images/the_Honeymoon.jpg
Off for the Honeymoon, a painting by Frederick Morgan .
ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​കൾ
സഞ്ജ​യൻ

അക​ത്തി​രി​യ്ക്കും വനി​ത​യ്ക്കു് ഒരു വി​ളി​തോ​ന്നി. അവൾ പു​റ​ത്തേ​യ്ക്കി​റ​ങ്ങി. ജന​ന​നി​യ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അത്യാ​വ​ശ്യ​ക​ത​യെ​പ്പ​റ്റി അവൾ പ്ര​സം​ഗി​ച്ചു; സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു് എല്ലാ​കാ​ല​ത്തും, എല്ലാ​യി​ട​ത്തും, എല്ലാ സം​ഗ​തി​ക​ളി​ലും പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ പോരാ, അവർ​ക്കു​ള്ള​തി​നേ​ക്കാൾ കു​റ​ച്ച​ധി​കം​ത​ന്നെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം വേ​ണ​മെ​ന്നു് അവൾ പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം ചെ​യ്തു. ജന​ന​നി​യ​ന്ത്ര​ണ​ത്തെ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​മാ​ക്കു​വാൻ, സ്ത്രീ​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യേ​ച്ഛ​യെ സഫ​ലീ​ക​രി​പ്പാൻ, അവൾ പല പല നൂ​ത​ന​മാർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യും ഗവേ​ഷ​ണ​ങ്ങൾ നട​ത്തി. അവയെ അതാതു സമ​യ​ത്തു ജന​ങ്ങൾ​ക്കു സമ്മാ​നി​ച്ചു. കാ​ല​മ​ങ്ങി​നെ കഴി​ഞ്ഞു. അവ​ളു​ടെ പേ​രി​വി​ടെ പറ​യു​ന്ന​തു് പന്തി​യ​ല്ല. കാരണം ആ പേ​രു​ള്ള വേറെ സ്ത്രീ​കൾ അതേ അഭി​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി​ക​ളാ​ണെ​ങ്കിൽ, അവരെ ഉദ്ദേ​ശി​ച്ചാ​ണു് ഞാ​നെ​ഴു​തു​ന്ന​തെ​ന്നു കരുതി എന്റെ നേരെ അവർ കല​ശ​ലാ​യി മു​ഷി​യും; ഭി​ന്നാ​ഭി​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി​ക​ളാ​ണെ​ങ്കിൽ, തങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രി​നോ​ടു്, ആ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തെ തു​ന്നി​പ്പി​ടി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്നു അതി​ലും കല​ശ​ലാ​യി മു​ഷി​യും. അതു​കൊ​ണ്ടു് ഞാൻ അവളെ ‘സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി’യെ​ന്നു മാ​ത്രം വി​ളി​യ്ക്കാം. ആ പേർ സാർ​ത്ഥ​ക​വു​മാ​ണു്; അവ​ളൊ​രു സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി തന്നെ​യാ​ണു്. അവ​ളു​ടെ പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ കേൾ​പ്പാൻ ആളുകൾ നാ​നാ​ഭാ​ഗ​ത്തു നി​ന്നും ആയി​ര​ക്ക​ണ​ക്കാ​യി എത്തി​ച്ചേർ​ന്നു എന്നു പറ​യു​ന്ന​തു് സ്വ​ന്തം റി​പ്പോർ​ട്ട​രു​ടെ അതി​ശ​യോ​ക്തി​യ​ല്ല. വെറും പച്ച​പ്പ​ര​മാർ​ത്ഥ​മാ​ണു്.

“കാ​വ്യം സു​ഗേ​യം; കഥ രാ​ഘ​വീ​യം;

കർ​ത്താ​വു് തു​ഞ്ച​ത്തു​ള​വായ ദി​വ്യൻ;

ചൊ​ല്ലു​ന്ന​തോ ഭക്തിമയസ്വരത്തി-​

ലാ​ന​ന്ദ​ല​ബ്ധി​യ്ക്കി​നി​യെ​ന്തു വേണം?”

എന്നു മഹാ​ക​വി വള്ള​ത്തോൾ ചോ​ദി​ച്ച​തു പോലെ,

സബ്ജ​ക്റ്റു ‘കൺ​ട്രോൾ’; പറ​യു​ന്ന​തോ സ്ത്രീ;

ശബ്ദം സു​വീ​ണാ​ക്വ​ണ​നോ​പ​മം താൻ;

വയ​സ്സു പത്തൊ​മ്പ​തി​നി​പ്പു​റ​ത്താ;-

ണാൾ​ത്തി​ക്കു കൂ​ടാ​നി​നി​യെ​ന്തു വേണം?

എന്നു ഞാനും ചോ​ദി​ക്കാം.

സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​യു​ടെ പ്ര​സം​ഗം കേൾ​പ്പാൻ തി​ക്കി​ത്തി​ര​ക്കി​ക്കൂ​ടിയ ജനാ​വ​ലി​യു​ടെ ഒരു വലിയ ശത​മാ​നം ആന​ന്ദ​പാ​ര​വ​ശ്യം കൊ​ണ്ടു് മതി​മ​റ​ന്ന പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും; ബാ​ക്കി അസൂ​യ​കൊ​ണ്ടു് കണ്ണു​ക​ടി തു​ട​ങ്ങിയ മഹി​ള​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് ഞാ​നി​നി എടു​ത്തു​പ​റ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ…

അങ്ങി​നെ​യി​രി​ക്കെ, ഒരു ദിവസം, ഒരു പ്ര​സം​ഗ​വേ​ള​യിൽ, സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി ഇങ്ങി​നെ പറ​ഞ്ഞു:– “സ്ത്രീ​ക​ളോ​ടു് സമ്മ​തം ചോ​ദി​യ്ക്കാ​തെ, അവ​രു​ടെ രു​ചി​യും, അഭി​ലാ​ഷ​വും, അനു​രാ​ഗ​സ്ഥി​തി​യും അറി​യാ​തെ, കണ​ക്കു വെ​ക്കാ​തെ, പതി​മ്മൂ​ന്നും പതി​ന്നാ​ലും വയ​സ്സു​ള്ള​പ്പോൾ, അവ​രെ​പ്പി​ടി​ച്ചു്, ആജീ​വ​നാ​ന്തം മന​സ്സെ​രി​ഞ്ഞു കഴി​യു​വാൻ​വേ​ണ്ടി, തല​ച്ചോ​റി​ല്ലാ​ത്ത കഴു​ത​ക​ളു​ടെ കൂടെ കെ​ട്ടി​യി​ട്ടേ​ക്കു​ന്ന സമ്പ്ര​ദാ​യം നിർ​ത്തേ​ണ്ടു​ന്ന കാലം അതി​ക്ര​മി​ച്ചി​രി​യ്ക്കു​ന്നു. (ഹിയർ! ഹിയർ!—പി. എസ്സ്.) എന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തിൽ മേലിൽ വി​വാ​ഹ​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലേർ​പ്പെ​ടു​വാൻ ഉദ്ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന വനി​ത​കൾ ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​ക​ളിൽ​നി​ന്നു ഹർ​ജി​കൾ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തും, പ്രാ​ഥ​മി​ക​സെ​ല​ക്ഷൻ കി​ട്ടി​യ​വ​രു​ടെ ഇട​യിൽ​നി​ന്നു്, ‘ഇന്റർ​വ്യൂ’ കഴി​ഞ്ഞ​തി​ന്നു​ശേ​ഷം, തങ്ങൾ​ക്കു പറ്റു​ന്ന വര​ന്മാ​രെ സ്വീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു​മാ​ണു്.” (ഹസ്ത​ഘോ​ഷ​വും, ചി​യേ​ഴ്സും)

ഈ പ്ര​സം​ഗ​ത്തി​ന്നു​ശേ​ഷം ദിവസം പതി​ന​ഞ്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​യ്ക്കും, നമ്മു​ടെ സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​യു​ടെ മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു്, നാ​നാ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും വന്ന എഴു​ത്തു​കൾ, മഹാ​മേ​രു​പോ​ലെ, കു​ന്നി​ച്ചു​കൂ​ടി. എല്ലാം അവി​വാ​ഹി​ത​യായ സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​യു​ടെ സ്വ​യം​വ​ര​ത്തി​ന്നു കാ​ങ്ക്ഷി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​ള്ള ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ അപേ​ക്ഷാ​ഹർ​ജി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് പറ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ.

ഏതാ​നും ഹർ​ജി​ക​ളു​ടെ പകർ​പ്പു​കൾ താഴെ ചേർ​ക്കു​ന്നു:

ഒരു ഡോ​ക്ടർ ഇങ്ങി​നെ എഴുതി:

“ആരോ​ഗ്യ​വ​തി,

ഭവ​തി​യു​ടെ ദേ​ഹ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് പു​റ​പ്പെ​ട്ട രശ്മി​കൾ കൺവഴി എന്റെ തല​ച്ചോ​റിൽ എത്തിയ ഉടനെ അവിടെ പലേ മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളും വന്നി​രി​യ്ക്കു​ന്നു.

ഞാൻ നല്ല പ്രാ​ക്റ്റീ​സ്സു​ള്ള ഒരു ഡോ​ക്ട​റാ​ണു്; അരോ​ഗ്യ​ദൃ​ഢ​ഗാ​ത്ര​നായ ഒരു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നു​മാ​ണു്. പക്ഷേ, ഭവ​തി​യെ​ക്ക​ണ്ട​തു മുതൽ ഓപ്പ​റേ​ഷൻ കഴി​യ്ക്കു​മ്പോൾ എന്റെ കൈ വി​റ​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​യ്ക്കു​ന്നു. രണ്ടു മൂ​ന്നു രോ​ഗി​കൾ ഈ ഏക​കാ​ര​ണ​ത്താൽ ‘കൊ​ളാ​പ്സാ’യി​പ്പോ​യി. ഭവതി എന്നെ ഭർ​ത്താ​വാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ എനി​യും അന​വ​ധി​പേർ ‘കൊ​ളാ​പ്സാ​യി’പ്പോ​കു​വാൻ ഇട​യു​ണ്ടു്. അതു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, മറ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ നെ​ഞ്ഞ​ത്തു് കു​ഴൽ​വെ​ച്ചു് ഹാർ​ട്ട് പരി​ശോ​ധി​യ്ക്കു​ന്ന സമ​യ​ങ്ങ​ളിൽ എന്റെ സ്വ​ന്തം നെ​ഞ്ഞി​ടി​പ്പി​ന്റെ ശബ്ദം എന്റെ ചെ​വി​ക​ളിൽ “ഘും ഘും” എന്നു മു​ഴ​ങ്ങി കേൾ​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ, അവർ​ക്കൊ​ക്കെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്നു് എന്തോ തര​ക്കേ​ടു​ണ്ടെ​ന്നു ഞാൻ ശങ്കി​ച്ചു​പോ​കു​ന്നു. ഇതി​ന്നു​പു​റ​മെ, ഭവ​തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ചി​ന്ത​ഹേ​തു​വാ​യി എന്റെ ആമാ​ശ​യം, പക്വാ​ശ​യം, യകൃ​ത്തു്, പ്ലീഹ മു​ത​ലായ അനേകം ആന്ത​രാ​വ​യ​വ​ങ്ങൾ വലിയ തക​രാ​റി​ലാ​യി​രി​യ്ക്കു​ന്നു. ഒന്നു​കിൽ ഭവ​തി​യു​ടെ ഭർ​ത്തൃ​പ​ദം, അല്ലെ​ങ്കിൽ ദീർ​ഘ​കാ​ല​ത്തേ​ക്കു് നീ​ണ്ടു് നി​ന്നു ഒടു​ക്കം മര​ണ​ത്തിൽ പരി​ണ​മി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന ക്രോ​ണി​ക് ഡി​സ്പെ​പ്സി​യ​യും അക്യൂ​ട്ട് ഇൻ​സോ​മ്നി​യ​യും—ഇവ​യി​ലൊ​ന്നാ​ണു് ഞാൻ ഭാ​വി​യി​ലേ​യ്ക്കു് തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി വരിക.

എന്നു്,

ആജീ​വ​നാ​ന്തം ഭവ​തി​യു​ടെ

… …(എം. ബി. ബി. എസ്സ്.)

ഒരു വക്കീൽ താഴെ ചേർ​ക്കും പ്ര​കാ​രം എഴുതി:

1936 മെയ് മാസം 15-നു വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച പകൽ അഞ്ചു​മ​ണി​ക്കോ, അതി​ന്ന​ടു​ത്തോ, ശ്രീ​മ​തി … …യായ നി​ങ്ങൾ … …ഗൾസ് സ്കൂ​ളി​ലോ, പരി​സ​ര​ത്തി​ലോ, വെ​ച്ചു ചെയ്ത പ്ര​സം​ഗ​ത്തിൽ, ഭാ​വി​യിൽ സ്ത്രീ​കൾ ഭർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ സ്വീ​ക​രി​യ്ക്കു​ന്ന​തു് ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ ഹർ​ജി​കൾ പ്ര​കാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ​മെ​ന്നോ, ആ അർ​ത്ഥം വരു​ന്ന മറ്റു വാ​ക്കു​ക​ളോ, പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാ​ലും, നി​ങ്ങൾ അവി​വാ​ഹി​ത​യാ​ണെ​ന്നു് എനി​ക്കു് ഉത്ത​മ​വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​തി​നാ​ലും, മേ​പ്പ​ടി സമ്പ്ര​ദാ​യ​ത്തി​ലു​ള്ള ഭർ​ത്തൃ​സ്വീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്നു് നി​ങ്ങൾ ഒരു​ക്ക​മാ​ണെ​ന്നു് മേ​പ്പ​ടി വാ​ക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ധ്വ​നി​യ്ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലും, ഈ ഹർജി എഴു​തു​ന്ന ഞാൻ അവി​വാ​ഹി​ത​നാ​യ​തി​നാ​ലും, ഈ ഹർ​ജി​യ്ക്കു കാ​ര​ണ​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നി​രി​യ്ക്കു​ന്നു.

ഹർ​ജി​ക്കാ​ര​നായ ഞാൻ ഇക്ക​ഴി​ഞ്ഞ 1936 ഏപ്രിൽ മാസം 1-നു മു​പ്പ​ത്ത​ഞ്ചു​വ​യ​സ്സു തി​ക​ച്ചി​രി​യ്ക്കു​ന്ന ഒരു പു​രു​ഷ​നാ​ണെ​ന്നും (ഹി​ന്ദു, അബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ) ഇതെ​ഴു​തു​ന്ന സമ​യ​ത്തു് ഞാൻ ഉഴലൂർ ഡി​സ്ട്രി​ക്റ്റു കോർ​ട്ടിൽ ഒരു വക്കീ​ലാ​ണെ​ന്നും പ്ര​തി​മാ​സം സി​വി​ലാ​യും ക്രി​മി​ന​ലാ​യും ഉള്ള പ്രാ​ക്റ്റീ​സു​കൊ​ണ്ടു് എനി​യ്ക്കു ശരാ​ശ​രി വരവു് 300ക. യാ​ണെ​ന്നു​ള്ള ഇൻ​കം​ടാ​ക്സ് ഓഫീ​സ​റു​ടെ മതി​പ്പി​നെ ഞാൻ നി​ഷേ​ധി​യ്ക്കാ​തെ, ആ സം​ഖ്യ​യ്ക്കു​ള്ള തോ​തു​പ്ര​കാ​രം ആദാ​യ​നി​കു​തി കൊ​ടു​ത്തു​വ​രു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും, തറ​വാ​ട്ടു ഭാഗം കഴി​ച്ച​തിൽ, എനി​യ്ക്കു കടവും കോ​ട​തി​ച്ചെ​ല​വും മു​ഴു​വൻ കൊ​ടു​ത്തു തീർ​ത്ത​തി​ന്നു​ശേ​ഷം കി​ട്ടിയ ഓഹ​രി​വില, കമ്മീ​ഷൻ കണ​ക്കു​പ്ര​കാ​രം 13ക. 8ണ. 9പൈ, മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, എന്റെ പ്രാ​ക്റ്റീ​സു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള വരവു് ഏതു സ്ത്രീ​യു​ടെ​യും ഭർ​ത്തൃ​പ​ദ​വി​യ്ക്കു് എന്നെ അർ​ഹ​നാ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും, ഞാൻ ഇതി​നാൽ നി​ങ്ങ​ളെ അറി​യി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

