1. സു​രേ​ശ്വ​രാ​ചാ​ര്യർ. 2. നി​ത്യ​ബോ​ധ​ഘ​നൻ. 3. തത്വ​ബോ​ധ​ഘ​നൻ 4. ജ്ഞാ​നോ​ത്ത​മൻ. 5. ജ്ഞാ​ന​ഗി​രി. 6. സിം​ഹ​ഗി​രീ​ന്ദ്രൻ. 7. ഈശ്വ​ര​തീർ​ത്ഥൻ. 8. നൃ​സിം​സ​തീർ​ത്ഥൻ. (1) 9. വി​ദ്യാ​ശ​ങ്ക​ര​തീർ​ത്ഥൻ (1228–1331). 10. ഭാ​ര​തീ​കൃ​ഷ്ണൻ (1331–1380). 11. വി​ദ്യാ​ര​ണ്യൻ (1331–1386) 12. വി​ദ്യാ​ചാ​ര്യർ. 13. ശ്രീ​ച​ന്ദ്ര​ശേ​ഖ​ര​ഭാ​ര​തി (1). 14. നൃ​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (2). 15. ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ (2). 16. പു​രു​ഷോ​ത്ത​മ​ഭാ​ര​തി (1). 17. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​ര​ഭാ​ര​തി (2). 18. നര​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (3). 19. പു​രു​ഷോ​ത്ത​മ​ഭാ​ര​തി (2). 20. രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​ഭാ​ര​തി. 21. നര​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (4). 22. നര​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (5). 23. നൃ​സിം​ഹാ​ഭി​ന​വ​ഭാ​ര​തി (6). 24. സച്ചി​ദാ​ന​ന്ദൻ. 25. നര​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (7). 26. സച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഭാ​ര​തി (2). 27. അഭി​ന​വ​സ​ച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഭാ​ര​തി (3). 28. അഭി​ന​വ​നൃ​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (8). 29. സച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഭാ​ര​തി (4). 30. അഭിനവ സച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഭാ​ര​തി (5). 31. നൃ​സിം​ഹ​ഭാ​ര​തി (9).

ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യെ മു​ഴു​വ​നും വി​ശ്വ​സി​ക്കാൻ പാ​ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും വി​ദ്യാ​ര​ണ്യ​രു​ടെ കാലം മു​ത​ല്ക്കു​ള്ള ചരി​ത്രം വി​ശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മാ​ണു്. വി​ദ്യാ​ര​ണ്യൻ വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥ​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നും വി​ജ​യ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ ബു​ക്ക​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മന്ത്രി​യും ആയി​രു​ന്നു. ബു​ക്ക​ന്റെ [3] കാലം സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി നിർ​ണ്ണ​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആ കാ​ല​വും ശൃം​ഗേ​രി ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യിൽ വി​ദ്യാ​ര​ണ്യർ​ക്കു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​വും യോ​ജി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് ഈ സം​ഗ​തി​യിൽ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യെ വി​ശ്വ​സി​ക്കാം. വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥൻ കാ​ഞ്ചി​യി​ലെ കാ​മ​കോ​ടി​പീ​ഠ​ത്തി​ലെ 49-​ാമത്തെ അധ്യ​ക്ഷ​നാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വാ​ഴ്ച​കാ​ലം 1297-മുതൽ 1385–വരെ ആയി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് അവി​ടു​ത്തെ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യി​ലും കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടു്. മാ​ധ്വ​മ​ത​പ്ര​ചാ​ര​ത്തെ​യും വി​ദേ​ശീ​യർ കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന റോ​മൻ​ക​ത്തോ​ലി​ക്ക​മ​ത​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ചാ​ര​ത്തേ​യും തട​ഞ്ഞു​നിർ​ത്തു​ന്ന​തി​നു വേ​ണ്ടി വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥൻ കന്ന​ട​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ പല ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി എട്ടു മഠ​ങ്ങൾ സ്ഥാ​പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്, അവയിൽ ഒന്നായ വി​രൂ​പാ​ക്ഷ​മ​ഠ​ത്തിൽ തന്റെ പ്ര​ധാ​ന​ശി​ഷ്യ​നായ വി​ദ്യാ​ര​ണ്യ​മാ​ധ​വ​നെ [4] അവ​രോ​ധി​ച്ചു. ശൃം​ഗേ​രി മഠ​ത്തി​ലെ പര​മ്പ​ര​യി​ലും ഈ വി​ദ്യാ​ര​ണ്യ​ന്റെ പേരു കൊ​ള്ളി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു് ആ മഠ​ത്തി​ന്റെ പു​ന​രു​ദ്ധാ​ര​കൻ എന്ന നി​ല​യിൽ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു്, അതേ കാ​ല​ത്തു തന്നെ ഭാ​ര​തീ​കൃ​ഷ്ണൻ വാ​ണി​രു​ന്ന​താ​യി പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ നി​ന്നു് ഊഹി​ക്കാം. ശൃം​ഗേ​രി മഠം എട്ടു വർഷ ശത​കാ​ല​ങ്ങ​ളോ​ളം പൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​രു​ന്ന​താ​യി ആത്മ​ബോ​ധൻ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു ശരി​യാ​ണെ​ന്നു് ശൃം​ഗേ​രി​യി​ലെ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യിൽ​നി​ന്നു നി​ഷ്പ്ര​യാ​സം തെ​ളി​യു​ന്നു. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥ​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നായ ഭാ​ര​തീ​കൃ​ഷ്ണ​ന്റെ പൂർ​വ്വി​ക​നാ​യി അതിൽ കൊ​ള്ളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് വി​ദ്യാ​ശ​ങ്ക​ര​നെ​യാ​ണു്. ഈ വി​ദ്യാ​ശ​ങ്ക​രൻ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​തോ എ. ഡി. ആറാം ശത​ക​ത്തി​ലു​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം ബാംബെ നഗ​ര​ത്തി​ന്റെ സമീ​പ​ത്തു സ്ഥി​തി​ചെ​യ്യു​ന്ന ‘നിർ​മ്മല’ എന്ന ദി​ക്കിൽ വെ​ച്ചാ​ണു് അന്ത്യ​സ​മാ​ധി അട​ഞ്ഞ​തു്. ആ ദി​ന​ത്തെ അന്നാ​ട്ടു​കാർ ഇന്നും കൊ​ണ്ടാ​ടി​വ​രു​ന്നു​ണ്ടു്. ആ ദി​ക്കിൽ നി​ന്നും കി​ട്ടീ​ട്ടു​ള്ള രേ​ഖ​ക​ളാൽ, വി​ദ്യാ​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ നി​ര്യാ​ണ​കാ​ലം എ. ഡി. 569 ആണെ​ന്നു നിർ​ണ്ണ​യി​ക്കാം. ​ എന്നി​ട്ടും ശൃം​ഗേ​രി ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യിൽ വി​ദ്യാ​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ നി​ര്യാ​ണ​കാ​ലം 1333–ൽ ആയി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് എന്തു​കൊ​ണ്ടു്? 764 വർ​ഷ​കാ​ല​ത്തെ അന്ത​രം എങ്ങ​നെ വന്നു​കൂ​ടി? മു​ട​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന ആ മഠ​ത്തെ വി​ദ്യാ​ര​ണ്യർ പു​ന​രു​ദ്ധ​രി​ച്ച​തി​നു ശേഷം, ആരോ ഗു​രു​പ​ര​മ്പ​ര​യെ പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​ക്കാ​ണ​ണം. ഓരോ ആചാ​ര്യ​ന്മാ​രു​ടേ​യും പേ​രു​ക​ളും വാ​ഴ്ച​ക്കാ​ല​വും അവി​ടെ​ത്ത​ന്നെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് എടു​ത്തു​വെ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു്, അയാൾ പു​റ​കോ​ട്ടു ഗണി​ച്ചു. ഒടു​വിൽ വന്ന 764 കൊ​ല്ല​ങ്ങ​ളെ സു​രേ​ശ്വ​ര​ന്റെ തലയിൽ വെ​ച്ചു​കെ​ട്ടി​യ​താ​യി​രി​ക്കാം. [5] ആദി​ശ​ങ്ക​രൻ മു​പ്പ​ത്തി​ര​ണ്ടു കൊ​ല്ല​മേ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു​ള്ളു എന്നു് എല്ലാ​വർ​ക്കും അറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ആയി​രി​ക്ക​ണം സു​രേ​ശ്വ​രാ​ചാ​ര്യർ​ക്കു് ഇത്ര ദീർ​ഘ​കാ​ല​ത്തേ വാഴ്ച കല്പി​ക്കാൻ അയാൾ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​നാ​യ​തു്. ആധു​നിക പണ്ഡി​ത​ന്മാർ ആക​ട്ടെ, ഈ വസ്തുത ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​തെ, ശൃം​ഗേ​രി​മ​ഠം ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യിൽ ആദി​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ​ക്കു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്തോ​ടു ഈ ഏഴിൽ പരം ശത​വർ​ഷ​ങ്ങ​ളെ കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹം എട്ടാം ശത​ക​ത്തിൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവ​രു​ടെ ഈ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തി​നു് ഉപോ​ദ്ബ​ല​ക​മാ​യി മു​മ്പു് ഉദ്ധ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​തും മാ​ധ​വാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ ഒരു പ്ര​മാ​ദ​ത്തി​ന്റെ ഫല​ക​വു​മായ പദ്യ​ങ്ങൾ കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ, അവർ ചരി​താർ​ത്ഥ​രാ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നാൽ ശൃം​ഗേ​രി​യിൽ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി മാ​ത്രം പരി​ശോ​ധി​ച്ചി​ട്ടു്, ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ കാലം നിർ​ണ്ണ​യി​ക്കു​ന്ന​തിൽ​പ​രം അബ​ദ്ധം മറ്റൊ​ന്നു​മി​ല്ല. അതി​നാൽ നമ്മു​ടെ ഊഹം ശരി​യാ​ണോ എന്നു് മറ്റു തെ​ളി​വു​ക​ളെ ആസ്പ​ദ​മാ​ക്കി ഒന്നു പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​നോ​ക്കുക.

[6] കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തെ ആചാ​ര്യ​പ​ര​മ്പര താഴെ ചേർ​ക്കു​ന്നു.

ആദി​ശ​ങ്ക​രൻ (508 ബി. സി.–476 ബി. സി.) സു​രേ​ശ്വ​രൻ (476 ബി. സി.–406 ബി. സി.)

1. സർ​വ്വ​ജ്ഞാ​ത്മൻ 2. സത്യ​ബോ​ധൻ 3. ജ്ഞാ​ന​ന​ന്ദൻ 4. ശു​ദ്ധാ​ന​ന്ദൻ 5. ആന​ന്ദ​ജ്ഞാ​നൻ 6. കൈ​വ​ല്ല്യാ​ന​ന്ദൻ (28–69) 7. കൃ​പാ​ശ​ങ്ക​രൻ (എ. ഡി. 28–68) 8. സു​രേ​ശ്വ​രൻ (69–127) 9. ചി​ദ​ഘ്നൻ 10. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ 11. സച്ചി​ദ​ഘ്നൻ 12. വി​ദ്യാ​ഘ്നൻ (1) 13. ഗം​ഗാ​ധ​രൻ (1) 14. ഉജ്ജ്വ​ല​ശ​ങ്ക​രൻ (329–367) 15. സദാ​ശി​വൻ 16. സു​രേ​ന്ദ്രൻ 17. വി​ദ്യാ​ഘ​നൻ 18. മൂ​ക​ശ​ങ്ക​രൻ (3) (398–437) 19. ചന്ദ്ര​ചൂ​ഡൻ (1) 20. പരി​പൂർ​ണ്ണ​ബോ​ധൻ 21. സച്ചിൽ​സു​ഖൻ 22. ചിൽ​സു​ഖൻ (1) 23. സച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഘ​നൻ (1) 24. പ്ര​ജ്ഞാ​ഘ​നൻ 25. ചി​ദ്വി​ലാ​സൻ 26. മഹാ​ദേ​വൻ (1) 27. പൂർ​ണ്ണ​ബോ​ധൻ 28. ബോധൻ 29. ബ്ര​ഹ്മാ​ന​ന്ദ​ഘൻ (1) 30. ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഘ​നൻ 31. സച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ഘ​നൻ (2) 32. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ (2) 33. ചിൽ​സു​ഖൻ 34. ചിൽ​സു​ഖാ​ന​ന്ദൻ 35. വി​ദ്യാ​ഘ​നൻ (3) 36. അഭി​ന​വ​ശ​ങ്ക​രൻ (4) (788–840) 37. സച്ചി​ദ്വ​ലാ​സൻ 38. മഹാ​ദേ​വൻ (2) 39. ഗം​ഗാ​ധ​രൻ (2) 40. ബ്ര​ഹ്മാ​ന​ന്ദ​ഘൻ (2) 41. ആന​ന്ദ​ഘ​നൻ 42. പൂർ​ണ്ണ​ബോ​ധൻ ബോധൻ (2) 43. പര​മ​ശി​വൻ (1) 44. ബോധൻ (2) 45. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ (3) 46. അദ്വൈ​താ​ന​ന്ദ​ബോ​ധൻ 47. മഹാ​ദേ​വൻ (3) 48. ചന്ദ്ര​ചൂ​ഡൻ (2) (1247–99) 49. വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥൻ (1297–95) 50. ശങ്ക​രാ​ന​ന്ദൻ (1385–1417) 51. പൂർ​ണ്ണാ​ന​ന്ദ​സ​ദാ​ശി​വൻ 52. മഹാ​ദേ​വൻ (5) 53. ചന്ദ്ര​ചൂ​ഡൻ (3) 54. സർ​വ​ജ്ഞ​സ​ദാ​ശി​വ​ബോ​ധൻ 55. പര​മ​ശി​വൻ (2) 56. ആത്മ​ബോ​ധൻ 57. ബോധൻ (3) 58. അധ്യാ​ത്മ​പ്ര​കാ​ശൻ 59. മഹാ​ദേ​വൻ (5) 60. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ (1) 61. മഹാ​ദേ​വൻ (6) 62. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ (5) 63. മഹാ​ദേ​വൻ (7) 64. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ (6) 65. മഹാ​ദേ​വൻ (8) (1428–1507) 66. ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രേ​ന്ദു സര​സ്വ​തി. ഇനി ഈ പട്ടി​ക​യെ നമു​ക്കു് എത്ര​ത്തോ​ളം വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​മെ​ന്നു നോ​ക്കാം.

മഹാ​ദേ​വ​ച​തുർ​ത്ഥ​ന്റെ കാലം 1498–1507 ആണെ​ന്നു് പട്ടി​ക​യിൽ കാ​ണു​ന്നു. അതു ശരി​യാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു് താൽ​ക്കാ​ലി​ക​ച​രി​ത്രം സാ​ക്ഷ്യം വഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. 1495–1509-വരെ വി​ജ​യ​ന​ഗ​രം ഭരി​ച്ച നൃ​സിം​ഹ​ദേ​വ​രാ​യ​നും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം 1530 വരെ നാടു വാണ കൃ​ഷ്ണ​ദേ​വ​രാ​യ​നും ഈ മഹാ​ദേ​വ​നും അടു​ത്ത രണ്ടു ആചാ​ര്യ​ന്മാർ​ക്കും താ​മ്ര​ശാ​സന പട്ട​യ​ങ്ങൾ നൽ​കീ​ട്ടു​ണ്ടു്. [7] വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥ​ന്റെ വാഴ്ച 1297-നും 1385നും മദ്ധ്യേ ആണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് തെ​റ്റാൻ ഇട​യി​ല്ലെ​ന്നു്, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നായ മാ​ധ​വാ​ചാ​ര്യർ 1354 മു​ത​ല്ക്കു് 23 കൊ​ല്ലം വി​ജ​യ​ന​ഗ​രാ​ധി​പ​തി​യാ​യി​രു​ന്ന വീ​ര​ബു​ക്ക​ന്റെ മന്ത്രി​യാ​യി​രു​ന്ന​തിൽ​നി​ന്നു തെ​ളി​യു​ന്നു.

ശങ്ക​രാ​ന​ന്ദ​നും (1385–1417) മാ​ധ​വാ​ചാ​ര്യ​രും സതീർ​ത്ഥ്യ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അവർ രണ്ടു​പേ​രും ചേർ​ന്നു് അനേകം മഠ​ങ്ങൾ സ്ഥാ​പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ബൃ​ഹ​ദാ​ര​ണ്യ​കോ​പ​നി​ഷ​ദ്ദീ​പി​ക​യിൽ ശങ്ക​രാ​ന​ന്ദൻ ഗു​രു​വായ വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥ​നെ ഇങ്ങ​നെ സ്തു​തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഇത്ര​യും ലക്ഷ്യ​ങ്ങൾ ഇരി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് വി​ദ്യാ​തീർ​ത്ഥൻ, വി​ദ്യാ​ര​ണ്യൻ, ശങ്ക​രാ​ന​ന്ദൻ ഇവ​രു​ടെ കാ​ല​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള സം​ശ​യ​ങ്ങൾ എല്ലാം നീ​ങ്ങു​ന്നു.

രഘു​വം​ശ​കു​മാ​ര​സം​ഭ​വാ​ദി കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ വ്യാ​ഖ്യാ​താ​വും, ഒരു ശാ​ക്തേ​യ​നും ആയി​രു​ന്ന അരു​ണ​ഗി​രി​യു​ടെ പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് ‘വി​ജ​യ​ഗ​ണ്ഡ​ഗോ​പാ​ല​ദേ​വൻ’ എന്ന ചോ​ള​രാ​ജാ​വ് 1291–ൽ നൽകിയ ഒരു താ​മ്ര​ശാ​സ​നം കണ്ടു​കി​ട്ടീ​ട്ടു​ണ്ടു്. അതി​നാൽ ഈ ആചാ​ര്യ​രെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചും മു​ക​ളിൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന പട്ടി​ക​യെ വി​ശ്വ​സി​ക്കാം.

ചന്ദ്ര​ശേ​ഖര തൃ​തീ​യൻ (ചന്ദ്ര​ചൂ​ഢൻ എന്നും പേ​രു​ണ്ടു്) ശ്രീ​ക​ണ്ഠ​ച​രി​ത​കർ​ത്താ​വായ മങ്ഖ​ന്റേ​യും പ്ര​ബോധ ചന്ദ്രോ​ദ​യ​കർ​ത്താ​വായ കൃ​ഷ്ണ​മി​ശ്ര​ന്റേ​യും, വൈ​ദ്യാ​ഭി​ധാ​ന​ചി​ന്താ​മ​ണി​കാ​ര​നായ സു​ഹ​ല​ന്റേ​യും, പ്ര​സ​ന്ന​രാ​ഘ​വം ചന്ദ്ര​ലോ​കം മു​ത​ലാ​യ​വ​യു​ടെ കർ​ത്താ​വായ ജയ​ദേ​വ​ന്റേ​യും സമ​കാ​ലി​ക​നാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം വി​ദ്യാ​ലോ​ല​കു​മാ​ര​പാ​ല​ന്റെ രാ​ജ​സ​ദ​സ്സി​ലെ അം​ഗ​വും കു​മാ​ര​പാ​ല​ച​രി​ത​ത്തി​ന്റെ രച​യി​താ​വും ആയ [8] ഹേ​മ​ച​ന്ദ്ര​നെ തോ​ല്പി​ക്കു​ക​യും കാ​ശ്മീ​ര​ത്തി​ലെ ജയ​സിം​ഹ​ന്റെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കു​റേ​ക്കാ​ലം പാർ​ക്ക​യും ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടു്. ജയ​സിം​ഹൻ സിം​ഹാ​സ​നാ​രോ​ഹ​ണം ചെ​യ്ത​തു് എ. ഡി. 1128-ൽ ആയി​രു​ന്നു എന്നു് കൽഹണൻ പറ​യു​ന്നു. ഈ രാ​ജാ​വ്, കൽ​ഹ​ണ​ന്റെ സമ​കാ​ലി​ക​നാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഈ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ രാ​ജ​ത​രം​ഗി​ണി​യെ നമു​ക്കു പൂർ​ണ്ണ​മാ​യി വി​ശ്വ​സി​ക്കാം. ജയ​ദേ​വ​ന്റെ പീ​യൂ​ഷ​വർ​ഷ​ത്തിൽ,

എന്നും സുഹലൻ, വൈ​ദ്യാ​ഭി​ധാ​ന​ചി​ന്താ​മ​ണി​യിൽ,

എന്നും സ്തു​തി​ച്ചു കാ​ണു​ന്നു. [9] കൃ​ഷ്ണ​മി​ശ്രൻ ഗു​രു​വി​ജ​യം എന്നൊ​രു ഗ്ര​ന്ഥം ആ ആചാ​ര്യ​രെ​പ്പ​റ്റി രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ, അദ്ദേ​ഹം ഹേ​മ​ച​ന്ദ്ര​നെ തോ​ല്പി​ച്ച സംഗതി ഇപ്ര​കാ​രം സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ബോ​ധ​ദ്വി​തീ​യൻ (1061–1098) കഥാ​സ​രി​ത്സാ​ഗര കർ​ത്താ​വായ സോ​മ​ദേ​വ​നാ​കു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് ധാ​രാ​ധി​പ​തി​യായ ഭോജൻ മു​ത്തു​പ്പ​ല്ല​ക്കു സമ്മാ​നി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഭോ​ജ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ കാലം ഇപ്പോൾ നിർ​ണ്ണ​യി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ.

രാ​ജ​ശേ​ഖ​ര​ക​വി​ക്കു് നഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​പോയ കാഴ്ച വീ​ണ്ടും വരു​ത്തി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​താ​യി പറ​യു​ന്നു. ഈ രാ​ജ​ശേ​ഖ​രൻ ബാ​ല​രാ​മാ​യ​ണം, പ്ര​ച​ണ്ഡ​പാ​ണ്ഡ​വം, കർ​പ്പൂ​ര​മ​ഞ്ജ​രി, വി​ദ്ധ​സാ​ല​ഭ​ഞ്ജിക എന്നീ കൃ​തി​ക​ളു​ടെ കർ​ത്താ​വാ​ണു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ മാ​ധ​വാ​ചാ​ര്യർ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ സമ​കാ​ലി​ക​നാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു പി​ശ​കാ​കു​ന്നു. യാ​യാ​വര കു​ടും​ബ​ത്തിൽ​പെ​ട്ട രാ​ജ​ശേ​ഖ​ര​ക​വി കനൗ​ജി​ലെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രായ മഹേ​ന്ദ്ര​പാ​ല​ന്റെ​യും മഹ​പാ​ല​ന്റെ​യും കാ​ല​ത്തു ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി തെ​ളി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടു്. [10]

ഇദ്ദേ​ഹ​മാ​ണു് 788 മുതൽ 840 വരെ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ. ഈ ആചാ​ര്യർ ആദി​ശ​ങ്ക​ര​നെ​പ്പോ​ലെ ദ്വി​ഗ്വി​ജ​യം നട​ത്തു​ക​യും കാ​ശ്മീ​ര​ത്തു​വെ​ച്ചു് സർ​വ്വ​ജ്ഞ​പീ​ഠം കയ​റു​ക​യും ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നായ വാ​ക്പ​തി​ഭ​ട്ടൻ നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ശങ്ക​രേ​ന്ദ്ര​വി​ലാ​സ​ത്തിൽ നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. വി​ധ​വാ​പു​ത്രൻ എന്നു് ആദി​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രെ ഉദ്ദേ​ശി​ച്ചു് മാ​ദ്ധ്വ​ന്മാർ പറ​യാ​റു​ള്ള അപ​വാ​ദം ചെ​ന്നു പറ്റു​ന്ന​തു് അഭി​ന​വ​ശ​ങ്ക​ര​നി​ലാ​ണു്. മാ​ധ​വാ​ചാ​ര്യർ ഈ വസ്തുത ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​തെ പ്ര​സ്തുത കള​ങ്ക​ത്തെ ആദി​ശ​ങ്ക​ര​നി​ലേ​ക്കു പകർ​ത്തു​ക​യും മറ്റു​ള്ള​വർ [11] അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ അന്ധ​മാ​യി പി​ന്തു​ട​രു​ക​യും ചെ​യ്തു. കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​ച​രി​ത​ത്തിൽ അങ്ങ​നെ ഒരു കള​ങ്കം അദ്ദേ​ഹ​ത്തിൽ ആരോ​പി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ള​തും ഈ അവ​സ​ര​ത്തിൽ സ്മർ​ത്ത​വ്യ​മാ​ണു്. അഭി​ന​വ​ശ​ങ്ക​ര​നേ​യും മഹാ​ദേ​വ​ന്റെ അവ​താ​ര​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് ഗണി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്.

എന്ന പദ്യം ആദ്യ​മാ​യി കണ്ടു​കി​ട്ടി​യ​പ്പോൾ അതിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ആദി​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ ജന​ന​കാ​ല​മാ​ണെ​ന്നു് പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ന്മാർ ഭ്ര​മി​ച്ചു​പോ​യി. വാ​സ്ത​വ​ത്തിൽ അഭി​ന​വ​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ ജന​ന​ത്തേ​യാ​ണു് ഇവിടെ നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു് ഗു​രു​ര​ത്ന​മാല തു​ട​ങ്ങിയ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തി​ലെ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യിൽ​നി​ന്നും ആർ​ക്കും നി​ഷ്പ്ര​യാ​സം ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. മീ. പഥക് കണ്ടു​പി​ടി​ച്ച​തും ഈ പ്ര​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ആരം​ഭ​ത്തിൽ ഉദ്ധ​രി​ച്ച​തു​മായ പദ്യ​ങ്ങ​ളും അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ ഈ അഭി​ന​വ​ശ​ങ്ക​ര​നെ​പ്പ​റ്റി രചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​വ​യാ​ണു്.

വാ​ക്പ​തി​ഭ​ട്ടൻ, ക്ഷീ​ര​സ്വാ​മി, ചടകൻ, മനോ​ര​ഥേ​ശൻ, സന്ധി​മാൻ, ശംഖകൻ, ദാ​മോ​ദ​രൻ, ഥക്യൻ, വാമന മഹോ​പാ​ദ്ധ്യാ​യൻ എന്നി​വ​രെ​ല്ലാം ഏ. ഡി. 780 മു​ത​ല്ക്കു് 810–വരെ കാ​ശ്മീ​രം ഭരി​ച്ച ജയാ​പീ​ഡ​വി​ന​യാ​ദി​ത്യ​ന്റെ സദ​സ്യ​രാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും അവ​രു​ടെ എല്ലാം അഗ്ര്യ​സ്ഥാ​നം വാ​ക്പ​തി ഭട്ട​നാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും സദ്ഗു​രു​സ​ന്താ​ന​പ​രി​മ​ള​ത്തിൽ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

ഈ വാ​ക്പ​തി​ഭ​ട്ട​നേ​യാ​ണു് അഭി​ന​വ​ശ​ങ്ക​രൻ ജയി​ച്ചു സർ​വ്വ​ജ്ഞ​പീ​ഠം കയ​റി​യ​തെ​ന്നു്.

എന്ന പദ​ത്തിൽ​നി​ന്നും വ്യ​ക്ത​മാ​കു​ന്നു.

ഈ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ കാ​ല​ത്തെ​പ്പ​റ്റി യാ​തൊ​രു ശങ്ക​യ്ക്കും അവ​കാ​ശ​മി​ല്ല. ഇനി കു​റേ​ക്കൂ​ടി പു​റ​കോ​ട്ടു കട​ന്നു​നോ​ക്കാം.

ഈ ആചാ​ര്യർ കാ​ശ്മീ​രാ​ധി​പ​തി​യായ ലളി​താ​ദി​ത്യ​മു​ക്താ​പീ​ഠ​ന്റേ​യും ഭവ​ഭൂ​തി​യു​ടേ​യും പൂ​ജ​യ്ക്കു പാ​ത്രീ​ഭ​വി​ച്ച ഒരു മഹാ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഭവ​ഭൂ​തി​യു​ടെ കാലം ഇപ്പോൾ സു​നിർ​ണ്ണീ​ത​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതു​പോ​ലെ തന്നെ, യശോ​വർ​മ്മ​നെ തോ​ല്പി​ച്ച​ശേ​ഷം ദക്ഷി​ണേ​ന്ത്യ​യെ ആക്ര​മി​ച്ച ലളി​താ​ദി​ത്യ​ന്റെ കാ​ല​വും ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ നിർ​ണ്ണ​യി​ച്ചു കഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. കാ​ഞ്ചീ​ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യിൽ ബ്ര​ഹ്മാ​ന​ന്ദ​ഘ​ന​നു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​വും ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ ലളി​താ​ദി​ത്യ​നു [12] പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​വും പര​സ്പ​രം യോ​ജി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്.

സച്ചിൽ​സു​ഖൻ ആര്യ​ഭ​ട്ട​ന്റെ സമ​കാ​ലി​ക​നാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കാലം ഇവിടെ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ശരി​യാ​ണോ അല്ല​യോ എന്നു നിർ​ണ്ണ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ്ര​യാ​സ​മി​ല്ല. ആര്യ​ഭ​ട്ടൻ ഒരു സൂ​ര്യ​ഗ്ര​ഹ​ണം നോ​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ഒരി​ക്കൽ കപ്പൽ കയറി എവി​ടെ​യോ പോവാൻ ഇട​യാ​യി. സച്ചിൽ​സു​ഖൻ ഈ വിവരം അറി​ഞ്ഞു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ശാ​സി​ക്ക​യും ശു​ദ്ധി​കർ​മ്മം നട​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്തു​വ​ത്രേ. അവി​ശ്വാ​സി​യാ​യി​രു​ന്ന ആ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​നെ വൈ​ദി​ക​ധർ​മ്മ വി​ശ്വാ​സി​യാ​ക്കി​തീർ​ത്ത​തും ഈ സന്യാ​സി​യാ​യി​രു​ന്നു. ആര്യ​ഭ​ട്ടൻ ഏ. ഡി. 499–ൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ, ഈ സം​ഗ​തി​യി​ലും നമു​ക്കു് കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തെ ഗ്ര​ന്ഥ​വ​രി​യെ വി​ശ്വ​സി​ക്കാം.

ഇദ്ദേ​ഹ​മാ​ണു് മൂ​ക​പ​ഞ്ചാ​ശ​തി​യു​ടെ കർ​ത്താ​വു്. ആദി​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ എട്ടാം ശത​ക​ത്തി​നു​മു​മ്പു ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തി​നു് മൂ​ക​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ പ്രാ​ചീ​ന​ശ​ങ്ക​ര​വി​ജ​യം സാ​ക്ഷ്യം വഹി​ക്കു​ന്നു. ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തിൽ നി​ന്നു് ആത്മ​ബോ​ധൻ അനേകം പദ്യ​ങ്ങൾ ഉദ്ധ​രി​ച്ചി​ട്ടു​മു​ണ്ടു്. അതിൽ​നി​ന്നു് മൂ​ക​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ കാ​ല​ത്തും കാ​ഞ്ചീ​മ​ഠം സു​സം​ഘ​ടി​ത​മായ ഒരു ഉത്ത​മ​സ്ഥാ​പ​ന​മാ​യി വർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് ഊഹി​ക്കാം. ആദി​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ കാലം കലി​വർ​ഷം 2593 ആയി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു് അതിൽ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തും പ്ര​ത്യേ​കം സ്മ​ര​ണീ​യ​മാ​കു​ന്നു.

മൂ​ക​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ കാലം സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി നിർ​ണ്ണ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മാർ​ഗ്ഗ​മു​ണ്ടു്.

മാ​തൃ​ഗു​പ്തൻ, രാ​മി​ലൻ, മേ​ണ്ഠൻ, പ്ര​വ​ര​സേ​നൻ മു​ത​ലായ കവി​ക​ളെ​ല്ലാം മൂ​ക​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ സമ​കാ​ലി​ക​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അന്ന​ത്തെ ഭാ​ര​ത​ച​ക്ര​വർ​ത്തി ഹർ​ഷാ​പര നാ​മ​ധേ​യ​നായ വി​ക്ര​മാ​ദി​ത്യ​ശ​കാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു എന്നു കാ​ണു​ന്നു. എന്നാൽ ചിലർ, ഹർ​ഷ​ശ​ബ്ദം കണ്ടു ഭ്ര​മി​ച്ചു് ആ രാ​ജാ​വു് പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന സാ​ക്ഷാൽ ശ്രീ​ഹർ​ഷ​നാ​ണെ​ന്നു് അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടു്. ആ അഭി​പ്രാ​യം സാ​ധു​വ​ല്ലെ​ന്നു് രാ​മി​ല​കൃ​ത​മായ മണി​പ്ര​ഭ​യി​ലെ പ്ര​സ്താ​വന നോ​ക്കി​യാൽ അറി​യാം.

സൂതഃ–ന ജാ​നാ​സി?–

ഈ വി​വ​ര​ണം ഉജ്ജ​യി​നി​യി​ലെ വി​ക്ര​മാ​ദി​ത്യ​ശ​കാ​രി​ക്ക​ല്ലാ​തെ സാ​ക്ഷാൽ ശ്രീ​ഹർ​ഷ​നു് തീരെ യോ​ജി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു് വിൻ​സ​ന്റ് ഏ സ്മി​ത്തു തു​ട​ങ്ങിയ ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ ഗു​പ്ത​വം​ശ​ജ​നായ ചന്ദ്ര​ഗു​പ്ത​വി​ക്ര​മാ​ദി​ത്യ​നെ​പ്പ​റ്റി​യും ശ്രീ​ഹർ​ഷ​നെ​പ്പ​റ്റി​യും പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് നി​ഷ്പ്ര​യാ​സം ഗ്ര​ഹി​ക്കാം. മാ​തൃ​ഗു​പ്തൻ വി​ക്ര​മാ​ദി​ത്യ​ശ​കാ​രി​യെ ആശ്ര​യി​ച്ചു​ജീ​വി​ച്ച ഒരു കവി​യാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കവിത കണ്ടു സന്തോ​ഷി​ച്ചു്, ചക്ര​വർ​ത്തി കാ​ശ്മീ​ര​രാ​ജ്യം ദാനം ചെ​യ്ത​തി​നെ​യാ​ണു് മു​ക​ളിൽ ഉദ്ദ​രി​ച്ച ശ്ലോ​ക​ത്തിൽ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഏ. ഡി. 413–ൽ വി​ക്ര​മാ​ദി​ത്യൻ പര​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ച​പ്പോൾ മാ​തൃ​ഗു​പ്തൻ രാ​ജ്യ​മു​പേ​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു് സന്യ​സി​ച്ചു. പി​ന്നീ​ടു് യഥാർ​ത്ഥാ​വ​കാ​ശി​യായ പ്ര​വ​ര​സേ​ന​ദ്വി​തീ​യൻ രാ​ജാ​വാ​യി. എന്നി​ട്ടും നി​കു​തി പി​രി​ഞ്ഞു കി​ട്ടിയ തുകയേ അദ്ദേ​ഹം സന്യാ​സി​യാ​യി കാ​ശി​യിൽ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന മാ​തൃ​ഗു​പ്ത​നു് അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

മേ​ണ്ഠ​കൃ​തി​യായ ഹയ​ഗ്രീ​വ​വ​ധ​ത്തിൽ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രേ​യും ഈ കവി​ക​ളേ​യും ചേർ​ത്തു് ഒരു പദ്യം കാ​ണു​ന്നു.

നാലാം ശത​ക​ത്തി​നു് അപ്പു​റം ഉള്ള പതി​നെ​ട്ടു ആചാ​ര്യ​ന്മാ​രു​ടെ കാലം വി​ശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. [13] അതു​കൊ​ണ്ടു് ശരാ​ശ​രി ഇരു​പ​ത്ത​ഞ്ചു കൊ​ല്ലം വീതം തള്ളി​യാൽ ആദി​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ ജീ​വി​ത​കാ​ലം ബി. സി. ഒന്നാം​ശ​ത​ക​ത്തിൽ വരും. അതി​ന​പ്പു​റ​മാ​യി​രി​ക്കാൻ ഇട​യി​ല്ല. എന്തു​കെ​ാ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ​ക്കു മഹാ​ഭാ​ഷ്യ​കർ​ത്താ​വായ പത​ഞ്ജ​ലി​യെ​ക്കാൾ പ്രാ​ചീ​ന​ത്വം കല്പി​ക്കു​ന്ന​തു സാ​ഹ​സ​മാ​ണു്. ആചാ​ര്യ​രു​ടെ ഗു​രു​വാ​യി​രു​ന്ന ഗോ​വി​ന്ദ​ഭ​ഗ​വൽ​പാ​ദർ ആണു് കാ​ശ്മീ​ര​ത്തിൽ ഇദം പ്ര​ഥ​മ​മാ​യി മഹാ​ഭാ​ഷ്യ​ത്തെ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു് രാ​ജ​ത​രം​ഗി​ണി​യിൽ കാ​ണു​ന്ന​തി​നെ അവി​ശ്വ​സി​ക്കാൻ ന്യാ​യ​വു​മി​ല്ല. ഗോ​വി​ന്ദ​ഭ​ഗ​വൽ​പാ​ദർ ഗൌ​ഡ​പാ​ദാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു്, ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ പലേ സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പര​മ​ഗു​രു​വാ​യി വർ​ണ്ണി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ നി​ന്നും ഊഹി​ക്കാം. ഗൌ​ഡ​പാ​ദർ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു് ബി. സി. ഒന്നാം​ശ​ത​ക​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ഏ. ഡി. രണ്ടും മൂ​ന്നും ശത​ക​ങ്ങ​ളിൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന തമിൾ കവി​ക​ളിൽ ശാ​ങ്ക​ര​മ​തം പ്ര​തി​ഫ​ലി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്ന​തും നമ്മു​ടെ ഊഹ​ത്തി​നു് അവ​ഷ്ഠാ​ഭ​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഏതൽ​ക്കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ ആചാ​ര്യ​രു​ടെ കാലം ബി. സി. ഒന്നാം​ശ​ത​ക​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താം.

അദ്ദേ​ഹം കു​ന്ന​ത്തു​നാ​ടു താ​ലൂ​ക്കിൽ മഞ്ഞ​പ്ര​പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ കാലടി എന്ന ദേ​ശ​ത്തു ജനി​ച്ചു. പി​താ​വായ ശി​വ​ഗു​രു​വും മാ​താ​വായ ആര്യാം​ബ​യും സന്താ​ന​മി​ല്ലാ​തെ ദുഃ​ഖി​ച്ചു വള​രെ​ക്കാ​ലം ശിവനേ ഭജി​ച്ചു​വെ​ന്നും ഒടു​വിൽ ശിവൻ പ്ര​സ​ന്ന​നാ​യി​ട്ടു് താൻ അവ​രു​ടെ സന്താ​ന​മാ​യി ജനി​ക്കാൻ പോ​കു​ന്നു​വെ​ന്നു് സ്വ​പ്ന​ത്തിൽ അവരെ അറി​യി​ച്ചു​വെ​ന്നു​മാ​ണു് ഐതി​ഹ്യം. [14] അഞ്ചാ​മ​ത്തെ വയ​സ്സിൽ പി​താ​വു മരി​ച്ചു. ആര്യാംബ അമ്മാ​ത്തു​ള്ള​വ​രു​ടെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി ഉപ​ന​യ​നം നട​ത്തി. പതി​നാ​റു വയ​സ്സു​വ​രേ​യു​ള്ള വി​ദ്യ​ഭ്യാ​സം വൈ​ക്ക​ത്തു മാ​തൃ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ വച്ചാ​ണു് നട​ന്ന​തു്. കാ​വ്യ​നാ​ട​കാ​ല​ങ്കാ​രാ​ദി​ക​ളും ഇതി​ഹാ​സ​പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളും ദർ​ശ​ന​ങ്ങ​ളും അദ്ദേ​ഹം അതി​നി​ട​യ്ക്കു വേ​ണ്ട​പോ​ലെ പഠി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു.

പ്ര​കൃ​ത്യാ വി​ചി​ന്ത​ന​ശീ​ല​നായ ഈ ബാ​ല​നിൽ വൈ​രാ​ഗ്യം അതി​ബാ​ല്യ​ത്തി​ലേ ഉദി​ച്ചു. അതി​നാൽ പതി​നാ​റാ​മ​ത്തെ വയ​സ്സിൽ അദ്ദേ​ഹം പ്രി​യ​മാ​താ​വി​ന്റെ അനു​വാ​ദ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി ഒരു ഗു​രു​വി​നെ തേടി പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. കാ​ശി​യിൽ ചെ​ന്നു് ഗോ​വി​ന്ദ​ഭ​ഗ​വൽ​പാ​ദ​രു​ടെ കീഴിൽ വേ​ദാ​ന്തം അഭ്യ​സി​ച്ചു് തി​രി​യിൽ​നി​ന്നു കൊ​ളു​ത്തിയ പന്തം​പോ​ലെ പ്ര​കാ​ശി​ച്ചു. അവി​ടെ​വെ​ച്ചാ​ണു അദ്ദേ​ഹം വേ​ദാ​ന്ത​സൂ​ത്ര​ഭാ​ഷ്യ​വും ഗീ​താ​ഭാ​ഷ്യ​വും ഉപ​നി​ഷ​ദ്ഭാ​ഷ്യ​ങ്ങ​ളും രചി​ച്ച​തു്.

