെ കാൽ മു​ന്നോ​ട്ടു് വച്ച യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഇതാ, ഇട​യ്ക്കി​ടെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി മണ്ണിൽ സാ​ഷ്ടാം​ഗം നമ​സ്ക​രി​ക്കു​ന്നു, മല​ങ്കാ​റ്റു നെ​ഞ്ചു​വി​രി​ച്ചു ഉൾ​വ​ലി​ക്കു​ന്നു വഴി​യോ​ര​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി എണ്ണി​പ്പ​റ​ഞ്ഞും മു​ത്ത​മി​ട്ടും ഓർ​മ്മ​യിൽ പകർ​ത്തു​ന്നു വള്ളി​പ്പ​ടർ​പ്പു​ക​ളും വൃ​ക്ഷ​ത്ത​ല​പ്പു​ക​ളും നോ​ക്കി ഹൃ​ദ്യ​മാ​യി കൈ​വീ​ശു​ന്നു, പറ​വ​ക​ളോ​ടും ഇഴ​ജീ​വി​ക​ളോ​ടും കാ​രു​ണ്യ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്നു, കൂ​ടെ​കൂ​ടിയ നായയെ ഇട​യ്ക്കി​ടെ തഴുകി കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ക്കു​ന്നു—ആൾ​ക്കു് കു​ഴ​പ്പ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം.

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​ശേ​ഷം സഹ​ദേ​വ​നും കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ച​തോ​ടെ, മര​ണ​ദേ​വ​ത​യു​ടെ അടു​ത്ത ഇര നകുലൻ ആയി​രി​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണു് ‘കാ​ല​ന്റെ മകൻ’ കണ​ക്കു​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തു്. അതോടെ വ്യാ​പി​ച്ചു ശരീ​ര​ത്തിൽ ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യെ​ന്ന ഭൂ​താ​വേ​ശം. മനു​ഷ്യ​ജ​ന്മ​ത്തി​ന്റെ മൂ​ല്യ​മ​റി​ഞ്ഞ​തു് മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ലെ​ന്ന​വൻ മന​സ്സി​ലാ​ക്കിയ പോ​ലെ​യാ​ണി​പ്പോൾ ശരീ​ര​ചേ​ഷ്ട​യും നോ​ക്കും മന്ത്ര​വും. സു​ന്ദ​ര​പു​രു​ഷ​നായ നീയും കാ​ല​ന്റെ കയറിൽ കു​രു​ങ്ങു​മ​ല്ലോ അർ​ജ്ജു​നാ എന്നും വി​ല​പി​ച്ചു എന്നെ വാ​രി​പ്പു​ണർ​ന്നു പരി​ത​പി​ക്കും. പു​തു​നേ​ത്ര​ങ്ങ​ളോ​ടെ, ലോ​ക​ത്തോ​ടു് സൗ​ഹൃ​ദ​ഭാ​വം പു​ലർ​ത്തു​ക​യാ​ണു്. രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ശ​രി​യ​ല്ലാ​ത്ത ഈ പെ​രു​മാ​റ്റ​വൈ​കൃ​തം, അതിലെ അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വം, നി​ങ്ങൾ പൊ​റു​ക്കു​മ​ല്ലോ.”

“കർ​ണ്ണ​വ​ധ​ത്തിൽ തൃ​പ്ത​നാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട സൂ​ത​പു​ത്ര​നു​ചു​റ്റും മക്ക​ളും ഭാ​ര്യ​മാ​രും ചര​മ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ വാ​വി​ട്ടു വി​ല​പി​ക്കു​ന്ന നേരം.

“വി​ചാ​രി​ച്ച​തി​ലും കൂ​ടു​തൽ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​മാ​ന​ങ്ങൾ കർ​ണ്ണ​വ​ധ​ത്തിൽ ഉണ്ടെ​ന്ന​താ​ണു് കാ​ര്യം. പാ​ടു​പെ​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും, വധം അതി​ന്റെ യു​ക്തി​സഹ പരി​സ​മാ​പ്തി​യിൽ എത്തി​ക്കാൻ അവ​ന്റെ തേ​രാ​ളി​യും എന്റെ തേ​രാ​ളി​യും എന്നെ തു​ണ​ച്ചു. ഫല​ശ്രു​തി​യിൽ മണ്ണും മാ​ന​വും എന്നോ​ടൊ​പ്പം സഹ​ക​രി​ച്ച​തിൽ ഉണ്ടു് ചെ​റു​ത​ല്ലാ​ത്ത തൃ​പ്തി. എവി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും കണ്ടി​ട്ടു​ണ്ടോ, തേർ​ച​ക്രം പൂ​ഴ്ത്തു​വാൻ തക്ക ചതു​പ്പു​നി​ലം, ഈ പരു​ക്കൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​പ്ര​ത​ല​ത്തിൽ! ചളി​മ​ണ്ണി​നേ​ക്കാൾ മർ​മ്മ​പ്ര​ധാ​നം, ഇനി​യൊ​രു പി​ന്തു​ടർ​ച്ചാ​വ​കാശ പ്ര​ശ്നം, പാ​ണ്ഡു​വം​ശം അധി​കാ​ര​ത്തിൽ വരു​മ്പോൾ, കർ​ണ്ണ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്താൽ സം​ഭ​വി​ക്ക​രു​തു്. കു​ന്തി പറ​ഞ്ഞാ​ണ​റി​ഞ്ഞ​തു്, കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട കർ​ണ്ണൻ കു​ന്തി​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​പൂർവ സന്ത​തി. ഉള്ളിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സംശയം അങ്ങ​നെ സ്ഥി​രീ​ക​രി​ച്ചു. കു​ന്തി​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ​ല്ലാ​വ​രും കൂടി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു് പോ​വേ​ണ്ട​തി​ല്ല. അത്യാ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത കർ​ണ്ണ​ന്റെ തി​രോ​ധ​ന​ത്തോ​ടെ, ഭാവി ഞങ്ങൾ​അ​ഞ്ചു​പേർ​ക്കു സു​ര​ക്ഷി​തം. അതാ​ണു് നേ​ര​ത്തെ പറ​ഞ്ഞ​തു് മാ​ന​വും തു​ണ​ച്ചു!”, ആകാ​ശ​പ്പാ​ത​ക​ളിൽ സ്വർ​ഗ്ഗ​ലോ​ക​ത്തെ തി​ര​ഞ്ഞു നോ​ക്കി, “സ്വ​സ്തി പി​താ​വേ, എന്നും എന്നെ​ന്നും ഞങ്ങൾ ആകാശ ചാ​രി​കൾ​ക്കൊ​പ്പം”, എന്നു​പ​റ​യാൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​കൂ​പ്പി.

“ജന്മം​നൽ​കിയ അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ഒന്നൊ​ന്നാ​യി നവജാത അവ​സ്ഥ​യിൽ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​യിൽ​നി​ന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലെ പി​തൃ​പ​രി​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ എത്തി​ക്കു​വാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി ആഞ്ഞു പരി​ശ്ര​മി​ച്ച പോ​ലെ​യാ​ണു് കാ​ല​ഗ​ണന നോ​ക്കു​മ്പോൾ അറി​യു​ന്ന​തു്. മു​ല​യൂ​ട്ടി​യും പരി​ലാ​ളി​ച്ചും വളർ​ത്തു​ന്ന​തൊ​രു രസ​മാ​യി കാണാൻ പെറ്റ തള്ള​ക്കു ആവാ​ഞ്ഞ​തു് എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സം​ഘർ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ അപൂർ​വ്വ​യി​നം ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ ദാ​മ്പ​ത്യ ജീ​വി​ത​ത്തിൽ, ഊഴം വച്ചു് ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രിൽ നി​ന്നും ഗർഭം ധരി​ച്ചു എന്ന​വൾ കർ​ത്ത​വ്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടാ​റു​ണ്ടു്. അതി​ന്റെ പ്ര​യോ​ഗി​ക​സാ​ധ്യ​ത​യെ കു​റി​ച്ചൊ​ക്കെ ഭീ​തി​യോ​ടെ മാ​ത്ര​മേ, അഞ്ചി​ലൊ​രു പങ്കാ​ളി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ എനി​ക്കി​ന്നും വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യാ​നാ​വൂ. ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ വിരസ ദി​ന​ച​ര്യ​യും, വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സൗ​ഹൃ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ രഹ​സ്യാ​ത്മ​ക​ത​യു​മാ​യി, രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പദ​വി​യിൽ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ ജീ​വി​തം ആഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് ഒരു​പ​ക്ഷേ, തോ​ന്നി​യി​രി​ക്കാം, പെ​രു​മാ​റ്റ​കാ​പ​ട്യ​ത്തി​ന്റെ പ്രാ​യോ​ജ​ക​നായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ​പോ​ലു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി, ദി​വ​സ​ത്തിൽ പല കുറി പല്ലും നഖ​വു​മു​പ​യോ​ഗി​ച്ചു ഏറ്റു​മു​ട്ടേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ, നി​ഷ്ക​ള​ങ്കത വി​ട്ടു​മാ​റി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ നി​ര​ന്തര സാ​ന്നി​ധ്യം അവ​ളു​ടെ ലോ​ല​ലോ​ല​മായ മനഃ​സാ​ക്ഷി​യെ കു​ത്തി നോ​വി​ക്കു​മോ എന്നു്. ആർ​ക്കു​റ​പ്പി​ച്ചു പ്ര​വ​ചി​ക്കാ​നാ​വും പെ​ണ്മ​നം!”

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ലു​ള്ള പാ​ണ്ഡവ കു​ടും​ബം ഹസ്തി​ന​പു​രി അതിർ​ത്തി​യിൽ ഇന്ന​ലെ രാ​വി​ലെ എത്തി​യ​മു​തൽ അര​മ​ന​വ​രെ തേ​രോ​ടി​ച്ച​തു നി​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എന്നാ​ല​വർ കു​റ​ച്ചു​മു​മ്പു് വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വു​മ്പോൾ, നഗ​രാ​തിർ​ത്തി​വ​രെ അനു​ഗ​മി​ക്കാൻ പോലും നി​ങ്ങൾ തയ്യാ​റാ​വാ​ഞ്ഞ​തു് എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വൽ​ക്ക​ല​ധാ​രി​ക​ളായ ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​യി വട​ക്കോ​ട്ടു നീ​ങ്ങു​ന്ന​തു് പ്ര​ഭാ​ത​വെ​യി​ലിൽ കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“രാ​ജ​സൂയ ചക്ര​വർ​ത്തി​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കു​ടും​ബ​വു​മൊ​ത്തു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​യാ​യി വരു​മ്പോൾ, സാ​മ​ന്ത​രാ​ജ്യ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി എന്ന​നി​ല​യിൽ ചെയ്ത കേ​വ​ല​മൊ​രു ആതി​ഥ്യ​മ​ര്യാദ ആണോ, ജഗ​ത്തി​ന്നു​ത്സവ വേ​ള​യായ ഇന്നു് എന്നെ മനഃ​പൂർ​വ്വം വി​മർ​ശി​ക്കാൻ നി​ങ്ങൾ ആയു​ധ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു? രാ​ജ്യാ​തിർ​ത്തി മുതൽ ചൂ​താ​ട്ട​സഭ വരെ, ചക്ര​വർ​ത്തി​യെ കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മാ​യി ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തു് ഞങ്ങൾ ചെ​യ്തു. എന്നാൽ ആറം​ഗ​പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല ശി​ക്ഷ​ക്കാ​യി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പദ​യാ​ത്ര ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് കു​രു​വംശ നിയമ സം​ഹി​ത​യ​നു​സ​രി​ച്ചു ‘കൗരവ അടിമ’ എന്ന പദ​വി​യി​ല​ല്ലേ? പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ വ്യ​വ​സ്ഥാ​പിത നട​പ​ടി​ക്ര​മ​ത്തി​ലൂ​ടെ പിൻ​വ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട അടി​മ​കൾ​ക്കു് അക​മ്പ​ടി പോവാൻ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി തയ്യാ​റാ​യി എന്ന​റി​ഞ്ഞാൽ, അര​മ​ന​ന​ട​പ​ടി​യി​ലെ ആചാ​ര​ലം​ഘ​ന​ത്തി​നു പര​മോ​ന്ന​ത​നീ​തി​പ​തി എന്നെ നീ​തി​പീ​ഠം പി​രി​യും വരെ മൂ​ല​യിൽ​ഇ​രു​ത്തി ശി​ക്ഷി​ക്കി​ല്ലേ”, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ നവ​ര​ത്ന​ങ്ങൾ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന അമൂ​ല്യ​സ്വ​ത്തു​ക്കൾ കണ്ടെ​ടു​ക്കാൻ വി​ശ്വ​സ്ത​രെ നി​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. ഒരൊ​റ്റ സന്ധ്യ​യി​ലെ ചൂ​താ​ട്ട​ത്താൽ, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കൊ​ട്ടാ​ര​വും മറ്റു സ്ഥാ​വ​ര​ജം​ഗ​മ​സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളും ഹസ്തി​ന​പു​രി സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​നു മു​തൽ​ക്കൂ​ട്ടാ​ക്കിയ കൗ​ര​വ​രെ അനു​മോ​ദി​ക്കാൻ, നഗ​ര​ച​ത്വ​ര​ത്തിൽ ജനം നി​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഒരു ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ വി​ല​യി​രു​ത്തി.

2023-02-19

“വക​ക്ക്കൊ​ള്ളാ​ത്ത ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പു​റ​ത്തേ​ക്കു പോ​കു​ന്ന​തു​ക​ണ്ടാ​ണു് ഞാ​നി​ങ്ങോ​ട്ടു​ക​യ​റി​യ​തു്, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഐതി​ഹാ​സി​ക​വി​രൽ​ന​ഷ്ട​ത്തിൽ ഖേദം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ വന്ന​താ​ണോ കു​ടി​ല​കൗ​ര​വൻ?” ആരണ്യ നി​വാ​സു് എന്ന നിഷാദ മന്ദി​ര​ത്തി​ലെ ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​രി​കെ ഇരു​ന്ന വി​ദൂ​ര​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി ഏക​ല​വ്യ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഉപ​ചാ​ര​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“കർ​ണ്ണ​നെ അം​ഗ​രാ​ജാ​വാ​യി പു​ന​ര​ധി​വാ​സം ചെയ്ത പോലെ, നി​ന്നെ​യും ഒരു വി​ദൂ​ര​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ നാ​മ​മാ​ത്ര​രാ​ജാ​വാ​ക്കാം എന്നു് കൗരവൻ വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തു. നി​ല​വിൽ ഞാൻ നിഷാദ രാ​ജാ​വി​ന്റെ മക​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് പുതിയ രാ​ജ്യം എന്ന നിർ​ദേ​ശം സ്വീ​കാ​ര്യ​മ​ല്ലെ​ങ്കിൽ, കു​രു​വം​ശ​തി​ന്റെ ക്ഷേ​മ​നി​ധി​യിൽ നി​ന്നൊ​രു സം​ഭാ​വന തരാൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്കാ​മെ​ന്നു അപ്പോ​ള​വൻ വാ​ക്കു​ത​ന്നു. അതും ഹൃ​ദ​യ​പൂർ​വ്വം ഞാൻ തി​ര​സ്ക​രി​ച്ച​പ്പോൾ, എന്തു് നന്മ ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് തള്ള​വി​രൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ദുർ​വി​ധി​യു​മൊ​ത്തു ഐക്യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തെ​ന്ന​വൻ അനു​താ​പ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു. ഉണ​ക്ക​പ്പ​ഴ​ങ്ങ​ളു​ടെ പൊ​തി​യു​മെ​ടു​ത്തു നി​ങ്ങൾ വന്ന​വ​ഴി​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​വുക എന്നു് ഞാൻ കടു​ത്തു. വി​ഷ​ണ്ണ​നാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ യാ​ത്ര​പ​റ​യാ​തെ ഇറ​ങ്ങി​പ്പോ​യ​പ്പോൾ ആണു് തള്ള​വി​ര​ലി​ല്ലാ​ത്ത കയ്യി​ന്റെ പു​ത്തൻ വി​ശേ​ഷ​മ​റി​യാൻ നി​ങ്ങൾ പാ​ത്തും പതു​ങ്ങി​യും വരു​ന്ന​തു്!”

“‘കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കൊ​രു കൈ​ത്താ​ങ്ങു’—കൊ​ട്ടി​ഘോ​ഷി​ച്ച പദ്ധ​തി ആനു​കൂ​ല്യ​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വർ പി​ന്നീ​ടു് ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മാ​യി നിർ​ത്ത​ലാ​ക്കി​യ​താ​യി പരാ​തി​യു​ണ്ട​ല്ലോ? കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ കു​ഴ​ലൂ​ത്തു​കാ​ര​ല്ല എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​യ​ലി​ന്റെ ബല​ത്തി​ലാ​ണോ അന്നം​മു​ട്ടി​ക്കൽ?”, മഹാ​റാ​ണി​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കാ​ര്യാ​ലയ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു

“പരാ​തി​യു​ണ്ടാ​വാ​നി​ട​യു​ണ്ടു് എന്ന മു​ന്ന​റി​വിൽ വസ്തുത സം​ഭ​രി​ച്ചു. കൈ​ത്താ​ങ്ങു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു് മാ​ത്ര​മാ​ണ​ല്ലോ. കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ പി​ന്നീ​ടു് കഴു​ത്തിൽ മി​ന്നു കെ​ട്ടി​യ​തോ​ടെ ‘വി​വാ​ഹിത’ എന്ന പദവി നേടി. ചെ​ല​വി​നു് കൊ​ടു​ക്കാൻ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​മു​ള്ള നവ​വ​ര​നു​മൊ​പ്പം കഴി​ക്കു​ന്ന ഭക്ഷ​ണം, പരേത ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ സൈ​നി​ക​സേ​വ​ന​ത്തി​നു അർ​ഹ​ത​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്ന ബോ​ധ്യം രു​ചി​ക​ര​മാ​വി​ല്ല എന്നു് പു​തു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ രേ​ഖാ​മൂ​ലം ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ അറി​യി​ച്ച​തി​നെ തു​ടർ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു നടപടി. സ്വ​ന്തം ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ പു​രോ​ഗ​മ​ന​ചി​ന്താ​ഗ​തി പു​ലർ​ത്തു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി, യു​ദ്ധ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പു​നർ​വി​വാ​ഹ​ത്തോ​ടെ, പഴയ ആനു​കൂ​ല്യ​ങ്ങൾ​ക്കു് തട​സ്സം നിൽ​ക്ക​രു​തെ​ന്ന നി​ല​പാ​ടെ​ടു​ത്ത​തു് വെ​റു​തെ​യാ​യി.”

“കൊ​ല​ക്കു പ്രേ​ര​ണ​ചെ​ലു​ത്തി​യ​തി​നു കു​ന്തി​ക്കെ​തി​രെ​യും, ആദി​വാ​സി​ബ​ക​നെ കൊ​ല​ചെ​യ്ത​തി​നു ഭീ​മ​നെ​തി​രെ​യും ഔദ്യോ​ഗി​ക​പ​രാ​തി എത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ! ഏക​ച​ക്ര ഗ്രാ​മ​പ്ര​മു​ഖ​നാ​ണു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വന്നു, തീ​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നു​ക​രു​തിയ ആറംഗ ആരോ​പി​ത​പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘ​ത്തെ ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യി അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി, വസ്തു​ത​കൾ, ഇനി​യും മരി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​തി​ക​ളെ പി​ടി​കൂ​ടാൻ അധി​കാ​രി​കൾ​ക്കു് എഴു​തി​കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും വധ​ശി​ക്ഷ കി​ട്ടാ​വു​ന്ന സവി​ശേഷ സാ​ഹ​ച​ര്യം, നി​ങ്ങൾ എത്തി​യാൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​തി​രി​ക്കാൻ ഒരു​ക്ക​ങ്ങൾ ചെ​യ്യു​ന്ന തി​ര​ക്കു​പി​ടി​ച്ച നേരം.

“പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഞങ്ങ​ളെ കണ്ട​പ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കു​ശ​ലാ​ന്വേ​ഷ​ണം തന്നെ ബക​വ​ധ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. ഗ്രാ​മ​പ്ര​മു​ഖ​ന്റെ ആവ​ശ്യ​പ്ര​കാ​രം പൊ​തു​ന​ന്മ​ക്കാ​യി ഭീമൻ ഏറ്റെ​ടു​ത്ത ഈ സാം​സ്കാ​രി​ക​ദൗ​ത്യ​ത്തെ അവർ ഈ വിധം തെ​റ്റാ​യി വ്യാ​ഖ്യാ​നി​ക്കു​മെ​ന്നാ​രോർ​ത്തു. “നി​ങ്ങൾ പി​ടി​കി​ട്ടാ​പ്പു​ള്ളി​കൾ എങ്ങ​നെ കൗ​ര​വ​ചാ​ര​ന്മാ​രെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ എത്തി?” എന്നാ​ണു് മത്സ​ര​ത്തി​നു് മു​മ്പു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ, ചോ​ദി​ച്ച​തെ​ങ്കി​ലും, അർ​ജു​നൻ മത്സ​രം ജയി​ച്ചു ദ്രൗ​പ​ദി​യെ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ചു എന്നു് കേ​ട്ട​പ്പോൾ, നി​ല​പാ​ടു് മാ​റ്റി എന്നു് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, കു​ന്തി​യും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഉൾ​പ്പെ​ടെ ഏഴു പേരും വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​കൾ ആയി​രി​ക്കു​മെ​ന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ല​ന്റെ മു​മ്പിൽ ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു പറ​ഞ്ഞും കഴി​ഞ്ഞു. ഭാ​ര്യാ​പി​താ​വി​നു ആജ്ഞാ​ശ​ക്തി​യും സൈനിക ശക്തി​യു​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അതൊരു നേ​ട്ട​മാ​യൊ​ന്നും ഞാൻ കാ​ണു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, മധു​വി​ധു​സ​മ​യ​ത്തു ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ നി​ല​പാ​ടു മാ​റ്റ​ത്തിൽ ആശ്വാ​സ​വും, ഭാ​വി​യിൽ ഭീഷണി ആകാ​വു​ന്ന നയ​ത​ന്ത്ര​വൈ​ദ​ഗ്ദ്യ​വും കാ​ണു​ന്നു. ഞങ്ങൾ അസ്വ​സ്ഥർ!”

“അച്ഛൻ കാലനോ, അതോ ധർ​മ്മ​രാ​ജ​നോ? എന്നാ​ണു് അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മായ നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ അതി​ജീ​വിത നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പി​തൃ​ത്വം എന്തെ​ന്നു് ചോ​ദി​ച്ച​തു്. പരാ​തി​കേ​ട്ട​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ​ക്കു​മു​ണ്ടാ​യി ഞെ​ട്ടൽ. അർ​ജ്ജു​ന​ഭാ​ര്യ​യെ കൊ​ല്ലാൻ നി​ങ്ങൾ ശ്ര​മി​ച്ചു എന്ന ആരോ​പ​ണം വന്ന​തു് ദു​ഷ്ട​ദു​ര്യോ​ധ​ന​നിൽ​നി​ന്ന​ല്ല അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അരു​മ​ദ്രൗ​പ​ദി​യിൽ​നി​ന്നും! എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു? നി​ങ്ങൾ അഞ്ചി​ലൊ​രു ഭർ​ത്താ​വെ​ങ്കിൽ, അവളും പ്ര​ത്യേ​ക​പ​രി​ഗ​ണന അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന വിശേഷ ജീ​വി​വർ​ഗ്ഗ​മ​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ വന്ന​തു് വി​നോ​ദ​സ​ഞ്ചാ​ര​ത്തി​ന​ല്ല കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യാ​ണു്, വെ​ട്ടു​ക​ത്തി​യും തു​മ്പ​യു​മാ​ണു് ആയു​ധ​ങ്ങൾ. കൊ​ടും​കാ​ടു​വെ​ട്ടാൻ ഇറ​ങ്ങു​മ്പോൾ ഭാ​വി​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രൊ​ന്നു​മ​ല്ല, വേ​ഷ​മൊ​ക്കെ കണ​ക്കാ​യി​രി​ക്കും. തേ​നീ​ച്ച​ക്കൂ​ടി​ള​കി കൂ​ട്ട​മാ​യി പി​ന്തു​ട​രു​മ്പോൾ, അച്ഛൻ കാ​ല​നാ​ണോ യമ​ധർ​മ്മ​നാ​ണോ എന്നൊ​ന്നും ചോ​ദി​ച്ച​റി​യി​ല്ല, മു​ഖ​മ​ട​ച്ചു കീ​റ​ത്തു​ണി​മൂ​ടും. അങ്ങ​നെ നട​ക്കു​മ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്ര​കോ​പ​ന​പ​ര​മായ അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യോ​ടെ അർ​ജ്ജു​ന​നു​മാ​യി ‘സം​ഭ​വി​ച്ചു​പോയ’ വി​വാ​ഹം അവ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ പ്ര​തി​കൂ​ല​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ എത്ര​വേ​ഗം എത്തി​ച്ചു എന്നൊ​ക്കെ കരൾ കീ​റു​ന്ന പരാ​മർ​ശ​ങ്ങൾ ചെ​യ്ത​പ്പോൾ, കാലൻ മട​വാ​ളിൽ കു​ടി​യേ​റി അവളെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു​വോ? അവൾ ഓടി​യ​പ്പോൾ ഞാനും ഒപ്പം ഓടിയോ? അങ്ങ​നെ വേണം ഓർ​ത്തെ​ടു​ക്കാൻ. ആദി​വാ​സി​ഇ​ട​ത്തിൽ എത്തിയ അവൾ അവ​രു​ടെ സന്മ​ന​സ്സു ചൂഷണം ചെ​യ്തു.”

“‘ഒരാൾ അവളെ കൊ​ല്ലാൻ വാ​ളോ​ങ്ങി’ എന്ന മട്ടിൽ എന്നെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി ആഖ്യാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കി. പെ​ണ്ണൊ​രു​ത്തി​യു​ടെ പരി​ഗ​ണ​ന​യോ​ടെ അവ​ളു​ടെ പരാ​തി​ക്കു കൊ​ടു​ത്ത വി​ശ്വാ​സ്യത എനി​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​യാൻ സാ​ഹ​ച​ര്യ​മൊ​രു​ക്കി. ഈശ്വ​രാ അവർ​ക്ക​റി​യി​ല്ല​ല്ലോ ആകാ​ശ​ചാ​രി​യു​ടെ പ്രി​യ​പു​ത്ര​നായ ഞാൻ ഭാ​വി​രാ​ജാ​വാ​യി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഭരി​ക്കു​മെ​ന്നു്. അത്ഭു​ത​മൊ​ന്നും തോ​ന്നി​യി​ല്ല, എങ്കി​ലും പറ​യാ​തെ​വ​യ്യ, ആദ്യ​രാ​ത്രി മുതൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്നെ പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു നിർ​ത്തുക മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അർ​ഹി​ക്കാ​ത്ത പ്രാ​യ​ക്കൂ​ടു​തൽ ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മാ​യി കൽ​പ്പി​ച്ചു, പര​സ്യ​മാ​യി നി​ന്ദി​ക്കാ​നും തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. ധർ​മ്മി​ഷ്ഠ​നെ​ങ്കി​ലും ചി​ല​പ്പോൾ അക്ര​മാ​സ​ക്ത​നാ​വി​ല്ലേ ആൺ​അ​ഹ​ന്ത​യെ ചവി​ട്ടി​ത്തേ​ച്ചാൽ!”

“അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ​വാ​നെ​ന്ന പരി​ഹാ​സ്യ പു​ര​സ്കാ​രം നേടിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വാർ​ത്താ​സ്രോ​ത​സ്സാ​യൊ​രു വ്യാ​ജ​വി​വ​രം വി​ശ്വ​സി​ച്ച ഗു​രു​ദ്രോ​ണർ, പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​തു് പ്രിയ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വെ​ന്ന തെ​റ്റി​ദ്ധാ​ര​ണ​യിൽ, ദുഃഖം സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​തെ, ആയുധം താ​ഴെ​യി​ട്ട തക്കം നോ​ക്കി, പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രൻ ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്നൻ, കു​ടി​പ്പ​ക​യിൽ കഴു​ത്തു​വെ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​രീ​ക്ഷ​ണം കണ്ടു​നി​ന്ന​വ​രിൽ സൃ​ഷ്ടി​ച്ച​തു് ‘ബലേ ഭേഷ്’ എന്നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല ധാർ​മ്മി​ക​രോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു. “വാ​ളെ​ടു​ത്ത​വൻ വാ​ളാ​ലേ” എന്ന ആശാ​പ​പ്ര​സ്താ​വന പഴയ ഗു​രു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു പി​ന്നീ​ടു് തോ​ന്നി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ മകൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ദുർ​മ്മ​ര​ണ​ത്തി​നു, സേ​നാ​പ​തി​ദ്രോ​ണർ കൗ​ര​വർ​ക്ക​നു​മ​തി​യും പി​ന്തു​ണ​യും നൽകി എന്ന അഭ്യൂ​ഹ​ത്തി​നു പാ​ണ്ഡ​വർ വൈ​കാ​രിക മാ​ന​ങ്ങൾ കൽ​പ്പി​ച്ച ദിവസം.

“കാ​ശി​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​ടെ സ്വ​യം​വ​ര​പ്പ​ന്ത​ലിൽ പരോ​ക്ഷ​മ​ത്സ​രാർ​ത്ഥി​യാ​വു​ന്ന​തി​നു പകരം, പ്ര​ണ​യി​ക​ളെ ആക്ര​മി​ക്കാൻ കൂ​ര​മ്പു പ്ര​യോ​ഗി​ച്ച പി​താ​മ​ഹൻ, പ്ര​തി​കാ​ര​ദുർ​ഗ​യായ കാ​ശി​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​ടെ വര​വോ​ടെ ആയുധം താ​ഴെ​യി​ട്ട തക്കം നോ​ക്കി എയ്ത എന്റെ കൂ​ര​മ്പേ​റ്റു് ഇതാ ശര​ശ​യ്യ​യിൽ”, എന്ന നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ അപാകത കാ​ണാ​ത്ത കാ​ഴ്ച​ക്കാർ ഇപ്പോൾ ഖേ​ദി​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യം?

“പര​മാ​ധി​കാര ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കെ​തി​രെ പാ​ണ്ഡ​വർ ‘കലാപ’ത്തി​നൊ​രു​ങ്ങു​മ്പോൾ ഓരോ കു​ടും​ബ​ത്തിൽ​നി​ന്നും കാ​യി​ക​ശേ​ഷി​യു​ള്ള യു​വാ​ക്ക​ളെ സൈ​ന്യ​ത്തി​നു​വി​ട്ടു​ത​ന്ന​വ​രാ​ണു് ഈ നാ​ട്ടി​ലെ സാധു കർഷകർ. രണ്ടു പുഴകൾ ഉണ്ടെ​ങ്കി​ലും, പു​ണ്യ​ന​ദി എന്ന മു​ദ്ര​കു​ത്തി ചാ​ലു​കീ​റൽ നി​രോ​ധി​ച്ചു. അങ്ങ​നെ കാ​ല​വർ​ഷം കനി​യും​വ​രെ കർ​ഷ​ക​നു കന്നു​പൂ​ട്ടാ​നാ​വി​ല്ല. പാ​ണ്ഡ​വാ​ക്ര​മ​ണം ചെ​റു​ക്കു​മ്പോൾ ‘വീ​ര​മൃ​ത്യു’വരി​ക്കു​ന്ന ഓരോ കർഷക സൈ​നി​ക​ന്റെ വി​ധ​വ​ക്കും കു​ട്ടി​കൾ​ക്കും ആജീ​വ​നാ​ന്ത ധാ​ന്യ​വി​ത​ര​ണം സൗ​ജ​ന്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നു് കു​രു​വം​ശം ഉറ​പ്പു നൽകി. ഇപ്പോൾ വാ​ക്കു​മാ​റ്റി പറ​യു​ന്നു, പാ​ണ്ഡ​വ​സൈ​നി​ക​രെ തല​വെ​ട്ടു​ന്ന കണ​ക്കു, ജഡ​മെ​ണ്ണി പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​മാ​ത്ര​മേ, ഇള​വു​ക​ളും സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങ​ളും ദി​വ​സ​വേ​ത​ന​വും അനു​വ​ദി​ക്കൂ. അതെ​ന്താ ഭീഷ്മ ശപ​ഥ​ത്തി​ന്റെ ധാർ​മ്മി​ക​ബ​ല​മു​ണ്ടാ​കേ​ണ്ട പരി​പാ​വന കാ​ര്യ​ത്തിൽ, കൗ​ര​വർ​ക്കൊ​രു കള്ള​ക്ക​ളി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ശത്രു​പാ​ണ്ഡ​വർ സം​ഭ​രി​ച്ച സഖ്യ​സൈ​നിക പി​ന്തു​ണ​യു​ടെ ആഴവും പര​പ്പും, ചാ​ര​സം​വി​ധാ​നം വഴി, അറി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞെ​ട്ടി​പ്പോ​യി. മഴ​യെ​ത്തും വരെ വി​ള​വി​റ​ക്കാൻ ആവി​ല്ലെ​ന്ന കണ​ക്കു കൂ​ട്ട​ലിൽ ആയി​രു​ന്നു​ല്ലോ ഗ്രാ​മ​പ്ര​മു​ഖർ തൊ​ഴിൽ​ര​ഹിത കർഷക യു​വാ​ക്ക​ളെ വി​ട്ടു​ത​ന്ന​തു്. ഭക്ഷ​ണം മദ്യം രതി എന്നീ അടി​സ്ഥാന സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളോ​ടെ പരി​ശീ​ല​നം തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ സൈനിക മേ​ധാ​വി​കൾ​ക്കു മന​സ്സി​ലാ​യി, കലപ്പ പരി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നു് കൊ​ല​ക്ക​ത്തി പി​ടി​ക്കാൻ ചങ്കു​റ​പ്പി​ല്ല. അതു​പ​റ്റി​ല്ലെ​ന്നു ഉപ​സേ​നാ​പ​തി​കൾ ഉടൻ ഉത്ത​ര​വി​റ​ക്കി. കൊ​ല​ക്ക​ത്തി പി​ടി​ച്ചാൽ മാ​ത്രം പോരാ പാ​ണ്ഡ​വ​നെ​ഞ്ചിൽ കു​ത്തി​മ​ലർ​ത്താൻ യു​ദ്ധ​വീ​ര്യം വേണം, വേതനം കി​ട്ടാ​നെ​ന്നു​ഞ​ങ്ങൾ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​തിൽ ആർ​ക്കാ​ണു് പ്ര​തി​ഷേ​ധം? ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​വേ​ണ്ടി​യ​ല്ല​ല്ലോ മഹാ​ഭാ​രത യു​ദ്ധം, പര​മാ​ധി​കാര ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡത പരി​പാ​ലി​ക്കാ​ന​ല്ലേ? എവിടെ ഒളി​ച്ചു പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​സു​ഹൃ​ത്തേ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നം!”

“വാ​ര​ണാ​വ​ത​ത്തി​ലെ ഭൂ​ര​ഹിത ആദി​വാ​സി​ക​ളോ​ടു് നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്താ പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു ഭൂതദയ?”,

‘ഇനി​യ​രു​തു് അത്താ​ഴ​പ്പ​ട്ടി​ണി’ എന്ന ഭക്ഷ്യ​സു​ര​ക്ഷാ​പ​ദ്ധ​തി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ മലയോര പ്ര​വി​ശ്യ​യായ വാ​ര​ണാ​വ​ത​ത്തിൽ തു​റ​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ കൗ​ര​വർ​ക്കെ​തി​രെ പട​യൊ​രു​ക്കു​ന്ന സം​ഘർ​ഷ​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“കൌ​മാ​രം​വ​രെ കാ​ട്ടിൽ കഴി​ഞ്ഞ പാ​ണ്ഡവ കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് കളി​ക്കൂ​ട്ടു് ഈ മല​യോ​ര​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തെ ആദി​വാ​സി കു​ടും​ബ​ങ്ങൾ ആയി​രു​ന്നു. തോ​ന്നു​മ്പോൾ തോ​ന്നു​മ്പോൾ കയ്യി​ട്ടു വാ​രി​ത്തി​ന്നാൻ കു​ന്തി​യു​ടെ കു​ടി​ലിൽ, പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​ണ്ടാ​യ​പോ​ലെ, അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ. ഒരു​നേ​ര​ത്തെ അന്ന​ത്തി​നു ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ കു​ന്തി​യും മാ​ദ്രി​യും പാ​ടു​പെ​ടു​മ്പോൾ, ആദി​വാ​സി​ക്കു​ട്ടി​കൾ മു​യ​ലി​നെ​യും മാ​നി​നെ​യും കെ​ണി​വ​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു പി​ടി​ച്ചു പാ​ണ്ഡവ തീൻ​ശാല സമൃ​ദ്ധ​മാ​ക്കി. അഭ​യാർ​ഥി​ക​ളാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തി​യ​ശേ​ഷം, വാ​ര​ണാ​വാ​തം സു​ഖ​വാസ മന്ദി​രം, ഒരു നിഗൂഢ പദ്ധ​തി​യിൽ അര​ക്കും മെ​ഴു​കും ചേർ​ത്തു് കു​ന്തി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും കത്തി​ച്ചു. ഇതൊ​ക്കെ നഗ​ര​കേ​ന്ദ്രി​ത​മായ മാ​ധ്യ​മ​ങ്ങൾ അറി​യു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു. കത്തി​ക്ക​രി​ഞ്ഞ​തു് പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന വ്യാ​ജ​ആ​ഖ്യാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കാൻ, ഇര​യാ​യി കണ്ടെ​ത്തി​യ​തു്, അന്നം ചോ​ദി​ച്ചു​വ​ന്ന ആറംഗ ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​ത്തെ! വിഷം കലർ​ത്തിയ അത്താ​ഴം ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​ത്തി​നു വി​ള​മ്പി, ആറു പേരും മരി​ച്ചെ​ന്നു​റ​പ്പാ​ക്കി മന്ദി​രം തീ​യി​ട്ടു്, തല മൂടി, കു​ന്തി​യും മക്ക​ളും ഭൂഗർഭ ഇട​നാ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ സു​ര​ക്ഷിത താ​വ​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു് ഒളി​ച്ചു കട​ന്നു. വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞ ഞങ്ങൾ ഭീഷ്മ അധ്യ​ക്ഷ​ത​യിൽ യോഗം ചേർ​ന്നു് തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു, കു​രു​വം​ശ​ത്തി​നു പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ വഴി സം​ഭ​വി​ച്ച ഈ കൊ​ടും​പാ​പ​ത്തി​നു പരി​ഹാ​ര​മാ​യി ആദി​വാ​സി​കൾ​ക്കു് സൗ​ജ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ്യ​വി​ത​ര​ണം ഉടനടി! യു​ദ്ധ​ത്തിൽ ഞാൻ മരി​ച്ചാ​ലും, പാ​ണ്ഡ​വർ ആദി​വാ​സി​ക​ളോ​ടു് ചെയ്ത പാ​പ​ത്തി​നു പരി​ഹാ​ര​മാ​യി എനി​ക്കി​തൊ​രു പശ്ചാ​ത്താ​പം.”

2023-02-20

“കാ​ട്ടിൽ ഇനി​യു​ള്ള കാലം കഴി​യാൻ കൊ​ട്ടാ​രം വി​ട്ടു പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന കു​ന്തി​യോ​ടു് നി​ങ്ങൾ, ചെ​വി​യിൽ ചു​ണ്ട​ന​ക്കി യാത്ര പറ​ഞ്ഞ​വി​ധം, മട്ടു​പ്പാ​വിൽ​നി​ന്നും പാ​ണ്ഡ​വർ എല്ലാ​വ​രും തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എന്താ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​നി​ന്ദ അർ​ഹി​ക്കാൻ മാ​ത്രം പു​ത്ര​വ​ധു​വി​ന്റെ അന്ത്യ വച​ന​ശു​ശ്രൂഷ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദേ​വ​രൂ​പി​ക​ളായ അഞ്ചു അരോ​ഗ​ദൃ​ഢ​ഗാ​ത്ര​രെ നീ എനി​ക്കു് ആദ്യ​രാ​ത്രി പാ​രി​തോ​ഷി​ക​മാ​യി തന്നു, അമ്മാ, എക്കാ​ല​വും അവർ തി​ക​ഞ്ഞ ഔചി​ത്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ എന്നോ​ടു് ദാ​മ്പ​ത്യ ഉട​മ്പ​ടി പാ​ലി​ച്ചു. നീ​യാ​ക​ട്ടെ ഞങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും ആദ്യം മുതൽ സു​ര​ക്ഷാ അകലം പാ​ലി​ച്ചു ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ തോ​ഴി​യാ​യും ജീ​വി​ച്ചു. മറ്റു​വാ​ക്കു​ക​ളിൽ, നീ ഞങ്ങ​ളെ ജീ​വി​ക്കാൻ അനു​വ​ദി​ച്ചു. നി​ന്റെ കാ​രു​ണ്യ​ത്താൽ ഞാൻ നീ​ണ്ടൊ​രു വി​വാ​ഹ​ജീ​വി​തം പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​തി​നു​ള്ള കട​പ്പാ​ടു് പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും നി​ന്റെ സന്മ​ന​സ്സി​നോ​ടു്!, ഇതിൽ എന്താ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വർ പു​ച്ഛ​ത്തോ​ടെ ആരോ​പി​ക്കു​ന്ന കാ​പ​ട്യം?”

“മുൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​റാ​ണി​മാ​രാ​യി​രു​ന്ന ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ​യും കു​ന്തി​യെ​യും ‘അമ്മ​ദൈവ’ങ്ങ​ളാ​യാ​ണു് ജനം കണ്ട​തു്. അവ​രു​ടെ വ്യ​ക്തി​ത്വം അത്ര​മേൽ പൊ​തു​ബോ​ധ​ത്തിൽ മാ​തൃ​ബിം​ബ​ങ്ങ​ളാ​യി നി​ല​നിൽ​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അഞ്ചു​പ്ര​സ​വി​ച്ചി​ട്ടും, അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കു് രതി​സേ​വ​ന​ദാ​താ​വാ​യി​ട്ടും നി​ങ്ങ​ളെ ആരും ‘അമ്മ’യായി കാ​ണാ​ത്ത​തു എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു്? കന്യ​കാ​പ​രി​വേ​ഷ​ത്തി​ലാ​ണി​പ്പോ​ഴും പാ​ഞ്ചാ​ലി​നാ​മം ഉച്ച​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തി​നു തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ സ്ത്രൈ​ണത എത്ര​യൊ​ക്കെ മനു​ഷ്യ​പ്ര​യ​ത്ന​ത്താൽ മറ​ച്ചു​വ​ക്കാ​മോ അത്ര​യൊ​ക്കെ ഞാൻ ചെ​യ്തി​ട്ടും, യു​വ​കോ​മ​ള​നാ​യൊ​രു സേ​നാ​പ​തി​യെ​ന്നിൽ അനി​യ​ന്ത്രി​ത​മായ ആരാ​ധ​ന​യോ​ടെ പ്ര​ണ​യാ​ഭ്യർ​ത്ഥന ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. അഞ്ചു​പെ​റ്റ​വ​ളാ​ണു്, കൂ​ടെ​കി​ട​ക്കു​ന്ന ആണു​ങ്ങ​ളെ ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യി രമി​പ്പി​ക്കാൻ രാ​വേ​റെ ചെ​ല്ലും​വ​രെ പ്ര​യ​ത്നി​ക്കു​ന്ന​വ​ളാ​ണു് ഞാ​നെ​ന്നും നി​രു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പറ​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. അപ്പോ​ള​വൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി ഇരു​കൈ​ക​ളും എന്റെ അര​ക്കെ​ട്ടിൽ​ചു​റ്റി മു​ഖ​മ​മർ​ത്തി കേണു, കെ​ട്ടു​ക​ഥ​ക​ളൊ​ക്കെ ഞാൻ തള്ളി​ക്ക​ള​യു​ന്നു. എന്റെ അമ്മ​യേ​ക്കാൾ പ്രാ​യ​മു​ള്ള​വ​ളാ​യി​രി​ക്കാം ഒരു​പ​ക്ഷേ, നീ, എന്നാൽ, നി​ന്നെ കണ്ട​ശേ​ഷം സങ്കൽ​പ്പ​ര​തി​യിൽ നീ​യെ​നി​ക്കി​ന്നും സ്വ​യം​വ​ര​ക​ന്യക. കത്തി​പ്പ​ട​രു​ന്ന പു​രു​ഷ​കാ​മ​ന​യിൽ നീ​യെ​നി​ക്കു സൗ​ഗ​ന്ധി​കം അത്ര​യും പ്ര​ശം​സ​കേ​ട്ടാൽ പി​ടി​ച്ചെ​ഴു​നേൽ​പ്പി​ച്ചു ആ ഉട​ലി​ന്റെ ദാഹം ശമി​പ്പി​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ, “എന്നെ നീ ‘അമ്മ’ എന്നു് മാ​ത്രം വി​ളി​ക്കൂ” എന്നെ​നി​ക്ക​വ​നോ​ടു് പറ​ഞ്ഞൊ​ഴി​യാ​നാ​വു​മോ. പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ, കു​ടി​ല​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ചതി​യിൽ നി​ന്നെ ഹോ​മി​ക്കാൻ ഞാൻ നി​മി​ത്ത​മാ​യ​ല്ലോ!”

2023-02-21

“നി​ങ്ങ​ളും മാ​ദ്രി​യും, അവർ​ക്ക​ഞ്ചു മക്ക​ളും, ഏതാ​ണ്ട​ത്ര​ത​ന്നെ വി​വാ​ഹേ​ത​ര​ബീ​ജ​ദാ​താ​ക്ക​ളും, അവരിൽ ആരെ​ങ്കി​ലും പി​ന്നീ​ടു് കൗ​ന്തേ​യ​പി​തൃ​ത്വം നി​ഷേ​ധി​ച്ച ദു​ര​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡ​വ​മാ​താ​വായ കു​ന്തി​യെ കൊ​ട്ടാ​ര​ക്കെ​ട്ടി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ കണ്ടെ​ത്തി. മഹാ​റാ​ണി​ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, കൺ​കെ​ട്ടു​തു​ണി ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം കഴു​കി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മുൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​റാ​ണി. കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി കൗ​ന്തേ​യർ അഞ്ചു​പേ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു കാ​ട്ടിൽ കഴി​യു​ന്ന വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല ശി​ക്ഷാ​കാ​ലാ​വ​ധി അവ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ദൃ​ഢ​നി​ശ്ച​യ​ത്തോ​ടെ​യു​ള്ള ഞങ്ങ​ളു​ടെ രതി​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങു​ക​യും, പെ​ണ്ണു​ട​ലാ​ഴ​ങ്ങ​ളു​ടെ മാം​സാ​നു​ഭൂ​തി​യിൽ പരി​സ​രം മറ​ന്നു പങ്കു​ചേ​രു​ക​യും ചെയ്ത ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ ആരും പി​ന്നീ​ടു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ​ക​ളിൽ ഇട​പെ​ടു​ക​യോ, എന്റെ​യും മാ​ദ്രി​യു​ടെ​യും അവ​കാ​ശ​മാ​യി​രു​ന്ന മാ​തൃ​ത്വ​ത്തെ അവ​ഹേ​ളി​ക്കു​ക​യോ, അവ​രു​ടെ ബീ​ജ​സം​ഭ​വന തള്ളി​പ്പ​റ​യു​ക​യോ ചെയ്ത അനി​ഷ്ട​സം​ഭ​വം, സമീ​പ​കാ​ല​ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ​പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. ഒന്നോർ​ക്ക, പ്രാ​യ​മാ​വു​ക​യ​ല്ലേ, വി​ദൂ​ര​ഭൂ​ത​കാ​ലം ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും വഴു​തി​യും നിറം മങ്ങി​യും അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തൊ​രു പ്ര​കൃ​തി​നി​യ​മ​മ​ല്ലേ.”

“ഇന്ന​ലെ അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​നി​യി​ലെ ഗു​രു​പ്ര​സാ​ദ​വേ​ദി​യിൽ, താ​ങ്ക​ളെ ഹൃ​ദ​യ​പൂർ​വ്വം അനു​സ്മ​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടൊ​രു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രൻ ചെയ്ത ആശം​സാ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം, കഠി​ന​ഹൃ​ദ​യ​രായ ഞങ്ങ​ളെ​പോ​ലും വൈ​കാ​രി​ക​മാ​യി അത്ര​മേൽ സ്വാ​ധീ​നി​ച്ചു. ആദ്യാ​ക്ഷ​ര​മൊ​ക്കെ അനു​ഷ്ടാ​ന​മെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഏതു കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു​വും രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്മാ​രെ പഠി​പ്പി​ക്കുക സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​ണു്, എന്നാൽ ബഹു​സ്വ​ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി സമൂ​ഹ​ത്തിൽ, നാം നി​ത്യ​വും ഇട​പെ​ടു​ന്ന​തു പ്ര​ഭു​വോ ഭൃ​ത്യ​നോ സ്ത്രീ​യോ പു​രു​ഷ​നോ എന്ന ഭേ​ദ​മി​ല്ലാ​തെ സർ​വ്വ​രെ​യും, കാണാൻ കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മാ​യി പഠി​പ്പി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ മക്കൾ​ക്കു് സമൂ​ഹ​ത്തിൽ മൂ​ല്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ പെ​രു​മാ​റാൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്നാ​യി രു​ന്നു, കൗരവ മൂ​പ്പി​ള​മ​ശ്രേ​ണി​യിൽ രണ്ടാ​മ​നായ, ദു​ശ്ശാ​സ​ന​ന്റെ നന്ദി​പ്ര​ക​ട​നം. എങ്ങ​നെ തോ​ന്നി താ​ങ്കൾ​ക്കു്?”, കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഈ രാ​ജ​കു​മാ​രൻ തന്നെ​യാ​ണോ ഇപ്പോൾ, പ്ര​മാ​ദ​മായ വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ ‘സംഭവ’ത്തിൽ വി​ചാ​ര​ണ​നേ​രി​ടു​ന്ന ഒന്നാം​പ്ര​തി? ആദ്യാ​ക്ഷ​രം പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം സ്ത്രീ​ശാ​ക്തീ​ക​ര​ണം—മനഃ​പൂർ​വ്വം തട്ടി​ക്കൂ​ട്ടി​യെ​ടു​ത്ത പൊ​ള്ള​പ്ര​ശംസ കേ​ട്ടാൽ ഞാൻ ശരി​ക്കും പേ​ടി​ക്ക​ണം! നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ എന്നെ സാ​ക്ഷി​യാ​ക്കി “ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ ആളൊരു മാ​തൃ​കാ വ്യ​ക്തി​ത്വം” എന്നു് ഞാൻ നീ​തി​പ​തി​ക്കു മു​മ്പിൽ മൊ​ഴി​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ?!” കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ ചാ​ടി​പ്പി​ട​ഞ്ഞു എഴു​നേ​റ്റു് ആത്മ​ര​ക്ഷ​യിൽ ആശ്ര​മ​ത്തി​ലേ​ക്കു നട​ക്കു​മ്പോൾ ചു​റ്റും നോ​ക്കി.

“ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും, ദേ​ശീ​യ​പാ​ത​ക​ളി​ലെ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളി​ലും, ഒരു​പോ​ലെ വി​വാ​ദ​മായ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു, സംഭവം നട​ന്നു​വെ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി​അ​ര​മ​ന​യിൽ നി​ന്നൊ​രു പത്ര​ക്കു​റി​പ്പും ഇതു​വ​രെ കണ്ടി​ല്ല​ല്ലോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗ​ര​വ​വ​ക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “ഹരി​ത​ച​ട്ട​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും, സു​സ്ഥി​ര​വി​ക​സ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മൊ​ക്കെ ‘വി​വ​രാ​ധി​ക്യം’ നി​റ​ഞ്ഞ മാ​ധ്യ​മ​സ​മ്മേ​ള​ന​ങ്ങൾ നട​ത്തു​ന്ന ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു്, ഈ വി​ഷ​യ​ത്തി​നു് മാ​ത്ര​മെ​ന്താ ഒരു അയി​ത്തം? അതോ, തൊ​ട്ടാൽ ചി​ലർ​ക്കു് പൊ​ള്ളു​മോ?”

“ഒന്നു​കിൽ നി​ങ്ങൾ നി​യ​മ​വ​ശം അറി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല അല്ലെ​ങ്കിൽ, നീ​ണ്ട​അ​വ​ധി കഴി​ഞ്ഞു മു​ഖം​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന നി​ങ്ങൾ ഒരു​പാ​ടു ഇനി​യും വാ​യി​ച്ച​റി​യാ​നു​ണ്ടു്. ആരോ​പി​ത​ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ ഇര​യു​ടെ പേർ ഒരി​ക്ക​ലും പരാ​മർ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട​രു​തെ​ന്നൊ​രു പര​മോ​ന്ന​ത​നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ തി​ട്ടൂ​ര​മു​ണ്ട​ല്ലോ. അപ്പോൾ, ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ എങ്ങ​നെ നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ വി​ചാ​ര​ണ​ക​ഴി​ഞ്ഞു വി​ധി​പ​റ​യും​വ​രെ ഇക്കാ​ര്യം ഞങ്ങൾ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി വി​നി​മ​യം ചെ​യ്യു​മെ​ന്നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ കരു​തു​ന്ന​തു്! ഇതു​വ​രെ രേ​ഖാ​മൂ​ലം ഒരു പരാ​തി​പോ​ലും അതി​ജീ​വി​ത​യിൽ​നി​ന്നും നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​മി​ല്ല!”

2023-02-22

“കു​രു​വം​ശ​നി​യ​മം അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി ‘കയ്യി​ലെ​ടു​ത്തു’ എന്നാ​ണ​ല്ലോ നി​ങ്ങൾ​ക്കു​നേ​രെ അന്വേ​ഷ​ണ​ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്റെ ആരോ​പ​ണം? എന്താ​ണ​ങ്ങ​നെ അതി​ക്ര​മി​ച്ചു​ക​യ​റി നി​യ​മ​വാ​ഴ്ച​യെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കാൻ നി​ങ്ങ​ളെ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ച​തു്. നി​ങ്ങൾ ആരാ​ണു്?” ആരോ​പ​ണ​വി​ധേ​യ​നായ യു​വാ​വു് ജാ​മ്യം നേടി കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തു​വ​രു​മ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ടി​ക്കാൻ കരി​മ്പു​നീർ കൊ​ടു​ത്തു ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​റാ​വു​കാർ അവരെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.

“നിർ​ണ്ണാ​യക ഇട​ത്തിൽ​ഞാൻ ചെ​ന്നു​പെ​ട്ട​തു്, കൊ​ട്ടാ​രം ഇട​നാ​ഴി​യി​ലൊ​രു ദീർ​ഘ​കാ​യൻ ഒരു സ്ത്രീ​യെ ബല​മാ​യി ചു​മ​ലിൽ ഇട്ടു് രാ​ത്രി​യിൽ ധൃ​തി​യിൽ പോ​വു​മ്പോൾ ആയി​രു​ന്നു. പി​ന്നാ​ലെ​ചെ​ന്ന എനി​ക്കു​നേ​രെ അവ​ളൊ​രു വള​യൂ​രി​എ​റി​ഞ്ഞു. ആ സമ​യ​ത്തു​ത​ന്നെ അയാൾ അവ​ളെ​യും കൂ​ട്ടി ഒരു പ്ര​കാശ പൂർ​ണ​മായ രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലേ​ക്കു പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തും കണ്ടു. അപ്പോ​ളാ​ണു് പന്തം​ക​ത്തു​ന്ന ഇട​ത്തു ചെ​ന്നു ഞാൻ വള പരി​ശോ​ധി​ച്ച​തു്. അതിൽ ദ്രൗ​പ​ദി എന്നു് കു​റി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഉടൻ ആളെ മന​സ്സി​ലായ ഞാൻ സഭ​യു​ടെ വാതിൽ തള്ളി​ത്തു​റ​ന്നു അക​ത്തേ​ക്കു് ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി, “അവൾ ദ്രൗ​പ​ദി അവൾ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി, അവളെ തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത ആ ദീർ​ഘ​കാ​യ​നെ ഉട​നെ​ബ​ന്ദി​യാ​ക്കുക” എന്നാ​ക്രോ​ശി​ച്ചു. ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ വള തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു എന്ന ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി എന്നെ പക്ഷേ, ആ ‘ദീർ​ഘ​കാ​യൻ’ ബന്ദി​യാ​ക്കി! ഇരു​ട്ട​റ​യിൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ചോ​ദ്യം ചെയ്ത ശേഷം അവ​രെ​ന്നെ ‘നാളെ നോ​ക്കാം’ എന്ന​താ​ക്കീ​തോ​ടെ കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലി​ട്ടു. ഞാൻ യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​ക​ന്റെ മക​നാ​ണു്. വി​ദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു് വന്ന​തേ​യു​ള്ളു. കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​യ​മ​വി​രു​ദ്ധ​മായ കളി​ക​ളും സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ​മായ കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ​ക​ളും അര​ങ്ങേ​റും, നി​ന്റെ പു​തു​യു​ഗ​ജാ​ഗ്രത അവിടെ വേണം എന്നാ​ശം​സി​ച്ചു ഇങ്ങോ​ട്ടു കട​ത്തി​വി​ട്ട​തു് അച്ഛൻ ആയി​രു​ന്നു.”

“തി​രി​ഞ്ഞും​മ​റി​ഞ്ഞും കി​ട​ക്കാ​നാ​വാ​തെ, കൂ​ര​മ്പു​കൾ പി​ന്നിൽ തറ​ച്ചു ശര​ശ​യ്യ​യിൽ നര​കി​ക്കു​ന്ന പി​താ​മ​ഹ​നെ കാണാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ​നി​ന്നും ഇക്കാ​ണു​ന്ന ദൂ​ര​മൊ​ക്കെ തേ​രോ​ടി​ച്ചു ചെ​ന്നു്, രാ​ജ്യ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു യോ​ജി​ച്ച വി​വേ​ക​ത്തി​ന്റെ എന്തു് മു​ത്തു​മ​ണി​കൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു നേ​ടാ​നാ​യി എന്നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ കു​റ​ച്ചു​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളാ​യി കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​അ​ന്തി​ചർ​ച്ച! എന്തു് പറ​ഞ്ഞു അവ​രു​ടെ വാ​യ​ട​പ്പി​ച്ചു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, നി​യു​ക്ത​ഭാ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ സഹ​ചാ​രി​യും, മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നു​മായ ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വു് നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വൃ​ദ്ധ​ഭീ​ഷ്മ​രെ നി​ന്ദ്യ​അർ​ജ്ജു​നൻ ചതി​ച്ചു​കൊ​ന്നു എന്നൊ​രു വ്യാ​ജ​പ്ര​ചാ​ര​ണം, യു​ദ്ധം പത്താം​ദി​വ​സം മുതൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ സ്വാ​ധീ​ന​ശ​ക്തി​ക​ളായ നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളാ​വും മു​മ്പു​ത​ന്നെ, തു​ട​ങ്ങി​വ​ച്ചി​രു​ന്നു. ഭീ​ഷ്മർ ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടു് എന്നു ഞങ്ങൾ തെ​ളി​യി​ച്ചാൽ പോരാ, ‘കൊ​ല​യാ​ളി’ പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് മര​ണാ​സ​ന്ന​നാ​യി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴും കൂ​റു​ള്ള​വൻ ഭീ​ഷ്മർ എന്നു​തെ​ളി​യി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് വേറെ തര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. മൂ​ന്നു​ദി​വ​സം ഞങ്ങൾ തണു​പ്പും പൊ​ടി​യും തട്ടി യാ​ത്ര​യിൽ മു​ഷി​ഞ്ഞു എന്ന​തു് നേ​രാ​ണു് പക്ഷേ, പതു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്ന ഭീ​ഷ്മാ​രാ​ധ​കർ ഒതു​ങ്ങി. കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളി​ലും സം​വാ​ദ​വി​ഷ​യം പ്ര​തി​രോ​ധ​മ​ന്ത്രി ആരാ​യി​രി​ക്കും, “കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്കു​മോ” തു​ട​ങ്ങിയ നി​രു​പ​ദ്രവ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് വഴു​തി​പ്പോ​യ​തും നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്ന​ത​ല്ലേ. കു​റ​ച്ചു കൗ​ര​വ​രു​ടെ തല​വെ​ട്ടി​യാൽ ഉടൻ കി​ട്ടി​ബോ​ധി​ക്കു​മോ, ജേ​താ​ക്കൾ​ക്കു് നേരം വെ​ളു​ക്കു​മ്പോൾ സ്വീ​കാ​ര്യത! ഇനി​യും നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കാ​ണേ​ണ്ടി​വ​രും സമാ​ന​ചി​ന്താ​ഗ​തി​യിൽ ജന​ശ്ര​ദ്ധ വഴി​തി​രി​ക്കാ​നു​ള്ള ഏകാ​ങ്ക​ങ്ങൾ. രാ​ജ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ വി​വേ​ക​ത്തി​ന്റെ മു​ത്തു​മ​ണി​കൾ പെ​റു​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​മ​ല്ലേ ഇന്ന​ത്തെ ചി​ന്താ​വി​ഷ​യം? നീ​ണ്ട​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ഒരി​ക്ക​ലും രാ​ജ​സിം​ഹാ​സ​ന​ന​ത്തിൽ ഇരി​ക്കാൻ യോ​ഗ​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന ഭീ​ഷ്മർ എവിടെ, രാ​ജ​സൂ​യ​യാ​ഗം ചെ​യ്തു ഒരു ദശാ​ബ്ദം ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി ആയി​രു​ന്ന ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എവിടെ!”

“മു​തിർ​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മുതൽ, ഇളമുറ സഹ​ദേ​വൻ വരെ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പ്ര​ക​ട​മായ പ്രാ​യ​പ്ര​ശ്ന​ത്തിൽ ആടി​യു​ല​യു​ക​യാ​ണോ യു​വ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം? അങ്ങ​നെ​യ​ല്ലേ ആദ്യ​ഭർ​ത്താ​വു് അർ​ജ്ജു​നൻ ഒര​ഭി​മു​ഖ​ത്തിൽ ദു​സ്സൂ​ചന നൽ​കി​യ​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അല്ല! എനി​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത ദാ​മ്പ​ത്യ​പ്ര​ശ്നം അർ​ജ്ജു​ന​നെ​ന്തി​നാ​ണു് തർ​ക്ക​വി​ഷ​യ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു്? ഉള്ളിൽ​വേ​വു​ന്ന വാ​ക്കു​കൾ പോ​ട്ടെ, വാ​തു​റ​ന്നു​ച്ച​രി​ക്കു​ന്ന വാ​ക്കു​ക​ളി​ലെ​ങ്കി​ലും മര്യാദ കാ​ണി​ക്ക​ണം. ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം തന്നി​ഷ്ട​ത്തിൽ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​ത​ല്ല. ഞാൻ ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​വാ​യി കു​ന്തി ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മാ​യി അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ച്ച​താ​ണു്. അതു​മാ​യി ഞാ​നെ​ന്റെ കി​ട​പ്പറ അണി​യി​ച്ചൊ​രു​ക്കി​യ​പ്പോൾ അർ​ജ്ജു​നൻ അഞ്ചിൽ​ഒ​രാ​ളാ​യി ചു​രു​ങ്ങി​പ്പോ​യ​തിൽ നീ​ര​സ​മു​ണ്ട​ല്ലേ! ആദ്യ​രാ​ത്രി തന്നെ നകുലൻ കൗ​മാ​ര​മോ​ഹ​ത്തിൽ ചേർ​ന്നു് കി​ട​ന്നെ​ങ്കി​ലും, മുഖം വ്യ​ക്ത​മാ​യി​ല്ല. വി​രൽ​സ്പർ​ശ​മൊ​ക്കെ ആൺ​പെൺ​ര​തി​യ​നു​ഭ​വ​മി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​കൗ​മാ​ര​ക്കാ​ര​ന്റേ​തു പോലെ രസ​ക​ര​മാ​ണു്. വെ​ളി​ച്ച​ത്തിൽ ഒരു നി​മി​ഷം ഒറ്റ​ക്കാ​യ​പ്പോൾ, പ്രാ​യം​എ​ത്ര​യെ​ന്നു ഞാൻ കവി​ളിൽ​ത​ലോ​ടി ചോ​ദി​ച്ചു. വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ തു​ട​രെ​ത്തു​ട​രെ ചേർ​ത്തു​നിർ​ത്തി പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടും, വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ല്ല. ചു​ണ്ടിൽ​ചു​ണ്ടു് ചേർ​ത്തു് ഇഷ്ട​പ്ര​ക​ട​ന​ത്തോ​ടെ ഒഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി. നീ രഹ​സ്യം ഒളി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ എന്നു​ഞാ​ന​പ്പോൾ രതി​സ്പർ​ശ​ത്തോ​ടെ പരി​ഭ​വി​ച്ചു. എന്തു​കാ​ര്യം! അപ്പോ​ഴും വഴു​തി​പ്പോ​യി. ഒന്നി​ല​ധി​കം പാ​ണ്ഡ​വർ കി​ട​പ്പ​റ​വാ​തി​ലിൽ, മാ​ത്സ​ര്യ​ത്തോ​ടെ പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നാ​യി ഊഴം​കാ​ത്തി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, പ്രിയ നകു​ല​നെ എന്നും കാ​ണാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ. എന്തോ മഹ​ത്തായ കാ​ര്യം അർ​ജ്ജു​നൻ പറ​യു​ന്ന മട്ടി​ലു​ള്ള പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സ​മൊ​ന്നും ഞാ​ന​പ്പോൾ അറി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. തരം​കി​ട്ടു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ മൃ​ദു​വാ​യും സ്വ​രം​ക​ടു​പ്പി​ച്ചും നകു​ല​നെ ഇഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി ചോ​ദി​ച്ചു​കെ​ാ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു, എന്താ നി​ന്റെ പ്രാ​യം? യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ഭീ​മ​നു​മൊ​ക്കെ പ്രാ​യം അവ​രു​ടെ ജാ​ത​ക​ത്തി​ല​ല്ല, മു​ഖ​ചർ​മ്മ​ത്തി​ലും പേ​ശി​ക​ളി​ലും പ്ര​കൃ​തി സു​താ​ര്യ​മാ​യി എഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ടു് എന്നാൽ നീ, പ്രണയ നകുലൻ? വളരെ ചെ​റു​പ്പ​മാ​യി ഏതു​സ​മ​യ​ത്തും എനി​ക്ക​വൻ കൂ​ടെ​കി​ട​ന്നു​ള്ള നേ​ര​നു​ഭ​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ എനി​ക്കു് ഭയ​മാ​യി. പറ​ഞ്ഞു​പ​റ​ഞ്ഞ​വൻ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ എന്നെ​ക്കാൾ ഇള​യ​വ​നാ​യി​രി​ക്കു​മോ?കാ​ഴ്ച​യിൽ നന്നേ ചെ​റു​പ്പ​മാ​ണ​ല്ലോ? ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശ​ത്തോ​ടെ ചേർ​ത്തു​നിർ​ത്തി, മു​ഖ​ത്തോ​ടു​മു​ഖം ഉരസി പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചു ചോ​ദി​ക്കും. ‘ഊഹി​ക്കൂ’ എന്നു് ‘നീ നി​ങ്ങൾ’ ഒന്നു​മി​ല്ലാ​തെ തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഒറ്റ​വാ​ക്കു് മറു​പ​ടി. പി​ന്നീ​ടാ​ണ​വൻ വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ എത്ര ചെ​റു​പ്പ​മാ​ണെ​ന്നു ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ കു​ന്തി​യിൽ​നി​ന്നും അറി​ഞ്ഞ​തു്. ശരി​ത​ന്നെ, ഇപ്പോൾ ഞാ​ന​വ​നു് പ്രിയ പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടു​കാ​രി മാ​ത്ര​മ​ല്ല. കൈ​കു​ഞ്ഞാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ കു​ന്തി​യു​ടെ കു​ടി​ല​ത​യിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട മാ​ദ്രി​യു​ടെ ‘അമ്മ വേ​ഷം​കൂ​ടി ആടാൻ എനി​ക്കു​ണ്ടു്. നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് അവി​ഹി​ത​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ നാ​ടോ​ടി​മ​ന്ന​നായ അർ​ജ്ജു​ന​നു​ണ്ടോ, ഇതൊ​ക്കെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ ചോ​ദി​ച്ച​റി​യാൻ സാ​വ​കാ​ശം?’”

“ശി​ല്പ​മാ​തൃ​ക​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരി​ഷ്കൃ​ത​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​ത്യേ​ക​നിർ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ള​നു​സ​രി​ച്ചാ​ണു് പാ​താ​ള​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലെ വി​സ്മയ വാ​സ്തു​ശിൽ​പ്പി മയൻ, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഔദ്യോ​ഗി​ക​ന​ഗ​ര​സൗ​ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ സർ​ഗാ​ത്മക ആവി​ഷ്കാ​രം ഇത്ര മനോ​ഹ​ര​മാ​ക്കി​യ​തെ​ന്നു കേ​ട്ടി​രു​ന്നു എങ്കി​ലും, വി​സ്ത​രി​ച്ചു​ചു​റ്റി നട​ന്നു​ക​ണ്ടു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കാൽ​കു​ത്തിയ ആദ്യ​കൌ​ര​വ​ന​ല്ലേ? എന്തു​ണ്ടു് ആ മോ​ഹ​ന​ന​ഗ​രി​യെ കു​റി​ച്ചു് തേ​നൂ​റു​ന്ന ഓർമ?”, ഗോ​പു​ര​വാ​തി​ലി​നു​മു​മ്പിൽ, തേരിൽ നി​ന്നും ലക്ഷ്യ​കൃ​ത്യ​ത​യോ​ടെ​ചാ​ടിയ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഓർ​മ​യിൽ​നി​ന്നു് പോ​കാ​ത്ത​വി​ധം കു​ളി​ര​നു​ഭ​വം തരു​ന്ന മനോ​ഹ​ര​സൌ​ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ അത്യാ​ധു​നി​ക​വാ​സ്തു​ശിൽ​പ്പ​സ​മു​ച്ച​യം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉട​ല​ഴ​കു​പോ​ലെ ചേ​തോ​ഹ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. കാ​ഴ്ച​യു​ടെ ഉത്സ​വം​തീർ​ത്ത ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം! സൗ​ന്ദ​ര്യ​ശാ​സ്ത്ര​പ​ര​മായ കൊ​ച്ചു​കൊ​ച്ചു കൗ​തു​ക​ങ്ങൾ ഒപ്പം​ന​ട​ന്നു പങ്കി​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ആതി​ഥേ​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കെ​ന്തോ പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മം ഉണ്ടാ​വു​ക​യും, കാൽ​ത​ട​ഞ്ഞു വീ​ഴു​ക​യും ചെ​യ്ത​തു് എന്നെ​യെ​ന്ന​പോ​ലെ കണ്ടു​നി​ന്ന​വ​രെ​യും ഞെ​ട്ടി​ച്ചു. എന്നാൽ ഭാ​ഗ്യ​മെ​ന്നു പറ​യ​ട്ടെ, നി​ര​ന്ത​രം കാ​യി​ക​പ​രി​ശീ​ല​നം കൊ​ണ്ടു് നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ജാ​ഗ്ര​ത​യിൽ ഞാൻ, ആ മഹ​തി​യെ കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു വീ​ഴ്ച​യു​ടെ ആഘാ​ത​ഭീ​ഷ​ണി​യിൽ​നി​ന്നു് രക്ഷി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു ഇരു വശ​ങ്ങ​ളി​ലും നി​റ​ഞ്ഞ വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​ക​ളു​ടെ കര​ഘോ​ഷ​ത്തിൽ വ്യ​ക്ത​മാ​യ​തു്. ‘ആപ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് രക്ഷി​ച്ച​വൻ’ എന്നർ​ത്ഥം വരു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ല​ദേശ പ്രാർ​ത്ഥന ഉച്ച​രി​ച്ചു, ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യെ​ന്ന നി​ല​യി​ലു​ള്ള അം​ഗീ​കൃ​ത​പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ​പെ​ടാ​ത്ത വിധം, കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു പു​റ​ത്തു​വ​ന്നു ആദ​ര​വോ​ടെ യാ​ത്ര​യാ​ക്കി. ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ സ്ത​ബ്ധ​രാ​യി ഈ അസാ​ധാ​രണ കാഴ്ച നോ​ക്കി വാ​പൊ​ളി​ച്ചു നി​ന്ന​താ​ണു് തേ​നൂ​റു​ന്ന ഒരോർ​മ്മ! വേ​റെ​യു​മു​ണ്ടു്, അതു​പി​ന്നെ പങ്കി​ടാം!”

2023-02-23

“ചൂ​താ​ട്ട​നി​രോ​ധന നി​യ​മ​നിർ​മ്മി​തി, ഒരു പശ്ചാ​ത്താപ മാതൃക എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്ര​നായ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​പ​രീ​ക്ഷി​ത്തി​നു് ആദ്യാ​ക്ഷ​രം പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കാൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ചി​ര​ഞ്ജീ​വി, “പ്ര​ത്യു​ദ്പാ​ദന വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ മുൻ​കാ​ല​പ്രാ​ബ​ല്യ​ത്തോ​ടെ കു​രു​വം​ശം നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​ക്ക​ണം എന്ന സമ​യോ​ചിത ഓർ​മ്മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലോ​ടെ മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി കു​ന്തി​യു​ടെ നിർ​ദ്ദേ​ശ​മ​ല്ലേ അതി​നു​മു​മ്പു്, നി​യ​മ​നിർ​മാ​ണ​ത്തി​നു് പരി​ഗ​ണി​ക്കേ​ണ്ട​തു്? ‘ഏകാം​ഗ​പ്ര​തി​പ​ക്ഷ’മെന്ന നി​ല​യിൽ ചാർ​വാ​കൻ തരം​കാ​ത്തി​രി​ക്ക​യാ​ണു് പാ​ണ്ഡു​പി​തൃ​ത്വം കു​ന്തി കെ​ട്ടി​ച്ച​മ​ച്ച ഒരു കെ​ട്ടു​കഥ മാ​ത്രം എന്നു് തെ​രു​വിൽ ആളെ​ക്കൂ​ട്ടി കൊ​ട്ടി​ഘോ​ഷി​ക്കാൻ. ആരോ​പ​ണ​ത്തി​നു് കരു​ത്തു​പ​ക​രാൻ കൗരവ രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് ‘കരി​നാ​വു’കൾ തെ​രു​വിൽ ഇറ​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണ​റി​യു​ന്ന​തു. ‘ദുഃ​ഖ​പു​ത്രി’യായ കു​ന്തി​യു​ടെ സത്യ​വാ​ങ്മൂ​ല​മ​ല്ലാ​തെ, “പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​പി​തൃ​ത്വം മുൻ​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വു് പാ​ണ്ഡു​വിൽ” എന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദം ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി അം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ അര​മ​ന​യിൽ ആധി​കാ​രി​ക​ത​യു​ള്ള രേ​ഖ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല. മര​ണ​പ​ത്ര​മെ​ഴു​തി കൗ​ന്തേ​യ​രിൽ രാ​ജ​പ​ദ​വി​യു​ടെ ഒസ്യ​ത്തൊ​ന്നും അയൽ​പ​ക്ക​സ​ന്യ​സ്ഥ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ പരേ​ത​പാ​ണ്ഡു ഒപ്പി​ട്ടു​മി​ല്ല. സ്വ​ത്തും പെ​ണ്ണും പണ​യം​വ​ച്ചു് ഇനി ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു ആരും വന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ “അന​ധി​കൃത മഹാ​രാ​ജാ​വു്” എന്നാ​ക്ഷേ​പി​ച്ചു താ​ഴെ​യി​റ​ക്കാൻ ചാർ​വാ​കൻ ഒരാൾ മതി.”

“അധാർ​മ്മി​ക​ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്കാ​തെ വന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ പരീ​ക്ഷ​ണാ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ നി​ഷേ​ധി​ച്ചി​ട്ടും അവ​രു​മാ​യി രഹ​സ്യ​ഒ​ത്തു​തീർ​പ്പി​ലെ​ത്താൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ വഴി​വി​ട്ടു് ശ്ര​മി​ച്ചു എന്നൊ​രു ഗു​രു​തര ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി, ഏകാംഗ പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​വും യു​ക്തി വാ​ദി​യു​മായ ചാർ​വാ​കൻ, മൊ​ത്തം കൗ​ര​വ​സ​ത്യ​സ​ന്ധ​ത​യെ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ ആക്കി​യ​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ കറു​ത്തു​തു​ട​ങ്ങിയ ഗംഗാ സമതലം, പാ​ണ്ഡ​വർ അജ്ഞാ​ത​വാ​സം കഴി​ഞ്ഞു വി​രാ​ട​ത്തിൽ യു​ദ്ധ​ഒ​രു​ക്ക​ത്തി​ലായ കാലം.

“പാ​ണ്ഡവ പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഞങ്ങൾ നി​ഷേ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല, അവ​രു​ടെ ശി​ക്ഷാ​കാ​ലാ​വ​ധി​യിൽ മര​വി​പ്പി​ച്ചു. വി​രാ​ട​യിൽ അധാർ​മ്മി​ക​മാ​യി സൈ​നി​ക​സം​ഭ​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി അവ​സാ​ന​ശ്ര​മ​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ ശാ​ന്തി​ദൂ​തു​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഒത്തു​തീർ​പ്പി​ലെ​ത്താൻ ശ്ര​മി​ച്ചു എന്ന​തൊ​രു വസ്തുത. ജീ​വി​യ്ക്കാ​നു​ള്ള പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആവ​ശ്യ​ത്തി​നു് കു​രു​വം​ശ​നി​യ​മ​പ​രി​ര​ക്ഷ വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ, പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം വട​ക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ ഹി​മാ​ല​യ​ചു​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു് കാ​വൽ​ജോ​ലി​ക്കാ​യി സ്ഥി​ര​താ​മ​സം മാ​റ്റ​ണം എന്നൊ​രു​പാ​ധി വച്ചു് യോ​ഗം​പി​രി​ഞ്ഞു. ശ്രമം രഹ​സ്യ​മാ​യ​ല്ല. രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​തി​നി​ധി​യു​മാ​യി. അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലോ ഭൂഗർഭ അറ​യി​ലോ അല്ല. മൃ​ഗ​മാം​സ​പ്രി​യ​നായ ചാർ​വാ​കൻ കു​റ​ച്ചു​ദി​വ​സ​മാ​യി പരി​ഭ​വ​ത്തി​ലെ​ന്നു​വ്യ​ക്തം. ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ പതി​വാ​യി കി​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കാ​ട്ടു​പ​ന്നി​യി​റ​ച്ചി​യിൽ നേരിയ കു​റ​വു് വരു​ത്തേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തിൽ ആ മഹാ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ന്റെ അതൃ​പ്തി ഞങ്ങൾ ഉൾ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു. ഇനി മൃ​ഗ​വർ​ഗം​നോ​ക്കാ​തെ ഏതു മൃ​ഗ​വും, തെ​രു​വു​പ​ന്നി​കൂ​ട്ടം ഇൾ​പ്പെ​ടെ, ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ വി​ള​മ്പാൻ അത്യു​ന്നത തല​ത്തിൽ തീ​രു​മാ​ന​മാ​യി. വേറെ ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ ഒന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ തൽ​ക്കാ​ലം വിട!” ഒരു​മാ​സം മു​മ്പു​വ​രെ തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യാ​യി​രു​ന്ന യു​വാ​വു്, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ഇള​യ​മ​കൻ, ഭര​ണ​കൂ​ട​വ​ക്താ​വാ​യി നി​യ​മ​നം കി​ട്ടി​യി​ട്ടു് ദി​വ​സ​ങ്ങൾ മാ​ത്ര​മേ ആയി​രു​ന്നു​ള്ളു.

2023-02-24

“ഇങ്ങ​നെ മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ച്ചു ബലം​പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു​വേ​ണോ മെ​ലി​ഞ്ഞു​ണ​ങ്ങിയ അർ​ജ്ജു​ന​നെ ഒന്നു കു​ളി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ?”, അര​മ​ന​ക്കു​പി​ന്നി​ലെ ശു​ദ്ധ​ജ​ലാ​ശ​യ​ത്തിൽ അര​ങ്ങേ​റു​ന്ന വി​സ്മ​യ​ക്കാ​ഴ്ച​യിൽ മനം​നൊ​ന്ത കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്ത​വൻ ഇക്കാ​ല​വും നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ച്ച ജലാ​ശ​യം കു​റ​ച്ചു​നാ​ളാ​യി അവനെ വല്ലാ​തെ ഭയ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. പേ​ടി​മാ​റ്റാൻ ആഴ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് ഞാ​ന​വ​നെ​യൊ​ന്നു​ന്തി​യി​ട്ടാൽ​മ​തി, “അരുതേ, നാ​ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ നി​ന്നെ​ന്നെ വലി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​പോ​വാൻ ഉലൂപി അതാ വരു​ന്നു!”, എന്ന​വൻ പതർ​ച്ച​യോ​ടെ ചു​റ്റും നോ​ക്കി വി​ല​പി​ക്കും. “എന്നാൽ നീ കു​ള​ത്തി​ലി​റ​ങ്ങേ​ണ്ട, ഈ കൽ​പ്പ​ര​പ്പി​ലി​രു​ന്നാൽ, ഞാൻ കു​ടം​നി​റ​ച്ചു ജലധാര ചെ​യ്യാ”മെ​ന്നു ഞാൻ ഇണ​ങ്ങി​പ്പ​റ​യു​മ്പോൾ, “എവിടെ എന്നോ​ടൊ​പ്പം രാ​വി​ലെ കടലിൽ നീ​ന്താൻ വന്ന ധീ​ര​സു​ഭ​ദ്ര!” എന്ന​വൻ ചു​റ്റും പ്ര​ത്യാ​ശ​യോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്നു. “സ്വ​ദേ​ശ​മായ ദ്വാ​ര​ക​യി​ലേ​ക്ക​വൾ തി​രി​ച്ചു​പോ​യി​ട്ടു് കാ​ല​മെ​ത്ര​യാ​യി അർ​ജ്ജു​നാ” എന്നു വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ഞാ​നോർ​മ്മി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, “എന്നെ നീ അനാ​ഥ​നാ​ക്കി​യോ പ്രി​യ​സു​ഭ​ദ്രാ!” എന്ന​വൻ ഏങ്ങ​ല​ടി​ക്കു​ന്നു. നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ രംഗം നോ​ക്കി, “ഇതു് പി​ടി​ച്ചാൽ പി​ടി​കി​ട്ടാ​ത്ത വി​ഷാ​ദ​രോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ തു​ട​ക്ക​മെ​ന്നു രംഗം വീ​ക്ഷി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി കരു​ണ​യി​ല്ലാ​തെ രോ​ഗ​നിർ​ണ്ണ​യം ചെ​യ്യു​ന്നു”. “നമു​ക്കു പി​ടി​വി​ടും മു​മ്പ​വ​നെ എത്ര​യും വേഗം കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കാ”മെ​ന്ന​വൾ പി​റു​പി​റു​ക്കു​മ്പോൾ, “ആദ്യം നി​ന്നെ ഞങ്ങൾ വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ക്ക​ട്ടെ, ചെ​ന്നാ​യ​യും കരി​മ്പൂ​ച്ച​യും തി​ന്നു നീ എല്ലിൻ​കൂ​ടു് മാ​ത്ര​മാ​വു​മ്പോൾ അതു് കണ്ടി​ട്ടു് മതി ഇന്ദ്ര പു​ത്ര​നായ എന്റെ സ്വർ​ഗ്ഗാ​രോ​ഹ​ണം”, എന്നർ​ജ്ജു​നൻ അവൾ​ക്കു​നേ​രെ ഇരു​കൈ​ക​ളും കൊ​ണ്ടു് സാ​ങ്കൽ​പ്പിക അസ്ത്രം പി​ടി​ച്ചു വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്നു”. അന്തഃ​പുര മട്ടു​പ്പാ​വി​ന്റെ വെ​ണ്ണ​ക്കൽ തൂ​ണി​നു​പി​ന്നിൽ മറ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു, അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്ര​നായ പരീ​ക്ഷി​ത്തു്, പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ അന്തഃ​ഛി​ദ്ര​ങ്ങൾ നോ​ക്കി ഭാ​വി​യി​ലേ​ക്കു് എന്തൊ​ക്കെ​യോ കണ​ക്കു​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചെ​രി​ഞ്ഞു​നോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ കണ്ട​പ്പോൾ കു​ള​ക്ക​ട​വിൽ​നി​ന്നും പി​ന്മാ​റി.

2023-02-25

“ഭർ​ത്താ​വു് ചൂ​തു​ക​ളി​യിൽ തോ​റ്റാൽ ഭാര്യ എങ്ങ​നെ ജേ​താ​വി​ന്റെ അടി​മ​യാ​വും?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​വി​വാ​ദം കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ കത്തി​ക്ക​യ​റു​ന്ന അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ചൂ​താ​ട്ട​വു​മാ​യി എനി​ക്കു് എന്താ​യാ​ലും ബന്ധ​മി​ല്ല. സം​ഘ​ടിത ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണ​വും അവ​ഹേ​ള​ന​വും ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ എനി​ക്കു​നേ​രെ​യു​ണ്ടാ​യി എന്ന​തി​ലു​മി​ല്ല അശേഷം സംശയം. പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ നിൽ​ക്കേ​ണ്ട​തു് കൗ​ര​വ​രാ​ണോ പാ​ണ്ഡ​വ​രാ​ണോ, ഇരു കൂ​ട്ട​രും ചേർ​ന്ന​താ​ണോ, എന്ന​തി​പ്പോൾ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​ന്റെ അപ​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തിൽ തർ​ക്ക​വി​ഷ​യ​മാ​ണെ​ന്ന​റി​യു​ന്നു. ഞാൻ ഇരു​കൂ​ട്ട​രോ​ടും പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ച​പ്പോൾ പ്ര​തി​രോ​ധ​ത്തി​ലായ അക്ര​മി​കൾ നീ​തി​പ​തി​ക്കു​മേൽ ഭര​ണ​സ്വാ​ധീ​ന​മു​പ​യോ​ഗി​ച്ചു എന്റെ പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ നീ​ക്കം​ചെ​യ്തി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. ഫല​ത്തിൽ ഞാൻ നി​യ​മ​ക്ക​ണ്ണിൽ അടിമ. നൂ​റ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മായ നീ​തി​ന്യാ​യ​വ്യ​വ​സ്ഥ ഉണ്ടെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ എന്താ​യാ​ലും കാ​ത്തി​രി​ക്കും. അതി​നി​ട​യിൽ പ്ര​ശ്ന​മാ​വുക, മഹാ​റാ​ണി​സ​ത്യ​വ​തി​യു​ടെ കാ​ല​ത്തു കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്ത വകു​പ്പ​നു​സ​രി​ച്ചു, ഇര​യു​ടെ പേരു പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം ഒരി​ക്ക​ലും അറി​യ​രു​തു്. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണു് ലൈം​ഗിക ഇര എന്ന​റി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, പി​ന്നെ ഐതി​ഹാ​സി​ക​മാ​ന​മു​ള്ള നീതി ന്യാ​യ​വി​ചാ​ര​ണ​ക്കെ​ന്തു പൊ​തു​താൽ​പ്പ​ര്യം? സത്യ​വ​തി​യു​ടെ​യും ശന്ത​നു​വി​ന്റെ​യും മകൻ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്റെ യു​വ​വി​ധ​വ​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന അം​ബി​ക​യെ​യും അം​ബാ​ലി​ക​യെ​യും, സത്യ​വ​തി​യു​ടെ വി​വാ​ഹ​പൂർവ രഹ​സ്യ​പു​ത്രൻ വ്യാ​സൻ ബലാൽ​സം​ഗം ചെ​യ്ത​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ‘വി​ഴു​പ്പു്’ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യി​ലൂ​ടെ അങ്ങാ​ടി​പ്പാ​ട്ടാ​വാ​തി​രി​ക്കാൻ, സത്യ​വ​തി​ക്കു​വേ​ണ്ടി രാ​ജ​ഭ​ര​ണം നിർ​വ്വ​ഹി​ക്കു​ന്ന ഭീ​ഷ്മർ കൗ​ശ​ല​പൂർ​വ്വം കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന നി​യ​മ​ഭേ​ദ​ഗ​തി, വ്യ​ഥി​ത​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നീ​തി​വ​ഴി​യിൽ തട​സ്സ​മാ​യി. മമ​ത​യോ​ടെ എന്നോ​ടെ​ന്നും കൂ​ടെ​നി​ന്ന ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ക്കു് ഏതു​വി​ധ​ത്തിൽ ഈ പ്ര​തി​സ​ന്ധി തരണം ചെ​യ്യാൻ എന്നെ തു​ണ​ക്കാ​നാ​വും?”

“നൂ​റു​കൗ​ര​വ​രും വീ​റോ​ടെ പൊ​രു​തി​നി​ന്ന​പ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ വല്ലാ​താ​യെ​ന്നു പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ശ്രു​തി​കേ​ട്ട​ല്ലോ” പാ​ണ്ഡവ സേ​നാ​പ​തി​യും, ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ സഹോ​ദ​ര​നു​മായ ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, ഊട്ടു പു​ര​യിൽ കണ്ട​പ്പോൾ ചോ​ദി​ച്ചു.

“മു​ഖ്യ​കൗ​ര​വ​രെ ഏതു​വി​ധ​വും യു​ദ്ധ​ത്ത​ട​വു​കാ​രാ​ക്കി, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​മൊ​ത്തു ഒത്തു​തീർ​പ്പു​ചർ​ച്ച തു​ട​ങ്ങാ​മ​ല്ലോ എന്നൊ​രു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നിർ​ദേ​ശം വന്നു. ഏത​റ്റം​കൗ​രവ പാ​ണ്ഡ​വ​വാ​ക് പോ​രാ​ട്ടം പോ​യാ​ലും, ചോ​ര​വീ​ഴു​ന്ന ജീ​വ​ഹാ​നി ഒഴി​വാ​ക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ എന്നാ​യി​രു​ന്നു, എന്റെ സഹോ​ദ​രീ​ഭർ​ത്താ​വു കൂ​ടി​യായ ധർ​മ്മ​പു​ത്ര​രു​ടെ അഹിം​സാ​ത്മ​ക​നി​ല​പാ​ടു്. അല്ലെ​ങ്കിൽ, വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​യു​ടെ മടി​ക്കു​ത്തിൽ പി​ടി​ച്ചു ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടെ വലി​ക്കു​ന്ന കൗ​ര​വ​രും, ഭാ​ര്യ​യു​ടെ ശി​ര​സ്സിൽ ശത്രു​ചോ​ര​തേ​ച്ചു കേ​ശ​പ​രി​പാ​ല​നം ചെ​യ്യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രും എന്തു് വ്യ​ത്യാ​സം? ജാ​മ്യ​ത്ത​ട​വി​ലാ​വു​ന്ന​തി​ലും ഭേദം, ജന്മം​ത​ന്നെ അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​ണെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ, കൗ​ര​വ​രിൽ അഭി​മാ​നി​ക​ളായ ചിലർ അന്യോ​ന്യം ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ കു​ത്തി മു​റി​വേൽ​പ്പി​ച്ചു, ഒന്നൊ​ന്നാ​യി മരി​ച്ചു​വീ​ഴു​മ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ കാ​ണ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു, തരം​പോ​ലെ കൈ​ക്കു​മ്പിൾ കൗ​ര​വ​ചോര കോരി, പ്ര​ണ​യ​ഭീ​മൻ പാ​ള​യ​ത്തി​ലു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അടു​ത്തേ​ക്കു് കു​ലു​ങ്ങി​ക്കു​ലു​ങ്ങി പാ​യു​ന്ന​തു്! സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ പരി​ഷ്കൃ​ത​രൂ​പ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു അഭി​മാ​ന​മു​ള്ള ഞാ​ന​പ്പോൾ വല്ലാ​താ​വി​ല്ലേ!”. മു​ഖ്യ​ശ​ത്രു ദ്രോ​ണ​രെ ഇനി​യും കൊ​ല്ലാൻ ആവാ​ത്ത കു​ടി​പ്പ​ക​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ല​പു​ത്രൻ ‘കു​ര​ച്ചു’ചാടി.

2023-02-26

“മറ​ന്നു​വെ​ച്ച അസ്ത്രം തി​രി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നെ​ന്ന വ്യാ​ജേന, അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ അതി​ക്ര​മി​ച്ചു​ക​യ​റി, നി​ങ്ങ​ളു​മൊ​ത്തു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ രതി​സ്വ​കാ​ര്യ​ത​യെ തട​സ്സ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ‘അസൂ​യ​ക്കാ​ര​നായ’ അർ​ജു​ന​നെ, നി​ങ്ങൾ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി ആട്ടി​പ്പു​റ​ത്താ​ക്കി എന്നു കേ​ട്ട​ല്ലോ. അത്ര​സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യിൽ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്കു​മോ, ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ നി​യ​മാ​വ​ലി, അഥവാ പര​സ്പ​ര​ധാ​ര​ണ​യി​ലൂ​ന്നിയ നട​പ​ടി​ക്ര​മം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ തൊ​ഴു​ത്തിൽ​കു​ത്തിൽ ലൈം​ഗി​ക​പ​ങ്കാ​ളി​ക​ളു​ടെ സാ​ഹോ​ദ​ര്യം പരീ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന അശാ​ന്ത​ദി​ന​ങ്ങൾ.

“ദി​വ്യാ​യു​ധം എന്റെ കട്ടി​ലി​ന​ടി​യിൽ തന്നെ ഒളി​പ്പി​ച്ചു​വ​ച്ചു ഇങ്ങ​നെ​യൊ​രു ‘നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റ്റ’ത്തി​ലൂ​ടെ പ്രി​യ​അർ​ജ്ജു​ന​നെ നിർ​ദ്ദ​യം നാ​ടു​ക​ട​ത്താൻ കു​റു​ക്കു​വ​ഴി​യൊ​രു​ക്കി​യ​തു് മറ്റു​നാ​ലു​പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ആരെ​ന്നു​മാ​ത്രം നി​ങ്ങൾ ഇനി കണ്ടെ​ത്തി​യാൽ മതി!”

സമ​കാ​ലി​ക​ച​രി​ത്രം വാ​യി​ച്ചും അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ കേ​ട്ടും പരി​ചി​ത​രായ കൗരവ–പാ​ണ്ഡവ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ നേരിൽ കാണാൻ തൊ​ഴിൽ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​മു​ണ്ടാ​വു​മ്പോൾ, കേ​ട്ട​റി​വി​ലൂ​ന്നിയ സം​ശ​യ​ങ്ങൾ നേ​രെ​ചൊ​വ്വേ ചോ​ദി​ക്കു​ന്നൊ​രു ജി​ജ്ഞാ​സാ​ഭ​രി​ത​യായ മഹാ​ഭാ​ര​ത​സ​മ​കാ​ലി​ക​യാ​ണു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക. ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യെ​ന്നൊ​രു ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പി​ലൂ​ടെ ശാ​ക്തിക ചേ​രി​ക​ളു​മാ​യി ചെയ്ത അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, പ്ര​ഭു​ക്ക​ളും ഭൃ​ത്യ​രും അന്തഃ​പു​ര​വാ​സി​ക​ളും സാ​ക്ഷ​ര​ത​യു​ടെ ഏറ്റ​ക്കു​റ​ച്ചിൽ അനു​സ​രി​ച്ചു വാ​യി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. ദക്ഷി​ണാ​പ​ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നും കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന പന​യോ​ല​ക​ളിൽ നാ​രാ​യം കൊ​ണ്ടെ​ഴു​തിയ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ പി​ന്നീ​ടു് ‘പത്രിക’ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ കാ​ലാ​തീ​ത​മാ​യി സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വ​ണം എന്നു ഞാൻ സങ്കൽ​പ്പി​ക്കു​ന്നു. മനു​ഷ്യ​ബു​ദ്ധി​ക്കു് വഴ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കാ​ത്ത ഈ വി​ചി​ത്ര​പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തിൽ, വി​സ്മ​യ​ജ​ന​ക​മായ എന്തെ​ല്ലാം സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു എന്നൊ​ക്കെ ചി​ന്താ​ക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തോ​ടെ അറി​യു​ന്ന നാം, പക്ഷേ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ യു​ക്തി​വ​ഴി​യി​ലു​ള്ള ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ അമർ​ഷ​ത്തോ​ടെ​യും കണ്ടെ​ന്നു​വ​രും. യു​ക്തി​ക്ക​തീ​ത​മാ​യി വ്യാ​സ​ദർ​ശ​ന​ത്താൽ കാ​ണു​ന്ന​തൊ​ക്കെ കേവലം തെ​രു​വോ​ര​മാ​യാ​ജാ​ല​പ്ര​ക​ട​ന​മാ​യി മു​ദ്ര​കു​ത്തു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ നിർ​ദ്ദയ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​കോ​പി​ത​രാ​വാ​ത്ത കൗരവ–പാ​ണ്ഡവ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ല്ല. വ്യാ​സ​ഭാ​ഷ്യ​ത്തി​ലൂ​ന്നിയ രച​നാ​പ​ര​മായ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ങ്ങ​ളും സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങ​ളും കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നി​രാ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​ണ്ണ​മാ​യൊ​രു ഇട​പെ​ട​ലി​ലൂ​ടെ, ശന്ത​നു മുതൽ പരീ​ക്ഷി​ത്തു് വരെ​യു​ള്ള കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ചെയ്ത അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ കാ​ല​ഗ​ണ​നാ​പ്ര​കാ​ര​മ​ല്ല (non-​linear) പന​യോ​ല​ക​ളിൽ ഇടം​പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. എപ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അഭി​മു​ഖ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങൾ അനു​കൂ​ല​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യ്ക്കു് വന്നു​ചേർ​ന്നു​വോ, മി​ന്നൽ​പി​ണർ പോലെ തോ​ന്നിയ ഒരു ചോ​ദ്യം—അതി​നു​ള്ള ഉത്ത​രം അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ഏറി​യും കു​റ​ഞ്ഞും ഐറ​ണി​യി​ലൂ​ന്നിയ ഈ രചന.

2023-02-27

“കൗ​ന്തേ​യ​രും മാ​ദ്രേ​യ​രും ആയി ആദ്യം ഭി​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, പി​ന്നീ​ടു് കൗ​ന്തേ​യ​രെ, പ്രാ​യം നോ​ക്കി പോ​ര​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, മാ​ദ്രേ​യ​രിൽ നകു​ല​നെ പരി​ഗ​ണ​ന​യോ​ടെ പരി​ച​രി​ക്കു​ന്നു. ഇങ്ങ​നെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദ​ത്തി​ലൂ​ടെ അഞ്ചു​പേ​രെ​യും നാ​ലു​ത​ട്ടി​ലാ​ക്കി എന്നാ​ണു് അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ദ്രൗ​പ​ദീ​നി​രീ​ക്ഷ​ക​നായ ചാർ​വാ​കൻ പറ​യു​ന്ന​തു്. എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി സം​വാ​ദ​ത്തി​ലെ ഈ അപ​ഖ്യാ​തി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡ​വ​കാ​ലം.

“സം​ഘർ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം, അഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾ പൂ​വ​ണി​ഞ്ഞ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കാലം, വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല ദു​രി​ത​മ​യ​മായ വന​വാ​സം, അവ​ഹേ​ള​ന​നി​റ​ഞ്ഞ അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ക്കാ​ലം എന്നീ സം​ഘർ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ അവ​സ്ഥ​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഞാൻ കട​ന്നു​പോ​വു​മ്പോ​ഴും, അവ​രി​ലെ നി​യ​മ​സാ​ധു​ത​യു​ള്ള പാ​ണ്ഡ​വ​ത്വം ഞാൻ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും, ആ വിധം അർ​ഹ​ത​പ്പെ​ട്ട സ്വ​ത്ത​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി ഒപ്പം നിൽ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടു്. എന്നാൽ എന്റെ രതി​പ​ങ്കാ​ളി​കൾ എന്ന​നി​ല​യിൽ അവരെ കൗ​ന്തേ​യ​രും മാ​ദ്രേ​യ​രും ആക്കി. പ്രാ​യ​പ​രി​ഗ​ണ​ന​യിൽ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളെ അറി​ഞ്ഞു. ചിലരെ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യി ഇഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. ചിലരെ സഹി​ച്ചു. അതി​നി​ട​യിൽ, ഇതി​നെ​യെ​ല്ലാം കൂ​ട്ടി​ചേർ​ത്ത നി​ല​പാ​ടു​ണ്ടു്—പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ സ്വാർ​ത്ഥത!”

“ശരി​ക്കും അവൾ പേ​റ്റു​ചൂ​ടു​പോ​വാ​ത്ത ആ കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞി​നെ പു​ഴ​വെ​ള്ള​ത്തിൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ശന്ത​നു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​മ​ര​ണ​ത്തി​നും ഭാര്യ ഗം​ഗ​യു​ടെ രണ്ടാ​മ​ത്തെ ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ത്തി​നു​മി​ട​യി​ലെ ദുഃ​ഖാ​ച​രണ ഇട​വേ​ള​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക്കാ​യി പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന കു​രു​വംശ മഹാ​രാ​ജാ​വു്.

“പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യും വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി​യും തമ്മി​ലു​ള്ള ഒര​പൂർ​വ്വ​ഇ​ന​ത്തി​ലു​ള്ള ഉട​മ്പ​ടി​യാ​ണ​തെ​ന്നു ഞാൻ ഊഹി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു. ഈറ്റി​ല്ല​ത്തി​ലെ വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങൾ ഒന്നും നി​ങ്ങൾ പതി​വു് അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി എന്നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. ഞാൻ ആകെ കു​ഴ​ഞ്ഞു​പോ​വും. ആകാ​ശ​ചാ​രി​യാ​ണ​വ​ളെ​ന്ന പൊ​തു​സ​ങ്കൽ​പ്പം അര​മ​ന​യിൽ ശക്ത​മാ​ണു്. കാരണം, ചു​റ്റു​മു​ള്ള പെൺ​സ​ഹാ​യി​ക​ളെ വെ​ട്ടി​ച്ചെ​ങ്ങ​നെ കു​ഞ്ഞു​മൊ​ത്തു ഗംഗ പു​ഴ​യി​ലെ​ത്തും? ശി​ര​സ്സി​നു​പി​ന്നിൽ കൈകൾ ഇങ്ങ​നെ പി​ണ​ച്ചു വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു് നോ​ട്ടം പാ​യി​ച്ചു വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ എനി​ക്കും നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ വി​സ്മ​യം തോ​ന്നി. പി​ന്നെ വി​ശാ​ല​മാ​യി ചി​ന്തി​ച്ച​പ്പോൾ മന​സ്സി​ലാ​യി ഈ കാ​ണു​ന്ന പാ​രാ​വാ​ര​ത്തിൽ, ദൈവമേ, വി​സ്മ​യം തോ​ന്നാ​ത്ത എന്തു​ണ്ടു്? എന്റെ ഉള്ളി​ന്റെ​യു​ള്ളിൽ രക്ത​പ്ര​വാ​ഹം പഴ​യ​പോ​ലെ ഊർ​ജ്വ​സ്വ​ല​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പോകാൻ അനു​വ​ദി​ക്കൂ—ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ത്തി​നു് ദേ​വ​സു​ന്ദ​രി​ഗം​ഗ​യു​ടെ പൊ​ന്നു​ട​ലി​പ്പോൾ ജൈ​വി​ക​വും വൈ​കാ​രി​ക​വു​മായ ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നു പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും തയ്യാ​റെ​ടു​പ്പി​ലെ​ന്നു രഹ​സ്യം വിവരം കി​ട്ടി.”

“ദു​ഷ്ട​നെ​ന്നു നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് ഖ്യാ​തി​യു​ള്ള ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പോലും ചെ​യ്യാ​ന​റ​ച്ച കു​റ്റ​കൃ​ത്യം കൗ​ര​വ​ഭൃ​ത്യ​നായ നി​ങ്ങൾ കൂ​സ​ലി​ല്ലാ​തെ ഏറ്റെ​ടു​ത്തു! അങ്ങ​നെ സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന​തു് വേറെ ആരു​മ​ല്ല കൗരവർ! അടി​യേ​റ്റു് മലർ​ന്നു​വീണ ആ കൗ​മാ​ര​ഇ​ര​യു​ടെ നെ​ഞ്ചിൽ വാൾ കു​ത്തി​യി​റ​ക്കാൻ എന്താ​യി​രു​ന്നു നി​ങ്ങൾ​ക്കു് വേറെ പ്ര​ചോ​ദ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പതി​മൂ​ന്നാം ദിവസം.

“മറ​ന്നു​വോ നി​ങ്ങൾ? ഞാ​നു​മൊ​രു കൗ​ന്തേ​യ​ന​ല്ലേ? പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കണ്ടാൽ അനി​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ മു​ഖം​തി​രി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, കൗ​ന്തേയ ജനി​ത​ക​ധാര ഞങ്ങ​ളിൽ ഒന്ന​ല്ലേ? ഭീ​ഷ്മർ സൈ​ന്യം നയി​ച്ച ആദ്യ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ, പാ​ണ്ഡവ തല​യൊ​ന്നു​പോ​ലും ഉരു​ണ്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലൊ​രു നിർ​ജ്ജീ​വത വ്യ​ക്ത​മാ​യ​ത​ല്ലേ? മൂ​ന്നാം​ലിം​ഗ​പോ​രാ​ളി ശി​ഖ​ണ്ഡി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ, നി​രാ​യു​ധ​നായ ഭീ​ഷ്മ​രെ എളു​പ്പം അർ​ജ്ജു​നൻ ശര​ശ​യ്യ​യി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​ത്തോ​ടെ, ഞാനും ആദ്യ​മാ​യി പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ഇറ​ങ്ങി. ദ്രോ​ണർ സൈ​ന്യം നയി​ച്ചു. അതൊരു ഭയാനക ആക്ര​മ​ണ​നിര തന്നെ​യാ​യി. പാ​ണ്ഡ​വർ അടി​യ​റ​വു​വ​ക്കാൻ കൗരവർ അത്ര​യൊ​ന്നും പാ​ടു​പെ​ടേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മി​ല്ല എന്ന ദ്രോ​ണ​ബോ​ധ്യം ശക്ത​മാ​യ​പ്പോൾ, എന്നി​ലെ ആ ‘കൗ​ന്തേ​യ​ര​ഹ​സ്യ​ക്കാ​രൻ’ ഇട​പെ​ട്ടു് അഭി​മ​ന്യു​വ​ധം മഹാ​സം​ഭ​വ​മാ​ക്കി​യ​തോ​ടെ​യ​ല്ലേ പാ​ണ്ഡ​വർ വാളും കു​ന്ത​വു​മാ​യി കൗ​ര​വർ​ക്കു നേരെ കു​തി​ച്ച​തു് ?കൗ​ര​വ​രു​ടെ ആട്ടും തു​പ്പു​മേ​റ്റു് ജീ​വ​ര​ഹി​ത​മായ അഭി​മ​ന്യു​ഉ​ട​ലി​ലാ​യി​രു​ന്നു വാൾ കു​ത്തി​ക്ക​യ​റി​യ​തെ​ങ്കി​ലും, ഭൗ​തി​കാ​വ​ശി​ഷ്ടം ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​നു പു​റ​ത്തു ഒളി​ച്ചി​രു​ന്ന ഭീരു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് കൃ​ത്യം എറി​ഞ്ഞു കൊ​ടു​ത്ത​താ​ണോ സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മാ​യി നി​ങ്ങൾ വി​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു്? അങ്ങ​നെ ഞാൻ എറി​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ‘അഭി​മ​ന്യു അഭി​മ​ന്യു’ എന്നു് ഓരോ പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​സൈ​നി​ക​നും വി​രൽ​കീ​റി ചോ​ര​തൊ​ട്ടു, യു​ദ്ധ​പ്ര​തി​ജ്ഞ എടു​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ? ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലെ മൃ​ഗ​മാം​സ​ല​ഭ്യ​ത​യെ കു​റി​ച്ചും, പാ​ള​യ​ത്തിൽ മദി​രാ​ക്ഷി​സേ​വ​നം കി​ട്ടാ​ത്ത​തി​നെ കു​റി​ച്ചും പരാതി പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​മേ​ധാ​വി​കൾ, നഖം​കൂർ​ത്ത വി​ര​ലു​ക​ളു​മാ​യി ഓടി​ന​ട​ന്നു കൗ​ര​വ​സൈ​നി​ക​രു​ടെ കണ്ണു​ക​ളിൽ കു​ത്താൻ ഓടി​വ​ന്ന​തു നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നി​ല്ലേ? ദ്വാ​ര​ക​യിൽ പി​റ​ന്നു​വ​ളർ​ന്ന അഭി​മ​ന്യു, ഹ്ര​സ്വ​കാ​ല​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് തന്നെ ഏറെ​ക്കൂ​റെ അന്യ​നാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ദുർ​മ​ര​ണ​ത്തി​ല​വൻ കൗ​ന്തേ​യ​രെ കൂ​ട്ടു​കാ​രാ​ക്കി. അഭി​മ​ന്യു​മ​ര​ണം ഓരോ യുദ്ധ കാ​ല​ത്തും വി​ശ്വ​മാ​കെ ഓർ​ക്ക​പ്പെ​ടും എന്നു​ഞാൻ പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്നു. അതാ​ണു് അഭി​മ​ന്യു​ജ​ഡ​ത്തിൽ കർ​ണ്ണൻ നാ​മ​മാ​ത്ര​മാ​യി വാ​ളി​റ​ക്കി​യ​തി​ന്റെ കൗ​ന്തേ​യ​ത്വം!”

“നൂ​റ്റു​വ​രെ ഒറ്റ​യ്ക്കു് കൈ​കൊ​ണ്ടു് കാ​ല​പു​രി​യി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ച നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ ഉന്ന​താ​ധി​കാ​ര​സ​മി​തി​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ‘ക്ഷ​ണി​താ​വു്’ എന്നൊ​രു നാ​മ​മാ​ത്ര​പ​ദ​വി മാ​ത്രം തന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അനു​താ​പ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കാ​ലം.

“കു​രു​വം​ശ​ഹ​ത്യ​യിൽ, പ്ര​തി​ഫ​ല​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യം പറ​ഞ്ഞാൽ, ജൈ​വി​ക​പി​താ​വായ വാ​യു​വി​ന്റെ സഹാ​യ​ത്താൽ ഞാൻ എന്റെ ജന്മ​നി​യോ​ഗം പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി എന്നു് ഭാ​വി​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്ത​ട്ടെ. പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ഞാ​നൊ​രു കൗ​ര​വ​ഇ​ര​യെ കണ്ടാൽ ഉടൻ, പി​താ​വൊ​രു ഇളം​കാ​റ്റാ​യി വന്നെ​ന്നോ​ടു് പറയും “അതാ നി​ന്റെ കൈ​ത്ത​രി​പ്പു​മാ​റ്റാ​നൊ​രു അർ​ധ​സ​ഹോ​ദ​രൻ” എനി​ക്കു് ഇളം​കാ​റ്റു്, പക്ഷേ, അതു് ഇര​യ​റി​യുക കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റു​പോ​ലെ ആയി​രി​ക്കും എന്ന​താ​ണു് അതിലെ പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ വി​ള​യാ​ട്ടം. എന്റെ വി​രൽ​ന​ഖ​ങ്ങൾ​ക്കും​വ​രും അപ്പോൾ കഴു​കൻ​കൊ​ക്കു​വേ​ഗം. അതോടെ ഇര​യു​ടെ ഇടം​നെ​ഞ്ചു, പട​ച്ച​ട്ട വി​ടർ​ന്നു പു​റ​ത്തു​കാ​ണു​ക​യാ​യി. അങ്ങ​നെ ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളു​ടെ സന്ദർ​ഭോ​ചി​ത​മായ ഇട​പെ​ട​ലി​ലൂ​ടെ നേടിയ എന്റെ പോ​രാ​ട്ട​നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളോ​ടു് തട്ടി​നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ധർ​മ്മി​ഷ്ഠ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ‘ഉന്ന​താ​ധി​കാര’ സമി​തി​യിൽ എനി​ക്കെ​ന്തു ‘ക്ഷ​ണി​താ​വു് മോഹം.’!” ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഭീമൻ എടു​ത്തു​ചാ​ടി​യൊ​രു കു​ഞ്ഞാ​ടി​നെ പി​ടി​ച്ചു കഴു​ത്തിൽ കടി​ച്ചു ചോര വാ​യി​ലേ​ക്കൊ​ഴി​ച്ചു.

“കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ന്റെ അര​മ​ന​വി​രു​ന്നു​ക​ളിൽ ആതി​ഥേ​യ​യാ​യി ആദ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു, യു​ദ്ധം കഴി​ഞ്ഞു വി​ധ​വ​യാ​യ​പ്പോൾ, പൊ​ടു​ന്ന​നെ ഭവ​ന​ര​ഹി​ത​യാ​യി എന്നാ​ണ​ല്ലോ, പാവം, വി​ലാ​പം! വി​വാ​ദം കത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ചർ​ച്ച​ക​ളിൽ എങ്ങ​നെ ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്കും, നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ, പാ​ണ്ഡ​വ​പ്രേ​രിത കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്കൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വു് നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കാ​ലാ​കാ​ല​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ പൊ​തു​ഉ​ട​മ​സ്ഥ​ത​യി​ലു​ള്ള അര​മ​ന​വ​സ​തി​ക​ളെ​ല്ലാം, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ സ്വ​ന്തം ഭവ​ന​ങ്ങൾ എന്നി​ത്ര​യും കാലം സങ്കൽ​പ്പി​ച്ച ആ മഹ​തി​യു​ടെ മോ​ഹ​ന​സ​ങ്കൽ​പ്പ​ത്തി​നു് ആന​ത്ത​ല​യോ​ളം നമോ​വാ​കം!”

2023-02-28

“പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ അധി​കാ​ര​പ​ങ്കാ​ളി​ത്തം ഇല്ലാ​തെ, വി​മ​ത​പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളോ​ടെ അക​ന്നു​മാ​റി നട​ക്കു​ന്ന​തൊ​രു ശീ​ല​മാ​ക്കിയ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇര​ട്ട​സ​ഹോ​ദ​രൻ സഹ​ദേ​വൻ എന്തു് സന്ദേ​ശ​മാ​ണു് മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“മറ്റു​ള്ള​വർ​ക്കു് സന്ദേ​ശം കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? എന്നാൽ സന്മ​ന​സ്സു നാം കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കാർ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എന്ന​ത​ല്ലേ നേ​രാ​യ​നി​രീ​ക്ഷ​ണം? ഭര​ണ​മാ​റ്റം ഇഷ്ട​മി​ല്ലാ​ത്ത കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ തി​രി​ച്ചു അവ​ര​വ​രു​ടെ നാ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കു് പോകാൻ ഭീമൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ അവ​രി​ലൊ​രാൾ എന്ന നി​ല​യിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ മി​ത​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു ഈ നാടു് നി​ല​നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു് അവ​രു​ടെ കു​ട്ടി​കൾ​ക്കും കൂ​ടി​യാ​ണു്. കൗരവ വം​ശ​ഹ​ത്യ​യോ​ടെ കു​രു​വം​ശം കു​റ്റി​യ​റ്റു പോ​വു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണ​തി​ന്റെ സാ​രാം​ശം. അഭ​യാർ​ഥി​ക​ളാ​യി കു​ന്തി​യും അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രും​കൂ​ടി ഇവിടെ വന്ന കാ​ല​ത്തു സന്മ​ന​സ്സി​ന്റെ മണൽ​ത്ത​രി നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​ക​ണ്ടാൽ ഉത്സ​വം പോലെ ഉള്ളിൽ തോ​ന്നി​യി​രു​ന്ന സന്തോ​ഷം നാം കൗ​ര​വ​രു​ടെ അനാ​ഥ​ക്കു​ട്ടി​കൾ​ക്കും പക​രേ​ണ്ടേ എന്നാ​ണു് സഹദേവ വി​ലാ​പം. ഭര​ണ​കൂ​ട​വി​രു​ദ്ധത മണ​ക്കു​ന്ന ഇത്ത​രം ചി​ന്ത​യോ​ടു് ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ പല്ലു​ഞെ​രി​ച്ചു പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യി​ലെ പു​തി​യൊ​രു വി​ള്ളൽ​ക​ണ്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​തി​ക​ര​ണം നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഊഹി​ക്കാ​വു​ന്ന​തേ ഉള്ളു. തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. പ്ര​വ​ച​നം തൊ​ഴി​ലാ​ക്കിയ സഹ​ദേ​വ​നു് ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ നി​ല​വി​ലു​ള്ള മൂ​ന്നു​നേ​രം പ്ര​വേ​ശ​നം ഒന്നാ​യി പരി​മി​ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണോ എന്നും നോ​ക്കും. മാ​ദ്രി​പു​ത്രൻ എന്ന മമത വേറെ, വി​മ​ത​സ​ഹ​ദേ​വൻ വേറെ.”

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ വം​ശീ​യ​കെ​ണി​യിൽ നി​ങ്ങൾ എളു​പ്പം​വീ​ഴു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്ന രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ഭീ​തി​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​നാ​ളു​കൾ, രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ത്തി​ന്റെ ബാ​ല​പാ​ഠ​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ശര​ശ​യ്യ​യിൽ​നി​ന്നും ഭീ​ഷ്മ​ബോ​ധ​നം നേ​രി​ടു​ന്ന നേരം.

“പതി​നെ​ട്ടാം​ദി​വ​സ​പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ തല​മൂ​ത്ത കു​ടി​ല​കൗ​ര​വ​നെ പാ​ണ്ഡ​വർ കൊ​ല്ലാ​തെ വി​ട്ട​തി​നു ഞാൻ കൊ​ടു​ത്ത വി​ല​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ, അന്നു​രാ​ത്രി​യു​ണ്ടായ പാ​ഞ്ചാ​ല​വം​ശ​ഹ​ത്യ! എന്റെ അച്ഛ​നും രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളും, അഞ്ചു​ആൺ​മ​ക്ക​ളും. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​പാ​ള​യ​ത്തിൽ കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധ​ന​പ്രേ​രി​ത​മായ പാ​തി​രാ​മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് ചെയ്ത കൊ​ല​പാ​ത​ക​ങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ ഹൃ​ദ​യ​ഭേ​ദ​ക​മാ​ണോ, സ്വ​ത​ന്ത്ര യു​ദ്ധ​നിർ​വ്വ​ഹണ സമി​തി​യു​ടെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തി​ലു​ണ്ടായ പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ, ഒരി​ക്കൽ എന്റെ ആരാ​ധ​ക​രാ​യി​രു​ന്ന കൗരവർ ആരും ഇന്നു് ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പി​ല്ലെ​ന്ന യു​ദ്ധ​യാ​ഥാർ​ഥ്യം!”

“അല്ല! പാ​ലി​നി​പ്പോൾ ക്ഷാ​മ​മു​ണ്ടോ ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഹരി​ത​ഭൂ​മി​യിൽ? ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് ദൂ​ര​മ​ത്ര​യും പാ​ടു​പെ​ട്ടു പട​യോ​ട്ടം​ചെ​യ്തു വി​രാ​ട​യിൽ വേ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നോ കറ​വ​പ്പ​ശു​ക്ക​ളെ മോ​ഷ്ടി​ച്ചു് നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് കട​ത്താൻ?”, വി​ജ​യ​കാ​ഹ​ളം മു​ഴ​ക്കി​വ​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അക്ഷ​രാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ എടു​ക്കു​മോ യു​ദ്ധ​ത​ന്ത്ര​ത്തി​ലെ ആല​ങ്കാ​രി​ക​ങ്ങൾ? ഈ സു​സ​ജ്ജ പട​യോ​ട്ട​ത്തിൽ പശു പടം മാ​ത്രം! വന​വാ​സം​ക​ഴി​ഞ്ഞു, ഇനി​യൊ​രു​വർ​ഷം അജ്ഞാത വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ ഒളി​ച്ചു​ക​ഴി​യു​ന്ന​തു വി​രാ​ട​രാ​ജ​ധാ​നി​യിൽ ആണെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ടേ​റ്റെ​ടു​ത്ത മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ പശു​ക്ക​ട​ത്തൽ? പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാ​ളെ​ങ്കി​ലും, വിരാട ഗോശാല രക്ഷി​ക്കാൻ ആയു​ധ​മെ​ടു​ത്തു ഞങ്ങൾ​ക്കു് നേരെ തി​രി​ഞ്ഞാൽ?, കൗ​ര​വ​രും കർ​ണ്ണ​നും ചേർ​ന്നു് ആ ‘മൂ​ഢ​പാ​ണ്ഡവ’നെ തൽ​ക്ഷ​ണം ബന്ദി​യാ​ക്കി മു​ഷി​ഞ്ഞു വി​ല​പേ​ശി പല പുതു ഇള​വു​ക​ളും, പു​റ​ത്തു​പ​റ​യാ​നാ​വാ​ത്ത മറ്റു​ചില കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ നി​ന്നു് ചു​ളു​വിൽ നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു പരീ​ക്ഷണ പട​യോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ പ്രാ​ഥ​മിക ഉന്നം. പക്ഷേ, വി​രാ​ട​രാ​ജ​കു​മാ​ര​നു​മൊ​ത്തു യു​ദ്ധം ചെ​യ്യാൻ വന്ന​തു്, ഒറ്റ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ, ‘ആൺപെൺ രൂപ’മു​ള്ളൊ​രു യോ​ദ്ധാ​വാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, അമ്പെ​യ്യു​ന്ന സവി​ശേ​ഷ​രീ​തി​ക​ണ്ട​പ്പോൾ ‘അർ​ജ്ജു​നൻ!’ എന്നു് കർ​ണ്ണൻ സം​ശ​യി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, പെൺ​വേ​ഷ​മ​ണി​ഞ്ഞു് ഒരു​വർ​ഷം ഒളി​ച്ചു​ജീ​വി​ക്കാൻ മാ​ത്രം നമ്മ​ള​റി​യു​ന്ന അർ​ജ്ജു​നൻ അത്ര​വേ​ഗം മൂ​ന്നാം​ലിം​ഗ​മാ​വാൻ സാ​ധ്യ​മ​ല്ലെ​ന്നു പരി​ണ​ത​പ്ര​ജ്ഞ​നായ പി​താ​മ​ഹൻ വി​ധി​കൽ​പ്പി​ച്ചു. വിരാട യോ​ദ്ധാ​വി​ന്റെ അർ​ത്ഥ​ശ​ങ്ക​തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ദ്വ​ന്ദ​ലിം​ഗ​പ​ദ​വി​യി​ലും, അവൻ (ൾ) ഞങ്ങ​ളെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി​ച്ചു എന്നു് എളി​മ​യോ​ടെ ഞാൻ ഏറ്റു​പ​റ​യ​ട്ടെ. ആയു​ധം​വ​ച്ചു് വി​രാ​ട​ക്കു കീ​ഴ​ട​ങ്ങേ​ണ്ടി വന്നു. എന്നാൽ, അതി​ലും ദൈ​വ​ക​ല്പ​ന​പോ​ലെ ‘മി​ന്നൽ​പി​ണർ’ ഇട​പെ​ടൽ ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളിൽ നി​ന്നും ഞങ്ങൾ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി സം​ഭ​വി​ച്ചു. വി​രാ​ട​രാ​ജാ​വു് വി​ജ​യ​ല​ഹ​രി​യിൽ പൊ​തു​മാ​പ്പു് തന്ന​തോ​ടെ ഞങ്ങൾ നയ​ത​ന്ത്ര​വി​ജ​യ​ത്തിൽ, ആഘോ​ഷ​ത്തോ​ടെ വഴി​യിൽ മോ​ഷ്ടി​ച്ച നാ​ല​ഞ്ചു ഗോ​ക്ക​ളു​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു മട​ക്ക​യാ​ത്ര!”

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2023.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 3, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.