SFNസാ­യാ­ഹ്ന ഫൌ­ണ്ടേ­ഷൻ
images/Orchids_and_Hummingbirds.jpg
Orchids and Hummingbirds, a painting by Martin Johnson Heade (1819–1904).
ജീ­വ­വി­ചാ­രം
കു­റ്റി­പ്പു­ഴ കൃ­ഷ്ണ­പി­ള്ള
ശാ­സ്ത്ര­മാർ­ഗം

ചേ­ത­നാ­ചേ­ത­നാ­ത്മ­ക­മാ­ണു് പ്ര­പ­ഞ്ചം. അ­തി­ന്റെ മൂ­ല്യ­ത­ത്ത്വം ഇ­ന്നും അ­ജ്ഞാ­ത­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്നു. അതു് എ­ന്നും അ­ങ്ങ­നേ ആ­യി­രി­ക്കു എ­ന്നു് ശാ­സ്ത്ര­ജ്ഞ­ന്മാ­രും സ­മ്മ­തി­ക്കു­ന്നു­ണ്ടു്. പ­ര­മ­മാ­യ കേ­വ­ല­സ­ത്ത (Absolute reality) മ­നു­ഷ്യ­ബു­ദ്ധി­ക്കു് അ­തീ­ത­മാ­ണെ­ന്ന­ത്രെ അ­വ­രു­ടെ നോ­ട്ട­ത്തി­ലും തെ­ളി­ഞ്ഞി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ഇ­ങ്ങ­നെ അ­ജ്ഞാ­ത­മോ അ­ജ്ഞേ­യ­മോ ആയ ഒ­ന്നു് അ­ടി­യിൽ­കി­ട­ക്കു­ന്ന­തു­കൊ­ണ്ടു് ഈ പ്ര­പ­ഞ്ച­ത്തെ­പ്പ­റ്റി ന­മു­ക്കു് ഒ­ന്നും അ­റി­ഞ്ഞു­കൂ­ടെ­ന്നു വാ­ദി­ക്കു­ന്ന­തു് അ­ബ­ദ്ധ­മാ­കു­ന്നു. ബീജം മ­റ­ഞ്ഞി­രി­ക്കു­ന്നെ­ങ്കി­ലും അ­ങ്കു­രം ന­മു­ക്കു കാ­ണ്മാൻ ക­ഴി­യും അ­ങ്കു­രം മാ­ത്ര­മ­ല്ല അ­തി­ന്റെ വ­ളർ­ച്ച­യും വി­കാ­സ­വും നാ­ശ­വും ശാ­സ്ത്ര­ദൃ­ഷ്ടി­ക്കു വി­ഷ­യ­മാ­കും. ഈ നി­ല­യിൽ ശാ­സ്ത്ര­വി­ചാ­രം­കൊ­ണ്ടു പ്ര­പ­ഞ്ച­ബോ­ധം ഒ­ട്ടേ­റെ തെ­ളി­ഞ്ഞി­ട്ടു­ണ്ടു്. പ്ര­കൃ­തി­വി­ജ്ഞാ­നീ­യം (Physics), ര­സ­ത­ന്ത്രം (Chemistry) എന്നീ ശാ­സ്ത്ര­ങ്ങൾ പ്ര­സ്തു­ത ബോ­ധ­ത­ല­ത്തെ പ്ര­കാ­ശ­മാ­ന­മാ­ക്കി­ക്കൊ­ണ്ടു് അ­ഭി­വൃ­ദ്ധി­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്നു. എ­ന്നാൽ ഈ രണ്ടു ശാ­സ്ത്ര­ങ്ങ­ളും പ്ര­പ­ഞ്ച­മ­ണ്ഡ­ല­ത്തി­ന്റെ അ­ചേ­ത­നാം­ശ­ത്തെ­യാ­ണു പ­രി­ശോ­ധി­ച്ചു നോ­ക്കു­ന്ന­തു്. സർ­വ­പ്ര­ധാ­ന­മാ­യ ചേ­ത­നാം­ശം അ­വ­യു­ടെ പ­രി­ധി­യിൽ­പ്പെ­ടാ­തെ പു­റ­ത്തു­നി­ല­കൊ­ള്ളു­ന്നു. എ­ങ്കി­ലും ഇതും പ­രീ­ക്ഷ­ണ­വി­ഷ­യ­മാ­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. ചേ­ത­നാം­ശ­വി­ചാ­രം ശാ­സ്ത്ര­മാർ­ഗ­ത്തി­ലെ­ത്തി­യി­ട്ടു് അധികം കാ­ല­മാ­യി­ട്ടി­ല്ല. ജീ­വ­ശാ­സ്ത്രം (Biology) ഈ വ­ഴി­ക്കു­ള്ള ചി­ന്ത­യു­ടെ­യും പ­രി­ശോ­ധ­ന­യു­ടെ­യും ഫ­ല­മാ­കു­ന്നു. ഇതു മറ്റു രണ്ടു ശാ­സ്ത്ര­ങ്ങ­ളെ­യും അ­പേ­ക്ഷി­ച്ചു് ന­വീ­ന­വും ന­മ്മു­ടെ വി­ദ്യാ­ഭ്യാ­സ­പ­ദ്ധ­തി­യിൽ കൂ­ടു­തൽ പ്രാ­ധാ­ന്യ­ത്തെ അർ­ഹി­ക്കേ­ണ്ട­തും ആ­കു­ന്നു.

നാ­നാ­മു­ഖ­മാ­യി പി­രി­ഞ്ഞു­നിൽ­ക്കു­ന്ന ഒ­ന്നാ­ണു ജീ­വ­ശാ­സ്ത്രം. അ­തി­ന്റെ ഉൾ­പ്പി­രി­വു­കൾ­ത­ന്നെ ഓരോ പ്ര­ത്യേ­ക ശാ­സ്ത്ര­മാ­യി വി­ക­സി­പ്പി­ച്ചു­കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­ന്നു. തൽ­ഫ­ല­മാ­യി ജീ­വ­നെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള പല സം­ശ­യ­ങ്ങൾ­ക്കും സ­മാ­ധാ­നം ല­ഭി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. ഈ ശാ­സ്ത്ര­ശാ­ഖ­ക­ളു­ടെ കു­സു­മ­സ്ഥാ­ന­ത്തു് അ­വ­ത­രി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്ന ഒ­ന്നാ­ണു് മ­നഃ­ശാ­സ്ത്രം. അതു് ഇ­നി­യും പ്ര­ഥ­മ­പ­രീ­ക്ഷ­ണ­ദ­ശ­യെ അ­തി­ക്ര­മി­ച്ചി­ട്ടി­ല്ല. എ­ങ്കി­ലും ജീ­വ­ലോ­ക­ത്തി­ലെ മ­നോ­വ്യാ­പാ­ര­ങ്ങ­ളെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചു ചി­ന്ത­നീ­യ­ങ്ങ­ളാ­യ പല സി­ദ്ധാ­ന്ത­ങ്ങ­ളും മ­നഃ­ശാ­സ്ത്രം വെ­ളി­പ്പെ­ടു­ത്തി­ക്ക­ഴി­ഞ്ഞി­രി­ക്കു­ന്നു. ഇ­ങ്ങ­നെ ശാ­സ്ത്രീ­യ­മാ­യ പ­രീ­ക്ഷ­ണ­നി­രീ­ക്ഷ­ണ­ങ്ങൾ­മൂ­ലം ജീ­വ­നെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള ബോധം എ­വി­ടം­വ­രെ എ­ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്നു എന്നു നോ­ക്കു­ന്ന­തു കൗ­തു­കാ­വ­ഹ­മാ­യി­രി­ക്കും.

