നോ­ക്കൂ ച­ങ്ങാ­തീ…

നീ

ഒരു രാ­ഷ്ട്ര­ത്തി­ന്റെ

ഉ­യിർ­പ്പു­ദി­വ­സ­മാ­ണ­ല്ലോ

ഞാൻ

അതേ രാ­ഷ്ട്ര­ത്തി­ന്റെ

പി­താ­വി­ന്റെ ഓർ­മ്മ­ദി­വ­സ­വും

പ­റ­ഞ്ഞു­വ­രു­മ്പോൾ നമ്മൾ

അ­ടു­ത്ത ബ­ന്ധു­ക്ക­ളാ­ണു്

നാലു ദിവസം ദൂ­ര­ത്തിൽ

അ­ടു­ത്ത അ­യൽ­ക്കാ­രും

എ­ങ്കി­ലും ച­ങ്ങാ­തീ

ന­മു­ക്കു് പൊ­തു­വാ­യി

ഒ­ന്നു­മി­ല്ലെ­ന്നു് പറയാൻ

സ­ത്യ­ത്തിൽ സ­ങ്ക­ട­മു­ണ്ടു്

ഞാൻ ഒരു മി­നി­റ്റ് നേ­ര­ത്തി­ന്റെ

നി­ശ­ബ്ദ­പ്രാർ­ത്ഥ­ന

നീ ഒരു രാ­ജ­വീ­ഥി നി­റ­യു­ന്ന

വാ­ദ്യാ­ര­വ­ഘോ­ഷം

ഞാൻ ന­മ്ര­ശി­ര­സ്ക­മാ­യ

ഒരു കൂ­പ്പു­കൈ

നീ ആ­കാ­ശ­ത്തേ­ക്കു­യർ­ത്തി­യ

ഒരു പീ­ര­ങ്കി­വി­രൽ

ഞാൻ കു­നി­ഞ്ഞു­കു­നി­ഞ്ഞു്

ഒരു തോ­ട്ടി­പ്പ­ണി­ക്കാ­ര­ന്റെ ചൂൽ തി­ര­യു­മ്പോൾ

നീ നി­വർ­ന്നു­വ­ള­ഞ്ഞു്

ഒരു വി­മാ­ന­വ്യൂ­ഹ­ത്തി­ന്റെ വി­ന്യാ­സ­മാ­സ്വ­ദി­ക്കു­ന്നു

അതു മാ­ത്ര­മ­ല്ല ച­ങ്ങാ­തീ

ഈ­യി­ടെ­യാ­യി ന­മു­ക്കി­ട­യിൽ

അ­കൽ­ച്ച­യി­ത്തി­രി കൂ­ടു­ന്നു­വെ­ന്ന­തും

കാ­ണാ­തി­രി­ക്കാൻ വയ്യ

അതിനു കാരണം എന്തോ ആ­വ­ട്ടെ

ഓർ­ക്കാൻ വേ­ണ്ടി പ­റ­യു­ക­യാ­ണു്

അ­മ്പേ­റ്റു­വീ­ണ ഒരു പ­ക്ഷി­യു­ടെ

ക­ര­ച്ചി­ലിൽ പി­റ­ന്ന ക­ഥ­യി­ലെ

ക­രു­ണ­യു­ടെ നാ­യ­ക­നെ­യാ­ണു്

അ­ദ്ദേ­ഹം “ഹേ റാം” എ­ന്നു് വി­ളി­ച്ച­തു്

യു­ദ്ധ­ത്തി­ന്റെ ദൈ­വ­ത്തെ­യ­ല്ല

അ­രു­തെ­ന്നു തു­ട­ങ്ങി­യ

ഇ­തി­ഹാ­സ­ത്തി­ന്റെ കാ­വ്യ­നീ­തി

അതേ രാമനെ വി­ളി­ച്ചു്

അ­രു­തെ­ന്നു് ഒ­ടു­ങ്ങി­യ

ഒരു ജീ­വ­നിൽ കാ­ണു­ന്ന­തിൽ

ഒ­രു­പാ­ടർ­ത്ഥ­ങ്ങ­ളു­ണ്ടു്

വൈ­കു­ന്നേ­രം 5.17-നു്

എന്റെ ദിവസം ചു­വ­പ്പി­ച്ച

ആ മൂ­ന്നു് വെ­ടി­യു­ണ്ട­കൾ

തീർ­ച്ച­യാ­യും

വേ­ട്ട­ക്കാ­ര­ന്റേ­താ­യി­രു­ന്നു­താ­നും

ഇ­നി­യും

നി­ന്റെ ദിവസം

ആ­യു­ധ­ങ്ങ­ളാ­ല­ങ്ക­രി­ക്കു­മ്പോൾ

അവയെ അ­ഭി­വാ­ദ­നം ചെ­യ്തു്

ആ­കാ­ശ­ത്തേ­ക്കു് നെ­ഞ്ചു­വി­രി­ച്ചു­നിൽ­ക്കു­മ്പോൾ

അ­തെ­ല്ലാം ഓർ­ക്കു­ന്ന­തു ന­ന്നു്…!

