SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/kpn-bharatham-xml-cover.jpg
The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na).
ഭാഗം മൂ​ന്നു്

“ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ സൈ​ന്യം നയി​ച്ചു് വി​രാ​ട​ത്തി​ലെ നാൽ​ക്കാ​ലി​ക​ളെ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ മാ​ത്രം കടു​ത്ത ഗോ​മാം​സ​ക്ഷാ​മം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗരവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ മി​ത​ഭാ​ഷി​യാ​യി പു​തു​വ​ക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മൂ​ന്നാം ലിംഗ നൃ​ത്താ​ധ്യാ​പി​ക​യായ ബൃ​ഹ​ന്ന​ള​യു​മാ​യു​ള്ള പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ തോറ്റ കൗ​ര​വ​സൈ​ന്യം ലക്ഷ്യം​നേ​ടാ​തെ ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​യി​ലേ​ക്കു് തി​രി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന സമയം.

“ഒരു യു​ദ്ധ​മ​ല്ലേ വരു​ന്ന​തു്? നി​ങ്ങൾ അതിനെ വി​ല​കു​റ​ച്ചു കാ​ണി​ക്കാൻ സ്വ​ത്തു​തർ​ക്ക​മെ​ന്നു പറയും ഞങ്ങൾ അതിനെ കൗ​ര​വ​ന​ന്മ​ക്കെ​തി​രെ പാ​ണ്ഡ​വ​തി​ന്മ എന്നും. ഉന്നം തെ​റ്റാ​തെ ശത്രു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു കു​ന്തം എറി​യേ​ണ്ട കൗ​ര​വ​പോ​രാ​ളി​കൾ നി​ത്യ​വും രാ​വി​ലെ കഴി​ക്കേ​ണ്ട​തു് പാട കെ​ട്ടിയ തണു​ത്ത കഞ്ഞി​യോ അതോ, പൊ​രി​ച്ച മാ​ട്ടി​റ​ച്ചി​യോ?”, മൃ​ഗ​മാം​സ​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള ഈ ധർ​മ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ തോൽ​വി​സാ​ധ്യത നേ​ര​ത്തെ അറി​ഞ്ഞി​ട്ടും, ഭീ​ഷ്മർ ഈ ഐതി​ഹാ​സിക ആക്ര​മ​ണ​ത്തി​ന്റെ പോ​ഷ​കാ​ഹാ​ര​ല​ക്ഷ്യം നീണ്ട യാ​ത്ര​യി​ലു​ട​നീ​ളം സൈ​ന്യ​ത്തിൽ സജീ​വ​മാ​യി നി​ല​നിർ​ത്തി എന്ന​തു്, തീൻ​ശാ​ല​യിൽ എന്നെ​ന്നും മാം​സ​ഭ​ക്ഷ​ണം വി​ള​മ്പാൻ മോ​ഹി​ക്കു​ന്ന സമാ​ധാ​ന​പ്രി​യ​രായ മനു​ഷ്യ​വം​ശ​ത്തി​നു എന്തോ മഹ​ത്തായ സൂചന തരു​ന്നി​ല്ലേ?”

2017-10-11

“പെ​ണ്ണു​ട​ലി​നെ പുളകം കൊ​ള്ളി​ച്ചു പരി​ലാ​ളി​ക്കാ​നാ​വു​ന്ന​ത്ര ഭം​ഗി​യും മി​നു​സ​വും ഉള്ള ഈ കൈ​വി​ര​ലു​കൾ കൊ​ണ്ടാ​ണോ നി​ങ്ങൾ നൂറു കൗ​ര​വ​രെ​യും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൊ​ന്ന​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​ന്റെ കൈ വി​ടർ​ത്തി.

“മസ്തി​ഷ്ക​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അർ​ജ്ജു​നൻ എന്നെ മന്ദൻ എന്നു് പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു് കേൾ​ക്കു​മ്പോൾ അവൻ എന്റെ അനുജൻ അല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്നു് ഞാൻ ഈ കൈകൾ കൂ​ട്ടി​പ്പി​ഴി​ഞ്ഞു മോ​ഹി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ദി​വ്യാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി അവൻ സാ​ഹ​സ​യാ​ത്ര​കൾ ചെ​യ്യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളി​ലും വഴി​യോ​ര​ഭ​ക്ഷ​ണ​ശാ​ല​ക​ളി​ലും വാർ​ത്ത​യാ​വ​ണ​മെ​ന്നു മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ പല്ലു ഞെ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. പ്ര​കൃ​തി തന്ന കാ​യി​ക​ബ​ല​ത്തി​ലാ​ണു് ഞാൻ ആശ്ര​യി​ച്ച​തു്, ഇളം​കാ​റ്റി​ന്റെ മക​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും കൈ​കൾ​ക്കു കാ​രി​രു​മ്പി​ന്റെ കരു​ത്തു​ണ്ടാ​വ​ണം എന്നു് പെ​റ്റ​ത​ള്ള പ്രാർ​ത്ഥി​ച്ചു. പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യിൽ എനി​ക്കു് നേരെ വന്ന കു​ടി​ല​കൗ​ര​വ​രെ ഈ കൈകൾ പ്രാ​കൃ​ത​മാ​യി പെ​രു​മാ​റി. ആയു​ധ​മി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണു് ഒന്നു​ര​ണ്ടു​പേ​രൊ​ഴി​കെ എല്ലാ​വ​രെ​യും കക്ഷ​ത്തിൽ കഴു​ത്തി​റു​ക്കി ഞാൻ ശ്വാ​സം മു​ട്ടി​ച്ചു കൊ​ന്ന​തു്. അവർ കണ്ണു് തു​റി​ച്ചു നാവു പു​റ​ത്തി​ട്ടു ചാ​വു​ന്ന​തു് കണ്ടു ഞാൻ രസി​ച്ചു. ചി​ല​രു​ടെ കരൾ പറി​ച്ചു ഞാൻ രൗ​ദ്ര​ഭീ​മ​നാ​യി. പ്ര​ണ​യി​നി​യു​ടെ മു​ടി​യിൽ ശത്രു​ചോര പു​ര​ട്ടി കൊ​ടു​ത്ത ഞാൻ ആ സവി​ശേഷ കേ​ശ​പ​രി​ച​ര​ണ​രീ​തി​യാൽ വി​ശ്വ​പ്ര​സി​ദ്ധി​നേ​ടു​മെ​ന്നു വ്യാ​സൻ പ്ര​വ​ചി​ച്ച​പ്പോൾ ഈ പത്തു​വി​ര​ലു​കൾ​ക്കു മു​ട്ടു​കു​ത്തി ഞാൻ പ്ര​ണാ​മം അർ​പ്പി​ച്ചു. നാളെ തു​ട​ങ്ങാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് ഒരു മഹാ​യു​ദ്ധം കൂടി തര​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ആയിരം പൂർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ കണ്ടു കഴി​ഞ്ഞ ഈ വാർ​ദ്ധ​ക്യ​ത്തി​ലും കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മായ എന്റെ വി​ര​ലു​കൾ ഈ ലോ​ക​ത്തി​നെ​ത്ര വി​ല​പ്പെ​ട്ട​തു് എന്നു നി​ങ്ങൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​മാ​യി​രു​ന്നു.”

2017-10-18

“ചരി​ത്ര​കാ​ര​നെ നി​ങ്ങൾ പ്ര​തി​ഷേ​ധം അറി​യി​ച്ചു എന്നാ​ണ​ല്ലോ ചാർ​വാ​ക​പ്ര​ച​ര​ണം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു “പാവം വ്യാ​സൻ മെ​ന​ക്കി​ട്ടി​രു​ന്നു ഇതി​ഹാ​സ​മെ​ഴു​തി​യ​തു് മഹാ​റാ​ണി​ക്കു് ഇഷ്ട​ക്കേ​ടാ​യോ?”

“പനയോല കര​ടു​കെ​ട്ടു​കൾ കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ ഞാ​നൊ​ന്നോ​ടി​ച്ചു​നോ​ക്കി. വസ്ത്രാ​ക്ഷേപ കേ​ന്ദ്രി​ത​മാ​യി എന്റെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തെ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ദു​രി​ത​ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ​യു​മാ​യി ഈ വിധം ബന്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു് അസ്വീ​കാ​ര്യ​വും അവ​ഹേ​ള​ന​പ​ര​വു​മാ​ണെ​ന്നു വ്യാ​സ​ശി​ക്ഷ്യ​ന്മാ​രോ​ടു് ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു. എക്കാ​ല​വും പെ​ണ്ണു​ട​ലി​ന്റെ അഴ​ക​ള​വു​ക​ളിൽ ആകൃ​ഷ്ട​രാ​യി​രു​ന്ന കൗരവർ, നിർ​ണാ​യ​ക​ദി​വ​സം എന്റെ വി​വ​സ്ത്ര​ശ​രീ​ര​ത്തെ മുൻ​നിർ​ത്തി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ അടി​മ​പ​ദ​വി​യി​ലേ​ക്കു നട​പ​ടി​ക്ര​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു നയി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ വി​ദു​ര​രും ഭീ​ഷ്മ​രും ലജ്ജി​ച്ചു തല താ​ഴ്ത്തി​യോ കഴു​ത്തു വെ​ട്ടി​യോ ചെവി പൊ​ത്തി​യോ എന്ന​തൊ​ന്നും എന്നെ അല​ട്ടു​ന്ന ശരീ​ര​ഭാ​ഷ​യ​ല്ല. എന്നോ​ടൊ​ര​ക്ഷ​രം മു​ഖ​ത്തു​നോ​ക്കി സം​സാ​രി​ക്കാൻ മെ​ന​ക്കെ​ടാ​തെ, വ്യാ​സൻ വെ​റു​മൊ​രു ആണ​ധി​കാര ഭാ​വ​ന​യിൽ പെ​ണ്ണി​നെ അനു​ക​മ്പ​യു​ടെ കെ​ണി​യിൽ വീ​ഴ്ത്തി​യ​തിൽ എനി​ക്കു് പ്ര​തി​ഷേ​ധ​മു​ണ്ടെ​ന്നു ഞാൻ അല്ലാ​തെ ആരാ​ണു് ഈ ലോ​ക​ത്തിൽ എനി​ക്കു​വേ​ണ്ടി പറ​യാ​നു​ള്ള​തു്? എതിർ​ത്ത​തി​നു ശി​ക്ഷ​യാ​യി നി​ന്റെ അന്ത്യം ഞാൻ ഏകാ​ന്ത​മാ​ക്കും എന്നു് വ്യാ​സൻ ഭീഷണി മു​ഴ​ക്കി​യ​തു് ഞാൻ പു​ച്ഛ​ത്തോ​ടെ തള്ളു​ന്നു.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ പിടി വി​ട്ടു പാ​ഞ്ചാ​ലി, വരി നി​ന്നി​രു​ന്ന ചാർ​വാ​ക​നെ കൈ​കൊ​ടു​ത്തു സ്വീ​ക​രി​ച്ചു.

“എന്തു് വി​ശേ​ഷം പറ​ഞ്ഞു കു​ന്തി?” ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ അതി​ഥി​യാ​യി വന്ന ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു ഞാ​നി​വി​ടെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി വന്ന​പ്പോൾ അമ്മ​യെ പോയി കണ്ടു. നല്ല നി​ല​യിൽ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന മക്ക​ളെ കണ്ട​പ്പോൾ ആഹ്ലാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം പഴയ പരാ​തി​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ കു​ന്തി പരി​ഭ​വി​ച്ചു. അതു് പി​ന്നെ​യും സഹി​ക്കാം. പക്ഷെ ദുഃ​സ്സൂ​ച​ന​യോ​ടെ അമം​ഗ​ള​ക​ര​മായ പ്ര​വ​ച​നം ചെ​യ്തു.

“ഇന്നു് രാ​ത്രി ചൂ​താ​ട്ട പരാ​ജ​യ​ത്തി​ലൂ​ടെ നി​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ച​റി​യും, പെറ്റ തള്ള​യെ ശത്രു​പാ​ള​യ​ത്തിൽ പണയം വച്ചു് ഭാ​ഗ്യാ​ന്വേ​ഷി​ക​ളാ​യി ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യ​തി​ന്റെ പെ​രും​പിഴ.” “ഇങ്ങ​നെ​യാ​ണോ മാ​താ​ക്കൾ മി​ണ്ടി​പ്പ​റ​യേ​ണ്ട​തു്?”

“ആരുടെ ഓർ​മ്മ​ക്കാ​യാ​ണു് മൺ​ചെ​രാ​തു് തി​രി​കൊ​ളു​ത്തി പ്രാർ​ത്ഥി​ക്കു​ന്ന​തു്?”, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കു് വെ​ല്ലു​വി​ളി​യാ​യി വന്ന അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രർ​ക്കെ​തി​രെ ജീ​വി​ത​കാ​ലം പ്ര​തി​രോ​ധി​ച്ചും സമ​ര​മു​ഖം തു​റ​ന്നും നയ​ത​ന്ത്ര​ചർ​ച്ച​കൾ പരാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ കായിക ബല​ത്തി​ലൂ​ടെ പാപി പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സം​ഘ​ടിത ആക്ര​മ​ണ​ത്തെ അവസാന ചോ​ര​ത്തു​ള്ളി വീ​ഴും​വ​രെ പോ​രാ​ടി ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന ഓർ​മ്മ​ക്കു്.” പെ​ട്ടെ​ന്ന​വി​ടെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ഇരു​വ​ശ​ങ്ങ​ളും അമർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു​യർ​ത്തി തൂ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​ര​ക്കെ​ട്ടി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​മ്പോൾ ഒന്നു് തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി വി​ലാ​പ​സ്വ​ര​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു, “ഓർ​മ്മ​ക്കു​റ​വു​ണ്ടു്, ഇട​യ്ക്കി​ടെ വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടും, പരി​സ​ര​ബോ​ധ​വും കു​റ​ഞ്ഞു. പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചെ​ഴു​തി പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തെ പാ​ഴ്‌​വാ​ക്കാ​ക്ക​രു​തേ.”

2017-10-19

“കഴു​ത്തു​കു​ടു​ങ്ങി, തല പു​റ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​നാ​വാ​തെ പര​വ​ശ​നായ കൗ​മാ​ര​പോ​രാ​ളി​യെ, വട്ടം​ചു​റ്റി പീ​ഡി​പ്പി​ച്ചു ജഢം വലി​ച്ചെ​റി​യാ​മെ​ന്നു കരു​തിയ കു​ടി​ല​കൌ​ര​വ​നീ​ക്ക​ത്തെ കട​പു​ഴ​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു വാൾ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ഇട​നെ​ഞ്ചി​ലി​റ​ക്കി പ്രാ​ണ​നെ​ടു​ത്ത​തെ​ന്നു് കർണൻ മരി​ക്കും മു​മ്പു് എറ്റു​പ​റ​യു​ന്ന​തു ഞാനും കേ​ട്ടു. എന്തു് തോ​ന്നു​ന്നു കർ​ണ​മൊ​ഴി​യെ കു​റി​ച്ചു്?” ഭീ​മ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിൽ തു​ട​യെ​ല്ലു് പൊ​ട്ടി ചളി​യിൽ പു​ത​ഞ്ഞ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“സൂ​ത​പു​ത്ര​ന​ല്ല, കു​ന്തി​യു​ടെ കന്യാ​പു​ത്ര​നാ​ണു്, ആ വിധം അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ പി​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​നും കൂ​ടി​യാ​ണു് എന്നു് നാവു പി​ഴ​യി​ല്ലാ​തെ നമ്മെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി!. ചോ​ര​ക്കു സൌ​ഹൃ​ദ​ത്തെ​ക്കാൾ മൂ​ല്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു കർണൻ മരണ മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തി​ലും തെ​ളി​യി​ച്ചു. വ്യാ​സൻ എഴു​താൻ പോ​വു​ന്ന ഇതി​ഹാ​സ​ത്തിൽ ഉത്ത​മ​പു​രു​ഷ​നെ​ന്ന ഇടം നേടാൻ ആജീ​വ​നാ​ന്ത സു​ഹൃ​ത്തു് കർണനു സാ​ധി​ക്ക​ട്ടെ.”

ഒരി​റ്റു വെ​ള്ള​ത്തി​നു് നാവു പു​റ​ത്തി​ട്ടു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കെ​ഞ്ചി. തി​ര​ക്കു് നടി​ച്ചു യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ സ്ഥലം വി​ട്ടു.

“സത്യ​ത്തെ കു​റി​ച്ചും അർ​ദ്ധ​സ​ത്യ​ത്തെ കു​റി​ച്ചും അസ​ത്യ​ത്തെ കു​റി​ച്ചും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അന്തിമ സന്ദേ​ശം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

മഹാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ അവ​സാ​ന​നി​മി​ഷം.

“കൗ​ര​വ​രു​മാ​യു​ള്ള ചൂ​തു​ക​ളി​യിൽ ഞാൻ സത്യം പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ എനി​ക്കു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ സാ​മ്രാ​ജ്യം നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ ഞാൻ ദ്രോ​ണ​രു​ടെ മകനെ കു​റി​ച്ചു് അർ​ദ്ധ​സ​ത്യം “अश्वत्थामा हता: इति । नरोवा कुञ्जरोवा ॥” പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ഴ​ഞ്ഞു വീണു മരി​ച്ച​തി​നെ കു​റി​ച്ചു് ഞാൻ അസ​ത്യം പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ സ്വർ​ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കെ​ന്നെ കൊ​ണ്ടു​പോ​വാൻ ആകാ​ശ​ചാ​രി​കൾ ഇതാ കാ​ത്തു നി​ല്ക്കു​ന്നു. ബാ​ക്കി​യൊ​ക്കെ വരും യു​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ വ്യാ​സ​ഭാ​രത കഥ​യു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ അപ​നിർ​മാ​ണം വഴി നി​ങ്ങൾ വാ​യി​ച്ച​റി​യും.”

2017-10-22

“പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് ഒരു ‘പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വൻ’ ഉണ്ടോ? ആരാ​ണു്? അഥവാ, ആയി​രു​ന്നു?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും ലജ്ജാ​ശീ​ല​നായ സഹ​ദേ​വൻ. മറ്റു​ള്ള​വർ ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു അക്ഷ​മ​യോ​ടെ കാ​ത്തി​രു​ന്നു കാ​ര്യം കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവി​ഹി​ത​ങ്ങൾ തേടി പടി​വി​ട്ടി​റ​ങ്ങി. ഭാ​വി​യ​റി​യു​ന്ന സഹ​ദേ​വൻ എന്റെ വർ​ത്ത​മാ​ന​കാ​ല​ത്തെ പരി​ലാ​ളി​ക്കാൻ ഗർ​ഭ​കാല ശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കൊ​ട്ടാര സമു​ച്ച​യ​ത്തിൽ പണിത ശു​ദ്ധ​ജ​ലാ​ശ​യ​ത്തിൽ എന്നോ​ടൊ​പ്പം നീ​ന്തി ആ കൊടിയ വേനൽ അതി​ജീ​വി​ക്കാൻ തു​ണ​ച്ചു. മക​നാ​വാ​നു​ള്ള പ്രാ​യ​മേ അവ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു എങ്കി​ലും അവ​നെ​ന്നെ പരി​ലാ​ളി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്നെ എന്നും വി​സ്മ​യി​പ്പി​ച്ചു. അന്തർ​മു​ഖ​നായ അവ​ന്റെ കണ്ണു​ക​ളിൽ നോ​ക്കാൻ ഭയ​മാ​യി​രു​ന്നു, കാരണം അവ​ന​റി​യാ​തെ അതിൽ നി​ഴ​ലി​ച്ച ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ അശാ​ന്ത​മായ ഭാ​വി​യെ കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വർ എനി​ക്കോർ​മ്മി​ക്കാൻ തന്ന​തു് അഭി​ശ​പ്ത​മായ ഭൂ​ത​കാ​ല​വും.”

2017-10-29

“പത്താം ദി​വ​സ​മാ​യി​ട്ടും ഭീ​ഷ്മർ മരി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ദ്രോ​ണർ, കർണൻ, ശല്യൻ, അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് സേ​നാ​ധിപ പദ​വി​യേ​റ്റെ​ടു​ക്കാൻ ഇപ്പോ​ഴേ നിൽ​പ്പു​ണ്ടു്. ഇങ്ങ​നെ പോയാൽ അന​ന്ത​മാ​യി നീ​ണ്ടു പോ​വി​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ദ്ധ​നിർ​വ്വ​ഹണ ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള പ്ര​വി​ശ്യാ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ഉയർ​ത്തി​ക്കെ​ട്ടിയ നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അവർ.

“ആശങ്ക വ്യ​ക്ത​മാ​യി. ഇനി ഒരു വഴിയേ ഉള്ളു. പകൽ മാത്ര പോ​രാ​ട്ട സമ​യ​ക്ര​മം മാ​റ്റി രാവും പക​ലു​മാ​ക്കുക. നി​ലാ​വു​ള്ള ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളാ​ണു് വരു​ന്ന​തു്. വെ​ളു​ക്കു​വോ​ളം പോ​രാ​ടുക എന്ന സാ​ധ്യത പരി​ഗ​ണി​ക്കു​ന്നു. ഈ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ തൊ​ഴിൽ​പ​ര​മാ​യി എടു​ത്ത രാ​ജ്യ​താ​ല്പ​ര്യ​ത്തെ മാ​നി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പറ​യ​ട്ടെ, യു​ദ്ധം കഴി​ഞ്ഞു എന്നു് ഞങ്ങൾ ഈ ഗോ​പു​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഉറ​ക്കെ വി​ളി​ച്ചു പറ​യു​മ്പോൾ തല​യാ​ട്ടാ​നോ കു​ലു​ക്കാ​നോ ഇള​ക്കാ​നോ ആരും ജീ​വ​നോ​ടെ ഇവിടെ ഉണ്ടാ​വി​ല്ല.”

2017-10-30

“എന്താ ഒരു പകച്ച നോ​ട്ടം?” ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം രാ​ജ​ധാ​നി​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തി​ന്റെ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന യു​വ​സർ​വാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞെ​ട്ടൽ മാ​റി​യി​ട്ടി​ല്ല. ഇന്ന​ലെ ഈ സമ​യ​ത്താ​ണു് ചക്ര​വർ​ത്തി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും കൂ​ട്ട​രും ചൂ​താ​ടാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു പോ​യ​തു്. നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്താ​യി കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്ക​ളു​ടെ രത്ന​ശേ​ഖ​ര​വു​മാ​യി മട​ങ്ങി​വ​രു​മെ​ന്നു ഭീമൻ പറ​ഞ്ഞ​തു് അക്ഷ​രാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ വി​ശ്വ​സി​ച്ചു. രാ​ത്രി ആ സു​ന്ദ​ര​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ഇന്നു് രാ​വി​ലെ പക്ഷെ കണ്ണു് തു​റ​ന്ന​പ്പോൾ മു​ഖ​പ​രി​ച​യ​മു​ള്ള മൂ​ന്നു നാലു് കൗരവർ സൈ​നി​ക​വേ​ഷ​ത്തിൽ മു​മ്പിൽ. സാ​യു​ധ​രായ അവർ വാ​ളോ​ങ്ങു​ന്നു. ഞാൻ വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തോ​ടെ കൈ​കൂ​പ്പി. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും കു​ടും​ബ​വും സ്വ​ത്തെ​ല്ലാം കളി​യിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു നി​യ​മ​പ്ര​കാ​രം കൗരവ അടി​മ​ക​ളാ​യി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോയ സ്ഥി​തി​ക്കു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഇനി ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ അധീ​ന​ത​യി​ലാ​ണെ​ന്ന​വർ വാൾ മേ​ലോ​ട്ടു​യർ​ത്തി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. പൊട്ട സ്വ​പ്ന​മെ​ന്നു കരുതി ഞാൻ രണ്ടു കണ്ണും അമർ​ത്തി തു​ട​ച്ചു. ഇനി ഞങ്ങൾ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഭരി​ക്കു​മെ​ന്നു് കൗരവർ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴും എനി​ക്കു് പൂർ​ണ​മാ​യും ബോ​ധ്യ​മാ​യി​ല്ല. ഇപ്പോൾ നീ കോ​ട്ട​വാ​തിൽ കട​ന്നു ചക്ര​വർ​ത്തി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് ജയു് വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് പകരം ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് വി​ജ​യാ​ശംസ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് കണ്ട​പ്പോൾ എന്റെ കരൾ കല​ങ്ങി”, തക്ഷ​ശി​ല​യി​ലെ ആ പഴയ സഹ​പാ​ഠി വി​വ​ശ​നാ​യി.

2017-10-31

“എന്തു് പറ്റി മകനേ, ഇന്നും ശി​ക്ഷി​ച്ചു​വോ?”, മകൻ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ ചേർ​ത്തു് പി​ടി​ച്ചു അഭി​മ​ന്യു വിധവ ചോ​ദി​ച്ചു.

യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തിൽ ആഭ്യ​ന്തര മന്ത്രാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യായ പരീ​ക്ഷി​ത്തു്.

“നി​ന്റെ അമ്മ ഉത്തര സ്വ​ന്തം കൈ കൊ​ണ്ടു് വളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ത്തെ കൊ​ന്നു മാംസം വര​ട്ടി വാ​ഴ​യി​ല​യിൽ പൊ​തി​ഞ്ഞു നീ എനി​ക്കു് രാ​വി​ലെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, നീ രാ​ജാ​വായ ശേഷം പാ​മ്പു​ക​ടി​ച്ചു നീ മരി​ക്ക​ട്ടെ എന്നു് കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തി അമ്മാ.”

2017-11-04

“പ്ര​തി​ച്ഛായ പോലെ പവി​ത്ര​മാ​ണോ പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ കൊല ചെ​യ്യു​ന്ന രീ​തി​യും?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഒരർ​ദ്ധ​സ​ത്യം കൊ​ണ്ടു് ദ്രോ​ണ​രെ വധി​ക്കാൻ സാ​ധി​ച്ച സം​തൃ​പ്തി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു രാ​ത്രി യമു​ന​യിൽ നീ​രാ​ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ.

“വി​നീ​ത​മാ​യി​രി​ക്കും. ആർ​മാ​ദി​ക്കി​ല്ല. കു​ന്ത​മാ​ണെ​ന്റെ പ്രി​യ​ആ​യു​ധം. ശത്രു​വി​ന്റെ ഇട​നെ​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി ആഞ്ഞെ​റി​ഞ്ഞാൽ പി​ന്നെ സാ​വ​ധാ​നം നട​ന്നു ചെ​ന്നു് അതു് വലി​ച്ചൂ​രി​യെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ ഇര​യു​ടെ ശ്വാ​സം നി​ല​ക്കു​ന്ന​തു കാണും. അട​യു​ന്ന കണ്ണു​കൾ നോ​ക്കി ഞാൻ മന്ത്രി​ക്കും വീ​ര​മൃ​ത്യു വരി​ച്ച നി​ന​ക്കു് സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യം ഇനി എളു​പ്പം. ആ നി​ല​യിൽ നോ​ക്കി​യാൽ ചോ​ര​ക്ക​റ​യു​ള്ള കു​ന്ത​വു​മാ​യി ഞാൻ അടു​ത്ത ശത്രു​സം​ഹാ​ര​ത്തി​നാ​യി തി​രി​ഞ്ഞു നട​ക്കു​മ്പോൾ യാത്ര പറ​ഞ്ഞു പി​രി​ഞ്ഞ പോലെ ശാ​ന്തി തോ​ന്നും.”

2017-11-05

“ഇനി​യും ഒരു യു​ദ്ധ​ത്തി​നു് തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “എവിടെ തി​രി​ഞ്ഞൊ​ന്നു നോ​ക്കി​യാ​ലും ഒടി​ഞ്ഞ മു​ഖ​ങ്ങ​ളും ഒട്ടിയ വയറും കാ​ണു​ന്ന ഈ നാ​ടി​നു രണ്ടാ​മ​തൊ​രു യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി സഹി​ക്കാ​നാ​വു​മോ?”

“അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു് ഞങ്ങ​ളിൽ യു​ദ്ധം എന്നു് വച്ചാൽ? കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൗ​ര​വർ​ക്കൊ​പ്പം യു​ദ്ധം ചെയ്ത നാ​ട്ടു​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ സം​ഘ​ടി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട സൈ​നി​ക​രു​ടെ വി​ധ​വ​കൾ​ക്കും അവ​രു​ടെ കു​ടും​ബ​ങ്ങൾ​ക്കും ആയു​ഷ്കാല ചെ​ല​വു് ഹസ്തി​ന​പു​രി ഏറ്റെ​ടു​ക്കു​മെ​ന്നു് വാ​ഗ്ദാ​നം കൊ​ടു​ത്താ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഓടി നട​ന്നു സൈ​നി​ക​രെ കൂ​ട്ടി​യ​തു്. നഷ്ട​പ​രി​ഹാര അവ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി നി​ത്യ​വും ഓരോ നാ​ട്ടിൽ നി​ന്നു് അവ​രു​ടെ പ്ര​തി​നി​ധി​കൾ ഇവിടെ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന കഥ​ക​ളൊ​ന്നും നി​ങ്ങൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ കേൾ​ക്കാ​റി​ല്ല? അതോ, കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഗോ​മാ​സം പൊ​രി​ച്ച​തും തി​ന്നു കഥ മെ​ന​യു​ക​യാ​ണോ? ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കു വേ​ണ്ടി ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെ​യ്ത​വർ എന്നാ​ണ​വർ മേനി പറ​യു​ന്ന​തു്. യു​ദ്ധ​ത്തിൽ തോറ്റ രാ​ജ്യ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ജേ​താ​ക്കൾ കപ്പം നേ​ടു​ന്ന​തു് പതി​വാ​യി​രി​ക്കാം പക്ഷെ തോറ്റ രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ സം​ഘ​ടി​ച്ചു ജേ​താ​ക്ക​ളിൽ നി​ന്നു് നഷ്ട​പ​രി​ഹാ​രം തേ​ടു​മ്പോൾ ഞങ്ങൾ അഹിംസ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു താ​ടി​ക്കു​ക​യ്യും വച്ചി​രി​ക്കാ​നോ?”

“ഞങ്ങ​ളു​ടെ നാ​വിൻ​തു​മ്പിൽ തത്തി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് ആ വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട​വ​ന്റെ പേരും നാളും എന്നാൽ അതു് നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി അവനെ നാണം കെ​ടു​ത്താൻ നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്താ​ണി​ത്ര മടി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മം ചെ​യ്തു പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ ഞെ​ളി​യു​ന്ന​വ​നെ പി​ന്നെ എങ്ങ​നെ ശി​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ?”

നഗ്ന​പാദ പാ​ണ്ഡ​വർ അഞ്ചു​പേ​രു​മൊ​ത്തു മു​ടി​യ​ഴി​ച്ചി​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി പന്ത്ര​ണ്ടു വർഷ വന​വാ​സ​ത്തി​നു പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന നേരം.

“നി​യ​മ​വാ​ഴ്ച​യു​ള്ള പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഹസ്തി​ന​പു​രി സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തിൽ അടി​മ​വ്യാ​പാ​ര​വും ചൂ​താ​ട്ട​വും തു​ട​രു​ന്ന​ത​ല്ലേ ഇതി​നൊ​ക്കെ കാരണം? ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യാ​ണോ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​ലൂ​ടെ അപ​മാ​നി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു്? അതോ അടിമ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ? എന്നെ അടി​മ​യാ​ക്കിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നാ​ണോ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ പൊ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തു്? അതോ നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​യി അടി​മ​യു​ടെ ഉടു​തു​ണി​യിൽ കൈ​വ​ച്ച ഉട​യോ​നോ?”

2017-11-06

“കെ​ണി​യെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും കു​ട്ടി​യെ പദ്മ​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കു തള്ളി​യി​ട്ട നി​ങ്ങൾ അവ​ന്റെ മര​ണ​വി​ളി കേ​ട്ട​പ്പോ​ഴും കു​തി​ച്ചു ചെ​ന്നു് രക്ഷി​ച്ചി​ല്ലേ?”

അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ജഢം ചി​ത​യിൽ ദഹി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കി നിന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗ​മാ​ര​ത്തി​ന്റെ കു​തി​പ്പു് എന്നേ കരു​തി​യു​ള്ളൂ. നീ​ണ്ട​സ​മ​യം നി​ശ​ബ്ദ​മാ​യി പു​റ​ത്തു സു​ര​ക്ഷിത താ​വ​ള​ത്തിൽ കാ​ത്തി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴും അവൻ ഇരു​കൈ​ക​ളിൽ കൗ​ര​വ​ത​ല​ക​ളു​മാ​യി പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ പു​റ​ത്തു ചാ​ടു​മെ​ന്നു ഞങ്ങൾ പ്ര​തീ​ക്ഷ​യർ​പ്പി​ച്ചു. അഭി​മ​ന്യു​വി​നു് പദ്മ​വ്യൂ​ഹ​ര​ഹ​സ്യം പകു​തി​യെ​ങ്കി​ലും അറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു എങ്കിൽ ഞങ്ങ​ളാ​വ​ട്ടെ പൂർ​ണ​മാ​യും അജ്ഞർ. ഉച്ച കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ പു​റ​ത്തേ​ക്കു കൗരവർ എറി​ഞ്ഞ​തു് അവ​ന്റെ അവ​ഹേ​ളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ജഡ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒന്നും പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യിൽ ശത്രുത നി​ങ്ങൾ പടർ​ത്ത​രു​തേ. അവ​ന്റെ പി​താ​വും മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​നും പകൽ മു​ഴു​വൻ വേ​റൊ​രു യു​ദ്ധ​മു​ഖ​ത്തു പെ​ട്ട​തു് കൊ​ണ്ടു് ഞാ​നാ​യി​രു​ന്നു രക്ഷാ​കർ​ത്താ​വു്.”

യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നി​ല​ത്തു ചമ്രം പടി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു മൗ​ന​പ്രാർ​ത്ഥ​ന​യിൽ മു​ഴു​കി.

2018-04-15

“പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ ഉടു​തു​ണി വലി​ച്ചൂ​രു​ന്ന ഭീ​ക​ര​കൌ​ര​വ​നെ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യിൽ നോ​ക്കി വി​റ​ച്ചു നി​ന്നു അല്ലേ? ഭീ​മാ​കാ​ര​ന്മാ​രായ അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ വി​രൽ​ച​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ചൊൽ​പ്പ​ടി​യിൽ നിർ​ത്താൻ ആജ്ഞാ​ശ​ക്തി​യു​ള്ള നി​ങ്ങൾ, ഇന്ന​ലെ​വ​രെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി, വല​തു​കൈ പൊ​ക്കി ആ കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​ന്റെ ചെ​കി​ട്ട​ത്തു ഒന്നാ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പതി​മൂ​ന്നു കൊ​ല്ലം മു​മ്പു് ഇതേ രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലെ അമം​ഗ​ള​സ​ന്ധ്യ​യി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി.

“അതു് പീ​ഢ​ക​നാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അതു് കൗ​ര​വ​രാജ സഭ​യാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​കൾ​ക്കു് സൌ​ന്ദ​ര്യ​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തിൽ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ശി​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന എന്നെ പ്ര​ണ​യ​ത്താൽ പര​വ​ശ​നായ കൌരവൻ ഇടി​ച്ചു കയറി വാ​രി​പ്പു​ണർ​ന്നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു പാ​ഞ്ഞ​തോർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. വേ​നൽ​പു​ഴു​ക്ക​ത്തിൽ നന​ഞ്ഞി​രു​ന്ന മേൽ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി അവൻ വേർ​പെ​ടു​ത്തി​യ​തു് കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു. എല്ലാം കണ്ടു് അസൂ​യ​യിൽ മുഖം കരു​വാ​ളി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വർ പരി​ഭ്ര​മി​ച്ചു പത​റു​ന്ന​തു് ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്നു.”

മഹാ​റാ​ണി​യു​ടെ മി​ഴി​കൾ പതു​ക്കെ ഓർ​മ​ക്കൊ​പ്പം വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു് നീ​ങ്ങി.

2018-04-18

“പതി​മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ല​മാ​യി, അതോ മൊ​ത്തം ജീ​വ​കാ​ല​മോ, ഞാ​ന​തൊ​രു പ്രാർ​ത്ഥ​ന​യാ​യി, ഭീ​മ​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യാ​യി, കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ന്നു. ഇന്നു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കനി​ഞ്ഞു. പ്ര​തി​കാ​ര​ബോ​ധ​ത്തിൽ നീ അന്നു് ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലെ ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​കോ​പ​ന​ത്തിൽ, കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചി​ട്ട മു​ടി​യിൽ തേ​ക്കാൻ ഇതാ, പ്രി​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലീ, ചുടു കൗ​ര​വ​ചോര”,

കൈ​കു​മ്പി​ളിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു​ചാ​ടു​ന്ന കൊ​ഴു​ത്ത ദ്രാ​വ​ക​വു​മാ​യി, വി​വ​സ്ത്ര​നും മു​റി​വേ​റ്റ​വ​നു​മായ ഭീമൻ, കി​ത​ച്ചോ​ടി പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യി​ലെ പാ​ണ്ഡവ പാ​ള​യ​ത്തിൽ, പ്ര​ണ​യി​നി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ, കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യെ പോലെ അഭി​ന​ന്ദ​ന​ത്തി​നാ​യി കാ​ത്തു.

“ആല​ങ്കാ​രി​ക​മാ​യി ഞാ​നെ​ന്നോ എവി​ടെ​യോ പറ​ഞ്ഞു​പോയ ഒരു ചോ​ര​ക്കാ​ര്യം ഇത്ര​യും കാലം അക്ഷ​രാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ഓർ​മ​യിൽ വച്ചു് അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്റെ കരൾ തു​ര​ന്നു ചോര കോരി വരു​ന്ന നി​ങ്ങൾ രൂ​പ​ത്തി​ലെ​ന്ന പോലെ ഭാ​വ​ത്തി​ലും എത്ര മന്തൻ. നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മോ, എന്റെ ആരാ​ധ​ക​രാ​യി​രു​ന്നു, ചവി​ട്ടി​യും ക്ഷ​ത​മേൽ​പ്പി​ച്ചും നി​ങ്ങൾ ജീ​വ​നെ​ടു​ത്ത ആ ധീ​ര​കൌ​ര​വർ.”

നി​ന്ദ​യോ​ടെ ഭർ​ത്താ​വി​നെ ഒന്നു് നോ​ക്കി മുടി കെ​ട്ടി​വ​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി തി​രി​ച്ചു കൂ​ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു് കയറി കി​ട​പ്പ​റ​യു​ടെ വാതിൽ അട​ച്ചു. നോ​ക്കി നിന്ന മറ്റു നാലു് പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ എട്ടു കണ്ണു​കൾ അപ​മാ​ന​ത്തിൽ അട​ഞ്ഞു.

2018-04-19

“കു​ടി​വെ​ള്ള​വും ധാ​ന്യ​വും നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു് പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​ത്തി​നി​റ​ങ്ങിയ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ നേ​രി​ട്ടു് കണ്ടു പ്ര​തി​ഷേ​ധം അറി​യി​ക്കാൻ അര​മ​ന​യിൽ വന്ന​പ്പോൾ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​രു ഇള​മു​റ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യു​ടെ കവി​ളിൽ ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മ​മെ​ന്നു ശത്രു​ക്കൾ​ക്കു തോ​ന്നും വിധം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ തോ​ണ്ടു​ക​യോ തലോ​ടു​ക​യോ ചെ​യ്തു എന്നാ​ണു നഗ​ര​ത്തി​ലെ വഴി​യോര കു​ന്നാ​യ്മ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ പു​ത്തൻ കൗ​തു​ക​വാർ​ത്ത. ഇക്കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ രാ​ജ​പ​ദ​വി വഹി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കൊ​ക്കെ ഒരു മാ​തൃ​കാ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലേ.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ധാ​ന്യ​വും വി​റ​കും ആയി​രു​ന്നോ അവ​രു​ടെ ആവ​ശ്യ​ങ്ങൾ? ‘എന്റെ അച്ഛ​നു ഒര​ച്ഛൻ മാ​ത്ര​മേ ഉള്ളു എന്നാൽ നി​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​പി​തൃ​ത്വം കു​രു​വം​ശ​ത്തി​നു അപ​മാ​നം’ എന്ന​വൾ എന്റെ ചെ​വി​യിൽ മന്ത്രി​ച്ച ശേഷം പെ​ട്ടെ​ന്നു് നാ​ട​കീ​യ​മാ​യി ഒച്ച​വെ​ച്ചു “ധാ​ന്യം തരൂ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പട്ടി​ണി​യ​ക​റ്റൂ” എന്നു് ആം​ഗ്യ​വി​ക്ഷേ​പ​ങ്ങ​ളോ​ടെ നി​ല​വി​ളി​ച്ചു. ആവി​ഷ്കാ​ര​സാ​മർ​ത്ഥ്യം കണ്ട​നു​മോ​ദി​ച്ചു കവി​ളി​ലൊ​ന്നു തലോ​ടി​യ​താ​ണോ സക​ല​വിധ രതി പരീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കൂ​ത്ത​ര​ങ്ങായ ഹസ്തി​ന​പു​രി തെ​രു​വു​ക​ളിൽ പര​ദൂ​ഷ​ണ​വി​ഷ​യം? ആജീ​വ​നാ​ന്ത ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​യെ​ന്നു നേരം വെ​ളു​ത്താ​ലു​ടൻ അട്ട​ഹ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന പി​താ​മ​ഹൻ (ഭീ​ഷ്മ​നാ​മം തങ്ക​ലി​പി​യിൽ കോ​റി​യി​ട​ട്ടെ വേദ വ്യാ​സൻ) പുതു തലമുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളെ ഇരു​വ​ശ​ത്തും കൈ​ത്താ​ങ്ങാ​യി കൂടെ കൂ​ട്ടി മണി​ക്കൂ​റു​ക​ളോ​ളം ഈ തെ​രു​വു​ക​ളിൽ നട​ക്കു​ന്ന​തു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്തക സു​ഹൃ​ത്തു​ക്കൾ കണ്ട ഓർ​മ​യി​ല്ലേ?”

2018-04-20

“യു​ദ്ധ​വാർ​ത്ത​കൾ പറ​ഞ്ഞു രസി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സഞ്ജ​യ​നോ​ടു് ഉപ​ചാ​ര​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“നേരിൽ കണ്ട​പോ​ലെ പറ​യ​ണ​മെ​ന്നു് വ്യാ​സൻ വിരൽ ചൂ​ണ്ടി താ​ക്കീ​തു തന്ന​തു് ആദ്യ​ത്തെ ഒന്നു​ര​ണ്ടു ദിവസം കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലാ​ക്കി. ആരോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കും? മൂ​ന്നാം ദിവസം നി​ങ്ങ​ളു​ടെ യു​ദ്ധ​വാർ​ത്ത​കൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ വന്നു തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ സംഗതി എളു​പ്പ​മാ​യി. നി​ത്യ​വും പോയി ‘പത്രിക’യുടെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പു​കൾ നോ​ക്കി വ്യാ​സൻ പറഞ്ഞ പോലെ കൗ​ര​വർ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി നി​റ​വും ഒച്ച​യും ചേർ​ത്തു് വി​ള​മ്പും. ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തിൽ ചേർ​ക്കാ​നു​ള്ള പു​ത്തൻ വധ​വാർ​ത്ത​കൾ കൈ​വ​ശ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ തരൂ. ഉറ​ക്കം വരാതെ ഞെ​ളി​പി​രി​യി​ലാ​ണു് അന്ധൻ.” സഞ്ജ​യൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ പ്രീ​ണ​ന​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി.

2018-04-24

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വ​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് കൗ​ര​വ​വ​ധു​ക്കൾ പരി​ഭ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പ്ര​സ​ക്തി? “ഒരു ദാ​മ്പ​ത്യം ഒരു ഭർ​ത്താ​വു്” എന്ന തത്വ​സം​ഹി​ത​യു​ടെ ബലി​യാ​ടു​ക​ളായ നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ന്ത​റി​യാം അഞ്ചു ദേ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളെ നി​ത്യ​വും പരി​ലാ​ളി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ലെ പ്ര​യാ​സ​ങ്ങൾ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു കു​ടി​യേ​റും മു​മ്പു് പാ​ണ്ഡ​വർ നവ​വ​ധു​വു​മൊ​ത്തു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ഒരു ഇടവേള.

“ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം പാ​ഞ്ചാ​ലി ആഘോ​ഷി​ക്ക​ട്ടെ എന്നാ​ണു അന്തഃ​പു​ര​യോ​ഗ​ത്തിൽ മറ്റു കൗ​ര​വ​വ​ധു​ക്ക​ളു​മാ​യി ഹൃദയം തു​റ​ക്കു​മ്പോൾ ആശം​സി​ച്ച​തു്. എന്നാ​ല​വൾ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ചെ​യ്യു​ന്ന​തോ? അഞ്ചു കു​റ്റി​യ​ടി​ച്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ കെ​ട്ടി​യി​ട്ടു ഒന്നൊ​ന്നാ​യി തന്നി​ഷ്ട​ത്തിൽ മാ​ത്രം കെ​ട്ട​ഴി​ക്കു​ന്ന​തിൽ, സേ​വ​ന​ദാ​താ​വായ ഒരു ഭാര്യ എന്ന നി​ല​യിൽ ഞാൻ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. അറി​യാ​മോ, പര​സ്പ​രം പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പോ​ര​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണ​വൾ. തൊ​ണ്ണൂ​റ്റി​ഒ​മ്പ​തു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളും ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് രഹ​സ്യ​മാ​യി ‘കപ്പം’ കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു് എന്നെ​നി​ക്ക​റി​യാം. അതെ​ന്തി​നെ​ന്നോ? പരി​പൂർ​ണ​സ​ഹ​വർ​ത്തി​ത്വം ഉറ​പ്പു വരു​ത്താൻ. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്റെ അം​ഗീ​കൃത ഇണ​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, നൂറു കൗ​ര​വ​രും അവ​രു​ടെ നൂറു ഇണ​ക​ളും പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ പായിൽ കി​ട​ന്നു​ള്ള ഗു​ണ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളാ​ണു് എന്ന വസ്തുത പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ വി​ല​യി​രു​ത്തു​മ്പോൾ അട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി. അതു് രാ​ജ്യ​ദ്രോ​ഹ​മാ​യി പൊ​ക്കി​ക്കാ​ട്ടേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല.”

2018-04-26

“അന്തി​മ​പ​ദ​യാ​ത്ര​യി​ലും, നി​ങ്ങൾ​ക്കു നട​ക്കാൻ അവ​സാ​ന​മാ​ണ​ല്ലോ ഇടം? മു​ന്നിൽ നട​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പി​ന്നിൽ ആരെ​ല്ലാം കൂ​ടെ​യു​ണ്ടു് എന്നു് തി​രി​ഞ്ഞൊ​ന്നു നോ​ക്കാ​തെ കാൽ മു​ന്നോ​ട്ടെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ ആണ​ധി​കാ​ര​പർ​വ്വം തു​ടി​ച്ചു നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു് നി​ങ്ങൾ എപ്പോ​ഴു​മെ​ന്ന പോലെ ഇപ്പോ​ഴും കാ​ണാ​തെ പോയോ?”

അൽ​പ്പ​വ​സ്ത്ര​യും നഗ്ന​പാ​ദ​യു​മായ പാ​ഞ്ചാ​ലി, ജീ​വി​താ​ന്ത്യ​ത്തി​ലെ ഹി​മാ​ലയ വന​വാ​സ​ത്തി​നു പടി​യി​റ​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പുതിയ മഹാ​റാ​ണി​യും, അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ വി​ധ​വ​യും പട്ടാ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്തു തലേ​ന്നു് അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ അമ്മ​യു​മായ ഉത്തര, മട്ടു​പ്പാ​വിൽ ഉദാ​സീ​ന​ത​യോ​ടെ അവരെ യാ​ത്ര​യാ​ക്കു​ന്ന ഔപ​ചാ​രി​ക​ത​യിൽ ഒതു​ങ്ങി നി​ന്നു.

“മു​ന്നേ നട​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മനഃ​പൂർ​വ്വം ചെ​യ്ത​താ​യി​രി​ക്കാം പക്ഷെ ആലോ​ചി​ച്ചു നോ​ക്കു​മ്പോൾ എനി​ക്ക​തു സ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​യി. പി​ന്നിൽ നട​ക്കു​ന്ന ഞാൻ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​മ്പോൾ എന്നെ വാ​രി​ക്കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു മര​ണ​ദേ​വത പരി​ലാ​ളി​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടു​വേ​ണം, എനി​ക്കു് ഈ ലോ​ക​വു​മാ​യു​ള്ള ബന്ധം എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി വിടാൻ. അപ്പോൾ ആ പത്തു പാ​ണ്ഡ​വ​ക്ക​ണ്ണു​കൾ എന്നെ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും എന്റെ മര​ണ​മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തി​ലെ അമം​ഗ​ള​കാ​ഴ്ച.”

2018-04-30

“തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ രാ​ഷ്ട്ര​മീ​മാംസ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി ജീ​വി​ത​ത്തിൽ പല​കു​റി കേട്ട പദ​മാ​ണു് മഹാ​ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധം. യു​ദ്ധ​ക​ഥ​യു​ടെ ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മായ പു​ന​രാ​ഖ്യാ​നം വ്യാ​സ​ന്റെ വരു​തി​യി​ലാ​ണെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു. നി​ങ്ങ​ള​ഞ്ചു പേ​രു​ടെ​യും യു​ദ്ധ​കാ​ല​സ്മ​ര​ണ​കൾ വാ​യി​ക്കാൻ വരും​ത​ല​മു​റ​യ്ക്കു് കൗ​തു​കം ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ? മൂ​ന്നു ദശാ​ബ്ദ​ക്കാല ഭര​ണ​ത്തിൽ മഹാ​റാ​ണി​യു​ടെ ഉത്സാ​ഹ​ത്തിൽ സം​ഭ​വി​ച്ച സാ​ക്ഷ​രത ഞങ്ങ​ളു​ടെ ചു​വർ​പ​തി​പ്പു​ക​ളു​ടെ എണ്ണം മൂ​ന്നിൽ നി​ന്നു് ഇരു​പ​ത്തി രണ്ടി​ലേ​ക്കു​യർ​ത്തി. വാ​യ​ന​ക്കാ​രൊ​ക്കെ വഴി​യിൽ നി​ന്നു് അന്തം വി​ട്ടു ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു, ആരാ​ണു് ഈ പാ​ണ്ഡ​വർ?, എന്താ​ണ​വർ​ക്കു കു​രു​വം​ശ​വു​മാ​യി കൂ​ട്ടു​കെ​ട്ടു്?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഓർ​മ്മ​കൾ അല്ല ഉള്ള​തു്, മറി​ച്ചു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മുൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​കൾ ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യി ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണു്. എന്നു് വച്ചാൽ, നി​ങ്ങൾ ചോ​ദ്യം നിർ​ത്തി​യാൽ ഞങ്ങ​ളു​ടെ സ്മ​ര​ണ​ക​ളു​ടെ പ്ര​വാ​ഹം നി​ല​ക്കും.”

2018-05-04

“പു​ര​സ്കാര വി​ത​ര​ണം വി​വാ​ദ​ത്തി​ലാ​യെ​ന്നു കേ​ട്ടു? നാ​ട്ടിൽ പോയി ഇന്നു് രാ​വി​ലെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ​ത്തിയ ഞാൻ കേ​ട്ട​തു് കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ നി​ന്നു് പു​ര​സ്കാ​രം സ്വീ​ക​രി​ക്കാൻ വി​സ​മ്മ​തി​ച്ചു എന്നാ​ണു്. മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സ്ഥ​ല​ത്തി​ല്ലാ​ഞ്ഞ​തു് കൊ​ണ്ടാ​ണോ പു​ര​സ്കാ​ര​വി​ത​ര​ണ​ത്തി​നു പാ​ഞ്ചാ​ലി വേ​ദി​യിൽ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. സം​ഘർ​ഷ​ഭ​രി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു രാ​ജാ​ങ്ക​ണം.

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ ധാർ​മി​ക​രോ​ഷം സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മ​ല്ലേ? യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൗ​ര​വ​ചോര പു​ര​ളാ​ത്ത കൈകൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് മാ​ത്ര​മെ​ന്ന​റി​യു​ന്ന കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളോ​ടു് യു​ധി​ഷ്ഠിര കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന സഹ​ദേ​വൻ ഇട​പെ​ട്ടു് പറ​ഞ്ഞു, പു​ര​സ്കാ​ര​വേ​ദി​യിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സിം​ഹാ​സ​ന​മി​ട്ടു് ഇരി​ക്കാം, പക്ഷെ നൂറു വി​ധ​വ​കൾ​ക്കും അവ​രു​ടെ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വീ​ര​മൃ​ത്യു​വി​ന്റെ പേ​രി​ലു​ള്ള മര​ണാ​ന​ന്തര ബഹു​മ​തി​പ​ത്ര​ങ്ങൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണു് കൈ​മാ​റുക..

“പ്രി​യ​കൗ​ര​വ​രു​ടെ നെ​ഞ്ചു് പി​ളർ​ന്ന ചു​ടു​ചോര തേ​ച്ചു മി​നു​ക്കാ​തെ മുടി കെ​ട്ടി​വ​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു പ്ര​തി​ജ്ഞ​യെ​ടു​ത്ത പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പ്രീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വേ​ണ്ടി​യ​ല്ലേ ഭീമൻ ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി​ക​ളായ ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ ഞെ​ക്കി​പ്പി​ഴി​ഞ്ഞു ചോ​ര​യൂ​റ്റി​യ​തു എന്നു് നെ​ഞ്ച​ത്ത​ടി​ച്ചു വി​ല​പി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു് വി​ധ​വ​ക​ളിൽ ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​വും ചട​ങ്ങു ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു. എന്നാൽ ‘വർഷം മു​ഴു​വൻ ധാ​ന്യം’ എന്ന പു​ര​സ്കാ​ര​സൗ​ജ​ന്യം അവർ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. മാ​ത്ര​മ​ല്ല ബഹു​മ​തി​യു​ടെ മറ്റൊ​രു സൗ​ജ​ന്യ​മായ പൂർണ പൗ​രാ​വ​കാ​ശ​വും അവർ നി​ല​നിർ​ത്തി. ബഹു​മ​തി പത്രം സ്വീ​ക​രി​ച്ച​വർ​ക്കെ​തി​രെ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് ബഹി​ഷ്ക​ര​ണം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു അവരെ പു​ന​ര​ധി​വാ​സം ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന ഗ്രാ​മ​ത്തി​നു തന്നെ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ ഊരു​വി​ല​ക്കു് കല്പി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. ഈ പ്ര​തി​സ​ന്ധി തരണം ചെ​യ്യാൻ, നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കഴി​യു​മോ, ഇട​ഞ്ഞു​നിൽ​ക്കു​ന്ന തൊ​ണ്ണൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​ക​ളെ നയ​ത​ന്ത്ര​ത്തി​ലൂ​ടെ പറ​ഞ്ഞു​പ​റ്റി​ച്ചു ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ കൂടെ നിർ​ത്തു​വാൻ? എങ്കിൽ രാ​ജ്യ​ര​ത്നാ പു​ര​സ്കാ​രം നി​ങ്ങ​ള്ക്കു് എന്നു് ഞാൻ ഉന്ന​താ​ധി​കാ​ര​സ​മി​തി​യിൽ നിർ​ദ്ദേ​ശി​ക്കാൻ അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടാം.”

2018-05-05

“ദൂരെ നി​ന്നു് നി​ങ്ങൾ രണ്ടു​പേ​രെ​യും ഒരു നോ​ക്കു് കണ്ട​പ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഒഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി കു​ര​ക്കു​ന്ന പത്രാ​ധി​പർ​ക്കു് മു​മ്പിൽ പരു​ങ്ങു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക. എന്തു് പറ്റി?” യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ കൂ​ട്ടു​കാ​രി​യു​ടെ നേരെ കൈകൾ രണ്ടും ഉയർ​ത്തി.

“ഇന്നും കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു ഒരു കെ​ട്ടു് പാ​ണ്ഡവ പാ​ഞ്ചാ​ലി ദാ​മ്പ​ത്യ​വി​ഴു​പ്പാ​ണോ?, പനയോല നോ​ക്കി പത്രാ​ധി​പർ മുഖം ചു​ളി​ച്ചു, ചു​ണ്ടു​കൾ പി​ളർ​ത്തി, ചെ​വി​യിൽ വി​ര​ലി​ട്ടു, പന​യോ​ല​കൾ എനി​ക്കു് നേരെ തി​രി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു. എന്നി​ട്ട​യാൾ എന്നെ പി​ടി​ച്ചു നിർ​ത്തി ഇരു​തോ​ളി​ലും കൈകൾ അമർ​ത്തി ഗു​ണ​ദോ​ഷി​ച്ചു, പാ​ണ്ഡ​വർ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് മതി​യാ​വോ​ളം വാ​രി​ത്തി​ന്നു മര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തി​നു ഉറ​ക്ക​മി​ള​ച്ചാൽ മാ​ത്രം പോരാ, പാ​തി​രാ മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തു നു​ഴ​ഞ്ഞു കയറി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ ബന്ദി​യാ​യി പി​ടി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി രഹസ്യ സങ്കേ​ത​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു​മാ​യി വി​ല​പേ​ശാൻ പഠി​ക്ക​ണം. അതി​നാ​ണു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വനാ​ശ്രമ സന്ദർ​ശ​ന​ങ്ങൾ ഇന്നു് മുതൽ വി​നി​യോ​ഗി​ക്കേ​ണ്ട​തു്. അല്ലാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ലെ ‘അടി​യ​ഴു​ക്കു’കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക പോ​ലൊ​രു അന്താ​രാ​ഷ്ട്ര പ്ര​ശ​സ്തി​യു​മു​ള്ള ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​ത്ര​ത്തിൽ ഉള്ള​ട​ക്ക​മാ​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ചാൽ നി​ങ്ങൾ എന്ന​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി തി​രി​ച്ചു​പോ​വുക തക്ഷ​ശി​ല​യി​ലേ​ക്കാ​യി​രി​ക്കും.”

2018-05-06

“ദുർ​മേ​ദ​സ്സു​ള്ള ഒരാൾ പു​ണ്യ​ന​ദി​യിൽ അതി​രാ​വി​ലെ കു​ളി​ച്ചു വരു​ന്ന​തു് കണ്ട​വ​രു​ണ്ടു്. കാ​ര്യം തി​ര​ക്കി​യ​പ്പോൾ ഒന്നും​പ​റ​യാ​തെ പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു എന്നാ​ണു സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി. എന്തു​ണ്ടാ​യി പു​തു​ഭ​രണ കൂ​ട​ത്തിൽ പ്ര​തി​രോ​ധ​മ​ന്ത്രാ​ല​യ​ത്തി​നു പുറമെ കൗ​ര​വ​രാജ വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​ത്തി​ന്റെ അധി​ക​ച്ചു​മ​തല കൂടി വഹി​ക്കു​ന്ന ഭീ​മ​നി​ങ്ങ​നെ പര​സ്യ​വി​കാ​ര​പ്ര​ക​ട​നം ചെ​യ്തു വി​വാ​ദ​മാ​വാൻ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഹസ്തി​ന​പു​രി അര​മ​ന​യു​ടെ ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളോ​ടു് വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം ചോ​ദി​ച്ചു. അറി​ഞ്ഞി​ട​ത്തോ​ളം ഭീ​മ​ന്റെ അല​സ​വ​സ്ത്ര​ധാ​ര​ണ​ത്തെ​ക്കാൾ ഒട്ടും കു​റ​വ​ല്ല ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വ​മായ നഗ്ന​താ​രോ​പ​ണ​വും. പതി​വാ​യി പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ പോയി നിർ​മ്മാണ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​നു് നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ഭീമൻ, ഇത്ത​വണ ശാ​സി​ച്ചു സം​സാ​രി​ച്ച​തി​നു​ള്ള ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ തി​രി​ച്ച​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​പ്പെൺ​കു​ട്ടി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ ഭീമൻ നഗ്നത പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചു എന്ന കെ​ട്ടി​ച്ച​മ​ച്ച ആരോ​പ​ണം. സാ​ക്ഷി​കൾ കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ. സ്വ​ത​വേ അല്പ​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി​യായ ഭീമൻ സം​ഭ​വ​ദി​വ​സം വി​വ​സ്ത്ര​നാ​ണെ​ന്ന കാ​ര്യം മറ​ന്നു പു​ന​ര​ധി​വാസ കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചി​രി​ക്കാം എന്ന വി​ദൂ​ര​സാ​ധ്യത തള്ളി​ക്ക​ള​യു​ന്നി​ല്ല. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​കൾ എന്ന നി​ല​യിൽ കൊ​ട്ടാ​ര​ക്കെ​ട്ടി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ മൂ​ന്നു നേരം കു​ളി​ക്കാൻ അവർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അവ​കാ​ശം പു​നഃ​സ്ഥാ​പി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ ലൈം​ഗി​കാ​രോ​പ​ണം പിൻ​വ​ലി​ക്കാൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ തയ്യാ​റാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. വസ്ത്ര​ധാ​ര​ണം ‘അൽപ്പ’മാ​വ​രു​തു്, വാ​ക്കു​കൾ അൽ​പ്പം കു​റ​ച്ചു​പ​യോ​ഗി​ച്ചാ​ലും എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ ഭീമൻ തീർ​ത്ഥ​യാ​ത്ര​ക്കാ​യി വി​ട്ടു നിൽ​ക്ക​ണം എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു. ഒന്നും നി​ങ്ങൾ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ പൊ​ലി​പ്പി​ക്ക​രു​തു്. സൗ​ജ​ന്യ വസ​തി​യു​ടെ കാ​ലാ​വ​ധി അടു​ത്ത​മാ​സം തീ​രു​മെ​ന്ന കാ​ര്യം മറ​ക്ക​ണ്ട.”

2018-05-07

“പെ​ണ്ണു​ടൽ കളി​പ്പാ​ട്ട​മെ​ന്നു ആണു​ങ്ങൾ കരു​ത​രു​തെ​ന്നു് ഞങ്ങൾ സാ​ധാ​രണ സ്ത്രീ​കൾ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്ന​തൊ​ക്കെ നി​ത്യ​ക്കാ​ഴ്ച. പക്ഷെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പദവി വഹി​ക്കു​ന്ന നി​ങ്ങൾ അത്ത​രം പരു​ക്കൻ പദ​ങ്ങൾ ഉച്ച​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ഒന്നു​കിൽ അതൊരു പൊ​തു​പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ വെ​ട്ടി​ക്ക​ള​യേ​ണ്ട ഭാഗം, അല്ലെ​ങ്കിൽ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​വേ​ദന പി​ടി​വി​ട്ടൊ​ഴു​കു​ന്ന രോഷം.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി.

“പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യു​ടെ പരി​ലാ​ള​ന​യി​ല്ലാ​തെ ദൂരെ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ വള​രു​ന്ന അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളെ, ഓരോ കൊ​ല്ലം ഞങ്ങൾ ഊഴം വച്ചു് കൂടെ താ​മ​സി​ച്ചു വാ​ത്സ​ല്യം പക​ര​ട്ടെ എന്നു് അവർ നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. ‘ഠ’ വട്ടം വലി​പ്പ​മു​ള്ള ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ, ഒന്നും ചെ​യ്യാ​നി​ല്ലാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ചിലർ, നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മോ, വി​വാ​ഹേ​ത​ര​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളിൽ ചെ​ന്നു​വീ​ഴാൻ തീർ​ത്ഥ​യാ​ത്ര​യെ​ന്ന പേരിൽ ദൂ​ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ചു​റ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങു​ക​യാ​ണു്. അത്താ​ഴം കഴി​ഞ്ഞാൽ നാളെ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സാ​മ്പ​ത്തിക സ്ഥി​തി​യെ​ന്തു് എന്ന ആശ​ങ്ക​യി​ല്ലാ​തെ, എന്റെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​നു് വെ​ളി​യിൽ ആരാ​ദ്യം ഉള്ളിൽ ചെ​ല്ലും എന്ന ഊഹ​വു​മാ​യി ഒറ്റ​ക്കാ​ലിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു് ലിം​ഗ​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള കാ​വൽ​ക്കാർ എന്നെ രഹ​സ്യ​മാ​യി അറി​യി​ക്കും. അവരെ ആവു​ന്ന​ത്ര ഞാൻ അങ്ങ​നെ അക്ഷ​മ​യിൽ നിർ​ത്തി​പ്പോ​രി​പ്പി​ക്കും. ഒരാൾ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശി​ക്കാൻ കത​കൽ​പ്പം തു​റ​ന്നാൽ മതി, കയ്യൂ​ക്കു​ള്ള​വൻ കു​തി​ച്ചു​ക​യ​റി ‘സുഖമോ ദേവീ’ എന്ന ഔപ​ചാ​രിക ആശം​സ​യോ​ടെ കളി​പ്പാ​ട്ട​ത്തിൽ കയ​റി​പ്പി​ടി​ക്ക​യാ​യി. ഉടലവർ കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു വന്യ​പു​രുഷ കാ​മ​ന​യു​ടെ കെ​ട്ട​ഴി​ക്കു​ക​യാ​യി. അവ​രു​ടെ മാ​റി​മാ​റി​യു​ള്ള നഖ​ക്ഷ​ത​ങ്ങ​ളിൽ കളി​പ്പാ​ട്ടം പൊ​ട്ടി​ത്ത​ക​രു​മെ​ന്നാ​വു​മ്പോൾ, എന്റെ വി​ശ്വ​സ്ത കാ​വൽ​ക്കാർ മുൻ​ധാ​ര​ണ​യിൽ അക​ത്തു​ക​യ​റി പീ​ഢ​ക​പാ​ണ്ഡ​വ​രെ വലി​ച്ചു പു​റ​ത്തെ​റി​യും.”

“തി​ള​ങ്ങു​ന്ന കണ്ണു​ക​ളും ഒട്ടിയ കവിളും-​അങ്ങനെയാണു് ഞാൻ വഴി​ന​ട​ക്കു​മ്പോൾ നി​ങ്ങ​ളെ കണ്ടി​രു​ന്ന​തു്. ഇപ്പോൾ കണ്ണിൽ പെ​ടു​ന്ന​തു് ചോര കട്ട പി​ടി​ച്ച ചു​ണ്ടു​കൾ. ഈറൻ നേ​ത്ര​ങ്ങൾ. എന്തു​പ​റ്റി സഹോ​ദ​രാ, കൗ​ര​വ​രെ​യൊ​ക്കെ എത്ര നി​ങ്ങൾ വി​മർ​ശി​ച്ച​പ്പോ​ഴും “ഇതൊരു സ്വ​ത​ന്ത്ര സമൂഹം കൗ​ര​വ​രെ എങ്ങ​നെ വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും വി​മർ​ശി​ക്കാം” എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന ആ കാ​ല​മൊ​ക്കെ പോയോ?”

യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ലഘു​ഭ​ക്ഷ​ണ​ശാ​ല​യിൽ നി​ന്നൊ​രു മൺ​പാ​ത്ര വെ​ള്ളം കൈ​വെ​ള്ള​യി​ലെ​ടു​ത്തു ചു​ണ്ടു​കൾ കഴുകി ചോ​ര​ക്കറ നീ​ക്കി. ബാ​ക്കി വെ​ള്ളം അയാ​ളു​ടെ ശി​ര​സ്സിൽ സാ​വ​ധാ​നം ഒഴി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തു.

“മൂ​ന്നു നേരം ഭക്ഷ​ണം കഴി​ച്ചു ശീ​ലി​ച്ച കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ വി​ധ​വ​ക​ളാ​യ​പ്പോൾ ഒരു നേ​ര​ത്തെ കഞ്ഞി​ക്കു വേ​ണ്ടി കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ നെ​ഞ്ച​ത്ത​ടി​ച്ചു നി​ല​വി​ളി​ക്കേ​ണ്ടി വരു​ന്നു. രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ സു​ര​ക്ഷ​യിൽ നി​ന്ന​വ​രെ പു​ക​ച്ചു പു​റ​ത്തു ചാ​ടി​ച്ചു പന്നി​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾ അല​ഞ്ഞു നട​ക്കു​ന്ന വെ​ളി​യിട വി​സർ​ജ്ജന കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സൂ​ക്ഷി​പ്പു​കാ​രാ​ക്കു​ന്നു. കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഭൂഗർഭ രഹ​സ്യ​അറ തു​റ​ന്നു പു​റ​ത്തെ​ടു​ത്ത കു​രു​വം​ശ​നി​ധി കാഴ്ച വി​രു​ന്നാ​ക്കി രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇതാണോ കു​രു​വം​ശ​നീ​തി? എന്നു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കു​മ്പോൾ കണ്ടി​ല്ല, പി​ന്നിൽ നി​ന്നി​രു​ന്ന ഭീ​മ​ന്റെ ഉരു​ക്കു​വി​ര​ലു​കൾ എന്റെ ചു​ണ്ടി​ലും മൂ​ക്കി​ലും മാ​റി​മാ​റി വീ​ഴു​ന്ന​ത്.”

ചാർ​വാ​കൻ ആ ഭീ​മ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തി​ന്റെ ഓർ​മ്മ​യിൽ ചു​ളു​ങ്ങി.

2018-05-09

“കു​റ്റ​വി​ചാ​രണ ചെ​യ്തു ശി​ക്ഷി​ക്കാൻ മാ​ത്രം മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്തു് പാപം ചെ​യ്തു എന്നാ​ണു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ല​യി​രു​ത്തൽ? ബാ​ല​ചാ​പ​ല്യം വി​ടാ​ത്ത നി​ങ്ങ​ളെ കൊ​ണ്ടു് ചു​ടു​ചോ​റു് മാ​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തു് അമ്മ ഉത്ത​ര​യാ​ണെ​ന്ന ചോ​ദ്യം ഉദിക്കുന്നുണ്ടു്-​കുരുവംശം പി​ളർ​ക്കാൻ നി​യോ​ഗ​മേ​റ്റെ​ടു​ത്തി​രി​ക്ക​യാ​ണോ അഭി​മ​ന്യു വിധവ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഗർ​ഭ​ശ്രീ​മാ​നായ എന്നെ പതി​നെ​ട്ടു​വ​യ​സ്സെ​ത്തി​യാൽ മഹാ​രാ​ജാ​വാ​ക്കാ​മെ​ന്നു നെ​ഞ്ചിൽ കൈ​വ​ച്ചു സത്യം ചെ​യ്താ​ണു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ അർ​ജ്ജു​ന​നൊ​ഴി​കെ ബാ​ക്കി മൂ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടൊ​ത്തു ഗൂ​ഢാ​ലോ​ച​ന​ക്കു​ശേ​ഷം ചാ​വേ​റാ​യി ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കു തള്ളി​യി​ട്ട​തു്. എന്റെ അമ്മ​യു​ടെ നി​ല​വി​ളി കേ​ട്ടു് ഞാൻ വേ​ദ​നി​ച്ചു. ഇപ്പോ​ളെ​നി​ക്കു് പ്രാ​യം മു​പ്പ​ത്തി​യാ​റു്, എന്നാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി മഹാ​റാ​ണി പദ​വി​യിൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങാ​തെ ഉത്ത​ര​ക്കു് ആ പദ​വി​യേ​റ്റെ​ടു​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത വിധം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അധി​കാ​ര​ത്തിൽ അള്ളി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. ഞങ്ങൾ ഇതൊരു മന​സി​ക​രോ​ഗ​മാ​യി കാ​ണു​ന്നു. ചി​കി​ത്സ​ക്കു് വി​ധേ​യ​നാ​യി, രോഗം തീർ​ത്തും മാറി എന്നു് ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക​ന്റെ പേരിൽ വ്യാ​ജ​പ്ര​സ്താ​വ​ന​യും നേടി പി​ന്നെ​യും സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ചു​രു​ണ്ടു​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ മേ​ലെ​യി​പ്പോൾ തൂ​ങ്ങു​ന്ന​തു് സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​കാ​രി എന്ന മു​ദ്ര​യാ​ണു്. കൂടെ നിൽ​ക്കി​ല്ലേ? യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ പു​ക​ച്ചു പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി​ച്ചാൽ എന്റെ മാ​ധ്യമ ഉപ​ദേ​ശക നീ.”

“കു​തി​ര​വ​ണ്ടി​ക്കാ​ര​ന്റെ മകനായ നി​ങ്ങൾ, കൗ​ര​വ​നാ​ട​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ അം​ഗ​രാ​ജാ​വാ​യി എന്നു് കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. എന്താ​യി​രു​ന്നു ഗൂഢ ലക്ഷ്യം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. തി​ര​ക്കു​പി​ടി​ച്ച കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​നി​ട​യിൽ നീ​രാ​ടാൻ വന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ദു​രൂ​ഹ​ജ​ന്മ​ഐ​തി​ഹ്യ​ത്തിൽ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ധീര പോ​രാ​ളി.

“അര​ങ്ങേ​റ്റ മന്ദി​ര​ത്തിൽ പ്ര​തി​യോ​ഗി​ഭീ​മൻ എന്റെ പി​തൃ​ത്വം വി​ല​കു​റ​ച്ചു കണ്ട​പ്പോൾ, സ്വ​കാ​ര്യ ചെ​ല​വി​നു ഒരു ലോ​ഹ​നാ​ണ​യം പോലും പി​താ​വിൽ നി​ന്നു് അക്കാ​ല​ത്തു കി​ട്ടാ​നി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, കാ​ണി​ക​ളെ കബ​ളി​പ്പി​ച്ചു. പട്ടാ​ഭി​ഷേ​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ എന്നെ രാ​ജാ​വാ​ക്കി. എന്തു് ചെ​യ്യ​ണം പകരം, എന്നു് ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ ഒടു​ങ്ങാ​ത്ത സഖ്യം ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. ആ വാ​ക്കു് ഞാൻ എന്നും, ഇനി മരണം വരെ​യും, പാ​ലി​ക്കാൻ ബാ​ധ്യ​സ്ഥൻ. അം​ഗ​രാ​ജ്യം എവി​ടെ​യാ​ണു് സു​ഹൃ​ത്തേ എന്നു് തി​രി​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന അനാ​ഥ​നായ എന്റെ അധൈ​ര്യ​മാ​ണു് എന്നെ ഇക്കാ​ല​വും തി​ന്മ​യു​ടെ മൂർ​ത്തി​യായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ അടി​മ​യാ​യി, കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ​കൾ​ക്കു കൂ​ട്ടു​പ്ര​തി​യാ​യി ഈ ജന്മം വ്യർ​ത്ഥ​മാ​ക്കാൻ കാ​ര​ണ​മാ​യ​തു്.”

