ചി​റ്റൂർ കോ​ളേ​ജി​ലേ​ക്കു​ള്ള നട​പ്പാ​ത​യിൽ നി​ന്നു നോ​ക്കി​യാൽ അങ്ങ​ക​ലെ നീ​ല​മ​ല​ക​ളു​ടെ നിരകൾ കാണാം. ചി​ല​പ്പോൾ അവ​യി​ലൂ​ടെ വെ​ള്ളി​രേ​ഖ​കൾ ഒലി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. ജല​പ്ര​വാ​ഹ​ങ്ങ​ളാ​ണു് അവ. ഇതു​പോ​ലു​ള്ള കാ​ഴ്ച​കൾ കണ്ടി​ട്ടാ​വ​ണം കവി ആന​യ്ക്കു ഭസ്മ​ക്കു​റി​യി​ട്ട​തു​പോ​ലെ എന്നു് അല​ങ്കാ​രം പ്ര​യോ​ഗി​ച്ച​തു്. ഹൃ​ദ​യ​ഹാ​രി​യായ ഈ ദൃ​ശ്യം കണ്ടി​ട്ടു് നമ്മൾ എണ്ണ​മ​റ്റ പ്ര​യാ​സ​ങ്ങൾ തട്ടി​ത്ത​കർ​ത്തു് ആ മല​നി​ര​ക​ളിൽ ചെ​ന്നു​ചേർ​ന്ന​ലോ? ഭംഗി കാ​ണി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല പേ​ടി​തോ​ന്നു​ക​യും ചെ​യ്യും. ഒരു സൂ​ര്യ​ര​ശ്മി​പോ​ലും കട​ക്കാ​ത്ത രീ​തി​യിൽ മര​ങ്ങൾ വളർ​ന്നു നിൽ​ക്കു​ന്നു. അവ​യു​ടെ ഇല​ച്ചാർ​ത്തു​കൾ രശ്മി​ക​ളെ തട​യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് അർ​ദ്ധാ​ന്ധ​കാ​ര​മാ​ണു് അവി​ടെ​യെ​ങ്ങും. ക്രൂ​ര​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആരവം കാതു പി​ളർ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. വക​വ​യ്ക്കാ​തെ അക​ത്തു കട​ന്നാൽ അവ​യ്ക്കു നമ്മൾ ആഹാ​ര​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നു​വെ​ന്നു വരാം. സൗ​ന്ദ​ര്യം ദൂ​രെ​നി​ന്നു് ആസ്വ​ദി​ക്കേ​ണ്ട​തു മാ​ത്ര​മാ​ണോ? അതേ​യെ​ന്നാ​ണു് പർ​വ്വത പക്തി​യു​ടെ ഉത്ത​രം.

രാ​ത്രി​യി​ലാ​ണു് ഇതെ​ഴു​തു​ന്ന​തു്. ജാ​ല​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ ആകാ​ശ​ത്തു് ഒറ്റ​ത്താ​ര​കം. അതൊരു വാ​ത​ക​ഗോ​ള​മാ​ണെ​ന്നു ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞൻ പറയും. വല്ലാ​ത്ത ചൂടും പ്ര​കാ​ശ​വു​മു​ള്ള ഗോളം. സ്വ​ന്തം ഗു​രു​ത്വാ​കർ​ഷ​ണം​കൊ​ണ്ടു് അതു് അങ്ങ​നെ നി​ല്ക്കു​ക​യാ​ണു്. വെൺ​മ​യാർ​ന്ന നക്ഷ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഉപ​രി​ത​ല​ത്തി​ലെ ചൂടു് 20,000 ഡി​ഗ്രി ആണെ​ന്നു കണ​ക്കാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ, കവികൾ ഈ ഗോ​ജോ​ഗോ​ള​ങ്ങ​ളെ എന്തെ​ല്ലാം രീ​തി​യി​ലാ​ണു് കണ്ടി​ട്ടു​ള്ള​തു്! “ആകാ​ശ​ത്താ​മ​ര​യി​ലു​പ​റ്റും ഹിമകണ”മാ​ണ​തെ​ന്നു് ഒരു കവി. “ചേ​ണ​ഞ്ചും വാ​സ​ര​ല​ക്ഷ്മി​യ​റി​യാ​തെ വീ​ണ​താം രത്നം​ഗു​ലീ​യം​പോ​ലെ” എന്നു് ആ കവി വീ​ണ്ടും. അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ലെ വജ്ര​മാ​ണ​തെ​ന്നു് ഒരു ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് കവി. ഇതൊ​ക്കെ സത്യ​മാ​ണെ​ന്നു കരുതി അതി​ന്റെ അടു​ത്തേ​ക്കു ചെ​ന്നാ​ലോ? അടു​ത്തു ചെ​ല്ലേ​ണ്ട​തി​ല്ല. അതിനു മുൻ​പു​ത​ന്നെ ഭസ്മ​മാ​കും. നക്ഷ​ത്ര​മെ​ന്ന ഈ അസാ​ധാ​രണ സൗ​ന്ദ​ര്യ​വും മര​ണ​വും വി​ഭി​ന്ന​ങ്ങ​ള​ല്ല. ഇതു​കൊ​ണ്ടാ​വ​ണം ദൂരം കാ​ഴ്ച​യ്ക്കു് ആകർ​ഷ​ക​ത്വ​മ​രു​ളു​ന്നു എന്ന ചൊ​ല്ലു​ണ്ടാ​യ​തു്. വി​ദൂ​ര​സ്ഥി​ത​മാ​യ​തെ​ന്തും ആകർ​ഷ​ക​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് കൃ​ഷ്ണൻ​നാ​യർ പടി​ഞ്ഞാ​റൻ സാ​ഹി​ത്യ​കൃ​തി​ക​ളെ വാ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തെ​ന്നു് ഒര​ഭി​വ​ന്ദ്യ​മി​ത്രം പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തു കേൾ​ക്കാ​നി​ട​യാ​യി. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തി​നു സാ​ധു​ത​യി​ല്ല. ദൂ​രെ​യു​ണ്ടാ​യി എന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം സാ​ഹി​ത്യ​കൃ​തി​ക്കു വി​ദൂ​ര​ത​യി​ല്ല. നമ്മു​ടെ ഭവ​ന​ത്തി​ന്റെ തൊ​ട്ട​പ്പു​റ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന പോ​സ്റ്റോ​ഫീ​സ് സർ​ക്കാർ സ്ഥാ​പ​ന​മെ​ന്ന നി​ല​യിൽ നമു​ക്കു് അഭി​ഗ​മ്യ​മ​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടു് അതു് നമ്മിൽ​നി​ന്നു് ആയി​ര​മാ​യി​രം നാഴിക അക​ലെ​യാ​ണു്. എന്നാൽ നമ്മൾ നിർ​വ്യാ​ജം സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന വ്യ​ക്തി​യു​ടെ ഭവനം ന്യൂ​യോർ​ക്കി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലും യഥാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ നമ്മു​ടെ വീ​ട്ടി​ന്റെ തൊ​ട്ട​പ്പു​റ​ത്താ​ണു്. ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് അറി​യാ​വു​ന്ന മല​യാ​ളി​ക്കു് കീ​റ്റ്സും ചങ്ങ​മ്പുഴ യും സ്വ​ന്തം സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രാ​ണു്. കീ​റ്റ്സി​ന്റെ Bright star എന്നു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന ഗീ​ത​ക​വും ചങ്ങ​മ്പു​ഴ​യു​ടെ ‘ആ പൂമാല’ എന്ന കാ​വ്യ​വും വർ​ത്ത​മാ​ന​കാ​ല​ത്തിൽ അടു​ത്ത​ടു​ത്തു നി​ല്ക്കു​ന്നു. അവ​യ്ക്കു തമ്മിൽ കാ​ല​ത്തി​ന്റെ​യോ സ്ഥ​ല​ത്തി​ന്റെ​യോ വ്യ​ത്യാ​സ​മി​ല്ല. പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട വാ​യ​ന​ക്കാ​രാ, രാ​ത്രി​ക്കു കനം കൂ​ടി​ക്കൂ​ടി വരു​ന്നു എനി​ക്കും താ​ങ്കൾ​ക്കും ഉറ​ങ്ങ​ണം. നാ​ളെ​ക്കാ​ണാം. ഗു​ഡ്നൈ​റ്റ്.

