SFNസാ­യാ­ഹ്ന ഫൌ­ണ്ടേ­ഷൻ
images/Sunrise_Paddling_on_the_North_Canadian_River.jpg
A man paddling in a kayak on the North Canadian River, a photograph by Thomas and Dianne Jones .
അ­പ്പോ­സ്ത­ല­ന­ല്ലാ­ത്ത തോമസ് ക­മ്മ്യൂ­ണി­സ്റ്റു­കാർ­ക്കെ­ഴു­തി­യ ഒ­ന്നാം­ലേ­ഖ­നം
സി. ജെ. തോമസ്

1935 മു­തൽ­ക്കു­ള്ള തു­ടർ­ച്ച­യാ­യ പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ത്തി­ന്റെ­യും സം­ഘ­ട­നാ പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ത്തി­ന്റെ­യും സ­മ­ര­ത്തി­ന്റെ­യും ഫ­ല­മാ­യി ഇൻ­ഡ്യ­യി­ലെ ഒരു സം­സ്ഥാ­ന­ത്തിൽ നി­ങ്ങൾ­ക്കു് ഭ­ര­ണാ­ധി­കാ­രം ല­ഭി­ച്ചു. ഒ­രു­വ­ശ­ത്തു് നി­ങ്ങൾ­ക്കു് ആ­ഹ്ലാ­ദി­ക്കാം, നി­ങ്ങ­ളെ­ത്ത­ന്നെ അ­ഭി­ന­ന്ദി­ക്കാം. മ­റു­വ­ശ­ത്താ­ക­ട്ടെ ഇതര രാ­ഷ്ട്രീ­യ­പാർ­ട്ടി­ക­ളിൽ­നി­ന്നു് ശ­ക്തി­യാ­യ എ­തിർ­പ്പി­നെ നേ­രി­ടു­ക­യും സ്വ­ന്തം നി­ല­നിൽ­പി­നു് അ­നി­വാ­ര്യ­മാ­യി­ത്തീർ­ന്ന ഒ­ര­വ­സ്ഥ­യും സം­ജാ­ത­മാ­യി­ട്ടു­ണ്ടു്. ഈ സ­ന്ദർ­ഭ­ത്തിൽ ആരു പ­റ­യു­ന്ന­തും, എന്തു പ­റ­യു­ന്ന­തും ശാ­ന്ത­മാ­യി ശ്ര­ദ്ധി­ച്ചു വി­ല­യി­രു­ത്താൻ വി­ഷ­മ­മു­ണ്ടാ­യി­രി­ക്കും. സ്വയം നീ­തീ­ക­ര­ണം മ­നു­ഷ്യ­സ­ഹ­ജ­മാ­യ ഒരു വാസന മാ­ത്ര­മാ­ണ­ല്ലോ. ഈ വാ­സ്ത­വം പൂർ­ണ്ണ­ബോ­ദ്ധ്യ­മു­ള്ള­തു­കൊ­ണ്ടു് രണ്ടു കാ­ര്യ­ങ്ങൾ ഉ­പ­ക്ര­മ­മാ­യി പ­റ­യേ­ണ്ട­തു് ആ­വ­ശ്യ­മാ­ണെ­ന്നു തോ­ന്നു­ന്നു. ഒ­ന്നാ­മ­തു്, ഒരു ത­ത്ത്വ­ശാ­സ്ത്ര­മെ­ന്ന നി­ല­യ്ക്കും രാ­ഷ്ട്രീ­യ പ്ര­സ്ഥാ­ന­മെ­ന്ന നി­ല­യ്ക്കും ക­മ്മ്യൂ­ണി­സ­ത്തോ­ടു് എ­നി­ക്കെ­ത്ര വി­യോ­ജി­പ്പു­ണ്ടെ­ങ്കി­ലും വ്യ­ക്തി­പ­ര­മാ­യി അനേകം നല്ല മ­നു­ഷ്യർ നി­ങ്ങ­ളു­ടെ ഇ­ട­യി­ലു­ണ്ടെ­ന്നു് എ­നി­ക്കു­റ­പ്പു­ണ്ടു്. അ­വ­രു­ടെ ഉ­ദ്ദേ­ശ്യ­ശു­ദ്ധി­യെ ഞാൻ മാ­നി­ക്കു­ന്നു അ­വർ­ക്കു് സ്വ­ന്തം അ­ഭി­പ്രാ­യ­ങ്ങൾ പു­ലർ­ത്താ­നു­ള്ള അ­വ­കാ­ശ­ത്തെ ഞാൻ ആ­ദ­രി­ക്കു­ന്നു. ര­ണ്ടു്, ഈ ലേ­ഖ­ന­കർ­ത്താ­വു്, ഒരു നാ­ട്ടു­കാ­രൻ എ­ന്ന­തിൽ ക­വി­ഞ്ഞ യാ­തൊ­ര­വ­കാ­ശ­വും വ­ച്ചു­കൊ­ണ്ട­ല്ല ഇ­തെ­ഴു­തു­ന്ന­തു്. രാ­ഷ്ട്രീ­യ­മാ­യോ മ­റ്റെ­ന്തെ­ങ്കി­ലും സം­ബ­ന്ധി­ച്ചോ സ­നാ­ത­ന­മാ­യ യാ­തൊ­രു സി­ദ്ധാ­ന്ത­വും എ­നി­ക്ക­റി­യാ­മെ­ന്നു് ഞാൻ അ­ഭി­മാ­നി­ക്കു­ന്നി­ല്ല. നാ­ട്ടിൽ ന­ട­ക്കു­ന്ന കാ­ര്യ­ങ്ങൾ ക­ണ്ടി­ട്ടു് തോ­ന്നു­ന്ന ചില കാ­ര്യ­ങ്ങൾ നി­ങ്ങ­ളു­ടെ മു­മ്പിൽ സ­മർ­പ്പി­ക്കു­ക മാ­ത്ര­മാ­ണു് ചെ­യ്യു­ന്ന­തു്. സ്വീ­കാ­ര്യ­മെ­ങ്കിൽ കൊ­ള്ളാം, അ­ല്ലെ­ങ്കിൽ ത­ള്ളാം, അതു് നി­ങ്ങ­ളു­ടെ സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യം.

