ഇദ്ദേ​ഹം ജനി​ച്ച​തു് ആയി​രാ​മാ​ണ്ടി​നു അല്പം മു​മ്പാ​ണു്. 1050-നു അല്പം മു​മ്പു് മരി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ഇരി​ങ്ങാ​ല​ക്കു​ട​യാ​യി​രു​ന്നു സ്വ​ദേ​ശം. മഹാ​പ​ണ്ഡി​ത​നും അതി​സ​ര​സ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. 1031-ൽ ശങ്ക​ര​വാ​രി​യർ എന്ന സു​പ്ര​സി​ദ്ധ​നായ കൊ​ച്ചീ​ദി​വാൻ​ജി​യു​ടെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ ഇരി​ങ്ങാ​ല​ക്കു​ടെ​വ​ച്ചു നടന്ന പഞ്ച​സ​ന്ധി​യേ​ക്കു​റി​ച്ചു് ഒരു തു​ള്ള​ലും അഷ്ട​പ​ദി​യു​ടെ ഒരു ഭാ​ഷാ​ന്ത​ര​വും അനേകം ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളും നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. സ്വാ​തി​തി​രു​നാൾ തി​രു​മ​ന​സ്സി​ലെ മു​ഖം​കാ​ണി​ച്ച അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​ക്കിയ ഒരു ശ്ലോ​ക​ത്തെ താഴെ ചേൎക്കു​ന്നു.

ഈ മനോ​ഹ​ര​പ​ദ്യം കേട്ട ഉടനെ രസി​ക​ശി​രോ​മ​ണി​യായ മഹാ​രാ​ജാ​വു് സന്തു​ഷ്ട​നാ​യി​ട്ടു് ചില സമ്മാ​ന​ങ്ങൾ കല്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​തി​നു പുറമേ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലേ​ക്കു വൎഷാ​ശ​ന​വും പതി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു.

കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ​നാ​ടും മു​ക്കാൽ കാ​ത​മേ​യു​ള്ളു​വെ​ങ്കി​ലും, അവി​ടു​ത്തെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ നേ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന യശ​സ്സി​നി​രി​പ്പാൻ സ്ഥലം മതി​യാ​വു​ക​യി​ല്ല. ലക്ഷ്മീ​ദേ​വി​യു​ടേ​യും വി​ദ്യാ​സ്വ​രൂ​പി​ണി​യായ ശ്രീ​കു​രും​ബേ​ശ്വ​രി​യു​ടേ​യും കടാ​ക്ഷം അവരിൽ ഒരു​പോ​ലെ പതി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു ‘വി​ദ്യാ നഃ പരമം ധനം’ എന്നാ​യി​രു​ന്നു ആ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ മു​ദ്രാ​വാ​ക്യം കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ കോ​വി​ല​ക​ത്തെ തൂ​ണി​നു​പോ​ലും പാ​ണ്ഡി​ത്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ സാ​ധാ​രണ പറ​യാ​റു​ള്ള​തു്.

കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ എള​യ​ത​മ്പു​രാൻ 975 കുംഭം അവി​ട്ടം നക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടി തമ്പു​രാ​ട്ടി​യു​ടേ​യും എളം​കു​റു​ശ്ശി മാ​തൃ​ദ​ത്തൻ നമ്പൂ​രി​യു​ടേ​യും പു​ത്ര​നാ​യി അവ​ത​രി​ച്ചു. ഗോ​ദ​വർ​മ്മൻ എന്നാ​യി​രു​ന്നു അവി​ടു​ത്തേ പേരു. അഞ്ചാം​വ​യ​സ്സിൽ വള​പ്പി​ലാ​ശാ​ന്റെ അടു​ക്കൽ അക്ഷ​രാ​ഭ്യാ​സം തു​ട​ങ്ങി​യെ​ങ്കി​ലും വി​ദു​ഷി​യായ മാ​താ​വു​ത​ന്നെ​യാ​ണു് ബാ​ല​ന്റെ ഭാ​വ്യ​ഭ്യു​ന്ന​തി​യ്ക്കു മാർ​ഗ്ഗ​ദർ​ശ​നം വഹി​ച്ച​തു്. ശ്രീ​കു​രും​ബേ​ശ്വ​രി​യു​ടെ കടാ​ക്ഷ​ലാ​ഭം​കൊ​ണ്ടു് മാ​ത്ര​മേ വി​ദ്യാ​ധ​നം കര​സ്ഥ​മാ​വൂ എന്നും അതീ​നാൽ നി​യ​മേന ഭഗ​വ​തി​യെ സേ​വി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും ആ മഹതി നിർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു. കഷ്ടി​ച്ചു 12 വയ​സ്സു​ള്ള​പ്പോൾ ഈ ബാലൻ ഒരു​ദി​വ​സം പതി​വു​പോ​ലെ ബ്രാ​ഹ്മ​മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തിൽ എണീ​റ്റു് കു​ള​ക്ക​ട​വിൽ ഇറ​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ, ഒരു ചീ​ങ്ക​ണ്ണി​യു​ടെ മു​തു​ക​ത്തു ചവി​ട്ടി​യെ​ന്നും കാ​ലി​നു പരു​ക്കേ​റ്റു എന്നും പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

16-ാം വയ​സ്സിൽ ഉപ​ന​യ​നം കഴി​ഞ്ഞു് വാ​ണി​യം​പ​റ​മ്പ​ത്തു കള​രി​പ്പ​ണി​ക്ക​രു​ടെ കള​രി​യിൽ പയ​റ്റു​തു​ട​ങ്ങി. ചാ​ട്ടം, ഓട്ടം, വെ​ട്ടു്, തട, മല്പി​ടി​ത്തം ഇവ​യി​ലൊ​ക്കെ പ്ര​സ്തു​ത​ബാ​ലൻ അചി​രേണ നല്ല വി​രു​തു നേടി. പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു് തന്റെ കാ​യി​കാ​ഭ്യാ​സ​ങ്ങ​ളേ​ക്കൊ​ണ്ടു് അവി​ടു​ന്നു് കാ​ണി​ക​ളെ അത്ഭു​ത​പ​ര​ത​ന്ത്ര​രാ​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു പ്ര​ശ​സ്ത​പ​ണ്ഡി​ത​നായ ദേ​ശ​മം​ഗ​ല​ത്തു കൃ​ഷ്ണ​വാ​ര്യ​രു​ടെ ശി​ഷ്യ​നായ ഒരു പര​ദേ​ശ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ന്റെ അടു​ക്കൽ വ്യാ​ക​ര​ണം അഭ്യ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കൗ​മു​ദി​യു​ടെ ഉത്ത​രാർ​ദ്ധം ആകും​മു​മ്പേ​ത​ന്നെ പഠി​ത്തം നിർ​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു​വ​ത്രേ. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ശി​ഷ്യ​ന്റെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങൾ​ക്കു് ഗു​രു​വി​നു സമാ​ധാ​നം പറയാൻ നി​വൃ​ത്തി ഇല്ലാ​തെ വന്നു​പോ​യി. പി​ന്നി​ടു് അവി​ടു​ന്നു് കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു മനോ​ര​മ​ത്ത​മ്പു​രാ​ട്ടി​യു​ടേ​യും പന്ത​ളം സു​ബ്ര​ഹ്മ​ണ്യ​ശാ​സ്ത്രി​യു​ടേ​യും ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്ന അരൂർ ഭട്ട​തി​രി​യു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു​മാ​ണു് വ്യാ​ക​ര​ണം പഠി​ച്ച​തു്.

വ്യാ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ നല്ല വ്യുൽ​പ​ത്തി സമ്പാ​ദി​ച്ച​ശേ​ഷം അവി​ടു​ന്നു് പ്ര​ശ​സ്ത​പ​ണ്ഡി​ത​ന്മാ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ നി​ന്നു​ത​ന്നെ തൎക്ക​വും ജ്യോ​തി​ഷ​വും അഭ്യ​സി​ച്ചു് അക്കാ​ല​ത്തെ ജ്യൌ​തി​ഷി​ക​ന്മാ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ എള​യ​ത​മ്പു​രാൻ അഗ്ര​ഗ​ണ്യ​നാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. ഫലം​പ​റ​യു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ള്ള ചാ​തു​രി​യേ​പ്പ​റ്റി പലേ​ക​ഥ​കൾ പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു് വെ​ണ്മ​ണി അച്ഛൻ​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു് പ്ര​ഥ​മ​സ​ന്താ​ന​മു​ണ്ടായ കാ​ല​ത്തു് ജാതകം നിർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അവി​ട​ത്തേ അടു​ക്കൽ അപേ​ക്ഷി​ച്ചു. എന്നാൽ അവി​ടു​ന്നു് ഒന്നും ചെ​യ്യാ​തെ ഇരു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു; വീ​ണ്ടും ഒരു സന്താ​ന​മു​ണ്ടാ​യി. അപ്പൊ​ഴ​ത്തെ അവ​സ്ഥ​യും തഥൈവ. മൂ​ന്നാ​മ​താ​യി​രു​ന്നു മഹൻ നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ടിൻ​റെ ജനനം. അപ്പോ​ഴും ജാ​ത​ക​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​നു അവി​ടു​ത്തേ അടു​ക്കൽ അപേ​ക്ഷി​ച്ചു എന്നാൽ ഇക്കു​റി ഒട്ടും താ​മ​സി​ക്കാ​തെ കു​റി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ആ ജാ​ത​ക​ത്തിൽ ഇങ്ങ​നെ പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ; “ജാ​ത​ക​നു കവി​ത്വാ​ദി പല ഗു​ണ​ങ്ങ​ളും സർ​വ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും മന്ദ​ത​യും ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്കും”. മറ്റു രണ്ടു കു​ട്ടി​ക​ളും താ​മ​സി​യാ​തെ മരി​ച്ചു​പോ​യ​പ്പോ​ഴാ​ണു് തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് ജാ​ത​ക​മെ​ഴു​താ​തി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ അർ​ത്ഥം വെ​ണ്മ​ണി​ക്കു മന​സ്സി​ലാ​യ​തു്.

മോ​ഴി​ക്കു​ള​ത്തു ചേ​ത്യാ​ട്ടു് അച്ഛൻ​ന​മ്പൂ​രി ജ്യോ​തി​ഷ​ത്തിൽ അല്പം നോ​ട്ട​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഒരി​ക്കൽ രണ്ടു ജാ​ത​ക​ങ്ങൾ തമ്പു​രാ​നേ​കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു് പൊ​രു​ത്തം​നോ​ക്കാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. ഈ കല്യാ​ണം നട​ത്താൻ​പാ​ടി​ല്ലെ​ന്നു തമ്പു​രാൻ പറ​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, നമ്പൂ​രി പ്ര​മാ​ണം എന്താ​ണെ​ന്നു ചോ​ദി​ക്ക​യും ലക്ഷ​ണം​കൊ​ണ്ടു് പറ​ഞ്ഞ​താ​ണെ​ന്നു തമ്പു​രാൻ പ്ര​തി​വ​ചി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. നമ്പൂ​രി​ക്കു തൃ​പ്തി​യാ​യി​ല്ല. മു​റ​യ്ക്കു് കല്യാ​ണം നട​ത്തി—എന്നാൽ അചി​രേണ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സന്താ​നം നഷ്ട​മാ​യി. ഈ സം​ഭ​വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി അറി​ഞ്ഞ വെ​ണ്മ​ണി അവി​ടു​ത്തേ​അ​ടു​ക്കൽ അങ്ങ​നെ പറ​വാ​നു​ള്ള സംഗതി വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കാൻ ആവ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. “അതോ വേ​റൊ​ന്നു​മ​ല്ല—നമ്പൂ​രി ജാതകം പരി​ശോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വന്ന​പ്പോൾ അഞ്ചു​വ​യ​സ്സു​ള്ള എന്റെ മകൻ രുക്‍മി​ണീ​സ്വ​യം​വ​രം തു​ള്ള​ലിൽ​നി​ന്നു്

എന്നു വാ​യി​ക്കു​ന്ന​തു​കേ​ട്ടു. അതു​കൊ​ണ്ടു നി​ഷേ​ധി​ച്ച​താ​ണു്”

സം​ഗീ​ത​ത്തി​ലും അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു അപാ​ര​വൈ​ദു​ഷി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോ​ഴ​ത്തെ മൂ​ത്ത​ത​മ്പു​രാൻ അന്ന​ത്തേ വൈ​ണി​ക​ന്മാ​രിൽ അഗ്ര​ഗ​ണ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണു് അറി​വു്. തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം രാ​ജ​കീ​യ​സം​ഗീ​ത​സ​ദ​സ്സി​ലെ അം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്ന വെ​ങ്കി​ടാ​ദ്രി ഭാ​ഗ​വ​ത​രും തൽ​പു​ത്ര​രായ കല്യാ​ണ​കൃ​ഷ്ണൻ, അപ്പു ഇരു​വ​രും വലി​യ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു.

വി​ദ്വാൻ എള​യ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളിൽ അധി​ക​വും സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലാ​ണു്. ബാ​ല്യു​ത്ഭ​വം (16 സർ​ഗ്ഗം), ത്രി​പു​ര​ദ​ഹ​നം, രസ​സ​ദ​നം ഭാണം, ശ്രീ​രാ​മ​ച​രി​തം, എന്നീ കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളും, ഹേ​ത്വാ​ഭാ​സ​ന​വ​കം (തൎക്കം); ആശൗ​ച​ദ​ശ​കം, ആശൗ​ച​ഷോ​ഡ​ശ​കം, ആശൗ​ച​ദീ​പി​കാ​വ്യാ​ഖ്യാ, ഭാ​സ്ക​റീ​യ​ഗ​ണി​ത​വ്യാ​ഖ്യാ, ഗോ​ളാ​ധ്യാ​യ​വ്യാ​ഖ്യ എന്നി​ങ്ങ​നെ അനേകം ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ അദ്ദേ​ഹം സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

അവി​ടു​ന്നു് സ്വാ​തി​തി​രു​നാ​ളി​നെ​പ്പ​റ്റി എഴു​തീ​ട്ടു​ള്ള പ്ര​ശ​സ്തി​പ​ദ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നും ആ തി​രു​മേ​നി​യു​ടെ ചര​മ​ത്തേ​പ്പ​റ്റി എഴു​തിയ പദ്യ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നും താഴേ ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു.

അവി​ടു​ത്തേ ഭാ​ഷാ​കൃ​തി​ക​ളിൽ പ്ര​ധാ​നം അഹ​ല്യാ​മോ​ക്ഷം കൈ​കൊ​ട്ടി​ക്ക​ളി, ഇന്ദു​മ​തീ​സ്വ​യം​വ​രം കൈ​കൊ​ട്ടി​ക്ക​ളി, നള​ച​രി​തം കൈ​കൊ​ട്ടി​ക്ക​ളി ഇവ​യാ​കു​ന്നു.

അഹ​ല്യാ​മോ​ക്ഷ​ത്തിൽ​നി​ന്നു ഒന്നു​ര​ണ്ടു ഗാ​ന​ങ്ങൾ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

എരി​യു​ന്ന തീ​പോ​ലെ

അവി​ടു​ന്നു് പലേ ഒറ്റ ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​യിൽ ഒന്നു ചുവടേ ചേൎക്കു​ന്നു.

കൂ​ട​ല്ലൂർ വാ​സു​ദേ​വൻ നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ടു് അവി​ടു​ത്തേ ഒരു മി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. കൂ​ട​ല്ലൂർ നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ട​ന്മാ​രെ​പ്പ​റ്റി ഇവിടെ അല്പം പ്ര​സ്താ​വി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മന​സ്സു​വ​രു​ന്നി​ല്ല. അവി​ടെ​യു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം പ്രാ​യേണ വി​ദ്വാ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. കൂ​ട​ല്ലൂർ വാ​സു​ദേ​വ​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളു​ടെ ശി​ഷ്യ​നായ കൂ​ട​ല്ലൂർ മഹൻ കു​ഞ്ചു​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ടു് മഹാ വൈ​യാ​ക​ര​ണ​നെ​ന്നു പ്ര​സി​ദ്ധി​നേ​ടി. ഈ നമ്പൂ​രി​യേ​പ്പ​റ്റി ഒരു കഥ പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നായ ശങ്ക​ര​പ്പൻ നമ്പൂ​രി​ക്കു് അന്നു കൊ​ച്ചീ അപ്പീൽ​ക്കൊ​ട​തി ശി​ര​സ്ത​ദാ​രാ​യി​രു​ന്ന ശങ്ക​ര​മേ​നോ​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു് എന്തോ സാ​ധി​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ലോ​ക​പ​രി​ച​യ​ക്കു​റ​വു​കൊ​ണ്ടു് കാ​ര്യം സഫ​ല​മാ​യി​ല്ല. ആ വിവരം നമ്പൂ​രി ഗു​രു​വായ കൊ​ച്ചു​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ടി​ലെ അടു​ക്കൽ പറ​ഞ്ഞു. നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ടു് അന്വേ​ഷി​ച്ച​തിൽ ശി​ര​സ്ത​ദാർ പണ്ഡി​ത​നും രസി​ക​നും ആണെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു്,

എന്നൊ​രു ശ്ലോ​കം കു​റി​ച്ചു് ശി​ഷ്യ​ന്റെ പക്കൽ കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ചു കാ​ര്യം സഫ​ല​മാ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു. വാ​സു​ദേ​വൻ​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ടു് പണ്ഡി​ത​നാ​യി​രു​ന്ന​തി​നു പുറമേ നല്ല മന്ത്ര​ജ്ഞ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു.

വി​ദ്വാൻ എള​യ​ത​മ്പു​രാ​നു് വി​പു​ല​മായ ശി​ഷ്യ​സ​മ്പ​ത്തും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു—1074 കൎക്ക​ട​കം 18-ാം നു 84-ാം വയ​സ്സിൽ ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം വെ​ടി​ഞ്ഞു. കും​ഭ​കോ​ണം കൃ​ഷ്ണ​ശാ​സ്ത്രി വ്യാ​ക​ര​ണ​വും, രാ​മ​വർ​മ്മ രാ​ജാ​വും, നാ​ണു​ജ്യോ​ത്സ്യ​നും ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്ത്ര​വും അവി​ടു​ത്തേ അടു​ക്ക​ലാ​ണു പഠി​ച്ച​തു്. നാ​ണു​ജ്യോ​ത്സ്യൻ അവി​ടു​ത്തേ കു​ട്ടി​പ്പ​ട്ട​രാ​യി​രു​ന്നു; മരി​ക്കും​കാ​ല​ത്തു് ജ്യോ​തി​ഷം​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ മു​പ്പ​തി​നാ​യി​ര​ത്തിൽ​പ​രം ഉറു​പ്പിക സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ.

പ്ര​സി​ദ്ധ ജ്യൗ​തി​ഷി​ക​നും, വൈ​യാ​ക​ര​ണ​നും ആയ കറു​ത്തേ​ട​ത്തു​ന​മ്പൂ​രി​യും, ആയി​ല്യം, വി​ശാ​ഖം എന്നീ മഹാ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ല​ത്തു് തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം രാ​ജ​കീയ വി​ദ്വൽ​സ​മാ​ജാം​ഗ​മാ​യി ശോ​ഭി​ച്ചി​രു​ന്ന വൈ​ക്കം പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തു്, മൂ​ത്തേ​ട​ത്തു കട​ലാ​യി​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ടു്, കോ​യി​ക്കൽ​മ​ഠ​ത്തിൽ കൊ​ച്ച​ണ്ണി​ത്തി​രു​മുൽ​പ്പാ​ടു് എന്നീ പണ്ഡി​ത​ന്മാ​രും ശി​ഷ്യ​പ്ര​ധാ​ന​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു.

1026 മി​ഥു​നം 15-ാം നു അവി​ടു​ന്നു ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം വെ​ടി​ഞ്ഞു. അക്കൊ​ല്ലം തു​ലാ​മാ​സ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ അവി​ടു​ന്നു് തന്റെ ആസ​ന്ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന മര​ണ​ത്തേ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് നാ​ണു​ജ്യോ​ത്സ്യ​രോ​ടു പ്ര​വ​ചി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും, അതു​കൊ​ണ്ടു യാ​തൊ​രു കു​ലു​ക്ക​വും അവി​ട​ത്തേ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

ബാ​ല​രാ​മവൎമ്മ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ സം​ഭ​വ​ബ​ഹു​ല​മായ രാ​ജ്യ​ഭാ​രം 986-ൽ അവ​സാ​നി​ച്ച​പ്പോൾ, വഞ്ചി​രാ​ജ​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ പു​രു​ഷ​സ​ന്താ​ന​മി​ല്ലാ​തെ വരി​ക​യാൽ വി​ശ്വോ​ത്തര ഗു​ണാ​ഢ്യ​യും സൗ​ന്ദ​ര്യ​തേ​ജോ​നി​ധി​യും ആയ സേതു ലക്ഷ്മീ​ഭാ​യി സിം​ഹാ​സ​നാ​രോ​ഹ​ണം ചെ​യ്തു. കഷ്ടി​ച്ചു ഒരു​കൊ​ല്ലം കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ആ വഞ്ചി​രാ​ജ്യ​സു​കൃ​ത​വ​ല്ലി മൊ​ട്ടി​ട്ടു. ആ വൎത്ത മാനം കൎണ്ണാകൎണ്ണി​ക​യാ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്കു പര​ക്ക​യും പ്ര​ജാ​സ​ഞ്ച​യ​ത്തി​ന്റെ ആന​ന്ദം പര​കോ​ടി​യെ പ്രാ​പി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. അവ​രു​ടെ പ്രാൎത്ഥ നക​ളു​ടെ ഫല​മാ​യി 988 മേടം 5-ാം നു സ്വാ​തി​ന​ക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ തി​രു​വ​വ​താ​രം​ചെ​യ്ത മഹാ​പു​രു​ഷ​നാ​ണു് ഈ മഹാ​ക​വി.

ഗൎഭസ്ഥ​നാ​യി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു​ത​ന്നെ രാ​ജാ​വാ​യ്ത്തീൎന്ന​തി​നാൽ അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു ഗൎഭശ്രീ​മാൻ എന്ന പേരു ലഭി​ച്ചു. 989 ചി​ങ്ങം 15-ാം നു ചോ​റൂ​ണു അമൃ​തേ​ത്തു കഴി​ച്ച അവ​സ​ര​ത്തിൽ​ത​ന്നെ മഹാ​റാ​ണി അവി​ടു​ത്തെ തമ്പു​രാ​നാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പ​നം ചെ​യ്തി​ട്ടു് ആൾ​പ്പേ​രെ​ന്ന നി​ല​യിൽ രാ​ജ്യ​ഭാ​രം നട​ത്തി​ത്തു​ട​ങ്ങി. എന്നാൽ കൊ​ച്ചു​ത​മ്പു​രാ​നു് കഷ്ടി​ച്ചു് ഒന്നര തി​രു​വ​യ​സ്സു തി​ക​യും​മു​മ്പു് ആ മഹാ​റാ​ണി നാ​ടു​നീ​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ക​യാൽ പി​താ​വായ ചങ്ങ​നാ​ശ്ശേ​രി രാ​ജ​രാ​ജവൎമ്മ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ​യും മാ​തൃ​ഷ്വ​സാ​വായ പാൎവതീ​റാ​ണി​യു​ടേ​യും മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തി​ലാ​ണു് അവി​ടു​ന്നു വളൎന്നു വന്ന​തു്.

പതി​വു​പോ​ലെ അഞ്ചു വയ​സ്സിൽ​ത​ന്നെ പഠി​ത്ത​മാ​രം​ഭി​ച്ചു. അരി​പ്പാ​ട്ടു കൊ​ച്ചു​പി​ള്ള​വാ​രി​യ​രും രാ​ജ​രാ​ജവൎമ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നും ആണു് സം​സ്കൃ​ത​മ​ഭ്യ​സി​പ്പി​ച്ച​തു്. 994-ൽ അവി​ടു​ത്തെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷു പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കു തഞ്ചാ​വൂർ സു​ബ്ബ​രാ​യർ എന്നൊ​രാൾ നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. കൎണ്ണൽ​വെൽ​ഷ് തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം സന്ദർ​ശി​ച്ച​പ്പോൾ, അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു് പതി​മൂ​ന്നു​വ​യ​സ്സേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. അദ്ദേ​ഹം അവി​ടു​ത്തെ പഠി​ത്ത​ത്തേ​പ്പ​റ്റി ഇങ്ങ​നെ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു—

ഇപ്പോൾ പതി​മൂ​ന്നാം​വ​യ​സ്സിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന മഹാ​രാ​ജാ​വു് മാൽ​കോ​മി​ന്റെ മധ്യ​ഭാ​ര​തം എന്ന ആംഗല ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പരി​ച്ഛേ​ദ​വും റം​ഗൂണ്‍ നഗ​ര​ലം​ഘ​ന​ത്തേ​പ്പ​റ്റി ഗവർ​ണ്ണർ ജനറാൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള പാ​ര​സി​ക​ലേ​ഖ​ന​വും സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലും മല​യാ​ള​ത്തി​ലും ഓരോ പാ​ഠ​വും ഞങ്ങ​ളു​ടെ മു​മ്പിൽ​വ​ച്ചു വി​ശ​ദ​മാ​യി വാ​യി​ച്ചു. വായന വളരെ ഭം​ഗി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. യൂ​ക്ലി​ഡി​ന്റെ ക്ഷേ​ത്ര​മി​തി​യിൽ ഒന്നാം​പു​സ്ത​കം 47-ാം പ്ര​മേ​യ​ത്തെ അവി​ടു​ന്നു് വര​ച്ചു കാ​ണി​ച്ചു. എന്നാൽ എന്നെ അത്യ​ധി​കം വി​സ്മി​ത​നാ​ക്കി​ത്തീർ​ത്ത​തു ജ്യാ​മ​ട്രി എന്ന ആം​ഗ​ല​പ​ദം ജ്യാ​മി​തി എന്ന സം​സ്കൃ​ത​പ​ദ​ത്തി​ന്റെ തത്ഭ​വ​മാ​ണെ​ന്നും അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ ഗണി​ത​ത്തി​ലു​ള്ള ഹെ​പ്റ്റ​ഗണ്‍, സെ​പ്റ്റ​ഗണ്‍, ഒക്‍റ്റ​ഗണ്‍, ഡെ​ക്ക​ഗണ്‍, ഡ്യൂ​വോ​ഡെ​ക്ക​ഗണ്‍ എന്നീ പദ​ങ്ങ​ളും ഷഷ്ഠ​കോ​ണം, സപ്ത​കോ​ണം, ദശ​കോ​ണം, ദ്വാ​ദ​ശ​കോ​ണം എന്നീ സം​സ്കൃ​ത​പ​ദ​ങ്ങ​ളിൽ നി​ന്നു​ത്ഭ​വി​ച്ച​വ​യാ​ണെ​ന്നും ഈ രാ​ജ​കു​മാ​രൻ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​രു​ന്നു. അവി​ടു​ത്തെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​ച്ചാ​ര​ണം ശു​ദ്ധ​മെ​ന്നു പറ​വാ​നി​ല്ല. എന്നാൽ പെൎഷ്യൻ ഉച്ചാ​ര​ണം വളരെ ശു​ദ്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു.”

അവി​ടു​ന്നു ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​നു പുറമേ പെൎഷ്യൻ, തമിൾ, തെ​ലും​കു് കന്ന​ടം മറാ​ട്ടി, ഹി​ന്ദു​സ്ഥാ​നി എന്നീ​ഭാ​ഷ​ക​ളും ഗു​രു​മു​ഖേ​ന​ത​ന്നെ അഭ്യ​സി​ച്ചു. ആ ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ എത്ര​ത്തോ​ളം വൈ​ദു​ഷ്യം അവി​ടു​ന്നു് നേ​ടി​യി​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തു ആ ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം ഗാ​ന​ങ്ങൾ നിൎമ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ​നി​ന്നു ഊഹ്യ​മാ​ണ​ല്ലോ.

എന്നു ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്ന ഈ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ​ത​ന്നെ ആ രണ്ടു സു​കു​മാ​ര​ക​ല​ക​ളി​ലും അത്ഭു​താ​വ​ഹ​മായ നൈ​പു​ണി സമ്പാ​ദി​ച്ചു​ക​ഴി​യു​ക​യും സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലും മല​യാ​ള​ത്തി​ലും കാ​വ്യ​ങ്ങൾ രചി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്തു.

ഭര​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അവി​ടു​ന്നു അശ്ര​ദ്ധ​നാ​യി​രു​ന്നു എന്നു് ഇതു​കൊ​ണ്ടു വി​ചാ​രി​ച്ചു​പോ​ക​രു​തു്. ഭര​ണ​സം​ബ​ന്ധ​മായ ചി​ല്ല​റ​ക്കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ​പോ​ലും അവി​ടു​ന്നു ശ്ര​ദ്ധാ​ലു​വാ​യി​രു​ന്നു. സമ​യ​നി​ഷ്ഠ​യും നീ​തി​ബോ​ധ​വും കൃ​ത്യ​നി​ഷ്ഠ​യും‌ ഇല്ലാ​ത്ത ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രെ കണ്ടു​പി​ടി​ച്ചു ശി​ക്ഷി​ക്ക​യും തൽ​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ചൊ​ടി​യും ഉന്മേ​ഷ​വും ഉള്ള സമൎത്ഥ ന്മാ​രെ നി​യ​മി​ക്ക​യും തഹ​ശീൽ​ദാ​ര​ന്മാ​രും മറ്റും കൃ​ഷീ​വ​ല​ന്മാ​രോ​ടു കൎക്ക​ശ​മാ​യി പെ​രു​മാ​റു​ന്നു​ണ്ടോ എന്നു ഗൂ​ഢ​മാ​യി അന്വേ​ഷ​ണം നട​ത്തി അഴി​മ​തി​ക്കാ​രെ അപ്പോ​ഴ​പ്പോൾ പി​രി​ച്ചു​വി​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, അവി​ടു​ന്നു് പ്ര​ജ​ക​ളു​ടെ ആരാ​ധ​നാ​പാ​ത്ര​മാ​യ് ഭവി​ച്ചു. എല്ലാ പ്ര​ധാന ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്മാ​രും റി​പ്പോർ​ട്ടു​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടി​വ​ന്നു മുഖം കാ​ണി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു വ്യ​വ​സ്ഥ. അതി​ലേ​ക്കു പ്ര​ത്യേ​കം സമ​യ​വും ക്ലി​പ്ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു.

ഇന്ന​ത്തെ രാ​ജ​കീ​യ​പ​ശു​ത്തൊ​ഴു​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാ​പ​കൻ സ്വാ​തി​തി​രു​നാ​ളാ​യി​രു​ന്നു. അവിടെ നാ​ട്ടി​ലു​ള്ള പലേ​മാ​തി​രി പശു​ക്ക​ളെ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു നിർ​ത്തി​യ​തി​നു പുറമേ സൗ​രാ​ഷ്ട്രം, ഗൂർ​ജ്ജ​രം മു​ത​ലായ വി​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു​പോ​ലും കറ​വ​പ്പ​ശു​ക്ക​ളെ വരു​ത്തി സൂ​ക്ഷി​ച്ചു. ഇങ്ങ​നെ ശേ​ഖ​രി​ച്ച പശു​ക്ക​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ഇം​ഗ്ല​ണ്ടിൽ നി​ന്നു നേ​രി​ട്ടു​വ​രു​ത്തിയ രണ്ടു കന്നു​കു​ട്ടി​ക​ളും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ.

ആന​ക​ളോ​ടും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു അതി​ര​റ്റ വാ​ത്സ​ല്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. കു​തി​ര​ലാ​യ​ത്തോ​ടു ചേർ​ത്തു ആന​കൾ​ക്കും ഒരു ആലയം നിർ​മ്മി​ച്ചു് വനം​വ​കു​പ്പിൽ​നി​ന്നു ഒന്നാം​ത​രം അക​മ്പ​ടി​യാ​ന​ക​ളെ വരു​ത്തി നിർ​ത്തി. ഒരി​ക്കൽ എഴു​ന്ന​ള്ള​ത്തു​സ​മ​യ​ത്തു് ആന​ക​ളിൽ ഒന്നു​പി​ണ​ങ്ങി. അതു​ക​ണ്ടു് അക​മ്പ​ടി​ക്കാ​രെ​ല്ലാം ഭയ​പ​ര​വ​ശ​രാ​യ് ചമ​ഞ്ഞു പോ​യെ​ങ്കി​ലും മഹാ​രാ​ജാ​വു് മു​ന്നോ​ട്ടു​ചാ​ടി അതി​നെ​ബ​ന്ധി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ച്ചു​വ​ത്രേ. അവി​ടു​ത്തെ മു​മ്പിൽ ആന കു​മ്പി​ട്ട​താ​യി​ട്ടാ​ണു് ഐതി​ഹ്യം. അന്നു​മു​ത​ല്ക്കു് അവി​ടു​ത്തെ നര​സിം​ഹാ​വ​താ​ര​മാ​യി ഗണി​ച്ചു പൂ​ജി​ച്ചു​വ​ന്നു.

കാ​ഴ്ച​ക്കാ​രു​ടെ ഉപ​യോ​ഗാർ​ത്ഥം ഒരു പശു​പ​ക്ഷി​സം​ഗ്ര​ഹാ​ല​യ​വും അവി​ടു​ന്നു തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു സ്ഥാ​പി​ച്ചു. വന്യ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ സമരം കാ​ണു​ന്ന​തിൽ അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു വലിയ ഉത്സാ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു.

രാ​ജ്യ​ഭാ​രം ഏറ്റു മൂ​ന്നു കൊ​ല്ല​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ ഭര​ണ​വ​കു​പ്പു​ക​ളിൽ മി​ക്ക​വ​യും കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യെ പു​ര​സ്ക​രി​ച്ചു നല്ല​പോ​ലെ പരി​ഷ്ക​രി​ച്ചു. ഒരു പുതിയ നി​യ​മ​സം​ഹി​ത​യും മല​യാ​ള​ത്തിൽ എഴുതി ഉണ്ടാ​ക്കി​ച്ചു.

ഇങ്ങ​നെ ഭര​ണ​കാ​ര്യ​ത്തിൽ അതി​വി​ദ​ഗ്ദ്ധ​നാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അവി​ടു​ത്തെ യശ​സ്സ് അവയെ ഒന്നി​നേ​യും ആശ്ര​യി​ച്ച​ല്ല നി​ല​നി​ല്ക്കു​ന്ന​തു് രവി​വർ​മ്മ​ച​ക്ര​വർ​ത്തി​യു​ടെ കാ​ല​ശേ​ഷം ദാ​ക്ഷി​ണാ​ത്യ​ഭോ​ജൻ എന്ന വി​ശി​ഷ്ട​സ്ഥാ​ന​ത്തി​നു അർ​ഹ​നാ​യി​ത്തീർ​ന്ന മഹാ​രാ​ജാ​വു് സ്വാ​തി​തി​രു​നാ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ‘വി​ദ്യാ​ധ​നം സർ​വ​ധ​നാൽ പ്ര​ധാ​നം’ എന്നു പൂർ​ണ്ണ​ബോ​ധ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അവി​ടു​ന്നാ​ണു് ഇദം​പ്ര​ഥ​മ​മാ​യി ഒരു ആം​ഗ​ല​വി​ദ്യാ​ല​യം തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു സ്ഥാ​പി​ച്ച​തു്. അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു ആറു​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും സ്വാ​ധീ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ശാ​സ്ത്ര​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളെ ഭാ​ര​തീ​യ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളോ​ടു കൂ​ട്ടി​വ​ച്ചു് ഒത്തു​നോ​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും അവി​ടു​ന്നു് അന​ല്പ​മായ കൗ​തു​കം പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചു​വ​ന്നു. ഗ്ര​ഹ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥി​തി​ഗ​തി​ക​ളെ സ്വയം ഗണി​ച്ചു​വ​ച്ചി​ട്ടു് ആല​പ്പുഴ കച്ച​വട ഏജ​ന്റാ​യി​രു​ന്ന കാൽ​ഡി​ക്കോ​ട്ടു​സാ​യി​പ്പി​ന്റെ നി​രീ​ക്ഷ​ണ​ഫ​ല​ങ്ങ​ളോ​ടു ഒത്തു​നോ​ക്കു​ക​യും നവീ​ന​യ​ന്ത്ര​ങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള പരി​ച​യ​ത്തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി ഒരു നക്ഷ​ത്ര​ബം​ഗ്ലാ​വു സ്ഥാ​പി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. അതിലെ ആവ​ശ്യ​ത്തി​ലേ​യ്ക്കു ഒരു അച്ച​ടി​യ​ന്ത്ര​വും വരു​ത്തി. സൎക്കാർ മു​ദ്രാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാ​പ​ക​നും അവി​ടു​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. ആ അച്ച​ക്കൂ​ട​ത്തിൽ ആദ്യ​മാ​യി അച്ച​ടി​ച്ച​തു് 1015-ലെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷു മല​യാ​ളം പഞ്ചാം​ഗ​മാ​ണു്.

സ്വാ​തി​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാൻ ഭര​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ജന​ക​സ​ദൃ​ശ​നാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, കലാ​പോ​ഷ​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ഭോ​ജ​രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്നു അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു വശ​മാ​കാ​ത്ത ഒരു വി​ദ്യ​യും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. മാ​സ്മ​ര​വി​ദ്യ​യിൽ​പോ​ലും അവി​ടു​ന്നു നി​പു​ണ​നാ​യി​രു​ന്നു എന്നാ​ണു് കേൾവി. സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റേ​യും സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ന്റേ​യും പരി​പോ​ഷ​ണാർ​ത്ഥം അവി​ടു​ന്നു ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള പ്ര​യ​ത്ന​ങ്ങ​ളെ വർ​ണ്ണി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യാൽ ഒടു​ങ്ങു​ക​യി​ല്ല. അവി​ടു​ത്തെ ഖ്യാ​തി ഭാ​ര​ത​ത്തി​ന്റെ നാ​നാ​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് വി​ദ്വാ​ന്മാ​രെ ആകർ​ഷി​ച്ചു.

എന്നി​ങ്ങ​നെ സപ്താം​ഗ​ങ്ങ​ളും തി​ക​ഞ്ഞ രാ​ജ​സ​ദ​സ്സ് അവി​ടു​ത്തേ​താ​യി​രു​ന്നു. പ്ര​സി​ദ്ധ ദി​ല്ലീ നഗ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നു ഒരു ഹക്കീം രാ​ജ​കീ​യാ​തി​ഥി​യാ​യി തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു കു​റേ​നാൾ പാൎക്ക​യും ഷിയദ് അലി​ഖാൻ എന്നു മറ്റൊ​രു ഹക്കീം സൎക്കാ​രു​ദ്യോ​ഗ​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു് ഇവിടെ സ്ഥി​ര​താ​മ​സ​മാ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. പ്ര​സി​ദ്ധ കവി​യാ​യി​രു​ന്ന ആറ്റു​കാൽ ശങ്ക​ര​പ്പി​ള്ള​യു​ടെ പി​താ​വായ ശങ്ക​ര​നാ​ഥ​ജ്യോ​ത്സ്യൻ കാ​ശ്മീ​ര​ത്തു​നി​ന്നു വന്നു് ഇവി​ടു​ത്തെ രാ​ജ​കീ​യ​സ​ഭാം​ഗ​മാ​യ് തീർ​ന്ന മറ്റൊ​രു മഹാ​നാ​ണു്.

സം​ഗീ​ത​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തി​നു കേരളം ഒരു​കാ​ല​ത്തു അതി​പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അതിനു അഭൂ​ത​പൂർ​വ​മായ ഒരു ഉണർ​ച്ച നല്കി​യ​തു ഈ തമ്പു​രാ​നാ​യി​രു​ന്നു. നാ​ര​ദ​ന്റെ അവ​താ​ര​മാ​യി ഗണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​പോ​രു​ന്ന ത്യാ​ഗ​രാ​ജ​നേ​പ്പോ​ലും സം​ഗീ​ത​ശാ​സ്ത്ര​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അദ്ധേ​ഹം അതി​ശ​യി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവി​ടു​ന്നു നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള പലേ വർ​ണ്ണ​ങ്ങ​ളും നി​ര​വ​ധി കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളും ദക്ഷിണ ഇന്ത്യ മു​ഴു​വ​നും ഇപ്പോൾ പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്നു. ‘കല്പി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കിയ പാ​ട്ടു​കൾ’ എന്നാ​ണു് കേ​ര​ള​ത്തിൽ അവ​യ്ക്കു പ്ര​സി​ദ്ധി.

കഥാ​കാ​ല​ക്ഷേ​പം എന്ന നവീ​ന​പ​ഥ​ത്തെ ഇദം​പ്ര​ഥ​മ​മാ​യി കേ​ര​ള​ത്തിൽ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ച​തും അവി​ടു​ന്നാ​ണു്. ഈ ആവ​ശ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കാ​യി അവി​ടു​ന്നു രചി​ച്ച കു​ചേ​ലോ​പാ​ഖ്യാ​ന​വും അജാ​മി​ളോ​പാ​ഖ്യാ​ന​വും സം​ഗീ​ത​സാ​ഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ സു​ര​ഭി​ല​സ​മ്മേ​ള​നം​കൊ​ണ്ടു് അതി​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. രണ്ടും സം​സ്കൃ​ത​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു് ഇവി​ടെ​ഉ​ദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ഹരി​ക​ഥാ​കാ​ല​ക്ഷേ​പം നട​പ്പിൽ വരു​ത്തു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കാ​യി തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് തഞ്ചാ​വൂർ രാ​ജാ​വി​ന്റെ സദ​സ്യ​രിൽ ഒരാ​ളാ​യി​രു​ന്ന അന​ന്ത​പ​ത്മ​നാ​ഭ​സ്വാ​മി​ക​ളെ സഹ​കാ​രി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടി തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു വരു​ത്തി പാർ​പ്പി​ച്ചു. ഈ ഗാ​യ​ക​നു് കല്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത പേ​രാ​ണു് കോ​കി​ല​ക​ണ്ഠൻ.

അക്കാ​ല​ത്തു കേ​ര​ള​ത്തിൽ സോ​പാ​ന​മാർ​ഗ്ഗ​മാ​ണു് പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​ലി​രു​ന്ന​തു് ദേ​ശ്യ​വും അപ​രി​ചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എന്നാൽ ഹി​ന്ദു​സ്ഥാ​നി​മാർ​ഗ്ഗം നട​പ്പി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതി​നാൽ ഹി​ന്ദു​സ്ഥാ​നി​പ്ര​യോ​ഗ​ച​തു​ര​രായ തഞ്ചാ​വൂർ രം​ഗ​യ്യ​ങ്കാ​രെ​യും തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു സം​ഗീ​ത​സ​ദ​സ്സി​ലെ അം​ഗ​മാ​യി നി​യ​മി​ച്ചു. ഇതു​പോ​ലെ വീ​ണാ​വി​ദ​ഗ്ദ്ധൻ ചേ​ലാ​പു​രം രഘു​നാ​ഥ​രാ​യർ, സാ​രം​ഗി​പ്ര​യോ​ഗ​വി​ദ​ഗ്ദ്ധ​നായ ചി​ന്താ​മ​ണി​ഭാ​ഗ​വ​തർ, തഞ്ചാ​വൂർ മേ​രു​സ്വാ​മി, ത്യാ​ഗ​രാ​ജ​ശി​ഷ്യ​രായ കന്ന​യ്യാ, ഫ്ളൂ​ട്ടു് വാ​യ​ന​യിൽ നി​പു​ണ​നായ വടി​വേ​ലു ഇവ​രെ​ല്ലാം അവി​ടു​ത്തെ സം​ഗീ​ത​സ​ദ​സ്സി​നെ അല​ങ്ക​രി​ച്ച​വ​രാ​കു​ന്നു.

വി​ദ്വാ​ന്മാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും വി​ദ്യാ​പ്ര​ച​ര​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും അവി​ടു​ന്നു മു​ക്ത​ഹ​സ്ത​നാ​യി​രു​ന്നു. മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​യ്ക്കു് ഒരു വ്യാ​ക​ര​ണം എഴുതി ഉണ്ടാ​ക്കി അച്ച​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​ക​യ്ക്കു അവി​ടു​ന്നു് റവ​റ​ണ്ടു് പി​റ്റു​സാ​യ്പ്നു് ആയിരം ഉറു​പ്പി​ക​യും പു​ത്തൻ പബ്ളി​ക്ക് ലൈ​ബ്ര​റി​യാ​യി പി​ല്ക്കാ​ല​ത്തു രൂ​പാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ട്ട അന്ന​ത്തെ പു​ത്തൻ​ച​ന്ത വാ​യ​ന​ശാ​ല​യ്ക്കു് 500 ഉറു​പ്പി​ക​യും ദാ​നം​ചെ​യ്ത​തും തഞ്ചാ​വൂർ​ക്കാ​ര​നായ രാ​മ​സ്വാ​മി എന്ന ചി​ത്ര​കാ​ര​നു വി​ല​യേ​റിയ പാ​രി​തോ​ഷ​ക​ങ്ങൾ നല്കി​യ​തും അവി​ടു​ത്തെ ഔദാ​ര്യ​ത്തി​നു സാ​ക്ഷ്യം​വ​ഹി​ക്കു​ന്നു.