നി​ങ്ങൾ എന്നെ ഭർ​ത്താ​വാ​യി സ്വീ​ക​രി​യ്ക്കു​ന്ന​പ​ക്ഷം കോ​ട​തി​യു​ള്ള ഓരോ ദി​വ​സ​വും കക്ഷി​ക​ളിൽ​നി​ന്നു ഫീ​സാ​യി കി​ട്ടു​ന്ന പണ​ത്തിൽ പകൽ​സ​മ​യ​ത്തു് കോ​ട​തി​യിൽ​വെ​ച്ചു ഉണ്ടാ​യേ​യ്ക്കാ​വു​ന്ന ന്യാ​യ​മായ ചെ​ല​വു​കൾ കഴി​ച്ചു് ബാ​ക്കി സംഖ്യ വീ​ട്ടിൽ​ത്താ​മ​സ​മു​ള്ള ദിവസം രാ​ത്രി പത്തു​മ​ണി​യ്ക്ക​ക​ത്തും, കേ​സ്സി​ന്നു പു​റു​മേ​പോ​യി താ​മ​സി​യ്ക്കേ​ണ്ടി വന്നാൽ തി​രി​ച്ചു് വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി ഒരു മണി​ക്കൂർ കഴി​യു​ന്ന​തി​ലി​ട​യ്ക്കും, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കൈവശം തന്നു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നും, മുൻ​പ​റ​ഞ്ഞ ചെ​ല​വു​ക​ളു​ടെ ശരി​യായ ഒരു കണ​ക്കും അതോടു കൂടി ഏല്പി​ച്ചു​കോ​ള്ളാ​മെ​ന്നും, കമ്മീ​ഷൻ​ഫീ​സ്സുൾ​പ്പെ​ടെ മറ്റു​വ​ഴി​യ്ക്കു കി​ട്ടാ​വു​ന്ന എല്ലാ വര​വു​കൾ​ക്കും ഈ നി​ബ​ന്ധന ബാ​ധ​ക​മാ​കു​ന്ന​താ​ണെ​ന്നും, നമ്മ​ളിൽ ഒരാൾ മരി​യ്ക്കു​ക​യോ, വി​വാ​ഹ​ബ​ന്ധം വേർ​പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​വ​രെ, ഞാൻ, കടാ​ക്ഷം, പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​നം മു​ത​ലാ​യ​വ​വ​ഴി​യാ​യി മറ്റു യാ​തൊ​രു സ്ത്രീ​യു​ടെ​യും നേരെ എനി​യ്ക്കു​ള്ള​തോ ഉണ്ടാ​കു​വാ​നി​ട​യു​ള്ള​തോ ആയ അനു​രാ​ഗ​ത്തെ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ന്നും, അങ്ങി​നെ​യൊ​രു വാ​ഗ്ദാ​നം നി​ങ്ങൾ ഇങ്ങോ​ട്ടും തരേ​ണ്ട​താ​യി​രി​യ്ക്കു​മെ​ന്നും കൂടി ഞാൻ നി​ങ്ങ​ളെ ഇതി​നാൽ അറി​യി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

ആരോ​ഗ്യം

സൗ​ശീ​ല്യം

സൗ​ന്ദ​ര്യം

യൗവനം

ബു​ദ്ധി

തറ​വാ​ടി​ത്തം

എന്നാൽ മാർ​ജി​നിൽ വി​വ​രി​ച്ചി​രി​യ്ക്കു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ആരോ​ഗ്യാ​ദി​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി വി​ശ്വ​സ്ത​രായ പലേ സാ​ക്ഷി​ക​ളും പറ​ഞ്ഞു ഞാൻ കേൾ​ക്കു​ക​യും, ഒന്നാം ഖണ്ഡി​ക​യിൽ പറ​യ​പ്പെ​ട്ട ഭർ​ത്തൃ​സ്വീ​ക​ര​ണ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം അറി​യു​ക​യും ചെ​യ്ത​തു​മു​തൽ എനി​യ്ക്കു നി​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അനു​രാ​ഗം ഹേ​തു​വാ​യി കേ​സ്സു​ക​ളി​ലൊ​ന്നും ശ്ര​ദ്ധ വേ​ണ്ട​തു​പോ​ലെ പതി​യാ​തെ​യാ​യി​രി​യ്ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും, അതു​നി​മി​ത്തം എന്റെ വളരെ വി​ല​പി​ടി​ച്ച ഏതാ​നും കക്ഷി​കൾ​ക്കു് ഗണ്യ​മായ നഷ്ടം ഇപ്പോൾ​ത്ത​ന്നെ വന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​യ്ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും, കാ​ലാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ ഈ നഷ്ടം എന്നെ​യും ബാ​ധി​യ്ക്കു​വാ​നി​ട​യു​ണ്ടെ​ന്നും, ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ നി​ങ്ങൾ​ക്കു വല്ല ബാ​ദ്ധ്യ​ത​യു​മു​ണ്ടെ​ന്നു സി​വിൽ​നി​യ​മ​ത്തിൽ ഒരേ​ട​ത്തും കാ​ണാ​ത്ത​തിൽ ഞാൻ വ്യ​സ​നി​യ്ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും, പക്ഷേ, നി​യ​മ​സം​ബ​ന്ധ​മായ ഉത്ത​ര​വാ​ദി​ത്ത​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ഇതു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കീർ​ത്തി​യ്ക്കു് ഒരു ഉട​വാ​യി​രി​യ്ക്കു​മെ​ന്നും നി​ങ്ങ​ളെ അറി​യി​യ്ക്കേ​ണ്ടു​ന്ന ചു​മ​ത​ല​യും എനി​യ്ക്കു​ണ്ടു്.

നി​ങ്ങൾ എന്നെ സ്വീ​ക​രി​യ്ക്കാ​ത്ത​പ​ക്ഷം ഈ കത്ത​യ​യ്ക്കു​വാൻ എഴു​ത്തു​കൂ​ലി ഉൾ​പ്പെ​ടെ​യു​ള്ള ചെ​ല​വു് 1ക. 1ണ. 2 പ. എനി​യ്ക്കു് അനാ​വ​ശ്യ​മായ നഷ്ട​മാ​യി​രി​യ്ക്കു​മെ​ന്നു് നി​ങ്ങ​ളെ ഓർ​മ്മ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

എന്നു്, വി​വാ​ഹം കഴി​യ്ക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ​യോ മറ്റൊ​രു സ്ത്രീ​യിൽ അനു​ര​ക്ത​നാ​കു​ന്ന​തു​വ​രെ​യോ,

നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്വ​ന്തം, … …(ബി എ, ബി എൽ)

ഒരാ​ഫീ​സു​മാ​നേ​ജ​രു​ടെ എഴു​ത്തു് ഇങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു:

നമ്പർ 537/36. തി​യ്യ​തി, 29-5-36

റഫ​റൻ​സ്: 1936 മെയ് 15-​നത്തെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​സം​ഗം.

മേ​ലെ​ഴു​തിയ സം​ഗ​തി​യിൽ, നി​ങ്ങൾ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​കാ​രം, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പാ​ണി​ഗ്ര​ഹ​ണ​ത്തി​നു ഞാൻ ഒരു അപേ​ക്ഷ​ക​നാ​ണു്. എന്നെ​പ്പ​റ്റി അധി​ക​വി​വ​ര​ങ്ങ​ള​ട​ങ്ങിയ ഒരു ഫോ​റ​വും (എ) നി​ങ്ങൾ എന്റെ അപേ​ക്ഷ സ്വീ​ക​രി​യ്ക്കു​ന്ന പക്ഷം, ഒപ്പി​ട്ടു് എനി​യ്ക്കു തി​രി​ച്ച​യ​യ്ക്കു​വാൻ ഒരു ഫോ​റ​വും (ബി) ഇതൊ​ന്നി​ച്ച​ട​ക്കം ചെ​യ്തി​രി​യ്ക്കു​ന്നു.

മേ​ലാ​ലു​ള്ള എഴു​ത്തു​കു​ത്തു​ക​ളിൽ മേൽ​ചേർ​ത്തി​രി​യ്ക്കു​ന്ന നമ്പർ കാ​ണി​പ്പാ​ന​പേ​ക്ഷ.