നേരം വെ​ളു​ത്തു. ഒരു വി​ളി​പ്പാ​ട​ക​ലെ​യു​ള്ള ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ​നി​ന്നു ശം​ഖ​നാ​ദ​മു​യ​രു​ന്നു. ആ നാദം കാ​റ്റി​ലൂ​ടൊ​ഴു​കി​വ​ന്നു് കാതിൽ പതി​ക്കു​മ്പോൾ വി​ഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​യിൽ വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ലാ​ത്ത, ഈശ്വ​ര​വി​ശ്വാ​സി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും അമ്പ​ല​ത്തിൽ പോ​കാ​ത്ത എനി​ക്കാ​ഹ്ലാ​ദം. ടെ​ലി​വി​ഷ​ന്റെ ഉപ​ദ്ര​വം വൈ​കി​ട്ടേ​യു​ള്ളു. പക്ഷേ, റേ​ഡി​യോ ഗർ​ജ്ജി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വാ​ക്കു​ക​ളെ കരി​ങ്കൽ​ക്ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ന്ന​പോ​ലെ ആ ഉപ​ക​ര​ണം ദി​ഗ​ന്ത​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് എറി​യു​ക​യാ​ണു്. എന്റെ പ്ര​വൃ​ത്തി​യും വി​ഭി​ന്ന​മ​ല്ല. ഞാ​നെ​റി​യു​ന്ന വാ​ക്കു​കൾ​ക്കു് കരി​ങ്കൽ​ക്ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ കാ​ഠി​ന്യം മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഉള്ള​തു്. അവയിൽ പല​പ്പോ​ഴും ചോര പു​ര​ണ്ടി​രി​ക്കും. അതു​കൊ​ണ്ടു തന്നെ​യാ​ണു് പ്ര​ചോ​ദ​നം കലർ​ന്ന പദ​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടു് സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി യെ​പ്പോ​ലെ ‘ഒരു സ്വ​പ്നം’ എന്ന കാ​വ്യ​ത്തി​നു് രൂപം നല്കാൻ എനി​ക്കൊ​രി​ക്ക​ലും കഴി​യാ​ത്ത​തു്. അത്ത​രം വാ​ക്കു​ക​ളെ​ടു​ത്തു് ‘മന​സ്വി​നി’യു​ടെ​യും ‘കാ​വ്യ​നർ​ത്ത​കി’യു​ടെ​യും ‘നളിനി’യു​ടെ​യും ‘മഗ്ദ​ല​ന​മ​റിയ’ത്തി​ന്റെ​യും മുൻ​പിൽ വയ്ക്കാൻ ഞാൻ അശ​ക്ത​നാ​യി​പ്പോ​യ​തു്. എന്നാ​ലും കാ​വ്യ​സൗ​ന്ദ​ര്യം കണ്ടാൽ എന്റെ ഹൃദയം ചലനം കൊ​ള്ളും. പ്ര​കൃ​തി​ക്കു നന്ദി. മു​റി​ക്കു​ള്ളിൽ നി​ല​വി​ള​ക്കിൽ പി​ട​യു​ന്ന സ്വർ​ണ്ണ​ദീ​പം. താഴെ ഒരു മയി​ല്പീ​ലി. അമ്മ വെൺ​പ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടു കെ​ട്ടിയ തൊ​ട്ടിൽ ചലനം കൊ​ള്ളു​ന്നു കാ​റ്റിൽ. അതി​ന​ക​ത്തു് യോ​ഗ​നി​ദ്ര​യ്ക്കു സദൃ​ശ​മാ​യി നി​ദ്ര​യി​ലാ​ണ്ട കണ്ണൻ, “പൊൻ​ത​ള​യ​ണി​ഞ്ഞ ഉണ്ണി​ക്കാ​ലു” മാ​ത്രം തൊ​ട്ടി​ലിൽ നി​ന്നൂർ​ന്നു കാ​ണു​ന്നു. ജനാ​ല​യ്ക്കു പു​റ​ത്തു്, ജന്മ​ങ്ങൾ​ക്കു പു​റ​ത്തു് കവി വി​ഷാ​ദ​ത്തോ​ടെ നിൽ​ക്കു​ന്നു. മനു​ഷ്യൻ ഇവിടെ വന്ന നാൾ മുതൽ ഇങ്ങ​നെ വ്യ​ഥ​യോ​ടെ നി​ല്ക്കു​ക​യാ​ണു്. ഒരി​ക്കൽ​പ്പോ​ലും അവൻ ആ ഉണ്ണി​ക്കാൽ സ്പർ​ശി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. പര​മ​സ​ത്യം സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല.

അർ​ജ്ജുന, ഞാ​നാ​ണു ജല​ത്തി​ന്റെ സാ​ര​സ്യം; സൂ​ര്യ​ന്റെ​യും ചന്ദ്ര​ന്റെ​യും ഔജ്ജ്വ​ല്യം; ഞാ​നാ​ണു് വേ​ദ​ങ്ങ​ളി​ലെ വി​ശു​ദ്ധ​മായ പ്രണവ ശബ്ദം; ഞാൻ തന്നെ​യാ​ണു് വാ​യു​വി​ലെ നാ​ദ​വും മനു​ഷ്യ​രി​ലെ പൗ​രു​ഷ​വും, ഈ സാ​ര​സ്യ​വും ഉജ്ജ്വ​ല​ത​യും വി​ശു​ദ്ധി​യും സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ക്കാൻ യത്നി​ക്കു​മ്പോൾ, അതിനു കഴി​യാ​തെ വരു​മ്പോൾ ഉണ്ടാ​കു​ന്ന ദുഃഖം തന്നെ​യാ​ണു് യഥാർ​ത്ഥ​മായ ദുഃഖം. ആ ദുഃ​ഖ​ത്തി​നു​ള്ള​തു് ലൗകിക ദുഃ​ഖ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ഭാ​വ​മ​ല്ല. കവി അതിനെ ചേ​തോ​ഹ​ര​മാ​യി അഭി​വ്യ​ഞ്ജി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. പൊൻ​ത​ള​യ​ണി​ഞ്ഞ ആ ഉണ്ണി​ക്കാ​ലി​നെ ഞാനും സ്വ​പ്നം കാ​ണു​ന്നു. ഏതു് ഉത്കൃ​ഷ്ട​മായ കാ​വ്യ​വും കി​നാ​വി​ന്റെ രാ​മ​ണീ​യ​കം ആവാ​ഹി​ക്കും. ഈ കാ​വ്യ​വും അങ്ങ​നെ​ത​ന്നെ. (മാ​തൃ​ഭൂ​മി ആഴ്ച​പ്പ​തി​പ്പി​ന്റെ 31-ആം ലക്ക​ത്തി​ലാ​ണു് കാ​വ്യം.)

യേ​ശു​ദേ​വൻ സമ​രീ​യ​യിൽ എത്തി. ഉച്ച​നേ​രം, അദ്ദേ​ഹം ഒരു കി​ണ​റ്റി​ന​രി​കെ വി​ശ്ര​മി​ച്ചു. വെ​ള്ളം കോ​രാ​നെ​ത്തിയ ഒരു സ്ത്രീ​യോ​ടു് അദ്ദേ​ഹം പറ​ഞ്ഞു: “എനി​ക്കു കു​ടി​ക്കാൻ അല്പം വെ​ള്ളം തരൂ.” സ്ത്രീ മറു​പ​ടി നല്കി: “അങ്ങ് ജൂതൻ, ഞാൻ സമ​രീ​യ​ക്കാ​രി​യും. പി​ന്നെ​ങ്ങ​നെ ജലം ചോ​ദി​ക്കാൻ അങ്ങ​യ്ക്കു കഴി​യും?” അവർ തു​ടർ​ന്നു സം​സാ​രി​ച്ചു. അതി​നു​ശേ​ഷം യേ​ശു​ദേ​വൻ പറ​ഞ്ഞു: “ഈ വെ​ള്ളം കു​ടി​ക്കു​ന്ന​വൻ വീ​ണ്ടും ദാ​ഹ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തീ​രും. എന്നാൽ ഞാൻ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ജലം പാനം ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​നു വീ​ണ്ടും ദാ​ഹ​മു​ണ്ടാ​വു​ക​യേ​യി​ല്ല” (ജോൺ 4: 4–28). യേശു നല്കാ​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു ജല​മാ​ണു് സാ​ര​സ്യ​മാർ​ന്ന ജലം. അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു തന്നെ​യാ​ണു് ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​നും പറ​ഞ്ഞ​തു്.

ടോം റോ​ബിൻ​സ് (Tom Robbins) ‘അണ്ടർ​ഗ്രൗ​ണ്ട്’ ക്ലാ​സ്സി​ക്കു​ക​ളു​ടെ കർ​ത്താ​വെ​ന്ന നി​ല​യിൽ പ്ര​സി​ദ്ധ​നാ​ണു്. Even Cowgirls Get the Blues, Another Roadside Attraction ഈ രണ്ടു കൃ​തി​ക​ളാ​ണു് അണ്ടർ​ഗ്രൗ​ണ്ട് ക്ലാ​സ്സി​ക്കു​കൾ, ഇവ എനി​ക്കു വാ​യി​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ above ground നോ​വ​ലാ​ണു് Still Life with Woodpecker എന്ന​തു്. ഇതു് ഞാൻ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ടോം റോ​ബിൻ​സി​ന്റെ അതി​സു​ന്ദ​ര​മായ വേ​റൊ​രു ക്ലാ​സ്സി​ക്കാ​ണു് ജി​റ്റർ​ബ​ഗ് പെർ​ഫ്യൂം (Jitterbug Perfume). നോ​വ​ലി​ന്റെ മാ​ന​ങ്ങൾ വളരെ വർ​ദ്ധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഈ ഗ്ര​ന്ഥം അചി​രേണ മാർ​കേ​സി ന്റെ ‘ഏകാ​ന്ത​ത​യു​ടെ നൂ​റു​വർ​ഷ​ങ്ങൾ’ പോലെ പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യി​ത്തീ​രു​മെ​ന്നാ​ണു് എന്റെ വി​ശ്വാ​സം.

ടോം റോ​ബിൻ​സ് രാ​ഷ്ട്രാ​ന്ത​രീയ പ്ര​ശ​സ്തി ആർ​ജ്ജി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​വും വി​ദൂ​ര​മ​ല്ല. ഈ നോ​വ​ലിൽ പ്രേ​മ​ത്തി​ന്റെ ഉത്കൃ​ഷ്ട​കർ​മ്മം പ്രേ​മ​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തെ അന്യാ​ദൃശ സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള​താ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കുക എന്ന​താ​ണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടു് (മൂ​ന്നാം​ഭാ​ഗം ആദ്യ​ത്തെ ഖണ്ഡിക). പ്രേ​മ​വും യു​ക്തി​വാ​ദ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സ​മെ​ന്തു്? കാ​മു​ക​ന്റെ ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ തവള രാ​ജ​കു​മാ​രി​യാ​ണു്. യു​ക്തി​വാ​ദി​ക്കാ​ണെ​ങ്കിൽ തവള രാ​ജ​കു​മാ​രി​യാ​ണെ​ന്നു് തർ​ക്ക​ശാ​സ്ത്രം​കൊ​ണ്ടു തെ​ളി​യി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതിനു യത്നി​ക്കു​മ്പോൾ വി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ തി​ള​ക്കം കെ​ട്ടു​പോ​കു​ക​യും ചെ​യ്യും. സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാർ ഒരു വി​ധ​ത്തിൽ കാ​മു​കൻ​മാ​രാ​ണു്. യു​ക്തി​വാ​ദ​മി​ല്ലാ​തെ അവർ തവ​ള​ക​ളെ രാ​ജ​കു​മാ​രി​ക​ളാ​യി​ത്ത​ന്നെ കാണും. അനു​വാ​ച​കർ​ക്കു് അങ്ങ​നെ തോ​ന്നു​ക​യും ചെ​യ്യും. ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ വി​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ലെ രത്ന​മാല മോ​ഷ്ടി​ച്ച സം​ഭ​വ​ത്തെ വി. കെ. ശ്രീ​രാ​മൻ ‘പ്ര​തി​വി​ധി’ എന്ന കൊ​ച്ചു കഥ​യി​ലൂ​ടെ സു​ന്ദ​ര​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കൂ (കലാ​കൗ​മു​ദി ലക്കം 527). “ഇവി​ട​ത്തെ രത്ന​മാല കട്ടോ​നെ ഇങ്ങ​നെ ഞെ​ളി​ഞ്ഞു​ന​ട​ത്ത​ണ​തു ശരി​യ​ല്ലെ”ന്നു ഓതി​ക്കൽ ശങ്കു​ണ്ണി. “ഓരോ കള്ള​ന്മാ​രു കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ണ​തു എല്ലാം ഇട്ടോ​ണ്ടു് നി​ക്ക​ണ്ടി​വ​ര​ണ​തു വിധി. ചെ​ലോ​ര​തു എടു​ത്തോ​ണ്ടു പോണതു പ്ര​തി​വി​ധി” എന്ന ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​ന്റെ ഉത്ത​രം. അദ്ദേ​ഹം ഇതു പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു മാ​രി​ക്കാ​റിൽ കയറി മറ​യു​ന്നു. ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​നെ​യും ശങ്കു​ണ്ണി​യെ​യും മാ​ല​കൊ​ണ്ടി​ട്ട കള്ള​നെ​യും അതെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​പോയ മറ്റൊ​രു കള്ള​നെ​യും കഥാ​കാ​രൻ ചി​രി​പു​ര​ണ്ട കണ്ണു​കൊ​ണ്ടു നോ​ക്കു​ന്നു. അതു കാ​ണു​ന്ന നമു​ക്കു് ആഹ്ലാ​ദം.

തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു് രാ​മ​കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള എന്നൊ​രു പ്ര​സി​ദ്ധ​നായ ഡോ​ക്ട​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മാ​ധ​വ​റാ​വു വി​ന്റെ പ്ര​തിമ നി​ല്ക്കു​ന്നി​ട​ത്തു​നി​ന്നു് കി​ഴ​ക്കോ​ട്ടു നട​ന്നാൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആശു​പ​ത്രി കാണാം. ദീർ​ഘ​കാ​ല​ത്തെ ധന്യ​മായ ജീ​വി​ത​ത്തി​നു ശേഷം ആ മഹാ​നായ ഭി​ഷ​ഗ്വ​രൻ ഈ ലോകം വി​ട്ടു​പോ​യി. സാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ താ​ല്പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ കാണാൻ ഞാൻ കൂ​ട​ക്കൂ​ടെ പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ചി​ല​പ്പോൾ പി. കെ. പര​മേ​ശ്വ​രൻ​നാ​യ​രും കാണും. ‘കഷ​ണ്ടി’ എന്ന മനോ​ഹ​ര​മായ ലേ​ഖ​ന​മെ​ഴു​തി എ. ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള യുടെ ആദരം നേടിയ എഴു​ത്തു​കാ​ര​നു​മാ​യി​രു​ന്നു രാ​മ​കൃ​ഷ്ണ​പി​ള്ള. ഒരി​ക്കൽ കാലിൽ വ്ര​ണ​വു​മാ​യി ഒരാൾ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ കാണാൻ ചെ​ന്നു. വ്രണം നോ​ക്കി​യി​ട്ടു് ഡോ​ക്ടർ മരു​ന്നെ​ഴു​തി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. “ഗുളിക ദിവസം മൂ​ന്നു തവണ ഓരോ​ന്നു കഴി​ക്ക​ണം. കു​പ്പി​യിൽ തരു​ന്ന മരു​ന്നു പു​റ​ത്തു പു​ര​ട്ടു” എന്നു് അദ്ദേ​ഹം നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു. ഒരാ​ഴ്ച കഴി​ഞ്ഞു് രോ​ഗ​ത്തി​നു് ഒരു കു​റ​വു​മി​ല്ലെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു് അയാൾ ഡോ​ക്ട​റു​ടെ അടു​ത്തെ​ത്തി. വ്രണം നോ​ക്കി​യി​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹം ചോ​ദി​ച്ചു. “തന്ന മരു​ന്നു് പു​റ​ത്തു പു​ര​ട്ടി​യി​ല്ലേ?” “പു​ര​ട്ടി” എന്നു് ഉത്ത​രം. “എവിടെ?” എന്നു ഡോ​ക്ട​റു​ടെ ചോ​ദ്യം. രോഗി തി​രി​ഞ്ഞു​നി​ന്നു് മു​തു​കു​കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു് “ഇതാ ഇവി​ടെ​ത്ത​ന്നെ” എന്നു പറ​ഞ്ഞു. ഡോ​ക്ടർ ചി​രി​ച്ചു. എന്നി​ട്ടു് വീ​ണ്ടും നിർ​ദ്ദേ​ശം നല്കി. “ഗുളിക അതു​ത​ന്നെ കഴി​ച്ചാൽ മതി, പി​ന്നെ കു​പ്പി​യി​ലെ മരു​ന്നു വ്ര​ണ​ത്തിൽ പു​ര​ട്ട​ണം. വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ പു​റ​ത്തു (മു​തു​കി​ലും) പു​ര​ട്ടി​ക്കൊ​ള്ളൂ.” മരു​ന്നെ​ടു​ത്തു് മു​തു​കിൽ പു​ര​ട്ടു​ന്ന ആളാ​ണു് എക്സ്പ്ര​സ്സ് വാ​രി​ക​യിൽ ‘ഒരൊ​ഴി​വു​കാ​ല​പ്ര​ഭാ​തം’ എന്ന പീ​റ​ക്ക​ഥ​യെ​ഴു​തിയ ഉണ്ണി​ക്കൃ​ഷ്ണൻ ചെ​റാ​യി. പ്ര​സ​ന്ന​യു​ടെ പൂർ​വ​കാ​മു​കൻ ബാലൻ അവളെ കാണാൻ വരു​ന്നു. പഴയ ആളല്ല ബാലൻ. തടി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. കു​ട​വ​യ​റു​ണ്ടു്. അവർ അന്യോ​ന്യം കണ്ടു. “പ്ര​സ​ന്നേ” എന്ന ഒറ്റ വിളി ബാലൻ കാ​ച്ചു​മ്പോൾ കഥ അവ​സാ​നി​ക്കു​ന്നു. ആവർ​ത്തി​ക്ക​ട്ടെ വ്രണം കാ​ലി​ലാ​ണെ​ന്നു മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​തെ, ‘പു​റ​ത്തു്’ എന്ന​തു ‘മു​തു​ക്’ എന്നു ധരി​ച്ചു് അവിടെ മരു​ന്നു പു​ര​ട്ടു​ന്ന ശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വാ​ണു് ഉണ്ണി​ക്കൃ​ഷ്ണൻ ചെ​റാ​യി. അദ്ദേ​ഹം ഇമ്മ​ട്ടിൽ കഥ​യെ​ഴു​തു​ന്ന കാ​ല​ത്തോ​ളം സാ​ഹി​ത്യാം​ഗ​ന​യു​ടെ കാ​ലി​ലെ പു​ണ്ണു് ഭേ​ദ​മാ​കി​ല്ല.

ജന​യു​ഗം വാ​രി​ക​യിൽ ഫീഡൽ കാ​സ്ട്രോ യ്ക്ക് സ്മാ​ര​കം എന്ന വാ​ക്യം കണ്ട​പ്പോൾ പ്ര​കാ​ശം എന്നോ​ടു പറഞ്ഞ ചില കാ​ര്യ​ങ്ങൾ ഇവിടെ എഴു​താൻ കൗ​തു​കം. ഏതോ ഒരു ലാ​റ്റി​ന​മേ​രി​ക്കൻ കവി​ക്കു് ആശാൻ വേൾഡ് സമ്മാ​ന​വു​മാ​യി അദ്ദേ​ഹം പോ​യ​ല്ലോ. അപ്പോൾ കാ​സ്ട്രോ​യെ അദ്ദേ​ഹം കണ്ടു സം​സാ​രി​ച്ചു. സഭാ​വേ​ദി​യിൽ, സമ്മാ​നം വാ​ങ്ങിയ കവി​ക്കു പുറമേ മാർ​കേ​സ് തു​ട​ങ്ങിയ വലിയ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, കാ​സ്ട്രോ​യു​ടെ സാ​ന്നി​ദ്ധ്യം അവ​രെ​യെ​ല്ലാം നി​ഷ്പ്ര​ഭ​രാ​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു. അതിഥി സൽ​ക്കാ​ര​പ്രി​യ​നാ​യി എത്തിയ കാ​സ്ട്രോ​യോ​ടു് (കാ​സ്ട്രോ​വി​നോ​ടു് എന്നു വേണം എഴു​താൻ) പ്ര​കാ​ശം പറ​ഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ താ​ങ്കൾ​ക്കു് ഒരു ‘മെ​മൊ​ന്റോ’ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി​യി​ലു​ള്ള​വർ അതു തട​ഞ്ഞു​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു്”. ഇതു​കേ​ട്ട​മാ​ത്ര​യിൽ കാ​സ്ട്രോ അതു​ട​നെ കൊ​ണ്ടു​വ​ര​ട്ടെ എന്നു് ആജ്ഞാ​പി​ച്ചു, മനോ​ഹ​ര​മായ ഒരു കു​ത്തു​വി​ള​ക്കു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മുൻ​പി​ലെ​ത്തി. എന്താ​ണ​തു് എന്നു് അദ്ദേ​ഹം ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ തി​രി​യി​ട്ടു് വെ​ളി​ച്ചെ​ണ്ണ ഒഴി​ച്ച് അതു കത്തി​ക്കു​ന്ന​വി​ധം പ്ര​കാ​ശം വി​സ്ത​രി​ച്ചു. ക്യൂ​ബ​യിൽ വെ​ളി​ച്ചെ​ണ്ണ കി​ട്ടും. അതു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. പ്ര​കാ​ശം വി​ള​ക്കു കത്തി​ച്ചു​കാ​ണി​ച്ചു. കാ​സ്ട്രോ​യു​ടെ മുഖം തി​ള​ങ്ങി.

പ്ര​കാ​ശ​ത്തി​ന്റെ വേഷം തനി കേ​ര​ളീ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. മു​ണ്ടു​ടു​ത്തി​രു​ന്ന അദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു് അതി​നെ​പ്പ​റ്റി കാ​സ്ട്രോ ചോ​ദി​ച്ചു. “ഞങ്ങൾ പാ​ദം​വ​രെ​യെ​ത്തു​ന്ന രീ​തി​യിൽ ഇതു് ഉടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ, ഞങ്ങ​ളു​ടെ നേ​താ​വു് (മഹാ​ത്മാ​ഗാ​ന്ധി) മു​ട്ടു​വ​രെ എത്തു​ന്ന രീ​തി​യി​ലേ ഇതു് ഉടു​ത്തി​രു​ന്നു​ള്ളു” എന്നു പ്ര​കാ​ശം അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ അറി​യി​ച്ചു. ചേ​രി​ചേ​രാ സമ്മേ​ള​ന​ത്തി​നു താൻ ഇന്ത്യ​യി​ലേ​ക്കു പോ​കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു് കാ​സ്ട്രോ പറ​ഞ്ഞു. ഏതാണു യാ​ത്ര​യ്ക്കു് എളു​പ്പ​മു​ള്ള​വ​ഴി എന്നും അദ്ദേ​ഹം ആരാ​ഞ്ഞു. അതൊ​ക്കെ നല്ല​പോ​ലെ അറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്ന കാ​സ്ട്രോ​യോ​ടു പ്ര​കാ​ശം പറ​ഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ ലണ്ട​നിൽ ചെ​ന്നി​ട്ടാ​ണു് ഇന്ത്യ​യി​ലേ​ക്കു പോകുക. താ​ങ്കൾ​ക്കും അതാ​യി​രി​ക്കും എളു​പ്പ​മു​ള്ള മാർ​ഗ്ഗം”. അപ്ര​മേ​യ​പ്ര​ഭാ​വ​നായ ജന​നാ​യ​ക​നാ​ണു് കാ​സ്ട്രോ​യെ​ന്നു് പ്ര​കാ​ശം എന്നോ​ടു പറ​ഞ്ഞു.

1. യു. എൻ. ഓ-​യിലും മറ്റും പല ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലാ​ണ​ല്ലോ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങൾ നട​ത്തുക. ഒരംഗം ഇറ്റാ​ലി​യൻ ഭാ​ഷ​യി​ലാ​ണു് പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നി​രി​ക്ക​ട്ടെ. പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം നട​ക്കു​മ്പോൾ​ത്ത​ന്നെ അതി​ന്റെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് തർ​ജ്ജമ അതു​വേ​ണ്ട​യാ​ളി​നു് കാ​തിൽ​വ​ച്ച ഉപ​ക​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ കി​ട്ടും. ആഷാ​മേ​നോൻ മല​യാ​ള​ലി​പി​യിൽ നി​രൂ​പ​ണം എഴു​തു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അതി​ന്റെ മലയാള തർ​ജ്ജ​മ​കൂ​ടി പത്രാ​ധി​പ​ന്മാർ വാ​രി​ക​ക​ളിൽ ചേർ​ക്കു​ന്ന​തു് നന്നാ​യി​രി​ക്കും. ആഷാ​മേ​നോ​ന്റെ private language അറി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ​ത്ത ആളാ​ണു് ഞാൻ, എന്നെ​പ്പോ​ലെ ലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വേ​റെ​യും ആളു​ക​ളു​ണ്ടു്.
2. ടെ​ലി​വി​ഷ​നിൽ രൂ​പ​വ​ത്ക​രി​ക്കുക എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ രൂ​പീ​ക​രി​ക്കുക എന്നും മഹാ​വ്യ​ക്തി എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ മഹ​ദ്വ്യ​ക്തി എന്നും ആധു​നി​കി​ര​ണം എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ആധു​നി​ക​വ​ത്ക​ര​ണ​മെ​ന്നും യഥാർ​ത്ഥീ​ക​ര​ണ​മെ​ന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ യഥാർ​ത്ഥ​വ​ത്ക​ര​ണ​മെ​ന്നും ആളുകൾ പറ​യു​മ്പോൾ അവരെ അറ​സ്റ്റ് ചെ​യ്യാൻ പൊ​ലീ​സി​നു് അധി​കാ​രം നല്ക​ണം. അവർ​ക്കു് ജാ​മ്യം നല്ക​രു​തെ​ന്നു് ഒരു നി​യ​മം​കൂ​ടി പീ​നൽ​കോ​ഡിൽ എഴു​തി​ച്ചേർ​ക്ക​ണം.
3. കോ​ളേ​ജ് ഓഡി​റ്റോ​റി​യ​ത്തി​ലെ പ്ലാ​റ്റ്ഫോ​മി​നു​മുൻ​പിൽ നാലാൾ പൊ​ക്ക​ത്തിൽ ഒരു സ്റ്റോൺ​പ്രൂ​ഫ് പ്ലാ​സ്റ്റി​ക്ക് മതിൽ കെ​ട്ടാൻ “പ്രിൻ​സി​പ്പൽ​മാർ​ക്കു്” നിർ​ദ്ദേ​ശം നല്ക​ണം പ്ലാ​റ്റ്ഫോ​മും ചു​റ്റു​മു​ള്ള പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളും സൗൺഡ് പ്രൂ​ഫ് ആക്കു​ക​യും വേണം.
4. ഒരു സാ​യ്പ് വേ​റൊ​രു സാ​യ്പി​ന്റെ കൃ​തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞ വാ​ക്യ​ങ്ങൾ ഇവി​ട​ത്തെ നാടൻ സാ​യ്പ് വേ​റൊ​രു നാ​ടൻ​സാ​യ്പി​നോ നാടൻ മദാ​മ്മ​യ്ക്കോ ആയി എടു​ത്തു​വ​യ്ക്കു​മ്പോൾ മൂ​ല​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ വാ​യ​ന​ക്കാ​രായ ഞങ്ങൾ​ക്കു് ഉടനെ ബീം ചെ​യ്തു​ത​രാ​നാ​യി കേ​ന്ദ്ര​സർ​ക്കാർ ശൂ​ന്യാ​കാ​ശ​ത്തു് ഒരു ഉപ​ഗ്ര​ഹം വയ്ക്ക​ണം (ഉപ​ഗ്ര​ഹം വയ്ക്കാ​നു​ള്ള ഈ നിർ​ദ്ദേ​ശ​ത്തി​നു ടോം റോ​ബിൻ​സി​നോ​ടു കട​പ്പാ​ടു​ണ്ടെ​നി​ക്കു്).

കു​ടി​യ​നായ മകൻ എന്നും രാ​ത്രി രണ്ടു മണി​ക്കാ​ണു് വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തുക. ലോ​ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു് കൂ​ടു​തൽ വി​വ​ര​മു​ള്ള അച്ഛൻ പറയും: നോ​ക്കു് അവൻ ദുർ​മ്മാർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. അപ്പോൾ അമ്മ. “ശ്ശേ, അവനു് ഓഫീ​സിൽ വലിയ ജോ​ലി​യാ​യി​രി​ക്കും. അതാണു വൈ​കി​വ​രു​ന്ന​തു്”. അച്ഛൻ മി​ണ്ടു​ന്നി​ല്ല. വർ​ഷ​ങ്ങൾ കഴി​ഞ്ഞു് മകൻ ലിവർ സി​റോ​സി​സ് വന്നു മരി​ച്ചാ​ലും അമ്മ​യ്ക്കു് അവൻ കു​ടി​യ​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു സമ്മ​തി​ക്കാൻ പ്ര​യാ​സ​മാ​യി​രി​ക്കും.

മകൾ പാ​ഠ​പു​സ്ത​ക​ത്തി​ന​ക​ത്തു​വ​ച്ചു് പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​നം വാ​യി​ക്കു​ന്നു. അവ​ളു​ടെ അടു​ത്തു​കൂ​ടെ അമ്മ പോ​കു​ന്നു, പെ​ട്ടെ​ന്നു തി​ടു​ക്ക​ത്തിൽ പു​സ്ത​കം അട​യ്ക്കു​ന്നു. പി​ന്നെ അമ്മ അവ​ളു​ടെ അച്ഛ​നോ​ടു “വന​ജ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു് എനി​ക്കു സംശയം. അവൾ​ക്ക് ആരോ കത്തു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്”. അച്ഛൻ: “ഛേ എന്റെ മകൾ അത്ത​ര​ക്കാ​രി​യ​ല്ല. നി​ന്റെ വേ​ണ്ടാ​ത്ത സംശയം”. മകൾ അടു​ത്ത വീ​ട്ടി​ലെ ആക്ക​റി (ഹോ​ക്കർ) കച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നു​മൊ​ത്തു് ഒളി​ച്ചോ​ടു​മ്പോ​ഴും ആ പി​താ​വു പറയും; “അവൾ അങ്ങ​നെ പോ​കു​ന്ന​വ​ള​ല്ല. വല്ല ആഭി​ചാ​ര​വും അവൻ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കും.”

ഗൃ​ഹ​നാ​യ​കൻ ദി​വ​സ​വും രാ​ത്രി കൂ​ട്ടു​കാ​രു​മൊ​ത്തു കോ​ഴി​യി​റ​ച്ചി​യും ബ്രാ​ന്റി​യും കഴി​ക്കു​ന്നു. രണ്ടി​ന്റെ​യും നാ​റ്റം പോ​യ​തി​നു​ശേ​ഷം വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തു​ന്നു. അയാ​ളു​ടെ ഭാ​ര്യ​യ്ക്കു് ഒരു സം​ശ​യ​വു​മി​ല്ല. അടു​ത്ത വീ​ട്ടി​ലെ അഭ്യു​ദ​യ​കാം​ക്ഷി അറി​യി​ക്കു​ന്നു: “നോ​ക്കു് നി​ന്റെ ഭർ​ത്താ​വു് മു​ഴു​ക്കു​ടി​യ​നാ​ണു്. മുഖം കണ്ടാ​ല​റി​യാം അയാ​ളു​ടെ. വീ​ങ്ങി തടി​ച്ചു തടി​ച്ചു വരു​ന്നു. ക്രൂ​ര​ഭാ​വ​വും” ഇതു​കേ​ട്ട ഭാര്യ: “അനാ​വ​ശ്യം പറ​യ​രു​തു്. ഒരു തു​ള്ളി അദ്ദേ​ഹം കു​ടി​ക്കി​ല്ല”. ആഭ​ര​ണ​ങ്ങൾ മു​ഴു​വൻ വി​റ്റാ​ലും കി​ട​പ്പാ​ടം ഒറ്റി വയ്ക്കാൻ അയാൾ ശ്ര​മി​ച്ചാ​ലും അതു് കു​ടി​ച്ചു കു​ടി​ച്ചു വരു​ത്തി​വ​ച്ച കടം വീ​ട്ടാ​നാ​ണെ​ന്നു് അവൾ​ക്കു തോ​ന്നു​കി​ല്ല.

ഇങ്ങ​നെ പലരും ഡി​സെ​പ്ഷ​ന്റെ—വഞ്ച​ന​യു​ടെ—ലോ​ക​ത്താ​ണു് ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തു്. ആരു് ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചാ​ലും ആരു സത്യം പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്താ​ലും ആ ലോ​ക​ത്തു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വർ വി​ശ്വ​സി​ക്കി​ല്ല. ‘സു​ന​ന്ദ’ വാ​രി​ക​യിൽ “ക്ഷ​മാ​പ​ണ​പൂർ​വം” എന്ന ചെ​റു​ക​ഥ​യെ​ഴു​തിയ രമാ​ദേ​വി താൻ എഴു​തു​ന്ന​തൊ​ക്കെ സാ​ഹി​ത്യ​മാ​ണെ​ന്ന തെ​റ്റി​ദ്ധാ​ര​ണ​യിൽ കഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ക​യാ​ണു്. അതൊരു ഡി​സെ​പ്ഷ​ന്റെ ലോ​ക​മാ​ണെ​ന്നു് പ്രാ​യം കൂടിയ ഞാൻ പറ​ഞ്ഞാൽ ശ്രീ​മ​തി വി​ശ്വ​സി​ക്കി​ല്ല. അതു​കൊ​ണ്ടു് അവർ അങ്ങ​നെ​ത​ന്നെ കഴി​യ​ട്ടെ. മേരി കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ പ്ര​യാ​സ​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടു് വൈ​കി​യാ​ണു് ഓഫീ​സി​ലെ​ത്തുക. ഭർ​ത്താ​വു് ദൂരെ ജോ​ലി​നോ​ക്കു​ന്നു. പെ​ട്ടെ​ന്നു അയാൾ​ക്കു രണ്ടു കത്തു​കൾ കി​ട്ടു​ന്നു ‘കൊ​ന്നു​ക​ള​യു’മെ​ന്നു കാ​ണി​ച്ചു്. പ്രാ​ണ​ഭ​യ​ത്താൽ അയാൾ സ്ഥ​ലം​മാ​റ്റം മേ​ടി​ച്ച് മേരി താ​മ​സി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തു് എത്തു​മ്പോൾ അവ​ളു​ടെ പ്ര​യാ​സ​ങ്ങൾ ഇല്ലാ​താ​വു​ന്നു. ഭീ​ഷ​ണി​ക്ക​ത്തു​കൾ അയ​ച്ച​തു് മേ​രി​യു​ടെ ഓഫീ​സി​ലെ ഒരു ജോ​ലി​ക്കാ​രൻ തന്നെ​യാ​ണു്. മേ​രി​യു​ടെ ക്ലേ​ശ​ങ്ങൾ ഒതു​ക്കു​വാ​നാ​യി അയാൾ തി​ക​ഞ്ഞ കാ​രു​ണ്യ​ത്തോ​ടെ ചെയ്ത പ്ര​വൃ​ത്തി മേ​രി​യേ​യും ഭർ​ത്താ​വി​നെ​യും ആഹ്ലാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്തൊ​രു കഥ​യാ​ണി​തു്! ഇതു് സാ​ഹി​ത്യ​മാ​ണെ​ന്നു വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വർ വഞ്ച​ന​യു​ടെ ലോ​ക​ത്ത​ല്ലെ​ങ്കിൽ വേറെ ഏതൊരു ലോ​ക​ത്താ​ണു് ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തു്?

അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​നു താ​ഴെ​യു​ള്ള​തി​ലെ​ല്ലാം ‘ഇട​ങ്കോ​ലി​ട്ടു്’ ലാ​ഭ​മു​ണ്ടാ​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു്:

അവർ വിജയം പ്രാ​പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു ഞാൻ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. കാരണം അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​നു താ​ഴെ​യു​ള്ള​തു് ഒരു വി​ശു​ദ്ധ​ഭാ​ജ​ന​മാ​ണു്. അതിനെ താ​റു​മാ​റാ​ക്കു​ന്ന​തു് ആപ​ത്തു നി​റ​ഞ്ഞ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണു്. അങ്ങ​നെ താ​റു​മാ​റാ​ക്കി​യാൽ ഫലം അതിനെ ദോ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തുക എന്ന​താ​യി​രി​ക്കും. അതിനെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​നോ? അവനു് അതു നഷ്ട​മാ​യി​പ്പോ​കും (ദൗ ദേ ജിങ്—Tao Te Ching, ചൈ​നീ​സ് ദാർ​ശ​നി​കൻ ലൗ​ദ്സു—Lao-​Tzu—എഴു​തിയ ഗ്ര​ന്ഥം). എഴു​ത്തു​കാർ പേ​ന​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുൻ​പു് ഈ വാ​ക്യ​ങ്ങൾ ഓർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന​തു് നന്നു്.

പതി​നെ​ട്ടു് അം​ഗ​ങ്ങ​ളു​ള്ള സ്വീ​ഡി​ഷ് അക്കാ​ഡ​മി​യി​ലെ ഏറ്റ​വും ശക്ത​നായ അംഗം ലു​ണ്ട് ക്വി​സ്റ്റാ ണെ​ന്നു് ‘ന്യൂ​സ് വീ​ക്ക്’ ധ്വ​നി​പ്പി​ച്ചു് എഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ലെനിൻ സമ്മാ​നം നേടിയ ഇദ്ദേ​ഹ​മാ​ണ​ത്രേ പാ​വ്ലോ നെറുദ യ്ക്കും വി​ത​ന്റേ ആലേ​ഹാ​ന്ദ്ര യ്ക്കും (Vicente Aleixandre) മാർ​കേ​സി നും നോബൽ സമ്മാ​നം കി​ട്ടാൻ കാ​ര​ണ​ക്കാ​രൻ. 1983-ലെ സമ്മാ​നം ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് വി​ല്യം ഗോൾ​ഡി​ങ്ങി​നു നല്കി​യ​പ്പോൾ ലു​ണ്ട് ക്വി​സ്റ്റ് ബഹളം കൂ​ട്ടി​യെ​ന്നു നമ്മൾ അറി​ഞ്ഞു. ക്ലോ​ദ് സീ​മൊ​ങ്ങി നു് (Claude Simon) അന്നേ സമ്മാ​നം കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെ​ന്നു് ലു​ണ്ട് ക്വി​സ്റ്റ് പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം നട​ത്തി. 1913-ൽ ജനി​ച്ച ഈ ഫ്ര​ഞ്ച് നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് ഫ്ര​ഞ്ച് ദാർ​ശ​നി​കൻ ഗാ​സ്റ്റോ​ങ് ബാ​ഷ്ലാ​റി ന്റെ (Gaston Bachelard) സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണു് വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു് മാർ​ട്ടിൻ സേമർ സ്മി​ത്ത് പറ​യു​ന്നു. എല്ലാം അസ്ഥി​ര​മാ​ണു്. എല്ലാ​മൊ​രു പ്ര​വാ​ഹ​മാ​ണു് എന്നു് ബാ​ഷ്ലാർ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. ഈ സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​നു യോ​ജി​ച്ച വി​ധ​ത്തിൽ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും കഥാ​സ​ന്ദർ​ഭ​ങ്ങ​ളെ​യും അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു ക്ലോ​ദ് സീ​മൊ​ങ്, ബോർ​ഹെ​സ്, അമാദൂ, ഗ്യു​ന്തർ ഗ്രാ​സ്, ഗ്രേ​യം ഗ്രീൻ, കാർ​ലോ​സ് ഫ്വേ​ന്റ​സ്, വാർ​ഗാ​സ് യോസ ഇവരിൽ ആർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും സമ്മാ​നം കൊ​ടു​ക്കാ​തെ ലു​ണ്ട് ക്വി​സ്റ്റ് അതു് ക്ലോ​ദ് സീ​മൊ​ങ്ങി​നു കൊ​ടു​ക്കു​മോ? ഏതാ​യാ​ലും നോബൽ സമ്മാ​ന​ത്തി​നു് അർ​ഹ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഈറ്റാ​ലോ കാൽ​വീ​നോ അടു​ത്ത കാ​ല​ത്തു് അന്ത​രി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ If on a Winter’s Night (നോവൽ) Marcovaldo (കഥകൾ), Adam, One Afternoon (കഥകൾ) Invisible Cities (നോവൽ) Italian Folktales (നാ​ടോ​ടി​ക്ക​ഥ​കൾ) ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ ഞാൻ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഓരോ വാ​ക്യം കൊ​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ഇവ​യു​ടെ സവി​ശേ​ഷത സൂ​ചി​പ്പി​ക്കാൻ ഇവിടെ സ്ഥ​ല​മി​ല്ല. അന്യാ​ദൃ​ശ​ര​ങ്ങ​ളായ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​കൾ എന്നു മാ​ത്രം പറ​യാ​നാ​വൂ. കാൽ​വി​നോ​യു​ടെ ഏറ്റ​വും പുതിയ പു​സ്ത​ക​മായ Mr. Palomar (തർ​ജ്ജമ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട കാ​ല​ത്തെ അവ​ലം​ബി​ച്ചാ​ണു് പുതിയ പു​സ്ത​ക​മെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞ​തു്) അസാ​ധാ​ര​ണ​ത്വ​മു​ള്ള കൃ​തി​യാ​ണെ​ന്നു നി​രൂ​പ​കർ പറ​യു​ന്നു. വസ്തു​ക്ക​ളു​ടെ​യും വസ്തു​ത​ക​ളു​ടെ​യും ഉപ​രി​ത​ല​ങ്ങ​ളെ ശരി​യാ​യി മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യാ​ലേ അവ​യു​ടെ അഗാ​ധ​ത​യി​ലേ​ക്കു പോ​കാ​നാ​വൂ എന്ന​താ​ണു് ഈ കൃ​തി​യു​ടെ പ്ര​മേ​യം. ആ ഉപ​രി​ത​ല​ങ്ങൾ അന​ന്ത​ങ്ങ​ളും. He spared into phenomenal realms എന്നു് റ്റൈം വാരിക വാ​ഴ്ത്തിയ കാൽ​വീ​നോ 61-​ആമത്തെ വയ​സ്സിൽ മരി​ച്ചു. ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നാൽ​ത്ത​ന്നെ സ്വീ​ഡി​ഷ് അക്കാ​ഡ​മി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സമ്മാ​നം കൊ​ടു​ക്കു​മെ​ന്നു് എങ്ങ​നെ കരു​താ​നാ​ണു്”? പേൾ​ബ​ക്ക്, സ്റ്റൈൻ​ബ​ക്ക്, ഗോൾ​ഡി​ങ് ഇവ​രെ​ല്ലാം വാ​ങ്ങിയ സമ്മാ​നം കാൽ​വീ​നോ​യ്ക്കു കി​ട്ടാ​ത്ത​തും ഒരു കണ​ക്കിൽ നന്നാ​യി.

“വ്യ​ക്തി​പ​ര​മായ നിന്ദ”യാണു് കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ വാ​രി​ക​ക​ളിൽ വരു​ന്ന ഹാസ്യ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ കൂ​ടു​ത​ലു​ള്ള​തു് എന്നു് ലോ​ന​പ്പൻ നമ്പാ​ടൻ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ട​താ​യി കു​ങ്കു​മം​വാ​രി​ക​യിൽ കണ്ടു. സത്യ​മാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം പറ​ഞ്ഞ​തു്. ഹാ​സ്യ​ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്റെ രേ​ഖ​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് ഹാ​സ്യ​ത്തി​ന്റെ തി​ള​ക്ക​മ​ല്ല ഉണ്ടാ​കു​ന്ന​തു്; അസ​ഭ്യ​പ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആളി​ക്ക​ത്ത​ലാ​ണു്. ലോ​ക​ത്തു​ള്ള സകല തെ​റി​വാ​ക്കു​ക​ളും ആ രേ​ഖ​ക​ളിൽ​നി​ന്നു തെ​റി​ച്ചു​വീ​ഴു​ന്നു. അതു​ണ്ടാ​കു​മ്പോൾ ഹാ​സ്യ​ചി​ത്ര​കാ​രൻ ചെ​ളി​യിൽ താ​ഴ്‌​ന്നു താ​ഴ്‌​ന്നു പോ​കു​ക​യാ​ണെ​ന്ന പര​മാർ​ത്ഥം അയാ​ളൊ​ട്ടു് അറി​യു​ന്നു​മി​ല്ല. കാർ​ട്ടൂൺ ക്യാ​മ്പു​ക​ളി​ലെ​ത്തു​ന്ന യഥാർ​ത്ഥ ഹാ​സ്യ​ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ. പ്ര​തി​ഭാ​ശാ​ലി​കൾ ഇയാ​ളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വ​രെ പി​ടി​ച്ചു​പൊ​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കാ​റു​ണ്ടു്. ഫല​മി​ല്ല, മാ​ലി​ന്യ​ത്തി​ന്റെ ഭാരം കൊ​ണ്ടു് അവർ കൂ​ടു​തൽ താ​ഴ്‌​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു. രക്ഷ​ക​രാ​യി എത്തു​ന്ന​വ​രെ​ക്കൂ​ടി അവർ ചി​ല​പ്പോൾ തങ്ങ​ളു​ടെ ഗർ​ത്ത​ത്തി​ലേ​ക്കു വലി​ച്ചി​ട്ടു​ക​ള​യും.

കല പാ​വ​ന​മാ​ണു് വ്യ​ക്തി​ശ​ത്രു​ത​യു​ടെ പേരിൽ അതിനെ വ്യ​ഭി​ച​രി​ക്ക​രു​തു ചി​ത്ര​കാ​രൻ. “വയലാർ രാ​മ​വർ​മ്മ എന്നെ അവ​ഗ​ണി​ച്ചു. ഞാൻ അയാ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു് നോ​വ​ലെ​ഴു​തും” എന്നു നോ​വ​ലി​സ്റ്റ് (എഴുതി) “എന്റെ കഥ മോ​ശ​മാ​ണെ​ന്നു് അയാൾ പറ​ഞ്ഞു. ഞാൻ അയാളെ ആക്ഷേ​പി​ച്ചു കഥ​യെ​ഴു​തും” എന്നു കഥാ​കാ​രൻ. (കഥ​യെ​ഴു​തി). “അര​വി​ന്ദ​നെ യും യേ​ശു​ദാ​സി നെയും കൃ​ഷ്ണ​നെ​യും രാ​ജു​നാ​യ​രെ യും അയാൾ വാ​ഴ്ത്തു​ന്നു. എന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചു് അയാൾ മി​ണ്ടു​ന്ന​തേ​യി​ല്ല. ഞാൻ അയാളെ അടു​ത്ത വാ​രി​ക​യിൽ വയ്ക്കും” എന്നു ചി​ത്ര​കാ​രൻ (വച്ചു). ഈ മാ​ന​സിക നി​ല​യൊ​ക്കെ അധ​മ​മാ​ണു്. എനി​ക്കു് ഒ. വി. വി​ജ​യ​നോ​ടു വി​രോ​ധ​മു​ണ്ടെ​ന്നി​രി​ക്ക​ട്ടെ. വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ എനി​ക്കു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ നേ​രി​ട്ടു ‘ഡീൽ’ (deal) ചെ​യ്യാം. അല്ലാ​തെ നല്ല​യാ​ളായ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ചീ​ത്ത​യാ​ളാ​ക്കി ലേ​ഖ​ന​മെ​ഴു​തു​ക​യ​ല്ല വേ​ണ്ട​തു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സു​ന്ദ​ര​മായ ‘ഖസാ​ക്കി​ന്റെ ഇതി​ഹാ​സം’ വി​രൂ​പ​മാ​ണെ​ന്നു് എഴു​തി​പ്പി​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യ​ല്ല വേ​ണ്ട​തു്. അങ്ങ​നെ ചെ​യ്താൽ ഞാൻ ഹീ​ന​രിൽ ഹീ​ന​നാ​ണു്. ഇന്ന​ത്തെ ഈ ആബ​റേ​യ്ഷ​നെ​തി​രാ​യി—മാർ​ഗ്ഗ​ഭ്രം​ശ​ത്തി​നെ​തി​രാ​യി—ലോ​ന​പ്പൻ നമ്പാ​ടൻ ശബ്ദ​മു​യർ​ത്തി​യ​തു നന്നാ​യി.

അറു​പ​തു​വ​യ​സ്സായ സ്ത്രീ ഇരു​പ​തു വയ​സ്സു​ള്ള​വ​ളെ​പ്പോ​ലെ ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ഞാൻ കണ്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ജു​ഗു​പ്സാ​വ​ഹ​മാ​ണു് അക്കാ​ഴ്ച. എഴു​പ​തു​കാ​ര​നെ വയ​സ്സി​ന്റെ പേരിൽ വി​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു ശരി​യ​ല്ല. എങ്കി​ലും എഴു​പ​തു കഴി​ഞ്ഞ അയാൾ തെറി എഴു​തു​മ്പോൾ വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കു ജു​ഗു​പ്സ.