വി​വി​ധ​ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ അവി​ടു​ന്നു രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ​ക്കും പദ​ങ്ങൾ​ക്കും കണ​ക്കി​ല്ല. അറു​ന്നൂ​റിൽ​പ​രം പാ​ട്ടു​ക​ളി​പ്പോൾ ശേ​ഖ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഓരോ പാ​ട്ടും എഴു​തി​ത്തീർ​ന്നാ​ലു​ട​നെ അവി​ടു​ന്നു് പ്ര​സി​ദ്ധ ഗാ​യ​ക​ന്മാൎക്കു് അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു​വ​ന്നു.

തി​രു​വി​താം​കൂർ മഹാ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ അമൃ​തേ​ത്തു​ക​ഴി​ക്കു​മ്പോൾ കല്പി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കിയ ഗാ​ന​ങ്ങൾ പാ​ടു​ന്ന​തി​നു ഗാ​യ​ക​ന്മാ​രെ ഏർ​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു​ണ്ടു്. പകൽ അമൃ​തേ​ത്തു​സ​മ​യ​ത്തു കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ​മാ​ത്ര​വും രാ​ത്രി അമൃ​തേ​ത്തു​സ​മ​യ​ത്തു കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളും വർ​ണ്ണ​ങ്ങ​ളും പാ​ട​ണ​മെ​ന്നാ​ണു വ്യ​വ​സ്ഥ. ശ്രീ​പ​ത്മ​നാ​ഭ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തിൽ ഭഗ​വ​ദ്വി​ഗ്ര​ഹം എഴു​ന്ന​ള്ളി​ക്കു​മ്പോൾ സ്വാ​തി​കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ മാ​ത്ര​മേ നാ​ഗ​സ്വ​ര​ത്തിൽ വാ​യി​ക്കൂ. നവ​രാ​ത്ര്യു​ത്സ​വ​ത്തി​നു് ഓരോ ദി​വ​സ​വും പാ​ടു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കു നവ​രാ​ത്രി​പ്ര​ബ​ന്ധം എന്നൊ​രു കൃതി അവി​ടു​ന്നു ചമ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു് ഇന്നും ദക്ഷി​ണ​ഇൻ​ഡ്യ​യി​ലു​ള്ള പ്ര​സി​ദ്ധ​ഗാ​യ​ക​ന്മാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു പാ​ടി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു.

കല്പി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കിയ ഗാ​ന​ങ്ങ​ളെ കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ, പദ​ങ്ങൾ, വർ​ണ്ണ​ങ്ങൾ, തി​ല്ലാ​ന​കൾ, പ്ര​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ എന്നി​ങ്ങ​നെ അഞ്ചു് ഇന​ങ്ങ​ളാ​യി വേർ​തി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണു്. കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഏറിയ കൂറും സം​സ്കൃ​ത​മാ​ണു്.

പദ​ങ്ങൾ ശൃം​ഗാര വി​ഷ​യ​ക​ങ്ങ​ളായ പ്രൗ​ഢ​കൃ​തി​ക​ളാ​കു​ന്നു. ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ ദേ​വ​ദാ​സി​മാ​രു​ടെ നാ​ട്യാ​ഭി​ന​യ​ത്തി​നാ​യി നിർ​മ്മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​യാ​ണു്. സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലും മല​യാ​ള​ത്തി​ലും തെ​ലു​ങ്കി​ലു​മാ​യി നൂ​റിൽ​പ​രം പദ​ങ്ങൾ കല്പി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കീ​ട്ടു​ണ്ടു്. കവി സ്വയം നാ​യ​കി​യാ​യ് കല്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് ശ്രീ​പ​ത്മ​നാ​ഭ​നോ​ടു പറ​യു​ന്ന​താ​യി​ട്ടാ​ണു് ഈ പദ​ങ്ങ​ളെ നിർ​മ്മി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. ഒന്നു​ര​ണ്ടു മണി​പ്ര​വാ​ള​പ​ദ​ങ്ങൾ മാ​ത്രം ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

കു​ഞ്ചൻ​ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ മണി​പ്ര​വാ​ള​ശ​യ്യ​യെ അനു​ക​രി​ച്ചു കവിത എഴുതി നവീന രീ​തി​യി​ലു​ള്ള ഭാ​ഷാ​ക​വി​ത​യ്ക്കു മാർ​ഗ്ഗ​ദർ​ശ​ക​ത്വം വഹി​ച്ച​തു് ചേ​ല​പ്പ​റ​മ്പ​നും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സമ​കാ​ലി​ക​നായ പൂ​ന്തോ​ട്ട​വും ആകു​ന്നു. ചേ​ല​പ്പ​റ​മ്പ​ന്റെ ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ മാ​ത്ര​മേ കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ള്ളു. ഒരി​ക്കൽ പാ​വ​യ്ക്ക പറി​ക്കാ​നാ​യി അദ്ദേ​ഹം കൈ​നീ​ട്ടി​യ​പ്പോൾ ‘ഒരു ശ്ലോ​കം​ചൊ​ല്ലീ​ട്ടു് അതു പറി​യ്ക്കു’ എന്നു സ്നേ​ഹി​തൻ പറ​ക​യും ഉടൻ​ത​ന്നെ, ഒരു ശ്ലോ​കം നിർ​മ്മി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു​വ​ത്രേ. ആ ശ്ലോ​കം ചുവടേ ചേൎക്കു​ന്നു.

പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ഒറ്റ ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളിൽ പലതും പ്ര​സി​ദ്ധ​ങ്ങ​ളാ​ണു്.

പൂ​ന്തോ​ട്ട​വും വെ​ണ്മ​ണി​യ​ച്ഛ​നും​കൂ​ടി ചില ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ നിർ​മ്മി​ച്ച​താ​യും അറി​യു​ന്നു.

പൂ​ന്തോ​ട്ടം:-

അച്ഛൻ–

നമ്പ്യാ​രു​ടേ​തെ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു് എസ്സ്. റ്റി. റെ​ഡ്യാർ പ്ര​സ്സും, എസ്സ്. ആർ. വി. പ്ര​സ്സും പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള കാ​ല​കേ​യ​വ​ധ​ത്തിൽ പൂർ​വ​ഭാ​ഗം പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റേ​താ​ണു്. പൂ​ന്തോ​ട്ടം 1040-ൽ മരി​ച്ചു.

വെ​ണ്മ​ണി​ക്ക​മ്പി​നി​യി​ലെ ഒരു അം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളിൽ പലതും പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​ണു്.

വെ​ട്ട​ത്തു​നാ​ട്ടി​നു സമീപം ആല​ത്തി​യൂർ ഗ്രാ​മ​മാ​യി​രു​ന്നു നമ്പൂ​രി​യു​ടെ ജന്മ​ദേ​ശം. 1021-ൽ ജനി​ച്ചു. രാ​മൻ​ചോ​മാ​തി​രി​പ്പാ​ടാ​യി​രു​ന്നു പി​താ​വു്. കൊ​ച്ചി, മലബാർ എന്നീ ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ഉള്ള പലേ വി​ദ്വാ​ന്മാ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു കാ​വ്യാ​ല​ങ്കാ​രാ​ദി​ക​ളും തൎക്കം വ്യാ​ക​ര​ണം വേ​ദാ​ന്തം മു​ത​ലായ ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും നല്ല​പോ​ലെ അഭ്യ​സി​ച്ചു് ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ പ്രൗ​ഢ​പ​ണ്ഡി​ത​നെ​ന്ന പേർ സമ്പാ​ദി​ച്ചു. കാ​വ്യ​ര​ചന അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു കേവലം വി​നോ​ദ​മാ​യി​ട്ടാ​ണി​രു​ന്ന​തു്. ഭാ​ഷ​യിൽ അക്ഷ​യ​പാ​ത്രാ​ദി ആറു നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളും രു​ഗ്മി​ണീ​സ്വ​യം​വ​രം മണി​പ്ര​വാ​ള​വും ഇദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. കവി​ഭാ​ര​ത​ത്തിൽ കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടൻ​ത​മ്പു​രാൻ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ശല്യ​രാ​ക്കി കല്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ ശ്ലോ​കം ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ ഏറ്റ​വും പേ​രു​കേ​ട്ട കവി​ക​ളിൽ ഒരു​വ​നെ​ന്നു സർ​വ്വ​ജ​ന​സ​മ്മ​ത​നായ ഇര​യി​മ്മൻ​ത​മ്പി​യു​ടെ സു​കൃ​ത​വ​ല്ലി​യിൽ അങ്കു​രി​ച്ച ഒരു സു​ര​ഭി​ല​പ്ര​സൂ​ന​മാ​ണു് കി​ഴ​ക്കേ​മ​ഠ​ത്തിൽ കു​ട്ടി​ക്കു​ഞ്ഞു​ത​ങ്ക​ച്ചി. 995-ൽ ആയി​രു​ന്നു അവ​രു​ടെ ജനനം. ഏഴാം​വ​യ​സ്സിൽ വി​ദ്യാ​രം​ഭം നട​ന്നു. അല്പ​കാ​ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ എഴു​ത്തും വാ​യ​ന​യും വാ​ക്യ​വും പര​ല്പേ​രു​മൊ​ക്കെ വശ​മാ​ക്കി​യി​ട്ടു് ഹരി​പ്പാ​ട്ടു​കൊ​ച്ചു​പി​ള്ള​വാ​രി​യ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ സം​സ്കൃ​തം അഭ്യ​സി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. എന്നാൽ പ്ര​ധാന ഗുരു പി​താ​വു​ത​ന്നെ ആയി​രു​ന്നു.

എന്നു പാർ​വ്വ​തീ​സ്വ​യം​വ​രം ആട്ട​ക്ക​ഥ​യി​ലും.

എന്നു ശ്രീ​മ​തീ​സ്വ​യം​വ​രം ആട്ട​ക്ക​ഥ​യി​ലും,

എന്നു മി​ത്രാ​സ​ഹ​മോ​ക്ഷ​ത്തി​ലും മു​ഖ്യ​ഗു​രു എന്ന നി​ല​യിൽ ഇര​യി​മ്മൻ​ത​മ്പി​യേ​യാ​ണു് വാ​ഴ്ത്തി​ക്കാ​ണു​ന്ന​തു്.

എന്നി​ങ്ങ​നെ ഹരി​പ്പാ​ട്ടു കൊ​ച്ചു​പി​ള്ള​വാ​ര്യ​രും ഭക്തി​പൂർ​വ്വം സ്മ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്.

സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ കാ​വ്യ​നാ​ട​കാ​ല​ങ്കാ​ര​ങ്ങൾ​വ​രെ ഈ ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രിൽ​നി​ന്നു് പ്ര​സ്തുത മഹതി അഭ്യ​സി​ച്ചു. അതി​നി​ട​യ്ക്കു സംഗീത പരി​ശീ​ല​ന​വും ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. സ്വാ​തി​മു​ത​ല്ക്കു മൂ​ലം​തി​രു​നാൾ വരെ​യു​ള്ള വഞ്ചി​മ​ഹീ​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ​ല്ലാം അവൎക്കു വി​ല​യേ​റിയ പാ​രി​തോ​ഷി​ക​ങ്ങൾ നല്കീ​ട്ടു​ണ്ടു്.

വഞ്ചി​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു മാ​തൃ​കാ​രാ​ജ്യം എന്നു പേർ​സ​മ്പാ​ദി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ രാ​മ​വർ​മ്മ​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വു​തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് 1007 മീ​ന​മാ​സ​ത്തിൽ അവ​ത​രി​ച്ചു. അവി​ടു​ത്തേ പി​താ​വു് തി​രു​വ​ല്ലാ ആലാ​യ​ക്കോ​ട്ടു മു​ത്ത​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നും മാ​താ​വു് ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ രുക്‍മി​ണീ​റാ​ണി​യും ആയി​രു​ന്നു. അഞ്ചാ​മ​ത്തെ തി​രു​വ​യ​സ്സു മു​ത​ല്ക്കു മല​യാ​ള​വും സം​സ്കൃ​ത​വും 9-ാം വയ​സ്സിൽ ഇം​ഗ്ലീ​ഷും പന്ത്ര​ണ്ടാം വയ​സ്സിൽ തെ​ലു​ങ്കു, കന്നട, മഹാ​രാ​ഷ്ട്രം, ഹി​ന്ദു​സ്ഥാ​നി ഈ ഭാ​ഷ​ക​ളും അഭ്യ​സി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. അസാ​മാ​ന്യ​മായ ഗ്ര​ഹ​ണ​പാ​ട​വ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ വി​ദ്യാ​ദേ​വി​യെ വശ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു​ദീർ​ഘ​കാ​ലം വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ല. സം​ഗീ​ത​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തിൽ അവി​ടു​ത്തോ​ടു സമീ​പി​ക്ക​ത്ത​ക്ക വൈ​ദ​ഗ്ദ്ധ്യ​മു​ള്ള​വർ തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ലെ​ന്ന​ല്ല വെ​ളി​യി​ലും സു​ദുർ​ല്ല​ഭ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഗാ​യ​ക​നെ​ന്ന നി​ല​യിൽ അവി​ടു​ത്തെ യശ​സ്സു് അചി​രേണ ദക്ഷി​ണ​ഇ​ന്ത്യ മു​ഴു​വ​നും വ്യാ​പി​ക്ക​യും അനേകം സം​ഗീ​ത​വി​ദ്വാ​ന്മാർ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തേ​യ്ക്കു ആകർ​ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും​ചെ​യ്തു. അവി​ടു​ത്തെ വി​ദ്വ​ത്സ​ദ​സ്സി​നു അല​ങ്കാ​ര​ഭൂ​ത​രാ​യി​രു​ന്ന​വർ​ഇ​ല​ത്തൂർ രാ​മ​സ്വാ​മി​ശാ​സ്ത്രി, വൈ​ക്കം പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തു് മു​ത​ലായ പ്രൗ​ഢ​വി​ദ്വാ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. രാ​മ​സ്വാ​മി​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി മൂ​ന്നാം​പു​സ്ത​ക​ത്തിൽ വി​വ​രി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തി​നെ​പ്പ​റ്റി ഉപരി പ്ര​സ്താ​വി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു്.

സ്വാ​തി​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാൻ നാ​ടു​നീ​ങ്ങും​വ​രെ​യ്ക്കു് അവി​ടു​ന്നു നാ​ലാം​മു​റ​ത്ത​മ്പു​രാ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഉത്രം തി​രു​നാൾ ഭര​ണ​മേ​റ്റ​പ്പോൾ അവി​ടു​ന്നു മൂ​ന്നാം​മു​റ​യാ​യി; എന്നാൽ ജ്യേ​ഷ്ഠ​സ​ഹോ​ദ​ര​നു് ചി​ത്ത​ഭ്ര​മം സം​ഭ​വി​ച്ച​തി​നാൽ, ഇള​മു​റ​യു​ടെ ചു​മ​ത​ല​ക​ളെ​ല്ലാം അവി​ടു​ന്നാ​ണു് വഹി​ച്ചു​പോ​ന്ന​തു്. ഇങ്ങ​നെ അവി​ടു​ത്തേ​യ്ക്കു ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ ഭര​ണ​വി​ഷ​യ​ക​ര​മായ പരി​ശീ​ല​നം ലഭി​ച്ചു.

1024-ൽ സർ ടി. മാ​ധ​വ​രാ​യർ അവി​ടു​ത്തെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​പാ​ധ്യാ​യ​നാ​യി നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. അതു​വ​രെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തു് കോ​ട്ട​യം ശങ്ക​ര​മേ​നോ​നാ​യി​രു​ന്നു. മാ​ധ​വ​രാ​യർ അന്ന​ത്തെ ഭര​ണ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രിൽ അഗ്ര​ഗ​ണ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു.

രണ്ടു​കൊ​ല്ലം കഴി​ഞ്ഞു് അവി​ടു​ന്നു മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ പു​ത്രി​യായ നാ​ഗ​രു​കോ​വിൽ കല്യ​ണി​ക്കു​ട്ടി​ത്ത​ങ്ക​ച്ചി​ക്കു പട്ടും പരി​വ​ട്ട​വും കൊ​ടു​ത്തു. ആ സ്ത്രീ​ര​ത്നം സാ​ധാ​ര​ണ​യിൽ കവി​ഞ്ഞ പാ​ണ്ഡി​ത്യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരു വി​ദു​ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇക്കാ​ലം​മു​ത​ല്ക്കു അവി​ടു​ന്നു ഗ്ര​ന്ഥ​ര​ച​ന​യിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി. ഭാ​ഷ​യു​ടെ അന്ന​ത്തെ ആവ​ശ്യം ഗദ്യ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്നു ബു​ദ്ധി​മാ​നായ അവി​ടു​ന്നു കാ​ണു​ക​യും ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ​നി​ന്നു ഷെക്‍സ്പീ​യ​രു​ടെ ഒരു കഥയും മീ​ന​കേ​ത​ന​ച​രി​തം സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ​നി​ന്നു ശാ​കു​ന്ത​ള​വും ഗദ്യ​ത്തിൽ വി​വർ​ത്ത​നം ചെ​യ്ക​യും​ചെ​യ്തു. ആ പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ അചി​രേണ കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ അച്ച​ടി​പ്പി​ച്ചു പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി.

1036-ൽ അവി​ടു​ന്നു പട്ടം​കെ​ട്ടി. പത്തൊൻ​പ​തു​വർ​ഷ​ത്തെ ഭര​ണ​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു അവി​ടു​ന്നു നട​പ്പിൽ​വ​രു​ത്തിയ പരി​ഷ്കാ​ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം വഞ്ചി​രാ​ജ്യ​ത്തെ ബഹൂ​ദൂ​രം പു​രോ​ഗ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സഹാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആവക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ ഇവിടെ വി​വ​രി​ച്ചി​ട്ടു കാ​ര്യ​മി​ല്ല. എന്നാൽ 1041-ൽ നട​പ്പിൽ വരു​ത്തിയ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​പ​രി​ഷ്കാ​ര​വും ഗദ്യ​ഗ്ര​ന്ഥ​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തെ പു​ര​സ്ക​രി​ച്ചു് സ്ഥാ​പി​ത​മായ ബു​ക്കു​ക​മ്മ​റ്റി​യും വി​ദ്യാ​ല​യ​ങ്ങൾ​തോ​റും വി​വി​ധ​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളെ അധി​ക​രി​ച്ചു പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി ഏർ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ലക്‍ചർ കമ്മ​റ്റി​യും ഭാ​ഷാ​ഭി​വൃ​ദ്ധി​ക്കു ഹേ​തു​വാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. 1055-ൽ അവി​ടു​ന്നു നാ​ടു​നീ​ങ്ങി.

വി​ദ്വൽ​ക്കു​ല​ഭൂ​ഷ​ണ​മാ​യി​രു​ന്ന പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തു് 998 ഇട​വ​ത്തിൽ വൈ​ക്ക​ത്തു​ള്ള സ്വ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ ജനി​ച്ചു. ബാ​ല്യ​ത്തി​ലെ പഴയ രീ​തി​യ​നു​സ​രി​ച്ചു എഴു​ത്തും​വാ​യ​ന​യും പഠി​ച്ച​ശേ​ഷം വൈ​ക്ക​ത്തു ശാ​ന്തി​ന​ല്ലൂർ നമ്പൂ​രി​യു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു ചി​ത്ര​മെ​ഴു​ത്തും വെ​ച്ചൂർ​മൂ​ത്ത​തി​ന്റെ അടു​ക്കൽ പാ​ഠ​കം​പ​റ​ച്ചി​ലും അഭ്യ​സി​ച്ചു. ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു സം​സ്കൃ​തം പഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. പതി​ന​ഞ്ചാം​വ​യ​സ്സിൽ കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ വി​ദ്വാൻ എള​യ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു വീ​ണ​വാ​യന അഭ്യ​സി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ലം​കൊ​ണ്ടു് ആ കല​യി​ലും സാ​മാ​ന്യം നൈ​പു​ണ്യം സമ്പാ​ദി​ച്ചു. 1017-ൽ വൈ​ക്ക​ത്തു​തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​തിൽ​പി​ന്നെ​യാ​ണു് കാ​വ്യ​നാ​ട​കാ​ദി​ക​ളും വ്യാ​ക​ര​ണ​വും സമ​ഗ്ര​മാ​യി പഠി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. അതി​നോ​ടു​കൂ​ടി​ത്ത​ന്നെ ചോ​ഴി​യ​ത്തു നമ്പൂ​രി​യു​ടെ അടു​ക്കൽ അഷ്ടാം​ഗ​ഹൃ​ദ​യ​പ​ഠ​ന​വും ആരം​ഭി​ച്ചു.

1020-ൽ വൈ​ദ്യ​നെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ സ്വ​ത​ന്ത്ര​ജീ​വി​തം ആരം​ഭി​ച്ചു. കൊ​ച്ചി​യിൽ എന്തോ അല്പ​ശ​മ്പ​ള​വും കി​ട്ടി. 1028-ൽ കൊ​ച്ചീ​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വു് കാ​ശി​ക്കു് എഴു​ന്ന​ള്ളി​യ​പ്പോൾ പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തു​കൂ​ടി ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം ഇദം​പ്ര​ഥ​മ​മാ​യി സന്ദർ​ശി​ച്ച​തു് 1029-ൽ ആയി​രു​ന്നു. അന്നു ഉത്രം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ മുഖം കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സാ​ധി​ക്കാ​തെ സ്വ​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​യി. എന്നാൽ അടു​ത്ത​കൊ​ല്ലം​ത​ന്നെ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു​വ​ന്നു എന്തോ ചി​കി​ത്സ​വ​ഴി​ക്കു് മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ പ്രീ​തി​ക്കു പാ​ത്രീ​ഭ​വി​ക്ക​യും വീ​ര​ശൃം​ഖല സമ്മാ​ന​മാ​യി ലഭി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. അന്നു മു​ത​ല്ക്കു അദ്ദേ​ഹം തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തെ വി​ദ്വൽ​സ​ദ​സ്സി​ലെ അം​ഗ​മാ​യെ​ന്നു പറയാം. 1031-ൽ നി​ത്യ​ച്ചി​ല​വിൽ​നി​ന്നും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ശമ്പ​ളം പതി​ഞ്ഞു. 1045-ൽ ശു​ചീ​ന്ദ്ര​ത്തു വട്ട​പ്പ​ള്ളി സ്ഥാ​നി​ക​നാ​യി വാ​ഴി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. അദ്ദേ​ഹം സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ നക്ഷ​ത്ര​മാല കാ​ശി​യാ​ത്ര, രാ​മ​വർ​മ്മ​ച​രി​തം, രാ​ജ​സൂ​യ​പ്ര​ബ​ന്ധ​വ്യാ​ഖ്യാ​നം ഹൃ​ദ​യ​പ്രി​യാ (വൈ​ദ്യം) എന്നി​ങ്ങ​നെ അനേകം ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ചരി​ത്ര​മാ​ണു് രാ​മ​വർ​മ്മ​ച​രി​തം. അതിൽ കാർ​ത്തി​ക​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാ​ന്റെ കാ​ലം​മു​തൽ​ക്കു​ള്ള ചരി​ത്രം സം​ക്ഷേ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. രാ​ജ​സൂ​യ​പ്ര​ബ​ന്ധ​വ്യാ​ഖ്യ ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാ​ന്റെ പ്രേ​ര​ണ​യാൽ എഴു​ത​പ്പെ​ട്ട​താ​കു​ന്നു എന്നു വ്യാ​ഖ്യാ​രം​ഭ​ത്തി​ലെ,

എന്ന വരി​ക​ളിൽ​നി​ന്നു കാണാം.

ഭാ​ഷ​യി​ലും അദ്ദേ​ഹം മു​ചു​കു​ന്ദ​മോ​ക്ഷം ആട്ട​ക്കഥ, കാ​ശി​യാ​ത്ര തു​ള്ളൽ, ബാ​ല​ഭൂ​ഷ​ണം, തി​രു​വി​താം​കൂർ​ച​രി​ത്രം, മല​യാ​ള​വ്യാ​ക​ര​ണം, കേ​ര​ള​വി​ശേ​ഷ​മാ​ഹാ​ത്മ്യം എന്നി​ങ്ങ​നെ പല പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഇവയിൽ മു​ചു​കു​ന്ദ​മോ​ക്ഷം 1025-​ാമാണ്ടിടയ്ക്കു് തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റ​വ​ച്ചു് രചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. യൗ​വ്വ​ന​ത്തി​ലെ കൃ​തി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും പ്രൗ​ഢ​വും സു​ന്ദ​ര​വു​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്.

ചെ​ങ്ങ​ന്നൂർ പു​ത്തൻ​കാ​വു് എന്നു പറ​യ​പ്പെ​ട്ട ദേ​ശ​ത്തു് ആർ​ത്ത​ഡോ​ക്സ് സു​റി​യാ​നി​പ്പ​ള്ളി​യ്ക്കു് അല്പം വട​ക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റു​മാ​റി, കി​ഴ​ക്കേ​ത്ത​ല​യ്ക്കൽ എന്നൊ​രു പു​രാ​തന ക്രൈ​സ്ത​വ​ഭ​വ​ന​മു​ണ്ടു്. തി​രു​വി​താം​കൂർ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ഈ കു​ടും​ബ​ത്തേ​ക്കു് ‘തരകൻ’ എന്ന സ്ഥാ​നം കല്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. ജാർ​ജ്ജു​മാ​ത്തൻ മാ​ത്തൻ​ത​ര​ക​ന്റേ​യും, പു​ത്തൻ​വീ​ട്ടിൽ അന്നാ​മ്മ​യു​ടെ​യും പു​ത്ര​നാ​യി 1819 സെ​പ്തം​ബർ 25-​ാംനുക്കു കൊ​ല്ല​വർ​ഷം 994-ൽ ഭൂ​ലോ​ക​ജാ​ത​നാ​യി. ബാ​ല്യ​ത്തിൽ ബാ​ല​സ​ഹ​ജ​മായ കു​സൃ​തി​കൾ പലതും കാ​ട്ടാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും കു​ര്യൻ​ക​ത്ത​നാ​രു​ടെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ വളർ​ന്ന ആ ബാലൻ നല്ല സു​ശീ​ല​നാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. ബാ​ല്യ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ മല​യാ​ള​വും സു​റി​യാ​നി​യും ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ഒൻ​പ​താം​വ​യ​സ്സിൽ ചേ​പ്പാ​ട്ടു മാർ​ദീ​വ​ന്യാ​സോ​സ് മെ​ത്രാ​പ്പോ​ലീ​ത്താ മാ​ത്ത​നു ‘കാ​റോ​യാ’ എന്ന പ്ര​ഥ​മ​പ​ട്ടം നൽകി. അന​ന്ത​രം ബാലൻ കോ​ട്ട​യ​ത്തു പഴയ സി​മ്മ​നാ​രി​യിൽ​ച്ചേർ​ന്നു് ബയിലി, ഫെൻ, ബേ​ക്കർ എന്നീ മി​ഷ​ണ​റി​മാ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു ഇം​ഗ്ലീ​ഷ്, ഗ്രീ​ക്കു്, എബ്രായ എന്നീ ഭാ​ഷ​ക​ളും പാ​ല​ക്കു​ന്ന​ത്തു് അബ്ര​ഹാം മല്പാ​ന്റെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു് സു​റി​യാ​നി​യും കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു കു​ഞ്ഞൻ​വാ​ര്യ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു സം​സ്കൃ​ത​വും അഭ്യ​സി​ച്ചു. അചി​രേണ മാ​ത്തൻ ഗു​രു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ സവി​ശേ​ഷ​മായ പ്രീ​തി​യ്ക്കും വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തി​നും പാ​ത്രീ​ഭ​വി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സതീർ​ത്ഥ്യ​ന്മാ​രിൽ ഒരാ​ളായ പാ​ല​ക്കു​ന്ന​ത്തു മാ​ത്തൻ​കു​ഞ്ഞാ​ണു് മാർ മാ​ത്യൂ​സ് അന്താ​നാ​സ്യോ​സ് എന്നു സു​പ്ര​സി​ദ്ധ​നാ​യി​ത്തീർ​ന്ന​തു്.

1837-ൽ പ്രൻ​സി​പ്പാ​ളാ​യി​രു​ന്ന പീ​റ്റു് സാ​യ്പി​ന്റെ ശു​പാർ​ശ​യ​നു​സ​രി​ച്ചു് സൎക്കാർ വേ​ത​ന​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി ഉൽ​കൃ​ഷ്ട​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സാർ​ത്ഥം മദ്രാ​സി​ലേ​ക്കു​പോ​യി. അവിടെ പഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കാ​ല​ത്തു ബ്രി​ട്ടീ​ഷു് ഗവണ്‍മെ​ന്റു നട​ത്തിയ ഒരു മത്സ​ര​പ​രീ​ക്ഷ​യിൽ അദ്ദേ​ഹം ഒന്നാ​മ​നാ​യി പാ​സ്സാ​വു​ക​യും 120 രൂപ സമ്മാ​നം വാ​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നാൽ ഗവണ്‍മെ​ന്റു നല്കിയ പരി​ഭാ​ഷ​കോ​ദ്യോ​ഗം അദ്ദേ​ഹം സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​ല്ല.

1814-ൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ശെ​മ്മാ​ശു​പ​ട്ടം ലഭി​ച്ചു. അന​ന്ത​രം തി​രു​വി​താം​കൂ​റിൽ വന്നു് വൈ​ദി​ക​ജോ​ലി​യിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ടു. മാ​വേ​ലി​ക്ക​ര​യാ​യി​രു​ന്നു ആദ്യ​ത്തെ പ്ര​വർ​ത്ത​ന​രം​ഗം, അടു​ത്ത​കൊ​ല്ലം ധനാ​ഢ്യ​നാ​യി​രു​ന്ന പന്നി​ക്കു​ഴി ഈപ്പൻ​ത​ര​ക​ന്റെ മകൾ മറി​യാ​മ്മ​യെ കല്യാ​ണം കഴി​ച്ചു. 1847-ൽ ഉട്ട​ക്ക​മ​ണ്ഡ് എന്ന ദി​ക്കിൽ പ്രെ​സ്ബി​റ്റർ​പ​ദ​ത്തിൽ അവ​രോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. അല്പ​കാ​ല​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ നി​ര​വ​ധി ഹരി​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ അദ്ദേ​ഹം ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തിൽ ചേർ​ത്തു. ജാർ​ജ്ജു​മാ​ത്ത​ന്റെ ചരി​ത്ര​പ​രി​ജ്ഞാ​നം എങ്ങ​നെ ഇരു​ന്നാ​ലും, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ചില അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങൾ രസ​ക​ര​മാ​ണു്. (Castes and countries of South India) എന്ന പു​സ്ത​കം ആറാം​വാ​ല്യം 139-ാം വശ​ത്തു് ഈ. തൾ​സ്റ്റണ്‍ വട​ക്കൻ​തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ലെ പറ​യ​രേ​പ്പ​റ്റി റവ:മാ​ത്ത​ന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തെ ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു:-

“അവ​രു​ടെ സ്വ​ന്തം ഐതി​ഹ്യ​പ്ര​കാ​രം, അവർ ശത്രു​ക്ക​ളു​ടെ വഞ്ച​ന​യിൽ​പ്പെ​ട്ടു് മൂ​രി​യി​റ​ച്ചി തി​ന്ന​തു​നി​മി​ത്തം ഭ്ര​ഷ്ട​രായ നമ്പൂ​രി​മാ​രാ​ണു്. അവർ ചത്ത ജന്തു​ക്ക​ളു​ടെ മാം​സ​വും മറ്റു നി​ന്ദ്യ​വ​സ്തു​ക്ക​ളും ഭു​ജി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. എല്ലാ ഗൃ​ഹ്യ​ജ​ന്തു​ക്ക​ളും തങ്ങൾ​ക്കു അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്നാ​ണു് അവ​രു​ടെ ഭാവം. പല​പ്പോ​ഴും അവർ മാം​സ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി വിഷം നല്കി​യോ മറ്റു വി​ധ​ത്തി​ലോ പശു​ക്ക​ളെ കൊ​ല്ലാ​റു​ണ്ടു്. തങ്ങ​ളോ​ടു മൃ​ഗീ​യ​മായ വി​ധ​ത്തിൽ പെ​രു​മാ​റു​ന്ന ഉന്ന​ത​ജാ​തി​ക്കാ​രു​ടെ സ്ത്രീ​ക​ളെ അവർ അപ​ഹ​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​റു​മു​ണ്ടു്. കന്നി​മാ​സ​ത്തിൽ അവർ തസ്ക​ര​വൃ​ത്തി അവ​ലം​ബി​ക്കു​ന്നു.”

ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് പ്ര​ജ​ക​ളു​ടെ ജ്ഞാ​നാ​ഭി​വൃ​ദ്ധി​ക്കാ​യി വി​വി​ധ​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് ഗദ്യ​പ്ര​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ എഴു​തി​ച്ചു​വ​ന്ന കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. റവ: ജാർ​ജ്ജു​മാ​ത്ത​നും പല​രോ​ടൊ​പ്പം ‘സത്യ​പ​രീ​ക്ഷ’യെ​പ്പ​റ്റി ഒരു പ്ര​ബ​ന്ധം രചി​ച്ചു് സൎക്കാർ​വക പരി​ശോ​ധ​ന​ക്ക​മ്മ​റ്റി​യ്ക്ക​യ​ച്ചു. ആ കമ്മ​റ്റി​യിൽ ബേ​ക്കർ​സാ​യ്പും, ഭാ​ഷാ​നി​ഘ​ണ്ടു​കാ​ര​നായ കൊ​ല്ലിൻ​സും ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ പി. ശങ്കു​ണ്ണി​മേ​നോ​നും ഉൾ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ജാർ​ജ്ജു​മാ​ത്ത​ന്റെ സത്യ​വേ​ദ​ഖേ​ട​ത്തി​നു കമ്മ​റ്റി ഒന്നാം​സ്ഥാ​നം നല്കി. അങ്ങ​നെ സമ്മാ​നർ​ഹ​മായ ചെ​റു​ഗ്ര​ന്ഥം 1038-ൽ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. അതിൽ സത്യ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​രൂ​പം, യഥാർ​ത്ഥ​ത്തി​നും പര​മാർ​ത്ഥ​ത്തി​നും തമ്മി​ലു​ള്ള വ്യ​ത്യാ​സം, അവ പര​സ്പ​രം യോ​ജി​ക്ക​യും വി​യോ​ജി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന അവ​സ​ര​ങ്ങൾ, വക്രോ​ക്തി​യു​ടെ അനാ​ശാ​സ്യത, ക്രി​യാ​രൂ​പേ​ണ​യു​ള്ള അസ​ത്യ​ഭാ​ഷ​ണം മു​ത​ലാ​യി പലേ വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളേ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് ഹി​ന്ദു​ക്ക​ളു​ടേ​യും ക്രി​സ്ത്യാ​നി​ക​ളു​ടേ​യും പുരാണ പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ ദൃ​ഷ്ടാ​ന്ത​പ്പെ​ടു​ത്തി നല്ല​പോ​ലെ ചർച്ച ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ഖണ്ഡിക ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

”മനു​ഷ്യ​ന്നു സത്യം സം​സാ​രി​ക്ക ജാ​ത്യ​വും, കുരള പറക ജാ​ത്യ​വി​രോ​ധ​വു​മാ​കു​ന്നു. ശി​ശു​ക്കൾ സം​സാ​രി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങു​മ്പോൾ ഒന്നു മന​സ്സിൽ​വ​ച്ചും​കൊ​ണ്ടു് മറ്റൊ​ന്നു പറ​യു​ന്നി​ല്ല. അവർ തങ്ങ​ളു​ടെ ഉള്ളിൽ തോ​ന്നു​ന്ന പ്ര​കാ​രം പരമാൎത്ഥ മായി സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു. പി​ന്നെ അവർ അസ​ത്യം പെ​രു​മാ​റു​ന്ന​തു് കുറെ പ്രാ​യം ചെ​ന്നു്. കൗ​ശ​ല​ത്തിൽ ശീ​ലി​ച്ച​തി​ന്റെ ശേ​ഷ​മേ​യു​ള്ളു.

“ഒരു കൊ​ല്ലൻ തന്റെ പണി​ക്ക​ത്തി​യെ അപാ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​മൂ​ലം വി​സ്താ​ര​ത്തിൽ ഉൾ​പ്പെ​ട്ടാ​റെ കൊ​ല​പാ​ത​കം ഏല്ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന മു​റ​യ്ക്കു് അവൻ അനേകം പാ​റാ​പ്പു​ള്ളി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടെ കി​ട​ക്കു​ന്ന വി​ല​ങ്ങി​ട​ത്തിൽ ജഡ്ജി ഒരു​ദി​വ​സം പെ​ട്ടെ​ന്നു​ചെ​ന്നു് ‘കൊ​ല്ല​ത്തി​യേ കൊന്ന കൊ​ല്ലൻ എവിടെ’ എന്നു ധൃ​തി​യോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ച​തി​നു് ‘തമ്പു​രാ​നേ അടിയൻ ഇവി​ടു​ണ്ടേ, എന്നു വി​ചാ​രം കൂ​ടാ​തെ ഉത്ത​രം പറ​ഞ്ഞു​പോ​യ​പ്ര​കാ​രം ഒരു കേൾ​വി​യു​ണ്ട​ല്ലോ. ആകയാൽ വ്യാ​ജ​വാ​ദം സ്വ​ഭാ​വ​വി​രോ​ധ​മാ​ക​കൊ​ണ്ടു് ആയതു ദൈ​വ​വി​രോ​ധ​വു​മാ​കു​ന്നു.”

1862-ൽ രോ​ഗ​ബാ​ധി​ത​നാ​വു​ക​യും തച്ഛ​മ​നാ​ന​ന്ത​രം കേം​ബ്രി​ഡ്ജ് നി​ക്കൾ​സണ്‍ പാ​ഠ​ശാ​ല​യു​ടെ ഉപാ​ധ്യ​ക്ഷ​നാ​യി നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു.

1863-ൽ മലാ​യാ​ണ്മ​യു​ടെ വ്യാ​ക​ര​ണം പ്ര​സി​ദ്ധീ​കൃ​ത​മാ​യി. ഗു​ണ്ടർ​ട്ടി​ന്റെ വ്യാ​ക​ര​ണം വെ​ളി​ക്കു​വ​ന്നി​ട്ടു് ഒരു വ്യാ​ഴ​വ​ട്ടം കഴി​ഞ്ഞേ ഈ ഗ്ര​ന്ഥം പ്ര​സി​ദ്ധീ​കൃ​ത​മാ​യു​ള്ളു​വെ​ങ്കി​ലും, അതി​നു​മു​മ്പേ എഴു​തി​പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി വച്ചി​രു​ന്ന​താ​ണു്. ഇങ്ങ​നെ അടു​പ്പി​ച്ച​ടു​പ്പി​ച്ചു് മൂ​ന്നു വ്യാ​ക​ര​ണ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​യ​തു് അത്ഭു​ത​മാ​യി​ത്തോ​ന്നി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ പാർ​വ​തീ​റാ​ണി തി​രു​മ​ന​സ്സി​നാൽ സമാ​ര​ബ്ധ​മായ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ന​യും മൂലം ആയി​ല്യം​തി​രു​നാ​ളി​ന്റെ കാ​ല​മാ​യ​പ്പൊ​ഴെ​ക്കും നാ​ട്ടു​ഭാ​ഷാ​വി​ദ്യാ​ല​യ​ങ്ങൾ വർ​ദ്ധി​ക്ക​യും പാ​ഠ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ ആവ​ശ്യം സൎക്കാ​രി​നും പണ്ഡി​ത​ന്മാൎക്കും അനു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു വ്യാ​ക​ര​ണ​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തിൽ പല​രു​ടെ​യും ശ്ര​ദ്ധ ഏക​കാ​ല​ത്തിൽ പതി​ഞ്ഞ​തു്. ഈ മൂ​ന്നു​വ്യാ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ​വ​ച്ചു് ഉത്ത​രം ജോർ​ജ്ജു​മാ​ത്ത​ന്റേ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണു്. ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​ന്റെ ധിഷണാ ശക്തി ഇതിൽ നല്ല​പോ​ലെ തെ​ളി​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടു.

ഇതു​കൂ​ടാ​തെ ബട്ല​രു​ടെ (Analogy) എന്ന വി​ശി​ഷ്ട​ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ​നി​ന്നു് ‘ബോ​ധ​ജ്ഞാ​ന​ക​വും ദത്ത​ജ്ഞാ​ന​ക​വു​മായ വേ​ദ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​നു് പ്ര​പ​ഞ്ച​നി​ബ​ന്ധ​ന​ത്തോ​ടും മാർ​ഗ്ഗ​ത്തോ​ടു​മു​ള്ള സം​യു​ക്തി’ എന്ന പേരിൽ തർ​ജ്ജി​മ​ചെ​യ്തു് പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യി. സർ ടി. മാ​ധ​വ​രാ​യർ ഈ ഭാ​ഷാ​ന്ത​രീ​ക​ര​ണ​വ്യ​വ​സാ​യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ട​ള്ള ചില വാ​ക്യ​ങ്ങൾ ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം:-

നി​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ ഇം​ഗ്ലീ​ഷും നാ​ട്ടു​ഭാ​ഷ​ക​ളും പര​ച​യി​ച്ച​വ​നാ​യും സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ ആവ​ശ്യ​മു​ള്ളി​ട​ത്തോ​ളം പരി​ജ്ഞാ​നം സമ്പാ​ദി​ച്ച​വ​നാ​യും ഒരു​വ​നെ കാണുക എന്നു​ള്ള​തു് ഇപ്പൊ​ഴും അപൂർ​വ്വം തന്നെ. ഈ നാ​ട്ടിൽ സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ​പോ​കു​ന്ന നാ​ട്ടു​ഭാ​ഷാ​വി​ദ്യാ​ല​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉപ​യോ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ല​യി​ലു​ള്ള​വർ ഭാ​ഷാ​ന്ത​രീ​ക​ര​ണ​വ്യ​വ​സാ​യ​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു് സൎക്കാ​രി​ലേ​ക്കു തീർ​ച്ച​യാ​യും സന്തു​ഷ്ടി​ജ​ന​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.”

ബാ​ക്കി ജീ​വി​ത​ത്തെ സമു​ദാ​യ​പ​രി​ഷ്ക​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കും വി​ദ്യാ​ഭ്യാസ പ്ര​ച​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു​മാ​യി അദ്ദേ​ഹം വി​നി​യോ​ഗി​ച്ചു. 1869-ൽ മദ്രാ​സ് ബി​ഷ​പ്പ് ചാ​പ്ല​നാ​യി അവ​രോ​ധി​ച്ചു തല​വ​ടി​യി​ലേ​ക്കു നി​യോ​ഗി​ച്ചു. 1870-​ാമാണ്ടു മാർ​ച്ചു് നാ​ലാം​തീ​യ​തി അദ്ദേ​ഹം പര​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു മൂ​ന്നു​പു​ത്ര​ന്മാ​രും ഒരു പു​ത്രി​യും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രിൽ ജ്യേ​ഷ്ഠ​പു​ത്ര​നായ എം. കെ. മാ​ത്തൻ മജി​സ്ട്രേ​ട്ടെ​ന്ന നി​ല​യി​ലും; ദ്വി​തീ​യ​പു​ത്ര​നായ മി. ജോർ​ജ്ജ് ഈപ്പൻ എഞ്ചി​നീ​യർ ഡി​പ്പാർ​ട്ടു​മെ​ന്റിൽ സബ്ബ്ഡി​വി​ഷൻ ആഫീ​സ​രാ​യും തൃതീയ പു​ത്ര​നായ ജോർ​ജ്ജു​സ്റ്റി​ഫാ​നോ​സി നല്ല ഡാ​ക്ടർ എന്ന നി​ല​യി​ലും രാ​ജ്യ​ത്തെ പ്ര​ശ​സ്ത​മാ​യ​വി​ധ​ത്തിൽ രാ​ജ്യ​ത്തെ സേ​വി​ച്ചു. പു​ത്രി​യായ ശ്രീ​മ​തി അന്നാ​മ്മ​യെ വി​വാ​ഹം ചെ​യ്ത​തു മേ​പ്രാൽ കണി​യാ​ത്ര​വീ​ട്ടിൽ ജോസഫ് ബീ. ഏ. ബീ. എൽ. ആയി​രു​ന്നു.

