വി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും സാ​ങ്കേ​തി​ക​മായ സമ്മേ​ള​നം മുഖേന ഒരു​ത്ത​നിൽ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​മ​ല്ലാ​ത്ത​തായ വി​കാ​രം ഉദ്ദീ​പി​പ്പി​ച്ചു് വൃ​ഷ്ടി​യെ സമ​സൃ​ഷ്ടി​യോ​ടു് രജ്ഞി​പ്പി​ക്കു​വാൻ ഉപ​ക​രി​ക്കു​ന്ന മാ​നു​ഷി​ക​ശ​ക്തി​യു​ടെ ഭാ​വ​നാ​പ​ര​മായ പ്ര​ക​ട​ന​മാ​ണു് കല… കേൾ​ക്കു​ക​യോ, വാ​യി​ക്കു​ക​യോ, കാ​ണു​ക​യോ ചെ​യ്യു​മ്പോൾ നേ​രി​ട്ടു​ള്ള യാ​തൊ​രു പ്രേ​ര​ണ​യും ജനി​പ്പി​ക്കാ​തെ ഒരു മനു​ഷ്യ​നിൽ ബോ​ധാ​തീ​ത​മായ ആന്ദോ​ള​നം ജനി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു് കല ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്… ഈ ബോ​ധാ​തീ​ത​മായ ആന്ദോ​ള​നം ഈ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​മ​ല്ലാ​ത്ത​തായ വി​കാ​രം ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് വേണ്ട ശക്തി​ക​ല​യ്ക്കു് നൽ​കു​ന്ന അതി​ന്റെ മൗലിക ഗു​ണ​ത്തി​നു് ലാ​വ​ണ്യം (Beauty) എന്ന അപൂർ​ണ്ണ​മയ സംജ്ഞ കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇതി​നു് താളം (rhythm) — അതാ​യ​തു്, ജീവൻ എന്നു വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തും, അം​ഗ​വും അം​ഗ​വും തമ്മി​ലും അം​ഗ​വും സാ​ക​ല്യ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള​തു​മായ പൊ​രു​ത്തം — എന്നിവ കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണു് കു​റേ​ക്കൂ​ടി നല്ല​തു്. ഈ വി​വ​ര​ണം പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് നാടക കർ​ത്ത​വായ ഗാൽ​സർ​ത്തി യു​ടെ​യാ​ണു്. ഈ ബോ​ധ​നാ​തീ​ത​മായ ആന്ദോ​ള​ന​ത്തെ, ഈ വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​മ​ല്ലാ​ത്ത​തായ വി​കാ​ര​ത്തെ ഹി​ന്ദു ആല​ങ്കാ​രി​ക​ന്മാർ രസം എന്നു വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. “വാ​ക്യം രസാ​ത്മ​കം കാ​വ്യം” അതാ​യ​തു് കവി എന്നു ഭാ​ര​തീയ ആല​ങ്കാ​രി​ക​നായ വി​ശ്വ​നാ​ഥ​നും വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ (intellectual knowledge) നി​ന്നും വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ള്ള ജ്ഞാ​ന​മാ​ണു് (intuitional knowledge). വാ​ക്യ​മെ​ന്നും (expression) വാ​ക്യ​മാ​ണു് കല(കാവ്യ)യെ​ന്നും ഇറ്റാ​ലി​യൻ നി​രൂ​പ​ക​നായ ബെ​ന​ഡെ​റ്റൊ ക്രോ​സേ യും അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്.

കല​യു​ടെ സാ​മാ​ന്യ​വി​ത​ര​ണ​ത്തിൽ ഇപ്ര​കാ​രം പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രും പൗ​ര​സ്ത്യ​രും പ്രാ​യേണ യോ​ജി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും കല​യു​ടെ ആത്മാ​വായ ലാ​വ​ണ്യം അഥവാ രസം എന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു് അവർ​ക്കു് തമ്മിൽ അഭി​പ്രായ വ്യ​ത്യാ​സ​മി​ല്ലാ​തി​ല്ല. രസം ശൂ​ദ്ധ​വും അഭി​വാ​ജ്യ​വും, സ്വയം പ്ര​ക​ടി​ത​വും, ചി​ദാ​ന​ന്ദ​പൂർ​ണ്ണ​വും, ഇതര ഐന്ദ്രീ​യ​ജ്ഞാ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു് കല​രാ​ത്ത​തും ബ്ര​ഹ്മാ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തോ​ടു് സഹോ​ദ​ര​ത്വ​മു​ള്ള​തും ആണെ​ന്നും, ലോ​കോ​ത്ത​ര​മായ അത്ഭു​ത​മാ​ണു് അതി​ന്റെ ജീ​വ​നെ​ന്നും വി​ശ്വ​നാ​ഥൻ സാ​ഹി​ത്യ​ദർ​പ്പ​ണ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടു്. രസ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള ആദ്ധ്യാ​ത്മി​ക​ത്വ​പ്ര​ചു​ര​മായ ഈ അഭി​പ്രാ​യം ഭാ​ര​തീയ ആല​ങ്കാ​രി​ക​ന്മാർ​ക്കു് മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഉള്ള​തു്. നിയോ പ്ലാ​റ്റോ​ണി​സ്റ്റ​സ് എന്ന റോമൻ തത്വ​ജ്ഞാ​നി​ക​ളും, ബ്ളേ​ക്ക്, ഷോ​പ്പ​നാർ എന്ന പാ​ശ്ചാ​ത്യ നിഗൂഢ ചി​ന്ത​ക​രും, ഫ്സി​ഹോ എന്ന ചീന തത്വ​ജ്ഞാ​നി​യും ഇതി​നോ​ടു് യോ​ജി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ബെ​ന​ഡെ​റ്റോ ക്രോ​സെ ഈ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തെ എതിർ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ശുദ്ധ രൂ​പ​ത്തി​ന്റെ (form) അതാ​യ​തു്, സാ​ഹ​ച​ര്യം മു​ത​ലായ സൗ​ന്ദ​ര്യ(രസ)ത്തോ​ടു് ബന്ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തായ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാൽ മലി​ന​പ്പെ​ടാ​ത്ത​തായ രൂ​പ​ത്തി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​യാ​ണു് കല എന്നു​ള്ള ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് കലാ​നി​രൂ​പ​ക​നായ ക്ലൈ​വ് ബെ​ല്ലി ന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തി​നും ഇതി​നും തമ്മിൽ പൊ​രു​ത്ത​മി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ന്നു​മി​ല്ല. എന്നാൽ അമേ​രി​ക്ക​നും (The sense of Beauty), കാറൽ ഗ്രൂ​സ് എന്ന ജർ​മ്മൻ ചി​ന്ത​ക​നും (Der Aesthetische Genuss), റെമി ഡി ഗൂർ​മാ​ണ്ട് (Remy de Gourmont) എന്ന ഫ്ര​ഞ്ചു നി​രൂ​പ​ക​നും, (culture des idees, also in Mercure), ഫ്രൂ​ഡ് (Freud) എന്ന ആസ്ത്രി​യൻ മനഃ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​നും ഇതിൽ​നി​ന്നു് ഭി​ന്ന​മായ രീ​തി​യി​ലാ​ണു് ലാ​വ​ണ്യ​ത്തെ (രസ​ത്തെ) വി​വ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ലൗ​കി​ക​ത്വ​പ്ര​ചു​ര​മായ ഇവ​രു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തി​ന്റെ ഒരു രൂപം ചുവടെ ചേർ​ക്കു​ന്ന റെമി ഡി ഗുർ​മാ​ണ്ടി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ലാ​വ​ണ്യ​മെ​ന്ന ആശയം കലർ​പ്പു ചേ​രാ​ത്ത​തായ ഒന്ന​ല്ല. സു​ര​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു​ള​വാ​കു​ന്ന ആന​ന്ദ​മെ​ന്ന ആശ​യ​ത്തോ​ടു് അതി​നു് അടു​ത്ത ബന്ധ​മു​ണ്ടു്. ലാ​വ​ണ്യ​ത്തെ ആന​ന്ദ​മു​ണ്ടാ​ക്കി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നു​ള്ള വാ​ഗ്ദാ​ന​മാ​യി സ്റ്റെൻ​ഡൽ വി​വ​രി​ച്ച​പ്പോൾ, അദ്ദേ​ഹം ഈ പര​മാർ​ത്ഥം അവ്യ​ക്ത​മാ​യി അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. സൗ​ന്ദ​ര്യം സ്ത്രീ തന്നെ​യാ​ണു്. മനു​ഷ്യ​ശ​രീ​ര​ത്തെ പൂർ​ണ്ണ​മായ നഗ്ന​ത​യിൽ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന കലാ​സൃ​ഷ്ടി​കൾ മാ​ത്ര​മേ തർ​ക്ക​മ​റ്റ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളാ​കു​ന്നു​ള്ളു എന്ന പര​മാർ​ത്ഥം സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തി​നു് ലിം​ഗ​ബ​ന്ധ(sex)ത്തോ​ടു​ള്ള ഏറ്റ​വും അടു​ത്ത​തായ ചർച്ച തെ​ളി​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ലിം​ഗ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു് പ്രാ​മു​ഖ്യം നൽ​കി​യ​തു നി​മി​ത്ത​മ​ത്രെ പ്രാ​ചീന യവനൻ നിർ​മ്മി​ച്ച പ്ര​തി​മ​കൾ എന്നും തർ​ക്കാ​തീ​ത​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഓരോ പു​രു​ഷ​നേ​യും മോ​ഹി​പ്പി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം അത്ര സൗ​ന്ദ​ര്യ​മു​ള്ള മനു​ഷ്യ​ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളെ നഗ്ന​മാ​യി അവർ കൊ​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് അവ​യ്ക്കു് അന​വ​ദ്യ​മായ ലാ​വ​ണ്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു് തോ​ന്നു​ന്ന​തു്. പ്ര​ണ​യ​ത്തെ ഉത്തേ​ജ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തു് സു​ന്ദ​ര​മാ​യി തോ​ന്നും. സു​ന്ദ​ര​മാ​യ​തു് പ്ര​ണ​യോ​ത്തേ​ജ​ക​മാ​യി​രി​ക്കും. കലയും കാ​മ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള ഈ അടു​ത്ത യോ​ജി​പ്പ​ത്രെ കല​യു​ടെ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​മാ​കു​ന്ന​തും ഡഗുർ​മാ​ങ്ങി​ന്റെ ഈ സൗ​ന്ദ​ര്യ​വി​വ​ര​ണ​ത്തി​നു് മു​മ്പി​ല​ത്തേ​തി​ന്റെ വ്യാ​പ്തി​യി​ല്ലെ​ന്നും ഇവിടെ പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ.

കല​യു​ടെ ആത്മാ​വായ രസ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഇങ്ങ​നെ ഭി​ന്നാ​ഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും എല്ലാ മനു​ഷ്യ​രി​ലും ഒരു കലാ​സൃ​ഷ്ടി​യു​ടെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​വാ​നു​ള്ള ശേഷി കാ​ണു​ന്ന​താ​ണു്. കല മനു​ഷ്യ​ന്റെ വി​കാ​ര​പ​ര​മായ ജീ​വി​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു് പൊ​ട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​ക​യാൽ അതു ലോ​ക​ത്തി​ലെ​ങ്ങും എല്ലാ കാ​ല​ത്തും വ്യാ​പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ കല ഒഴി​ച്ചു​കൂ​ടാ​ത്ത​താ​ണെ​ന്നു് മറ്റു​ള്ള​വ​രെ​പ്പോ​ലെ ഭാ​ര​തീ​യ​രും മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ള​തി​ന്റെ ഫല​മാ​ണു് അവർ കലയെ നാ​ലാ​യി തരം തി​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. കലകളെ സു​ന്ദ​ര​ക​ല​കൾ, അഥവാ ലളി​ത​ക​ല​ക​ളെ​ന്നും പ്രാ​യോ​ഗി​ക​ക​ല​ക​ളെ​ന്നും രണ്ടാ​യി വി​ഭ​ജി​ക്കാം. പ്ര​സ്തുത നാലു് കല​ക​ളിൽ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​ക​ല​ക​ളും ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടു്. സം​ഗീ​തം, സാ​ഹി​ത്യം, നാ​ട്യം, വാ​സ്തു​ശി​ല്പം, പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പം, ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു് എന്നി​വ​യി​ലാ​ണ​ല്ലോ സു​ന്ദ​ര​ക​ല​കൾ. ഈ സു​ന്ദ​ര​ക​ല​ക​ളെ​ത്ത​ന്നെ, അവ​യു​ടെ സാ​ങ്കേ​തിക ഉപ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ വ്യ​ത്യാ​സം ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പ്ര​തി​പാ​ദ​ന​രീ​തി സം​ബ​ന്ധ​മായ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളെ ആസ്പ​ദ​മാ​ക്കി ചല​നാ​ത്മ​ക​ക​ല​കൾ (അതാ​യ​തു് സം​ഗീ​തം, സാ​ഹി​ത്യം, നാ​ട്യം) എന്നും നി​ശ്ച​ലാ​ത്മക കലകൾ (അതാ​യ​തു് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു്, വാ​സ്തു​ശി​ല്പം, പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പം) എന്നും രണ്ടാ​യി തരം തി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. സു​ന്ദ​ര​ക​ല​ക​ളു​ടെ സാ​ങ്കേ​തി​ക​മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ളെ മാ​ത്രം ആസ്പ​ദ​മാ​ക്കി അവയെ സം​യോ​ജക കലകൾ, അഥവാ കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ക്കു​ന്ന കലകൾ (art pervia de porre, അതാ​യ​തു് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു്, വസ്തു​ശി​ല്പം) എന്നും, വി​യോ​ജ​ക​ക​ല​കൾ അഥവാ, വെ​ട്ടി​ക്കു​റ​യ്ക്കു​ന്ന കലകൾ (art pervia de levare, അതാ​യ​തു പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പം) എന്നും ഇറ്റാ​ലി​യൻ കലാ​കാ​ര​നായ ലൊ​യോ​ണാർ​ഡോ ഡാ​വി​ഞ്ചി രണ്ടാ​യി വി​ഭ​ജി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തും ഇവിടെ സ്മ​ര​ണീ​യ​മാ​ണു്. ലെ​സ്സി​ങ്ങ് എന്ന ജർ​മ്മൻ ചി​ന്ത​കൻ ലാ​യോ​ക്കൂൺ എന്ന പ്ര​തി​മ​യെ​പ്പ​റ്റി​യി​ള്ള തന്റെ പ്ര​സി​ദ്ധ ഉപ​ന്യാ​സ​ത്തിൽ ചല​നാ​ത്മ​ക​ക​ല​കൾ​ക്കും നി​ശ്ച​ലാ​ത്മ​ക​ക​ല​കൾ​ക്കും തമ്മി​ലു​ള്ള സാ​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളും ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് കലാ​ന​നി​രൂ​പ​ക​നായ വാൾ​ട്ടർ പേ​റ്റർ (school of Glorgione) ഇവ ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന രസ​ങ്ങൾ, തമ്മി​ലു​ള്ള മൗ​ലി​ക​മായ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളും അവയിൽ ഒന്നിൽ നി​ന്നുൽ​ഭൂ​ത​മാ​കു​ന്ന രസം മറ്റു​ള്ള​വ​യിൽ നി​ന്നും നേ​ടു​വാ​നു​ള്ള ഉദ്യ​മ​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ഷ്ഫ​ല​ത്വ​വും ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. പേ​റ്റർ ഇങ്ങ​നെ പറ​യു​ന്നു: “ഭാ​വ​നാ​പ​ര​മായ ചി​ന്ത​ക​ളു​ടെ ഒരേ ഒരു നി​ശ്ചി​ത​മായ അള​വി​നെ വി​ഭി​ന്ന​ങ്ങ​ളായ ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലേ​ക്കു് തർ​ജ്ജിമ ചെ​യ്തു ചില സാ​ങ്കേ​തിക ഗു​ണ​ങ്ങൾ — അതാ​യ​തു് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തിൽ വർ​ണ്ണ​വും, സം​ഗീ​ത​ത്തിൽ നാ​ദ​വും, കാ​വ്യ​ത്തിൽ താ​ളാ​നു​സൃ​ത​മായ വാ​ക്കു​ക​ളും — അവ​യോ​ടു് കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ക്കു​മ്പോൾ ഉണ്ടാ​കു​ന്ന ഫല​ങ്ങ​ളാ​ണു് ചി​ത്ര​വും, സം​ഗീ​ത​വും കാ​വ്യ​വു​മെ​ന്നു് സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാ​രായ നി​രൂ​പ​കർ വി​ചാ​രി​ക്കാ​റു​ള്ള​തു് തെ​റ്റാ​ണു്. ഇതു​നി​മി​ത്തം കല​യി​ലു​ള്ള ഐന്ദ്രീ​യ​മായ അം​ശ​ത്തെ​യും, അതോ​ടു​കൂ​ടി​ത്ത​ന്നെ, മൗ​ലി​ക​മാ​യി കലാ​പ​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന സക​ല​തി​നെ​യും അവർ നി​സ്സാ​ര​മാ​ക്കു​ക​യാ​ണു് ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്. ഓരോ കല​യി​ലു​മു​ള്ള ഐന്ദ്രീയ അം​ശ​ങ്ങൾ മറ്റൊ​രു കല​യി​ലേ​ക്കും പരി​ഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​വാൻ പാ​ടി​ല്ലാ​ത്ത​തായ ലാ​വ​ണ്യ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്ര​ത്യേക ഭാ​വ​ത്തെ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യും പ്ര​ത്യേ​ക​ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള തോ​ന്ന​ലു​കൾ ജനി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​താ​ണെ​ന്നു​ള്ള എതിർ തത്വ​ത്തി​ന്റെ ശരി​യായ ഗ്ര​ഹ​ണം യഥാർ​ത്ഥ​മായ കലാ​നി​രൂ​പ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രാ​രം​ഭ​മാ​യി കൂ​ടി​യേ​തീ​രൂ.” കാ​വ്യം വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളെ ഉദ്ദീ​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തും ശി​ല്പ​വും വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളെ ശാ​ന്ത​മാ​ക്കു​ന്നു. സം​ഗീ​തം വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളെ അഗാ​ധ​മാ​ക്കി അവ​യ്ക്കു് തമ്മിൽ പൊ​രു​ത്ത​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്നു. വി​ഭി​ന്ന​ങ്ങ​ളായ കലകളെ സം​യോ​ജി​പ്പി​ക്കു​വാ​നു​ദ്യ​മി​ക്കു​ന്ന സം​ഗീ​ത​നാ​ട​ക​ഭ്രാ​ന്ത​ന്മാർ പേ​റ്റ​റി​ന്റെ മേ​ലു​ദ്ധ​രി​ച്ച അഭി​പ്രാ​യം അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നും ഇട​യ്ക്കു് പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ.

സു​ന്ദ​ര​ക​ലാ​നിർ​മ്മാ​ണം സാർ​വ​ത്രി​ക​മായ ഒരു പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണു്. ശി​ലാ​യു​ഗ​ത്തി​ലെ കാ​ട്ടു​മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കും 18-ാം ശത​ക​ത്തി​ലെ പരി​ഷ്കൃത മനു​ഷ്യ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കും അതു് കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. കല ഇങ്ങ​നെ സാർ​വ​ത്രി​ക​മായ ഒരു പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അതി​ന്റെ രൂ​പ​ങ്ങൾ​ക്കും വി​ഷ​യ​ങ്ങൾ​ക്കും രീ​തി​കൾ​ക്കും ധാ​രാ​ളം വൈ​വി​ധ്യം കാ​ണ്മാ​നു​ണ്ടു്. ശി​ശു​ക്ക​ളു​ടെ കലാ​സൃ​ഷ്ടി സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും തന്ന​ത്താ​ന​റി​യാ​തെ ജനി​ക്കു​ന്ന​തും, അനി​യ​ന്ത്രി​ത​വു​മാ​ണെ​ന്നും, പ്രാ​യ​പൂർ​ത്തി വന്ന​വ​രു​ടേ​തു് അറി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തും മാമൂൽ ബദ്ധ​വും, അനു​ക​ര​ണ​പ​ര​വു​മാ​ണെ​ന്നും ആസ്ത്രേ​ലി​യ​ക്കാ​ര​നായ ഫ്രാൻ​സ് ചി​സെ​ക്ക് (Franz Cizek) ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതു​പോ​ലെ തന്നെ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യും തമ്മി​ലും വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങൾ കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്.