അർ​ജ്ജു​ന​നു​മാ​യു​ള്ള അന്ത്യ​യു​ദ്ധം വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്ന പോലെ ആ ക്ഷീ​ണി​ച്ച മുഖം ജല​പ്പ​ര​പ്പിൽ ഇരു​ണ്ടു.

2018-05-10

“അധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഇട​നാ​ഴി​ക​ളി​ലൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, പരാ​തി​ക്കാ​രൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി പൗ​ര​ന​ല്ലേ? മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ കു​റ്റ​വി​ചാ​രണ ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന​ത്ര വി​ശി​ഷ്ട​മാ​കു​ന്നു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ഭര​ണ​ഘ​ടന എന്നു് തക്ഷ​ശില രാ​ഷ്ട്ര​മീ​മാംസ അധ്യാ​പ​കർ വാ​തു​റ​ന്നു അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലേ? എന്നി​ട്ടും, പൊ​ള്ളു​ന്ന ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലെ​ത്തിയ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ‘ആട്ടി​യോ​ടി​ച്ചു’ എന്ന അമർഷം ഇന്നു് പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലു​ണ്ടു്.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മാ​ധ്യ​മ​സ​മ്മേ​ള​ന​ത്തിൽ ആഞ്ഞ​ടി​ച്ചു.

“കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി കൂ​ടി​യായ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നു് ആരോ​പ​ണ​ങ്ങൾ അക്ക​മി​ട്ട​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കാ​നാ​വ​സ​രം മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ കാ​ര്യാ​ല​യം നൽകി എന്നു് നി​ങ്ങൾ മു​ക്കി​യും മൂ​ളി​യും സമ്മ​തി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, എന്തു​കൊ​ണ്ടു് കു​റ്റ​വി​ചാ​രണ നി​ല​നിൽ​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു് ഉന്ന​താ​ധി​കാര സമിതി നൽകിയ വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ചോ​ദ്യ​ത്തിൽ നി​ന്ന​റി​യാം. അർ​ജ്ജു​നൻ വേണം ആരോ​പ​ണ​ങ്ങൾ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി പരി​ഗ​ണി​ച്ചു വിധി പറ​യാ​നെ​ന്നു അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ മകൻ കൂ​ടി​യായ പരീ​ക്ഷി​ത്തു് ഉപാ​ധി​വ​ച്ചാൽ നീതി ന്യാ​യ​ത്തി​ലെ നട​പ​ടി​ക്ര​മം സമ്മ​തി​ക്കു​മോ? പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ അപേ​ക്ഷ അന്നു് തന്നെ പരി​ഗ​ണി​ക്കാ​മെ​ന്നു് അർ​ജ്ജു​നൻ സമ്മ​തി​ച്ച​താ​ണു് വി​ചി​ത്ര​മാ​യി തോ​ന്നി​യ​തു് കാരണം, ഉന്ന​താ​ധി​കാ​ര​സ​മി​തി​യി​ലെ ഒരംഗം മാ​ത്ര​മാ​ണു് അഭി​വ​ന്ദ്യ അർ​ജ്ജു​നൻ. സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും, പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ പരാ​തി​യിൽ ‘എലിയെ മണ’ത്ത യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ഭര​ണ​ഘ​ട​നാ​നു​സൃ​ത​മാ​യി തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ചു. അർ​ജ്ജു​നൻ ഒഴി​കെ​യു​ള്ള മറ്റു മൂ​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി പുതിയ സമി​തി​ക്കു രൂപം നൽകി. “തെ​ളി​വു് അപ​ര്യാ​പ്തം” എന്ന കാരണം പറ​ഞ്ഞു ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടെ​യു​ള്ള പരീ​ക്ഷി​ത്തി​ന്റെ കു​റ്റ​വി​ചാ​രണ അപേ​ക്ഷ തള്ളാ​നെ​ടു​ത്ത ആ മനഃസാന്നിധ്യം-​അതാണു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ സമാ​ന​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യിൽ നി​ന്നു് രക്ഷി​ച്ച​തു്. പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നു രഹ​സ്യ​പി​ന്തുണ നൽകിയ അമ്മ ഉത്ത​ര​യെ​യും, അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ അമ്മ സു​ഭ​ദ്ര​യേ​യും ഇരു​പ​ത്തി​നാ​ലു മണി​ക്കൂർ നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി കാലിൽ തങ്ക​വ​ള​യ​ണി​യി​ക്കാൻ മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി ഇറ​ക്കിയ ഉത്ത​ര​വും നി​ങ്ങൾ ഇതു​വ​രെ കണ്ടി​ല്ലെ​ന്നാ​ണോ?”

“മാ​ദ്രി മരി​ച്ചി​ട്ടു കാലം കു​റെ​യാ​യി എന്ന​റി​യാം, എങ്കി​ലും ഓർമ്മ വല്ല​തു​മു​ണ്ടോ വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​മാ​യി പങ്കി​ടാൻ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി. കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തി​നു പി​ന്നി​ലെ ജലാ​ശ​യം. സന്ധ്യ.

“എന്തോ മലി​ന​ജ​ലം കു​ടി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്നു പി​ന്നീ​ട​റി​ഞ്ഞു, രണ്ടു മാസം ഞാൻ രോ​ഗ​ബാ​ധി​ത​നാ​യി കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ കി​ട​ന്നു. പാ​ണ്ഡു കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന മു​റി​യോ​ടു് ചേർ​ന്നൊ​രു ചാ​ച്ചു​കെ​ട്ടി​യിൽ. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മു​റി​യിൽ വന്ന ഓർ​മ്മ​യി​ല്ല. അർ​ജ്ജു​നൻ കൈ​ക്കു​ഞ്ഞാ​യി​രു​ന്ന​തു് കൊ​ണ്ടു് കു​ന്തി, മുൻ​ക​രു​തൽ എന്ന നി​ല​യിൽ ഒഴി​ഞ്ഞു മാറി. മാ​ദ്രി​യെ​ന്നെ പരി​ച​രി​ക്കും, ശു​ദ്ധ​ജ​ലം വായിൽ മൃ​ദു​ച​ല​ന​ത്തോ​ടെ ഒഴി​ച്ചു​ത​രും, സ്നേ​ഹ​വ​ച​ന​ങ്ങൾ ചൊ​ല്ലും. പനി മാ​റി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ ഒരി​ക്കൽ മാ​ദ്രി പറ​ഞ്ഞു, ഇനി നീ അതി​വേ​ഗം വളർ​ന്നു വലു​താ​വും, ശക്തി​യു​ടെ പ്ര​തീ​ക​മാ​വും. പി​ന്നീ​ടാ​ണു് മാ​ദ്രി പര​പു​രുഷ രതി​ക്കാ​യി പടി​യി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​വാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. രാ​ത്രി വരു​മ്പോൾ വസ്ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ കോ​രി​ത്ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന സു​ഗ​ന്ധ​മു​ണ്ടാ​വും. ആ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തിൽ വീണ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ രതി​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങിയ മാ​ദ്രി, പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ ശാ​പ​മ​ര​ണ​ത്തി​നു കാ​ര​ണ​മെ​ന്നു് പറ​ഞ്ഞു കു​ന്തി മാ​ദ്രി​യോ​ടു് ചി​ത​ത്തീ​യിൽ ചാടാൻ ഒച്ച​വെ​ച്ചും വിരൽ ചൂ​ണ്ടി​യും നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​തോർ​ക്കു​ന്നു. മാ​ദ്രി സമ്മ​തി​ച്ചി​ല്ല. പെ​ട്ടെ​ന്നു് കു​ന്തി എന്നെ വി​ളി​ച്ചു ചെ​വി​യിൽ കർ​ശ​ന​മാ​യി ആജ്ഞാ​പി​ച്ച​തു ഞാൻ വി​റ​യ്ക്കു​ന്ന കൈ​ക​ളോ​ടെ ചെ​യ്തു. പ്രിയ മാ​ദ്രി​യെ വാ​രി​ക്കോ​രി​യെ​ടു​ത്തു ആളി​ക്ക​ത്തു​ന്ന പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യിൽ എറി​ഞ്ഞു. ഈ പാപം ചെയ്ത കൈകൾ ഈ ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കൈകൾ.” പറ​ഞ്ഞു പറ​ഞ്ഞു ഭീമൻ വാ​വി​ട്ടു കര​ഞ്ഞു. പല​യി​ട​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നാ​യി പാ​റാ​വു​കാർ ഓടി വന്നു ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ച​യാ​ളു​ടെ വാ​പൊ​ത്തി കൊ​ട്ടാ​ര​ക്കെ​ട്ടി​ലേ​ക്കു വലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു പോയി.

2018-05-11

“എന്താ ഇങ്ങ​നെ ‘മോ​ങ്ങു​ന്ന’തു്? കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ മക​ളോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര യു​ധി​ഷ്ഠിര ഭര​ണ​കൂ​ടം.

“ചതി​ച്ചു​കൊ​ന്നു അച്ഛ​നെ അവർ, പക്ഷെ ഞങ്ങൾ ഒന്നും പറ​ഞ്ഞി​ല്ല. ഇന്ന​ലെ പൊ​തു​യോ​ഗ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്റെ അമ്മ​യെ അവ​മ​തി​ക്കു​ന്ന​തു നി​ങ്ങൾ കേ​ട്ടി​ല്ലേ? കലിം​ഗ​ദേ​ശ​ക്കാ​രി​യായ അമ്മ പതി​നെ​ട്ടു​വ​യ​സ്സിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധു​വാ​യി വന്ന ശേഷം, ഗം​ഗ​യാ​റും യമു​ന​യും ഒഴു​കു​ന്ന ഈ കാർ​ഷി​ക​ഭൂ​മി​യെ മാ​തൃ​ഭൂ​മി​യാ​യി അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച​ത​ല്ലേ? മറ്റു തൊ​ണ്ണൂ​റ്റി ഒമ്പ​തു കൗരവ രാ​ജ​സ്ത്രീ​ളോ​ടും അമ്മ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ നാ​ടൻ​ഭാ​ഷ​യിൽ ഇട​പ​ഴ​കി. വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​ത്യാ​ഗം ചെ​യ്തു. രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡത രക്ഷി​ക്കാ​നാ​യി ചെയ്ത വി​ശു​ദ്ധ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ ഭർ​ത്താ​വു് കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു. രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഞങ്ങ​ളെ പു​തു​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം പു​ക​ച്ചു പു​റ​ത്തു ചാ​ടി​ച്ചു. അടി​സ്ഥാന സൗ​ക​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ പൊ​റു​ക്കാൻ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ചു. കു​ടി​വെ​ള്ളം ചോ​ദി​ച്ചു കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തു ചെ​ന്ന​പ്പോൾ വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​ക​ളെ വി​ട്ടു വി​ര​ട്ടി. ഇപ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി പറ​യു​ന്നു, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​ത്തി​നു് മു​മ്പു് ഭൂ​ഗർ​ഭ​അ​റ​യി​ലെ രത്ന​ശേ​ഖ​രം കലിം​ഗ​നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് രഹ​സ്യ​മാ​യി കട​ത്തി എന്നു്. ഇതാണോ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ കു​റി​ച്ചു് ചു​രു​ങ്ങിയ മാ​സ​ങ്ങൾ മാ​ത്രം ഈ നാ​ട്ടിൽ താ​മ​സി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി പറ​യേ​ണ്ട​തു്? ഈ ദുഃ​ഖ​ത്തിൽ പങ്കു​ചേ​രാ​തെ ഞങ്ങ​ളു​ടെ ശത്രു​ക്ക​ളെ പോലെ ആഹ്ലാ​ദി​ക്കാൻ എങ്ങ​നെ മന​സ്സു് വരു​ന്നു? എന്തെ​ല്ലാം സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങ​ളും പാ​രി​തോ​ഷി​ക​ങ്ങ​ളും ഞങ്ങ​ളു​ടെ സു​വ​ര്ണ​കാ​ല​ത്തു അച്ഛൻ തന്ന​താ​ണു്.”

2018-05-12

“അമ്മ​യും വി​ദു​ര​രും ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പം എന്നു് നി​ങ്ങൾ കു​ന്തി​യെ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ചി​ല്ലേ? അതോ ആ കഠി​ന​ഹൃ​ദയ വഴ​ങ്ങി​യി​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“കു​ന്തി​യു​ടെ മനം മാ​റ്റാൻ എന്നെ​യാ​ണു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നി​യോ​ഗി​ച്ച​തു്. മൂ​ന്നു ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ സം​ഭാ​ഷ​ണം നട​ന്നു. അഥവാ, കു​ന്തി​യെ സം​സാ​രി​ക്കാൻ വി​ട്ടു. പാ​ണ്ഡു​വു​മൊ​ത്തു​ള്ള പഴയ വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം പോലെ പര​പു​രു​ഷ​ര​തി​യു​ടെ ‘ഞര​മ്പു​ക​ളിൽ ജീ​വി​താ​സ​ക്തി’യുള്ള വന​വാ​സ​മ​ല്ല ഗാ​ന്ധാ​രി​യും കു​ന്തി​യും വി​ദു​ര​രും ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന നാൽവർ സംഘം ഇനി കാ​ണേ​ണ്ടി വരി​ക​യെ​ന്നു ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു. വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ എന്ന നി​ല​യിൽ പര​സ​ഹാ​യ​മി​ല്ലാ​തെ അന്ന​ന്ന​ത്തെ അപ്പം നേ​ടാ​നാ​വർ​ക്കാ​വാ​തെ​യാ​വും ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പട്ടി​ണി​മ​ര​ണ​ത്തി​നു കീ​ഴ്പെ​ടുക എന്ന സാ​ധ്യത കു​ന്തി​ക്കു​ണ്ടെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​യി. ജീ​വി​ച്ചു മതി​യാ​യി ഇനി ഈ ശരീരം പ്ര​കൃ​തി​യെ ഏൽ​പ്പി​ക്ക​ണം. നി​ന​ക്കു് ഭാവി പ്ര​വ​ചി​ക്കാ​നാ​വു​മോ?, അങ്ങ​നെ​യ​ല്ലേ മാ​ദ്രീ​പു​ത്ര​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ എക്കാ​ല​വും പ്ര​തി​ച്ഛായ, എന്നു് കു​ന്തി ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ ഒഴി​ഞ്ഞു മാറാൻ ശ്ര​മി​ച്ചി​ല്ല. കാരണമുണ്ടു്-​കൊച്ചു കു​ഞ്ഞാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​ണു് മാ​ദ്രി​യെ ഭീമൻ, കു​ന്തി​യു​ടെ ആജ്ഞ​യിൽ പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യി​ലെ​റി​യു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ സാക്ഷിയായതു്-​അമ്മാ അമ്മാ എന്നു് ഞാൻ കൈകൾ നീ​ട്ടി നി​ല​വി​ളി​ച്ച​പ്പോൾ കു​ന്തി വന്നെ​ന്റെ വായ പൊ​ത്തി ശാ​സി​ച്ചു കു​ടി​ലി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി മൂ​ല​യിൽ ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ത്തി. അമ്മാ എന്നു് മന്ത്രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു് ഞാൻ പി​റ്റേ​ന്നു് ഒറ്റ​യ്ക്കു് പോയി ചി​ത​യി​ലെ ചാ​ര​ക്കൂ​ന​ക്കു മു​മ്പിൽ പരി​ഭ്ര​മി​ച്ചു നിന്ന ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. ആരോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചാ​ണു് നീ ഇവിടെ വന്ന​തു് എന്നു് പറ​ഞ്ഞു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കൈ പി​ടി​ച്ചു വലി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​തോർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. അമ്മാ എന്നു് വി​ളി​ച്ചു ബാ​ല്യ​ത്തിൽ അല​ഞ്ഞു നട​ന്ന​തും ഓർ​ക്കു​ന്നു. അമ്മ​യെ ചി​ത​യിൽ തള്ളാൻ ഭീ​മ​നു് ആജ്ഞ നൽകിയ കു​ന്തി​യി​പ്പോൾ ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു, നി​ന​ക്കെ​ന്റെ അന്ത്യം പ്ര​വ​ചി​ക്കാൻ ആവുമോ? പ്ര​കൃ​തി നി​ങ്ങൾ​ക്കൊ​രു കാ​ട്ടു​തീ മരണം അന്നേ വി​ധി​പ​റ​ഞ്ഞു കഴി​ഞ്ഞ​താ​ണു്. വി​ധി​ന​ട​പ്പു​മാ​യി സഹ​ക​രി​ക്കൂ എന്നു് യാത്ര പറ​ഞ്ഞ​വ​രെ ഞങ്ങൾ പടി​യി​റ​ങ്ങാൻ വി​ട്ടു.”

“നി​ത്യോ​പ​യോഗ സാ​ധ​ന​ങ്ങൾ ന്യാ​യ​വി​ല​യ്ക്കു് പു​ന​ര​ധി​വാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളിൽ പതി​വാ​യി കി​ട്ട​ണം എന്ന ന്യാ​യ​മായ ആവ​ശ്യ​വു​മാ​യി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ കറു​ത്ത​തു​ണി കൊ​ണ്ടു് ശി​ര​സ്സു് മൂടി കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ രാ​വി​ലെ മുതൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​പ്ര​ക​ട​നം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ഒരാൾ പോലും അവിടെ ചെ​ന്നു് പ്ര​യാ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു് ചെവി കൊ​ടു​ത്തു കണ്ടി​ല്ല എന്നാ​ണ​വർ പറ​ഞ്ഞ​തു്. അതെ​ന്താ അങ്ങ​നെ? മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഇന്നു് ആകെ അവർ​ക്കു കൊ​ടു​ത്ത വാ​ഗ്ദാ​നം രക്ത​സാ​ക്ഷി ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ദീർ​ഘ​കായ ലോ​ഹ​പ്ര​തിമ കൗ​ര​വ​രു​ടെ അടു​ത്ത ആണ്ടു​ശ്രാ​ദ്ധ​ത്തി​നു മു​മ്പു് പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കു​മെ​ന്നും. മരി​ച്ചു​പോ​യ​വ​രു​ടെ പ്ര​തിമ കണ്ടാൽ തീ​രു​മോ ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ വി​ശ​പ്പും ദാ​ഹ​വും?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പത്ര​വാർ​ത്ത പോലെ എല്ലാം നി​ങ്ങൾ നീ​ണ്ട​നീ​ണ്ട വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഞങ്ങ​ളെ പറ​ഞ്ഞു​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മി​ല്ല. ഒരു ജന്മം കൊ​ണ്ടു് കൊ​ഴി​ഞ്ഞു​പോ​വു​ന്ന കൗ​ര​വ​ധൂ​മ​കേ​തു​ക്ക​ള​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വർ. പാ​ണ്ഡവ ജന്മ​ത്തി​നു ആകാ​ശ​ചാ​രി​ക​ളു​ടെ കൂ​ടി​യാ​ലോ​ച​ന​യു​ണ്ടു്. അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ നി​യോ​ഗം കി​ട്ടിയ വി​ശി​ഷ്ട​ജ​ന്മ​ങ്ങ​ളാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നു് പറ​ഞ്ഞ​തു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യ​ല്ല വേ​ദ​വ്യാ​സ​നാ​ണു്. പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​പാ​ത​യി​ലൂ​ടെ ഒന്നു് നി​ങ്ങൾ രഥ​മോ​ടി​ച്ചു നോ​ക്കി​യാൽ അറി​യാം, എന്തെ​ന്തു പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളിൽ തള​രാ​തെ പി​ടി​ച്ചു​നി​ന്നാ​ണു് കു​ടും​ബ​സ്വ​ത്തു തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ച​തെ​ന്നു. യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചാൽ യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി​യു​ണ്ടു്, ധാ​ന്യ​ക്ഷാ​മ​മു​ണ്ടു്, കു​ടി​നീ​രി​നു പോലും, അത്ഭു​തം, ഗം​ഗ​യും യമു​ന​യും ഒഴു​കു​ന്ന ഈ നാ​ട്ടിൽ കടി​പി​ടി​യു​ണ്ടു്. സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യ​വി​ത​ര​ണം, ശു​ചി​മു​റി നിർ​മ്മി​തി, അത്യാ​വ​ശ്യ​സാ​ധ​ന​ങ്ങൾ വി​ല​കു​റ​ച്ചു വിൽ​പ്പന, ഇതൊ​ന്നു​മ​ല്ല സു​ഹൃ​ത്തേ പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ടം നേ​രി​ടു​ന്ന വെ​ല്ലു​വി​ളി. ഇതി​ഹാസ സമാ​ന​മായ പാ​ണ്ഡവ ജീ​വി​തം, വരും യു​ഗ​ത്തി​ലും സാ​ക്ഷ​ര​ലോ​കം താ​ളി​യോ​ല​യിൽ വാ​യി​ച്ചും നാ​ട​ക​മാ​യി കണ്ടും കാ​ലാ​തി​വർ​ത്തി​യാ​യി മാ​റേ​ണ്ട​തി​നെ കു​റി​ച്ചു് ഞങ്ങൾ വി​ല​യി​രു​ത്തു​മ്പോൾ, കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ ഞങ്ങ​ളെ എന്താ​ണു് ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്? ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ തള​ച്ചി​ടു​ന്നു. കഷ്ട​മ​ല്ലേ ഇതൊ​ക്കെ?”

2018-05-13

“ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ലെ അഞ്ചു​പേ​രും കൗ​ര​വ​രു​ടെ ആണ്ടു​ശ്രാ​ദ്ധ​ത്തി​നു പു​ണ്യ​ന​ദി​യിൽ പോ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. നി​ങ്ങ​ളെ​ങ്ങ​നെ ഓർ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്നു, വികാര വി​ക്ഷോ​ഭ​ത്താൽ വഴി​വി​ട്ടു പലതും ചെയ്ത ആ നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രെ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

ശീ​ത​കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും നേ​ര​ത്തെ കു​ളി​ച്ചു ഈറൻ മാ​റാ​തെ പൂ പറി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി.

“വി​വേ​ച​ന​ര​ഹി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നോ​ടു​ള്ള കൗ​ര​വ​ആ​രാ​ധന. എനി​ക്കും അവർ​ക്കും ഇടയിൽ അമം​ഗ​ള​ക​ര​മാ​യി തോ​ന്നിയ ഒരു വഴി​ത​ട​സ്സ​മേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. നി​ങ്ങൾ​ക്കൂ​ഹി​ക്കാം, പാ​ണ്ഡ​വർ.”

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണോ, നി​ങ്ങൾ ഒറ്റ​ക്കെ​ട്ടാ​യാ​ണോ പറ​ഞ്ഞ​തു് വയ​സ്സായ കു​ന്തി കാ​ട്ടിൽ പോ​ട്ടെ എന്നു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മറ്റു മൂ​ന്നു വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പം പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ.

“ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്നം വന​ത്തിൽ” എന്ന തീ​രു​മാ​നം അനു​സ​രി​ച്ചു കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു കട​ക്കു​ന്ന​തു് മട്ടു​പ്പാ​വിൽ നി​ന്നു് നോ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഇരു​വ​രും.

“അര​ക്കി​ല്ല​ത്തിൽ ആദി​വാ​സി കു​ടും​ബ​ത്തെ ബലി​കൊ​ടു​ത്തു​തു​ര​ങ്കം വഴി രക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള സാ​ഹ​സി​ക​യാ​ത്ര​ക്കു് നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ത്ത ധീര, നി​ഷ്ടൂര കു​ന്തി​യ​ല്ല പി​ന്നീ​ടു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വി​തം താ​റു​മാ​റാ​ക്കിയ സ്ത്രീ. കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​ദ​മ്പ​തി​കൾ, കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത നൂറു കൗ​ര​വർ​ക്കു വേറെ വേറെ രാ​ജ​വ​ധു​ക്ക​ളെ കണ്ടെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ, കു​ന്തി ഞങ്ങ​ളെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ തൊ​ഴു​ത്തിൽ കെ​ട്ടി. അതൊ​ര​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡ​വാ​ഭി​മാ​ന​ബോ​ധ​ത്തി​നു്. ഭാ​വി​ജീ​വി​ത​ത്തി​നാ​യി ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം എന്ന കൊ​ടും​കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ഭാ​ഗ്യാ​ന്വേ​ഷി​ക​ളാ​യി ഞങ്ങൾ യാത്ര തി​രി​ച്ച​പ്പോൾ ‘നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നല്ല​ന​ട​പ്പി​നു് ജാ​മ്യ​മാ​യി ഞാൻ ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കഴി​യും’ എന്നു് കു​ന്തി വിരൽ ചൂ​ണ്ടി പറ​ഞ്ഞ​തു്, ‘പാ​ണ്ഡ​വർ പ്ര​തി​കൾ’ എന്ന ഊന്ന​ലോ​ടെ ആയി​രു​ന്നു എന്നാൽ പ്രി​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ? കു​ടി​യേ​റ്റ ഭൂ​മി​യെ പരി​ഷ്കൃത നഗ​ര​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ നഗ​ര​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ നിർ​മി​തി​യിൽ രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​ത്തിൽ ഔദ്യോ​ഗിക ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പദവി ഏറ്റെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ, ഒപ്പം ഞങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് കൃ​ത്യ​മാ​യൂ​ഴം അനു​സ​രി​ച്ചു ഗർഭം ധരി​ച്ചു നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​ക്ക​ളെ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ പരി​ച​ര​ണ​ത്തി​ന​യ​ക്കു​ന്ന​തിൽ എല്ലാ​റ്റി​ലും കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു കു​ന്തി​ക്കൊ​ന്നും എത്തി​നോ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത കാ​ര്യ​ശേ​ഷി, മി​ക​വു്. കു​ന്തി​യെ ഒട്ടും ആശ്ര​യി​ക്കാ​തെ ഞങ്ങ​ളു​ടെ അഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾ പൂ​വ​ണി​യാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, കു​ന്തി ഇനി കാ​ട്ടിൽ പോ​വു​ന്നെ​ങ്കിൽ പോ​ട്ടെ എന്ന ഏക​ക​ണ്ഠ​മായ അഭി​പ്രാ​യം ഞങ്ങൾ ആറു പേ​രി​ലു​ണ്ടാ​യ​തു് ഒരു സു​പ്ര​ഭാ​ത​ത്തി​ല​ല്ല, കാ​ല​ക്ര​മേ​ണ​യാ​ണു്. പു​രു​ഷ​ന്റെ വി​ജ​യ​ത്തി​നു് പി​ന്നിൽ സ്ത്രീ​യു​ണ്ടു് എന്ന കവി​വ​ച​ന​ത്തെ സാർ​ത്ഥ​ക​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു് കു​ന്തി​യു​ടെ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യു​ള്ള തി​രോ​ധാ​നം. പോ​ട്ടെ തി​ര​ക്കു​ണ്ടു്. തു​ന്നൽ​ക്കാ​ര​നെ കണ്ടു നാളെ വൈ​കു​ന്നേ​ര​ത്തെ വി​രു​ന്നി​നു മു​മ്പു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പട്ടു​ടു​പ്പു​കൾ കി​ട്ട​ണം എന്നു​ടൻ പോയി പറ​യ​ട്ടെ, ഇന്നു് രാ​ത്രി ഊഴം എനി​ക്കാ​ണു്.

2018-05-14

“ബലാൽ​ക്കാ​ര​ത്തി​നു പാ​ണ്ഡ​വ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ ഇരയായ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് വേ​ണ്ടി ഹസ്തി​ന​പു​രി ന്യാ​യാ​ല​യ​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​നെ പ്ര​തി​യാ​ക്കി വാ​ദി​ക്കാൻ വെ​ളി​നാ​ട്ടി​ലെ പ്ര​ഭാ​ഷണ യാത്ര വെ​ട്ടി​ച്ചു​രു​ക്കി ഓടി​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണു് ചാർ​വാ​കൻ അറി​യു​ന്ന​തു കു​ന്തി​യു​ടെ ആവ​ശ്യ​പ്ര​കാ​രം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ മാ​ന​സി​ക​രോഗ ചി​കി​ത്സ എന്ന പേരിൽ ഹി​മാ​ല​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ഒളി​ച്ചു​ക​ട​ത്തി എന്നു്. വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞ ആളാകെ സ്തം​ഭി​ച്ചു. കോട്ട വാ​തി​ലി​ലെ പാ​റാ​വു​കാർ​ക്കു കൊ​ട്ടാ​രം സർ​വ്വാ​ധി​കാ​രി നിർ​ദ്ദേ​ശം കൊടുത്തിരിക്കുകയാണു്-​ശല്യക്കാരൻ വ്യ​വ​ഹാ​രി ചാർ​വാ​ക​നെ കണ്ടാൽ അക​ത്തേ​ക്കു് വി​ട​രു​തു് തല്ലി​യോ​ടി​ക്ക​ണം. ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യം ഇന്നു് ഒരു സംഘം സാ​മൂ​ഹ്യ​വി​രു​ദ്ധ​രു​ടെ പി​ടി​യി​ലാ​ണെ​ന്നു ചാർ​വാ​കൻ” പാ​ണ്ഡവ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പറ​ഞ്ഞു. വി​ടാ​തെ മഴ പെ​യ്തു മുൻ​വ​ശ​ത്തെ കൈ​ത്തോ​ടി​ലൂ​ടെ കല​ക്ക​വെ​ള്ളം കു​ത്തി​യൊ​ലി​ക്കു​ന്ന ശബ്ദം മാ​ത്രം.

“കള്ള​ച്ചൂ​തിൽ ഇര​യാ​വാൻ ആന​പ്പു​റ​ത്തു പോയ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​ക്കു് കി​ട്ടേ​ണ്ട​തു് കിട്ടി-​പ്രകൃതിക്കു സ്വ​സ്തി. കൂടെ പൊ​റു​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണി​നെ പണയം വച്ചു് കളി​ച്ച​വർ​ക്കി​തൊ​രു യു​ഗാ​ന്തര പാ​ഠ​വു​മാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ. പ്ര​ശ്ന​ര​ഹി​ത​മാ​യി​രു​ന്ന ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ അല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ സ്വ​സ്ഥ​ജീ​വി​തം നയി​ച്ച ഞങ്ങൾ രാ​ജ​സൂയ പാ​ണ്ഡ​വർ, ദു​ര്യോ​ധന ദാ​ക്ഷി​ണ്യ​ത്തിൽ നേടിയ ഈ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ മൂ​ന്നു​നേ​രം കൈ​മു​ക്കി കൗ​ര​വ​ഊ​ട്ടു​പു​ര​യി​ലെ ഇച്ചിൽ വാ​രി​യെ​ടു​ത്തു് തി​ന്നു​മ്പോൾ, അത്താ​ഴ​പ്പ​ട്ടി​ണി​ക്കു് വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ഈ ‘മാ​ന​സി​ക​രോ​ഗി’ അടി​വ​സ്ത്രം ഒന്നു​കൂ​ടി കെ​ട്ടി മു​റു​ക്ക​ട്ടെ.”

2018-05-15

“പരു​ക്കൻ തറയിൽ പുൽ​പ്പായ വി​രി​ച്ചു ഒറ്റ​മു​റി​യിൽ, കണ്ടാ​ല​റി​യാ​വു​ന്ന നാലു വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ മരണം കാ​ത്തു കി​ട​ക്കു​ന്നു. അങ്ങ​നെ​യാ​ണോ തി​രി​ച്ചു നാ​ട്ടി​ലെ​ത്തി ഞാൻ വാർ​ത്ത കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​ദു​ര​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ത്തി​നാ​യി ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഗാ​ന്ധാ​രി കു​ന്തി വി​ദു​രർ എന്നി​വർ കൊ​ട്ടാ​രം വി​ട്ടു പോയി മാസം മൂ​ന്നു കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഒരാ​ഴ്ച അല​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം അവൾ അവ​രു​ടെ കുടിൽ കണ്ടെ​ത്തി.

“നി​ങ്ങൾ ഇവിടെ വരു​മ്പോൾ കാ​ണു​ന്ന​തു് ചോ​രു​ന്ന മേൽ​ക്കൂ​ര​യും മണ്ണി​ള​കിയ ചു​വ​രും മു​ഷി​ഞ്ഞ തു​ണി​ക​ളും ഒഴി​ഞ്ഞ വയറും-​എന്നാൽ സ്വയം അന്ത്യ​നി​മി​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത ഈ കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ പക്ഷെ നാ​ലു​പേർ നീണ്ട തി​ര​ക്കു് പി​ടി​ച്ച ജീ​വി​ത​ത്തി​നു ശേഷം ഇപ്പോൾ അനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തു് മൗ​ന​ത്തി​ന്റെ സങ്കീർ​ത്ത​നം, കവി പാടിയ പോലെ ശൂ​ന്യ​മാ​കെ മു​ഴ​ക്കു​ന്ന പ്ര​ണ​വ​ത്തി​ന്റെ മര്‍മ്മ​രം”.

“തി​ന്മ​യു​ടെ മേൽ നന്മ​യു​ടെ വി​ജ​യ​മാ​ണു് ഇക്ക​ഴി​ഞ്ഞ കു​രു​ക്ഷേ​ത്രം എന്നു് ജേ​താ​വായ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​ന​പൊ​തു​യോ​ഗ​ത്തിൽ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​പ്പോൾ, അനു​മോ​ദ​ന​സ​ദ​സ്സു് എഴു​ന്നേ​റ്റു അര​നി​മി​ഷ​ത്തോ​ളം നേരം കയ്യ​ടി​ക്കു​ന്ന​തു് ഞങ്ങൾ വി​സ്മ​യ​ത്തോ​ടെ കണ്ടു. പക്ഷെ വേ​ദി​യിൽ ഇരു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി അപ്പോൾ മുഖം താ​ഴ്ത്തി. എന്താ സംഗതി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ കൂ​നി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​രെ കണ്ടെ​ത്തി.

“തി​ന്മ​ക്കു മേൽ തി​ന്മ​യു​ടെ വിജയം എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി താ​ളി​യോ​ല​യിൽ നാ​രാ​യം കൊ​ണ്ടു് എഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​തു് അർ​ദ്ധ​സാ​ക്ഷ​ര​ത​യു​ടെ ആൾ​രൂ​പ​മായ അഭി​വ​ന്ദ്യ​യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വാ​യി​ച്ച​പ്പോൾ ഒര​ക്ഷ​രം തെ​റ്റി.”

2018-05-16

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ഹരി​ത​ച​ട്ടം നട​പ്പാ​ക്കു​ന്നു എന്നാ​ദ്യം കേ​ട്ട​പ്പോൾ, അതൊരു ഭര​ണ​കൂ​ട​നി​യ​ന്ത്ര​ണ​മെ​ന്നു ധരി​ച്ചു അവ​ഗ​ണി​ച്ച ഞാ​നി​പ്പോൾ ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് ഇവിടെ വന്ന​തു് സംഗതി പരി​ലാ​ള​ന​മാ​ണു് എന്ന​റി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ. ആരാ​ണു് നി​ങ്ങൾ? എന്താ​ണു് ഈ കാ​ണു​ന്ന​തൊ​ക്കെ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​പ്ര​വി​ശ്യ​യു​ടെ യു​വ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ നി​ന്നു് പഠനം കഴി​ഞ്ഞെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അയാളെ പ്ര​വി​ശ്യാ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ താ​ക്കോൽ സ്ഥാ​ന​ത്തു നി​യ​മി​ച്ച​തു് അന്നു് വി​വാ​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“ഒരു കൊ​ച്ചു ഗ്രാ​മ​ത്തി​ന്റെ കൃ​ഷി​യി​ട​ത്തോ​ളം പോന്ന ഈ കു​റ്റി​ക്കാ​ടു് വെ​ട്ടി​യാ​ണു് ഒരു ഭൂ​ഖ​ണ്ഡ​ത്തി​ന്റെ ജന​സം​ഖ്യ​യു​ടെ പാ​തി​യോ​ളം യു​വാ​ക്ക​ളെ പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ കൊ​ണ്ടു് രണ്ടു കു​ടും​ബ​ക്കാർ ഹോ​മി​ച്ച​തു്. ഈ ചരി​ത്ര​പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം ഭാ​വി​ത​ല​മു​റ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ രൂ​പ​മാ​റ്റ​ത്തി​ലൂ​ടെ വരു​ത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു യു​ദ്ധാ​വ​സാ​നം മുതൽ എന്റെ മന​സ്സിൽ. എല്ലാ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങ​ളും പല വൻ​കു​ഴി​കൾ തോ​ണ്ടി ഒന്നൊ​ന്നാ​യി അടു​ക്കി​യി​ട്ടു മേലെ മണ്ണി​ട്ടു് മൂടിയ സമ​ത​ല​ത്തി​ലാ​ണു് നാ​മി​പ്പോൾ കാൽ​വ​ക്കു​ന്ന​തു്. കു​ഴി​മാ​ട​ഭീ​തി​യൊ​ന്നും തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല അല്ലേ? അവി​ടെ​യാ​ണു് ഹരി​ത​ച​ട്ടം ‘ചട്ട’പ്ര​കാ​ര​ത്തേ​ക്കാൾ മി​ക​വു് തെ​ളി​യി​ച്ച​തു്. ചു​റ്റും നോ​ക്കൂ, നി​ങ്ങ​ളെ തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കു​ന്ന​തു് ഗതി​കി​ട്ടാ​തെ കൗ​ര​വ​പാ​ണ്ഡവ പ്രേ​ത​ങ്ങ​ളാ​ണോ? അല്ല? പി​ന്നെ? ഔഷ​ധ​സ​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ വൻ​ശേ​ഖ​രം, പി​ടി​ച്ചാൽ പിടി കി​ട്ടാ​ത്ത വളർ​ച്ച. ഓരോ സൈ​നി​ക​ന്റെ​യും യു​ദ്ധാ​ഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ അന്തി​മ​സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​രം എന്നൊ​ക്കെ തോ​ന്നി​യാൽ അതാ​യി​രി​ക്കും സത്യ​ത്തോ​ട​ടു​ത്ത സംഗതി. ജഡ​ങ്ങൾ ചീ​യു​ന്ന ഗന്ധം? ഇല്ലേ​യി​ല്ല അല്ലെ? അതാ​ണു് കാ​ര്യം. വരും യു​ഗ​ത്തിൽ വിനോദ സഞ്ചാ​രി​കൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലെ ഔഷ​ധ​സ​സ്യ​ങ്ങൾ വരി നി​ന്നു് വി​ല​കൊ​ടു​ത്തു മട​ങ്ങു​മ്പോൾ, ആർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യെ​ന്തി​നെ​ന്ന​റി​യാ​തെ ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത ഓരോ സൈ​നി​ക​ന്റെ ആത്മാ​വും മന്ത്രിക്കും-​ഇതെനിക്കു് നി​ത്യ​ശ്രാ​ദ്ധം, കു​ടുംബ സ്വ​ത്തു തർ​ക്ക​ത്തി​നു് പ്ര​തി​വി​ധി പോർ​ക്ക​ള​മാ​ണെ​ന്ന നാ​ടു​വാ​ഴി​അ​ഹ​ന്ത​ക്കു് കി​ട്ടിയ ജന​കീ​യ​പ്ര​ഹ​രം.”

“തരം കി​ട്ടി​യാൽ തു​ട​യി​ലും അടി​ക്കും എന്ന് ഭീമനെ കു​റി​ച്ചു് സംശയം തോ​ന്നി​യി​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര അവസാന ദിവസം. നീണ്ട ദ്വ​ന്ദ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ മാ​ര​ക​മായ ഗദാ​പ്ര​ഹ​ര​മേ​റ്റു പൊ​ട്ടിയ തു​ട​യെ​ല്ലു​മാ​യി ചളി​നി​റ​ഞ്ഞ ചതു​പ്പു​നി​ല​ത്തിൽ, ഇച്ഛാ​ശ​ക്തി കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം ഇരി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ധീര കൗ​ര​വ​പോ​രാ​ളി.

“വെ​ള്ള​ത്തിൽ നി​ന്നു് മു​ടി​യിൽ വലി​ച്ചു എന്നെ കര​യി​ലേ​ക്കു് കൊ​ണ്ടു​വ​രു​മ്പോൾ ഭീ​മ​നോ​ട്ട​വും ശരീ​ര​ച​ല​ന​ങ്ങ​ളും അസാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി. ഭീ​തി​യും പ്ര​തി​കാ​ര​വും, ഒന്നും നഷ്ട​പ്പെ​ടാ​നി​ല്ലെ​ന്ന ഭാ​വ​വും, അവ​ന്റെ ശി​ശു​മു​ഖ​ത്തെ ക്രൂ​ര​മൃ​ഗ​മു​ഖ​മാ​ക്കി. പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണിൽ നി​ന്നു് പതി​വാ​യി ആട്ടും തു​പ്പും കി​ട്ടു​ന്ന പു​രു​ഷ​നിൽ നി​ന്നു് അവളെ തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത​വൻ എന്ന നി​ല​യിൽ എന്നെ പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ച്ചു ആയു​ധ​മോ​ങ്ങി. അവ​ന്റെ പെ​ണ്ണി​നെ ഉടു​തു​ണി​യൂ​രി​യ​തി​ലാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല ഭീ​മ​നൊ​മ്പ​രം. സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​ലി​രു​ന്ന ഞാൻ, തുടകൾ നഗ്ന​മാ​ക്കി അവൾ​ക്കി​രി​ക്കാൻ ഇടം കൊ​ടു​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നു കോപം ജ്വ​ലി​പ്പി​ച്ച​തു്. “രോമം നി​റ​ഞ്ഞ ഈ വെ​ളു​ത്ത തുടകൾ കാ​ണി​ച്ചു എന്റെ പെ​ണ്ണി​നെ നീ ഇനി ഈ ജന്മം മോ​ഹി​പ്പി​ക്ക​രു​തു്” എന്നു് പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട​വൻ ഗദ അതി​ന്റെ ലക്ഷ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കെ​ടു​ത്ത​തോർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. കു​റു​ന​രി​ക​ളും കഴു​ക​നും കൊ​ത്തി​പ്പ​റി​ക്കും മു​മ്പു് പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ വം​ശ​നാ​ശ​ത്തി​നു് വേ​ണ്ടി ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന അവസാന തന്ത്ര​വും മെ​ന​ഞ്ഞു മാ​ത്ര​മേ ഞാൻ ഈ ലോ​ക​ത്തിൽ നി​ന്നു് യാ​ത്ര​യാ​വൂ.”

2018-05-17

“പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം നി​ങ്ങൾ പരി​ഗ​ണി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്ന പരാതി വ്യാ​പ​കം. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?” പാ​ണ്ഡവ പാ​ള​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ആന​ന്ദ​നൃ​ത്തം ചെ​യ്തു, ഗദ കു​ലു​ക്കി നീ​ങ്ങിയ ഭീ​മ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

പരാതി വ്യാ​പ​കം? പാ​ണ്ഡ​വ​രെ അല്ലാ​തെ കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തു വാ തു​റ​ക്കാൻ ജീ​വ​നു​ള്ള​വ​രു​ണ്ടോ? ഇനി പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം. പി​ന്തു​ടർ​ന്നു് ഞങ്ങൾ ചെ​ന്ന​പ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണു് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ച​തു്, വെ​ള്ള​ക്കെ​ട്ടിൽ കഴു​ത്ത​റ്റം ഒളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. പമ്മി​ച്ചെ​ന്ന​വ​ന്റെ നീണ്ട മുടി പി​ടി​ച്ചു വലി​ച്ചു കരയിൽ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു ആദ്യം കൊ​ടു​ത്ത​തു് നഗ്നത മറ​യ്ക്കാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഉടു​തു​ണി​യി​ലൊ​രു ഭാ​ഗ​മാ​ണു്. ഒരു ഞെ​ണു​ങ്ങാ​ത്ത ഗദ സമ്മാ​നി​ച്ചാ​ണു് പോ​രി​നു ഞാ​ന​വ​നെ വി​ളി​ച്ച​തു്. മരി​ച്ചാൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പൂർ​ണ്ണ​കായ ലോ​ഹ​പ്ര​തിമ ആദ്യ ആണ്ടു ശ്രാ​ദ്ധ​ത്തിൽ തന്നെ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കാ​മോ എന്ന​വൻ ചോ​ദി​ച്ചു. ഉവ്വെ​ന്നു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വാ​ക്കു കൊ​ടു​ത്തു. ജീ​വി​ച്ചു മതി​യാ​യി. മനു​ഷ്യ​ജ​ന്മം വ്യർ​ത്ഥം എന്നെ​ന്നെ തി​രി​ച്ച​റി​വി​ലെ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്നു ജല​ത്തിൽ മു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നു​ള്ള ധ്യാ​നം. പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പോ​രാ​ടി തളർ​ന്ന നി​ന​ക്കെ​ന്നെ എളു​പ്പം കൊ​ല്ലാൻ ഉപായം പറ​ഞ്ഞു തരാം. എന്റെ തു​ട​യിൽ ഒരൊ​റ്റ ഗദാ​പ്ര​യോ​ഗം മതി. ഊർ​ജ്ജം നഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്താ​തെ നി​ന​ക്കെ​ന്നെ കൊ​ല്ലാം. “അസ്തി​ത്വ​ദുഃ​ഖ​വാ​ദി” യുടെ അവ​സാ​ന​ത്തെ ആഗ്ര​ഹം ഞാൻ കർ​ത്ത​വ്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ സാ​ധി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്ത​താ​ണോ നി​ങ്ങൾ ‘പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​ലെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ട ലംഘനം’ എന്നു് പറ​ഞ്ഞു എനി​ക്കു് നേരെ നനഞ്ഞ കമ്പി​ളി​യെ​റി​യു​ന്ന​തു്?

“എന്താ​ണി​പ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു​മാ​യി വീ​ണ്ടും സൗ​ന്ദ​ര്യ​പ്പി​ണ​ക്കം? അതും കി​ട​ങ്ങിൽ ചാടി ഇര​യാ​വു​മെ​ന്ന ആത്മ​ഹ​ത്യ​ഭീ​ഷ​ണി മു​ഴ​ക്കാൻ മാ​ത്രം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആളു​യ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള പഞ്ച​ലോ​ഹ​പ്ര​തിമ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആണ്ടു​ശ്രാ​ദ്ധ​ത്തി​നു മു​മ്പു് തന്നെ പണി​യും എന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​പ്ര​തി​ജ്ഞ ഇപ്പോൾ പ്ര​തിമ എന്നു് ഭീമൻ ചു​രു​ക്കി. വാ​ക്കു​ക​ളിൽ മി​ത​ത്വം പാ​ലി​ക്കാ​ന​ല്ല, ദു​ഷ്ട​ബു​ദ്ധി​യോ​ടെ​യാ​ണു് എന്നു് ഉള്ളം നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്നു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ക്കു പു​റ​ത്തൊ​രു ചെ​ളി​ക്കു​ണ്ടിൽ കാ​ണാ​തായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ജ​ഢം തേ​ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു യമു​ന​യു​ടെ തീ​ര​ത്തു ശക്തി​സ്ഥ​ലി എന്ന സ്മൃ​തി​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തിൽ അട​ക്കം ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്ന ആവ​ശ്യ​ത്തെ ഭീമൻ നേ​രി​ട്ട​തു്, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​ക​ളും അവ​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന അം​ഗ​ങ്ങ​ളും ചെ​ന്നു് തി​ര​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​മെ​ങ്കിൽ സം​സ്കാ​ക​ര​ച്ചെ​ല​വു് ഭര​ണ​കൂ​ടം വഹി​ക്കും എന്നാ​ണു്. നൂറു കൗ​ര​വ​രെ​യും ഞാ​ക്കി​ക്കൊ​ന്നു ആർ​മാ​ദി​ച്ച ഭീമൻ ഞങ്ങ​ളു​ടെ പു​ന​ര​ധി​വാസ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം വഹി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത കൗ​ര​വാ​ത്മാ​ക്കൾ​ക്കു ശാ​ന്തി കി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു് തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞാൽ, മരണം ഇരുൾ മൂടിയ താ​ഴ്‌​വ​ര​യ​ല്ല സാ​ന്ത്വ​നം തരു​ന്ന സ്നേഹ സ്പർ​ശ​ന​മാ​ണു്. അധി​കാ​രം കയ്യിൽ കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ആളാകെ മാറി. ആ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ മു​ഖം​മൂ​ടി​യിൽ എക്കാ​ല​വും ഭ്ര​മി​ച്ച ഹസ്തി​ന​പു​രി അറി​യ​ട്ടെ, നാ​ടി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡത കാ​ത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ സ്വയം ബലി നൽകിയ കൗ​ര​വ​രു​ടെ കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളെ ഈ ഭര​ണ​കൂ​ടം എങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ആത്മ​ഹ​ത്യ​യി​ലേ​ക്കു തള്ളി​യി​ട്ട​തെ​ന്നു്.”

2018-05-18

“കൗ​ര​വ​രിൽ ചില പ്ര​മു​ഖർ ഒരു വി​ഴു​പ്പു​കെ​ട്ടു് കൊ​ട്ടാ​ര​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ക്ഷ​ത്തേ​ക്കു കൂ​റു​മാ​റാ​നി​ട​യു​ണ്ടെ​ന്നു കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ അട​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ച വർ​ത്ത​മാ​ന​മു​ണ്ട​ല്ലോ. യു​ദ്ധ​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങൾ പു​റ​ത്തു പോ​വാ​തി​രി​ക്കാൻ പു​റം​ലോ​ക​വു​മാ​യി ബന്ധം നി​ഷേ​ധി​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അവ​രെ​യൊ​ക്കെ അജ്ഞാ​ത​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ ബന്ദി​ക​ളാ​ക്കി എന്നാ​ണു വഴി​യ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളിൽ കേൾ​ക്കു​ന്ന​തു്” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗരവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ പ്ര​തി​രോ​ധ​വ​കു​പ്പു് വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കടു​ത്ത മാ​ന​സിക പീ​ഡ​ന​വും അപ​മാ​ന​വും സഹി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു കൗരവർ പറ​ഞ്ഞ​താ​യി കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ കേ​ട്ടി​രു​ന്നു എന്നു് കൂടി വി​സ്ത​രി​ച്ചു പറയൂ. വി​ശ്വാ​സം തോ​ന്നും. തീർ​ത്തും മനു​ഷ്യ​ത്വ രഹി​ത​മായ രീ​തി​യി​ലാ​ണു് കൗരവർ സ്വ​ന്തം സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ ഒളി​വിൽ പാർ​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്നും, ജീവിത പങ്കാ​ളി​യെ ഒന്നു് കാണാൻ പോലും സമ്മ​തി​ക്കാ​തെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ വി​ല​ങ്ങി​ട്ടി​രി​ക്ക​യാ​ണെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു​നോ​ക്കൂ. സു​ഹൃ​ത്തേ, കൗരവർ ഇപ്പോൾ സു​ഖ​ചി​കി​ത്സ​യി​ലാ​ണു്. നീ​ണ്ട​തും കഠി​ന​വു​മായ സൈനിക പരി​ശീ​ല​ന​ത്തി​നു ശേഷം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൗ​ര​വ​യു​ദ്ധ​ക്ഷ​മത ഇര​ട്ടി​യാ​കും എന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ​യാ​ണു് ഞങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള​തു്. പന്ത്ര​ണ്ടു വർഷം പാ​ണ്ഡ​വർ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ‘തി​ന്നും കളി​ച്ചും’ കഴി​ഞ്ഞ പോലെ അല്ല, ശരീ​ര​ത്തി​ന്റെ കാ​യി​ക​ച​ല​ന​ശ​ക്തി നാ​ലി​ര​ട്ടി​യാ​ക്കു​ന്ന അപൂർ​വ്വ​യി​നം ഭക്ഷ​ണ​രീ​തി. അതും പൂർ​ണ്ണ​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യ​ത്തോ​ടെ. അവരെ പാർ​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ശ്വാ​സം കി​ട്ടാ​ത്ത ഭൂ​ഗർ​ഭ​അ​റ​യി​ല​ല്ല, സു​ഖ​ശീ​തള ഹി​മാ​ലയ താ​ഴ്‌​വ​ര​യി​ലെ ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ.”

“ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ അജ്ഞാ​ത​വാ​സം ചെ​ല​വ​ഴി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വർ ഇപ്പോൾ ആതി​ഥേ​യ​രാ​ജ്യ​മായ വി​രാ​ട​യി​ലെ ഉപ​പ്ലാ​വ്യ സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​ത്തിൽ യു​ദ്ധ​സ​ന്നാ​ഹ​ത്തി​ലാ​ണു്. എല്ലാം ചാ​ര​സ​ന്ദേ​ശം വഴി നേ​ര​ത്തെ നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാം. വമ്പി​ച്ച ആൾ​നാ​ശ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​വു​ന്ന മഹാ​യു​ദ്ധ​ത്താൽ പരി​ഹ​രി​ക്കേ​ണ്ട​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​ത​ല്ല കു​രു​വം​ശ​കൂ​ട്ടു​കു​ടുംബ സ്വ​ത്തു​തർ​ക്കം എന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തിൽ, അവ​സാ​ന​വ​ട്ട സമാ​ധാ​ന​ചർ​ച്ച​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണു് ഞാ​നി​പ്പോൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തി​യ​തു്” ദൂതൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ നോ​ക്കി രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പറ​ഞ്ഞു. കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി.

“പാ​ണ്ഡവ ചാ​ര​സം​ഘ​ടന നകു​ല​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ എന്തെ​ല്ലാം വി​വ​ര​സ​മാ​ഹ​ര​ണം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നി​ന്നു് കട​ത്തി​യോ അതൊ​ക്കെ ശരി​വെ​ക്കു​ന്ന​താ​ണു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​ള്ള അടി​സ്ഥാന സൗ​ക​ര്യ​വി​ക​സ​നം. ചേ​ര​യും മു​ള്ളൻ പന്നി​യും നി​റ​ഞ്ഞ കു​റ്റി​ക്കാ​ടു് വെ​ട്ടി നി​ര​പ്പാ​ക്കി എത്ര​വേ​ഗ​മാ​ണു് കൗ​ര​വ​ത്തൊ​ഴി​ലാ​ളി​കൾ ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു് രൂപം കൊ​ടു​ത്ത​തു്. ഭക്ഷ്യ​യോ​ഗ്യ​മായ നാൽ​ക്കാ​ലി​കൾ മുതൽ അമ്പൊ​ടു​ങ്ങാ​ത്ത ആവ​നാ​ഴി​കൾ വരെ എല്ലാ​റ്റി​ലും കൗ​ര​വ​നി​രീ​ക്ഷ​ണം സൂ​ക്ഷ്മ​വും കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​വും ആയി എന്നു് രണ്ടു​നാൾ നീണ്ട പരി​ശോ​ധ​ന​ക്കു് ശേഷം ഞങ്ങ​ളെ അഭി​ന​ന്ദി​ച്ച​തു് വി​ദു​രർ അല്ല, കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ. കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തു ഞങ്ങ​ളെ ചൂരൽ കൊ​ണ്ടു് അടി​ക്കാൻ അധി​കാ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ആ കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു ഒന്നേ അവ​സാ​നം പറഞ്ഞുള്ളു-​ഉപപ്ലാവ്യയിൽ നി​ന്നു് പാ​ണ്ഡ​വർ കൈ​വീ​ശി വന്നാൽ മതി-​ജയിച്ചാൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി മരി​ച്ചാൽ സ്വർ​ഗ്ഗ​രാ​ജ്യം.”

2018-05-19

“നി​ങ്ങൾ പരു​ഷ​മാ​യി പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്ന പോലെ തോ​ന്നി. അന്യാ​യ​മായ ആവ​ശ്യ​ങ്ങൾ വല്ല​തും കു​ന്തി ഉന്ന​യി​ച്ചു​വോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ്ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

പു​ഴ​യോ​ര​ത്തെ പ്ര​ഭാ​ത​വെ​യിൽ വീണ ആ സു​ന്ദ​ര​മു​ഖം അശാ​ന്ത​മാ​യി​രു​ന്നു. ചു​ണ്ടു​കൾ വി​റ​ച്ചി​രു​ന്നു. കണ്ണു​കൾ ഈറ​നാ​യി​രു​ന്നു.

“എന്നെ പ്ര​സ​വി​ച്ച സ്ത്രീ എന്ന​വർ സ്വയം പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ പു​ലർ​ച്ച​യിൽ നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ മരി​ക്കാൻ വിട്ട ആ കഠി​ന​ഹൃ​ദ​യ​യെ ഞാൻ ഞെ​ട്ടി, തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അവർ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു, ആക​സ്മി​ക​മാ​യി വഴി​യിൽ കണ്ടെ​ത്തിയ പെറ്റ തള്ള​യോ​ടു​ള്ള നിർ​വ്യാ​ജ​സ്നേ​ഹ​മാ​ണെ​ന്നു. അതിൽ പി​ടി​ച്ച​വർ എന്റെ അനു​ജ​ന്മാ​രാ​ണു് പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന അപൂർ​വ്വ സാ​ഹോ​ദ​ര്യം എന്നിൽ ചെ​ലു​ത്താൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. എക്കാ​ല​വും ഹസ്തി​ന​പു​രി വി​ദ്യാ​ല​യ​ങ്ങ​ളിൽ എന്നെ കീ​ഴ്ജാ​തി​ക്കാ​ര​നെ​ന്നു് വാ​ക്കും നോ​ക്കും പ്ര​വർ​ത്തി​യും കൊ​ണ്ടു് പര​സ്യ​മാ​യി അവ​മ​തി​ക്കു​ക​യും സാ​മൂ​ഹ്യ​മാ​യി പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ക്ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്ന അർ​ജ്ജു​ന​നെ​യും നി​ങ്ങൾ പെ​റ്റ​താ​ണോ എന്നു് ചോ​ദി​ക്കാൻ ഞാൻ അവർ​ക്കു നേരെ മുഖം ഉയർ​ത്തി​യ​പ്പോൾ, അവർ കരുതി സാ​ഹോ​ദ​ര്യം തളി​രി​ട്ടു എന്നു്. ആസ​ന്ന​മായ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ യു​ദ്ധ​കാ​ല​സു​ര​ക്ഷ ഞാൻ ഉറ​പ്പു​കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു കു​ന്തി അപ്പോൾ സാ​ഹ​ച​ര്യം ചൂഷണം ചെ​യ്തു വൈ​കാ​രി​ക​ത​യോ​ടെ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. എന്റെ മു​ഖ​ത്തു് നി​ന്നു് നോ​ട്ടം മാ​റ്റാ​തെ, മാ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും സാ​ഹോ​ദ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും മൃദുല വി​കാ​ര​മു​പ​യോ​ഗി​ച്ച​വർ, കുളി കഴി​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന എന്റെ ശാ​ന്തത അവർ​ക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി തര​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശ്ര​മി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ ഇടപെട്ടു-​ഒടുങ്ങാത്ത സൗ​ഹൃ​ദം ജീ​വ​നൊ​ടു​ങ്ങും വരെ നി​ല​നിർ​ത്തു​മെ​ന്നു് വാ​ക്കു കൊ​ടു​ത്താ​ണു് ഞാൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കൂ​ട്ടാ​ളി​യാ​യ​തു്. അതാ​ണെ​നി​ക്കു് അഭി​മാ​നം. പെറ്റ കു​ഞ്ഞി​നെ പു​ഴ​യൊ​ഴു​ക്കിൽ മരി​ക്കാൻ വിട്ട തള്ള​യ​ല്ല എന്റെ ‘അമ്മ മാതൃക’, അര​ങ്ങേ​റ്റ​മൈ​താ​ന​ത്തി​ലെ പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ എന്നെ അവ​ഹേ​ളി​ക്കു​ക​യും നി​സ്സാ​ര​വൽ​ക്ക​രി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് അവിടെ കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ അഭി​ജാ​ത​സ​ദ​സ്സു കണ്ടി​ട്ടും കണ്ടി​ല്ലെ​ന്ന​മ​ട്ടിൽ ഇരു​ന്ന​പ്പോൾ, അവ​സ​രോ​ചി​ത​മാ​യി ഇട​പെ​ട്ടു എന്റെ മാനം കാ​ത്ത​തു നി​ങ്ങൾ കൊ​ല്ലാൻ കരു​തി​വ​ച്ച ദു​ര്യോ​ധ​ന​നാ​ണു്. അവൻ എനി​ക്കു് സം​ര​ക്ഷ​കൻ, എന്നെ​ന്നും വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വൻ, അവ​ന്റെ ശത്രു​ക്കൾ എനി​ക്കും യു​ദ്ധ​ത്തിൽ പ്ര​തി​യോ​ഗി​കൾ.”

“ബാ​ല്യം കള​ങ്കി​ത​മാ​ക്കി? രമ​ണീ​യ​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട വി​ദൂ​ര​ഭൂ​ത​കാ​ലം അങ്ങ​നെ​യാ​ണോ?” യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വാ​ന​പ്ര​സ്ഥം.

“സു​ന്ദ​രി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കാം കു​ന്തി​യും മാ​ദ്രി​യും. വാൽ​സ​ല്യ​നി​ധി​ക​ളായ അമ്മ​മാ​രാ​യി അനു​ഭ​വ​മി​ല്ല. പൂ ചൂടി പു​റ​ത്തു​പോ​വു​ന്ന കേ​മി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. പരു​ക്കൻ നി​ല​ത്തു കി​ട​ന്നു ഈ രതി​സാ​ഹ​സ​ങ്ങൾ മൌ​ന​മാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡു​വും എന്റെ നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക ബാ​ല്യം വി​ഷ​മ​യ​മാ​ക്കി.”

2018-05-21

“സത്യ​പ്ര​തി​ജ്ഞ കഴി​യു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും തു​ട​ങ്ങി​യോ നി​ങ്ങൾ അസ​ത്യ​പ്ര​ചാ​ര​ണം? യു​ദ്ധം ജയി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വർ അവി​ശു​ദ്ധ കൂ​ട്ടു​കെ​ട്ടാ​ണെ​ന്നൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ ഇങ്ങ​നെ പു​ന​ര​ധി​വാസ കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ ഒച്ച​വെ​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ യു​ക്തി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നീണ്ട മു​ടി​യും ഒട്ടിയ വയ​റു​മാ​യി ആ അർ​ദ്ധ​ന​ഗ്ന​നാ​ണു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​യെ​ന്നു കരു​തിയ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ ചു​റ്റും നി​ന്നു് വി​മ​ത​യു​ക്തി​വാ​ദി​ക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം കൊ​ടു​ത്തു.

“ആ പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ല​വും നി​ങ്ങൾ കാ​ട്ടിൽ പോയി പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഒറ്റ​ക്കും തെ​റ്റ​ക്കും കണ്ടു സം​സാ​രി​ച്ചു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ വാ​ണി​ജ്യ​വീ​ഥി​ചു​വർ​പ​തി​പ്പിൽ എഴു​തി​യി​രു​ന്ന​തൊ​ക്കെ വാ​യി​ച്ചു ഞാൻ ഇവിടെ നി​ര​ക്ഷ​ര​ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​ത്തി​നു അർ​ത്ഥ​വും പര​മാർ​ത്ഥ​വും പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്ത​ത​ല്ലേ. പര​സ്പ​രം ദു​സ്സം​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ കരി​നി​ഴ​ലു​ക​ളിൽ കാ​ണു​ക​യും, ഒരാ​ളു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തെ രോ​ഗാ​തു​ര​ഭാ​വ​ന​യോ​ടെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടെ വി​വ​രി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്ന​വർ ഇപ്പോൾ അധി​കാ​ര​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി ഉപ​ചാ​ര​പ​ദ​ങ്ങ​ളാൽ അന്യോ​ന്യ​വും സദ​സ്സി​നു മു​മ്പി​ലും വീർ​പ്പു​മു​ട്ടി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന സ്ഥാ​ന​മോ​ഹി​ക​ളാ​യി. ഞാ​ന​ല്ലാ​തെ ആരു​ണ്ടു് യു​ദ്ധ​ക്കെ​ടു​തി​യിൽ വല​യു​ന്ന കൗ​ര​വ​രാ​ജാ​വി​ധ​വ​ക​ളെ ഇതൊ​ക്കെ അറി​യി​ക്കാൻ? നി​ങ്ങ​ളും കൂ​ട്ടു​കൂ​ടി​യി​ല്ലേ ഈ കപട വേ​ഷ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി? പതി​മൂ​ന്നി​നും അറു​പ​തി​നും ഇട​ക്കു​ള്ള സർവ്വ പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടും, പാ​ണ്ഡ​വർ മാ​ത്രം പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ നഖ​ത്തി​നു് കൂടി പോ​റ​ലേൽ​ക്കാ​തെ ഒരു കാ​യ​കൽ​പ്പ​ചി​കി​ത്സ കഴി​ഞ്ഞ​പോ​ലെ മി​ന്നി​ത്തി​ള​ങ്ങു​ന്ന​തു്, വരും​യു​ഗ​ത്തി​ലും ഒരു ദു​രൂ​ഹ​ത​യെ​ന്നു് സം​ശ​യി​ക്ക​പ്പെ​ടും.”

പൂർ​ത്തി​യാ​വും മു​മ്പു് നകു​ല​ന്റെ ചാ​ര​സം​ഘം ചാർ​വാ​ക​നെ കയർ​കു​രു​ക്കിൽ വലി​ച്ചു ഒരു കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ത്തി നഗരി കാ​ണി​ക്ക​ലി​നു് ചാ​ട്ട​വാർ വീശി.

“ഇങ്ങോ​ട്ടു വരു​മ്പോ​ഴാ​ണു് തടാ​ക​തീ​ര​ത്തെ മര​ങ്ങൾ​ക്കു താഴെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലൊ​ന്നും കണ്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത തരം ചു​വ​ന്ന പഴ​ങ്ങൾ കണ്ട​തു്. ഒന്നെ​ടു​ത്തു കടി​ച്ചു നോ​ക്കി. എത്ര​മേൽ ഹൃ​ദ്യം അതി​ന്റെ രു​ചി​യും മണവും. നി​ങ്ങൾ​ക്കും ഇട​ക്കൊ​ക്കെ കു​റ​ച്ചു പെ​റു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു​കൂ​ടെ, കൂ​ട്ടം​കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ ഓരോ​ന്നു് വാ​യി​ലേ​ക്കെ​റി​യാൻ? അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് വാ​രി​ത്തി​ന്നു​ന്ന ധാ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ​ണം കൊ​ണ്ടു് തി​ക​യു​മോ കായിക ക്ഷ​മ​ത​ക്കു​വേ​ണ്ട പോഷണം? അതോ വവ്വാ​ലു​കൾ കടി​ച്ച പഴം തി​ന്നാൽ പനി​വ​രു​മെ​ന്നു സന്യ​സ്ഥർ പേ​ടി​പ്പി​ച്ചു​വോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൂട നിറയെ പഴം കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​ശേ​ഷം നാലു പാ​ണ്ഡ​വ​രും കൈകൾ എറി​ഞ്ഞു പറ​ഞ്ഞു, ഇനി​യി​ല്ല പഴം പെ​റു​ക്കാൻ. കാരണം ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, മണ്ണിൽ ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന ഓരോ പഴം പെ​റു​ക്കാ​നും ഭൂ​മി​യോ​ളം നി​ങ്ങൾ താഴണം. ഭൂ​മി​യിൽ ആധി​പ​ത്യം സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ അധി​കാ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തൽ കി​ട്ടിയ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ കഴി​യും, നി​വർ​ന്നു നിൽ​ക്കേ​ണ്ട പാ​ണ്ഡ​വർ നാലാൾ കാൺകെ കു​നി​ഞ്ഞു നി​ന്നു് പെ​റു​ക്ക​ണം ഓരോ പഴവും എന്നു് വച്ചാൽ?” വന​വാ​സ​ത്തി​ലും സ്വയം പ്ര​വാ​സി മഹാ​രാ​ജാ​വാ​യി അഭി​ന​യി​ക്കു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഒരു പിടി ഭക്ഷ​ണം വാ​യി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു നി​ശ​ബ്ദ​നാ​യി അമു​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി.

2018-05-22

“ഇതൊ​ക്കെ ബാ​ല​പീ​ഡ​ന​മ​ല്ലേ? പതി​മൂ​ന്നു വയ​സ്സു​ള്ള കു​ട്ടി​ക​ളെ സൈ​നി​ക​സേ​വ​ന​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു തൂക്കിക്കൊണ്ടുപോവുക-​ചാർവാകൻ തെ​രു​വിൽ ഉറ​ഞ്ഞു തു​ള്ളു​ന്ന​തൊ​ന്നും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ചാ​ര​ന്മാർ അറി​യി​ക്കാ​റി​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗരവ വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സ്ഥി​ര​ബു​ദ്ധി​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ചാർ​വാ​ക​നെ​യും പ്രാ​യ​പ​രി​ധി നോ​ക്കാ​തെ സൈ​നി​ക​സേ​വ​ന​ത്തി​നെ​ടു​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. യു​ദ്ധം ചെ​യ്യാ​ന​ല്ല, യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളു​ടെ വി​ഴു​പ്പ​ല​ക്കാൻ. കൗരവ ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി പൊ​രി​ച്ച കാ​ള​ത്തു​ട​കൾ കടി​ച്ചു​മു​റി​ക്കു​ന്ന​തു പോലെ എളു​പ്പ​മ​ല്ല ചു​റ്റും കു​ന്ത​വും അമ്പും വീ​ഴു​മ്പോൾ ഉയിർ പോ​വാ​തെ പി​ടി​ച്ചു​നിൽ​ക്കാൻ. സൈ​നി​കർ വി​ദ​ഗ്ധ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളാ​ണെ​ന്നും, അവർ​ക്കു വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​സേ​വ​നം രാവും പകലും ചെ​യ്യാ​നാ​ണു് രാ​ജ്യ​താൽ​പ്പ​ര്യ​ത്തിൽ പി​ഞ്ചു കു​ട്ടി​ക​ളെ കൈ​വ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തെ​ന്നും അറി​യാ​വു​ന്ന​വർ​ക്കൊ​ന്നും അങ്ക​ലാ​പ്പി​ല്ല​ല്ലോ. ശത്രു​പ​ക്ഷ​ത്തു​ള്ള പാ​ണ്ഡ​വർ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് ചാർ​വാ​ക​ന​റി​യാ​മോ, തട്ടി​ക്കൂ​ട്ടിയ സഖ്യ സൈ​ന്യ​ത്തിൽ പാ​തി​യും പോ​രാ​ട്ട​രംഗ പരി​ശീ​ല​നം നേ​ടേ​ണ്ട ദി​വ​സ​ക്കൂ​ലി ഏഴകൾ. സ്വ​ന്തം കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് മൂ​ന്നു നേരം ഭക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്കാ​ത്ത ചാർ​വാ​ക​നു് എന്തി​നാ​ണു് മറ്റു കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തിൽ ഇത്ര ഉൽ​ക്ക​ണ്ഠ? മനു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു് മനു​ഷ്യൻ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന അർ​ത്ഥ​മ​ല്ലേ ഉള്ളൂ എന്ന​ല്ലേ അയാൾ പറ​യു​ന്ന​തു്. എങ്കിൽ പോ​ര​ടി​ച്ചു അർ​ഹ​ത​യു​ള്ള​വർ യു​ദ്ധം അതി​ജീ​വി​ക്ക​ട്ടെ. എന്നാൽ ഞങ്ങൾ ഭാ​വി​യെ കു​റി​ച്ചു് പ്ര​ത്യാ​ശാ​ഭ​രി​ത​മാ​യാ​ണു് ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തു്. അറി​യാ​മോ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഇപ്പോൾ പോ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് നീർ​ത്ത​ടാ​ധി​ഷ്ഠിത വി​ക​സ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ യമു​ന​യു​ടെ വീ​ണ്ടെ​ടു​പ്പാ​ണു്, അതെ പുനരുജ്ജീവനം-​അഭിവന്ദ്യ കു​ടും​ബ​നാഥ സത്യ​വ​തി വല​യെ​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന പു​ണ്യ​ന​ദി ഇപ്പോൾ അവ​ളു​ടെ അസാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ മരി​ക്കു​ക​യാ​ണു്.”

2018-05-23

“നി​ങ്ങൾ കയ്യോ​ടെ പി​ടി​കൂ​ടി കൗരവ പാ​ള​യ​ത്തിൽ ബന്ദി​യാ​ക്കിയ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പി​ന്നീ​ടു് മോ​ചി​പ്പി​ച്ചു എന്നോ? സ്ഥി​ര​ബു​ദ്ധി​യു​ള്ള ആ കൗ​ര​വ​നേ​താ​വിൽ നി​ന്നു് പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​മോ ഈ ബു​ദ്ധി​മോ​ശം? പാ​ണ്ഡ​വ​രെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി​ക്കാ​നു​ള്ള വി​ല​പേ​ശ​ലി​നു സഹാ​യി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എന്ന ജാ​മ്യ​ത​ട​വു​കാ​രൻ?” യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യിൽ യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളെ അഭി​മു​ഖം ചെ​യ്തു ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചെ​ത്തിയ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൗരവ സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നായ ഭീ​ഷ്മ​പി​താ​മ​ഹ​നോ​ടു്, ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ള​യ​ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ ഈറൻ കാ​റ്റു് വീ​ശി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന വൈകിയ രാ​ത്രി. നി​ലാ​വിൽ പു​ഴ​വെ​ള്ളം മദി​ക്കു​ന്ന​തു് അവ്യ​ക്ത​മാ​യെ​ങ്കി​ലും കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“തട​വു​പു​ള്ളി​യെ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്ത​തു് ഞാ​ന​ല്ല ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മാ​ത്രം. മറു​പ​ടി പറയാൻ കി​ട്ടിയ രണ്ടു നി​മി​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി, ജീ​വ​നോ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം വി​ട്ടാൽ ദീർ​ഘ​കാല കു​രു​വം​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ണം ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​മെ​ന്നു. ‘കൗരവർ തന്നെ കു​രു​വം​ശം, കു​രു​വം​ശം തന്നെ കൗരവർ’ എന്നു് കു​ട്ടി​ക്കാ​ലം മുതൽ നി​ത്യ​വും കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നിൽ നി​ന്നു് കേ​ട്ടു​വി​ശ്വ​സി​ച്ച ആ കൗ​ര​വ​പ്ര​മാ​ണി​ക്കു പറ്റിയ വേ​റൊ​ര​മ​ളി. സാ​ര​മി​ല്ല, അന്ത്യ​ദി​വ​സ​ത്തി​നു മു​മ്പു് തന്നെ അഞ്ചു​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ​യും കഴു​ത്തിൽ കു​ന്ത​മി​റ​ക്കു​മെ​ന്നു നൂറു കൗ​ര​വ​രും അവ​ന​വ​ന്റെ ചു​ടു​ചോ​ര​യിൽ തൊ​ട്ടു സത്യം ചെ​യ്ത​തോ​ടെ, ‘നേരിയ തോതിൽ’ ഓട്ടം നി​ല​ച്ചി​രു​ന്ന മറ്റു കൗ​ര​വർ​ക്കും കി​ട്ടി പാർ​ത്ഥ​നു് ആദ്യ​ദി​നം സാ​ര​ഥി​യിൽ നി​ന്നു് കി​ട്ടി​യ​പോ​ലൊ​രു വി​ഷാ​ദ​മു​ക്തി.”

“മി​ണ്ടി​പ്പ​റ​യാൻ സാ​വ​കാ​ശം കി​ട്ടി​യാൽ ഉത്ത​രം കി​ട്ടേ​ണ്ട ചോദ്യമുണ്ടു്-​പൊതുവെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ രാ​ഗ​ദ്വേ​ഷ​ങ്ങൾ ആദ്യ​ത്തെ മൂ​ന്നു് പാ​ണ്ഡ​വ​വേ​ഷ​ങ്ങ​ളോ​ടാ​ണു്. നി​ങ്ങൾ ഈ ഗർ​വ്വി​ട​ങ്ങ​ളിൽ എവിടെ നിൽ​ക്കു​ന്നു?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വേനൽ വറ്റി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങിയ ജലാ​ശ​യ​ത്തി​നു ചു​റ്റു​മു​ള്ള മര​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ അവർ നട​ന്നു.

“ഒന്നും അവൾ വി​ട്ടു​പ​റ​യി​ല്ല, ആഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും അഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങ​ളും ഒന്നും. എത്ര സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യി അവ​ളു​ടെ കണ്ണു​കൾ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ നി​ങ്ങൾ ശ്ര​മി​ച്ചാ​ലും, പ്ര​ലോ​ഭ​ന​മോ തി​ര​സ്കാ​ര​മോ, വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ ഉള്ള​ട​ക്ക​ത്തി​ലൊ​ന്നും അവ​ളു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ മാ​ന​സിക ആവി​ഷ്കാ​ര​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. കൈ​വി​രൽ ചല​ന​ങ്ങ​ളും, മു​ഖ​ഭാവ പ്ര​ക​ട​ങ്ങ​ളും ഒരു പരി​ഷ്കൃത വനിത എന്ന നി​ല​യിൽ അവൾ പ്ര​തി​ക​ര​ണോ​പാ​ധി​ക​ളാ​യി ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. കു​റെ​യൊ​ക്കെ നി​ങ്ങ​ളും അതൊ​ക്കെ കാ​ണു​ന്ന​ത​ല്ലേ. പക്ഷെ ഞങ്ങൾ അവ​ളു​ടെ ഉദാ​ത്ത പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ ഉപ​ഭോ​ക്താ​ക്ക​ളാ​വാൻ പാ​ടു​പെ​ടു​മ്പോൾ അവ​ളു​ടെ എണ്ണി​ച്ചു​ട്ട പ്ര​തി​ക​ര​ണം, നി​ങ്ങൾ തൊ​ഴിൽ​പ​ര​മാ​യി, പൊ​റു​ക്ക​ന്ന പോലെ ഞങ്ങൾ​ക്കാ​വി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ട​വൾ എന്താ​ണെ​നി​ക്കു് വി​ധി​ക്കു​ന്ന ശിക്ഷ എന്നോ? ഞാൻ അടി​യ​റ​വു പറയും വരെ എന്നെ ആധി​പ​ത്യ​ത്താ​ലും അവ​ഗ​ണ​ന​യാ​ലും, ചി​ല​പ്പോൾ കെ​ണി​വ​ച്ച രതി സമ്മാ​ന​ങ്ങ​ളാ​ലും, രാ​പ്പ​കൽ പ്ര​കോ​പി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും.”

2018-05-25

“ഭാ​ര്യ​യു​ടെ കു​ത്തു​വാ​ക്കു​കൾ പാ​ണ്ഡ​വർ വി​വേ​ക​പൂർ​വ്വം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു എന്ന​തി​നു് തെ​ളി​വ​ല്ലേ ദാർ​ശ​നിക കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടി​ലൂ​ടെ വൈ​കാ​രിക ആഘാതം കു​റ​ക്കാൻ ഇളമുറ സഹ​ദേ​വ​നെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വർ നി​ങ്ങ​ളു​മാ​യു​ള്ള അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ എടു​ക്കു​ന്ന തർ​ക്കിക നി​ല​പാ​ടു്? അസം​തൃ​പ്ത ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ഇര​ക​ളായ പാ​ണ്ഡ​വർ കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലി​ലെ അടി​മ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ സ്വ​വർഗ ലൈം​ഗി​കാ​ഭി​രു​ചി​യു​ടെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങാ​നി​ട​യു​ണ്ടു് എന്നി​നി​യും പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് സംശയം തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ലേ? ഇണകളെ ഭി​ന്നി​പ്പി​ച്ചു കീ​ഴ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ദാ​മ്പ​ത്യ​ത​ന്ത്രം പാ​ഞ്ചാ​ലി ഇനി​യെ​ങ്കി​ലും പു​നഃ​പ​രി​ശോ​ധി​ക്കു​മോ?” പത്രാ​ധി​പ​രു​ടെ താൽ​ക്കാ​ലിക ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ അധി​കാ​ര​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഗതി​കെ​ട്ട പാ​ണ്ഡ​വർ വി​ശ​പ്പി​ന്റെ വി​ളി​കേ​ട്ടു് സ്വ​വർ​ഗ്ഗ അഭി​രു​ചി​യിൽ ആകൃ​ഷ്ട​രാ​വു​ന്ന​തിൽ എന്തി​നു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ സദാ​ചാ​ര​ത​ട​സ്സം ഉന്ന​യി​ക്ക​ണം? കാ​യി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യു​ള്ള അഞ്ചു സു​ന്ദ​ര​പു​രു​ഷ​ന്മാർ കാനന മേ​ഖ​ല​യി​ലെ ഏകാ​ന്ത തടവിൽ മൂ​ന്നു നേരം അക്ഷയ പാ​ത്ര​ഭ​ക്ഷ​ണം സമൃ​ദ്ധ​മാ​യി കഴി​ച്ചു വി​ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോൾ ചു​റ്റും കാ​ണു​ന്ന ഉട​ലു​കൾ ഭാ​വ​നാ​പ​ര​മാ​യി ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചു് ശരീര ദാ​ഹ​വും ശമി​പ്പി​ക്കി​ല്ലേ? പായിൽ കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴും ഇണ​ക​ളോ​ടു് പെൺ​രാ​ഷ്ട്രീ​യം കളി​ക്കു​ന്ന സ്വാർ​ത്ഥ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് അതി​ലൊ​ന്നും അശേഷം പ്ര​തി​ഷേ​ധ​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ പത്രാ​ധി​പ​രി​ല്ലാ​ത്ത നേ​ര​ത്തു ആ പദ​വി​യി​ലി​രു​ന്നു നി​ങ്ങ​ളെ​ന്തി​നു ആശങ്ക കാ​ണി​ക്ക​ണം?” നീണ്ട ഹി​മാ​ലയ യാത്ര കഴി​ഞ്ഞു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ എത്തിയ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പു​റ​ത്തേ​ക്കു കട​ക്കും മു​മ്പു് അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളു​ടെ പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​കൾ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​ന്റെ നേ​രെ​യെ​റി​ഞ്ഞു.

“നി​ങ്ങൾ വാ​ക്കു തെ​റ്റി​ച്ച​ല്ലോ. വഴി​നീ​ളെ അമർഷം പു​ക​യു​ന്നു. ‘അരുതേ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര’ എന്ന നി​ല​വി​ളി കേട്ട കൗരവർ എല്ലാ ആയു​ധ​പ്പു​ര​ക​ളും അത്യാ​ധു​നിക പരീ​ക്ഷ​ണ​ശാ​ല​ക​ളും കൂ​ര​മ്പു​ക​ളു​ടെ​യും കു​ന്ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സമ്പു​ഷ്ടീ​ക​ര​ണ​ശാ​ല​ക​ളും ശാ​ന്തി​പ്രിയ സന്യ​സ്ഥ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ നശി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ, അതാ നൊ​ണ്ടി വരു​ന്നു, പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തിൽ നി​ന്നൊ​രു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​മു​ദ്ര​യു​ള്ള അറിയിപ്പു്-​കൗരവരുമായി നി​ശ്ച​യി​ച്ച സമാ​ധാ​ന​ചർ​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വർ ബഹി​ഷ്ക​രി​ക്കും. അതി​നു​ള്ള കാ​ര​ണ​മാ​ണു് വി​ചി​ത്രം: ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ശത്രു​താ​നി​ല​പാ​ടും വിദ്വേഷമനോഭാവവും-​ഇക്കാലത്തു അതൊ​ക്കെ കു​ടും​ബ​രോ​ഗ​മ​ല്ലേ എന്നാ​ണു പൗ​ര​സ​മൂ​ഹം പു​ച്ഛി​ച്ചു തള്ളു​ന്ന​തു്”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡവ വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അജ്ഞാ​ത​വാ​സം കഴി​ഞ്ഞു വി​രാ​ട​റു​മാ​യി സഖ്യ​ത്തിൽ എത്തിയ പാ​ണ്ഡ​വർ, യു​ദ്ധ​മു​ന്ന​ണി​യൊ​രു​ക്കാൻ ഉപ​പ്ലാ​വ്യ സൈ​നി​ക​പാ​ള​യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

“ആയു​ധ​പ്പു​ര​കൾ യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ നശി​പ്പി​ച്ചു​വോ എന്നു് പറ​യേ​ണ്ട​തു് കൗ​ര​വാ​നു​കൂ​ല്യം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന സന്യ​സ്ഥ​രോ? പാ​ണ്ഡവ സൈ​നി​ക​മേ​ധാ​വി​ക​ളോ? നശി​പ്പി​ച്ചു എന്നു​ത​ന്നെ തർ​ക്ക​ത്തിൽ സമ്മതിക്കുക-​ആർക്കു തട​യാ​നാ​വും ഇനി​യു​മൊ​രു കള്ള​ച്ചൂ​തു​ക​ളി​യു​ടെ തനി​യാ​വർ​ത്ത​നം? ഞങ്ങൾ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വർ. വയ്യ ഇനി​യും ഒരു വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല വന​വാ​സം ഈ ജന്മ​ത്തിൽ എന്നാ​ണു പാ​ണ്ഡ​വർ ഒറ്റ​ശ​ബ്ദ​ത്തിൽ വി​കാ​രാ​ധീ​ന​രാ​യി പറ​ഞ്ഞ​തു്.”

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ സമ​ര​മു​ഖ​ത്തെ സജീ​വ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്ന മു​ന്ന​ണി​പ്പോ​രാ​ളി​യാ​യി​രു​ന്ന നി​ങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി​യാ​ണെ​ന്നു് കാ​ണു​മ്പോൾ വല്ലാ​യ്മ തോ​ന്നു​ന്നു. വി​ശ​ന്നു കര​യു​ന്ന കൊ​ച്ചു കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് അന്നം തയ്യാ​റാ​ക്കാൻ പോ​ലു​മാ​വാ​തെ വി​ങ്ങു​മ്പോ​ഴും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കണ്ണു​ക​ളിൽ ഒരു മിന്നലാട്ടമുണ്ടല്ലോ-​അതെന്താണു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പായിൽ ഇരു​ന്നു രോ​ഗി​യെ സാ​ന്ത്വ​ന​സ്പർ​ശം ചെ​യ്തു മൃ​ദു​വാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞങ്ങൾ നൂറു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളെ പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ കൊ​ണ്ടു് അനാ​ഥ​വി​ധ​വ​ക​ളാ​ക്കിയ കൊടും ഭീകരൻ ഭീമനെ പി​ന്നിൽ നി​ന്നു് ഞാൻ തല വഴി കയർ കു​രു​ക്കി​ട്ടു് മു​റു​ക്കി തല മു​ണ്ഡ​നം ചെ​യ്തു പു​ള്ളി​കു​ത്തി കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു നാ​ഗ​രി​കാ​ണി​ക്ക​ലി​നു് കൊ​ണ്ടു​പോ​വാൻ പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു വി​ജ​യാ​ശംസ നേ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഇത്ര​യും നേരം. പ്രിയ മി​ത്ര​മേ. എത്ര​യെ​ത്ര സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ നി​ങ്ങൾ ഞങ്ങ​ളു​ടെ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ചെ​യ്തു കമ​നീ​യ​മാ​യി ഞങ്ങ​ളെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​ക്കു് പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​താ​ണു്. ഇരി​ക്കൂ എന്നു് ക്ഷ​ണി​ക്കാൻ ഇവിടെ ഒരു ഇരി​പ്പി​ടം പോലും ഇല്ല​ല്ലോ.”

2018-05-26

“ഞങ്ങ​ളെ മോ​ഹി​പ്പി​ച്ച​തു് ആളു​യ​ര​ത്തിൽ പഞ്ച​ലോഹ വി​ഗ്ര​ഹ​മെ​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഔദ്യോ​ഗിക പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ദേ​ശ​ര​ത്ന പു​ര​സ്കാ​രം പു​തു​ത​ല​മുറ മറ​ന്നു പോ​യാ​ലും, ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ പൂ​മു​ഖ​ത്തു പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ക്കും ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി​യു​ടെ പൂർ​ണ​കായ പ്ര​തി​മ​യെ​ന്ന​തു് ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​രു സ്വ​കാ​ര്യ അഹ​ങ്കാ​ര​വു​മാ​യി. അതു് നി​ങ്ങൾ തകർ​ത്തു. ഇതാണോ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കു് വെ​ല്ലു​വി​ളി​യു​യർ​ത്തിയ ഛി​ദ്ര​ശ​ക്തി​കൾ​ക്കെ​തി​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പട​ന​യി​ച്ച സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​സ​മര മു​ന്ന​ണി​പ്പ​ട​യാ​ളി​ക്കു പാ​ണ്ഡ​വർ ഒരു​ക്കു​ന്ന ഓർ​മ്മ​ബ​ലി? ഈ കളിമൺ പ്ര​തിമ?”

ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ ദു​ഖ​വും കോ​പ​വും കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ തടി​ച്ചു​കൂ​ടിയ പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​ക്കി​യാ​യി​രു​ന്നു.

“കളി​മൺ​പ്ര​തി​മ​ക്കെ​ന്താ​ണു് കു​ഴ​പ്പം? യു​ദ്ധ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഒളി​ച്ചോ​ടി നീർ​ക്കെ​ട്ടിൽ മു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്ന ആ ഭീ​രു​വി​നെ തി​ര​ഞ്ഞു ഞങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും ഒത്തി​രി അല​ഞ്ഞ​ശേ​ഷ​മാ​ണു്, പതു​ങ്ങി​യി​റ​ങ്ങി ചെ​ന്ന​വ​ന്റെ മു​ടി​ക്കെ​ട്ടിൽ വലി​ച്ചു ഞാൻ കരയിൽ കയ​റ്റി കശാ​പ്പു ചെ​യ്ത​തു്. അമ്മാ അമ്മാ എന്നാ​ണ​വ​ന​പ്പോൾ വി​ല​പി​ച്ച​തു്. അവനു പ്ര​തിമ കളിമൺ മതി. അതു് പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ക്കുക ഈ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്ത​ല്ല നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വെ​ളി​യി​ട​വി​സർ​ജ്ജ​ന​ഭൂ​മി​യിൽ. വി​ധാ​താ​വു് അവനു അനു​വ​ദി​ച്ച ഇടം അതു്”, കൈ​വീ​ശി ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ ഭീമൻ ആട്ടി ഓടി​ച്ചു.

“വിരൽ സ്വയം മു​റി​ച്ചു നി​ങ്ങൾ ഗു​രു​ദ​ക്ഷി​ണ​യാ​യി കൊ​ടു​ത്തു എന്നോ? അതോ, ഗുരു നി​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു വിരൽ കടി​ച്ചു മു​റി​ച്ചെ​ടു​ത്തു എന്നോ? ദ്രോ​ണ​രിൽ നി​ന്നു് സൈനിക വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം സൗ​ജ​ന്യ​മെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ ധരി​ച്ചു​വോ? അതോ, ഒളി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു ചു​ളു​വിൽ പഠി​ച്ചാൽ ഗുരു കണ്ടു പി​ടി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു് കരു​തി​യോ? സത്യം എന്നോ​ടു് തു​റ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തി​നു് ഈ വെ​ള്ളി നാണയം പ്ര​തി​ഫ​ല​മാ​യി ഇരി​ക്ക​ട്ടെ, ‘ശി​ഷ്യ​ന്റെ തള്ള​വി​രൽ വെ​ട്ടി​യെ​ടു​ത്തു ചവ​ച്ചു തി​ന്നു വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കു​ന്ന ബ്രാ​ഹ്മണ സൈനിക പരി​ശീ​ല​കർ കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ’ എന്ന ഒരു ലേ​ഖ​ന​ത്തി​നു് വഴി​യു​ണ്ടോ എന്നു് ഞാൻ പത്രാ​ധി​പ​രു​മാ​യി ആലോ​ചി​ച്ചു നോ​ക്കാം, അത്ത​രം വി​ചി​ത്ര സം​ഭാ​വ​മാ​യാ​ലേ വ്യാ​സൻ മഹാ​ഭാ​രത ഇതി​ഹാ​സ​ത്തിൽ ഈ കഥ തു​ന്നി​ച്ചേർ​ക്കാൻ തു​നി​യൂ.”

വി​ര​ലി​ല്ലാ​ത്ത നി​ഷാ​ദ​യു​വാ​വി​നോ​ടു് വില പേ​ശു​ന്ന പോലെ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദൂരെ നി​ന്നു് നോ​ക്കി.

2018-05-28

“നി​ങ്ങ​ള​പ്പോൾ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ പക്ഷം ചേർ​ന്നോ? നൂറു കൗ​ര​വ​വ​ധ​ങ്ങ​ളും നേരിൽ കണ്ട കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​കഥ ആദ്യം വാ​യ​ന​ക്കാ​രി​ലേ​ക്കെ ത്തി​ക്കു​മെ​ന്നു വാശി പി​ടി​ച്ച നി​ങ്ങൾ ഇനി പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ത​ശ​ത്രു​വി​നു പി​ന്തുണ നൽകും?” തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ സഹ​പാ​ഠി​യും ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രി​ക​യിൽ സഹ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​നും ഒഴി​വു​സ​മയ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നു​മായ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“തൊഴിൽ പി​ടി​ച്ചു​നിർ​ത്ത​ണ്ടേ? നീ രാ​ജ​ത​ന്ത്രം പഠി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ യു​ദ്ധ​ത​ന്ത്രം തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​താ​ണെ​ന്റെ നോ​ട്ട​പ്പിഴ. അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലും ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലും രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലും നി​യ​ന്ത്ര​ണ​മി​ല്ലാ​തെ നീ കയ​റി​ച്ചെ​ന്നു എരി​വും പു​ളി​യു​മു​ള്ള വാർ​ത്ത നി​ത്യ​വും മെ​ന​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, യു​ദ്ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​പൂർ​വ്വ കാ​ല​ത്തു ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തിൽ വന്ന വാർ​ത്ത​കൾ​ക്കു് പന​യോ​ല​പ്പ​തി​പ്പു​കൾ മെ​ന​യേ​ണ്ട ഗതി​കേ​ടി​ലാ​യി ഞാൻ. കുരുക്ഷേത്രം-​ആ പതി​നെ​ട്ടു നാ​ളു​കൾ തന്ന ഊർ​ജ്ജം എനി​ക്കു് മറ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഇപ്പോൾ ചെ​ങ്കോൽ പി​ടി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​രണ കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ തീ​രു​മാ​നം എന്നെ ഞെ​ട്ടി​പ്പി​ച്ചു. പ്ര​തി​രോധ മന്ത്രാ​ല​യം അട​ച്ചു​പൂ​ട്ടും. ഇനി എന്തു് ചെ​യ്യ​ണം എന്ന അസ്തി​ത്വ​ഭീ​തി എന്നെ പാ​ണ്ഡ​വ​വി​രു​ദ്ധ​സ​ഖ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ചേ​ക്കേ​റാൻ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ചു എന്ന​തൊ​രു വസ്തുത മാ​ത്രം. ഇന്നു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നെ പോ​ലു​ള്ള പര​ദൂ​ഷ​ണ​പ​ത്ര​പ്ര​വർ​ത്തർ​ക്കു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യുൾ​പ്പെ​ടെ ആരെ​യും വാ​തു​റ​ന്നു അവ​ഹേ​ളി​ക്കാൻ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മു​ണ്ടു്. കു​ലീ​ന​സ​ദ​സ്സു​ക​ളിൽ മതി​പ്പു​ണ്ടു്. അതു​കൊ​ണ്ടു് നകു​ല​ന്റെ ചാ​ര​ന്മാർ തൂ​ക്കി വലി​ച്ചു ഇരു​ട്ട​റ​യിൽ മരി​ക്കാൻ വി​ടു​മെ​ന്ന ഭീതി വേണ്ട. എന്റെ തൊ​ഴിൽ​കു​ഴ​പ്പം ‘യു​ദ്ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത ലോകം’ എന്ന അവ​സ്ഥ​യാ​ണു്. അപ്പോ​ഴാ​ണു് ഞാൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ കണ്ടു കാ​ര്യം അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​തു്. നി​ല​വി​ലു​ള്ള പാ​ണ്ഡ​വ​ദുർ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ​യും ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി​രാ​ഷ്ടം’ എന്ന കാ​ലാ​തി​വർ​ത്തി​യായ സത്യ​ത്തെ​യും രണ്ടാ​യി കാണാൻ. കലിം​ഗ​ദേ​ശ​ക്കാ​രി​യായ ആ മഹ​തി​ക്ക​തു് ബോ​ധി​ച്ചു. അങ്ങ​നെ അഭി​വ​ന്ദ്യ​ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​വി​രു​ദ്ധ​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ സർ​വ​ക​ക്ഷി​ര​ഹ​സ്യ​സ​മ്മേ​ള​ന​ത്തിൽ രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ പു​ര​സ്കാ​രം തന്നു അവ​രു​ടെ കൂടെ ചേരാൻ സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്ത​പ്പോൾ ഞാൻ പറ​ഞ്ഞു, നാ​ല​തിർ​ത്തി​ക്ക​പ്പു​റ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ആക്ര​മ​ണ​സാ​ധ്യത ഇല്ലെ​ങ്കിൽ, അല​സ​രാ​വ​രു​തു് ആഭ്യ​ന്ത​ര​ക​ലാ​പ​ത്തി​നു് വഴി​മ​രു​ന്നി​ട​ണം. ശു​ചി​മു​റി, വെ​ള്ളം, ധാ​ന്യം എന്നി​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ദു​രി​ത​ങ്ങൾ ഉയർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ക്കു​മ്പോൾ തന്നെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​രാ​ഷ്ട്രം അധാർ​മി​ക​പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ നി​ന്നു് നേ​രി​ടു​ന്ന അപചയം ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി കർ​ഷ​ക​രെ കലാ​പ​ത്തി​ലേ​ക്കു് നയി​ക്കാൻ, വഴി​യ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളും കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളും രഹ​സ്യ​വി​വ​ര​വി​നി​മ​യ​ത്തി​നു നി​ത്യ​വും ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​ണം. കു​ന്തി, പാ​ണ്ഡു, മാ​ദ്രി, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്നി​വ​രെ ഇര​ക​ളാ​ക്കി കേ​ട്ടാൽ ചെ​വി​പൊ​ത്തു​ന്ന തര​ത്തിൽ ലൈം​ഗി​കാ​പ​വാ​ദ​ങ്ങൾ പൊതു ഇട​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്ക​ണം. പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളേ, നീയും കൂടെ പോ​രു​ന്നോ? നേ​രി​ട്ട​ല്ല, ചാ​ര​യാ​യി? നി​ല​വിൽ നി​ന​ക്കു​ള്ള കൊ​ട്ടാ​ര​സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങൾ തു​ട​രാം, ഭാ​വി​യിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ചാൽ, രഹ​സ്യാ​ന്വേ​ഷണ മന്ത്രാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ മേ​ധാ​വി​യാ​യി വനിത എന്ന വി​ശ്വ​പ്ര​ശ​സ്തി​യും?”

“നി​ങ്ങൾ ശിൽ​പ്പി ആളു കൊ​ള്ളാ​മ​ല്ലോ. ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ പൂർ​ണ​കായ പ്ര​തിമ ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ഒരു നോ​ക്കു് ഞാൻ ഇന്ന​ലെ കണ്ടു. ഒരു വശ​ത്തു​നി​ന്നും നോ​ക്കി​യാൽ ഭീ​മ​ന്റെ നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക മുഖം, മറു​വ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു നോ​ക്കി​യാൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ കാ​പ​ട്യ മുഖം. എങ്ങ​നെ ഇതൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി?” കൊ​ച്ചു​കു​ടി​ലി​നു മു​മ്പി​ലു​ള്ള പണി​പ്പു​ര​യിൽ വി​ഷ​ണ്ണ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന യു​വാ​വി​നെ ഉച്ച​യോ​ടെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തി​ര​ഞ്ഞു​പി​ടി​ച്ചു കണ്ടെ​ത്തി.

“ആരുടെ പ്ര​തിമ എന്നു് കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​നോ​ടു് ചേർ​ന്ന ആളൊ​ഴി​ഞ്ഞ രാ​ജ​വ​സ​തി​യിൽ രഹ​സ്യ​മാ​യി പ്ര​തിമ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കാൻ കൊ​ണ്ടു​പോയ, തടി​ച്ച ശരീ​ര​വും കു​ഞ്ഞി​ന്റെ മു​ഖ​വു​മു​ള്ള മന്ദ​ബു​ദ്ധി​യെ​ന്നു തോ​ന്നിയ ആൾ എന്നോ​ടു് പറ​ഞ്ഞി​ല്ല. കു​റ​ച്ചു കഴി​ഞ്ഞു പ്രാ​യം ചെന്ന ഒരു നാ​ട്യ​ക്കാ​രൻ വന്നു എന്നെ കു​റ​ച്ചു​നേ​രം സൂ​ക്ഷി​ച്ചു നോ​ക്കി ഒന്നും മി​ണ്ടാ​തെ പോയി. ഞാൻ പ്ര​തിമ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി, മി​നു​ക്കു​പ​ണി​ക്കു വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ ആളെ വി​ട്ടു വി​ളി​ച്ചാൽ ഉടൻ വരാ​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു ഇവിടെ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി പ്ര​തി​ഫ​ലം കൊ​ണ്ടു് നാൽ​ക്കാ​ലി​ക​ളെ വാ​ങ്ങി പുതു കൃ​ഷി​ജീ​വി​തം തു​ട​ങ്ങി. ഈയിടെ അടു​ത്തു​ള്ള കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​യിൽ ക്ഷീ​രോൽ​പ്പ​ന്ന​ങ്ങൾ വിൽ​ക്കാൻ പോ​യ​പ്പോ​ളാ​ണു് വിവരം അറി​യു​ന്ന​തു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന ഓർ​മ്മ​യാ​വാൻ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​സ​മ​ര​ത്തി​ലൂ​ടെ നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത പ്ര​തി​മ​ക്കു, പക്ഷെ, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ​യും ഭീ​മ​ന്റെ​യും രൂ​പ​സാ​ദൃ​ശ്യ​മാ​ണു്. നി​ങ്ങൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രെ പോലെ അല്ല ഞങ്ങൾ. നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കൗരവർ പാ​ണ്ഡ​വർ ഇവ​രെ​യൊ​ക്കെ കണ്ടും മി​ണ്ടി​യ​യും അടു​ത്ത​റി​യും. എനി​ക്ക​റി​യു​ന്ന​തു പ്ര​കൃ​തി തന്ന കര​വി​രു​തു് മാ​ത്രം. രണ്ടു കു​ട്ടി​ക​ളും ഭാ​ര്യ​യും അമ്മ​യു​മു​ള്ള ദരി​ദ്ര​നാ​ണു് ഞാൻ. എന്റെ കഴു​ത്തിൽ രാ​ജാ​വി​ന്റെ വാൾ വീ​ണാ​ലും അനാ​ഥ​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ ശാ​പ​വാ​ക്കു​കൾ വീ​ഴ​രു​തേ.”

വി​തു​മ്പി​ക്കൊ​ണ്ടു് ശി​ല്പി ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു. രണ്ടു പകച്ച കു​ട്ടി​കൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യെ തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി.

“രക്ത​ര​ഹി​ത​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു് പറ്റിയ എളു​പ്പ​വ​ഴി യൊ​ന്നും ഗു​രു​കാ​ര​ണ​വ​ന്മാർ പറ​ഞ്ഞു തന്നി​ല്ലേ?”

പാ​ഞ്ചാ​ലീ​വ​സ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം നട​ത്തിയ ക്രൂ​ര​കൗ​ര​വ​രെ, പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യി​ലെ ഏറ്റു​മു​ട്ട​ലിൽ തകർ​ന്ന നെ​ഞ്ചിൽ നി​ന്നു് കൈ​ക്കു​മ്പിൾ ചു​ടു​ചോര കോരി, കൊ​ന്നു കൊ​ല​വി​ളി​ക്കേ​ണ്ടി വന്ന ഭീമനെ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡവ പാ​ള​യ​ത്തിൽ സമീ​പി​ച്ചു. ഇര​ക​ളു​ടെ വെ​ട്ടും കു​ത്തു​മേ​റ്റ് വശം കെട്ട ഭീ​മ​മേ​നി​യിൽ ഒരു ഭി​ന്ന​ലിംഗ പാ​റാ​വു​കാ​രൻ തൈലം പു​ര​ട്ടി ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കെ​ടാ​റായ പന്തം പു​ക​ഞ്ഞു കത്തി. അവൾ​ക്കു ശ്വാ​സം മു​ട്ടി.

“അന്നേ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ഞാൻ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞ​താ​ണു്, നൂറു കൗ​ര​വ​രെ​യും യു​ദ്ധ​ത്ത​ട​വു​കാ​രാ​യി പി​ടി​ച്ചു തു​ണി​യു​രി​ച്ചു് മലർ​ത്തി​ക്കി​ട​ത്തി, നീ നേർ​സാ​ക്ഷി​യാ​യി, ഓരോ കൗ​ര​വ​നെ​യും വരി​യു​ട​ച്ചു് ഒന്നൊ​ന്നാ​യി മധുര പ്ര​തി​കാ​രം ചെ​യ്യാ​മെ​ന്നു്. പക്ഷെ അവൾ കു​പി​ത​യാ​യി എന്നെ താ​ക്കീ​തു് ചെ​യ്തു: എന്റെ ആരാ​ധ​ക​രാ​യി​രു​ന്ന​വ​രെ ധർ​മ്മ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ല്ലു​ന്നെ​ങ്കിൽ നി​ങ്ങൾ ഗദാ​പ്ര​ഹ​ര​ത്താൽ തല​യി​ല​ടി​ച്ചു വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ കൊ​ല്ലൂ, പക്ഷെ അവ​രു​ടെ പു​രു​ഷ​ത്വം നി​ങ്ങൾ മാ​നി​ക്കൂ.”

“നവ​വ​ധു​വാ​യി വന്നു്, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ക്കും ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നും ഇട​ക്കു​ള്ള ചു​രു​ങ്ങിയ കാ​ല​യ​ള​വിൽ പരി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട നൂറു കൌ​ര​വ​രേ​യും നി​ങ്ങൾ പേർ പറ​ഞ്ഞു അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലെ സ്വീ​ക​ര​ണ​മു​റി​യി​ലേ​ക്കു ഊഷ്മ​ള​മാ​യി സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്തി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു അക്കാ​ല​ത്തെ സ്ത്രീ പരി​ചാ​ര​കർ പറ​യു​ന്ന​തു്. കൊ​ള്ളാം, പെറ്റ തള്ള ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കു് പോലും ആവുമോ, ആ നൂറു മക്ക​ളെ മക്ക​ളെ തെ​റ്റാ​തെ പേർ വി​ളി​ക്കാൻ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി.

“കീ​റ​ത്തു​ണി കൊ​ണ്ടു് കണ്ണു് കെ​ട്ടി സ്വയം കാഴ്ച നി​ഷേ​ധി​ച്ചു മനഃ​പൂർ​വ്വം മക്ക​ളെ കാ​ണ​ണ്ട എന്നു് വച്ച ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ പോ​ലെ​യാ​ണോ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ക്ഷ​മ​മായ പഞ്ചേ​ന്ദ്രി​യ​ങ്ങൾ ഉള്ള ഒരു പ്ര​ണ​യി​നി?”

2018-05-29

“ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കാൻ അനു​മ​തി കി​ട്ടിയ ഏക വനിത ഞാ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​വ​സ​തി​യിൽ ഇരു​ന്നു പോ​രാ​ട്ടം നി​ങ്ങൾ നേരിൽ കണ്ടു എന്ന അവ​കാ​ശ​വാ​ദം, ഈ പ്ര​പ​ഞ്ചം എങ്ങ​നെ ഉണ്ടാ​യി എന്നാ​രും ഇക്കാ​ല​ത്തു ചോ​ദി​ക്കാ​ത്ത​തു് പോലെ, ഞാനും വി​ടു​ന്നു. ചോ​ദ്യം ഇതാ​ണു്: എങ്ങ​നെ​യാ​ണു് അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ മര​ണ​വാർ​ത്ത നി​ങ്ങൾ അന്ധ​രാ​ജാ​വി​നെ അറി​യി​ച്ച​തു്?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര ഭൃ​ത്യ​നായ സഞ്ജ​യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗ​ര​വ​ഊ​ട്ടു​പു​ര​യിൽ മൂ​ന്നു നേരം തിന്ന ‘ഉപ്പി​നു നന്ദി കാ​ണി​ക്കാ​ത്ത’ സൂതൻ എന്നു് നാളെ ഞാൻ ആരോ​പ​ണം നേ​രി​ടേ​ണ്ടി വന്നാ​ലും, ഇപ്പോൾ ഏറ്റു​പ​റ​യ​ട്ടെ, ആ കൗ​മാ​ര​പോ​രാ​ളി കൗ​ര​വാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ പൂ​പോ​ലെ ഞെ​രി​യു​ന്ന​തു ഞാൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ വി​തു​മ്പി​ക്കൊ​ണ്ട​റി​യി​ച്ച​പ്പോൾ ‘ബലേ ഭേഷു്, എന്നു് പറ​ഞ്ഞു സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ നി​ന്നു് ചാ​ടി​യെ​ണീ​റ്റു തു​ട​ങ്ങിയ ‘ഇള​കി​യാ​ട്ടം’ നി​ല​ക്കാൻ വി​ദു​രർ നേ​രി​ട്ടു് ഇട​പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അവ​സാ​നം കർ​ണ്ണൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ഇട​നെ​ഞ്ചി​ലേ​ക്കു വാൾ കയ​റ്റി​യ​പ്പോൾ, “ശവ​ത്തിൽ കു​ത്താ​തെ​ടാ തന്ത​ക്കു പി​റ​ക്കാ​ത്ത​വ​നേ” എന്നു് ഞാൻ സ്വ​യ​മ​റി​യാ​തെ വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടി വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു പോയി.”

“കു​റ്റ​വാ​ളി​കൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പെ​രു​കി​യോ? എപ്പോൾ കണ്ടാ​ലും ക്ര​മ​സ​മാ​ധാന ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന ഭീ​മ​ന്റെ പരാതി: ഇനി​യും വി​ല​ങ്ങു​കൾ വേണം” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാ​ര​മേ​ധാ​വി​യോ​ടു് ആഭ്യ​ന്ത​ര​സു​ര​ക്ഷ​യു​ടെ അധി​ക​ച്ചു​മ​തല ഏറ്റെ​ടു​ത്ത ഭീമനെ കു​റി​ച്ചു് പരാ​തി​യു​ടെ സ്വ​ര​ത്തിൽ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആറു വി​ല​ങ്ങു​ക​ളാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ ആകെ കണ്ട​തു്. ഇന്നു് സ്ഥി​തി അതാണോ? നി​ത്യ​വും കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ കാ​ണാ​റി​ല്ലേ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പ്ര​ക്ഷോ​ഭം അക്ര​മാ​സ​ക്ത​മാ​വു​ന്ന​തു്? ഒന്നും ഞാൻ വി​സ്ത​രി​ക്കേ​ണ്ട​ല്ലോ നി​ങ്ങൾ സാ​ക്ഷി​യ​ല്ലേ. കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ എത്തി​ക്കും മു​മ്പു് പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​കാ​രി​ക​ളെ കൂ​ച്ചു​വി​ല​ങ്ങി​ടേ​ണ്ടേ? അരയിൽ കയ​റു​കെ​ട്ടി കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​ക​ളെ വലി​ക്കാ​മോ? കള്ള​ച്ചൂ​തിൽ പൗ​രാ​വ​കാ​ശം നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ ആറു​പേ​രെ കൗരവർ അങ്ങ​നെ ചെ​യ്തു എങ്കി​ലും ഞങ്ങൾ അതു് കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​ക​ളോ​ടു് ചെ​യ്യാ​മോ? ഇപ്പോൾ ഉള്ള ആറു വി​ല​ങ്ങു​കൾ മു​റു​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ചാൽ കാണാം അഴി​യു​ന്ന​തു്. ഭക്ഷ്യ ക്ഷാ​മം കാരണം മെ​ലി​ഞ്ഞ കൈ​ത്ത​ണ്ട​യു​ള്ള കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു എളു​പ്പം ഊരി​യെ​ടു​ത്തു ഓടി രക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ കഴി​യു​ന്ന വി​ല​ങ്ങു​ക​ളും കൊ​ണ്ടു് ഇനി ഞങ്ങൾ നട​ക്കു​ന്ന​തു് നാ​ണ​ക്കേ​ട​ല്ലേ. ഇതു് നാം മാ​റ്റ​ണം. കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ കൈ​ത്ത​ണ്ട​യിൽ മു​റി​വു​ണ്ടാ​ക്കാ​ത്ത​തും, ഭാരം കു​റ​ഞ്ഞ​തും, സ്വർ​ണ​വ​ള​യു​ടെ നി​റ​മു​ള്ള​തും, ഇരു​വ​ശ​ത്തും പൂ​ട്ടി​ടാ​വു​ന്ന​തു​മായ നവ​ത​ല​മുറ വി​ല​ങ്ങു​കൾ​ക്കു വേ​ണ്ടി ഭീമൻ കർ​ത്ത​വ്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ ഓടി​ന​ട​ക്കു മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ അതൊരു പരി​ഹാ​സ​വി​ഷ​യ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു രാ​ജ്യ​ദ്രോ​ഹ​ത്തി​നു സമ​മ​ല്ലേ? യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ പ്ര​തി​രോ​ധ​ത്തി​ലാ​ക്കു​ന്ന വിധം ക്ര​മ​സ​മാ​ധാ​ന​പ്ര​ശ്നം നി​ങ്ങൾ വക്രീ​ക​രി​ച്ചാൽ, കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തെ സൗ​ജ​ന്യ​വ​സ​തി​യും ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ സമൃ​ദ്ധ​ഭ​ക്ഷ​ണ​വും പു​നഃ​പ​രി​ഗ​ണ​ന​ക്കു വി​ധേ​യ​മാ​കു​മേ.”

2018-05-30

“മത്സ​രം ജയി​ച്ച അർ​ജ്ജു​നൻ ഭർ​ത്താ​വാ​യ​പ്പോൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കണ്ണു​ക​ളിൽ മി​ന്നിയ പ്ര​ണ​യോർ​ജ്ജം ഞാൻ ഓർ​ക്കു​ന്നു. പി​ന്നെ എപ്പോ​ഴാ​ണു് അയാ​ളു​ടെ പേർ പറ​യു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും നി​ങ്ങൾ മുഖം തി​രി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്? യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ഭാര്യ എന്ന നി​ല​യിൽ രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​ത്തിൽ പങ്കാ​ളി​യാ​യാൽ മാ​ത്ര​മേ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യാ​വൂ എന്ന ആചാര വി​ധി​യിൽ കു​ടു​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നെ നി​ങ്ങൾ സ്വാർ​ത്ഥ​ത​യു​ടെ പേരിൽ പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ച്ചു​വോ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അന്തഃ​പുര ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു, കാ​ല​വർ​ഷ​ത്തി​ന്റെ കു​ത്തൊ​ഴു​ക്കിൽ പെട്ട യമു​ന​യു​ടെ തീ​ര​ത്തെ വൻ​മ​ര​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾ.

“ഊഴം വച്ചു് ബീ​ജ​ദാ​ന​ത്തി​നാ​യി അവ​നെ​ന്റെ കൂടെ കി​ട​ന്ന കു​റ​ച്ചു ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നു് ഞാൻ ഈർ​ഷ്യ​യോ​ടെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു, നവ​വ​ധു​വാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ എനി​ക്കു തന്നി​രു​ന്ന കേ​ശാ​ദി​പാ​ദ​പ​രി​ലാ​ളന ഇപ്പോൾ തരു​ന്നി​ല്ല. പകരം, ശബ്ദ​ത്തിൽ പക. മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ നി​ന്നെ​ന്ന പോലെ പ്ര​ത്യേക പരി​ഗ​ണ​ന​യൊ​ന്നു മി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണു് ഞാ​ന​വ​നിൽ നി​ന്നും ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തെ​ന്ന അറി​വാ​ണ​വ​നെ അവ​ശ​നാ​ക്കി​യ​തെ​ന്നു​ണ്ടോ? ദാ​മ്പ​ത്യ​വ​ഞ്ച​ന​യാ​ണു് ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം എന്ന​വൻ മു​ന​വ​ച്ചു സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ, ശരി​ക്കും കു​ന്തി​യു​ടെ കു​ബു​ദ്ധി​യ​ല്ലേ അതെ​ന്നു ഞാൻ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ചു. ഇണ ചേ​രു​മ്പോ​ഴും നീ അമ്മ​യെ വലി​ച്ചി​ഴ​ക്കു​ന്നോ എന്നു് പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു കി​ട​പ്പ​റ​യു​ടെ ഇരു​ട്ടിൽ എനി​ക്കെ​തി​രെ വെ​ളി​ച്ച​പ്പെ​ടാൻ തു​ട​ങ്ങി. എന്റെ നാവിൽ നി​ന്നു് എന്തൊ​ക്കെ പു​റ​ത്തു​വ​ന്നു എന്ന​റി​യാൻ സ്വ​ന​ഗ്രാ​ഹി​യ​ന്ത്ര​മൊ​ന്നും ഇല്ലാ​ത്ത​തു കൊ​ണ്ടു് ഓർ​മ്മ​യെ മാ​ത്രം ആശ്ര​യി​ക്ക​ണം. അവ​ന്റെ പു​രു​ഷ​ത്വ​ത്തെ ഞാൻ പരി​ഹ​സി​ച്ചു എന്നാ​ണോർ​മ്മ. നി​ന്നെ​ക്കാൾ സ്പർ​ശ​ന​മി​ക​വോ​ടെ എന്നോ​ടു് കി​ന്ന​രി​ക്കാൻ ഇളമുറ മാ​ദ്രി​മ​ക്കൾ നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും ഉണ്ടെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​ടി​യിൽ അവ​ന്റെ പു​രു​ഷ​ത്വം തകർ​ന്നു എന്നു് വ്യ​ക്തം. അവൻ പി​ന്നെ ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു​ള്ള പ്ര​ത്യുൽ​പ്പാ​ദ​ന​ര​തി​യിൽ കാ​ലാ​വ​ധി പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​തെ, ഒരു പു​രു​ഷ​നു് ഭാ​ര്യ​യോ​ടു് ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന ഏറ്റ​വും ഹീ​ന​മായ പ്ര​തി​കാ​ര​ത്തി​നു് വേ​ണ്ടി പടി​യി​റ​ങ്ങി, പി​ന്നെ കേ​ട്ട​തു് പടി​ഞ്ഞാ​റൻ കടലോര നഗ​ര​മായ ദ്വാ​ര​ക​യിൽ സു​ഭ​ദ്ര​യെ​ന്നൊ​രു വധു​വി​നെ തര​പ്പെ​ടു​ത്തി എന്നാ​ണു്. അറി​ഞ്ഞു എന്നു് ഞാൻ അന്നു് നടി​ച്ചി​ല്ല ഇന്നും നടി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. അന്തഃ​പുര വി​ഴു​പ്പു​കെ​ട്ടു ചു​മ​ന്നു വശം കെ​ട്ടു എങ്കിൽ, പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​കൾ മാ​റ്റി മണ്ണി​ള​ക്കി​കൾ പി​ടി​ക്കൂ ഇന്നു് പകൽ മു​ഴു​വൻ യമു​ന​യു​ടെ തീ​ര​ത്തു ഗർ​ഭ​കാ​ല​ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക്കു​ള്ള പച്ചി​ല​മ​രു​ന്നു ചെ​ടി​ക​ളു​ടെ മഴ​ക്കാല പരി​ച​ര​ണ​മാ​ണു്.

“ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളോ​ളം നി​ങ്ങൾ​ക്കു് കൂ​ട്ടു​കാ​രാ​യി​രു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ നി​ങ്ങ​ളെ തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​തെ അവ​രു​ടെ ഭാ​ഗ​ദേ​യം തേടി കാൽ മു​ന്നോ​ട്ടു വെ​ക്കു​മ്പോൾ, അവർ നി​ങ്ങൾ​ക്കി​ക്കാ​ല​വും എന്താ​യി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു ഞാൻ വരും​കാല വാ​യ​ന​ക്കാ​രോ​ടു് പറ​യേ​ണ്ട​തു്?”

മണ്ണിൽ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കയ്യി​ലി​രു​ന്ന മൺ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്ന​വൾ ശു​ദ്ധ​ജ​ലം തു​ള്ളി​തു​ള്ളി​യാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ നെ​റ്റി​യിൽ വീ​ഴ്ത്തി. സന്ധ്യാ​ദീ​പ്തി ഈറൻ മു​ഖ​ത്തു് തെ​ളി​ഞ്ഞു. ഒരു വി​ലാ​പം പോലെ, ആ ഹി​മാ​ലയ താ​ഴ്‌​വ​ര​യിൽ ഇളം​കാ​റ്റു വീശി. ചു​റ്റും ഭീ​തി​ത​മായ നി​ശ്ശ​ബ്ദത നി​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. പാ​ണ്ഡ​വർ മല​യി​ടു​ക്കിൽ മറ​ഞ്ഞു. സന്ധ്യ കന​ക്കു​ക​യാ​ണു്.

“അവർ​ക്കി​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട എന്റെ ശരീ​ര​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ അവ​രെ​ന്നും മത്സ​രി​ച്ചു ഓമ​നി​ച്ചു അവർ​ക്കു് വേ​ണ്ടാ​തി​രു​ന്ന എന്റെ മന​സ്സു് ഇവിടെ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി പ്ര​കൃ​തി​യിൽ അവ​സാ​നി​ക്ക​ട്ടെ. എന്നിൽ​നി​ന്നു് കേ​ട്ട​തും കണ്ട​റി​ഞ്ഞ​തും നീ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ അറി​യി​ക്കുക.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ കൈ പി​ടി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി കണ്ണ​ട​ച്ചു.

2018-06-01

“വി​വാ​ഹ​സ്മ​ര​ണക.ൾ പങ്കി​ടാൻ പറ​യു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ മുഖം കറു​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തി​നാ​ണു്?” പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ജഢം ആവു​ന്ന​ത്ര കുഴി തോ​ണ്ടി മറ​വു​ചെ​യ്തു കു​ളി​ച്ചു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ വി​ടാ​തെ പി​ന്തു​ടർ​ന്നെ​ത്തിയ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, വഴി​യിൽ വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​പൽ​സൂ​ച​ക​മാ​യി​രു​ന്നു ആ വി​വാ​ഹം. എന്നി​ട്ടും വധു​വി​ന്റെ ഭംഗി കണ്ടു ഞങ്ങൾ അവളെ സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കാൻ രഹ​സ്യ​മാ​യി കൊ​തി​ച്ചു എന്ന​താ​ണു് ആദ്യ​ദു​ര​ന്തം. അവളെ പങ്കി​ടാൻ കു​ന്തി നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു രണ്ടാ​മ​ത്തെ ദു​ര​ന്തം. ആണു​ങ്ങൾ അഞ്ചു​പേ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഊഴം കാ​ത്തു കി​ട​പ്പ​റ​ക്കു വെ​ളി​യിൽ ഒറ്റ​ക്കാ​ലിൽ നിൽ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​വൾ നട​പ​ടി​ക്ര​മം ഉണ്ടാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അപ​മാ​ന​മാ​ണി​തെ​ന്നു പറയാൻ പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ആരും മു​തിർ​ന്നി​ല്ല. കൗ​ര​വ​രു​മൊ​ത്തു ഞങ്ങൾ ചൂ​താ​ടു​മ്പോൾ ‘ഞാൻ രജ​സ്വല എന്നാൽ ഞാൻ അല്പ​വ​സ്ത്ര’ എന്നു് നിർ​ല്ല​ജ്ജം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു് കൗ​ര​വ​ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങി നഗ്ന​തു​ട​യിൽ കയ​റി​യി​രി​ക്കാൻ മു​തിർ​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി പി​ന്നീ​ടു്, ഞങ്ങ​ളു​ടെ അടി​മ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ, കൗ​ര​വ​ചാ​ര​യാ​യി പന്ത്ര​ണ്ടു​വർഷ വന​പർ​വ്വ​ത്തിൽ മാ​ന​സി​ക​പീ​ഡ​ന​ത്താൽ ഞങ്ങൾ​ക്കു് നി​ത്യോ​പ​ദ്രവ പീ​ഢ​ക​യാ​യി എന്ന​താ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഹോ​ദ​രർ​ക്കേ​റ്റ കൊടും മാ​ന​സി​ക​യാ​തന. അവൾ സ്വ​ന്തം പാ​പ​ഭാ​ര​ത്താൽ വഴി​ന​ട​ക്കു​മ്പോൾ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ചു എന്ന​താ​ണു് മു​ക​ളി​ലൊ​രു ന്യാ​യാ​ധി​പ​നു​ണ്ടെ​ന്ന​തി​ന്റെ ദൃ​ഷ്ടാ​ന്തം. ഇനി ഞങ്ങ​ളെ വെ​റു​തെ വിടൂ. ഞങ്ങൾ ഈ ഭൂ​മി​യു​മാ​യു​ള്ള ബന്ധം വി​ച്ഛേ​ദി​ക്ക​ട്ടെ.”

അപ​മാ​ന​ബോ​ധ​ത്താൽ ഭീമൻ മുഖം പൊ​ത്തി. മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ അവരിൽ നി​ന്നു് ദൂരം പാ​ലി​ച്ചു.

2018-06-02

ഒമ്പ​തു് ദിവസം നി​ങ്ങൾ വി​ടാ​തെ അമ്പെ​യ്തി​ട്ടും, ഒരു പാ​ണ്ഡ​വ​തല പോലും വീ​ണി​ല്ല എന്ന ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, ആളും തരവും നോ​ക്കാ​തെ പാ​ള​യ​ത്തിൽ ഇടി​ച്ചു കയറി ഒച്ച​വെ​ച്ചു ഇപ്പോ​ഴും ശല്യം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. ചെ​ന്നു് കണ്ടു ആശ്വ​സി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടേ?” കൗരവ സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നായ ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

ഇരു​ണ്ട നദീ​തീ​ര​ത്തെ ആളും തി​ര​ക്കും കു​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. വട​ക്കൻ മല​ക​ളിൽ നി​ന്നു് തണു​ത്ത കാ​റ്റു് വീ​ശു​ന്ന കാലം.

“ദരി​ദ്ര ബന്ധു​ക്കൾ എന്ന നി​ല​യിൽ മാ​ത്ര​മേ കൌരവർ സ്വ​ത്തു​തർ​ക്ക​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കണ്ടി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഇപ്പോൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ കാ​ണു​ന്ന​തു്, ക്രൂ​ര​ബ​ന്ധു​ക്കൾ എന്ന, നമു​ക്കി​തു​വ​രെ ബോ​ധ്യം വരാ​ത്ത, പുതു പാ​ണ്ഡവ പ്ര​തി​ച്ഛാ​യ​യാ​ണു്.” അപ​മാ​ന​ഭാ​ര​ത്തോ​ടെ പി​താ​മ​ഹൻ യമു​ന​യി​ലേ​ക്കു് ചാടി.

2018-06-03

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അസാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​നെ ചക്ര​വ്യൂ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കു പി​രി​ക​യ​റ്റി വി​ട്ട​തു് ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കോ​ടു കൂ​ടി​യാ​ണെ​ന്ന ആരോ​പ​ണം പാ​ണ്ഡ​വ​പാ​ള​യ​ത്തിൽ പര​പ​ര​പ്പു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ല്ലോ. ഞര​മ്പു് തി​ള​പ്പി​ക്കു​ന്ന കു​ത്തു​വാ​ക്കു് പറ​യാ​മോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ശവ​ദാ​ഹം കഴി​ഞ്ഞു കു​ളി​ച്ചു കയ​റു​ന്ന രാ​ത്രി.

“ഭീ​രു​ത്വം എന്ന വാ​ക്കാ​ണെ​ന്റെ നാവിൻ തു​മ്പിൽ വന്ന​തു്. പക്ഷെ സാ​ഹോ​ദ​ര്യം ഓർ​ത്തു ഞാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നിൽ ആരോ​പി​ച്ച​തു് തൊ​ഴിൽ​പ​ര​മായ ഒരു വീഴ്ച എന്ന അർ​ത്ഥം വരു​ന്ന കൃ​ത്യ​വി​ലോ​പം. കൃ​ത്യ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞാൽ, കൃ​ത്യ​വി​ലോ​പ​ത്തി​ന്റെ ഉള്ള​ട​ക്കം യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ​തി​രെ​യു​ള്ള ആരോ​പ​ണ​ത്തിൽ കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ തൽ​പ​ര​ക​ക്ഷി​കൾ ശ്ര​മി​ക്കി​ല്ലേ എന്ന ആശ​ങ്ക​യാ​ണു് ഞാൻ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ച​തു് അല്ലാ​തെ അന്വേ​ഷ​ണ​വി​ധേ​യ​മാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ സൈ​നി​ക​സേ​വ​ന​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഉടൻ സർവ്വ സൈ​ന്യാ​ധി​പ​ച്ചു​മ​തല വഹി​ക്കു​ന്ന ധൃ​ഷ്ട​ധ്യു​മ്നൻ പിൻ​വ​ലി​ക്ക​ണം എന്ന​ല്ല. മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വ​ത്ത​കർ ഉച്ച​രി​ക്കു​ന്ന വാ​ക്കിൽ ശ്ര​ദ്ധി​ക്ക​ണ്ടേ? ഞങ്ങൾ ആയു​ധ​ത്തിൽ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്ന പോലെ? വൈ​കാ​രി​ക​ത​യി​ലൂ​ന്നി നി​ങ്ങൾ അഭി​മ​ന്യു​വ​ധം ആഗോ​ള​ത​ല​ത്തിൽ ഉയർ​ത്തി​ക്കാ​ണി​ച്ച​തൊ​ക്കെ ശരി, പക്ഷെ യുദ്ധ കേ​ന്ദ്രി​ത​മായ ഈ പാ​ണ്ഡ​വ​കെ​ട്ടു​റ​പ്പിൽ നി​ങ്ങൾ വി​ള്ള​ലു​ണ്ടാ​ക്കാൻ ഇനി ശ്ര​മി​ച്ചാൽ? ഉച്ച​രി​ച്ച വാ​ക്കു നി​ങ്ങൾ​ക്കു് പി​ഴ​ച്ച പോലെ ഈ കൈ​ക​ളും ചി​ല​പ്പോൾ പി​ഴ​ച്ചു​പോ​വും.” ഇരു​ട്ടിൽ അവ​ളു​ടെ മു​ഖ​മ​ട​ച്ചു ആ യോ​ദ്ധാ​വി​ന്റെ ഈറൻ കൈ​പ്പ​ത്തി പി​ടി​മു​റു​ക്കി

“കഷ്ട​മു​ണ്ടു് പറയാൻ. കൗ​ര​വ​പ​ക്ഷ​ത്തെ സൈ​നി​ക​രിൽ ചിലർ ഗു​രു​ത​ര​മാ​യി പരു​ക്കേ​റ്റ​യി​ട​ത്തേ​ക്കു അത്യാ​വ​ശ്യ​മ​രു​ന്നു​മാ​യി ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചെ​ത്തിയ വനിതാ ആരോ​ഗ്യ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യെ കു​ന്ത​മെ​റി​ഞ്ഞു കൊ​ന്ന​തിൽ മനു​ഷ്യ​ത്വ​മു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം കോപം കൊ​ണ്ടു് ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എറി​ഞ്ഞ കു​ന്തം കയ​റി​യാ​ണ​വ​ളു​ടെ നെ​ഞ്ചു് പി​ളർ​ന്ന​തെ​ന്ന വാ​സ്ത​വം എങ്ങ​നെ ഞങ്ങൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​തി​രി​ക്കും? മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​നം ശരി​ക്കും മാരകം.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡവ സൈ​നി​ക​വ​ക്താ​വായ നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്തി​നു മാ​ധ്യ​മ​സ​ത്യ​ങ്ങൾ മു​ഴു​വൻ പറ​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ? കൺ​വെ​ട്ട​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സ്ത്രീ​യാ​ണു് കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​തു്. അവൾ നീ​ല​യും ചു​വ​പ്പും ധരി​ക്കു​ന്ന കൗരവ പാ​ണ്ഡവ സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​യി, വെ​ളു​ത്ത വസ്ത്ര​മാ​ണു് ഉടു​ത്തി​രു​ന്ന​തു്. അവൾ പക്ഷം നോ​ക്കാ​തെ രാ​പ്പ​കൽ മു​റി​വേ​റ്റ​വർ​ക്കു മരു​ന്നും സാ​ന്ത്വ​ന​വും നൽകി. ഇനി ഞങ്ങ​ളു​ടെ വസ്തു​ത​കൾ നി​ങ്ങൾ അറി​യ​ണം. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ബന്ദി​യാ​യി പി​ടി​ക്കാൻ ഒരു ഭ്രാ​ന്തൻ കൗരവ സംഘം ഓടി​വ​രു​മ്പോൾ നി​ങ്ങൾ പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന ഈ ശു​ഭ്ര​വ​സ്ത്ര​ധാ​രി അവർ​ക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം നൽകി യു​ദ്ധ​കാ​ഹ​ള​മാ​ണു​യർ​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു്. ഉച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു പോ​രാ​ട്ടം നിർ​ത്തി​യി​രു​ന്ന വി​ശ്ര​മ​വേ​ള​യി​ലാ​ണു് ഈ അക്ര​മം. സ്ഥി​തി നയ​ത​ന്ത്ര​ത്തി​നു നിൽ​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കയ്യിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന കു​ന്തം ആത്മ​ര​ക്ഷ​യിൽ കൊ​ല​യാ​ളി സം​ഘ​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ എറി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ഉന്നം തെ​റ്റി അതു് ചെ​ന്നു് തറ​ച്ച​തു് പരേ​ത​വ​നി​ത​യു​ടെ നെ​ഞ്ചിൽ ആയി​രു​ന്നു എന്ന ആക​സ്മി​ക​ത​യെ നി​ങ്ങൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ഒരു സ്ത്രീ​വി​രു​ദ്ധ​നാ​ക്കാൻ ഉറ​ച്ചു എന്ന​തി​ന്റെ തെ​ളി​വ​ല്ലേ? പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യി​ലെ ഗോ​പു​ര​ത്തി​നു് മു​ക​ളിൽ നാ​ലി​ട​ത്താ​യി യുദ്ധ നിർ​വ​ഹണ ചു​മ​ത​ല​യു​ള്ള പ്ര​വി​ശ്യാ​ഭ​രണ കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ പ്ര​തി​നി​ധി​കൾ തരു​ന്ന സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി​ക​ളിൽ വൈ​രു​ധ്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അപ്പോൾ നമു​ക്കു് വീ​ണ്ടും കാണാം. ഞങ്ങൾ ജീ​വി​ച്ചി​രു​പ്പു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ.”

2018-06-04

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി സ്വ​ര​ച്ചേർ​ച്ച​യി​ല്ല എന്ന പതി​വു് കാരണം-​അതാണോ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോവാൻ ശരി​ക്കും വഴി​ത​ട​സ്സ​മാ​യ​തു്?, അതോ…”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ രാ​ജാ​വാ​യി​ട്ടും, രാ​ജ​മാ​താ പദ​വി​യി​ല്ലാ​തെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ വ്യ​ക്തി​ഗത തോ​ഴി​യാ​യി തു​ട​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ.

“ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​വു​ന്ന​തി​ന്റെ തലേ​ന്നു് രാ​ത്രി ഉടു​തു​ണി പെ​റു​ക്കി സഞ്ചി​യിൽ വെ​ക്കു​മ്പോൾ, മു​ന്ന​റി​യി​പ്പി​ല്ലാ​തെ ഒര​സാ​ധാ​രണ സന്ദർ​ശ​കൻ വാതിൽ തള്ളി​ത്തു​റ​ന്നു അക​ത്തു​വ​ന്നു. കയ്യി​ലി​രു​ന്ന പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു അഴി​ച്ചു​നീ​ട്ടി. മങ്ങി​ക്ക​ത്തി​യി​രു​ന്ന പന്ത​ത്തി​ന്ന​രി​കെ ചെ​ന്നു് ഞാൻ ഓരോ ഓലയും പരി​ഭ്ര​മം മറ​ച്ചു നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മാറി നി​ന്നെ​ന്നെ ഇടം​ക​ണ്ണെ​റി​ഞ്ഞു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കു​ന്തീ​ഭോ​ജ​ന്റെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ കൗ​മാ​ര​കാല, വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ സാ​ഹ​സി​ക​മായ ഒരു രതി പരീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ, തേ​ജോ​മ​യ​നായ ഒരു ആകാശ ചാ​രി​യിൽ നി​ന്നു് ആഹ്ലാ​ദ​പൂർ​വ്വം ഗർഭം ധരി​ച്ച ഞാൻ, പ്ര​സ​വ​ത്തി​നു ശേഷം ചോ​ര​ക്കു​ഞ്ഞി​നെ പനം​കു​ട്ട​യിൽ വച്ചു് പു​ഴ​യിൽ ഒഴു​ക്കാൻ ഉറ​ച്ച​പ്പോൾ, സഹാ​യ​ത്തി​നു കൂടെ നിന്ന രണ്ടു വി​ശ്വ​സ്ത​ദാ​സി​ക​ളു​ടെ, നി​യ​മ​സാ​ധു​ത​യു​ള്ള സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു അവ. സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യി വാ​യി​ച്ചു ഞാൻ രണ്ടും കൽ​പ്പി​ച്ചു മു​ഖ​മു​യർ​ത്തി​യ​പ്പോൾ, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പറ​ഞ്ഞു, ഒഴു​ക്കിൽ വിട്ട നിർ​ഭാ​ഗ്യ​വാ​നായ ആ കു​ഞ്ഞി​പ്പോൾ ജീ​വി​ച്ചി​രു​പ്പു​ണ്ടു്, ഇവിടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ. എനി​ക്കു് വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​നു​മാ​ണു്. ജീ​വി​ക്കാ​നു​ള്ള മൗ​ലി​കാ​വ​കാ​ശം നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു എന്ന പരാതി, നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ നിർ​ദ്ദ​യം പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്കിയ അമ്മ-​രണ്ടിലും രണ്ടു ന്യാ​യാ​ധി​പ​രു​ടെ മു​മ്പിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി ശി​ക്ഷാ​നി​യ​മം, ബാ​ല​നീ​തി നിയമം ഇവ​യ​നു​സ​രി​ച്ചു തു​റ​ന്ന വി​ചാ​രണ നേ​രി​ടേ​ണ്ടി വരും. വർ​ഷ​ങ്ങൾ തു​റു​ങ്കിൽ കി​ട​ത്താൻ വകു​പ്പു​ള്ള​തു്. ഞാ​നി​പ്പോൾ പക്ഷെ നി​ങ്ങ​ളെ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്, ഒരു ധാ​ര​ണ​യിൽ എത്താൻ മാ​ത്രം. നി​ങ്ങൾ ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​വ​രു​തു്. ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കഴി​യ​ണം. വര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ല ത്തിൽ ആദി​വാ​സി​കു​ടും​ബ​ത്തെ കത്തി​ച്ചു കൊ​ന്നു രക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​തൊ​ക്കെ ധീ​ര​വ​നി​താ​പ​രി​വേ​ഷം നി​ങ്ങൾ​ക്കു് തന്ന​തു് ആവർ​ത്തി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ നി​ങ്ങൾ വഴ​ങ്ങ​ണം. അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ ഒതു​ങ്ങ​ണം. ഈ ഒത്തു​തീർ​പ്പു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ സഹ​ക​രി​ച്ചാൽ, ഈ ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​കൾ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി പൂ​ഴ്ത്തി​വെ​ക്കാം. വളർ​ന്നു വലു​തായ അവി​ഹി​ത​സ​ന്ത​തി നി​ങ്ങ​ളെ കാ​ണാ​തി​രി​ക്കാ​നും, ആരെ​ന്ന​റി​യാ​തി​രി​ക്കാ​നും സാ​ഹ​ച​ര്യം ഒരു​ക്കാം. എന്നു് പറ​ഞ്ഞ​വൻ തി​രി​ഞ്ഞു നട​ക്കു​മ്പോൾ പെ​ട്ടെ​ന്നു് അം​ശ​യ​ക​ര​മായ രീ​തി​യിൽ അവിടെ വന്ന ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ കൈ പി​ടി​ച്ചു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു, “അമ്മ​ക്കു് ഇനി എന്നും കൂ​ട്ടു് കു​ന്തി. അവർ മക്കൾ​ക്കൊ​പ്പം ഖാ​ണ്ഡ​വ​പ്ര​സ്ഥം കു​ടി​യേ​റ്റ​ത്തി​നു പോവാൻ ഇഷ്ട​മി​ല്ലെ​ന്നു എന്നെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി അറി​യി​ച്ചു, വി​ധ​വ​യായ ഇള​യ​മ്മ​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ അവ​രു​ടെ ആഗ്ര​ഹം എനി​ക്കു് നി​ഷേ​ധി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല.”

“വ്യാ​സ​നു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലി എന്താ​യി​രു​ന്നു പട്ടാ​പ്പ​കൽ ഒരു വാ​ക്കു തർ​ക്കം? ഒന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​യൊ​ക്കെ ഔദ്യോ​ഗിക ജീ​വ​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​നാ​വാൻ നി​യോ​ഗം കി​ട്ടിയ ദാർ​ശ​നിക കവി​യ​ല്ലേ?

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അതു് തന്നെ​യാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് പറ​ഞ്ഞു​തീർ​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന തർ​ക്കം. ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ നീണ്ട അവ​ളു​ടെ സഹ​ന​ജീ​വി​തം ഒരു സാം​സ്കാ​രിക പഠനം എന്ന നി​ല​യിൽ വേണം വ്യാ​സൻ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കാൻ എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​ല​പാ​ടു് കന​പ്പി​ച്ചു. വെ​റു​തെ ഒരൊ​ഴു​ക്കൻ ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വം എന്ന നി​ല​യി​ലു​ള്ള വ്യാ​സ​ര​ച​നാ​രീ​തി അസ്വീ​കാ​ര്യ​മെ​ന്നും അറി​യി​ച്ചു. ഒരു വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തിൽ ഊരി​പ്പോ​കു​ന്ന​ത​ല്ല പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ രണോർ​ജ്ജം എന്നു​മ​വൾ പറ​ഞ്ഞു. നി​ല​ത്തു ചമ്രം പടി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന വേ​ദ​വ്യാ​സൻ എഴു​ന്നേ​റ്റു നി​ന്നാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് ചെവി കൊ​ടു​ത്ത​തും, തലയിൽ കൈ​വ​ച്ച​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​തും. പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചെയ്ത അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളു​ടെ പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​കൾ എന്റെ ആശം​സ​ക​ളോ​ടെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​ട്ടെ ഈ ദ്വാ​പ​ര​യു​ഗ​ത്തിൽ, അല്ലെ​ങ്കിൽ വരും യു​ഗ​ത്തിൽ എന്നും പറ​ഞ്ഞു വ്യാ​സൻ അനു​ഗ്രഹ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​വേ​ദി​യി​ലേ​ക്കു പോയി. വേറെ കു​ടുംബ പ്ര​ശ്ന​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല”, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ എല്ലാ ഗു​രു​കു​ല​ങ്ങ​ളും ഹരി​ത​ച​ട്ടം പാ​ലി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന പുതിയ പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ആജ്ഞ​യു​മാ​യി ഓടി നട​ക്കു​ക​യാ​ണു്, യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ പരി​ക്കു​കൾ ഇനി​യും പൂർ​ണ​മാ​യി തേ​ഞ്ഞു മാ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ശരീ​ര​വു​മാ​യി ഇളമുറ പാ​ണ്ഡ​വൻ നകുലൻ

2018-06-05

“അല്ല, എപ്പോ​ഴാ​ണു് നി​ങ്ങൾ അഞ്ചു​പേർ​ക്കും, ഭാ​വി​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യൊ​രു ഭീ​തി​യു​ണർ​ത്തു​ന്ന ദാ​മ്പ​ത്യ​പ്ര​തി​യോ​ഗി​യാ​വും എന്ന സംശയം തോ​ന്നി​യ​തു്? കു​റ​ച്ചു​നേ​ര​മാ​യി അവളെ നി​ങ്ങൾ അപ​നിർ​മ്മാ​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് അങ്ങ​നെ അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാം.”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ഉടൻ പത്തു കണ്ണു​കൾ ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ ഇട​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു് നീ​ങ്ങി പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​ളി​ക​ഴി​ഞ്ഞു എത്താ​റാ​യി​ട്ടി​ല്ല എന്നു​റ​പ്പു വരു​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും, സമ്മ​ത​ത്തി​നു ഭീമൻ തല​യെ​റി​ഞ്ഞു.

“നവവധു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു ഞങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്തു​മ്പോൾ, പ്ര​ത്യാ​ശ​യെ​ക്കാൾ പേ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. അര​ക്കി​ല്ലം കത്തി​ച്ചു പൊ​തു​മു​തൽ നശി​പ്പി​ച്ച​തി​നു് ഞങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ പി​ടി​കി​ട്ടാ​പ്പു​ള്ളി​കൾ എന്നു് വഴി​യ​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളി​ലും കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി കളി​ലും ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പര​സ്യ​ങ്ങൾ കൊ​ടു​ത്ത​ത​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇവിടെ വന്ന​പ്പോൾ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ഒരു​നോ​ക്കു കണ്ട കൗരവർ, അവൾ​ക്കു താ​മ​സി​ക്കാൻ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ അതിഥി മന്ദി​രം പൂർ​ണ​മാ​യി വി​ട്ടു കൊ​ടു​ത്തു. അന്നു് രാ​ത്രി ഞങ്ങൾ ആറു​പേ​രും (അമ്മ​യെ സം​ശ​യ​ക​ര​മായ അടു​പ്പ​ത്തോ​ടെ വി​ദു​രർ സ്വ​ന്തം ആശ്ര​മ​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി) അല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പന്തം കെ​ടു​ത്തി, ഇരു​ട്ടിൽ മുഖം കാ​ണാ​തെ ഇരി​പ്പി​ടം മാറാൻ പറ​ഞ്ഞു. പാ​ഞ്ചാ​ലി ആരെ ഇനി ആദ്യം തൊ​ടു​ന്നു​വോ അയാൾ​ക്കു് മാ​ത്രം ആഡം​ബ​ര​കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ അവളെ ഇന്നു​രാ​ത്രി സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കാം. ഇതു് കേൾ​ക്കേ​ണ്ട താമസം, പാ​ഞ്ചാ​ലി ശബ്ദ​മു​യർ​ത്തി. നി​ങ്ങൾ കു​റ​ച്ചു​പേ​രു​ടെ സൗ​ജ​ന്യ​ത്തി​ലും വി​നോ​ദ​ത്തി​ലും അനു​വ​ദി​ച്ചു കി​ട്ടേ​ണ്ട ഒന്ന​ല്ല എനി​ക്കു് രതി. അതു് നി​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നെ​നി​ക്കു ഏതു​സ​മ​യ​ത്തും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്ന അത്യാ​വ​ശ്യ, വ്യ​ക്തി​ഗത, ശാ​രീ​രിക, ആസ്വാ​ദന സേ​വ​ന​മെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഇനി​യൊ​രി​ക്ക​ലും അതു് നി​ങ്ങൾ പര​സ്യ​ചർ​ച്ച​ക്കു വി​ഷ​യ​മാ​ക്ക​രു​തു്. അവി​വേ​ക​മാ​യി ഇക്കാ​ര്യം നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ച യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഇന്നു് എനി​ക്കു് പായ പങ്കി​ടാ​നു​ള്ള കൂ​ട്ടാ​ളി​യ​ല്ല.”

“വയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര സൈ​ന്യാ​ധിപ പദ​വി​ക​ളിൽ നി​ന്നു് നീ​ക്കി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, അവ​രു​ടെ കീഴിൽ പോ​രാ​ടാൻ തന്നെ കി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു് കർ​ണ്ണൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് പറ​യു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. അയാൾ ഉന്നം വക്കു​ന്ന​തു് പി​താ​മ​ഹ​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ഉരു​ളാ​വു​ന്ന തല​ക​ളിൽ നി​ങ്ങ​ളും ദ്രോ​ണ​രും പെ​ടി​ല്ലേ?”

കു​രു​വംശ രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ ആദ്യാ​ക്ഷ​ര​ഗു​രു, ചി​ര​ഞ്ജീ​വി, ദ്രോ​ണ​രു​ടെ ഭാ​ര്യാ​സ​ഹോ​ദ​രൻ, യോ​ദ്ധാ​വു് എന്ന നി​ല​യിൽ കൗ​ര​വർ​ക്കൊ​പ്പം ആയി​രു​ന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​സ​ന്നാ​ഹ​ത്തി​നാ​യി പോ​രാ​ട്ട ഭൂ​മി​യി​ലെ​ത്തിയ മഹാ​ര​ഥ​ന്മാ​രു​ടെ നി​രാ​യുധ സാ​ന്നി​ധ്യം ആ ശീ​ത​കാല പ്ര​ഭാ​ത​ത്തിൽ ഒരു​ത്സ​വ​ഛായ പകർ​ന്നു.

“അഭി​മ​ന്യു​വാ​ണു് വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ എന്ന വാ​ക്കു​ച്ച​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ നമു​ക്കു് മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം. എന്നാൽ കർ​ണ്ണൻ? കർ​ണ്ണ​നൊ​ക്കെ വയ​സ്സെ​ത്ര​യാ​യി എന്നാ​ണു നി​ങ്ങൾ കരു​തി​യ​തു്? യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കണ്ടു കഴി​ഞ്ഞി​ല്ലേ ആയി​ര​ത്തിൽ താഴെ പൂർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ? അച്ഛൻ അതി​ര​ഥ​നോ​ടും അയാൾ പറ​യു​മോ വീ​ട്ടിൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​പ്പോ​വാൻ?” കർ​ണ​നോ​ടു​ള്ള അറ​പ്പു ചു​ണ്ടിൽ നി​ന്നും തേ​ച്ചെ​ടു​ത്ത കീ​റ​ത്തു​ണി അയാൾ അതി​ര​ഥ​പു​ത്രൻ നിൽ​ക്കു​ന്ന​യി​ടം നോ​ക്കി ആഞ്ഞെ​റി​ഞ്ഞു.

2018-06-07

“ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ ഇന്നു് വന്ന കത്തു്:

പ്രിയ പത്രാ​ധി​പർ:

ഇന്ന​ലെ​യും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തി​ന്ന​രി​കെ, ഒന്നു് കൂടി സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യോ​ടെ വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി​യാൽ, രാ​പ്പ​കൽ സാ​യു​ധ​പാ​റാ​വു​കാ​രു​ള്ള കോട്ട വാ​തി​ലി​ന​രി​കെ,ഒരു കൗ​ര​വ​വി​ധവ ബലാൽ​ക്കാ​ര​ത്തി​നു വി​ധേ​യ​യാ​യി. ആരു ഭരി​ച്ചാ​ലും ഭര​ണ​കൂട സൗ​ജ​ന്യ​ങ്ങൾ തര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പറയും, ബലാൽ​ക്കാ​ര​ശ്ര​മം മാ​ത്ര​മെ​ന്നു്. ഈ മാസം ആറു​ദി​വ​സം കഴി​യു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും, നാലു വി​ധ​വ​കൾ പട്ടാ​പ്പ​കൽ​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു് ഇര​ക​ളാ​യി. എന്നി​ട്ടും മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പറ​യു​ന്നു, പു​തു​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ ശേഷം, ക്ര​മ​സ​മാ​ധാ​ന​വും സ്ത്രീ സു​ര​ക്ഷ​യും മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ടു എന്നു്. കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ ഈ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നും പെ​ടി​ല്ലേ? രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് പാ​തി​രാ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​ലി​ലൂ​ടെ അറു​നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​വ​നി​ത​ക​ളെ​യാ​ണു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പു​റ​ത്താ​ക്കി​യ​തു്. ഒഴി​ച്ചു​മേ​ടി​ച്ച വീ​ടു​ക​ളിൽ രാ​വേ​റെ ചെ​ന്നാൽ ഭീകര നി​ല​വി​ളി കേൾ​ക്കു​ന്നു എന്നു് പരാതി പറ​ഞ്ഞ​തു് കാ​വൽ​ക്ക​ര​ല്ല, നൂറു കൗ​ര​വ​രെ​യും ചതച്ച രൗ​ദ്ര​ഭീ​മ​നാ​ണു്. ആ വസ​തി​ക​ളിൽ ഇപ്പോൾ കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തു ആയു​ധ​മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങ​ളും. മുൻ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം വി​മ​ത​രെ പീ​ഡി​പ്പി​ക്കാൻ ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന ഇരു​ട്ട​റ​കൾ​ക്കു കു​പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ ഭൂ​ത​ക്കെ​ട്ടി​ലാ​ണു്, ഒരി​ക്കൽ കുലീന ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ആരാ​ധ​നാ​മൂർ​ത്തി​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​ളെ​യും അവ​രു​ടെ പു​തു​ത​ല​മുറ കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം പു​ന​ര​ധി​വ​സി​പ്പി​ച്ച​തു്. ധാ​ന്യ​വും കു​ടി​വെ​ള്ള​വും ശു​ചി​മു​റി​ക​ളു​മി​ല്ലാ​തെ അവർ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​മ്പോൾ, മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി വെ​ള്ള​ക്കു​തി​ര​കൾ വലി​ക്കു​ന്ന രഥ​ത്തിൽ ‘ഹരിത ഹസ്തി​ന​പു​രി’ എന്ന ഉത്സ​വം നാ​ടെ​ങ്ങും കാണാൻ യാ​ത്ര​പോ​കു​ന്നു. രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​യും സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​വും അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രിൽ നി​ന്നു് ഭീഷണി നേ​രി​ട്ട​പ്പോൾ, വി​മ​ത​സ​ഖ്യ​സൈ​ന്യ​ത്തോ​ടു പോ​രാ​ടി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ജീവൻ ബലി കൊ​ടു​ത്ത ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ വിധവ, ഈ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ മഹാ​റാ​ണി​യാ​വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന മഹതി, രോ​ഗ​ബാ​ധി​ത​യാ​യ​പ്പോൾ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി പറ​ഞ്ഞു​പ​ര​ത്തു​ന്നു അവർ കലിം​ഗ​യി​ലേ​ക്കു പോ​യ​തു് ചി​കി​ത്സ​ക്ക​ല്ല ഇവിടെ നി​ന്നു മോ​ഷ്ടി​ച്ച രത്ന​ശേ​ഖ​രം ഒളി​ച്ചു​ക​ട​ത്താ​നാ​ണെ​ന്നു. ഇതാണോ പേ​ക്കി​നാ​വു് എന്നു് പറ​യു​ന്ന അവസ്ഥ?

“കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ന്റെ കീ​ഴി​ലു​ള്ള പ്ര​വി​ശ്യ​മാ​ത്ര​മ​ല്ലേ കു​രു​ക്ഷേ​ത്രം? പി​ന്നെ എന്താ നി​ങ്ങൾ ഒരി​ട​ഞ്ഞ അയൽ​രാ​ജ്യ​ത്തെ പോലെ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പ്ര​വി​ശ്യാ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യു​ടെ നേരെ വിരൽ ചൂ​ണ്ടി.

“ആകെ​യു​ള്ള കു​ടി​നീർ സ്രോ​ത​സ്സായ യമു​ന​യു​ടെ തീ​ര​ത്തു് പത്തു പതി​നെ​ട്ടു ദിവസം അഴി​ഞ്ഞാ​ടിയ ആ വഴ​ക്കാ​ളി അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രർ വരു​ത്തി​വ​ച്ച പരി​സ്ഥി​തി​നാ​ശം, ശവം എണ്ണു​ന്ന തി​ര​ക്കിൽ നി​ങ്ങൾ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​ഞ്ഞ​തു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ തക​രാ​റാ​ണോ? പുതിയ പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം നീ​ണ്ട​കാല നഷ്ട​പ​രി​ഹാ​രം തര​ണ​മെ​ന്ന തദ്ദേ​ശീയ വി​കാ​രം ഞാ​നൊ​ന്നു് വള​ച്ചു​കെ​ട്ടി​ല്ലാ​തെ തു​റ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തി​നാ​ണോ രാ​ജ്യ​ദ്രോ​ഹ​കു​റ്റം ചു​മ​ത്തി വാ​യ​ട​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമം?”

“പോ​രാ​ട്ട​നേ​ട്ടം വെ​ട്ടി​ച്ചു​രു​ക്കാൻ ശ്രമം ഉണ്ട​ല്ലോ. ചളി​യിൽ താണ രഥ​ച​ക്രം പണി​പ്പെ​ട്ടു​യർ​ത്തു​ന്ന കർ​ണ​നെ​യാ​ണു് നി​ങ്ങൾ തരം നോ​ക്കി തല​വെ​ട്ടി​യ​തെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു് സൈ​നി​ക​വ​ക്താ​വു് നകു​ല​നാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങ​നെ വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നു പറ​യ​രു​താ​യി​രു​ന്നു എന്നു് പി​ന്നീ​ടു് ശാ​സി​ച്ചു​വോ?” ശവ​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഒഴു​ക്കു​വെ​ള്ള​ത്തിൽ മു​ങ്ങി​ക്കു​ളി​ച്ചു​ക​യ​റിയ അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വൈകിയ രാ​ത്രി.

“അവൻ പറ​ഞ്ഞ​തു് കൃ​ത്യ​മ​ല്ലേ? പത്തു നാ​ല്പ​തു ലക്ഷം പോ​രാ​ളി​കൾ പര​സ്പ​രം ചവി​ട്ടി തേ​ച്ചി​ട്ടും മണ്ണി​ള​കാ​ത്ത കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ, കർ​ണ​ന്റെ രഥ​ച​ക്രം മാ​ത​മെ​ങ്ങ​നെ താഴാൻ വേണ്ട ചളി കണ്ടെ​ത്തി? കർണൻ ഒറ്റ​യ്ക്കു് ചക്ര​മു​യർ​ത്തു​മ്പോൾ ഞാൻ കൈ​കൂ​പ്പി വി​ജ​യാ​ശം​സ​കൾ നേരണോ? അതോ, തക്കം നോ​ക്കി ശത്രു​വി​ന്റെ കഴു​ത്തു വെ​ട്ട​ണോ? നി​ല​ത്തു​വീണ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ കു​ട​ലിൽ വാ​ളി​റ​ക്കാൻ പ്ര​കൃ​തി​യ​വ​നു് അവസരം നൽ​കി​യ​പ്പോൾ, ‘അരു​തു് ഇവൻ എന്റെ അനു​ജ​ന്റെ മകനെ’ന്നവൻ മാ​പ്പു​കൊ​ടു​ത്തു​വോ? അസാ​ധാ​രണ സാ​ഹ​ച​ര്യ​മ​ല്ലേ അതീ​ത​ശ​ക്തി​യെ​നി​ക്കു് അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു തന്ന​തു്? സാ​ര​ഥി​ശ​ല്യൻ കർ​ണ​നോ​ടു് നി​സ്സ​ഹ​ക​ര​ണം പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു മാറി നി​ന്നു് അവ​ന്റെ പെ​ടാ​പ്പാ​ടു കണ്ടു അർ​മാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തൊ​ക്കെ നി​ങ്ങ​ളും കണ്ട​ത​ല്ലേ? എന്റെ സാ​ര​ഥി​യ​പ്പോൾ കൺ​കോ​ണു കൊ​ണ്ടെ​ന്നെ കർമധീരനാക്കി-​എന്റെ ആയുധം അതി​ന്റെ ഉന്നം കണ്ടു.”

2018-06-08

“പാ​ണ്ഡ​വ​പ​ക്ഷ​ത്തേ​ക്കു കൂറു് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കാൻ വന്ന മാ​ദ്ര​രാ​ജാ​വു് ശല്യ​നെ നി​ങ്ങൾ എത്ര ലാ​ഘ​വ​ത്തോ​ടെ കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​യാ​ക്കി. എങ്ങ​നെ ഒപ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു ഈ നയ​ത​ന്ത്ര വിജയം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ നി​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങിയ ആകാശം.

“പ്രി​യ​അ​നു​ജ​ത്തി മാ​ദ്രി​യെ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ ചി​ത​യിൽ തള്ളിയ കു​ന്തി​യോ​ട​യാൾ​ക്കു ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങൾ പഴകിയ പക​യു​ണ്ടു്. മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാ​രായ നകു​ല​നെ​യും സഹ​ദേ​വ​നെ​യും സഹാ​യി​ക്കാൻ കു​ടുംബ പരമായ ചു​മ​ത​ല​യു​മു​ണ്ടു്. ഭീ​മ​നെ​പ്പോ​ലെ ആളൊരു മന്ദ​നു​മാ​ണു്. ആദ്യ​സ​ന്ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ ഞാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നാ​ണെ​ന്ന അയാ​ളു​ടെ തകർ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത മുൻ​വി​ധി ഞാൻ പി​ന്നെ തി​രു​ത്തി​യി​ല്ലെ​ന്ന താ​ണെ​ന്റെ അട്ടി​മ​റി വിജയം. കൂടെ നിൽ​ക്കാം എന്ന അയാ​ളു​ടെ വാ​ക്കു ഒരു​ട​മ്പ​ടി പോലെ ഞാൻ ഇരു​കൈ​ക​ളും നീ​ട്ടി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. പ്ര​തീ​കാ​ത്മ​ക​മാ​യി കൈ കൊ​ടു​ത്ത​ശേ​ഷം, ഇനി വാ​ക്കു​മാ​റ്റി​യാൽ അപ്പോൾ അറി​യും കു​രു​വം​ശ​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ തനി​നി​റം. ഒന്നേ അയാൾ വി​ചി​ത്ര​മായ മു​ഖ​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ സ്വരം താ​ഴ്ത്തി ചോദിച്ചുള്ളൂ-​കർണന്റെ സാ​ര​ഥി​യാ​വ​ണം. ഒരു മഹാ​രാ​ജാ​വു് സാ​ര​ഥി​യാ​വു​ന്ന​തിൽ പാർ​ശ്വ​വ​ത്കൃ​ത​കർ​ണ്ണൻ ആഹ്ലാ​ദി​ക്കു​മെ​ന്ന പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ യു​ദ്ധ​മോ​ഹ​വും അങ്ങ​നെ പൂ​വ​ണി​യ​ട്ടെ. മാ​ദ്രി​പു​ത്ര​ന്മാ​രായ നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​നായ ശല്യ​ന്റെ മു​മ്പിൽ വരാ​ത്ത​വി​ധം വേണം യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യിൽ സൈ​നി​ക​വി​ന്യാ​സം എന്നൊ​രു കഠിന പരീ​ക്ഷ​ണം കൂടി ജയി​ച്ചാൽ”, കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ നി​ന്നു് കു​തി​ര​പ്പു​റ​ത്തു അതി​വേ​ഗം വന്ന ചാരനെ കണ്ട​തോ​ടെ പെ​ട്ടെ​ന്നു് സം​ഭാ​ഷ​ണം മു​റി​ഞ്ഞു

“ആദ്യ​രാ​ത്രി തന്നെ എനി​ക്കു് കു​ന്തി പണി തന്നു എന്നാ​ണു് കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ പത്തു പാ​ണ്ഡ​വ​ക്ക​ണ്ണു​കൾ ഇമ​ത​ല്ലാ​തെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് കണ്ട​തി​നെ കു​റി​ച്ചു് പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്കൽ ‘നവവധു’ പറ​ഞ്ഞ​തു്. ശരി​ക്കും അതൊരു ദാ​മ്പ​ത്യ​ഭാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ ചൊ​രി​ഞ്ഞ​തു്? ലജ്ജാ​ക​ര​മ​ല്ലേ അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ക്കു​ന്ന ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലെ ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്നം.

“വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ വീ​ണ്ടു​വി​ചാ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത അവി​ഹി​ത​ര​തി​യും, അനാ​വ​ശ്യ ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​വും, ചോ​ര​ക്കു​ഞ്ഞി​നെ പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്ക​ലും, കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്താൽ നീ​റു​ന്ന മനസും ഒക്കെ ഉള്ള​പ്പോ​ഴും ഒരു കാ​ര്യ​ത്തിൽ എനി​ക്കു് വി​വാ​ഹ​ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വം പരി​ഗ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ ഉള്ളിൽ മതി​പ്പു തോ​ന്നി. ഞാൻ വന്ധ്യ​യ​ല്ല. പാ​ണ്ഡു​വി​നു കാ​യി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, എനി​ക്കു് അമ്മ​യാ​വാം. അങ്ങ​നെ ഔദ്യോ​ഗിക അം​ഗീ​കാ​ര​മു​ള്ള ആൺ​മ​ക്കൾ എന്ന ലക്ഷ്യം​തേ​ടി ഞാൻ പര​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കാൻ പൂ​ചൂ​ടി പടി​യി​റ​ങ്ങിയ ആ ജീ​വി​താ​വ​സ്ഥ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു​ണ്ടാ​വാ​തി​രി​ക്കാൻ അഞ്ചു പു​ത്ര​ന്മാ​രെ ഞാൻ പായിൽ അവൾ​ക്കൊ​പ്പം കി​ട​ത്തി​യ​തി​ന്റെ ചേ​തോ​വി​കാ​രം അവൾ കൃ​ത​ജ്ഞ​ത​യോ​ടെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ആ കഠി​ന​ഹൃ​ദ​യ​യെ പ്ര​കൃ​തി പാഠം പഠി​പ്പി​ച്ചു എന്ന​തി​ന്റെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ തെ​ളി​വ​ല്ലേ അവൾ പെറ്റ അഞ്ചു​മ​ക്ക​ളും ഇന്നു് ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പി​ല്ല എന്ന​തു്?”

2018-06-09

“തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ ആദ്യ​പ​തി​പ്പി​റ​ങ്ങി ആഴ്ച​യൊ​ന്നു കഴി​ഞ്ഞി​ല്ല വ്യാ​സ​ഭാ​ര​ത​ത്തി​ന്റെ പന​യോ​ല​പ്പ​കർ​പ്പെ​ടു​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​ണ​ല്ലോ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സാ​ക്ഷ​ര​രെ​ല്ലാം. ഇന്ന​ലെ വഴി​യിൽ കണ്ട​പ്പോൾ ചാർ​വാ​ക​നും പറ​ഞ്ഞു, ആസ്വാ​ദ​നം എഴു​തു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​ണെ​ന്നു്. എങ്ങ​നെ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്തു കു​രു​വം​ശ​ഗാഥ? വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം വ്യാ​സൻ വി​വ​രി​ച്ച​തൊ​ക്കെ നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ ഇട​നെ​ഞ്ചു് കല​ങ്ങി​യോ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“സം​ഭ​വ​ബ​ഹു​ല​മായ മൂ​പ്പി​ള​മ​ത്തർ​ക്കം പച്ച​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ നേ​ര​റി​വി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ഗു​ഹാ​ജീ​വി അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​തിൽ ശി​ശു​സ​ഹ​ജ​മാ​യൊ​ര​ജ്ഞത കണ്ട​പ്പോ​ളാ​ണു് നെ​ഞ്ചു് വി​ങ്ങി​യ​തു്. എന്നെ മഹ​ത്വ​വൽ​ക്ക​രി​ക്കാൻ വ്യാ​സൻ പെ​ടാ​പ്പാ​ടു് പെ​ടു​ന്ന​തു, പ്ര​തി​യോ​ഗി​ക​ളാ​യി കൗ​ര​വ​രെ കറു​ത്ത ചാ​യ​ത്തിൽ തേ​ക്കാൻ വേ​ണ്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. മനു​ഷ്യ​മ​ന​സ്സി​നെ വെ​ളു​പ്പി​ലും കറു​പ്പി​ലും പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഇവ​രൊ​ക്കെ എന്തു് പരി​ത്യാ​ഗി​കൾ. യു​ദ്ധ​രം​ഗ​ങ്ങൾ വ്യാ​സൻ വർ​ണി​ച്ച​തു വാ​യി​ച്ച​പ്പോൾ, പതി​നെ​ട്ടു​നാ​ളും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​പാ​ള​യ​ത്തിൽ കഴി​ഞ്ഞ ഞാൻ സ്വ​യ​മ​റി​യാ​തെ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു​പോ​യി. വി​ക​ല​ര​ചന മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം, എന്നാൽ അറി​വി​ല്ലാ​ത്ത കാ​ര്യ​ങ്ങൾ ആധി​കാ​രി​ക​ത​യോ​ടെ വ്യാ​സൻ നെ​ഞ്ചു​വി​രി​ച്ചു പറ​യു​മ്പോൾ ഓർ​ത്തു, ഒരി​ക്ക​ലെ​ങ്കി​ലും വ്യാ​സൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം കണ്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ. വൈ​കു​ന്നേ​രം ചോ​ര​യും ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​വും നി​റ​ഞ്ഞ ശരീ​ര​ങ്ങ​ളും ഇടി​ഞ്ഞ മന​സു​മാ​യി കൂ​ടാ​ര​ത്തി​ന്ന​ക​ത്തേ​ക്കു അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രും അഞ്ചു ആണ്മ​ക്ക​ളും വരു​മ്പോൾ അവർ​ക്കു സാ​ന്ത്വ​നം നൽ​കേ​ണ്ട സ്ത്രീ​യു​ടെ നി​സ്സ​ഹാ​യത വ്യാ​സൻ കണ്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര ഭൃ​ത്യൻ സഞ്ജ​യ​നു് കൊ​ടു​ത്തു എന്നു് മഹാ​ഭാ​ര​തം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന ദി​വ്യ​ദൃ​ഷ്ടി​കൊ​ണ്ടു് യു​ദ്ധം മു​ഴു​വൻ സ്വയം കാണാൻ വ്യാ​സൻ സം​യ​മ​നം കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ. എന്നാൽ എന്റെ ഖേദം വ്യാ​സ​നെ​കു​റി​ച്ചൊ​ന്നു​മ​ല്ല, ഭാ​വി​യിൽ, ഒരു പക്ഷെ അടു​ത്ത യു​ഗ​ത്തി​ലും, ഈ വി​ല​ക്ഷണ വ്യാ​സ​ഭാ​ഷ്യം വാ​യി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​വ​രെ ഓർ​ത്താ​ണു്. ആർ​ക്ക​റി​യാം, ഒരു പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യും വന​മേ​ഖ​ല​ക​ളും പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യും സന്ദർ​ശി​ച്ചു് അസാ​ദ്ധ്യ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളാൽ ഞങ്ങ​ളെ വീർ​പ്പു​മു​ട്ടി​ച്ച നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ തന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കും സൂ​ക്ഷ്മ​വാ​യ​ന​ക്കു വരും​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​ണ്ടാ​വുക.”

“എന്തു് പാഠം പഠി​ച്ചു പതി​നെ​ട്ടു നാൾ ചത്തും കൊ​ന്നും? തർ​ക്കം പരി​ഹ​രി​ക്കാൻ മാ​ത്രം നയ​ത​ന്ത്രം തു​ണ​ച്ചി​ല്ലേ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ചാ​വ​ലും കൊ​ല്ല​ലും പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ പതി​വ​ല്ലേ? മഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ ഉദാ​ത്ത​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങൾ ഇത്ത​രം ചത്തും കൊ​ന്നും പദ​പ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളാൽ കള​ങ്ക​പ്പെ​ടു​ത്ത​രു​തേ. നമ്മു​ടെ ആൾ​നാ​ശം ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​യ​ണം, ശത്രു​വി​ന്റെ നാ​ശ​ന​ഷ്ട​ങ്ങൾ അത്യു​ക്തി​യിൽ അഭി​ര​മി​ക്ക​ണം. പ്ര​തി​കാ​ര​ക്കൊ​ല​യും പോ​രാ​ട്ട​വ​ധ​വും നി​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടി​ക്കു​ഴ​ക്ക​രു​തു്. പക​യു​ടെ സ്വ​ര​ത്തി​ല​ല്ല ഞങ്ങൾ പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ സം​സാ​രി​ക്കുക. കർ​ണ്ണൻ മരി​ക്കു​ന്ന അന്നു് രാ​വി​ലെ ഞാനും അവനും കൂ​ടി​യാ​ണു് പ്രാ​ത​ലി​നു കാളയെ വെ​ട്ടി മു​റി​ച്ചു തോലും കു​ട​ലും നീ​ക്കി കഷ​ണ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി കഴുകി ഉപ്പും മു​ള​കും തേ​ച്ചു എണ്ണ​യിൽ പൊ​രി​ച്ചു ഒരു പാ​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് തി​ന്ന​തു്. ഇന്നു് സന്ധ്യ​യോ​ടെ ഗാ​ണ്ഡീ​വം നി​ന്റെ കഴു​ത്തു വെ​ട്ടും എന്നൊ​ക്കെ ഭീമൻ അപ്പോൾ കട​ന്നു​വ​ന്നു പറ​ഞ്ഞാൽ ഞങ്ങൾ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ക്കും. ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​യാം യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യി​ലെ പ്ര​ശ​സ്ത​വ​ധ​ങ്ങൾ മനു​ഷ്യ​നിർ​മ്മി​ത​മ​ല്ല അതി​ലൊ​ക്കെ അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ കൈ​ക​ട​ത്ത​ലു​കൾ ഉണ്ടു്. നി​ങ്ങൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ​ക്കു് വേ​ണ്ട​തു് ഉടനടി നി​ഗ​മ​ന​ങ്ങൾ, എന്നാൽ എത്ര രണോർ​ജ്ജം നി​ങ്ങൾ പ്ര​സ​രി​പ്പി​ച്ചാ​ലും ഫലം വേ​ദ​നാ​ജ​ന​ക​മാ​വും. ഞങ്ങൾ​ക്കു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യിൽ ഉണ്ടായ മി​ടു​ക്കൻ കു​ട്ടി​കൾ കൗ​മാ​ര​സ​ഹ​ജ​മായ പ്ര​ത്യാ​ശ​യോ​ടെ​യാ​ണു് ജേ​താ​ക്ക​ളാ​യി മട​ക്ക​യാ​ത്ര​ക്കു തയ്യാ​റാ​യ​തു്. പക്ഷെ പാ​തി​രാ​മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് അവരെ ചവി​ട്ടി​ക്കൊ​ന്നു. അതി​നു​ടൻ പ്ര​തി​കാ​രം ചെ​യ്യാൻ ഞങ്ങൾ വാ​ളെ​ടു​ത്ത​പ്പോൾ സാരഥി പറ​ഞ്ഞു ഇതു് യു​ദ്ധം. ഇതിൽ പ്ര​തി​കാ​ര​മി​ല്ല. അപ്പോൾ കൗ​ര​വ​രെ കൊ​ന്നു കരൾ പറി​ച്ചു ഭീമൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് കൊ​ടു​ത്ത​തു്? അതു് യു​ദ്ധ​വി​രോ​ധി​കൾ കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്ത പ്ര​ക്ഷി​പ്തം. ഓരോ കൗ​ര​വ​നെ​യും ബഹു​മാ​നി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് അഭി​ജാ​ത​പെ​രു​മാ​റ്റ മു​റ​യോ​ടെ ഭീമൻ ഗദാ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തോ​ടെ​യാ​ണു് യാ​ത്ര​യ​യ​ച്ച​തു് എന്നു് വേണം വ്യാ​സൻ എഴു​താൻ. ജേ​താ​ക്ക​ളാ​ണു് ചരി​ത്രം എഴു​തുക, വേ​ണ്ടി​വ​ന്നാൽ തി​രു​ത്തുക എന്ന​തു് നാം നി​ല​നിർ​ത്ത​ണം.

2018-06-10

“മകനു് പതി​നാ​റു തി​ക​ഞ്ഞി​ല്ല എന്നു് പറ​ഞ്ഞ​തു് ഉത്ത​ര​യാ​ണു്. പക്ഷെ നി​ങ്ങൾ അഭി​മ​ന്യു​വി​നു് തി​ര​ക്കിൽ വധു​വി​നെ കണ്ടെ​ത്തി. കൗരവ പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​നു് സഖ്യ​ക​ക്ഷി​ക​ളെ കൂ​ട്ടേ​ണ്ട പാ​ണ്ഡ​വർ വി​വാ​ഹ​വി​രു​ന്നി​നാ​ണോ കൊ​ടു​ക്കുക മുൻ​ഗ​ണന?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

വി​രാ​ട​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ ഉപ​പ്ല​വ്യ സൈനിക പാളയം. മാനം നീ​ലി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങിയ പ്ര​ഭാ​തം.

“സഖ്യ​ക​ക്ഷി​ക​ളെ തേ​ടു​ന്ന ശത്രു​കൗ​ര​വർ ആദ്യം വല​യി​ടുക വി​രാ​ട​നെ​യ​ല്ലേ? അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തെ ഞങ്ങൾ ആറു​പേ​രു​ടെ ഓരോ നീ​ക്ക​വും രഹ​സ്യ​സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ രേ​ഖ​യാ​ക്കി മാ​റ്റിയ ‘കീ​ച​ക​ന്റെ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​കൾ’ ഇന്നു് വി​രാ​ട​ന്റെ രഹ​സ്യ​അ​റ​യി​ലാ​ണു്. അതു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ തട്ടി​യെ​ടു​ത്താൽ, ഉയ​രാ​നാ​വാ​ത്ത വിധം താ​ണു​പോ​വും പാവം പാ​ണ്ഡ​വ​ശി​ര​സ്സു​കൾ. വി​രാ​ട​നെ കൂടെ നിർ​ത്താൻ യു​ധി​ഷ്ട​ര​ന്റെ ഹസ്ത​ദാ​നം പോരാ, വി​രാ​ട​പു​ത്രി​യെ അഭി​മ​ന്യു​വി​നു് കന്യാ​ദാ​നം ചെ​യ്യി​ക്ക​ണം. ഉത്ത​രാ​സ്വ​യം​വ​രം പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ​ക്കു് വി​രു​ന്നു​ണ്ണാ​ന​ല്ല പാ​ണ്ഡവ ശക്തി​പ്ര​ക​ട​ന​മാ​യാ​ണു്. ചാ​ഞ്ചാ​ട്ട​സാ​ധ്യ​ത​യു​ള്ള വി​രാ​ട​ഹൃ​ദ​യ​ത്തെ പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​യാ​ക്കി വേണം കൗ​ര​വ​വി​രു​ദ്ധ സൈനിക സഖ്യ​ങ്ങൾ യാ​ചി​ക്കാൻ.”

യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഉൾ​പ്പെ​ടെ മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വർ കഠിന കാ​യി​ക​പ​രി​ശീ​ല​നം മൈ​താ​ന​ത്തു ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, അർ​ജ്ജു​നൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ടെ ഒരു കല​മാ​നി​നെ കശാ​പ്പു ചെ​യ്തു തൊ​ലി​യു​രി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. അരികെ കത്തി​ത്തു​ട​ങ്ങിയ നെ​രി​പ്പോ​ടിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഉണ​ക്ക​വി​റ​കു​കൾ ചേർ​ത്തു.

2018-06-11

“പോർ​ക്ക​ള​ത്തിൽ പു​ഴ​യോര ഊട്ടു​പു​ര​ക​ളും അനു​ബ​ന്ധ തൊ​ഴു​ത്തി​ട​ങ്ങ​ളും ഒന്നോ​ടി​ച്ചു നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ തോ​ന്നിയ സംശയം-​ഈ നാൽ​ക്കാ​ലി​കൾ മതിയോ മൊ​ത്തം സൈ​നി​കർ​ക്കു വി​ശ​പ്പ​ക​റ്റാൻ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര. ആഘോ​ഷാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം നി​റ​ഞ്ഞ യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി. വാ​ളെ​ടു​ക്കാൻ ഇനി ഒന്നോ രണ്ടോ ദി​വ​സ​ങ്ങൾ മാ​ത്രം. ഉപ​പ്ലാ​വ്യ​യിൽ നി​ന്നു് പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​സൈ​ന്യ​വും എത്തി പാ​ള​യ​മ​ട​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

“രാ​വി​ലെ പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​നു് പോ​വു​മ്പോൾ ധാ​ന്യാ​ഹാ​ര​മ​രു​തു് പാതി വേ​വി​ച്ച മാംസം മതി​യെ​ന്ന ഇരു​പ​ക്ഷ ധാ​ര​ണ​യാ​യി. ആ നി​ല​ക്കു് നോ​ക്കി​യാൽ നമ്മു​ടെ കൈ​വ​ശ​മു​ള്ള നൽ​ക്കാ​ലി​കൾ പത്തു​ദി​വ​സ​ത്തി​നു​ണ്ടു്. അതി​ന​കം നിർ​ണാ​യ​ക​വി​ജ​യം നേ​ടാ​തെ പോ​രാ​ളി​കൾ ‘നി​ര​ങ്ങുക’യാ​ണെ​ങ്കിൽ,ഭക്ഷ​ണ​ക്ര​മ​ത്തിൽ മാ​റ്റം വരും. മൃ​ഗ​മാം​സ​ക്ഷാ​മ​ത്തി​നു് പരി​ഹാ​രം യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യിൽ നി​ന്നു് തന്നെ കണ്ടെ​ത്താൻ സൈ​നി​കർ അപ്പോൾ തയ്യാ​റാ​വ​ണം. മേ​നി​ക്കൊ​ഴു​പ്പു​ള്ള സൈ​നി​ക​രെ തല​വെ​ട്ടാ​തെ ബന്ദി​യാ​ക്കി പി​ടി​കൂ​ടി ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള മാം​സ​ല​ഭ്യത നി​ല​നിർ​ത്താൻ സഹ​ക​രി​ക്ക​ണം. മനു​ഷ്യ​മാം​സം മൃ​ഗ​മാം​സ​ത്തി​നു തു​ല്യ​മാ​ണോ എന്നോ? അതു് പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​നി​ട​യിൽ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​ത​ല​ത്തിൽ പരീ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട​ട്ടെ. അപ്പോൾ അതൊ​രു​ത്തമ കീ​ഴ്‌​വ​ഴ​ക്ക​മാ​വും. നിലം ഉഴു​വാ​നും പാ​ലുൽ​പ്പ​ന്ന​ങ്ങൾ​ക്കു​മാ​യി വേ​ണ്ടി കർഷകർ വളർ​ത്തു​ന്ന വീ​ട്ടു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ കൊ​ണ്ടു് തന്നെ സൈ​നി​ക​ഭ​ക്ഷ​ണം മാം​സ​ഭ​രി​ത​മാ​ക്ക​ണം എന്ന വാശി നട​ക്കു​മോ? ആരോ​ഗ്യ​വും ശരീ​ര​ക്കൊ​ഴു​പ്പു​മു​ള്ള താൽ​ക്കാ​ലിക സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് നേടണം അന്ന​ന്ന​ത്തെ അപ്പം എന്നു് നി​ബ​ന്ധ​ന​വ​ച്ചാൽ തീരും നി​ങ്ങൾ കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കു​ന്ന മാം​സ​ദൗർ​ല​ഭ്യം. ഒരു നേ​ര​ത്തെ തീൻ​ശാ​ല​മാം​സ​സ​മൃ​ദ്ധി​യ​ല്ല ഒരു യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ വി​ജ​യ​മാ​ണു് ഉന്നം. ഞങ്ങ​ളു​ടെ ആയു​ധ​പ്ര​ദർ​ശ​നം കാണാൻ വരൂ. എല്ലാം മനു​ഷ്യ​നിർ​മ്മി​തം പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പോലെ ‘ദി​വ്യാ​യുധ’ങ്ങൾ ഇവിടെ ഇല്ല.”

“കല​ഹി​ക്കു​ന്ന കൗരവ-​പാണ്ഡവ പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​ക​ളെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു, കാ​ന​ന​ഛാ​യ​യിൽ ആടു​മേ​ക്കാൻ നി​ങ്ങ​ളി​രു​വ​രും ഒരു​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞോ?”

വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​വി​ധ​വ​ക​ളും, പാണ്ഡു-​ധൃതരാഷ്ട്ര മാ​താ​ക്ക​ളും ആയ അംബിക, അം​ബാ​ലിക എന്നി​വ​രോ​ടു് കരു​ണ​യി​ല്ലാ​തെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ്ര​കൃ​തി ഞങ്ങൾ മൂ​ന്നു സഹോ​ദ​രി​മാർ​ക്കും തന്ന സ്വ​യം​വ​രം തട്ടി​ത്തെ​റി​പ്പി​ച്ചു നി​സ്സ​ഹാ​യ​മായ ഈ പെ​ണ്ണു​ട​ലു​ക​ളെ എടു​ത്തു പന്താ​ടിയ ഭീ​ഷ്മ​രി​ന്നും മഹാ​രാ​ജാ​വി​നൊ​പ്പം രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ ഞെ​ളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​മ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഈ പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തു പ്ര​തി​ഷേ​ധ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു്. ക്ഷ​യ​രോ​ഗി​യായ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​ന്റെ കഫവും രക്ത​വും തെ​റി​ച്ച കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലേ​ക്കു് ഞങ്ങ​ളെ വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ സത്യ​വ​തി​യോ​ടൊ​പ്പ​മാ​ണു് ഞങ്ങൾ കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോ​വു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും, അവരെ പച്ച​ക്കു കത്തി​ച്ച ശേഷം മാ​ത്ര​മേ കരി​മ്പു​ലി​കൾ​ക്കു തി​ന്നാൻ ഞങ്ങൾ സ്വയം എറി​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യു​ള്ളു. വൃ​ത്തി​കെ​ട്ട ഒരു കു​ള്ളൻ​മു​നി ഞങ്ങ​ളെ ബലാൽ​ക്കാ​രം ചെ​യ്യാൻ ശ്ര​മി​ച്ച​പ്പോൾ, ഞങ്ങ​ളു​ടെ ശരീ​ര​ങ്ങൾ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ച​പ്പോൾ, അയാൾ തന്ന ശാ​പ​മാ​ണു് ലൈം​ഗി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത പാ​ണ്ഡു​വും കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും. സത്യം മു​ഖ​ത്തു് നോ​ക്കി പറയാൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ട്ട​തി​നു വ്യാ​സൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് സത്യ​വ​തി​യി​ലൂ​ടെ തന്ന ശി​ക്ഷ​യാ​ണു് ഈ കാ​ന​ന​വാ​സം. നീ​ണ്ട​കാല പു​രു​ഷാ​ധി​പ​ത്യ​ത്താൽ അൽ​പ്പം പരി​ക്ഷീ​ണ​രെ​ങ്കി​ലും ഉച്ച​ത്തിൽ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കാ​തെ ഞങ്ങ​ളു​ടെ പ്രാ​ണൻ വി​ടി​ല്ല.”

മു​ന്നിൽ അകലം പാ​ലി​ച്ചു നട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന മുൻ രാ​ജാ​മാ​താ​വു് സത്യ​വ​തി, ഇരു പു​ത്ര​വ​ധു​ക്ക​ളെ​യും മുഖം തി​രി​ച്ചൊ​ന്നു തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി. അതോടെ ആ നിർ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​കൾ നി​ശ​ബ്ദ​രാ​യി.

2018-06-12

“വഴി​യിൽ കു​ഴ​ഞ്ഞു വീണു കഥാ​വ​ശേ​ഷ​യായ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ മറവു ചെയ്ത ശേ​ഷ​മാ​ണു് ഓടി​പി​ട​ഞ്ഞെ​ത്തിയ ഞാൻ നി​ങ്ങ​ളെ ഇപ്പോൾ കണ്ടു മു​ട്ടി​യ​തു്. എങ്ങ​നെ ഓർ​ക്കു​ന്നു ആ വി​ചി​ത്ര സ്ത്രീ​യെ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ടി​ര​നോ​ടു് കി​ത​ച്ചു കൊ​ണ്ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. “ആക​സ്മി​ക​മാ​യി ഞങ്ങ​ളു​ടെ ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തിൽ അവൾ വന്നു. വന്നു പെ​ട്ടു എന്ന​താ​ണ് കൂ​ടു​തൽ ശരി. നീ​ണ്ട​കാല ദു​ര​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പാ​ഞ്ചാ​ലീ പാ​ണ്ഡവ ദാ​മ്പ​ത്യം കട​ന്നു പോയി എന്ന അടി​സ്ഥാന വസ്തുത മാ​റ്റി വച്ചാൽ, ആ സ്ത്രീ​യു​ടെ ജന്മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളെ കു​റി​ച്ചെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പറയാൻ ഞാൻ ഇപ്പോ​ഴും അശ​ക്തൻ. തി​ര​ക്കു​ണ്ട്. ഇനി​യും വട​ക്കോ​ട്ടു​ള്ള വഴി​യിൽ ആരും നോ​ക്കാ​നാ​ളി​ല്ലാ​തെ കൊ​ഴി​ഞ്ഞു പോ​വേ​ണ്ട​വർ ഞങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വർ. വിട.”

കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കും ആൺ​മ​ക്ക​ളെ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട വയോ​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കും ഒരു​നേ​രം സൗ​ജ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ​ണം, അത​ല്ലേ യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​പ​രി​ഗ​ണന?” മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റ മു​മ്പിൽ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി.

“അടിമത്തനിർമാർജ്ജനം-​അതാണു് മുൻ​ഗ​ണന. വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല വന​ജീ​വി​തം അതെ​ന്തെ​ന്നു രാവു പകൽ പഠി​പ്പി​ച്ചു. ഇനി​യ​തു, ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു് ഉണ്ടാ​വ​രു​തു്. അവർ​ക്കു് ഭൂ​താ​തു​ര​ത​യു​മാ​യി അഭി​ര​മി​ക്കാൻ ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഉൾ​നാ​ട്ടിൽ വൃ​ദ്ധ​സ​ദ​ന​ങ്ങൾ പണി​യും. ആടി​യും പാ​ടി​യും അവ​ര​വി​ടെ ജീവിത സാ​യാ​ഹ്ന​ത്തി​ലെ ഓരോ നാളും കഴി​ക്കും.” ഔദ്യോ​ഗി​ക​രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളെ ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്കു​ന്ന കർ​മ​പ​രി​പാ​ടി തു​ട​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു നന്നേ രാ​വി​ലെ പുതിയ ഹസ്തി​ന​പു​രി ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യും കൂ​ട്ടാ​ളി ഭീ​മ​നും.

“പുതിയ ഭര​ണ​കൂ​ട​പ​ദ​വി​യേ​റ്റ ശേഷം യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഞങ്ങ​ളെ കണ്ടാൽ മി​ണ്ടി​പ്പ​റ​യാ​റൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ചു​ണ്ടു​വി​ടർ​ത്തി ഒന്നു് പു​ഞ്ചി​രി​ക്കാ​റു​ള്ള മഹാ​രാ​ജാ​വു് കഴി​ഞ്ഞ ഒരാ​ഴ്ച​യാ​യി കണ്ടാൽ പെ​ട്ടെ​ന്നു് മുഖം തി​രി​ക്കും. ഔദ്യോ​ഗി​ക​വ​ക്താ​വി​നെ കാ​ത്തു് ചി​ല​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ അര​മ​ണി​ക്കൂർ കൊ​ട്ടാ​ര​മു​റ്റ​ത്തു കാ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​മ്പോൾ ഇത്ത​രം ‘രാ​ജ​കീ​യ​അ​വ​ഗ​ണന’ ആദ്യ​മാ​ണു്. ദു​ര്യോ​ധ​ന​നൊ​ക്കെ എപ്പോൾ കണ്ടാ​ലും ‘എന്തു​ണ്ടു് വി​ശേ​ഷം’ എന്നു് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന സൗ​ഹാർ​ദ്ദം ഇവിടെ നി​ല​നി​ന്നു എന്നോർ​ക്ക​ണം. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് എന്തെ​ങ്കി​ലും കു​ഴ​പ്പം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

ചാ​ലു​കീ​റി കോ​ട്ട​ക്കു​ള്ളി​ലെ പുതിയ മഴ​ക്കു​ഴി​യി​ലേ​ക്കു മഴ​വെ​ള്ളം തി​രി​ച്ചു​വി​ടാ​നു​ള്ള തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു മി​ന്നു​ന്ന ശരീ​ര​മു​ള്ള ആ അർ​ദ്ധ​ന​ഗ്നൻ. ‘എന്തു് ജോ​ലി​യും പാ​ണ്ഡ​വർ ചെ​യ്യും’ എന്ന പദ്ധ​തി​യു​ടെ പ്ര​ചാ​ര​ക​നും.

“നമ്മ​ളൊ​ക്കെ നി​സ്സാ​ര​മ​നു​ഷ്യ​ജ​ന്മ​ങ്ങൾ എന്നൊ​ക്കെ ഉന്ന​താ​ധി​കാ​ര​സ​മി​തി യോ​ഗ​ത്തിൽ അഭി​പ്രായ വ്യ​ത്യാ​സം വന്നാൽ ഞങ്ങ​ളെ ഒതു​ക്കാൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ പറ​യു​മെ​ങ്കി​ലും, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ അതി​പ്ര​സ​ര​ത്തിൽ പറഞ്ഞ അന്തി​മാ​ഭി​ലാ​ഷ​മാ​ണു് അന​വ​സ​ര​ത്തി​ലാ​യ​തു. പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഞാൻ മരി​ക്ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ നീ അനു​സ്മ​ര​ണ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു പറയണം, ഏറ്റ​വും ഒടു​വിൽ നിൽ​ക്കു​ന്ന നിർ​ദ്ധ​നൻ പോലും നമ്മെ പോലെ മൂ​ന്നു നേരം കാ​ള​യി​റ​ച്ചി കൂ​ട്ടി ഊണു​ക​ഴി​ക്കാ​നാ​വു​ന്ന ദിവസം വരെ ഞാൻ അസ​ന്തു​ഷ്ട​നാ​യി​രി​ക്കും. മഹാ​രാ​ജാ​വു് രാ​ത്രി കി​ട​ക്കും മു​മ്പു്, നി​ല​ത്തു മു​ട്ടു് കു​ത്തി പ്രാർ​ത്ഥി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ സത്യ​സാ​ക്ഷി എന്നു്. ആർ​ത്തു ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട​വൾ മുറി വി​ട്ടു പു​റ​ത്തു പോ​യ​താ​ണു് ആ പ്ര​ജാ​ക്ഷേ​മ​ത​ല്പ​ര​ന്റെ ദു​ഖ​ത്തി​നു് കാരണം, പി​ന്നെ അവൾ അയാ​ളു​ടെ മു​റി​യിൽ പോ​വാ​റി​ല്ല. അതോടെ മി​ണ്ടാ​ട്ടം നി​ല​ച്ചു. മൃ​ദു​ല​വി​കാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു മു​റി​വേ​റ്റാൽ നമ്മു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും അതു് നി​ഴ​ലി​ക്കി​ല്ലേ?” മഴ നി​ന്നെ​ങ്കി​ലും പെ​ട്ടെ​ന്നു​യർ​ന്ന ജല​നി​ര​പ്പു സമർ​ത്ഥ​മാ​യൊ​രു ‘ഭീമ’നീ​ക്ക​ത്തി​ലൂ​ടെ മഴ​ക്കു​ഴി​യി​ലേ​ക്കു അയാൾ തി​രി​ച്ചു​വി​ട്ടു.

2018-06-13

“എന്തോ നേ​ടി​യെ​ന്ന മട്ടിൽ ജേ​താ​ക്ക​ളു​ടെ കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കിയ ആവേ​ശ​ത്തോ​ടെ, ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ ഹസ്തി​ന​പു​രി കോട്ട പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ അടു​ത്ത പടി മാ​റി​നി​ന്നു ആസൂ​ത്ര​ണം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ, നി​ങ്ങൾ മാ​ത്രം, ഭീ​മ​ഗ​ദാ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിൽ തു​ട​യെ​ല്ലു് തകർ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് എന്തോ മൃ​ദു​വാ​യി ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന പോലെ ദൂരെ നി​ന്നു് എനി​ക്കു് തോ​ന്നി.” യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​ങ്ങൾ, നി​ങ്ങൾ തന്നെ​യ​ല്ലേ ജീ​വ​കാ​ലം മു​ഴു​വൻ എന്നെ തു​ണി​യു​ടി​പ്പി​ച്ചും അഴി​ച്ചും വേ​ട്ട​യാ​ടിയ ശത്രു എന്നു് ഞാൻ വിരൽ ചൂ​ണ്ടി ചോ​ദി​ച്ചു. അപ്പോൾ ഇരു​കൈ​ക​ളും നീ​ട്ടി ‘എന്നും ഞാൻ നി​ന്റെ ആരാ​ധ​കൻ’ എന്നു് പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട​വൻ ഒരി​റ്റു കു​ടി​നീ​രി​നു യാ​ചി​ച്ച​പ്പോൾ, മേൽ​വ​സ്ത്രം നീ​ക്കി മു​ല​പ്പാൽ ഇറ്റി​റ്റാ​യി അവ​ന്റെ ചു​ണ്ടിൽ ഞാൻ ഒഴി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തു. അതു് വി​റ​യ്ക്കു​ന്ന ചു​ണ്ടു​ക​ളോ​ടെ നു​ണ​ച്ചു കൊ​ണ്ട​വൻ ശാ​ന്ത​നാ​യി. ഒരു പെ​ണ്ണെ​ന്ന നി​ല​യിൽ അത്ര​യും ചെ​യ്യാൻ എനി​ക്ക​വ​നോ​ടു് ബാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ടു്.” ഭാ​ര്യ​യെ അന്വേ​ഷി​ച്ചു മാ​ദ്രി​പു​ത്രൻ നകുലൻ ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചെ​ത്തു​ന്ന​തു് കണ്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നോ​ടു് യാത്ര പറ​ഞ്ഞു.

“ഒളി​പ്പോ​രാ​ളി​ക​ളായ പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ നി​ന്നു​ള്ള ആക്ര​മ​ണം ചെ​റു​ക്കാൻ കൗ​ര​വ​സൈ​ന്യം പതി​മൂ​ന്നു വയ​സ്സു് കഴി​ഞ്ഞ ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ സൈനിക ബാ​ല​വേ​ല​ക്കു നി​യ​മി​ക്കും എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഔദ്യോ​ഗിക വി​ജ്ഞാ​പ​ന​ത്തിൽ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടും, നി​ങ്ങൾ എന്തി​നാ​ണു് ശത്രു​ക്കൾ​ക്കു വേ​ണ്ടി കൗ​ര​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ ഈ പരീ​ക്ഷ​ണ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ വി​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു്?” കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പി​ലു​ള്ള പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വേ​ദി​യിൽ നി​രാ​ഹാ​ര​സ​മ​രം ചെ​യ്യു​ന്ന യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“പതി​മൂ​ന്നു എന്നൊ​ക്കെ ഒരു പൊ​തു​സ​മ്മ​തി​ക്കു വേ​ണ്ടി അയാൾ പറ​യു​ന്ന​ത​ല്ലേ? ഇന്ന​ലെ രാ​ത്രി എന്റെ രണ്ടു​കു​ട്ടി​ക​ളെ കൗ​ര​വ​സം​ഘം തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു പോ​യ​തു് അത്താ​ഴം കൊ​ടു​ത്തു അവരെ ഉറ​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണു്. ഒന്നി​നു് എട്ടും ഒന്നി​നു് പത്തും. കൊ​ച്ചു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​കു​ട്ടി​ക​ളെ അങ്ങ​നെ നിർ​ബ​ന്ധി​ക്കാ​മോ എന്നു് അമ്മ ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, അവ​ളു​ടെ കവി​ളിൽ വിരൽ കൊ​ണ്ടു് കു​ത്തി അവർ പറ​ഞ്ഞു, ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളു​ടെ ഭൃ​ത്യ​ന്മാ​രാ​യി മാ​ത്ര​മേ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ സേവനം വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കൂ എന്നു് നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യി​ല്ലേ? ദ്രോ​ണർ, കൃപർ, അശ്വ​ത്ഥാ​മാ​വു് എന്നി​ങ്ങ​നെ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളു​ടെ പേ​രു​ക​ളും പു​റ​ത്തു​വി​ട്ടു.

ഇതു് ചാർ​വാ​ക​ന്റെ​യോ ദ്രോ​ണാ​ദി​ക​ളു​ടെ​യോ മാ​ത്രം പ്ര​ശ്ന​മാ​യി നി​ങ്ങൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ ചു​രു​ക്കി​ക്കാ​ണ​രു​തു്. ഇതു് ബാ​ല​വേ​ല​ക്കെ​തി​രെ അന്താ​രാ​ഷ്ട്ര മനു​ഷ്യ മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​യെ ഒന്നു​ണർ​ത്താ​നു​ള്ള നി​രാ​ഹാ​ര​മാ​ണു്.” പറ​ഞ്ഞു​തീ​രു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും, ‘രാ​ജ്യ​വി​രോ​ധി രാ​വി​ലെ തു​ട​ങ്ങി​യോ കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ നി​ന്നു് പൊ​രി​ച്ച മു​യ​ലി​റ​ച്ചി​യും തി​ന്നു, നി​റ​ഞ്ഞ വയ​റു​മാ​യി നീ ഈ കപട നി​രാ​ഹാ​രം?’ എന്നു് പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു് അശ്വാ​രൂ​ഢ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​പു​ത്രൻ, ചാർ​വാ​ക​നെ കഴു​ത്തി​ലൂ​ടെ കു​രു​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു അരയിൽ കു​ടു​ക്കി, വലി​ച്ചു കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​ട്ടു അതി​വേ​ഗം പീ​ഡ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു പോയി.

“യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്ത്മ​ഹാ​രാ​ജാ​വു് ഒച്ച​വെ​ച്ചു ആഭാ​സ​ക​ര​മാ​യി നൃ​ത്തം ചെ​യ്യു​ക​യും,ഗാ​ന്ധാര ഭാ​ഷ​യി​ലൊ​രു ഉത്സ​വ​ഗീ​തം, മഹാ​റാ​ണി കൺ​കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു ആല​പി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് കണ്ടു എന്നാ​ണു നി​ങ്ങൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​മാ​യു​ള്ള അഭി​മു​ഖ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു നിർ​ത്തി​യ​തു്. അവൾ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു കേൾ​ക്കാ​ത്ത​തു് കൊ​ണ്ടാ​ണോ, നി​ങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞ​തിൽ അവ്യ​ക്തത ഉള്ള​തു കൊ​ണ്ടാ​ണോ, അഭി​മു​ഖ​വാർ​ത്ത വാ​യി​ച്ച​പ്പോൾ ഇവിടെ വന്നു വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം ചോ​ദി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് തോ​ന്നി. ധൃതി വേണ്ട, ആ സന്ദർ​ഭം കൃ​ത്യ​മാ​യി ഒന്നോർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​മോ?”

യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​ഭൃ​ത്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​ര​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി​യിൽ പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ടം അധി​കാ​ര​ത്തിൽ വന്ന​പ്പോൾ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രിൽ ഒരാ​ളാ​യി​രു​ന്നു, സ്ഥാ​ന​മൊ​ഴി​ഞ്ഞ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രിൽ ഒരി​ക്കൽ ദുഃ​സ്വാ​ധീ​നം ചു​മ​ത്തി​യി​രു​ന്ന ഈ സൂ​ത​ഭൃ​ത്യൻ സഞ്ജ​യൻ.

“കൗ​ര​വ​രു​ടെ കു​ത്തും ചവി​ട്ടു​മേ​റ്റു അഭി​മ​ന്യു പി​ട​ഞ്ഞു നി​ല​ത്തു വീ​ണ​പ്പോൾ, അവ​ന്റെ കഴു​ത്തിൽ ചവു​ട്ടി കർണൻ, വി​ജ​യ​ചി​ഹ്ന​മാ​യി തള്ള​വി​ര​ല​ട​യാ​ളം കാ​ണി​ച്ചു് ശത്രു മരി​ച്ചു എന്നു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ അറി​യി​ച്ച വിവരം തത്സ​മ​യം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കണ്ട ഞാൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ ശബ്ദം താ​ഴ്ത്തി അറി​യി​ച്ച​പ്പോൾ, അതു​വ​രെ കൂ​നി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ സഹി​ക്ക​വ​യ്യാ​ത്ത ആഹ്ലാ​ദം കൊ​ണ്ടു് അടു​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ വലി​ച്ച​ടു​പ്പി​ച്ചു തി​രു​വാ​യിൽ തി​രു​വാ ചേർ​ക്കു​ന്ന ആ ജു​ഹു​പ്സാ​വ​ഹ​മായ കാഴ്ച-​അതാണോ നി​ങ്ങൾ പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന രാ​ജ​കീയ നൃ​ത്ത​വും ഗാ​നാ​ലാ​പ​വും? വനിതാ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് വാ​മൊ​ഴി​യിൽ അശ്ലീ​ലം വരാ​തി​രി​ക്കാൻ നേ​രി​യ​തോ​തിൽ ഭാഷ ഞാൻ മാ​റ്റി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ എന്നും സം​ശ​യ​മു​ണ്ടു്. കണ്ട​തു് കൃ​ത്യ​മാ​യി പറയാൻ മുൻ​വി​ധി​കൾ അല്ലെ​ങ്കി​ലും നമ്മെ സമ്മ​തി​ക്കു​ക​യി​ല്ല​ല്ലോ.”

ഇതി​ഹാ​സ​ര​ച​ന​ക്കു് ഒരു പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​മാ​യി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ തമ്പ​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന വ്യാ​സ​നു മഹാ​ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധ​കഥ തത്സ​മ​യം കണ്ട​തും കേ​ട്ട​തും പറ​ഞ്ഞു കൊ​ടു​ക്കാൻ, ഇട​യ്ക്കി​ടെ ഇരു​ചെ​ന്നി​ക​ളി​ലും മു​ഷ്ടി​കൊ​ണ്ടു് ഇടി​ച്ചു ഓർ​മ​പ്പേ​ട​കം തു​റ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്ന​ത്തിൽ ആ വൃ​ദ്ധ​ഭൃ​ത്യൻ.

2018-06-14

“ജേ​താ​ക്ക​ളെ​ന്ന വ്യാ​ജേന ചെ​ങ്കോൽ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചെ​ത്തിയ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ആചാ​ര​വെ​ടി കൊ​ണ്ടു് ആന​യി​ക്കു​ക​യ​ല്ല, ആതു​രാ​ല​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ക​യാ​ണു് വേ​ണ്ട​തു് എന്നൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ വലി​യ​വാ​യിൽ പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തു് ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ട്ടു. ജയി​ച്ച​വർ അവർ തന്നെ എന്ന​തി​നു് തെ​ളി​വ​ല്ലേ ഉയി​രോ​ടെ എത്തി എന്ന​തും നൂറു കൗ​ര​വ​രു​ടെ ജഢം തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തും? ക്ഷീ​ണ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

കൗ​ര​വാ​നു​കൂ​ലി​ക​ളു​ടെ സമ്മേ​ള​ന​ത്തിൽ ചെയ്ത വി​കാ​ര​ഭ​രി​ത​പ്ര​സം​ഗ​ത്തി​നു് കി​ട്ടിയ കയ്യ​ടി​യിൽ സന്തു​ഷ്ട​നാ​യി​രു​ന്നു അർ​ദ്ധ​ന​ഗ്ന യു​ക്തി​വാ​ദി ചാർ​വാ​കൻ.

“ഉടൻ ചി​കി​ത്സ കി​ട്ടി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ സ്വയം ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി എന്നു് വീ​ണ്ടും വഴി​യിൽ ഓരോ​യി​ട​ത്തും അവ​രോ​ധി​ക്കും. ഭീമൻ രൗ​ദ്ര​ഭീ​മ​നാ​യി ഇരകളെ തേടും. വി​ഷാ​ദ​രോ​ഗി​യാ​യി അർ​ജ്ജു​നൻ അല​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കും. ചി​ത​യിൽ മാ​ദ്രി​യെ തള്ളി​യി​ട്ടു എന്ന പഴയ ആരോ​പ​ണം പൊ​ടി​ത​ട്ടി നകു​ല​നും അനു​ജ​നും കു​ന്തി​യെ വേ​ട്ട​യാ​ടും. വട​ക്കൻ മല​ഞ്ചെ​രു​വു​ക​ളി​ലെ സു​ഖ​വാസ കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ (അരു​തു് ഇനി​യൊ​രു വര​ണാ​വ​തം മാതൃക) മാ​റ്റി​പ്പാർ​പ്പി​ക്കൂ. കു​ന്ത​വും ഗദ​യു​മ​ല്ല മഴയും നി​ലാ​വും നി​റ​ഞ്ഞ വേ​റൊ​രു ലോ​ക​മു​ണ്ടെ​ന്ന കാ​ര്യം അവരിൽ തി​രി​ച്ചു​വ​ര​ണം. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര അവർ​ക്കു ആത്മ​പീ​ഡ​ന​കേ​ന്ദ്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. പന്ത്ര​ണ്ടു വർ​ഷ​ക്കാ​ല​ത്തെ ആ വന​വാ​സം, അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​വും പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ പോ​രാ​ട്ട​വും കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവർ​ക്കോർ​മ്മ​യി​ല്ല. വേ​ണ്ട​തു് കൊ​ച്ചു​കൊ​ച്ചു കൈ​ത്തൊ​ഴി​ലു​ക​ളും അന്തി​യു​റ​ങ്ങാൻ വെ​വ്വേ​റെ കുടിലുകളും-​ഏറ്റവും പ്ര​ധാ​നം പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ അവർ​ക്കൊ​പ്പം ഇനി അയ​ക്ക​രു​തു്. സ്വ​ന്തം ഇച്ഛാ​ശ​ക്തി കൊ​ണ്ട​വൾ ഇത്ര​യും കാലം പേ പി​ടി​ക്കാ​തെ പി​ടി​ച്ചു നി​ന്ന​തു പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ സൗ​ജ​ന്യം.

2018-06-15

“സ്മൃ​തി​നാ​ശം വന്ന കു​ന്തി​യെ നി​ങ്ങൾ ആട്ടി​ത്തെ​ളി​യി​ച്ചു കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ചു എന്നാ​ണു കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ പരി​ത​പി​ക്കു​ന്ന​തു്. വല്ല കഴ​മ്പു​മു​ണ്ടോ ആചാ​ര്യ​ന്റെ ആരോ​പ​ണ​ത്തിൽ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കു​ന്തി​യു​ടെ സ്മൃ​തി​നാ​ശം ഞങ്ങൾ ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു് കു​ടി​യേ​റും മു​മ്പു് തന്നെ കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​ന​ട​ക്കം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എല്ലാ​വർ​ക്കും വ്യ​ക്ത​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. ഞങ്ങ​ളു​ടെ കൂടെ വരൂ അമ്മാ ഞാൻ എന്നു് ക്ഷ​ണി​ച്ച​പ്പോൾ, നീ എപ്പോ​ഴാ​ണു് എന്റെ മക​നാ​യ​തു്, എനി​ക്കൊ​രു മക​നേ​യു​ള്ളൂ അവൻ തേ​ജ​സ്വി​യായ സൂ​ര്യ​പു​ത്രൻ” എന്നാ​ണ​വർ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞ​തു്. വയോ​ജ​ന​ന​ങ്ങൾ​ക്കും വേണം അന്ത്യ​ദി​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഹി​മാ​ല​യ​ത്തിൽ വി​ശ്ര​മം എന്ന ഗു​രു​കുല സം​വാ​ദ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പോവാൻ തേരിൽ കയ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആയിരം പൂർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ കണ്ട മാ​ദ്രി​പു​ത്രൻ.

“സ്മൃ​തി​നാ​ശം വന്ന കു​ന്തി​യെ നി​ങ്ങൾ ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കൊ​പ്പം ആട്ടി​ത്തെ​ളി​യി​ച്ചു കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ചു എന്നാ​ണു കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ പരി​ത​പി​ക്കു​ന്ന​തു്. വല്ല കഴ​മ്പു​മു​ണ്ടോ ആചാ​ര്യ​ന്റെ ആരോ​പ​ണ​ത്തിൽ?”,

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കു​ന്തി​യു​ടെ സ്മൃ​തി​നാ​ശം ഞങ്ങൾ ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു് കു​ടി​യേ​റും മു​മ്പു് തന്നെ കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​ന​ട​ക്കം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എല്ലാ​വർ​ക്കും വ്യ​ക്ത​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. ഞങ്ങ​ളു​ടെ കൂടെ വരൂ അമ്മാ ഞാൻ എന്നു് കു​ന്തി​യെ ഉപ​ചാ​ര​പൂർ​വ്വം ക്ഷ​ണി​ച്ച​പ്പോൾ, നീ എപ്പോ​ഴാ​ണു് എന്റെ മക​നാ​യ​തു്, എനി​ക്കൊ​രു മക​നേ​യു​ള്ളൂ അവൻ തേ​ജ​സ്വി​യായ സൂ​ര്യ​പു​ത്രൻ” എന്നാ​ണ​വർ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞ​തു്.”

വയോ​ജ​ന​ന​ങ്ങൾ​ക്കും വേണം അന്ത്യ​ദി​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഹി​മാ​ല​യ​ത്തിൽ വി​ശ്ര​മം എന്ന ഗു​രു​കുല സം​വാ​ദ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പോവാൻ തേരിൽ കയ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആയിരം പൂർണ ചന്ദ്ര​ന്മാ​രെ കണ്ട ആ ഇളമുറ പാ​ണ്ഡ​വൻ.

“പ്ര​തി​രോ​ധ​വ​ഴി​യാ​ണു് നി​ങ്ങൾ കാ​രു​ണ്യ​കൗ​ര​വർ ഹീ​ന​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ആക്ര​മ​ണ​വാ​സ​ന​ക്കു പക​ര​മാ​യി തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത ജീ​വ​നോ​പാ​ധി​യെ​ങ്കിൽ, എന്തി​നി​ത്ര ഭാ​രി​ച്ച ചെ​ല​വേ​റ്റെ​ടു​ത്തു? ദൂരെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പോ​രാ​ട്ട​വേ​ദി​യൊ​രു​ക്കി അവരെ കൊ​ല്ലാൻ ക്ഷ​ണി​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യം? ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​യു​ടെ വി​ള്ള​ല​ട​ച്ചു അക​ത്തു കാ​ത്തി​രി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ പാ​തി​രാ​മി​ന്ന​ലാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​നു വരു​ന്ന അർദ്ധ സഹോ​ദ​ര​രെ കയ്യോ​ടെ പി​ടി​കൂ​ടാൻ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നടു​വൊ​ടി​ഞ്ഞു ചതു​പ്പു​നി​ല​ത്തിൽ മരണം കാ​ത്തു് തളർ​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൂടെ കി​ട​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണി​നെ പണയം വച്ചു് ചൂ​താ​ടു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ പോ​ലെ​യാ​ണോ കൗരവർ അവ​രു​ടെ രാ​ജ​സ്ത്രീ​ളെ എക്കാ​ല​വും പരി​ച​രി​ച്ച​തു്? പ്ര​തി​രോ​ധ​വ​ഴി​യി​ലെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും വീഴ്ച പറ്റി പാ​പി​പാ​ണ്ഡ​വർ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി കൗ​ര​വ​രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളെ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നു ശ്ര​മി​ച്ചാൽ ഏല്ലാ കൗ​ര​വ​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും മൊ​ത്തം വനി​ത​ക​ളും കൂട്ട ആത്മ​ഹ​ത്യ ചെ​യ്യു​മെ​ന്നു് ഭാര്യ എന്നെ താ​ക്കീ​തു ചെ​യ്തു. അതോടെ ഞങ്ങൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര എത്ര​യും വേഗം യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യാ​ക്കി. രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ ഭയ​മി​ല്ലാ​തെ കി​ട​ക്കാൻ, ഞങ്ങൾ ഈ കു​റ്റി​ക്കാ​ടു് വെ​ട്ടി നി​ര​പ്പാ​ക്കി ശത്രു​ക്കൾ​ക്കു പാളയം പോലും പണി​തു​കൊ​ടു​ത്തു.” ഭീ​ഷ​ണ​നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ രണ്ടു കഴു​ക​ന്മാർ ഇര​യു​ടെ ചു​റ്റും ചി​റ​ക​ടി​ച്ചു.

“വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ രതി​സാ​ഹ​സ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കൊ​രു കു​ട്ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്ന വസ്തുത ഒളി​പ്പി​ച്ചു​വ​ച്ചാ​ണു് പാ​ണ്ഡു​വി​നെ ഭർ​ത്താ​വാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ച​തെ​ന്ന കൊ​ട്ടാ​ര​ര​ഹ​സ്യം അങ്ങാ​ടി​പ്പാ​ട്ടാ​ക്കു​മെ​ന്നു ഗാ​ന്ധാ​രി പേ​ടി​പ്പി​ച്ചാ​ണു് മഹാ​രാ​ജ​പ​ദ​വി ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു പാ​ണ്ഡു​വി​നെ കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ചെ​ന്ന വാർ​ത്ത​യി​പ്പോ​ഴും കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ പ്ര​ച​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. എങ്ങ​നെ വേണം ഹസ്തി​ന​പു​രി പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം ഇതിനെ കാണാൻ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പാ​ണ്ഡു​വി​ധ​വ​യും അഞ്ചു കു​ട്ടി​ക​ളും അഭ​യാർ​ഥി​ക​ളാ​യി വി​ദു​ര​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ കഴി​യു​ന്ന ഇടവേള.

“വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു​മു​മ്പു് പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ രതി​യ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആൾ​വി​വ​ര​പ്പ​ട്ടിക തന്നാൽ മാ​ത്ര​മേ അയാ​ളു​ടെ കൈ പി​ടി​ക്കൂ എന്ന നി​ബ​ന്ധന ഞാൻ വച്ചി​രു​ന്നു​വോ? ഭാ​ര്യ​യു​ടെ അവി​ഹി​ത​സ​ന്ത​തി​യെ കു​റി​ച്ചി​ത്ര മുൻ​വി​ധി​യു​ള്ള പാ​ണ്ഡു​വി​നു, സ്വ​ന്തം ഷണ്ഡ​ത്വ​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് വാ തു​റ​ക്കാ​നെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു മടി? കായിക ക്ഷ​മ​ത​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്കും കു​രു​വം​ശ​രാ​ജാ​വെ​ന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ​യിൽ, മകളെ പാ​ണ്ഡു​വി​നു് ‘കന്യാ​ദാ​നം’ ചെയ്ത മാ​ദ്ര​രാ​ജാ​വ്അർ​പ്പി​ച്ച വി​ശ്വാ​സ​ത്തെ തകർ​ക്കാൻ വൈ​മ​ന​സ്യം പാ​ണ്ഡു കാ​ണി​ച്ചു​വോ? അതോ, സ്വ​ന്തം രതി​യ​നു​ഭ​വം നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു് മു​നി​ശാ​പം കൊ​ണ്ടെ​ന്ന കാരണം കൊ​ട്ടാ​രം പാ​ട്ടു​കാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു് നാ​ടാ​കെ പാ​ടി​പ്പി​ച്ച​ല്ലേ അയാൾ വന​വാ​സ​ത്തി​നു ഞങ്ങ​ളെ​യും കൂ​ട്ടി പോ​യ​തു്? വംശം നി​ല​നിർ​ത്താൻ ‘പ്രാ​യോ​ഗിക പ്ര​തി​വി​ധി’ തേ​ടു​മെ​ന്ന പാ​ണ്ഡു​നിർ​ദ്ദേ​ശം എന്തു് ‘വഴി’യാണു് അയാൾ എനി​ക്കും മാ​ദ്രി​ക്കും തു​റ​ന്നി​ട്ട​തെ​ന്നു കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​യിൽ കേ​ട്ടു​വോ? കു​ട്ടി​കൾ അഞ്ചു തി​ക​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, ‘ബലേ ഭേഷു്, എന്നു് പറ​ഞ്ഞ​ല്ലേ ആ കി​ട​പ്പു​രോ​ഗി കഥാ​വ​ശേ​ഷ​നാ​യ​തു്? കൂ​ടു​തൽ പ്ര​കോ​പി​പ്പി​ച്ചാൽ ഒരു കഴു​ത​ച്ചു​മ​ടു് അന്തഃ​പുര വി​ഴു​പ്പു​കെ​ട്ടു​കൾ പു​റ​ത്തെ​ടു​ക്കാൻ കു​രു​വംശ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നെ​നി​ക്കു കി​ട്ടും. പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ മഹാ​റാ​ണി​യാ​യി ഞാ​നി​വി​ടെ കഴി​യു​മ്പോൾ ഗാ​ന്ധാ​രി എവിടെ ആയി​രു​ന്നു എന്നൊ​ന്നും ഇപ്പോൾ ഞാൻ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നി​ല്ല.”

2018-06-16

“പെറ്റ കു​ട്ടി​ക​ളെ പാ​ഞ്ചാ​ലി പോ​റ്റി വളർ​ത്താ​ത്ത​തു കണ്ടു മനം തപി​ച്ചാ​ണു് നി​ങ്ങൾ അവരെ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ കൊ​ണ്ടു പോയി വളർ​ത്താൻ ഏൽ​പ്പി​ച്ച​തു് എന്നോ?” അവി​ശ്വാ​സം നി​ഴ​ലി​ക്കു​ന്ന ശബ്ദ​ത്തിൽ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“നേ​ര​ത്തി​നു ഭക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്കാ​തെ​യും കു​ളി​പ്പി​ച്ചു് വസ്ത്രം മാ​റ്റാ​തെ​യും എന്തി​നാ​ണു് നീ കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ കഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു് എന്നു ഞാൻ വി​മ്മി​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചാൽ, ‘ഇതു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കു​ട്ടി​യ​ല്ല​ല്ലോ പി​ന്നെ​ന്താ?’ എന്ന​വൾ അഞ്ചു പേ​രോ​ടും ഊഴം വച്ചു തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി തി​രി​ച്ച​ടി​ക്കും. കു​ട്ടി​കൾ ആരുടെ ആയാ​ലും അവർ വി​ശ​ന്നു വാ​വി​ട്ടു നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു് കാണാൻ ആവാതെ അവ​സാ​നം അവ​ള​റി​യാ​തെ കൊ​ണ്ടു പോയി ഞങ്ങൾ സു​ര​ക്ഷി​ത​സ്ഥാ​ന​ത്തു ഏൽ​പ്പി​ച്ചു.” പറ​ഞ്ഞു തീ​രു​മ്പോൾ നകു​ല​ന്റെ കണ്ണു​കൾ നി​റ​ഞ്ഞു ശബ്ദം ഇടറി. ചക്ര​വർ​ത്തി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ മുഖം താ​ഴ്ത്തി. ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു രണ്ടു പെൺ​ക​ണ്ണു​കൾ ഇമ​ത​ല്ലാ​തെ ആ രംഗം രഹ​സ്യ​മാ​യി നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.

“പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കി​ട​യിൽ പര​സ്പ​രം സ്പർ​ദ്ധ വളർ​ത്തി മാ​ന​സി​ക​മാ​യി തളർ​ത്താൻ കൌരവർ നി​യോ​ഗി​ച്ച ചാ​ര​വ​നിത എന്ന രഹസ്യ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​വും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ​ചൂ​താ​ട്ട​ത്തോൽ​വി​ക്കു് ശേഷം പാ​ഞ്ചാ​ലി ഏറ്റെ​ടു​ത്തു എന്ന ആരോ​പ​ണം രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി​ചർ​ച്ച​യിൽ ഈയിടെ കേ​ട്ട​ല്ലോ”, പ്ര​വാ​സി​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി​യായ നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“മുൻ​വി​ധി​യി​ല്ലാ​തെ കാണാൻ ഞങ്ങ​ളും തയ്യാർ. ദു​ര്യോ​ധ​നൻ രഹ​സ്യ​മാ​യി അയ​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ലം അവൾ കു​ളി​ക​ഴി​ഞ്ഞു നഗ്ന​മേ​നി​യിൽ പു​ര​ട്ടു​മ്പോൾ, ഒറ്റ​മു​റി​ക്കു​ടി​ലിൽ എല്ലാം കണ്ടു നിൽ​ക്കു​ന്ന ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ പെ​ട്ടെ​ന്നു​ണ​രു​ന്ന ഊർ​ജ്ജം, ആ വല്ലാ​ത്ത തി​ടു​ക്കം, അന്ധ​മായ കി​ട​മ​ത്സ​രം, ഊഴം തെ​റ്റി​ച്ചും അവളെ ഉടൻ കൈ​വ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നു​ള്ള ആവേശം-​എല്ലാം വിരൽ ചൂ​ണ്ടു​ന്ന​തു്, കൌ​ര​വ​രു​ടെ അശ്ലീ​ല​രാ​ഷ്ട്രീയ ഉപ​ക​ര​ണം തന്നെ​യാ​വാം പാ​ഞ്ചാ​ലി. കള്ളി വെ​ളി​ച്ച​ത്ത​ക്കാ​നു​ള്ള തെ​ളി​വു് കൂ​ടു​തൽ കി​ട്ട​ട്ടെ, ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യു​മാ​യി പങ്കു വക്കാം.”

“അധി​കാ​ര​മേ​റ്റി​ട്ടു ആഴ്ച രണ്ടു കഴി​ഞ്ഞി​ല്ല ആരോ​പ​ണ​ങ്ങൾ രണ്ടെ​ണ്ണം പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ പൊ​ളി​ച്ച​ടു​ക്കി​യ​ല്ലോ. ഇന്നു് രാ​വി​ലെ മുതൽ കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളും വാ​ണി​ജ്യ​ത്തെ​രു​വും ആകെ ചർ​ച്ചി​ക്കു​ന്ന​തു ഇവ രണ്ടും:

ഒന്നു്, ദു​ര്യോ​ധ​ന​പു​ത്ര​വ​ധു​വി​നെ കൊ​ണ്ടു് പാ​ഞ്ചാ​ലി വി​ഴു​പ്പ​ല​ക്കി​പ്പി​ച്ചു.

രണ്ടു്, ഭീ​മ​ന്റെ രഥ​യാ​ത്ര​ക്കു് ചാർ​വാ​കൻ വഴി​കൊ​ടു​ക്കാ​തെ തട​സ്സ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു ഭീ​മ​സാ​ര​ഥി​യി​റ​ങ്ങി​വ​ന്നു യു​ക്തി​വാ​ദി​യു​ടെ ചെ​കി​ട്ട​ത്ത​ടി​ച്ചു.

ഇത്ര ഹൃ​ദ​യ​വി​കാ​ര​മി​ല്ലാ​തെ എങ്ങ​നെ നി​ങ്ങൾ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല ഹി​മാ​ലയ വന​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​പു​ത്ര​വി​ധവ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ വസ​തി​യിൽ വന്ന​തു് സ്ത്രീ​ചർ​മ​പ​രി​പാ​ല​നം എന്ന പു​തു​തൊ​ഴി​ലിൽ നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തി​നാ​ണു്. ദേഹം വി​യർ​ക്കു​ന്ന ജോലി ചെ​യ്യു​ന്ന​തൊ​രു നല്ല കാ​ര്യ​മെ​ന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി സാ​ന്ദർ​ഭി​ക​മാ​യി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, സ്വയം കുറെ വി​ഴു​പ്പെ​ടു​ത്തു ആ യു​വ​കൗ​ര​വ​വി​ധവ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​നു പി​ന്നി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ ആസ്വ​ദി​ച്ചു നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്ക​യും അതി​നി​ട​യിൽ സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ തുണി കഴു​കി​യു​ണ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ വരാൻ വൈ​കി​യ​തി​ന്റെ കാ​ര​ണ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ വി​ഴു​പ്പു കണ്ടാൽ വി​ഴു​പ്പെ​ന്നു് തോ​ന്നി​ല്ല എന്നി​ട്ടും ഞാ​ന​തൊ​ന്നു പരീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴു​കി​നോ​ക്കി​യ​തി​നു​ശേ​ഷം തി​രി​ച്ചു കൊ​ടു​ത്തു. അതാരു പരാ​തി​യാ​ക്കി?

രഥ​യാ​ത്ര ചെ​യ്യു​ന്ന ഭീ​മ​നു് വഴി തട​യു​ന്ന പദ​യാ​ത്ര​യ​ല്ല അഭി​വ​ന്ദ്യ​ചാർ​വാ​കൻ ചെ​യ്ത​തു്. മത്സ​രി​ച്ചു മു​ട്ടി​യു​രു​മ്മി നട​ന്നു കു​തി​ര​ക​ളെ വിറളി പി​ടി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ പ്ര​കോ​പി​ത​കു​തി​ര​യാ​ണു് വാലു കൊ​ണ്ട​യാ​ളെ ശി​ക്ഷി​ച്ച​തു്. അടി കൊ​ണ്ടു് നി​ല​വി​ളി​ച്ച ചാർ​വാ​കൻ അതു് കണ്ട നാ​ട്ടു​കാ​രോ​ടു് പറ​ഞ്ഞു, ഭീ​മ​സാ​ര​ഥി ചാട്ട വീശി. അതാരു പരാ​തി​യാ​ക്കി. പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മ​ല്ല നി​ങ്ങൾ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്, നാ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ വി​ഴു​പ്പ​ല​ക്ക​ലാ​ണു്.”

“സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മം നി​റ​ഞ്ഞ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് പരു​ക്കൻ പ്ര​ത​ല​വും ചോർ​ച്ച​യു​മു​ള്ള ഈ കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ ഇനി​യൊ​രു വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാ​ലം കൗ​ര​വ​അ​ടിമ എന്ന കഠി​ന​കൗ​ര​വ​ശി​ക്ഷ നി​ങ്ങ​ളെ അലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു​ണ്ടോ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ദു​ര​ഭി​മാ​ന​ത്തിൽ തൂ​ങ്ങി​പ്പി​ടി​ക്കു​ക​യാ​ണു്, കാ​ലാ​തി​വർ​ത്തി​യാ​യി മാറാൻ സാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മഹാ​ഭാ​രത ഇതി​ഹാ​സം എന്ന​താ​ണു് എന്നെ ചി​ന്താ​കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തു് അല്ലാ​തെ കൗ​ര​വ​അ​ടിമ എന്ന അവ​സ്ഥ​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല. പറ​ഞ്ഞു​വ​ന്നാൽ അവർ നൂ​റു​പേ​രും എന്റെ ആരാ​ധ​കർ.”

2018-06-17

“മനു​ഷ്യാ​വ​സ്ഥ​യെ കു​റി​ച്ചെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും വെ​ളി​പാ​ടു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്രാ​നു​ഭ​വം നി​ങ്ങൾ​ക്കു് നൽ​കി​യോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​നു പി​ന്നി​ലെ ജലാ​ശ​യ​ത്തിൽ നീ​ന്തി​ക്കു​ളി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു സാ​യാ​ഹ്ന​വെ​യി​ലിൽ അവ​രി​രു​വ​രും. മൂ​ന്നാം ലിംഗ സൈ​നി​കർ കാവൽ നി​ന്നു.

“യു​ദ്ധാ​വ​സാ​ന​ദി​നം അഞ്ചു മക്കൾ പാ​തി​രാ ചതി​യാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ടുക, പഞ്ച​പാ​ണ്ഡ​വർ പോ​റ​ലേൽ​ക്കാ​തെ പോ​രാ​ട്ട ഭൂ​മി​യിൽ നി​ന്നു് ജേ​താ​ക്ക​ളാ​യി പുറത്തുചാടുക-​ഇതെന്നെ ആകെ അട്ടി​മ​റി​ച്ചു. മറി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു യു​ദ്ധ​ഫ​ലം എന്നാ​ണു് ഞാൻ അപ്പോ​ഴും ഇപ്പോ​ഴും മോ​ഹി​ച്ച​തു്. ആ മാ​തൃ​മോ​ഹം പൂ​വ​ണി​ഞ്ഞി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഈ കാ​ണു​ന്ന പ്ര​പ​ഞ്ചം ദൈ​വ​സൃ​ഷ്ടി എന്നു് പോലും ഞാൻ ഇരു​കൈ​ക​ളും ഉയർ​ത്തി ഈ വെ​ള്ള​ത്തിൽ നി​ന്നു് കൊ​ണ്ടു് ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു് നോ​ക്കി മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇന്നു് ഞാൻ ആൺ​വേ​ദി​യിൽ ഉടു​തു​ണി വലി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട അടിമ. പെ​റ്റ​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളു​ടെ ശവ​മ​ട​ക്കി​നു സാ​ക്ഷി യാ​വേ​ണ്ടി വന്ന അമ്മ. അഞ്ചു​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ ഭാരം ചു​മ​ക്കേ​ണ്ടി വന്ന പതിത. എന്റെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഇനി​യും തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു കരു​തു​ന്നൊ​രു പെൺ” അടി​ത്ത​ട്ടു് കാ​ണാ​വു​ന്ന ജലാ​ശ​യ​ത്തി​ലേ​ക്ക​വർ ആ മോ​ഹ​സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​ര​ത്തി​നാ​യി ഇരു​വ​രും ഒരു​മി​ച്ചു ഊളി​യി​ട്ടു.

“അച്ഛ​നെ കു​റി​ച്ചൊ​രു ഓർമ വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​മാ​യി പങ്കി​ടാ​മോ?” പുതിയ ഭര​ണാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കരി​ക്കു​ന്ന​നും കു​റ​യും പാ​യു​ന്ന ആ ഈറൻ കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ, പരു​ക്കൻ​ത​റ​യി​ലെ പായിൽ ചു​രു​ണ്ടു കി​ട​ന്ന അച്ഛ​നെ ഞാൻ എന്റെ പതി​നാ​റാം പി​റ​ന്നാ​ളി​നു്, കു​ളി​ച്ചു കു​റി​യി​ട്ടു് വന്ദി​ക്കാൻ അറ​ച്ച​റ​ച്ചു മു​ന്നോ​ട്ടു കാൽ​വ​ച്ചു ചെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. എന്നെ കണ്ട​പ്പോൾ ആ മുഖം ഒന്നു് കൂടി ഇരു​ണ്ടു. ഇന്നെ​ന്റെ ജന്മ​ദി​ന​മെ​ന്നു ഞാൻ കൈ​കൂ​പ്പി അയാ​ളോ​ടു് പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, “ആരാടാ ശരി​ക്കും നി​ന്റെ ബീ​ജ​ദാ​താ​വ്?”

എന്നു അശ്ലീ​ല​മായ കൈ ചല​ന​ത്തോ​ടെ അപ​ശ​ബ്ദ മു​ണ്ടാ​ക്കി അയാൾ എന്നെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു. യമൻ എന്നു ഞാൻ മേ​ലോ​ട്ടു​നോ​ക്കി മൃ​ദു​വാ​യി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അയാൾ ആഭാ​സ​ക​ര​മാ​യി പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു. അൽ​പ്പ​വ​സ്ത്ര​യായ ചി​റ്റ​മ്മ മാ​ദ്രി ആ സമ​യ​ത്തു മു​റി​ക്ക​ക​ത്തു കട​ന്ന​പ്പോൾ, പു​റ​ത്തു പോവാൻ ഞാൻ തു​നി​ഞ്ഞു. അതാ മു​റ്റ​ത്തു വെ​ട്ടു​പോ​ത്തിൻ പു​റ​ത്തൊ​രു കരി​ങ്കാ​ലൻ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ നേരെ എറി​യാ​നാ​യി കയർ കു​രു​ക്കി​ടു​ന്നു. പി​റ്റേ​ന്നു കു​ടി​ലി​ന്ന​രി​കെ ഉണക്ക വിറകു കൂ​ട്ടി പാ​ണ്ഡു​വി​നു് ചി​ത​ക​ത്തി​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പം കൂ​ട്ടി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് ദി​വ്യ​തേ​ജ​സ്സു​ള്ള തെ​ണ്ടി​പ്പ​ട്ടി മാ​ത്രം.” മൺ​മ​റ​ഞ്ഞ കു​രു​വം​ശാ​ധി​പൻ പാ​ണ്ഡു​വി​നു് സ്മാ​ര​കം നിർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന തീ​രു​മാ​നം രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ അറി​യി​ച്ചു ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലേ​ക്കു മറ്റു​നാ​ലു പേർ​ക്കൊ​പ്പം പോ​വു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ.

2018-06-18

“ഇന്നു​മൊ​രു നവജാതശിശുമരണം-​ദരിദ്രകുടിലിലല്ല, ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ. അന്തഃ​പു​ര​വേ​ല​ക്കാ​രു​ടെ വസ​തി​യി​ല​ല്ല, മഹാ​റാ​ണി ഗം​ഗ​യു​ടെ പ്രസവത്തിൽ-​തുടർച്ചയായ ഏഴാ​മ​ത്തെ. ദു​രൂ​ഹ​ത​യൊ​ന്നും തോ​ന്നി​യി​ല്ലേ?” മഹാ​രാ​ജാ​വു് ശാ​ന്ത​നു​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ചോ​ദി​ച്ചു.

കണ്ണു​തു​റ​ന്നു നോ​ക്കി​യാൽ കാ​ണു​ന്ന ഈ ലോ​ക​ത്തിൽ എന്തെ​ങ്കി​ലും ദു​രൂ​ഹ​മ​ല്ലാ​തു​ണ്ടോ? തെ​രു​വായ തെ​രു​വെ​ല്ലാം ഓടി​ന​ട​ന്നു ഇല്ലാ​ത്ത കഥകൾ നെ​യ്യു​ന്ന നി​ങ്ങൾ നാളെ ഇതേ സമ​യ​ത്തു ഒരു പിടി ചാ​ര​മാ​യി മാ​റി​യാൽ അതും ദു​രൂ​ഹ​മാ​വു​മോ? ഇന്ന​ലെ ഈ സമ​യ​ത്തു ഗർ​ഭ​ശ്രീ​മാ​നാ​യി​രു​ന്ന കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി ഇപ്പോൾ നദി​യൊ​ഴു​ക്കി​ലെ​വി​ടെ​യോ പൊ​ങ്ങിയ കു​ഞ്ഞു​ജ​ഡ​മാ​യ​തിൽ ദു​രൂ​ഹ​ത​യി​ല്ലേ? ഉണ്ടു്. ഇനി അതി​ല​ധി​കം ദു​രൂ​ഹ​മ​ല്ലേ ഇന്നു് പു​ലർ​ച്ച ചോ​ര​ക്കു​ഞ്ഞി​നെ പു​ഴ​യിൽ കഴു​കി​യെ​ടു​ക്കും മു​മ്പു് കൈ​വി​ര​ലു​കൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ ഒഴു​ക്കിൽ വീ​ണു​പോയ കു​ഞ്ഞി​നെ പ്ര​സ​വി​ച്ച ഗം​ഗ​യി​താ, കൊ​ട്ടാ​ര​ഉ​ദ്യാ​ന​ത്തിൽ വാ​സ​ന​പൂ​ക്കൾ പറി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കൂ. രാ​ത്രി​യ​വൾ എന്റെ പായിൽ സു​ഗ​ന്ധി​യാ​യി കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ വീ​ണ്ടു​മൊ​രു ഗർഭം ധരി​ക്കാൻ ശാ​രീ​രി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യു​ണ്ടാ​വും എന്നു​റ​പ്പു്. നാ​ളെ​യ​വൾ ഗർ​ഭ​വ​തി​യാ​കും. മറ്റ​ന്നാൾ വീ​ണ്ടും, പെറ്റ കു​ഞ്ഞി​നെ മുക്കിക്കൊല്ലും-​ഒന്നും ദു​രൂ​ഹ​മ​ല്ല. എന്തു് ഹീ​ന​പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കും നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് വാ​തു​റ​ന്നു വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​വും പി​ന്നാ​മ്പുറ കഥകൾ.

2018-06-19

“ഗാർ​ഹി​ക​പീ​ഡ​ന​ത്തി​നു മകൾ ഇര​യെ​ന്ന ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി പാ​ഞ്ചാ​ലൻ പീഢക പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ പടവാൾ ഉയർ​ത്തി​യ​ല്ലോ. ഭാ​ര്യാ​പി​താ​വി​ന്റെ ഭീ​ഷ​ണി​യിൽ ഭയ​ന്നു​പോ​യോ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ദക്ഷി​ണ​യാ​യി ചി​ല​രിൽ നി​ന്നൊ​ക്കെ തള്ള​വി​രൽ കടി​ച്ചു​മു​റി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന ഗു​രു​ദ്രോ​ണർ എനി​ക്കൊ​രു അസാ​ധ്യ​പ​ണി തന്നു. സഹ​പാ​ഠി പാ​ഞ്ചാ​ല​നെ വരി​ഞ്ഞു​കെ​ട്ടി ദക്ഷി​ണ​യാ​യി മു​മ്പിൽ വക്ക​ണം. അന്നു് ഞാൻ കൗ​മാ​ര​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി. എന്നി​ട്ടും ഏൽ​പ്പി​ച്ച ജോലി ചെ​യ്തു. പക്ഷെ പാ​ഞ്ചാ​ലീ​പ​രി​ണ​യ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലൻ എന്റെ ചെ​വി​യിൽ പറ​ഞ്ഞു, അന്നു് ഞാൻ നി​ന​ക്കു് ബന്ദി​യാ​യി വഴ​ങ്ങി​ത്ത​ന്ന​തു്, ദ്രോ​ണ​ശാ​പം നി​ന​ക്കു​ണ്ടാ​വാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​ണെ​ന്നു്. അത്ര​മേൽ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ല​നി​പ്പോൾ പര​സ്യ​മാ​യി ചൂ​ടാ​വ​ണ​മെ​ങ്കിൽ, ആരോ ഞങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു സത്യം പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും.

സന്യ​സ്ഥർ​ക്കു് സേവനം നൽകാൻ കൗ​ര​വാ​ജ്ഞ​യു​ള്ള​പ്പോൾ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ ആ പുറം ജോ​ലി​ക്കു നി​ത്യ​വും തള്ളി​വി​ടു​ന്ന​തു് കണ്ടു ഞാനും മു​ഷ്ടി​ചു​രു​ട്ടി പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്ന​വൻ തന്നെ വേണം ആശ്ര​മ​മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങൾ സം​സ്ക​രി​ക്കാൻ അല്ലേ, എന്ന​യാൾ അപ്പോൾ വി​ലാ​പ​ത്തോ​ടെ തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ച​പ്പോൾ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ അയാളെ പി​ന്തു​ണ​ച്ചു. ഞാൻ ചൂ​ളി​പ്പോ​യി. പീ​ഢ​ക​യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ഗാർ​ഹി​ക​സ്ത്രീ​നീ​തി​യിൽ ബാ​ല​പാ​ഠം പഠി​പ്പി​ക്ക​ട്ടെ പാ​ഞ്ചാ​ലൻ. അതൊ​ക്കെ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്ന​തിൽ പോ​ലു​മു​ണ്ടൊ​രു കാ​വ്യ​നീ​തി.”

2018-06-20

“ആൺ​മ​ക്ക​ളെ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട വയോ​ജ​ന​ങൾ​ക്കു കു​ടി​വെ​ള്ള​വും ധാ​ന്യ​വും എത്തി​ച്ചു കയ്യ​ടി നേ​ടു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നാ​ണു് ഞാൻ നി​ങ്ങ​ളെ തേടി വരു​ന്ന​തു്. ഇങ്ങ​നെ ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്നം ദു​രി​ത​ത്തിൽ കഴി​യേ​ണ്ട വരാണോ നി​ങ്ങൾ ഇതി​ഹാസ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾ?” എല്ലും തോ​ലു​മാ​യി ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ, ഗാ​ന​ധാ​രി, കു​ന്തി, വി​ദു​രർ എന്നി​വർ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ദു​രി​ത​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​മ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വഴി​ന​ട​ന്നു അവ​സാ​നം അവരെ കണ്ടെ​ത്തി.

“കൊ​ന്നു തി​ന്നാൻ നേ​ര​ത്തേ വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട മാം​സ​ഭോ​ജി​കൾ, ഈ ശോ​ഷി​ച്ച ശരീ​ര​ങ്ങൾ കണ്ടു മടു​പ്പോ​ടെ മട​ങ്ങു​ന്നു. അങ്ങ​നെ​യൊ​രു അസ്തി​ത്വ പ്ര​തി​സ​ന്ധി നേ​രി​ടു​ക​യാ​ണി​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ. പര​സ്പ​രം ജീ​വ​നൊ​ടു​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ​ക്കി​ന്നു പേ​ശി​ക​ളിൽ കരു​ത്തി​ല്ല. ഒരു ആക​സ്മിക കാ​ട്ടു​തീ അതാ​ണു് അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടോ​ളം ഹസ്തി​ന​പു​രി ഭരി​ച്ച ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ ഈയി​ടെ​യാ​യി മോ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഞങ്ങൾ ഉറ​ങ്ങു​ന്ന നേ​ര​ത്തു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉത്സാ​ഹ​ത്തിൽ മനു​ഷ്യ​നിർ​മ്മി​ത​മാ​യൊ​രു അഗ്നി​ബാ​ധ​യാ​യാ​ലും സ്വാ​ഗ​തം.”

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ജ​യ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​വാർ​ഷി​കം നി​ങ്ങൾ കു​ടും​ബ​സ​മേ​തം ആഘോ​ഷി​ക്കു​മ്പോൾ, വീഴ്ച പറ്റി​യോ? പത്തു വർഷം രാ​ജ​സൂയ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി ആയി​രു​ന്ന ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം വരെ പോയി എന്തു​ണ്ട​വി​ടെ വി​ശേ​ഷം എന്നു് ഇതു് വരെ തി​ര​ക്കി​യി​ല്ലേ?” ആഘോഷ വേ​ദി​യിൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങി രഥ​ത്തിൽ കയ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തട​ഞ്ഞു.

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം? ചക്ര​വർ​ത്തി​നി? അതൊ​ന്നും നി​ങ്ങൾ ഇനി​യും മറ​ന്നി​ല്ലേ? കാലിക പ്ര​സ​ക്തി മാ​ത്ര​മു​ള്ള ഒരു മാ​യൻ​നിർ​മി​തി മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ, വി​രു​ന്നു​വ​ന്ന​വ​രെ വഴു​ക്കി​വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന ആ കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യം? ചക്ര​വർ​ത്തി​നി എന്ന​തു് വെ​റു​മൊ​രു ആല​ങ്കാ​രിക പദ​വി​യും. ആ ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട യമു​ന​തീ​ര​ന​ഗ​രി​യിൽ, കഴി​ഞ്ഞ പത്തു​പ​തി​നാ​ലു വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ വളർ​ന്ന കു​റ്റി​ക്കാ​ടു​കൾ വെ​ട്ടി നി​ര​പ്പാ​ക്കാ​നും, ജൈ​വ​വൈ​വി​ധ്യ​ങ്ങൾ നശി​പ്പി​ക്കാ​നും ഇനി ഞങ്ങൾ ആരെ​യും സമ്മ​തി​ക്കി​ല്ല. അത്ര​യും പാ​രി​സ്ഥി​തിക പ്ര​തി​ബ​ദ്ധത ഹസ്തി​ന​പു​രി പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം എന്നിൽ നി​ന്നു് പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.”

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലെ സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തി​നും, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പ​ത്തി​നും ഇട​ക്കു​ള്ള കാ​ല​യ​ള​വിൽ കൌരവർ ചെയ്ത കു​ടി​ല​നീ​ക്ക​ങ്ങൾ പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ വി​ളി​ച്ചു പറ​യു​മെ​ന്ന്പാ​ഞ്ചാ​ലി. പ്ര​തി​കാ​ര​ബു​ദ്ധി​യോ​ടെ അടി​മ​ശി​ക്ഷാ​വി​ധി നി​ങ്ങൾ ആയു​ഷ്കാ​ലം നീ​ട്ടി​യാ​ലും പാ​ഞ്ചാ​ലി തള​രി​ല്ല എന്നു് അവളെ നേ​രി​ട്ട​റി​ഞ്ഞി​ട​ത്തോ​ളം ഈ പെൺ​മ​നം പറ​യു​ന്നു. എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ രഹ​സ്യ​കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ കണ്ടെ​ത്തി.

“സൌ​ന്ദ​ര്യ​വർ​ദ്ധക ഔഷ​ധ​ക്കൂ​ട്ടു​ക​ളും ഹി​മാ​ലയ പഴ​വർ​ഗ​ങ്ങ​ളും പു​ത്തൻ അടി​വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും പ്ര​ത്യേ​കം സൈ​നി​കൻ വശം ഞാൻ അവൾ​ക്കു രഹ​സ്യ​മാ​യി കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച​തു് കി​ട്ടി നന്ദി എന്നു​ള്ള പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മറു​പ​ടി ഇതാ വന​ശ്ര​മ​ത്തിൽ നി​ന്നു്. ഞാൻ വാ​യി​ക്കാം.” മു​റി​യു​ടെ മൂ​ല​യിൽ പുക പര​ത്തു​ന്ന പന്തം വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ലേ​യ്ക്കു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പനയോല വാ​യി​ക്കാൻ നീ​ങ്ങി.

2018-06-21

“കറവ വറ്റിയ മാ​ടു​കൾ​ക്കൊ​രു അറ​വു​ശാല? കൗരവർ ബഹു​സ്വ​ര​കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഊട്ടു​പു​ര​യെ മാ​റ്റി​മ​റി​ച്ചു​വെ​ന്ന ഗു​രു​തര ആരോ​പ​ണ​വു​മാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ പര​സ്യ​പ്ര​സ്താ​വ​ന​യി​റ​ക്കി​യ​ല്ലോ. ഇരു​സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളി​ലും മി​ണ്ടാ​പ്രാ​ണി​ക​ളോ​ടു് മമ​ത​യു​ണ്ടെ​ന്ന വസ്തുത തള്ളി​യാ​ണു് ധി​ക്കാ​രി കൗരവർ കർ​ഷ​ക​രിൽ നി​ന്നു് നാൽ​ക്കാ​ലി​ക​ളെ യു​ദ്ധ​സം​ഭ​വ​ന​യാ​യി തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത​തെ​ന്നും യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ.

എങ്ങ​നെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്നു?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

യു​ദ്ധ​ത്ത​ലേ​ന്നു വൈകിയ രാ​ത്രി പു​ഴ​ക്ക​ട​വിൽ നീ​രാ​ടു​ന്ന നേരം.

“കൂടെ പൊ​റു​ത്ത പെ​ണ്ണി​നെ പണയം വച്ചു് തോ​റ്റു് അവ​ളു​ടെ പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ നഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തിയ പു​രു​ഷാ​ധി​പ​ത്യ​പ്ര​മു​ഖൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ തന്നെ വേണം പെൺ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ പരി​പാ​ല​ക​നാ​വാൻ. വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്ത​വർ​ക്കു ഞാൻ കൊ​ടു​ത്ത പണി അയ​ല്പ​ക്ക സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള രാ​പ്പ​കൽ സം​ര​ക്ഷ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നി​ട്ടു​മ​വർ ആശ്ര​മ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ പാ​തി​രാ​നീ​ക്ക​ത്തിൽ തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി വെ​ട്ടി​തി​ന്നി​രു​ന്ന ഇറ​ച്ചി​ക്കഥ പു​റ​ത്താ​യ​പ്പോൾ, അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തി​ലെ ധാ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ​ണം മൂ​ന്നു നേരം വെ​ട്ടി​വി​ഴു​ങ്ങി​യാൽ പോ​രാ​ട്ട​വീ​ര്യം പോ​വു​മെ​ന്ന പേടി കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്ന​ല്ലേ അയാൾ പറ​ഞ്ഞ​തു്? എന്നാൽ ഞാ​ന​യാൾ​ക്കി​പ്പോൾ ഉറപ്പുകൊടുക്കുന്നു-​കുരുക്ഷേത്ര അടു​ക്ക​ള​യിൽ വേവുക പോ​രാ​ട്ട​വീ​ര്യ​ത്തി​നു പറ്റിയ മൃ​ഗ​മാം​സ​മാ​യി​രി​ക്കും ഇന്നും എന്നെ​ന്നും.”

“ആദ്യ​ത്തെ കൗ​ര​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ ഭീ​ഷ്മർ പത്തു​ദി​വ​സം ആഞ്ഞു വെ​ട്ടി​യി​ട്ടും ഒരു പാ​ണ്ഡ​വ​തല പോലും വീ​ഴാ​ത്ത​തിൽ മനം നൊ​ന്തു നി​ങ്ങൾ, ദ്രോ​ണർ​ക്കു ചുമതല നൽകി ഒളി​ച്ചോ​ടാ​നി​ട​യു​ണ്ടെ​ന്നു പാ​ണ്ഡവ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി പറ​യു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്തു വാർ​ത്താ​വി​ത​ര​ണ​ത്തിൽ നി​യ​ന്ത്ര​ണ​മേർ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു് സ്വ​ത​ന്ത്ര​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളിൽ സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​ണു് എന്നു് തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്രം പഠി​ച്ച നി​ന​ക്ക​റി​യാം. എന്നാൽ ഈ ജീ​വ​ന്മ​ര​ണ​പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ കൗ​ര​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം ചാ​ര​വാർ​ത്ത​ക്കു​പോ​ലും വി​നി​മ​യം നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. നാ​ള​ത്തെ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ നി​ന്റെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ മറു​പ​ടി പറ​ഞ്ഞി​ല്ല എന്ന സൂചന മാ​ത്രം മതി, എന്റെ ആഗോ​ള​തല ആരാ​ധ​ക​രു​ടെ അകം നീറാൻ. അതു​കൊ​ണ്ടു്, വാർ​ത്ത തമ​സ്ക​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു് ആരോ​പ​ണം നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ സ്വീ​കാ​ര്യം. ഇനി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം കഴി​യു​ന്ന​തു​വ​രെ നീ, കൗ​ര​വ​ഊ​ട്ടു​പു​ര​യിൽ അറ​വു​സ​ഹാ​യി​യാ​യി ജോലി ചെ​യ്യ​ണം. സസ്യാ​ഹാ​രി​യായ കാ​ശി​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​കു​ല​ത്തിൽ ജനി​ച്ച​വ​ളെ​ന്ന ജാതി പരി​ഗ​ണ​ന​യി​ലാ​ണു്, ഒരൊ​റ്റ​വെ​ട്ടി​നു തല വെ​ട്ടാ​തെ രാ​ജ്യ​ദ്രോ​ഹ​ത്തി​നു​ള്ള ശിക്ഷ മൃ​ഗ​വ​ധ​സ​ഹാ​യി എന്ന ഈ മൃ​ദു​ശി​ക്ഷ​യിൽ ഞാൻ ഒതു​ക്കി​യ​തു്”, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ നേ​രി​യൊ​രു വിരൽ ചല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ സ്വ​കാ​ര്യ​സു​ര​ക്ഷാ​ഭ​ടൻ ഒരു കൈ കൊ​ണ്ട​വ​ളു​ടെ വാ പൊ​ത്തി, മറുകൈ കൊ​ണ്ടു് ഉടൽ കൂ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു് പോയി.

“അഭ​യാർ​ത്ഥി​ക​ളോ​ടെ​ന്താ ഇത്ര വെ​റു​പ്പ്?

നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അച്ഛ​ന്റെ അനു​ജ​ന​ല്ലേ അവ​രു​ടെ പരേത ഭർ​ത്താ​വ്? ഒരി​ക്കൽ പാ​ണ്ഡു ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന എന്നും, പരി​ത്യാ​ഗി​യാ​യി കാ​ട്ടിൽ പോ​യ​താ​ണെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​മു​ണ്ടു്. ഇപ്പോൾ അഞ്ചു​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും കൊ​ണ്ടു് ഒര​ന്തി​ക്കൂര നോ​ക്കി കോ​ട്ട​വാ​തി​ലിൽ മു​ട്ടു​മ്പോൾ കട​ക്കു പു​റ​ത്തു എന്നു് പറ​യു​ന്ന​താ​ണോ കു​രു​വം​ശ​സം​സ്കാ​രം?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കഴി​യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ല ആറംഗ കു​ടും​ബ​ത്തെ പാ​റാ​വു​കാർ പി​ടി​ച്ച​ക​ത്തി​ട്ട​തു്. തി​രി​ച്ച​റി​യൽ രേഖയോ സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി​യോ മറ്റു ഔദ്യോ​ഗിക പിൻ​ബ​ല​മോ ഇല്ലാ​തെ കയ​റി​വ​ന്നു,.

“ഞാൻ കു​ന്തി ഇവർ പാ​ണ്ഡ​വർ” എന്നു് നെ​ഞ്ച​ത്ത​ടി​ച്ചു ബഹളം വച്ചാൽ വക​വ​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​മോ കൗരവർ?

പര​പു​രു​ഷാ​തി​ക്ര​മ​ത്തി​നു ആവർ​ത്തി​ച്ചു ഇര​യാ​യി കു​ന്തി മൂ​ന്നും, മാ​ദ്രി രണ്ടും പ്ര​സ​വി​ച്ച കു​ട്ടി​ക​ളെ പാ​ണ്ഡു ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു എന്നു് കു​ന്തി വാ​ക്കാൽ പറ​ഞ്ഞാൽ അഴി​യു​മോ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച​യു​ടെ നി​യ​മ​ക്കു​രു​ക്കു്? പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ എന്ന തർ​ക്ക​പ​ദ​വി​ക്കു് പരി​ഹാ​രം ന്യാ​യാ​ധി​പ​ന്റെ മു​മ്പിൽ തെ​ളി​വു് നി​ര​ത്ത​ലാ​ണു്. കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​തി​യു​ള്ള ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും രണ്ടു ദശാ​ബ്ദം മു​മ്പു് കു​ന്തി​യെ അറി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു എന്ന പരി​ച​യം മതിയോ, എല്ലാം ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു പോയ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ പി​ന്തു​ടർ​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഞങ്ങൾ പതി​ച്ചു​നൽ​കാൻ? അഭ​യാർ​ത്ഥി​കൾ എന്ന​ല്ല, അം​ഗീ​കൃത പി​തൃ​ത്വ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രോ​ടും കൗരവർ കരു​ണ​കാ​ണി​ക്കു​മെ​ന്ന​തി​നു സാ​ക്ഷ്യ​മ​ല്ലേ, ആരോ​രു​മി​ല്ലാ​ത്ത കർണനു കൊ​ടു​ത്ത അം​ഗ​രാ​ജ​പ​ദ​വി? രഥ​മോ​ടി​ക്കേ​ണ്ട​വൻ ഇന്നു് കി​രീ​ടം വച്ച​ല്ലേ നട​ക്കു​ന്ന​തു്? രണ്ടു ഇളമുറ കൗ​ന്തേ​യ​രെ ശി​ശു​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ മാ​റ്റി​പ്പാർ​പ്പി​ച്ചു എന്ന ആരോ​പ​ണ​വും വസ്തു​ത​യു​ടെ ബല​മി​ല്ലാ​ത്ത​ത​ല്ലേ. ഇര​ട്ട​ക​ളു​ടെ അമ്മ മാ​ദ്രി​യെ പാ​ണ്ഡു​ചി​ത​യി​ലേ​ക്കു കു​ന്തി കു​റ്റ​ക​ര​മായ ഗൂ​ഢ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തോ​ടെ തള്ളി​യി​ട്ടു​കൊ​ന്നു എന്ന ആരോ​പ​ണം വ്യ​വ​സ്ഥാ​പി​ത​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അന്വേ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി ആ കൊ​ച്ചു കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു് സം​ര​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ത്ത​താ​ണോ ഞങ്ങ​ളു​ടെ അപ​രാ​ധം? കൊ​ടും​കു​റ്റ​വാ​ളി​ക്കു ചു​വ​ന്ന പര​വ​താ​നി വി​രി​ച്ചാ​ണു് കൗരവർ രാ​ജ​കീയ സ്വീ​ക​ര​ണം കൊ​ടു​ത്ത​തെ​ന്ന്നി​ങ്ങൾ തന്നെ എഴു​തി​ല്ലേ മു​ഖ്യ​വാർ​ത്ത​യാ​യി?”

2018-06-22

“ജന്മ​നാ അന്ധ​നാ​യി​രു​ന്നോ? അതോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​ദു​ര​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വ്യാ​സ​ന്റെ മൂ​ന്നു മക്ക​ളിൽ ഒരാ​ളെ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട വി​ദു​രർ വിവേക വച​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അക​ത്തു​ക​യെ​ന്നു ചാർ​വാ​കൻ സ്തു​തി ചെയ്ത കാ​ല​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“കൊ​ട്ടാ​ര​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ഴു​പ്പു​കെ​ട്ടി​ലാ​ണു് നി​ങ്ങൾ തി​രി​ക​ത്തി​ച്ച​തു്. അതോ നാ​രാ​യ​മോ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ വി​ധ​വ​ക​ളും വ്യാ​സ​നും ‘സമ്മേ​ളി​ച്ച’പ്പോൾ ജനി​ച്ച അസാ​ധാ​രണ ജന്മ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും പാ​ണ്ഡു​വും. അവ​രു​ടെ ശാ​രീ​രിക പരി​മി​തി​കൾ ഇന്നു് കു​പ്ര​സി​ദ്ധം. ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ കാ​ഴ്ച​പ​രി​മി​തി പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ ശാ​പ​മാ​ണോ? അധി​കാ​ര​കേ​ന്ദ്രി​ത​മായ മനു​ഷ്യ​നിർ​മ്മി​തി​യാ​ണോ? നേർ​സാ​ക്ഷി​യ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യ​ങ്ങൾ കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ രണ്ടാ​മ​ത്തേ​തെ​ന്നു വേണം വി​ചാ​രി​ക്കാൻ. ആരാ​ണു് ചെ​യ്ത​തു് എന്നു് ചോ​ദി​ച്ചാൽ, അന്ധത ആർ​ക്കു പ്ര​യോ​ജ​നം ചെ​യ്തു എന്ന​ന്വേ​ഷി​ക്കാൻ ചു​ഴി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​ക​യൊ​ന്നും വേണ്ട. ന്യാ​യ​മാ​യും നി​ങ്ങൾ പറയും പാ​ണ്ഡു​വി​നു്. കായിക ക്ഷ​മ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നു് കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ആരു​ചെ​യ്തു കൊ​ടു​ത്തു ഹീ​ന​സ​ഹാ​യം? അവി​ടെ​യാ​ണു്, തെ​ളി​വി​ന്റെ അസാ​ന്നി​ധ്യം. ഒരോ​ല​യിൽ ആരോ കു​റി​ച്ചു​വ​ച്ച സന്ദേ​ശം വാ​യി​ച്ച ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. രാ​ജ​വം​ശ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും സാ​ക്ഷ​രത പരി​മി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. എഴു​ത​പ്പെ​ട്ട​തൊ​ക്കെ എന്റെ ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ വന്ന​തു് ഔദ്യോ​ഗിക ജോ​ലി​യു​ടെ ഭാ​ഗ​മാ​യും. എന്റെ ജോ​ലി​യെ​ന്തെ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചാൽ കു​ഴ​ങ്ങും: മന്ത്രി എന്നൊ​ക്കെ കൊ​ട്ടാ​രം രേ​ഖ​ക​ളിൽ കാണും എന്നാൽ ഞാ​നൊ​രു ആജ്ഞാ​നു​വർ​ത്തി. പാ​ണ്ഡു അധി​കാ​ര​മോ​ഹി​യെ​ന്നു ആവർ​ത്തി​ച്ചു വാ​ദി​ച്ചാ​ലും, മദ​യാ​ന​യു​ടെ കരു​ത്തു​ള്ള ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ പി​ടി​ച്ചു നി​ല​ത്തു മലർ​ത്തി​ക്കി​ട​ത്തി, ഇരു​കാ​ലു​ക​ളും വി​ടർ​ത്തി നെ​ഞ്ചിൽ കയ​റി​യി​രു​ന്നു, കണ്ണു​ര​ണ്ടും കു​ത്തി​പ്പൊ​ട്ടി​ച്ചു, ‘ഇനി നീ അന്ധൻ, രാ​ജാ​വാ​കാൻ അയോ​ഗ്യൻ’ എന്നു് പറ​ഞ്ഞു, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ആളെ​ക്കൂ​ട്ടാൻ പറ്റിയ കളി​ക്കാ​ര​നാ​ണോ പാ​ണ്ഡു? അവി​ടെ​യാ​ണു് കൊ​ട്ടാ​ര​അ​ട്ടി​മ​റി വെ​റു​മൊ​രു വി​ഴു​പ്പു​കെ​ട്ടാ​യി മാ​റു​ന്ന​തു്. എങ്കി​ലും സം​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ തീ കെ​ടാ​തെ ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ ആവർ​ത്തി​ക്കൂ. ഭീ​രു​ത്വം മാ​റി​ക്കി​ട്ടി​യാൽ അഴി​ച്ചു​ത​രാം അപൂർ​വ്വ​യി​നം രഹ​സ്യ​ങ്ങൾ.”

2018-06-23

“നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്രമ നേ​ര​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വർ കു​ടി​ലിൽ ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞു വന്നു കാ​ര്യം മന​സ്സി​ലാ​യ​പ്പോൾ അവർ​ക്കാ​ശ്വാ​സ​മാ​യി എന്നാ​ണു ഭീമൻ പറ​ഞ്ഞ​തു്. അങ്ങ​നെ ആശ്വാ​സം തോ​ന്നാൻ മാ​ത്രം കു​റ്റ​വാ​ളി ജയ​ദ്ര​ഥ​നെ നി​ങ്ങൾ ഒറ്റ​യ്ക്കു് കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്തു എന്നാ​ണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വനാ​ശ്ര​മ​ത്തി​നു ചു​റ്റും നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ഗോ​പു​ര​ങ്ങൾ പണിതു അന്തേ​വാ​സി​ക​ളു​ടെ ആഭ്യ​ന്തര സു​ര​ക്ഷ ഉറ​പ്പു​വ​രു​ത്താൻ അഞ്ചാ​ണു​ങ്ങ​ളും അപ്പോൾ പു​റ​ത്തു തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

“ജെ​യ​ദ്ര​ഥ​നു​മാ​യു​ണ്ടായ ആദ്യ​സ​മാ​ഗ​മം എനി​ക്കു് പീ​ഡാ​നു​ഭ​വം ആയി എന്നോ? പാ​ണ്ഡ​വർ പക്ഷ​പാ​ത​ത്തോ​ടെ അങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ പറ​ഞ്ഞെ​ന്നി​രി​ക്കും. അതൊരു വന​മ​ഹോ​ത്സ​വം എന്നാ​ണെ​നി​ക്കു തോ​ന്നി​യ​തു്. മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​മു​ത്തി​യു​ള്ള സ്വയം പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലും ഉപ​ചാ​രം ചൊ​ല്ല​ലും ഒക്കെ ഓർ​ക്കു​മ്പോൾ, കു​ലീ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു ജയ​ദ്രഥ പെ​രു​മാ​റ്റം, ബലാൽ​ക്കാ​ര​ശ്ര​മ​ത്തിൽ പോലും കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു ആ പ്ര​ശ​സ്ത സൈ​ന്ധ​വ​വൈ​കാ​രി​കത. ആതി​ഥ്യ മര്യാ​ദ​യോ​ടെ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ പായിൽ ഇരു​ത്തി സൽ​ക്ക​രി​ച്ച ശേഷം പെ​ട്ടെ​ന്നു​ണ്ടായ കായിക കട​ന്നു​ക​യ​റ്റം പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചൊ​രു പരി​ഭ്ര​മ​വും കൂ​ടാ​തെ ഞാൻ ചെ​റു​ത്തു തോൽ​പ്പി​ച്ചു എന്ന വസ്തുത അയാൾ​ക്കെ​തി​രാ​യി ഒന്നും തെ​ളി​യി​ക്കാ​ന​ല്ല. ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തു് ഞാൻ ചെ​യ്തു എന്നു് പറ​യാ​നാ​ണു്. ഏതു​വി​ധം നോ​ക്കു​മ്പോ​ഴും അയാൾ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടി​ല​ല്ല. വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ ‘ആന​ന്ദ​മാർഗ’ത്തി​ലൂ​ടെ എനി​ക്ക​യാ​ളെ എളു​പ്പം ബന്ദി​യാ​ക്കി, അരയിൽ കു​ടു​ക്കി​ട്ടു മര​യ​ഴി​ക്കൂ​ടിൽ കു​ന്തി​ച്ചി രു​ത്തി, ഭാ​ര്യാ​സ​ഹോ​ദ​ര​നായ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് മു​ഷി​ഞ്ഞു വി​ല​പേ​ശി ഈ പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ല​വ​ന​വാ​സ​ത്തിൽ ഇളവു നേ​ടാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? അതൊ​ന്നും ഞാൻ ചെ​യ്തി​ല്ല, പാ​ണ്ഡ​വർ എന്റെ ചെ​ല​വിൽ സു​ഖി​ക്കേ​ണ്ട എന്നു തോ​ന്നി. ഭാ​ര്യ​യെ പണയം വച്ചു് കളി​ച്ചു തോറ്റ കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത ഭർ​ത്താ​വും കി​ങ്ക​ര​ന്മാ​രും കൊ​ടും​കാ​ട്ടിൽ കഴി​യ​ട്ടെ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാ​ലം എന്നെ​നി​ക്ക​പ്പോൾ തോ​ന്നി​യാൽ, എന്നെ​യും കയ​റ്റു​മോ ജയ​ദ്ര​ഥ​നൊ​പ്പം പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ?”

“കഴു​ത്തു കടി​ച്ചു മു​റി​ച്ചു ചോര മാ​ത്രം ഊറ്റി​ക്കു​ടി​ച്ച നി​ങ്ങ​ളെ​ന്താ, പി​ട​ച്ചിൽ തീ​രാ​ത്ത കു​ഞ്ഞാ​ടി​നെ കഴു​ക​നു് വലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ​തു്? തൊലി വലി​ച്ചു​നീ​ക്കി ഉടൽ പൊ​ളി​ച്ചു എണ്ണ​യിൽ പൊ​രി​ച്ചു കൂ​ട്ടം​കൂ​ടി മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കൊ​പ്പം യു​ദ്ധ​വി​ജ​യം ആർ​മാ​ദി​ച്ചു കൂടെ?” ദു​ര്യോ​ധ​ന​വ​ധ​ത്തി​നു ശേഷം പാ​ള​യ​ത്തി​ലെ​ത്തിയ ജേ​താ​ക്ക​ളെ അഭി​ന​ന്ദി​ക്കാൻ വന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഘാതകർ എന്നു നി​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ എക്കാ​ല​വും വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ച​തും പോ​രാ​തെ​യാ​ണോ, മൃ​ഗ​മാം​സ​ഭോ​ജി എന്നവ മതി​ക്കാൻ കൊ​തി​ക്കു​ന്ന​തു്?”

2018-06-24

“വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​കൾ​ക്കു മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി നൽകിയ സൽ​ക്കാ​ര​ത്തിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കാ​തെ കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ മാറി നി​ന്ന​ല്ലോ. തു​ട​ങ്ങി​യോ പുതിയ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാ​നാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തിൽ തന്നെ കല്ലു​ക​ടി?”, അത്താ​ഴ​വി​രു​ന്നു​ണ്ടു് കൈ കഴു​കാൻ എഴു​ന്നേ​റ്റു നട​ക്കു​മ്പോൾ കണ്ട പ്ര​തി​രോ​ധ​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗ​ര​വ​രു​ടെ കൂടെ സകല കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ​കൾ​ക്കും കൂ​ട്ടു് നിന്ന കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ, ആയു​സ്സി​ന്റെ ബലം കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യു​ദ്ധം അതി​ജീ​വി​ച്ചു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഞങ്ങൾ​ക്കൊ​പ്പം തി​രി​ച്ചെ​ത്തി യപ്പോൾ, ആ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ​ഗു​രു​നാ​ഥ​നെ വെ​റു​മൊ​രു അല​ങ്കാ​ര​പ​ദ​വി​യിൽ ഒതു​ക്ക​ണം എന്ന​തു് മൊ​ത്തം പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​വി​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ഊണു കഴി​ക്കാ​തെ അയാൾ ഇട​ഞ്ഞു മാറി നി​ന്നു എന്ന​തു് വസ്തു​ത​യാ​ണോ? എനി​ക്കു് സം​ശ​യ​മു​ണ്ടു്. ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​പാ​ച​കർ സു​ഭി​ക്ഷ​മാ​യി രഹ​സ്യ​അ​റ​യിൽ വി​ള​മ്പി​ക്കൊ​ടു​ത്ത കാ​ള​യി​റ​ച്ചി വെ​ടി​പ്പാ​യി തി​ന്നു ഇല നക്കി​ത്തു​ട​ച്ച​തൊ​ക്കെ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി നകു​ല​ന്റെ സം​ഘാം​ഗം രഹ​സ്യ​മാ​യി കണ്ടെ​ത്തി”, വാ​ക്കു​കൾ കു​റ​ച്ചു​പ​യോ​ഗി​ച്ച ഭീമൻ പക്ഷെ സമൃ​ദ്ധ​മാം​സ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ആസ്വാ​ദ​ന​ല​ഹ​രി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

“പരേ​തർ​ക്കു നി​ല​വിൽ അവ​കാ​ശി​ക​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ?” കൊ​ട്ടാ​ര​ഗു​രു കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ മഹാ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്റെ അത്യു​ക്തി​നി​റ​ഞ്ഞ ശരീര ഭാ​ഷ​യിൽ വി​ളി​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു, “പു​ണ്യ​ന​ദി​യിൽ ശ്രാ​ദ്ധം ചെ​യ്യാൻ രക്ത​ബ​ന്ധ​മു​ള്ള ആരെ​ങ്കി​ലും ഈ സദ​സ്സി​ലു​ണ്ടോ?” കൗ​ര​വ​രു​ടെ കൂടെ നിന്ന അം​ഗ​രാ​ജാ​വു് കർ​ണ്ണ​നിൽ കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​ന്റെ നോ​ട്ടം ഉട​ക്കി. ഇരു​കൈ​ക​ളും പി​ന്നിൽ ഒളി​പ്പി​ച്ചും നിൽ​പ്പു് ഒരു കാലിൽ നി​ന്നു് മറ്റൊ​ന്നി​ലേ​ക്കു മാ​റ്റി​യും കർ​ണ്ണൻ അസ്വ​സ്ഥത പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചു.

“ജഡ​ങ്ങൾ ആറും അര​ക്കി​ല്ല​ത്തിൽ കണ്ട​തു് അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​മ​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള നട​പ​ടി​ക്ര​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു് വൈ​ദ്യ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ക്കു വി​ധേ​യ​മാ​യി. ആക​സ്മിക അഗ്നി​ബാ​ധ​യിൽ മരി​ച്ച​തി​ന്റെ തെ​ളി​വു​കൾ അങ്ങ​നെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി സ്ഥി​രീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട. സ്ഥി​തി​ക്കു് രാ​ജ​കീയ ആചാ​ര​മ​നു​സ​രി​ച്ചു വീ​ണ്ടും ചി​ത​കൂ​ട്ടി ജഡ​ങ്ങൾ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി സം​സ്ക​രി​ച്ചു. ഇനി പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന വാ​ക്കു വർ​ത്ത​മാ​ന​കാ​ല​സാ​ധുത ഇല്ലാ​ത്ത​താ​ണു് എന്നു് മഹാ​രാ​ജാ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ രാ​ജ​മു​ദ്ര​യു​ള്ള പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ത്തിൽ പറ​യു​ന്നു. ഇനി​യ​തി​നു ഭൂ​ത​കാല പരാ​മർ​ശം മാ​ത്രം.” കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ അതു് പറ​യു​മ്പോൾ ഭീ​ഷ്മ​രും ദു​ര്യോ​ധ​ന​നും “തന്നെ തന്നെ” എന്നു് അനു​കൂ​ല​മാ​യി പ്ര​തി​ക​രി​ച്ചു. കർ​ണ്ണൻ മുഖം പൊ​ത്തി പെ​ട്ടെ​ന്നു് ഇറ​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ന്ന​തു കൃ​പാ​ചാ​ര്യൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. ആ മു​ഖ​ത്തു അശാ​ന്ത​ഭാ​വം നി​റ​ഞ്ഞു.

2018-06-25

“വേ​ട്ട​യാ​ടി​യും പാ​തി​വെ​ന്ത ഇറ​ച്ചി തി​ന്നും പരു​ക്കൻ തറയിൽ ഉറ​ങ്ങി​യും കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ കൗ​മാ​രം വരെ നി​ങ്ങൾ​ക്കൊ​ക്കെ കാ​ര​ണ​വ​രാ​യി കഴി​ഞ്ഞ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ പ്ര​കൃ​ത​ത്തിൽ എങ്ങ​നെ പെ​രു​മാ​റ്റ​കാ​പ​ട്യം മാ​യാ​ത്ത മു​ഖ​മു​ദ്ര​യാ​യി?” ഭീ​മ​ഗ​ദാ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിൽ തു​ട​യോ​ടി​ഞ്ഞു ചളി​യിൽ വീണ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ അടു​ത്തേ​ക്കു് “എന്തു് പറ്റി ഉണ്ണീ “ എന്നു് വി​ല​പി​ച്ചു അടു​ത്തേ​ക്കോ​ടി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​മു​ഖ്യ​നെ കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കാ​പ​ട്യ​ത്തെ കാ​ര​ണ​വർ കണ്ട​തു് ജനി​ത​ക​വൈ​ക​ല്യ​മാ​യ​ല്ല, ജന്മ​സൗ​ഭാ​ഗ്യ​മാ​യാ​ണു്. വേ​ട്ട​മൃ​ഗ​മാം​സം ആരോരു മറി​യാ​തെ പൊ​രി​ച്ചു തി​ന്നു ചിറി കഴുകി,.

“ഞാൻ തീർ​ത്തും സസ്യാ​ഹാ​രി’ എന്നു മേനി പറ​യു​ന്ന ഒരു കൗ​മാ​ര​കാ​ല​യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ഞാൻ ഓർ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്നു.”

“ഇപ്പോൾ കേട്ട ‘ഗാ​ന്ധാ​രീ​വി​ലാ​പം എത്ര​യോ വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു മു​മ്പു് തന്നെ നി​ങ്ങൾ മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ ചൊ​ല്ലി പരി​ശീ​ലി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര. മക്ക​ളു​ടെ ജഡ​മാ​ണു് ചു​റ്റും ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ ഗാ​ന്ധാ​രി കൺ​കെ​ട്ടു് നീ​ക്കി പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു കൃ​ഷ്ണ​നെ ശപി​ച്ചു പാടിയ ഗാ​ന്ധാ​രീ​വി​ലാ​പ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ പക​ച്ചു​പോയ അന്ത​രീ​ക്ഷം.

“യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ആകാ​ശ​ത്തു കറു​ത്തു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന ഒരു സന്ധ്യ​യിൽ ഞാൻ പി​തൃ​സ​ഹോ​ദ​രി കു​ന്തി​യെ കണ്ട​ശേ​ഷം ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു​ക​ട​ക്കു​മ്പോൾ വി​ദു​രർ പറ​ഞ്ഞു, മഹാ​റാ​ണി ഗാ​ന്ധാ​രി​ക്കെ​ന്നെ കാ​ണ​ണ​മെ​ന്നു്. ഞങ്ങൾ കണ്ടു സം​സാ​രി​ച്ചു. അവി​ശ്വ​സ​നീ​യ​മെ​ന്നി​പ്പോൾ നാം കരു​താ​വു​ന്ന പലതും നാളെ സം​ഭ​വി​ക്കു​മെ​ന്നും, ഇപ്പോൾ മക്ക​ളെ പി​ന്തി​രി​യി​പ്പി​ക്കാൻ നി​ങ്ങൾ കൺ​കെ​ട്ട​ഴി​ച്ചു​ണർ​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നാളെ നി​സ്സ​ഹാ​യ​യാ​യി വി​ല​പി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്നും ഞാൻ ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ ഓർ​മ്മി​പ്പി​ച്ചു. പ്രേ​ര​ണ​ക്കു വഴ​ങ്ങു​ന്ന​വ​ര​ല്ല മക്കൾ എന്നും, എന്തു് ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നും ഗാ​ന്ധാ​രി ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, അത്ത​രം ഒരു ശോ​ക​സാ​ഹ​ച​ര്യം ഉണ്ടാ​യാൽ, എന്നെ ശപി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടൊ​രു വി​ലാ​പ​ഗീ​തം ഞാ​നി​പ്പോൾ നി​ങ്ങൾ​ക്കു് രഹ​സ്യ​മാ​യി ചൊ​ല്ലി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നു ആ വ്യ​ഥിത മാ​തൃ​മ​ന​സ്സി​നെ ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു. ആ ശോ​ക​മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തിൽ, കൃ​ത്യം വാ​ക്കു​കൾ ഓർ​മ്മി​ക്കാൻ, നി​ത്യ​വും സന്ധ്യ​ക്ക​തു നാ​മ​ജ​പ​ത്തി​നൊ​പ്പം വാ​ക്കു​തെ​റ്റാ​തെ ചൊ​ല്ലി പഠി​ക്ക​ണം എന്നു​പ​ദേ​ശി​ച്ച​ത​വർ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​ത്തോ​ടെ ചെ​യ്തു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്ത​രം എന്നെ പര​സ്യ​ശാ​പ​ത്തി​നു നേ​രി​ട്ട​പ്പോൾ, ഒന്നേ എനി​ക്കു് പറ​യേ​ണ്ടി വന്നുള്ളൂ-​അമ്മാ, ഒരു വാ​ക്കു പോലും തെ​റ്റാ​തെ ഗാ​ന്ധാ​രീ​ശാ​പം ഉച്ച​രി​ച്ച​തി​നു നന്ദി.”

2018-06-26

“അടി​മു​ടി നവീ​ക​രി​ക്കു​മെ​ന്നു താ​ങ്കൾ ആദ്യ​ദി​നം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​ല്ലോ. എന്താ​യി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി. കാ​യി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യു​ള്ള ആണു​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു കൊ​ണ്ടു് കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ള്ളിൽ ആൾ​ച​ല​നം സാ​വ​ധാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

“ഭര​ണ​കൂ​ടം എന്നു പറയാൻ നി​ല​വിൽ അഞ്ചു പാ​ണ്ഡ​വർ മാ​ത്ര​മ​ല്ലേ ഉള്ളൂ. സിം​ഹാ​സ​നം പൊ​ടി​ത​ട്ടി വൃ​ത്തി​യാ​ക്കു​ന്ന​തു് പോലും ഞങ്ങ​ളാ​ണു്. പതി​മൂ​ന്നു​വ​യ​സ്സി​നു മേലെ ഉള്ള​വ​രെ​യെ​ല്ലാം ദു​ഷ്ട​ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ബലി കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലേ? പതി​മൂ​ന്നി​നു് താ​ഴെ​യു​ള്ള പുതു ജന​സം​ഖ്യ​യി​ലാ​ണു് ഭാ​വി​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​മ​ണ്ഡ​ലം അണി​യി​ച്ചൊ​രു​ക്കേ​ണ്ട​തു്. ഞങ്ങൾ​ക്കും പ്രാ​യ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​മു​ണ്ട​ല്ലോ. ആരോ​ഗ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു കാ​ട്ടിൽ അല​ഞ്ഞു​ജീ​വി​ച്ച​തൊ​ക്കെ നി​ങ്ങ​ളും ഒരു​പ​ക്ഷെ വാ​യി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും. ആയിരം പൂർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ കണ്ടി​ട്ടും, ആയു​സ്സി​ന്റെ ബലം കൊ​ണ്ടു നട​ന്നു വന്നു രക്ത​ച്ചൊ​രി​ച്ചിൽ ഇല്ലാ​തെ ചെ​ങ്കോൽ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞ​താ​ണെ​ന്റെ ആദ്യ​ന​യ​ത​ന്ത്ര നേ​ട്ടം. പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യിൽ ജയി​ക്കാൻ പെട്ട പാ​ടൊ​ന്നും ഹസ്തി​ന​പു​രി കോട്ട പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ല. ‘കൊ​ല്ല​രു​തു് എന്തു് ദാ​സ്യ​വൃ​ത്തി​ക്കും തയ്യാർ’ എന്നു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​സേ​വന ദാ​താ​ക്കൾ ഇരു​കൈ​ക​ളും മലർ​ത്തി പറ​ഞ്ഞ​തു് മൊ​ത്തം അര​മ​ന​യു​ടെ അനു​മ​തി​യാ​യി. നി​ല​വിൽ നേ​രി​ടു​ന്ന വെ​ല്ലു​വി​ളി ഭാ​ര്യ​യു​ടേ​താ​ണു്. കു​ന്തി​യെ​യും ഗാ​ന്ധാ​രി​യെ​യും വന​വാ​സ​ത്തി​ന​യ​ച്ചു​വേ​ണം അവൾ​ക്കു രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടാൻ. എതി​രാ​ളി​യാ​യി അഭി​മ​ന്യു​വി​ധവ എത്തി​യ​താ​ണു് കഷ്ടം. കൈ​ക്കു​ഞ്ഞായ പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നെ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു​വേ​ണം ഉത്ത​ര​ക്കു് കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ അവ​കാ​ശ​ത്തോ​ടെ കാ​ലു​കു​ത്താൻ. അധി​കാര പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നടു​ക്ക​ട​ലി​ലും ഒരു വെ​ള്ളി​വെ​ളി​ച്ചം ഞങ്ങൾ കാണുന്നു-​പാഞ്ചാലിയുടെ അഞ്ചു മക്കൾ മരി​ച്ചു​പോ​യ​തു കൊ​ണ്ടു ഭാ​വി​യിൽ പരീ​ക്ഷി​ത്തും അവരും തമ്മിൽ സം​ഘ​ട്ട​ന​സാ​ധ്യത ഒഴി​ഞ്ഞു​പോ​യി. ഒരാ​ലോ​ച​ന​യു​മി​ല്ലാ​തെ​യ​ല്ലേ ഭീ​ഷ്മർ കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത ഓരോരോ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ ചെ​യ്ത​തു്. ഇനി ശര​ശ​യ്യ​യിൽ ചെ​ന്നു​ക​ണ്ടു രാ​ജ​ഭ​രണ ബാ​ല​പാ​ഠ​ങ്ങൾ ഞാൻ നേ​രി​ട്ടു് പഠി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് കൃ​പാ​ചാ​ര്യർ. രഥ​മോ​ടി​ക്കാ​നു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​തു​കൊ​ണ്ടു് ഭീമൻ സാരഥി.” യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ട​ല്ല സം​സാ​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തു്. ചെ​ന്നി​യിൽ തല്ലി​യും, കാ​ലു​കൾ മു​ന്നോ​ട്ടും പി​ന്നോ​ട്ടും ചലി​പ്പി​ച്ചും, സ്വയം സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ജാ​ല​ക​ത്തി​ന്ന​പ്പു​റ​ത്തു അയാ​ളു​ടെ കൗ​തു​ക​ചേ​ഷ്ട​കൾ മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ചോ​ര​യു​ടെ​യും, ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും രു​ചി​യ​റി​ഞ്ഞ മറ്റു നാലു പോ​രാ​ളി​പാ​ണ്ഡ​വർ നാളെ നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ തി​രി​ഞ്ഞാൽ? പാ​ഞ്ചാ​ലി അവ​രു​ടെ കൂടെ ചേർ​ന്നാൽ? അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ഞാൻ പുതിയ മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ നേ​രി​ട്ട​തു്” അഭി​മു​ഖ​ത്തി​ന്റെ പന​യോ​ല​രേഖ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നു കൈ​മാ​റിയ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അന്ന​ത്തെ തൊ​ഴി​ല​നു​ഭ​വം പങ്കി​ട്ടു.

“കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ അന്തഃ​ഛി​ദ്രം വി​ത​ക്കു​ന്ന ഇട​പെ​ടൽ​പ​ത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​യു​ടെ തെ​റി​ച്ച ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു് മറു​പ​ടി പറ​യാ​നാ​വാ​തെ തല ചൊ​റി​യു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ഞാൻ ഇതാ മു​മ്പിൽ കാ​ണു​ന്നു.”

“അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം ഇല്ലെ​ങ്കിൽ?”, ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ ചമ്രം പടി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു ഭക്ഷ​ണം കഴി​ക്കു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ നോ​ക്കി കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കു​ഴി​മ​ടി​യ​നായ ഒരാളെ മറ്റു നാ​ലു​പേർ വള​ഞ്ഞു വീ​ഴ്ത്തി, വെ​ട്ടി, തൊ​ലി​യു​രി​ച്ചു ചു​ട്ടു​തി​ന്നും. ഒരാൾ മാ​ത്ര​മാ​വു​മ്പോൾ എന്നെ പച്ച​ക്കു് തി​ന്നും. അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം വയർ​നി​റ​ക്കുക മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഈ വീ​ട്ടിൽ നര​ഹ​ത്യ തട​യി​ടു​ന്നു എന്നു് കൂടി മന​സ്സി​ലാ​യ​ല്ലോ!”,

2018-06-27

“രഹ​സ്യ​സ​ന്ത​തി എന്നൊ​ക്കെ നാം ഇക്കാ​ല​വും സം​ശ​യി​ച്ച കർ​ണ്ണ​ന്റെ പി​തൃ​ത്വം അപ്പോൾ ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ കു​തി​ര​വ​ണ്ടി ഓടി​ക്കു​ന്ന അതി​ര​ഥ​നു​ത​ന്നെ? ഔദ്യോ​ഗിക അം​ഗീ​കാ​ര​മു​ള്ള വൈ​ദ്യ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​രു​മാ​യി കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യിൽ ഞെ​ട്ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന വി​വ​ര​ങ്ങൾ: ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ ഇന്ന​ലെ പെയ്ത പേ​മാ​രി​യെ​ക്കാൾ ജന​ങ്ങ​ളെ വല​ച്ച​തു് ‘ജനി​ത​ക​ധാര’ എന്ന വൈ​ദ്യ​ശാ​സ്ത്ര പരീ​ക്ഷ​ണ​ശാ​ല​യു​ടെ ഈ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തൽ ആയി​രു​ന്നു. ഇതി​ന്റെ ഉടമ വേറെ ആരു​മ​ല്ല.

“വേണ്ട ഞങ്ങൾ​ക്കു് രാ​ജ​ഭ​ര​ണം” എന്ന വി​പ്ല​വ​സം​ഘ​ട​ന​യു​ടെ ഒളി​പ്ര​വർ​ത്ത​കൻ ചാർ​വാ​കൻ അതി​ര​ഥൻ എക്കാ​ല​വും സം​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ നി​ഴ​ലിൽ ആയി​രു​ന്നോ? രക്ത​പ​രി​ശോ​ധന നട​ത്തി​യ​തു് യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ കർ​ണ​നിൽ തന്നെ ആയി​രു​ന്നോ?, അതോ, അതി​ര​ഥ​ന്റെ രണ്ടാ​മ​ത്തെ മക​നി​ലോ? പരീ​ക്ഷ​ണം നടന്ന സമയം സൂ​ര്യ​ഗ്ര​ഹ​ണം ആയി​രു​ന്നു എന്ന വസ്തു​ത​ക്കു് പരി​ശോ​ധ​ന​ഫ​ല​ത്തിൽ സ്വാ​ധീ​ന​മു​ണ്ടോ? സം​ഭ​വ​വി​കാ​സ​ത്തെ പാ​ണ്ഡ​വർ എങ്ങ​നെ നേ​രി​ട​ണം എന്നാ​ണു കു​ന്തി പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു്? പു​തു​താ​യി പൂ​ക്കാ​ര​ത്തെ​രു​വു​ക​ളി​ലെ ചു​വ​രു​ക​ളി​ലും ഇനി നി​ത്യ​വും വൈ​കു​ന്നേ​രം പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രി​ക​യിൽ.

“കർ​ണ​ന്റെ പി​തൃ​ത്വം” എന്ന പര​മ്പര നാളെ മുതൽ

2018-06-28

“കൃഷി ചെ​യ്തു ജീ​വി​ക്കു​വിൻ എന്ന ആശീർ​വാ​ദ​ത്തോ​ടെ, സഹോ​ദ​ര​പു​ത്ര​ന്മാർ​ക്കു സ്വ​ന്ത​മാ​യൊ​രു പു​ര​യി​ട​മെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, യമു​ന​യു​ടെ തീ​ര​ത്തെ ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം അന്ധ​രാ​ജാ​വു് ചാർ​ത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, കണ്ടു​നി​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ, കു​ര​ച്ചു പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ കൗരവർ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു്. ചോ​ദി​ച്ചു.

“നൂറു കൗ​ര​വ​രും നി​ത്യ​വും പോയി ഗാ​ന്ധാ​രി​യോ​ടു് രാ​ജ​സ​മ്മ​തം കി​ട്ടാൻ വാ​ശി​പി​ടി​ക്കു​ന്ന കാലം. അവർ​ക്കു​ടൻ വേ​ണ്ട​തു് രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു പ്ര​ത്യേ​കം അരമന പണി​യാൻ സം​ര​ക്ഷി​ത​വ​നം മു​റി​ച്ചു മര​ത്ത​ടി വേണം. പരി​സ്ഥി​തി താ​റു​മാ​റാ​ക്ക​രു​തു് എന്ന മു​ട​ന്തൻ ന്യാ​യം പറ​ഞ്ഞു ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ സമ്മ​തി​ക്കാ​ത്ത​പ്പോ​ഴാ​ണു്, ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം മു​റി​ച്ചു കൃ​ഷി​യി​ടം കണ്ടെ​ത്താൻ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് അനു​മ​തി. ആധാ​ര​ത്തിൽ രാ​ജ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തും മു​മ്പു്, അച്ഛ​നെ കൊ​ല്ലാൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ സഹ​ക​ര​ണം തേടി. മദ്യ​ത്തിൽ വിഷം കലർ​ത്താൻ അമ്മ​യെ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ വത്സ​ല​മാ​താ​വു് സമ്മ​തം മൂളി. കാഴ്ച കു​റ​വെ​ങ്കി​ലും, രാ​ജാ​വു്, ഗാ​ന്ധാ​രി നീ​ട്ടിയ ദ്രാ​വ​ക​ത്തിൽ ‘ഒരെ​ലി​യെ’ മണ​ത്തു ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ വി​ളി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞു, ഈ ലഘു​പാ​നീ​യം ആദ്യം നീ കു​ടി​ച്ചു വേണം എനി​ക്കു് കഴി​ക്കാൻ. കൗരവൻ കു​ഴ​ങ്ങി. എന്തോ മാ​ലി​ന്യം കണ്ടു, മാ​റ്റി വേറെ കൊ​ണ്ടു​വ​രാം എന്നു് പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, കൺ​കെ​ട്ടു് നീ​ക്കി ഗാ​ന്ധാ​രി സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ന്റെ സം​ഘർ​ഷം തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു സമ​സ്താ​പ​രാ​ധ​ങ്ങ​ളും പൊ​റു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു ഗാ​ന്ധാ​രി​യും മക്ക​ളും കാലിൽ വീ​ഴു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ സാ​ക്ഷി. എന്നി​ട്ടും കൈകൾ വീശി പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ ഉച്ച​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു, പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് ഒരു​ത്തമ ഭാ​വി​ജീ​വി​ത​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അതി​ലോല പാ​രി​സ്ഥി​തിക പ്ര​ദേ​ശ​മെ​ന്ന നി​ല​യിൽ സം​ര​ക്ഷ​ണം അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന ഇട​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു്, ഹസ്തി​ന​പു​രി​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ഒരു കണ്ണു് അവി​ടേ​ക്കെ​ന്നും നീളും. കാടു് കത്തി​ക്കു​ക​യോ അവി​ടെ​യു​ള്ള ജീ​വ​ജാ​ല​ത്തി​നു നാശം വരു​ത്തു​ക​യോ അരു​തു് എന്ന നി​ബ​ന്ധന അനു​ബ​ന്ധ​മാ​യി ചേർ​ത്തി​ട്ടേ, രാ​ജ​മു​ദ്ര​യു​ള്ള ആധാരം മന്ത്രി വി​ദു​രർ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നു് കൈ​മാ​റി​യു​ള്ളു. തോ​റ്റു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​ന​ല്ല ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നു് വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന ഇതു​പോ​ലെ എത്ര​എ​ത്ര സം​ഭ​വ​ങ്ങൾ.”

“ഹസ്തിനപുരി-​കുരുക്ഷേത്ര ദേശീയ പാത വീതി കൂ​ട്ടു​ന്ന ശ്ര​മ​ദാ​ന​ത്തിൽ, കി​ള​ച്ചും മണ്ണു് ചു​മ​ന്നും കൌരവർ നൂ​റു​പേർ പണി ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് പോലെ അഭി​ന​യി​ക്കു​മ്പോൾ, അവരെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പി​ന്നീ​ടു് ഓർ​ക്കാൻ മാ​ത്രം നി​ങ്ങൾ കൃ​ത്യ​മാ​യി തി​രി​ച്ച​റി​യു​മോ, കു​രു​വം​ശ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ലെ എന്തു​ത​രം കാർ​മി​കർ ആണെ​ന്നു്? സം​ശ​യ​മു​ണ്ടു് അല്ലെ? സാ​ര​മി​ല്ല, അവ​രു​ടെ മൊ​ത്തം പി​തൃ​ത്വം ഒന്നു്, അതാ​ണു് ആ മു​ഖ​സാ​മ്യ​ത്തി​നു മി​ത​മായ സമാ​ധാ​നം. എന്നാൽ ഞങ്ങൾ അഞ്ചു പേരെ നോ​ക്കൂ. ഓരോ​രു​ത്ത​രും ഓരോ വിധം അല്ലെ? കാരണം എന്തെ​ന്നോ? ഒരാൾ കാ​ല​ന്റെ മക​നാ​ണെ​ങ്കിൽ ഒരാൾ ഇന്ദ്ര​ന്റെ മകൻ. ഇര​ട്ട​ക്കു​ട്ടി​ക​ളായ നകു​ല​സ​ഹ​ദേ​വ​ന്മാർ​ക്കു് ഇര​ട്ട​പി​തൃ​ത്വ​മു​ണ്ടു്. എന്തൊ​രു വ്യ​ത്യാ​സ​മാ​ണു് ധാർ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും പാ​ണ്ഡ​വ​രും തമ്മിൽ അല്ലേ?” വേ​ട്ട​മാം​സം തി​ന്നും മദ്യം കഴി​ച്ചും ഭീമൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​മാ​യി കൂ​ട്ടം കൂടി. അജ്ഞാ​ത​വാ​സ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം വി​രാ​ട​ദേ​ശ​ത്തിൽ സൈ​നി​ക​സം​ഭ​രണ ചു​മ​ത​ല​യു​മാ​യി മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വർ ചു​റു​ചു​റു​ക്കോ​ടെ ഓടി​ന​ട​ന്നു.

“നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പൈ​തൃ​ക​മായ കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ലെ നാ​റു​ന്ന കി​ട​പ്പ​റ​ക്ക​ഥ​കൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ മു​മ്പിൽ കഴു​കി​യി​ട്ടു എന്തു് കാ​ര്യം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ സ്വരം കന​ത്തു.

“കഴു​കി​യ​ത​ല്ലേ ഉള്ളു ഇനി ഉണ​ക്കി​മ​ട​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു കട​ക്കാം. പന്ത്ര​ണ്ടു കൊ​ല്ലം കാ​ട്ടിൽ ശിക്ഷ നേ​രി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡ​വർ നി​സ്സാ​ര​ന്മാ​ര​ല്ല എന്നു് നി​ങ്ങൾ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര അര​മ​ന​യിൽ ചെ​ന്നു് ശക്ത​മാ​യി പറയണം. പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രെ രാ​ജ​ധർ​മ​ത്തിൽ മധ്യ​വർ​ത്തി ആക്കു​ന്ന രീതി അടു​ത്ത യു​ഗ​ത്തിൽ സാർ​വർ​ത്രി​ക​മാ​വും എന്നു്, ഉത്ത​ര​യു​മാ​യു​ള്ള വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു് വന്ന അഭി​മ​ന്യു ഈയിടെ പറ​യു​ന്ന​തു് കേ​ട്ടു. കു​റ​ഞ്ഞ ചെ​ല​വിൽ കാ​ര്യം നട​ത്തി​ക്കി​ട്ടാൻ നി​ങ്ങ​ളെ​പോ​ലു​ള്ള​വർ​ക്കു നക്കാ​പ്പി​ച്ച തന്നാൽ മതി​യ​ല്ലോ.”

2018-06-29

“ഉറ​ക്കം വരാതെ കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ, കേൾ​ക്കാൻ കൊ​തി​ക്കു​ന്ന സ്വ​കാ​ര്യം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇന്നു് മുതൽ നീ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ പു​രു​ഷാ​ധി​കാ​ര​പ​രി​ധി​യിൽ വരു​ന്ന പെ​ണ്ണ​ടി​മ​യ​ല്ല, പൂർ​ണ​സ്വ​ത​ന്ത്ര എന്നാ​രോ വന്യ​ഭാ​വ​ന​യിൽ ഉന്മാ​ദം പടർ​ത്തും. അതോടെ ഈ കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു ചാടി കാ​ട്ട​രു​വി​യിൽ സ്വർ​ണ​മ​ത്സ്യ​മാ​യി ഒഴുകി രക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു വി​ദൂ​ര​ത​യി​ലേ​ക്കു് പോവും.”

“അങ്ങ​നെ ഒഴു​കി​പ്പോ​യാൽ അനാ​ഥ​രാ​വി​ല്ലേ പ്രി​യ​പാ​ണ്ഡ​വർ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ജാ​ല​ക​ത്തി​നു് വെ​ളി​യിൽ ആയുധം മൂർ​ച്ച കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​വർ​ക്കു് നേരെ വിരൽ ചൂ​ണ്ടി.

“കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി ജീ​വി​താ​വ​സാ​നം വരെ ഇവിടെ ജീ​വി​ച്ചു കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ മരി​ക്കും.”

“പ്ര​കൃ​തി പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് നന്മ ചെ​യ്യു​മെ​ന്നു​റ​പ്പാ​യി” പ്ര​ശാ​ന്ത​മായ ആ വസ​ന്ത​കാ​ല​പ്ര​ഭാ​ത​ത്തിൽ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തി​നു പു​റ​ത്തു, മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു നിൽ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ, ഒരു വി​നോ​ദ​സ​ഞ്ചാ​രി​യു​ടെ ഉന്മേ​ഷ​ത്തോ​ടെ ചു​റ്റും നോ​ക്കി.

“എലി​യും കു​റു​ക്ക​നും ഓടു​ന്ന വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ പന്ത്ര​ണ്ടു വർഷം ശിക്ഷ പ്ര​കൃ​തി തന്നെ​യാ​ണോ പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് എർ​പ്പാ​ടാ​ക്കി തന്ന​തു്?”

“സഹ​ന​ത്തി​ന്റെ നീണ്ട പാത എന്നൊ​ക്കെ യോ​ദ്ധാ​ക്കൾ പറയും. അടി​മ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഒരു​നാൾ ഞങ്ങൾ അധി​കാ​രി​യാ​വും. അതാ​ണു് ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം കത്തി​ക്കു​മ്പോൾ പ്ര​കൃ​തി തന്ന വാ​ക്കു്. ഈ ദു​രി​ത​ജീ​വി​തം കുറെ ക്ഷ​മി​ക്കും. എല്ലാം ത്യാ​ഗം എന്നു് പോലും കരു​തും. ഒന്നും ഫലി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ആയുധം കയ്യി​ലെ​ടു​ക്കും. തലകൾ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും ഉരു​ളും.”

2018-06-30

“ഊഴം കാ​ത്തു അവസരം കി​ട്ടിയ പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലൊ​രാൾ പായ പങ്കി​ടാൻ ചങ്കി​ടി​പ്പോ​ടെ ഈ ഒറ്റ​മു​റി​യിൽ വരു​മ്പോൾ, മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വർ നി​ങ്ങ​ളി​രു​വ​രു​ടെ രതി​സ്വ​കാ​ര്യത മാ​നി​ച്ചു കു​ടി​ലിൽ നി​ന്നു് പു​റ​ത്തു പോവണം എന്ന​ത​ല്ലേ നി​ല​വി​ലു​ള്ള പൊ​തു​ദാ​മ്പ​ത്യ പെ​രു​മാ​റ്റ​ച്ച​ട്ടം? അതോ അത്ത​രം പരി​ഷ്കൃത ധാ​ര​ണ​യൊ​ന്നും ഇല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്തൊ​ക്കെ താ​റു​മാ​റാ​ക്കി​യാൽ കി​ട​പ്പു മു​റി​ക്ക​ക​ത്തെ ആൺ-​പെൺ ശാ​രീ​രിക പാ​ര​സ്പ​ര്യ​ത്തെ കല​ക്കി​മ​റി​ച്ചു മലി​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​മോ അതൊ​ക്കെ ബാ​ക്കി നാലു പേരും ഒളി​ഞ്ഞും തെ​ളി​ഞ്ഞും ചെ​യ്യും. അപ​മാ​ന​ബോ​ധ​തോ​ടെ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നും ഞാനും രണ്ടു മൂ​ല​യിൽ കമ​ഴ്‌​ന്നു കി​ട​ക്കും. അസ്ത്രം മറ​ന്നു​വ​ച്ച​തു് എടു​ക്കാൻ വന്ന​താ​ണു് എന്നു് ‘നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക’മായി പറ​ഞ്ഞു പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ഒരാൾ മു​റി​യിൽ ഇടി​ച്ചു കയ​റി​യ​തും, ‘കട​ക്കു പു​റ​ത്തു’ എന്നു് പറ​യാ​തെ തന്നെ, അയാൾ ഉടനടി പു​റ​ത്തു കട​ന്ന​തും ഇതു​വ​രെ ഞാൻ മറ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല.”

“വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ​സ​ന്ത​തി​ക​ളും വി​വാ​ഹേ​തര രതി​യും കു​രു​വം​ശ​പ്പെ​രു​മ​ക്കു് ഒര​നു​ബ​ന്ധ അല​ങ്കാ​ര​മാ​യി മാ​ത്ര​മെ​ന്നു് കരു​തു​ന്ന വാ​ണി​ജ്യ മണ്ഡ​ലം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലു​ണ്ടു്. അവരെ പക്ഷെ ചി​ന്താ​ക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തു്, വെ​ളു​ത്ത ദേ​വ​രൂ​പി​കൾ അഞ്ചു​പേർ നി​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും, എന്തി​നൊ​രു ശ്യാമ യാദവൻ? ഒന്നും വേ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് തോ​ന്നി​യോ വല്ല​പ്പോ​ഴും?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്നെ കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്താ​നും പണ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി അടി​മ​യാ​ക്കാ​നും പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന കൌ​ന്തേ​യർ എവിടെ, ഞാൻ ആപ​ത്തിൽ പെ​ടു​മ്പോൾ, പടി​ഞ്ഞാ​റു് കടലോര നഗ​രി​യിൽ എനി​ക്കാ​യി സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഒരാ​ലില, സത്യ​ഭാമ പോ​ലു​മ​റി​യാ​തെ, മറി​ച്ചി​ടു​ന്ന ആ പ്രി​യ​സു​ഹൃ​ത്തെ​വി​ടെ.” വനാ​ന്ത​ര​ത്തി​ലെ ആശ്ര​മ​മു​റി​യിൽ ശീ​ത​കാ​ല​സ​ന്ധ്യ​യു​ടെ ഭീ​തി​ത​മായ മൂ​ടു​പ​ടം മു​ഖ​മ​ട​ച്ചു വീണു എന്നി​ട്ടും, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കണ്ണു​കൾ തു​ളു​മ്പു​ന്ന​തു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ക്കു് ഇരു​ളിൽ കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

2018-07-01

“ചൂ​താ​ട്ടം പരി​ശീ​ലി​ച്ചും, കൗ​ര​വ​രെ പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ തോൽ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് വി​ഭാ​വന ചെ​യ്തും, അല്ല​ലി​ല്ലാ​തെ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല ശിക്ഷ കഴി​ക്കു​ക​യാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വർ എന്ന​തൊ​രു സാ​മാ​ന്യ​വ​സ്തു​ത​യാ​യി ഇതി​ന​കം കൗ​ര​വർ​ക്കി​ട​യിൽ പര​ക്കെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലേ? ഇതു് മറ​ച്ചു​വ​ച്ചു് നി​ങ്ങൾ എന്തി​നു അവ​ര​ഞ്ചു പേരും നി​ര​ന്ത​രം തലയിൽ തു​ണി​യി​ട്ടു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ രഹ​സ്യ​വി​വര ശേ​ഖ​ര​ണ​ത്തി​ലാ​ണെ​ന്ന വ്യാ​ജ​വാർ​ത്ത ആവർ​ത്തി​ച്ചു വി​ട്ടു കൌ​ര​വ​രെ പ്ര​കോ​പി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?”, പത്രാ​ധി​പർ അനി​ഷ്ട​സൂ​ച​ക​മായ ഗോ​ഷ്ടി​യോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​മോ, നൂറിൽ പാതി കൗ​ര​വ​രും ഇപ്പോൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അതിർ​ത്തി രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള ദേ​ശീ​യ​പാ​ത​ക​ളിൽ കാ​ണു​ന്ന കു​തി​ര​പ്പ​ന്തി​ക​ളിൽ നു​ഴ​ഞ്ഞു കയറി ചാ​ര​പ്പ​ണി നട​ത്തു​ക​യാ​ണു്. പാ​ണ്ഡ​വ​രും അപ്പോൾ കൌ​ര​വ​ര​റി​യാ​തെ ദി​വ്യാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ തേടി ഒളി​വിൽ പോ​വു​ന്നു എങ്കിൽ എന്താ​ണു് കു​ഴ​പ്പം. തി​ന്നു​ന്ന ചോ​റി​നു രണ്ടു ശത്രു​നി​ര​ക​ളും അങ്ങ​നെ അദ്ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്നു. രാ​ജ​വാ​ഴ്ച​ക്കാ​ല​ത്തെ പരി​മിത മാ​ധ്യമ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തിൽ ഇതിൽ കൂ​ടു​തൽ ഭര​ണ​കൂ​ട​ജാ​ഗ്രത ഒരു പെണ്‍പ​ത്ര​പ്ര​വർ​ത്തക എങ്ങ​നെ ഉറ​പ്പു വരു​ത്തും? പറ​ഞ്ഞേ​ക്കാം, ആണ്ടു​പി​റ​പ്പു മുതൽ വേ​ത​ന​സേ​വ​ന​പ​രി​ഷ്ക​ര​ണം വേണം. ഹി​മാ​ല​യ​ത്തി​ലെ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ പോയി പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ അഭി​മു​ഖം ചെ​യ്തു ഒരു കെ​ട്ടു പന​യോ​ല​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളു​മാ​യാ​ണു് ഞാൻ തി​രി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തു്. കൗരവ-​പാണ്ഡവ പോ​രാ​ട്ട​ത്തെ​ക്കാൾ പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​നു താൽ​പ്പ​ര്യം പാ​ഞ്ചാ​ലി എങ്ങ​നെ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ഗാർ​ഹി​ക​പീ​ഡ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ചില പാ​ഠ​ങ്ങൾ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്ന​താ​യി​രി​ക്കും.”

“തർ​ക്ക​പി​തൃ​ത്വം തീർ​പ്പാ​യി​ല്ലെ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി.

“വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു് പടി​യി​റ​ങ്ങും മു​മ്പു് മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​യെ ഉറ​ങ്ങാൻ അനു​വ​ദി​ക്ക​ണം എന്ന തോ​ന്ന​ലി​ലാ​ണു് സത്യം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അഭി​മു​ഖം തരു​ന്ന​തു്. പാ​ണ്ഡു​വു​മൊ​ത്തു ഞാനും മാ​ദ്രി​യും യാതന അനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന കാലം. കാ​യി​ക​ക്ഷ​മ​ത​യോ ഇച്ഛാ​ശ​ക്തി​യോ ഇല്ലാ​ത്ത ദുർ​ബ​ല​നായ പാ​ണ്ഡു, പരു​ക്കൻ തറയിൽ പായ വി​രി​ച്ചു കി​ട​ന്ന ഓർമ്മ. ഞങ്ങൾ രണ്ടു യു​വ​തി​കൾ മാ​തൃ​ത്വം എന്ന പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശ​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി വഴി നോ​ക്കു​ക​യാ​ണു്. സമീ​പ​ത്തെ സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ സേ​വ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് കൊ​ണ്ടു് ആശ്ര​മാ​ചാ​ര്യ​നു​മാ​യി അടു​ത്തു. സഹായം ആശ്ര​മ​ത്തിൽ നി​ന്നു് കി​ട്ടി. അവിടെ പോ​വു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ അരു​താ​ത്ത​തെ​ന്തോ സം​ഭ​വി​ച്ചു എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വിൽ, പി​റ്റേ​ന്നു് പോ​വാ​തെ വീ​ട്ടി​ലി​രി​ക്കു​മ്പോൾ. ആശ്ര​മ​ത്തിൽ നി​ന്നൊ​രു ‘ഹംസം’ ‘ഉടൻ വരൂ’ എന്ന സന്ദേ​ശം കൈ​മാ​റി. വഴ​ങ്ങി യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ‘ആചാ​ര്യ​സം​യോ​ഗം’ പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം അറി​യു​മെ​ന്ന ഭീ​ഷ​ണി​യിൽ ഞങ്ങൾ മടി വി​ട്ടു വീ​ണ്ടും അയാൾ​ക്കു് വഴ​ങ്ങി. വി​ശ്വ​സ്ത അനു​യാ​യി​കൾ​ക്കും ഞങ്ങൾ​ക്കു മേൽ അധി​നി​വേ​ശം ഉണ്ടാ​യി എന്ന​തൊ​രു അനു​ബ​ന്ധ വസ്തുത. ഒന്നും ഞങ്ങൾ മറ​ച്ചു​പി​ടി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. മാ​ദ്രി​യും ഞാനും ഈ പീഡന ആശ്രമ പർ​വ്വം പാ​ണ്ഡു​വി​നെ അറി​യി​ച്ച​തു് സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും, വേ​റൊ​രു വി​ധ​ത്തി​ലാ​യി പോ​വു​മ​ല്ലോ. കു​ട്ടി​ക​ളി​ല്ലാ​തെ മരി​ച്ചു​പോ​യാൽ കു​രു​വം​ശ​ച​രി​ത്ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് നാം എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി തു​ട​ച്ചു​മാ​റ്റ​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന ഓർ​മ്മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലിൽ, വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​സ്രോ​ത​സ്സു​കൾ വഴി​യെ​ങ്കി​ലും ബീ​ജ​സം​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ മാ​തൃ​ത്വം സാ​ധ്യ​മാ​ക്കൂ എന്നു ഞങ്ങ​ളോ​ടു് പാ​ണ്ഡു കെ​ഞ്ചു​ന്ന അവ​സ്ഥ​യു​ണ്ടാ​യി. ഗർഭ പാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ നി​ല​വി​ളി പാ​ണ്ഡു കേൾ​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, പട്ടി​ണി​ക്കി​ട്ടു കൊ​ല്ലാൻ പദ്ധ​തി​യി​ട്ട​തോ​ന്നും വേ​ണ്ടി വന്നി​ല്ല. കാ​ര്യം നയ​ത​ന്ത്ര​ത്തി​ലൂ​ടെ നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത ഞങ്ങൾ കു​ളി​ച്ചു പൂ ചൂടി സന്യ​സ്ഥ ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ത്യ​സ​ന്ദർ​ശ​ക​രാ​യി ആചാ​ര്യ​നെ​യും അനു​യാ​യി​ക​ളെ​യും നി​യ​ന്ത്രിത രതി​ലീല വഴി കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തി വരച്ച വരയിൽ വീ​ഴ്ത്തി. ഞാൻ മൂ​ന്നു പ്ര​സ​വി​ച്ചു. മാ​ദ്രി കു​റ​ച്ചു വൈകി രണ്ടും. ആചാ​ര്യ​ന്റെ ആത്മീ​യ​പി​ന്തു​ണ​യോ​ടെ, മനു​ഷ്യ​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു പി​ടി​കി​ട്ടാ​ത്ത അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പി​താ​ക്കൾ എന്നൊ​രു കെ​ട്ടു​കഥ സമർ​ത്ഥ​മാ​യി പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ പാ​വ​ന​മാ​യി എത്തി​ച്ചു. ആശ്ര​മാ​ചാ​ര്യ​ന്റെ ആദ്യ​പീ​ഡ​ന​ശ്ര​മ​ത്തെ ഞങ്ങൾ, പെ​ണ്ണ​വ​കാ​ശ​മായ ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി​യി​ലേ​ക്കും, പാ​വ​ന​മായ മാ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ലേ​ക്കും പരി​വർ​ത്തി​ച്ചു കഴി​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം പാ​ണ്ഡു​വി​നു് മരി​ക്കാൻ നേരിയ തോതിൽ ബല​പ്ര​യോ​ഗ​വും ഞങ്ങൾ ഏറ്റെ​ടു​ത്തു. ഭൂ​ത​കാ​ല​ത്തി​ലെ ഈ സത്യം ഈ കു​മ്പ​സാ​ര​ത്തി​ലൂ​ടെ ആരാ​ധ​ക​രെ അറി​യി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ആശ്വാ​സ​മു​ണ്ടു്. ഇനി​യെ​നി​ക്കു് തല​മു​ണ്ഡ​നം ചെ​യ്തു വന​വാ​സ​ത്തി​നു തയ്യാ​റെ​ടു​ക്ക​ണം. വിട.”

“കയർ​ത്തു് സം​സാ​രി​ക്കു​മോ പാ​ഞ്ചാ​ലി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“ഞങ്ങൾ ചെ​യ്യേ​ണ്ട പണി ഏൽ​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ഴൊ​ന്നും കയർ​ത്തി​ല്ല. അടിമ എന്ന നി​ല​യിൽ അവൾ കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യോ​ടെ ചെ​യ്യും. എന്നാൽ ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം ശേ​ഖ​രി​ച്ചു ദൂരെ കുഴി കു​ത്തി മൂടി വരു​മ്പോൾ, വെയിൽ പൊ​ങ്ങി മേ​ലാ​കെ മലി​ന​മാ​യി ക്ഷീ​ണി​ച്ചു വി​യർ​ത്തി​രി​ക്കും. ഞങ്ങൾ ഉറ​ക്ക​മു​ണർ​ന്നു് തണലിൽ, ഇട​ക്കി​ടെ അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ കയ്യി​ട്ടു​വാ​രി കളി​ക്കു​ക​യാ​വും. അതു് കണ്ടാൽ അവ​ളു​ടെ മു​ഖ​പേ​ശി​കൾ കന​ക്കും നോ​ട്ടം പി​ശ​കാ​കും ഒച്ച മാറും വിരൽ ചൂ​ണ്ടും. ഒന്നും ചെ​യ്യാൻ ഇല്ലെ​ങ്കിൽ ദി​വ്യാ​സ്ത്രം സം​ഘ​ടി​പ്പി​ക്ക​ണം, യു​ദ്ധ​മാ​ണു് വരാ​നു​ള്ള​തു്. എന്ന​വൾ എന്നോ​ടു് ആജ്ഞാ​പി​ക്കും പി​ന്നെ കു​ന്നി​റ​ങ്ങി താഴെ ജലാ​ശ​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു കു​ളി​ക്കാൻ പോവും മു​മ്പു് ‘അമ്മാ അമ്മാ’ എന്നു് പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​യും. അതൊ​ന്നും കണ്ടു കേ​ട്ടു എന്നു നടി​ക്കാ​തെ ഞങ്ങൾ തീ​റ്റ​യും കളി​യും തു​ട​രും.”

2018-07-02

“ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പ്ര​തി​സ്ഥാ​ന​ത്തു നിൽ​ക്കു​ന്നു എന്നു് കണ്ണും ചെ​വി​യു​മു​ള്ള കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ ആണ​യി​ടു​മ്പോൾ, കൊ​ട്ടാ​ര​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ചുമതല നൽകി അയാളെ തി​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ണ​മെ​ന്നു് വാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പൊരുൾ?” കൗ​ര​വ​സ​ഹോ​ദ​രി​യും, സൈ​ന്ധ​വ​നാ​ടു​വാ​ഴി ജയ​ദ്ര​ഥ​ന്റെ ഭാ​ര്യ​യും, ഹസ്തി​ന​പു​രി വനി​താ​വ​കാശ സമി​തി​യു​ടെ അധ്യ​ക്ഷ​യു​മായ ദു​ശ്ശ​ള​യോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ചോ​ദി​ച്ചു.

“വാർ​ത്ത വരു​ന്ന​തെ​ല്ലാം വാ​സ്തവ വി​രു​ദ്ധ​മാ​ണു്. ഇര​ട്ട​പൗ​ര​ത്വ​മു​ള്ള​തു കൊ​ണ്ടു് ഞാ​നി​ട​ക്കു് സൈ​ന്ധ​വ​ത്തിൽ നി​ന്നി​വി​ടെ വന്നു വനി​താ​വ​കാശ പരാ​തി​ക​ളിൽ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, എന്നോ​ടു് സം​ര​ക്ഷ​ണം തേ​ടു​ക​യോ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യു​ന്ന ‘ഇന’മല്ല ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. ഇന്ന​ലെ രാ​ജ​സ​ഭ​കൂ​ടി. പി​താ​മ​ഹൻ നി​സ്സാ​ര​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കി ഗൗ​ര​വ​ത്തിൽ സം​സാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ തല​താ​ഴ്ത്തി. യോഗം അവ​സാ​നി​ക്കാ​റായ സമ​യ​ത്തു് ഇനി ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ ബാ​ക്കി​യു​ണ്ടോ എന്നു് വേ​ദി​യി​ലു​ള്ള വി​ദു​രർ ആരാ​ഞ്ഞു. സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തിൽ എല്ലാ​വർ​ക്കും ആകാം​ക്ഷ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ എഴു​ന്നേ​റ്റു​നി​ന്നു ചോ​ദി​ക്കാൻ വയ്യ.

പമ്പാ​ന​ദീ തീ​ര​ത്തു പർ​ണ​ശാ​ല​ക്കെ​ട്ടി ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ ദൂതനെ വി​ട്ടു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി​യും സർ​വ്വാ​ധി​കാ​രി​യു​മാ​യി തി​രി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എന്നൊ​ക്കെ അറി​യാൻ താൽ​പ​ര്യ​വും അവർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഈ പറ​യു​ന്ന കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ ആർ​ക്കും ഭീ​ഷ്മ​രെ നോ​ക്കി ചോ​ദി​ക്കാൻ ധൈ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ അധി​കാ​ര​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ യോ​ഗ​ത്തിൽ ഞാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ന്ന വാർ​ത്ത ശരി​യാ​ണു്.

എനി​ക്കു് മാ​ത്ര​മാ​ണു് ധൈ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യ​തു്. വീ​ട്ടി​ലെ ഒരംഗം രണ്ടു ദിവസം കാ​ണാ​തി​രു​ന്നാൽ അവൻ മട​ങ്ങി വരുമോ എന്ന ആശങ്ക നമു​ക്കൊ​ക്കെ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​ണു്. അത്ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള സം​ശ​യ​മാ​ണു് എന്റെ ഭാ​ഗ​ത്തു നി​ന്നു​ണ്ടാ​യ​തു്. കു​രു​വം​ശ​കു​ടുംബ യോ​ഗ​ത്തി​ലെ തീ​രു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ന്ന നി​ല​യിൽ പു​റ​ത്തു വരു​ന്ന വാർ​ത്ത​ക​ളിൽ പലതും വാ​സ്തവ വി​രു​ദ്ധ​മാ​ണു്. ലൈം​ഗി​കാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തെ അതി​ജീ​വി​ച്ച മുൻ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​ക്കൊ​പ്പ​മാ​ണു് ഞാൻ. ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തിൽ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ (ഭീ​ഷ്മ​രു​ടെ എന്ന​ല്ല ഞാൻ പറ​ഞ്ഞ​ത്) അന്തിമ തീ​രു​മാ​നം എന്താ​ണെ​ന്നു് അറി​യാൻ താൽ​പ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്ന എന്റെ ചോ​ദ്യ​ത്തെ കയ്യ​ടി​ക​ളോ​ടെ​യാ​ണു് കൗ​ര​വ​സ്ത്രീ​കൾ സ്വീ​ക​രി​ച്ച​തു്. വൈ​കു​ന്നേ​രം ചേ​രു​ന്ന നിർ​വാ​ഹ​ക​സ​മി​തി യോ​ഗ​ത്തിൽ ഇക്കാ​ര്യം തീ​രു​മാ​നി​ക്കാ​മെ​ന്ന മറു​പ​ടി വി​ദു​രിൽ നി​ന്നു് ലഭി​ച്ചു. നാ​ലു​പേർ പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​ത്തി​ലാ​ണെ​ന്ന വാദം തർ​ക്ക​ത്തി​നു് സമ്മ​തി​ച്ചാൽ പോലും, തൊ​ണ്ണൂ​റ്റി ആറു പേരും (ഞാൻ രേഖ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു) ആദ്യാ​വ​സാ​നം അവിടെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത അന്തഃ​സം​ഘർ​ഷം പി​ന്നെ ഈ നാ​ലു​പേർ​ക്കെ​ന്തി​നു്? എന്നൊ​ന്നും ഞാൻ ചോ​ദി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. കാരണം, അവ​സാ​ന​ത്തെ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​സ്വ​ര​ത്തി​നും പൂർ​ണ​ശ്ര​ദ്ധ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യാ​ണു് ഞങ്ങൾ തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ പഠി​ച്ച​തു്. വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോയി എന്നു് ഞാൻ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ല. സു​ഖ​വാ​സ​ത്തി​നു പോയി എന്നാ​ണു്. അവർ ഇപ്പോൾ വീ​ടു​വ​ച്ച ഇട​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഞങ്ങൾ പോയി കണ്ട​താ​ണു്. വേ​നൽ​ക്കാല സു​ഖ​വാ​സ​ത്തി​നു ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പണിത ആഡം​ബ​ര​വ​സ​തി​യാ​ണു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് വി​ട്ടു കൊ​ടു​ത്ത​തു്. ഒന്നും വാർ​ത്ത​യിൽ ചോർ​ന്നു പോ​ക​രു​തു്. അഞ്ചു തടി​മാ​ട​ന്മാർ​ക്കു മൂ​ന്നു നേരം ഭക്ഷ​ണം പാചകം ചെ​യ്യുക വി​ള​മ്പുക ഇച്ചിൽ കഴു​കുക വിറകു കത്തി​പ്പി​ടി​പ്പി​ക്കുക തു​ട​ങ്ങി ഒരു പരി​ഷ്കൃ​ത​വ​നിത വെ​റു​ക്കു​ന്ന തീൻ​ശാ​ല​ദു​രി​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് മോ​ച​ന​മാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ സമ്മാ​ന​മാ​യി അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം കൊ​ടു​ത്ത​തും വാർ​ത്ത​ക​ളിൽ പൊ​ലി​പ്പി​ച്ചു കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. തമ​സ്ക​ര​ണം അരു​തു് അതൊരു നല്ല വാർ​ത്താ പരി​ച​രണ രീ​തി​യ​ല്ല.

“അഴു​ക്കൊ​ക്കെ കല​ത്തിൽ ഇട്ടു​കൊ​ണ്ടു് പോ​വു​ന്ന ആ ഭം​ഗി​യു​ള്ള സ്ത്രീ ആരാ​ണ​മ്മാ?”, വി​ടർ​ന്ന കണ്ണു​ക​ളു​ള്ള കു​ട്ടി ചോ​ദി​ച്ചു.

“അതൊരു അടി​മ​യാ​ണു് മോനേ. യു​വ​രാ​ജാ​വു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പന്ത്ര​ണ്ടു കൊ​ല്ല​ത്തെ കഠി​ന​ശി​ക്ഷ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്ക​യാ​ണു്”, അമ്മ ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു.

“ഇങ്ങ​നെ മാ​ലി​ന്യം ചു​മ​ക്കു​ന്ന അടി​മ​യാ​വാൻ എന്തു് തെ​റ്റു് ആ സ്ത്രീ ചെ​യ്തു, അമ്മാ?”, കു​ട്ടി ചോ​ദി​ച്ചു.

“ലഹ​രി​യിൽ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ അവളെ കൗ​ര​വ​രു​മാ​യി രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ പര​സ്യ​ര​തി​ക്കു് നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ച​പ്പോൾ, അവൾ എതിർ​ക്കാ​തെ നി​ന്നു് കൊ​ടു​ത്ത​തി​നു നീ​തി​മാ​നായ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കൊ​ടു​ത്ത മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മായ ശിക്ഷ.”

“കൈ വി​റ​ച്ചി​ല്ലേ മനു​ഷ്യാ, കൗമാര അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ നെ​ഞ്ചിൽ കൊ​ടു​വാൾ കു​ത്തി​യി​റ​ക്കു​മ്പോൾ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കർ​ണ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പതി​മൂ​ന്നാം ദിവസം.

“നി​ങ്ങൾ കാ​ര്യ​മ​റി​യാ​തെ​യാ​ണു് എന്നെ മാ​ത്രം പ്ര​തി​യാ​ക്കു​ന്ന​തു്. കൗ​ര​വ​രു​ടെ കു​ത്തും ചവി​ട്ടു​മേ​റ്റ ഈ കു​ഞ്ഞു നി​ല​ത്തു​വീ​ണി​ട്ടും, ശത്രു​ക്ക​ളാൽ ചവി​ട്ടി​മെ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് കണ്ട​പ്പോൾ ‘അവ​ന്റെ ജന്മം അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കൂ’ എന്നു് പെ​റ്റ​ത​ള്ള സു​ഭ​ദ്ര​യു​ടെ യാചന കേട്ട പോലെ തോ​ന്നി. ആ വ്യാ​കു​ല​മാ​താ​വി​ന്റെ ആജ്ഞ അനു​സ​രി​ച്ചു ഞാൻ അഭി​മ​ന്യു​വി​ന്റെ ദു​രി​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി നി​ശ്ച​ല​മാ​ക്കി.”

2018-07-04

“തി​മിർ​പ്പി​ലാ​ണ​ല്ലോ പാ​ണ്ഡ​വ​രി​പ്പോൾ ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ. ഏതോ ദരി​ദ്ര ഹസ്തി​ന​പു​രി കർ​ഷ​ക​ന്റെ വി​ത്തു് കൊ​ള്ള​യ​ടി​ച്ചാ​ണ​വർ ഇന്നു് അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം നി​റ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. പത്തു കൈ​ക​ളും മത്സ​ര​ക്ഷ​മ​ത​യോ​ടെ ഭക്ഷ​ണം വാരി അഞ്ചു വാ​യ​ക​ളിൽ നി​റ​ക്കു​മ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ ഇവിടെ ഒറ്റ​ക്കു അത്താ​ഴ​പ​ട്ടി​ണി, ഇതെ​ന്താ ഭക്ഷ​ണ​വി​ത​ര​ണ​ത്തിൽ ഈ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ അസ​മ​ത്വം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വന​വാ​സ​ക്കാ​ലം.

“കർ​ഷ​ക​രു​ടെ വി​ത്തു​പെ​ട്ടി മോ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന ആ പാ​പ​ക്ക​നി​യിൽ എനി​ക്കു് പങ്കി​ല്ലെ​ന്നു് ഉടയോൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ എന്നോ എനി​ക്കു് ഉറ​പ്പു നൽ​കി​യി​രു​ന്നു. അതു് കൊ​ണ്ടാ​ണെ​നി​ക്കു് അത്താ​ഴ​പ്പ​ട്ടി​ണി. യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടു​മ്പോ​ലെ അതു് കൗരവർ എനി​ക്കു് തന്ന ശി​ക്ഷ​യ​ല്ല പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കെ​തി​രെ എന്റെ പ്ര​തി​രോ​ധ​മാ​ണു്. കർ​ഷ​ക​ന​റി​യാ​തെ ചോർ​ന്ന വി​ത്തു് പാ​ണ്ഡ​വർ വേ​വി​ച്ചു തി​ന്നു​ന്ന പോലെ പട്ടി​ണി കി​ട​ക്കു​ന്ന പെ​ണ്ണി​ന്റെ മേ​നി​യും തേ​യ്മാ​ന​വും അവർ തന്നെ വീ​തി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​ട്ടെ.”

“വി​ത്തു് മോ​ഷ്ടി​ച്ചി​ട്ടാ​ണു് അക്ഷ​യ​പാ​ത്രം നി​റ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി പറ​യു​ന്ന​തിൽ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടോ? ‘പാ​പ​ക്ക​നി’യിൽ പങ്കു​വേ​ണ്ടെ​ന്നു വച്ചാ​ണു് അത്താ​ഴ​പ്പ​ട്ടി​ണി​യു​മാ​യി അന്തി​യു​റ​ങ്ങു​ന്ന​തു് എന്ന​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ?” നകു​ല​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഈ ‘പാ​ത്രം’ വി​സ്മ​യ​മാ​ണു്. കയ്യി​ട്ടു നോ​ക്കൂ: ഒഴി​ഞ്ഞ​പാ​ത്രം? ഞാൻ കയ്യി​ട്ടാൽ? അപ്പ​വും വീ​ഞ്ഞും. മന​സ്സി​ലാ​യ​ല്ലോ എന്താ​ണു് ദി​വ്യാ​ത്ഭു​ത​മെ​ന്നു്? പാ​ഞ്ച​ലി​ക്ക​തു് വ്യ​ക്ത​മാ​വാ​ത്ത​തി​നു് കാരണമുണ്ടു്-​കൗരവസ്ത്രീകൾക്കു കഴി​ക്കാൻ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ സ്വ​ന്തം ശ്ര​മ​ത്തിൽ വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ത്ത ഉണ​ക്ക​പ്പ​ഴ​ങ്ങൾ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ആശ്ര​മം വഴി​പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കെ​ത്തി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കും. അതു് കഴി​ക്കു​ന്ന​വൾ ‘അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര’ത്തി​ലെ ‘ഇച്ചി​ലി’ൽ എന്തി​നു കയ്യി​ട്ടു​വാ​ര​ണം?”

“സങ്കീർ​ണ​മാ​ണു് രാ​ഷ്ട്രീ​യം എന്നു് അറി​വു​ള്ള​വർ നെ​റ്റി​ചു​ളി​ച്ചു പറ​യു​ന്നു. തൽ​പ​ര​ക​ക്ഷി​യ​ല്ലേ നി​ങ്ങ​ളും?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാര ഊട്ടു​പുര, മു​യ​ലി​റ​ച്ചി​യും വീ​ഞ്ഞു​മാ​യി എളു​പ്പം പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങാ​വു​ന്ന ഇട​ത്തിൽ ഇരു​ന്നു. അര​മ​ണി​ക്കൂ​റി​ന​കം രാജസഭ സമ്മേ​ളി​ക്കും. ആസന്ന യു​ദ്ധ​ത്തെ കു​റി​ച്ച​റി​യി​പ്പു​കൾ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കും.

“എനി​ക്ക​റി​യാ​വു​ന്ന ഈ ലോകം ലളി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. നന്മ​തി​ന്മ​ക​ളാൽ നേർ​വ​ര​യി​ട്ടു വേർ​തി​രി​ച്ച കൂ​ട്ടു കു​ടും​ബം. ഞങ്ങ​ളെ ഉത്മൂ​ല​നം ചെ​യ്യാൻ തിന്മ തയ്യാർ എന്നും ഇപ്പോൾ കേ​ട്ടു. ദൂരെ വി​രാ​ട​ത്തി​ലെ ഉപ​പ്ല​വ്യ​യിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ തി​ന്മ​യു​മാ​യി കൂ​ട്ടു​കൂ​ടി ഞങ്ങ​ളെ കൊ​ല്ലാൻ മര​കാ​യു​ധ​ങ്ങൾ സം​ഭ​രി​ക്കു​ന്നു. ആൾ​രൂ​പ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കി കൗ​ര​വ​പ്ര​ധാ​നി​കൾ എന്നു് മന​സ്സാ സങ്കൽ​പ്പി​ച്ചു വാൾ ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ ആഴ്ത്തി ഭീമൻ പരി​ശീ​ല​നം നേ​ടു​ന്നു. കാ​യ്ക്കു​ന്ന മര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു കു​ന്തം എറി​ഞ്ഞു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​ന​ത്തിൽ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു. എല്ലാ​വ​രും തി​ര​ക്കി​ലാ​ണു്. ഞങ്ങ​ളെ കൊ​ന്നു കു​ഴി​ച്ചു​മൂ​ടും മു​മ്പു് നി​ങ്ങ​ളെ വെ​ട്ടി​വീ​ഴ്ത്ത​ണം. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി ഒരു​ക്കി ഞങ്ങൾ പാ​ര​സ്പ​ര്യം കാ​ത്തി​രി​ക്ക​യാ​ണു്. അവർ​ക്ക​വി​ടെ ആയു​ധം​വ​ച്ചു് കീ​ഴ​ട​ങ്ങാം. രക്ത​സാ​ക്ഷി​ത്വം വരി​ച്ചാ​ലും ഒര​ച്ഛ​നു ഒര​മ്മ​യിൽ പി​റ​ന്ന കൌരവർ, വൈ​വി​ധ്യ പി​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ പി​റ​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ മു​മ്പിൽ മു​ട്ടു് മട​ക്കി​ല്ല.”

“വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ മൂ​ക​സാ​ക്ഷി ആയി​രു​ന്ന പ്ര​മു​ഖ​രെ, വി​ചാ​രണ ചെ​യ്യു​മെ​ന്നു അക്കാ​ല​ത്തൊ​ര​ഭി​മു​ഖ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ലേ? എന്താ​യി?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കഴി​ഞ്ഞു പു​തു​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയറിയ നാ​ളു​കൾ.

“കാഴ്ച കണ്ടു രസി​ച്ച​വ​രിൽ ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ള്ള​തു് എന്റെ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ മാ​ത്രം.”

2018-07-05

“ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ മാ​ലി​ന്യ​നീ​ക്കം എന്ന എട്ടി​ന്റെ പണി അടി​മ​പ്പെൺ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് ഉടയോൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ കൊ​ടു​ത്തു എന്നൊ​ക്കെ പതി​വാ​യി അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ കേൾ​ക്കു​ന്ന​ത​തിൽ എന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യ​മു​ണ്ടോ? നി​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ സ്വാ​ശ്ര​യ​ശീ​ല​ര​ല്ലേ? മുൻ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യ​ല്ലേ പാ​ഞ്ചാ​ലി? നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം സം​സ്ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു് അവ​ളാ​ണോ? പാ​ണ്ഡ​വർ വരാ​റി​ല്ലേ?” പാ​ണ്ഡ​വർ ശിക്ഷ അനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന വന​മേ​ഖ​ല​യി​ലെ സന്യാ​സാ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളു​ടെ സം​ഘ​ട​ന​കാ​ര്യ​ദർ​ശി​യായ യോ​ഗി​നി​യോ​ടു് ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം കഴി​ഞ്ഞു ആരാ​ധ​കർ​ക്കു് ദർശനം നൽ​കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആ സു​ന്ദ​രി.

“കർ​ത്ത​വ്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ നി​ത്യ​വും വന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി ശു​ചി​മു​റി മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും, പാ​ണ്ഡ​വർ പതി​വു് സന്ദർ​ശ​കർ അല്ല. നകുലൻ ചി​ല​പ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ കൂ​ട്ടാ​ളി​യാ​യി വരു​മാ​യി​രു​ന്നു. ആശ്ര​മ​വാ​സി​ക​ളിൽ ആരാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ചാരൻ എന്ന​യാൾ​ക്കു് അറി​യാ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ, വിവരം അറി​യി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രെ ഞങ്ങൾ അറി​യി​ച്ചു. അടി​മ​ക​ളു​ടെ ഉട​യ​ത​മ്പു​രാൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഉണ്ടോ അട​ങ്ങു​ന്നു, ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ ശേ​ഖ​ര​ണം തു​ടർ​ന്നും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ചുമതല ആണെ​ങ്കി​ലും, കു​ഴി​ച്ചു മൂ​ടേ​ണ്ട പണി നകു​ല​നു നൽകി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് ഉത്ത​ര​വാ​യി. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങ​ളെ കണ്ടാൽ നകുലൻ പല്ലു് ഞെ​രി​ക്കും. പാ​ണ്ഡ​വർ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ച​ട​ക്കി​യാൽ മതേ​ത​ര​രാ​ജ്യ​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യെ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു്, രാ​ഷ്ട്രീ​യം കളി​ക്കു​ന്ന ആശ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കു് ധന​സ​ഹാ​യ​വും സു​ര​ക്ഷ​യും നിർ​ത്തു​മെ​ന്നു് ഞങ്ങ​ളെ ഇട​ക്കൊ​ക്കെ വി​ര​ലു​യർ​ത്തി ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തും.”

“അതൃ​പ്തി​യ​വൾ​ക്കു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്ന​തോ പ്രാ​കു​ന്ന​തോ കാ​ണേ​ണ്ടി വന്നി​ട്ടി​ല്ല. അതൊ​ക്കെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കു​ലീ​ന​പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ന്റെ പേരിൽ മഹ​ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ?”, ഇഷ്ട​മാം​സ​ദൗർ​ല​ഭ്യം കാരണം കാ​ട്ടു​കി​ഴ​ങ്ങു മാ​ന്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന ഭീ​മ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആദ്യ​രാ​ത്രി മുതൽ കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ രണ്ടു​പേ​രി​ല​ധി​കം കി​ട​ക്കാൻ പാ​യി​ലി​ട​മി​ല്ലെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു അധി​ക​പ്പ​റ്റായ നാ​ലു​പേ​രെ വിരൽ ചൂ​ണ്ടി​പു​റ​ത്തു ചാ​ടി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ​ക്കു് നേരെ വാ​ക്കു് കൊ​ണ്ടും ശരീരം കൊ​ണ്ടും അതി​രു​വി​ട്ട അവ​ഹേ​ള​ന​മാ​ണ​വൾ ചൊ​രി​ഞ്ഞ​തു്. അതി​ന്റെ ‘കു​ലീ​നത’യെ കു​റി​ച്ചൊ​ന്നും കു​ത്തി​ക്കു​ത്തി ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. ദാ​മ്പ​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ദു​രി​ത​ങ്ങൾ ഞങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യ​തു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പരു​ക്കൻ പരി​ച​ര​ണം കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് പറ​ഞ്ഞാൽ നി​ങ്ങൾ, അവ​ളു​ടെ മു​ഖ​മെ​ത്ര ഓമന എന്നു് തി​രി​ച്ചു മന്ത്രി​ക്കും. കാ​ട്ടിൽ വളർ​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്ക​വൾ തന്ന അവമതി ഉള്ളിൽ അട​ക്കി ജീ​വി​ക്കാ​മെ​ങ്കിൽ ‘പരി​ഷ്കൃ​ത​വ​നിത’ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ന്ത​രാ​ള​ത്തിൽ ഞങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേർ​ക്കാ​യി വി​ഷ​സ​ഞ്ചി തു​ന്നാ​നാ​ണോ പാടു്? കാടായ കാ​ടൊ​ക്കെ എന്നെ ഓടി​പ്പി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന കല്യാ​ണ​സൗ​ഗ​ന്ധി​ക​ത്തെ കു​റി​ച്ചു് നി​ങ്ങൾ ചോ​ദി​ച്ചാൽ ഇട​നെ​ഞ്ചി​ലെ പളു​ങ്കു​പാ​ത്രം പൊ​ട്ടി​ച്ചി​ത​റും.” മണ്ണു​കു​തിർ​ന്ന തടി​ച്ച കൈ​പ്പ​ത്തി​കൾ കൊ​ണ്ടു് ഭീമൻ വി​തു​മ്പി.

2018-07-06

“ചൂ​താ​ട്ടം നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​ക്കു​മെ​ന്നോ? പതി​മൂ​ന്നു കൊ​ല്ലം മു​മ്പു് ആന​പ്പു​റ​ത്തു ആട്ടം കാണാൻ വന്ന നി​ങ്ങൾ രാ​ത്രി കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അടി​മ​ക​ളാ​യി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പോ​വേ​ണ്ടി​വ​ന്ന ശപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ആ കളി, ദു​ര്യോ​ധ​ന​ഉ​ത്സാ​ഹ​ത്തിൽ പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു നി​രോ​ധി​ച്ച​തു് അന്നെ​ത്ര പ്ര​ശം​സി​ച്ച​താ​ണു് ചാർ​വാ​ക​നുൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന പ്ര​ബു​ദ്ധ പൊതു സമൂഹം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡവ വക്താ​വി​നെ നേ​രി​ട്ടു.

“അതി​വൈ​കാ​രി​കത! ഇതാ​ണു് മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രു​ടെ തക​രാ​റു്. ഉചി​ത​മ​ല്ല ചൂ​താ​ട്ടം എന്ന​തൊ​രു പു​തു​നി​രീ​ക്ഷ ണമൊന്നുമല്ല-​പരിഷ്കൃതസമൂഹം ചൂ​താ​ട്ട​ത്തെ കാ​ണേ​ണ്ട​തു്, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​ക്കു് ഉടു​തു​ണി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​വോ നഗ്ന​പാ​ദ​നാ​യി യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​വേ​ണ്ടി വന്നു​വോ എന്നൊ​ന്നും കൊ​ട്ടാര കഥകൾ നോ​ക്കി​യി​ട്ട​ല്ല. സ്വ​ത്തു​ള്ള​പ്പോൾ ഉള്ള​തു് പണയം വച്ചും സ്വ​ത്തു​പോ​യാൽ ഭാ​ര്യ​യെ പണയം വച്ചും കളി​ക്കും. ഇല്ലാ​ത്ത​വർ സ്വ​ത്തു​കൈ​മാ​റ്റം കണ്ടാ​സ്വ​ദി​ക്കും. ഭര​ണ​കൂട സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ വരി​നി​ന്നും അവകാശ മായും വേ​ത​ന​മാ​യും കൈ​പ്പ​റ്റു​ന്ന​വർ​ക്കു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു യോ​ഗ്യ​ത​യി​ല്ല എന്നു് നി​ബ​ന്ധ​ന​വ​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ ഒഴി​വാ​വി​ല്ലേ ഞാനും നി​ങ്ങ​ളും ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്നൊ​രു വൻ​കൊ​ള്ള സംഘം?”

2018-07-07

“ആശ്ര​മ​ത്തി​നോ​ടു് ചേർ​ന്ന ശു​ദ്ധ​ജ​ല​സ്രോ​ത​സ്സു​ക​ളിൽ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​സാ​ന്നി​ധ്യം കണ്ടെ​ത്തിയ വിവരം ആളെ വി​ട്ടു് ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ അറി​യി​ച്ചു. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് വി​ദ​ഗ്ധ​സം​ഘം ഉടൻ അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​നു് വരു​മെ​ന്നാ​ണു് കേ​ട്ട​തു്”, മു​നി​പ​ദ​വി​യി​ലേ​ക്കു് നീ​ങ്ങു​ന്ന ആശ്രമ അന്തേ​വാ​സി പറ​ഞ്ഞു. സ്വ​ന്ത​മാ​യി വി​ള​വു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന ആശ്ര​മ​പ​രി​സ​ര​ത്തു നട​ക്കു​മ്പോൾ ചു​മ​ലിൽ മൺ​വെ​ട്ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“നി​ങ്ങൾ​ക്കൊ​ക്കെ സം​സ്ക​രി​ച്ചു​കൂ​ടെ ശരീ​ര​വി​സർ​ജ്യം? ദൂരെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് ഹി​മാ​ല​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ആൾ വരണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“അടി​മ​പാ​ഞ്ചാ​ലി ചെ​യ്യേ​ണ്ട ജോലി സന്യ​സ്ഥാ​ശ്രമ അന്തേ​വാ​സി​കൾ ചെ​യ്താൽ കു​രു​വം​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​യിൽ കഴി​യു​ന്ന ആശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ തൊ​ഴിൽ​വി​ഭ​ജ​ന​ത്തി​ന്റെ പൊ​രു​ളെ​ന്തു്? പൊ​തു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യ​സം​സ്ക​ര​ണം ക്ഷേ​മ​രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​മാ​ണു്. ആശ്രമ സമു​ച്ച​യ​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​യും കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​വു​മാ​യും നീ​ക്കേ​ണ്ട​തു് ഭര​ണ​കൂ​ട​ശി​ക്ഷ അനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന അടിമ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാ​ണു്. ഇതി​ലൊ​ക്കെ എന്താ ഒരു തർക്ക പ്ര​ശ്നം? ആത്മീ​യ​ത​യി​ലും ഞാ​നൊ​ക്കെ അധ്വാ​നി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? പാ​ഞ്ചാ​ലി കു​റ​ച്ചു കാ​ല​മാ​യി ഇവിടെ വരാ​റി​ല്ല. ഇതു് കരാർ ലം​ഘ​ന​മാ​കു​ന്നു. കൂ​ടു​തൽ തർ​ക്ക​ത്തി​നു് നി​ങ്ങൾ വന്നാൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​നു് പരാതി അയ​ക്കും. ആർ​ക്ക​റി​യാം നി​ങ്ങ​ളും ജൈ​വ​മാ​ലി​ന്യം കു​ട​ത്തിൽ സം​ഭ​രി​ച്ചു ദൂരെ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി കു​ഴി​വെ​ട്ടി മൂ​ടേ​ണ്ട അടി​മ​യാ​വും.”

“കൊ​ന്നു ചോ​ര​യൂ​റ്റി​ക്കു​ടി​ച്ചു ജഢം വലി​ച്ചു​കീ​റി നീ വേർ​പെ​ടു​ത്തി, അല്ലെ ഭീമാ?” കൺ​കെ​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ഗാ​ന്ധാ​രി വി​തു​മ്പു​ന്ന​തു കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക തൊ​ഴിൽ​പ​ര​മായ ജി​ജ്ഞാ​സ​യോ​ടെ നോ​ക്കി.

“ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ ഉടു​തു​ണി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി നി​ന്ന​നിൽ​പ്പിൽ ശപഥം ചെ​യ്താൽ വേറെ തര​മു​ണ്ടോ അമ്മാ? പൂ​ചൂ​ടാൻ കാടായ കൊ​ടും​കാ​ട്ടിൽ തപ്പി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രേ​ണ്ട കല്യാ​ണ​സൗ​ഗ​ന്ധി​ക​മാ​യാ​ലും, മു​ടി​യിൽ തേ​ക്കാൻ കൌ​ര​വ​നെ​ഞ്ചി​ലെ ചുടു ചോ​ര​യാ​യാ​ലും, അവൾ ചോ​ദി​ച്ച​തു് കൊ​ണ്ടു് വന്നു കൊ​ടു​ത്ത​ല്ലേ പറ്റൂ”, കൊ​ച്ചു കു​ഞ്ഞി​നെ പോലെ മഹാ​റാ​ണി​യു​ടെ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തി​നാ​യി ഭീമൻ കൈകൾ വി​ടർ​ത്തി.

2018-07-08

“നി​ന്നു് തി​രി​യാൻ ഇട​മി​ല്ലാ​ത്ത ഈ വനാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ, ഇവ​ര​ഞ്ചു​പേർ രാ​വു​പ​കൽ ഇവിടെ ചട​ഞ്ഞു​കൂ​ടു മ്പോൾ, എങ്ങ​നെ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യും ഗാർ​ഹിക വിരസത?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പറ​ഞ്ഞു പറ​ഞ്ഞു ഇന്നു് കി​ട്ടി ഭീമനു പണി. ഒരു പൂ​വി​ന്റെ പേർ പറ​ഞ്ഞു, അതും​കൊ​ണ്ടു് തി​രി​ച്ചു​വ​ന്നാൽ മതി എന്നു് ഞാൻ ചൂ​ണ്ടു​വി​രൽ ചു​ണ്ടിൽ വച്ചു. ഉടൻ പടി​യി​റ​ങ്ങിയ ആ മന്ദ​ബു​ദ്ധി കാ​ടി​ള​ക്കി വേ​രോ​ടെ ചെടിയ ടക്കം പറി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു് വരു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ദി​വ​സ​ങ്ങൾ കഴി​യും.” ഭാ​ര്യ​യെ പ്രീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഓരോ വഴി​ക്കു് രാ​വി​ലെ തന്നെ പാ​ണ്ഡ​വർ പോ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, പാ​ഞ്ചാ​ലി നന്നേ തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു മന​സ്സി​ന​ക​ത്തും പു​റ​ത്തും.

2018-07-09

“കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ പാ​തി​രാ​കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്ക​ലി​ലൂ​ടെ പു​ക​ച്ചു​പു​റ​ത്തു ചാ​ടി​ച്ച ഈ നൂ​റോ​ളം ആഡം​ബ​ര​വ​സ​തി​ക​ളെ എന്തു് ചെ​യ്യാ​നാ​ണു് ഭാവം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​ജ​ന​മായ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തേ​ക്കു നോ​ക്കി തലയിൽ കൈ വച്ചു.

“യു​ദ്ധ​സ്മാ​ര​കം ആക്ക​ണ്ടേ? ഭാ​വി​യോ​ടു നമു​ക്കു് പലതും പ്ര​വ​ച​ന​സ്വ​ര​ത്തിൽ പറ​യാ​നി​ല്ലേ? നി​ക്ഷി​പ്ത കു​ടും​ബ​താൽ​പ്പ​ര്യ​മു​ള്ള വ്യാ​സ​നു എല്ലാം അങ്ങ​നെ തു​റ​ന്നു പറയാൻ ആവുമോ?” ഭര​ണ​കൂ​ട​വ​ക്താ​വു് നകു​ല​ന്റെ ശബ്ദ​ത്തിൽ അക്ഷമ കലർ​ന്നു.

2018-07-10

“ആണു​ങ്ങൾ അഞ്ചു പേരും. പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ യു​ദ്ധം ചെ​യ്തു ഹസ്തി​ന​പു​രി കോട്ട പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു അധി​കാ​ര​ത്തിൽ കയ​റി​യ​തോ​ടെ നി​ങ്ങൾ മഹാ​റാ​ണി പട്ടം തേടാൻ പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ മാ​ന​സി​ക​സ​മ്മർ​ദ്ദം വഴി കാ​ര്യം നേടി എന്നാ​ണു കൊ​ട്ടാ​രം നി​രീ​ക്ഷ​ക​നായ ചാർ​വാ​കൻ പറ​യു​ന്ന​തു്. അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ ഉൾ​പ്പെ​ടെ ഒരാ​ണി​നും മുൻ​കൂർ അനു​മ​തി​യി​ല്ലാ​തെ പ്ര​വേ​ശ​നം അരു​തെ​ന്നും നി​ങ്ങൾ കാ​വൽ​ക്കാർ​ക്കു കൽ​പ്പന കൊ​ടു​ത്തെ​ന്നും കേ​ട്ടു ഞെ​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു് പ്ര​ഭു​ക്ക​ളും ഭൃ​ത്യ​രും. ഏത​റ്റം വരെ​യും പോകും സ്വ​ന്തം ആവ​ശ്യ​ങ്ങൾ നേടാൻ എന്നാ​ണോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യും മറ്റു കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളും കു​ടി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞു പോ​യി​ട്ടും അതി​ഥി​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു പുതിയ മഹാ​റാ​ണി. അതു് ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു് എന്തോ സന്ദേ​ശം ആണെ​ന്നു് തോ​ന്നി.

“എന്നെ മഹാ​റാ​ണി​യാ​ക്കി മൂ​ല​യിൽ ഒതു​ക്കി​യ​വ​രെ​യാ​ണോ നി​ങ്ങൾ നിർ​ല​ജ്ജം പ്ര​തി​രോ​ധി​ക്കു​ന്ന​തു്? മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ തല മൂത്ത ഭാ​ര്യ​ക്കു് കി​ട്ടു​ന്ന ഔദാ​ര്യം മാ​ത്ര​മായ മഹാ​റാ​ണി പദവി ആർ​ക്കു​വേ​ണം? ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യോ മാ​ന​സി​ക​മാ​യോ എന്തെ​ങ്കി​ലും സമ്മർ​ദ്ദം ചെ​ലു​ത്തി​യി​ട്ടാ​ണോ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി പദ​വി​യും പന്ത്ര​ണ്ടു​വർഷ അടി​മ​പ​ദ​വി​യും എനി​ക്കു് കി​ട്ടി​യ​തു്? ഞാൻ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു്, കു​രു​വം​ശാ​ധി​പ​യാ​യി സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരു​ന്നു കല്ലു് പി​ളർ​ക്കു​ന്ന രാ​ജ​കൽ​പ്പ​ന​കൾ കൊ​ടു​ക്കാ​നു​ള്ള പര​മാ​ധി​കാ​ര​മാ​കു​ന്നു. അതു് നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാൻ ഈ അഞ്ചു ആണു​ങ്ങൾ വഴി​തു​റ​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​യ്ക്ക​കം, പറ​ഞ്ഞേ​ക്കാം, വീ​ണ്ടും ഒരു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യാ​വും.”

“കൃ​ഷി​യൊ​ക്കെ എങ്ങ​നെ? വി​ള​വെ​ടു​പ്പു് കഴി​ഞ്ഞു ധാ​ന്യ​പ്പു​ര​യൊ​ക്കെ നി​റ​ഞ്ഞോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഗ്രാമ മു​ഖ്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഗ്രാ​മീ​ണ​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ വാ​മൊ​ഴി അവൾ​ക്കു ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു കേൾ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും അർ​ത്ഥം ഏതാ​ണ്ടു് വ്യ​ക്ത​മാ​വാൻ.

“ഇത്ത​വണ വി​ത്തി​നു കി​ട്ടി. അടു​ത്ത വി​ള​ക്കു് പ്ര​കൃ​തി​ശ​ക്തി​കൾ തു​ണ​ച്ചാൽ ഭാ​ഗ്യം. ഗം​ഗ​യിൽ ഒഴു​ക്കു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്തു മെ​ച്ചം, കൃ​ഷി​യി​ട​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് വഴി​തി​രി​ച്ചു​വി​ടാൻ ആളി​ല്ലെ​ങ്കിൽ. കഴി​ഞ്ഞ കൊ​യ്ത്തുൽ​സ​വ​ത്തി​നു ഭര​ണ​കൂട ഭീകരർ വന്നു വി​ള​വി​ന്റെ മൂ​ന്നിൽ രണ്ടു​ഭാ​ഗം യു​ദ്ധ​ച്ചെ​ല​വി​നെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു. പോ​വു​മ്പോൾ എന്റെ രണ്ടു ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ബന്ദി​ക​ളാ​ക്കി. സേ​നാ​പ​തി​ക​ളു​ടെ ആയുധം മി​നു​ക്കാ​നാ​ണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു. ആരും മട​ങ്ങി​വ​ന്നി​ല്ല. ഏതോ ഒരു സ്ത്രീ​യും അഞ്ചു പെൺ​കോ​ന്ത​ന്മാ​രായ ആണു​ങ്ങ​ളും ചേർ​ന്നു് പഴയ രാ​ജാ​വി​നെ ചതി​ച്ചു കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ചു എന്നൊ​ക്കെ ഈ വഴി പോ​വു​ന്ന കച്ച​വ​ട​ക്കാർ പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്ന​തു കേ​ട്ട​വ​രു​ണ്ടു്. യു​ദ്ധം ആരാ​ണു് ജയി​ച്ച​തു് ഇപ്പോൾ ആരാ​ണു് ഭര​ണ​കൂ​ടം എന്നൊ​ന്നും ഞങ്ങൾ​ക്കാർ​ക്കും അറി​യി​ല്ല. ഉഴ​വു​കാ​ള​ക​ളെ അവർ തീൻ ശാ​ല​യി​ലേ​ക്കെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് ഞാനും പെൺ​മ​ക്ക​ളും വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു കൃ​ഷി​യി​ടം വി​ത​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കാൻ. കു​റ​ച്ചു കരി​മ്പു​നീർ തര​ട്ടെ?’

2018-07-11

“ഇതി​ന​കം ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യു​ള്ള എന്റെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം പാ​ണ്ഡ​വ​രെ കു​റി​ച്ചു് വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന ഒരു കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു് വ്യ​ക്ത​മാ​ണു്. പ്രീ​ണി​പ്പി​ക്കാ​നും പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കാ​നും നി​ങ്ങ​ള​ഞ്ചു​പേർ തല​കു​ത്തി ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടും, അണു​വിട വി​ട്ടു​ത​രാ​തെ അവൾ നി​ങ്ങ​ളെ അടി​മ​പ്പ​ണി ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്നു എന്ന ഖേദം നി​ഴ​ലി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ ഇന്നും മന​സ്സിൽ?”

കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. നാ​യാ​ട്ടിൽ സ്വയം തല​ക്ക​ടി​ച്ചു വീ​ഴ്ത്തിയ കാ​ട്ടു​പോ​ത്തി​ന്റെ തോ​ലു​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു വൃ​കോ​ദ​രൻ.

“വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ പൊ​ട്ടി​മു​ള​ച്ച വി​ഷ​ബീ​ജ​മ​ല്ല പെ​ണ്ണാ​ഭി​മു​ഖ്യം. ദാ​മ്പ​ത്യ​ബാ​ഹ്യ​മാ​യി ഞങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഓരോ വഴി​യിൽ പോയി കാ​ലാ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പര​സ്ത്രീ​ബ​ന്ധം പു​ലർ​ത്തി എങ്കിൽ, കൂ​ട​ണ​യുക എന്ന​തൊ​രു പതി​വാ​ണു്. ഇതൊരു ദൗർ​ബ​ല്യ​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി പ്ര​ബു​ദ്ധ​സ​മൂ​ഹം കാ​ണു​ന്നു എന്നാ​ണോ നി​ങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന​തു്? എന്നാൽ ഞങ്ങൾ​ക്ക​തൊ​രു ഹരവും കൂ​ടി​യാ​ണു്. ഇനി എന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞാൽ, ഒരു കയ്യിൽ ഗദയും മറു​ക​യ്യിൽ കല്യാ​ണ​സൗ​ഗ​ന്ധി​ക​വു​മാ​യി പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ളെ തേടി ഓടി​ക്കി​ത​ച്ചു വരു​ന്ന​തി​ലൊ​രു സമാ​ന​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​ണ​യ​തീ​വ്ര​ത​യു​ണ്ടു്, പു​രു​ഷ​വൈ​വി​ധ്യ​ത​ല​ഭ്യ​ത​യാൽ രതി​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നി​സ്സം​ഗത കാ​ണി​ച്ചു എന്ന​താ​ണോ നി​ങ്ങൾ ഇത്ര ദൂരം ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് പദ​യാ​ത്ര ചെ​യ്തു​വ​ന്നു നേടിയ ദാ​മ്പ​ത്യ​ര​ഹ​സ്യം?” പി​ട​ക്കു​ന്ന ആ മൃ​ഗ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ നി​ന്നു് തോൽ ഇരു​കൈ​ക​ളും കൊ​ണ്ടു് ഭീമൻ ആഞ്ഞു​വ​ലി​ച്ച​പ്പോൾ മൃ​ഗ​ത്തിൽ നി​ന്നു​യർ​ന്ന നി​ല​വി​ളി​യിൽ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഒന്നു് നടു​ങ്ങി.

2018-07-12

“പി​ന്നിൽ നടന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി വഴി​യിൽ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ച​തൊ​ന്നും നി​ങ്ങൾ അറി​ഞ്ഞി​ല്ലേ? വന​വാ​സി​ക​ളു​ടെ സഹാ​യം​കൊ​ണ്ടു് തീ കൂ​ട്ടി കഷ്ടി​ച്ചു് ദഹി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി. കൂ​ടെ​പൊ​റു​ത്ത​വ​ളെ വെ​റു​ക്കാൻ കാരണം വല്ല​തും?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വ​രു​മൊ​ത്തു് അരു​വി​ക്ക​രി​കെ വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അന്തി​മ​പ​ദ​യാ​ത്രി​കർ.

“യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു കോ​ട്ട​പി​ടി​ച്ചു ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി മഹാ​രാ​ജാ​വു്’ എന്ന നി​ല​യിൽ അധി​കാ​ര​മേ​റ്റെ​ടു​ത്ത അന്നു് എന്റെ ആദ്യ​ത്തെ ഔദ്യോ​ഗിക ഉത്ത​ര​വു് “ചൂ​തു​ക​ളി നി​യ​മ​വി​രു​ദ്ധം” എന്നു് രാ​ജ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ‘. രാ​ത്രി കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ എത്തി​യ​പ്പോൾ ഒര​ഭി​ന​ന്ദ​നം ന്യാ​യ​മാ​യും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു. ‘കളി​ക്കേ​ണ്ട വി​ധ​ത്തിൽ ചൂതും യു​ദ്ധ​വും കൃ​ഷ്ണൻ കളി​ച്ചു​കാ​ണി​ച്ചി​ല്ലേ’ അരികെ കി​ട​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മു​ഖ​ഭാ​വം ഇരു​ട്ടിൽ എനി​ക്കു് കാണാൻ ആയി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ആ വാ​ക്കു​കൾ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഉച്ച​രി​ച്ച വിധം, അതു് ഇനി മറ​ക്കു​ക​യി​ല്ല എന്നു് ആ മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തിൽ എനി​ക്കു് ഞാൻ വാ​ക്കു കൊ​ടു​ത്തു. ഇന്നു് വാ​ക്കു പാ​ലി​ച്ചു.”

“വേ​ട്ട​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​പോ​ലെ​യാ​ണു് കൗരവർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മേൽ ചാ​ടി​വീ​ണ​തെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ നി​രീ​ക്ഷി​ച്ച​താ​യി കേ​ട്ട​പ്പോൾ ഒന്നു് ഞെ​ട്ടാ​നാ​ണു് തോ​ന്നി​യ​തു്. പി​താ​മ​ഹ​ന്റെ മഹനീയ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ കൗ​ര​വ​രു​ടെ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ കള്ള​ചൂ​തു അതി​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങൾ നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത​തു്? അപ്പോൾ ആ സന്ധ്യ​യിൽ വേ​ട്ട​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ​ക്കു പകരം കൗരവർ ആശ്ര​മ​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ ആയി​രു​ന്നോ? സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ നി​വർ​ന്നി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ന്നും തോ​ന്നാ​ത്ത നീ​തി​ബോ​ധം എങ്ങ​നെ നീ​ണ്ടു​മ​ലർ​ന്നു ശര​ശ​യ്യ​യിൽ കി​ട​ക്കു​മ്പോൾ ഉണ്ടാ​യി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നുൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘം ഭീ​ഷ്മ​രിൽ നി​ന്നു് രാ​ഷ്ട്ര​ത​ന്ത്ര​ത്തിൽ ബാ​ല​പാ​ഠ​ങ്ങൾ നേടിയ ശേഷം ഹസ്തി​ന​പു​രി യി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങാൻ പു​റ​ത്തു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര മൈ​താ​ന​ത്തു തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​ന്ന ഇടവേള.

“ചൂ​താ​ട്ട​ദി​ന​ത്തിൽ കളി​യു​ടെ ചട്ട​പ​രി​പാ​ല​ന​ത്തി​ന്റെ പരി​മിത ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം മാ​ത്രം ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ എനി​ക്കു് തന്ന​പ്പോൾ, നീ​തി​ബോ​ധ​ത്തി​ന്ന​വി​ടെ എന്തു് പ്ര​സ​ക്തി. ഞാൻ അൽ​പ്പ​വ​സ്ത്ര എന്നു് ദ്രൗ​പ​ദി ഒരു താ​ക്കീ​തു പോലെ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അതൊരു പ്ര​ലോ​ഭ​ന​മാ​യെ​ടു​ത്ത കൗ​ര​വ​രു​ടെ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ത്തിൽ കണ്ട​തു് പരി​ഷ്കൃത സമൂ​ഹ​ത്തെ​യ​ല്ല പ്രാ​കൃ​ത​ബല പ്ര​യോ​ഗ​ത്തെ ആയി​രു​ന്നു എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ വേ​ട്ട​മൃ​ഗ​പ്ര​യോ​ഗം എന്നു് ഞാൻ ആല​ങ്കാ​രി​ക​മാ​യി പറ​ഞ്ഞ​തു് നി​ങ്ങൾ മു​ഖ​വി​ല​ക്കെ​ടു​ത്തു. ഇത്ര​യൊ​ക്കെ നി​ങ്ങൾ ഭാഷ ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടും ആശ​യ​വി​നി​മ​യ​സാ​മ​ഗ്രി​കൾ എത്ര അപ​ര്യാ​പ്തം.”

“നി​ര​നി​ര​യാ​യു​ള്ള ദാ​മ്പ​ത്യ​ബാ​ഹ്യ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളിൽ ആദ്യ​ത്തെ ‘വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി’ എന്നു് കരു​ത​പ്പെ​ടു​ന്ന കാ​ല​ന​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നോ വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ​ര​ഹ​സ്യ ബന്ധ​ത്തി​ലെ ആ ‘പകൽ​വെ​ളി​ച്ച​ങ്ങ​ളു​ടെ തമ്പു​രാ’നെ കു​റി​ച്ച്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. അർ​ഹി​ക്കു​ന്ന രാ​ജ​മാ​താ​പ​ദ​വി പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ​നി​ന്നു് കി​ട്ടാ​തെ തന്നെ, കാ​ട്ടു​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു പോവാൻ ഒരു​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പാ​ണ്ഡു​വി​ധവ.

“കർ​ണ്ണ​ന്റെ അച്ഛ​നെ കു​റി​ച്ചു മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ കായിക ക്ഷ​മ​ത​യെ​യും കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു അന്വേ​ഷ​ണം. അതൃ​പ്തി​സൂ​ച​ക​മാ​യി, ഇരു​വ​രെ​യും കു​റി​ച്ചു് ഊർ​ജ്വ​സ്വ​ല​യായ ഒരാ​തി​ഥേ​യർ​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ന്ന വിധം, എന്നാൽ സൂ​ച​ന​ക​ളിൽ മാ​ത്രം പി​ടി​ച്ചു തൂ​ങ്ങി പ്ര​തി​ക​ര​ണം ഞാൻ പരി​മി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ, വാഹന മൃ​ഗ​ത്തെ പു​റ​ത്തു​കെ​ട്ടി അതിഥി അക​ത്തു പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു നീ​ണ്ട​ക​യർ പാ​ണ്ഡു​വി​ന്റെ കാ​ഴ്ച​വെ​ട്ട​ത്തി​ലി​ട്ടു ഉടു തു​ണി​യൂ​രും മു​മ്പെ​ന്നെ നേരിയ തോതിൽ അഭി​ന​ന്ദി​ച്ചു. പു​ലർ​ച്ച​യോ​ടെ പടി​യി​റ​ങ്ങും മു​മ്പു് അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മായ രീ​തി​യിൽ വാ​ക്കു​കൾ ഉച്ച​രി​ച്ചു എന്നെ അനു​ഗ​ഹി​ച്ചു, നീ ഗർഭം ധരി​ക്കു​ന്ന കു​ഞ്ഞു വി​ശ്വ​പ്ര​സി​ദ്ധ​നാ​വും, സത്യം പറ​യു​ന്ന​വ​നെ​ന്ന ഖ്യാ​തി നി​ല​നിൽ​ക്കു​മ്പോ​ഴും പെ​രു​മാ​റ്റ​കാ​പ​ട്യ​ത്തെ ഭാര്യ മാ​ത്രം അഭി​മു​ഖ​ങ്ങ​ളിൽ തു​റ​ന്നു കാ​ട്ടും. നിർ​ണാ​യക ജീ​വ​ന്മ​രണ പോ​രാ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ, വി​ശ്വാ​സ്യ​ത​ക്കു് കോ​ട്ടം വരാതെ അർ​ദ്ധ​സ​ത്യം പറ​ഞ്ഞു മു​ഖ്യ​ശ​ത്രു​ക്ക​ളെ കൊ​ല്ലാൻ അനു​കൂല സാ​ഹ​ച​ര്യം ഒരു​ക്കും. മറ്റാർ​ക്കും ലഭി​ക്കാ​ത്ത വിധം ധർ​മ്മ​പു​ത്രർ എന്നു് മാ​നി​ക്ക​പ്പെ​ടും.”

“ഇവിടെ അടി​സ്ഥാന സൗ​ക​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും, അഞ്ചു ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ദൂരെ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ കൊ​ണ്ടു പോയി പാർ​പ്പി​ക്കാൻ എന്താ​യി​രു​ന്നു പ്ര​കോ​പ​നം, അഥവാ പ്ര​ചോ​ദ​നം?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കൗ​ര​വ​ക്ഷ​ണ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു ചൂതു് കളി​ക്കാൻ തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​ക​യി​രു​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പാ​ണ്ഡ​വർ.

“അനാ​ഥ​കു​ട്ടി​കൾ എന്നു വി​ളി​ച്ചു പാ​ഞ്ചാ​ലി അവരെ ഞങ്ങൾ​ക്കു് മു​മ്പിൽ നിർ​ത്തി ദ്രോ​ഹി​ക്കും. സഹി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ ഞങ്ങൾ ഒന്നു് ഇട​പെ​ട്ടാൽ, തു​റി​ച്ചു നോ​ക്കി ചൂ​ണ്ടു​വി​രൽ കണ്ണി​നു നേരെ നിർ​ത്തി അവൾ ഞങ്ങ​ളെ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​രാ​ക്കും.”

2018-07-13

“ഇന്നു് രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് നിർ​ദ്ധി​ഷ്ട ചൂ​താ​ട്ട​നി​രോ​ധന നി​യ​മ​മാ​ണ​ല്ലോ. ഈ തെ​റ്റു​തി​രു​ത്തൽ ഒരു നല്ല മാതൃക എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വു​ണ്ടോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആകെ​യു​ള്ള ഒരു വി​ദ്യാർ​ത്ഥി പരീ​ക്ഷി​ത്തി​നു് ആദ്യാ​ക്ഷ​രം പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കാൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ചി​ര​ഞ്ജീ​വി.

“അതിനു മു​മ്പു് വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​തു് വി​വാ​ഹ​ബാ​ഹ്യ​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ മുൻ​കാ​ല​പ്രാ​ബ​ല്യ​ത്തോ​ടെ നി​യ​മ​വി​ധേ​യ​മാ​ക്ക​ണം എന്ന കു​ന്തി​യു​ടെ നിർ​ദ്ദേ​ശ​മ​ല്ലേ? വി​മ​ത​ബു​ദ്ധി​ജീ​വി ചാർ​വാ​കൻ തരം കാ​ത്തി​രി​ക്ക​യ​ല്ലേ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ പാ​ണ്ഡു​പി​തൃ​ത്വം കു​ന്തി കെ​ട്ടി​ച്ച​മ​ച്ച കഥ എന്നു് തെ​രു​വിൽ ആളെ​ക്കൂ​ട്ടി കൊ​ട്ടി​ഘോ​ഷി​ക്കാൻ? ആരോ​പ​ണ​ത്തി​നു് കരു​ത്തു​പ​ക​രാൻ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് ‘കരി​നാ​വു’കൾ തെ​രു​വിൽ ഇറ​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണു് കേ​ട്ട​തു്. കു​ന്തി​യു​ടെ വാ​ക്ക​ല്ലാ​തെ പാ​ണ്ഡ​വ​പി​തൃ​ത്വം ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​ക്കാൻ ആധി​കാ​രി​ക​ത​യു​ള്ള രേ​ഖ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല. കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു മരി​ച്ച പാ​ണ്ഡു, മര​ണ​പ​ത്ര​മെ​ഴു​തി മക്ക​ളിൽ കു​രു​വം​ശ​രാ​ജ​പ​ദ​വി​യു​ടെ ഒസ്യ​ത്തൊ​ന്നും അയൽ​പ​ക്ക സന്യ​സ്ഥ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ ഒപ്പി​ട്ടു​മി​ല്ല. ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു ആരും വന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ‘അന​ധി​കൃ​തൻ’ എന്നാ​ക്ഷേ​പി​ച്ചു താ​ഴെ​യി​റ​ക്കാൻ ദരി​ദ്ര​ചാർ​വാ​കൻ മതി.”

“എന്തൊ​രു പൊ​ളി​ച്ച​ട​ക്ക​ലാ​ണു്. സ്ത്രീ​ത്വ​ത്തെ അപ​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ആന​ന്ദം കണ്ടെ​ത്തു​ന്ന​വർ കൗരവർ എന്നു് വി​ദു​രർ പറ​ഞ്ഞ​തിൽ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു വ്യ​ക്തം. പു​രു​ഷൻ പി​ഴ​ച്ച​തി​നു അവളെ അടി​മ​യാ​യി രാ​ജ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക​യ​ക്കു​ന്നു, ആൺ​സാ​ന്നി​ധ്യം മാ​ത്ര​മു​ള്ള സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ ചെ​ന്നു് മാ​ലി​ന്യം പെ​റു​ക്കി മൺ​ക​ല​ത്തിൽ സം​ഭ​രി​ച്ചു തല​ച്ചു​മ​ടാ​യി ദൂരെ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി കു​ഴി​കു​ത്തി സ്വയം സം​സ്ക​രി​ക്ക​ണം. ഇതു് മത്സ്യ​ക​ന്യക സത്യ​വ​തി സ്ഥാ​പി​ച്ച പു​തു​രാ​ജ​വം​ശ​മോ, അതോ കു​രു​പ്പു ബാ​ധി​ച്ച കു​രു​വം​ശ​മോ? ഏതാ​ണ്ടു് ഈ അർ​ത്ഥം വരു​ന്ന, എന്നാൽ മു​ഷ്ക്കു​ള്ള ശരീ​ര​ഭാ​ഷ​യിൽ ചാർ​വാ​കൻ തെ​രു​വായ തെ​രു​വോ​ക്കെ കൂ​ട്ടം കൂ​ടു​ന്ന​ത്ചാ​രൻ വഴി അറി​ഞ്ഞി​ല്ലേ? അതോ അട​ഞ്ഞു​പോ​യോ കൗ​ര​വ​നാ​വ്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭാ​ര്യ​യും പത്തു കു​ട്ടി​ക​ളും ഒരു നേ​ര​ത്തെ അന്നം കൊ​ണ്ടു​വ​രു​മെ​ന്നു് കരുതി വലി​യൊ​രു ഭി​ക്ഷാ​പാ​ത്രം കൊ​ടു​ത്തു നി​ത്യ​വും ചാർ​വാ​ക​നെ യാ​ത്ര​യാ​ക്കു​ന്ന​തു് കാ​ണേ​ണ്ട കാ​ഴ്ച​യാ​ണു്. അവ​ന​വ​ന്റെ വയർ യാ​ച​ന​കൊ​ണ്ടു് നി​റ​ച്ചു​കി​ട്ടി​യാൽ, രാ​ജ​ഭ​ര​ണ​ത്തെ അവ​ഹേ​ളി​ക്കു​ന്ന​തു് ശീ​ല​മാ​ക്കിയ ചാർ​വാ​കൻ സ്വ​ന്തം വീ​ട്ടിൽ ഇന്നും സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​തി. ഉടു​തു​ണി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പട്ടു​വി​രി​ച്ച സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരി​ക്കാൻ ഓരം ചേർ​ന്നി​രു​ന്നു പാ​തി​യി​ല​ധി​കം ഇടം നൽ​കി​യ​വ​നാ​ണു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ. അവൾ​ക്കു കി​ട്ടിയ അടി​മ​ശി​ക്ഷ സത്യ​വ​തി മഹാ​റാ​ണി​യാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ എഴു​തി​യു​ണ്ടാ​ക്കിയ ചട്ട​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ഭീ​ഷ്മർ വിധി പറ​ഞ്ഞ​തും. ഇനി മാലിന്യനീക്കം-​അതു് പാ​ണ്ഡ​വർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു് പുറം കരാർ കൊ​ടു​ത്ത​ത​ല്ലേ. ഇപ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ജോലി ഞാൻ സമ്മാ​നി​ച്ച അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ കയ്യി​ട്ടു​വാ​രി മൂ​ന്നു നേരം വയർ നി​റ​ക്കു​ന്ന യജ്ഞ​വും”, പി​തൃ​മാ​താ​വായ അം​ബി​ക​യു​ടെ സ്മ​ര​ണ​ക്കാ​യി അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​നു് മു​ന്നിൽ ഔഷ​ധ​സ​സ്യ​ത്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​ഘ​ട്ട നിർ​മ്മി​തി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു വെയിൽ കൊ​ണ്ടു് വി​യർ​ത്തി​രു​ന്ന കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി.

2018-07-14

“നേ​ര​മി​രു​ട്ടു​മ്പോ​ഴാ​ണോ ചൂ​ടി​ക്ക​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു കയ​റി​ന്റെ ബലം പരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു്? എന്താ, നാളെ നന്നേ രാ​വി​ലെ മരം മു​റി​ക്കു​ന്ന പണി​യു​ണ്ടോ?” അന്തി​യു​റ​ങ്ങാൻ വഴി​യ​മ്പ​ലം തേ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, വൃ​ദ്ധ​കർ​ഷ​ക​ന്റെ ഇരു​പ്പിൽ പന്തി​കേ​ടു് തോ​ന്നി​യ​പ്പോൾ നട​ത്തം നിർ​ത്തി. ഹസ്തി​ന​പു​രി ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ, പു​റം​വാ​തി​ലു​കൾ അട​ഞ്ഞു കി​ട​ന്ന ആ വീടു് അമം​ഗ​ള​ക​ര​മായ വി​ധ​ത്തിൽ നി​ശ​ബ്ദ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“നി​ങ്ങൾ ആരാ​ണു് എന്നെ​നി​ക്ക​റി​ഞ്ഞു കൂടാ, കണ്ടാൽ ഒരു യക്ഷി​ക്കു​ട്ടി​യു​ടെ സൗ​ന്ദ​ര്യ​മു​ണ്ടു്. ഈ കയർ? മു​റി​ക്കാ​നു​ള്ള മര​ത്തിൽ കെ​ട്ടാ​ന​ല്ല, എന്റെ ജീ​വ​നൊ​ടു​ക്കാൻ മക്കൾ തന്ന​താ​ണു്. യാ​ത്രാ​മൊ​ഴി പറ​ഞ്ഞു അവർ നേ​ര​ത്തെ വി​ള​ക്ക​ണ​ച്ചു കി​ട​ന്നു. കർ​ഷ​കാൽ​മ​ഹ​ത്യ​ക്കു നഷ്ട​പ​രി​ഹാ​ര​മാ​യി വി​ധ​വ​ക്കും മക്കൾ​ക്കും ഭര​ണ​കൂ​ടം ധന​സ​ഹാ​യം നൽകും എന്നു യു​വ​രാ​ജാ​വു് ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പറ​ഞ്ഞ​തു്, വീ​ട്ടി​ലെ ആവർ​ത്ത​ന​ച്ചെ​ല​വി​നു നാ​ണ്യ​ക്ഷാ​മം നേ​രി​ടു​ന്ന കൊ​ച്ചു​മ​ക്കൾ ഒരു സാ​ധ്യ​ത​യാ​യി കണ്ടു. ഭര​ണ​കൂ​ട​സ​ഹാ​യ​ത്തി​നു തട​സ്സം ഉണ്ടാ​ക്കു​ന്ന ഒന്നും നി​ങ്ങൾ, പ്രിയ യക്ഷി​ക്കു​ട്ടീ, നാളെ ഗ്രാ​മ​പ്ര​ധാ​നു മു​മ്പിൽ മൊഴി കൊ​ടു​ക്ക​രു​തു്.” കു​രു​ക്കി​ട്ട കയർ വര​ണ​മാ​ല​യാ​യി കഴു​ത്തി​ല​ണി​ഞ്ഞു കർഷകൻ സാ​വ​ധാ​നം എഴു​ന്നേ​റ്റു് വീ​ടി​നു പി​ന്നി​ലെ മര​ത്തി​ലേ​ക്കു് കാൽ മു​ന്നോ​ട്ടു വച്ചു.

“ഉത്ത​ര​യെ വി​വാ​ഹം കഴി​ക്കു​ന്ന അഭി​മ​ന്യു കീചക കൊ​ല​യാ​ളി​യു​ടെ അനു​ജ​ന്റെ മക​നെ​ന്ന രഹ​സ്യം നേ​ര​ത്തെ അറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു, അല്ലെ?”, ഉത്ത​രാ സ്വ​യം​വ​ര​ത്തിൽ സാ​ഹ​ച​ര്യം ഒത്തു​വ​ന്ന​പ്പോൾ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക വി​രാ​ട​രാ​ജ്ഞി സു​ദേ​ഷ്ണ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആ ‘കൊ​ല​യാ​ളി’ നേ​രി​ട്ടു് വി​വാ​ഹ​നി​ശ്ച​യ​ത്തിൽ വന്നു ഉത്ത​ര​ക്കു മധുരം കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ ‘എന്നെ അറി​യാ​മോ നി​ന്റെ മാ​തൃ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്റെ ഘാതകൻ എന്നു് കൊ​ട്ടാ​ര​വാ​സി​കൾ ആരോ​പി​ക്കു​ന്ന ഭീമൻ’ എന്നു് കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യു​ടെ നി​ര​പ​രാ​ധി​ത്വ​ത്തോ​ടെ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഉത്തര മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഞങ്ങ​ളെ​ല്ലാം പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു​പോ​യി. നി​ങ്ങൾ ഞങ്ങ​ളു​ടെ അരമന തീൻ​ശാ​ല​യി​ലെ മി​ടു​ക്കൻ പാ​ച​ക​ക്കാ​ര​ന​ല്ലേ എത്ര രു​ചി​വി​ഭ​വ​ങ്ങൾ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ വാ​രി​ക്കോ​രി നി​ങ്ങൾ വി​ള​മ്പി​യ​തു് ഞങ്ങൾ കഴി​ച്ചു രസി​ച്ചു എന്ന​വൾ ഭീ​മ​ന്റെ കൈ പി​ടി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, സം​ഘർ​ഷം അയ​ഞ്ഞു. കീ​ച​ക​വ​ധം നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് കാ​ണ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒര​സ്വ​ഭാ​വിക മര​ണ​മെ​ന്ന​തിൽ കവി​ഞ്ഞൊ​ന്നും അല്ലെ​ന്നു ഞങ്ങൾ​ക്ക​പ്പോൾ ബോ​ധ്യ​മാ​യി. നമ്മു​ടെ സമൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​മാ​ണ​തു് അപ​ല​പി​ക്കാൻ നമു​ക്കെ​ന്നും കു​റ്റ​വാ​ളി വേണം. കീചകൻ മരി​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​ന്ന നൃ​ത്ത​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തിൽ പോയി കണ്ട​പ്പോൾ ആ മു​ഖ​ത്തു് കൊ​ല​യു​ടെ കറു​ത്ത പാ​ട​ല്ല കണ്ട​തു് പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ പാ​ര​വ​ശ്യം. ആരെ​യാ​ണു് ആ അവി​വാ​ഹി​ത​യു​വാ​വു് മോ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്ന​തെ​ന്നോ? അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​മെ​ന്നു പറയും മു​മ്പു് ഒരു നി​മി​ഷം ഈ സൽ​ക്കാ​ര​ത്തിൽ ഏതു വസ്ത്ര​ങ്ങ​ളാ​ണു് എനി​ക്കു​വേ​ണ്ടി എന്റെ പ്രി​യ​തോ​ഴി സൈ​ര​ന്ധ്രി ഒരു​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു് ഒന്നു് ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ.”

“ഞാനും യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നും കൂടി രാ​വി​ലെ മുതൽ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ചു​റ്റി​ന​ട​ന്നു​ക​ണ്ടു. എത്ര സൂ​ക്ഷ്മ​മായ അടി​സ്ഥാ​ന​സൗ​ക​ര്യ​നിർ​മ്മി​തി എന്നു് വി​സ്മ​യി​ക്കാ​തെ മട​ങ്ങി​വ​രാ​നാ​വി​ല്ല. അപ്പോൾ നി​ങ്ങൾ യു​ദ്ധം ചെ​യ്യാൻ തന്നെ ഉറ​ച്ചു? അക്ഷ​രാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ഒരു മഹാ​ഭാ​ര​ത​യു​ദ്ധം തന്നെ അല്ലേ, എത്ര​യെ​ത്ര ഭാഷകൾ സം​സ്കാ​ര​ങ്ങൾ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ദ്ധ​ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്കു് ഒന്നു കൂടി വി​ശാ​ല​മാ​യി കണ്ണോ​ടി​ച്ചു നോ​ക്കി ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ഇരു​വ​ശ​ത്തും നേ​ര​ത്തെ വന്നു ചേർ​ന്ന സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പാ​ള​യ​ങ്ങ​ളിൽ ഒരു ഗ്രാ​മീണ ഉത്സ​വ​ത്തി​ന്റെ ശമി​ക്കാ​ത്ത ആരവം നി​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഹേ​മ​ന്ത​ത്തി​ലെ സൂ​ര്യൻ മാ​ത്രം പു​ക​മ​റ​ക്കു​ള്ളിൽ ഒളി​ഞ്ഞു.

“ഉദ്ദേ​ശ്യ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങൾ നേ​ടി​ത്ത​രു​ന്ന വിധം ഫല​പ്ര​ദ​മായ യു​ദ്ധ​വി​ജ​യ​ത്തോ​ടെ നി​ല​വിൽ വരു​ന്ന സമാധാനകാലം-​ആ സാ​ധ്യ​ത​യാ​ണെ​ന്നെ അസ്വ​സ്ഥ​നാ​ക്കു​ന്ന​തു്.”

“നി​രു​പ​ദ്രവ പരാ​മർ​ശം മഹാ​രാ​ജാ​വു് യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ കു​റി​ച്ചെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്താ​ലു​ടൻ കാണാം, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ തടി​ച്ചു​രു​ണ്ട വല​തു​കൈ പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു ഗദ പോലെ മാരക പ്ര​ഹ​ര​ശേ​ഷി​യു​ള്ള ആയു​ധ​മാ​യി ഉയർ​ന്നു പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഇത്ര​യും ആക്ര​മ​ണ​വാ​സന നി​ങ്ങൾ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ നി​ല​നിർ​ത്താ​നാ​വു​ന്നു? അതും ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്ന​ത്തിൽ പരി​ത്യാ​ഗി​യാ​വേ​ണ്ട ഈ അവ​സ്ഥ​യിൽ?” ഭീ​മ​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വ്യാ​സ​ന്റെ ആര​ണ്യ​പർ​വ്വം ആദ്യ​ക​ര​ടു കി​ട്ടി​യ​തി​ന്റെ പന​യോ​ല​പ്പ​തി​പ്പു് പാ​ടു​പെ​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും വാ​യി​ച്ചർ​ത്ഥ​മ​റി​യാ​നു​ള്ള വെ​മ്പ​ലി​ലാ​യി​രു​ന്നു അർ​ത്ഥ​സാ​ക്ഷ​രൻ എന്നു് സ്വയം പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിൽ യു​വ​ത്വ​ത്തിൽ ആന​ന്ദം കണ്ടെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന വൃ​കോ​ദ​രൻ.

“ആഹ്ലാ​ദ​വ​ഴി​കൾ അയാൾ അട​ച്ച​തു്, ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ അട​ക്കി​നിർ​ത്താ​നാ​വാ​ത്ത ദു​ര​ഭി​മാ​നം കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു നേരം മൃ​ഗ​മാം​സം പോലും തലയിൽ തു​ണി​യി​ട്ടു അയൽ​പ​ക്ക സന്യ​സ്ഥ​രു​ടെ വളർ​ത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ കട്ടു കൊ​ണ്ടു് പോയി രാ​ത്രി വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ന്നു ഞാൻ ഒറ്റ​യ്ക്കു് ചു​ട്ടു​തി​ന്നേ​ണ്ടി വന്നു. അത്ര​യും ദു​രി​ത​മ​യ​മായ പന്ത്ര​ണ്ടു​വർഷ വന​വാ​സ​ത്തി​ലും മഹാ​രാ​ജാ​വു് എന്നു് ഉപ​ചാ​ര​ത്തോ​ടെ അഭി​സം​ബോ​ധന ചെ​യ്യാൻ അയാൾ എന്നോ​ടാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. ഒരു വട്ടം കൂടി അയാളെ പറ​ഞ്ഞു​പ​റ്റി​ച്ചു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ തോൽ​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടു്. അതിനു ഞാൻ ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ ആത്മാ​വി​നെ ആഭി​ചാ​ര​ത്തി​ലൂ​ടെ തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കും എന്നി​ട്ടു എന്നിൽ ആവാ​ഹി​ക്കും യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ എല്ലാം പണ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി ഒടു​വിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ പണ​യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വാ​തു​റ​ക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ അയാളെ ആഞ്ഞ​ടി​ച്ചു മലർ​ത്തി​ക്കി​ട​ത്തി നെ​ഞ്ചിൽ കയറി കു​ന്തി​ച്ചി​രു​ന്നു ഇരു​കൈ​ക​ളും ആ കഴു​ത്തിൽ മു​റു​ക്കി നേർ​ക്കു​നേർ ഒരു കീ​ച​ക​വ​ധം കൂടി ചെ​യ്ത​ട്ട​ഹ​സി​ക്കും. പി​ന്നെ പാ​ഞ്ചാ​ലി എനി​ക്കു് മാ​ത്രം സ്വ​ന്ത​മാ​വും, ഞങ്ങൾ രാ​ജാ​വും രാ​ജ്ഞി​യു​മാ​വും.” മറ്റു​നാ​ലു പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും ഒരു ചി​ത്ത​ഭ്ര​മ​ക്കാ​ര​നെ​യെ​ന്ന​പോ​ലെ നോ​ക്കി​യും മുഖം വീർ​പ്പി​ച്ചും ഭീ​മ​നു് ചു​റ്റും കൂടി. അവരെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ ഭീമൻ രണ്ടാം​കീ​ച​ക​വ​ധ​ത്തി​ന്റെ സൂ​ക്ഷ്മ​വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങൾ ഒരു കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യു​ടെ കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടെ പറയാൻ തു​ട​ങ്ങി.

2018-07-15

“അന്തഃ​പു​ര​സ​മു​ച്ച​യ​ത്തി​ലെ സ്വ​കാ​ര്യ വണ​ക്ക​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ മു​ഖ്യ​പു​രോ​ഹി​ത​നെ വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ എല്പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ തി​രു​ശേ​ഷി​പ്പു കളവു പോയ വാർ​ത്ത​യാ​ണി​ന്നു തെ​രു​വിൽ അട​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചു സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പോ​യി​രു​ന്ന ഗാ​ന്ധാ​രി പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത ശരീ​ര​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ പട്ടിൽ പൊ​തി​ഞ്ഞു പു​രോ​ഹി​ത​നെ ഏൽ​പ്പി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു ഓർ​മ​പ്പെ​രു​നാ​ളി​നു പ്ര​ദർ​ശ​ന​ത്തി​നു വക്കാൻ. അതാ​ണി​പ്പോൾ അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​യ​തു്.” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേ​ഖ​ക​നോ​ടു് പു​റ​ത്തേ​ക്കു വിരൽ ചൂ​ണ്ടി പറ​ഞ്ഞു. സന്ധ്യ. ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ കച്ച​വ​ട​ത്തെ​രു​വു് കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷെ ഒച്ച​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. തി​രു​ശേ​ഷി​പ്പി​ന്റെ തി​രോ​ധാ​നം വി​ശ്വ​സ്ത​രു​ടെ മനം കല​ക്കി എന്നു് വ്യ​ക്തം.

“സങ്ക​ട​മു​ണ്ടു് കേൾ​ക്കാൻ. യു​ദ്ധാ​ന​ന്തര വി​ജ​യ​നിർ​വൃ​തി​യി​ലും ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി നകു​ല​ന്റെ നു​ഴ​ഞ്ഞു​ക​യ​റ്റ​ങ്ങൾ, രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കാ​യി സ്വയം ബലി​ദാ​നം ചെ​യ്ത​വ​രു​ടെ തി​രു​ശേ​ഷി​പ്പു​കൾ വരെ പോ​കു​മെ​ന്നു് ഇതോടെ നീ കണ്ട​ല്ലോ. ഒരാൾ ചത്തി​ട്ടും ഭൗ​തി​കാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങൾ പോ​രാ​ട്ട​ഭൂ​മി​യിൽ തി​ര​ഞ്ഞു കി​ട്ടി​യ​തൊ​ക്കെ വാ​രി​ക്കൂ​ട്ടി ദഹി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടും, പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും ചാ​വാ​ത്ത ധീ​ര​യോ​ദ്ധാ​വി​ന്റെ ശവ​ഭാ​ഗ​മോ​ഷ​ണം.”

“ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഏതു ചോ​ദ്യ​ത്തി​നും വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം തരും, രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ ചർച്ച നയി​ക്കു​മ്പോൾ ആളെ​ങ്ങ​നെ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സം മൂ​പ്പി​ള​മ​തർ​ക്ക​ത്തി​നു് വഴി​മ​രു​ന്നി​ട്ടു എന്നു് സമ്മ​തി​ച്ചാൽ പോലും, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ രാ​ഷ്ട്രീയ കാ​പ​ട്യ​ത്തി​നൊ​ന്നും ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ രാ​ജ​സ​ഭാ​രീ​തി​യു​മാ​യി മത്സ​രി​ക്കാൻ ആവി​ല്ല. ചർച്ച നയി​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രെ​യും വി​ദു​ര​രേ​യും നോ​ക്കു​കു​ത്തി​യാ​ക്കി, പി​ണ​ങ്ങു​ന്ന അം​ഗ​ത്തെ ‘കൈ​കാ​ലു​കൾ വേർ​പെ​ടു’ത്തി ഉയർ​ത്തി​ക്കാ​ട്ടും, അനു​കൂ​ലി​ക്കു​ന്ന​വ​നെ ഗാ​ഢ​മാ​യി ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്യും പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​വ​നെ പാ​ലൂ​ട്ടും. കൂ​സ​ലി​ല്ലാ​തെ ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളെ രാ​ജ​സ​ഭാം​ഗ​മാ​യി നാ​മ​നിർ​ദ്ദേ​ശം ചെ​യ്യ​ട്ടെ?”

“പ്ര​സ​വി​ച്ചു നടു​നി​വ​രും മു​മ്പു് മഹാ​റാ​ണി നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ നീ​രൊ​ഴു​ക്കിൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ന്നു എന്നോ? ഏതു വെ​ള്ള​രി​ക്കാ​പ​ട്ട​ണ​മാ​ണു് ഈ ഹസ്തി​ന​പു​രി?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ശാ​ന്ത​നു​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. ആദ്യ​ശി​ശു​മ​ര​ണ​ത്തി​നും ഭാ​ര്യ​യു​ടെ രണ്ടാ​മ​ത്തെ ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണ​ത്തി​നു ഇട​യി​ലെ ദുഃ​ഖാ​ച​ര​ണ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു മഹാ​രാ​ജാ​വു്.

“അതു് ഗം​ഗാ​ദേ​വി​യും പ്ര​കൃ​തി​യും തമ്മി​ലു​ള്ള ദുരൂഹ ഉട​മ്പ​ടി​യാ​ണെ​ന്നു ഞാൻ ഊഹി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു പക്ഷെ വി​ശ​ദാം​ശ​ങ്ങൾ ചോ​ദി​ക്ക​രു​തേ. കു​ഴ​ഞ്ഞു​പോ​വും. അവൾ ആകാ​ശ​ചാ​രി​യെ​ന്ന സങ്കൽ​പ്പം ശക്ത​മാ​ണു് കാരണം പേ​റ്റു​മു​റി​യി​ലെ സഹാ​യി​ക​ളെ വെ​ട്ടി​ച്ചെ​ങ്ങ​നെ, അന്തഃ​പു​ര​ത്തി​നു് പു​റ​ത്തു കാവൽ നിൽ​ക്കു​ന്ന സു​ര​ക്ഷാ​ഭ​ട​ന്മാർ കാ​ണാ​തെ പു​ഴ​യി​ലെ​ത്തും? ആലോ​ചി​ച്ച​പ്പോൾ വി​സ്മ​യം തോ​ന്നി പി​ന്നെ മന​സ്സി​ലാ​യി. ഈ ഭൂ​മി​യിൽ വി​സ്മ​യം തോ​ന്നാ​ത്ത എന്തു​ണ്ടു്? അതോടെ എന്റെ രക്ത​പ്ര​വാ​ഹം ഊർ​ജ്വ​സ്വ​ല​മാ​യി. ഇനി എന്നെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പോകാൻ അനുവദിക്കൂ-​ഗർഭധാരണത്തിനു് ആ ദേ​വ​സു​ന്ദ​രി ജൈ​വി​ക​ത​യ്യാ​റെ​ടു​പ്പി​ലെ​ന്നു വിവരം കി​ട്ടി.”

2018-07-16

“പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ യു​ദ്ധ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി പി​ടി​ച്ചു കു​രു​വം​ശം പാ​ണ്ഡ​വ​രി​ലേ​ക്കു മാ​റ്റി​യ​തി​ന്റെ ആദ്യ വാർ​ഷി​ക​ത്തി​നു് എന്തു​ണ്ടു് സമ്മാ​നം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക യു​ധി​ഷ്ഠിര ഭര​ണ​കൂട വക്താ​വി​നെ സമീ​പി​ച്ചു.

“അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രർ എന്ന സംജ്ഞ ഇനി കൌ​ര​വ​രെ കു​റി​ച്ചു് കാ​ണി​ല്ല. ജന്മ​നാ​ടി​നു വേ​ണ്ടി ജീ​വ​ത്യാ​ഗം ചെയ്ത ധീ​ര​കൗ​രവ യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളെ ധന്യ​സ്മൃ​തി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ആദ്യ​വാർ​ഷി​കം ഓർ​മ​പ്പെ​രു​നാൾ ആയി ആച​രി​ക്കാൻ അത്യു​ന്നത പാ​ണ്ഡവ നയ​രൂ​പീ​ക​രണ സമി​തി​യിൽ തീ​രു​മാ​ന​മാ​യി. രക്ത​സാ​ക്ഷി​ക​ളായ മഹാ​ര​ഥ​ന്മാ​രു​ടെ ഛാ​യാ​ചി​ത്ര​ങ്ങൾ രാ​ജ​സ​ഭ​യു​ടെ ചു​വ​രു​ക​ളിൽ എന്നു് നി​ങ്ങൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യിൽ എഴു​തും. കൌ​ര​വ​രെ കു​റി​ച്ചു് അഹി​ത​ക​ര​മായ പരാ​മർ​ശ​ങ്ങൾ ഒഴി​വാ​ക്കാൻ യു​ദ്ധ​ച​രി​ത്ര​മെ​ഴു​തു​ന്ന വ്യാ​സ​നോ​ടു് യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ നേ​രി​ട്ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടും. തി​ര​ക്കു​ണ്ട്. അടു​ത്ത ഒരു ദിവസം ഞാൻ ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ കൂ​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും. വര​യു​ടെ സൂ​ക്ഷ്മാം​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കും. കാ​ലാ​തി​വർ​ത്തി​യായ എന്തോ ഒന്നു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഈ ഹ്ര​സ്വ​കാല ഭൌമിക ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ഉണ്ടു്, ഇല്ലേ?”

“രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ വരു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം കാണാം, നി​ങ്ങ​ളും വി​ദു​ര​രും അടു​ത്ത​ടു​ത്തു്. കൃ​ത്യ​മാ​യും എന്താ​ണു് രക്ത​ബ​ന്ധം? അതോ അധി​കാ​ര​ബ​ന്ധം മാ​ത്ര​മേ​യു​ള്ളു?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​ഷ്മ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അതിനു നി​ങ്ങൾ ഇങ്ങ​നെ അക്ഷ​മ​കാ​ണി​ച്ചു ഒന്നോ രണ്ടോ ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ച്ചാൽ പിടി കി​ട്ടി​ല്ല. ഗംഗ ആരെ​ന്ന​റി​യ​ണം എങ്ങ​നെ ആ ദേ​വാ​നർ​ത്ത​കി ശാ​ന്ത​നു​വി​ന്റെ ഭാ​ര്യ​യാ​യി ഞാൻ മക​നാ​യെ​ന്ന​റി​യ​ണം. ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം എനി​ക്കെ​ങ്ങ​നെ ശാ​പ​മാ​യി വന്നു​വീ​ണു എന്ന​റി​യ​ണം. സത്യ​വ​തി ആരെ​ന്നും മകൻ വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യൻ വി​വാ​ഹം കഴി​ച്ച അം​ബി​ക​ക്കും അം​ബാ​ലി​ക​ക്കും എന്തു​കൊ​ണ്ടു് അവ​രു​ടെ യുവ വൈ​ധ​വ്യ​ത്തിൽ സത്യ​വ​തി​യു​ടെ രഹ​സ്യ​പു​ത്രൻ വ്യാ​സ​നിൽ നി​ന്നു് ഗർ​ഭ​ധാ​ര​ണം വേ​ണ്ടി വന്നു എന്നും അറി​യ​ണം. ഒരു ദു​ര​ന്ത​മാ​യി മാറിയ ആ കു​പ്ര​സി​ദ്ധ വ്യാ​സ​ബീ​ജ​ദാ​നം എങ്ങ​നെ അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ കണ്ടു​മു​ട്ടിയ തോ​ഴി​യിൽ അനു​ഗ്ര​ഹീത സന്ത​തി​ക്കു കാ​ര​ണ​മാ​യി എന്ന​റി​യ​ണം അതിൽ ജനി​ച്ച വി​ദു​രർ എങ്ങ​നെ വി​വേ​ക​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ കു​ത്ത​ക​യാ​യി എന്ന​റി​യ​ണം. ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാൽ നി​ങ്ങൾ മെ​ന​ക്കെ​ട​ണം. വെറും ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ച്ചു ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ സ്തോ​ഭ​ജ​ന​ക​വാർ​ത്ത​യാ​ക്കു​ന്ന മടിയൻ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​നം കൊ​ണ്ടു് പിടി കി​ട്ടി​ല്ല മഹാ​ഭാ​രത കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ങ്ങ​ളു​ടെ ബന്ധ​വും ബന്ധ​ന​വും.” അത്യു​ക്തി നി​റ​ഞ്ഞ മു​ഖ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളാൽ ഊന്നി​യും ഇരുകൈ വി​ര​ലു​കൾ അങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടും അതി​വേ​ഗം തി​രി​ച്ചും ഇട​ക്കൊ​ന്നു വിരൽ പത്ര​പ്ര​വ​ത്ത​ക​ക്കു് നേരെ ചൂ​ണ്ടി​യും, കണ്ണു് വെ​ട്ടി​ച്ചും പി​താ​മ​ഹൻ ആ തി​ര​ക്കൊ​ഴി​ഞ്ഞ രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ നി​വർ​ന്നു നി​ന്നു. കു​റ​ച്ചു മാറി വി​ദു​രർ, വി​വേ​ക​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ ആൾ​രൂ​പം, തല​താ​ഴ്ത്തി.

“കു​ടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രാ​യി നി​ങ്ങൾ ഖാ​ണ്ഡവ വന​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​വു​മ്പോൾ കൂടെ വരാൻ വി​സ​മ്മ​തി​ച്ച കു​ന്തി എന്തു് കാ​ര​ണ​മാ​ണു് നി​ങ്ങ​ളോ​ടു് പറ​ഞ്ഞ​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു ജീ​വി​ത​സാ​യാ​ഹ്നം. കു​ന്തി​യും ഗാ​ന്ധാ​രി​യും ജീ​വി​താ​ന്ത്യം കാ​ട്ടിൽ കഴി​യാൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി വി​ട്ടി​രു​ന്ന സമാ​ധാ​ന​കാ​ലം.

“നി​ങ്ങൾ ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം വെ​ട്ടി​ത്തെ​ളി​യി​ക്കു​മ്പോൾ കയ്യും കെ​ട്ടി ഞാൻ നിൽ​ക്കി​ല്ല. ആ പു​ഴ​യോര ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ തകിടം മറി​ച്ചു വന്മ​ര​ങ്ങൾ നി​ങ്ങൾ കട​പു​ഴ​ക്കു​മ്പോൾ അറി​യാ​തെ ഞാൻ ചി​ല​പ്പോൾ മഴു​വെ​ടു​ത്തു നി​ങ്ങ​ളി​ലൊ​രാ​ളെ കഴു​ത്തിൽ വെ​ട്ടി എന്നു് വരും. കൂടെ വരണോ ഞാൻ? അതോ ഹസ്തി​ന​പു​രി കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തു ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ ദാ​സി​യാ​യി കഴി​യ​ണോ? ഏറി​യും കു​റ​ഞ്ഞും ഈ വാ​ക്കു​ക​ളാ​ണു് എന്റെ ഭർ​ത്തൃ​മാ​താ​വു് അർ​ജ്ജു​ന​നെ നോ​ക്കി പറ​ഞ്ഞ​തു്. ഒരു പാ​ഴ്മ​രം രക്ഷി​ക്കാൻ, മക​ന്റെ കഴു​ത്തിൽ മഴു​കൊ​ണ്ടു് വെ​ട്ടാൻ മടി​യി​ല്ലാ​ത്ത ആ പ്ര​തി​കാര മൂർ​ത്തി കൂടെ വരാ​ഞ്ഞ​തു് കൊ​ണ്ടെ​നി​ക്കു് ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യാ​വാ​നൊ​ത്തു. അല്ലെ​ങ്കിൽ രാ​ജ​മാ​താ പദവി ചോ​ദി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി എന്റെ അധി​കാ​ര​വ​ഴി​യിൽ കു​ന്തി തു​ര​ങ്കം പണി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.”

2018-07-17

“അന്തി​ക്കൂ​ര​ക്കു് ഇടം ചോ​ദി​ച്ച പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ആട്ടി​യോ​ടി​ച്ചു അല്ലേ? ഇതി​ലൊ​ന്നും മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​ക്കു​ത്തു് എന്നൊ​ന്നു് അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ടാ​റി​ല്ല?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു യുദ്ധ മേ​ഘ​ങ്ങൾ നി​റ​ഞ്ഞ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ ആകാശം. ശീ​ത​കാ​ലം.

“പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ നിർ​ത്തി എന്നെ മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി വി​സ്ത​രി​ച്ചു. വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നു് ചെവി തന്ന ശേഷം എഴുതി വിധി”, ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പറ​ഞ്ഞു.

“പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ സാ​മ്രാ​ജ്യ​മോ​ഹ​ത്തി​നു് നീ വെ​റു​മൊ​രു ഇര” കു​റ്റ​വി​മു​ക്ത​നാ​ക്കും മു​മ്പു് ന്യാ​യാ​ധി​പൻ എന്റെ തലയിൽ കൈ​വ​ച്ചു അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ധൈ​ര്യം തന്ന​തു്. ധൃ​തി​യു​ണ്ടു്. സർ​വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നെ കണ്ടെ​ത്ത​ണം, ഭീ​ഷ്മ​രും കർ​ണ​നും തമ്മി​ലു​ള്ള പി​ണ​ക്കം തീർ​ക്ക​ണം. യു​ദ്ധം എന്നാൽ വാളും പരി​ച​യും മാ​ത്ര​മ​ല്ല.”

“അക​ത്തി​ടും എന്നാ​ണോ പറ​ഞ്ഞ​തു്? അതോ, നമ്മു​ടെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ കരി ഒഴി​ക്കു​മെ​ന്നോ?” യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ കള്ള​ക്ക​ഥ​കൾ പട​ച്ചു നഗ​ര​വാ​സി​ക​ളിൽ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ​തി​രെ ജന​വി​കാ​ര​മി​ള​ക്കാൻ പതി​ന​ഞ്ചോ​ളം ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​തി​പ്പു​കൾ ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ ഇപ്പോൾ ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെ​യ്യു​ന്ന​താ​യി നവ​പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​സ​മി​തി​യു​ടെ അത്യു​ന്നത കാ​ര്യാ​ലോ​ചന ഉപ​സ​മി​തി വി​ല​യി​രു​ത്തി. എതിർ പ്ര​ച​ര​ണ​ത്തി​നു് അത്ര തന്നെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​കൾ ഭര​ണ​കൂ​ടം മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ട വാ​യ​നാ​സു​ഖ​ത്തോ​ടെ, ലളി​ത​ഭാ​ഷ​യിൽ സ്ഥാ​പി​ക്കു​മെ​ന്നും, യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നെ വൻ ആനു​കൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളോ​ടെ പത്രാ​ധി​പ​രാ​ക്കു​മെ​ന്നും, ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി നകുലൻ ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്തി. വന​വാ​സ​ക്കാല പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മാ​യി ചെയ്ത അഭി​മുഖ പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​കൾ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ണോ എന്നു് ഞാൻ ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, എന്റെ കവി​ളിൽ നു​ള്ളി, മധുരം നു​ള്ളി തന്നു.”

“പോർ​മു​ഖ​ത്തു​നി​ന്നു പു​ത്തൻ കൗ​തു​ക​വർ​ത്ത​കൾ ഒന്നും കേൾ​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ.” കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര പ്ര​വി​ശ്യാ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യും യു​ദ്ധ​നിർ​വ​ഹണ സ്വ​ത​ന്ത്ര​സ​മി​തി​യു​ടെ അധ്യ​ക്ഷ​നും ആയ കൗ​ര​വ​ബ​ന്ധു​വി​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. വൈകിയ രാ​ത്രി​യി​ലും അയാൾ ഗോ​പു​ര​മേ​ട​യി​ലെ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ, പി​റ്റേ​ന്നു് രാ​വി​ലെ തു​ട​ങ്ങേ​ണ്ട യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​ള്ള സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ ക്ര​മീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന തന്ത്ര​ജ്ഞ​രു​ടെ കൂടെ തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ശബ്ദ​മു​ഖ​രി​ത​മായ പകൽ​പോ​രാ​ട്ട​ത്തി​നു് ശേഷം, ഇപ്പോൾ തണു​ത്ത അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തിൽ ആകെ കേൾ​ക്കു​ന്ന​തു് പു​ഴ​യിൽ ചാ​ടി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ഉല്ലാസ ആരവം മാ​ത്രം.

“ഉരു​ളു​ന്ന തല​യ്ക്കു പി​ന്നാ​ലെ പാ​യു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉത്സാ​ഹ​ത്തിൽ, കൗ​തു​ക​വർ​ത്ത​ക​ളെ കു​റി​ച്ച​റി​യാൻ ആർ​ക്കെ​ന്തു കൗ​തു​കം അല്ലെ? അർ​ജ്ജു​ന​ന്റെ ഒഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ആവ​നാ​ഴി​കൾ, ഉന്നം തെ​റ്റു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​കു​ന്ത​ങ്ങൾ, പൊ​ള്ള​യായ ഭീ​മ​ഗ​ദ​കൾ, വി​നി​മ​യ​ഭാഷ വ്യ​ക്ത​മാ​വാ​തെ ആയുധം വച്ചു് കീ​ഴ​ട​ങ്ങു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​സൈ​നി​കർ, പു​ലർ​ച്ചെ ഒഴി​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്ന പോർ​ക്ക​ളം വെ​ളി​യിട വി​സർ​ജ്ജ​ന​ത്തി​നു​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന പഞ്ചപാണ്ഡവർ-​ഇത്തരം കൗ​തു​ക​ക്കാ​ഴ്ച​കൾ ഇല്ലാ​തെ നി​ങ്ങൾ എങ്ങ​നെ ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​പ​ത്ര​ങ്ങൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി യിലെ പ്ര​ബു​ദ്ധ​ന​ഗ​ര​വാ​സി​കൾ​ക്കു വാ​യ​നാ​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കും?”

“ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കി​ട​യി​ലു​ള്ള കി​ട​മ​ത്സ​രം ദാ​മ്പ​ത്യ​സ്വ​കാ​ര്യ​ത​യിൽ വി​ള്ള​ലു​ണ്ടാ​ക്കാ​നു​ള്ള ഭീ​ഷ​ണ​സാ​ധ്യ​ത​യ​റി​ഞ്ഞ നി​ങ്ങൾ എങ്ങ​നെ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്തു?”,കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“മറ്റു് നാലു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ടു് നി​ങ്ങ​ളെ പറ്റി ഞാൻ സം​സാ​രി​ക്കാ​റി​ല്ലാ​ത്ത​തു് പോലെ, അവരെ പറ്റി നി​ങ്ങ​ളോ​ടും സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല എന്നു് രതി​ലീ​ല​ക്കി​ട​യിൽ മന്ത്രി​ച്ചു. വി​വേ​ക​മു​ദി​ച്ച​വ​ര​ഞ്ചു പേരും അന്നു് വെ​ട്ടി​വീ​ഴ്ത്തി പര​ദൂ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ നാ​വു​മ​രം.”

2018-07-18

“വി​വാ​ദ​പ​രാ​മർ​ശം നീ​ക്കാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു എന്നോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വായ നകു​ല​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “ഏതു ഭാ​ഗ​മാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​പി​താ​മ​ഹൻ കൂ​ടി​യായ വേ​ദ​വ്യാ​സൻ നി​ങ്ങ​ളെ​യൊ​ക്കെ ഇത്ര​മാ​ത്രം മു​റി​പ്പെ​ട​ത്തു​ന്ന വിധം വി​വാ​ദ​മാ​യി എഴു​തി​യ​തു്?”

“അർ​ദ്ധ​ന​ഗ്ന​രാ​ക്കി കൗരവർ ഞങ്ങ​ളെ ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യിൽ നി​ല​ത്തി​രു​ത്തി എന്ന​തൊ​രു അവ​ഹേ​ള​ന​മാ​യി എടു​ത്തി​ട്ടി​ല്ല എന്നു് നി​ങ്ങൾ ഓർ​ക്ക​ണം. കാരണം അതു് ചൂ​താ​ട്ട ഭ്ര​മ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ​ക്കു​ള്ള ഒരു കൊ​ട്ടാ​ണു് എന്നു് സൗ​ജ​ന്യ മനഃ​സ്ഥി​തി​യോ​ടെ കരു​തുക. എന്നാൽ വസ്ത്രാ​ക്ഷേ​പം പൊ​ലി​പ്പി​ക്കാൻ മാ​ന്യ​ത​ക്കു് നി​ര​ക്കാ​തെ വ്യാ​സൻ ചെയ്ത പരാ​മർ​ശം അടു​ത്ത പതി​പ്പിൽ നി​ന്ന്നീ​ക്ക​ണം എന്നാ​ണു യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വ്യാ​സ​നോ​ടു് രേ​ഖാ​മൂ​ലം ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തു്. ചൂ​താ​ട്ട​സ​ഭ​യി​ലേ​ക്കു പാ​ഞ്ചാ​ലി വലി​ച്ചി​ഴ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു എന്ന വി​വ​ര​ണം അടി​സ്ഥാ​ന​ര​ഹി​ത​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, “ഞാൻ രജ​സ്വല ഞാൻ അൽ​പ്പ​വ​സ്ത്ര” എന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ലി​പ​രാ​മാർ​ശം നി​ന്ദി​ക്ക​പ്പെ​ട​ണം എന്നാ​ണു പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും സം​യു​ക്ത​മാ​യി കൊ​ടു​ത്ത നിർ​ദ്ദേ​ശം. പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും വാ​മൊ​ഴി​യി​ലും, അച്ച​ട​ക്കം പാ​ലി​ക്കു​ന്ന പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ കൊ​ണ്ടു് ഈ വിധം ഗ്രാ​മീ​ണ​മാ​യ​പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം ചെ​യ്യി​ച്ച വ്യാ​സ​ര​ചന അപ​ല​പി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം വ്യാ​സൻ പശ്ചാ​ത്ത​പി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, പി​താ​മ​ഹ​നെ​ന്നൊ​ന്നും നോ​ക്കാ​തെ, കയർ​ത്തു സം​സാ​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്നും യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ അറി​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. പാ​ണ്ഡ​വർ അർ​ദ്ധ​സാ​ക്ഷ​രർ മാ​ത്ര​മെ​ന്ന പൊ​തു​ബോ​ധ​ത്തി​നും ഈ ശക്ത​മായ നി​ല​പാ​ടു് പ്ര​ഹ​ര​മാ​യി​രി​ക്കും.”

“കണ്ണു​കൾ ഞാൻ നഗ്ന​മാ​ക്ക​ണോ, തു​ണി​കെ​ട്ടി കാഴ്ച മറ​യ്ക്ക​ണോ ഇതൊ​ക്കെ ഒരു ദേശീയ പ്ര​ശ്ന​മാ​യി അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് നി​ങ്ങൾ നിർ​ത്തൂ എന്നു ഗാ​ന്ധാ​രി വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​കൾ​ക്കു് മു​മ്പിൽ താ​ക്കീ​തു തന്ന​തു് നി​ന്നെ വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു അല്ലെ?” പത്രാ​ധിപ ചുമതല വഹി​ക്കു​ന്ന യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ ലേഖകൻ ആശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു.

“കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ന്ന കൗ​ര​വ​ശ​രീ​ര​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു് മക്ക​ളു​ടെ ജഡ​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തു് ഉൾ​ക്ക​ണ്ണി​ന്റെ ബലം കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മോ എന്നു ഞാൻ തോളിൽ തട്ടി ചോ​ദി​ച്ച​തി​നു്, പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ ശ്വാ​സം മു​ട്ടി കഴി​യു​ന്ന ഒരു മുൻ​മ​ഹാ​റാ​ണി​യു​ടെ അനി​ഷ്ടം. അത​ല്ലാ​തെ താ​ക്കീ​തോ വേ​ദ​ന​യോ ഞങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ ഇല്ല. ‘വന​വാ​സ​ത്തി​നു പോവും മു​മ്പു് കുറെ കാര്യ ങ്ങൾ നി​ന്നോ​ടു് വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നു​ണ്ടു് വി​ളി​ക്കാം ഒരു നീണ്ട അഭി​മു​ഖ​ത്തി​ന്’ എന്നും പറ​ഞ്ഞാ​ണു് ഗാ​ന്ധാ​രി ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്തു പി​രി​ഞ്ഞ​തു്.

“അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യാ​ണു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ അട​യാ​ള​മെ​ന്നു് തെ​ളി​യി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ പു​റ​ത്തു​വ​രു​ന്ന ആൾ​ക്കൂ​ട്ട ആക്ര​മ​ണ​വാർ​ത്ത? രാ​ജ​മാ​താ പദവി കൊ​ടു​ക്കാ​തെ കു​ന്തി​യെ പാ​ഞ്ചാ​ലി പാർ​ശ്വ​വൽ​ക്ക​രി​ച്ച​തി​ലു​ള്ള പരി​ഭ​വം കൊ​ണ്ടാ​ണു് കു​ന്തി വന​വാ​സ​ത്തി​നു മുൻകൈ എടു​ത്ത​തു് എന്നു് ചാർ​വാ​കൻ പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ പറ​ഞ്ഞു വാ​യ​ട​ച്ചി​ല്ല, തു​ട​ങ്ങി ആ പാ​വ​ത്തി​ന്റെ തല​പ്പാ​വു് വലി​ക്കാ​നും ഉടു​തു​ണി​യൂ​രാ​നും തല​ങ്ങും വി​ല​ങ്ങും തല്ലി ആ ദരി​ദ്ര​ബ്ര​ഹ്മ​ണ​നെ പാ​ണ്ഡ​വ​കി​ങ്ക​ര​ന്മാർ മർ​ദ്ധി​ച്ച​വ​ശ​നാ​ക്കാ​നും. പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്ക​ലോ​സ​ര​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യൊ​ക്കെ ‘കൈ​കാ​ര്യം’ ചെ​യ്താൽ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര കൊ​ണ്ടെ​ന്തു ഗുണം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡവ ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഭീമൻ എന്തു് ഊള​ത്ത​ര​വും സഹി​ക്കും പെ​റ്റ​ത​ള്ള​യെ ആരെ​ങ്കി​ലും അവ​മ​തി​ച്ചാൽ ആളാകെ പി​ശ​കാ​ണെ​ന്നു വി​മർ​ശ​കർ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞെ​ങ്കിൽ. നി​ങ്ങൾ​ക്ക​റി​യാ​ത്ത ഔദ്യോ​ഗി​ക​വി​വ​രം വെളിപ്പെടുത്താം-​അടി കൊ​ണ്ടു് വീ​ണ​തു്, അല്ലെ​ങ്കിൽ വീണ പ്ര​തീ​തി ഉണ്ടാ​ക്കി​യ​തു്, യഥാർ​ത്ഥ ചാർ​വാ​ക​ന​ല്ല, മായിക കലാ​കാ​ര​നാ​ണു്. അസ്സൽ ചാർ​വാ​കൻ ഹി​മാ​ല​യ​ത്തിൽ സു​ഖ​വാ​സ​ത്തി​ലാ​ണു്. ചൂ​ട​യാൾ​ക്കു സഹി​ക്കാൻ മേലാ. കു​രു​വംശ അതി​ഥി​യാ​യി പുൽ​മേ​ടു​ക​ളിൽ കു​തി​ര​സ​വാ​രി പഠി​ക്കു​ക​യാ​ണു് യു​ക്തി​വാ​ദി.”

“ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ അവി​ശ്വാ​സം, അങ്ങ​നെ​യാ​ണോ പാ​ണ്ഡ​വ​ദാ​മ്പ​ത്യ​ത്തെ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കുക?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഒറ്റ​ക്കോ കൂ​ട്ടാ​യോ എന്നെ പി​ണ​ക്കി​യാൽ, ഊട്ടു​പുര പു​റ​ത്തു നി​ന്നും കി​ട​പ്പറ അക​ത്തു നി​ന്നും താ​ഴി​ട്ടു ഞാൻ പൂ​ട്ടും.”

2018-07-19

“വി​ശി​ഷ്ടാ​തി​ഥി​ക​ളെ മനഃ​പൂർ​വ്വം വഴു​ക്കി വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന സഭാ​ത​ല​ങ്ങൾ ഉള്ള മാ​യി​ക​ന​ഗ​ര​മെ​ന്നാ​ണു്, നി​ങ്ങൾ ഒരു ദശാ​ബ്ദ​ത്തോ​ളം രാ​ജ​സൂ​യ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​നി​യാ​യി​രു​ന്ന ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഇവിടെ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ കു​പ്ര​സി​ദ്ധി നേ​ടി​യ​തു്. കു​ന്തി​യും മക്കൾ​ക്കൊ​പ്പം അവിടെ വരാതെ ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ തോ​ഴി​യാ​യി കൂടി. കൊ​ല്ലം പതി​മൂ​ന്നു കഴി​ഞ്ഞു, യാത്ര ചോ​ദി​ക്കാ​തെ നി​ങ്ങൾ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം വി​ട്ടു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ കാ​ന​ന​വാ​സ​ത്തി​നു പോ​യി​ട്ട്. യു​ദ്ധം ജയി​ച്ചു പാ​ണ്ഡ​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ അധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ഴൊ​ന്നും, എവിടെ ഞങ്ങ​ളു​ടെ പ്രിയ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ജനത എന്ന ജി​ജ്ഞാസ ഉണ്ടാ​യി​ല്ല?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞു​വ​രാൻ നകു​ല​നെ വി​ട്ടി​രു​ന്നു. കു​റ​ച്ച ധികം സമ​യ​മെ​ടു​ത്തു് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി. നദി യമു​ന​യു​ണ്ടു്. പക്ഷെ തല​സ്ഥാന നഗരി ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കാ​ണാ​നി​ല്ല. ആകെ കാ​ണു​ന്ന​തു് പഴയ ഖാ​ണ്ഡ​വ​വ​നം വീ​ണ്ടും വളർ​ന്നു വലു​താ​യി, അതി​ന്റെ മുൻ ആവാ​സ​വ്യ​വ​സ്ഥ തി​രി​ച്ചെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു മനു​ഷ്യ​ക്കു​ഞ്ഞു പോലും കൺ​വെ​ട്ട​ത്തി​ലി​ല്ല. നി​രാ​ശ​യെ​ക്കാൾ ഭീ​തി​യോ​ടെ, അവൻ തി​രി​ച്ചു വന്നു വിവരം പറ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം ഇപ്പോൾ വി​ദു​രാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ മൗ​നി​യാ​ണു്. കൂട്ട പലാ​യ​നം ചെ​യ്തു​വോ നാ​ട്ടു​കാർ? യമു​ന​യി​ലെ വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്ക​ത്തിൽ നഗരം മു​ഴു​വൻ ഒലി​ച്ചു​പോ​യോ? അതോ, തു​ട​ക്ക​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച വെ​റു​മൊ​രു മാ​യി​ക​ന​ഗ​രി മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നോ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം? വരും യു​ഗ​ത്തിൽ പു​രാ​വ​സ്തു​ഗ​വേ​ഷക സംഘം ഉത്ഖ​ല​ന​ങ്ങൾ വഴി കണ്ടെ​ത്ത​ട്ടെ പര​മാർ​ത്ഥ​ങ്ങൾ.” കൗരവർ നീ​ണ്ട​കാ​ലം ദു​രു​പ​യോ​ഗം ചെയ്ത അന്തഃ​പു​ര​ങ്ങൾ അടി​ച്ചു​വൃ​ത്തി​യാ​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും പാ​ണ്ഡ​വ​രും.

“നിങ്ങ.ളെ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടി​ലാ​ക്കു​ന്ന പ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങൾ പതി​വാ​ണു്. രാ​ജ​സൂയ യാ​ഗ​ത്തിൽ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​പ​ദ​വി വഹി​ക്കേ​ണ്ട​യാൾ യാ​ഗ​ശാ​ല​യിൽ ആചാ​ര​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ഇരി​ക്കേ​ണ്ട​യി​ട​ത്തു ഇരു​ന്നു എന്നേ പറയൂ ‘യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭാ​ര്യ’ എന്നു് സമ്മ​തി​ക്കി​ല്ല. ഭർ​ത്താ​വു് അർ​ജ്ജു​നൻ എന്ന​വൾ പറ​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തു് മറ്റു​നാ​ലു​പേർ അന​ധി​കൃ​ത​മാ​യി അധി​നി​വേ​ശം ചെ​യ്തു എന്നു മു​ന​വ​ച്ചു പരാതി പറ​യാ​നാ​വും. ആ നാ​ലു​പേർ അതി​നു​വേ​ണ്ടി ഉപ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തു് പ്ര​ലോ​ഭ​നം വശീ​ക​ര​ണം കാ​യി​ക​ബ​ലം കൗശലം, പി​ന്നെ അതൊ​ന്നും ഫലി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ നീ​ട്ടി യാചന എന്നീ ‘കു​ലീ​ന​പു​രുഷ’നു് യോ​ജി​ക്കാ​ത്ത ‘ഹീ​ന​കൃ​ത്യ’ങ്ങ​ളും. അഭി​മു​ഖം കഴി​യു​മ്പോൾ തോ​ന്നും അവൾ നി​ങ്ങ​ളാൽ എന്നും കള​ങ്കിത!. വാ​സ്ത​വം എത്ര​യു​ണ്ടു് ഈ അവ​മ​തി​യിൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഉഭ​യ​ക​ക്ഷി സമ്മ​ത​പ്ര​കാ​ര​മു​ള്ള ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി പൂർ​ത്തി​യാ​യാൽ, നന്ദി​പ്ര​ക​ട​ന​ത്തി​നൊ​ന്നും സമയം കള​യാ​തെ അവൾ കു​ളി​ച്ചു​വേ​ഷം മാറും. പി​ന്നെ അപ​രി​ചി​ത​യെ പോലെ പെ​രു​മാ​റും. ഭീ​മ​നെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വർ അവൾ​ക്കി​ഷ്ട പഴ​മൊ​ക്കെ സമ്മാ​നി​ച്ചു് ഭവ്യ​ത​യോ​ടെ പീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മുൻകൈ എടു​ക്കും. ഞങ്ങൾ കൗശലം വഴി അധി​നി​വേ​ശ​ത്തി​നു രൂപം കൊ​ടു​ക്കും.”

“ദു​ര്യോ​ധന ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​യോ​ഗം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ്ര​തി​ഷേ​ധം ഉണ്ടാ​വി​ല്ലേ? ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​കൻ കൗ​ര​വ​രാജ സ്ത്രീ​ക​ളൊ​ടാ​ണൊ കൊ​മ്പു​കു​ലു​ക്കേ​ണ്ട​തു്? രാ​ജ​വ​സ​തി​ക്കു ചേർ​ന്നു മൈ​താ​ന​ത്തിൽ, ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര ഭാ​ര്യാ​സ​ഹോ​ദ​രൻ ‘ഗാ​ന്ധാ​ര​ഭൂ​പ​തി’ ചെ​യ്യു​ന്ന അനു​ഗ്രഹ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു ഞങ്ങ​ളും, അവി​വാ​ഹിത പെൺ​മ​ക്ക​ളും രാ​ജ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​ച്ചു സു​ഗ​ന്ധ​പു​ഷ്പ​ങ്ങൾ ചൂടി പോ​വു​ന്ന​തു് ഭൂ​പ​തി​യു​ടെ ചു​റ്റും ചേർ​ന്നി​രു​ന്നു സ്പർ​ശ​ന​ചി​കി​ത്സ ചെ​യ്യാ​നാ​ണെ​ന്നു പര​സ്യ​വേ​ദി​യിൽ പറ​ഞ്ഞാൽ ഗാ​ന്ധാ​രി​യും ഭൂ​പ​തി​യും പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കി​ല്ലേ? അയാൾ വന്നു ഭൂ​പ​തി​യു​ടെ കാലിൽ വീണു് മാ​പ്പു ചോ​ദി​ക്കാ​ത്ത പക്ഷം യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നെ ഞങ്ങൾ അറ്റ​കൈ​യ്യി​നു് വാ​ര​ണാ​വ​തം അര​ക്കി​ല്ല​ത്തേ​ക്കു സു​ഖ​വാ​സ​ത്തി​നാ​യി​രി​ക്കും അയ​ക്കുക.”

2018-07-20

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ അസ​ഹ​നീ​യ​മായ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​കാ​പ​ട്യ​ത്തി​ന്നെ​തി​രെ തെ​രു​വോര കു​ടും​ബ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ത്യ​വും ആഞ്ഞ​ടി​ക്കു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യെ, ഹസ്തി​ന​പു​രി രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലേ​ക്കു് പ്ര​ത്യേക ക്ഷ​ണി​താ​വാ​യി ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ രാ​ഷ്ട്രീയ കാ​ര്യാ​ലോ​ച​ന​സ​മി​തി നാ​മ​നിർ​ദ്ദേ​ശം ചെ​യ്തെ​ന്നു ഇന്നു് രാ​വി​ലെ മുതൽ ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലൊ​ക്കെ ശ്രു​തി​യു​ണ്ട​ല്ലോ. എന്താ കാ​ര്യം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​ങ്ങൾ കേട്ട ഊട്ടു​പുര വാർ​ത്ത​യിൽ തി​രു​ത്തു​ണ്ടു്. ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധവ എന്ന വ്യ​ക്തി​ഗത നി​ല​ക്ക​ല്ല, മൊ​ത്തം കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ ദേശീയ സംഘടന നേ​താ​വു് എന്ന നി​ല​യി​ലാ​ണു് പരി​ഗ​ണന. നേ​തൃ​സ്ഥാ​നം ഇന്നു് അവർ മാ​റി​യാൽ, അല്ലെ​ങ്കിൽ ഒഴി​ഞ്ഞാൽ, ആ “പ്ര​ത്യേക ക്ഷ​ണി​താ​വു്” എന്ന പദ​വി​ക്കും വരും സ്ഥാ​ന​ച​ല​നം”, രാ​ജ​സ​ഭ​യു​ടെ സമ്മേ​ള​ന​ത്തിൽ ഭര​ണ​കൂ​ടം സ്വീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട തന്ത്രം മെ​ന​യു​ന്ന ഉന്ന​ത​തല സമി​തി​യു​ടെ അടി​യ​ന്തര യോ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു് പോ​വു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി കൂ​ടി​യായ ആ ഇളമുറ മാ​ദ്രി​പു​ത്രൻ.

“പുതിയ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തെ ഒന്നു​ര​ണ്ടു പാഠം പഠി​പ്പി​ക്കാൻ പു​ത്തൻ ആയു​ധ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ലേ ആവ​നാ​ഴി​യിൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാർ​വാ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. രാ​ജ​വീ​ഥി​യിൽ നി​ന്നു് കാഴ്ച മറ​യ്ക്കു​ന്ന പാ​ഴ്മ​ര​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​നു പി​ന്നി​ലെ ആശ്ര​മ​ത്തിൽ നി​ന്നാ​യി​രു​ന്നു കൗരവ-​പാണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ട​ങ്ങ​ളെ എക്കാ​ല​വും വി​റ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന പ്ര​തി​പ​ക്ഷ ശബ്ദം ഉയർ​ന്നി​രു​ന്ന​തു് എന്ന​വൾ വി​സ്മ​യി​ച്ചു. കണ്ടാൽ ഓമ​ന​ത്തം തോ​ന്നു​ന്ന നാലു് ആൺ​കു​ട്ടി​കൾ അയാൾ​ക്കു് ചു​റ്റും ‘വി​ശ​ക്കു​ന്നു എനി​ക്കു് വല്ല​തും താ’ എന്നു് ഭീ​തി​ത​മായ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യോ​ടെ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​മ്പോൾ പൂർ​ണ്ണ​ഗർ​ഭി​ണി​യായ ഭാര്യ ഒരു മൂ​ല​യിൽ വെറും നി​ല​ത്തു കി​ട​ന്നു ഏങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു.

“നാണം കെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ തന്നെ വേണം ഉന്നം വക്കാൻ എന്നു് മനനം ചെ​യ്ത​പ്പോൾ വ്യ​ക്ത​മാ​യി. ഒരു മണി​ക്കൂർ കഴി​ഞ്ഞാൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഈ വഴി​ക്കു രഥ​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യു​മാ​യി ഒത്തു​തീർ​പ്പു ചർ​ച്ച​ക്കു് പോ​വു​മെ​ന്നു് വിവരം കി​ട്ടി. രഥം ദൂരെ നി​ന്നു് കണ്ടാൽ ഒന്നു​ര​ണ്ടു കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും കൊ​ണ്ടു് മര​ത്തി​നു പി​ന്നിൽ കാ​ത്തി​രു​ന്നു് കൃ​ത്യം രഥ​ത്തി​നു മു​മ്പി​ലേ​ക്കെ​റി​യും. ആ ഏറി​ലാ​ണു് എന്റെ കര​വി​രു​തു് കാണുക. കുതിര ചവി​ട്ടി​യോ ചക്രം തട്ടി​യോ കു​ട്ടി​കൾ​ക്കെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ആപ​ത്തു സം​ഭ​വി​ച്ചാൽ, ഭാ​ര്യ​യും മറ്റു കു​ട്ടി​ക​ളും അക​ത്തു നി​ന്നു് ഓടി വന്നു നെ​ഞ്ച​ത്ത​ടി​ച്ചു നി​ല​വി​ളി​ക്കും. വെ​ള്ളി​നാ​ണ​യം കൊ​ണ്ടു് തൃ​പ്ത​രാ​വാ​തെ അവർ വി​ല​പി​ച്ചു വഴി​പ്പോ​ക്ക​രെ കൂ​ട്ടും. ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം മത്തു​പി​ടി​ച്ച രീ​തി​യിൽ മഹാ​റാ​ണി​യെ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യും. രാ​ജ​വാ​ഴ്ച​ക്കൊ​രു കനത്ത പ്ര​ഹ​ര​മേ​ല്പി​ക്കാൻ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വി​ശ്വാ​സി​യായ എനി​ക്ക​ത്ര​യേ ത്യാ​ഗം ചെ​യ്യാ​നാ​വൂ. നി​ങ്ങൾ ഒന്നു് കാ​ത്തു നിൽ​ക്ക​ണം. ഓടി​പ്പോ​യി സാ​ര​ഥി​ക്കു് വിവരം കൊ​ടു​ത്താൽ കഴി​ഞ്ഞി​ല്ലേ ഈ ചാർ​വാക യജ്ഞം.”

കു​ട്ടി​കൾ രണ്ടെ​ണ്ണ​ത്തെ കോ​പ​ത്തോ​ടെ നോ​ക്കി.

“ഞാൻ പറഞ്ഞ പോലെ ചെ​യ്താൽ അത്താ​ഴം തരാം’ എന്നു് പറ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം അയാൾ, മര​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ രാ​ജ​വീ​ഥി​യി​ലേ​ക്കു ഒളി​ക്ക​ണ്ണെ​റി​ഞ്ഞു കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

2018-07-22

“രണ്ടു ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​വി​ധി​യു​ണ്ടാ​യ​ല്ലോ. ഭയ​ന്നോ അഭി​വ​ന്ദ്യ​വ്യാ​സൻ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗരവ പാ​ണ്ഡവ നാൾ​വ​ഴി​യിൽ ഞാൻ മനഃ​പൂർ​വ്വം മായം കലർ​ത്തി​യെ​ന്നാ​രോ​പി​ച്ചു കൗ​ര​വ​രും പാ​ണ്ഡ​വ​രും ഒരു​പോ​ലെ എനി​ക്കെ​തി​രെ വാ​ളോ​ങ്ങു​മെ​ന്നാ​രോർ​ത്തു്? മീൻ​കാ​രി സത്യ​വ​തി​യെ ബലാ​ത്സം​ഗം ചെയ്ത വൃ​ദ്ധ​സ​ന്യാ​സി​യാ​ണു് എന്റെ ബീ​ജ​ദാ​നി എന്നും, കണ്ടാൽ അറ​പ്പു തോ​ന്നു​ന്ന കു​ള്ളൻ ആണു് കു​രു​വംശ പി​താ​വായ വ്യാ​സ​നെ​ന്നും ഉള്ള വസ്തുത അസ്വീ​കാ​ര്യ​മെ​ന്ന​വ​രു​ടെ ദു​ര​ഭി​മാ​നം ഒച്ച​വെ​ച്ചാൽ ചരി​ത്ര​ത്തെ വി​ക​ല​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വാ​ത്ത ഞാൻ പി​ന്നെ എന്തു് ചെ​യ്യും? വി​ചി​ത്ര​വീ​ര്യ​വി​ധ​വ​ക​ളിൽ എനി​ക്കു​ണ്ടായ വി​ല​ക്ഷ​ണ​സ​ന്ത​തി​ക​ളാ​ണു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രും പാ​ണ്ഡു​വു​മെ​ന്ന പ്ര​തീ​തി​യു​ണർ​ത്തു​ന്ന കു​രു​വംശ കു​ടും​ബ​ച​രി​ത്ര​ര​ചന പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും ഉട​ച്ചു​വാർ​ത്തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, എന്റെ ദേ​ഹ​സു​ര​ക്ഷ ഭര​ണ​കൂ​ടം ഏറ്റെ​ടു​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​ന്റെ പ്ര​സ്താ​വന ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രി​ക​യിൽ വന്ന​തോ​ടെ, ചാർ​വാ​കൻ എന്നെ വന​ശ്ര​മ​ത്തിൽ വന്നു ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്തു ഈ കു​ടി​ലി​ലേ​ക്കു് സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്തു. താ​ടി​യും മു​ടി​യും വടി​ച്ചു ഞാൻ വരു​ത്തിയ രൂ​പ​മാ​റ്റ​ര​ഹ​സ്യം അങ്ങ​നെ നിൽ​ക്ക​ട്ടെ, എന്നെ പോലെ നി​ങ്ങ​ളും അക്ഷ​രം കൊ​ണ്ടു് അന്ന​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന വ്യ​ക്തി​യ​ല്ലേ. കൗ​ര​വ​രും പാ​ണ്ഡ​വ​രും കൂ​ട്ടു​കൂ​ടി ഒരൊ​റ്റ വഞ്ചി​യിൽ ഇരു​ന്നാ​ണു് എന്നെ വല വീശി പി​ടി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തു്. ആദി​പർ​വ്വം പൂർ​ണ്ണ​മാ​യും ഞാൻ പിൻ​വ​ലി​ച്ചു തീ​യി​ലി​ട്ടു എന്നു് നി​ങ്ങൾ സാ​ക്ഷ്യ​പ​ത്രം പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചാൽ ഞാൻ ധന്യൻ. അധി​കാ​ര​വ​ഴി​യിൽ പോ​ര​ടി​ച്ചു ഇവ​രു​ടെ​യൊ​ക്കെ ദു​ര​ന്തം സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന സാ​ഹ​ച​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യാൽ, മൊ​ത്തം പതി​നെ​ട്ടു പർ​വ്വ​ങ്ങ​ളിൽ ഞാൻ ഭാ​വി​യിൽ എഴു​തു​മ്പോൾ, നി​ങ്ങൾ വേണം വെ​ളി​ച്ചം കാ​ണി​ക്കാൻ.” ദക്ഷി​ണാ​പ​ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ചാർ​വാ​കൻ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു സൂ​ക്ഷി​ച്ച പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കു വ്യാ​സ​നേ​ത്രം തി​രി​ഞ്ഞു.”

“അതി​ക്ര​മ​ത്തി​നു് ശേഷം അര​നൂ​റ്റാ​ണ്ടു് കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടാ​ണോ​കു​റ്റാ​ന്വേ​ഷ​ണ​വി​ഭാ​ഗ​ത്തി​നു മു​മ്പിൽ പരാ​തി​യു​മാ​യി വരു​ന്ന​തു്? ലൈം​ഗി​കാ​തി​ക്ര​മം ചെ​യ്ത​താ​രെ​ന്നു പരാ​തി​യിൽ പരാ​മർ​ശ​വു​മി​ല്ല. എങ്ങ​നെ നീതി കി​ട്ടു​മെ​ന്നാ​ണു് നി​ങ്ങൾ വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കു​ന്തി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“പണ​സം​ബ​ന്ധ​മായ കൊ​ടു​ക്കൽ വാ​ങ്ങ​ലു​കൾ മാ​ത്ര​മ​ല്ലെ കാ​ല​ഹ​ര​ണ​പ്പെ​ടൂ? ഇതു് സ്ത്രീ​ത്വ​ത്തി​നു നേരെ കട​ന്നാ​ക്ര​മ​ണം, ആൾ​മാ​റാ​ട്ടം തു​ട​ങ്ങി, വധ​ശി​ക്ഷ കി​ട്ടാ​വു​ന്ന കു​റ്റ​കൃ​ത്യ​മാ​വു​മ്പോൾ തു​ടർ​ന​ട​പ​ടി വൈ​ക​രു​തെ​ന്നു നേരിൽ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. വ്യ​വ​സ്ഥാ​പിത നി​യ​മ​വാ​ഴ്ച​യു​ണ്ടോ കു​രു​വം​ശ​ത്തിൽ എന്നു് ഇര​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ എനി​ക്കു് കണ്ടെ​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്യാം. വി​വാ​ഹ​പൂർ​വ്വ​കാ​ല​ത്തെ നി​ഷ്ക​ള​ങ്കാ​വ​സ്ഥ​യിൽ, ശാ​രീ​രിക വളർ​ച്ച​യോ​ടു ബന്ധ​പ്പെ​ട്ട ചോ​ര​യോ​ട്ട​ത്തിൽ ഞാൻ, അപ​രി​ചിത പു​രു​ഷ​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങി എന്ന യാ​ഥാർ​ഥ്യം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചാൽ പോലും, വേഷം മാറി വന്നു ശരീ​ര​ത്തിൽ അധീ​ശ​ത്വം പു​ലർ​ത്തി, ആസ്വാ​ദ​ന​ര​തി​യി​ലൂ​ടെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ല​ക്ഷ്യം നേടി ഒളി​ച്ചോ​ടി​യ​വ​നെ പ്ര​തി​ക്കൂ​ട്ടിൽ പൊ​രി​പ്പി​ക്കാൻ എനി​ക്കു​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ലേ പ്രേ​രണ?, മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​യു​ടെ സമ്മർ​ദ്ദം?പു​രു​ഷ​ശ​രീ​ര​ത്തി​നു കീ​ഴ്പ്പെ ടു​മ്പോൾ സം​സാ​ര​ശേ​ഷി നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തു കൊ​ണ്ടു് ‘ആരാ​ണു് നി​ങ്ങൾ’ എന്നു് മു​ഖ​ത്തു് നോ​ക്കി ചോ​ദി​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ‘വെ​ളി​ച്ച​ങ്ങ​ളു​ടെ തമ്പു​രാൻ’ എന്നാ​ണ​യാ​ളു​ടെ പദവി എന്ന​റി​യാൻ സൗ​ക​ര്യ​മാ​യി വന്നു സാ​ഹ​ച​ര്യം. കാ​ര്യം നട​ന്ന​യാൾ വസ്ത്രം ധരി​ച്ചു ധരി​ച്ചു രഥ​ത്തിൽ കയറും മു​മ്പെ​ന്റെ ചെ​വി​യിൽ മന്ത്രി​ച്ചു, പ്ര​സ​വി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ചോ​ര​ക്കു​ഞ്ഞി​നെ മു​ല​പ്പാൽ കൊ​ടു​ക്കാ​തെ പനം കു​ട്ട​യി​ലി​ട്ടു നീ പു​ഴ​യി​ലൊ​ഴു​ക്ക​ണം. പ്ര​കു​തി കൊ​ടു​ക്ക​ട്ടെ നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​വി​നു പരി​പാ​ല​ന​വും പരി​ര​ക്ഷ​യും. കന്യ​ക​യ​ല്ലെ​ന്നു് നീ മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി​യോ​ടു കു​മ്പ​സാ​രി​ക്കാ​തെ വേണം വി​വാ​ഹ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ധരി​ക്കാൻ. അങ്ങ​നെ മധു​ര​പ​ദ​ങ്ങൾ പറ​ഞ്ഞു, ഒരു പെ​ണ്ണു​ടൽ ചതി​ച്ചു​കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​വൻ ഹസ്തി​ന​പു​രി നി​യ​മ​സം​ഹി​ത​യു​ടെ മു​മ്പിൽ കൈ​കെ​ട്ടി വേ​ണ്ടേ ശിക്ഷ സ്വീ​ക​രി​ക്കാൻ?”

2018-07-23

“ഗൂ​ഢ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണ്ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു നി​ങ്ങൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ ക്ഷ​ണി​ച്ച​തെ​ന്നൊ​ക്കെ ഇന്നു് കൊ​ട്ടാ​ര​ര​ഹ​സ്യ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, എന്താ​യി​രു​ന്നു കള്ള​ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ രാ​ജ​സൂ​യ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യെ അടി​മ​യാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ദൃ​ഢ​നി​ശ്ച​യ​ത്തി​നു പി​ന്നിൽ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. തെ​ളി​ഞ്ഞ പ്ര​ഭാത വെ​യി​ലിൽ കോ​ട്ട​ക്ക​പ്പു​റ​ത്തെ രാ​ജ​വീ​ഥി​യി​ലൂ​ടെ മര​വു​രി ധരി​ച്ചും, മുഖം മറ​ച്ചും, തല താ​ഴ്ത്തി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​യി നട​ന്നി​രു​ന്ന ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘ​ത്തെ മട്ടു​പ്പാ​വിൽ നി​ന്നു് അവർ​ക്കു കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ത​ക്കി​രു​വ​ശ​വും നിർ​ജ്ജ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു.

“ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ സഭാ​ത​ല​ത്തിൽ സ്ഥ​ല​ജ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തിൽ വഴു​ക്കി വീ​ണ​തൊ​ക്കെ പൊ​റു​ക്കാൻ, സാ​മ​ന്ത​പ​ദ​വി​യി​ലേ​ക്കു താ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന ഞങ്ങൾ​ക്കാ​യി. പക്ഷെ പി​ന്നീ​ടു​ള്ള കഴി​ഞ്ഞ എട്ടൊ​മ്പ​തു വർ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി ഞങ്ങ​ളെ പ്ര​കോ​പി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു കേ​ട്ടാൽ നി​ങ്ങൾ ഞെ​ട്ടും. കുറെ ഭര​ണ​കൂ​ട​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങൾ അല്ലാ​തെ വ്യ​വ​സ്ഥാ​പി​ത​രാ​ഷ്ട്രം ആയി​രു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം. നി​ങ്ങ​ളും അവി​ടെ​യൊ​ക്കെ ചു​റ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങി​യ​ത​ല്ലേ. രാ​ഷ്ട്ര​നിർ​മ്മി​തി​ക്കു വേണ്ട വി​ദ്യാ​ഭാ​സ​മോ ധന​സ​മാ​ഹ​ര​ണ​മോ ഇല്ലാ​തെ, വഴി നട​ക്കു​മ്പോൾ രത്ന​ഖ​നി കി​ട്ടിയ നാ​ടോ​ടി​ക​ളെ പോ​ലെ​യാ​ണ​വർ കടി​ച്ചാൽ പൊ​ട്ടാ​ത്ത സമൃ​ദ്ധ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ കയ​റി​യ​തു്. അവ​രു​ടെ ഭാ​രി​ച്ച നി​ത്യ​ച്ചെ​ല​വൊ​ക്കെ ഹസ്തി​ന​പു​രി വഹി​ക്ക​ണം എന്നൊ​രു നയ​ത്തി​ല​വർ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥം ഊട്ടു​പുര ആഘോ​ഷ​മാ​ക്കാ​നും, കു​തി​ര​ക​ളെ വാ​ങ്ങാ​നും, ഗോശാല നി​റ​ക്കാ​നും പു​ത്തൻ ആവ​ശ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പന​യോ​ല​പ​ട്ടി​ക​യു​മാ​യി രാ​ജ​ദൂ​തൻ വന്നു എന്റെ കാ​ര്യാ​ല​യ​ത്തിൽ ഇടി​ച്ചു​ക​യ​റി തട്ടി​ക്ക​യ​റും. പല്ലു ഞെ​രി​ക്കു​ന്ന ഇര​മ്പൽ പു​റ​ത്തു​വ​രാ​തെ ഞങ്ങ​ള​തൊ​ക്കെ ഏറ്റെ​ടു​ത്തു ചെ​യ്തു. എന്നി​ട്ടും അവർ വി​ട്ടി​ല്ല. അഞ്ചോ​ളം വരു​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​ക്കു​ട്ടി​ക​ളെ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നു് പാ​ഞ്ചാ​ല​യി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​കാൻ കൗ​ര​വ​രാജ സ്ത്രീ​കൾ പത്തു​പേർ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കൊ​പ്പം കൂടെ പോണം എന്ന ആവ​ശ്യ​വു​മാ​യി ഭീമൻ ആളെ അയ​ച്ചു. അനു​സ​രി​ക്കേ​ണ്ടി വന്നു. ഒരു മാസം പി​ടി​ച്ചു, പത്തു കൗരവ രാ​ജ​സ്ത്രീ​കൾ ആദ്യം ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പോയി കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പരി​പാ​ലന ചു​മ​ത​യേ​റ്റെ​ടു​ത്തു, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ദാ​സി​പ​ദ​വി​യിൽ പാ​ഞ്ചാ​ല​യിൽ എത്തി, കു​ട്ടി​ക​ളെ ഏൽ​പ്പി​ച്ചു മട​ങ്ങി, വീ​ണ്ടും ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യെ എത്തി​ച്ചു, യാത്ര പറ​ഞ്ഞു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ എത്താൻ. എന്റെ ഭാര്യ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു-​ഇതിനാണോ കലിം​ഗ​ദേ​ശ​ത്തിൽ നി​ന്നു് എന്റെ അച്ഛൻ വധു​വാ​യി എന്നെ കു​രു​വം​ശ​ത്തി​ലേ​ക്ക​യ​ച്ച​തു്? കൗരവ രാ​ജ​സ​ഭ​യി​ലെ​ത്തി​യാ​ണ​വൾ കൈകൾ നീ​ട്ടി ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്രർ​ക്കു് മു​മ്പിൽ വാ​വി​ട്ടു വി​ല​പി​ച്ച​തു്. അന്നു് ഞാൻ എഴു​ന്നേ​റ്റു നി​ന്നു് മഹാ​രാ​ജാ​വി​നു വാ​ക്കു കൊടുത്തു-​നിങ്ങൾ അനു​മ​തി തന്നാൽ അടു​ത്ത കറു​ത്ത വാ​വി​നു് മു​മ്പു് ഞാൻ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ അടി​മ​ക​ളാ​ക്കി ഈ കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തു നി​ന്നു് തല മൊ​ട്ട​യ​ടി​ച്ചു, പു​ള്ളി​കു​ത്തി, കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ത്തി കാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി യാ​ത്ര​യാ​ക്കും.”

നി​ങ്ങൾ അഭി​മു​ഖ​ത്തി​നു് വരു​ന്ന​തി​നു അൽ​പ്പം മു​മ്പു് ഭാര്യ എന്നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു,.

“വാ​ക്കു പാ​ലി​ച്ചി​ല്ല​ല്ലോ ഭീരൂ, എവിടെ കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തെ സവാരി? പാ​ഞ്ചാ​ലി​യോ​ടു​ള്ള പ്ര​ണ​യം കാരണം ആ അവമതി നി​ങ്ങൾ ഒഴി​വാ​ക്കി​യോ? ‘

“മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു​ള്ളം നീ​റു​ക​യാ​ണു് എന്നോ? എന്തു​ണ്ടാ​യി? അക്ഷ​യ​പാ​ത്ര​ത്തിൽ അതീ​ത​ശ​ക്തി​കൾ എരി​വു് കൂ​ട്ടി​ക്ക​ലർ​ത്തി​യോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഇളമുറ മാ​ദ്രി​പു​ത്രൻ സഹ​ദേ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇന്നു് രാ​ത്രി​യും, പ്രി​യ​പാ​ഞ്ചാ​ലി ക്രമം തെ​റ്റി​ച്ചു എന്നോ​ടൊ​പ്പം തന്നെ പായ പങ്കി​ടു​ന്നു.”

2018-07-24

“യു​ദ്ധ​ത്തിൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട ധീര ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി ദു​ര്യോ​ധ​ന​ന്റെ വി​ധ​വ​യ​ല്ലേ നി​ങ്ങൾ?” അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ നീ​ണ്ട​കാ​ലം കണ്ടും മി​ണ്ടി​യും പരി​ച​യി​ച്ചി​രു​ന്ന സ്ത്രീ​യെ ആക​സ്മി​ക​മാ​യി വൃ​ദ്ധ​സ​ദ​ന​ത്തിൽ കണ്ടു ഞെ​ട്ടിയ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അടു​ത്തു് ചെ​ന്നു് മു​ട്ടു​കു​ത്തി കൈ​പി​ടി​ച്ചു് ചോ​ദി​ച്ചു. “ഒരു കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​വി​ധവ.”

“പോ​രാ​ട്ട​വാർ​ത്ത​യെ​ത്തി​ക്കാൻ ഈ കാ​ണു​ന്ന ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു​ക​ളൊ​ക്കെ മതിയോ? പു​ത്തൻ​ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഇല്ലേ?”,ചാർ​വാ​കൻ ചോ​ദി​ച്ചു. നിർ​ബ​ന്ധി​ത​സേ​വ​ന​ത്തി​നു വി​ധേ​യ​രായ കൗ​ര​വ​സൈ​നി​കർ​ക്കു മുൻ​കൂർ വേതനം കി​ട്ടി​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് കു​ടും​ബം മു​ഴു​വൻ തെ​രു​വിൽ ഇറ​ങ്ങിയ സന്ധ്യ. പടി​ഞ്ഞാ​റൻ ആകാ​ശ​ത്തു യു​ദ്ധ​മേ​ഘ​ങ്ങൾ നി​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

“വേ​ണ​മ​ല്ലോ. യു​ദ്ധ​കാ​ര്യ​ലേ​ഖ​ക​നും ഞാനും കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ ഓടി​ന​ട​ന്നു ഉരു​ളു​ന്ന തലയെണ്ണിക്കൊണ്ടിരിക്കും-​ഒരാൾ ഹസ്തി​ന​പു​രി വാ​ണി​ജ്യ​ത്തെ​രു​വിൽ ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​ന്ന ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ തലേ​ന്നു് കണ്ട യു​ദ്ധം നേരിൽ അപ്പ​പ്പോൾ കാ​ണു​ന്ന കൗ​തു​ക​ത്തോ​ടെ അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു ഉടനടി കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യി​ലേ​ക്കു തി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ഞാൻ ഒരു​കൂ​ട്ടം പുതിയ തല​യെ​ണ്ണ​ലു​മാ​യി ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു് കു​തി​ക്കും. മാറി മാറി തെ​രു​വോ​ര​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ജി​ജ്ഞാസ ശമി​പ്പി​ക്കും. കൂ​ട്ടം കൂടാൻ സൗ​ക​ര്യ​പ്പെ​ടാ​ത്ത​വർ​ക്കു നി​ല​വി​ലു​ള്ള ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു തു​ട​രും. ആർ​ക്ക​റി​യാം, വരും​യു​ഗ​ത്തിൽ യു​ദ്ധം കി​ട​പ്പ​റ​യി​ലി​രു​ന്നു തത്സ​മ​യം കാ​ണാ​വു​ന്ന കി​ണാ​ശ്ശേ​രി​യാ​ണെ​ന്റെ കി​നാ​വു്.”

“പെ​ണ്ണു​ടൽ പണയം വച്ചു​ള്ള ചൂ​താ​ട്ട​ത്തി​നു കു​രു​വം​ശ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ അനു​മ​തി​യു​ണ്ട​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​മായ നോ​ട്ട​ത്തോ​ടെ കി​രീ​ടാ​വ​കാ​ശി ദു​ര്യോ​ധ​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. മട്ടു​പ്പാ​വിൽ നി​ന്നു് കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു, ആരോ​രും യാ​ത്ര​യ​യ​ക്കാ​നി​ല്ലാ​ത്ത ആറംഗ പാ​ണ്ഡ​വ​സം​ഘ​ത്തി​ന്റെ ദയ​നീ​യ​മായ പദ​യാ​ത്ര. ഇരു​പ​ത്തി​നാ​ലു​മ​ണി​ക്കൂർ മു​മ്പു് ആന​പ്പു​റ​ത്തു എഴു​ന്നെ​ള്ളി​യ​വ​രാ​യി​രു​ന്നു ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ലെ രാ​ജ​സൂയ ചക്ര​വർ​ത്തി​യും കു​ടും​ബ​വും.

“ലിം​ഗ​വി​വേ​ച​ന​മി​ല്ലാ​ത്ത ദേശീയ വി​നോ​ദ​മെ​ന്നു ചൂ​തു​ക​ളി​യെ ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ രാ​ജ​മു​ദ്ര​യു​ള്ള ഔദ്യോ​ഗിക വി​ജ്ഞാ​പ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ നേ​ര​ത്തെ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചി​ല്ലേ? അതും പാ​ണ്ഡ​വർ ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു് പടി​യി​റ​ങ്ങും മു​മ്പു് തന്നെ?” ഓർ​മ്മി​പ്പി​ക്കാൻ ദു​ര്യോ​ധ​നൻ അവ​ളു​ടെ നെ​റ്റി​യി​ലേ​ക്കു് വിരൽ ചൂ​ണ്ടി.

“ചതി​ച്ചു കൊ​ന്നി​ട്ടും നി​ങ്ങൾ കർ​ണ്ണ​നു ബലി​യി​ടു​മോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് പതു​ക്കെ ചോ​ദി​ച്ചു. ഗംഗാ സ്നാ​ന​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലെ പ്ര​ഭാ​ത​വെ​യി​ലിൽ കു​ളി​ച്ചു ഈറ​നു​ടു​ത്ത പാ​ണ്ഡ​വർ പു​രോ​ഹി​താ​ജ്ഞ​ക്കാ​യി കാ​ത്തു​നിൽ​ക്കു​ന്ന നേരം. കു​ന്തി​യു​ടെ അഭി​ജാ​ത്യ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തി​ലും നേ​രി​യൊ​രു അക്ഷമ മക്ക​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ ജീ​വ​ഹാ​നി​യു​ണ്ടാ​യ​തു് കർ​ണ്ണ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ന​ല്ലേ? യു​ദ്ധ​ത്തിൽ രണ്ടി​ലൊ​രാൾ വധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തൊ​ക്കെ പതി​നെ​ട്ടു​നാൾ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര യജ്ഞ​ത്തിൽ കണ്ടു​പ​രി​ച​യി​ച്ച​ത​ല്ലേ? കൗ​ന്തേ​യ​രെ​ന്ന നി​ല​യിൽ എനി​ക്കും കർ​ണ്ണ​നും ഒരേ മാ​താ​വി​ന്റെ ജീ​വ​കോ​ശ​മ​ല്ലേ? വെ​റു​മൊ​രു പോ​രാ​ട്ട​വ​ധ​ത്തിൽ ഒതു​ങ്ങു​മോ മനു​ഷ്യ​നേ​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു വഴ​ങ്ങാ​ത്ത സൂ​ക്ഷ്മ​ലോ​ക​ത്തിൽ എത്തിയ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നു​മാ​യു​ള്ള രക്ത​ബ​ന്ധം? അമ്പും വി​ല്ലും ഉന്മൂ​ല​നം ചെ​യ്യാ​നാ​വു​മോ അന്ത​മി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തിൽ എന്നും നി​ല​നിൽ​ക്കേ​ണ്ട ഈ ആത്മാ​ക്കൾ.”

2018-07-25

“ഇന്നെ​ന്തു ന്യാ​യം പറ​ഞ്ഞാ​ണു് ഊട്ടു​പു​ര​യി​ലേ​ക്കു പ്ര​വേ​ശ​നം നി​ഷേ​ധി​ച്ച​തു്?”, ഹസ്തി​ന​പു​രി കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ രാജസഭ. വി​ശ​ന്നു നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്ന അഞ്ചു കു​ട്ടി കളെ​യും കൂ​ട്ടി നി​സ്സ​ഹാ​യ​മായ പ്ര​തി​ഷേ​ധ​ത്തോ​ടെ, പാ​ണ്ഡ​വ​മാ​താ​വു് ധൃ​ത​രാ​ഷ്ട്ര​രു​ടെ മു​മ്പിൽ നെ​ഞ്ച​ത്ത​ടി​ച്ചു നി​ല​വി​ളി​ച്ചു. സു​ര​ക്ഷിത അകലം പാ​ലി​ച്ചു വി​ദു​ര​രും ഭീ​ഷ്മ​രും കു​ന്തി​യെ അനി​ഷ്ട​ത്തോ​ടെ ഒളി​ക​ണ്ണി​ട്ടു നോ​ക്കി.

“ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ സ്വ​പ്ന​പ​ദ്ധ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു “ഹസ്തി​ന​പു​രി വഴി​യോര തണൽ.” രണ്ടു ദി​വ​സ​മാ​യി തര​ക്കേ​ടി​ല്ലാ​തെ മഴ കി​ട്ടി മണ്ണു് കു​തിർ​ന്ന​പ്പോൾ, കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി​കൾ ഫല​വൃ​ക്ഷ തൈകൾ നട്ട​തു് മു​ഴു​വൻ, രാ​ത്രി നി​ന്റെ അഞ്ചു മക്ക​ളും ചേർ​ന്നു് വലി​ച്ചു വാരി മണ്ണി​ട്ടു് മൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഹൃദയം തകർ​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കി​ല്ലേ.”

“എങ്ങ​നെ സഹി​ക്കു​ന്നു നി​ങ്ങ​ള​ഞ്ചു പേരും ഭാ​ര്യ​യു​ടെ നിർ​ദ്ദ​യ​ഭാഷ?” വനാ​ശ്ര​മ​ത്തി​നു താഴെ അരു​വി​ക്ക​ര​യിൽ അസ്വ​സ്ഥ​രാ​യി പാ​ണ്ഡ​വർ അല​യു​ന്ന​തു് കണ്ട കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അനു​ക​മ്പ​യോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആരെ കു​റി​ച്ചാ​ണു് നി​ങ്ങൾ വഴി​വി​ട്ടു് ഞങ്ങ​ളോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു്? പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വും ഹർ​ഷോ​ന്മാ​ദ​വും മി​ത​മായ കൗ​ശ​ല​ത്തോ​ടെ രാ​പ്പ​കൽ ആവി​ഷ്ക​രി​ക്കു​ന്ന പ്രി​യ​പ​ത്നി പാ​ഞ്ചാ​ലി എവിടെ, അന്തഃ​പുര മട്ടു​പ്പാ​വിൽ നി​ലാ​വു് പെ​യ്യു​ന്ന വേ​നൽ​ക്കാല രാ​ത്രി​ക​ളിൽ വസ്ത്ര​ര​ഹിത ശരീ​ര​ങ്ങൾ ഇള​ക്കി​യും ആടി​യും, ഹി​മാ​ല​യ​നി​ര​ക​ളെ നോ​ക്കി ഉന്മാ​ദ​ത്തിൽ പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ക്ക​യും ഭീ​തി​ത​മാ​യി വാ​വി​ട്ടു നി​ല​വി​ളി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ എവിടെ?”, ഇണയെ കാ​ണാ​തെ പരി​ഭ്ര​മി​ക്കു​ന്ന പേ​ട​മാ​നി​നു ഒരു പിടി ഇളം പു​ല്ലു നീ​ട്ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മറ്റു നാലു പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ നി​ന്നു് കൂ​ട്ടം തെ​റ്റിയ നകുലൻ.

“സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യം ചോ​ദി​ച്ച കൗരവ വി​ധ​വ​ക​ളു​ടെ പ്ര​ക്ഷോ​ഭം ഒരു വിധം അമർ​ച്ച ചെ​യ്ത​പ്പോ​ഴേ​ക്കും തു​ട​ങ്ങി​യോ കോ​ട്ട​വാ​തിൽ തള്ളി​ത്തു​റ​ന്നു അറ​വു​കാ​രു​ടെ ആക്രോ​ശം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭീ​മ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അന്നം മു​ട്ടി​യാൽ അറ​വു​കാർ​ക്കു ഇരി​പ്പു​റ​ക്കു​മോ? അം​ഗീ​കൃ​ത​രും അന​ധി​കൃ​ത​രും ഇപ്പോൾ ഒന്നാ​യി എന്ന​താ​ണു് കു​രു​ക്ഷേ​ത്രാ​ന​ന്തര മാം​സ​വി​പ​ണി​യു​ടെ സമര നി​ല​വാ​രം. ഉപ​യോ​ഗ​ര​ഹി​ത​മായ അറ​വു​ക​ത്തി​കൾ തു​രു​മ്പെ​ടു​ക്കു​ന്നു. മൂ​ന്നു് നേരം മൃ​ഗാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും നക്കാൻ കി​ട്ടി​യി​രു​ന്ന കു​ട്ടി​കൾ സസ്യാ​ഹാ​ര​ത്താൽ ശോ​ഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ആവ​ശ്യ​ങ്ങൾ​ക്കാ​യി ദു​ര്യോ​ധ​നൻ സമ്മർ​ദ്ദം ചെ​ലു​ത്തി കർ​ഷ​ക​രിൽ നി​ന്നു് കറവ വറ്റിയ മാ​ടു​ക​ളെ ആട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു പോയി, പാ​ണ്ഡ​വ​തല കൊ​യ്യു​ന്ന മി​ടു​ക്കൻ​കൗ​ര​വ​സൈ​നി​കർ​ക്കു മാം​സ​ഭ​ക്ഷ​ണം ഒരു​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. ഇന്നു് മഹാ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ക്കാ​തെ തന്നെ ഹസ്തി​ന​പു​രി ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ ഉട​മ​സ്ഥ​ത​യി​ലു​ള്ള ഗോ​ശാ​ല​യിൽ നി​ന്നു് കറ​വ​യു​ള്ള നാൽ​ക്കാ​ലി​ക​ളെ ഓരോ അറ​വു​കാ​ര​നും വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു, മറ്റാ​രു​മ​റി​യാ​തെ ഉപാധി വച്ചു-​തുടകൾ കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​ക്കു്, തലയും കു​ട​ലും അറ​വു​കാർ​ക്കു്. നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്ന കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ ഒരു നേ​ര​മെ​ങ്കി​ലും തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വു​മെ​ന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ​യിൽ അവർ മു​ട്ടു​മ​ട​ക്കി, കത്തി മൂർ​ച്ച കൂ​ട്ടാൻ ആല​യി​ലേ​ക്കു പോയി.”

“യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ഭ​ര​ണ​നേ​ട്ട​ത്തെ കു​റി​ച്ചൊ​ന്നും ചോ​ദി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. എന്നാൽ, നീണ്ട വ്യ​ക്തി​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ വല്ല​തു​മു​ണ്ടോ പുതു തലമുറ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​മാ​യി ഒരു കൊ​ച്ചു രഹ​സ്യം പങ്കി​ടാൻ?” വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു പടി​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോൾ പാ​ണ്ഡ​വ​രോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ആയിരം പൂർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ കണ്ട ശേ​ഷ​വും ഞങ്ങൾ സു​ന്ദ​ര​രൂ​പി​ക​ളാ​യി നി​ങ്ങൾ​ക്കി​പ്പോ​ഴും തോ​ന്നു​ന്നെ​ണ്ടെ​ങ്കിൽ എന്താ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്ക​ണം ഞങ്ങ​ളു​ടെ തീ പി​ടി​ച്ച യു​വ​ത്വം? എന്നി​ട്ടും ഞങ്ങൾ, പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തിൽ കാറും മി​ന്ന​ലും കലർ​ന്ന, ഒരു കറു​ത്ത പെ​ണ്ണി​നെ നാ​ട്ടി​ലും കാ​ട്ടി​ലും കൂ​ട്ടാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു ഒരാ​യു​ഷ്ക്കാ​ലം ആർ​മാ​ദി​ച്ചു എന്ന​തു്, പാ​ണ്ഡ​വ​ദാ​മ്പ​ത്യം ആണ്‍പെണ്‍ സഹ​വർ​ത്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഇതി​ഹാ​സ​മെ​ന്ന​തി​ന്റെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മ​ല്ലേ.”

2018-07-26

“കൗരവർ രക്ത​സാ​ക്ഷി​കൾ എന്നു് ഒരു വശ​ത്തു പറ​ഞ്ഞു ധീ​ര​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി പു​ര​സ്കാ​രം മര​ണാ​ന​ന്തര ബഹു​മ​തി​യാ​യി നി​ങ്ങൾ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു അനു​സ്മ​ര​ണ​യോ​ഗ​ങ്ങൾ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു് ആഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു മറു​വ​ശ​ത്തു വി​ധ​വ​ക​ളെ കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ച്ചു ‘കൗ​ര​വ​ഗ​ന്ധ’മുള്ള എന്തും കൊ​ട്ടാ​ര​മാ​ലി​ന്യം എന്ന വകു​പ്പിൽ പെ​ടു​ത്തി ലേലം ചെ​യ്തു ഇടം കഴുകി അടി​ച്ചു​തു​ട​ച്ചു വൃ​ത്തി​യാ​ക്കു​ന്നു. ഈ വൈ​രു​ധ്യം ഒന്നു് വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കാ​മോ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഭര​ണ​കൂ​ട​വ​ക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അതിൽ എന്തു് വൈ​രു​ധ്യ​മാ​ണു് കാ​ണേ​ണ്ട​തു്? രാ​ഷ്ട്ര​ത്തി​ന്റെ അഖ​ണ്ഡ​ത​ക്കു​നേ​രെ വാ​ളു​യർ​ത്തിയ ദേ​ശ​വി​രു​ദ്ധ​രെ ഓടി​ക്കാൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പോ​രാ​ടി രക്ത​സാ​ക്ഷി​ത്വം വരി​ച്ച​വ​രു​ടെ ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന സ്മ​ര​ണ​യ്ക്കു് മു​മ്പിൽ പാ​ണ്ഡ​വ​രും പാ​ഞ്ചാ​ലി​യും ശി​ര​സ്സു് കു​നി​ക്കു​മ്പോ​ഴും, നൂ​റോ​ളം അര​മ​ന​ക​ളിൽ ദശാ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യി കു​ന്നു​കൂ​ടിയ ഖര​മാ​ലി​ന്യം നീ​ക്കേ​ണ്ട​തു് വ്യ​വ​സ്ഥാ​പിത ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ നി​ല​വി​ലു​ള്ള ഹരി​ത​ച​ട്ടം പാ​ലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടേ?”

“നമ്മു​ടെ പ്ര​ണ​യ​വി​വാ​ഹ​ത്തി​നു ശേഷം കഴി​ഞ്ഞ ദശാ​ബ്ദ​ത്തിൽ ഏഴു പ്ര​സ​വ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും നവ​ജാ​ത​ശി​ശു​ക്ക​ളു​ടെ ദു​രൂ​ഹ​മ​ര​ണ​ത്തി​നു നീ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യി ഉത്ത​ര​വാ​ദി അല്ലെ​ന്നോ? അപ്പോൾ നദി​യിൽ നീ അവരെ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും കരു​തി​ക്കൂ​ട്ടി മു​ക്കി​ക്കൊ​ല്ലു​ന്ന​തു കണ്ടി​രു​ന്ന തോ​ഴി​മാ​രു​ടെ സത്യ​സാ​ക്ഷി​മൊ​ഴി?” ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലെ കു​രു​വംശ രാ​ജാ​വു് ശന്ത​നു ഭാര്യ ഗം​ഗാ​ദേ​വി​യോ​ടു് ക്രു​ദ്ധ​നാ​യി.

“കൊ​ള്ളാം. ശി​ശു​പ​രി​ച​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി പു​ണ്യ​ന​ദി​യിൽ മു​ക്കി​യെ​ടു​ക്കാൻ കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​പ്പോൾ കൈ​വ​ഴു​തി ഓരോ ചോ​ര​ക്കു​ഞ്ഞും യാ​ദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി ഒഴു​ക്കിൽ മു​ങ്ങി ദുർ​മ​ര​ണ​മു​ണ്ടായ ആ ഏഴോളം ദുഃ​ഖ​സം​ഭ​വ​ങ്ങൾ നേരിൽ കണ്ടു എന്നു് പറ​യു​ന്ന ചില അവി​ശ്വ​സ്ത തോ​ഴി​ക​ളെ സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​ക്കി​യാ​ണോ എന്നെ നി​ങ്ങൾ മഹാ​റാ​ണി​പ​ദ​വി​യിൽ നി​ന്നു് നീ​ക്കാൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന​തു്?”

“ദു​ര്യോ​ധ​ന​മ​കൻ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു ഓടി​വ​രു​ന്ന​തു് വി​ചി​ത്ര​മാ​യി തോ​ന്നി. സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യ​ല​ഭ്യ​ത​യെ കു​റി​ച്ചെ​ന്തോ അപേ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യെ​ന്നു കരുതി. കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്യു​ക​യ​ല്ലേ ചെ​യ്തു​ള്ളു? അത്ര​വ​ലിയ തെ​റ്റാ​ണോ? പി​ന്നെ​ന്താ ഭട​ന്മാ​രോ​ട​വ​നെ പി​ടി​കൂ​ടി ദേ​ഹ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ക്കു വി​ധേ​യ​മാ​ക്കാ​നും, രാ​ജാ​വി​നെ വൈ​ദ്യ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ക്കു് കൊ​ണ്ടു പോ​കാ​നും വി​ദു​രർ ആജ്ഞാ​പി​ച്ച​തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. കു​രു​ക്ഷേ​ത്രാ​ന​ന്തര ഹസ്തി​ന​പു​രി.

“ചി​കി​ത്സ​യി​ലെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു സൈ​നി​ക​സേ​വ​ന​ത്തിൽ നി​ന്നു് ഒഴി​വാ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും, കണ്ടാൽ കോ​മ​ള​നായ മകനു് അമ്പ​തെ​ത്താ​റാ​യി. യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ സ്ഥാ​ന​ഭൃ​ഷ്ട​നാ​ക്കാൻ രാ​ജ​സ​ഭ​യിൽ അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പൊ​ടി​ക്കൈ എന്നേ കരു​തി​യു​ള്ളൂ. നാവിൽ തട്ടി​യാൽ ബോധം നശി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​ക്കായ യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​വാ​യിൽ കു​ത്തി​ത്തി​രു​കി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു് ‘ആലിം​ഗ​നം’ മാ​ര​ക​രു​ചി​ശേ​ഷി​യു​ള്ള​തെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞ​തു്. ഭാ​ഗ്യം, വായിൽ വീണ വി​ഷ​ക്കായ ഉടൻ തെ​ളി​വി​നാ​യി തു​പ്പി, ഒരു കുടം വെ​ള്ളം കു​ടി​ച്ചു വി​ശ്ര​മി​ച്ചു. വി​ഷ​ക്കായ തെ​ളി​വാ​യും വധ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ ദു​ര്യോ​ധ​ന​മ​കൻ പ്ര​തി​യാ​യും, കു​രു​വം​ശ​നീ​തി​ന്യായ വ്യ​വ​സ്ഥ മു​ന്നോ​ട്ട്.”

2018-07-27

“അര​ക്കി​ല്ല​ത്തിൽ തീ​പ്പെ​ട്ട​തു പാ​ണ്ഡ​വ​രെ​ന്നു പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​പ്പി​ക്കാൻ, അന്നം ചോ​ദി​ച്ചു വന്ന ആദി​വാ​സി​ക​ളെ കത്തി​ച്ചു കൊന്ന കു​ന്തി​യെ കു​റി​ച്ചു് മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി ഇപ്പോ​ഴും കരളിൽ കു​ത്തു​ന്നു​ണ്ടോ?” വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​നു് പടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നോ​ടു് കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഞാ​നി​പ്പോൾ വെ​റു​ക്കു​ന്ന വാ​ക്കാ​ണു് മനഃ​സ്സാ​ക്ഷി. ഏറെ കാലം മു​ഖം​മൂ​ടി​യാ​യി ഞാനതു ഗാ​ന്ധാ​രി​യു​ടെ കൺ​കെ​ട്ടു് പോലെ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചു ഒരു​പാ​ടു് പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളെ അതി​ജീ​വി​ച്ചു. പക്ഷെ പി​ന്നീ​ടു് വലിയ വില കൊ​ടു​ത്തു. ഇന്നു് ഞാൻ സ്വയം കാ​ട്ടു​തീ മര​ണ​ത്തി​നു സ്വയം വധ​ശി​ക്ഷ​ക്കു് വി​ധേ​യ​നായ പരി​ത്യാ​ഗി. ഞങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വ​ച​രി​ത്രം എഴു​തു​ന്ന വ്യാ​സൻ, വി​ശ​ദ​ശാം​ശ​ങ്ങ​ളിൽ വസ്തു​താ​പ​ര​മായ കരു​ത​ലോ​ടെ ഒക്കെ ഓർ​ക്കും, ഓർ​മ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം അയാൾ​ക്കു്. അത​ല്ലെ​ങ്കിൽ നി​ങ്ങ​ളെ പോ​ലു​ള്ള കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​കൾ വ്യാ​സ​നെ റദ്ദാ​ക്കി പന​യോ​ല​ക്കെ​ട്ടു തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു വരും യു​ഗ​ത്തിൽ സത്യം തു​റ​ന്നു പറ​യ​ട്ടെ.”

“തീ​റ്റ​പ്പുൽ വെ​ട്ടി ക്ഷീ​ര​കർ​ഷ​കർ​ക്കു് വി​റ്റാ​ലും, ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ സൗ​ജ​ന്യ​ധാ​ന്യ​വി​ത​ര​ണ​മെ​ന്ന ഔദാ​ര്യ​ത്തി​നു കൈ​നീ​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു ശഠി​ക്കു​ന്ന പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​ബാ​ലിക പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ താ​ര​മാ​യ​ല്ലോ”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. പുൽ​മേ​ട്ടിൽ പി​റ്റേ​ന്നു​ള്ള ദശ​പു​ഷ്പ പ്ര​ദർ​ശ​ന​ത്തി​നു​ള്ള ഒരു​ക്ക​ങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു മഹാ​റാ​ണി പാ​ഞ്ചാ​ലി.

“ഗം​ഗ​യാ​റൊ​ഴു​കു​ന്ന ഈ നാ​ട്ടിൽ, പണി​യെ​ടു​ത്തു വളർ​ത്തി​യാ​ലെ​ങ്കി​ലും തീ​റ്റ​പ്പുൽ, പു​ല്ലു​പോ​ലെ, വള​രു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ആ കു​ഞ്ഞി​ന്റെ മുൻ​ഗാ​മി​ക​ളായ കൗരവർ തല പോയും നെ​ഞ്ചു് കല​ങ്ങി​യും ജഡ​ങ്ങൾ ആവാതെ, ഈ തെ​രു​വു​ക​ളിൽ പാലും തേനും ഒഴു​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ?”

2018-07-28

“ഇതെ​ന്താ വി​സ്ത​രി​ച്ചൊ​രു തൈ​ലാ​ഭി​ഷേ​കം”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു പു​ര​ട്ടു​വാൻ അവ​ളു​ടെ ഇള​മു​റ​ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ പി​താ​ക്ക​ളായ അശ്വി​നി​ദേ​വ​ത​കൾ, സ്വർഗ രാ​ജ്യ​ത്തിൽ നി​ന്നു് കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ച സു​ഗ​ന്ധ​തൈ​ലം. പക്ഷെ അവ​ള​തു് ഉപ​യോ​ഗി​ക്കാ​തെ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളോ​ളം മാ​റ്റി​വ​ച്ച​പ്പോൾ ഇന്നു ഞങ്ങ​ളൊ​ന്നു തേ​ച്ചു നോ​ക്കി”, നീ​രാ​ടാൻ അർ​ജ്ജു​നൻ ജല​ജീ​വി​യു​ടെ മെ​യ്യൊ​തു​ക്ക​ത്തോ​ടെ കു​തി​ച്ചു ചാ​ടു​ന്ന കാ​ട്ട​രു​വി​യി​ലെ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

“അതെ​ന്താ, ദേ​വ​ചി​കിൽ​സ​ക​രായ അശ്വി​നി​ദേ​വ​ത​ക​ളു​ടെ ദി​വ്യൗ​ഷ​ധം ഇള​മു​റ​പാ​ണ്ഡ​വ​രു​ടെ ഓമ​ന​യായ പാ​ഞ്ചാ​ലി​ക്കു വേ​ണ്ടേ?”

“കൌ​ര​വ​ച്ചോര പു​ര​ട്ടി കഴു​കി​യു​ണ​ക്കാ​തെ മു​ടി​യിൽ ഒരെ​ണ്ണ​ക്കും പ്ര​വേ​ശ​ന​മി​ല്ല”, ഭീമൻ മു​ര​ണ്ടു

“പരാ​ശ്ര​യ​ത്തിൽ കി​ട​ന്നാ​ലും ശര​ശ​യ്യ വി​ട്ടു​പോ​വാൻ മോ​ഹ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക കൃ​പാ​ചാ​ര്യ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“നി​ത്യ​വും യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര​യിൽ പോ​വു​ന്ന​തു് രാ​ഷ്ട്ര​മീ​മാം​സ​യിൽ ഭീ​ഷ്മ​രിൽ നി​ന്നു് ബാ​ല​പാ​ഠ​ങ്ങൾ പഠി​ക്കാ​നാ​ണെ​ന്നു കരു​തി​യോ? സ്വ​ച്ഛ​ന്ദ​മൃ​ത്യു എന്ന, ഉട​ലിൽ​നി​ന്നു് ഉയിർ വേർ​പെ​ടു​ത്തു​ന്ന തി​രു​കർ​മം, ഉടൻ തു​ട​ങ്ങ​ണം എന്നു് ഭീ​ഷ്മ​രിൽ പ്രേ​രണ ചെ​ലു​ത്തു​ന്ന​തി​നു പുറമെ, അതി​രു​വി​ട്ട കാ​യി​ക​സ​മ്മർ​ദ്ദ​ത്തി​നു ഭീമൻ ശ്ര​മി​ച്ച​തോ​ടെ, കൗ​ര​വ​സർ​വ്വ​സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ നിൽ​ക്ക​ക്ക​ള്ളി​യി​ല്ലാ​തെ, കഴു​ത്തിൽ നി​ന്നൊ​രു അമ്പെ​ടു​ത്തു ഇട​നെ​ഞ്ചിൽ സ്വയം തറ​ച്ചു എന്ന​താ​ണു് ഞാൻ കണ്ട​തു്. നി​ങ്ങൾ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കർ ‘കാതു്’ കൊ​ണ്ടു കാ​ണു​ന്ന​വർ.”

“കൗരവ ചെ​വി​ക​ളു​ടെ ശ്ര​വ​ണ​പ​രി​ധി​ക്ക​പ്പു​റം, വിദൂര വനാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ക്കാല കഠിന ശി​ക്ഷ​യ​നു​ഭ​വി​ക്കു​മ്പോ​ഴും നി​ങ്ങ​ളെ​ന്താ, ദു​ര്യോ​ധ​ന​നെ ‘ഉടയോൻ’ എന്നു് പരാ​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു്? മറ​ച്ചു​വ​ക്കാ​ത്ത വെ​റു​പ്പോ​ടെ വേ​ണ്ടേ, അതി​ക്ര​മി​യു​ടെ പേരു വി​ളി​ക്കാൻ?”, കൊ​ട്ടാ​രം​ലേ​ഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. കാ​ട്ടു​കു​ടി​ലിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ പീ​ഡ​ന​പർ​വ്വം.

“കു​ടി​ലി​നു ചു​റ്റും നി​ങ്ങൾ കണ്ടു വണ​ങ്ങിയ സന്യ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ വേ​വു​ന്ന​തു് ‘ശു​ദ്ധ​ആ​ത്മീ​യത’ ആണെ​ന്നു് കരു​തി​യോ? ഗൂ​ഢ​വ്യ​ക്തി​ത്വ​ങ്ങ​ള​ല്ലേ? ഹസ്തി​ന​പു​രി​യിൽ നി​ന്നു് ചാരൻ അവർ​ക്കു് ഭക്ഷ്യ​വ​സ്തു​ക്ക​ളും പൂ​ജാ​സാ​മ​ഗ്രി​ക​ളും കൊ​ണ്ടു് വരും, പാ​ണ്ഡ​വ​വ​സ​തി​യി​ലെ അന്തർ​നാ​ട​ക​ങ്ങൾ എന്തെ​ന്നു് വി​ശ​ദ​മാ​യി ചു​ഴി​ഞ്ഞ​റി​യാൻ.”

“ആർ​ത്ത​ല​ച്ചു​യ​രു​ന്ന വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്ക​ത്തിൽ ഗം​ഗ​ക്കും യമു​ന​ക്കും ഇട​യി​ലു​ള്ള ദരി​ദ്ര​കർ​ഷ​കർ വീ​ടൊ​ഴി​ഞ്ഞു, നി​വൃ​ത്തി​കേ​ടു് കൊ​ണ്ടു് ഇട​ക്കാല താമസം കോ​ട്ട​ക്ക​ക​ത്തേ​ക്കു മാ​റ്റാൻ ഭാ​ണ്ഡം ചു​മ​ന്നു രാ​വി​ലെ മുതൽ രാ​ജ​വീ​ഥി​യിൽ വരി​നിൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. നൂ​റോ​ളം കൗ​ര​വ​രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളൊ​ഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ഇട​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക​വർ​ക്കു് പ്ര​വേ​ശ​നം നൽകി പ്ര​ള​യ​ജ​ലം താഴും വരെ ദു​രി​താ​ശ്വാ​സം കൊ​ടു​ക്കാൻ ഭര​ണ​കൂട ത്തി​നെ​ന്താ വി​മ്മി​ട്ടം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു.

“കൗരവ വി​ധ​വ​കൾ പോ​യ​ശേ​ഷം, ഒരാ​ഴ്ച വി​യർ​ത്തു പണി​തി​ട്ടാ​ണു്, ഇതു​പോ​ലെ ദു​ര്യോ​ധന ഭര​ണ​കാ​ല​ത്തു കൊ​ട്ടാ​ര​സ​മു​ച്ച​യം ദു​രി​താ​ശ്വാ​സ​പാ​ള​യ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി​യ​തി​ന്റെ സക​ല​മാന ജൈ​വ​അ​ജൈവ മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങ​ളും, ഭീ​മ​നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ, ഞങ്ങൾ സ്വയം തൂ​ത്തു​വാ​രി വൃ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​തു്. ഇനിയവ യു​ദ്ധ​സ്മാ​ര​ക​ങ്ങൾ എന്ന നി​ല​യിൽ ഉൽ​ഘാ​ട​നം കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന നേ​ര​ത്തു നി​ങ്ങ​ളി​ങ്ങ​നെ അനാ​വ​ശ്യ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു് ജാള ്യത ഉണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തൊ​ന്നും ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’യുടെ പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തി​നു് ചേർ​ന്ന​ത​ല്ല. വരി നിൽ​ക്കു​ന്ന​വർ കയ്യും കാലും തള​രു​മ്പോൾ തി​രി​ച്ചു പോവും. ഇതു് കു​രു​വംശ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭര​ണ​സി​രാ​കേ​ന്ദ്ര​മാ​ണു്, വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്ക​ക്കെ​ടു​തി​ക്കു​ള്ള ആതു​രാ​ല​യ​മ​ല്ല. നി​ങ്ങ​ളെ ഈ കു​രു​ട്ടു​ചോ​ദ്യ​വു​മാ​യി ഇങ്ങോ​ട്ടു പറ​ഞ്ഞ​യ​ച്ച ചാർ​വാ​കൻ, വി​ദു​രർ വഴി ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ തമ്പ​ടി​ച്ചു, ഗോ​മാം​സം ചു​ട്ട​തും തി​ന്നു കൂർ​ക്കം വലി​ച്ചു​റ​ങ്ങു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. കയ​റി​ട്ടു വലി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​പോ​വ​ണം അയാ​ളെ​യും നി​ങ്ങൾ.”

2018-07-29

“ഞെ​ട്ടി ഉണ​രാ​റു​ണ്ടോ കീ​ച​ക​നെ ഓർ​ത്തു്?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. ആസ​ന്ന​മായ വാ​ന​പ്ര​സ്ഥ​ത്തി​ന്റെ തയ്യാ​റെ​ടു​പ്പു​കൾ കഴി​ഞ്ഞു ആളൊ​ഴി​ഞ്ഞ മട്ടു​പ്പാ​വിൽ, പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ മുഖം ശാ​ന്ത​മാ​യി​രു​ന്നു. നാളെ ഈ സമ​യ​ത്ത​വർ ഹസ്തി​ന​പു​രി​യും വി​ട്ടു വട​ക്കൻ മല​ക​ളി​ലേ​ക്കു്.

“പ്ര​ണ​യി​നി​യെ കാ​ത്താ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ അവൻ ആ കൂ​രി​രു​ട്ടിൽ ചെ​ന്ന​തു്? രതി​ക്കു് യോ​ജി​ച്ച രമണീയ നൃ​ത്ത​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ലേ​ക്കു് ആരാ​ണ​വ​നെ ചതി​യിൽ വി​ളി​പ്പി​ച്ച​തു്? ആരുടെ ദു​ഷ്പ്രേ​ര​ണ​യി​ലാ​ണു് ഭീമൻ അവനെ ശ്വാ​സം മു​ട്ടി​ച്ചു കൊ​ന്ന​തു്? എങ്ങ​നെ ഭീമൻ കൊ​ല​ക്കു​റ്റ​ത്തിൽ നി​ന്നു് രക്ഷ നേടി? എന്നെ കീ​ച​ക​ചി​ത​യി​ലേ​ക്കു് എറി​യാൻ ആരാ​ണു് പാ​ണ്ഡ​വ​രിൽ ഉത്സാ​ഹി​ച്ച​തു്? പരു​ക്കൻ ഭീ​മ​ഹ​സ്ത​ങ്ങൾ വായും മൂ​ക്കും പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു പ്രി​യ​കീ​ച​ക​നെ കൊ​ല്ലു​ന്ന​തു വി​ഭാ​വന ചെ​യ്യു​മ്പോ​ളെ​ല്ലാം, കൊ​ല​പ്പു​ള്ളി​യെ പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു ഞാൻ നി​സ്സാ​ര​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ​ക്കു കഠി​ന​മാ​യി ശി​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. പാപം ചെയ്ത ആ കൈകൾ എന്റെ ശരീരം സ്പർ​ശി​ക്കാൻ സമ്മ​തി​ക്കാ​തെ, അക​ന്നു മാറി കി​ട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതൊ​ന്നും പോരാ എന്നു് തോ​ന്നും. അന്വേ​ഷ​ണ​ബു​ദ്ധി​യോ​ടെ തി​ര​ക്കി ഒരു​നാൾ വ്യാ​സൻ എല്ലാം പറ​യു​മോ? അതോ, നി​ങ്ങൾ കാ​ര്യം കണ്ടെ​ത്തി ഭാ​വി​ത​ല​മു​റ​യെ സത്യം അറി​യി​ക്കു​മോ?”

“നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നു​മാ​യി നി​ങ്ങൾ മൂ​ന്നു കൗ​ന്തേ​യർ​ക്കു് കു​ടി​പ്പക ഉണ്ടെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്ന​ല്ലോ പെ​രു​മാ​റ്റം കാ​ണു​മ്പോൾ? ഒന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അർ​ദ്ധ​സ​ഹോ​ദ​രർ അല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മു​തിർ​ന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“അമ്മ​യും അച്ഛ​നും വേറെ വേറെ ആയ ഞങ്ങൾ എങ്ങ​നെ അർ​ദ്ധ​രും പൂർ​ണ​രും ഒക്കെ ആവും? രണ്ടാ​മ​ത്തെ കാ​ര്യം, വീ​ട്ടി​ന​ക​ത്തു് പൊ​തു​ഭാ​ര്യ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യാൽ ഞങ്ങൾ ബന്ധി​ത​രാ​യി എന്ന​ത​ല്ലേ കൂ​ടു​തൽ ശരി? ഒരു ദിവസം ഞാൻ ഊഴ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു കി​ട​പ്പ​റ​യിൽ കയ​റി​യ​പ്പോ​ളു​ണ്ടു്, നകു​ല​നും സഹ​ദേ​വ​നും അവൾ​ക്കൊ​പ്പം പായിൽ കി​ട​ന്നു ആർ​മാ​ദി​ക്കു​ന്നു. എന്തു​ണ്ടു് വി​ശേ​ഷം എന്നു് ഞാൻ വെ​പ്രാ​ളം മറ​ച്ചു കുശലം ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, “ഈ രണ്ടു മാ​ദ്രി​ക്കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ഓരോ കു​സൃ​തി​കൾ” എന്നു് പറ​ഞ്ഞു അല​സ​മാ​യി തുണി വാ​രി​യു​ടു​ത്തു പാ​ഞ്ചാ​ലി മുറി വി​ട്ടി​റ​ങ്ങി. ആ രാ​ത്രി തകർ​ന്നു​ട​ഞ്ഞ​തു് എക്കാ​ല​വും കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കി നിർ​ത്തിയ എന്റെ അഭി​മാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു”, യു​ധി​ഷ്ഠി​രൻ വി​തു​മ്പി.

“വം​ശ​ഹ​ത്യ ചെ​യ്തു കൗ​ര​വ​രെ ഭൂ​മു​ഖ​ത്തു നി​ന്നു് തു​ട​ച്ചു​നീ​ക്കിയ നി​ങ്ങ​ളെ യു​ദ്ധ​ക്കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളാ​യി പൊ​തു​നി​ര​ത്തിൽ വി​ചാ​രണ ചെ​യ്തു ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ക്കൊ​ല​ക്കു ഇര​യാ​ക്കു​മെ​ന്നു ചാർ​വാ​കൻ പര​സ്യ​വേ​ദി​യിൽ ഇന്ന​ലെ രാ​ത്രി ആഞ്ഞ​ടി​ച്ച​തൊ​ന്നും ഭര​ണ​കൂ​ട​ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ട്ടി​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗിക വക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“എന്നി​ട്ടും അയാൾ പ്ര​തി​കാര നട​പ​ടി​ക്കു് വി​ധേ​യ​മാ​യി​ല്ല എന്ന​തു് ഞങ്ങ​ളു​ടെ തല​പ്പാ​വി​നു ഒരു പൊൻ​തൂ​വൽ തന്നെ എന്നു് നി​ങ്ങൾ​ക്കി​പ്പോൾ മന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ലേ. അതാ​ണു് സ്വാ​ത​ന്ത്ര​സ​മൂ​ഹം എന്ന പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ട​ഹ​സ്തി​ന​പു​രി എന്നു് പറ​യു​ന്ന​തു്. പത്തി​നു് താ​ഴെ​യു​ള്ള നാ​ലു​കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു നേ​ര​ത്തി​നു അന്നം കൊ​ടു​ക്കാ​തെ പട്ടി​ണി​ക്കി​ട്ടു നര​കി​ക്കു​ന്ന ചാർ​വാ​ക​നെ​യ​ല്ലേ കൊടും ഗാർ​ഹി​ക​കു​റ്റ​വാ​ളി എന്ന നി​ല​യിൽ വി​ചാ​രണ ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തു്? എന്നാൽ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണു്? കൊ​ട്ടാ​രം ഊട്ടു​പു​ര​യിൽ പൊ​രി​ച്ച കാ​ള​ത്തു​ട​കൾ തി​ന്നു ആടി​പ്പാ​ടി നട​ക്കും. അതാ​ണു് പണി​യെ​ടു​ക്കാ​ത്ത​വ​നും പര​ദൂ​ഷ​ണം പറ​യു​ന്ന​വൾ​ക്കും പര​മ​സു​ഖം കി​ട്ടു​ന്ന ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ സൗ​ജ​ന്യ​ഭ​ക്ഷ്യ​ന​യം.

“കൗ​ര​വ​രാ​ജ​വി​ധ​വ​കൾ എന്ന സം​ജ്ഞ​യിൽ നൂ​റോ​ളം വനി​ത​ക​ളെ മൂ​ല​ക്കൊ​തു​ക്കു​ന്ന​തു് പാ​ണ്ഡ​വ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം ഉടനടി നിർ​ത്ത​ണ​മെ​ന്നു് നി​ങ്ങൾ പൂ​ക്കാര തെ​രു​വു് പ്ര​ക​ട​ന​ത്തിൽ പറ​യു​ന്ന​തു് കേ​ട്ട​ല്ലോ. അങ്ങ​നെ പറ​ഞ്ഞാൽ എന്താ​ണു് കു​ഴ​പ്പം?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ദു​ര്യോ​ധ​ന​വി​ധ​വ​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“കാ​ട്ടിൽ ജനി​ച്ചു വളർ​ന്നു, ഇന്ദ്ര​പ്ര​സ്ഥ​ത്തിൽ ഒരി​ട​വേ​ള​യോ​ഴി​കെ, കാ​ട്ടിൽ വീ​ണ്ടും ജീ​വി​ച്ച യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നും മറ്റു പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കും ഹസ്ഥി​ന​പു​രി​യു​ടെ നവ സം​വേ​ദ​ന​ഭൂ​മി​ക​യു​മാ​യി വൈ​കാ​രിക ഇഴ​യ​ടു​പ്പം ഇല്ലെ​ന്നു, കു​റെ​യൊ​ക്കെ സൗ​ജ​ന്യ​മാ​യി ഞങ്ങൾ കണ്ടാൽ പോലും, ‘കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര ഇരകൾ’ എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണ​ത്തിൽ കു​റ​ഞ്ഞ ഒന്നും ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഇന്നു് മുതൽ സ്വീ​കാ​ര്യ​മ​ല്ല. അധി​കാര ദുർ​മോ​ഹ​ത്തിൽ കൌ​ര​വ​രെ വം​ശ​ഹ​ത്യ ചെയ്ത പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു് വി​ധി​ക്കേ​ണ്ട​തു് വധ​ശി​ക്ഷ​യ​ല്ലേ?”

2018-07-30

“പച്ച​തു​രു​ത്തും വന്മ​ര​ക്കൂ​ട്ട​വും പരി​പാ​ലി​ച്ചി​രു​ന്ന കൌ​ര​വ​രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളെ നോ​ക്കൂ. സം​ര​ക്ഷി​ത​വന പ്ര​കൃ​തി​യെ പരി​ലാ​ളി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു, നൂ​റോ​ളം ദേ​ശ​രാ​ഷ്ട്ര​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു് വന്ന രാ​ജ​വ​ധു​ക്കൾ, ഓരോ വസ​ന്ത​കാ​ല​ത്തും ഹൃ​ദ്യ​പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ വി​സ്മ​യ​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളാൽ പൊ​ട്ടി​ത്ത​രി​ച്ച​തും കു​ട്ടി​കൾ​ക്കൊ​പ്പം നൃ​ത്തം ചെ​യ്തു പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ച​തും. പാ​ണ്ഡവ ഭര​ണ​കൂ​ടം കൗ​ര​വ​കു​ടും​ബ​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ കു​രു​ക്ഷേ​ത്രാ​ന​ന്തര പ്ര​തി​കാ​ര​ന​ട​പ​ടി​യിൽ രാ​ജ​വി​ധ​വ​ക​ളെ പാ​തി​രാ​വിൽ ബലം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു കു​ടി​യോ​ഴി​ച്ചു വസതി ആയു​ധ​പ്പു​ര​യാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ എന്തു് സം​ഭ​വി​ച്ചു? അതു് ഞങ്ങൾ ഇന്നു് വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കാം. ‘ഹസ്തി​ന​പു​രി പത്രിക’ പന​യോ​ല​ക​ളിൽ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ സമീ​പ​കാല ചരി​ത്ര​മു​ണ്ടു്, ‘എന്റെ കൂടെ വരൂ’ കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക, തക്ഷ​ശി​ല​യിൽ നി​ന്നു് വന്ന മു​തിർ​ന്ന വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളോ​ടു് പത്രിക കാ​ര്യാ​ല​യ​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു വിരൽ ചൂ​ണ്ടി. പെ​രു​മ​ര​ത്തി​ന്റെ മറവിൽ പാ​ണ്ഡവ ചാ​ര​വ​കു​പ്പു് മേ​ധാ​വി, വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ പൊ​തു​വി​വ​ര​ങ്ങൾ കു​റി​ച്ചു.

“കി​ട​ങ്ങു നി​റ​ഞ്ഞു കവി​ഞ്ഞു ചീ​ങ്ക​ണ്ണി പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണോ ഹസ്തി​ന​പു​രി പ്ര​ള​യ​ബാ​ധി​ത​മെ​ന്നു ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​നു് ബോ​ധ്യ​മാ​യ​തു്? ദു​രി​ത​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന പ്ര​ള​യ​ബാ​ധി​ത​രെ, ഒഴി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന നൂ​റോ​ളം കൗരവ രാ​ജ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളിൽ താൽ​ക്കാ​ലി​ക​മാ​യി പു​ന​ര​ധി​വാ​സം ചെ​യ്തി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ദു​രി​തം നേ​രി​ട്ട​റി​യാൻ ഒന്നു് പോയി കണ്ടു, ഇര​കൾ​ക്കു പങ്ക​പ്പാ​ടി​നെ​കു​റി​ച്ചു് മി​ണ്ടി​പ്പ​റ​യാൻ അവസരം കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലെ​ന്നു നി​ങ്ങൾ വഴി​നീ​ളെ പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ യു​ക്തി​യെ​ന്താ​ണു്? ദു​രൂ​ഹത തു​റ​ക്കേ​ണ്ട​തു് ഭക്തി​മാർ​ഗം കൊ​ണ്ട​ല്ല യു​ക്തി വി​ചാ​രം കൊ​ണ്ടാ​വ​ണ​മെ​ന്നു ബോധനം ചെ​യ്യു​ന്ന സാം​സ്കാ​രിക നാ​യ​ക​ന​ല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചാർ​വ​ക​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വെ​ള്ളം കണ്ടാൽ നിൽ​ക്കു​ന്ന കുതിര വലി​ക്കു​ന്ന രഥം മാ​റ്റി​വ​ച്ചു, നട​ന്നു ചെ​ന്നു​കൂ​ടെ പന്ത്ര​ണ്ടു വർഷം നഗ്ന​പാ​ദ​രാ​യി വന​മേ​ഖ​ല​യിൽ കൗ​ര​വ​അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി രുന്ന പാ​ണ്ഡ​വർ​ക്കു്? നി​ങ്ങൾ പോയി കണ്ടി​രു​ന്നി​ല്ലേ അക്കാ​ല​ത്തെ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ ദു​രി​തം? വഴി​യോ​ര​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ണു​ന്ന രോ​ഷ​വും ദു​ഖ​വും യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​നെ സ്ഥാ​ന​ഭ്രു​ഷ്ട​നാ​ക്കാൻ കൗ​ര​വ​വി​ധ​വ​കൾ​ക്കു വേ​ണ്ടി പൊ​തു​സ​മൂ​ഹം ഗൂ​ഢാ​ലോ​ചന ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന്റെ ദു​ശ്യാ​വി​ഷ്കാ​ര​മാ​ണെ​ന്നു സ്വയം വി​ല​യി​രു​ത്തി, അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​മൊ​ത്തു ചൂ​താ​ട്ട​ത്തിൽ നൈ​പു​ണ്യ​വി​ക​സ​നം നേ​ടു​ന്ന​വർ എന്തി​നു കാലിൽ ചെ​ളി​വെ​ള്ളം തട്ടി​ക്ക​ണം?” വാ​യ​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും, മു​ഖം​മൂ​ടി ധരി​ച്ച സൈ​നി​കൻ കഴു​ത്തി​ലൂ​ടെ കയ​റി​ട്ടു കു​രു​ക്കി ചാർ​വാ​ക​നെ കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു യാ​ത്ര​യാ​യി.

“തല​വെ​ട്ടാൻ കി​ട്ടിയ അവസരം എന്നാ​ണോ?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക അർ​ജ്ജു​ന​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു. പു​ഴ​യോ​ര​ചി​ത​യിൽ കർ​ണ്ണൻ കത്തി​ത്തീ​രു​ന്ന വൈകിയ രാ​ത്രി. കു​രു​ക്ഷേ​ത്ര.

“കർ​ണ്ണ​വ​ധം എനി​ക്ക്സ്വ​ത്തു​തർ​ക്ക​മ​ല്ല. അഭി​മാന കൊ​ല​യാ​യി​രു​ന്നു.”

“പു​തു​ത​ല​മുറ കൗ​ര​വ​രാ​ജ​കു​മാ​രി​യെ പാ​ഞ്ചാ​ലി മു​ഖ​ത്തു് ചവി​ട്ടി എന്നൊ​രു പൊ​ള്ളു​ന്ന വാർ​ത്ത പര​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. അവി​ശ്വ​സ​നീ​യ​മാ​യി തോ​ന്നി​യെ​ങ്കി​ലും, ഇര പൊ​തു​വേ​ദി​യിൽ വി​ല​പി​ച്ചു​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണു് മഹാ​റാ​ണി​യു​ടെ പാ​ദ​ര​ക്ഷ കവി​ളിൽ പതി​ഞ്ഞ​തു് ബോ​ധ്യ​മാ​യ​തു്. കൗരവ രാ​ജ​സ്ത്രീ​ക​ളും പെൺ​കു​ട്ടി​ക​ളും രാ​ജ​വീ​ഥി​യി​ലൂ​ടെ ഇരയെ കഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ത്തി നഗരം ചു​റ്റു​ന്നു. ഖേദം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ലേ?” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ഔദ്യോ​ഗി​ക​വ​ക്താ​വി​നോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു.

“വസ്തു​ത​കൾ ചോ​ദി​ച്ച​റി​യാ​തെ പതി​വു് പോലെ നി​ങ്ങൾ കാള പെ​ട്ടെ​ന്നു് കേ​ട്ട​പ്പോൾ കയ​റെ​ടു​ക്കു​ന്ന പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണ​ല്ലോ ഈ പരി​ഷ്കൃ​ത​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലും ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്. ഹസ്തി​ന​പു​രി​യു​ടെ കു​രു​വംശ പഴ​മ​യിൽ നി​ന്നു് അളി​ഞ്ഞ​തി​നെ മാ​ത്രം തപ്പി​യെ​ടു​ത്തു് അതെ​ന്തോ വലിയ സം​സ്കാ​ര​മാ​ണെ​ന്നു് പറ​ഞ്ഞ് ഇക്കാ​ല​ത്തു അടി​ച്ചേൽ​പ്പി​ക്കാൻ നോ​ക്കു​ക​യാ​ണു് സത്യ​വ​തി നട​പ്പി​ലാ​ക്കിയ ഈ നി​ന്ദാർ​ഹ​മായ ആചാരം. യു​ദ്ധം കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും കൗ​ര​വ​ക്കു​ട്ടി​കൾ കൊ​ട്ടി​ഘോ​ഷി​ച്ചു് പു​ന​രാ​ന​യി​ക്കു​ന്ന പഴയ കാല ജീർ​ണ്ണി​പ്പു മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അന്തഃ​പു​ര​ത്തിൽ വന്നു മഹാ​റാ​ണി​യു​ടെ കാൽ തൊടൽ. പു​ത്ത​നാ​ശ​യ​ങ്ങൾ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന സ്ത്രീ​പ​ക്ഷ​വാ​ദി പാ​ഞ്ചാ​ലി ഒരു മാ​തൃ​കാ ശിക്ഷ എന്ന നി​ല​യിൽ ആദ്യം വന്ന കു​ട്ടി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്തൊ​രു ചവി​ട്ടു കൊ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ അതു് നി​ല​വി​ളി​ച്ചു പാ​ഞ്ഞ​തു് ഉടനടി ഗുണം ചെ​യ്തു. നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് കു​ട്ടി​കൾ ഭയ​ത്തിൽ വരി വി​ട്ടു തി​രി​ഞ്ഞു നട​ന്നു. ഇനി​യാ​രും കാലിൽ തൊ​ട്ടു വണ​ങ്ങേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്നു രാ​ജ​മു​ദ്ര ചാർ​ത്തിയ കൽ​പ്പന ഇറ​ങ്ങി. ബഹു​മാ​നം കാ​ണി​ക്കാൻ മു​ട്ടു​കു​ത്തി നി​ന്നാൽ മതി. മു​ട്ടിൽ ഇഴ​യു​ന്ന​തും നി​രോ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ.”

“രഹ​സ്യ​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള ദാ​മ്പ​ത്യ​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങൾ നീ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തു് ശ്ര​ദ്ധ​യിൽ പെ​ട്ടു. ഇതെ​ങ്ങ​നെ സാ​ധൂ​ക​രി​ക്കു​ന്നു? പരാ​ശ​ക്തി​യു​ടെ പ്ര​തി​നി​ധി​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല​ല്ലോ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്തക? എങ്കിൽ മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം, പാ​പ​മോ​ച​ന​ത്തി​നാ​ണു് അവൾ​ക്കു മു​മ്പിൽ നീ ഉള്ളു തു​റ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു. കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യോ​ടു് സം​സാ​രി​ച്ചാൽ ഹൃ​ദ​യ​വി​ശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണം തര​മാ​വു​മെ​ന്നു മോ​ഹി​ക്കാൻ മാ​ത്രം സര​ള​ഹൃ​ദ​യ​യ​ല്ല നീ​എ​ന്നു് അഞ്ചു ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാർ​ക്കും അറി​യാം. ആ യു​വ​ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ നി​ത്യ​വൃ​ത്തി തന്നെ കൊ​ട്ടാ​രം വി​ഴു​പ്പു​കെ​ട്ടു പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യ​ല്ലേ? അവളതു പന​യോ​ല​ക​ളിൽ നാ​രാ​യം കൊ​ണ്ടെ​ഴു​തി ഔദ്യോ​ഗിക രേ​ഖ​യാ​ക്കി​യാ​ണു് ഹസ്തി​ന​പു​രി​യി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങി, പതി​ന​ഞ്ചോ​ളം ചു​വ​രെ​ഴു​ത്തു പതി​പ്പു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ‘വി​ഴു​പ്പിൽ’ കൗ​തു​ക​മു​ള്ള നഗ​ര​വാ​സി​ക​ളെ അറി​യി​ക്കു​ന്ന​തു്.” യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​ന്റെ ശബ്ദ​ത്തിൽ രോ​ഷ​ത്തെ​ക്കാൾ ഖേ​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു. വന​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ദു​രി​ത​പർ​വ്വം.

“ഞാൻ പറ​യു​ന്ന​തു് വസ്തു​ത​ക​ളും കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു​ക​ളു​മാ​ണു്. നാളെ നി​ങ്ങൾ പന​യോ​ല​യും നാ​രാ​യ​വു​മാ​യി ബഹു​ഭർ​ത്തൃ​ത്വം സം​വാ​ദ​മാ​ക്കി​യാ​ലും, പ്ര​തി​ക​ര​ണം അതാ​യി​രി​ക്കും. നി​ങ്ങ​ള​തു് കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടാ​ലും പറ​ക്കാൻ വി​ട്ടാ​ലും.”

2018-07-31

“വെ​ട്ടി​യും ചവി​ട്ടി​യും കൊ​ല്ലാൻ പാ​ണ്ഡ​വർ, ചാവാൻ കൗരവർ. എന്തു് കണ​ക്കാ​ണി​തു്” കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക ചോ​ദി​ച്ചു. അന്ത്യ യു​ദ്ധ​ദി​നം, കു​രു​ക്ഷേ​ത്രം.

“കൂ​ട്ടി​യും കി​ഴി​ച്ചും ഞാനും കൗ​ര​വ​രും എത്ര സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യോ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വ​രെ വഴി​യാ​ധാ​ര​മാ​ക്കാൻ ജീ​വി​ത​കാ​ലം ശ്ര​മി​ച്ചു​വോ അത്ര​യും കു​ടി​ല​ത​യോ​ടെ പാ​ണ്ഡ​വർ വന​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്തു് ഞങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ കളം വര​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നു് കണ്ടെ​ത്താൻ കൗരവ ചാ​ര​സം​വി​ധാ​ന​ത്തി​നു ഒത്തി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണെ​ന്റെ പാ​ളി​ച്ച”, തു​ട​യിൽ മാ​ര​ക​മായ ഭീ​മ​ഗ​ദ​പ്ര​ഹ​ര​മേ​റ്റു് ചളി​യിൽ​കി​ട​ന്നു നി​ല​വി​ളി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്ന ദു​ര്യോ​ധ​നൻ ഒരു നി​മി​ഷം ഹസ്തി​ന​പു​രി സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരി​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​ക്കു് മു​മ്പിൽ നടി​ച്ചു.

“മനു​ഷ്യർ​ക്കു് വയർ നിറയെ കഴി​ക്കാൻ വക​യി​ല്ലാ​ത്ത കാ​ല​ത്താ​ണോ നി​ങ്ങൾ അഞ്ചു സിം​ഹ​ങ്ങ​ളെ വളർ​ത്തു​ന്ന​തു്?”, കൊ​ട്ടാ​രം ലേഖിക മഹാ​റാ​ണി​യോ​ടു് ചോ​ദി​ച്ചു, “കളി​ക്കു​ന്ന​തു കാ​ണാ​നൊ​ക്കെ രസ​മു​ണ്ടു് പക്ഷെ കൂ​ട്ടം കൂടി ഗർ​ജ്ജി​ച്ചാൽ എന്തു​കൊ​ടു​ക്കും വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കാൻ?”

“ഗോവധം നി​രോ​ധി​ച്ച​തു് ഉപ​കാ​ര​മാ​യി. അടു​ത്ത ഗ്രാ​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ ക്ഷീ​ര​കർ​ഷ​കർ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ പരി​ഭ​വി​ച്ചു പക്ഷെ സിം​ഹ​ങ്ങ​ളെ കണ്ട​പ്പോൾ മാ​ടു​ക​ളു​മാ​യി രാ​വി​ലെ തന്നെ കോ​ട്ട​വാ​തി​ലി​നു മു​മ്പിൽ വരി നിൽ​ക്കും. കറവ വറ്റി കർഷക കു​ടും​ബ​ത്തെ പെ​ടാ​പാ​ടി​ലെ​ത്തി​ച്ച മാ​ടു​ക​ളെ എന്തു് തീറ്റ കൊ​ടു​ത്തു ആയു​ഷ്കാ​ലം മു​ഴു​വൻ പരി​പാ​ലി​ക്കും എന്ന ഭയം ഇനി വേണ്ട. ഒരു സൗ​ജ​ന്യം മാ​ത്ര​മേ ആ നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക ഗ്രാ​മീ​ണർ കാലിൽ വീണു നമ​സ്ക​രി​ച്ചു ചോ​ദി​ക്കൂ, വി​ശ​ന്നു വലഞ്ഞ സിം​ഹ​ങ്ങൾ ഗോ​ക്ക​ളെ പി​ച്ചി​ച്ചീ​ന്തി തി​ന്നു വാലും തൊ​ലി​യും ബാ​ക്കി​യാ​ക്കിയ ശേഷം വീ​ണ്ടും കളി​ക്കാൻ പോവും വരെ ആ ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വം അടു​ത്തു​നി​ന്നു കാണാൻ പാ​റാ​വു​കാർ അനു​വ​ദി​ക്ക​ണം.”

Colophon

Title: Koṭṭāram lēkhikayuṭe abhimukhaṇgaḷ (ml: കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ).

Author(s): K P Nirmalkumar.

First publication details: Facebook as daily posts; Internet; 2016.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Mahabharata retold, K P Nirmalkumar, Kottaram lekhikayude abhimughangal, കെ പി നിർ​മ്മൽ​കു​മാർ, കൊ​ട്ടാ​രം ലേ​ഖി​ക​യു​ടെ അഭി​മു​ഖ​ങ്ങൾ, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: January 15, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to K P Nirmalkumar. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the copyright holder and Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Pandavas in King Drupad’s Court, a watercolor painting on gold paper from Kangra by anonymous (na). The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: K P Nirmalkumar; Proofing: KB Sujith; Typesetter: Sayahna Foundation; Encoding: CVR.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.