എന്നു്, വി​ശ്വ​സ്ഥൻ…

ഫോറം (എ)

ഹര​ജി​ക്കാ​ര​ന്റെ പേരും മറ്റു വി​വ​ര​ങ്ങ​ളും

പേർ:
………
സ്ത്രീ​യോ പു​രു​ഷ​നോ എന്നു്:
പു​രു​ഷൻ
മതവും, വകു​പ്പും
ഹി​ന്ദു, നായർ
വയ​സ്സു്:
27വ. 8 മാ. 10 ദി.
ഉദ്യോ​ഗം:
ബിം​ഗ്ലി ഏന്റ് ഡിം​ഗ്ലി ആഫീസ് മാ​നേ​ജർ
ഉയരം:
5 അ. 8 അം.
നെ​ഞ്ഞി​ന്റെ ചു​റ്റ​ള​വു്:
34 അം.
മാ​സ​പ്പ​ടി​യും, ഗ്രേ​ഡും, ഏറ്റ​വും അധികം
കി​ട്ടാ​വു​ന്ന ശമ്പ​ള​വും:
95; 80-5-150; 150
സ്വ​ന്തം പേരിൽ ഒട്ടാ​കെ സമ്പാ​ദ്യം:
6,500ക.
ഇൻ​ഷ്വർ ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടോ എന്നും
ഉണ്ടെ​ങ്കിൽ എത്ര​യ്ക്കെ​ന്നും:
ഉണ്ടു്; 5000 കയ്ക്ക്
കട​മു​ണ്ടോ എന്നു്:
ഇല്ല
ഫോറം (ബി)

… …താ​ലൂ​ക്കു് … …അംശം … …ദേ​ശ​ത്തു് … … വീ​ട്ടിൽ ശ്രീ​മ​തി … …യായ ഞാൻ, ബിം​ഗ്ലി ഏന്റ് ഡിം​ഗ്ലി കമ്പ​നി മാ​നേ​ജ​രായ മി. … …രെ ഇന്നു​മു​തൽ മൂ​ന്നു മാ​സ​ത്തി​ന്ന​ക​ത്തു് വി​വാ​ഹം ചെ​യ്യാ​മെ​ന്നു് സമ്മ​തി​ച്ചി​രി​യ്ക്കു​ന്നു.

എന്നു്, 1936 … … മാസം … … തീ​യ്യ​തി

… … (ഒപ്പു്)

ഒരു പത്ര​ലേ​ഖ​കൻ അയച്ച ഹർജി താഴെ ചേർ​ക്കും​പ്ര​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു:

അഭി​വ​ന്ദ്യ​ശ്രീ​മ​തി,

ഇക്ക​ഴി​ഞ്ഞ മെയ് 15-നു വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച കൃ​ത്യം അഞ്ചു മണി​യ്ക്കു് സ്ഥലം ഗൾ​സ്സ്കൂ​ളിൽ, ശ്രീ. കെ. കെ. മദ്രാ​സീ​യൻ അവർ​ക​ളു​ടെ സമാ​രാ​ധ്യ​മായ അധ്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ സമ്മേ​ളി​ച്ച മഹി​ള​ക​ളും സ്ഥ​ല​ത്തെ പൗ​ര​പ്ര​മാ​ണി​ക​ളും ഉൾ​പ്പെ​ടെ​യു​ള്ള പന്തീ​രാ​യി​ര​ത്തിൽ​പ്പ​രം ജന​ങ്ങ​ളു​ടെ മുൻ​പാ​കെ ഭവതി ചെയ്ത സര​സ​വും, പ്ര​സ​ന്ന​വും, ഗം​ഭീ​ര​വും, ഊർ​ജ​സ്വ​ല​വും, ഉജ്വ​ല​വും, ശ്ര​ദ്ധേ​യ​വും, വി​ജ്ഞേ​യ​വും, പ്രൗ​ഢ​വും, ലളി​ത​വും, സാ​ര​ത​ര​വും, സദ​സ്യ​രെ കോൾ​മ​യിർ​ക്കൊ​ള്ളി​ച്ച​തും, ആവേ​ശ​ജ​ന​ക​വും, ആദർ​ശ​ദീ​പ്ത​വും, പ്ര​ത്യാ​ശാ​സു​ര​ഭി​ല​വും, ശ്ര​വ​ണ​പീ​യൂ​ഷ​വും, ഹൃ​ദ​യ​വർ​ജ​ക​വു​മായ പ്ര​സം​ഗ​ത്തെ, ഉള്ള​തി​ലും കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി അധികം ഭം​ഗി​യാ​ക്കി ഞാൻ മല​ബാ​റി​ലെ എല്ലാ പത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​യ്ക്കും അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു പ്ര​സി​ദ്ധം ചെ​യ്യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. വി​വാ​ഹ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ഭവതി നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ച പദ്ധ​തി ഏറ്റ​വും അനു​ക​ര​ണീ​യ​മാ​ണെ​ന്നാ​ണു് ഈ ലേ​ഖ​ക​ന്റെ എളിയ അഭി​പ്രാ​യം. അതിനെ കഴി​യു​ന്നേ​ട​ത്തോ​ളം പ്രാ​യോ​ഗി​ക​മാ​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ഒരു കാ​ര്യ​പ​രി​പാ​ടി​യിൽ ഭവ​തി​യു​ടെ നടപടി തന്നെ ആദ്യ​ത്തെ ഇന​മാ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കു​ന്ന​തിൽ എന്താ​ണു് വൈ​ഷ​മ്യം? ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ നാ​ട്ടു​കാർ​ക്കു് അനു​ഭാ​വ​മു​ണ്ടാ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു് ഒരു പ്ര​ച​ര​ണ​വേല നട​ത്തു​വാ​നാ​വ​ശ്യ​മായ ഒരു പരി​പാ​ടി​യെ രൂ​പ​വൽ​ക്ക​രി​യ്ക്കു​ന്ന​തി​ന്നു വേ​ണ്ടി ഒരു പദ്ധ​തി​യെ ശരി​പ്പെ​ടു​ത്തു​വാൻ സ്ഥ​ല​ത്തെ യു​വ​ജ​ന​ങ്ങൾ ഏതാ​നും മഹി​ള​ക​ളു​ടെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി അശ്രാ​ന്ത​പ​രി​ശ്ര​മം ചെ​യ്തു​വ​രു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള സന്തോ​ഷ​വാർ​ത്ത​യെ ഭവ​തി​യെ അറി​യി​യ്ക്കു​വാൻ കഴി​യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഈ ലേ​ഖ​ക​ന്നു് പ്ര​ത്യേ​ക​വും അകൈ​ത​വ​വും സവി​ശേ​ഷ​വു​മായ കൃ​താർ​ത്ഥ​ത​യു​ണ്ടെ​ന്നു് സാ​ഭി​മാ​നം രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു. ഭവ​തി​യു​ടെ ഭാ​ഗ്യ​പ​രി​പൂർ​ണ്ണ​മായ ഭർ​ത്തൃ​പ​ദ​വി​യ്ക്കു് ഈ ലേ​ഖ​ക​നെ​യും ഒരു അപേ​ക്ഷ​ക​നാ​യി കരു​തു​വാ​ന​പേ​ക്ഷ. ഞാൻ കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ എല്ലാ പത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സ്വ. ലേ. ആണു്.

എന്നു്, വി​ധേ​യൻ

… …

ഇത്ര​യും ഇന്നേ​വ​രെ കി​ട്ടിയ എഴു​ത്തു​ക​ളാ​ണെ​ന്നു് സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി അറി​യി​ച്ചി​രി​യ്ക്കു​ന്നു. എനി​യും ആരൊ​ക്കെ എഴു​തു​മെ​ന്നു് അറി​യു​ന്നി​ല്ല. ഇനി കി​ട്ടു​ന്നവ അടു​ത്ത ലക്ക​ത്തിൽ പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താ​ണു്.

സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​ക്കു് ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ അസം​ഖ്യം ഹർ​ജി​കൾ പി​ന്നേ​യും കി​ട്ടി. ഇപ്പോ​ഴും അവ വന്നു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​യ്ക്കു​ന്നു എന്നാ​ണു് അറി​യു​ന്ന​തു്. ഈ ഹര​ജി​വ​ര​വു് ഇങ്ങി​നെ​ത​ന്നെ നി​ല​നി​ന്നു​പോ​വു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അവ​യെ​ത്ത​ട​യു​വാൻ മേ​ട്ടൂർ അണ​ക്കെ​ട്ടി​നെ​ക്കാൾ വലിയ ഒരു അണ​ത​ന്നെ കെ​ട്ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​യ്ക്കു​മോ എന്നു് സൗ. ഭയ​പ്പെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​യ്ക്കു​ന്നു. തി​രു​വാ​തിര ഞാ​റ്റു​വേ​ല​യി​ലെ മഴ പോലെ, മി. സത്യ​മൂർ​ത്തി​യു​ടെ പ്ര​സം​ഗം​പോ​ലെ, ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തു കെ. എം. വർ​ഗ്ഗീ​സ്സ​വർ​ക​ളു​ടെ ഗദ്യ​ക​വി​ത​പോ​ലെ, ശ്രീ. ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ മൃ​ദു​ല​ളി​ത​സ​ര​ള​കോ​മ​ള​പ​ദ​കോ​ലാ​ഹ​ലം പോലെ, ധാ​ര​മു​റി​യാ​തെ, പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​മി​ല്ലാ​തെ, പ്ര​യാ​സ​മി​ല്ലാ​തെ, ഒരേ അർ​ത്ഥ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി അവ ഒഴു​കി​വ​രു​ന്നു. അവ​യു​ടെ സഹ​സ്രാം​ശം​പോ​ലും പകർ​ത്തി​യാൽ ‘സഞ്ജയ’ന്റെ ഈ ലക്ക​വും അടു​ത്ത ഒരു ഡസൻ ലക്ക​ങ്ങ​ളും നി​റ​ഞ്ഞു​വ​ഴി​യും. അതു​കൊ​ണ്ടു്, വി​ഷു​ക്ക​ണി—സാ​മ്പിൾ ന്യാ​യ​പ്ര​കാ​രം ഏതാൻ ചി​ല​വ​യെ​ക്കൂ​ടി​മാ​ത്രം താഴെ പകർ​ത്തി ഞാൻ വി​ര​മി​ച്ചേ​ക്കാം.

