ഈ കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കോയ്മ ആധു​നി​കാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ മു​ഖ​മു​ദ്ര​യാ​ണു്. പര​സ്യ​പ്പ​ല​ക​ക​ളിൽ നി​ന്നും ആനു​കാ​ലി​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ നിറം പി​ടി​പ്പി​ച്ച താ​ളു​ക​ളിൽ നി​ന്നും വെ​ള്ളി​ത്തി​ര​യിൽ നി​ന്നും വി​ഡ്ഢി​പ്പെ​ട്ടി​യു​ടെ സ്ക്രീ​നിൽ നി​ന്നും എല്ലാം നി​ര​ന്ത​ര​മാ​യി ദൃ​ശ്യ​ബിം​ബ​ങ്ങൾ നമ്മെ തി​ര​ക്കി​യെ​ത്തു​ന്നു. ബോ​ധാ​ബോ​ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ അദൃ​ശ്യ​മായ കോ​ണു​ക​ളിൽ പോലും അവ കൂ​ടു​കെ​ട്ടു​ന്ന​തോ​ടെ കാ​ര്യ​ക്കാർ കാ​ഴ്ച​ക്കാ​രാ​കു​ന്നു. ജീ​വി​തം തന്നെ ഒരു കെ​ട്ടു​കാ​ഴ്ച​യാ​യി അധഃ​പ​തി​ക്കു​ന്നു. സർ​വ​വ്യാ​പി​യായ ഈ ദൃ​ശ്യ​ത​യെ പരി​കൽ​പ​നാ​പ​ര​മാ​യി മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​നും അതി​നു​മേൽ പിടി ഉറ​പ്പി​ക്കാ​നും അതി​ന്റെ ചരി​ത്ര​പ​ര​മായ അടി​വേ​രു​ക​ളി​ലേ​ക്കു് നാം ഇറ​ങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലേ​ണ്ട​തു​ണ്ടു്. കാരണം, അബോ​ധ​ത്തി​ന്റെ തമോ​മ​ല​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും നു​ര​പോ​ലെ പൊ​ന്തി​വ​രു​ന്ന ഭ്ര​മ​കൽ​പ​ന​കൾ പോലും അന്തിമ വി​ശ​ക​ല​ന​ത്തിൽ ചരി​ത്ര പ്ര​ക്രി​യ​യു​ടെ തന്നെ സൃ​ഷ്ടി​യാ​ണെ​ന്നു് ഭൗ​തി​ക​വാ​ദം നമ്മെ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ചരി​ത്ര​പ​രത വൈ​രു​ദ്ധ്യ​വാദ വീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ആധാ​ര​ശി​ല​യാ​വു​ന്ന​തു് ഇതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു്. സാ​ഹി​ത്യാ​ദി കലാ​രൂ​പ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നും വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​യി ദൃ​ശ്യ​ക​ല​കൾ ഇന്ദ്രി​യ​ങ്ങ​ളോ​ടു് നേ​രി​ട്ടു സം​വ​ദി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യി​ലൂ​ടെ ഇന്ദ്രി​യാ​നു​ഭ​വ​ത്തോ​ടു് ഏറെ അടു​ത്തെ​ത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള സി​നി​മ​യും ടെ​ലി​വി​ഷ​നും യു​ക്തി​യു​ടെ, ധി​ഷ​ണ​യു​ടെ മാ​ദ്ധ്യ​മി​ക​ത​യെ​പ്പോ​ലും ഒഴി​വാ​ക്കി തി​ക​ച്ചും ഐന്ദ്രി​ക​മായ അനു​ഭൂ​തി​ക​ളെ സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് സി​രാ​പ​ട​ല​ത്തി​ലേ​ക്കു് പടർ​ന്നു കയ​റു​ന്ന​തു്. വി​ക​സിത മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത​ഘ​ട്ട​ത്തെ യു​ക്തി​ചി​ന്ത​യു​ടെ ഗ്ര​ഹ​ണ​കാ​ലം എന്നു് ലൂ​ക്കാ​ച്ചും മറ്റും വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു് വെ​റു​തെ​യ​ല്ല. ദൃ​ശ്യാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഈ മല​വെ​ള്ള​പ്പാ​ച്ചിൽ നമ്മു​ടെ സാം​സ്കാ​രിക മണ്ഡ​ല​ത്തിൽ ആഴ​മേ​റിയ പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക്കു് വഴി​മ​രു​ന്നി​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ചർ​ച്ച​ക​ളും, യോ​ഗ​ങ്ങ​ളും, എന്തി​നു് വാ​യ​ന​പോ​ലും കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കോ​യ്മ​യ്ക്കു് കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു. ഏറ്റ​വും ഉദാ​ത്ത​മായ തത്വ​ശാ​സ്ത്രം മുതൽ ഏറ്റ​വും ലോ​ല​മായ സ്വ​കാ​ര്യ ചി​ന്ത​വ​രെ ചന്ത​യിൽ അടി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ന്നു. എല്ലാ തല​കൾ​ക്കും വി​ല​വീ​ഴു​ന്നു. എല്ലാ അന്ധ​മായ ഉപ​ഭോ​ഗ​തൃ​ഷ്ണ​യു​ടെ ഹോ​മ​കു​ണ്ഠ​ത്തിൽ തർ​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. കടും നി​റ​ങ്ങ​ളു​ടെ അരി​യി​ട്ടു വാ​ഴ്ച​ക്കി​ട​യിൽ വി​മർ​ശ​നാ​ത്മക ചി​ന്ത​യു​ടെ നരച്ച താടി ഒര​ലോ​സ​രം മാ​ത്ര​മാ​യി മാ​റു​ന്നു. എന്നാൽ അഡോർ​ണോ പറയും പോലെ, പക്ഷാ​ഘാ​തം ബാ​ധി​ച്ചു്, എല്ലാ​റ്റി​നേ​യും ഭരി​ക്കു​ന്ന ചന്ത​ത്തി​ര​ക്കി​നാൽ അപ​ഹ​സി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു കി​ട​ക്കു​ന്ന സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ കർ​മ്മ​ശേ​ഷി​യ​റ്റ നി​ല​നി​ല്പു തന്നെ ചന്ത​യ്ക്കെ​തി​രായ സാ​ക്ഷ്യ​പ​ത്ര​മാ​ണു്. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് അതു വെ​റു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്. സി​ദ്ധാ​ന്ത​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, മാ​റ്റ​ത്തി​നാ​യി നി​ര​ന്ത​രം വി​ല​പി​ക്കു​ന്ന, പ്ര​യോ​ഗ​ത്തെ മാ​റ്റി​ത്തീർ​ക്കാൻ ആവി​ല്ല തന്നെ.

എന്നാൽ സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ വി​മർ​ശ​നാ​ത്മ​ക​ത​യെ വീ​ണ്ടെ​ടു​ക്കാൻ ഇട​തു​പ​ക്ഷം ഇന്നു് കർ​ക്ക​ശ​മായ ആത്മ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​യ്ക്കു് തയ്യാ​റാ​വേ​ണ്ട​തു​ണ്ടു്. കാ​ല​ഹ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ട സി​ദ്ധാ​ന്ത​ശാ​ഠ്യ​ങ്ങ​ളേ​യും ബൗ​ദ്ധി​ക​ജാ​ഡ്യ​ത്തെ​യും തി​ര​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന, അന്വേ​ഷ​ണ​ഫ​ല​ങ്ങ​ളെ ഭയ​ക്കാ​ത്ത, അധി​കാ​രി വർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ നി​ന്നു് അതു് ക്ഷ​ണി​ച്ചു വരു​ത്തി​യേ​ക്കാ​വു​ന്ന ആക്ര​മ​ണ​ങ്ങ​ളെ അത്ര​പോ​ലും ഭയ​ക്കാ​ത്ത, നി​ല​നിൽ​ക്കു​ന്ന എല്ലാ​റ്റി​നേ​യും നിർ​ദാ​ക്ഷി​ണ്യം വി​മർ​ശി​ക്കു​ന്ന മാർ​ക്സി​യൻ രീ​തി​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ നിശിത സ്വ​ഭാ​വ​വും ധി​ഷ​ണാ​പ​ര​മായ സത്യ​സ​ന്ധ​ത​യും നമ്മെ ചൂ​ഴ്‌​ന്നു നിൽ​ക്കു​ന്ന രാ​ഷ്ട്രീയ സം​സ്കാ​രിക പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ഏതൊ​ര​ന്വേ​ഷ​ണ​ശ്ര​മ​ത്തി​ന്റെ​യും മു​ന്നു​പാ​ധി​യാ​ണു്. ഒരു വി​സ്മ​യം പോലെ പെ​ട്ടെ​ന്നു് നമ്മു​ടെ സമൂ​ഹ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു് തി​ര​നീ​ക്കി കട​ന്നു​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള പ്ര​തി​ലോമ പ്ര​വ​ണ​ത​ക​ളെ​യും അവ നമ്മു​ടെ സാം​സ്കാ​രിക രം​ഗ​ത്തു സൃ​ഷ്ടി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഗു​രു​ത​ര​മായ പ്ര​ത്യാ​ഘാ​ത​ങ്ങ​ളെ​യും തി​ക​ച്ചും നമ്മു​ടെ സമൂ​ഹ​ത്തി​നു് പു​റ​ത്തു നിൽ​ക്കു​ന്ന കാ​ര​ണ​താ​ശൃം​ഖ​ല​ക​ളി​ലേ​ക്കു്—അതു് സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്വ കു​ടി​ല​ത​യാ​ക​ട്ടെ അല്ലെ​ങ്കിൽ മാ​ദ്ധ്യ​മ​രം​ഗ​ത്തെ സാ​ങ്കേ​തിക ചർ​ച്ച​ക​ളാ​വ​ട്ടെ—വെ​ട്ടി​ച്ചു​രു​ക്കു​ന്ന​തു് മൗ​ഢ്യ​മാ​വും. ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സമസ്ത മണ്ഡ​ല​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും പ്ര​ക്രി​യ​ക​ളെ സാ​മൂ​ഹ്യ​രൂ​പ​ത്തിൽ വി​ല​യി​പ്പി​ച്ചു് കാ​ണു​മ്പോ​ഴേ ദർ​ശ​ന​ത്തി​നു് സമ​ഗ്രത ലഭി​ക്കൂ. ദൈ​നം​ദി​നാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥൂ​ല​ത​ല​വും തത്ത്വ​ശാ​സ്ത്രാ​ദി ധൈ​ഷ​ണിക വ്യാ​പാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സൂ​ക്ഷ്മ​ത​ല​വും തമ്മി​ലു​ള്ള വൈ​രു​ദ്ധ്യാ​ത്മ​ക​മായ പാ​ര​സ്പ​ര്യം നിർ​ധാ​രി​ത​മാ​വൂ. പക്ഷേ, ഒന്നു കൂടി നാം ഓർ​ക്ക​ണം. മി​ഥ്യ​യു​ടെ വസ്തു​നി​ഷ്ഠ സന്ദർ​ഭ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള തി​രി​ച്ച​റി​വാ​ണു് വൈ​രു​ദ്ധ്യ​വാ​ദം. (എന്നാൽ തി​രി​ച്ച​റി​വു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം) ആ സന്ദർ​ഭ​ത്തിൽ നി​ന്നു് അതു് രക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു കഴി​ഞ്ഞു​വെ​ന്നു് കരു​തി​ക്കൂ​ടാ. വസ്തു​നി​ഷ്ഠ സന്ദർ​ഭ​ത്തെ​ത്ത​ന്നെ ഉള്ളിൽ നി​ന്നും തകർ​ത്തു​കൊ​ണ്ടു് പു​റ​ത്തു​ചാ​ടുക എന്ന​താ​ണു് വൈ​രു​ദ്ധ്യ​വാ​ദ​ത്തി​ന്റെ ലക്ഷ്യം (അഡോർ​ണോ, 1973).

തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പി​ലൂ​ടെ കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് പാർ​ട്ടി​യെ അധി​കാ​ര​ത്തി​ലേ​റ്റിയ ലോ​ക​ത്തി​ലെ ആദ്യ​ത്തെ നാടു്, ഭൂ​പ​രി​ഷ്ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ജന്മി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ നട്ടെ​ല്ലൊ​ടി​ച്ച ആദ്യ ഇന്ത്യൻ സം​സ്ഥാ​നം, സാ​ക്ഷ​ര​ത​യു​ടെ​യും സ്ത്രീ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും കാ​ര്യ​ത്തിൽ ഇന്ത്യ​യ്ക്കു് മു​ഴു​വൻ വഴി​കാ​ട്ടി​യാ​യി മാറിയ പ്ര​ദേ​ശം, പു​രോ​ഗ​മന ചി​ന്ത​യു​ടെ ഈറ്റി​ല്ല​മാ​യി കേരളം കരു​ത​പ്പെ​ടു​ന്ന​തിൽ അത്ഭു​ത​ത്തി​നു് അവ​കാ​ശ​മി​ല്ല. പക്ഷേ, മുൻ​വർ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ ചില പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ഇട​യ്ക്കി​ടെ അര​ങ്ങേ​റിയ വർ​ഗ്ഗീയ കലാ​പ​ങ്ങ​ളും ദി​നം​പ്ര​തി മൂർ​ച്ച​യേ​റി വരു​ന്ന ജാ​തി​സ്പർ​ധ​യും സ്ത്രീ​കൾ​ക്കെ​തി​രെ ഉണ്ടായ നീ​ച​മായ ആക്ര​മ​ണ​ങ്ങ​ളും സാം​സ്കാ​രിക രം​ഗ​ത്തു് കമ്പോള മൂ​ല്യ​ങ്ങൾ​ക്കു് ലഭി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള സമ്മാ​ന്യ​ത​യു​മെ​ല്ലാം ഒരു ചു​വ​പ്പൻ കേ​ര​ള​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള സങ്ക​ല്പ​ങ്ങ​ളെ ആഴ​ത്തിൽ തന്നെ പി​ടി​ച്ചു​ല​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അടി​യ​ന്ത​രാ​വ​സ്ഥ​ക്കു് ശേഷം അമി​താ​ധി​കാര ഭര​ണ​ത്തി​നു് ഏറ്റ​വും അനു​കൂ​ല​മാ​യി വി​ധി​യെ​ഴു​തിയ അപൂർ​വ്വം ഇന്ത്യാ​ക്കാർ​ക്കി​ട​യിൽ പ്ര​മു​ഖ​സ്ഥാ​നം നേടുക എന്ന അഭി​മാ​ന​ക​ര​മ​ല്ലാ​ത്ത നേ​ട്ടം കേ​ര​ളീ​യർ കൈ​വ​രി​ച്ച​തു് ആക​സ്മി​ക​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല എന്ന സംശയം ബല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന തര​ത്തി​ലാ​ണു് ഇവി​ടു​ത്തെ സം​ഭ​വ​പ്പ​കർ​ച്ച​കൾ. ഈ പ്ര​തി​ലേ​ാമ പ്ര​വ​ണ​ത​ക​ളെ പ്ര​തി​രോ​ധി​ക്കാ​നു​ള്ള ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ ശ്ര​മ​ങ്ങൾ തന്നെ ആഴ​മേ​റിയ ചില ആന്ത​രിക പ്ര​തി​സ​ന്ധി​കൾ ഉൾ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് കാണണം. രണ്ടാ​യി​രാ​മാ​ണ്ടി​ലെ കേരള സമൂ​ഹ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള ഏതൊരു വസ്തു​നി​ഷ്ഠ വി​ശ​ക​ല​ന​ത്തി​ലും ഇട​തു​പ​ക്ഷം ഈ പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യെ സ്വയം വി​മർ​ശ​നാ​ത്മ​ക​മാ​യി വി​ല​യി​രു​ത്തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടു്.

