SFNസാ­യാ­ഹ്ന ഫൌ­ണ്ടേ­ഷൻ
images/Great_Wall-03.jpg
The Great Wall of China at Jinshanling, a photograph by Severin Stalder .
വ­ലു­തു് വി­സ്മ­യം
കെ. ജി. എസ്.
images/kgs-vanmathil-01.jpg

ബാ­ദ­ലിം­ഗാ­ണു് ബീ­ജിം­ഗി­നു് ഏ­റ്റ­വും അ­ടു­ത്തു­ള്ള വൻ­മ­തിൽ­ഭാ­ഗം. എ­ഴു­പ­തു് കി­ലോ­മീ­റ്റർ. അ­വി­ടേ­യ്ക്കാ­ണു് ഞ­ങ്ങ­ളു­ടെ യാത്ര. ന­ന്നാ­യി സം­ര­ക്ഷി­ക്ക­പ്പെ­ട്ട ഭാഗം. കുറേ ദൂരം വൻ­മ­തിൽ കാണാം. വൻ­മ­തിൽ­ന­ഗ­രം എന്ന പുതിയ വാ­ണി­ജ്യ­വേ­ദി. കേ­ബിൾ­കാർ. ഗ്രേ­റ്റ്വാൾ മ്യൂ­സി­യം. സർ­ക്കു­ലർ സ്ക്രീൻ സിനിമ. റെ­സ്റ്റോ­റ­ന്റു­കൾ ഡോളർ യുവാൻ ആക്കൽ… സൗ­ക­ര്യ­ങ്ങൾ കാരണം ബാ­ദ­ലിം­ഗ് കൂ­ടു­തൽ ജ­ന­പ്രി­യം.

എത്ര തവണ വൻ­മ­തി­ലിൽ വന്നു എ­ന്നു് നി­യു­വി­നോർ­മ്മ­യി­ല്ല. അ­ത്ര­യേ­റെ വന്നു. ബീ­ജിം­ഗ് സർ­വ­ക­ലാ­ശാ­ല­യിൽ പ­ഠി­ക്കു­ന്ന കാ­ല­ത്തു് ടൂർ വ­ന്ന­തു് ആ­ദ്യ­വ­ര­വു്. അ­ന്നു് വൻ­മ­തി­ലി­ലേ­ക്കു­ള്ള പ­ട­വു­കൾ ക­യ­റു­മ്പോൾ കൂ­ടെ­യു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്ന­വ­ളോ­ടൊ­പ്പ­മാ­യി പി­ന്നെ ക­യ­റ്റ­വും ഇ­റ­ക്ക­വും. അ­വ­ളാ­യി പി­ന്നെ മ­തി­ലും തു­റ­സ്സും. അ­കാ­ല്പ­നി­ക­മാ­യ ചെറിയ മൗ­ന­ത്തി­നും ചി­രി­ക്കും ശേഷം നിയു[1] പ­റ­ഞ്ഞു:

വൻ­മ­തിൽ­ക്ക­ഥ­കൾ കേ­ട്ടു­റ­ങ്ങി­യ ഒരു കു­ട്ടി­ക്കാ­ലം എ­നി­ക്കു­മു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു. വൻ­മ­തിൽ ലോ­കാ­ത്ഭു­തം. ശ­ത്രു­ക്കൾ­ക്കും ദുർ­ദ്ദേ­വ­ത­കൾ­ക്കും പി­ശാ­ചു­ക്കൾ­ക്കും മ­ഹാ­രോ­ഗ­ങ്ങൾ­ക്കു­മെ­തി­രേ­യു­ള്ള ചൈ­ന­യു­ടെ പ്ര­തി­രോ­ധം. അ­ത്ര­യേ­റെ ദൈ­വ­ങ്ങൾ വ­സി­ക്കു­ന്ന­തി­നാൽ ഏ­റ്റ­വും വലിയ ദേ­വാ­ല­യം. മ­തി­ലു­യ­രാ­നും ഉ­റ­യ്ക്കാ­നും അ­നേ­കാ­യി­രം പാ­വ­ങ്ങ­ളു­ടെ ജീവൻ ബ­ലി­യാ­യി­ട്ടു­ള്ള­തി­നാൽ ചൈ­ന­യു­ടെ ഏ­റ്റ­വും വലിയ പാ­പ­ശാ­ല; ബ­ലി­കു­ടീ­രം. ഓരോ ദി­ക്കിൽ നി­ന്നു് നോ­ക്കു­മ്പോൾ ഓരോ ഉ­യ­ര­വും രൂ­പ­വും അർ­ത്ഥ­വും ക­ഥ­യു­മു­ള­ള പ്ര­തി­ഭാ­സം. മ­ന­സ്സി­ലാ­ക­ലി­നു് വ­ഴ­ങ്ങാ­തെ ഏറെ ഭാ­ഗ­വും അ­ദൃ­ശ്യ­ത­യിൽ. അ­ത്ഭു­ത­മാ­യി­രി­ക്കെ­ത്ത­ന്നെ ക­രു­ണ­വും ശാ­ന്ത­വും ക്രൂ­ര­വും. ഏ­ക­വ­ച­ന­ത്തിൽ ബ­ഹു­വ­ച­നം. ചൈ­ന­ക്കാർ ചൈ­ന­ക്കാ­രെ നിർ­വ­ചി­ച്ചാൽ ഒ­രു­ട­ലിൽ പല പ്രാ­യ­മു­ള്ള അ­വ­യ­വ­ങ്ങ­ളും മ­ന­സ്സു­മു­ള്ള ഈ വൻ­മ­തി­ലാ­ണ­വർ. മ­തി­ലി­ല്ലെ­ങ്കിൽ ചൈ­ന­യി­ല്ലെ­ന്നാ­ണു് ഞ­ങ്ങ­ളെ പ­ഠി­പ്പി­ച്ച­തു്.

കു­റി­പ്പു­കൾ

[1] യാ­ത്രാ­സ­ഹാ­യി, ദ്വി­ഭാ­ഷി.

പ­ടി­ഞ്ഞാ­റു് ഗാൻസു പ്ര­വി­ശ്യ­യി­ലെ ജി­യാ­യു­ഗു­വാൻ ചുരം മുതൽ കി­ഴ­ക്കു് ഹേബൈ പ്ര­വി­ശ്യ­യി­ലെ ഷാൻ­ഹൈ­ഗു­വാൻ ചുരം വ­രെ­യാ­ണു് വൻ­മ­തിൽ. ഇ­രു­പ­ത്തി­യോ­രാ­യി­ര­ത്തി­ലേ­റെ കിലോ മീ­റ്റർ നീളം. പാ­റ­യും ഇ­ഷ്ടി­ക­യും ച­രി­ത്ര­വും കെ­ട്ടു­ക­ഥ­യും ഭയവും ക­രു­ത്തും കൊ­ടും­ക്രൂ­ര­ത­യും കാ­ത്തി­രി­പ്പും ദുഃ­ഖ­വും ക­ണ്ണീ­രും കൊ­ണ്ടു് കെ­ട്ടി­പ്പ­ടു­ത്ത­തു്. പല രാ­ജ­വം­ശ­ങ്ങ­ളു­ടെ പല നൂ­റ്റാ­ണ്ടു­ക­ളി­ലെ ജ­ന­പീ­ഡ­ന­ത്തി­ന്റെ സ്മാ­ര­കം. മ­ഹ­ത്ത­ല്ല, വ­ലു­തു്. വ­ലു­തേ­തും വി­സ്മ­യം. വ­ലു­തു് കഥ പ­റ­യി­പ്പി­ക്കും.

ചീനർ, കഥ തീ­നി­കൾ. ബി. സി. ര­ണ്ടാം നൂ­റ്റാ­ണ്ടു് മുതൽ ചീ­നർ­ക്കു­ണ്ടു് മ­തിൽ­ക്ക­ഥ­ക­ളു­ടെ പെ­രും­കൃ­ഷി. രാവു് പ­തി­നാ­യി­ര­ത്തൊ­ന്നു് പോരാ അതു് പ­റ­ഞ്ഞു­തീ­രാൻ. ലോകം ചൈ­ന­യി­ലു­ള്ള­ത്ര ലോ­ക­ത്തി­ല്ലെ­ന്നു് പറയാൻ കു­ഞ്ഞു­ന്നാ­ളി­ലേ ചൈ­ന­ക്കാർ പ­ഠി­ക്കു­ന്നു. അ­ന്ധ­വി­ശ്വാ­സ­വും ഭാ­വ­ന­യും ചാ­ലി­ച്ച നാ­ടോ­ടി­ക്ക­ഥ­കൾ ഓരോ അനുഭവ/കർമ്മ സ­ന്ദർ­ഭ­ത്തി­ലും ചേ­രും­പ­ടി ചേർ­ക്കും ചൈ­ന­ക്കാർ. ഭ­ക്ഷ­ണം വി­ള­മ്പു­മ്പോൾ പ്ര­മു­ഖ റെ­സ്റ്റോ­റ­ന്റു­ക­ളി­ലെ കു­ശി­നി­മേ­ധാ­വി അ­തി­ഥി­ക­ളു­ടെ അ­ടു­ത്തു് വ­ന്നു് നിൽ­ക്കും. പറയും, ഓരോ വി­ഭ­വ­ത്തി­നും പി­ന്നി­ലെ കഥ. കഥ ചേർ­ന്നു് സ്വാ­ദു് കൂ­ടാ­തൊ­രു ചൈ­നീ­സ് വി­ഭ­വ­മി­ല്ല; ഭാഷണ വൈ­ഭ­വ­വും. ആ­ഫ്രി­ക്ക കഥ ശ്വ­സി­ക്കു­ന്നു എ­ന്നു് പറയും. ചൈ­ന­യെ­പ്പ­റ്റി­യും അതു് പറയാം. ക­ഥ­യി­ല്ലാ­തെ ശ്വ­സി­ക്കാ­നാ­വി­ല്ല ചൈ­ന­യ്ക്കു്.