ജീ­വ­നു­ള്ള­തു ജീവി എന്നു നാം സാ­ധാ­ര­ണ­യാ­യി പ­റ­യു­ന്നു­ണ്ടു്. സ­ജീ­വ­വ­സ്തു­ക്ക­ളെ നിർ­ജീ­വ­വ­സ്തു­ക്ക­ളിൽ­നി­ന്നു വേർ­തി­രി­ച്ച­റി­വാ­നും ആർ­ക്കും­പ്ര­യാ­സം തോ­ന്നാ­റി­ല്ല. എ­ന്നാൽ ജീവൻ എ­ന്താ­ണെ­ന്നും എ­ങ്ങ­നെ ഉ­ണ്ടാ­യെ­ന്നും ശാ­സ്ത്ര­ജ്ഞ­ന്മാർ­ക്കും അ­റി­ഞ്ഞു­കൂ­ടാ. അ­തു­കൊ­ണ്ടു് ഈ വി­ഷ­യ­ത്തിൽ ശാ­സ്ത്രാ­വാ­ലം­ബ­നം നി­ഷ്പ്ര­യോ­ജ­ന­മാ­ണെ­ന്നു വാ­ദി­ക്കു­മോ? ഒ­രി­ക്ക­ലും പാ­ടി­ല്ല. എ­ന്തെ­ന്നാൽ കേ­വ­ല­സ്വ­രൂ­പം അ­ജ്ഞാ­ത­മെ­ങ്കി­ലും ജീ­വി­യെ­പ്പ­റ്റി ശാ­സ്ത്രം വി­ശ­ദ­മാ­യി പ­ഠി­പ്പി­ക്കു­ന്നു­ണ്ടു്. ത­ദ്വാ­രാ മേൽ­ക്കാ­ണി­ച്ച പ്ര­ശ്ന­ങ്ങൾ­ക്കു മ­ത­കർ­ത്താ­ക്ക­ളും ത­ത്ത്വ­ജ്ഞാ­നി­ക­ളും നൽ­കി­വ­ന്നി­രു­ന്ന ഉ­ച്ചാ­വ­ച­ങ്ങ­ളാ­യ ഉ­ത്ത­ര­ങ്ങ­ളിൽ പലതും തെ­റ്റാ­ണെ­ന്നു തെ­ളി­യു­ക­യും ചെ­യ്തി­രി­ക്കു­ന്നു. ഇ­ങ്ങ­നെ ത­ത്സം­ബ­ന്ധി­യാ­യ അ­ന്ധ­ത­യും മി­ഥ്യാ­ബോ­ധ­വും നീ­ക്കു­ന്ന­തി­നു ജീ­വ­ശാ­സ്ത്രം അ­ത്യ­ന്തം പ്ര­യോ­ജ­ന­പ്പെ­ടു­ന്നു. എന്നു മാ­ത്ര­മ­ല്ല, ഏ­ക­ദ്വി­ഷ­യ­ക­മാ­യി അ­ന്വേ­ഷ­ണം തു­ടർ­ന്നു­കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­ന്ന­തി­നു് ഉ­പ­ക­രി­ക്ക­ത്ത­ക്ക­വി­ധം നൂതന ജ്ഞാ­ന­ശ­ക­ല­ങ്ങൾ ശാ­സ്ത്ര­കാ­ര­ന്മാർ­ക്കു് ഇ­പ്പോ­ഴും ല­ഭി­ച്ചു­കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­ക­യാ­ണു്.

കാ­ല­ഗ­ണ­ന
images/James_Ussher.jpg
ഉഷ്ഷർ

ഈ ഭൂ­ഗോ­ള­ത്തിൽ യാ­തൊ­രു ജീ­വി­യും ഇ­ല്ലാ­തി­രു­ന്ന ഒരു കാ­ല­മു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നു എന്നു ശാ­സ്ത്രം തെ­ളി­യി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. ജീ­വ­സ്ഫു­ര­ണം ആ­ദ്യ­മാ­യി ഉ­ണ്ടാ­യ­തു് ജ­ല­ത്തി­ലാ­കു­ന്നു. അന്നു മുതൽ ഇ­ന്നു­വ­രെ­യു­ള്ള ജീ­വ­ന്റെ വി­കാ­സ­വും വി­പ­രി­ണാ­മ­വും ശാ­സ്ത്ര­കാ­ര­ന്മാർ വി­ശ­ദീ­ക­രി­ച്ചു വി­വ­രി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. അ­ദ്യാ­വ­ധി ഭൂ­ജാ­തം ചെ­യ്തി­ട്ടു­ള്ള ജീ­വ­രാ­ശി­ക­ളെ അ­വ­യു­ടെ സ്വ­രൂ­പ­സ്വ­ഭാ­വ­ഭേ­ദം അ­നു­സ­രി­ച്ചും സ­ജാ­തീ­യ­വി­ജാ­തീ­യ­ഭാ­വം അ­ടി­സ്ഥാ­ന­മാ­ക്കി­യും അവർ ത­രം­തി­രി­ച്ചു് ഓരോ വ­കു­പ്പിൽ­പ്പെ­ടു­ത്തി കാ­ണി­ക്കു­ന്നു. എ­ത്ര­യോ ലക്ഷം കൊ­ല്ല­ങ്ങൾ­ക്കു മു­മ്പു ജീ­വി­ച്ചി­രു­ന്ന­തും കാ­ലാ­ന്ത­ര­ത്തിൽ നി­ശേ­ഷം ന­ശി­ച്ചു­പോ­യ­തും ആയ അനേകം ജീ­വി­ക­ളെ അ­വ­യു­ടെ മൃ­താ­വ­ശി­ഷ്ട­ങ്ങൾ (Fossils) പ­രി­ശോ­ധി­ച്ചു് അവർ ക­ണ്ടു­പി­ടി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്. ഇ­വ­യു­ടെ കാ­ല­ഘ­ട്ടം നിർ­ണ­യി­ക്കു­വാ­നും പ്ര­യാ­സ­മി­ല്ല. ജീ­വ­ലോ­ക­ത്തി­ന്റെ മാ­ത്ര­മ­ല്ല ഭൂ­ഗോ­ള­ത്തി­ന്റെ­ത­ന്നെ വ­യ­സ്സു ക­ണ­ക്കാ­ക്കു­ന്ന­തി­നു­ള്ള വഴികൾ ശാ­സ്ത്രം തു­റ­ന്നി­രി­ക്കു­ന്നു. അനേക ലക്ഷം കൊ­ല്ല­ങ്ങൾ­ക്കൊ­ണ്ടു പാറകൾ ‘അ­ട­ല­ട­ലാ­യി’ ചേർ­ന്നു­ണ്ടാ­യ­താ­ണു് ഈ ഭൂതലം. ഓരോ കാ­ല­ഘ­ട്ട­ത്തി­ലും ഇ­ങ്ങ­നെ പാറകൾ രൂ­പ­പ്പെ­ടു­മ്പോൾ അതതു കാ­ല­ത്തു് ഉ­ണ്ടാ­യി­രു­ന്ന ജീ­വി­ക­ളു­ടെ മൃ­താ­വ­ശി­ഷ്ട­ങ്ങൾ അ­വ­യു­ടെ അ­ടി­യിൽ­പ്പെ­ട്ടു സൂ­ക്ഷി­ക്ക­പ്പെ­ടു­ന്നു. പ്ര­കൃ­തി­ത­ന്നെ ശേ­ഖ­രി­ക്കു­ന്ന തെ­ളി­വു­ക­ളാ­ണി­വ. പ­ല­ത­ര­ത്തി­ലും കേ­ടു­പ­റ്റി­പ്പോ­യ­തും യാ­തൊ­രു കേടും പ­റ്റാ­ത്ത­തു­മാ­യ ബ­ഹു­വി­ധ മൃ­താ­വ­ശി­ഷ്ട­ങ്ങൾ ഭൂ­ഗർ­ഭ­ത്തിൽ­നി­ന്നും കു­ഴി­ച്ചെ­ടു­ത്തി­ട്ടു­ണ്ടു്. ഒരു ജ­ഡ­ശ­രീ­രം അ­നേ­കാ­യി­രം കൊ­ല്ല­ങ്ങ­ളാ­യി യാ­തൊ­രു കേ­ടു­പ­റ്റാ­തെ അതേ രൂ­പ­ത്തിൽ അ­സ്ഥി­മാം­സാ­ദി­ക­ളോ­ടു­കൂ­ടി സ്ഥി­തി­ചെ­യ്തി­രു­ന്നു എ­ന്ന­റി­യു­മ്പോൾ നാം അ­ത്ഭു­ത­പ്പെ­ട്ടേ­ക്കാം. എ­ന്നാൽ അതൊരു വാ­സ്ത­വം മാ­ത്ര­മാ­ണു്. മൃ­ത­ശ­രീ­ര­ങ്ങൾ അ­ഴു­കി­പ്പോ­കു­ന്ന­തു് അ­ണു­പ്രാ­ണി­ക­ളു­ടെ (Bacteria) പ്ര­വർ­ത്ത­നം മൂ­ല­മാ­കു­ന്നു. അ­വ­യ്ക്കു പ്ര­വേ­ശ­നം ല­ഭി­ക്കാ­ത്ത ചില ശി­ലാ­ന്തർ­ഭാ­ഗ­ങ്ങ­ളിൽ മൂ­ടി­ക്കി­ട­ക്കു­ന്ന മൃ­താ­വ­ശി­ഷ്ട­ങ്ങൾ പ­ര­സ­ഹ­സ്രം വർ­ഷ­ങ്ങൾ ക­ഴി­ഞ്ഞി­ട്ടും അ­തേ­മാ­തി­രി­ത­ന്നെ ഇ­പ്പോൾ സു­ര­ക്ഷി­ത­മാ­യി കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്നു­ണ്ടു്. ഇ­ങ്ങ­നെ മൃ­താ­വ­ശി­ഷ്ട­ങ്ങ­ളും അ­വ­യു­ടെ പേ­ട­ക­ങ്ങ­ളാ­യ ശി­ലാ­പ­ട­ങ്ങ­ളും ആണു് ഭൗ­മ­ദ­ശ­യെ (Geological Age) കു­റി­ക്കു­ന്ന­തി­നു­ള്ള പ്ര­ധാ­ന തെ­ളി­വു­കൾ. ഇ­വ­യെ­ക്കൊ­ണ്ടു ശാ­സ്ത്ര­കാ­ര­ന്മാർ അ­നി­ഷേ­ദ്ധ്യ­മാ­യ രീ­തി­യിൽ ജീ­വി­വി­കാ­സ­ത്തി­ന്റെ കാ­ല­ഘ­ട്ട­ങ്ങൾ തി­ട്ട­പ്പെ­ടു­ത്തി­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. പ്ര­കൃ­ത­വി­ഷ­യ­ത്തെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ച ബോധം ഇ­പ്ര­കാ­രം ശാ­സ്ത്ര­പ്ര­കാ­ശ­ത്തിൽ തെ­ളി­യു­ന്ന­തി­നു മു­മ്പു് മ­നു­ഷ്യ­വർ­ഗം എ­ത്ര­യെ­ത്ര അ­ന്ധ­വി­ശ്വാ­സ­ങ്ങൾ­ക്കും തെ­റ്റി­ദ്ധാ­ര­ണ­കൾ­ക്കും അ­ടി­മ­പ്പെ­ട്ടി­രു­ന്നു! മൂ­ന്നു­റു് വർ­ഷ­ങ്ങൾ­ക്കു മു­മ്പു് ആർച് ബി­ഷ­പ്പ് ഉഷ്ഷർ (Arch Biship Ussher) ബി. സി. 40004-ൽ ആണു് ലോ­ക­സൃ­ഷ്ടി ന­ട­ന്ന­തെ­ന്നു സ്ഥാ­പി­ക്കു­ക­യു­ണ്ടാ­യി. ആ­ണ്ടു് മാ­ത്ര­മ­ല്ല, മാ­സ­വും തീ­യ­തി­യും കൂടി അ­ദ്ദേ­ഹം ക­ണ­ക്കു­കൂ­ട്ടി പ­റ­ഞ്ഞു­വ­ത്രെ. ശാ­സ്ത്ര­ജ്ഞ­ന്റെ കാ­ല­ഗ­ണ­ന­യി­ലോ? ജീ­വ­ജാ­ല­ങ്ങൾ ഉ­ണ്ടാ­യി­ട്ടു് ഇ­പ്പോൾ കൊ­ല്ല­ങ്ങൾ ല­ക്ഷ­ക്ക­ണ­ക്കി­നു ക­ട­ന്നു­പോ­യി­രി­ക്കു­ന്നു.