സാം​സ്കാ​രിക രം​ഗ​ത്താ​ണു് ഈ അപചയം ഏറ്റ​വും പ്ര​ക​ട​മാ​വു​ന്ന​തു് എന്ന​തു് ഒരു വൈ​രു​ദ്ധ്യ​മാ​യി തോ​ന്നാം. കാരണം, ചരി​ത്ര​പ​ര​മാ​യി നോ​ക്കി​യാൽ 1960-കൾ വരെ ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ നെ​ടു​നാ​യ​ക​ത്വം ഏറ്റ​വും നി​സ്സം​ശ​യ​മാ​യി നി​ല​നി​ന്ന​തു് സം​സ്കാ​രി​ക​രം​ഗ​ത്താ​യി​രു​ന്നു. പ്ര​തി​ലോ​മ​കാ​രി​കൾ പോലും അവ​രു​ടെ മന​സ്സി​ലി​രി​പ്പു് വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നു പറ​യു​വാൻ അന്നു മടി​ച്ചി​രു​ന്നു. മി​ക്ക​വാ​രും പ്ര​ച്ഛ​ന്ന​വേ​ഷ​ത്തിൽ മാ​ത്ര​മേ അന്നു് പ്ര​തി​ലോമ പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​നു് നാ​ട്ടു​വെ​ളി​ച്ച​ത്തിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ ആവു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. കു​ഞ്ചാ​ക്കോ​യു​ടെ പു​ന്ന​പ്ര​വ​യ​ലാർ പോലെ കച്ച​വ​ട​ക്ക​ണ്ണോ​ടെ​മാ​ത്രം പട​യ്ക്ക​പ്പെ​ട്ട സി​നി​മ​കൾ​പോ​ലും ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തി​നു് അധ​ര​സേവ നട​ത്തി​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തു് ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​ണു്. പു​ന്ന​പ്ര​വ​യ​ലാ​റിൽ നി​ന്നു് ചീഫ് മി​നി​സ്റ്റർ കെ. ആർ. ഗൗ​ത​മി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള ദൂരം അടി​സ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ അർ​ത്ഥ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ സം​സ്കാ​രിക അപ​ച​യ​ത്തി​ന്റെ ആഴം വെ​ളി​വാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. അതു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ ഈ അവസ്ഥ എങ്ങ​നെ സം​ജാ​ത​മാ​യി എന്ന ചോ​ദ്യം അതി​പ്ര​സ​ക്ത​മാ​കു​ന്നു.

സം​സ്കാ​രം ആധു​നിക മല​യാ​ളി​ക​ളു​ടെ ഒരു ദൗർ​ബ​ല്യ​മാ​ണു്. രാ​ഷ്ട്രീയ പാർ​ട്ടി​ക​ളു​ടേ​യും, ട്രേ​ഡ് യൂണിയൻ-​സർവീസ് സം​ഘ​ട​ന​ക​ളു​ടേ​യും വാർ​ഷിക പരി​പാ​ടി​ക​ളി​ലെ ഒഴി​ച്ചു​കൂ​ടാ​നാ​വാ​ത്ത ഒരി​ന​മാ​ണ​ല്ലോ സം​സ്കാ​രിക സമ്മേ​ള​നം. പണ്ടൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, അതാ​യ​തു് അൻ​പ​തു​ക​ളും അറു​പ​തു​ക​ളും വരെ കലാ​സ​മി​തി, വാ​യ​ന​ശാല, പറ്റി​യാൽ ഒരു നാ​ട​ക​സം​ഘം ഇതൊ​ക്കെ ഏതൊരു കൊ​ച്ചു​ഗ്രാ​മ​ത്തി​ന്റെ​യും രാ​ഷ്ട്രീയ ഉൽ​ബു​ദ്ധ​ത​യു​ടേ​യും, സ്വ​ത്വ​ബോ​ധ​ത്തി​ന്റെ തന്നെ​യും, വി​കാ​സ​ത്തിൽ അനി​വാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ഫിലിം സൊ​സൈ​റ്റി​കൾ, ചർ​ച്ചാ​ഗ്രൂ​പ്പു​കൾ ഇട​യ്ക്കി​ട​യ്ക്കു​ള്ള കവി​യ​ര​ങ്ങു​കൾ തു​ട​ങ്ങി​യവ പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു് സർ​വ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി, തൊ​ഴി​ലാ​ളി​വർ​ഗ്ഗ സം​സ്കാ​രം, ആർ​ഷ​സം​സ്കാ​രം, ദൃ​ശ്യ​സം​സ്കാ​രം, കോൺ​ഗ്ര​സ്സ് സം​സ്കാ​രം, സാം​സ്കാ​രിക നായകർ എന്നി​ങ്ങ​നെ കുറേ സമ​സ്ത​പ​ദ​ങ്ങ​ളെ ഓർ​മ്മ​ത്തെ​റ്റ് എന്ന​പോ​ലെ ഭാ​ഷ​യിൽ അവ​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് സം​സ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഈ അതി​വർ​ഷം കട​ന്നു പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഇരു​പ​താം നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ലെ ആദ്യ​ദ​ശ​ക​ങ്ങ​ളിൽ കേ​ര​ള​ത്തി​ന്റെ സാം​സ്കാ​രി​ക​രം​ഗ​ത്തു് പ്ര​ക​ട​മാ​യി​രു​ന്ന നവോ​ത്ഥാന പ്ര​വ​ണ​ത​ക​ളെ മന​സ്സി​ലാ​ക്കാൻ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള പാ​ശ്ചാ​ത്യ സാം​സ്കാ​രിക വി​മർ​ശ​ക​നായ ഹേ​ബർ​മാ​സി​ന്റെ പരി​കൽ​പ്പ​ന​കൾ ഏറെ സഹാ​യ​ക​മാ​ണു്. പടി​ഞ്ഞാ​റൻ നാ​ടു​ക​ളിൽ ബൂർ​ഷ്വാ​ജ​നാ​ധി​പ​ത്യ​ക്ര​മം സം​സ്ഥാ​പി​ത​മാ​കു​ന്ന ആദ്യ​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വ​ത്ക്ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഒരു മു​ഖ്യ​കേ​ന്ദ്ര​മാ​യി ഒരു പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം ഉയർ​ന്നു​വ​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് ഹേ​ബർ​മാ​സ് സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്നു. ‘പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം’, ‘സം​വേ​ദ​ന​വും സമൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വി​കാ​സ​വും’, ‘ന്യാ​യീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളും ആധു​നിക ഭര​ണ​കൂ​ട​വും’ തു​ട​ങ്ങിയ ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളി​ലാ​യാ​ണു് ഈ സങ്കൽ​പം ഹേ​ബർ​മാ​സ് അവ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു്. പൊ​തു​ജ​നാ​ഭി​പ്രാ​യ​ത്തോ​ടു് അടു​ത്തു നിൽ​ക്കു​ന്ന ഒരു​ത​രം സമ​വാ​യ​ത്തി​നു് വി​ക​സി​ക്കാ​നി​ടം കി​ട്ടു​ന്ന പൊ​തു​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഒരു മേഖല എന്ന നി​ല​ക്കാ​ണു് ഹേ​ബർ​മാ​സ് പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തെ കാ​ണു​ന്ന​തു്. ചർ​ച്ച​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള ആശ​യ​രൂ​പീ​ക​രണ പ്ര​ക്രി​യ​യാ​ണു് അതി​ന്റെ അടി​ത്തറ. ഈ മണ്ഡ​ല​ത്തി​ന​ക​ത്തു് നി​യ​ന്ത്ര​ണ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും കൂ​ടാ​തെ ചർച്ച ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം പൗ​ര​ന്മാർ​ക്കു് ലഭി​ക്കു​ന്നു. യോഗം ചേ​രാ​നും സം​ഘ​ടി​ക്കാ​നു​മു​ള്ള സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം, തങ്ങ​ളു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങൾ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാ​നും പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കാ​നു​മു​ള്ള സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം ഇവ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ അവി​ഭാ​ജ്യ​ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളാ​ണു്. പതി​നെ​ട്ടാം നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ലാ​ണു് ഇം​ഗ്ല​ണ്ടി​ലും മറ്റും പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം ആവിർ​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും ഈ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു് പ്രേ​ര​ക​മായ വി​മർ​ശ​നാ​ത്മക ചി​ന്ത​ക്കു് ജ്ഞാ​നോ​ദ​യം വരെയോ അതി​ലേ​റെ​യോ പഴ​ക്ക​മു​ണ്ടു്. കാ​ന്റി​ന്റെ ശു​ദ്ധ​യു​ക്തി​യു​ടെ വി​മർ​ശ​നം മാർ​ക്സി​ന്റെ ഹെ​ഗ​ലി​ന്റെ നി​യ​മ​ദർ​ശന വി​മർ​ശ​ന​ത്തി​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള ഒരു സം​ഭാ​വന തു​ട​ങ്ങിയ കൃ​തി​കൾ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തോ​ടെ​യാ​ണു്, വി​മർ​ശന സങ്കൽ​പ​ത്തി​നു് അതി​ന്റെ ആധു​നി​ക​മായ ഉൻ​മു​ഖ​ത്വ​വും നി​ശി​ത​ത്വ​വും കൈ​വ​രു​ന്ന​തു്. പക്ഷേ, വി​മർ​ശന ചി​ന്ത​യു​ടെ വേ​രു​കൾ നവോ​ത്ഥാന കാ​ല​ത്തെ മത​പ​രി​ഷ്ക​രണ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു് നീ​ണ്ടു പോ​കു​ന്നു​ണ്ടു്. ക്രി​സ്ത്യൻ പള്ളി​ക്ക​ക​ത്തു് ഭി​ന്ന​ത​കൾ തി​ര​നീ​ക്കി പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ മധ്യ​കാ​ല​ത്തെ വി​ജ്ഞാ​ന​സം​ഹി​ത​ക​ളു​ടെ പ്ര​കാ​ശ​ഗോ​പു​ര​ങ്ങ​ളിൽ വി​ള്ള​ലു​കൾ വീഴാൻ തു​ട​ങ്ങി. ബൈബിൾ വാ​ക്യ​ങ്ങൾ​ക്കു് മധ്യ​യു​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ അപ്ര​മാ​ദി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ പരി​വേ​ഷ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കോ​ട​തി​ക​ളി​ലും രാ​ജ്യ​സ​ഭ​ക​ളി​ലും അവ ചോ​ദ്യം ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടാ​തെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​പോ​ന്നു. എന്നാൽ ഒരേ കൃ​തി​ക​ളെ പി​ടി​ച്ചാ​ണ​യി​ടു​ന്ന, അതേ​സ​മ​യം അതിലെ വാ​ച​ക​ങ്ങ​ളെ തി​ക​ച്ചും ഭി​ന്ന​മായ രീ​തി​യിൽ വ്യാ​ഖ്യാ​നി​ക്കു​ന്ന ചേ​രി​കൾ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തോ​ടെ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ത്തി​നു് ശാ​സ്ത്രീ​യ​മായ അടി​ത്തറ ആവ​ശ്യ​മാ​യി​വ​ന്നു. ദൈ​വ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന​ക​ത്തു് ആവിർ​ഭ​വി​ച്ച ഈ പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യി​ലാ​ണു് വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ (ഹെർ​ന്യു​ട്ടി​ക്സ്) തു​ട​ക്കം. എന്നാൽ രാ​ഷ്ട്രീ​യാ​ദി ഐഹിക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് കൃ​ത്യ​മാ​യി അക​ലം​പാ​ലി​ച്ചി​രു​ന്ന വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ശാ​സ്ത്ര​ത്തെ ജന​ങ്ങൾ ജന്മി​ത്ത വ്യ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ​യും ഏകാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ​യും സി​ദ്ധാ​ന്ത​ശാ​ഠ്യ​ങ്ങ​ളെ തകർ​ക്കാ​നു​ള്ള ആയു​ധ​മാ​യി കണ്ടെ​ത്തി. അതോടെ വി​മർ​ശന സങ്ക​ല്പ​ത്തി​നു് ഖണ്ഡ​ന​പ​ര​മായ പുതിയ ദി​ശാ​ബോ​ധം ലഭി​ച്ചു. മാ​ത്ര​വു​മ​ല്ല, ഈ മാ​റ്റ​ങ്ങൾ യു​ക്തി​ചി​ന്ത​യു​ടെ വി​ജ​യ​ത്തി​നും വഴി​യൊ​രു​ക്കി.

മു​ഖ്യ​മാ​യും രണ്ടു കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണു് ഈ വി​ജ​യ​ത്തി​നു് നി​ദാ​ന​മാ​യ​തു്. ഒന്നാ​മ​താ​യി, മത​പ​രി​ഷ്ക​രണ പ്ര​സ്ഥാ​നം ഉണർ​ത്തി​വി​ട്ട രൂ​ക്ഷ​വും രക്ത​രൂ​ക്ഷി​ത​വു​മായ സം​ഘ​ട്ട​ന​ങ്ങ​ളിൽ, വെ​ളി​പാ​ടിൽ അധി​ഷ്ഠി​ത​മായ മത​ത്തി​ന്റെ പിടി അയയാൻ തു​ട​ങ്ങി. ഇരു​ചേ​രി​ക​ളും കൂ​ടു​തൽ കൂ​ടു​തൽ വി​മർ​ശ​ന​ത്തെ ആശ്ര​യി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ ചി​ന്ത​യു​ടെ സ്ഫു​ടത, യു​ക്തി​ഭ്ര​ദത തു​ട​ങ്ങിയ ഗു​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു് അത്യ​പൂർ​വ​മായ പ്ര​സ​ക്തി കൈ​വ​ന്നു. വെ​ളി​പാ​ടും യു​ക്തി​ചി​ന്ത​യും തമ്മി​ലു​ള്ള അതിർ​വ​ര​മ്പ് കൂ​ടു​തൽ നി​ഷ്കൃ​ഷ്ട​മാ​യി നിർ​വ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ യു​ക്തി​ചി​ന്ത മത​പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ത്തി​ന്റെ പരി​മി​ത​മേ​ഖ​ല​യിൽ നി​ന്നു​വി​ട്ടു് മനു​ഷ്യ​ന്റെ സമ​സ്ത​ച​ര്യ​ക​ളേ​യും വി​ശ​ക​ല​ന​വി​ധേ​യ​മാ​ക്കു​ന്ന രീ​തി​ശാ​സ്ത്ര​മാ​യി വി​ക​സി​ച്ചു. സത്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള വഴി​തു​റ​ക്കാൻ യു​ക്തി​ചി​ന്ത​ക്കേ ആവൂ എന്നാ​യ​തോ​ടെ ദൈ​വ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ അടി​ത്ത​റ​ത​ന്നെ ഇള​കി​യാ​ടാ​നും തു​ട​ങ്ങി.