ജി­യാ­യു­ഗു­വാൻ ചു­ര­ത്തി­നു് ആ പേരു് വരാൻ കാരണം വൻ­മ­തിൽ നിർ­മ്മി­തി­യു­ടെ ആ­ദ്യ­കാ­ല­ത്തെ ഒരു ദു­ര­ന്തം. ഗാൻസു പ്ര­വി­ശ്യ­യി­ലെ ഒരു ഗ്രാ­മീ­ണ വധു, ചെറിയ പെ­ണ്ണു്, അ­തി­സു­ന്ദ­രി, മെ­ങ്ങ് ജി­യാ­ങ്ങ്ന്യൂ. അ­വ­ളു­ടെ പ്രി­യൻ, ഫാങ് ചീ ലി­യാ­ങ്ങ്. ക­ല്യാ­ണം ക­ഴി­ഞ്ഞു് മൂ­ന്നാം നാൾ രാ­ജ­കി­ങ്ക­ര­ന്മാർ വന്നു. ചീ ലി­യാ­ങ്ങി­നെ വ­ലി­ച്ചി­ഴ­ച്ചു് മ­തിൽ­പ്പ­ണി­ക്കു് കൊ­ണ്ടു പോയി. ലി­യാ­ങ്ങി­നെ­പ്പ­റ്റി ഗ്രാ­മ­ത്തിൽ പി­ന്നെ ഒരു വി­വ­ര­വും വ­ന്നി­ല്ല. കാ­ത്തു് കാ­ത്തു് മ­ന­സ്സു് വെന്ത ജി­യാ­ങ്ങ്ന്യൂ ഭർ­ത്താ­വി­നെ അ­ന്വേ­ഷി­ച്ചു് പോയി. പോ­യി­പ്പോ­യി കേ­ട്ടു­കേൾ­വി­ക­ളി­ലെ­ത്തി. പേ­ടി­പ്പി­ക്കു­ന്ന ചെ­റു­വി­വ­ര­ങ്ങ­ളി­ലെ­ത്തി. ഒ­ടു­വിൽ മ­തിൽ­പ­ണി­ക്കാ­രിൽ നി­ന്ന­റി­ഞ്ഞു, ചീ ലി­യാ­ങ്ങി­ന്റെ മരണം. മിംഗ് വം­ശ­ത്തോ­ടെ­തി­രി­ടാൻ ഒരു പാ­വ­പ്പെ­ട്ട നാടൻ പെ­ണ്ണു് കൂ­ട്ടി­യാൽ കൂ­ടു­മോ? ദ­രി­ദ്ര ഏ­കാ­കി­നി­ക്കു് ക­ഴി­യു­ന്ന­തു് ജി­യാ­ങ്ങ്ന്യൂ ചെ­യ്തു. ക­ര­ഞ്ഞു. മൂ­ന്നു പകലും മൂ­ന്നു് രാവും മ­തി­ലിൽ ത­ല­യ­റ­ഞ്ഞു് ക­ര­ഞ്ഞു. നാലാം നാൾ അവൾ മ­രി­ച്ചു. അ­ല­റി­പ്പൊ­ളി­ഞ്ഞു് മ­തി­ലും മ­റി­ഞ്ഞു. ക­ര­ഞ്ഞു് ക­ര­ഞ്ഞു് മ­രി­ക്കേ­ണ്ടി വന്ന ഒരു യു­വ­തി­യെ ഓർ­മ്മ­യി­ല­ല്ലാ­തെ എവിടെ അ­ട­ക്കും? അ­വ­ളു­ടെ പേ­രി­ലാ­യി, അ­വ­ളാ­യി, വീ­ണ്ടും പ­ണി­ത­പ്പോൾ മ­തി­ലി­ന്റെ ആ ഭാഗം. ജി­യാ­യു­ഗു­വാൻ.

പൊ­ളി­ച്ചു് കളയൂ ഭീ­മാ­കാ­ര­മാ­യ ഈ പാ­പ­മൂർ­ത്തി­യെ, പി­ഴു­തെ­റി­യൂ ജീ­വ­നൂ­റ്റു­ന്ന ഈ രാ­ക്ഷ­സ ഇ­ത്തി­ളി­നെ, എ­ന്നാ­യി­രു­ന്നു കൺ­ഫ്യൂ­ഷ്യ­സി­ന്റെ ശി­ഷ്യ­ന്മാ­രു­ടെ മ­തിൽ­വി­രു­ദ്ധ­ത. മതിൽ വി­രു­ദ്ധ­രും മതിൽ ഭ­ക്ത­രു­മാ­യി ചൈ­ന­ക്കാർ അകമേ അ­ക­ന്നു. നിർ­മ്മി­ക്കു­ന്ന­തി­നേ­ക്കാൾ പാ­ടാ­ണു് ചി­ല­തു് പൊ­ളി­ച്ചു­ക­ള­യാൻ. ഒ­രി­ക്ക­ലെ­ങ്കി­ലും വൻ­മ­തി­ലി­ലെ­ത്തി­യി­ട്ടി­ല്ലാ­ത്ത­വർ നല്ല മ­നു­ഷ്യ­ര­ല്ലെ­ന്ന മാ­വോ­സൂ­ക്തം ഞ­ങ്ങ­ളെ ആരോ പ­ഠി­പ്പി­ച്ചി­രു­ന്നു.

images/Great_Wall-02.jpg

ബാ­ദ­ലി­ങ്ങി­ലേ­ക്കു­ള്ള വ­ഴി­യിൽ വാ­ഹ­ന­ങ്ങൾ കു­റ­വു്. നിയു പ­റ­ഞ്ഞു: ‘റോഡ് ഫ്രീ. നാ­മി­ന്നു് വേ­ഗ­മെ­ത്തും.’

വി­ല­ക്ക­പ്പെ­ട്ട ന­ഗ­ര­ത്തി­ന്റെ മ­തിൽ­ക്കെ­ട്ടി­നു് മു­ന്നിൽ നി­ന്നു് രാ­വി­ലെ വൻ­മ­തി­ലി­ലേ­ക്കു് പു­റ­പ്പെ­ടു­മ്പോൾ തോ­ന്നി: ഏ­തെ­ങ്കി­ലു­മൊ­രു മ­തി­ലിൽ നി­ന്നു് ഏ­തെ­ങ്കി­ലു­മൊ­രു മ­തി­ലി­ലേ­ക്ക­ല്ലാ­തെ ഏതു് വഴി? ഏതു് യാത്ര? എത്ര ചി­രി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടാ­വും മ­തിൽ­വ­ല­യ­ങ്ങൾ ക­ണ്ടു് ക­ണ്ടു് ബഷീർ? പ്ര­തി­രോ­ധ­മെ­ന്നു് ഭാ­വി­ക്കു­ന്ന വി­ഭ­ജ­ന­ത്തി­ന്റെ ക­ല്ലു­ഭാ­ഷ വാ­യി­ച്ചി­ട്ടു് കാഫ്ക? ഏ­ക­ദൈ­വം, അ­ദ്വൈ­തം, എ­ത്ര­യെ­ത്ര മ­തിൽ­ക്കെ­ട്ടു­കൾ ചേർ­ത്തു് മെ­ട­ഞ്ഞ­തെ­ന്നോർ­ത്തു് അം­ബേ­ദ്കർ?