നമ്മു​ടെ പ്ര​തി​പാ​ദ്യ വി​ഷ​യ​മായ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യും തമ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പു് അവ ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ സു​ഗ​മ​മാ​ക്കു​ന്ന കലാ​വൈ​വി​ധ്യ​ത്തി​നു​ള്ള സാ​മാ​ന്യ​കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി അല്പം പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ള്ളു​ന്നു. മനു​ഷ്യ​രു​ടെ വി​കാ​ര​പ​ര​മായ സ്വ​ഭാ​വ​വ്യ​ത്യാ​സ​മാ​ണു് കല​യു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​ത്തി​നു​ള്ള ഒരു കാരണം. ജപ്പാൻ​കാ​രു​ടെ ലാ​വ​ണ്യ​ബോ​ധ​ത്തി​ന്റെ അതി​സൂ​ക്ഷ്മ​കത നി​മി​ത്തം അതിനെ ഹരവും ലോ​ല​വു​മായ ചെറു കര​കൗ​ശ​ല​പ്പ​ണി​ക​ളി​ലും ദ്വ​നി​പൂർ​ണ്ണ​വും ലളി​ത​വു​മായ ചെ​റു​ക​വ​ന​ങ്ങ​ളി​ലും അവർ​ക്കു് ഒരു പ്ര​ത്യേ​ക​സ്ഥാ​നം നേ​ടു​വാൻ സാ​ധി​ച്ചു. ഫ്ര​ഞ്ചു​കാ​രു​ടെ ബു​ദ്ധി​പ​ര​മായ പ്ര​സാ​ദം അവ​രു​ടെ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളിൽ പ്ര​തി​ബിം​ബി​ച്ചു കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ഇറ്റാ​ലി​യ​ന്മാ​രു​ടെ അനി​യ​ന്ത്രി​ത​വും ഇട​വി​ട്ടു വീ​ശു​ന്ന കൊ​റു​ങ്കാ​റ്റു​പോ​ലെ ശക്തി വർ​ദ്ധി​ച്ചു വരു​ന്ന​തു​മായ വി​കാ​ര​പ്ര​വാ​ഹം അവ​രു​ടെ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ലും നി​ഴ​ലി​ച്ചു​കാ​ണാം. വി​കാ​ര​പ​ര​മായ ജന​ങ്ങൾ വേ​ഗ​ത്തിൽ ആലോ​ച​ന​കൂ​ടാ​തെ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു. ഇതു നി​മി​ത്ത​മ​ത്രേ ഐറി​ഷ്കാർ​ക്കും ഫ്ര​ഞ്ചു​കാർ​ക്കും ഈ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​തി​ഫ​ല​ന​ങ്ങ​ളായ ആത്മ​ഗീ​ത​ങ്ങൾ (Lyrics) നല്ല​പോ​ലെ നിർ​മ്മി​ക്കു​വാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു്. ക്ഷ​മ​യും പരി​ശീ​ല​ന​വും ഫ്ര​ഞ്ചു​കാർ​ക്കും ഐറി​ഷു​കാർ​ക്കും ഇല്ലാ​യ്ക​യാൽ ഈ ഗു​ണ​ങ്ങൾ ധാ​രാ​ളം വേ​ണ്ട​താ​യി വരു​ന്ന വസ്തു​ശി​ല്പ​ത്തി​ലും നാ​ട​ക​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​ലും ഉത്ത​മ​കൃ​തി​കൾ നിർ​മ്മി​ക്കു​വാൻ ഇവർ​ക്കു് സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് പ്ര​സ്തുത ഗു​ണ​ങ്ങൾ സാ​മാ​ന്യ​ത്തി​ല​ധി​ക​മു​ള്ള ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​കാർ​ക്കും ജർ​മ്മൻ​കാർ​ക്കും. ഗോ​ത്തി​ക് രീ​തി​യി​ലു​ള്ള ഉത്തും​ഗ​ങ്ങ​ളായ പള്ളി​ക​ളും ഒന്നാം​ത​രം നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളും നിർ​മ്മി​ക്കു​വാൻ സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ക്ഷ​മ​യ്ക്കും പരി​ശ്ര​മ​ബു​ദ്ധി​ക്കും കേൾ​വി​കേ​ട്ട തമിഴർ അവ അധി​ക​മാ​യി വേണ്ട ഭീ​മ​ങ്ങ​ളായ ദ്രാ​വി​ഡ​ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങൾ പണി​ചെ​യ്തി​രു​ന്നു.

പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളാ​ണു് കലാ​വൈ​വി​ധ്യ​ത്തി​നു​ള്ള മറ്റൊ​രു കാരണം. തെ​ക്കെ ഇന്ത്യ​യിൽ ധാ​രാ​ള​മു​ള്ള കരി​ങ്ക​ല്ലി​ന്റെ കാ​ഠി​ന്യ​വും പരു​പ​രു​പ്പും നി​മി​ത്തം ദ്രാ​വി​ഡ​ന്മാർ​ക്കു് തങ്ങ​ളു​ടെ ശി​ല്പ​ക​ല​യിൽ നിർ​മ്മാണ സങ്കു​ല​ത​യും ബാ​ഹ്യാ​ല​ങ്കാ​ര​സ​മൃ​ദ്ധി​യും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​വാൻ സാ​ധ്യ​മ​ല്ലാ​തെ വന്നു. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് ബ്രി​ട്ട​ണി​ലും ജർ​മ്മ​നി​യി​ലും ധാ​രാ​ള​മാ​യി കാ​ണു​ന്ന വെ​ട്ടു​ക​ല്ലി​നു് (Sandstone) കാ​ഠി​ന്യം കു​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവി​ട​ത്തെ ശി​ല്പി​കൾ​ക്കു് ശ്ര​മ​ക​ര​ങ്ങ​ളും സങ്കു​ല​ങ്ങ​ളു​മായ രൂ​പ​ങ്ങ​ളു​ള്ള ഗീ​ത്തി​ക് രീ​തി​യിൽ പള്ളി​കൾ നിർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് സാ​ധി​ച്ചു. ബം​ഗാ​ളി​ലെ സമ​ത​ല​ത്തിൽ കല്ലു ദുർ​ല്ല​ഭ​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ശി​ല്പ​വേ​ല​ക​ളിൽ ശ്ര​ദ്ധ കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാ​തെ ബം​ഗാ​ളി​കൾ കാവ്യ നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​ലും ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തി​ലും ശ്ര​ദ്ധ പതി​പ്പി​ച്ചു. അഗ്നി​പർ​വ്വത ഭൂ​മി​യായ ജപ്പാ​നിൽ വൃ​ക്ഷ​സ​മൃ​ദ്ധി​യു​ള്ള​തി​നാൽ മര​ക്ഷേ​ത്ര​പ്പ​ണി​യി​ലും മര​ക്കൊ​ത്തു​പ​ണി​യി​ലു​മാ​ണു് ജപ്പാൻ​കാർ അധി​ക​മാ​യി ശ്ര​ദ്ധ പതി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ചി​ത്ര​ലി​പി​ക​ളോ​ടു​ള്ള നി​ത്യ​പ​രി​ച​യം നി​മി​ത്തം ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളോ​ടു് ചീ​ന​ന്മാർ​ക്കു് നി​ത്യത തഴ​ക്ക​വും കണ്ണി​നു കലാ​പ​ര​മായ സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യും ലഭി​ച്ച​തി​നാൽ ചീന ചി​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു് കലാ​ലോ​ക​ത്തിൽ അപ്ര​തി​രൂ​പ​മായ സ്ഥാ​നം കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വ (യഥാർ​ത്ഥ വർ​ണ്ണ​നാ​രീ​തി, (Realism) ത്തി​നു് പ്രാ​ധാ​ന്യം കൽ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന പാ​ശ്ചാ​ത്യ കലാ​കാ​ര​ന്മാർ​ക്കു് അതിനെ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അത്യ​ന്തം ഉപ​ക​രി​ക്കു​ന്ന എണ്ണ​ച്ചായ(oil colour)ത്തി​ന്റെ കണ്ടു​പി​ടി​ത്തം ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് ബാ​ഹ്യ​സാ​ദൃ​ശ്യ​ത്തെ വി​ഗ​ണി​ക്കു​ന്ന ഭാ​ര​തീയ കലാ​കാ​ര​ന്മാർ എണ്ണ​ച്ചാ​യ​ത്തെ ഉപ​യോ​ഗി​ക്കാ​തെ സാ​ധാ​ര​ണ​ച്ചാ​യ​ത്തെ (water colour) മു​റു​കെ പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്നു.

മനു​ഷ്യ​രു​ടെ ചി​ന്താ​പ​ര​മായ സ്വ​ഭാ​വ​വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളും കല​യു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​ത്തി​നു് കാ​ര​ണ​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. പ്രാ​ചീന യവ​ന​ന്മാർ ഈശ്വ​ര​നെ ഉത്ത​മ​നായ ഒരു മനു​ഷ്യ​നാ​യി​ട്ടാ​ണു് കരു​തി​യി​രു​ന്ന​തു്. തന്നി​മി​ത്തം അവ​രു​ടെ പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പ​കല മനു​ഷ്യ​രൂ​പ​ത്തി​നു് ഒര​ന​വ​ദ്യത നൽകി അതിനെ ദൈ​വ​മാ​ക്കി കൊ​ത്തി​വെ​ച്ചു. ഹി​ന്ദു​ക്കൾ നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് മനു​ഷ്യൻ അപൂർ​ണ്ണ​നായ ദൈ​വ​മാ​ണെ​ന്നു് കരു​തി​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവർ ദേ​വ​ന്മാ​രു​ടെ പ്ര​തി​മ​കൾ കു​റ്റ​മ​റ്റ മനു​ഷ്യ​രെ മാ​തൃ​ക​യാ​ക്കി​യ​ല്ല പണി​ചെ​യ്തി​രു​ന്ന​തു്. യവ​ന​ദേ​വ​ന്മാർ​ക്കു​ള്ള വലി​പ്പ​ത്തി​നും ബാ​ഹ്യ​സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തി​നും പകരം ഹി​ന്ദു​ക്കൾ ഗണ​പ​തി​വി​ഗ്ര​ഹ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ഭാ​വ​നാ​പ​ര​മായ രൂ​പ​വും അം​ഗ​ബാ​ഹു​ല്യ​വും അവ​രു​ടെ ദേ​വ​ന്മാ​രു​ടെ പ്ര​തി​മ​കൾ​ക്കു നൽകി. ദി​വ്യ​ത്വ​ത്തെ വലി​പ്പം​കൊ​ണ്ടു് സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന യവ​ന​ക​ലാ​രീ​തി​യാ​ണു് ജപ്പാ​നി​ലെ പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പി​കൾ അനു​സ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു്. ഈശ്വ​ര​നെ പ്ര​തി​മ​യി​ലോ, ചി​ത്ര​ത്തി​ലോ, ചി​ത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ ഇസ്ലാം മതം നി​രോ​ധി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പ​ത്തി​നും, ഒരു​വി​ധ​ത്തിൽ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തി​നും വേണ്ട വളർ​ച്ച മു​സ്ലി​മു​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ സി​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. ദൃ​ശ്യ​മായ ലാ​വ​ണ്യ​വും ശക്തി​യു​മു​ള്ള ദൈ​വ​ത്തെ മു​സ്ലിം പ്ര​തി​മാ​ശി​ല്പി​ക​ളും ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാ​രും ചി​ത്രീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, അദൃ​ശ്യ​മായ ലാ​വ​ണ്യ​വും ശക്തി​യു​മു​ള്ള ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ മഹിമ അക​ലു​ഷ​വും അതി​സു​ന്ദ​ര​വു​മായ തങ്ങ​ളു​ടെ വാ​സ്തു​ശി​ല്പ​ക​ലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളായ പള്ളി​ക​ളി​ലും ശവ​കു​ടീ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും അവർ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. ഏക​ജ​ന്മ​വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള മത​ങ്ങ​ളു​ടെ അനു​ച​രി​ക​ളായ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളും മു​സ്ലി​മു​ക​ളും തങ്ങ​ളു​ടെ കലയിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മായ രൂ​പ​ത്തി​നു് പ്രാ​ധാ​ന്യം നൽ​കു​ക​യും, ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം​പോ​ലെ ഒരി​ക്കൽ മാ​ത്ര​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ഒന്നി​ന്റെ മാ​ത്രം സ്മരണ എന്ന​ന്നേ​യ്ക്കും നി​ല​നിർ​ത്തു​വാ​നാ​യി ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. അതി​നാൽ ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളും മു​സ്ലി​മു​ക​ളും മൃ​ത​രു​ടെ സ്മാ​ര​ക​ങ്ങ​ളായ ശവ​കു​ടീ​ര​ങ്ങ​ളെ ടാജ് മഹാ​ളി​നെ​പ്പോ​ലെ അതി​മ​നോ​ഹ​ര​ങ്ങ​ളായ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളാ​ക്കു​വാൻ ശ്ര​മി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു്, ഹി​ന്ദു​ക്കൾ പു​നർ​ജ​ന്മ​ത്തിൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു് മൃ​ത​രു​ടെ സ്മാ​ര​ക​ങ്ങ​ളാ​കു​ന്ന ശി​ല്പ​വേ​ല​കൾ, സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി കാ​ണാ​നി​ല്ല. ഈ ഏക​പു​നർ​ജ​ന്മ വി​ശ്വാ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു് സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ലും വൈ​വി​ധ്യ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​വാൻ സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. പ്രാ​ചീന യവ​ന​ന്മാ​രു​ടേ​യും എലി​സ​ബ​ത്ത് രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ കാ​ല​ത്തു​ള്ള ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​കാ​രു​ടെ​യും ദുഃ​ഖ​പ​ര്യ​വ​സാ​യി​ക​ളായ നാ​ട​ക​ങ്ങൾ (Tragedy) പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ശോ​ക​ര​സ​പ്ര​മേ​യം പ്ര​സ്തുത ഏക​ജീ​വി​ത​വി​ശ്വാ​സം ജനി​പ്പി​ച്ച വി​കാ​ര​തീ​ഷ്ണ​ത​യു​ടെ കലാ​പ​ര​മായ ഒരു പ്ര​ക​ട​നം മാ​ത്ര​മാ​ണു്. ഹി​ന്ദു​ക്കൾ പു​നർ​ജ​ന്മ​വി​ശ്വാ​സി​ക​ളാ​ക​യാൽ സം​സ്കൃ​ത​നാ​ട​ക​ലോ​ക​ത്തിൽ യഥാർ​ത്ഥ​മായ ദുഃ​ഖ​പ​ര്യ​വ​സാ​യി നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല.