ഇത്ത​വണ കവി​തൂ​ലി​ക​ക​ളു​ടെ വി​ള​യാ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കാ​ണു് ഞാൻ പ്രാ​ധാ​ന്യം കൊ​ടു​ക്കു​വാൻ പോ​കു​ന്ന​തു്. ആദ്യം അര​ങ്ങേ​റു​ന്ന​തു് ഒരു ഗദ്യ​ക​വി​യു​ടെ പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​ന​മാ​ണു്. നോ​ക്കു​വിൻ.

“പാ​റ​ക്കെ​ട്ടി​ലു​മു​ണ്ടു് നീ​രു​റ​വു്; ചട്ടു​ക​ക്ക​ള്ളി​യ്ക്കു​മു​ണ്ടു് പൂവു്; പി​ണ്ണാ​ക്കി​ലു​മു​ണ്ടു് മാ​ധു​ര്യം; കരി​ങ്കാ​റി​ലു​മു​ണ്ടു് തൂ​മി​ന്നൽ; സർ​പ്പ​ശി​ര​സ്സി​ലു​മു​ണ്ടു് മാ​ണി​ക്യ​മ​ണി; വി​പ്ല​വ​ക​വി​ത​യി​ലു​മു​ണ്ടു് നല്ല വരികൾ; രൂ​ക്ഷ​നായ പൂ​ച്ച​യി​ലു​മു​ണ്ടു് സൗ​മ്യ​നായ എലി; എന്നി​ലു​മു​ണ്ടു് നീ.

ഒരു പൊൻ​വീണ ഒരു കരാം​ഗു​ലി​യു​ടെ സപ്രേ​മ​ലാ​ള​ന​ത്തെ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണു്; ചു​ട്ടെ​രി​യു​ന്ന ഒരു മരു​പ്പ​റ​മ്പു് സ്വർ​ഗ്ഗീ​യ​മായ ശീ​ത​ശീ​ക​ര​സ്പർ​ശ​ത്തെ കാ​ങ്ക്ഷി​ച്ചു എരി​പൊ​രി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന മാർ​വി​ട​ത്തെ നീ​ല​ന​ഭ​സ്സി​ന്നു തു​റ​ന്നു​കാ​ട്ടു​ക​യാ​ണു്; ഒരു ഗ്രാ​മ​ഫോൺ റി​ക്കാർ​ഡി​ലെ സം​ഗീ​തം സൗ​ണ്ട്ബോ​ക്സി​ന്റെ സമ്മേ​ള​നം​കാ​ത്തു ക്ഷ​മ​യി​ല്ലാ​തെ വട്ടം ചു​റ്റു​ക​യാ​ണു്; ഒരു പാ​ഴ്മ​ഞ്ഞിൻ​തു​ള്ളി തൂ​മു​ത്താ​യി​ത്തീ​രു​വാൻ അരു​ണ​കി​ര​ണ​പ്ര​വേ​ശ​ന​ത്തി​നു് നോ​മ്പു​നോ​റ്റു ഞാ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ക​യാ​ണു്; ഈ സെ​റ്റു​ക​ളിൽ ആദ്യ​ത്തേ​തൊ​ക്കെ ഞാ​നാ​ണു്, രണ്ടാ​മ​ത്തേ​തൊ​ക്കെ നീ​യാ​ണു്.

അതി​ന്റെ പ്ര​ത്യു​ഷ​പ​വ​നൻ തലോ​ടി​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു് എന്റെ പ്ര​ത്യാ​ശ​മു​കു​ളം വി​രി​ഞ്ഞ​തു്; അതി​ന്റെ കി​ര​ണ​കു​ന്ദ​ള​ങ്ങൾ ചും​ബി​ച്ച​പ്പോ​ളാ​ണു് എന്റെ നി​രാ​ശാ​ത​മ​സ്സു് ഒഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി​യ​തു്; അതി​ന്റെ കള​കോ​മ​ള​കൂ​ജ​ന​ത്താ​ലാ​ണു് ഏകാ​ന്ത​മായ എന്റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ലെ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത​യിൽ​നി​ന്നു് മാ​റ്റൊ​ലി പു​റ​പ്പെ​ട്ട​തു്; അതി​ന്റെ കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റ​ടി​ച്ച​പ്പോ​ളാ​ണു് എന്റെ അന്യ​ഥാ​ശ​ങ്കാ​ശ​ഷ്പ​ങ്ങൾ പാ​റി​പ്പോ​യ​തു്; ‘അതു’ നി​ന്റെ പ്ര​സം​ഗം— അതെ, ആ ദിവ്യവാഗ്ദ്ധാര-​ ആയി​രു​ന്നു.

ഓമനേ! എന്റെ അപേ​ക്ഷ​യാ​കു​ന്ന ഈ മഴ​ത്തു​ള്ളി നി​ന്റെ കൃ​പ​യാ​കു​ന്ന ആ മു​ത്തു​ച്ചി​പ്പി​യിൽ​ത്ത​ന്നെ പോയി വീ​ഴു​ക​യി​ല്ലേ? ഈ ഹി​മ​ര​ശ്മി​നി​പാ​തം ആ ചന്ദ്ര​കാ​ന്ത​ത്തെ അലി​യി​ക്കു​ക​യി​ല്ലേ? ഈ കല്ലേ​റു് ആ മാ​മ്പ​ഴ​ത്തെ താഴെ വരു​ത്തു​ക​യി​ല്ലേ?

ഹാ, വീണാൽ—അലി​യി​ച്ചാൽ—വരു​ത്തി​യാൽ—ഭൂമി സ്വർ​ഗ്ഗം; ഞാൻ ദേവൻ; കോ​ഴി​ക്കോ​ടു് മു​നി​സി​പ്പാ​ലി​റ്റി അമ​രാ​വ​തി; ഈ കസാല സിം​ഹാ​സ​നം; പി​ണ്ണ​ക്കു് ജി​ലേ​ബി; മണ്ണ​ങ്ക​ട്ട റവ ലഡു; എന്റെ പാചകൻ നളൻ; സർ​വ്വം ആന​ന്ദം, പര​മാ​ന​ന്ദം.

ഹ, ഹ, വീ​ണി​ല്ലെ​ങ്കിൽ—അലി​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കിൽ—വരു​ത്തി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ—ഭൂമി നരകം; ഞാൻ നര​ക​കൃ​മി; കാ​ച്ചി​ക്കു​റു​ക്കിയ പാൽ കലർ​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത കാ​കോ​ളം; പനി​നീ​രു് പീ​നാ​റി; പകൽ രാ​ത്രി, രാ​ത്രി പകൽ; രാ​മാ​യ​ണം രാ​വ​ണാ​യ​നം; കസ്തൂ​രി ചാണകം; എല്ലാം അബ​ദ്ധം, അപകടം, അക്ലീ​മം, നോൺ​സെൻ​സു്, കു​തി​ര​വ​ട്ടം.

എന്നു്, അനു​കൂ​ല​മായ മറു​പ​ടി​യു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന​റി​യി​ച്ചാൽ മാ​ത്രം പേരു പറ​യു​വാൻ തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​യ്ക്കു​ന്ന നി​ന്റെ ചര​ണൈ​ക​ശ​ര​ണൻ.”

ഗദ്യ​ക​വി​ക്കു് ബു​ദ്ധി കടു​ക​ട്ടി​യാ​ണെ​ന്നു് അവ​സാ​ന​ത്തെ വാചകം തെ​ളി​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. എനി പഴയ വെ​ണ്മ​ണി​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ക്കാ​ര​നായ ഒരു കാർ​ണോ​പ്പാ​ടു് നന്നെ വി​ഷ​മി​ച്ചു് തല​കാ​ഞ്ഞ് കു​ത്തി​ക്കു​റി​ച്ച​യ​ച്ച അപേ​ക്ഷാ​ഹർ​ജി നോ​ക്കുക:

“കൂടും കോപേന സിം​ഹ​ത്ത​ല​വ​നി​ടി​ര​വം

പോലെ ഗർ​ജ്ജി​ച്ചു പിന്നിൽ-​

ക്കൂ​ടു​ന്നേ​രം ‘കഴി​ഞ്ഞു കഥ’യിതി കരുതി

ക്കാ​റ്റു തോൽ​ക്കു​ന്ന മട്ടിൽ

ചാടും മാൻ​കു​ഞ്ഞു നാ​ണി​ച്ചി​ട​യി​ടെ

നെ​ടു​വീർ​പ്പി​ട്ടു നിന്നീടുമാറാ-​

യീടും നിൻ നോ​ട്ട​മ​യ്യോ, ശിവ, മമ ഹൃദയേ

ഹന്ത! ചെ​ന്തീ​യ്യു​പോ​ലാ​യ്!!

ആ പ്ര​സം​ഗ​മ​തു കേ​ട്ട​നാൾ​മു​തൽ

ത്വ​ല്പ്ര​സ​ക്ത​മ​തി​യാ​യി ഞാ​നെ​ടോ!

അപ്ര​മേ​യ​ഗു​ണ​പൂർ​ണ്ണ​യായ നിൻ

വി​പ്ര​ലം​ഭ​മി​വ​നെ​ത്തു​ല​യ്ക്ക​യാ​യ് ?

ഊണിൽ​ക്കാ​ണു​വ​തി​ല്ല തെ​ല്ലു രുചി മേ;

പൊ​യ്പോ​യു​റ​ക്കം, പ്രി​യേ!

ക്ഷീ​ണി​ക്കു​ന്നു ശരീ​ര​മി​ങ്ങ​നു​ദി​നം;

വർ​ദ്ധി​പ്പൂ വൈ​ക്ല​ബ്യ​വും;

കാ​ണി​ക്കും കു​റ​യു​ന്ന​തി​ല്ല ഹൃദയേ

കാ​ഠി​ന്യ​മെ​ന്നാ​കിൽ, നിൻ

കോ​ണി​ക്കൽ ശവ​മൊ​ന്നു കാ​ണു​മൊ​രു​നാൾ;

ഞാൻ തന്നെ​യാ​മാ​ശ്ശ​വം!

നി​റ​ഞ്ഞ സൽ​കാ​ന്തി​സ​രോ​മ​രാ​ളി​കേ!

മറ​ന്നി​ടൊ​ല്ലെ​ന്നെ മനോ​ഹ​രാ​ള​കേ!

പറ​ഞ്ഞു ഞാനെൻ കഥ; നീ തു​ണ​യ്ക്കു​കിൽ

കു​റ​ഞ്ഞു​പോ​മെൻ വ്യഥ, പൊ​ന്നു​ത​ങ്ക​മേ!”

വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​ക​ന്മാ​രും വെ​റു​തേ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അവ​രു​ടെ ഇട​യിൽ​നി​ന്നു് വന്ന അറു​നൂ​റിൽ​ച്ചി​ല്വാ​നം ഹർ​ജി​ക​ളിൽ​നി​ന്നു താഴേ ചേർ​ക്കു​ന്ന ‘ഓമ​ന​ക്കു​ട്ട’വി​ലാ​പ​മാ​ണു് സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​യ​ച്ചി​രി​യ്ക്കു​ന്ന​തു്. വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ അതു മു​ഴു​വൻ വാ​യി​ച്ചു തീർ​ക്കു​വാൻ എനി​ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല; പകുതി വാ​യി​ക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും കണ്ണീ​രു​കൊ​ണ്ടു് ഞാൻ അന്ധ​നാ​യി​പ്പോ​യി​രി​യ്ക്കു​ന്നു. ഇട​ത്തേ​കൈ​യിൽ ഉറു​മാൽ പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്ര​മേ നി​ങ്ങ​ളി​തു വാ​യി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങാ​വൂ, അല്ലെ​ങ്കിൽ കണ്ണു​നീർ വീണു സഞ്ജ​യ​ന്റെ പെ​യ്ജ് വഷ​ളാ​വും. വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​കൻ ഇങ്ങി​നെ മോ​ങ്ങി:

“ഖി​ന്ന​നാ​മെ​ന്റെ മു​ന്നി​ലാ​യ് ശുദ്ധ-​

ശു​ന്യത വാ പി​ളർ​ത്തു​ന്നൂ;

കാ​ണ്മ​തി​ല്ലൊ​ന്നു​മ​ന്ധ​കാ​ര​ത്താൽ;

കണ്മി​ഴി; ഹാ! മേ വ്യർ​ത്ഥ​മാ​യ്;

ഓമനേ, നിന്നെക്കാമിക്കുംമുൻപേ-​

യീ മട്ടി​ലാ​ണെൻ കണ്ടീ​ഷൻ;*

ആയതിൻശേഷമീയവസ്ഥയ്ക്കു-​

ണ്ടായ കാ​ഠി​ന്യം ഭീകരം!

എന്തി​ന്നാ​ഹാര? മെ​ന്തി​ന്നു വെള്ള?

മെ​ന്തി​ന്നു കാ​റ്റു പോലും, ഹാ?

എന്തി​ന്നു മാന? മെ​ന്തി​ന്നു ജീവൻ

ബന്ധു​ര​പ്രേ​മം പോരയോ?

ആച്ച​ര​ക്കി​ന്നു നി​ന്റെ കയ്യിൽ​ത്താൻ

സച്ച​രി​തേ, ഞാൻ കാ​ണു​ന്നു.

ആ വി​ശു​ദ്ധ​മാം പ്രേ​മം തീർത്തിടു-​

മീ വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​ക​ത്വ​ത്തെ

നീയതു തന്നാൽ നാലു നാ​ള​ത്തെ

ക്കീ​യി​വം പി​ന്നെ​ത്തൃ​പ്ത​നാം!”

കണ്ടീ​ഷൻ

മല​യാ​ള​സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ ദയ​നീ​യ​സ്ഥി​തി​യോർ​ത്തു്, അതിനെ ഈ ഒരു വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​ക​നിൽ​നി​ന്നെ​ങ്കി​ലും രക്ഷി​ക്കു​വാ​നാ​യി, പ്ര​സ്തു​ത​ദേ​ഹം കൈ​മ​ലർ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന “നാ​ലു​നാ​ള​ത്തെ തൃ​പ്തി” അയാൾ​ക്കു് കൊ​ടു​ത്തേ​ക്കു​വാൻ പി.എസ്സു്. സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​യോ​ട​ഭ്യർ​ത്ഥി​ക്കു​ന്നു. അതു സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി​യു​ടെ സോ​വി​യ​റ്റു് ആദർ​ശ​ങ്ങൾ​ക്കു് വി​രു​ദ്ധ​വു​മ​ല്ല​ല്ലോ! കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ എല്ലാ ഓമ​ന​കൾ​ക്കും അങ്ങി​നെ ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള ദയ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഈ ആഭാ​സ​ന്മാ​രു​ടെ വി​ഷാ​ദ​ത്തി​ന്റെ പൈ​ച്ഛി​ല്യം സാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ നി​ന്നൊ​ഴി​യു​ക​യും ചെ​യ്യും.

മി​സ്റ്റി​ക്കു് കവി​ക​ളു​ടെ ഹർ​ജി​ക​ളും കുറെ വന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഒന്നി​താ:

“നിർ​ന്നി​മേ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യ് വാനിൽ

രാ​ക്ക​ണ്ണു​കൾ വി​ള​ങ്ങ​വേ;

ചന്ദ്രോ​ദ​യം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു

വാ​രാർ​ന്നി​ധി​യി​ര​മ്പ​വേ;

പു​ത്തൻ​ചെ​മ്പ​നി​നീർ​പ്പൂ​വിൻ

ചു​റ്റും സം​ഭ്രാ​ന്ത​ചി​ത്ത​നാ​യ്

ഒരു വണ്ടു പറ​ക്കു​ന്നൂ

കൂ​രി​രുൾ​ച്ചെ​ണ്ടു പോലവെ;

വി​ള​ക്കു കെ​ട്ടു​പോ​യെ​ന്റെ

തോണി നീ​ങ്ങു​ന്ന​തി​ല്ല, ഹാ?

