അ­ട­വോ­ടെ, മെ­യ്തെ­ളി­ച്ചു്

പാ­ട­വ­ത്തോ­ടെ, മു­തി­രൽ പാ­ലി­ച്ചു്

സിം­ഹാ­സ­ന­ങ്ങ­ളോ­ളം മൂ­ത്തു­പ­ഴു­ത്തു്,

കു­രു­ക്ക­ഴി­യാ­വാ­ക്കും പൊരുളും-​

ക­ണ്ണും മൂ­ക്കും പൊ­ത്തി­വി­ഴു­ങ്ങി,

കൊ­ഴു­ത്ത­വേ­ദി­ക­ളിൽ ക്ര­മ­മാ­യി തു­പ്പി

കു­ട്ടി­പ്പേ­ച്ചു­ക­ളിൽ ന­ര­ക­യ­റി.

ശി­ശു­ദി­ന­റാ­ലി­ക്കു­നി­ര­ന്ന കു­ഞ്ഞു­ങ്ങ­ളാ­രും

കു­ട്ടി­യു­ടു­പ്പ­ണി­യു­ന്നേ­യി­ല്ല!!

മോ­ഹ­ക്കൊ­ട്ടാ­ര­ങ്ങ­ളിൽ

ചി­ത്ത­വ്യാ­യാ­മ­ങ്ങ­ളിൽ

ആ­കൃ­തി­യാ­ലും വി­കൃ­തി­യാ­ലും

ത­കൃ­തി­യാ­യ് പെ­രു­താ­യ­വർ

വ­ഴി­യോ­ര­ത്തു­ലാ­സ്സു­ക­ളിൽ

പാ­ളി­പ്പാ­ളി നോ­ക്കു­ന്നു.

കോ­ട്ട­ങ്ങ­ളു­ടെ ത­ട്ടു്

ചി­രി­ച്ചു­താ­ഴു­ന്ന­തു്…

നേ­ട്ട­ങ്ങ­ളു­ടെ ത­ട്ടു്

ക­ര­ഞ്ഞു­കു­തി­ക്കു­ന്ന­തു്…

ഇ­നി­യും,

വാ­ഴു­വോ­രും വീ­ഴു­വോ­രും

ഉ­ത്ത­ര­വു­ക­ളാൽ വ­ക­ഞ്ഞ­റു­ക്കാ­തെ,

ഊരകത്താത്ത-​

ശി­ശു­ദി­ന­ങ്ങൾ

ഉ­ണർ­വ്വു­കാ­ത്തു­റ­ങ്ങു­ന്നു­ണ്ടു്…

പ­ഴ­യ­വ­ഴി, പു­ഴ­നി­വ­രു­മ്പോൾ

മ­ണ്ണ­ന­ക്ക­ങ്ങ­ളിൽ

മരം, വി­രൽ­പി­ണ­യ്ക്കു­മ്പോൾ…

മൂ­ത്തോ­ര്ടെ മു­തു­വാ­ക്കു­താ­റ്റാ­തെ

തൊ­ട്ടി­ലിൽ­ക്കി­ട­ന്നു്,

എ­നി­ക്കൊ­ന്നു­റ­ങ്ങ­ണം…

എ­ന്റെ­മാ­ത്രം പൂ­ച്ച­യു­റ­ക്കം

ക­യ­റ്റി­റ­ക്ക­ങ്ങ­ളു­ടെ ഓ­രോ­വ­ള­വി­ലും

സ­ഹ­യാ­ത്രി­ക­രു­ണ്ടു്.

ഒ­ന്നി­ലേ­റെ വ­ള­വു­കൾ പി­ന്നി­ടാൻ

ഒ­റ്റ­യാ­യ് വ­ന്ന­വർ,

ഒ­ന്നി­ലേ­റെ­പ്പേ­രൊ­ത്തു്

ഒ­റ്റ­വ­ള­വു പി­ന്നി­ടാൻ വ­ന്ന­വർ,

ര­ണ്ടാം വ­ള­വോ­ളം ന­ട­ന്നു്

ത­ളർ­ന്ന­വർ,

മെ­ലി­ഞ്ഞു­കു­റു­കി­യ­മ­ന­സ്സ­ഞ്ചി­ക­ളിൽ

മു­ഖാ­വ­ര­ണ­ങ്ങൾ പേ­റു­വോർ,

ഇ­ട­വ­ഴി­യിൽ

പി­ഴ­ച്ച­ക­ണ­ക്കു­പേ­ക്ഷി­ച്ചു്

നിർ­മ­മ­ത­മൊ­ത്തു­വോർ,

സ­ങ്ക­ട­ക്ക­യം തീർ­ത്ഥ­മാ­ക്കി

പൊ­രു­ളു­തേ­ടു­വോർ,

ഹൃദയശിലകളിൽ-​

മു­റി­ഞ്ഞ­വാ­ക്കു­കോ­റി,

തി­രി­ഞ്ഞു­ന­ട­ന്ന­വർ,

ക­ഥ­യു­ടെ കെ­ട്ടും ര­സ­ച്ച­ര­ടും­പൊ­ട്ടി

യാ­ത്ര­മു­ട­ക്കി­യോർ.