അന​ന്ത​രം അദ്വൈ​ത​മ​ത​സ്ഥാ​പ​ന​ത്തി​നും പാ​ഷ​ണ്ഡ​മ​ത​ഖ​ണ്ഡ​ന​ത്തി​നു​മാ​യി അദ്ദേ​ഹം ഭാ​ര​ത​ഖ​ണ്ഡം ഒട്ടു​ക്കു് സഞ്ച​രി​ക്കാൻ തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി. ആദ്യ​മാ​യി മഗ​ധ​യി​ലേ​യ്ക്കു പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. ആ രാ​ജ്യം ഭരി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു് ഹാലൻ എന്ന ആന്ധ്രാ​രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്നു. അവിടെ താ​മ​സി​ക്ക​വേ, പ്ര​സി​ദ്ധ മീ​മാം​സ​ക​നായ കു​മാ​രി​ല​ഭ​ട്ട​ന്റെ അന്ത്യ​ദശ ആസ​ന്ന​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണു് പര​ക്കേ വി​ശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ജയി​ക്കാൻ അക്കാ​ലം​വ​രെ ആർ​ക്കും സാ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. ഉത്ത​ര​മീ​മാം​സ​യെ ഖണ്ഡി​ച്ചു് പൂർ​വ്വ​മീ​മാം​സ​യു​ടെ അധി​കാ​ര​ത്തെ പു​നഃ​സ്ഥാ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള തന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​സി​ദ്ധി​ക്കു്, കു​മാ​രി​ല​നെ ജയി​ക്കാ​തെ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലെ​ന്നു കണ്ടി​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹ​വു​മാ​യി വാ​ദ​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ടു. തൽ​ഫ​ല​മാ​യി കു​മാ​രി​ലൻ പരാ​ജി​ത​നാ​വു​ക​യും ശങ്ക​ര​ന്റെ ശി​ഷ്യ​ത്വം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

അതി​നു​ശേ​ഷം കർ​മ്മ​മാർ​ഗ്ഗ​ക്കാ​രു​ടെ പ്ര​ധാന മല്ല​നെ​ന്നു സു​വി​ഖ്യാ​ത​നാ​യി​രു​ന്ന മണ്ഡ​ന​മി​ശ്ര​നെ കാ​ണു​ന്ന​തി​നാ​യി പ്ര​യാ​ഗ​യി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു. പത്മ​വ​ന​ത്തിൽ​വെ​ച്ചു് രണ്ടു പേ​രു​മാ​യി ഒരു വാതം നട​ക്കു​ക​യും മണ്ഡ​ന​മി​ശ്രൻ പരാ​ജ​യം സമ്മ​തി​ച്ചു് ശി​ഷ്യ​ത്വം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഈ മണ്ഡ​ന​മി​ശ്ര​നാ​യി​രു​ന്നു ആചാ​ര്യ​രു​ടെ പ്ര​ധാന ശി​ഷ്യ​നായ സു​രേ​ശ്വ​രാ​ചാ​ര്യർ. അദ്ദേ​ഹം നൈ​ഷ്കർ​മ്മ്യ​സി​ദ്ധി മു​ത​ലായ ഒട്ടു വളരെ അദ്വൈ​ത​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​മു​ണ്ടു്.

പ്ര​യാ​ഗ​യിൽ​നി​ന്നു് ആചാ​ര്യർ നേരെ ബദ​രി​കാ​ശ്ര​മ​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണു തി​രി​ച്ച​തു്. അവിടെ വെ​ച്ചു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു തന്റെ പര​മ​ഗു​രു​വായ ഗൌ​ഡ​പാ​ദാ​ചാ​ര്യ​നെ കാ​ണ്മാ​നു​ള്ള ഭാ​ഗ്യം സി​ദ്ധി​ച്ചു. [15]

ബദ​ര്യാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ശങ്ക​രൻ കൈ​ലാ​സ​ത്തി​ലേ​യ്ക്കു പോയി അഞ്ചു​ശി​വ​ലിം​ഗ​ങ്ങൾ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. ആ ശി​വ​ലിം​ഗ​ങ്ങ​ളേ​യാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം സ്ഥാ​പി​ച്ച മഠ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ച്ച​തു്. പി​ന്നീ​ട് ഉത്തര ഇൻ​ഡ്യ​യി​ലു​ള്ള അനേക പു​ണ്യ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളെ സന്ദർ​ശി​ച്ച​ശേ​ഷം ദ്രാ​വി​ഡ​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കു പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. [16] പോയ ദി​ക്കി​ലൊ​ക്കെ, വി​ജ​യ​ല​ക്ഷ്മി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് അനു​കൂ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. എല്ലാ​യി​ട​ത്തും ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രു​മു​ണ്ടാ​യി. കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തു​നി​ന്നു തി​രി​ച്ചു് കന്യാ​കു​മാ​രി, തൃ​ച്ചം​തൂർ, രാ​മേ​ശ്വ​രം മു​ത​ലായ ദി​ക്കു​ക​ളൊ​ക്കെ സന്ദർ​ശി​ച്ചി​ട്ടു്, വീ​ണ്ടും കാ​ഞ്ചി​യി​ലെ​ത്തി. കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തു് അദ്ദേ​ഹം ഒട്ടു വള​രെ​ക്കാ​ലം പാർ​ത്തു​വെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു. തും​ഗ​ഭ​ദ്രാ​തീ​ര​ത്തു്, ഇപ്പോൾ ശൃം​ഗേ​രി​മ​ഠം ഇരി​ക്കു​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തു് അദ്ദേ​ഹം ഒരു ശാ​ര​ദാ​ക്ഷേ​ത്രം പണി​യി​ച്ചു്, വേ​ദാ​ന്ത​സൂ​ത്ര​ങ്ങൾ പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അങ്ങി​നെ അവിടെ താ​മ​സി​ക്ക​വേ, തന്റെ മാ​താ​വി​ന്റെ മരണം സന്നി​ഹി​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു് ദി​വ്യ​ദൃ​ഷ്ട്യാ അറി​ഞ്ഞു് സ്വ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ എത്തു​ക​യും യഥോ​ചി​തം അന്ത്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​കൾ നട​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നാൽ സന്യാ​സി​ക്കു അപ​ര​ക്രി​യ​കൾ ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു് അധി​കാ​ര​മി​ല്ലെ​ന്നു നമ്പൂ​തി​രി​മാർ ശഠി​ച്ചു് ബന്ധു​കൃ​ത്യം ചെ​യ്യാ​തെ മാ​റി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ​തി​നാൽ, അദ്ദേ​ഹം നാ​യ​ന്മാ​രു​ടെ സഹാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി ഹോ​മാ​ഗ്നി ജ്വ​ലി​പ്പി​ച്ചു്, മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തെ ദഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ആ നാ​ട്ടി​ലെ ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ​ക്കു് വേ​ദാ​ധ്യ​യ​നം ചെ​യ്‍വാൻ അന​ധി​കാ​രി​ക​ളാ​യി​പ്പോ​ക​ട്ടേ എന്നു ശപി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു​വെ​ന്നാ​ണു് ഐതി​ഹ്യം. അതിനു ശേഷം കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്തു​വെ​ച്ചാ​ണു് ആചാ​ര്യർ സർ​വ​ജ്ഞ​പീ​ഠം കയ​റി​യ​തു്.

ആചാ​ര്യ​രു​ടെ അന്ത്യ​ദ​ശ​യെ കേ​ര​ളീയ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​ച​രി​ത​ത്തിൽ ഇങ്ങ​നെ വർ​ണ്ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രെ വട​ക്കു​ന്നാ​ഥ​ക്ഷേ​ത്ര​വ​ള​പ്പിൽ സമാ​ധി​യി​രു​ത്തി​യ​താ​യി​ട്ടാ​ണു് ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. [19]

ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ കാ​ഞ്ചി [20] ബദരി, ദ്വാ​രക, ശൃം​ഗേ​രി, പുരി എന്നീ സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽ ഓരോ മഠ​ങ്ങൾ സ്ഥാ​പി​ച്ചു. കാ​മ​കോ​ടി​പീ​ഠ​ത്തിൽ ആചാ​ര്യർ​ത​ന്നെ അദ്ധ്യ​ക്ഷം വഹി​ച്ചു. മറ്റു ശാ​ര​ദാ​മ​ഠ​ങ്ങ​ളിൽ യഥാ​ക്ര​മം തോടകൻ, പത്മ​പാ​ദൻ, പൃ​ഥ്വീ​മാ​ധ​വൻ, ഹസ്താ​മ​ല​കൻ എന്നീ പ്ര​ധാന ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രെ അദ്ധ്യ​ക്ഷ​ന്മാ​രാ​യി അവ​രോ​ധി​ച്ചി​ട്ടു്, അവ​യു​ടെ ഭര​ണ​ത്തെ നി​യ​ന്ത്രി​ക്കാ​നാ​യി മഠാ​മ്നാ​യം എന്നൊ​രു ഗ്ര​ന്ഥ​വും അദ്ദേ​ഹം നിർ​മ്മി​ച്ചു​വ​ത്രേ.

അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​ധാന കൃ​തി​കൾ മു​മ്പു പ്ര​സ്താ​വി​ച്ച ഭാ​ഷ്യ​ങ്ങ​ളും, വി​വേ​ക​ചൂ​ഡാ​മ​ണി, വേ​ദാ​ന്ത​സി​ദ്ധാ​ന്ത​സം​ഗ്ര​ഹം, ദശ​ശ്ലോ​കീ, പഞ്ചീ​ക​ര​ണം, അപ​രോ​ക്ഷാ​നു​ഭൂ​തി, മു​ത​ലായ കൃ​തി​ക​ളും ആകു​ന്നു. സൌ​ന്ദ​ര്യ​ല​ഹ​രി, ആന​ന്ദ​ല​ഹ​രി, ശവ​ഭു​ജം​ഗം മു​ത​ലായ അഭിനവ ശങ്ക​ര​ന്റെ​യോ ഉജ്വ​ല​മൂ​കാ​ശ​ങ്ക​ര​ന്മാ​രു​ടേ​യോ കൃ​തി​ക​ളാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു.

എന്ന സൗ​ന്ദ​ര്യ​ല​ഹ​രീ​പ​ദ്യ​ത്തിൽ ജ്ഞാ​ന​സം​ബ​ന്ധ​രെ​ന്ന ദ്രാ​വി​ഡ​ക​വി​യെ​പ്പ​റ്റി​യും,

എന്ന ആന​ന്ദ​ല​ഹ​രീ​പ​ദ്യ​ത്തിൽ കണ്ണ​പ്പ​നാ​യ​നാ​രേ​യും, ശി​വ​ഭു​ജം​ഗ​ത്തിൽ സു​ന്ദ​രൻ, ചി​റു​തൊ​ണ്ടൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​രേ​യും സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചു കാ​ണു​ന്ന​തി​നാൽ ഈ കൃ​തി​ക​ളു​ടെ കർ​ത്താ​വു് ആദി​ശ​ങ്ക​ര​നേ​ക്കാൾ അർ​വാ​ചീ​ന​നാ​യി​രി​ക്കാ​നേ മാർ​ഗ്ഗ​മു​ള്ളു.

ഇനി ആദി​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥാ​പ​ക​നാ​യി​രു​ന്നോ എന്നു പരി​ശോ​ധി​ക്കാം.

ഒന്നാ​മ​താ​യി ഒരു ശങ്ക​ര​വി​ജ​യ​ത്തി​ലും അദ്ദേ​ഹം കേ​ര​ള​ത്തിൽ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ നിർ​മ്മി​ച്ച​താ​യി പറ​യു​ന്നി​ല്ല. രണ്ടാ​മ​താ​യി, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​നും അനാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ​ക്കും തമ്മിൽ ഒരു പൊ​രു​ത്ത​വും ഇല്ലെ​ന്നു പറ​യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭാ​ര​ത​ഖ​ണ്ഡ​ത്തി​ന്റെ മറ്റു ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ സർ​വ​ധർ​മ്മ​സ​മ​ന്വ​യ​മായ അദ്വൈ​ത​ത്തെ ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു് അനേക സഹ​സ്രം ജീ​വി​കൾ​ക്കു നി​ത്യ​പ്ര​കാ​ശം അരു​ളി​ക്കൊ​ണ്ടു സഞ്ച​രി​ച്ചി​രു​ന്ന ആ പു​ണ്യ​ശ്ലോ​കൻ സ്വ​മാ​തൃ​ഭൂ​മി​യായ കേ​ര​ള​ത്തെ മാ​ത്രം ഒരു ഭ്രാ​ന്താ​ല​യ​മാ​ക്കി​ത്തീർ​ക്കു​ന്ന​തി​നു ശ്ര​മി​ച്ചു എന്നു പറ​യു​ന്ന​തു് മഹാ​പാ​പ​മാ​ണു്. എന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അങ്ങ​നെ ഒരു അനാ​ചാ​രാ​മ്നാ​യം നിർ​മ്മി​ച്ചു് കേ​ര​ളീ​യ​രെ ശി​ക്ഷി​ക്കാൻ അദ്ദേ​ഹം ഒരു​ങ്ങി​യെ​ന്നു വന്നാൽ തന്നെ​യും, അതിനെ കേ​ര​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ എന്ന കാ​ര്യം സന്നി​ഗ്ദ്ധ​വു​മാ​ണു്. ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ​ക്കു കേ​ര​ലീ​യ​നായ ഒറ്റ ശി​ഷ്യൻ​പോ​ലും ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള സം​ഗ​തി​യും, ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​മ​ഠ​ങ്ങ​ളിൽ പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു് ഒരു കേ​ര​ളീ​യ​നും അധ്യ​ക്ഷ​നാ​വാൻ സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ള കാ​ര്യ​വും പ്ര​ത്യേ​കം നാം ഓർ​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണു്. കർ​മ്മ​കാ​ണ്ഡ​ത്തെ മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കേ​ര​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ണ്ടോ അദ്വൈ​ത​മ​ത​ത്തേ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു? ഏതൽ​ക്കാ​ല​പ​ര്യ​ന്തം പൂർ​വ്വ​മീ​മാം​സ​യ്ക്കു​ള്ളി​ട​ത്തോ​ളം പ്രാ​ബ​ല്യം അദ്വൈ​ത​ത്തി​നു് അവ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു ലഭി​ച്ചി​ട്ടു​മി​ല്ല. എല്ലാ​റ്റി​നും​പു​റ​മേ, ബി. സി. ഒന്നാം ശത​ക​ത്തിൽ, കേ​ര​ളീ​യർ ചാ​തുർ​വർ​ണ്ണ്യ​മാ​കു​ന്ന മഹാ​വാ​ഗു​ര​ത്തിൽ കു​ടു​ങ്ങീ​ട്ടു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അക്കാ​ല​ത്തു​ണ്ടായ തമി​ഴ്ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ കേ​ര​ളീ​യാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി ഭം​ഗി​യാ​യി വി​വ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ ആ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ സന്ദേ​ഹ​ത്തി​നൊ​ന്നി​നും വക​യി​ല്ലാ​തെ​യു​മാ​ണി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ശങ്ക​ര​സ്മൃ​തി എന്നെ​ാ​ന്നു് ഇപ്പോൾ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടു്. അതു് ഏതോ ക്ഷു​ദ്ര​ഹൃ​ദ​യ​ന്മാ​രു​ടെ കൂ​ട​ലേ​ഖ​ന​മാ​കു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തി​നു് അതിൽ​ത​ന്നെ ലക്ഷ്യ​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നു.