രണ്ടാ​മ​താ​യി, മത​പ​ര​മായ ചേ​രി​പ്പോ​രു​കൾ കൂ​ടു​തൽ ശത്രു​താ​പ​ര​വും അപ​രി​ഹാ​ര്യ​വു​മാ​യി​ത്തീർ​ന്ന​തോ​ടെ വി​മർ​ശ​നം അനി​വാ​ര്യ​മാ​യും ദാ​ക്ഷി​ണ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തും കർ​ക്ക​ശ​വും ഖണ്ഡ​നാ​ത്മ​ക​വു​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. ഹേ​ബർ​മാ​സ് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇതി​നി​ടെ ക്ല​ബു​ക​ളി​ലും കാ​പ്പി​ക്ക​ട​ക​ളി​ലും മദ്യ​ശാ​ല​ക​ളി​ലും ഒക്കെ​യു​ള്ള ചർ​ച്ച​ക​ളി​ലൂ​ടെ സ്വ​ത്വ​ബോ​ധം കൈ​വ​രി​ച്ചു് വളർ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ആ പുതിയ ധാർ​മി​ക​ശ​ക്തി, സാ​ധാ​രണ ജന​ങ്ങൾ, വി​മർ​ശ​ന​ചി​ന്ത​യെ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​നാ​യു​ള്ള അതി​ന്റെ സമ​ര​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നാ​ക്കി​ത്തീർ​ത്തു. ദൈ​വ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ പു​ക​മ​റ​ക​ളെ​യും അധീ​ശ​വർ​ഗ​ത്തി​ന്റെ കപ​ട​നാ​ട്യ​ങ്ങ​ളെ​യും തു​റ​ന്നു​കാ​ട്ടു​ന്ന നി​ഷേ​ധാ​ത്മക ചിന്ത എന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തി​ലു​ള്ള വി​മർ​ശ​ന​പാ​ര​മ്പ​ര്യം പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ രൂ​പീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ലു​ള്ള ഛാ​യാ​സാ​മ്യം നി​ല​നിൽ​ക്കു​മ്പോൾ തന്നെ, പ്ര​ക​ട​മാ​യും കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ സാ​മൂ​ഹി​ക​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ വി​ക​സി​ച്ചു​വ​ന്ന പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം പടി​ഞ്ഞാ​റൻ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ നി​ന്നു് അടി​സ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ ചില അം​ശ​ങ്ങ​ളിൽ വ്യ​തി​രി​ക്തത പാ​ലി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ഒന്നാ​മ​താ​യി പടി​ഞ്ഞാ​റൻ​നാ​ടു​ക​ളിൽ ജന്മി​ത്വ​ത്തി​നെ​തി​രായ സമ​ര​ത്തി​നു് നേ​തൃ​ത്വം നൽ​കി​യ​തു് ബൂർ​ഷ്വാ​സി​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഇവി​ടു​ത്തെ കൊ​ളോ​ണി​യൽ വ്യ​വ​സ്ഥ​ക്കു​കീ​ഴിൽ നി​ല​നി​ന്നി​രു​ന്ന നവജാത ബൂർ​ഷ്വാ ശക്തി​കൾ ഇത്ത​രം നേ​തൃ​ത്വ​പ​ര​മായ പങ്കു് വഹി​ക്കാ​നാ​കാ​ത്ത​വി​ധം ദുർ​ബ​ല​രാ​യി​രു​ന്നു. ജാ​തി​വി​രു​ദ്ധ​പ്ര​സ്ഥാ​നം, ക്ഷേ​ത്ര​പ്ര​വേ​ശ​ന​ത്തി​നാ​യു​ള്ള സമ​ര​ങ്ങൾ, തീ​ണ്ടൽ, സം​ബ​ന്ധം, സ്ത്രീ​പാ​ര​ത​ന്ത്ര്യം തു​ട​ങ്ങിയ സാ​മൂ​ഹിക അനാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രായ പരി​ഷ്ക​ര​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ ഇവയിൽ എല്ലാം വർ​ധി​ച്ച​തോ​തിൽ പങ്കാ​ളി​ത്തം വഹി​ച്ച സാ​മാ​ന്യ​ജ​ന​ങ്ങൾ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വ​ത്ക​ര​ണ​ത്തി​നു് കള​മൊ​രു​ക്കി. ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ രൂ​പീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ബഹു​ജ​ന​സ​മ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു് ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അഭൂ​ത​പൂർ​വ​മായ പ്ര​സ​ക്തി പിൽ​ക്കാ​ല​ത്തു​ള്ള ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ നെ​ടു​നാ​യ​ക​ത്വ​ത്തി​നു് വി​ത്തു​പാ​കി. പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ ആവിർ​ഭ​വി​ച്ച ഊർ​ജ്ജ​സ്വ​ല​മായ വി​മർ​ശ​ന​ചി​ന്ത ഒരു സാം​സ്കാ​രിക നവോ​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു് വഴി​യൊ​രു​ക്കി. വെ​ടി​പ​റ​ച്ചി​ലി​ലും ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളി​ലും, ഉണ്ണു​നീ​ലി, ഉണി​ച്ചി​രു​തേ​വി​മാ​രു​ടെ കേ​ശാ​ദി​പാ​ദ​വർ​ണ​ന​ക​ളി​ലും, കളി​യ​ര​ങ്ങി​ലെ സംഭോഗ ശൃം​ഗാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഇള​കി​യാ​ട്ട​പ്ര​കാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും അഭി​ര​മി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ആഢ്യ​മ്മ​ന്ന്യ സം​സ്കാ​ര​ത്തോ​ടു് വി​ട​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു് വർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ലെ പരു​ഷ​ജീ​വി​ത​കാ​ലു​ഷ്യ​ങ്ങ​ളോ​ടു് നേർ​ക്കു​നേ​രെ നിൽ​ക്കു​ന്ന മനു​ഷ്യ​ക​ഥാ​നു​ഗാ​യി​കൾ സാം​സ്കാ​രി​ക​രം​ഗ​ത്തു് ആധി​പ​ത്യം ഉറ​പ്പി​ച്ചു. പാ​ട്ട​ബാ​ക്കി, നമ്മ​ളൊ​ന്ന്, അടു​ക്ക​ള​യിൽ​നി​ന്നു് അര​ങ്ങ​ത്തേ​ക്ക്, ഇജ്ജ് നല്ല മനു​ഷ്യ​നാ​കാൻ നോ​ക്കു് തു​ട​ങ്ങിയ സാ​മൂ​ഹിക പരി​ഷ്കാര സോ​ദ്ദേ​ശ്യ​സൃ​ഷ്ടി​കൾ ജനകീയ പ്രേ​ക്ഷ​ക​സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നു് ജന്മം നൽകി. കാ​വു​ക​ളി​ലും അമ്പ​ല​മു​റ്റ​ങ്ങ​ളി​ലും, നാ​ലു​കെ​ട്ടു​ക​ളു​ടെ ഇരു​ണ്ട ചു​വ​രു​കൾ​ക്കു​ള്ളി​ലും ഒതു​ങ്ങി നി​ന്നി​രു​ന്ന ദൃ​ശ്യ​സം​സ്കാ​രം മത​നി​ര​പേ​ക്ഷ​വും സാ​മൂ​ഹി​ക​വു​മായ ഒരു പു​നഃ​സം​ഘ​ട​ന​യ്ക്കു് വി​ധേ​യ​മാ​കു​ന്ന​തു് ഈ ഘട്ട​ത്തി​ലാ​ണു്. തമിഴ് നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ക്ഷേ​ത്ര​ക​ല​ക​ളു​ടെ​യും ശൈ​ലീ​കൃത സങ്കേ​ത​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് കു​ത​റി​ച്ചാ​ടി​യ​തോ​ടെ നാടകം ഒരു ജന​കീ​യ​ക​ല​യും കേ​ര​ളീയ ദൃ​ശ്യ​സം​സ്കാ​ര​രൂ​പ​വു​മാ​യി. ഉണ്ണി​ന​മ്പൂ​തി​രി​സ​ഭ​യു​ടെ നാ​ട​ക​പ​രി​ശ്ര​മ​ങ്ങൾ​തൊ​ട്ടു് കെ. പി. എ. സി. വരെ നീ​ളു​ന്ന ഈ ധാ​ര​യു​ടെ അഭൂ​ത​പൂർ​വ​മായ വി​ജ​യ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ധാന കാരണം ജീവൽ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള അതി​ന്റെ പ്ര​തി​ബ​ദ്ധത ആയി​രു​ന്നു. രാ​ഷ്ട്രീ​യ​വും, സാ​മൂ​ഹി​ക​വും, സ്വ​ത്വ​പ​ര​വു​മായ ആശ​യ​സം​ഘർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​ണു് അവയിൽ ചു​രു​ള​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു്. സൗ​ന്ദ​ര്യാ​ത്മക പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​ത്തി​ന്റെ പൊ​ള്ളു​ന്ന പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അവ​പ്രേ​ക്ഷ​ക​രു​ടെ മന​സ്സിൽ അവ​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു​പോ​യ​തു്. തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളും കർ​ഷ​ക​രും കൈ​വ​രി​ച്ച സം​ഘ​ട​നാ​പ​ര​മായ കെ​ട്ടു​റ​പ്പും, പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര മണ്ഡ​ല​ത്തിൽ സോ​ഷ്യ​ലി​സ്റ്റ്–കമ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് ആശ​യ​ങ്ങൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ആഴ​ത്തി​ലു​ള്ള സ്വാ​ധീ​ന​വും ചേർ​ന്നു​വ​ന്ന​തോ​ടെ, പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ പു​രോ​ഗ​മന/ഇട​തു​പ​ക്ഷ ശക്തി​ക​ളു​ടെ നെ​ടു​നാ​യ​ക​ത്വം സം​സ്ഥാ​പി​ത​മാ​യി. ഐക്യ​കേ​ര​ളം സ്ഥാ​പി​ത​മാ​യ​തി​നു് തൊ​ട്ടു​പി​മ്പു​ളള കമ്യൂ​ണി​സ്റ്റ് പാർ​ട്ടി​യു​ടെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു വിജയം ഈ നെ​ടു​നാ​യ​ക​ത്തി​ന്റെ വ്യാ​പ്തി ലോ​ക​ത്തോ​ടു വി​ളി​ച്ചോ​തു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു.

ഒരു പു​തു​യു​ഗ​പ്പി​റ​വി ആസ​ന്ന​മാ​ണെ​ന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ, ‘കൂ​രി​രുൾ​പ്പാറ തു​ന്നു​ന്നു​ഷ​സ്സിൻ മണി​ത്തേ​രിൽ’ വെ​ളി​ച്ച​വും പൂ​ക്ക​ളും വര​വാ​യി എന്ന വി​ശ്വാ​സം, ത്ര​സി​ച്ചു നി​ന്നി​രു​ന്ന ആ മാ​വേ​ലി നാ​ടി​ന്റെ ചി​ത്രം ഓർ​മ്മ​യു​ടെ താ​ളു​ക​ളിൽ നി​ന്നു് പര​തി​യെ​ടു​ത്തു് തട്ടി​ച്ചു​നോ​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ്, കാ​ല​മ​ഴ​യേ​റ്റ് ഏറ്റം മങ്ങ​ലായ നമ്മു​ടെ ഇന്ന​ത്തെ വർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ലെ ഇട​തു​പ​ക്ഷ അപ​ച​യ​ത്തി​ന്റെ പൂർ​ണ​മായ വ്യാ​പ്തി വെ​ളി​വാ​കു​ന്ന​തു്. എന്നാൽ ഈ ഓർ​മ്മ​പു​തു​ക്കൽ ഒരു പി​തൃ​തർ​പ്പ​ണ​മാ​യി ചു​രു​ങ്ങി​ക്കൂ​ടാ. കാരണം വാൾ​ട്ടർ ബെൻ​യാ​മി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളിൽ പറ​ഞ്ഞാൽ യഥാർ​ത്ഥ ചരി​ത്ര​ജ്ഞാ​നം ആപ​ത്തി​ന്റെ നി​മി​ഷ​ത്തിൽ മന​സ്സി​ലൂ​ടെ മി​ന്നി​മ​റ​യു​ന്ന ഒരു സ്മ​ര​ണ​യെ കയ്യെ​ത്തി​പ്പി​ടി​ക്ക​ലാ​ണു്.

അതി​യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​മായ ഒരു പ്ര​തി​ത​രം​ഗം സമ​കാ​ലീന കേ​ര​ള​ത്തിൽ മൂർ​ത്ത​വും സജീ​വ​വു​മായ സാ​ന്നി​ധ്യ​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ദ്രു​ത​ഗ​തി​യി​ലു​ള്ള രൂ​പ​പ​രി​ണാ​മ​ങ്ങ​ളും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര​പ​ര​മായ നി​റ​പ്പ​കർ​ച്ച​ക​ളും മൂലം ഈ പ്ര​തി​ത​രം​ഗ​ത്തി​ന്റെ നിർ​വ​ച​നം എളു​പ്പ​മ​ല്ല. എങ്കി​ലും, പു​രോ​ഗ​മന വി​രു​ദ്ധ​വും ഇട​തു​പ​ക്ഷ വി​രു​ദ്ധ​വു​മായ നി​ല​പാ​ടു​കൾ, ഫ്യൂ​ഡൽ ഭൂ​ത​കാ​ല​ത്തെ ആദർ​ശ​വ​ത്ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള പ്ര​വ​ണ​ത​കൾ, അക്ര​മോ​ത്സു​കം​പോ​ലു​മായ അരാ​ഷ്ട്രീയ നാ​ട്യ​ങ്ങൾ, പ്ര​ക​ട​മായ പു​രു​ഷ​മേ​ധാ​വി​ത്വം, ജനകീയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള ഭ്രാ​ന്ത​മായ ഭയം, മറ​നീ​ക്കി പ്ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന മത​പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​പ​ര​മായ കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടു​കൾ തു​ട​ങ്ങിയ അതി​ന്റെ സാ​മാ​ന്യ സ്വ​ഭാ​വ​ങ്ങൾ തി​രി​ച്ച​റി​യാൻ പ്ര​യാ​സ​മി​ല്ല. അമ്പ​തു​ക​ളു​ടെ അന്ത്യ​ത്തിൽ വി​മോ​ച​ന​സ​മ​ര​കോ​ലാ​ഹ​ല​ത്തി​നി​ട​യിൽ അറ​ച്ച​റ​ച്ചു് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ഈ പ്ര​തി​ത​രം​ഗം ഇട​തു​പ​ക്ഷ അണി​കൾ​ക്കു​ള​ളി​ലെ സന്ദി​ഗ്ധ​ത​ക​ളേ​യും പി​ളർ​പ്പു​ക​ളേ​യും സമർ​ത്ഥ​മാ​യി മു​ത​ലെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു് എണ്‍പ​തു​ക​ളാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര സു​ഘ​ടി​ത​ത്വ​വും, ഒരു പരി​ധി​വ​രെ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​മായ മാ​ന്യ​ത​യും നേ​ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ സങ്കോ​ച​വും ഈ പ്ര​തി​ത​രം​ഗ​ത്തി​ന്റെ വി​കാ​സ​വും അഭി​ന്ന​മായ പ്ര​ക്രി​യ​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. ജനാ​ധി​പ​ത്യ സങ്കൽ​പ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഗ്ര​ഹ​ണം, ഒരു പുതിയ വരേ​ണ്യ​വാ​ദ​ത്തി​ന്റെ വി​കാ​സ​ത്തി​നു് വള​മാ​യി. ഒരി​ക്കൽ നാം കു​ട​ങ്ങ​ളി​ല​ട​ച്ചു് കട​ലി​ലെ​റി​ഞ്ഞ ജാ​തീ​യ​ത​യു​ടെ​യും വർ​ഗീ​യ​ത​യു​ടെ​യും ഭൂ​ത​ങ്ങൾ വീ​ണ്ടും പകൽ​വെ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്കു് കടന്നുവരുന്ന-​കിന്നരിത്തലപ്പാവും ഉട​വാ​ളു​മ​ണി​ഞ്ഞു് തങ്ങൾ ഏറ്റ​വും പു​തി​യ​തി​ന്റെ പ്ര​തി​നി​ധി​ക​ളാ​ണെ​ന്നു് ആണ​യി​ടു​ന്ന ഭീ​തി​ദ​മായ കാ​ഴ്ച​യ്ക്കു് ഇന്നു് നാം സാ​ക്ഷ്യം വഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​തിൽ അത്ഭു​ത​ത്തി​ന​വ​കാ​ശ​മി​ല്ല. ഇതു് നേ​രി​ടാൻ കർ​ക്ക​ശ​മായ നി​ല​പാ​ടു​ക​ളും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര ഉപാ​ധി​ക​ളും കണ്ടെ​ത്താൻ ഇട​തു​പ​ക്ഷ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു് കഴി​യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടു്.

പര​സ്പ​രം ബന്ധ​പ്പെ​ട്ടു നിൽ​ക്കു​ന്ന മൂ​ന്നു് പ്ര​തി​ഭാ​സ​ങ്ങ​ളാ​ണു് അതി​യാ​ഥാ​സ്ഥി​തി​ക​ത​ക്കു് ഊർ​ജ്ജം പകർ​ന്ന​തു്. ഒന്നാ​മ​താ​യി, ജന്മി​ത്വ​വി​രു​ദ്ധ സമ​ര​ത്തി​ന്റെ വി​പ്ല​വ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങൾ ഒരു പരി​ധി​വ​രെ സഫ​ല​മാ​യ​തോ​ടെ ഇട​തു​പ​ക്ഷം ആഴ​മേ​റിയ സൈ​ദ്ധാ​ന്തിക പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. വി​പ്ല​വ​ത്തി​ന്റെ ഘട്ട​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള അഭി​പ്രാ​യ​ഭി​ന്ന​ത​കൾ സൃ​ഷ്ടി​ച്ച അട​വി​നേ​യും തന്ത്ര​ത്തേ​യും പറ്റി​യു​ള്ള തർ​ക്ക​ങ്ങൾ​ക്കു് സൈ​ദ്ധാ​ന്തി​ക​മാ​നം കൈ​വ​രി​ക​യും തു​ട​രെ​ത്തു​ട​രെ​യു​ള്ള പി​ളർ​പ്പു​കൾ​ക്കു് അതു് വഴി​യൊ​രു​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അന്തർ​ദേ​ശീയ തല​ത്തിൽ​ത്ത​ന്നെ സോ​ഷ്യ​ലി​സ്റ്റ് ചേ​രി​യിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട രൂ​ക്ഷ​മായ ആശ​യ​സം​ഘ​ട്ട​ന​ങ്ങൾ ഈ പി​ളർ​പ്പു​ക​ളെ കൂ​ടു​തൽ സങ്കീർ​ണ​മാ​ക്കി. അതോടെ സാം​സ്കാ​രിക കലാ​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങൾ രാ​ഷ്ട്രീയ അജ​ണ്ട​യിൽ​നി​ന്നു് അപ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​കാൻ തു​ട​ങ്ങി. ആരെ​ക്കൊ​ണ്ടൊ​ക്കെ​യോ ചെ​ങ്കോ​ടി താ​ഴ​ത്തു​വ​യ്പി​ക്ക​ണം എന്ന വാശി ചെ​ങ്കൊ​ടി​ക്കെ​തി​രാ​യി വളർ​ന്നു​വ​രു​ന്ന പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര വെ​ല്ലു​വി​ളി​യെ വേ​ണ്ട​മ​ട്ടിൽ തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​തി​നു് തട​സ്സ​മാ​യി. ജന​പ്രിയ, ജനകീയ കലകൾ തമ്മി​ലു​ള്ള ഖേ​ദ​ക​ര​മായ വേർ​പി​രി​വ് ഉണ്ടാ​യ​തു് ഈ സൈ​ദ്ധാ​ന്തിക സന്ദി​ഗ്ദ്ധ​ത​ക​ളു​ടെ ഭൂ​മി​ക​യി​ലാ​ണു്.

രണ്ടാ​മ​താ​യി, അറു​പ​തു​ക​ളാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അതി​മ​ന്ദ​ഗ​തി​യിൽ​മാ​ത്രം മു​ന്നേ​റി​യി​രു​ന്ന വ്യ​വ​സാ​യ​വ​ത്ക​ര​ണ​വും വാ​ണി​ജ്യ​രം​ഗ​ത്തു് പ്ര​ക​ട​മാ​യി​രു​ന്ന മാ​ന്ദ്യ​വും രാ​ഷ്ട്രീ​യ​രം​ഗ​ത്തെ അനി​ശ്ചി​ത​ത്വ​വും മൂ​ല​ധ​ന​ത്തെ പത്ര സി​നി​മാ​മേ​ഖ​ല​യി​ലേ​ക്കു് വൻ​തോ​തിൽ വഴി​തി​രി​ച്ചു​വി​ട്ടു. അതു​വ​രെ​യും സം​സ്കാ​ര​വു​മാ​യി വി​ദൂ​ര​ബ​ന്ധം പോ​ലു​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന കോ​ട്ട​യ​വും കോ​ട​മ്പാ​ക്ക​വും ഈ പുതിയ സാം​സ്കാ​രിക വ്യ​വ​സാ​യ​ത്തി​ന്റെ ആസ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി ഉയർ​ന്നു വരു​വാൻ തു​ട​ങ്ങി. വി​ഷു​വി​നും ഓണ​ത്തി​നും ഒറ്റ​ക്കും തറ്റ​ക്കും മാ​ത്രം ഇറ​ങ്ങി​യി​രു​ന്ന അവസ്ഥ വി​ട്ടു് മല​യാ​ള​സി​നിമ വർഷം മു​ഴു​വൻ ഉൽ​പാ​ദന പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒരു വൻ​വ്യ​വ​സാ​യ​മാ​യി സം​ഘ​ടി​ത​മാ​വാൻ തു​ട​ങ്ങി. അറു​പ​തു​ക​ളു​ടെ അവ​സാ​ന​മാ​വു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​നു് സി​നി​മാ കൊ​ട്ട​ക​കൾ കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ​മ്പാ​ടും ഉയർ​ന്നു കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ചരി​ത​രൂ​പ​ത്തി​ലു​ള്ള പു​രാ​ണാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങൾ വി​ട്ടു് കു​ടും​ബ​നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും സാ​മൂ​ഹി​ക​പ്ര​മേ​യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും പ്ര​ണ​യ​ക​ഥ​ളി​ലേ​ക്കും എന്നു വേണ്ട ഭി​ന്നാ​ഭി​രു​ചി​ക​ളെ പ്രീ​ണി​പ്പി​ക്കു​ന്ന പല​യി​നം ചര​ക്കു​ക​ളി​ലേ​ക്കും സിനിമ പരി​ക്ര​മി​ച്ചു. ആധു​നിക സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യും, വൻ​തോ​തി​ലു​ള്ള മു​തൽ​മു​ട​ക്കും, സു​നി​ശ്ചി​ത​മായ താ​ര​വ്യ​വ​സ്ഥ​യും എല്ലാ​മു​ള്ള ഒരു കമ്പോള സി​നി​മാ സം​സ്കാ​രം ഇതോടെ രൂ​പം​കൊ​ണ്ടു.

കോ​ട്ട​യ​ത്തു നി​ന്നു​ള്ള ‘മ’ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ വൻ​തോ​തിൽ വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്കി​ട​യി​ലേ​ക്കു് സം​ക്ര​മി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി​യ​തും ഇക്കാ​ല​ത്തു തന്നെ​യാ​ണു്. വി​ക​സി​ച്ചു വരു​ന്ന സാ​ക്ഷ​ര​ത​യും പൊ​തു​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​വും സൃ​ഷ്ടി​ച്ച നവ​സാ​ക്ഷ​ര​രും സ്ത്രീ​ക​ളു​മ​ട​ങ്ങു​ന്ന കാ​ര്യ​മായ തോതിൽ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​വൽ​കൃ​ത​ര​ല്ലാ​ത്ത വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ ഉന്നം വെ​ച്ചു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു ഈ ആനു​കാ​ലി​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ രൂ​പ​ക​ല്പന. പ്രാ​യേണ നിർ​ദോ​ഷ​മായ പ്രണയ കഥകൾ, ജീ​വി​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു് പറി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട നാ​ട​കീയ സന്ദർ​ഭ​ങ്ങൾ, നി​ഷ്പ​ക്ഷ​താ നാ​ട്യ​ത്തോ​ടെ അവ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന നു​റു​ങ്ങു ഫലി​ത​ങ്ങൾ, ആക്ഷേ​പ​ഹാ​സ്യ​പ്ര​ധാ​ന​മായ കാർ​ട്ടൂ​ണു​കൾ തു​ട​ങ്ങി​യവ നി​ര​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു് അവ അതി​വേ​ഗ​ത്തിൽ വാ​യ​ന​യു​ടെ കമ്പോ​ള​ത്തെ വെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. രാ​ഷ്ട്രീ​യം അത്യ​പൂർ​വ​മാ​യി മാ​ത്ര​മേ ഇവയിൽ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​ള്ളൂ എന്ന​തു് ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​ണു്. പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ മേൽ​ക്കോ​യ്മ പു​ലർ​ത്തി​യി​രു​ന്ന പു​രോ​ഗ​മന ഇട​തു​പ​ക്ഷാ​ശ​യ​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ട്ടെ​തിർ​ക്കാൻ അന്ന​വർ​ക്കു് കഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എന്നാൽ അവ​പ്ര​സ​രി​പ്പി​ച്ച അതി​ഭാ​വു​ക​ത്വ​വും അതു സൃ​ഷ്ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ഉപ​രി​പ്ല​വ​മായ സം​വേ​ദ​ന​ശീ​ല​വും വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ മു​ച്ചൂ​ടും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര​പ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇവ​യു​ടെ മാ​ര​ക​മായ സ്വ​ഭാ​വം നേ​ര​ത്തെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​തിൽ ഇട​തു​പ​ക്ഷ നേ​തൃ​ത്വം പരാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടു. സാം​സ്കാ​രിക വ്യ​വ​സായ വി​മർ​ശ​നം വേണ്ട രീ​തി​യിൽ വി​ക​സി​ച്ച​തേ​യി​ല്ല.

മൂ​ന്നാ​മ​താ​യി ജന​പ്രി​യ​രൂ​പ​ങ്ങൾ സാം​സ്കാ​രി​ക​രം​ഗ​ത്തെ അനു​ക്ര​മ​മാ​യി ദു​ഷി​പ്പി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങിയ ചരി​ത്ര സന്ദർ​ഭ​ത്തി​ലാ​ണു് ഒരു വി​പ്ല​വ​ത്തി​ന്റെ പരി​വേ​ഷ​ത്തോ​ടെ ആധു​നി​കത നമ്മു​ടെ കലാ​രം​ഗ​ത്തേ​ക്കു് കട​ന്നു​വ​രു​ന്ന​തു്. കലാ​പ​രം/ജന​പ്രി​യം എന്ന ലളി​ത​മായ ദ്വ​ന്ദ്വ​ത്തെ ഒരു സൗ​ന്ദ​ര്യ​ശാ​സ്ത്ര സി​ദ്ധാ​ന്ത​മാ​യി വി​ക​സി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് ആധു​നി​കത വളരാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. ‘മഹ​ത്താ​യ​തൊ​ന്നും പോ​പ്പു​ല​റാ​കി​ല്ല കു​ട്ടീ’ എന്ന ‘ചെറിയ ലോ​ക​ത്തി​ലെ വലിയ മനു​ഷ്യ​ന്റെ’ വെ​ളി​പാ​ടാ​യി​രു​ന്നു ആധു​നി​ക​രു​ടെ ഒര​ടി​സ്ഥാ​ന​പ്ര​മാ​ണം. സൈ​ദ്ധാ​ന്തി​ക​മാ​യി നോ​ക്കി​യാൽ പ്ര​തി​ഭി​ന്ന​വും പല​പ്പോ​ഴും പര​സ്പ​ര​വി​രു​ദ്ധ​വു​മായ ആശ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒര​വി​യ​ലാ​യി​രു​ന്നു കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ആധു​നിക അവ​ബോ​ധം. വി​ഭി​ന്ന​മായ ചി​ന്താ​പ​ദ്ധ​തി​ക​ളിൽ​നി​ന്നും സമീ​പ​ന​രീ​തി​ക​ളിൽ​നി​ന്നും വ്യ​ക്ത​മായ ക്ര​മ​മോ പദ്ധ​തി​യോ ഇല്ലാ​തെ കടം​കൊ​ണ്ട പാ​തി​വെ​ന്ത പരി​കൽ​പ​ന​ക​ളു​ടെ​യും ഉള്ളു​പൊ​ള്ള​യായ സങ്കേ​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സന്നി​വേ​ശ​ത്തി​ലൂ​ടെ സൃ​ഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട അപൂർ​വ​ത​യാ​യി​രു​ന്നു ആധു​നിക സൃ​ഷ്ടി​ക​ളു​ടെ ആകർ​ഷ​ണീ​യ​ത​യു​ടെ ഉറ​വി​ടം. എലി​യെ​ട്ടും, സാർ​ത്രും ഫ്ര​ഞ്ചു സിം​ബ​ലി​സ്റ്റു​ക​ളും ലാ​റ്റിൻ അമേ​രി​ക്കൻ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാ​രും എല്ലാം കോ​മാ​ളി​ക്കു​പ്പാ​യ​മ​ണി​ഞ്ഞ മു​ഖ​ത്തു് വെ​ള്ള​പൂ​ശി തോ​ളോ​ടു​തോ​ളു​രു​മ്മി നി​ന്നു് ആടി​ത്തി​മിർ​ക്കു​ന്ന ഒരു സർ​ക്ക​സ് കൂ​ടാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ആധു​നിക നി​രൂ​പ​ണ​രം​ഗം. ജനകീയ കലാ​പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ അധഃ​പ​ത​ന​മാ​ണു് സൗ​ന്ദ​ര്യ ശാ​സ്ത്ര​രം​ഗ​ത്തെ ഈ വരേ​ണ്യ​വാദ പ്ര​വ​ണത വി​ക​സി​ക്കാൻ പരി​സ​രം ഒരു​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​തു്. അറു​പ​തു​ക​ളു​ടെ അന്ത്യ​മാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും തന്നെ ജനകീയ പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ തല​പ്പ​ത്തേ​റി ജന​ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളിൽ സ്ഥാ​നം പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന പല കലാ​പ്ര​തി​ഭ​ക​ളും—അതി​നു് ചു​രു​ക്കം ചില അപ​വാ​ദ​ങ്ങൾ ഇല്ലെ​ന്ന​ല്ല—കോ​ട​മ്പാ​ക്ക​ത്തേ​ക്കു് കു​ടി​യേ​റി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ കമ്പോള സിനിമ വേ​രു​റ​പ്പി​ക്കു​ന്ന നാ​ളു​ക​ളിൽ ജന​പ്രീ​തി ആർ​ജ്ജി​ച്ചി​രു​ന്ന നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും നോ​വ​ലു​ക​ളു​ടെ​യും ചല​ച്ചി​ത്ര രൂ​പ​ങ്ങൾ സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു സി​നി​മാ മു​ത​ലാ​ളി​മാർ തങ്ങ​ളു​ടെ മു​തൽ​മു​ട​ക്കു് സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​ക്കി​യ​തു്. രാ​ഷ്ട്രീ​യ​മാ​യി മി​ക്ക​വർ​ക്കു​മേ​ലും പതി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ‘തി​രു​ത്തൽ​വാ​ദി’ എന്ന മു​ദ്ര​യെ ഈ കീ​ഴ​ട​ങ്ങൽ ഭം​ഗ്യ​ന്ത​രേണ സാ​ധൂ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തു നി​ന്നു് കമ്പോ​ള​ക​ല​യു​ടെ വ്യാ​പ​ന​ത്തി​നെ​തി​രെ നടന്ന ചു​രു​ക്കം നീ​ക്ക​ങ്ങൾ തന്നെ​യും വ്യ​ക്ത​മായ ഒരു സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ അഭാ​വ​ത്തിൽ പരാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടു. അതോടെ കമ്പോള കല​ക്കു് എതി​രായ സമരം ആധു​നി​ക​രു​ടെ കൈയിൽ അക​പ്പെ​ട്ടു.