ബീ­ജിം­ഗിൽ നി­ന്നു് സാ­ഹ­സി­ക­രേ­റെ­യും പോ­കാ­റു­ള്ള­തു് മു­തി­യ­ന്യു, സി­മാ­താ­യ്, ചു­ര­ങ്ങ­ളി­ലെ മതിൽ ഭാ­ഗ­ങ്ങൾ കാണാൻ. അവ ബാ­ദ­ലി­ങ്ങി­നേ­ക്കാൾ ലേശം കൂടി അകലെ. ഉയരെ. അവിടെ മ­തിൽ­ക­യ­റ്റം സാ­ഹ­സി­കം. ക്ലേ­ശ­ക­രം. ക­യ­റി­ക്ക­ഴി­ഞ്ഞാൽ വി­ജ­യ­ത്രിൽ. ക­യ­റ്റ­ത്തി­നി­ട­യിൽ പാ­റ­യി­ടു­ക്കിൽ മ­ല­മ്പാ­മ്പി­ന്റെ മ­ന്ദ­ഹാ­സം ക­ണ്ടു് വി­ജ­യ­ത്രിൽ വർ­ദ്ധി­ക്കു­ന്ന­വ­രു­മു­ണ്ടു്. കൊ­ടു­മു­ടി­യി­ലെ ഞെ­ട്ടിൽ വി­രി­ഞ്ഞ വി­ജ­യ­ത്തി­നു് മണം കൂടും. ശ­രി­വെ­ക്ക­പ്പെ­ട്ട തീ­രു­മാ­ന­ത്തി­നു് സൗ­ന്ദ­ര്യം കൂടും. മ­തി­ലി­ന്റെ മു­ക­ളി­ലെ പാ­ത­യിൽ അ­വി­ട­വി­ടെ താവോ പ­വി­ലി­യ­നു­ണ്ടു്. പാ­ടു­പെ­ട്ടു് മേ­ലേ­യെ­ത്തി­യ­വ­രെ കു­ളിർ­കാ­റ്റു് ചാർ­ത്തി അ­നു­മോ­ദി­ക്കാൻ പ­വി­ലി­യ­ന്റെ പ­ടി­ക്കൽ ചീ­ന­ക്കാ­രാ­യ പ്രാ­ചീ­ന­ദൈ­വ­ങ്ങൾ കാ­ത്തി­രി­ക്കു­ന്നു­ണ്ടു്.

ക­ടൽ­സ്നേ­ഹി­കൾ കി­ഴ­ക്കു് ഹേബൈ പ്ര­വി­ശ്യ­യിൽ, ഹാ­ങ്ങ്ചു­വാം­ഗ്ദൗ­വിൽ, കടലിൽ വൻ­മ­തിൽ അ­വ­സാ­നി­ക്കു­ന്ന­തു് കാണാൻ പോകും. അ­വർ­ക്കു് ആ മ­തിൽ­ക്കാ­ഴ്ച, മ­തി­ലിൽ നി­ന്നു­ള്ള കടൽ/ക­ര­ക്കാ­ഴ്ച, ച­രി­ത്ര­ക്കാ­ഴ്ച. അ­വി­ടേ­ക്കേ പോകുൂ അ­പാ­ര­ത­യു­ടേ­യും സ്ഥ­ല­കാ­ല­ഗ­ഹ­ന­ത­യു­ടേ­യും ഉ­പാ­സ­കർ.

ചൈനയെ ആ­ക്ര­മി­ക്കാൻ വ­ന്ന­വ­രൊ­ക്കെ പ്രാർ­ത്ഥ­ന­ക­ളിൽ അ­വ­ര­വ­രു­ടെ ദൈ­വ­ങ്ങ­ളേ­യും കൊ­ണ്ടു വന്നു. കേ­ടാ­വാ­ത്ത വി­ത്തു­ക­ളും ധാ­ന്യ­ങ്ങ­ളും കൊ­ണ്ടു വന്നു. അ­ന്ന­പാ­ന­ങ്ങൾ­ക്കു്. പോ­രാ­ത്ത­തു് കൊ­ള്ള­യ­ടി­ച്ചു. വൻ­മ­തി­ലി­നോ­ടു് തോ­റ്റോ­ടി­യ മം­ഗോ­ളി­യ­രെ ഉ­പേ­ക്ഷി­ച്ചു് മം­ഗോ­ളി­യൻ ദൈ­വ­ങ്ങൾ വൻ­മ­തിൽ പ­രി­സ­ര­ത്തു് തങ്ങി. മ­തി­ലി­ന്റെ അ­നാ­ദ്യ­ന്ത­മാ­യ ദു­രൂ­ഹ­സ്വ­രൂ­പ­ത്തെ ഉ­പാ­സി­ച്ചു് രാപകൽ അവർ മ­തി­ലി­നു് മേ­ലേ­യു­ലാ­ത്തി. കാ­റ്റു­ക­ളാ­യി വീശി. ചെ­റു­താ­ര­ങ്ങ­ളു­ടെ ആരും കാ­ണാ­ത്ത ഉ­ദ­യാ­സ്ത­മ­യ­ങ്ങ­ളാ­യി പ്ര­സാ­ദി­ച്ചു. ചൈ­നീ­സ് ദൈ­വ­ങ്ങ­ളോ­ടി­ണ­ങ്ങി. ചീ­ന­ക്കോ­വി­ലു­ക­ളു­ടെ ഉ­പ­ശാ­ല­ക­ളി­ലെ സിം­ഹ­പ്ര­തി­മ­ക­ളിൽ ചൈ­ന­യു­ടെ അ­ജ­യ്യ­ത വാ­യി­ച്ചു് നി­ന്നു. തോ­റ്റ­വ­രു­ടെ കു­തി­ര­ക­ളും ദൈ­വ­ങ്ങ­ളും ധാ­ന്യ­ങ്ങ­ളും ഈ മ­ല­ക­ളിൽ വീണു് ചിതറി. അവ ഇവിടെ മു­ള­ച്ചു് വ­ളർ­ന്നു. ത­ഴ­ച്ചു് കാ­ടാ­യി. ചൈ­ന­യു­ടെ ബ­ലി­ഷ്ഠ­കാ­ത­ലു­ക­ളിൽ ചു­റ്റി­പ്പ­ടർ­ന്നു. തോ­റ്റോ മ­രി­ച്ചോ മ­ട­ങ്ങി­യ­വർ ചൈ­ന­ക്കാർ ചെ­യ്യാ­ത്ത യു­ദ്ധ­ങ്ങ­ളിൽ­പ്പോ­ലും അ­വർ­ക്കു് വിജയം കപ്പം നൽകി. വൻ­മ­തിൽ എ­ന്നും ചൈ­ന­യ്ക്കു് വേ­ണ്ടി പ്ര­തി­രോ­ധ­യു­ദ്ധം ചെ­യ്യു­ന്ന നി­ത്യ­സ­ജ്ജ­മാ­യ ഒരു മ­ഹാ­സൈ­ന്യം. ഉ­റ­ക്കം തോ­ന്നി­ച്ചു് നിൽ­ക്കു­ന്ന അ­ന­ന്ത­മാ­യ ഉ­ണർ­വു്. അ­താ­ണു് മ­തി­ലി­ന്റെ കാ­വൽ­പ്പൊ­രുൾ. ആ കാ­വ­ലി­ല്ലാ­ത്ത യു­ദ്ധ­ങ്ങ­ളി­ലെ­ല്ലാം ചൈന തോ­റ്റു. ബ്രി­ട്ട­നും ഫ്രാൻ­സും റ­ഷ്യ­യും ജ­പ്പാ­നു­മെ­ല്ലാം ചൈനയെ തോൽ­പ്പി­ച്ചു. അ­ട­ച്ചു് ഭ­ദ്ര­മാ­ക്കി­യി­രു­ന്ന ചൈ­ന­യു­ടെ വാ­തി­ലു­കൾ വി­ജ­യി­കൾ ച­വി­ട്ടി­ത്തു­റ­ന്നു. അ­മൂ­ല്യ­മാ­യ ചൈ­നീ­സ് വി­ഭ­വ­ങ്ങൾ കൊ­ള്ള­യ­ടി­ച്ചു് കൊ­ണ്ടു­പോ­യി. ചൈന ദ­രി­ദ്ര­മാ­യി. കി­ഴ­ക്കി­ന്റെ രോ­ഗി­യാ­യി. ചു­റ്റോ­ടു് ചു­റ്റും മതിൽ പ­ടർ­ന്ന വ­ലി­യൊ­രു മ­തി­ല­ക­രാ­ജ്യ­മാ­യി­രു­ന്നെ­ങ്കിൽ എ­ന്നു് ഓരോ തോൽ­വി­യി­ലും ചൈന മോ­ഹി­ച്ചു. അ­തിർ­ത്തി­ക­ളും വി­ഭ­വ­ങ്ങ­ളും യു­ദ്ധ­കാ­ര­ണ­ങ്ങ­ളാ­വാ­ത്ത കാലം ചൈന കി­നാ­വു് കണ്ടു.

ഇതു് കേൾ­ക്കു­മ്പോൾ എ­തിർ­വ­സ്തു­ത­കൾ ന­മു­ക്കോർ­മ്മ വരും; അതിഥി അഹിതം പ­റ­യ­രു­തെ­ന്നും ഓർമ്മ വരും; നാം പ­റ­യി­ല്ല. നല്ല അ­തി­ഥി­കൾ, നാം. അ­ല്ല­ലി­ല്ലാ­തെ ചൈ­ന­യിൽ നി­ന്നു് പോ­ര­ണ­മ­ല്ലോ.

ഞങ്ങൾ ബാ­ദ­ലി­ങ്ങി­ലെ­ത്തി­യ­പ്പോൾ പെ­രു­മ­ഴ. ടെ­മ്പോ­ട്രാ­വ­ല­റിൽ­ത്ത­ന്നെ­യി­രു­ന്നു. മലയിൽ പെ­യ്യു­ന്ന മഴ പു­രാ­ത­ന­മ­ഴ. അതേ മഴ, താഴെ, ഗ്രേ­റ്റ് വാൾ­സി­റ്റി­യിൽ പെ­യ്യു­മ്പാൾ പുതിയ മഴ. എ­ന്തു് പെ­യ്യു­ന്നു എ­ന്ന­ത­ല്ല, എ­വി­ടെ­പ്പെ­യ്യു­ന്നു എ­ന്ന­താ­ണു് മഴയെ പ­ഴ­യ­തും പു­തി­യ­തു­മാ­ക്കു­ന്ന­തു്. ഇ­ന്ത്യൻ മഴയും ചൈ­നീ­സ് മ­ഴ­യു­മാ­ക്കു­ന്ന­തു്. മ­ഴ­യു­ടെ ദേ­ശീ­യ­ത, സ്വ­ത്വം, ഭാഷ, നിർ­ണ്ണ­യി­ക്കു­ന്ന­തു്.

മ­ഴ­യ­ല്ല, വൻ­മ­തി­ലാ­ണി­പ്പോൾ ക­ണ്ണു­ക­ളു­ടെ പ്രി­യ­വി­ഷ­യം. പല ക­ണ്ണു­കൾ പല പ­ഴു­തു­ക­ളി­ലൂ­ടെ പല വട്ടം തി­ര­ഞ്ഞു. മതിൽ കാ­ണാ­നി­ല്ല. ചി­ത്ര­ങ്ങ­ളിൽ കണ്ട മ­തിൽ­ത്തു­ണ്ടു­ക­ളു­ടെ ഓർമ്മ പല വ­ലി­പ്പ­ത്തിൽ ക­ണ്ണിൽ തു­റ­ന്ന­ട­ഞ്ഞു. വർ­ണ്ണ­ചി­ത്ര­ങ്ങ­ളാ­യും രേ­ഖാ­ചി­ത്ര­ങ്ങ­ളാ­യും, മാറി മാറി. മ­ഴ­യ­ല്ലാ­തൊ­രു കാ­ഴ്ച­യി­ല്ല മഴയിൽ. ഇ­ന്ത്യ­യി­ലാ­യാ­ലും ചൈ­ന­യി­ലാ­യാ­ലും. മ­റ്റെ­ല്ലാം മ­റ­യ്ക്കും മഴ. പെ­യ്തൊ­ടു­ങ്ങും വരെ ആ­വു­ന്ന­ത്ര ത­ന്നെ­ത്ത­ന്നെ കാ­ണി­ക്കു­ന്നൊ­രു ജീ­നി­യ­സ്സാ­ണു് മഴ. അ­ല്പാ­വി­ഷ്കാ­ര­മ­ല്ല, പൂർ­ണ്ണാ­വി­ഷ്കാ­രം, ഓരോ മഴയും.

മ­തി­ലെ­വി­ടെ?

നിയു: മ­ല­മു­ക­ളിൽ. മ­ഴ­യ്ക്ക­പ്പു­റം. കാ­ഴ്ച­യ്ക്ക­പ്പു­റം.

മറ കൂ­ടി­യാ­ണു് മതിൽ. മ­തിൽ­ക്കെ­ട്ടു്, കൺ­കെ­ട്ടു്. വി­ല­ങ്ങി നി­ന്നു് വി­ല­ക്കു് ക­ല്പി­ക്ക­ലാ­ണു് മതിൽ. മ­റ­യ്ക്കാ­നു­ള്ള പ­റ­യ­ലാ­ണു് പല മ­തി­ലും. നുണ പോലെ. പ­കു­ക്കാ­നും മ­റ­യ്ക്കാ­നും അ­ക­റ്റാ­നു­മു­ള്ള ആ­വി­ഷ്കാ­ര­നി­രോ­ധ­ന­ത്തി­ന്റെ വാ­സ്തു­വി­ദ്യ. ഫ്യൂ­ഡൽ മതിൽ, ഗ്ലോ­ബൽ മതിൽ, ത­ട­വ­റ­മ­തിൽ, ബെർ­ലിൻ മതിൽ, ഏതു് മ­തി­ലും… വി­ല­ക്ക­പ്പെ­ട്ട ന­ഗ­ര­ത്തി­ന്റെ മ­തി­ലി­ലെ മാ­വോ­ഫോ­ട്ടോ പോലെ കാ­ണി­ക്കു­ന്ന­തി­നേ­ക്കാ­ളേ­റെ മ­റ­യ്ക്കു­ന്ന ഫോ­ട്ടോ­മ­ഴ, ബിം­ബ­മ­ഴ, മ­തി­ലാ­യ മതിൽ നിറയെ. മതിൽ സം­ര­ക്ഷി­ക്കും; ആരെ? ഏതു് പോലെ? സ്ത്രീ­യെ പു­രു­ഷൻ എന്ന പോ­ലെ­യോ? അ­ക­ത്തെ പുറം എന്ന പോ­ലെ­യോ? ഉ­യി­രി­നെ ഉടൽ എന്ന പോ­ലെ­യോ?

തമിഴ് നാ­ട്ടി­ലെ അ­യി­ത്ത­മ­തിൽ ഇ­ന്ത്യ­യെ വ­രി­ഞ്ഞു് ചു­റ്റി ഞെ­രി­ക്കു­ന്ന ജാ­തി­വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ ചെ­റി­യൊ­രു തു­മ്പു്. ജാ­തി­മ­തി­ലിൽ നി­ന്നു് ചെ­റു­തും വ­ലു­തു­മാ­യ ഉ­പ­ജാ­തി­മ­തി­ലു­കൾ. ഒരു മ­ത­ത്തി­നു­ള്ളിൽ, ഒരു പാർ­ട്ടി­ക്കു­ള്ളിൽ, വെ­റു­പ്പി­ന്റെ പല കോ­ട്ട­കൾ; വ­ള­രു­ന്ന പുതിയ ഭീകരത; പുതിയ വർ­ഗ്ഗീ­യ­ദുർ­ഗ്ഗം. പുതിയ അ­നീ­തി­ക്കോ­ട്ട. ചൈ­ന­യിൽ, പാർ­ട്ടി സ്വേ­ച്ഛാ­ധി­പ­ത്യം പുതിയ വൻ­മ­തിൽ. എ­വി­ടെ­യു­മു­ണ്ടു് കാ­വൽ­ഗോ­പു­ര­ങ്ങ­ളും ദുർ­ദ്ദേ­വ­ത­ക­ളും പീ­ഡ­ന­വും കൊ­ല്ല­ലും കു­ഴി­ച്ചു­മൂ­ട­ലും; ആരും ഇ­ന്നോ­ളം മു­ഴു­വൻ ക­ണ്ടി­ട്ടി­ല്ലാ­ത്തൊ­രു വൻ­മ­തിൽ. അ­തി­നു­ള­ളിൽ, ലൂ­ഷു­ന്റെ ഭ്രാ­ന്ത­ന്റെ ഡ­യ­റി­യി­ലെ­പ്പോ­ലെ മ­നു­ഷ്യ­മാം­സ­ത്തി­നു് വി­ശ­ക്കു­ന്ന മ­ത­ഭ്രാ­ന്ത­ന്മാ­രു­ടെ ചോര പു­ര­ണ്ട ചി­രി­യു­ള്ള മു­ഖ­ങ്ങൾ.

മഴ കു­റ­ഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ പു­റ­ത്തി­റ­ങ്ങി.

നി­യു­വി­നോ­ടു് ഞാൻ പ­റ­ഞ്ഞു: എ­നി­ക്കു് കു­റ­ച്ചു് ഡോളർ യു­വാ­നാ­ക്കി മാ­റ്റ­ണം.

നിയു: നോ പ്രോ­ബ്ലം. ആദ്യം ന­മു­ക്കു് മഴ മാറും വരെ സർ­ക്കു­ലർ സ്ക്രീ­നിൽ വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ സിനിമ കാണാം. പി­ന്നെ ഡോളർ ടു യുവാൻ; യുവാൻ ടു കേ­ബിൾ­കാർ; കേ­ബിൾ­കാർ ടു ഗ്രേ­റ്റ് വാൾ. ഓകേ?

