SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/statue.jpg
Statue of Changampuzha, a photograph by Anee Jose .
ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം
കേസരി ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള

ജീ​വി​ത​ത്തിൽ കാ​ണു​ന്ന ധാർ​മ്മി​ക​വും ഭൗ​തി​ക​വു​മായ തി​ന്മ​യെ പരി​ഹ​രി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ഉദ്യ​മ​ത്തിൽ​നി​ന്നു പൗ​ര​സ്ത്യ​ത​ത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​വും മനു​ഷ്യ​ന്റെ ജി​ജ്ഞാ​സ​യി​ലും അത്ഭു​ത​ത്തി​ലും നി​ന്നു പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ത​ത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​വും ഉദ്ഭ​വി​ച്ചു എന്നു സാ​ധാ​ര​ണ​യാ​യി ഇന്നു പറ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്നു. രണ്ടി​ന്റെ​യും ഉദ്ഭ​വം ഒന്നു​പോ​ലെ തി​ന്മ​യ​ക​റ്റു​വാ​നു​ള്ള ഉദ്യ​മ​ത്തിൽ നി​ന്നാ​ണെ​ന്നു് പറ​യു​ന്ന​താ​ണു് ചരി​ത്ര​പ​ര​മായ പര​മാർ​ത്ഥം. ചരി​ത്രാ​തീ​ത​കാ​ല​ത്തെ പശ്ചിമ എഷ്യ​യിൽ​നി​ന്നു് അന്ന​ത്തെ അസം​സ്കൃ​ത​വും അതി​പ്രാ​ചീ​ന​വു​മായ പൗ​ര​സ്ത്യ​ത​ത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം വഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പടി​ഞ്ഞാ​റൻ ദി​ക്കു​ക​ളിൽ​പ്പോ​യി കു​ടി​യേ​റി​പ്പാർ​ത്ത​വ​രാ​ണു് ഇന്ന​ത്തെ യൂ​റോ​പ്യ​ന്മാ​രു​ടെ പൂർ​വ്വി​കർ. കേവലം ജി​ജ്ഞാ​സ​യാ​ണു് തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ ജനനി എന്ന​തു വാ​സ്ത​വ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, സയൻ​സി​ന്റെ മൗ​ലി​ക​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങൾ​ക്കു​തു​ല്യം സനാ​ത​ന​മായ ഒരു തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​മു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള ലിബ് നി​റ്റ്സി​ന്റെ അഭി​പ്രാ​യം ശരി​യാ​യി​രു​ന്നേ​നെ. എന്നാൽ, ആദി​കാ​ലം മു​തൽ​ക്കു് ഇന്നു​വ​രെ വി​ഭി​ന്ന​ത​ത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇതും പ്ര​സ്തുത അഭി​പ്രാ​യം ശരി​യ​ല്ലെ​ന്നു സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.

തി​ന്മ​യ​ക​റ്റു​വാ​നു​ള്ള പ്ര​സ്തുത ഉദ്യ​മ​ത്തി​ന്റെ ഫല​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നാ​ണു് ജി​ജ്ഞാസ. ജി​ജ്ഞാസ അന​ന്ത​രം മതം, സയൻസ് എന്നി​വ​യെ ജനി​പ്പി​ച്ചു. ആദി​യിൽ മതവും കലയും സയാ​മീ​സ് യു​ഗ്മ​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ കലർ​ന്നാ​ണി​രു​ന്ന​തു്. മത​ത്തി​ന്റേ​യും സയൻ​സി​ന്റെ​യും തള്ള​യായ ജി​ജ്ഞാ​സ​യു​ടെ സോ​ദ​രി​യാ​ണു് കല. മതവും കലയും തമ്മിൽ നടന്ന വേഴ്ച നി​മി​ത്തം സ്വർ​ഗ്ഗ​മെ​ന്ന ആശ​യ​വും പ്ര​സാ​ദാ​ത്മ​ക​ത്വ​വും, പ്രാ​ചീന സയൻ​സും കലയും തമ്മി​ലു​ണ്ടായ വേഴ്ച നി​മി​ത്തം നര​ക​മെ​ന്ന ആശ​യ​വും, വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​ക​ത്വ​വും പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു് ജന്മ​മെ​ടു​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. സ്വർ​ഗ്ഗ​മെ​ന്ന​തു കേവലം ഒരു ടെ​മ്പ​റ​മെ​ന്റ് (അനു​ഭ​വ​ജ​ന്യ​മായ വീ​ക്ഷ​ണ​കോ​ടി) മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ന്നു് ചില ചി​ന്ത​കർ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു് ഇവിടെ സ്മ​ര​ണീ​യ​മാ​ണു്. നര​ക​ത്തി​ന്റെ കഥയും ഇതു​ത​ന്നെ. മനു​ഷ്യ​ന്റെ മന​സ്സിൽ ഒരു മൗ​ലി​ക​മായ പരി​വർ​ത്ത​നം വരു​ത്തു​ന്ന​താ​ണു് സ്വർ​ഗ്ഗ​വും നര​ക​വും എന്നാ​ണു് ഇതി​ന്റെ അർ​ത്ഥം. ആധു​നിക സയൻ​സി​നാ​ക​ട്ടെ കല​യു​മാ​യു​ള്ള വേ​ഴ്ച​യിൽ വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​ക​ത്വ​വും പ്ര​സാ​ദാ​ത്മ​ക​ത്വ​വും കലർ​ന്ന, അഥവാ സ്വർ​ഗ്ഗ​വും നര​ക​വും കലർ​ന്ന, മനഃ​സ്ഥി​തി​യു​ള്ള കലാ​കാ​ര​ന്മാ​രെ ജനി​പ്പി​ക്കു​വാൻ സാ​ധി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വ​ങ്ങൾ നല്കിയ ‘വി​ജ്ഞാ​നം’ (നോ​ള​ഡ്ജ്) കലാ​കാ​രിൽ ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ‘ജ്ഞാ​നം’ (ഇല്ലു​മേ​ഷൻ) വൈ​രാ​ഗ്യ​ത്തിൽ (സെൽഫ് റി​നൺ​സി​യേ​ഷൻ) കലാ​ശി​ച്ചാൽ അവർ റൊ​മാ​ന്റി​ക്ക് ഹ്യൂ​മ​നി​സ്റ്റ് പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാ​രാ​യോ, ശു​ദ്ധ​പു​രോ​ഗ​മന (വീര) പു​രോ​ഗ​മന സാ​ഹി​ത്യ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാ​രാ​യോ ഭവി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു്. ഈ ജ്ഞാ​നം വൈ​രാ​ഗ്യ​ത്തിൽ കലാ​ശി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ അവർ പരാ​ജ​യ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാർ (റി​യ​ലി​സ്റ്റ്സ്) ആയി​ത്തീ​രും, ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ഈ ജ്ഞാ​ന​മോ, വൈ​രാ​ഗ്യ​മോ നേ​ടാ​ത്ത​വ​രാ​ണു് മാ​റ്റൊ​ലി​ക്ക​വി​കൾ, ഇന്ന​ത്തെ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​മ​നഃ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ സാ​ങ്കേ​തിക പദ​ങ്ങൾ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു കു​റെ​യൊ​ക്കെ ശരി​യാ​യി ഈ മൂ​ന്നു​ത​രം സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാ​രെ ഇങ്ങ​നെ വി​വ​രി​ക്കാം: വീ​ര​പു​രോ​ഗ​മ​ന​സാ​ഹി​ത്യ​കാ​രു​ടെ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം ലെ​നി​ന്റെ ‘മെ​റ്റീ​രി​യ​ലി​സ്റ്റി​ക്ക് ആബ്സൊ​ലൂ​ട്ടി​സം’ (ഒരു​ത​രം ‘നാ​ച്ചു​റൽ റി​യ​ലി​സം’); റൊ​മാ​ന്റി​ക്ക് ഹ്യൂ​മ​നി​സ്റ്റു​ക​ളു​ടേ​തു് ജാ​സ്പ​റു​ടെ ‘എക്സി​സ്റ്റൻ​സ്’ ഫി​ലോ​സ​ഫി​യു​ടെ ഒരു വക​ഭേ​ദം; പരാ​ജ​യ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാ​രു​ടേ​തു് ‘നാ​ച്ചു​റൽ റി​യ​ലിസ’വും ഹു​സ്സെ​റ​ലി​ന്റെ ‘ഫി​നോ​മി​നോ​ള​ജി’യും കൂ​ടി​ക്ക​ലർ​ന്ന ഒന്നും. മഹാ​ക​വി ചങ്ങ​മ്പുഴ ജ്ഞാ​ന​മാർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ​ക്കൂ​ടി ചരി​ച്ചി​രു​ന്ന സന്ദർ​ഭ​ങ്ങൾ അധി​ക​വും വൈ​രാ​ഗ്യ​ത്തി​ലൂ​ടെ ചരി​ച്ചവ കു​റ​ഞ്ഞു​മി​രു​ന്നി​രു​ന്നു.

ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യ്ക്കു് തന്റെ വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ നി​ന്നു ലഭി​ച്ച ജ്ഞാ​നം, അഥവാ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​സി​ദ്ധാ​ന്തം എന്താ​ണു്? ഇതി​ന്റെ വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യി ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​മാ​യു​ള്ള എന്റെ ബന്ധ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി രണ്ടു വാ​ക്കു് ആദ്യ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ. രണ്ടു​ത​വണ മാ​ത്ര​മേ ഞാൻ ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യെ കണ്ടി​ട്ടു​ള്ളു. ഒരി​ക്കൽ ഒരു പതി​ന്നാ​ലു കൊ​ല്ല​ത്തി​നു​മു​മ്പു് തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തെ എന്റെ ‘കേസരി’ ഓഫീ​സിൽ വച്ചു് തനി​ച്ചും, മറ്റൊ​രി​ക്കൽ ഒരു രണ്ടു കൊ​ല്ല​ത്തി​നു​മു​മ്പു് പറ​വൂ​രിൽ ഞാൻ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന വീ​ട്ടിൽ വച്ചു് ശ്രീ. കോ​വൂ​രി​നോ​ടു് ഒന്നി​ച്ചും. ശ്രീ. കോവൂർ യാത്ര പറ​ഞ്ഞു മു​റ്റ​ത്തി​റ​ങ്ങി​യ​തി​നു​ശേ​ഷം, ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യും ഞാനും തമ്മിൽ പി​രി​യാൻ പോ​കു​ന്ന നി​മി​ഷ​ത്തിൽ “നി​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു ഭാ​ഷ​യ്ക്കു് ഇനി​യും അധികം സം​ഭാ​വ​ന​കൾ വേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു് ഓർ​ക്ക​ണേ” എന്നു ഞാൻ പറ​യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഇതി​നു് ഉദ്ദേ​ശം ഒരു വർ​ഷ​ത്തി​നു​മു​മ്പാ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കത്ത​നു​സ​രി​ച്ചു് ‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാട’ത്തി​നു് ഒരു മു​ഖ​വുര ഞാൻ എഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​തു്. ഞങ്ങ​ളു​ടെ ഒടു​വി​ല​ത്തെ കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യ്ക്കു​ശേ​ഷം കു​റേ​നാൾ കഴി​ഞ്ഞു് താൻ ഇവിടെ വന്ന​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി ‘യവനിക’ എന്ന ലഘു​കാ​വ്യം പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യെ​ന്നും, സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി ഒരു എക്സ്പ്ര​ഷ​ണി​സ്റ്റ് നോവൽ എഴു​താൻ തു​ട​ങ്ങി​യെ​ന്നും, പക്ഷേ, അതു നീ​ങ്ങു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും കത്തു മുഖേന അദ്ദേ​ഹം എന്നെ അറി​യി​ച്ചു. കത്തിൽ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന കാ​വ്യ​മായ ‘യവനിക’ പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന​പ്പോൾ ഒടു​വിൽ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ കണ്ട​പ്പോൾ ഞാൻ പി​രി​യു​ന്നേ​രം ചെയ്ത അപേ​ക്ഷ​യ്ക്കു​ള്ള മറു​പ​ടി​യും കൂടി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സകല പരാ​ജ​യ​കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ ആത്മ​ച​രി​ത്ര ഏടു​ക​ളായ ആ സിം​ബോ​ളി​ക്ക് കാ​വ്യ​ത്തിൽ ഞാൻ കാ​ണു​ക​യും ചെ​യ്തു.

ഒരു മാ​റ്റൊ​ലി​ക്ക​വി​യു​ടെ പാ​ണ്ഡി​ത്യ​വും വാ​ഗ്മി​ത്വ​വും​കൊ​ണ്ടു വഞ്ചി​ത​നാ​യി ഒരു രാ​ജാ​വു്—അദ്ദേ​ഹം ഒരു യഥാർ​ത്ഥ​ക​വി​യായ നായകൻ ശേ​ഖ​ര​നെ തോ​ല്പി​ച്ചു എന്നു് രാ​ജ​സ​ദ​സ്സിൽ​വ​ച്ചു വി​ധി​ക്കു​ക​യും, തന്റെ കണ്ഠ​ത്തിൽ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന വജ്ര​മാല ആ പണ്ഡി​ത​നു സമ്മാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഇതു കണ്ടു നി​രാ​ശ​ക്കു​ണ്ടിൽ വീണു് ശേഖരൻ വിഷം കു​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു മരി​ക്കാൻ സന്ന​ദ്ധ​നാ​യി​ക്കി​ട​ന്നു. രാ​ജ​സ​ദ​സ്സി​ലെ ഗാ​ന​ങ്ങ​ളും വാ​ദ​ങ്ങ​ളും യവ​നി​ക​യു​ടെ പി​ന്നി​ലി​രു​ന്നു കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന രാ​ജ​പു​ത്രി അജി​ത​കു​മാ​രി അന്നു രാ​ത്രി ശേഖരൻ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന കു​ടി​ലിൽ​ച്ചെ​ന്നു് ശേ​ഖ​ര​നാ​ണു് യഥാർ​ത്ഥ കവി​യെ​ന്നും, അച്ഛ​ന്റെ വിധി തെ​റ്റാ​ണെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു് ആസ​ന്ന​മ​ര​ണ​നായ ആ യു​വാ​വി​ന്റെ മു​ടി​യിൽ തന്റെ കഴു​ത്തിൽ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന പൂ​മാ​ല​യെ​ടു​ത്തു ചൂടി. അപ്പോൾ,