മ­ഴ­യാ­ണു് എ­ന്നു്

പേരു പ­റ­ഞ്ഞ­തു­കൊ­ണ്ടൊ­ന്നും

ഇ­ള­വ­നു­വ­ദി­ക്കു­ന്ന­ത­ല്ല

ചറപറാ പെ­യ്യു­ന്ന­തി­നൊ­ന്നും

അ­നു­വാ­ദ­മു­ണ്ടാ­വു­ന്ന­ത­ല്ല

നി­ശ്ച­യി­ച്ച നേ­ര­ങ്ങ­ളിൽ

വരി നി­ന്നു് പെ­യ്തു­പോ­വു­ക

കൃ­ത്യം സെ­ന്റീ­മീ­റ്റ­റിൽ

അ­ച്ച­ട­ക്ക­ത്തോ­ടെ നിർ­ത്തു­ക

വ­സ­ന്ത­ത്തി­നും

പൂ­ക്കാ­നു­ള്ള സ്ഥ­ല­ങ്ങൾ

മുൻ­കൂ­ട്ടി നി­ശ്ച­യി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടു്

അ­തിർ­ത്തി ലം­ഘി­ച്ചു്

പൊ­തു­നി­ര­ത്തിൽ

പൂ­വി­ത­റി­നി­റ­ച്ചു്

ആ­വി­ഷ്കാ­ര­സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യ­മാ­ണു്

ആ­ശ­യ­പ്ര­ക­ട­ന­മാ­ണു്

എ­ന്നൊ­ന്നും പ­റ­ഞ്ഞേ­ക്ക­രു­തു്

മ­ഞ്ഞു­കാ­ലം ഇ­നി­മേൽ

ഇ­ല­ക­ളോ­ടു് സം­സാ­രി­ക്ക­രു­തു്

സ­ദാ­ചാ­ര­വി­രു­ദ്ധ­മാ­ണ­തു്

അ­തി­രാ­വി­ലെ കു­ളി­ച്ചു്

മു­ഴു­വൻ ശ­രീ­ര­വും മ­റ­യു­ന്ന

വെ­ളു­ത്ത യൂ­ണി­ഫോ­മിൽ

സൂ­ര്യ­ന­മ­സ്കാ­രം ചെ­യ്തു്

പി­രി­ഞ്ഞു­പോ­കേ­ണ്ട­താ­ണു്

ക്ര­മ­സ­മാ­ധാ­നം

ഇ­നി­മേൽ

വേ­ന­ലി­ന്റെ ചു­മ­ത­ല­യാ­ണു്

വെ­യി­ലി­ന്റെ ചൂ­രൽ­കൊ­ണ്ടു്

ഇ­ട­ക്കി­ടെ പ്ര­ഹ­രി­ക്കു­ന്നു­വെ­ങ്കിൽ

ന­ന്നാ­യി എന്നേ പ­റ­യാ­നു­ള്ളൂ

സ­ത്സ്വ­ഭാ­വി­ക­ളാ­വാ­നാ­ണു്…

ന­ന്നാ­യി വ­ള­രാ­നാ­ണു്…

രാ­ജ്യ­ന­ന്മ­ക്കാ­ണു്…!

പാ­ക്ക­റ്റു­പാ­ലിൽ­പ്പോ­ലും ക­ത്തി­രി­ത്തു­ള­യി­ട്ടെ­ന്നും

ക­റ­ന്നാ­ണെ­ടു­പ്പു്

രാ­വി­ലെ ദോ­ശ­യ്ക്കു കൂ­ട്ടാൻ ഉ­ള്ളി­ച്ച­മ്മ­ന്തി

പു­ഴു­ങ്ങി­യ നേ­ന്ത്ര­പ്പ­ഴം ഉ­ച്ച­യ്ക്കി­ടി­ച്ച­ക്ക­ത്തോ­രൻ

ചു­മ­രിൽ വാളും ചി­ല­മ്പു­മാ­യ് മാ­ങ്ങോ­ട്ടു­ഭ­ഗ­വ­തി

മാ­തൃ­ഭൂ­മി­ക്ക­ല­ണ്ട­റിൽ നാളും പ­ക്ക­വും നോ­ക്കി

മു­ട­ക്ക­മി­ല്ലാ­തെ­ന്നും മാ­ട്ടും­ഗ അ­യ്യ­പ്പ­നെ

തൊ­ഴു­താ­ണി­റ­ക്കം

എ­ങ്കി­ലു­മെ­ന്നും കാ­ല­ത്തേ­ഴേ പ­തി­നൊ­ന്നി­ന്റെ

അ­ന്ധേ­രി­ലോ­ക്ക­ലി­ലേ­ക്കി­ടി­ച്ചു­കേ­റു­ന്നേ­രം

ന­ഗ­ര­മാ­വേ­ശി­ക്കും അ­ടി­മു­തൽ മു­ടി­വ­രെ

കൊ­ടു­ങ്ങ­ല്ലൂർ ഭ­ര­ണി­ക്കു വാ­ളെ­ടു­ത്ത­പോൽ

ദേ­വ്യേ… അമ്മേ…!