ഗ്ര­ന്ഥ­ങ്ങ­ളി­ലെ­ന്തു പ­റ­ഞ്ഞാ­ലും, നി­ങ്ങ­ളിൽ ഭൂ­രി­ഭാ­ഗ­വും ഈ പ്ര­സ്ഥാ­ന­ത്തിൽ വ­ന്നു­കൂ­ടി­യ­തു് ഡ­യ­ല­റ്റി­ക്കൽ മെ­റ്റീ­രി­യ­ലി­സം മൂ­ല­മ­ല്ല. സ്വ­ന്തം ജീ­വി­ത­ത്തെ ഏതോ ജർ­മ്മൻ ഫി­ലോ­സ­ഫി­യു­ടെ രൂ­പ­ത്തിൽ (അ­തെ­ത്ര ശ­രി­യാ­യി­രു­ന്നാ­ലും) ക­രു­പ്പി­ടി­ക്കു­വാൻ മാ­ത്രം ദാർ­ശ­നി­ക ബു­ദ്ധി­യു­ള്ള­വർ ഈ നാ­ട്ടിൽ വ­ള­രെ­യേ­റെ­യി­ല്ലെ­ന്നു് നി­ങ്ങ­ളും സ­മ്മ­തി­ച്ചേ­ക്കും. പി­ന്നെ­യെ­ന്താ­ണു് ഇ­ങ്ങ­നെ­യൊ­രു പ്ര­സ്ഥാ­നം ഈ നാ­ട്ടിൽ ഉ­ണ്ടാ­യി­ത്തീ­രു­വാ­നും അതു വ­ള­രെ­യേ­റെ­പ്പേ­രെ ആ­കർ­ഷി­ക്കു­വാ­നും കാരണം? തീർ­ച്ച­യാ­യും ജീ­വ­കാ­രു­ണ്യ­പ­ര­മാ­യ മ­നു­ഷ്യ­സ്നേ­ഹ­മാ­യി­രി­ക്ക­ണം അതിനു പ്ര­ചോ­ദ­നം. ജീ­വ­കാ­രു­ണ്യ­ത്തെ പു­ച്ഛി­ക്കു­ക­യും, യ­ഥാർ­ത്ഥ­വി­പ്ല­വ­കാ­രി­കൾ തൊ­ഴി­ലാ­ളി സർ­വ്വാ­ധി­പ­ത്യ­ത്തി­നു­വേ­ണ്ടി പ­ട­വെ­ട്ടു­ന്ന­വ­രാ­യി­രി­ക്ക­ണ­മെ­ന്ന ആശയം ആ­വർ­ത്തി­ക്കു­ക­യും പാർ­ട്ടി­യു­ടെ ചർ­ച്ചാ­സ­മി­തി­ക­ളിൽ ബോ­ധ­പൂർ­വ്വം ന­ട­ക്കു­ന്നു­ണ്ടെ­ന്ന കാ­ര്യ­മെ­നി­ക്ക­റി­യാം. സ്വ­ന്ത­താ­ല്പ­ര്യ­ത്തി­നു­വേ­ണ്ടി­യാ­ണെ­ന്നു പ­റ­യു­ന്ന­തിൽ­പോ­ലും തെ­റ്റി­ല്ലെ­ന്നും, ദീ­ന­ദ­യാ­ലു­ത്വ­മാ­ണു് ന­ട്ടെ­ല്ലി­ല്ലാ­ത്ത, പൊ­ള്ള­യാ­യ ബൂർ­ഷ്വാ­സെ­ന്റി­മെ­ന്റ­ലി­സ­മെ­ന്നും പറയുക അ­സാ­ധാ­ര­ണ­മ­ല്ല­ല്ലോ. മാർ­ക്സി­യൻ പ്ര­മേ­യ­മ­നു­സ­രി­ച്ചു് സി­ദ്ധാ­ന്ത­മ­ങ്ങ­നെ­യാ­യി­രി­ക്കും. പക്ഷേ, സ­ഹ­ജീ­വി­ക­ളു­ടെ പ­ട്ടി­ണി­യും ദാ­രി­ദ്ര്യ­വും ക­ണ്ടു് മ­ന­സ്സു­നൊ­ന്തു്, സാ­മ്പ­ത്തി­ക­നീ­തി­യും രാഷ്ട്രീയ-​സാമൂഹ്യസ്വാതന്ത്ര്യവും കൈ­വ­രു­ത്തു­വാൻ വേ­ണ്ടി ഇ­റ­ങ്ങി­ത്തി­രി­ച്ച­വ­ര­ല്ലേ നി­ങ്ങ­ളി­ല­ധി­കം­പേ­രും? മാ­നി­ഫെ­സ്റ്റോ­യും ലെ­നി­നി­സ­ത്തി­ന്റെ അ­ടി­സ്ഥാ­ന ത­ത്ത്വ­ങ്ങ­ളു­മെ­ല്ലാം കു­റെ­യേ­റെ­ക്കാ­ല­ത്തെ പാർ­ട്ടി­പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ത്തി­നു­ശേ­ഷ­മ­ല്ലേ രം­ഗ­പ്ര­വേ­ശം ചെ­യ്യു­ന്ന­തു്? പ്രാ­ഥ­മി­ക­മാ­യ പ്രേ­ര­ണ സ­ഹ­ജീ­വി­ക­ളോ­ടു­ള്ള സ്നേ­ഹ­മ­ല്ലേ? വെറും തൊ­ഴി­ലാ­ളി­വർ­ഗ്ഗ­താ­ല്പ­ര്യ­ങ്ങൾ മാ­ത്ര­മാ­ണെ­ങ്കിൽ പാർ­ട്ടി­നേ­തൃ­ത്വ­ത്തിൽ തൊ­ണ്ണൂ­റു­ശ­ത­മാ­ന­വും ഇ­ട­ത്ത­ട്ടു­കാ­രും, കൃ­ഷി­ക്കാ­രു­ടെ സ­ന്താ­ന­ങ്ങ­ളും, ഉ­യർ­ന്ന വർ­ഗ്ഗ­ക്കാ­രു­മാ­യി­ത്തീ­രാ­നി­ട­യി­ല്ല. ഇനി ഈ വാ­സ്ത­വ­ങ്ങ­ളൊ­ന്നും നി­ങ്ങൾ­ക്കു സ്വീ­കാ­ര്യ­മ­ല്ലെ­ങ്കിൽ­ത്ത­ന്നെ, വി­പ്ല­വാ­ന­ന്ത­രം ഈ കാർ­ഷി­ക­രാ­ജ്യ­ത്തു്, ജ­ന­സം­ഖ്യ­യു­ടെ ഒന്നോ രണ്ടോ ശ­ത­മാ­നം വ­രു­ന്ന വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­ക­ളു­ടെ സുഖം മാ­ത്ര­മാ­യി­രി­ക്കു­ക­യി­ല്ല­ല്ലോ നി­ങ്ങൾ വി­ഭാ­വ­ന­ചെ­യ്ത­തു്.

മ­നു­ഷ്യ­നെ സ്നേ­ഹി­ക്കു­വാ­നും അ­വ­ന്റെ ജീ­വി­ത­സാ­ഹ­ച­ര്യ­ങ്ങൾ ഉ­യർ­ത്തു­വാ­നു­മാ­യി മാർ­ഗ്ഗം തേ­ടി­പ്പോ­യ നി­ങ്ങൾ ഒരു പ്ര­സ്ഥാ­ന­ത്തിൽ ചെ­ന്നെ­ത്തി കു­റെ­ക്കാ­ലം പ്ര­വർ­ത്തി­ച്ചു. ഈ പ്ര­വർ­ത്ത­നം­കൊ­ണ്ടു് നി­ങ്ങൾ ല­ക്ഷ്യ­ത്തി­ലേ­ക്കു് എത്ര ക­ണ്ടു് അ­ടു­ത്തി­ട്ടു­ണ്ടെ­ന്നു് ഒ­ന്നാ­ലോ­ചി­ക്കു­ന്ന­തിൽ അ­പാ­ക­ത­യൊ­ന്നു­മി­ല്ല­ല്ലോ. ലോ­ക­ച­രി­ത്ര­ത്തിൽ പല പ്ര­സ്ഥാ­ന­ങ്ങ­ളും ആ­രം­ഭ­ദ­ശ­യി­ലെ ആ­ദർ­ശ­ത്തിൽ­നി­ന്നു് വ്യ­തി­ച­ലി­ക്കു­ക­യോ പ്ര­തി­കൂ­ല­സാ­ഹ­ച­ര്യ­ങ്ങ­ളു­ടെ സ­മ്മർ­ദ്ദം ഹേ­തു­വാ­യി പ­രാ­ജ­യ­പ്പെ­ടു­ക­യോ ചെ­യ്തി­ട്ടു­ണ്ടെ­ന്നു് നി­ങ്ങൾ­ക്ക­റി­യാം. സ്വ­ന്തം പ്ര­സ്ഥാ­ന­ത്തി­നു് അ­ങ്ങി­നെ എ­ന്തെ­ങ്കി­ലും ദൗർ­ഭാ­ഗ്യം സം­ഭ­വി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടോ എ­ന്നാ­രാ­യു­ന്ന­തു് പു­രോ­ഗ­തി­ക്കു് സ­ഹാ­യ­ക­മാ­കും: ഈ ല­ക്ഷ്യ­ത്തോ­ടു­കൂ­ടി സ്വ­ന്തം നാ­ടി­നേ­യും വി­ദേ­ശ­നാ­ടു­ക­ളേ­യും ഒ­ന്നു് സൂ­ക്ഷി­ച്ചു­നോ­ക്കൂ.

ര­ണ്ടു­വർ­ഷ­ത്തെ ഭ­ര­ണം­കൊ­ണ്ടു് കേ­ര­ള­ത്തെ നി­ങ്ങൾ സ്വർ­ല്ലോ­ക­മാ­ക്കി­ത്തീർ­ത്തി­ല്ല എ­ന്ന­ല്ല പ­റ­യു­ന്ന­തു് (ആ­കാ­ത്ത­തി­നു് നി­ങ്ങ­ളു­ടെ വ­ക്താ­ക്കൾ പ­റ­യു­ന്ന ന്യാ­യ­ങ്ങൾ സ്വീ­ക­രി­ക്കാൻ വി­ഷ­മ­മാ­ണു്. എ­ന്തെ­ന്നാൽ ആവക ന്യാ­യ­ങ്ങ­ളിൽ ക­ഴ­മ്പു­ണ്ടെ­ന്നു നി­ങ്ങൾ സ­മ്മ­തി­ച്ചാൽ കോൺ­ഗ്ര­സ്സ് ഭരണം ഇൻ­ഡ്യ­യിൽ തു­ട­ങ്ങി ര­ണ്ടു­വർ­ഷം തി­ക­യു­ന്ന­തി­നു­മു­മ്പേ ഈ പരാതി അ­വ­രെ­പ്പ­റ്റി പറയാൻ നി­ങ്ങൾ­ക്കെ­ങ്ങ­നെ അ­വ­കാ­ശം ല­ഭി­ച്ചു എ­ന്നു് ചോ­ദി­ക്കേ­ണ്ടി­വ­രും. പോ­രെ­ങ്കിൽ, കോൺ­ഗ്ര­സ്സി­നു് അ­ധി­കാ­രം കി­ട്ടു­ന്ന­തി­നു് എത്ര ദ­ശാ­ബ്ദ­ങ്ങൾ മു­മ്പു­ത­ന്നെ ആ പ്ര­സ്ഥാ­ന­ത്തെ നി­ങ്ങൾ താ­ഴ്ത്തി­ക്കെ­ട്ടി­യി­രു­ന്നു). കാ­ര്യ­മാ­യി­ട്ടെ­ന്തെ­ങ്കി­ലും ചെ­യ്യാൻ ര­ണ്ടു­വർ­ഷം പോരാ. പക്ഷേ, ഇ­ത്ര­കാ­ല­വും ന­ട­ന്ന­തു് മു­ന്നോ­ട്ടോ പി­ന്നോ­ട്ടോ എ­ന്നു് അ­ന്വേ­ഷി­ച്ചേ പറ്റു. ചെ­റി­യ­കാ­ര്യ­ങ്ങൾ മാ­ത്ര­മേ ഇ­ത്ത­രു­ണ­ത്തിൽ നോ­ക്കേ­ണ്ട­തു­ള്ളൂ. അ­തി­ലാ­ണു് സാ­ധാ­ര­ണ­ക്കാ­ര­ന്റെ താ­ല്പ­ര്യം—ഉ­പ­ഗ്ര­ഹ­ങ്ങ­ളും മൃ­ത­സ­ഞ്ജീ­വി­നി­ക­ളു­മെ­ല്ലാം ന­ല്ല­തു­ത­ന്നെ. പക്ഷേ, നി­ങ്ങൾ ആർ­ക്കു­വേ­ണ്ടി, ആരെ അ­ടി­സ്ഥാ­ന­മാ­ക്കി ഒരു പുതിയ സാ­മൂ­ഹ്യ­ക്ര­മം പ­ടു­ത്തു­യർ­ത്തു­വാൻ ശ്ര­മി­ച്ചു­വോ അ­വർ­ക്കു് അ­തൊ­ന്നു­മ­ല്ല അ­ടി­യ­ന്തി­രാ­വ­ശ്യം.

നി­ങ്ങൾ ഭൗ­തി­ക­വാ­ദി­ക­ളാ­ണ­ല്ലോ. അ­തു­കൊ­ണ്ടു് അ­രി­യു­ടെ സ്ഥി­തി­ത­ന്നെ എ­ടു­ക്കാ­മാ­ദ്യം. അരി ഉൽ­പ്പാ­ദ­നം വർ­ദ്ധി­ച്ചോ, അ­രി­യു­ടെ വില താണോ, അ­രി­വി­ത­ര­ണം ക്ര­മ­പ്പെ­ടു­ത്തി­യോ, ഈ മൂ­ന്നു ചോ­ദ്യ­ങ്ങൾ­ക്കും ഉ­ത്ത­രം ന­മ്മു­ടെ നാ­ട്ടു­കാർ­ക്ക­റി­യാം. ഇ­തെ­ല്ലാം ന­ട­ത്തി­യെ­ടു­ക്കാൻ വളരെ ബു­ദ്ധി­മു­ട്ടു­ക­ളു­ണ്ടു്, എന്നു നി­ങ്ങൾ പറയും. വാ­സ്ത­വം, പക്ഷേ, നെ­ല്ലി­ന്റെ ഉ­ല്പാ­ദ­നം കു­റ­ഞ്ഞാ­ണു­വ­രു­ന്ന­തു്. അ­തി­നു­കാ­ര­ണം നി­ങ്ങ­ളു­ടെ കർ­ഷ­ക­വി­രു­ദ്ധ ന­ട­പ­ടി­ക­ളാ­ണെ­ന്നു­കൂ­ടി ഓർ­മ്മി­ക്കു­ക. അവിടെ ചെ­യ്യാ­ത്ത­തി­ന്റെ ചു­മ­ത­ല­യ­ല്ല, ഉ­ള്ള­തും­കൂ­ടി ന­ശി­പ്പി­ച്ച­തി­ന്റെ കു­റ്റ­മാ­ണു് നി­ങ്ങ­ളു­ടെ­മേൽ ഇ­രി­ക്കു­ന്ന­തു്. ഭൂ­ന­യ­ബി­ല്ലെ­ന്നു പ­റ­ഞ്ഞ­തു് ഒരു രാ­ഷ്ട്രീ­യ­പ്ര­ചാ­ര­ണ­യു­ദ്ധം മാ­ത്ര­മ­ല്ലേ? ഇ­ന്ത്യ­യു­ടെ മറ്റു പല ഭാ­ഗ­ങ്ങ­ളി­ലും കാ­ണു­ന്ന­തു­പോ­ലെ­യു­ള്ള ഒരു ജ­ന്മി­സ­മ്പ്ര­ദാ­യം ന­മ്മു­ടെ നാ­ട്ടി­ലു­ണ്ടോ? ഉള്ള അ­പൂർ­വ്വ­ജ­ന്മി­കൾ­ക്കു് നി­ങ്ങ­ളു­ടെ പ­രി­പാ­ടി­കൾ സ്വീ­കാ­ര്യ­വും സാ­ധാ­ര­ണ സാ­ധു­കർ­ഷ­ക­നു് അ­സ്വീ­കാ­ര്യ­വു­മാ­യി­ത്തീ­രാൻ കാ­ര­ണ­മെ­ന്തു്? ഉ­ദ്യോ­ഗ­സ്ഥ­ന്റെ­യും വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­യു­ടെ­യും ജീ­വി­ത­നി­ല­വാ­രം വെ­ച്ചു നോ­ക്കി­യാൽ അർ­ദ്ധ­പ­ട്ടി­ണി­യിൽ ക­ഴി­യു­ന്ന കൃ­ഷി­ക്കാ­ര­നെ­യ­ല്ലേ നി­ങ്ങൾ പി­ന്നേ­യും ച­വു­ട്ടി­ത്താ­ഴ്ത്തു­ന്ന­തു്? കടലോര ഭാ­ഗ­ങ്ങ­ളിൽ വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­യെ­പ്പോ­ലും ഭൂ­ന­യ­കാ­ര്യ­ത്തിൽ കൃ­ഷി­ക്കാ­ര­നെ­ന്നു പേരു വി­ളി­ക്കു­ന്ന നി­ങ്ങൾ കി­ഴ­ക്കൻ­ഭാ­ഗ­ങ്ങ­ളിൽ ഒ­ന്നും ഒ­ന്ന­ര­യും ഏക്കർ ഭൂ­മി­യു­മാ­യി ക­ഴി­യു­ന്ന യ­ഥാർ­ത്ഥ കൃ­ഷി­ക്കാ­ര­നെ പിൻ­തി­രി­പ്പൻ ജന്മി എ­ന്ന­ല്ലേ മു­ദ്ര­യ­ടി­ക്കു­ന്ന­തു്? കേ­ര­ള­ത്തിൽ എ­ത്ര­യെ­ല്ലാം രൂ­പ­ത്തിൽ ഭൂ­വു­ട­മ­ക­ളു­ണ്ടു്, എ­ന്തെ­ല്ലാം നീ­തി­ക­ളും അ­നീ­തി­ക­ളും അവ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചു് നി­ല­വി­ലു­ണ്ടു് എന്ന കാ­ര്യം നി­ഷ്കർ­ഷ­മാ­യി പ­ഠി­ക്കാ­തെ പ­രി­ഷ്ക്കാ­ര പ്ര­മേ­യ­ങ്ങൾ അ­വ­ത­രി­പ്പി­ക്കു­ന്ന­തു­കൊ­ണ്ടു് ആ­രെ­യും ഉ­പ­ദ്ര­വി­ക്കാ­തെ ക­ല്ലും കാടും മലയും ഇ­ടി­ച്ചു നി­ര­ത്തി മ­ണ്ണു­ണ്ടാ­ക്കി നി­ങ്ങ­ളെ തീ­റ്റി­പ്പോ­റ്റി­യ സാ­ധു­ക്ക­ളു­ടെ കി­ട­പ്പാ­ട­ത്തി­നു് വില താ­ഴ്ത്താൻ ക­ഴി­ഞ്ഞു­വെ­ന്ന­തിൽ ക­വി­ഞ്ഞു് എ­ന്തു­ഗ­ണ­മാ­ണു് ഈ രാ­ജ്യ­ത്തെ കൃ­ഷി­ക്കാ­ര­നു­ണ്ടാ­യ­തു്? അ­രി­യുൽ­പാ­ദ­നം വർ­ദ്ധി­ക്കു­ന്ന­തി­നു­ള്ള മാർ­ഗ്ഗ­മ­ല്ലി­തു്. സ­മ­യ­ത്തു് അരി വ­രു­ത്തി സം­ഭ­രി­ക്കാ­തി­രി­ക്കു­ക­യും ജ­ന­ങ്ങ­ളു­ടെ പ­ട്ടി­ണി കേ­ന്ദ്ര ഗ­വർ­മെ­ന്റി­നേ­യും കോൺ­ഗ്ര­സ്സി­നേ­യും അ­ടി­ക്കാ­നു­ള്ള വ­ടി­യാ­യി കൊ­ണ്ടു­കൊ­ടു­ക്കു­ക­യും ചെ­യ്യു­ന്ന­തി­നു് നി­ങ്ങൾ­ക്കെ­ന്തു് സ­മാ­ധാ­നം പ­റ­യാ­നു­ണ്ടു്? അ­തി­ന്റെ­യൊ­ന്നും ഉ­ത്ത­ര­വാ­ദി­ത്വ­ത്തിൽ­നി­ന്നു് ഒ­ഴി­ഞ്ഞു­മാ­റാൻ നി­ങ്ങൾ­ക്കാ­വി­ല്ല.