ജീവൻ എ­ന്നാൽ എ­ന്തു്?
images/Friedrich_Wohler.jpg
വോളർ

ജീ­വ­സ്വ­രൂ­പ­ങ്ങ­ളിൽ­നി­ന്നും ജീവനെ വേർ­തി­രി­ച്ചെ­ടു­ക്കു­വാൻ നോ­ക്കു­ന്ന­തു് ഒരു വൃ­ഥാ­ശ്ര­മ­മാ­കു­ന്നു. ന­മ്മു­ടെ ഏ­തു­ത­രം ജ്ഞാ­ന­വും എ­പ്പോ­ഴും ആ­പേ­ക്ഷി­ക­മാ­ണു്. അ­തു­കൊ­ണ്ടു് ഏ­തൊ­ന്നി­നെ­പ്പ­റ്റി എ­ത്ര­ത്തോ­ളം അ­റി­ഞ്ഞാ­ലും പി­ന്നെ­യും ആ അ­റി­വു് സാ­കാം­ക്ഷ­മാ­യി­ട്ടേ ഇ­രി­ക്കു. ഇ­ങ്ങ­നെ അ­റി­യു­ന്തോ­റും അ­റി­യാ­നു­ള്ള­തു ശേ­ഷി­ക്കു­ന്ന നി­ല­യി­ലാ­ണു് ജീ­വ­ന്റെ­യും സ്ഥി­തി മ­ധു­ര­വ­സ്തൂ­വിൽ­നി­ന്നു മാ­ധു­ര്യം വേർ­തി­രി­ച്ചു കാ­ണി­പ്പാൻ സാ­ദ്ധ്യ­മ­ല്ല­ല്ലോ. അ­തു­പോ­ലെ ഏ­തെ­ങ്കി­ലും വി­ധ­ത്തി­ലു­ള്ള ഒരു രൂ­പ­ത്തിൽ­നി­ന്നു ജീവനെ പൃ­ഥ­ക്ക­രി­ച്ചു കാ­ണി­പ്പാൻ ക­ഴി­ക­യി­ല്ല. ഈ അ­സാ­ദ്ധ്യ­ത­യെ വ­ലു­താ­ക്കി­ക്കാ­ണി­ച്ചു ശാ­സ്ത്ര­ത്തി­ന്റെ അ­പൂർ­ണ­ത­യെ­പ്പ­റ്റി അ­ധി­ക്ഷേ­പി­ക്കു­ന്ന­വർ സ്വ­പ­ക്ഷ­ദുർ­ബ­ല­ത മ­ന­സ്സി­ലാ­ക്കാ­ത്ത ഭ്ര­മി­ത­മ­തി­ക­ളാ­കു­ന്നു. ജീ­വ­നെ­പ്പ­റ്റി പ­ഠി­ക്കു­ന്ന­തി­നു് ഒ­ന്നാ­മ­താ­യി മ­ന­സ്സി­ലാ­ക്കേ­ണ്ട­തു് ജീ­വ­നു­ള്ള വ­സ്തു­ക്ക­ളിൽ കാ­ണു­ന്ന സാ­മാ­ന്യ­സ്വ­ഭാ­വ­മാ­ണു്. ഒരു ജീ­വി­യു­ടെ പ്രാ­ഥ­മി­ക വ്യാ­പാ­ര­ങ്ങൾ നോ­ക്കു­ക! ആഹാരം, ചലനം അ­താ­യ­തു് ഏ­തെ­ങ്കി­ലും സാധനം ആ­ഹാ­ര­മാ­ക്കി രൂ­പാ­ന്ത­ര­പ്പെ­ടു­ത്തു­ക, നൈ­സർ­ഗി­ക­മാ­യി ച­രി­ക്കു­ക—എന്ന രണ്ടു ജീ­വ­സ്വ­ഭാ­വ­ങ്ങൾ പ്ര­ഥ­മ­ദർ­ശ­ന­ത്തിൽ പ്ര­ത്യ­ക്ഷ­പ്പെ­ടു­ന്നു. ഇവ കൂ­ടാ­തെ ഒരു സ­ഹ­ജ­പ്രേ­ര­ണ­യാൽ സ്വ­വർ­ഗോ­ല്പ­ദ­ന­ത്തി­നാ­യി വ്യാ­പ­രി­ക്കു­ക എ­ന്നൊ­രു ധർ­മ­വും ദൃ­ശ്യ­മാ­കു­ന്നു­ണ്ടു്. ഈ മൂ­ന്നും ജീ­വാ­ജീ­വ­ഭേ­ദ­ത്തെ കു­റി­ക്കു­ന്ന പ്ര­ധാ­ന ല­ക്ഷ­ണ­ങ്ങ­ള­ത്രെ. ജീ­വ­ന്റെ ആ­ദി­മോ­ല്പ­ത്തി എ­ങ്ങ­നെ­യാ­യി­രു­ന്നാ­ലും ത­ദ­ന­ന്ത­രം തു­ടർ­ച്ച­യാ­യ ഒരു പ­രി­ണാ­മ­പ്ര­വാ­ഹ­മാ­ണു് അ­തി­നു് ഉ­ണ്ടാ­യി­ട്ടു­ള്ള­തെ­ന്നു നി­സ്സം­ശ­യം പറയാം. ജീ­വ­നിൽ­നി­ന്ന­ല്ലാ­തെ ജീവൻ ഉ­ണ്ടാ­കു­ന്ന­ത­ല്ലെ­ന്നു­ള്ള ഒരു സാ­മാ­ന്യ­ത­ത്ത്വം അ­തി­ന്റെ ഇ­തു­വ­രെ കണ്ട അ­ഭി­വ്യ­ക്തി­യെ (Manifestation) അ­ടി­സ്ഥാ­ന­പ്പെ­ടു­ത്തി സ്ഥാ­പി­ത­മാ­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. അ­താ­യ­തു് ജീവൻ എ­പ്പോ­ഴും പൂർ­വ­സ്ഥി­ത­മാ­യ ജീ­വ­നിൽ­നി­ന്നു തു­ട­രു­ന്നു എ­ന്ന­തു് ഒരു സാർ­വ്വ­ത്രി­ക­നി­യ­മ­മാ­ണു്. മ­നു­ഷ്യ­ന്റെ അ­റി­വിൽ പെ­ട്ടി­ട­ത്തോ­ളം ഈ പ്ര­കൃ­തി­നി­യ­മം ഇ­തു­വ­രെ ലം­ഘി­ത­മാ­യി ക­ണ്ടി­ട്ടി­ല്ല. പക്ഷേ, ആ­ദി­കാ­ര­ണ­മാ­യ ജീവൻ എ­വി­ട­ന്നു­ണ്ടാ­യി എന്ന ചോ­ദ്യം പി­ന്നെ­യും മു­ന്നി­ട്ടു