“ശി​ജ്ജി​ത​ങ്ങൾ—കവി​യു​ടെ കണ്ഠ-
മൊ​ന്നു ചാ​ഞ്ഞു… മി​ഴി​കൾ മറി​ഞ്ഞു.
‘വൈകി, ദേവീ…’ മു​ഖ​ത്തു​ട​നേ​തോ
വൈ​കൃ​തം വന്നു… വൈഖരി നി​ന്നു.
ഉത്ത​ര​ക്ഷ​ണ​മ​ക്ക​വി​വ​ര്യൻ
മെ​ത്ത​യി​ന്മേൽ മര​വി​ച്ചു​വീ​ണു.
കെ​ട്ടു ദീപം! നി​ഴൽ​ച്ചു​രുൾ​ക്കൂ​ന്തൽ
കെ​ട്ട​ഴി​ഞ്ഞു നി​ലാ​വു കര​ഞ്ഞു!”

ഈ വരി​ക​ളി​ലെ ‘വൈകി’ എന്ന ഒറ്റ​പ്പ​ദ​ത്തിൽ എനി​ക്കു​ള്ള മറു​പ​ടി ഞാൻ കണ്ടു. അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ​രായ സഹൃ​ദ​യ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗ​വും തന്റെ കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളെ പ്ര​ശം​സി​ക്കാ​തെ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടു് നൈ​രാ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു് താൻ മര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു നയി​ക്കു​ന്ന ഉഗ്ര​മായ ഒഴു​ക്കിൽ മനഃ​പൂർ​വ്വം എടു​ത്തു​ചാ​ടി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ​തു നി​മി​ത്തം അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ സഹൃ​ദ​യ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ അല്പ​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​തി​നി​ധി​യെ​ന്ന നി​ല​യിൽ ഞാൻ ചെയ്ത പ്ര​ശം​സ​യും അപേ​ക്ഷ​യും വൈ​കി​പ്പോ​യി എന്നാ​ണു് ഇതിലെ ധ്വനി. എന്റെ ഈ അനു​മാ​ന​ത്തി​നു് രണ്ടു കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്. എന്നെ സന്ദർ​ശി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് ‘യവനിക’ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കു​വാൻ സാ​ധി​ച്ച​തെ​ന്നു​ള്ള പ്ര​സ്തുത കത്തി​ലെ പ്ര​സ്താ​വ​ന​യാ​ണു് ഇവ​യി​ലൊ​ന്നു്. പ്രൈ​വ​റ്റ് ജീ​വി​ത​ത്തിൽ തല​യി​ടു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് എന്നെ അത്യ​ന്തം വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന​തും, പ്ര​ഥ​മ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ​യും ഇതു​പോ​ലെ നൊ​മ്പ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​മായ ഒരു നിർ​ദ്ദ​യ​ശ​സ്ത്ര​ക്രി​യ​യും കൂടി ‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാ​ടം’ മു​ഖ​വു​ര​യിൽ ഞാൻ നട​ത്തി​യി​രു​ന്നു. ഒരു യഥാർ​ത്ഥ​ക​വി എങ്ങ​നെ മാ​റി​മാ​റി​വ​രു​ന്ന ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ ആവി​യാ​ക്കി (എതീ​റി​യ​ലൈ​സ്) അവ​യ്ക്കു് ഏക​രൂ​പം കൊ​ടു​ത്തു് അവ​യിൽ​നി​ന്നു് ഒരു ദർ​ശ​ന​കോ​ടി അഥവാ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം നേ​ടു​ന്നു എന്നു പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി അദ്ദേ​ഹം കാ​മി​ച്ചി​രു​ന്ന പ്ര​സ്തുത സഹൃ​ദ​യ​ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ശം​സ​കൂ​ടി നേ​ടി​ക്കൊ​ടു​ത്തു് ആസ​ന്ന​മാ​ണെ​ന്നു ഞാൻ അന്നേ കണ്ടി​രു​ന്ന വി​പ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ രക്ഷി​ക്കു​വാ​നു​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു മാ​ത്ര​മാ​ണു് ഈ ശസ്ത്ര​ക്രിയ നട​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു്. “സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​താ​യാൽ മര​ണ​ത്തെ ജയി​ക്കാം” എന്നു​ള്ള റൊ​മാ​ങ് റൊ​ളാ​ങ്ങി​ന്റെ വാ​ക്കു​കൾ ഉദ്ധ​രി​ച്ചു് ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​വാൻ അദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു് അഭ്യർ​ത്ഥി​ച്ചും​കൊ​ണ്ടു് ഞാൻ ആ മു​ഖ​വുര അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. ഇങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ആ മു​ഖ​വു​ര​യെ​പ്പ​റ്റി അദ്ദേ​ഹം ആ കത്തിൽ​ത്ത​ന്നെ നല്ല അഭി​പ്രാ​യം പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​ണു് പ്ര​സ്തുത അനു​മാ​ന​ത്തി​നു് എനി​ക്കു പറ​യു​വാ​നു​ള്ള ശേ​ഷി​ച്ച കാരണം.