ക്രി​സ്തു​ച​രി​തം മു​പ്പ​ത്തി​നാ​ലു​വൃ​ത്തം രചി​ച്ച എം. ജേ. കൊ​ച്ചു​കു​ഞ്ഞു റൈ​ട്ടർ റവ. ജോർ​ജ്ജു​മാ​ത്ത​ന്റെ സമ​കാ​ലി​ക​നാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം അന്നു തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം നക്ഷ​ത്ര​ബം​ഗ്ലാ​വിൽ ജോ​ലി​യിൽ ഇരി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. മാ​ധ​വ​രാ​യർ ഭര​ണ​റി​പ്പോർ​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണു് ഭാ​ഷാ​ന്ത​രീ​ക​രി​ച്ച​തു് ഈ ക്രൈ​സ്ത​വ​ക​വി ക്രൈ​സ്ത​വ​സു​ഭാ​ഷി​ത​ങ്ങൾ കി​ളി​പ്പാ​ട്ടാ​യി രചി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അറി​യു​ന്നു. മു​പ്പ​ത്തി​നാ​ലു​വൃ​ത്തം ഞാൻ കണ്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. കഴി​യു​ന്ന​ത്ര രാ​മാ​യ​ണം ഇരു​പ​ത്തി​നാ​ലു​വൃ​ത്ത​ത്തെ അനു​ക​രി​ക്കാൻ നോ​ക്കി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, കവി​ത്വ​ശ​ക്തി​യു​ടെ അഭാ​വ​വും ഭാ​ഷാ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ കു​റ​വും നി​മി​ത്തം കവിത നന്നാ​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു പറ​യാ​നി​ല്ല.

എന്നാ​ണു് ആരംഭം.

എന്ന​സ്ഥാ​ന​ത്തു്

എന്നി​ങ്ങ​നെ ചേർ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഡാ​ക്ടർ ഹെർ​മാൻ ഗു​ണ്ടർ​ട്ടു് പേ​രു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ ജർ​മ്മൻ​കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു നി​ശ്ച​യി​ക്കാ​മ​ല്ലോ. അദ്ദേ​ഹം ലൂ​ദ്വി​ഗ് ഗു​ണ്ടർ​ട്ടി​ന്റേ​യും തൽ​പ​ത്നി​യായ ക്രി​സ്ത്യാ​നേ എൻ​ഡ്പ​ന്റേ​യും തൃതീയ സന്താ​ന​മാ​യി 1814 ഫെ​ബ്രു​വ​രി 14-ാം നു ഭൂ​ലോ​ക​ജാ​ത​നാ​യി. മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ന്മാർ തീ​വ്ര​മായ മത​ബോ​ധ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി​യ​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. അഞ്ചാ​മ​ത്തെ വയ​സ്സിൽ ബാലൻ ലത്തീൻ​ഭാഷ പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. പഠി​പ്പിൽ വലിയ ഉത്സാ​ഹ​മൊ​ന്നും പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചി​ല്ല; കു​സൃ​തി​യും ധാ​രാ​ള​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 1827-ൽ നേ​രി​ട്ട സഹോ​ദ​രീ​വി​യോ​ഗം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ തെ​ല്ലു് അന്തർ​മു​ഖ​നാ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും പഠി​പ്പിൽ ഉത്സാ​ഹം വർ​ദ്ധി​ക്ക​യും നി​രീ​ശ്വ​ര​വാ​ദി​യായ ഡാ​ക്ടർ സ്ത്രൗ​സി​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നാ​വു​ക​യും ചെ​യ്ത​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ക്രി​സ്തു​വി​ലു​ള്ള​വി​ശ്വാ​സം ശി​ഥി​ല​മാ​യി. എന്നാൽ 1831-ൽ ട്യൂ​ബി​ഞ്ജൻ സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യിൽ ചേർ​ന്നു. രണ്ടു​വർ​ഷം കഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ പ്രി​യ​ജ​ന​നി പര​ലോ​ക​പ്രാ​പ്ത​യായ നി​മി​ഷം​മു​ത​ല്ക്കു യേ​ശു​വി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സം ഉണർ​ന്നു. അക്കാ​ല​ത്തു് ഗ്രോ​വ്സ് എന്ന പാ​തി​രി​യു​ടെ അപേ​ക്ഷ​യ​നു​സ​രി​ച്ചു് തത്സ്യാ​ല​നായ ജോർ​ജ്ജു​മി​ല്ലർ, മി​ഷ​ണ​റി പ്ര​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​നാ​യി ജർ​മ്മ​നി​യിൽ​നി​ന്നു ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും ലഭി​ക്കു​മോ എന്നു് അന്വേ​ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം ഗു​ണ്ടർ​ട്ടി​നേ​യാ​ണു് അതി​ലേ​ക്കു തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​തു്. അതി​നു​ശേ​ഷം സ്വി​സ്സ് സർ​വ്വ​ക​ലാ​ശാ​ല​യിൽ​നി​ന്നു Ph.D. ബി​രു​ദ​വും സമ്പാ​ദി​ച്ചി​ട്ടു് ആറു​മാ​സ​ത്തോ​ളം ഇം​ഗ്ല​ണ്ടിൽ പാൎക്ക​യും പി​ന്നീ​ടു് ഗ്രോ​വ്സി​നോ​ടു​കൂ​ടി ഇൻ​ഡ്യ​ക്കു തി​രി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. യാ​ത്ര​ക്കാ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ യൂ​ലി​യാ​ഡി​ബോ എന്നൊ​രു ഫ്ര​ഞ്ചു യു​വ​തി​കൂ​ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ്ര​ഥ​മ​ദർ​ശ​ന​ത്തിൽ അവരിൽ അനു​ര​ക്ത​നാ​യോ എന്നു നിർ​ണ്ണ​യി​പ്പാൻ തര​മി​ല്ല. ഏതാ​യി​രു​ന്നാ​ലും അവ​രെ​യാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം കല്യാ​ണം കഴി​ച്ച​തു്.

1836 ജൂ​ലാ​യ് 8-നു ഗു​ണ്ടർ​ട്ടു് മദി​രാ​ശി​യിൽ എത്തി. ഗ്രോ​വ്സ് സാ​യ്പ് റേ​നി​യ​സ് എന്നു പേരായ ജർ​മ്മൻ പാ​തി​രി​യേ​പ്പ​റ്റി ഉണ്ടായ പരാ​തി​യെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് അന്വേ​ഷ​ണം നട​ത്താ​നാ​യി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ തി​രു​നൽ​വേ​ലി​യി​ലേ​ക്കു നി​യോ​ഗി​ച്ചു. പരാ​തി​ക​ളെ​ല്ലാം അടി​സ്ഥാ​ന​ര​ഹി​ത​ങ്ങ​ളെ​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹം മദ്രാ​സിൽ മട​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്ന​ശേ​ഷം ചി​റ്റൂ​രിൽ ക്രൈ​സ്ത​വ​ധർ​മ്മ​പ്ര​ച​ര​ണ​ത്തി​നാ​യ് നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. റേ​നി​യ​സ് 1838-ൽ മരി​ക്ക​യാൽ, ഗു​ണ്ടർ​ട്ടു് തൽ​സ്ഥാ​ന​ത്തു അവ​രോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹം തി​രു​നൽ​വേ​ലി​ക്കു തി​രി​ക്ക​യും അക്കൊ​ല്ലം​ത​ന്നെ ഡി​ബോ​വാ​യേ കല്യാ​ണം കഴി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു.

ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു തമി​ഴു്, ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് എന്നീ ഭാഷകൾ പഠി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. തമി​ഴിൽ ഒന്നു​ര​ണ്ടു കൊ​ല്ല​ങ്ങൾ​കൊ​ണ്ടു സാ​മാ​ന്യം പരി​ച​യം സി​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ യേ​ശു​വി​ന്റെ ജന​നം​വ​രെ​യു​ള്ള ചരി​ത്ര​ത്തെ അദ്ദേ​ഹം ആ ഭാ​ഷ​യിൽ എഴു​തി​ത്തീർ​ത്തു​വ​ത്രേ.

1838 അക്റ്റോ​ബർ ഒന്നാം​തീ​യ​തി ഡാ​ക്ടർ ഗു​ണ്ടർ​ട്ടു് ബാസൽ മി​ഷ്യ​നിൽ ചേ​രു​ന്ന​തി​നു് മം​ഗ​ലാ​പു​ര​ത്തേ​ക്കു പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. അന്നു​മു​ത​ല്ക്കാ​ണു് മല​യാ​ള​ഭാഷ പരി​ശീ​ലി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. 1839-ൽ ചി​റ​യ്ക്കൽ അഞ്ച​ര​ക്ക​ണ്ടി എന്ന ദേ​ശ​ത്തു​ള്ള തോ​ട്ട​വേ​ല​ക്കാ​രെ മാ​ന​സാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നാ​യി അദ്ദേ​ഹം നി​യു​ക്ത​നാ​യി. അചി​രേണ മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​യി​ലും ഗ്ര​ന്ഥ​നിർ​മ്മാ​ണം ചെ​യ്യാ​മെ​ന്ന നി​ല​വ​ന്നു​ചേർ​ന്നു. ഭാഷ പഠി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു അനി​ത​ര​സാ​ധാ​ര​ണ​മായ വാ​സ​ന​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു​കാ​ണാം. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ഇരു​പ​തു​കൊ​ല്ല​ത്തോ​ളം ഇൻ​ഡ്യ​യിൽ താ​മ​സി​ച്ച​തി​നി​ടി​യ്ക്കു് തെ​ലു​ങ്കു്, കന്ന​ടം,തമി​ഴു്, മല​യാ​ളം, തുളു, ബം​ഗാ​ളി, മഹാ​രാ​ഷ്ട്രം, ഹി​ന്ദു​സ്ഥാ​നി മു​ത​ലാ​യി അനേകം ഭാഷകൾ വശ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ല്ലോ.

മത​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​വി​ഷ​യ​മാ​യു​ള്ള തീ​വ്ര​യ​ത്ന​ത്തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ജാതി ഹി​ന്ദു​ക്ക​ളു​ടെ ശത്രു​ത്വം സമ്പാ​ദി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. ഹി​ന്ദു​ദേ​വ​ന്മാ​രെ പര​സ്യ​മാ​യി ആക്ഷേ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു യാ​തൊ​രു കൂ​സ​ലു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഭര​ണ​കർ​ത്താ​ക്ക​ളു​ടേ​യും പ്ര​ബ​ല​ന്മാ​രായ മു​ത​ലാ​ളി​ക​ളു​ടേ​യും വേ​ഴ്ച​യു​ള്ള മി​ഷ​ണ​റി​മാൎക്കു് അന്യ​ധർ​മ്മ​ങ്ങ​ളെ ദു​ഷി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ആരെ​യാ​ണു ഭയ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള​തു്? ചോ​ദി​ച്ചാൽ എന്റെ മന​സ്സാ​ക്ഷി അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് ഉപ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു പറയാം. എന്നാൽ അന്യ​ന്മാൎക്കു് ആ ഒരു ദി​വ്യ​പ​ദാർ​ത്ഥം ഇല്ല​യോ? എന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ്റി അവൎക്കു ചി​ന്ത​യേ ഇല്ല. ഇങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു അന്ന​ത്തേ മി​ഷ​ണ​റി​മാ​രു​ടെ മനോ​ഭാ​വം. എന്നാൽ ഒരു കാ​ര്യം പറ​യാ​തെ​ത​ര​മി​ല്ല. അനാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കെ​ട്ടു​പാ​ടു​കൊ​ണ്ടു വല​ഞ്ഞി​രു​ന്ന അനവധി അധഃ​കൃ​തർ ക്രി​സ്തു​മ​തം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു് ക്ര​മേണ തങ്ങ​ളു​ടെ നി​ല​യും വി​ല​യും നന്നാ​ക്കി. ഈ പാ​തി​രി​മാർ ആണു് ജാതി ഹി​ന്ദു​ക്ക​ളാൽ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി ഗണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന അസം​ഖ്യം ജീ​വി​ക​ളെ മനു​ഷ്യ​രാ​ക്കി​വി​ട്ട​തു്. ജാ​തി​ഹി​ന്ദു​ക്കൾ മുഖം കറു​പ്പി​ച്ചാ​ലെ​ന്തു്? അവർ ഈശ്വ​ര​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ മഹ​ത്തായ കർ​മ്മ​മാ​ണു് ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള​തെ​ന്നു നി​ഷ്പ​ക്ഷ​പാ​തി​യായ ഏവനും സമ്മ​തി​ക്കും.

1846-ൽ ഡാ​ക്ടർ സ്വ​രാ​ജ്യ​ത്തേ​ക്കു പോ​യെ​ങ്കി​ലും ഏതാ​നും മാ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ തല​ശ്ശേ​രി​ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം ശീ​മ​യ്ക്കു പു​റ​പ്പെ​ടും മു​മ്പു് മി​ഷൻ​വക ഒരു കല്ല​ച്ചു സ്ഥാ​പി​ച്ചി​രു​ന്നു. മത​പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശ്യം. 1847 നവംബർ മാ​സ​ത്തിൽ ആ പ്ര​സ്സിൽ​നി​ന്നു് ഒരു ചെ​റു​പു​സ്ത​കം പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഡാ​ക്ടർ ഗു​ണ്ടാ​ട്ടാ​ണു് ‘വിരാമ’ങ്ങൾ ആദ്യ​മാ​യി ഭാ​ഷ​യിൽ നട​പ്പു​വ​രു​ത്തി​യ​തു്.

1849-ൽ നി​ഘ​ണ്ടു നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​നു​ള്ള പ്ര​യ​ത്നം തു​ട​ങ്ങി. മദ്രാ​സ്സി​ലെ ബൈബിൾ സൊ​സൈ​റ്റി​ക്കാർ, ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് പാ​തി​രി​മാ​രാൽ തയ്യാ​റാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു് പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​ലി​രു​ന്ന ബൈബിൾ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തെ പരി​ഷ്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഒരു കമ്മ​റ്റി നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു് ഗു​ണ്ടർ​ട്ടി​നെ അതി​ന്റെ അദ്ധ്യ​ക്ഷ​നാ​യ് നി​യ​മി​ച്ചു. യോ​ഗ​ത്തിൽ തെ​ക്ക​രും വട​ക്ക​രും തമ്മിൽ യോ​ജി​ക്കാ​തെ​വ​ന്ന​തു​നി​മി​ത്തം അദ്ദേ​ഹം സ്വ​യ​മേവ ബൈബിൾ വി​വർ​ത്ത​നം ചെ​യ്തു​വ​ത്രേ.

1850-ൽ കണ്ണൂ​രിൽ​വ​ച്ചു് ഒരു ‘കൂ​ട്ട​ജ്ഞാ​ന​സ്നാ​നം’ നട​ത്തി; നാ​ലു​ദി​ക്കിൽ​നി​ന്നും ആളുകൾ ഇളകി, മിഷൻ ഗൃ​ഹ​ത്തി​നെ വള​ഞ്ഞു. പക്ഷേ കണ്ണൂർ​പോ​ലീ​സു് വന്നു അവരെ പി​രി​ച്ചു​വി​ടു​ക​യും കള​ക്ട​റാ​യി​രു​ന്ന സായു ലഹ​ള​ക്കാ​രേ ശി​ക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

1853-ൽ ഗു​ണ്ടർ​ട്ടു് ബാ​സൻ​മി​ഷ​ന്റെ അദ്ധ്യ​ക്ഷ​നാ​യി നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാൽ മം​ഗ​ലാ​പു​ര​ത്തേ​ക്കു പോയി. നാ​ലു​കൊ​ല്ല​ത്തി​നു​ശേ​ഷം 1857-ൽ മദ്രാ​സു് ഗവ​ണ്മെ​ന്റു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ മല​യാ​ളം കന്ന​ടം ജി​ല്ല​ക​ളി​ലെ സ്ക്കൂ​ളു​ക​ളു​ടെ ഇൻ​സ്പെ​ക്ട​രാ​യി നി​യ​മി​ച്ചു. കഷ്ടി​ച്ചു രണ്ടു​കൊ​ല്ല​മേ ഈ ജോ​ലി​യിൽ ഇരു​ന്നു​ള്ളു. രക്താ​തി​സാ​ര​പീ​ഡി​ത​നാ​യി 1859 ഏപ്രിൽ​മാ​സ​ത്തിൽ ശീ​മ​യ്ക്കു തി​രി​ച്ചു​പോ​യി. പി​ന്നീ​ടു് ശീ​മ​യിൽ ഇരു​ന്നു​കൊ​ണ്ടാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം മത​പ്ര​ചാ​ര​ണ​ജോ​ലി നിർ​വ്വ​ഹി​ച്ച​തു്. നി​ഘ​ണ്ടു പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​തും അവി​ടെ​വ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു.

1890-ൽ മഹോ​ദ​രം പി​ടി​പെ​ട്ടു. അതിൽ​നി​ന്നു രക്ഷ​ല​ഭി​ച്ചി​ല്ല. 1893 ഏപ്രിൽ 25-ാം നു അദ്ദേ​ഹം ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം​വെ​ടി​ഞ്ഞു.

എന്തെ​ല്ലാം ന്യൂ​ന​ത​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നാ​ലും ഭാ​ഷ​യിൽ ഉണ്ടായ ആദ്യ​ത്തെ ശാ​സ്ത്രീ​യ​നി​ഘ​ണ്ടു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റേ​താ​ണു്.

തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ലും, കൊ​ച്ചി​യി​ലും, ക്രി​സ്തു​ധർ​മ്മം പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അത്യുൽ​സു​ക​നാ​യി​രു​ന്ന കർ​ണ്ണൽ​മണ്‍ട്രോ ഈ നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു മദ്രാ​സിൽ​നി​ന്നു ക്ഷ​ണി​ച്ചു​വ​രു​ത്തിയ ഒരു മി​ഷ​ണ​റി​യാ​ണു് റവ. ബെ​ഞ്ജ​മിൻ ബെ​യി​ലി. അദ്ദേ​ഹം കോ​ട്ട​യ​ത്തു​വ​ന്നു് മല​യാ​ളം​പ​ഠി​ച്ചു് അല്പ​കാ​ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ സു​വി​ശേ​ഷ​പ്ര​സം​ഗം ചെ​യ്‍വാ​നാ​രം​ഭി​ച്ചു. രണ്ടു ആട്ടിൻ​കു​ട്ടി​കൾ, റാ​മൻ​റാ​യി​യു​ടെ ഉപ​നി​ഷ​ദ്വാ​ഖ്യാ​നം എന്നി​ങ്ങ​നെ ചില മല​യാ​ള​പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവയിൽ കാ​ണു​ന്ന പാ​തി​രി​മ​ല​യാ​ളം ആൎക്കും രു​ചി​ക്ക​യി​ല്ല.

1824-ൽ അദ്ദേ​ഹം കോ​ട്ട​യ​ത്തു് ഒരു അച്ചു​ക്കൂ​ടം ഏർ​പ്പെ​ടു​ത്തി. 1021-​ാമാണ്ടു് അദ്ദേ​ഹം മല​യാ​ളം ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് നി​ഘ​ണ്ടു നിർ​മ്മി​ച്ചും ഗു​ണ്ടർ​ട്ടി​ന്റെ പു​സ്ത​കം പ്ര​സി​ദ്ധീ​കൃ​ത​മാ​യ​തി​നോ​ടു​കൂ​ടി അതി​ന്റെ പ്ര​ചാ​രം കു​റ​ഞ്ഞു​പോ​യി.

അദ്ദേ​ഹം 1833-ൽ ഇൻ​ഡ്യ​യിൽ വന്നു. കോ​ട്ട​യം കാ​ളേ​ജി​ലെ പ്രിൻ​സി​പ്പാൾ ആയി നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. മി​ഷ്യ​ണ​റി​ജോ​ലി​കൾ​ക്കി​ട​യിൽ മല​യാ​ളം പഠി​ച്ചു് (Pilgrim’s progress) എന്ന പു​സ്ത​ക​ത്തെ മല​യാ​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു തർ​ജ്ജമ ചെ​യ്തു. അദ്ദേ​ഹ​വും ഒരു വ്യാ​ക​ര​ണം രചി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും പ്ര​ചാ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. 1865-ൽ മാ​വേ​ലി​ക്ക​ര​വ​ച്ചു മരി​ച്ചു.

മദ്രാ​സു് ഗവർ​മ്മെ​ന്റി​ന്റെ കീഴിൽ ഒരു ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​നാ​യി​രു​ന്നു. ആദ്യം തർ​ജ്ജ​മ​ക്കാ​ര​നാ​യും പി​ന്നീ​ടു് സ്ക്കൂൾ ഇൻ​സ്പെ​ക്ട​രാ​യും ഇരു​ന്നു. മല​യാ​ളം സാ​മാ​ന്യം വശ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വ്യാ​ക​ര​ണം പഠി​ക്കുക എന്ന ദൗർ​ഭാ​ഗ്യം എനി​ക്കും ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്.

മു​മ്പു് നെ​ടു​ങ്ങ​നാ​ടെ​ന്നും ഇപ്പോൾ വള്ളു​വ​നാ​ടെ​ന്നും പറ​യു​ന്ന താ​ലൂ​ക്കിൽ ചേർ​ന്ന നടു​വ​ട്ടം അം​ശ​ത്തിൽ തൊ​ടു​കാ​ടു് എന്നൊ​രു ദേ​ശ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തൊ​ടു​കാ​ട്ടു​ന​മ്പ്യാ​രാ​യി​രു​ന്നു ആ നാ​ടു​വാ​ണി​രു​ന്ന​തു്. ആ വംശം കു​റ്റി അറ്റ​പ്പോൾ നാ​ട്ടു​ക്കോ​യ്മ​യായ സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടു്, തന്റെ ആശ്രി​ത​നാ​യി​രു​ന്ന മലയിൽ ഭവ​ന​ത്തി​ലെ ഒരു നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യെ ദേ​ശ​വാ​ഴി​യാ​ക്കി. ഈ വം​ശ​വും കു​റ്റി അറ്റു​പോ​കും എന്ന​നില വന്നു​ചേർ​ന്നു. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അവിടെ 50 വയ​സ്സു പ്രാ​യം​ചെ​ന്ന ഒരു സ്ത്രീ മാ​ത്ര​മേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. അവർ പ്ര​സ​വി​ക്കു​ന്ന ലക്ഷ​ണം കണ്ട​തു​മി​ല്ല. അതി​നാൽ നി​ല​യ​ങ്ങോ​ട്ടു നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​മാ​രു​ടെ കു​ടും​ബ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ഒരു സ്ത്രീ​യെ ദത്തെ​ടു​ത്തു. എന്നാൽ അചി​രേണ മദ്ധ്യ​വ​യ​സ്ക​യായ ഗൃ​ഹ​നാ​യിക ഗർ​ഭം​ധ​രി​ക്ക​യും ഒരു കന്യ​ക​യെ പ്ര​സ​വി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. അതു​കൊ​ണ്ടു് ദത്ത​ക​ന്യ​ക​യ്ക്കു് അവ​കാ​ശം​കൊ​ടു​ത്തു പി​രി​ച്ച​യ​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു. ആ ചെ​റു​ബാ​ലി​ക​യിൽ​നി​ന്നു് ഉണ്ടാ​യ​താ​ണു് ഇപ്പോ​ഴ​ത്തെ നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​വം​ശം മു​ഴു​വ​നും.

എന്തോ ശാ​പ​വ​ശാൽ ആ കു​ടും​ബ​ത്തിൽ, കൊ​ള്ളാ​വു​ന്ന പു​രു​ഷ​ന്മാ​രാ​രും ഉണ്ടാ​വാ​തെ​യാ​യി. 850-​ാമാണ്ടിടയ്ക്കു് ഒരു കാ​ര​ണ​വർ ചില പരി​ഹാ​ര​കർ​മ്മ​ങ്ങൾ ചെ​യ്ത​തി​ന്റെ ശേ​ഷ​മാ​ണ​ത്രേ ആ സ്ഥി​തി​ക്കു ഭേദം വന്ന​തു്.

964-ലെ രാ​ജ്യ​ല​ഹ​ള​യിൽ ഈ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം തി​രു​വി​താം​കൂ​റിൽ വന്നു ധർ​മ്മ​രാ​ജാ​വി​നെ അഭ​യം​പ്രാ​പി​ച്ചു. അങ്ങ​നെ വന്ന​വ​രിൽ മൂ​ന്നു പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും മൂ​ന്നു സ്ത്രീ​ക​ളും ഒഴി​ച്ചു് മറ്റെ​ല്ലാ​വ​രും തി​രു​വി​താം​കൂ​റിൽ​വ​ച്ചു​ത​ന്നെ മരി​ച്ചു​പോ​യി. തി​രി​ച്ചു​പോ​യ​വ​രിൽ ഒരു​വ​ളായ കു​ഞ്ചി കോ​വി​ല​മ്മ​യിൽ മു​ള്ള​ത്തു ഉണ്ണി രാ​രി​ച്ച വെ​ള്ളോ​ടി​ക്കു ജനി​ച്ച പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു കോ​വു​ണ്ണി നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി.

അദ്ദേ​ഹം 1006 ചി​ങ്ങം 16-ാം നു സൂ​ര്യോ​ദ​യ​ത്തി​നു ജനി​ച്ചു. വി​ദ്യാ​രം​ഭം​മു​തൽ​ക്കു നാ​ലു​കൊ​ല്ല​ത്തെ കഥ നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​ത​ന്നെ തന്റെ ആത്മ​ക​ഥാ​ക​ഥ​ന​ത്തിൽ ഇങ്ങ​നെ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ആറു വയ​സ്സു​മു​ത​ല്ക്കു പത്തു​വ​യ​സ്സു​വ​രെ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം, കൃഷി, സമ​പ്രാ​യ​ന്മാ​രായ ചില കു​ട്ടി​ക​ളു​മാ​യു​ണ്ടായ കളികൾ, ഭവ​ന​ത്തിൽ ചില ജനനം, ചില മരണം, ചില അടി​യ​ന്തി​ര​ങ്ങൾ ഇവ​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവയെ നല്ല വി​വ​ര​മാ​യി എഴു​തു​വാൻ തക്ക ഉറ​പ്പി​ല്ല. എന്നാൽ ഏഴു വയ​സ്സു​മു​ത​ല്ക്കു് അമ്മാ​വ​ന്റെ ചൊ​ല്പ​ടി​ക്കു നെ​ല്ലു് അള​ക്കുക, അട​ച്ചു​പൂ​ട്ടും താ​ക്കോ​ലും വഹി​ക്കുക, കന്നു​തെ​ളി​ക്കുക, ചോ​ട​നിൽ കി​ളി​യാ​ട്ടുക ഈ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളെ നട​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു് ഓർ​മ്മ​യു​ണ്ടു്. പത്തു​വ​യ​സ്സും നാലു മാ​സ​വും പ്രാ​യം​ചെ​ന്ന 1017 മകരം 3-ാം തീയതി (എന്നു​തോ​ന്നു​ന്നു) അന്ന​ത്തെ ഏറാ​ല്പാ​ട്ടു​ത​മ്പു​രാൻ കരി​മ്പു​ഴെ​നി​ന്നു കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടേ​യ്ക്കു മട​ങ്ങി എഴു​ന്ന​ള്ളു​ന്ന​വ​ഴി​ക്കു് ചെ​മ്പ​ല​ങ്ങാ​ടു് വെ​ള്ളൂർ കോ​വി​ല​ക​ത്തു് എഴു​ന്ന​ള്ളി​യി​രി​ക്കു​ന്നേ​ട​ത്തു്, അധി​കാ​രി​യാ​യി​രു​ന്ന എന്റെ കി​ട്ടി​ങ്ങി അമ്മാ​വൻ എന്നെ തി​രു​മു​മ്പിൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ശൎക്ക​ര​വെ​ള്ള​ത്തിൽ ഉരു​ട്ടിയ കുറെ അരി​യു​ണ്ട​യും തി​രു​മു​ല്ക്കാ​ഴ്ച​വ​യ്പി​ച്ചു് അപേ​ക്ഷി​ച്ച​പ്ര​കാ​രം അതു​മു​ത​ല്ക്കു് എന്നെ അവി​ടു​ത്തേ​ക്കൂ​ടി പാർ​പ്പി​ച്ചു.”

1019-ൽ കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്തു് ഈശ്വ​ര​വാ​രി​യ​രു​ടെ അടു​ക്കെ തൊ​പ്പി​മ​ദ്ദ​ളം കൊ​ട്ടു​ന്ന​തി​നു പഠി​ച്ചു. അടു​ത്ത​കൊ​ല്ലം സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടു തീ​പ്പെ​ടു​ക​യാൽ, നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യു​ടെ തമ്പു​രാ​നു് അരി​യി​ട്ടു​വാ​ഴ്ച കഴി​ഞ്ഞു. അതി​നു​ശേ​ഷം രണ്ടു​മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ലം അദ്ദേ​ഹം അഹ​ങ്ക​രി​ച്ചു തോ​ന്ന്യാ​സ​മാ​യി നട​ന്നു. എന്നാൽ ജന്മാ​ന്ത​ര​സം​സ്കാ​രം​കൊ​ണ്ടോ എന്തോ സം​സ്കൃ​തം പഠി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള സൽ​ബു​ദ്ധി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് അങ്കു​രി​ച്ചു. അങ്ങ​നെ അദ്ദേ​ഹം ചാ​ക്യാർ​മ​ഠ​ത്തിൽ പാർ​ത്തി​രു​ന്ന വാ​ഴ​യൂർ തച്ച​യിൽ മാ​നി​ച്ചൻ ഏറാടി എന്ന പണ്ഡി​ത​നെ ഗു​രു​വാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. പതി​ന​ഞ്ചാം​വ​യ​സ്സി​ലാ​ണു സം​സ്കൃ​തം പഠി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തു്. അല്പ​കാ​ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ സി​ദ്ധ​രൂ​പ​വും ബാ​ല​പ്ര​ബോ​ധ​വും നല്ല​പോ​ലെ വശ​മാ​ക്കി. സന്തു​ഷ്ട​നായ ഗുരു ശ്രീ​രാ​മോ​ദ​ന്തം പഠി​പ്പി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. അതു പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യി​ട്ടു രഘു​വം​ശം പതി​നൊ​ന്നാം​സർ​ഗ്ഗ​ത്തോ​ളം എത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും നങ്ങു​ണ്ണി​മു​ത്ത​ശ്ശി മരി​ച്ചു എന്ന​റി​ക​യാൽ അദ്ദേ​ഹം സ്വ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു. പു​ല​ക​ഴി​ഞ്ഞ ഉടൻ​ത​ന്നെ കോ​വു​ണ്ണി നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടേ​ക്കു​പു​റ​പ്പെ​ട്ടു് മാ​ഘ​വും പഞ്ച​ബോ​ധ​ഗ​ണ​ന​ക്രി​യ​ക​ളും ഉത്സാ​ഹ​പൂൎവ്വം പഠി​ക്കാൻ ആരം​ഭി​ച്ചു. 1023-ൽ നൈ​ഷ​ധ​കാ​വ്യം, തൎക്ക​സം​ഗ്ര​ഹം, പ്ര​ശ്ന​മാർ​ഗ്ഗം, ജാ​ത​കാ​ദേ​ശം ഇവ​യെ​ല്ലാം പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ആദ്യ​കൊ​ല്ലം അവ​സാ​നി​ക്കും​മു​മ്പേ​ത​ന്നെ നൈ​ഷ​ധീ​യം നാലു സർ​ഗ്ഗം, ഭോ​ജ​ച​മ്പു അഞ്ചു​കാ​ണ്ഡം, തൎക്ക​സം​ഗ്ര​ഹം, ചന്ദ്രി​കാ, പ്ര​ശ്ന​മാർ​ഗ്ഗം പതി​നാ​റ​ദ്ധ്യാ​യം, ലാ​ട​വൈ​ധൃ​ത​ങ്ങൾ ഛാ​യാ​ഗ​ണി​തം, സി​ദ്ധാ​ന്ത​കൗ​മു​ദി ഇവ​യെ​ല്ലാം പഠി​ച്ചു് ഒരു​വി​ധം വ്യുൽ​പ​ന്ന​നാ​യി.

1024-ൽ സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടു തീ​പ്പെ​ട്ടു. പി​ന്നെ സാ​മൂ​തി​രി​സ്ഥാ​നം കോ​ട്ട​യ്ക്ക​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. പഠി​പ്പി​ലു​ള്ള പ്ര​തി​പ​ത്തി​മൂ​ലം അദ്ദേ​ഹം കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു​ത​ന്നെ താ​മ​സി​ച്ച​ത​ല്ലാ​തെ കോ​ട്ട​യ്ക്ക​ലേ​ക്കു പോ​യി​ല്ല. എന്നാൽ തി​രു​വ​ന്നൂർ​കോ​വി​ല​ക​ത്തെ ചില തമ്പു​രാ​ട്ടി​മാ​രു​ടെ​യും തമ്പു​രാ​ക്ക​മ്മാ​രു​ടേ​യും സഹായം ലഭി​ക്ക​യാൽ അദ്ദേ​ഹം ഒരു​വി​ധം സു​ഖ​മാ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടി.

1025-ൽ നി​ല​മ്പൂർ മൂ​ന്നും നാലും അഞ്ചും തി​രു​മു​ല്പാ​ട​ന്മാ​രു​ടെ അമ്മ​യാ​യി​രു​ന്ന ശ്രീ​ദേ​വി അമ്മ​ക്കോ​ല്പാ​ട്ടി​ലെ ഭർ​ത്താ​വായ തമ്പു​രാ​ന്റെ ആവ​ശ്യ​പ്ര​കാ​രം അദ്ദേ​ഹം ബെ​യ്‍പൂ​രിൽ നെ​ടി​യാ​ലിൽ ഒരു തമ്പു​രാ​നെ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ജോലി കൈ​യേ​റ്റു. താമസം ഒരു​വി​ധം സു​ഖ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​പ​റ​യാം. ചെ​ല​വു​ക​ഴി​ഞ്ഞു് ആറു​രൂ​പാ ശമ്പ​ള​വും പതി​ഞ്ഞു.

1026 കും​ഭ​ത്തിൽ കു​ടും​ബം നാലു താ​യ്‍വ​ഴി​യാ​യി പി​രി​ഞ്ഞു.

കോ​വു​ണ്ണി​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി തന്റെ ശാ​ഖ​യു​ടെ ഭരണം കൈ​യേ​റ്റു​കൊ​ണ്ടു ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ പാൎക്കാൻ ഇഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. അതി​നാൽ അദ്ദേ​ഹം കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടേ​യ്ക്കു തി​രി​ച്ചു. പന​ങ്ങാ​ട്ടു് ഇല്ല​ത്തു താ​മ​സി​ച്ചു് ഒരു​ണ്ണി​യെ പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു കു​റേ​ക്കാ​ലം നയി​ച്ചു. പ്ര​തി​മാ​സം ഒരു രൂ​പ​യാ​യി​രു​ന്നു ശമ്പ​ളം. അക്കൊ​ല്ലം​ത​ന്നെ അദ്ദേ​ഹം അച്ഛ​ന്റെ മരു​മ​ക​ളായ മു​ള്ള​ത്തു കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടി​യെ ഏഴാ​മെ​ട​മാ​ക്കി. അന്നു ആ ബാ​ലി​ക​യ്ക്കു പതി​നൊ​ന്നു​വ​യ​സ്സേ പ്രാ​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു.

1027-ൽ സ്വ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ പു​ര​പ​ണി തു​ട​ങ്ങി. അവൎക്കു താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കു​ടും​ബ​ഗൃ​ഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അക്കാ​ല​മെ​ല്ലാം നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​ക്കു വളരെ ക്ലേ​ശ​ങ്ങൾ അനു​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു​കൂ​ടി. ചി​ല​ദി​വ​സം പട്ടി​ണി​പോ​ലും കി​ട​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടു്. അക്കൊ​ല്ലം മീ​ന​മാ​സം 15-ാം തീയതി ഗു​രു​നാ​ഥ​നായ ഏറാടി മരി​ച്ചു​പോ​യ​തു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ദുഃ​ഖ​ത്തെ പതി​ന്മ​ട​ങ്ങു വർ​ദ്ധി​പ്പി​ച്ചു. നാലു അശ​ന​പ്രാർ​ത്ഥ​നാ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ എഴുതി കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു തളി​യിൽ ശേ​ഷ​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളെ കാ​ണി​ച്ചു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഉപ​ദേ​ശ​പ്ര​കാ​രം നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി 1631-ൽ തീ​പ്പെ​ട്ട സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ തി​രു​മു​മ്പിൽ ആ ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ സമർ​പ്പി​ക്ക​യും അന്നു​മു​ത​ല്ക്കു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സാ​മൂ​തി​രി കോ​വി​ല​ക​ത്തു വീ​ണ്ടും സത്തിക ലഭി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. പി​ന്നീ​ടു കു​റേ​ക്കാ​ലം എട്ടി​യോ​ട്ടു എള​മ​ത്തി​രു​മു​ല്പാ​ട്ടി​ലെ കു​ട്ടി​ക​ളെ 18രൂ മാ​സ​പ്പ​ടി​യിൽ സം​സ്കൃ​തം പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു മഞ്ചേ​രി​യിൽ താ​മ​സി​ച്ചു. അതേ വർ​ഷ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ കു​പ്പു​സ്വാ​മി​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളു​ടെ അടു​ക്കൽ മു​ക്താ​വ​ലി പഠി​ക്കാ​നും തു​ട​ങ്ങി. എന്നാൽ അനു​മാ​ന​ഖ​ണ്ഡം​വ​രെ പഠി​ക്കാ​നേ സാ​ധി​ച്ചു​ള്ളു. അപ്പോ​ഴേ​ക്കും ശാ​സ്ത്രി​കൾ പൊ​യ്ക്ക​ള​ഞ്ഞു.

1028-ൽ ചില വസ്തു​ക്കൾ തീ​റു​വാ​ങ്ങി​യി​ട്ടു് വീ​ണ്ടും കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു​ചെ​ന്നു സാ​മൂ​തി​രി​കോ​വി​ല​കം​വക തൃ​ക്ക​ണ്ടി​യൂർ ഈടു​ക​ല​വറ ഏറ്റു. ആ കലവറ ഏതാ​നും മാ​സ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ അവ​സാ​നി​ക്ക​യാൽ, സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ ശു​പാർ​ശ​പ്ര​കാ​രം കോ​ളാ​യി​രാ​രു​ക്കു​ട്ടി​നാ​യ​രു​ടെ മക്ക​ളേ​യും മരു​മ​ക്ക​ളേ​യും 25രൂപ ശമ്പ​ള​ത്തിൽ പഠി​പ്പി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി.

1030-ൽ തി​രു​നെ​ല്ലൂൎക്കു പോയി പി​ണ്ഡം, ദർശനം മു​ത​ലാ​യവ കഴി​ച്ചി​ട്ടു മട​ങ്ങി. അന​ന്ത​രം കു​റേ​നാൾ മമ്മി​ട്ടി ഉണ്ണി​നാ​യ​രു​ടെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​നാ​യി​പ്പാർ​ത്തു. 1031 കന്നി​യിൽ വളരെ ഗ്ര​ഹ​പ്പി​ഴ​യു​ള്ള സമ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. തമ്പു​രാ​ന്റെ ഭാ​ര്യ​യായ കു​ഞ്ഞു​ക്കു​ട്ടി അമ്മ​യു​മൊ​രു​മി​ച്ചു് തല​ശ്ശേ​രി​വ​രെ​പ്പോ​യ​തിൽ മഹാ​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പേരിൽ വെ​റു​പ്പു​തോ​ന്നി അതി​നാൽ കന്നി ഒടു​വു​മു​തൽ തു​ലാം​കൂ​ടി ആഴ്ച​വ​ട്ട​ത്തു പു​ഷ്പേ​ത്തു പാർ​ത്തു. എന്നാൽ ക്ര​മേണ തമ്പു​രാ​ന്റെ മു​ഷി​ച്ചിൽ തീർ​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും അദ്ദേ​ഹം അക്കൊ​ല്ലം അവ​സാ​ന​ത്തിൽ തീ​പ്പെ​ട്ടു​വ​ത്രേ.

1032 കന്നി​യിൽ മമ്മാ​ളി ഉണ്ണി​നാ​യ​രും കൂ​ട്ട​രും ഗു​രു​ാ​വാ​യൂൎക്കു​പോ​യി. അവ​രു​ടെ കാ​ര്യ​സ്ഥൻ എന്ന നി​ല​യിൽ കോ​വു​ണ്ണി​നേ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യും കൂടി. തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​ശേ​ഷം മൂ​ന്നു​മാ​സ​ത്തോ​ളം വസ്തു സം​ബ​ന്ധ​മായ കാ​ര്യ​ങ്ങൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി സ്വ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ താ​മ​സി​ച്ചി​ട്ടു് കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടേ​യ്ക്കു പോയി. ഹജുർ രണ്ടാം ശി​ര​സ്ത​ദാ​രായ സി. കരു​ണാ​ക​ര​മേ​നോ​ന്റെ കു​ട്ടി​ക​ളെ കു​റേ​ക്കാ​ലം പഠി​പ്പി​ച്ചു. ആറു​രൂ​പ​യാ​യി​രു​ന്നു ശമ്പ​ളം. അടു​ത്ത​കൊ​ല്ലം അമാ​മ്പ​ല​ത്തു മാ​ന​വ​ല്ല​ഭ​ന്റെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​നാ​യി ഏതാ​നും​മാ​സം ഇരു​ന്നു. അതി​നി​ട​യ്ക്കു കണാ​ര​ന​വർ​ക​ളു​ടെ കു​ട്ടി​ക​ളെ പഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ജോ​ലി​യും വഹി​ച്ചു. ഇക്കാ​ല​ത്തു് ഉണ്ണി​നാ​യ​രു​ടെ​യും മറ്റും സഹാ​യ​ത്താൽ 350 രൂ​പ​യോ​ളം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സമ്പാ​ദ്യ​വു​മു​ണ്ടാ​യി. അക്കൊ​ല്ലം​ത​ന്നെ മാ​ങ്കാ​വിൽ മു​ല്ല​ശ്ശേ​രി മാധവി അമ്മ എന്നൊ​രു സ്ത്രീ​യേ​ക്കൂ​ടി സം​ബ​ന്ധം ചെ​യ്തു.

1035-ൽ ഉണ്ണി​നാ​യ​രു​ടെ അനു​ജ​ന്മാ​രു​ടെ രക്ഷാ​കർ​ത്തൃ​ത്വ​വും മാ​ന​വ​ല്ല​ഭ​ന്റെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​സ്ഥാ​ന​വും കൈ​യേ​റ്റു. മൂ​ട​ക്ക​ച്ച​വ​ടം അല്പ​കാ​ലം നട​ത്തി നോ​ക്കി​യ​തിൽ നഷ്ടം നേ​രി​ടു​ക​യാൽ നിർ​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു.

1860 സെ​പ്തം​ബർ മാ​സ​ത്തിൽ കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു പ്രൊ​വിൻ​ഷ്യൻ​സ്ക്കൂ​ളിൽ മുൻഷി ഉദ്യോ​ഗം കര​സ്ഥ​മാ​ക്കി. ജോ​ലി​ക്കി​ട​യിൽ തടി​ക്ക​ച്ച​വ​ട​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ട്ടു നോ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും ഗു​ണ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

1039-ൽ നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യു​ടെ പി​താ​വു് പര​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ചു. 1041-ൽ മദ്രാ​സ് പ്രെ​സി​ഡൻ​സി കാ​ളേ​ജിൽ 40 രൂപാ ശമ്പ​ള​ത്തിൽ മുൻ​ഷി​യാ​യി നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. എന്നാൽ കഠി​ന​മായ രോ​ഗ​ബാ​ധ​യാൽ ആ ഉദ്യോ​ഗം 1044-ൽ രാ​ജി​വ​യ്ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു​കൂ​ടി. അതേ​വർ​ഷം​ത​ന്നെ ഗാർ​ത്തു​വൈ​റ്റു​സാ​യ്പി​ന്റെ കൃ​പ​യാൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു പൊ​ഴ​വാ​യ് റേ​റ്റു​സ്ക്കൂൾ ഹെ​ഡ്മാ​സ്റ്റർ ഉദ്യോ​ഗം ലഭി​ച്ചു. എന്നാൽ 25രൂപ ശമ്പ​ള​മേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. 1047-ൽ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം കാ​ളേ​ജ് മുൻ​ഷി​യാ​യ് 50രൂപാ ശമ്പ​ള​ത്തിൽ നി​യ​മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു.

രണ്ടു​കൊ​ല്ല​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ളിൽ വക്കീൽ​പ​രീ​ക്ഷ ജയി​ച്ചി​ട്ടു് ആലുവാ കോ​ട​തി​യിൽ സൎക്കാർ വക്കീ​ലാ​യി ചാർ​ജ്ജെ​ടു​ത്തു. 1051-ൽ പ്ര​സ്തുത കോടതി പറവൂൎക്ക് മാ​റ്റ​പ്പെ​ടു​ക​യാൽ അദ്ദേ​ഹം അങ്ങോ​ട്ടു താമസം മാ​റ്റി. ആ ആണ്ടിൽ​ത​ന്നെ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു ചെ​ന്നു ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ മു​ഖം​കാ​ണി​ക്ക​യും അവി​ടു​ന്നു 60 ഉറു​പ്പി​ക​ക്കു ശമ്പ​ളം സ്ഥി​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി കൊ​ടു​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ആ വർ​ഷ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു കേ​ര​ള​കൗ​മു​ദി പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു്. കൂ​ന​മ്മാ​വി​ലെ പ്ര​സ്സിൽ അച്ച​ടി​പ്പി​ച്ച ഈ പു​സ്ത​ക​ത്തി​ന്റെ മു​ന്നൂ​റു പ്ര​തി​കൾ സൎക്കാ​രിൽ​നി​ന്നു വാ​ങ്ങി​ച്ചു ഗ്ര​ന്ഥ​കർ​ത്താ​വി​നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു.

1055 മി​ഥു​ന​ത്തിൽ കള​ക്റ്റർ മക്‍വി​ട്ടർ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ കവ​ള​പ്പാറ മൈ​ന​രു​ടെ സം​സ്കൃത ട്യൂ​ട്ട​റാ​യി നി​യ​മി​ച്ചു. എന്നാൽ അദ്ദേ​ഹം കി​ളി​മാ​നൂർ കൃ​ഷ്ണ​വാ​രി​യ​രെ പകരം ഏർ​പ്പെ​ടു​ത്തീ​ട്ടു തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തേ​ക്കു പോ​ന്നു.

1057-ൽ മാ​താ​വു് 42-ാം വയ​സ്സിൽ മരി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹം ഉണ്ടാ​ക്കിയ ചര​മ​ശ്ലോ​കം താഴെ ചേൎക്കു​ന്നു.

ഈ മരണം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ വളരെ ക്ലേ​ശി​പ്പി​ച്ചു. മാ​താ​വി​ന്റെ മര​ണം​സം​ബ​ന്ധി​ച്ച ക്രി​യ​ക​ളെ​ല്ലാം ഭം​ഗി​യാ​യി നട​ത്തി.

1064 മകരം 15-ാം തീയതി അദ്ദേ​ഹം അനാ​യാ​സേന മരണം പ്രാ​പി​ച്ചു. ആ സം​ഭ​വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഏക​ഭാ​ഗി​നേ​യ​നായ കു​ഞ്ഞു​ണ്ണി​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി എഴു​തിയ ചര​മ​പ​ദ്യം ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു.

കോ​വു​ണ്ണി​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി പല ഒറ്റ ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അവ​യി​ലൊ​ന്നാ​ണു്

എന്ന പദ്യം.

കോ​വു​ണ്ണി​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യ്ക്കു് പ്ര​ഥ​മ​പ​ത്നി​യിൽ രണ്ടു പു​ത്രി​മാർ മാ​ത്ര​മേ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. രണ്ടാ​മ​ത്തെ ഭാര്യ പ്ര​സ​വി​ച്ച​തേ​യി​ല്ല. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് രേ​വു​ണ്ണി, കേലു, കു​ട്ടൻ എന്ന മൂ​ന്ന​നു​ജ​ന്മാ​രും തമ്പു, നങ്ങു​ണ്ണി എന്നു രണ്ടു അനു​ജ​ത്തി​മാ​രും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവരിൽ രേ​വു​ണ്ണി​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യും കു​ട്ടൻ​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ജീ​വി​ത​ദ​ശ​യിൽ​ത​ന്നെ പര​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ചു. മറ്റു​ള്ള​വർ മരി​ച്ചി​ട്ടു അധി​ക​കാ​ല​മാ​യി​ട്ടി​ല്ല.

കേ​ര​ള​കൗ​മു​ദി​യേ​പ്പ​റ്റി രണ്ടു​വാ​ക്കു​കൾ പറ​യാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു ഭം​ഗി​യ​ല്ല.

എന്ന പ്ര​തി​ജ്ഞ​യോ​ടു​കൂ​ടി​യാ​ണു് ഗ്ര​ന്ഥം ആരം​ഭി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. അവ​രു​ടെ വ്യാ​ക​ര​ണ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം അദ്ദേ​ഹം വാ​യി​ച്ചു​കാ​ണ​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള​തിൽ സം​ശ​യ​ത്തി​നെ വഴി​യി​ല്ല. പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തി​ന്റെ വ്യാ​ക​ര​ണം കണ്ടി​രി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു.

ഇവ​രു​ടെ ഒക്കെ വ്യാ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ ഇരു​ന്നി​ട്ടും ഇദ്ദേ​ഹം വ്യാ​ക​ര​ണ​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​നു ഒരു​ങ്ങി​യ​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടു്?

വ്യ​ക്ത​മാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​ന്റെ ഉദ്ദേ​ശം.

മുൻ പ്ര​സ്താ​വി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട മൂ​ന്നു വ്യാ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​മൂ​ശ​യിൽ വാൎക്ക​പ്പെ​ട്ട ഭാ​ഷാ​വ്യാ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണു്. അവ പഠി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടു് അന്ന​ത്തെ മല​യാ​ള​ത്തി​ന്റെ കെ​ട്ടു​പാ​ടു​ക​ളെ അറി​യു​ന്ന​തി​നു സാ​ധി​ക്ക​യി​ല്ല. മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​ത​ന്നെ സം​സ്കൃ​ത​ഹി​മ​ഗി​രി​ഗ​ളി​ത​യാ​ണെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മതം. എഴു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളും മറ്റും വാ​യി​ച്ചാൽ അങ്ങ​നെ ഒരു തോ​ന്ന​ലി​നും വഴി​യു​ണ്ടു്. മല​യാ​ള​മെ​ന്ന​ല്ല ഐറോ​പ്യ​ഭാ​ഷ​കൾ​പോ​ലും സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ നി​ന്നു​ണ്ടാ​യ​താ​ണെ​ന്നു ശഠി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം വട​ഭാ​ഷ​യോ​ടു കൂ​റു​ള്ള​വർ ഇന്നും ഇല്ലാ​തി​ല്ല​ല്ലോ. ഭാ​ഷ​യു​ടെ ഉൽ​പ​ത്തി എങ്ങി​നെ​യും ഇരി​ക്ക​ട്ടെ. മണി​പ്ര​വാ​ള​കൃ​തി​കൾ വാ​യി​ച്ച​റി​യ​ണ​മെ​ങ്കിൽ പാ​ണി​നീ​സൂ​ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ ചി​ല​തൊ​ക്കെ അറി​ഞ്ഞേ മതി​യാ​വൂ. ശു​ദ്ധ​മ​ല​യാ​ള​വ്യാ​ക​ര​ണ​നി​യ​മ​ങ്ങൾ അറി​യു​ന്ന​തി​നു നന്നൂൽ​പ​രി​ച​യ​വും അപ​രി​ത്യാ​ജ്യ​മാ​ണു്. കേ​ര​ള​പാ​ണി​നി​ത​ന്നെ​യും ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​നെ അനു​ക​രി​ക്കാ​തെ നന്നൂ​ലി​ന്റെ ചു​വ​ടു​പി​ടി​ച്ചു​പോ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ കൊ​ള്ളാ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു എനി​ക്കു തോ​ന്നീ​ട്ടു​ണ്ടു്. ക്രി​യ​യു​ടെ കാ​ല​വി​ഭാ​ഗം​ത​ന്നെ നോ​ക്കുക. അദ്ദേ​ഹം Indefinite Continuous, perfect, perfect continuous എന്നീ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളെ ഭാ​ഷ​യി​ലേ​ക്കു സം​ക്ര​മി​പ്പി​ക്കാൻ വ്യർ​ത്ഥ​മാ​യി പ്ര​യ​ത്നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. പൗ​ര​സ്ത്യ​ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലൊ​ന്നി​ലും ഇങ്ങ​നെ ഒരു വി​ഭാ​ഗ​മി​ല്ല. Mood എന്ന​തും പൗ​ര​സ്ത്യൎക്കു ് അപ​രി​ചി​ത​മാ​ണു്. സം​സ്കൃ​ത​ക്കാർ പത്തു ലകാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ അവ​യെ​യെ​ല്ലാം ഉൾ​പ്പെ​ടു​ത്തി. അതു​പോ​ലെ നന്നൂ​ലി​ലെ “പു​ണ​ച്ചി” വി​ഭാ​ഗം മല​യാ​ള​ത്തി​ലും സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

തമിഴ് ഇല​ക്ക​ണ​ത്തി​ന്റെ വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണു് വൃ​ത്ത​വും അല​ങ്കാ​ര​വു​മൊ​ക്കെ. ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് വ്യാ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും metre, rhet oric ഇവ​യ്ക്കു സ്ഥാ​ന​മു​ണ്ടു്. ഇക്കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാൽ സർ​വ​ല​ക്ഷ​ണ​സം​യു​ക്ത​മായ ഒരു വ്യാ​ക​ര​ണം നിർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി കോ​വു​ണ്ണി​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി ഉദ്യ​മി​ച്ച​തു് തെ​റ്റ​ല്ല.

അഭി​പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സ​ത്തി​നു അവ​കാ​ശം പല​ദി​ക്കി​ലും കണ്ടേ​യ്ക്കാം. കേ​ര​ള​പാ​ണി​നീ​യ​വും അതിനു വേ​ണ്ടു​വോ​ളം ഇടം​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടു്. കേ​ര​ള​കൗ​മു​ദി പഠി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് എല്ലാ​വി​ധ​ത്തി​ലും പ്ര​യോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​ണു്. അക്കാ​ലം​വ​രെ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള വ്യാ​ക​ര​ണ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം​വ​ച്ചു് ഉത്ത​മ​വും അതു​ത​ന്നെ​യാ​കു​ന്നു.

ചി​റ്റൂർ നല്ലേ​പ്പി​ള്ളി ഗ്രാ​മ​ത്തിൽ അയ്യാ​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളു​ടെ പു​ത്ര​നാ​യി 1006-​ാമാണ്ടു് ജനി​ച്ചു. പി​താ​വി​ന്റെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു​ത​ന്നെ സം​സ്കൃ​തം അഭ്യ​സി​ച്ചു. സം​സ്കൃ​തം മല​യാ​ളം തമിൾ എന്നീ മൂ​ന്നു​ഭാ​ഷ​ക​ളി​ലും ഒരു​പോ​ലെ പാ​ണ്ഡി​ത്യം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്ന ഈ കവി​യിൽ​നി​ന്നും മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​യ്ക്കു് ത്രി​പു​ര​ദ​ഹ​നം, പ്ര​ഭാ​വ​തീ​സ്വ​യം​വ​രം, പാ​രി​ജാ​ത​ഹ​ര​ണം, ശാ​കു​ന്ത​ളം രണ്ടു​ദി​വ​സ​ത്തെ ആട്ട​ക്കഥ ഇവയും സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​നു ഒരു ജ്യോ​തി​ഷ​ഗ്ര​ന്ഥ​വും ലളി​താ​വി​ലാ​സ​ച​മ്പു​വും തമി​ഴി​നു മീ​നാ​ക്ഷീ​നാ​ട​ക​വും ലഭി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആട്ട​ക്ക​ഥ​ക​ളെ​ല്ലാം പ്രൗ​ഢ​ങ്ങ​ളും സു​ന്ദ​ര​ങ്ങ​ളും ആയി​രി​ക്കു​ന്നു.

1031-ൽ ത്രി​പു​ര​ദ​ഹ​ന​വും അടു​ത്ത​കൊ​ല്ലം പ്ര​ഭാ​വ​തീ​സ്വ​യം​വ​ര​വും 1033-ൽ പാ​രി​ജാ​ത​ഹ​ര​ണ​വും 1053-ൽ ശാ​കു​ന്ത​ള​വും രചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. ഈ കൃ​തി​ക​ളൊ​ന്നും എനി​ക്കു കാ​ണ്മാൻ സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. അതി​നാൽ ഗോ​വി​ന്ദ​പ്പി​ള്ള സർ​വ്വാ​ധി​കാ​ര്യ​ക്കാ​രെ ആശ്ര​യി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ത്രി​പു​ര​ദ​ഹ​ന​ത്തി​ലെ ഒരു​ഭാ​ഗം ഭാ​ഷാ​ച​രി​ത്ര​ത്തിൽ​നി​ന്നു ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തുറ വട​ക്കേ​ക്കോ​ട്ട​വാ​ത​ലി​നു സമീപം എള​മ​ന​മ​ഠം എന്നൊ​രു ഗൃ​ഹ​മു​ണ്ടു്. ഒരു​കാ​ല​ത്തു ആ കു​ടും​ബം ഐശ്വ​ര്യ​സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇട​യ്ക്കു കാ​ല​ക്കേ​ടു​നി​മി​ത്തം ചില കഷ്ട​ത​കൾ നേ​രി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും, കു​ഞ്ചി​യ​മ്മ എന്നൊ​രു സ്ത്രീ​ര​ത്ന​ത്തെ 1094-ൽ തീ​പ്പെ​ട്ട​ത​മ്പു​രാൻ നേ​ത്യാ​ര​മ്മ​യാ​ക്കിയ മു​ത​ല്ക്ക വീ​ണ്ടും ഐശ്വ​ര്യ​ല​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ കണ്ടു​തു​ട​ങ്ങി. കല്യാ​ണി​അ​മ്മ​യു​ടെ ജന​ന​കാ​ല​ത്തു് എള​മ​ന​മ​ഠം ഐശ്വ​ര്യ​സം​പൂർ​ണ്ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ സ്ത്രീ​ര​ത്നം 1077 വൃ​ശ്ചി​കം 26-ാം നു ചതയം നക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ ജനി​ച്ചു. നേ​ത്യാ​ര​മ്മ​യു​ടെ ഏക​പു​ത്രി​യായ ലക്ഷ്മി​അ​മ്മ​യെ​ന്ന സം​ഗീ​ത​വി​ദു​ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു അവ​രു​ടെ മാ​താ​വു്. പി​താ​വായ കോ​ട​നാ​ട്ടു​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ടും മഹാ​വി​ദ്വാ​നാ​യി​രു​ന്നു. മാ​തു​ല​നായ രാ​മു​മേ​നോൻ സാർ​വാ​ധി​കാ​ര്യ​ക്കാർ ഉദ്യോ​ഗം വഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കാ​ല​മാ​യ​തി​നാൽ നാ​മ​ക​ര​ണാ​ദി​കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ ആഘോ​ഷ​പൂർ​വ്വം നട​ത്ത​പ്പെ​ട്ടു. അഞ്ചാം​വ​യ​സ്സിൽ മു​റ​പ്ര​കാ​രം എഴു​ത്തി​നി​രു​ത്തീ​ട്ടു് അച്യു​ത​ത്തു അച്ചു​ത​വാ​രി​യ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ബാ​ല്യ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ അമ​ര​കോ​ശ​വും സി​ദ്ധ​രൂ​പ​വും ബാ​ല​പ്ര​ബോ​ധ​വും ഉരു​വി​ട്ടു തോ​ന്നി​ച്ചു. അന​ന്ത​രം മു​റ​യ്ക്കു് ശ്രീ​രാ​മോ​ദ​ന്തം, രഘു​വം​ശം, കു​മാ​ര​സം​ഭ​വം, മാഘം, നൈഷധം എന്നീ കാ​വ്യ​ങ്ങൾ ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം പഠി​ച്ചു് സാ​മാ​ന്യം നല്ല വ്യുൽ​പ​ത്തി സമ്പാ​ദി​ച്ചു. ഇതി​നി​ട​യ്ക്കു് തഞ്ചാ​വൂർ പൂർ​ണ്ണ​ഭാ​ഗ​വ​ത​രു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു് ഗാ​ന​വി​ദ്യ​യും സ്വ​മാ​താ​വി​ന്റെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു വീ​ണ​വാ​യ​ന​യും അഭ്യ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

പതി​നാ​റാം​വ​യ​സ്സു നട​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾ വെ​ള്ളാ​ര​പ്പ​ള്ളി​യിൽ മൂ​രി​യാ​ത്ത​റ​മ​ന​യ്ക്കൽ രമ​ഭ​ട്ട​തി​രി സം​ബ​ന്ധം​തു​ട​ങ്ങി. മൂ​ന്നു​പു​ത്ര​ന്മാ​രും യഥാ​കാ​ലം ജനി​ച്ചു. അപ്പോൾ ഹത​വി​ധി അവ​രു​ടെ ഭർ​ത്താ​വി​നെ അപ​ഹ​രി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു. പി​ന്നീ​ടു കു​ടും​ബ​ത്തി​ലു​ള്ള​വ​രു​ടെ നിർ​ബ​ന്ധ​ത്താൽ സര​സ​ഭാ​ഷാ​ക​വി​യും ഫലി​ത​ക്കാ​ര​നും ആയ പെ​രു​മ്പ​ള്ളി ഓതി​ക്കൻ നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ ഭാ​ര്യാ​പ​ദം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. അതി​ലും ഒരു പു​ത്ര​നും രണ്ടു പു​ത്രി​മാ​രും ഉണ്ടാ​യി.

പ്ര​ഥ​മ​പു​ത്ര​നായ കു​ട്ടി​ക്കൃ​ഷ്ണൻ നല്ല വി​ദ്വാ​നും സര​സ​ക​വി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം 1054-ൽ മരി​ച്ചു. രാ​മു​മേ​നോൻ ആം​ഗ​ല​ഭാ​ഷ​യിൽ ആണു് പ്ര​ശോ​ഭി​ച്ച​തു്. അദ്ദേ​ഹ​മാ​ണ​ത്രേ തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തുറ ഡി​സ്ട്രി​ക്റ്റ് സ്ക്കൂ​ളി​ന്റേ​യും ബാ​ലി​കാ​വി​ദ്യാ​ല​യ​ത്തി​ന്റേ​യും സ്ഥാ​പ​ന​ത്തിൽ ഹേ​തു​ഭൂ​തൻ. 1073-ൽ അദ്ദേ​ഹ​വും ദി​വം​ഗ​ത​നാ​യി. അങ്ങ​നെ തൃ​തീ​യ​പു​ത്രൻ ശ്രീ​മാൻ നാ​രാ​യ​ണ​മേ​നോൻ കാ​ര​ണ​വ​സ്ഥാ​ന​ത്തു പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ത​നാ​യി. മകൾ കു​ഞ്ചി​അ​മ്മ യു​വ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ഭാ​ര്യാ​പ​ദ​വും പ്രാ​പി​ച്ചു.

കല്യാ​ണി​യ​മ്മ​യു​ടെ ജീ​വി​ത​രീ​തി വളരെ സര​ള​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു കാ​ര​ണ​വ​ശാ​ലും രാ​വി​ലെ ഇഷ്ട​ദേ​വ​ത​യായ പൂർ​ണ്ണ​ത്ര​യീ​ശ​ന്റെ ദർശനം മു​ട​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ദർശനം കഴി​ഞ്ഞു വന്നാൽ ഭാ​ഗ​വ​തം, രാ​മാ​യ​ണം തു​ട​ങ്ങിയ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ പാ​രാ​യ​ണം ചെ​യ്യും. ഇതി​നു​പു​റ​മേ തന്റെ ഭജ​ന​മ​ഠ​ത്തിൽ ദി​വ​സേന ഒരു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നേ​ക്കൊ​ണ്ടു് സഹ​സ്ര​നാ​മം ജപി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​മി​രു​ന്നു. ആ തീർ​ത്ഥം സേ​വി​ച്ച​തി​നു​മേ​ലേ ആഹാരം വല്ല​തും കഴി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു.

ആഹാരം കഴി​ഞ്ഞാൽ പി​ന്നെ സാ​ഹി​ത്യ​വി​നോ​ദ​മാ​യി. വൈ​കു​ന്നേ​ര​ത്തു ഒരു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു് ദേ​വീ​മാ​ഹാ​ത്മ്യം വാ​യി​ച്ചു കേൾ​ക്കു​ക​യും പതി​വാ​യി​രു​ന്നു. സന്ധ്യ​യോ​ടു​കൂ​ടി തു​ള​സി​ത്ത​റ​യ്ക്കു ചു​റ്റും തി​രി​ക​ളും കർ​പ്പൂ​ര​വും കത്തി​ച്ചു​വ​ച്ചു് പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം നട​ത്തും. അഞ്ചു​നാ​ഴിക ഇരു​ട്ടും​വ​രെ നാ​മ​സ​ങ്കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ ചൊ​ല്ലി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. ഒരു നി​മി​ഷം​പോ​ലും ഈ വി​ദു​ഷി വ്യർ​ത്ഥ​മാ​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല.

കവി​ത്വ​ശ​ക്തി ബാ​ല്യ​ത്തി​ലേ പ്ര​കാ​ശി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. വെ​ണ്മ​ണി​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ട​ന്മാ​രും നടു​വ​ത്ത​ച്ഛൻ നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ടും അവരെ നി​ര​ന്ത​രം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​മി​രു​ന്നു. അവ​രു​ടെ കവി​ത​കൾ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​വ​ച്ചി​രു​ന്ന പെ​ട്ടി 1054-​മാണ്ടിടയ്ക്കു ചി​ത​ലി​നു മു​ത​ലാ​യി​പ്പോ​യി.

ദ്രു​ത​ക​വി​ത​കൾ പലതും ഈ വി​ദു​ഷി എഴു​തീ​ട്ടു​ണ്ടു്. വി​ദു​ഷി​യാ​യി​രു​ന്ന കൊ​ച്ചി കൊ​ച്ചീ​ക്കാ​വു തമ്പു​രാ​ന്റെ സാ​ഹി​ത്യ​സ​ദ​സ്സിൽ ഒരി​ക്കൽ പല വി​ദു​ഷി​ക​ളും കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു. അവിടെ സന്നി​ഹി​ത​നാ​യി​രു​ന്ന കൂ​ട​ല്ലൂർ നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ടി​നോ​ടു ഒരു സമസ്യ ഇട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാൻ തമ്പു​രാൻ കല്പി​ച്ചു. അപ്പോൾ അദ്ദേ​ഹം ‘വല്ലെ​ങ്കി​ലും വലി​യ​ദുർ​ഘ​ട​മാ​യി​വ​ന്നു’ എന്നൊ​രു സമ​സ്യ​യും ഇട്ടു. കല്യാ​ണി​അ​മ്മ അതിനെ നി​മി​ഷ​ത്തിൽ ഇങ്ങ​നെ പൂ​രി​പ്പി​ച്ചു:-

ഇതാ​ണു് ആ ശ്ലോ​കം.

കല്യാ​ണി അമ്മ കി​ളി​മാ​നൂർ തമ്പു​രാ​ട്ടി​ക്കും കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു തമ്പു​രാ​ട്ടി​ക്കും കൂ​ടെ​ക്കൂ​ടെ പദ്യ​രൂ​പ​മാ​യി കത്തു​കൾ അയ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

ഏറ്റു​മാ​നൂർ തേവരെ ദർ​ശി​ച്ച അവ​സ​ര​ത്തിൽ അവ​രു​ണ്ടാ​ക്കിയ സ്തോ​ത്ര​ത്തെ ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

1. അന്ത​കാ​ന്തക!നി​മ്പാ​ട​പ​ങ്ക​ജം സ്വാ​ന്ത​ത്തിൽ​നി​ന​ച്ചെ​പ്പോ​ഴും​കൂ​പ്പു​ന്നേൻ സന്ത​ത​മ​ടി​യ​ങ്ങ​ളെ രക്ഷി​ക്ക ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
2. ആഴി​വർ​ണ്ണ​നു​മി​ന്ദ്ര​നും​ച​ന്ദ്ര​നും കോ​ഴ​വി​ട്ടു ഭജി​ക്കു​ന്നു​നി​മ്പ​ദം അഴ​ലെ​ന്നെ​അ​നു​ഭ​വി​പ്പി​ക്കെ​ല്ലേ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
3. ഇന്ദു​ശേ​ഖാ!നി​മ്പാ​ദ​പ​ങ്ക​ജം നന്ദി​പൂ​ണ്ടു ഭജി​ക്കു​മാ​റാ​ക​ണം നന്ദ​ന​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ​ര​ക്ഷി​ക്ക​ണം ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
4. ഈശ​നെ​ത്ത​ന്നെ​സേ​വി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​വാൻ ആശ​യു​ണ്ടാ​ക്കി​ത്തീൎക്ക​ണ​മെ​പ്പോ​ഴും ആശാ​പാ​ര​മ​റു​ക്കേ​ണം​ശ​ങ്ക​രാ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
5. ഉണ്ടൊ​രാ​ഗ്ര​ഹ​മെ​ന്നു​ള്ളി​ലെ​പ്പൊ​ഴും കൊ​ണ്ടാ​ടി​ത്തി​രു​നാ​മം​ജ​പി​ക്കു​വാൻ ഉണ്ടാ​കേ​ണ​മ​തി​ന്നു​ഭ​വൽ​കൃ​പാ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
6. ഊന​മെ​ന്യേ​ഭ​വൽ​സ്മ​ര​ണ​ത്തി​നു ജ്ഞാ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കേ​ണ​മെ​പ്പോ​ഴും ആന​ന്ദം​വ​ന്നു​കൂ​ടീ​ടു​മെ​പ്പൊ​ഴെ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
7. എന്നു​ള്ളി​ലു​ള്ളൊ​ര​ല്ല​ലെ​ല്ലാം​ഭ​വാൻ ഒന്നൊ​ഴി​യാ​ത​ക​റ്റി​ത്ത​രേ​ണ​മേ കു​ന്നിൻ​മാ​നി​നി​കാ​ന്ത!കൃ​പാം​ബു​ധേ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
8. ഐഹി​ക​വ​ഷ​യാ​ഗ്നി​പി​ടി​പെ​ട്ടു വയ്യെ​വെ​ന്തു​രു​കീ​ടു​ന്നു മാനസം കയ്യെ​ടു​ത്തൊ​ന്ന​നു​ഗ്ര​ഹി​ക്കേ​ണ​മേ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
9. ഒട്ടും​വൈ​കാ​തെ​യെ​ന്നു​ള്ളി​ലു​ള്ളൊ​രു ദു​ഷ്ട​ത​ക​ള​ക​റ്റീ​ട​ണം​ഭ​വാൻ കാ​ട്ടാ​ള​നാ​യി​ക്കാ​ത്ത​പോൽ​പാർ​ത്ഥ​നെ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
10. ഔപ​മ്യ​മി​ല്ല നിൻ​ഗു​ണ​മോൎക്കു​മ്പോൾ ഇപ്പാ​പി​യെ​ന്തു വാ​ഴ്‍ത്തു​ന്നു​ദൈ​വ​മേ! കോ​പ​രാ​ഗ​മ​ഹം​കൃ​തി​തീൎക്കണം ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
11. അം​ബു​ജാ​ക്ഷി​യാം പാർ​വ്വ​തി​യോ​ടൊ​ന്നി​ച്ചെ​ന്മ​ന​സ്സിൽ​വ​സി​ക്കേ​ണ​മെ​പ്പൊ​ഴും കർ​മ്മ​ബ​ന്ധ​മ​ക​റ്റീ​ട​ണം ഭവാൻ ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​മ​രും​പു​രാ​ന്തക!
12. അറ്റ​മി​ല്ലാ​ത്ത സം​സാ​ര​സാ​ഗ​രേ മു​റ്റു മു​ങ്ങി​വ​ല​ഞ്ഞോ​ര​ടി​യ​നെ പോ​റ്റി​നിൻ​കൃ​പാ​പോ​തേ​ക​ര​കേ​റ്റി​ക്കാ​ത്തു​കൊ​ള്ളുക കാർ​ത്ത്യാ​യ​നീ​പ​തേ!
13. പാ​ഹി​പാ​ഹി പര​മേ​ശ്വ​രാ​ഭ​വാൻ ദേ​ഹി​ദേ​ഹി മു​ദാ​മ​മ​മാ​ന​സേ ഐഹി​ക​സു​ഖം ബാ​ല​ന്മാൎക്കേ​കീ​ട്ടു് ദേ​ഹ​നാ​ശേ​ഭ​വൽ​പാ​ദേ​ചേൎക്കണം
14. ഏറ്റു​മാ​നൂ​ര​ങ്ങൂ​റ്റ​മാ​യ്‍വാ​ഴു​ന്ന പോ​റ്റി!നിൻ​കൃ​പാ​പാ​റ്റീ​ട​ണ​മെ​ന്നിൽ കൂ​റ്റൻ​തൻ​മു​തു​കേ​റ്റി​ക്കി​ടാ​ങ്ങ​ളെ പറ്റി​ക്കേ​ണ​മി​ന്നി​ക്ക​ര​യ്ക്കു​ഭ​വാൻ.
15. ശങ്ക​ര​ശി​വ​ശ​ങ്ക​ര​പാ​ഹി​മാം തി​ങ്കൾ​മൗ​ലേ​സ​ദാ​ശി​വ​പാ​ഹി​മാം സങ്ക​ട​ങ്ങ​ള​ഖി​ല​വും​നീ​ക്കീ​ട്ടു് സന്തോ​ഷം മമ ദേ​ഹി​ഗം​ഗാ​ധര!

1091 വൃ​ശ്ചി​ക​ത്തിൽ ഈ മഹ​തി​യു​ടെ ശതാ​ഭി​ഷേ​കം ആഘോ​ഷ​പൂർ​വം നട​ത്ത​പ്പെ​ട്ടു. മരി​ക്കും​വ​രെ അവർ ഈശ്വ​ര​ഭ​ജ​ന​ത്തിൽ മു​ഴു​കി, സൽ​ക്കർ​മ്മ​ഗ​ത​ങ്ങ​ളാൽ സു​കൃ​ത​സ​മ്പ​ത്തു ആർ​ജ്ജി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ ഇരു​ന്നു.

നാ​ഗ​രു​കോ​വിൽ കല്യാ​ണി​ക്കു​ട്ടി​അ​മ്മ​ച്ചി എളമന കല്യാ​ണി​അ​മ്മ​യു​ടെ സമ​കാ​ലീ​ന​യാ​യി​രു​ന്ന മറ്റൊ​രു വി​ദു​ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു. ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മഹി​ഷി​യാ​യി​രു​ന്ന ആ സ്ത്രീ​ര​ത്നം 1014 കൎക്ക​ട​ക​മാ​സ​ത്തിൽ മൂലം നക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ ജനി​ച്ചു. ചേ​രാ​ന​ല്ലൂ​രാ​യി​രു​ന്നു പൂർ​വ​കു​ടും​ബം. ബാ​ല്യ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ സം​ഗീ​ത​സാ​ഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളിൽ വേ​ണ്ടി​ട​ത്തോ​ളം വൈ​ദൂ​ഷ്യം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു; ശി​വ​രാ​മ​ഭാ​ഗ​വ​ത​രാ​യി​രു​ന്നു സം​ഗീ​ത​ഗു​രു. 1026-ൽ ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാൻ ഈ മഹ​തി​ക്കു പട്ടും​പ​രി​വ​ട്ട​വും കൊ​ടു​ത്തു. പൂർ​വ്വ​കു​ടും​ബ​ത്തിൽ​നി​ന്നു കു​ഞ്ഞി​ല​ക്ഷ്മി​അ​മ്മ, കാർ​ത്യാ​യ​നി​അ​മ്മ എന്ന രണ്ടു​സ്ത്രീ​ക​ളെ​ക്കൂ​ടി നാ​ഗ​രു​കോ​വി​ല​മ്മ​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ദത്തെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. അവരിൽ കു​ഞ്ഞി​ല​ക്ഷ്മി​യ​മ്മ​യ്ക്കു​ണ്ടായ അന​ന്ത​ല​ക്ഷ്മി​പ്പൊ​ന്ന​മ്മ മൂ​ലം​തി​രു​നാൾ​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ധർ​മ്മ​പ​ത്നി​പ​ദം പ്രാ​പി​ച്ചു. ആ സ്ത്രീ​ര​ത്നം നാ​ഗ​രു​കോ​വിൽ ശ്രീ​നാ​രാ​യ​ണൻ​ത​മ്പി എന്നു പ്ര​സി​ദ്ധ​നായ പു​ത്ര​നെ പ്ര​സ​വി​ച്ച​ശേ​ഷം കാ​ല​ധർ​മ്മം പ്രാ​പി​ച്ചു​പോ​യി. ഈ സംഭവം കല്യാ​ണി​ക്കു​ട്ടി​അ​മ്മ​യെ അത്യ​ന്തം ദുഃ​ഖി​പ്പി​ച്ചു എന്നു പറ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ.

1037-ൽ പി​താ​വും, 1052-ൽ മാ​താ​വും പര​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ചു. എന്നാൽ 1055-ൽ സം​ഭ​വി​ച്ച ദാ​രു​ണ​മായ ഭർ​ത്തൃ​വി​യോ​ഗ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ കഠി​ന​മാ​യി അവരെ മറ്റൊ​ന്നും ക്ലേ​ശി​പ്പി​ച്ചി​ല്ല. അന്നു​മു​ത​ല്ക്കു് അവർ കേവലം വി​ര​ക്ത എന്ന​പോ​ലെ ഈശ്വ​ര​ഭ​ജ​ന​ലോ​ല​യാ​യി ജീ​വി​ച്ചു​വ​ന്നു.

1059-ൽ ഒരു സഹോ​ദ​ര​നും, 1074-ൽ മറ്റൊ​രു സഹോ​ദ​ര​നും മരി​ച്ചു. 1074-ൽ ഷഷ്ടി​പൂർ​ത്തി കെ​ങ്കേ​മ​മാ​യി നട​ത്തി. ബഹു​സ​ഹ​സ്രം സാ​ധു​ക്കൾ​ക്കു മൃ​ഷ്ട​മാ​യി അന്ന​ദാ​നം നൽകി. പി​ന്നെ​യും പന്ത്ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ലം​കൂ​ടി അവർ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു. 1084 മകരം 6-ാം തീയതി പകൽ രണ്ടു​മ​ണി​ക്കു ആ സു​കൃ​തി​നി ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം വെ​ടി​ഞ്ഞു. കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ ശങ്കു​ണ്ണി അവർകൾ ഈ സം​ഭ​വ​ത്തെ അധി​ക​രി​ച്ചു് എഴു​തിയ പദ്യ​ങ്ങൾ ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

ഈ വി​ദു​ഷീ​ര​ത്നം സ്ത​വ​മാ​ലിക, രാ​സ​ക്രീഡ, അം​ബ​രീ​ഷ​ച​രി​തം മു​ത​ലായ തി​രു​വാ​തി​ര​പ്പാ​ട്ടു​ക​ളും പാർ​വ​തീ​സ്വ​യം​വ​രം, പതി​വ്ര​താ​പ​ഞ്ച​കം എന്നീ കൃ​തി​ക​ളും രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

എന്നി​ങ്ങ​നെ ശബ്ദാർ​ത്ഥ​സു​ന്ദ​ര​ങ്ങ​ളും ഭക്തി​ര​സ​നിർ​ഭ​ര​ങ്ങ​ളു​മായ ഗാ​ന​ത​ല്ല​ജ​ങ്ങ​ളാ​ണു് ഈ കൃ​തി​ക​ളിൽ കാ​ണു​ന്ന​തു്. ഏതാ​നും ഗാ​ന​ങ്ങ​ളേ​യും പാ​തി​വ്ര​ത്യ​പ​ഞ്ച​കാ​ദി ചില പദ്യ​ങ്ങ​ളേ​യും ഉദ്ധ​രി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

പാ​ല​ക്കാ​ട്ടു​രാ​ജ​വം​ശ​ത്തിൽ​പെ​ട്ട കി​ഴ​ക്കേ മേ​ലേ​ട​ത്തി​ലെ അം​ഗ​മാ​യി 1006 ഇടവം 22-ാം തീയതി ജനി​ച്ചു. അഞ്ചാം​വ​യ​സ്സിൽ കവ​ള​പ്പാറ രാ​മ​നെ​ഴു​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ അടു​ക്കൽ പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി; രണ്ട​ര​കൊ​ല്ലം​കൊ​ണ്ടു എഴു​ത്തും വാ​യ​ന​യും വശ​മാ​ക്കീ​ട്ടു് 1013-ൽ കഥ​ക​ളി​ക്കു കച്ച​കെ​ട്ടി. ഏഴു​കൊ​ല്ലം​കൊ​ണ്ടു് അഭി​ന​യ​ത്തിൽ നല്ല വൈ​ദ​ഗ്ദ്ധ്യം സമ്പാ​ദി​ച്ചു. പതി​നാ​റു​വ​യ​സ്സു കഴി​ഞ്ഞ​തി​നു ശേഷമേ കാ​വ്യ​പ​രി​ശീ​ല​നം ചെ​യ്‍വാൻ തു​ട​ങ്ങി​യു​ള്ളു. ഗോ​വി​ന്ദ​പു​രം രാ​മ​ജ്യോ​ത്സ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു ഗുരു. അദ്ദേ​ഹം തന്നെ​യാ​ണു് ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​ജ​യ​ന്തീ​മാ​ഹാ​ത്മ്യം കി​ളി​പ്പാ​ട്ടിൽ,

എന്നു സം​സ്മ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്. മാ​തു​ല​നും നാ​ലാം​മു​റ​യു​മായ ചാ​ത്തു​അ​ച്ഛ​നാ​യി​രു​ന്നു മറ്റൊ​രു ഗു​രു​നാ​ഥൻ.

1030-ൽ അദ്ദേ​ഹം പതി​ന്നാ​ലു​ദേ​ശ​ക്കാ​ര​നായ ആട്ട​ലെ​ന​മ്പൂ​രി​യു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു പഞ്ച​ബോ​ധ​ഗ​ണി​തം പരി​ശീ​ലി​ച്ചി​ട്ടു് ഉപ​രി​പ​ഠ​ന​ത്തി​നാ​യി കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ വലി​യ​രാ​ജാ​വി​നെ ഗു​രു​വാ​യി വരി​ച്ചു. അവി​ടെ​നി​ന്നു് ആയുർ​ദ്ദാ​യ​ഗ​ണ​ന​വ​രെ അഭ്യ​സി​ച്ചു.

1035-ൽ പാ​ല​ക്കാ​ട്ടു രാ​ജാ​വു് ചാ​ത്തു​അ​ച്ഛ​ന്റെ ശു​പാർശ അനു​സ​രി​ച്ചു് കും​ഭ​കോ​ണം പഴ​മാ​ണേ​രി സ്വാ​മി​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളെ പാ​ല​ക്കാ​ട്ടു താ​മ​സി​പ്പി​ക്ക​യും, കാ​ല​ക്ഷേ​പാർ​ത്ഥം ചില വസ്തു​വ​ക​കൾ പതി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ആ ശാ​സ്ത്രി​ക​ളു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നാ​ണു് വി​ദ്വാൻ കൊ​മ്പി​അ​ച്ഛൻ തൎക്കം, മീ​മാംസ, വേ​ദാ​ന്തം ഇവ വശ​മാ​ക്കി​യ​തു്.

ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ അദ്ദേ​ഹം കവി​ത​കൾ രചി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​ജ​യ​ന്തി​മാ​ഹാ​ത്മ്യം കി​ളി​പ്പാ​ട്ടു് ചാ​ത്തു​അ​ച്ഛ​ന്റെ ആജ്ഞാ​നു​സാ​രം നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ​ണു്. അതു് രചി​ക്കു​ന്ന​കാ​ല​ത്തു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു കഷ്ഠി​ച്ചു ൨൬ വയ​സ്സേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ വി​സ്മ​യി​പ്പി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധ​ത്തി​ലു​ള്ള വചോ​വി​ലാ​സം അക്കൃ​തി​യിൽ കാ​ണ്മാ​നു​ണ്ടു്.

1038-ൽ പാ​ല​ക്കാ​ട്ടു​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ആജ്ഞാ​നു​സാ​രം നിർ​മ്മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ആട്ട​ക്ക​ഥ​യാ​ണു് നീ​ലാ​സു​ര​വ​ധം.

ഈ പേ​രു​കേൾ​ക്കു​മ്പോൾ അഭി​മാന വി​ജൃം​ഭ​ണം​കൊ​ണ്ടു കോൾ​മ​യിൎക്കൊ​ള്ളാ​ത്ത ഒരു കേ​ര​ളീ​യ​നെ​യും കാ​ണു​മെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​പോ​ലു​ള്ള മറ്റൊ​രു പ്ര​ച​ണ്ഡ​പ​ണ്ഡി​തൻ കേ​ര​ള​ത്തി​ലോ പു​റ​നാ​ടു​ക​ളി​ലോ ‘ന ഭൂതോ ന ഭവി​ഷ്യ​തി’ എന്നേ പറ​വാ​നു​ള്ളു.

കൊ​ച്ചീ​സം​സ്ഥാ​ന​ത്തു തല​പ്പ​ള്ളി​ത്താ​ലൂ​ക്കിൽ ചെ​ങ്ങ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു അം​ശ​ത്തിൽ​പെ​ട്ട കട​ങ്ങോ​ട്ടു കൈ​ക്കു​ള​ങ്ങ​ര​കി​ഴ​ക്കേ വാ​രി​യ​മെ​ന്നൊ​രു ഗൃ​ഹ​മു​ണ്ടു്. അവിടെ നാ​രാ​യ​ണി​വാ​ര്യ​സ്യാർ എന്നൊ​രു മഹി​ളാ​ര​ത്നം നി​ത്യ​വും കണ്ണീ​രും കയ്യു​മാ​യി ഈശ്വ​ര​ധ്യാ​നൈ​ക​പ​രാ​യ​ണ​യാ​യി ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവ​രു​ടെ ഇച്ഛ​യ്ക്കു വി​പ​രീ​ത​മാ​യി കാ​ര​ണ​വ​ന്മാ​രു​ടെ നിർ​ബ​ന്ധം നി​മി​ത്തം നടന്ന വി​വാ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു ദുഃ​ഖ​ഹേ​തു. അവ​രു​ടെ ഹൃദയം അന്യ​നിൽ പതി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഒന്നു​ര​ണ്ടു പ്ര​സ​വ​ങ്ങൾ നട​ന്നി​ട്ടും ഈ ദുഃ​ഖ​ത്തി​നു ശമനം ഉണ്ടാ​യി​ല്ല. കയ്ക്കു​ള​ങ്ങര ഭഗവതി ഒരൊ​റ്റ ദി​വ​സ​മെ​ങ്കി​ലും ഈ യു​വ​തി​യു​ടെ ഉള്ള​ലി​യു​മാ​റു​ള്ള സങ്ക​ട​നി​വേ​ദ​നം കേൾ​ക്കാ​തി​രു​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. അങ്ങ​നെ​ഇ​രി​ക്കേ അവൎക്കു് ഒരു അപൂർ​വ്വ​ദർ​ശ​ന​മു​ണ്ടാ​യി. ഒരു​ദി​വ​സം രാ​ത്രി നട അട​ച്ചി​ട്ടും ആ സ്ത്രീ​ര​ത്നം ധ്യാ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നു​ണർ​ന്നി​ല്ല. നേരം വെ​ളു​ക്കാ​റാ​യ​പ്പോൾ അടു​ത്തു താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന കൈ​ത​ക്കോ​ട്ടു ഭട്ട​തി​രി പ്രാ​തഃ​സ്നാ​ന​ത്തി​നാ​യി വന്ന​പ്പോൾ, അവരെ കണ്ടി​ട്ടു് അത്ഭു​ത​പൂർ​വം വിവരം ചോ​ദി​ച്ചു. താൻ ധ്യാ​നി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ വ്യോ​മ​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽ നി​ന്നു ഒരു ദി​വ്യ​ശി​ശു ഇറ​ങ്ങി​വ​ന്നു് തന്റെ അങ്ക​ത​ല​ത്തിൽ ഇരു​ന്നു് അമ്മേ എന്നു വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് സ്ത​ന്യ​പാ​നം ചെ​യ്ത​തി​ന്റെ ശേഷം അന്തർ​ദ്ധാ​നം ചെ​യ്തു​വെ​ന്നു അവർ പറ​ഞ്ഞു​കേൾ​പ്പി​ച്ചു. അന​ന്ത​രം ഭട്ട​തി​രി അവ​രു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തെ ചോ​ദി​ച്ച​റി​യു​ക​യും ഗാ​ന്ധർ​വ്വ​മാ​യി അവരെ വി​വാ​ഹം കഴി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. തൽ​ഫ​ല​മാ​യി അവർ ഗർഭം ധരി​ച്ചു​വെ​ന്നും അതി​ലു​ണ്ടായ പു​ത്ര​നാ​ണു് രാ​മ​വാ​രി​യ​രെ​ന്നും ഒരു ഐതി​ഹ്യ​മു​ണ്ടു്.

വേ​റൊ​രു ഐതി​ഹ്യ​മു​ള്ള​തു് കു​റേ​ക്കൂ​ടി രസാ​വ​ഹ​മാ​കു​ന്നു. വാ​ര്യ​സ്യാർ ഗർഭം ധി​രി​ച്ച അവ​സ​ര​ത്തിൽ ഭട്ട​തി​രി​യു​ടെ സജാ​തീ​യ​പ​ത്നി​യും ഗർ​ഭി​ണി​യാ​യി​രു​ന്നു​വ​ത്രേ. രണ്ടു പത്നി​ക​ളു​ടെ​യും സു​ഖ​പ്ര​സ​വ​ത്തി​നേ​യും ഗർ​ഭ​സ്ഥ​ശി​ശു​ക്ക​ളു​ടെ നന്മ​യേ​യും ഉദ്ദേ​ശി​ച്ചു് ഭട്ട​തി​രി​പ്പാ​ടു് നെ​യ്യു് എടു​ത്തു വെ​വ്വേ​റെ ജപി​ച്ചു് അന്തർ​ജ്ജ​ന​ത്തി​നെ ഏല്പി​ച്ചി​ട്ടു് ‘ഇതു നാ​രാ​യ​ണി​ക്കു്; മറ്റ​തു സേ​വി​ച്ചോ​ളു’ എന്നു പറ​ഞ്ഞു​പോ​ലും. നമ്പൂ​രി സജാ​തീ​യ​പ​ത്നി​ക്കു കൊ​ടു​ത്ത നെ​യ്യ് ‘സർ​ശാ​സ്ത്ര​പാ​രം​ഗ​ത​നായ പു​ത്രൻ ഉണ്ടാ​കാൻ​വേ​ണ്ടി’ മന്ത്ര​ങ്ങൾ ഉരു​ക്ക​ഴി​ച്ചു പ്ര​ത്യേ​കം ജപി​ച്ച​തും വാ​ര​സ്യാൎക്കു ള്ളതു സാ​ധാ​ര​ണ​മ​ട്ടി​ലു​ള്ള​തും ആയി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അസൂ​യാ​ക​ലു​ഷ​മ​തി​യാ​യി​രു​ന്ന അന്തർ​ജ്ജ​നം തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​ച്ചു തനി​ക്കാ​യി​ത്ത​ന്ന നെ​യ്യ് വാ​രി​സ്യാൎക്കാ​ണു കൊ​ടു​ത്ത​തു്; അതു​കൊ​ണ്ടു്, ഉത്തമ സന്താ​നം ഉണ്ടാ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു.

ആദ്യ​ത്തെ ഐതി​ഹ്യ​ത്തിൽ ഉത്ത​മ​സ​ന്താ​ന​ത്തി​ന്റെ ഉൽ​പ​ത്തി​ക്കു കാ​ര​ണ​മാ​യി പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ദേ​വി​യു​ടെ കടാ​ക്ഷ​മാ​ണു്; രണ്ടാ​മ​ത്തേ​തി​ലാ​ക​ട്ടേ, ഭട്ട​തി​രി​യു​ടെ മന്ത്ര​ത്തി​ന്റെ ശക്തി​യും. അന്തർ​ജ്ജ​ന​ത്തി​ന്റെ അസൂ​യ​നി​മി​ത്തം ഉണ്ടായ അബ​ദ്ധ​വും കാ​ര​ണ​ത്വേന നിർ​ദ്ദേ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇത്ത​രം ഐതി​ഹ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു എന്തു വില കല്പി​ക്കേ​ണ​മെ​ന്നു് ഇന്നു​ള്ളവൎക്കൊ​ക്കെ അറി​യാം. അബ്രാ​ഹ്മ​ണ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു് ആൎക്കെ​ങ്കി​ലും അസാ​മാ​ന്യ കവി​ത്വ​ശ​ക്തി​യോ മറ്റു വല്ല ശക്തി​ക​ളോ കാ​ണ​പ്പെ​ട്ടാൽ അതിനു കാരണം വല്ല പഴമോ പഴ​ത്തൊ​ലി​യോ ആണെ​ന്നു​ള്ള ഒരു കെ​ട്ടു​കഥ ഉണ്ടാ​ക്കി​വെ​യ്ക്കു​ന്ന പതി​വു് പണ്ടേ ഉള്ള​താ​ണ​ല്ലോ. എന്നാൽ, രാ​മ​വാ​രി​യർ ജന​താ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ ഒരു അമാ​നു​ഷ​നാ​യി​ട്ടാ​ണു് കാ​ണ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്നു് ഈ ഐതി​ഹ്യ​ങ്ങൾ സ്ഫ​ടി​ക​സ്ഫു​ട​മാ​യി തെ​ളി​യി​ക്കു​ന്നു.

രാ​മ​വാ​രി​യർ 1008-​ാമാണ്ടു് ചി​ങ്ങ​മാ​സം സ്വാ​തി​ന​ക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ ജനി​ച്ചു. രാ​മ​വാ​രി​യ​രെ​ന്നും കൃ​ഷ്ണ​വാ​രി​യ​രെ​ന്നും രണ്ടു മാ​തു​ല​ന്മാ​രു​ടെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ വളർ​ന്നു​വ​ന്നു. രണ്ടു മാ​തു​ല​ന്മാ​രും പ്രൗ​ഢ​വി​ദ്വാ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അവർ തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഗു​രു​ക്ക​ന്മാർ. അവരിൽ രാ​മ​വാ​രി​യർ നല്ല ജ്യൗ​തി​ഷി​കൻ കൂ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. ബാ​ല​ന്റെ ഗ്ര​ഹ​ണ​പാ​ട​വം ഗു​രു​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ അത്ഭു​ത​സ്തി​മി​ത​രാ​ക്കി. അല്പ​കാ​ല​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അമ​ര​കോ​ശ​വും സി​ദ്ധ​രൂ​പ​വും മു​ഴു​വൻ അദ്ദേ​ഹം ഉരു​വി​ട്ടു​തീർ​ത്തു. അന​ന്ത​രം കാ​വ്യ​പ​രി​ശീ​ല​നം മു​റ​യ്ക്കു തു​ട​ങ്ങി. എന്നാൽ പഠി​ത്ത​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തിൽ കൂ​ടു​തൽ ശ്ര​ദ്ധ ദേ​വീ​പൂ​ജ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ദേ​വി​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹം​കൊ​ണ്ടു സി​ദ്ധി​ച്ച സന്താ​ന​ത്തി​നു ദേ​വീ​ഭ​ക്തി ഇല്ലാ​തെ​വ​രി​ക​യി​ല്ല​ല്ലോ. അതി​നാൽ മാ​താ​വു് പു​ത്ര​ന്റെ ഈ ശു​ഭ​വാ​സന കണ്ടു് അന്ത​രാ ആന​ന്ദി​ച്ച​തേ​യു​ള്ളു. എന്നാൽ പ്ര​സ്തുത ബാ​ല​ന്റെ അവ്യ​വ​സ്ഥി​ത​വും തപ​സ്യ​യോ​ടു ഏതാ​ണ്ടു് സാ​ദൃ​ശ്യ​മു​ള്ള​തു​മായ ഉപാ​സ​നാ​രീ​തി​ക​ണ്ടു് ‘ഇവനു കി​റു​ക്കു​പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു’ എന്നു പലരും പറ​യാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചി​ല​പ്പോൾ അർ​ദ്ധ​രാ​ത്രി​ക്കു് എണീ​റ്റു കഴു​ത്തു​വ​രെ വെ​ള്ള​ത്തിൽ​ഇ​റ​ങ്ങി ഇരു​ന്നും, ചി​ല​പ്പോൾ മാ​ദ്ധ്യ​ഹ്നി​ക​സൂ​ര്യ​ന്റെ ഖര​കി​ര​ണ​ങ്ങൾ ഏൽ​ക്കു​മാ​റു് മണ്ണിൽ മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നും ധ്യാ​നി​ച്ചു​വ​ന്നു. ആഹാ​ര​കാ​ര്യ​ത്തി​ലും നി​ഷ്ഠ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. പന്ത്ര​ണ്ടു​വ​യ​സ്സാ​കും​വ​രെ ഈ ഉപാസന മു​റ​യ്ക്കു നട​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

അന​ന്ത​രം വി​ദ്വ​ച്ഛി​രോ​ഭൂ​ഷ​ണ​മായ പാ​ല​പ്പു​റ​ത്തു പു​തി​യേ​ട​ത്തു ഗോ​വി​ന്ദൻ​ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി മൂ​ന്നു​കൊ​ല്ലം തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റെ താ​മ​സി​ച്ചു് അല​ങ്കാ​രം, വ്യാ​ക​ര​ണം, തൎക്കം എന്നീ ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ മു​റ​യ്ക്കു അഭ്യ​സി​ച്ചു. അചി​രേണ അദ്ദേ​ഹം ഗു​രു​വി​ന്റെ സവി​ശേ​ഷ​മായ പ്രീ​തി​ക്കു പാ​ത്രീ​ഭ​വി​ച്ചു. അഷ്ടാ​ധ്യാ​യീ​സൂ​ത്രം പഠി​ച്ച ക്ര​മ​ത്തേ​പ്പ​റ്റി രസ​ക​ര​മായ ഒരു കഥ​യു​ണ്ടു്—ബ്രാ​ഹ്മ​മു​ഹൂർ​ത്ത​ത്തി​ലെ​ണീ​റ്റു് പാ​ണി​നീ​സൂ​ത്ര​ങ്ങൾ ഉച്ച​ത്തിൽ ഉരു​വി​ട​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ഗു​രു​വി​ന്റെ ആജ്ഞ. സതീർ​ത്ഥ്യ​ന്മാർ എണീ​റ്റു് സൂ​ത്ര​പാ​ഠം ചെ​യ്യു​മ്പോൾ, വാ​രി​യർ മാ​ത്രം എണീ​ക്ക​യി​ല്ല. ഉറ​ക്ക​മാ​ണെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അവ​രു​ടെ വി​ശ്വാ​സം. ഗുരു ഈ വിവരം അറി​ഞ്ഞു് ‘രാ​മൻ​മാ​ത്രം ഉറ​ങ്ങു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണു്?’ എന്നു വി​ളി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചു. “ഇവ​രൊ​ക്കെ ഉച്ച​ത്തിൽ ഉരു​വി​ടു​മ്പോൾ ഞാ​നെ​ന്തി​നു​വെ​റു​തേ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്നു? ഞാൻ കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും” എന്നാ​യി​രു​ന്നു ശി​ഷ്യ​ന്റെ മറു​പ​ടി. കാ​ര്യം പര​മാർ​ത്ഥ​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സൂ​ത്ര​ങ്ങൾ എല്ലാം മു​റ​തെ​റ്റാ​തെ ചൊ​ല്ലാൻ കഴി​ഞ്ഞു.

വാ​രി​യ​രു​ടെ സതീർ​ത്ഥ്യ​ന്മാർ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. ഗു​രു​വി​നു് രാ​മ​നോ​ടു​ള്ള വാ​ത്സ​ല്യാ​തി​രേ​കം​കൊ​ണ്ടു് അവൎക്കു വലു​തായ അസൂ​യ​തോ​ന്നു​ക​യും അതു​നി​മി​ത്തം വാ​രി​യ​രു​ടെ ജീ​വി​തം ക്ലേ​ശ​ക​ര​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതി​നാൽ പഠി​ത്തം​തീർ​ത്തി​ട്ടു് നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു പോകാൻ അദ്ദേ​ഹം തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തി. എന്നാൽ ഗു​രു​ദ​ക്ഷി​ണ​യ്ക്കു​ള്ള വഴി​യൊ​ന്നും കൈ​വ​ശ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഗു​രു​വി​നെ കാ​ര്യം ധരി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ, ‘നി​ന്റെ ഈ നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ഭ​ക്തി​യാ​ണു് ഉത്ത​മ​മായ ഗു​രു​ദ​ക്ഷിണ’ എന്നു അദ്ദേ​ഹം പറ​ഞ്ഞു. എന്നാൽ അതു​കൊ​ണ്ടു് വാരിയൎക്കു തൃ​പ്തി​യാ​യി​ല്ലെ​ന്നു​ക​ണ്ട​പ്പോൾ “വൃ​ദ്ധ​യായ എന്റെ അമ്മ​യെ മഹാ​ഭാ​ര​തം മു​ഴു​വ​നും വാ​യി​ച്ചു​കേൾ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ​പ​രം വി​ല​യേ​റിയ ഗു​രു​ദ​ക്ഷിണ ഒന്നു​മി​ല്ല” എന്നു അദ്ദേ​ഹം ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു. ഇതു് വാരിയൎക്കു രസി​ച്ചു. മഹാ​ഭാ​ര​തം മു​ഴു​വ​നും വാ​യി​ക്കാൻ ഒര​വ​സ​രം ലഭി​ക്കു​ന്ന​തു​ത​ന്നെ മഹാ​ഭാ​ഗ്യ​മ​ല്ലേ? ഗു​രു​വി​ന്റെ പ്രി​യ​മാ​താ​വി​നെ വാ​യി​ച്ചു​കേൾ​പ്പി​ക്കുക എന്ന​തു് അതി​നേ​ക്കാൾ വലി​യ​ഭാ​ഗ്യം. അങ്ങ​നെ അദ്ദേ​ഹം 1023-ൽ ഗു​രു​വി​നോ​ടു​കൂ​ടി കി​ള്ളി​ക്കു​റു​ശ്ശി​മം​ഗ​ല​ത്തേ​ക്കു പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. നമ്പ്യാർ ആക​ട്ടെ, തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റ​യ്ക്കു മട​ങ്ങു​ന്ന അവ​സ​ര​ത്തിൽ ‘എവി​ടെ​പ്പോ​യാ​ലും എന്റെ രാമനു ഗുണമേ വരു’ എന്നു അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു​വ​ത്രേ.

1026-വരെ ഈ ഹൃ​ദ്യ​മായ ജോ​ലി​യിൽ വ്യാ​പൃ​ത​നാ​യി വാ​രി​യർ ഗു​രു​വി​ന്റെ ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ പാർ​ത്തു. പി​ന്നീ​ടു് നാം രാ​മ​വാ​ര്യ​രെ കാ​ണു​ന്ന​തു് പ്ര​സി​ദ്ധ താൎക്കി​ക​നായ ഭീ​മാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​ട്ടാ​ണു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സതീർ​ത്ഥ്യ​യാ​യി​രു​ന്ന മുൻപു പ്ര​സ്താ​വി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സ്ത്രീ​ര​ത്നം. തെ​ക്കേ കു​റു​പ്പ​ത്തേ വക രാ​മ​ഞ്ചി​റ​മ​ഠ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു വാ​രി​യർ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു്.

അവി​ട​ത്തേ പഠി​ത്തം പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​ശേ​ഷം വാ​രി​യർ പു​ന്ന​ത്തു​രേ​യ്ക്കു പോയി. അവി​ടു​ത്തേ ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലെ കഴകം കൈ​ക്കു​ള​ങ്ങര വാ​രി​യ​ത്തേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. ആ സ്ഥ​ല​ത്തു താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യ്ക്കു വാ​രി​യർ പു​ത്ത​ന്നൂർ തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ ചിലരെ സം​സ്കൃ​തം പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​താ​യി​ട്ടാ​ണ​റി​വു്.

അന​ന്ത​രം കു​റേ​ക്കാ​ലം കോ​ട്ട​യ്ക്കൽ കി​ഴ​ക്കേ കോ​വി​ല​ക​ത്തേ ചില തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രെ പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് അവി​ടെ​ത്താ​മ​സി​ച്ചു. എന്നാൽ പൂർ​വ​ജ​ന്മ​വാ​സ​നാ​ഫ​ല​മാ​യു​ണ്ടായ തീ​വ്ര​വൈ​രാ​ഗ്യ​ത്തി​ന്റെ ശക്തി​യാൽ പ്രേ​രി​ത​നാ​യി​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹം അവി​ടം​വി​ട്ടു് ദേ​ശാ​ട​നം ആരം​ഭി​ച്ചു. ആ യാ​ത്ര​യ്ക്കി​ട​യിൽ​ആ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു വി​ശി​ഷ്ട​ഗു​രു ലാഭം വഴി​ക്കു് പൂർ​വ​ജ​ന്മ​ത്തി​ലെ തപ​സ്സി​നു് ഫല​പ്രാ​പ്തി​യു​ണ്ടാ​യ​തു്. കർ​ണ്ണാ​ട​ക​രാ​ജ്യ​ത്തു് കു​മ്പഴ എന്നൊ​രു രാ​ജ​സ്വ​രൂ​പ​മു​ണ്ടു്. യാ​ത്രാ​മ​ദ്ധ്യേ യദൃ​ച്ഛ​യാ അവി​ടു​ത്തെ ചില രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്മാ​രു​ടെ പരി​ച​യം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സി​ദ്ധി​ച്ചു. അവ​രു​ടെ നിർ​ബ​ന്ധ​പൂർ​വ​മായ അപേ​ക്ഷ അനു​സ​രി​ച്ചു്, ആ കോ​യി​ക്കൽ താ​മ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ, അതി​ന​ടു​ത്തു​ള്ള ഇള​ന്നീർ​മ​ഠ​ത്തി​ലെ സ്വാ​മി​യാ​രു​ടെ അതി​ഥി​യാ​യി യോ​ഗാ​ന​ന്ദ​സ്വാ​മി​കൾ വി​ജ​യം​ചെ​യ്തു. ഈ യോ​ഗീ​ശ്വ​രൻ അതി​ദി​വ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം ഇള​ന്നീർ​മ​ഠ​ത്തിൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​കാ​ല​ത്തു് ബ്ര​ഹ്മ​സൂ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ശാ​രീ​രി​ക​ഭാ​ഷ്യം പഠി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള ആശ​യോ​ടു​കൂ​ടി ഒരു ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​യു​വാ​വു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ സമീ​പി​ച്ചു. എന്നാൽ ഭാ​ഷ്യാർ​ത്ഥം ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ത്ത​ക്ക ധി​ഷ​ണാ​ശ​ക്തി​യോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരു സതീർ​ത്ഥ്യ​നെ​ക്കൂ​ടി കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നാ​ലേ പഠി​പ്പി​ക്കാൻ സാ​ധി​ക്കു എന്നു് സ്വാ​മി​കൾ പറ​ക​യാൽ, ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ വളരെ വി​ഷ​മി​ച്ചു. അങ്ങ​നെ ഇരി​ക്ക​വെ​യാ​ണു് അയാൾ വാ​രി​യ​രെ കണ്ടു​മു​ട്ടി​യ​തു്. ഇപ്ര​കാ​രം ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നും വാ​രി​യ​രും പ്ര​സ്തുത യോ​ഗീ​ന്ദ്ര​ന്റെ ശി​ഷ്യ​രാ​യ്‍ത്തീർ​ന്നു. ഇതി​ലൊ​ക്കെ ഒരു ഐശ്വ​ര​ശ​ക്തി​യു​ടെ പ്രേ​ര​ണ​യു​ണ്ടെ​ന്നു സ്പ​ഷ്ട​മാ​ണു്. നാ​ലു​മാ​സം​കൊ​ണ്ടു ഭാ​ഷ്യം​മു​ഴു​വ​നും വാ​രി​യർ ഗ്ര​ഹി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഈ അമാ​നു​ഷ​ശ​ക്തി കണ്ടു വി​സ്മി​ത​നും സം​പ്രീ​ത​നും ആയ ഗു​രു​നാ​ഥൻ ‘വാ​ഗ്ദാ​സൻ, രാ​മാ​ന​ന്ദ​നാ​ഥൻ, പണ്ഡി​ത​പാ​ര​ശ​വേ​ന്ദ്രൻ’ എന്നീ ബി​രു​ദ​ത്ര​യം നല്കി അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു.

അന​ന്ദ​രം യോ​ഗാ​ന​ന്ദ​സ്വാ​മി​കൾ മൂ​കാം​ബി​യി​ലേ​യ്ക്കു എഴു​ന്ന​രു​ളി​യ​പ്പോൾ, വാ​രി​യ​രും പി​ന്നാ​ലെ എത്തി. യോ​ഗ​സം​ബ​ന്ധ​മായ പല തത്വ​ങ്ങ​ളും അവി​ടു​ന്നു പ്രി​യ​ശി​ഷ്യ​നു് ഉപ​ദേ​ശി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. അവർ​ത​മ്മിൽ പി​രി​യു​ന്ന അവ​സ​ര​ത്തിൽ ശി​ഷ്യൻ ഗു​രു​ദ​ക്ഷി​ണ​യെ​പ്പ​റ്റി സം​സാ​രി​ച്ച​പ്പോൾ യോ​ഗീ​ന്ദ്രൻ “നീ ഗീ​താ​ഭാ​ഷ്യം രചി​ക്കുക. അതു​ത​ന്നെ​യാ​ണു ഗു​രു​ദ​ക്ഷിണ” എന്ന​രു​ളി​ച്ചെ​യ്തു. അത​നു​സ​രി​ച്ചു വാ​രി​യർ ഗീ​താ​ഭാ​ഷ്യം എഴു​തി​യെ​ങ്കി​ലും, അതു് ഇതു​വ​രെ സൂ​ര്യ​പ്ര​കാ​ശം കാ​ണാ​തെ ഏതോ ഗ്ര​ന്ഥ​പ്പു​ര​യിൽ ഇരി​ക്കു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു.

മൂ​കാം​ബി​യിൽ മാ​യ​പ്പാ​ടി കോ​വി​ല​ക​ത്തു അദ്ദേ​ഹം കു​റെ​നാൾ താ​മ​സി​ച്ചു. അവി​ടെ​നി​ന്നും നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു മട​ങ്ങും​വ​ഴി ചി​റ​യ്ക്കൽ, കട​ത്ത​നാ​ടു് എന്നീ കോ​വി​ല​ക​ങ്ങ​ളി​ലും അല്പ​കാ​ലം തങ്ങി​യ​താ​യി​പ്പ​റ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

വാ​രി​യ​രു​ടെ അത്ഭു​ത​ച​രി​ത്രം നോ​ക്കി​യാൽ ആദ്യ​ത്തെ ഐതി​ഹ്യ​ത്തിൽ ഏതാ​ണ്ടു വാ​സ്ത​വം ഉണ്ടെ​ന്നും രണ്ടാ​മ​ത്തേ​തു് അസൂ​യാ​ജ​ടി​ല​മായ ഏതോ ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ നി​ന്നു​ണ്ടാ​യ​താ​ണെ​ന്നും തോ​ന്നു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു നാലു വേ​ദ​ങ്ങ​ളും സു​പ​രി​ചി​ത​മാ​യി​രു​ന്ന​ത്രേ. വേ​ദ​പാ​രാ​യ​ണം അബ്രാ​ഹ്മ​ണ​നും ആവാ​മെ​ന്നു ലോകരെ ധരി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി സാ​ക്ഷാൽ വാ​ഗ്ദേ​വി​ത​ന്നെ രാ​മ​വാ​രി​യ​രാ​യി ഉട​ലെ​ടു​ത്ത​താ​ണെ​ന്നാ​ണു ഞാൻ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തു്.

മല​യാ​ള​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ ഒരു വി​ശി​ഷ്ട വർ​ഗ്ഗ​മാ​ണു്. അതി​വി​ശാ​ല​ഹൃ​ദ​യ​ന്മാ​രായ പലരും ആ വർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. എന്നാൽ കൃ​ശ​ബു​ദ്ധി​ക​ളും അവ​രു​ടെ ഇട​യ്ക്കു് ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നു പറ​യാ​വു​ന്ന​ത​ല്ല. അങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ചിലർ വാ​രി​യ​രു​ടെ​നേൎക്കു ് ഇട​യ്ക്കി​ട​യ്ക്കു ഗൂ​ഢാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​താ​യി ലക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തി​ല്ല. എന്നാൽ വാ​ഗ്ദേ​വി​യു​ടെ കടാ​ക്ഷം ലഭി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​നു് ആരെ ഭയ​പ്പെ​ട​ണം!

വാരിയൎക്കു ് വേ​ദാ​ധ്യാ​യ​നാ​ധി​കാ​രി​ത്വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി എന്ത​ഭി​പ്രാ​യ​മാ​ണു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തെ​ന്നു ഹോ​രാ​വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ത്തിൽ​നി​ന്നു തെ​ളി​യു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം ശ്രീ. ടി. സി. പര​മേ​ശ്വ​രൻ മൂ​സ്സ​തി​നോ​ടു് ഈ വി​ഷ​യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഇങ്ങ​നെ സം​സാ​രി​ച്ചു​വ​ത്രേ. “ബ്രാ​ഹ്മ​ണൻ എന്നാ​ലാ​രാ​ണു്? ബ്രാ​ഹ്മ​ണ്യ​ത്തെ ജന​നം​കൊ​ണ്ടോ കർ​മ്മം​കൊ​ണ്ടോ കണ​ക്കാ​ക്കേ​ണ്ട​തു്? ഞാൻ കടവൂർ കൂ​ത്ത​മ്പ​ല​ത്തി​ലേ​ക്കു വരു​ന്നി​ല്ല. എന്റെ വേ​ദ​ജ്ഞാ​ന​ത്തെ ആത്മ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി മാ​ത്ര​മേ ഉപ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു​ള്ളു. മാ​ക്സ്മു​ള്ളർ ആരാ​ണെ​ന്നു് ഈ നമ്പൂ​രി​മാൎക്ക​റി​യാ​മോ? ആ മഹാൻ വ്യാ​ഖ്യാ​നി​ച്ചു് ഇം​ഗ്ല​ണ്ടിൽ അച്ച​ടി​പ്പി​ച്ച ഋഗ്വേ​ദം എത്ര നമ്പൂ​തി​രി​മാർ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്? അധി​കാ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത​വൻ വേ​ദം​പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​തു മഹാ​പാ​പ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ തന്നെ​യും അതു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള ദോഷം അനു​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ട​തു അയാ​ള​ല്ലേ? നമ്പൂ​തി​രി​മാ​ര​ല്ല​ല്ലോ. പി​ന്നെ എന്താ​ണു് മറ്റു​ള്ള​വർ വേദം പഠി​ക്കു​ന്നു എന്നോ പഠി​ച്ചു​വെ​ന്നോ കേൾ​ക്കു​മ്പോൾ ഈ നമ്പൂ​രി​മാർ ഇത്ര ലഹ​ള​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തു്? അസൂയ ഒന്നു​മാ​ത്ര​മേ അതിനു കാ​ര​ണ​മാ​യി ഞാൻ കാ​ണു​ന്നു​ള്ളു. അതിനു ചി​കി​ത്സ​യു​മി​ല്ല.”

വാ​രി​യർ നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​ശേ​ഷം കു​റേ​ക്കാ​ലം ഉള്ളോ​ട്ടിൽ അച്യു​ത​മേ​നോ​ന്റെ പത്നി​യായ പരു​വ​ക്കാ​ട്ടു അമ്മു​അ​മ്മ​യു​ടെ സം​സ്കൃ​താ​ദ്ധ്യാ​പ​ക​നാ​യി തൃ​ക്ക​ണ്ടി​യൂർ താ​മ​സി​ച്ചു അവി​ടെ​യു​ള്ള ഒരു വാ​രി​യ​ത്താ​യി​രു​ന്നു താമസം. അങ്ങ​നെ അവിടെ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​കാ​ല​ത്തു് കു​ട്ടി​വാ​ര്യ​സ്യാർ എന്ന യു​വ​തി​യിൽ അനു​ര​ക്ത​നാ​യി​ഭ​വി​ക്ക​യാൽ, അവരെ അചി​രേണ ഏഴാ​മേ​ട​മാ​യി കൈ​ക്കൊ​ണ്ടു.

കു​ന്ന​ത്തൂ​രു പാ​റ​മ്മേൽ ഇയ്യു​ഇ​ട്ടു​പ്പു് എന്നൊ​രു പു​സ്ത​ക​വ്യാ​പാ​രി​യാ​ണു വാ​രി​യ​രെ കു​ന്നം​കു​ള​ത്തേ​യ്ക്കു ക്ഷ​ണി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി​യ​തു്. ആ പു​സ്ത​ക​വ്യാ​പാ​രി വാ​ര്യ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ എഴു​തി​ച്ചു പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി ഒട്ടു​വ​ള​രെ പണം സമ്പാ​ദി​ക്ക​യും ക്ര​മേണ വി​ദ്യാ​ര​ത്ന​പ്രഭ എന്നൊ​രു അച്ചു​ക്കൂ​ടം സ്ഥാ​പി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. വാ​രി​യ​രു​ടെ എഴു​ത്തു​കാ​രൻ മാ​ളി​യ​മ്മാ​വു കു​ഞ്ഞു​വ​റി​യ​താ​യി​രു​ന്നു. വാ​രി​യർ പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കും, അദ്ദേ​ഹം എഴു​തും. ഇങ്ങ​നെ അഷ്ടാം​ഗ​ഹൃ​ദ​യം അമ​ര​കോ​ശം മു​ത​ലായ സദ്ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഷാ​വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങൾ പു​റ​ത്തു​വ​ന്നു.

1062-ൽ കു​ഞ്ഞു​വ​റി​യ​തു തൃ​ശ്ശൂ​രിൽ കേ​ര​ള​ക​ല്പ​ദ്രു​മം എന്നൊ​രു മു​ദ്ര​ണാ​ല​യം സ്ഥാ​പി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രേ​ര​ണ​യാൽ വാ​രി​യർ തൃ​ശ്ശൂ​രേ​യ്ക്കു താ​മ​സം​മാ​റ്റി. അവി​ടെ​വ​ച്ചാ​ണു കൃ​ഷ്ണ​നെ​മ്പ്രാ​ന്തി​രി വാ​രി​യ​രു​ടെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​ത്തീർ​ന്നു വ്യാ​ക​ര​ണാ​ദി​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങൾ അഭ്യ​സി​ച്ച​തു്.

1068-ൽ തൃ​ശ്ശി​വ​പേ​രൂർ​വ​ച്ചു കൂടിയ ഭാ​ഷാ​പോ​ഷി​ണീ​സ​ഭ​യിൽ അദ്ദേ​ഹം അദ്ധ്യ​ക്ഷം​വ​ഹി​ച്ചു. ആ പ്ര​സം​ഗ​മ​ദ്ധ്യേ പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ച ഒര​ഭി​പ്രാ​യം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ദൂ​ര​ദൃ​ഷ്ടി​ക്കു് ഉദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി പ്ര​ശോ​ഭി​ക്കു​ന്നു. സാ​ങ്കേ​തി​ക​നി​ഘ​ണ്ടു​നിർ​മ്മാ​ണ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി എത്ര​യോ​കാ​ല​മാ​യി വി​ദ്വാ​ന്മാർ മു​റ​വി​ളി കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. തി​രു​വി​താം​കൂർ സർ​വ​ക​ലാ​ശാല ഒന്നു​ര​ണ്ടു പു​സ്ത​ക​ങ്ങൾ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചും കഴി​ഞ്ഞു. എന്നാൽ പദ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കു വി​ദ്വാ​ന്മാർ അം​ഗീ​ക​രി​ച്ച മാർ​ഗ്ഗം തൃ​പ്ത​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു പറ​യാ​വു​ന്ന​ത​ല്ല. Physics ഊർ​ജ്ജ​ത​ന്ത്രം, Oxygen അമ്ല​ജ​ന​കം എന്നൊ​ക്കെ​യാ​ണു് തർ​ജ്ജമ. ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് പരി​ജ്ഞാ​ന​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന വാ​രി​യ​രു​ടെ ഉപ​ദേ​ശം കേൾ​ക്കുക:-

സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലോ ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ലോ പാ​ണ്ഡി​ത്യ​മു​ള്ള​വർ അവ​രു​ടെ വി​വ​ക്ഷ​പോ​ലെ വേ​ണ്ട​പ​ദ​ങ്ങ​ളെ അതാതു ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ​നി​ന്നു​ത​ന്നെ എടു​ത്താൽ ഒരർ​ത്ഥ​ത്തി​നു് ഒരു വാ​ക്കു​ത​ന്നെ സാർ​വ​ത്രി​ക​മാ​യി നട​പ്പിൽ​വ​രി​ക​യും ആ വാ​ക്കു​കൾ​ക്കു വേറെ അർ​ത്ഥ​ങ്ങ​ളോ ധ്വ​നി​ക​ളോ ഇല്ലാ​തി​രി​ക്ക​യും ചെ​യ്യു​മെ​ന്നു​ള്ള ഒരു മെ​ച്ചം ഇക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ പ്ര​ത്യേ​ക​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.

‘Oxygen’നു അമ്ല​ജ​ന​ക​ത്വ​മേ ഇല്ല. എങ്ങ​നെ​യോ ആ പേർ വന്നു​കൂ​ടി. ആ പേർ തർ​ജ്ജമ ചെ​യ്യു​മ്പോ​ഴും പ്ര​സ്തുത പ്ര​മാ​ദ​ത്തെ നി​ല​നിർ​ത്ത​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടോ? ആക്സി​ജൻ എന്ന പേ​രു​ത​ന്നെ സ്വീ​ക​രി​ച്ചാൽ വാ​രി​യർ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള ഗു​ണ​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​വു​ക​യും ദോഷം നീ​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്യും. പ്രാ​ചീ​ന​ശാ​സ്ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ കേ​ന്ദ്രം, പണപരം, ആകോ​കേ​രം, ദ്രേ​ക്കാ​ണം ഇത്യാ​ദി എത്ര​യോ പദ​ങ്ങൾ ഗ്രീ​ക്കു​ഭാ​ഷ​യിൽ​നി​ന്നു സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ക്രി​യത????????ജി​തു​മ​ക​ളി​രേ​തി ഹേ രാ​പ​ദ്യ​ത്തി​ലെ മിക്ക പദ​ങ്ങ​ളും ഗ്രീ​ക്കു​ഭാ​ഷ​യിൽ​നി​ന്നും കടം വാ​ങ്ങി​യ​വ​യാ​ണു്.

തൃ​ശ്ശൂ​രെ​ത്താ​മ​സ​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു് വാ​രി​യ​രു​ടെ പ്രി​യ​പു​ത്രി മരി​ക്ക​യാൽ, അദ്ദേ​ഹം തൃ​ക്ക​ണ്ടീ​യൂ​രേ​യ്ക്കു താമസം മാ​റ്റി. അവിടെ ഒരു പുതിയ ഗൃഹം ഭാ​ര്യ​യ്ക്കാ​യി നിർ​മ്മി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. പണ​ക്കാ​ര്യ​ത്തിൽ തീരെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവി​ട​ത്തെ ജീ​വി​തം ക്ലേ​ശ​ഭൂ​യി​ഷ്ഠ​മാ​യി​രു​ന്നു.

1072 കന്നി​യിൽ പതി​വു​പോ​ലെ നവ​രാ​ത്രി​പൂ​ജ​യ്ക്കെ​ല്ലാം വട്ടം​കൂ​ട്ടി. വ്യാ​സ​പൂ​ജാ​വ​സാ​ന​ത്തിൽ വി​ശി​ഷ്ട​ബ്രാ​ഹ്മണൎക്കു ചില ദാ​ന​ങ്ങൾ എല്ലാം ചെ​യ്തു. ഭക്ഷ​ണാ​ന​ന്ത​രം ചില മി​ത്ര​ങ്ങൾ​ക്കു കത്തെ​ഴു​തി അയ​ച്ച​ശേ​ഷം കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി. അടു​ത്ത​ദി​വ​സം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് എഴു​ന്നേ​ല്പാൻ ശക്തി​യി​ല്ലാ​തെ​യാ​യി. മൂ​ത്ര​ഗ​തി​ക്കു തട​സ്സം നേ​രി​ട്ടു. ഡാ​ക്ടർ വന്നു മൂ​ത്രം എടു​ത്തു​ക​ള​ഞ്ഞു. നവ​രാ​ത്രി​ദി​വ​സം അങ്ങ​നെ കഴി​ഞ്ഞു. പി​റ്റെ​ദി​വ​സം വി​ജ​യ​ദ​ശ​മി​യെ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ച പൂ​ജ​ക​ളും ഒരു​വി​ധം ഭം​ഗി​യാ​യി അവ​സാ​നി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു് 10 മണി​യോ​ടു​കൂ​ടി, ദേ​വി​യിൽ​നി​ന്നും ഉദ്ഗ​മി​ച്ചു് ഏറി​യ​കാ​ലം ലോ​ക​ത്തി​നു വി​ജ്ഞാ​ന​ദീ​പ്തി നല്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ആ തേ​ജഃ​സ്ഫു​ലിം​ഗം ദേ​വി​യിൽ​ത​ന്നെ ലയി​ച്ചു. തന്റെ മരണം ആസ​ന്ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു മുൻ​പ​റ​ഞ്ഞ കത്തു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു ഗ്ര​ഹി​ക്കാം.

ജ്യൗ​തി​ഷ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് അപാ​ര​മായ പാ​ണ്ഡി​ത്യം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​ള്ള​തി​നു ഹോ​രാ​യു​ടെ​യും പ്ര​ശ്ന​മാർ​ഗ്ഗ​ത്തി​ന്റെ​യും വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു് ആൎക്കാ​ണു മന​സ്സി​ലാ​കാ​ത്ത​തു്? അവ​യോ​ടു് അടു​ത്തു​നി​ല്ക്ക​ത്ത​ക്ക ഒരു വ്യാ​ഖ്യാ​ന​വും ഞാൻ ഭാ​ഷ​യിൽ കണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലും സു​ദുർ​ല്ല​ഭം​ത​ന്നെ. സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​ലു​ള്ള എല്ലാ പ്രാ​മാ​ണി​ക​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നും അതിൽ പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളെ ഉദ്ധ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ആചാ​ര്യ​ന്മാൎക്കു തമ്മിൽ അഭി​പ്രാ​യ​വ്യ​ത്യാ​സം വന്നി​ട്ടു​ള്ളി​ട​ത്തൊ​ക്കെ, സ്വ​മ​തം സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ വാ​രി​യർ പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്ന പാടവം അന്യാ​ദൃ​ശ​മാ​ണു്.

എന്നു ഗ്ര​ന്ഥാ​വ​സാ​ന​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു പര​മാർ​ത്ഥം തന്നെ. ‘സ്വ​ല്പം വൃ​ത്ത​വി​ചി​ത്ര​മർ​ത്ഥ​ബ​ഹു​ലം’ എന്നു വരാ​ഹ​മി​ഹി​രാ​ചാ​ര്യർ തന്നെ സമ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഈ ഹോ​ര​യി​ലെ ആശ​യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഇത്ര ഭം​ഗി​യാ​യും വ്യ​ക്ത​മാ​യും പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മറ്റാൎക്കു സാ​ധി​ക്കും? ഫലം പറ​യു​ന്ന​തി​നു വാര്യൎക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പാ​ട​വ​ത്തെ ഉദാ​ഹ​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു കഥ പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഒരി​ക്കൽ കാ​ശ്മീ​ര​രാ​ജാ​വി​നു് എന്തോ വലു​തായ രോഗം ബാ​ധി​ച്ചു. ഒരു മാ​ന്ത്രി​ക​നേ​യും ജ്യോ​ത്സ്യ​നേ​യും അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്താൽ കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു് അവി​ടു​ന്നു കൊ​ച്ചീ​രാ​ജാ​വി​നു് എഴു​തി​അ​യ​ച്ചു​വ​ത്രേ. രാ​ജാ​വാ​ക​ട്ടെ മന്ത്ര​വാ​ദ​ത്തി​നു കല്ലൂ​രി​നേ​യും പ്ര​ശ്ന​ത്തി​നു കൈ​ക്കു​ള​ങ്ങര വാ​രി​യ​രേ​യും ആണു് നി​ശ്ച​യി​ച്ച​തു്. നമ്പൂ​രി​ക്കു് അത്ര ദൂ​ര​സ്ഥ​മായ സ്ഥ​ല​ത്തേ​യ്ക്കു പോകാൻ മന​സ്സു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. രാ​ജാ​ജ്ഞ അലം​ഘ​നീ​യ​വു​മാ​ണ​ല്ലോ. അതി​നാൽ വാ​രി​യ​രോ​ടു് അക്കാ​ര്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി സം​സാ​രി​ച്ചു. “പരി​ഭ്ര​മി​ക്കേ​ണ്ട, നാം പു​റ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​രി​ല്ല, അതി​നു​മുൻ​പേ കാ​ശ്മീ​ര​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മര​ണ​വാർ​ത്ത കേൾ​പ്പാ​റാ​കും.” അദ്ദേ​ഹം പറ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ പറ്റി. വാ​ര്യ​രു​ടെ പാ​ണ്ഡി​ത്യം ബഹു​മു​ഖ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു പറ​ഞ്ഞു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​ല്ലോ. അദ്ദേ​ഹം ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​വി​ലാ​സം, കു​മാ​ര​സം​ഭ​വം, രഘു​വം​ശം, മാഘം, നൈഷധം, മേ​ഘ​ദൂ​തം, യു​ധി​ഷ്ഠി​ര​വി​ജ​യം യമ​ക​കാ​വ്യം എന്നീ കാ​വ്യ​ങ്ങൾ​ക്കും തർ​ക്ക​സം​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നും എഴു​തീ​ട്ടു​ള്ള ഭാ​ഷാ​വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങൾ ബാ​ല​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​കൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​മാ​ത്ര​മാ​ണു്. അവ വാ​യി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യാൽ വ്യാ​ഖ്യാ​താ​വി​ന്റെ അഗാ​ധ​പാ​ണ്ഡി​ത്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഒരു ബോ​ധ​വും ഉണ്ടാ​കു​ന്ന​ത​ല്ല. അതു​ത​ന്നെ​യാ​ണു് അമ​ര​കോ​ശ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥി​തി. ഇപ്പോൾ നട​പ്പി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന സി​ദ്ധ​രൂ​പ​വും ബാ​ല​ന്മാൎക്കു​വേ​ണ്ടി അദ്ദേ​ഹം രൂ​പ​വൽ​ക്ക​രി​ച്ച​താ​കു​ന്നു.

അഷ്ടാം​ഗ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​നു സാ​രാർ​ത്ഥ​ദർ​പ്പ​ണ​മെ​ന്നും ഭാ​വ​പ്ര​കാ​ശം എന്നും രണ്ടു വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങൾ ഉണ്ടു്. രണ്ടും പ്രൗ​ഢ​വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ങ്ങ​ളാ​ണു്. അവ​യ്ക്കു​ശേ​ഷം ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള അഷ്ടാം​ഗ​ഹൃ​ദ​യ​വ്യാ​ഖ്യാ​കൾ​ക്കൊ​ന്നി​നും ഇത്ര പ്ര​ചാ​രം സി​ദ്ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. സി​ദ്ധാ​ന്ത​കൗ​മു​ദി​യു​ടെ പൂർ​വ​ഭാ​ഗ​ത്തി​നു എഴു​തീ​ട്ടു​ള്ള വ്യാ​ഖ്യാ​നം​മാ​ത്ര​മേ ഞാൻ കണ്ടി​ട്ടു​ള്ളു. ഹോ​രാ​വ്യാ​ഖ്യാ​ന​മാ​ണു് ഏറ്റ​വും പ്രൗ​ഢം. ഇവ​യ്ക്കെ​ല്ലാം പുറമേ ത്രി​പു​ര​വിം​ശ​തി​സ്ത്രോ​ത്രം, നാ​രാ​യ​ണീ​യം, ദേ​വീ​മാ​ഹാ​ത്മ്യം, ശ്രൂ​തി​ഗീത ഇവ​യ്ക്കും സവി​സ്ത​ര​മായ വ്യാ​ഖ്യ​കൾ അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യും ചില ശാ​സ്ത്ര​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ​യ​റി​യാം. അവ​യി​ലൊ​ന്നാ​ണു് ആരോ​ഗ്യ​ക​ല്പ​ദ്രു​മം.

കവി​ത്വ​ശ​ക്തി​യി​ലും വാ​രി​യർ പി​ന്നാ​ക്ക​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. കവി ഭാ​ര​ത​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ ഇങ്ങ​നെ വർ​ണ്ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

വി​ജ്ഞാ​ന​ചി​ന്താ​മ​ണി​യിൽ അദ്ദേ​ഹം സം​സ്കൃ​ത​പ​ദ്യ​ങ്ങൾ പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഒരി​ക്കൽ അതിൽ പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ

എന്ന പദ്യ​ത്തി​ന്റെ നാ​ലാം​പാ​ദാ​വ​സാ​ന​ത്തി​ലും ഒരു ‘ഷേ’കി​ട്ടാ​തെ​പോ​യ​തു കഷ്ട​മാ​യി​പ്പോ​യെ​ന്നു് ആരോ ആക്ഷേ​പി​ച്ചു. അപ്പോൾ അങ്ങ​നെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ഷ ഇരി​ക്കു​ന്ന പെ​ട്ടി ഒന്നു തു​റ​ന്നേ​ക്കാം’ എന്നു പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹം

എന്നി​ങ്ങ​നെ വേ​റൊ​രു പദ്യം എഴുതി അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു.

മല​യാ​ള​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം ചില ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളും ഭഗ​വ​ദ്ഗീ​താ​ഭാ​ഷാ​ഗാ​ന​വും ഭാ​ഗ​വ​ത​ഭാ​ഷാ​സം​ഗ്ര​ഹ​ഗാ​ന​വും രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. ഭാ​ഷാ​ഭാ​ഗ​വ​തം ഇങ്ങ​നെ ആരം​ഭി​ക്കു​ന്നു.

ഭഗവത് ഗീ​താ​ഗാ​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രാ​രം​ഭം​മാ​ത്ര​മേ കി​ട്ടീ​ട്ടു​ള്ളു. അതു് ഇങ്ങ​നെ ആരം​ഭി​ക്കു​ന്നു.

ചില ശൃം​ഗാ​ര​പ​ദ്യ​ങ്ങൾ.

വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ത്തി​ന്റെ സ്വ​ഭാ​വം കാ​ണി​പ്പാൻ ശ്രു​തി​ഗീ​ത​യി​ലെ പ്ര​ഥ​മ​പ​ദ്യ​വും അതി​ന്റെ സാ​ര​വും താഴെ ചേൎക്കു ന്നു.

ജയജയ എന്നു​ള്ള ശബ്ദ​വൃ​ത്തി ആദ​ര​ദ്യോ​ത​ക​മാ​കു​ന്നു. ഉൽ​ക്കർ​ഷ​ത്തെ പ്രാ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു വേ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ അഭ്യർ​ത്ഥന. ഈ അഭ്യർ​ത്ഥ​ന​ലോ​ക​ങ്ങ​ളെ സം​ഹ​രി​ച്ച നിർ​വ്യാ​പാ​ര​നാ​യി സ്വാ​ന​ന്ദാ​നു​ഭ​വ​മാ​ത്ര​തൃ​പ്ത​നാ​യി വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന ഈശ്വ​ര​നോ​ടാ​കു​ന്നു. ഈശ്വ​ര​നു​സ​മാ​ന​നാ​യി​ട്ടും തന്നിൽ​നി​ന്നു് അധി​ക​നാ​യി​ട്ടും ആരു​മൊ​ട്ടി​ല്ല​താ​നും. എന്നി​രി​ക്കെ എന്തൊ​രു ഉല്ക്കർ​ഷ​മാ​ണു് അപ്രാ​പ്ത​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തു്? ഒന്നും​ത​ന്നെ ഇല്ല എന്നു വന്നു​പോ​യാൽ ഉൽ​ക്കർ​ഷ​ത്തെ പ്രാ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള അഭ്യർ​ത്ഥന ചേ​രു​ക​യു​മി​ല്ല. അതു​കാ​ര​ണ​മാ​യി പ്ര​കൃ​തി​യെ മോ​ചി​പ്പി​ച്ചാ​ലു​മെ​ന്ന അർ​ത്ഥ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ അജിം​ജ​ഹി എന്ന വാ​ക്യ​ത്തെ ശ്രു​തി​ദേ​വ​ത​കൾ പറ​ക​യാൽ നി​ന്തി​രു​വ​ടി​യിൽ ലയ​ത്തെ പ്രാ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ജീ​വാ​ത്മാ​ക്ക​ളു​ടെ സം​സാ​ര​നി​ദാ​ന​ഭൂ​ത​മാ​യ്‍വ​രൂ. പ്ര​കൃ​തി​സം​ബ​ന്ധ​ത്തെ വേർ​പെ​ടു​ക്കു​ന്ന നി​ന്തി​രു​വ​ടി​ക്കു ദയാ​തി​ശ​യ​മൂ​ല​ക​മാ​യും അഭൂ​ത​പൂർ​വ​മാ​യു​മു​ള്ള ഒരുൽ​ക്കർ​ഷം പു​ര​സ്ഥി​ത​മാ​യി വർ​ത്തി​ക്കും. അതിനെ പ്രാ​പി​ച്ചാ​ലു​മെ​ന്ന താ​വ​ദ്ധ്വാ​ക്യ​താ​ല്പ​ര്യം ഗ്ര​ഹി​ച്ചു​കൊൾക. ജീ​വാ​ത്മാ​വി​നെ​ന്ന​പോ​ലെ നി​ന്തി​രു​വ​ടി​ക്കും പ്ര​കൃ​ത്യ​ധീ​ന​ത​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ജീ​വാ​ത്മാ​ക്ക​ളി​ലി​രി​ക്കും പ്ര​കൃ​തി​സം​ബ​ന്ധ​ത്തെ വേർ​പെ​ടു​ത്തു​വാൻ വഹിയാ എന്നു​വ​രാം. എന്നാൽ ഈ പ്രാർ​ത്ഥ​ന​യും ചേർ​ച്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത​താ​യ്‍വ​രും. അതി​ന്നും സം​ഗ​തി​യി​ല്ല എന്നു ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ വച്ചി​ട്ടാ​കു​ന്നു അജിത എന്ന സം​ബോ​ധന പദ​ത്തെ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ച​തു്. സർ​വ​രേ​യും ജയി​ച്ച​താ​യി​വർ​ത്തി​ക്കും പ്ര​കൃ​തി​യാൽ​കൂ​ടെ ജയി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്ത​വ​ന​ല്ലോ നി​ന്തി​രു​വ​ടി​യെ​ന്നു് ഈ സം​ബോ​ധ​ന​പ​ദ​ത്തി​ന്റെ താ​ല്പ​ര്യ​മാ​കു​ന്നു. ഈ വി​ധ​മാ​യാ​ലും പ്ര​കൃ​തി​സം​ബ​ന്ധ​ത്തെ ഉണ്ടാ​ക്കി​യ​വ​ന​ല്ലാ​തെ അതിനെ വേർ​പെ​ടു​ത്തു​വാൻ കഴി​യു​മോ എന്ന ശങ്ക​യ്ക്ക​വ​സ​ര​മു​ണ്ടു്. അതിനെ പരി​ഹ​രി​പ്പാ​നാ​യി അഗ​ജ​ഗ​ദോ​ക​സാ​മ​ഖി​ല​ശ​ക്ത്യ​വ​ബോ​ധക എന്നു​ള്ള സം​ബോ​ധ​ന​ത്തെ​ക്കൂ​ടി ഇവിടെ ചേർ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ചരാ​ച​രാ​ത്മ​ക​ശ​രീ​ര​രൂ​പേണ സൃ​ഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​വാൻ​പോ​കു​ന്ന സത്വ​ര​ജ​ത്ത​മ​സ്സു​ക​ളു​ടേ​യും ചരാ​ച​രാ​ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളേ​യും ആശ്ര​യി​പ്പാൻ​പോ​കു​ന്ന ജീ​വാ​ത്മാ​ക്ക​ളു​ടേ​യും തന്റെ​ത​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ആഭി​മു​ഖ്യ​മാ​കു​ന്ന രൂ​പ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ അതീ​ത​ശ​ക്തി​ക​ളെ ഉണർ​ത്തു​ന്ന​വ​നും നി​ന്തി​രു​വ​ടി​ത​ന്നെ എന്നി​രി​ക്ക​യാൽ പ്ര​കൃ​തി​സം​ബ​ന്ധ​വും ജീ​വാ​ത്മാ​ക്കൾ​ക്കു നി​ന്തി​രു​വ​ടി​യിൽ​നി​ന്നു​ണ്ടാ​യ​താ​കു​ന്നു എന്നു്, തദാ​ശ​യ​ത്തെ ഗ്ര​ഹി​ച്ചു​കൊൾക. അതു ഹേ​തു​വാ​യി​ട്ടു് സർ​വ​കാ​ര​ണ​മാ​യി​രി​ക്ക​യാൽ സർ​വാ​ന​ന്യ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന നി​ന്തി​രു​വ​ടി​യെ​ത്ത​ന്നെ ചി​ലേ​ട​ത്തു ചി​ല​വേ​ദ​ങ്ങൾ പറ​യു​ന്നു എന്നു വാ​ക്യ​ശേ​ഷാ​ഭി​പ്രാ​യം.

വാ​രി​യ​രു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി രണ്ടു വാ​ക്കു​കൂ​ടി പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു് ഈ പ്ര​ക​ര​ണം അവ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാം. പ്ര​കൃ​ത്യാ ശാ​ന്ത​നും വി​ര​ക്ത​നും ചി​ല്ലീ​ന​മാ​ന​സ​നു​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ധന​സ​മ്പാ​ദ​ന​വി​ഷ​യ​ത്തി​ലോ കു​ടും​ബ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലോ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ലേശം ജാ​ഗ്രത ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഒറ്റ​ത്തോർ​ത്തു​മു​ടു​ത്തു് മു​റ്റ​ത്തെ പു​ല്ലു​പ​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ കണ്ടി​ട്ടു് ഗൃ​ഹ​നാ​യ​കൻ എവി​ടെ​യെ​ന്നു് തദ്ദർ​ശ​നോൽ​സു​ക​രാ​യി വന്നു​ചേ​രാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പലരും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നോ​ടു​ത​ന്നെ ചോ​ദി​ച്ചു​പോ​വാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചെ​ല​വി​നു മു​ട്ടു​മ്പോൾ​മാ​ത്ര​മേ വല്ല​തും എഴു​തു​ന്ന പതി​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. കി​ട്ടി​വ​ന്ന പ്ര​തി​ഫ​ല​മോ അതി​തു​ച്ഛം. അദ്ധ്യാ​പ​ന​വൃ​ത്തി​കൊ​ണ്ടു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു വേ​ണ​മെ​ങ്കിൽ സു​ഖ​മാ​യി കാ​ല​ക്ഷേ​പം കഴി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അതി​നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്ര​കൃ​തി യോ​ജി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. ഒരി​ക്കൽ പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു രണ്ടാ​മ​തു ചോ​ദി​ച്ചാൽ മു​ഷി​യും; മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു ‘ഫാ’ എന്നൊ​രു ആട്ടാ​യി​രി​ക്കും മറു​പ​ടി. അങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രെ തീ​വ്ര​മായ ജ്ഞാ​നേ​ച്ഛ​യു​ള്ള അപൂർ​വം ചില സു​കൃ​തി​ക​ള​ല്ലാ​തെ ആശ്ര​യി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ?

പ്ര​കൃ​ത്യാ ശാ​ന്ത​നെ​ങ്കി​ലും കാ​ഴ്ച​യിൽ അഹ​ങ്കാ​രി​യാ​യി​ത്തോ​ന്നും. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മു​ഖ​ത്തു​നി​ന്നും തൂ​ലി​ക​യിൽ​നി​ന്നും ചി​ല​പ്പോൾ പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന വാ​ക്കു​കൾ ആ സം​ശ​യ​ത്തെ ബല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്യും. പര​മാർ​ത്ഥ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം ഉദ്ധ​ത​നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ‘ഞാൻ പോയാൽ മല​യാ​ള​ഭാഷ മു​ടി​ഞ്ഞു’ എന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്ന ചില വങ്ക​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാർ സാ​ഹി​ത്യ​ലോ​ക​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു് അങ്ങ​നെ ഒരു ദു​ര​ഭി​മാ​ന​വും ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അടു​ത്തി​ട്ടു​ള്ള​വർ​ക്കെ​ല്ലാം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നോ​ടു് അള​വ​റ്റ ബഹു​മാ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ രഹ​സ്യ​മ​താ​യി​രു​ന്നു. പു​ന്ന​ശ്ശേ​രി നീ​ല​ക​ണ്ഠ​ശർ​മ്മ, കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ, ഏ. ആർ രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ മു​ത​ലായ പ്രൗ​ഢ​വി​ദ്വാ​ന്മാ​രെ​ല്ലാം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ സ്നേ​ഹി​ക്ക​യും ബഹു​മാ​നി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു​വ​ന്നു.

സര​സ്വ​തീ​ദേ​വി​യാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ട​ദേ​വത. ആ ദേ​വി​യെ ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ​ത​ന്നെ ഉപാ​സി​ച്ചു് അദ്ദേ​ഹം വശ​പ്പെ​ടു​ത്തി.

ഇത്യാ​ദി ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളിൽ സൂ​ര്യ​മ​ണ്ഡ​ല​മ​ധ്യ​വർ​ത്തി​നി​യാ​യി വർ​ണ്ണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ഗോ​വി​ഗ്ര​ഹ​മായ ദേ​വി​യെ​യാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തു വെ​യി​ല​ത്തു മലർ​ന്നു​കി​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ടും മറ്റും ധ്യാ​നി​ച്ചു​വ​ന്ന​തെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ആ ദേ​വി​യോ​ടു​ള്ള പ്രാർ​ത്ഥന കേൾ​ക്കുക.

എന്തൊ​രുൽ​ക്ക​ട​ഭ​ക്തി!

ഗൃ​ഹ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ധർ​മ്മം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു ലോ​ക​ത്തിൽ ജീ​വി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, ഈ ലോ​ക​ത്തോ​ടു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ലേ​ശം​പോ​ലും ‘പറ്റു’ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അന്ത്യ​സ​മ​യ​ത്തു രണ്ടു കണ്ണി​ന്റേ​യും കൃ​ഷ്ണ​മ​ണി​കൾ നാ​സാ​ഗ്ര​ന്യ​സ്ത​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു എന്നു തത്സ​മ​യം അദ്ദേ​ഹം കൈ​വി​രൽ​കൊ​ണ്ടു ഭൂ​മ​ദ്ധ്യ​ത്തിൽ എന്തോ ഒരു മുദ്ര കാ​ട്ടി എന്നും അവിടെ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വർ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ ലേശം അമാ​ന്ത​മി​ല്ല. അദ്ദേ​ഹം യോ​ഗി​യാ​യി അവ​ത​രി​ച്ചു്, യോ​ഗി​യാ​യി ജീ​വി​ച്ചു, യോ​ഗി​യാ​യി​ട്ടു​ത​ന്നെ ലോ​ക​ത്തിൽ​നി​ന്നു മറ​ക​യും ചെ​യ്തു. എന്നാൽ മല​യാ​ള​ഭാഷ ഉള്ളി​ട​ത്തോ​ളം​കാ​ലം അദ്ദേ​ഹം കേ​ര​ളീ​യ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ക​മ​ല​ങ്ങ​ളിൽ ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​മെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു യാ​തൊ​രു സം​ശ​യ​വു​മി​ല്ല.

വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ രാ​മ​വർ​മ്മ മഹാ​രാ​ജാ​വു് 1012-ൽ അവ​ത​രി​ച്ചു. മാ​താ​വായ രുക്‍മി​ണീ​ഭാ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ട്ടി​യും പി​താ​വായ തി​രു​വ​ല്ലാ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നും വളരെ പാ​ണ്ഡി​ത്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. രുക്‍മി​ണീ​ഭാ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ട്ടി ശബ്ദാർ​ത്ഥോ​ഭ​യ​ഗ​ത​മായ ചമൽ​ക്കാ​ര​ത്തോ​ടു കൂടിയ നി​ര​വ​ധി പദ്യ​ങ്ങൾ സം​സ്കൃ​ത​ത്തിൽ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്, ആ തമ്പു​രാ​ട്ടി​യ്ക്കു് ഏഴു സന്താ​ന​ങ്ങൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രിൽ ഒടു​വി​ല​ത്തെ പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ. മൂ​ന്നു പു​ത്ര​ന്മാർ ബാ​ല്യ​ത്തി​ലേ നാ​ടു​നീ​ങ്ങി. രണ്ടു​പേർ ബു​ദ്ധി​യ്ക്കു സ്ഥി​ര​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യും തീർ​ന്നു. കൊ​ച്ചു​ത​മ്പു​രാ​നും പ്ര​കൃ​ത്യാ ബല​ഹീ​ന​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, രണ്ടു​മാ​സ​ത്തി​ല​ധി​കം മാ​തൃ​ലാ​ളന അനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഹത​വി​ധി അവി​ട​ത്തെ അനു​വ​ദി​ച്ചു​മി​ല്ല. പാർ​വ​തീ​ഭാ​യി​റാ​ണി​യാ​ണു് അവി​ട​ത്തെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ച്ചു വളർ​ത്തി​യ​തു്. എന്നാൽ സ്വ​മ​നോ​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളെ നി​യ​ന്ത്ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ലും സു​സ്ഥി​ര​മാ​യും പക്ഷ​പാ​ത​ര​ഹി​ത​മാ​യും അവി​ച​ലി​ത​മായ നീ​തി​നി​ഷ്ഠ​യോ​ടു​കൂ​ടി​യും ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അവി​ട​ത്തേ​യ്ക്കു മാ​തൃ​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​തു പി​താ​വാ​യി​രു​ന്നു. അഞ്ചാ​മ​ത്തെ തി​രു​വ​യ​സ്സു​മു​ത​ല്ക്കു മല​യാ​ള​വും സം​സ്കൃ​ത​വും അഭ്യ​സി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ഗു​രു​ക്ക​ന്മാർ തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഈ തി​രു​മേ​നി​യേ​യും പഠി​പ്പി​ച്ച​തു്. ശരീ​രാ​സ്വാ​സ്ഥ്യം​നി​മി​ത്തം പഠി​ത്ത​ത്തി​നു അടി​ക്ക​ടി വി​ഘ്ന​ങ്ങൾ നേ​രി​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പന്ത്ര​ണ്ടാം​വ​യ​സ്സിൽ സു​ബ്ബ​രാ​യ​രും പി​ന്നീ​ടു് സർ ടി. മാ​ധ​വ​രാ​യ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​പ​ഠി​പ്പി​ച്ച​തു്. മാ​ധ​വ​രാ​യ​രോ​ടു അവി​ടു​ത്തേ​യ്ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ബഹു​മാ​നാ​തി​ശ​യം പറ​ഞ്ഞ​റി​വി​ക്കാൻ പ്ര​യാ​സ​മാ​ണു്. ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വു് മാ​ധ​വ​രാ​യ​രെ ദി​വാൻ​പ​ദ​ത്തിൽ​നി​ന്നും പി​രി​ച്ച​യ​ച്ച​പ്പോൾ, അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​പ്പ​റ്റി ഒരു ലേ​ഖ​ന​പ​ര​മ്പര ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ആ വഴി​ക്കു് ആ മഹാ​ശ​യ​ന്റെ പേരും പെ​രു​മ​യും ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് പാർ​ല്യ​മെ​ന്റു​വ​രെ എത്തി​ക്ക​യും ചെ​യ്ത​തു യു​വ​രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാ​ളാ​ണു്. നാ​ലു​കൊ​ല്ല​ത്തോ​ള​മേ അവി​ടു​ന്നു് മാ​ധ​വ​രാ​യ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ പഠി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യു​ള്ളു. അപ്പോ​ഴേ​ക്കു മാ​ധ​വ​രാ​യർ സൎക്കാർ ഉദ്യോ​ഗ​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. പതി​നെ​ട്ടാം​വ​യ​സ്സിൽ അവി​ടു​ന്നു രചി​ച്ച “യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ ഭയ​ങ്ക​ര​ത​യും സമാ​ധാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഗു​ണ​ങ്ങ​ളും” എന്ന ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് ലേഖനം ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രു​ടെ സവി​ശേ​ഷ​മായ പ്ര​ശം​സ​യ്ക്കു പാ​ത്രീ​ഭ​വി​ച്ചു. അക്കാ​ല​ത്തു് ജോണ്‍ബ്രൂ​സ്നാ​ട്ടൻ ഇൻ​ഡ്യൻ സ്റ്റേ​റ്റ്സ്മാൻ എന്നൊ​രു പത്രം നട​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. രാ​ജ​കു​മാ​രൻ അതിൽ ബ്രൂ​ട്ട​സ് എന്നു പേ​രു​വ​ച്ചു് പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു ലേ​ഖ​ന​പ​ര​മ്പര പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി. 1036-ൽ അവി​ടു​ന്നു മദ്രാ​സിൽ എഴു​ന്ന​ള്ളി ഗവർ​ണ്ണ​രെ സന്ദർ​ശി​ച്ചു. തദ​വ​സ​ര​ത്തിൽ സർ വി​ല്യം ഡെ​നി​സണ്‍ ഇപ്ര​കാ​രം പ്ര​സ്താ​വി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യി. “എനി​ക്കു പരി​ച​യ​പ്പെ​ടാൻ സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള നാ​ട്ടു​കാ​രിൽ​വ​ച്ചു് ഏറ്റ​വും കു​ശാ​ഗ്ര​ബു​ദ്ധി അവി​ടു​ന്നാ​ണു്: ഇപ്പോൾ നാ​ടു​വാ​ഴു​ന്ന ജ്യേ​ഷ്ഠ​ഭ്രാ​താ​വു്, അവി​ടു​ത്തെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ന്റെ ഭാവി അത്യ​ന്തം ശോ​ഭ​ന​മാ​ണു്.”

അചി​രേണ അവി​ടു​ത്തേ​ക്കു് എഫ്. എം. യു. എന്ന ബി​രു​ദം സി​ദ്ധി​ച്ചു. ഇന്ത്യ​യി​ലു​ള്ള പല പ്ര​ധാന നഗ​ര​ങ്ങ​ളും അവി​ടു​ന്നു സന്ദർ​ശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. തി​രു​വി​താം​കൂ​റി​ലെ കാ​ര്യ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ അവി​ടു​ന്നു് സന്ദർ​ശി​ക്കാ​ത്ത​താ​യി ഒരു മലയോ പാറയോ പു​രാ​ത​നാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളോ ഇല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നു​ത​ന്നെ പറയാം.

തത്വ​ശാ​സ്ത്രം, സസ്യ​ശാ​സ്ത്രം, പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ജ്യോ​തി​ഷം മു​ത​ലാ​യ​വ​യിൽ അവി​ടു​ന്നു് വി​ശാ​ല​മായ പരി​ജ്ഞാ​നം സമ്പാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു. നാ​ട്ടിൽ മര​ച്ചീ​നി പ്ര​ച​രി​പ്പി​ച്ച​തും അവി​ടു​ന്നാ​ണെ​ന്നാ​ണു് പ്ര​സി​ദ്ധി.

1055-ൽ അവി​ടു​ന്നു മൂ​പ്പേ​റ്റു. കഷ്ടി​ച്ചു് അഞ്ചു​കൊ​ല്ല​ത്തെ ഭര​ണ​ത്തി​നി​ട​യ്ക്കു് നാ​ട്ടിൽ അഴി​മ​തി എന്നൊ​ന്നു നി​ശ്ശേ​ഷം ഇല്ലാ​തെ​യാ​യി. മിക്ക തു​റ​ക​ളും കാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​മാ​കും​വ​ണ്ണം പരി​ഷ്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു.

1057-ൽ അവി​ടു​ത്തേ​യ്ക്കു് ജീ. സി. എസ്. ഐ. എന്ന ബി​രു​ദം ലഭി​ച്ചു. ക്ര​മേണ F. R. G. S; F. R. A. S, F. S. S. ആഫീ​സി​യർ ഡിലാ ഇൻ​സ്ട്ര​ക്ഷൻ പബ്ളി​ക്ക്, മെംബർ ഡിലാ സൊ​സെ​യി​റ്റേ എറ്റ്യു​ട്ടേ​കോ​ളോ​ണി​യൽ, ഏ മാ​രി​റ്റൈം പാ​രി​സ് എന്നി​ങ്ങ​നെ അനവധി ബി​രു​ദ​ങ്ങ​ളാൽ അവി​ടു​ന്നു സമ​ലം​കൃ​ത​നാ​യി. 1060 കൎക്ക​ട​ക​ത്തിൽ അവി​ടു​ന്നു നാ​ടു​നീ​ങ്ങി.

ഭാ​ഷാ​പോ​ഷ​ണ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അവി​ടു​ത്തേ​യ്ക്കു അന​ല്പ​മായ താൽ​പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മല​യാ​ള​ത്തിൽ ഗദ്യ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ വർ​ദ്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കാ​യി അവി​ടു​ന്നു 5000രൂപ പലി​ശ​ക്കി​ടു​ക​യും, ആ പലി​ശ​കൊ​ണ്ടു് ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ​നി​ന്നു ഉത്ത​മ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങൾ തർ​ജ്ജ​മ​ചെ​യ്യി​ക്കു​ന്ന ജോലി മദ്രാ​സി​ലെ വെർ​ണാ​ക്യു​ലർ ലി​റ്റ​റേ​ച്ചർ സൊ​സൈ​റ്റി​യിൽ സ്ഥാ​പി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. ഈ സം​ഘ​ക്കാർ പ്രാ​കൃ​ത​ഭൂ​മി​ശാ​സ്ത്ര​വും അറ​ബി​ക്ക​ഥ​ക​ളിൽ മൂ​ന്നു കഥ​ക​ളും മാ​ത്രം പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടു നി​ദ്ര​യിൽ ആണ്ടു. സർ. റ്റി. മാ​ധ​വ​രാ​യർ ഇം​ഗ്ലീ​ഷിൽ എഴു​തി​യി​രു​ന്ന തി​രു​വി​താം​കൂർ ചരി​ത്ര​ത്തെ തി​രു​വി​താം​കൂർ പാ​ഠ്യ​പു​സ്ത​ക​ക്ക​മ്മ​റ്റി​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു് തർ​ജ്ജിമ ചെ​യ്യി​പ്പി​ച്ച​തും അവി​ടു​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. അവി​ടു​ന്നു നാ​ടു​നീ​ങ്ങി മൂ​ന്നാം​കൊ​ല്ല​ത്തിൽ ആണു് അതു കേ​ര​ള​വി​ലാ​സം പ്ര​സ്സിൽ​നി​ന്നും സൎക്കാർ ചി​ല​വിൽ അച്ച​ടി​ച്ചു പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു്. ഭാ​ഷാ​രീ​തി കാ​ണി​പ്പാൻ അതിൽ​നി​ന്നു് ഒരു​ഭാ​ഗം ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

“ഇവർ (തമ്പി​മാർ) മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ രാ​ജ്യ​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്കി ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നാ​ണ് ഉത്സാ​ഹി​ച്ച​തെ​ന്നു മഹാ​രാ​ജാ​വി​നു ബോധം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നെ താൻ ആറാ​ട്ടി​നാ​യി​പ്പോ​കു​ന്ന സമയം തന്നെ അപാ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു അവർ ആലോ​ചി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു തനി​ക്കു ബോധം വര​ത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണം ഒരു ഗൂ​ഢ​വർ​ത്ത​മാ​നം കി​ട്ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. അതി​ന്റെ​ശേ​ഷം, ഈ തമ്പി​മാർ കല​ഹ​ത്തി​നു ഉദ്യു​ക്ത​ന്മാ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ​യും രാ​ജ്യ​ത്തിൽ സമാ​ധാ​ന​വും രക്ഷ​യും ഉണ്ടാ​കു​ന്ന​ത​ല്ലെ​ന്നും അവരെ ഏതു മാർ​ഗ്ഗെണ എങ്കി​ലും നശി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും മഹാ​രാ​ജാ​വു് ഉറ​പ്പാ​യി നി​ശ്ച​യി​ച്ചു.

ഈ ഉദ്ദെ​ശ്യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി നാ​ഗ​രു​കൊ​വി​ലി​ലെ​ക്കു എഴു​ന്ന​ള്ളി. തമ്പി​മാർ അവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു പാർ​ത്തു​വ​ന്ന​തു്. മൂത്ത തമ്പി​യെ ഉപാ​യെന മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മു​മ്പിൽ കൊ​ണ്ടു​ചെ​ന്നു. അപ്പൊൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ അടു​ക്കൽ നി​റു​ത്തി​യി​രു​ന്ന പരി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ മു​മ്പിൽ​കൂ​ട്ടി നി​ശ്ചി​യി​ച്ചി​രു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം തമ്പി​യു​മാ​യി ഒരു കല​ഹ​ത്തി​ന്നു ഇട​യു​ണ്ടാ​ക്കി. വളരെ ആക്ഷേ​പ​വാ​ക്കു​കൾ​ക്കു അന​ന്ത​ര​മാ​യി ഉണ്ടായ കല​ഹ​ത്തിൽ അവർ തമ്പി​യെ കു​ത്തി​ക്കൊ​ന്നു​ക​ള​ഞ്ഞു. ഈ വർ​ത്ത​മാ​നം അവിടെ സമീ​പ​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഇള​യ​ത​മ്പി കേട്ട ഉടനെ വാളും എടു​ത്തും​കൊ​ണ്ടു കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ കട​ന്നു. ആ കല​ശ​ലി​നി​ട​യിൽ തൂ​ക്കു​മ​ഞ്ച​ത്തിൽ എഴു​ന്ന​ള്ളി​യി​രു​ന്ന​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മു​മ്പിൽ ചെ​ന്നു. അയാൾ തന്റെ ജ്യേ​ഷ്ഠൻ വീ​ണു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്ക​ണ്ടു കൊ​പാ​ന്ധ​നാ​യി​ട്ടു് മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ മെൽ​നോ​ക്കി ഒരു വെ​ട്ടു​വെ​ട്ടി. എന്നാൽ ആ ഓങ്ങിയ വാളു മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ ഭാ​ഗ്യ​വ​ശാൽ താ​ണ​തായ തട്ടി​ന്റെ ഒരു തു​ലാ​ത്തി​ന്മെൽ തട​ഞ്ഞു​പൊ​യ​തി​നാൽ വെ​ട്ടു കൊ​ണ്ടി​ല്ല. രണ്ടാ​മ​തു വെ​ട്ടു​വാൻ ആരം​ഭി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പിൽ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ പരി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ തമ്പി​യെ പി​ടി​ച്ചു​കെ​ട്ടി. കു​പി​ത​നായ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ഉടനെ തന്റെ കഠാരി അസ​ഹാ​യ​നായ തമ്പി​യു​ടെ മാർ​വ്വിൽ കു​ത്തി​ഇ​റ​ക്കി അയാളെ തൽ​ക്ഷ​ണം​ത​ന്നെ വധി​ച്ചു.”

ഈ ഗദ്യ​ത്തിൽ പലേ വി​ശേ​ങ്ങൾ കാ​ണു​ന്നു. അവർ മഹാ​രാ​ജാ​വു് എന്നൊ​ക്കെ വേണ്ട ദി​ക്കിൽ അവര, മഹാ​രാ​ജാവ എന്നാ​ണു് അക്കാ​ല​ത്തു എഴു​തി​വ​ന്ന​തു്. വ്യ​ഞ്ജ​ന​പൂർ​വ​മ​ല്ലാ​തെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി നി​ല്ക്കു​ന്ന ഏകാര ഓകാ​ര​ങ്ങ​ളെ ഏകാ​ര​ഓ​കാ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി എഴു​തി​വ​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും വ്യ​ഞ്ജ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു ചേർ​ന്നു​നി​ല്ക്കു​ന്ന​വ​യെ ‘തട​ഞ്ഞു​പൊ​യ​തി​നാൽ’ ‘മെൽ​നോ​ട്ടം’ എന്നി​ങ്ങ​നെ കു​റു​ക്കി​യാ​ണു് എഴു​തി​വ​ന്ന​തു്.

മല​യാ​ള​ത്തിൽ ഇദം​പ്ര​ഥ​മ​മാ​യി അച്ച​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ജീ​വ​ച​രി​ത്രം വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ പ്രേ​ര​ണ​യാൽ, സഖാ​രാ​മ​യ്യർ എഴുതി. 1068-ൽ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം ഷണ്‍മു​ഖ​വി​ലാ​സം അച്ചു​ക്കൂ​ട​ത്തിൽ അച്ച​ടി​ച്ചു് കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മു​ഖ​വു​ര​യോ​ടു​കൂ​ടി പ്ര​സി​ദ്ധീ​കൃ​ത​മായ സർ. ടി. മാ​ധ​വ​രാ​യ​ച​രി​ത്ര​മാ​കു​ന്നു. വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാ​നു് മാ​ധ​വ​രാ​യ​രോ​ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ബഹു​മാ​നാ​തി​ശ​യം അവി​ടു​ന്നു് ഒരു സന്ദർ​ഭ​ത്തിൽ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നു് അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത

എന്ന ആര്യ​ശ്ലോ​ക​ത്തിൽ​നി​ന്നു മന​സ്സി​ലാ​ക്കാം.

ഈ പു​സ്ത​ക​ത്തി​ലും ഏകരോ കര​ങ്ങ​ളേ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള അവ്യ​വ​സ്ഥി​തി കാ​ണ്മാ​നു​ണ്ടു്. എന്നാൽ ഇക്കാ​ല​മാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കു് ചന്ദ്ര​ക്കല ഇട്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു. വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ഒന്നു​ര​ണ്ടു വാ​ക്യ​ങ്ങൾ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

“നി​ങ്ങൾ നിർ​മ്മി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഈ സം​ക്ഷി​പ്ത​മായ വി​വ​ര​ണം ആ വി​ശി​ഷ്ട​പു​രു​ഷ​ന്റെ പരി​ച​യ​ത്തി​നും സ്നേ​ഹ​ത്തി​നും ഭാ​ഗ്യം​ല​ഭി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഏത​ദ്രാ​ജ്യ​വാ​സി​ക​ളായ പലൎക്കും അന്യാ​ദൃ​ശ​മായ ഒരു ആദർ​ശ​വി​ശേ​ഷ​ത്തെ​യും കു​തു​കാ​തി​ശ​യ​ത്തേ​യും ജനി​പ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ള​തു നിർ​വി​വാ​ദം​ത​ന്നെ. അതു കൂ​ടാ​തെ ഇതിലെ വാ​ച​ക​ഭം​ഗി​യും രസ​ജ​ന​ക​മായ വി​ധ​ത്തിൽ പ്ര​തി​പാ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള പല സം​ഗ​തി​ക​ളും​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ നാ​ട്ടു​കാൎക്കു ് ഇതു് എത്ര​യും പ്രി​യ​മാ​യി തീ​രു​ന്ന​താ​ണു്.”

സഖാ​രാ​മ​യ്യ​പീ​ഠി​ക​യിൽ ഇങ്ങ​നെ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു:-

“എത​ദ്ദേ​ശ്യ​ന്മാ​രും അന്യ​ദേ​ശ്യ​ന്മാ​രും ആയി​ട്ടു് അനവധി ആളുകൾ ഈ രാ​ജ്യ​ത്തി​നും തദ്വാ​സി​കൾ​ക്കും അനിർ​വ​ച​നീ​യ​ങ്ങ​ളായ നി​ര​വ​ധി ഗു​ണ​ങ്ങ​ളെ ചെ​യ്യാ​തി​രി​ക്കു​മ്പോൾ അവ​രാ​രു​ടേ​യും​ത​ന്നെ ജീ​വ​ച​രി​ത്രം ദേ​ശ​ഭാ​ഷ​യായ മല​യാ​ള​ത്തിൽ അദ്യാ​പി ആരും എഴു​തി​ക്കാ​ണു​ന്നി​ല്ല.”

ഈ ജീ​വ​ച​രി​ത്രം വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാൻ​ത​ന്നെ എഴു​തി​വ​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​ണെ​ന്നു പറ​യു​ന്ന​വ​രും ഇല്ലാ​തി​ല്ല. “അദ്ദേ​ഹം പല സന്ദർ​ഭ​ങ്ങ​ളി​ലും ഹി​മാ​വൃ​ത​ങ്ങ​ളാ​യും അഭ്ര​ങ്ക​ഷ​ങ്ങ​ളായ ശാ​ഖാ​പ​ട​ല​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടിയ വനൗ​ക​സ്സു​ക​ളാൽ നി​ബി​ഡ​ങ്ങ​ളാ​യും അതി​ക​ഠോ​ര​ങ്ങ​ളായ ആദി​ത്യ​കി​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കു ദു​ഷ്പ്ര​വേ​ശ്യ​ങ്ങ​ളാ​യും ഹസ്തി​വ്യാ​ഘ്ര​വ​രാ​ഹാ​ദി​ക​ളായ ദു​ഷ്ട​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭയ​ങ്ക​ര​ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാൽ ചി​ല​സ​മ​യം അതി​ഘോ​ര​ങ്ങ​ളാ​യും മൃ​ഗ​ശു​കാ​ദി​ക​ളായ സൗ​മ്യ​ജ​ന്തു​ക്ക​ളു​ടെ ദർ​ശ​ന​ത്താ​ലും നി​ന​ദ​ങ്ങ​ളാ​ലും അതി​മ​നോ​ഹ​ര​ങ്ങ​ളാ​യും ഉള്ള അഗ​സ്ത്യ​കൂ​ടം, മഹേ​ന്ദ്ര​ഗി​രി, അശ​മ്പു​മല, അതി​രു​മല, അച്ചൻ​കോ​വിൽ​മല മു​ത​ലായ മല​ക​ളിൽ ചെ​ന്നു രണ്ടു​മൂ​ന്നു ദിവസം, മല​യാ​റു​ക​ളു​ടെ മധ്യ​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള പാ​റ​ക​ളി​ലും ആ നദീ​തീ​ര​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള വന​സ്പ​തി​ക​ളു​ടെ ഛാ​യ​ക​ളി​ലും അവ​യു​ടെ ഉപ​രി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലും താ​മ​സി​ച്ചു് ആ ശി​ഖ​രി​ക​ളു​ടേ​യും കാ​ന​ന​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും രാ​മ​ണീ​യ​ക​ത്തെ കണ്ടു് ആന​ന്ദി​ക്ക​യും തത്ര​ത്യ​ങ്ങ​ളായ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഗർ​ജ്ജ​ന​ങ്ങൾ കേ​ട്ടു് വി​നോ​ദി​ക്ക​യും അവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​രായ വേ​ല​ന്മാർ മു​ത​ലാ​യ​വ​രു​ടെ സ്ഥി​തി​യെ വി​ചാ​രി​ച്ചു് ശോ​ചി​ക്ക​യും സർ​വ​ശ​ക്ത​നാ​യി ഇരി​ക്കു​ന്ന ജഗ​ദീ​ശ്വ​ര​ന്റെ അപാ​ര​ശ​ക്തി​യേ​യും സൃ​ഷ്ടി​വൈ​ഭ​വ​ത്തേ​യും പറ്റി അത്യ​ന്തം വി​സ്മ​യി​ക്ക​യും ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടു്.” ഈമാ​തി​രി വാ​ക്യ​ങ്ങൾ ആ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തെ ബല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. ‘അക്ബർ’ എന്ന ആഖ്യാ​യി​ക​യു​ടെ പ്ര​ഥ​മാ​ധ്യാ​യം വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാൻ എഴു​തി​ട്ടു​ള്ള​താ​ണ​ത്രേ. അതിലെ പ്ര​ഥ​മ​വാ​ക്യ​ത്തെ ഈ വാ​ക്യ​ത്തോ​ടു സാ​ദൃ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി നോ​ക്കുക.

സത്യം, വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം, പരോ​പ​കാ​രം ഇവ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു് മഹാ​രാ​ജാ​വു് എഴു​തീ​ട്ടു​ള്ള പ്ര​സം​ഗ​ങ്ങ​ളും, ദീ​ന​സം​ര​ക്ഷ​ണം, ക്ഷാ​മ​വൃ​ത്താ​ന്തം എന്നീ ചെ​റു​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളും പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്.

നടു​വ​ത്ത​ച്ഛൻ​നം​പൂ​രി 1016 മീനം മകം​ന​ക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ കൊ​ച്ചീ​രാ​ജ്യ​ത്തു​ള്ള ചാ​ല​ക്കു​ടി എന്ന സ്ഥ​ല​ത്തു ജനി​ച്ചു. കു​ടും​ബ​ത്തി​നു പറ​യ​ത്ത​ക്ക ധന​സ്ഥി​തി ഇല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഈ കു​ടും​ബം കഷ്ടി​ച്ചു കൃ​ത്യം കഴി​ച്ചു​പോ​ന്നു ഉണ്ണി​ജ​നി​ച്ചു നാ​ലു​മാ​സ​മാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, പി​താ​വു സ്വർ​ഗ്ഗ​പ്രാ​പ്ത​നാ​യി.

അച്ഛൻ​ന​മ്പൂ​രി​യ്ക്കു പ്രാ​യ​പൂർ​ത്തി വരും​വ​രെ കു​ടും​ബ​ഭ​ര​ണം നട​ത്തി​യ​തു മന​സ്വി​നി​യായ മാ​താ​വാ​യി​രു​ന്നു. ഒടു​വിൽ കു​ഞ്ഞു​കൃ​ഷ്ണ​മേ​നോൻ ഈ കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ദയ​നീ​യ​സ്ഥി​തി​യേ വർ​ണ്ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

“എന്തു ഭര​ണ​മാ​ണെ​ന്നു് ഈശ്വ​ര​നു​ത​ന്നെ അറി​യാം. ഭർ​ത്താ​വി​ന്റെ അകാ​ല​ത്തി​ലു​ള്ള ദേ​ഹ​വി​യോ​ഗം, അതിനെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു് തനി​യ്ക്കു​ള്ള ദു​സ്സ​ഹ​മായ വ്യ​സ​നം, തങ്ങ​ളെ​ത്ത​ന്നെ പോ​റ്റു​വാൻ കഴി​വി​ല്ലാ​ത്ത രണ്ടു​മൂ​ന്നു ഇളം​കി​ടാ​ങ്ങൾ, താൻ ഏകാ​കി​നി, ഇല്ല​ത്തു യാ​തൊ​രു​വ​ക​യു​മി​ല്ല; മറ്റു​വർ​ഗ്ഗ​ക്കാൎക്കു ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന​വി​ധം ഭി​ക്ഷാ​ട​നം ചെ​യ്തു ഉപ​ജീ​വി​ക്കാൻ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത ഒര​ന്തർ​ജ്ജ​നം. എന്താ​ണു് ഇതിൽ​പ​ര​മാ​യി ഒന്നു വരാ​നു​ള്ള​തു്?”

ഏതാ​നും പശു​ക്കൾ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​യെ പോ​റ്റി വളർ​ത്തി, അവ​യിൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടിയ ആദാ​യം​കൊ​ണ്ടാ​ണു് ആ സാ​ദ്ധ്വി കു​ടും​ബ​ത്തെ പരി​പാ​ലി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു്. ആവ​ട്ട​ത്തൂ​രു​ള്ള കു​ട​പ്പി​ള്ള ഇല്ലം ആയി​രു​ന്നു നമ്പൂ​രി​യു​ടെ അമ്മാ​ത്തു. വാ​ക്യം പര​ല്പേ​രു​വ​രെ​യു​ള്ള പഠി​ത്തം അദ്ദേ​ഹം അവി​ടെ​വ​ച്ചും, ഉപ​ന​യ​ന​ക്രിയ സ്വ​ജ​ന​ത്തിൽ​പ്പെ​ട്ട മരു​ന്നോ​മ്പി​ള്ളി ഇല്ല​ത്തു​വ​ച്ചും സമാ​വർ​ത്ത​നം അമ്മാ​ത്തെ ശാ​ഖ​ക​ളി​ലൊ​ന്നായ നെ​ല്ലാ​യി​ക്കു​ന്ന​ത്തു​വ​ച്ചും നട​ന്നു. ഇങ്ങ​നെ ഒക്കെ വേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തു ദാ​രി​ദ്ര്യം നി​മി​ത്ത​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു പറ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ. ഒരേ​കു​ടും​ബ​ത്തെ​ത്ത​ന്നെ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ക്കു​ന്ന​തു ശരി​യാ​യി​രി​ക്ക​യി​ല്ലെ​ന്ന വി​ചാ​ര​ത്താ​ലാ​യി​രി​ക്ക​ണം ഓരോ​ന്നും ഓരോ ഇല്ല​ത്തു​വ​ച്ചു നട​ത്താൻ ആ ബു​ദ്ധി​ശാ​ലി​നി നി​ശ്ച​യി​ച്ച​തു്. നമ്പൂ​രി ഇതി​നി​ട​യ്ക്കെ​ല്ലാം വേ​ദ​പ​ഠ​നം നട​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​ല്ലാ​തെ സം​സ്കൃ​തം പഠി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല. നമ്പ്യാ​രു​ടെ തു​ള്ള​ലു​കൾ കി​ട്ടി​യി​ട​ത്തോ​ളം എല്ലാം അദ്ദേ​ഹം ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വ്വം വാ​യി​ച്ചു​തീർ​ത്തു. ആ വഴി​ക്കു പ്ര​സ്തുത മഹാ​ക​വി​യു​ടെ ശൈ​ലി​യും ഭാ​ഷാ​രീ​തി​യും അദ്ദേ​ഹ​ത്തിൽ നല്ല​പോ​ലെ പതി​ഞ്ഞു. അന​ന്ത​രം 1031 ൽ മരു​ത്തോ​മ്പി​ള്ളി തെ​ക്കേ പു​ഷ്പ​ക​ത്തു വാ​സു​ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​വി​ലാ​സം​വ​രെ വാ​യി​ച്ചു. അവി​ടെ​നി​ന്നു് കാ​ല​ക്ഷേ​പ​മാർ​ഗ്ഗം തേടി അദ്ദേ​ഹം തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റ​യ്ക്കു പോ​ക​യും അവി​ടെ​വ​ച്ചു് പു​തി​യേ​ട​ത്തു ഗോ​വി​ന്ദൻ​ന​മ്പ്യാൎക്കു ശി​ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. കൈ​ക്കു​ള​ങ്ങര രാ​മ​വാ​രി​യ​രും മരു​ത്തോ​മ്പി​ള്ളി പര​മേ​ശ്വ​രൻ നമ്പൂ​രി​യും തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റെ ചില രാ​ജാ​കു​മാ​ര​ന്മാ​രും അന്നു് അവിടെ പഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ സഹാ​യ​ത്താൽ ഊണു് തേ​ച്ചു​കു​ളി മു​ത​ലാ​യ​വ​യ്ക്കു​ള്ള ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളൊ​ക്കെ തീർ​ന്നു. ഗൂരു നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു പോ​കു​ന്ന അവ​സ​ര​ങ്ങ​ളിൽ നമ്പൂ​രി കൊ​ച്ചി​യിൽ​നി​ന്നു ചില തു​ണി​ത്ത​ര​ങ്ങൾ വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ഗു​രു​നാ​ഥ​ന്റെ നാ​ട്ടിൽ​വി​റ്റു കി​ട്ടു​ന്ന പണം കൊ​ടു​ത്തു കു​ത്താ​മ്പി​ള്ളി​പ്പാ​വു വാ​ങ്ങി​ച്ചു തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റെ കൊ​ണ്ടു​ചെ​ന്നു​വി​റ്റു് ആദായം എടു​ത്തു​വ​ന്നു.

തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തു​റെ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്തു നമ്പൂ​രി​ക്കു ഒരു വലിയ ഭാ​ഗ്യം നേ​രി​ട്ടു. അദ്ദേ​ഹം പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തു നമ്പൂ​രി​യു​ടെ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തി​നു പാ​ത്രീ​ഭ​വി​ച്ചു. പൂ​ന്തോ​ട്ട​മാ​യി​രു​ന്നു നമ്പൂ​രി​യു​ടെ കവി​താ​ഗു​രു. അദ്ദേ​ഹം അന്ന​ന്നു് എഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കവി​ത​ക​ളെ പൂ​ന്തോ​ട്ടം പരി​ശോ​ധി​ച്ചു ചില പരി​ഷ്കാ​ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നിർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു​വ​ന്നു. 1038 വരെ അദ്ദേ​ഹം ഗോ​വി​ന്ദൻ​ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ​യും പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റേ​യും ശി​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു വശ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തി​നാൽ കാ​വ്യ​നാ​ട​കാ​ല​ങ്കാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ വ്യുൽ​പ​ത്തി​യും കാ​വ്യ​ര​ച​ന​യിൽ നല്ല പഴ​ക്ക​വും സമ്പാ​ദി​ച്ചു.

നമ്പ്യാർ 1039-ൽ ദി​വം​ഗ​ത​നാ​യി; എന്നി​ട്ടും തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ നിർ​ബ​ന്ധ​ത്താൽ നമ്പൂ​രി തൃ​പ്പൂ​ണി​ത്തുറ വി​ട്ടി​ല്ല.

ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്മാ​രിൽ ഒരാൾ ഉപ​ന​യ​ന​കാ​ല​ത്തു മരി​ച്ചു​പോ​യി. മറ്റേ ആൾ വേ​ളി​ക​ഴി​ച്ചു ഗൃ​ഹ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. ആ സ്ഥി​തി​ക്കു നമ്പൂ​രി​മാ​രു​ടെ സമ്പ്ര​ദാ​യ​പ്ര​കാ​രം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു വേ​ളി​ക​ഴി​ക്കേ​ണ്ട ആവ​ശ്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ചാ​ല​ക്കു​ടി​ക്ക​ടു​ത്തു​ള്ള വട​ഞ്ചേ​രി​ഇ​ല്ല​ത്തു പു​രു​ഷ​സ​ന്താ​ന​മി​ല്ലാ​തെ വരി​ക​യാൽ ആ ഇല്ലം നി​ല​നിർ​ത്താൻ​വേ​ണ്ടി മാ​ത്രം അദ്ദേ​ഹം വേ​ളി​ക​ഴി​ച്ചു. അങ്ങ​നെ​യാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം നടു​വ​ത്ത​ച്ഛൻ​ന​മ്പൂ​രി​യാ​യ​തു്. ഈ സംഭവം ഉണ്ടാ​കാ​തി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ നടു​വ​ത്തു് അഫൻ എന്ന പേരിൽ അറി​യ​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു.

നം​പൂ​രി​യു​ടെ ദാ​രി​ദ്ര്യം ഇങ്ങ​നെ നീ​ങ്ങി. ആ ഇല്ലം​വക അമ്പ​തി​നാ​യി​രം രൂ​പ​യു​ടെ സ്വ​ത്തു് അനു​ഭ​വി​ച്ചു​കൊ​ള്ളേ​ണ്ട​തി​നു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു രാ​ജാ​ജ്ഞ ലഭി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ്യം അവിടെ എങ്ങു​മ​വ​സാ​നി​ച്ചി​ല്ല. ഇരി​ങ്ങാ​ല​ക്കു​ട​യ്ക്ക​ടു​ത്തു് തത്ത​മ്പി​ള്ളി​യെ​ന്നും നെ​ടു​മ്പി​ള്ളി​യെ​ന്നും രണ്ടു ഇല്ല​ങ്ങൾ സന്ത​തി​യ​റ്റു. ആ ഇല്ല​ങ്ങൾ വക സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളും അനു​ഭ​വി​ച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​നു മഹാ​രാ​ജാ​വു​തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു കല്പി​ച്ച​നു​വ​ദി​ച്ചു.

അങ്ങ​നെ ഇരി​ക്കെ 1040-ൽ വേ​ളി​ക്കു് രക്ത​സ്രാ​വം തു​ട​ങ്ങി. തൈ​ക്കാ​ട്ടു നാ​രാ​യ​ണൻ​മൂ​സ്സി​നെ വരു​ത്തി മു​റ​യ്ക്കു ചി​കി​ത്സ നട​ത്തി​യ​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി രോഗം മാറി. സം​ഭാ​ഷ​ണ​മ​ദ്ധ്യേ മൂ​സ്സ്, നമ്പൂ​രി​മാ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ​നി​ന്നു ഒരു വൈ​ദ്യ​വി​ദ്യാർ​ത്ഥി​യെ കി​ട്ടി​യാൽ കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു​ള്ള ആഗ്ര​ഹം പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ, അതു താൻ തന്നെ ആയി​ക്കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു നമ്പൂ​രി പറ​ഞ്ഞു. ഇങ്ങ​നെ അദ്ദേ​ഹം 1042 വരെ വൈ​ദ്യം അഭ്യ​സി​ച്ചു. അപ്പൊ​ഴേ​ക്കു ഗുരു അന്ത​രി​ച്ചു​പോ​യി. പി​ന്നീ​ടു് അനു​ജ​നായ ഇട്ടീ​രി​മൂ​സ്സാ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പഠി​ത്തം പൂർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​തു്. 1043-ൽ നടു​വ​ത്തു മഹൻ എന്ന പ്ര​സി​ദ്ധ കവി​യും. 1047-ൽ ഒരു പു​ത്രി​യും ജനി​ച്ചു.

കാ​ല​ക്ര​മേണ നമ്പൂ​രി​യു​ടെ ധന​സ്ഥി​തി നല്ല​പോ​ലെ തെ​ളി​ഞ്ഞു. വൈ​ദ്യ​ത്തിൽ​നി​ന്നും ആദാ​യ​ങ്ങൾ ധാ​രാ​ളം ലഭി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. എന്നാൽ 1051-​കന്നിയിൽ ജ്യേ​ഷ്ഠൻ മരി​ക്ക​യും അക്കൊ​ല്ലം മീ​ന​ത്തിൽ ഇല്ലം അഗ്നി​ക്കി​ര​യാ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു. അച്ഛൻ​ന​മ്പൂ​രി ആഗൃഹം ഇരു​ന്നി​ട​ത്തു രണ്ടു​നി​ല​യിൽ ഒരു മാളിക പണി​യി​ച്ചു. അതി​ലേ​ക്കു് കൊ​ച്ചീ​വ​ലി​യ​ത​മ്പു​രാ​നും വീ​ര​കേ​ര​ള​ത​മ്പു​രാ​നും ധന​സ​ഹാ​യം ചെ​യ്ക​യാൽ നമ്പൂ​രി​ക്കു വലിയ പണ​ച്ചെ​ല​വൊ​ന്നും ഉണ്ടാ​യി​ല്ല. 1052-ൽ രണ്ടാം​പു​ത്ര​നും ജാ​ത​നാ​യി. 1055-ൽ അദ്ദേ​ഹം കോ​ട​ശ്ശേ​രി കർ​ത്താ​വി​ന്റെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​നാ​യി. ഒൻ​പ​തു​കൊ​ല്ല​ത്തെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​ത​യ്ക്കി​ട​യിൽ നമ്പൂ​രി കയ്മ​ളു​ടെ സ്വ​രൂ​പ​ത്തി​ലെ കു​ഴ​പ്പ​ങ്ങൾ എല്ലാം തീർ​ത്തു. എന്നാൽ 1064 മു​ത​ല്ക്കു കു​റേ​ക്കാ​ല​ത്ത​ക്കു കാലം പി​ഴ​ച്ചാ​ണു കണ്ട​തു്. 1064-ൽ മൂ​ത്ര​കൃ​ഛ്റം എന്ന രോഗം പി​ടി​പെ​ട്ടു് അദ്ദേ​ഹം ഇല്ല​ത്തേ​ക്കു പോയി. പ്ര​സി​ദ്ധ​ക​വി​യായ കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ കൊ​ച്ചു​ണ്ണി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ചി​കി​ത്സാ​വൈ​ദ​ഗ്ദ്ധ്യ​ത്താ​ലാ​ണു് രോഗം ശമി​ച്ച​തു്.

1067-ൽ ഭാ​ഗ്യ​ശാ​ലി​നി​യായ മാ​താ​വു് സ്വ​പു​ത്ര​ന്റെ വർ​ദ്ധ​മാ​ന​മായ ശ്രേ​യ​സ്സി​നെ കണ്ടു് ആന​ന്ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു് സ്വർ​ഗ്ഗ​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ചു. 1075-ൽ ഇള​യ​മ​ക​നും മരി​ച്ചു​പോ​യി. നെ​ല്ലാ​യ്‍ക്കു​ന്ന​ത്തു മന​യ്ക്ക​ലേ​ക്കു വേ​ളി​ക​ഴി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന ഏക​പു​ത്രി 1080-ൽ ഒരു ഉണ്ണി​യേ​യും മൂ​ന്നു​പു​ത്രി​ക​ളേ​യും വി​ട്ടി​ട്ടു് പു​ഴ​യിൽ​വീ​ണു ഇഹ​ലോ​ക​വാ​സം വെ​ടി​ഞ്ഞു.

ഇങ്ങ​നെ ഐശ്വ​ര്യ​ത്തി​നും ലൗ​കി​ക​ദു​രി​ത​ങ്ങൾ​ക്കും മധ്യ​ഗ​ത​നാ​യി വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യ്ക്കു് അദ്ദേ​ഹം നി​ര​ന്ത​രം കവി​ത​കൾ എഴുതി ഭാഷയെ പരി​പോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. 1088 വൃ​ശ്ചി​ക​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം ദി​വം​ഗ​ത​നാ​യി.

അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​കൾ—നി​ര​വ​ധി ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ, അം​ബോ​പ​ദേ​ശം, ഭഗ​വൽ​സ്തു​തി, ഭഗ​വ​ദ്ദൂ​തു നാടകം, ശൃം​ഗേ​രി യാത്ര, അക്രൂ​ര​ഗോ​പാ​ലം നാടകം, അഷ്ട​മി​യാ​ത്ര മു​ത​ലാ​യ​വ​യാ​ണു്.

കവി​താ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അദ്ദേ​ഹം വെ​ണ്മ​ണി​യു​ടെ ഗു​രു​വാ​യി​രു​ന്നു എന്നു മു​മ്പു പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. ചേ​ല​പ്പ​റ​മ്പ​നും, പൂ​ന്തോ​ട്ട​വും കൂടി കേ​ര​ള​സാ​ഹി​ത്യോ​ദ്യാ​ന​ത്തിൽ നട്ടു​പി​ടി​പ്പി​ച്ച നല്ല മല​യാ​ള​പ്ര​സ്ഥാ​ന​മാ​കു​ന്ന തരു​വി​നെ വളർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​തു വെ​ണ്മ​ണി അച്ഛ​നും, നടു​വ​ത്ത​ച്ഛ​നും ആയി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു പറയാം. നടു​വ​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ ശി​ഷ്യ​പ്ര​ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രായ വെ​ണ്മ​ണി അച്ഛ​നും ശീ​വൊ​ള്ളി​യും അതിനെ ഫല​ഭൂ​യി​ഷ്ഠ​മാ​ക്കി​ത്തീർ​ത്തു.

വേ​റൊ​രു​വി​ധ​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞാൽ ആധു​നി​ക​ക​വി​ത​ത്ത​റ​വാ​ടി​ന്റെ വലി​യ​കാ​ര​ണ​വർ നടു​വ​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം പഴ​യ​തും പു​തി​യ​തു​മായ കവി​താ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളെ സം​യോ​ജി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒരു പാ​ലം​പോ​ലെ വർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു. പഴയ മാ​മൂ​ലു​ക​ളെ ലം​ഘി​ക്കാ​തെ​ത​ന്നെ അദ്ദേ​ഹം ചില പരി​ഷ്കാ​ര​ങ്ങൾ വരു​ത്തി. കടു​ക​ട​പ്പൊ​ട്ടു​ന്ന സം​സ്കൃ​ത​വാ​ക്കു​ക​ളും ദീർ​ഘ​സ​മാ​സ​ങ്ങ​ളും ഉപേ​ക്ഷി​ച്ചു് കഴി​യു​ന്ന​ത്ര സം​ഭാ​ഷ​ണ​ശൈ​ലി​ത​ന്നെ കാ​വ്യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്ര​യോ​ഗി​ച്ച ഈ കവിയെ മറ്റു പലരും അനു​ക​രി​ക്ക​യും ക്ര​മേണ ആ രീതി വട​ക്കൻ​ക​വി​ക​ളു​ടെ ഇട​യ്ക്കു വേ​രു​റ​യ്ക്ക​യും ചെ​യ്തു. നടു​വ​ത്ത​ച്ഛ​ന്റെ കൃ​തി​കൾ​ക്കു​ള്ള മറ്റൊ​രു ഗുണം ഫലി​തോ​ക്തി​യാ​ണു്. മിക്ക കവി​ത​ക​ളും ഫലി​ത​മ​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വെ​ണ്മ​ണി​മ​കൻ വീ​ര​ര​സ​ത്തിൽ അതി​ശ​യി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നടു​വ​ത്തി​ന്റെ കരു​ണ​ത്തി​നാ​ണു് മാ​റ്റു കൂ​ടു​ന്ന​തു്. ദ്വി​തീ​യ​പു​ത്ര​ന്റെ മര​ണ​ത്തെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചെ​ഴു​തിയ വി​ലാ​പ​പ​ദ്യ​ങ്ങൾ നോ​ക്കുക.

ഛാ​യാ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ എഴു​തു​ന്ന​തി​ലും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു വലിയ സാ​മർ​ത്ഥ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ശൃം​ഗാ​ര​ക​വി​ത​യിൽ അദ്ദേ​ഹം വെ​ണ്മ​ണി​മാ​രോ​ടു അടു​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു പറ​യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ചെ​റു​പ്പ​കാ​ല​ത്തു നി​ത്യ​വൃ​ത്തി​ക്കു വളരെ ക്ലേ​ശി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തി​നാൽ അഴി​ച്ചു​വി​ട്ട മൂ​രി​ക്കു​ട്ട​നെ​പ്പോ​ലെ ഉഛൃം​ഖ​ല​ത​മ​മായ ജീ​വി​തം നയി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സാ​ധി​ക്കാ​യ്ക​യാ​ലാ​യി​രി​ക്കാം അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു മൂ​രി​ശ്ശൃം​ഗാ​ര​പ​ദ്യ​ങ്ങൾ എഴു​താൻ സാ​ധി​ക്കാ​തെ​വ​ന്ന​തു്. എന്നാൽ മഹാ​ക​വി​പ​ട്ടം സമ്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി​ട്ടാ​യി​രി​ക്കാം–അദ്ദേ​ഹ​വും അം​ബോ​പ​ദേ​ശം എഴു​താൻ നിർ​ബ​ന്ധി​ത​നാ​യി. അതിൽ വെ​ണ്മ​ണി​യു​ടെ അം​ബോ​പ​ദേ​ശ​ത്തി​ലു​ള്ളി​ട​ത്തോ​ളം തെ​റി​യി​ല്ലെ​ന്നൊ​രു ഭേ​ദ​മു​ണ്ടു്. നടു​വ​ത്തി​ന്റെ അം​ബോ​പ​ദേ​ശം നമു​ക്കു വാ​യി​ക്കു​മ്പോൾ നമു​ക്കു വലു​തായ അറ​പ്പു തോ​ന്നു​ക​യി​ല്ല.

അഷ്ട​മി​യാ​ത്ര വളരെ സര​സ​മായ ഒരു​കൃ​തി​യാ​കു​ന്നു. എന്നാൽ ഭഗ​വൽ​ദൂ​താ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളിൽ​വ​ച്ചു് അത്യു​ത്ത​മം. നാ​ട​ക​ല​ക്ഷ​ണ​ങ്ങൾ തി​ക​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും വാ​യി​ക്കു​ന്നവൎക്കു മു​ഷി​യു​ക​യി​ല്ല. ഭക്തി​ര​സ​പ്ര​ചു​ര​ങ്ങ​ളായ അനേകം പദ്യ​ങ്ങൾ അതി​ലു​ണ്ടു്.

നടു​വ​ത്തു​മ​ഹ​നും ഒരു കേ​ളി​കേ​ട്ട കവി​ത​ന്നെ. അദ്ദേ​ഹം കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ കു​ഞ്ഞു​രാ​മ​വർ​മ്മ തമ്പു​രാ​ന്റെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. 1004-ൽ ഞാൻ എറ​ണാ​കു​ള​ത്തു ഈയാ​ട്ടിൽ പണി​ക്ക​രു​ടെ കെ​ട്ടി​ട​ത്തിൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​ണു് അദ്ദേ​ഹ​വു​മാ​യി പരി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട​തു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഫലി​ത​മ​യ​മായ സം​ഭാ​ഷ​ണം കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടു് സമയം പോ​യ​ത​റി​യാ​തെ ഞാൻ പല​പ്പോ​ഴും ഇരു​ന്നു​പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. അത്ര സര​സ​നാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം. പലവക സ്തോ​ത്ര​ങ്ങൾ, ആശ്ര​മ​പ്ര​വേ​ശം, കാ​വ്യ​ശ​ക​ല​ങ്ങൾ, ഗു​രു​വാ​യൂ​ര​പ്പൻ​കഥ, പി​ഷാ​രി​ക്ക​ല​മ്മ, സന്താ​ന​ഗോ​പാ​ലം എന്നി​ങ്ങ​നെ അദ്ദേ​ഹ​വും അനേകം കൃ​തി​കൾ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. സീ​മ​ന്തി​നീ​ച​രി​ത​ത്തി​ന്റെ നാലും അഞ്ചും സർ​ഗ്ഗ​ങ്ങ​ളും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വക​യാ​ണു്. മാ​തൃ​ക​യ്ക്കാ​യി “ഒരു സങ്ക​ടം” എന്ന കവി​ത​യിൽ​നി​ന്നും സീ​മ​ന്തി​നി​യിൽ​നി​ന്നും ഓരോ ഭാഗം ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

ഈ സ്ത്രീ​ര​ത്നം തൃ​ശ്ശി​വ​പേ​രൂർ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ അതി​പ്ര​സി​ദ്ധ നാ​യർ​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നായ തെ​ക്കേ​ക്കു​റു​പ്പ​ത്തു 1014 മീനം 1-ാം നു ജനി​ച്ചു. കു​ഞ്ചി​അ​മ്മ​യും കണ്ണേ​ഴ​ത്തു കൊ​ച്ച​ണ്ണി​തി​രു​മു​ല്പാ​ടും ആയി​രു​ന്നു മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ന്മാർ. ഏഴാം​വ​യ​സ്സു​മു​തൽ​ക്കു് അന്ന​ത്തെ നട​പ്പ​നു​സ​രി​ച്ചു​ള്ള പാ​ഠ​ങ്ങൾ ഒക്കെ​യും പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. സി​ദ്ധ​രൂ​പം, അമ​ര​കോ​ശം, ശ്രീ​രാ​മോ​ദ​ന്തം ഇവ​യൊ​ക്ക​യും പി​താ​വു​ത​ന്നെ പഠി​പ്പി​ച്ചു. അന​ന്ത​രം നൈ​ഷ​ധം​വ​രെ​യു​ള്ള കാ​വ്യ​ങ്ങൾ പ്ര​സി​ദ്ധ പണ്ഡി​ത​നാ​യി​രു​ന്ന ചങ്ക​രം​ചീ​രാ​മ​ത്തെ അച്യു​ത​പ്പു​തു​വാ​ളി​ന്റെ അടു​ക്കൽ അവർ വാ​യി​ച്ചു​തീർ​ത്തു. അല​ങ്കാ​ര​ങ്ങൾ വട​ക്കും​പാ​ട്ടു​ന​മ്പൂ​രി​യും, നാ​ട​ക​ങ്ങൾ പട്ട​ത്തു കൃ​ഷ്ണൻ​ന​മ്പ്യാ​രും ആണു് പരി​ശീ​ലി​പ്പി​ച്ച​തു്. ഇപ്ര​കാ​രം കാ​വ്യ​പ​രി​ശീ​ല​നം കഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്താ​ണു് ഭീ​മാ​ചാ​ര്യർ കാടും മത​ങ്ങ​ളും തല്ലി​ത്ത​കർ​ത്തു​കൊ​ണ്ടു കേ​ര​ള​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​തു്. ആ രണ്ടാം ഉദ്ദ​ണ്ഡ​ശാ​സ്ത്രി പത്തു കൊ​ല്ല​ത്തോ​ളം കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടി​അ​മ്മ​യു​ടെ ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ പാർ​ത്തു് അവൎക്കു തൎക്കം, വേ​ദാ​ന്തം, മീ​മാംസ മു​ത​ലാ​യവ പഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. ഇങ്ങ​നെ വാ​ക്യാർ​ത്ഥം പറ​യു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ അവർ അന്യാ​ദൃ​ശ​മായ പാടവം സമ്പാ​ദി​ച്ചു. ദ്വി​തീ​യ​പാ​ണി​നി എന്ന വി​ഖ്യാ​ത​നാ​യി​രു​ന്ന കൂ​ട​ല്ലൂർ കു​ഞ്ചു​ണ്ണി​ന​മ്പൂ​രി​പ്പാ​ടു് കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടി​അ​മ്മ​യു​ടെ വാ​ക്യാർ​ത്ഥ​പ്ര​തി​പാ​ദ​നം കേ​ട്ടു വി​സ്മ​യി​ച്ചു​പോ​യ​ത്രേ. ഒരി​ക്കൽ വി​ശാ​ഖം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാൻ കേ​ര​ള​വർ​മ്മ​വ​ലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നോ​ടു​കൂ​ടി കാ​ശി​ക്കു് എഴു​ന്ന​ള്ളിയ അവ​സ​ര​ത്തിൽ തൃ​ശ്ശി​വ​പേ​രൂർ വച്ചു് തെ​ക്കേ​ക്കു​റു​പ്പ​ത്തു വി​ജ​യം​ചെ​യ്തു് അവ​രു​ടെ വാ​ക്യാർ​ത്ഥ​സ​ദ​സ്സു ദർ​ശി​ക്ക​യു​ണ്ടാ​യി. വലിയ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ പി​ന്നൊ​രി​ക്കൽ,

എന്നു് ആ സന്ദർ​ശ​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചു​ി​ട്ടു​ണ്ടു്.

ആ മന​സ്വി​നി നന്നേ ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ അമ്പാ​ട്ടു നമ്പൂ​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ ഭാ​ര്യാ​പ​ദം പ്രാ​പി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും അതിൽ ഒരു പു​ത്രി മാ​ത്ര​മേ ഉണ്ടാ​യു​ള്ളു. അമ്മു​അ​മ്മ എന്ന ആ വി​ദു​ഷി​യു​ടെ പു​ത്രി​യാ​ണു് സാ​ഹി​ത്യ​സ​ഖി ടി. പി. കല്യാ​ണി​അ​മ്മ. കു​ഞ്ഞി​ക്കു​ട്ടി​അ​മ്മ മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​യെ പോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​യ​ത്തിൽ യാ​തൊ​ന്നും പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, അവ​രു​ടെ ദൗ​ഹി​ത്രി ആ കു​റ​വി​നെ വേ​ണ്ടു​വോ​ളം പരി​ഹ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ.

ടി​പ്പു​വി​ന്റെ പട​യെ​ടു​പ്പു​കാ​ല​ത്തു വഞ്ചി​രാ​ജ്യ​ത്തു് അഭയം പ്രാ​പി​ച്ച അനേകം പ്ര​ഭു​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാ​ണു് പര​പ്പ​നാ​ട്ടു രാ​ജ​വം​ശം. 963-ൽ ആ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ മൂ​ന്നു പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും, അഞ്ചു സ്ത്രീ​ക​ളും ആത്മ​ര​ക്ഷാർ​ത്ഥം നാ​ടു​വി​ട്ടു്, ആർ​ത്ത​ത്രാ​ണം സ്വ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഏക​വ്ര​ത​മാ​യി കരു​തി​പ്പോ​ന്ന കാർ​ത്തി​ക​തി​രു​നാൾ പൊ​ന്നു​ത​മ്പു​രാ​നെ അഭയം പ്രാ​പി​ച്ചു. അവി​ടു​ന്നു് ഈ കു​ടും​ബ​ത്തെ ചങ്ങ​നാ​ശ്ശേ​രി​യിൽ താ​മ​സി​പ്പി​ച്ചു. ടി​പ്പു​വി​ന്റെ അധഃ​പ​ത​നാ​ന​ന്ത​രം, ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​കാർ മല​ബാ​റി​നെ ബ്രി​ട്ടീ​ഷി​ന്ത്യ​യോ​ടു ചേൎക്ക​യും അവി​ടു​ത്തെ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാൎക്കു മാ​ലി​ഖാന കൊ​ടു​ക്ക​യും ചെ​യ്ത​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി പര​പ്പ​നാ​ട്ടു രാ​ജാ​വി​നും രാ​ജാ​ധി​കാ​രം നശി​ച്ചു​പോ​യി. അന്നു​മു​ത​ല്ക്കു ചങ്ങ​നാ​ശ്ശേ​രി ആ രാ​ജ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥി​ര​വാ​സ​സ്ഥാ​ന​മാ​യി ഭവി​ച്ചു. പര​പ്പ​നാ​ട്ടു​നി​ന്നും വന്നു​ചേർ​ന്ന തമ്പു​രാ​ട്ടി​മാ​രിൽ ഒടു​വി​ല​ത്തേ​തായ റാ​ണി​യു​ടെ പു​ത്രൻ രാ​ജ​വർ​മ്മ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ, വഞ്ചി​രാ​ജേ​ശ്വ​രി ലക്ഷ്മീ​ഭാ​യി​തി​രു​മ​ന​സ്സി​ലെ ഭർ​ത്തൃ​പ​ദം പ്രാ​പി​ച്ച​തി​നോ​ടു​കൂ​ടി ആ രാ​ജ​കു​ടും​ബം സാ​ക്ഷാൽ ‘ലക്ഷ്മി​പുര’മാ​യി​ത്തീർ​ന്നു. അവി​ടു​ത്തെ പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു ഉത്രം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വു്.

ഈ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ഭാ​ഗി​നേ​യ​നാ​യി​രു​ന്ന രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ​ത​മ്പു​രാ​നാ​ണു് ആയി​ല്യം തി​രു​നാൾ തി​രു​മ​ന​സ്സി​ലെ സോ​ദ​രി​യെ പള്ളി​ക്കെ​ട്ടു​ക​ഴി​ച്ച​തു്. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സഹോ​ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്ന പൂ​രം​തി​രു​നാൾ ദേ​വി​യം​ബ​ത്ത​മ്പു​രാ​ട്ടി​യിൽ, തളി​പ്പ​റ​മ്പ​ത്തു മു​ല്ല​പ്പി​ള്ളി നാ​രാ​യ​ണൻ​ന​മ്പൂ​രി​ക്കു് 1013-​ാമാണ്ടു തു​ലാ​മാ​സം മകം നക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ ജനി​ച്ച ജ്യേ​ഷ്ഠ​പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു അന​ന്ത​പു​ര​ത്തു രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ മൂ​ത്ത​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ.

മു​ല്ല​പ്പി​ള്ളി​ഇ​ല്ലം പാ​ണ്ഡി​ത്യ​ത്തി​നു വി​ള​നി​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു മാ​ന​വി​ക്ര​മൻ ശക്തൻ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ പതി​നെ​ട്ട​ര​ക്ക​വി​ക​ളിൽ ഈ ഇല്ല​ക്കാ​രും ഉൾ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​താ​യി അറി​യാം. രാ​ജ​കോ​പ​ത്താൽ രാ​ജ​ധാ​നി​യിൽ​നി​ന്നും നി​ഷ്കാ​സി​ത​മായ ഈ കു​ടും​ബം പണ്ഡി​ത​വ​രേ​ണ്യ​ന്മാ​രായ അനേകം മഹാ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ ഉല്പാ​ദി​പ്പി​ച്ചു് തളി​യിൽ​താ​ന​ത്തി​നു അർ​ഹ​ത​യും, ആ വഴി​ക്കു രാ​ജ​പ്രീ​തി​യും വീ​ണ്ടും സമാർ​ജ്ജി​ച്ച കഥ ചരി​ത്ര​പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​ണ​ല്ലോ ആ വി​ശി​ഷ്ട​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ അം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്ന നാ​രാ​യ​ണൻ​ന​മ്പൂ​രി​യും, വ്യാ​ക​ര​ണം, ജ്യോ​തി​ഷം, ധർ​മ്മ​ശാ​സ്ത്രം, വി​ഷ​വൈ​ദ്യം ഈ ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളിൽ അപാ​ര​വൈ​ദൂ​ഷ്യ​മു​ള്ള ആളാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​പ്പ​റ്റി കേ​ര​ള​വർ​മ്മ​ദേ​വൻ,

എന്നു് സം​സ്മ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. മാ​താ​വായ തമ്പു​രാ​ട്ടി പര​മ​സു​ശീ​ല​യും ഈശ്വ​ര​ധ്യാ​നൈ​ക​നി​ര​ത​യും മഹാ വി​ദു​ഷി​യും ആയി​രു​ന്നു. ആ സു​പ​രി​ത​യെ​പ്പ​റ്റി വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു പ്ര​സ്താ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നെ ഇവിടെ ഉദ്ധ​രി​ക്കാം.

“വി​ദു​ഷി​ക​ളാ​യി മല​യാ​ള​ത്തിൽ ഉണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള ഏതാ​നും സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ പ്ര​ഥ​മ​ഗ​ണ​നീ​യ​യായ എന്റെ മാ​താ​വു് ബാ​ല്യ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ എനി​ക്കു വി​ദ്യ​യിൽ അഭി​രു​ചി ജനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി പല വി​ദ്വാ​ന്മാ​രു​ടെ കഥകൾ പറ​യു​ക​യും അവ​രു​ണ്ടാ​ക്കീ​ട്ടു​ള്ള ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ ചൊ​ല്ലി​ത്ത​രി​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്ന കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ചി​ല​പ്പോൾ സ്വയം ലളി​ത​ങ്ങ​ളായ ചെറിയ ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കി എന്നെ പഠി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നു.” വെ​റു​തെ​അ​ല്ല അവി​ടു​ന്നു്

എന്നു് ആ മന​സ്വി​നി​യേ ഹനു​മ​ദു​ത്ഭ​വ​ത്തി​ന്റെ ഉപോ​ദ്ഘാ​ത​ത്തിൽ ഭക്തി​പൂർ​വ്വം സ്മ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്.

പൂ​രം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാ​ട്ടി പതി​ന​ഞ്ചാ​മ​ത്തെ വയ​സ്സിൽ ആണു് രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നേ പ്ര​സ​വി​ച്ച​തു്. അതിനു ശേഷം അടു​ത്ത​ടു​ത്ത രണ്ടു പു​ത്രി​ക​ളെ പ്ര​സ​വി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും അവർ അകാ​ല​ച​ര​മം പ്രാ​പി​ച്ചു​പോ​യി. പി​ന്നീ​ടു് കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നുൾ​പ്പെ​ടെ അഞ്ചു പു​രു​ഷ​സ​ന്താ​ന​ങ്ങ​ളും ഒരു പു​ത്രി​യും ജനി​ച്ചു. ഒടു​വി​ല​ത്തേ സന്താ​ന​വ​ല്ലി​യു​ടെ ജന​നാ​ന്ത​രം പി​താ​വായ മു​ല്ല​പ്പി​ള്ളി നമ്പൂ​തി​രി ലൗ​കി​ക​വ്യാ​പാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു വി​ര​മി​ച്ചു. 1861 ആഗ​സ്റ്റ് 19-ാം നു അദ്ദേ​ഹം കാ​ശി​യിൽ​വ​ച്ചു ദി​വം​ഗ​ത​നാ​യി.

രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ രാ​ജ​കു​മാ​രൻ അഞ്ചാം​വ​യ​സ്സിൽ തി​രു​വാർ​പ്പിൽ രാ​മ​വാ​ര്യ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ പ്രാ​ഥ​മി​ക​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം സമാ​രം​ഭി​ച്ചു. പത്താം വയ​സ്സു​മു​തൽ​ക്കു് ചതു​ശ്ശാ​സ്ത്ര​പ​ണ്ഡി​ത​നാ​യി​രു​ന്ന മാ​തു​ലൻ​ത​ന്നെ അദ്ദേ​ഹ​ത്തെ പഠി​പ്പി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. 1024-ൽ അവി​ടു​ന്നു് ആറ്റി​ങ്ങൽ ഇള​യ​റാ​ണി​യെ പള്ളി​ക്കെ​ട്ടു​ക​ഴി​ക്ക​യാൽ, രാ​ജ​കു​മാ​ര​നും അവി​ടു​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തേ​ക്കു താമസം മാ​റ്റി. പന്ത്ര​ണ്ടാം വയ​സ്സിൽ ഉത്രം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ തു​ലാ​പു​രു​ഷ​ദാ​ന​ത്തെ അധി​ക​രി​ച്ചു് രചി​ച്ച​തായ ഒരു രഥ​ബ​ന്ധം​ക​ണ്ടു് സന്തു​ഷ്ട​നായ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ഈ രാ​ജ​കു​മാ​ര​നു് ഒരു വൈ​ര​ക്ക​ടു​ക്കൻ സമ്മാ​നി​ച്ചു.

1027-​മുതൽക്കു് അവി​ടു​ന്നു് മഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ പു​ത്ര​ന്മാ​രായ അരുമന ശ്രീ​പ​ത്മ​നാ​ഭൻ​ത​മ്പി​യോ​ടും ശ്രീ​നീ​ല​ക​ണ്ഠൻ തമ്പി​യോ​ടും​കൂ​ടി കല്ലൂ​പ്പാറ ശങ്ക​ര​മേ​നോ​ന്റെ അടു​ക്കൽ ഇം​ഗ്ലീ​ഷു പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. അങ്ങ​നെ ഇരി​ക്കെ ഒരു​ദി​വ​സം അവി​ടു​ന്നു്

എന്നൊ​രു ശ്ലോ​കം എഴുതി നീ​ല​ക​ണ്ഠൻ​ത​മ്പി​യു​ടെ കൈയിൽ കൊ​ടു​ക്ക​യും അദ്ദേ​ഹം ആ ശ്ലോ​ക​ത്തെ മഹാ​രാ​ജാ​വി​നെ കാ​ണി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു. തി​രു​മ​ന​സ്സു​കൊ​ണ്ടു് അതിനെ മല​യാ​ള​ത്തി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു വരു​ന്ന​തി​നു കല്പി​ച്ച​ത​നു​സ​രി​ച്ചു രാ​ജ​കു​മാ​രൻ നിർ​മ്മി​ച്ച രണ്ടു ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളെ ചുവടേ ചേൎക്കു ന്നു.

ഉത്രം​തി​രു​നാൾ മഹാ​രാ​ജാ​വു് ഈ ശ്ലോ​ക​ദ്വ​യം​ക​ണ്ടു സന്തു​ഷ്ട​നാ​യി​ട്ടു് ഒരു ചക​ലാ​സ്സും തു​പ്പ​ട്ടാ​വും സമ്മാ​നി​ച്ചു.

ഇങ്ങ​നെ അങ്കു​രി​ച്ച ഭാ​ഷാ​ക​വി​താ​ത​രു ശാ​ഖോ​പ​ശാ​ഖ​മാ​യി തഴ​യ്ക്കു​വാൻ​തു​ട​ങ്ങി. പലാ​ഴി​മ​ഥ​നം, സതീ​വി​വാ​ഹം, സ്യ​മ​ന്ത​കം—എന്നീ തി​രു​വാ​തി​ര​പ്പാ​ട്ടു​കൾ ചെ​റു​പ്പ​കാ​ല​ത്തു രചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​യാ​കു​ന്നു.

1029-ൽ അവി​ടു​ന്നു് രാ​മ​ശാ​സ്ത്രി​ക​ളു​ടെ അടു​ക്കൽ തൎക്കം പഠി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. സർ​വ്വ​ജ്ഞ​വി​ജ​യം ആട്ട​ക്കഥ അതി​നോ​ടു അടു​ത്ത​കാ​ല​ത്തു രചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​ണു്. മാ​തൃ​ക​കാ​ണി​പ്പാ​നാ​യി ഒരു ശ്ലോ​ക​വും പദവും താഴെ ചേൎക്കു ന്നു.

സർ​വ്വ​ജ്ഞ​വി​ജ​യം കഥ സ്വ​ക​പോ​ല​ക​ല്പി​ത​മാ​കു​ന്നു എന്നു​ള്ള സം​ഗ​തി​കൂ​ടി ഇവിടെ പ്ര​സ്താ​വ​യോ​ഗ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

1031-ൽ അവി​ടു​ന്നു് മാ​വേ​ലി​ക്കര കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ​നി​ന്നു് പള്ളി​ക്കെ​ട്ടു കഴി​ച്ചി​ട്ടു് ഗൃ​ഹ​സ്ഥാ​ശ്ര​മ​ത്തിൽ പ്ര​വേ​ശി​ച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു കൂ​ട​ക്കൂ​ടെ പോയി താ​മ​സി​ച്ചു​വ​ന്നു. 1036-ൽ അവി​ടു​ന്നു് കൊ​ടു​ങ്ങ​ല്ലൂർ വലി​യ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ വൈ​ണി​ക​ശി​ഷ്യ​നും തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം രാ​ജ​കീയ സം​ഗീ​ത​സ​ദ​സ്സി​ലെ അം​ഗ​വും ആയി​രു​ന്ന വെ​ങ്കി​ടാ​ദ്രി​ഭാ​ഗ​വ​ത​രു​ടെ അടു​ക്കൽ വീ​ണ​വാ​യ​ന​യും പാ​ച്ചു​മൂ​ത്ത​തി​ന്റെ അടു​ക്കൽ വൈ​ദ്യ​ശാ​സ്ത്രു​വും സു​ബ്ബ​യ്യാ​ശാ​സ്ത്രി​യു​ടെ അടു​ക്കൽ അലം​കാ​ര​ശാ​സ്ത്ര​വും മറ്റു വി​ദ​ഗ്ദ്ധ ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ അടു​ക്കൽ തൎക്കം, മീ​മാംസ, വേ​ദാ​ന്തം മു​ത​ലായ ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും അഭ്യ​സി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി.

1034-ൽ മാ​തു​ല​നായ രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ നി​ര്യാ​ണ​ശേ​ഷം, ലക്ഷ്മീ​പു​ര​ത്തു​കു​ടും​ബം അന്ത​ശ്ഛി​ദ്ര​ത്തി​നു വശം​വ​ദ​മാ​യി. അം​ബാ​ദേ​വി​ത്ത​മ്പു​രാ​ട്ടി​യു​ടെ ശാ​ഖ​യിൽ പ്രാ​യ​പൂർ​ത്തി​യു​ള്ള അം​ഗ​ങ്ങൾ ആരും ഇല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തിൽ ആ ശാഖ 1040-ൽ ലക്ഷ്മീ​പു​രം​വി​ട്ടു ആയി​ല്യം​തി​രു​നാൾ തമ്പു​രാ​ന്റെ കാ​രു​ണ്യ​ത്താൽ, അവൎക്കു കാർ​ത്തി​ക​പ്പ​ള്ളി​ക്കോ​യി​ക്കൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ള്ള സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾ ലഭി​ച്ചു. 1046-ൽ രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ സാ​മർ​ത്ഥ്യ​ത്താൽ ആ താ​ലൂ​ക്കിൽ​പ്പെ​ട്ട കു​മാ​ര​പു​രം പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ അന​ന്ത​പു​രം എന്നൊ​രു പുതിയ കോ​വി​ല​കം സ്ഥാ​പി​ത​മാ​യി.

സർ​വ​ക​ലാ​വ​ല്ല​ഭൻ അഭിനവ വാ​ഗ്ഭ​ടൻ—ഇത്യാ​ദി പല ബി​രു​ദ​ങ്ങ​ളാൽ സമ​ലം​കൃ​ത​നായ ഈ മഹാ​ത്മാ​വു് കു​ടും​ബ​ഭാ​ര​ത്തി​ലും ചി​കി​ത്സ​യി​ലും അധ്യാ​പ​ന​ത്തി​ലും സദാ വ്യാ​പൃ​ത​നാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാ​ലാ​യി​രി​ക്ക​ണം അവി​ടു​ത്തെ തൂ​ലി​ക​യിൽ​നി​ന്നു കൂ​ടു​തൽ കാ​വ്യ​ത​ല്ല​ജ​ങ്ങൾ നമു​ക്കു ലഭി​ക്കാ​തെ വന്ന​തു്. സമ​യ​നി​ഷ്ഠ​യിൽ അവി​ടു​ത്തോ​ടു് അടു​ത്തു​നിൽ​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വ​രാ​യി ആരും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അവി​ടു​ന്നു മു​റു​ക്കു​ന്ന​സ​മ​യം​നോ​ക്കി സമയം ക്ഌ​പ്ത​മാ​യി നി​ശ്ച​യി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു തച്ഛി​ഷ്യ​ന്മാർ പലരും പറ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടു്. എന്തു​കാ​ര​ണ​വ​ശാ​ലും അവി​ടു​ന്നു ദി​ന​സ​രി തെ​റ്റി​ക്കാ​റി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

വൈ​ദ്യ​ത്തിൽ വി​ശേ​ഷി​ച്ചു വി​ഷ​വൈ​ദ്യ​ത്തിൽ അവി​ടു​ന്നു് അദ്വി​തീ​യ​നാ​യി​രു​ന്നു. തെ​ക്കൻ​ദി​ക്കി​ലെ പ്ര​സി​ദ്ധ വൈ​ദ്യ​ന്മാ​രെ​ല്ലാം അവി​ടു​ത്തെ ശി​ഷ്യ​പ്ര​ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രാ​ണു്.

1073-ൽ അവി​ടു​ത്തേ ഷഷ്ഠി​പൂർ​ത്തി മഹം അനു​ജ​നായ കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മേൽ​നോ​ട്ട​ത്തിൽ ആഘോ​ഷ​പൂർ​വം നട​ത്ത​പ്പെ​ട്ടു. അതി​നു​ശേ​ഷം ദി​ന​സ​രി​ക്കു വ്യ​ത്യാ​സം നേ​രി​ട്ടേ​യ്ക്കു​മെ​ന്നു​ള്ള ഭയ​ത്താൽ അദ്ദേ​ഹം സ്വ​ഗൃ​ഹം വിടുക പതി​വി​ല്ലാ​തെ വന്ന​തു ശി​ഷ്യ​ഗ​ണ​ത്തി​നു വലിയ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യ് ഭവി​ച്ചു. 1913 ജനു​വ​രി​മാ​സ​ത്തിൽ അവി​ടു​ന്നു് തന്റെ അനു​ജ​നായ കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നിൽ പര​പ്പ​നാ​ട്ടു വലി​യ​രാ​ജാ എന്ന​സ്ഥാ​നം അർ​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു് പര​ലോ​കം പ്രാ​പി​ച്ചു. പണ്ഡി​ത​പ്ര​കാ​ണ്ഡ​ങ്ങ​ളായ ഈ രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​വ്യ​ത്യാ​സ​ത്തെ തദ​ന്തേ​വാ​സി​യായ എം. രാ​ജ​രാ​ജ​വർ​മ്മ അവർകൾ ഇങ്ങ​നെ ഭം​ഗി​യാ​യി പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ചെ​റു​ണ്ണി​ക്കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ എന്നും മൂ​ത്ത​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ എന്നും വി​ളി​ച്ചു​വ​ന്നി​രു​ന്ന ആ മഹാൻ ഒരു ഭി​ഷ​ഗ്വ​ര​നും സം​ഗീ​ത​സാ​ഹി​ത്യ​വി​ദ്വാ​നും കു​ടും​ബ​ഭ​ര​ണ​നി​പു​ണ​നും സം​ഭാ​ഷ​ണ​ച​തു​ര​നും ഭാ​ഗ്യ​വാ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. അനു​ജ​നെ​പ്പോ​ലെ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നും മാ​തു​ലാ​ന്തേ​വാ​സി​യും മഹാ​രാ​ജാ​ശ്രി​ത​നും ആയി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വയ​സ്സി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​നും ജ്യേ​ഷ്ഠാ​നു​ജ​ന്മാൎക്കു​ത​മ്മിൽ വളരെ അന്ത​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഹൃ​ദ​യ​പ​രി​പാ​കം​കൊ​ണ്ടും ലോ​ക​പ​രി​ച​യം​കൊ​ണ്ടും ദീ​ന​സം​ര​ക്ഷ​ണം​കൊ​ണ്ടും നയ​വർ​ത്ത​നം​കൊ​ണ്ടും ജ്യേ​ഷ്ഠൻ ആരെ​യും ആവർ​ജ്ജി​ച്ചു. അനു​ജ​നാ​ക​ട്ടെ വൈ​ദു​ഷ്യ​ത്താ​ലും മേ​ധാ​വി​ത്വ​ത്താ​ലും ഗാം​ഭീ​ര്യ​ത്താ​ലും സ്ഥാ​നൗ​ന്ന​ത്യ​ത്താ​ലും ആൎക്കു ം ദു​രാ​പ​നാ​യി​രു​ന്നു. സം​ഭാ​ഷ​ണ​ചാ​തു​ര്യം​കൊ​ണ്ടു് ഏവ​നേ​യും വശീ​ക​രി​ക്കു​വാൻ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നു നല്ല വശ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അനുജൻ മി​ത​വാ​ദി​യും പൊ​ടി​പ്പും തൊ​ങ്ങ​ലും​വ​ച്ചു പറയാൻ അശ​ക്ത​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. രണ്ടു​പേ​രു​മൊ​രു​മി​ച്ചു സ്വ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ​പാർ​ത്ത​പ്പോൾ പല സല്ലാ​പ​ങ്ങ​ളാൽ “ഉത്തി​ഷ്ഠ​മാ​ന​സ്ത്വ​പ​രോ നോ​പേ​ക്ഷ്യഃ പഥ്യ​മി​ച്ഛ​താ” എന്നു​ള്ള ന്യാ​യ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു് അനു​ജ​നു പൊ​ങ്ങി​വ​ന്ന അഹ​ങ്കാ​ര​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളെ ജ്യേ​ഷ്ഠൻ ഉപ​ദേ​ശ​രൂ​പേണ ലോ​കോ​പ​കാ​ര​ക​ങ്ങ​ളായ പന്ഥാ​ക്ക​ളി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചു​വി​ട്ട​തു് നി​മി​ത്ത​മ​ത്രേ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ അന​ന്ത​ര​ജീ​വി​തം സു​പ്ര​സ​ന്ന​മാ​യ​തു്”.

ഈ രണ്ടു​പേ​രു​ടേ​യും സ്വ​ഭാ​വ​ഗ​തി​ക​ളെ പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒരു സം​ഭ​വ​ത്തെ ഇവിടെ വി​വ​രി​ക്കാം. മൂ​ത്ത​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ഷഷ്ടി​പൂർ​ത്തി​മ​ഹ​ത്തി​നു് പങ്കു​കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​നാ​യി വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ തന്റെ ആശ്രി​ത​കോ​ടി​യിൽ​പ്പെ​ട്ട ഏതാ​നും ശാ​സ്ത്രി​മാ​രെ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു​നി​ന്നും കൊ​ണ്ടു​പോ​യി​രു​ന്നു. അവരിൽ എന്റെ സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളിൽ ഒരാൾ​കൂ​ടി ഉൾ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം പറ​ഞ്ഞു ഞാൻ അറി​ഞ്ഞ കഥ​യാ​ണി​തു്. അന​ന്ത​പു​ര​ത്തു​വ​ച്ചു നട​ക്കു​ന്ന ദാ​ന​ങ്ങൾ തന്റെ ആശ്രി​ത​ന്മാൎക്കു ലഭി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ട്ടേ എന്നാ​യി​രു​ന്നു വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മനോ​ഭാ​വം. എന്നാൽ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ ഉപ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ള്ള ധൈ​ര്യം വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അതി​നാൽ ദാ​ന​ങ്ങൾ എല്ലാം മറ്റു ബ്രാ​ഹ്മണൎക്കു ലഭി​ച്ചു. വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാ​നു വലു​തായ ഇച്ഛാ​ഭം​ഗ​വും ഉണ്ടാ​യി. ശാ​സ്ത്രി​മാർ നോ​ക്കി​നി​ല്ക്കേ, ഒരു പഠി​പ്പും യോ​ഗ്യ​ത​യും ഇല്ലാ​ത്ത ബ്രാ​ഹ്മണൎക്കു ജ്യേ​ഷ്ഠൻ ഇങ്ങ​നെ ദാനം ചെ​യ്ത​തു ഭം​ഗി​യാ​യി​ല്ലെ​ന്നു് അവി​ടു​ന്നു മു​ഖ​ഭാ​വ​ത്താൽ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചു. അപ്പോൾ ആ ഗം​ഭീ​രാ​ശ​യൻ അരു​ളി​ച്ചെ​യ്തു: “മഹാ​പ​ണ്ഡി​ത​ന്മാ​രും നമ്മു​ടെ അതി​ഥി​ക​ളു​മായ ഈ ശാ​സ്ത്രി​പ്ര​വ​ര​ന്മാൎക്കു് ഈ തു​ച്ഛ​മായ ദാനം നല്കു​ന്ന​തു അവരെ അപ​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തു​ല്യ​മാ​ണു്. അതി​നാൽ അവൎക്കു ഓരോ സാൽ​വ​യും ഓരോ പണ​ക്കി​ഴി​യും സമ്മാ​നി​ച്ച​യ​പ്പാ​നാ​ണു് ഞാൻ നി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്” അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ അവി​ടു​ന്നു പ്ര​വർ​ത്തി​ക്ക​യും ചെ​യ്തു.

ചി​റ്റൂർ​ദേ​ശ​ത്തു് കോ​താ​ത്തു​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ 1008-ൽ ജനി​ച്ചു. കോ​താ​ത്തു രാ​മ​മേ​നോ​ന്റെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു സം​സ്കൃ​തം പഠി​ച്ചു് കാ​വ്യ​നാ​ട​കാ​ല​ങ്കാ​രാ​ദി​ക​ളിൽ നല്ല വ്യുൽ​പ​ത്തി നേടി. ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ലും സമർ​ത്ഥ​നാ​യി​രു​ന്നു. ശി​വ​കർ​ണ്ണാ​മൃ​തം മാ​ത്ര​മേ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​യാ​യി നമു​ക്കു ലഭി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളു. 1056-ൽ അദ്ദേ​ഹം കാ​ല​ധർ​മ്മം പ്രാ​പി​ച്ചു.

1020-​ാമാണ്ടിടയ്ക്കു ജനി​ച്ചു. കോ​താ​ത്തു രാ​മൻ​മേ​നോൻ​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റേ​യും ഗുരു. വൈ​ശാ​ഖ​മാ​ഹാ​ത്മ്യം എന്നൊ​രു കി​ളി​പ്പാ​ട്ടു് മു​പ്പ​ത​ദ്ധ്യാ​യ​ത്തിൽ എഴു​തീ​ട്ടു​ണ്ടു്. വാ​മ​നാ​വ​താ​രം എന്നൊ​രു തു​ള്ള​ലും രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട​ത്രേ. 1058-നു് അടു​ത്തു ദി​വം​ഗ​ത​നാ​യി.

അമ്പ​ല​പ്പു​ഴ​ത്താ​ലൂ​ക്കിൽ ആല​പ്പുഴ പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ കൈ​ത​വ​ന​പ്ലാ​പ്പ​റ​മ്പിൽ ജനി​ച്ചു. തീയതി നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ല. നല്ല പണ്ഡി​ത​നാ​യി​രു​ന്നു. ‘പപ്പു​ക്കു​റു​പ്പാം കവി’ എന്നു തദ്ഭാ​ഗി​നേ​യ​നും ശി​ഷ്യ​നു​മായ രാ​മ​ക്കു​റു​പ്പു് മുൻഷി ചക്കീ​ച​ങ്ക​ര​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നെ​യാ​ണു്. വൈ​ദ്യ​ത്തി​ലും ജ്യോ​തി​ഷ​ത്തി​ലും അസാ​മാ​ന്യ​പാ​ട​വ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 1035-​ലാണു് മരി​ച്ച​തു്. പല കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളും, ഗാ​ന​ങ്ങ​ളും നള​ച​രി​തം വാ​തിൽ​തി​റ​പ്പാ​ട്ടും അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. അച്ച​ടി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി അറി​വി​ല്ല.

പ്രൗ​ഢ​വി​ദ്വാ​നാ​യി​രു​ന്നു. ജയ​ദേ​വ​ന്റെ ഗീ​താ​ഗോ​വി​ന്ദം 23 വൃ​ത്ത​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി കൈ​കൊ​ട്ടി​ക്ക​ളി​പ്പാ​ട്ടാ​ക്കീ​ട്ടു​ണ്ടു്.

മു​കു​ന്ദ​പു​രം കോ​വി​ല​ക​ത്തു വാ​തു​ക്കൽ കു​റി​ച്ചി​യ​ത്തു​വീ​ട്ടിൽ ജനി​ച്ചു. രാ​മാ​യ​ണം മണി​പ്ര​വാ​ളം എന്നൊ​രു​കൃ​തി അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വക​യാ​യി മല​യാ​ള​ഭാ​ഷ​യ്ക്കു സി​ദ്ധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. അതു കാ​ണ്മാ​നു​ള്ള ഭാ​ഗ്യം എനി​ക്കു ഇതേ​വ​രെ​യു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

1016-​ാമാണ്ടിൽ ജനി​ച്ചു. സു​ദർ​ശ​ന​വി​ജ​യം തു​ട​ങ്ങിയ മൂ​ന്നാ​ലു ആട്ട​ക്ക​ഥ​കൾ നിർ​മ്മി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

കേ​ര​ളാ​ധീ​ശ്വ​ര​ച​രി​തം തു​ള്ളൽ, ലക്ഷ്മീ​ക​ടാ​ക്ഷ​മാല, ജൂ​ബി​ലി​ച​രി​തം തു​ള്ളൽ, പഞ്ച​ബ്ര​ഹ്മോ​പ​ദേ​ശം ഇവ​യു​ടെ കർ​ത്താ​വാ​യി​രു​ന്നു.

നെ​ടു​ങ്ങ​നാ​ട്ടു വല്ല​പ്പു​ഴ​യാ​യി​രു​ന്നു സ്വ​ദേ​ശം. ശങ്ക​ര​സം​ഹി​ത​കി​ളി​പ്പാ​ട്ടും ഒരു ആട്ട​ക്ക​ഥ​യും ഏതാ​നും ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങ​ളും അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വക​യാ​യി​ട്ടു​ണ്ടു്.

കണ്ടി​യൂർ കു​ഞ്ഞൻ​വാ​ര്യർ നല്ല വ്യുൽ​പ​ന്ന​നും കവി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേ​ഹം പ്ര​തി​പ്ര​യാ​ണം തു​ള്ളൽ, ബാ​ല്യു​ത്ഭ​വം, ദൂ​ത​വാ​ക്യം എന്നീ ആട്ട​ക്ക​ഥ​കൾ ഗജേ​ന്ദ്ര​മോ​ക്ഷം, കൈ​കൊ​ട്ടി​ക്ക​ളി​പ്പാ​ട്ടു്, വി​ഷ്ണു​സ്തോ​ത്രം അനേകം കീർ​ത്ത​ന​ങ്ങൾ, ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ ഇവ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

പ്ര​തി​പ്ര​യാ​ണം. രാ​വ​ണ​വ​ധാ​ന​ന്ത​രം രാ​മ​ച​ന്ദ്രൻ സീ​ത​യോ​ടു​കൂ​ടി അയോ​ദ്ധ്യ​യ്ക്കു തി​രി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​താ​ണു വിഷയം. നമ്പ്യാ​രു​ടെ തു​ള്ള​ലു​ക​ളോ​ടു കി​ട​പി​ടി​ക്കു​ന്ന സന്ദർ​ഭ​ങ്ങൾ ഇതി​ലു​ണ്ടു്.

സീ​താ​രാ​മ​ന്മാർ വരു​ന്നു​വെ​ന്നു കേ​ട്ടു് ഒരു മാ​താ​വു് പു​ത്രി​യോ​ടു പറ​യു​ന്നു!

ആട്ട​ക്ക​ഥ​കൾ രണ്ടും പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്നു. ദൂ​ത​വാ​ക്യ​ത്തി​ലെ ഒരു പദം ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു.

ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ.

വി​ഷ്ണു​സ്തോ​ത്രം—(പ—പാ—പി) എന്ന അക്ഷ​ര​ക്ര​മ​ത്തിൽ രചി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഒരു കീർ​ത്ത​ന​മാ​ണു്.

1010-​ാമാണ്ടിടയ്ക്കു കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു തല​ക്കോ​ടി​മ​ഠ​ത്തിൽ ജനി​ച്ചു. ഭാ​ഷ​യി​ലെ ആദ്യ​നോ​വൽ റാ​വു​ബ​ഹ​ദൂർ റ്റീ. എം. അപ്പു​നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി​യു​ടെ കു​ന്ദ​ലത ആകു​ന്നു. കഥ കവി കല്പി​ത​മാ​കു​ന്നു. പ്ര​സ​ന്ന​മായ രീതി. പരി​ണാ​മ​ഗു​പ്തി​യിൽ സവി​ശേ​ഷ​മായ ശ്ര​ദ്ധ​പ​തി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ അവ​സാ​നം​വ​രെ വാ​യി​ക്കാ​തെ ആരും പു​സ്ത​കം നി​ല​ത്തു​വ​യ്ക്ക​യി​ല്ല. 500-​ാമാണ്ടിടയ്ക്കു നടന്ന കഥ​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും സ്വർ​ണ്ണ​മ​യി​യു​ടേ​യും പ്ര​താ​പ​ച​ന്ദ്ര​ന്റേ​യും അനു​രാ​ഗ​ഗ​തി​യു​ടെ വർ​ണ്ണന അല്പം പാ​ശ്ചാ​ത്യ​രീ​തി​യി​ലാ​യി​പ്പോ​യി​ല്ല​യോ എന്നു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്നു. നാ​യാ​ട്ടി​ന്റേ​യും മറ്റും വി​വ​ര​ണ​ത്തി​നു അനു​ഭ​വ​ര​സി​ക​ത​യു​ണ്ടു്. പാ​ത്ര​ര​ച​ന​യിൽ നല്ല​പോ​ലെ ശ്ര​ദ്ധ പതി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. കപി​ല​നാ​ഥൻ നാ​സ്തി​ക​നെ​ന്നു തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒരു ആസ്തി​ക​ശി​രോ​മ​ണി​യാ​ണു്. നവീ​ന​ശാ​സ്ത്ര​നി​ഷ്ണാ​ത​രായ ആധു​നി​ക​രു​ടെ മനോ​ഭാ​വ​മാ​ണു​ള്ള​തു്. ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്ത്ര​ത്തോ​ടു ബഹു​മാ​ന​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ഫല​ഭാ​ഗ​ത്തിൽ വി​ശ്വാ​സ​മേ​യി​ല്ല. ഗ്ര​ഹ​ചാ​ര​ബാ​ധ​യേ​ക്കു​റി​ച്ചു സാ​ധാ​ര​ണ​ന്മാൎക്കു​ള്ള വി​ശ്വാ​സം കാ​ര്യ​കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ വ്യാ​വർ​ത്തി​ച്ച​റി​യാൻ കഴി​യാ​യ്ക​കൊ​ണ്ടു വരു​ന്ന​താ​ണെ​ന്നാ​ണു് അയാ​ളു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം.മന​സ്സി​നു നൈർ​മ്മ​ല്യം ഉണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു നിർ​ബ​ന്ധം.

താ​രാ​നാ​ഥ​നിൽ പി​താ​വായ കപി​ല​നാ​ഥ​ന്റെ സദ്ഗു​ണ​ങ്ങൾ എല്ലാം പ്ര​കാ​ശി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും യു​വ​ചാ​പ​ല്യ​ങ്ങൾ​ക്കു കു​റ​വി​ല്ല. ബു​ദ്ധി​ക്കു ഗൗ​ര​വ​വും കു​റ​വാ​ണു്. അയാ​ളു​ടെ ധീരത അധർ​മ്മ​ഭീ​രു​ത്വ​ത്തി​ലാ​ണു് അധികം പ്ര​തി​ഫ​ലി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്ന​തു്. രൂ​പ​വ​തി​യായ കു​ന്ദ​ല​ത​യു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ ചി​ര​കാ​ലം കഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടും അവളെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു യു​വ​ജ​ന​സ​ഹ​ജ​മായ അനർ​ഹ​വി​ചാ​ര​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും അയാ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തിൽ അങ്കു​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. കേവലം ബഹു​മാ​നം​മാ​ത്രം. ക്ര​മേണ ആ ബഹു​മാ​നം ആപ​ത്സ​മാ​ഗ​മ​ത്താൽ അനു​ക​മ്പ​യാ​യും പി​ന്നീ​ടു് പ്രേ​മ​മാ​യും പരി​ണ​മി​ക്ക​യാ​ണു് ചെ​യ്ത​തു്.

താ​രാ​നാ​ഥ​ന്റെ സഹോ​ദ​രി​യായ സ്വർ​ണ്ണ​മ​യി ഒരു​മാ​തി​രി പരി​ഷ്കൃ​താ​ശ​യ​സ​മ്പ​ന്ന​യാ​ണു്. സഹ​ജ​മായ വി​ന​യ​ത്തി​നു് ഭം​ഗം​വ​രു​ത്താ​തെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തോ​ടും ആർ​ജ്ജ​വ​ത്തോ​ടും പെ​രു​മാ​റും. തന്റേ​ടം വളരെ കൂ​ടു​ത​ലാ​ണു്. കാ​മു​ക​നോ​ടു​കൂ​ടി സ്വൈ​ര​സ​ല്ലാ​പം ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ സഹോ​ദ​രൻ പെ​ട്ടെ​ന്നു പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​പ്പോൾ അവൾ​ക്കു ഒരു ഭാ​വ​ഭേ​ദ​വും പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ച്ചി​ല്ല. പ്ര​താ​പ​ച​ന്ദ്രൻ അവി​വേ​കം പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ചു് പശ്ചാ​ത്താ​പ​ഭ​രി​ത​നാ​യി​രി​ക്ക​വേ, അവ​ളാ​ണു് അഘോ​ര​നാ​ഥ​നെ കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു സങ്ക​ട​നി​വൃ​ത്തി വരു​ത്തു​ന്ന​തു് അന്ധ​വി​ശ്വാ​സം അവളെ സ്പർ​ശി​ച്ചി​ട്ടു​പോ​ലു​മി​ല്ല.

കാ​മ്പു​റ​ത്തു​വീ​ടു് പാ​ല​ക്കാ​ട്ടു​താ​ലൂ​ക്കിൽ കൊ​ല്ലം​കോ​ട്ടം​ശ​ത്താ​ണു്. ഈച്ച​ര​മേ​നോൻ കാ​മ്പു​റ​ത്തേ ശ്രീ​മ​തി കല്യാ​ണി​അ​മ്മ​യിൽ ചാ​ത്തി​ല​ങ്ക​ത്തു ഗോ​വി​ന്ദ​മേ​നോ​നു ജനി​ച്ച പ്ര​ഥ​മ​സ​ന്താ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. 1015 കന്നി​യിൽ ജനി​ച്ചു. ചെ​റു​പ്പ​ത്തിൽ​ത​ന്നെ ഗൃ​ഹ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൽ ഏർ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും, വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ലേശം അമാ​ന്തം കാ​ണി​ച്ചി​ല്ല. കാ​വ്യ​പ​രി​ശീ​ല​നം കഴി​ഞ്ഞു് നാടകം അല​ങ്കാ​രം, തൎക്കം, വ്യാ​ക​ര​ണം ഇവ​യി​ലൊ​ക്ക​യും നല്ല പാ​ണ്ഡി​ത്യം സമ്പാ​ദി​ച്ചു. അദ്ദേ​ഹം 1067-ൽ തീ​പ്പെ​ട്ട മഹാ​രാ​ജ​ബ​ഹ​ദൂർ സർ​മാ​ന​വി​ക്ര​മ​സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ കാ​ര്യ​സ്ഥ​നാ​യി​രു​ന്നു. 1087-ൽ എഴു​പ​ത്തി ഒന്നാം​വ​യ​സ്സിൽ പര​ലോ​ക​പ്രാ​പ്ത​നാ​യി. തോ​ര​ണ​യു​ദ്ധം ഓട്ടം​തു​ള്ളൽ താ​ര​കാ​സു​ര​വ​ധം കഥകളി മു​ത​ലാ​യി അനേകം കൃ​തി​കൾ അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

താ​ര​കാ​സു​ര​വ​ധം കഥകളി രണ്ടു വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ങ്ങൾ​ക്കു​മു​മ്പു് എന്റെ സ്നേ​ഹി​തൻ കോ​ങ്ങാ​ട്ടു കൃ​ഷ്ണൻ​നാ​യർ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്. കഥ​യ്ക്കു​ള്ള ഒരു വി​ശേ​ഷം സം​ഭോ​ഗ​ശൃം​ഗാ​ര​ത്തി​നു അപ്ര​ധാ​ന​സ്ഥാ​നം കല്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു​ള്ള​താ​ണു്. അവ​സാ​ന​ത്തിൽ മരു​ന്നി​നു മാ​ത്രം ഒരു രംഗം ചേർ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു ഭക്തി​ര​സ​ത്തി​നാ​ണു് പ്രാ​ധാ​ന്യം കല്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു്.

കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടു​സാ​മൂ​തി​രി രാ​ജ​വം​ശ​ത്തി​ലെ താ​യ്‍വ​ഴി​ക​ളിൽ ഒന്നായ പടി​ഞ്ഞാ​റേ​ക്കോ​വി​ല​ക​ത്തു 1020 മകരം 29-നു പൂ​രു​ട്ടാ​തി​ന​ക്ഷ​ത്ര​ത്തിൽ ജനി​ച്ചു. അവി​ടു​ന്നു് ബാ​ല്യ​ദ​ശ​യിൽ പഠി​ത്ത​ത്തിൽ ലേശം ജാ​ഗ്രത പ്ര​ദർ​ശി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. പതി​നാ​റാം​വ​യ​സ്സു​വ​രെ​യു​ള്ള ജീ​വി​തം വ്യർ​ത്ഥ​മാ​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ​തിൽ ഒടു​വിൽ പശ്ചാ​ത്താ​പം തോ​ന്നി​യ​തി​ന്റെ ഫല​മാ​യി​ട്ടാ​ണു് ദേ​ശ​മം​ഗ​ല​ത്തു ഉക്ക​ണ്ട​വാ​ര്യ​രെ സമീ​പി​ച്ചു് തന്നെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു അപേ​ക്ഷി​ച്ച​തു്. ബു​ദ്ധി​മാ​നായ രാ​ജ​കു​മാ​രൻ അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു കൗ​മു​ദി​യു​ടെ പൂർ​വാർ​ദ്ധ​പ​ര്യ​ന്ത​മു​ള്ള വ്യാ​ക​ര​ണം നല്ല​പോ​ലെ പഠി​ച്ചു. അതി​നു​ശേ​ഷം സ്വ​മാ​തു​ല​നായ അനു​ജൻ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ അടു​ക്കൽ സി​ദ്ധാ​ന്ത​കൗ​മു​ദി​യു​ടെ ഉത്ത​രാർ​ദ്ധം, പ്രൗ​ഢ​മ​നോ​ഹ​രമ, പരി​ഭാ​ഷേ​ന്ദു​ശേ​ഖ​രം ഇവയും അല​ങ്കാ​ര​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർ​വം പഠി​ച്ചു.

1047-ൽ ഗം​ഗാ​സ്നാ​ന​ത്തി​നാ​യി എഴു​ന്ന​ള്ളി ആ അവ​സ​ര​ത്തിൽ കാ​ശീ​വാ​സി​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന ബാ​ല​ശാ​സ്ത്രി​കൾ, അപ്പാ​ശാ​സ്ത്രി​കൾ മു​ത​ലായ പ്രൗ​ഢ​പ​ണ്ഡി​ത​ന്മാ​രു​ടെ പരി​ച​യം സമ്പാ​ദി​ച്ചു.

1068-ൽ പടി​ഞ്ഞാ​റേ​ക്കോ​വി​ല​ക​ത്തു തമ്പു​രാ​നാ​യി വാ​ഴ്ച​തു​ട​ങ്ങി. 10 കൊ​ല്ല​ങ്ങൾ​ക്കു ശേഷം അഞ്ചാം​കൂ​റു വാ​ഴ്ച​യായ നെ​ടു​ത്രാർ​പ്പാ​ട്ടി​ലെ സ്ഥാ​ന​വും അടു​ത്ത​കൊ​ല്ലം നാ​ലാം​മുറ വാ​ഴ്ച​യായ എട​ത്രാർ​പ്പാ​ട്ടി​ലെ സ്ഥാ​ന​വും ലഭി​ച്ചു.

1077-ൽ മാ​താ​വു തീ​പ്പെ​ട്ടു.

1082 തുലാം 7-ാനു മൂ​ന്നാർ​പ്പാ​ടാ​യും 85 കന്നി 19-നു ഏറാൾ​പ്പാ​ടാ​യും സ്ഥാ​നാ​രോ​ഹ​ണം ചെ​യ്തു.

മാ​ന​വി​ക്ര​മൻ ഏട്ടൻ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ യു​വ​രാ​ജ​പ​ദ​പ്രാ​പ്തി​യേ​ക്കു​റി​ച്ചു് കേ​ര​ള​വർ​മ്മ വലി​യ​കോ​യി​ത്ത​മ്പു​രാൻ അയ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത പദ്യം താഴെ ചേൎക്കുക.

മാ​ന​വി​ക്രമ കു​ഞ്ഞ​നു​ജൻ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ സാ​മൂ​തി​രി​പ​ദാ​രോ​ഹ​ണ​വും ഏട്ടൻ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ ഏരാൾ​പ്പാ​ടു സ്ഥാ​നാ​രോ​ഹ​ണ​വും സം​ബ​ന്ധി​ച്ച അരി​യി​ട്ടു​വാ​ഴ്ച 1085 തുലാം രണ്ടാം​തീ​യ​തി​യാ​ണു നട​ന്ന​തു്. ആ ക്രി​യ​യു​ടെ ചട​ങ്ങു​കൾ രസാ​വ​ഹ​മാ​ണു്.

കന്നി​മാ​സം ഒടു​വിൽ​ത​ന്നെ പല ദി​ക്കി​ലും നമ്പൂ​തി​രി​മാർ നാ​ടു​വാ​ഴി​കൾ മു​ത​ലാ​യ​വർ വന്നു​ചേർ​ന്നു.

ഏരാൾ​പ്പാ​ടു​ത​മ്പു​രാ​നും മൂ​നാർ​പ്പാ​ടു​ത​മ്പു​രാ​നു അരി​യി​ട്ടു വാ​ഴ്ച​യ്ക്കാ​യി 31-ാനു ശനി​യാ​ഴ്ച വൈ​കു​ന്നേ​ര​ത്തെ മെ​യിൽ​വ​ണ്ടി​ക്കു പടി​ഞ്ഞാ​റേ​കോ​വി​ല​ക​ത്തേ​യും പു​തി​യ​കോ​വി​ല​ക​ത്തേ​യും പലേ​ത​മ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ടു​കൂ​ടി സപ​രി​വാ​രം എത്തി. ആദ്യ​മാ​യി തീ​പ്പെ​ട്ട​ട​ത്തേ​യ്ക്കു പര​ലോ​ക​ഗ​തി​യെ ഉദ്ദേ​ശി​ച്ചു ഏകോ​ദ്ദി​ഷ്ടം എന്ന ദാനം നട​ത്തി. അഞ്ഞൂ​റോ ആയി​ര​മോ പണ​മു​ള്ള ഒരു കി​ഴി​യാ​ണു ദാനം. അഴു​വാ​ഞ്ചേ​രി​ത​മ്പ്രാ​ക്കൾ ഒരു വ്ര​തി​മു​ഖാ​ന്തി​രം ഈ ദാനം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. അതു​ക​ഴി​ഞ്ഞു് “പു​ന്ന​ത്തൂ​രു​മൂ​പ്പി​ലെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു മു​ങ്ങുക” എന്ന പു​ല​ക​ളി​ക്രിയ കഴി​ച്ചു സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ന്നു നീ​രാ​ട്ടു​ക​ളി​ക്കു വെ​ള്ള​ത്തിൽ ഇറ​ങ്ങി നി​ല്ക്കു​മ്പൊ​ഴേ​ക്കു പു​ന്ന​ന്നൂർ മൂ​ത്ത​രാ​ജാ​വു് എത്ത​ണ​മെ​ന്നാ​ണു് വ്യ​വ​സ്ഥ. അതി​ലേ​ക്കു് അദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ചില അവ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടു്.

പു​ല​കു​ളി​യും പു​ണ്യാ​ഹ​വും കഴി​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം ശ്രീ​വാ​ള​യ​നാ​ട്ടു ഭഗ​വ​തി​യു​ടെ ദർശനം നട​ത്തി തീ​പ്പെ​ട്ട തമ്പു​രാ​ന്റെ വീ​ര​ശൃം​ഖല ഭഗ​വ​തി​യു​ടെ പീ​ഠ​ത്തിൽ വച്ചി​രി​ക്കും. സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടു് തൃ​ച്ചാ​ത്തം കഴി​ഞ്ഞു് ഒന്നാ​മ​തു തൃ​ക്കണ്‍പാൎക്കാൻ എഴു​ന്ന​ള്ളു​ന്ന സമയം തേ​വാ​രി​യു​ടെ പക്കൽ​നി​ന്നും അതു​വാ​ങ്ങി ധരി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം അതാ​ണു് പതി​വു്. അതും യഥാ​ചാ​രം നട​ന്നു.

തദ​ന​ന്ത​രം വയ​റാ​ട്ടം എന്ന ക്രി​യ​യാ​യി​രു​ന്നു. ആ ക്രി​യ​യു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​മെ​ന്തെ​ന്നു സാ​മൂ​തി​രി​ക്കും വയ​റ​പ്പ​ണി​ക്ക​ന്മാൎക്കും മാ​ത്ര​മേ അറി​യാ​വൂ. അനേകം ശത​വർ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കു മു​മ്പു​മു​ത​ല്ക്കേ ശി​വാ​ങ്കൾ​സ്വാ​മി​യാ​രു​ടെ ഉപ​ദേ​ശ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു നട​ന്നു​വ​രു​ന്ന ഒരു ക്രി​യ​യാ​ണി​തു്.

അടു​ത്ത​ക്രിയ ‘വെ​ട്ടി​യും കൊ​ന്നും പി​ടി​ക്കു​വാൻ’ എന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു​പ​ണ്ടു ചേ​ര​മാൻ പെ​രു​മാൾ കൊ​ടു​ത്ത​വാൾ സ്വീ​ക​രി​ക്ക​യാ​ണു്. അതിനു വാ​ളു​പൂജ എന്നു​പേർ. ആ ക്രിയ നട​ത്തി​യ​ശേ​ഷം, ആഴ്‍വാ​ഞ്ചേ​രി​ത​മ്പ്രാ​ക്ക​ളു​മാ​യി കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച നട​ന്നു.

‘ഗൃ​ഹ​ശാ​ന്തി’ യാ​യി​രു​ന്നു അടു​ത്ത ക്രിയ. നാ​ല്പാ​മ​ര​വും മറ്റും ചേർ​ത്തു തി​ള​പ്പി​ച്ചു് കഷാ​യം​പോ​ലെ ആക്കിയ ജലം​നി​റ​ച്ച വെ​ള്ളി​ക്ക​ല​ശ​ങ്ങൾ ഈ സ്വ​രൂ​പ​ത്തി​ലു​ള്ള​വ​രു​ടെ തന്ത്രി​യും മന്ത്രോ​പ​ദേ​ഷ്ടാ​വു​മായ ചേ​ന്നാ​സ്സു​ന​മ്പൂ​തി​രി​പ്പാ​ടു​വ​ന്നു ഓരോ​സ്ഥാ​ന​ക്കാൎക്കു് പ്ര​ത്യേ​കം പൂ​ജി​ച്ചു​വ​ച്ചി​രി​ക്കും. സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ടു​മു​തൽ ഓരോ കൂ​റു​കാ​രും അവരവൎക്കു് പൂ​ജി​ച്ചു​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന കല​ശ​ത്തി​ന്റെ അടു​ക്കൽ തൊ​ഴു​തി​രി​ക്ക​ണം. നം​പൂ​രി​പ്പാ​ട്ടീ​ന്നു് ദേവനെ എന്ന​പോ​ലെ ആരാ​ധി​ച്ചു പൂ​ജി​ച്ച​ശേ​ഷം കലശം എടു​ത്തു അഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്യും. പി​ന്നീ​ടു് നീ​രാ​ട്ടു​കു​ളി​ക്കു് ഉള്ള​പു​ട​വ​യും ചാർ​ത്തി ഭഗ​വ​തി​ക്കെ​ട്ടിൽ​ച്ചെ​ന്നു ദാ​ന​ങ്ങൾ നട​ത്തു​ക​യാ​യി. അതിൽ പി​ന്നീ​ടു നമ്പൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടീ​ന്നു മന്ത്രോ​പ​ദേ​ശം ചെ​യ്യു​ന്നു. ഇതാ​ണു് ഗൃ​ഹ​ശാ​ന്തി​യു​ടെ സ്വ​ഭാ​വം.

അന​ന്ത​രം കള​രി​യിൽ എഴു​ന്ന​ള്ളി വാ​ളു​വാ​ങ്ങി. ഒരു സാ​മൂ​തി​രി തീ​പ്പെ​ട്ടാൽ തി​രു​വ​ക്കു​ളി കഴി​യും വരെ ആയു​ധം​ധ​രി​ച്ചു​കൂ​ടെ​ന്നും ആ കാ​ല​ത്തു യു​ദ്ധം പാ​ടി​ല്ലെ​ന്നും ആയി​രു​ന്നു ഏർ​പ്പാ​ടു്. ഈ ക്രിയ ആചാ​ര​പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ത്തെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

‘തോ​ന്നി​യിൽ നായരെ’ന്ന ഇട​പ്ര​ഭു​വി​ന്റെ സന്ദർ​ശ​ന​വും അയാളെ പി​ട​ലി​ക്കു പി​ടി​ച്ചു പു​റ​ത്തു തള്ളു​ക​യും ചെയ്ക എന്നൊ​രു ചട​ങ്ങു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു് ഇക്കു​റി ഉണ്ടാ​യി​ല്ല.

സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലെ ആയു​ധ​ഗു​രു ധർ​മ്മോ​ത്തു​പ്പ​ണി​ക്ക​രാ​ണു്; അയാ​ളാ​ണു് സേ​നാ​പ​തി​യും. പ്ര​ധാന സചി​വ​ത്വം മങ്ങാ​ട്ട​ച്ഛൻ, തെ​ന​യ​ഞ്ചേ​രി എള​യ​തു്, ധർ​മ്മോ​ത്തു​പ്പ​ണി​ക്കർ, രാ​യ​ല്ലൂർ​പാ​റ​ന​മ്പി എന്നി​ങ്ങ​നെ നാലു കു​ടും​ബ​ക്കാൎക്കാ​യി​രു​ന്നു. പണി​ക്ക​രു​ടെ കള​രി​യിൽ 27 പത്മം​ഇ​ട്ടു് ദേ​വ​ത​ക​ളെ ആരാ​ധി​ച്ചു് തേ​വാ​രി​ന​മ്പൂ​രി​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു പൂ​ജി​ച്ചു​വ​ച്ചി​രി​ക്കും. സാ​മൂ​തി​രി​മു​ത​ല്ക്കു​ള്ള കൂ​റു​വാ​ഴ്ച​ക്കാർ മു​റ​യ്ക്കു ധർ​മ്മോ​ത്തു​പ്പ​ണി​ക്ക​രു​ടെ അടു​ക്കൽ​നി​ന്നു് വാ​ളു​വാ​ങ്ങു​ന്നു. ഈ ഉട​വാൾ​വാ​ങ്ങ​ലും യഥാ​വി​ധി അനു​ഷ്ഠി​ച്ചു് പണി​ക്കൎക്കു കി​ഴി​കൾ ദാ​നം​ചെ​യ്തു.

അന​ന്ത​രം ഓരോ കൂ​റു​കാൎക്കും അവരവൎക്കു​ള്ള സ്ഥ​ല​ത്തു​വ​ച്ചു യഥാ​വി​ധി അരി​യി​ട്ടു​വാ​ഴ്ച നട​ത്തു​ന്ന​തി​നു​ള്ള ഒരു​ക്ക​മാ​യി. ഹസ്ത​ക​ട​കം, മക​ര​കു​ണ്ഡ​ലം മു​ത​ലാ​യി നവ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ളായ ആഭ​ര​ണ​ങ്ങൾ അണി​ഞ്ഞു് തമ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാർ അതി​ലേ​ക്കു യാ​ത്ര​പു​റ​പ്പെ​ട്ടു. ഓരോ കൂ​റു​കാൎക്കും അവ​കാ​ശി​ക​ളായ പ്ര​ത്യേക സ്ഥാ​നി​ക​ളു​ണ്ടു്. സാ​മൂ​തി​രി​പ്പാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു നന്ദാ​വ​ന​ത്തു നമ്പി​യും, എറാൾ​പ്പാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു പു​ന്ന​ശ്ശേ​രി നമ്പി​യു​മാ​കു​ന്നു സ്ഥാ​നി​കൾ.

ചമയം കഴി​ഞ്ഞു് അതാതു കൂ​റു​കാർ ആഢ്യ​ന്മാ​രാ​ലും നാ​ടു​വാ​ഴി​ക​ളാ​ലും നി​റ​യ​പ്പെ​ട്ട തള​ത്തിൽ എഴു​ന്ന​ള്ളി, കു​ല​പ​ര​ദേ​വ​ത​യായ ഭഗ​വ​തി​യെ എഴു​ന്ന​ള്ളി​ച്ചു​വ​ച്ച​തി​ന്റെ മു​മ്പിൽ വെ​ള്ള​യും കരി​മ്പ​ട​വും വി​രി​ച്ച​തി​ന്മേൽ കി​ഴ​ക്കോ​ട്ട​ഭി​മു​ഖ​മാ​യി ചെ​ന്നി​രു​ന്നു. നാ​ഗ​സ്വ​രം, തകാ​ര​ടി, കാ​രി​ക്കൽ​നാ​യ​ന്മാ​രു​ടെ വാ​ദ്യം, വെടി ഇവ​യു​ടെ മു​ഴ​ക്ക​ത്താൽ ദി​ക്കു​കൾ മു​ഖ​രി​ത​ങ്ങ​ളാ​യി. പൂ​വ​ള്ളി, വരി​ക്ക​ശ്ശേ​രി, കി​രാ​ങ്ങാ​ട്ടു് എന്നീ ഗ്രാ​മ​ക്കാ​രായ ആഢ്യ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണർ മു​റ​യ്ക്കു് അരി​യി​ട്ടു കഴി​ഞ്ഞു് കൊ​ട്ടി​ച്ചെ​ഴു​ന്ന​ള്ള​ത്തും മു​റ​യ്ക്കു നട​ന്നു.

മാ​ന​വി​ക്ര​മൻ ഏട്ടൻ​ത​മ്പു​രാ​നു് സം​സ്കൃ​ത​ത്തി​നു പുറമേ തമിഴ്, ഹി​ന്ദു​സ്ഥാ​നി മു​ത​ലായ ഭാ​ഷ​ക​ളും പരി​ചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. കേരള ഭോ​ജ​രാ​ജൻ എന്ന പേ​രി​നാ​ലാ​ണു് അദ്ദേ​ഹം അറി​യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തു് അരി​യി​ട്ടു​വാ​ഴ്ച​ക്കാ​ല​ത്തു് സാ​മൂ​തി​രി​ക്കാ​ളേ​ജ് അദ്ധ്യാ​പ​ക​ന്മാർ സമർ​പ്പി​ച്ച മം​ഗ​ള​പ​ത്ര​ത്തി​നു് അവി​ടു​ന്നു നൽകിയ മറു​പ​ടി​യിൽ​നി​ന്നു് ഒന്നു​ര​ണ്ടു സം​സ്കൃ​ത​പ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും ഭാ​ഷാ​പ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു.

ഏട്ടൻ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളിൽ അധി​ക​വും സം​സ്കൃ​ത​മാ​ണു്. ശൃം​ഗാ​ര​മ​ഞ്ജ​രി, വാ​സി​ഷ്ഠാ​ഷ്ട​പ​ദി, വൈ​ഷ്ണ​വ​കേ​ശാ​ദി പാ​ദാ​ഷ്ട​പ​ദി, കി​രാ​താ​ഷ്ട​പ​ദി, സു​ഭാ​ഷി​ത​ല​ഹ​രി, രണ​ശിം​ഗു​രാജ ചരിതം, കൃ​തി​ശ​ത​കം, കേ​ര​ള​വി​ലാ​സം, കൃ​ഷ്ണ​ന​വ​ര​ത്ന​മാ​ലിക, പ്ര​ശ്നോ​ത്ത​ര​മാ​ലിക, ഛന്ദോ​മ​ഞ്ജ​രി, ശ്രീ​കൃ​ഷ്ണ​ച​മ്പു, സ്വാ​ഹാ​സു​ധാ​ക​രം പ്ര​ബ​ന്ധം, സ്വാ​ഹാ​സു​ധാ​ക​രം കഥകളി, കേ​ര​ള​ച​രി​ത്ര​ഗീ​തം, അനേകം ഒറ്റ​ശ്ലോ​ക​ങ്ങൾ ഇവ അദ്ദേ​ഹം രചി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു്.

ആന​യെ​പ്പ​റ്റി അദ്ദേ​ഹം എഴു​തീ​ട്ടു​ള്ള പദ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ചി​ല​തി​നെ മാ​തൃ​ക​യ്ക്കാ​യി ഉദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു.