പ്രൌ​ഢ​ങ്ങ​ളായ പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടും സര​സ​ത​ര​ങ്ങ​ളായ ഗദ്യ​പ്ര​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടും കൈ​ര​ളീ​ദേ​വി​യു​ടെ നി​ര​ന്ത​രോ​പാ​സ​ക​നും ഇന്ന​ത്തെ ഗ്ര​ന്ഥ​നി​രൂ​പ​ക​ന്മാ​രിൽ എല്ലാ​ത്ത​ര​ത്തി​ലും അഗ്ര​ഗ​ണ്യ​നു​മായ ശ്രീ​മാൻ ആർ. നാ​രാ​യ​ണ​പ്പ​ണി​ക്കർ ബി. ഏ. എൽ. റ്റി.-യുടെ ഒരു ജീ​വ​ച​രി​ത്ര​സം​ഗ്ര​ഹം എഴു​തി​ത്ത​ര​ണ​മെ​ന്നു് “കേ​ര​ള​ഭാ​ഷാ സാ​ഹി​ത്യ​ച​രി​ത്രം” ഒന്നാം​ഭാ​ഗം അച്ച​ടി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങിയ കാ​ല​ത്തു തന്നെ തൽ പ്ര​കാ​ശ​ക​നും വി​ദ്യാ​വി​ലാ​സി​നി ബു​ക്കു്ഡി​പ്പോ ഉട​മ​സ്ഥ​നു​മായ ശ്രീ​മാൻ, പി. ഗോ​വി​ന്ദ​പ്പി​ള്ള അവർകൾ, മി​സ്റ്റർ പണി​ക്ക​രു​ടെ ഒരു സ്നേ​ഹി​ത​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ, എന്നോ​ടു് പല​കു​റി ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും, അതി​നു​വേ​ണ്ടു​ന്ന കരു​ക്കൾ ഒരു​ക്കി​ത്ത​രാ​മെ​ങ്കിൽ ഒന്നു ശ്ര​മി​ക്കാ​മെ​ന്നു് ഞാൻ വാ​ഗ്ദ​ത്തം​ചെ​യ്ക​യും ചെ​യ്തി​ട്ടു വർഷം രണ്ടു​തി​ക​ഞ്ഞു. ഈയി​ട​യ്ക്കു് മി. പിള്ള അതിനു വേ​ണ്ടു​ന്ന കു​റി​പ്പു​കൾ അന്വേ​ഷി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​താ​യി എന്നെ അറി​യി​ക്ക​യും ‘സാ​ഹി​ത്യ​ച​രി​ത്ര’ത്തി​ന്റെ രണ്ടാം ഭാ​ഗ​ത്തി​ലെ​ങ്കി​ലും ചേർ​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം മി. പണി​ക്ക​രു​ടെ ഒരു ജീ​വ​ച​രി​ത്രം രൂ​പ​വൽ​ക​രി​ച്ചു തര​ണ​മെ​ന്നു് വീ​ണ്ടും ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്ത​ത​നു​സ​രി​ച്ചു് വല്ല​തു​മൊ​ന്നു എഴു​തി​ച്ചേർ​ക്കാ​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചു. പു​രാ​തന സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ ജീ​വ​ച​രി​ത്ര​ങ്ങ​ളോ നമു​ക്കു് ഒരു​വി​ധ​ത്തി​ലും കണ്ടു​പി​ടി​യ്ക്കാൻ കഴി​യാ​ത്ത നി​ല​യി​ലാ​ണ​ല്ലോ സ്ഥി​തി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തു്. അതി​നാൽ അശ്മാ​നാ​തന സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ ചരി​ത്ര​ങ്ങൾ എങ്കി​ലും ഇനി​യു​ള്ള കാലം അത്ത​ര​ത്തി​ലാ​യി​ത്തീ​രാൻ ഇട​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തു് അനു​ചി​ത​മാ​ണു് എന്നു​കൂ​ടി എനി​ക്കു തോ​ന്നി​യ​തും ഇതെ​ഴു​തു​ന്ന​തി​നു് എനി​ക്കു പ്രേ​ര​ക​മാ​യി ഭവി​ച്ചു എന്നു​ള്ള രഹ​സ്യ​ത്തേ​യും മുൻ​കൂ​ട്ടി അറി​യി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ട്ടെ.

കൈ​ര​ളീ​സാ​ഹി​ത്യ മലർ​ക്കാ​വിൽ സ്പൃ​ഹ​ണീ​യ​ത​ര​കാ​ന്തി​യോ​ടു​കൂ​ടി വി​ക​സി​ച്ചു് കേ​ര​ള​ഭൂ​മ​ണ്ഡ​ല​മൊ​ട്ടാ​കെ ആത്മ​സൌ​ര​ഭ്യ​ധോ​ര​ണി​കൊ​ണ്ടു് സു​ര​ഭീ​ക​രി​ച്ചു് അനേ​ക​ശ​ത​വർ​ഷ​കാ​ലം​മു​തൽ​ക്കു ഒരു വാ​ട്ട​വും കോ​ട്ട​വും തട്ടാ​തെ പ്ര​ശോ​ഭി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന അനവധി കാ​വ്യ​കു​സു​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ അന​വ​ദ്യ​വും ഹൃ​ദ്യ​വു​മായ മക​ര​ന്ദ​ര​സം ശേ​ഖ​രി​ച്ചു വച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഒരു സാ​ഹി​ത്യ​ച​രി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ രച​യി​താ​വു് എന്ന നി​ല​യിൽ പരി​ല​സി​ക്കു​ന്ന ശ്രീ​മാൻ ആർ. നാ​രാ​യ​ണ​പ്പ​ണി​ക്കർ അവർകൾ പ്ര​സി​ദ്ധ​നായ ഒരു നാ​വ​ലെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നാ​യി​ട്ടും ഒരു​ത്ത​മ​ച​രി​ത്ര​കാ​ര​നാ​യി​ട്ടും ഒരു ഒന്നാ​ന്ത​രം പ്രാ​സം​ഗി​ക​നാ​യി​ട്ടും ഒരു മാ​തൃ​കാ​ദ്ധ്യാ​പ​ക​നാ​യി​ട്ടും കൂടി നമ്മു​ടെ ദൃ​ഷ്ടി​പ​ഥ​ത്തി​ലും കർ​ണ്ണ​പ​ഥ​ത്തി​ലും എത്തു​ന്നു. ഈ മാ​ന്യ​ദേ​ഹം വി​വി​ധ​ഭാ​ഷ​ക​ളു​ടെ ഒരു സജീ​വ​കോ​ശ​മെ​ന്ന നി​ല​യി​ലും ഇന്ന​ത്തെ ഭാ​ഷാ​പോ​ഷണ വി​ച​ക്ഷ​ണ​ന്മാ​രിൽ അഗ്രി​മ​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നു അവ​കാ​ശി​യാ​വാൻ സന്ന​ദ്ധ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു യു​വ​സാ​ഹി​ത്യ​ര​സി​ക​നാ​കു​ന്നു.

ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അവ​താ​രം​കൊ​ണ്ടു ചാ​രി​താർ​ത്ഥ്യം അടഞ്ഞ പവി​ത്ര​ദേ​ശം പ്രാ​ചീ​ന​കാ​ലം മു​ത​ല്ക്കേ സു​പ്ര​സി​ദ്ധ കവി​ക​ളു​ടേ​യും ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രു​ടേ​യും അധി​ഷ്ഠാന ഭൂ​മി​യാ​യി പരി​ശോ​ഭി​ക്കു​ന്ന ചെ​മ്പ​ക​ശ്ശേ​രി​നാ​ടു​ത​ന്നെ​യാ​ണു്. കൊ​ല്ല​വർ​ഷം 1064 മകരം 14-നു വി​ശാ​ഖ​ന​ക്ഷ​ത്രം​കൊ​ണ്ടു കി​രി​യ​ത്തു നാ​യർ​കു​ല​ത്തിൽ ഈ മാ​ന്യൻ ഭൂ​ജാ​ത​നാ​യി. ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പൂർ​വ​കു​ടും​ബ​ക്കാർ ബ്രി​ട്ടീ​ഷു​മ​ല​ബാ​റിൽ നി​ന്നു് ആയി​ര​ത്തിൽ​പ​രം വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു മുൻ​പു് വട​ക്കൻ പറ​വൂ​രിൽ വന്നു കു​ടി​പാർ​ത്ത​വ​രും കയ്മൾ​സ്ഥാ​നീ​യ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. അവി​ടെ​നി​ന്നു് അഞ്ഞൂ​റു​കൊ​ല്ല​ങ്ങൾ​ക്കു​മുൻ​പു് ചെ​മ്പ​ക​ശ്ശേ​രി രാ​ജാ​വി​ന്റെ ക്ഷണം അനു​സ​രി​ച്ചു് അവർ അമ്പ​ല​പ്പുഴ വന്നു് താമസം തു​ട​ങ്ങി. ആശ്രി​ത​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു കല്പ​ത​രു​വാ​യി​രു​ന്ന ആ രാ​ജാ​വു് അവർ​ക്കു് ഒരു സേ​നാ​വി​ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ആധി​പ​ത്യ​വും വസ്തു​വ​ക​ക​ളും നല്കി. ‘കോ​വി​ലി​ടം’ എന്നാ​യി​രു​ന്നു ഈ പു​തി​യ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ പേരു്. അതി​ന്റെ രണ്ടു​ശാ​ഖ​ക്കാർ രണ്ടു​ക​ര​ക​ളു​ടെ കര​നാ​ഥ​സ്ഥാ​നം ഇപ്പോ​ഴും വഹി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. ഇങ്ങ​നെ പല ശാ​ഖ​ക​ളാ​യി​ത്തീർ​ന്ന കോ​വി​ലി​ട​ത്തു കു​ടം​ബ​ത്തി​ന്റെ ഒരു​പ​ശാ​ഖ​യാ​ണു് മി. പണി​ക്ക​രു​ടെ ജന​ന​ത്താൽ ചരി​താർ​ത്ഥത അട​ഞ്ഞ​തു്. സ്വ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നു സി​ദ്ധ​മായ ആ പോ​രാ​ളി​ത്വം ഈ ചരി​ത്ര​നാ​യ​ക​നിൽ രൂ​പാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ട്ടു് സാ​ഹി​ത്യ​വി​മർ​ശ​ക​പ്പോ​രാ​ളി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു​മു​ണ്ട​ല്ലോ.

ശൈ​ശ​വ​ലീ​ല​കൾ കഴി​ഞ്ഞു് അടു​ത്ത​പ​ടി​യിൽ​ത​ന്നെ മി. പണി​ക്കർ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ആദ്യ​ഘ​ട്ട​മായ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു. അചി​രേണ ഈ ബാലൻ, ഗു​രു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തി​നും സബ്ര​ഹ്മ​ചാ​രി​ക​ളു​ടെ ബഹു​മാ​നാ​ദ​ര​ങ്ങൾ​ക്കും പാ​ത്രീ​ഭൂ​ത​നാ​യി. നാ​ട്ടു​ഭാ​ഷ​യിൽ ഒന്നു മുതൽ എലി​മെ​ന്റ​റി ക്ലാ​സ്സു​വ​രെ ഒന്നി​ലും തോൽവി എന്നു​ള്ള​ത​റി​യാ​തെ ഒന്നാ​മ​താ​യി പടി​പ​ടി​യാ​യി​ട്ടു ജയി​ച്ചു​വ​ന്നു. ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പഠി​ത്ത​ത്തെ​പ്പ​റ്റി അക്കാ​ല​ത്തു വളരെ പു​ക​ഴ്ത്തി​യി​രു​ന്ന​വ​നും സന്തോ​ഷി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​നും ആയ പ്ര​ധാ​നാ​ദ്ധ്യാ​പ​കൻ ബ്ര​ഹ്മ​ശ്രീ വി. ശി​വ​രാ​മ​കൃ​ഷ്ണ​യ്യർ അവർകൾ, സ്വ​ശി​ഷ്യാ​ഗ്ര​ണി​യു​ടെ ക്ര​മ​പ്ര​വൃ​ദ്ധ​മായ അഭ്യു​ന്ന​തി​യിൽ സന്തു​ഷ്ട​നാ​യി ഇന്നും ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടു്.

ഇങ്ങ​നെ ഏറ്റ​വും പ്ര​ശം​സ​നീ​യ​മാം​വ​ണ്ണം മാ​തൃ​ഭാ​ഷാ​ഭ്യ​സ​നം കഴി​ഞ്ഞു് ക്ര​മേണ 11-​ാമത്തെ വയ​സ്സിൽ ആം​ഗ​ല​ഭാ​ഷാ​പ​ഠ​ന​ത്തി​നി​റ​ങ്ങി. ഈ മാ​ന്യ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ദു​ശ്ശാ​ഠ്യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​ധാ​ന​മായ ഒന്നു് എല്ലാ​ക്ലാ​സ്സി​ലും ഒന്നാ​മ​താ​യി പാ​സ്സാ​ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. അക്കാ​ല​ത്തു് ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് ഏറ്റ​വും പി​ടി​ച്ച​തും വാ​സ​ന​യു​ള്ള​തും ആയ വിഷയം കണ​ക്കും ഇം​ഗ്ലീ​ഷും ആയി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു് ഞാൻ അറി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു്. എന്നാൽ മാ​തൃ​ഭാ​ഷ​യിൽ ഒരു​മാ​തി​രി മോ​ശ​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു മല​യാ​ളി മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​യിൽ മോ​ശ​മാ​ണെ​ന്നു​വ​രു​ന്ന​തു് പോ​രാ​യ്മ​യെ​ന്നു​ള്ള ബോധം മി. പണി​ക്ക​രു​ടെ അന്ത​രം​ഗ​ത്തിൽ കട​ന്നു​കൂ​ടു​ക​യാൽ തൽഫലം ഇപ്പോൾ നമു​ക്കൊ​ക്കെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ അനു​ഭ​വി​ക്കാ​റാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇതോർ​ക്കു​മ്പോൾ സക​ല​വിധ ഉന്ന​തി​യ്ക്കും യശ​സ്സി​നും മു​ഖ്യ​നി​ദാ​നം ഒരു​വ​ന്റെ വാ​ശി​യോ​ടു​കൂ​ടിയ സ്ഥി​ര​പ്ര​യ​ത്നം തന്നെ​യെ​ന്നു​ള്ള തത്വം ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ ഉൽ​ബു​ദ്ധ​മാ​കു​ന്നു​ണ്ടു്. നമ്മു​ടെ പണി​ക്കർ മൂ​ന്നാം ഫാ​റ​ത്തിൽ പഠി​ക്കു​ന്ന അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ എഴു​തിയ ഒരു​പ​ന്യാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു് അന്ന​ത്തെ ഹെ​ഡ്മാ​സ്റ്റർ അവർ​ക​ളു​ടെ നിർ​വ്യാ​ജ​മായ പ്ര​ശം​സാ​വാ​ക്യം​ത​ന്നെ ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​തി​ഭാ​ശ​ക്തി​യെ പ്ര​സ്ഫു​ട​മാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. ഒഴി​വു​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളെ വന്ധ്യ​മാ​ക്കാ​തെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ലു​ള്ള പലേ നോ​വ​ലു​ക​ളും ഇക്കാ​ല​ത്തി​നു മു​മ്പു​ത​ന്നെ വാ​യി​ച്ചു​തീർ​ത്തു. പ്രാ​യേണ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​കൾ​ക്കു തി​ക്തത കഷാ​യ​മാ​യി തോ​ന്നാ​റു​ള്ള വ്യാ​ക​ര​ണം മി. പണി​ക്കർ​ക്കു് കദ​ളീ​ര​സാ​യ​ന​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് തോ​ന്നി​യി​രു​ന്ന​തു്. സാ​ധാ​രണ വ്യാ​ക​ര​ണ​വി​ഷ​യം മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​നും അതിൽ രസി​ക്കാ​നും കെൽ​പ്പു​ള്ള ഒരു​വ​നു് ഭാ​ഷാ​ജ്ഞാ​നം സ്വ​യ​മേ കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നു​ള്ള​തു് വി​ദ്വൽ സമ്മ​ത​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​താ​ണ​ല്ലോ.

ഈ ക്ലാ​സ്സിൽ പഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​വേ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യായ മി. പണി​ക്ക​രു​ടെ ഹൃദയം തകർ​ന്നു​പോ​ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം ഒരു പരി​താ​പ​ക​ര​മായ സംഭവം നട​ന്നു. അതാ​യ​തു് ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രി​യ​ജ​ന​നി സ്വ​പു​ത്ര​ന്റെ ഭാവി യശഃ​കു​സു​മ​സൗ​ര​ഭ്യം ആഘ്രാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യാ​കാ​തെ കാ​ല​യ​വ​നി​ക​യ്ക്കു​ള്ളിൽ മറ​ഞ്ഞു എന്നു​ള്ള​താ​ണു്. അടു​ത്ത കൊ​ല്ല​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഗു​രു​വ​ര​നും പ്ര​ധാ​നാ​ദ്ധ്യാ​പ​ക​നും ആയ മി. സു​ബ്ബ​യ്യർ അവർ​ക​ളും ദി​വം​ഗ​ത​നാ​യി. ഈ രണ്ടു് അകാ​ല​നി​ര്യാ​ണ​ങ്ങ​ളും നമ്മു​ടെ യു​വ​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യായ പണി​ക്ക​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ക​വാ​ട​ത്തെ വി​പാ​ട​നം​ചെ​യ്ക​യും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ഏറെ​ക്കു​റെ അന്തർ​മു​ഖ​നാ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

4-ാം ഫാ​റ​ത്തിൽ പഠി​ത്തം ആരം​ഭി​ച്ച​തോ​ടു​കൂ​ടി സം​സ്കൃ​ത​ഭാ​ഷ​യും അഭ്യ​സി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ആശാ​ന്മാ​രു​ടെ എഴു​ത്തു​പ​ള്ളി​യി​ലെ കറി​ക്കു​ല​മ​നു​സ​രി​ച്ചു് ആദ്യ​മേ​ത​ന്നെ അമ​ര​കോ​ശ​വും സി​ദ്ധ​രൂ​പ​വും ശ്രീ​രാ​മോ​ദ​ന്താ​ദി ലഘു​കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളും പഠി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് ആ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അധികം തോൽ​വി​ക്കിട പറ്റി​യി​ല്ല. കൂ​ടാ​തെ ആ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ കൂ​ടു​തൽ ശ്ര​ദ്ധ​യും അദ്ദേ​ഹം പതി​പ്പി​ച്ചു. ഇതി​നൊ​രു പ്ര​ത്യേക കാ​ര​ണ​വു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സഹ​പാ​ഠി​ക​ളാ​യി പ്രാ​ഥ​മി​ക​പ​രീ​ക്ഷാ വി​ജ​യി​ക​ളായ കുറെ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവ​രൊ​ക്കെ മല​യാ​ള​ത്തിൽ മി​ടു​ക്ക​ന്മാ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. പണി​ക്കർ മാ​ത്രം അക്കൂ​ട്ട​ത്തിൽ വളരെ പി​ന്നോ​ക്ക​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ വഴി​യ്ക്കു യാ​ത്ര​ചെ​യ്താൽ സ്വ​സ​ഹ​പാ​ഠി​കൾ​ക്കൊ​പ്പ​മോ മു​ന്ന​ണി​യി​ലോ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്ന​തു് അസാ​ദ്ധ്യ​മെ​ന്നു കരുതി മാർ​ഗ്ഗാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു് ശു​ഷ്കാ​ന്തി കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​പ​ക്ഷം തന്റെ ഉദ്ദി​ഷ്ട​കാ​ര്യം സാ​ധി​ത​പ്രാ​യ​മാ​കു​മെ​ന്നു കാൺ​ക​യാ​ലും തന്നെ പി​ന്നി​ലാ​ക്കിയ കൂ​ട്ടർ തന്നെ ഒരു സമ​സ്യാ പൂ​ര​ണ​ത്തി​നു് മറ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടൊ​പ്പം തന്നോ​ടു് ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും അതിനു തനി​ക്കു് ശേ​ഷി​യി​ല്ലാ​താ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെ​യ്ക​യാൽ പണി​ക്ക​രെ അവർ ഒക്കെ കൃ​ത​ഹ​സ്ത​താ​ളം പരി​ഹ​സി​ക്ക​യും അതു​കെ​ാ​ണ്ടു് ലജ്ജി​ത​നാ​യി ഭവി​ക്ക​യും ചെ​യ്ത​തി​നാ​ലു​മാ​ണു് സം​സ്കൃ​തം പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തും അതിൽ അശ്രാ​ന്ത പരി​ശ്ര​മം ചെ​യ്ത​തും. “സ്പർ​ദ്ധ​യാ വർ​ദ്ധ​തേ വി​ദ്യാ” എന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. കവിത എഴു​താൻ പല​വ​ട്ടം പ്ര​യ​ത്നി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു മു​ഴു​വ​നും അക്കാ​ല​ത്തു നി​ഷ്ഫ​ല​മാ​യ​തേ​യു​ള്ളൂ. എങ്കി​ലും ആ വി​ഷ​യ​ത്തിൽ തു​ടർ​ന്നു പ്ര​യ​ത്നി​ച്ചു. അചി​രേണ ആ കവി​താ​കാ​മി​നി​യ്ക്കും നമ്മു​ടെ പണി​ക്ക​രോ​ടു അനു​ക​മ്പ​യു​ണ്ടാ​യി സാ​വ​ധാ​നം കടാ​ക്ഷി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള അസം​ഖ്യം ഗാ​ന​ങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കേ​ര​ള​മൊ​ട്ടു​ക്കു് പ്ര​ച​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

പു​സ്ത​ക​പാ​രാ​യ​ണം എന്നു​ള്ള​തു് നി​ത്യാ​നു​ഷ്ഠാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാ​മ​താ​യി​ട്ടാ​ണു് പണി​ക്കർ കരു​തി​പ്പോ​ന്നി​രു​ന്ന​തു്. എന്നാൽ ആ വ്രതം നിർ​വി​ഘ്ന​മാ​യി പരി​സ​മാ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ ഗ്ര​ന്ഥ​സാ​മ​ഗ്രി അത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​ണ​ല്ലോ. പി​ന്ന​ത്തേ ശ്രമം അതി​ലേ​യ്ക്കാ​യി. അല്പ​കാ​ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ സഹ​സ്രാ​ധി​കം ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ ശേ​ഖ​രി​ക്കു​ക​യും അവ​യൊ​ക്കെ യഥാ സൌ​ക​ര്യം പല ആവർ​ത്തി വാ​യി​ച്ചു തീർ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഇപ്പോൾ ഒന്നാം​കി​ട​യി​ലു​ള്ള ഒരു ഗ്ര​ന്ഥ​സ​മു​ച്ച​യം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൈ​വ​ശ​മു​ണ്ടു്.

അഞ്ചാം ഫാ​റ​ത്തിൽ ഉത്സാ​ഹി​യാ​യി പഠി​ച്ചു​വ​ര​വേ അതി​ക​ഠി​ന​മായ രോഗം പി​ടി​പെ​ട്ടു് കാ​ല​ന്റെ പടി​വാ​തു​ക്ക​ലോ​ളം എത്തി. ഭാ​വി​യെ​പ്പ​റ്റി പലരും സം​ശ​യ​ഗ്ര​സ്ത​രാ​യി​രു​ന്നു. പരീ​ക്ഷ അടു​ത്ത​പ്പോൾ രോ​ഗ​ത്തി​നു അല്പ​മൊ​രു ശമനം കാ​ണു​ക​യും ഉടൻ അക്കൊ​ല്ല​ത്തെ പരീ​ക്ഷ​യ്ക്കു കൂ​ടു​ക​യും ക്ലാ​സ്സിൽ ഒന്നാ​മ​താ​യി പാ​സ്സാ​കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതു കഴി​ഞ്ഞ ഉടൻ പൂർ​ണ്ണ​ശ​മ​നം​പ്രാ​പി​ക്കാ​ത്ത ആ രോഗം തന്നെ വീ​ണ്ടും തല​പൊ​ക്കി. അതു കുറേ നാ​ള​ത്തേ​യ്ക്കു നി​ല​നി​ന്നു. പല ഭി​ഷ​ക്പ്ര​വ​ര​ന്മാ​രും ചി​കി​ത്സി​ച്ചു​നോ​ക്കി. അതി​ലൊ​ന്നി​ലും ഫല​പ്പെ​ടാ​തെ ഒടു​വിൽ ഒരു ചി​ന്താ​മ​ണി​വൈ​ദ്യ​ന്റെ കൂടെ കഴി​ച്ചു കൂ​ട്ടി​വ​ര​വേ രോ​ഗി​യ്ക്കു് ആ വൈ​ദ്യൻ വെറും വൈ​ദ്യം​മ​ന്യ​നാ​ണെ​ന്നു് അയാ​ളു​മാ​യു​ള്ള അഭി​മുഖ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ കാ​ണു​ക​യാൽ അയാ​ളു​ടെ ചി​കി​ത്സ​യും​മ​തി​യാ​ക്കി​യി​ട്ടു്, പു​ണ്യ​ശ്ലോ​ക​നായ തലവടി ചന്ദ്ര​ശേ​ഖ​രൻ​പി​ള്ള വൈ​ദ്യ​നെ കണ്ടു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഔഷ​ധ​ങ്ങൾ സേ​വി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങു​ക​യും അതി​ന്റെ ഫലം പെ​ട്ടെ​ന്നു് അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. അന്നു​മു​തൽ​ക്കു് മി. പണി​ക്കർ​ക്കു് അഷ്ടാം​ഗ​വൈ​ദ്യ​ത്തിൽ നി​ര​തി​ശ​യ​മായ ബഹു​മാ​നം തോ​ന്നി​യ​തി​നാൽ തഛാ​സ്ത്രാ​ഭ്യ​സ​ന​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ കൂ​ടു​തൽ പ്ര​തി​പ​ത്തി കാ​ട്ടി​ത്തു​ട​ങ്ങി. ഈയി​ട​യ്ക്കു എഴുതി പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു​ള്ള “ആയുർ​വേ​ദ​ച​രി​ത്രം” തൽ​ഫ​ല​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​താ​കു​ന്നു. ഈ ഗ്ര​ന്ഥ​ര​ത്നം പല മാന്യ മഹാ​ശ​യ​ന്മാ​രു​ടേ​യും പ്ര​ശം​സ​യ്ക്കു പാ​ത്ര​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള ഒരു സർ​വ​ത​ന്ത്ര സ്വ​ത​ന്ത്ര​മായ പ്രൌഢ കൃ​തി​യാ​ണു്. തീ​വ്ര​മായ അന്വേ​ഷ​ണ​ബു​ദ്ധി സ്ഥി​ര​വും സ്വ​ത​ന്ത്ര​വും​ആയ അഭി​പ്രാ​യ​സ്ഥാ​പ​നം മു​ത​ലാ​യി പല ശക്തി​മ​ത്തു​ക​ളായ സം​ഗ​തി​കൾ പ്ര​സ്തുത ചരി​ത്ര​ത്തിൽ അട​ങ്ങി​യി​രി​ക്ക കൊ​ണ്ടാ​ണു് പണ്ഡി​ത​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ​യി​ട​യിൽ അതി​നു് അത്ര​ത്തോ​ളം മാ​ഹാ​ത്മ്യം കൂ​ടി​യ​തു്.

ഇദ്ദേ​ഹം മട്രി​ക്കു​ലേ​ഷൻ​ക്ലാ​സ്സിൽ പഠി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്തു് നേരം പോ​ക്കാ​യി “ഭാ​നു​മ​തി” എന്നൊ​രു നോവൽ എഴു​തീ​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു് അച്ച​ടി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ഇങ്ങ​നെ സാ​ഹി​ത്യ പരി​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളിൽ നക്തം​ദി​വം കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും അദ്ധ്യാ​യ​ന​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ഒട്ടും പി​ന്നോ​ക്കം പോ​കാ​തെ സർ​വ​ക​ലാ​ശാ​ലാ പരീ​ക്ഷ​യി​ലും ക്ലാ​സ്സിൽ ഒന്നാ​മ​നാ​യി​ത്ത​ന്നെ പാ​സ്സാ​യി. ഉടനെ എറ​ണാ​കു​ളം കാ​ളേ​ജിൽ ചേർ​ന്നു് എഫ്. ഏ. യ്ക്കു പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ആ കാ​ളേ​ജിൽ നട​ത്താ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പലേ മലയാള സമാ​ജ​ങ്ങ​ളി​ലും അദ്ധ്യ​ക്ഷം വഹി​ക്കുക ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. പു​ത്തേ​ഴ​ത്തു മി. രാ​മൻ​മേ​നോൻ പണി​ക്ക​രു​ടെ ജൂ​നി​യർ ആയി​രു​ന്നു എഫ്. ഏ. യിലും പ്ര​ശം​സാർ​ഹ​മായ വി​ധ​ത്തിൽ തന്നെ പാ​സ്സാ​യി. ഉപ​രി​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​നു് തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം രാ​ജ​കീയ കാ​ളേ​ജിൽ വന്നു​ചേർ​ന്നു. ബി. ഏ. ക്ലാ​സ്സിൽ ഒരു​കൊ​ല്ലം പഠി​ച്ചു. സീ​നി​യർ ക്ലാ​സ്സിൽ പഠി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്തു് പ്രൊ​ഫ്സ​റ​ന്മാ​രിൽ ഒരാൾ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അഭി​മാ​ന​ത്തി​നു് ക്ഷയം വര​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം പെ​രു​മാ​റി​യ​തി​നാൽ പഠി​ത്തം നിർ​ത്തീ​ട്ടു് സ്വ​ദേ​ശ​ത്തേ​യ്ക്കു പൊ​യ്ക്ക​ള​ഞ്ഞു. ഒരു കൊ​ല്ല​ത്തോ​ളം ഒരു മലയാം സ്ക്കൂ​ളി​ലെ ഒന്നാം​വാ​ദ്ധ്യാ​രാ​യി കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി. ഇദ്ദേ​ഹം ആ സ്ക്കൂൾ ഭരണം ഏറ്റ​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി അക്കൊ​ല്ല​ത്തെ സ്ക്കൂൾ​ലീ​വിം​ഗ് പരീ​ക്ഷ​യ്ക്കു ൧൩ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളെ അയ​ച്ച​തിൽ ൧൨ പേർ പാ​സ്സാ​യി. അത്ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള ഒരു വി​ജ​യ​ഫ​ലം അതിനു മുൻ​പൊ​രി​ക്ക​ലും ആ സ്ക്കൂ​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​ട്ടേ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അന്നു് ഡയ​റ​ക്റ്റ​രാ​യി​രു​ന്ന ഡാ​ക്ടർ ബി​ഷ​പ്പു് അവർകൾ യാ​ദൃ​ഛി​ക​മാ​യി വന്നു് സ്ക്കൂൾ പരി​ശോ​ധി​ച്ച​തിൽ വളരെ പ്ര​ശം​സി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ൨൩ വയ​സ്സു തി​ക​യു​ന്ന​വർ​ക്കു് ബി. ഏ-​യ്ക്കു പ്രൈ​വ​റ്റാ​യി ചേ​രാ​മെ​ന്നു് യൂ​ണി​വേൾ​സി​റ്റി​ക്കാർ അക്കൊ​ല്ലം അനു​വ​ദി​ച്ച​തി​നാൽ അദ്ദേ​ഹം അതി​നു​ചേർ​ന്നു് ചരി​ത്ര​ത്തി​ലും മല​യാ​ള​ത്തി​ലും പാ​സ്സാ​യി. അടു​ത്ത കൊ​ല്ലം ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ലും വിജയം നേടി.

ബീ. ഏ. ക്ലാ​സ്സിൽ പഠി​ക്കു​ന്ന അവ​സ​ര​ത്തിൽ “ഡാവിൽ” “ഹക്സി​ലി” മു​ത​ലാ​യ​വ​രു​ടെ പ്രാ​ണി​വി​ജ്ഞാ​നീയ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളും “പരി​ണാ​മ​വാ​ദ​വും” നല്ല​പോ​ലെ പഠി​ച്ചു. തത്വ​ദർ​ശ​ന​പ​ര​ങ്ങ​ളും തർ​ക്ക​ശാ​സ്ത്ര​പ​ര​ങ്ങ​ളും ആയ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളി​ലെ സാ​ര​ത​ര​ങ്ങ​ളായ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളി​ലും അദ്ദേ​ഹം ശ്ര​ദ്ധ​പ​തി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അതി​നോ​ടു​കൂ​ടി അദ്ദേ​ഹം ഒരു നി​രീ​ശ്വ​ര​വാ​ദി​യാ​യി​ത്തീർ​ന്നു വെ​ങ്കി​ലും ഹക്സി​ലി എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡ​യാ ബ്രി​ട്ടാ​നി​ക്ക​യിൽ എഴു​തി​യി​രു​ന്ന പ്രാ​ണി​വി​ജ്ഞാ​നീ​യ​ലേ​ഖ​നം മി. പണി​ക്ക​രു​ടെ ചി​ന്ത​യെ ഉദ്ദീ​പി​പ്പി​ച്ചു. അന്നു​മു​ത​ല്ക്കു് ഗീത, ഉപ​നി​ഷ​ത്തു​കൾ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ന്റെ പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ ഇവ പാ​രാ​യ​ണം തു​ട​ങ്ങി. അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം ഒരു മത​വി​ശ്വാ​സി​യാ​യി​ത്തീർ​ന്ന​തു്. പൌ​ര​സ്ത്യ​പ​രി​ഷ്ക്കാ​ര​ത്തി​ലും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു പ്ര​തി​പ​ത്തി വർ​ദ്ധി​ച്ചു. അതോ​ടു​കൂ​ടി ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പഠി​ത്ത​കാ​ല​ത്തു് എഴു​തി​വാ​യി​ച്ച “ഹൈ​ന്ദ​വ​നാ​ട​ക​ങ്ങൾ” എന്ന ലേ​ഖ​ന​ത്തി​നു് ‘ഭാ​ഷാ​പോ​ഷി​ണി’ അഗ്രി​മ​സ്ഥാ​നം നൾ​കീ​ട്ടു​ള്ള​തി​നെ ഓർ​ക്കു​മ്പോൾ ടി ലേ​ഖ​ന​ത്തി​നു എത്ര​ക​ണ്ടു യോ​ഗ്യ​ത​യു​ണ്ടെ​ന്നു് നമു​ക്കു മന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. B. A. ക്ലാ​സ്സിൽ പഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു തന്നെ, അമ്പ​ല​പ്പുഴ താ​ലൂ​ക്കിൽ​നി​ന്നു് പ്ര​ജാ​സഭ മെ​മ്പ​റാ​യി​രു​ന്ന ആളും സു​പ്ര​സി​ദ്ധ​നും ആയ വക്കീൽ കെ. നാ​ണു​പി​ള്ള അവർ​ക​ളു​ടെ ഭാ​ഗി​നേ​യി ശ്രീ​മ​തി ജാ​ന​കി​അ​മ്മ എന്ന ബാ​ലി​ക​യെ പാ​ണി​ഗ്ര​ഹ​ണം ചെ​യ്തു് മി. പണി​ക്കർ ഗൃ​ഹ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ പ്ര​വി​ഷ്ട​നാ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. അധി​ക​കാ​ല​താ​മ​സം കൂ​ടാ​തെ ‘കാർ​ത്യാ​യ​ണി’ എന്ന ഒരു ഓമന മകളും ജനി​ച്ചു.

ബീ. ഏ. പാ​സ്സാ​യ​തി​നു ശേഷം എട​ത്വാ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് ഹൈ​സ്ക്കൂ​ളിൽ ഒര​ദ്ധ്യാ​പ​ക​നാ​യി ജീ​വി​തം നയി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. മി. പണി​ക്കർ അവി​ടു​ത്തെ വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ ഒരു​പാ​സ​നാ​വി​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് പരി​ല​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു്. അക്കാ​ല​ത്തു് എഴു​തീ​ട്ടു​ള്ള​താ​ണു് ‘അശോകൻ’ എന്ന ചെ​റു​കൃ​തി.

അന​ന്ത​രം ബന്ധു​ക്ക​ളു​ടെ നിർ​ബ​ന്ധ​പ്ര​കാ​രം ‘ലാ​കാ​ളേ​ജി’ൽ ചേർ​ന്നു. അക്കാ​ല​ത്തു നമ്മു​ടെ സ്നേ​ഹി​ത​നു് പല കഷ്ട​ന​ഷ്ട​ങ്ങൾ സം​ഭ​വി​ച്ചു. ആ ദുഃ​ഖ​ത്തെ പ്ര​മാർ​ജ​നം ചെ​യ്യാൻ എന്ന വണ്ണം ഒരു പു​ത്ര​നി​ധി​യും കര​സ്ഥ​മാ​യി. പി​ന്നീ​ടു കു​റെ​ക്കാ​ലം ‘ദക്ഷി​ണ​ദീ​പം’ എന്ന മാ​സി​ക​യു​ടെ പരി​പോ​ഷ​ണാർ​ത്ഥം ഉത്സാ​ഹി​യാ​യി നട​ന്നു. ആ മാ​സി​ക​യിൽ കാ​ണു​ന്ന പലേ ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും പ്ര​ണേ​താ​വു് നമ്മു​ടെ പണി​ക്കർ തന്നെ​യാ​ണു്. ആ ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​യും പല മാ​ന്യ​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും പല പത്ര​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും നിർ​വ്യാ​ജ​മായ പ്ര​ശം​സാ​ദ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു് വി​ഷ​യീ​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഗ്ര​ന്ഥ​നിർ​മ്മാ​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും അക്കാ​ല​ത്തു് ഇദ്ദേ​ഹം ഉദാ​സീ​ന​നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

അടു​ത്ത​തായ ജീ​വി​ത​ഘ​ട്ടം പരവൂർ ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് സ്ക്കൂൾ ഹെ​ഡ്മാ​സ്റ്റ​രു​ടെ നി​ല​യി​ലാ​ണു് തു​ട​രു​ന്ന​തു്. ഏറ്റ​വും അധഃ​പ​ത​നാ​വ​സ്ഥ​യിൽ ഇരു​ന്നി​രു​ന്ന ആ സ്ക്കൂ​ളി​നു് അക്കാ​ലം ശു​ക്ര​ദ​ശ​യാ​യി​രു​ന്നു. അധി​ക​കാ​ല​വി​ളം​ബ​മെ​ന്യേ പ്ര​സ്തു​ത​സ്ക്കൂൾ ഒരു മാ​തൃ​കാ​സ്ക്കൂൾ എന്ന പ്ര​ഖ്യാ​തി​ക്കു അർ​ഹ​മാ​യി​ഭ​വി​ച്ചു. ജാ​തി​സ്പർ​ദ്ധാ​പി​ശാ​ചി​കാ​വേ​ശ​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ എല്ലാ ജാ​തി​മ​ത​സ്ഥ​ന്മാ​രു​ടേ​യും പ്രീ​തി​ബ​ഹു​മാ​നാ​ദ​ര​ങ്ങൾ​ക്കു് പണി​ക്കർ പ്ര​ത്യേ​കം പാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ഘട്ട​ത്തിൽ നമ്മു​ടെ കഥാ​നാ​യ​ക​ന്റെ ഹൃ​ദ​യ​നാ​ഡി തകർ​ന്നു​പോ​ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം ഒന്നു രണ്ടു ഘോ​ര​സം​ഭ​വ​ങ്ങൾ നട​ന്നു. അതാ​യ​തു് ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റേ ഭാ​ര്യ​യു​ടേ​യും പ്രി​യ​പു​ത്രി​യു​ടേ​യും അകാ​ല​മ​ര​ണം തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ശ്രീ​മ​തി ജാ​ന​കി​അ​മ്മ പു​രാ​ണ​വ​നി​ത​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ ഭർ​തൃ​ഗ​ത​പ്രാ​ണ​നായ ഒരു സതീ​ര​ത്ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ മരണം നമ്മു​ടെ യു​വാ​വി​നെ ഏറെ​ക്കു​റെ വി​ര​ക്ത​നാ​ക്കി​ത്തീർ​ത്തു എന്നു പറയാം. കാ​ര്യ​ങ്ങൾ ഇങ്ങി​നെ​യൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും തനി​ക്കു വാ​സ​നാ​സി​ദ്ധ​മായ ലേ​ഖ​ന​വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും അധ്യ​യ​നാ​ധ്യാ​പ​ന​ങ്ങ​ളി​ലും നി​ര​ന്ത​രം പ്ര​യ​ത്നി​ച്ചും കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. അക്കാ​ല​ത്തു് “വേ​ദാ​ന്തം” അഥവാ “സാർ​വ​ജ​നീ​ന​മാ​യ​മ​തം” എന്നൊ​രു​ഗാം​ഭീ​ര്യ​മായ വി​ഷ​യ​ത്തെ​അ​ധി​ക​രി​ച്ചു് ആത്മ​പോ​ഷി​ണി​യിൽ തുടരെ തുടരെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചും​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ദീർ​ഘ​ലേ​ഖ​നം കൊ​ട്ടാ​ര​ക്ക​ര​വ​ച്ചു നടന്ന ഒരു മഹാ​യോ​ഗ​ത്തിൽ വാ​യി​ച്ച​താ​ണു്. പരവൂർ വച്ചു് ഉള്ളൂർ മി. പര​മേ​ശ്വ​ര​യ്യർ അവർ​ക​ളു​ടെ ആദ്ധ്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ നടന്ന ഒരു മഹാ​യോ​ഗ​ത്തിൽ എഴുതി വാ​യി​ച്ച “ജീ​വി​തോ​ദ്ദേ​ശ്യം” എന്ന വേ​ദാ​ന്ത​പ​ര​മായ പ്ര​സം​ഗം കഴി​ഞ്ഞ ഉടനേ അദ്ധ്യ​ക്ഷൻ എഴു​ന്നേ​റ്റു് കൈ കൊ​ടു​ത്തു് ബഹു​മാ​നി​ച്ചു. ‘പ്ര​സം​ഗം ഉടനടി പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കണ’മെ​ന്നു് സസ​ന്തോ​ഷം ബാ​ഹ്യ​മാ​യി പ്ര​സ്താ​വി​ക്ക​യും ചെ​യ്ത​തു് പ്ര​ത്യേ​കം ബഹു​മാ​നി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​താ​ണു്.

ഇക്കാ​ല​ത്തി​നി​ട​യിൽ സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ കൂ​ടു​തൽ പാ​ണ്ഡി​ത്യം സമ്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കൊ​തു​കം ഉണ്ടാ​ക​യും അതി​നാ​യി വ്യാ​ക​ര​ണം, അല​ങ്കാ​രം, ജ്യോ​തി​ഷം, ന്യാ​യം തു​ട​ങ്ങി​യവ പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഈ ഘട്ട​ത്തിൽ സമ്പാ​ദി​ച്ച അറി​വി​ന്റെ ഫല​മാ​യി പണി​ക്ക​രു​ടെ ലേ​ഖ​നി​യിൽ​നി​ന്നും “ഹൈ​ന്ദ​വ​നാ​ട്യ​ശാ​സ്ത്രം” എന്ന പേരിൽ ഒരു​ത്തമ ഗ്ര​ന്ഥം ഉൽ​ഭൂ​ത​മാ​യി. ഈ സാ​ഹി​ത്യ​ച​രി​ത്ര​ത്തി​നു് അടി​സ്ഥാ​ന​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തു് മേൽ​പ​റ​ഞ്ഞ ഗ്ര​ന്ഥ​വും മല​യാം​സ്ക്കൂ​ളി​ലെ ഏതാ​നും ചില അദ്ധ്യാ​പ​ക​ന്മാർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി നട​ത്തിയ ഹയർ​ക്ലാ​സ്സിൽ പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്ത നോ​ട്ടു​ക​ളു​മാ​ണു്. അത്ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള അന്ന​ത്തെ ചെ​റു​പ​രി​ശ്ര​മ​ങ്ങൾ ഇന്നു് ഈ നി​ല​യിൽ ഒരു ‘കേ​ര​ള​ഭാ​ഷാ​സാ​ഹി​ത്യ​ച​രി​ത്ര’മായി പരി​ണ​മി​ച്ച​തിൽ നാം ആജീവം ചാ​രി​താർ​ത്ഥ്യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

൧൦൯൩-ൽ രണ്ടാ​മ​തൊ​രു വി​വാ​ഹം​ചെ​യ്തു. പക്ഷേ ആ ദാ​മ്പ​ത്യ​വും ഏറെ​ക്കാ​ലം നി​ല​നി​ന്നി​ല്ല. ൧൦൯൬-​ാമാണ്ടു് പ്ര​സി​ദ്ധ​മ​ഹാ​ക​വി​യായ കെ. സി. കേ​ശ​വ​പി​ള്ള​യു​ടെ ഏക​പു​ത്രി​യാ​യി ശ്രീ​മ​തി കെ. എൻ. തങ്ക​മ്മ എന്ന സു​ശീ​ല​യെ സഹ​ധർ​മ്മ​ചാ​രി​ണി​യാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. ആ വി​വാ​ഹ​ത്തിൽ രണ്ടു ആൺ​കു​ട്ടി​ക​ളും ഒരു പെൺ​കു​ട്ടി​യും ഇപ്പോ​ഴും ഉണ്ടു്.

മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ മി. പണി​ക്ക​രെ നാം കാ​ണു​ന്ന​തു് ഒരു സർ​ക്കാർ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​നാ​യി​ട്ടാ​ണു്. ൧൦൯൮-​മുതൽക്കു് ഹി​ന്ദി, ഉർദു, ബം​ഗാ​ളി, കന്ന​ടം, തമി​ഴു് എന്നീ ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ പരി​ജ്ഞാ​നം സമ്പാ​ദി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ഹി​ന്ദി പഠി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി​ട്ടു് മല​യാ​ള​ത്തി​നു പല പല നല്ല ഗ്ര​ന്ഥ​മാ​ല​കൾ ലഭി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഈ മാ​ന്യ​നിൽ നി​ന്നും മലയാള ഭാ​ഷ​യ്ക്കും തൽ ഭാ​ഷാ​ഭി​മാ​നി​കൾ​ക്കും അനർ​ഘ​ങ്ങ​ളാ​യി ലഭി​ച്ച ഗ്ര​ന്ഥ​സ​മ്പ​ത്തു​കൾ താഴെ പറ​യു​ന്ന​വ​യാ​ണു്.

വിവിധ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളെ അധി​ക​രി​ച്ചു രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള നാ​ല്പ​തിൽ​പ​രം പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങൾ, ആര്യ​ച​രി​തം, അശോകൻ, ഹനൂ​മാൻ ഹൈ​ന്ദവ നാ​ട്യ​ശാ​സ്ത്രം, പ്രേ​മോ​ല്ക്കർ​ഷം, (നാടകം) അമൃ​ത​വ​ല്ലി, (നോവൽ) അന്ന​പൂർ​ണ്ണാ​ല​യം, (നോവൽ) മേ​വാർ​പ​ത​നം, (അച്ച​ടി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല) ഭീ​ഷ്മർ (നാടകം, അച്ച​ടി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല) പല ആട്ട​ക്ക​ഥ​ക​ളു​ടേ​യും സാ​ര​ഗർ​ഭ​മായ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങൾ, മു​ത​ലാ​യവ. ദേ​ശീ​യ​ഗാ​ന​മ​ഞ്ജ​രി, ശ്രീ​രാ​മ​കൃ​ഷ്ണ​കർ​ണ്ണാ​മൃ​തം, തു​ള​സീ​ദാ​സ​രാ​മാ​യ​ണം ഗദ്യ​വി​വർ​ത്ത​നം ‘ആം​ഗ​ല​ഭാ​ഷ​ബൃ​ഹൽ​കോ​ശം’ എന്നൊ​രു ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് മലയാള നി​ഘ​ണ്ടു​വും വി​പു​ല​മായ ഒരു തി​രു​വി​താം​കൂർ ചരി​ത്ര​വും ഭാ​ഷാ​ച​രി​ത്ര​വും അദ്ദേ​ഹം എഴുതി തയ്യാ​റാ​ക്കി​വ​രു​ന്നു​ണ്ടു്.

ഇനി നമ്മു​ടെ പണി​ക്ക​രു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​ഗു​ണ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി എനി​ക്ക​റി​യാ​വു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പറ​ഞ്ഞു് ഈ ലഘു​ച​രി​ത്ര​ത്തെ അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാ​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു. മി. പണി​ക്കർ ഒരു ഒന്നാ​ന്ത​രം സ്വ​ദേ​ശാ​ഭി​മാ​നി​യും ജാ​ത്യ​ഭി​മാ​നി​യു​മാ​ണു്. എന്നാൽ നി​ര​ഭി​മാ​നി​ക​ളും അകൈ​ത​വ​മ​തി​മാ​ന്മാ​രും ആയ വി​ദ്വാ​ന്മാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ള്ള അഭി​മാ​ന​വും സ്നേ​ഹ​വും അന്യാ​ദൃ​ശ​മാ​ണെ​ന്നു് പറ​യു​ന്ന​തിൽ അത്യു​ക്തി​യി​ല്ല. പി​ന്നെ​യൊ​രു വി​ശി​ഷ്ട​ഗു​ണ​മു​ള്ള​തു്–

എന്നൊ​രു കവി​പ​ണ്ഡി​തൻ പാ​ടീ​ട്ടു​ള്ള വച​ന​ത്തെ അക്ഷ​രം​പ്ര​തി അനു​വർ​ത്തി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള​താ​ണു്. മി. പണി​ക്കർ​ക്കു്, അഹ​ങ്കാ​ര​വി​ജൃം​ഭ​ണം​കൊ​ണ്ടു് ഞെ​ളി​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ന്ന ഒരു​കൂ​ട്ടം പണ്ഡി​തം​മ​ന്യ​രോ​ടു​ള്ള വെ​റു​പ്പും അന്യാ​ദൃ​ശം​ത​ന്നെ​യാ​കു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം,

എന്ന വച​ന​ത്തെ സർ​വാ​ത്മ​നാ അനു​ഷ്ഠി​ച്ചും,

എന്ന വാ​ക്യ​ത്തെ മു​ദ്രാ​വാ​ക്യ​മാ​യി​ക്ക​രു​തി​യും സദാ പോ​രാ​ടു​ന്ന ഒരു ധീ​ര​പു​രു​ഷ​നാ​ണു് എന്നു​ള്ള​തി​നു പക്ഷാ​ന്ത​ര​മി​ല്ല. സ്വാ​ഭി​പ്രാ​യ​ത്തെ തു​റ​ന്നു​പ​റ​യു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തിൽ യാ​തൊ​രു സങ്കോ​ച​വും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, വിനയം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ‘കൂ​ട​പ്പി​റ​പ്പാ​ണു്’.

ആഢംബര വി​വർ​ജ്ജി​ത​മായ ജീ​വി​തം, ധന​ത്തി​ലും യശ​സ്സി​ലും കാം​ക്ഷ​യി​ല്ലാ​യ്മ, വി​പു​ല​മായ പര​ഹൃ​ദ​യ​ജ്ഞാ​നം, ഫലി​ത​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലു​ള്ള ചാ​തു​ര്യം, അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള വി​ദ്വേ​ഷം, സാ​ധു​ജ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള അനു​ക​മ്പ, തീ​വ്ര​മായ ഭഗ​വ​ദ്ഭ​ക്തി ഇവ​യൊ​ക്കെ മി​സ്റ്റർ പണി​ക്കർ​ക്കു​ള്ള വി​ശി​ഷ്ട​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നോ​ടു് അടു​ത്ത പരി​ച​യ​മു​ള്ള​വർ​ക്കൊ​ക്കെ അറി​യാം. സകല ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലും അദ്ദേ​ഹം സാ​മാ​ന്യ​ത്തിൽ​ക​വി​ഞ്ഞ ജ്ഞാ​നം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ, ഏതു വി​ഷ​യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യെ​ങ്കി​ലും ഒരു സംശയം ആർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും ഉണ്ടാ​യാൽ, അതിനെ ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം പരി​ഹ​രി​ക്കു​മെ​ന്നു പരി​ചി​ത​ന്മാർ​ക്കു മാ​ത്ര​മേ അറി​വു​ള്ളു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ള്ള ഒരു വലിയ ദൂ​ഷ്യം ശ്ര​ദ്ധ​ക്കു​റ​വാ​ണു്. എന്തെ​ങ്കി​ലും എഴു​തി​യാൽ രണ്ടാ​മ​തു് ഒന്നു വാ​യി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ക​യോ പകർ​ത്തു​ക​യോ ചെ​യ്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ള കാ​ര്യം തീർ​ച്ച​യാ​ണു്. ഈ അശ്ര​ദ്ധ ഊണി​ലും, വസ്ത്ര​ധാ​ര​ണ​ത്തി​ലും, കത്തെ​ട​പാ​ടു​ക​ളി​ലു​മൊ​ക്കെ കാണാം. ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാൽ മി. പണി​ക്ക​രു​ടെ അജ്ഞാ​ത​മ​ഹി​മ​യു​ടെ യഥാർ​ത്ഥ രൂപം കാ​ല​ക്ര​മ​ത്തി​ലേ കേരളം അറിയൂ. അദ്ദേ​ഹം ആയു​രാ​രോ​ഗ്യ സമ്പ​ദ്വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടി ദീർ​ഘ​കാ​ലം ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു് കൈ​ര​ളി​യേ​യും കേ​ര​ള​ത്തേ​യും ഉപാ​സി​ക്കാൻ ജഗ​ദീ​ശ്വ​രൻ കടാ​ക്ഷി​ക്ക​ട്ടെ.

മഹോ​പാ​ദ്ധ്യായ വി​ദ്വാൻ എൽ. രാ​മ​ശാ​സ്ത്രി

തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം

കൊ​ല്ല​വർ​ഷം 5-5-1104