ഗ­തി­വി­ഗ­തി­കൾ­ക്കു താളം പകർന്നതു്-​

പൊ­യ്ക്കാ­ലു­കൾ വ­ച്ചു്

യാ­ത്ര­യ്ക്കു ചാ­രു­ത­കൂ­ട്ടി­യോർ

ചി­ത്ത­ഭ്ര­മ­ങ്ങൾ­ക്കു കൊ­ഴു­പ്പേ­റ്റി

നവരസം കാ­ട്ടി­യോർ.

മ­ണി­മു­ഴ­ക്ക­ങ്ങൾ­ക്കൊ­ത്തു

പൈ­ദാ­ഹ­ങ്ങൾ ചി­ട്ട­പ്പെ­ടു­ത്തി­യ­തും

സ­ഹ­യാ­ത്രി­കർ

രു­ചി­ഭേ­ദ­ങ്ങ­ളു­ള്ള സ­ഹ­യാ­ത്രി­ക­രു­ടെ

ഇ­ഷ്ട­രു­ചി­ക­ളിൽ

അ­രു­ചി­യു­ടെ ചഷകം പ­ക­രു­ന്ന

ച­വർ­പ്പു്…

ഇ­ട­ത്താ­വ­ള­ങ്ങ­ളി­ല്ലാ­ത്ത ദി­ശാ­ബോ­ധ­ങ്ങ­ളിൽ

മനം പിരട്ടിമുറിഞ്ഞുവീഴുന്ന-​

വാ­ക്കാ­യി, വ­റു­തി­യാ­യി

വ­ഴി­പി­രി­യു­ന്ന സ­ഹ­യാ­ത്ര­കൾ

ചി­റ­കു­ക­ളെ­ക്കു­റി­ച്ചോർ­ക്കാ­ത്ത­വ­രോ

ചി­റ­കു­മു­ള­യ്ക്കാൻ കാ­ക്കാ­ത്ത­വ­രോ

നന്നേ ചു­രു­ക്കം.

ചൂണ്ടുപലകകൾക്കൊത്തു്-​

ന­ട­ന്നു കാ­ലി­ട­റി­യാ­ലും

ക­ന്മ­ഴ­കൊ­ണ്ടു്

നി­ന­വു­ക­ളു­റ­ഞ്ഞാ­ലും

ചി­റ­കു­മു­ള­യ്ക്ക­ണ­മെ­ന്നി­ല്ല.

ത­ല­ച്ചു­മ­ടേ­റ്റി

ത­ല­ച്ചോ­റു പു­ഴു­ക്കു­ത്തു­മ്പൊ­ഴും

വി­ല­വി­വ­ര­പ്പ­ട്ടി­ക­യിൽ

ഒ­ന്നാം സ്ഥാ­നം

ചി­റ­കു­കൾ­ക്കു്.

അ­മ്മൂ­മ്മ പറഞ്ഞതു്-​

ചി­റ­കു­കി­ട്ടി­യാൽ,

ജ­ല­രേ­ഖ­കൾ ക­ട­ന്നു്

പ­വി­ഴ­ക്കൊ­ട്ടാ­ര­ത്തി­ലെ­ത്താം,

കാ­റ്റി­നെ കൊ­ഞ്ഞ­നം കാ­ട്ടാം.

മേ­ഘ­ത്തിൽ കാ­ലു­നീ­ട്ടി­യി­രു­ന്നു്

താ­ഴോ­ട്ടു­നോ­ക്കാം.

കർ­മ്മ­ഫ­ലം കൊ­ണ്ടു­നേർ­ന്നാ­ലേ

ചി­റ­കു­കി­ട്ടു­ള്ളൂ­ന്നു് വി­ശ്വാ­സി.

നി­ല­വാ­ര­മ­നു­സ­രി­ച്ചു്

വെ­ള്ള­യോ ക­റു­പ്പോ കി­ട്ടു­മ­ത്രേ.

ഉൾ­ച്ചൂ­ടു­കൊ­ണ്ടു് തൊ­ലി­പ്പു­റ­ത്തു്

പു­ള്ളി­ക്കു­ത്തു് വീ­ണ­വർ­ക്കു്,

ആ­വർ­ത്ത­ന­ങ്ങ­ളു­ടെ പെ­രു­മ­ഴ­യിൽ

ന­ന­ഞ്ഞു­കു­തിർ­ന്ന­വർ­ക്കു്,

കൊ­തി­യോ­ടെ ന­ട­പ്പു­തു­ട­ങ്ങി­യ­വർ­ക്കു്

ചി­റ­കു­മു­ള­യ്ക്കു­ന്ന­തു്, ഒ­രു­പോ­ലെ­യാ­ണു്.

ഊഴം കാ­ക്കാ­തെ,

ചി­റ­കു­വെ­ച്ചു­കെ­ട്ടു­ന്ന­വ­രു­ണ്ടു്.

ചാ­പി­ള്ള­യ്ക്കി­തൊ­ന്നും ബാ­ധ­ക­മ­ല്ല.