എ­ന്താ­ണി­ങ്ങ­നെ­യൊ­ക്കെ സം­ഭ­വി­ക്കാൻ കാരണം? നി­ങ്ങൾ നി­ഷ്ക­ള­ങ്ക­ന്മാ­രാ­യ മ­നു­ഷ്യ­രാ­യ­തു­കൊ­ണ്ടാ­ണെ­ന്നെ­നി­ക്ക­ഭി­പ്രാ­യ­മി­ല്ല, അ­ഭി­പ്രാ­യ­പ്ര­ക­ട­ന­സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യ­മി­ല്ലാ­ത്ത ഒരു പാർ­ട്ടി­യിൽ ചേർ­ന്നു­നി­ന്നു് ഇ­ത­ര­പാർ­ട്ടി­ക­ളോ­ടു സ­മ­രം­ചെ­യ്യു­ന്ന­തൊ­ഴി­ച്ചു് എ­ല്ലാ­താൽ­പ്പ­ര്യ­ങ്ങ­ളു­ടേ­യും നേരെ ക­ണ്ണ­ട­യ്ക്കു­ന്ന സ­മ്പ്ര­ദാ­യം വ­ശ­മാ­ക്കി­യ­തി­ന്റെ ഭ­വി­ഷ്യ­ത്താ­ണി­തു്. സ്വ­ന്തം അ­ന്ധ­വി­ശ്വാ­സ­ത്തി­ന്റെ പ്ര­ച­ര­ണ­ത്തി­നും, എ­തി­രാ­ളി­ക­ളെ­പ്പ­റ്റി­യു­ള്ള കു­പ്ര­ച­ര­ണ­ത്തി­നും­മാ­ത്രം സ­മ­യ­വും ബു­ദ്ധി­യും ചെ­ല­വാ­ക്കി­യ നി­ങ്ങ­ളു­ടെ നേ­താ­ക്ക­ന്മാർ കോൺ­ഗ്ര­സ്സു­കാ­രെ നി­ഷ്കാ­സ­നം ചെ­യ്തു് സിം­ഹാ­സ­നാ­രൂ­ഢ­രാ­യി അ­വ­രേ­ക്കാൾ മോ­ശ­പ്പെ­ട്ട ഭ­ര­ണ­കർ­ത്താ­ക്ക­ളാ­ണെ­ന്നു് സ്വയം തെ­ളി­യി­ച്ചു. വ്യ­ക്തി­പ­ര­മാ­യ ക­ഴി­വു­കേ­ടാ­ണു് ഈ ദു­ര­ന്ത­ത്തി­ന്റെ മൂ­ല­മെ­ന്നു് തോ­ന്നു­ന്നി­ല്ല. സാ­മൂ­ഹ്യ­പ്ര­ശ്ന­ങ്ങൾ സം­ബ­ന്ധി­ച്ചു് നി­ങ്ങ­ളു­ടെ വി­ശ്വാ­സ­പ്ര­മാ­ണ­ത്തി­ലു­ള്ള പി­ശ­കു­ക­ളാ­ണു് ഈ വിന വ­രു­ത്തി­വെ­ച്ച­തു്. ആ­രം­ഭ­കാ­ല­ത്തെ ആ­ദർ­ശ­ധീ­ര­ത­യു­ടെ അം­ശ­മെ­ങ്കി­ലും അ­വ­ശേ­ഷി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ടെ­ങ്കിൽ ഒ­ന്നാ­ലോ­ചി­ച്ചു­നോ­ക്കൂ. 1917 മുതൽ റ­ഷ്യ­യിൽ­ന­ട­ത്തി­യ ച­രി­ത്ര­പ്ര­സി­ദ്ധ­മാ­യ പ­രി­ശ്ര­മ­ങ്ങ­ളെ­ല്ലാം എ­വി­ടെ­യാ­ണു് ക­ലാ­ശി­ച്ച­തു് ? ഇ­ന്ത്യ­യി­ലെ­പ്പോ­ലെ ഒരു ഭ­ര­ണ­ഘ­ട­ന­യു­ടേ­യോ കോൺ­ഗ്ര­സ്സി­ന്റേ­യോ പ്ര­തി­ബ­ന്ധം അവിടെ ഉ­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നി­ല്ല­ല്ലോ. കോ­ടി­ക്ക­ണ­ക്കി­നു കൃ­ഷി­ക്കാർ കൊ­ല്ല­പ്പെ­ട്ടു. പക്ഷേ, കൃഷി ന­ന്നാ­യി­ല്ല. സ­ഖാ­വു് ക്രൂ­ഷ്ചേ­വി­ന്റെ ഏ­റ്റ­വും പുതിയ പ്ര­സ്താ­വ­ന വാ­യി­ച്ചു­നോ­ക്കു, കാർ­ഷി­ക­രം­ഗ­ത്തെ പ­രാ­ജ­യം (44 വർഷം ക­ഴി­ഞ്ഞി­ട്ടും) കാ­ണ­ണ­മെ­ങ്കിൽ. ചൈ­ന­യി­ലേ­യും കഥ മ­റി­ച്ച­ല്ല. അ­വി­ട­ത്തെ ക­മ്മ്യൂൺ പ്ര­ശ്ന­വും മാ­വോ­യു­ടെ മ­ല­ക്കം­മ­റി­ക­ളും എ­ല്ലാം ഈ ദുർ­ഘ­ടം സം­ബ­ന്ധി­ച്ചു­ള്ള­താ­ണു്. യൂ­ഗോ­സ്ലോ­വി­യാ­യും സ്റ്റാ­ലി­നും ത­മ്മി­ലു­ള്ള ഭി­ന്ന­ത­ക­ളിൽ പ്ര­ധാ­ന­പ്പെ­ട്ട ഒ­ന്നു് ഇ­തു­ത­ന്നെ­യാ­യി­രു­ന്നു. ത­ങ്ങ­ളു­ടെ വേ­ദ­പ്ര­മാ­ണം കൃ­ഷി­ക്കു പ­റ്റി­യ­ത­ല്ല, അ­തു­പേ­ക്ഷി­ച്ചേ തീരൂ.

നി­ങ്ങൾ ക്ഷ­മി­ക്കു­മെ­ങ്കിൽ അ­ല്പ­മൊ­രു വി­ശ­ദീ­ക­ര­ണ­വും പറയാം. കൃ­ഷി­യും വ്യ­വ­സാ­യ­വും ത­മ്മിൽ അ­ടി­സ്ഥാ­ന­പ­ര­മാ­യ ചില വ്യ­ത്യാ­സ­ങ്ങ­ളു­ണ്ടു്. ചി­ല­തു­മാ­ത്രം ഇതാ:

വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തി­ലെ ശാ­സ്ത്രീ­യ­പു­രോ­ഗ­തി­പോ­ലെ കൃ­ഷി­യിൽ പു­രോ­ഗ­തി സാ­ദ്ധ്യ­മ­ല്ല. സംശയം തോ­ന്നു­ന്നു­ണ്ടെ­ങ്കിൽ ഇൻ­ഓർ­ഗാ­നി­ക് കെ­മി­സ്ട്രി­യും, ഓർ­ഗാ­നി­ക് കെ­മി­സ്ട്രി­യും ത­മ്മി­ലു­ള്ള വ്യ­ത്യാ­സം ആ­രോ­ടെ­ങ്കി­ലും ചോ­ദി­ച്ചു­നോ­ക്കു. റ­ഷ്യ­യി­ലെ എല്ലാ സ്പു­ട്ട്നി­ക്കു­ക­ളും ഒ­ന്നി­ച്ചു­ചേർ­ന്നാ­ലും ഒരു പുൽ­ക്കൊ­ടി­യു­ണ്ടാ­ക­യി­ല്ലെ­ന്നും, അ­തു­ണ്ടാ­ക്കു­ന്ന വ­സ്തു­വ­ല്ല, വ­ള­രു­ന്ന വ­സ്തു­വാ­ണെ­ന്നും ഓർ­മ്മി­ക്ക­ണം. കാ­ഞ്ഞി­ര­പ്പ­ള്ളി­യി­ലെ റ­ബ്ബ­റു­കാ­ര­നെ­പ­റ്റി­യും, പാ­ലാ­യി­ലെ മു­ള­കു­കാ­ര­നെ­പ്പ­റ്റി­യും, ചേർ­ത്ത­ല­യി­ലെ തേ­ങ്ങാ­ക്കാ­ര­നെ­പ­റ്റി­യു­മെ­ല്ലാം നി­രു­ത്ത­ര­വാ­ദ­പ­ര­മാ­യി അതും ഇതും വി­ളി­ച്ചു­കൂ­വു­മ്പോൾ അ­വ­രു­ടെ ഉൽ­പ­ന്ന­ങ്ങൾ­ക്കു പു­റ­കിൽ എ­ട്ടും പ­ത്തും പ­തി­ന­ഞ്ചും വർ­ഷ­ത്തെ പ്ര­യ­ത്ന­വും ക്ഷ­മാ­ശീ­ല­വു­മു­ണ്ടെ­ന്നു ഓർ­മ്മി­ക്കു­ക. ഉ­ട­മ­സ്ഥൻ സ്വയം കൃ­ഷി­ചെ­യ്താ­ലും തൊ­ഴി­ലാ­ളി­യെ­ക്കൊ­ണ്ടു കൃ­ഷി­ചെ­യ്യി­ച്ചാ­ലും തെ­ങ്ങി­നു് കായ് ഉ­ണ്ടാ­കു­വാൻ കാ­ല­ദൈർ­ഘ്യം ഒന്നു തന്നെ, എ­ന്ന­ല്ല, നി­ര­ന്ത­ര­ശു­ശ്രൂ­ഷ­യും ശ്ര­ദ്ധ­യും ഈ തൊ­ഴി­ലി­നു് ആ­വ­ശ്യ­മാ­ണു്. ഇ­ത്ത­രം ഒരു ജോ­ലി­ചെ­യ്യു­ന്ന വി­ഭാ­ഗ­ത്തി­ന്റെ ചി­ന്താ­ഗ­തി, എട്ടു മ­ണി­ക്കൂർ ജോ­ലി­യെ­ടു­ത്തു കൂ­ലി­യും വാ­ങ്ങി, യാ­തൊ­രു ചു­മ­ത­ല­യു­മി­ല്ലാ­തെ പു­റ­ത്തി­റ­ങ്ങി ന­ട­ക്കു­ന്ന വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­യു­ടേ­തിൽ­നി­ന്നും ഭി­ന്ന­മാ­യി­രി­ക്കും. അ­വർ­ക്കു­ള്ള പ്ര­ശ്ന­ങ്ങൾ വേ­റെ­യാ­ണു്, ഈ കാ­ര്യ­ങ്ങൾ ലോ­ക­ക­മ്മ്യൂ­ണി­സ­ത്തി­ന്റെ ത­ത്ത്വ­സം­ഹി­ത­യിൽ അ­നു­ഭാ­വ­പൂർ­വ്വം ഉൾ­പ്പെ­ടു­ത്തി­യി­ട്ടി­ല്ല. അതിനു കാ­ര­ണ­മു­ണ്ടു്. അ­വി­ക­സി­ത­രാ­ജ്യ­ങ്ങൾ­ക്കു­വേ­ണ്ടി വ്യ­വ­സാ­യോൽ­പ­ന്ന­ങ്ങൾ നിർ­മ്മി­ക്കു­ന്ന ഇം­ഗ്ല­ണ്ടി­നും, ജർ­മ്മ­നി­ക്കും വേ­ണ്ടി­യാ­ണു് മാർ­ക്സ് നി­യ­മ­മെ­ഴു­തി­യ­തു്. ഭൂ­രി­പ­ക്ഷ­മാ­ളു­ക­ളും വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­ക­ളാ­കു­ന്ന ഒരു നി­ല­പാ­ടു് ക­ണ്ടു­കൊ­ണ്ടാ­ണു് അ­ന്ന­ത്തെ തൊ­ഴി­ലാ­ളി സർ­വ്വാ­ധി­പ­ത്യ­സി­ദ്ധാ­ന്തം ജ­നി­ച്ച­തു്. പക്ഷേ, ലോ­ക­ച­രി­ത്ര­ത്തി­ലൊ­രു­കാ­ല­ത്തും ലോ­ക­ജ­ന­ത­യു­ടെ ഭൂ­രി­ഭാ­ഗ­വും വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­ക­ളാ­യി­ത്തീ­രു­ക­യി­ല്ല. എ­ന്നും ഭൂ­രി­പ­ക്ഷം കൃ­ഷി­ക്കാ­രാ­യി­രി­ക്കും. ഏതു സാ­മൂ­ഹ്യ­ക്ര­മ­വും നീ­തി­പൂർ­വ്വ­ക­മാ­യി­രി­ക്ക­ണ­മെ­ങ്കിൽ കൃ­ഷി­ക്കാ­ര­നെ­ക്കൂ­ടി സം­ര­ക്ഷി­ക്കു­ന്ന­താ­യി­രി­ക്ക­ണം. ക­ണ്ണു­തു­റ­ന്നു് അതു കാ­ണാ­തെ, പു­സ്ത­ക­ത്തി­ലെ ച­തു­ര­രൂ­പ­മ­നു­സ­രി­ച്ചു് മ­നു­ഷ്യ­നെ മാ­റ്റി­ത്തീർ­ക്കാൻ ശ്ര­മി­ച്ച­തു­കൊ­ണ്ടാ­ണു് ചൈ­ന­യി­ലെ 170 ലക്ഷം കൃ­ഷി­ക്കാ­രെ ബ­ലി­ക­ഴി­ച്ചി­ട്ടും കാർ­ഷി­ക­പ്ര­ശ്നം പ­ഴ­യ­തു­പോ­ലെ തന്നെ അ­വ­ശേ­ഷി­ക്കു­ന്ന­തു്. കൺ­മു­മ്പിൽ ന­ട­ക്കു­ന്ന ഈ വൈ­രു­ദ്ധ്യം കാണാൻ ന­മു­ക്കു­ക­ഴി­യ­ണം. നൂറ് വർ­ഷ­ങ്ങൾ­ക്കു­മു­മ്പു് എ­ഴു­തി­വെ­ച്ച ഒരു ഗ്ര­ന്ഥ­ത്തി­ലെ വാ­ച­ക­ങ്ങൾ­ക്കു­വേ­ണ്ടി ഇ­ന്ത്യ­യി­ലെ കൃ­ഷി­ക്കാ­രെ­യും ഈ ന­ര­ക­ത്തി­ലേ­ക്കു വ­ലി­ച്ചി­ഴ­ക്ക­ണ­മോ എന്നു ചി­ന്തി­ച്ചേ കഴിയൂ. മാർ­ക്സ് എ­ഴു­തി­യ പു­സ്ത­ക­ത്തെ വേ­ദ­മാ­ക്കാ­നോ, ലെ­നി­ന്റെ സാ­മ്രാ­ജ്യ­ത്തി­നു­വേ­ണ്ടി നീ­തീ­ക­ര­ണം സൃ­ഷ്ടി­ക്കു­വാ­നോ, അ­ല്ല­ല്ലോ നി­ങ്ങൾ ക­ച്ച­കെ­ട്ടി പു­റ­പ്പെ­ട്ട­തു്. സ്വ­ന്തം നാ­ട്ടി­ലെ ഉ­ച്ച­നീ­ച­ത്വ­ങ്ങൾ ഉ­ച്ചാ­ട­നം ചെ­യ്യു­ക മാ­ത്ര­മാ­യി­രു­ന്നി­ല്ലേ ല­ക്ഷ്യം? അതിനു ഉ­ത­കു­ന്ന മാർ­ഗ്ഗ­മേ­തെ­ന്നു അ­ന്വേ­ഷി­ക്കു­മ്പോൾ പ­രാ­ജ­യ­പ്പെ­ടു­ക­യും മ­നു­ഷ്യ­വർ­ഗ്ഗ­ത്തി­നു് നരകം സൃ­ഷ്ടി­ക്കു­ക­യും ചെയ്ത മാർ­ഗ്ഗ­ങ്ങൾ വർ­ണ്ണി­ക്കു­ന്ന­തു്, ദു­ര­ഭി­മാ­ന­ത്തി­നു ചേ­രാ­ത്ത­താ­ണെ­ങ്കി­ലും ചെ­യ്യേ­ണ്ടൊ­രു ക­ട­മ­യ­ല്ലേ? തീർ­ച്ച­യാ­യും ഇൻ­ഡ്യ­യിൽ ഭൂ­പ­രി­ഷ്ക്ക­ര­ണ­മാ­വ­ശ്യ­മാ­ണു്. പക്ഷേ, എ­ന്തെ­ങ്കി­ലും കാ­ട്ടി­കൂ­ട്ടു­ക­യാ­ണോ വേ­ണ്ട­തു്? കോൺ­ഗ്ര­സ്സു­കാർ എ­ന്തെ­ങ്കി­ലും ചെ­യ്യു­ന്നു­വെ­ന്ന­തോ, ചെ­യ്യു­ന്നി­ല്ലാ­യെ­ന്ന­തോ ഒരു യു­ക്തി­പൂർ­വ്വ­മാ­യ ന്യാ­യ­മാ­ണോ? നാടു് മു­ഴു­വൻ പ­ണ്ടാ­ര­വ­ക­യാ­ക്കി, കൂ­ട്ടു­കൃ­ഷി­കേ­ന്ദ്ര­ങ്ങ­ളാ­ക്ക­ണ­മെ­ന്നാ­ണു് പ്ലാ­നെ­ങ്കിൽ എ­ന്തി­നാ­ണു് ഈ വി­ത­ര­ണ­പ്ര­സ്ഥാ­നം? വി­ത­ര­ണ­പ്ര­സ്ഥാ­നം­കൊ­ണ്ടു ജ­ന്മി­ത്വം ന­ശി­പ്പി­ക്കാ­നും, ഭൂ­മി­യി­ല്ലാ­ത്ത­വ­നു തെ­ല്ലൊ­രാ­ശ്വാ­സം കൊ­ടു­ക്കാ­നു­മാ­ണു് പ്ലാൻ എ­ങ്കിൽ ഇ­ന്നു­ള്ള ചെ­റു­കി­ട­ക്കാ­രെ സം­ര­ക്ഷി­ക്കു­ക­യ­ല്ലേ വേ­ണ്ട­തു്? ഇ­തെ­ല്ലാം ചേർ­ത്തു വെ­ച്ചാ­ലോ­ചി­ച്ചാൽ വി­വേ­ക­ശൂ­ന്യ­മാ­യ ന­ട­പ­ടി­കൾ പാ­ടി­ല്ലെ­ന്നു ബോ­ദ്ധ്യ­മാ­കും. ക­ഥ­യെ­ന്ത­ന്ന­റി­യാ­തെ ആ­ട്ടം­കാ­ണു­ന്ന കുറെ കർഷക സ­ന്ത­തി­കൾ (അവർ കൃ­ഷി­ചെ­യ്യു­ന്ന­വ­ര­ല്ല) കൂ­ട്ട­ത്തി­ലു­ണ്ടെ­ന്ന­തു­കൊ­ണ്ടു­മാ­ത്രം ന­മ്മു­ടെ കൃ­ഷി­ക്കാർ എ­ന്തും സ­ഹി­ച്ചു­കൊ­ള്ളു­മെ­ന്നു ധ­രി­ക്കു­ന്ന­തു പി­ശ­കാ­ണു്. കൃ­ഷി­ക്കാ­രെ ദ്രോ­ഹി­ക്കു­ന്ന­തിൽ പ്ര­ത്യേ­കി­ച്ചു് ഒരു പാ­പ­മു­ള്ള­തു­കൂ­ടി ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ക്കാ­നു­ള്ള­തു് പ­ട്ട­ണ­ങ്ങ­ളി­ലെ വ്യ­വ­സാ­യ­ത്തൊ­ഴി­ലാ­ളി­ക­ളെ­പ്പോ­ലെ രാ­ഷ്ട്രീ­യ­പ്ര­സ്ഥാ­ന­ങ്ങൾ­ക്കു പ­ണം­കൊ­ടു­ക്കാൻ അ­വർ­ക്കു ക­ഴി­വി­ല്ല. അവർ കൊ­ടു­ക്കാ­റു­മി­ല്ല. എ­ങ്കി­ലും, നി­ങ്ങൾ­ക്കു് ഒ­ളി­വിൽ ക­ഴി­യേ­ണ്ടി­വ­ന്നി­ട്ടു­ള്ള­പ്പോ­ഴെ­ല്ലാം അ­വ­രു­ടെ സ­ഹാ­യ­മാ­ണു് നി­ങ്ങൾ­ക്കു് പ്ര­യോ­ജ­ന­പ്പെ­ട്ടി­ട്ടു­ള്ള­തു്. അ­ങ്ങി­നെ­യു­ള്ള ഒരു വി­ഭാ­ഗ­ത്തി­ന്റെ സു­സ്ഥി­തി­യെ­പ്പ­റ്റി പ്ര­ത്യേ­കം ശ്ര­ദ്ധി­ക്കാ­തി­രി­ക്കു­ന്ന­തു് രാ­ഷ്ട്രീ­യ­മാ­യ തെ­റ്റി­നും പുറമെ ന­ന്ദി­കേ­ടു­കൂ­ടി­യാ­ണു്.

കാർ­ഷി­ക­രം­ഗ­ത്തി­ലെ­ന്ന­തു പോലെ മ­റ്റ­നേ­കം രം­ഗ­ങ്ങ­ളി­ലും മാ­ര­ക­മാ­യ പാ­ക­പ്പി­ഴ­കൾ ചു­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ക്കു­വാ­നു­ണ്ടു്. പക്ഷേ, അ­ങ്ങ­നെ ഓ­രോ­ന്നു് എ­ണ്ണി­യെ­ണ്ണി പ­റ­ഞ്ഞു് ഒരു കു­റ്റ­പ­ത്രം ത­യ്യാ­റാ­ക്കു­ക­യ­ല്ല ഈ ക­ത്തി­ന്റെ ല­ക്ഷ്യം. രാ­ഷ്ട്രീ­യ­പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ത്തി­ലെ­തെ­റ്റു­കൾ സാ­ധാ­ര­ണ­ഗ­തി­യിൽ കു­റ്റ­ങ്ങ­ള­ല്ല. വ്യ­ക്തി­ക­ളു­ടെ പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ത്തി­ലെ­ന്ന­തു­പോ­ലെ സം­ഘ­ടി­ത സാ­മൂ­ഹ്യ­പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ങ്ങ­ളി­ലും തെ­റ്റു­കൾ സം­ഭ­വി­ക്കാം. ഒ­രി­ക്ക­ലും തെ­റ്റാ­ത്ത ഒരു നയം ആർ­ക്കും രൂ­പീ­ക­രി­ക്കു­ക ശ­ക്യ­മ­ല്ല. എ­ന്തു­കൊ­ണ്ടാ­ണു് തെ­റ്റു­കൾ സം­ഭ­വി­ക്കു­ക­യെ­ന്നും അവയെ ഒ­ഴി­വാ­ക്കാൻ എന്തു ചെ­യ്യാൻ ക­ഴി­യു­മെ­ന്നും ചൂ­ണ്ടി­ക്കാ­ണി­ക്കു­ക­മാ­ത്ര­മാ­ണു് എന്റെ കർ­ത്ത­വ്യം ഇ­ക്കാ­ര്യം പ­റ­യു­മ്പോൾ ഞാൻ നി­ങ്ങ­ളു­ടെ നീ­തീ­ക­ര­ണ­മാ­യി പ­റ­ഞ്ഞ­തു് ഒ­ന്നു­കൂ­ടി ആ­വർ­ത്തി­ക്കേ­ണ്ടി­വ­രും. യാ­തൊ­രു മ­നു­ഷ്യ­നും, അതു് മാർ­ക്സോ, ലെ­നി­നോ ആ­യി­ക്കൊ­ള്ള­ട്ടെ ക­ല്പാ­ന്ത­കാ­ലം നി­ല­നി­ല്ക്കു­ന്ന ഒരു രാ­ഷ്ട്രീ­യ ത­ത്ത്വ­സം­ഹി­ത ര­ചി­ക്കാൻ സാ­ദ്ധ്യ­മ­ല്ല. ഭൗ­തി­ക­വാ­ദി­ക­ളാ­യ നി­ങ്ങൾ­ക്കു് അ­റി­വു­ള്ള­താ­ണ­ക്കാ­ര്യം: പി­ന്നെ­യെ­ന്താ­ണു് നൂറു വർ­ഷ­ത്തി­ലേ­റെ പ­ഴ­ക്ക­മെ­ത്തി­യ ഒരു സി­ദ്ധാ­ന്ത­ത്തെ നി­ങ്ങൾ മ­ത­മാ­യി­ട്ടെ­ടു­ക്കു­ന്ന­തു്? നി­ങ്ങ­ളു­ടെ വി­ശ്വാ­സ­മ­നു­സ­രി­ച്ചു് സാ­ഹ­ച­ര്യ­ങ്ങ­ളു­ടെ മാ­ത്രം സൃ­ഷ്ടി­യാ­യി മ­നു­ഷ്യൻ മാ­റു­ന്നു: ആ സാ­ഹ­ച­ര്യ­ങ്ങ­ളും മാ­റു­ന്നു. ആ സ്ഥി­തി­ക്കു് മ­നു­ഷ്യ­ന്റെ വ്യ­ക്തി­പ­ര­വും സാ­മൂ­ഹ്യ­വു­മാ­യ പ്ര­വർ­ത്ത­ന­ങ്ങ­ളും മാ­റു­മ­ല്ലോ. ഇ­ത­നു­സ­രി­ച്ചു് പ്ര­ത്യ­യ­ശാ­സ്ത്ര­ത്തി­ലും മാ­റ്റ­ങ്ങ­ളു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നെ­ങ്കിൽ ഈ ബ്രാ­ഹ്മ­ണ­മ­ത­ത്തെ­ക്കാൾ പഴകി ദ്ര­വി­ച്ച ഒരു ബാ­ലി­ത­ത്ത്വ­ശാ­സ്ത്രം ഉ­പേ­ക്ഷി­ക്കേ­ണ്ട കാലം അ­തി­ക്ര­മി­ച്ചി­ല്ലേ? യാ­ഥാർ­ത്ഥ്യ­ങ്ങ­ളോ­ടു് യാ­തൊ­രു പൊ­രു­ത്ത­വു­മി­ല്ലാ­ത്ത മ­ന്ത്ര­ങ്ങൾ ജ­പി­ക്കു­ന്ന­തു് അ­ന്ധ­വി­ശ്വാ­സ­ത്തി­ന്റെ രൂ­പ­മ­ല്ലേ? മ­നു­ഷ്യ­നെ മാർ­ക്സി­സ­ത്തി­നു­വേ­ണ്ടി സൃ­ഷ്ടി­ച്ച­ത­ല്ല; കഥ നേരെ മ­റി­ച്ചാ­ണു്. അ­തു­കൊ­ണ്ടു് മ­നു­ഷ്യൻ മ­രി­ച്ചാ­ലും മാർ­ക്സി­സം പു­ല­ര­ണം എന്ന ചി­ന്താ­ഗ­തി കൈ­വെ­ടി­യു­ക­ത­ന്നെ വേണം. അ­ങ്ങി­നെ ചെ­യ്താൽ നി­ങ്ങ­ളു­ടെ ക­ണ്ണിൽ­നി­ന്നു് ഒരു മൂ­ടു­പ­ടം വീ­ണു­പോ­കും. രാ­ഷ്ട്രീ­യ­വേ­ദാ­ന്ത­പ്ര­മാ­ണ­ങ്ങ­ളിൽ­നി­ന്നും മു­ക്തി­നേ­ടി കുറെ വാ­സ്ത­വ­ങ്ങൾ കാണാൻ ക­ഴി­യും. ഉ­ദാ­ഹ­ര­ണ­മാ­യി, വ്യ­ക്തി­സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യ­ത്തെ ഹ­നി­ക്കാ­തെ­ത­ന്നെ അ­സ­മ­ത്വ­വും ദാ­രി­ദ്ര്യ­വും ഉ­ച്ചാ­ട­നം ചെ­യ്യാൻ ക­ഴി­യു­മെ­ന്നു് മ­ന­സ്സി­ലാ­കും. മു­ത­ലാ­ളി­ത്ത­മെ­ന്നു് പ­റ­യ­പ്പെ­ടു­ന്ന വ്യ­വ­സ്ഥി­തി­യി­ലും ഇം­ഗ്ല­ണ്ടി­ലെ­പ്പോ­ലെ തൊ­ഴി­ലാ­ളി­സം­ര­ക്ഷ­ണ­വും, ഇ­ന്ത്യ­യി­ലെ­പ്പോ­ലെ പു­രോ­ഗ­തി­യും അ­സാ­ദ്ധ്യ­മാ­ണെ­ന്നു് മ­ന­സ്സി­ലാ­കും. ഏ­ഷ്യ­യി­ലെ സ­പ്ത­വൽ­സ­ര­പ­ദ്ധ­തി­യ­ല്ല, ഇ­ന്ത്യ­യി­ലെ പ­ഞ്ച­വ­ത്സ­ര­പ­ദ്ധ­തി­യാ­ണു് ന­മു­ക്കു് അ­ടി­യ­ന്തി­രാ­വ­ശ്യം എന്നു കാ­ണാ­നും ക­ഴി­യും. ഇ­തൊ­ന്നും ചെ­യ്യാ­തെ ഗാ­ന്ധി ജ­നി­ച്ച നാ­ട്ടിൽ ലെ­നിൻ­ദി­നം കൊ­ണ്ടാ­ടി, ബു­ദ്ധ്യോ­പ­ദേ­ശ­ദർ­ശ­ന­ത്തി­നും, മോ­സ്കോ­ക്ക് തീർ­ത്ഥാ­ട­ന­ങ്ങ­ളും ന­ട­ത്തി ചൈനയെ—അതു മണ്ണോ ചു­ണ്ണാ­മ്പോ എ­ന്ന­റി­യാ­തെ ബ­ഹു­ജ­ന­ങ്ങ­ളോ­ടു് ‘ചൈ­നാ­മാർ­ഗ്ഗം ന­മ്മു­ടെ മാർ­ഗ്ഗം’ എന്ന മു­ദ്രാ­വാ­ക്യ­ങ്ങ­ളും മു­ഴ­ക്കി, സ്വ­ദേ­ശ­ത്തു് ദോ­ഷൈ­ക­ദൃ­ക്കു­ക­ളാ­യ വി­ദേ­ശി­ക­ളാ­ക്കി­ത്തീർ­ക്കാ­നു­ള്ള കാരണം സാ­മൂ­ഹ്യ­പ്ര­ശ്ന­ങ്ങ­ളോ­ടു­ള്ള സ­മീ­പ­ന­ത്തി­ന്റെ അ­ടി­സ്ഥാ­ന­വൈ­ക­ല്യ­മാ­ണു്.

ജീ­വൻ­കൊ­ടു­ത്തും സ­ഹ­ജീ­വി­കൾ­ക്കു് സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യം നേ­ടി­ക്കൊ­ടു­ക്കും എ­ന്നു് ദൃ­ഢ­വ്ര­ത­മെ­ടു­ത്ത ആ കാ­ല­ങ്ങ­ളി­ലേ­യ്ക്കു തി­രി­ഞ്ഞു­നോ­ക്കു­ക. ദീർ­ഘ­കാ­ല­ത്തെ ഇ­ടു­ങ്ങി­യ പാർ­ട്ടി­പ്ര­വർ­ത്ത­നം കൊ­ണ്ടു് കു­ത്സി­ത­മാ­യി­ത്തീർ­ന്ന ഹൃ­ദ­യ­ത്തിൽ സ­ത്യ­ത്തി­ന്റെ അ­ല്പം­വെ­ളി­ച്ചം വീശും. വർ­ക്കി­യി­സം കൊ­ണ്ടോ, ചാ­ക്കോ­യി­സം­കൊ­ണ്ടോ മാ­ത്ര­മേ ജ­ന­സേ­വ­നം ചെ­യ്യൂ എ­ന്നു് അ­ന്നു് ശപഥം ചെ­യ്തി­ട്ടു­ണ്ടാ­യി­രു­ന്നി­ല്ല­ല്ലോ. കണ്ണു തു­റ­ന്നു­കൊ­ണ്ടു്, സ്വാ­ത­ന്ത്ര്യ­ത്തെ നി­ഷേ­ധി­ക്കാ­തെ, രക്തം ചി­ന്താ­തെ, സ്വ­രാ­ജ്യ­ത്തെ അ­ന്യാ­ധീ­ന­പ്പെ­ടു­ത്താ­തെ സ­മു­ദാ­യ­ത്തെ ഉ­യർ­ത്താ­നു­ള്ള അ­വ­സ­ര­ങ്ങൾ ഇന്നു തെ­ളി­ഞ്ഞു­വ­ന്നി­ട്ടു­ണ്ടു്. സ്വ­ന്തം പാർ­ട്ടി­യിൽ­നി­ന്നു­കൊ­ണ്ടു് ആ കർ­മ്മം നി­റ­വേ­റ്റു­ന്ന­തി­നു­വേ­ണ്ടി, പാർ­ട്ടി­യെ­ത്ത­ന്നെ­യും മാ­റ്റി­ത്തീർ­ക്കൂ. അല്പം വിനയം ആർ­ക്കും അപകടം ചെ­യ്യി­ല്ല.

സ്നേ­ഹ­പൂർ­വ്വം നി­ങ്ങ­ളു­ടെ,

സി. ജെ. തോമസ്

ദീ­ന­ബ­ന്ധു 1959.

സി. ജെ. തോ­മ­സി­ന്റെ ലഘു ജീ­വ­ച­രി­ത്ര­ക്കു­റി­പ്പു്.

Colophon

Title: Appastholanallatha Thomas Communistkarkkezhuthiya Onnamlekhanam (ml: അ­പ്പ­സ്തോ­ല­ന­ല്ലാ­ത്ത തോമസ് ക­മ്മ്യൂ­ണി­സ്റ്റു­കാർ­ക്കെ­ഴു­തി­യ ഒ­ന്നാം­ലേ­ഖ­നം).

Author(s): C. J. Thomas.

First publication details: Sayahna Foundation; Trivandrum, Kerala; 2021-05-19.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Article, C. J. Thomas, Appastholanallatha Thomas Communistkarkkezhuthiya Onnamlekhanam, സി. ജെ. തോമസ്, അ­പ്പ­സ്തോ­ല­ന­ല്ലാ­ത്ത തോമസ് ക­മ്മ്യൂ­ണി­സ്റ്റു­കാർ­ക്കെ­ഴു­തി­യ ഒ­ന്നാം­ലേ­ഖ­നം, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: December 13, 2022.

Credits: The text of the original item is copyrighted to the author. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By NonCommercial ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-​NC-SA 4​.0). Commercial use of the content is prohibited. Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: A man paddling in a kayak on the North Canadian River, a photograph by Thomas and Dianne Jones . The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Data entry: the author; Typesetter: LJ Anjana; Editor: PK Ashok; Encoding: JN Jamuna.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.