പ്ര​ധാ​ന​മാ​യും റി​യ​ലി​സ്റ്റി​ക് വി​രു​ദ്ധ​വും വരേ​ണ്യ​വാ​ദ​പ​ര​വു​മായ ഒരു ഭാ​വു​ക​ത്വ​മാ​ണു് ആധു​നി​കർ വി​ക​സി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​തു്. ആഴ​ത്തിൽ നോ​ക്കി​യാൽ ജന്മി​ത്വ​വി​രു​ദ്ധ/ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്വ​വി​രു​ദ്ധ സമ​ര​ഘ​ട്ടം, കു​ടും​ബ​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ, ദൈ​നം​ദിന ജീ​വി​തം തു​ട​ങ്ങിയ സ്വ​കാ​ര്യ മേ​ഖ​ല​ക​ളിൽ വരു​ത്തിയ പരി​ഷ്കാ​രം ഒരു​ത​രം വ്യ​ക്തി​വാ​ദ​ത്തി​നു് പശ്ചാ​ത്ത​ല​മൊ​രു​ക്കി​യി​രു​ന്നു. ഫ്യൂ​ഡൽ സ്വ​ത്വ​ത്തിൽ നി​ന്നു് വി​ഭി​ന്ന​മായ ഒരു സാ​മൂ​ഹി​ക​സ്വ​ത്വം രൂ​പം​കൊ​ള്ളു​ന്ന പ്ര​ക്രിയ പാ​തി​ക്കു നി​ല​ച്ചു​പോ​യി. ജന്മി​ത്വ​ജീർ​ണത മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത​ജീർ​ണ​ത​യ്ക്കു് വഴി​മാ​റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന വി​ചി​ത്ര​മായ പ്ര​കി​യ​ക്കു​മു​ന്നിൽ നാം കഥ​യ​റി​യാ​തെ ആട്ടം കാ​ണു​ന്ന​വ​രാ​യി. പുതിയ സാ​മ്പ​ത്തി​ക്ര​മം ദി​നം​പ്ര​തി സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന തൊ​ഴി​ലി​ല്ലാ​പ്പട സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും വി​പ്ല​വാ​ഭി​മു​ഖ്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, പല കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ലും അവർ സം​ഘ​ടിത ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തിൽ​നി​ന്നും അക​റ്റ​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണു​ണ്ടാ​യ​തു്. വിവിധ തീ​വ്ര​വാദ കൂ​ട്ടാ​യ്മ​ക​ളിൽ പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്ന ഇവർ ആധു​നി​ക​ത​യു​ടെ ഭ്ര​മ​കൽ​പ​ന​ക​ളി​ലും കപട അസ്തി​ത്വ​വ്യ​ഥ​ക​ളി​ലും ആകൃ​ഷ്ട​രാ​യി. തീർ​ച്ച​യാ​യും വ്യ​ക്ത​മായ ഇട​തു​പ​ക്ഷ ആഭി​മു​ഖ്യ​വും രാ​ഷ്ട്രീ​യ​മായ ലക്ഷ്യ​ബോ​ധ​വും വി​പ്ല​വ​വീ​ര്യ​വു​മു​ള്ള ഒട്ടേ​റെ​പേർ ഇവർ​ക്കി​ട​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇവർ നി​ര​ന്ത​ര​മാ​യി ആധു​നി​ക​ത​യെ ഇട​ത്തോ​ട്ട്, വി​പ്ല​വ​പ​ക്ഷ​ത്തേ​ക്കു് അടു​പ്പി​ക്കാൻ, ശ്ര​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കേ​ര​ള​ത്തിൽ ആധു​നി​ക​മാ​യൊ​രു സി​നി​മാ​സം​വേ​ദ​ന​ശീ​ലം സൃ​ഷ്ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഗണ്യ​മായ പങ്കു​വ​ഹി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഫിലിം സൊ​സൈ​റ്റി​കൾ ഈ പ്ര​ക്രി​യ​ക്കു് ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​ണു്. അറു​പ​തു​ക​ളു​ടെ അന്ത്യ​ത്തി​ലും എഴു​പ​തു​ക​ളു​ടെ ആരം​ഭ​ത്തി​ലു​മാ​യി ഫിലിം സൊ​സൈ​റ്റി​കൾ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ അതു് ക്ഷു​ഭി​ത​രായ ഈ യു​വാ​ക്ക​ളു​ടെ ചെ​റു​സം​ഘ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഗാഢ ബന്ധം പു​ലർ​ത്തി​യി​രു​ന്നു. ഒരു രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ദൗ​ത്യം നിർ​വ​ഹി​ക്കു​ന്ന അർ​പ്പ​ണ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്ന ഇവർ കേ​ര​ള​മെ​മ്പാ​ടും പര​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ന്ന സൊ​സൈ​റ്റി​ക​ളു​ടെ ഒരു ശൃം​ഖ​ല​ത​ന്നെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എഴു​പ​തു​ക​ളു​ടെ മധ്യ​മാ​വു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും സം​ഘ​ടിത ഇട​തു​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ അണികൾ തന്നെ ഈ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ വലിയ തോതിൽ പങ്കാ​ളി​ക​ളാ​വാൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇവ​യെ​ല്ലാം ആധു​നിക സി​നി​മ​യു​ടെ കൈ​വ​ശാ​വ​കാ​ശ​ക്കാ​രും തല​തൊ​ട്ട​പ്പൻ​മാ​രു​മാ​യി സ്വയം അവ​ത​രി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ചില സം​വി​ധാ​യക പ്ര​തി​ഭ​ക​ളു​ടെ ശ്ര​മ​മാ​ണു് എന്നു് വരു​ത്തി​ത്തീർ​ക്കാ​നും അതു​വ​ഴി ചരി​ത്രം തി​രു​ത്തി​ക്കു​റി​ക്കാ​നു​മു​ള്ള ചില വി​ധേ​യ​രു​ടെ ശ്ര​മ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചു​ന​ട​ക്കു​ന്ന ഈ മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തിൽ ഇത്ത​രം ഓർമ്മ പു​തു​ക്കൽ അതീവ സം​ഗ​ത​മാ​കു​ന്നു.

ഐസൻ​സ്റ്റീൻ, ബെർ​ഗ്മാൻ, ഗൊ​ദാർ​ദ്, ഫെ​ല്ലി​നി തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​രു​ടെ കൃ​തി​കൾ ഇട​ക​ലർ​ന്നു് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന ഈ സൊ​സൈ​റ്റി പ്ര​ദർ​ശ​ന​ങ്ങൾ നി​ഷ്കൃ​ഷ്ട​മായ ഒരു സം​വേ​ദ​ന​ശീ​ല​ത്തി​ലേ​ക്കോ സി​നി​മാ സങ്ക​ല്പ​ത്തി​ലേ​ക്കോ സൗ​ന്ദ​ര്യ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കോ മല​യാ​ള​സി​നി​മ​യെ നയി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. പ്ര​ദർ​ശ​ന​വി​ജ​യം നേ​ടു​ന്ന കമ്പോ​ള​സി​നി​മ​യു​ടെ നേർ​വി​പ​രീ​ത​മാ​വാ​നു​ള്ള വ്യ​ഗ്ര​ത​യിൽ പു​രോ​ഗ​മ​ന​വാ​ദി​ക​ളായ സം​വി​ധാ​യ​കർ​പോ​ലും ക്ലി​ഷ്ട​വും സങ്കേ​ത​ജ​ടി​ല​വു​മായ ഒരു രീ​തി​യി​ലേ​ക്കാ​ണു് നീ​ങ്ങി​പ്പോ​യ​തു്. ചെ​റു​തെ​ങ്കി​ലും അർ​പ്പ​ണ​ബോ​ധ​മു​ള്ള ഒരു പ്രേ​ക്ഷ​ക​വൃ​ന്ദ​ത്തി​ന്റെ പി​ന്തുണ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​പോ​ലും അവ മി​ക്ക​പ്പോ​ഴും ഉച്ച​പ്പ​ട​ങ്ങ​ളാ​യി തക​ര​പ്പെ​ട്ടി​ക​ളിൽ വിലയം പ്രാ​പി​ച്ചു. കൂ​ടു​തൽ സമർ​ത്ഥ​രായ സം​വി​ധാ​യക പ്ര​തി​ഭ​ക​ളാ​ക​ട്ടെ വി​ദേ​ശ​ക​മ്പോ​ള​ത്തെ ഉന്നം​വെ​ക്കു​ന്ന ശു​ദ്ധ​ക​ലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളി​ലേ​ക്കും താ​ര​വ്യ​വ​സ്ഥ​യോ​ടും സർ​ക്കാർ സ്ഥാ​പ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടും സൗ​ഹൃ​ദം പു​ലർ​ത്തു​ന്ന കോ​മ്പ്ര​മൈ​സ്/അവാർ​ഡ് മാ​തൃ​ക​ക​ളി​ലേ​ക്കും ചു​വ​ടു​മാ​റ്റി​യ​തോ​ടെ സി​നി​മാ​രം​ഗ​ത്തെ ആധു​നി​ക​ത​യു​ടെ സൂ​ര്യൻ അസ്ത​മി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അതി​ന്റെ പോ​ക്കു​വെ​യിൽ​നാ​ള​ങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴും സാം​സ്കാ​രിക ചക്ര​വാ​ള​ത്തിൽ ഇരു​ളി​നോ​ടി​ട​ക​ലർ​ന്നു് പരു​ങ്ങി നിൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും! പ്ര​ധാ​ന​മാ​യും ദ്രു​ത​മായ ആഖ്യാ​ന​രീ​തി, ഷോ​ട്ടു​ക​ളു​ടെ ചടു​ല​മായ സന്നി​വേ​ശ​നം, സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യു​ടെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടെ സൃ​ഷ്ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന വി​ഭ്ര​മാ​ത്മ​കത—ഇവ​യൊ​ക്കെ​യാ​ണു് ഇവിടെ വി​ക​സി​ച്ചു വന്ന കമ്പോള സി​നി​മ​യു​ടെ സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളെ​ങ്കിൽ, അതീ​വ​മ​ന്ദ​മായ ആഖ്യാ​ന​രീ​തി, നിർ​ജ്ജീ​വ​ത​യോ​ട​ടു​ത്തു നിൽ​ക്കു​ന്ന ക്യാ​മ​റ​യു​ടെ വി​ന്യാ​സം, പല​പ്പോ​ഴും ജടി​ലോ​ക്തി​യി​ലേ​ക്കു് വഴുതി വീ​ഴു​ന്ന കപട ഭൗ​തീ​കത ഇവ​യെ​ല്ലാ​മാ​യി​രു​ന്നു ആധു​നി​ക​ത​യു​ടെ മു​ഖ​മു​ദ്ര​കൾ പല​പ്പോ​ഴും വി​പ്ല​വ​ക​ര​മായ ഉള്ള​ട​ക്കം ഉണ്ടാ​യി​ട്ടും ഈ രൂ​പ​പ​ര​മായ മുൻ​വി​ധി​കൾ അവയെ ജന​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് ഫല​പ്ര​ദ​മാ​യി അക​റ്റി നിർ​ത്തി. സു​ഘ​ടി​ത​മാ​യി കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന വിതരണ വ്യ​വ​സാ​യ​ത്തി​നു് ഒട്ടും അലോ​സ​ര​മാ​കാ​തെ ആധു​നി​കത സ്വാ​ഭാ​വിക മര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു് നീ​ങ്ങി​പ്പോ​യ​തു് അതു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

കമ്പോള സിനിമ/ആർ​ട്ട് സിനിമ എന്ന അതി​ല​ളി​ത​വ​ത്ക​ര​ണ​ത്തിൽ ചു​വ​ടു​റ​പ്പി​ച്ച ആധു​നിക മലയാള സി​നി​മാ വി​മർ​ശ​നം പാ​ര​മ്പ​ര്യ​സി​ദ്ധ​മായ ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി കെ​ട്ടി​മ​റി​യു​ന്ന​തി​ലു​പ​രി കാ​ര്യ​മാ​യൊ​ന്നും സൈ​ദ്ധാ​ന്തി​ക​രം​ഗ​ത്തു്, സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. പല​പ്പോ​ഴും മുൻ​വി​ധി​ക​ളിൽ നി​ന്നാ​രം​ഭി​ക്കു​ന്ന പ്ര​ചാ​ര​ണ​പ​ര​മായ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളാ​യും ടി​പ്പ​ണി​ക​ളാ​യും അവ ഒതു​ങ്ങി​പ്പോ​യി. ഉള്ള​ട​ക്ക​വും രൂ​പ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള വൈ​രു​ദ്ധ്യാ​ത്മ​ക​ത​യെ നിർ​ധാ​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന കന​പ്പെ​ട്ട ഒരൊ​റ്റ സം​ഭാ​വ​ന​പോ​ലും ഇക്കാ​ല​ത്തു​ണ്ടാ​യി​ല്ല എന്ന​തു് ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​ണു്. മാ​ത്ര​വു​മ​ല്ല ഉള്ള​ട​ക്ക​ത്തെ​മാ​ത്രം അടി​സ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി​യു​ള്ള മൂ​ല്യ​നിർ​ണ​യ​ങ്ങൾ ഒരു വശ​ത്തും ശൈ​ലി​യെ മാ​ത്രം പഠ​ന​വി​ധേ​യ​മാ​ക്കു​ന്ന സങ്കേ​ത​പ​രത മറു​വ​ശ​ത്തും ആയി സി​നി​മാ നി​രൂ​പ​ണം വേർ​തി​രി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ ആ രംഗം നി​ക്ഷി​പ്ത താൽ​പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ക്ലി​ക്കു​ക​ളു​ടെ​യും തി​ക​ച്ചും ആത്മ​നി​ഷ്ഠ​മായ ഇഷ്ടാ​നി​ഷ്ട പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും വേ​ദി​യാ​യി അധ​പ​തി​ച്ചു. ആർ​ട്ട് സി​നി​മ​ക​ളെ​യും കമ്പോ​ള​സി​നി​മ​ക​ളെ​യും ഒരു​പോ​ലെ ഭരി​ക്കു​ന്ന പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര മണ്ഡ​ലം സി​നി​മാ രം​ഗ​ത്തെ​യാ​കെ ഗ്ര​സി​ക്കു​ന്ന, വർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തെ​യും ചരി​ത്ര​ത്തെ​യും ഒരു​പോ​ലെ നി​ഗൂ​ഹ​നം ചെ​യ്യാ​നും വള​ച്ചൊ​ടി​ക്കാ​നു​മു​ള്ള ശ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രെ സജീ​വ​മാ​കു​ന്ന​തും ഈ ഘട്ട​ത്തി​ലാ​ണു്. ശൈ​ലീ​പ​ര​മായ വ്യ​ത്യാ​സം നി​ല​നിൽ​ക്കു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ ആർ​ട്ട് സി​നി​മ​യും പല​പ്പോ​ഴും ഒരേ പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര​പ്ര​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ വ്യ​ത്യ​സ്ത ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു എന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വ് ഇവിടെ പ്ര​ധാ​ന​മാ​ണു്. ചു​ണ്ടിൽ ബീ​ഡി​യും തലയിൽ കെ​ട്ടു​മാ​യി ഗഫൂ​റി​ന്റെ കാർ​ട്ടൂ​ണിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന ചു​മ​ട്ടു​കാ​ര​ന്റെ ചി​ത്ര​വും, ‘അങ്ങാ​ടി’ പോ​ലു​ള്ള സി​നി​മ​ക​ളിൽ ചി​ത്രീ​കൃ​ത​മാ​വു​ന്ന തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളും ‘മു​ഖാ​മുഖ’ത്തി​ലെ ത്യാ​ഗ​ധ​ന​നായ രാ​ഷ്ട്രീയ നേ​താ​വും ശക്ത​മാ​യും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര സന്ദേ​ശ​ങ്ങ​ളെ വി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. അടു​ത്തി​ടെ​യാ​യി സി​നി​മ​യിൽ ആവർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​പോയ ഒരു പഴ​മ​യെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള ഗൃ​ഹാ​തു​ര​ത്വ​ത്തി​ന്റേ​യും ഫ്യൂ​ഡൽ/വൈദിക കാ​ല​ഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ ആദർ​ശ​വ​ത്ക്ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര​നാ​നാർ​ത്ഥ​ങ്ങൾ വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ സഹായം കൂ​ടി​യേ കഴിയൂ.

ദൃ​ശ്യ​ക​ലാ രം​ഗ​ത്തു് സി​നി​മ​യും പി​ന്നീ​ടു് ടെ​ലി​വി​ഷ​നും ആധി​പ​ത്യം ഉറ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു് മി​ക്ക​വാ​റും മറ്റു കലാ​രൂ​പ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചെ​ല​വി​ലാ​യി​രു​ന്നു. നാ​ട​ക​ശാ​ല​ക​ളിൽ​നി​ന്നും, കഥകളി അര​ങ്ങു​ക​ളിൽ​നി​ന്നും, കൂ​ത്ത​മ്പ​ല​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു​മെ​ല്ലാം കൂ​ടു​തൽ കൂ​ടു​തൽ പ്രേ​ക്ഷ​ക​രെ അടർ​ത്തി​യെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണി​വി​ടെ വി​ക​സി​ച്ച​തു്. പക്ഷേ, ഈ വികസന പ്ര​ക്രി​യ​യി​ലെ ലളി​ത​മായ ഒരു പരി​ണാ​മ​മാ​യി ഇതിനെ മന​സ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തു് അബ​ദ്ധ​മാ​കും. ആധു​നി​ക​ത​യു​ടെ ആദ്യ​നാ​ളു​ക​ളിൽ​ത​ന്നെ നാ​ട​ക​രം​ഗ​ത്തു് അതി​ന്റെ അനു​ര​ണ​ന​ങ്ങൾ ദൃ​ശ്യ​മാ​കു​ന്നു പ്ര​ധാ​ന​മാ​യും ജന​സ​മ്മ​തി ആർ​ജ​ജി​ച്ചി​രു​ന്ന പ്രൊ​ഫ​ഷ​ണൽ നാടക വേ​ദി​യെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും തള്ളി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ണു് ആധു​നി​ക​ത​യു​ടെ അമേ​ച്വർ സം​ഘ​ങ്ങൾ കട​ന്നു​വ​ന്ന​തു്. ഒരു​ഭാ​ഗ​ത്തു് അനു​ഷ്ഠാന കല​ക​ളിൽ​നി​ന്നും കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ സമ്പ​ന്ന​മായ ദൃ​ശ്യ​ക​ലാ​പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പലതും കടം​കൊ​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടു് അർ​ത്ഥ​ത്തി​നും അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​നും കാ​മ്പി​നു​മു​പ​രി ബാ​ഹ്യ​മോ​ടി​കൾ​ക്കും നാ​ട​കീ​യ​ത​യേ​ക്കാൾ ഏറെ അനു​ഷ്ഠാ​ന​പ​ര​ത​ക്കും മേന്മ കല്പി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒരു തനതു് നാ​ട​ക​വേ​ദി ഇവിടെ കൃ​ത്രി​മ​മാ​യി സൃ​ഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. ഇതു് അതി​ദ്രു​തം വി​ക​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​രു​ചി​ക​ളെ തൊ​ട്ടു​ണർ​ത്തി സു​ഖി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ പരി​വേ​ഷം എടു​ത്ത​ണി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടും സം​സ്കാ​രി​ക​രം​ഗ​ത്തു് പടർ​ന്നു​ക​യ​റി. അതോ​ടൊ​പ്പം പാ​ശ്ചാ​ത്യ സങ്കേ​ത​ങ്ങ​ളോ​ടും മാ​തൃ​ക​ക​ളോ​ടും അമി​താ​ഭി​മു​ഖ്യം പു​ലർ​ത്തു​ന്ന സങ്കേ​ത​ജ​ഡി​ല​വും ഇവി​ടു​ത്തെ സാം​സ്കാ​രിക പരി​സ​ര​ത്തി​നു് അന്യ​വു​മായ ഒരു അക്കാ​ദ​മീയ നാ​ട​ക​സ​മ്പ്ര​ദാ​യം ഏതാ​ണ്ടു് ഇതേ​കാ​ല​ത്തു് നിർ​മ്മി​ത​മാ​യി. ഇവ​രു​ടെ നാ​ട​ക​ക്ക​ള​രി​ക​ളി​ലും ചർ​ച്ചാ​വേ​ദി​ക​ളി​ലും വരേ​ണ്യ​വാ​ദ​പ​ര​മായ ഒരു നൂ​ത​ന​സ​ങ്ക​ല്പം പി​റ​വി​യെ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ മലയാള നാ​ട​ക​രം​ഗം അതി​ന്റെ ജനകീയ/ജനാ​ധി​പ​ത്യ​വേ​രു​കൾ മു​റി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ് ഉള്ളു​പൊ​ള്ള​യായ കെ​ട്ടു​കാ​ഴ്ച​ക​ളാ​യി രൂ​പാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ട്ടു. ഈ ശൈ​ലീ​കൃ​താ​ഭാ​സ​ങ്ങ​ളു​ടെ അതി​ദൃ​ശ്യ​പ​ര​ത​യും ആധു​നിക സി​നി​മ​യെ ഭരി​ക്കു​ന്ന കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കോ​യ്മ​യും തമ്മി​ലു​ളള നാ​ഭീ​നാ​ള​ബ​ന്ധം തി​രി​ച്ച​റി​യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടു്.

‘സൗ​പർ​ണിക’യിൽ നി​ന്നും ‘ഞാൻ ഗന്ധർ​വ​നി’ലേ​ക്കു​ള്ള ദൂരം തീർ​ച്ച​യാ​യും ‘കിർ​മീ​ര​വധ’ത്തിൽ നി​ന്നും ‘നി​ങ്ങ​ളെ​ന്നെ കമ്യൂ​ണി​സ്റ്റാ​ക്കി’യി​ലേ​ക്കു​ള്ള ദൂ​ര​ത്തേ​ക്കാൾ എത്ര​യോ കു​റ​വാ​യി​രു​ന്നു. അര​വി​ന്ദ​ന്റെ ‘മാ​റാ​ട്ടം’ വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ വെ​ള്ളി​ത്തി​ര​യി​ലേ​ക്കു് അര​ങ്ങി​ന്റെ പരി​മി​തി​ക​ളോ​ട​ട​ക്കം പറി​ച്ചു നട​പ്പെ​ട്ട ഒരു നാ​ട​ക​രൂ​പം തന്നെ​യാ​ണ​ല്ലോ. മാ​ത്ര​വു​മ​ല്ല നാ​ട​ക​പ്ര​വർ​ത്ത​ക​രെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അര​ങ്ങും നൃ​ത്ത​മ​ണ്ഡ​പ​വും വെ​ള്ളി​ത്തി​ര​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള ചവി​ട്ടു​പ​ടി​ക​ളാ​യി വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ സവി​ശേ​ഷാ​വ​സ്ഥ വി​വി​ധ​രൂ​പ​ങ്ങൾ തമ്മി​ലു​ള്ള കൊ​ള്ള​ക്കൊ​ടു​ക്ക​ബ​ന്ധ​ത്തെ ദൃ​ഢ​മാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം ക്ഷ​യോ​ന്മു​ഖ​മാ​യ​തു് മു​ത​ലാ​ളി​ത്തം കു​ത്ത​ക​മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത​ത്തി​ലേ​ക്കു് സം​ക്ര​മി​ച്ച​തോ​ടെ​യാ​ണു്. ഹേ​ബർ​മാ​സ് പറ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ അടി​സ്ഥാ​നം യു​ക്ത്യാ​ധി​ഷ്ഠി​ത​മായ സ്വയം നിർ​ണ​യാ​വ​കാ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഇതു് രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത​ല​ത്തി​ലോ സാ​മൂ​ഹി​ക​ത​ല​ത്തി​ലോ പൂർ​ണ​മാ​യും വാ​സ്ത​വീ​ക​രി​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ല. അഭി​പ്രായ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം, നി​യ​ന്ത്ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത ആശയ വി​നി​മ​യ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള ജനഹിത രൂ​പീ​ക​ര​ണം തു​ട​ങ്ങിയ ആദർ​ശ​ങ്ങൾ ഏട്ടി​ലെ പശു​ക്ക​ളാ​യി നിൽ​ക്കു​ക​യാ​ണു​ണ്ടാ​യ​തു്. മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത​വി​കാ​സം ബൂർ​ഷ്വാ ജനാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ സി​ദ്ധാ​ന്ത​വും പ്ര​യോ​ഗ​വും തമ്മി​ലു​ള്ള ഈ വൈ​രു​ദ്ധ്യ​ത്തെ മൂർ​ച്ഛി​പ്പി​ച്ചു. പത്ര​പ്ര​വർ​ത്ത​നം അർ​പ്പ​ണ​ബോ​ധം ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒരു ദൗ​ത്യം എന്ന നി​ല​യിൽ​നി​ന്ന്, ലാ​ഭ​ചി​ന്ത​യാൽ ഭരി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന പല തൊ​ഴി​ലു​ക​ളി​ലൊ​ന്നാ​യി അധഃ​പ​തി​ച്ച​തോ​ടെ പത്ര​ങ്ങൾ കൂ​ടു​തൽ കൂ​ടു​തൽ അരാ​ഷ്ട്രീ​യ​വ​ത്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. മാ​ദ്ധ്യ​മ​ങ്ങൾ വ്യ​വ​സാ​യ​വ​ത്കൃ​ത​മാ​യ​തോ​ടെ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ന്റെ വലി​യൊ​രു​ഭാ​ഗം അരാ​ഷ്ട്രീ​യ​കൃ​ത​മാ​യി ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്തി​ന്റെ നേ​രി​ട്ടു​ള്ള ഇട​പെ​ട​ലു​ക​ളും, വൻകിട സാ​മ്പ​ത്തിക സം​ഘ​ട​ന​ക​ളു​ടെ വളർ​ച്ച​യും, മാ​ദ്ധ്യ​മ​ങ്ങ​ളു​ടെ സാ​ങ്കേ​തി​ക​വ​ത്ക​ര​ണ​വും എല്ലാം ഈ പ്ര​ക്രി​യ​യെ ത്വ​രി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി. വി​ക​സിത മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത വ്യ​വ​സ്ഥ​ക​ളിൽ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം സങ്കോ​ചി​ച്ച​തു് ഈ സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലാ​ണു്. ആദ്യ ഘട്ട​ത്തിൽ വിവിധ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ സാ​മ്പ​ത്തി​കാ​വ​ശ്യ​ങ്ങൾ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു് ഉന്ന​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​പോ​ന്ന​തു്. എന്നാൽ ഭര​ണ​കൂ​ട​ത്താൽ നി​യ​ന്ത്രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ‘സ്വ​യം​പൂർണ സ്വ​ഭാവ’മുള്ള കമ്പോ​ള​വ്യ​വ​സ്ഥ വി​ക​സി​ച്ചു​വ​ന്ന​തോ​ടെ പൊ​തു​മ​ണ്ഡ​ലം മത്സ​രി​ക്കു​ന്ന ഭൗതിക താൽ​പ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അര​ങ്ങാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. സാ​മൂ​ഹിക ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സ്വ​കാ​ര്യ​ത​ല​വും പൊ​തു​ത​ല​വും ഇട​ക​ലർ​ന്ന​തോ​ടെ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ഭ​ര​ണ​കൂ​ടം ഉത്പാ​ദന വിതരണ രം​ഗ​ത്തേ​ക്കു് കട​ന്നു​വ​രിക മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഉണ്ടാ​യ​തു്. രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തി​നു വെ​ളി​യി​ലു​ള്ള സാ​മൂ​ഹി​ക​ശ​ക്തി​കൾ കൂ​ടു​ത​ലാ​യി രാ​ഷ്ട്രീയ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഇട​പെ​ടാ​നും തു​ട​ങ്ങി. ഒരു​ത​രം പു​നർ​നാ​ടു​വാ​ഴി​വ​ത്ക​ര​ണ​ത്തി​നു് ഇതു് ഇട​യാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു് ഹേ​ബർ​മാ​സ് സി​ദ്ധാ​ന്തി​ക്കു​ന്നു. വൻകിട വ്യ​വ​സായ സാ​മ്പ​ത്തിക സ്ഥാ​പ​ന​ങ്ങൾ തമ്മിൽ തമ്മി​ലും ഭര​ണ​കൂ​ട​മാ​യും പൊ​തു​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ കഴി​യു​ന്ന​ത്ര ഒഴി​ച്ചു നിർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​ള്ള രാ​ഷ്ട്രീയ ഒത്തു​തീർ​പ്പു​കൾ​ക്കു് കൂ​ടു​തൽ കൂ​ടു​തൽ തയ്യാ​റാ​കു​ന്ന​തോ​ടെ പൊ​തു​ജ​ന​ഹി​തം ഒരു രാ​ഷ്ട്രീയ ശക്തി​യെ​ന്ന നി​ല​യ്ക്കു് ദുർ​ബ​ല​മാ​കാൻ തു​ട​ങ്ങി സ്വ​ത​ന്ത്ര​മായ ചർ​ച്ച​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള അഭി​പ്രാ​യ​രൂ​പീ​ക​ര​ണ​വും പ്ര​ചാ​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കും ഏക​പ​ക്ഷീ​യ​മായ പൊ​തു​സ​മ്പർ​ക്ക പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ​ക്കും വഴി​മാ​റി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ ബഹു​ജ​നാ​ഭി​പ്രാ​യം വി​ദ​ഗ്ദ്ധ​മായ ചര​ടു​വ​ലി​ക​ളി​ലൂ​ടെ നി​ശ്ചി​ത​മായ ചാ​ലു​ക​ളി​ലേ​ക്കു് നയി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒന്നാ​യി അധഃ​പ​തി​ച്ചു. ഈ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തിൽ പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര ഭരണവ്യവസ്ഥ-​പ്രത്യേകിച്ചും മാ​ദ്ധ്യ​മ​ങ്ങൾ വഹി​ക്കു​ന്ന വി​സ്മ​യാ​വ​ഹ​മായ രീ​തി​യിൽ വി​ക​സി​ച്ചു. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​നാ​ടു​ളി​ലെ ഈ സം​ഭ​വ​പ്പ​കർ​ച്ച​കൾ അൽ​പ്പം മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളോ​ടെ തന്നെ നമ്മു​ടെ പൊതു മണ്ഡ​ല​ത്തി​ന​ക​ത്തും ആവർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി എന്നു് മു​ക​ളി​ല​ത്തെ ചർ​ച്ച​യിൽ​നി​ന്നും പ്ര​ക​ട​മാ​ണ​ല്ലോ. സമ​കാ​ലീന സം​സ്കാ​ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ഏതൊരു അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും ആരം​ഭ​ബി​ന്ദു ഈ പുതിയ സാ​മൂ​ഹിക യാ​ഥാർ​ത്ഥ്യ​മാ​ണു്.

യു​ക്തി​ചി​ന്ത​യു​ടെ കാ​ല​ഘ​ട്ടം വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ രണ്ടു തരം ധാ​ര​കൾ​ക്കു് ജന്മം നൽ​കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പ്ര​കൃ​തി​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളെ കണ്ടെ​ത്തു​ക​യും പ്രാ​തി​ഭാ​സിക പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​നു​മേൽ മനു​ഷ്യേ​ച്ഛ​യു​ടെ ആധി​പ​ത്യം സ്ഥാ​പി​ക്കു​ക​യും ആയി​രു​ന്നു ജ്ഞാ​നോ​ദ​യ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്റെ ലക്ഷ്യ​ങ്ങൾ. പ്ര​കൃ​തി​ക്കു​മേൽ ആധി​പ​ത്യം നേ​ടാ​നു​ള്ള ആയു​ധ​മാ​യി ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട യു​ക്തി​ചി​ന്ത തന്നെ മറ്റു മനു​ഷ്യർ​ക്കു​മേൽ അധി​കാ​രം സ്ഥാ​പി​ക്കാ​നു​ള്ള ഉപ​ക​ര​ണ​മാ​യും പ്ര​യോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ ഉപ​ക​ര​ണ​പ​ര​മായ ഒരു യു​ക്തി​ചി​ന്ത വി​ക​സി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. സം​വേ​ദ​ന​ത്തി​ലും സഹ​വർ​ത്തി​ത്വ​ത്തി​ലും ജനാ​ധി​പ​ത്യ​പ​ര​മായ യു​ക്തി​യു​ടെ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തിൽ നി​ന്നും തി​ക​ച്ചും വി​ഭി​ന്ന​മായ രീ​തി​യി​ലാ​ണു് ഉപ​ക​ര​ണ​പ​ര​മായ യു​ക്തി വി​ക​സി​ച്ച​തു്. ഭര​ണ​യ​ന്ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട ഒരു സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യാ​യി മാ​റു​ന്ന കാ​ഴ്ച​യാ​ണു് വി​ക​സിത മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത​ത്തിൽ നാം കാ​ണു​ന്ന​തു്. ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ഉപ​ക​ര​ണ​മാ​ത്ര​യു​ക്തി യു​ക്തി​യു​ടെ തന്നെ നി​ഷേ​ധ​മാ​ണു്. കാരണം, സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ എന്ന നി​ല​യി​ലു​ള്ള അതി​ന്റെ പൂർ​ണ്ണ മു​ന്നു​പാ​ധി ജന​സാ​മാ​ന്യ​ത്തി​ന്റെ നി​ഷ്ക്രി​യ​മായ, ചി​ന്താ​ര​ഹി​ത​മായ നി​ല​നിൽ​പാ​ണു്. അങ്ങ​നെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ ഉപ​ക​ര​ണ​മാ​ത്ര യു​ക്തി​യു​ടെ വിജയം അയു​ക്തി​ക​ത​യു​ടെ​യും യു​ക്തി​രാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റെ​യും ഒരു ലോ​ക​ത്തെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​തി​ലാ​ണു് കു​ടി​കൊ​ള്ളു​ന്ന​തു്. ഇങ്ങ​നെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ മു​ത​ലാ​ളി​ത്ത വ്യ​വ​സ്ഥ​യ്ക്ക​ക​ത്തു് വി​ക​സി​ച്ചു​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കോ​യ്മ​യും അതി​ന്റെ ഫല​മാ​യി ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള യു​ക്തി​ക​ത​യു​ടെ വേ​ലി​യി​റ​ക്ക​വും ആക​സ്മി​ക​സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ള​ല്ല; മറി​ച്ചു് പര​സ്പ​ര​പൂ​ര​ക​ങ്ങ​ളായ പ്ര​തി​ഭാ​സ​ങ്ങ​ളാ​ണു്. കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കോയ്മ ഇന്ദ്രി​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു ശ്രേ​ണി​യെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്നു, എന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല മറ്റെ​ല്ലാ ഇന്ദ്രി​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മേൽ​ക്കാ​ഴ്ച​യു​ടെ ആധി​പ​ത്യം സ്ഥാ​പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. ഇന്ദ്രി​യ​ങ്ങൾ​ക്കു മേൽ കാ​ഴ്ച​യ്ക്കു് കൈ​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള പ്രാ​മു​ഖ്യം ഐന്ദ്രി​യ​ശീ​ല​ങ്ങ​ളെ​യും രു​ചി​ക​ളെ​യും ആഴ​ത്തിൽ സ്വാ​ധീ​നി​ക്കാ​നും നിർ​ണ​യി​ക്കാ​നും തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒന്നാ​മ​താ​യി കേൾ​വി​യു​ടെ കാ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ ലോ​ക​ത്തു് ഇപ്പോൾ ദൃ​ശ്യ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന മാ​റ്റ​ങ്ങൾ ഇതി​ലേ​ക്കാ​ണു് വി​രൽ​ചൂ​ണ്ടു​ന്ന​തു്. പാ​ശ്ചാ​ത്യ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അതി​ന്റെ വി​കാ​സ​ച​രി​ത്രം സം​ഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ സാ​ങ്കേ​തിക വി​കാ​സ​വു​മാ​യി അഭേ​ദ്യ​മാ​യി ബന്ധ​പ്പെ​ട്ടാ​ണു കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു്. അങ്ങ​നെ ഒരേ​സ​മ​യം അമൂർ​ത്ത​വും എന്നാൽ ഭൗ​തീ​ക​വു​മായ ഒരു പ്ര​തി​ഭാ​സ​മാ​യാ​ണു് സം​ഗീ​തം സൃ​ഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് (അഡോർ​ണോ, ഫി​ലോ​സ​ഫി ഓഫ് മ്യൂ​സി​ക്). മാ​ദ്ധ്യ​മ​രം​ഗ​ത്തു് ദൃ​ശ്യ​ത​യ്ക്കു് കൈ​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള സവി​ശേ​ഷ​സ്ഥാ​നം സം​ഗീ​ത​ത്തിൽ അന്തർ​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഈ വൈ​രു​ദ്ധ്യ​ത്തെ പു​തി​യൊ​രു തല​ത്തി​ലേ​ക്കു​കൂ​ടി സം​ക്ര​മി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ‘മന​സ്സി​ന്റെ നി​ഗൂ​ഢ​മായ അറ​ക​ളി​ലേ​ക്കു് രഹ​സ്യ​മായ ഒരു പാത കണ്ടെ​ത്തു​ന്ന’ പ്ര​തി​ഭാ​സ​മാ​യി പ്ലേ​റ്റോ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള സം​ഗീ​തം ഇന്നു് ദൃ​ശ്യ​ത​യു​ടെ മേൽ​ക്കോ​യ്മ​ക്കു് സ്വയം അടിയറ.വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു്. അതി​ന്റെ അമൂർ​ത്തത ദൃ​ശ്യ​ബിം​ബ​ങ്ങൾ​ക്കു് പരി​വേ​ഷം പക​രു​ന്ന ഒന്നാ​യി ചു​രു​ങ്ങി​പ്പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ മാ​സ്മ​ര​ശ​ക്തി​യെ ആവാ​ഹി​ച്ചെ​ടു​ത്തു് ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ അബോ​ധ​ത​ല​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​പോ​ലും അതി​ന്റെ ആധി​പ​ത്യം വി​ക​സി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. സം​ഗീ​ത​ത്തി​നു സം​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഈ വി​പ​ര്യ​യം ഏറ്റ​വും പ്ര​ക​ട​മാ​കു​ന്ന​തു് സി​നി​മ​യി​ലാ​ണു്. ഉദ്വേ​ഗം നി​റ​ഞ്ഞ മു​ഹൂർ​ത്ത​ങ്ങൾ​ക്കു് അക​മ്പ​ടി​യാ​യി പാ​ശ്ചാ​ത്യ ക്ലാ​സി​ക്കു​ക​ളി​ലെ ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ അല്പ​മാ​ത്ര വ്യ​ത്യാ​സ​ങ്ങ​ളോ​ടെ കടം​കൊ​ള്ളു​ന്ന രീതി ഹി​ന്ദി സി​നി​മ​ക​ളിൽ പണ്ടേ നി​ല​നി​ന്നി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇന്നു് സം​ഗീ​ത​ത്തെ ദൃ​ശ്യ​വു​മാ​യി വി​ള​ക്കി​ച്ചേർ​ക്കു​ന്ന തന്ത്ര​ങ്ങൾ ഏറെ പരി​ഷ്കൃ​ത​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. പല​പ്പോ​ഴും പ്രേ​ക്ഷക മന​സ്സു​ക​ളിൽ ചില അപ്ര​തീ​ക്ഷിത പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ സൃ​ഷ്ടി​ക്കാ​നു​ള്ള ഉപ​ക​ര​ണ​മാ​യാ​ണു് ഇതു​പ​യോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്. ഉദാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​ന്, ഒരു ദീ​പാ​രാ​ധ​നാ ദൃ​ശ്യ​ത്തി​ന്റെ ചി​ത്രീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ നള​ച​രി​തം ആട്ട​ക്ക​ഥ​യി​ലെ വി​ഖ്യാ​ത​മായ ഒരു വി​ര​ഹ​പ​ദം (‘മറി​മാൻ​ക​ണ്ണി’) പശ്ചാ​ത്തല സം​ഗീ​ത​മാ​യി പ്ര​യോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ പദ​ത്തി​ന്റെ കാ​ത​ര​ഭാ​ഗ​വും ആട്ട​ക്ക​ഥ​യി​ലെ കഥാ​സ​ന്ദർ​ഭ​വും ചി​ത്ര​ത്തി​ലെ പ്ര​ത്യേക സന്ധി​യിൽ നി​ന്നും തി​ക​ച്ചും വി​ദൂ​ര​മാ​ണെ​ങ്കിൽ​പോ​ലും അതു് വ്യ​ക്ത​മായ ചില അർ​ത്ഥ​ങ്ങ​ളെ വി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​ന്നു. ഒന്നാ​മ​താ​യി സാ​മാ​ന്യ​പ്രേ​ക്ഷ​ക​ന്റെ കഥ​ക​ളി​സം​ബ​ന്ധി​യായ അജ്ഞത മു​ത​ലെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു് (ഇതു് സം​വി​ധാ​യ​ക​ന്റെ തന്നെ അജ്ഞ​ത​യാ​ണോ എന്ന സംശയം അവ​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്നു) ഒരു ക്ലാ​സി​ക്കൽ അന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തെ ദ്യോ​തി​പ്പി​ക്കാ​നും പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​രു​ചി​ക​ളെ അഭി​ര​മി​പ്പി​ക്കാ​നും പോന്ന ഒരു (കപട) സം​സ്കൃത ഭാ​വു​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ചി​ഹ്ന​മാ​യി അതു മാ​റു​ന്നു. രണ്ടാ​മ​താ​യി പല​പ്പോ​ഴും സം​ഗീ​ത​ത്തിൽ പെ​ട്ടെ​ന്നു് തി​രി​ച്ച​റി​യാ​വു​ന്ന ചില ഗണ​ങ്ങൾ ആവർ​ത്തി​ച്ചു പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അതു് പ്രേ​ക്ഷ​ക​ന്റെ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ മുൻ​നി​ശ്ചി​ത​മായ വഴി​ക​ളി​ലേ​ക്കു് തി​രി​ച്ചു​വി​ടാ​നു​ള്ള ഒരു​പാ​ധി​യാ​കാ​റു​ണ്ടു്. വാ​ഗ്ന​റു​ടെ​യും മറ്റും കൃ​തി​ക​ളിൽ ‘ലെ​യ്റ്റ് മോ​ട്ടീ​വു​കൾ’ വഹി​ക്കു​ന്ന പങ്കു് ഇതാ​ണു് നമ്മു​ടെ സി​നി​മ​യി​ലെ സം​ഗീ​ത​സം​സ്കാ​രം ഇത്ത​രം ചില മാമൂൽ പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ വലിയ തോതിൽ ആശ്ര​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ഇങ്ങ​നെ നോ​ക്കു​മ്പോൾ ‘ദ്വി​ജാ​വ​ന്തി​രാഗ’ത്തി​ന്റെ വി​ഷാ​ദാ​ത്മ​കത നഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ഒരു സുവർണ ഫ്യൂ​ഡൽ കാ​ല​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ഗൃ​ഹാ​തു​ര​ത്വ​ത്തെ ആവാ​ഹി​ക്കു​ന്ന ഒന്നാ​കു​ന്നു. മറ്റൊ​രു ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​ണു് ‘പോ​ക്കു​വെ​യി​ലി’നു് ഹരി​പ്ര​സാ​ദ് ചൗ​ര​സ്യ​യും രാ​ജീ​വ് താ​രാ​നാ​ഥും ചേർ​ന്നു് ഒരു​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ള പശ്ചാ​ത്തല സം​ഗീ​തം. അര​വി​ന്ദ​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളിൽ കഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾ മി​ക്ക​വാ​റും മൗ​നി​ക​ളാ​ണു്. എന്നാൽ ഈ നി​ശ്ശ​ബ്ദത പല​പ്പോ​ഴും ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ എളു​പ്പ​ത്തിൽ ജടി​ലോ​ക്തി​യാ​യി തി​രി​ച്ച​റി​യാ​വു​ന്ന അതി​വാ​ചാ​ല​ത​യു​ടെ മറു​വ​ശം മാ​ത്ര​മാ​ണു് (കലാ​വി​മർ​ശ​ന​ത്തി​ലെ ജടി​ലോ​ക്തി​ക​ളു​ടെ ലോകം എന്ന ഖണ്ഡം നോ​ക്കുക) ‘പോ​ക്കു​വെ​യി​ലി’ലെ ചൗ​ര​സ്യ​യു​ടെ ബാം​സു​രി വാദനം വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ ആഖ്യാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഗതി​വി​ഗ​തി​ക​ളു​മാ​യി കാ​ര്യ​മായ ബന്ധ​മൊ​ന്നും പു​ലർ​ത്തു​ന്നി​ല്ല. എന്നാൽ അതു് ആ കലാ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കു് ഒരു ക്ലാ​സി​ക്കൽ പരി​വേ​ഷം നൽ​കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു.

അർ​ത്ഥ​ത​ല​ത്തിൽ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ ഉപ​യോ​ഗം തി​ക​ച്ചും വാ​ച്യ​മാ​ണു്. സം​ഗീ​തം നി​ല​യ്ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ മുഖ്യ കഥാ​പാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ സമനില തെ​റ്റു​ന്നു കൃ​ത്രി​മ​മായ സമ​വാ​ക്യം സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് പണ്ഡി​റ്റി​ന്റെ സം​ഗീ​തം വി​ട​പ​റ​യു​ന്നു. ഈ രീതി വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ കാ​ര്യ​മായ അർ​ത്ഥ​പ്ര​തീ​തി ജനി​പ്പി​ക്കാ​തെ കോ​മ​ള​പദ സന്നി​വേ​ശ​ത്തി​ലൂ​ടെ കൗശലം കാ​ട്ടു​ന്ന പൈ​ങ്കി​ളി ആഖ്യാ​താ​ക്ക​ളു​ടെ ശൈ​ലി​യിൽ നി​ന്നും ഉള്ള​ട​ക്ക​ത്തിൽ വ്യ​ത്യ​സ്ത​മ​ല്ല.

ജ്ഞാ​നോ​ദയ കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ജന​മ​ന​സ്സു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് നി​ഷ്കാ​സി​ത​മായ മി​ത്തി​ക് അവ​ബോ​ധ​ത്തെ ഉപ​ജീ​വി​ച്ചാ​ണു് ‘ബി​ഥോ​വ​ന്റെ​യും ബാ​ക്കി​ന്റെ​യും’ കാ​ല​ത്തു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ സു​വർ​ണ​യു​ഗം ആവിർ​ഭ​വി​ച്ച​തെ​ന്നു് ലെവി സ്ട്രോ​സ് (മി​ത്ത് ആന്റ് മീ​നി​ങ്) വാ​ദി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ഇന്നു് ദൃ​ശ്യ​മാ​ദ്ധ്യ​മ​ങ്ങൾ ഈ മി​ത്തു​ക​ളു​ടെ മണ്ഡ​ല​ത്തെ സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ കൈ​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് അപ​ഹ​രി​ച്ചു കഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ പരി​ണാ​മ​ങ്ങൾ ആഴ​ത്തി​ലു​ള്ള പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര ഫല​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണു് സൃ​ഷ്ടി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു്. പ്രേ​ക്ഷ​ക​രു​ടെ ആന്ത​രിക പ്ര​ചോ​ദ​ന​ങ്ങ​ളെ തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും അവ​രു​ടെ ഭ്ര​മ​ക​ല്പ​ന​കൾ​ക്കു് രൂപം നൽ​കാ​നും അതു​വ​ഴി അവയെ നിർ​ണ​യി​ക്കാ​നും ഉള്ള കഴി​വു് ദൃ​ശ്യ​മാ​ദ്ധ്യ​മ​ങ്ങൾ​ക്കു് കൈ​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതോടെ ആധു​നിക മനു​ഷ്യ​ന്റെ സ്വ​ത്വ​രൂ​പീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ പങ്കു​വ​ഹി​ക്കു​ന്ന ഒരു ശക്തി​യാ​യി ദൃ​ശ്യത പരി​ണ​മി​ക്കു​ന്നു. ആഗ്ര​ഹ​സം​പൂർ​ത്തി പ്ര​ദാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തിൽ സി​നി​മ​ക്കു​ള്ള കഴി​വു് ഏറെ ചർ​ച്ചാ​വി​ധേ​യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​താ​ണു്. സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളെ വിൽ​ക്കു​ന്ന​വർ എന്ന സാ​മാ​ന്യ​ബോ​ധ​ത്തി​ന്റെ വി​ശേ​ഷ​ണം സി​നി​മ​യു​ടെ ഈ സവി​ശേഷ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​ലേ​ക്കു് വെ​ളി​ച്ചം വീ​ശു​ന്നു​ണ്ടു്. ഇന്ത്യൻ സി​നി​മ​ക​ളി​ലെ പ്രേ​മ​ഗാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ചി​ത്രീ​ക​ര​ണം ഈ സവി​ശേ​ഷ​ത​യെ ചൂഷണം ചെ​യ്യു​ന്ന ഒരു തന്ത്ര​മാ​യാ​ണു് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു്. കഥാ​സ​ന്ദർ​ഭ​ത്തി​ന്റെ​യും യു​ക്തി​യു​ടെ​യും കെ​ട്ടു​പാ​ടു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു് പാ​ട്ടു​വ​രു​ന്ന​തോ​ടെ ദൃ​ശ്യ​ങ്ങൾ മോ​ചി​ത​മാ​കു​ന്നു. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ നാ​യി​കാ​നാ​യ​ക​ന്മാ​രു​ടെ സ്വ​പ്ന​ങ്ങൾ എന്ന നി​ല​യ്ക്കു് ന്യാ​യീ​ക​ര​ണം കണ്ടെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന ഈ ഭ്ര​മ​ക​ല്പ​ന​കൾ ഇന്നു് സി​നി​മ​യോ​ടു​ള്ള പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ത്തെ ഭരി​ക്കു​ന്ന വ്യ​വ​സ്ഥ​ക​ളി​ലൂ​ടെ സർ​വ​ത്ര സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. നാ​യി​കാ​നാ​യ​ക​ന്മാ​രു​ടെ വസ്ത്ര​ങ്ങ​ളും സ്വ​ത്വ​വു​മെ​ല്ലാം ഭ്ര​മാ​ത്മ​ക​രീ​തി​യിൽ രൂ​പാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​പോ​ലും പ്രേ​ക്ഷ​ക​രിൽ അത്ഭു​തം ഉള​വാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഈ രം​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​ക​ട​മായ രതി​ഭാ​വ​വും വ്യ​വ​സ്ഥാ​പി​ത​ത്ത്വ​ത്താൽ ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. പാ​ട്ടു​കൾ ഈ രം​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഭ്ര​മ​ക​ല്പ​ന​ക​ളു​ടെ വി​ന്യാ​സ​ത്തി​നു് വഴി​യൊ​രു​ക്കു​ന്ന ഘട​ക​മാ​യാ​ണു് പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തു്. മറ്റൊ​രു​ത​ര​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞാൽ ക്ര​മാ​ത്മ​ക​ഭാ​വ​ന​യെ അതു തൊ​ട്ടു​ണർ​ത്തു​ക​യും, ക്രോ​ഡീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. സ്വ​ത്വ​രൂ​പീ​ക​ര​ണം പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്ര​ധാന രം​ഗ​മാ​ണ​ല്ലോ. ആ നി​ല​യ്ക്കു് ഈ ദൃ​ശ്യ​സം​ഗീ​ത​രൂ​പ​ങ്ങൾ പ്ര​ക​ട​മാ​യും പ്ര​ത്യ​യ​ശാ​സ്ത്ര ദൗ​ത്യ​ങ്ങൾ നിർ​വ​ഹി​ക്കു​ന്നു.

ഗന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സ്വാ​ദി​ന്റെ​യും തല​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കട​ന്നു​ക​യ​റ്റം ഏറ്റ​വും പ്ര​ക​ട​മാ​വു​ന്ന​തു് പര​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ലാ​ണു്. ഭക്ഷ​ണ​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​റ​ങ്ങൾ​ക്കും അല​ങ്കാ​ര​ഭ്ര​മ​ങ്ങൾ​ക്കും ഇന്നു് അഭൂ​ത​പൂർ​വ്വ​മായ പ്രാ​ധാ​ന്യം കൈ​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. കാ​ഴ്ച​യ്ക്കു് ഭം​ഗി​യാ​യി വി​ഭ​വ​ങ്ങൾ ഒരു​ക്കി​വെ​ച്ച ഒരു തീൻ​മേശ സ്വാ​ദി​നെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള മൂ​ല്യ​നിർ​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ അടി​സ്ഥാ​നം​പോ​ലു​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരർ​ത്ഥ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞാൽ ആധു​നിക പര​സ്യ​കല ഇന്ദ്രി​യാ​നു​ഭൂ​തി​ക​ളെ വളരെ ബോ​ധ​പൂർ​വം ഇട​ക​ലർ​ത്തു​ന്ന രീ​തി​യെ കാ​ര്യ​മാ​യി ചൂഷണം ചെ​യു​ന്നു​ണ്ടു്. ഇതിൽ തന്നെ പ്ര​ക​ട​മാ​യും ദൃ​ശ്യ​രൂ​പ​ക​ങ്ങൾ മറ്റെ​ല്ലാ ഇന്ദ്രി​യാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ആണി​ക്ക​ല്ലാ​യി മാ​റി​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.

‘രാധേ, അതി​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു’, ‘ആര് ഞാനോ?’ ‘അല്ല, നി​ന്റെ പാചകം’ എന്ന പരി​ചി​ത​മായ പരസ്യ വാചകം തന്നെ​യെ​ടു​ക്കാം. ദൃ​ശ്യ​പ്ര​ധാ​നം മാ​ത്ര​മായ ‘മനോ​ഹ​രം’ എന്ന വി​ശേ​ഷ​ണം സ്വാ​ദി​ഷ്ട​ത​യു​ടെ രൂ​പ​ക​മാ​വു​ന്ന​തോ​ടെ ഭാ​ഷ​യു​ടെ ലോ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു പോലും കാ​ഴ്ച​യു​ടെ കോയ്മ പ്ര​വേ​ശി​ക്കു​ന്നു. ആധു​നിക ഉപഭോഗ സം​സ്കാ​ര​ത്തിൽ ചര​ക്കു​ക​ളു​ടെ വി​ല്പ​ന​യിൽ ബഹു​വർണ പാ​ക്കി​ങ്ങ് രീ​തി​കൾ വഹി​ക്കു​ന്ന പങ്കു് ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​ണു്. പൊ​തി​യ​ലി​ന്റെ അപൂർ​വത, ഉത്പ​ന്ന​ത്തെ എങ്ങ​നെ ചമ​ച്ചൊ​രു​ക്കു​ന്നു എന്ന​തു് അതി​ന്റെ ആത്യ​ന്തിക ഉപ​യോ​ഗ​മൂ​ല്യ​ത്തെ​പ്പോ​ലും കട​ന്നു വള​രു​ന്ന ഒന്നാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. സു​ഗ​ന്ധ​ദ്ര​വ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പര​സ്യ​ങ്ങൾ എങ്ങ​നെ സു​ന്ദ​ര​ദൃ​ശ്യ​ങ്ങ​ളെ ഗന്ധ​ത്തി​ന്റെ സവി​ശേഷ സ്വ​ഭാ​വ​വു​മാ​യി കണ്ണി​ചേർ​ക്കു​ന്നു എന്ന​തു് പഠനം അർ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. പര​സ്യ​ത്തിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന ശാ​ലീ​ന​സു​ന്ദ​രി സു​ഗ​ന്ധ​ദ്ര​വ്യ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തെ പ്ര​തീ​ക​വ​ത്ക്ക​രി​ക്കു​ന്നു. പര​സ്യ​ത്തിൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന അസ്ത​മ​യാ​കാ​ശം അതി​ന്റെ അരു​ണി​മ​യാർ​ന്ന ആകർ​ഷ​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ചി​ഹ്ന​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ഗന്ധാ​നു​ഭ​വ​ത്തെ നി​ഗൂ​ഢ​വ​ത്കൃ​ത​മായ ആവ​ര​ണ​ത്തി​ന​ക​ത്തു് തള​യ്ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ ഒരു പുതിയ സാ​മൂ​ഹി​ക​മൂ​ല്യ​വ്യ​വ​സ്ഥ സൃ​ഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ‘ഒരു പേ​രി​ലെ​ന്തി​രി​ക്കു​ന്നു? എന്തു​പേ​രി​ട്ടു വി​ളി​ച്ചാ​ലും പനീർ​പു​ഷ്പ​ത്തി​ന്റെ നറു​മ​ണ​ത്തി​നു് കു​റ​വു​ണ്ടാ​കു​മോ?’ എന്ന നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക സമീ​പ​നം പര​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഈ വി​ഭ്രാ​മ​ക​ലോ​ക​ത്തിൽ അസാ​ദ്ധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പു​ഷ്പ​ബിം​ബ​ത്തി​ന്റെ ബാ​ഹ്യ​ദർ​ശ​നീ​യത പു​ഷ്പ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ത്വ​ത്തെ​പ്പോ​ലും അപ​ഹ​രി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ അനു​ഭ​വ​ങ്ങൾ ഉപ​രി​ത​ല​ത്തിൽ കണ്ണു​പ​തി​യു​ന്നേ​ട​ത്തു് മാ​ത്ര​മാ​യി കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. അക​മി​ല്ലാ​ത്ത പു​റ​ങ്ങ​ളു​ടെ മാ​ത്രം ലോ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു് ആധു​നിക മനു​ഷ്യൻ തള്ളി​വി​ട​പ്പെ​ടു​ന്നു.

—ബാ​ങ്ക് വർ​ക്കേ​ഴ്സ് ഫോറം പ്ര​ത്യേ​ക​പ​തി​പ്പു്, 2000.