നമു​ക്കു് ആദ്യ​മാ​യി 64 അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളേ​തെ​ല്ലാ​മാ​ണെ​ന്നു നോ​ക്കാം.

1.	പല്ലു തേ​യ്ക്കു​വാൻ കോൽ ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​രു​ത്.
2.	ഉടു​ത്ത വസ്ത്ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി മു​ങ്ങ​രു​ത്.
3.	കു​ളി​ക്കാൻ വരു​മ്പോൾ ഉടു​ത്ത മു​ണ്ടു് തോർ​ത്തു​വാൻ
	ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​രു​ത്.
4.	പ്രാ​ത​സ്സ​ന്ധ്യ​യ്ക്കു​മു​മ്പു കു​ളി​ക്ക​രു​ത്.
5.	കു​ളി​ക്കാ​തെ ഭക്ഷ​ണ​സാ​ധ​ന​ങ്ങൾ പാകം ചെ​യ്യ​രു​ത്.
6.	ഇന്ന​ലെ കോ​രി​വെ​ച്ച വെ​ള്ളം ഇന്ന് ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​രു​ത്.
7.	നി​ഷ്കാ​മ​മാ​യി​ട്ടേ കർ​മ്മം ചെ​യ്യാ​വൂ.
8.	കാൽ കഴു​കാ​നോ മറ്റോ എടു​ത്ത വെ​ള്ളം പാ​ത്ര​ത്തിൽ
	ബാ​ക്കി​വ​ന്നാൽ മറ്റാ​വ​ശ്യ​ങ്ങൾ​ക്ക് ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​രു​ത്.
9.	ബ്രാ​ഹ്മ​ണാ​ദി​കൾ ശൂ​ദ്രാ​ദി​ക​ളെ തൊ​ട്ടാ​ലും,	കു​ളി​ക്ക​ണം
10.	താ​ണ​ജാ​തി​ക്കാ​രെ അടു​ത്താ​ലും,
11.	താണ ജാ​തി​ക്കാർ തൊട്ട ജലാ​ശ​യ​ങ്ങൾ തൊ​ട്ടാ​ലും,
12.	ചൂൽ​കൊ​ണ്ട് അടി​ച്ച​നി​ല​ത്തു തളി​ക്കാ​തെ ചവു​ട്ടി​യാ​ലും,
13.	ഭസ്മം ആദ്യം മേ​ല്പോ​ട്ടു് ഒന്നും പി​ന്നെ വി​ല​ങ്ങ​ത്തിൽ
	മൂ​ന്നും വരി​യാ​യി കു​റി​യ​ട​ണം.
14.	ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ ചെ​യ്യു​ന്ന എല്ലാ കർ​മ്മ​ങ്ങൾ​ക്കും വേ​ണ്ടു​ന്ന
	മന്ത്രം കർ​മ്മം ചെ​യ്യു​ന്ന ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ തന്നെ ഉച്ച​രി​ക്ക​ണം.
15.	തലേ​ദി​വ​സ​ത്തെ ചോറും കറി​യും,	ഉപ​യോ​ഗി​ക്ക​രു​തു്
16.	കു​ട്ടി​കൾ ഭക്ഷി​ച്ച ബാ​ക്കി​യും,
17.	ശി​വ​ന്നു നി​വേ​ദി​ച്ച സാ​ധ​ന​വും,
18.	കൈ​കൊ​ണ്ടു വി​ള​മ്പിയ ആഹാ​ര​ദ്ര​വ്യ​വും,
19.	ഹോ​മാ​ദി​കൾ​ക്കു് എരു​മ​യു​ടെ പാൽ മു​ത​ലാ​യ​തും,
20.	ചോറു് ഉരു​ട്ടാ​തെ വാ​രി​ത്തി​ന്നു​ക​യോ, ഉരു​ട്ടിയ ഉരുള
	പകുതി ഉണ്ടി​ട്ടു് താഴെ വെ​യ്ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യ​രു​ത്.
21.	അശു​ദ്ധ​മാ​യാൽ വെ​റ്റി​ല​മു​റു​ക്കു​ക​കൂ​ടി ചെ​യ്യ​രു​ത്.
22.	ബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി നി​ഷ്ഠ​യേ​യും വ്ര​ത​ത്തേ​യും അനു​ഷ്ഠി​ക്ക​ണം.
23.	പഠി​പ്പു കഴി​ഞ്ഞാൽ ഗു​രു​ദ​ക്ഷിണ ചെ​യ്യ​ണം.
24.	പെ​രു​വ​ഴി​യിൽ വെ​ച്ചു് വേദം ഉച്ച​രി​ക്ക​രു​ത്.
25.	ഷോ​ഡ​ശ​കർ​മ്മ​ങ്ങൾ യഥാ​കാ​ലം യഥാ​വി​ധി ചെ​യ്യ​ണം.
26.	കന്യ​ക​യെ വി​ല്ക്ക​രു​ത്.
27.	ഫല​ത്തെ ആഗ്ര​ഹി​ച്ചു് വ്ര​ത​ത്തെ അനു​ഷ്ഠി​ക്ക​രു​ത്.
28.	പു​റ​ത്തായ സ്ത്രീ​ക​ളെ തൊട്ട സ്ത്രീ​കൾ കു​ളി​ച്ചി​ട്ടേ ഉണ്ണാ​വൂ.
29.	കൈ​ക്കോ​ള​ന്റേ​യും	വേലകൾ ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ ചെ​യ്യ​രു​തു്
30.	വെ​ളു​ത്തേ​ട​ന്റേ​യും
31.	രു​ദ്രാ​ക്ഷാ​ദി​ക​ളിൽ ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ മാ​ത്ര​മേ ശി​വ​പൂജ ചെ​യ്യാ​വൂ.
32.	ശൂ​ദ്ര​ന്റെ ശ്രാ​ദ്ധ​ത്തി​നു് ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ പ്ര​തി​ഗ്ര​ഹം വാ​ങ്ങ​രു​ത്.
33.	പി​താ​മ​ഹ​ന്റെ​യും മാ​താ​മ​ഹ​ന്റെ​യും അവ​രു​ടെ പത്നി​മാ​രു​ടെ​യും
	ശ്രാ​ദ്ധ​ങ്ങൾ ഊട്ട​ണം.
34.	എല്ലാ അമാ​വാ​സി​ക്കും ശ്രാ​ദ്ധം ഊട്ട​ണം.
35.	മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ന്മാർ മരി​ച്ച കൊ​ല്ലം തി​ക​യു​ന്ന ദിവസം സപി​ണ്ഡി
	എന്ന ക്രിയ ചെ​യ്യ​ണം.
36.	മേ​ല്പ​റ​ഞ്ഞ സപി​ണ്ഡി തി​ക​യു​ന്ന ദി​വ​സം​വ​രെ
	ദീ​ക്ഷ​യും വേണം.
37.	ശ്രാ​ദ്ധം ഊട്ടേ​ണ്ട​തു് നക്ഷ​ത്ര​ത്തി​ലാ​ണ്.
38.	സപി​ണ്ഡി​കാ​ല​ത്തു പുല വന്നാൽ അതു കഴി​ഞ്ഞേ സപി​ണ്ഡി ചെ​യ്യാ​വൂ.
39.	ദത്തെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട മക്ക​ളും സ്വ​ന്തം അച്ഛ​ന​മ്മ​മാ​രു​ടെ ശ്രാ​ദ്ധം ഊട്ട​ണം.
40.	സ്വ​ന്തം ഭൂ​മി​യി​ലേ ശവം ദഹി​പ്പി​ക്കാ​വൂ.
41.	സന്യാ​സി സ്ത്രീ​ക​ളെ കാ​ണ​രു​ത്.
42.	സന്യാ​സി മരി​ച്ചാൽ യാ​തൊ​രു ക്രി​യ​യും ചെ​യ്യ​രു​ത്.
43.	സന്യാ​സി​ക്കാ​യി ഗയാ​ശ്രാ​ദ്ധം പോലും ഊട്ട​രു​തു്.
44.	ഭർ​ത്താ​വി​നെ ഒഴി​ച്ച് അന്യ​നെ കാണുക,	ഇവ​യൊ​ന്നും ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​സ്ത്രീ​കൾ ചെ​യ്യ​രു​തു്
45.	ദാ​സി​മാ​രോ​ടു​കൂ​ടാ​തെ പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങുക,
46.	വെ​ളു​ത്ത നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള​ത​ല്ലാ​ത്ത വസ്ത്രം ധരി​ക്കുക,
47.	മൂ​ക്കു കു​ത്തുക,
48.	മദ്യ​പി​ച്ചാ​ലും,	ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​കും‌
49.	മറ്റൊ​രു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​സ്ത്രീ​യിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചാ​ലും,
50.	ദേ​വാ​ല​യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രേ​ത​പ്ര​തി​ഷ്ഠ ചെ​യ്യ​രു​ത്.
51.	ദേ​വ​പ്ര​തി​മ​യെ ശൂ​ദ്രാ​ദി​കൾ തൊ​ട്ടു​കൂട.
52.	ഒരു ദേ​വ​ന്നു നി​വേ​ദി​ച്ച സാധനം മറ്റൊ​രു ദേ​വ​ന്നു നി​വേ​ദി​ക്ക​രു​ത്.
53.	ഹോമം ചെ​യ്യാ​തെ വി​വാ​ഹാ​ദി​കർ​മ്മ​ങ്ങൾ ചെ​യ്യ​രു​ത്.
54.	ആശീർ​വ​ദി​ക്കുക,	ഇവ ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ അന്യോ​ന്യം‌ ചെ​യ്യ​രു​തു്
55.	നമ​സ്ക​രി​ക്കുക,
56.	കൊ​ല്ലം​തോ​റു​മു​ള്ള പശു​മേ​ധം ചെ​യ്യ​രു​ത്.
57.	ശൈ​വ​വൈ​ഷ്ണ​വാ​ദി ഭേ​ദ​ങ്ങൾ അരുത്.
58.	ഒരു പൂ​ണു​നൂൽ മാ​ത്ര​മേ ധരി​ച്ചു​കൂ​ടൂ.
59.	മൂത്ത മകനേ വേ​ളി​ക​ഴി​ക്കാ​വൂ.
60.	ക്ഷ​ത്രി​യാ​ദി​കൾ അന്നം​കൊ​ണ്ടാ​ണു് ശ്രാ​ദ്ധ​മൂ​ട്ടേ​ണ്ട​ത്.
61.	അവർ അമ്മാ​വ​ന്റെ ശ്രാ​ദ്ധ​മൂ​ട്ട​ണം.
62.	അവ​രു​ടെ മുതൽ മരു​മ​ക്കൾ​ക്കാ​ണു്.
63.	ഭർ​ത്താ​വു മരി​ച്ച സ്ത്രീ സന്യ​സി​ക്ക​ണം.
64.	അവൾ ഉട​ന്ത​ടി ചാ​ട​രു​ത്.

പര​ദേ​ശ​ത്തു നട​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ത്രേ ഇവ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളാ​യ​തു്. പ്ര​ബ​ല​ന്മാ​രായ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ ചില ആചാ​ര​ങ്ങൾ അവി​ട​വി​ടെ നട​പ്പിൽ വരു​ത്തി​യ​താ​യി കേൾ​വി​യു​ണ്ട്. എന്നാൽ ഇത്ര വളരെ ആചാ​ര​ങ്ങൾ ഒരാൾ സൃ​ഷ്ടി​ച്ച്, എല്ലാ​വ​രു​ടേ​യും തല​യ്ക്കു മീതെ വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​താ​യി ലോ​ക​ച​രി​ത്ര​ത്തിൽ ഒരി​ട​ത്തും കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല.

എന്നി​ങ്ങ​നെ ആചാ​ര​സം​ഗ്ര​ഹം അഥവാ കേ​ര​ളാ​ചാ​രം എന്ന ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തിൽ ഒരു പ്ര​സ്താ​വം കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, ശങ്ക​ര​സ്മൃ​തി​യിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ഇപ്ര​കാ​ര​മാ​ണു്:

ശാ​ങ്ക​ര​സ്മൃ​തി ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടേ​താ​ണെ​ന്നു വാ​ദി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കു്, അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കർ​ത്താ​വു് അദ്ദേ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു പറവാൻ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത വി​ധ​ത്തി​ലാ​ണു് ഇതു​കൊ​ണ്ടു വന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​രൻ ഭാർ​ഗ്ഗ​വ​സ്മൃ​തി​യിൽ നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ആചാ​ര​ങ്ങ​ളെ​യ​ല്ലാ​തെ സ്വ​മേ​ധ​യാ യാ​തൊ​ന്നും പറ​യു​ന്ന​താ​യി അഭി​മാ​നി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ. അനാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ​ത​ന്നെ നിർ​മ്മി​ച്ച​താ​ണെ​ന്നു​വ​രി​കിൽ, ശാ​ങ്ക​ര​സ്മൃ​തി വേറെ ആരോ എഴു​തി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​താ​ണെ​ന്നു തീർ​ച്ച​യു​മാ​ണു്. അസ​ത്യം പറ​ഞ്ഞു​ണ്ടാ​ക്കി​യാൽ ഉള്ള ദുർ​ഘ​ടം നോ​ക്കുക. പര​മാർ​ത്ഥം പറ​യു​ന്ന​താ​യാൽ ഈ രണ്ടു ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളും പ്ര​മാ​ണ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളേ അല്ല. ഭാർ​ഗ്ഗ​വ​സ്മൃ​തി എന്നോ, ശാ​ങ്ക​ര​സ്മൃ​തി എന്നോ ഒന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ശാ​ങ്ക​ര​ശി​ഷ്യ​പ​ര​മ്പ​ര​യി​ലുൾ​പ്പെ​ട്ട വി​ശ്വ​രൂ​പാ​ചാ​ര്യൻ, മനു​സ്മൃ​തി​യു​ടെ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ത്തിൽ ധർ​മ്മ​ശാ​സ്ത്ര​പ്ര​വർ​ത്തി​ക​ന്മാ​രു​ടെ പേ​രു​കൾ പറ​യു​ന്നി​ട​ത്തു്

എന്ന യാ​ജ്ഞ​വ​ല്ക്യ​സ്മൃ​തി​യി​ലെ പദ്യ​ങ്ങ​ളെ മാ​ത്രം ഉദ്ധ​രി​ച്ചി​ട്ടു് ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രെ​പ്പ​റ്റി​യോ ഭാർ​ഗ്ഗ​വ​നെ​പ്പ​റ്റി​യോ ഒന്നും മി​ണ്ടാ​തി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ? ഈ വി​ശ്വ​രൂ​പാ​ചാ​ര്യ​രും സു​രേ​ശ്വ​രാ​ചാ​ര്യ​രും ഒന്നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു ശങ്ക​ര​വി​ജ​യ​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ണു​ന്നു. എന്നാൽ വാ​സ്ത​വം അങ്ങ​നെ അല്ല. വി​ശ്വ​രൂ​പാ​ചാ​ര്യർ കൃ​പാ​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ആചാ​ര്യർ ശൃം​ഗേ​രി​മ​ഠ​ത്തി​ന്റെ അദ്ധ്യ​ക്ഷ​നാ​യി വാ​ഴി​ച്ചു. കൃ​പാ​ശ​ങ്ക​ര​ന്റെ അനു​ഗാ​മി​യും ഒരു സു​രേ​ശ്വ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. ആരോ ഒരാൾ തന്റെ കാ​ല​ത്തു നട​പ്പി​ലി​രു​ന്ന കേ​ര​ളീ​യാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു് എഴു​തി​വെ​ച്ച​താ​യി​രി​ക്ക​ണം പ്ര​സ്തു​ത​ഗ്ര​ന്ഥം. ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നാ​ലും, കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​കർ​ത്താ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​ത​ന്നെ കൃ​ത​ഘ്ന​നും, സ്വാർ​ത്ഥ​ലാ​ഭ​സി​ദ്ധി​ക്കു വേ​ണ്ടി ജന​നീ​ജ​ന്മ​ഭൂ​മി​ക​ളെ കള​ങ്ക​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മടി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നും ആയി​രു​ന്നു. കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​കർ​ത്താ​വു്. മഹാ​വി​ഷ്ണു​വി​ന്റെ അവ​താ​ര​മായ പര​ശു​രാ​മ​നെ കേ​ര​ള​ഭൂ​മി​യു​ടെ ഉദ്ധാ​ര​ക​നാ​യി മനഃ​പ്പൂർ​വം വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പേരു കേൾ​ക്കു​മ്പോൾ​ത​ന്നെ വി​ഷൂ​ചി​ക​യു​ടെ സർ​വ​ല​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടാ​ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു് ഓരോ​ന്നു പറ​യു​ക​യും പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അതു​പോ​ലെ തന്നെ, കേ​ര​ള​ത്തി​ന്റെ യശ​സ്തം​ഭം നാ​ട്ടിയ പു​ണ്യ​ശ്ലോ​ക​നായ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രോ​ടു് ശാ​ങ്ക​ര​സ്മൃ​തി​കർ​ത്താ​വി​നു ബഹു​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ കണി​ക​യെ​ങ്കി​ലും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ഈ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കർ​ത്താ​വാ​യി ഉൽ​ഘോ​ഷി​ക്ക​യു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

പര​സ്ത്രീ​പ്ര​വേ​ശ​നം നി​ന്ദ്യ​മാ​ണെ​ന്നു് ലോ​ക​മെ​ല്ലാം വി​ധി​ച്ചി​രി​ക്കേ, ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ വി​പ്ര​പ​ത്നി​യിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചാ​ലേ ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​വു​വെ​ന്നാ​ണ​ത്രേ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ മതം! തന്നെ​യും തന്റെ വം​ശ​ത്തെ​യും തീ​റ്റി​പ്പോ​റ്റി കൊ​ഴു​പ്പി​ച്ച മഹാ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു​പോ​ലും പാ​തി​വ്ര​ത്യം വേ​ണ്ടെ​ന്നു് എഴു​തി​വെ​ച്ച പര​മ​ദു​ഷ്ട​നോ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ? ശാ​ന്തം പാപം! അഹോ! മനു​സ്മൃ​തി​യി​ലും യാ​ജ്ഞ​വ​ല്ക്യ​സ്മൃ​തി​യി​ലും [21] കാ​ണു​ന്ന ആര്യ​പ​രി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​നും ഈ വി​ല​ക്ഷ​ണാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ തെ​ളി​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്ന ചീഞ്ഞ ദുർ​ഗ്ഗ​ന്ധ​മ​ലീ​മ​സ​മായ പരി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​നും തമ്മിൽ എന്തു അന്ത​രം!

ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്താ​യി​രു​ന്നു ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ അധി​കാം​ശ​വും കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യ​തു്. അദ്ദേ​ഹം ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രാ​രും അറി​യാ​തെ കേ​ര​ള​ത്തിൽ വന്നു് അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ച്ചി​ട്ടു് കട​ന്നു​ക​ള​ഞ്ഞോ? ഒരു ശങ്ക​ര​വി​ജ​യ​ത്തി​ലും, കേ​ര​ളീ​യ​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​ച​രി​ത​ത്തിൽ​പോ​ലും, അതി​ന്റെ കഥയേ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നു് എന്തു സമാ​ധാ​ന​മാ​ണു​ള്ള​തു്? അദ്വൈ​ത​മ​ത​സ്ഥാ​പ​ക​നായ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ എവിടെ? ശാ​ങ്ക​ര​സ്മൃ​തി​കാ​രൻ എവിടെ? പിൽ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ എത്ര​യോ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​ന്മാർ ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു! അവരിൽ ആരെ​ങ്കി​ലു​മാ​ണു് ഈ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ ക്രോ​ഡീ​ക​രി​ച്ച​തെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞാൽ ആർ​ക്കും ഒരു വി​രോ​ധ​വു​മി​ല്ല. മത​സ്ഥാ​പ​ക​ന്മാ​രു​ടെ ഉദ്ദേ​ശ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു് എല്ലാ മത​ങ്ങ​ളും അക​ന്ന​ക​ന്നു പൊ​യ്ക്കൊ​ണ്ടാ​ണി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. അക്കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​മ​ഠ​ങ്ങ​ളും കാ​ല​ക്ര​മേണ ദു​ഷി​ച്ചു​പോ​യെ​ന്നു് ഒറ്റ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ നമു​ക്കു കാ​ണാൻ​ക​ഴി​യും. അങ്ങ​നെ പാ​താ​ള​ത്തി​നു് ഏതാ​ണ്ടു് അടു​ത്തെ​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള ഏതോ നാ​മ​മാ​ത്രാ​ദ്വൈ​ത​മ​ഠ​ത്തി​ന്റെ അധി​പ​തി​യായ ഒരു ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ വമി​ച്ച കാ​ള​കൂ​ട​ത്തെ സാ​ക്ഷാൽ ശങ്ക​ര​ന്റെ കണ്ഠ​ത്തിൽ തള്ളി​ക്ക​യ​റ്റി​യി​ട്ടു് ഒരു കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ല. ഒരു സംഗതി തീർ​ച്ച​യാ​ണു്. ഈശ്വ​ര​ദ​ത്ത​മായ വി​ശേ​ഷ​ബു​ദ്ധി ഇരി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം കാലം മനു​ഷ്യൻ അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടു മല്ലി​ട്ടു് ഒടു​വിൽ വിജയം പ്രാ​പി​ക്ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്യും.

ഇത്ര​യും പറ​ഞ്ഞ​തിൽ​നി​ന്നു് കേ​ര​ളീ​യാ​ചാ​ര​ങ്ങൾ ആപാ​ദ​ചൂ​ഢം നി​ന്ദ്യ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നു് ആരും വി​ചാ​രി​ച്ചു​പോ​ക​രു​ത്. ആചാ​ര​ങ്ങൾ ശ്രു​തി​വി​രു​ദ്ധ​മാ​കാ​തെ​യും ധർ​മ്മ​ബു​ദ്ധി​സ​മു​ത്തേ​ജ​ക​മാ​യും ഇരി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം​കാ​ലം സ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​ണു് “ആചാരം ധർമ്മ (മതം) ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള പ്ര​ഥ​മ​സോ​പാ​ന​മാ​കു​ന്നു. അതി​ന്റെ പ്ര​ധാ​ന​ഘ​ട​കം ശരീ​ര​മ​ന​സ്സു​ക​ളു​ടെ ശു​ചി​ത്വ​മാ​ണു്.” എന്നു് സ്വാ​മി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദൻ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ വസ്തു​ത​യെ സ്മൃ​തി​കാ​ര​ന്മാ​രും നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല.

അതു​കൊ​ണ്ട​ത്രേ, ശ്രു​തി​സ്മൃ​തി​കൾ പര​സ്പ​രം വി​പ​രീ​ത​മാ​യി വരു​ന്നി​ട​ത്തു്, ശ്രു​തി​യെ​ത്ത​ന്നെ സ്വീ​ക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ആചാ​ര്യ​ന്മാർ വി​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു്. ഈ തോതു വെ​ച്ചു നോ​ക്കി​യാൽ, കേ​ര​ളീ​യാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ പലതും, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു് സ്നാ​നാ​ദി​കർ​മ്മ​ങ്ങ​ളേ​യും, ഭോ​ജ്യാ​ഭോ​ജ്യാ​ന്ന​ങ്ങ​ളേ​യും പറ്റി ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന വ്യ​വ​സ്ഥ​കൾ ശ്ലാ​ഘ്യ​ങ്ങൾ​ത​ന്നെ​യാ​ണു്. സർ​വ​കർ​മ്മ​ങ്ങ​ളും സങ്ക​ല്പ​വി​വർ​ജ്ജി​ത​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് വി​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു തന്നെ ഉൽ​കൃ​ഷ്ട​മായ ഒരു മനഃ​സ്ഥി​തി​യേ ആണു് ഉപ​ല​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു്. എന്നാൽ, ഇത്ത​രം സദാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ശ്രു​തി​വി​രു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളും കാ​മ​ചാ​രി​ത​യേ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്ക​ന്ന​വ​യു​മായ ചില ദു​രാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കൂ​ടി ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ആക്ഷേ​പാർ​ഹ​മാ​കു​ന്നു.

ഈ അവ​സ​ര​ത്തിൽ കേ​ര​ള​ത്തി​ലേ ജാ​തി​വ്യ​ത്യാ​സ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യും ഒന്നു​ര​ണ്ടു വാ​ക്കു പറ​യാ​തെ കഴി​ക​യി​ല്ല. മല​യാ​ള​ദേ​ശ​ത്തെ വാ​തു​ലാ​ല​യ​മെ​ന്നു നാ​മ​ക​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു് വി​ശ്വ​സ്നേ​ഹി​യായ സ്വാ​മി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​നെ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം അത്ര വള​രെ​ജാ​തി​കൾ ഇവിടെ ഇപ്പോൾ കാ​ണു​ന്നു. മനു​ഷ്യ​രെ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ക്കു​ന്ന ഇത്ത​രം ജാ​തി​യേർ​പ്പാ​ടു​കൾ വരു​ത്തി​വെ​ച്ച​തും ശ്രീ​മ​ല്ശ്രീ​ശ​ങ്ക​ര​ഭ​ഗ​വൽ​പാ​ദ​രാ​ണെ​ന്നാ​ണു് ചിലർ പറ​യു​ന്ന​തു്. ഓരോ കാ​ര​ണ​വ​ശാൽ, ലോ​ക​ത്തിൽ, ജാ​തി​വ്യ​ത്യാ​സം ഉണ്ടാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടേ ഇരി​ക്കു​ന്നു എന്ന​ല്ലാ​തെ, ഒരാൾ വന്നു് ജാ​തി​വ്യ​വ​സ്ഥ​കൾ ഉണ്ടാ​ക്കി​വെ​ച്ചാൽ, അയാളെ അനു​സ​രി​ക്കാൻ അയാൾ മാ​ത്ര​മേ കാണൂ. ശങ്ക​ര​ഭ​ഗ​വാ​നെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള ഒരു മഹാൻ അതി​നാ​യി തു​നി​യു​ക​യു​മി​ല്ല. വൈ​വി​ധ്യ​ത്തിൽ ഏക​ത്വ​ത്തേ ദർ​ശി​ച്ച ഒരു യതീ​ശ്വ​രൻ, മനു​ഷ്യ​സ​മു​ദാ​യ​ത്തെ അല​ങ്കോ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നും, അവരിൽ ഒരു വലിയ ഭാ​ഗ​ത്തെ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി വി​ടു​ന്ന​തി​നും ശ്ര​മി​ച്ചു എന്നു പറ​ഞ്ഞാൽ ആരാ​ണു് വി​ശ്വ​സി​ക്കുക! പര​മാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ ശാ​ങ്ക​ര​സ്മൃ​തി എന്നൊ​രു കൂ​ട​പ്ര​മാ​ണം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച ആൾ ആരാ​യി​രു​ന്നാ​ലും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പര​മ​ശ​ത്രു​ക്ക​ളി​ലൊ​രു​വ​നാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്ക​ണം.

കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ജാ​തി​ക​ളു​ടെ പട്ടിക നോ​ക്കി​യാൽ ആർ​ക്കും വി​സ്മ​യം തോ​ന്നും.

1. തമ്പ്രാ​ക്കൾ, 2. അഷ്ട​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലാ​ഢ്യർ, 3. വി​ശി​ഷ്ട​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ (അക്കി​ത്തി​രി, അടി​തി​രി, ചോ​മാ​തി​രി, ഭട്ട​തി​രി മു​ത​ലാ​യ​വർ), 4. സാ​മാ​ന്യ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ, 5. ജാ​തി​മാ​ത്ര​ന്മാർ, 6. സാ​ങ്കേ​തി​ക​ന്മാർ (പോ​റ്റി​മാർ, എമ്പ്രാ​ന്മാർ), 7. ശാ​പ​ഗ്ര​സ്ത​ന്മാർ, 8. പാ​പി​ഷ്ഠ​ന്മാർ (പന്നി​യൂർ ഗ്രാ​മ​ക്കാർ, ഗ്രാ​മ​ണി​കൾ മു​ത​ലാ​യ​വർ).

1. എള​യ​ന്മാർ, 2. മൂ​ത്ത​തു്.

1. അടികൾ, 2. പു​ഷ്പ​കൻ, 3. പൂ​പ്പ​ള്ളി, 4. പി​ഷാ​രൊ​ടി, 5. വാ​രി​യർ, 6. ചാ​ക്യാർ, 7. നമ്പി​യാർ, 8. തീ​യ​ട്ടു​ണ്ണി, 9. പി​ടാ​ര​ന്മാർ, 10. കു​രു​ക്കൾ, 11. നാ​ട്ടു​പ്പ​ട്ടൻ (പട്ട​രു​ണ്ണി), 12. പൊ​തു​വാൾ.

ശൂ​ദ്രർ പതി​നെ​ട്ടു്. മു​മ്പു വി​വ​രി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു.

1. ആശാരി, 2. കല്ലാ​ശാ​രി, 3. മൂ​ശാ​രി, 4. തട്ടാൻ, 5. കൊ​ല്ലൻ, 6. ഈർ​ച്ച​ക്കൊ​ല്ലൻ.

1. കണി​യാൻ, 2. വിൽ​കു​റു​പ്പു്, 3. വേലൻ, 4. കു​റു​പ്പു്, 5. തോൽ​കു​റു​പ്പു്, 6. പാണൻ, 7. പരവൻ, 8. ഈഴവൻ, 9. മു​ക്കു​വൻ, 10. വാലൻ.

1. പറയൻ, 2. പുലയൻ, 3. നാ​യാ​ടി, 4. ഉള്ളാ​ടൻ, 5. വേടൻ, 6. കാ​ണി​ക്കാ​രു്, 7. കു​റു​മ്പൻ, 8. മല​യ​ര​യർ.

ഈ ജാ​തി​പ്പ​ട്ടി​ക​യി​ലെ​ങ്ങും തന്നെ ക്ഷ​ത്രി​യ​രേ​യും വൈ​ശ്യ​രേ​യും കാ​ണു​ന്ന​തേ ഇല്ല. ആ രണ്ടു കൂ​ട്ട​രും കേ​ര​ള​ത്തിൽ ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നോ? ലവ​പൌ​ത്ര​നേ കൊ​ച്ചി​യിൽ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു വാ​ഴി​ച്ച​താ​യി കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള കഥ ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​രൻ മറ​ന്നു​ക​ള​ഞ്ഞോ? ഇങ്ങ​നെ വരാ​നു​ള്ള കാരണം ആരാ​യു​ന്ന​തു് രസാ​വ​ഹ​മാ​ണു്. ദ്രാ​വി​ഡ​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ​ങ്ങും ക്ഷ​ത്രി​യ​രേ​രും വൈ​ശ്യ​രേ​യും കാ​ണ്മാ​നി​ല്ലെ​ന്നു് വിൽ​സ​ന്റ് എ. സ്മി​ത്തു് പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തും ഈ അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഓർ​മ്മ​യിൽ വരു​ന്നു. ദ്രാ​വി​ഡാ​ദ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നു പറ​ഞ്ഞാൽ ആരും വി​ശ്വ​സി​ക്ക​യി​ല്ല. നേ​രേ​മ​റി​ച്ചു് ദ്രാ​വി​ഡ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ, ലോ​ക​രാ​ഞ്ജ​ന​വ്ര​തം അനു​ഷ്ഠി​ച്ചു ജീ​വി​ച്ച മഹാ​മ​ന​സ്ത​ന്മാർ മറ്റെ​ങ്ങും ഉണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല. വി​ശാ​ല​ഹൃ​ദ​യ​ത്വം, ധർ​മ്മ​നി​ഷ്ഠ, സമ​ഭാ​വന ഈ ഉൽ​കൃ​ഷ്ട ഗു​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു് അവർ വി​ള​നി​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. വീ​ര്യ​പ​രാ​ക്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ അവരെ അതി​ശ​യി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം ഒരു രാ​ജ​കു​ല​വും ഉത്ത​ര​ഇ​ന്ത്യ​യിൽ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല. ഭാ​ര​ത​ഖ​ണ്ഡ​ത്തി​ലെ ക്ഷാ​ത്ര​വർ​ഗ്ഗ​ക്കാ​രു​ടെ (military races) കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ഒരു പ്ര​ധാന സ്ഥാ​നം ഇന്നും മല​യാ​ളി​കൾ​ക്കു കല്പി​ച്ചു വരു​ന്നു​ണ്ടു്. ഭി​ന്ന​ജാ​തി​മ​ത​സ്ഥ​ന്മാർ ഏത​ല്ക്കാ​ല​പ​ര്യ​ന്തം ഏകോ​ദ​ര​സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ വർ​ത്തി​ച്ചു​വ​ന്ന ഒരു നാടു് വല്ല ദി​ക്കി​ലു​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അതു് ദ്രാ​വി​ഡ​ദേ​ശം ഒന്നു മാ​ത്ര​മാ​ണ്. മഹ​മ്മ​ദീ​യർ ഉത്ത​ര​ഇൻ​ഡ്യ​യിൽ ധാ​രാ​ള​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, അവർ വാ​ളു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് അവിടെ തങ്ങ​ളു​ടെ ശക്തി സ്ഥാ​പി​ച്ച​തു്. കേ​ര​ള​ത്തി​ലാ​ക​ട്ടെ, രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ സൌ​ജ​ന്യ​വും, സമ​ഭാ​വ​ന​യും, മഹാ​മ​ന​സ്ക​ത​യും നി​മി​ത്തം ഉണ്ടായ മഹ​മ്മ​ദീ​യ​ദേ​വാ​ല​യ​ങ്ങൾ ഒട്ടു​വ​ള​രെ​യു​ണ്ടു്. കൃ​സ്ത്യാ​നി​കൾ​ക്കും മല​യാ​ള​നാ​ട്ടി​ലു​ള്ള​തു​പോ​ലെ സം​ഖ്യാ​ബ​ല​വും മറ്റു ഭാ​ര​തീയ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​രേ​ട​ത്തും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല. അവ​രു​ടെ ഈ അഭി​വൃ​ദ്ധി​ക്കു കാ​ര​ണ​ഭൂ​ത​ന്മാ​രും കേ​ര​ളീ​യ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ തന്നെ​യാ​ണു്. അവർ തങ്ങ​ളു​ടെ നാ​ട്ടു​കാ​രിൽ പ്ര​ധാ​നി​കൾ​ക്കു് എന്തെ​ല്ലാം സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ളും പദ​വി​ക​ളും നൽ​കി​വ​ന്നോ അവ​യൊ​ക്കെ ജൂ​ത​ന്മാർ, കൃ​സ്ത്യാ​നി​കൾ, മഹ​മ്മ​ദീ​യർ മു​ത​ലായ വി​ദേ​ശീ​യർ​ക്കും നൽ​കാ​തി​രു​ന്നി​ല്ല. ഈഴ​വർ​ക്കു് ഇന്നു തീ​ണ്ടൽ കല്പി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, അവ​രോ​ടു് പെ​രു​മാ​ക്ക​ന്മാർ വർ​ത്തി​ച്ച​തെ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്നു് വട​ക്കൻ​പാ​ട്ടു​കൾ വാ​യി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യാൽ അറി​യാം. അരോമൽ ചേകവർ അങ്കം പൊ​രു​തു​വാൻ പു​റ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ അനു​ജ​നോ​ടു് തന്റെ കു​ടു​ബ​ച​രി​ത്ര​ത്തെ ഇങ്ങ​നെ വി​വ​രി​ക്കു​ന്നു.

***

പെ​രു​മാൾ അവർ​ക്കു താ​ഴെ​പ്പ​റ​യു​ന്ന വി​രു​തു​കൾ നൽ​കി​യ​ത്രേ.

***

***

ഇങ്ങ​നെ നോ​ക്കി​യാൽ കേ​ര​ള​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ ക്ഷ​ത്രി​യ​ധർ​മ്മ​ത്തെ ശരി​ക്കു നി​റ​വേ​റ്റി​യ​വ​രാ​ണെ​ന്നു കാണാം.

വൈ​ശ്യ​വൃ​ത്തി​യിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​വ​രും കേ​ര​ള​ത്തിൽ അതി​പു​രാ​ത​ന​കാ​ലം മു​ത​ല്ക്കേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചെ​ട്ടി, വാ​ണി​യൻ എന്നീ ശബ്ദ​ങ്ങൾ വൈ​ശ്യ​പ​ര്യാ​യ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, അവരെ കേരള ജാ​തി​നിർ​ണ്ണ​യ​കാ​രൻ ശൂ​ദ്ര​രാ​യി​ട്ടാ​ണു് കല്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഉത്തമ ജീ​വി​ത​വൃ​ത്തി​ക​ളെ അവ​ലം​ബി​ച്ചു ജീ​വി​ച്ച​വ​രെ ഇങ്ങ​നെ ശൂ​ദ്ര​രാ​യി​ട്ടും അതി​ലും താ​ണ​വ​രാ​യി​ട്ടും ഗണി​ച്ചി​ട്ടു് അവ​രു​ടെ മേൽ ആന്ത​രാ​ളി​ക​വർ​ഗ്ഗ​ക്കാർ എന്നൊ​രു കൂ​ട്ട​രെ പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു് ബഹു​വി​ചി​ത്രം. അവ​രു​ടെ ഉല്പ​ത്തി​യെ​പ്പ​റ്റി പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള ഒന്നു​ര​ണ്ടു കഥകൾ ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

ശ്രീ പര​ശു​രാ​മൻ ശ്രീ​മൂ​ല​സ്ഥാ​ന​ത്തു താ​മ​സി​ക്ക​വേ,

മൂർ​ഖ​നായ വൃ​ദ്ധ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നു് അവളിൽ സംശയം ജനി​ക്ക​യാൽ യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രായ ഭൂ​സു​രാ​ശ്രേ​ഷ്ഠ​ന്മാ​രെ വിവരം ധരി​പ്പി​ച്ചു. അവ​രാ​ക​ട്ടെ, ആ സാ​ധ്വി​യെ ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു്, എക്സ് പാർ​ട്ടി വി​ധി​ക​ല്പി​ച്ച​തി​നാൽ, അവൾ എവി​ടെ​യോ പോയി താ​മ​സി​ക്ക​യും, യഥാ​കാ​ലം ഒരു കന്യ​ക​യെ പ്ര​സ​വി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അഹോ! എന്തൊ​രു നീ​തി​നി​ഷ്ഠ! പര​ശു​രാ​മ​നു് ആ കന്യ​ക​യെ കണ്ട​പ്പോൾ ദുഃ​ഖ​മു​ണ്ടാ​യി​പോ​ലും. അതി​നാൽ യോ​ഗ​പ​ട്ട​ദ്വി​ജേ​ശ്വ​ര​നെ വി​ളി​ച്ചു് അവൾ​ക്കു വല്ല ദോ​ഷ​വും ഉണ്ടോ എന്നു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ, അദ്ദേ​ഹം നൽകിയ മറു​പ​ടി​യാ​ണു് ബഹു​വി​ചി​ത്രം.

“അവളിൽ ഞാ​നൊ​രു ദോ​ഷ​വും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല; എന്നാ​ലും വി​പ്രോ​ക്ത്യാ അവൾ​ക്കു് ഞാൻ അല്പം ദോഷം കല്പി​ക്കു​ന്നു.” ഇത്ത​രം ന്യാ​യാ​ധി​പ​തി​മാ​രെ​യും പഞ്ചാ​യ​ത്തു​കാ​രെ​യും മഷി​യി​ട്ടാൽ​പോ​ലും കാ​ണാ​താ​ക്കിയ ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് സിം​ഹ​ത്തി​നു് കോടി കോടി നമ​സ്കാ​രം!

ഭാർ​ഗ്ഗ​വ​ന്റെ സാ​ത്വി​ക​തേ​ജ​സ്സെ​ല്ലാം രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​നി​ലേ​ക്കു പകർ​ന്നു​പോ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം–അതു കേ​ട്ടി​ട്ടു്, അദ്ദേ​ഹം ഒര​ക്ഷ​രം​പോ​ലും ഉരി​യാ​ടാ​തെ അവളെ ഒരു പ്ര​ത്യേക ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ പാർ​പ്പി​ച്ചു. കന്യ​ക​യ്ക്കു വയ​സ്സു പന്ത്ര​ണ്ടാ​യി. അവൾ ഒരു​ദി​വ​സം ശി​വ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​നു സമീപം പൂ​വി​റു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു് നി​ല്ക്കു​ന്ന​തു് അദ്ദേ​ഹം കാണാൻ ഇട​യാ​യി. ആ ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അദ്ദേ​ഹം ചെ​ന്ന​പ്പോൾ, വി​ഗ്ര​ഹ​ത്തിൽ ഒരു വി​ചി​ത്ര​മായ മാല ചാർ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടു്, അതു് ആരു ചാർ​ത്തിയ മാ​ല​യാ​ണെ​ന്നു് പൂ​ജാ​രി​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ച​തിൽ, അതു ചാർ​ത്തി​യ​തു് താ​ന​ല്ലെ​ന്നും ആരു ചാർ​ത്തി​യ​താ​ണെ​ന്നു് തനി​ക്കു നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ലെ​ന്നും പൂ​ജാ​രി പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു കാ​ര്യം മന​സ്സി​ലാ​യി. ഉടൻ​ത​ന്നെ അദ്ദേ​ഹം അവ​ളു​ടെ അടു​ത്തു​ചെ​ന്നു്,

എന്നു് ആജ്ഞാ​പി​ച്ചു​വ​ത്രേ. അവ​ളു​ടെ ദി​വ്യ​ത്വം ഇങ്ങ​നെ വെ​ളി​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടും, അവളെ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു് സ്വീ​ക​രി​പ്പി​ക്കാൻ പര​ശു​രാ​മൻ ശ്ര​മി​ക്കാ​ഞ്ഞ​തോ പോ​ക​ട്ടെ; അവ​ളു​ടെ അധഃ​പ​ത​ന​ത്തി​നു കാ​ര​ണ​മാ​ക്കിയ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​കു​ല​ത്തെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ച്ചു വസി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നു് ആജ്ഞാ​പി​ക്ക​യും ചെ​യ്ത​താ​ണു് സാ​ഹ​സ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ബ്രാ​ഹ്മ​ണി എന്നൊ​രു ജാതി ഉണ്ടാ​യ​തി​നു് ഒരു കാരണം കണ്ടു​പി​ടി​ക്കാൻ കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​കർ​ത്താ​വു് എത്ര ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു നോ​ക്കുക. അതി​നു​വേ​ണ്ടി പര​ശു​രാ​മ​നെ തി​രു​മ​ണ്ട​നാ​ക്കി​യെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, യോ​ഗ​ക്കാ​രെ കണ്ണിൽ​ചോ​ര​യി​ല്ലാ​ത്ത കഠി​ന​ഹൃ​ദ​യ​ന്മാ​രാ​ക്കി ജന​സ​മ​ക്ഷം നിർ​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നി​ട്ടും കേ​ര​ളാ​ചാ​ര​കർ​ത്താ​വു് ഈ മാ​തി​രി ‘കു​രു​ത്ത​ക്കേ​ടി’നൊ​ക്കെ കാ​ര​ണ​ഭൂ​തൻ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രാ​ണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണാ​വോ?

(2) ഉത്ത​ര​ദേ​ശ​സ്ഥ​നായ ഒരു യതി സം​ഗ​മേ​ശ​പു​ര​ത്തു​വ​ന്നു് തത്ര​സ്ഥ​നായ ഒരു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ന്റെ നവ​യൌ​വ​ന​വ​തി​യായ ഒരു പത്നി​യെ വശീ​ക​രി​ച്ചു രമി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കാ​ല​ക്ര​മേണ അവൾ ജാ​ത​ഗർ​ഭ​യാ​ക​യും യഥാ​കാ​ലം ഒരു പു​ത്ര​നെ പ്ര​സ​വി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ഒടു​വിൽ ഈ കു​ട്ടി​യേ​യും യതി​യേ​യും ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ ഒരു​മി​ച്ചു് കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യി. അപ്പോ​ഴാ​ണു് സാ​ധു​വി​നു് കഥ മന​സ്സി​ലാ​യ​തു്. ഉട​നെ​ത​ന്നെ അയാൾ പു​ത്ര​നെ ബഹി​ഷ്ക​രി​ച്ചു. ആ സ്ത്രീ മരി​ച്ച​ശേ​ഷം, യതി പര​ശു​രാ​മ​നോ​ടു്,

എന്നു നിർ​ല​ജ്ജം അപേ​ക്ഷി​ക്ക​യാൽ, പര​ശു​രാ​മൻ അവനെ വി​ളി​ച്ചു്,

എന്നു കല്പി​ച്ചു എന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ദയാ​പൂർ​വം ഒരു ശൂ​ദ്ര​ക​ന്യ​ക​യെ അയാൾ​ക്കു കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു്, അവളെ സഹോ​ദ​രി​യാ​യി ഗണി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നും പറ​ഞ്ഞു. പര​ശു​രാ​മ​നു് ഒരു കാ​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ വലിയ നിർ​ബ​ന്ധം. ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ തൃ​തീ​യ​പു​രു​ഷാർ​ത്ഥം സാ​ധി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം എന്തെ​ല്ലാം ക്ലേ​ശ​ങ്ങൾ അനു​ഭ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു! അതി​നാ​യി,

എന്നൊ​രു രാ​ജ​കീ​യ​വി​ളം​ബ​രം പോലും അദ്ദേ​ഹം പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി. രേ​ണു​ക​യു​ടെ പാ​തി​വ്ര​ത്യ​ഭം​ഗ​ത്തെ ശങ്കി​ച്ചു് ജമ​ദ​ഗ്നി​മ​ഹർ​ഷി അവളെ ഹനി​ക്കാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, യാ​തൊ​രു കൂ​സ​ലും​കൂ​ടാ​തെ അങ്ങ​നെ ചെയ്ത പര​ശു​രാ​മൻ, സാ​ക്ഷാൽ പാ​തി​വ്ര​ത്യാ​ഗ്നി​സം​ഭൂ​ത​യും നാ​മ​സ്മ​ര​ണ​മാ​ത്ര​ത്താൽ സർ​വ​പാ​പ​ങ്ങ​ളേ​യും ദൂ​രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന മഹി​ളാ​കു​ല​മ​ണി​ഭൂ​ഷ​യും ആയ സീ​താ​ദേ​വി​യു​ടെ പൗ​ത്ര​ന്റെ [23] വം​ശ​ത്തി​ലു​ള്ള സ്ത്രീ​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു പോലും പാ​തി​വ്ര​ത്യം വേ​ണ്ടെ​ന്നു കല്പി​ച്ചു​പോ​ലും. ഇതൊ​ക്കെ കാ​ണു​മ്പോൾ പര​ശു​രാ​മൻ തന്നെ, ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ തൃതീയ പു​രു​ഷാർ​ത്ഥ​സാ​ധ​ന​ത്തി​നാ​യി, സ്വാ​ത്മാ​വി​നെ കോ​ടി​ശഃ​വി​ഭ​ജി​ച്ചു് അത്ര​യും സ്ത്രീ​ജ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി കേ​ര​ള​ത്തിൽ വന്നു ജനി​ച്ചു എന്നു് കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ​കർ​ത്ത​വു പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണാ​ത്ത​തിൽ അത്ഭു​തം തോ​ന്നു​ന്നു. ഒരു കാ​ര്യം തീർ​ച്ച​യാ​ണു്. കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ വാൾ തു​രു​മ്പു പി​ടി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തു​വ​രെ ഈ ഗ്ര​ന്ഥം ആരും വെ​ളി​യിൽ എടു​ത്തു കാ​ണു​ക​യി​ല്ല.

ഈമാ​തി​രി ഒട്ടു വളരെ കഥകൾ കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​ത്തിൽ ഉണ്ടു്. അവയിൽ വെ​ച്ചു് പര​ശു​രാ​മൻ സ്വർ​ഗ്ഗ​ത്തു ചെ​ന്നു സ്വർ​ന്നാ​രി​ക​ളെ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന കഥ​യാ​ണു് ചി​ത്രാൽ ചി​ത്ര​ത​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. പര​ശു​രാ​മൻ, ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ രത്യർ​ത്ഥം സ്ത്രീ​ക​ളെ ആന​യി​ക്കാ​നാ​യി ദേ​വ​ലോ​ക​ത്തു ചെ​ന്നു് “ഹേ, ദേ​വേ​ന്ദ്ര, ഞാൻ കേരളം എന്നൊ​രു ഭൂമി സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു്, ഒട്ടു​വ​ള​രെ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു പാർ​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. അവർ​ക്കു ജോ​ലി​യൊ​ന്നു​മി​ല്ല. അവരെ രമി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ത്രീ​ക​ളെ എന്റെ കൂടെ അയ​യ്ക്ക​ണം എന്നു പറ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴെ ഇന്ദ്രൻ ജയ​ന്ത​ന്റെ പു​ത്രി തു​ട​ങ്ങിയ ഏതാ​നും​പേ​രെ പര​ശു​രാ​മ​ന്റെ കൂടെ അയ​ച്ചു​വ​ത്രേ. അവരും അവ​രു​ടെ സന്താ​ന​ങ്ങ​ളും ആണു് ദേ​വ​ദാ​സി​മാർ. ഇവിടെ ഒരു സംഗതി യു​ക്തി​ക്കു വി​പ​രീ​ത​മാ​യി കാ​ണു​ന്നു. ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ ഭൂ​മി​ക്കു മാ​ത്രം സു​ര​ന്മാ​രാ​ണു്. അവ​രെ​ക്കാൾ സാ​ക്ഷാൽ സു​ര​ന്മാർ എത്ര​യോ പൂ​ജ​നീ​യ​ന്മാ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണം. ആ സ്ഥി​തി​ക്കു് ദേ​വേ​ശ​ന്റെ പൌ​ത്രി​യി​ലു​ണ്ടായ സന്താ​ന​ങ്ങൾ ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രെ​ക്കാൾ പൂ​ജാർ​ഹ​രാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ? ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ തങ്ങ​ളു​ടെ കന്യ​ക​ക​ളെ ആദ്യ​മാ​യി ദേ​വ​ന്മാർ​ക്കാ​യി​ട്ടു കല്പി​ക്ക പതി​വാ​ണു്. കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​കർ​ത്താ​വി​നു് അതു കണ്ടി​ട്ടു് അസൂയ തോ​ന്നു​ക​യാ​ലാ​യി​രി​ക്കാം, ദേ​വ​ക​ന്യ​ക​ക​ളെ ഇങ്ങോ​ട്ടു് ആന​യി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു് ആഗ്ര​ഹം ജനി​ച്ച​തു്. ഇത്ത​രം കഥകൾ എഴു​തി​യു​ണ്ടാ​ക്കിയ ആൾ ആരാ​യി​രു​ന്നാ​ലും, അയാൾ കേ​ര​ളീ​യർ​ക്കു് ഒരു ഉപ​കാ​രം ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ട്. ഇന്ദ്ര​നെ​ന്നും ദേ​വ​ക​ളെ​ന്നും പര​ശു​രാ​മ​നെ​ന്നും മറ്റും പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വർ വെറും കല്പി​ത​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നു് അയാൾ ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്താൽ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇന്ദ്ര​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഭക്തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അയാ​ളു​ടെ പൌ​ത്രി​യെ ഒരു ദാ​സി​യാ​ക്കാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​മോ? രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഭക്തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വം​ശ​ത്തിൽ ഉത്ഭ​വി​ച്ച സ്ത്രീ​കൾ​ക്ക് പാ​തി​വ്ര​ത്യം വേ​ണ്ടെ​ന്നു് ഒരു നിയമം പാ​സ്സാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ? പര​ശു​രാ​മൻ മഹാ​വി​ഷ്ണു​വി​ന്റെ അവ​താ​ര​മാ​ണെ​ന്നു് അയാൾ​ക്കു വി​ശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു് ഇത്ര​വ​ള​രെ ധർ​മ്മ​വി​രു​ദ്ധ​മായ പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ ചെ​യ്യി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ?

കേ​ര​ള​ത്തിൽ ക്ഷ​ത്രി​യ​ന്മാ​രി​ല്ലെ​ന്നു വരു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ രഹ​സ്യം കണ്ടു​പി​ടി​ക്കാൻ വി​ഷ​മ​മി​ല്ല. രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ ഹി​ര​ണ്യ​ഗർ​ഭാ​ദി ക്രി​യ​ക​ളിൽ കു​ടു​ക്കി ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ ആധി​പ​ത്യം സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ വേ​ണ്ടി മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ദ്രാ​വി​ഡർ ചാ​തുർ​വർ​ണ്ണ്യ​ത്തിൽ ഉൾ​പ്പെ​ട്ട​വ​രേ ആയി​രു​ന്നി​ല്ല. അവ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന യോ​ഗി​ക​ളേ​യും മറ്റും ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ തങ്ങ​ളു​ടെ വർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ ചേർ​ത്തു​കാ​ണ​ണ​മെ​ന്നു് കേ​ര​ള​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​ത്തിൽ ശി​വ​ദ്വി​ജ​നെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള പ്ര​സ്താ​വ​ത്തിൽ​നി​ന്നു് ഊഹി​ക്കാം. പര​ശു​രാ​മൻ അസം​ഖ്യം പേർ​ക്കു് ബ്രാ​ഹ്മ​ണ്യം നൽ​കി​യ​താ​യി പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളിൽ പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നു​മു​ണ്ടു്. രാ​മാ​നു​ജാ​ചാ​ര്യ​രും അപ്ര​കാ​രം ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ബാ​ക്കി​യു​ള്ള​വ​രിൽ, ക്ഷേ​ത്ര​സം​ബ​ന്ധ​മായ പരി​ച​ര്യ​കൾ ചെ​യ്തു​വ​ന്ന​വർ, കാ​ല​ക്ര​മേണ അന്ത​രാ​ളിക ജാ​തി​ക​ളാ​യി​പ്പി​രി​ഞ്ഞു. ചില കെ​ട്ടു​ക​ഥ​കൾ മി​ട​ഞ്ഞു​ണ്ടാ​ക്കി, ആ ജാ​തി​ക​ളെ മലയാള ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ നല്ല​പോ​ലെ ഉറ​പ്പി​ച്ചു. ശേ​ഷി​ച്ച ദ്രാ​വി​ഡ​രെ​യെ​ല്ലാം ശൂ​ദ്ര​രാ​യും ഗണി​ച്ചു. ഇങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ജാ​തി​വ്യ​ത്യാ​സം കേ​ര​ള​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​വാ​നി​ട​യാ​യ​തു്. അല്ലാ​തെ ശങ്ക​രാ​ചാ​ര്യർ ഈ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ യാ​തെ​ാ​ന്നും പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല.