SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na)
ഭാഗം പത്തു്

“നി​ങ്ങൾ ‘കു​ല​സ്ത്രീ’ അല്ലെ? ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭർ​ത്താ​വാ​ണെ​ന്നു പു​റം​ലോ​കം അറി​യു​ന്ന​തൊ​രു മോശം കാ​ര്യം എന്ന ബോ​ധ്യം വന്നു​വോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ശ്ശാ​സ​ന​വ​ധു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, വേ​റൊ​രു ‘കു​ല​സ്ത്രീ’യെ ബലാൽ​ക്കാ​രം ചെ​യ്യാൻ ശ്ര​മി​ച്ച ഗു​രു​തര കു​റ്റ​ത്തി​നു്, കു​രു​വം​ശ​മൂ​പ്പി​ള​മ​ശ്രേ​ണി​യിൽ രണ്ടാ​മ​നായ ദു​ശ്ശാ​സന രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന​ന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശ​നം നി​രോ​ധി​ക്കാൻ ചാർ​വാ​ക​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ പ്ര​ക്ഷോ​ഭം തു​ട​ങ്ങിയ പ്ര​ഭാ​തം.

“എനി​ക്കും ഭർ​ത്താ​വി​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ നവ​വ​ധു​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ​ത​ന്നെ പരി​ച​യ​മു​ണ്ടു്. പാ​ഞ്ചാ​ലി ഇവിടെ വന്ന അന്നും സൗ​ഹൃ​ദം തു​ടർ​ന്നു. രാ​ത്രി​യോ​ടെ​യാ​ണു്, പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പി​ടി​പ്പു​കേ​ടിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ രാ​ജ​പ​ദ​വി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തും, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്നി​ട്ടും അവ​ളു​ടെ ഉടൽ പണയം വച്ചു​ക​ളി​ച്ചു അടി​മ​യാ​യ​തും. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ നി​യ​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു അടി​മ​യാ​യാൽ പി​ന്നെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പൂർ​വ്വാ​ശ്ര​മം നീ​തി​പീ​ഠം പരി​ഗ​ണി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. അവൾ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന തലേ​ന്ന​ത്തെ അവസ്ഥ മാറി കൗ​ര​വ​ഉ​ട​യോ​ന്റെ പെൺ​അ​ടി​മ​യാ​യി പരി​വർ​ത്ത​നം ചെ​യ്തു. ഞാൻ ജനി​ച്ച വട​ക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ പക്ഷേ, പെൺ അടിമ എന്ന​ല്ല വി​ളി​ക്കുക, ലൈം​ഗി​ക​അ​ടിമ എന്നാ​ണു്. കു​റെ​യൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മ​ല്ലോ. പക്ഷേ, സത്യ​വ​തി രാ​ജ​മാ​താ​വാ​യി​രു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ സാം​സ്കാ​രിക നവോ​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ ലൈം​ഗി​ക​അ​ടിമ എന്ന ഹീ​ന​പ​രാ​മർ​ശം നി​യ​മാ​വ​ലി​യിൽ നി​ന്നും പിൻ​വ​ലി​ച്ചു, നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ അങ്ങ​നെ അവൾ ‘അടിമ’യായി. എന്നി​ട്ടും അതി​ന്റെ അർ​ത്ഥാ​ന്ത​ര​ങ്ങൾ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി പ്ര​കോ​പി​ത​യാ​യ​പ്പോൾ ആയി​രു​ന്ന​ല്ലോ ഉന്തും തള്ളും. അല്പ​വ​സ്ത്ര പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​വ​സ്ത്ര​യാ​വും മു​മ്പു് തന്നെ, മയൻ​നിർ​മ്മിത സഭ​യി​ലൊ​രു പെ​ണ്ണ​നു​കൂല കൂ​രി​രു​ട്ടു് പടർ​ന്നു, പു​ത​ക്കാൻ അം​ഗ​വ​സ്ത്രം എറി​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു. പ്ര​കാ​ശം പര​ന്ന​പ്പോൾ അവൾ പരി​പൂർ​ണ്ണ വസ്ത്രാ​ലം​കൃത! വസ്തുത ഭീഷ്മ നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ എത്തി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ ദു​ശ്ശാ​ശാ​സൻ കു​റ്റ​വി​മു​ക്ത​നാ​വും. “ഒരു ഭാ​ര്യ​ക്കു് ഒരു ഭർ​ത്താ​വു്” എന്ന സ്ത്രീ​നീ​തി​മു​ദ്രാ​വാ​ക്യം അവ​ന​ല്ലേ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ച​തു്! പാ​ണ്ഡു മാ​ദ്രി​യെ വി​വാ​ഹം ചെ​യ്യാ​നു​റ​ച്ച​പ്പോൾ “അരുതേ അനീതി, കു​ന്തി മാ​ത്രം മതി നി​ങ്ങൾ​ക്കും ഭാര്യ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് ഗാ​ന്ധാ​രി പോലെ” എന്നു് നി​ല​വി​ളി​ച്ച ബാല്യ കാലം അവ​നു​ണ്ടു്. ഒന്നും മറ​ക്ക​രു​തു്”.

“പത്തു തു​റി​ച്ച കണ്ണു​കൾ ആ കാ​ള​രാ​ത്രി മു​ഴു​വൻ എന്നെ പേ​ടി​പ്പി ച്ചു. അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് നവവധു പാ​ഞ്ചാ​ലി ആദ്യ രാ​ത്രി ഓർ​മ്മി​ച്ച​തു്. ഒന്നാം​പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ നിൽ​ക്കു​ന്ന ആദ്യ​ത്തെ രണ്ടു​ക​ണ്ണു​കൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടേ​താ​യി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി കരു​ത​ലോ​ടെ പെ​രു​മാ​റു​ന്ന നേരം. ഖാ​ണ്ഡവ വന​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രായ സം​ഘർ​ഷ​കാ​ലം.

“ആരോ​പ​ണ​ത്തെ ഖണ്ഡി​ക്കാ​നെ​ങ്കി​ലും ആദ്യ​രാ​ത്രി ഞാൻ ഓർ​മ്മി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ട്ടെ. അവളെ പേ​ടി​പ്പി​ച്ച അഥവാ പീ​ഡി​പ്പി​ച്ച ആ രണ്ടു തു​റി​ച്ച കണ്ണു​കൾ എന്റേ​ത​ല്ല. മൂ​പ്പി​ള​മ​ക്ര​മ​ത്തിൽ തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത​വൾ കി​ട​ന്നി​ട്ടും, പീ​ഡി​പ്പി​ക്കുക പോ​ക​ട്ടെ, കെ​ട്ടി​പ്പു​ണ​രുക പോലും ചെ​യ്തി​ല്ല. മറി​ച്ചു, കവി​ളിൽ തലോടി ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു. അനു​മ​തി കൂ​ടാ​തെ സം​യോ​ഗ​മി​ല്ലെ​ന്നു്, ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്ന ഞാൻ, അവൾ​ക്കു, കി​ട​ന്ന​കി​ട​പ്പിൽ വാ​ക്കു​കൊ​ടു​ത്തു. ഭാ​വി​യിൽ ഖാ​ണ്ഡവ പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ഞാൻ രാ​ജാ​വാ​യാൽ, അവൾ, അവൾ​മാ​ത്രം മഹാ​റാ​ണി​യാ​വും! അതി​ന​വ​ളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന രതി​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യാ​യി​രു​ന്നു മുൻ​കൂർ അനു​മ​തി​യോ​ടു​കൂ​ടിയ ശാ​രീ​രി​കം. വരും​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ അവ​ളു​ടെ ഉട​ലെ​ങ്ങ​നെ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തു എന്നൊ​ന്നും എന്നോ​ടു് നി​ങ്ങൾ ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. വി​ഭാ​വന ചെ​യ്തു ഹൃദയം പി​ള​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ​നി​ന്ന​വ​ളു​ടെ രതി​മൂർ​ച്ഛ, തൊ​ട്ട​പ്പു​റ​ത്തെ നി​ദ്രാ​വി​ഹീ​ന​മായ എന്റെ രാ​ത്രി​യിൽ, കേൾ​ക്കു​മ്പോൾ. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യ​ല്ല, യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ഞാ​നാ​ണ​നു​ഭ​വി​ച്ച​തു് ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തി​ലെ യഥാർ​ത്ഥ കാ​ള​രാ​ത്രി​കൾ!”, വൈ​കാ​രിക ഏറ്റു​പ​റ​ച്ചിൽ നാ​ട​കീ​യ​മായ ശരീ​ര​ഭാ​ഷ​യോ​ടെ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ഒളി​ക​ണ്ണി​ട്ടു ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്ന​തു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തൊ​ഴിൽ​പ​ര​മായ താൽ​പ്പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

2023-04-02

“ഭീമനെ നാ​ണം​കെ​ടു​ത്തി. അർ​ജ്ജു​ന​നും നേ​രി​ടു​മോ ലൈം​ഗിക ആരോ​പ​ണം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ബലി​ദാ​നി​ക​ളു​ടെ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​നാൾ ദിവസം, ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സദ​സ്സിൽ ശാ​സ്ത്രീ​യ​സം​ഗീ​ത​വി​രു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളും ക്ഷ​ണി​താ​വാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​കൾ​ക്കു ഒന്നാം സമ്മാ​നം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച​തു് മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, വേ​ദി​യി​ലേ​ക്ക​വ​ളെ ആർ​ഭാ​ട​ത്തോ​ടെ ആന​യി​ക്കു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നിൽ നി​ന്നു​ണ്ടായ അസ്വാ​ഭാ​വിക ദേ​ഹ​സ്പർ​ശ​മാ​ണി​പ്പോൾ ഉയർ​ന്നു​വ​രു​ന്ന ജന​രോ​ഷ​ത്തി​നു കാരണം. അല്ലാ​തെ ഞാ​ന​ല്ല. അർ​ജ്ജു​ന​വി​ര​ലു​കൾ പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ അനാ​വ​ശ്യ ഉത്സാ​ഹ​ത്തോ​ടെ പെ​രു​മാ​റി​യെ​ന്ന തോ​ന്ന​ലി​ലാ​വാം, പ്ര​ശം​സ​നീ​യ​മായ മനഃ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തോ​ടെ, “അരുതേ” എന്ന​വൾ പീഢക പാ​ണ്ഡ​വ​നു​നേ​രെ വിരൽ ചൂ​ണ്ടി​യ​തു്. ഖേദം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, അവളെ ഒറ്റ​ക്ക​യ്യിൽ കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു​യർ​ത്തി സദ​സ്സിൽ ഒരു മാം​സ​ഉൽ​പ്പ​ന്നം പോലെ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ച​തു് പ്ര​കോ​പ​ന​പ​ര​മാ​യി. “സ്വ​ന്തം നഗ്ന​തുട ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പണ്ടു് ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ഇരി​ക്കാൻ ക്ഷ​ണി​ച്ച അഹ​ങ്കാ​രി​ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മ​ക​ളെ, ഒരു സം​ഗീ​ത​ജ്ഞൻ കൂ​ടി​യായ അർ​ജ്ജു​നൻ സ്വ​ന്തം തു​ട​യിൽ ബല​മാ​യി ഇരു​ത്തു​ക​യ​ല്ല, പി​ടി​ച്ചു​നിർ​ത്തു​ക​യ​ല്ലേ അർ​ജ്ജു​നൻ ചെ​യ്തു​ള്ളു?” എന്ന ഭീ​മ​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ സദ​സ്സു് വി​റ​ളി​പി​ടി​ച്ച പോ​ലെ​യാ​യി. “ആ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട കാ​മ​ക്ക​ഴു​ത​യെ കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു കൊ​ല്ലു് ” എന്നു് ക്രു​ദ്ധ​രായ കൗ​ര​വാ​നു​കൂ​ലി​കൾ കൂവി. നി​ങ്ങൾ കണ്ടു​കാ​ണും. പാ​ഞ്ചാ​ലി അർ​ജ്ജു​ന​നെ​യും ഭീ​മ​നെ​യും തി​രു​വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ വലി​ച്ചു വേ​ദി​ക്കു പി​ന്നി​ലൂ​ടെ സ്ഥലം വി​ട്ടു. നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ അർ​ജ്ജു​ന​നും ഭീ​മ​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​മെ​തി​രെ ബാ​ലി​കാ​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു പരാതി കൊ​ടു​ക്കും. സ്വ​ഭാ​വ​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ ദൃൿ​സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി​യു​ണ്ടു് പി​ന്തു​ണ​ക്കാൻ. അച്ഛ​നും അച്ഛ​ച്ഛ​നും രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി ബലി​ദാ​നി​ക​ളായ കൗ​ര​വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നു് നേരെ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ കട​ന്നാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തെ ചെ​റു​ക്കാ​തെ അനാ​ഥ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കി​നി മു​ന്നോ​ട്ടു വഴി​യി​ല്ല. ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ബാ​ല​നീ​തി​യു​ടെ ശരി പക്ഷ​ത്തു നിൽ​ക്കു​മോ? അതോ. ഉട​ല​ഴ​കു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ വാ​മൊ​ഴി​മി​ക​വിൽ വാർ​ത്താ​കേ​ന്ദ്രം മയ​ങ്ങു​മോ?”

“അധി​കാ​ര​വ​ഴി​ക​ളിൽ പി​ടി​പാ​ടു​ള്ള കൗ​ര​വ​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ ഇത്തി​രി ഇടം​നേ​ടാൻ സ്വ​ന്തം കു​ട്ടി​ക​ളെ അന്യാ​യ​മാ​യി പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു നിർ​ത്തി​യോ കു​ന്തി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡു​മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം കു​ന്തി​യും കു​ട്ടി​ക​ളും ഹസ്തി​ന​പു​രി അര​മ​ന​യിൽ അഭ​യം​തേ​ടി​വ​ന്ന കാലം.

“പി​ന്നെ​ന്തു​വേ​ണം ഞങ്ങൾ ധരി​ക്കാൻ? നൂ​റ്റു​വ​രും ഞങ്ങ​ളും ഒരു പന്തി​യി​ലി​രി​ക്ക​ണം ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലെ​ന്നു നിർ​ദേ​ശി​ച്ച ഭീഷ്മ പി​താ​മ​ഹ​നു സ്തു​തി, വി​ള​മ്പി​ക്കി​ട്ടി​യ​തൊ​ക്കെ വി​ശ​പ്പോ​ടെ ഞങ്ങൾ വാ​രി​ത്തി​ന്നു​മ്പോൾ കാണാം, കു​ന്തി​യു​ടെ എഴു​ന്നെ​ള്ള​ത്തും, ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രെ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്ക​ലും! ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു ഞങ്ങ​ളെ വി​രൽ​ഞൊ​ടി​ച്ചു ധി​ക്കാ​ര​ത്തോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യാ​കർ​ഷി​ക്കും. എത്ര കൃ​ത്യ​മാ​യി കടി​ച്ചാ​ണു് കാ​ള​ക്കാ​ലിൽ​നി​ന്നി​റ​ച്ചി വാ​യി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ നോ​ക്കി പഠി​ക്കാൻ ഞങ്ങ​ളോ​ടു് പറയും. നഖ​ങ്ങൾ വെ​ട്ടി വെ​ടി​പ്പാ​ക്കിയ ആ കൊ​ച്ചു​വി​ര​ല​റ്റ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ട​വൻ ഭക്ഷ​ണം സാ​വ​ധാ​ന​ത്തിൽ വാ​യി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ന്തു ചന്ത​മെ​ന്നു ഞങ്ങ​ളെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തും. ചു​ണ്ടു​കൾ, നി​ങ്ങ​ളെ പോലെ, അശ്ലീ​ല​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തു​റ​ക്കി​ല്ല, നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ, നേ​ര​ത്തെ വാ​യി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞ ഇറ​ച്ചി ചവ​ച്ചു അണ്ണാ​ക്കിൽ എത്തും​മു​മ്പു് തന്നെ അടു​ത്ത ഇറ​ച്ചി വാ​യി​ലേ​ക്ക​വൻ എറി​യി​ല്ല എന്നൊ​ക്കെ കു​ന്തി പ്ര​തി​യോ​ഗി​യെ പു​ക​ഴ്ത്തു​മ്പോൾ ഞങ്ങൾ ചൂ​ളി​പ്പോ​വും. അപ​ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തെ ഭക്ഷ​ണം കഴി​ക്കു​ന്ന​തൊ​രു ആനന്ദ ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വ​മാ​ക്കു​ന്ന കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി എവിടെ, കയ്യിൽ കി​ട്ടി​യ​തെ​ന്തും ഉടൻ വാ​യി​ലി​ടു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​വി​ടെ. ദു​ര്യോ​ധ​നി​ലൂ​ടെ​യും ദു​ശ്ശാ​സ​നി​ലൂ​ടെ​യു​മാ​യി​രി​ക്കും കു​രു​വംശ കു​ലീ​ന​ത​യു​ടെ കഥ, സമൂ​ഹ​മ​റി​യു​ക​യെ​ന്നു കു​ന്തി കണ്ണു​രു​ട്ടി ഞങ്ങ​ളെ ഒന്നി​ല​ധി​കം തവണ താ​ക്കീ​തു ചെ​യ്യും!”

2023-04-04

“വന​വാ​സ​ത്തിൽ ഇങ്ങ​നെ ഒതു​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​യു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി, എന്നാ​ണോ ഞങ്ങൾ ജി​ജ്ഞാ​സാ​ഭ​രി​ത​രായ ഹസ്തി​ന​പു​രി വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ അറി​യി​ക്കേ​ണ്ട​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വർ കള്ള​ച്ചൂ​തിൽ നൈ​പു​ണ്യ​പ​രി​ശീ​ല​നം നേ​ടു​ന്ന സാ​യാ​ഹ്നം.

“നഗ്ന​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ വഴി നി​ങ്ങൾ കാണുക, മു​ഷി​ഞ്ഞ വേ​ഷ​വും നി​വർ​ത്തി​യി​ട്ട മു​ടി​യും പക​യു​ള്ള നോ​ട്ട​വും ഒക്കെ​യ​ല്ലേ അതാ​ണു് പര​സ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ സ്ഥാ​യി​യായ മു​ഖ​മു​ദ്ര എന്നാൽ അതി​ന​ക​ത്തൊ​രു രാ​ജ​കു​മാ​രി, പകി​ട്ടു​ള്ള വേ​ഷ​വി​താ​ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ പു​തി​യൊ​രു സ്വ​യം​വ​ര​ത്തിൽ അപ്പോൾ പങ്കെ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും നി​ര​വ​ധി യു​വ​ആ​രാ​ധ​കർ അവ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​വും താൽ​പ്പ​ര്യ​വും അറി​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടെ​ന്റെ വര​ണ​മാ​ല്യ​ത്തി​നാ​യി ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. പു​തി​യൊ​രു ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​ത​ക്ര​മം അങ്ങ​നെ ഞാൻ ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ, അതാ ആ മര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു ശത്രു​വി​നെ തോൽ​പ്പി​ക്കാൻ ചൂ​താ​ടി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്ന അഞ്ചു​പേ​രും സ്വ​യം​വ​ര​യോ​ഗ്യ​ത​യി​ല്ലാ​തെ പടി​ക്കു പു​റ​ത്താ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും!” പറ​ഞ്ഞു​പ​റ​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു. അതൊരു പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ച്ചി​ലാ​വും മു​മ്പ​വൾ തി​ക​ഞ്ഞ രം​ഗ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ എഴു​നേ​റ്റു അക​ത്തേ​ക്കു​പോ​യി.

“പട്ട​ത്തിൽ ഓട്ട വീണു എന്ന ഭീ​തി​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഭീ​ഷ്മ​വ​സ​തി​ക്കു​മു​മ്പിൽ അന്തഃ​പു​ര​വാ​സി​കൾ നി​രാ​ഹാ​ര​മി​രി​ക്കു​ന്ന അശാ​ന്ത നേരം.

“കരി​മ്പാ​റ​ക്കെ​ട്ടാ​ണെ​ന്റെ നി​ത്യ​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​മെ​ന്ന​റി​യു​ന്ന​വർ ഈ ‘പ്ര​ക​ട​നം’ കണ്ടാ​ലൊ​ന്നും കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​ല്ല. ലൈം​ഗി​കാ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തി​ന്റെ പേരിൽ എന്നെ ‘അള​ക്കാ​നോ ഇള​ക്കാ​നോ’ പെ​ണ്ണു​ട​ലി​നാ​വി​ല്ല. ഇതൊ​ര​വ​കാ​ശ​വാ​ദ​മ​ല്ല, അം​ഗീ​കൃത ലോ​ക​സ​ത്യ​മാ​ണു്. കൗമാര രതി​യൂർ​ജ്ജം ഞര​മ്പു​ക​ളി​ലോ​ടു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി പ്ര​ലോ​ഭി​ച്ച​തു്. ജൈ​വ​പി​താ​വു് ശന്ത​നു​വി​ന്റെ ഭാര്യ. എന്താ​ണു് സം​ഭ​വി​ച്ച​തു്! ഭീ​ഷ്മ​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം ലൈം​ഗി​ക​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തെ അതി​ജീ​വി​ച്ചു! രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​മാ​യി സഹ​ക​രി​ച്ചു കുരു വം​ശ​ത്തി​നു സന്ത​തി​ക​ളെ കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന അവ​ളു​ടെ ആവ​ശ്യം ഞാൻ നി​സ്സ​ങ്കോ​ചം നി​രാ​ക​രി​ച്ചു. അത്ത​രം സദാ​ചാര നി​രാ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ര​യാ​യി എക്കാ​ല​വും. പാ​ണ്ഡ​വാ​ഭി​മു​ഖ്യം സം​ശ​യി​ച്ചു മാ​ന​സി​ക​മാ​യി തളർ​ത്താൻ കുടില ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തട്ടി​ക്കൂ​ട്ടിയ ഈ ബലാൽ​ക്കാര പ്ര​ഹ​സ​ന​ത്തിൽ, പാവം, കൗരവ രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ ഇര​ക​ളാ​യി. എന്നെ നമ​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളെ ‘വൃ​ദ്ധ​രു​ടെ പാ​ദ​സ്പർ​ശം എന്ന അനാ​ചാ​രം നി​ങ്ങൾ പി​ന്തു​ട​ര​രു​തേ’ എന്നു​ച്ച​രി​ച്ച​വ​രെ ഉയർ​ത്തു​മ്പോൾ അവ​രു​ടെ തോ​ളി​ലോ കക്ഷ​ത്തോ അര​ക്കെ​ട്ടി​ലോ ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​യു​ടെ ഹസ്ത​ങ്ങൾ തൊ​ട്ടു​തൊ​ട്ടി​ല്ല എന്നു് വരാം എന്ന​തിൽ കവി​ഞ്ഞൊ​രു കെ​ട്ട​നോ​ട്ടം, മലി​ന​മ​ന​സ്സു എനി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു് ലോകം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച കാ​ര്യം. ‘അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​സ്പർ​ശം’ എന്ന​വർ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​ണോ ശരി?, അതോ, ആരുടെ മു​മ്പി​ലും പെ​ണ്ണു​ടൽ നമ​സ്ക​രി​ക്ക​രു​തു് എന്നാ​ണോ എന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തു്? നി​ങ്ങൾ പറയൂ!”

“കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി ഖാ​ണ്ഡവ പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ചെന്ന നി​ങ്ങൾ, “കാടു് മൊ​ത്തം വള​ഞ്ഞു നമു​ക്കു് തീ​യി​ടാം” എന്ന പദ്ധ​തി തയ്യാ​റാ​ക്കു​മ്പോൾ, അല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ എക്കാ​ല​വും വള​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന സസ്യ ജാലം സമ്മർ​ദ്ദ​മ​റി​ഞ്ഞു നി​ല​വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നു്, പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ അമാ​നു​ഷ​ക​ഴി​വു​കൾ ഉള്ള, സഹ​ദേ​വൻ ഒര​ഭി​മു​ഖ​ത്തിൽ ഞങ്ങ​ളോ​ടു് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. സാ​ധാ​ര​ണ​മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ശ്രാ​വ്യ​പ​രി​ധി​യിൽ വരാ​ത്ത വി​ലാ​പം, തനി​ക്കൊ​രു സവി​ശേ​ഷ​സി​ദ്ധി​യാൽ വ്യ​ക്ത​ത​യോ​ടെ കേൾ​ക്കാ​നാ​യ​തു്, മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മാ​യി പാ​രി​സ്ഥി​തി പ്ര​ശ്ന​മാ​യി പങ്കി​ട്ട​പ്പോൾ, അവർ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​യോ​ടെ കണ്ടെ​ത്തൽ തള്ളി എന്നു് സഹ​ദേ​വൻ വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ഓർ​ക്കു​ന്നു. വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ എന്താ​യി​രു​ന്നു ആ വി​ലാ​പ​ഗീ​തം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭാ​വി​പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന​വൻ സഹ​ദേ​വൻ എന്നു് നകുലൻ ഇര​ട്ട​സ​ഹോ​ദ​ര​നെ തരം​കി​ട്ടു​മ്പോൾ പരി​ഹ​സി​ക്കു​ന്ന​തു് കേൾ​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. കാ​ര്യ​മ​റി​യാൻ സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് പ്ര​വ​ച​നം ചോ​ദി​ച്ചാൽ, “എനി​ക്കു് വി​ക്കു​ണ്ടു് ഉള്ളിൽ വി​ല​ക്കു​ണ്ടു് രാ​വി​ലെ​മു​തൽ നാ​വ​ന​ങ്ങു​ന്നി​ല്ല” എന്നൊ​ക്കെ ഇര​യു​ടെ മു​ഖ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളോ​ടെ ഒന്നും മി​ണ്ടാ​തെ പി​ന്മാ​റും. “ആദ്യ​മൊ​ക്കെ നീ വേ​ട്ട​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇറ​ച്ചി എനി​ക്കു് വേണ്ട, അവ​യു​ടെ നി​ല​വി​ളി അത്ര ഞാൻ കേ​ട്ടു എന്നാ​ണ​ല്ലോ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു്. ഇപ്പോൾ നീ സസ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ കര​ച്ചി​ലും കേൾ​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യോ?”, എന്നു് ഞങ്ങൾ മു​ന​വ​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു. നാ​യാ​ട്ടി​നി​ട​ക്കൊ​ക്കെ അമ്പു​കു​ല​ക്കു​ന്ന​തു​കാ​ണു​ന്ന മാനും മു​യ​ലും ഓടി​മാ​റും മു​മ്പു് നി​ല​വി​ളി​ക്കാ​റു​ണ്ട​ല്ലോ, അതൊ​ക്കെ കേ​ട്ടു് മൃ​ഗ​സ്നേ​ഹ​ത്തിൽ മന​മു​രു​കി കൂ​ര​മ്പു​കൾ ആവ​നാ​ഴി​യിൽ ഞങ്ങൾ അപ്പോൾ നി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​മോ. അതോ കരു​ത​ലോ​ടെ നോ​ക്കി അമ്പെ​യ്തു ഉച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു ഇറ​ച്ചി​യാ​ക്കു​മോ? പി​ടി​ച്ചാൽ തി​രി​ച്ചു​ക​ടി​ക്കാ​ത്ത എന്തും ഭൂ​മി​യിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇഷ്ട​ഭ​ക്ഷ​ണ​മാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ എന്ന​ല്ലേ ജ്വാ​ലാ​മു​ഖീ​വ​ന​ദേ​വത കാ​ട്ടിൽ നമ്മെ കു​ട്ടി​ക്കാ​ലം മുതൽ കാ​രു​ണ്യ​പൂർ​വ്വം അഴി​ച്ചു​വി​ട്ട​തു്. ഇതൊ​ന്നും ശരി​യാ​യി മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​തെ, തെ​റ്റായ പ്ര​വ​ച​നം വഴി കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രെ കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്തിൽ വീ​ഴ്ത്തു​വാൻ ശ്ര​മി​ച്ച സഹ​ദേ​വ​നെ, മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മായ ശിക്ഷ എന്ന നി​ല​യിൽ, “സമ്മ​തം ചോ​ദി​ക്കാ​തെ സ്വ​വർ​ഗ്ഗ​ര​തി​ക്രീ​ഡ​ക്കു​പ​യോ​ഗി​ക്കാൻ ഭീ​മ​നു് ഉപാ​ധി​യി​ല്ലാ​ത്ത” അനു​മ​തി​കൊ​ടു​ത്തു, അതോടെ നി​ല​ച്ചു കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ര​ന്റെ മു​മ്പിൽ സസ്യ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ വി​ലാ​പം. വനം​വ​ള​ഞ്ഞു തീ​യി​ട്ടു. മര​ങ്ങ​ളും മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും വെ​ന്തു​വെ​ണ്ണീ​റാ​യി ഖാ​ണ്ഡവ വനം നി​ന്ന​യി​ട​ത്തൊ​രു മോ​ഹ​ന​ന​ഗ​രം നിർ​മ്മി​ക്കാൻ പാ​താ​ള​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലെ അസു​ര​ശി​ല്പി​യായ മയ​നു​മൊ​ത്തു ഉന്മാദ ചർ​ച്ച​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ. ഭീ​മ​ന്റെ ബലാൽ​ക്കാ​ര​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ഇര​യാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന സഹ​ദേ​വ​ന്റെ വി​ലാ​പം ഉയർ​ന്ന​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മുഖം തി​രി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി മാ​റി​നി​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നി​സ്സം​ഗ​ത​യോ​ടെ നോ​ക്കി.”

2023-04-05

“ആരാ​ണു് നി​ങ്ങൾ, എന്താ​ണു് പ്ര​ശ്നം? ദി​വ​സ​വും ഞാൻ ‘തിണ്ണ നി​ര​ങ്ങാൻ’ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു കയ​റു​മ്പോൾ, കാണാം പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ എന്നാൽ ഒരു പാവം പ്ര​തിമ പോലെ നി​ശ്ച​ല​മാ​യി! അതി സു​ര​ക്ഷാ​മേ​ഖ​യ​ല്ലെ, വാ​പൊ​ളി​ച്ചി​ങ്ങ​നെ നോ​ക്കി​നിൽ​ക്കാൻ വേറെ പണി​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല? പാ​റാ​വു​കാർ ‘ചെ​വി​ക്കു​പി​ടി’ക്കി​ല്ലേ അരു​താ​ത്ത ചാ​ര​നി​രീ​ക്ഷ​ണം അവർ​ക്ക​രി​കിൽ ചെ​യ്താൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞാ​നൊ​രു സദാ​ചാ​ര​വാ​ദി​യായ ഏക​പ​ത്നീ​വ്ര​ത​ക്കാ​ര​നാ​ണു്. പാ​ഞ്ചാ​ലി അഞ്ചു​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ കൂ​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടി, ബഹു​ഭർ​തൃ​ത്വ പരീ​ക്ഷ​ണം ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണെ​ന്നു​കേ​ട്ട​പ്പോൾ ചോര തി​ള​ച്ചു. ഇവ​രെ​യൊ​ക്കെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും നീ​ക്കി, അവി​വാ​ഹി​ത​നായ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്യാൻ എന്തു വഴി. എന്റെ ഉടു​തു​ണി​യുൾ​പ്പെ​ടെ എല്ലാ സ്വ​ത്തും ഞാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രി​ക​ക്കു് ഇഷ്ട​ദാ​നം ചെ​യ്യാം. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ കെ​ട്ടു​പൊ​ട്ടി​ച്ചു കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കാൻ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പു​കൾ​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും മറി​മാ​യം ചെ​യ്യാൻ ആവുമോ?” പെ​ട്ടെ​ന്നു് പി​ന്നിൽ നി​ന്നും കയർ​കു​രു​ക്കു അയാ​ളു​ടെ തല​യി​ലൂ​ടെ താ​ഴേ​ക്കി​റ​ങ്ങി അരയിൽ കു​ടു​ങ്ങി, ഒന്നു് വലി​ച്ച​പ്പോൾ കെ​ട്ടു മു​റു​കി, പെ​ട്ടെ​ന്നു് തേ​രിൽ​നി​ന്നും ചാ​ടി​യി​റ​ങ്ങിയ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു മേ​ധാ​വി മു​ഖം​മൂ​ടി​ധ​രി​ച്ചു അപ​ക​ട​കാ​രി​യായ ആ വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദി​യെ ആട്ടി​ത്തെ​ളി​യി​ച്ചു തു​റു​ങ്കി​ലേ​ക്കു രഥം വി​ട്ടു.

2023-04-07

“നി​ങ്ങ​ളും വാ​ങ്ങി സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ, വ്യാ​സ​നെ​ഴു​തിയ ഭാരതം പന​യോ​ല​പ്പ​തി​പ്പു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. സൈ​ന്ധ​വ​ദേ​ശ​ത്തിൽ ജയ​ദ്രഥ മര​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ സൗ​ജ​ന്യ​ത്തിൽ, നാ​മ​മാ​ത്ര രാ​ജാ​മാ​താ​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, ഒരി​ക്കൽ അസാ​ധാ​രണ രാ​ഷ്ട്രീയ സ്വാ​ധീ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഈ ഗാ​ന്ധാ​രി​പു​ത്രി.

“എഴു​ത്തു​കാ​രൻ എങ്ങ​നെ ആവി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​നാ​യി വസ്തു​ത​ക​ളെ വള​ച്ചൊ​ടി​ച്ചു എന്നു് വരും​ത​ല​മു​റ​യെ അറി​യി​ക്കാൻ ഈ കെ​ട്ടു് തൊ​ട്ട​ടു​ത്തു​ത​ന്നെ വേ​ണ​മെ​ന്നു​തോ​ന്നി. അത്ര​മേൽ അജ്ഞ​ത​കൊ​ണ്ടോ, മനോ​ഭാ​വ​ത്തിൽ അന്ധ​കാ​രം കൊ​ണ്ടോ, കൗ​ര​വ​രെ കറു​ത്ത ചാ​യം​മു​ക്കി വി​കൃ​ത​മാ​യി വര​ച്ചു​വ​ച്ചു. ഭാ​വി​യിൽ, പരേ​ത​കൗ​ര​വ​രു​ടെ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കാർ, ഇതു വാ​യി​ച്ചും കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞും തീ​രു​മാ​നി​ക്ക​ട്ടെ, വ്യാ​സ​സ്പർ​ശ​മേൽ​ക്കാ​ത്തൊ​രു കു​രു​വം​ശ​ഗാഥ എന്നെ​ങ്കി​ലും സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി എഴു​ത​പ്പെ​ടാ​നാ​വു​മോ!”

“ചട്ട​പ്ര​കാ​രം പര​സ്പ​രം പോ​ര​ടി​ക്കേ​ണ്ട കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നരബലി? ഈ ചാർ​വാ​ക​നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തോ​ടെ​ങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​നിർ​മ്മി​തി​യു​ടെ മി​നു​ക്കു​പ​ണി​ക്കു ഊർ​ജ്ജം പക​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു കൗ​ര​വ​നാ​യ​കൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ.

“സൂ​ക്ഷ്മ​ത​ല​ങ്ങൾ ഒഴി​വാ​ക്കിയ പരു​ക്കൻ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​ങ്ങ​ളാ​ണോ ചാർ​വാ​കൻ ഇത്ത​വ​ണ​യും ഏറ്റെ​ടു​ത്ത​തു്? യു​ദ്ധം തീ​രു​മ്പോൾ പു​റ​ത്തു വരിക മരി​ച്ച​വ​രു​ടെ പട്ടി​ക​യ​ല്ല, എത്ര വേഗം നീ​തി​ദേ​വത വിധി പറ​ഞ്ഞു എന്ന മം​ഗ​ള​വാർ​ത്ത​യാ​ണു്. കു​രു​വംശ പൈ​തൃ​കം കു​ത​ന്ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ വന്ന കൗ​ന്തേ​യ​രെ അക​റ്റു​വാൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് പ്ര​ചോ​ദ​ന​മാ​യ​തു് പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ ആഹ്വാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ദൈ​വ​വി​ളി എന്നൊ​ക്കെ ഞങ്ങൾ സ്വ​കാ​ര്യ​മാ​യി പറയും. ദൈ​വ​വി​ളി​യു​ടെ അവ​സാ​ന​ഘ​ട്ട​മാ​കു​ന്നു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ പാ​ണ്ഡ​വ​ചോര മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്ത​രു​തെ​ന്ന തീ​രു​മാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു, പോർ​ക്ക​ളം, ദൂ​രേ​കി​ട​ക്കു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലാ​വ​ട്ടെ! ഇവിടെ കൗരവർ പോ​ര​ടി​ക്കു​ക​യ​ല്ല, ദൈ​വ​ത്തി​നു ഉട​ലു​കൾ സ്വയം വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണു്. കു​രു​വം​ശ​കി​രീ​ടം നവ​ര​ത്ന​ങ്ങൾ പതി​ച്ച​തെ​ന്നാ​യി​രി​ക്കാം നി​ങ്ങൾ തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ പഠി​ച്ച​തു്, എന്നാൽ മു​ള്ളാ​ണി തല​യോ​ട്ടി​യിൽ അടി​ച്ചി​റ​ക്കി​യാ​ണ​തു രാ​ജ​ശി​ര​സ്സിൽ സ്ഥാ​പി​ക്കുക. മുൾ​ക്കി​രീ​ട​മെ​ന്നൊ​ക്കെ കവി പാ​ടു​ന്ന​തു​കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലേ. കൗ​ന്തേ​യർ അഭ​യാർ​ഥി​ക​ളാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വന്ന​പ്പോൾ, ‘നൈ​പു​ണ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത തൊ​ഴി​ല​ന്വേ​ഷ​ക​രു​ടെ കു​ടി​യേ​റ്റ’മായി കണ്ടാൽ മതി​യെ​ന്നൊ​രു പണ്ഡി​താ​ഭി​പ്രാ​യം ഉണ്ടാ​യി. ഞാനതു തള്ളി, കോ​ട്ട​വാ​തി​ലിൽ ചെ​ന്നു് കൗ​ന്തേ​യ​രെ​യും പാ​ണ്ഡു​വി​ധ​വ​യെ​യും കൈ​നീ​ട്ടി ഞാൻ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. ആ കൈ​ക​ളി​ലാ​ണി​പ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കു​ന്ത​മെ​റി​യാൻ ഉന്നം വക്കു​ന്ന​തു് ” പരി​ശീ​ല​ന​ക്ക​ള​രി​യിൽ നി​ന്നെ​റി​ഞ്ഞ പാ​ണ്ഡ​വ​ത്രി​ശൂ​ലം, പി​ടി​കൂ​ടി അല​സ​മാ​യി തി​രി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ശു​ഭ​രാ​ത്രി നേർ​ന്നു.

“പേ​ട​മാ​നി​നെ കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു​വീ​ഴ്ത്തിയ രസ​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ നിൽ​ക്കു​മ്പോ​ളാ​ണു്, പച്ച​പ്പു​ല്ലി​നു​ള്ളിൽ പതു​ങ്ങു​ന്ന വെ​ള്ള​മു​യ​ലി​നെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​തു്. നെ​റ്റി​ക്കു​മേൽ കൈ​വ​ച്ചു മേ​ലോ​ട്ടു് കണ്ണെ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അതാ, ലക്ഷ്യം തെ​റ്റാ​തെ ഇരയെ കൊ​ത്തി​പ്പ​റ​ക്കാൻ, നീ​ല​വാ​നിൽ നി​ന്ന​തി​വേ​ഗം താ​ഴോ​ട്ടി​റ​ങ്ങു​ന്നു കഴുകൻ! പക്ഷേ, ഒറ്റ​ച്ചാ​ട്ട​ത്തിൽ കഴു​ക​ന്റെ കഴു​ത്തിൽ കൃ​ത്യം കടി​മു​റു​ക്കിയ വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി തന്നെ​യാ​യി ഇന്ന​ത്തെ മൃ​ഗ​യാ​വി​നോ​ദ​ത്തി​ലെ മി​ക​ച്ച താരം”, തി​രി​ച്ചെ​ത്തി, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് നാ​യാ​ട്ടി​ലെ ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വം വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അർ​ജു​നൻ. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​യു​ടെ കടി​യിൽ കഴു​ത്തു​മു​റി​ഞ്ഞു​വീണ കഴു​ക​നെ ചെ​ടി​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ ഒളി​പ്പി​പ്പി​ക്ക​യും, വെ​ള്ള​മു​യ​ലി​നെ കടി​ച്ചു തൊ​ലി​യു​രി​ക്ക​യും—രണ്ടും മി​ക​ച്ച രീ​തി​യിൽ ചെ​യ്യു​ന്ന ‘മാം​സ​ക​ലാ​കാ​രൻ​മാർ’ ഈ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ തന്നെ ഉണ്ട​ല്ലോ”, കി​ട​പ്പ​റ​മൂ​ല​യിൽ, വെ​ളി​ച്ചം വീ​ഴാ​ത്ത ഇട​ത്തു്, ചുവർ ചാ​രി​യി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി പറ​ഞ്ഞു.

2023-04-08

“യമു​ന​ക്കു​പു​റ​മെ ഗം​ഗ​യാ​റു​മൊ​ഴു​കു​ന്നൊ​ര​പൂർ​വ്വ​ന​ഗ​ര​മ​ല്ലേ നമ്മു​ടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി? ഒരു കുടം കു​ടി​വെ​ള്ള​ത്തി​നി​ങ്ങ​നെ യു​ദ്ധ​വി​ധ​വ​കൾ അധി​കാ​രി​വർ​ഗ്ഗ​ത്തെ പഴി​പ​റ​ഞ്ഞു നഗര വീ​ഥി​ക​ളിൽ പര​ക്കം പായണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“സ്നേ​ഹ​ജ​ലം പദ്ധ​തി​യിൽ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളാ​ക്കാ​മെ​ന്നു, ശു​ദ്ധ​ജ​ല​സ്രോ​ത​സ്സു​ക​ളു​ടെ അധി​ക​ച്ചു​മ​തല വഹി​ക്കു​ന്ന ഭീമൻ, വേ​ന​ലാ​രം​ഭ​ത്തിൽ പു​ന​ര​ധി​വാസ കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ പോയി വാ​ക്കു​കൊ​ടു​ത്ത​ത​ല്ലേ. ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ സമരം ചെ​യ്യു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ ആ വാ​ക്കു മാ​നി​ച്ചു​വോ? വേ​ന​ലിൽ കു​ടി​നീർ​ദു​രി​ത​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൂ​ടെ​യാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​നു, ദു​ശ്ശാ​സ​ന​വി​ധ​വ​യു​മാ​യി കൊ​മ്പു കോർ​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ മറി​ച്ചൊ​രു നി​ല​പാ​ടെ​ടു​ത്ത​ത​ല്ലേ കാ​ര്യം. അവി​ശു​ദ്ധ​സൗ​ജ​ന്യ​മെ​ന്ന പരി​ഗ​ണ​ന​യിൽ “അരുതു ശു​ദ്ധ​ജല വിതരണ”മെ​ന്ന​വൾ കൊ​ട്ടാ​ര​മു​റ്റ​ത്തു ഭീ​മ​നു​മാ​യി തർ​ക്കി​ച്ചു. വ്യ​ക്തി​കേ​ന്ദ്രി​ത​മ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ശാ​ശ്വത പ്ര​ശ്ന​പ​രി​ഹാ​ര​ത്തി​നു് സു​സ്ഥി​ര​ജ​ല​വി​ത​ര​ണ​പ​ദ്ധ​തി​യാ​ണു് അഭി​മാ​നി​ക​ളായ കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന​വൾ തു​ടർ​ന്നും ശഠി​ച്ചാൽ, നീർ​ക്കു​ട​ങ്ങൾ ദാ​ഹാർ​ത്ത​രെ തേടി പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു നി​ത്യ​വും നീ​ങ്ങു​മോ? ദാ​ഹ​ജ​ലം പദ്ധ​തി​യിൽ കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​ക​ളെ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാൽ തന്നെ, നാളെ നി​ങ്ങൾ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പു​ക​ളിൽ പരാതി പറ​യി​ല്ലേ, “വി​ഘ​ട​ന​വാ​ദി​ക​ളെ ചെ​റു​ക്കു​മ്പോൾ കു​രു​വം​ശ​അ​ഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി സ്വ​ജീ​വൻ ബലി​കൊ​ടു​ത്ത കൗ​ര​വ​രു​ടെ വി​ധ​വ​ക​ളോ​ടു് സ്നേ​ഹ​പ​രി​ലാ​ള​ന​മി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ജല​വി​ത​ര​ണം എത്ര യാ​ന്ത്രി​കം!””

“കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും പു​രോ​ഗ​മന നാ​ട്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു, സു​വ്യ​ക്ത​ത​ക്കാ​യി വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ച ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു് സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തിൽ ‘വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി’ വഴു​ക്കി​വീ​ണ​പ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചി​ല്ല എന്ന​താ​ണോ വസ്തുത? അതോ, സ്വയം അറി​യാ​തെ, ഒന്നു് ചി​രി​ച്ചു​പോ​യി എന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ആശ്ര​മ​ത്തി​നു സമീപം വൻ​മ​ര​ത്ത​ണ​ലിൽ ആയി​രു​ന്നു അവർ.

“വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി സഭാ​ത​ല​ത്തിൽ വഴി നട​ക്കു​മ്പോൾ വഴു​ക്കി വീണാൽ, ആതി​ഥേ​യ​യു​ടെ പണി ആർ​ത്തു​ചി​രി​ക്ക​ലാ​ണോ? ദു​ഷ്പ്ര​ച​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ! ചി​രി​ച്ചു എന്നു് ഭീ​മ​നിൽ​നി​ന്നും കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പി​ണ​ങ്ങി​യാ​ണു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങി​യ​തെ​ന്നു് ചാ​ര​വ​കു​പ്പു മേ​ധാ​വി നകുലൻ പറ​ഞ്ഞ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ഒരു കൊ​ട്ടു് ഞാൻ ഭീ​മ​നും തി​രി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തു. പി​ന്നെ അവനെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ ഒരു​കൊ​ല്ല​ത്തോ​ളം കാ​ലു​കു​ത്താൻ അനു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല. എന്നോ ഒരു കല്യാ​ണ​സൗ​ഗ​ന്ധി​കം സമ്മാ​നി​ച്ചു എന്ന​തി​ന്റെ പേരിൽ കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​നെ എത്ര നാൾ ചു​മ​ന്നു നട​ക്ക​ണം!” ഉണ​ക്ക​പ്പൂ​ക്കൾ പ്ര​തീ​കാൽ​മ​ക​മാ​യി ചു​രു​ട്ടി​ക്കൂ​ട്ടി മാ​ലി​ന്യ​പ്പെ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി കൈ​ക​ഴു​കു​മ്പോൾ ആയി​രു​ന്നു, ഇരു കൈ​നി​റ​യെ പു​തു​സൗ​ഗ​ന്ധിക പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യി ആ നി​ത്യ​കാ​മു​കൻ അവ​ളു​ടെ ‘നി​ശാ​നി​കു​ഞ്ജ’ത്തി​ലേ​ക്കു വല​തു​കാൽ​വ​ച്ചു പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​തു്!

2023-04-09

“ഇവ​രൊ​ക്കെ ആരാ?”, വി​രാ​ട​യി​ലെ പാ​ണ്ഡവ പാ​ള​യ​ത്തിൽ വി​രു​ന്നി​നു വന്ന അഞ്ചു കൗ​മാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രെ വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടി, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് നേരെ നോ​ട്ട​മെ​റി​ഞ്ഞു.

“എന്റെ മക്കൾ. അല്ലാ​താ​രാ. പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലാ​ണു് അവർ ഇക്കാ​ല​വും വളർ​ന്ന​തു്.”

“അതല്ല, ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ പി​തൃ​ത്വം ആർ​ക്കെ​ന്നാ​ണു് ചോ​ദി​ച്ച​തു്”, അനി​ഷ്ടം കാ​ണി​ച്ചു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ഒച്ച കന​ത്തു.

“അഞ്ചു് പു​രു​ഷ​ന്മാർ എന്നോ​ടൊ​പ്പം മത്സ​രി​ച്ചു​ശ​യി​ക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ അവർ ഒരു​ത്ത​രു​ടേ​യും നാളും പി​തൃ​ത്വ​വും അന്വേ​ഷി​ക്കാ​റു​ണ്ടോ. അതു​പോ​ലെ ഈ കു​ട്ടി​കൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും പ്ര​സ​വി​ച്ചു വളർ​ത്താൻ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഞാൻ എത്തി​ക്കു​മ്പോൾ അവരും ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല ഇവ​രെ​ല്ലാം ആരുടെ മക്കൾ”, പാ​ഞ്ചാ​ലി മക്ക​ളെ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലേ​ക്കു നയി​ച്ചു.

“മത്സ​രാർ​ത്ഥി​ക​ളെ കൺ​മു​മ്പിൽ തോൽ​പ്പി​ച്ച നി​ങ്ങ​ളെ സ്വ​യം​വ​രം ചെയ്ത ദ്രൗ​പ​ദി, ഹൃ​ദ​യം​ഗ​മ​മാ​യി തു​ടർ​ന്നും ജീ​വി​ത​കാ​ലം പെ​രു​മാ​റിയ ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​യാ​ത്ര​ക്കി​ട​യിൽ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു പാ​ഞ്ചാ​ലി മരി​ച്ച സന്ധ്യ.

“ഹൃ​ദ​യ​ജാ​ല​കം എനി​ക്കാ​യി മാ​ത്രം പ്ര​ണ​യ​പൂർ​വ്വം പാ​ഞ്ചാ​ലി തു​റ​ന്നി​ടാ​റു​ണ്ടോ എന്നാ​ണോ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു്? വി​ധി​വി​ള​യാ​ട്ട​ത്തിൽ ഞാൻ ആകു​ല​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ സാ​ന്ത്വ​നി​പ്പി​ച്ച​വൾ ചേർ​ത്തു നിർ​ത്തു​മോ എന്നാ​ണോ? വി​ര​ഹ​ത്തിൻ ഓർ​ത്തു നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടാൻ​മാ​ത്രം ഈ അനു​സ്മ​ര​ണ​ത്തി​ലും ഒന്നു​മി​ല്ല!”

2023-04-10

“ഏഴു​സു​ന്ദ​ര​രാ​ത്രി​കൾ കഴി​യും മു​മ്പു് തന്നെ ദ്രൗ​പ​ദി അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ധാർ​ഷ്ട്യം കാ​ണി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി എന്നാ​ണോ പറ​ഞ്ഞു​വ​ന്ന​തു്! സു​ന്ദ​രി​യും സു​ന്ദ​ര​നും തമ്മി​ലു​ണർ​ന്ന ഐതി​ഹാ​സിക പ്ര​ണ​യം ഉട​ഞ്ഞു​പോ​വാൻ യാ​ഥാ​സ്ഥി​തിക ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എന്തു​ണ്ടാ​യി പ്ര​കോ​പ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ദേ​ശീ​യ​ശ്ര​ദ്ധ യാ​കർ​ഷി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലീ സ്വ​യം​വ​ര​ത്തി​നു​ശേ​ഷം, പാ​ണ്ഡ​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി അതിഥി മന്ദി​ര​ത്തിൽ, വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന ഖാ​ണ്ഡവ പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു മു​മ്പു, അന്തി​യു​റ​ങ്ങു​ന്ന ഇടവേള.

“ഒന്നൊ​ന്നാ​യി എണ്ണി​നോ​ക്കി​യാൽ നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്ക​ളിൽ ആരു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ ജന്മ​ദി​ന​മു​ണ്ടാ​വും കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തെ അരമന അങ്ക​ണ​ത്തിൽ, ആഘോ​ഷി​ക്കാൻ. കൗ​ര​വ​കൂ​ട്ടു കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​നെ​ന്ന മത്സ​ര​ക്ഷ​മത നി​ല​നിർ​ത്താൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അത്താ​ഴ​വി​രു​ന്നി​നു ഉത്സാ​ഹ​ത്തോ​ടെ വട്ടം​കൂ​ട്ടും. അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ പോയി ദ്രൗ​പ​ദി​യെ​യും, കൂ​ട്ട​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​യും, നേ​രി​ട്ടു് ക്ഷ​ണി​ക്കും. ദ്രൗ​പ​ദി​ക്കു​മാ​ത്ര​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നും ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആഡംബര രഥം വരും. മട​ങ്ങി​യാൽ, അർ​ജ്ജു​നൻ വി​രു​ന്നിൽ കൂ​ടെ​യി​രു​ന്ന കൗ​ര​വ​വ​ധു​ക്ക​ളു​ടെ കമ​നീ​യ​രൂ​പം കേ​ശാ​ദി​പാദ വർ​ണ്ണ​ന​ക്കെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ, പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​ല​ത്തു ചവി​ട്ടി അമർഷം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങും. മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ അപകടം മണ​ത്തു മു​റി​വി​ട്ടു പോ​യാ​ലും ആദ്യ​ഭർ​ത്താ​വെ​ന്ന സവി​ശേഷ അധി​കാ​ര​മു​പ​യോ​ഗി​ച്ചു അർ​ജ്ജു​നൻ പര​സ്ത്രീ​പു​ക​ഴ്ത്തൽ വി​സ്ത​രി​ക്കും. ഓരോ അത്താ​ഴ​വി​രു​ന്നി​നു ശേ​ഷ​വും പാ​ഞ്ചാ​ലി, അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ ‘ഭദ്ര​കാ​ളി’യാ​വു​ന്നൊ​രു ഭീതിത രംഗം അനു​ഭ​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, ഇരു​വ​രെ​യും അവ​ര​വ​രു​ടെ ദാ​മ്പ​ത്യ​വി​ധി​ക്കു​വി​ട്ടു ഞാനും പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങും.”

“കൗ​ന്തേ​യ​രും മാ​ദ്രെ​യ​രും എന്ന വംശീയ വി​വേ​ച​ന​മി​ല്ലാ​തെ ‘ഈ കൈ​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഒരു​പോ​ലെ വളർ​ന്ന​വ​രാ​ണു് അഞ്ചു​പേ​രും’ എന്നു​കു​ന്തി പറ​യു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ മുഖം തി​രി​ച്ച ഓർമ്മ! ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ, കു​ന്തി നി​ങ്ങൾ രണ്ടു മാ​ദ്രെ​യ​രെ​യും വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ പരി​പാ​ലി​ച്ചു​വോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഗാ​ന്ധാ​രി വി​ദു​രർ എന്നി​വർ​ക്കൊ​പ്പം കു​ന്തി അര​മ​ന​യു​ടെ പടി​യി​റ​ങ്ങി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോയ ദിനം.

“പാ​ണ്ഡു​വി​നെ കൈ​കാ​ര്യം ചെയ്ത വി​ധ​ത്തിൽ, അമ്മ​യി​ല്ലാ​ത്ത ഞങ്ങ​ളെ​യും കു​ന്തി “പരി​പാ​ലി​ച്ചു!”. കു​ഞ്ഞു​ന്നാ​ളിൽ തന്നെ അർ​ജ്ജു​ന​നു​മൊ​പ്പം നാ​യാ​ട്ടി​നു വിടും. മൃ​ഗ​വ​ധ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ട പരു​ക്കൻ ആയു​ധ​ങ്ങൾ ഞാൻ ചു​മ​ക്ക​ണം, അർ​ജ്ജു​നൻ ചോ​ദി​ക്കു​മ്പോൾ കൃ​ത്യ​മാ​യും അതി​വേ​ഗ​ത്തി​ലും കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ എന്നെ അവ​മ​തി​ച്ചു അർ​ജ്ജു​നൻ കു​ന്തി​യോ​ടു് ‘അലസൻ ഉറ​ക്കം തൂ​ങ്ങി’ എന്നൊ​ക്കെ പറയും. അസുഖം വന്നു​കി​ട​പ്പി​ലായ എനി​ക്കു് കു​ടി​ക്കാൻ സഹ​ദേ​വൻ വെ​ള്ളം കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തു് ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. അതു് കു​ന്തി ചോ​ദ്യം ചെ​യ്തു. എന്നി​ട്ടു് എന്നെ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു. ആ പരു​ഷ​നോ​ട്ടം എനി​ക്കു് പരി​ച​യ​മു​ണ്ടു്, കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​യാ​യി​രു​ന്ന ആർ​ക്കു​നേ​രെ​യും കു​ന്തി​യു​ടെ പതി​വു് നോ​ട്ട​മാ​ണ​തു്. വേട്ട ഇറ​ച്ചി​വി​ഭ​വ​ങ്ങൾ വി​ള​മ്പു​മ്പോൾ അർ​ജ്ജു​ന​നു് കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പകുതി ഞങ്ങൾ​ക്കു​ത​രും. ഇനി​യും തരൂ എന്നോ മറ്റോ ഞാനും സഹ​ദേ​വ​നും പറ​ഞ്ഞാൽ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളോ​ളം അപ്രി​യം കാ​ണി​ക്കും. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച​പ്പോൾ കു​ന്തി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചാ​ര​വാർ​ത്ത സം​ഭ​രി​ക്കാൻ എന്നെ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്തു. ഞാൻ ആത്മാർ​ഥ​മാ​യി ആ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട ഒളി​നോ​ട്ടം നി​ത്യ​വും ചെ​യ്ത​പ്പോൾ കു​ന്തി​ക്കു് മന​സ്സി​ലാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി അവളെ പു​റ​ത്തു​നിർ​ത്തും. ഖാ​ണ്ഡവ പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​വു​മ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു “കു​ന്തി നി​ങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പം ഉണ്ടെ​ങ്കിൽ ഞാൻ പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങി​പ്പോ​കും.” അവർ പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യെ ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ ദാ​സി​യാ​ക്കി ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ അടി​മ​വേല ചെ​യ്യി​ച്ചു.” പറ​ഞ്ഞു​പ​റ​ഞ്ഞു നകുലൻ ആലോ​ച​ന​യി​ലാ​യി. അഭി​മു​ഖം ഒളി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി നകു​ല​ന്റെ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ത്തിൽ അനു​കൂ​ല​മാ​യി ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

“കൊ​തി​ച്ചു​സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കിയ അർ​ജ്ജു​നൻ നി​ത്യ​ജീ​വിത വീ​ട്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ മറ്റു​പാ​ണ്ഡ​വ​രേ​ക്കാൾ തു​ണ​ക്കു​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം കാ​ട്ടി​ലെ സഹനം നി​റ​ഞ്ഞ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ലം.

“നി​സ്സാര ജോലി എനി​ക്കു വേ​ണ്ടി ചെ​യ്താ​ലും ഞാൻ എന്നെ​ന്നേ​ക്കും അവനു കട​പ്പെ​ട​ണം എന്നു​വ​ച്ചാൽ? നി​ന്നു തി​രി​യാൻ ഇട​മി​ല്ലാ​ത്ത ഈ കു​ടി​ലി​ലി​ന്റെ മേൽ​ക്കൂ​ര​യിൽ വീണ മരം നീ​ക്കം ചെ​യ്യാൻ, ഉറ​ക്ക​റ​യിൽ പാ​യ​ക്ക​രിക ചു​രു​ണ്ടു് കി​ട​ക്കു​ന്ന വട്ട​ക്കൂ​റ​യെ പി​ടി​കൂ​ടി തോടു് കട​ത്തി വിടാൻ, ആറു​പേർ ഭക്ഷ​ണം കഴി​ച്ച പാ​ത്ര​ങ്ങൾ തേ​ച്ചു​വെ​ളു​പ്പി​ക്കാൻ, ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ നീ​ക്ക​ത്തിൽ മുൻ​കൈ​എ​ടു​ക്കാൻ, വി​യർ​പ്പും മണ്ണും കലർ​ന്ന ഉടു​തു​ണി​കൾ കഴു​കി​യു​ണ​ക്കി വേർ​തി​രി​ച്ചു ആറായി മട​ക്കി വക്കാൻ, ശി​ര​സ്സി​നു​പി​ന്നിൽ ഇരു​കൈ​ക​ളും ചേർ​ത്തു​വ​ച്ചു പായിൽ മലർ​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ന്ന നി​ഷ്ക്രിയ രീ​തി​വി​ട്ടു് ആസ്വാ​ദന രതി​യിൽ പാ​ര​സ്പ​ര്യ​പ​ങ്കാ​ളി​യാ​വാൻ, ഓരോ​ന്നി​ലും ആനു​പാ​തി​ക​മാ​യ​ല്ലാ​ത്ത രീ​തി​യിൽ നന്ദി​യും വി​ധേ​യ​ത്വ​വും വേ​ണ​മെ​ന്ന​വൻ നിർ​ല്ല​ജ്ജം ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ, എന്തു​ചെ​യ്യാം! ഞാൻ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​യാ​വും!”

2023-04-11

“മു​ല​യൂ​ട്ടി​യാൽ പെറ്റ തള്ള​യു​ടെ ഉട​ല​ഴ​കി​ടി​യു​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വി​രാ​ട​യി​ലെ താൽ​ക്കാ​ലിക പാളയം. ആസ​ന്ന​മായ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു് സഖ്യ​ക​ഷി​ക​ളെ സം​ഭ​രി​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വർ. ഖാ​ണ്ഡവ ദഹ​ന​ത്തി​നും വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നും ഇട​യി​ലൊ​രു ദശാ​ബ്ദ​ക്കാ​ല​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ അമ്മ​യാ​യി എന്നു് കേ​ട്ട​റി​വു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, അവൾ മു​ല​യൂ​ട്ടു​ന്ന രംഗം, അഭി​മു​ഖ​ത്തി​നു് പല കുറി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ വന്ന ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ പ്ര​തി​നി​ധി​ക്കു് ഓർ​മ്മി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല.

“പൊ​തു​ഭാ​ര്യ​യെ​ന്നു സ്വാർ​ത്ഥ​ത​യോ​ടെ മു​ദ്ര​കു​ത്തി, എന്നെ മാറി മാറി പര​സ്പ​രം കാഴ്ച വച്ചു് പാ​ണ്ഡ​വർ പീ​ഡി​പ്പി​ച്ച​തിൽ പി​റ​ന്ന ‘ഉപോൽ​പ്പ​ന്ന’ങ്ങളെ പര​സ്യ​മാ​യി ഞാൻ പരി​ലാ​ളി​ക്കു​ന്ന​തു കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പാ​ണ്ഡ​വ​ത്വം അനർ​ഹ​മാ​യി മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു തു​ല്യ​മ​ല്ലേ എന്ന​ന്തഃ​രം​ഗം മന്ത്രി​ച്ച​പ്പോൾ, കു​ഞ്ഞു​ങ്ങൾ സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​യി വളരാൻ, പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ ഞാൻ എത്തി​ച്ചു! അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു് അവർ ഇവിടെ രണ്ടു​ദി​വ​സ​ത്തി​ന​കം വരു​മ്പോൾ എന്നെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​മെ​ന്നാ​ണു് പ്ര​തീ​ക്ഷ!”

2023-04-12

“ഭീമൻ പ്രാ​ത​ലി​നു വരു​മ്പോൾ, വി​ള​മ്പു​ന്ന​തു് ധാ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ​ണ​മാ​ണോ? പൊ​രി​ച്ച​തൊ​ന്നു​മി​ല്ലേ?”, അരമന സമു​ച്ച​യ​ത്തി​ലെ ഊട്ടു​പുര പാ​ച​ക​മു​ഖ്യ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ അന്ന​ദാ​താ​വായ നകു​ല​നു വി​ള​മ്പാൻ രണ്ടു​ദി​വ​സ​മാ​യി ഒരു പോ​ത്തിൻ​തു​ട​പോ​ലും കി​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല, എന്നി​ട്ടാ​ണോ സൈ​നി​കർ ആരും ഇല്ലാ​ത്ത പ്ര​തി​രോ​ധ​മ​ന്ത്രാ​ല​യ​ത്തി​നു പ്ര​ത്യേക പരി​ഗ​ണന? ഉപ​യോ​ഗ​ര​ഹി​ത​മായ ഉഴ​വു​മൃ​ഗ​ത്തെ എവി​ടെ​നി​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഉട​മ​സ്ഥ​ന​റി​യാ​തെ ഭീമൻ രാ​ത്രി അഴി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ട്ടെ. ആരു​മ​റി​യാ​തെ അറ​ക്ക​ലും തൊ​ലി​യു​രി​ക്ക​ലും പൊ​രി​ച്ചു ചു​ടു​ചൂ​ടാ​യി വി​ള​മ്പു​ന്ന​തും, ഈ ഊട്ടു​പുര ഏറ്റു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു സന്യ​സ്ത​രു​ടെ തൊ​ഴു​ത്തിൽ നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റി വളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​ര​റി​യാ​തെ ഭീമൻ വെ​ട്ടി​ത്തി​ന്ന​തൊ​ക്കെ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ അക്കാ​ല​ത്തു പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. എവി​ടെ​പ്പോ​യി മോ​ട്ടി​ച്ചു തി​ന്നാ​നു​ള്ള ഭീ​മ​ന്റെ അട​ങ്ങാ​ത്ത മാം​സ​ദാ​ഹം?” ഒരി​ക്കൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യി​രു​ന്ന പാ​ച​ക​മു​ഖ്യൻ ഈറ​യോ​ടെ തി​രി​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നു.

2023-04-13

“കളി​ച്ച​തു യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ നി​ങ്ങ​ള​ല്ല മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​നായ ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി​യാ​ണെ​ന്നു വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് മര്യാ​ദ​കേ​ടി​നെ മറ​ച്ചു​വെ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ. വാ​ക്കി​നു​വി​ല​യു​ള്ള കൗരവൻ എന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഖ്യാ​തി അപ്പോൾ വെറും ഒരു അരമന നിർ​മ്മി​തി​യാ​ണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​പ്പി​റ്റേ​ന്നു്.

“വാ​ഗ്ദാ​നം എന്തു​വി​ല​കൊ​ടു​ത്തും പാ​ലി​ച്ച സു​വർ​ണ്ണ ഭൂ​ത​കാ​ല​മേ എനി​ക്കു​ള്ളൂ. കളി​യി​ലും കാ​ര്യ​ത്തി​ലും. നി​ങ്ങൾ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വൻ എന്ന നി​ല​യിൽ ഞാൻ തി​രി​ച്ചു ചതി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന​തൊ​രു വി​ശ്വാ​സ​പ്ര​മാ​ണ​മാ​ണെ​നി​ക്കു്. അസ​ത്യം ഞാൻ പറ​യി​ല്ലെ​ന്നു് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, എന്നോ​ടു് പറ​യു​ന്ന​വ​നെ അവ​മ​തി​ക്കാ​നും എനി​ക്കൊ​രു ബല​ഹീ​ല​ന​ത​യു​ണ്ടു്. ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്ന പ്ര​തി​ച്ഛായ പളു​ങ്കു​പാ​ത്രം പോലെ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​ത​റു​ന്ന കാ​ഴ്ച​യാ​ണു് നി​ങ്ങൾ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ഇന്ന​ലെ കണ്ട​തു്. സഭാ​ന​ട​പ​ടി​ക​ളു​ടെ പരി​പൂർ​ണ്ണ നി​യ​ന്ത്ര​ണം ഭീ​ഷ്മർ ആയി​രു​ന്നു. സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​യി ദ്രോ​ണ​രും കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രും. കളി​യിൽ തോ​റ്റ​തു് പാ​ണ്ഡ​വർ ആയി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ കളി​യു​ടെ ചട്ടം പരി​പാ​ലി​ച്ച​തു കൗരവർ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇനി ഞാൻ സ്വ​കാ​ര്യം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ട്ടെ. കളി​യു​ടെ ചട്ടം നി​യ​ന്ത്രി​ച്ച​തു് ഭീ​ഷ്മർ​ക്കു് പകരം ഞാൻ ആയി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്തു് സം​ഭ​വി​ക്കാം? തീർ​ച്ച​യാ​യും അടി​മ​പ്പെൺ​പ​ദ​വി​നേ​ടി പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ പിൻ​വ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ദ്രൗ​പ​ദി​യെ വന​വാ​സ​ത്തിൽ അയ​ക്കാ​തെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ത​ന്ത്ര ചു​മ​ത​ത​ല​യു​ള്ള അടി​മ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലെ സ്വ​യം​വര മത്സ​രം മുതൽ എനി​ക്ക​വൾ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വൾ. എന്റെ ഭാ​ര്യ​യും ഈയിടെ പറ​ഞ്ഞു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​പ്ര​ണ​യം ദ്രൗ​പ​ദി​യെ​പ്പോ​ലൊ​രു സു​ന്ദ​രി​യോ​ടെ​ങ്കിൽ ഞാൻ ഒഴി​ഞ്ഞു​പോ​വാം എന്നാൽ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള മതി​പ്പു അപ്പോ​ഴും നി​ല​നിൽ​ക്കും. എന്നി​ട്ടും പാ​ഞ്ചാ​ലി എങ്ങ​നെ കാ​ട്ടിൽ പോവാൻ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​യാ​യി? അതാ​ണു് പറ​ഞ്ഞ​തു് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ കളി​ച്ച​തോ ഒളി​വിൽ കളി​പ്പി​ച്ച​തോ ഞാ​ന​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു​ണ്ടാ​യി എന്നോ? ദൂരെ ഖാ​ണ്ഡവ വനം കത്തി​ച്ചി​ട​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ നിർ​മ്മി​ച്ച രാ​ജ​ധാ​നി​യു​ടെ പരി​പാ​ല​ന​വും എന്റെ ഭര​ണ​ചു​മ​ത​ല​യാ​യി വാ​ക്കി​നു വി​ല​യി​ല്ലാ​ത്ത വ്യാ​ജ​വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഉട​മ​യും കാ​ല​ന്റെ മക​നു​മായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഒരാ​ളാ​ണു് പാ​ണ്ഡവ പത​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രാ​യോ​ജ​കർ!”

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അച്ഛൻ അശ്വി​നി, ദേ​വ​ലോ​ക​ത്തെ ഭി​ഷ​ഗ്വ​ര​ന്മാർ ആണെ​ന്നു് കു​ന്തി​പ​റ​ഞ്ഞു ഞാൻ കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഈ പന്ത്ര​ണ്ടു വർഷ വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തെ ദു​രി​ത​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്നി​ട​യിൽ ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​കു​ടും​ബം രോ​ഗ​പീ​ഡ​യി​ലും ഹൃ​ദ​യ​വ്യ​ഥ​യി​ലും ഞെ​രു​ങ്ങു​മ്പോൾ, ഒന്നു​വി​ളി​ച്ചാൽ വരി​ല്ല അശ്വി​നി​ദേ​വത എങ്കിൽ, അവരിൽ വി​ശു​ദ്ധ​പി​തൃ​ത്വം ആരോ​പി​ച്ച​തു് കൊ​ണ്ടെ​ന്തു നേ​ട്ടം കൊ​യ്യാ​നാ​ണു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“മാ​ദ്രി പറ​ഞ്ഞ​താ​ണു് കാ​ത​ലായ കാ​ര്യം. നി​ന്റെ അച്ഛൻ പാ​ണ്ഡു​വ​ല്ല എന്ന​തി​നൊ​രു ബദൽ​പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മാ​യി മാ​ത്രം അശ്വി​നി​ദേ​വത എന്ന, ഒറ്റ​യോ ഇര​ട്ട​യോ എന്നി​നി​യും​വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കാ​ത്ത അട​യാ​ള​സം​ജ്ഞ​യാ​യി നീയും സഹ​ദേ​വ​നും എടു​ത്താൽ​മ​തി. നീ പാ​ണ്ഡു​പു​ത്രൻ ആണെ​ന്നു് നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​മാ​യി പറ​ഞ്ഞാൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ തേ​രാ​ളി​കൾ അർ​ഥം​വ​ച്ചു പു​ഞ്ചി​രി​ക്കും, മകനെ, അതു​താ​ങ്ങാ​നാ​വി​ല്ല നി​ന​ക്കു് എന്നു ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു കൊ​ണ്ടാ​ണു് മാ​ദ്രി (ആ നാമം വാ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട​ട്ടെ എന്നും എന്നെ​ന്നും!) ഈ വ്യാ​ജ​പി​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ മനഃ​പൂർ​വ്വം കയ​റി​പ്പി​ടി​ച്ച​തു. മനു​ഷ്യ​ഭാഷ അറി​യാ​ത്ത ദേ​വ​ലോ​ക​ത്തെ ഭി​ഷ​ഗ്വ​രൻ, ഭാ​ഗ്യം, ഒന്നും അറി​ഞ്ഞ​മ​ട്ടി​ല്ല എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞ മാ​ദ്രി​യെ പി​ന്നെ ഞാൻ കണ്ട​തു് പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ എരി​യു​ന്ന​താ​ണു്.” സന്യ​സ്ത ആശ്ര​മ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഭീമൻ മോ​ട്ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന വളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ത്തെ വേ​ട്ട​യി​റ​ച്ചി​യാ​ക്കു​ന്ന ശ്ര​മ​ക​ര​മായ വീ​ട്ടു​പ​ണി​യി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു, അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര സസ്യാ​ഹാ​രം മൂ​ന്നു​നേ​രം തി​ന്നു​മ​ടു​ത്ത കൗ​ന്തേ​യർ. ഇര​ട്ട​സ​ഹോ​ദ​രൻ സഹ​ദേ​വൻ മരം​ചാ​രി​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു പ്ര​കാ​ശ​പൂ​രി​ത​മാ​യൊ​രു ദാ​മ്പ​ത്യ​ഭാ​വി നി​രൂ​പി​ച്ചു.

“ജന​പി​ന്തുണ നഷ്ട​പ്പെ​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, ഭാ​ണ്ഡം തോ​ളി​ലി​ട്ടു് ഒറ്റ​യ്ക്കു് പടി​യി​റ​ങ്ങി​യാൽ പോരെ? യു​വ​ത്വം നഷ്ട​പ്പെ​ടാ​ത്ത മാ​ദ്രേ​യർ​ക്കൊ​പ്പം മദി​ച്ചു ജീ​വി​ച്ചു ഉട​ലാ​ന​ന്ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൊ​തി​തീ​രാ​ത്ത പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ​യും, സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​നാ​യി ക്ഷ​മ​യോ​ടെ ഇക്കാ​ല​വും അവസരം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച മറ്റ​നു​ജ​ന്മാ​രെ​യും എന്തി​നു സമ്മർ​ദ്ദം ചെ​ലു​ത്തി കൂടെ കൂ​ട്ടു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ‘ധർ​മ്മ​പു​ത്ര’രോടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ രഹസ്യ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തിൽ, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ​തി​രെ കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​നു അങ്കം​കു​റി​ച്ച അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്രൻ​പ​രീ​ക്ഷി​ത്തി​നു് ചെ​ങ്കോൽ പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു​നാൾ നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി കൈ​മാ​റി, ‘വട​ക്കൻ മല​ക​ളിൽ ഞങ്ങൾ​ക്കു് ജീ​വി​താ​ന്ത്യം’ എന്ന മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നാ​യി ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം ഇഴ​ഞ്ഞു നീ​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇരു​വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും കൈ​വീ​ശി യാ​ത്ര​യ​യ​ക്കാൻ ആരോ​രു​മി​ല്ലാ​ത്ത സന്ധ്യ.

“കു​റു​ന​രി​കൾ എന്നെ നക്കി​ക്കൊ​ല്ലു​മ്പോൾ ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​മാ​യി ഇനി​യും അവൾ​ക്കൊ​രു നവ​യു​ഗം ആർ​മാ​ദി​ക്ക​ണം അല്ലേ!”

2023-04-14

“പറ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന​തു്, ദു​രു​ദ്ദേ​ശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നോ ഖാ​ണ്ഡവ വനം ഇഷ്ട​ദാ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദ്രൗ​പ​ദി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അന്തഃ​പുര പരി​പാ​ല​ന​വു​മാ​യി പെൺ സഹാ​യി​കൾ തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്ന പ്ര​ഭാ​തം.

“സദു​ദ്ദേ​ശ്യം കണ്ടെ​ത്താ​നൊ​ന്നു​മ​ല്ല​ല്ലോ നി​ങ്ങൾ ഓടി​വ​ന്ന​തു്. അമ്മ​ദൈ​വ​മാ​യി കൗരവർ ഭയ​ഭ​ക്തി​യോ​ടെ കാ​ണു​ന്ന സത്യ​വ​തി തീ​പ്പെ​ട്ടു എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കാ​ശി​യിൽ പോയ തക്കം​നോ​ക്കി​യാ​യി​രു​ന്നു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം, കൂ​ട്ടു കു​ടും​ബ​സ്വ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്ക ഓഹ​രി​യാ​യി സമ്മാ​നി​ച്ച​തു. അന്ധ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ അക​ക്ക​ണ്ണു് യു​ധി​ഷ്ട​ര​ന്റെ പു​റം​ക​ണ്ണി​നേ​ക്കാൾ ഉൾ​ക്കാ​ഴ്ച​യോ​ടെ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നു എന്ന സം​ശ​യ​മെ​നി​ക്കു​മു​ണ്ടാ​യി. മേ​ല​ന​ങ്ങാ​തെ കൗ​ര​വ​അ​തി​ഥി​ക​ളാ​യി ഗംഗാ യമു​ന​ക​ളിൽ കു​ളി​ച്ചു​ണ്ടു് കഴി​യു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ അധ്വാ​ന​ശീ​ല​രാ​ക്കാൻ ഘോ​ര​വ​നം തു​ണ​ച്ചു. ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ​ന്നു നാ​ഴി​ക​ക്കു് നാ​ല്പ​തു​വ​ട്ടം മേനി പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​വർ ദേ​ഹാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ഇതു പോലെ കറു​ത്തു് കരു​വാ​ളി​ച്ചു എല്ലും തോ​ലു​മായ കാലം, കളി​യിൽ തോ​റ്റു വന​വാ​സ​ത്തിൽ പോ​യ​പ്പോൾ​പോ​ലും കണ്ട ഓർ​മ്മ​യി​ല്ല. വി​ഷ​ജീ​വി​ക​ളും ഹിം​സ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും മാ​ത്ര​മ​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ ഗൂ​ഡാ​ലോ​ച​ന​യിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ട​തു്, കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​മൊ​ക്കെ പാ​ണ്ഡു​വു​മൊ​ത്തു കഴി​ഞ്ഞ കാടു്, ഇതു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ പറു​ദീ​സാ എന്ന​വർ വി​ഷാ​ദ​ത്തോ​ടെ പറയും. ആത്മ​നി​ന്ദ സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​താ​യ​പ്പോൾ അർ​ജ്ജു​നൻ കൈ മേ​ലോ​ട്ടു​യർ​ത്തി, ‘അശ​രീ​രി’ കേട്ട പോലെ പറ​ഞ്ഞു, ആകാ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ അത്യു​ന്ന​ത​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും ഇതാ എനി​ക്കൊ​രു രഹ​സ്യ​നിർ​ദേ​ശം!, പരി​സ്ഥി​തി​പ്ര​ശ്നം നോ​ക്കാ​തെ, അതി​ലോല ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യായ ഖാ​ണ്ഡവ വനം വള​ഞ്ഞു നാം തീ​യി​ടുക. സ്ത്രീ​ധ​ന​മാ​യി അച്ഛൻ തന്ന സ്വർ​ണ്ണ ഉരു​പ്പ​ടി തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു കാ​ടു​ക​ത്തി​ക്കാൻ ആളും അർ​ത്ഥ​വും ഭീമൻ അതി​വേ​ഗം സം​ഭ​രി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡവ വനം ചാ​ര​മാ​ക്കി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം, പാ​ണ്ഡ​വർ കരാർ വഴി, പണി​യു​മ്പോൾ, മണ്ണും കട്ട​യും ഉൾ​പ്പെ​ടെ മാ​ലി​ന്യം അടി​ച്ചു മാ​റ്റേ​ണ്ട പണി, ഏതോ ഒരു കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വ​ന്റെ ഗർഭം ചു​മ​ക്കു​ന്ന എനി​ക്കു ആകാ​ല​ത്തു കി​ട്ടി!” അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പണി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന തോ​ഴി​ക​ളിൽ ഒരാൾ ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു​നി​ന്നു വിരൽ ആം​ഗ്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ തല​യ്ക്കു സു​ഖ​മി​ല്ല എന്ന സന്ദേ​ശം കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ അഭി​മു​ഖം നിർ​ത്തി യാ​ത്ര​ചോ​ദി​ക്കാ​തെ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

“കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​കൾ എന്നൊ​രു​വ​ശ​ത്തു നി​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പക​യോ​ടെ മു​ദ്ര​കു​ത്തു​മ്പോൾ, അടി​മ​അർ​ജ്ജു​നൻ അതാ, ദി​വ്യാ​യു​ധ​മായ ഗാ​ണ്ഡീ​വം ആരും​കാ​ണേ ചു​മ​ലി​ലി​ട്ടാ​ണ​ല്ലോ പടി​യി​റ​ങ്ങി​യ​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ത്തി​നു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും കു​ടും​ബ​വും പദ​യാ​ത്ര തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തു് മട്ടു​പ്പാ​വിൽ​നി​ന്നും നി​ശ​ബ്ദം നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മു​തിർ​ന്ന കൗരവർ.

“രണ്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നി​ങ്ങൾ അറി​യാ​തെ പോയി. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ക്കാ​ല​ത്തു ദേ​വ​രൂ​പി​കൾ സമ്മാ​നി​ച്ച​തെ​ന്നൊ​രു ഐതി​ഹ്യം പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ചു കൊ​ണ്ടാ​ണർ​ജ്ജു​നൻ ഇത​ക്കാ​ല​ത്തു രാ​പ്പ​കൽ ചു​മ​ലിൽ ഇടാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലേ​ക്കു് ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു വി​രു​ന്നി​നു പോ​കു​മ്പോ​ഴും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ, കട്ടി​ലി​ന​ടി​യിൽ മറ​ന്നു​വ​ക്കാൻ പാ​ക​ത്തിൽ “ദി​വ്യാ​യു​ധം”! അതി​വി​ടെ ഞങ്ങൾ പി​ടി​ച്ചു വച്ചു് അവർ പോയാൽ, മാ​ര​കാ​യു​ധ​ത്തി​നു ‘ഇര’യായി മനു​ഷ്യ​രെ​യോ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യോ പൂ​മ​ര​ങ്ങ​ളെ​യോ ഞങ്ങൾ വേ​ണ്ടി​വ​രും ഒരു​ക്കാൻ. അങ്ങ​നെ ഞങ്ങൾ ചെ​യ്തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ? ആയുധം എന്ന നി​ല​വി​ട്ടു അതൊരു ‘ഇരു​മ്പു​മാ​ലി​ന്യം’ ആയി കാ​ലാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ രൂപം മാറും. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ചി​ത​ലും തു​രു​മ്പും ഒക്കെ എന്തി​നു ഓർ​മ്മ​വ​സ്തു​വാ​യി അര​മ​ന​യിൽ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു വക്ക​ണം. ഇനി നി​യ​മ​കാ​ര്യ​മു​ണ്ടു് പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​മു​ള്ള സൈ​നി​ക​നു​മാ​ത്ര​മേ ദി​വ്യാ​യു​ധം വഴ​ങ്ങൂ എന്നാ​ണു് കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ പറ​യു​ന്ന​തു്. ഇപ്പോൾ മന​സ്സി​ലാ​യ​ല്ലോ പൗ​രാ​വ​കാ​ശം പിൻ​വ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സ്ഥി​തി​ക്കു് അടി​മ​അർ​ജ്ജു​നൻ ചു​മ​ലി​ലി​ട്ടു​ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു് പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ക്ഷ​മായ പഴയ ഗാ​ണ്ഡീ​വ​മ​ല്ല വഴി​പ്പോ​ക്ക​രെ പേ​ടി​പ്പി​ക്കാ​നൊ​രു ശവ‘ഘോ​ഷ​യാ​ത്ര’!”

“വീ​ട്ടു​ജോ​ലി​യൊ​ന്നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി പങ്കി​ടാ​റി​ല്ലേ?”, പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വന്മ​ര​ത്ത​ണ​ലിൽ തോൽ​വി​ഭ​യം ഇല്ലാ​തെ ചൂ​താ​ടി, നേ​രം​പോ​ക്കു​ന്ന പ്ര​ഭാ​തം, വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“നവ​വ​ധു​വാ​യി ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കഴി​ഞ്ഞ ഇട​വേ​ള​യിൽ, ആരാ​ധ​ക​രു​ടെ ആതി​ഥ്യം സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നും, സം​ഗീ​തം ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു നൃ​ത്തം തു​ട​ങ്ങിയ ‘കാൽ​പ്പ​നിക’ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ അവ​രു​മാ​യി സം​വ​ദി​ക്കാ​നും എടു​ത്ത അമി​ത​മായ താൽ​പ്പ​ര്യം കണ്ട​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ​ക്കു് സംശയം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ധനി​ക​സ്ത്രീ​യു​ടെ ഔദാ​ര്യ​ത്തിൽ വേണോ ഇനി ഞങ്ങൾ​ക്കു് ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​തം! കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി ഞങ്ങൾ ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ മന​സ്സി​ലാ​യി, എത്ര​യെ​ളു​പ്പം വെ​ട്ടു​ക​ത്തി​യും അരി​വാ​ളും​കൊ​ണ്ടു് സസ്യ​ലോ​ക​ത്തെ ആക്ര​മി​ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കാ​വു​ന്നു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഇവിടെ വന​വാ​സ​ത്തി​നു വന്ന​പ്പോൾ ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഇച്ഛാ​ശ​ക്തി​യെ പരി​ലാ​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൾ കു​ടിൽ​നിർ​മ്മി​തി മുതൽ വി​ഴു​പ്പു കഴുകൽ വരെ, ചെ​റു​തും വലു​തു​മായ ഓരോ ഗാർ​ഹി​ക​കാ​ര്യ​ത്തി​ലും, അറി​വും അർ​പ്പ​ണ​ബോ​ധ​വും ഉള്ള ആദ്യാ​വ​സാ​ന​ക്കാ​രി! വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ ആ ‘ബഹു​മുഖ’പ്ര​തിഭ ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേ​രെ​യും പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ച്ചു.” അപ​ക​ട​ക​ര​മായ രീ​തി​യിൽ കു​ടും​ബ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന നകു​ല​നെ മറ്റു​നാ​ലു​പാ​ണ്ഡ​വർ തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അടു​ത്ത ‘ഇര’യെ തേടി കു​ടി​ലി​ന​ക​ത്തേ​ക്കു പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു.

2023-04-15

“നി​ശാ​നി​കു​ഞ്ജ​ത്തിൽ കണ്ടെ​ത്തിയ കീ​ച​ക​ജ​ഡം ചി​ത​യിൽ വക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ സൈ​ര​ന്ധ്രി സതി​യ​നു​ഷ്ഠി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​വ​ന്റെ ബന്ധു​ക്കൾ ബഹളം വച്ച​പ്പോൾ, ഭീ​മ​നും മറ്റു​നാ​ലു​പേ​രും എങ്ങ​നെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീവൻ രക്ഷി​ച്ചു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വിരാട സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​ത്തിൽ ഉത്തര–അഭി​മ​ന്യു വി​വാ​ഹം ആഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന ദിവസം.

“പ്രി​യ​കീ​ച​ക​ന്റെ ആത്മാ​വി​നെ​ങ്കി​ലും എന്നോ​ടൊ​പ്പം കഴി​യാൻ തു​ണ​ക്കു​മെ​ങ്കിൽ ഈ പാഴ് ഉടൽ ചി​ത​ത്തീ​യി​ലെ​റി​യാൻ ഞാൻ സന്ന​ദ്ധ എന്ന​റി​യി​ച്ച​പ്പോൾ തു​ട​ങ്ങി പാ​ണ്ഡവ വി​ലാ​പ​ഗീ​തം. “ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഞാൻ രാ​പ്പ​കൽ ജീ​വി​ക്കു​മ്പോ​ഴും പാ​ഞ്ചാ​ലീ, നീ അര​മ​ന​യിൽ ‘ചാ​രി​ത്ര്യം’ കാ​ത്തു​സൂ​ക്ഷി​ച്ചു എന്ന പകൽ​ക്കി​നാ​വു് നീ തകർ​ത്ത​ല്ലോ. അവ​നൊ​രു വി​ഷ​യ​ല​മ്പ​ടൻ എന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ ഞാ​ന​വ​നെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ചു കൊ​ല്ലു​മ്പോൾ അറി​യി​ല്ല, നീ ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി​യിൽ അവ​ന്റെ സേ​വ​ന​ദാ​താ​വു്! അവനെ പാ​ടു​പെ​ട്ടു് കൊ​ന്ന​തു് മര​ണാ​ന​ന്ത​രം രണ്ടു ആത്മാ​വു​കൾ തമ്മിൽ സമ്മേ​ളി​ക്കാ​ന​ല്ല, എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി നമു​ക്കി​ട​യിൽ​നി​ന്നും അക​റ്റാൻ ആയി​രു​ന്നു” എന്നു് നി​ല​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൻ തു​ട​ങ്ങിയ വി​ലാ​പം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ഏറ്റു​പി​ടി​ച്ചു. ലിം​ഗ​മാ​റ്റം വന്ന അർ​ജ്ജു​നൻ കാ​ഴ്ച​ക്കാ​ര​നാ​യി. കീചകൻ ലൈം​ഗിക പങ്കാ​ളി എന്ന നി​ല​യിൽ യാ​ഥാർ​ഥ്യ​മാ​ണെ​ന്നും, അവനെ വധി​ച്ച​വ​നു ഒരു വർഷം എന്റെ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ പ്ര​വേ​ശ​നം ഇല്ലെ​ന്നും ഞാൻ തു​റ​ന്ന​ടി​ച്ചു. രാ​ത്രി അവർ എന്നിൽ സമ്മർ​ദ്ദം ചെ​ലു​ത്തി. നി​ല​പാ​ടിൽ അയ​വി​ല്ലെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ കീ​ച​ക​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളെ ഇരു​ട്ട​ടി​യിൽ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​രാ​ക്കി എന്ന​റി​ഞ്ഞു. കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും വസ്തു​താ​പ​ര​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കാൻ ആവാ​ത്ത​വി​ധം ദുഃഖം എന്നെ മൂ​ടു​ന്നു. കട​ന്നു​പോ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട​വ​ളേ, നീ മനു​ഷ്യ​സ്ത്രീ​യ​ല്ല നീ യക്ഷി!” പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അനി​യ​ന്ത്രിത ബോ​ധ​ധാര കേ​ട്ടു് നടു​ക്ക​മൊ​ന്നും കാ​ണി​ക്കാ​തെ, തൊ​ഴിൽ​മി​ക​വിൽ രണ്ടു ആരോ​ഗ്യ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രെ​പോ​ലെ നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു അക​ത്തേ​ക്കു് പോയി.

“വല​തു​കൈ പൊ​ക്കി ആ കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​ന്റെ ചെ​കി​ട്ട​ത്തു നി​ങ്ങൾ ഒന്നാ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ, പതി​മൂ​ന്നു കൊ​ല്ലം മു​മ്പു് ഇതേ രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലെ അമം​ഗ​ള​സ​ന്ധ്യ​യി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​തു അങ്ങ​നെ ആയി​രു​ന്നു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ടം.

“അതു് ‘പീഡക’നാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അതു് ഈ രാ​ജ​സ​ഭ​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ​ക്കു് സൌ​ന്ദ​ര്യ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തിൽ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ശി​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന എന്നെ, പ്ര​ണ​യ​ത്താൽ പര​വ​ശ​നായ ഒരു പരി​ചി​ത​കൌ​ര​വൻ ഇടി​ച്ചു കയറി വാ​രി​പ്പു​ണർ​ന്നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു പാ​ഞ്ഞ​തോർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. വേ​നൽ​പു​ഴു​ക്ക​ത്തിൽ നന​ഞ്ഞി​രു​ന്ന എന്റെ മേൽ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി അവൻ വേർ​പെ​ടു​ത്തി​യ​തു് കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. എല്ലാം കണ്ടു് പരാ​ജിത പാ​ണ്ഡ​വർ പരി​ഭ്ര​മി​ച്ചു പത​റു​ന്ന​തു് ഞാ​നി​പ്പോ​ഴും ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു.” പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മി​ഴി​കൾ പതു​ക്കെ ഓർ​മ​ക്കൊ​പ്പം വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു് നീ​ങ്ങി.

“എന്താ​യി​രു​ന്നു ഈ കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​നു പ്ര​ചോ​ദ​നം, അഥവാ പ്ര​കോ​പ​നം? പാ​മ്പു​ക​ളെ പേ​ടി​യു​ള്ള പാവം ഒരു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി എന്ന നി​ല​യിൽ നി​ങ്ങൾ പേ​രെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു എങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ പട​പൊ​രു​തി കു​രു​വംശ ചെ​ങ്കോൽ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ മാ​ത്ര​മു​ള്ള കരു​ത്തു​നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടെ​ന്നു ആരും അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പുതിയ മഹാ​രാ​ജാ​വു് പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ വരി​നി​ന്നു മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി സ്നേ​ഹാ​ഭി​വാ​ദ്യം ചെ​യ്തു.

“അരമന കു​ടി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞു അഞ്ചു കൗ​ന്തേ​യ​രും കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോയി എന്ന​തു് ശരി​ത​ന്നെ, എന്നാൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സ്ഥാ​നം സ്വയം ഒഴി​യു​ക​യി​രു​ന്നു, ഞാൻ പി​ടി​ച്ചു​മാ​റ്റി​യ​ത​ല്ല. ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ജന്മ​വാർ​ഷി​കം ആഘോ​ഷി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ഞാൻ ഇത്ത​വ​ണ​യും ശഠി​ച്ചു എന്നാൽ ആശം​സാ​പ്ര​സം​ഗം ചെ​യ്യാൻ വേ​ദി​യിൽ കയറിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് കണ്ണു​തി​രു​മ്പി “ആരാ ഞാൻ? എനി​ക്കെ​ന്താ കാ​ര്യം? ചോ​ദി​ച്ച​തു​കേ​ട്ടി​ല്ലേ?” എന്നു് രണ്ടു​പ്രാ​വ​ശ്യം പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​നേ​രെ ‘കു​ര​ക്കു’ന്ന​തു​ക​ണ്ട​പ്പോൾ, അവൾ സ്വ​ന്തം സു​ര​ക്ഷാ​ഭ​ട​ന്മാർ​ക്കു, നേ​ര​ത്തെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന രഹസ്യ ധാരണ അനു​സ​രി​ച്ചു, ആം​ഗ്യം കാ​ട്ടി. അങ്ങ​നെ സമ്മർ​ദ്ദ​ത്തിൽ അര​മ​ന​യിൽ എത്തിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ഓർ​മ്മ​വ​ന്ന​പ്പോൾ മു​ട്ടു കു​ത്തി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് യാ​ചി​ച്ചു, “നീ കൂ​ടെ​വ​രാ​മെ​ങ്കിൽ വന​വാ​സ​ത്തി​നു ഞങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വർ തയ്യാർ”. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ സ്ഥാ​ന​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്കി എന്റെ രാ​ജ​പ്ര​തി​നി​ധി​യാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി രാ​ജ്യം ഭരി​ക്കു​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു, ചാ​രൻ​ന​കു​ലൻ വഴി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അറി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു്. ‘കൂ​ടെ​വ​രാ​മ​ല്ലോ’ എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ടി​ല​ത​യോ​ടെ സമ്മ​തി​ച്ചു. മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ആദ്യം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കു​ഴ​ഞ്ഞു വീ​ഴു​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അവ​ളു​ടെ കണ​ക്കു​കൂ​ട്ടൽ. കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ അതി​നു​ള്ള ‘രാ​സ​പ്ര​ക്രിയ’ കൈ​വ​ശ​മു​ണ്ടു്. കണ​ക്കു​കൂ​ട്ടൽ പാളി. ആദ്യം കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണ​തു് കൊ​ട്ടാ​ര​വി​പ്ല​വ​ത്തി​ന്റെ ഉപ​ജ്ഞാ​താ​വായ സാ​ക്ഷാൽ ദ്രൗ​പ​ദി! അവ​ളു​ടെ അനാ​ഥ​ജ​ഡം സം​സ്ക​രി​ക്കാൻ നി​ങ്ങൾ മാ​ത്ര​മേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു എന്നു് ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ കൊ​ട്ടാ​രം ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പിൽ വാ​യി​ച്ച​പ്പോൾ വ്യ​ഥ​യോ​ടെ ഞാൻ ഓർ​ത്തു, വ്യർ​ത്ഥം ഈ മാ​ന​വ​മൂ​ല്യ​ങ്ങൾ!” ഫണം വി​ടർ​ത്തു​ന്നൊ​രു നാ​ഗ​ത്താ​നെ​ക്ക​ണ്ട പരീ​ക്ഷി​ത്തു് പെ​ട്ടെ​ന്നു് വാ​മൂ​ടി സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഓരം ചേർ​ന്നി​രു​ന്നു.

2023-04-16

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​കോ​പന വ്യ​ക്തി​ത്വം അരോ​ച​ക​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​മൊ​ത്തം അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നൊ​രു ദൈ​നം​ദിന സന്ദർ​ഭം, അങ്ങ​നെ ഒന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, പെ​ട്ടെ​ന്നോർ​മ്മി​ക്കാ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ദാർ​ശ​നി​കൻ എന്ന ആചാ​ര​പ​ര​മായ പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ അവ​ഹേ​ള​ന​മാ​യി കാ​ണു​ന്ന​വൻ ആയി​രു​ന്നു ഇളമുറ മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ.

“ഞാ​നുൾ​പ്പെ​ടെ അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ​യും മുഖം ഏറി​യും കു​റ​ഞ്ഞും കറു​പ്പി​ക്കു​ന്നൊ​രു കാ​ഴ്ച​യു​ണ്ടു്—ആറു​പേ​രും പര​സ്പ​രം ഉട​ലാ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തിൽ മു​ഴു​കാൻ നേ​ര​മാ​യ​ല്ലോ എന്നു കരു​തു​മ്പോൾ കാണാം അവൾ ഒരു താ​ഴി​ക​ക്കു​ടം പോലെ ഒഴുകി ദൂരെ പോയി ഒരു​കെ​ട്ടു് പന​യോ​ല​യിൽ മു​ഖ​മൊ​ളി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു. അതൊരു ദു​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മാ​യി ഞാൻ അപ്പോൾ കാണും, കാരണം ഞങ്ങൾ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത​തെ​ന്ന​വൾ മുൻ​വി​ധി​യോ​ടെ കാ​ണു​ന്ന സാ​ഹി​ത്യ സാ​ക്ഷ​രത അവൾ ഒര​ല​ങ്കാ​ര​മാ​യി അണി​ഞ്ഞു പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അവൾ വാ​യ​ന​യെ വേൾ​ക്കു​ക​വ​ഴി അഞ്ചു​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ​യും കു​റേ​നേ​ര​ത്തേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും അക​റ്റി നിർ​ത്തു​ന്ന​തി​ലും വി​ജ​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഒന്നു് ഈ മു​റി​വി​ട്ടു് പു​റ​ത്തു​പോ​ക​ണം എന്ന​ല്ല അവൾ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന​തു, ഈ പനയോല ഞാൻ തു​റ​ന്നു​വാ​യി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ അഞ്ചു​പേ​രും എന്റെ സ്വ​കാ​ര്യ​ത​യിൽ കട​ന്നു​ക​യ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി മാ​റു​ന്ന​ല്ലോ എന്ന​വൾ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. എങ്ങ​നെ മറ​ക്കും ഈ നി​ശ​ബ്ദ അവമതി, മൂ​പ്പി​ള​മ​നോ​ക്കാ​തെ ഞങ്ങൾ മത്സ​രി​ച്ചു പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ന്ന​വ​ളിൽ​നി​ന്നും!”

“പോ​രാ​ട്ടം കഴി​ഞ്ഞു പാ​ള​യ​ത്തിൽ തളർ​ന്നു​റ​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന അഞ്ചു​പു​ത്ര​ന്മാ​രെ, ദു​ര്യോ​ധ​ന​പ്രേ​രിത പാ​തി​രാ​മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കഴു​ത്തു് ഞെ​രി​ച്ചു കൊന്ന ദ്രോ​ണ​പു​ത്രൻ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വി​നെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നു് പി​ടി​കൂ​ടി ശി​രോ​ര​ത്നം തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു, ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​പ​രി​ഗ​ണ​ന​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ കൊ​ല്ലാ​തെ വി​ട്ടു എന്നു കേ​ട്ട​പ്പോൾ രോ​ഷാ​കു​ല​രായ ഞങ്ങൾ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി പക്ഷം​പി​ടി​ച്ചു. ക്ഷീ​ണി​ച്ചു​റ​ങ്ങു​ന്ന മക്ക​ളു​ടെ ജീവനു സു​ര​ക്ഷ ഉറ​പ്പു വരു​ത്തേ​ണ്ട പാ​ണ്ഡ​വർ യു​ദ്ധ​വി​ജ​യ​ത്തിൽ മതി​മ​റ​ന്നു തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത പാ​ള​യ​ത്തിൽ മദ്യ​പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞെ​ട്ടി! പെ​റ്റ​ത​ള്ള എന്ന നി​ല​യിൽ എന്തു് കൊ​ണ്ടു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ നി​ങ്ങൾ കു​റ്റ​വി​ചാ​രണ ചെ​യ്തു​കൂ​ടാ?”, മക്ക​ളു​ടെ ശവ​ദാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞു പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ഒറ്റ​യ്ക്കു് മട​ങ്ങു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നേ​രി​ട്ടു.

“മക്ക​ളെ രക്ഷി​ക്കാ​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വ​രെ വി​ചാ​രണ ചെ​യ്താൽ തെ​റി​ക്കുക ശി​രോ​ര​ത്ന​മാ​വി​ല്ല, ലഹ​രി​വി​ട്ടു​പോ​വാ​ത്ത തല​യാ​വും!”

2023-04-17

“ലിം​ഗ​സ​മ​ത്വ പരി​ഗ​ണ​ന​യി​ല്ലാ​തെ, ഔദ്യോ​ഗി​ക​രേ​ഖ​ക​ളി​ലും പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും ‘പാ​ണ്ഡ​വർ’ എന്നു് അട​ച്ചു പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന തിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​മു​ണ്ടെ​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​സ്താ​വന, സ്വയം അടി​മ​യായ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്തു വന്ന ഗു​രു​തര അച്ച​ട​ക്ക​ലം​ഘ​ന​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധന കാ​ര്യാ​ല​യം നേ​രി​ടു​മെ​ന്നു കേ​ട്ട​ല്ലോ. ഒറ്റ​വാ​ക്യ​ത്തിൽ ഒരു​ദ്ധ​ര​ണി തരാമോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ അവർ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു.

“വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോയ പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന ഔദ്യോ​ഗിക പ്ര​സ്താ​വ​ന​യി​ലെ ലിം​ഗ​നീ​തി​നി​ഷേ​ധം ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ച ഞാൻ, ഇനി എല്ലാ അറി​യി​പ്പു​ക​ളി​ലും രേ​ഖ​ക​ളി​ലും, “വന​വാ​സ​ത്തി​നു​പോയ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും” എന്നു് വേണം കൃ​ത്യ​മാ​യി അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്താൻ എന്ന പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശം സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ച്ചാൽ, അതിൽ ‘ഉട​യോൻ​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ’ കാ​ണു​ന്ന ‘അച്ച​ട​ക്ക ലംഘനം’ എന്താ​ണി​ത്ര ഗു​രു​ത​ര​മാ​വാൻ?”, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ രഹ​സ്യ​മാ​യി കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ലം, കു​ളി​ച്ചു​നി​വർ​ന്ന സ്വ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ തേ​ച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു.

“എന്തു​ത​രം ദുർ​മ​ര​ണ​മാ​ണു് കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന ഭയ​മാ​ണോ? രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യും പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളും കു​റു​ന​രി​കൾ​ക്കി​ര​യാ​യി എന്നു് കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്, കു​ന്തി​യും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും കാ​ട്ടു​തീ​യിൽ വെ​ന്തു​മ​രി​ച്ചു എന്ന​റി​ഞ്ഞു. ഭാ​വ​ന​യിൽ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടോ?”, മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം എന്ന അന്ത്യ​വി​ധി​ക്കാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഈ ഉട​ലെ​ടു​ക്കാൻ എന്തി​നാ​ണു് വന്യ​പ്ര​കൃ​തി? ‘അഞ്ചംഗ’ മര​ണ​വ്യാ​പാ​രി​കൾ പോരെ?”

“മര​ണം​വ​രെ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കടി​ച്ചു​തൂ​ങ്ങും എന്നു് ജനം കരു​തിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു് സ്ഥാ​ന​ത്യാ​ഗം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കാൻ മാ​ത്രം എന്തു​ണ്ടാ​യി, അരു​താ​ത്ത​തെ​ന്തോ, കു​രു​വംശ കു​ടുംബ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തിൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​ക്കു തി​രു​വ​സ്ത്രം തു​ന്നാൻ ഓടി​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, പട്ടാ​ഭി​ഷേക ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന മാ​ദ്രീ​പു​ത്രൻ.

“പാ​ണ്ഡ​വർ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം പോ​റ​ലേൽ​ക്കാ​തെ അതി​ജീ​വി​ച്ച​തു് ഭാ​ര്യ​യു​ടെ ഭാ​ഗ്യം കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ അഞ്ചു മക്ക​ളു​ടെ ജീവൻ പൊ​ലി​ഞ്ഞ​തു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ അശ്ര​ദ്ധ കൊ​ണ്ടും, എന്നു് മഹാ​ഭാ​ര​ത​മെ​ഴു​തു​ന്ന വ്യാ​സ​നു​മാ​യു​ള്ള കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി പറ​ഞ്ഞെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, സമ​നി​ല​തെ​റ്റിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഉടനെ തി​രു​വ​സ്ത്രം ഊരി, പേ​ടി​ക്കാ​നി​ല്ല സമനില ഇനി​യും തെ​റ്റി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ ഞങ്ങൾ കണ്ടെ​ത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു!”

2023-04-18

“നീ​രാ​ടു​മ്പോൾ കർ​ണ്ണൻ നി​ങ്ങ​ളോ​ടെ​ന്താ പര​വ​ശ​നാ​യി പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്ന​തു​ക​ണ്ട​ല്ലോ. പാ​ണ്ഡ​വ​നി​ന്ദ പറ​ഞ്ഞു തീർ​ന്നി​ല്ലേ ഇനി​യും അയാൾ?”, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ ഒരു കരി​മ്പിൻ​ത​ണ്ടു കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ക്കു് നീ​ട്ടി. മി​ക്ക​വാ​റും ആളൊ​ഴി​ഞ്ഞ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ അവർ ഇരു​വ​രും കാലിൽ ശവം തട്ടാ​തെ നട​ന്നു​പോ​വു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

“അടു​ത്ത അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ലൊ​ന്നും ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​വം​ശ​ജർ അധി​കാ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​ല്ലെ​ന്ന്കർ​ണ്ണൻ അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യം പോലെ സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​മാ​യി അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു കു​മ്പ​സാ​രം തു​ട​ങ്ങി. കൗ​ര​വ​രെ​ക്കാൾ വി​ശാ​ല​മായ മന​സു​ള്ള​തു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നാ​ണു്. എന്റെ ജൈവ സഹോ​ദ​രൻ ആയ​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ല, ശത്രു​പ​ക്ഷ​ത്തു​ള്ള​വ​രോ​ടു് പോലും കാ​ണി​ക്കു​ന്ന പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലെ പരി​ഗ​ണന! ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് വർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യു​ള്ള സമർ​പ്പിത സേ​വ​ന​ത്തി​നു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ രാ​ജ​സേ​വ​ക​രിൽ​നി​ന്നും വേ​ണ്ട​ത്ര അം​ഗീ​കാ​രം ലഭി​ച്ചി​ല്ല. ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രി​ക​യു​ടെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ഹൃദയം തു​റ​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ രക്ഷ​യി​ല്ല. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ കൊ​ട്ടാര വി​രു​ന്നു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം, ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ശ്വ​സ്തൻ എന്ന നി​ല​യിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വ്യ​ക്തി​ഗത ക്ഷണം നി​ര​സി​ക്കു​ക​യാ​ണു് ഞാൻ ചെ​യ്ത​തു്. ഓർ​ത്തു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ, എന്റെ ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നു​ണ്ടായ അനു​ചി​ത​മായ പെ​രു​മാ​റ്റ​മാ​യി​രു​ന്നു അതു്. വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ സമ​യ​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ​യും, സഹോ​ദ​ര​പ​ത്നി എന്ന നി​ല​യിൽ ദ്രൗ​പ​ദി​ക്കെ​തി​രെ​യും ഞാൻ മ്ലേ​ച്ച​മാ​യി സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യും പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നാൽ അതെ​ല്ലാം അവ​ഗ​ണി​ച്ചു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വളരെ നല്ല രീ​തി​യി​ലാ​ണു് എന്നോ​ടു് പെ​രു​മാ​റി​യ​തു്. ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ഒരു രാ​ഷ്ട്ര​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​നെ​പ്പോ​ലെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ പെ​രു​മാ​റേ​ണ്ട സന്ദർ​ഭ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്, എന്നു് എന്റെ ഗുരു പര​ശു​രാ​മൻ കൗ​മാ​ര​ത്തിൽ പഠി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ അതി​ന്റെ ഗൗരവം അറി​യാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​മാ​യി ഇട​പ​ഴ​കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. കൗ​ര​വ​സൈ​ന്യ​വ്യൂ​ഹ​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ കാ​ലോ​ചി​ത​മായ മാ​റ്റ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ ഞാൻ ശ്ര​മി​ച്ച​പ്പോൾ ദു​ശ്ശാ​സ​നൻ, ‘പാ​ണ്ഡ​വ​ദ​ല്ലാൾ’ എന്നു് അവ​ഹേ​ളി​ച്ചു. ആ ദുഷ്ട മനോ​നി​ല​യിൽ​നി​ന്നും ഉയരാൻ പൊ​തു​വെ കൗ​ര​വർ​ക്കാ​വി​ല്ല. അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ ആവ​നാ​ഴി​യിൽ വിഷം പു​ര​ട്ടിയ കൂ​ര​മ്പും, എന്റെ തേ​രാ​ളി മദ്ര​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ചമ്മ​ട്ടി​യിൽ അനി​ഷ്ട​വും നാളെ ഈ സമ​യ​ത്തു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഞാൻ ജഡ​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും—കഴു​ക​നു കണ്ട​റി​യാ​നാ​വ​ട്ടെ നാ​ള​ത്തെ അത്താ​ഴം എന്റെ ഉടൽ!”

“നാളെ ഈ സമയം കർ​ണ്ണൻ കാ​ല​പു​രി​യിൽ പോ​യെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞാൽ ഈ അഭി​മു​ഖം മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത, അല്ലെ​ങ്കിൽ ചവ​റ്റു​കൊ​ട്ട!” യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ കരി​മ്പിൻ​ച​ണ്ടി വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു, അതു​ചെ​ന്നു​വീണ ശവ​ത്തെ​നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ കരൾ നൊ​ന്തു.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പ്ര​ക്ഷോ​ഭം കാണാൻ വന്ന ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഇടം തെ​റ്റി​യോ?, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ നിർ​ത്തി​പ്പൊ​രി​പ്പി​ക്കു​വാൻ നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​കൾ തെ​രു​വിൽ ഇറ​ങ്ങിയ വേ​നൽ​ക്കാല പ്ര​ഭാ​ത​ത്തിൽ, എന്തി​നാ​ണൊ​രു ‘നി​ത്യ​വി​ശു​ദ്ധ​യു​ടെ കാൽ​പ്പ​നിക’ സാ​ന്നി​ധ്യം? വഴി​വി​ട്ട​ര​തി​യു​ടെ ഉപാ​സ​ക​രായ സത്യ​വ​തി​യു​ടെ കൂ​ട്ടു​കു​ടും​ബ​മ​ല്ലേ, മി​ക്ക​വാ​റും മണ്ണ​ടി​ഞ്ഞ കു​രു​വം​ശം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​ക്കു് പു​റ​ത്തു​ള്ള നഗ​ര​ച​ത്വ​രം.

“പെ​റ്റ​ത​ള്ള​ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ​ക്കാൾ പ്രി​യ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു മമത രാ​ജ​മാ​താ സത്യ​വ​തി​യോ​ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞാൽ പി​താ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ നീ​ല​ര​ക്ത​ബ​ന്ധു​വൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, മഹാ​രാ​ജാ ശന്ത​നു​വി​ന്റെ വിധവ സത്യ​വ​തി, പൂർ​വ്വാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ മീൻ​കാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും രാ​ജ​വ​ധു​വാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ വന്ന​പ്പോൾ, വൃ​ദ്ധ​ഭർ​ത്താ​വ​ട​ക്കം എല്ലാ​വ​രെ​യും വര​ച്ച​വ​ര​യിൽ നിർ​ത്തി. സത്യ​വ​തി​ക്കൊ​രു പ്ര​തേ​ക​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ വി​ല​പേ​ശ​ലി​ന്റെ ഒരു കൊ​ച്ചു​കാ​റ്റു വി​ത​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൾ എക്കാ​ല​വും നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റു കൊ​യ്തു. ‘അവി​ശു​ദ്ധ’യെ​ങ്കി​ലും ഭര​ണ​നി​പു​ണ​യാ​യി​രു​ന്ന സത്യ​വ​തി, നിൻ തി​രു​നാ​മം ദേ​ശാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളിൽ എന്നെ​ന്നും വാ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട​ട്ടെ എന്നു് അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ, എന്റെ​മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തു​ന്ന നേ​ര​ത്തു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മി​ത​മാ​യി മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും. എന്നാൽ ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ റാണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ? മക്ക​ള​ഞ്ചു​പേ​രും കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു. ഇനി പ്ര​സ​വി​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത വിധം, മാ​തൃ​ത്വ​മോ​ഹ​ത്തിൽ മൂ​ല്യ​ശോ​ഷ​ണ​വും സം​ഭ​വി​ച്ചു. എന്നാ​ലൊ​രു രാ​ജ​മാ​താ​വി​ന്റെ തി​രു​ഹൃ​ദ​യം ഉണ്ടോ? സൂ​ക്ഷി​ച്ചു നോ​ക്കുക ആ കാ​ണു​ന്ന യു​വ​കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ! കു​രു​വം​ശ​ത്തി​നൊ​രു കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മായ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കാ​യി വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ, കാ​യി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യു​ള്ള കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​ക​ളു​മാ​യോ പു​തു​ത​ല​മുറ കൗരവ യു​വ​തി​ക​ളു​മാ​യോ സം​യോ​ഗ​സാ​ധ്യത പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു് പരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, പാ​ഞ്ചാ​ലി എല്ലാ കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളെ​യും പടി​ക്കു​പു​റ​ത്താ​ക്കി. ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​രി​ട​യ​നെ വേണം എന്നു് കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ ഈ നഗ​ര​ച​ത്വ​ര​ത്തിൽ യാ​ചി​ക്കു​മ്പോൾ അവ​ളാ​ക​ട്ടെ കു​ഞ്ഞാ​ടിൻ പറ്റ​ങ്ങ​ളെ ത്ത​ന്നെ ആട്ടി​പ്പു​റ​ത്താ​ക്കു​ന്നു. വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട കു​ടും​ബാ​രാ​ഷ്ട്രീ​യം കളി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് എങ്ങ​നെ രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി യോ​ഗ്യത നേ​ടാ​നാ​വും!”

2023-04-19

“ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഈ ഹരി​ത​ഭൂ​മി​യിൽ കു​ടി​നീർ നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ, ഉള്ളി​ലി​ര​മ്പു​ന്ന പ്ര​തി​ഷേ​ധം അറി​യി​ക്കാൻ അര​മ​ന​യിൽ വന്ന​പ്പോൾ, കൂ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​രു കൗ​ര​വ​കു​മാ​രി​യു​ടെ കവി​ളിൽ ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മ​മെ​ന്നു തോ​ന്നും​വി​ധം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ തോ​ണ്ടു​ക​യോ തലോ​ടു​ക​യോ ചെ​യ്തു എന്നാ​ണു കൊ​ട്ടാ​രം കു​ന്നാ​യ്മ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ ആരോ​പ​ണ​നിർ​മ്മി​തി. അത്ത​രം അവി​ഹിത പെ​ണ്ണു​ടൽ സ്പർ​ശ​ന​ത്തിൽ, മേൽ​ന​ട​പ​ടി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലേ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കു​ടി​നീ​രും ധാ​ന്യ​വും ആയി​രു​ന്നോ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അവ​രു​ടെ ആവ​ശ്യ​ങ്ങൾ? ‘എന്റെ അച്ഛ​നു ഒര​ച്ഛൻ മാ​ത്ര​മേ ഉള്ളു എന്നാൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​പി​തൃ​ത്വം കു​രു​വം​ശ​ത്തി​നു അപ​മാ​നം’ എന്നു നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി മന്ത്രി​ച്ച ശേഷം, ഒച്ച​വെ​ച്ചു, “ധാ​ന്യം തരൂ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പട്ടി​ണി​യ​ക​റ്റൂ”. ആം​ഗ്യ​വി​ക്ഷേ​പ​ങ്ങ​ളോ​ടെ നി​ല​വി​ളി​ച്ചാൽ ‘കു​ന്നാ​യ്മ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾ’ ചെ​വി​ത​രി​ല്ലേ? അവ​ളു​ടെ ആവി​ഷ്കാര സാ​മർ​ഥ്യം കണ്ട​നു​മോ​ദി​ച്ചു കവി​ളി​ലൊ​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ തലോ​ടി​യ​താ​ണോ രതി​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ത്ത​ര​ങ്ങായ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു​പു​റ​ത്തു​ചാ​ടു​ന്ന അര​മ​ന​ര​ഹ​സ്യം? ആജീ​വ​നാ​ന്ത ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​യെ​ന്നു നേരം വെ​ളു​ത്താ​ലു​ടൻ മേ​നി​പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന പി​താ​മ​ഹൻ (അഭി​വ​ന്ദ്യ ഭീ​ഷ്മ​നാ​മം തങ്ക ലി​പി​യിൽ കോ​റി​യി​ട​ട്ടെ വേ​ദ​വ്യാ​സൻ), പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളെ ഇരു​വ​ശ​ത്തും കൈ​ത്താ​ങ്ങാ​യി തെ​രു​വു​ക​ളിൽ നട​ക്കു​ന്ന​തു് പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​ക്കൊ​ന്നും ഇപ്പോൾ ഓർ​മ​യി​ല്ല അല്ലേ?”

“ആരുടെ അത്താ​ഴം കൊ​ഴു​പ്പി​ക്കാ​നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ മാ​നു​ക​ളെ കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തു് ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ഇറ​ച്ചി ഇട​തു​ക​യ്യി​ലു​ള്ള​തു് ഉച്ച​യൂ​ണി​നു ഞങ്ങൾ തീ​ക്കൂ​ട്ടി പൊ​രി​ച്ചെ​ടു​ക്കും. ദ്വാ​ര​ക​യി​ലു​ള്ള സു​ഭ​ദ്ര പരി​ലാ​ളന മി​ഴി​യോ​ടെ എനി​ക്കു് മാ​ത്രം ഭക്ഷ​ണം വി​ള​മ്പി​ത്ത​രു​ന്ന​താ​യി ഞാ​ന​പ്പോൾ കി​നാ​വു​കാ​ണും. ഇപ്പോൾ കല്ലെ​റി​ഞ്ഞു വീ​ഴ്ത്തിയ ഇരയെ ചു​മ​ന്നു ക്ഷീ​ണ​മ​ഭി​ന​യി​ച്ചു കു​ടി​ലി​ലെ​ത്തി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ ഏറി​യും.” ഒരു കയ്യിൽ കഴു​ത്തൊ​ടി​ഞ്ഞ മാനും മറു​ക​യ്യിൽ കൽ​ച്ചീ​ളു​മാ​യി ഇനി​യും ഉന്നം നോ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അർ​ജ്ജു​നൻ. ഇര​ക്കു​പി​ന്നിൽ ഓടി​ത്ത​ളർ​ന്ന പു​ലി​യെ പോലെ അയാൾ കി​ത​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

2023-04-21

“മെ​ല്ലെ, മെ​ല്ലെ​യാ​ണ​ല്ലോ രൗ​ദ്ര​ഭീ​മൻ ആഹാരം കഴി​ക്കു​ന്ന​തു്! അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തി​ലെ ഭക്ഷ​ണ​ല​ഭ്യത കാ​ലി​ക​മാ​യി കു​റ​ഞ്ഞ​താ​ണോ കാ​ര്യം? അതോ, അന്ന​നാ​ള​ത്തിൽ അമ്ലം​നീ​റു​ന്ന ദഹന പ്ര​ശ്നം വല്ല​തും?”, കി​ട​പ്പ​റ​ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കാ​ണാ​വു​ന്ന ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ, ചമ്രം​പ​ടി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ഭീമനെ നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ​നി​ന്നും, അശേഷം ദേ​ഹാ​ധ്വാ​നം ഇല്ലാ​തെ വാ​രി​ക്കി​ട്ടാ​വു​ന്ന സൗ​ജ​ന്യ ധാ​ന്യാ​ഹാ​രം ആന​ത്ത​ല​യോ​ളം ഉരു​ട്ടി വാ​യി​ലി​ട്ടാൽ, അന്ന​നാ​ള​ത്തി​ലൂ​ടെ അതി​റ​ങ്ങും മു​മ്പു് രണ്ടാ​മ​തൊ​രു ‘ആന​ത്തല’ വാ​യി​ലേ​ക്കെ​റി​യു​ന്ന പതി​വു് നിർ​ത്ത​ണം എന്നു് ഞാൻ ചെ​റു​താ​യൊ​ന്നു ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ കയർ​ത്തു. വാരി വലി​ച്ച​ക​ത്താ​ക്കി, ‘അഗ്നി​മാ​ന്ദ്യം, ദീ​പ​ന​ക്ഷ​യം’ എന്നു് നകു​ല​നെ, പച്ചി​ല​മ​രു​ന്നു് തേടി സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് ഓടി​ക്കു​ന്ന പരി​ഹാ​സ്യ പരി​പാ​ടി അതോടെ നി​ന്നു! ഇപ്പോൾ, ഊണു​ക​ഴി​ക്കു​മ്പോൾ എന്റെ ആഹാ​ര​രീ​തി അനു​ക​രി​ക്കും, അനു​ക​ര​ണം അഭി​ന​ന്ദ​ന​ത്തി​ന്റെ സൂ​ച​ന​യാ​ണെ​ന്ന​പ്പോൾ സഹ​ദേ​വൻ സൗ​ജ​ന്യ​മാ​യി അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തും!”

“‘മനു​ഷ്യ​ക്കു​രു​തി​യു​ടെ മാ​മാ​ങ്കം’ എന്നാ​ണ​ല്ലോ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചാർ​വാ​കൻ പറ​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു. “എങ്ങ​നെ നേ​രി​ടും വിമത നി​രീ​ക്ഷ​ണം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പത്തൊ​മ്പ​താം ദിവസം അസ​ത്യം വി​ത​ച്ചു പത്തു​മേ​നി കൊ​യ്യു​ന്ന ചാർ​വാ​ക​നെ​ന്ത​റി​യാം യു​ദ്ധ​നിർ​വ്വ​ഹ​ണ​സ​മി​തി​യു​ടെ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം? ഞങ്ങൾ ഒരു​ക്കി​യ​തു് പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യാ​ണു്. പോ​ര​ടി​ക്കു​ന്ന​വർ ആരെ​ല്ലാ​മെ​ന്നു പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. സന്ധ്യ​ക്കു് പോ​രാ​ട്ടം നിർ​ത്തു​മ്പോൾ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ ഒര​റ്റം മുതൽ ഞങ്ങൾ നട​ന്നു​നോ​ക്കും. മു​റി​വേ​റ്റ​വ​രു​ടെ അന്ത്യ​വും മരി​ച്ച​വ​രു​ടെ ശവ​മ​ട​ക്കും ഞങ്ങൾ ഏറ്റെ​ടു​ത്തി​ട്ടി​ല്ല. യു​ദ്ധ​വി​ജ​യം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടാൻ ജീ​വ​നോ​ടെ ഒരാൾ എങ്കി​ലും ബാ​ക്കി ഉണ്ടെ​ങ്കിൽ, ഒന്നു​ര​ണ്ടു​ദി​വ​സം കഴി​ഞ്ഞു ചു​രു​ക്കം വാ​ക്കു​ക​ളിൽ അഭി​ന​ന്ദി​ക്കും. യു​ദ്ധ​ല​ക്ഷ്യം നേ​ടി​യോ എന്ന​തു ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​രു കാ​ര്യ​മ​ല്ല. കരാർ അനു​സ​രി​ച്ചു ഞങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​തി​ഫ​ലം യുദ്ധ പ്രാ​യോ​ജ​ക​രിൽ​നി​ന്നും നേ​ര​ത്തേ ഈടാ​ക്കും. ആർ യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു തോ​റ്റു എന്ന അറി​യി​പ്പൊ​ന്നും ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി കൊ​ടു​ക്കി​ല്ല, ഒരു പ്ര​ത്യേക കാ​ര്യ​പ​രി​പാ​ടി നട​ത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു എന്ന പരി​മിത നിർ​വ്വ​ഹ​ണ​ദൗ​ത്യ​മേ ഞങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പ്ര​വി​ശ്യ മൊ​ത്തം പോ​രാ​ട്ട​വേ​ദി​യൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ന്നു പത്തി​രു​പ​തു​ദി​വ​സം യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നു​മൊ​ത്തു കഴി​ഞ്ഞ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മ​ല്ലോ. തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത ഗ്രാ​മ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ ഊട്ടു​പു​ര​ക​ളി​ലേ​ക്കു മാം​സ​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും സസ്യ​ഭ​ക്ഷ​ണ​വും നി​ര​ന്ത​രം തയ്യാ​റാ​ക്കി എത്തി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ നി​ല​ക്കു​നോ​ക്കി​യാൽ വിശാല കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ടെ സാ​മ്പ​ത്തിക മു​ര​ടി​പ്പു​മാ​റി, കൈ​വ​ന്ന വി​ക​സ​ന​കു​തി​പ്പു് ശ്ര​ദ്ധേ​യം. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​പോ​ലു​ള്ള മാ​മാ​ങ്ക​ങ്ങൾ തു​ടർ​ന്നും വേണം ഈ അവി​ക​സിത ഭൂ​മി​ക​യു​ടെ ഭൗ​തി​ക​നേ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കു ആക്കം കൂ​ട്ടാൻ. പല്ലു​ഞെ​രി​ക്കാ​തെ ധൈ​ര്യ​മാ​യി​രി​ക്കാൻ പറയൂ ഇട​ഞ്ഞു​നിൽ​ക്കു​ന്ന ദരി​ദ്ര യു​ക്തി​വാ​ദി​യോ​ടു്. നല്ലൊ​രു നാളെ ഈ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ​നി​ന്നും അയാൾ​ക്കു​മു​ണ്ടാ​വ​ട്ടെ! ആർ​ക്ക​റി​യാം യു​ദ്ധ​ജേ​താ​ക്കൾ, അങ്ങ​നെ ഒരു വി​ഭാ​ഗം ഉണ്ടെ​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്നൊ​രാൾ അവ​കാ​ശ​വാ​ദം ഉന്ന​യി​ച്ചു കണ്ടു.”

“ചെ​ങ്കോൽ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു​മു​മ്പിൽ കൂ​സ​ലി​ല്ലാ​തെ വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു, പരി​ത്യാ​ഗി​യാ​യി കാ​ട്ടിൽ സ്ഥി​ര​താ​മ​സ​മാ​ക്കിയ പാ​ണ്ഡു എങ്ങ​നെ കൊ​ല​പാ​ത​ക​ശ്ര​മ​ത്തിൽ സന്യ​സ്ത​രു​ടെ പി​ടി​യി​ലാ​യി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കാ​ര്യ​ദർ​ശി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കു​ന്തി മാ​ദ്രി എന്നീ രണ്ടു യു​വ​ഭാ​ര്യ​മാർ​ക്കു് അന്യ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​മാ​യി അവി​ഹി​ത​ര​തി ബന്ധ​മു​ണ്ടെ​ന്നു് പ്ര​തി​ക്കു് സം​ശ​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ! ഇതി​ന്റെ പേരിൽ പതി​വാ​യി ഇരു​വർ​ക്കു​മി​ട​യിൽ വഴ​ക്കു​ണ്ടാ​വാ​റു​ണ്ടു്. ആ രണ്ടു രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളെ ദേ​ഹോ​പ​ദ്ര​വം ഏൽ​പ്പി​ക്കു​ന്ന സംഭവം ആദ്യ​മാ​യാ​ണു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ​പെ​ടു​ന്ന​തു്. സ്ത്രീ​സു​ര​ക്ഷ​ക്കു​ണ്ടാ​വു​ന്ന ഭീഷണി എതിർ​ക്ക​പ്പെ​ട​ണ​മ​ല്ലോ. സ്വ​ന്തം ലൈം​ഗിക ക്ഷ​മ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഭാ​ര്യ​മാർ​ക്കി​ട​യി​ലു​ള്ള സംശയം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച പക​യാ​ണു് വധ​ശ്ര​മ​ത്തി​ലേ​ക്കു് നയി​ച്ച​തെ​ന്നാ​ണു് ഞങ്ങൾ​ക്കു​കി​ട്ടിയ രഹ​സ്യ​വി​വ​രം. ഒന്നോർ​ക്ക. ലൗ​കി​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ വി​ര​ക്തി നടി​ക്കു​ന്ന ഞങ്ങൾ സന്യ​സ്തർ. എത്ര നാൾ പാ​ണ്ഡു​പ​രി​വാ​ര​ത്തി​ലെ പാ​പ​ക്കറ ദൈ​വ​നാ​മ​ത്തിൽ പൊ​റു​ക്കും. ഉട​യോൻ​ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ വി​വ​ര​മ​റി​യി​ച്ചു. വധ​ശ്ര​മം കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഭീഷണി ലഘൂ​ക​രി​ക്ക​രു​ത​ല്ലോ. അങ്ങ​നെ ഞങ്ങൾ നാ​ല​ഞ്ചു​പേർ ചേർ​ന്നു് പ്ര​തി​യു​ടെ ശരീ​ര​ച​ല​നം പൂർ​ണ്ണ നി​യ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ലാ​ക്കി. ദാ​മ്പ​ത്യ ആരാ​മ​ത്തിൽ പു​ഴു​ക്കു​ത്തു​കൾ അസാ​ധാ​ര​ണ​മ​ല്ലെ​ന്നും അതു് സന്യ​സ്തർ ഊതി​വീർ​പ്പി​ക്ക​രു​തെ​ന്നും ഇള​മു​റ​ഭാ​ര്യ മാ​ദ്രി ഞങ്ങ​ളെ വന്നു​ക​ണ്ടു അറി​യി​ച്ച​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഉടൻ സഹ​ക​രി​ച്ചു. മറ്റെ​ന്തു​വ​ഴി, എന്തൊ​രു തേ​ജ​സ്സാ​ണു് ആ മു​ഖ​ത്തു് എത്ര കമ​നീ​യം ആ ഉടൽ!”

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭർ​ത്താ​വാ​യി​രു​ന്ന ശന്ത​നു​വി​ന്റെ അന്ത്യ​വും അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. റാ​ണി​യാ​യും, രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി​യി​ലും ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ അര​മ​ന​യിൽ ജീ​വി​ച്ച ശന്ത​നു​വി​ധവ സത്യ​വ​തി, ജീ​വി​താ​ന്ത്യം ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കാൻ കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോ​വു​ന്നു എന്ന ശ്രു​തി പരന്ന ദിനം.

“തീ​വ്ര​പ്ര​ണ​യ​വും ഭീ​ഷ്മ​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യു​മൊ​ക്കെ എത്ര​നാൾ നാം മനു​ഷ്യർ മേനി പറ​ഞ്ഞു നട​ക്കും! എന്നിൽ ശന്ത​നു വി​നു​ണ്ടായ രണ്ടു ആണ്മ​ക്ക​ളും ‘പാഴ് വി​ത്തു​കൾ’ ആയെ​ന്ന വേ​ദ​നാ​ജ​ന​ക​മായ തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ, “വൃ​ദ്ധ​ശ​ന്ത​നു​വും യു​വ​ഭീ​ഷ്മ​രും വേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, മു​ക്കു​വ​പെ​ണ്ണാ​യി, യമു​ന​യിൽ വല​യെ​റി​ഞ്ഞു ജീ​വി​ച്ചാൽ മതി​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ”, എന്നു​തോ​ന്നി! അധി​കാ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പു്, കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി മണ്ണ​ടി​ഞ്ഞു, രണ്ടാ​മൻ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ രാ​ജാ​വാ​കും​മു​മ്പു് ക്ഷ​യ​രോ​ഗ​ബാ​ധി​ത​നാ​യി. എന്നി​ട്ടും ഭീ​ഷ്മർ ആ ‘ക്ഷയ രോഗി’ക്കാ​യി തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന കാ​ശി​രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളെ ബലാൽ​ക്കാ​രം ചെ​യ്തു ഉടലും മന​സ്സും വി​ചി​ത്ര വീ​ര്യൻ എന്ന ദുർ​ബ​ല​സ​ന്ത​തി വൃ​ണ​പ്പെ​ടു​ത്തി. സമ്പൂർ​ണ്ണ​ബീജ രഹി​ത​നായ ആ ഭോ​ഗ​വീ​ര്യൻ ചോ​ര​തു​പ്പി അന്ത്യ​ശ്വാ​സം വലി​ച്ച​പ്പോൾ, വി​ധ​വ​ക​ളായ അം​ബി​ക​യും അം​ബാ​ലി​ക​യും, അകാല വൈ​ധ​വ്യം ആർ​ത്തു​കൊ​ട്ടി​പ്പാ​ടി. ‘ബീ​ജ​ങ്ങൾ പാഴ് വി​ത്തു​കൾ’ എന്ന പെൺ​പ​രി​ഹാ​സ​ത്തിൽ പരു​ക്കേ​റ്റ വൃ​ദ്ധ​ശ​ന്ത​നു അതോടെ കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​യാ​യി. പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളെ ചോ​ര​യും നീ​രു​മു​ള്ള ആണു​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ചേർ​ത്തു കു​രു​വംശ അവ​കാ​ശി​ക​ളെ കണ്ടെ​ത്തു​ന്ന തി​ര​ക്കിൽ ശന്ത​നു​വി​നെ വേ​ണ്ട​ത്ര പരി​ച​രി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല. എന്റെ വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലെ രഹ​സ്യ​പു​ത്ര​നായ വ്യാ​സൻ കനി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണം ‘എങ്ങ​നെ​യോ അങ്ങ​നെ’ എന്ന നി​ല​യിൽ സം​ഭ​വി​ച്ചു. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും പാ​ണ്ഡു​വും, വക​ക്കു് കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​രാ​യി. വം​ശ​വർ​ദ്ധ​ന​വി​നു വേണ്ട സവി​ശേ​ഷ​പു​രു​ഷ​ബീ​ജ​ത്തി​നു പ്ര​കൃ​തി​ദ​ത്ത​മേ​ന്മ​യു​ണ്ടാ​വ​ണ​മെ​ന്നും, നി​ങ്ങൾ തന്നെ​യാ​ണോ ഇതി​ഹാ​സ​പു​രു​ഷ​നായ ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ ബീ​ജ​ദാ​താ​വെ​ന്നും, രോ​ഗ​ക്കി​ട​ക്കു​മു​മ്പിൽ ഞാൻ വാ​വി​ട്ടു് നി​ല​വി​ളി​ച്ച രാ​ത്രി​യിൽ, കാ​ലൻ​കോ​ഴി പ്ര​വ​ച​നാ​ത്മ​ക​മാ​യി കൂവി, അശാ​ന്ത ശന്ത​നു അവ​സാ​നം സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​യാ​യി. തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കു​മ്പോൾ എന്താ​ണു് കാ​ണു​ന്ന​തെ​ന്നോ! വാ​ട​ക​ഗർ​ഭ​ങ്ങൾ വഴി നൂ​റോ​ളം കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ മാ​താ​വായ ഗാ​ന്ധാ​രി​യും, ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളെ ആന​ന്ദി​പ്പി​ച്ചു മൂ​ന്നി​ല​ധി​കം ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​കൾ​ക്കു പി​താ​ക്ക​ളെ കണ്ടെ​ത്തിയ കു​ന്തി​യും എത്ര മി​ടു​ക്കി​കൾ!”

2023-04-22

“പാ​ണ്ഡവ പാ​ള​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടിയ ഉന്ന​ത​യോ​ഗ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു കേ​ട്ട​തു് ശരി​യെ​ങ്കിൽ, കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തി​നു ഈ ആയു​ധ​മോ​ഷ​ണം നാ​ണ​ക്കേ​ടാ​വും. പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഒറ്റ​യ്ക്കു് മട​ങ്ങിയ അർ​ജ്ജു​നൻ, സന്ധ്യ​ക്കു് നീ​ന്താൻ പു​ഴ​യിൽ ഇറ​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ അല​ക്കു​ക​ല്ലിൽ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം വച്ചി​രു​ന്നു. ആരോ അതു് വെ​ള്ള​ത്തിൽ എറി​ഞ്ഞു എന്നു​വ്യ​ക്തം. ഒഴു​ക്കിൽ​പെ​ട്ട​തെ​ന്തും ഉട​മ​സ്ഥാ​വ​കാ​ശം ഇല്ലാ​തെ​യാ​വു​മെ​ന്ന പൊ​തു​ബോ​ധ​ത്തിൽ കർ​ണ്ണൻ അതു് മോ​ഷ്ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കി. ഇത്ര അധ​മ​നാ​ണോ ആകാ​ശ​ചാ​രി​യു​ടെ ആരോ​മ​ലു​ണ്ണി​യെ​ന്നൊ​ക്കെ പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന കർ​ണ്ണൻ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“ദൈ​വ​കൃ​പ​യാൽ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം എന്ന ബഹു​മ​തി​നേ​ടിയ ഗാ​ണ്ടീ​വം പു​ഴ​ക്ക​ര​യിൽ അർ​ജ്ജു​നൻ മറ​ന്നു​വ​ച്ച​തു, തി​ര​യി​ള​കി​യ​പ്പോൾ പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഒലി​ച്ചു​പോ​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നാ​ലെ നീ​ന്തി അസ്ത്രം പാ​ടു​പെ​ട്ടു് കർ​ണ്ണൻ കര​ക്ക​ണ​ച്ചു. എന്നെ വി​വ​ര​മ​റി​യി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡവ പാ​ള​യ​ത്തിൽ പരി​ഭ്രാ​ന്ത​നാ​യി​രു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നെ​യും ആളെ വി​ട്ടു് പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു വി​ളി​ച്ചി​റ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു ഇരു​പ​ക്ഷ​ങ്ങ​ളു​ട​യും സേ​നാ​നാ​യ​ക​ന്മാ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ കർ​ണ്ണൻ അസ്ത്രം ഉട​മ​ക്കു​ന​ല്കി. ദാ​ന​ശീല കർ​ണ്ണ​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഇതൊ​ക്കെ സർ​വ്വ​സാ​ധാ​ര​ണം. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു് ഞാൻ അവ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ കർ​ണ്ണൻ എളി​മ​യോ​ടെ പറ​ഞ്ഞു അന്തി​മ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ ഈ അസ്ത്രം വേണം എന്റെ കഴു​ത്തൊ​ടി​ക്കാൻ എന്ന​റി​ഞ്ഞു തന്നെ ഞാൻ യു​ദ്ധ​ധാർ​മ്മി​കത ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, ദി​വ്യാ​സ്ത്രം ഉട​മ​ക്കു് തി​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. അല്ല പത്ര​പ്ര​വർ​ത്തക സു​ഹൃ​ത്തേ, ഇതി​ലൊ​ക്കെ എന്താ​ണു് വാർ​ത്താ പ്രാ​ധാ​ന്യം? മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത​യാ​യി ഇന്നു് താര ശി​ര​സ്സൊ​ന്നും ഉരു​ണ്ടി​ല്ലേ?”

2023-04-23

“നി​ങ്ങൾ ഏകാം​ഗ​പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​മെ​ന്ന​തെ​ല്ലാം ശരി, എന്നാൽ പറ​യാ​തെ വയ്യ, പാ​ണ്ഡ​വർ കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​ക​ളു​മാ​യി സന്ധി​സം​ഭാ​ഷ​ണം തു​ട​ങ്ങി​യാൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്തി​നാ​ണു് ചൊ​റി​ച്ചിൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ പാ​തി​രാ​കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​ലി​നു് ഇര​ക​ളാ​യി ഒരി​ടു​ക്കു തൊ​ഴു​ത്തിൽ പു​ന​ര​ധി​വാ​സം ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ ശക്ത പ്ര​തി​പ​ക്ഷ​മാ​യി മാറാൻ ചാർ​വാ​കൻ ആഞ്ഞു​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന ദി​ന​ങ്ങൾ.

“എങ്ങ​നെ എന്നെ​പ്പോ​ലൊ​രാൾ കൈ​നീ​ട്ടി സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്യും കപ​ട​ശാ​ന്തി​സ​ന്ദേ​ശം? രൗ​ദ്ര​ഭീ​മ​നും ചാ​രൻ​ന​കു​ല​നും ചേർ​ന്നാ​ണു് അനു​ര​ഞ്ജ​ന​ത്തി​ന്റെ ‘പാത’ വെ​ട്ടു​ന്ന​തു് എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ആശ​യ​റ്റി​യി​രു​ന്നു. പാ​ണ്ഡവ ലക്ഷ്യം വ്യ​ക്തം സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ അറ്റം കണ്ട നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളെ​യും അവ​രു​ടെ പുത്ര വി​ധ​വ​ക​ളെ​യും പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചും വ്യാ​ജ​പ്ര​ത്യാശ നൽ​കി​യും, ‘ചാർ​വാ​ക​പ്രേ​രിത’ എന്ന മുദ്ര ചാർ​ത്തി, പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും പി​ന്തി​രി​യി​പ്പി​ച്ചു, പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആളൊ​ഴി​ഞ്ഞ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ സേ​വ​ന​ദാ​താ​ക്ക​ളാ​ക്കുക! ദു​രോ​ധ​ന​വ​ധം കീ​ച​ക​വ​ധം എന്നിവ അധാർ​മ്മി​ക​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന ബലമായ സം​ശ​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ കയ​റ്റാ​റി​ല്ല. അപ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വേണം ഉട​ല​ഴ​കു​ള്ള കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ അർ​പ്പിത സേവനം. ധാ​ന്യ​വും കു​ടി​നീ​രും കൊ​ടു​ത്തു അഭി​മാ​നി​സ്ത്രീ​ക​ളെ ഭീമൻ വലി​ച്ചു​കൂ​ടെ​ക്കൂ​ട്ടു​മ്പോൾ ഹൃ​ദ​യ​മു​ള്ള​വർ അവർ​ക്കെ​തി​രെ ഹാ​ലി​ള​ക്കി​ല്ലേ?”

“ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ വ്യഥ സഹാ​നു​ഭൂ​തി​യോ​ടെ അവർ ചോ​ദി​ച്ച​റി​യാ​റി​ല്ലേ? പറ​ഞ്ഞു​വ​ന്നാൽ സന്യ​സ്ത സമൂ​ഹ​ങ്ങ​ള​ല്ലേ ചു​റ്റു​മു​ള്ള അയൽ​ക്കാർ? സ്വ​ത്തും പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​വും നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ കഴി​യേ​ണ്ടി വരു​ന്ന ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ കു​ടും​ബ​മ​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ?” വസ​ന്ത​കാല നി​റ​ങ്ങൾ വ്യാ​പി​ച്ച കു​ന്നിൻ​മു​ക​ളി​ലെ അയൽ​പ​ക്ക ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വിരൽ ചൂ​ണ്ടി ചോ​ദി​ച്ചു.

“കള്ള​ച്ചൂ​തു് കളി​ച്ചി​ട്ടു രാ​ജ​കീ​യ​സൌ​ഭാ​ഗ്യ​ങ്ങൾ നഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തിയ പാ​ണ്ഡ​വർ, അല്ലെ? എന്ന ചോ​ദ്യം നി​ന്ദ​യോ​ടെ ആയി​രു​ന്നു. ഭക്ഷ്യ​ധാ​ന്യം മരു​ന്നു് വസ്ത്ര​ങ്ങൾ, ഒക്കെ പതി​വാ​യി കൌരവർ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു് സന്യ​സ്തർ​ക്കെ​ത്തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. പകരം കൗരവ ഭാ​വി​സു​ര​ക്ഷ​യെ ബാ​ധി​ക്കാ​വു​ന്ന പാ​ണ്ഡവ രഹ​സ്യ​ങ്ങൾ കണ്ട​തും നി​രൂ​പി​ച്ച​തും താ​ളി​യോ​ല​യിൽ എഴുതി തി​രി​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​ന​നും അവർ അയ​ക്കും.” ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം ദൂരെ കൊ​ണ്ടു് പോയി സം​സ്ക​രി​ച്ചു കു​ന്നി​നു താഴെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ തുണി തി​രു​മ്മി കു​ളി​ച്ചു ഈറൻ മു​ടി​യു​മാ​യി പടി കയറി വരു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നിഴൽ കു​ടി​ലി​നു മു​മ്പിൽ വീ​ണ​പ്പോൾ, പാ​ണ്ഡ​വർ മാ​ര​കാ​യു​ധ​ങ്ങൾ മൂർ​ച്ച​കൂ​ട്ടു​ന്ന പതി​വു് പ്ര​ഹ​സ​നം ആരം​ഭി​ച്ചു.

“ഒന്നു​കൂ​ടി നോ​ക്ക​ട്ടെ, തക്ഷ​ശില വരെ പഠ​ന​വി​ഷ​യ​മായ വി​ശ്വ​വി​ഖ്യാത തള്ള​വി​രൽ! ‘ഗു​രു​ദ​ക്ഷിണ’യായി, പാവം ഈ വിരൽ ആയി​രു​ന്നി​ല്ലേ പണ്ടു് കു​ടി​ല​ദ്രോ​ണർ മു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തു്?”, കൈ നീ​ട്ടിയ യോ​ദ്ധാ​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“മു​റി​ച്ചു നീ​ക്കിയ കൈ​വി​ര​ലി​ടം, എന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കാൾ ജനം, ഗു​രു​ദ​ക്ഷി​ണ​യു​ടെ ജാ​തി​കേ​ന്ദ്രിത ചെ​റു​ത്തു​നിൽ​പ്പാ​യി പെ​ട്ടെ​ന്നു് തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ കാ​ല​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സ്വ​ന്തം അം​ഗ​ഭം​ഗം പോലെ വൈ​കാ​രി​ക​മാ​യി ജനം വി​രൽ​ന​ഷ്ടം അക്കാ​ല​ത്തു ഏറ്റെ​ടു​ത്തു. കീഴാള പരി​പ്രേ​ക്ഷ്യ​ത്തി​ലു​ള്ള പു​തു​ആ​ഖ്യാ​ന​രീ​തി ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചു് മഹാ​ഭാ​ര​ത​ര​ച​ന​യിൽ പ്ര​ത്യേ​ക​പ​രി​ഗ​ണന തരാ​മെ​ന്നു വ്യാ​സ​നും ശി​ഷ്യൻ​വ​ഴി സമ്മ​തി​ച്ചു. വിരൽ ഇല്ലാ​തെ കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മാ​യി അമ്പെ​യ്യാ​നും ഞാൻ സ്വയം പഠി​ച്ചു. വി​രൽ​ന​ഷ്ടം ഞാൻ മി​ക്ക​വാ​റും മറ​ന്നു. ഒരു നാൾ ഉറ​ക്ക​മു​ണർ​ന്നു നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ കണ്ട​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? വിദൂര വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​തി​ഫ​ല​മാ​യി ഗുരു നിർ​ദ്ദ​യം കടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത തള്ള​വി​ര​ലു​ണ്ടു്, കയ്യിൽ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു! എന്തോ പരി​ച​യ​ക്കേ​ടു് തോ​ന്നി. അമ്പെ​യ്യു​മ്പോൾ, മറ്റു​വി​ര​ലു​കൾ തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന പഴ​യ​വി​ര​ലി​നെ തി​ര​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന പോ​ലെ​യും! അപ്പോൾ, പഴം​തു​ണി​യെ​ടു​ത്തു് കൈ​മൂ​ടി​ക്കെ​ട്ടി, മറ്റു​വി​ര​ലു​ക​ളു​ടെ സം​ഘ​ടിത അവ​ഗ​ണ​ന​യിൽ​നി​ന്നും രക്ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി!”

2023-04-24

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഇപ്പോ​ഴും ഹസ്തി​ന​പു​രി സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അവി​ഭാ​ജ്യ പ്ര​വി​ശ്യ​യ​ല്ലെ? യു​ദ്ധ​ച്ചെ​ല​വു് കരാ​റ​നു​സ​രി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കാ​ത്ത​തിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു വി​ഘ​ടി​ച്ചു​പോ​യി​ട്ടൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നി​യ​മി​ച്ച ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യെ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ത്ത​തി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​മാ​ണോ? കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​യിൽ ചർച്ച പോ​വു​ന്ന​തു് ആ വി​ധം​മാ​വു​മ്പോൾ ചോ​ദ്യം ഇതാ​ണു്, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര സന്ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ, ഔപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്കാൻ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യെ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല!”, രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ വ്യ​ക്തി​ഗത പ്ര​തി​നി​ധി​യാ​യി സം​ഘ​ത്തിൽ കൂടെ വന്ന നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​ശു​ദ്ധ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​ന്നാൾ ദിവസം, പ്രാർ​ത്ഥ​നാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഏറ്റെ​ടു​ത്ത അനൗ​ദ്യോ​ഗിക സന്ദർ​ശ​ന​മ​ല്ലേ? ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ ‘വച​ന​സ​ന്ദേ​ശം’ ഞാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് വാ​യി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. പരേ​താ​ത്മാ​വി​ന്റെ സ്വർ​ഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി പ്രാർ​ത്ഥി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു പ്ര​വി​ശ്യാ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​വും അസാ​ന്നി​ധ്യ​വും എന്തു് പ്ര​ശ്നം! കഷ്ടം ഇതൊ​ക്കെ ലജ്ജ​യി​ല്ലാ​തെ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രു​ടെ ബൗ​ദ്ധിക നി​സ്സാ​രത! പി​തൃ​ഭൂ​മി​ക്കു​വേ​ണ്ടി ജീവൻ ബലി​ദാ​നം ചെയ്ത തടാ​ക​തീ​ര​ത്തു പൊ​ന്നും വെ​ള്ളി​യും പൂശിയ ദു​ര്യോ​ധ​ന​പ്ര​തി​മ​ക​ളു​മാ​യി മൗ​ന​പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം ചെ​യ്യാൻ പു​തു​ത​ല​മുറ കൗരവ രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടു് എന്ന​താ​ണു് കാ​ര്യം. സ്നേ​ഹ​വി​രു​ന്നിൽ നി​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നു​മൊ​ത്തു പങ്കെ​ടു​ക്കാം, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ സമീപ ഭൂ​ത​കാ​ലം കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​ന്നാൾ മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്ത​രു​തേ!”

“കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചി​ടാ​തെ മു​റി​ച്ചു ചാർ​വാ​ക​നെ ഏൽ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, വി​ഖ്യാ​ത​വേ​ദി​ക​ളിൽ മുടി ഉയർ​ത്തി​ക്കാ​ട്ടി ആണ​ധി​കാ​ര​പ്ര​മ​ത്ത​ത​ക്കു​നേ​രെ സ്ത്രീ പ്ര​തി​രോ​ധ​ത്തി​ന്റെ പട​ച്ച​ട്ട നിർ​മ്മി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ? നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ല്ലോ സു​വർ​ണാ​വ​സ​രം!” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​പ്പി​റ്റേ​ന്നു് ആറംഗ പാ​ണ്ഡവ സംഘം വന​വാ​സ​ത്തി​നാ​യി പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന നേരം.

“സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും പെ​ണ്ണ​ഭി​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും യു​ഗാ​തീ​ത​പ്ര​തീ​ക​മാ​യി മുടി പറ്റെ മു​റി​ച്ചു​ത​രാൻ വി​ശ്വ​സ്ത നകു​ല​നോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലേ, എന്തു​ചെ​യ്യാം, ആളാകെ വി​കാ​ര​വി​വ​ശ​നാ​യി മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു കു​ത്തി കൈ​കൂ​പ്പി, “അരുതേ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളെ!” എന്ന​വൻ കാൽ​തൊ​ട്ടു കെ​ഞ്ചി. “നി​ന്റെ സൗ​ജ​ന്യ​മ​ധു​ര​മായ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​സേ​വ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അഞ്ചംഗ ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളായ ഞങ്ങൾ ഊഴം കി​ട്ടി നി​ന്നോ​ടൊ​പ്പം കൂടെ കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ, നാണം മറ​ക്കാ​നും, സാ​ന്ത്വ​നം തേ​ടാ​നും, മു​ഖാ​വ​ര​ണ​മാ​ക്കിയ ഈ മുടി നീ മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റ​രു​തേ. വെ​ല്ലു​വി​ളി​പോ​ലെ നീണ്ട കേ​ശ​ഭാ​രം നീ കൗ​ര​വർ​ക്കു​നേ​രെ നി​വർ​ത്തി​യി​ടൂ, കു​രു​വംശ അന്തഃ​പു​ര​മാ​കെ അല​യ​ടി​ക്ക​ട്ടെ മു​റി​വേ​റ്റ പെ​ണ്ണ​ഭി​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ പോ​രാ​ട്ട​കാ​ഹ​ളം.” കഴി​ഞ്ഞ പത്തു​വർ​ഷ​മാ​യി എനി​ക്കു് പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടു​ള്ള​വൻ അങ്ങ​നെ കേ​ണു​യാ​ചി​ച്ചാൽ എങ്ങ​നെ അരു​തെ​ന്നു ഞാൻ പറയും! അഴി​ച്ചി​ട്ട മുടി കെ​ട്ടാൻ ചു​ടു​കൗ​ര​വ​ചോര തേ​ക്ക​ണം എന്നൊ​രു നി​ബ​ന്ധന കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്തു​കൂ​ടെ? എന്ന ഭീ​മ​യാ​ച​ന​ക്കും ഞാൻ വഴ​ങ്ങി! പ്ര​തി​കാര പ്ര​തി​ജ്ഞ എടു​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ല​വൻ പി​താ​മ​ഹ​നെ പി​ന്നി​ലാ​ക്കും!”

2023-04-25

“ലോ​ല​ലോല! ഈ ലോല വി​ര​ലു​കൾ​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ ഞെ​ക്കി​ഞെ​ക്കി​ക്കൊല?”, വി​ര​ലു​കൾ തൊ​ട്ടു​ത​ലോ​ടി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞെ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അതോ ദു​ഷ്ടാ​ത്മാ​വി​നെ ഉട​ലുൺ​മ​യിൽ​നി​ന്നും വേർ​പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ? കീ​ച​ക​ക്കൊ​ല​യാ​ളി​യെ​ന്ന കു​പ്ര​സി​ദ്ധി വേ​ണ​മെ​ന്ന​തൊ​രു ഭീ​മ​ന്റെ അതി​മോ​ഹ​മാ​യി. അതു് സാ​ധി​ച്ചു കി​ട്ട​രു​തെ​ന്ന ദൃ​ഢ​വാ​ശി എനി​ക്കും. ഔദ്യോ​ഗിക മന്ദി​ര​ത്തിൽ വി​രാ​ട​ചാര സാ​ന്നി​ധ്യം മണ​ത്ത​റി​ഞ്ഞ സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ കൂ​ടി​യായ കീചകൻ, ഞങ്ങ​ളു​ടെ ‘നി​ശാ​വി​നോദ’ങ്ങൾ, ഉത്ത​ര​യു​ടെ നൃ​ത്ത​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​നോ​ടു് ചേർ​ന്ന വി​ശ്ര​മ​സ​ങ്കേ​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു മാ​റ്റി​യ​തു് വധം എളു​പ്പ​മാ​ക്കി. രതി​സേ​വ​ന​ദാ​താ​ക്കൾ​ക്കു രഹ​സ്യ​മാ​യി വന്നു​പോ​വാൻ കു​റു​ക്കു​വ​ഴി ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നെ പാ​യ​ക്കൂ​ട്ടി​നു ക്ഷ​ണി​ച്ച നിർ​ണ്ണാ​യക രാ​ത്രി, ലഹ​രി​പാ​നീ​യ​ത്തിൽ ഞാൻ മയ​ക്കു​മ​രു​ന്നു ചേർ​ത്തു. സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി തു​ണ​ച്ച​പ്പോൾ തോ​ന്നി, പ്ര​കൃ​തി​യും കീ​ച​ക​വ​ധ​ത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​യാ​ണ​ല്ലോ. ലഹ​രി​യിൽ ആടി​യാ​ടി എന്നെ ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തും, പ്രാ​പി​ക്കു​ന്ന​തും, തളർ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്ന​തും, ഉറ​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ന്ന​തും ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച എനി​ക്കു്, മൂ​ക്കും വായും അട​ച്ചു ശ്വാ​സം മു​ട്ടി​ക്കാൻ അവ​ന്റെ പട്ടു​ത​ല​യിണ മര​കാ​യു​ധ​മാ​യി. ആ യുവ കോ​മ​ള​നെ ദേ​ഹാ​ധ്വാ​ന​മി​ല്ലാ​തെ ശവ​മാ​ക്കിയ ഞാൻ, മേ​ക്ക​ഴു​കി അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ചെ​ന്നു് കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി. പി​റ്റേ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു, പരി​ചാ​ര​കർ മണ്ഡ​പ​ത്തിൽ അടി​ച്ചു​വൃ​ത്തി​യാ​ക്കാൻ വന്ന​പ്പോൾ, ഉറ​ക്ക​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലൊ​ര​ത്യു​ജ്വ​ല​കീ​ച​ക​ജ​ഡം! ജി​ജ്ഞാ​സാ​ഭ​രി​ത​രായ അര​മ​ന​ദാ​സി​കൾ തടി​ച്ചു കൂ​ടും​മു​മ്പു്, ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ നി​ന്നും ഭീമൻ പു​റ​ത്തു​വ​ന്നു പാ​തി​രാ കീ​ച​ക​കൊ​ല​യു​ടെ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം സ്വയം ഏറ്റെ​ടു​ത്തു. ‘സൈ​ര​ന്ധ്രി’യെ മോ​ശ​വി​ചാ​ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി കട​ന്നു​പി​ടി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ച കു​ടി​ല​കീ​ച​കൻ ഈ പരു​ക്കൻ​കൈ​ക​ളിൽ പി​ട​ഞ്ഞു പി​ട​ഞ്ഞാ​ണു് ചത്തെ​ന്ന​വൻ കണ്ണി​മ​പൂ​ട്ടാ​തെ അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു. ഞാൻ ഒന്നും നി​ഷേ​ധി​ച്ചി​ല്ല. കീചകൻ തക്ക​സ​മ​യ​ത്തു കാലം ചെ​ന്നു എന്ന​താ​ണു് കാ​ര്യം. ഒളി​ജീ​വി​തം നയി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വിരാട അരമന സാ​ന്നി​ധ്യം, ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ അറി​യി​ക്കാൻ കീചകൻ ഏർ​പ്പാ​ടാ​ക്കു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ ഞാൻ ചെയ്ത സു​ര​ക്ഷാ വധം എവിടെ! പെൺ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ പ്ര​തി​കാ​ര​മാ​യി ചെ​യ്ത​താ​ണെ​ന്ന ഭീ​മ​ആ​ഖ്യാ​ന​നിർ​മ്മി​തി​യിൽ സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ മനോ​ഭാ​വ​മു​ണ്ടെ​ന്നൊ​ക്കെ നാളെ വാ​യ​ന​ക്കാർ അവനെ സം​ശ​യി​ച്ചാൽ? വി​രാ​ട​യി​ലെ പാ​ണ്ഡ​വ​സാ​ന്നി​ധ്യം കീ​ച​ക​ദൂ​തൻ വഴി കൗരവർ അറി​ഞ്ഞാൽ, ആവർ​ത്തി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രി​ല്ലേ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല വന​വാ​സ​മെ​ന്ന ദു​രി​ത​പർ​വ്വം ഞങ്ങൾ വീ​ണ്ടും? ഭീമൻ കൊ​ല​ക്കു​റ്റം ഏറ്റെ​ടു​ത്തു എന്ന​ത​പ്പോൾ ചോ​ദ്യ​ചി​ഹ്ന​മേ​യ​ല്ല, രാ​ത്രി മു​ഴു​വൻ പറ​ഞ്ഞാ​ലും തീ​രാ​ത്ത എന്റെ പുതിയ ആത്മ​കഥ “പ്ര​ണ​യ​പർ​വ്വ കീചകൻ” നി​ങ്ങൾ​ക്ക​ടു​ത്തു​ത​ന്നെ വാ​യി​ക്കാ​നാ​കും, കാ​ത്തി​രി​ക്കൂ.”

“പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം കാണാൻ മുൻ​വ​രി​യിൽ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ​യും പു​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളെ​യും പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​മാ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും അണി​ഞ്ഞൊ​രു​ങ്ങി കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. അല്ല, ‘അധി​നി​വേശ’ക്കാ​രായ പാ​ണ്ഡ​വർ എങ്ങ​നെ ഒപ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു ഈ ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം?”, യു​ധി​ഷ്ഠിര ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു​മേ​ധാ​വി​പ​ദ​വി പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കഴി​ഞ്ഞ മാസം ഇതേ​ദി​വ​സം​പോ​രാ​ട്ട വേ​ദി​യു​ടെ മു​ന്നൊ​രു​ക്കം കാണാൻ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നു​മൊ​ത്തു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി സന്ദർ​ശി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്ന​വൾ ഓർ​ത്തു.

“പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ അനു​മ​തി​യി​ല്ലാ​തെ തൊട്ട കൗ​ര​വ​രു​ടെ കരൾ പറി​ക്കാൻ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, പെ​ണ്ണു​ട​ലിൽ തൊ​ടാ​തെ​ത​ന്നെ കൗരവ വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ ഹൃദയം കീ​ഴ​ട​ക്കാ​നും യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ലു​ള്ള പാ​ണ്ഡവ ജേ​താ​ക്കൾ പൂർ​ണ്ണ​സ​ജ്ജം എന്നി​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങൾ​ക്കു് തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടാ​യ​ല്ലോ, സ്വ​സ്തി! വാ​ട​ക​ക്കെ​ടു​ക്കാ​വു​ന്ന ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ എങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ നേ​ര​ത്തോ​ടു നേരം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഒരു​ക്കി​യി​രു​ന്ന​തു് എന്നു് നി​ങ്ങ​ളും കണ്ടു​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലേ!”

“പന​യോ​ല​യും നാ​രാ​യ​വും! ഇപ്പോ​ഴും നി​ങ്ങൾ സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​ന​ല്ലേ? നാ​ള​ത്തെ പോ​രാ​ട്ടം ആസൂ​ത്ര​ണം ചെ​യ്യാൻ എവിടെ സഖ്യ​ക​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ മേ​ധാ​വി​കൾ? അതോ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വ്യാ​സൻ വേ​ണ്ടാ, ഭീ​ഷ്മർ മതി എന്നു് സ്വയം ഉറ​ച്ചു​വോ?”, പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ചോ​ര​യും നീരും കഴുകി പു​ഴ​യിൽ നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ച്ചു് ഇവിടെ വന്നു് പഴ​ച്ചാർ ചു​ണ്ടോ​ട​ടു​പ്പി​ച്ചി​ല്ല, ഇടി​ച്ചു കയറി വന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ചൂ​ണ്ടു​വി​രൽ കു​ത്തി നോ​ട്ടം തറ​പ്പി​ച്ചു ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു എത്ര പാ​ണ്ഡ​വ​തല വെ​ട്ടി? ഞാൻ വാ​തു​റ​ന്നി​ല്ല, കയ്യിൽ കയ​റി​പ്പി​ടി​ച്ച​വൻ കളി​യാ​ക്കു​ന്നു, ഒരു പാ​ണ്ഡ​വ​തല ഉരു​ട്ടാ​ത്ത നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ ഒരു കുടം പഴ​ച്ചാർ മോ​ന്താൻ കഴി​യു​ന്നു? അപ്പോ​ളു​റ​ച്ചു, പന​യോ​ല​യിൽ വരും തല​മു​റ​യ്ക്കാ​യി രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ട്ടെ, ഓമ​നി​ച്ചു​വ​ളർ​ത്തിയ പാ​ണ്ഡ​വ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ കഴു​ത്തു​വെ​ട്ടേ​ണ്ട നി​യോ​ഗം വാർ​ധ​ക്യ​ത്തിൽ സം​യ​മ​ന​ത്തോ​ടെ എങ്ങ​നെ ഞാൻ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്നു!”

2023-04-26

“പാ​ണ്ഡു​വും മാ​ദ്രി​യും നി​ങ്ങ​ളെ വി​ട്ടു​പോ​യ​ശേ​ഷം അഞ്ചു കു​ട്ടി​ക​ളു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ കാ​ടി​റ​ങ്ങി ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​വാ​തി​ലിൽ തട്ടി അഭ​യം​തേ​ടും വരെ ഏതു​മ​നു​ഷ്യ​നാ​ണു് നി​ങ്ങ​ളെ ഉട​നീ​ളം രക്ഷി​ച്ച​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ്ര​കൃ​തി! അതി​ലും വലിയ ശക്തി​യു​ണ്ടോ? നാം മനു​ഷ്യർ​ക്കൊ​ക്കെ പരി​മി​തി​യി​ല്ലേ കു​ഞ്ഞേ. എനി​ക്കു് കൂ​ട്ടാ​യ​തു വി​ശ്വ​പ്ര​കൃ​തി തന്നെ. പാ​ണ്ഡു​വു​മൊ​ത്തു​ള്ള ജീ​വി​തം പീ​ഡാ​നു​ഭ​വം എന്ന​തൊ​രു വിരസ വസ്തു​ത​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ആ സഹ​ന​കാ​ലം ജീ​വി​ച്ചു തീർ​ത്തു എന്ന​താ​ണെ​ന്റെ വ്യ​ക്തി​ഗത നേ​ട്ടം. കു​ട്ടി​കൾ മി​ക്ക​വാ​റും ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളാ​യ​തു സൗ​ക​ര്യ​മാ​യി. സാ​ധാ​രണ മനി​ത​രെ പോലെ അല്ല​ല്ലോ അവർ. മാ​ദ്രി​യെ പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ കി​ട​ത്താൻ, മാ​ന​സി​ക​സ​മ്മർ​ദ്ദ​വും ബല​പ്ര​യോ​ഗ​വും വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. നി​ല​വി​ളി​യും ആളെ​ക്കൂ​ട്ട​ലും ഉണ്ടാ​വാ​തി​രി​ക്കാൻ കൃ​ത്യ​സ​മ​യ​ത്തു ലഹരി എത്തി​ച്ച സന്യ​സ്തൻ ധന്യൻ! രണ്ടു​ജ​ഡ​ങ്ങ​ളും ചാ​ര​മാ​യ​പ്പോൾ ഒന്നേ എനി​ക്കു് കര​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കാ​തെ ചെ​യ്യാൻ ഉണ്ടാ​യു​ള്ളൂ ഇത്ര​യും കാലം കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടിയ കു​ടി​ലും ചു​ട്ടെ​രി​ക്കുക അതി​നൊ​ക്കെ ഭീമൻ തന്ന പി​ന്തുണ വലു​തു്. അതവനെ പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു തു​ണ​ച്ചു—ഖാ​ണ്ഡവ വനം വള​ഞ്ഞു തീ​യി​ടാൻ. അപ്പോ​ള​വൻ കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രൻ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല. പ്ര​കൃ​തി​യെ കൂ​ട്ടു പ്ര​തി​യാ​ക്കു​ന്ന അപൂർ​വ്വ​സി​ദ്ധി​യാ​യി​രു​ന്നു!” ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും വി​ദു​ര​രും കു​ന്തി​യെ കാ​ത്തു ഉദ്യാ​ന​ത്തിൽ ഇരു​ന്നു. അവ​രു​ടെ മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം പൂർ​ണ്ണ​മാ​വാൻ കരു​ത്തു​ള്ള കു​ന്തി കൂ​ടെ​വേ​ണം എന്ന വാ​ശി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു മൂ​ന്നു പേരും.

“നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​യി തു​ട​ങ്ങി​യോ നി​ങ്ങൾ ആറു​പേ​രും സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ മറ്റൊ​രു വന​വാ​സം? യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റേ​തു ആലോ​ചി​ച്ചെ​ടു​ത്ത തീ​രു​മാ​നം ആയി​രു​ന്നോ, അതോ ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മാ​യി അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ച്ച​തോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വൽ​ക്ക​ലം ധരി​ച്ച മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മുഖം വി​വർ​ണ്ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“എല്ലാ​വ​രു​മാ​യി ചർച്ച ചെ​യ്താൽ ഓരോ തവ​ണ​യും യോഗം കല​ങ്ങി മാ​റ്റി​വ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രി​ല്ലേ! മറി​ച്ചു, ഈ നീണ്ട ആത്മീയ യാ​ത്ര​യിൽ സ്വാ​ഭാ​വിക കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ വൃ​ദ്ധ​ഭർ​ത്താ​വു് ഒന്നു​ര​ണ്ടു​ദി​വ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ കാലം ചെ​യ്യു​മെ​ന്നും, ചെ​ങ്കോൽ മഹാ​റാ​ണി​ക്കു് വന്നു ചേ​രു​മെ​ന്നും, പരീ​ക്ഷി​ത്തു് അധി​കാ​രം പങ്കി​ടു​ന്ന​തു് താൽ​ക്കാ​ലിക ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​മെ​ന്നും ഇള​മു​റ​ന​കു​ലൻ ധൈ​ര്യം തന്ന​തു് ഞാൻ മറ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. സ്വ​ത്തും പദ​വി​യും വി​ധ​വ​യ്ക്കു് വന്നു​ചേർ​ന്നാൽ മാ​ത്ര​മേ അവ​ളു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ​ഭ​ര​ണ​വ്യ​ക്തി​ത്വം പു​റം​ലോ​ക​ത്തി​നു വ്യ​ക്ത​മാ​വൂ എന്ന​റി​യാ​ത്ത, സര​ള​ഹൃ​ദ​യ​നായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ കു​റി​ച്ചു്, മാറിയ ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ​യിൽ കൂ​ടു​തൽ പറയണോ?” ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു ഇട​നാ​ഴി​യിൽ, തി​രു​വ​സ്ത്രം ധരി​ച്ചു ചെ​ങ്കോൽ ഒരു കയ്യിൽ​നി​ന്നും മറു​കൈ​യ്യി​ലെ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു അല​സ​മാ​യി നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന പു​തു​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി പരീ​ക്ഷി​ത്തു്, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്നാ​യി ചെവി കൂർ​പ്പി​ച്ചു.

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധം കണ്ട ആള​ല്ലേ? നാ​ടു​വി​ട്ടു് പോ​വും​മു​മ്പു് ആ ദു​ര​നു​ഭ​വം ചരി​ത്ര​ത്തി​നാ​യി ഒന്നോർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​മോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മുൻ​യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേ​ഖ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൊ​ല​വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന ഭീമനെ, മുഖം ഉയർ​ത്തി അവൻ നേ​രി​ട്ടു. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തിൽ നി​ന​ക്കി​പ്പോൾ പശ്ചാ​താ​പ​മു​ണ്ടോ എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, നി​ഷേ​ധാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ തല​യാ​ട്ടി. പാ​ണ്ഡ​വർ വാ​ളോ​ങ്ങി​വ​ള​ഞ്ഞി​ട്ടും ഭയ​ക​ണിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​മു​ഖ​ത്തു കാ​ണാ​നാ​യി​ല്ല. അല​സ​ജീ​വി​യായ അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രാ, നി​ന്റെ കയ്യിൽ എങ്ങ​നെ ഈ ആയു​ധ​മെ​ത്തി? ആണു​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള​ത​ല്ലേ ചതി? എന്ന​വൻ ഭീമഗദ ചൂ​ണ്ടി ചോ​ദി​ച്ചു. ആജീ​വ​നാ​ന്ത​ശ​ത്രു​വി​നെ തു​ട​യി​ല​ടി​ച്ചു ചളി​യിൽ വീ​ഴ്ത്തു​മ്പോൾ, കൈകൾ മേ​ലോ​ട്ടു​യർ​ത്തി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ താ​ക്കീ​തി​ന്റെ സ്വ​ര​ത്തിൽ എല്ലാ​വ​രെ​യും ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു: ‘പാ​ണ്ഡ​വർ വം​ശീ​യ​മാ​യി വി​ഘ​ടി​ക്കും, മാ​ദ്രേ​യ​രും കൗ​ന്തേ​യ​രു​മാ​യി അധി​കാ​ര​മോ​ഹ​ത്തോ​ടെ കല​ഹി​ക്കും. കു​രു​വംശ കി​രീ​ടം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് മുൾ​ക്കി​രീ​ട​മാ​വും. വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം എന്ന ഭീ​മാ​രോ​പ​ണ​ത്തിൽ നീ, പാ​ഞ്ചാ​ലി, വീ​ണു​പോ​ക​രു​തേ, ആൺപെൺ പെ​രു​മാ​റ്റ​ശീ​ലു​ക​ളു​ടെ പരു​ക്കൻ​പാ​ണ്ഡ​വ​രീ​തി​കൾ ഇതി​ന​കം നീ നന്നേ പരി​ച​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും, ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലെ ദ്രൗ​പ​ദീ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മം ആയി​രു​ന്നി​ല്ല അതൊ​ര​മി​ത​പ്ര​ണ​യാ​വി​ഷ്കാ​രം!’ ഭീ​മ​ഗ​ദ​ക്കു പ്ര​ഹ​രി​ക്കാൻ പാ​ക​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ സ്വയം അര​ക്കെ​ട്ടു വി​വ​സ്ത്ര​മാ​ക്കു​മ്പോൾ, അരി​കെ​വ​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു “പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നേ, ഞാൻ, ഞാൻ മാ​ത്രം അനു​ഭ​വി​ക്ക​ട്ടെ ഈ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വം! കൊ​തി​ച്ച പെ​ണ്ണി​നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കു​വാ​നെ​ന്ന​പോ​ലെ, അവ​ളു​ടെ ഉടൽ​പ​രി​പാ​ലി​ക്കു​വാ​നും, ചി​ല​പ്പോൾ പരി​ലാ​ളി​ക്കു​വാ​നും സാ​ധി​ച്ച നീ​യ​ല്ലാ​തൊ​രു മാ​തൃ​കാ​പു​രുഷ ഭാവന എനി​ക്കി​ല്ല”. “ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം” എന്നു​റ​ക്കെ ഇട​പെ​ട്ടു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും നകു​ല​നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ബന്ധ​ന​സ്ഥ​യാ​ക്കി. യു​ദ്ധം പരി​സ​മാ​പ്തി​യി​ലെ​ത്തി​യ​താ​യി വെ​ളി​പാ​ടു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ, വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന രാ​ത്രി, പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ പ്ര​കൃ​തി​ദേ​വത പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് കടു​ത്ത ശിക്ഷ ഒരു​ക്കി​വ​ച്ചി​രു​ന്നു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു പാഞ്ഞ ഞാൻ ആ നിർ​ണ്ണാ​യക വി​വ​ര​മ​റി​യാൻ അൽ​പ്പം വൈ​കി​യോ!” കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു​ശേ​ഷം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ സൈനിക മന്ത്രാ​ല​യം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പി​രി​ച്ചു​വി​ട്ട​പ്പോൾ തൊ​ഴിൽ​ര​ഹി​ത​നായ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ നാ​ടു​വി​ടാൻ ഒരു​ങ്ങു​ന്ന നേരം.

2023-04-27

“പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തു പോ​ര​ടി​ച്ചി​ട്ടും, പോ​റ​ലേൽ​ക്കാ​തെ രക്ഷ​പ്പെ​ട്ട നി​ങ്ങൾ, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ ഇടം പി​ടി​ക്കു​മോ! അറി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ, പക്ഷേ, ഇട​ക്കൊ​ന്നു തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ‘ആ മാ​യ​ക്കാ​ഴ്ച’ ഫല​പ്ര​ദ​മാ​യി വി​ല​യി​രു​ത്താൻ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കഴി​യു​ന്നു​ണ്ടോ?”, പുതിയ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ ഏകാ​ധ്യാ​പ​ക​നാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ അല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ കഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഇടി​വെ​ട്ടി​പ്പെ​യ്ത വേനൽ മഴയിൽ പൊ​ടി​യ​ട​ങ്ങി അന്ത​രീ​ക്ഷം തെ​ളി​ഞ്ഞ പ്ര​ഭാ​തം.

“ഇട​യ്ക്കി​ടെ പോർ​മു​ഖ​ത്തെ ‘വി​ശേ​ഷ​പ്പെ​ട്ട ദുർ​മ്മ​രണ’ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി ഞാൻ ഓർ​മ്മ​യിൽ വി​സ്ത​രി​ച്ചു കാണും. ഒരി​ക്കൽ കൂടി മഹാ​ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധം ആവർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ മരി​ച്ച​വർ​ക്കൊ​രു​പ​ക്ഷേ, തി​രി​ച്ചു​വ​രാം എന്നു് ഗൃ​ഹാ​തു​ര​ത​യോ​ടെ മോ​ഹി​ക്കും. സ്വ​ത്തി​നും അധി​കാ​ര​ത്തി​നും മനു​ഷ്യ​മ​ന​സ്സി​ന്റെ സ്വാർ​ത്ഥ ചാ​ഞ്ചാ​ട്ട​ങ്ങൾ മാ​റി​നി​ന്നു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ഇനി​യു​മൊ​രു യുദ്ധ സാ​ദ്ധ്യ​ത​യോർ​ത്തു ഈ വൃ​ദ്ധ​ഹൃ​ദ​യം ശാ​ന്ത​മാ​കും.”

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ‘സ്വർ​ഗാ​രോ​ഹണ’ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സത്യ​സാ​ക്ഷി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ വാർ​ത്ത പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​തു് നി​ങ്ങ​ളും കേ​ട്ടി​രി​ക്കു​മ​ല്ലോ. കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വരി​നി​ന്നു പുതിയ മഹാ​രാ​ജാ​വു് പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി. മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ​യും ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ​യും ശവ​സം​സ്കാ​രം മല​യ​ടി​വാ​ര​ത്തിൽ ആചാ​ര​പൂർ​വ്വം നിർ​വ്വ​ഹി​ച്ച​ശേ​ഷ​മാ​ണു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് സ്വർ​ഗ്ഗ​വാ​തിൽ തു​റ​ന്നു​കി​ട്ടി​യ​തു എന്നൊ​രു കു​ഴ​പ്പം പി​ടി​ച്ച ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു ഉത്ത​രം ഇപ്പോ​ഴും കി​ട്ടാ​തെ നി​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടോ?”

“മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റു വർഷം വി​മ​ത​നീ​ക്ക​മി​ല്ലാ​തെ ഭരി​ക്കാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് എങ്ങ​നെ സാ​ധി​ച്ചു എന്ന​താ​ണു് എന്നെ വി​സ്മ​യി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു. ദ്വാ​ര​ക​വാ​സി​യാ​യി​രു​ന്ന അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ മകൻ എന്ന നി​ല​ക്കു് ഞാൻ തു​റ​ന്നു​പ​റ​യ​ട്ടെ, പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നോ പടി​യി​റ​ങ്ങേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. കാ​ല​പ്ര​വാ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കാ​ലി​ക​മായ പരി​ക​ല്പന ഇല്ലാ​തെ അവർ എന്നെ ഒരു അസ്വീ​കാ​ര്യ​നായ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യാ​യും, ബു​ദ്ധി​വി​കാ​സ​മി​ല്ലാ​ത്ത മന്ദ​നാ​യും രാ​ഷ്ട്ര​വ്യ​വ​ഹാ​ര​ത്തിൽ അജ്ഞ​നാ​യും അധി​കാ​ര​മോ​ഹി​യായ ദ്രൗ​പ​ദി​യു​ടെ അവി​ശു​ദ്ധ​കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​യും ഒക്കെ ഇക​ഴ്ത്തു​മ്പോൾ, ചു​രു​ങ്ങിയ പക്ഷം അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ പി​താ​വായ അർ​ജ്ജു​നൻ എങ്കി​ലും, എന്നെ പി​ന്തു​ണ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​ന്തി എന്നോ കാ​ട്ടു​തീ​യിൽ മരി​ച്ചി​ട്ടും കൗ​ന്തേ​യർ കു​ന്തി​യു​ടെ പ്രേ​ത​പൂ​ജ​യിൽ, പി​ന്നെ ആശ​യ​പ​ര​മാ​യി വളർ​ന്നി​ല്ല. ആധു​നിക ഹസ്തി​ന​പു​രി ചരി​ത്ര​ത്തിൽ അവ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യം എത്ര വേഗം റദ്ദാ​ക്കാ​മോ അതാ​യി​രി​ക്കും എന്റെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ലു​ള്ള പു​തു​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ പരി​ഗ​ണന. പാവം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ആളൊരു ധർ​മ്മി​ഷ്ഠ​നാ​യി​രു​ന്നു, ഹൃ​ദ​യ​കാ​പ​ട്യ​ത്തിൽ അദ്വി​ദീ​യ​നും!”

“പാ​ണ്ഡ​വർ പെ​രു​മ്പ​റ​കൊ​ട്ടി യു​ദ്ധ​കാ​ഹ​ളം മു​ഴ​ക്കു​മ്പോൾ, പതു​ങ്ങി​പ്പ​തു​ങ്ങി​യാ​ണ​ല്ലോ കൗരവ പട?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ കു​ടു​സ്സു​മു​റി​യിൽ കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി സേ​നാ​ധി​പ​രു​മാ​യി ആദ്യ​ദി​ന​യു​ദ്ധ​ത​ന്ത്രം ആവി​ഷ്ക​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. സർവ്വ സൈ​ന്യാ​ധിപ പദ​വി​യു​ള്ള പി​താ​മ​ഹൻ ഭീ​ഷ്മർ നി​ശ​ബ്ദം തൊ​ട്ട​ടു​ത്തി​രു​ന്നു.

“ഞങ്ങൾ കൂ​ട്ട​പ്രാർ​ത്ഥന ചെ​യ്താൽ പാ​ണ്ഡ​വ​പി​ശാ​ചു​ക്ക​ളെ പാ​ള​യ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്താ​ക്കാൻ കഴി​യു​മോ! വം​ശീ​യ​വി​ഭ​ജ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും വ്യ​ക്തി​വി​ദ്വേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ​യും പൈ​ശാ​ചി​ക​ശ​ക്തി​ക്കെ​തി​രെ സമരം തുടരൂ, എന്നാ​ല​തു് അഹിം​സാ​ത്മ​ക​മാ​യി വേണം എന്നാ​യി​രു​ന്നു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ​യും ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ​യും ഹൃ​ദ​യ​വി​കാ​രം. കയ്യിൽ വാ​ളെ​ടു​ത്ത അനു​ഭ​വ​മി​ല്ല ശാ​ന്തി​പ്രി​യ​നായ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വി​നു്. വി​രാ​ട​യി​ലെ പാ​ണ്ഡവ ഒളി​ത്താ​വ​ളം ഊഹി​ച്ചും വി​ഭാ​വന ചെ​യ്തും ഞാൻ ഒരു​വി​ധം കണ്ടെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യി​ലെ കൗ​ന്തേ​യ​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​നാ​യി വീ​ണ്ടു​മൊ​ര​ങ്കം കു​റി​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു വിറളി പി​ടി​ച്ചു​വോ. സം​ശ​യി​ക്ക​ണം. കാരണം മനു​ഷ്യർ തമ്മിൽ കൊ​ന്നു തീർ​ക്കേ​ണ്ട പോർ​ക്ക​ള​ത്തി​ലേ​ക്ക​വൻ അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ച്ചു ഞങ്ങ​ളെ അവർ​ക്കു​മു​മ്പിൽ തള്ളി​യി​ട്ടു! എന്നി​ട്ടും, പ്രാർ​ത്ഥ​നാ നിർ​ഭ​ര​മായ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ ഞാ​ന​വ​നു മൃ​ദു​വായ താ​ക്കീ​തു നൽകി. പ്രി​യ​മു​ള്ള​വ​നേ, നി​ന്നിൽ ബാ​ല്യം മുതൽ കു​ടി​കൊ​ള്ളു​ന്ന ഈ വഞ്ച​ന​യും അസൂ​യ​യും ദ്ര​വ്യാ​സ​ക്തി​യും വർ​ജ്ജി​ക്കാൻ, നി​ന്നെ ചെ​വി​പി​ടി​ച്ചു പു​റ​ത്താ​ക്കാൻ, അറ്റ​കൈ​യ്യി​നു് വാ​ളെ​ടു​ക്ക​ണോ ഞങ്ങൾ? നീ നീ തന്നെ പറയണം! മനു​ഷ്യ​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ലൂ​ന്നിയ കു​രു​വം​ശ​യാ​ചന ആ പര​മാ​ധി​കാ​ര​മോ​ഹി പു​ച്ഛി​ച്ചു. ആകാ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ ആയു​ധ​പ്പു​ര​ക​ളിൽ നി​ന്നും, ഭൂ​മി​യി​ലെ ശാ​ശ്വത സമാ​ധാ​ന​ത്തി​നെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു ദി​വ്യാ​യു​ധ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ അവർ തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു ഇപ്പോൾ ഞങ്ങ​ളെ​യ​വർ ഇതാ പെ​രു​മ്പറ കൊ​ട്ടി ‘പേ​ടി​പ്പി’ക്കു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വർ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ യു​ദ്ധം ജയി​ക്ക​ണോ? സത്യ​വ​തി കു​ടും​ബ​മാ​താ​വായ കു​രു​വം​ശം, പാ​ണ്ഡ​വ​കൂ​ര​മ്പേ​റ്റു് നാ​മാ​വ​ശേ​ഷ​മാ​വ​ണോ? നി​ങ്ങൾ പറയൂ!”