നിൽ­ക്കു­ന്നു. ഏ­താ­യാ­ലും ഇതിനെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചു് സ്ഥാ­പി­ത­മാ­യി­ട്ടു­ള്ള പല സി­ദ്ധാ­ന്ത­ങ്ങ­ളും ശാ­സ്ത്രീ­യ­വി­ചാ­ര­ത്തിൽ ദുർ­ബ­ല­ങ്ങ­ളാ­യി­പ്പോ­യി­ട്ടു­ണ്ടെ­ന്നു കാണാം. പ്ര­ഥ­മോ­ല്പ­ത്തി­ഘ­ട്ട­ത്തിൽ ഒരു ദി­വ്യ­ശ­ക്തി­യാൽ ജീ­വ­ന്റെ യാ­ദൃ­ച്ഛി­കോ­പാ­ദ­നം (Spontaneous generation) സം­ഭ­വി­ച്ചി­രി­ക്കാ­മെ­ന്നു ചില പ­ണ്ഡി­ത­ന്മാർ വാ­ദി­ച്ചി­രു­ന്നു. ഈ വാദം ജീവൻ എ­ന്ന­തു് ഒരു വ്യ­തി­രി­ക്ത­ശ­ക്തി­വി­ശേ­ഷ­മാ­ണെ­ന്നു­ള്ള പ്രാ­ചീ­ന­മ­ത­ത്തി­നും പ്രാ­ബ­ല്യം നൽകി. പ്ര­സ്തു­ത­വാ­ദം ചില വി­ശ്വാ­സ­ങ്ങ­ളി­ലാ­ണു് അ­ടി­യു­റ­ച്ചി­രു­ന്ന­തു്. ജീ­വി­ക­ളിൽ കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്ന സ­ങ്കീർ­ണ്ണ­ങ്ങ­ളാ­യ ഇം­ഗാ­ല­യോ­ഗ­ങ്ങൾ (Complicated carbon compounds) ഏതോ ചൈ­ത­ന്യ­പ്ര­സ­ര­ത്താൽ ജീ­വ­നു­ള്ള­വ­യിൽ മാ­ത്ര­മു­ണ്ടാ­കു­ന്ന­വ­യാ­ണെ­ന്നും അവയെ കൃ­ത്രി­മ­മാ­യി നിർ­മി­ക്കു­വാൻ സാ­ധ്യ­മ­ല്ലെ­ന്നും ഈ പ­ണ്ഡി­ത­ന്മാർ വി­ശ്വ­സി­ച്ചി­രു­ന്നു. എ­ന്നാൽ ര­സ­ത­ന്ത്ര­ശാ­സ്ത്ര­ജ്ഞ­നാ­യ വോളർ (Wohler) 1828-ൽ മൂ­ത്രം കൃ­ത്രി­മ­മാ­യി ഉ­ണ്ടാ­ക്കി­യ­തോ­ടു­കൂ­ടി ഈ വി­ശ്വാ­സ­ത്തി­നു നി­ല­യി­ല്ലാ­താ­യി. ജീ­വി­ക­ളു­ടെ വി­സർ­ജ­ന­വ­സ്തു­ക്ക­ളിൽ പലതും പ്ര­യോ­ഗ­ശാ­ല­ക­ളിൽ കൃ­ത്രി­മ­മാ­യി സൃ­ഷ്ടി­ക്ക­പ്പെ­ട്ടു. നിർ­ജീ­വ­വ­സ്തു­ക്ക­ളി­ലു­ള്ള ത­ന്മാ­ത്ര­കൾ (Elements) കൊ­ണ്ടു­ത­ന്നെ­യാ­ണു ജീ­വ­നു­ള്ള ദേ­ഹ­വും നിർ­മി­ക്ക­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ഈ ത­ന്മാ­ത്ര­ക­ളു­ടെ അ­ണു­ക്കൾ പ­ര­സ്പ­ര­സം­യോ­ഗ­മൂ­ലം സ­ങ്കീർ­ണ്ണ­ക­ണ­ങ്ങ­ളാ­യി (Complicated molecules) പ­രി­ണ­മി­ക്കു­ന്നു. ജീ­വി­ക­ളു­ടെ വ്യാ­വർ­ത്ത­ക­ധർ­മ്മ­ങ്ങ­ളിൽ (Distinctive properties) പലതും ഈ ക­ണ­ഘ­ട­ന­യു­ടെ സ­ങ്കീർ­ണ്ണ­ത­യെ (Complexity) ആണു് ആ­ശ്ര­യി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ഇ­ങ്ങ­നെ­യു­ള്ള പല ധർ­മ്മ­ങ്ങ­ളും കൃ­ത്രി­മ­രീ­തി­യിൽ അ­നു­ക­രി­ക്കു­വാൻ സാ­ധി­ക്കു­മെ­ന്നി­പ്പോൾ തെ­ളി­ഞ്ഞി­രി­ക്കു­ന്നു. ഈ നി­ല­യിൽ നോ­ക്കു­മ്പോൾ ജീ­വാ­ജീ­വ­ഭേ­ദം നാം വി­ചാ­രി­ക്കു­ന്ന­തു­പോ­ലെ എ­ളു­പ്പ­ത്തിൽ ക­ണ്ടു­പി­ടി­ക്കാ­വു­ന്ന ഒ­ന്ന­ല്ലെ­ന്നു മ­ന­സ്സി­ലാ­കും. ജ­ന്തു­ലോ­കം (Animal kingdom), സ­സ്യ­ലോ­കം (Vegitable kingdom) എന്ന വി­ഭ­ജ­നം ശാ­സ്ത്ര­ജ്ഞ­ന്മാർ ചെ­യ്തി­ട്ടു­ണ്ടെ­ങ്കി­ലും ജ­ന്തു­വോ സ­സ്യ­മോ എന്നു തീർ­ത്തു പറവാൻ സാ­ധി­ക്കാ­ത്ത ഒ­രു­ത­രം ‘ജീവി’കളും അ­വ­രു­ടെ പ­ട്ടി­ക­യിൽ പെ­ട്ടി­ട്ടു­ണ്ടു്.

