പഴയ തിരു-​കൊച്ചിയിലെ സകല കു​ഴ​പ്പ​ങ്ങൾ​ക്കും കാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്ന മു​പ്പി​രി വർ​ഗ്ഗീ​യം പി​ന്നെ​യും രം​ഗ​പ്ര​വേ​ശം ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്നു. കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് ഭരണം ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക്കു ദോ​ഷ​ക​ര​മാ​ണെ​ന്നാ​ണു് ആദ്യം കേട്ട വാ​യ്ത്താ​രി. അന്നു് മറ്റു രണ്ടു് വർ​ഗ്ഗ​ക്കാ​രും പറ​ഞ്ഞു, “നോ​ക്ക​ണേ ആ മാ​പ്പി​ള​യു​ടെ വർ​ഗ്ഗീ​യത. എത്ര നല്ലൊ​രു വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ബി​ല്ലാ​ണു്. എന്നി​ട്ടും, അച്ച​ന്മാ​രും കന്യാ​സ്ത്രീ​ക​ളും കൂടി ക്രി​സ്റ്റ​ഫർ​മാ​രെ പ്ര​സ​വി​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടി​ല്ലേ?” അധികം താ​മ​സി​ച്ചി​ല്ല രണ്ടാ​മ​ത്തെ പി​രി​മു​റു​കാൻ. “ഈഴ​വ​നു് ദേ​വ​സ്വം ബോർഡ് പ്ര​സി​ഡ​ന്റാ​യാൽ ഭൂമി താ​ഴ്‌​ന്നു​പോ​കു​മോ? സവർ​ണ്ണ ഹി​ന്ദു​ക​മ്മ്യൂ​ണി​സം ഇങ്ങി​നെ​യേ​യി​രി​ക്കു.” കളി അവി​ടെ​യും നി​ന്നി​ല്ല. സം​വ​ര​ണ​മെ​ന്ന പു​ലി​വാ​ലു വന്ന​തോ​ടെ നാ​യ​രു​ടെ​യും ഹാ​ലി​ള​കി. “ഈ മന്ത്രി​സ​ഭ​യെ വലി​ച്ചു താ​ഴ​ത്തി​ട്ടു​മാ​ത്ര​മേ കു​ടു​മ്മി കെ​ട്ടു” എന്നൊ​രു ശപഥം. ഇനി എന്താ വേ​ണ്ട​തു്? മൂ​ന്നു വർ​ഗ്ഗീ​യ​വി​ഷ​ങ്ങ​ളും മൂർ​ച്ഛി​ച്ചു​നിൽ​ക്കു​ക​യാ​ണു്. “ഈ കാ​ള​കൂ​ട​ത്തിൽ കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് ഭരണം ദഹി​ച്ചു​പോ​കും,” വി​രു​ദ്ധ​ന്മാർ ആന​ന്ദി​ച്ചാർ​ത്തു വി​ളി​ച്ചു.

കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് ക്യാ​മ്പി​ലാ​ക​ട്ടെ, അട​ക്കിയ പു​ഞ്ചി​രി. “തല്ല​ട്ടെ തമ്മിൽ​ത്ത​ല്ലി തല​കീ​റി നശി​ക്ക​ട്ടെ, ഈ നശി​ച്ച ജാ​തി​ക​ളെ​ല്ലാം. അവർ ഈ മാ​മാ​ങ്കം നട​ത്തു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ നമു​ക്കു ഭരി​ക്കാം.” ഇതാ​ണ​വർ​ക്കു വേ​ണ്ട​തു്. ഇതി​നാ​ണ​വർ മോ​ഹി​ച്ച​തു്. എത്ര​കാ​ലം ഈ കു​ത്സി​ത​മ​നഃ​സ്ഥി​തി നി​ല​നി​റു​ത്താൻ കഴി​യു​മോ അത്ര​കാ​ലം ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ബോ​ധ​ത്തെ തട​ഞ്ഞു​നി​റു​ത്താ​നും കഴി​യും. വർ​ഗ്ഗീ​യ​ക്ക​ളി കളി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഇവ​രെ​ക്കാ​ളെ​ല്ലാം വൈ​ദ​ഗ്ദ്ധ്യം കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റു​കാർ​ക്കാ​ണെ​ന്നു് അവർ​ക്ക​റി​യാം. അതു് ഈ നാ​ട്ടിൽ ഇല്ലാ​തെ വന്നാ​ലേ അവർ​ക്കു സങ്ക​ട​മു​ള്ളു. എല്ലാ​ത്ത​രം വി​ഭാ​ഗീ​യ​ചി​ന്ത​ക​ളും അവർ​ക്കു സ്വാ​ഗ​ത​മാ​ണു്. വെ​ള്ളം ആരു കല​ക്കു​ന്നു, എങ്ങി​നെ കല​ക്കു​ന്നു എന്ന​ത​ല്ല പ്ര​ശ്നം. കല​ങ്ങിയ വെ​ള്ള​ത്തി​ലേ മീൻ​പി​ടി​ക്കാൻ കഴിയൂ എന്ന​താ​ണു് ശ്ര​ദ്ധി​ക്കേ​ണ്ട​തു്. വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ബി​ല്ല് കത്തോ​ലി​ക്ക​നെ നശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ദി​വ്യ​മ​ന്ത്ര​മാ​ണെ​ന്നു് അക​ത്തോ​ലി​ക്ക​നോ​ടും, മത​താൽ​പ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ പരി​ര​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു് കത്തോ​ലി​ക്ക​നോ​ടും, സം​വ​ര​ണം​കൊ​ണ്ടു് നാ​യർ​ക്കു കു​ഴ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​തെ കണ്ടു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു് നാ​യ​രോ​ടും, സം​വ​ര​ണ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഈഴവനു പ്ര​ത്യേക പരി​ഗ​ണന കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു് ഈഴ​വ​നോ​ടും ഒരേ​സ​മ​യം വേ​ദ​മോ​തി വി​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള സാ​മർ​ത്ഥ്യം കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റി​നാ​ണു​ള്ള​തു്. അക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ അവ​നോ​ടു് ആരും മത്സ​രി​ച്ചു മയ​ക്കാ​മെ​ന്നു വ്യാ​മോ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട. ഏതു വർ​ഗ്ഗ​ത്തി​നെ​യും പ്രീ​ണി​പ്പി​ക്കാൻ കമ്മ്യൂ​ണി​സ​ത്തിൽ മരു​ന്നു​ണ്ടു്. മനു​ഷ്യ​രോ​ടു​മാ​ത്ര​മേ അതു തോൽ​ക്കാ​റു​ള്ളു. മനു​ഷ്യ​ത്വ​ത്തെ​പ്ര​തി മാ​ത്ര​മേ അതിനു തോൽ​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ള്ളു. നാ​ട്ടി​ന്റെ പൊ​തു​താൽ​പ​ര്യ​ത്തെ ഒരി​ക്ക​ലും കാണാൻ കഴി​യാ​ത്ത​വ​രും ഭക്തി​യു​ടെ പേ​രു​പ​റ​ഞ്ഞു തൻ​കാ​ര്യം കാ​ണു​ന്ന​വ​രു​മാ​ണു വർ​ഗ്ഗീ​യ​വാ​ദി​കൾ. അവ​രു​ടെ പിൻ​ബ​ലം വി​ല​യ്ക്കു​വാ​ങ്ങാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ഇതൊ​ക്കെ അറി​യാ​വു​ന്ന കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റു​കാ​രെ ഈ പേ​പ്പി​ടി​കൊ​ണ്ടൊ​ന്നും ഭീ​ഷ​ണി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വി​ല്ല. തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു​വ​രു​ന്ന​തു​വ​രെ ഓരോ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാം. പു​രോ​ഗ​മ​ന​പ​ര​മായ മോ​ട്ടോർ സർ​വ്വീ​സ്, വി​പ്ല​വ​ക​ര​മായ പണ​മി​ട​പാ​ടു​കൾ എന്നി​ങ്ങ​നെ പലതും. തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു​വ​രു​മ്പോൾ രാഗം ഒന്നു മാ​റ്റു​ക​യും ചെ​യ്യാം. അങ്ങോ​ട്ടു മാ​റി​യാ​ലും ഇങ്ങോ​ട്ടു മാ​റി​യാ​ലും മു​ത​ലെ​ടു​പ്പു കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് പാർ​ട്ടി​ക്കു​ത​ന്നെ. ചാ​യ​ക്ക​ട​യിൽ പാ​ത്രം മോ​റു​ന്ന കൃ​ഷ്ണൻ​കു​ട്ടി​നാ​യ​രും കു​ഞ്ഞ​നാ​രു​ടെ തു​ണി​അ​ല​ക്കു​ന്ന തൊ​മ്മി​യും തമ്മിൽ ഉണ്ടാ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കു​ന്ന കത്തി​ക്കു​ത്തി​നു വർ​ഗ്ഗ​സ​മ​ര​മെ​ന്നു വ്യാ​ഖ്യാ​ന​വും.

ഈ വർ​ഗ്ഗീ​യ​ത​യാ​ണു് ഭാ​ര​ത​ത്തി​ലെ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​നു് ഏറ്റ​വും മാ​ര​ക​മായ ശത്രു. അതു് കൊ​ടു​മ്പി​രി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന അവസരം ഉപ​യോ​ഗി​ക്കേ​ണ്ട​തു് അതു​കൊ​ണ്ടു മന്ത്രി​സ​ഭ​ക​ളെ മറി​ച്ചി​ടാ​ന​ല്ല. മേൽ​പ​റ​ഞ്ഞ എല്ലാ വി​ഭാ​ഗ​ക്കാ​രി​ലും​പെ​ട്ട മനു​ഷ്യ​രെ, നാം അഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ദേ​ശീ​യ​വി​പ​ത്തി​നെ​പ്പ​റ്റി ബോ​ധ​ധ​വാ​ന്മാ​രാ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കു​വാ​നാ​ണു്. എല്ലാ മനു​ഷ്യ​രും ഈ ഭ്രാ​ന്തി​ന​ടി​മ​പ്പെ​ട്ട​വ​ര​ല്ല. ഏതാ​നും ജന​ദ്രോ​ഹി​കൾ സം​ഘം​ചേർ​ന്നു് കലി​തു​ള്ളി മറ്റു​ള്ള​വ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു കൂടി തു​ള്ളി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. അതിൽ പങ്കെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ആപ​ത്തു ജന​ങ്ങ​ളെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു്, വർ​ഗ്ഗീ​യ​ത​യു​ടെ വേരു് പി​ഴു​തു​ക​ള​യാ​നു​ള്ള അമൂ​ല്യ സന്ദർ​ഭ​മാ​ണു് ഇന്നു കേ​ര​ള​ത്തി​നു് കൈ​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്.

നാ​ട്ടി​ലെ പൗ​ര​ന്മാ​രെ​ന്ന നി​ല​യ്ക്കാ​ണു്, ഏതെ​ങ്കി​ലും ഒരു മത​ത്തി​ന്റെ​യോ വി​ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യോ അം​ഗ​മെ​ന്ന നി​ല​യ്ക്ക​ല്ല, വ്യ​ക്തി​കൾ​ക്കു് അധി​കാ​രാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾ ഉള്ള​തെ​ന്നു മനു​ഷ്യർ മന​സ്സി​ലാ​ക്ക​ണം. ജന​ത​യു​ടെ പൊ​തു​വായ ഉൽ​കർ​ഷ​ത്തി​ലാ​ണു് ഓരോ വ്യ​ക്തി​യു​ടേ​യും സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വം നി​ല​നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു്. അതു സാധിത പ്രാ​യ​മാ​ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ നാ​ട്ടി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി പൊ​തു​വായ ഒരു വീ​ക്ഷ​ണ​മു​ണ്ടാ​യി​ത്തീ​ര​ണം. ഓരോ വി​ഭാ​ഗ​ത്തി​നു വി​ഭി​ന്ന​താൽ പര്യ​ങ്ങ​ളാ​ണു​ള്ള​തെ​ന്നാ​ണു് ഇന്ന​ത്തെ ധാരണ. ഒര​തിർ​ത്തി​വ​രെ ഇതിൽ വാ​സ്ത​വ​മു​ണ്ടെ​ന്നു് തോ​ന്നു​ക​യും ചെ​യ്യും. പക്ഷേ, വി​ഭി​ന്ന​മെ​ന്നു് ഗണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ഈ താൽ​പ​ര്യ​ങ്ങൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി കലഹം നട​ത്തി​യാൽ ലോ​കാ​വ​സാ​നം​വ​രെ മൃ​ഗ​സ​മാ​ന​രാ​യി കഴി​യാ​നേ പറ്റു. ഈ നി​ല​യിൽ​നി​ന്നു് രക്ഷാ​മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങൾ രണ്ടു​ണ്ടു്. ഒന്നു് ഏകാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റേ​താ​ണു്. കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​ത്രം വാ​ങ്ങാൻ അവ​കാ​ശ​മു​ള്ള അത്ത​ര​മൊ​രേർ​പ്പാ​ടിൽ ഈ കല​ഹ​ങ്ങൾ ഒരു രാ​ത്രി​കൊ​ണ്ട​വ​സാ​നി​ക്കും. കമ്മ്യൂ​ണി​സ​ത്തി​ലോ, ഫാ​ഷി​സ​ത്തി​ലോ ഗവൺ​മെ​ന്റി​നെ​തി​രാ​യി പ്ര​മേ​യം പാ​സ്സാ​ക്കു​ന്ന നാ​യർ​സം​ഘ​ങ്ങ​ളോ, നസ്രാ​ണി​സം​ഘ​മോ ഈഴ​വ​സം​ഘ​മോ വി​ഭാ​വ​നം​ചെ​യ്യാൻ കഴി​യു​മോ? അടി​മ​ത്ത​മ​ല്ലാ​തെ യാ​തൊ​ന്നും സ്വ​ന്ത​മാ​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ആ അവ​സ്ഥ​യിൽ ഈ ജാ​തി​നേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ സ്ഥാ​ന​മെ​വി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും? അവർ​ക്കു് സെൽ​സെ​ക്ര​ട്ട​റി​മാ​രാ​കാൻ പാ​ടി​ല്ലാ​യ്ക​യി​ല്ല പക്ഷേ, അവ​രു​ടെ ഇന്ന​ത്തെ വർ​ഗ്ഗ​സ്നേ​ഹ​വും അവ​രു​ടെ കു​ഞ്ഞാ​ടു​ക​ളു​ടെ ഇന്ന​ത്തെ ഭ്രാ​ന്തും എവി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും? അതു് ഒരു നസ്രാ​ണി​ക്കു് പകരം ഒരു നായരെ ഇരു​പ​ത്ത​ഞ്ചു​രൂ​പാ കി​ട്ടു​ന്ന ഉദ്യോ​ഗ​ത്തി​നു നി​യ​മി​ക്കു​മോ എന്നാ​ലോ​ചി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ല; കാരണം അന്നു നാ​യ​രു​മി​ല്ല, നമ്പൂ​രി​യു​മി​ല്ല, ഉണ്ടെ​ന്നു പറ​യു​ന്ന​വ​നു് ശരീ​ര​വും കാ​ണി​ല്ല (ഈ വിദ്യ വളരെ നല്ല​താ​ണെ​ന്നു വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വർ ഉണ്ടെ​ന്നെ​നി​ക്ക​റി​യാം. തല​വേ​ദ​ന​യ്ക്കു് പറ്റിയ പ്ര​തി​വി​ധി തല​വെ​ട്ടി​ക്ക​ള​യു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അവർ വി​ശ്വ​സി​ക്കും). അതു​കൊ​ണ്ടു് ഈ ആദ്യ​ത്തെ പോം​വ​ഴി നമു​ക്കു് സ്വീ​കാ​ര്യ​മ​ല്ല. രണ്ടാ​മ​തു്, ഒരു മാർ​ഗ്ഗ​മു​ള്ള​തു ജനാ​ധി​പ​ത്യ സമ്പ്ര​ദാ​യ​മാ​ണു്. മനു​ഷ്യ സമു​ദാ​യ​ത്തിൽ ചരി​ത്ര​പ​ര​മായ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ, സാ​മ്പ​ത്തി​ക​ത്തോ​ളം തന്നെ പ്ര​ധാ​ന്യ​മായ സാമൂഹ്യ-​സാംസ്കാരിക താൽ​പ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ വൈ​വി​ധ്യ​മു​ള്ള പല വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളും വളർ​ന്നു​വ​രാ​റു​ണ്ടെ​ന്നു് ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വാ​ദി​കൾ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. ഈ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ തമ്മിൽ അഭി​പ്രാ​യ​ഭി​ന്ന​ത​കൾ ഉണ്ടാ​വുക സ്വാ​ഭാ​വി​കം മാ​ത്ര​മാ​ണു്. പക്ഷേ, അവ​രെ​യെ​ല്ലാം ഒരേ​നി​ല​യി​ലു​ള്ള അടി​മ​ക​ളാ​യി ചവി​ട്ടി​ത്താ​ഴ്ത്തി​യ​തു​കൊ​ണ്ടു കാ​ര്യം ശരി​യാ​ക്കാ​മെ​ന്നു് ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വാ​ദി​കൾ ആശി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. പൊ​തു​താൽ​പ്പ​ര്യ​വും നീ​തി​യും മുൻ​നിർ​ത്തി പര​സ്പ​രം പര​സ്യ​മാ​യി ചർ​ച്ച​ചെ​യ്തു് തീ​രു​മാ​നി​ക്കേ​ണ്ട പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളാ​ണിവ. ദു​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നു് മരു​ന്നു് അടി​മ​ത്ത​മ​ല്ല, നി​യ​ന്ത്ര​ണ​മാ​ണു്. ഇക്കഥ ഒന്നോ രണ്ടോ നേ​താ​ക്ക​ന്മാർ അറി​ഞ്ഞാൽ പോരാ, ജന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം അറി​യ​ണം. വോ​ട്ട​വ​കാ​ശം മുതൽ തീ​വെ​പ്പ​വ​കാ​ശം​വ​രെ​യെ​ല്ലാം അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വർ അവർ​ക്കു് സമു​ദാ​യ​ത്തോ​ടു് ചില കട​മ​ക​ളും ഉണ്ടെ​ന്നു് മന​സ്സി​ലാ​ക്ക​ണം. ധീ​ര​മാ​യി കടമകൾ നിർ​വ​ഹി​ക്കാ​ത്ത പൗ​ര​നു് അവ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളും സി​ദ്ധി​ക്കാ​റി​ല്ല എന്ന വാ​സ്ത​വം മറ​ന്നു​കൂ​ടാ. ഇന്നു നട​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യു​ള്ള “മ്യൂ​സി​ക്കൽ ചെയർ” കളി ജനതയെ അസ്വ​സ്ഥ​രും നി​രാ​ശ​രു​മാ​ക്കും. സ്വ​സ്ഥ​ത​യ്ക്കു​വേ​ണ്ടി അവർ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം തീ​റെ​ഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ക്കും. ഏകാ​ധി​പ​ത്യം കൊ​ടി​കു​ത്തി​വാ​ഴു​ക​യും ചെ​യ്യും. ആ പ്ര​വ​ണ​ത​യിൽ നി​ന്നാ​ണു് നാടു് മോചനം സമ്പാ​ദി​ക്കേ​ണ്ട​തു്.

കി​ട്ടിയ അവസരം പാ​ഴാ​ക്കു​ന്ന​തു്, തന്ത്ര​പ​ര​മാ​യി മൗ​ഢ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലേ എന്നു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന ജനാ​ധി​പ​ത്യ​പാ​ദി​കൾ ഉണ്ടാ​കാം. പക്ഷേ, അവർ ഒന്നേ ഓർ​മ്മി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ള്ളൂ. ഇവിടെ സ്ഥാ​പി​ത​മായ ഓരോ മന്ത്രി​സ​ഭ​യും തകർ​ന്ന​തും വർ​ഗ്ഗീ​യ​ത​യു​ടെ കു​ത്തി​ത്തി​രി​പ്പു​കൾ​കൊ​ണ്ടാ​ണു്. ഇന്ന​ത്തെ മന്ത്രി​സഭ സ്ഥാ​പി​ത​മാ​യ​തും മറ്റൊ​ന്നു​കൊ​ണ്ടു​മ​ല്ല. അതി​ന്റെ അടി​സ്ഥാ​നം അത്ര​യ്ക്കു് ഉറ​ച്ച​ത​ല്ല എന്നും അതിൽ​നി​ന്നും മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം. കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് ഭര​ണ​ത്തെ മാ​റ്റാൻ സത്യ​സ​ന്ധ​മായ ജനാ​ധി​പ​ത്യ രീ​തി​യേ ഉതകൂ. അല്ലെ​ങ്കിൽ പകരം വരു​ന്ന ഏതു ഭര​ണ​വും പഴയ രോ​ഗ​ത്തി​നു് അടി​പ്പെ​ടും, തകരും. കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് ഭര​ണ​ത്തി​ന്റെ കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ, അതു് ഓരോ വർ​ഗ്ഗ​ത്തെ തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ല്ലെ​ന്ന​ല്ല, ജന​ങ്ങൾ​ക്കു പൊ​തു​വാ​യ​കാ​ര്യം നട​ത്തു​ന്ന​തി​നു് പകരം പാർ​ട്ടി​ക്കു് പേ​രു​ണ്ടാ​ക്കുക എന്ന​തിൽ മാ​ത്രം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു​വെ​ന്നാ​ണു്. ഭക്ഷ​ണ​പ്ര​ശ്നം പരി​ഹ​രി​ക്കാ​ത്ത​തും, തൊ​ഴി​ലു​ണ്ടാ​ക്കാ​ത്ത​തും, അഴി​മ​തി നട​ത്തു​ന്ന​തും, നി​യ​മ​സ​മാ​ധാ​നം തക​രാ​റി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തു​മെ​ല്ലാം പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് ഒരു ജാ​തി​യ്ക്കു ചെയ്ത ദ്രോ​ഹ​മ​ല്ല. അതി​നാ​ണ​വർ കണ​ക്കു​പ​റ​യേ​ണ്ട​തു്. അതും പ്ര​ത്യേക വർ​ഗ്ഗീയ നേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ട​ല്ല, പൊ​തു​ജ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടാ​ണു്. വർ​ഗ്ഗീ​യ​ത്തി​ന്റെ അടി​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ മന്ത്രി​സഭ പോ​വു​ക​യും വരി​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന സമ്പ്ര​ദാ​യം അവ​സാ​നി​പ്പി​ച്ചാൽ മാ​ത്ര​മേ കേ​ര​ള​ത്തി​നു പു​രോ​ഗ​തി​യു​ള്ളു.

പ്ര​ഭാ​തം വി​ശേ​ഷാൽ​പ്ര​തി 1959.

മലയാള നാ​ട​ക​കൃ​ത്തും സാ​ഹി​ത്യ നി​രൂ​പ​ക​നു​മാ​യി​രു​ന്നു സി. ജെ. തോമസ് (നവംബർ 14, 1918–ജൂലൈ 14, 1960) എന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ചൊ​ള്ള​മ്പേൽ യോ​ഹ​ന്നാൻ തോമസ്. മലയാള നാ​ട​ക​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തെ ആധു​നിക ഘട്ട​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നിർ​ണ്ണാ​യക പങ്കു് വഹി​ച്ച ഇദ്ദേ​ഹം പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കൻ, ചി​ത്ര​കാ​രൻ എന്നീ നി​ല​ക​ളി​ലും അറി​യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

1918-ൽ കൂ​ത്താ​ട്ടു​കു​ള​ത്തെ പ്ര​മുഖ ക്രി​സ്തീയ വൈ​ദി​ക​ന്റെ മക​നാ​യി ജനി​ച്ച സി. ജെ. വൈദിക വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യാ​യി​രി​യ്ക്കു​ന്ന സമ​യ​ത്തു് ളോഹ ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു് തി​രി​ച്ചു​പോ​ന്നു് വി​പ്ല​വം സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു. രണ്ടു് വർ​ഷ​ക്കാ​ലം വടകര സെ​ന്റ് ജോൺസ് ഹൈ​സ്കൂ​ളി​ലും തു​ടർ​ന്നു് എം. പി. പോൾസ് കോ​ളേ​ജി​ലും അധ്യാ​പ​ക​നാ​യി ജോ​ലി​നോ​ക്കി​യി​രു​ന്ന അദ്ദേ​ഹം പി​ന്നീ​ടു് അവ​സാ​നം വരെ പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​ന​രം​ഗ​ത്തു് സജീ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു. സാ​ഹി​ത്യ പ്ര​വർ​ത്തക സഹ​ക​ര​ണ​സം​ഘം, ആകാ​ശ​വാ​ണി, ദക്ഷി​ണ​ഭാ​ഷാ ബു​ക്ക് ട്ര​സ്റ്റ് എന്നി​വ​യി​ലും പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചു.

സാ​ഹി​ത്യ പ്ര​വർ​ത്തക സഹ​ക​ര​ണ​സം​ഘം വക പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ പു​റം​ച​ട്ട​കൾ​ക്കു് അത്യ​ധി​കം ആകർ​ഷ​ക​ങ്ങ​ളായ ചി​ത്ര​ങ്ങൾ വര​ച്ചു് മലയാള പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ പു​റം​ച​ട്ട രൂ​പ​ക​ല്പ​ന​യു​ടെ രം​ഗ​ത്തു് മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളു​ടെ തു​ട​ക്കം കു​റി​ച്ച​തു് സി. ജെ.-​യാണു്.

പ്ര​സി​ദ്ധ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്ന എം. പി. പോ​ളി​ന്റെ മൂത്ത പു​ത്രി റോ​സി​യെ​യാ​ണു് വി​വാ​ഹം ചെ​യ്ത​തു്. റോസി തോമസ് സി. ജെ.-യുടെ മര​ണ​ശേ​ഷം അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സാ​ഹി​ത്യ​കാ​രി​യാ​യി.

പ്ര​ശ​സ്ത കവ​യി​ത്രി മേരി ജോൺ കൂ​ത്താ​ട്ടു​കു​ളം സി. ജെ. തോ​മ​സി​ന്റെ മൂത്ത സഹോ​ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു. 1960 ജൂലൈ 14-നു് 42-ാം വയ​സ്സിൽ സി. ജെ. അന്ത​രി​ച്ചു.