ഞങ്ങൾ തമ്മി​ലു​ള്ള ഈ ബന്ധ​ത്തി​ന്റെ കഥ ഇവിടെ എടു​ത്തു വി​ള​മ്പി​യ​തു് ഔദ്ധ​ത്യം നി​മി​ത്ത​മോ, ആത്മ​പ്ര​ശം​സ​യ്ക്കു വേ​ണ്ടി​യോ, ഏതെ​ങ്കി​ലും ഒരു വ്യ​ക്തി​യേ​യോ സ്ഥാ​പ​ന​ത്തെ​യാ പഴി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ദ്ദേ​ശി​ച്ചോ അല്ല. ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യ്ക്കു് അനു​ഭ​വ​ജ​ന്യ​മായ ഒരു തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്ര​മു​ണ്ടെ​ന്നും, ഇതിൽ അദ്ദേ​ഹം ഗാ​ഢ​മാ​യി വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ തേ​ങ്ങി​ക്ക​ര​ച്ചി​ലു​കൾ പല കവി​ക​ളി​ലും കാ​ണാ​റു​ള്ള കേവലം നാ​ട്യ​മ​ല്ലെ​ന്നും സ്ഥാ​പി​ക്കു​വാ​നാ​ണു് ഞാൻ ഇങ്ങ​നെ ചെ​യ്ത​തു്. എന്താ​ണു് ഈ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം? ഓരോ​രു​ത്ത​നും അവ​ന്റെ കഴി​വ​നു​സ​രി​ച്ചു് വി​ക​സി​ക്കു​വാൻ ഇന്ന​ത്തെ സമു​ദാ​യം അനു​വ​ദി​ക്കു​ന്നി​ല്ല എന്ന​താ​ണു് ഈ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം. ഇതി​നെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള വി​ലാ​പ​ങ്ങ​ളും ആക്ഷേ​പ​ങ്ങ​ളു​മാ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കവി​ത​ക​ളിൽ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗ​ത്തി​ലും അട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ള്ള​തു്. സാർ​വ്വ​ത്രി​ക​മായ സ്നേ​ഹ​വും സഹി​ഷ്ണു​ത​യും ഇതു പരി​ഹ​രി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ഒരു മാർ​ഗ്ഗ​മാ​ണെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹം വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. സ്ത്രീ​യെ സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യും സഹി​ഷ്ണു​ത​യു​ടെ​യും സിം​ബ​ളാ​ക്കി അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഉത്ത​മ​ക​വി​ത​ക​ളിൽ പലതും സിം​ബോ​ളി​സ്റ്റ് സാ​ങ്കേ​തിക മാർ​ഗ്ഗ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഒരു ഗന്ധ​വു​മി​ല്ലാ​ത്ത പലരും പച്ച​ശൃം​ഗാ​ര​കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളാ​യി പരി​ഗ​ണി​ച്ചു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ പഴി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

പ്ര​സ്തുത വി​കാ​സ​ത്തി​നു് ചങ്ങ​മ്പുഴ കണ്ട തട​സ്സ​ങ്ങ​ളെ രണ്ടു​ത​ര​മാ​യി വി​ഭ​ജി​ക്കാം. ഒന്നു് സാ​മ്പ​ത്തി​ക​വും മറ്റേ​തു് മാ​ന​സി​ക​വു​മാ​ണു്. ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യ്ക്ക​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സാ​മ്പ​ത്തി​ക​ത​ട​സ്സ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു് എല്ലാ​വർ​ക്കും അറി​വു​ള്ള​തി​നാൽ, അവയെ ഇവിടെ വി​വ​രി​ക്കേ​ണ്ട ആവ​ശ്യ​മി​ല്ല. ആദി​യിൽ ഈ സാ​മ്പ​ത്തി​ക​ത​ട​സ്സ​ങ്ങൾ ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യ്ക്കു് നേ​രി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും അചി​രേണ അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ​ര​ല്ലാ​ത്ത ജന​സാ​മാ​ന്യം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അന​ന്യ​സ​ദൃ​ശ​മായ പ്ര​തിഭ ജന്മ​വാ​സ​ന​കൊ​ണ്ട​റി​ഞ്ഞു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ മു​ക്ത​ഹ​സ്തം സഹാ​യി​ച്ച​തു​നി​മി​ത്തം ഇവ ഏറെ​നാൾ നി​ല​നി​ന്നി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇടതും വലതും പക്ഷ​ക്കാ​രുൾ​പ്പെ​ട്ട അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ​രു​ടെ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗ​ത്തിൽ​നി​ന്നാ​ണു് പ്ര​സ്തുത മാ​ന​സി​ക​ത​ട​സ്സ​ങ്ങൾ ജനി​ച്ച​തു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളോ​ടു് അവർ കാ​ണി​ച്ച അഭി​ന​ന്ദ​ന​വൈ​മു​ഖ്യ​മാ​ണു് ഈ തട​സ്സം.

സാ​ഹി​ത്യ​ശാ​സ്ത്ര​പ​ര​മായ വി​സ്തൃ​ത​വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ കു​റ​വാ​ണു് പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി പ്ര​സ്തുത അഭി​ന​ന്ദ​ന​വൈ​മു​ഖ്യം അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ​രിൽ ജനി​പ്പി​ച്ച​തു്. മറ്റു കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളും ഇവരിൽ ചി​ലർ​ക്കു് ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. എങ്കി​ലും മനഃ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ ‘പെർ​സി​ക്യൂ​ഷൻ മേനിയ’ (ശത്രു​പീ​ഡാ​ഭ്ര​മം) എന്നു പേ​രി​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​തു കുറെ ബാ​ധി​ച്ചി​രു​ന്ന ചങ്ങ​മ്പുഴ കണ്ട വ്യ​ക്തി​പ​ര​മായ വൈ​ര​മ​ല്ല പ്ര​സ്തുത ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ നി​ല​യ്ക്കു കാരണം. ഈ ഭ്ര​മ​ത്തി​നു് ഒരു​ദാ​ഹ​ര​ണം ചുവടെ ചേർ​ത്തു​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

“ഭീ​മ​പ്ര​ച​ണ്ഡ​പ്ര​തി​കാ​ര​മേ, നി​ന്റെ
ഹോ​മ​കു​ണ്ഡ​ത്തിൽ ദഹി​ക്ക​ണം ഞാൻ.
എന്ന​സ്ഥി​യോ​രോ​ന്നൊ​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തി​ട്ടു നിൻ
വെ​ന്നി​ക്കൊ​ടി​കൾ പറ​ത്ത​ണം ഞാൻ.
മജ്ജീ​വ​ര​ക്തം തളി​ച്ചു തളി​ച്ചു നി-
ന്നു​ജ്ജ്വ​ല​ദാ​ഹം കെ​ടു​ത്ത​ണം ഞാൻ
ആക​ട്ടെ, ഞാനിന്നതിനുമൊരുക്കമാ-​
ണേ​കാ​ന്ത​തേ, നീ സമാ​ശ്വ​സി​ക്കൂ.”
(സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാ​ടം)

ഇതിലെ ഒടു​വി​ല​ത്തെ രണ്ടു വരികൾ ഈ ലേ​ഖ​ന​ത്തിൽ പി​ന്നീ​ടു പ്ര​തി​പാ​ദി​ക്കു​വാൻ പോ​കു​ന്ന മനഃ​പൂർ​വ്വ​മാ​യു​ള്ള മര​ണ​വ​ര​ണ​ത്തെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് വാ​യ​ന​ക്കാർ പ്ര​ത്യേ​കം ഓർ​മ്മി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നും ഇവിടെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ. ഇവരിൽ ചി​ലർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാ​വു​ന്ന വ്യ​ക്തി​വൈ​ര​വും അസൂ​യ​യും ചങ്ങ​മ്പുഴ ഇവരിൽ എല്ലാ​വർ​ക്കും ആരോ​പി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഇതു​നി​മി​ത്ത​മാ​ണു് ഇവർ തന്റെ കവി​താ​പ്ര​യ​ത്ന​ങ്ങ​ളെ അഭി​ന​ന്ദി​ക്കാ​തെ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹം വി​ചാ​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

ഖണ്ഡ​കാ​വ്യ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ, ഗു​രു​കാ​വ്യം, ലഘു​കാ​വ്യം, പാ​ട്ടു​കാ​വ്യം, നടന നൃത്ത കാ​വ്യം, അഥവാ തു​ള്ളൽ, ഫൂ​ച്ച​റി​സ്റ്റ് കാ​വ്യം, സർ​റി​യ​ലി​സ്റ്റ് കാ​വ്യം, മു​ക്ത​കം ആദി​യായ പല തര​ങ്ങ​ളും പല പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളു​മു​ള്ള​തു് ഇവരിൽ അധികം പേരും അറി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. അറി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​വർ തന്നെ, ക്ലാ​സ്സി​ക് പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാർ മഹാ​കാ​വ്യ​മൊ​ന്നു മാ​ത്ര​മേ ശ്രേ​ഷ്ഠ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ളു എന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഗു​രു​കാ​വ്യം ഒന്നു മാ​ത്ര​മേ ശ്രേ​ഷ്ഠ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ളു എന്നു വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. വി​ശ്വ​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ​യും, അയൽ​നാ​ടു​ക​ളായ തമി​ഴ​കാ​ദി​ക​ളി​ലെ സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ​യും ഇന്ന​ത്തെ ഗതി​യിൽ ഇവർ ശ്ര​ദ്ധ​ചെ​ലു​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു​മി​ല്ല. ചങ്ങ​മ്പുഴ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തോ​ടു് ഒരു വിധം സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ള്ള ‘ഇശൈ’ പ്ര​സ്ഥാ​നം തമി​ഴ​ക​രു​ടെ​യി​ട​യ്ക്കു് ഇന്നു പ്രാ​ബ​ല്യ​ത്തിൽ വന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. സം​ഗീ​ത​ത്തി​നു സർ​വ്വ​പ്രാ​ധാ​ന്യം കൊ​ടു​ത്തു പ്രാ​ചീ​ന​ശീ​ലു​ക​ളിൽ ദൈ​നം​ദിന ജീ​വി​ത​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ പ്ര​തി​പാ​ദി​ക്കു​ന്ന പാ​ട്ടു കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു് ഈ ‘ഇശൈ’ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ ആദർശം, സാ​ഹി​ത്യ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉച്ച​നീ​ച​ത്ത​ങ്ങ​ളി​ല്ലെ​ന്നും അവ​യിൽ​പ്പെ​ട്ട കൃ​തി​കൾ​ക്കു തമ്മിൽ മാ​ത്ര​മേ ഇതു​ള്ളു എന്നു​മു​ള്ള പര​മാർ​ത്ഥം അദ്വൈത മനഃ​സ്ഥി​തി നി​മി​ത്തം ഈ ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​ക്കാർ അറി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. കൂ​ടാ​തെ ഇവ​രിൽ​പ്പ​ല​രും, മത​ത്തി​ലോ, രാ​ഷ്ട്രീയ വി​പ്ല​വ​ത്തി​ലോ ചെ​ന്ന​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന വൈ​രാ​ഗ്യ​പ​ന്ഥാ​വിൽ ചങ്ങ​മ്പുഴ ഉറ​ച്ചു​നി​ല്ക്കാ​തെ​യി​രു​ന്ന​തി​നെ അഭി​ന​ന്ദ​ന​ത്തി​നു് ഒരു ഗണീ​യ​മായ പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​മാ​യി വി​ചാ​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാ​ടം’ മു​ഖ​വു​ര​യിൽ ഞാൻ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ചങ്ങ​മ്പുഴ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന സ്ത്രീ​ചി​ത്ത​രായ കവി​മാർ​ഗ്ഗം സാ​മ്പ​ത്തിക തട​സ്സ​ങ്ങ​ളെ​ക്കാ​ള​ധി​കം മാ​ന​സിക തട​സ്സ​ങ്ങൾ​ക്കു പ്രാ​മു​ഖ്യം കല്പി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു്. വേരു കു​റ​ഞ്ഞും, ഇല അധി​ക​വു​മു​ള്ള ചെ​ടി​കൾ​ക്കു വാ​യു​വിൽ​നി​ന്നു് അധി​ക​മാ​യി പഞ്ച​സാ​ര​യു​ടെ ഒരു ഘട​ക​മായ കാർബൺ ഡയോ​ക്സൈ​ഡ് ഗ്യാ​സ് വലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു തങ്ങ​ളു​ടെ കനി​കൾ​ക്കു കൂ​ടു​തൽ മാ​ധു​ര്യം നല്കു​വാൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്നു എന്നു് റേ​ഡി​യോ ആക്ടീ​വ് കാർബൺ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു കാ​ലി​ഫോർ​ണി​യാ​യി​ലെ നാലു ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ ഈയിടെ കണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഇത്ത​രം ഒരു ചെ​ടി​യോ​ടു് ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യെ ഉപ​മി​ക്കാം, അഭ്യ​സ്ത​വി​ദ്യ​യു​ടെ അഭി​ന​ന്ദ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​ച്ചെ​ടി​ക്കു വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന കാർബൺ ഡയോ​ക്സൈ​ഡ് ഗ്യാ​സ്. ഈ ചെ​ടി​യു​ടെ വി​കാ​സ​ത്തി​നും ഇതു കൂ​ടി​യേ മതി​യാ​വൂ. എന്നെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള ഏതാ​നും കി​റു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ ദുർ​ബ്ബ​ല​ശ്ര​മ​ത്തി​നും മര​ണ​പ​ര്യ​ന്തം ഇതു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു നേ​ടി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​വാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.

ഈ അഭി​ന​ന്ദന മനഃ​സ്ഥി​തി​ക്കു വേണ്ട വി​ശാ​ല​മായ സ്നേ​ഹ​വും സഹി​ഷ്ണു​ത​യും അദ്ദേ​ഹം സ്ത്രീ​വർ​ഗ്ഗ​ത്തി​ലാ​ണു് അധി​ക​മാ​യി കണ്ട​തു്. തന്നി​മി​ത്തം ചങ്ങ​മ്പുഴ സ്ത്രീ​യെ ഇതി​ന്റെ സിം​ബ​ളാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ ശൃം​ഗാ​ര​മ​യ​ങ്ങ​ളാ​യി തോ​ന്നു​ന്ന കാ​വ്യ​ങ്ങൾ ധാ​രാ​ള​മാ​യി രചി​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്തു. ഇതും പ്ര​സ്തുത കൂ​ട്ട​രു​ടെ ആക്ഷേ​പ​ത്തി​നു കാ​ര​ണ​മാ​യി ഭവി​ച്ചു. ഇവ​രു​ടെ അഭി​ന​ന്ദ​നം​കൂ​ടി ലഭി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ താൻ എത്ര​യ​ധി​കം വി​ക​സി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് ‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാട’ത്തി​ലെ അതി​മ​നോ​ഹ​ര​മായ ഒരു കവി​ത​യായ ‘ഒരു കഥ’ എന്ന​തിൽ ചുവടെ ചേർ​ക്കു​ന്ന പ്ര​കാ​രം അദ്ദേ​ഹം സിം​ബോ​ളി​ക് ഭാ​ഷ​യിൽ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നു.