വ്യാ­പ്തി­യും വൈ­ചി­ത്ര­വും

അതീവ വി­പു­ല­മാ­യ ഈ പ്ര­പ­ഞ്ച­ത്തിൽ ജീ­വ­നു് അ­ധി­വാ­സ­യോ­ഗ്യാ­മാ­യ സ്ഥലം എ­ത്ര­യു­ണ്ടെ­ന്നു് അ­റി­യു­മ്പോ­ഴാ­ണു് ന­മു­ക്കു് അ­ത്ഭു­തം തോ­ന്നു­ന്ന­തു്. ജീ­വ­പ­രി­പാ­ല­ന­ത്തി­നു് പ്ര­ത്യേ­ക­മാ­യ ശീ­തോ­ഷ്ണ­സ്ഥി­തി­കൾ ആ­വ­ശ്യ­മാ­ണ­ല്ലോ അവ എ­ല്ലാ­യി­ട­ത്തും ഇ­ണ­ങ്ങി­ച്ചേർ­ന്നു കാ­ണു­ന്നി­ല്ല. ഏഴു മൈൽ മേ­ലോ­ട്ടു വാ­യു­മ­ണ്ഡ­ല­ത്താ­ലും ഏഴു മൈൽ താ­ഴോ­ട്ടു സ­മു­ദ്രോ­ദ­ര­ത്താ­ലും വലയം ചെ­യ്യ­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്ന സ്ഥ­ല­ത്തു് മാ­ത്ര­മേ ജീ­വി­കൾ വ­സി­ക്കു­ന്നു­ള്ളു. പ്ര­പ­ഞ്ച­വൈ­പു­ല്യ­ത്തെ അ­പേ­ക്ഷി­ച്ചു നോ­ക്കു­മ്പോൾ ഈ സ്ഥ­ല­വ­ല­യം എ­ത്ര­യെ­ത്ര പ­രി­മി­തം! അ­തി­നു­ള്ളിൽ കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്ന ജീ­വി­ക­ളോ സം­ഖ്യാ­തീ­ത­ങ്ങൾ. വൈ­ചി­ത്ര­വാ­ഹി­ക­ളാ­യ ഈ ജീ­വി­കോ­ടി­കൾ­ക്കെ­ല്ലാം ഒരു മ­കു­ടാ­ല­ങ്കാ­ര­മാ­യി മ­നു­ഷ്യൻ ശോ­ഭി­ക്കു­ന്നു. പ­ര­മാ­ണു മുതൽ പർ­വ്വ­തം­വ­രെ­യു­ള്ള ഗുരു-​ലഘുവ്യത്യാസവും വൈ­വി­ധ്യ­വും ജീ­വ­രൂ­പ­ങ്ങ­ളി­ലും കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്നു­ണ്ടു്. എ­ങ്കി­ലും ഈ രൂ­പ­വൈ­വി­ധ്യ­ത്തി­ന­ടി­യിൽ ഒരു ഏ­ക­ത്വ­വും നി­ഗൂ­ഢ­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്നു. എ­ന്തെ­ന്നാൽ ഇ­വ­യിൽ­ക്കൂ­ടി സർ­വ­ത്ര ദൃ­ശ്യ­മാ­കു­ന്ന­തു് ജീ­വ­ന്റെ അ­ഭി­വ്യ­ക്തി­ത­ന്നെ­യാ­ണു്. അതു ഭി­ന്ന­രീ­തി­യിൽ ഭി­ന്ന­രൂ­പ­ങ്ങ­ളി­ലാ­യി പ്ര­ത്യ­ക്ഷ­പ്പെ­ടു­ന്നു എ­ന്നേ­യു­ള്ളു. നാ­നാ­ത്വ­ത്തിൽ ഏ­ക­ത്വം (Unity in Diversity) എന്ന പ്ര­പ­ഞ്ച­ത­ത്ത്വം ജീ­വ­ലോ­ക­ത്തെ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചും ശ­രി­യാ­യി­രി­ക്കു­ന്നു. പ്ര­കൃ­തി­വി­ജ്ഞാ­നീ­യ­മ­ത­പ്ര­കാ­രം പ­ദാർ­ത്ഥം (Matter) എ­ന്ന­തു് ഒ­രു­ത­രം വൈ­ദ്യു­ത പ­ര­മാ­ണു­ക്ക­ളു­ടെ സം­ഘ­ട­ന­കൊ­ണ്ടു് ഉ­ണ്ടാ­കു­ന്ന­താ­ണെ­ന്നു തെ­ളി­ഞ്ഞി­ട്ടു­ണ്ട­ല്ലോ. അ­തു­പോ­ലെ­ത­ന്നെ ഓരോ ജീ­വി­യും ജീ­വ­ബി­ന്ദു­ക്ക­ളു­ള്ള അ­ണു­പ­ട­ങ്ങ­ളു­ടെ (Cells) ഒരു സം­ഘ­ടി­ത­രൂ­പ­മാ­കു­ന്നു. ജീ­വാ­ണു­സം­ഘ­ട­ന­യു­ടെ ല­ഘു­സ­ങ്കീർ­ണ്ണ­ഭേ­ദം ത­ന്നെ­യാ­ണു ജീ­വ­കോ­ടി­ക­ളിൽ കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്ന വൈ­വി­ധ്യ­വൈ­ചി­ത്ര്യ­ങ്ങൾ­ക്കു പ്ര­ധാ­ന കാരണം. സംഘടന എ­ത്ര­യോ വി­ധ­ത്തി­ലാ­കാം ഏ­റ്റ­വും ല­ഘു­വാ­യ (Simple) നില തു­ട­ങ്ങി ഏ­റ്റ­വും സ­ങ്കീർ­ണ­മാ­യ (Complex) നി­ല­വ­രെ അതു് എ­ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്നു. ആ­ദ്യ­ത്തെ നി­ല­യി­ലു­ള്ള ല­ഘു­ജീ­വി­ക്കാ­ണു് ‘അമീബ’ (Amoeba) എന്നു പേരു പ­റ­യ­പ്പെ­ടു­ന്ന­തു്. അ­മീ­ബ­യേ­ക്കാൾ ചെറിയ ജീ­വി­ക­ളു­ണ്ടെ­ങ്കി­ലും ഇതിനെ ജീ­വ­രൂ­പ­സോ­പ­ന­ത്തി­ന്റെ പ്ര­ഥ­മ­പ­ടി­യാ­യി ഗ­ണി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്നു. ഇ­വി­ടെ­നി­ന്നു് അനേക പടികൾ ക­ട­ന്നു പ­ര­മോ­ന്ന­ത­സ്ഥാ­ന­ത്തു നോ­ക്കു­മ്പോൾ കാ­ണു­ന്ന ഉൽ­കൃ­ഷ്ട­രൂ­പ­മാ­ണു മ­നു­ഷ്യൻ. ചു­രു­ക്ക­ത്തിൽ ജീ­വ­ത­ന്തു­വി­ന്റെ ഒ­ര­റ്റ­ത്തു് അ­മീ­ബ­യും മറ്റേ അ­റ്റ­ത്തു മ­നു­ഷ്യ­നും നി­ല­കൊ­ള്ളു­ന്നു.

ഏ­കാ­ണു­രൂ­പി­കൾ

അ­മീ­ബ­യെ­ന്ന വി­ചി­ത്ര­ജീ­വി­യെ­പ്പ­റ്റി കു­റെ­ക്കൂ­ടി മ­ന­സ്സി­ലാ­ക്കു­ന്ന­തു് ര­സ­പ്ര­ദ­മാ­യി­രി­ക്കും. ഒരു ഒ­റ്റ­ജീ­വാ­ണു­വി­നെ­ക്കൊ­ണ്ടാ­ണു് ഇ­തി­ന്റെ ശരീരം നിർ­മി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ഇ­തു­പോ­ലെ ഏ­കാ­ണു­രൂ­പ­ങ്ങ­ളാ­യ (Unicellular) ജീ­വി­കൾ വ­ള­രെ­യു­ണ്ടു്. ഇ­വ­യിൽ­നി­ന്നും അ­തി­മ­ഹ­ത്താ­യ ഒരു ജീ­വി­പ­ര­മ്പ­ര കാ­ല­രം­ഗ­ത്തി­ന്റെ ത­ള്ള­ലിൽ­ക്കൂ­ടി ഒന്നു മ­റ്റൊ­ന്നാ­യി പ­രി­ണ­മി­ച്ചു് ആ­വിർ­ഭ­വി­ച്ച­തോർ­ത്താൽ ജീ­വ­ന്റെ ലീ­ലാ­വി­ലാ­സം വാ­ചാ­മ­ഗോ­ച­ര­മെ­ന്നു പ­റ­യേ­ണ്ടി­വ­രും. എ­ന്നാൽ ഈ മ­ഹാ­പ്ര­സ്ഥാ­ന­ത്തി­ന്റെ ആരംഭം എത്ര ലഘു! നാഡി, ഹൃദയം, ത­ല­ച്ചോ­റു്, അസ്ഥി ഇ­വ­യൊ­ന്നും ഇ­ല്ലാ­ത്ത ഒരു ജീ­വി­യാ­ണു് അമീബ. എ­ങ്കി­ലും ഇതു ച­ലി­ക്കു­ക­യും ആഹാരം ക­ഴി­ക്കു­ക­യും ചെ­യ്യു­ന്നു. അ­നു­പ­പ്ര­ദേ­ശ­ങ്ങ­ളിൽ പാ­യൽ­പോ­ലെ കാ­ണ­പ്പെ­ടു­ന്ന ഒരു ജീ­വി­യാ­ണി­തു്. ശ­രീ­ര­ത്തി­ലെ ഏതു ഭാഗം കൊ­ണ്ടു് ആഹാരം ക­ഴി­ക്കു­വാ­നും ഏതു ഭാഗം കൊ­ണ്ടു വി­സർ­ജി­ക്കു­വാ­നും ഇതിനു ക­ഴി­യും. അ­തി­സൂ­ക്ഷ്മ­ങ്ങ­ളാ­യ ഭ­ക്ഷ്യ­ക­ണ­ങ്ങ­ളു­ടെ മേ­ലെ­ക്കൂ­ടി ഒ­ലി­ക്കു­ന്ന മ­ട്ടിൽ ച­ലി­ച്ചു് അ­വ­യു­ടെ പോ­ഷ­കാം­ശം അതു് ഉ­ള്ളി­ലാ­ക്കു­ന്നു. ഒ­രി­ഞ്ചി­ന്റെ ശ­താം­ശം മാ­ത്ര­മേ ‘അമീബ’യ്ക്കു വ­ലി­പ്പ­മു­ള്ളു ഇ­തി­നെ­ക്കാൾ സൂ­ക്ഷ്മ­ങ്ങ­ളാ­യ ജീ­വി­ക­ളു­ണ്ടെ­ന്നു മു­മ്പു പ­റ­ഞ്ഞു­വ­ല്ലോ. അ­ത്ത­രം അ­ണു­പ്രാ­ണി­ക­ളെ­ക്കൂ­ടി ഈ വർ­ഗ­ത്തിൽ പെ­ടു­ത്താ­വു­ന്ന­താ­ണു്. ഇ­വ­യു­ടെ ഉ­ല്പാ­ദ­ന സ­മ്പ്ര­ദാ­യം ബ­ഹു­വി­ചി­ത്ര­മ­ത്രെ! സാ­ധാ­ര­ണ ആൺപെൺ വർഗം ഇ­ണ­ചേർ­ന്നാ­ണ­ല്ലോ സ­ന്ത­ത്യു­ല്പാ­ദ­നം ന­ട­ക്കു­ന്ന­തു്. ഈ പ്ര­കൃ­തി­നി­യ­മം ഇവയെ ബാ­ധി­ക്കു­ന്നി­ല്ല. ലിം­ഗ­ഭേ­ദം തന്നെ ആ അ­ണു­ജീ­വി­ക­ളിൽ അ­പ്ര­ത്യ­ക്ഷ­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്നു. ഒരു നി­ശ്ചി­ത­കാ­ലം ജീ­വി­ച്ച­തി­നു­ശേ­ഷം ഓരോ അ­ണു­പ്രാ­ണി­യും മധ്യം ശോ­ഷി­ച്ചു മു­റി­ഞ്ഞു ര­ണ്ടാ­യി­ത്തീർ­ന്നു ബാ­ല്യ­നി­ല­യി­ലു­ള്ള ര­ണ്ടു് ജീ­വി­ക­ളാ­യി വീ­ണ്ടും ജീ­വി­ക്കാൻ തു­ട­ങ്ങു­ക­യാ­ണു പ­തി­വു്. ഈ ശ­ക­ല­ങ്ങൾ­ക്കു പ്രാ­യ­പൂർ­ത്തി­യാ­കു­മ്പോൾ ഓ­രോ­ന്നും സ്വയം ദ്വൈ­ധീ­ഭ­വി­ച്ചു പി­ന്നെ­യും പെ­രു­ക്കു­ന്നു. ഇ­വ­യു­ടെ ആ­യു­ഷ്കാ­ലം പല ത­ര­ത്തി­ലാ­ണു്. ജീ­വി­ത­കാ­ലം ഒരു മ­ണി­ക്കൂർ മാ­ത്ര­മാ­യി­ട്ടു­ള്ള­വ­യു­ണ്ടു്. ദി­വ­സ­ങ്ങ­ളും മാ­സ­ങ്ങ­ളും നീ­ണ്ടു­നിൽ­ക്കു­ന്ന ദീർ­ഘാ­യു­സ്സും ചി­ല­തിൽ കാണാം. ഒരു മ­ണി­ക്കൂർ­മാ­ത്രം ജീ­വി­ത­മു­ള്ള­തി­നെ മേൽ­ക്കാ­ണി­ച്ച­പ്ര­കാ­രം ഒ­ന്നു്, ര­ണ്ടു്, നാലു്, എ­ട്ടു് എന്ന മ­ട്ടിൽ മധ്യം മു­റി­ഞ്ഞു നിർ­ബാ­ധം പെ­രു­കു­വാൻ അ­നു­വ­ദി­ക്കു­ക­യാ­ണെ­ങ്കിൽ 36 മ­ണി­ക്കൂർ­ക്കൊ­ണ്ടു് ഒ­രെ­ണ്ണം 6850 കോ­ടി­യാ­യി വർ­ദ്ധി­ക്കു­മെ­ന്നു ക­ണ­ക്കാ­ക്ക­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്നു. അ­താ­യ­തു് ഒന്നര ദി­വ­സം­കൊ­ണ്ടു ഭൂ­മി­യി­ലെ ജ­ന­സം­ഖ്യ­യു­ടെ മു­പ്പ­തു് ഇ­ര­ട്ടി ജീ­വി­കൾ ഉ­ണ്ടാ­യി­പ്പോ­കു­ന്നു. പ്ര­കൃ­തി സം­ഹാ­ര­കൃ­ത്യം­കൊ­ണ്ടു് ഇതു ത­ട­യു­ന്നി­ല്ലെ­ങ്കി­ലു­ണ്ടാ­കു­ന്ന സ്ഥി­തി നോ­ക്കു­ക! ഈ അ­ണു­പ്രാ­ണി­ക­ളു­ടെ ആകാര സൗ­ക്ഷ്മ­വു ഇ­തു­പോ­ലെ അ­ത്ഭു­താ­വ­ഹ­മാ­കു­ന്നു. ഒരു ഇ­ഞ്ചി­ന്റെ ല­ക്ഷ­ത്തി­ലൊ­രം­ശം­വ­രെ സൂ­ക്ഷ്മ­ങ്ങ­ളാ­യ വ­സ്തു­ക്കൾ ദർ­ശി­ക്കു­വാൻ ശ­ക്തി­യു­ള്ള ഭൂ­ത­ക്ക­ണ്ണാ­ടി­യു­ണ്ടു് (Microscope). ഇ­ത്ര­യും ശ­ക്തി­യു­ള്ള ക­ണ്ണാ­ടി­ക്കു­കൂ­ടി കാണാൻ ക­ഴി­യാ­ത്ത സൂ­ക്ഷ്മ­ശ­രീ­രി­ക­ളു­ണ്ടെ­ന്നു പ­റ­ഞ്ഞാൽ ആ­രാ­ണു് അ­മ്പ­ര­ന്നു­പോ­കാ­ത്ത­തു്?

ഇനി അ­ടു­ത്ത പ­ടി­യാ­യ കീ­ട­ലോ­ക­ത്തി­ലെ കഥ നോ­ക്കാം. വി­ചി­ത്ര­ത­യു­ടെ ഒരു രം­ഗ­മാ­ണ­തും സാ­ധാ­ര­ണ ജീ­വ­സ്വ­ഭാ­വ­ങ്ങ­ളിൽ­നി­ന്നു ഭേ­ദി­ച്ചു് പലതും അവിടെ കാണാം. ആ­ണും­പെ­ണ്ണും ഒ­ന്നാ­യി­ട്ടു­ള്ള ജീ­വി­കൾ ഇ­ക്കൂ­ട്ട­ത്തി­ലു­ണ്ടു്. ലിം­ഗ­പ­ര­മാ­യ ദ്വൈ­ധീ­ഭാ­വം ഓ­രോ­ന്നി­ലും ഉ­ള്ള­തു­കൊ­ണ്ടു് ഇവ ഇ­ണ­ചേ­രു­മ്പോൾ സ്ത്രീ­ത്വ­വും പു­രു­ഷ­ത്വ­വും മാ­റി­മാ­റി സ്വീ­ക­രി­ക്കു­ന്നു. ന­മ്മു­ടെ നെൽ­പ്പാ­ട­ങ്ങ­ളി­ലും മ­റ്റും കാ­ണു­ന്ന ഞാഞൂൽ (Earth worm) ഇ­ക്കൂ­ട്ട­ത്തിൽ പെ­ട്ട­താ­ണു്. ഈ ക്ഷു­ദ്ര­ജീ­വി­യെ­ക്കൊ­ണ്ടു മ­നു­ഷ്യ­വർ­ഗ്ഗ­ത്തി­നു­ണ്ടാ­യി­ട്ടു­ള്ള പ്ര­യോ­ജ­നം അ­പ­രി­മി­ത­മാ­കു­ന്നു. ക­ട്ടി­പി­ടി­ച്ചു പാ­റ­യാ­യി­ക്കി­ട­ന്നി­രു­ന്ന ഭൂ­ത­ല­ത്തിൽ കൃ­ഷി­ക്കു­പ­യു­ക്ത­മാ­യ മണ്ണു സൃ­ഷ്ടി­ച്ചു­വി­ട്ട ബ്ര­ഹ്മാ­വു് ഈ ചെ­റു­ജീ­വി­യാ­ണു്. ജീ­വി­ത­കാ­ല­ത്തിൽ കു­റെ­നാൾ ആ­ണാ­യി­ട്ടും പി­ന്നീ­ടു പെ­ണ്ണാ­യി­ട്ടും മാ­റി­ക്കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­ന്ന ജീ­വി­ക­ളും ഇ­ക്കൂ­ട്ട­ത്തി­ലു­ണ്ടു്.

ഇനി പ­രോ­ജീ­വി­ക­ളാ­യ കൃമി(Parasites)കളുടെ കഥ എ­ന്താ­ണു്? അ­വ­യു­ടെ ച­രി­ത്രം ഭ­യാ­ന­ക­മ­ത്രെ എത്ര ലക്ഷം കൃ­മി­കൾ മ­നു­ഷ്യ­രു­ടെ­യും മൃ­ഗ­ങ്ങ­ളു­ടെ­യും കു­ട­ലു­ക­ളിൽ പ­റ്റി­ക്കൂ­ടി ജീ­വി­ക്കു­ന്നു. ദി­വ­സ­മൊ­ന്നി­നു് 2 ലക്ഷം മു­ട്ട­യി­ടു­ന്ന കൃ­മി­ക­ളു­ണ്ടു്. രോ­ഗ­ബീ­ജ­ങ്ങൾ വ­ളർ­ത്തു­ന്ന വി­ഷാ­ണു­കൃ­മി­കൾ ഇ­ക്ക­ണ­ക്കി­നു പെ­രു­കി­യാൽ എത്ര ഭ­യ­ങ്ക­ര­മാ­യി­രി­ക്കും. രോ­ഗ­ബാ­ധി­ത­മാ­യ ഒരു ഔൺസ് പോർ­ക്കിൻ ക­ഷ­ണ­ത്തിൽ 85,000 അ­ണു­കൃ­മി­കൾ കാ­ണു­മെ­ന്നു പ­റ­യ­പ്പെ­ടു­ന്നു. സൂ­ക്ഷ്മ­രൂ­പ­ങ്ങ­ളിൽ­ക്കൂ­ടി­യു­ള്ള ജീ­വ­ന്റെ ഗ­തി­വൈ­ചി­ത്ര്യം കാ­ണി­പ്പാ­നാ­ണു് ഇ­ത്ര­യും ഇവിടെ പ്ര­സ്താ­വി­ച്ച­തു്.

മ­നു­ഷ്യൻ

ജീ­വ­ലോ­ക­ത്തി­ലെ മേൽ കാ­ണി­ച്ച അ­ധ­സ്ത­ല­ങ്ങ­ളിൽ­നി­ന്നും മേ­ലോ­ട്ടു മർ­ത്ത്യ­പ­ദം­വ­രെ കി­ട­ക്കു­ന്ന നി­ര­വ­ധി സ്ഥൂ­ല­രൂ­പ­ങ്ങ­ളാ­യ ജീ­വി­ക­ളെ­പ്പ­റ്റി ഇവിടെ വി­വ­രി­ക്കേ­ണ്ട ആ­വ­ശ്യ­മി­ല്ല. ഇ­വ­യെ­ല്ലാം പ­രി­ണാ­മ­സി­ദ്ധാ­ന്ത­പ്ര­കാ­രം ത­രം­തി­രി­ച്ചു നോ­ക്കു­മ്പോൾ ശ­രീ­ര­ര­ച­ന, ആ­ഹാ­ര­സ­മ്പ്ര­ദാ­യം, ഇ­ന്ദ്രി­യ­ശ­ക്തി, ബു­ദ്ധി­ശ­ക്തി ഇ­ത്യാ­ദൃം­ശ­ങ്ങ­ളിൽ ഒരു ക്ര­മാ­നു­ഗ­ത­മാ­യ വ്യ­ത്യാ­സം സ്പ­ഷ്ട­മാ­കു­ന്ന­താ­ണു്. ഈ വ്യ­ത്യാ­സം ത­ന്നെ­യാ­ണു് മ­നു­ഷ്യ­നെ ഇ­ത­ര­ജീ­വി­ക­ളിൽ­നി­ന്നും ഉ­യർ­ത്തി നിർ­ത്തി­യി­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. എ­ന്നി­രു­ന്നാ­ലും മ­റ്റു് അനേകം ജീ­വി­ക­ളെ­പ്പോ­ലെ മ­നു­ഷ്യ­നും നി­ര­വ­ധി ജീ­വാ­ണു­ക്ക­ളു­ടെ ഒരു സം­ഘ­ടി­ത രൂപം ത­ന്നെ­യ­ത്രേ. ശാ­സ്ത്ര­ദൃ­ഷ്ട്യാ മ­നു­ഷ്യൻ ഒരു വ്യ­ക്തി­യാ­ണെ­ന്നു പ­റ­ഞ്ഞു­കൂ­ടാ. അവൻ ജീ­വ­ത്തു­ക്ക­ളാ­യ അ­സം­ഖ്യം അ­ണു­ക്ക­ളു­ടെ ഒരു സ­മു­ദാ­യ­മാ­കു­ന്നു. സ­മു­ദാ­യാം­ഗ­ങ്ങൾ­ക്കു സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യം കുറെ കു­റ­യു­മെ­ന്നൊ­രു വ്യ­ത്യാ­സം മാ­ത്ര­മേ ഉള്ളു. വ്യ­ക്തി­സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യം സ­മു­ദാ­യ­ത്തി­ന്റെ നി­ല­നിൽ­പ്പി­നാ­യി ബ­ലി­ക­ഴി­പ്പി­ച്ചി­രി­ക്കു­ന്ന ഒരു ചി­ത്ര­മാ­ണു് മ­നു­ഷ്യ­ശ­രീ­ര­ത്തിൽ കാ­ണു­ന്ന­തു്, മു­മ്പു പറഞ്ഞ ല­ഘു­ജീ­വി­ക­ളിൽ ജീ­വാ­ണു­വി­നു കു­റെ­ക്കൂ­ടി സ്വ­ത­ന്ത്ര­മാ­യ ഒരു നി­ല­യു­ണ്ടു്. ന­മ്മു­ടെ ഒരു തു­ള്ളി ര­ക്ത­ത്തിൽ അ­മേ­രി­ക്കൻ ഐ­ക്യ­നാ­ടു­ക­ളി­ലെ ജ­ന­സം­ഖ്യ­യോ­ളം ജീ­വാ­ണു­ക്കൾ ഉ­ണ്ടെ­ന്നു ക­ണ­ക്കാ­ക്കി­യി­രു­ന്നു. അ­പ്പോൾ ഓരോ വ്യ­ക്തി­യും എത്ര വ­മ്പി­ച്ച ഓരോ ജീ­വാ­ണു­സ­മു­ദാ­യം (Community of cells) ആ­ണെ­ന്നു് ആ­ലോ­ചി­ച്ചു് നോ­ക്കു­ക! മ­നു­ഷ്യ­ശ­രീ­ര­ത്തി­ലെ അ­വ­യ­വ­ങ്ങ­ളെ അ­തിൽ­നി­ന്നും വേർ­പെ­ടു­ത്തി പ്ര­ത്യേ­ക­മാ­യി ജീവൻ പോ­കാ­തെ സൂ­ക്ഷി­ക്കു­വാൻ സാ­ധി­ക്കു­മോ എ­ന്നു് ശാ­സ്ത്ര­ജ്ഞ­ന്മാർ പ­രീ­ക്ഷി­ച്ചു് തു­ട­ങ്ങി­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. നേ­ത്ര­പു­ടം (Cornea) അ­തി­ന്റെ സ­ജീ­വാ­വ­സ്ഥ­യിൽ പ്ര­ത്യേ­ക­മെ­ടു­ത്തു സൂ­ക്ഷി­ച്ചു് ഒ­രു­വ­ന്റെ പൊ­ട്ട­ക്ക­ണ്ണിൽ ഘ­ടി­പ്പി­ച്ച­പ്പോൾ അവനു കാ­ഴ്ച­യു­ണ്ടാ­യ­താ­യി വെ­ളി­പ്പെ­ട്ടി­രി­ക്കു­ന്നു. കോ­ഴി­യു­ടെ ഹൃദയം ഇ­ങ്ങ­നെ ജീ­വ­സ്പ­ന്ദ­ന­ത്തോ­ടു കൂടി ഏ­താ­നും കൊ­ല്ലം സൂ­ക്ഷി­ക്ക­പ്പെ­ട്ട­താ­യി പ­റ­യു­ന്നു­ണ്ടു്. ജീ­വ­സ്ഫു­ര­ണം നി­ന്നു­പോ­കാ­ത്ത വി­ധ­ത്തിൽ പു­രു­ഷ­ബീ­ജം കു­ഴ­ലു­ക­ളിൽ സൂ­ക്ഷി­ക്കു­ക­യും അ­തു­കൊ­ണ്ടു കൃ­ത്രി­മ­മാ­യി സ്ത്രീ­ക­ളിൽ ഗർ­ഭോ­ല്പാ­ദ­നം നിർ­വ­ഹി­ക്കു­ക­യും ചെ­യ്തി­ട്ടു­ള്ള വിവരം ഇ­പ്പോൾ പ്ര­സി­ദ്ധ­മാ­യി­രി­ക്കു­ന്നു. ഇ­ങ്ങ­നെ ഉ­ണ്ടാ­കു­ന്ന സ­ന്താ­ന­ങ്ങൾ­ക്കു കു­ഴ­ല്ക്കു­ട്ടി­കൾ (Test tube babies) എന്ന പേരും ന­ട­പ്പാ­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. ഏ­താ­ദൃ­ശ­പ­രീ­ക്ഷ­ണ­ങ്ങൾ കൂ­ടു­തൽ ഫ­ല­പ്പെ­ടു­വ­രി­ക­യാ­ണെ­ങ്കിൽ ജീ­വ­നെ­പ്പ­റ്റി­യും മ­ര­ണ­ത്തെ­പ്പ­റ്റി­യും നി­ല­വി­ലി­രി­ക്കു­ന്ന പല വി­ശ്വാ­സ­ങ്ങ­ളും പാടെ ഇ­ള­കി­മ­റി­ഞ്ഞു് ഒരു ന­വീ­ന­ബോ­ധം ഉദയം ചെ­യ്യു­മെ­ന്നു വി­ചാ­രി­ക്കാ­വു­ന്ന­താ­ണു്.