സാ​മു​ദാ​യിക പരി​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളും ശാ​സ്ത്രീ​യ​ങ്ങ​ളായ കണ്ടു​പി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളും കല​യു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​ത്തി​നു് കാ​ര​ണ​മാ​കു​ന്നു​ണ്ടു്. ഇവ പു​തി​യ​ക​ലാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളെ ജനി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. ചു​ഴി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, കല​യു​ടെ അസം​സ്കൃത സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളി​ലും സാ​ങ്കേ​തിക മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ളി​ലും ഒഴി​ച്ചു് മൗ​ലി​ക​ത​ത്വ​ങ്ങ​ലെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം കലാ​ലോ​ക​ത്തിൽ യഥാർ​ത്ഥ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള “പുതിയ” പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​കു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ന്നു് കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ഈ പുതിയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ബീജം മനു​ഷ്യ​ന്റെ ആദ്യ​ത്തെ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​യിൽ അന്തർ​ഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി കാണാം. കലാ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ഒരു പുതിയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​മെ​ന്നു പറ​യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള വി​വ​ക്ഷ, ഒരു കലയിൽ അന്തർ​ലീ​ന​മാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്ന ചില പ്ര​ത്യേക ഗു​ണ​ങ്ങ​ളെ ഒരു കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലു​ള്ള കുറെ അധികം കലാ​കാ​ര​ന്മാർ തങ്ങ​ളു​ടെ കൃ​തി​ക​ളിൽ ഒന്നു​പോ​ലെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു് മാ​ത്ര​മാ​ണു്. ഈ പുതിയ കലാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കാ​ര​ണ​ങ്ങൾ സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി സമ്മി​ശ്ര​മാ​യി​രി​ക്കും. ഇവയിൽ ചിലതു സാ​മ്പ​ത്തി​ക​മാ​യി​രു​ന്നേ​യ്ക്കും. ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി മദ്ധ്യ​കാ​ല​ത്തെ യൂ​റോ​പ്പിൽ കത്തോ​ലി​ക്ക​മ​ത​ത്തെ പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ച്ചു് പ്രോ​ട്ട​സ്റ്റ​ന്റു മതം ജനി​ച്ച​പ്പോൾ, കത്തോ​ലി​ക്കാ ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ പ്രാ​യേണ സാർ​വ്വ​ത്രി​ക​മാ​യി തങ്ങ​ളു​ടെ ചി​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു് വി​ഷ​യ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്ന വി​ശു​ദ്ധ​ക​ന്യക മറി​യ​ത്തി​ന്റെ പട​ങ്ങൾ​ക്കു് ചെലവു കു​റ​യ്ക്കു​ക​യും തന്മൂ​ലം ലൗ​കി​ക​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളിൽ അവർ കൂ​ടു​ത​ലാ​യി ശ്ര​ദ്ധ​പ​തി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ബാ​ഹ്യ​ഭാ​വം അതേ​പ​ടി പകർ​ത്തു​ന്ന ഫോ​ട്ടോ​ഗ്രാ​ഫി​യു​ടെ കണ്ടു​പി​ടു​ത്ത​മാ​ണു് പത്തൊ​മ്പ​താം ശത​ക​ത്തിൽ തു​ട​രെ​ത്തു​ട​രെ ഫ്രാൻ​സിൽ ഉണ്ടാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തി​ലെ പല പുതിയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ​ക്കും കാ​ര​ണ​മാ​യ​തു്. ഡാർ​വി​ന്റെ പരി​ണാ​മ​വാ​ദ​വും (Evolution), എയിൻ​സ്റ്റി​ന്റെ സാ​പേ​ക്ഷ​ണ​വാ​ദ​വും (Theory of Relativity), ഫ്രൂ​ഡി​ന്റെ ഉപ​ബോ​ധ​മ​ന​സ്സി​നെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള (Sub-​conscious mind) വാ​ദ​വും കലാ​ലോ​ക​ത്തിൽ പുതിയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളെ ജനി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഭാ​ര​ത​ത്തിൽ പുതിയ മത​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളും, ജപ്പാ​നി​ലും ചീ​ന​ത്തും നാ​ടു​വാ​ഴി​വം​ശ​ങ്ങ​ളു​ടെ മാ​റ്റ​വും, യൂ​റോ​പ്പിൽ വ്യ​ക്തി​ക​ളു​ടെ പ്ര​യ​ത്ന​ങ്ങ​ളും പുതിയ കലാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു് കാ​ര​ണ​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും അവ​സാ​ന​മാ​യി പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ.

കലയെ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​മെ​ന്നും പൗ​ര​സ്ത്യ​മെ​ന്നും രണ്ടാ​യി തരം​തി​രി​ക്കാ​മെ​ന്നു് മു​ക​ളിൽ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്ന​ല്ലോ. ഇവ രണ്ടി​നും തമ്മിൽ മൗ​ലി​ക​മായ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്. ഈ വി​ഭ​ജ​നം വളരെ സാ​മാ​ന്യ​മാ​യു​ള്ള ഒന്നാ​കു​ന്നു. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യിൽ​ത​ന്നെ, യവനകല, ട്യൂ​ട്ടോ​ണി​ക് കല മു​ത​ലായ അവാ​ന്ത​ര​വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നും, പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യിൽ തന്നെ ഭാ​ര​തീയ കല, ചീന ജപ്പാൻ​കല, പാ​ര​സി​ക​കല എന്നീ പ്ര​ധാന അവാ​ന്തര വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നും ഇവിടെ ഓർ​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടു്. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ അവാ​ന്ത​ര​വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ​ക്കു് തമ്മി​ലും വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവ ഓരോ​ന്നി​നും പൊ​തു​വാ​യി ചില ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യെ​ന്നും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യെ​ന്നും ഉള്ള സാ​മാ​ന്യ​മായ തരം​തി​രി​പ്പു് ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തു്. പൗ​ര​സ്ത്യ​കല പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ലാ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽ ചി​ല​തി​നെ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴും പാ​ശ്ചാ​ത്യ​കല പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ലാ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽ ചി​ല​തി​നെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴും ഈ ഇരു​ക​ല​ക​ളും അവ​യു​ടെ പ്ര​ത്യേക ഗു​ണ​ങ്ങ​ളെ ഉപേ​ക്ഷി​ക്കാ​റി​ല്ല. ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി ജപ്പാ​നി​ലെ റൂളും ചട്ട​വും മു​റു​കെ പി​ടി​ക്കു​ന്ന കാനോ (Kano) മു​ത​ലായ ക്ലാ​സ്സി​ക് പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു് പ്ര​തി​ഷേ​ധ​മാ​യി പതി​നേ​ഴാം ശതാ​ബ്ദം മുതൽ പത്തൊ​മ്പ​താം ശതാ​ബ്ദ​ത്തി​ന്റെ മദ്ധ്യ​കാ​ലം​വ​രെ നി​ല​നി​ന്ന യൂ​ക്കി​യോ (Ukiyoe or Passing World School) പ്ര​സ്ഥാ​നം സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ ഈ പുതിയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാർ സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വം (Realism) സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യെ​ങ്കി​ലും, വി​ഷ​യ​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മേ അവർ അതു സ്വീ​ക​രി​ച്ചു​ള്ളൂ. അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ​യും ഛാ​യ​യു​ടെ​യും വേ​ണ്ട​വി​ധ​ത്തി​ലു​ള്ള സമ്മേ​ള​നം കൊ​ണ്ടു ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തിൽ ഡിസൈൻ ചെ​യ്യു​ന്ന ജപ്പാ​നീ​സ് രീതി ഫ്ര​ഞ്ച് ഇമ്പ്ര​ഷ​ണി​സ്റ്റ് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നായ ഡെഗാ (Degas) സ്വീ​ക​രി​ച്ചു എങ്കി​ലും, ജപ്പാ​നീ​സ് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തി​ലെ ആദർ​ശാ​ത്മ​ക​ത്വം (Idealism) അദ്ദേ​ഹം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യു​ടെ​യും ചുവടെ ചേർ​ക്കു​ന്ന വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങൾ വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ, അവ സാ​മാ​ന്യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​വ​യാ​ക​യാൽ അവ സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന ഉൽ​സർ​ഗ്ഗ​ങ്ങൾ​ക്കു് അപ​വാ​ദ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നും — അതാ​യ​തു് പോ​സ്റ്റി​മ്പ്ര​ഷ​ണി​സം, എക്സ്പ്ര​ഷ​നി​സം, ഫ്യൂ​ച്ച​റി​സം മു​ത​ലായ പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ലാ​പൂർ​ണ്ണ​മായ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ലാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളും മുഗൽ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു്, യൂ​ക്കി​യോ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ലെ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു മു​ത​ലായ പശ്ചാ​ത്യ​ക​ലാ​ഗു​ണ​പൂർ​ണ്ണ​മായ പൗ​ര​സ്ത്യ കലാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും — ഓർ​മ്മി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നു് കൂടി പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു് ഈ വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് കട​ന്നു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ.