“ഒഴി​യു​വ​തോ വി​ധി​വി​ഹി​തം?—
പികസദൃശനാമ-​
ക്കഴുകനിലാസ്സുകൃതലത-​
യ്ക്കി​യ​ലു​ക​യാ​യ് പ്രേ​മം!
ഗൃ​ദ്ധ്ര​മീ ഞാൻ, ചെ​മ്പ​ക​മേ,
വി​സ്മ​രി​ക്കു​കെ​ന്നെ
ബു​ദ്ധി​ശൂ​ന്യ​യ​ല്ല നീ, കെ-
ടു​ത്ത​രു​തു നി​ന്നെ!-
പാ​ട്ടു​പാ​ടും പൂ​ങ്കു​യി​ലാ​യ്
നീ​യ​ണ​ഞ്ഞു മന്നിൽ
പാ​ട്ടു​പാ​ടും പൂ​ങ്കു​യി​ലാ​യ്
നീ​യ​ടി​യും മണ്ണിൽ.
കഷ്ട​കാ​ല​മാ​ക്കു​യി​ലിൻ
രണ്ടു​നാ​ലു തൂവൽ
കെ​ട്ടി​വെ​ച്ചു കാണും, പക്ഷേ,
നിൻ​ചി​റ​കി​നു​ള്ളിൽ.
ഉദ​യ​ര​വി​ക്ക​ഭി​മു​ഖ​മാ​യ്ക്ക​ള​ക​ള​വും പെയ്ത-​
ങ്ങു​യ​രുക നീ ചി​റ​ക​ടി​യോ​ടവ
കൊ​ഴി​യും താനേ!…
ഏവ​മോ​തി,ജ്ജീവനാമ-​
ക്കോ​കി​ല​ത്തി​നാ​യി
പൂ​വ​ണി​പ്പൊൻ​ചെ​മ്പ​കം തൻ
മു​ഗ്ദ്ധ​ചി​ത്ത​മേ​കി.
ശുദ്ധിവായ്ക്കുമാലതയ്ക്കായ്-​
ജ്ജീവിതമർപ്പിച്ചാ-​
ഗ്ഗൃ​ദ്ധ്ര​വും നൽ​പ്പൂ​ങ്കു​യി​ലാ​യ്
ത്തീ​രു​വാൻ ശ്ര​മി​ച്ചു.
കാ​ല​ദോ​ഷം തീർന്നശേഷ-​
മാ​ക്ക​ഴു​കൻ വീ​ണ്ടും
കാർ​കു​യി​ലാ​യ്ത്തീർ​ന്നു.
മേന്മേൽ-​
ക്കാ​ക​ളി പകർ​ന്നു.”

ഏറിയ കൂറും അജ്ഞ​ത​യിൽ​നി​ന്നും അസ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യിൽ നി​ന്നും ജനി​ച്ച സഹൃ​ദ​യ​ലോ​ക​ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​സ്തുത പ്ര​തി​കൂ​ല​ഭാ​വം ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യിൽ കൊ​ടും​നൈ​രാ​ശ്യം ജനി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു ചെ​യ്ത​തു്. ഈ നൈ​രാ​ശ്യ​ത്തെ ‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാട’ത്തി​ലെ ‘സൗ​ഹൃ​ദ​മു​ദ്ര’ എന്ന ലേഖന കവി​ത​യിൽ അദ്ദേ​ഹം ഇങ്ങ​നെ വി​വ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു:

“ക്ഷി​തി നര​ക​സ​മാ​ന​മാ​യി, ധർമ്മ-​
ച്യു​തി​യു​ടെ ചൂ​ടി​ലെ​നി​ക്കു വീർ​പ്പു​മു​ട്ടി
മൃ​തി​യ​ണ​വ​തി​നാ​ശ​യാ​യി—പക്ഷേ, മു​തി​രു​ക​യി​ല്ലി​വ​നാ​ത്മ​ഹ​ത്യ​ചെ​യ്യാൻ!
അതിനു,മൊരുവ,നല്പ​മൊ​ക്കെ വേണം
മതി​ഘ​ട​ന​യ്ക്കൊ​രു മാർ​ദ്ദ​വം, മഹ​ത്ത്വം
ചതി​യൊ​ട​ഖി​ല​ദൗ​ഷ്ട്യ​മൊ​ത്തെ​ഴു​ന്നെൻ
മതി​യി​തി​നി​ല്ല​തി​നു​ള്ള മേ​ന്മ​പോ​ലും!”

കൊ​ടും​നൈ​രാ​ശ്യം നി​മി​ത്തം തന്റെ തോഴൻ ഇട​പ്പ​ള്ളി രാ​ഘ​വൻ​പി​ള്ള​യെ​പ്പോ​ലെ ആത്മ​ഹ​ത്യ​ചെ​യ്യു​വാൻ തനി​ക്കു ധൈ​ര്യ​മി​ല്ലെ​ന്നു് ചങ്ങ​മ്പുഴ ഇതിൽ പറ​യു​ന്നു​ണ്ടു്. എങ്കി​ലും ഈ കവി​ത​യിൽ​ത്ത​ന്നെ,

“ഒരു​പി​ടി​മ​ണ​ലി​ന്നു മേന്മയെന്തു-​
ണ്ടാ​രു​ദി​ന​മാ മണൽ മണ്ണ​ടി​ഞ്ഞി​ടി​ല്ലേ?
വരു​വ​തു വരു,മാ​ക്ര​മി​ക്കു,മയ്യോ,
പൊ​രു​തു​കി​ലും ഫല​മി​ല്ല, കാ​ലു​തെ​റ്റും!
തട​യു​വ​തി​ലൊ​രർ​ത്ഥ​മി,ല്ലൊഴുക്കാ-​
ക്ക​ട​യൊ​ടെ​ടു​ത്തു മറി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കും.
വി​ട​പി​ക​ഥ​യി​താ​ണു, പി​ന്നെ വാഴ-
ത്ത​ട​യു​ടെ​യോ?—വി​ജ​യി​പ്പൂ, ഹാ വിധേ നീ!”