ഓകെ.

പു­ണ്യ­പു­രാ­ണ­ച­രി­ത്ര­സി­നി­മ. ആ­ദി­യിൽ മതിൽ ഇ­ല്ലാ­യി­രു­ന്നു. ആ­ക്ര­മ­ണ­ങ്ങ­ളു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു. പ്ര­തി­രോ­ധം വേ­ണ­മാ­യി­രു­ന്നു. മി­ന്ന­ലും ഇ­ടി­വെ­ട്ടും പേ­മാ­രി­യു­മാ­യി ചൈ­ന­യു­ടെ ര­ക്ഷാ­ദുർ­ഗ്ഗ­യാ­യ ക്ഷു­ബ്ധ­വ്യാ­ളി താ­ണ്ഡ­വ­മാ­ടി. കാ­റ്റും മി­ന്ന­ലും ഇ­ടി­വെ­ട്ടും മഴയും മാ­ഞ്ഞ­പ്പോൾ ക്ഷോ­ഭം ശ­മി­ച്ചു് തീ­ക്ക­ണ്ണു് പൂ­ട്ടി മ­ല­കൾ­ക്കും കു­ന്നു­കൾ­ക്കും ത­ട­ങ്ങൾ­ക്കും മീതേ, സ­മ­ത­ല­ങ്ങൾ­ക്കും ഒ­മ്പ­തു് പ്ര­വി­ശ്യ­കൾ­ക്കും മീതേ, ത­ണു­ത്തു­റ­ഞ്ഞു് വ്യാ­ളി വൻ­മ­തി­ലാ­യി അ­വ­ത­രി­ച്ചു. ദൈ­വ­ക­ല്പ­ന­യും രാ­ജ­ക­ല്പ­ന­യും നി­റ­ഞ്ഞ പ­ഴ­യൊ­രു തെ­ലു­ങ്ക് സിനിമ പോലെ മാ­യാ­മ­യം വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ ദി­വ്യോ­ല്പ­ത്തി­പു­രാ­ണ­സി­നി­മ. മി­ത്തും ഭ­ക്തി­യും ച­രി­ത്ര­വും ചാ­ലി­ച്ചു് വൻ­മ­തി­ലി­നൊ­രു വൻ­ന്യാ­യീ­ക­ര­ണം.

വ്യാ­ളി­യു­മാ­യി വൻ­മ­തി­ലി­നു­ള്ള ആ­കാ­ര­സാ­മ്യം ഒരു ര­സ­നി­മി­ഷം ത­ന്നെ­ന്നു് വരാം. പ­ല­ശ­താ­ബ്ദ­ങ്ങ­ളി­ലെ മ­നു­ഷ്യാ­ദ്ധ്വാ­ന­വും ബ­ലി­ക­ളും മറന്ന സിനിമ. മി­ത്തി­ന്റെ നാ­മ­ത്തിൽ ഒരു നാ­ടോ­ടി അ­ന്ധ­വി­ശ്വാ­സ­ത്തി­ന്റെ ആ­ഖ്യാ­നം. വേഗം നാം ച­രി­ത്ര­യാ­ഥാർ­ത്ഥ്യ­ത്തി­ലേ­ക്കു് മ­ട­ങ്ങും. അ­നേ­കാ­യി­ര­ങ്ങൾ അ­ടി­മ­പ്പ­ണി ചെ­യ്ത­തു് കാ­ണാ­നി­ല്ല. പീ­ഡി­പ്പി­ക്ക­പ്പെ­ട്ട­തു് കാ­ണാ­നി­ല്ല. പല നൂ­റ്റാ­ണ്ടു­ക­ളി­ലെ നരബലി കാ­ണാ­നി­ല്ല. പ­ല­നാ­ട്ടിൽ പ­ല­കാ­ല­ത്തു് തു­ണ്ടു തു­ണ്ടാ­യി നിർ­മ്മി­ക്ക­പ്പെ­ട്ട മ­തി­ലി­ന്റെ ഖ­ണ്ഡ­കാ­വ്യ­ങ്ങൾ കാ­ണാ­നി­ല്ല. സൈ­ന്യ­ത്തേ­ക്കാൾ വലിയ സൈ­ന്യം ഈ ദുർ­ഗ്ഗ­മാ­ണെ­ന്നു് വി­ശ്വ­സി­ച്ച വം­ശ­വാ­ഴി­ക­ളെ അ­വ­രു­ടെ ക്രൂ­ര­നേ­രിൽ കാ­ണാ­നി­ല്ല. രാ­ജ്യ­ങ്ങ­ളെ ഒ­ന്നി­പ്പി­ച്ചു് ചൈനയെ സാ­മ്രാ­ജ്യ­മാ­ക്കി വി­പു­ല­പ്പെ­ടു­ത്തി­യ ചിംഗ് ച­ക്ര­വർ­ത്തി ഷി ഹു­വാം­ഗ് ചി­യു­ടെ ക്രൂ­ര­കാ­ലം കാ­ണാ­നി­ല്ല. ക­മ്യൂ­ണി­സ്റ്റ് ക­ഥ­ന­രീ­തി കാ­ണാ­നി­ല്ല. കൊ­ള്ള­ക്കാ­രാ­യ നാ­ടോ­ടി­ക­ളെ കാണാം. ആ­ക്ര­മ­ണ­വ്യ­ഗ്ര­രാ­യ അ­യൽ­രാ­ജ്യ­ക്കാ­രെ കാണാം. മാ­യാ­വി­ക­ളേ­യും മാ­ലാ­ഖ­മാ­രെ­യും കാണാം.

പ്ലാ­ന­റ്റോ­റി­യ­ത്തി­നു് വെ­ളി­യിൽ വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ ശി­ല്പ­ങ്ങ­ളും ചി­ത്ര­ങ്ങ­ളും ക­ല­ണ്ട­റു­ക­ളും വാ­ങ്ങാം. തി­രി­ച്ചെ­ത്തു­മ്പോൾ ന­മ്മു­ടെ ചൈ­നാ­വീ­മ്പു് കേ­ട്ടു­ത­രു­ന്ന­തി­നു് നാ­ട്ടി­ലെ കൂ­ട്ടു­കാർ­ക്കു് ചെ­റു­സ­മ്മാ­നം കൊ­ടു­ക്കാം.

images/Great_Wall-01.jpg

നിയു പ­റ­ഞ്ഞു: വാ­ങ്ങ­ലൊ­ക്കെ മ­ട­ക്ക­ത്തിൽ. ഇ­പ്പോൾ മ­ഴ­യി­ല്ല. വേഗം കേ­ബിൾ­കാ­റിൽ കേറാം.

മ­തിൽ­ച്ചോ­ട്ടി­ലെ കേ­ബിൾ­സ്റ്റേ­ഷ­നി­ലി­റ­ങ്ങി. കു­റ്റി­ക്കാ­ടു് വ­ക­ഞ്ഞു് മ­തി­ലി­ലേ­ക്കു് ന­ട­ക്കു­മ്പോൾ പ­രി­ച­യ­ക്കാ­രെ­ന്നു് തോ­ന്നി­ച്ചു് പല ചെ­ടി­കൾ. മ­ണ­ങ്ങൾ. അ­ടു­ത്ത­റി­യു­മ്പോൾ ഒ­ന്നും അതല്ല. വെറും സാ­മ്യം മാ­ത്രം. നാ­ട്ടി­ലെ കു­റ്റി­ക്കാ­ടി­നും വൻ­മ­തിൽ­ച്ചോ­ട്ടി­ലെ കു­റ്റി­ക്കാ­ടി­നും ത­മ്മിൽ തോ­ന്നി­യ ചാർ­ച്ച­യും വെറും തോ­ന്നൽ മാ­ത്രം.

പടികൾ ക­യ­റു­ന്ന­തു് വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ കൽ­പ്പ­ള്ള­യെ തൊ­ട്ടു്. ഭീ­മാ­കാ­ര­ത്തി­ന്റെ സാ­ന്നി­ധ്യ­ഗ­രി­മ അ­റി­യാ­തെ ഒരു പ­ടി­യും ക­യ­റാ­നാ­വി­ല്ല. നൂ­റ്റാ­ണ്ടു­ക­ളാ­യി ഇതേ ഇ­രി­പ്പാ­ണു് കൽ­ത്തു­ണ്ടു­കൾ. പ­ല­തി­നും ചു­റ്റും വി­ട­വു് കണ്ടു. വി­ട­വു് പ­ടർ­ന്നു­ണ്ടാ­യ വി­ള്ളൽ കണ്ടു. വി­ള്ള­ലിൽ ഉ­റു­മ്പു്, വെ­ള്ള­ക്കൂ­റ, വ­ണ്ടു്, ഗൗ­ളി­ഗ­ണ­ങ്ങ­ളെ കണ്ടു. വ­രി­വ­രി­യാ­യി ദീർ­ഘ­യാ­ത്ര­യി­ലേർ­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്ന ചെറു പ്രാ­ണി­ക­ളെ, ക­രി­മൗ­നി­ക­ളെ, കണ്ടു. ക­ണ്ണീ­ച്ച­യു­ടെ കു­ഞ്ഞി­ച്ചി­റ­കു­ക­ളു­ള­ള ചിലർ ഒരു കൽ­പ്പ­ഴു­തി­നെ ചു­റ്റി­പ്പ­റ­ക്കു­ന്നു. ഇ­തി­ലും ചെറിയ പ­റ­വ­ക­ളെ ഒ­രാ­കാ­ശ­ത്തി­നും കി­ട്ടി­ല്ല. ഇ­തി­ലും ചെറിയ താ­മ­സ­ക്കാ­രെ ഒരു ചു­വ­രി­നും കി­ട്ടാ­നി­ല്ല. അ­ര­യാ­ലി­ല­യു­ടെ ക­ന­മു­ള്ള ഇ­ല­ക­ളു­മാ­യി ചില സ­സ്യ­ങ്ങൾ ചില കൽ­വി­ട­വു­ക­ളിൽ നി­ന്നു് തൃ­പ്തി വി­രി­യി­ക്കു­ന്നു. മലയും കാടും വ­ന്യ­ത­യു­മാ­യി ഇ­ണ­ക്കി വൻ­മ­തി­ലി­നെ അവർ പ്ര­കൃ­തി­യു­ടെ ജൈ­വ­വൈ­വി­ധ്യ­ത്തിൽ ഉൾ­ച്ചേർ­ക്കു­ക­യ­ല്ലേ? അ­പ­നിർ­മ്മി­ക്കു­ക­യ­ല്ലേ? അ­വ­രെ­ല്ലാം കൂടി എന്റെ മ­ന­സ്സിൽ നെ­യ്യു­ന്ന­തു് വൻ­മ­തി­ലും ആ പ­രി­സ­ര­വും അവരും ത­മ്മി­ലു­ള്ള ചി­ര­സ്ഥാ­യി­യെ അല്ലേ? അവർ നി­ര­സി­ക്കു­ന്ന­തു് കാ­ല­ങ്ങ­ളാ­യി ആ­വാ­സ­ന്യാ­യ­ങ്ങ­ളാ­യി എ­ന്റെ­യു­ള്ളി­ലു­ള്ള മുൻ­ധാ­ര­ണ­ക­ളെ­യ­ല്ലേ? അ­ല്ലെ­ന്നെ­ങ്ങ­നെ ഞാൻ വി­ധി­ക്കും? അ­വ­രി­ലെ­ല്ലാം തു­ളു­മ്പു­ന്നു­ണ്ടു് ചെ­റു­തു് സു­ന്ദ­ര­മെ­ന്ന ബു­ദ്ധൻ; എന്ന ഷൂ­മാ­ക്കർ. പടി പ­ടി­യാ­യി നാം അ­പ­നിർ­മ്മി­ക്ക­ണം വ­ലു­താ­ണു് കേ­മ­മെ­ന്ന കാ­ഴ്ച­ത്തെ­റ്റി­നെ എന്ന ബു­ദ്ധ­വ്യ­ഗ്ര­ത; എന്ന ഷൂ­മാ­ക്കർ. ഈ ചെറു ചെറു ജ­ന്മ­ങ്ങ­ളി­ലു­ണ്ടു് മ­നു­ഷ്യർ കൃ­ത്രി­മ­മാ­ക്കി­യ­തി­നെ ക്ര­മേ­ണ സ്വാ­ഭാ­വി­ക പ്ര­കൃ­തി­യാ­ക്കി അ­വർ­ക്കു് മാ­റ്റാ­നാ­വു­മെ­ന്ന വി­ശ്വാ­സം. ഇ­വർ­ക്കെ­ന്ത­റി­യാം വൻ­മ­തി­ലി­നെ­പ്പ­റ്റി? മ­നു­ഷ്യ­രെ­പ്പ­റ്റി? പ്ര­കൃ­തി­യെ­പ്പ­റ്റി? എ­ന്നൊ­ക്കെ­യു­ള്ള എന്റെ ഗർ­വു­കൾ മങ്ങി. അ­ല്ലെ­ങ്കിൽ അവർ എ­ന്ത­റി­യ­ണം? എ­ന്തി­ന­റി­യ­ണം? ജൈ­വ­നീ­തി­സ്ഫു­ര­ണം പോ­ലൊ­രു വി­വേ­ക­ദ്യു­തി അവരിൽ ജ്ഞാന/സം­സ്കാ­ര വ്യ­വ­സ്ഥ­യാ­യി ഇ­ല്ലെ­ന്നെ­ങ്ങ­നെ ഞാൻ വി­ധി­ക്കും? അ­റി­വുൾ­പ്പ­ടെ എ­ല്ലാ­റ്റി­നേ­യും കു­റി­ച്ചു­ള്ള എന്റെ നിർ­വ­ച­ന­ങ്ങ­ളി­ലെ മ­നു­ഷ്യ­മേൽ­ക്കോ­യ്മ­യ­ല്ലേ എന്റെ അ­ധി­ക­ബ­ലം? വൻ­മ­തി­ല­വർ­ക്കു് ചൈ­ന­ക്കാ­രു­ടെ പെരിയ യു­ദ്ധ­സാ­മ­ഗ്രി­യ­ല്ല. പ്ര­തി­രോ­ധ­ദുർ­ഗ്ഗ­മ­ല്ല; അ­ടി­യിൽ അ­നേ­കാ­യി­രം എ­ല്ലിൻ­കൂ­ടു­കൾ പാകിയ കൂ­ട്ട­ക്ക­ല്ല­റ­യ­ല്ല; കോ­ടാ­നു­കോ­ടി ജീ­വി­കൾ വ­സി­ക്കു­ന്ന പ്ര­കൃ­തി എന്ന കൂ­ട്ടു­കു­ടും­ബം. അ­ള­വു­കൾ­ക്ക­തീ­ത­മാ­യ­തു്. ലോ­കാ­ന്ത­ര വ്യാ­പ്തി­യു­ള്ള­തു്. ജീ­വ­ന്റെ ഭാ­വി­വ­സ­തി­ക്കു് ഞാ­നി­നി പുതിയ വാ­സ്തു ഗ­ണി­ക്ക­ണം. പുതിയ ഫെങ് ഷൂയ്.

ഏതു് അ­ജൈ­വ­ത്തെ­യും ശു­ദ്ധീ­ക­രി­ച്ചു്, പാ­പ­മോ­ച­നം നൽകി, പ്ര­കൃ­തി ഒ­രു­നാൾ ജൈ­വ­മാ­ക്കു­മെ­ന്നും പ്ര­കൃ­തി സ്വയം ര­ക്ഷി­ക്കു­മെ­ന്നു­മെ­നി­ക്കു് പ്ര­തീ­ക്ഷ തോ­ന്നി. ഞാൻ ലൂ­ഷു­നെ ഓർ­ത്തു: പ്ര­തീ­ക്ഷ ഒരു മലയോര വഴി. ആ­ദി­യിൽ വ­ഴി­ക­ളി­ല്ലാ­യി­രു­ന്നു; പ്ര­തീ­ക്ഷ­യും. ഒരേ ദി­ശ­യി­ലേ­ക്കു് ജീ­വി­ക­ളോ മ­നു­ഷ്യ­രോ ന­ട­ന്നു് ന­ട­ന്നു് വ­ഴി­ക­ളു­ണ്ടാ­യി; പ്ര­തീ­ക്ഷ­യും.

മ­തി­ലി­ന്റെ മു­ക­ളി­ലേ­ക്കു­ള­ള പ­ടു­വൃ­ദ്ധ­രാ­യ കൽ­പ്പ­ട­വു­കൾ കാ­റ്റും മ­ഴ­ത്ത­ല്ലും ഇ­ടി­മി­ന്ന­ലു­മേ­റ്റു് തേ­ഞ്ഞു. തേ­ഞ്ഞു് ച­രി­ഞ്ഞു. ക­യ­റ്റം തന്നെ ക­യ­റ്റം. മേ­ലേ­യെ­ത്തി. ഉ­യ­ര­ത്തി­ന്റെ കാ­ഴ്ച­പ്പാ­ടി­ലാ­യി അ­നു­ഭ­വം. എ­ല്ലാം താഴെ. എ­ല്ലാം താ­ഴെ­ക്ക­ണ്ട ചില മേ­ലേ­നി­ല്പു­ക­ളു­ടെ ഓർമ്മ മ­ന­സ്സിൽ. വ­ലി­യൊ­രു വൃ­ക്ഷ­പ്പൊ­ക്ക­മാ­യി­രു­ന്നു കു­ട്ടി­ക്കാ­ല­ത്തെ വേ­ന­ല­വ­ധി­ക്കാ­ലം. കൊ­ല്ല­ത്തെ, ക­വ­ര­ത്തി­യി­ലെ, ദീ­പ­സ്തം­ഭ­ത്തിൽ; മ­ക്കാ­വു­വി­ലെ ടവറിൽ, വി­ല­ങ്ങൻ കു­ന്നിൽ, പെ­രു­വൻ­മ­ല­യിൽ, മൂ­ന്നാ­റി­ലെ ടോപ് പോ­യി­ന്റിൽ, രാ­മ­ക്കൽ­മേ­ടിൽ, ഹോ­ങ്കോ­ങ്ങി­ലെ പെ­രി­യ­ബു­ദ്ധ­യിൽ, ഷാ മോ തായ് മ­ല­യു­ടെ മേൽ­മു­ടി­യിൽ, സി­ക്കി­മി­ലെ നാ­ഥു­ലാ­പാ­സിൽ, നി­ന്ന­തു്. താഴെ വി­യ­റ്റ്നാ­മാ­ണെ­ന്നു് പൈ­ല­റ്റ് പ­റ­യു­മ്പോൾ താഴെ ആദ്യം ഒ­ന്നും കാ­ണാ­യ്ക, പി­ന്നെ ഒന്നോ രണ്ടോ വെ­ട്ടം മൂ­ട്ട­വി­ള­ക്കു് പോലെ കാണൽ. വി­ള­ക്കും പി­ടി­ച്ചു് നിൽ­ക്കു­ന്ന­തു് ഹോ ചി മിൻ ആ­ണെ­ന്നു് കാണൽ. ഉയരം ത­രു­ന്ന മാ­യ­യും ഉ­യ­ര­മു­ള­ള­തു്. പ­ണ്ടു് നിന്ന ആ ഉ­യ­ര­ത്തി­ര­കൾ താ­ണ­ടി­ഞ്ഞു. ഞാ­നി­പ്പോൾ നിൽ­ക്കു­ന്ന­തു് തൃ­ശൂ­രിൽ നി­ന്നു് വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ നെറുക വരെ നീ­ളു­ന്ന ദൂരം മേ­ലേ­ക്കു­യർ­ന്ന മാ­ര­ക­മാ­യ ഉ­യ­ര­ത്തി­ലാ­ണെ­ന്ന തോ­ന്ന­ലിൽ. വൻ­മ­തി­ലി­ലെ ഗണിതം ഉ­യ­ര­ത്തി­ന്റെ­യ­ല്ല; നീ­ള­ത്തി­ന്റെ­യും പ­ഴ­ക്ക­ത്തി­ന്റെ­യും ഗണിതം. വി­ജ­യ­വും കീർ­ത്തി­യും പി­ന്നിൽ മൂ­ടു­ന്ന പീ­ഡാ­നു­ഭ­വ­ത്തി­ലെ ദു­ര­ന്ത­ത്തി­ന്റെ ഗണിതം.

മഴ തു­ട­ങ്ങി. ഞാനും മു­കു­ന്ദ­നും നിയു ചൂ­ടി­ച്ച പ്ലാ­സ്റ്റി­ക്ക് മ­ഴ­ക്കോ­ട്ടിൽ ചെറിയ ദൂരം ന­ട­ന്നു. മ­റ്റു­ള്ള­വർ പടി ച­വി­ട്ടി­ച്ച­വി­ട്ടി ഉ­യ­ര­ത്തി­ലേ­ക്കു് വളവു് ക­ട­ന്നു് മ­റ­ഞ്ഞു. മഴ കു­റ­ഞ്ഞു.

മ­തി­ലിൽ സൂ­ര്യ­ഗ്ര­ഹ­ണ­ത്തി­ലെ നി­ഴൽ­പ്പ­കൽ.

ഇ­പ്പോ­ഴി­വി­ടെ മാ­ധ­വി­ക്കു­ട്ടി­യു­ണ്ടെ­ങ്കിൽ എ­ന്താ­വും പ്ര­തി­ക­ര­ണം?

‘ആ­ഷാ­ഢ­മാ­സം. പാവം മതിൽ; മ­ല­മു­ക­ളി­ലെ ഏ­കാ­കി­യാ­യ യക്ഷൻ. വിരഹി. ഇ­പ്പൊ­ഴാ വേ­ണ്ട­തു് ഇ­ണ­യു­ടെ തുണ.’

ഒ. വി. വി­ജ­യ­നാ­ണെ­ങ്കി­ലോ?

‘ക­ടൽ­ത്തീ­ര­ത്തെ’ഴു­തു­മ്പോൾ ക­ണ്ണൂ­രെ ജ­യിൽ­ക്കോ­ട്ട­യിൽ ഈ വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ അ­നാ­ദി­വ്യ­ഥ ഞാൻ എ­രി­വെ­യിൽ പോലെ കൊ­ണ്ടു് നി­ന്നി­ട്ടു­ണ്ടു്.

തീ­ക്ഷ്ണ­മാ­യി­രു­ന്നു ലൂ­ഷു­ന്റെ വൻ­മ­തിൽ­വി­മർ­ശ­നം. ‘ശ­ക്ത­വും ശ­പി­ക്ക­പ്പെ­ട്ട­തു­മാ­ണു് വൻ­മ­തിൽ. അ­തി­ന്റെ നിർ­മ്മി­തി­ക്കും നി­ല­നിർ­ത്ത­ലി­നും ഒ­രു­പാ­ടു് ജീവൻ ഹോ­മി­ക്കേ­ണ്ടി വന്നു. നൂ­റ്റാ­ണ്ടു­കൾ നീണ്ട നരബലി. പ­ഴ­യ­തും പു­തി­യ­തു­മാ­യ ഇ­ഷ്ടി­ക­കൾ വൻ­മ­തി­ലിൽ ഉ­ണ്ടു്. പല ത­ല­മു­റ­ക­ളു­ടെ ക­രു­ത്തു്. അർ­പ്പ­ണം. ത്യാ­ഗം. സഹനം. ബലി. വൻ­മ­തി­ലി­നു് ലോ­ക­ത്തു് പെ­രു­മ­യും കീർ­ത്തി­യു­മു­ണ്ടു്. വ്യ­ക്തി­പ­ര­മാ­യി എന്റെ അ­നു­ഭ­വം അ­തെ­ന്നെ സദാ വലയം ചെ­യ്യു­ന്നു, ബ­ന്ദി­യാ­ക്കു­ന്നു എ­ന്നാ­ണു്.’ സൺ യാതു് സെ­ന്നി­ന്റെ കാ­ല­ത്തു് വൻ­മ­തി­ലി­നെ ദേ­ശാ­ഭി­മാ­ന പ്ര­ചോ­ദ­ക­മാ­യ ഒരു ദേ­ശ­ഭ­ക്തി­പ്ര­തീ­ക­മാ­ക്കാ­നു­ള്ള ശ്ര­മ­മു­ണ്ടാ­യി. അ­തി­നോ­ടു് പ്ര­തി­ക­രി­ക്കു­ക­യാ­യി­രു­ന്നു ലൂഷുൻ. താ­ജ്മ­ഹ­ലി­നോ­ടു് ദുഃ­ഖ­രോ­ഷ­ങ്ങ­ളോ­ടെ പ്ര­തി­ക­രി­ച്ച ക്രൂ­ഷ്ചേ­വി­ന്റെ­യും ഹ­ക്സി­ലി­യു­ടേ­യും വാ­ക്കു­ക­ളേ­ക്കാൾ തീ­ക്ഷ്ണം, വൻ­മ­തി­ലി­ലേ­ക്കു­ള്ള ലൂ­ഷു­ന്റെ നോ­ട്ടം. ‘പഴയ വി­ജ്ഞാ­ന­ങ്ങൾ പഴയ സാ­മൂ­ഹ്യ­വ്യ­വ­സ്ഥ­യു­ടെ ഉ­ല്പ­ന്ന­ങ്ങ­ളും ആ­ലം­ബ­ന­ങ്ങ­ളു­മാ­ണു്. ഏ­കാ­ധി­പ­ത്യ­ത്തി­നു് അവ കാവൽ. ജ­ന­ങ്ങൾ­ക്കു് ത­ട­വ­റ­ക­ളും.’ വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ ‘ഗ്രേ­റ്റ്’ (മ­ഹ­ത്താ­യ, വൻ) എന്ന വി­ശേ­ഷ­ണം ലൂഷുൻ നി­രാ­ക­രി­ച്ചു. great wall എ­ന്ന­ല്ല the long wall എ­ന്നാ­ണു് ലൂഷുൻ ലേ­ഖ­ന­ത്തി­ന്റെ പേർ. കൺ­ഫ്യൂ­ഷ­നി­സം, താ­വോ­യി­സം, മോ­വി­സം, ബു­ദ്ധി­സം, തു­ട­ങ്ങി­യ ക്ലാ­സി­ക്കൽ­ദർ­ശ­ന­ങ്ങ­ളോ­ടും ഫ്യൂ­ഡൽ സാ­ഹി­ത്യ­ത്തോ­ടും ലൂ­ഷു­നു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്ന സ­മീ­പ­നം കൂ­ടി­യാ­ണി­തു്. ഫ്യൂ­ഡൽ ക്ലാ­സി­ക്കു­ക­ളി­ലെ ആ­ഢ്യ­ഭാ­ഷ­യാ­ണു് വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ­യും ഭാഷ. സ്വ­ന്തം അ­നു­ഭ­വ­യാ­ഥാർ­ത്ഥ്യ­ത്തി­ലെ­ത്തു­ന്ന­തിൽ നി­ന്നു് ജ­ന­ങ്ങ­ളെ ത­ട­യു­ന്ന ദുർ­ഗ്ഗം. ആ­ഢ്യ­ഭാ­ഷ ഉ­പേ­ക്ഷി­ക്ക­ണം. എ­ഴു­ത്തു­കാർ ജ­ന­ങ്ങ­ളു­ടെ സം­ഭാ­ഷ­ണ­ത്തി­ലെ­ഴു­ത­ണം എ­ന്നാ­യി­രു­ന്നു ലൂ­ഷു­ന്റെ വാദം. (വേ­ഡ്സ്വർ­ത്തി­നെ ഓർ­ത്തു). പുതിയ ചൈ­ന­യു­ടെ സാം­സ്കാ­രി­ക­മൂ­ല­ധ­ന­മാ­യി സാ­മാ­ന്യ­ഭാ­ഷ­യെ അ­വ­രോ­ധി­ക്കു­ക­യാ­യി­രു­ന്നു ലൂഷുൻ.

1997-ൽ ഞങ്ങൾ വൻ­മ­തി­ലിൽ നിൽ­ക്കു­മ്പോൾ കേ­ട്ട­തെ­ല്ലാം ടൂ­റി­സ്റ്റ് സ്ത­വ­ങ്ങൾ. വ­ട­ക്ക­നേ­ഷ്യ­യിൽ നി­ന്നു­ള്ള നാ­ടോ­ടി­ക­ളും കൊ­ള്ള­ക്കാ­രും ചൈ­ന­യി­ലേ­ക്കു് വ­രാ­തി­രി­ക്കാ­നാ­യി­രു­ന്നു വൻ­മ­തിൽ നിർ­മ്മി­ച്ച­തു്. പൊ­ക്കം കു­റ­ഞ്ഞ മം­ഗോ­ളി­യൻ പോർ­ക്കു­തി­ര­പ്പ­ട­യു­ടെ ക­ട­ന്നാ­ക്ര­മ­ണ­ക്ക­രു­ത്തി­നെ­തി­രേ ചൈ­ന­യു­ടെ പ­ര­മ­പ്ര­തി­രോ­ധം. രാ­ഷ്ടീ­യ­ധാർ­മ്മി­ക­ത­യാ­യി­രു­ന്നു റി­പ്പ­ബ്ലി­ക്കൻ ചൈ­ന­യിൽ വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ പ­വി­ത്ര­മൂ­ല്യം. ലോ­കാ­ത്ഭു­ത­ങ്ങൾ നി­ശ്ച­യി­ക്ക­പ്പെ­ട്ട കാ­ല­ത്തു് ചൈ­ന­യു­ടെ വി­സ്മ­യാ­സ്തി­യും അ­ഭി­മാ­ന­വു­മാ­യി വൻ­മ­തിൽ. ടൂ­റി­സ­ത്തി­ന്റെ പുതിയ ആഗോള കാ­ല­ത്തു് വൻ­മ­തിൽ ചൈ­ന­യു­ടെ പ­ര­മ­വ­ശ്യ­ത… ആരും വ­രാ­തി­രി­ക്കാ­ന­ല്ല, ആരും വരാൻ. പ്ര­തി­രോ­ധി­ക്ക­ല­ല്ല, പ്ര­ലോ­ഭി­പ്പി­ക്കൽ, വൻ­മ­തി­ലി­ന്റെ വ്യാ­സാ­യി­ക പ്ര­യോ­ജ­നം. കാണാൻ ര­സ­മു­ണ്ടു് പാ­ര­മ്പ­ര്യ­ത്തി­ന്റെ ഈ അർ­ത്ഥ­പ­രി­ണാ­മം.

മു­പ്പ­തു് കൊ­ല്ല­മാ­യി അ­ടി­വാ­ര­ത്തു് കൗ­തു­ക­വ­സ്തു­വി­ല്പ­ന; ഇതു് വരെ മ­തി­ലി­ന്റെ മേലേ കേ­റി­യി­ട്ടി­ല്ലാ­ത്ത, കേറാൻ തോ­ന്നി­യി­ട്ടി­ല്ലാ­ത്ത, ചീനൻ ലു­വോ­യെ നി­യോ­യ്ക്കു് നല്ല പ­രി­ച­യം. കൂ­ട്ടു­കാർ­ക്കു് സ­മ്മാ­നി­ക്കൻ കൗ­തു­ക­വ­സ്തു­ക്കൾ വാ­ങ്ങാൻ ലു­വോ­യു­ടെ ക­ട­യി­ലാ­ണു് നിയു ഞ­ങ്ങ­ളെ ക­യ­റ്റി­യ­തു്. ലുവോ വൻ­മ­തിൽ കാ­ണാ­റേ­യി­ല്ല. ഓർ­ക്കാ­റേ­യി­ല്ലാ­ത്ത കാലം അ­തി­ലേ­റെ. അ­തി­വി­ടെ­യു­ണ്ട­ല്ലോ; എപ്പൊ വേ­ണെ­ങ്കി­ലും കാ­ണാ­ല്ലോ. ഓർ­ക്കു­ന്ന­തു് ആ­രെ­ങ്കി­ലും ചോ­ദി­ക്കു­മ്പോൾ മാ­ത്രം. കാ­ണു­ന്ന­തു് ചി­ല­പ്പോൾ സ്കൂ­ട്ടർ പാർക് ചെ­യ്തു് തി­രി­യു­മ്പോൾ, അ­ല്ലെ­ങ്കിൽ ടോ­യ്ലെ­റ്റിൽ പോയി വ­രു­മ്പോൾ. കാണും, ഒരു കഷണം മതിൽ. അതും പീ­ര­ങ്കി­പ്പ­ഴു­തു­ക­ളു­ടെ ഒരു നിര. മു­ത­ല­വാ­യി­ലെ നെ­ടു­ങ്കൻ ദ­ന്ത­നി­ര പോലെ. അ­തി­ലേ­റെ മതിൽ ക­ണ്ട­വ­രെ­ക്കാ­ണും. സു­ന്ദ­രി­ക­ളു­ടെ രാ­ജ്യ­മാ­ണോ പാ­കി­സ്ഥാൻ പോലെ ഇ­ന്ത്യ­യും? ലു­വോ­യ്ക്കു് ഇ­ക്കി­ളി. ആരും ആ­രെ­യും മു­ഴു­വൻ കാ­ണാ­ത്ത­തു് പോലെ, അ­റി­യാ­ത്ത­തു് പോലെ, ഒ­ന്നും മു­ഴു­വൻ അ­നു­ഭ­വി­ക്കാ­ത്ത­തു് പോലെ, ആരും കാ­ണു­ന്നി­ല്ല പൂർ­ണ്ണ വൻ­മ­തിൽ. ആരുടെ ദർ­ശ­ന­വും ഭാ­ഗി­കം. ലു­വോ­യ്ക്കു് നല്ല തി­ട്ടം.

images/kgs-santhosh-t.png
ഡ്രോ­യി­ങ്: വി. ആർ. സ­ന്തോ­ഷ്

കെ. ജി. എ­സ്സി­ന്റെ ലഘു ജീ­വ­ച­രി­ത്ര­ക്കു­റി­പ്പു്.

Colophon

Title: Valuthu Vismayam (ml: വ­ലു­തു് വി­സ്മ­യം).

Author(s): KGS.

First publication details: Sayahna Foundation; Trivandrum, Kerala; 2020-11-10.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, KGS, Valuthu Vismayam, കെ. ജി. എസ്., വ­ലു­തു് വി­സ്മ­യം, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: October 20, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to the author. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: The Great Wall of China at Jinshanling, a photograph by Severin Stalder . The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: the author; Typesetter: JN Jamuna; Editor: PK Ashok; Encoding: JN Jamuna.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.