ഏ­താ­യാ­ലും ജീ­വ­നെ­പ്പ­റ്റി അ­റി­യാ­വു­ന്നി­ട­ത്തോ­ളം ശ­രി­യാ­യി അ­റി­യു­ക­യും അ­ജ്ഞാ­താം­ശ­ത്തെ­പ­റ്റി അ­ബ­ദ്ധ­വി­ശ്വാ­സ­ങ്ങൾ കെ­ട്ടി­പ്പൊ­ന്തി­ക്കാ­തെ അ­റി­ഞ്ഞു­കൂ­ടാ എ­ന്നൊ­രു മ­നോ­ഭാ­വം­കൈ­കൊ­ള്ളു­ക­യും ആണു് നാം ചെ­യ്യേ­ണ്ട­തു്. താ­ദൃ­ശ­മാ­യ ഒരു മ­നോ­ഭാ­വം ഇ­ന്ന­ത്തെ സ്ഥി­തി­ക്കു് അ­ത്യ­ന്താ­പേ­ക്ഷി­ത­മാ­കു­ന്നു ഇ­തി­ലേ­ക്കു പ്ര­ഥ­മ­ക­ര­ണീ­യ­മാ­യി­ട്ടു­ള്ള­തു ജീ­വ­ശാ­സ്ത്ര­പ­ഠ­നം ത­ന്നെ­യാ­ണു്.

ന­വ­ദർ­ശ­നം 1967.

കു­റ്റി­പ്പു­ഴ കൃ­ഷ്ണ­പി­ള്ള
images/kuttipuzha-n.png

ജനനം: 1-8-1900

പി­താ­വു്: ഊ­രു­മ­ന­യ്ക്കൽ ശ­ങ്ക­രൻ ന­മ്പൂ­തി­രി

മാ­താ­വു്: കു­റു­ങ്ങാ­ട്ടു് ദേവകി അമ്മ

വി­ദ്യാ­ഭ്യാ­സം: വി­ദ്വാൻ പ­രീ­ക്ഷ, എം. എ.

ആലുവാ അ­ദ്വൈ­താ­ശ്ര­മം ഹൈ­സ്ക്കൂൾ അ­ദ്ധ്യാ­പ­കൻ, ആലുവ യൂ­ണി­യൻ ക്രി­സ്ത്യൻ കോ­ളേ­ജ് അ­ദ്ധ്യാ­പ­കൻ, കേരള സാ­ഹി­ത്യ അ­ക്കാ­ദ­മി പ്ര­സി­ഡ­ന്റ് 1968–71, കേ­ന്ദ്ര സാ­ഹി­ത്യ അ­ക്കാ­ദ­മി അംഗം, ഭാഷാ ഇൻ­സ്റ്റി­റ്റ്യൂ­ട്ടു് ഭ­ര­ണ­സ­മി­തി­യം­ഗം, കേരള സർ­വ്വ­ക­ലാ­ശാ­ല­യു­ടെ സെ­ന­റ്റം­ഗം, ബോർഡ് ഓഫ് സ്റ്റ­ഡീ­സ് അംഗം, പാഠ്യ പു­സ്ത­ക ക­മ്മി­റ്റി കൺ­വീ­നർ (1958), ബാല സാ­ഹി­ത്യ ശി­ല്പ­ശാ­ല ഡ­യ­റ­ക്ടർ (1958), ‘ദാസ് ക്യാ­പി­റ്റൽ’ മ­ല­യാ­ള­പ­രി­ഭാ­ഷ­യു­ടെ ചീഫ് എ­ഡി­റ്റർ, കേരള സാ­ഹി­ത്യ സമിതി പ്ര­സി­ഡ­ന്റ്.

കൃ­തി­കൾ

സാ­ഹി­തീ­യം, വി­ചാ­ര­വി­പ്ല­വം, വിമർശ രശ്മി, നി­രീ­ക്ഷ­ണം, ഗ്ര­ന്ഥാ­വ­ലോ­ക­നം, ചി­ന്താ­ത­രം­ഗം, മാ­ന­സോ­ല്ലാ­സം, മനന മ­ണ്ഡ­ലം, സാ­ഹി­തീ­കൗ­തു­കം, ന­വ­ദർ­ശ­നം, ദീ­പാ­വ­ലി, സ്മ­ര­ണ­മ­ഞ്ജ­രി, കു­റ്റി­പ്പു­ഴ­യു­ടെ തി­ര­ഞ്ഞെ­ടു­ത്ത ഉ­പ­ന്യാ­സ­ങ്ങൾ, വിമർശ ദീ­പ്തി, യു­ക്തി­വി­ഹാ­രം, വി­മർ­ശ­ന­വും വീ­ക്ഷ­ണ­വും, കു­റ്റി­പ്പു­ഴ­യു­ടെ പ്ര­ബ­ന്ധ­ങ്ങൾ—ത­ത്വ­ചി­ന്ത, കു­റ്റി­പ്പു­ഴ­യു­ടെ പ്ര­ബ­ന്ധ­ങ്ങൾ—സാ­ഹി­ത്യ­വി­മർ­ശം, കു­റ്റി­പ്പു­ഴ­യു­ടെ പ്ര­ബ­ന്ധ­ങ്ങൾ— നി­രീ­ക്ഷ­ണം.

ചരമം: 11-2-1971

Colophon

Title: Jeevavicharam (ml: ജീ­വ­വി­ചാ­രം).

Author(s): Kuttipuzha Krishnapilla.

First publication details: Not available;;

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, Kuttipuzha Krishnapilla, Jeevavicharam, കു­റ്റി­പ്പു­ഴ കൃ­ഷ്ണ­പി­ള്ള, ജീ­വ­വി­ചാ­രം, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: April 25, 2024.

Credits: The text of the original item is copyrighted to Sahitya Akademi. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Orchids and Hummingbirds, a painting by Martin Johnson Heade (1819–1904). The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Typesetter: JN Jamuna; Editor: PK Ashok; Encoding: JN Jamuna.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.