വി​രി​ഞ്ഞ​തി​ല്ല പൂ​വി​ന്നും

വണ്ടു മൂളി വൃഥൈവ താൻ

രാ​ത്രി പോ​കു​ന്നു മു​ന്നോ​ട്ടു

പ്ര​ത്യു​ഷ​സ്സി​ന്റെ പൂ​ങ്ക​വിൾ

ചും​ബി​പ്പാൻ കൊതി പൂണ്ടേറ്റ-​

മി​ന്ദു കണ്ണീർ പൊ​ഴി​യ്ക്ക​വേ!…

(കു​റി​പ്പു്:

പു​റാ​ട്ടു് പറ​യും​പോ​ലെ

തോ​ന്നു​മെ​ങ്കി​ലു​മി​ന്നി​തിൽ

മി​സ്റ്റി​ക്കർ​ത്ഥ​മൊ​ളി​യ്ക്കു​ന്നൂ;

തൈ​ക്കു​ണ്ടിൽ കള്ള​നെ​ന്ന പോൽ)”

അങ്ങി​നെ മി​സ്റ്റി​സി​സം. ഗവർ​മ്മേ​ണ്ടി​ന്റെ സമസ്ത ഡി​പ്പാർ​ട്ട്മെ​ന്റു​ക​ളി​ലേ​യ്ക്കും, കമ്പ​നി​ക​ളി​ലേ​യ്ക്കും, മറ്റും മറ്റു​മാ​യി ബി.എ. പരീ​ക്ഷ പാ​സ്സാ​യ​തി​ന്നു​ശേ​ഷം അയ്യാ​യി​ര​ത്തി​ല്പ​രം അപേ​ക്ഷാ​ഹർ​ജി​ക​ളെ​ഴു​തി​യ​യ​ച്ച്, കൈ തഴ​മ്പി​ച്ച്, ഒരു ദി​ക്കി​ലും ഒരെ​ത്തും പി​ടി​യും കി​ട്ടാ​തെ ഉഴ​ന്നു് ഉഴ​ലൂ​രാ​യി​ക്ക​ഴി​യു​ന്ന ഒരു ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​യു​ടെ ഹർ​ജി​കൂ​ടി കീഴെ പകർ​ത്തു​ന്നു.

“ബഹു​മാ​ന​പ്പെ​ട്ട ശ്രീ​മ​തി,

നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭർ​ത്തൃ​പ​ദ​വി ഒഴി​വാ​ണെ​ന്നും ആ ഉദ്യോ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു് അടു​ത്തൊ​രാ​ളെ നി​യ​മി​യ്ക്കു​വാ​നി​ട​യു​ണ്ടെ​ന്നും അറി​യു​ക​യാൽ എന്നെ​യും അതി​ലേ​യ്ക്കു് ഒരു സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​യാ​യി കരു​തു​വാൻ അപേ​ക്ഷി​യ്ക്കു​ന്നു.

ഞാൻ പാ​ല​ക്കാ​ട്ടു താ​ലൂ​ക്കി​ലെ ഏറ്റ​വും പു​രാ​ത​ന​മായ ഒരു നാ​യർ​ത്ത​റ​വാ​ട്ടി​ലെ അം​ഗ​മാ​ണു്. എന്റെ നാലു് അമ്മാ​വ​ന്മാ​രും രണ്ടു ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്മാ​രും കേൾ​വി​പ്പെ​ട്ട തറ​വാ​ടു​ക​ളിൽ സം​ബ​ന്ധം ചെ​യ്ത​വ​രാ​യി ഇപ്പോ​ഴും ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടു്. എന്റെ ഈയിടെ ആത്മ​ഹ​ത്യ ചെയ്ത ഒരു അമ്മാ​മ​ന്റെ ഭാര്യ സോ​വി​യ​റ്റു​റ​ഷ്യ​യിൽ പോയി തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന ഒരു മഹ​തി​യാ​ണെ​ന്നു​കൂ​ടി നി​ങ്ങ​ളെ സവി​ന​യം അറി​യി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

ഞാൻ ഇരു​പ​ത്തേ​ഴു വയ​സ്സായ ഒരു അരോ​ഗ​ദൃ​ഢ​ഗാ​ത്ര​നും, സ്വ​ഭാ​വ​ത്തെ​യും നട​പ​ടി​യെ​യും സം​ബ​ന്ധി​ച്ചെ​ട​ത്തോ​ളം നിർ​ദ്ദോ​ഷി​യു​മാ​ണു്.

1928-ൽ ഞാൻ ചരി​ത്രം ഐച്ഛി​ക​വി​ഷ​യ​മാ​യെ​ടു​ത്തു ബി.എ. പരീ​ക്ഷ പാ​സ്സാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതി​ന്നു​ശേ​ഷം ഇതു​വ​രെ ഉദ്യോ​ഗ​ത്തി​ന്നു​വേ​ണ്ടി നി​ര​ന്ത​ര​പ​രി​ശ്ര​മം ചെ​യ്തി​ട്ടു​മു​ണ്ടു്. വി​വാ​ഹാ​ന​ന്ത​ര​വും പ്ര​സ്തുത അന്വേ​ഷ​ണം കയ്യൊ​ഴി​യ്ക്കു​വാൻ ഞാൻ കരു​തു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ കു​റെ​ക്കൂ​ടി ഉത്സാ​ഹം കാ​ണി​യ്ക്കു​വാൻ ഇട​യു​ള്ള​തു​മാ​ണു്.

നി​ങ്ങൾ എന്നെ ഭർ​ത്താ​വാ​യി സ്വീ​ക​രി​യ്ക്കു​ന്ന​പ​ക്ഷം, അച​ഞ്ച​ല​മായ പ്ര​ണ​യ​വും, എതിർ വാ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത അനു​സ​ര​ണ​വും മുഖേന നി​ങ്ങ​ളെ പ്ര​സാ​ദി​പ്പി​യ്ക്കു​ക​യും തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്വാൻ ഞാൻ സദാ സന്ന​ദ്ധ​നാ​യി​രി​യ്ക്കു​മെ​ന്നു കൂടി നി​ങ്ങ​ളെ സവി​ന​യം ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു കൊ​ള്ളു​ന്നു.

യാ​തൊ​രു ജോ​ലി​യു​മി​ല്ലാ​തെ സമയം കഴി​യ്ക്കു​ന്ന എന്റെ പേരിൽ നി​ങ്ങൾ ദയാ​ദൃ​ഷ്ടി പതി​പ്പി​യ്ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ഞാൻ ഒരു തവ​ണ​കൂ​ടി ഏറ്റ​വും വണ​ക്ക​മാ​യി പ്രാർ​ത്ഥി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

എന്നു്,

പ്ര​തീ​ക്ഷാ​പ​ര​മായ നന്ദി​യോ​ടു​കൂ​ടി;

നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഏറ്റ​വും വി​ശ്വ​സ്ത​ഭൃ​ത്യൻ,

… …(ബി.എ)

സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി ഇവരിൽ ആരെ നി​ശ്ച​യി​ക്കു​മെ​ന്നാ​രു കണ്ടു? “സ്ത്രീ​ണാ​ഞ്ച ചി​ത്തം പു​രു​ഷ​സ്യ ഭാ​ഗ്യം” എന്ന​ല്ല​വാ?

സഞ്ജ​യൻ
images/sanjayan.jpg

പ്ര​ശ​സ്ത​നായ ഒരു മലയാള സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നാ​ണു് സഞ്ജ​യൻ. സഞ്ജ​യൻ എന്ന​തു് തൂ​ലി​കാ​നാ​മ​മാ​ണു്, യഥാർ​ത്ഥ​നാ​മം മാ​ണി​ക്കോ​ത്തു് രാ​മു​ണ്ണി​നാ​യർ (എം. ആർ. നായർ) എന്നാ​ണു്. (ജനനം: 1903 ജൂൺ 13 – മരണം: 1943 സെ​പ്റ്റം​ബർ 13). തല​ശ്ശേ​രി​ക്ക​ടു​ത്തു് 1903 ജൂൺ 13-൹ ജനി​ച്ചു. തന്റെ കൃ​തി​ക​ളിൽ സഞ്ജ​യൻ, പാ​റ​പ്പു​റ​ത്തു സഞ്ജ​യൻ, പി. എസ്. എന്നി​ങ്ങ​നെ പല​പേ​രി​ലും അദ്ദേ​ഹം സ്വയം പരി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു​ണ്ടു്.