പാ​ശ്ചാ​ത്യ​കല സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​വും, അഥവാ, യഥാർ​ത്ഥ​വർ​ണ്ണ​നാ​പ​ര​വും (realistic), പൗ​ര​സ്ത്യ​കല ആദർ​ശാ​ത്മ​ക​വും, അഥവാ, ആദ്ധ്യാ​ത്മി​ക​വും (idealistic) ആണെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണു് ഇവ തമ്മി​ലു​ള്ള മൗ​ലി​ക​മായ വ്യ​ത്യാ​സം. ഇതി​ന്റെ ഫല​മാ​ണു് മറ്റു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങൾ മി​ക്ക​വ​യും. അതി​നാൽ ഇതിനെ കുറെ അധികം വി​സ്ത​രി​ച്ചു് വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. കലയിൽ സാ​ദൃ​ശ്യം കൂ​ടി​യേ​തീ​രൂ എന്നു പൗ​ര​സ്ത്യർ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തി​ലെ ഷഡം​ഗ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള ചു​വ​ടെ​ചേർ​ക്കു​ന്ന പ്രാ​ചീ​ന​ഭാ​ര​തീ​യ​കാ​രി​കൾ സു​വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.

ഈ സാ​ദൃ​ശ്യം പൗ​ര​സ്ത്യ​ദൃ​ഷ്ട്യാ എന്താ​ണെ​ന്നു് പരി​ശോ​ധി​ക്കാം. ഭാ​ര​തീയ കലാ​നി​രൂ​പ​കർ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളെ ദു​ഷ്ട​മെ​ന്നും, അനു​ഷ്ട​മെ​ന്നും രണ്ടാ​യി തരം​തി​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആദ്യ​ത്തേ​തു് യഥാർ​ത്ഥ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളെ​യും രണ്ടാ​മ​ത്തേ​തു് യഥാർ​ത്ഥ​വും എന്നാൽ അപൂർ​വ്വം ആയ​വ​യേ​യും, അയ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​വും ഭാ​വ​നാ​സൃ​ഷ്ട​വും ആയി​ട്ടു​ള്ള​വ​യേ​യും ആണു് സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഈ രണ്ടു​ത​രം സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളേ​യും അവ​യു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ രൂ​പ​ത്തിൽ ശാ​രീ​രി​ക​മോ മാ​ന​സി​ക​മോ ആയ ദൃ​ഷ്ടി​മു​ഖേന നമു​ക്കു് കാ​ണു​വാൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ല. അവ എങ്ങി​നെ തോ​ന്നു​ന്നു എന്നു മാ​ത്ര​മേ നമു​ക്കു് കാ​ണു​വാൻ കഴി​യു​ക​യു​ള്ളു. ഈ തോ​ന്ന​ലാ​ണു് — മറ്റൊ​രു​വി​ധ​ത്തിൽ പറ​യു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ കണ്ണോ, മന​സ്സോ കാ​ണു​ന്ന രൂ​പ​മാ​ണു്, യഥാർ​ത്ഥ​ലോ​ക​ത്തി​ലോ ഭാ​വ​നാ​ലോ​ക​ത്തി​ലോ അവ​യ്ക്കു​ള്ള യഥാർ​ത്ഥ രൂ​പ​മ​ല്ല — ദൃ​ശ്യ​പ​ദ​മെ​ന്ന പദം സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. കലാ​കാ​ര​ന്റെ കർ​ത്ത​വ്യം ഈ ദൃ​ശ്യ​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഛായ — അതാ​യ​തു് ഒരു സാ​ധ​ന​ത്തെ​യ​ല്ല, അതു് എങ്ങി​നെ തോ​ന്നി​ക്കു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തി​നെ — നിർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന​താ​കു​ന്നു. ഇതി​നെ​യാ​ണു് പൗ​ര​സ്ത്യ​കല നി​രൂ​പ​കർ “സാ​ദൃ​ശ്യം” എന്നു വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തു്. ഈ അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​കാ​രം ഒരു സാ​ധ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫോ​ട്ടോ ആ സാ​ധ​ന​ത്തെ​പോ​ലെ​ത​ന്നെ ദൃ​ശ്യം അഥവാ തോ​ന്നൽ ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒരു സാ​ധ​ന​മാ​ണു്. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് അതിനെ ആസ്വ​ദി​ച്ചു് വരച്ച ഒരു പടം ആ ഫോ​ട്ടോ​യിൽ​നി​ന്നും ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​വു​ന്ന തോ​ന്ന​ലി​ന്റെ ഛാ​യ​മാ​ത്ര​മേ വഹി​ക്കു​ന്നു​ള്ളു. പൗ​ര​സ്ത്യ​കല ഇങ്ങി​നെ കേവലം ഒരു പകർ​പ്പ​ല്ല. ഒരു സൃ​ഷ്ടി — ഒരു സാധനം ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന തോ​ന്ന​ലി​ന്റെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​മായ സൃ​ഷ്ടി — ആയി​ത്തീ​രു​ന്നു. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ ഒരു ഫോ​ട്ടോ, ദൃ​ശ്യം ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒരു സാ​ധ​ന​മ​ല്ല. പി​ന്നെ​യോ ഒരു ഛായ, അഥവാ ഒരു പകർ​പ്പാ​ണു്. ഈ ഛാ​യ​യ്ക്കും ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​ന്റെ പട​ത്തി​നും തമ്മിൽ അല്പ​സ്വ​ല്പ വ്യ​ത്യാ​സ​മേ​യു​ള്ളു. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​കല ഇങ്ങി​നെ ഒരു സാ​ധ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള തോ​ന്ന​ലി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​യ​ല്ല. പി​ന്നെ​യോ, ഒരു സാ​ധ​ന​ത്തി​ന്റെ ഏറെ​ക്കു​റെ ശരി​പ്പ​കർ​പ്പാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യാ​ണു് ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്. ഒരു പകർ​പ്പിൽ ബാ​ഹ്യ​ഭാ​വ​ത്തെ മാ​ത്ര​മേ വരു​ത്തു​വാൻ സാ​ധി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. പൗ​ര​സ്ത്യർ സക​ല​തും മാ​യ​യാ​യി കരു​തി​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാർ ചീ​ന​രേ​യും ജപ്പാൻ​ക​രേ​യും പോലെ സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ​പോ​ലും, അതു് ശു​ദ്ധ​സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വ​മാ​യി​ട്ടി​ല്ല. ആദർ​ശാ​ത്മ​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് (Realism of idealism) പര്യ​വ​സാ​നി​ക്കാ​റു​ള്ള​തു്.

പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യ്ക്കും പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യ്ക്കും തമ്മി​ലു​ള്ള ഈ വ്യ​ത്യാ​സം രണ്ടു പ്ര​സി​ദ്ധ​ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ വ്യ​ത്യ​സ്ത​നി​ല​ക​ളെ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു് ഉദാ​ഹ​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്.

“ചി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ വി​ഷ​യ​ത്തോ​ടു് ഏറ്റ​വും കൂ​ടു​ത​ലായ സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ള്ള പട​മാ​ണു് ഉത്ത​മ​മായ പട​മാ​കു​ന്ന​തു്” എന്നാ​ണു് സു​പ്ര​സി​ദ്ധ ഇറ്റാ​ലി​യൻ കലാ​കാ​ര​നായ ലി​യൊ​ണാർ​ഡോ ഡാ​വി​ഞ്ചി പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു്. ചി​ത്ര​ത്തി​നു് വി​ഷ​യ​മായ സാ​ധ​ന​ത്തെ ഒരു കണ്ണാ​ടി​യിൽ പ്ര​തി​ബിം​ബി​പ്പി​ച്ചു് ആ ഛാ​യ​യും ചി​ത്ര​വും തമ്മിൽ ഡാ​വി​ഞ്ചി താ​ര​ത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി നോ​ക്കി ഈ സാ​ദൃ​ശ്യം വന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ എന്നു പരി​ശോ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് പ്ര​സി​ദ്ധ ഭാ​ര​തീയ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നും, ബം​ഗാ​ളി​ലെ പുതിയ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു് പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാ​പ​ക​നു​മായ അവ​നീ​ന്ദ്ര​നാഥ ടാഗോർ “ഭാ​ര​തീ​യ​രായ ഞങ്ങൾ, സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ചി​ത്രം വര​യ്ക്കു​മ്പോൾ അവരെ അതു​പോ​ലെ വര​യ്ക്കു​ക​യ​ല്ല, ഞങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും ചി​ത്രം വര​യ്ക്കു​ക​യാ​ണു് ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്. ഞങ്ങൾ ഞങ്ങ​ളെ​ത്ത​ന്നെ വര​യ്ക്കു​ന്നു” എന്നു മാ​ഡ്സെൻ എന്ന ഒരു യൂ​റോ​പ്യ​നു​മാ​യു​ണ്ടായ അഭി​മുഖ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ പറ​യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ നീളം, വീതി, വണ്ണം എന്ന മൂ​ന്നു കക്ഷ്യ​ങ്ങൾ മാ​ത്രം സാ​ധാ​ര​ണ​യാ​യി കാ​ണാ​റു​ള്ള​തും ആദ്യ​ത്തേ​തി​ന്റെ സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വ​ത്തി​നും രണ്ടാ​മ​ത്തേ​തി​ന്റെ ആദർ​ശാ​ത്മ​ക​ത്വ​ത്തി​നും ഒരു നല്ല ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​ണു്. ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലെ നി​ഗ്രോ​ക​ല​യി​ലും മൂ​ന്നു കക്ഷ്യ​ങ്ങൾ ഉണ്ടെ​ന്നു​ള്ള സംഗതി അറി​യു​ന്ന​തു് ഇവിടെ രസ​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​മ​ല്ലോ.

