വസിഷ്ഠൻ ഋഷി; ഗായത്രിയും അനുഷ്ടുപ്പും ഛന്ദസ്സുകൾ; ഇന്ദ്രാഗ്നികൾ ദേവത. (‘താമരക്കണ്ണൻ’പോലെ.)
ച്ചുന്നതസ്തോത്രമൊന്നിതാ,
ഇന്നുതിമാങ്കൽനിന്നുണ്ടായ്, കാറിൽ –
നിന്നൊരു മഴപോലവേ.1
സ്തോതാവിൻ വിളി കേൾക്കുവിൻ;
ആദരിയ്ക്കുവിൻ സ്തോത്രവും; ഫലോ –
പേതമാക്കുവിൻ, കർമ്മത്തെ!2
നിന്ദയ്ക്കോ, നീചവൃത്തിയ്ക്കോ,
പൊല്ലാപ്പുപേശലിന്നോ കീഴ്പെടു –
ത്തൊല്ലേ, ഭവാന്മാരെങ്ങളെ!3
യ്ക്കുന്നു, വമ്പിച്ച ഹവ്യവും,
സുഷ്ഠുസ്തോത്രവും, കർമ്മവും, ദോഷാ –
സ്പൃഷ്ടമാം വാക്കും രക്ഷയ്ക്കായ്.4
പ്പോരുന്നുണ്ടല്ലോ, ധീമാന്മാർ
അന്യോന്യം തിക്കിനിന്നനേകംപേ –
രന്നലബ്ധിയ്ക്കും രക്ഷയ്ക്കും!5
കല്പിതാന്നരായ് സ്തോത്രത്താൽ,
അധ്വരാപ്തിയ്ക്കുമർത്ഥലബ്ധിയ്ക്കും
സ്തുത്യഭിരതന്മാരെങ്ങൾ.6
ർത്തുന്നവർ നിങ്ങളെങ്ങൾക്കായ്
അന്നവും കൊണ്ടുവന്നാലും; ദുഷ്പേർ
തുന്നുവോനേശൊല്ലെ,ങ്ങളിൽ!7
ബാധ ഞങ്ങളെത്തീണ്ടൊല്ലേ:
ഇന്ദ്രാഗ്നികളേ, നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്കു
തന്നരുളേണം, സൗഖ്യത്തെ!8
ളെന്നിവ ചേരും സ്വത്തെങ്ങൾ
ഇന്ദ്രാഗ്നികളേ, നിങ്ങളോടർത്ഥി –
യ്ക്കുന്നതെങ്ങൾക്കു കിട്ടാവൂ!9
കാമരാകിയ നേതാക്കൾ
ആഹ്വാനംചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ, പ്രശ –
സ്താശ്വരാമിന്ദ്രാഗ്നികളെ.10
മുദ്ഘോഷവിശേഷത്താലും
സേവിയ്ക്കപ്പെടുന്നുണ്ടല്ലോ, ഹർഷം
താവുമീ വൃത്രഹന്താക്കൾ.11
ദുർവിജ്ഞ – നിമ്മട്ടുള്ളോനെ
തച്ചുടയ്ക്കുവിന,സ്ത്രത്താൽ നിങ്ങൾ –
തച്ചുടയ്ക്കുവിൻ, കുംഭത്തെ!12
[1] ഇന്നുതിമാൻ = ഈ സ്തോതാവ്, വസിഷ്ഠൻ.
[2] ഫലോപേതം = ഫലത്തോടു ചേർന്നതു്.
[3] നീചവൃത്തി = നികൃഷ്ടത.
[4] വാക്കു്—സ്തുതി.
[6] കല്പിതാന്നരായ് – ഹവിസ്സൊരുക്കി. അധ്വാരാപ്തി = യജ്ഞസിദ്ധി. അർത്ഥലബ്ധി = ധനലാഭം. സ്തുത്യഭിരതന്മാർ = സ്തുതിതൽപരന്മാർ.
[7] ദുഷ്പേർ തുന്നുവോൻ – ദോഷം ചുമത്തുന്നവൻ. ഏശൊല്ല – കീഴടക്കാൻ ശക്തനാകരുതു്.
[9] തുരംഗങ്ങൾ = കുതിരകൾ.
[10] സപര്യാകാമർ = പരിചരണതൽപരന്മാർ. നേതാക്കൾ – ഋത്വിക്കുകൾ. പ്രശസ്താശ്വർ – നല്ല കുതിരകളുള്ളവർ.
[11] ഉദ്ഘോഷവിശേഷം – മറ്റു സ്തോത്രഘോഷം. വൃത്രഹന്താക്കൾ – ശത്രുക്കളെ കൊല്ലുന്ന ഇന്ദ്രാഗ്നികൾ.
[12] ദുർവാദി – ദോഷം ചുമത്തുന്നവൻ. കെല്പൻ – കെല്പുമൂലം ഉപദ്രവിയ്ക്കുന്നവൻ. ദുർവിജ്ഞൻ – ദുർവിനീതൻ. അസ്ത്രം – ആയുധം. കുംഭത്തെ തച്ചുടയ്ക്കുവിൻ – കുടം തച്ചുടയ്ക്കുന്നതുപോലെ, ദുഷ്ടനെ നശിപ്പിയ്ക്കുവിൻ.