കു​ടും​ബം

1903 ജൂൺ 13-൹ തല​ശ്ശേ​രി​ക്ക​ടു​ത്തു് ഒത​യോ​ത്തു് തറ​വാ​ട്ടിൽ മാ​ടാ​വിൽ കു​ഞ്ഞി​രാ​മൻ വൈ​ദ്യ​രു​ടെ​യും പാ​റു​വ​മ്മ​യു​ടെ​യും മക​നാ​യാ​ണു് സഞ്ജ​യൻ ജനി​ച്ച​തു്. പി​താ​വു് തല​ശ്ശേ​രി ബാസൽ മിഷൻ ഹൈ​സ്കൂ​ളിൽ മല​യാ​ള​പ​ണ്ഡി​ത​നാ​യി​രു​ന്നു. കട​ത്ത​നാ​ട്ടു രാ​ജാ​വു് കല്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത സ്ഥാ​ന​പ്പേ​രാ​യി​രു​ന്നു വൈ​ദ്യർ എന്ന​തു്. കവി​യും ഫലി​ത​മർ​മ്മ​ജ്ഞ​നും സം​ഭാ​ഷ​ണ​ച​തു​ര​നു​മാ​യി​രു​ന്ന കു​ഞ്ഞി​രാ​മൻ വൈ​ദ്യർ 42-ാം വയ​സ്സിൽ മരി​ച്ചു​പോ​യി. അച്ഛ​ന്റെ കാ​ല​ശേ​ഷം രാ​വു​ണ്ണി​യും സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളും മാ​ടാ​വ് വി​ട്ടു് ഒത​യോ​ത്തേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​ന്നു.

വൈ​ദ്യ​രു​ടെ രണ്ടാ​മ​ത്തെ പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു രാ​മു​ണ്ണി. രണ്ടു വയ​സ്സി​നു മൂ​പ്പു​ള്ള, മൂ​ത്ത​മ​കൻ കരു​ണാ​ക​രൻ നായർ റവ​ന്യൂ വകു​പ്പിൽ തഹ​സീൽ​ദാ​രാ​യി​രു​ന്നു. നല്ല കവി​താ​വാ​സ​ന​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന കരു​ണാ​ക​രൻ നായർ രാ​മു​ണ്ണി നായർ മരി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് ഒന്നര വർഷം മു​മ്പേ മരി​ച്ചു​പോ​യി.

എം. ആറി​ന്റെ ഇളയ സഹോ​ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു പാർ​വ്വ​തി എന്ന പാ​റു​ക്കു​ട്ടി. എം. ആറിനു വള​രെ​യ​ധി​കം വാ​ത്സ​ല്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അനു​ജ​ത്തി​യെ പി. കു​ട്ടി എന്നാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹം വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു്. കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു സാ​മൂ​തി​രി ഹൈ​സ്കൂൾ ഹെഡ് മാ​സ്റ്റ​റാ​യി​രു​ന്ന പി. കു​ഞ്ഞി​രാ​മൻ നാ​യ​രാ​യി​രു​ന്നു പാ​റു​ക്കു​ട്ടി​യു​ടെ ഭർ​ത്താ​വു്.

വൈ​ദ്യ​രു​ടെ അകാ​ല​ച​ര​മ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഏറെ വർ​ഷ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ നിർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു വഴ​ങ്ങി സഞ്ജ​യ​ന്റെ അമ്മ, പി​ണ​റാ​യി പു​തി​യ​വീ​ട്ടിൽ ഡോ. ശങ്ക​രൻ നായരെ പു​നർ​വി​വാ​ഹം ചെ​യ്തു. ഇങ്ങ​നെ കു​ഞ്ഞി​ശ​ങ്ക​രൻ, ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണൻ, ശ്രീ​ധ​രൻ എനീ പേ​രു​ക​ളിൽ മൂ​ന്നു് അനു​ജ​ന്മാ​രെ​ക്കൂ​ടി രാ​മു​ണ്ണി​യ്ക്ക് ലഭി​ച്ചു.

വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം

തല​ശ്ശേ​രി ബ്രാ​ഞ്ച് സ്കൂൾ, തല​ശ്ശേ​രി ബ്ര​ണ്ണൻ കോ​ളേ​ജ്, പാ​ല​ക്കാ​ട് വി​ക്ടോ​റി​യാ കോ​ളേ​ജ്, ചെ​ന്നൈ ക്രി​സ്ത്യൻ കോ​ളേ​ജ്, തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം ലോ കോ​ളേ​ജ് എന്നി​വി​ട​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണു് പഠി​ച്ച​തു്. 1919-ൽ പാ​ല​ക്കാ​ട് വി​ക്ടോ​റി​യാ കോ​ളേ​ജിൽ അദ്ദേ​ഹം ഇന്റർ​മീ​ഡി​യ​റ്റി​നു ചേർ​ന്നു.

സാ​ഹി​ത്യ​പ്ര​വർ​ത്ത​നം

1927-ൽ ലി​റ്റ​റേ​ച്ചർ ഓണേ​ഴ്സ് ജയി​ച്ച സഞ്ജ​യൻ 1936-ലാണ് പ്ര​ശ​സ്ത​മായ “സഞ്ജ​യൻ” എന്ന ഹാ​സ്യ​സാ​ഹി​ത്യ​മാ​സിക ആരം​ഭി​ക്കു​ന്ന​തു്. 1938 മുതൽ 1942 വരെ മലബാർ ക്രി​സ്ത്യൻ കോ​ളേ​ജിൽ അദ്ധ്യാ​പ​ക​നാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​ണു് വി​ശ്വ​രൂ​പം എന്ന ഹാ​സ്യ​സാ​ഹി​ത്യ​മാ​സിക പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. 1935 മുതൽ 1942 വരെ കോ​ഴി​ക്കോ​ട് കേ​ര​ള​പ​ത്രി​ക​യു​ടെ പത്രാ​ധി​പ​നാ​യി​രു​ന്ന സഞ്ജ​യ​ന്റെ പ്ര​ധാ​ന​കൃ​തി​കൾ സാ​ഹി​ത്യ​നി​ക​ഷം (രണ്ടു് ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ), സഞ്ജ​യൻ (ആറു് ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ), ഹാ​സ്യാ​ഞ്ജ​ലി, ഒഥ​ല്ലോ (വി​വർ​ത്ത​നം) തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​യാ​ണു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സഞ്ജ​യോ​പ​ഖ്യാ​ന​മെ​ന്ന കവി​ത​യും പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​ണു്. കു​ഞ്ചൻ നമ്പ്യാർ​ക്കു ശേ​ഷ​മു​ള്ള മല​യാ​ള​ത്തി​ലെ വലിയ ഹാ​സ്യ​സാ​മ്രാ​ട്ടാ​യി​ട്ടാ​ണു് സഞ്ജ​യൻ അറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്. കവി, പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​കൻ, നി​രൂ​പ​കൻ, തത്ത്വ​ചി​ന്ത​കൻ, ഹാ​സ്യ​പ്ര​തിഭ എന്നീ നി​ല​ക​ളിൽ പ്ര​ശ​സ്ത​നാ​യി​രു​ന്നു. പരി​ഹാ​സ​പ്പു​തു​പ​നി​നീർ​ച്ചെ​ടി​ക്കെ​ടോ ചി​രി​യ​ത്രേ പു​ഷ്പം, ശകാരം മു​ള്ളു താൻ എന്ന അഭി​പ്രാ​യ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹം.

മരണം

1943 സെ​പ്റ്റം​ബർ 13-൹ കു​ടും​ബ​സ​ഹ​ജ​മാ​യി​രു​ന്ന ക്ഷ​യ​രോ​ഗം മൂർ​ച്ഛി​ച്ചു് അന്ത​രി​ച്ചു.

Colophon

Title: Bhartṛsthānārttikaḷ (ml: ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​കൾ).

Author(s): Sanjayan.

First publication details: Mathrubhumi; Kozhikode, Kerala; 1921.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, Sanjayan, Barthrusthanarthikal, സഞ്ജ​യൻ, ഭർ​ത്തൃ​സ്ഥാ​നാർ​ത്ഥി​കൾ, നർ​മ്മം, Open Access Publishing, Malayalalm, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: August 17, 2021.

Credits: The text of the original item is in the public domain. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-SA 4​.0). Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Off for the Honeymoon, a painting by Frederick Morgan . The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Proofing: Abdul Gafoor; Typesetter: LJ anjana; Editor: PK Ashok; Digitizer: KB Sujith; Encoding: JN Jamuna.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.