സാ​ധ​ന​ങ്ങൾ അവ​യു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ​രൂ​പ​ത്തിൽ നേ​ത്രേ​ന്ദ്രി​യ​ത്തി​നു് അഗോ​ച​ര​മാ​ണെ​ന്നു​ള്ള ധാരണ നി​മി​ത്തം, പൗ​ര​സ്ത്യർ പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് ഭാ​ര​തീ​യർ, അവയെ ജ്ഞാ​ന​ദൃ​ഷ്ടി ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചു് കാ​ണു​വാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. ഇതി​നു് യോ​ഗാ​ഭ്യാ​സം അപ​രി​ത്യാ​ജ്യ​മാ​ണു്. ഈ യോ​ഗ​മാർ​ഗ്ഗ​ത്തി​നു് ഹി​ന്ദു​മ​ത​ത്തി​ലു​ള്ള​പോ​ലെ ഒരു അതി​പ്ര​ധാന സ്ഥാ​നം ഭാ​ര​തീ​യ​ക​ല​യി​ലു​മു​ണ്ടു്. നി​രീ​ക്ഷ​ക​നും നി​രീ​ക്ഷ്യ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സം ഇല്ലാ​യ്മ ചെ​യ്തു് നി​രീ​ക്ഷ്യ​ത്തി​ന്റെ യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യം ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു് യോഗം. ഇതി​നു​ള്ള ഒരു ഉപ​ക​ര​ണ​മ​ത്രെ ധ്യാ​നം. ഒരു ദേ​വ​ന്റെ ആരാ​ധ​കൻ ആ ദേവനെ വർ​ണ്ണി​ക്കു​ന്ന ധ്യാ​ന​മ​ന്ത്രം ഉരു​ക്ക​ഴി​ച്ചു് ആ ദേവനെ മന​സ്സിൽ ദർ​ശി​ച്ചു് ആ ദേവനെ ആരാ​ധി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ഭാ​ര​തീയ കലാ​കാ​ര​നും ഏറെ​ക്കു​റെ ഈ ചട​ങ്ങു് അനു​സ​രി​ക്കു​ക​യും അന​ന്ത​രം മന​സ്സി​ലു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ചി​ത്ര​ത്തി​നു് ദൃ​ശ്യ​മായ ഒരു രൂപം നൽ​കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. “ദേവോ ഭൂ​ത്വാ ദേവം യജേത് ” എന്ന ഭാ​ര​തീ​യ​മായ ചൊ​ല്ലു് ഇവിടെ സ്മ​ര​ണീ​യ​മാ​ണു്. കലയിൽ ഈ യോ​ഗ​സി​ദ്ധാ​ന്തം സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് നി​മി​ത്തം പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യ്ക്കു് പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് ഭാ​ര​തീയ കല​യ്ക്കു് ഒരു ദൂ​ഷ്യം സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു. കലയിൽ രണ്ടു് അം​ശ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നു്, ജർ​മ്മൻ തത്വ​ജ്ഞാ​നി​യായ നീ​റ്റ്ഷ് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഡയൊ​ണീ​സി​യൻ (Dionysian), അഥവാ, വി​കാ​ര​പ​ര​മായ അം​ശ​വും, അപ്പൊ​ളോ​ണി​യൻ (Appollonian), അഥവാ, ബു​ദ്ധി​പ​ര​മായ അം​ശ​വു​മാ​ണിവ. ഈ ഡയൊ​ണീ​സി​യൻ അം​ശ​ത്തെ സ്ത്രീ അം​ശ​മെ​ന്നും, ഈ അപ്പോ​ളോ​ണി​യൻ അം​ശ​ത്തെ പുരുഷ അം​ശ​മെ​ന്നും പരി​ഗ​ണി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ഒരു ജന്തു​വി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു് സ്ത്രീ​പു​രു​ഷ​സം​യോ​ഗം അപ​രി​ത്യാ​ജ്യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തു​പോ​ലെ, ഒരു കലാ​സൃ​ഷ്ടി​യു​ടെ നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​നു് വി​കാ​ര​പ​ര​മായ അം​ശ​ത്തി​ന്റെ​യും ബു​ദ്ധി​പ​ര​മായ അം​ശ​ത്തി​ന്റെ​യും സമ്മേ​ള​നം ഒഴി​ച്ചു​കൂ​ടാ​ത്ത​താ​കു​ന്നു. ഒരു കലാ​കാ​ര​നു് വർ​ണ്ണ്യ​വ​സ്തു​വി​ന്റെ സമ്യ​ഗ്ജ്ഞാ​നം, അഥവാ, സാ​ക്ഷ്യാ​ദ്ദർ​ശ​നം ഉണ്ടാ​യാൽ മാ​ത്രം പോര. ഫ്യൂ​ച്ച​റി​സ്റ്റ് കലാ​കാ​ര​ന്മാർ എന്തു പറ​ഞ്ഞാ​ലും ശരി, അയാൾ​ക്കു് ആ ദർ​ശ​ന​ത്തി​നു് രൂപം കൊ​ടു​ത്തു് അതിനെ അന്യ​നെ ധരി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട കർ​ത്ത​വ്യം കൂ​ടി​യു​ണ്ടു്. പ്ര​സ്തുത സാ​ക്ഷ്യാ​ദ്ദർ​ശ​നം വി​കാ​ര​പ​ര​വും പ്ര​സ്തുത രൂ​പ​നിർ​മ്മാ​ണം ബു​ദ്ധി​പ​ര​വു​മാ​കു​ന്നു. ധ്യാ​നം​കൊ​ണ്ടു് നി​രീ​ക്ഷ​ക​നും നി​രീ​ക്ഷ്യ​ത്തി​നും യോഗം, അഥവാ, ഐക്യം സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ, നി​രീ​ക്ഷ്യ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ഭി​ന്ന​നാ​യി നി​ന്നു​കൊ​ണ്ടു് അതി​നു് രൂ​പം​കൊ​ടു​ക്കു​വാൻ നി​രീ​ക്ഷ​ക​നു് പ്ര​യാ​സ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്നു. ഇതു നി​മി​ത്തം ഭാ​ര​തീ​യ​ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാർ​ക്കു് സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ സൂ​ക്ഷ്മ​ജ്ഞാ​ന​മു​ണ്ടാ​കാ​റു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവർ അതി​നു് രൂപം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ ശ്ര​ദ്ധ​പ​തി​പ്പി​ക്കാ​റി​ല്ല. അതാ​യ​തു് കല​യു​ടെ സാ​ങ്കേ​തി​ക​ഭാ​വ​ത്തിൽ (Technique or craftmanship) ഭാ​ര​തീയ കലാ​കാ​ര​ന്മാർ പി​ന്നോ​ക്കം നിൽ​ക്കു​ക​യാ​ണു് ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്. നേരെ മറി​ച്ചാ​ണു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ സ്ഥി​തി. അവർ ബാ​ഹ്യ​ദർ​ശ​നം കൊ​ണ്ടു തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നാൽ അവർ​ക്കു് നി​രീ​ക്ഷ​ക​നി​രീ​ക്ഷ്യ​യോ​ഗം ഉണ്ടാ​കു​ന്നി​ല്ല. തന്മൂ​ലം അവർ​ക്കു് ബു​ദ്ധി പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു് ശരി​യായ രൂപം നൽ​കു​വാൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്നു. ഇതി​ന്റെ ഫലം സാ​ങ്കേ​തി​ക​ഭാ​വ​ത്തിൽ അവർ​ക്കു​ള്ള മേ​ന്മ​യാ​ണു്. ഒരു അന​വ​ദ്യ​മായ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കു് ഈ രണ്ടു് ഗു​ണ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രിൽ പ്രാ​ചീന യവ​ന​ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാർ​ക്കും പൗ​ര​സ്ത്യ​രിൽ ചീ​ന​ന്മാർ​ക്കും ജപ്പാ​നീ​സ്കാർ​ക്കും ഈ രണ്ടു ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും കലർ​പ്പു് ഏറെ​ക്കു​റെ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്.

പ്ര​സ്തുത യോ​ഗ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തിൽ ജനി​ക്കു​ന്ന മറ്റൊ​രു​ഫ​ലം പൗ​ര​സ്ത്യ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു് മതവും കലയും കൂ​ടി​ക​ലർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു്. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യിൽ കല​യ്ക്കും ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​നും കൂ​ടി​യു​ള്ള കലർ​പ്പു​ണ്ടു്. പ്ര​കൃ​തി​യെ സമീ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് മനു​ഷ്യർ സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള മൂ​ന്നു മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ള​ത്രെ ശാ​സ്ത്ര​വും കലയും മതവും. ശാ​സ്ത്രം വി​കാ​ര​പ​ര​മായ പ്ര​യോ​ജ​ന​ത്തെ (emotional value) വി​ഗ​ണി​ച്ചു് വസ്തു​തു​ത​ക​ളെ (Facts) വി​വ​രി​ക്കു​ന്നു. മതം മനു​ഷ്യ​ന്റെ മന​സ്സി​ലു​ള്ള ആദ്ധ്യാ​ത്മി​ക​ശ​ക്തി​യു​ടെ ദി​വ്യ​ത്വം വി​ശ​ദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. കല മനു​ഷ്യ​നും പ്ര​കൃ​തി​യു​മാ​യു​ള്ള ബന്ധ​ത്തെ വി​കാ​ര​പ​ര​മാ​യി വ്യ​ക്തി​ഗ​ത​മാ​യി വസ്തു​ത​ക​ളെ ഏറെ​ക്കു​റെ വി​ഗ​ണി​ച്ചു ചി​ത്രീ​ക​രി​കു​ന്നു. മദ്ധ്യ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രു​ടെ​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​രു​ടെ​യും ഇട​യ്ക്കു് ഒന്നു​പോ​ലെ മത​ത്തിൽ ശാ​സ്ത്ര​വും കലയും ഉൾ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇന്നാ​ക​ട്ടെ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​കല മത​ത്തിൽ നി​ന്നു സ്വ​ത​ന്ത്ര്യ​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​നു് അടി​മ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പൗ​ര​സ്ത്യ​കല ഏറെ​ക്കു​റെ പൂർ​വ്വ​സ്ഥി​തി​യിൽ മത​ത്തി​നു് അടി​മ​പ്പെ​ട്ടു​ത​ന്നെ ഇരി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു.

ഒരു കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കു് വിഷയം, രൂപം എന്നു് രണ്ടു് അം​ശ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട​ല്ലോ: പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാർ രൂ​പ​ത്തെ വി​ഷ​യ​ത്തി​നു് അടി​മ​യാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ രൂപം വക്രി​പ്പു് കൃ​ത്രി​മ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ഒരു വി​കാ​രാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ ഫല​മ​ല്ല. ആ വി​കാ​രാ​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടാ​യി എന്നു് പ്രേ​ക്ഷ​ക​നെ മന​സ്സി​ലാ​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ആഗ്ര​ഹ​മാ​ണു് ഇതു​നി​മി​ത്തം പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യിൽ കാ​ണു​ന്ന​തു്. ഇതി​നാൽ പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യിൽ സ്വാ​ഭാ​വി​കത കു​റ​യു​ക​യും കൃ​ത്രി​മ​ത്വം കൂ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. നേരെ മറി​ച്ചാ​ണു് പശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ സ്ഥി​തി. പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യി​ലു​ള്ള ഈ ദൂ​ഷ്യം മറ്റു പല​വി​ധ​ത്തി​ലും മേ​ന്മ​യു​ള്ള അജ​ന്താ​ഗു​ഹ​യി​ലെ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ചി​ത്ര​കാ​ര​നു് ചി​ത്ര​മെ​ഴു​തു​വാൻ നി​ന്നു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ഭാവം ഈ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ണു​ന്നു. ധ്യാ​ന​മു​ദ്ര​യും നി​ശ്ച​ല​ത​യും ഭാ​ര​തീ​യർ കൂ​ടു​ത​ലാ​യി കലാ​വി​ഷ​യ​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് ഈ ദൂ​ഷ്യം കൂ​ടു​തൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​യി കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. യൂ​റോ​പ്പിൽ ഇറ്റ​ലി​യി​ലും സ്പെ​യി​നി​ലും ഒരു കാ​ല​ത്തു് പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​ലി​രു​ന്ന​തും എൽ ഗ്രെ​ക്കോ എന്ന കലാ​കാ​രൻ സ്ഥാ​പി​ച്ച​തു​മായ ബറോ​ക്ക് (Baroque) കലാ​രീ​തി​ക്കും പ്ര​സ്തുത ഭാ​ര​തീയ കലാ​രീ​തി​ക്കും തമ്മിൽ ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ണ്ടു്.