എന്ന ഭാ​ഗ​ത്തി​ലും,

“മര​ണ​ങ്കൊ​ണ്ടെ​ന്നെ ഞാൻ വരി​യു​ക​യാ​ണ​നു​ദി​നം
മമ​ശ​ബ്ദ​മി​ടി​വെ​ട്ടു​മി​ടി​വാൾ വീശും
സമതതൻ സമ​ര​ത്തി​നെ​ന്നാ​ത്മ​സി​ദ്ധി​കൾ
സകലം സമർ​പ്പി​പ്പാൻ സന്ന​ദ്ധൻ ഞാൻ”

എന്നു “ഗള​ഹ​സ്തം” എന്ന ആക്ഷേ​പ​ക​വി​ത​യി​ലും ‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി മാട’ത്തിൽ​നി​ന്നു മു​ക​ളിൽ ഉദ്ധ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന ഭാ​ഗ​ത്തി​ലെ ഒടു​വി​ല​ത്തെ ‘ആക​ട്ടെ. ഞാ​നി​ന്ന​തി​നു​മൊ​രു​ക്ക​മാ​ണെ’ന്നു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന വരി​ക​ളി​ലും ‘യവനിക’യിലും നി​ന്നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അകാ​ല​മ​ര​ണം അദ്ദേ​ഹം തന്നെ നൈ​രാ​ശ്യം ഹേ​തു​വാ​യി മനഃ​പൂർ​വ്വം വരു​ത്തി​വ​ച്ച​താ​ണെ​ന്നു ഞാൻ ദൃ​ഢ​മാ​യി വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്ര​കാ​രം ഇഞ്ചി​ഞ്ചാ​യി മരി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ള്ള നി​ശ്ച​യം അതി​ധീ​ര​നായ ഒരു​വ​നിൽ മാ​ത്ര​മേ ജനി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. തന്നെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള പ്ര​തി​ഭാ​ശാ​ലി​ക​ളും അതി​ധീ​ര​രു​മായ അനേ​കാ​യി​രം യു​വാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ ആത്മ​ഹ​ത്യ കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്ര​മേ സമു​ദാ​യ​ത്തി​ലെ അസ​ഹി​ഷ്ണുത മാ​റു​ക​യു​ള്ളു എന്നു് അദ്ദേ​ഹം വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ ഈ ആത്മ​ഹ​ത്യ​യ്ക്കു് കാ​ര​ണ​ക്കാർ പ്ര​സ്തുത സഹൃ​ദ​യ​ഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​വു​മാ​കു​ന്നു.

തന്റെ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം മുഖേന താൻ സമു​ദാ​യ​ത്തിൽ കണ്ട പ്ര​സ്തുത കു​റ​വി​നു് വൈ​രാ​ഗ്യ​വേ​ള​ക​ളിൽ മറ്റൊ​രു പരി​ഹാ​ര​മാ​ണു് ചങ്ങ​മ്പുഴ നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ച​തു്. മാർ​ക്സി​ന്റെ സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും ചാർ​വാ​ക​ദർ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും വര​ണ​മാ​ണു് ഈ പരി​ഹാ​ര​മാർ​ഗ്ഗം. ‘ചു​ട്ടെ​രി​ക്കിൻ’, ‘ഗള​ഹ​സ്തം’ മൂ​ത​ലായ ആക്ഷേ​പ​ക​വി​ത​ക​ളി​ലും, സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ മൂർ​ത്തീ​ക​ര​ണ​മായ ‘തു​യി​ലു​ണ​രൂ’ പാ​ട്ടി​ലും മറ്റും അദ്ദേ​ഹം ഈ പരി​ഹാ​ര​മാർ​ഗ്ഗം നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ‘ചു​ട്ടെ​രി​ക്കിൻ’ എന്ന​തിൽ​നി​ന്നു് ഒരു ഉദാ​ഹ​ര​ണം ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു:

“ജട​യു​ടെ സംസ്കാരപ്പനയോലക്കെട്ടൊക്കെ-​
പ്പൊ​ടി​കെ​ട്ടി​പ്പു​ഴു​കു​ത്തി​ച്ചി​ത​ലു​മു​റ്റി.
ചി​ക​യു​ന്നാ?—ചി​രി​വ​രും—ചി​ല​തി​നി​യു​മു​ണ്ടെ​ന്നോ?
ചി​ത​യി​ലേ​ക്ക​വ​യെ​ടു​ത്ത​റി​യൂ വേഗം!
അറി​യാ​നി​നി​യു​ല​കിൽ
നമു​ക്കു​ള്ള​തൊ​ന്നെ​ന്തെ​ന്നോ?
പറയാം ഞാൻ—അരി​വാ​ളിൻ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം!
… … …
ഇതു​വ​രെ​യും, ഹാ, നമ്മെ വഴിതെറ്റിച്ചഴൽമുറ്റി-​
ച്ചി​വി​ടം​വ​രെ​യെ​ത്തി​ച്ചു കാ​വി​വ​സ്ത്രം,
ഇനി​യു​മി​തിൻ പു​റ​കെ​യോ?—
തി​രി​യു​വിൻ, തി​രി​യു​വിൻ
തു​നി​യ​ല്ലേ നി​ഴ​ലു​ക​ളെ​പ്പി​ന്തു​ട​രാൻ!
ഭജനകൾ പാടി നാം ഭസ്മ​ക്കു​റി ചൂടി നാം
ഭര​ദേ​വ​ത​മാ​രു​ടെ പടി​യും കാ​ത്തു.
വയ​റെ​ങ്ങ​നെ​യി​പ്പോ​ഴും?—(പവി​ഴ​ക്ക​തി​രി​ട​മു​റ്റും
വയ​ലു​കൾ!)—വയ​റൊ​ട്ടി വര​ളു​ന്നെ​ന്നോ?
വരളും, വരളും, നി​ങ്ങൾ​ക്കി​നി​യും വരളും, നി​ങ്ങൾ
വന​വീ​ഥി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ളീ വഴിയേ പോയാൽ.”

സമു​ദാ​യ​ത്തി​നു ജീ​നി​യ​സ്സു​ള്ള​വ​രെ (പ്ര​തി​ഭ​യു​ള്ള​വ​രെ) കൊ​ല്ലു​വാൻ വേണ്ട ശക്തി​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, അതിനു ജീ​നി​യ​സ്സി​നെ (പ്ര​തി​ഭ​യെ) ഹനി​ക്കു​വാൻ ശക്തി​യി​ല്ലെ​ന്നു് ഒരു നി​രൂ​പ​കൻ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇതു വാ​സ്ത​വ​മാ​ണു്. എന്നാ​ലും ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ പ്ര​ത്യേ​ക​ത​രം ജീ​നി​യ​സ്സു​ള്ള ഒരു മഹാ​ക​വി​യെ ഇനി എന്നെ​ങ്കി​ലും കൈ​ര​ളി​ക്കു കി​ട്ടു​വാൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ എന്നു ഞാൻ ബല​മാ​യി സം​ശ​യി​ക്കു​ന്നു. തന്റെ കെ​ല്പു മന​സ്സി​ലാ​ക്കി അദ്ദേ​ഹം തന്നെ ഇതു് ഇങ്ങ​നെ ‘യവനിക’യിൽ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നു:

“എത്ര ലോകം തപസ്സുചെയ്താലാ-​
ണെ​ത്തി​ടു​ന്ന​തൊ​രി​ക്ക​ലി​ശ്ശ​ബ്ദം!”

തങ്ങ​ളു​ടെ ഭാഷ നി​ല​നി​ല്ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം കാലം കേ​ര​ളീ​യർ എറ്റ​വും അധി​ക​മാ​യി ഓമ​നി​ക്കു​വാ​നി​ട​യു​ള്ള രണ്ടേ രണ്ടു മഹാ​ക​വി​കൾ മാ​ത്ര​മേ ഇന്നു വരെ ഈ മണ്ണിൽ ജനി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളു. കു​ഞ്ചൻ​മ്പ്യാ​രും ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​മാ​ണു് ഇവർ. ചര​മ​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളിൽ പതി​വു​ള്ള ഭം​ഗി​വാ​ക്ക​ല്ല ഇതു്. ‘സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന അസ്ഥി​മാ​ടം’ മു​ഖ​വു​ര​യി​ലും ഞാൻ ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യെ​സ്സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് ഇതു ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നു. ചരി​ത്രാ​തീ​ത​കാ​ലം മു​ത​ല്ക്കു​ള്ള കേ​ര​ള​ച​രി​ത്ര​ഗ​വേ​ഷ​ണം എനി​ക്കു നല്കിയ വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തെ ആസ്പ​ദി​ച്ചാ​ണു് ഞാൻ ഇങ്ങ​നെ പറ​യു​ന്ന​തു്. ആദി​കാ​ലം മു​തൽ​ക്കു് ഇന്നു​വ​രെ കേ​ര​ളീ​യ​ജ​ന​ത​യു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തിൽ അഞ്ചു ഘട​ക​ങ്ങൾ വി​ട്ടു​മാ​റാ​തെ നി​ല്ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. നട​ന​ത്തി​ലും നൃ​ത്ത​ത്തി​ലു​മു​ള്ള ഭ്രമം, സം​ഗീ​ത​ഭ്ര​മം, ഹാ​സ്യ​ഭ്ര​മം, നേരിയ വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​ക​ത്വം, ക്ഷ​ണി​ക​മായ വി​കാ​ര​പാ​ര​മ്യം എന്ന​താ​ണു് ഇവ, ശ്രേ​ഷ്ഠ​മായ ഒരു ‘മു​ത്ത​മിൾ’ മഹാ​കാ​വ്യ​മായ ഇശൈ​യും (സം​ഗീ​ത​വും), ഇയലും (സാ​ഹി​ത്യ​വും) നാ​ട​ക​വും കലർ​ന്ന ഒന്നെ​ന്നാ​ണി​തി​ന്റെ അർ​ത്ഥം—‘ചി​ല​പ്പ​തി​കാര’ത്തി​ന്റെ കർ​ത്താ​വു് ഇളം​കോ​അ​ടി​ക​ള​യും, ചെ​റു​ശ്ശേ​രി​യേ​യും, ഉണ്ണാ​യി​വാ​ര്യ​രേ​യും, സ്വാ​തി​തി​രു​നാ​ളി​നേ​യും, ഗോ​വി​ന്ദ​മാ​രാ​രേ​യും, കു​ഞ്ചൻ​മ്പ്യാ​രേ​യും, കു​മാ​ര​നാ​ശാ​നേ​യും, വള്ള​ത്തോ​ളി​നേ​യും, ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യേ​യും, ഇ. വി.-​യേയും, സഞ്ജ​യ​നേ​യും, സീ​താ​രാ​മ​നേ​യും കൈ​ര​ളി​ക്കു ജനി​പ്പി​ക്കു​വാൻ സാ​ധി​ച്ച​തു് അവ​ളു​ടെ പ്ര​സ്തുത സ്വ​ഭാവ ഘട​ക​ങ്ങൾ നി​മി​ത്ത​മാ​ണു്. കു​ഞ്ചൻ​മ്പ്യാർ തന്റെ കൃ​തി​കൾ മുഖേന കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ ജന്മ​വാ​സ​ന​ക​ളായ നടന-​നൃത്തഭ്രമം, സം​ഗീ​ത​ഭ്ര​മം, ഹാ​സ്യ​ഭ്ര​മം എന്നി​വ​യെ ഒന്നി​ച്ചു തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യാ​ക​ട്ടെ, അവ​ളു​ടെ ജന്മ​വാ​സ​ന​ക​ളായ സം​ഗീ​ത​ഭ്ര​മം, നേരിയ കൃ​തി​കൾ മു​ഖേ​ന​യാ​ണു് തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു്. ഇതാ​ണു് ഇവർ രണ്ടു​പേ​രേ​യും​പ​റ്റി മു​ക​ളിൽ പറ​ഞ്ഞ​തു പറ​യാ​നു​ള്ള എന്റെ പ്ര​ധാ​ന​കാ​ര​ണം.

അല്പം പരി​ഹാ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത​തായ ഒരു കു​റ്റ​വു​മി​ല്ല. ദരി​ദ്ര​നാ​യി ജനി​ച്ചു വളർ​ന്നു് സാ​മാ​ന്യം ധനി​ക​നാ​യി ജീ​വി​ച്ചു്, ദരി​ദ്ര​നാ​യി അകാ​ല​ച​ര​മ​മ​ട​ഞ്ഞ മഹാ​ക​വി ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യോ​ടു് തങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു വി​ഭാ​ഗം​മു​ഖേന കേ​ര​ളീ​യ​സ​മു​ദാ​യം ചെയ്ത കു​റ്റ​ത്തി​നു് ഒരു പരി​ഹാ​രം വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ അവർ​ക്കു ചെ​യ്യാം, കേവലം അനു​ശോ​ച​ന​യോ​ഗ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടു സം​തൃ​പ്തി​യ​ട​യാ​തെ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​കൾ പൂർ​വ്വാ​ധി​കം ധാ​രാ​ളം വി​റ്റ​ഴി​ക്കു​വാൻ ഭഗീ​ര​ഥ​പ്ര​യ​ത്നം ചെ​യ്യുക. തങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​തി​നി​ധി​ക​ളായ കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ഇന്ന​ത്തെ ജനകീയ ഗവൺ​മെ​ന്റു​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കു​ടും​ബ​ത്തി​നു പെൻഷൻ അനു​വ​ദി​പ്പി​ക്കുക എന്നി​വ​യാ​ണു് പ്ര​സ്തുത പരി​ഹാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഘട​ക​ങ്ങൾ.

കേ​സ​രി​യു​ടെ ലഘു ജീ​വ​ച​രി​ത്രം.

Colophon

Title: Changampuzhayude thathwashasthram (ml: ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം).

Author(s): Kesari Balakrishna Pillai.

First publication details: Sayahna Foundation; Trivandrum, Kerala; 2021-06-13.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, Kesari Balakrishna Pillai, Changampuzhayude thathwashasthram, കേസരി ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള, ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രം, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: October 13, 2021.

Credits: The text of the original item is copyrighted to the author. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Statue of Changampuzha, a photograph by Anee Jose . The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Proofing: Abdul Gafoor; Typesetter: LJ Anjana; Editor: PK Ashok; Digitizer: KB Sujith; Encoding: JN Jamuna.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download PDF.