2023-04-28

“അസ്തി​ത്വ​ദുഃ​ഖം തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലേ പ്ര​കോ​പ​നം?” മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​യാ​ത്ര തു​ട​ങ്ങിയ പാ​ണ്ഡ​വർ കണ്മു​ന്നിൽ​നി​ന്നും അക​ന്ന​പ്പോൾ, പുതിയ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു, “അതോ, വിമത മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള അവി​ശു​ദ്ധ​ബ​ന്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ കൊ​ട്ടാര വി​പ്ല​വ​ത്തി​നു​പി​ന്നിൽ?”

“പി​തൃ​ക്ക​ളെ ചതി​ച്ചു കൊ​ന്ന​ധി​കാ​ര​ത്തിൽ തൂ​ങ്ങിയ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നും വലി​ച്ചി​ഴ​ച്ചു, കണ്ണു​കെ​ട്ടി തെ​രു​വിൽ​മു​ട്ടു​കു​ത്തി​നിർ​ത്തി തല​വെ​ട്ടു​മെ​ന്നു്, പു​തു​ത​ല​മു​റ​കൗ​ര​വർ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റാം ഓർ​മ്മ​പ്പെ​രു​ന്നാൾ ദിവസം വിരൽ കീറി ചോ​ര​തൊ​ട്ടു് വി​ര​ട്ടി. വയോ​ജ​ന​പാ​ണ്ഡ​വർ ഭീഷണി മണ​ത്തു മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​നം ഏറ്റെ​ടു​ത്തു തി​രു​വ​സ്ത്രം ഊരി എനി​ക്കു​ത​ന്നു. അത​ല്ലാ​തെ മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ദാർ​ശ​നി​ക​വ്യർ​ത്ഥ​ത​യെ ക്കു​റി​ച്ചു എന്തെ​ങ്കി​ലും ‘വ്യഥ’ ആ മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ കണ്ടി​ല്ല. തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. മു​ഖ്യ​ധാ​ര​യിൽ നി​ന്ന​ക​റ്റി​നിർ​ത്ത​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​പിൻ​ഗാ​മി​ക​ളു​ടെ വൻനിര ഇക്ക​ഴി​ഞ്ഞ മൂ​ന്നു​ദ​ശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ നി​യ​മ​വ്യ​സ്ഥ​യെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു സമാ​ന്ത​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ ഹീ​ന​ശ്ര​മം തു​ട​രു​ന്നു​ണ്ടു്. കണ്ടി​ല്ലെ​ന്നു​ന​ടി​ച്ചാൽ അഭി​മ​ന്യു​പു​ത്ര​നാ​ണെ​ന്ന പരി​ഗ​ണ​ന​യെ​ന്നും എനി​ക്കി​നി കി​ട്ടി​ല്ല. നേ​രി​ട്ടി​റ​ങ്ങി കൈ​പി​ടി​ച്ചു കൂ​ടെ​നിർ​ത്തു​ന്നൊ​രു “വരൂ പ്രി​യ​അർ​ദ്ധ സഹോ​ദ​രാ” എന്ന നവ​നിർ​മ്മാണ സാ​മൂ​ഹ്യ​പ​ദ്ധ​തി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ക​യാ​ണി​ന്നു അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​നി​യിൽ. എന്റെ​ഉ​ദ്ദേ​ശ്യ​ശു​ദ്ധി പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക ശ്ര​മി​ക്കി​ല്ലേ! ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ കാ​ള​ത്തുട ബ്രാ​ഹ്മണ പാ​ച​ക​ത്തിൽ പൊ​രി​ച്ച​തും കൂ​ട്ടി വി​ഭ​വ​സ​മൃ​ദ്ധ​മായ സദ്യ നി​ത്യ​വും സൗ​ജ​ന്യ​മാ​യി കു​രു​വം​ശ​നാ​മ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കും കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നും ഉറ​പ്പു!”

“പാ​ണ്ഡു​ര​ക്ത​ത്തിൽ കൗ​ന്തേ​യർ​ക്കു പങ്കി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ‘പാ​ണ്ഡവ’ വം​ശീ​യ​മു​ദ്ര നി​ങ്ങൾ സ്വയം ചാർ​ത്തി കൊ​ടു​ത്ത​താ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ ചൂ​ളി​ക്കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന വൃ​ദ്ധൻ, ഒരി​ക്കൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് വി​ശ്വ​സി​ക്കാൻ എല്ലാ സന്ദർ​ശ​കർ​ക്കു​മെ​ന്ന​പോ​ലെ അവൾ​ക്കും പ്ര​യാ​സം തോ​ന്നി.

“പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​പോ​ലെ, വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ​ന്ത​തി​കൾ അഞ്ചു​പേ​രും എന്നെ കു​ളി​പ്പി​ച്ചു്, വൃ​ത്തി​യു​ള്ള വസ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു ഞാൻ സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും ഇള​മു​റ​സ​ഹ​ദേ​വ​നും പത്തു കൊ​ല്ല​ത്തെ പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ണ്ടു്. അവർ ഇതു​വ​രെ എന്റെ ഉടൽ പരി​ച​രി​ക്കു​ക​യോ ക്ഷേ​മാ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നു അരികെ വരു​ക​യോ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. ‘അച്ഛാ’ എന്നു് ഉപ​ചാ​ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി വി​ളി​ച്ചു. “പ്ര​ശ​സ്ത​പാ​ണ്ഡു​നാ​മം നിയമ സാ​ധു​ത​യോ​ടെ തന്നു ഞങ്ങ​ളെ കു​രു​വം​ശാ​ധി​പ​രാ​വാൻ അടി​സ്ഥാന യോ​ഗ്യത നേ​ടി​ത്ത​രൂ” എന്ന​വർ ഒരേ​സ്വ​ര​ത്തിൽ ഉച്ച​രി​ച്ചു. അനി​ശ്ചി​ത​മായ മനു​ഷ്യ​ജ​ന്മ​ത്തിൽ ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തെ​ല്ലാം നി​ങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ചെ​യ്യ​ണം എന്നു് ഭീമൻ ചൂ​ണ്ടു​വി​ര​ലു​യർ​ത്തി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അതൊ​രോർ​മ്മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ല​ല്ല ഭീ​ഷ​ണി​യാ​ണു് എന്നു് വ്യ​ക്ത​മാ​യി. എനി​ക്കൊ​ന്നേ ആശം​സി​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു—ഞര​മ്പിൽ ഓടു​ന്ന ചോര ഒന്ന​ല്ലെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങൾ ഇനി​മു​തൽ ഔദ്യോ​ഗി​ക​പാ​ണ്ഡ​വർ. രാ​ജാ​ധി​കാ​രാ​വ​കാ​ശ​ത്തിൽ കൗ​ര​വർ​ക്കൊ​പ്പം തുല്യ പങ്കാ​ളി​കൾ. എന്റെ മര​ണ​ശേ​ഷം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ചെ​ന്നു് ചെ​ങ്കോ​ലി​നു അവ​കാ​ശം നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​വർ. കണ്ണു് തു​റ​ന്നു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, രണ്ടു സന്യാ​സി​മാർ! സാ​ക്ഷി​കൾ എന്ന നി​ല​യിൽ ആ രംഗം പന​യോ​ല​യിൽ നാ​രാ​യ​മു​ന​യാൽ ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം എഴുതി എക്കാ​ല​ത്തേ​ക്കും നി​യ​മ​ബ​ല​മു​ള്ള രേ​ഖ​യാ​ക്കു​ന്നു. എല്ലാം അതീവ ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ, നേ​ര​ത്തെ പറ​ഞ്ഞു​റ​പ്പി​ച്ച​പോ​ലെ! കു​ന്തി കു​റ​ച്ചു മാറി നി​ന്നു രംഗം തൃ​പ്തി​യോ​ടെ അവ​ലോ​ക​നം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടു്. അണി​ഞ്ഞൊ​രു​കിയ മാ​ദ്രി ഞങ്ങൾ​ക്ക​രി​കെ വന്നു ആണ്ട​റു​തി​യി​ലെ പഴ​ങ്ങൾ ഒരു മം​ഗ​ള​കൃ​ത്യം പോലെ നി​ല​ത്തു​വ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. സന്യ​സ്തർ ഉറ​ക്കെ വാ​യി​ച്ചു തീ​രു​മ്പോൾ ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു ഞാൻ അതെ അതെ എന്നു​ച്ച​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.”

2023-04-29

“പരാതി സത്യ​വാ​ങ്മൂ​ല​ത്തോ​ടൊ​പ്പം നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തി​നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി കൈ​മാ​റി​യി​ട്ടും, നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ ഒരു കൗരവൻ പോലും വിമത ശബ്ദ​മു​യർ​ത്തി​യി​ല്ല എന്ന​തൊ​രു ദു​സ്സൂ​ചന നൽ​കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു ചാർ​വാ​കൻ. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സു​താ​ര്യ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം യോ​ഗ​ങ്ങൾ​പോ​ലു​മെ​ന്ന രാ​ജ​നീ​തി ഇന്ന​ലെ​യും തു​ണ​ച്ചു. വനി​ത​കൾ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശ​നാ​നു​മ​തി നി​ഷേ​ധി​ക്ക​ണം ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ, എന്ന നി​ബ​ന്ധന വച്ച​തു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. സഭാ​ധ്യ​ക്ഷ​ന്റെ അനു​മ​തി​യി​ല്ലാ​തെ അക​ത്തു​ക​യ​റി​യ​വർ​ക്കെ​തി​രെ, ജീ​വ​ഹാ​നി​യിൽ താഴെ മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മായ ശിക്ഷ കൊ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്നും സഭ ഒറ്റ​ശ​ബ്ദ​ത്തിൽ അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു. അല്പ​വ​സ്ത്ര​യാ​യി സഭയിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട മുൻ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു്, ‘ലൈം​ഗി​ക​മോ അതി​ക്ര​മ​പ​ര​മോ മി​ശ്രി​ത​മോ’ ആയ പരാ​തി​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, നീ​തി​പീഠ പര​സ്യ​വി​ചാ​ര​ണ​യിൽ ആദ്യം പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ കയറുക അവ​ളാ​യി​രി​ക്കും. ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ സം​ഭ​വി​ച്ച​തൊ​ക്കെ പന​യോ​ല​യിൽ നാ​രാ​യ​രേ​ഖ​യാ​ക്കി ഭീ​ഷ്മ​ക​യ്യൊ​പ്പോ​ടു​കൂ​ടി കൈ​വ​ശ​മു​ണ്ടു്. പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ തീർ​ത്തും നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു്, നീ​തി​പീ​ഠ​ത്തിൽ പരാതി പറ​യാ​നു​ള്ള യോ​ഗ്യ​ത​യി​ല്ലെ​ന്നു സഭാ​രേഖ വാ​യി​ച്ചാൽ ‘സാ​ക്ഷര ചാർ​വ്വാക’നും മന​സ്സി ലാവും. ഇതൊ​ക്കെ മന​സ്സി​ലാ​വു​ന്ന ഇള​മു​റ​കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി​കൾ എനി​ക്കു് പി​ന്തുണ തരി​ല്ലേ? ഹസ്തി​ന​പു​രി ചോ​ര​വീ​ഴ്ത്താ​തെ നേടിയ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം രാ​ജ​ധാ​നി, ഞങ്ങ​ളു​ടെ വന്ദ്യ​മാ​താ​വു് ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കു് ഇന്നു് സമർ​പ്പി​ക്കും!”

“കു​പ്ര​സി​ദ്ധ ‘വേട്ട’ക്കാർ മുതൽ പെ​റ്റ​ത​ള്ള ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കു് പേ​രോർ​മ്മ​യി​ല്ലാ​ത്ത മറ്റ​നേ​കം കി​ഴ​ങ്ങൻ​കൗ​ര​വ​രും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നീ​ണ്ട​കാല ആരാ​ധ​കർ എന്നു അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ങ്ങൾ അഭി​മാ​നി​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. വന​വാ​സ​ക്കാല കഷ്ട​പ്പാ​ടു് നേരിൽ കാണാൻ ഒരാ​ളെ​ങ്കി​ലും പന്ത്ര​ണ്ടു വർ​ഷ​ക്കാ​ല​മാ​യി ഈവഴി വന്ന ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കി​ട​പ്പറ ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ വെ​യി​ല​ല​കൾ വന​മേ​ഖ​ല​യി​ലെ കു​ന്നിൻ പു​റ​ത്തു ഒഴു​കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വർ ഇള​മാം​സ​രു​ചി​യ​റി​യാൻ നാ​യാ​ട്ടി​നു പോയ നേരം.

“ഓരോ വെ​ളു​ത്ത​വാ​വി​നും ധാ​ന്യ​വും വസ്ത്ര​വും പരി​മ​ള​ലേ​പ​ന​വു​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നും വന്നി​രു​ന്ന​വർ പി​ന്നെ ആരെ​ന്നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ അനു​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​തു്?” കുളി കഴി​ഞ്ഞു ഈറ​നു​ടു​ത്ത പാ​ഞ്ചാ​ലി, കൗരവ സമ്മാ​ന​പ്പൊ​തി​യിൽ​നി​ന്നു് സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ല​മെ​ടു​ത്തു നഗ്ന​മേ​നി​യിൽ സാ​വ​കാ​ശം പു​ര​ട്ടി.

2023-04-30

“പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ പിൽ​ക്കാല സ്മൃ​തി ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​നു കൊടും യാ​ത​ന​യാ​ണെ​ന്ന​റി​യാം, എങ്കി​ലും ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ, ‘എന്തു് പറ്റി ഉണ്ണീ’ എന്നു് വി​ല​പി​ച്ചു നി​ങ്ങൾ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ അടു​ത്തേ​ക്കോ​ടി ചെ​ല്ലു​ന്ന​തി​നു ഞങ്ങൾ സാ​ക്ഷി. ഭീ​മ​ഗ​ദാ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിൽ നടു​വൊ​ടി​ഞ്ഞ അഹ​ങ്കാ​രി​യായ ‘അർ​ധ​സ​ഹോ​ദര’നപ്പോൾ നി​ങ്ങ​ളോ​ടെ​ന്താ​ണു് രഹ​സ്യം പറ​ഞ്ഞ​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ദേ​ശ​ര​ത്ന പു​ര​സ്കാ​രം പരേത കൗരവ പോ​രാ​ളി​കൾ​ക്കു് സമർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ കറു​ത്ത ശി​രോ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​ച്ചു നി​ല​ത്തി​രു​ന്നു.

“ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന നാ​ട്ടിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഇനി സമാ​ധാന പർ​വ്വം.” അവൻ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന കൈ​ചേ​ഷ്ട​യോ​ടെ എന്നോ​ടു് മൃ​ദു​വാ​യി പറ​ഞ്ഞു. അതോടെ പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ​പോ​രാ​ട്ടം റദ്ദു ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട പോലെ എനി​ക്കു് ഉൾ​വി​ളി തോ​ന്നി. എളി​മ​യോ​ടെ അവനു ഞാൻ മു​ട്ടിൽ ഇഴ​ഞ്ഞു അന്ത്യ​ചും​ബ​നം നൽകി, പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ക്ഷ​ത്തേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​വ​ന്നു, ‘മാ​ര​ക​മാ​യി അവനു മു​റി​വേ​റ്റി​രി​ക്കു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ നന്മ​പ​ക്ഷം മഹാ​ഭാ​രത യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു എന്നു് നാം ഇനി വൈ​കാ​തെ ലോ​ക​ത്തോ​ടു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കാം’ എന്നു് ഞാൻ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് അട​ക്കം പറ​ഞ്ഞു. ഇതി​ലെ​ന്താ​ണു് ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ​ക്കു് യോ​ജി​ക്കാ​ത്ത പദ​വി​ന്യ​സ​നം? മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ എന്നു​ക​രു​തി എന്തു് മലീമസ ചോ​ദ്യ​വും മഹാ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കാ​മെ​ന്നോ?

“കൗ​ര​വ​കാ​ല​ത്തു അന്തഃ​പു​ര​വാ​സി​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ധാ​ന്യ​വും മാം​സ​വും, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നും കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ പകു​തി​യാ​യി. ഇപ്പോൾ കേൾ​ക്കു​ന്നു ഗു​രു​കു​ല​ത്തിൽ പുതു കൗ​ര​വ​ബാ​ല്യ​ങ്ങ​ളെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ചരി​ത്രം എത്ര പഠി​പ്പി​ക്ക​ണം എന്ന​തു മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ വി​വേ​ച​നാ​ധി​കാ​രം!”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വായ നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ചൂ​താ​ട്ടം, ഭാ​ര്യ​യെ പണയം വക്കൽ, സ്ഥാ​വര ജംഗമ സ്വ​ത്തു​ന​ഷ്ടം, വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം വന​വാ​സം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കൗ​ര​വ​ക​രൾ​കീ​റി ചോര മു​ടി​യിൽ തേ​ക്കു​ന്ന​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കേ​ശ​പ​രി​പാ​ല​നം, അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വി​ന്റെ മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പി​താ​വു് സഹോ​ദ​രൻ അഞ്ചു​മ​ക്കൾ ദുർ​മ​ര​ണം ഹസ്തി​ന​പു​രി ഗു​രു​കു​ല​ങ്ങ​ളിൽ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് ഭര​ണ​കൂ​ടം വി​ല​ക്കി​യ​തി​നു​പി​ന്നി​ലെ ‘കറു​ത്ത കൈ’ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടേ​തെ​ന്ന സംശയം പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ ഞെ​ട്ടൽ ഉണ്ടാ​ക്കിയ ദി​ന​ങ്ങൾ.

“യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി​യാൽ ഇഷ്ട​മാം​സ​വി​ത​ര​ണ​ത്തിൽ കു​റ​വു് നേ​രി​ടു​ന്ന കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ കൊ​ച്ചു​മ​ക്കൾ​ക്കു പാ​ഠ​ശാ​ല​യി​ലെ​ങ്കി​ലും സമീ​പ​ഭൂ​ത​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ ചരി​ത്ര​ഭാ​രം ലഘു​വാ​ക​ട്ടെ എന്നേ പാ​ഞ്ചാ​ലി കരു​തി​യു​ള്ളൂ. അതി​ല​ധി​കം ഭാവന കാടു് കയ​റ​രു​തു്!”

“കു​ന്തി​ഗർ​ഭ​ങ്ങ​ളു​ടെ ബീ​ജ​ഉ​റ​വി​ടം അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളിൽ ആരോ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നൊ​ര​പൂർവ മാ​തൃ​ത്വ സാ​ഹ​ച​ര്യം കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ കാ​ണു​ന്ന​ത്തിൽ ആശ​ങ്ക​ക്കു് അടി​സ്ഥാ​ന​മു​ണ്ടോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. രാ​ജ​യോ​ഗ്യ​ത​യു​ള്ള അഞ്ചു കു​ട്ടി​ക​ളു​മാ​യി പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ കു​ന്തി ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കട​ന്നു​കൂ​ടിയ വിവാദ ദി​ന​ങ്ങൾ.

“കു​ന്തി തു​ട​ങ്ങി​വ​ച്ച​ത​ല്ലേ ‘ആകാ​ശ​ചാ​രി’കളുടെ ആശ​ങ്കാ​ജ​ന​ക​മായ ബീ​ജ​ദാ​നം? പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ കാ​യി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പൊ​തു​ജ​ന​ത്തെ​ക്കാൾ പരി​ജ്ഞാ​നം രാ​പ്പ​നി അറി​യു​ന്ന ഭാ​ര്യ​ക്കാ​യി​രി​ക്കാം എന്ന സാ​മാ​ന്യ​ബോ​ധ​ത്തിൽ നോ​ക്കു​മ്പോൾ, മാ​തൃ​ത്വം എന്ന മഹ​ത്തായ അവ​കാ​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി കു​ന്തി വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​ര​തി​യി​ലൂ​ടെ ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണം ചെ​യ്തു എന്ന​തിൽ ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രോ പരാ​തി​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ. പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ജൈ​വി​ക​പൈ​തൃ​ത്വം ആർ​ക്കെ​ന്ന​ത​ല്ല കാ​ര്യം, പാ​ണ്ഡവ എന്ന ഈ അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ വം​ശീ​യ​നാ​മം കു​രു​വം​ശീ​യ​ത​യു​ടെ പിൻ​തു​ടർ​ച്ച​യാ​യി കാ​ണാ​മോ എന്ന​താ​ണു് കൗ​ര​വർ​ക്കു​ള്ള അവ​കാ​ശ​തർ​ക്കം. പാ​ണ്ഡു നി​യ​മ​സാ​ധു​ത​ക്കാ​യി നട​പ​ടി​ക്ര​മം ശരി​യാ​യി ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടു് എങ്കിൽ, അതു് അയാ​ളു​ടെ കരുതൽ. എന്നാൽ ഇതിൽ കു​ന്തി സ്വീ​ക​രി​ച്ച വഴി അനാ​വ​ശ്യ​മായ രഹ​സ്യാ​ത്മ​കത നി​റ​ഞ്ഞ​താ​യി. യു​ധി​ഷ്ഠിര പി​തൃ​ത്വം കാ​ല​നിൽ അല്ല, വി​ദു​ര​രിൽ ആണെ​ന്ന കൗരവ കണ്ടെ​ത്തൽ തെ​ളി​വി​ന്റെ ബല​ത്തി​ലാ​ണോ? എനി​ക്ക​റി​യി​ല്ല. അതു​പോ​ലെ ഭീ​മ​ന്റെ അച്ഛ​നൊ​രു കാ​ട്ടാ​ള​വം​ശ​ജൻ എന്നും ഇട​ക്കാ​ല​ത്തു കേ​ട്ടി​രു​ന്നു. വൈ​കു​ന്നേ​ര​മാ​യാൽ കു​ളി​ച്ചു​ശു​ദ്ധ​മാ​യി മു​ടി​യിൽ പൂ ചൂടി കു​ന്തി പടി​യി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ന്ന ഓർ​മ്മ​ച്ചി​ത്രം ഭീമൻ പങ്കി​ടു​ന്ന​തു് കേ​ട്ട​വ​രു​ണ്ടു്. ബാ​ല്യ​നി​ഷ്ക​ള​ങ്കത നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ ആ കഥ പി​ന്നെ ആരും കേൾ​ക്കാ​താ​യി. തേ​ച്ചു മാ​ച്ചു കള​യാ​വു​ന്ന വി​ധ​ത്തി​ലൊ​രു ഐതി​ഹ്യ​പ്പെ​രു​മ​യു​ടെ ആവ​ശ്യം എന്താ​യി​രു​ന്നു? ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ എന്നൊ​രു ‘കു​റു​മ്പൻ ആന’യുടെ വന്യ രതി​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു വഴ​ങ്ങാൻ ഗാ​ന്ധാ​രാ​ഭി​മാ​നം സമ്മ​തി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു് ഭാര്യ ഗാ​ന്ധാ​രി തു​റ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, വഴി​വി​ട്ട രതി​യു​ടെ ഉപാ​സ​ക​നായ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ കൊ​ട്ടാര സേ​വ​ന​ദാ​താ​ക്ക​ളിൽ പെ​ണ്ണു​ട​ലു​ള്ള ആരു​മാ​യും സു​ര​ത​ക്രി​യ​ക്കു് തയ്യാ​റാ​യി. അങ്ങ​നെ തി​രു​പ്പി​റ​വി​യെ​ടു​ത്ത നൂറു ദാ​മ്പ​ത്യ​ബാ​ഹ്യ​കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു കു​രു​വം​ശീ​യ​മു​ദ്ര നി​യ​മ​സാ​ധു​ത​യോ​ടെ സമ്മാ​നി​ച്ചു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാർ​ക്കാ​യി ഐതി​ഹ്യ​ങ്ങൾ സൂ​ത​ന്മാ​രെ പഠി​പ്പി​ച്ചു. അതു​പോ​ലെ സു​താ​ര്യ​മായ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​ക്കാ​യി വസ്തുത കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ​ങ്കി​ലും വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കു​ന്തി തയ്യാ​റാ​വു​മോ?”

“ഗം​ഗ​യിൽ നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ, ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ, പതു​ങ്ങി പി​ന്നിൽ ചെ​ന്നു​നി​ങ്ങൾ ചു​മ​ലിൽ ഇരു​കൈ​ക​ളും ബല​മാ​യ​മർ​ത്തി പട്ടാ​പ്പ​കൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ല്ലാൻ ശ്ര​മി​ച്ചു എന്ന കൗ​ര​വ​പ​രാ​തി പി​താ​മ​ഹ​നു മു​മ്പിൽ എത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ​ല്ലോ. ഇത്ത​വണ നര​ഹ​ത്യാ പരാ​തി​യിൽ​നി​ന്നും എങ്ങ​നെ തല​യൂ​രും?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഉന്മൂ​ല​നാ​ശം എന്നൊ​രു അസാ​ധാ​രണ വാ​ക്കു​പ​യോ​ഗി​ച്ച​വൻ, കു​റ​ച്ചു​നേ​ര​മാ​യി എന്നെ ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അർ​ത്ഥ​മ​റി​യാ​തെ ഞാൻ വി​വ​ശ​നാ​യി. എന്തോ അപകടം മണ​ത്തു. കയ്യിൽ തടഞ്ഞ അവ​ന്റെ ചു​മ​ലിൽ ഞാൻ ഇരു​കൈ​ക​ളും കൊ​ണ്ടാ​ഞ്ഞ​മർ​ത്തി, ‘നോ​ക്ക​ട്ടെ എത്ര നേരം മു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നു നി​ന​ക്കു് ശ്വാ​സം പി​ടി​ച്ചു​നിൽ​ക്കാ​നാ​വു’മെ​ന്നൊ​രു പരീ​ക്ഷ​ണം മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? ‘വെ​ള്ള​ത്തി​ന​ടി​യിൽ നൂ​റെ​ണ്ണും വരെ ശ്വാ​സം പി​ടി​ക്കാൻ ഞാൻ പഠി​ച്ചു’ എന്നു​രു​വി​ട്ടു കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ ആർ​ത്തു​വി​ളി​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കര​ക​യ​റി​യ​തു്? സു​ര​ക്ഷാ സൈ​നി​കർ അഭി​ന​ന്ദി​ച്ച​തൊ​ക്കെ അവൻ മറ​ന്നു അല്ലേ? ഞാനും അങ്ങ​നെ പഠി​ച്ചു ചെ​റി​യൊ​രു പാഠം. വലി​യൊ​ര​വ​സ​രം വീ​ണു​കി​ട്ടി​യാൽ, ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ കഴു​ത്ത​റ്റം ഒളി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ മു​ടി​യിൽ വലി​ച്ചു കര​ക​യ​റ്റി ഈ കൈകൾ കൊ​ണ്ടു് ‘ഉന്മൂ​ല​നാ​ശം’ ഞാൻ ഉറ​പ്പു വരു​ത്തും!” മാ​ര​ക​മായ അഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ബാല ഭീമൻ നെ​ഞ്ചു​വി​രി​ച്ചു വിദൂര ഭാവി പ്ര​വ​ചി​ച്ചു.

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2023.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 3, 2025.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na) The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: JN Jamuna; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.