ബാ​ഹ്യ​രൂ​പ​ത്തെ പൗ​ര​സ്ത്യ​കല, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് ഭാ​ര​തീ​യ​കല വി​ഗ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ മറ്റൊ​രു ഫലം അതി​ലു​ള്ള പ്ര​ജാ​പ്ര​ഭു​ത്വ​മ​നഃ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ (democratic spirit) കു​റ​വും പ്ര​ഭു​മ​നഃ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ (aristocratic spirit) ആധി​ക്യ​വു​മാ​കു​ന്നു. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യിൽ ഈ പ്ര​ഭു​ത്വ​മ​നഃ​സ്ഥി​തി വളരെ കു​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ലാ​സൃ​ഷ്ടി​യി​ലെ രസ​ത്തെ ആസ്വ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് ഒരു കലാ​ര​സി​ക​നു് മാ​ത്ര​മേ സാ​ധി​ക്കു​ക​യു​ള്ളു. ഒരു സാ​ധാ​രണ മനു​ഷ്യ​നു് അതു സാ​ധി​ക്കു​യി​ല്ല. ധ്വനി അഥവാ വ്യം​ഗ്യം എന്ന​തി​ന്റെ ആധി​ക്യം കൊ​ണ്ടാ​ണു് ഈ ദൂ​ഷ്യം ജനി​ക്കു​ന്ന​തു്. ബം​ഗാ​ളി​ലെ പുതിയ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു പ്ര​സ്ഥാ​നം നിർ​മ്മി​ച്ച ചെ​റു​ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ ഇതു കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ ജപ്പാ​നി​ലെ ഹോ​ക്കു, ഉടാ എന്നീ ചെ​റു​ക​വി​ത​ക​ളും ഈ ധ്വ​നി​കൊ​ണ്ടു് നി​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. “ഭാ​ര​ത​ത്തി​ലെ ഒരു കലാ​ര​സി​കൻ അവ​ന്റെ സ്വ​ന്തം വാ​സ​ന​കൊ​ണ്ടു് ഒരു ഗാ​ന​ശ​ക​ല​ത്തെ പൂർ​ണ്ണ​മാ​ക്കി രസി​ക്കു​ന്നു” എന്നാ​ണു് ഇതി​നെ​പ്പ​റ്റി രവീ​ന്ദ്ര​നാഥ ടാഗോർ ഒര​വ​സ​ര​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു്. ഒരു ചൂലു് ചാണകം മു​ക്കി വീ​ടി​ന്റെ ഭി​ത്തി​യിൽ അടി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷം അതു് ഒരു കു​തി​ര​യാ​ണെ​ന്നു് ഒരു വി​ദ്വാൻ പറ​ഞ്ഞ​താ​യും കുതിര എവിടെ എന്നു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ കുതിര ചു​വ​രി​ന​പ്പു​റ​ത്താ​ണെ​ന്നും താൻ ചൂ​ലും​കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ച്ച​തു് കു​തി​ര​യു​ടെ വാ​ലാ​ണെ​ന്നും മറു​പ​ടി നൽ​കി​യ​താ​യും ഉള്ള ഒരു കഥ​യാ​ണു് ഈ ദൂ​ഷ്യം സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. ധ്വനി, ഗാം​ഭീ​ര്യം (Depth, density) എന്ന കലാ​ഗു​ണം പ്ര​ദാ​നം ചെ​യ്യു​മെ​ങ്കി​ലും പ്ര​സാ​ദ​മെ​ന്ന ഗു​ണ​ത്തെ അതു നശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു്. കല​യു​ടെ സാ​മു​ദാ​യിക ഗുണം അതാ​യ​തു മനു​ഷ്യ​നേ​യും മനു​ഷ്യ​നേ​യും തമ്മിൽ രഞ്ജി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഗുണം, ധ്വ​നി​യു​ടെ പ്രാ​ചു​ര്യം നശി​പ്പി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്യും. കലാ​വാ​സ​ന​യി​ല്ലാ​ത്ത സാ​ധാ​രണ മനു​ഷ്യർ കലാ​ര​സം ആസ്വ​ദി​ക്കേ​ണ്ട ആവ​ശ്യ​മി​ല്ലെ​ന്നാ​ണു് ഇതു സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന​തു്. കൂ​ടാ​തെ, ടഗോർ പറ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഓരോ​രു​ത്ത​രും ഒരു കലാ​സൃ​ഷ്ടി​യെ യഥേ​ഷ്ടം പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കാ​നു​ള്ള സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം അനു​വ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു് കാ​ല​ത്തെ​ത്ത​ന്നെ നശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് തു​ല്യ​മാ​കു​ന്നു. കല​യി​ലെ ഈ പ്ര​ഭു​ത്വ​മ​നഃ​സ്ഥി​തി​യെ ടോൾ​സ്റ്റോ​യ് തന്റെ സു​പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ “കല എന്താ​ണു്” (What is Art) എന്ന ലേ​ഖ​ന​ത്തിൽ കഠി​ന​മാ​യി ആക്ഷേ​പി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തും ഇവിടെ സ്മ​ര​ണീ​യ​മ​ത്രേ.

ചല​ന​മാ​ണു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ ജീവൻ നേ​രെ​മ​റി​ച്ചു് പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യു​ടെ ജീവൻ നി​ശ്ച​ല​ത​യാ​കു​ന്നു. പ്രാ​ചീന യവ​ന​വ​സ്തു​ശി​ല്പ​ക​ല​യ്ക്കു് ഒരു ഉത്തമ മാ​തൃ​ക​യായ ഏഥൻസ് നഗ​ര​ത്തി​ലെ പാർ​ത്ത​നോൺ എന്ന ക്ഷേ​ത്ര​ത്തേ​യും ബൗ​ദ്ധ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ഏറ്റ​വും പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ട്ട സ്മാ​ര​ക​മായ ജാ​വാ​യി​ലെ ബൊ​റോ​ബു​ദൂർ സ്തൂ​പ​വും തമ്മിൽ താ​ര​ത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി നോ​ക്കുക. അതു​പോ​ലെ തന്നെ പ്ര​സി​ദ്ധ യവ​ന​ശി​ല്പി​ക​ളായ ഫി​ഡി​യ​സ്, പ്രാ​ക്സി​റ്റി​ലെ​സ് എന്നി​വ​രു​ടെ പ്ര​തി​മ​ക​ളും കി​ഴ​ക്കേ ജാ​വാ​യി​ലെ ഒരു രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ സ്മാ​ര​ക​വും ഇപ്പോൾ ലെ​യി​ഡൻ മ്യൂ​സി​യ​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന​തും പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ കലാ സൃ​ഷ്ടി​ക​ളി​ലും പൗ​ര​സ്ത്യ ലോ​ക​ത്തി​ലെ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളി​ലും വെ​ച്ചു് ഏറ്റ​വും ആദ്ധ്യാ​ത്മി​ക​മായ കൃ​തി​ക​ളിൽ ഒന്നു് എന്നു് ഹാവെൽ വാ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തു​മായ പ്ര​ജ്ഞാ​പാ​ര​മി​ത​പ്ര​തി​യേ​യും തമ്മി​ലും താ​ര​ത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക. അപ്പോൾ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യും തമ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സം ഉടനടി പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്ന​താ​ണു്. പാർ​ത്തി​നോ​ണി​ന്റെ മതി​ലു​ക​ളി​ലു​ള്ള കൊ​ത്തു​പ​ണി​ക​ളിൽ ചല​ന​മാ​ണു് പൊ​ന്തി നിൽ​ക്കു​ന്ന​തു്. ബൊ​റോ​ബു​ദൂ​റി​ലെ കൊ​ത്തു​പ​ണി​ക​ളിൽ നി​ശ്ച​ലത അഥവാ ധ്യാ​ന​മാ​ണു് പ്ര​തി​ഫ​ലി​ക്കു​ന്ന​തു്. പ്ര​സ്തുത യവ​ന​പ്ര​തി​മ​ക​ളിൽ ചല​ന​വും ലൗ​കി​ത​ത്വ​വും കളി​യാ​ടു​ന്നു. പ്ര​ജ്ഞാ​പാ​ര​മി​ത​യു​ടെ പ്ര​തി​മ​യി​ലാ​ക​ട്ടെ നി​ശ്ച​ല​ത്വ​വും ആദ്ധ്യാ​ത്മി​ക​സൗ​ന്ദ​ര്യ​വു​മാ​ണു് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്. പൗ​ര​സ്ത്യർ മനഃ​പ്പൂർ​വ്വം ചല​ന​ത്തെ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​വാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോ​ഴും അവർ ആ ഉദ്യ​മ​ത്തിൽ പൂർ​ണ്ണ​മാ​യി വി​ജ​യി​ക്കാ​റി​ല്ലെ​ന്നു് താ​ണ്ഡ​വേ​ശ്വ​ര​നെ​ന്ന ഭാ​വ​ത്തി​ലു​ള്ള ശി​വ​ന്റെ വി​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾ തെ​ളി​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.

ഇതി​നോ​ടു് സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ള്ള മറ്റൊ​രു വ്യ​ത്യാ​സം പാ​ശ്ചാ​ത്യ​കല വി​പ്ല​വ​ക​ര​വും പൗ​ര​സ്ത്യ​കല യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​വും ആണെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണു്. പൗ​ര​സ്ത്യർ പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളെ മു​റു​കെ പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് നവീന ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ കണ്ടു​പി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളും പരി​തഃ​സ്ഥി​തി​യി​ലു​ണ്ടാ​കു​ന്ന പരി​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളും അവർ വി​ഗ​ണി​ക്കു​ന്ന​തു ഹേ​തു​വാ​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യിൽ പുതിയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ അപൂർ​വ്വ​മാ​യി മാ​ത്ര​മേ ഉണ്ടാ​കാ​റു​ള്ളു. കലാ​പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു് അതിൽ സ്ഥാ​ന​മി​ല്ല. നേ​രെ​മ​റി​ച്ചാ​ണു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ സ്ഥി​തി. അതിൽ പുതിയ കലാ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ തു​ട​രെ​ത്തു​ട​രെ​യും അടു​ത്ത​ടു​ത്തും ഉണ്ടാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.

പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യു​ടെ​യും പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ​യും മേൽ വി​വ​രി​ച്ച ഗു​ണ​ദോ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ഒന്നു മറ്റേ​തി​നേ​ക്കാൾ ശ്രേ​ഷ്ഠ​മാ​ണെ​ന്നു് പറ​യു​ന്ന​തു ശരി​യ​ല്ല. ഒരു കലയും മറ്റൊ​രു കല​യേ​ക്കാൾ ശ്രേ​ഷ്ഠ​മാ​ണെ​ന്നു് പറ​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ എന്നാ​ണു് ഇന്ന​ത്തെ കലാ​നി​രൂ​പ​ക​മ​തം. ഓരോ കലയും അവ​യ്ക്കു് പ്ര​ത്യേ​ക​മാ​യു​ള്ള തത്വ​ങ്ങൾ അനു​സ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എന്നേ നോ​ക്കാ​വൂ. വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ പ്രാ​ചീ​ന​ക​ലാ​സൃ​ഷ്ടി​കൾ ഉണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ള്ള പരി​മി​ത​മായ ഉപ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും ആ കലാ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ ആത്മി​ക​ശ​ക്തി​യു​ടെ കൂ​ടു​തൽ വ്യ​യ​വും പരി​ഗ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ അവ​യ്ക്കു് ആധു​നിക കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളേ​ക്കാൾ അധികം വി​കാ​ര​പ​ര​മായ വില (Emotional Value) ഉണ്ടെ​ന്നു​കൂ​ടി ന്യാ​യ​മാ​യി പറയാം. ആന​ത്ത​ല​യും കു​ട​വ​യ​റു​മു​ള്ള ഗണ​പ​തി​യു​ടേ​യും നാ​ലു​കൈ​യ്യു​ക​ളും ഒന്നി​ല​ധി​കം മു​ഖ​ങ്ങ​ളു​മു​ള്ള ഇതര ഹി​ന്ദു​ദേ​വ​ന്മാ​രു​ടേ​യും പ്ര​തി​മ​കൾ കണ്ടു് ഹി​ന്ദു​ക്കൾ​ക്കു് തീരെ കലാ​വാ​സ​യി​ല്ലെ​ന്നു റസ്കിൻ പ്ര​ഭൃ​തി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ലാ​നി​രൂ​പ​കർ ഒര​ഭി​പ്രാ​യം ഒരി​ക്കൽ പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇന്ന​ത്തെ പാ​ശ്ചാ​ത്യ​നി​രൂ​പ​ക​രാ​ക​ട്ടെ ഈ സങ്കു​ചിത വീ​ക്ഷ​ണ​കോ​ടി സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല.

ഇങ്ങ​നെ ഒരു​ത​രം കല​യ്ക്കു് മറ്റൊ​ന്നി​നേ​ക്കാൾ ശ്രേ​ഷ്ഠ​ത​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും കല​യു​ടെ ഒരു കർ​ത്ത​വ്യ​മായ മനു​ഷ്യ​രു​ടെ ഐക്യ​സ്ഥാ​പ​ന​ത്തെ പു​ര​സ്ക്ക​രി​ച്ചു് സങ്കു​ല​വും സർ​വ്വ​ലോ​ക​വ്യാ​പൃ​ത​വു​മായ ഒരു കല നിർ​മ്മി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നും അതു ശ്ര​മി​ച്ചാൽ അന​തി​ദൂ​ര​മായ ഭാ​വി​യിൽ സാ​ധി​ച്ചേ​ക്കു​മെ​ന്നും വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ണ്ടു്. ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​കർ​ത്താ​വും ഇവ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ഉൾ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഭാ​ര​തീ​യ​രു​ടെ പൗ​രാ​ണിക ചി​ഹ്ന​രീ​തി (Puranic symbolism) പോലെ ഈ സങ്ക​ല​ന​ത്തി​നു​ള്ള സാ​ങ്കേ​തിക തട​സ്സ​ങ്ങൾ രവീ​ന്ദ്ര​നാഥ ടാഗോർ നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള അഖി​ല​ലോക ചി​ഹ്ന​ങ്ങൾ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു് എളു​പ്പ​ത്തിൽ മാ​റ്റാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. എന്നാൽ വി​കാ​ര​പ​ര​മായ അനു​ഭ​വ​ങ്ങൾ​ക്കു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രും പൗ​ര​സ്ത്യ​രും വ്യ​ത്യ​സ്ത രീ​തി​യിൽ വില കല്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ രഞ്ജി​പ്പി​ക്കു​വാൻ കൂ​ടു​തൽ പ്ര​യാ​സ​മു​ണ്ടു്. ഇന്നു് സാർ​വ്വ​ത്രി​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന പാ​ശ്ചാ​ത്യ ആശ​യ​ങ്ങ​ളും സി​നി​മാ, കമ്പി​യി​ല്ലാ​ക്ക​മ്പി, വി​മാ​നം മു​ത​ലായ ലോകരെ തമ്മിൽ തമ്മിൽ അടു​പ്പി​ക്കു​ന്ന കണ്ടു​പി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളും കാ​ല​ക്ര​മേണ ഈ തട​സ്സ​വും മാ​റ്റാ​തി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. ഇങ്ങ​നെ​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ഭാ​വി​യി​ലെ സർ​വ്വ​ലോ​ക​കല പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ക​ല​യു​ടെ​യും പൗ​ര​സ്ത്യ​ക​ല​യു​ടെ​യും ഒരു കലർ​പ്പാ​യി​രി​ക്കു​വാ​നി​ട​യു​ണ്ടു്. ഈ സങ്ക​ല​നം പ്രാ​ചീന ചീ​ന​ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തിൽ കാ​ണാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. അതി​നാൽ ഇതി​നാ​യി​രി​ക്കും ഭാ​വി​യി​ലെ സർ​വ്വ​ലോ​ക​ക​ല​യു​ടെ മാതൃക. ചീ​ന​ത്തെ ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തി​നു് ഒരു അപ്ര​തി​രൂ​പ​മായ സ്ഥാ​നം കലാ​ലോ​ക​ത്തി​ലു​ള്ള​തി​നു് ഒരു കാരണം ചീനർ കൺ​ഫൂ​ഷി​യ​സ്സി​ന്റെ തത്വ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു് കല​യു​ടെ സാ​മു​ദാ​യി​ക​ഭാ​വ​ത്തി​നു് കൂ​ടു​തൽ പ്രാ​ധാ​ന്യം നൽ​കി​യി​രു​ന്ന​താ​ണു്. യൂ​റോ​പ്യ​ന്മാർ വി​ല​യേ​റി​യ​താ​യി കരു​തു​ന്ന ബന്ധം മനു​ഷ്യ​നും യന്ത്ര​വും തമ്മി​ലു​ള്ള​താ​ണെ​ന്നും ഭാ​ര​തീ​യർ വി​ല​യേ​റി​യ​താ​യി കരു​തു​ന്ന​തു് മനു​ഷ്യ​നും ദൈ​വ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള ബന്ധ​മാ​ണെ​ന്നും ചീനർ വി​ല​മ​തി​ക്കു​ന്ന ബന്ധം മനു​ഷ്യ​നും മനു​ഷ്യ​നും തമ്മി​ലു​ള്ള​താ​ണെ​ന്നും ഒരു ആധു​നിക ചീന തത്വ​ജ്ഞാ​നി പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ ചീ​ന​ക​ല​യു​ടെ അപ്ര​തി​രൂ​പ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഒരു രഹ​സ്യം അന്തർ​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

“ഒരു കലാ​കാ​ര​ന്റെ നിലയെ തന്റെ ജന്മ​വാ​സ​ന​യും (instinct) ബു​ദ്ധി​യും മാറി മാറി പ്ര​കാ​ശ​മാ​ന​മാ​ക്കു​ന്ന​തും ഇരു​ളി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ ഒരു നിർ​ദ്ദി​ഷ്ട​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ദൃ​ഷ്ടി​പ​തി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ഒരു ഞാ​ണി​ന്മേൽ നട​ക്കു​ന്ന ഒരു ഞാ​ണി​ന്മേൽ കളി​ക്കാ​ര​ന്റെ നി​ല​യോ​ടു് ഉപ​മി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. ആ ഞാ​ണി​ന്റെ ഓരോ വശ​ത്തും അപ​ക​ട​മു​ണ്ടു്. ഇട​തു​വ​ശ​ത്തു​ള്ള താൽ​ക്കാ​ലി​ക​ത്വ​ത്തി​ലേ​ക്കു് സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​മായ കലാ​കാ​ര​ന്മാർ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ള പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ നി​കൃ​ഷ്ട​ഭാ​വ​ത്തി​ലേ​ക്കു്, അയാ​ളു​ടെ ഇന്ദ്രി​യ​ങ്ങൾ അയാളെ തള്ളി​യി​ടാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. വല​തു​വ​ശ​ത്തു​ള്ള സീ​മ​യ​റ്റ ശുദ്ധ ആദർ​ശ​മെ​ന്ന​തി​ലേ​ക്കു് അയാ​ളു​ടെ യു​ക്തി അയാളെ മറി​ച്ചി​ടാൻ ഉദ്യ​മി​ക്കു​ന്നു.” എന്നു് ഒരു കലാ​നി​രൂ​പ​ക​നായ ആൻ​ഡ്രെ ലൊ​ട്ടെ (Andre Lhote) പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു് ഇവിടെ സ്മ​ര​ണീ​യ​മ​ത്രെ. ചീ​ന​ക​ല​യെ ഭാ​വി​യി​ലെ സർ​വ്വ​ലോ​ക​ക​ല​യു​ടെ മതൃ​ക​യാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യാൽ ലൊ​ട്ടെ പറ​യു​ന്ന ഞാണിൽ നി​ന്നു് ഒരു കലാ​കാ​രൻ അതി​ന്റെ ഇരു​വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും വീ​ഴാ​തെ കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാം. ഈ കാ​മ്യ​മായ വി​ശ്വ​ക​ല​യി​ലേ​ക്കു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രെ നയി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അവ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു് ആദർ​ശാ​ത്മ​ക​ത്വം കു​ത്തി​വെ​യ്ക്കാ​നു​ദ്യ​മി​ക്കു​ന്ന ഫ്യൂ​ച്ച​റി​സം എന്നൊ​രു പ്ര​സ്ഥാ​നം ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഭാ​ര​തീ​യ​രെ ഈ വി​ശ്വ​ക​ല​യി​ലേ​യ്ക്കു് നയി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അവ​രു​ടെ ഇടയിൽ സാ​ദൃ​ശ്യാ​ത്മ​ക​ത്വം കു​ത്തി​വെ​യ്ക്കു​വാൻ മറ്റൊ​രു​ത​രം ഫ്യൂ​ച്ച ്യ​റി​സ്റ്റ് പ്ര​സ്ഥാ​നം ഇവിടെ തു​ട​ങ്ങേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ ഭാ​ര​തീയ ഫ്യൂ​ച്ച​റി​സ്റ്റ് പ്ര​സ്ഥാ​നം എങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ലെ ആദ്യ​ത്തെ ഉപ​ന്യാ​സ​ത്തിൽ വി​വ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ അതി​നെ​പ്പ​റ്റി കൂ​ടു​ത​ലാ​യി ഇവിടെ ഒന്നും പറ​യു​ന്നി​ല്ല.

കേസരി ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള​യു​ടെ ലഘു ജീ​വ​ച​രി​ത്രം.